ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ
Ι. Εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας
Άρθρο 372
Κλοπή
1. Όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή η πράξη τελέστηκε με διάρρηξη, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.
2. Κινητό πράγμα θεωρείται κατά τον Κώδικα και η ηλεκτρική και κάθε άλλης μορφής ενέργεια.
Άρθρο 373
(καταργείται)
Άρθρο 374
Διακεκριμένη κλοπή
1. Η κλοπή τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή αν: α) ο υπαίτιος αφαιρεί πράγμα επιστημονικής ή καλλιτεχνικής ή αρχαιολογικής ή ιστορικής σημασίας που βρίσκεται σε συλλογή εκτεθειμένη σε κοινή θέα ή σε δημόσιο οίκημα ή σε άλλο δημόσιο τόπο ή β) η συνολική αξία των αφαιρεθέντων αντικειμένων υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ.
2. Αν η κλοπή στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η αξία του αντικειμένου της υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
Άρθρο 374Α
Αυθαίρετη χρήση μεταφορικού μέσου
Όποιος χρησιμοποιεί ξένο μηχανοκίνητο μεταφορικό μέσο χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή κατόχου του, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 375
Υπεξαίρεση
1. Όποιος ιδιοποιείται παράνομα ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν πρόκειται για αντικείμενο που το έχουν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω ανάγκης ή λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου, επιτρόπου ή κηδεμόνα του παθόντος ή ως μεσεγγυούχου ή διαχειριστή ξένης περιουσίας, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.
2. Αν η αξία του αντικειμένου στην παράγραφο 1 υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
3. Αν η υπεξαίρεση στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η αξία του αντικειμένου της υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
4. Με το ξένο πράγμα εξομοιώνεται και: α) το τίμημα που έλαβε ο υπαίτιος για κινητό πράγμα που του είχαν εμπιστευθεί για να το πουλήσει, καθώς και β) το κινητό πράγμα που απέκτησε ο υπαίτιος με χρήματα ή με άλλο πράγμα που του είχαν εμπιστευθεί για να αγοράσει ή να ανταλλάξει αντίστοιχα το πράγμα που απέκτησε.
Άρθρο 376
(Καταργείται)
Άρθρο 377
Κλοπή και υπεξαίρεση μικρής αξίας
Αν τα εγκλήματα των άρθρων 372, 374 παρ. 1α και 375 παρ. 1 έχουν αντικείμενο πράγμα μικρής αξίας, επιβάλλεται χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν όμως η πράξη τελέστηκε από ανάγκη για άμεση χρήση ή ανάλωση του αντικειμένου της κλοπής ή υπεξαίρεσης, το δικαστήριο μπορεί να κρίνει την πράξη ατιμώρητη.
Άρθρο 378
Φθορά ξένης ιδιοκτησίας
1. Όποιος καταστρέφει ή βλάπτει ξένο (ολικά ή εν μέρει) πράγμα ή με άλλον τρόπο καθιστά ανέφικτη τη χρήση του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή και αν το πράγμα είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. Αν το πράγμα είναι μικρής αξίας ή η ζημία που προκλήθηκε είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας.
2. Με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή τιμωρείται ο υπαίτιος αν το αντικείμενο της πράξης που προβλέπεται στο εδάφιο α΄ της προηγούμενης παραγράφου είναι πράγμα που χρησιμεύει για κοινό όφελος ή καλλιτεχνικό ή ιστορικό μνημείο ή αντικείμενο τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο ή αν η φθορά έγινε με φωτιά ή με εκρηκτικές ύλες.
Άρθρο 379
(Καταργείται)
Άρθρο 380
Ληστεία
1. Όποιος με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής αφαιρεί από άλλον ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα ή τον εξαναγκάζει να του το παραδώσει για να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή.
2. Αν από την πράξη επήλθε ο θάνατος κάποιου προσώπου ή βαριά σωματική βλάβη ή αν η πράξη εκτελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα εναντίον προσώπου, επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή.
3. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται και σε εκείνον που καταλήφθηκε επ’ αυτοφώρω να κλέβει και μεταχειρίζεται σωματική βία εναντίον προσώπου ή απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής για να διατηρήσει το κλοπιμαίο.
Άρθρο 381
Γενική Διάταξη
1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 372, 374Α, 375 παρ. 1 και 2, 377 και 378 απαιτείται έγκληση.
2. Το αξιόποινο των παραπάνω εγκλημάτων εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου για την πράξη, αποδώσει το πράγμα ή ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο απόδοση ή ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μέρος. Στην περίπτωση του άρθρου 374 Α, μαζί με την απόδοση του πράγματος απαιτείται και η πλήρης ικανοποίηση του ζημιωθέντος.
3. Εάν ο υπαίτιος των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 372 έως 378 μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του στο ακροατήριο αποδώσει το πράγμα ή ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου, καταβάλλοντας την αξία του, απαλλάσσεται από κάθε ποινή εφόσον πληρώσει επιπλέον τους τόκους υπερημερίας από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος.
4. Η διάταξη της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζεται για τα πλημμελήματα που προβλέπονται στα άρθρα 372 έως 378 και μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Άρθρα 382 – 384
(Καταργούνται)
ΙΙ. Εγκλήματα κατά της περιουσίας
Άρθρο 385
Εκβίαση
1. Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις του άρθρου 380, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος, εξαναγκάζει κάποιον με βία ή απειλή σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία του εξαναγκαζομένου ή άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.
2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου τελέστηκε με σωματική βία εναντίον προσώπου ή με απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο σώματος ή ζωής επιβάλλεται κάθειρξη και χρηματική ποινή. Αν από την πράξη επήλθε ο θάνατος κάποιου προσώπου ή βαριά σωματική βλάβη ή αν η πράξη εκτελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα εναντίον προσώπου, επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή.
3. Η εκβίαση τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή αν ο υπαίτιος μεταχειρίστηκε βία ή απειλή βλάβης της επιχείρησης, του επαγγέλματος, του λειτουργήματος ή άλλης δραστηριότητας που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος ή άλλος ή προσφέρθηκε να παρέχει ή παρέχει προστασία για την αποτροπή πρόκλησης τέτοιας βλάβης από τρίτον. Αν την παραπάνω πράξη τέλεσε πρόσωπο που διαπράττει τέτοιες πράξεις κατ’ επάγγελμα, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
Άρθρο 386
Απάτη
1. Όποιος με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με σκοπό από τη βλάβη αυτής της περιουσίας να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Αν η απάτη στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημιά που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
Άρθρο 386 Α
Απάτη με υπολογιστή
1. Όποιος, με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος, βλάπτει ξένη περιουσία, επηρεάζοντας το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας επεξεργασίας δεδομένων υπολογιστή: α) με τη μη ορθή διαμόρφωση προγράμματος υπολογιστή, β) με τη χωρίς δικαίωμα παρέμβαση στη λειτουργία προγράμματος ή συστήματος υπολογιστή, γ) με τη χρησιμοποίηση μη ορθών ή ελλιπών δεδομένων υπολογιστή, ιδίως δεδομένων αναγνώρισης της ταυτότητας, δ) με τη χωρίς δικαίωμα εισαγωγή, αλλοίωση, διαγραφή ή εξάλειψη δεδομένων υπολογιστή, ιδίως δεδομένων αναγνώρισης της ταυτότητας, ή ε) με τη χωρίς δικαίωμα αξιοποίηση λογισμικού προορισμένου για τη μετακίνηση χρημάτων τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Όποιος κατασκευάζει, διαθέτει ή κατέχει πρόγραμμα ή σύστημα υπολογιστή που προορίζεται για τη διάπραξη του εγκλήματος της παραγράφου 1 τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη και χρηματική ποινή. Απαλλάσσεται από κάθε ποινή όποιος καταστρέφει με δική του θέληση το παραπάνω πρόγραμμα ή σύστημα υπολογιστή πριν το χρησιμοποιήσει για τη διάπραξη του εγκλήματος της παραγράφου 1.
3. Αν η απάτη με υπολογιστή στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
Άρθρο 386Β
Απάτη σχετική με τις επιχορηγήσεις
1. Όποιος κατά την υποβολή αιτήματος σε αρχή που είναι αρμόδια για την έγκριση επιχορήγησης εν γνώσει δηλώνει μη ορθά ή ελλιπή στοιχεία ή παραλείπει να γνωστοποιήσει γεγονότα, που προβλέπονται από το νόμο ή από εκείνον που δίνει την επιχορήγηση βάσει νόμου, εφόσον με τα στοιχεία αυτά εγκρίνεται, παρέχεται ή αποφεύγεται η αξίωση επιστροφής, η επέκταση της παροχής ή η διατήρηση της επιχορήγησης προς τον ίδιο ή τρίτον τιμωρείται, εφόσον το αίτημα ικανοποιήθηκε, με φυλάκιση και με χρηματική ποινή και αν το ποσό της επιχορήγησης υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Όποιος, σε εγκεκριμένη επιχορήγηση, χρησιμοποιεί αντικείμενο ή χρηματική παροχή, των οποίων η χρήση περιορίζεται από νομικές διατάξεις ή από εκείνον που δίνει την επιχορήγηση, κατά παράβαση των περιορισμών αυτών τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Άρθρο 387
Απάτη μικρής αξίας
Αν η ζημία που προκλήθηκε από τα εγκλήματα των άρθρων 386 και 386 Α είναι μικρής αξίας, εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 377.
Άρθρο 389
Απατηλή πρόκληση βλάβης
1. Όποιος βλάπτει παράνομα ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή με αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση των αληθινών σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
2. Αν η ζημία που προκλήθηκε είναι μικρής αξίας επιβάλλεται χρηματική ποινή.
Άρθρο 390
Απιστία
1. Όποιος κατά παράβαση των κανόνων επιμελούς διαχείρισης προκαλεί εν γνώσει βέβαιη ζημία στην περιουσία άλλου, της οποίας βάσει του νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνο για ορισμένη πράξη), τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Αν η απιστία στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά των ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά είκοσι έτη.
Άρθρα 391 – 393
(Καταργούνται)
Άρθρο 394
Αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος
1. Όποιος αποκρύπτει, αγοράζει, λαμβάνει ως ενέχυρο ή με άλλον τρόπο δέχεται στην κατοχή του πράγμα που προήλθε από αξιόποινη πράξη ή μεταβιβάζει σε άλλον την κατοχή τέτοιου πράγματος ή συνεργεί σε μεταβίβαση ή με οποιονδήποτε τρόπο ασφαλίζει την κατοχή του σε άλλον, τιμωρείται, ανεξάρτητα αν είναι τιμωρητέος ή όχι ο υπαίτιος του εγκλήματος από το οποίο προέρχεται το πράγμα, με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή, και αν πρόκειται για πράγμα ιδιαίτερα μεγάλης αξίας με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
2. Αν το αντικείμενο της πράξης της προηγούμενης παραγράφου είναι μικρής αξίας, ο δράστης τιμωρείται με χρηματική ποινή.
3. Με τα πράγματα που προέρχονται από αξιόποινη πράξη εξομοιώνεται και το τίμημά τους, καθώς επίσης και τα αντικείμενα που αποκτήθηκαν μέσω αυτών.
Άρθρο 395
Παρακώλυση συναγωνισμού
1. Όποιος σε προκηρύξεις δημοσίων έργων ή προμήθειες του ελληνικού δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης εμποδίζει με εναρμονισμένες πρακτικές ή συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, με βία ή απειλές, τον ελεύθερο συναγωνισμό ή απομακρύνει με δώρα ή υποσχέσεις αυτόν που συμμετέχει στη διαδικασία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη.
2. Όποιος σε δημόσιους πλειστηριασμούς εμποδίζει με βία ή με απειλές τον ελεύθερο συναγωνισμό ή απομακρύνει με δώρα ή υποσχέσεις αυτόν που συμμετέχει στη διαδικασία ή έχει την πρόθεση να καταθέσει προσφορά τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.
Άρθρο 396
Δωροληψία και δωροδοκία στον ιδιωτικό τομέα
1.Με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή, τιμωρείται όποιος εργάζεται ή παρέχει υπηρεσίες με οποιαδήποτε ιδιότητα ή σχέση στον ιδιωτικό τομέα και, κατά την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή έμμεσα, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα για τον ίδιο ή για άλλον ή δέχεται υπόσχεση τέτοιου ωφελήματος ως αντάλλαγμα για ενέργεια ή παράλειψή του κατά παράβαση των καθηκόντων του, όπως αυτά διαγράφονται από το νόμο, ή προκύπτουν από τη φύση της θέσης ή της υπηρεσίας του.
2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος, κατά την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, υπόσχεται, προσφέρει ή παρέχει, άμεσα ή έμμεσα, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα σε πρόσωπο που εργάζεται ή παρέχει υπηρεσίες με οποιαδήποτε ιδιότητα στον ιδιωτικό τομέα, για τον ίδιο ή για τρίτον, για ενέργεια ή για παράλειψη κατά παράβαση των ως άνω καθηκόντων του.
Άρθρο 397
Καταδολίευση δανειστών
1. Ο οφειλέτης ο οποίος εν γνώσει ματαιώνει ολικά ή εν μέρει την ικανοποίηση του δανειστή του εκποιώντας ή αποκρύπτοντας στοιχεία της περιουσίας του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
2. Με την ποινή της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται και ο οφειλέτης ο οποίος εν γνώσει ματαιώνει ολικά ή εν μέρει την ικανοποίηση του δανειστή του που έχει σε βάρος του βέβαιη και εκκαθαρισμένη απαίτηση, αν ενόψει της επικείμενης εκπλήρωσης της υποχρέωσής του, α) βλάπτει, καταστρέφει, καθιστά χωρίς αξία, αποκρύπτει ή απαλλοτριώνει χωρίς ισότιμο και αξιόχρεο αντάλλαγμα οποιοδήποτε περιουσιακό του στοιχείο ή β) κατασκευάζει ψεύτικα χρέη ή ψεύτικες δικαιοπραξίες.
3. Με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή τιμωρούνται οι πράξεις των προηγούμενων παραγράφων αν η περιουσιακή ζημία που προκλήθηκε στον δανειστή είναι ιδιαίτερα μεγάλη.
4. Οι ποινές των προηγούμενων παραγράφων επιβάλλονται και σε εκείνον που επιχειρεί τις πράξεις υπέρ του οφειλέτη.
Άρθρα 398 – 403
(Καταργούνται)
Άρθρο 404
Τοκογλυφία
1. Όποιος σε δικαιοπραξία για την παροχή οποιασδήποτε πίστωσης, ανανέωσής της ή παράταση της προθεσμίας πληρωμής εκμεταλλεύεται την οικονομική ανάγκη, την πνευματική αδυναμία, την κουφότητα ή την απειρία εκείνου που παίρνει την πίστωση, συνομολογώντας ή παίρνοντας για τον εαυτό του ή για τρίτον περιουσιακά ωφελήματα, που με βάση τις ειδικές περιστάσεις είναι προφανώς δυσανάλογα προς την παροχή του υπαιτίου ή συνομολογεί ή παίρνει για τον εαυτό του ή για τρίτον περιουσιακά ωφελήματα που υπερβαίνουν το κατά το νόμο θεμιτό ποσοστό τόκου τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Αν η πράξη έχει τελεστεί με περισσότερους τρόπους αφορά όμως τα ίδια περιουσιακά ωφελήματα, στον υπαίτιο επιβάλλεται μία μόνο ποινή, κατά την επιμέτρηση της οποίας λαμβάνεται υπόψη η συνολική εγκληματική δράση του.
2. Αν ο υπαίτιος επιχειρεί κατ’ επάγγελμα τις τοκογλυφικές πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή.
Άρθρο 405
Γενική Διάταξη
1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386 παρ. 1, 386 Α, 388, 389, 390 παρ. 1 και 2, 394 και 396 έως 404 απαιτείται έγκληση.
2. Το αξιόποινο των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386 έως 386 Α, 388 έως 394 και 397 έως 404 εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.
3. Εάν ο υπαίτιος των εγκλημάτων που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του στο ακροατήριο ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας, από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος, απαλλάσσεται από κάθε ποινή. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται και για τα πλημμελήματα που προβλέπονται στα ίδια άρθρα και μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Άρθρα 385 – 406
(Έχουν συγχωνευθεί στο εικοστό τρίτο κεφάλαιο)
Άρθρα 407- 459
(Καταργούνται)
Είναι απολύτως εσφαλμένη η κατάργηση των άρθρων 381Α και 381Β ΠΚ. Τα άρθρα αυτά προστέθηκαν με τον Ν. 4411/2016, ώστε η ελληνική έννομη τάξη να συμμορφωθεί με τη Σύμβαση της Βουδαπέστης του Συμβουλίου της Ευρώπης και την Οδηγία 2013/40/ΕΕ και κάλυψε ένα πραγματικό κενό, όπου για την τιμώρηση της διαγραφής ψηφιακών δεδομένων επιστρατευόταν η διάταξη του άρθρου 381 ΠΚ, η οποία όμως για την εφαρμογή της προϋποθέτει την ύπαρξη πράγματος, η οποία στην περίπτωση των ψηφιακών δεδομένων δεν υπάρχει.
Δεν είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο καταργήθηκαν οι απολύτως αναγκαίες πρόσφατες διατάξεις του άρθρ. 381 Α ΠΚ για τη φθορά ψηφιακών δεδομένων. Η διάταξη του άρθρ. 292 Β του Σχεδίου (παρακώλυση λειτουργίας πληροφοριακών συστημάτων) δεν καλύπτει τη φθορά, διότι προϋποθέτει, πέραν της φθοράς, η πράξη να «παρεμποδίζει σοβαρά» τη λειτουργία του πληροφοριακού συστήματος, πράγμα που δεν απαιτείται στην περίπτωση της φθοράς. Η διαγραφή, π.χ., ενός πολύτιμου αρχείου συνιστά φθορά χωρίς να παρεμποδίζεται η λειτουργία του συστήματος.
1. Οι διατάξεις των άρθρ. 381 και 405 (ο υπαίτιος περιουσιακού εγκλήματος που δεν περιέχει βία απαλλάσσεται από κάθε ποινή αν μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του στο ακροατήριο αποδώσει το πράγμα ή ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα) παραβλέπουν πλήρως την εγκληματική φύση των ανωτέρω πράξεων, αποδυναμώνουν την προληπτική λειτουργία του ποινικού δικαίου, συνιστούν επιστροφή στη θεατρικότητα του ποινικού νόμου που το Σχέδιο επιδιώκει να άρει και ενθαρρύνουν τους εγκληματίες που λειτουργούν με τη νοοτροπία «αν με πιάσουν τα επιστρέφω και γλιτώνω», υπονομεύοντας τη συστημική εμπιστοσύνη που είναι το θεμελιώδες αίτημα κάθε ποινικού κώδικα.
Θα πρέπει επομένως για την απαλλαγή από την ποινή να μην αρκεί εντελής ικανοποίηση αλλά να απαιτείται και κάποια πρόσθετη (ελαφρότερη φυσικά) κύρωση.
2. Οι εν λόγω διατάξεις αντιφάσκουν προς τις σχετικές με τη συνδιαλλαγή και την ποινική διαπραγμάτευση διατάξεις του σχεδίου Ποινικής Δικονομίας. Εκεί προβλέπεται (άρθρ. 301 επ.) ότι η «επιστροφή των κλεμμένων» είναι προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων και την επιβολή μειωμένης ποινης!
Περαιτέρω, η απόπειρα εγκλήματος κατά της ιδιοκτησίας και περιουσίας δεν παρέχει τη δυνατότητα απαλλαγής από την ποινή, με αποτέλεσμα να παράγεται αντίφαση, αφού επί τετελεσμένου ο δράστης απαλλάσσεται αν ικανοποιήσει εντελώς τον παθόντα, επιστρέφοντας τα ξένα χρήματα, ενώ επί αποπείρας τιμωρείται.
3.Στη ληστρική κλοπή διαιωνίζεται το σφάλμα της μεταγλώττισης του ισχύοντος ΠΚ («να κλέβει») με αποτέλεσμα να καταλείπεται ατιμώρητος για ληστρική κλοπή ο συμμετοχος.
3.Δεν λήφθηκε μέριμνα για την ιδιοποίηση υπέρ τρίτου όπως ο 6ος Μεταρρ. ν. Γερμ ΠΚ
4.Ως προς την «αντικατάσταση» του ν. 2608/1950 παρατηρητέα τα εξής:
-Η «αντικατάσταση» έγινε με 4 όμοιου περιεχομένου διατάξεις, ενώ αρκεί μία γενική.
-Στις επιβαρυντικές περιπτώσεις εγκλημάτων κατά του Δημοσίου δεν περιλαμβάνεται η ληστεία κατά του Δημοσίου («περίπτωση του Μουσείου της Ρόδου») που τόσο είχε ταλαιπωρήσει τη νομολογία.
Κατά την γνώμη μου α) θα πρέπει να τεθεί ως επιβαρυντική περίσταση η κατ’ επάγγελμα τέλεση της πράξης. Τούτο ισχύει όχι μόνο για το 374 αλλά και για το 386 το 216 κλπ. β) αφού καταργήθηκε η απιστία και η υπεξαίρεση στην υπηρεσία (κακώς κατ’ εμέ) θα πρέπει να τεθεί ως επιβαρυντική τουλάχιστον περίσταση η ιδιότητα του υπαλλήλου όχι μόνο στα κακουργήματα αλλά και στα πλημμελήματα και της υπεξαίρεσης και της απιστίας γ) να καταργηθεί η κατ’ έγκληση δίωξη για τα βασικά εγκλήματα ήτοι στην κλοπή στην υπεξαίρεση στην απάτη και στην απιστία. δ) το 388 η απάτη η σχετική με τις ασφάλειες υπάρχει? Γιατί δεν το είδα στο σχέδιο αφού από το 387 πάει στο 389 το δε άρθρο 405 το αναφέρει!.
Δεν συναινώ.
Δεν μπορεί η κατ’ επάγγελμα τέλεση κλοπής να μην είναι κακούργημα αλλά να τίθεται αν’ αυτού ένα ποσοτικό κριτήριο. Σκεφτείτε τους επαγγελματίες κλέφτες και διαρρήκτες. Μπορεί κάθε μέρα να μπαίνουν σε ένα σπίτι και να αφαιρούν αντικείμενα αξίας 100 ευρώ. Πόσες μέρες θα χρειαστούν ώστε αυτός ο δράστης να τιμωρηθεί με κακουργηματική ποινή; Τί γίνεται με αυτούς που έχουν σχηματίσει τέτοια υποδομή (π.χ. αντικλείδια) ώστε να τελούν κατ’ επάγγελμα κλοπές χωρίς ποτέ να φτάσουν το ποσοτικό όριο, αλλά κάθε μέρα εισέρχονται σε μια οικία ή αφαιρούν ένα πορτοφόλι; Πόσοι άνθρωποι πρέπει να γίνουν θύματα τους ώστε να φτάσουμε στο ποσοτικό όριο που απαιτείται και ο δράστης να τιμωρηθεί κακουργηματικά και τί κάνει η Πολιτεία για αυτό (νομοθέτης, αστυνομία, δικαστηρια); Το άρθρο της κλοπής προστατεύει το έννομο αγαθό της ιδιοκτησίας. Το έννομο αυτό αγαθό προσβάλλεται όχι μόνο με την αφαίρεση αντικειμένων (χωρίς ποσοτικό κριτήριο, μπορεί κάτι «φθηνό» να είναι ανυπολόγιστης συναισθηματικής αξίας, διάκριση ιδιοκτησίας και περιουσίας) αλλά και με μόνη την διάρρηξη στην οικία του θύματος και την έλλειψη προστασίας της ιδιοκτησίας του και τη διακινδύνευση των υπαρχόντων του. Η κατ’ επάγγελμα τέλεση κλοπών από δράστες που «ζουν» από αυτό και έχουν σχηματίσει τέτοια υποδομή, πρέπει να τιμωρείται αυστηρά, τόσο για λόγους πρόληψης όσο και καταστολής. Εξάλλου, η ένοια της «κατ’ επάγγελμα τέλεσης» ενός αδικήματος είναι έννοια η οποία εκτιμάται κάθε φορά από τον εισαγγελέα και έπειτα από το δικαστήριο. Οπότε υπάρχει η δικλείδα ώστε να μην τιμωρούνται «υπερβολικά» δύο ή περισσότερες πράξεις από έναν δράστη ο οποίος όμως δεν ενεργεί κατ’ επάγγελμα και δεν «ζει» από αυτό. Ακόμα, είναι όλες αυτές οι ειδικές ανακριτικές πράξεις που προυποθέτουν κακούργημα (πχ άρση απορρήτου). Τέλος, υποθετικά συλλλαμβάνεται ένας κατ’ επάγγελμα κλέφτης 5 μέρες συνεχόμενα. Υποθετικά πρόκειται για αμετανόητο κατ’ επάγγελμα κλέφτη. Τί θα πράξει ο εισαγγελέας ώστε να τον αποτρέψει να ξανακλέψει την 6η μέρα; Τίποτα, διότι η προσωρινή κράτηση συγχωρείται μόνο σε κακουργήματα (μαζί με τις λοιπές προυποθέσεις). Αυτός ο υποθετικά αμετανοήτος κατ’ επάγγελμα κλέφτης, κάθε μέρα θα κλέβει και κάθε μέρα θα συλλαμβάνεται και κάθε μέρα θα αφήνεται ελέυθερος μέχρι να γίνει το δικαστήριο του (τουλ. έναν χρόνο μετά) και κάθε μέρα θα ξανακλέβει. Ποιο το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη όταν βλέπει ότι το ποινικό και δικαστικό του σύστημα δεν τον προστατεύει;
Στο 372 άρθρο του Π.Κ. θίγονται μόνο τα πράγματα , και ότι έχει οριστεί ως πράγμα .
Πουθενά δεν ορίζονται ως πράγμα ,οι άυλοι τίτλοι ή οι ιδιώνυμοι ιδιοκτησιακοί τίτλοι στον κυβερνοχώρο
Ομοίως και στο 375 άρθρο του Π.Κ. θίγονται μόνο τα πράγματα , και ότι έχει οριστεί ως πράγμα .Πουθενά δεν ορίζονται ως πράγμα ,οι άυλοι τίτλοι ή οι ιδιώνυμοι ιδιοκτησιακοί τίτλοι στον κυβερνοχώρο .
Θεωρω αδιανοητο , να μην προστατευεται το e-banking ,το ηλεκτρονικο χρημα , οι αυλοι τιτλοι του χρηματιστηριου και οτι ειναι συναφες με αυλους τιτλους και τον κυβερνοχωρο .Και να εκτιθεται η ελληνικη πολιτεια και ο ελληνας πολιτης .
Και ειναι αδιανοητο , γιατι δεν ικανοποιουνται ουτε
1)ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΡΘΡΟ 17 παρ. 1 « Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους»
2)η διεθνης Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο
3)ουτε η διεθνης ευρωπαικη συμβαση των ανθρωπινων δικαιωματων, στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο το άρθρο 1 (προστασία της ιδιοκτησίας σε ατομικό και συλλογικό (εθνικό ) επίπεδο )
Στο άρθρο 374 για την διακεκριμένη κλοπή προβλέπεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή αν: «α)… β) η συνολική αξία των αφαιρεθέντων αντικειμένων υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ». Όμως φρονώ ότιτο ποσό των 120.000 ευρώ πρέπει να αναπροσαρμοστεί και να επικαιροποιηθεί τουλάχιστον στο ύψος των 150.000 ευρώ. Και τούτο, γιατί είναι το ίδιο επί δεκαετίες.
Συμφωνώ με την Βέρα για την αναπροσαρμογή των ορίων, αναφορικά με την εφαρμοφή μεταγενέστερων νόμων από την τέλεση της πράξης ως ακολούθως
Άρθρο 2 ΠΚ
Αναδρομική ισχύς του ηπιότερου νόμου
1. Αν από την τέλεση της πράξης ως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν περισσότερες διατάξεις νόμων, εφαρμόζεται αυτή που στη συγκεκριμένη περίπτωση οδηγεί στην ευμενέστερη μεταχείριση του κατηγορουμένου.
Αξιέπαινη εκτιμώ την αναπροσαρμογή των ποσοτικών ορίων των κακουργημάτων περί την περιουσία και τα υπομνήματα.
Με βάση όμως την αύξηση του τιμαρίθμου, από την τελευταία τροποποίηση των ορίων αυτών έως σήμερα, τα ποσά αυτά θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν ανάλογα, δηλαδή αυτό των 120.000 ευρώ τουλάχιστον σε 300.000 ευρώ και των 150.000 ευρώ σε 500.000 ευρώ.
Με μεταβατική δε διάταξη να μη εξαιρεθούν από τη νέα ρύθμιση οι παρεμφερείς υποθέσεις που εκκρεμούν
Απαραίτητη η αναπροσαρμογή των ποσοτικών ορίων των κακουργημάτων περί την περιουσία, την ιδιοκτησία και τα υπομνήματα (αρθ. 386 & 216) με βάση την αύξηση του τιμαρίθμου από την τελευταία σχετική τροποποίηση των ορίων αυτών έως σήμερα και την εναρμόνιση τους με την Ε.Ε., το ποσό των 120.000 ευρώ σε 200.000 ευρώ. Αν δε οι πράξεις στρέφονται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού Δημοσίου, των νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης το ποσό των 150.000 ευρώ σε 300.000 ευρώ.
Καλύτερη να διαπράξεις έγκλημα κατά ζωής παρά κατά περιουσίας άνω των 120000 ευρώ!!!!!!!! Αστείο πόσο!!! Πρέπει να διαμορφωθεί τουλάχιστον στις 300000 ευρώ.
και αφήνω και αυτά τα link εδώ για future references
http://enosieisaggeleon.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%85-19-3-2019/
http://www.bloko.gr/2019/03/blog-post_337.html
δυστυχώς επίσημη θέση της αστυνομίας δεν βρήκα ανηρτημένη στην ιστοσελίδα της
Κατά την γνώμη μου κακώς προτείνονται οι αλλαγές στα άρθρα 374 (δ) και (ε) Π.Κ. και εξηγώ. Καταργούνται ως περιπτώσεις διακεκριμένης κλοπής αυτές που προβλέπονται στις διατάξεις δ) αν η κλοπή τελέστηκε από δύο ή περισσότερους που είχαν ενωθεί για να διαπράττουν κλοπές ή ληστείες και ε) αν η πράξη τελέστηκε από πρόσωπο που διαπράττει κλοπές ή ληστείες κατ’επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή αν η συνολική αξία. Με τον τρόπο αυτό διαγράφεται πολύ στενότερος ο κύκλος των εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας για τα οποία μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη για κακούργημα και άρα να τιμωρηθεί βαρύτερα ο δράστης. Με δεδομένα τα στατιστικά που δείχνουν αύξηση σε αυτού του είδους την εγκληματικότητα και τις ευνο΄ι’κές διατάξεις τις οποίες συχνά χρησιμοποιούν οι δράστες των συγκεκριμένων αδικημάτων για την πρόωρη αποφυλάκισή τους, οι αλλαγές αυτές, θα οδηγήσουν σαφέστατα στην αύξηση αυτού του είδους της εγκληματικότητας.
Τουλάχιστον εκτός πραγματικότητας θα πρέπει να χαρακτηριστεί και η διάταξη του άρ. 381 Π.Κ. περί προαπαιτούμενου εγκλήσεως για την ποινική δίωξη των άρθρων 372 και 374α Π.Κ.. Με την διάταξη αυτή, δυσχεραίνεται το έργο των διωκτικών αρχών και εξηγώ. Στις περιπτώσεις αυτόφωρης κατάληψης δράστη διάρρηξης οικίας ή ακόμα και κλοπής οχήματος, οι διαδικασίες του σχηματισμού ποινικής δικογραφίας και παραπομπής στο αυτόφωρο δεν θα μπορούν να ξεκινούν πριν την υποβολή έγκλησης από τον παθόντα. Με δεδομένο ότι η αναζήτηση των παθόντων στα όρια του αυτοφώρου από τους αστυνομικούς υπαλλήλους είναι συχνά αδύνατη δεδομένου του όγκου της εργασίας και των ελλείψεων σε προσωπικό, η δε κράτηση του προσαγόμενου δράστη (μια και δεν θα μπορεί να συλληφθεί χωρίς την έγκληση) δεν θα μπορεί να υπερβαίνει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μέσα στο οποίο ενδεχομένως να μην μπορεί ο παθών να προσέλθει και να καταθέσει σχετικά, οδηγεί στην ατιμωρησία του δράστη και στην όξυνση του αισθήματος ανασφάλειας στον πολίτη.
Η χώρα μας αποτελεί ήδη κατά κοινή ομολογία των δραστών εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας που παραπέμπονται στα ακροατήρια, παράδεισο για αυτούς, και οι συγκεκριμένες διατάξεις δεν βοηθούν ούτε ως προς την ειδική αλλά ούτε προς την γενική πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας αυτού του είδους.
Τέλος, θα με ενδιέφερε πολύ επίσης, να δω και την επίσημη άποψη της Ελληνικής Αστυνομίας πάνω σε αυτές τις αλλαγές.
Απαραιτήτως θα πρέπει να αναπροσαρμοσθεί και το ποσό των 30.000 ευρω στα κατά συνήθεια τελεσθέντα αδικήματα για τον χαρακτηρισμό τους ως κακουργηματα στο ποσό των 45.000 ευρώ τουλάχιστον για τους ίδιους ακριβωσ λόγους που θα πρέπει να αυξηθεί και το ποσό των 120.000 ευρώ
Αναφερόμενη στο άρθρο περι κοινής ησυχίας, θα πρέπει οι παραβάτες να διώκονται και να μην υποβαθμιστεί η σημασία του άρθρου αυτού, αλλά να τύχη σοβαρότερης αντιμετώπισης. Αλλωστε είναι σαφές οτι πολλά προβλήματα πηγάζουν απο την διαταραξη της κοινής ησυχίας όπως έχει επισημάνει ο παγκόσμιος οργανισμός υγειας για τις συνέπειες που επιφέρει στην σωματική και ψυχικη υγεια του ανθρώπου. Επίσης υποστήριζω οτι θα πρεπει να είναι τουλαχιστον πλημμέλημα καθώς πρόκειται για ψυχολογικη και συναισθηματική βία κατα του ενοχλουμενου απο διατάραξη. Εδώ να επισημάνουμε οτι όταν κάποιος υπόκεινται συνεχώς σε διατάραξη κοινής ησυχίας τότε παραβιάζονται και ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτά ρητώς θεμελιώνονται στο Σύνταγμα. Τέλος να αναφέρω οτι η χώρα μας δεσμεύεται απο διεθνής συνθήκες και κανόνες δικαίου για την προστασία του περιβάλλοντος, οπου η διατάραξη και η όχληση απο θορύβους αποτελεί κύριο παράγοντα μόλυνσης του περιβάλλοντος στις σύγχρονες κοινωνίες.
Προφανώς όλοι οι συνάδελφοι που γράφουν αναφορικά με την έγκληση στα εγκλήματα της κλοπής κλπ (που μέχρι τώρα διώκονταν αυτεπαγγέλτως) και μιλάνε για παράβολο έγκλησης και για επιβάρυνση των πολιτών, δεν μπήκαν στον κόπο να κοιτάξουν τις αντίστοιχες διατάξεις του Σχεδίου ΚΠΔ ώστε να διαπιστώσουν ότι δεν υφίσταται πλέον παράβολο μήνυσης και έγκλησης. Διαφορετικό το ζήτημα αν συμφωνεί κανείς με το νέο τρόπο δίωξης των εν λόγω εγκλημάτων λόγω σπουδαιότητας προσβολής των εννόμων αγαθών. Αυτά για να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί πριν σχολιάσουμε κάτι.
Στον Ν.1608/50 που προτείνεται να καταργηθεί το κατώτατο οικονομικό όριο στά κακουργήματα είναι 147.000€ το οποίο έχει νομοθετηθεί πριν από 20 και πλέον έτη. Σήμερα στα κακουργήματα προτείνεται το ποσό των 120.000€ ενώ η διαβίωση εγινε ακριβότερη μεσα στην 25ετία που πέρασε τουλάχιστον διπλασιάστηκε γι αυτό, θεωρούμε οτι, το κατώτατο οικονομικό όριο στά κακουργήματα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΟΡΙΟ 300.000€
Αρθρο 405
2. Το αξιόποινο των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρο 386 έως 386Α, 388 έως 394 και 397 έως 404 (να συμπεριληφθεί και 216) εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.
Η παραπάνω παράγραφος πρέπει να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της πλαστογραφίας για να μην έχουμε διαφορετική μεταχείριση για κακουργήματα που αντιμετωπίζονται με τις ίδιες ποινές, επίσης επισημαίνουμε ότι, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του Ν. 4312/2014, εκείνος ο οποίος έχει καταβάλει και εξοφλήσει ολοσχερώς το οφειλόμενο προς το Δημόσιο χρηματικό ποσό-τίμημα κατά την απολογία του στον ανακριτή, τότε σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 2 του Ν 4312/2014, η τιμωρία για την πλαστογραφία ειναι πολύ μικρές φυλάκισης, μικρότερες των 2 ετών
Στον Ν.1608/50 που προτείνεται να καταργηθεί το κατώτατο οικονομικό όριο στά κακουργήματα είναι 147.000€ το οποίο έχει νομοθετηθεί πριν από 20 και πλέον έτη. Σήμερα στα κακουργήματα προτείνεται το ποσό των 120.000€ ενώ η διαβίωση εγινε ακριβότερη μεσα στην 25ετία που πέρασε τουλάχιστον διπλασιάστηκε γι αυτό, θεωρούμε οτι, το κατώτατο οικονομικό όριο στά κακουργήματα πρέπει να γίνει 300.000€
Αρθρο 405
2. Το αξιόποινο των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρο 386 έως 386Α, 388 έως 394 και 397 έως 404 (να συμπεριληφθεί και 216) εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.
Η παραπάνω παράγραφος πρέπει να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της πλαστογραφίας για να μην έχουμε διαφορετική μεταχείριση για κακουργήματα που αντιμετωπίζονται με τις ίδιες ποινές, επίσης επισημαίνουμε ότι, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του Ν. 4312/2014, εκείνος ο οποίος έχει καταβάλει και εξοφλήσει ολοσχερώς το οφειλόμενο προς το Δημόσιο χρηματικό ποσό-τίμημα κατά την απολογία του στον ανακριτή, τότε σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 2 του Ν 4312/2014, η τιμωρία για την πλαστογραφία ειναι πολύ μικρές φυλάκισης, μικρότερες των 2 ετών
Φυσικα εννοω 200000 ευρω ΟΧΙ 20000
Κατά δήλωση του υπουργού με τον νέο ποινικό κώδικα γίνεται εξορθολογισμός των αδικημάτων και ποινών που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες!!!!! Οι 120000 ευρώ ως όριο για να χαρακτηριστεί ένα έγκλημα περιουσίας ως κακούργημα δεν χρειάζεται εξορθολογισμός??????? Κατά την άποψη μου το ποσό αυτό πρέπει να γίνει τουλάχιστον 20000ευρω
Είναι εντελώς παράλογο το άρθρο 372 ΠΚ ¨Κλοπή» να μετατρέπεται σε κατ’ έγκλησιν διωκόμενο έγκλημα. Είναι ποτέ δυνατόν να λέμε σε έναν πολίτη που του αφαιρούν περιουσιακά στοιχεία, θα πληρώσεις κι από πάνω;;;Θα έχουμε δραματική αύξηση των κρουσμάτων διαρρήξεων-κλοπών, γιατί θα υπάρχει ατιμωρησία. Ποιο είναι το επιχείρημα για την τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου;Επιπροσθέτως δεν είναι δυνατόν να μειώνεται η ποινή και να καταργούνται περιπτώσεις στο άρθρο 374 Π.Κ. Δεν θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικές ανακριτικές πράξεις για την εξιχνίαση των συγκεκριμένων αδικημάτων, αφού πλέον δεν θα είναι κακούργημα σε όλες τις περιπτώσεις. Επιβάλλεται η ενίσχυση των ποινών κι όχι η μείωση αυτών. Τα συγκεκριμένα άρθρα αποτελούν πυρήνα για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Δεν μπορούμε να τα αναγάγουμε σε προσωπικές επιλύσεις όπως σε κατ’ εγκλησιν διωκόμενα εγκλήματα,πχ εξύβριση, απειλή κλπ.
«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386 παρ. 1, 386 Α, 388, 389, 390 παρ. 1 και 2, 394 και 396 έως 404 απαιτείται έγκληση.»
Όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη καταλαμβάνει όλες τις περιπτώσεις απιστίας, ακόμα και αυτές που στρέφονται κατά του Δημοσίου, καθώς και τις περιπτώσεις κακουργηματικής απάτης. Για το αδίκημα της υπεξαίρεσης – που συνηθως συρρέει φερόμενα με αυτό της απάτης – δεν προβλέπεται κάτι αντίστοιχο, πράγμα κατ΄αρχήν παράλογο.
Περαιτέρω, σε περίπτωση που ισχύσει η παραπάνω διάταξη θα σημαίνει ουσιαστικά την αμνήστευση όλων σχεδόν των εκκρεμουσών υποθέσεων κακουργηματικής απιστίας και απάτης, κάτι που δεν μπορεί να είναι ο σκοπός της τροποποίησης.
Το πιθανότερο είναι η διατύπωση της διάταξης να είναι λάθος και απλά να εννοείται ότι κατ’ έγκληση θα τιμωρούνται μόνον τα πλημμελήματα της απιστίας και της απάτης. Αν αυτός είναι ο σκοπός, προσοχή στη διατύπωση.
Σε κάθε περίπτωση, γενικά το αδίκημα της απάτης, εκ της φύσεώς του δεν πρέπει να τιμωρείται κατ’ έγκληση. Η συνειδητοποίηση του θύματος ότι έχει πέσει θύμα απάτης, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, συμβαίνει μήνες ή και χρόνια μετά την επέλευση της ζημίας. Έτσι σχεδόν πάντοτε θα πρέπει το δικαστήριο να αιτιολογεί το εκπρόθεσμο της εγκλήσεως με συνέπεια το νομότυπο της εγκλήσεως να είναι πάντοτε σχεδόν υπό αίρεση.
Αντίστοιχα ισχύουν για την απιστία όπου παθόν μπορεί να είναι μόνον νομικό πρόσωπο, το οποίο, αντίστοιχα, πολλές φορές δεν είναι σε θέση να λάβει άμεσα απόφαση για υποβολή εγκλήσεως.
Έγκληση για το αδίκημα της κλοπής???
Οι περισσότερες κλοπές, ειδικά οι κατ’ αγνώστου δράστη, δεν θα καταγγέλονται καθώς θα απαιτείται κατάθεση παράβολου. Φυσικά υπάρχουν και θετικά στοιχεία με αυτή την αλλαγή : 1ον τα δικαστήρια θα αδειάσουν και 2ον και σημαντικότερο, τα στατιστικά θα εκτιναχθούν. Μέσα στο πρώτο τρίμηνο εφαρμογής του νέου ΠΚ οι κλοπές, στατιστικά πάντα, θα έχουν μειωθεί κατά τουλάχιστον 50%. Τι κι αν στην πραγματικότητα οι δράστες θα αποθρασσυνθούν και οι κλοπές θα αυξηθούν; Σ
Τα γραπτά μένουν!!! Σοβαρευτείτε!!!
Το ποσο των 120.000 ευρω που θα πρεπει να υπερβαινει το οφελος η τη ζημια, οπως οριζεται στο αρθρο 386 παρ.1 και 2 του Σχεδιου για την απατη,προκειμενου αυτη να εχει κακουργηματικο χαρακτηρα,θεωρω οτι ειναι πολυ χαμηλο για τα σημερινα Ελληνικα τιμαριθμηκα δεδομενα και θα πρεπει τουλαχιστον να διπλασιασθει και ισως και περισσοτερο.Αλλωστε για να αναφερουμε και ενα παραδειγμα και για το αδικημα της φοροδιαφυγης , που δικαια θεωρειται οτι βλαπτει το συνολο της κοινωνιας, για να εχει κακουργηματικο χαρακτηρα αυτη θα πρεπει να υπερβαινει το ποσο των 200.000 ευρω[Ν.4337/2015 αρθρο 8 παρ. 5]
Συμφωνώ με την πρόβλεψη να διώκεται η απιστία κατ’ έγκληση. Δεν είναι λογικό ο εισαγγελέας να γνωρίζει καλύτερα από τον φερόμενο ως παθόντα αν έχει θιγεί η περιουσία του τελευταίου. Ωστόσο, θα μπορούσε να προβλεφθεί ότι δεν αρχίζει να τρέχει η προθεσμία για την έγκληση όσο ο φερόμενος ως δράστης παραμένει στη θέση του. Αντίστοιχη ρύθμιση σε σχέση με την παραγραφή της αστικής ευθύνης περιέχει το άρθρο 102 παρ. 6 ν. 4548/2018.
Ρε παιδιά,σε λίγο με τόσο μικρά όρια στα κακουργήματα,οι βιαστές θα είναι έξω, καί ένας πού κατηγορείται για έγκλημα περιουσίας 150000 θα είναι φυλακή!!!! Τα όρια για κακούργημα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα των 200000 ευρώ.
Με τα πταίσματα που προβλέπονται σε ειδικούς ποινικούς νόμους τι θα γίνει ; (π.χ. Κ.Ο.Κ)
Συμφωνώ με τον συνάδελφο Αντωνιου ,τα ποσά για περιουσιακά αδικήματα κακουργηματικου χαρακτήρα πρέπει να υπερβαίνουν τα 200000 ευρώ, όπως και με τον Γιάννη να μην πρέπει να απαιτείται έγκληση για την κλοπή.
Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ (ΝΥΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ) ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ, ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 281 (ΠΡΩΗΝ ΑΡΘΡΟ 210) ΚΑΙ 282 (ΠΡΩΗΝ ΑΡΘΡΟ 212) ΤΗΣ ΣΥΝΘΕΚ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΑΡΘΡΑ 47 ΣΕΕ ΚΑΙ 335 ΣΛΕΕ: «ΕΧΕΙ ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΩΣ ΟΜΟΙΩΣ ΕΧΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΜΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΕΣ ΣΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΔΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΑ Η ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΙΝΗΤΗ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΝΥΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ». ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΤΗΤΑΤ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 390 ΠΑΡ. 2, ΗΤΟΙ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΜΟΝΟΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ Κ.ΛΠ. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΩΣ: EΛΑΤΤΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ Κ.ΛΠ. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΕΝΗ ΣΤΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ, Η ΕΛΛΑΤΩΣΗ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ Η ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ, ΤΩΝ ΔΑΣΜΩΝ, ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ Η ΑΛΛΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΜΑΤΩΝ Η ΤΩΝ ΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΟΣ ΔΟΛΟΣ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΛΑΤΤΩΣΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ Κ.ΛΠ. ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ, ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ Η ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ Η ΕΛΑΤΤΩΣΗ, ΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Η ΑΛΛΩΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ. ΕΤΣΙ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΟΤΙ Ο «ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ Η «ΕΙΣΠΡΑΞΗ» ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΡΟΗ ΤΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΕ ΔΙΑΘΕΣΗ Η ΔΑΠΑΝΗ ΑΥΤΩΝ.ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΟ ΡΗΘΕΝ ΑΡΘΡΟ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΝΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ Η ΔΑΠΑΝΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΝΟΜΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΕΣΟΔΩΝ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ. ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ, ΠΑΡΕΠΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΩ ΑΡΘΡΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΡΗΤΩΣ, ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΕΠΟΠΤΕΥΟΥΝ ΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΠΟΡΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΛΑΤΤΩΝΟΥΝ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ ΑΛΛΟΣ, ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΥΘΕΩΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ.
Γίνεται πλημμέλημα η κατ΄ επάγγελμα τοκογλυφία. Ο νομοθέτης με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά αμνηστεύει όσους την εποχή της κρίσης του τραπεζικού συστήματος, όταν ο τραπεζικός δανεισμός στέρεψε, οργανώθηκαν και εκμεταλλεύθηκαν με τον σκληρότερο τρόπο, με μεθόδους, που δεν εξαντλούνται στην έκδοση π.χ. μιας διαταγής πληρωμής, εκείνους που βρέθηκαν ξαφνικά σε πρόσκαιρη αδυναμία εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι σχεδόν κάθε εκκρεμής κακουργηματική δικογραφία θα παραγραφεί – γεγονός μάλλον αυτονόητο σε κάθε περίπτωση που ένα κακούργημα γίνεται πλημμέλημα – το ενδιαφέρον σκέλος είναι η νομοθετική αποτύπωση της αξιολόγησης αυτής της εγκληματικής συμπεριφοράς από τώρα και για το μέλλον. Ο νομοθέτης αξιολογεί ότι στο εξής όποιος επανειλημμένα ή έχοντας διαμορφώσει υποδομή για αυτό, με σκοπό τον πορισμό στον εαυτό του εισοδήματος, θα εκμεταλλεύεται κάποιον οικονομικά ευάλωτο θα εντάσσεται στην χαμηλή εγκληματικότητα. Τα εγκλήματα όμως που τελούνται κατ΄ επάγγελμα, δεν αντιμετωπίζονται επιτυχώς με πλημμεληματικές ποινές, η δε απαξία τους λειτουργεί με πολλαπλούς τρόπους στο κοινωνικό σύνολο. Η διάταξη για την κατ΄ επάγγελμα τέλεση της τοκογλυφίας δεν πρέπει να χάσει τον κακουργηματικό της χαρακτήρα.
Η απάλειψη της κατ΄ επάγγελμα τέλεσης στην απάτη σε τί ακριβώς εξυπηρετεί;. Δηλαδή κάποιος ο οποίος εξαπατά δέκα διαφορετικούς αποσπώντας από έκαστο το ποσό των δέκα χιλιάδων, ήτοι συνολικά 100.000 ευρώ, διαπράττει απλά πλημμελήματα;
Επίσης και ο ποινικός κολασμός της τοκογλυφίας ως πλημμέλημα μόνο, σε τί ακριβώς εξυπηρετεί; Και πώς λειτουργεί προστατευτικά ως προς τα θύματα τέτοιων αδικημάτων;
Το άρθρο 376, γιατί θα πρέπει να καταργηθεί; Δηλαδή, βρίσκω ένα πορτοφόλι, μέσα στο οποίο υπάρχει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό και άλλα προσωπικά αντικείμενα. Αν το κρατήσω, δεν διαπράττω πλέον κανένα ποινικό αδίκημα;
Η απιστία σχετική με την υπηρεσία ενοποιείται με την κοινή απιστία, η οποία διώκεται πλέον μόνο κατ’ έγκληση. Ουσιαστικά απόποινικοποιείται το αδίκημα, καθώς ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν έχει υποβληθεί έγκληση από δήμους, πανεπιστήμια, κοινωφελείς επιχειρήσεις κλπ. Και αυτό είναι αυτονόητο, αφού θα συνεπάγονταν ότι οι δήμαρχοι, πρυτανεις κλπ. θα καταμήνυαν τους εαυτούς τους. Τούτο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, ακόμη κι αν αλλάξουν τα φυσικά πρόσωπα – όργανα αυτών των νομικών προσώπων για ευνοητους λογους. Αυτονόητο είναι πλέον κι ότι παύει να έχει λόγο ύπαρξης ο Εισαγγελέας Διαφθοράς αφού η απιστία είναι σχεδόν το αποκλειστικό αντικείμενο ενασχόλησης του.
Θεωρούμε σαν δεδομένο, ότι το άρθρο 372 του Π.Κ., ψηφίζεται όπως προτεί- νεται και πλέον απαιτείται έγκληση του παθόντα για τη δίωξη των δραστών. Περιγράφω ένα πιθανό γεγονός: Περιπολικό της Αστυνομίας, διερχόμενο έξω από μία κατοικία ή κατάστημα, βλέπει δύο-τρεις λεβέντες (κλέφτες) να έχουν διαρρήξει την πόρτα και να αφαιρούν διάφορα αντικείμενα και τιμαλφή, ενώ ο παθών απουσιάζει. Μπορεί να βρίσκεται ακόμα και στο Εξωτερικό. Σταματάει το περιπολικό και ρωτούν οι αστυνομικοί τους κλέφτες: Τι γίνεται εδώ βρε παιδιά, μετακομίζετε; Όχι απαντούν εκείνοι. Απλά είπαμε να πάρουμε λίγα πραγματάκια, γιατί στο σπίτι μας έχουμε κάποιες ελλείψεις και τα χρειαζόμαστε. Καλά ρε παιδιά, αλλά κοιτάξτε μην το παρακάνετε και όσο μπορείτε κάνετε λιγότερη φασαρία. Καληνύχτα σας. Στη συνέχεια αποχωρούν γιατί χωρίς την έγκληση του παθόντα, δεν έχουν δικαίωμα σύλληψής τους. Πως σας φαίνεται, πολύ ωραίο δεν είναι;
ΑΡΘΡΟ 375 390 τα ορια του κακουργηματος για τα περιουσιακα αδικηματα πρεπει να επικαιροποιηθούν προς τα πανω με τουλαχιστον 150000 ευρω
σχετικα με το αρθρο 394 θα επρεπε να μην ασκηται ποινικη διωξη για αποδοχη προιοντων εκληματος και να αρκουσε η κατασχεση και η αποδοση τους στον νομιμο ιδιοκτητη τους.ειναι δυσκολο να αποδειχθει οτι ο αποδοχεας γνωριζε την προελευση των αντικειμενων.ευχαριστω πολυ.
σχετικα με το αρθρο 404 θα επρεπε να νομιμοποιηθει η τοκογλυφια,ετσι να μπορουν οι ενηλικοι πολιτες που δεν ειναι αξιοπιστοι δανειοληπτες για τις τραπεζες να μπορουν να δανειστουν χρηματα με συμβολαιογραφικες πραξεις και προσυμφωνημενα επιτοκια.και παντα εφοσον ειναι ψυχικα υγιεις.ευχαριστω πολυ.
τα ορια του κακουργηματος για τα περιουσιακα αδικηματα πρεπει να αναπροσαρμοσθουν τουλαχιστον σε ποσα ανω των 200.000 ευρω σε οτι αφορα διαφορες μεταξυ ιδιωτων και κατα δημοσιου.
Ορθή ως σκέψη η αναπροσαρμογή των ποσοτικών ορίων των κακουργημάτων περί την περιουσία, την ιδιοκτησία και τα υπομνήματα. Όμως, με βάση την αύξηση του τιμαρίθμου από την τελευταία σχετική τροποποίηση των ορίων αυτών έως σήμερα, τα ποσά αυτά θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν ανάλογα, δηλαδή αυτό των 120.000 ευρώ σε 150.000 ευρώ, των 150.000 ευρώ σε 300.000 ευρώ. Αν δε οι πράξεις στρέφονται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού Δημοσίου, των νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης το αντικείμενό τους να υπερβαίνει συνολικά το ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ.
ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ:
Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
14 Δεκεμβρίου 2011, 21:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
26 Δεκεμβρίου 2011, 23:59
Ολοκληρώθηκε.
ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
«για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση φαινομένων αρνησιδικίας»
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ ́
ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ
Άρθρο 36: Αναπροσαρμογή ποσών
. Το προβλεπόμενο στις διατάξεις: α) της παραγράφου 2 του άρθρου τρίτου του ν. 2803/2000 (A΄48), β) της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου τέταρτου του ν. 2803/2000 (Α΄48), γ) της παραγράφου 2 του άρθρου δεύτερου του ν. 2656/1998 (Α΄ 265), δ) της παραγράφου 2 του άρθρου πέμπτου του ν. 3560/2007 (Α΄ 103), ε) του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 22 του ν. 1599/1986 (Α΄ 75), ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων (73.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των τριακοσίων χιλιάδων (300.000)ευρώ.
2. Το προβλεπόμενο στη διάταξη της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 2 του άρθρου τέταρτου του ν. 2803/2000 (Α΄48) ποσό των εκατό πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000)ευρώ.
3. Το προβλεπόμενο στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 1608/1950 (Α΄301) ποσό των εκατό πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των πεντακοσίων χιλιάδων (500.000) ευρώ.
Επειδή υπάρχει ένα σχόλιο, σχετικό με την πρότασή μου, να τιμωρείται και η φθορά ξένης ιδιοκτησίας από αμέλεια, ( να εξαλείφεται δηλαδή το αξιόποινο της φθοράς από αμέλεια, αν ο δράστης αποζημίωσε τον παθόντα, μέχρι την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης), αν δεν γίνει τελικά δεκτή η άποψή μου, ας βρει τέλος πάντων τρόπο η Πολιτεία, να αποζημιώνεται ο παθών. Συνάντησα πολλά περιστατικά, φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, από αμέλεια, για τα οποία οι παθόντες δεν μπορούν να ασκήσουν καμία ουσιαστικά νόμιμη πράξη σε βάρος των υπαιτίων.
ΥΓ. Για να απαντήσω στο φίλο τον Γιάννη που δεν συμφώνησε μαζί μου, θα φέρω ένα παράδειγμα: Φίλε Γιάννη , από οποιαδήποτε αιτία, είτε παίζοντας ποδόσφαιρο, από τη δύναμη της μπάλας, είτε κόβοντας χορτάρια στο οικόπεδό μου,με μηχάνημα, από το πέταγμα μιάς πέτρας, σπάζει ο ανεμοθώρακας του αυτοκινήτου σου, που είναι σταθμευμένο πλησίον του χώρου. Η ζημία αυτή κοστίζει 400 ευρώ. Ποιός θα σε αποζημιώσει αν δεν υπάρχει ποινικό αδίκημα; Ίσως μου απαντήσεις, ότι θα προσφύγεις, ως νομοταγής πολίτης, στα πολιτικά δικαστήρια, με αγωγή σου. Λοιπόν: Για τη σύνταξη της αγωγής, την κατάθεσή της, την αμοιβή δικηγόρου, πληρωμή παραβόλου και παράσταση στη δίκη του δικηγόρου, χρειάζεται περίπου οχτακόσια ευρώ στην καλύτερη περίπτωση. ΄Αλλο ένα τόσο ποσό περίπου, θα χρειαστεί, για την εκδίκαση της έφεσης, είτε εσύ την ασκήσεις, είτε ο εναγόμενος. Βάλε τώρα και τα έξοδα επίδοσης των δικαστικών επιμελητών, θα δεις ότι δεν σε συμφέρει με τίποτα. Θέλω να σε πληροφορήσω ότι τα αστικά δικαστήρια, δεν αποφασίζουν να πληρώσει ο εναγόμενος, όταν δικαιωθείς, το σύνολο των πραγματικών σου εξόδων. Έχω τέτοια παραδείγματα. Τί θα κάνεις τότε; Αν έχεις κάποια λύση, θέλω να την ακούσω να την εφαρμόζω κι εγώ.
Το άρθρο 388 που αφορά την απάτη σχετικά με τις ασφάλειες οδηγείται σε κατάργηση;;; Εάν ναι αυτό είναι απαράδεκτο. Θα έπρεπε να λαμβάνονται καλύτερα και αποτελεσματικότερα μέτρα προστασίας και να τύχει το άρθρο μία γραμματικής αναδιατύπωσης αντί να επιστρέφουμε 70 χρόνια πίσω στο 1950 που δεν ήξεραν αν το ήθελαν μέσα στον Κώδικα ή όχι…
Δεν πρέπει να απαιτείται έγκληση για την κλοπή. Η κλοπή είναι έγκλημα που πρέπει να διώκεται αυτεπαγγέλτως για τους αποτρεπτικούς λόγους που επιφέρει η έγκληση και αναφέρουν οι προλαλήσαντες (σημαντικό έξοδο για τον παθόντα, πιθανή στοχοποίηση του). Επίσης, σε περίπτωση που κάποιος τελέσει κλοπή σε χώρο απομακρυσμένο από τον παθόντα (π.χ. αυτοκίνητο, σπιτι ενώ ο παθών είναι απών) χωρίς την έγκληση φοβάμαι ότι δεν θα μπορεί να επέμβει τρίτο πρόσωπο για να αποτρέψει την κλοπή.
ΥΓ: Διαφωνώ με άλλο σχόλιο ότι η φθορά ξένης ιδιοκτησίας από αμέλεια θα πρέπει να ποινικοποιηθεί (ακόμη και στην περίπτωση που αρνείται ο υπεύθυνος να αποζημιώσει). Το ποινικό δίκαιο εξυπηρετεί και σκοπούς οικονομίας αλλά σε μία τέτοια περίπτωση χάνετε το μέτρο (το δίκαιο καθίσταται εργαλείο για μία πράξη που δεν διαθέτει ιδιαίτερη απαξία, λόγω του χαρακτήρα της αμέλειας και το ότι στρέφεται κατά αντικειμένου και όχι υποκειμένου -σε αντίθεση π.χ. με τη σωματική βλάβη από αμέλεια-), ενώ επιπλέον θα δημιουργούσε επιπρόσθετη «δικομανία»
Κλοπη ύστερα απο έγκληση; Σε εποχή έξαρσης της εγκληματικότητας; Δηλαδη η αστυνομια θα ειναι μαρτυρας κλοπης και θα πρέπει να ζητησεις προφορικα βοηθεια και πααραβολο για να επεμβει…..Ελεος
Δεν πρέπει να καταργηθεί τα εδάφια δ’ και ε’ του άρθρου 374 και πρέπει να παραμείνει ως έχει
Επίσης, είναι απαράδεκτη η ρύθμιση να απαιτείται έγκληση για τη ποινική δίωξη της κλοπής.
τέλος, η κατάργηση της κουκούλας για το 380 μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα επιφέρει
Κάποιες παρατηρήσεις: Γιατί η κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση κλοπής, απάτης και πλαστογραφίας (σε άλλο κεφάλαιο) γίνονται πλημμελήματα;; Τι θα γίνει με τις δικογραφίες που εκκρεμούν στην ανάκριση και σε περίπτωση που ψηφιστούν οι ανωτέρω διατάξεις ως έχουν, θα παραγραφούν;; Οι παθόντες που περιμένουν, πώς θα βρουν δικαίωση; Γιατί η υπεξαίρεση του εντολοδόχου και διαχειριστή ξένης περιουσίας γίνεται πλημμέλημα; Τέτοιου είδους υποθέσεις απαιτούν έρευνα σε βάθος χρόνου, γιατί να κινδυνεύουν με σύντομη παραγραφή;; Αυτή τη στιγμή έχω δικογραφία στην ανάκριση με φερόμενο χρόνο τέλεσης τα έτη 2007-2011 και με ποινική δίωξη ασκηθείσα με βάση το ισχύον άρθρο 375 παρ. 2α του Π.Κ.. Ο διαχειριστικός έλεγχος στα πλαίσια συναφούς αστικής δίκης διενεργήθηκε μετ’ εμποδίων από τους μηνυομένους και το πόρισμά του μας υποβλήθηκε μόλις τον μήνα Σεπτέμβριο έτους 2018. κρίμα δεν είναι να παραγραφεί;; Και κάτι ακόμα: Γιατί να απαιτείται έγκληση για τόσο σοβαρά αδικήματα (και δεν εννοώ μόνο την κλοπή, όπως οι προλαλήσαντες). Στην περίπτωση που κάποιος «φουκαράς» πέσει θύμα ενός «επιτηδείου» που τον εκφοβίσει ώστε να μην καταθέσει μήνυση, δικαιοσύνη δεν θα αποδοθεί ποτέ;; Μήπως κάποιες πτυχές των προτεινόμενων τροποποιήσεων πρέπει αν τις επανεξετάσετε;;
Κάποιες παρατηρήσεις: Γιατί η κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεση κλοπής απάτης ή πλαστογραφίας (σε άλλο κεφάλαιο) γίνεται πλημμέλημα;; Τι θα γίνουν οι δικογραφίες που εκκρεμούν στην ανάκριση και πώς θα δικαιωθούν οι παθόντες που περιμένουν, από τη στιγμή που αν ψηφιστούν οι ανωτέρω διατάξεις ως έχουν, τα σχετικά αδικήματα θα παραγραφούν;; Γιατί η υπεξαίρεση από εντολοδόχο ή διαχειριστή ξένης περιουσίας να γίνει πλημμέλημα;; Αυτές οι υποθέσεις απαιτούν πολλές φορές έρευνα σε βάθος χρόνου, γιατί να κινδυνεύουν από σύντομη παραγραφή;; Σε υπόθεση που εκκρεμεί στην ανάκριση αυτή τη στιγμή, με χρόνο τέλεσης από 2007-2011 (και με ποινική δίωξη με βάση το ισχύον άρθρο 375 παρ. 2α΄ του Π.Κ.) ο διαχειριστικός έλεγχος που διενεργήθηκε στα πλαίσια συναφούς αστικής δίκης, εν μέσω εμποδίων από τους μηνυομένους,ολοκληρώθηκε και εγχειρίστηκε σε εμάς μόλις το μήνα Σεπτέμβριο έτους 2018.Κρίμα δεν είναι τόση δουλειά να πάει χαμένη; Και φυσικά, γιατί να πρέπει να υποβληθεί έγκληση για τόσο σοβαρά αδικήματα;; Αν δηλαδή κάποιος «φουκαράς» πέσει θύμα «επιτηδείου» που θα τον εκφοβίσει για να μην καταθέσει μήνυση σε βάρος του, τότε δικαιοσύνη δεν θα απονεμηθεί ποτέ;; Μήπως κάποιες πτυχές των προτεινόμενων τροποποιήσεων πρέπει να τις επανεξετάσετε;;
Είναι απαράδεκτο να απαιτείται έγκληση για τη ποινική δίωξη της κλοπής.Η υποβολή έγκλησης αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τον παθόντα καθώς υπάρχει ο γνωστός «φόβος» για τον δράστη (φόβος αντιποίνων,στοχοποιησης,φόβος χρονοβορων δικαστικών περιπετειών κτλ),καθώς και το οικονομικό ζήτημα της καταβολής του παραβόλου που είναι ένα οικονομικό βάρος(κ αν επιπλέον σκεφτούμε ότι το θύμα της κλοπής έχει υποστεί ήδη οικονομική ζημιά)..
Σε σωστή κατεύθυνση είναι, απλά θα πρέπει να βρεθεί φόρμουλα μεταβάσεις για τους κατάδικους που έχουν ήδη τελεσιδικησει σε εξοντωτικές ποινές με τον παλιό ποινικό. Όπως θα πρέπει να μειωθεί ο πραγματικός χρόνος που θα πρέπει να εκτίσει κάποιος στο 1/3 της ποινής όπως ισχύει στον ποινικό κώδικα τώρα και όχι τα 2/5 που αναφέρονται…
Κατά τη γνώμη μου, πρέπει οι ΚΛΟΠΕΣ, να διώκονται αυτεπάγγελτα και όχι κατ έγκληση. Για την κατάθεση έγκλησης, απαιτείται παράβολο 50 ευρώ υπέρ του Δημοσίου. Δεν είναι δυνατόν να σε κλέβουν και για να μηνύσεις τον δράστη, θα πρέπει να πληρώνεις και παράβολο. Εκτός αν καταργηθεί το παράβολο.
Επίσης πρέπει να τιμωρείται και η ΦΘΟΡΑ ΞΕΝΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΑΠΌ ΑΜΕΛΕΙΑ του δράστη, σε περίπτωση που ο υπεύθυνος αρνείται να αποζημιώσει τον παθόντα, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και μετά από έγκλησή του. Αυτό το θεωρώ απαραίτητο, γιατί ειδικά σε περιπτώσεις μικρής προκληθείσας ζημίας και άρνησης του υπευθύνου αποκατάστασης της ζημίας, είναι ασύμφορη η προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια, αφού το κόστος προσφυγής είναι πολλαπλάσιο.Και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορείς να προβείς στην πράξη, σε καμία νόμιμη ενέργεια σε βάρος του δράστη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν, προστριβές,επεισόδια ή ακόμα και αυτοδικίες των παθόντων.