Αρχική Σύμφωνο ΣυμβίωσηςΆρθρο 09: Τεκμήριο πατρότητας

Άρθρο 09: Τεκμήριο πατρότητας

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Το τεκμήριο ανατρέπεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Τα άρθρα 1466 επ. ΑΚ, καθώς και τα άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ, εφαρμόζονται αναλόγως.

Σχόλια 1 2
  • 19 Νοεμβρίου 2015, 21:32 | Μαριάνθη Γκόλφη

    «Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. »

    Αρα ορθώς κατά τη γνώμη μου, ακόμη και με το σύμφωνο συμβίωσης υπονοείται ότι παιδί μπορεί να αποκτηθεί μόνο από την ένωση σπερματοζωαρίου ( από άνδρα) και ωαρίου ( από γυναίκα).Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να δημιουργηθεί ένα παιδί φυσικά και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να νομοθετήσυμε ενάντια στη φύση.ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΟΥ και όλη η προσπάθεια της πολιτείας πρέπει να είναι να του εξασφαλίσει αυτό το δικαίωμα, χωρίς να αφήνει κανένα » παραθυράκι » για παραβίαση αυτού του δικαιώματος.

    Εν ΄τούτοις, το σύμφωνο συμβίωσης πρέπει να αποσυρθεί συνολικά διότι για τα ετερόφυλα ζευγάρια υπάρχει η λύση του θρησκευτικού ή του πολιτικού γάμου και για τα ετερόφυλα η αστική νομοθεσία που καλύπτει κληρονομικά θέματα.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 20:21 | Νικόλαος

    Πέραν των όποιων διατυπώσεων, εκ μέρους των υποστηρικτών αυτού του εκτρωματικού νομοσχεδίου, σχετικά με το πως θα έπρεπε να διατυπωθεί η «διάταξη», όλοι αποφεύγουν να διατυπώσουν θέση επί της ουσίας, όσο αφορά δηλαδή την βίωση από το παιδί μιας κατάστασης πέρα από τις προβλέψεις της φύσης. Το ίδιο πράττουν και οι εμπνευστές αυτού του νομοθετήματος οι οποίοι δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς αυτή τους την ενέργεια, από την ύπαρξη επιθυμίας τους για να αφήσουν το στίγμα τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Όμως να είναι σίγουροι ότι το πρόσημο θα είναι αρνητικό καθώς αν η ψήφιση του συμφώνου αποτελεί την νομιμοποίηση μιας μη φυσιολογικής κατάστασης, η οποία μπορεί να κάνει κάποιους ανθρώπους «ευτυχισμένους» η θεσμοθέτηση της υιοθεσίας μέσα σε αυτήν την αφύσικη κατάσταση θα δημιουργήσει πλέον δυστυχία. Αλλοίμονο στα παιδάκια που θα βιώσουν τις καταστάσεις «γονεικότητας»…

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 20:55 | Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι

    Να αντικατασταθεί το «τεκμήριο πατρότητας» από «τεκμήριο γονεϊκότητας» ώστε «το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση ή την ακύρωση του συμφώνου» να «τεκμαίρεται ότι έχει δεύτερο γονέα τον άνδρα με τον οποίο ή τη γυναίκα με την οποία η μητέρα του τέκνου κατάρτισε το σύμφωνο».

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 20:21 | Στέλλα

    Η έμφυλη διατύπωση της διάταξης αν και γνωρίζουμε ότι δεν θα ρυθμιστεί με τον παρόντα νόμο το θέμα των παιδιών που έχουν ήδη γεννηθεί ή θα γεννηθούν στο μέλλον σε ομογονεϊκες οικογένειες, αντικρούει όλη την λογική του νομοσχεδίου να δημιουργήσει συνθήκες ισονομίας για όλους τους ανθρώπους. Το παρόν αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους συντρόφους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι στο βιολογικό γονέα, το παιδί θα μείνει έκθετο καθώς δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα γονεϊκότητας στη σύντροφο. Ελπίζουμε ότι θα γίνει σύντομα αλλαγή του οικογενειακού δικαίου και του νόμου για τις παιδοθεσίες έτσι που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα των παιδιών των ομογονεϊκών οικογενειών. Όσοι υποκριτικά ενδιαφέρονται για το «καλό των παιδιών» να γνωρίζουν ότι καταπατούν το δικαίωμα των παιδιών να έχουν δύο γονείς που τα αγαπούν και τα φροντίζουν. Αυτό το νομικό κενό έχει σαν αποτέλεσμα να μην προστατεύονται επαρκώς τα δικαιώματα των παιδιών των ομογονεϊκών οικογενειών όπως ορίζονται με σαφήνεια στα άρθρα 8 και 9 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Παιδιών:http://www.unicef.org/magic/media/documents/CRC_greek_language_version.pdf

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 17:37 | Augusto

    Το Άρθρο 9 ορίζει το τεκμήριο πατρότητας. Ζητάμε αλλαγή του Άρθρου, ούτως ώστε η φράση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο» να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου». Η έμφυλη διατύπωση στο Άρθρο αυτό, εκτός του ότι προκαλεί δυσκολίες στην γονεϊκότητα για τα τρανς άτομα (πόσο μάλλον με δεδομένη την έλλειψη θεσμικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου), αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους/ες συντρόφους.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 14:42 | Στ. Μποζοβίτης

    Ἔχω κάνει ἤδη σχόλιο στὴ σύσταση τοῦ νομοσχεδίου, ὅμως τὰ ἄρθρα 9, 10 καὶ 11, ποὺ κάνουν λόγο γιὰ τέκνα ὁμόφυλων ζευγαριῶν, ἀποτελοῦν τέτοια πρόκληση, ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀποφύγει κανεὶς τὴ δευτερολογία.
    Τελικὰ λοιπὸν ἔχουμε τόσο πολὺ τυφλωθεῖ; Ἢ κάνουμε πὼς δὲν καταλαβαίνουμε; Καὶ τὴν μὲν πνευματικὴ τύφλωση μπορεῖ καὶ νὰ τὴ δεχτεῖ κανεὶς ὡς παράκρουση ἢ νοητικὴ καθυστέρηση, ἀφοῦ ὑπάρχουν καὶ τόσοι ἄλλοι ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι ἔχουν μιλήσει μὲ ἐξωγήινους. Ὅμως ὁ ἀξιότιμος κ. Ὑπουργὸς ἀσφαλῶς δὲν ἀνήκει σ᾿ αὐτούς.
    Τότε κ. Ὑπουργέ, τί κάνουμε; Ὑποκρινόμαστε; Τί εἴδους παιδιὰ εἶναι αὐτὰ τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν; Μὲ ποιὸ τρόπο ἀποκτοῦνται; Μὲ ποιὲς παράνομες καὶ ἀπάνθρωπες μεθόδους; Καὶ μὲ πόση ἐκμετάλλευση φτωχῶν καὶ δυστυχισμένων πλασμάτων σὲ τριτοκοσμικὲς χῶρες;
    Ὅλα αὐτὰ τὸ νομοθέτημά σας τὰ προσπερνάει; Τὰ παραβλέπει σὰν νὰ μὴν ὑπάρχουν; Ἀλλὰ τουλάχιστον τὴν τραγικὴ μοίρα τῶν ἀθώων παιδιῶν μὲ τοὺς δύο «μπαμπάδες» ἢ τὶς δύο «μαμάδες» δὲν τὴ σκέφτεστε; Τὸ δικαίωμα γιὰ μιὰ φυσιολογικὴ οἰκογένεια αὐτῶν τῶν παιδιῶν ποιὸς θὰ τὸ ὑπερασπιστεῖ; Κανείς;
    Αὐτό, γιὰ νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς, κ. Ὑπουργέ, καὶ νὰ λέμε «τὰ σύκα σύκα καὶ τὴ σκάφη σκάφη», ἀποτελεῖ μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ βάναυσες μορφὲς παιδικῆς κακοποίησης.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 12:48 | Δαμιανός Αντωνίου

    Η έμφυλη διατύπωση, στο άρθρο αυτό, εισάγει μια διάκριση που δεν καλύπτει μια πραγματική ανάγκη, αφού ούτως ή άλλως τα ζευγάρια ατόμων διαφορετικού φύλου μπορούν να προβούν σε συμβολαιογραφική αναγνώριση των τέκνων τους εκτός γάμου. Ως εκ τούτου η πρόταση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο» θα πρέπει να αντικατασταθεί με το ορθότερο «τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου» προκειμένου να αναγνωρίζει τεκμήριο γονεϊκότητας σε ζευγάρια ατόμων ίδιου φύλου.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 01:43 | Θεοδώρα Τζώτζου

    Το νομικό πλαίσιο του Συμφώνου Συμβίωσης θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον μία κανονιστική διάταξη ή οποία θα διαχωρίζει με νομικό τρόπο το φυσικό εμπόδιο της απόκτησης φυσικού τέκνου από δύο πρόσωπα ιδίου φύλου, απο το σεβαστό κοινωνικό δικαίωμα δύο ομοφυλοφίλων ατόμων να συζούν.Δια της επιλογής του Συμφώνου Συμβίωσης απλώς
    κατοχυρώνεται νομικά μια ομοφυλοφιλική επιλογή και τοιουτοτρόπως εξασφαλίζονται σχετικά ασφαλείς συνθήκες σε μια σχέση που απο τη φύση της, λύνει μερικά προβλήματα και δημιουργεί περισσότερα, όπως άλλωστε και ο φυσικός γάμος.
    Θα πρέπει ο νομοθέτης να διαβαθμίσει έτι περαιτέρω την πρόσβαση στην επιλογή του Συμφώνου Συμβίωσης, ώστε όσοι ομοφυλόφιλοι επιλέξουν τη δέσμευση μιάς επίσημης συμβίωσης να
    αποδεικνύονται ικανοί απο ψυχοκοινωνική άποψη να ανταπεξέλθουν στα πολυποίκιλα οικογενειακά προβλήματα μιάς Συμβίωσης η οποία ακριβώς λόγω του μη φυσιολογικού της
    χαρακτήρα, να μην στηρίζεται μόνο στην δυναμική της ΅διαφορετικότητας΅ και στην ιδεολογικοποίηση του αγώνα των
    ομοφυλοφίλων για κοινωνική ισότητα αλλα να καταστεί ικανή να αντιμετωπίζει τα ποικίλα προβλήματα πέραν των κοινών και αντικειμενικών δυσχερειών που υφίστανται στην ανατροφή οποιουδήποτε παιδιού. Με τη λογική αυτή είναι δεδομένο ότι ένας οποιοσδήποτε ομοφυλόφιλος άνδρας που συζεί με άλλο άνδρα είναι ικανός να αναλάβει γονεϊκό ρόλο, επειδή είναι ομοφυλόφιλος;! Είναι σίγουρος ο νομοθέτης ότι η γυναίκα που ενώ αποκτά τέκνο με φυσικό τρόπο θα επιλύσει σε στοιχειώδες έστω επίπεδο, το ζήτημα της υπεύθυνης κοινωνικά ανατροφής αυτού του τέκνου, όταν διαλύει έναν ετεροφυλικό δεσμό επιλέγοντας μία ομοφυλόφιλη σύντροφο; Τη στιγμή που ή στοιχειώδης υπευθυνότητα
    επιβάλλει την μέχρις ενηλικιώσεως του, συννενόηση τής με τον πατέρα του τέκνου αυτού;
    Συνοψίζοντας θα παρακαλούσα τους νομοθέτες και τους νομοδότες τέτοιων κρίσιμων για την κοινωνία ζητημάτων να νομοθετούν με γνώμονα την ωφέλεια των πολλών και όχι το βόλεμα των ολίγων ή χειρότερα την εναρμόνιση των νομοθετημάτων με ξενόφερτους, έστω ευρωπαϊκούς νόμους, κανονισμούς και οδηγίες, οι οποίες ως τώρα τουλάχιστον μόνο σε Κρίση, ηθική και
    οικονομική μας οδήγησαν ώς κράτος.
    Ένα είναι σαφές, όπου υπάρχει αληθινή αγάπη και κατανόηση, συμπόνια και αλληλοβοήθεια μέσα στο
    κοινωνικό γίγνεσθαι και τα δυσκολώτερα προβλήματα λύνονται χωρίς προσφυγή σε νομικές διαδικασίες και διατάξεις.
    Όταν όμως κυριαρχεί το ιδιοτελές συμφέρον, ή η ιδεολογοποιητική πλάνη και η πολιτικο-κομματική εξαπάτηση τα πάντα
    καταλήγουν σε φθορά και εξαχρείωση.
    Πολίται χρεί λέγειν και φρονείν τα καίρια!

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 00:42 | Όλγα

    Τι οικογενεια με παρουσια παιδιων πιστευετε ειναι σε θεση να κανουν δυο ομοφυλοι; παιδια μπλοκαρισμενα που απο τη μια η φυση τους θα τους ωθει στην ελκυση του αντιθετου φυλου και απο την αλλη τα οικογενειακα βιωματα θα αντιβαινουν σε αυτο. Σκεφτειτε την ψυχολογια των απογονων τετοιοων μορφωματων- <>.

  • 19 Νοεμβρίου 2015, 00:43 | Θεοδώρα Τζώτζου

    Δεινοπαθούν τα άτεκνα ζευγάρια με πολιτικό ή θρησκευτικο γάμο, που παρά τις φυσιολογικές σεξουαλικές τους σχέσεις δεν μπορούν να συλλάβουν παιδί, μέχρι να ολοκληρωθούν αμέτρητοι λεπτομερείς έλεγχοι και χρονοβόρες νομικές διαδικασίες για να μπορέσουν να γίνουν γονείς ενός παιδιού. Σωστά, διότι έτσι η Πολιτεία δείχνει οτι αντιμετωπίζει με σεβασμό και υπευθυνότητα την Υπαρξη και το Μέλλον της, στο υπο διαμόρφωση ανθρώπινο Πρόσωπο ενός απροστάτευτου βρέφους…
    Πώς είναι δυνατόν, από την άλλη μεριά, ο σύγχρονος νομοθέτης να επιτρέψει νομοθετώντας μερικές διατάξεις του Συμφώνου Συμβιώσεως, σχεδόν εύκολα, σε ανθρώπους που συζούν με αναγνωρισμένες μέν απο τον νόμο, αλλά μη φυσιολογικές σεξουαλικές σχέσεις, να υιοθετούν και να ανατρέφουν παιδιά; Μην θυμώνετε με τον όρο «μη φυσιολογικές» γιατί αν η φύση τις ήθελε αυτές τις σχέσεις δεν θα έδινε στον άνδρα σπέρμα, εκτός από πέος, για να γίνεται Πατέρας και στη γυναίκα ωοθήκες και μήτρα, εκτός απο αιδοίο, να γίνει Μάνα.
    Μιά ενημέρωση απο την αρμόδια υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, μπορεί να διαφωτίσει κάθε ενδιαφερόμενο, σχετικά με τη δράση των παιδοφίλων.
    Υπάρχει κάποια διάταξη, στο υπο συζήτηση νομοσχέδιο, που να εξασφαλίζει κάποιου είδους επιπλέον έλεγχο ότι όλα τα ομοφυλόφιλα άτομα που θα συζούν και σάν γονείς δεν θα προβάλλουν-προεκτείνουν τις αφύσικες σεξουαλικές επιλογές τους και στα ανύποπτα παιδιά που θα βρεθούν μέσα σε τέτοιου είδους οικογένειες, που θα θυμίζουν τούς «Ρινόκερους» του Ιονέσκο ή τήν Κολοβή Αλεπού του Αισώπου;!

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 20:39 | Πέτρος Πανταζής

    Το νομικό πλαίσιο του Συμφώνου Συμβίωσης θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον μία κανονιστική διάταξη ή οποία θα διαχωρίζει με νομικό τρόπο το φυσικό εμπόδιο της απόκτησης φυσικού τέκνου από δύο πρόσωπα ιδίου φύλου, απο το σεβαστό κοινωνικό δικαίωμα δύο ομοφυλοφίλων ατόμων να συζούν.Δια της επιλογής του Συμφώνου Συμβίωσης απλώς κατοχυρώνεται νομικά μια ομοφυλοφιλική επιλογή και τοιουτοτρόπως εξασφαλίζονται σχετικά ασφαλείς συνθήκες σε μια σχέση που απο τη φύση της, λύνει μερικά προβλήματα και δημιουργεί περισσότερα, όπως άλλωστε και ο φυσικός γάμος.
    Θα πρέπει ο νομοθέτης να διαβαθμίσει έτι περαιτέρω την πρόσβαση στην επιλογή του Συμφώνου Συμβίωσης, ώστε όσοι ομοφυλόφιλοι επιλέξουν τη δέσμευση μιάς επίσημης συμβίωσης να αποδεικνύονται ικανοί απο ψυχοκοινωνική άποψη να ανταπεξέλθουν στα πολυποίκιλα οικογενειακά προβλήματα μιάς Συμβίωσης η οποία ακριβώς λόγω του μη φυσιολογικού της χαρακτήρα, να μην στηρίζεται μόνο στην δυναμική και στην ιδεολογικοποίηση του αγώνα των ομοφυλοφίλων για κοινωνική ισότητα αλλα να καταστεί ικανή να αντιμετωπίζει τα ποικίλα προβλήματα πέραν των κοινών και αντικειμενικών προβλημάτων που υφίστανται στην ανατροφή οποιουδήποτε παιδιού. Είναι δεδομένο ότι ένας οποιοσδήποτε ομοφυλόφιλος άνδρας που συζεί με άλλο άνδρα είναι ικανός να αναλάβει γονεϊκό ρόλο, επειδή είναι ομοφυλόφιλος;! Είναι σίγουρος ο νομοθέτης ότι η γυναίκα που ενώ αποκτά τέκνο με φυσικό τρόπο θα επιλύσει σε στοιχειώδες έστω επίπεδο, το ζήτημα της υπεύθυνης ανατροφής αυτού του τέκνου, όταν διαλύει έναν ετεροφυλικό δεσμό επιλέγοντας μία ομοφυλόφιλη σύντροφο; Τη στιγμή που ή στοιχειώδης υπευθυνότητα επιβάλλει την μέχρις ενηλικιώσεως του, συννενόηση τής με τον πατέρα του τέκνου αυτού;
    Συνοψίζοντας θα παρακαλούσα τους νομοθέτες και τους νομοδότες τέτοιων κρίσιμων για την
    κοινωνία ζητημάτων να νομοθετούν με γνώμονα την ωφέλεια των πολλών και όχι το βόλεμα των
    ολίγων ή χειρότερα την εναρμόνιση των νομοθετημάτων με ξενόφερτους, έστω ευρωπαϊκούς νόμους, κανονισμούς και οδηγίες, οι οποίες ως τώρα τουλάχιστον μόνο σε Κρίση, ηθική και οικονομική μας οδήγησαν. Ένα είναι σαφές, όπου υπάρχει αληθινή αγάπη και κατανόηση , στο κοινωνικό γίγνεσθαι, και τα δυσκολώτερα προβλήματα λύνονται χωρίς προσφυγή σε νομικές διατάξεις.Όταν όμως κυριαρχεί το
    ιδιοτελές συμφέρον, ή ιδεολογοποιητική πλάνη και η πολιτικο-κομματική εξαπάτηση τα πάντα καταλήγουν σε φθορά και εξαχρείωση.Πολίται χρεί λέγειν και φρονείν τα καίρια!

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 14:30 | Generation 2.0 RED

    Επιθυμούμε να μεταβληθεί η πρόταση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατήρτισε το σύμφωνο» και να επαναδιατυπωθεί ως εξής: τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου». Με τον τρόπο αυτό, ανατρέπεται η έμφυλη διατύπωση αυτού του άρθρου, η οποία αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους συντρόφους. Για το λόγο αυτό, επιθυμούμε να αναδιατυπωθεί και ο ίδιος ο τίτλος του άρθρου.

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 14:51 | Μαρίνα Γαλανού (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών – ΣΥΔ)

    Επαναλαμβάνουμε το σχόλιο που κάναμε στο άρθρο 3 και αφορά τη χρήση της λέξης «πατρότητα»: η λέξη «πατρότητα» να αλλάξει με τη λέξη γονεϊκότητα, που καλύπτει με ακρίβεια και σαφήνεια και τους δύο γονείς. Περαιτέρω, θεωρούμε ότι ακριβώς επειδή το σύμφωνο συμβίωσης ως νόμος έρχεται να καλύψει προβλήματα διάκρισης, η μη έμφυλη γλώσσα, δίνει ακόμη περισσότερο τη κατεύθυνση της κατάργησης των διακρίσεων, τόσο λόγω φύλου, όσο και λόγω ταυτότητας φύλου. Συνεπώς, εφόσον η λέξη γονεϊκότητα καλύπτει με απολύτως σαφή τρόπο και τους δύο γονείς, αυτή είναι η ορθή. Προσθέτουμε, τέλος, πως η διάκριση αυτή, εξαιρεί και διατηρεί τις διακρίσεις για τα διεμφυλικά πρόσωπα.

    Επίσης θεωρούμε πως πρέπει να προστεθεί άρθρο για τα τέκνα που τυχόν έχουν αποκτηθεί ή και παιδοθετηθεί σε αλλοδαπή χώρα σε συνέχεια της πρότασής μας για το Άρθρο 2. Προτείνουμε την ακόλουθη διατύπωση:

    «Τέκνα που τυχόν έχουν αποκτηθεί ή παιδοθετηθεί στην αλλοδαπή από πρόσωπα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης σε άλλη χώρα που προβλέπεται από το δίκαιο του τόπου τέλεσής της, τεκμαίρεται αυτοδικαίως ότι έχουν γονείς τα δύο πρόσωπα, με τη καταχώρηση του σχετικού αποσπάσματος της αλλοδαπής στο αρμόδιο ληξιαρχείο όπως ορίστηκε στο Άρθρο 2».

    Εκ μέρους του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ),
    Μαρίνα Γαλανού.

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 13:30 | Μανώλης Αγαπητός

    Τι γίνεται στην περίπτωση των ομόφυλων ζευγαριών, όπου φυσικός πατέρας/ή μητέρα είναι ένα απο τα δύο άτομα του συμφώνου? Είναι ασαφές τα άρθρα.

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 09:33 | Γκίκας Κιουράνης

    Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφ. 19, στίχοι 1-12 αναγράφονται τα εξής:
    «ΙΘ´\ΚΑΙ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς λόγους τούτους μετῆρεν ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἦλθεν εἰς τὰ ὅρια τῆς ᾿Ιουδαίας πέραν τοῦ ᾿Ιορδάνου. 2 καὶ ἠκολούθησαν αὐτῷ ὄχλοι πολλοί, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτοὺς ἐκεῖ. 3 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες αὐτῷ· εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν; 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν, 5 ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. 7 λέγουσιν αὐτῷ· τί οὖν Μωσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν; 8 λέγει αὐτοῖς· ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω. 9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται. 10 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέδοται· 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω. καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.»

    Ο στίχος 4 ξεκαθαρίζει την «ποίηση» του Θεού ως προς τον άνθρωπο: άρσεν+θήλυ=άνδρας+γυναίκα. Δηλαδή, η ολοκλήρωση του ενός φύλου έρχεται μέσα από την κοινωνία του με το άλλο φύλο. Απόδειξη: δύο σπερματοζωάρια ή δύο ωάρια δεν μπορούν, ενούμενα, να γεννήσουν ζωή.
    Ο στίχος 6, πάλι, ξεκαθαρίζει ότι για να ενωθούν οι δύο «εις σάρκα μίαν» απαιτείται συνέργεια του Θεού (δηλαδή ο εκκλησιαστικός γάμος, κατά τον οποίον το ανδρόγυνο, οικειοθελώς-αφού μόνο του κανονίζει να ενωθεί εντός εκκλησίας και δεν τού «επιβάλλεται» από τον Θεό, προσκαλεί τον Θεό στη ζωή του, όχι μόνον για τη μισή ώρα της τελετής, για το σύνολο της κοινής ζωής του).
    Ο στίχος 9 περιγράφει το μόνο συγγνωστό λόγο διαζυγίου: μοιχεία (=εθελούσια απομάκρυνση του ενός μέλους της συζυγίας από το άλλο με τη σύναψη εξώγαμης σχέσης)
    Ο στίχος 12, τέλος, διακρίνει τρεις κατηγορίες φυλικής «διαφορετικότητας» και για τα δύο φύλα: α) την εκ γενετής (όχι εκ φύσεως) λόγω διασάλευσης βιολογικών κανονικοτήτων-απόρροια της πτώσεως του πρώτου ανδρογύνου (Αδάμ και Εύας) από την παραδείσια κοινωνία του με τον Θεό, β) την επίκτητη λόγω ανθρώπινης επέμβασης, και γ) την πνευματική (=τον μοναχισμό)

    «ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.»

  • 18 Νοεμβρίου 2015, 03:40 | Παναγιώτης

    Κύριε Ὑπουργὲ τῆς ­Δικαι­ο­­σύνης, βγάλ­τε τοὺς παραμορφωτικοὺς ­φακοὺς τῶν Σοδομιτῶν ἀπὸ τὰ μάτια σας καὶ ρίξτε μιὰ ματιὰ στὸ διάτρητο νομοσχέδιό σας. Ἂν κάτι ἄλλο δὲν κατανοήσετε, τουλάχιστον δεῖτε τὰ ἄρθρα 9, 10 καὶ 11. Μιλᾶτε γιὰ ἀπόκτηση τέκνου. Ἀπόκτηση τέκνου πῶς, κύριε Ὑπουργέ; Ἀσφαλῶς δὲν τὸ ἀγνοεῖτε. Γνωρίζετε ὅτι οἱ εὐνοούμενοι τοῦ νομοθετήματός σας θὰ πληρώσουν μὲ λίγα σάπια εὐρωδολάρια τὰ δυστυχισμένα πλάσματα τοῦ Νεπάλ, γιὰ νὰ «ἀποκτήσουν» τέκνα. Μπροστὰ σ᾿ αὐτὸ τὸ κραυγαλέο ἔγκλημα γιατί κλείνετε τὰ μάτια σας; Τὸ περίφημο Δικαστήριο Ἀν­θρωπίνων Δικαιωμάτων, τοῦ ὁποίου τὴν καταδικαστικὴ τῆς χώρας μας ἀπόφαση ἐπικαλεῖσθε, δὲν τὰ γνωρίζει αὐτά; Αὐτὲς οἱ ταλαίπωρες γυναῖκες τοῦ Νεπάλ, ἢ ὅποιας ἄλλης χώρας, δὲν ἔχουν ἀνθρώπινα δικαιώματα; Τί εἶναι; Δὲν εἶναι ἄνθρωποι; Λέμε όχι στην τρομοκρατία του συμφώνου συμβίωσης.

  • 17 Νοεμβρίου 2015, 23:21 | Παππάς Ανδριανος

    Να ξεκαθαρισει το υπουργειο αν ειχε σκοπο να απευθύνεται αυτό το άρθρο μόνο σε ετεροφυλα ζευγάρια, δηλαδή να μην υπαρχει προβλεψη για παιδοθεσια απο ομοφυλα ζευγαρια, ή αν εκ παραδρομής αναφέρεται σε πατερα και μητερα. Αυτή την στιγμή μόνο ασάφεια δημιουργεί αυτο το άρθρο, και προς τις προθέσεις αλλά και προς το πως ακριβώς θα ισχύσει και θα εφαρμοστεί.

  • 17 Νοεμβρίου 2015, 14:31 | Πάνος

    Κύριε Νίκο Σακκα δεν φοβόμαστε την ισότητα. Την ισοπεδωση φοβόμαστε. Συγνωμη κιολας που τόλμησαμε να υποστηριξουμε την ξεπερασμένη κατα τα λεγομενα σας παραδοσιακη οικογένεια… Έχετε δικιο ας αποσυρθεί ενας θεσμός αιωνων για κανετε το κομμάτι σας… ΕΛΕΟΣ

  • 16 Νοεμβρίου 2015, 01:58 | Panagiotis T

    Να αντικατασταθει ο τιτλος τεκμηριο πατροτητας με το τεκμηριο γονεικοτητας ωστε στις περιπτωσεις οπου η οικογενεια που θα δημιουργηθει απο γονεις του ιδιου φυλου και στην περιπτωση οπου ο ενας απο τους δυο δεν ειναι ο βιολογικος γονεας ,να ειναι εξασφαλισμενη η απο κοινου ανατροφη των παιδιων τους .Το τεκμήριο πατρότητας εισάγει διάκριση γιατι αναγνωρίζεται ως προνόμιο των ετερόφυλων ζευγαριών, τα οποία μπορούν και τους δίνεται η δυνατότητα να αναγνωρίσουν ένα παιδί με άλλους νομικούς τρόπους.
    Απαραδεκτα τα σχολια των ομοφοβικων συμπολιτων μας, προσβαλουν απολυτα το δικαιωμα στην διαφορετικοτητα .

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 23:14 | Δημήτρης Γαλανάκης

    Όπως έχει ήδη επισημανθεί, θεωρώ απαραίτητη την αναδιατύπωση της διάταξης του άρθρου αυτού, διότι φαίνεται να αψηφά και να υποτιμά το δικαίωμα ατόμων του ίδιου φύλου να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προστεθεί στην αρχή του άρθρου η φράση «Στην περίπτωση συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου».

    Ακόμα καλύτερο θα ήταν να γίνει ριζική αναδιατύπωση της διάταξης προς την κατεύθυνση της (έστω μερικής) αναγνώρισης του δικαιώματος ατόμων του ίδιου φύλου να έχουν, και οι δύο, την ιδιότητα των γονέων τέκνου. Αυτή η επιλογή, όμως, ίσως θεωρηθεί, στην παρούσα φάση, πολύ προχωρημένη για την ελληνική κοινωνία.

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 22:15 | Παναγιώτης Ζαμάνης

    Το άρθρο 9 του ν. 3719/2008 που προσδιορίζει το «τεκμήριο πατρότητας»,αναφέρεται σε σύμφωνο συμβίωσης δύο προσώπων διαφορετικού φύλου. Γατί μπαίνει στο σχέδιο νόμου όταν πρόκειται για σύμφωνο του ιδίου φύλου; Ασφαλώς δεν μπορεί ένας από τους δύο άνδρες του συμφώνου «να γεννήσει» όσο διαρκεί το σύμφωνο. Μπορεί όμως η μία από τις δύο γυναίκες του συμφώνου « να γεννήσει» όσο ισχύει το σύμφωνο. Τί γίνεται με το παιδί;
    Μήπως τελικά παρατέθηκε αυτό το κείμενο, που ασφαλώς δεν αναφέρεται σε ομόφυλα ζευγάρια, με σκοπό αργότερα, με την προσθήκη 2-3 λέξεων σε ένα άσχετο νομοσχέδιο ως τροπολογία μετά τα μεσάνυκτα, να καθιερωθεί και η δυνατότητα υιοθεσίας την οποία τώρα ρητά την απαγορεύει το σχέδιο νόμου;

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 16:57 | Θεοφόρος

    ΟΧΙ

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 16:59 | Γ.

    H φράση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο» να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου».

  • 15 Νοεμβρίου 2015, 02:37 | Γραμμενίδης Κωνσταντίνος

    Για όσους σχολιάζουν, παρακαλώ έχετε υπόψιν σας ότι ο νόμος μιλά για «τεκμήριο» πατρότητας επειδή για το νόμο μόνο η σχέση μητέρας-τέκνου θεωρείται βιολογική, ενώ η σχέση πατέρα-τέκνου θεωρείται πάντα νομική. Με άλλα λόγια, πατέρας είσαι άμα το δηλώσεις (και αυτή η σχέση δε θεωρείται αμετάκλητη, σε αντίθεση με τη σχέση μητέρας-τέκνου). Παρόμοια ορολογία ισχύει και για τους γάμους, δεν είναι πρωτοτυπία αυτού του νόμου.

  • 14 Νοεμβρίου 2015, 09:30 | Γιωργος ΓΚ

    Το Άρθρο 9 ορίζει το τεκμήριο πατρότητας. αλλαγή του Άρθρου, ούτως ώστε η φράση «τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο» να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «τεκμαίρεται ότι έχει γονείς τα μέρη του συμφώνου». Η έμφυλη διατύπωση στο Άρθρο αυτό, εκτός του ότι προκαλεί δυσκολίες στην γονεϊκότητα για τα τρανς άτομα (πόσο μάλλον με δεδομένη την έλλειψη θεσμικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου), αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους/ες συντρόφους.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 23:20 | Γιώργος

    Το τεκμήριο πατρότητας να αντικατασταθεί από το τεμκήριο γονεικότητας, και οι λέξεις μητέρα και πατέρας να αντικατασταθούν από τη λέξη γονέας ή συμβαλλόμενο μέρος. Αν αφήσετε τις λέξεις ως έχουν δημιουργείτε τεράστιο πρόβλημα στα ομόφυλα ζευγάρια που αποκτούν παιδιά μέσω της διαδικασίας παρένθετης μητέρας στο εξωτερικό και βρίσκονται σε σύμφωνο συμβίωσης. Τα πιστοποιητικά γέννησης που δίνονται στο εξωτερικό αναγράφουν ως γονείς δύο άνδρες ή δύο γυναίκες. Το ειδικό ληξιαρχείο Αθηνών δεν δέχεται τέτοια πιστοποιητικά με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να βρίσκονται αυτή τη στιγμή εκτεθειμένα. Γιατί επιτρέπετε να συνεχίζεται η κατάφορη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών και των παιδιών τους? Πόσο άλλο πρέπει να διαιωνίζετε αυτή η κατάσταση? Είμαστε στο 2015. Ο νόμος πρέπει να είναι εκεί για να προπορεύεται της κοινωνίας και να την ρυθμίζει. Δυστυχώς στη χώρα μας η κοινωνική πραγματικότητα προηγείται των νόμων.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 16:01 | Νικόλαος

    Δεν είναι κατανοητό γιατί νομοθετικά προσπαθούμε να παραβιάσουμε την φύση. Γιατί πρέπει αθώα πλασματάκια, μέσω μιας εγκληματικής νομοθετικής παρέμβασης θα πρέπει να τραυματισθούν ψυχικά καθώς θα έχουν γνωρίσει μια γυναίκα που κάνει τον μπαμπά ή έναν άνδρα που κάνει την μαμά. Είναι ακατανόητη η έννοια της γονεικότητας καθώς στις περιπτώσεις ομοφυλόφιλων ζευγαριών ονομάζονται ως γονείς άτομα τα οποία υπό «φυσικές» συνθήκες ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ απόκτησης παιδιού. Και αν δυο ενήλικες επιθυμούν να συμβιώσουν, δικαίωμά τους. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΒΙΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΨΥΧΙΣΜΟ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Και αν αυτοί που θα προβούν στην υιοθεσία είναι οι φυσικοί αυτουργοί, οι νομοθετούντες είναι οι ηθικοί αυτουργοί.
    Σε κάθε περίπτωση, ο Νομοθέτης πριν αποφασίσει να δημιουργήσει καταστάσεις παρά φύσιν και να τις εξισώσει με τις κατά φύσιν, θα πρέπει πρωτίστως να σκεφθεί για τα δικαιώματα των μικρών παιδιών τα οποία θα βιώσουν καταστάσεις παρά φύσιν. Και η φύση όταν την «βιάζουμε» εκδικείται.

  • 13 Νοεμβρίου 2015, 01:07 | Γεώργιος-Χαράλαμπος Κατρακίλης

    Απαντώ επί του προκειμένου τα κάτωθι.
    (1) Δεν υπάρχει κύηση άνευ σπέρματος καί ωαρίου. Άρα, καί στην περίπτωσιν των ομοφυλοφιλικών ζευγών, απαιτείται η ενδιάμεση εμπλοκή καί ταυτοχρόνως εκουσία στήριξη των ετεροφυλοφίλων. Άρα, είτε υπάρχουν
    δύο άνδρες ομοφυλόφιλοι καί θέλουν ετεροφυλόφιλη γυναίκα χάριν κυήσεως είτε υπάρχουν δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες καί θέλουν άνδρα δότη σπέρματος, πάλιν υπάρχει εμπλοκή των ετεροφυλοφίλων. Άρα, εδώ απαιτείται η νομική κατοχύρωση του τρόπου συναινέσεως των ετεροφυλοφίλων περί τέτοιων πράξεων, χάριν χρήσεως των σπερμάτων ή τω ωαρίων τους καί αν δεν υπάρχει σχετική νόμιμη χρήση, τότε θα πρέπει να υπάρχουν ακόμα καί υποχρεωτικές εκτρώσεις, στερήσεις ιατρικών αδειών, κλεισίματα ιατρικών εργαστηρίων κ.λ.π.
    (2)Η βλακώδης διατύπωση βάσει της οποίας «μέσω δικαστικής αποφάσεως αναγνωρίζεται η πατρότητα του τέκνου», θα πρέπει να καταργηθεί καί να θεσπισθεί πλέον η διατύπωση βάσει της οποίας «η πατρότητα του τέκνου τεκμαίρεται μέσω εξετάσως του δεσορυζιβορινουκλεϊκού οξέως(dna test) μεταξύ των εριζόντων γονέων καί του συγκεκριμένου τέκνου επί αδιαβλήτου καί αποδεκτού εξ όλων των εριζόντων μερών εργαστηρίου, οριζομένου εκ των αρμοδίων κρατικών αρχών».
    (3) Οι αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων καί των διεθνών οργανισμών δεν είναι θέσφατα, καθώς:
    (α) είναι προτρεπτικές καί όχι δεσμευτικές,
    (β) εδράζονται σε διεθνείς συνθήκες, τις οποίες τα κυρίαρχα κράτη μπορούν ανά πάσαν στιγμήν εφ’ όσον το κρίνουν σκόπιμον να τις καταγγείλουν,
    (γ) οφείλουν να εφαρμόζονται κατ’ άρθρον 28.1Σ. προς τους αλλοδαπούς επί τη βάσει της αμοιβαιότητος,
    (δ) οι Ελληνικές κυβερνήσεις επί αξιακών θεμάτων δεσμεύονται αποκλειστικώς εκ του λαού κατ’ άρθρου 1.3Σ. καί άρα ό,τι εναντιώνεται προς τον λαόν καί το έθνος υποχρεούνται να μη το εφαρμόζουν.
    Άρα:
    (1) όχι στις ομοφυλοφιλικές υιοθεσίες,
    (2) όχι στον εξαναγκασμό ετεροφυλοφίλων περί στηρίξεως ομοφυλοφίλων μέσω δόσεως σπερμάτων ή ωαρίων,
    (3) όχι στον αντιετεροφυλοφιλικό διωγμό.
    (*) Απλώς χάριν γλωσσικής επισημάνσεως επί του ευρυτέρου θέματος:

    «ομόφυλος» # «ομοφυλόφιλος»

    Ομόφυλος» ο ανήκων στην ιδίαν φυλήν, στο ίδιον φύλον
    Λόγου χάριν, ένας Έλληνας έχει ως ομόφυλον του έναν Έλληνα/μίαν Ελληνίδα.

    «Ομοφυλόφιλος»ο βλέπων ερωτικώς το φύλον του, δηλαδή ο άνδρας βλέπων ερωτικώς άνδρας καί η γυναίκα η βλέπουσα ερωτικώς γυναίκες.

    Άρα, ζητώ την ορθήν χρήσιν των όρων επί του νομοσχεδίου.-

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 17:56 | Λίνα Λαχανιώτη

    Οι όροι πατέρας-μητέρα είναι απολύτως ετεροκανονιστικοί και πρέπει να αλλαχθούν σε «γονέας».

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 14:46 | Στελλα

    Εφόσον το σύμφωνο συμβίωσης αφορά ετερόφυλα και ομόφυλα ζευγάρια, οι ρόλοι (πατέρας, μητέρα, τέκνο) που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο θα χρειαστεί είτε να γίνουν ουδέτεροι είτε να αποσαφηνιστούν εντός του άρθρου.

    Επίσης, δεν χρειάζεται να αποσαφηνιστεί το «με αμετάκλητη δικαστική απόφαση» ; Δεν είμαι νομικός, αλλά εννοεί όπως γίνεται και με τα τέκνα όσων χωρίζουν.

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 11:58 | Χριστόφορος

    Αλλαγή του όρου πατρότητα σε γονεικότητα, του όρου πατέρας και μητέρα σε γονέα, ή συμβιώμενο μέλος.

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 09:18 | Κωνσταντίνα Ρ

    Ήδη η αποδοχή του όρου πατρότητα δίνει βάσει λογικού συνειρμού και την αποδοχή της μητρότητας, ήτοι της εννοίας «μητέρα » .
    Επαγωγικό τω τρόπω σημαίνει απαίτηση δύο ετεροτήτων για τη δημιουργία ανθρώπινης οντότητας !
    …Ας εφεύρουμε δηλ. πάλι τον τροχό!
    Ή ας εφεύρουμε αίολα στη λογική ιδεολογήματα για να αιτιολογήσουμε συνειδησιακά τις ορέξεις εκάστου που επέλεξε να αποπροσανατολίσει τη σκέψη των μελών της κοινωνίας!

  • 12 Νοεμβρίου 2015, 02:32 | Γραμμενίδης Κωνσταντίνος

    Η διατύπωση του άρθρου με τους έμφυλους όρους «πατέρας» και «μητέρα» παραβλέπει την όχι και τόσο αδιανόητη περίπτωση να γεννηθεί τέκνο από γυναίκα που έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με γυναίκα. Προφανώς υπάρχουν πολλοί τρόποι μια γυναίκα να κυοφορήσει και είναι φοβερή εθελοτυφλία να προβλέπεται μόνο η περίπτωση που μια γυναίκα συλλαμβάνει τέκνο με έναν άντρα με τον οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Εκτός από το κενό που δημιουργείται και θα οδηγήσει σε αναπόφευκτη σύγχυση όταν γίνει η εφαρμογή του νόμου, υπάρχει σαφέστατη διάκριση, κατά τη γνώμη μου, στη φράση «τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο». Όταν ο νόμος επιτρέπει τη σύναψη συμφώνου μεταξύ δύο ατόμων ανεξαρτήτως φύλου και παρακάτω θεωρείται de facto ότι μία μητέρα έχει συνάψει σύμφωνο με έναν άλλο άντρα, φαίνεται ότι δεν έχει υπάρξει μέριμνα ώστε τα ζευγάρια ομοφύλων να αντιμετωπίζονται ως ισότιμα και όχι υποδεέστερα.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 22:58 | ΕΛΕΝΗ

    Ας σκεφτεί κάποιος και τα παιδάκια! Δεν τους φτάνουν τα βάσανά τους, η ορφάνια τους θα έχουν να αντιμετωπίσουν και μια ανώμαλη κατάσταση.Κρίμα…

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 17:41 | Γιώργος

    Πρέπει να προβλεφθεί ότι όταν ένα ημεδαπό ομόφυλο ζευγάρι αποκτήσει παιδιά στην αλλοδαπή και το πιστοποιητικό γέννησης των παιδιών αναγράφει ως γονείς δύο άντρες ή δύο γυναίκες θα μπορεί το παιδί να γραφτεί στο ειδικό ληξιαρχείο.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 13:22 | Augusto

    το “τεκμήριο πατρότητας” θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα “τεκμήριο γονεϊκότητας”, έτσι ώστε εάν γεννήσει μία γυναίκα που βρίσκεται σε σύμφωνο συμβίωσης με μία άλλη γυναίκα, η σύντροφός της να έχει γονεϊκά δικαιώματα, ακριβώς λόγω του συμφώνου συμβίωσης.

  • 11 Νοεμβρίου 2015, 02:25 | Μπαμπης

    Ο αλλος σχολιαστης λεει να απαλειφθει ο ορος πατερας και μητερα και να αντικατασταθει με τον ουδετερο ορο γονεας για να καλυπτει και τα ομοφυλα ζευγαρια γυναικων. Και πως ακριβως θα γεννηθει φυσικο τεκνο απο δυο γυναικες κυριε, μου εξηγειτε; Ειπαμε να εξισωθουν οι ομοφυλοφιλοι νομικα αλλα οχι και βιολογικα, αυτο δε γινεται απο τη φυση. Ελεος πηρατε φορα και δεν ξερετε τι λετε πια…

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 22:56 | Μάριος

    Γιατί θα πρέπει με υποβάλλουμε παιδάκια στην πιο τρυφερή τους ηλικία σε εικόνες παρά φύσην; γιατί θέλετε να κληροδοτήσετε την περιθωριοποίηση των ομόφυλων σε μικρά παιδιά; Δηλαδή θεωρείτε ότι η ευτυχία του «ζευγαριού» δε θα είναι ολοκληρωμένη αν δεν καταστρέψουν και μερικές παιδικές ψυχούλες; είναι απαράδεκτο και είστε υπόλογοι για τη δυστυχία που θα προκαλέσουν τέτοιου είδους υιοθεσίες.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 21:53 | Νίκος Σακκάς

    Το ότι τα παιδάκια πρέπει να έχουν έναν πατέρα και μία μητέρα έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Δηλαδή οι οικογένειες που έχουν διαφορετική δομή (π.χ μονογονεικές) βγάζουν προβληματικά παιδιά; Και κατηγορώντας τις οικογένειες τις διαφορετικές από τις δικές μας έτσι, δεν είναι σαν να παθολογοποιούμε και να δείχνουμε με το δάχτυλο ως ανίκανους τους συνανθρώπους μας; Η σεξουαλικότητα των γονιών δεν παίζει κανένα ρόλο και αυτό έχει αποδειχτεί. Αλλά δεν νομίζω να χρειάζεται οι γκέι γονείς να λογοδοτήσουν γι’ αυτο, γιατί και να ίσχυε το αντίθετο ποιοι είμαστε εμείς να το απαγορεύσουμε. Επίσης ετεροφυλόφιλοι γονείς βγάζουν και γκέι παιδιά. Πρέπει να σταματήσουμε να καταδικάζουμε το διαφορετικό ως χαμηλότερο status ύπαρξης επειδή δεν είναι σαν εμάς. Και όχι! συγκρίσεις με παιδεραστές και βιαστές δεν πείθουν κανέναν. Απλά φοβάστε τέτοια μέτρα γιατί γεννούν μια λέξη που φοβάστε πολύ. Ισότητα!

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 21:42 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΤΡΥΦΩΝ

    Δεν υπάρχει συμμόρφωση με τις Ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, που διατυπώθηκαν ήδη από το 1994 (Θέση τοςυ ευρωπαΊκού Κοινοβουλίου, πρόταση Roth)

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 21:26 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΤΡΥΦΩΝ

    Δεν υπάρχει μέριμνα για τα ομόφυλα ζευγάρια, τα οποία αποκτούν τέκνο κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης. Διαφαίνεται ότι δεν είναι δυνατή η ισότιμη αντιμετώπιση των ομόφυλων ζευγαριών με τα ομόφυλα, εάν δεν τροποποιηθεί συγχρόνως, αντίστοιχα, η νομοθεσία για την τεκνοθεσία (υιοθεσία).
    Δεν υπάρχει μέριμνα για τη διατήρηση της πατρότητας τέκνου που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του Συμφώνου Συμβίωσης, εάν το ένα μέρος επαναπροσδιορίσει το ανατομικό ή/και το κοινωνικό του φύλο, μετά τη σύναψη του Συμφώνου Συμβίωσης.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 16:37 | Φώτης Αργυρόπουλος

    Θα ήθελα να επισημάνω στους διαχειριστές τα ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ σχόλια (διπλά και τρίδιπλα μερικές φορές), που δυσχεραίνουν την δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου με συνεχείς κραυγές περί ανηθικότητας κτλ.
    Επίσης ΙΔΙΑ σχόλια σε διαφορετικά άρθρα του νομοσχεδίου, που μοναδικό σκοπό έχουν να δυσκολέψουν τους υπόλοιπους να διαβάσουν τα σοβαρά (νομικής φύσεως ή μη) σχόλια που αναφέρονται στην ΟΥΣΙΑ του νομοσχεδίου.
    Αυτά δεν θα έπρεπε να επαναλαμβάνονται μονότονα κι ο έλεγχος όφειλε να είναι πιο ενδελεχής, ειδικά στα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου.

    Εδώ συζητούμε την νομοθέτηση από το ΚΡΑΤΟΣ με ανθρώπινους νόμους (κι όχι με τυχόν «θείους» νόμους, κάτι που γίνεται μόνο σε θεοκρατικά καθεστώτα, τύπου Ιράν).

    Αναφορικά με το τεκμήριο πατρότητας, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να τονίσω (όπως σωστά γράφει κι ένας άλλος σχολιαστής) ότι ο όρος «ΓΟΝΕΑΣ» θα ήταν προτιμότερος.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 16:31 | Ειρήνη Πετροπούλου

    Το «τεκμήριο πατρότητας» έτσι όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο, αφορά ΜΟΝΟ ζευγάρια διαφορετικού φύλου. Προτείνουμε την αντικατάσταση του τίτλου με το «τεκμήριο γονεϊκότητας» ούτως ώστε ο μη-βιολογικό γονέας στα ζευγάρια του ίδιου φύλου (που δεν φαίνεται πουθενά να έχει σχέση με το παιδί) να αποκτά μια κάποια θεσμοθετημένη υπευθυνότητα και δέσμευση στην από κοινού ανατροφή του παιδιού και στην αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορούν το παιδί στο σχολίο, το σύστημα υγείας, την καθημερινότητα κλπ.

    Σκεφτείτε, ως προς τα ανωτέρω, και την περίπτωση όπου κάτι συμβεί στον βιολογικό γονέα. Η μέριμνα του παιδιού, σε μια τέτοια περίπτωση, ανατίθεται στην οικογένεια του βιολογικού γονέα και ο μη-βιολογικός δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να αναλάβει το παιδί που μέχρι τότε μεγάλωνε.

    Εν κατακλείδι, το «τεκμήριο πατρότητας» εισάγει αρνητική διάκριση εφόσον αναγνωρίζεται ως προνόμιο των ετερόφυλων ζευγαριών, τα οποία μπορούν και τους δίδεται η δυνατότητα να αναγνωρίσουν ένα παιδί με άλλους νομικούς τρόπους.

    Πετροπούλου Ειρήνη
    Αντιπρόεδρος
    Οικογένειες Ουράνιο Τόξο

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 16:13 | Σάκης Λουλούδης

    Το “τεκμήριο πατρότητας” θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα “τεκμήριο γονεϊκότητας”, έτσι ώστε εάν γεννήσει μία γυναίκα που βρίσκεται σε σύμφωνο συμβίωσης με μία άλλη γυναίκα, η σύντροφός της να έχει γονεϊκά δικαιώματα, ακριβώς λόγω του συμφώνου συμβίωσης.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 13:30 | Soulis 1

    Τα παιδάκια θα πρέπει να έχουν πατέρα άντρα και μητέρα γυναίκα .

    Οτιδήποτε διαφορετικό αποτελεί παρα φύσιν παρέμβαση και κατάσταση.

    Οποιοσδήποτε ομοφυλόφιλος σέβεται τον εαυτό του , την κοινωνία και τουσ συνανθρώπους του ,αλλά και αγαπάει ( πραγματικά ) τα παιδάκια , θα ήταν και ο ίδιος κάθετα αντίθετος στην υιοθεσία τέκνου απο ανθρώπους της ιδιαιτερότητας τους .

    Αντί να επιλέξει να βάλει το »παιδάκι του» να μεγαλώσει σε έναν τέτοιο κυκεώνα , προβλημάτων , αποριών , απομόνωσης και περιθωριοποίησης .

    Μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ζήσει όπως επιθυμεί , με τις δικές του επιλογές , τα λάθη και τα σωστά .

    Δεν μπορεί όμως να αποφασίζει για άλλους και ειδικά αθώα παιδάκια .

    Οι αθώες παιδικές ψυχές δεν έχουν κανέναν λόγο να μπλέκουν με τις αρωστημένες αντιλήψεις , τα πάθη και τα λάθη των μεγάλων .

    Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η συγκεκριμένη δημόσια διαβούλευση , δείχνει τον λάθος δρόμο στον οποίο βαδίζουμε ως κοινωνία , χώρα και άνθρωποι .

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 11:09 | Γιωργος Βεργος

    Πρεπει και παρακαλω να εξεταστει η αμεση αλλαγη του νομου με τροποποιηση για τους τροπους που συναγεται η πατροτητα. Δηλαδη να μην αποκλειεται η γυναικα απο τη δυνατοτητα δηλωσης, η αλλαγης ονοματος οταν αυτο εχει καταγραφει συμφωνα με την τοτε ισχυουσα νομοθεσια, απο το δικαιωμα να ονομασει τα παιδια της μαζι με τον φυσικο τους πατερα. Αυτη τη στγμη υπαρχουν πολλα παιδια με το ονομα των πρωην συζυγων εφοσον ο νομος λεει οτι (αρθρο 1463) η συγγενεια του προσωπου με την μητερα συναγεται απο την γεννηση.Η συγγενεια με τον πατερα συναγεται απο τον γαμο η συμφωνο συμβιωσης η ιδρυεται με την αναγνωριση, εκουσια η δικαστικη. Αυτο λοιπον το τελευταιο στην πραγματικοτητα καθισταται δυσχερεστατο και επιπλεον πολυ αδικο για μικρους πολιτες που ουτε να ταξιδευσουν δεν μπορουν με τους γονεις τους, τους φυσικους επαναλαμβανω, χωρις την εγκριση του πρωην συζυγου για εκδοση διαβατηριου αν και εφοσον εκεινος εχει την διαθεση-θεληση για κατι τετοιο. Γνωριζετε επισης οτι η αμετακλητη δικαστικη αποφαση κατα το αρθρο 1466-614 επ.ΚΠολΔ. ειναι πολυετης διαδικασια οπου καταστρατηγουνται σημαντικα ανθρωπινα και πολιτικα δικαιωματα των παιδιων αφου δικαιωμα και παλι να ταξιδευσουν ουσιαστικα δεν δινεται με κανεναν αλλο τροπο. Η μητερα δεν θεωρειται δηλαδη υπευθυνη – αρμοδια κι ας ειναι επισημα διαζευγμενη και εχοντας πληρη επιμελεια να αιτηθει εκδοση διαβατηριου. Το θεμα βεβαιως εχει και αλλες σοβαρες επιπτωσεις περαν της ταξιδιωτικης.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 09:23 | Ευαγγέλου Μιχαήλ

    «το τέκνο…τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο»

    Η έμφυλη διατύπωση της διάταξης αποκλείει την αναγνώριση τεκμηρίου γονεϊκότητας σε ομόφυλους συντρόφους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που συμβεί κάτι στη βιολογική μητέρα και ο βιολογικός πατέρας είναι άγνωστος, το παιδί θα μείνει έκθετο καθώς δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα γονεϊκότητας στη σύντροφο της εκλιπούσης. Το άρθρο δεν κατοχυρώνει τα δικαιώματα των παιδιών που γεννήθηκαν σε μία τέτοια σχέση.

    Επιπλέον το νομοσχέδιο δεν επεκτείνει στους συμβιούντες τις διατάξεις περί υιοθεσίας του βιολογικού τέκνου ενός από τους δύο συντρόφους ή τρίτου παιδιού από κοινού που ισχύουν στο οικογενειακό δίκαιο για τα παντρεμένα ζευγάρια. Πέρα από το γεγονός ότι η διαφορετική αντιμετώπιση συνιστά διάκριση, η μη παροχή δυνατότητας να αποκτήσει ο ένας σύντροφος γονεϊκά δικαιώματα στο βιολογικό ή θετό τέκνο του άλλου συντρόφου έχει σαν αποτέλεσμα να μην προστατεύονται επαρκώς τα δικαιώματα των παιδιών αυτών, σε ευθεία αντίθεση με τα άρθρα 8 και 9 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Παιδιών:

    http://www.unicef.org/magic/media/documents/CRC_greek_language_version.pdf

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 01:47 | Βασίλης Σωτηρόπουλος

    Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, κατά την εκδίκαση των προσφυγών Βαλλιανάτου κ.α. κατά Ελλάδας, το σύμφωνο συμβίωσης θεσπίστηκε μόνο για ετερόφυλα ζευγάρια επειδή η μόνη ex lege νόμιμη συνέπεια που προέβλεπε ήταν αυτή του τεκμηρίου πατρότητας. Με αυτό το επιχείρημα, η Ελλάδα επιχείρησε να πείσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ότι δεν παραβίαζε το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ, επειδή ο θεσμός που είχε καθιερώσει αφορούσε εξ ορισμού – τάχα – ετερόφυλα ζευγάρια, αφού τα ομόφυλα δεν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους βιολογικά παιδιά. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απάντησε στην συγκεκριμένη ένσταση ως εξής:

    “89.   Στο σημείο αυτό, το Δικαστήριο σημειώνει πρώτα ότι τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης εστιάζουν στην κατάσταση των ετερόφυλων ζευγαριών με παιδιά, χωρίς να δικαιολογούν τις διαφορές στην μεταχείριση που απορρέουν από την επίμαχη νομοθεσία μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών και των ετερόφυλων ζευγαριών που δεν είναι γονείς. Δεύτερον, το Δικαστήριο δεν έχει πειστεί από τα επιχειρήματα της Κυβέρνησης ότι με τον Ν.3719/2008 εξυπηρετούνται οι στόχοι στους οποίους αναφέρεται, με την εξαίρεση των ομόφυλων ζευγαριών από το πεδίο εφαρμογής του. Δεν θα ήταν αδύνατο για τον νομοθέτη να περιλάβει κάποιες διατάξεις που αφορούν ειδικώς τα παιδιά εκτός γάμου, ενώ ταυτόχρονα να προβλέψει την επέκταση της γενικής δυνατότητας θέσπισης συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι η αιτιολογική έκθεση της επίμαχης νομοθεσίας δεν παρέχει εξηγήσεις για την απόφαση του νομοθέτη να περιορίσει το σύμφωνο συμβίωσης στα ετερόφυλα ζευγάρια (βλ. ανωτ. παρ. 10). Περαιτέρω, σημειώνει ότι η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έκρινε ότι το νομοσχέδιο εισάγει αρνητική διάκριση, καθώς δεν εφαρμόζεται σε ομόφυλα ζευγάρια (βλ. παρ. 23-24 ανωτ.) και ότι το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής ακολούθησε όμοια θέση (βλ. παρ. 13 ανωτ.)
    90.  Τέλος, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι κατά το Ελληνικό δίκαιο, όπως η ίδια η Κυβέρνηση εκθέτει (βλ. ανωτ. παρ. 64), τα ετερόφυλα ζευγάρια, αναντίστοιχα προς τα ομόφυλα, μπορούσαν να έχουν νομική αναγνώριση της σχέσης τους ακόμη και πριν την θέση σε ισχύ του Ν.3719/2008, είτε σε πλήρη βάση, με τον θεσμό του γάμου ή με έναν πιο περιορισμένο τύπο, κατά τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα που διέπουν τις ελεύθερες ενώσεις. Συνεπώς, τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν ένα ιδιαίτερο συμφέρον να μπορούν να συνάψουν αστική ένωση, εάν τους δινόταν η δυνατότητα, αφού, αντίθετα με τα ετερόφυλα ζευγάρια, θα ήταν η μοναδική βάση στο Ελληνικό δίκαιο για την νομική αναγνώριση των σχέσεών τους. “

    Οι παραπάνω νομικές σκέψεις του ΕΔΔΑ συντείνουν στο ότι η αναγνώριση του “τεκμηρίου πατρότητας” ως ένα προνόμιο των ετερόφυλων ζευγαριών εισάγει μια διάκριση που δεν καλύπτει μια πραγματική ανάγκη, αφού ούτως ή άλλως τα ετερόφυλα ζευγάρια μπορούν να προβούν σε συμβολαιογραφική αναγνώριση των τέκνων τους εκτός γάμου. Αυτό σημαίνει ότι το “τεκμήριο πατρότητας” θα πρέπει να αντικατασταθεί από ένα “τεκμήριο γονεϊκότητας”, έτσι ώστε εάν γεννήσει μία γυναίκα που βρίσκεται σε σύμφωνο συμβίωσης με μία άλλη γυναίκα, η σύντροφός της να έχει γονεϊκά δικαιώματα, ακριβώς λόγω του συμφώνου συμβίωσης.

  • 10 Νοεμβρίου 2015, 01:20 | Παππάς Ανδριανος

    Το τεκμήριο πατρότητας, όπως έχει οριστεί σε αυτό το άρθρο, προφανώς δεν καλύπτει τα ομόφυλα ζευγάρια γυναικών. Θα είχε νόημα να αποφευχθεί η χρήση των όρων «πατέρας» και «μητέρα» αλλά να χρησιμοποιείται ο ουδέτερος όρος «γονέας».

  • 9 Νοεμβρίου 2015, 20:48 | Γιάννης

    Απαράδεκτο από όλες τις απόψεις.

Σχόλια 1 2