Στο ν. 3869/2010 (Α΄ 130) προστίθεται νέο άρθρο 4Α ως εξής :
«Άρθρο 4Α – Επαναπροσδιορισμός εκκρεμών υποθέσεων.
1. Αιτήσεις ρύθμισης οφειλών του παρόντος νόμου, που εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό και των οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί μετά τις 15.6.2021, εισάγονται προς συζήτηση υποχρεωτικά και αποκλειστικά κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Ως συζήτηση νοείται τόσο η αρχικώς ορισθείσα όσο και η οριζόμενη μετ’ αναβολή ή μετά από ματαίωση της υπόθεσης.
2. Για την εισαγωγή προς συζήτηση των εκκρεμών αιτήσεων ρύθμισης οφειλών του παρόντος απαιτείται επί ποινή απαραδέκτου η κατάθεση αίτησης επαναπροσδιορισμού από τον αιτούντα. Η αίτηση επαναπροσδιορισμού επέχει θέση κλήσης προς συζήτηση.
3. Η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου και περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
α) το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, κατοικία, διεύθυνση και Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) των διαδίκων και των νόμιμων εκπροσώπων τους, των πιστωτών έναντι των οποίων ζητείται η ρύθμιση και των προσώπων των οποίων διατάχθηκε η κλήτευση. Εφόσον μετέχουν στη διαδικασία νομικά πρόσωπα, αναγράφονται στην αίτηση η εταιρική επωνυμία και ο εταιρικός τύπος, η καταστατική έδρα, η διεύθυνση και ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου. Στην περίπτωση που ζητείται ρύθμιση οφειλών προς το Δημόσιο, αναγράφονται υποχρεωτικά οι αρμόδιες για την επιδίωξη είσπραξης των οφειλών Υπηρεσίες της Φορολογικής Διοίκησης,
β) διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αιτούντος ή του πληρεξουσίου δικηγόρου του, στην οποία δύναται να διενεργείται κάθε κοινοποίηση σχετική με τη δίκη της αίτησης ρύθμισης. Εφόσον ο αιτών ή ο πληρεξούσιος δικηγόρος του δεν διαθέτουν διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δηλώνεται στην αίτηση επί ποινή απαραδέκτου αντίκλητος και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του τελευταίου, στην οποία θα διενεργείται το σύνολο των κοινοποιήσεων της δίκης της αίτησης ρύθμισης οφειλών,
γ) τα στοιχεία της εκκρεμούς αίτησης ρύθμισης οφειλών και, ειδικότερα, τον γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης αυτής, το δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η αίτηση, καθώς επίσης τον αριθμό κατάθεσης τυχόν ενδιάμεσων κλήσεων, που έχουν κατατεθεί και αφορούν την αρχική αίτηση,
δ) το διαδικαστικό ιστορικό της υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένων τυχόν αναβολών και ματαιώσεων που έχουν μεσολαβήσει, καθώς και προσωρινών διαταγών ή αποφάσεων αναστολής που έχουν χορηγηθεί,
ε) δήλωση ότι ο αιτών συναινεί στην άρση του απορρήτου των τραπεζικών και φορολογικών του πληροφοριών, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170). Οι πιστωτές δικαιούνται να χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική πλατφόρμα προς τον σκοπό άσκησης των δικαιωμάτων της περ. γ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 και των παρ. 2 και 3 του άρθρου 10 του παρόντος, χωρίς να απαιτείται συνδρομή της εισαγγελικής Αρχής, αν εκκρεμεί κατά των πιστωτών αίτηση του άρθρου 4 του παρόντος,
στ) δήλωση του έτους ανάληψης της πρώτης δανειακής υποχρέωσης, των δανειακών υποχρεώσεων που είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες με προσημείωση υποθήκης ή υποθήκη σε βάρος της κύριας κατοικίας και, εάν δεν υπάρχει εμπράγματη εξασφάλιση, του έτους ανάληψης της υψηλότερης δανειακής υποχρέωσης.
4. Σε περίπτωση ομοδικίας, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται και από έναν ή περισσότερους από τους ομοδίκους. Όσοι ομόδικοι δεν συμπράττουν μνημονεύονται στην αίτηση επαναπροσδιορισμού και κλητεύονται σύμφωνα με την παρ. 8.
5. Από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού αίρεται το φορολογικό απόρρητο έναντι των πιστωτών, ως προς τους οποίους ζητείται η ρύθμιση, σχετικά με τα αναφερόμενα στην παρ. 13 του παρόντος έγγραφα, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4174/2013.
6. Οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού κατατίθενται επί ποινή απαραδέκτου μέσα στις ακόλουθες προθεσμίες:
α) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν μέχρι και τις 31.12.2014, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.11.2020.
β) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2015 έως και 30.6.2015, από την 1η.10.2020 έως και την 30η.11.2020.
γ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2015 έως και 31.12.2015, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.12.2020
δ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2016 έως και 30.6.2016, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.12.2020.
ε) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2016 έως και 31.12.2016, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.1.2021.
στ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2017 έως και 30.6.2017, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.1.2021.
ζ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2017 έως και 31.12.2017, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.02.2021.
η) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2018 έως και 30.6.2018, από την 1η.10.2020 έως και την 1η.03.2021.
θ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2018 έως και 31.12.2018, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.03.2021.
ι) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2019 και μετά, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.03.2021.
κ) Προκειμένου για υποθέσεις, οι οποίες, ανεξαρτήτως του χρόνου κατάθεσης του εισαγωγικού δικογράφου, αναβάλλο§νται μετά από την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου σε δικάσιμο μετά από τις 15.6.2021, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται από την 1η.10.2020 έως και την 31η.7.2021. Μέσα στην ίδια ως άνω προθεσμία κατατίθεται η αίτηση επαναπροσδιορισμού και για τις υποθέσεις, που ματαιώνονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου και επαναφέρονται με κλήση, η οποία προσδιορίζεται σε δικάσιμο μετά από την 15η.6.2021.
7. Οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού διαβιβάζονται ηλεκτρονικά στη γραμματεία του δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η αίτηση ρύθμισης οφειλών. Ο γραμματέας του δικαστηρίου συντάσσει πράξη κατάθεσης της αίτησης, την οποία και αναρτά στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.
8.Η αίτηση μαζί με την πράξη κατάθεσης κοινοποιούνται προς τον αιτούντα και τα υπόλοιπα πρόσωπα της παρ. 3 με ηλεκτρονικά μέσα, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Με τον ίδιο τρόπο δύναται να ενεργείται και κάθε άλλη κοινοποίηση στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης της εκκρεμούς αίτησης ρύθμισης.
9. Πρόσωπα εμπλεκόμενα σε δίκες ρύθμισης οφειλών του παρόντος υπό οποιαδήποτε ιδιότητα έχουν δικαίωμα από 1ης.10.2020 και εντός δεκαπέντε (15) ημερών να εγγραφούν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και να δηλώσουν τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των ιδίων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων ή αντικλήτων τους, στην οποία επιθυμούν τη διενέργεια των επιδόσεων. Προκειμένου για πιστωτές, που έχουν την ιδιότητα του τραπεζικού ιδρύματος, της εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις, χρηματοπιστωτικού ιδρύματος ή χρηματοδοτικού φορέα εν γένει, ασφαλιστικής εταιρείας, νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού καθώς και των αρμοδίων ΔΟΥ και του Ελληνικού Δημοσίου, όταν καλούνται ως εγγυητές των προς ρύθμιση οφειλών, οι κοινοποιήσεις ενεργούνται αποκλειστικά με την ηλεκτρονική διαβίβαση της αίτησης και των προσαρτημάτων της στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που έχουν δηλώσει. Εφόσον κάποιο από τα πρόσωπα της περ. α’ της παρ. 3 δεν έχει εγγραφεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα ή δεν έχει δηλώσει διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κοινοποιείται στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχει δηλώσει στο σύστημα TAXISNET της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, εφόσον υπάρχει, ή μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στον ατομικό του λογαριασμό στο TAXISNET. Σε κάθε περίπτωση, ο αιτών μπορεί να ενεργήσει την κοινοποίηση της αίτησης και κατά τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ. Η επίδοση διενεργείται υποχρεωτικά κατά τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ για όσα από τα πρόσωπα της περ. α’ της παρ. 3 δεν δηλώθηκε στην αίτηση επαναπροσδιορισμού διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή Αριθμός Φορολογικού Μητρώου. Για όσες κοινοποιήσεις ενεργούνται με ηλεκτρονικά μέσα μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας εκδίδεται ηλεκτρονικό πιστοποιητικό, το οποίο αναρτάται στην πλατφόρμα. Οι εκθέσεις για τη διενέργεια των επιδόσεων κατά τα άρθρα 122-143 ΚΠολΔ αναρτώνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα με επιμέλεια του επισπεύδοντος την επίδοση.
10. Εφόσον η αίτηση επαναπροσδιορισμού δεν έχει κοινοποιηθεί με ηλεκτρονικά μέσα ή σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την κατάθεσή της, λογίζεται ως μηδέποτε ασκηθείσα. Εφόσον συντρέχει περίπτωση διενέργειας επίδοσης στην αλλοδαπή, ο χρόνος συντέλεσης αυτής ως προς τον επισπεύδοντα την επίδοση καθορίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9 του Κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007, το άρθρο 136 του ΚΠολΔ ή στις διεθνείς συμβάσεις.
11. Αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, για τις οποίες δεν υποβάλλεται εμπροθέσμως αίτηση επαναπροσδιορισμού, λογίζονται ως μηδέποτε ασκηθείσες. Προσωρινές διαταγές, οι οποίες χορηγήθηκαν στο πλαίσιο αιτήσεων ρύθμισης οφειλών και για τις οποίες δεν υποβλήθηκε εμπρόθεσμα αίτηση επαναπροσδιορισμού, καταργούνται αυτοδικαίως. Η γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμούσε η αίτηση, χορηγεί σχετική βεβαίωση σε κάθε πιστωτή, που δικαιολογεί έννομο συμφέρον, ως προς τη μη υποβολή εμπρόθεσμης αίτησης επαναπροσδιορισμού.
12. Μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού οι διάδικοι οφείλουν να καταθέσουν τις προτάσεις και να προσκομίσουν όλα τα αποδεικτικά μέσα και τα διαδικαστικά έγγραφα που επικαλούνται με αυτές. Μέσα στην ίδια προθεσμία κατατίθενται τα αποδεικτικά επίδοσης της αίτησης επαναπροσδιορισμού και της αίτησης ρύθμισης οφειλών, καθώς και τα πιστοποιητικά για τη διενέργεια των κοινοποιήσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Σε όσα δικαστήρια έχουν ενταχθεί στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων για την Πολιτική και Ποινική Διαδικασία (ΟΣΔΔΥ-ΠΠ) η κατάθεση μπορεί να ενεργείται ηλεκτρονικά και ο φάκελος της δικογραφίας να τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή.
13. Με την επιφύλαξη του τελευταίου εδαφίου της παρούσας, ο αιτών προσκομίζει τα ακόλουθα έγγραφα με τις προτάσεις του:
(α) Βεβαίωση υποβολής αίτησης επαναπροσδιορισμού, η οποία χορηγείται αυτοματοποιημένα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα.
(β) Αντίγραφα εκκαθαριστικών σημειωμάτων η πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, της αρμόδιας Δ.Ο.Υ., που καλύπτουν διάστημα τριών (3) ετών πριν από τη λήψη του πρώτου χρονικά δανείου, του οποίου ζητείται η ρύθμιση με την αίτηση ρύθμισης οφειλών, καθώς και όλο το διάστημα μέχρι την κατάθεση των προτάσεων.
(γ) τις εκδοθείσες δηλώσεις/πράξεις προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) των τελευταίων πέντε (5) ετών. Η τελευταία εκδοθείσα δήλωση/πράξη προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) πρέπει να συνοδεύεται κατά περίπτωση είτε από υπεύθυνη δήλωση ότι δεν έχει υποβληθεί δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9) μετά από αυτήν είτε από την υποβληθείσα, μετά την έκδοση της δήλωσης/πράξης προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.), δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9).
Τα έγγραφα των περ. α’ έως και δ’ προσκομίζονται από τον αιτούντα και για τον/την σύζυγό του, καθώς επίσης και για τα ανήλικα τέκνα του με περιουσία.
Στον φάκελο της δικογραφίας τίθενται, με επιμέλεια της γραμματείας του δικαστηρίου ή του επιμελέστερου των διαδίκων, και όσα έγγραφα είχαν κατατεθεί από τον αιτούντα κατά την κατάθεση της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος, καθώς επίσης και όσα έγγραφα έχουν ανακτηθεί με επιμέλεια των πιστωτών ή μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας κατά την παρ. 5.
14. Οι διάδικοι δικαιούνται να καταθέσουν προσθήκη στις προτάσεις τους, με την οποία σχολιάζονται οι προσκομισθείσες αποδείξεις και αντικρούονται ισχυρισμοί, οι οποίοι προβλήθηκαν το πρώτον με τις προτάσεις, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την κατάθεση των προτάσεων. Με την προσθήκη προσκομίζονται νέα αποδεικτικά μέσα και προβάλλονται νέοι ισχυρισμοί, αποκλειστικά για την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν το πρώτον με τις προτάσεις ή αφορούν σε αποδεικτικά μέσα που προβλήθηκαν το πρώτον με αυτές. Από την παρέλευση της προθεσμίας κατάθεσης της προσθήκης κλείνει ο φάκελος της δικογραφίας.
15. Μέσα επίθεσης και άμυνας προβάλλονται αποκλειστικά με τις προτάσεις επί ποινή απαραδέκτου. Εκπρόθεσμες προτάσεις και προσθήκες δεν λαμβάνονται υπόψη.
16. Οι κύριες και πρόσθετες παρεμβάσεις ασκούνται με τις προτάσεις εντός της προθεσμίας της παρ. 12. Προσεπίκληση ή ανακοίνωση δίκης ασκούνται σύμφωνα με το άρθρο 215 ΚΠολΔ μέσα σε αποκλειστική προθεσμία σαράντα πέντε (45) ημερών από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού. Ηλεκτρονικά αντίγραφα των ως άνω δικογράφων αναρτώνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και κοινοποιούνται σύμφωνα με την παρ. 8.
17. Μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από το κλείσιμο του φακέλου της δικογραφίας με πράξη του διευθύνοντος το αρμόδιο ειρηνοδικείο, ορίζεται ειρηνοδίκης για την εκδίκαση της υπόθεσης. Συγχρόνως, ορίζεται ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από τριάντα (30) ημέρες από την παρέλευση της ως άνω δεκαπενθήμερης προθεσμίας. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η δικάσιμος που ορίσθηκε με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων. Κατά την ορισμένη δικάσιμο δεν εξετάζονται μάρτυρες και η υπόθεση συζητείται και χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους. Αναβολή της συζήτησης κατά το άρθρο 241 ΚΠολΔ δεν επιτρέπεται. Μετά από τη συζήτηση αυτή εκδίδεται η οριστική απόφαση με βάση τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας. Αν από τη μελέτη του φακέλου της δικογραφίας ο Ειρηνοδίκης κρίνει απολύτως αναγκαία την εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο ή την παροχή διευκρινίσεων από τους διαδίκους, διατάσσει με διάταξη, που κοινοποιείται στους διαδίκους με ηλεκτρονικά μέσα και επέχει θέση κλήτευσης, την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο σε χρόνο όχι συντομότερο από δεκαπέντε (15) ημέρες και όχι μεγαλύτερο από εξήντα (60) ημέρες από τη δημοσίευση της διάταξης. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης των μαρτύρων ή της παροχής διευκρινίσεων από τους διαδίκους θεωρείται συντελεσμένη και η επανάληψη της συζήτησης. Μέσα σε οκτώ (8) ημέρες από την εξέταση των μαρτύρων ή την παροχή διευκρινίσεων οι διάδικοι δικαιούνται με προσθήκη να προβούν σε αξιολόγηση των αποδείξεων αυτών. Νέοι ισχυρισμοί και νέα αποδεικτικά μέσα δεν λαμβάνονται υπόψη και δεν κατατίθενται νέες προτάσεις.
18. Δεν εφαρμόζονται στη διαδικασία του παρόντος η παρ. 2 του άρθρου 115, καθώς και τα άρθρα 745, 749 και 751 ΚΠολΔ. Kάθε έλλειψη της δικογραφίας μπορεί να συμπληρωθεί κατά το άρθρο 227 ΚΠολΔ.
19. Κάθε επικοινωνία του δικαστηρίου και των διαδίκων κοινοποιείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις δηλωθείσες ηλεκτρονικές διευθύνσεις των πληρεξουσίων δικηγόρων ή των αντικλήτων τους και τίθεται στη δικογραφία με επιμέλεια του γραμματέα ή αναρτάται στον ηλεκτρονικό φάκελο, σε όσες περιπτώσεις η δικογραφία τηρείται ηλεκτρονικά.
20. Η απόφαση εκδίδεται το αργότερο εντός έξι (6) μηνών από τη συζήτηση της αιτήσεως επαναπροσδιορισμού και δύναται να αναρτηθεί και στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, τηρουμένων πάντων των κείμενων, εθνικών και ευρωπαϊκων, διατάξεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
21. Σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, κάθε διάδικος έχει τη δυνατότητα να προσκαλέσει τους υπόλοιπους διαδίκους (πιστωτές ή αιτούντα) σε απόπειρα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση. Η απόπειρα διενεργείται σύμφωνα με τα άρθρα 5, 7 και 8 του ν. 4640/2019 (Α’ 190). Η πρόσκληση για διαμεσολάβηση δεν αναστέλλει τη διαδικασία ή τις προθεσμίες του παρόντος. Η κατάρτιση πρακτικού διαμεσολάβησης επάγεται αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης ως προς τους συμβαλλόμενους πιστωτές. Το πρακτικό τίθεται στη δικογραφία με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων.
22. Πιστωτές που δεν κλητεύθηκαν στην αίτηση ρύθμισης οφειλών, στην αίτηση επαναπροσδιορισμού ή στην απόπειρα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, δικαιούνται να ασκήσουν τριτανακοπή μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης ή την επικύρωση του πρακτικού. Η συζήτηση της τριτανακοπής προσδιορίζεται εντός εξήντα (60) ημερών από την κατάθεσή της. Αναβολή συζήτησης δεν επιτρέπεται.
23. Οι ρυθμίσεις του παρόντος κατισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης του ΚΠολΔ και του ν. 4640/2019.
24. Κάθε ζήτημα σχετικό με τη δημιουργία, τη διαμόρφωση και τον καθορισμό των όρων λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας καθώς και των τεχνικών λεπτομερειών εφαρμογής των παρ. 3, 6, 7, 8 και 9 ή κάθε άλλο ζήτημα που αφορά στην ηλεκτρονική κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού, των κοινοποιήσεών της, της ηλεκτρονικής τήρησης του φακέλου της δικογραφίας και της διεκπεραίωσής της με ηλεκτρονικά μέσα ρυθμίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
25. Με την επιφύλαξη του τρίτου εδάφιου της παρ. 1, υποθέσεις, οι οποίες έχουν προσδιορισθεί για συζήτηση σε δικασίμους μεταγενέστερες της 15ης.6.2021, λογίζονται αυτοδικαίως αποσυρθείσες.
26. Ένδικα μέσα και βοηθήματα που ασκούνται κατά των αποφάσεων, οι οποίες εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος, δικάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 739 επ. ΚΠολΔ. Έφεση ασκείται μέσα στην προθεσμία της παρ. 1 του άρθρου 518 ΚΠολΔ, άλλως μέσα σε προθεσμία τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης.».
Με το πρόσχημα ότι πρόκειται περί δικονομικών διατάξεων επιχειρείται ένα μη νόμιμο και αντισυνταγματικό οιονεί πραξικόπημα.
Ουσιαστικά καταργείται η δικαστική προστασία, την οποία έχει αποφασίσει δικαστής, βάσει νόμιμης διαδικασίας και ενώ είχαν-έχουν υποβληθεί όλα τα σχετικά έγγραφα, που απαιτούσε ο νόμος και είχαν γίνει ακροάσεις των διαδίκων ενώπιον του δικαστή, προκειμένου να χορηγηθούν προσωρινές διαταγές δικαστικής προστασίας.
Η προαναφερόμενη δημόσια δικαστική διαδικασία, που είχε γίνει και έχει επίκεντρο της την δικαστική εξουσία ακυρώνεται και αντικαθίσταται τώρα πλέον από μια ηλεκτρονική αδιαφανή διοικητική διαδικασία, που έχει στο επίκεντρο την εκτελεστική εξουσία (ηλεκτρονική πλατφόρμα γραμματείας ιδιωτικού χρέους) με ένα τρόπο που κανένας δεν μπορεί να ακουστεί κριθεί εξατομικευμένα με βάση τις δικές του δαπάνες και ανάγκες (π.χ. τις ίδιες ανάγκες για φάρμακα και ιατρικά έξοδα έχει ένας 65άρης-70άρης διαβητικός ή καρκινοπαθής ή με άλλο σοβαρό νόσημα και τις ίδιες ένας τριανταπεντάρης ; την ίδια αντιμετώπιση πρέπει να έχει ένας που πλήρωνε κανονικά για 10+ χρόνια με ένα που σταμάτησε να πληρώνει από τον πρώτο χρόνο ; κλπ κλπ) Μέσω της παρούσας ρύθμισης οι φυσικοί δικαστές μετατοπίζονται από τα δικαστήρια κατ’ ουσία στις τράπεζες
Στο μεταξύ αναπάντητες έχουν μείνει οι καταγγελίες ότι οι αποφάσεις στις εκκρεμείς υποθέσεις του Νόμου Κατσέλη πρέπει να βγουν οπωσδήποτε υπέρ των τραπεζών, δήθεν για το καλό της εθνικής της οικονομίας. Την καταγγελία έχουν κάνει δικαστές, που επικαλούνται την ύπαρξη εγγράφων κατευθυντηρίων γραμμών για μαζική εκ προοιμίου και άνευ ετέρου απόρριψη των αιτήσεων προστασίας των δανειοληπτών με το πάγιο επιχείρημα της δήθεν ύπαρξης δόλου. Η είδηση έχει γραφτεί σε όποια μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά) έχουν ανεξάρτητη άποψη και ουδέποτε διαψεύστηκε. Έγινε μείζον θέμα στην εθνική σχολή δικαστών και στον ΔΣΑ. Με άλλα λόγια μιλάνε ούτε λίγο ούτε πολύ για προαποφασισμένες δίκες, των οποίων η παρούσα ρύθμιση αποτελεί το αναγκαίο εισαγωγικό και προπαρασκευαστικό στάδιο και τίποτε άλλο τα περί ΕΣΔΑ είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, ιδίως αν ληφθούν υπόψη οι καθυστερήσεις ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των άλλων δικαστικών υποθέσεων).
Αν οι ισχυρές και ευνοούμενες τράπεζες ήθελαν να αμφισβητήσουν τις προσωρινές διαταγές προστασίας υπήρχε νόμιμος τρόπος. Θα έπρεπε όμως οι ίδιες να προσφύγουν και όχι οι δανειολήπτες. Ακόμη όμως και σε αυτό το κράτος τις ευνόησε. Αντί να προσφύγουν αυτές που είναι πανίσχυρες και ευνοούμενες προτιμήθηκε να υποχρεωθούν οι ανίσχυροι και αδικημένοι δανειολήπτες να επαναφέρουν οι ίδιοι τις υποθέσεις τους επωμιζόμενοι οι ίδιοι χρόνο, έξοδα (πάλι σε δικηγόρους κλπ και δη για τον ίδιο λόγο) και ταλαιπωρία. Κι όλα αυτά πέρα από την απώλεια της όποιας δικαστικής προστασίας είχαν.
ΕΙΝΑΙ πραγματικά ΝΤΡΟΠΗ μια τόσο μονομερής υπέρ των τραπεζών ρύθμιση. Είναι μια σαφής απόδειξη ότι η κυβέρνηση μόνο για τις τράπεζες ενδιαφέρεται και καθόλου για τους πολίτες.
Να παρατείνετε τη λειτουργία των Δικαστηρίων. Ειναι αδιανόητο να κλείνουν στις 14:00 οταν εκκρεμούν δεκάδες χιλιάδες υποθεσεις υπερχρεωμενων. Το ιδιο να κανετε και στα Πρωτοδικείο και στα ποινικά δικαστηρια. Τα δικαστηρια μπορουν άνετα να λειτουργούν 16 ωρες την ημερα με 2 βάρδιες ανα ημερα, ετσι θα τηρείται το 8ωρο ωράριο ΑΝΑ ΒΑΡΔΙΑ, ωστε αφενος να δικάζονται περισσοτερες υποθεσεις και αφετέρου να μειωθεί το υφιστάμενο στοκ των υποθεσεων που λιμνάζουν στα συρτάρια. Να κοπούν τα προνόμια ορισμένων κατηγοριών και να μην εχουμε καλοκαιρινες δικαστικες διακοπες 3 μηνών, κλειστά δικαστηρια καθε πασχα και χριστουγεννα (συνολικά 1μηνα). Με 4 μηνες κλειστά τα δικαστηρια προκοπή δε θα δουμε.
Στο Υπουργείο δικαιοσύνης κανουν εξαιρετικη δουλεια. Προωθειστε γρήγορες διαδικασιες και απαγορέψτε τις αναβολές. Αναθεστε και τους Πταισματοδικες τις υποθεσεις των υπερχρεωμενων και η 6μηνη προθεσμια εκδοσης αποφασης μπορει να τηρηθεί χωρις προβληματα. Οσοι ζητουν διορισμούς νέων Ειρηνοδικων βρισκονται εκτος τόπου και χρονου σε μια εικονική πραγματικότητα. Η χώρα δεν μπορει να δωσει τα επιδόματα ανεργίας καλα-καλα και θα πληρωνει τους παχυλούς μισθούς νέων Ειρηνοδικων. Καποιοι πρεπει να προσγειωθούν στην πραγματικότητα και καποιοι αλλα να στρωθούν στη δουλεια και να εκδώσουν αποφασεις υπερχρεωμενων.
Διαβαζω οτι καποιοι προτείνουν οικοθεν επαναπροσδιορισμους. Είδαμε και τους προηγούμενους οικοθεν προσδιορισμούς μου έμειναν στα χαρτια. Δειτε τι συμβαινει στο Ειρηνοδικειο Πειραιά. Ποσες υποθεσεις προσδιορίστηκαν οικοθεν στον Πειραιά ??? Θα δουμε αξιόπιστα στατιστικά για τα Ειρηνοδικεια και θα μαθουμε ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ ΟΙΚΟΘΕΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ.
Η κατάργηση της αναβολης στα υπερχρεωμενα θα ειναι το τελος των στρατηγικών κακοπληρωτών.
Γιατι τα Ειρηνοδικεια να προσδιορίσουν οικοθεν τις υποθεσεις των στρατηγικών κακοπληρωτών ?
Ε οχι βρε παιδια αλλοι διορισμοί Ειρηνοδικων. Ήμαρτον. Ετσι οπως το πατε οι μιση πολιτες της χώρα θα γινουν Ειρηνοδικες.
Ο νομος ειναι απόλυτα συνταγματικός. Αντισυγματικη ηταν η ασυλία που απολάμβαναν και συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές σε βάρος ημων των κορόιδων. Οι δικογραφιες πρεπει να βγουν απο τα συρτάρια και να εκδοθούν ΑΜΕΣΑ οι σχετικές αποφασεις. Η χώρα υποφέρει απο τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και αυτοι πρεπει να βρεθουν και να βαλουν το χερι στη τσέπη και να πληρώσουν αυτα που φάγανε.
Δε πιστευω στα ματια μου. Διαβαζω μηνυματα που ζητουν νέους διορισμούς Ειρηνοδικων. Προφανως οι ανθρωποι που γραφουν τα μηνυματα αυτα αγνοούν την Ελληνική πραγματικότητα. Τα Ειρηνοδικεια ειναι γεμάτα απο Ειρηνοδικες και δεν χρειαζονται αλλοι. Τα πταίσματα καταργήθηκαν, οποτε μπορουν να δικάζουν πολιτικές υποθεσεις οι Πταισματοδικες. Μας λειπουν υποδομές, αίθουσες και ευέλικτες διαδικασιες και ασφαλως η τήρηση των προβλεπόμενων προθεσμιών. Οσοι Ειρηνοδικες δεν τηρούν τις προθεσμιες να πανε στα σπίτια τους και μετα αντικαταστήστε τους με νέους Ειρηνοδικες. Οχι στους ηδη προβληματικούς να προσθέσουμε και νέους προβληματικούς Ειρηνοδικες, ωστε, εν τελεί, κανενας να μην τηρεί τις προθεσμιες εκδοσης των αποφασεων. Διοτι, εκ πείρας, τα πειθαρχικά συμβούλια των ειρηνοδικων δεν ασχολούνται με την καθυστερηση εκδοσης αποφασεων.
Είναι αδιανόητο να ζητείται η κατάθεση στοιχείων με οιονδήποτε τρόπο από τη στιγμή που αυτά υπάρχουν στο φάκελο της δικογραφίας και προφανώς στη διάθεση των αντιδίκων.
Είναι ομοίως παράλογο να ζητείται να αναζητηθούν στοιχεία πέραν της τριετίας από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης καθώς πουθενά δεν προέβλεπε κάτι τέτοιο ο νόμος!
Είναι επίσης άστοχο να επιχειρείται η κάμψη της προφορικής διαδικασίας, ειδικά για τις υποθέσεις που είχαν λάβει δικάσιμο προ της 1ης Ιανουραρίου 2016! Σας το έχουν αναφέρει και άλλοι. Αυτό, όμως, που με βγάζει από τα ρούχα μου είναι η υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την οποία δεν αναφέρεται πουθενά το τι ακριβώς θα κάνει. Ερωτώ, λοιπόν, θα κρίνει η «πλατφόρμα» ποιος είναι ο/η επιλέξιμος; Πάμε καλά; Δηλαδή, ο ειρηνοδίκης που έχει εκδώσει την εκάστοτε προσωρινή διαταγή τι ρόλο είχε επιτελέσει; Μήπως συγκάλυπτε τους «κακούς» δανειολήπτες; Στη συζήτηση επικύρωσης -όπου εξάλλου παρίστανται οι διάδικοι, τουλάχιστον όσοι ενδιαφέρονται ή κρίνουν πως θίγονται- δεν προηγείται εξέταση του φακέλου; Δεν εγείρονται οι όποιες αντιρρήσεις;
Περαιτέρω, τόσα χρόνια δεν υφίσταται φορολογικό απόρρητο για τους δανειολήπτες. Εδώ και δύο χρόνια δεν υφίσταται ούτε τραπεζικό απόρρητο! Οι πιστωτές πάντα απολάμβαναν και εξακολουθούν να απολαμβάνουν το δικαίωμα να εγείρουν ενστάσεις για ουσιαστικούς και αληθείς λόγους που είναι αποδείξιμοι έναντι των Χ κακόπιστων με κατάθεση αιτήματος άρσης της προσωρινής προστασίας! Μήπως, λοιπόν, θέλετε να εφεύρετε κάποιον τρόπο ώστε μέσω πλατφόρμας να οδηγήσετε τους δανειολήπτες σε καθεστώς αρνησιδικίας;;; Λες και φταίνε οι δανειολήπτες που τα δικαστήρια δεν τους έδιναν νωρίτερες δικασίμους! Πείτε μας, σε αυτό το σημείο, πόσες υποθέσεις εκκρεμούν; 37.000 περίπου, σωστά; Μα μόνο εντός του 2020 θα έχουν εκδικαστεί 14.500 περίπου και εντός του 2021 είναι ήδη προγραμματισμένες 7.400 και εντός του 2022 άλλες 4.300 κατά προσέγγιση! Δηλαδή εντός διετίας ούτως ή άλλως 26.200 υποθέσεις θα έχουν περάσει τη δικαστική βάσανο οριστικά σε πρώτο βαθμό. Πώς σας έπιασε πρεμούρα αίφνης για μόλις 10.000 υποθέσεις να φέρετε τα πάνω κάτω με ένα νομοθέτημα που «μπάζει» από παντού.
Εάν σας ενδιαφέρει, ενισχύστε με ειρηνοδίκες τα δικαστήρια που αντιμετωπίζουν πρόβλημα όπως αυτό του Πειραιά, και βοηθήστε τις Γραμματείες να ρυθμίσουν οίκοθεν όλες τις ημερομηνίες που εκτείνονται πέραν του 2023 ώστε να δικαστούν όλες εντός του 2022 και 2023. Δηλαδή, θέλετε να μας πείσετε πως εφέτος δικάζονται 14.500 υποθέσεις και δεν μπορούν με ενίσχυση δικαστών να προγραμματιστούν περίπου 10.000 για τα έτη 2022 και 2023 και να τελειώνουμε;
Και πάλι, πριν κλείσω, επανέρχομαι στις παράλογες στοχεύσεις του νομοθετήματος που καταργούν κάθε έννοια ασφάλειας δικαίου (ειδικά εκείνου που σχετίζεται με την περιουσία και το δικαίωμα δημόσιας ακρόασης και δίκαιης δίκης – έννοια που τόσο πολύ διαστρεβλώνεται από κάποιους…).
Είναι δυνατόν άλλα πράγματα να ισχύουν όταν καταθέτεις έναν φάκελο σύμφωνα με τις προβλέψεις ενός νόμου και άλλα, ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, όταν δικάζεις;;; Είναι δυνατόν να αναζητούνται κατόπιν εορτής τεχνάσματα (ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ & ΑΗΘΗ) ώστε να στερείται της δικαστικής κρίσης ο προσφεύγων; Και τέλος, για άλλη μια φορά, για ποίαν πλατφόρμα ομιλείτε έωλα; Θα διαγράφει τούτη το δρομολογημένο δικαίωμα ακρόασης, για το οποίο έχει προηγηθεί δικαστικός έλεγχος (δικαστική επικύρωση) αλλά και γραμματειακός έλεγχος;;;
Κατά την άποψή μου κινήστε, δυστυχώς, σε ένα πολύ λάθος δρόμο και μακάρι κάποιοι από εσάς -αν διαβάζετε τα παρόντα όλων μας και νοιάζεστε- να προβείτε σε σημαντικές διορθώσεις. Μακάρι, που δεν το νομίζω.
Τα ειρηνοδικεία που έχουν μεγάλο όγκο υπερχρεωμένων σε εκκρεμότητα θα βουλιάξουν, δεδομένου μάλιστα ότι παράλληλα θα κληθούν να σηκώσουν και το βάρος του νέου πτωχευτικού. Αυτό θα συμπαρασύρει και τις υπόλοιπες κατηγορίες υποθέσεων που μέχρι τώρα προσδιορίζονταν σε σύντομους χρόνους. Οι ειρηνοδίκες υπό το βάρος των υπερβολικών χρεώσεων και υπό την απειλή των πειθαρχικών κυρώσεων θα αναγκαστούν να ρίξουν την ποιότητα και να εκδίδουν αποφάσεις τηλεγραφήματα με ό,τι αυτό σημαίνει για τη ¨δίκαιη δίκη¨ την οποία υποτίθεται ότι προάγει το συγκεκριμένο νομοθέτημα. Πρέπει μάλιστα να ληφθεί υπόψη ότι οι ειρηνοδίκες της επαρχίας επιβαρύνονται και με τα τριμελή και με τις κατ’ οίκον έρευνες. Ειδικά οι τελευταίες στις περισσότερες περιπτώσεις είναι και επίπονες και χρονοβόρες. Οι πταισματοδίκες, ο φόρτος εργασίας των οποίων είναι ελάχιστος σε σύγκριση με αυτόν των ειρηνοδικών, αφού η προανάκριση έχει καθαρά διεκπεραιωτικό χαρακτήρα, πρέπει επιτέλους να ενταχθούν στο δυναμικό των ειρηνοδικείων ώστε να παράγουν ουσιαστικό δικαιοδοτικό έργο, η δε προανάκριση μπορεί να διενεργείται εκ περιτροπής από το σύνολο των ειρηνοδικών του κάθε ειρηνοδικείου. Υπό τις σημερινές συγκυρίες είναι αδιανόητο κάποιοι να συνεχίζουν να διατηρούν τα προνόμιά τους σε βάρος των ομοιόβαθμων συναδέλφων τους οι οποίοι καλούνται να υπερβούν εαυτούς.
ΟΧΙ άλλους διορισμούς δικαστών. Εχουμε το μεγαλύτερο αριθμο δικαστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε αναλογία να τον πληθυσμό. Η Ελλάδα πάσχει απο πολυνομία και δεν εχει σχεδον καθολου ηλεκτρονικες υποδομές στα Πολιτικά Δικαστηρια. Δεν εχουμε καν ηλεκτρονική καταθεση δικογράφων στα πολιτικά δικαστηρια παρα οτι θεσμοθετηθεί προ ετων στον κωδικα πολιτικής δικονομιας.
Θεωρω οτι πολλά μηνυματα που εχουν αναρτηθεί στη διαβούλευση του αρθρου αυτου προερχονται απο πρόσωπα που επιθυμούν να διοριστούν Ειρηνοδικες. Για αυτο πολλά μηνυματα ειναι σχεδον πανομοιότυπα και ζητουν νεους διορισμούς Ειρηνοδικων. Ο διορισμος περισσότερων Ειρηνοδικων και μαλιστα νέων και άπειρων δεν θα λύσει το προβλημα των υπερχρεωμενων, ενω το κοστος μισθοδοσίας τους ειναι δυσβάσταχτο για ενα κράτος που μολις βγηκε απο τα μνημόνια. Απαιτούνται εκ βάθρων αλλαγές στα θεματα δικαιοσύνης και πλεον πρεπει να προχωρήσουμε στην ηλεκτρονική δικαιοσυνη.
Ο διορισμος νέων και άπειρων ειρηνοδικων ειναι μια ανούσια και κοστοβορα διαδικασια, που μονο τη φιλοδοξίες συγκεκριμένων προσώπων θα ικανοποιήσει και σε καμια περιπτωση δεν θα λειτουργήσει θετικά υπερ της λύσης αμεσης εκδίκασης των υπερχρεωμενων.
Καποιοι πρεπει να αντιληφθούν οτι οι οι συνεχείς διορισμοί δικαστων αυξάνουν δραματικα το μισθολογικό κοστος του κράτους μας Χωρις να επιλύεται η ουσια του προβλήματος. Ουτε ειναι λογικο να γινονται Ειρηνοδικες και να εχουν μισθο δικαστη πρόσωπα που Δεν εχουν φοιτήσει στη σχολη δικαστων.
Κανενας νέος διορισμος Ειρηνοδίκη. Η Ελλάδα εχει ανάγκη σε αλλους τομείς οπως ειναι η υγεία και η άμυνα της χώρας.
Η διάταξη του άρθρου 4Α που πρόκειται να προστεθεί στο Ν. 3869/2010 και τίθεται σε διαβούλευση έχει άκρως τεχνοκρατική βάση και όχι νομική. Ο αρχικά ψηφισθείς Ν. 3869/2010 σε συνδυασμό με την υφιστάμενη νομοθεσία (πλέγμα διατάξεων Αστικού και Αστικού Δικονομικού Κώδικα, βασίζονται στις θεμελιώδεις Συνταγματικές Αρχές, τις οποίες η Πολιτεία οφείλει να ακολουθεί. Ο πολίτης εμπιστεύεται το κράτος δικαίου, το οποίο συνάδει με τις οργανωμένες και ευνομούμενες πολιτείες. Πλέον τούτου η απόδοση Δικαιοσύνης εκτός από ταχεία. πρέπει να είναι δίκαι και αποτελεσματική. Κατά συνέπεια η τροποποίηση ή κατάργηση των εκάστοτε διατάξεων Νόμων, θα πρέπει να γίνεται βάσει της Συνταγματικής Αρχής της αναλογικότητας, η οποία σταθμίζει την νομιμότητα των επιβαλλόμενων κρατικών περιορισμών στη σφαίρα των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, ώστε να μην είναι αυθαίρετοι. Στον εν λόγω νομοσχέδιο η διάταξη που πρόκειται να προστεθεί, τίθεται εις βάρος των πολιτών με ανούσιες και άνευ αποτελέσματος υποχρεώσεις, που στόχο έχουν όχι την ρύθμιση χρεών αλλά τον πλουτισμό των τραπεζικών ιδρυμάτων, τα οποία όμως εντός της τελευταίας δεκαετίας ευνοήθηκαν ποικιλοτρόπως προεξόχως με ανακεφαλαιοποιήσεις, των οποίων το βάρος επωμίσθηκαν οι πολίτες (υπερχρεωμένοι και μη). Άλλωστε δεν λείπουν οι διαγραφές υπέρογκων – δυσθεώρητων χρεών από τα πιστωτικά ιδρύματα άνευ κριτηρίων, τα οποία αφορούν ιδίως μεγαλοεπιχειρηματίες και κόμματα, την στιγμή που απλοί πολίτες με μικρότερα χρέη κρίνονται δόλιοι. Εκ των πραγμάτων δε κρίνεται αντιληπτό ότι λόγω της επιτήρησης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας από τις Ευρωπαϊκές Αρχές, θα πρέπει να επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι. Πλην όμως οι Ευρωπαϊκές Αρχές καθορίζουν μόνο στο στόχο. Ο τρόπος και η ειδικότερη διαδικασία που θα ακολουθηθεί ορίζεται από το εκάστοτε κράτος με βάση εν προκειμένω το θεσμόθετημένο νομικό πλέγμα, που είναι απαραβίαστο και θα μπορούσε μόνο κατ’ εξαίρεση να τύχει τροποποιήσεως σε επιμέρους και επουσιώδη στοιχεία και ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ στον πυρήνα του (συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα).
Το ΔΕΥΤΕΡΟ ουσιαστικό ζήτημα που τίθεται είναι η καρατόμηση του «Δικηγόρου» από τον θεσμό της Δικαιοσύνης. Υπενθυμίζεται και τονίζεται με έμφαση ότι ο Δικηγόρος είναι ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ της Δικαιοσύνης και δεν μπορεί να εξοβελίζεται από τις δικαστικές διαδικασίες. Ο πολίτης συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιούται σε Δίκαιη Δίκη ενώπιον του Φυσικού του Δικαστή με την παρουσία του Συνηγόρου του. Με την παρούσα τροποποίηση το δικαίωμα του αυτό καταργείται διττώς.Ο Ελληνικός Λαός στο όνομα του οποίου απονέμεται Δικαιοσύνη, την έχει εμπιστευτεί στον Δικηγόρο, προκειμένου να αποδεικνύεται η αλήθεια των πραγματικών γεγονότων και να ικανοποιείται το αίτημα του για ορθή απονομή της Δικαιοσύνης. Ο Δικηγόρος από πλευράς του αγωνίζεται για την ύπαρξη, την διατήρηση και κατοχύρωση όλων των προϋποθέσεων της λειτουργίας του Κράτους Δικαίου, προσφέροντας τις γνώσεις και υπηρεσίες του, και επομένως δεν νοείται Δικαιοσύνη μισή και ακρωτηριασμένη.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω και επειδή η τεθείσα σε διαβούλευση διάταξη ΤΕΛΕΙ υπό την λειτουργία στυγνής σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας και Αρχών Κράτους Δικαίου, και με την επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματος εκάστου των εντολέων μας, ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΜΕΣΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΣΩΜΑ.
Για την πληρέστερη ανάλυση των παραγράφων του εν λόγω άρθρου γίνεται παραπομπή στο άρθρο της συναδέλφου μου και Δικηγόρου Πατρών Θεοδώρας Αφαλωνιάτη (ΑΜ ΔΣ Πατρών …….) δημοσιευμένο στον εξής σύνδεσμο https://www.helleniclawyer.eu/2020/09/vs-1-0.html?fbclid=IwAR1LJE4I8fnB2KZrtOFkYKWTsOBXv3U2I8zCI2ZliOkuQqm6yRA4IRN3KII, και το οποίο έχει ως εξής :
Άρθρο
ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΑΦΑΛΩΝΙΑΤΗ
Δικηγόρου Πατρών
Την εβδομάδα που προηγήθηκε, ετέθη προς διαβούλευση, έως τις 15/9, το νέο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, το οποίο, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει αλλαγές του ν. 3869/2010 (υπερχρεωμένα νοικοκυριά) για την δήθεν επιτάχυνση της εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, που έχουν προσδιοριστεί να συζητηθούν μετά την 15-06-2021. Στην πραγματικότητα, το νομοσχέδιο δεν επιδιώκει τίποτα παραπάνω πέρα από την πλήρη ικανοποίηση των αξιώσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων σε βάρος των δικαιωμάτων του πολίτη, της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης, της δικονομίας και του Συντάγματος, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια δικαίου, που αποτελεί βασική υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στην κοινωνία. Το σχέδιο αυτό αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, έχοντας προκαλέσει την αντίδραση και την οργή σύσσωμου του δικηγορικού σώματος.
Ενδεικτικά
· οι διατάξεις του είναι αντίθετες με την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της ισότητας των διαδίκων καθώς προβλέπεται ότι για τις εκκρεμείς αιτήσεις που τυχόν δεν ακολουθηθεί η ορισθείσα διαδικασία θα λογίζονται ως μη ασκηθείσες και θα ανακαλούνται οι ήδη χορηγηθείσες προσωρινές διαταγές. Η ως άνω πρόβλεψη είνα κατάφωρα αντισυνταγματική και συνιστά απροκάλυπτη παρέμβαση του νομοθέτη στην δικαστική λειτουργία. Είναι ανεπίτρεπτο να να θεωρούνται, με νομοθετική παρέμβαση, ως ουδέποτε ασκηθείσες, ατήσεις για τις οποίες έχει ήδη επέλθει εκκρεμοδικία, σύμφωνα με τς βασικές διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δκονομίας και να καταργείται με νόμο (!!!!) η ισχύς δικαστικής κρίσης (προσωρινή διαταγή).
· Το σχέδιο καταργεί την αρχή της προφορικότητας (άρθρο 115 παρ. 2 ΚΠΟΛΔ) βασική αρχή της δικονομίας στην πολιτική δίκη και την εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο, ουσιώση διαδικασία στην συγκεκριμένη περίπτωση, αν λάβουμε υπ’όψη μας την ιδιαιτερότητα και την φύση των συγκεκριμένων υποθέσεων, αφού ο πολίτης στερείται μίας «ζωντανής» διαδικασίας στο ακροατήριο και ενώπιον του φυσικού του δικαστή, μέσα από την οποία και διαμέσω της διαδραστικότητας, ο δικαστής θα οδηγηθεί σε ασφαλή συμπεράσματα, ενώ δίδεται η δυνατότητα στους παράγοντες της δίκης να καλύψουν μία ευρεία γκάμα παραμέτρων που αφορούν στην συγκεκρμένη υπόθεση κάθε φορά, θέτοντάς τις υπόψη του δικαστηρίου, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκατασταθεί από μία έγγραφη μαρτυρική κατάθεση, αφαιρώντας έτσι από τον πολίτη το βασικό δικονομικό του δικαίωμα να εξηγήσει με επάρκεια και σαφήνεια στον φυσικό του δικαστή τους λόγους περέλευσής του σε αδυναμία πληρωμής, αφού οι λόγοι αυτοί διαφέρουν κατά περίπτωση και πρέπει να εξετάζονται με προσοχή και κοινωνική ευαισθησία.
· Καταργείται η ισχύς και εφαρμογή συγκεκριμένων διατάξεων της εκουσίας δικαιοδοσίας, (άρθρα 745, 749 και 751 ΚΠΟΛΔ), οι οποίες ρυθμίζουν με συγκεκριμένο τρόπο την εκδίκαση των εν λόγω υποθέσεων, «ακυρώνοντας» με τον τρόπο αυτό την δικονομική διαδικασία και παραβιάζοντας την διάταξη του άρθρου 221 ΚΠΟΛΔ, σύμφωνα με το οποίο μία εκ των συνεπειών ασκήσεως αγωγής είναι το αμετάβλητο της δικαιοδοσίας, ενώ παράλληλα οδηγούν σε απονομή δικαιοσύνης δύο ταχυτήτων κατά παράβαση της αρχής της ισονομίας αφού οι διατάξεις αυτές θα τυγχάνουν εφαρμογής σε εκκρεμείς υποθέσεις του ν. 3869/2010 που θα εκδικαστούν πριν την 15/6/2021, αλλα και για τις λοιπές περιπτώσεις υποθέσεων που εισάγονται στα δικαστήρια με την ίδια δικαιοδοσία.
· Το σχέδιο περιλαμβάνει ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία «οι ρυθμίσεις του παρόντος κατισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης του Κώδικα Πολιτκής Δικονομίας». Στις διατάξεις αυτές περιλαμβάνονται και τα άρθρα 106-116 ΚΠΟΛΔ, δηλαδή οι ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ που δέπουν μία πολιτική δίκη!!! ανεξαρτήτως διαδικασίας, γεγονός το οποίο επισύρει ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
· Το σχέδιο προβλέπει την σύντμηση της προθεσμίας για την άσκηση έφεσης στην συγκεκριμένη κατηγορία υποθέσεων από δύο (2) έτη σε τρείς (3) μήνες !!!. Πρόκειται για πρόβλεψη με την οποία διαφοροποιούνται δυσμενώς, και κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και της ισονομίας, οι συγκεκριμένες υποθέσεις από τις λοιπές υποθέσεις εκουσίας δικαιοδοσίας, ενώ είναι βέβαιον ότι περιορίζεται υπερβολικά και καταχρηστικά το δικαίωμα του πολίτη να απευθυνθεί στον ανώτερο δικαστή και θα οδηγήσει μετά βεβαιότητος στην απώλεια του δεύτερου βαθμού δικαστικής προστασίας.
· Τέλος, σύμφωνα με την περιγραφόμενη στο σχέδιο διαδικασία, ο οφειλέτης υποχρεούται να προσκομίσει φορολογικά έγγραφα που ανατρέχουν σε χρονικό σημείο τριών (3) ετών πριν τον χρόνο λήψεως του πρώτου δανείου που έλαβε. Πέραν της πρακτικής αδυναμίας του πολίτη να προσκομίσει τα έγγραφα αυτά, τα οποία μπορεί να φτάνουν και 25 έτη πίσω, αφού από το taxisnet μπορούν να εξαχθούν έγγραφα από το οικονομικό έτος 2003 και μετά, οι δε αρμόδιες Δ.Ο.Υ. ούτε κατά διάνοια ανταποκρίνονται στα έγγραφα αιτήματα των πολιτών για χορήγηση εγγράφων παλαιότερων ετών, στην πραγματικότητα επιβάλλεται συγκαλυμμένα υποχρέωση στον οφειλέτη να αποδείξει ότι η περιέλευσή του σε αδυναμία πληρωμής δεν οφείλεται σε δόλο. Με την πρόβλεψη αυτή δηλαδή, ο νομοθέτης αποπειράται να «επισημοποιήσει» με νομοθετικό μανδύα την ιδεοληψία ότι ο οφειλέτης είναι de facto δόλιος και να κατευθύνει την δικαστική κρίση, παραβλέποντας το γεγονός ότι η συνδρομή δολιότητος στο πρόσωπο του οφειλέτη είναι αντικείμενο απόδειξης, εξετάζεται κατόπιν υποβολής σχετικής ενστάσεως από τον πιστωτή-αντίδικο, ο οποίος φέρει και το σχετικό βάρος απόδειξης, επικαλούμενος συγκεκριμένες ενέργειες από μέρους του οφειλέτη ΚΑΤΑ ΡΗΤΗ ΕΠΙΤΑΓΗ ΤΟΥ Ν. 3869/2010, αλλά και της πάγιας νομολογίας.
Πέραν των ανωτέρω επισημάνσεων, οι οποίες είναι καθαρά ενδεικτικές, αφού το νομοσχέδιο περιέχει γραμμή προς γραμμή αντισυνταγματικότητες και δικονομικές παραβάσεις, καλό είναι να σταθούμε και στην κοινωνική διάσταση του θέματος.
Το σχέδιο είναι στο σύνολό του ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟ.
Επβαρύνει τον πολίτη με μία δαιδαλώδη διαδικασία και έξοδα, τον υποχρεώνει να προσκομίσει έγγραφα τα οποία οι τράπεζες έχουν στην κατοχή τους, προδικάζει ζητήματα τα οποία είναι αντικείμενο απόδειξης για την οποία βαρύνεται ο αντίδικος, τιμωρεί τον πολίτη για ζητήματα για τα οποία ουδεμία ευθύνη έχει, αφού την δικάσιμο την ορίζουν τα δικαστήρια και όχι ο οφειλέτης.
Μετατρέπει τον δικηγόρο σε «κρατικό υπάλληλο» και «γραφιά», αφού τον απομακρύνει από τον φυσικό του χώρο, τα ακροατήρια, και του επιβάλλει να πράξει το καθήκον του, που είναι η προάσπιση των δικαιωμάτων του πολίτη, μέσω ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, στερώντας του τα όπλα, που του παρέχει το Σύνταγμα, ο νόμος και η δικονομία για να επιτελέσει τον βασικό του ρόλο. Ο δικηγόρος είναι ο συνδετικός κρίκος του πολίτη με την δικαιοσύνη και του εξασφαλίζει την ορθή, αμερόληπτη, αντικειμενική και με σεβασμό των δικαιωμάτων του απονομή της και όχι με μία ηλεκτρονική πλατφόρμα της οποίας η λειτουργικότητα, χρηστικότητα και αποτελεσματικότητα σε μία χώρα σαν την Ελλάδα, που δεν έχει ιδέα τι σημαίνει ψηφιοποίηση, ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ ΣΦΟΔΡΑ (ύστερα μάλιστα και από τα όσα σκανδαλωδώς έλαβαν χώρα την 31/7/2020 με την ηλεκτρονική πλατφόρμα για την προστασία της κύριας κατοικίας). Ο δικηγόρος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ… ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ και χρέος του είναι να χρησιμοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ΟΛΑ ΤΑ ΟΠΛΑ που του παρέχει ο νόμος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του εντολέα του ενώπιον του φυσικού δικαστή.
Τέλος, ας μην γελιόμαστε. Για όποιον έχει τις στοιχειώδεις νομικές γνώσεις και επαφή με την νομική και δικαστηριακή πραγματικότητα (κάτι που προφανώς δεν διαθέτουν οι εμπνευστές του νομοσχεδίου) η στόχευση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΑΛΛΑ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3869/2010, ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΟΤΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, Η ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ.
ΑΝ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΗΤΑΝ Η ΕΠΙΣΠΕΥΣΗ ΤΟΤΕ Η ΛΥΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΠΛΗ. Οίκοθεν επαναπροσδιορισμός όλων των εκκρεμών υποθέσεων αυτεπαγγέλτως από τα Ειρηνοδικεία της χώρας (όπως άλλωστε συνέβη το 2015, αλλά και πρόσφατα για τις ματαιωθείσες λόγω covid 19 υποθέσεις) και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΡΙΖΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΕΤΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΕΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΦΕΡΕΙ Ο ΠΟΛΊΤΗΣ.
Το δικηγορικό σώμα, ως ενεργό και πλέον παραγωγικό κομμάτι της ιδιωτικής οικονομίας για την οποία τα τελευταία 10 έτη έχει βάλει πλάτη, αντιλαμβάνεται πλήρως την ανάγκη για ένα υγιές τραπεζικό σύστημα που αποτελεί ραχοκοκαλιά της οικονομίας.
Επιτέλους,όμως, αυτό δεν μπορεί μονίμως να συμβαίνει σε βάρος του πολίτη, των συνταγματικών του δικαιωμάτων, της αξιοπρεπούς διαβίωσής του και να οδηγεί σε μία συνεχή ανασφάλεια δικαίου και σε πλήρη απαξίωση της Δικαιοσύνης κα του ρόλου που αυτή θεσμικά οφείλει να επιτελεί σε μία Δημοκρατία και σε ένα κράτος δικαίου.
Σε μία Δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της, το Σύνταγμα και επιθυμεί ένα κράτος δικαίου, ο διάλογος για τέτοια ζητήματα γίνεται με τους νομικούς ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ!!!!
*ευχαριστώ θερμά όλους τους συναδέλφους που με τα σχόλά τους και την ανταλλαγή απόψεων τις ημέρες που προηγήθηκαν, μέσα από τις διαδικτυακές επιστημονικές ομάδες και fora, συνετέλεσαν αποφασιστικά στην συγγραφή του άρθρου αυτού.
——- τέλος σχολίου
το εν λόγω σχόλιο υπογράφεται και από τους εξής κάτωθι συναδέλφους μου και Δικηγόρους
1) Κική Μιρίδου, 2) Νίκος Σπανός, 3) Γιάννης Ράλλης – Καδαλάς, 4) Θεοδώρα Αφαλωνιάτη, 5) Μαρία Αγγελή, 6) Δρακούλης Δρακουλόγκωνας, 7) Σπυρίδων Αδάμ, 8) Ξανθίππη Παπανικολάου, 9) Βάσω Γεωργακοπούλου, 10) Μαριτίνα Πρωτουλη, 11) Αλέκα Καπελιώτη, 12) Σοφία Ραφαηλίδου, 13) Απόστολος Σπηλιώπουλος, 14) 15) Κατερίνα Χλιούμη, 16) Σαράντος Οικονόμου, 17) Βικτώρια Μακρή, 18) Αλέξανδρος Κατσιφός, 19) Ειρήνη Νέστορα, 20) Μαρία Γεωργουλή, 21) Ελευθέριος Κωνσταντίνος Στεργίου, 22) Κατερίνα Κοβατσιάδου, 23) Αθανασία Γιαννοπούλου, 24) Κατερίνα Παπαδημητράκη, 25) Χριστίνα Λαμπούση, 26) Μαρία Βουρλιωτάκη, 27) Χριστίνα Ρούλια, 28) Τσαμαδούρα Έλενα, 29) Δέσποινα Κωνσταντινίδου, 30) Φωτεινή Σαμαρά, 31) Μαρία Μαράκη, 32) Βιργινία Ξανθοπούλου, 33) Ευδοξία Κολυδάκη, 34) Δήμητρα Σιαράπη, 35) Αμαλία Στάμου, 36) Νάσια Μιχελή, 37) Εύα Ιωαν. Μαργαρίτη, 38) Εύη Παπαδοπούλου, 39)Ράνια Λεκάκη, 40) Βική Λυμπεροπούλου, 41) Γκάμπη Αγάπη,42) Νατάσσα Βογδάνου, 43) Βίκυ Τζούμα, 44) Πέτρος Ντερέκης, 45) Δήμητρα Λόκα, 46) Σοφία Βασιλείου, 47) Γεωργία Κατσάρα, 48) Δώρα Τσαντήλα, 49) Ολίβια Χατζηγρηγορίου, 50) Ήλια Βενετσάνη, 51) Πάρις Τσίντζιρας, 52) Κωνσταντίνα Δημητρακοπούλου, 53) Στρατούλα Τζουμάιλη, 54) Λάνα Τράμπα, 55) Νικολέτα Χατζίνα, 56) Ξανθίππη Παπανικολάου, 57) Νατάσσα Γκούμα, 58) Φάνης Αδαμόπουλος, 59) Εύα Χαραλαμποπούλου, 60) Λυσίας Μαρία – Θανάσης Καλύβα, 61) Φωτεινή Πελεκάνου, 62) Χριστίνα Καλογιάννη, 63) Νεκτάριος Κρίσσος, 64) Σπύρος Κουτσογιάννης, 65) Ειρήνη Μαργαριτίνη, 66) Ευστάθιος Κεφαλούρος, 67) Αγγελική Φωτοπούλου, 68) Ελένη Κεχαίδου, 69) Ρέα Πουπουζή, 70) Φωτεινή Ρήγα, 71) Σακελλαρόπουλος Αργύριος, 72) Αγγελική Καπράνη, 73) Αντωνία Παληού, 74) Τίτη Αδαμακίδου, 75) Μαριάννα Βασιλακάκη, 76) Όλγα Χρήστου, 77) Δέσποινα Κουτσουφλιανου, 78) Βασιλική Κατσιγιάννη, 79) Βασίλης Θωμάς, 80) Σέβη Τσιφετακη, 81) Μαρία Παναγιώτου, 82) Ανθή Αθανασάκη, 83) Μίνα Φιλιπποπούλου, 84) Ιφιγένεια Μάνθου, 85) Βιβή Μπεγνή, 86) Εύη Μακρυγιάννη, 87) Ράνια Πιντέρη, 88) Σοφία Μαγγιώρου, 89) Λία Βλάχου, 90) Ανθή Τζουπη, 91) Μάρκου Φωτεινή, 92) Ναταλία Δημοπούλου, 93) Ινώ Τσιρίδου, 94) Σοφία Κοφινά, 95) Ξανθή Παπαδοπούλου, 96) Βάσω Ραλλάτου, 97) Νατάσσα Νίγδελη,98) Χρήστος Γεωργακόπουλος, 99) Αντώνης Ζερβός, 100) Ράνια Σαλπιστή, 101) Κώστας Πανόπουλος, 102) Νεκταρία Τσαβδαρίδου, 103) Νικόλαος Βόγκας, 104) Ελένη Τσαμολια, 105) Γεωρία Παναγοπούλου, 106) Ειρήνη Νέστορα, 107) Άγγελος Γιουρέλης, 108) Ιωάννα Μπακού
1- απαράδεκτο το ότι προβλέπεται ηλεκτρονική πλατφόρμα, που ουσιαστικά υποκαθιστά την λειτουργία του δικαστηρίου -> ενεργεί αναδρομικά εις βάρος των οφειλετών
2- απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν προβλέπει για την υλοποίηση της όλης διαδικασίας ατέλειες και υποχρεώνει τον όποιο διάδικο σε επιπλέον έξοδα (είτε αυτά αφορούν ένσημα, μεγαρόσημα, είτε παράβολα, είτε γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και κρατήσεων δικηγόρων, είτε αντίγραφα από δημόσιες υπηρεσίες και δικαστήρια, είτε αντίγραφα και πιστοποιητικά από υποθηκοφυλακεία και κτηματολογικά γραφεία
3- απαράδεκτο ότι ουσιαστικά επιβάλλονται έξοδα στον οφειλέτη για επιδόσεις και επιπλέον μέριμνα για ενέργειες που είναι δυνατό να γίνουν από τα δικαστήρια , όπως οι επιδόσεις
4- οι όποιες αναφερόμενες προθεσμίες υλοποίησης είναι απαράδεκτες , γιατί ουσιαστικά οδηγούν σε κατάργηση δικαιώματος, σε αναδρομική εκ των υστερών εφαρμογή και περιορισμό ρυθμίσεων του νόμου και είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναγκαστεί ο νομοθέτης να δώσει παρατάσεις επειδή οι αναφερόμενες προθεσμίες είναι εντελώς ασφυκτικές !
=> είναι σαφές ότι την ρύθμιση αυτή την έχει συντάξει κάποιος νομικός , που είναι δικηγόρος μόνο κατ’ όνομα και που γνωρίζει την λειτουργία των δικαστηρίων από τηλεοπτικές σειρές και ταινίες του κινηματογράφου !
Είμαι πεπεισμένος πως στο καθεστώς του νέου προτύπου δίκης μπορούν να υπαχθούν ΜΟΝΑΧΑ όσες από τις εκκρεμούσες υποθέσεις κατατέθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 ημερομηνία κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ ο Ν.4335/2015. Επίσης, όλες οι αιτήσεις προς αυτής της ημερομηνίας έχουν ΗΔΗ μια φορά επικαιροποιηθεί και μάλιστα ελεγχθεί για την ορθότητα και πληρότητα των στοιχείων τους με φοβερό κόπο, οικονομικό κόστος, άγχος κ.ο.κ για τους περισσότερους των εμπλεκομένων! Επίσης, οι πιστωτές είχαν όλο αυτό το διάστημα ικανό χρόνο να εγείρουν ενστάσεις περί των και καλά «στρατηγικών κακοπληρωτών» αφού απολάμβαναν εκτός από την άρση του τραπεζικού απορρήτου (από το 2018 ισχύει για όλες τις υποθέσεις) και την άρση του φορολογικού απορρήτου. Συν τοις άλλοις είχαν λάβει όλα εκείνα τα οικονομικά στοιχεία μέσω των δικογράφων που τους επέτρεπαν να επαληθεύσουν το προφίλ των διαδίκων τους, δηλαδή τυχόν εμπόρων ή προσώπων με υψηλά ρευστά διαθέσιμα. Το φορολογικό απόρρητο μάλιστα δεν ισχύει για τους δανειολήπτες εδώ και 7 σχεδόν έτη. Υφίσταται και σχετική ΠΟΛ!!! Και σχετική εισήγηση του ΝΣΚ! Περαιτέρω, υποτίθεται πως ΗΔΗ από πέρυσι, τον Οκτώβριο του 2019 οι πιστωτές είχαν τσεκάρει μέσω ειδικής πλατφόρμας ΟΛΑ τα στοιχεία των δανειοληπτών που ανέμεναν την εκδίκαση της υπόθεσής τους! Αυτά για να σταματήσει επιτέλους ο μύθος των «μπαταχτσήδων» (τουρκική λέξη γαρ).
Με τα ως άνω λεχθέντα, θεωρώ πως για να μη θίγεται το αίσθημα της ασφάλειας δικαίου που είναι θεμελιώδες για μια κοινωνία ειδικά όταν σχετίζεται με υποθέσεις που αφορούν την περιουσία των πολιτών και το δικαίωμα πρόσβασης στη Δικαιοσύνη πρέπει, α. να εξαιρεθούν των προβλέψεων του παρόντος νομοθετήματος όλες οι εκκρεμούσες υποθέσεις που έχουν κατατεθεί προ της 31 Δεκεμβρίου 2015 και β. να μην υπάρχει κόφτης σε ηλεκτρονική πλατφόρμα για τις υπόλοιπες που υποτίθεται πως έχουν ήδη ελεγχθεί παρά μονάχα, να προβλέπεται ένδειξη (καμπανάκι) για στοιχείο που χρίζει δικαστικής αξιολόγησης κατά προτεραιότητα ή και αξιολόγησης από μέρους των πιστωτών ώστε να εγείρουν νομική ένσταση, όπως άλλωστε μπορούν να κάνουν και τόσα χρόνια για την άρση της προσωρινής προστασίας όπου θεωρούν ότι υφίσταται ουσιαστικός και αληθής λόγος.
Τα δε Ειρηνοδικεία, πρέπει να ενισχυθούν σταδιακά με δικαστές -ειδικά εκείνο του Πειραιά με τις περισσότερες υποθέσεις- .Ο επαναπροσδιορισμός των δικασίμων θα μπορούσε να γίνει ΑΤΕΛΩΣ και οι δανειολήπτες που έχουν καταθέσει αιτήσεις μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 να ζητούν ηλεκτρονικά την επικαιροποίηση, προσκομίζοντας παράλληλα τα δυο πιο πρόσφατα εκκαθαριστικά φόρου εισοδήματος και περιουσίας. Αμέσως, μετά οι δικηγόροι τους θα πρέπει να έχουν ένα χρονικό περιθώριο τουλάχιστον 4 μηνών για προτάσεις και 1-2 επιπλέον μηνών για τη λεγόμενη φάση «προσθήκης – αντίκρουσης». Αυτό θα βοηθήσει και τους δικηγόρους των τραπεζών. Βασικά, και τις Γραμματείες των δικαστηρίων. Τα υπόλοιπα στοιχεία υπάρχουν στους φακέλους. Ας μην κοροϊδευόμαστε ζητώντας τα ίδια πράγματα.
Επίσης, το νομοθέτημα θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2021 ώστε να δίνεται λίγο παραπάνω χρόνος σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να προετοιμαστούν.
Όπως έγραψα και νωρίτερα είμαι κατά του να αποφαίνεται η πλατφόρμα ποιος είναι επιλέξιμος. Αυτό είναι δουλειά του δικαστή και ευτυχώς, ο νομικός μας πολιτισμός απαγορεύει σε μια πλατφόρμα την αντικατάστασή του, ειδικά για αιτήσεις που έχουν ΗΔΗ ελεγχθεί και υποστεί τη βάσανο της πρώτης δικαστικής εξέτασης κατά τη χορήγηση της προσωρινής διαταγής (δικαστική επικύρωση αίτησης)!
Αναφορικά με τα χρονικά πλαίσια, ως προς την έφεση θα προτείνω να ισχύσει η πρόβλεψη του άρθρου 518 του Κ.Πολ.Δικ. Εξάλλου, όποιος θέλει κοινοποιεί νωρίτερα και αρχίζει η τασσόμενη ημερομηνία των 30 ημερών!
Ως προς τις αιτήσεις για επικαιροποίηση (ΑΤΕΛΩΣ) και αίτηση προτίμησης που ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΕΚΚΡΕΜΟΥΣΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙΜΜΕΝΕΣ ΜΟΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 01-01-2016 να δίδεται περισσότερος χρόνος, τουλάχιστον 90 ημερών (3 μηνών) και από εκεί και ύστερα επιπλέον 180 ημερών (6 μηνών) για προτάσεις-προσθήκες-αντικρούσεις. Και όλα αυτά σε ισχύ μετά την 01-01-2021!!!
Για τις παλαιότερες εκκρεμούσες αιτήσεις να μείνουν οι ημερομηνίες ως έχουν. Άλλωστε, σχεδόν όλες θα έχουν εκδικαστεί μέχρι τα τέλη του 2022 αρχές του 2023.
Και για το τέλος, εννοείται πως κάθε αίτηση θα πρέπει να εξετάζεται με βάση τις νομικές πρόνοιες που ίσχυαν κατά το χρόνο κατάθεσής της (δεδομένου ότι ο ν.3869/2010 έχει τροποποιηθεί αρκετές φορές – τις τελευταίες προς το χειρότερο).
Ειμαι δικηγορος Αθηνων ονομαζομαι Μαρια Μαρακη κ ασχολουμαι μεταξυ αλλων με υποθεσεις του νομου 3869/2010 απο το ετος 2015 το προτεινομενο σχεδιο νομου εκτος απο οτι πρακτικα λογω κ των ασφυκτικων προθεσμιων που προβλεπονται δεν θα μπορει να εφαρμοστει βριθει αντισυνταγματικων διαταξεω εεφοσον επιχειρειται η καταργηση σειρας διαταξεων της εκουσιας δικαιοδοσιας κ αντικατασταση της με τις ηδη προβληματικες διαταξεις της νεας τακτικης κ μαλιστα σε περισσοτερο ασφυκτικες προθεσμιες σε σχεδη με αυτη οσον αφορα καταθεση προτασεων αφου προβλεπει προθεσμια 60 ημερων αντι 100 ημερων χωρις να υπαρχει καποιος αποχρων λογος δημοσιου συμφεροντος για την επιβολη των διαταξεων της νεας τακτικης του Κπολδ επιπλεον επιχειρειται μεσω της υποχρεωσης της συμμετοχης σε ειδικη πλατφορμα αντικατασταση του αμεροληπτου κ τριτου δικαστικου λευτουργου απο αρχη η οποια δεν παρεχει τα εχεγγυα αμεροληπτης κρισης,ητοι, αποστερει τον υπερχρεωμενο οφειλετη απο τον μονο συμφωνα με το αρθρο 8 του Συνταγματος αρμοδιο να κρινει την υποθεση του κ με εχεγγυα λειτουργικης κλπ αμεροληπτου κρισης δικαστικου λειτουργου σε παραβιαση της αρχης προσφυγης στον φυσικο δικαστη ο οποιος ειναιο μονος αρμοδιος να κρινει το εισφερθεν πραγματικο υλικο της δικης κ με παραβιαση των αρθρων 26 Συντ.
Επισης ζητουνται κ μεσουσης της πανδημιας του κορωνοιου πληροφοριακα οικονομικα στοιχεια απο την Εφορια τα οποια λογω του οτι στον σχετικο λογαριασμο του εκαστοτε υπερχρεωμενου δεν υπαρχουν στοιχεια προ του 2003 να πρεπει κ υπο πιεση ασφυκτικων προθεσμιων να προσκομισει ο ιδιος ενω ταυτοχρονα του εχει μετακυλισθει κ παλι υπο πιεση αποκλειστικων ασφυκτικων προθεσμιων η επισπευση της υποθεσης του με κληση αντι να προβλεφθει τουλαχιστον οικοθεν επαναπροσδιορισμος της υποθεσης του
Με την επιχερουμενη δε εισαγωγη της ενορκης καταθεσης ως αποδεικτικο μεσο κ με παραβιαση των αρχων της προφορικοτητας δημοσιοτητας κ αμεσοτητας της δικης φαλκιδευεται το δικαιωμα του στην αποδειξη επ ακροατηριου με την οποια καθε μαρτυρικη καταθεση υποκειται στη βασανο των ερωτησεων κ της αντιδικιας κ με την οποια μπορει να εισφερθει κ να αποδειχθει οι κρισιμοι πραγματικοι ισχυρισμοι κ πραγματικα περιστατικα που συμφωνα με το πνευμα του νομου 3869/2010 δικαιολογουν το νομω κ ουσια βασιμο της ενταξης του στον νομο αυτο
Επειδη δε δεν υπηρξε δυνατοτητα επιλογης του υπερχρεωμενου οφειλετη της δικασιμου που του χορηγηθηκε αρμοδιως απο την αρμοδια γραμματεια του εκαστοτε Ειρηνοδικειου κ που μπορει σε ορισμενες περιπτωσεις να ειναι κ το 2024 ο δανειοληπτης δε ο εχων τις προυποθεσεις του νομου για ενταξη σε αυτον επιθυμει την ταχεια εκδικαση της υποθεσης του το ορθον να ηταν να προβλεφθει οικοθεν επαναπροσδιορισμος σε ευλογο χρονικο διαστημα με προσληψη απο τον πινακα επιτυχοντων κ αλλων Ειρηνοδικων κ με ελεγχο απο πλευρα πιστωτων κ οφειλετη για τον επαναπροσδιορισμο μεσω της ιστοσελιδας http://www.solon. gov .gr με την αναρτηση δε της νεας δικασιμου σε αυτη κ μεσω αποστολης e_mail στον πληρεξουσιο δικηγορο ιδιως στις νεες αιτησεις να θεωρειται οτι εχει συντελεσθει νομιμως η κλητευση απαντων των παραγοντων της δικης κ κτλ να μεινει η διαδικασια της εκουσιας χωρις πλατφορμες κλπ που αντισυνταγματικα επιχειρειται να καταργησουν την προσφυγη στην αρχη του φυσικου δικαστη κ εμμεσως πλην σαφως κ την εφαρμογη του νομου 3869/2019 συλλυβδην ωσαν να θελετε να τιμωρησετε κ τον συνεπεστατο για πολλα χρονια δανειοληπτη ο οποιος λογω ανωτερας βιας βρεθηκε στο οικονομικο κ κοινωνικο αδιεξοδο παυσης των πληρωμων κ του οποιου την αρση κ την επανενταξη στην οικονομικη κ κοινωνικη ζωη προς οφελος κ του δημοσιου συμφεροντος επιχειρει ο νομος 3869/ 2010
Οσον αφορα τα πληροφοριακα οικονομικα στοιχεια που ζητουνται απο αρμοδια εφορια θα πρεπει να προβλεφθει οτι εφοσον υποβαλλει την ενσταση δολου ο πιστωτης κ προς αποδειξη της ιστορικης βασης τηςενστασης του πρεπει να τα προσκομιζει ο ιδιος οπως κ αναλυτικη κινηση των δανειακων λογαριασμων ετσι ευχερως θα αποδεικνυεται μαζι με το υπολοιπο εισφερθεν αποδεκτικο υλικο ποιος πραγματι επιχειρει να επωφεληθει χωρις να εχει τις προυποθεσεις του νομου 3869/2010 απο την προστασια του κ ποιος αντιθετα χρηζει συμφωνα με το πνευμα κ το γραμνα του νομου προστασιας
Συνοψιζοντας με οικοθεν επαναπρσδιορισμο επιτυγχανεται η επιταχυνση της δικης κ ικανοποιειται το ευλογο δημοσιο συμφερον να
με την διατηρηση δε των σχετικων διαταξεων η επιχειρουμενη μεταρρυθμιση θα ειναι πληρως συνταγματικη κ εφαρμοσιμη πρακτικα
Μπορούν να διατυπωθούν πολλές ενστάσεις για το προτεινόμενο νομοθέτημα.
Μερικές που αξιολογώ πως αποτελούν μείζονα λόγο αντίρρησης είναι οι ακόλουθες.
Εισάγεται το λεγόμενο νέο πρότυπο δίκης, αυτό που σχετίζεται με τις πρόνοιες του ν.4335/2015 (ΦΕΚ τ.Α’ 87/23-07-2015). Δεδομένου, τούτου πιστεύω ακράδαντα πως σε διασφάλιση της τήρησης των συνταγματικών κανόνων και του διαχρονικού πνεύματος δικαίου που διέπει τον νομικό μας πολιτισμό θα πρέπει να εξαιρεθούν αυτής της διαδικασίας όλες εκείνες οι εκκρεμούσες υποθέσεις που είχαν κατατεθεί και λάβει δικάσιμο πριν από την 1η Ιανουαρίου 2016. Αυτές οι υποθέσεις, εφόσον δεν έχουν αναβληθεί μεταγενέστερα της 01/01/2016 και με την προϋπόθεση ότι έχουν επικαιροποιηθεί όταν ζητήθηκε το 2015 θα πρέπει να συνεχίσουν ως έχουν και να περιμένουν την εκδίκασή τους στη δοθείσα αρχικώς ημερομηνία. Τα στοιχεία που κατά καιρούς ανακοινώνονται αποκαλύπτουν ένα διαχειρίσιμο αριθμό, κοντά στις 12.000 – 15.000 υποθέσεις. Εάν ανάμεσα σε αυτές συγκαταλέγονται υποθέσεις που εκτείνονται χρονικά προς εκδίκαση πέραν του 2023 θα μπορούσε να υπάρχει πρόνοια να έρθουν με ευθύνη των Γραμματέων των δικαστηρίων (οίκοθεν) εγγύτερα και κατά προτεραιότητα.
Για όλες τις λοιπές υποθέσεις, δηλαδή όλες αυτές που κατατέθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 (που συνιστούν την πλειοψηφία) και που δεν έχουν επικαιροποιηθεί ήδη κατά το παρελθόν, θα μπορούσε να ισχύσει υπό όρους το νέο πρότυπο δίκης (που διαλαμβάνει και την ηλεκτρονική ανταλλαγή στοιχείων). Ο επαναπροσδιορισμός θα πρέπει να γίνει ΑΤΕΛΩΣ και το αίτημα να κατατείθεται ηλεκτρονικά εντός χρονικού διαστήματος τριμήνου από την αρχή ισχύς του νομοθετήματος που για εμένα θα πρέπει να είναι η 1η Ιανουαρίου 2021 ώστε να δίνεται ένας έξτρα επιπλέον χρόνος σε δικαστές και διαδίκους να προετοιμαστούν. Έπειτα από το αίτημα επαναπροσδιορισμού θα πρέπει να δίνεται τουλάχιστον χρόνος 4 μηνών (120 ημερών) ώστε να γίνουν προτάσεις και ένας επιπλέον χρόνος 2 μηνών (60 ημερών) για τυχόν προσθήκες/αντικρούσεις. Σε αυτό το διάστημα θα μπορούσε να ζητείται και μια μικρή επικαιροποίηση οικονομικών στοιχείων για προσθήκη στον υπάρχον φάκελο, όπως τα δύο πιο πρόσφατα εκκαθαριστικά φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και του ΕΝ.Φ.Ι.Α. Τίποτα, όμως περισσότερο. Σκέψεις να προσκομίζονται εκκαθαριστικά παλαιοτέρων ετών και ειδικά σε βάθος μεγαλύτερο των τριών ετών από την ημέρα κατάθεσης της αίτησης είναι καινοφανή! Πρέπει να τονιστεί πως οι πιστωτές ήδη από το 2012 έχουν πρόσβαση στα φορολογικά δεδομένα των δανειοληπτών και από το 2018 έχουν πρόσβαση και στα τραπεζικά δεδομένα. Συνεπώς, όποιος ήθελε ή θέλει να προβάλει ένσταση σε βάρος μιας εκκρεμούσας υπόθεσης μπορούσε και μπορεί ήδη να το κάνει και εάν η ένστασή του κριθεί εύλογη ο αντίδικος δανειολήπτης να απωλέσει την προσωρινή προστασία. Ο,τιδήποτε άλλο γράφεται περί δήθεν «μπαταχτσήδων», «στρατηγικών κακοπληρωτών» και λοιπά είναι απλός αστείο, ένα αφήγημα στη φαρέτρα του κάθε νομοθέτη να επικοινωνήσει και καλά την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης ενός νόμου, συχνά προς το χειρότερο και στα όρια ή και εκτός ορίων της συνταγματικής χάρτας. Τέλος, για τις εφέσεις, θα πρέπει να ισχύσει το άρθρο 518 του Κ.Πολ.Δικ. (δηλαδή για όσες δεν κοινοποιούνται ο χρόνος να εξαντλείται στα 2 έτη). Άλλωστε, αμφότεροι οι διάδικοι έχουν τη δυνατότητα να κοινοποιήσουν νωρίτερα!
Συνοψίζοντας, ναι στο νέο πρότυπο δίκης για όλες τις υποθέσεις που κατατέθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2016. Όχι, για όσες κατατέθηκαν έως 31 Δεκεμβρίου 2015 και δεν έχουν λάβει αναβολή μεταγενέστερα.
Εξαίρεση από τις νέες νομοθετικές προβλέψεις για όλες αυτές τις υποθέσεις λοιπόν, οι περισσότερες των οποίων δικάζονται μεταξύ 2021 και 2022. Για τις λίγες μετά το 2022 εγγύτερη ημερομηνία από τα δικαστήρια αυταπαγγέλτως.
Για τις υποθέσεις που κατατέθηκαν ή επανήλθαν μετά την 01/01/2016 νέο πρότυπο δίκης, αλλά μεγαλύτερο χρονικά διαστήματα κατάθεσης προτάσεων με μέγιστο συνολικό χρόνο 180 ημερών (6 μηνών).
Το νομοθέτημα να τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2021 ώστε να δοθεί λίγος έξτρα χρόνος σε δικηγόρους, δικαστήρια, διαδίκους να προετοιμαστούν καθώς πιθανολογείται βάσιμα πως θα υπάρξει μεγάλος όγκος δεδομένων προς διαχείρηση.
Η έφεση να ακολυθεί τις χρονικές επιταγές του αρ. 518 Κ.Πολ.Δικ.
Τέλος, κάτι που δεν ανέφερα νωρίτερα, μεγάλη προσοχή στο θέμα του Γραμματίου. Οι προτάσεις έχουν επιφέρει μεγάλη σύγχυση. Το έχουν σημειώσει και άλλοι.
Για όλες τις λοιπές υποθέσεις, δηλαδή όλες αυτές που κατατέθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 και που αποτελούν την πλειοψηφία θεωρώ πως η κάμψη της υποχρεωτικής προφορικότητας με την καθιέρωση της κατ’ εξαίρεση διαδικασίας εμμάρτυρης απόδειξης επιτρέπει την ένταξή τους στο νέο πρότυπο δίκης. Και εδώ, πάντως, προτρέπω το Υπουργείο Δικαιοσύνης να περιοριστεί μόνον στην ηλεκτρονική κατάθεση αιτήματος επαναπροσδιορισμού ατελώς καθώς δεν είναι υπαιτιότητα του ενάγοντος η μη απόδοση εγγύτερης ημερομηνίας δικασίμου!
Είναι απολύτως κατανοητός ο σκοπός της προτεινόμενης διάταξης για επιτάχυνση της συζήτησης των εκκρεμών υποθέσεων για ορισμένες από τις οποίες έχει προσδιορισθεί δικάσιμος ακόμη και για το 2029. Δεν είναι βέβαιο όμως ότι λαμβάνεται υπόψη η δυνατότητα των ειρηνοδικείων να επαναπροσδιορίσουν την συζήτηση σε συντομότερο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι οι υποθέσεις αυτές δεν είναι οι μόνες που εκκρεμούν ενώπιον τους. Η διάταξη εισάγει αρκετές περιπτώσεις απαραδέκτου (ιδίως της παρ.10-11), οι οποίες εφόσον αφορούν εκκρεμείς υποθέσεις συνιστούν ανεπίτρεπτη παρέμβαση της νομοθετικής εξουσίας στην δικαστική εξουσία. Όπως συμβαίνει πολλές φορές η ρύθμιση είναι οριζόντια. Σε περιπτώσεις αιτήσεων που έχουν υποβληθεί και έχει ορισθεί δικάσιμος εντός του 2020 (μετά την έναρξη ισχύος του προτεινόμενου νόμου) ή εντός του 2021 πόσες πιθανότητες υπάρχουν να προσδιορισθεί δικάσιμος νωρίτερα; Λογικά αυτές οι υποθέσεις θα πρέπει να εξαιρεθούν αλλά δεν είναι δυνατόν να ισχύσει η περίπτωση κ’ της παρ. 6 εφόσον το δικαστήριο θα έχει ορίσει, με την απόφαση επί της αναβολής, δικάσιμο. Με την αίτηση επανασυζήτησης θα ορισθεί άλλη συντομότερη; Για τις περιπτώσεις ματαίωσης είναι δυνατή η εφαρμογή της περ. κ’ της παρ. 6. Η παρ. 12 είναι ατυχής. Η κατάθεση των προτάσεων και των λοιπών εγγράφων εντός 60 ημερών από την κατάθεση της αίτησης δεν έχει νόημα. Η προθεσμία κατάθεσης προτάσεων και λοιπών στοιχείων πρέπει να συνδέεται με την συζήτηση γιατί έως τότε τα οικονομικά δεδομένα του οφειλέτη θα έχουν μεταβληθεί. Σε περίπτωση αίτησης που είχε αρχικά προσδιορισθεί για το 2029 και η αίτηση υποβάλλεται το 2020 αλλά η συζήτηση προσδιορίζεται για το 2022 τι νόημα έχει η υποβολή προτάσεων και στοιχείων εντός του 2020 ή των αρχών του 2021; Ούτως ή άλλως δεν θίγεται η διάταξη που προβλέπει επικαιροποίηση των στοιχείων. Και δεν φαίνεται να προβλέπεται η υποβολή προτάσεων και στοιχείων κατά την συζήτηση. Η διάταξη της περ. (β) της παρ. 13 είναι ατυχής και ανεφάρμοστη πρακτικά, εκτός σπανίων εξαιρέσεων. Κυρίως επί στεγαστικών δανείων διαρκείας 20-30 ετών αποκλείεται ο οφειλέτης να έχει διατηρήσει στοιχεία επί τόσα έτη. Ούτε η φορολογική διοίκηση έχει τόσο παλαιά στοιχεία. Και δεν υπάρχει υποχρέωση στην διάταξη να τα χορηγήσει η φορολογική διοίκηση. Για παράδειγμα εάν έχει ληφθεί στεγαστικό δάνειο το 2004 και η αίτηση υποβλήθηκε το 2018 αποκλείεται ο οφειλέτης να διατηρεί στοιχεία για τα έτη 2001-2003. Και εάν κατά τον χρόνο του δανείου τα εισοδήματα του δεν επαρκούσαν για την αποπληρωμή, η χορήγηση είναι ευθύνη της τράπεζας και εμμέσως μετατρέπεται σε ευθύνη του οφειλέτη. Εκτός εάν ο σκοπός είναι η δημιουργία απαραδέκτου και η εφαρμογή του προτεινόμενου νέου «πτωχευτικού κώδικα» με άγνωστα αποτελέσματα. Τέλος η διάταξη προβλέπει την χρήση ηλεκτρονικής πλατφόρμας η οποία είναι άγνωστο αν υπάρχει ή είναι δυνατόν να δημιουργηθεί εντός της προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων.
Σχετικά με τις παρ. 1 και παρ. 2 της παρούσας πρότασης που αφορούν σε εκκρεμούσες αιτήσεις ρύθμισης οφειλών του ν.3869/2010, θέλω να τονίσω πως θα πρέπει να εξαιρεθούν όλες εκείνες οι υποθέσεις που είχαν λάβει δικάσιμο προ της 01/01/2016 και δεν έχουν έως σήμερα αναβληθεί με υπαιτιότητα του ενάγοντος.
Υπενθυμίζω πως στον ν.4335/2015 (ΦΕΚ τ.Α’ 87/23-07-2015) και δη στο άρθρο 9 με τίτλο «Μεταβατικές και άλλες διατάξεις» καθίσταται σαφές πως η εφαρμογή του δικονομικού προτύπου της νέας τακτικής διαδικασίας θα αφορά τα ένδικα βοηθήματα που ασκούνται μετά την 01/01/2016. Θεωρώ πως οποιαδήποτε άλλη σκέψη εγείρει εύλογα την αίσθηση ανασφάλειας δικαίου και φέρει σε δυσμενέστερη από πριν θέση τον ενάγοντα.
Τονίζω, επίσης, πως ο ν.3869/2010 δούλεψε με την εκουσία διαδικασία. Παρακαλώ, λοιπόν, να σταθείτε στον προβληματισμό μου. Οι υποθέσεις, άλλωστε, που προέρχονται από τα έτη 2013-2014-2015 και δεν έχουν ακόμα συζητηθεί είναι σχετικά λίγες και εκτιμώ πως οι δικάσιμοί τους βρίσκονται εντός των ετών 2021-2022. Αυτές θα πρέπει να δικαστούν με τα όσα προβλέπονταν κατά το χρόνο κατάθεσης (συν τις ευεργετικές – τροποποιήσεις) και στον υπάρχον χρόνο κατάθεσης. Δε χρειάζεται επαναπροσδιορισμός. Εξάλλου, οι τότε ενάγοντες έχουν ήδη μια φορά προβεί σε επικαιροποίηση φακέλλου μέσω μιας πολύ μεγάλης ταλαιπωρίας αλλά και οικονομικού κόστους (έτος 2015 / είχε δοθεί μικρή παράταση για το 2016).
Για τυχόν υποθέσεις που εκτείνονται πέραν του 2022 αλλά είναι κατατεθειμένες προ της 01/01/2016 προκρίνω να γίνει προσδιορισμός οίκοθεν από τα αρμόδια δικαστήρια. Επαναλαμβάνω, έχω την πεποίθηση πως οι Γραμματείες θα μπορούν οίκοθεν να διευθετήσουν το ζήτημα.
Για όλες τις λοιπές υποθέσεις, δηλαδή όλες αυτές που κατατέθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 και που αποτελούν την πλειοψηφία θεωρώ πως η κάμψη της υποχρεωτικής προφορικότητας με την καθιέρωση της κατ’ εξαίρεση διαδικασίας εμμάρτυρης απόδειξης επιτρέπει την ένταξή τους στο νέο πρότυπο δίκης. Και εδώ, πάντως, προτρέπω το Υπουργείο Δικαιοσύνης να περιοριστεί μόνον στην ηλεκτρονική κατάθεση αιτήματος επαναπροσδιορισμού ατελώς καθώς δεν είναι υπαιτιότητα του ενάγοντος η μη απόδοση εγγύτερης ημερομηνίας δικασίμου!
Στο θέμα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας θέλω να σταθώ λέγοντας πως δε νοείται να ζητείται από τον εκάστοτε διάδικο να επανα-υποβάλλει τα έγγραφα που βρίσκονται ήδη κατατεθειμένα στο φάκελλο της δικογραφίας του και είναι προσβάσιμα στα κατά τόπους δικαστήρια. Κάτι τέτοιο φαντάζει παράλογο. Περαιτέρω για αυτά τα στοιχεία έχουν λάβει γνώση οι εναγόμενοι (πιστωτές) μέσω της αίτησης που στρέφεται κατ’ αυτών. Πρέπει και πάλι να υπενθυμίσω πως για όλους τους δανειολήπτες που έχουν εκκρεμούσες υποθέσεις δεν υφίσταται φορολογικό και τραπεζικό απόρρητο. Ειδικά, μετά και από την ψήφιση του ν.4549/2018 (ΦΕΚ τ.Α’ 105/14-06-2018) δεν υπάρχει τραπεζικό απόρρητο (από την 14η/09/2018!). Φορολογικό, εξάλλου, δεν υπήρχε στο ν.3869/2010 (βλ. «Ο οικονομικός έφορος υποχρεούται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 10 παρ.3 του ν.3869/2010, να χορηγεί σε πιστωτή του οφειλέτη, κάθε πληροφορία και στοιχείο για την περιουσιακή κατάσταση και τα εισοδήματα του οφειλέτη-φορολογούμενου, ακόμη και αν αυτά εμπίπτουν στο φορολογικό απόρρητο» / Σημείωση: Με την ΠΟΛ.1199/22.10.2012 έγινε δεκτή η γνωμοδότηση 126/2012 του ΝΣΚ)
Σχετικά με την παρ.11: Πρέπει κατά την κρίση μου να ΜΗΝ υιοθετηθεί καθώς η πρόνοια του σχεδίου σύμφωνα με την οποία αν ο δανειολήπτης δεν προβεί σε επαναπροσδιορισμό της αίτησής του, τότε αυτή θεωρείται ως μη ασκηθείσα, είναι κατάφωρα και εξόφθαλμα αντισυνταγματική, αφού συνιστά ωμή παρέμβαση της νομοθετικής στη δικαιοδοτική λειτουργία. Δεν επιτρέπεται ο νομοθέτης να αποσύρει υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση, είτε με νομοθετική ρύθμιση είτε μέσω μίας πλατφόρμας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αν προηγουμένως δεν μεσολαβήσει κρίση δικαστή. Η ρύθμιση συνιστά επίσης αδικαιολόγητη τιμωρία του οφειλέτη για κάτι για το οποίο ΔΕΝ ευθύνεται. Διότι τους προσδιορισμούς των υποθέσεων τους έκανε το Κράτος, τα δικαστήρια και σαφώς όχι ο εκάστοτε δανειολήπτης. Αν παραύτα παραμείνει οφείλει να τροποποιηθεί ούτως ώστε να διαλαμβάνει υποθέσεις που κατατέθηκαν μετά την 01/01/2016. Κι εδώ, όμως, προτρέπω το Υπουργείο Δικαιοσύνης να περιοριστεί μόνον στην ηλεκτρονική κατάθεση αιτήματος επαναπροσδιορισμού ατελώς καθώς δεν είναι υπαιτιότητα του ενάγοντος η μη απόδοση εγγύτερης ημερομηνίας δικασίμου!
Σχετικά με την παρ. 12: Για λόγους που εξέθεσα νωρίτερα θα πρέπει να διαλαμβάνει υποθέσεις που έχουν λάβει δικάσιμο μετά την 01/01/2016 (είναι η πλειοψηφία) και μόνον. Όμως κι εδώ ο χρόνος των 60 ημερών πρέπει να θεωρείται μικρός. Η αίσθησή μου είναι πως θα πρέπει να διπλασιαστεί (ήτοι 120), τουλάχιστον. Άλλωστε, θα προκύψει μεγάλος όγκος εργασίας για τους δικηγόρους των διαδίκων και τις Γραμματείες των δικαστηρίων χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν ο σοβαρός κίνδυνος από αστοχίες των πληροφοριακών συστημάτων.
Σχετικά με την παρ. 13: Για λόγους που εξέθεσα νωρίτερα θα πρέπει να διαλαμβάνει υποθέσεις που έχουν λάβει δικάσιμο μετά την 01/01/2016 (είναι η πλειοψηφία) και μόνον. Ως προς το β. μπορούν να ζητούνται τα πλέον πρόσφατα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος εν είδει επικαιροποίησης μαζί με τα δύο τελευταία εκκαθαριστικά ΕΝΦΙΑ. Οποιαδήποτε σκέψη για υποχρέωση σε αναζήτηση ή και επανακατάθεση φορολογικών στοιχείων παρελθόντων ετών, που εκτείνονται μακρύτερα από τα τρία έτη από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης είναι ιδιαιτέρως προβληματική και δίνει την εντύπωση πως ο νομοθέτης δεν προσπαθεί να ρυθμίσει κατάσταση αλλά προσπαθεί να επιβάλλει ιδεολογία και άποψη, πράγμα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, δηλαδή προσπαθεί να επιβάλλει μια συγκεκριμένη ερμηνεία του νόμου ειδικά όσον αφορά το ζήτημα του δόλου, μια ερμηνεία που προέρχεται αποκλειστικά από τις τράπεζες, τις ίδιες τις τράπεζες που θα μπορούσαν ΗΔΗ όπου θεωρούν πως υφίσταται δόλος να προβούν σε ενστάσεις (…). Ορθώς η κα Κρεμυδά και ο κος Γεωργακόπουλος αναφέρουν πιο πριν πως «κάτι τέτοιο ακυρώνει/αντιστρέφει αυθαίρετα την έννοια της ένστασης, και όλα αυτά νομικά είναι μη επιτρεπτά». Να μην ξεχνάμε και την αλγεινή εντύπωση που δόθηκε πρόσφατα από έγκριτα δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι υπάρχει εισήγηση – «γραμμή(;)» στη Σχολή Δικαστών όπως απορρίπτουν τις αιτήσεις των δανειοληπτών για τον ν. Κατσέλη επικαλούμενοι ότι είχαν δόλο! Δημοσιεύματα που οδήγησαν σε αίτημα σύγκλισης του Δ.Σ. της Σχολής προκειμένου να διερευνηθεί το περιεχόμενο των καταγγελιών!
Ως προς την παρ. 24: Πρέπει να γίνει συγκεκριμένο. Η εισήγηση εδώ είναι έωλη. Πράγμα απαράδεκτο για κάτι τόσο σοβαρό. Και πάλι, θα πρέπει να περιοριστεί σε παρακολούθηση αιτήσεων που έχουν κατατεθεί μετά την 01/01/2016.
Ως προς την παρ. 25: Όπως και με την παρ. 11 πρέπει κατά την κρίση μου να ΜΗΝ υιοθετηθεί καθώς η πρόνοια του σχεδίου σύμφωνα με την οποία αν ο δανειολήπτης δεν προβεί σε επαναπροσδιορισμό της αίτησής του, τότε αυτή θεωρείται ως μη ασκηθείσα, είναι κατάφωρα και εξόφθαλμα αντισυνταγματική, αφού συνιστά ωμή παρέμβαση της νομοθετικής στη δικαιοδοτική λειτουργία. Δεν επιτρέπεται ο νομοθέτης να αποσύρει υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση, είτε με νομοθετική ρύθμιση είτε μέσω μίας πλατφόρμας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αν προηγουμένως δεν μεσολαβήσει κρίση δικαστή. Η ρύθμιση συνιστά επίσης αδικαιολόγητη τιμωρία του οφειλέτη για κάτι για το οποίο ΔΕΝ ευθύνεται. Διότι τους προσδιορισμούς των υποθέσεων τους έκανε το Κράτος, τα δικαστήρια και σαφώς όχι ο εκάστοτε δανειολήπτης. Αν παραύτα παραμείνει οφείλει να τροποποιηθεί ούτως ώστε να διαλαμβάνει υποθέσεις που κατατέθηκαν μετά την 01/01/2016. Κι εδώ, όμως, προτρέπω το Υπουργείο Δικαιοσύνης να περιοριστεί μόνον στην ηλεκτρονική κατάθεση αιτήματος επαναπροσδιορισμού ατελώς καθώς δεν είναι υπαιτιότητα του ενάγοντος η μη απόδοση εγγύτερης ημερομηνίας δικασίμου!
Ως προς την παρ. 26: Η προθεσμία είναι αδιανόητα μικρή! Πρέπει να υιοθετηθεί το χρονικό περιθώριο που τάσσει το άρθρο 518 ως αποτυπώνεται μετά τις τροποποιήσεις που επήλθαν από τον ν.4335/2015 (ΦΕΚ τ.Α’ 87/23-07-2015), που προβλέπει ότι «Αν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι δύο έτη, που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη». Άλλωστε, είτε ο ενάγων είτε οι εναγόμενοι, αμφότεροι έχουν τη δυνατότητα να κοινοποιήσουν νωρίτερα ώστε το χρονικό περιθώριο άσκησης έφεσης να ακολουθήσει.
Ανακεφαλαιώνοντας, η ρύθμιση επαναπροσδιορισμού πρέπει να περιοριστεί σε υποθέσεις που κατατέθηκαν μετά την 01/01/2016. Πρέπει να ακολουθείται από ικανό χρονικό περιθώριο, τουλάχιστον 120 ημερών. Η αίτηση μπορεί να γίνεται ηλεκτρονικά και ΑΤΕΛΩΣ. Τα μόνα συμπληρωματικά στοιχεία που δύναται να κατατίθενται να είναι τα δύο πιο πρόσφατα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ (καθώς για σχεδόν όλα τα υπόλοιπα υφίστανται φάκελοι που τα περιλαμβάνουν στα δικαστήρια και είναι σε γνώση των πιστωτών που άλλωστε, έχουν πρόσβαση στα φορολογικά και τραπεζικά δεδομένα των δανειοληπτών). Για τις προτάσεις θα πρέπει, επιπλέον, να δίδεται χρονικό περιθώριο τουλάχιστον 120 ημερών. Για τις εφέσεις θα πρέπει να εφαρμόζεται ο Κ.Πολ.Δικ. και δη το άρθρο 518 (μέγιστο περιθώριο 2 έτη).
Για τις υποθέσεις που έχουν κατατεθεί προ της 01/01/2016 και δικάζονται μέχρι και το τέλος του 2022 να μην προβλέπεται το παραμικρό. Ας συνεχίσουν με την υπάρχουσα ημερομηνία (έχουν εξάλλου επικαιροποιηθεί). Με δεδομένο, μάλιστα, πως οι πιστωτές έχουν πρόσβαση στα φορολογικά και τραπεζικά στοιχεία τους αλλά και τη δυνατότητα να διακόψουν την προσωρινή προστασία δε βλέπω κανέναν λόγο παρέμβασης.
Για τις υποθέσεις που έχουν κατατεθεί προ της 01/01/2016 και δικάζονται μετά την 01/01/2023 θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα να έλθουν εγγύτερα με οίκοθεν παρέμβαση αλλά σε καμία περίπτωση με υποχρέωση κατάθεσης επαναπροσδιορισμού εκ μέρους του ενάγοντος.
Το νέο νομοθέτημα να έχει εφαρμογή από την 01/01/2020 ώστε οι διάδικοι (δικηγόροι/πιστωτικά ιδρύματα/δανειολήπτες) έχουν ένα έξτρα μικρό χρόνο να προετοιμαστούν. Σε κάθε περίπτωση, να μην ξεχνάμε πως αρκετά μέλη της Επιτροπής που συστάθηκε με την ΥΑ 93724/φ.335/19.12.2019 ομιλούσαν περί διετούς, κατ΄ελάχιστον, χρονικής μεταβατικής διορίας.
Αργήσατε να φέρετε το σχεδιο νομου και το κακό εχει παραγίνει. Οι αναβολές πέφτουν σύννεφο και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές μενουν στο απυρόβλητο. Για να δουμε αν ο νομος θα εφαρμοστεί στην πραξη !!!!!!
Πολλοί οφειλέτες περιμένουν πως και πως να συζητηθεί η υποθεση τους. Ο νομος ειναι σωστος αλλα οι προθεσμιες ασφυκτικές. Παρακαλώ δείτε ξανα το θεμα με τις προθεσμιες.
Είναι ανάγκη να αλλάξουν τα κριτήρια του νόμου Κατσέλη-Σταθάκη και να αναπροσαρμοστούν και διευρυνθούν προς τα πάνω, ιδίως τα εισοδηματικά κριτήρια, αλλά και τα κριτήρια ευλόγων δαπανών διαβίωσης.
Σκεφθείτε μόνο το «καινούριο φρούτο» για υποχρεωτικό ποσοστό του 30% του εισοδήματος που πρέπει να καταναλίσκεται για ηλεκτρονικές συναλλαγές, αλλιώς χάνεται το αφορολόγητο. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για ένα μισθωτό/συνταξιούχο, που δεν μπορεί να κρύψει τίποτε από τις ετήσιες αποδοχές του.
Καταρχάς αυτή η διάταξη δεν υπήρχε παλιά. Είναι νέα και ως εκ τούτου έπρεπε να έχει ήδη συνυπολογιστεί για όλες τις εκκρεμείς ή νέες υποθέσεις εφόσον μιλάμε για κράτος δικαίου.
Με την διάταξη αυτή το 30% του εισοδήματος πρέπει να αναλώνεται ηλεκτρονικά αλλιώς good bye αφορολόγητο. Πρόσθεσε σε αυτό το ποσοστό και τα ποσά που αναλώνονται με μη ηλεκτρονικό τρόπο κατά την διάρκεια του έτους (π.χ. για μικροαγορές ή για ένα σωρό φάρμακα π.χ. όλα τα αποσυμφορητικά μύτης που πολλοί άνθρωποι τα χρησιμοποιούν απαραίτητα και ανελλιπώς ακόμη και καθημερινά δεν «γράφονται». Είμαστε η πρώτη χώρα της Ευρώπης σε πληρωμή φαρμάκων από την τσέπη μας)και το ποσοστό φτάνει το 40-45%.
Είναι λοιπόν γελοίο να παραμένουν αμετάβλητα τα ποσά των ευλόγων δαπανών διαβίωσης και του ύψους των εισοδηματικών κριτηρίων ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΩΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΏΝ.
Αν δεν γίνει μια γενναία αναπροσαρμογή εισοδηματικών ορίων και ορίων ευλόγων δαπανών τουλάχιστον για μισθωτούς και συνταξιούχους που θεωρούνται ειλικρινείς, τότε όχι μόνο δεν θα διευθετηθούν δίκαια οι υποθέσεις του Νόμου Κατσέλη κλπ, αλλά και θα δημιουργηθούν εκτός από τις δανειακές και νέες οφειλές από φόρους και προς το δημόσιο, λόγω μη δυνατότητας επίτευξης του αφορολογήτου μέσω ηλεκτρονικών δαπανών αποδείξεων.
Αφησατε ως κράτος 6 χρονια να γινονται υπερβολες και εξωφρενικα κουρεματα με το Ν.Κατσέλη ευνοώντας στρατηγικούς και μη κακοπληρωτές και τα τελευταια 4 χρόνια εχετε περασει στο αντιθετο άκρο κόβωντας και αυτούς που δικαιούνται ρύθμισης διαχρονικά…Το νομοσχεδιο αντιστρατευεται ξεκαθαρα το κρατος δικαίου για όλους τους λογους που προαναφέρθηκαν και ιδιως λόγω της αυθαίρετης κατάργησης της προφορικής διαδικασίας και της υποχρεωτικής χρήσης πλατφορμας.Το λιγότερο που μπορειτε να κάνετε είναι να γινονται οι προσδιορισμοί οίκοθεν και όχι να επιβαρύνονται οι αιτούντες. Καιρος να ξεμουδιασουν λίγο και οι γραμματειες των δικαστηρίων….
Ο σκοπός του εν λόγω νομοθετήματος (επιτάχυνση των υποθέσεων του ν. 3869/2010) είναι ορθός, πλην όμως ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται η επιτάχυνση είναι κατά τη γνώμη μου εσφαλμένος και ειδικότερα:
Κανένα λόγο δεν εξυπηρετεί η υποχρεωτική προδικασία μέσω πλατφόρμας τη στιγμή που όλα τα στοιχεία που ζητούνται είναι κατά κύριο λόγο περιττά, διότι ενυπάρχουν στην αίτηση ή/και στον ίδιο κατατεθειμένο φάκελο στη Γραμματεία του Δικαστηρίου (πχ ο αριθμός των δοθέντων αναβολών). Θα μπορούσε να παραλειφθεί το στάδιο αυτό και να γίνει απευθείας οίκοθεν επαναπροσδιορισμός. Περαιτέρω έστω ότι ακολουθείται η περιγραφόμενη στο άρθρο αυτό διαδικασία και κατατίθεται ο φάκελος με τις προτάσεις εντός 60 ημερών και η προσθήκη εντός 15 ημερών από τη λήξη της ως άνω προθεσμίας. Ο χρόνος των 75 ημερών είναι αρκετά πιεστικός για τους συνηγόρους και τους διαδίκους αλλά έστω ότι αυτό πρέπει να παραβλεφθεί. Μετά την πάροδο των 75 ημερών δε θα υπάρχει καμία ενέργεια που θα πρέπει να γίνει από τον δανειολήπτη, τους πιστωτές και τους δικηγόρους τους και απλά θα αναμένουν τη Γραμματεία να ορίσει δικάσιμο για την τυπική συζήτηση της υπόθεσης. Στα «προβληματικά» ειρηνοδικεία, δηλαδή σε αυτά που εκκρεμεί μεγάλος όγκος υποθέσεων και που χορηγούσαν μακρινές δικασίμους, το νομοσχέδιο δεν δίνει καμία λύση, αφού πάλι θα επαναπροσδιορίζονται μετά την πάροδο 3-4 ετών (όπως έγινε και με τη νέα τακτική διαδικασία που οι δικάσιμοι σε ορισμένα αντικείμενα και σε ορισμένα Πρωτοδικεία υπερβαίνουν τα 3 έτη – τα «προβληματικά» πρωτοδικεία παρέμειναν «προβληματικά» και όσα έδιναν σύντομες δικασίμους συνεχίζουν και με το νέο καθεστώς της νέας τακτικής). Υποτίθεται ότι το πρόβλημα αυτό καλείται να λύσει το εν λόγω νομοθέτημα, πλην όμως δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να στοιβάζονται οι φάκελοι στα Ειρηνοδικεία, για να χρεωθούν – συζητηθούν 3 χρόνια μετά και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καμία δυνατότητα ενημέρωσης του φακέλου στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα για τις ενσκύψασασες αλλαγές (γάμος, ενηλικίωση τέκνου, εύρεση εργασίας, βελτίωση εισοδηματικής κατάστασης, ανεργία, βελτίωση περιουσιακής κατάστασης π.χ. με κληρονομία κτλ.). Η ορθή λύση δι’ εμέ θα ήταν ο οίκοθεν επαναπροσδιορισμός των υποθέσεων αυτών με επιμέλεια της Γραμματείας, αφού πρώτα έχει διασφαλιστεί η ύπαρξη ικανού αριθμού ειρηνοδικών προς εκδίκαση των υποθέσεων αυτών (π.χ. με απασχόληση των πταισματοδικών, ο φόρτος εργασίας των οποίων έχει μειωθεί μετά την κατάργηση των πταισμάτων, μείωση χρεώσεων των υπηρετούντων στο εν λόγω ειρηνοδικείο στα λοιπά αντικείμενα, απόσπαση ειρηνοδικών από ειρηνοδικεία που δεν έχουν μεγάλο όγκο υποθέσεων ν. 3869/2010 προς εκδίκαση προς ειρηνοδικεία που έδιναν μακρινές δικασίμους κτλ.) με παράλληλο περιορισμό του αριθμού των αναβολών ή/και ειδικό πινάκιο που θα εγγράφονται μόνο οι αναβληθείσες υποθέσεις.
Περαιτέρω η πρόβλεψη 3μηνης καταχρηστικής προθεσμίας έφεσης ουδόλως πρόκειται να εξυπηρετήσει τον ως άνω σκοπό της επιτάχυνσης. Σημειώνεται ότι σε καμία κατηγορία υποθέσεων δεν είχε ποτέ προβλεφθεί τόσο σύντομη προθεσμία. Εξάλλου ακόμα και υπό το ισχύον καθεστώς ο δανειολήπτης ή οι πιστωτές του έχουν τη δυνατότητα να προβούν σε επίδοση της απόφασης, ώστε να ενεργοποιηθεί η 30ήμερη προθεσμία της έφεσης. Υπάρχει ο κίνδυνος οι διάδικοι να μην ενημερωθούν έγκαιρα για τη δημοσίευση της απόφασης και να απωλέσουν το δικονομικό τους αυτό δικαίωμα. Τούτο ισχύει τόσο για την πλευρά των οφειλετών, όσο και για την πλευρά των πιστωτών. Σε περίπτωση άσκησης έφεσης η τελεσιδικία των σχετικών υποθέσεων θα αργήσει να επέλθει και τούτο πρώτον διότι οι διάδικοι μπορεί να καταθέσουν έφεση, πλην όμως να αδρανήσουν να προβούν στον προσδιορισμό αυτής και δεύτερον και κυριότερο διότι οι δικάσιμοι που δίδονται σε δεύτερο βαθμό παραμένουν εξαιρετικά μακρινές στην πλειονότητα των περιπτώσεων (π.χ. στο Πρωτοδικείο Αθηνών). Το πρόβλημα αυτό αναμένεται να οξυνθεί, διότι πολλές από τις εκκρεμείς υποθέσεις θα μεταφερθούν σε δεύτερο βαθμό με την άσκηση εφέσεων από μέρους των οφειλετών, αλλά και από μέρους των πιστωτών. Ιδανική λύση θα ήταν η άμεση τοποθέτηση νέων Πρωτοδικών, οι οποίοι να απασχοληθούν αποκλειστικά με υποθέσεις του ν. 3869/2010, ώστε να μην λιμνάσουν οι υποθέσεις του ν. 3869/2010 σε δεύτερο βαθμό, όπως ήδη λιμνάζουν στο μεγαλύτερο Πρωτοδικείο της χώρας, όπου θα μπορούσε να δημιουργηθεί ειδικό τμήμα εφέσεων, στο οποίο να προσδιορίζονται αποκλειστικά και κατά προτεραιότητα οι υποθέσεις του ν. 3869/2010.
Τέλος δε θίγεται καθόλου πώς θα επιλυθεί το ζήτημα της μη εξέτασης των διαδίκων επ’ ακροατηρίω – πρακτική που ακολουθείται στην συντριπτική πλειοψηφία των υποθέσεων κατά τη δεκαετή διάρκεια εφαρμογής του νόμου. Στη νέα τακτική η μη εξέταση μαρτύρων επ’ ακροατηρίω «καλύφθηκε» με τις ένορκες βεβαίωσεις. Η λύση όμως αυτή δεν προσήκει στη διαδικασία του ν. 3869/2010, καθότι μεταξύ άλλων θα επιβαρύνει υπέρμετρα τους οφειλέτες με το κόστος των επιδόσεων στους πιστωτές. Θα μπορούσε να προβλεφθεί η λήψη ενόρκων βεβαίωσεων χωρίς κλήτευση των πιστωτών ή να προβλεφθεί ως ιδιότυπο αποδεικτικό μέσο η προσκόμιση υπεύθυνων δηλώσεων από μέρους των δανειοληπτών, οι οποίοι θα αναφέρουν σε αυτές στοιχεία τα οποία δεν μπορούν να προκύψουν από έγγραφα (πχ που διατέθηκαν τα ποσά των δανείων, οικονομική βοήθεια που λάμβανουν ή λάμβαναν από τρίτα πρόσωπα, εισοδήματα που δεν αποτυπώνονται στις φορολογικές δηλώσεις κ.ά.). Τούτο εφόσον σκοπός του νομοθέτη είναι η απονομή δικαιοσύνης και η διάκριση των στρατηγικών κακοπληρωτών σε σχέση με όσους απρόοπτα γεγονότα τους οδήγησαν σε καθεστώς υπερχρέωσης.
Η αιτηση επαναπροσδιορισμού θα κατατίθεται ηλεκτρονικα απο δικηγορο. Ποτε θα εκδίδεται το γραμματιο προκαταβολης του δικηγορου και που θα κατατίθεται, ωστε να μην τεθει το θεμα του απαράδεκτου του αρθρου 61 του κωδικα δικηγορων. Μετα εχουμε να καταθέσουμε προτασεις και παλι πρεπει να εκδοθει γραμματιο προτασεων και παράστασης. Γιατι δε κανετε ενα ενιαιο γραμματιο να τελειώνουμε, οπως ορθά το κανετε για τη τακτικη διαδικασια ?
Αυτο το σχεδιο νομου επρεπε να ειχε ερθει εχθες. Αργήσατε παρα πολυ και η ζημιά που εχει γινει στην οικονομία ειναι μη αναστρέψιμη. Αφου τον ψηφίσετε φροντίστε να εφαρμοστεί κατα γράμμα. Η οικονομία μας δεν αντέχει αλλη πίστωση χρονου σε στρατηγικούς καλοπληρωτές. Επρεπε να ειχαν ξεκινησει εχθες οι πλειστηριασμοί για οσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Μην βάζετε τα συμφέροντα των δικηγορων πανω απο τα συμφέροντα της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας.
Εχετε βαλει για τους οφειλετες τα παντα επι ποινή απαράδεκτου. Εαν κανουμε ολη τη διαδικασια του επαναπροσδιορισμού, θα δουμε κυρώσεις για τους Ειρηνοδικες που καθυστερούν την εκδοση των αποφασεων περα των 6 μηνών. Η επιθεωρητες των δικαστηρίων που βρισκονται και τι κανουν ? Εχω δικασει υποθεσεις υπερχρεωμενων και εχουν περασει πανω απο 15 μηνες και δε βλεπω να εχει εκδοθει καμια αποφαση. Ειμαστε άξιοι της μοίρας μας και της κατάντιας μας και τολμάτε να γράφεται τη φράση εύλογη διάρκεια της δικης.
Καταργήσατε τα πταίσματα και πολύ καλά κάνατε. Τους Πταισματοδικες τι θα τους κανετε. Πλεον οι Πταισματοδικες κανουν μονο προανάκριση. Ομως, προανάκριση κανει και η αστυνομια. Οποτε, έχετε Πταισματοδικες που κανουν δουλεια αστυνομικού και πληρώνονται με μισθο δικαστη. Αυτο ειναι κοροϊδία. Ενσωματώστε τους Πταισματοδικες στους Ειρηνοδικες, ωστε να δικάζουν ΟΛΟΙ τους υπερχρεωμενα και πολιτικές υποθεσεις, ωστε να επιταχυνθεί ο χρονος συζητησης των υποθεσεων και η εκδοσης των σχετικών αποφασεων. Ειναι προκλητικό στην δυσκολη εποχή που διανύουμε να εχουμε Πταισματοδικες που κανουν δουλεια αστυνομικού δηλ. Προανάκριση και πληρώνονται με μισθο δικαστη. Αυτα δε γινονται ουτε σε τριτοκοσμικές χώρες.
Ανήκω κι εγώ σε αυτούς τους χιλιάδες δανειολήπτες που προσέφυγαν στο νόμο
Κατσέλη την περίοδο της οικονομικής κρίσης ,τότε δηλαδή που είδα το μισθό μου και εκείνον του συζύγου μου να καταρρέουν.
Θέλω να τονίσω δύο πράγματα για όλους εκείνους που επικαλούνται τόσο εύκολα τον όρο » στρατηγικοί κακοπληρωτές».
Δεν ευθύνομαι εγώ για την καθυστέρηση της εκδίκασης της υπόθεσής μου.
Δεν έκλεψα τα χρήματα που δανείτηκα.Προσκόμισα τότε όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά που μου ζητήθηκαν από τις Τράπεζες,οι οποίες να θυμήσω,παρακαλούσαν τον κόσμο να δανειστεί.
Περιμένω με αγωνία την εκδίκαση της υπόθεσής μου ,να έχω όμως την ευκαιρία να εξηγήσω στο δικαστήριο την οικονομική,οικογενειακή μου κατάσταση καθώς και την κατάσταση της υγείας μου.
Στην παρούσα φάση αισθάνομαι ανασφάλεια,γιατί έχω την αίσθηση πως με τη νέα πλατφόρμα όλοι θα απορριφθούν όπως όπως ,με συνοπτικές διαδικασίες,έχοντας προηγουμένως ξοδέψει χρήματα,χρόνο και κυρίως πολύ άγχος….
Το θεωρώ άδικο ….
Πρεπει να οριστει ενιαιο γραμματιο προκαταβολης για την παροχή νομικών υπηρεσιών για επαναπροσδιορισμό της υποθεσης.
Προσοχη ομως, το ενιαιο γραμματιο πρεπει να οριστει οχι μονο για τους δικηγορους των δανειολήπτων αλλα και για τους δικηγορους των τραπεζών.
Αρα εχουμε:
α) ενιαιο γραμματιο για τους δικηγορους δανειοληπτών, που θα περιλαμβάνει ΑΙΤΗΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ + ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ + ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
και
β) ενιαιο γραμματιο για τους δικηγορους τραπεζών, που θα περιλαμβάνει ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ + ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Πρεπει να οριστει ενιαιο γραμματιο για την αιτηση επαναπροσδιορισμού, που θα περιλαμβάνει τα τέλη για ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ + ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ + ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Οι δικηγοροι ειναι ανθρωποι και πρεπει να ζήσουν καπως και δεν ειναι δυνατον να τσακώνονται με τους πελάτες τους για το ύψος της αμοιβής της διαδικασιας επαναπροσδιορισμού. Οι δικηγορικές υπηρεσιες παρέχονται έναντι αμοιβής και πρεπει να οριστει ΕΝΙΑΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΟ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗΣ.
Διαβαζω καποια μηνυματα που καλούν σε απόσυρση του σχεδίου νομου.
Και εγω φορολογούμενος ειμαι και ζητω να μην αποσυρθεί αυτο το σχεδιο νομου και να γινει αυστηρότερο. Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές πρεπει να βρεθουν και να τιμωρηθούν.
Προτεινω σε οσες αιτησεις απορρίπτονται να επιδικαζεται και δικαστικη δαπανη υπερ των καθων ή υπερ του Ελληνικού Δημοσίου. Το τσάμπα τελείωσε. Οτι ειναι δωρεάν προσβάλει εμας τους συνεπής δανειολήπτες και φορολογούμενους. Επαναλαμβάνω, το τσάμπα τελείωσε, απο τοτε που η χώρα μας μπηκε στα μνημόνια και μάτωσε να βγει. Οχι αλλο τσάμπα και βερεσέ.
Ευχαριστω
Από τα καλύτερα νομοθετήματα που έχω διαβάσεις. Είναι αναλυτικό και θα λύσει το ζήτημα των υπερχρεωμενων δια παντός. Η ασυλία των στρατηγικών κακοπληρωτών, που έχουν βρει καταφύγιο στο ν. 3869/2010, ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ με το νομοθέτημα αυτο. Κανετε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ που ζητάτε τη συμπληρωση μαζι με την αιτηση επαναπροσδιορισμού και στατιστικών (ποσες αναβολές δόθηκαν συνολικά). Πρέπει να απαγορευθεί η δευτερη αναβολη σε ΟΛΕΣ τις υποθεσεις (περιουσιακων διαφόρων, οικογενειακών, εφεσεις κλπ) αλλως το παραβολο αναβολης στην περιπτωση δεύτερου αιτήματος αναβολης πρεπει να οριστει τουλαχιστον σε 200 ευρω, ανεξαρτητως του ειδους του δικαστηριου, και να ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ οταν το αιτημα της δεύτερης αναβολης απορριπτεται. Εχουμε γινει ο περίγελος ολων των χωρών της Ευρωπαικής Ενωσης για το ζήτημα της καθυστέρησης της απονομής δικαιοσύνης, ενω αφηνω ασχολίαστο για το ποσες φορες εχουμε καταδικαστεί απο το Ευρωπαικό Δικαστηριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Προχωρείτε αμεσα σε παρόμοιες πρωτοβουλίες για το συνολο των υποθεσεων που εκκρεμούν στα δικαστηρια, ωστε να φτάσουμε τον Ευρωπαικό μεσο ορο στο χρονο απονομής δικαιοσύνης.
Μπραβο και παλι μπραβο !!!
Είμαι δικηγόρος Ηρακλείου ασχολούμενη με τον πολύπαθο νόμο των υ/χ νοικοκυριών από το έτος 2010 και παρακολουθώντας τη διαμόρφωση του με πολλές νομοθετικές προσπάθειες όλα αυτά τα έτη. Ωστόσο, καμία παρέμβαση δεν άλλαξε τη δικονομική φύση του θεσμού αυτού και δε φάνηκε να παραβιάζει το Σύνταγμα τόσο καταφώρα, όσο η επιχειρούμενη. Ας καταλάβουμε όλοι οι ασχολούμενοι με το θέμα, ότι μιλάμε για τη διαδικασία της Εκουσίας δικαιοδοσίας: διαδικασία ευέλικτη και δίδουσα τη δυνατότητα στο Δικαστή να ερμηνεύσει συμπεριφορές και κρίσεις αναλόγως των συνθηκών που επικρατούσαν κατά το χρόνο, που καλούμαστε να κρίνουμε διάφορες αποφάσεις των εμπλεκομένων. Επίσης, μία διαδικασία που του δίδει τη δυνατότητα να λάβει υπόψη του καταστάσεις, που χαρακτηρίζουν την Ελληνική κοινωνία, όπως η αδήλωτη αλλά αποδεκτή (ακόμη και από τους εργαζόμενους στο δημοσιονομικό τομέα) και σε μαύρο χρήμα πληρωμένη εργασία, η συνεισφορά και η οικονομική βοήθεια άλλων προσώπων της ευρύτερης Ελληνικής οικογένειας, το γεγονός ότι ο διορισμός σε θέση δημοσίου άνοιγε τις πόρτες για τα πάντα κλπ. Αυτά, είναι πράγματα που συγκροτούν αυτό, που εμείς οι νομικοί ονομάζουμε «εμμάρτυρη απόδειξη» και αποτελούν το θεμέλιο της αποδειξης στη δικονομία μας, η οποία τελικά και είναι η μόνη μου οδηγεί στην έκδοση αποφάσεων από τα Δικαστήρια. Τούτο, καταργείται με την ρύθμιση αυτή. Και απλά, στερείται η δυνατότητα στον οποιοδήποτε πολίτη να «πείσει» το φυσικό δικαστή του – έστω να προσπαθήσει να το κάνει- περί του ότι δικαιούται και αυτός να ευεργετηθεί από τις διατάξεις για την υπερχρέωση και να μπορέσει να επανενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο (τουλάχισοτν αυτές τις φράσεις είχαν χρησιμοποιήσει οι προηγούμενες αιτιολογικές εκθέσεις). Για το λόγο αυτό, στη διαδικασία αυτή κατά κόρον εξετάζονταν οι ίδιοι οι αιτούντες και όχι άλλοι μάρτυρες- για να εξηγήσουν όπως μόνο αυτοί μπορούν, τις ειδικότερες συνθήκες που οδήγησαν στη χρέωση και υπερχρεωση τους και οι οποίες από καμία αλλαγή του νόμου, δεν είχαν κριθεί αναγκαίο να περιγράφονται στο σώμα της αίτησης.
Δυστυχώς, η επιχειρούμενη τροποποίηση στερεί τις διατάξεις από οποιαδήποτε νομική προσέγγιση- κάνοντας τις απολύτως τεχνικές. Χρήση πλατφόρμας- συμπλήρωση πεδίων- στοπ. Κάπου εκεί μπαινει και ένας Ερηνοδίκης, ο οποίος απλά θα απορρίπτει- αφού με βάση τα εκκαθαριστικά 3 ετών προ της πρώτης δανειοδότησης- δεν υπήρχε η δυαντότητα αυτής. Ναι μεν αλλά? ΟΧΙ!
Η δυνατότητα της έφεσης- ανύπαρκτη. Μέσα σε τρεις μήνες, με αποφάσεις να εκδίδοναι η μία μετά την αλλη, πόσο εύκολα μπορεί κάτι να παραπέσει και να ξεχαστεί? Η ο δανειολήπτης να μην έχει τη δυνατότητα να υποστηρίξει οικονομικά άμεσα την άσκηση της έφεσης? Και μήπως υπάρχει ένας Κώδικας, που άλλα ορίζει?
Ναι, υπάρχουν οι στρατηγικοί κακοπληρωτές και ζουν αναμεσα μας. Υπάρχουν και αυτοί που κάνουν μία αίτηση, την αναβάλουν 1-2 φορές και μετά παραιτούνται και απλά απασχολούν τη Δικαιοσύνη. Υπάρχει όμως και πλήθος άλλων ανθρώπων, που περιμένουν με αγωνία μια θετική απόφαση για να εξέλθουν από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης. Και υπάρχουν, όσο κι αν κάποιοι δεν το θέλουν, ακόμη τα Ελληνικά Δικαστήρια. Που και κρίση έχουν και υπαλλήλους. Κάντε επαναπροσδιορισμούς οίκοθεν. Η πανδημία μας έδειξε εύκολα πώς μπορούμε άκοπα και ανέξοδα να το κάνουμε. Ας θεσπιστεί διάταξη να μη χορηγείται δεύτερη αναβολή. Ας οριστούν περισσότεροι δικάσιμοι για να δικαστούν πιο γρήγορα οι υποθέσεις. Αλλά ας περιφρουρήσουμε τη δυνατότητα του πολίτη να προσφεύγει στο φυσικό Δικαστή του με εχέγγυα. Είναι ίσως το μόνο που μας έμεινε
Είμαι δικηγόρος Αθηνών, με δικαίωμα παράστασης στο Εφετείο.
Αυτό που δρομολογείται να γίνει δεν έχει προηγούμενο, παραβιάζονται όλες ανεξαιρέτως οι διατάξεις του συντάγματος περί πρόσβασης στη δικαιοσύνη, ασφάλειας δικαίου και φυσικού δικαστή.
Αντιγράφω και προσυπογράφω το σχόλιο του συναδέλφου Χ. Γεωργακόπουλου, γιατί δε χρειάζεται να επεκταθούμε σε ατέρμονη ανάλυση, τα προβλήματα των υπό διαβούλευση διατάξεων είναι πολύ συγκεκριμένα και ο συνάδελφος τα παραθέτει εναργέστατα.
Το προτεινόμενο σχεδιο παρουσιαζει σοβαροτατα προβληματα, νομικά και πρακτικά, τα οποία έχουν ήδη εξοργίσει οχι μονον εμενα αλλα ενα τεραστιο αριθμό δικηγορων και νομικων, που βλεπουν να αμφισβητουνται όλα τα νομικώς αυτονοητα, για πρώτη φορα με τοσο εξοφθαλμο τρόπο. Σε περιπτωση που εφαρμοστεί, θα προκαλεσει σοβαροτατα προβληματα και ΔΕΝ θα επιλυσει αυτα που υποτιθεται οτι προσπαθει να επιλύσει, δηλαδή την ταχυτητα.
Υπαρχουν τοσες πολλες αστοχιες ωστε ο χωρος δεν επαρκει για να αναλυθούν. Θα αναφέρω μερικές μόνο : η ρυθμιση του σχεδιου συμφωνα με την οποία αν ο δανειοληπτης δεν ακολουθήσει τη δαιδαλωδη διαδικασια που περιγραφει το σχεδιο για να γινει επαναπροσδιορισμος της αιτησης του, τότε η αιτηση θεωρειται ως μη ασκηθεισα, ειναι καταφωρα και εξοφθαλμα αντισυνταγματικη, αφου συνιστα ωμη παρεμβαση της νομοθετικης στη δικαιοδοτικη λειτουργια. Δεν επιτρεπεται ο νομοθετης να αποσύρει υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση, είτε με νομοθετική ρύθμιση είτε μέσω μίας πλατφόρμας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αν προηγουμένως δεν μεσολαβήσει κρίση δικαστή. Η ρυθμιση συνιστά επίσης αδικαιολογητη τιμωρία του οφειλέτη για κάτι για το οποίο ΔΕΝ ευθυνεται. Διότι τους προσδιορισμούς των υποθεσεων τους έκανε το κρατος, τα δικαστηρια, οχι ο δανειοληπτης. Αν η πολιτεια επιθυμει την επισπευση των υποθεσεων, η μονη νομιμη και λογικη οδος ειναι να προσδιοριζονται οικοθεν/αυτεπαγγελτως. Ειναι αδιανοητο νομικα και λογικα το κόστος και τις συνεπειες για τον επαναπροσδιορισμο να τις επωμιζεται ο ενας μονο διαδικος. Με την ίδια (παραλογη) λογικη, αν δηλαδη πρεπει να τα επωμιστει τούτα ενας διαδικος, γιατί να τα επωμιζεται ο οφειλετης και οχι οι πιστωτες; με ποιό νομικό και ορθολογικό κριτήριο επιλέγεται αυτός; Επειδή δεν τον χωνεύουμε; Αρα, ο σκοπός της ρύθμισης είναι όχι η επιταχυνση της δικαιοσυνης αλλα η τυπική απορριψη υποθεσεων προς όφελος των τραπεζων, σκοπός που είναι αντισυνταγματικός και επιπλέον ΑΝΗΘΙΚΟΣ.
ας τονιστεί και τουτο : για το γεγονός ότι κατά την καταθεση μιας αίτησης που έγινε το 2013 ή το 2014 δόθηκε δικάσιμος το έτος 2023 ή 2025 ΔΕΝ ευθυνεται ο οφειλετης. Τη δικάσιμο τη χορηγουν ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Για παράδειγμα, εγω ως δικηγόρος εχω δεκάδες τέτοιες υποθεσεις, ομως ΟΥΔΕΙΣ δικός μου εντολέας ερωτήθηκε ποτέ κατά την κατάθεση της αίτησής του αν επιθυμει δικάσιμο άμεσα και είπε όχι, ούτε ζήτησε κανείς ποτέ αναβολή. Συνεπώς, πώς θα επωμιστεί τώρα τις συνέπειες της καθυστέρησης; Κατά το χρόνο που κατατέθηκαν αυτές οι αιτήσεις, ο νομος οριζε οτι η δικασιμος πρεπει να γινεται εντος 6 μηνων. Αυτό εξαρχής το παραβίαζαν όλα τα δικαστήρια. Οι ειλικρινείς δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζετε ότι ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ να εκδικαστεί γρήγορα η υπόθεσή τους, ακριβως γιατι μπορούν με στοιχεία να αποδειξουν το δικιο τους και επιθυμουν να διαχωριστούν οι ίδιοι απο το σωρό των αόριστων και ανεύθυνων αιτησεων. Αν το 6μηνο εφαρμοζοταν, και ευθυνη για αυτό εχει το κρατος, σημερα ολες οι υποθεσεις θα ειχαν δικαστεί, τα στοιχεία και οι φακελοι θα ηταν επικαιρα και ενημερωμενα εξαρχής χωρίς να χρειαζονται συνεχεις επικαιροποιησεις, και προβλημα ΔΕΝ θα υπηρχε. Αρα ο υπευθυνος της καθυστερησης ειναι ΜΟΝΟ η πολιτεία. Αν καποιος δανειοληπτης ειναι δόλιος ή στρατηγικός κακοπληρωτής ή αν πήρε σκόπιμες αναβολές για να καθυστερήσει, η πολιτεία ας τον τιμωρήσει, ουδείς διαφωνεί. Ας τον τσακίσει κιόλας. Για να εντοπίσει όμως ποιός είναι, απαιτείται η κρίση δικαστηρίου. Δεν θα το πει αυτό ούτε ο υπουργός ούτε η τράπεζα ούτε η βουλή. Αυτό δεν είναι η γνώμη μου, ειναι στοιχείο του πολιτεύματός μας ότι ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να το κρίνει άλλος εκτός από το δικαστή. Δικαστής είναι αυτός που θα κρίνει ποιός είναι ο δόλιος και ποιός όχι, όχι μία πλατφόρμα. Εφόσον ανάμεσα στις χιλιάδες εκκρεμείς αιτήσεις υπαρχει έστω και μια που είναι πλήρης, ορισμένη και βάσιμη και έχει τις προδιαγραφές να γινει δεκτη εφόσον δικαστεί, το κράτος έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απο το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και το αρθρο 20 του συνταγματος να δημιουργήσει τις προυποθεσεις για να δικαστεί επι της ουσίας, δηλαδή ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙ ΗΣΥΧΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΠΟΥ ΗΔΗ ΑΝΗΚΕΙ.
Επιπροσθετα, επικαιροποιηση ΔΕΝ γινεται πρωτη φορα. Εχει ξαναγινει το ετος 2015, παλι αδικαιολογητα,πάλι με προβλήματα αντισυνταγματικότητας, και απετυχε τελειως. Το μονο που πετυχε ηταν να ταλαιπωρησει βάναυσα δικηγορους και διαδικους, τρομερή όμως ταλαιπωρία, και τελικά οσοι ειχαν σοβαρα και υπεύθυνα συνταχθείσες αιτησεις, αιτήσεις πληρεις και βάσιμες, φροντισαν με κόπο και επικαιροποιησαν τις αιτησεις τους, γιατι ουδεις που εχει βασιμο λογο να προσφυγει στο δικαστηριο θα αφησει την υποθεση του να χαθει. Το ιδιο λοιπόν θα συμβει και τωρα : καποιοι πραγματι θα κοπουν απο την πλατφορμα. Ενας μεγαλος ομως αριθμός, αφού πρώτα θα καταταλαιπωρηθεί άδικα, θα εκπληρώσει τις τρομακτικές αυτές προϋποθεσεις (γιατί ξέρει ότι έχει ΔΙΚΑΙΟ), και τότε θα ξανασυμβεί το ίδιο πρόβλημα: οι αιτήσεις αυτές θα συνωστιστούν εκ νέου προς προσδιορισμό και τα ειρηνοδικεία θα αρχίσουν και παλι να χορηγούν δικάσιμο το 2025 και το 2027, διότι όσους νόμους και αν ψηφισει ο νομοθετης, οι δυνατοτητες των δικαστηριων παλι ιδιες ειναι. Αρα, θα γινει μια τρυπα στο νερο.
Δευτερη πολύ προβληματική ρυθμιση ειναι η προβλεψη οτι ο αιτων οφείλει σήμερα να προσκομισει εκκαθαριστικα σημειωματα των ετων κατα τα οποια ελαβε το πρωτο του δανειο. Η ρυθμιση αυτη ειναι εξοργιστικη. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ο νομος 3869 περιείχε τέτοιες ρυθμισεις, ΟΥΔΕΠΟΤΕ η νομολογία καθιέρωσε τέτοια υποχρεωση (μονο μεμονωμενες αποφασεις, που ΔΕΝ το καθιερωσαν αυτο ως κανονα αλλα τα ζητουσαν κατα περιπτωση και μετά από ένσταση δόλου). Με τη ρυθμιση αυτη ο νομοθετης δεν προσπαθει να ρυθμισει κατασταση, προσπαθει να επιβαλει ιδεολογια και αποψη, πράγμα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, δηλαδή προσπαθει να επιβαλει μια συγκεκριμενη ερμηνεια του νομου ειδικα οσον αφορα το ζητημα του δολου, μια ερμηνεια που προερχεται αποκλειστικά απο τις τραπεζες και που ειναι παρανομη. Το υπονοούμενο εδω, για να μην το κουραζουμε, ειναι οτι ολοι οι οφειλετες εχουν δολο, πάνε όλοι για απόρριψη δεδομένα, και αν διαφωνούν ας βγαλουν τα ματια τους να τρεχουν στην εφορια και να αναζητουν ανυπαρκτα στοιχεία εικοσι ετων για να αποδειξουν το αντιθετο. Ο νομος 3869 ομως, ΔΕΝ λεει τετοιο πραγμα. Προυποθεση υπαγωγης στον νομο 3869 ειναι ο οφειλετης να εχει μονιμη αδυναμία πληρωμης. Σήμερα, χρόνο υποβολής της αίτησης, οχι τότε. Η επιμονή να εστιασουμε στον τοτε χρονο, δηλ το κλασικό «γιατί τα πηρατε τα δανεια;», ΔΕΝ εχει λογικη, ΔΕΝ πηγαζει απο το νόμο, δεν την αποδεχεται ενα μεγαλο και σοβαρό μερος της νομολογίας, ειναι απλώς η επιθυμία ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ. Εξαλλου, ο δολος ΔΕΝ ειναι ζητημα που αποδεικνυει ο αιτων αλλα συνιστά αντικειμενο ενστασης απο τις τραπεζες. Η τραπεζα ειναι αυτη που οφειλει να τον επικαλεστεί και άρα αυτή οφειλει να προσκομίσει ολα αυτα τα στοιχεία, εκκαθαριστικα κλπ. Αρα ο νομοθετης εδω δεν νομοθετει, ταυτιζεται με την επιθυμία της τραπεζας. Μετατρέπει το συμφέρον του ενός διαδίκου σε νόμο και προσπαθεί να επιβάλει ερμηνεία-άποψη στη νομολογία. Επίσης,ακυρωνει/αντιστρέφει αυθαιρετα την εννοια της ενστασης, και όλα αυτά νομικα ειναι μη επιτρεπτά. Υπαρχει και το πρακτικο μέρος : τα εκκαθαριστικά αυτά εφόσον μιλάμε για τα έτη 1995-2000-2005 ΔΕΝ ειναι διαθεσιμα σε πολλές ΔΟΥ. Οι δανειολήπτες θα εξοντωθούν κυριολεκτικά στην προσπάθειά τους να τα βρουν και τελικά πολλά δεν θα βρίσκονται με κανενα τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να επιρριφθούν κυρώσεις στον διάδικο για κάτι που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Παρεμπιπτόντως, οταν οι τραπεζες χορήγησαν τα δάνεια λχ το έτος 2002, του ζήτησαν ή δεν του ζήτησαν τα εκκαθαριστικά του; Είχαν υποχρεώση με βαση το κοινοτικό δίκαιο και την αρχη του υπευθυνου δανεισμου να τα ζητήσουν; ναι, ειχαν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ. Αν δεν τα ζητησαν, λοιπόν, υπευθυνες για την υπερχρεωση ειναι ΑΥΤΕΣ. Αν τα ζήτησαν, γιατι δεν υποχρεώνονται ΑΥΤΕΣ να τα προσκομίσουν τώρα; Δυστυχως μιλαμε για ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ πραγματα.
Ολες οι παραπάνω προβλέψεις είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ και νομικά ΑΙΣΧΡΕΣ.
Υπαρχουν και δεκαδες αλλα ζητηματα που δημιουργούν μεγάλο προβλημα και δυστυχως δεν επαρκει ο χωρος για να εκτεθουν.
Το σχεδιο αποτελεί τεκμηριωμενα ταυτιση του νομοθετη με τις τραπεζες και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Προσοχή. Στο άρθρο 6 παρ.κ΄, η προθεσμία επαναπροσδιορισμού για όσες υποθέσεις αναβληθούν μετά την έναρξη ισχύος του Νόμου, για δικάσιμο μετά την 15-6-2021, λήγει στις 31-7-2021, οπότε είναι αδύνατον να επαναπροσδιοριστεί σε προγενέστερη ημερομηνία. Μήπως πρόκειται για τυπογραφικό λάθος; Το ίδιο αναφέρει και για όσες υποθέσεις ματαιωθούν, μετά την έναρξη ισχύος του Νόμου.
Είμαι δικηγόρος Πειραια, κάτοχος μεταπτυχιακου διπλωματος στο αστικο δικαιο απο το Πανεπιστημιο Αθηνων. Το προτεινόμενο σχεδιο παρουσιαζει σοβαροτατα προβληματα, νομικά και πρακτικά, τα οποία έχουν ήδη εξοργίσει οχι μονον εμενα αλλα ενα τεραστιο αριθμό δικηγορων και νομικων, που βλεπουν να αμφισβητουνται όλα τα νομικώς αυτονοητα, για πρώτη φορα με τοσο εξοφθαλμο τρόπο. Σε περιπτωση που εφαρμοστεί, θα προκαλεσει σοβαροτατα προβληματα και ΔΕΝ θα επιλυσει αυτα που υποτιθεται οτι προσπαθει να επιλύσει, δηλαδή την ταχυτητα.
Υπαρχουν τοσες πολλες αστοχιες ωστε ο χωρος δεν επαρκει για να αναλυθούν. Θα αναφέρω μερικές μόνο : η ρυθμιση του σχεδιου συμφωνα με την οποία αν ο δανειοληπτης δεν ακολουθήσει τη δαιδαλωδη διαδικασια που περιγραφει το σχεδιο για να γινει επαναπροσδιορισμος της αιτησης του, τότε η αιτηση θεωρειται ως μη ασκηθεισα, ειναι καταφωρα και εξοφθαλμα αντισυνταγματικη, αφου συνιστα ωμη παρεμβαση της νομοθετικης στη δικαιοδοτικη λειτουργια. Δεν επιτρεπεται ο νομοθετης να αποσύρει υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση, είτε με νομοθετική ρύθμιση είτε μέσω μίας πλατφόρμας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αν προηγουμένως δεν μεσολαβήσει κρίση δικαστή. Η ρυθμιση συνιστά επίσης αδικαιολογητη τιμωρία του οφειλέτη για κάτι για το οποίο ΔΕΝ ευθυνεται. Διότι τους προσδιορισμούς των υποθεσεων τους έκανε το κρατος, τα δικαστηρια, οχι ο δανειοληπτης. Αν η πολιτεια επιθυμει την επισπευση των υποθεσεων, η μονη νομιμη και λογικη οδος ειναι να προσδιοριζονται οικοθεν/αυτεπαγγελτως. Ειναι αδιανοητο νομικα και λογικα το κόστος και τις συνεπειες για τον επαναπροσδιορισμο να τις επωμιζεται ο ενας μονο διαδικος. Με την ίδια (παραλογη) λογικη, αν δηλαδη πρεπει να τα επωμιστει τούτα ενας διαδικος, γιατί να τα επωμιζεται ο οφειλετης και οχι οι πιστωτες; με ποιό νομικό και ορθολογικό κριτήριο επιλέγεται αυτός; Επειδή δεν τον χωνεύουμε; Αρα, ο σκοπός της ρύθμισης είναι όχι η επιταχυνση της δικαιοσυνης αλλα η τυπική απορριψη υποθεσεων προς όφελος των τραπεζων, σκοπός που είναι αντισυνταγματικός και επιπλέον ΑΝΗΘΙΚΟΣ.
ας τονιστεί και τουτο : για το γεγονός ότι κατά την καταθεση μιας αίτησης που έγινε το 2013 ή το 2014 δόθηκε δικάσιμος το έτος 2023 ή 2025 ΔΕΝ ευθυνεται ο οφειλετης. Τη δικάσιμο τη χορηγουν ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Για παράδειγμα, εγω ως δικηγόρος εχω δεκάδες τέτοιες υποθεσεις, ομως ΟΥΔΕΙΣ δικός μου εντολέας ερωτήθηκε ποτέ κατά την κατάθεση της αίτησής του αν επιθυμει δικάσιμο άμεσα και είπε όχι, ούτε ζήτησε κανείς ποτέ αναβολή. Συνεπώς, πώς θα επωμιστεί τώρα τις συνέπειες της καθυστέρησης; Κατά το χρόνο που κατατέθηκαν αυτές οι αιτήσεις, ο νομος οριζε οτι η δικασιμος πρεπει να γινεται εντος 6 μηνων. Αυτό εξαρχής το παραβίαζαν όλα τα δικαστήρια. Οι ειλικρινείς δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζετε ότι ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ να εκδικαστεί γρήγορα η υπόθεσή τους, ακριβως γιατι μπορούν με στοιχεία να αποδειξουν το δικιο τους και επιθυμουν να διαχωριστούν οι ίδιοι απο το σωρό των αόριστων και ανεύθυνων αιτησεων. Αν το 6μηνο εφαρμοζοταν, και ευθυνη για αυτό εχει το κρατος, σημερα ολες οι υποθεσεις θα ειχαν δικαστεί, τα στοιχεία και οι φακελοι θα ηταν επικαιρα και ενημερωμενα εξαρχής χωρίς να χρειαζονται συνεχεις επικαιροποιησεις, και προβλημα ΔΕΝ θα υπηρχε. Αρα ο υπευθυνος της καθυστερησης ειναι ΜΟΝΟ η πολιτεία. Αν καποιος δανειοληπτης ειναι δόλιος ή στρατηγικός κακοπληρωτής ή αν πήρε σκόπιμες αναβολές για να καθυστερήσει, η πολιτεία ας τον τιμωρήσει, ουδείς διαφωνεί. Ας τον τσακίσει κιόλας. Για να εντοπίσει όμως ποιός είναι, απαιτείται η κρίση δικαστηρίου. Δεν θα το πει αυτό ούτε ο υπουργός ούτε η τράπεζα ούτε η βουλή. Αυτό δεν είναι η γνώμη μου, ειναι στοιχείο του πολιτεύματός μας ότι ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να το κρίνει άλλος εκτός από το δικαστή. Δικαστής είναι αυτός που θα κρίνει ποιός είναι ο δόλιος και ποιός όχι, όχι μία πλατφόρμα. Εφόσον ανάμεσα στις χιλιάδες εκκρεμείς αιτήσεις υπαρχει έστω και μια που είναι πλήρης, ορισμένη και βάσιμη και έχει τις προδιαγραφές να γινει δεκτη εφόσον δικαστεί, το κράτος έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απο το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και το αρθρο 20 του συνταγματος να δημιουργήσει τις προυποθεσεις για να δικαστεί επι της ουσίας, δηλαδή ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙ ΗΣΥΧΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΠΟΥ ΗΔΗ ΑΝΗΚΕΙ.
Επιπροσθετα, επικαιροποιηση ΔΕΝ γινεται πρωτη φορα. Εχει ξαναγινει το ετος 2015, παλι αδικαιολογητα,πάλι με προβλήματα αντισυνταγματικότητας, και απετυχε τελειως. Το μονο που πετυχε ηταν να ταλαιπωρησει βάναυσα δικηγορους και διαδικους, τρομερή όμως ταλαιπωρία, και τελικά οσοι ειχαν σοβαρα και υπεύθυνα συνταχθείσες αιτησεις, αιτήσεις πληρεις και βάσιμες, φροντισαν με κόπο και επικαιροποιησαν τις αιτησεις τους, γιατι ουδεις που εχει βασιμο λογο να προσφυγει στο δικαστηριο θα αφησει την υποθεση του να χαθει. Το ιδιο λοιπόν θα συμβει και τωρα : καποιοι πραγματι θα κοπουν απο την πλατφορμα. Ενας μεγαλος ομως αριθμός, αφού πρώτα θα καταταλαιπωρηθεί άδικα, θα εκπληρώσει τις τρομακτικές αυτές προϋποθεσεις (γιατί ξέρει ότι έχει ΔΙΚΑΙΟ), και τότε θα ξανασυμβεί το ίδιο πρόβλημα: οι αιτήσεις αυτές θα συνωστιστούν εκ νέου προς προσδιορισμό και τα ειρηνοδικεία θα αρχίσουν και παλι να χορηγούν δικάσιμο το 2025 και το 2027, διότι όσους νόμους και αν ψηφισει ο νομοθετης, οι δυνατοτητες των δικαστηριων παλι ιδιες ειναι. Αρα, θα γινει μια τρυπα στο νερο.
Δευτερη πολύ προβληματική ρυθμιση ειναι η προβλεψη οτι ο αιτων οφείλει σήμερα να προσκομισει εκκαθαριστικα σημειωματα των ετων κατα τα οποια ελαβε το πρωτο του δανειο. Η ρυθμιση αυτη ειναι εξοργιστικη. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ο νομος 3869 περιείχε τέτοιες ρυθμισεις, ΟΥΔΕΠΟΤΕ η νομολογία καθιέρωσε τέτοια υποχρεωση (μονο μεμονωμενες αποφασεις, που ΔΕΝ το καθιερωσαν αυτο ως κανονα αλλα τα ζητουσαν κατα περιπτωση και μετά από ένσταση δόλου). Με τη ρυθμιση αυτη ο νομοθετης δεν προσπαθει να ρυθμισει κατασταση, προσπαθει να επιβαλει ιδεολογια και αποψη, πράγμα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, δηλαδή προσπαθει να επιβαλει μια συγκεκριμενη ερμηνεια του νομου ειδικα οσον αφορα το ζητημα του δολου, μια ερμηνεια που προερχεται αποκλειστικά απο τις τραπεζες και που ειναι παρανομη. Το υπονοούμενο εδω, για να μην το κουραζουμε, ειναι οτι ολοι οι οφειλετες εχουν δολο, πάνε όλοι για απόρριψη δεδομένα, και αν διαφωνούν ας βγαλουν τα ματια τους να τρεχουν στην εφορια και να αναζητουν ανυπαρκτα στοιχεία εικοσι ετων για να αποδειξουν το αντιθετο. Ο νομος 3869 ομως, ΔΕΝ λεει τετοιο πραγμα. Προυποθεση υπαγωγης στον νομο 3869 ειναι ο οφειλετης να εχει μονιμη αδυναμία πληρωμης. Σήμερα, χρόνο υποβολής της αίτησης, οχι τότε. Η επιμονή να εστιασουμε στον τοτε χρονο, δηλ το κλασικό «γιατί τα πηρατε τα δανεια;», ΔΕΝ εχει λογικη, ΔΕΝ πηγαζει απο το νόμο, δεν την αποδεχεται ενα μεγαλο και σοβαρό μερος της νομολογίας, ειναι απλώς η επιθυμία ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ. Εξαλλου, ο δολος ΔΕΝ ειναι ζητημα που αποδεικνυει ο αιτων αλλα συνιστά αντικειμενο ενστασης απο τις τραπεζες. Η τραπεζα ειναι αυτη που οφειλει να τον επικαλεστεί και άρα αυτή οφειλει να προσκομίσει ολα αυτα τα στοιχεία, εκκαθαριστικα κλπ. Αρα ο νομοθετης εδω δεν νομοθετει, ταυτιζεται με την επιθυμία της τραπεζας. Μετατρέπει το συμφέρον του ενός διαδίκου σε νόμο και προσπαθεί να επιβάλει ερμηνεία-άποψη στη νομολογία. Επίσης,ακυρωνει/αντιστρέφει αυθαιρετα την εννοια της ενστασης, και όλα αυτά νομικα ειναι μη επιτρεπτά. Υπαρχει και το πρακτικο μέρος : τα εκκαθαριστικά αυτά εφόσον μιλάμε για τα έτη 1995-2000-2005 ΔΕΝ ειναι διαθεσιμα σε πολλές ΔΟΥ. Οι δανειολήπτες θα εξοντωθούν κυριολεκτικά στην προσπάθειά τους να τα βρουν και τελικά πολλά δεν θα βρίσκονται με κανενα τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να επιρριφθούν κυρώσεις στον διάδικο για κάτι που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Παρεμπιπτόντως, οταν οι τραπεζες χορήγησαν τα δάνεια λχ το έτος 2002, του ζήτησαν ή δεν του ζήτησαν τα εκκαθαριστικά του; Είχαν υποχρεώση με βαση το κοινοτικό δίκαιο και την αρχη του υπευθυνου δανεισμου να τα ζητήσουν; ναι, ειχαν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ. Αν δεν τα ζητησαν, λοιπόν, υπευθυνες για την υπερχρεωση ειναι ΑΥΤΕΣ. Αν τα ζήτησαν, γιατι δεν υποχρεώνονται ΑΥΤΕΣ να τα προσκομίσουν τώρα; Δυστυχως μιλαμε για ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ πραγματα.
Ολες οι παραπάνω προβλέψεις είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ και νομικά ΑΙΣΧΡΕΣ.
Υπαρχουν και δεκαδες αλλα ζητηματα που δημιουργούν μεγάλο προβλημα και δυστυχως δεν επαρκει ο χωρος για να εκτεθουν.
Το σχεδιο αποτελεί τεκμηριωμενα ταυτιση του νομοθετη με τις τραπεζες και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
Το εν λόγω κεφάλαιο είναι η επιτομή της αντισυνταγματικότητας. Για άλλη μία φορά επιβαρύνεται ο οφειλέτης, επειδή μετά από τόσες τροποποιήσεις αδυνατούν να εφαρμόσουν τον Ν. 3869/2010 ως ίσχυει σήμερα (βλ. ορισμός δικασίμου εντός εξαμήνου, κλπ.). Ρωτήθηκε άραγε ποτέ, σε οποιαδήποτε τροποποίηση του Ν. 3869/2010, η άποψη έστω ένος από εμάς τους δικηγόρους που ασχολούμαστε με το αντικείμενο;
Με τις τροποποιήσεις αυτές ο νομοθέτης στο βωμό της υποτιθέμενης επιτάχυνσης ξεχνάει θεμελιώδεις έννοιες, όπως ασφάλεια δικαίου, δίκαιη δίκη, ακροαματική διαδικασία, κλπ.
Ουσιαστικά παύει η διαδικασία στο ακροατήριο, καθώς και η εμμάρτυρη απόδειξη. Αναβολή της υπόθεσης δεν υφίσταται. Ορισμός δικασίμου λαμβάνει χώρα μόνον τυπικά, απλά για να υλοποιείται η σύμφωνη με το Σύνταγμα «δημόσια συνεδρίαση.
«.
Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του ΚΠολΔ η προθεσμία άσκησης έφεσης ουσιαστικά πετσοκόβεται. Και το πιο τραγελαφικό από όλα: αναφέρεται στο άρθρο 23 ότι οι ως άνω διατάξεις υπερισχύουν του ΚΠολΔ (ευτυχώς όχι του Συντάγματος!!!).
Εάν ορισμένοι έκριναν με τις αποφάσεις τους ότι ήταν αντισυνταγματική η ένταξη στον Ν. 3869/2010 των οφειλών προς τη φορολογική αρχή και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, τι έχουν να πουν για τις διατάξεις του κεφαλαίου Α;
Για άλλη μια φορά με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, οι Υπερχρεωμένοι Δανειολήπτες αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αλλά και ως δόλιοι έως και απατεώνες μέχρι αποδείξεως του εναντίου! Για άλλη μια φορά η αδυναμία της Πολιτείας να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις διεξαγωγής της δίκης και ολοκλήρωσης της σε εύλογο χρόνο, μεταφέρεται στις πλάτες των πολιτών και των Δικηγόρων, υποβάλλοντας τους σε πρόσθετο άγχος, ταλαιπωρία και έξοδα.Σαν να είχε ευθύνη ο πολίτης ή ο συνήγορος του, εάν το Δικαστήριο δεν είχε συντομότερη δικάσιμο, όταν προσέφυγε για να ρυθμίσει τα χρέη του και σαν να μην ήθελε ο ίδιος να τελειώσει με την διαδικασία για να συνεχίσει την ζωή του! Και σαν να φταίει ο ίδιος που δεν μπόρεσαν τελικώς τα Δικαστήρια να προσδιορίσουν οίκοθεν τις υποθέσεις σε εύλογο χρόνο με βάση την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση. Αλήθεια τι θα αλλάξει τώρα και θα βρεθούν ανοιχτά πινάκια για να μπορέσουν να προσδιοριστούν οι υποθέσεις που δεν προσδιορίστηκαν οίκοθεν την προηγούμενη φορά; Μάλιστα αυτή τη φορά, με το συγκεκριμένο νομοθέτημα ουσιαστικά φτάνουμε στην αρνησιδικία και την αποστέρηση από το δικαίωμα της πρόσβασης στη δικαιοσύνη, αφού μια προθεσμία που δεν υπήρχε κατά τον χρόνο κατάθεσης της αίτησης και για την οποία μπορεί ο πολίτης να μην ενημερωθεί, χωρίς δική του υπαιτιότητα, θα του στερήσει ένα νόμιμο δικαίωμα του! Απόλυτη ανασφάλεια δικαίου, διακριτική μεταχείριση και αρνησιδικία. Ένα Αντισυνταγματικό τερατούργημα με δύο λόγια! Φαίνεται πως η κυβέρνηση ίσως στοχεύει σε αυτό ακριβώς, να χάσουν αρκετοί πολίτες την προθεσμία και να μην έχουν τελικά πρόσβαση στον φυσικό Δικαστή τους, ώστε να απελευθερωθούν οι Ειρηνοδίκες να δικάζουν Πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου (οδηγώντας στην πτώχευση τους ίδιους αυτούς πολίτες που δεν θα μπορέσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους με το Ν. 3869/2010), με βάση το άλλο νομοθετικό τερατούργημα, του Νέου Πτωχευτικού Κώδικα. Όλα για τις Τράπεζες!
Έφεση μέσα σε μόνο 3 μήνες από τη δημοσιευση της απόφασης δεν το λες και ισονομία όταν η πρόβλεψη για όλες τις άλλες διαδικασίες είναι δύο έτη. Ανεπίεικες και απάνθρωπο είναι ως προβλεψη. Τρεις μήνες είναι το απόλυτο τίποτα όταν για τον χ-ψ λόγο ο αιτών μπορεί να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι εκδόθηκε απόφαση που τον αφορά (ασθένεια, έκτακτη ανάγκη, οικονομική αδυναμία άσκησης έφεσης κλπ).
1. Kαταρχήν δεν είναι δυνατό να ζητείται άρση φορολογικού απορρήτου ενώ υπάρχει ηδη κατατεθειμένος στο Δικαστήριο πλήρης φάκελος στο οποίο περιλαμβάνονται τουλάχιστον τα εκκαθαριστικά των τριών τελευταίων ετών ενώ κατά την συζήτηση της αίτησης πάντα ο αιτών υποβάλλει το τελευταίο εκκαθαριστικό , την δήλωση Ε1 και ΕΝΦΙΑ.
2. Δεν μπορεί να ζητείται εκ νέου ο αριθμός δανειακής συδήλωση του έτους ανάληψης της πρώτης δανειακής υποχρέωσης, των δανειακών υποχρεώσεων που είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες με προσημείωση υποθήκης ή υποθήκη σε βάρος της κύριας κατοικίας και, εάν δεν υπάρχει εμπράγματη εξασφάλιση, του έτους ανάληψης της υψηλότερης δανειακής υποχρέωσης, όταν αυτά αποτελούν στοιχεία του φακέλου δικογραφίας που έχει σχηματιστεί στο αρμόδιο Ειρηνοδικείο. Αυτό θα προκαλέσει εκ νέου φόρτο εργασίας στις Γραμματείες των Δικαστηρίων αφού οι πληρεξούσιο δικηγόροι θα πρέπει να προσφεύγουν εκ νέου στον φάκελο δικογραφίας προκειμένου να καταστεί δυνατή η άντληση των ανωτέρω στοιχείων
3. Η τρίμηνη καταχρηστική προθεσμία άκσησης ενδίκων μέσων είναι πολύ μικρή και δεν συνάδει με το πνεύμα προθεσμιών του ΚπολΔ. Δια αυτό τον λόγο προτείνεται η προθεσμία να διαμορφωθεί στο 1 ετος από την δημοσίευση.
Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν οι τροποποιήσεις του νόμου, ο υπερχρεωμένος επιβαρύνεται με νέα έξοδα και οι δικηγόροι με διεκπεραιωτικη εργασία σε συστήματα μη λειτουργικά.Εχουμε βαρεθεί να στηνομαστε σε ουρές και να ανανεώνουμε τις σελίδες στους υπολογιστές μας. Οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με το ζήτημα της υπερχρέωσης στη χώρα μας μπορεί να αντιληφθεί ότι οι νομοθετικές προβλέψεις δεν έχουν καμία επαφή με την πραγματικότητα. Είναι εντελώς απιθανο, στη συγκεκριμένη περιπτωση, για παράδειγμα, να εκδίδεται απόφαση σε 6 μήνες. Εκτός κι αν οι αρμόδιοι δικαστές αναγκαστούν να «ξεπερνάνε» τις υποθέσεις προκειμένου να τις εκδίδουν στην ώρα τους.
Έστω ότι ένας πολίτης έχει υποβάλει αίτηση και για τον χ-ψ λόγο αυτή έχει προσδιοριστεί να δικαστεί το 2022. Έχει σημειώσει τη δικάσιμο και είναι ήσυχος. Έχει αλλάξει δικηγόρο και συνεπως δεν ενημερώνεται για την τροποποίηση. Βρίσκει καινούριο δικηγόρο 2-3 μήνες πριν το δικαστήριο, ενώ πληρώνει τις δόσεις της προσωρινής κανονικά ως τότε. Και μαθαίνει ότι πάει το δικαστήριο, πέταξε! Και δεν έχει καν την ευκαιρία να προσβάλλει τη διάταξη ως αντισυνταγματική γιατί πολύ απλά θα έχει αφαιρεθεί από το πινάκιο ως μηδέποτε ασκηθεισα!
Πού πήγε η ασφάλεια δικαίου;
Δεν είναι σωστό ούτε ηθικό να επιβαρύνεται εκ νέου με δικαστικά έξοδα επαναπροσδιορισμού της νέας αίτησης ο αιτών που έχει ήδη πληρώσει ανάλογα έξοδα όταν κατέθεσε την αρχική αίτηση. Θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για να μειωθεί το ύψος της σχετικής επιβάρυνσης για τον αιτούντα (π.χ στο γραμμάτιο παράστασης) καθώς επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία δύο φορές με διπλή δαπάνη. Παλαιότερα η επίσπευση εκδίκασης υποθέσεων μέσω ορισμού νεότερων δικασίμων γινόταν οίκοθεν.
Οι αιτήσεις πρέπει να εκδικάζονται σύμφωνα με την κατάσταση των οφειλετών κατά τον χρόνο εκδίκασης ή τουλάχιστον κατά τον χρόνο υποβολής των των αιτήσεων επαναπροσδιορισμού. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να κρίνονται και οι προυποθέσεις, κριτήρια (κυρίως τα εισοδηματικά) κλπ. Και τούτο διότι μπορεί από τον χρόνο της αρχικής υποβολής να έχει μεταβληθεί σημαντικά προς το καλύτερο ή το χειρότερο η κατάσταση του οφειλέτη, χωρίς ο τελευταίος να είναι υπαίτιος.
Για παράδειγμα κάποιος που έχει κάνει αίτηση και είχε κάποια δουλειά και κάποιο εισόδημα μπορεί στη συνέχεια- αργότερα μέχρι να εκδικαστεί να έχει χάσει τη δουλειά του (είτε για λίγο ή για πολύ χρονικό διάστημα ή και μόνιμα) ή μπορεί να έχει βγει στην σύνταξη και ως εκ τούτου να έχει πολύ μικρότερο εισόδημα είτε γιατί η σύνταξη είναι πολύ μικρότερη, είτε γιατί καθυστερεί να εκδοθεί (οπότε ο οφειλέτης περιμένει), είτε γιατί είναι μόνο προσωρινή και ως εκ τούτου πολύ λιγότερη.
Σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να μετρά και να είναι το αποφασιστικό κριτήριο είναι σε ποια πραγματική εισοδηματική και περιουσιακή κατάσταση βρίσκεται ο οφειλέτης κατά τον χρόνο εκδίκασης της υπόθεσης. Διαφορετικά θα κινδυνέψουν να χάσουν τις υποθέσεις και ακόμη τα σπίτια τους χιλιάδες άνθρωποι, που θα είναι σε πολύ δυσχερή οικονομική θέση σήμερα. Εκτός αν αυτό είναι αδιάφορο ή πολύ χειρότερα αν είναι το ζητούμενο.
Πρέπει ο οφειλέτης να μπορεί να επικαλεστεί στις προτάσεις νέα πρόσθετα στοιχεία που ενδυναμώνουν και υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του.
Κατά τα άλλα το απόλυτα ηλεκτρονικό αυτοματοποιημένο σύστημα είναι ατελές και προβληματικό και μάλλον θα λειτουργήσει σε βάρος της απονομής της δικαιοσύνης. Δυσκολεύει πολύ την απόδειξη και την συλλογή στοιχείων καθώς και την ηλεκτρονική υποβολή τους. Ο δικαστής πρέπει να βλέπει τον άνθρωβπο για την ζωή του οποίου κατ’ ουσία αποφασίζει Επί πλέον το ηλεκτρονικό σύστημα είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να φανεί πλήρως λειτουργικό. Όλα σχεδόν τα ηλεκτρονικά συστήματα παρουσιάζουν μεγάλες δυσλειτουργίες (με αποκορύφωση τον Ε-ΕΦΚΑ που εδώ και τρία χρόνια συνεχίζει σταθερά να βγάζει άλλα αντ’ αλλων .
Οι οφειλέτες που είναι άρρωστοι, διαβητικοί καρκινοπαθείς, ηλικιωμένοι θα δυσκολευτούν να επικαλεστούν τα προβλήματα τους και τις ανάγκες πολύ πιο αυξημένων ιατρικών και φαρμακευτικών δαπανών.
Γιά τις εκκρεμείς εφέσεις κατά αποφάσεων υπερχρεωμένων και δη αυτών που έχουν ασκηθεί από πιστωτές και προσδιορίζονται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών το 2023 ,θα υπάρξει αντίστοιχη ρύθμιση ώστε να συζητηθούν και αυτές εντός του 2021 ?
Στην παρ. 3 γράφεται…Η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου και περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
Και
Στην παρ.7 γράφεται…Οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού διαβιβάζονται ηλεκτρονικά στη γραμματεία του δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η αίτηση ρύθμισης οφειλών. Ο γραμματέαςε του δικαστηρίου συντάσσει πράξη κατάθεσης της αίτησης, την οποία και αναρτά στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.
Το αρθρο 61 του κωδικα δικηγορων λεει οτι αν δεν κατατεθει το γραμματιο η διαδικαστικη πραξη είναι απαραδεκτη. Στην περιπτωση της αιτησης επαναπροσδιορισμού ποτε και που θα κατατεθει το γραμματιο προκαταβολης, ωστε να μην κηρυχθει απαραδεκτη απο το δικαστηριο η διαδικαστικη πραξη της καταθεσης επαναπροσδιορισμού ?
Αληθεια περιμενετε να βγει αποφαση σε 6 μηνες ?
Εδω σημερα κανει 12 και 18 μηνες να βγει η σχετικη αποφαση.
Θα δουμε πειθαρχικές διώξεις για την παραβίαση των 6 μηνών ή κοροϊδεύετε το κοσμο ?
Αφου εχετε καταργήσει τα πταίσματα, γιατι δεν ανεβάζεται και τους Πταισματοδικες να δικάσουν τις υποθεσεις των υπερχρεωμενων ?
Το σχεδιο νομου τιτλοφορείται ως…επιτάχυνση εκδικασης των υποθεσεων του ν. 3869/2010 και εύλογη διάρκεια της πολιτικης δικης.
Ομως, η επιτάχυνση εκδικασης των υποθεσεων του ν. 3869/2010 και εύλογη διάρκεια της πολιτικης δικης δεν αφορα μονο το πρωτο βαθμο (Ειρηνοδικεια) αλλα και το δεύτερο βαθμο (μονομελές εφετειο). Οποτε, οι ρυθμίσεις του παρόντος αρθρου πρεπει να υιοθετηθούν και για το δεύτερο βαθμο (μονομελές εφετειο). Διαφορετικα, το μονο που θα γινει θα ειναι η συσσώρευση των υποθεσεων αυτων στο δεύτερο βαθμο (μονομελές εφετειο) και θα ερθετε σε ενα χρονο απο σημερα να φέρεται νεο σχεδιο νομου για την επιτάχυνση εκδικασης των υποθεσεων του ν. 3869/2010 και την εύλογη διάρκεια της πολιτικης δικης στο δεύτερο βαθμο (μονομελές εφετειο).
Στην παρ. 12 του παρόντος αρθρου γράφεται:
…Μέσα στην ίδια προθεσμία κατατίθενται τα αποδεικτικά επίδοσης της αίτησης επαναπροσδιορισμού και της αίτησης ρύθμισης οφειλών, καθώς και τα πιστοποιητικά για τη διενέργεια των κοινοποιήσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας…
Ποιος θα τα καταθεσει αυτα ? Ο αιτων ? Οι τραπεζες ? Η γραμματεια του δικαστηριου ?
Προφανως εννοειται τον αιτουντα, διοτι οι υπολοιποι δεν εχουν τις επιδοσεις της αιτησης ρύθμισης οφειλων του αιτουντος. Γράψτε ρητα ποιος θα τα προσκομίσει και μαλιστα ΕΠΙ ΠΟΙΝΗ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ, διοτι στο τελος δε θα τα προσκομίσει κανενας και η αποφαση θα κήρυξη απαραδεκτη τη συζητηση και η εύλογη διάρκεια (έκφραση με την οποια τιτλοφορείται το παρόν σχεδιο νομου) θα γινει σύντομο ανέκδοτο !
Στο αρθρο αυτο οριζεται προκαταθεση προτασεων, οπως προβλεπεται στην τακτικη διαδικασια, οποτε θα πρεπει να ορίζεται το αντίστοιχο ΕΝΙΑΙΟ γραμματιο του αρθρου 11 του παρόντος σχεδίου νομου:
Δηλ. να γράψετε οτι…..Για τον επαναπροσδιορισμό του παροντος αρθρου ο δικηγόρος οφείλει επι ποινή απαράδεκτου να καταθέτει ενιαίο γραμμάτιο για την ΑΙΤΗΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ + ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ + ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ποσου Χ ΕΥΡΩ (βλ. τη διατυπωση του αρθρου 25 του παρόντος σχεδίου νομου).
Οι περιπτώσεις όπου έχει κριθεί η απόφαση σε πρώτο βαθμό υπέρ του οφειλέτη αυτοδικαίως να αίρεται η δυνατότητα της Τράπεζας να ασκήσει έφεση και αν αυτό έχει ήδη γίνει, να δίνεται η δυνατότητα στον οφειλέτη να ακυρώσει την έφεση αυτή.
Με τον τρόπο αυτό θα απελευθερωθούν και οι αίθουσες των Δικαστηρίων αλλά και οι οφειλέτες θα μπορέσουν να προχωρήσουν τη ζωή τους.