Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Άρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».

Σχόλια 1 2 3 … 41
  • 21 Μαρτίου 2021, 19:48 | ΘΩΜΑΣ ΛΕΒΑΣ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:05 | ΜΑΡΙΑ Α. ΖΑΦΕΙΡΗ

    Στο άρθρο 5 – Συμφέρον του τέκνου, πάλι λείπει η λέξη ΕΞΙΣΟΥ. «…πρωτίστως από την ουσιαστική ΕΞΙΣΟΥ συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του….»

    Επίσης : «…η απόφαση του δικαστηρίου ΠΡΕΠΕΙ να λαμβάνει ιδίως υπόψη…»

    Στο σημείο αυτό αντλώντας στοιχεία από προσωπική εμπειρία επταετούς αντιδικίας γονέων, και στις 4 αποφάσεις (ασφαλιστικών μέτρων – μεταρρύθμισης αυτής – πρωτόδικη απόφαση εκδίκασης αγωγής – απόφαση εφετείου), μπήκαν πραγματικά «στην άκρη» εκτός των άλλων, όλα τα αποδεικτικά στοιχεία περί σεβασμού των δικαιωμάτων του άλλου γονέα, περί της συμπεριφοράς κάθε γονέα και περί μη συμμόρφωσης με δικαστικές αποφάσεις. ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΧΕΙ ΣΑΦΗ ΑΡΘΡΑ για τις παραπάνω περιπτώσεις και όχι μόνο.

    Πώς πραγματικά θα διασφαλίζεται αυτό από εδώ και πέρα ; οι γονείς που ήδη έχουν θέσει τέτοια πραγματικά περιστατικά υπόψη της Εληνικής Δικαιοσύνης, τί ακριβώς πρέπει να κάνουν μετά την ισχύ του παρόντος νόμου ; να θέσουν εκ νέου τα πριν και τα μετά ; Το πρόβλημα ήταν πραγματικά μόνο η έλλειψη επιμόρφωσης των δικαστών ; ή η «δυσκολία» εφασμογής του νόμου ;

    Ειδικά σε σχέση με την μη συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις, εκδίδονται αθωωτικές αποφάσεις λόγω (από ότι πλέον διαφαίνεται και από την πραδοχή του Υπουργείου Δικαιοσύνης)έλλειψης αυστηρότητας εφαρμογής του νόμου έναντι του γονέα που ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια, από τα ποινικά δικαστήρια.

    Επίσης είδαμε να κραδένονται ως τρόπαια αθωωτικές αποφάσεις λόγω αρχειοθέτησης με την αλλαγή του Π.Κ.

    Επίσης είδαμε αθωωτικές αποφάσεις λόγω ελαχίστων αμφιβολιών ή λόγω συγγνωστής πλάνης. Οτιδήποτε δηλαδή για να μην ακουστεί το «ένοχη».

    Επίσης είδαμε το «θύμα» να γίνεται «θύτης» μέσω της μάστιγας των ψευδών καταμηνύσεων. Έλαβε την μικρότερη των ποινών αρκεί να ακουγόταν το «ένοχος» για να μην γύριζε αυτό «εναντίον» της ασκούσας την αποκλειστική επιμέλεια.

    Επίσης είδαμε στα ποινικά δικαστήρια, διαφωνία μεταξύ εισαγγελέων και δικαστών, ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου !!! Ακούσαμε εισαγγελέα να λέει στον πατέρα ότι έρχεστε εδώ και μας τρώτε τον χρόνο !!!

    Γονέας κρίθηκε ένοχος για συκοφαντική δυσφήμιση, ενώ υπήρχε σχετική δικαστική απόφαση ότι η γονέας «αντικειμενικά είχε τελέσει το αποδιδόμενο σε αυτήν αδίκημα».

    Στο δικαστήριο ακούσαμε ότι ο εισαγγελέας διαφωνούσε με την δικαστή.
    Και δεν μιλάμε για το χωράφι του γείτονα αλλά για παιδικές ψυχές !

    Στο σημείο αυτό, επειδή παρακάτω, στο άρθρο 14 του παρόντος, η μη συμμόρφωση σε δικαστικές αποφάσεις, αναφέρεται ως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας, θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι πραγματικά αυτό θα αποδεικνύεται.

    ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΝΑ ΕΠΙΜΟΡΦΩΘΟΥΝ

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:43 | ΜΑΡΙΑ ΤΑΣΟΥΚΑ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:34 | ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΒΕΖΥΡΗΣ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:09 | ΝΙΝΟΥ ΓΙΩΤΑ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:13 | ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:49 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΑΝΗΣ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:23 | ΧΡΥΣΑ ΜΑΡΑΚΗ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:33 | Γιώργος Κουνδουρακης

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:32 | ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΡΑΚΗΣ

    Αρθρο 1511

    Το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:39 | ΜΑΡΙΑΝΘΗ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 21 Μαρτίου 2021, 19:58 | ΕΛΕΝΗ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων

  • 21 Μαρτίου 2021, 18:47 | ΣΤΕΡΓΙΟΣ

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων

  • 21 Μαρτίου 2021, 18:27 | ΑΝΔΡΕΟΥ

    Διόρθωση διατύπωσης άρθρου 139 ν.4714/2020 (ΦΕΚ Α 148/31.7.2020) (ειδικές πράξεις επιμέλειας ανήλικου τέκνου) εισήχθη νέο άρθρο 1519,
    Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας.

    Παρακαλώ για αλλαγή και αφαίρεση της πρότασης «Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο». Διότι με τα πραγματικά δεδομένα το κάθε πρόσφορο μέσο σημαίνει ότι: ο γονέας που έχει την επιμέλεια κάνει ασφαλιστικά μέτρα παίρνει στα χέρια του προσωρινή απόφαση και αλλάζει τόπο κατοικίας χωρίς να υπολογίζει τα θέλω του παιδιού,αποκόβοντας βίαια την επικοινωνία του με τον άλλον γονέα του. Είναι πολύ σημαντικό κενό στο νέο νομοθέτημα σας. Ευχαριστώ.

  • 21 Μαρτίου 2021, 18:45 | Δήμητρα Τ.

    Πραγματικά ποιό έναι το συμφέρον του παιδιού? Να μετακομίζει σε άλλη πόλη,να ζει σαν ορφανό απο πατέρα, να αλλάζει όλη η κοινωνική του πραγματικότητα,να χάνει τους φίλους του, τους συγγενείς του πατέρα του?ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.Οχι κύριοι συντάκτες του νομοσχεδίου.Ειναι δικαίωμα του παιδιού να μην αλλάξει η καθημερινότητα του μετά τη διάσπαση των γονέων του.
    Μετράει η γνώμη του παιδιού?Ανάλογα… αν το παιδί πει στον δικαστή ότι θέλει να μείνει με τη μητέρα του όλα καλά (μετράει η γνώμη του), όταν το παιδι πει ότι θέλει να μείνει με τον μπαμπά του ο δικαστής θεωρεί οτι η γνώμη του παιδιού είναι προιον επηρεασμού απο τον πατέρα που το βλέπει 2 ώρες την εβδομάδα
    Πρέπει λοιπό το παιδί να εξετάζεται απο ειδικό επιστήμονα

  • 21 Μαρτίου 2021, 14:01 | Βασιλική

    Άρθρο 1511 παρ.2

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την 1. ουσιαστική, ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και την φροντίδα του με εναλλασσόμενη διαμονή αυτού στις οικίες αμφότερων των γονέων και 2. την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου. Οι αναφερόμενες προσθήκες απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού, άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της, πληθώρα διακρατικών και εγχώριων – διεπιστημονικών μελετών, τις επίσημες γνωμοδοτήσεις της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, της ανεξάρτητης αρχής του Συνηγόρου του Πολίτη (Παιδιού) καθώς και με την αρχή της ισότητας των δύο γονέων (άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ.), που επιβάλουν την ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονικό τους ρόλο.

    Ενδεικτική βιβλιογραφία
    https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
    https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25922471/
    https://static1.squarespace.com/static/5154a075e4b08f050dc20996/t/5ae74a1f88251bd2b30f7317/1525107248150/2+Nielsen+60+studies+JDR+.pdf
    https://psycnet.apa.org/record/2014-03984-002
    https://eu.courier-journal.com/story/opinion/2019/08/30/kentuckys-joint-custody-law-leads-decline-family-court-cases/2158216001/?fbclid=IwAR1StJx5ikCe1Y98smQa4y9kUrjdVXTMaakWchV7HEKcFp-mIE9cqjkar3o
    https://timtab.com/50-50-custody-benefits-why-shared-parenting-important/

  • 21 Μαρτίου 2021, 13:29 | Αθανάσιος Παπαδημητριου

    Ενοψει της αναμόρφωσης του Οικογενειακού Δικαίου και της έντονης δημόσιας συζήτησης, ιδίως σε σχέση με το θέμα της συν-επιμέλειας, η Π.Ε.Ε.-Ενω.Ψυ.Π.Ε., επίσημος επιστημονικός φορέας των Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου, επεξεργάστηκε τα θέματα που αφορούν τις επιπτώσεις του χωρισμού/ διαζυγίου των γονέων και της διάσπασης της οικογενειακής ενότητας στην ψυχική υγεία των παιδιών, και παραθέτει τις απόψεις της σχετικά.
    Ι. H εδραιωμένη επιστημονική γνώση, η σύγχρονη βιβλιογραφία*, και η κλινική πρακτική, επιβεβαιώνουν ότι για την ψυχική υγεία και ευεξία των παιδιών και για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους, είναι απαραίτητη η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή τους, και η μεταξύ τους συνεργασία με γνώμονα πάντοτε το συμφέρον των παιδιών.
    ΙΙ. Σύμφωνα με το ισχύον νομικό σύστημα, οι γονείς είναι από κοινού υπεύθυνοι για την ανατροφή των παιδιών τους, στις δε περιπτώσεις διάσπασης του οικογενειακού δεσμού, εφόσον οι γονείς δεν συμφωνούν μεταξύ τους, το δικαστήριο αποφασίζει την ανάθεση της επιμέλειας του παιδιού, είτε στον έναν γονέα, είτε και στους δύο, σε διάφορους χρονικούς ή λειτουργικούς συνδυασμούς συν-επιμέλειας, είτε σε τρίτο άτομο, με βασικό κριτήριο τη διασφάλιση του συμφέροντος του παιδιού.
    ΙΙΙ. Εξαιρετικά σημαντικά σημεία σε σχέση με το συμφέρον του παιδιού είναι η αξιολόγηση της επάρκειας / καταλληλότητας κάθε γονέα στην άσκηση του ρόλου του και της δυνατότητας ανταπόκρισής του στις υποχρεώσεις και ευθύνες που απορρέουν από αυτόν, όπως επίσης και η εκτίμηση των σχέσεων του παιδιού με τον κάθε γονέα. Και για μεν τη γονική επάρκεια, τονίζεται ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται εκ των προτέρων αυτονόητη η δυνατότητα των γονέων να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών τους, οι δε σχέσεις του παιδιού με τον κάθε γονέα, δεν διαμορφώνονται «εν κενώ» μετά το χωρισμό τους αλλά αποτελούν συνέχεια της προηγούμενης φάσης ζωής της οικογένειας. Ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει την ψυχική υγεία και την κοινωνική προσαρμογή των παιδιών μετά το χωρισμό των γονέων τους, είναι η συνεργασία των γονέων πριν, στη διάρκεια, και μετά το χωρισμό τους.
    Στη διεθνή βιβλιογραφία τα παιδιά των έντονα συγκρουσιακών διαζυγίων αναφέρονται ως τα «παιδιά του Αρμαγεδδώνα», οι δε επιπτώσεις των συνεχιζόμενων συγκρούσεων και της αντιδικίας των γονέων στην ψυχική τους υγεία είναι ολέθριες. Επομένως, κρίσιμος παράγοντας για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι η εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος ελεύθερου συγκρούσεων.
    ΙV. Εξαιρετικής σημασίας για τη ρύθμιση της επιμέλειας είναι επίσης η ηλικία του παιδιού, δεδομένου ότι οι ανάγκες του παιδιού και η δυνατότητα προσαρμογής του διαφοροποιούνται ανάλογα με την ηλικία, το αναπτυξιακό στάδιο, ατομικά χαρακτηριστικά, και ενδεχόμενες συναισθηματικές και αναπτυξιακές δυσκολίες. Επιπρόσθετα είναι απαραίτητο, να εξασφαλίζεται σταθερότητα στο εξωτερικό περιβάλλον (π.χ. σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες, κύκλος συνομηλίκων, κ.λπ.) και στις συνθήκες ανατροφής. Ιδίως τα βρέφη και νήπια, έχουν ανάγκη από σταθερά σημεία αναφοράς καθώς σε περιπτώσεις συνεχόμενων μεταβολών στο περιβάλλον τους εκδηλώνουν συμπτώματα άγχους και συναισθηματικές δυσκολίες, αλλά και τα μεγαλύτερα παιδιά και οι έφηβοι, έχουν ανάγκη από σταθερό περιβάλλον, για την ανάπτυξη και διατήρηση σχέσεων με συνομηλίκους, και από σταθερότητα στον τρόπο ανατροφής.
    V. Όσον αφορά τις μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της συν-επιμέλειας, και επομένως της εναλλασσόμενης διαμονής των παιδιών, στην ψυχική υγεία παιδιών και γονέων, τα συμπεράσματα είναι αντικρουόμενα και θα πρέπει να αντιμετωπισθούν, προς το παρόν τουλάχιστον, με επιφύλαξη. Οι περισσότερες μελέτες είναι συγχρονικές, λόγω και της πρόσφατης σχετικά εφαρμογής της χρονικής συν-επιμέλειας, τα δείγματα είναι μικρά, και δεν υπάρχουν διαμήκεις μελέτες που να επιβεβαιώνουν τις όποιες επιπτώσεις σε βάθος χρόνου. Επιπρόσθετα, μελέτες που αναφέρουν θετικά αποτελέσματα, προέρχονται από χώρες με διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες όπου η επιλογή της συν-επιμέλειας έχει γίνει από τους ίδιους τους γονείς με έγκριση και υποστήριξη των δικαστικών ή/και κοινωνικών υπηρεσιών. Επομένως, δεν αντανακλούν το ποσοστό του χρόνου που μοιράζονται τα παιδιά με καθένα από τους δύο γονείς, αλλά τη θετική μάλλον επίδραση της συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων. Αντίθετα, στα συγκρουσιακά διαζύγια οι γονείς αναλώνονται στην επίλυση των δικών τους ενδοψυχικών και διαπροσωπικών προβλημάτων και δεν είναι σε θέση να θέσουν σε προτεραιότητα τις ανάγκες των παιδιών, με αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό και την εξέλιξή τους. Τα αίτια των γονικών συγκρούσεων συχνά είναι πολύ βαθύτερα, και δεν αναμένεται να λυθούν απλά με το ισόχρονο μοίρασμα της επιμέλειας, αλλά με κατάλληλη υποστήριξη των γονέων, όπως προτείνεται παρακάτω.
    VI. Συμπερασματικά, προκειμένου τα παιδιά να δομήσουν υγιή ψυχισμό και να εξελιχθούν προσωπικά και κοινωνικά, έχουν απόλυτη ανάγκη από γονείς επαρκείς και συνεργαζόμενους στην φροντίδα και ανατροφή τους, και από σταθερή και προβλέψιμη καθημερινότητα, σύμφωνα πάντοτε με τις αναπτυξιακές και ατομικές τους ανάγκες.
    Η ρύθμιση της επιμέλειας, είτε συναινετικά είτε με απόφαση Δικαστηρίου, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα παραπάνω και να αποφασίζεται με κριτήριο το συμφέρον του συγκεκριμένου κάθε φορά παιδιού. Και προκειμένου να διασφαλίζεται το συμφέρον του παιδιού η ουσία των αποφάσεων πρέπει να εκπληρώνει τις βασικές συναισθηματικές και αναπτυξιακές του ανάγκες. Σε ό,τι αφορά τη συνεκτίμηση της γνώμης του παιδιού, η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή από ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, και άλλους εξειδικευμένους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
    VII. Η άποψη της Π.Ε.Ε.-Ενω.Ψυ.Π.Ε. είναι ότι πρέπει να προβλέπονται όλες οι μορφές επιμέλειας και επικοινωνίας παιδιών-γονέων, και κάθε φορά να επιλέγεται η καταλληλότερη για το συγκεκριμένο παιδί, χωρίς να επιβάλλεται υποχρεωτική νομοθετική ρύθμιση συν-επιμέλειας ούτε υποχρεωτικός χρόνος διαμονής των παιδιών με καθένα από τους δύο γονείς.
    Στις περιπτώσεις όπου οι γονείς διαφωνούν έντονα και δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία για την επιμέλεια των παιδιών τους, επιβάλλεται να προβλεφθεί μια σειρά μέτρων για την προστασία των παιδιών και την διασφάλιση της κατά το δυνατόν βέλτιστης επαφής και επικοινωνίας και με τους δύο γονείς.
    Ως τέτοια μέτρα προτείνονται:
    1. Η υποχρέωση των αντιδικούντων γονέων να παρακολουθήσουν, πριν την προσφυγή στο δικαστήριο, συνεδρίες οικογενειακής διαμεσολάβησης από ειδικά εκπαιδευμένους και διαπιστευμένους διαμεσολαβητές ειδικούς ψυχικής υγείας. Στόχος της διαμεσολάβησης θα είναι η προαγωγή της λειτουργικής επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και η δημιουργία ενός σχεδίου ανατροφής των παιδιών, το οποίο θα αναγνωρίζει και θα ανταποκρίνεται στις εξατομικευμένες ανάγκες τους. Η συμφωνία των γονέων για τη ρύθμιση της επιμέλειας, της επικοινωνίας, και της διατροφής, και το σχέδιο ανατροφής, θα υποβάλλονται προς κρίση στο δικαστήριο.
    2. Από τη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορεί να προκύψει ότι ενδείκνυται ή/και επιβάλλεται η συμβουλευτική γονέων από ειδικούς ψυχικής υγείας, με στόχο, μέσω της ουσιαστικής κατανόησης των αναγκών, των συναισθημάτων, και της συμπεριφοράς των παιδιών μετά το χωρισμό, να προωθηθεί η κατάλληλη ανταπόκριση κάθε γονέα στις ανάγκες των παιδιών, και να υποστηριχθούν οι γονείς στο ρόλο τους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Θεωρούμε ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν μετά το χωρισμό των γονέων και τη διάσπαση της οικογενειακής ενότητας επηρεάζουν τη ψυχοσυναισθηματική υγεία και ανάπτυξη των παιδιών, επομένως ο θεσμός της συμβουλευτικής γονέων σε κάθε περίπτωση διαζυγίου, θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος.
    3. Επιπλέον, η Πολιτεία θα πρέπει να θεσμοθετήσει το Οικογενειακό δικαστήριο, στο οποίο οπωσδήποτε θα προβλέπεται η δημιουργία διεπιστημονικής ομάδας με θέσεις ψυχιάτρων παιδιού και εφήβου, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, με εξειδίκευση στο πεδίο αυτό, που θα εκτιμούν την κάθε περίπτωση και θα επικουρούν τον δικαστή στην απόφασή του. Την έλλειψη αυτή «υποκαθιστούν» σήμερα οι αντίδικοι γονείς, προσκομίζοντας γνωματεύσεις από ειδικούς ψυχικής υγείας, συνήθως αντικρουόμενες, τις οποίες λαμβάνουν κατά περίπτωση υπόψη οι δικαστές, αναλώνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο από τη ζωή των παιδιών, αλλά και των ιδίων, δαπανώντας μεγάλα ποσά, και επιβαρύνοντας την απονομή της δικαιοσύνης. Για τους παραπάνω λόγους, αλλά κυρίως γιατί η ανάπτυξη των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική, την ταχεία διεκπεραίωση αυτών των οικογενειακών υποθέσεων.
    Οι Ψυχίατροι Παιδιού και Εφήβου, πιστεύουμε πως με αυτή την τριπλή θεσμική πλαισίωση, υποχρεωτική διαμεσολάβηση από ειδικούς ψυχικής υγείας – συμβουλευτική γονέων – οικογενειακό δικαστήριο, θα υποστηριχθούν οι γονείς στην άσκηση του γονεϊκού τους ρόλου, με στόχο το όφελος του παιδιού και την διασφάλιση μιας αρμονικής και ισότιμης σχέσης του και με τους δύο γονείς.
    Ειδικά για την πρόταση νομοθετικής ρύθμισης της συν-επιμέλειας ως «υποχρεωτικής», που όπως εξαγγέλθηκε έχει σκοπό να προστατεύσει τα παιδιά από την εργαλειοποίησή τους εν μέσω συγκρουσιακών διαζυγίων αλλά και να διασφαλίσει τα δικαιώματα των γονέων στο να μοιράζονται τη ζωή των παιδιών τους, επειδή κάθε περίπτωση παιδιού και γονέων είναι διαφορετική, και ιδίως επειδή στα συγκρουσιακά διαζύγια υπάρχουν όλα τα προαναφερόμενα πολύπλοκα θέματα της ψυχικής ζωής των γονέων και των παιδιών, θεωρούμε ότι “σολομώντειες λύσεις” δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, γι’ αυτό και η μορφή της επιμέλειας δεν πρέπει να ρυθμίζεται άκαμπτα και οριζόντια.
    Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική θεωρούμε τη νομοθετική πρόβλεψη της παρακολούθησης, σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα, της εφαρμογής των αποφάσεων ανάθεσης επιμέλειας και του ελέγχου των αποτελεσμάτων τους, όπως επίσης και της αναθεώρησης των αποφάσεων, όποτε προκύπτει ανάγκη.
    Η Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος – Ένωση Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου παραμένει στη διάθεση της Πολιτείας για οποιαδήποτε περαιτέρω συμβολή στο συγκεκριμένο έργο, εφόσον της ζητηθεί.

    Το Δ.Σ. της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος-Ένωσης Ψυχιάτρων Παιδιών & Εφήβων

  • 20 Μαρτίου 2021, 23:42 | Δήμητρα Μπουκουβάλα-δικηγόρος/διαμεσολαβήτρια

    Έχω σοβαρές αμφιβολίες για το έργο των δικαστών και για την εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης. Πώς θα κρίνει ο δικαστής την ικανότητα και την πρόθεση του καθενός γονέα για συνεννόηση και σεβασμό με τον άλλο; Εδώ ίσως θα ήταν ωφέλιμο αν προβλεπόταν μια συνεργασία ανάμεσα σε διαμεσολαβητή ή σύμβουλο ψυχικής υγείας και δικαστή, όπου οι γονείς θα κατέφευγαν υποχρεωτικά πριν το Δικαστήριο για κάποιες συνεδρίες, ώστε να ελεγχθεί η πρόθεσή τους να συνεργαστούν ως προς την άσκηση της γονικής μέριμνας. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια υπηρεσία «συμβουλευτική γονέων μετά από το διαζύγιο», ώστε να προσφεύγουν οι γονείς πριν ρυθμίσουν τα θέματα επικοινωνίας, επιμέλειας και διατροφής των τέκνων τους, με σκοπό να βρουν υποστήριξη απέναντι σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές και προβλήματα, τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν σε σχέση με τα παιδιά τους.

    Επίσης για το αν θα πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του τέκνου σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας από τους γονείς του, η άποψή μου είναι ότι αυτό πρέπει να γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και πάντα ενώπιον και υπό την καθοδήγηση ειδικού και όχι ενώπιον του δικαστή. Το να βάλεις ένα παιδί να επιλέξει τον έναν από τους δύο γονείς του και ταυτόχρονα να απορρίψει τον άλλο, από μόνο του συνιστά κακοποίηση του παιδιού.

  • 20 Μαρτίου 2021, 22:23 | ΜΑΡΙΑ

    Το συμφέρον του τέκνου είναι ένα για όλα τα παιδιά του κόσμου; Πως εξυπηρετείται ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ από την κοινή ανατροφή των δύο γονέων; Όταν τα ζευγάρια είναι παντρεμένα αφιερώνουν το ΊΔΙΟ ΧΡΟΝΟ στην ανατροφή των παιδιών τους; ΤΟ περίφημο 50-50; Από κοινού και εξίσου;

    Σε ποια ελληνική οικογένεια συμβαίνει αυτό που προσπαθείτε τώρα να επιβάλλετε στο διαζύγιο με αυτό το νομοσχέδιο; Μήπως όταν ένα ζευγάρι είναι παντρεμένο παίρνει η μαμά τον μπαμπά τηλέφωνο να τον ρωτήσει αν συμφωνεί να βγάλει το παιδί βόλτα στο πάρκο ή και το ανάποδο; Ή τον ενημερώνει αν έφαγε το μεσημέρι παστίτσιο ή κανελλόνια; Ή μήπως ανταλάσσουν email για την καθημερινότητα του ενός, δύο η και τριων ενδεχομένων παιδιών που έχουν; Ή μήπως το βράδυ όταν είτε ο ένας είτε και οι δύο γυρνούν από τις δουλειές του ενημερώνουν ο ένας τον άλλον για το πως πέρασε την ημέρα του το παιδί/παιδιά; Άρα αν δεν γίνεται το παραπάνω (ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ) τελικά τι μας λέτε; Πως οι οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά μαζί και που ΔΕΝ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ τον ίδιο χρόνο ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ αφού εσείς τώρα ισχυρίζεστε οτι το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ;

    Ας μην προσβάλετε περαιτέρω την νοημοσύνη μας. Όλοι κατανοούμε την αστοχία μιας επιβεβλημένης συνεπιμέλειας. Και όλοι ξέρουμε που θα οδηγηθούν σύντομα όλοι αν τελικά ψηφιστεί σε αυτή την μορφή το εν λογω νομοσχέδιο. Μόνο ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ δεν πρόκειται να δημιουργήσει. Κουράγιο σε όλους μας.

  • 20 Μαρτίου 2021, 22:11 | ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

    Το συμφέρον των παιδιών και η μη εργαλοιοποίηση αυτών από τον γονέα που παίρνει με κλειστά μάτια την επιμέλεια του, χωρίς να ελεχθεί για την καταλληλότητα του, δεν σφραγίζεται χωρίς την έννοια της συνεπιμέλειας, όπως συμβαίνει σε όλα τα προηγμένα κράτη της Ευρώπης. Το σχέδιο νόμου έτσι όπως έχει γραφτεί δεν δίνει ξεκάθαρα δύναμη και προστασία στα παιδιά μας. Θα πρέπει να γραφτεί ξεκάθαρα ότι η από κοινού και ίση γονική μέριμνα αφορά την συνεπιμέλεια 50% σε κάθε γονέα, γιατί αυτό ειναι το πραγματικό συμφέρον των παιδιών. Προχωρήστε σύμφωνα με τις δεσμεύσεις σας στην Βουλή, όπου ξεκάθαρα αναφέρατε ενώπιον ολόκληρου του Ελληνικού λαού, ότι η συνεπιμέλεια ειναι δεδομένη για εσάς και αφορά την ίση φυσική παρουσία των γονέων προς τα παιδιά. Ήρθε η στιγμή βάση των δεσμεύσεων σας να γράψετε ιστορία, ώστε τα παιδιά μας να σας σηκώσουν στα χέρια. Εμπρός λοιπόν,κάντε το σωστό και γράψτε στις καρδιές όλων των παιδιών, ότι εσείς είστε ο πραγματικός τους Πατέρας. Ευχαριστώ.

  • 20 Μαρτίου 2021, 21:20 | Αντωνόπουλος Διονύσης

    Η ισότιμη επιμέλεια του τέκνου και απο τους 2 γονείς, είναι το ζητούμενο σε μια σύγχρονη και ευνομούμενη χώρα της Ευρώπης.
    Είναι ευκαιρία για μιά συντηρητική κυβέρνηση, να αποδείξει έμπρακτα οτι οι μεγάλες τομές στην κοινωνία, δεν πραγματοποιούνται μόνο απο προόδευτικές κυβερνήσεις, οπως πχ ο θεσμός του πολιτικού γάμου ή η αποποινικοποίηση της μοιχίας.
    Το σχέδιο νόμου έτσι όπως παρουσιάζεται δεν δίνει συνεπιμέλεια.
    Θα πρέπει να δωθεί συνεπιμέλεια 50% σε κάθε γονέα, γιατί αυτο ειναι το συμφέρον των παιδιών, αλλα και της χώρας.Εμπρός λοιπόν, γράψτε ιστορία.

  • 20 Μαρτίου 2021, 21:41 | Ελίνα

    Για το συμφέρον του τέκνου είναι επιβεβλημένη η εξέταση και των δύο γονέων σε ψυχολογικό-ψυχιατρικό επίπεδο και μάλιστα όχι μόνο μία φορά, αλλά σε μόνιμη βάση.

    Υπάρχουν γονείς οι οποίοι, αν και έχουν την αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού τους, δε βλέπουν ως εχθρό τον άλλο γονέα ούτε κάνουν κατάχρηση των δικαιωμάτων που τους δίνει μία δικαστική απόφαση. Αντίθετα, προτρέπουν το παιδί να έχει μία ομαλή και αρμονική σχέση με τον άλλο γονέα, διευκολύνοντας με διάφορους τρόπους τη μεταξύ τους επικοινωνία και το χτίσιμο ενός στενού συναισθηματικού-ψυχικού δεσμού.

    Συγχρόνως όμως, υπάρχουν και γονείς οι οποίοι επειδή ακριβώς δεν έχουν την επιμέλεια των παιδιών τους κυριεύονται από μίσος και κακία και γι’ αυτό επιδίδονται σε έναν ανελέητο και άδικο πόλεμο κατά του άλλου γονέα, κατασκευάζοντας ψεύτικα αποδεικτικά στοιχεία, προβαίνοντας συνεχώς σε ψευδείς καταγγελίες στην αστυνομία και τον εισαγγελέα, κάνοντας ψευδείς μηνύσεις και βάζοντας ψευδομάρτυρες να καταθέτουν στο δικαστήριο. Με άλλα λόγια, προκειμένου να ικανοποιήσουν την αρρώστια τους που λέγεται δικομανία και πάνω απ’ όλα τη δίψα τους για εκδίκηση, καταδιώκουν δικαστικά τον άλλο γονέα που είναι σωστός, κάνοντας μαρτύριο τη ζωή του, αφού τον αναγκάζουν να σέρνεται συνεχώς στα δικαστήρια και να δίνει εξηγήσεις για πράγματα για τα οποία δεν έχει ευθύνη. Αυτοί οι άνθρωποι είναι προφανώς τοξικοί, ζουν σε έναν δικό τους κόσμο, αδυνατώντας πλήρως να αντιληφθούν ότι βλάπτουν ανεπανόρθωτα την ψυχική υγεία και ισορροπία των παιδιών τους, των οποίων τελικά διαλύουν τις ζωές. Και φυσικά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι χρειάζονται οι ίδιοι βοήθεια…

    Γι’ αυτό λοιπόν, πρέπει να θεσπιστεί η υποχρεωτική ψυχιατρική εξέταση και συνεχής παρακολούθηση των γονέων από εξειδικευμένους επιστήμονες, ώστε να αποκλειστούν από τη ζωή του παιδιού οι τοξικοί άνθρωποι που την κάνουν κόλαση. Ίσως ακούγεται βαρύ, αλλά καμιά φορά ίσως είναι προτιμότερο για το συμφέρον του παιδιού να απομακρυνθεί για πάντα ένας τέτοιος γονέας ο οποίος μονίμως δημιουργεί προβλήματα βάζοντας παντού εμπόδια. Αλήθεια, τί παράδειγμα θα δώσει στο παιδί του ένας τέτοιος άνθρωπος; Τί θα του μάθει; Τί θα του διδάξει; Πώς να εκδικείται και πώς να καταστρέφει τις ζωές των άλλων;

  • 20 Μαρτίου 2021, 18:09 | ΔΗΜΗΤΡΑ

    Δεν ειναι το συμφέρον του παιδιού να βλέπει τους γονείς του να σκοτώνονται ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα για το παιδί. το συμφέρον του παιδιού είναι να έχει μόνιμη κατοικία ηρεμία και ασφάλεια.

  • 20 Μαρτίου 2021, 15:11 | Αλεξάνδρα Π.

    Πλαστε μια εικόνα σας παρακαλώ. Ένα παιδί τεσσάρων ετών, ισορροπημένο και χαρούμενο. Και μια μεταστροφή. Δεν κοιμάται πια ποτε στο κρεβάτι του, είναι νευρικό, άκεφο,παλινδρομεί σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης. Ένα βράδυ λοιπόν λέει στη μητέρα του: «Μαμα ο μπαμπάς λέει πως θα κοιμάμαι τα μισά βράδια σε εσένα και ένα σε εκείνον»! Δάκρυα στα μάτια, αγκομαχά,βλέπει εφιάλτες.
    Αυτό είναι το συμφέρον του παιδιού; Έτσι το αντιλαμβάνεστε εσείς;
    Οι λέξεις ασφάλεια, σταθερότητα, ηρεμία,ενσυναισθηση σας λένε κάτι;
    Σας φαίνεται επιφανειακή η εικόνα μήπως; Εμένα όχι! Γιατί μιλαμε για το παιδί μου!!! Και το συμφέρον του δεν θα το επιβάλει με το ζόρι κανένα Lobby! Να μου φέρετε όσους παιδοψυχολόγους θέλετε να ακούσω με τα αυτιά μου πως θα είναι προς το συμφέρον μιας τετράχρονης να αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη, ξανά,η ζωή της!!!
    Μην παίζετε με τα παιδιά μας!

  • 20 Μαρτίου 2021, 14:54 | Vladimiros

    Ο τόπος διαμονής των παιδιών πρέπει να είναι η πόλη και το σπίτι που μεγάλωσαν και μετά από τον χωρισμό των γονέων τους δεν μπορεί να επιτρέπεται Όποιος θέλει να παίρνει τα παιδιά και να εξαφανίζεται με τα παιδιά. Εάν κάποιος από τους δύο γονείς θέλει να φύγει δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει τα παιδιά σαν βαλίτσα. Το αν πρέπει να φύγει ένα παιδί από μία πόλη πρέπει να το αποφασίσουν μόνο και μόνο οι δύο γονείς και όχι δικαστικά, δεν μπορεί με ψέματα Να πούνε ότι θέλουν και το δικαστήριο να τους δώσει το δικαίωμα να φεύγου.

  • 20 Μαρτίου 2021, 14:51 | Γιωργος

    Μάλλον πρέπει να σταματήσουμε να κάνουμε παιδιά στην Ελλάδα είμαστε κατώτερο είδος εμείς οι άντρες ,δεν εξηγείται γιατί να έχουμε λιγότερο χρόνο

  • 20 Μαρτίου 2021, 14:02 | Vladimiros

    Ο τόπος διαμονής των παιδιών πρέπει να είναι η πόλη και το σπίτι που μεγάλωσαν και μετά από τον χωρισμό των γονέων τους δεν μπορεί να επιτρέπεται Όποιος θέλει να παίρνει τα παιδιά και να εξαφανίζεται με τα παιδιά. Εάν κάποιος από τους δύο γονείς θέλει να φύγει δεν πρέπει να χρησιμοποιήσει τα παιδιά σαν βαλίτσα. Το αν πρέπει να φύγει ένα παιδί από μία πόλη πρέπει να το αποφασίσουν μόνο και μόνο οι δύο γονείς και όχι δικαστικά, δεν μπορεί με ψέματα Να πούνε ότι θέλουν και το δικαστήριο να τους δώσει το δικαίωμα να φεύγουν.

  • 20 Μαρτίου 2021, 14:06 | Γιωργος

    Μάλλον πρέπει να σταματήσουμε εμείς οι άντρες εδώ στην Ελλάδα να κάνουμε παιδιά είμαστε κατώτερο είδος,δεν εξηγείται αλλιώς γιατί να έχουμε λιγότερο χρόνο

  • 20 Μαρτίου 2021, 10:01 | αποστολος μπερτσιμας

    το κάθε παιδί έχει δυο γονείς και όταν χωρίζουν πρέπει να υπάρχουν και οι 2 γονείς στην ζωή των παιδιών.
    δεν είναι σωστό ο πατέρας να είναι τουρίστας η ο διασκεδαστής ενός Σαββατοκύριακου.
    είναι ντροπή να λέει μια απόφαση επιμέλειας ότι χρειάζεται το παιδί το πρότυπο του πατέρα και πότε τον βλέπει τον πατέρα? 48 ώρες τον μήνα? ωραίο πρότυπο.
    σαφώς και πρέπει να ερωτάτε το παιδί με ποιον γονέα θέλει να μείνει τα παιδιά ξέρουν και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από εμάς.
    τι γίνετε όμως με τα παιδιά που μένουν με τον γονέα που δεν θέλουν?
    σήμερα ένα παιδί στα 15 του μπορεί να επιλέξει σεξουαλικό προσανατολισμό η ακόμα και φύλλο, αλλά στην Ελλάδα δεν μπορεί ένα παιδί 10-12 χρονών να επιλέξει με ποιον Γονέα θέλει να μείνει.
    πρέπει αυτό το λάθος που γίνετε στην Ελλάδα να σταματήσει για το καλό των παιδιών, να σταματήσει ο ρατσισμός κατά του πατέρα, να σταματήσουν τα Ελληνικά δικαστήρια να βγάζουν αποφάσεις με επιμέλεια στην μάνα λες και είναι ευαγγέλιο, να σταματήσει η αποξένωση του πάτερα.

  • 20 Μαρτίου 2021, 09:50 | ΚΑΛΛΙΑ

    Το νομοσχέδιο έχει ως επίκεντρο το συμφέρον του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια και όχι του τέκνου, αλλά επειδή δεν μπορεί αυτό να διατυπωθεί ευθέως το βαφτίζουμε δήθεν συμφέρον τέκνου, το επικοινωνούμε στα ΜΜΕ, ως δήθεν δίκαιο και κατηγορούμε τις μανάδες, για τις οποίες έχει προνοήσει η ίδια η φύση πριν τον Υπουργό, για το ρόλο που θα πρέπει να έχουν στο να έρθει μια ζωή στον κόσμο…
    Το συμφέρον του τέκνου είναι πρωτίστως η ηρεμία του – η οποία θα κλονιστεί από τις συνεχείς καθημερινές πλέον διενέξεις μεταξύ των γονέων του, οι οποίες αναμένονται με την κοινή λογική, η οποία απουσιάζει παντελώς από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
    Τα παιδιά δεν είναι ποσοστό χρόνου ούτε εταιρικές μερίδες. Έχουν καθημερινό πρόγραμμα με σχολεία, φροντιστήρια κλπ το οποίο θα διαταραχτεί, αφού οι γονείς τους θα μαλώνουν συνεχώς και αυτά θα συσσωρεύουν στην ψυχή τους όλη αυτή την τοξικότητα, με απρόβλεπτες μελλοντικές συνέπειες. Αν σε αυτό το ποσοστό του χρόνου προστεθούν ως συνιστώσα πρώην πεθερές κλπ που ασκούν de facto γονική μεριμνα, γίνονται συχνά αιτία αιτία διαζυγίων και διενέξεων και η παρέμβαση των οποίων δεν αντιμετωπίζεται στο νομοσχέδιο, αντιθέτως αναγορεύονται έμμεσα σε επιμελητές ανηλίκων, ισότιμες με τη μητέρα, η εξίσωση καταλήγει σε τσουνάμι…
    Επίσης, η προϋπόθεση ότι δεν θα πρέπει η άποψή του τέκνου να είναι προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, θα πρέπει να διευκρινιστεί το πως θα αποδεικνύεται, διότι αναμένεται να το επικαλείται πάντα ο γονέας τον οποίο το τέκνο δεν προτιμά, με κίνδυνο, αντί αυτό να ληφθεί υπόψη προς όφελος του τέκνου, αντιθέτως να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα γονικής αποξένωσης από τον έτερο γονέα και αφαίρεσης της επιμέλειας, γεγονός που θα καταστεί εις βάρος του τέκνου, εν τέλει. Κοινώς, όταν το τέκνο επιλέγει έναν από τους δύο, εν τέλει θα τον στερείται καθώς είναι πιθανό να γίνει βιομηχανία στρεψοδικίας και δήθεν γονικής αποξένωσης σε βάρος του γονέα της επιλογής του τέκνου….
    Κοινώς είναι πολύ κάλο πάτημα για τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια να την αφαιρέσει εν τέλει από τη μητέρα κατά κανόνα, την οποία έχρησε η ίδια η φύση μητέρα και που πλέον έχει καταστεί σύμφωνα με τον κ. Τσιλιμπουνιδάκη “μισθώτρια του τέκνου για 9 μήνες” (βλέπε τη συνέντευξη του κ. Τσιλιπουνιδάκη στον κ. Αρναούγλου, όπου είπε χαρακτηριστικά “Υπάρχουν πολλοί μπαμπάδες που πληρώνουν πολύ ακριβά το “ενοίκιο” της κυοφορίας των 9 μηνών” , οπότε πλέον σύμφωνα με το νέο νόμο το τέκνο επιστρέφει στον εκμισθωτή, ήτοι την πατριαρχία!!!… Για τη δήλωση αυτή που έκανε δημοσίως ο συγκεκριμένος κύριος δεν έχει ζητήσει ποτέ συγνώμη από τις μητέρες που με κίνδυνο της ζωής τους γεννάνε τα παιδιά τους, χειρουργούνται και πολλές φορές πεθαίνουν στη γέννα ή έχουν μόνιμα προβλήματα. Ο κ. Τσιλιπουνιδάκης, ο οποίος έχει βγει μπροστά σε όλο αυτό, εξισώνει ανεπίτρεπτα προσωπικά του βιώματα, τα οποία σέβομαι προσωπικά, προβάλλοντας τα μέσω της αναγνωρισιμότητας που έχει και που σε πολλές περιπτώσεις του έχουν δώσει και γυναίκες τηλεθεάτριες και χρησιμοποιεί δημοσίως εκφράσεις όπως “ενοίκιο της κυοφορίας των 9 μηνών” το γενικότερο κλίμα των οποίων σε καμία περιπτωση δε θα πρέπει να υιοθετηθεί νομοθετικά . Όσοι και όσες παραβιάζουν τα δικαιώματα του άλλου γονέα θα πρέπει να κρίνονται κατά περίπτωση και όχι οριζόντια, καθώς αυτό είναι νομικά επικίνδυνο.
    Μπορείτε να εφεύρετε 1002 νομικά δήθεν επιχειρήματα, προκειμένου να μεταβιβάσετε το προβλημα σε όλα τα παιδιά οριζόντια. Δεν μπορείτε όμως να εξισώσετε την ίδια τη φύση, η οποία έχει προνοήσει ως σοφοτερη όλων και έχει δώσει σαφή ψυχο-συναισθηματική υπεροχή στη σχέση μάνας-τέκνου, η οποία έχει σκοπίμως παραληφθεί από το συγκεκριμένο νομοσχεδιο. Και η φύση όταν παραβιαστεί, εχει αποδειχτεί ότι εκδικείται, εν προκειμένω με τα ψυχολογικά προβλήματα που θα παρουσιάσουν τα τέκνα από όλες αυτές τις συγκρούσεις και που στο τέλος υπάρχει ο κίνδυνος να κριθούν λόγω των συγκρούσεων ακατάλληλοι και οι δύο γονείς και τα τέκνα να μεγαλώσουν στα ιδρύματα ή στην καλύτερη περίπτωση στα γραφεία των ψυχολόγων, οι οποίοι θα κάνουν χρυσές δουλειές.

  • 20 Μαρτίου 2021, 08:07 | Οικονομοπουλος Χαρίλαος

    1511 παράγραφος 2…»πρωτίστως από την ισοχρονη συμμετοχή…».Ο νομοθέτης οφείλει να δώσει τέλος στον παραλογισμό που θέλει γονείς δύο ταχυτήτων.

  • 20 Μαρτίου 2021, 03:46 | Πιταρά Αντωνία

    Συνεπιμέλεια και μόνο. Γονική μέριμνα είναι κατά το άρθρο ένα κατευναστικό τυράκι άχρηστο στην ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.
    Κι αν κρίνω από διάφορα σχόλια παρότι γυναίκα ντρέπομαι που μητέρες χρησιμοποιούν τα παιδιά για τις ψυχολογικές και οικονομικές τους ανάγκες. Όταν αποδεδειγμένα ο γονέας ενδιαφέρεται σε βάθος για το παιδί του δεν πρέπει να του το στερούν.Καλά τα νομικίστικα αλλά υπάρχει και η ουσία στο μεγάλωμα ενός παιδιού.
    Ίσα δικαιώματα και για τους 2 γονείς , ίσες υποχρεώσεις και υποχρεωτική ψυχολογική εξέταση και των δύο γονέων.

  • 19 Μαρτίου 2021, 23:54 | Αθανάσιος

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων

  • 19 Μαρτίου 2021, 22:10 | Ελίνα

    Σ’ αυτό το άρθρο πρέπει να προστεθεί και άλλη μία φράση όσον αφορά στο τί πρέπει να λαμβάνει υπόψη το Δικαστήριο για την έκδοση απόφασης: «Η απόφαση του Δικαστηρίου πρέπει να λαμβάνει υπόψη την κατάσταση της ψυχικής υγείας και των δύο γονέων, ορίζοντας υποχρεωτικά την ψυχιατρική τους εξέταση από ειδικούς πραγματογνώμονες», καθώς είναι αλήθεια ότι οι εμμονές, οι ψυχικές διαταραχές και τα ψυχολογικά προβλήματα ενός γονέα δεν τον καθιστούν ικανό να συμβάλει ουσιαστικά στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού του, άρα δεν είναι προς το συμφέρον του τέκνου.

  • 19 Μαρτίου 2021, 22:53 | Αθηνα

    Ποιο συμφέρον παιδιού, είναι δυνατόν;;; εγώ είμαι χωρισμένη αυτή τη στιγμή, με τον πατέρα έχουμε άριστη σχέση και το λατρεύει το παιδί του. Πριν χωρίσουμε η αναλογία που είχε ο καθένας το παιδί ήταν 80 εγώ 20 ο πατέρας. Τώρα σύμφωνα με το ωράριο του το βλέπει το ίδιο αλλά φυσικά κι έχει το ελευθερο να το βλέπει και παραπάνω αν θέλει. Πιστεύετε ότι το 3 χρόνο θέλει παραπάνω τον μπαμπά του από τη μητρική φιγούρα; το τρίχρονο θέλει τη μαμά γιατί ο Μπαμπάς και 10 μέρες να εξαφανιστεί δεν θα τον πειράξει γιατί έχει τη μαμά. Και αντε εγώ είμαι από τις τυχερές. Η άλλη η μάνα που έχει τον παλαβό που πάει και φωνάζει κάτω απ το μπαλκόνι της και σίγουρα κάνει τα ίδια και στο παιδί τι φταίει. Για να ακολουθήσετε την Ευρώπη θα μας πάτε 100 χρόνια πίσω που ο άντρας έδερνε τη γυναίκα κι αυτή έλεγε ευχαριστώ.. Αίσχος και ντροπή. Ρωτήστε πρώτα τις μάνες σας πριν το ψηφίσετε αυτό το πράγμα

  • 19 Μαρτίου 2021, 21:37 | Νικος

    Η γονεϊκή αποξένωση και τα διαζύγια έχουν καταστεί ενα κοινωνικό φαινόμενο με καταιγιστική μορφή το οποίο έχει επιπτώσεις στα θεμέλια του έθνους
    Η υπογεννητικότητα οφείλετε σε όλες αυτές τις καθιερωμένες πρακτικές των δικαστηρίων
    Σύντομα το επόμενο οικογενειακό δίκαιο στην Ελλάδα θα είναι η σαρία
    Προφανώς μετά τη χειραφέτηση της γυναίκας κάποια απωθημένα και σύνδρομα από την εποχή της πατριαρχίας βγαίνουν στην επιφάνεια με εκδικητική διάθεση
    Όπως γνωρίζουν και πρωτοετείς φοιτητές το δίκαιο είναι δυναμικό και σχετικό
    Κάτι που ίσχυε εχθές μπορεί να μην ισχύει σήμερα και κάτι που ισχύει σήμερα μπορεί να μην ισχύει αύριο
    Αυτή η υποκειμενικότητα του δίκαιου είναι που το καθιστά αδυναμο
    Η νομολογία του Αρείου πάγου που μιλάει για βιολογική υπεροχή της μητέρας στην ανατροφή του τέκνου μπορεί να ισχύει σήμερα μετά τη χειραφέτηση της γυναίκας;
    Που είναι η ισότητα των δύο φύλλων όταν η γυναίκα δεν στρατεύεται
    Εκτός των άλλων είναι άκρως ρατσιστική όταν απροκάλυπτα μιλάει για βιολογική υπεροχή
    Δυστυχώς αυτές οι αποφάσεις έχουν γίνει και η αφορμή για πολλά εγκλήματα με τελευταίο κλασικό παράδειγμα του αστυνομικού της τροχαίας Νέας Ιωνίας που εκτέλεσε την εν διάσταση σύζυγό του που είχαν διαμάχη για την επιμέλεια των τέκνων τους έξω από το Σκλαβενίτη στην Κηφισιά μαζί με τη φίλη της
    Αλλά και άλλο παλαιότερο περιστατικό ο πρώην σωματοφύλακας του Σημίτη που σκότωσε γυναίκα και παιδί και αυτοκτόνησε στους Αγίους Αναργύρους
    Και πλήθος άλλα περιστατικά για τα οποία ποιος φέρει το κρίμα της αμαρτίας για το αίμα που χύθηκε;;;;
    Τα περισσότερα παιδιά διαλυμένων οικογενειών παραστρατουν και πέφτουν στα ναρκωτικά η στην οπαδική βια
    Ποιος έχει την ευθύνη για αυτά τα παιδιά όταν μια υπόθεση από τα ασφαλιστικά μέχρι να τελεσιδικισει περνά από 3-4 δικαστές για να διαχέεται η ευθύνη
    Ένα άλλο παράξενο που έχει παρατηρηθεί είναι η τάση σε περιπτώσεις γυναικών ΑΜΕΑ με αναπηρία άνω του 70% να τους δίνετε η επιμέλεια του τέκνου
    Με ποια λογική συμβαίνει αυτό που αντίκειται στο κοινό περί δικαίου αίσθημα κάντε μια δημοσκόπηση πάνω σε αυτό το θέμα να δείτε τι θα σας απαντήσει η κοινωνία
    Να στιλητευσω και μια πρόσφατη διαδικτυακή διάσκεψη δικαστικών οι οποίοι μιλώντας εντελώς θεωρητικά φάνηκε ότι είναι αποκομμένοι από την κοινωνία πράγμα που εν τη ρημη του λόγου της παραδέχτηκε μια εκ των ομιλητων η καθηγήτρια της νομικης
    Το θέμα είναι εθνικό και δυναμιτιζει το κύτταρο της κοινωνίας που είναι η οικογένεια
    ΖΗΤΩ feminine potestas!!!!

  • 19 Μαρτίου 2021, 21:13 | Γεώργιος

    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του[..]» Δηλαδή αν δεν συμμετέχει κάποιος από τους δύο γονείς τι πρόβλημα υπάρχει; Αν ο ένας γονέας είναι ναρκομανής, ή χτυπάει τον άλλον εξακολουθεί να είναι προς το συμφέρον του τέκνου η συμμετοχή και των δύο γονέων;

  • 19 Μαρτίου 2021, 20:48 | Μητερα

    Το συμφέρον του τέκνου ποιο είναι;να το τραβάνε από το ένα σπίτι στο άλλο οπότε έχει σποφασησει ο δικαστής ότι πρέπει να γίνεται σαν να είναι βάζο κ να συνεχίσει να υπομένει τους καυγάδες των γονιών του;;;που δεν θα βγάζουν άκρη κ θα σκοτώνονται να επιβληθούν ο ένας στον άλλον;πραγματικά αυτό είναι το συμφέρον του παιδιού;να ζει σε δύο σπίτια με καμία σταθερότητα κ να αλλάζει φροντιστές με διαφορετικές απαιτήσεις προς αυτό.καθε φορα;;;αποσύρετε το ΑΜΜΕΣΑ!!!2

  • 19 Μαρτίου 2021, 20:00 | ΚΠ

    Είναι απολύτως μη σκόπιμος ο εκ των προτέρων προσδιορισμός μιας αόριστης νομικής έννοιας, όπως το συμφέρον του τέκνου. Αυτό προσδιορίζεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση και πρέπει να κρίνεται από το δικαστήριο με βάση τα πραγματικά περιστατικά που προσφέρονται.

  • 19 Μαρτίου 2021, 17:34 | Παναγιώτης Παπαϊωάννου

    Καλησπέρα. Όσον αφορά την παράγραφο 4 του άρθρου, πρέπει να συμπληρωθεί με την φράση<<Για τον λόγο αυτό, υποβάλλεται στο δικαστήριο αξιολόγηση του τέκνου σε σχέση με τους γονείς του, από τα Ειδικά Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής & Ερευνών (Ε.ΚΕ.Ψ.Υ.Ε) τομέας Ψυχικής Υγείας παιδιών & Εφήβων ή αντίστοιχα τμήματα ανά την επικράτεια. Η αξιολόγηση είναι υποχρεωτική και γίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας έξι (6) μηνών.

  • 19 Μαρτίου 2021, 16:59 | ΜΑΡΙΑ

    Καθώς υπάρχει ραγδαία αύξηση στα διαζύγια ακόμα και από την περίοδο της εγκυμοσύνης μιας γυναίκας θα πρέπει να διασφαλίσετε με το καινούργιο νομοσχέδιο το συμφέρον του τέκνου να αξιολογείται σε άμεση συνάρτηση με την ηλικία του. Διαφορετικές οι ανάγκες ενός βρέφους 3 μηνών, διαφορετικές οι ανάγκες ενός βρέφους 14 μηνών, διαφορετικές οι ανάγκες ενός νηπίου, ενός παιδιού δημοτικού, κ.ο.κ. Πολύ σημαντικό να αξιολογείται ο κάθε γονέας και το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον από κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό που θα συνεπικουρεί τον δικαστή αν δυο γονείς δεν μπορούν να έρθουν σε συμφωνία και καταλήγουν στα δικαστήρια.

  • 19 Μαρτίου 2021, 15:22 | Σπύρος

    Αγαπητοί κύριοι και κυρίες βουλευτές, που είναι το δίκαιο και το ισότιμο που απαιτεί η κοινωνία μας στο παρόν σχέδιο νόμου? Μας εμφανίσατε ένα νομοσχέδιο με τις ίδιες παθογένειες που έχει και το προηγούμενο, έχει ως αρχή του την ενίσχυση της θέσης του ενός εκ των δύο γονιών και την αποδυνάμωση του συμφέροντος των παιδιών και του άλλου γονέα εξαιτίας αυτού. Γιατί επιτέλους δεν φτιάχνεται έναν νόμο όπου η βάση θα είναι το συμφέρων των παιδιών που είναι η ισόχρονη ανατροφή τους και ισόχρονη συναναστροφή τους και με τους 2 γονείς τους? Γιατί επιτέλους δεν φτιάχνεται έναν νόμο όπου η βάση θα είναι τα ίσα δικαιώματα συνολικά αλλά και η ίσες υποχρεώσεις συνολικά και των 2 γονιών? Επιβάλλετε να γίνει τροποποίηση των άρθρων για να απορρέουν αυτά για τα οποία ξεκίνησε και ο εκσυγχρονισμός του οικογενειακού δικαίου. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50/50 ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ, είναι το μόνο δίκαιο για τα παιδιά, και το μόνο ισότιμο για τους γονείς, ( και ναι, να εξαιρεθούν οι περιπτώσεις γονιών που είναι ακατάλληλοι για αυτό ). Εάν επιμένετε να θέλετε το προνόμιο, του να έχει την ευθύνη η εκτελεστική εξουσία να δίνει την επιμέλεια κατά την κρίση της στον έναν εκ των δυο γονέων, δεν θα πρέπει να υπάρξει και ένα άρθρο για τις περιπτώσεις όπου εσφαλμένα δίνει την επιμέλεια σε κάποιον? Εάν κάποιου το παιδί αποξενώνεται εξαιτίας αυτής της απόφασης, η ακόμα αν πέσει και θύμα βιασμού από τον νυν σύντροφο του ανθρώπου που η δικαστική εξουσία πήρε την ευθύνη να δώσει την αποκλειστική επιμέλεια μιας και εκείνος θα περνά περισσότερο χρόνο από ότι ο φυσικός πατέρας του παιδιού μαζί του, δεν θα πρέπει ο έτερος γονέας να έχει την νομική δυνατότητα να καταφύγει κατά αυτού που πήρε αυτήν την απόφαση αφού ήθελε να αναλάβει αυτήν την ευθύνη? Γιατί δεν μεταθέτετε αυτές τις ευθύνες 50/50 σε αυτούς που ανήκουν πραγματικά και επιμένετε να τις μοιράζεται με άνισο τρόπο εσείς? Επιβάλετε η τροποποίηση του παρόντος νόμου για να γίνει δίκαιος και ισότιμος αλλά και να εξασφαλίζει ότι θα εξαφανίσει όλες εκείνες τις παθογένειες του προηγούμενου νόμου αλλά και της παθογένειες της εκτελεστικής εξουσίας με τα γνωστά αποτελέσματα. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50/50 ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΙΣΟΤΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ._ ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ! ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΤΕ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΑ!

  • 19 Μαρτίου 2021, 14:30 | ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Συγχαρητήρια για το Άρθρο! Για το θέμα εάν η γνώμη του παιδιού αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, ευελπιστούμε πως η επιμόρφωση των Δικαστών θα βοηθήσει την ορθή τους κρίση. Το καλύτερο όμως θα είναι να συνεπικουρούνται οι Δικαστές από Ψυχολόγους Παιδιών & Εφήβων. Αναλυτικές προτάσεις έχουν γίνει από ειδικούς και τις βρίσκω ενδιαφέρουσες. Κατανοώντας ότι το Κράτος ίσως δεν είναι έτοιμο να θεσπίσει Ψυχολόγους Βοηθούς Δικαστικούς Λειτουργούς, θα μπορούσε ίσως να εισέλθει κάποια μεταβατική διάταξη, που να διευκολύνει την εξέταση της γνώμης του παιδιού από Ψυχολόγο μαζί με το Δικαστή, κατόπιν αιτήματος κάποιου αντιδίκου και δαπάναις του αιτουμένου αυτού αντιδίκου ή και των δύο.

  • 19 Μαρτίου 2021, 13:21 | Σοφια παλαμπουικη

    Το συμφέρον του τέκνου πως το ορίζετε;γιατί σίγουρα δεν είναι προς το συμφέρον του να έχει στην καθημερινότητα του τους γονείς του που σκοτώνονται για το τι χρώμα παπούτσια θα πάρει!!!ούτε είναι προς το συμφέρον του να μην έχει γνώμη για το που θέλει να βρίσκεται ανά πάσα στιγμή κ να το μεταφερουν από τον έναν χώρο στον άλλον με τον χτύπο του ρολογιού λες κ είναι αντικείμενο!!!κανένας σεβασμός στα παιδιά δεν φαίνεται κ δεν υπάρχει!!!

  • 19 Μαρτίου 2021, 13:27 | xristina

    Πώς διασφαλίζει αυτός ο νέος νόμος τη μητέρα σε περίπτωση κακοποιητικών συμπεριφορών από τον πατέρα όπως τόσο συχνά δυστυχώς βλέπουμε; Το παιδί μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος…

    αντιγράφω από το https://www.mcaounilaw.gr/%CE%BD%CE%B5%CE%B1/15-%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/415-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%C2%AB%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%C2%BB-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%86%CF%8D%CE%BB%CF%89%CE%BD-%CE%AE-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CF%8C%CF%87%CE%BF%CF%82,-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82,-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-2%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%82

    «Οι μητέρες- θύματα έμφυλης βίας θα εγκλωβίζονται για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε κακοποιητικούς γάμους ή σχέσεις με τον φόβο της απώλειας της επιμέλειας ή μετά το διαζύγιο θα έρχονται σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους. Στην περίπτωση μάλιστα που μια μητέρα πάρει το παιδί της σε άλλη πόλη για να το προστατεύσει ή να προστατευτεί η ίδια από την κακοποίηση, ο έτερος γονέας θα μπορεί να κάνει μήνυση για παραβίαση της δικαστικής απόφασης και η μητέρα θα κινδυνεύει με σύλληψη και αυτόφωρο μέχρι να επιστρέψει το παιδί στον μόνιμο τόπο κατοικίας.

    Και τούτο, καθώς καμία πρόβλεψη δεν έχει λάβει χώρα για τα αναρίθμητα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, που συμβαίνουν πίσω απο τις κλειστές πόρτες, με θεατές ανήλικα παιδιά και μοναδικό αποτέλεσμα τον εσαεί τραυματισμό του ψυχικού τους κόσμου. Παιδιά που πλέον δεν θα ακούγονται στις δικαστικές αίθουσες, που καμία ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη δεν θα λαμβάνεται υπόψιν και καμία γυναίκα δεν θα βρίσκει το δίκιο της, μένοντας τελικά μόνη και αβοήθητη σε έναν κόσμο βαθειάς πατριαρχίας και μισογυνισμού.

    Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εκκρεμούν δικαστήρια εναντίον κάποιων ενεργών μπαμπάδων για κακοποίηση (ανάμεσά τους αυτός που κακοποίησε την πρώην σύζυγό του στο προαύλιο του σχολείου των παιδιών του, μπροστά στα μάτια γονιών, παιδιών και δασκάλων στην Κέρκυρα).»

    Δείτε και εδώ

    https://popaganda.gr/postscripts/to-oximoro-tis-ipochreotikis-sinepimelias-ke-mia-enallaktiki-protasi/

  • 19 Μαρτίου 2021, 12:07 | ΜΟΣΧΑ ΜΙΧΑΛΑΚΗ

    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ καθ. Ρόης ΠΑΝΤΕΛΙΔΟΥ ΕΔΩ
    Το Βήμα Δευτέρα 14 δεκεμβρίου 2020-12-20
    Από την «συνεπιμέλεια» στην «δυεπιμέλεια» : Ένα παιδί με βαλίτσα
    Τον τελευταίο καιρό επανήλθε στην επικαιρότητα το σπουδαίο ζήτημα της άσκησης της γονικής μέριμνας, δηλαδή της φροντίδας για το ανήλικο παιδί, όταν η σχέση των γονέων δεν εξελίσσεται ομαλά και αυτοί βρίσκονται σε διάσταση ή έχουν λάβει διαζύγιο.
    Γράφει η Ρόη Παντελίδου.
    Τον τελευταίο καιρό επανήλθε στην επικαιρότητα το σπουδαίο ζήτημα της άσκησης της γονικής μέριμνας, δηλαδή της φροντίδας για το ανήλικο παιδί, όταν η σχέση των γονέων δεν εξελίσσεται ομαλά και αυτοί βρίσκονται σε διάσταση ή έχουν λάβει διαζύγιο. Η σύγκρουση των γονέων έχει μεταφερθεί και στις απόψεις που υποστηρίζονται. Οι μεν διεκδικούν έναν ενεργότερο ρόλο του πατέρα και οι δε επιμένουν στο να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν. Ας μου επιτραπεί να καταθέσω μερικές σκέψεις σε δύο ζητήματα.
    Το ισχύον σύστημα που περιέχεται στο τμήμα (“βιβλίο”) του Οικογενειακού Δικαίου στον Αστικό μας Κώδικα, προβλέπει ότι το δικαστήριο θα αναθέτει την επιμέλεια με ύψιστο κριτήριο το συμφέρον του παιδιού και συνεκτιμώντας τη γνώμη του, ανάλογα με την ωριμότητα του. Το δικαστήριο έχει ευρείες αρμοδιότητες και μπορεί να αναθέσει την επιμέλεια στον έναν από τους δύο γονείς ή και στους δύο ή και σε τρίτο πρόσωπο. Όπως επίσης γίνεται δεκτό, η προσφυγή στο δικαστήριο δεν είναι απαραίτητη, αλλά αυτοί μπορούν να ασκούν μαζί, “από κοινού” την επιμέλεια. Η συγκατοίκηση βεβαίως του ανηλίκου γίνεται με τον ένα γονέα, οπότε υπάρχει δικαίωμα επικοινωνίας του ετέρου με τον ανήλικο. Το σύστημα του Αστικού Κώδικα δεν είναι ούτε ξεπερασμένο, ούτε απηρχαιωμένο. Τονίζει τον ρόλο του δικαστηρίου, αλλά αποδίδει σημασία και στη συμφωνία των γονέων.
    Με Νομοσχέδιο που κατετέθη πρόσφατα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, το παραπάνω σύστημα μεταβάλλεται, με την έννοια ότι ο κανόνας δεν είναι η δικαστική ρύθμιση της επιμέλειας (που όπως τονίστηκε γίνεται ήδη δεκτό ότι δεν είναι απαραίτητη), αλλά το ότι οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν μαζί την επιμέλεια, όπως και όταν ζούσαν μαζί. Η επιμέλεια δηλαδή γίνεται ή μάλλον παραμένει συνεπιμέλεια. Όποιος ισχυρίζεται ότι αυτό το σύστημα δεν λειτουργεί και δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της επιμέλειας, μπορεί να καταφύγει στη Δικαιοσύνη που έχει ευρείες αρμοδιότητες και μπορεί μεταξύ των άλλων να αναθέσει την επιμέλεια στον ένα γονέα, να την κατανείμει μεταξύ των γονέων, ακόμη και να ορίσει εναλλασσόμενη διαμονή για τον ανήλικο. Πρακτικά το τελευταίο σημαίνει ότι το παιδί θα μένει εναλλάξ με καθέναν από τους γονείς, μισό μήνα με τον ένα και μισό μήνα με τον άλλο ή ένα μήνα με τον ένα και ένα μήνα με τον άλλο. Όπως είναι φανερό, αυτό το σύστημα προϋποθέτει ότι το παιδί θα εξακολουθήσει να πηγαίνει στο ίδιο σχολείο. Για το σύστημα αυτό χρησιμοποιείται αδόκιμα ο όρος “συνεπιμέλεια” , ενώ αυτό, όπως εξηγήθηκε, δεν είναι ορθό. Ο ορθός όρος είναι χρονική ή εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας. Το παράδοξο είναι ότι συχνά η μορφή αυτή προβάλλεται ως ιδανική, ενώ μάλλον αντίθετη είναι η πραγματικότητα.
    Η μέχρι τώρα εμπειρία από αυτή τη μορφή επιμέλειας προέρχεται από τις αποφάσεις των δικαστηρίων μας. Συνήθως είναι η απάντηση του δικαστηρίου σε σφοδρή αντιδικία των γονέων και αδυναμία συμφωνίας. Έτσι για παράδειγμα, το Πρωτοδικείο Αθηνών που επελήφθη μετά από την άσκηση αντίθετων αγωγών από τους εν διαστάσει γονείς του ανηλίκου, απεφάσισε την εναλλασσόμενη άσκηση, τους ζυγούς μήνες από τον πατέρα και τους μονούς από τη μητέρα, διότι αυτή εξασφαλίζει τη συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή του παιδιού και ενισχύει τους δεσμούς του ανηλίκου με αμφότερους τους γονείς του. Σε άλλη περίπτωση το δικαστήριο απεφάσισε το ίδιο, και απαγόρευσε συγχρόνως στη μητέρα τη μεταγραφή των ανηλίκων σε άλλο σχολείο και τη διανυκτέρευση εκτός της οικίας με τα τέκνα όταν είναι μαζί της.
    Εάν οι γονείς είχαν αποφασίσει την εναλλασσόμενη άσκηση δεν υπήρχε λόγος να καταφύγουν στο δικαστήριο. Επιβαλλόμενη εναλλαγή μάλλον δεν θα λειτουργήσει στην πράξη. Εξάλλου υπάρχει κίνδυνος η χρονική εναλλαγή που συνήθως ζητείται επικουρικώς με κύρια αίτηση την αποκλειστική επιμέλεια, να υποκρύπτει διάθεση αποφυγής καταβολής της διατροφής από τον αιτούντα γονέα. Ως προς την χρονική κατανομή, η αλλαγή κατοικίας για έναν ανήλικο, μπορεί να οδηγήσει σε αποδιοργάνωση του ανηλίκου, όχι επειδή οι γονείς δεν είναι σωστοί, αλλά επειδή καθένας θα ζητεί διαφορετικά πράγματα από το παιδί. Ακόμη και η αλλαγή των καθημερινών αυτόματων κινήσεων μας μπερδεύει. Για παράδειγμα, είμαστε σε διακοπές και προσπαθούμε να πατήσουμε το διακόπτη όπως στο σπίτι μας ή το αντίστροφο. Πόσο μάλλον θα αναστατώνεται με τις εναλλαγές ένα παιδί. Αρκεί για το παιδί η σχολική τσάντα. Δεν χρειάζεται να μεταβάλλεται στο παιδί με βαλίτσα ή να μοιάζει το ίδιο με βαλίτσα.
    Ένα δεύτερο σημείο είναι η επικοινωνία του γονέα ο οποίος δεν διαμένει με το παιδί μαζί του. Η επικοινωνία δεν είναι ωφέλιμο να μεταβάλλεται στην ουσία σε συμμετοχή στην επιμέλεια ή να περιλαμβάνει διανυκτέρευση στα πολύ μικρά παιδιά. Δυστυχώς ευρέως κυκλοφορεί πρόταση (όχι από το Νομοσχέδιο που μνημόνευσα) για επικοινωνία του παιδιού με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, ίση τουλάχιστον με το ένα τρίτο του “συνολικού χρόνου”, εκτός εάν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Δηλαδή δεν προέχει το συμφέρον του τέκνου, αλλά η επιθυμία για επικοινωνία του γονέα και δεσμεύεται το δικαστήριο να ρυθμίσει την επικοινωνία σε χρόνο υπερβολικά μεγάλο, που αποσυντονίζει το παιδί. Αν υπολογίσουμε το ένα τρίτο συνεχόμενο ανά εβδομάδα είναι δυόμιση ημέρες, δηλαδή από το απόγευμα της Παρασκευής έως το βράδυ της Κυριακής και θα μεταβάλει τον γονέα σε γονέα του Σαββατοκύριακου, δηλαδή της ξεκούρασης. Αν υπολογίσουμε το ένα τρίτο κάθε ημέρα, αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και αν συμβιβάζεται με τις σχολικές υποχρεώσεις του τέκνου και τις επαγγελματικές του γονέα, το παιδί θα μελετάει μακριά από το σπίτι που μένει μόνιμα. Αν ο χρόνος υπολογισθεί με τις σχολικές διακοπές, τότε καταλαμβάνει όλο τον χρόνο των διακοπών και αργιών, δηλαδή τέσσερις μήνες και μεταβάλλει τον ένα γονέα σε γονέα των υποχρεώσεων και τον άλλο σε γονέα των διακοπών. Είναι ασφαλώς μεγάλο λάθος η παρεμπόδιση της επικοινωνίας. Άλλο τόσο όμως είναι λάθος μια ρύθμιση που λησμονεί τον ίδιο τον ανήλικο.
    Συνεπώς δεν είναι ορθό, ούτε η επικοινωνία να μεταβάλλεται στην ουσία σε συνεπιμέλεια, ούτε στο πλαίσιο της συνεπιμέλειας να επιβάλλεται εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας. Διότι τότε έχουμε στην ουσία “διεπιμέλεια”, δηλαδή και πάλι ξεχωριστή, διηρημένη επιμέλεια ή ακόμη χειρότερα “δυεπιμέλεια”, δηλαδή επιμέλεια που ασκείται από δύο γονείς ανταγωνιστικά και εχθρικά. Το ανήλικο παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και όχι ένα ποσοστό του χρόνου μας ή ένα παιδί-βαλίτσα.
    Η κυρία Ρόη Δ. Παντελίδου είναι καθηγήτρια του Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θράκης, Πρόεδρος της Ένωσης Αστικολόγων.

  • 19 Μαρτίου 2021, 11:01 | ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

    ΩΣ ΓΟΝΙΟΣ 2 ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ. ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΙΟ. ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗς ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΑΙΔΙΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΤΑΚΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝ ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΠΑΛΙ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΜΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ.. ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΜΠΟΡΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΗ ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

  • 19 Μαρτίου 2021, 10:23 | Σταύρος Κιτσάκης

    Η παράγραφος 2 είναι κρίμα να βρεθεί με αυτή τη διατύπωση στο κείμενο του Αστικού Κώδικα:
    α) Το συμφέρον του τέκνου είναι μία αόριστη γενική έννοια και σκοπός αυτού είναι να μπορεί να ληφθεί υπόψη το συμφέρον του συγκεκριμένου τέκνου κάθε φορά. Αυτό είναι σε αντίθεση με κάθε εκ των προτέρων προσδιορισμό του συμφέροντος του τέκνου. Τελικά αυτός ο προσδιορισμός θα εξουδετερωθεί αναγκαστικά ερμηνευτικά.
    β) Γιατί το συμφέρον του τέκνου «εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του»; Αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Το συμφέρον κάποιου τέκνου μπορεί να εξυπηρετείται από το να απομακρυνθεί από έναν βίαιο πατέρα ή μία βίαιη μάνα. Θα έπρεπε οι προσωπικές ιστορίες να μην επιτρέπεται να γίνονται κείμενο του νόμου.
    γ) Τι σχέση μπορεί να έχει με το συμφέρον του τέκνου το ερώτημα, αν κάποιος γονέας εφαρμόζει τις δικαστικές αποφάσεις; Μπορεί αυτό να ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο, αλλά σε καμία περίπτωση προς το σκοπό εξειδίκευσης του συμφέροντος του τέκνου.

    Αυτές οι κακοτεχνίες μάλλον θα βλάψουν παρά θα ωφελήσουν τον επιθυμητό και σε εμένα θεσμό της συνεπιμέλειας, αφού δημιουργούν ερμηνευτικά προβλήματα για να προστατευτεί το τέκνο. Δεν ακολουθούν δε κανένα ππρότυπο των βασικών μεγάλων αλλοδαπών Κωδικοποίησεων. Αποκλίνουν δε από το κείμενο που κατέθεσε η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή.

  • 19 Μαρτίου 2021, 10:00 | Ηρώ Σταματίου

    Καλή σας ημέρα,
    Είμαι 14 χρονών και θα ήθελα να σας πω την γνώμη μου για το θέμα της συνεπιμέλειας.
    Εγώ προσωπικά δεν θέλω να υπάρχει συνεπιμέλεια ή τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική. Κατανοώ απόλυτα ότι ο γονέας που δεν έχει την μέριμνα του παιδιού έχει την επιθυμία να μοιράζεται όμορφες στιγμές με το παιδί του, αλλά δεν είναι πάντα έτσι. Υπάρχουν δυστυχώς και γονείς που δεν νοιάζονται για τα παιδιά τους, αλλά με έναν ύπουλο τρόπο παρουσιάζουν στους δικαστές και στους άλλους κάτι που δεν είναι. Ο δικός μου πατέρας για παράδειγμα δεν πληρώνει την διατροφή, δεν ασκεί την προσπάθεια να επικοινωνήσει με τα παιδιά του, αλλά παρουσιάζει ότι νοιάζεται για τα παιδιά του και ζητάει και συνεπιμέλεια.
    Ξέρω ότι δεν θα λάβετε υπόψη κάτι από αυτά που είπα επειδή δεν βγάζει κανένα νόημα, αλλά πραγματικά αμφιβάλλω ότι η συνεπιμέλεια είναι μια καλή ιδέα.

  • 19 Μαρτίου 2021, 09:07 | Τριαντάφυλλος Καλατζής

    Έχουμε ξεκάθαρο διαχωρισμό και πάλι επιμέλειας και γονικής μέριμνας, το συμφέρων του τέκνου δεν ορίζει αυτό. Υποσχέθηκε ο υπουργός ενσωμάτωση Γονικής μέριμνας και επιμέλειας. Είναι γνωστό πλέον ότι μητέρες κρατούν αρνητική στάση σε συμφωνίες λόγο αποκλειστικής άσκησης επιμέλειας, πώς το αντιμετωπίζει αυτό ο νέος νόμος;;

Σχόλια 1 2 3 … 41