Ο τίτλος και το άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίστανται ως εξής:
«Άρθρο 1519
Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η επιμέλεια ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.».
«καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού»
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ή ΟΧΙ???
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ. Δεν μπορεί να παίρνει ο καθένας το παιδί και να πηγαίνει όπου θέλει διαταράσοντας τις συνήθειές του και την επαφή και με τους δύο γονείς που αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμά του και προϋπόθεση για την ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη.
Η μεταβολή του τόπου κατοικίας του παιδιού είναι καταστροφική όταν γίνεται για λόγους εκδίκησης.
Αν δεν υπάρχουν σοβαροί λόγοι όπως κακοποιησει από τον ένα γονέα δεν πρέπει να γίνεται μεταβολή του τόπου κατοικίας.
Θα πρέπει θα επανέλθει η λέξη οριστική στο άρθρο 1519.
Το λιγότερο να μπει στο καινούργιο νομοσχέδιο μια χιλιομετρική απόσταση.
Ο γενεάς που ζει μακριά από τα παιδιά του καταστρέφετε πρώτα από όλα ψυχικά και μετά οικονομικά.
Στο τέλος αναγκάζετε να τα παρατήσει γιατί δεν μπορεί να ανταπεξέλθει.
Ζούμε στο 2021 και είναι πραγματικά κρίμα γονεις να θρηνούν τα εν ζωή πιαδια τους.
1.Να γίνει κανόνας η ισόχρονη άσκηση της γονικής μέριμνας από τους γονείς, με εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις οικίες αμφοτέρων
2.Οι στενότεροι δεσμοί του τέκνου με ένα γονέα, εφόσον επιτεύχθηκαν με μεθόδους αποξένωσης και παραβίαση δικαστικών αποφάσεων, να μη δίδουν σ’ αυτόν την αποκλειστική επιμέλεια
3.Να διασφαλισθεί το τεκμήριο 1/3 χρόνου επικοινωνίας γονέα – τέκνου, με αποκλεισμό των εξαιρέσεων «κακής και καταχρηστικής» άσκησης της (εφόσον δεν διασαφηνισθούν πλήρως ως έννοιες) και των «συνθηκών διαβίωσης και καθημερινότητας» του τέκνου
Είναι επιτακτικό να μπει ο όρος «οριστική» διακαστική απόφαση για τη μεταβολή του τόπου κατοικίας του τέκνου. Όπως ήταν στο 1519 του καλοκαιριού του 2020. Δεν μπορεί μια τέτοια απολύτως σημαντική απόφαση να είναι προσωρινή ή ασφαλιστικών.
Όσον αφορά τον τόπο διαμονής του τέκνου είναι πολύ σημαντικό να προστεθείότι αν ο ένας γονέας αυτοβούλως μεταβάλει τον τόπο διαμονής του τέκνου, συνεπάγεται κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ο 1519 ΑΚ, όπου για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΝΟΜΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ. Διότι Χωρίς να υπάρχει απόφαση δικαστηρίου και χωρίς την συναίνεση του άλλου γονέα και χωρίς να το γνωρίζει ο άλλος γονέας και σε πολλές περιπτώσεις με το πρόσχημα ότι λόγω των μέτρων που υπάρχουν στην χώρα μας πηγαίνουν σε συγγενικά τους πρόσωπα για να τους βοηθάνε με τα παιδιά, παίρνουν τα παιδιά και μετοικούν σε άλλους Νομούς προκειμένου να μην μπορεί να λειτουργήσει η Συνεπιμέλεια εν’ όψη της ψήφισης του Νόμου και για να αποξενώσουν τον γονέα από τα παιδιά του. Ο γονέας για να πάρει το παιδί του για ΠΣΚ η για μια ημέρα μεσοβδόμαδα κάνει 70χλμ, 80χλμ, 90χλμ,150χλμ κτλ να το πάρει κι άλλα τόσα να το επιστρέψει. Πρέπει να σταματήσουν όλα αυτά που γίνονται εις βάρος παιδικών αθώων ψυχών . Πραγματικά ήρθε η ώρα της Συνεπιμέλειας . Ας καταλάβουν όλοι ότι δεν μπορούν να παίζουν με ανθρώπινες ζωές, δεν έχουν δικαίωμα να πληγώνουν και να καταστρέφουν παιδικές ψυχούλες. Τα παιδιά έχουν ανάγκη και δικαιούνται να ανατρέφονται εξίσου και από τους δύό γονείς, έχουν συναισθηματική ανάγκη και από τους δύο γονείς εξίσου μετά από ένα χωρισμό. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να περνούν ίσο χρόνο και με τους δυο γονείς. Δεν αντέχουμε άλλο να στερούμαστε τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τα ανίψια μας. Κάθε φόρα που κλαίγοντας μας ρωτάνε γιατί μπαμπά, γιατί γιαγιά, γιατί πάππου δεν μπορώ να κάτσω κι άλλο εδώ και πρέπει να φύγω; γιατί να μην κάτσω κι άλλο μαζί σας; »Χάνουμε» την μισή μας ζωή.
>Να προστεθει η περίπτωση:
Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
>Και η διακστική απόφαση να είναι οριστική
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ:
‘Αρθρο 12
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
2.Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Τόπος διαμονής του τέκνου, σε περίπτωση διαστάσεως, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου των γονέων είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, με κατανομή του χρόνου μεταξύ των γονέων, εναλλασσόμενη κατοικία.
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Η δυνατότητα μονομερούς αλλαγής κατοικίας του τέκνου διαρρηγνύει τη σύνδεση με τον ένα γονέα και αποτελεί ενέργεια αντίθετη προς το συμφέρον του.
ΦΕΚ 192/Α/2-12-1992
Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα τον παιδιού
Αρθρο 7
1. Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννηση του και έχει από εκείνη τη στιγμή το δικαίωμα ονόματος, το δικαίωμα να αποκτήσει ιθαγένεια και, στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίζει τους γονείς του και ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
Αρθρο 9
3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού που ζει χωριστά από τους δύο γονείς του ή από τον έναν από αυτούς να διατηρεί ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ και να έχει άμεση επαφή με τους δύο γονείς του, εκτός εάν αυτό είναι αντίθετο με το συμφέρον του παιδιού.
Αρθρο 18
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξασφάλιση της αναγνώρισης της αρχής, σύμφωνα με την οποία και οι δύο γονείς είναι ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ για την ανατροφή του παιδιού και την ανάπτυξη του. Η ευθύνη για την ανατροφή του παιδιού και για την ανάπτυξη του ανήκει κατά κύριο λόγο στους γονείς ή, κατά περίπτωση, στους νόμιμους εκπροσώπους του. Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να αποτελεί τη βασική τους μέριμνα.
Η λέξη ΟΡΙΣΤΙΚΗ πρέπει να επανέλθει στο άρθρο 1519. Δεν είναι σωστό με προσωρινή διαταγή ασφαλιστικών μέτρων παιδιά να αλλάζουν πόλεις ή και χώρα διαμονής. Οπότε:
‘Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Λείπει η λέξη ΟΡΙΣΤΙΚΗ απόφαση δικαστηρίου από τον νόμο, όπως και ποιες είναι προϋποθέσεις που θα μπορεί να πάρει το παιδί και να Πάει σε άλλη πόλη!!!
Τα παιδιά θα πρέπει να μένουν στην πόλη που μεγάλωσαν, που πάνε σχολείο,που έχουν τους φίλους τους αλλιώς δεν υπάρχει ούτε σταθερότητα ούτε ασφάλεια ούτε ισορροπία ούτε τίποτα!!!!
Πρέπει να προστεθεί ξανά το ΟΡΙΣΤΙΚΗ στην δικαστική απόφαση έτσι ώστε να αποφευχθουν τυχόν αλλαγές στον τόπο κατοικίας των παιδιών καθώς και να αναφέρεται ότι η αλλαγή τόπου κατοικίας χωρίς την σύμφωνη γνώμη να αποτελεί και νομικά πια κακή άσκηση γονικής μεριμνας
Άρθρο 12
Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα
Άρθρο 1519
Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας γονικής μέριμνας τέκνου
Όταν η επιμέλεια γονική μέριμνα, μετά από συμφωνία των γονέων ασκείται άνισα από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα του τέκνου, ανατροφής αυτού από τους γονείς του, η επικοινωνία του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο λαμβάνοντας υπόψιν αρχικά τον τελευταίο τόπο κοινής διαμονής τον γονέων, και το συμφέρον του ιδίου του τέκνου, και όχι του γονέα που επιθυμεί να αλλάξει τόπο διαμονής για το συμφέρον του ιδίου πρωτίστως. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Ο γονέας στον οποίο σε εξαιρετική περίπτωση δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Kυριε Υπουργέ παραιτηθείτε
απλα ειστε επικινδυνος για τα παιδια του κοσμάκη
σας παρακαλούμε εκατομμύρια ελληνες
Οποια Κυρία δεν θέλει να δίνει λογαριασμό αν έχει καλύτερη προταση εργασίας σε αλλο νομό σε αλλη χώρα ή σε άλλο πλανήτη να μην κάνει παιδιά.
Αν κάνει θα δίνει λογαριασμό στον πατέρα τους.
Σε άλλη χώρα, πολιτισμένη αν παραβίαζε το δικαίωμα του πατέρα στα παιδια θα τις εβαζαν και φυλακή.
Αλλως,
Να κάνει παιδιά με σωλήνα, ή με υιοθεσία, εκει δεν θα δίνει λογαριασμό.
Για όλα υπαρχει λύση.
Τόπος διαμονής των τέκνων μετά από ένα διαζύγιο θα πρέπει να είναι ο τελευταίος κοινός τόπος διαμονής του ζευγαριού ώστε να μην αποξενώνονται τα παιδιά από κανέναν.
Στη καλοκαιρινή τροπολογία και νομοθέτησης του άρθρου 1519 που ισχύει τώρα αναφέρει ότι χρειάζεται ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση ώστε να γίνει μετοίκηση.
Στο καινούργιο νομοσχέδιο η λέξη οριστική αφαιρέθηκε.
Πρέπει οπωσδήποτε να ξαναμπεί γιατί είναι εντελώς αδικο κάποιος με μια απλή απόφαση ασφαλιστικών μέτρων να αλλάζει νομό η χώρα.
Κύριε υπουργέ είναι δυνατόν να αλλάζει ο τρόπος διαμονής με προσωρινή διαταγή σε 3 μέρες? χωρίς οριστική δικαστική απόφαση?
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Η πολύ σωστή αυτή μεταβολή του οικογενειακού δικαίου έρχεται να νομοθετηθεί μετά από την πληθώρα δικαστικών αποφάσεων των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας ,όπως την πρώτη (1321/1992 ΑΠ) την (417/2005 ΑΠ) και άλλες καθώς και επίσης την 431/2006 γνωμοδότηση του ΝΣΚ .
Επιτέλους βήμα προόδου και ισότητας. Η μεταβολή αυτή όμως αγγίζει το νόμο Ν. 344/1976 περί ληξιαρχικών πράξεων που επίσης πρέπει να τροποποιηθεί.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου αναφέρεται για δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Αυτή η απόφαση δε μπορεί να είναι ούτε προσωρινή διαταγή ούτε ασφαλιστικά μέτρα παρά μόνο απόφαση μετά από κανονική αγωγή.
Οι κίνδυνοι το παιδί να αλλάξει τόπο κατοικίας προσθέτοντας πολλά χιλιόμετρα στο δικαίωμα επικοινωνίας του έτερου γονέα , καθώς επίσης οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε ότι τέτοιες μεταβολές γίνονται με αποκλειστικό σκοπό την γονεική αποξένωση.
Από κοινού και εξίσου η γονική μέριμνα σε όλα όχι στην επιμέλεια του ενός γονέα ισότητα παρακαλώ
«Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς.»
Χρειάζεται ο ορισμός Δικαστικού Κοινωνικού Λειτουργού που θα διευθετεί τέτοιες αλλαγές. Βάση πρέπει να αποτελεί η εβδομαδιαία κυλιόμενη διαμονή των παιδιών στα δύο γονεϊκά τους σπίτια. Από εκεί και πέρα μπορεί ο επιβλέπων Δικαστικός Κοινωνικός Λειτουργός να διαμοιράζει τον χρόνο σε περίπτωση που ένας γονέας έχει οικία μεγαλύτερης της μίας ώρας από το σχολείο του παιδιού. (πχ. αυξημένο χρόνο κατά τις διακοπές στον γονέα με απομακρυσμένη οικία).
1α)Για να δύναται και ο έτερος γονέας να συναποφασίζει για θέματα υγείας, εκπαίδευσης, περιουσίας κλπ, δεν αρκεί να δικαιούται να ζητάει πληροφορίες από τον γονέα επιμέλειας, γιατί ο τελευταίος ενδέχεται να του παρέχει ημιτελείς ή παραπλανητικές πληροφορίες. Χρειάζεται να δικαιούται να ζητάει πληροφορίες απευθείας από την πηγή, πχ Σχολικές Μονάδες, Μονάδες Υγείας, μάλιστα χωρίς να απαιτούνται Εισαγγελικές Παραγγελίες προς τούτο. Άλλωστε υπάρχει σχετική Εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας καθώς και πρόσφατη Νομολογία της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (για τις Μονάδες Υγείας), που κατοχυρώνουν αυτό το δικαίωμα. Καλό θα ήταν να μη δίνεται η εντύπωση πως με την καινούρια Νομοθέτηση, γίνεται κάποια υπαναχώρηση του Κράτους ως προς αυτό.
1β)Ομοίως να προβλέπεται η συνδιαχείριση (κατάθεση σε ειδικό κοινό λογαριασμό των γονέων) ή επιμερισμός των χρηματικών ποσών που παρέχονται ως επιδόματα αναπηρίας στο όνομα του τέκνου, άλλως ο γονέας που θα λαμβάνει τα επιδόματα, θα έχει την οικονομική ισχύ λήψεως αποφάσεων μονομερώς.
2α)Όποτε Κρατική Αρχή παρέχει στους γονείς το δικαίωμα επανεξέτασης κάποιας δικής της απόφασης για την υγεία ή την εκπαίδευση (πχ ΚΕΠΑ, ΚΕΣΥ), το δικαίωμα αυτό να ανήκει στον καθέναν από τους γονείς με γονική μέριμνα ανεξαρτήτως επιμέλειας, να μπορεί δηλ. οιοσδήποτε εκ των δύο να εκκινεί μονομερώς τη διαδικασία με υποβολή ενστάσεως / αιτήματος επανεξέτασης.
2β)Όποτε ο Νόμος παρέχει στους γονείς το δικαίωμα αποδοχής ή απόρριψης της απόφασης κάποιας Κρατικής Αρχής για κάποια παροχή (τύπου «take it or leave it», πχ ΚΕΣΥ) και οι γονείς διαφωνούν μεταξύ τους, να υπερισχύει η απόφαση του γονέα που συμφωνεί με την Κρατική Αρχή. (Άλλως το παιδί θα αναμένει τη διεξαγωγή διαμεσολάβησης & δίκης για να εγγραφεί σε Σχολείο, ενώ το Σχολικό Έτος θα τρέχει!)
3)Στους περιορισμούς του δικαιώματος του γονέα επιμέλειας να μετακομίσει με το παιδί μακριά, να επιστρέψει το επίθετο «οριστική» πριν από τον όρο «δικαστική απόφαση», όπως έχει διαμορφωθεί η διάταξη με το Νόμο 4714/2020, Άρθρο 139. Είναι προφανές πως το δικαίωμα μακρινής μετακόμισης με μιαν απλή προσωρινή διαταγή, θα δύναται να προκαλεί οικογενειακά δράματα.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1519 του Αστικού Κώδικα, όπως αντικαθίσταται από το άρθρο 12 του νομοσχεδίου, ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΔΥΣΜΕΝΕΣΤΕΡΟ την πρόσφατα ψηφισθείσα και ήδη ισχύουσα διάταξη του άρθρου 139 του ν. 4714/2020(ΦΕΚ Α΄ 148/31-7-2020), γιατί διαγράφει τη λέξη ΟΡΙΣΤΙΚΗ(δικαστική απόφαση). Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί έτσι αρκούν για τη μεταβολή του τόπου κατοικίας του τέκνου τα ασφαλιστικά μέτρα και η προσωρινή διαταγή, δηλαδή απλή πιθανολόγηση. Η τροποποίηση είναι αδικαιολόγητη και αναιρεί τη διάταξη που ψηφίστηκε εκτάκτως, μέσα στο καλοκαίρι, για να αποτρέψει σκόπιμες μεταβολές του τόπου διαμονής του τέκνου και τη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων.
Η επιμέλεια να είναι κοινή εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Οι από κοινού λήψη αποφάσεων αποτελεί από τα πλέον ουσιαστικά στοιχεία της άσκησης της κοινής επιμέλειας και διασφαλίζει τα δικαιώματα του παιδιού καθώς και το ρόλο αμφοτέρων των γονέων. Η διαδικασία λήψεως αποφάσεων από κοινού διευκολύνεται ιδιαίτερα από το γονικό προγραμματισμό ανατροφής το τέκνου, καθώς οι γονείς θα έχουν ένα προσυμφωνημένο πλαίσιο για την ανατροφή του παιδιού τους.
Τόπος διαμονής του τέκνου μετά το χωρισμό των γονέων πρέπει να προβλέπεται ο τόπος της τελευταίας κοινής διαμονής τους, η πρόβλεψη του σχεδίου δεν εξασφαλίζει την αποφυγή αποξένωσης
Επίσης δεν νοείται απομάκρυνση του τέκνου από τον τελευταίο τόπο κοινής διαμονής με διαδικασίες όπως αυτή της προσωρινής διαταγής.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.
Το άρθρο 1519 ΑΚ παρ. 1 και 2 να τεθεί ως εξής
1. Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου Όταν έχει γίνει κατανομή της επιμέλειας μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού. Οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1510 και του άρθρου 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται και σε αυτή την περίπτωση.
2.Τόπος διαμονής του τέκνου, σε περίπτωση διαστάσεως, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου των γονέων είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, με κατανομή του χρόνου μεταξύ των γονέων, εναλλασσόμενη κατοικία.
Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς, εφόσον το επιβάλει το συμφέρον του τέκνου. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.»
Διαβάζοντας κάποια από τα σχόλια, μου γεννάται η εξής απορία…
Αν π.χ. ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο είναι άνεργος και βρει δουλειά εν τέλει σε άλλο νομό, για ποιο λόγο να του απαγορεύεται η μετοίκηση; Ή γιατί να εξαρτάται από την έγγραφη συγκατάθεση του έτερου γονέα όταν αναφερόμαστε σε βιοποριστικούς λόγους;
Αν αντίστοιχα ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο δεχθεί μία πολλή ελκυστική πρόταση εργασίας σε άλλο νομό ή ακόμα και στο εξωτερικό θα πρέπει να πάρει την έγγραφη συγκατάθεση του άλλου;
Το παρόν άρθρο έχει τεθεί σε ισχύ απο τον Αυγουστο του 2020, όμως στην πράξη δεν εφαρμόζεται γιατί παράλληλα ισχύει και το άρθρο 1518 που αναφέρει ότι όποιος έχει την επιμέλεια καθορίζει και τον τόπο διαμονής του παιδιού.Ετσι η συντριπτική πλειονότητα δικαστικών αποφάσεων (προσωρινών διαταγών, ασφαλιστικών μέτρων)επιτρέπει τη μετοίκηση του παιδιού σε άλλη πόλη επειδή έτσι θέλει η μητέρα θα πρέπει λοιπόν να διασφαλιστει ότι τα παιδιά δεν θα μετακοιμήσουν και να υπάρχει γεωγραφικός περιορισμός στην ίδια πόλη,σε κοντινούς δήμους.θα πρέπει να αφαιρεθεί απο την επιμέλεια ο τόπος κατοικίας του παιδιού και να μπει κάτω απο την ομπρέλλα της κοινής γονικής μέριμνας αλλιώς δεν έχει εφαρμογή όπως αποδεικνύεται στην πράξη.Διαφορετικά κοινή επιμέλεια δηλ. συνεπιμέλεια.Πραγματικά είναι το ποιο σημαντικό άρθρο του νομοσχεδίου,να μην αλλάζουν τόπο κατοικίας τα παιδιά.Επιπλέον η μετοίκηση των παιδιών προφανώς και δεν αποβλέπει στο συμφέρον τους άρα απο μόνη της να συνιστά κακή άσκηση γονικής μέριμνας.Σε μια διαδικτυακή συνάντηση για το νομοσχέδιο εκπρόσωπος του υπουργείου που συμμετείχε και στη διαμόρφωση του είπε ότι για το συγκεκριμένο άρθρο η επιτροπή σκέφτηκε τους στρατιωτικούς και τους αναπληρωτές,όμως και στις μεταθέσεις αυτων των ομάδων γίνονται με κοινωνικά κριτήρια και ένα απο αυτά ειναι τα ανήλικα τέκνα.Πάνω απο όλα το συμφέρον του παιδιού και όχι της μητέρας.Στο σχέδιο νόμου έχουμε αυτή τη στιγμή δύο άρθρα εκ διαμέτρου αντίθετα, ο νόμος πρέπει να διατυπωθει με σαφήνεια και να μην αφήνει κανένα περιθώριο για αλλαγή κατοικίας του παιδιού χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα
Αρθρο 10
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη (οριστική δικαστική απόφαση) που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Άρθρο 1519 ΑΚ
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αγωγή ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.
Αν δεν προστεθεί η λέξη – οριστική – ο γονέας με τον οποίον το τέκνο συνήθως διαμένει θα μπορεί να μετοικήσει με το τέκνο με το διατακτικό μίας απλής προσωρινής διαταγής ή απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, η οποία είναι δεσχερέστατο να ανατραπεί στην επακόλουθη δίκη. Σημειωτέον, ότι παρατηρείται ήδη αδυναμία των δικαστηρίων να εφαρμόσουν την σχετική διάταξη (με έναρξη ισχύος την 31η Ιουλίου 2020), με συνέπεια πληθώρα παιδιών να έχουν απομακρυνθεί αναιτιολόγητα από τον έναν γονέα τους, την οικογένεια αυτού, την σχολική κοινότητα και τους φίλους τους.
https://www.lawspot.gr/nomikes-plirofories/nomothesia/astikos-kodikas/arthro-1519-astikos-kodikas-metavoli-toy-topoy
https://www.cnn.gr/ellada/story/254572/h-epikoinonia-ton-paidion-me-ton-mi-exonta-tin-epimeleia-gonea-exakoloythei-na-min-prostateyetai
* Η μονομερής (χωρίς έγγραφη συμφωνία μεταξύ των γονέων ή οριστική δικαστική απόφαση) μεταβολή τόπου διαμονής του τέκνου, από τον ένα γονέα, πρέπει να αποτελεί κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Σε περιπτώσεις που γονείς μένουν στον ίδιο Δήμο γιατί να μην υπάρχει κατευθείαν το δικαίωμα γονέα για εναλλασσόμενης κατοικίας και 50/50. Επίσης αλλάξτε την διατύπωση Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.Το κάθε πρόσφορο μέσο σημαίνει κάνει ασφαλιστικά η μάνα και κατόπιν παίρνει το παιδί και πάει όπου θέλει διακόπτοντας βίαια την επικοινωνία του παιδιού με τον πατέρα. Και αυτή η διατύπωση του άρθρου 139 ειναι λανθασμένη αφου δεν στερεί το δικαίωμα να μην μπορεί ο γονέας που έχει την επιμέλεια, να παίρνει το παιδί πατώντας πάνω «στο κάθε κάθε πρόσφορο μέσο» και να φεύγει.
Στη Δημοκρατία οι πολίτες είναι ίσοι σε υποχρεώσεις και δικαιώματα. Και οι γονείς το ίδιο. Είναι πολίτες που ασκούν δικαιώματα και οφείλουν υποχρεώσεις. Πολύ περισσότερο οι νέοι πολίτες, οι πολίτες του μέλλοντος, τα παιδιά μας. Τους πρέπει να μεγαλώνουν και να βιώνουν την ισοπολιτεία θεσμικά κατοχυρωμένη από την ίδια την πολιτεία. Κάθε ανισότητα οδηγεί στην αδικία τώρα και καταλήγει αργότερα στην οργή. Στην οργή των νέων πολιτών σε πρόσωπα, ρόλους και θεσμούς.
Τώρα πρέπει ο πολιτισμός μας να οδηγήσει στην κανονικότητα των γονικών σχέσεων και στο κοινό γονικό συναίσθημα.
Κοινή επιμέλεια τώρα, για περισσότερη Δημοκρατία και λιγότερα, στρεβλά, μονόπλευρα και άδικα διαζύγια.
Κοινή επιμέλεια για την προστασία δικαιωμάτων των ανηλίκων που δεν μπορούν να τα ασκήσουν και για τον πόνο που βιώνουν και δεν μπορούν να μας κοινωνήσουν.
Κοινή επιμέλεια για την Λογική και τη Δημοκρατία, την Αγάπη και τη Φρόνηση.
Κοινή επιμέλεια για την κοινή Αγάπη προς το ΠΑΙΔΙ, που την περιμένει και την απαιτεί!
Ο νομοθέτης θέλει για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας, έγγραφη συμφωνία και δεν αρκείται στην προφορική, όπως στην ισχύουσα διάταξη. Η έγγραφη αυτή συμφωνία καλό θα ήταν να βεβαιώνεται και να επικυρώνεται από κάποια αρχή, ώστε να μην μπορεί να παραβιαστεί το περιεχόμενό της ή να αμφισβητηθεί ως προς την γνησιότητά της.
Είναι πολύ σημαντικό να επανέλθει ο όρος «οριστική» δικαστική απόφαση, όπως υπήρχε στο άρθρο 1519 του ΑΚ (Ιούλιος 2020), ωστε να μην μπορεί να γίνει μεταβολή του τόπου κατοικίας κατόπιν προσωρινής απόφασης ή απόφασης μετά από ασφαλιστικά μέτρα.
Στις περιπτώσεις όπου οι γονείς διαμένουν στον ίδιο δήμο θα πρέπει ο νομοθέτης πρωτίστως να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου και με τους 2 γονείς και να αναφέρει στο άρθρο που αφορά στην ανάθεση της επιμέλειας, πλαφόν την συνεπιμέλεια των παιδιών με εναλλασσόμενη κατοικία ισόχρονα και ισότιμα 50/50 και από τους δυο γονείς καθώς δεν επέρχεται καμία αλλαγή στις δραστηριότητες των παιδιών. ( Να γίνεται εξαίρεση μόνο για πολύ σημαντικούς λόγους ακατάλληλων γονιών ). Δεν είναι δυνατόν το 2021 όπου όλοι, άντρες, γυναίκες, εργάζονται, και τα παιδιά μεγαλώνουν με παππούδες, γιαγιάδες, νταντάδες, η και νέες-ους συντρόφους, να δίνεται αποκλειστική επιμέλεια στον έναν εκ των δύο, και ο άλλος να υποχρεώνετε δια νόμου να έχει λιγότερα δικαιώματα από εκείνα που αποκτά το οικογενειακό περιβάλλον, το βοηθητικό προσωπικό, η και ο-η νέος σύντροφος αυτής-ου του ανθρώπου που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια.
Πρέπει να ξεκαθαριστεί και να γίνει σαφές στο νέο αυτό Νομοσχέδιο ότι η άσκηση από κοινού γονικής επιμέλειας εμπεριέχει την έννοια και την ουσία της από κοινού άσκησης επιμέλειας. Γιατί αυτό είναι το σημείο μεγάλης τριβής και διαφοράς μεταξύ των γονέων. Η από κοινού συνεπώς επιμέλεια φέρνει ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις μεταξύ των γονέων. Δεν μπορεί να παρατηρείται το φαινόμενο η συντριπτική πλειοψηφία των δικαστικών αποφάσεων να αφορά στην αποκλειστική ανάθεση επιμέλειας του ανηλίκου – συλλήβδην- στην μητέρα, στις περιπτώσεις που ο πατέρας και κατάλληλος είναι και διακαώς ζητά να μεγαλώνει το παιδί του. Το αίτημα αποκλειστικής επιμέλειας σχετίζεται με την διατροφή και στις πλείστες των περιπτώσεων τα οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζονται στο δικαστήριο είναι εικονικά ή ψευδή. Τα παιδιά – δυστυχώς- «εργαλειοποιούνται» από τον έναν γονιό (και συνήθως είναι η μητέρα) για να αποσπάσουν χρήματα… Πολλές δε από τις αυτές τις αποφάσεις είναι άδικες και στην ουσία τα χρήματα δεν καταλήγουν στην διαβίωση του ανηλίκου.
Το παιδί δεν είναι κτήμα κανενός. Δεν είναι «προίκα» ούτε του ενός ούτε του άλλου. Δυστυχώς οι διαμάχες γονέων δημιουργούν πολλά προβλήματα στα παιδιά, τα οποία μεγαλώνοντας μπορεί να αναζητήσουν «σκοτεινά» μονοπάτια πιστεύοντας ότι θα επουλώσουν τις πληγές τους…Το μέλλον της κοινωνίας μας είναι τα παιδιά. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς. Οι δε δικαστές οφείλουν να επιδείξουν πολύ μεγάλη προσοχή και να εξετάσουν με προβληματισμό και συναισθηματική νοημοσύνη την έκδοση των αποφάσεών τους γιατί αφορούν στα ΠΑΙΔΙΑ.
Στις περιπτώσεις που διαμένουν στον ίδιο δήμο θα πρέπει ο νομοθέτης πρωτίστως να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου και με τους 2 γονείς και να αναφέρει στο άρθρο που αφορά στην ανάθεση της επιμέλειας, πλαφόν την συνεπιμέλεια των παιδιών με εναλλασσόμενη κατοικία ισόχρονα και ισότιμα 50/50 και από τους δυο γονείς καθώς δεν επέρχεται καμία αλλαγή στις δραστηριότητες των παιδιών. ( Να γίνεται εξαίρεση μόνο για πολύ σημαντικούς λόγους ακατάλληλων γονιών ). Δεν είναι δυνατόν το 2021 όπου όλοι, άντρες, γυναίκες, εργάζονται, και τα παιδιά μεγαλώνουν με παππούδες, γιαγιάδες, νταντάδες, η και νέες-ους συντρόφους, να δίνεται αποκλειστική επιμέλεια στον έναν εκ των δύο, και ο άλλος να υποχρεώνετε δια νόμου να έχει λιγότερα δικαιώματα από εκείνα που αποκτά το οικογενειακό περιβάλλον, το βοηθητικό προσωπικό, η και ο-η νέος σύντροφος αυτής-ου του ανθρώπου που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια.
1. Η αναφορά στα «δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510» είναι εσφαλμένη. Δεν πρόκειται για εδάφια αλλά για παραγράφους.
2. Όσον αφορά την έκδοση δικαστικής απόφασης για μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, η συνταγματικότητα της διάταξης είναι αμφίβολη, αφού στην πραγματικότητα εισάγεται ανεπίτρεπτα και αντισυνταγματικά, ανάγκη δικαστικής έγκρισης για την αλλαγή του τόπου διανομής (και μάλιστα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης) του γονέα με τον οποίον διαμένει το τέκνο.
Αξίζει να γίνει μια προσθήκη, βάση ερευνών παιδοψυχολόγων, το ανήλικο τέκνο να αλλάζει κατοικία ,σε περίπτωση διαζυγίου, μόνο εφόσον έχει προηγηθεί καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία ή κακοποίηση. Το σόκ που επέρχεστε το παιδί με την αλλαγή κατοικίας είναι μεγάλό και δεν απορρέει στο συμφέρον του. Καθώς η αλλαγή του σχολικού περιβάλλον του. Αξίζει και πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό καθώς το παιδί έχει ισχυρό δέσιμο με το περιβάλλον του σχολείου και τους φίλους του, καθώς και με το περιβάλλον του σπιτιού του. Συχνά βλέπουμε ,ψεύτικες δηλώσεις απο ψευδομάρτυρες για κακό περιβάλλον, και δε ζητούνται στοιχειώδες αποδείξεις για αυτά. Γονείς και συγγενείς Α βαθμού δεν μπορεί να θωρούνται αξιόπιστοι σε αυτό το θέμα!!Τέλος άμεση ποινικοποίηση υβριστικής συμπροφοράς της-του αντιδίκου και συνεχούς εριστικής συμπροφοράς ,ακόμα και μέσα στο σπίτι με παρουσία του τέκνου.
Τόπος κατοικίας ο τελευταίος τόπος κοινής κατοικίας των γονέων.Καμία μετοίκηση με το εκτρωματικό «ο έχων την επιμέλεια επιλέγει τον τόπο διαμονής».το ήδη ψηφισθεν νεο 1519ΑΚ δεν έχει εφαρμογή σε μεγάλο ποσοστό…η δικαστική πρακτική συνεχίζει τα ίδια…απομακρύνονται παιδιά σε άλλους νόμους και στο εξωτερικό.Αν επιθυμία του νομοθέτη είναι η μη διατάραξη του συναισθηματικού δεσμού με έναν από τους δύο γονείς και οι συνθήκες διαβίωσης,καμία μετοίκηση.ο γονέας που επιθυμεί μετοίκηση ,μπορεί να το κάνει αλλά το παιδί παραμένει στον τελευταίο τόπο κοινής κατοικίας των γονέων.
Μέγα ατόπημα η αλλαγή τόπου κατοικίας του τέκνου .Πολλές μητέρες αυθαιρετούν και την εφαρμόζουν αποκλειστικά ως μέσο εκβίασης και γονικής αποξένωσης.Ιδίως όταν το τέκνο έχει κατοικία από την γέννησή του έναν τόπο , ο γονέας δεν πρέπει να του αλλάζει πόλη , νομό ή χώρα.
Το συνταγματικό δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση σας λέει κάτι; Δηλαδή ο τυχόν κακοποιημένος γονέας που έχει την γονική μέριμνα του τυχόν κακοποιημένου παιδιού δεν θα μπορεί να αλλάξει πόλη ελεύθερα..
Με τι κριτήρια θα αποφασίζουν οι δικαστές για να αλλάζει τόπο διαμονής το παιδί;;;
Δεν γίνετε να αλλάζουν πόλη χωρίς σοβαρό λόγο και να μας στερούν την επικοινωνία με τα παιδιά μας.
Όταν ο μπαμπάς τους προσφέρει το σπίτι που έμεναν πριν το διαζύγιο για να μείνουν θα πρέπει να μην έχουν το δικαίωμα να σηκώνονται να φεύγουν και να αλλάζουν όλες της συνήθειες του παιδιού και το μέρος που μεγάλωσε..Τόπος διαμονής του παιδιού πρέπει να είναι η τελευταία κοινή κατοικία τους.
Η φράση «Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως» πρέπει να διαγραφεί ως περιττή και αυτονόητη.
Να μην μπορεί να αλλάξει ο τόπος κατοικίας επειδή κάποιος επέλεξε να φύγει και να πάρει μαζί του τα παιδιά.
Μόνο αν αποδειχθεί ψυχολογική ή σωματική βία, όπου έτσι κι αλλιώς θα χάνει κάποιος την μέριμνα.
Όσοι φωνάζουν για σταθερότητα στην ζωή του παιδιού πρέπει να το δεχτούν για το καλό του.
Στην δική μας περίπτωση ο πατέρας ενώ είχε έναν χρόνο να συναποφασίσει μαζί μου πως θα γίνει εγχείρηση κήλης όρχεος στο παιδί μας, δεν το έκανε και όταν αυτό το κανόνισα εγώ που έχω την προσωρινή επιμέλεια ενώ αρχικά δεν έδειξε ότι είχε πρόβλημα και κοίταξε και σε άλλους ιδιωτικούς γιατρούς από εκείνους που είχα δει εγώ, στο τέλος με απείλησε ότι θα κινηθεί νομικά μια μέρα πριν από την εγχείρηση στο νοσοκομείο της πόλης μας και ότι θα το ανακοινώσει το πρωί της εγχείρησης στον χειρουργό.
Του απάντησα » εντάξει πέστο αυτό στον γιατρό που αμέσως μετά θα βάλει νυστέρι στο γιό σου»
Οπότε ήταν δική μου ευθύνη να ησυχάσω τον πεντάχρονο γιό μας για την επερχόμενη εγχείρηση και ταυτόχρονα να είμαι ήρεμη εγώ για το καλό όλων μας.
Την επόμενη μέρα πήγα με την πράξη της προσωρινής επιμέλειας στο νοσοκομείο και η εγχείρηση έγινε με πλήρη επιτυχία.
Αν δεν είχα την προσωρινή επιμέλεια, η εγχείρηση του γιου μας δεν θα είχε γίνει και εκτός όλων των άλλων προβλημάτων που πιθανόν θα είχε στο σχολείο θα είχε και έναν φουσκωμένο όρχι να του δημιουργεί συμπλέγματα κατωτερότητας και πιθανόν μπούλινγκ από τους συνομηλίκους του, μέχρις ότου ο πατέρας να αποφασίσει να συνεργαστεί.
Άρα η προσωπική μου εμπειρία με οδηγεί στο να θεωρώ λάθος την υποχρεωτικότητα στην συνεπιμέλεια/ γονική μέριμνα για σημαντικά ζητήματα όπως η υγεία του παιδιού.
Μεγάλο λάθος να επιτρέπεται έστω μετά από δικαστήριο η αλλαγή κατοικίας του παιδιού. Εδώ δηλαδή δεν διαταράσσεται η καθημερινοτητά του, αν το πάρει ο ένας γονέας και φύγει μακριά, και έτσι δεν μπορεί να βλέπει τον άλλο γονέα;
ΠΡΟΤΑΣΗ: αν ο ένας γονέας θέλει να φύγει μακριά, η κατοικία του παιδιού να μένει σταθερή και η επιμέλεια να περνάει στον άλλο γονέα. Δεν είναι κτήμα μας τα παιδιά, εμείς ανήκουμε σε αυτά.