Αρχική Νομική Αναγνώριση της Ταυτότητας Φύλου- Εθνικός Μηχανισμός Παρακολούθησης και Αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του ΠαιδιούΆρθρο 03 – Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – Προϋποθέσεις

Άρθρο 03 – Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – Προϋποθέσεις

1. Σε περίπτωση ασυμφωνίας μεταξύ ταυτότητας φύλου και καταχωρισμένου φύλου το πρόσωπο μπορεί να ζητήσει τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του, ώστε αυτό να αντιστοιχεί στη βούληση, στην προσωπική αίσθηση του σώματος και στην εξωτερική του εικόνα.
2. Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα.
3. Προϋπόθεση για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου είναι το πρόσωπο που αιτείται τη διόρθωση να μην είναι έγγαμο.
4. Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε προηγούμενη ιατρική επέμβαση. Δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία.

Σχόλια 1 2 3 … 6
  • 10 Μαΐου 2017, 17:19 | ΠΑΓΩΝΗΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

    Μαρία μην ανυσηχείς , κανείς μας δεν θα σε εμποδίσει να ζήσεις όπως ακριβώς σε έπλασε ο θεός σου , για μας τους υπόλοιπους που μας «έπλασε» διαφορετικούς , πρέπει κάτι να γίνει , δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να εξυπηρετηθούμε στην τράπεζα , στο αεροδρόμιο , στις δημόσιες υπηρεσίες , στο σχολείο ,στο ταμείο για την καρτα για τα λεοφωρεία κλπ κλπ .
    Να μην μπορούμε να πάρουμε το πτυχίο της ξένης γλώσσας και κανένα άλλο πτυχίο στο επιθυμητό για εμάς όνομα , ούτε καν δίπλωμα οδήγησης .
    Είμαι πατέρας τράνς παιδιού και περιμέναμε αυτό το νομοσχέδιο να κάνει τη ζωή μας καλύτερη , γιαυτό Μαρία μου μη φοβάσαι , δεν θα σε εμποδίσουμε εμείς , όμως μην μας εμποδίζεις και εσύ .

  • 10 Μαΐου 2017, 14:30 | Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ)

    Το άρθρο αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό, καθώς στην παράγραφο 2 απαιτείται το πρόσωπο να έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα, ενώ στην παράγραφο 3 να μην είναι έγγαμο. Και οι δύο παράγραφοι αποκλίνουν από τα Ευρωπαϊκά στάνταρντς όπως έχουν τεθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης (ΣτΕ) από την Απόφαση 2048(2015) της Ολομέλειας της Κοινοβουλευτικής Διάσκεψης του ΣτΕ, όπου στο σημείο 6.2.3. αναφέρεται: «6.2.3. Αφαιρέστε όλους τους περιορισμούς στο δικαίωμα των διεμφυλικών ανθρώπων αναφορικά με υπάρχοντα γάμο σε σχέση με την αναγνώριση του φύλου τους», ενώ στο σημείο 6.2.4. αναφέρεται ότι: «διασφαλίστε ότι το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών βρίσκεται σε πρωτεύουσα θέση σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά», καθώς επίσης στο σημείο 6.2.1 αναφέρεται ότι οι διαδικασίες πρέπει να είναι διαθέσιμες ανεξαρτήτως ηλικίας. Ακόμη, αποτελεί σχήμα οξύμωρο σε σχέδιο νόμου που τα άρθρα 8 έως 13, στόχο έχουν να διασφαλίσουν τα δικαιώματα των παιδιών, στα προηγούμενα άρθρα αφαιρούνται δικαιώματα από τα ανήλικα πρόσωπα.

    Είναι πέρα από φανερό ότι ο περιορισμός μόνο στα πρόσωπα που έχουν πλήρη δικαιοπρακτικά δικαιώματα: α) αποκλείει τα ανήλικα πρόσωπα, συνεπώς παραβιάζονται τα δικαιώματα των ανηλίκων και δεν διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον τους, καθώς τα τρανς παιδιά και έφηβοι όπως είναι αποδεδειγμένο από διεθνείς και ευρωπαϊκές έρευνες βιώνουν στον μέγιστο βαθμό παρενοχλήσεις, ενδοσχολικό εκφοβισμό ή και βία στη βάση της ταυτότητας ή έκφρασης φύλου τους – μάλιστα τα ποσοστά αυτοκτονιών ανάμεσα στα τρανς παιδιά και έφηβους αγγίζουν το τρομακτικό ποσοστό του 40% λόγω της μη αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου τους, β) Η αναφορά σε πλήρη δικαιοπρακτικά δικαιώματα, πέραν του αποκλεισμού των ανήλικων προσώπων, είναι εξ αντικειμένου προβληματική, καθώς η ταυτότητα φύλου είναι μία πραγματική κατάσταση που δεν μπορεί να συνδέεται με την ικανότητα του προσώπου να συνάπτει συμβάσεις (δικαιοπραξία), είναι εντελώς άσχετα πράγματα, ενώ μας ανησυχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι πολλοί τρανς άνθρωποι που βρίσκονται στη διαδικασία της φυλομετάβασης για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην ορμονοληψία απαιτείται να λάβουν ψυχιατρική διάγνωση «δυσφορίας ταυτότητα φύλου», γεγονός που μπορεί από κακόβουλα πρόσωπα να εκληφθεί ως λόγος που θέτει σε αμφιβολία την πλήρη δικαιοπρακτική τους ικανότητα. Πέραν όλων των παραπάνω, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν, ότι η ισχύουσα νομοθεσία (ν. 344/1976), δεν έχει τέτοιες σκληρές προϋποθέσεις, ούτε αναφορικά με την ανηλικότητα, ούτε για δικαιώματα πλήρους δικαιοπραξίας, ούτε το πρόσωπο να μην είναι έγγαμο. Συνεπώς με αυτές τις δύο παραγράφους: α) παραβιάζονται τα δικαιώματα των ανήλικων, β) δυνάμει μπορεί να παραβιαστούν δικαιώματα και ενηλίκων προσώπων, γ) θα διαλύεται η υπάρχουσα οικογενειακή ζωή ενός προσώπου, καθώς το πρόσωπο θα καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε δύο θεμελιώδη δικαιώματά του, δ) ενώ δεν υπήρχαν αυτές οι προϋποθέσεις στον υπάρχοντα νόμο, το πλαίσιο γίνεται πιο ασφυκτικό και πιο περιοριστικό, και ε) παρέλκονται τα στάνταρντς του Συμβουλίου της Ευρώπης. Προτείνουμε την αναδιατύπωση του άρθρου ως ακολούθως:

    Άρθρο 3 .– Διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου – Προϋποθέσεις.

    Όλα τα πρόσωπα έχουν τη δυνατότητα αιτήματος διόρθωσης του καταγεγραμμένου φύλου, και την αλλαγή του κυρίου ονόματος, οποτεδήποτε αυτά δεν συμφωνούν με τον τρόπο που αυτοπροσδιορίζονται σύμφωνα με την ταυτότητα φύλου τους. Η διαδικασία καθορίζεται αναλόγως εάν είναι ανήλικο ή ενήλικο στο Άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 2 αντιστοίχως.
    Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε προηγούμενη ιατρική διαδικασία ή επέμβαση. Δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία.

    Εκ μέρους του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ),
    Μαρίνα Γαλανού

  • 10 Μαΐου 2017, 12:28 | Νικόλαος Χριστοφοράκος

    Προκύπτει πιστεύω ζήτημα άνισης μεταχείρησης από την δυνατότητα ενός άνδρα να αλλάξει φύλο σε γυναίκα και αντίστροφα όσον αφορά την εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας. Κάποιος θα μπορούσε να αλλάξει το φύλο του για να γλυτώσει την στρατιωτική θητεία. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να καθιερωθεί στις προϋποθέσεις η εκπλήρωση τις στρατιωτικής θητείας για τους άνδρες. Επίσης αν μια γυναίκα αλλάξει φύλο θα πρέπει να κάνει την απαραίτητη στρατιωτική θητεία. Διαφορετικά θα πρέπει να νομοθετηθεί υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ανεξαρτήτως φύλου.

  • 9 Μαΐου 2017, 22:42 | Φώτης Α.

    Αντιφάσκετε συνέχεια κάποιοι ΥΠΕΡσυντηρητικοί.
    ΠΛΗΡΗΣ τρικυμία εν κρανίω!
    Από τη μια φωνάζετε σε στυλ bullying: «γιατί μιλάτε οι γκέι κι οι τρανς για την σεξουαλικότητά σας και το φύλο σας;» κι από την άλλη ζητάτε το ανεκδιήγητο: «να δοθεί δημοσιότητα στις εγχειρίσεις κάποιου συμπολίτη, για να ξέρετε λέει ακριβώς με ποιον/αν έχετε να κάνετε» (ακόμα χειρότερη μορφή bullying η δημοσιοποίηση προσωπικών δεδομένων, δίχως την συγκατάθεση του ατόμου).
    Μήπως να δημοσιοποιηθεί από το κράτος κι ΟΛΟΣ ο ιατρικός φάκελος των πολιτών, για να ικανοποιηθείτε;
    Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο!!

  • 9 Μαΐου 2017, 21:23 | Φώτης Α.

    Γίνεστε αστείοι με τις δήθεν αγωνίες σας κάποιοι άσχετοι με το θέμα, επαναλαμβάνω (το είπαν εξάλλου κ πιο ειδικοί από μένα): ΟΥΔΕΝΑ τρανς άτομο επιθυμεί να παντρευτεί έναν τρανσοφοβικό, οπότε μπορείτε να είστε ήσυχοι ότι δεν θα «εξαπατηθείτε»!

  • 9 Μαΐου 2017, 21:31 | Φώτης Α.

    Κόψτε κάτι με τις δήθεν αγωνίες σας κάποιοι άσχετοι με το θέμα, επαναλαμβάνω (το είπαν εξάλλου κ πιο ειδικοί από μένα): ΟΥΔΕΝΑ τρανς άτομο επιθυμεί να παντρευτεί έναν τρανσοφοβικό, οπότε μπορείτε να είστε ήσυχοι ότι δεν θα «εξαπατηθείτε»!

  • 9 Μαΐου 2017, 18:48 | Πατρίτσια

    Οσον αφορά στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο για τα διεμφυλικά άτομα θέλω να παραθέσω τα εξής:
    Είμαι διεμφυλική γυναίκα 50 ετών και εργάζομαι ως μόνιμη υπάλληλος (ΠΕ Διοικητικού) με διαγωνισμό ΑΣΕΠ στον Δήμο Ιλίου από το 2006. Η αλλαγή του ονόματός μου ήταν αδύνατη με το έως τώρα καθεστώς για αρκετούς λόγους. ένας από αυτούς είναι ότι ειμαι παντρεμένη με την γυναίκα μου και έχουμε ένα παιδί . τώρα 14 χρονών.Ο γάμος έγινε πριν την εγχείρηση αλλαγής φύλου και του ορμονικού επαναπροσδιορισμού και είμαι βιολογικός πατέρας του παιδιού. Ζούμε όλοι μαζί και δεν επιθυμούμε να χωρίσουμε για οποιονδήποτε λόγο. Θα ήθελα να ξέρω αν στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο έχετε λάβει υπόψιν σας την ύπαρξη περιπτώσεων σαν την δική μας και εαν έχετε προβλέψει κάποια ρύθμιση ωστε να εξασφαλίζετε την αυτόματη ρύθμιση καταστάσεων σαν την δική μας πχ με την αυτόματη ή εύκολη μετάβαση της οικογενειακής μας κατάστασης από γάμο σε σύμφωνο διαβίωσης. Καταλαβαίνω ότι η περίπτωσή μου δεν είναι συνήθης στην ελλάδα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προβλέπεται κάποια ρύθμιση σχετικά, γιατί είναι μια υπαρκτή κατάσταση που μπορεί να είναι και πολύ συχνότερη στο μέλλον. Η αλλαγή του ονόματος μου από το αντρικό στο γυναικείο είναι για εμένα απόλυτα επιβεβλημένη αφού ζω σε ένα καθεστώς στο οποίο εργάζομαι στον Δήμο με γυναικείο όνομα (με την ανοχή του δημάρχου) αλλά είμαι καταχωρημένη με αντρικό όνομα (της ταυτότητας), γεγονός που δυσκολεύει παρα πολύ και οποιαδήποτε δημοσιουπαλληλική μου μετεξέλιξη και αίτηση για λήψη θέσης προισταμένης και διευθύντριας παρόλο που διαθέτω όλα τα απαραίτητα προσόντα. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας

  • 9 Μαΐου 2017, 15:27 | Aggelaki

    «Στάθης Αδαμόπουλος» δεν ξέρω σε ποια χώρα ζείτε, αλλά το νομοσχέδιο αφορά την Ελλάδα, και στην Ελλάδα δεν γίνονται γάμοι που συναντώνται οι σύζυγοι πρώτη φορά την ώρα της τελετής, τις περισσότερες φορές πριν το γάμο έχει γίνει και η σεξουαλική πράξη, οπότε δεν κινδυνεύετε ούτε εσείς να συναντήσετε κάποια έκπληξη όντας ήδη συζευγμένος.

  • 8 Μαΐου 2017, 22:41 | Στάθης Αδαμόπουλος

    Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: να αλλάζει το φύλο του κάποιος/α με εγχείρηση (υφιστάμενο καθεστώς) ή με μια απλή δήλωση; (νέος νόμος). Τουλάχιστον εάν γίνει αλλαγή με δήλωση, δεν θα έχει προβεί σε αποκοπή των γεννητικών του οργάνων, και εάν μετανιώσει για την αλλαγή, θα μπορέσει, εάν προσπαθήσει πολύ, να ξανά-φτιάξει τη ζωή του σύμφωνα με το βιολογικό του φύλο.

    Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρχει «track record» που να αναγράφονται οι αλλαγές αυτές και αυτές να φαίνονται στη ληξιαρχική πράξη γέννησης και στην οικογενειακή του κατάσταση:
    – άνδρας
    – άνδρας / πρώην γυναίκα / με δήλωση
    – άνδρας / πρώην γυναίκα / με εγχείρηση
    – γυναίκα
    – γυναίκα / πρώην άνδρας / με δήλωση
    – γυναίκα / πρώην άνδρας / με εγχείρηση.

    Όπως θέλει ο νομοθέτης να είναι «δικαίωμα» κάποιου/ας να αλλάζει φύλο, εξίσου είναι δικαίωμα και του άλλου/ης να γνωρίζει αυτές τις αλλαγές. Δεν φταίει κάποιος να παντρευτεί γυναίκα και αυτή να του βγει α) ευνούχος, η β) γυναίκα με στήθος και γεννητικά όργανα ανδρός!!! Tragic …

    Απορίες:

    Ανδρας που δηλώνει γυναίκα:
    – θα μπορεί να συμμετέχει σε γυναικείους αθλητικούς αγώνες;
    – θα πηγαίνει σε γυναικείους θαλάμους στα νοσοκομεία;
    – θα πηγαίνει στις γυναικείες τουαλέτες;
    – θα φυλακίζεται στις πτέρυγες των γυναικείων φυλακών;
    – θα απαλλάσσεται της στρατιωτικής θητείας;

  • 8 Μαΐου 2017, 21:56 | Αριάδνη Τζ.

    «Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε προηγούμενη ιατρική επέμβαση. Δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία.»

    Πιστεύω οφείλεται να προσθέσετε οτι δεν απαιτείται ούτε κατάθεση κάποιου/ας μάρτυρα που να επιβεβαιώνει το πως ζει το εκάστοτε τρανς άτομο τη ζωή του. Υπάρχουμε αρκετά άτομα που δεν θα μπορούσαμε να προσφέρουμε τέτοιους μάρτυρες, είτε επειδή ζούμε στο περιθώριο, δίχως κάποια υποστήριξη, είτε επειδή αναγκαζόμαστε να ζούμε στα κρυφά και περιμένουμε τη νομοθέτηση ενός τέτοιου νόμου για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε κανονικά τη ζωή μας.

  • 8 Μαΐου 2017, 17:25 | Φώτης Α.

    Ξέχασα να δώσω συγχαρητήρια στον κύριο ΑΝΤΡΕΑ Π, τον πατέρα του τρανς παιδιού που είναι περήφανος για το τέκνο του. Μπράβο ειλικρινά για την εξαιρετική αυτή τοποθέτηση!

    Μπράβο και σε κάθε τρανς συμπολίτη μας που γράφει για την εμπειρία του/της στην δημόσια αυτή διαβούλευση.
    Μας βοηθάτε όλους τους ανεκτικούς, δημοκρατικούς πολίτες να κατανοήσουμε λίγο περισσότερο τα ζητήματά σας.

  • 8 Μαΐου 2017, 17:25 | Φώτης Α.

    Είναι σχόλια αυτά περί «ελικοπτέρων» τώρα;
    Τέτοιες αηδίες ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΟΥΝ τον ΙΔΙΟ που τα γράφει, δείχνουν το κατώτατο επίπεδό του, επειδή ως γνωστόν στο δίκαιο τα πρόσωπα μπορούν να είναι ΜΟΝΟ πρόσωπα, ΔΕΝ γίνεται να υπάρχουν ως αντικείμενα.

    Μου θυμίζει το εντελώς χαζό κι απολύτως αστήριχτο νομικά «επιχείρημα» για τους γκέι γάμους στις ΗΠΑ κι αλλού στον κόσμο: «μα θέλετε να παντρεύεστε και τον σκύλο σας;». ΔΕΝ καταλαβαίνουν (τόσο άσχετοι είναι;) ότι ένα ζώο ΔΕΝ είναι ικανό για δικαιοπραξία, άρα ούτε για γάμο, οπότε τέτοιοι σχολιασμοί μοιάζουν ΕΝΤΕΛΩΣ γελοίοι σε νομικό επίπεδο;

    Όσο για τα περί «ορθοδοξίας» ευτυχώς ΔΕΝ γίναμε ακόμα το «Ιράν των Βαλκανίων» κι ΟΥΤΕ θα γίνουμε, όσο κι αν το επιθυμούν κάποιοι θρησκόληπτοι, δήθεν πονόψυχοι που νοιάζονται για την «ηθική» κτλ.

  • 8 Μαΐου 2017, 11:24 | Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ.

    Έχει ενδιαφέρον να μας διευκρινήσει ο υπουργός πως σκέπτεται να αντιμετωπίσει την εξής περίπτωση:

    H πολιτεία αλλάζει «δι απλής δηλώσεως» τα κρατικά έγγραφα μιας βιολογικώς-ανατομικώς γυναίκας που θέλει να ορίζεται στο εξής ως άνδρας. Το άτομο αυτό, βιολογικώς-ανατομικώς γυναίκα αλλά με νέο όνομα, ανδρικό πλέον, μένει έγκυος και φέρνει στον κόσμο 1,2,3, όσα επιθυμεί τέκνα. Στα έγγραφα αυτών των παιδιών ποιο όνομα θα συμπληρώνουν οι κρατικές υπηρεσίες πλάι στο «ΟΝΟΜΑ ΜΗΤΕΡΑΣ»; Θα δούμε δηλαδή να γράφεται ώς Όνομα Μητέρας το όνομα Γιάννης Παπαδόπουλος, π.χ.; Ή το επόμενο βήμα θα είναι η κατάργηση της λέξης «μητέρα» από τα έγγραφα και η αντικατάστασή της με κάποια άλλη;

  • 8 Μαΐου 2017, 10:56 | Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ.

    «για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου απαιτείται αυτοπρόσωπη δήλωση του ενδιαφερόμενου ενώπιον του δικαστηρίου»

    Το βιολογικό φύλο θα ονομάζεται στο εξής «καταχωρισμένο» και η αλλαγή των εγγράφων θα γίνεται δι’ απλής δηλώσεως. Όμορφα;

    Επίσης, κύριε Κοντονή, πρέπει να εισηγηθείτε και την κωδική ονομασία του νομοσχεδίου σας: «ό,τι δηλώσεις είσαι». Aναρωτιέμαι αν έχετε καταλάβει ότι ανοίγετε τον ασκό του αιόλου.

  • 8 Μαΐου 2017, 08:01 | Μαρία

    Ζω στην Ελλάδα του 2017 νομίζω. Πώς σκεφτήκατε τέτοιο ακατανόητο νομοσχέδιο;! Αφήστε μας να ζήσουμε όπως μας έπλασε ο Θεός. Όσο για τους άλλους… «χρήζουν βοηθείας…»

  • 8 Μαΐου 2017, 08:55 | Αγγελική

    Μας κατέπληξε αρνητικά το νομοσχέδιο. Λυπούμαστε!

  • 8 Μαΐου 2017, 08:11 | Μάρθα

    Λυπάμαι πραγματικά που κάποιοι Έλληνες είναι θετικοί σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο…

  • 8 Μαΐου 2017, 08:45 | Μαγιούλα

    Στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ Ελλάδα μας είναι αδιανόητο να ψηφίζονται τέτοια νομοσχέδια. Μας βρίσκουν εντελώς ασύμφωνους.

  • 8 Μαΐου 2017, 08:31 | Στέλλα

    Μάλλον δεν καταλαβαίνουν όλοι τι σημαίνει επιστήμονας! Αν ρωτήσετε πραγματικούς επιστήμονες(ψυχολόγους, γιατρούς, δικηγόρους) θα σας πουν τι ζημιά πάτε να κάνετε σε μικρούς και μεγάλους.

  • 8 Μαΐου 2017, 08:22 | Αλεξία

    Ρωτήστε και εμάς τα παιδιά! Αφήστε μας να ζήσουμε φυσιολογικά, όπως μας έπλασε ο Θεός!

  • 8 Μαΐου 2017, 02:08 | Γιάννης

    Πάντα ήθελα να γίνω νόμιμα ένα ελικόπτερο.
    Πιστεύω είναι σημαντικό να έχουμε δημοκρατική ελευθερία.

  • 7 Μαΐου 2017, 16:09 | Γιώργος

    Η § 3 του άρθρου 3 ορίζει ότι: «Προϋπόθεση για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου είναι το πρόσωπο που αιτείται τη διόρθωση να μην είναι έγγαμο». Η § 2 του άρθρου 4 ορίζει ότι: «Αν το πρόσωπο που διόρθωσε το καταχωρισμένο φύλο του έχει παιδιά, είτε γεννημένα σε γάμο, είτε γεννημένα σε σύμφωνο, …, είτε υιοθετημένα, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του από τη γονική μέριμνα δεν επηρεάζονται». Οι διατάξεις αλληλοαναιρούνται: Αφ’ ενός, δεν πρέπει να είμαι παντρεμένος προκειμένου να ζητήσω τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου μου (άρθρο 3 § 3) και, αφ’ ετέρου, αφήνεται ανοιχτό το ενδεχόμενο να ζητήσει τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του πρόσωπο που έχει παιδιά γεννημένα σε γάμο ή σύμφωνο [συμβίωσης: η λέξη «συμβίωσης» πρέπει να προστεθεί] ή υιοθετημένα (άρθρο 4 § 2). Συνεπώς, αν επιθυμώ τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου μου και έχω παιδιά γεννημένα σε γάμο κ.ο.κ. πρέπει να διαζευχθώ πριν υποβάλω την αίτηση διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου μου. Κατ’ αυτό τον τρόπο, αν με πρόθεση ο νομοθέτης αποβάλλει από την οικογένεια το πρόσωπο που επιθυμεί τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του, έπεται ότι κατά την κρίση του δεν «χωρεί», μέσα στην ίδια οικογένεια, πρόσωπο που διορθώνει το καταχωρισμένο φύλο του και επιμέλεια παιδιών.

    Αν αυτή ήταν η πρόθεση του νομοθέτη, προσωπικά την επιδοκιμάζω, αλλά επισημαίνω ότι πρέπει να διατυπωθεί ρητά το σχετικό «ασυμβίβαστο» και να συνδεθεί με συνέπειες, όπως ενδεχομένως την αφαίρεση της επιμέλειας. Δυστυχώς θα επαναλάβω ότι δεν είναι ο κατάλληλος χώρος, αλλά, έστω κάποια πράγματα, πρέπει να τα πούμε. Ένα παιδί γεννιέται χωρίς τη θέλησή του, με γονείς τους οποίους δεν επέλεξε, οι οποίοι συχνά ζουν μια ζωή, όπου δεν έχει κεντρική θέση (και) η νέα ζωή που έφεραν στον κόσμο, και το οποίο (παιδί) ζει πολλά χρόνια (συχνά και μετά τα 18) σύμφωνα με όσα του λένε οι γονείς του. Δεν υπάρχει λόγος να μεγαλώνει με ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη κατασταλάξει ως προς το βιολογικό και το κοινωνικό φύλο τους ή τα εν δυνάμει άπειρα, όπως διατυπώθηκε παραπάνω, φύλα τους. Αν το διαζύγιο των γονέων συνιστά ένα ψυχολογικό γεγονός στη ζωή του παιδιού, που μας επιτρέπει να μιλάμε για την παιδική ψυχή πριν και μετά απ’ αυτό, εξίσου μια απόφαση διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου του ενός γονέα (ή και των δύο!) θα αποτελέσει, κατά τη γνώμη μου, ανάλογο γεγονός. Τα δικαιώματα είναι ελκυστικά, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν μόνο αυτά. Ο νομοθέτης πρέπει να αναλογιστεί και να στηριχθεί σχετικώς σε έρευνες των ειδικών (ψυχιάτρων, ψυχολόγων κ.ο.κ.) πώς θα επηρεαστεί ο ψυχισμός ενός παιδιού, το οποίο μαθαίνει ότι ο πατέρας του, ο οποίος διέθεσε, με πρόθεση, το γενετικό υλικό του για να γεννηθεί το ίδιο, τελικά διαπιστώνει ότι δεν τον «εκφράζει» (το γενετικό υλικό του και η κοινωνική μορφή του σώματός του) κι επιθυμεί, νομικά, να το αποβάλει. Το μεγάλωμα των παιδιών δεν είναι δικαίωμα, είναι υποχρέωση, λέξη που απουσιάζει από το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, κι επίσης δεν είναι θέμα διεκπεραίωσης διοικητικών διαδικασιών, ληξιαρχικών μεταβολών, κ.λπ.

  • 6 Μαΐου 2017, 20:58 | Βασίλης Σωτηρόπουλος

    Το άρθρο αυτό καθιερώνει προϋποθέσεις που σήμερα δεν προβλέπονται από την νομοθεσία. Οι δύο προϋποθέσεις (δικαιοπρακτική ικανότητα και αγαμία) είναι πρόσθετα εμπόδια στην διόρθωση φύλου που σήμερα δεν προβλέπει ο νόμος. Η τρίτη – αρνητική- προϋπόθεση (ότι δεν χρειάζονται εξετάσεις ή ιατρικές επεμβάσεις και βεβαιώσεις) είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά ακόμη και σε σχέση με τα σημαντικά βήματα που έχει κάνει η νομολογία των δικαστηρίων προς αυτή την κατεύθυνση.

    Δικαιοπρακτική ικανότητα

    Η ανάπτυξη της δικαιοπρακτικής ικανότητας στον Αστικό Κώδικα έχει ως εξής:

    – Οποιος έχει συμπληρώσει το 18ο έτος είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία (πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα, άρθρο 127 ΑΚ).
    – Ανίκανοι για δικαιοπραξία είναι (α) όποιοι δεν έχουν συμπληρώσει το 10 έτος και (β) όσοι βρίσκονται σε πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση (πλήρης δικαιοπρακτική ανικανότητα, άρθρο 128 ΑΚ).
    – Περιορισμένη δικαιοπρακτική ικανότητα έχουν (α) οι ανήλικοι που συμπλήρωσαν το 10ο έτος, (β) οι τελούντες σε μερική στερητική δικαστική συμπαράσταση, (γ) οι τελούντες σε επικουρική δικαστική συμπαράσταση, δηλαδή στην κατάσταση που ο δικαστικός συμπαραστάτης δεν τους υποκαθιστά πλήρως αλλά χρειάζεται η συμβολή του (άρθρο 129 ΑΚ). Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το 10ο έτος είναι ικανός για δικαιοπραξία από την οποία αποκτά απλώς και μόνο έννομο όφελος (άρθρο 134 ΑΚ). Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το 14ο έτος μπορεί να διαθέτει ελεύθερα κάθε τι που κερδίζει από την προσωπική του εργασία ή που του δόθηκε για να το χρησιμοποιήσει ή να το διαθέσει ελεύθερα (άρθρο 135 ΑΚ). Ο ανήλικος που συμπλήρωσε το 15ο έτος μπορεί με τη συναίνεση των ασκούντων την επιμέλειά του να συνάψει σύμβαση εργασίας ως εργαζόμενος (άρθρο 136 ΑΚ). Ο έγγαμος ανήλικος μπορεί να επιχειρεί μόνος του κάθε δικαιοπραξία απαραίτηγη για να συντηρεί/βελτιώνει την περιουσία του ή να αντιμετωπίζει τις ανάγκες της οικογένειάς του (άρθρο 137 ΑΚ).
    – Η δήλωση της βούλησης είναι άκυρη αν, κατά το χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε αποφασιστικά την λειτουργία της βούλησής του (άρθρο 131 ΑΚ).

    Η δήλωση στο ληξιαρχείο δεν αποτελεί δικαιοπραξία του Αστικού Κώδικα γι’ αυτό και σήμερα δεν απαιτείται η δικαιοπρακτική ικανότητα όποιου επιθυμεί την ληξιαρχική διόρθωση του φύλου. Εξυπακούεται ότι όποιος πηγαίνει στο δικαστήριο για να ζητήσει το οτιδήποτε πρέπει να έχει την κατάλληλη εκπροσώπηση: ο ανήλικος εκπροσωπείται δικαστικά από τους ασκούντες την γονική μέριμνα, ο δικαστικά συμπαραστατούμενος που δεν έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα εκπροσωπείται από τον συμπεραστάτη του στο δικαστήριο. Αυτά ισχύουν και σήμερα. Σήμερα και οι ανήλικοι, αλλά και οι δικαστικά συμπαραστατούμενοι μπορούν να ζητήσουν από το δικαστήριο την βεβαίωση ότι η ληξιαρχική πράξη γέννησής τους πρέπει να διορθωθεί ως προς το φύλο.

    Η προσθήκη με το νομοσχέδιο ως προϋπόθεση ότι “για τη διόρθωση καταχωρισμένου φύλου απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα” αφαιρεί την ήδη υπάρχουσα δυνατότητα των ατόμων να εκπροσωπηθούν από τους υπεύθυνους για την δικαστική εκπροσώπησή τους (γονείς, ασκούντες τη γονική μέριμνα, δικαστικούς συμπαραστάτες).

    Με αυτή την ρύθμιση λοιπόν, το νομοθέτημα αποστερεί από ένα σύνολο των φορέων του δικαιώματος σεβασμού της ταυτότητας φύλου την δικαστική διεκδίκηση αυτού του σεβασμού, χωρίς καμία απολύτως αναλογικότητα. Προσοχή: υπενθυμίζεται ότι το νομοθέτημα δεν αφορά χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς η μεταβολή των στοιχείων του φύλου γίνεται και χωρίς αυτές. Επομένως, δεν συντρέχουν εκείνες οι ανησυχίες για μη αναστρέψιμες ιατρικές επεμβάσεις σε ανήλικους που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την απαγόρευση για μεταβολή ληξιαρχικών πράξεων πριν τα 18 έτη. Η απαγόρευση αλλαγής στοιχείων πριν τα 18 αποστερεί από τα άτομα να αξιώνουν το νομικό (και κατ’ επέκταση τον κοινωνικό) σεβασμο της ταυτότητας και των χαρακτηριστικών του φύλου τους σε εξαιρετικά ευαίσθητες περιόδους της ζωής τους, όπως η παιδική ηλικία και η εφηβεία. Σε αυτές τις περιόδους πραγματοποιούνται σοβαρότατες επιθέσεις σε διεμφυλικά άτομα (π.χ. στο σχολικό περιβάλλον) γεγονός που επιβάλει την κρατική προστασία για την επιβολή του σεβασμού της ταυτότητας/των χαρακτηριστικών φύλου και πριν το άτομο αποκτήσει δικαιοπρακτική ικανότητα.

    Εξάλλου, η πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα δεν απαιτείται για καμία άλλη ληξιαρχική δήλωση! Ακόμα και για την τέλεση του γάμου αρκεί η μερική κι όχι πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα (για το σύμφωνο συμβίωσης απαιτείται πλήρης δικαιοπρακτική ικανότητα: όταν ένα δικαίωμα προβλέπεται και για άτομα που δεν είναι ετεροφυλόφιλα ή CIS, αίφνης αυξάνονται οι απαιτήσεις του νόμου!). Η διαδικασία διόρθωσης στοιχείων σε ληξιαρχική πράξη δεν αποτελεί “δικαιοπραξία”, ώστε να απαιτείται δικαιοπρακτική ικανότητα.

    Έτσι, όμως, το νομοσχέδιο υποχωρεί σε σχέση με το σημερινό επίπεδο προστασίας του σεβασμού της ταυτότητας φύλου, παραβιάζοντας την εξασφάλιση εφαρμογής του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος από την κοινή νομοθεσία.

    Επίσης, με την διατύπωση αυτή το νομοσχέδιο φέρνει εκ του πλαγίου άλλο ένα ιατρικό πιστοποιητικό που επιχειρεί να καταργήσει με την τρίτη αρνητική προϋπόθεση: την ψυχιατρική γνωμάτευση. Η δικαιοπρακτική ικανότητα δεν αφορά μόνο τους ανήλικους και τους δικαστικά συμπαραστατούμενους. Μπορεί ένα άτομο να απωλέσει και προσωρινά την δικαιοπρακτική ικανότητά του για άλλους λόγους, δηλαδή για λόγους υγείας. Το άρθρο 131 του Αστικού Κώδικα με σαφήνεια ορίζει ότι στερείται δικαιοπρακτικής ικανότητας το άτομο αν λόγω ψυχικής διαταραχής δεν έχει συνείδηση των πράξεών του. Δυστυχώς ακόμα και σήμερα προβλέπεται από τα ιατρικά πρωτόκολλα, αλλά και από επίσημες κρατικές κατηγοριοποιήσεις η “διαταραχή ταυτότητας φύλου”, αλλά και άλλες συναφείς διαταραχές. Η πρακτική μέχρι σήμερα είναι ότι οι ψυχίατροι βεβαιώνουν ότι το άτομο έχει εξεταστεί και ότι δεν συντρέχουν “άλλες” περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας (χαρακτηριστικά αναφέρουν τον “τρανσβεστισμό”). Βεβαιώνουν επίσης ότι η απόφασή του να ζήσει στο “επιθυμητό” φύλο δεν φαίνεται να αλλάξει και ότι με αυτή την κατάσταση το άτομο ζει ποιοτικά και έτσι πρέπει να συνεχίσει, ενδεικνυόμενων των σχετικών ληξιαρχικών μεταβολών. Εάν όμως η διαδικασία αυτή συνδεθεί με την δικαιοπρακτική ικανότητα, την οποία στερείται κάποιος και λόγω “ψυχικής διαταραχής”, τότε τίποτε δεν αποκλείει τους δικαστές της εκούσιας δικαιοδοσίας (οι οποίοι ενεργούν με βάση το “ανακριτικό σύστημα”, έχοντες εξουσία να διαγνώσουν πραγματικά περιστατικά από οποιοδήποτε αποδεικτικό μέσο ακόμη κι αν δεν το προσκομίσει ο ενδιαφερόμενος) να ζητήσουν ιατρικό πιστοποιητικό ότι το άτομο δεν πάσχει από “άλλη” ψυχική διαταραχή.

    Ενώ, δηλαδή, με την παράγραφο 4 ορίζεται ότι: ”Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου δεν απαιτείται να βεβαιώνεται ότι το πρόσωπο έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε προηγούμενη ιατρική επέμβαση. Δεν απαιτείται επίσης η οποιαδήποτε προηγούμενη εξέταση ή ιατρική αγωγή που σχετίζεται με τη σωματική ή ψυχική του υγεία”, αν ένας Δικαστής έχει αμφιβολίες για την δικαιοπρακτική ικανότητα ενός ενηλίκου, τίποτε δεν του απαγορεύει να ζητήσει σχετική ιατρική γνωμάτευση. Ώστε να αποσυνδεθεί το θέμα της ταυτότητας φύλου από “άλλες” διαταραχές που ο κάθε δικαστής μπορεί να ανησυχεί ότι πιθανώς παρουσιάζει το πρόσωπο.

    Με αυτή την διαδρομή, λόγω του άρθρου 131 του Αστικού Κώδικα, η απαίτηση του νομοθέτη για πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα μπορεί, στην πράξη και εκ πλαγίου, να προσθέσει ένα ιατρικό πιστοποιητικό που ρητώς το νομοσχέδιο επιθυμεί να καταργήσει.

    Η γνώμη μου είναι ότι η δικαιοπρακτική ικανότητα είναι προϋπόθεση παντελώς άσχετη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφορά τον στενό κύκλο των δικαιοπραξιών του ιδιωτικού δικαίου και όχι το δημόσιο δίκαιο και, για όλους τους παραπάνω λόγους, αυτή η προϋπόθεση που σήμερα δεν υπάρχει στον νόμο, δεν πρέπει να εισαχθεί νομοθετικά.

    Αγαμία

    Το νομοσχέδιο εισάγει ως πρόσθετη προϋπόθεση για να ζητηθεί η διόρθωση της ληξιαρχικής πράξης να είναι το άτομο άγαμο. Δηλαδή θα πρέπει το άτομο να πηγαίνει και “πιστοποιητικό αγαμίας” στο δικαστήριο για να ζητήσει νόμιμα την ληξιαρχική μεταβολή (προφανώς πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης). Εδώ προστίθεται λοιπόν κι άλλη γραφειοκρατία στην ήδη υφιστάμενη.

    Αυτή η προϋπόθεση σήμερα δεν υφίσταται: και οι έγγαμοι σήμερα, με βάση το ισχύον δίκαιο, μπορούν να διεκδικήσουν την μεταβολή των ληξιαρχικών στοιχείων φύλου. Το θέμα συνδέεται με το κύρος του γάμου ομοφύλων: εάν ένας έγγαμος μεταβάλει ληξιαρχικά το φύλο του, κατ’ αποτέλεσμα ο γάμος θα συνεχίζεται ανάμεσα σε δύο άτομα που πλέον θα είναι ομόφυλα.

    Το επιχείρημα είναι ότι αφού δεν επιτρέπεται στο ελληνικό δίκαιο ο γάμος ομοφύλων, δεν μπορεί να επιτραπεί μια διαδικασία που θα οδηγήσει κατ’ αποτέλεσμα σε έγγαμη συμβίωση ομοφύλων. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης θεωρούν ότι τα άτομα μπορούν να συνεχίσουν με σύναψη συμφώνου συμβίωσης.

    Η κριτική που έχει γίνει σε αυτή τη διάταξη είναι ότι παραβιάζει το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, διότι παρεμβαίνει στην οικογενειακή ζωή του ατόμου και δεν του επιτρέπει να έχει συνάψει γάμο πριν προχωρήσει στην ληξιαρχική διόρθωση. Η κριτική αυτή δεν συμβαδίζει με την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Στην απόφαση της 16.7.2014 επί της υπόθεσης Hämäläinen κατά Φινλανδίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η προϋπόθεση μεταβολής της έγγαμης κατάστασης για την αναγνώριση ενός διεμφυλικού ατόμου ως γυναίκας δεν παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συγκεκριμένα, η πλειοψηφία του Ε.Δ.Δ.Α. έκρινε ότι η εν λόγω προϋπόθεση δεν παραβιάζει τα άρθρα 8 (σεβασμός ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 12 (δικαίωμα στο γάμο) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Επομένως, όσο το Ε.Δ.Δ.Α. ακολουθεί αυτή την άποψη, δεν τίθεται ζήτημα παραβίασης της ΕΣΔΑ.

    Η άποψη ότι μπορεί “αυτοδικαίως” ο γάμος να τρέπεται σε σύμφωνο συμβίωσης παραγνωρίζει την αυξημένη συμβατική αυτονομία που έχει το σύμφωνο συμβίωσης (με δυνατότητες παραίτησης από την διατροφή, τη νόμιμη μοίρα, κτλ) σε σχέση με το θεσμικό πακέτο που λέγεται γάμος και από τις διατάξεις του οποίου δεν μπορεί να αποκλίνει η ιδιωτική βούληση. Δεν νοείται αυτοδίκαιη μετάπτωση ενός θεσμού με αναγκαστικό δίκαιο σε ένα θεσμό με ενδοτικό δίκαιο.

    Κατά τη γνώμη μου το πιο σοβαρό είναι ότι ο νομοθέτης δεν μπορεί να παρεμβαίνει στο έργο της Δικαιοσύνης: εφόσον το θέμα του γάμου ομοφύλων εκκρεμεί στον Άρειο Πάγο όπου και συζητήθηκε το 2016 και δεν έχει εκδοθεί ακόμη απόφαση, ο νομοθέτης δεν μπορεί να καταφάσκει εμμέσως την άποψη ότι δεν επιτρέπεται γάμος ομοφύλων: ας το κάνει ρητά αν θέλει, προσθέτοντας μια σαφή απαγόρευση στον Αστικό Κωδικα. Τέτοια απαγόρευση δεν υπάρχει, οι δικαστές που την έχουν επινοήσει αναγκάστηκαν να την αναζητήσουν έξω από τον Αστικό Κώδικα, στο ρωμαϊκό δίκαιο. Οπότε ας περιμένουμε και την απόφαση του Αρείου Πάγου πριν νομοθετήσουμε ότι οι διεμφυλικοί πρέπει να είναι και άγαμοι. Δεν μπορείς να πηγαίνεις τρία βήματα πίσω σε ένα νομοσχέδιο που έρχεται να αναγνωρίσει ανθρώπινα δικαιώματα!

    Επίσης υπάρχει και το άλλο: αν το άτομο προσκομίσει το πιστοποιητικό αγαμίας στο Ειρηνοδικείο και μέχρι να εκδοθεί η απόφαση της ληξιαρχικής μεταβολής φύλου το άτομο τελέσει γάμο, ο σκοπός της διάταξης περί αγαμίας καταργείται στην πράξη.

    Επομένως, καλύτερα είναι να μην προστεθεί η προϋπόθεση της αγαμίας και να συνεχιστεί αυτό που ισχύει σήμερα: εάν ένας εισαγγελέας θεωρήσει ότι κάποιος γάμος είναι ανυπόστατος, μπορεί εκ των υστέρων να τον προσβάλλει δικαστικά, σύμφωνα με τα ισχύοντα κατά τον Αστικό Κώδικα. Εξάλλου, το νομοσχέδιο διατηρεί την εκούσια δικαιοδοσία, άρα και την κοινοποίηση της δικαστικής απόφασης στον/στην Εισαγγελέα. Ας το κρίνουν εκείνοι κατά περίπτωση, αν πρέπει τέτοιοι γάμοι να κηρυχθούν ανυπόστατοι ή αν συντρέχουν ειδικές περιπτώσεις που επιβάλλουν την διατήρησή τους.

  • 6 Μαΐου 2017, 15:24 | Ηλιάνα

    Ούτε εγώ βλέπω το λόγο να βγαίνει σε δημόσια διαβούλευση, αλλά καιρός ήταν. Είναι απαράδεκτο ένας άνθρωπος να υποχρεούται να υποβληθεί σε (δαπανηρές) χειρουργικές επεμβάσεις, για να φαίνεται και στα δημόσια έγγραφα το φύλο με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται. Δεν ανήκω στην τρανς κοινότητα και δε θα μπορούσα ποτέ να αντιληφθώ τι βιώνουν τα άτομα αυτά, ιδίως όταν αναγκάζονται να λογοδοτήσουν στην αστυνομία, γιατί έχουν πάει για μια δουλειά στην τράπεζα και η εμφάνισή τους δε συνάδει με το όνομα στην ταυτότητά τους. Ας πάψουν επιτέλους να αποφασίζουν οι πλειοψηφίες για τα δικαιώματα των (καταπιεσμένων) μειονοτήτων.

  • 6 Μαΐου 2017, 12:41 | Χαρης

    Το υποχρεωτικό διαζύγιο ή η ακύρωση του γάμου
    στην περίπτωση που ο τρανς άνθρωπος είναι παντρε-
    μένος δημιουργεί προβλήματα τόσο σε αυτούς όσο και στις
    οικογένειές τους εφόσον η/ο σύζυγος και τα τέκνα
    ενδέχεται να χάσουν κάποια δικαιώματα που τους πα-
    ρέχει ο γάμος. Η έκδοση ενός διαζυγίου είναι διαδικα-
    σία που επιβαρύνει συναισθηματικά και οικονομικά και
    εξαναγκάζει ένα ζευγάρι που αγαπιέται να ζήσει
    χώρια.
    ΣΥΣΤΑΣΗ: Να καταργηθεί το προαπαιτούμενο
    της αγαμίας από τη Νομική Αναγνώριση της
    Ταυτότητας Φύλου.

  • 6 Μαΐου 2017, 12:57 | Αντώνης

    Στις προϋποθέσεις αναφέρεται σαφώς ότι το άτομο δεν πρέπει να είναι έγγαμο. Κατανοώ, χωρίς να παίρνω θέση, ότι για την εκκλησία δεν υφίσταται γάμος μεταξύ ομοφύλων. Για την πολιτεία όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Πολιτικοί γάμοι ομοφυλόφιλων έχουν ήδη τελεστεί. Οπότε, μέχρι να βρεθεί ικανοποιητική λύση στο θέμα του θρησκευτικού γάμου, τουλάχιστον για τους έγγαμους με πολιτικό γάμο δεν θα μπορούσε να γίνει εξαίρεση;

  • 6 Μαΐου 2017, 11:09 | Thomas

    Το νομοσχέδιο επιτέλους κατοχυρώνει νομικά τα τρανς άτομα σε αυτονόητα πράγματα, τα οποία όλες οι προηγμένες κοινωνίες έχουν εδώ και καιρό επιλύσει. Είναι καιρός και η ελληνική κοινωνία να αφήσει πίσω τον σκοταδισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό που την διακατέχει και να μπορέσει να σεβαστεί βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, είτε ο άνθρωπος είναι τρανσ, είτε ομοφυλόφιλος, είτε μετανάστης, είτε το οτιδήποτε τρίτο το οποίο περιθωριοποιείται. Είναι η ώρα σαν κοινωνία να αφήσουμε πίσω ότι μας χωρίζει και να συμβιώσουμε αρμονικά και ελεύθερα όλοι μαζί! Το νομοσχέδιο αυτό είναι ένα βήμα πιο κοντά στον σκοπό αυτό!

  • 6 Μαΐου 2017, 11:30 | ΑΝΤΡΕΑΣ Π

    Είμαι πατέρας ενός ΤΡΑΝΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ και είμαι υπερήφανος για το παιδί μου.
    Στην ηλικία των 12 ανήλικο δηλαδή, μου δήλωσε πατέρα δεν είμαι κορίτσι είμαι αγόρι , έτσι αισθάνομαι . Μετά το αρχικό σοκ άρχισε το τρέξιμο σε «ειδικούς» , τελικά η διάγνωση ήταν Διαταραχή Ταυτότητας Φύλου , όρος ο οποίος είναι κακοποιητικός έχει καταργηθεί και τώρα ποια μιλάμε για ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΦΥΛΛΟΥ.
    Οι συνέπειες που βίωσε το παιδί μου και μαζί με αυτό όλη μας η οικογένεια ήταν να υποστεί , άγριο εκφοβισμό «μπούλινγκ» στο σχολείο , να προσπαθώ να πείσω το Διευθυντή να ενημερώσει τους Καθηγητές να απευθύνονται στο παιδί με το επιθυμητό του όνομα , άλλοι καθηγητές ήταν πρόθυμοι άλλοι όχι , να μην θέλει να ολοκληρώσει τις σπουδές του σε ξένη γλώσσα και στο ωδείο για να μην έχει το πτυχίο του το μη επιθυμητό του όνομα , να έρχεται σε δύσκολη θέση ακόμη και όταν πήγαινε να ανανεώσει την κάρτα για τα μέσα μαζικής μεταφοράς , ο υπάλληλος βλέπει μπροστά του ένα αγόρι να ανανεώνει κάρτα κοριτσιού και ρωτάει , της αδελφής σου είναι ;
    Για αυτό το λόγο πρέπει να μπορούν και οι ανήλικοι να κάνουν την διόρθωση ταυτότητας φύλου , έστω με τη συγκατάθεση των γονιών τους ή του κηδεμόνα τους ή εάν αυτοί δεν συμφωνούν , τότε μέσα από φορέα υποστήριξης των δικαιωμάτων του παιδιού .
    Μην ξεχνάμε πόσες φορές έχουν διώξει οι γονείς το παιδί τους από το σπίτι επειδή τους δήλωσε ότι είναι ΤΡΑΝΣ , και βρέθηκαν ανήλικα Τράνς παιδιά να κοιμούνται στο πεζοδρόμιο.
    Αυτό το Νομοσχέδιο το περιμέναμε πολύ καιρό , να έρθει και να κάνει τη ζωή των Τράνς Παιδιών μας λίγο καλύτερη , δεν είναι τέλειο , αλλά είναι μία καλή αρχή .
    Μην ξεχνάμε ότι και οι ΤΡΑΝΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ , ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ .

  • 5 Μαΐου 2017, 22:07 | αγγελικη

    διαφωνω καθετος ο καθε ανθρωπος γεννιετε και ειναι αυτος που ειναι.
    εχετε χασει τον θεο και ψαχνετε σε λαθος δρομο..
    μεχρι στιγμης οποιος ηθελε να χειρουργηθει γινοταν και εν μερη ηταν αποδεκτο. αυτο δεν μπορω να καταλαβω η μαλλον δεν θελω να το καταλαβω γιατι θελετε να δηλωνουν το φυλο? ποιος ειναι ο σκοπος σας?
    περνατε οτι νομο θελετε με το ετσι θελετε.απαραδεκτη κυβερνηση.

  • 5 Μαΐου 2017, 22:42 | Χρήστος

    Κάθε άνθρωπος όσον αφορά τον εαυτό του, είναι ελεύθερος να πράτει και να πιστεύει ό,τι πραγματικά επιθυμεί. Άλλο όμως αυτό, κι άλλο να προσπαθήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας (άλλοι φωνάζοντας, άλλοι διαδηλώνοντας, άλλοι νομοθετώντας) να παρουσιάσουμε την ξενόφερτη Δυτική διαστροφή και ταυτόχρονα πρόοδος για κάποιους άλλους, ως κάτι φυσιολογικό.
    Αγαπητοί μου όσο και να προσπαθεί ο έχων πραγματοποιήσει αλλαγή φύλου να παρουσιαστεί ως φυσιολογικός του εταίρου φύλου δεν τα καταφέρνει. Όσες επεμβάσεις κι αν κάνει όσο και να προσποιείται.
    Ο άνδρας και η γυναίκα πλάστηκαν με Θεϊκή σοφία.
    Μας λένε δηλαδή ότι ο πρώην άνδρας θα μπορεί να τεκνοποιήσει κιόλας; Θα μπορεί να θηλάσει;
    Και τί πρώτυπα ηθικής είναι αυτά για τα ίδια μας τα παιδιά.
    Υπάρχει κάποιος που θα ήταν ευχαριστημένος αν έρχονταν ο γιος του και του ανακοίνωνε τη σχέση του με έναν άλλον άνδρα εγχειρισμένο σε γυναίκα?

    Σε κάποιο σχόλιο διάβασα.. «Καποια σχολια δειχνουν ποσο πολυ χρειαζεται η ελληνικη κοινωνια να εκπαιδευτει σε αυτα τα θεματα.»
    Δηλαδή πως την εννοεί ο φίλος μας αυτή την εκπαίδευση? Να αναθεωρηθούν τα πάντα γύρω από το ανδρόγυνο και τον γάμο προσπαθώντας με το ζόρι να θεωρηθεί το αφύσικο ως φυσιολογικό?

    Έλληνες αδελφοί χανόμαστε.
    ΞΥΠΝΗΣΤΕ

  • 5 Μαΐου 2017, 16:41 | Φώτης Α.

    Εξαιρετικές οι νομικές παρατηρήσεις του κυρίου Γιάκα, καθώς και μερικών άλλων σχολιαστών με ειδικές γνώσεις πάνω στα θέματα αυτά, μακάρι να γίνουν αποδεκτές από το υπουργείο.

    Συγκινητικό και το σχόλιο του Άλεξ για την εμπειρία του ως τρανς άτομο, μπράβο για το θάρρος της γνώμης, αυτό θέλουμε να δούμε στην δημόσια διαβούλευση, περισσότερες απόψεις των ατόμων που το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αφορά προσωπικά.

  • 5 Μαΐου 2017, 12:01 | Βασίλης Κομπορόζος

    Ναι μεν ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στην προσωπική του ζωή, αλλά δεν έχει δικαίωμα να νομιμοποιεί κιόλας τη διαστροφή της φύσης. Άνδρας και γυναίκα πλαστήκαμε, άνδρας και γυναίκα τεκνοποιούν. Ας αφήσουμε παράμερα τον λεκτικό εξωραϊσμό του νομοσχεδίου και τον πιθηκισμό των δυτικών ‘προτύπων’… Δεν είναι τα πάντα φυσιολογικά. Το θέμα είναι πνευματικό και ψυχολογικό. Όπως λένε εξάλλου και οι ομοφυλόφιλοι, η φύση είναι σοφή και η ‘μητέρα φύση’ έφτιαξε άνδρα και γυναίκα. Στη φύση τίποτα δεν είναι περιττό. Τότε θα υπήρχαν μόνο άνδρας ή μόνο γυναίκα. Δεν μπορεί εξάλλου μια μικρή μειοψηφία να επιβάλλει (συνέχεια μάλιστα πλέον) ό,τι διαστροφή και παραβίαση της φύσης επιθυμεί. Αλλά είναι και αυτό δείγμα της αποχαύνωσής μας. Γυρίζουμε 4000 χρόνια πριν στα Σόδομα καιτα Γόμορρα

  • 5 Μαΐου 2017, 11:16 | Αθ. Αναγνωστόπουλος

    Η σκοπιμότητα της παρ. 3 είναι προφανής, όσο δεν αναγνωρίζεται ομόφυλος γάμος. Αλλά, αν πρέπει να εισαχθή τέτοιους είδους διάκριση εις βάρος των εγγάμων, πράγμα καθόλου αυτονόητο, μπορεί να γίνη και με αναλογικώτερο τρόπο, ήτοι με την πρόβλεψη ότι η διόρθωση φύλου από έγγαμο συνεπάγεται την αυτοδίκαιη μετατροπή του γάμου σε έγγαμη συμβίωση ομοφύλων.

  • 5 Μαΐου 2017, 09:05 | Γιακέτας Στυλιανός

    1)Δηλ. ο κ. υπουργός ή ο κ. Ληξίαρχος θα αλλάξει και το ΧΧ ή το ΧΥ των χρωμοσωμάτων;

    2)Περί εφήβων: Το δικαίωμα του εφήβου στο αυτεξούσιο, περιλαμβάνει και άλλα πράγματα όπως την αυτοκτονία ή την κτηνοβασία. Να νομοθετήσουμε λοιπόν καιτην ελευθερία στους εφήβους και σε αυτά! Και να καταργήσουμε επιτέλους όλες αυτές τις υπηρεσίες που προστατεύουν «γι αυτούς, χωρίς αυτούς» τους εφήβους…

    δεν ντρέπονται λίγο οι υπηρέτες του νόμου (δικηγόροι) να λένε τέτοιες ανοησίες; Ο έφηβος είναι σε μια κατάσταση αλλαγής από την παιδική ηλικία στην ενήλικη: πηδάει από μια βάρκα σε μια άλλη. Εκεί πρέπει να βοηθηθεί, όχι την ώρα που είναι στον αέρα του πούμε κάνε και μια πιρουέτα!

  • 4 Μαΐου 2017, 19:40 | Νεκταρία Χηνοπούλου, δικηγόρος

    Θα συμφωνήσω με όλα όσα παρατήρησε ήδη ο κ. Γιάκας, ο οποίος ανέπτυξε εξαιρετικά τις επισημάνσεις του

  • 4 Μαΐου 2017, 16:35 | Κυριάκος Παπαδόπουλος

    Πρόσφατα, σε μία συνέντευξη ενός πλαστικού χειρουργού, εκδηλώθηκε ένα «παράπονο», ότι τα έξοδα για μια επέμβαση (δηλ. «διόρθωση») αλλαγής φύλου είναι πολλά (όχι που δε θα ήταν) και δυστυχώς δεν καλύπτονται από τα δημόσια ταμεία.
    Υπάρχει το ενδεχόμενο στο μέλλον να καλύπτονται τα έξοδα, ή μέρος αυτών, από τα ταμεία; Δηλαδή, να πληρώνουμε όλοι, και εμείς που δεν επιτρέπεται να έχουμε άποψη;

  • 4 Μαΐου 2017, 15:49 | Αλεξ

    Καποια σχολια δειχνουν ποσο πολυ χρειαζεται η ελληνικη κοινωνια να εκπαιδευτει σε αυτα τα θεματα.
    Καιρος να ηταν να γινει αυτο το νομοσχεδιο. Το οτι πρεπει να περασει απο δημοσια διαβουλευση ειναι χαζο αφου τα μονο ατομα που μπορουν να εχουν αποψη σε αυτο το θεμα ειναι τα τρανς ατομα. Θα επρεπε να εχει ψηφιστει εδω και πολυ καιρο κατι τετοιο.
    Για τις ηλιθιες ερωτησεις τυπου «ο καθενας θα μπορει να «αλλαζει φυλο» και να κανει λαμογιες», σας προκαλλω να ζησετε μια μερα προσπαθοντας να πεισετε τους παντες οτι δεν ειστε το φυλο που φαινεστε για να δειτε τι περναμε καθε μερα. Κανεις δεν θα θελει να περασει απο τετοια δοκιμασια. Αφηστε τις χαζομαρες και αφηστε μας να ζησουμε τη ζωη μας. Σε κανενα κρατος με νομους που βοηθουν τα τρανς ατομα δεν υπαρχει κατι τετοιο, ολοι ζουνε φυσιολογικα τη ζωη τους. Και αν νομιζετε οτι καποιος/καποια θα σας κοροιδεψει για να παει μαζι σας και δεν εχει τα «οργανα» που θελετε, σας εγγυομαι οτι δεν θελει κανενα τρανς ατομο να παει με τρανφοβικους βλακες.
    Οσο για το γαμο, ελεος πια, το μεγαλυτερο προβλημα σας ειναι αν δυο ατομα αγαπιουνται και τυχαινει να ειναι το ιδιο φυλλο? Βρειτε κανα καλυτερο χομπι να ασχολειστε καλυτερα.

  • 4 Μαΐου 2017, 15:04 | Φώτης Α.

    Καλά, ΣΟΒΑΡΑ μιλούν κάποιοι (ευτυχώς ελάχιστοι προς το παρόν) περί «Θεού» και «φυσικότητας» εν έτει 2017 σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
    Γιατί πρέπει να ενδιαφέρει το ελληνικό κράτος μια τέτοια «γνώμη», που παπαγαλίζει συνέχεια τα ίδια, απόψεις του 1970 κι ακόμα παλιότερες;
    Θεοκρατία ΔΕΝ έχουμε, όσο κι αν το επιθυμούν κάποιοι λίγοι!
    Οπότε το κράτος θα νομοθετήσει ΚΑΙ για το συγκεκριμένο ζήτημα με βάση την κρίση του νομοθέτη κι ανεπηρέαστο από κραυγές τέτοιου τύπου, εντελώς αντιεπιστημονικές και το λιγότερο υπερβολικές.
    Αφήστε την διαβούλευση να εξελιχθεί σωστά, με γνώμες για την νομική αξία του νομοσχεδίου!

  • 4 Μαΐου 2017, 13:56 | Ολυμπία

    Τόσο η πρόβλεψη της παρ. 3 του άρθρου 3, όσο και η αντίστοιχη της παρ. 2 του άρθρου 5 απηχούν αντιλήψεις οι οποίες αντιφάσκουν με το συνολικό πνεύμα και την κοινωνική σκοπιμότητα του παρόντος σχέδιο νόμου. Γίνεται αντιληπτό ότι ο νόμοθέτης επιθυμεί, σε μια λογική διαφύλαξης της συστηματικής ενότητας των κανόνων του οικογενειακού δικαίου – που δεν επιτρέπουν την τέλεση γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου -, να αποτρέψει το ενδεχόμενο της εκ των υστέρων αναγνώρισης ενός τέτοιου γάμου, στην περίπτωση που η ταυτότητα του φύλου των εγγαμων προκύψει λόγω διόρθωσης καταχωρισμένου φύλου μετά την τέλεση του γάμου.

    Αυτή, ωστόσο, η σκοπιμότητα του νομοθέτη δεν επιτρέπεται να αναιρεί εν τοις πράγμασι με άμεσο ή έμμεσο τρόπο το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού του ατόμου που έχει ήδη τελέσει γάμο ή αποκτήσει τέκνα.

  • 4 Μαΐου 2017, 13:08 | Ανδριανός Παππάς

    Καλό θα ήταν να διευκρινιστεί αν επιτρέπεται η διόρθωση φύλου μόνο μια φορά για κάθε άτομο. Ο όρος «διόρθωση» υπαινίσσεται ότι μετά από αυτήν την διόρθωση το φύλο πλέον έχει διορθωθεί και είναι το ορθό. Θα έχει δικαίωμα το συγκεκριμένο άτομο να ξαναδιορθώσει το φύλο του; Προσωπικά θεωρώ πως πρέπει να έχει αυτό το δικαίωμα, γιατί η προσωπικότητα του ατόμου αναπτύσσεται και μεταβάλλεται καθ’όλη την διάρκεια της ζωής του.
    Ίσως θα είχε νόημα κάποιος χρονικός περιορισμός, δηλαδή να προβλέπεται πως δύναται να ξαναγίνει διόρθωση αφού παρέλθουν Χ χρόνια από προηγούμενη διόρθωση, για να αποτραπούν ίσως φαινόμενα κακοήθους εκμετάλλευσης της διαδικασίας αυτής, ειδικά όσο αφορά την μυστικότητα της αλλαγής. Ακριβώς αν και πόσο πρέπει να είναι το χρονικό όριο αυτό δεν είμαι σε καμια περίπτωση ειδικός για να το κρίνω, θα πρέπει να ερωτηθούν ειδήμονες.

  • 4 Μαΐου 2017, 12:28 | Ανδριανός Παππάς

    Ήμουν έτοιμος να αναφέρω τα δυο σημεία που ανέφερε ο κος Γιάκας παραπάνω, αλλά τα έχει αναλύσει διεξοδικά και κατά την γνώμη μου πολύ σωστά. Οπότε απλά λέω ότι συμφωνώ μαζί του.

  • 4 Μαΐου 2017, 11:45 | Χάρης

    Με το θάνατο ενός από τους συζύγους ο γάμος λύνεται αυτοδικαίως, δηλαδή καταργείται αυτόματα(χωρίς δικαστική απόφαση) για το μέλλον, οπότε και ο χήρος/η χήρα που είναι τρανς άτομο μπορεί να διορθώσει το καταχωρισμένο φύλο και όνομα.
    Αλλά τι γίνετε με την σύνταξη χηρείας,αλλάζοντας όνομα ο τρανς άνθρωπος θα την χάσει;
    Πρόκειται για τον ίδιο δικαιούχο ανεξαρτήτως την αλλαγή ονόματος και φύλου στα χαρτιά…Κατάργηση του δικαιώματος επέρχεται σε περιοριστικά απαριθμημενες περιπτώσεις και αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτές Γενικά θα πρέπει να προβλεφθεί να αλλάξουν όλα τα έγγραφα που αφορούν στο άτομο βασικά για να αποφευχθούν αμφισβητήσεις από δημοσίους υπαλλήλους.

  • 4 Μαΐου 2017, 01:08 | Νανσυ

    Μπραβοο σας!! το νομοσχεδιο απ’οτι βλεπω με τα λιγα που γνωριζωω φαινεται αρκετα καλο!! συμφωνω!! επιτελους να δειξουμε λιγο σεβασμο και σε αυτην την κοινοτητα! ειναι συνανθρωποι μας!!

  • 4 Μαΐου 2017, 00:28 | Αντώνης

    Είναι η καθολική εφαρμογή αυτού που λέγαμε από πάντα…
    Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις!!! NTROPH

  • 3 Μαΐου 2017, 23:48 | Μανώλης

    Όλα τα είχε η Μαριορή υπουργέ, αυτό μας έλειπε! Για να αποφύγω τη στράτευση θα το κάνω… και στα 30 θα επανέλθω, ΝΤΡΟΠΗ

  • 3 Μαΐου 2017, 22:24 | Δημήτρης Χιωτακάκος

    Κάνετε λάθος.
    Άποψη μπορούν να έχουν και όσοι πιστεύουν οτι ο Θεός δημιούργησε Ανδρα και Γυναίκα μόνον.
    Άποψη μπορούν να έχουν όλα τα παιδιά που θα παρασύρετε σε λάθος επιλογές αφού θα τους κάνετε πλύση εγκεφάλου και θα τα μπερδέψτε από πολύ μικρή ηλικία για το αν ο Θεός τους έφτιαξε Ανδρες που στην πραγματιτκότητα είναι γυναίκες, ή Γυναίκες που στην πραγματικότητα είναι Άνδρες …
    Άποψη μπορούν να έχουν και οι Γονείς που έχουν ευθύνη για τα παιδιά τους.

  • 3 Μαΐου 2017, 19:45 | Στέλιος

    Είναι φυσικά δικαίωμα και απολύτως σεβαστό του καθενός να αισθάνεται όπως θέλει, αλλά δεν είναι δυνατόν τα αισθήματα να καταχωρίζονται ως επίσημα στοιχεία του προσώπου στα επίσημα έγγραφα του κράτους, όπως πχ στην αστυνομική ταυτότητα.
    (Με την ίδια λογική θα μπορεί ο καθένας πχ να ζητά να καταχωρισθεί ως Τούρκος, επειδή έτσι αισθάνεται).
    Το καταχωρισμένο φύλο πρέπει να ταυτίζεται με το φυσικό φύλο που γεννήθηκε ο καθένας και ας προστεθεί μια επιπλέον καταχώριση για όσους αισθάνονται διαφορετικά και θέλουν αυτό να καταχωρισθεί. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και πρέπει να είναι φανερό, όσον αφορά και τις σχέσεις των ανθρώπων οι οποίες καταλήγουν σε γάμο.

  • 2 Μαΐου 2017, 23:28 | Γρηγόριος Γιάκας, Δικαστικός Πληρεξούσιος Α’ Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

    Η διάταξη του άρθρου 3 παρ. 3 που ορίζει ότι προϋπόθεση για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου είναι το πρόσωπο που αιτείται τη διόρθωση να μην είναι έγγαμο αντίκειται προδήλως στη διάταξη του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ. Οι λόγοι είναι οι εξής : Το τρανς άτομο εξαναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ δύο θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τη Σύμβαση, και συγκεκριμένα, το δικαίωμά του σε αυτοπροσδιορισμό φύλου και το δικαίωμά του στο γάμο.
    Η ratio legis προφανώς του νομοθέτη αποσκοπεί στην πρόληψη δημιουργίας γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, που θα προέκυπταν εάν ο ένας εκ των δύο αρχικώς ετερόφυλων συζύγων προέβαινε σε διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου του. Με τη διάταξη αυτή, το τρανς άτομο εξαναγκάζεται να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης του γάμου του, που εμπίπτει στην έννοια της «οικογενειακής ζωής» για τους σκοπούς του άρθρου 8, και της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας 5 φύλου του, που εμπίπτει εντός της έννοιας της «ιδιωτικής ζωής» για τους σκοπούς του άρθρου 8. Η προϋπόθεση της μη ύπαρξης γάμου που ορίζεται από την εν λόγω διάταξη αποτελεί μια μη αναγκαία και δυσανάλογη παραβίαση των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων.
    Η Αρχή 3 των Αρχών της Yogyakarta (International Commission of Jurists, Yogyakarta Principles on the Application of International Human Rights Law in Relation to Sexual Orientation and Gender Identity, Μάρτιος 2007, διαθέσιμο στο http://www.yogyakartaprinciples.org/principles_en.htm. Principle 3, που αφορά το δικαίωμα αναγνώρισης ενώπιον του νόμου), αναφέρει μεταξύ άλλων : «Καμίας κατάστασης, όπως ο γάμος ή η γονεϊκότητα, δε μπορεί να γίνεται επίκληση ώστε να παρεμποδίζεται η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου ενός ατόμου» και πρόσφατες αποφάσεις των Συνταγματικών Δικαστηρίων της Αυστρίας, Γερμανίας και Ιταλίας, τα οποία και τα τρία έχουν ανατρέψει αποφάσεις που αξίωναν τη διάλυση προϋφιστάμενων γάμων ως προϋπόθεση για τη νομική αναγνώριση του αποκτηθέντος φύλου (Συνταγματικό Δικαστήριο της Αυστρίας, V 4/06-7, 8 Ιουνίου 2006, at IV.2, Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας, 1 BvL 10/05, 27 Μαΐου 2008, § 49, Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας, no. 170/2014, 11 Ιουνίου 2014 (βλ. ορθή άποψη μειοψηφίας στη Hämäläinen v. Finland).

  • 2 Μαΐου 2017, 22:36 | Γρηγόριος Γιάκας, Δικαστικός Πληρεξούσιος Α’ Νομικού Συμβουλίου του Κράτους

    Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής : «Για τη διόρθωση του καταχωρισμένου φύλου αρκεί περιορισμένη δικαιοπρακτική ικανότητα. Την αίτηση διόρθωσης του καταχωρισμένου φύλου του ανήλικου τέκνου δύνανται να υποβάλλουν οι γονείς του ή ο επίτροπος. Σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 1511 και 1512 ΑΚ».
    Οι λόγοι είναι οι εξής :
    Ο Αστικός Κώδικας (π.δ. 456/1984) στο Πέμπτο Κεφάλαιο, με τον τίτλο «Δικαιοπραξίες» ορίζει τα ακόλουθα: Στο άρθρο 127 ότι: «Όποιος έχει
    συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία.», στο άρθρο 129 ότι: «Περιορισμένη Ικανότητα για
    δικαιοπραξία έχουν: 1. οι ανήλικοι που συμπλήρωσαν το δέκατο έτος 2. … 3.
    …», στο άρθρο 130 ότι: «Η δήλωση βούλησης από ανίκανο για δικαιοπραξία
    είναι άκυρη», στο άρθρο 131 ότι: «Η δήλωση της βούλησης είναι άκυρη αν, κατά το χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή βρισκόταν σε ψυχική ή διανοητική διαταραχή που περιόριζε αποφασιστικά τη λειτουργία της βούλησής του», στο άρθρο 133 ότι: «Πρόσωπα με περιορισμένη ικανότητα είναι ικανά να επιχειρήσουν δικαιοπραξία μόνο στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος ή μόνο με τους όρους που τάσσει ο νόμος», στο άρθρο 134 ότι: «Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο έτος είναι ικανός για δικαιοπραξία, από την οποία αποκτά απλώς και μόνο έννομο όφελος..

    Σημερινή πραγματικότητα αποτελεί ότι οι ανήλικοι μπορούν να αυτοαναφερθούν ως τρανς ήδη από πολύ νεαρή ηλικία, αναφορά που αυτόματα τους δίδει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού τους ως τρανς ανηλίκων με επιγενόμενα δικαιώματα το δικαίωμα στο όνομα που επιθυμούν και το δικαίωμα στην εύκολη και νόμιμη πρόσβαση σε ορμόνες. Αναφορικά με το πρώτο ζήτημα (της χρήσης του επιθυμητού ονόματος), είναι σημαντικό να υπάρχει η δυνατότητα του τρανς εφήβου, ανεξαρτήτως ηλικίας, να απαιτήσει από το σχολείο και την κοινότητά του να χρησιμοποιούν το όνομα το οποίο επιθυμεί ο τρανς ανήλικος. Η διόρθωση του ονόματος μόνο μετά την απόκτηση πλήρους δικαιοπρακτικής ικανότητας και όχι ήδη από το στάδιο της ανηλικότητας στερεί από τον τρανς ανήλικο τη δυνατότητα να απολαύσει τα οφέλη της επιβεβαίωσης φύλου πριν την ηλικία των 18 ετών, κατά προφανή παραβίαση του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ.
    Πέραν του δικαιώματος στο όνομα που έχει ο τρανς έφηβος, επιτακτική καθίσταται και η πρόσβασή του σε ορμόνες στα πλαίσια της επιβεβαίωσης του φύλου του. Ήδη πριν την ενηλικίωσή του θα χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή για την αναστολή δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου του, λ.χ. τριχοφυία, ανάπτυξη στήθους κλπ. (puberty blockers). Δυστυχώς σήμερα οι ανήλικοι τρανς αναγκάζονται να προμηθευτούν παράνομα τις ορμόνες τους για να αναπτύξουν δευτερογενή χαρακτηριστικά του επιθυμητού φύλου, ενώ ελλείπει πολλές φορές η συναίνεση των γονέων τους στα πλαίσια της διαδικασίας της επιβεβαίωσης του φύλου τους.
    Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό οι τρανς ανήλικοι, ως άτομα περιορισμένης δικαιοπρακτικής ικανότητας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη εξέλιξη της διαδικασίας της επιβεβαίωσης του επιθυμητού φύλου, και προκειμένου να τους παρασχεθεί περισσότερος χρόνος ώστε να συνειδητοποιήσουν την ταυτότητα φύλου τους και η διαδικασία της επιβεβαίωσης του φύλου τους να γίνει πιο ομαλή κατά την ενηλικίωση, να υπάρχει η δυνατότητα εκπροσώπησής τους από το γονέα τους σε κάθε περίπτωση που απαιτείται η παροχή συναίνεσης σε ιατρικές πράξεις (ορμόνες, puberty blockers κλπ.).

  • 2 Μαΐου 2017, 19:12 | Μαρία

    Από τις ελάχιστες γνώσεις που έχω, το νομοσχέδιο φαίνεται ικανοποιητικό. Δεν βρίσκω το λόγο να βγαίνει σε δημόσια διαβούλευση. Άποψη μπορούν να έχουν μόνοι οι άνθρωποι που το βιώνουν.

Σχόλια 1 2 3 … 6