Η παράγραφος 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα ή συμβολαιογράφου που εκτελεί έργα υποθηκοφύλακα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου ανατίθεται σε συμβολαιογράφο της έδρας του Ειρηνοδικείου με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου. Αν στην ίδια ειρηνοδικειακή περιφέρεια υπηρετούν περισσότεροι του ενός συμβολαιογράφοι, η επιλογή γίνεται με κριτήριο την αρχαιότητα άλλως τα έτη προηγούμενης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατόπιν αιτήματος του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου η ανάθεση μπορεί να γίνει και εκ περιτροπής σε όλους τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας. Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο.
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα.
Ο συμβολαιογράφος στον οποίο, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ανατέθηκαν προσωρινά τα έργα του υποθηκοφύλακα, δύναται να υποβάλει αίτηση παραίτησης στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποδοχή ή μη της αίτησης αυτής, καθώς και ο ορισμός νέου αναπληρωτή γίνονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου. Ο συμβολαιογράφος στον οποίο ανατέθηκαν καθήκοντα σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δύναται να παραιτηθεί και η αποδοχή ή μη της αίτησης παραίτησής του, καθώς και ο ορισμός του επόμενου σε σειρά αρχαιότητας συμβολαιογράφου ως αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, γίνεται από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο. Η υποβολή αίτησης παραίτησης δεν αναστέλλει την ισχύ της πράξης διορισμού.»
Για άλλη μία φορά κατατίθεται ένα νομοσχέδιο που προσπαθεί να «κουκουλώσει» το πρόβλημα, που στην περίπτωση των κενών άμισθων υποθηκοφυλακείων έχει προκληθεί από το ίδιο το Ελληνικό Κράτος. Όπως επισημαίνεται και στο σχόλιο της Ένωσης Αμίσθων Υποθηκοφυλάκων Ελλάδας κατά παράβαση του άρθρου 13 παρ. 2 του Ν.2993/2002 εδώ και μία πενταετία ΔΕΝ προκηρύσσονται πανελλήνιοι διαγωνισμοί για τις κενές θέσεις, ενώ αυτοί θα έπρεπε να προκηρύσσονται από τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης κατ’ έτος εντός του πρώτου 4μήνου. Μόνο στο Νομό Ηλείας είναι κλειστά αυτή τη στιγμή 3 Υποθηκοφυλακεία (Πύργου, Αμαλιάδας, Βάρδας) και θα εκκενωθεί και 4ο εντός των επόμενων ημερών (Μυρτουντίων-Λεχαινών). Από τα άνω υποθηκοφυλακεία τα 3 λειτουργούν και σαν Κτηματογραφικά Γραφεία (Πύργου, Βάρδας-Μανολάδας & Λεχαινών-Αρετής).
Το πρόβλημα όπως και σε προηγούμενα σχόλια αναδεικνύεται, οφείλεται στο ότι οι παλιοί υποθηκοφύλακες, βλέποντας τις αποδοχές τους να μειώνονται δραστικά και μη δυνάμενοι πλέον να ανταποκριθούν, παραιτήθηκαν αφήνοντας ακόμα και οικονομικές εκκρεμότητες (μισθοδοσία, εργοδοτικές εισφορές, μισθώματα) πολλοί εξ αυτών, και οι παραιτήσεις τους έγιναν δεκτές από τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Στη συνέχεια κλήθηκαν ως αναπληρωτές τους οι συμβολαιογράφοι, οι οποίοι όπως ήταν φυσικό αρνήθηκαν να επωμιστούν το βάρος της λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας του υποθηκοφυλακείου με τους διορισμένους πολυάριθμους (αδικαιολόγητα πλέον, υπεράριθμους σε πολλά εξ αυτών υποθηκοφυλακεία) και υψηλά αμειβόμενους (δικαστικούς) υπαλλήλους, με υψηλά μισθώματα και κόστη δυσβάστακτα σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης και με καμία προοπτική να μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στα λειτουργικά έξοδα ή να προβλέπεται στο εγγύς μέλλον διορισμός μόνιμου άμισθου υποθηκοφύλακα στην κενή θέση.
Με κλειστά τα Κτηματολογικά Γραφεία και τα Υποθηκοφυλακεία δεν μπορεί να γίνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ συμβολαιογραφική πράξη για σύσταση, μεταβίβαση κλπ εμπράγματου δικαιώματος, ούτε καταχώριση δικαστικής απόφασης, δεν μπορεί να ασκηθεί καμία αγωγή που αφορά σε δικαιώματα επί ακινήτων καθώς η συζήτησή της θα είναι απαράδεκτη αν δεν έχει γίνει καταχώριση εντός 30 ημερών στο Κτηματολόγιο, δεν μπορεί να χορηγηθεί κανένα δάνειο με εμπράγματη ασφάλεια, ούτε να διενεργηθεί πλειστηριασμός ακινήτων, επίσης δεν μπορούν να γίνουν διορθώσεις των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών, παρότι εντός των επομένων μηνών οι πρώτες αυτές εγγραφές θα γίνουν οριστικές (στις 21-1-2016 για το Κτηματολογικό Γραφείο Αρετής) με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χαθούν εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών κ.ο.κ.. Αυτονόητο είναι ότι δεν μπορούν να γίνουν πολλές άλλες πράξεις όπως: πχ έκδοση αδειών οικοδομής, βεβαιώσεις της δασικής υπηρεσίες κλπ, καθώς δεν μπορούν να εκδοθούν και να υποβληθούν από τους ενδιαφερόμενους τα προβλεπόμενα από το νόμο πιστοποιητικά από τα ορφανά Κτηματολογικά Γραφεία & Υποθηκοφυλακεία. Από αυτή την κατάσταση πλήττονται οικονομικά και χάνουν έσοδα δεκάδων χιλιάδων ευρώ μηνιαίως, τα οποία όσο οξύνεται η κατάσταση θα αυξηθούν, όχι μόνο το Ελληνικό Δημόσιο και το Εθνικό Κτηματολόγιο (ΕΚΧΑ), στα οποία αποδίδονται διάφορα ποσά (για τέλη χαρτοσήμου, ΤΑΧΔΙΚ, τέλη, ΦΠΑ και φόροι εισοδήματος από το πάγωμα των συναλλαγών και τα μηδενικά έσοδα των κάτωθι επαγγελματιών κλπ), αλλά και οι επαγγελματίες όπως οι συμβολαιογράφοι, οι δικηγόροι, οι πολιτικοί μηχανικοί, οι Τράπεζες για τις οποίες τόσο πολύ ανησυχούν οι εταίροι μας, αλλά και γενικά όλοι οι συναλλασσόμενοι: φυσικά και νομικά πρόσωπα, που δεν μπορούν να διεκπεραιώσουν τις υποθέσεις τους και οι συναλλαγές τους εκκρεμούν επί μακρόν. Ακόμα και αν γίνουν κάποιες συναλλαγές (μεταβιβάσεις κλπ) αυτές δεν διασφαλίζονται όσο οι συμβολαιογραφικές πράξεις δεν μπορούν να μεταγραφούν στα Υποθηκοφυλακεία.
Η ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ενώ ενημερώθηκε έγκαιρα από το Συμβολαιογραφικό Σώμα ότι το πρόβλημα υποβόσκει και θα εξαπλωθεί, κωφεύει και επιλέγει όταν πια το πρόβλημα εξαπλώνεται από την επαρχία (μην ξεχνάμε ότι τα άμισθα υποθηκοφυλακεία βρίσκονται ως επί το πλείστον στην περιφέρεια, ενώ τα έμμισθα είναι σε πρωτεύουσες, όπως Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα κλπ) και στο Περιστέρι, Μεσολόγγι κλπ να καταθέσει αυτή την απαράδεκτη και αντισυνταγματική πρόταση νόμου για τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941, «πετώντας την καυτή πατάτα» στους συμβολαιογράφους. Σημειωτέον ότι οι συμβολαιογράφοι (μεγαλο-εισοδηματίες, βαριά φορολογούμενοι & μεγάλη πηγή εσόδων για το Δημόσιο, έως το 2009) έχουν πληγεί καίρια τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από την οικονομική κρίση, αλλά και από σωρεία λαθών και προχειροτήτων των ελληνικών κυβερνήσεων και των εταίρων τους, όπως (τι να προαναφέρουμε): φόρος υπεραξίας, αντισυνταγματικοί νόμοι για νομιμοποιήσεις/τακτοποιήσεις αυθαιρέτων, λάθη Εθνικού Κτηματολογίου, capital controls, επιβολή ΕΤΑΚ & ΕΝΦΙΑ, πιστοποιητικά ΠΕΑ, και επιπλέον μη έκδοση εγκυκλίων και εφαρμοστικών νόμων ή έκδοση αντιφατικών και ακατάληπτων κακομεταφρασμένων νόμων και εγκυκλίων, που επί μήνες τους οδήγησαν σε αδυναμία σύνταξης οποιασδήποτε πράξεως και μηδενικά εισοδήματα, λίαν προσφάτως οδηγήθηκαν και σε περαιτέρω μείωση κατά 20% των εισπραττομένων αναλογικών δικαιωμάτων τους. Επιπροσθέτως έχουν αναχθεί σε «υπερελεγκτές» του Ελληνικού Δημοσίου για είσπραξη παντός είδους φόρου και τέλους καθώς το Δημόσιο δεν είχε ποτέ τον αντίστοιχο μηχανισμό ελέγχου, αλλά επίσης έχουν αναλάβει δια μέσου των συμβολαιογραφικών τους πράξεων, που πλέον των δεκάδων πιστοποιητικών πρέπει να συνοδεύονται και από: α) τοπογραφικά με συντεταγμένες ΕΓΣΑ’87 (όχι τυχαία το σύστημα που χρησιμοποιεί το Εθνικό Κτηματολόγιο για την κτηματογράφηση) ώστε να ολοκληρωθεί το έργο του Εθνικού Κτηματολογίου με έξοδα των ιδιωτών, καθώς τα σχετικά κονδύλια από την ΕΕ κατασπαταλήθηκαν από τις πρώτες μελέτες του πιλοτικού προγράμματος κτηματογράφησης και β) βεβαιώσεις περί μη δασικού χαρακτήρα στις κτηματογραφηθείσες περιοχές για τις οποίες έχει κυρωθεί δασικός χάρτης, ακόμα και για τα εντός σχεδίου πόλεως ακίνητα… Πλέον ο πολίτης δεν φοβάται να πάει στην Εφορία (Δ.Ο.Υ. τις λέμε τώρα!) αλλά στο συμβολαιογραφείο, όπου θα περάσει ανάκριση τρίτου βαθμού προκειμένου να μπορέσει (αν μπορέσει…) να μαζέψει όλα τα δικαιολογητικά που προβλέπει ο νόμος.
Ας το πάρουν είδηση οι κυβερνώντες, οι συμβολαιογράφοι δεν αντέχουν άλλο! ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΚΕΝΩΝ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΩΝ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΜΙΑΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η Κυβέρνηση ή η Βουλή, πρέπει να αποσύρει το εν λόγω πρόχειρο και αντισυνταγματικό άρθρο, που μόνο επιπλέον προβλήματα δημιουργεί, χωρίς να επιλύει το πρόβλημα.
Θα πρέπει το θέμα των άμισθων υποθηκοφυλακείων να τεθεί ως εξής: Θέλουμε τα άμισθα υποθηκοφυλακεία; -Αν τα θέλουμε και τα χρειαζόμαστε θα πρέπει να γίνει άμεσα πανελλήνιος διαγωνισμός σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 2 του Ν.2993/2002 για την κάλυψη όλων των κενών θέσεων σε όλη τη χώρα! -Αν δεν τα θέλουμε και δεν τα χρειαζόμαστε πρέπει άμεσα: α) Να προχωρήσει η συγχώνευσή τους με έμμισθα υποθηκοφυλακεία, που θα λειτουργούν στην έδρα κάθε Πρωτοδικείου (εξάλλου αυτό δικαιολογείται και από την κατάργηση δεκάδων Ειρηνοδικείων ανά την περιφέρεια) ή β) Να μετατραπούν σε Έμμισθα και το κόστος λειτουργίας τους να το επωμισθεί σε κάθε περίπτωση το Δημόσιο. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για δημόσιες υπηρεσίες! Επίσης είναι απαράδεκτο να λειτουργούν δημόσιες υπηρεσίες όπως τα υποθηκοφυλακεία με νομοθετικές διατάξεις από το 1941 και το 1952 ή και παλιότερες! Το θέμα πρέπει να τεθεί σε μηδενική βάση και να γίνει (αν είναι αυτό δυνατόν στην Ελλάδα) σωστός επανασχεδιασμός από την αρχή από το Υπουργείο Δικαιοσύνης σε συνεννόηση και σε συνεργασία με τους υποθηκοφύλακες, συμβολαιογράφους και δικηγόρους, που επί μακρόν τώρα χρονικό διάστημα υφίστανται τις συνέπειες από τη δυσλειτουργία του όλου συστήματος!
Όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω της παντελούς έλλειψης συγκεκριμένης πολιτικής αλλά και πολιτικής βούλησης από όλες τις κυβερνήσεις των μνημονίων. Λόγω της κατάστασης αυτής, πέραν του ότι, όπως επισημαίνεται στην αρχή δεν μπορούν να γίνουν πάρα πολλές πράξεις (όχι μόνο συμβολαιογραφικές) με οικονομικές, κοινωνικές και νομικές επιπτώσεις, το μέγεθος των οποίων θα φανεί στο άμεσο μέλλον, οδηγούνται είτε σε παραίτηση είτε σε ποινική και πειθαρχική δίωξη πολλοί συμβολαιογράφοι, που έχουν οριστεί αναπληρωτές υποθηκοφύλακες και αδυνατούν να αναλάβουν και να ασκήσουν τα καθήκοντα αυτά (γιατί για οικονομική αδυναμία πρόκειται και όχι για άρνηση συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του Προέδρου Πρωτοδικών που τους διορίζει αναπληρωτές).
Για ποια εξάλλου «αναπλήρωση» μιλάει ο νομοθέτης εν προκειμένω, όταν δεν διαβλέπεται να προκηρυχθεί διαγωνισμός για κάλυψη κενών θέσεων άμισθων υποθηκοφυλάκων;! .. Και αυτό αφορά διαπίστωση όχι μόνο για το εγγύς μέλλον, αλλά και για το απώτερο μέλλον και μέχρις ότου να ολοκληρωθεί η κτηματογράφηση σε όλη την Ελληνική Επικράτεια και να λειτουργήσουν μόνο Κτηματολογικά Γραφεία…. (ίσως ζήσουν αυτή την μεγάλη στιγμή τα εγγόνια ή τα δισέγγονα των βουλευτών μας που θα κληθούν να ψηφίσουν, με τη διαδικασία του κατεπείγοντως άραγε; και το παρόν νομοσχέδιο). Αναπλήρωση νοείται μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα, λόγω π.χ. αδείας, συνταξιοδοτήσεως ή θανάτου του υποθηκοφύλακα κ.ο.κ. και σίγουρα μέχρι να προκηρυχθεί διαγωνισμός για την πλήρωση της κενής θέσης. Δεν νοείται αναπλήρωση επ’ άπειρον ή επ’ αόριστον μέχρι νεωτέρας! … Αυτό που επιχειρείται είναι εμπαιγμός όχι μόνο των εμπλεκομένων (συμβολαιογράφων, εργαζομένων σε υποθηκοφυλακεία κλπ) αλλά και όλων των πολιτών που είναι όμηροι της έκρυθμης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί.
Κατά τα λοιπά τα εμπεριστατωμένα σχόλια και προτάσεις του κου Μπράμου με καλύπτουν απόλυτα, και συμμερίζομαι απόλυτα τα αγωνιώδη ερωτηματικά που τίθενται με αγανάκτηση από συναδέλφους συμβολαιογράφους.
Επιτέλους να σταματήσει αυτό το «παιχνίδι» της οικονομικής εξαθλίωσης και της εξόντωσης της νομικής υπόστασης του επαγγελματικού κλάδου των συμβολαιογράφων, που πλήττεται πλέον πανταχόθεν. Δεν τίθεται καν θέμα αναπλήρωσης (είτε από τον αρχαιότερο είτε εκ περιτροπής) αποχωρούντος άμισθου υποθηκοφύλακα από συμβ/φο, με όλα τα συνεπακόλουθα αυτής. Είναι κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος. Συγχωνεύστε και εμμισθοποιήστε τα (μη βιώσιμα πλέον)άμισθα υποθηκοφυλακεία της χώρας. ΆΜΕΣΑ. Το κράτος δικαίου και χρηστής διοίκησης πρέπει να λειτουργήσει στην πράξη. ΌΧΙ μόνο στα λόγια. Με κοινωνικοπολιτικά δίκαιες και πρακτικά εφαρμόσιμες νομοθετικές ρυθμίσεις . Που θα λύνουν στην ουσία του το πρόβλημα, και δεν θα το διαιωνίζουν. …….Προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος και της ασφάλειας των συναλλαγών.
ΕΓΓΡΑΑΦΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΩΝ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ
Ήδη έχει δοθεί στη Δημοσιότητα προς Διαβούλευση το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Σύμφωνο Συμβίωσης και άλλες διατάξεις».
Μέσα σ΄αυτό εμπερικλείονται και τα άρθρα 48-51 που ρυθμίζουν τη λειτουργία των Υποθηκοφυλακείων.
Δυστυχώς για πρώτη φορά στην ιστορία των συναλλαγών εμπραγμάτου δικαίου, παρατηρείται το ανησυχητικό φαινόμενο, με αυξητικές τάσεις, της παραιτήσεως υποθηκοφυλάκων, λόγω ελλείψεως εσόδων στήριξης των υποθηκοφυλακείων.
Γεγονός είναι ότι μετεγγραφές δεν γίνονται, γιατί λόγω της γενικότερης οικονομικής κατάστασης (αυξανόμενης ύφεσης) δεν υπάρχουν συναλλαγές ή οι υπάρχουσες αδυνατούν να καλύψουν έξοδα λειτουργίας υποθηκοφυλακείου. (μισθοδοσίες, ασφαλιστικές εισφορές, ρεύματα ενοίκια κλπ.). Αυτά είναι διαπιστώσεις γνωστές σ΄όλους. Εξαιτίας των ανωτέρω λόγων παραιτήθηκε και η υποθηκοφύλακας Αμαλιάδας (13/8/2015) με αποτέλεσμα το Υποθηκοφυλακείο Αμαλιάδας να παραμένει έκτοτε ακέφαλο.
Με το νομοσχέδιο λοιπόν το ρόλο του υποθηκοφύλακα με την ιδιότητα του αναπληρωτή έρχεται να παίξει ο συμβολαιογράφος.
Α) Μας επιβάλλεται ο ρόλος αυτός, που ναι μεν προβλέπεται από τον Κώδικα περί Συμβολαιογράφων, αλλά στις παρούσες συνθήκες, λόγω κατολίσθησης των συναλλαγών, κανένα υποθηκοφυλακείο δεν είναι ελκυστικό για την μόνιμη κάλυψή του, (ακόμα και ύστερα από διαγωνισμό) . Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο διορισθείς αναπληρωτής συμβολαιογράφος, τείνει να καταστεί μόνιμος. Στην θέσπιση του Νόμου, με τον όρο «αναπλήρωση» σαφώς και δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση, γιατί υπό άλλες συνθήκες θεσπίστηκε. Στο Νομοσχέδιο και ειδικότερα στο άρθρο 48 οι συμβολαιογράφοι, καλούνται να καλύψουν τα κενά και να στελεχώσουν τα Υποθηκοφυλακεία και μάλιστα με όρους που επιδεινώνουν την επαγγελματική μας και οικονομική μας θέση.
Β) Στην ουσία επιτασσόμεθα να στηρίξουμε και να υποστηρίξουμε λειτουργία Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, σε σημείο που παραβιάζει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα μας, περιορισμό ελευθερίας Βούλησης και Χειροτέρευσης Οικονομικής μας Κατάστασης με αναγκαστικού δικαίου διάταξη και μας καλεί να κάνουμε το «αδύνατο», Δηλαδή να είμαστε υπόλογοι και υπόχρεοι για την κάλυψη των εξόδων του χρονικού διαστήματος αναπλήρωσης δι΄ ιδίων χρημάτων, έχοντας ως δεδομένο ότι τα έξοδα του Υποθηκοφυλακείου δεν πρόκειται να καλυφθούν σε καμία περίπτωση με τα έσοδά του. Να δεχόμαστε ως εναγόμενοι εργατικές αγωγές και πράξεις επιβολής προστίμων και ασφαλιστικών εισφορών από τους εργαζόμενους του Υποθηκοφυλακείου, όταν λόγω της ύφεσης οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να συντηρήσουμε υπαλλήλους στα γραφεία μας, ούτε για μειωμένο ωράριο. Όταν λόγω της παρατεταμένης και πιο βαθιάς ύφεσης έχουμε φτάσει να οφείλουμε και εμείς οι ίδιοι στα ασφαλιστικά ταμεία και να προσπαθούμε με ρυθμίσεις ν΄ανταποκριθούμε και να λειτουργήσουμε. Ήδη έχει μειωθεί το ετήσιο εισόδημά μας πλέον του 80% (λόγω μείωσης του κύκλου εργασιών) και με νύχια και με δόντια να προσπαθούμε να συντηρηθούμε, συνυπολογίζοντας σ΄ όλα αυτά την υπερβολική φορολόγηση και την υφιστάμενη μηδενική κλίμακα. Πώς λοιπόν μας εξαναγκάζετε και μας υποβάλλετε σε τέτοια κατάσταση , που θα μας εξοντώσει οικονομικά και μας οδηγείτε εμμέσως στην υποχρεωτική έξοδο από την εργασία μας?
Γ) Στη Δημοκρατία ο Νόμος υπάρχει για να εξυπηρετεί και να διευκολύνει τον Πολίτη και κατ΄επέκταση και εμάς. Για το λόγο αυτό και δεν παραμένει στατικός, αλλά αλλάζει, τροποποιείται ή καταργείται ή εισάγεται ανάλογα με την εξέλιξη της κοινωνίας και τις πραγματικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζετε ένα νομοσχέδιο που στερείται, όσον αφορά την αντιμετώπισή μας, κάθε έννοια δικαίου, αφού μας υποχρεώνετε σε κάτι πέραν των δυνατοτήτων μας.
Για τους λόγους λοιπόν ανωτέρω εμείς οι συμβολαιογράφοι Ειρηνοδικείου Αμαλιάδας, Δήμου Ήλιδας Ηλείας, ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να επωμιστούμε ένα τέτοιο βάρος, στην ουσία παράνομο, στις παρούσες συνθήκες διότι:
α) Θέλουμε να λειτουργήσει το Υποθηκοφυλακείο με μόνιμη και οριστική λύση για να υπάρξει και η ασφάλεια των συναλλαγών, η οποία έχει εντελώς διαταραχθεί και αυτό μπορεί να γίνει, μόνο, με Ρύθμιση ωφέλιμη ως προς όλους από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Απ΄ ότι γνωρίζουμε προτάσεις ήδη έχουν κατατεθεί και από τον Σύλλογό μας και από το Δικηγορικό Σύλλογο Αμαλιάδας, με λιγότερο κόστος για το Δημόσιο, που εγγυώνται και το θέμα της ασφάλειας των συναλλαγών.
β) Δεν επιθυμούμε να περιέλθουμε σε οικονομική εξόντωση ημών και των οικογενειών μας, και να επωμιστούμε με εξαναγκασμό και δεύτερο ρόλο εργασίας,
ΣΥΜΒΟΛΙΑΟΓΡΑΦΟΙ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΑΣΠΑΡΗ
ΔΑΓΛΑ ΜΑΡΙΑ
ΣΚΑΝΔΑΜΗ ΕΥΑΝΘΙΑ
ΜΑΡΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΠΑΣΣΑ-ΛΙΟΣΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΣΚΑΝΔΑΜΗ ΕΥΑΝΘΙΑ
ΝΤΙΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΛΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΧΑΤΖΗ ΜΑΡΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ
Σε σχέση με τα -εύστοχα κατά τα λοιπά- σχόλια του συναδέλφου κου Μπράμου επί του άρθρου 48, θεωρώ απαραίτητες τις εξής παρατηρήσεις:
1. Από τη γραμματική ερμηνεία του άρθρου πράγματι προκύπτουν δύο χρονικές περίοδοι ανάθεσης καθηκόντων σε συμβολαιογράφο (και όχι «αναπλήρωσης υποθηκοφύλακα», η έκφραση αυτή έχει παραλειφθεί στην προτεινόμενη διάταξη). Το γεγονός ότι στη διατύπωση της νέας διάταξης δεν υπάρχει η έκφραση της σήμερα ισχύουσας «…προσωρινά και μέχρι του διορισμού ειδικού αμίσθου υποθηκοφύλακα», σημαίνει ότι δεν τίθεται πλέον κανένα χρονικό όριο στην ανάθεση των καθηκόντων υποθηκοφύλακα σε συμβολαιογράφο. Αυτό, σε συνδυασμό με το προτεινόμενο άρθρο 50 σχετικά με το διαγωνισμό, τον οποίο πλέον ο Υπουργός προκηρύσσει όποτε και για όσες θέσεις κρίνει (ενώ σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο οφείλει να τον προκηρύσσει ετησίως για όλες τις κενές θέσεις), οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πλέον μιλούμε για ανάθεση καθηκόντων σε συμβολαιογράφο που ενδέχεται να έχει μόνιμο χαρακτήρα. Και μάλιστα με κριτήριο την αρχαιότητα αυτού!
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση δεν ρυθμίζονται απλώς ζητήματα αναπλήρωσης, αλλά ουσιαστικά μετατρέπονται τα ειδικά άμισθα υποθηκοφυλακεία σε μη ειδικά, όπου ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος ενεργεί πλέον με διττή ιδιότητα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τη μη αναφορά σε προσωρινή αναπλήρωση μέχρι το διορισμό νέου υποθηκοφύλακα και την κατάργηση της δέσμιας αρμοδιότητας για προκήρυξη διαγωνισμού που οδηγεί στο διορισμό νέων υποθηκοφυλάκων;
2. Πράγματι, σύμφωνα με το νόμο και τη νομολογία, τα άμισθα υποθηκοφυλακεία αποτελούν αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες υπό λειτουργική έννοια (και όχι υπό οργανική, αφού δεν συγκροτούνται από δημοσίους υπαλλήλους) και υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία ασκείται «με σκοπό τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας τους (άρθρο 7 παρ. 3 περ. γ΄ π.δ. 36/2000). Οι άμισθοι υποθηκοφύλακες ναι μεν επιτελούν δημόσια λειτουργία, πλην όμως είναι ταυτόχρονα και ελεύθεροι επαγγελματίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται από άποψη υποχρεώσεων (τηρούν βιβλία και στοιχεία β’ κατηγορίας, υπάγονται σε ΦΠΑ, φέρουν όλες τις υποχρεώσεις του εργοδότη σε σχέση με το προσωπικό που απασχολούν, το εισόδημά τους είναι εισόδημα από ελευθέρια επαγγέλματα κλπ.). Εν όψει όλων αυτών των ευθυνών και υποχρεώσεων, φαντάζει εξωφρενικό το φαινόμενο της αναπλήρωσης, πόσο μάλλον αυτό της εκ περιτροπής ανάληψης υποχρεώσεων και δη ανά μήνα! Δηλαδή όλες οι ανωτέρω υποχρεώσεις θα αναλαμβάνονται από άλλο πρόσωπο κάθε μήνα; Αν πράγματι υπήρχε εμπεδωμένη γνώση για το τι σημαίνει «άμισθος υποθηκοφύλακας», αυτές οι λύσεις δε θα συζητούνταν καν.
2. Επίσης, αναφέρει ότι κος Μπράμος ότι οι υπάλληλοι χαρακτηρίζονται από το ΣτΕ ως δικαστικοί υπάλληλοι παραθέτοντας την ΣτΕ 2573/2015 χωρίς περαιτέρω ανάλυση. Να επισημάνω, λοιπόν, ότι η πρόσφατη αυτή απόφαση, όχι μόνο δεν αναφέρει κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα περιέχει της εξής σαφέστατη διατύπωση (στη σελ. 16): «Το εν λόγω προσωπικό [των αμίσθων υποθηκοφυλακείων] συνδέεται με τον άμισθο υποθηκοφύλακα με σχέση εξαρτημένης εργασίας και δε διατελεί σε δημοσιοϋπαλληλική σχέση προς το Δημόσιο (ΣτΕ 974/1970), ανεξαρτήτως εάν ειδικές διατάξεις αναγνωρίζουν, υπό προϋποθέσεις, ως πραγματική δημόσια υπηρεσία των προϋπηρεσία υπαλλήλων σε άμισθο υποθηκοφυλακείο (π.χ. άρθρα 42 παρ. 2 κωδ. δ/τος της 19/23.7.1941, 26 παρ. 3 Ν. 1968/1991 και 23 παρ. 7 εδ. ε’ Ν. 2664/1998)». Επίσης, στη σελ. 4 της ως άνω απόφασης ΣτΕ 2573/2015 αποσαφηνίζεται ότι η διάταξη του άρθρου 92 παρ. 4 του Συντάγματος που αναφέρει ότι «οι υπάλληλοι των υποθηκοφυλακείων είναι δικαστικοί υπάλληλοι», δεν αφορά το προσωπικό των αμίσθων υποθηκοφυλακείων και δη τον διευθύνοντα άμισθο υποθηκοφύλακα, αλλά μόνο τους υπαλλήλους των εμμίσθων υποθηκοφυλακείων».
Και, τέλος, μία παρατήρηση αναγόμενη επίσης στο Σύνταγμα, το οποίο στην παραπάνω διάταξη (άρθρο 92 παρ. 4) επίσης αναφέρει ότι «…οι συμβολαιογράφοι και οι άμισθοι φύλακες υποθηκών είναι μόνιμοι εφόσον υπάρχουν οι σχετικές υπηρεσίες ή θέσεις»: Με τις προτεινόμενες διατάξεις ναι μεν δεν καταργείται εν ενεργεία άμισθος υποθηκοφύλακας, ωστόσο η αντίθεση στη συνταγματική κατοχύρωση είναι προφανής: Στη θέση υποθηκοφύλακα (καθώς η υπηρεσία του αμίσθου υποθηκοφυλακείου παραμένει) δε διορίζουμε το δημόσιο λειτουργό που το Σύνταγμα το ίδιο έχει προβλέψει (διότι άλλο το λειτούργημα/επάγγελμα του συμβολαιογράφου και άλλο αυτό του υποθηκοφύλακα), αλλά αναθέτουμε σε συμβολαιογράφο τα σχετικά καθήκοντα! Και μάλιστα στον αρχαιότερο εξ αυτών χωρίς καμία αξιολόγηση της κατάρτισης και της καταλληλότητάς του! Πώς θα φαινόταν άραγε από άποψη συνταγματικής νομιμότητας, ο μη διορισμός πλέον συμβολαιογράφων και η ανάθεση των καθηκόντων τους σε δικηγόρους και δη στον αρχαιότερο της αντίστοιχης περιφέρειας ή το αντίστροφο;
Τα πράγματα αυτά είναι απαράδεκτα και συνιστούν το ακριβώς αντίθετο της χρηστής διοίκησης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Δ.Σ.Α.
Εχουν αναφερθεί από τους προλαλήσαντες με πολύ αναλυτικό τρόπο οι νομικές ανακολουθίες και κυρίως ας μου επιτραπεί το «άηθες» της άνω ρυθμίσεως. Tα πράγματα δυστυχώς είναι απλά και ταυτόχρονα απολύτως τραγικά. Όλα τα απόνερα των παλαιών (και παλαιοκομματικών) γνωστών ελληνικών ημερών των παχιών αγελάδων της τελευταίας τριακονταετίας (τουλάχιστον) μετακυλίονται σήμερα στις πλάτες ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ απολύτως καμία σχέση με αυτά (και είμαι σίγουρη πως δεν θα ήθελαν να έχουν και ποτέ)ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ με διάταξη νόμου. Ως λοιπόν και εγώ μία εν ενεργεία Συμβολαιογράφος (ακόμη) και (ως συνήθως) κατά μόνας (αλήθεια που είναι οι Συμ/κοί Σύλλογοι της χώρας να τοποθετηθούν θα αναρωτηθώ και εγώ με τη σειρά μου?) που τυγχάνει να γνωρίζω καλά το θέμα ως παροικούσα στην Ιερουσαλήμ, θεωρώ υποχρέωσή μου να δώσω την ανθρώπινη διάσταση του, κατά την οποία ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ συνάδελφοι μας, στη θέση των οποίων θα μπορούσαμε να είμαστε Η ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ και οι ίδιοι έχουν ΗΔΗ κυριολεκτικά γονατίσει και καταστραφεί οικονομικά όταν διορίστηκαν μόνο κατ’ όνομα π.χ «αναπληρωτές κτηματολογικών γραφείων», ενώ για την ταυτότητα του νομικού λόγου έπρεπε να διοριστούν με την πραγματική τους ιδιότητα ως «άμισθοι όμηροι αορίστου χρόνου» (κυριολεκτικώς και ουδόλως μεταφορικώς), αφού παρότι παραιτήθηκαν από τη θέση τους λόγω των δυσβάστακτων οικονομικών υποχρεώσεών που τους υπέβαλε ο – εκ των υστέρων – καταναγκαστικός διορισμός τους, ακόμη και σήμερα το Υπουργείο δεν κάνει αποδεκτή την παραίτησή τους και παλεύουν με συμπληγάδες και κύκλωπες ώστε να απαλλαγούν από τα δεσμά τους. Και οι άνθρωποι αυτοί σήμερα όχι μόνο δε βλέπουν το θέμα τους να επιλύεται, αντίθετα ειπράττουν τη θεσμοθέτησή της άνω «πρακτικής» ως κανόνα δικαίου που ορίζει για το μέλλον. Κύριε Υπουργέ θερμότατη παράκληση να ξαναδείτε το όλο θέμα με τη δέουσα ευαισθησία και το περί δικαίου αίσθημα που πιστεύω ότι σας διακρίνει. Υπάρχουν λύσεις (όχι όμως στο άρθρο 48) για τον εξορθογισμό και την επανασύσταση των ανωτέρω υπηρεσιών, που είναι αναγκαία. Αντιλαμβανόμαστε οι περισσότεροι τις δυσκολίες για ένα τέτοιο εγχείρημα, πλην όμως αξίζει να επιχειρηθεί μια τέτοια σοβαρή προσπάθεια (στην οποία είναι σίγουρο ότι θα βρίσκατε πολλούς συμμάχους και υποστηρικτές) και όχι μια «λύση» που τοποθετεί το πρόβλημα κάτω από το χαλί (ή αν προτιμάτε στις πλάτες ανθρώπων που δεν φέρουν ουδεμία ευθύνη γι΄αυτό) διότι αυτή η «λύση» θα μου επιτρέψετε να πω ότι πέραν του ότι είναι αδιέξοδη, προδίδει στην ουσία τους τις αξίες του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών κανόνων του κράτους δικαίου που γνωρίζω ότι πάντα υπηρετήσατε με συνέπεια.
Με τιμή
Χρυσούλα Καππέ
Συμβολαιογράφος Αθηνών
Επιμένουμε οτι η καλύτερη λύση για την οικονομική δυσπραγία των υποθυκοφυλακείων, δεν είναι η συγχώνευση αλλά η εμμισθοποίηση αυτων.
Η Ένωση Άμισθων Υποθηκοφυλάκων προστατεύει ακόμα τα βιώσιμα και ανθηρά υποθηκοφυλακεία.
Η λύση είναι η ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ και η ΕΜΜΙΣΘΟΠΟΙΗΣΗ των υποθηκοφυλακείων όλης της χώρας.
Το πρόβλημα αναδεικνύεται τώρα με την αναπλήρωση των συμβολαιογράφων.
Γιατί κανένας δεν μιλάει για τους πολύπαθους «μικρούς υποθηκοφύλακες» που στηρίζουν αυτοτελείς ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ με την περιουσία τους;
ΟΜΑΔΑ «ΜΙΚΡΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΩΝ»
Έχετε δίκιο συνάδελφοι συμβολαιογράφοι που δεν θέλετε την «καυτή πατάτα» της αναπλήρωσης των μη βιώσιμων Υποθηκοφυλακείων.
Γιατί όμως δεν μιλάτε για τα μη ειδικά άμισθα Υποθηκοφυλακεία μόνιμα και αναλαμβάνετε και την αναπλήρωση των ομόρων όταν χηρεύουν;
Β.Μ.
Υποθηκοφύλακας
Η λύση είναι μία και μοναδική, ΕΜΜΙΣΘΟΠΟΙΗΣΗ των Υποθηκοφυλακείων και ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ (των Υποθηκοφυλάκων και των Υπαλλήλων) για καλύτερη λειτουργία ως ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ που θα στηρίξει την μελλοντική κτηματογράφηση της Ελλάδας.
Γ.Δ.
Υπάλληλος Υποθηκοφυλεκείου
Η απιστευτη κριση που πληττει τα υποθηκοφυλακεια της χωρας-εκτος εξαιρεσεων εφερε τους αμμεσα ενδιαφερομενους(αμισθους υποθ/κες-υπαλληλους-αναπληρωτες συμβολαιογραφους)σεπληρη οικονομικη εξαθλιωση.Οι υποθηκοφυλακες παραιτουνται,οι αναπληρ.συμβολαιογραφοι δεν θελουν δικαιολογημενα να αναπληρωσουν,οι υπαλληλοι απολυονται και οι εναπομειναντες αμμισθοι υποθηκοφυλακες εχουν καταρρευσει οικονομικα και εχουν χασει την αξιοπρεπεια τους.Δεν υπαρχει καμμια αλλη λυση απο την συγχωνευση και την εμμισθοποιηση των αμμισθων υποθηκοφυλακων και των υπαλληλων τους για την ευρρυθμη συνεχεια μιας πραγματι ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ.
Αναφορικά με το προτεινόμενο άρθρο 48, κατ’ αρχήν διαπιστώνεται η εξής θεμελιώδης διαφοροποίηση σε σχέση με την τροποποιούμενη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 4 του Κ.Δ. της 19/23 Ιουλ. 1941: Απαλείφεται εξ ολοκλήρου η διατύπωση «ανατίθεται προσωρινώς και μέχρι διορισμού ….ειδικού αμίσθου υποθηκοφύλακος». Εν ολίγοις, πέρα από τις επιμέρους ρυθμίσεις που εισάγει η νέα διάταξη, η βασική κανονιστική της εισφορά είναι η ξεκάθαρη κατάργηση του προσωρινού χαρακτήρα της αναπλήρωσης από συμβολαιογράφο! Επομένως, μιλάμε ουσιαστικά για την κατάργηση του επαγγέλματος του υποθηκοφύλακα και την αντικατάσταση αυτού από τον συμβολαιογράφο, πράγμα που αποτελεί σοβαρότατη θεσμική στρέβλωση αντίθετη στο Σύνταγμα που προβλέπει και κατοχυρώνει το θεσμό του υποθηκοφύλακα.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονισθεί ότι εξ αρχής η αναπλήρωση από συμβολαιογράφο προβλέφθηκε ως προσωρινή λύση στις περιπτώσεις που για διαφόρους λόγους ήταν αδύνατος ο άμεσος διορισμός νέου υποθηκοφύλακα. Και μόνο ως προσωρινή λύση θα μπορούσε να θεσπισθεί, καθώς η σύμπτωση καθεαυτή της ιδιότητας του συμβολαιογράφου και του υποθηκοφύλακα στο ίδιο πρόσωπο είναι προβληματική σε κάθε περίπτωση. Πρόκειται για διακριτά λειτουργήματα, με διαφορετικές απαιτήσεις και ευθύνες, που μπορεί να αφορούν εν πολλοίς στο ίδιο αντικείμενο, πλην όμως σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται. Άραγε θα εισηγούνταν ποτέ κανείς να αναπληρώνεται συμβολαιογράφος από υποθηκοφύλακα; Αυτό που φαντάζει αδιανόητο στην αντίστροφή του όψη, γιατί γίνεται αποδεκτό με τόση ευκολία και μάλιστα όχι μόνο ως προσωρινή λύση, αλλά ως μόνιμη κατάσταση; Να σημειωθεί δε ότι και πρόσφατη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (174/2013) έκρινε ότι η αναπλήρωση σε καμία περίπτωση δε δύναται να ξεπερνά έναν εύλογο χρόνο, ορίζοντάς αυτόν σε ένα έτος.
Παρά τα ανωτέρω, το Υπουργείο προτείνει, σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού αμίσθου υποθηκοφύλακα, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου να ανατίθεται σε συμβολαιογράφο, καταργώντας ουσιαστικά την έννοια της αναπλήρωσης. Δεν αναφερόμαστε πλέον σε αναπλήρωση, μέχρι τον ορισμό νέου υποθηκοφύλακα με διαγωνισμό όπως προέβλεπαν οι διατάξεις μέχρι σήμερα, αλλά σε ανάθεση του έργου του υποθηκοφύλακα σε συμβολαιογράφο! Καθώς, λοιπόν, δεν μιλούμε για αναπλήρωση, εξ ου και δεν υπάρχει πουθενά η έννοια της προσωρινότητας.
Η προτεινόμενη διάταξη όχι μόνο δε ρυθμίζει τα πολυάριθμα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί από την επί μία εξαετία μη προκήρυξη διαγωνισμού για την κάλυψη κενών θέσεων αμίσθων υποθηκοφυλάκων, αντίθετα επικυρώνει και θεσμοθετεί μία ανώμαλη κατάσταση που επικρατεί σε δεκάδες υποθηκοφυλακεία της χώρας:
Στα μεν οικονομικά βιώσιμα γραφεία, τα οποία ως γνωστόν είναι ελάχιστα στην παρούσα δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία, ο συμβολαιογράφος που εκτελεί χρέη υποθηκοφύλακα, στον οποίο ανατίθεται η λειτουργία αυτή με μοναδικό κριτήριο την αρχαιότητα (την ίδια στιγμή που ένας μεγάλος αριθμός αμίσθων υποθηκοφυλάκων κατέχει τη θέση αυτή μετά από συμμετοχή σε άκρως απαιτητικές και ανταγωνιστικές εξετάσεις), δραστηριοποιείται σε δύο επαγγέλματα ταυτόχρονα και μάλιστα σε συνθήκες σύγκρουσης καθηκόντων, αφού καλείται ο συμβολαιογράφος να ελέγχει τη νομιμότητα των συμβολαίων των δικών του και συναδέλφων του. Αυτό το φαινόμενο που ήταν απαράδεκτο ακόμη και ως προσωρινή λύση, όχι μόνο δεν αποδοκιμάζεται από το Υπουργείο, αλλά επικυρώνεται δια νόμου ως κανονική και μόνιμη κατάσταση, χωρίς να απασχολεί διόλου το γεγονός της προφανούς σύγκρουσης καθηκόντων, του βέβαιου αθέμιτου ανταγωνισμού που ασκείται σε βάρος των λοιπών συμβολαιογράφων της περιοχής, καθώς επίσης και το γεγονός ότι ο συμβολαιογράφος που αναλαμβάνει δεν έχει περάσει από καμία διαδικασία αξιολόγησης για το νομικό έργο που του ανατίθεται και απλά τυγχάνει να είναι ο αρχαιότερος. Καταργούμε, λοιπόν de facto το διαγωνισμό, που αναμφισβήτητα αναβάθμισε ποιοτικά τον κλάδο και αποτέλεσε καινοτομία η θέσπισή του το 2002, και επαναφέρουμε το κριτήριο της αρχαιότητας του Κ.Δ. του 1941. Με τη μόνη διαφορά ότι προπολεμικά το κριτήριο της αρχαιότητας προβλέφθηκε για την προσωρινή αναπλήρωση, ενώ σήμερα θεσμοθετείται για την ανάθεση καθηκόντων υποθηκοφύλακα καθεαυτή!
Αντίθετα, στα υποθηκοφυλακεία που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία των γραφείων σήμερα, η προτεινόμενη διάταξη συντηρεί και επικυρώνει νομοθετικά μία άλλη ανώμαλη κατάσταση, απαράδεκτη από άποψη όχι μόνο συνταγματική, αλλά και ηθική, αυτή του «εξαναγκασμού» συμβολαιογράφων να αναλάβουν χρέη υποθηκοφύλακα παρά τη θέλησή τους. Διότι περί εξαναγκασμού πρόκειται όταν γίνεται αναφορά σε «δυνατότητα υποβολής αίτησης παραίτησης» (άραγε, εάν δεν το προέβλεπε ο νόμος, δεν θα υπήρχε το δικαίωμα παραίτησης, όπως για κάθε δημόσιο λειτούργημα;) και ακόμη περισσότερο σε αποδοχή η μη της παραίτησης αυτής από τον Υπουργό. Αναφέρει λοιπόν ρητά ο νόμος ότι ο αναλαμβάνων χρέη υποθηκοφύλακα ενδέχεται να μην μπορεί να παραιτηθεί! Η αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων αυτών είναι καταφανής και θεωρούμε ότι δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυσης.
Τέλος η θεσμοθέτηση της δυνατότητας εκ περιτροπής ανάληψης καθηκόντων από τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας συνιστά μία ακόμη ατυχέστατη ρύθμιση που μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει. Διότι είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τα ζητήματα λειτουργίας ενός υποθηκοφυλακείου, είτε αυτά αφορούν στην άσκηση καθεαυτή του ελέγχου νομιμότητας των εμπραγμάτων συναλλαγών, είτε σε ζητήματα εργασιακά, κάλυψης δαπανών κλπ. και τα οποία συνεπάγονται ευθύνες και υποχρεώσεις που προφανώς το Υπουργείο ουδόλως έχει λάβει υπόψη του. Παραδείγματος χάριν, έναντι του Ι.Κ.Α. θα αλλάζει ο εργοδότης του προσωπικού ανά τρεις μήνες; Ομοίως θα μεταβάλλεται το πρόσωπο του μισθωτή του γραφείου ανά τακτά διαστήματα ή του υποχρέου έναντι της ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και άλλες ΔΕΚΟ; Είναι, επίσης, αποδεκτό να εξαναγκάζεται ένας συμβολαιογράφος να εκτελεί χρέη υποθηκοφύλακα έστω και για λίγους μήνες, αναλαμβάνοντας πλήρη αστική ευθύνη (άρ. 1344 Α.Κ.) για κάθε πράξη ή παράλειψη δική του ή του προσωπικού του; Ως άμισθοι υποθηκοφύλακες γνωρίζουμε πολύ καλά τι συνεπάγεται η ευθύνη αυτή σε επίπεδο διακινδύνευσης της προσωπικής μας περιουσίας και συχνών δικαστικών εμπλοκών, καθώς προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι έναντι των τρίτων συναλλασσομένων με τα άμισθα υποθηκοφυλακεία δεν βρίσκεται ούτε το Δημόσιο ούτε οι υπάλληλοι των γραφείων, αλλά ο ίδιος ο υποθηκοφύλακας με πλήρη προσωπική ευθύνη, όχι μόνο πειθαρχική και ποινική (όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι εξάλλου) αλλά και αστική, γεγονός που τους διαφοροποιεί από κάθε έμμισθο δημόσιο υπάλληλο ή λειτουργό. Δυστυχώς, όσο το μείζον αυτό ζήτημα της ευθύνης αντιμετωπίζεται ως επουσιώδες «τεχνικό» θέμα, θα βλέπουμε απίθανες ρυθμίσεις, όπως αυτό της «εκ περιτροπής» ανάληψης καθηκόντων υποθηκοφύλακα που θα οδηγήσουν νομοτελειακά σε αδιέξοδο.
Στα πλαίσια της παράλογης συνεχιζόμενης τακτικής που περιέχεται στο άρθρο 48 του σχεδίου νόμου «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» με το οποίο «ρυθμίζεται» η λειτουργία των αμίσθων Υποθηκοφυλακείων της Χώρας έχω να παρατηρήσω:
«Ο Ελληνας Συμβολαιογράφος είναι άμισθος δημόσιος λειτουργός, ενώ ταυτόχρονα ασκεί το λειτούργημά του στα πλαίσια ενός ελεύθερου επαγγέλματος που του προσδίδει ανεξαρτησία χωρίς, ενώ παρέχει νομική ασφάλεια στους δικαιοπρακτούντες με τις αμερόληπτες συμβουλές του και την σύνταξη των αυθεντικών εγγράφων , να επιβαρύνει το Κράτος, αλλά αντιθέτως να συνδράμει στην εύρρυθμη λειτουργία του προλαβαίνοντας με την παρέμβαση του ενδεχόμενες δικαστικές αμφισβητήσεις. Επομένως ο συμβολαιογράφος είναι ταυτόχρονα νομικός, δημόσιος λειτουργός και ελεύθερος επαγγελματίας.
Πως λοιπών είναι δυνατόν να κληθεί να υπηρετήσει ένα άλλο επάγγελμα, «αυτό του Υποθηκοφύλακα» σε χρόνο που δεν τον επιλέγει ο ίδιος, καλούμενος εντός συντόμου «ευλόγου» διαστήματος να εγκαταλείψει το επάγγελμά του « αυτό του συμβολαιογράφου» και όσα αυτό συνεπάγεται, δηλαδή να εγκαταλείψει το γραφείο του και την πελατεία του και κατά συνέπεια να περιέλθει σε οικονομικό αδιέξοδο και οικονομική καταστροφή και μάλιστα σε μια περίοδο τελείας οικονομικής απραξίας.
Εύλογα περαιτέρω ερωτήματα για τους ιθύνοντες:
– Πως θα επιτελέσει το ύψιστο καθήκον του «την ασφάλεια των συναλλαγών», όταν ο ίδιος θα καταχωρεί στο Υποθηκοφυλακείο και στο Κτηματολόγιο τα συμβόλαια που ο ίδιος συντάσσει?
– Πως θα καλύψει τις οικονομικές υποχρεώσεις που οι προηγούμενοι και αποχωρήσαντες ήδη έχουν δημιουργήσει (μισθούς υπαλλήλων, ασφαλιστικές εισφορές, λειτουργικά έξοδα και τόσες άλλες) με την υπάρχουσα οικονομική κρίση και έλλειψη πόρων, όταν μάλιστα κανείς δεν σκέφθηκε να συμπεριλάβει στο επίμαχο άρθρο 48, ότι οι αποχωρούντες πρέπει υποχρεωτικά να παραδίδουν τα υποθηκοφυλακεία τους σε πλήρη τάξη και όχι να τα εγκαταλείπουν σχεδόν χωρίς να έχουν φροντίσει προηγουμένως να τακτοποιήσουν τις υποχρεώσεις τους, ( οικονομικές και Αρχειοθέτησης) .
Υπάρχει κενό νόμου στην σχετική διάταξη όταν ο Νόμος προβλέπει ότι « οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις του υποθηκοφυλακείου οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους» γιατί απλούστατα οι οικονομικές υποχρεώσεις που καλούνται να αναλάβουν και να αποδώσουν μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους είναι δυσανάλογες με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα και έσοδα τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν προηγούμενο αριθμό υπαλλήλων και εξόδων.
Εν κατακλείδι πρέπει οι νομοθετούντες να προβαίνουν σε ενέργειες με στόχο την θεσμοθέτηση δικαίων κανόνων που απαιτούνται για την λειτουργία του Κράτους και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών και όχι να προβαίνουν σε ενέργειες που καταλύουν τα δικαιώματα των πολιτών, των εργαζομένων και της συμβολαιογραφίας, την έννοια της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.
Ελπίζω σε μια υγιή χωρίς αντιπαραθέσεις συνεργασία με γνώμονα μόνο την εύρρυθμη λειτουργία του Κράτους και της Ελληνικής Συμβολαιογραφίας σε αυτή την εποχή της καταστροφικής λαίλαπα από την οικονομική κρίση.
Μελπομένη Μπαρλαμά, Μέλος του Δ.Σ. Σ.Σ.Ε.Α.Π.Α.Δ.
Συγχαρητήρια στον Κο Μπράμο για την τεκμηριωμένη και ορθή τοποθέτηση του επι του άρθρου 48. Μακάρι να εισακουστεί απο το υπουργειο Δικαιοσύνης και να γίνουν δεκτές οι προτασεις του.
Μια παρατήρηση μονο και όσον αφορά την εμμισθοποιηση των χηρευοντων αμισθων υποθ/κειων.
Η εμμισθοποιηση καθενός εξ αυτών ξεχωριστά θα διατηρήσει τον απαράδεκτο αριθμό των υποθηκοφυλακειων και συγχρόνως θα πολλαπλασιάσει τα εξοδα του δημοσίου.
Το σωστό και λογικό ειναι στις έδρες πρωτοδικειων οπου υφίσταται έμμισθο υποθηκοφυλακείο να υπαχθούν και να απορροφηθούν απο αυτο ως επιςης και αυτοδίκαια και καθε ενα που μελλοντικά ήθελε χηρεψει. Στην περίπτωση που στην περιφέρεια δεν υφίσταται έμμισθο τοτε ιδρύεται τέτοιο έτσι ώστε προσωρινά μεν θα αντικαταστήσει τα χηρευοντα της ίδιας περιοχής στο μέλλον δε θα λειτουργήσει ως απορροφητηρας όσων θα χηρευουν. Με αυτόν τον τροπο δεν θα θιγούν και οι άμισθοι υποθηκοφυλακες που θέλουν να διατηρήσουν τα γραφεια τους.
Απλές και πρακτικές λύσεις χρειάζονται χωρίς να θίγονται μαλιστα κεκτημένα συμφέροντα και εννοώ των μετα το 2004 διορισθέντων αμισθων υποθηκοφυλάκων ( πρόκειται γι αυτούς που κατέλαβαν τις θέσεις των με διαγωνισμό και οχι ρουσφετολογικά) . Βεβαίως κι αυτοί δεν στερούνται του δικαιώματος αν τους συμφέρει οικονομικά οικειοθελώς να μετατραπούν σε έμμισθους υποθηκοφυλακες.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 48 ΤΟΥ ΑΠΟ 9.11.2015 ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΥΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΝΕΑΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΟΣ
Το Υποθηκοφυλακείο είναι η δημόσια υπηρεσία στην οποία κατατίθενται επίσημα και φυλάσσονται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των ακινήτων καθώς και τα βάρη (υποθήκες, προσημειώσεις, κατασχέσεις) που τα βαρύνουν, και ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Κατά τα έτη που υφίστατο ομαλή οικονομική ζωή, ένας βασικός αναπτυξιακός μοχλός της ελληνικής οικονομίας ήταν η κατασκευή και η αγοραπωλησία ακινήτων, γεγονός το οποίο μεταφραζόταν ότι τα άμισθα υποθηκοφυλακεία είχαν μεγάλο κύκλο εργασιών, είχαν ανάγκη από υπαλλήλους για την διεκπεραίωση των υποθέσεων, και είχαν τη δυνατότητα κάλυψης όλων των λειτουργικών εξόδων τους, των μισθών των υπαλλήλων τους και των ασφαλιστικών εισφορών αυτών.
Ήδη όμως με τη είσοδο της χώρας στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης, το πρώτο οικονομικό πεδίο που επλήγη ανεπανόρθωτα ήταν αυτό των μεταβιβάσεων ακινήτων, γεγονός που προκάλεσε κάθετη μείωση στις οικονομικές εισροές όλων των υποθηκοφυλακείων.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε αρκετά άμισθα υποθηκοφυλακεία της ελληνικής επικράτειας να σωρεύονται χρέη καθώς τα έξοδά τους, όπως είχαν διαμορφωθεί πριν την κρίση, ήταν περισσότερα από τα έσοδά τους, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά την κρίση. Άμεση συνέπεια του φαινομένου αυτού ήταν η παραίτηση υπερχρεωμένων υποθηκοφυλάκων, οι οποίοι αδυνατούσαν πλέον να παρέχουν τις δημόσιες υπηρεσίες, και να μην δύναται να ανταπεξέλθουν στα έξοδά τους.
Έτσι κατέστη αναγκαία η εκ νέου νομοθέτηση από την ελληνική πολιτεία σχετικά με την επίλυση του ζητήματος της λειτουργίας των άμισθων υποθηκοφυλακείων.
Β. ΤΟ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η παράγραφος 4 του άρθρου 5, με τίτλο «ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΟΣ» του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους» ορίζει ότι: «4. Εν περιπτώσει οριστικής εκ της υπηρεσίας αποχωρήσεως ή θανάτου του ειδικού αμίσθου Υποθηκοφύλακος ή του τοιούτα έργα εκτελούντος Συμβολαιογράφου,τα έργα του Υποθηκοφύλακος,υπαρχόντων εν τη έδρα του Ειρηνοδικείου πλειόνων Συμβολαιογράφων,ανατίθενται προσωρινώς και μέχρι διορισμού κατά το άρθρ.39 του παρόντος ειδικού αμίσθου Υποθηκοφύλακος εις ένα τούτων δια Δ/τος μετά σύμφωνον γνωμοδότησιν της ολομελείας του αρμοδίου Πρωτοδικείου,προτιμωμένου του έχοντος άδειαν δικηγορείν από του στερουμένου τοιαύτης.Μέχρι της τοιαύτης αναθέσεως τα έργα του Υποθηκοφύλακος εκτελεί ο εν τη έδρα του Ειρηνοδικείου αρχαιότερος συμβολαιογράφος ή μη υπάρχοντος τούτου ο εν τη αυτή έδρα ασκών χρέη συμβολαιογράφου». ***Η παρ. 4 αντικαταστάθηκε ως άνω διά του άρθρου 2 του Ν. 2224/1952.»
Από την γραμματική ερμηνεία της ως άνω διάταξης προκύπτει ότι ο νομοθέτης ξεχώρισε δύο χρονικές περιόδους μετά την αποχώρηση του άμισθου Υποθηκοφύλακος. Η πρώτη είναι αυτή που έπεται άμεσα μετά την αποχώρησή του και στην περίπτωση αυτή διορίζεται ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος. Η δεύτερη περίοδος είναι αυτή κατά την οποία εκδίδεται διάταγμα μετά από σύμφωνη γνωμοδότηση της ολομελείας του οικείου Πρωτοδικείου, όπου επιλέγεται και διορίζεται εις εκ του υπηρετούντων συμβολαιογράφων της ειρηνοδικειακής περιφέρειας.
Συνεπώς κατά την πρώτη περίοδο, η οποία αφορά το άμεσο διάστημα μετά την αποχώρηση αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος, ενώ στη συνέχεια αναλαμβάνει ένας από τους συμβολαιογράφους της περιφερείας, με διάρκεια καθηκόντων ως τον διορισμό νέου άμισθου υποθηκοφύλακα.
Γ. ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΟΥ
Ο νομοθέτης ανέθεσε στα άμισθα υποθηκοφυλακεία έργο το οποίο, ως εκ της φύσεως της αποστολής τους (ταυτόσημης με εκείνη των έμμισθων υποθηκοφυλακείων που αποτελούν οργανικές μονάδες-υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης), συνάπτεται άμεσα με την εκτέλεση δημόσιας υπηρεσίας και την εξυπηρέτηση σκοπών δημοσίου συμφέροντος αναγομένων στη διασφάλιση των συναλλαγών. Συναφώς, τα άμισθα υποθηκοφυλακεία αποτελούν αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες υπό λειτουργική έννοια (κατ άλλη διατύπωση: δημόσιες υπηρεσίες σε περιορισμένο βαθμό κατά παραχώρηση, αυτοτελείς δημόσιες υπηρεσίες ή υπηρεσίες εξηρτημένες από τις δικαστικές αρχές, βλ. Σ.τ.Ε. 1991/1951 Ολ., γνμδ. Εισ. Α.Π. 2/1987) και υπάγονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, η οποία ασκείται «με σκοπό τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας τους» (βλ. άρθρο 7 παρ. 3 περ. γ΄ του π.δ. 36/2000, Οργανισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Α΄ 29).
Ενόψει δε της σπουδαιότητας των καθηκόντων του άμισθου υποθηκοφύλακα από απόψεως δημοσίου συμφέροντος, τα οποία είναι σύμφυτα με την κατά νόμον αποστολή του υποθηκοφυλακείου και δεν διαφέρουν από τα καθήκοντα του έμμισθου υποθηκοφύλακα (βλ. και το άρθρο 23 παρ. 5 εδ. α΄του ν. 2664/1998, στο οποίο ο άμισθος υποθηκοφύλακας χαρακτηρίζεται ως «άμισθος δημόσιος λειτουργός»), ο νομοθέτης ρύθμισε ειδικώς το υπηρεσιακό καθεστώς του και υπέβαλε σε έντονη κανονιστική ρύθμιση την οργάνωση των άμισθων υποθηκοφυλακείων (ΣτΕ 2573/2015).
Δ. Η ΝΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ
Δ1. Η ΝΕΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Ακολούθως, στο άρθρο 48 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Σύμφωνο Συμβίωσης και άλλες διατάξεις» ορίζεται ότι: «Η παράγραφος 4 του άρθρου 5 του Κανονιστικού Διατάγματος της 19/23 Ιουλ. 1941 «Περί κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των διατάξεων των A.Ν.434/1937, 1933/1939, 2182/1940 και 2532/1940 «περί οργανισμού των Υποθηκοφυλακείων του Κράτους»» αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Σε περίπτωση οριστικής αποχώρησης ή θανάτου ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα ή συμβολαιογράφου που εκτελεί έργα υποθηκοφύλακα σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο, η λειτουργία του υποθηκοφυλακείου ανατίθεται σε συμβολαιογράφο της έδρας του Ειρηνοδικείου με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου. Αν στην ίδια ειρηνοδικειακή περιφέρεια υπηρετούν περισσότεροι του ενός συμβολαιογράφοι, η επιλογή γίνεται με κριτήριο την αρχαιότητα άλλως τα έτη προηγούμενης άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κατόπιν αιτήματος του οικείου Συμβολαιογραφικού Συλλόγου η ανάθεση μπορεί να γίνει και εκ περιτροπής σε όλους τους συμβολαιογράφους της ειρηνοδικειακής περιφέρειας. Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο.
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα.
Ο συμβολαιογράφος στον οποίο, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ανατέθηκαν προσωρινά τα έργα του υποθηκοφύλακα, δύναται να υποβάλει αίτηση παραίτησης στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η αποδοχή ή μη της αίτησης αυτής, καθώς και ο ορισμός νέου αναπληρωτή γίνονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ολομέλειας του οικείου Πρωτοδικείου. Ο συμβολαιογράφος στον οποίο ανατέθηκαν καθήκοντα σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δύναται να παραιτηθεί και η αποδοχή ή μη της αίτησης παραίτησής του, καθώς και ο ορισμός του επόμενου σε σειρά αρχαιότητας συμβολαιογράφου ως αναπληρωτή υποθηκοφύλακα, γίνεται από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο. Η υποβολή αίτησης παραίτησης δεν αναστέλλει την ισχύ της πράξης διορισμού».
Δ2. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟ
Από τη γραμματική ερμηνεία όσων προβλέπονται στην πρώτη παράγραφο της ως άνω διάταξης, το σχέδιο νόμου διακρίνει δύο χρονικές περιόδους για την αναπλήρωση του αποχωρούντος ειδικού άμισθου υποθηκοφύλακα.
Η πρώτη χρονική περίοδος είναι αυτή που ακολουθεί άμεσα της αποχωρήσεως ή θανάτου του υποθηκοφύλακος, κατά την οποία αναπληρώνεται από τον αρχαιότερο συμβολαιογράφο: («Μέχρις ότου αναλάβει τα καθήκοντά του ο συμβολαιογράφος που ορίστηκε με την ανωτέρω διαδικασία τη λειτουργία του υποθηκοφυλακείου αναλαμβάνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της ειρηνοδικειακής περιφέρειας με πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης ή του Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο»).
Η δεύτερη χρονική περίοδος είναι αυτή που αφού έχει διορισθεί εντελώς προσωρινά ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος, διορίζεται άλλος με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ύστερα από σύμφωνη γνώμη της ολομέλειας του αρμόδιου Πρωτοδικείου με γνώμονα την αρχαιότητα του Συμβολαιογράφου. Συνεπώς και σε αυτή την περίπτωση διορίζεται προς αναπλήρωση ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος. Η δε περίοδος αυτή εκτείνεται ως τον διορισμό ειδικού αμίσθου Υποθυκοφύλακος μετά από επιτυχία στον πανελλήνιο διαγωνισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Εις αμφότερες τις χρονικές περιόδους αναπλήρωσης προκύπτει ότι θα αναπληρώνει ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος της περιφέρειας. Επομένως δεν έχει λογική και νομική συνοχή ο διαχωρισμός σε δύο χρονικές περιόδους καθώς και στις δύο καλείται ο αρχαιότερος να αναπληρώσει, και να επωμιστεί όλες τις δυσμενείς συνέπειες της μη εύρυθμης λειτουργίας ενός μη κερδοφόρου υποθηκοφυλακείου.
Έτσι στην προκειμένη περίπτωση δεν τηρείται η από το Σύνταγμα προβλεπόμενη αρχή της αναλογικότητας, κατά την οποία η πολιτεία όφειλε να κατανείμει ισομερώς την αναπλήρωση, διότι αυτή κατ’ ουσίαν είναι ένας δυσμενής, επαχθής και οικονομικά ασύμφορος διορισμός. Βέβαια, ακόμα και αυτή την αρχή να λάμβανε υπόψη του ο συντάξας το σχέδιο νόμου, δεν επιλύεται το πρόβλημα της αναπλήρωσης, διότι το οικονομικό πρόβλημα που επιβάλλεται στον αρχαιότερο συμβολαιογράφο, απλά θα μοιραζόταν σε περισσότερους συναδέλφους, οι οποίοι λόγω των οικονομικών προβλημάτων θα αναγκάζονταν ο διαρκώς να δηλώνουν παραιτήσεις.
Δ3. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΕΚΤΕΛΩΝ ΧΡΕΗ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ
Στη συνέχεια, ορίζεται ότι «οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα».
Δηλαδή ο συντάξας το σχέδιο νόμου δηλώνει απερίφραστα ότι τα έξοδα και οι οφειλές των αμίσθων υποθηκοφυλακείων πρέπει να καταβάλλονται. Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του σχεδίου, να μην υφίστανται πλέον κλειστά υποθηκοφυλακεία αλλά να λειτουργούν με κάθε μέσο, να καταβάλλονται τα μισθώματά τους, να πληρώνονται οι υπάλληλοί τους, και να καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές αυτών.
Μάλιστα είναι το πλέον λογικό ότι τα έξοδα των υποθηκοφυλακείων πρέπει να πληρώνονται, καθώς ο εργαζόμενος που παρέχει την εργασία του πρέπει να αμείβεται και να λαμβάνει τις ασφαλιστικές του εισφορές, αλλά και ο εκμισθωτής που παρέχει το ακίνητό του για την παροχή των υπηρεσιών του υποθηκοφυλακείου έναντι ανταλλάγματος πρέπει να λαμβάνει το συμφωνηθέν μίσθωμα.
Αυτό όμως που δεν έλαβε υπόψη του ο συντάξας το σχέδιο νόμου είναι ότι εάν ένας Υποθηκοφύλακας ή εκτελών χρέη επιθυμεί να μειώσει τα έξοδα δεν δύναται, καθώς οι υπάλληλοι έχουν προσληφθεί με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης. Το μόνο που δύναται είναι είτε να μειώσει το μίσθωμα μετά από σύμφωνη γνώμη του εκμισθωτού, είτε να μετακινηθεί σε νέο μίσθιο αναλαμβάνοντας τα έξοδα μετακόμισης όλων των αρχείων το οποίο είναι βέβαιο ότι είναι δυσβάσταχτο.
Έτσι, ενώ όλοι οι πολίτες, οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι και οι εργαζόμενοι στα υποθηκοφυλακεία επιθυμούν να λυθεί το πρόβλημα της μη λειτουργίας, με αυτό το σχέδιο νόμου δεν επιλύεται το βασικό ζήτημα, που είναι η χρηματοδότηση του Υποθηκοφυλακείου. Με τη διάταξη αυτή απλά μετακινείται το πρόβλημα της χρηματοδότησης από τον αποχωρούντα υποθηκοφύλακα στον εκτελούντα χρέη συμβολαιογράφο.
Ε. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ
Ε1. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ ΕΣΌΔΩΝ ΑΥΤΟΥ
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θεσμικό πλαίσιο που καλύπτει τις παρεχόμενες από τα υποθηκοφυλακεία υπηρεσίες, τις χαρακτηρίζει ως δημόσιες υπηρεσίες. Η ελληνική πολιτεία με το σχέδιο νόμου φαίνεται να μην επιθυμεί να δει ξεκάθαρα τις δυσμενείς επιπτώσεις που επέρχονται από τη μη λειτουργία των αμίσθων υποθηκοφυλακείων, και να αναλάβει τις ευθύνες που προκύπτουν από τις συνεχώς αυξανόμενες παραιτήσεις και των αμίσθων υποθηκοφυλάκων και των εκτελούντων χρέη που τους αναπληρώνουν.
Στην υπό διαβούλευση ρύθμιση πρέπει να απαλειφθεί παντελώς η διάταξη που αναφέρει ότι ο συμβολαιογράφος που αναλαμβάνει να αναπληρώσει τον οριστικώς αποχωρούντα υποθηκοφύλακα θα ευθύνεται για τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους.
Όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή η ελληνική οικονομία, τα έσοδα των αμίσθων υποθηκοφυλακείων είναι πραγματικά χαμηλότατα, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατό να καλύπτονται οι βασικές οικονομικές ανάγκες, όπως αυτές αναλύονται στην διάταξη. Δηλαδή η ελληνική πολιτεία, γνωρίζοντας ότι μία δημόσια υπηρεσία δεν έχει έσοδα και δεν αποδίδει τις υποχρεώσεις της, επιδιώκει να μην αναλάβει την καταβολή αυτών των οικονομικών οφειλών, αλλά κατ’ ουσία με νομοθετική διάταξη επιθυμεί να επιστρατεύσει έναν ελεύθερο επαγγελματία, να αναλάβει αυτές τις οφειλές που είναι οφειλές δημόσιας υπηρεσίας, να περιορίσει κατά πολύ τις ήδη λιγοστές συμβολαιογραφικές πράξεις που εκτελεί, και χρεώνεται ο συμβολαιογράφος με την προσωπική του περιουσία για να λειτουργεί μία δημόσια υπηρεσία. Αυτό το φαινόμενο θα αναγκάσει, κάθε αρχαιότερη συμβολαιογράφο να παραιτείται από τον διορισμό για αναπλήρωση και να ζητεί να συνταξιοδοτηθεί για να μην αναλάβει τις δυσμενείς και δυσβάσταχτες οικονομικές υποχρεώσεις ενός οικονομικά κατεστραμμένου υποθηκοφυλακείου.
Με την εφαρμογή της διάταξης αυτής υφίσταται ευθεία σύγκρουση με την αρχή της εύλογης εμπιστοσύνης και της χρηστής διοίκησης, διότι η πολιτεία δεν αναλαμβάνει να καταβάλει τις μελλοντικές οφειλές για μία δημόσια υπηρεσία, αλλά μεταβιβάζει την ευθύνη σε ελεύθερο επαγγελματία. Όπως τίθεται αυτή η διάταξη, επιβάλλει αυτόματα δυσμενείς συνέπειες σε κάθε αρχαιότερο συμβολαιογράφο, καθώς αναλαμβάνει οφειλές δυσανάλογα μεγαλύτερες σε σχέση με τα έσοδα που έχουν τα υποθηκοφυλακεία.
Συνεπώς ο συμβολαιογράφος που εκτελεί χρέη υποθηκοφύλακα θα πρέπει να είναι υπεύθυνος μόνο για την απόδοση των εξόδων του υποθηκοφυλακείου ως του ποσού των μηνιαίων εισπράξεων, το δε υπόλοιπο αναλογούν ποσό οφείλει η ελληνική πολιτεία να το καταβάλλει, καθώς και αυτός ο οποίος παρέχει την εργασία του πρέπει να αμείβεται και να καταβάλλονται οι ασφαλιστικές του εισφορές, και ο εκμισθωτής που διαθέτει το ακίνητό του για την εξυπηρέτηση του δημόσιου σκοπού του υποθηκοφυλακείου πρέπει να λαμβάνει το μίσθωμα, και οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ πρέπει να πληρώνονται.
Ε2. ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΜΙΣΘΩΝ ΣΕ ΕΜΜΙΣΘΑ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΑ
Σε κάθε περίπτωση, το Συμβούλιο της Επικρατείας χαρακτηρίζει το υποθηκοφυλακείου ως αυτοτελή δημόσια υπηρεσία, ενώ οι υπάλληλοι χαρακτηρίζονται ως δικαστικοί υπάλληλοι (ΣτΕ 2573/2015). Για να είναι βιώσιμα και να λειτουργούν όλα τα υποθηκοφυλακεία της χώρας, η πολιτεία οφείλει να μετατρέψει άμεσα όλα όσα έχουν οικονομικά προβλήματα σε έμμισθα υποθηκοφυλακεία, αναλαμβάνοντας έτσι τις ουσιαστικές ευθύνες για την λειτουργία μίας δημόσιας υπηρεσίας, και διαδραματίζοντας τον ρόλο της πολιτείας που διαφυλάττει την εύρυθμη λειτουργία κάθε δημοσίου φορέα.
Ε3. ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Από την γραμματική ερμηνεία της υπό διαβούλευση διάταξης προκύπτει ότι σε κάθε περίπτωση ο αρχαιότερος συμβολαιογράφος αναλαμβάνει να αναπληρώσει τον αποχωρούντα υποθηκοφύλακα. Επειδή η ανάληψη μίας τέτοιας ευθύνης από ένα μόνο συμβολαιογράφο, και μάλιστα επαγγελματία που πλησιάζει προς την έξοδο από το επάγγελμα, φαίνεται τρομακτική. Δηλαδή η Ελληνική Πολιτεία αναθέτει μόνο στον αρχαιότερο να επωμιστεί όλα τα οικονομικά βάρη, και να παραμελήσει την εργασία του ιδίως στην εποχή αυτή που χρειάζεται μεγάλη περιφρούρηση. Δεν τηρείται η αρχή της αναλογικότητας με τον τρόπο αυτό, και οφείλει η πολιτεία να διορίζει προς αναπλήρωση εκ περιτροπής διαφορετικό Συμβολαιογράφο κάθε μήνα.
ΣΤ. ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το ουσιαστικό πρόβλημα για τη μη λειτουργία των υποθηκοφυλακείων είναι η κατακόρυφη πτώση των εσόδων τους. Εάν η πολιτεία συνεχίσει να εθελοτυφλεί, και να μην αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί ένας ελεύθερος επαγγελματίας, όπως ο συμβολαιογράφος να καλύπτει με την προσωπική του περιουσία τα έξοδα λειτουργία μίας δημόσιας υπηρεσίας, τότε θα οδηγήσει όλους τους αρχαιότερους συμβολαιογράφους σε παραίτηση, χωρίς να το θέλουν , αλλά αυτή η οδός θα αποτελεί μονόδρομο για να μην υπερχρεωθούν. Το πρόβλημα λοιπόν θα μετακυλήσει σε πιο νέους συμβολαιογράφους, οι οποίοι θα αδυνατούν κι αυτοί να ανταπεξέρχονται στα έξοδα των υποθηκοφυλακείων και θα αναγκάζονται να παραιτούνται των διορισμών τους.
Η διάταξη αυτή σε καμία περίπτωση δεν επιλύει το πρόβλημα της λειτουργίας των υποθηκοφυλακείων, αλλά αντίθετα το διαιωνίζει.
Οφείλει ο νομοθέτης να σκεφθεί σοβαρά όλα τα ατομικά και συνταγματικά δικαιώματα που θίγει στους συμβολαιογράφους που καλεί να αναπληρώσουν και κατ’ ουσίαν συντρίβει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και της επαγγελματικής τους πορείας (άρθρο 5 παρ. 1 Σ) καλώντας τους να αντικαταστήσουν ως οικονομικές οντότητες το ελληνικό κράτος.
Αθήνα, 17η Νοεμβρίου 2015
Μάριος Χ. Μπράμος
Δικηγόρος
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής
ΕΝΩΣΗ ΑΜΙΣΘΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Προτού κανείς εκφέρει άποψη με έναν τρόπο -κατά το δυνατόν ασφαλή – περί της λύσης ενός προβλήματος, οφείλει να γνωρίζει κάποια βασικά στοιχεία που το αφορούν. Θέτοντας τις κατάλληλες ερωτήσεις και αναζητώντας απαντήσεις σε αυτές θα οδηγηθεί πιθανόν στη σωστή λύση, εφόσον βεβαίως είναι αυτό που επιθυμεί. Κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις μπορεί να είναι οι ακόλουθες:
1. Πότε και γιατί γεννήθηκε ο θεσμός των Αμίσθων Υποθηκοφυλακείων;
Ξεκινώντας από το ν.δ της 15 Οκτωβρίου 1923 «περί εμμίσθων υποθηκοφυλακείων» μια σύντομη ιστορική ανάλυση της εξέλιξης του θεσμού των Υποθηκοφυλακείων επικεντρώνοντας στο αριθμητικό κριτήριο των γραφείων, απαντά στην ερώτηση γιατί και πότε ξεκίνησε η ίδρυση και λειτουργία του θεσμού των αμίσθων υποθηκοφυλακείων που εάν δεν την παρακολουθήσει κανείς δεν μπορεί με ασφάλεια να μιλήσει για αναγκαιότητα ή μη υπάρξεώς τους: Η συνθήκη της Λωζάνης οδήγησε στη μαζική ανταλλαγή των πληθυσµών ως επακόλουθο της Μικρασιατικής καταστροφής και την σηµαντική αύξηση του πληθυσµού της Ελλάδος ανάµεσα στο 1920 και το 1928- το 1923 ψηφίστηκε ο ως άνω νόμος – (από 5,5 σε 6,2 εκατομμύρια ήτοι 44,8 κατ/ Κm2 (Βαλαώρας, Β. 1939 «Το δηµογραφικόν πρόβληµα της Ελλάδος και η επίδρασις των προσφύγων»). Την περίοδο 1920-1940 οι τάσεις αστικοποίησης επιβραδύνονται σηµαντικά (ο αστικός πληθυσµός αποτελεί το 33% το 1940) για να επιταχυνθούν εκ νέου την περίοδο της κατοχής και του εµφυλίου µε αποτέλεσµα, το 1951, 38 στους 100 κατοίκους της χώρας µας να είναι εγκατεστηµένοι στα αστικά της κέντρα. Τότε είναι αρχίζει και απότμηση χωρικής αρμοδιότητα και η ίδρυση 18 αμίσθων υποθηκοφυλακείων με πρώτα αυτά του Χαλανδρίου και του Αμαρουσίου, μια απολύτως δικαιολογημένη απάντηση στην ανάγκη των καιρών.
2. Γιατί ο αριθμός των αμίσθων Υποθηκοφυλακείων αυξήθηκε;
Η επόμενη τριακονταετία χαρακτηρίζεται από τα µεγάλο κύµα της εξωτερικής και εσωτερικής µετανάστευσης/αστικοποίησης. Στην απογραφή του 1981 το 58% των κατοίκων της χώρας µας συγκεντρώνεται στα αστικά κέντρα, ιδιαίτερα δε στα Πολεοδοµικά Συγκροτήµατα Πρωτευούσης και Θεσσαλονίκης. Έκτοτε οι τάσεις εξόδου από την ύπαιθρο ατονούν και ο αστικός πληθυσµός παρουσιάζει µικρή µόνον αύξηση ανάµεσα στο 1981 και το 2001 (58% το 1981, 60% το 2001). Η άνιση κατανοµή και η χωρική υπερ-συγκέντρωσή του αντικατοπτρίζονται σαφώς και στην τελευταία απογραφή (2001), στο βαθµό που τα δύο µεγαλύτερα πολεοδοµικά συγκροτήµατα (ΠΣΠ και ΠΣΘ) συγκεντρώνουν πλέον το 36% του συνολικού πληθυσµού της Ελλάδας και µαζί µε τους όµορους δήµους στο 45% του πληθυσµού της χώρας (Β. Κοτζαµάνης 2006). Αυτός έιναι ο λόγος που διαχρονικά γεννήθηκε η ανάγκη της λειτουργίας περισσοτέρων κατ΄ αριθμό Υποθηκοφυλακείων. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την ιδιαίτερα άνιση γεωγραφική κατανοµή του πληθυσµού της (στον νοµό Αττικής π.χ που καταλαµβάνει µόλις το 3% της επιφάνειας της χώρας συγκεντρώνονται το 2001 3,8 από τα 11 εκατοµµύρια των κατοίκων της χώρας, ήτοι το 35% έναντι του 16% το 1940) (Β. Κοτζαµάνης, Ε. Ανδρουλάκη «Οι δηµογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα 1830-2007»). Μιλούμε όμως και για μια χώρα με ιδιαίτερη γεωμορφία -εκτεταμένοι οι ορεινοί όγκοι, αλλά και βραδεία η ανάπτυξη του οδικού δικτύου και της δυνατότητας μετακίνησης με μέσα μαζικών μεταφορών, πολυάριθμα νησιά- που κατέστησε αναγκαία την ίδρυση Υποθηκοφυλακείων προκειμένου να είναι δυνατή η την παροχή της υπηρεσίας του Υποθηφυλακείου σε άμεσο χρόνο. Αυτό επιβάλει η θεμελιώδης αρχή της χρονική προτεραιότητας, σύμφωνα με την οποία ο πρώτος μεταγράφων ή καταχωρών αποκτά και το δικαίωμα. Τις εξελίξεις αυτές, ορθώς ακολούθησε και η εξέλιξη του θεσμού των Υποθηκοφυλακείων, τα οποία ήταν επιλογή να λειτουργήσουν ως άμισθα, εξασφαλίζοντας στο πάντοτε πτωχό Ελληνικό Δημόσιο την απαλλαγή του από το βάρος της οργάνωσης και της πολυέξοδης διαχείρισης της λειτουργίας μίας επιπλέον δημόσιας υπηρεσίας, η οποία επί δύο σχεδόν αιώνες με ομαλότητα τροφοδότησε με χρήμα τα Ταμεία του Δημοσίου.
3. Γιατί τα άμισθα Υποθηκοφυλακεία αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα;
Οι μετέπειτα νομοθετικές ρυθμίσεις από την πλευρά της πολιτείας παρακολούθησαν τις ανάγκες της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου, προσαρμόζοντας την νομοθεσία που διέπει την λειτουργία των υποθηκοφυλακείων στις ανάγκες των καιρών (νέες μορφές συμβάσεων, όπως χρηματοδοτικές μισθώσεις, δημιουργία και τήρηση του θεσμού του πλασματικού ενεχύρου, διοικητικές πράξεις απαλλοτρίωσης, πράξεις εφαρμογής για ένταξη περιοχών στο σχέδιο πόλεως, αναλογισμοί, ρυμοτομίες κλπ) και ένα πολυάριθμο κατάλογο επενδυτικών νόμων, οι οποίοι όμως, εσφαλμένως, στο όνομα της επένδυσης και προσδοκώμενης διαχρονικά ανάπτυξης συνέβαλαν συστηματικά στην τεράστια απώλεια προσόδων για το Ελληνικό Κράτος και στην εκ του αποτελέσματος κρινόμενη θαλασσοεπιδοτημένη και χιλιοδανεισμένη οικονομική ανάπτυξη και επενδυτική πολιτική του τόπου. Στην συντριπτική δε πλειοψηφία αυτών των νόμων και διατάξεων, ο άμισθος υποθηκοφύλακας ο οποίος φέρει πλήρη και προσωπική ευθύνη σύμφωνα με τον Αστικό μας Κώδικα, προβλέφθηκε να μην λαμβάνει οιαδήποτε αμοιβή, έχοντας όμως ήδη ανειλημμένη την ευθύνη για τεραστίου ύψους χρηματικά ποσά και χωρίς κανείς και ποτέ να σκεφτεί ότι πίσω από την φράση «άμισθος υποθηκοφύλακας» υπάρχει και μία ολόκληρη υπηρεσία, δηλαδή το Υποθηκοφυλακείο του οποίου προΐσταται, με έξοδα στέγασης, συντήρησης, προμήθεια αναγκαίου εξοπλισμού, πάγια έξοδα λειτουργίας και, πρωτίστως, με μικρότερο ή μεγαλύτερο αριθμό υπαλλήλων οι οποίοι τελούν σε σχέση ιδιωτικού δικαίου με τον υποθηκοφύλακα, δηλαδή προσελήφθησαν και αμείβονται ως ιδιωτικοί υπάλληλοι. Από τα ίδια ως άνω χρήματα δηλαδή από ένα ελάχιστο κομμάτι του κατ΄ όνομα μόνο αναλογικού «δικαιώματος υποθηκοφύλακα», αμείβεται ο άμισθος υποθηκοφύλακας, επιφορτισμένος με την ευθύνη και λειτουργία μια δημόσιας υπηρεσίας – όχι μιας ιδιωτικής επιχείρησης- ασκώντας κατά το νόμο δημόσιο λειτούργημα και όχι ελεύθερο επάγγελμα, σε στενό και ιδιαιτέρως αυστηρό νομικό πλαίσιο και χωρίς την δυνατότητα ανάληψης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και δράσης. Από το ίδιο όμως ως άνω εισπραττόμενο δικαίωμα αμείβονται και οι υπάλληλοι του Άμισθου Υποθηκοφύλακα. Εάν αυτό το ποσόν επαρκεί, δεν γεννάται ζήτημα. Εάν περισσεύει, το ποσόν που περισσεύει αποδίδεται στο Ελληνικό Δημόσιο. Εάν δεν επαρκεί, κάπως θα πρέπει αυτό να καλυφθεί εφόσον βάσει συλλογικής συμβάσεως εργασίας -διετούς σήμερα διάρκειας, την οποία απεφάσισε ο ΟΜΕΔ, για τις προβλέψεις της οποίας είναι ευχερές να ενημερωθεί οιοσδήποτε- οι υπάλληλοι πρέπει να αμειφθούν ή να αποζημιωθούν. Επιπλέον η ΚΥΑ Οικονομικών Εργασίας και κοινωνικής ασφαλίσεως –Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 37480/4.5.2012, η οποία μάλιστα εκρίθη ως συνταγματική από το ΣτΕ, έθεσε ως προϋπόθεση την εργασία των υπαλλήλων των υποθηκοφυλακείων σε πλήρες ωράριο, αφαιρώντας δηλαδή το διευθυντικό δικαίωμα από τον εργοδότη άμισθο υποθηκοφύλακα και επιβάλλοντάς του το ακατόρθωτο, δηλαδή να λειτουργεί την υπηρεσία ωσάν να υπήρχαν τα αναγκαία για την λειτουργία της χρήματα, ενώ στην πραγματικότητα και στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν. Εφόσον, λοιπόν, το Δημόσιο διά των συναρμοδίων Υπουργών του επενέβη και ρύθμισε εξαιρετικά για την εργασιακή σχέση του Υποθηκοφύλακα και των υπαλλήλων του Υποθηκοφυλακείου, οφείλει να καλύψει εκείνο, δηλαδή το Δημόσιο, το ελλείπον των ως άνω καταβολών μισθών και δικαιωμάτων αποζημίωσης κλπ όταν αυτά δεν επαρκούν. Διότι που ακούστηκε ξανά να χορηγεί ιδιώτης την δημόσια υπηρεσία υποχρεωτικώς και παρά την θέλησή του; Ρητορικό το ερώτημα. Και διότι χρήματα μπορεί να μην υπάρχουν, ωστόσο οι ευθύνες και το πεδίο ελέγχου του Υποθηκοφύλακα, έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το εργασιακό αντικείμενο διαρκώς να αυξάνεται ενώ τα έσοδα διαρκώς μειώνονται. Ήδη η πτώση στην αγορά κατοικίας μόνο υπερβαίνει το 50% με την υποχώρηση των τιμών να καταγράφεται εντονότερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα: -40,4% και Θεσσαλονίκη: -42,2%) έναντι των άλλων μεγάλων πόλεων (-36,0%) και των λοιπών περιοχών (-33,4%), καθώς και για τα μεγαλύτερου εμβαδού ακίνητα στις σχετικά ακριβότερες περιοχές της χώρας (Έκθεση Τράπεζας της Ελλάδος Ιουνίου 2015) με την υπερφορολόγηση, την παντελή απουσία των τραπεζών από την χρηματοδότηση των συναλλαγών επί των ακινήτων και την ραγδαία αύξηση των κόκκινων δανείων να δημιουργούν το πλέον ευνοϊκό κλίμα για περαιτέρω πτώση της κτηματαγοράς. Αυτό λοιπόν αυτομάτως σημαίνει ότι με την παρούσα κατάσταση αλλά και την αναμενόμενη έτι περαιτέρω μείωση των συναλλαγών επί των ακινήτων, το οικονομικό πρόβλημα θα επιδεινωθεί, άρα και το ζήτημα του κατά πόσο μπορεί κανείς να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα πρέπει να εξετασθεί με μεγάλη προσοχή.
4. Γιατί δεν επιτρέπεται η επί μακρόν αναπλήρωση του Άμισθου Υποθηκοφύλακα από συμβολαιογράφο;
Σύμφωνα με το άρθρο 92 παρ. 5 του Συντάγματος, ο άμισθος Υποθηκοφύλακας αποχωρεί υποχρεωτικώς άμα τη συμπληρώσει του 70ου έτους της ηλικίας του. Σύμφωνα δε με το άρθρο 13 παρ. 2 του Ν. 2993/2002, ως ισχύει σήμερα, οι κενές θέσεις των αμίσθων υποθηκοφυλακείων καλύπτονται με πανελλήνιο διαγωνισμό, ο οποίος προκηρύσσεται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης που εκδίδεται εντός του πρώτου τετραμήνου κάθε έτους. Ωστόσο οι εξετάσεις για τον διορισμό υποθηκοφυλάκων αναιτιολόγητα δεν προκηρύσσονται επί μία πενταετία, αντίθετα προς τον ίδιο το νόμο, αλλά και την υπ’ αριθμ. 174/2013 γνωμοδότησή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το τελευταίο (Τμήμα Ε΄), κατόπιν σχετικού ερωτήματος του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Αντ. Ρουπακιώτη, ομοφώνως γνωμοδότησε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 13 του Ν. 2993/2002, το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει υποχρέωση να προκηρύξει διαγωνισμό για την πλήρωση των κενών θέσεων αμίσθων υποθηκοφυλάκων εντός του έτους που έπεται της κένωσης των θέσεων. Έτσι έως και σήμερα σαράντα (40) και πλέον υποθηκοφυλακεία (μεταξύ των οποίων πολλά μεγάλα Υποθηκοφυλακεία της Αττικής όπως της Ελευσίνας, του Ζωγράφου, της Ν. Ιωνίας, του Περιστερίου, των Αχαρνών, της Κηφισιάς, αλλά και περιφερειακών), όπου δεν έχει διοριστεί υποθηκοφύλακας, ασκούν χρέη υποθηκοφύλακα αναπληρωτές συμβολαιογράφοι, παρά το γεγονός ότι το ΝΣΚ στην ως άνω γνωμοδότησή του έκρινε ότι «η νομοθετική πρόβλεψη της αναπλήρωσης του υποθηκοφύλακα από συμβολαιογράφο αποσκοπεί στην πρόσκαιρη κάλυψη ενός αιφνιδίως προκύψαντος κενού και μόνο. Ο αναπληρωτής δεν διαθέτει κατά τεκμήριο την απαραίτητη κατάρτιση και αναγκαία εξειδίκευση, προκειμένου να μπορεί να ανταποκρίνεται με επιτυχία στις πολλαπλές και δύσκολες υποχρεώσεις του Υποθηκοφύλακα με συνέπεια να διακυβεύεται άμεσα και διαρκώς η ασφάλεια των συναλλαγών και η δημόσια πίστη των εγγραφών και μεταγραφών….»
Συμβαίνει, λοιπόν, ο αναπληρωτής συμβολαιογράφος λαμβάνοντας εντολή από πελάτες του για σύνταξη συμβολαίων επ’ αμοιβή, να κρίνει εν συνεχεία ο ίδιος με την ιδιότητα του αναπληρωτή Υποθηκοφύλακα εάν πληρούν τις προϋποθέσεις της μεταγραφής ή καταχώρησης στο υποθηκοφυλακείο, προκύπτει δηλαδή προφανής σύγχυση καθηκόντων και σύγκρουση συμφερόντων, εφόσον η ιδιότητα του ελεγχόμενου και του ελέγχοντος συγκεντρώνονται στο ίδιο πρόσωπο. Ταυτόχρονα δε δημιουργούνται συχνά συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συμβολαιογράφων της περιφερείας του εκάστοτε υποθηκοφυλακείου, δεδομένου ότι ο συμβολαιογράφος πού ενεργεί ως αναπληρωτής υποθηκοφύλακας βρίσκεται σε δεσπόζουσα θέση έναντι των άλλων συναδέλφων του, οι οποίοι δεν μπορούν οι ίδιοι να εξασφαλίσουν στον πελάτη τους τη μεταγραφή των συμβολαίων τους.
Η ως άνω σύγκρουση καθήκοντος ισχύει και για τους συμβολαιογράφους που προϊστανται μη ειδικών αμίσθων υποθηκοφυλακείων.
Εξάλλου πληθαίνουν οι περιπτώσεις Υποθηκοφυλακείων άνευ υποθηκοφύλακα ή Προϊσταμένου Κτηματολογικού Γραφείου, όπου κανείς συμβολαιογράφος δεν δέχεται να αναλάβει καθήκοντα αναπληρωτού Υποθηκοφύλακα με συνέπεια να γεννάται άμεσο ζήτημα για την έγκαιρη και νόμιμη μεταγραφή, εγγραφή και καταχώριση σε αυτά τα υποθηκοφυλακεία.
Η κατάργηση της χρονικής προθεσμίας της προκήρυξης των εξετάσεων εντός του πρώτου τετραμήνου εκάστου έτους, εκτός από το να πολλαπλασιάζει τα προβλήματα και να θέτει ένα άλλοθι στον εκάστοτε κ. Υπουργό της Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την αντίθετη με το νόμο σύμφωνα με το ΝΣΚ ενέργεια της ήδη μη προκήρυξης επί πέντε έτη του διαγωνισμού, δεν εξυπηρετεί σε τίποτε απολύτως. Αντιθέτως αφήνει έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς και θεωρητικά ένα μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας, έρμαιο της αδιαφορίας των αρμοδίων πολιτικών αρχόντων.
5. Ποια μπορεί να είναι η λύση του προβλήματος;
Μια πρώτη λύση και άμεσα υλοποιήσιμη είναι η κατάργηση των μη ειδικών αμίσθων υποθηκοφυλακείων και η συνένωσή τους με τα όμορα ειδικά άμισθα.
Το αυτό μπορεί να ισχύσει και για τα χηρεύοντα ήδη «ακέφαλα» άμισθα υποθηκοφυλακεία που αναπληρώνονται από συμβολαιογράφους, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά έχουν την οικονομική δυνατότητα να σηκώσουν το βάρος του προσωπικού που τυχόν έχει το «ακέφαλο» ειδικό άμισθο υποθηκοφυλακείο και μάλιστα αφού συνυπολογιστεί και ένα επιπλέον ποσοστό μείωσης των συναλλαγών σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις της Tράπεζας της Ελλάδος.
Άμεση επανεξέταση όλων των ατελειών που αφορoύν στα –κατ’ όνομα επαναλαμβάνουμε και τονίζουμε- δικαιώματα Υποθηκοφύλακα από τα οποία συντηρούνται τα Υποθηκοφυλακεία.
Μελετημένη και με κοινωνικό πρόσημο αύξηση των παγίων δικαιωμάτων μεταγραφόμενων και καταχωριζόμενων πράξεων. Σημειωτέον ότι τα πάγια δικαιώματα των υποθηκοφυλακείων -τα περισσότερα των οποίων ορίζονται σε δραχμές- δεν έχουν μεταβληθεί εδώ και δεκαετίες.
Εισαγωγή παγίου δικαιώματος για διορθώσεις γεωμετρικών στοιχείων και διορθώσεις προδήλου σφάλματος στα λειτουργούντα κτηματολογικά γραφεία εφόσον πρόκειται για υπηρεσία που σήμερα οι υποθηκοφύλακες προσφέρουν αμισθί για λάθη ή παραλείψεις που οφείλονται είτε στους δηλούντες τα δικαιώματά τους στο Κτηματολόγιο ιδιώτες είτε στους αναδόχους μελετητές.
Κατάργηση της τριμηνιαίας απόδοσης των δικαιωμάτων στο Ελληνικό Δημόσιο και υποβολή ετήσιας εκκαθαριστικής δήλωσης, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να απορροφηθεί η ζημία ενός χρονικού διαστήματος ενός ή περισσοτέρων μηνών μέσα στο έτος -όπως συνέβη στην περίπτωση της εισαγωγής του φόρου υπεραξίας κατά το πρώτο τετράμηνο του 2014, οπότε σχεδόν δεν πραγματοποιούνταν συναλλαγές, ή με την εφαρμογή των capital controls του τρέχοντος έτους – και παράλληλα θέσπιση της δυνατότητας μεταφοράς της ζημίας χρήσης ενός έτους στο επόμενο, εφόσον πρόκειται για Δημόσια υπηρεσία, η οποία έχει συνέχεια στην λειτουργία της και πρέπει να εργάζεται απρόσκοπτα.
Να επιτραπεί η άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος αναφορικά με την εφαρμογή μειωμένου ωραρίου και εκ περιτροπής εργασίας, προκειμένου να αποφευχθεί ή έστω να μειωθεί το φαινόμενο της απόλυσης υπαλλήλων σε περιπτώσεις είτε παροδικής είτε μόνιμης οικονομικής αδυναμίας τήρησης πλήρους ωραρίου εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση, εάν παρά την λήψη των ανωτέρω μέτρων προκύπτει έλλειμμα, να γίνεται συμπλήρωση του ελλείμματος που προκύπτει από την λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου από το Δημόσιο.
Στην πιθανή απάντηση ότι αυτή η ρύθμιση ανταποκρίνεται στην μελλοντική μετατροπή των μεταβατικών σε οριστικά Κτηματολογικά γραφεία, γνωρίζουν οι ιθύνοντες ότι το έργο του Κτηματολογίου έχει μεγάλο μέλλον μπροστά του εωσότου ολοκληρωθεί και ότι κανείς πρέπει να αντιμετωπίζει τα τρέχοντα ζητήματα και όχι μελλοντικές και αβέβαιες καταστάσεις. Όταν το έργο του Κτηματολογίου θα έχει έρθει σε ένα ικανό και αντιπροσωπευτικό για τον θεσμό σημείο, θα γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις της πλήρους και οριστικής μετάβασης στον νέο θεσμό, οι οποίες εξάλλου ήδη έχουν προβλεφθεί από τον νομοθέτη. Ας μην παραλείπουμε όμως το γεγονός ότι η πρόοδος που έχει ήδη σημειωθεί στο έργο του Κτηματολογίου οφείλεται στο μεγαλύτερό του ποσοστό στην λειτουργία των μεταβατικών κτηματολογικών γραφείων που λειτουργούν με την ευθύνη των Υποθηκοφυλάκων και την εργασία των υπαλλήλων του Υποθηκοφυλακείου. Στην Ελλάδα έχει έως σήμερα κτηματογραφηθεί ποσοστό μικρότερο του 10% της συνολικής επιφάνειας της χώρας και το έργο του Κτηματολογίου θεωρείται από τους όλους αλλά και από τους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές έργο αιχμής και ανάπτυξης της χώρας. Ωστόσο το κτηματολόγιο στηρίζεται στο αρχείο του Υποθηκοφυλακείου και στην έκδοση των αναγκαίων πιστοποιητικών από αυτό προκειμένου για την συγκέντρωση των αναγκαίων στοιχείων ώστε να πραγματοποιηθούν οι αρχικές εγγραφές, αλλά και οι αναγκαίες διορθώσεις στα μεταβατικά κτηματολογικά γραφεία στηρίζονται στο Υποθηκοφυλακείο και βεβαίως η ασφάλεια των συναλλαγών μόνο από τα Υποθηκοφυλακεία σήμερα είναι δυνατόν να εξασφαλισθεί. Το κυριότερο- ελλείψει περιουσιολογίου- το Ελληνικό Δημόσιο ενημερώνεται για τους οφειλέτες του μόνο μέσω των πιστοποιητικών που εκδίδονται από τα Υποθηκοφυλακεία- μία υπηρεσία που παρέχεται χωρίς την καταβολή χρημάτων, ήτοι ανέξοδα εντελώς, από τον Υποθηκοφύλακα και το προσωπικό του.
Το καθεστώς των Άμισθων Υποθηκοφυλακείων και ο θεσμός του άμισθου υποθηκοφύλακα απαλλάσσει το δημόσιο από κάθε ευθύνη λειτουργική και μισθολογική. Το ελληνικό δημόσιο ευθύνεται μόνο για τα Έμμισθα Υποθηκοφυλακεία!!
Τα Άμισθα Υποθηκοφυλακεία είναι ένα πελατειακό μόρφωμα!! Συντηρείται χρόνια τώρα σε βάρος των Ελλήνων πολιτών και των υπαλλήλων των Αμίσθων Υποθηκοφυλακείων!!
Η προτεινόμενη διάταξη έχει ως μοναδικό σκοπό να συνεχιστεί το μπάλωμα των αναπληρώσεων στα ειδικά άμισθα υποθηκοφυλακεία. Ταυτόχρονα η κατάτμηση της ενιαίας ετήσιας χρήσης σε τρίμηνα δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα και ταυτόχρονα αντίκειται στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας περί ενιαίας ετήσιας χρήσης.
Είναι καιρός να σταματήσει ο εμπαιγμός και να δοθεί ΕΠΙΣΗΜΩΣ μια ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
1. Ποιος είναι τελικά υπεύθυνος για την καταβολή αποζημιώσεων σε περίπτωση συνταξιοδότησης ή απόλυσης εργαζομένου, ποιος είναι τελικά υπεύθυνος για την καταβολή μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών.
2. Μπορεί να υπάρχει απλήρωτη εργασία (δηλαδή αναγκαστική εργασία από τους υπαλλήλους) επειδή το ένα τρίμηνο έχει εισπράξεις και το προηγούμενο ή το επόμενο τρίμηνο δεν επαρκούν οι εισπράξεις. Έχουμε μπλέξει ήδη 3 αναπληρωτές στο παράδειγμα μας και κανένας δεν φέρει ευθύνη για τίποτα, ούτε και το δημόσιο φυσικά.
3. Η διάταξη είναι απολύτως φωτογραφική και προσπαθεί ανεπιτυχώς να επιλύσει το πρόβλημα αναπλήρωσης 2-3 υποθηκοφυλακείων αφού ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ δεν θέλει να αναλάβει αναπληρωτής, με το δέλεαρ ότι η ευθύνη του αναπληρωτή αρχίζει και τελειώνει σε ένα τρίμηνο.
Εμείς αναμένουμε με ενδιαφέρον την επίσημη τοποθέτηση για την συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 48, των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων, των Δικηγορικών Συλλόγων και των Συλλόγων Δικαστικών Επιμελητών.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ [ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ «ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ» ]ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ,ΚΡΥΒΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΧΑΛΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΕ «ΤΡΙΤΟΥΣ».ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ Τ Ω Ρ Α,ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1941[!!!!!!!!!!!!!!!],ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ…ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΟΤΙ ΤΑ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΜΙΣΘΑ- ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, ΝΑΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ Η ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΙ ΑΠΟΔΙΔΕΙ.ΤΕΛΟΣ ΑΣ ΜΗΝ «ΔΙΟΡΘΟΘΟΥΝ» ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΓΚΛΗΜΑ…..
Είναι από τις λίγες φορές που συμμετέχω σε διαβούλευση και δεν υπάρχει ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ που να αναφέρει το σκοπό του νομοθέτη για κάθε άρθρο.
Σε κάθε περίπτωση η συγκεκριμένη διάταξη είναι προδήλως φωτογραφική και αναφέρεται σε 2-3 υποθηκοφυλακεία που κανένας συμβολαιογράφος δεν θέλει να αναλάβει, λόγω προηγουμένων προβλημάτων (πχ. Υποθ/κειο Πύργου). Άν πάρουμε έναν «φτωχό» και τον διαιρέσουμε στα τέσσερα δεν λύνουμε το πρόβλημα ούτε βεβαίως άν διαιρέσουμε τα έσοδα – έξοδα του έτους (που δεν υπάρχουν) σε 4 τρίμηνα θα λύσουμε το πρόβλημα. Η κείμενη νομοθεσία καθορίζει σαφώς ότι σε κάθε περίπτωση η οικονομική χρήση είναι ετήσια και έτσι υπολογίζεται. Που είναι λοιπόν η πρόβλεψη ότι το Υποθηκοφυλακείο έχει συνέχεια, από ποιον θα διεκδικήσει τα δικαιώματά του ο απλήρωτος εργαζόμενος. Το χειρότερο είναι ότι η διάταξη μπορεί να υποκρύπτει και άλλα σοβαρότερα προβλήματα, πχ συμβολαιογράφος να αναλάβει για ένα τρίμηνο να «επιδοτήσει» την λειτουργία ενός υποθηκοφυλακείου ως αναπληρωτής και ταυτόχρονα να «ξεφορτωθεί» μεταγράφοντας ότι συμβόλαιο έχει στο συρτάρι του, που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα μεταγραφόνταν ΠΟΤΕ. Επίσης να δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνισμό με άλλους συμβολαιογράφους στην ίδια περιοχή, βεβαίως η διάταξη το λύνει αυτό διότι μέσω της εκ περιτροπής «αναπλήρωσης» ΟΛΟΙ οι συμβολαιογράφοι θα είναι ευτυχείς αφού ΟΛΟΙ θα συμμετέχουν στα οφέλη. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΗΜΙΜΕΤΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ.
Τελικα ολοι συμφωνούν (με μικρές διαφοροποιήσεις) οτι η μονη λύση ειναι η συγχώνευση και η εμμισθοποιηση. Οι εργαζόμενοι στα υποθηκοφυλακεια, οι συμβολαιογράφοι και γιατι οχι και άμισθοι υποθηκοφυλακες (αυτοί των μικρών υποθηκοφυλακειων που Φυτοζωούν ) αγωνιούν για την αποφαση που τελικα θα παρει το υπουργειο. Γιατι να μην ακούσει το υπουργειο την κραυγή αγωνίας των που διατυπώνεται στη διαβουλευση ; Δεν πρόκειται για ανθρώπους με μεγαλοσυμφέροντα αλλα για μεροκαματιάρηδες που θέλουν να σώσουν το ψωμί της οικογένειας των. Άλλωστε μιλούν με τη γλωσσα της λογικής και του δημοσίου συμφέροντος γιατι ειναι προς το συμφέρον του δημοσίου τοσο οικονομικά οσο και λειτουργικά.
Ας γινει μια οικονομοτεχνική μελέτη και θα διαπιστωθεί ποσά χρήματα ετησίως εχει απώλεια το δημοσιο απο την επιμονη του να διατηρεί αυτο το διάτρητο καθεστώς των αμισθων υποθ/κειων.
Παρ.4 Αρθρου 5.»Οι Συμ/φοι που εκτελούν έργα Υποθ/κα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους εάν παραιτηθούν αναλαμβάνει ο αρχαιότερος κ.ο.κ εκ περιτροπής»
Στις περιπτώσεις όπου λειτουργεί Υποθ/κείο και Κτηματολογικό γραφείο με έναν μόνο υπάλληλο και με παραιτηθέντα αναπληρωτή Συμ/φο (διότι ουδείς παραμένει πέραν μικρού χρονικού διαστήματος) και πρέπει να εκδοθούν Αποφάσεις Προίσταμένου Κ.Γ, Διορθώσεις γεωμετρικών στοιχείων κ.λ.π που απαιτείται εξειδικευμένη γνώση και εφ΄ όσον οι εκ περιτροπής Συμ/φοι δεν κατέχουν τις γνώσεις αυτές, δεν διαθέτουν χρόνο και ούτε είναι υποχρεωμένοι, ζητάει ο συναλασσόμενος πολίτης την ευθύνη από τον υπάλληλο, ο οποίος έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια των ευθυνών του δίνοντας μάχες με σώμα και ψυχή για την επιβίωση του γραφείου του, τις περισσότερες φορές απλήρωτος , γυμνός και μετέωρος.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΩΝ ΣΕ ΕΜΜΙΣΘΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΑ και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ.Υποτιθεται οτι πασχιζουμε για την μειωση του κοστους των μεταβιβασεων.Πως ομως θα μειωθει το κόστος αυτο ,οταν ο πολιτης πρεπει να πληρωσει και εξοδα μεταγραφης στα υποθηκοφυλακεια και αντιστοιχα στα κτηματολογια?? Μέχρι το 1993 το υποθηκοφυλακειο Θεσσαλονικης που ειναι εμμισθο δεν εισέπρατε δικαιωματα μεταγραφης .
Η εκ περιτροπής αναπλήρωση επιβάλλεται σε όσα γραφεία έχουν «ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ» . Εξαναγκασμός αναπλήρωσης. Που ειναι ο συμβολαιογραφικής σύλλογος!
Γνωρίζετε πως γινεται εκκαθάριση ανα τρίμηνο και σε ετήσια βάση με το πλεονέκτημα αν υπάρχει έλλειμα σε κάποιο τρίμηνο να μπορεί ο υποθ/κας να τ αναζητήσει σε επόμενα τρίμηνα απο πιθανό πλεόνασμα η στο τέλος του διαχειριστικού έτους προκειμένου να καλύψει τα έξοδα που τον βαρύνουν?
Δουλεύουμε τα δημοσια γραφεία, οι πολίτες εξυπηρετούνται χωρις ταλαιπωρία, το δημόσιο εισπράττει το 3/00, το κτηματολογιο το 1/00 όπως και το τότε Ταχδικ( δημόσιο) και οι υπάλληλοι είμαστε απλήρωτοι και εξαθλιωμένοι , το πρόβλημα στα γραφεία έχει να κανει με τη βιωσημοτητα! Ειναι οικονομικό! Χρειάζεται εξορθολογισμός στα υποθηκοφυλακεια. Πάρτε τον απόλυτο έλεγχο στα χέρια σας και μη το μοιράζεται σε ιδιώτες!! Έχετε ευθύνη. Δίνουμε άδεια άνευ αποδοχών για να πληρωθούν τα ενοίκια, η ΔΕΗ και ολα τα λειτουργικά έξοδα. Τα χηρευοντα ειναι περίπου 60 . Καλείστε να αναλάβετε τις ευθύνες σας γι αυτο που δημιούργησε η πολιτια όταν μοίρασε 400 υποθηκοφυλακεια σ όλη την Ελλάδα. Μαζέψτε τα γραφεία και το δημόσιο χρήμα!
Θεωρώ ότι η ανάθεση των καθηκόντων του Υποθηκοφύλακα έστω και προσωρινώς σε οποιονδήποτε συμβολαιογράφο θα δημιουργήσει λειτουργικά προβλήματα σε όλους τους συμβολαιογράφους λόγω του έντονου ανταγωνισμού που θα προκαλέσει ειδικά την παρούσα εποχή της ύφεσης . Το να ελέγχει ο ένας τη δουλειά και τους πελάτες του άλλου μόνο και μόνο προκειμένου να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στο Υποθηκοφυλακείο Πύργου Ηλείας στην οικονομική δικαιοδοσία του ιδιώτη δεν είναι λύση και θα προκαλέσει προβλήματα συν τω χρόνω. Ήδη στη συμβολαιογραφία έχει προστεθεί ένα τεράστιο κεφάλαιο εργασίας που τροφοδοτεί τα δημόσια έσοδα (ΕΝΦΙΑ) και οφείλουμε να επικεντρωθούμε σε αυτό και σε όλες τις νέες εξελίξεις (ηλεκτρονική υποβολή δηλώσεων στο Τμήμα Κεφαλαίου κοκ) , είναι ανθρωπίνως αδύνατον για έναν σωστό επαγγελματία συμβολαιογράφο να αναλάβει και το Υποθηκοφυλακείο και την κτηματογράφηση και να τα διεκπεραιώσει όλα σωστά τη στιγμή που η ανεργία σε άλλους τομείς νομικών (πχ δικηγόροι) καλπάζει.
Ειναι τοσο πολύπλοκο το θέμα της αναπλήρωσης που δεν αρκεί η θεσμοθέτηση του ορίου των υποχρεώσεων του αναπληρωτή συμβολαιογράφου. Αναφέρω κάποιες περιπτώσεις για τις οποιες δεν βλεπω πως μπορει ο συμβολαιογραφος να απαλλαγεί των υποχρεώσεων του ως ελεύθερος επαγγελματίας. Πχ Μισθωτής του γραφείου θα ειναι ο αναπληρωτής και αυτος ειναι υπόλογος έναντι του εκμισθωτή για την καταβολή του ενοικίου. Οι λογαριασμοί ΔΕΗ, νερού, τηλεφώνου ειναι υποχρεωτικά στο ονομα του. Το ιδιο οι μισθοί του προσωπικού, οι ασφαλιστικές εισφορές, τα εξοδα συντήρησης ηλεκτρονικού εξοπλισμού και η αγορά γραφικής ύλης. Εργοδότης είτε το θέλει είτε οχι θα ειναι ο ίδιος και αυτόν βαρύνουν τα παντα. Με τη ρύθμιση που ζητείται τι υπονοείται ; Οτι για τις διάφορες που θα προκύψουν υπόλογο θα ειναι το δημοσιο ; Δηλαδή θα τα καταβάλει ο ίδιος (δεν μπορει να κάνει διαφορετικά ) και στη συνέχεια θα τα αναζητά απο το δημοσιο ; Εδώ λεμε ζήσε ΜΑΗ μου να φας τριφύλλι !!! Κι αν αυτο περάσει στη διάταξη μηπως μπορει κάποιος να υπολογίσει ποσά χρόνια θα περιμένει ; Αλλα αν πρεπει να γίνουν όλα αυτά γιατι να μην αναλάβει το δημοσιο τα παντα ( να κάνει έμμισθο το υποθ/κειο ) κι αν θέλει να αναπληρώνεται ο έμμισθος Υποθηκοφυλακας απο συμβολαιογράφο ( προβλέπεται κατα τον ιδιο τροπο και η αναπλήρωση έμμισθου υποθηκοφύλακα) στον οποίο και θα καταβάλει ως αποζημίωση τον αναλογούντα μισθό του προϊσταμένου έμμισθου υποθ/κειου.
Ειναι άξιο απορίας που βρίσκονται τα θεσμικά όργανα των συμβολαιογράφων ! Ούτε μια παρέμβαση για ενα τέτοιο κρίσιμο θέμα ; Αφήνουν μόνους τους τους συναδέλφους να βγάλουν το φίδι απο την τρύπα ;
Ως άμισθη υποθηκοφύλακας από το 2009, έπειτα από επιτυχή συμμετοχή μου στον -έως τότε ετησίως διενεργούμενο- πανελλήνιο διαγωνισμό, θεωρώ ανεπίτρεπτη αφενός μεν τη μη προκήρυξη διαγωνισμού για την κάλυψη κενών θέσεων αμίσθων υποθηκοφυλάκων εδώ και 5 έτη, αφετέρου δε την αναπλήρωση των δεκάδων πλέον κενών θέσεων από συμβολαιογράφο με μοναδικό κριτήριο την αρχαιότητα αυτού. Σε μία εποχή που η αξιολόγηση θα έπρεπε να είναι ζητούμενο σε όλο το φάσμα της δημόσιας λειτουργίας, εδώ και 5 χρόνια το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει καταργήσει -de facto και παρά το νόμο- τη διαδικασία του διαγωνισμού, η οποία εξασφάλιζε την είσοδο στο επάγγελμα νέων νομικών αποδεδειγμένων γνώσεων και κατάρτισης, χωρίς παράλληλα να έχει προσχωρήσει σε συγχωνεύσεις γραφείων, και «ανέχεται» καθ’ όλο αυτό το διάστημα τη λειτουργία αμίσθων υποθηκοφυλακείων με προϊστάμενο τον συμβολαιογράφο που τυγχάνει να είναι ο αρχαιότερος της περιοχής. «Ανέχεται» εν ολίγοις το Υπουργείο, αλλά και θεσμοθετεί ακόμη περαιτέρω με την προτεινόμενη διάταξη, τη δραστηριοποίηση ενός επαγγελματία σε δύο επαγγέλματα ταυτόχρονα, γεγονός που φαντάζει ακόμη πιο εξωφρενικό όταν αναλογισθεί κανείς τη σύγκρουση καθηκόντων που γεννάται: ο συμβολαιογράφος εκτελών χρέη υποθηκοφύλακα ελέγχει και μεταγράφει και τα δικά του συμβόλαια!
Κατά τη γνώμη μου, αλλά και όπως επιτάσσει η κοινή λογική, η αναπλήρωση υποθηκοφύλακα από συμβολαιογράφο είναι προβληματική ούτως ή άλλως, όπως άλλωστε και η λειτουργία μη ειδικών αμίσθων υποθηκοφυλακείων (δηλ. συμβολαιογράφων που ταυτόχρονα τηρούν και αρχείο υποθηκοφυλακείου και ενεργούν υπό διττή ιδιότητα). Πρόκειται για δύο διακριτές λειτουργίες με διαφορετικές απαιτήσεις, καθήκοντα και ευθύνες και αποτελεί απαράδεκτο αναχρονισμό η διατήρηση διατάξεων…προπολεμικών και η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυσή τους με απίθανες προβλέψεις όπως λ.χ. η προτεινόμενη «εκ περιτροπής» αναπλήρωση με αναρίθμητα προβλήματα που άπτονται της φορολογικής, εργατικής νομοθεσίας κλπ. Είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τα ζητήματα λειτουργίας του γραφείου, κυρίως δε με τα εργασιακά, όταν αναλαμβάνει για 3 μήνες και μετά άλλος;
Ανεξάρτητα όμως από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την αναπλήρωση καθεαυτή, είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι αυτή προβλέφθηκε ως προσωρινή λύση μέχρι τον ορισμό υποθηκοφύλακα, σύμφωνα δε με πρόσφατη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. (174/2013), ο εύλογος χρόνος διάρκειας αυτής δε δύναται να ξεπερνά το ένα έτος.
Εν τούτοις παρατηρείται το φαινόμενο η αναπλήρωση σε πολλά υποθηκοφυλακεία να διαρκεί εδώ και πολλά έτη με τα γνωστά σε όλους φαινόμενα:
Στα μεν οικονομικά βιώσιμα γραφεία (πολύ λίγα πλέον) ο συμβολαιογράφος που έτυχε να είναι ο αρχαιότερος αποκτά ένα δεύτερο επάγγελμα με τις «ευλογίες» του Υπουργείου, ασκώντας παράλληλα αθέμιτο ανταγωνισμό στους συναδέλφους του συμβολαιογράφους.
Στα δε μη βιώσιμα παρατηρείται το ανεπίτρεπτο από κάθε άποψη, ηθική πρωτίστως και συνταγματική, του «εξαναγκασμού» συμβολαιογράφων να αναλάβουν όλα τα προβλήματα που συνεπάγεται η μη ύπαρξη συναλλαγών για ένα άμισθο υποθηκοφυλακείο. Τί σημαίνει ακριβώς «μη αποδοχή της παραίτησης»; Πού ακούσθηκε να μη γίνεται αποδεκτή παραίτηση δημοσίου λειτουργού και μάλιστα από καθήκοντα που δεν επέλεξε εκουσίως ο ίδιος να ασκεί;
Είναι πραγματικά λυπηρό να επιχειρηματολογεί κανείς για πράγματα αυτονόητα και να αναλώνεται τόση ενέργεια στην «αναπλήρωση», αντί να γίνει μία ανοικτή και ουσιαστική επιτέλους συζήτηση και δουλειά για τον εκσυγχρονισμό και το μέλλον του θεσμού των υποθηκοφυλακείων. Αναπλήρωση, λοιπόν, μέχρι να… γίνει τί ακριβώς; Και διαγωνισμός, καταργημένος de facto, αλλά ταυτόχρονα προτείνεται και η διάταξη του άρθρου 50, ώστε να εξακολουθεί μεν το Υπουργείο να μην τον προκηρύσσει, χωρίς όμως να στοιχειοθετείται παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας προσβλητή δικαστικά! Διατάξεις-«μπαλώματα» που διαιωνίζουν τις στρεβλώσεις, αντί να τις επιλύουν.
Στην περιφέρεια του Ειρηνοδικείου Πύργου, όπου έχω την τύχη να έχω την έδρα μου ως συμβολαιογράφος, το Υποθηκοφυλακείο απασχολεί οκτώ [ 8 ] υπαλλήλους. Οι μικτοί μισθοί αυτών ανέρχονται έως το ποσό των 2.500 ΕΥΡΩ. Αυτό σημαίνει, ότι μόνον οι εργοδοτικές εισφορές και οι μισθοί, χωρίς να υπολογίζουμε άλλα πάγια έξοδα (ενοίκια, ΔΕΗ κτλ) αγγίζουν χοντρικά το συνολικό ποσό των 20.000 ΕΥΡΩ κάθε μήνα. Πως λοιπόν καλείται ο συμβολαιογράφος να αναπληρώσει τον απερχόμενο υποθηκοφύλακα; Τι εχέγγυα του παρέχει το κράτος προκειμένου να ανταποκριθεί στο δύσκολο αυτό έργο, ενώ την ίδια στιγμή ο ίδιος παλεύει να βγάλει τα προς το ζην από το επάγγελμα του, που όλοι ξέρουμε τι συρρίκνωση αντικειμένου έχει υποστεί;! Γιατί το κράτος ΄΄νήπτει τας χείρας του΄΄ και δεν προστατεύει τον αναπληρωτή συμβολαιογράφο να μην ευθύνεται, όπως υπονοείται στο νομοσχέδιο, με την ατομική του περιουσία; Πως περιμένετε αλήθεια ο αναπληρωτής συμβολαιογράφος να ανταποκριθεί στον ρόλο του και να προστατέψει το Δημόσιο συμφέρον εφαρμόζοντας του Νόμους όταν θα κληθεί να κρίνει ένα προς μεταγραφή συμβόλαιο, αλλά αντίθετα τον τιμωρείται και στέκεστε απέναντι του;Πρέπει να θεσμοθετηθεί άμεσα η ευθύνη του αναπληρωτή μέχρι του ύψους των εισπραχθέντων κάθε μήνα εσόδων!!!
To συμπέρασμα των έως τώρα τοποθετήσεων επί του άρθρου είναι ότι είναι από απαράδεκτη έως αντισυνταγματική η μεταφορά του κόστους λειτουργίας «ιδιότυπης δημόσιας υπηρεσίας» όπως είναι το Υποθηκοφυλακείο, στους αναπληρωτές συμβολαιογράφους.
Αναμένουμε σε αυτή τη δημόσια διαβούλευση την επίσημη τοποθέτηση της Συντονιστικής Επιτροπής των Συμβολαιογραφικών Συλλόγων, του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών και όλων των λοιπών Συμβολαιογραφικών Συλλόγων, την επίσημη τοποθέτηση του Συλλόγου αμίσθων Υποθηκοφυλάκων, την επίσημη τοποθέτηση του Συλλόγου των εργαζομένων στα Υποθηκοφυλακεία και την επίσημη τοποθέτηση των δικηγορικών συλλόγων της χώρας
Καί θα έχετε καί τα συμβόλαια ελευθέρας συμβιώσεως. Θα περνάτε «υπέροχα», καθώς δεν θα «πλήττετε».-
Στο κανονιστικό διάταγμα του 1941 προβλέπεται όλα τα υποθηκοφυλακεια στις πρωτευουσες των νομων αλλα και στις μεγάλες πόλεις να ειναι εμμισθα. Αντ αυτού γεμίσαμε πόλεις και χωριά με υποθηκοφυλακεια που παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες ημετερους της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας . Τα υποθηκοφυλακεια ειναι βοηθητικές δικαστικές υπηρεσίες και ειναι απορίας άξιο πως μια δικαστική υπηρεσία λειτουργεί ως ιδιωτικό γραφείο ! Μεχρι το έτος 1993 τα εμμισθα υποθηκοφυλακεια δεν εισέπρατταν δικαιωματα μεταγραφής για μεταβιβάσεις απο επαχθή αιτία σε αντίθεση με τα αμισθα που εισέπρατταν αναλογικά δικαιωματα υπέρ του υποθηκοφύλακα. Χωρίς λοιπόν χωρίς κανένα λόγο άρχισαν απο το 1950 να αποσπούν περιφέρειες απο εμμισθα υποθηκοφυλακεια και να δημιουργούν στη θέση τους αμισθα (ειδικα Αθηνα και Θες/νικη ) με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται οι συναλλασσόμενοι .
Το 1998 ( ν.2664) αποφασίστηκε η εφαρμογή του κτηματολογιου στις περιοχές που θα κτηματογραφηθουν αλλα τον νεο θεσμό να τον λειτουργήσουν και πάλι τα υποθηκοφυλακεια που θα συνεχίσουν να εισπράττουν τα ιδια οπως και πριν δικαιωματα. Σε μεταβατικό στάδιο λέει ο νομος αλλα ουδέν μονιμότερο του προσωρινού ! Εχουν περάσει 17 χρόνια απο τοτε και ακόμα ειναι μεταβατικά !!! Και δεν φτάνει αυτο αλλα δόθηκε και μπόνους στους υποθηκοφυλακες ( καποια ψωροεκατομμυρια ευρω ) για να δεχθούν να λειτουργήσουν τον θεσμό στα γραφεία τους που έτσι κι αλλιώς ο κόπος τους πληρωνόταν πλουσιοπάροχα. Αθάνατη Ελλαδα ποτε δεν θα πεθάνεις ! Και μετα μας φταίνε οι ξένοι για την κατάντια και τη φτώχεια μας. Ακόμα σε εποχή τουρκοκρατίας ζούμε.
Και δεν φτάνουν όλα αυτά αλλα έρχεται σημερα το υπουργειο Δικαιοσύνης με τη διάταξη του άρθρου 48 να φορτώσει τα λάθη και τις παραλείψεις του στους συμβολαιογράφους. Αυτο αγαπητοί συνομιλητές δεν ειναι αντισυνταγματικό…ειναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ.
Το υποθηκοφυλακείο Μεσολογγίου εδώ και εξη μήνες λειτουργεί με αναπληρωτή αφού το υπουργείο έκανε δεκτή την παραίτηση της υποθηκοφύλακος.Τα έσοδά του κατά το προηγούμενο έτος αλλά και κατά το τρέχον δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών Τώρα ο αναπληρωτής καλείται να πληρώσει ο ίδιος τους υψηλούς μισθούς δύο υπαλλήλων , όταν ο ίδιος στο συμβολαιογραφείο του δεν έχει υπάλληλο.Πως είναι δυνατόν ενας ιδιώτης να συντηρεί με δικά του χρήματα μιά δημόσια υπηρεσία και να καθίσταται όμηρος της εργοδοτικής νομοθεσίας για μία δουλειά την οποία δεν επέλεξε αλλά τον όρισαν .Το υπουργείο πρέπει να αναθεωρήσει την απόφασή του αυτή κάνοντας μια ουσιαστική μεταρρύθμιση και να μην υποβάλει τους συμβολαιογράφους σε οικονομικές και δικαστικές περιπέτειες με απρόβλεπτες για αυτούς συνέπειες.
Νομίζω ότι με την οικονομική κρίση που πλήττει βαριά εμάς τους συμβολαιογράφους έφθασε πλέον η ώρα γιά μεγάλες τομές και στο θεσμό των υποθηκοφυλακείων .Πρέπει να λειτουργήσουν όλα τα υποθηκοφυλακεία ως έμμισθα μετά από μιά εκτενή συγχώνευσή τους. Αλλωστε σήμερα βρισκόμαστε στο 2015 και δεν είναι πιά δύσκολο γιά τους πολίτες να μεταβούν σε αστικό κέντρο ώστε να χρειάζεται να υπάρχει υποθηκοφυλακείο σε κάθε χωριουδάκι,όπως παλιότερα. Και επιτέλους ας «συμμαζέψει » το κράτος τον θεσμό ώστε να λειτουργεί με ενιαίους κανόνες και όχι κατά το δοκούν κάθε υποθηκοφύλακα , ας εξυγχρονίσει όλη τη διαδικασία ενώπιον των υποθηκοφυλακείων με πρότυπο άλλων ευρωπαικών κρατών που έχουν το ίδιο σύστημα μεταγραφών και τελικά ας εισπράττει όλα τα έσοδα το ίδιο το κράτος με όσο το δυνατόν λιγότερο λειτουργικό κόστος (μετά τις απαιτούμενες συγχωνεύσεις και αξιολογήσεις του προσωπικού τους) .Να εγκαταληφθεί λοιπόν κάθε σχέδιο να «κουβαλήσουμε» πάλι τα βάρη στις πλάτες μας εμείς οι συμβολαιογράφοι. Φθάνει πιά οι «άμισθοι δημόσιοι λειτουργοί » (όπως μας αποκαλούν όποτε μας φορτώνουν μία δουλειά που πρέπει να την κάνει αλλά δεν μπορεί το κράτος ) να κάνουν τα πάντα αμισθί και να φέρουν όλη την ευθύνη ,πολύ δε περισσότερο και με κόστος δικό τους . Φθάνει πιά να μας αντιμετωπίζουν ως κλέφτες και απατεώνες επισείοντάς μας απειλές προστίμων και ακυροτήτων των πράξεών μας , βαφτίζοντάς μας τότε «ελεύθερους επαγγελματίες».
Σωστά τα λέει ο Θεόφιλος (όπως κι’ όλοι οι προλαλήσαντες ) αλλά ποιος τον ακούει !!! Ειδικά για το κτηματολόγιο είναι απαράδεκτο να λειτουργεί μέσω των λεγομένων μεταβατικών κτηματολογικών γραφείων που δεν είναι άλλα παρά τα παλιά υποθηκοφυλακεία.
Μεγαλύτερη απαξίωση του νέου θεσμού δεν θα μπορούσε να γίνει.
Τα υποθηκοφυλακεία από μόνα τους δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο δικό τους έργο πολλώ δε μάλλον στο θεσμό του κτηματολογίου.
Αυτό που νομίζω ότι δεν έχουν καταλάβει οι περισσότεροι προλαλήσαντες, είναι ότι έστω και ιδιότυπα τα Υποθηκοφυλακεία-Κτηματολογικά Γραφεία (άμισθα) αποτελούν δημόσιες υπηρεσίες…
Ασχέτως των εισροών πρέπει να μπορούν να παραμένουν ανοιχτά και να μπορούν να εξυπηρετούν τους συναλλασόμενους, καθώς επίσης και το ίδιο το κράτος….
Δυστυχώς για να μπορέσει να γίνει αυτό, χρειάζονται στελέχωση και δη προσωπικό, το οποίο να μπορεί να προσφέρει τις γνώσεις και τις υπηρεσίες του σε βάση 8ώρης εργασίας…
Στον αντίποδα των παραδειγμάτων των μεγάλων και μικρομεσαίων Υποθ/κείων, λάβετε υπόψιν σας ότι τα περιφερειακά-επαρχιακά Υποθ/κεία στην πλειονότητά τους, λειτουργούν τις περισσότερες φορές με έναν και μόνο υπάλληλο….Επίσης θα πρέπει επίσης να διασαφηνιστεί τι γίνεται στην περίπτωση που ένας υπάλληλος απολυθεί…ο οποίος στην περίπτωση αναπλήρωσης έχει υπογράψει σύμβαση εργασίας με τον αναπληρωτή συμβολαιογράφο…γιατί το κόστος της αποζημείωσης το αναλαμβάνει ο συμβολαιογράφος….αλλά αυτό είναι δίκαιο;
Επίσης στην περίπτωση που απολυθεί ο ένας υπάλληλος, για την ακεραιότητα και πληρότητα λειτουργίας του θεσμού, μπορεί να εγγυηθεί ο Σφος, ενόσω θα πρέπει να βρίσκεται ταυτόχρονα σε 2 χώρους….
Και να θέσω και μια τελευταία κατεύθυνση προβληματισμού….
Το βρίσκετε λογικό, ηθικό ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε….όταν για παράδειγμα επίκειται μια αγοραπωλησία, αλλά πριν την κατάρτιση της δικαιοπραξίας, πρέπει να προηγηθεί η διόρθωση του ακινήτου γεωμμετρικά…εκεί λοιπόν μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας,ακολουθεί έκδοση απόφασης του Προϊσταμένου του Κ.Γ. και μετά η καταχώρηση του συμβολαίου…και είναι το ίδιο πρόσωπο…Προφανώς το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις Πρόδηλου Σφάλματος….νομίζω ότι όλοι μπορείτε να καταλάβετε ότι έχουμε περιπτώσεις όπου θα μπορούσαν να αποδοθούν από κάποιον κακοπροέραιτο ως «γιάννης πίνει, γιάννης κερνάει».
Άρα η λύση του αναπληρωτή Σφου δεν είναι λύση, ούτε καν για προσωρινή…εάν θέλουμε να νομίζουμε ότι έχουμε σοβαρό κράτος…εάν το κράτος δεν θέλει να διασφαλίσει έναν τέτοιο θεσμό, ας τον ιδιωτικοποιήσει…αλλά ουχί να καταφεύγει σε προχειρότητες που δημιουργούν από μόνες τους, μεγαλύτερα προβλήματα, από αυτά που ήρθαν για να λύσουν…
Συγχωνεύσεις με μελέτη, οικονομοτεχνική επίβλεψη, προκήρυξη θέσης για τον προϊστάμενο του συγχωνευμένου Υποθ/κείου και εμμισθοποίηση του και αξιολόγηση των υπαλλήλων, έτσι ώστε όλοι μαζί υπάλληλοι και προϊστάμενος να μπορούν να υποστηρίξουν την ηλεκτρονική εποχή που έρχεται με την ολοκλήρωση του Κτηματολογίου…γιατί όπως και να το κάνουμε είμαστε 30 χρόνια πίσω…σε όλα!!!!
Τα τελευταία δύο χρόνια το πρόβλημα τη μη βιωσιμότητας των Υποθηκοφυλακείων-Κτηματολογικών γραφείων έχει καταστεί γνωστό στους ιθύνοντες του Υπουργείου Δικαιοσύνης,σε όλους τους συμβολαιογραφικούς και δικηγορικούς συλλόγους,στους μηχανικούς που εξυπηρετούνται από αυτά, στις ανά τη χώρα ΔΟΥ που καθημερινά και ΑΤΕΛΩΣ αναζητούν στοιχεία σε αυτά, ακόμη και στους πολίτες.
Μετά από όλα αυτά καθένας μας ανέμενε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στην ουσία του,μιας και η αναπλήρωση των Υποθηκοφυλακείων από τους συμβολαιογράφους αποτελεί προσωρινή λύση ανάγκης.
Αναμέναμε μια ρύθμιση με την οποία το Υπουργείο Δικαιοσύνης θα αναλάμβανε την ευθύνη να καταγράψει τα Υποθηκοφυλακεία της χώρας (αν δεν τα έχει ήδη κατεγεγραμμένα) θα εξέταζε τη βιωσιμότητα του καθενός ξεχωριστά(υπάρχουν στο Υπουργείο απεσταλμένες ανα τρίμηνο όλες οι οικονομικές καταστάσεις των 400 περίπου Υποθηκοφυλακείων της χώρας) και να νομοθετήσει για τη μετατροπή των άμισθων Υποθηκοφυλακείων σε έμμισθα, για τη συγχώνευση των μη βιώσιμων Υποθηκοφυλακείων και για την προκήρυξη διαγωνισμού για την πλήρωση των κενών θέσεων
Είναι λυπηρό αντί να προσπαθούμε να λύσουμε ένα υπάρχον πρόβλημα όχι μόνο να το αναβάλλουμε αλλά να το επιτείνουμε και μάλιστα να το επικυρώνουμε με νόμο υπενθυμίζοντας σε όλους τους θιγόμενους «ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» και να μεταθέτουμε την ευθύνη και τη δανειοδότηση των εξόδων των Υποθηκοφυλακείων στους συμβολαιογράφους,
Μια νομοθετική ρύθμιση αν θέλει να λέγεται ρύθμιση ή μεταρρύθμιση θα πρέπει να αγγίζει την ουσία του προβλήματος.
Στα πλαίσια των ήδη πολύπλοκων καθηκόντων του συμβολαιογράφου στην Ελλάδα της κρίσης και της σύγχυσης, της νομοθετικής καταιγίδας και των πολυάριθμων ρυμθίσεων, που απαιτούν από το συμβολαιογράφο πρόσθετες γνώσεις και ικανότητες που ουδέποτε διδάχθηκε, προστίθεται και η ανάληψη του καθήκοντος αναπλήρωσης των άμισθων υποθηκοφυλάκων, η οποία πάντα ίσχυε αλλά σήμερα καθίσταται ζοφερή. Ας υποθέσουμε ότι ο συμβολαιογρόφος δύναται να ανταπεξέλθει επιστημονικά και προσωπικά με την ανάληψη των καθηκόντων του άμισθου υποθηκοφύλακα αν και καλείται σε πολλές περιπτώσεις να εκτελεί και χρέη προϊσταμένου κτηματολογικού γραφείου, δύναται όμως να σηκώσει το βάρος των οικονομικών υποχρεώσεων του ; Σαφώς ΟΧΙ. Καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία: απέλυσα με όλο το οικονομικό επακόλουθο την υπάλληλό μου και προσπαθώ μόνη μου να τα βγάλω πέρα. Ακόμα και τώρα δεν έχω ορθοποδήσει. Μπορώ να αναλάβω οκτώ υψηλόμισθες υπαλλήλους του υποθηκυλακείου ; Φαίνεται ότι είναι οι μόνες που έχουν εξαιρεθεί από τις περικοπές, οι μόνες που έχουν διατηρήσει τα δυσθεώρητα ημερομίσθια. Η πλέον άδικη μεταχείριση που δεν πλήττει μόνο το δικό μου κλάδο (των συμβολαιογράφων)αλλά και όλων των εργαζομένων αναλόγων προσόντων. Αναπλήρωση ναι, του άμισθου υποθηκύλακα, ευθύνη με την ατομική περιουσία του συμβολαιογράφου ΠΟΤΕ, ευθύνη μόνο ως του ύψους των εισπραχθέντων δικαιωμάτων, επί των οποίων ο συμβολαιογράφος δεν θα κρατά ούτε ένα ευρώ, έτσι για τον κόπο του . . .
ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ – ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΣ ΠΥΡΓΟΥ
Ως συμβολαιογράφος στο Ειρηνοδικείο Πύργου όπου το Υποθηκοφυλακείο / Κτηματολόγιο είναι κλειστό επί τετράμηνο λόγω της αποχώρησης του υποθηκοφύλακα σημειώνω τα εξής: Η διάταξη με την οποία ανατίθεται στον συμβολαιογράφο η αναγκαστική αναπλήρωση του Υποθηκοφυλακείου, από την οποία θα επιβαρυνθεί με δυσβάστακτα οικονομικά βάρη, για την δημιουργία των οποίων μάλιστα ουδόλως είναι αυτός υπεύθυνος, είναι προδήλως αντισυνταγματική, απορρίπτεται στο σύνολό της από την συμβολαιογραφική κοινότητα και ως τέτοια θα προσβληθεί.
Η διάταξη πρέπει άμεσα να τροποποιηθεί/συμπληρωθεί και ρητά να αναφέρει τα εξής:
«Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται μόνο με τις οικονομικές υποχρεώσεις (ιδίως καταβολή μισθοδοσίας, ασφαλιστικών εισφορών και λειτουργικών εξόδων) του υποθηκοφυλακείου, οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο άσκησης των καθηκόντων τους, και όχι για οφειλές που ανάγονται στο προηγούμενο της ανάληψης της υπηρεσίας τους διάστημα, και σε κάθε περίπτωση μέχρι του ποσού των εισπραχθέντων δικαιωμάτων εκάστου μηνός, και όχι με την ατομική τους περιουσία.»
Οι συμβολαιογράφοι είναι από τους πλέον ευσυνείδητους νομικούς και ως τέτοιοι προτιθέμεθα να αναλάβουμε τα καθήκοντα που μας ζητούν, ανάμεσα στα τόσα άλλα που έχουμε ήδη αναλάβει. Δικαίως ζητάμε να ληφθούν υπόψιν η σημερινή οικονομική πραγματικότητα και να υπάρξει σωστό πλαίσιο προστασίας της επαγγελματικής και οικονομικής μας οντότητας. Προτείνω δε ως την πλέον σωστή και μόνιμη λύση του προβλήματος είτε τη μετατροπή των μη βιώσιμων Υποθηκοφυλακείων (ένα εκ των οποίων και το Υποθηκοφυλακείο Πύργου) σε έμμισθα είτε τη συγχώνευσή τους. Σας ευχαριστώ
Είμαι συμβολαιογράφος σε περιοχή με ειδικό άμισθο υποθηκοφυλακείο, το οποίο έχει κατακόρυφη πτώση εσόδων (τα εισπραττόμενα υπέρ του υποθηκοφύλακα δικαιώματα δεν επαρκούν όχι για την αμοιβή του, αλλά ούτε για τα έξοδα μισθοδοσίας). Ο υποθηκοφύλακας παραιτείται. Ο πρόεδρος Πρωτοδικών ή ο υπουργός με ορίζει να εκτελώ χρέη (για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο,ίσως χρόνια). Δεν μπορώ να αρνηθώ, γιατί διαπράττω παράβαση καθήκοντος ή ο, τι άλλο. Και τώρα έρχεται διάταξη που λέει ότι θα βαρύνομαι και προσωπικά για χρέη μιας δουλειάς που μου επιβλήθηκε επειδή έτυχε να είμαι συμβολαιογράφος; τι πρέπει να κάνουν οι συμβολαιογράφοι των περιοχών που δεν έχουν έμμισθα υποθηκοφυλακεία, να παραιτηθούν; δεν είναι αντισυνταγματική μια τέτοια ρύθμιση;
Είμαι συμβολαιογράφος σε περιοχή με ειδικό άμισθο υποθηκοφυλακείο, το οποίο έχει κατακόρυφη πτώση εσόδων (τα εισπραττόμενα υπέρ του υποθηκοφύλακα δικαιώματα δεν επαρκούν όχι για την αμοιβή του, αλλά ούτε για τα έξοδα μισθοδοσίας). Ο υποθηκοφύλακας παραιτείται. Ο πρόεδρος Πρωτοδικών ή ο υπουργός με ορίζει να εκτελώ χρέη (για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι να ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο,ίσως χρόνια). Δεν μπορώ να αρνηθώ, γιατί διαπράττω παράβαση καθήκοντος ή ο, τι άλλο. Και τώρα έρχεται διάταξη που λέει ότι θα βαρύνομαι και προσωπικά για χρέη μιας δουλειάς που μου επιβλήθηκε επειδή έτυχε να είμαι συμβολαιογράφος; τι πρέπει να κάνουν οι συμβολαιογράφοι των περιοχών που δεν έχουν έμμισθα υποθηκοφυλακεία, να παραιτηθούν; δεν είναι αντισυνταγματική μια τέτοια ρύθμιση;
Θα συμφωνήσω με τον κύριο Κόνσουλα ως προς τις οικονομικές υποχρεώσεις του υποθηκοφυλακείου. Μέχρι του ύψους των εισπραχθέντων δικαιωμάτων κάθε μηνός.Είναι ιδιαίτερα επαχθές να επιτάσσεσαι ουσιαστικά σε ένα έργο και να καλείσαι να το συντηρήσεις με ίδια μέσα χωρίς να έχεις επιλέξει ουσιαστικά ούτε τα λειτουργικά του έξοδα, ούτε καν τον αριθμό των υπαλλήλων. Κληρονομείς μια «επιχείρηση» με υποχρεώσεις που έχουν δημιουργηθεί από άλλους, σου τη φορτώνουν στην πλάτη και καλείσαι να ανταπεξέλθεις στις οικονομικές υποχρεώσεις με τι μέσα? ας το ξανασκεφτείτε!
Ποια είναι θα είναι τα κριτήρια για «την αποδοχή η μη» της παραίτησης του αναπληρωτή υποθηκοφύλακα?
Αν υποβάλλει αίτηση παραίτησης αναπληρωτής συμβολαιογράφος με αιτία την οικονομική αδυναμία κάλυψης των εξόδων του Υποθηκοφυλακείου και ταυτόχρονα αρνούνται και όλοι οι υπόλοιποι συμβολαιογράφοι να αναλάβουν την αναπλήρωση, τότε δεν θα γίνεται δεκτή η παραίτηση του αναπληρωτή, για να μην κλείσει η υπηρεσία του Υποθηκοφυλακείου και ο ίδιος θα υποχρεούται να εξυπηρετεί και να επιδοτεί με προσωπικό του κόστος τη λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου?
Η διάταξη του άρθρου 5 του Κανονιστικού διατάγματος του 1941 μιλά για ορισμό των Ειρηνοδικών σε αναπλήρωση Υποθηκοφύλακα, έχει ληφθεί υπόψιν η διάταξη αυτή?
Έχει ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν αναπληρωτές συμβολαιογράφοι οι οποίοι τελούν σε παραίτηση -η οποία δε γίνεται δεκτή ακριβώς λόγω της άρνησης ανάληψης καθηκόντων από άλλους συναδέλφους του-και αναγκάζεται να χρηματοδοτεί την Υπηρεσία του Υποθηκοφυλακείου με δικά του χρήματα?
Έχει ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι υπάρχουν περιοχές που έχουν μόνο ένα συμβολαιογράφο (κενές οι υπόλοιπες θέσεις)ο οποίος ταυτόχρονα αναγκάζεται να πληρώνει ιδίοις χρήμασι τα έξοδα του Υποθηκοφυλακείου?
Ο ειδικός άμισθος υποθηκοφύλακας όπως και ο αναπληρωτής συμβολαιογράφος αμείβεται αποκλειστικά από τον ιδιώτη σε συνάρτηση με ποσοστό επί των πράξεων που μεταγράφει – και την έκδοση αιτούμενων πιστοποιητικών ενώ ταυτόχρονα καλύπτει με έξοδά του, το ενοίκιο του κτιρίου που στεγάζεται το Υποθηκοφυλακείο-Κτηματολογικό Γραφείο, όλα τα έξοδα μηχανογράφησης και μηχανοργάνωσης, την αμοιβή και τις ασφαλιστικές εισφορές του προσωπικού που απασχολεί και όλα τα λοιπά λειτουργικά έξοδα του Υποθηκοφυλακείου έχοντας ταυτόχρονα την υποχρέωση να αποδίδει στο δημόσιο τα κατά την νομοθεσία αποδιδόμενα. Για όλα τα παραπάνω έσοδα -έξοδα αποστέλλονται τριμηνιαίες αναλυτικές καταστάσεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, στην αρμόδια Δ Ο Υ στην αρμόδια Εισαγγελία καθώς και μηνιαίες αναλυτικές καταστάσεις στην ΕΚΧΑ ΑΕ. Είναι γνωστό στο Υπουργείο δικαιοσύνης ότι δεδομένης της οικονομικής κρίσης τα έσοδα των Υποθηκοφυλακείων έχουν περιοριστεί τόσο που δεν φτάνουν ούτε για τη μισθοδοσία, ούτε για τα λειτουργικά έξοδα ούτε για τις ασφαλιστικές εισφορές. Σε αυτή την περίπτωση ποια είναι η νομοθετική πρόβλεψη? Καλείται ο ιδιώτης (ελεύθερος επαγγελματίας) να συντηρεί με δικά του χρήματα μια δημόσια υπηρεσία?????? Στα περισσότερα «μη βιώσιμα» υποθηκοφυλακεία και κτηματολογικά γραφεία προΐστανται αναπληρωτές συμβολαιογράφοι οι οποίοι εξυπηρετούν με προσωπική τους εργασία τη λειτουργία και τα έξοδα των Υποθηκοφυλακείων. Αυτοί λοιπόν ούτε θα αμείβονται αλλά θα πληρώνουν την λειτουργία των Υποθηκοφυλακείων ιδίοις χρήμασι? ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΜΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ????
Σωστή η παρατήρηση του Κου Κονσουλα αλλά η προτασή του θέλει συμπλήρωμα όσον αφορά το επί πλέον απαιτούμενο ποσό εξόδων για το οποίο υπεύθυνο και υπόλογο θα πρέπει να είναι το δημόσιο. πχ αν το ενοίκιο είναι 1000 ευρώ, η ΔΕΗ άλλα 200, κοινόχρηστα 100, γραφική ύλη 50 δηλαδή συνολικά έξοδα το μήνα που τρεχει 1350 ευρώ και το υποθ/κείο εισπράξει 900 ευρώ τα υπόλοιπα 450 που λειπουν ποιος θα τα πληρώσει ; Όλα αυτά είναι μπαλώματα και προχειρότητες που δείχνουν ότι οι συντάκτες του άρθρου δεν έχουν γνώση του προβλήματος.
Δεν φτάνουν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμβολαιογράφοι πάμε να τους προσθέσουμε κι’ άλλα !
να συμπληρώσω στο πιο πάνω σχόλιο τι ακριβώς εννοούσα για το θέμα εφορία..
Θεωρώ ότι δεν είναι ούτε εύκολο ούτε πρακτικό, στο τέλος της κάθε εκ περιτροπής αναπλήρωσης ο απερχόμενος να κάνει «κλείσιμο» της επιχείρησης στην εφορία και ο νέος να κάνει έναρξη…ειδικά αν μιλάμε για 3μηνες αναπληρώσεις…
Κατ’ η όλη κείμενη νομοθεσία χωλαίνει εκ βάσεως…Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε σήμερα για εκ περιτροπής αναπληρώσεις των αναπληρώσεων, όταν κανείς μα κανείς δεν έχει αναλογιστεί και δεν έχει συνυπολογίσει και το φορολογικό κομμάτι…Γιατί όπως και να το κάνουμε έχουμε να κάνουμε με έναρξη νέας δραστηριότητας για τον Συμβολαιογράφο, ο οποίος στην περίπτωση που αναλάβει την αναπλήρωση ενός Υποθ/κείου, θα πρέπει να προσθέσει ΚΑΔ στην εφορία και αυτό να φαίνεται ως υποκατάστημα…τουτέστιν όταν θα έρθει η ώρα να κατάθεσει φορολογική δήλωση πέραν του 100% της προκαταβολής φόρου που θα του επιβληθεί παρέα με το τέλος επιτηδεύματος, θα πρέπει να καταβάλει και εξτρά ποσό για το υποκατάστημα-υποθ/κείο.
Επίσης ας μη γελιόμαστε, η σημερινή κατάσταση η οποία αποτελεί μια αλυσίδα που μετέχουν πολλές επαγγελματικές δραστηριότητες (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί κτλ.), έχει σαν βασικό κρίκο-αποδέκτη τα εκάστοτε Υποθηκοφυλάκεια…Όλα είναι πεσμένα στο ναδίρ…και ναι κάποτε μπορεί να ήταν στο ζενίθ….αντί λοιπόν να ασχολούμαστε με το τι έβγαλαν -που ομολογουμένως έβγαλαν οι εκάστοτε Υποθηκοφύλακες- θα πρέπει να συγκεντρωθούμε στο παρόν…και το παρόν έχει να κάνει με το μέλλον του θεσμού και το πως αυτός ο θεσμός με αρωγό το Κτηματολόγιο θα καταφέρει να εκσυγχρονιστεί και να παράσχει το επίπεδο εκείνο των υπηρεσιών που θα συνάδει με την ηλεκτρονική εποχή που ζούμε…
Ως εκ τούτου, προφανώς πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις στηριζόμενες όμως πάνω στον ανθρώπινο παράγοντα που λέγονται υπάλληλοι των υπηρεσιών αυτών. Διότι ειδικά στα Υποθ/κεία που λειτουργούν ως μεταβατικά Κτηματολογικά Γραφεία έχει γίνει μια επένδυση και από πλευράς της ΕΚΧΑ Α.Ε. πάνω σε αυτό το ανθρώπινο δυναμικό.
Τέλος επείδη βιώνουμε μια πραγματικότητα όπου κανείς συμβολαιογράφος δεν προτίθεται να αναλάβει καμία αναπλήρωση Υποθ/κείου, μήπως θα πρέπει να γίνει μια πρόβλεψη προς αυτήν την κατεύθυνση?
Είναι άδικο ακόμα περισσότερο στην περίπτωση συμβολαιογράφων που θέλησαν να αναλάβουν μια αναπλήρωση τα τελευταία 2-3 χρόνια να μην μπορούν να απεμπλακούν από μια οικονομική πληγή που τους στερεί από το ήδη μειωμένο εισόδημά τους πόρους, και ουσιαστικά να συνεχίζουν να χρηματοδοτούν μια χρεωκοπημένη κατάσταση για λογαριασμό του Δημοσίου, πληρώνοντας τις περισσότερες φορές από την τσέπη τους. Πληρώνοντας ουσιαστικά μια δημοσίου χαρακτήρα επιχείρηση προκειμένου να μπορεί να μένει ανοιχτή και να εξυπηρετεί τόσο το δημόσιο συμφέρον όσο και του κράτους (βλέπε τα ανοιχτά έργα και τις εν εξελίξει απαλλοτριώσεις….)
Ο θεσμός χρειάζεται βαθιά τομή με άξονα το επερχόμενο καθολικό κτηματολόγιο και τον ανθρώπινο παράγοντα καθώς εκεί υπάρχει μια συσσωρευμένη εργασιακή εμπειρία και γνώση όπου δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί!!!!
Είναι άκρως απαραίτητο να διευκρινιστεί η έννοια της λέξης «βαρύνεται», η οποία θέλω να πιστεύω ότι έχει την έννοια που αναφέρει ο κύριος παραπάνω, ότι δηλαδή ο εκτελων χρέη υποθηκοφύλακα συμβολαιογράφος ευθύνεται μέχρι του ποσού των εισπραχθέντων δικαιωμάτων. Διαφορετικά η διάταξη είναι αντισυνταγματική. Δε μπορεί ένας συμβολαιογράφος από τη μια να εξαναγκάζεται από το νόμο να αναλάβει τη νομική ευθύνη του υποθηκοφυλακείου και να επωμίζεται ξαφνικά υπέρογκα έξοδα χωρίς ουσιαστικά να έχει δικαίωμα επιλογής.
Πρέπει το θέμα να λυθεί άμεσα.
Ποια είναι θα είναι τα κριτήρια για «την αποδοχή η μη» της παραίτησης του αναπληρωτή υποθηκοφύλακα?
Αν υποβάλλει αίτηση παραίτησης αναπληρωτής συμβολαιογράφος με αιτία την οικονομική αδυναμία κάλυψης των εξόδων του Υποθηκοφυλακείου και ταυτόχρονα αρνούνται και όλοι οι υπόλοιποι συμβολαιογράφοι να αναλάβουν την αναπλήρωση, τότε δεν θα γίνεται δεκτή η παραίτηση του αναπληρωτή, για να μην κλείσει η υπηρεσία του Υποθηκοφυλακείου και ο ίδιος θα υποχρεούται να εξυπηρετεί και να επιδοτεί με προσωπικό του κόστος τη λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου?
Η διάταξη του άρθρου 5 του Κανονιστικού διατάγματος του 1941 μιλά για ορισμό των Ειρηνοδικών σε αναπλήρωση Υποθηκοφύλακα, έχει ληφθεί υπόψιν η διάταξη αυτή?
Έχει ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν αναπληρωτές συμβολαιογράφοι οι οποίοι τελούν σε παραίτηση -η οποία δε γίνεται δεκτή ακριβώς λόγω της άρνησης ανάληψης καθηκόντων από άλλους συναδέλφους του-και αναγκάζεται να χρηματοδοτεί την Υπηρεσία του Υποθηκοφυλακείου με δικά του χρήματα?
Έχει ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι υπάρχουν περιοχές που έχουν μόνο ένα συμβολαιογράφο (κενές οι υπόλοιπες θέσεις)ο οποίος ταυτόχρονα αναγκάζεται να πληρώνει ιδίοις χρήμασι τα έξοδα του Υποθηκοφυλακείου?
Ο ειδικός άμισθος υποθηκοφύλακας όπως και ο αναπληρωτής συμβολαιογράφος αμείβεται αποκλειστικά από τον ιδιώτη σε συνάρτηση με ποσοστό επί των πράξεων που μεταγράφει – και την έκδοση αιτούμενων πιστοποιητικών ενώ ταυτόχρονα καλύπτει με έξοδά του, το ενοίκιο του κτιρίου που στεγάζεται το Υποθηκοφυλακείο-Κτηματολογικό Γραφείο, όλα τα έξοδα μηχανογράφησης και μηχανοργάνωσης, την αμοιβή και τις ασφαλιστικές εισφορές του προσωπικού που απασχολεί και όλα τα λοιπά λειτουργικά έξοδα του Υποθηκοφυλακείου έχοντας ταυτόχρονα την υποχρέωση να αποδίδει στο δημόσιο τα κατά την νομοθεσία αποδιδόμενα. Για όλα τα παραπάνω έσοδα -έξοδα αποστέλλονται τριμηνιαίες αναλυτικές καταστάσεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, στην αρμόδια Δ Ο Υ στην αρμόδια Εισαγγελία καθώς και μηνιαίες αναλυτικές καταστάσεις στην ΕΚΧΑ ΑΕ. Είναι γνωστό στο Υπουργείο δικαιοσύνης ότι δεδομένης της οικονομικής κρίσης τα έσοδα των Υποθηκοφυλακείων έχουν περιοριστεί τόσο που δεν φτάνουν ούτε για τη μισθοδοσία, ούτε για τα λειτουργικά έξοδα ούτε για τις ασφαλιστικές εισφορές. Σε αυτή την περίπτωση ποια είναι η νομοθετική πρόβλεψη? Καλείται ο ιδιώτης (ελεύθερος επαγγελματίας) να συντηρεί με δικά του χρήματα μια δημόσια υπηρεσία?????? Στα περισσότερα «μη βιώσιμα» υποθηκοφυλακεία και κτηματολογικά γραφεία προΐστανται αναπληρωτές συμβολαιογράφοι οι οποίοι εξυπηρετούν με προσωπική τους εργασία τη λειτουργία και τα έξοδα των Υποθηκοφυλακείων. Αυτοί λοιπόν ούτε θα αμείβονται αλλά θα πληρώνουν την λειτουργία των Υποθηκοφυλακείων ιδίοις χρήμασι? ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΙΔΙΩΤΕΣ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΜΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ????
Είμαι συμβολαιογράφος στον Πύργο Ηλείας, όπου αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα από τον Ιούλιο λόγω της αποχώρησης του Υποθηκοφύλακα!!Είναι απαράδεκτη και άδικη η λύση που προτείνεται να αναλάβει ένας ή εκ περιτροπής όλοι οι συμβολαιογράφοι τη θέση του αποχωρούντος Υποθηκοφύλακα και πολύπερισσότερο να επιφορτιστεί με την ατομική του περιουσία τις οικονομικές υποχρεώσεις του υποθηκοφυλακείου για όσο χρόνο «επιταχθεί» να υπηρετήσει!!Καταρχήν ο νόμος είναι άδικος γιατί
1) αντί να βρεθεί η πλέον συμφέρουσα λύση της συγχώνευσης των υποθηκοφυλακείων και να συνεχίσει να προϊσταται ως αρμόζει υποθηκοφύλακας, ρίχνεται «το μπαλάκι» στο συμβολαιογράφο, ο οποίος έχει επιλέξει να είναι συμβολαιογράφος και όχι υποθηκοφύλακας και είναι αντισυνταγματικό να επιταχθεί να επιτελέσει μια υπηρεσία, για την οποία δεν έχει επιλέξει να κάνει, και μάλιστα παράλληλα με το επάγγελμά του!!
Επίσης στον Πύργο Ηλείας, έχουμε πλέον Κτηματολογικό γραφείο!ποιός συμβολαιογράφος έχει τις γνώσεις ώστε να αποφασίζει για τα θέματα που προκύπτουν με τις κτηματολογικές εγγραφές και για τα οποία θα πρέπει να υπογράφει ως Προϊστάμενος του Κτηματολογικού Γραφείου? Επίσης στο νομό Ηλείας υπάρχουν πολλά Υποθηκοφυλακεία τα οποία υπολειτουργούν και θα μπορούσαν άνετα να συγχωνευθούν με το Υποθηκοφυλακείο και Κτηματολογικό Γραφείο Πύργου και να αναλάβει ο Υποθηκοφύλακας του συγχωνευόμενου Υποθηκοφυλακείου, ο οποίος είναι και ο απόλυτος γνώστης του αντικειμένου!!!
2)και στην περίπτωση που αποφασίζεται να αναλάβει ένας συμβολαιογράφος ή όλοι εκ περιτροπής τη θέση του υποθηκοφύλακα, ο νόμος είναι αντισυνταγματικός όταν επιφορτίζει το συμβολαιογράφο να αναλάβει τις δαπάνες του υποθηκοφυλακείου από τη δική του περιουσία!αυτό γιατί?για να μην επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός?και τι θέλουν να επιτύχουν?την οικονομική εξόντωση του συμβολαιογράφου που θα επιταχθεί να αναλάβει ενώ δεν το θέλησε ποτε?και αν δεν έχει περιουσία ο συμβολαιογράφος να καλύψει τα έξοδα τι θα γίνει?εδω δεν έχουμε υπαλλήλους στα γραφεία μας ή οσοι είχαν, οι περισσότεροι τους έχουν απολύσει, και θα βρεθεί ξαφνικά ο όποιος συμβολαιογράφος να έχει να καταβάλει μισθοδοσίες πολυάριθμων υπαλλήλων όπως συμβαίνει στο Υποθηκοφυλακείο του Πύργου με μισθούς υπέρογκους για τα σημερινά δεδομένα καθώς και τα λοιπά λειτουργικά έξοδα?και τελικά γιατί να αναγκαστεί ενδεχομένως ο συμβολαιογράφος ο οποίος δε θα «βγαίνει» οικονομικά να απολύσει τους υπαλλήλους του υποθηκοφυλακείου, τους οποίος δεν προσέλαβε ποτέ?γιατι να μπει σε αυτόν τον κυκεώνα?
Η διάταξη αυτή είναι κατάφορα άδικη και αντισυνταγματική και δεν πρέπει να ψηφιστεί!πρέπει να υποθηκοφυλακεία να συγχωνευτούν!είναι η καλύτερη και η πιο δίκαιη λύση!!
Δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί σε συμβολαιογράφο να αναλάβει το κόστος λειτουργίας ενός υποθηκοφυλακείου. Η διάταξη θα προσβληθεί ως τουλάχιστον αντισυνταγματική.
Προτεινόμενη τροποποίηση της δεύτερης παραγράφου, στην περίπτωση που τελικά ανατεθεί στους συμβολαιογράφους η λειτουργία των υποθηκοφυλακείων:
Οι συμβολαιογράφοι που εκτελούν έργα υποθηκοφύλακα βαρύνονται με τις οικονομικές υποχρεώσεις του υποθηκοφυλακείου μέχρι του ποσού των εισπραχθέντων δικαιωμάτων εκάστου μηνός.
Το πρόβλημα ειναι οικονομικό και γι αυτο αρνούνται (δυσφορούν) οι συμβολαιογράφοι να αναπληρώνουν τον υποθηκοφύλακα. Ειναι δυνατόν να επιδοτούν με δικά τους χρήματα την λειτουργία των υποθηκοφυλακειων ;
Δεν αποτελεί λύση η εκ περιτροπής αναπλήρωση. Το ιδιο βάρος θα επωμισθεί και ο πρώτος και ο επόμενος και ο καθένας που θα του τύχει ο κλήρος !
Η λύση ειναι μια και μοναδική και περιλαμβάνεται στο άρθρο 51 του παρόντος σχεδίου νομου δηλαδή η συγχώνευση του χειρευοντος υποθηκοφυλακειου με αλλο της ίδιας ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΑΚΗΣ περιφερειας και υποχρεωτικά με έμμισθο (αν υπάρχει).
Ειναι ευκαιρια τωρα που δεν ειναι παχιές οι αγελάδες να μικρύνει ο τεράστιος αριθμός των υποθηκοφυλακειων που η διαπλοκή και τα ρουσφέτια τα έφτασαν στα 400 ενώ και τα 50 ηταν αρκετά ( εμμισθα βέβαια ).
Αυτο το αίσχος του υποθηκοφυλακειου Αθηνών να κατακερματιστεί σε επι πλεον 20 αμισθα υποθ/κεια καιρος ειναι να διορθωθεί.
Ας σκεφτεί κάποιος και το πολύπαθο κτηματολογιο που ταλαιπωρείται αφάνταστα εξ αιτίας της πληθώρας των υποθηκοφυλακειων.
Ο κατα τα αλλα άξιος υπουργός δικαιοσύνης ας δει το πρόβλημα και ας αποφασίσει μια πραγματική μεταρρύθμιση.