ΔΕΚΑΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ
Άρθρο 336
Βιασμός
1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιμωρείται με κάθειρξη.
2.Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις.
3. Αν η γενετήσια πράξη έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
4. Αν κάποια από τις πράξεις των προηγουμένων παραγράφων είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος, επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών.
Άρθρο 337
Προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
1. Όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση.
2. Με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα ετών.
3. Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλων μέσων ή τεχνολογιών πληροφορικής αποκτά επαφή με πρόσωπο που δεν συμπλήρωσε τα δέκα πέντε έτη και με χειρονομίες ή προτάσεις, προσβάλλει την τιμή του ανηλίκου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Αν επακολούθησε συνάντηση ο ενήλικος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.
4. Όποιος προβαίνει σε χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή διατυπώνει προτάσεις για τέλεση γενετήσιων πράξεων σε πρόσωπο που εξαρτάται εργασιακά από αυτόν ή εκμεταλλευόμενος την ανάγκη ενός προσώπου να εργαστεί, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση.
Άρθρο 338
Κατάχρηση ανικάνου προς αντίσταση
1. Όποιος με κατάχρηση της διανοητικής ή σωματικής αναπηρίας άλλου ή της από οποιαδήποτε αιτία ανικανότητάς του να αντισταθεί ενεργεί με αυτόν γενετήσια πράξη τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη.
2. Αν η πράξη της προηγούμενης παραγράφου έγινε από δύο ή περισσότερους που ενεργούσαν από κοινού, επιβάλλεται κάθειρξη.
Άρθρο 339
Γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους
1. Όποιος ενεργεί γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351Α΄, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
2. Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε ετών δεν τιμωρούνται, εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε μπορούν να επιβληθούν μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.
3. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια πράξη μεταξύ άλλων, χωρίς να συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή αν ο ανήλικος είναι μικρότερος των δεκατεσσάρων ετών και με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του.
Άρθρα 340 – 341
(Καταργούνται)
Άρθρο 342
Κατάχρηση ανηλίκων
1. Ο ενήλικος ο οποίος ενεργεί γενετήσιες πράξεις με ανήλικο, τον οποίον του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται ως εξής:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών,
β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη,
γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη ως δέκα έτη.
2. Ο ενήλικος ο οποίος απευθύνει χειρονομίες, προτάσεις ή εξιστορεί ή απεικονίζει ή παρουσιάζει πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα σε ανήλικο, τον οποίον του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
Άρθρο 343
Εξαναγκασμός σε γενετήσια πράξη
1. Με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή τιμωρούνται: α) όποιος εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, με κατάχρηση σχέσης εργασιακής εξάρτησης οποιασδήποτε φύσης, β) όποιος εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του να εργασθεί, γ) οι διορισμένοι ή οπωσδήποτε εργαζόμενοι σε φυλακές ή άλλα κρατητήρια, σε αστυνομικές υπηρεσίες, σε σχολές, παιδαγωγικά ιδρύματα, νοσοκομεία, κλινικές ή κάθε είδους θεραπευτικά καταστήματα ή σε άλλα ιδρύματα προορισμένα να περιθάλπουν πρόσωπα που έχουν ανάγκη από βοήθεια αν, με κατάχρηση της θέσης τους, εξαναγκάσουν σε γενετήσια πράξη πρόσωπο που έχει εισαχθεί σ’ αυτά τα ιδρύματα.
2. Αν ο εξαναγκασμός σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης επιτευχθεί με άλλα μέσα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.
Άρθρο 344
Έγκληση
Στις περιπτώσεις των άρθρων 337 παρ. 1 για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση του παθόντος. Στην περίπτωση του άρθρου 336 η ποινική δίωξη ασκείται αυτεπαγγέλτως, αλλά αν ο παθών δηλώσει ότι δεν επιθυμεί την ποινική δίωξη, ο εισαγγελέας μπορεί να απόσχει οριστικά από την ποινική δίωξη ή, αν αυτή έχει ασκηθεί, να εισαγάγει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, το οποίο μπορεί να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη.
Άρθρο 345
Γενετήσια πράξη μεταξύ συγγενών
1. Η γενετήσια πράξη μεταξύ συγγενών εξ αίματος ή από υιοθεσία, ανιούσας και κατιούσας γραμμής και μεταξύ αμφιθαλών ή ετεροθαλών αδελφών τιμωρείται: α) ως προς τους ανιόντες με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, β) ως προς τους κατιόντες με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή και γ) μεταξύ αδελφών με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
2. Συγγενείς κατιούσας γραμμής ή αδελφοί μπορούν να απαλλαγούν από κάθε ποινή, αν κατά τον χρόνο της πράξης δεν είχαν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος.
Άρθρα 346 – 347
(Καταργούνται)
Άρθρο 348
Διευκόλυνση προσβολών της ανηλικότητας
1. Όποιος κατ’ επάγγελμα ή από κερδοσκοπία επιχειρεί να διευκολύνει, έστω και συγκαλυμμένα, με τη δημοσίευση αγγελίας ή εικόνας ή αριθμού τηλεφωνικής σύνδεσης ή με τη μετάδοση ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο τη γενετήσια πράξη με ανήλικο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή.
2. Όποιος οργανώνει, χρηματοδοτεί, κατευθύνει, εποπτεύει, διαφημίζει ή μεσολαβεί με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο σε διενέργεια ταξιδιών με σκοπό από τους μετέχοντες σε αυτά την τέλεση γενετήσιων πράξεων σε βάρος ανηλίκου, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη. Όποιος με τον παραπάνω σκοπό μετέχει σε ταξίδια του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, ανεξάρτητα από την ευθύνη του για την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.
Άρθρο 348Α
Πορνογραφία ανηλίκων
1. Όποιος με πρόθεση παράγει, διανέμει, δημοσιεύει, επιδεικνύει, εισάγει στην Επικράτεια ή εξάγει από αυτήν, μεταφέρει, προσφέρει, πωλεί ή με άλλον τρόπο διαθέτει, αγοράζει, προμηθεύεται, αποκτά ή κατέχει υλικό παιδικής πορνογραφίας ή διαδίδει ή μεταδίδει πληροφορίες σχετικά με την τέλεση των παραπάνω πράξεων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.
2. Όποιος με πρόθεση παράγει, προσφέρει, πωλεί ή με οποιονδήποτε τρόπο διαθέτει, διανέμει, διαβιβάζει, αγοράζει, προμηθεύεται ή κατέχει υλικό παιδικής πορνογραφίας ή διαδίδει πληροφορίες σχετικά με την τέλεση των παραπάνω πράξεων, μέσω πληροφοριακών συστημάτων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή.
3. Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των προηγούμενων παραγράφων συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή η εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής γενετήσιας πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο.
4. Οι πράξεις των παραγράφων 1 και 2 τιμωρούνται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή:
α. αν τελέσθηκαν κατ’ επάγγελμα,
β. αν η παραγωγή του υλικού της παιδικής πορνογραφίας συνδέεται με την εκμετάλλευση της ανάγκης, της ψυχικής ή της διανοητικής ασθένειας ή της σωματικής δυσλειτουργίας, λόγω οργανικής νόσου ανηλίκου ή με την άσκηση ή απειλή χρήσης βίας ανηλίκου ή με τη χρησιμοποίηση ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο έτος ή αν η παραγωγή του υλικού της παιδικής πορνογραφίας εξέθεσε τη ζωή του ανηλίκου σε σοβαρό κίνδυνο και
γ. αν δράστης της παραγωγής του υλικού παιδικής πορνογραφίας είναι πρόσωπο στο οποίο έχουν εμπιστευθεί ανήλικο για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά.
5. Αν η παραγωγή του υλικού της παιδικής πορνογραφίας συνδέεται με την χρησιμοποίηση ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή. Η ίδια ποινή επιβάλλεται αν η πράξη των περιπτώσεων β΄ και γ’ της προηγούμενης παραγράφου είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη του παθόντος, αν δε αυτή είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή.
6.΄Οποιος εν γνώσει αποκτά πρόσβαση σε υλικό παιδικής πορνογραφίας μέσω πληροφοριακών συστημάτων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
Άρθρο 348Β
Προσέλκυση παιδιών για γενετήσιους λόγους
΄Οποιος με πρόθεση, μέσω πληροφοριακών συστημάτων, προτείνει σε ανήλικο που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να συναντήσει τον ίδιο ή τρίτο, με σκοπό τη διάπραξη σε βάρος του ανηλίκου των αδικημάτων των άρθρων 339 παρ. 1 και 2 ή 348Α, όταν η πρόταση αυτή ακολουθείται από περαιτέρω πράξεις που οδηγούν σε μία τέτοια συνάντηση, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή.
Άρθρο 348Γ
Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων
1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο προκειμένου να συμμετάσχει σε πορνογραφικές παραστάσεις ή διοργανώνει αυτές, τιμωρείται ως εξής:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση του-λάχιστον δύο ετών. Όποιος εν γνώσει, έχοντας καταβάλει σχετικό αντίτιμο, παρακολουθεί πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι τιμωρείται στις περιπτώσεις α’ και β’ του προηγούμενου εδαφίου με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και στην περίπτωση γ΄με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.
2. Εφόσον οι πράξεις της προηγούμενης παραγράφου τελέστηκαν με τη χρήση βίας ή απειλής, προκειμένου να συμμετάσχει ανήλικος σε πορνογραφικές παρα¬στάσεις ή με σκοπό την επιδίωξη οικονομικού οφέλους από αυτές, επιβάλλεται: α) στην περίπτωση α’ της προηγούμενης παραγράφου κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, β) στην περίπτωση β’ κάθειρξη, γ) στην περίπτωση γ’ κάθειρξη έως δέκα έτη.
3.Πορνογραφική παράσταση, κατά την έννοια των προηγουμένων παραγράφων, συνιστά η οργανωμένη απευθείας έκθεση, που προορίζεται για θέαση ή ακρόαση, μεταξύ άλλων και με χρήση της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών:
α) ανηλίκου που επιδίδεται σε πραγματική ή εικονική πράξη γενετήσιου χαρακτήρα ή
β) των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση.
Άρθρο 349
Μαστροπεία
1. Όποιος, για να εξυπηρετήσει την ακολασία άλλων, προάγει ή εξωθεί
στην πορνεία ανήλικο ή υποθάλπει ή εξαναγκάζει ή διευκολύνει ή συμμετέχει στην πορνεία ανηλίκων, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
2. Με κάθειρξη και χρηματική ποινή τιμωρείται ο υπαίτιος αν το έγκλημα τελέστηκε: α) εναντίον προσώπου νεότερου των δεκαπέντε ετών, β) με απατηλά μέσα, γ) από τον ανιόντα συγγενή εξ αίματος ή εξ αγχιστείας ή από θετό γο¬νέα, σύζυγο, επίτροπο ή από άλλον στον οποίο έχουν εμπιστευθεί τον ανήλικο για ανατρο¬φή, διδασκαλία επίβλεψη ή φύλαξη, έστω και προσωρινή, δ) από υπάλληλο ο οποίος κατά την άσκηση της υπηρεσίας του ή επωφελούμενος από την ιδιότητα του αυτή διαπράττει ή συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο στην πράξη, ε) με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας, στ) με προσφορά ή υπόσχεση πληρωμής χρημάτων ή οποιουδήποτε άλλου ανταλλάγματος.
Άρθρο 350
(Καταργείται)
Άρθρο 351
Γενετήσια πράξη με ανήλικο έναντι αμοιβής
1. Η γενετήσια πράξη με ανήλικο που τελείται από ενήλικο με αμοιβή ή με άλλα υλικά ανταλλάγματα ή η γενετήσια πράξη μεταξύ ανη¬λίκων που προκαλείται από ενήλικο με τον ίδιο τρόπο και τελείται ενώπιον αυτού ή άλλου ενηλίκου τιμωρείται:
α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρη¬ματική ποινή.
β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα, όχι όμως και τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη και χρηματική ποινή και
γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή.
2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του παθόντος επι¬βάλλεται κάθειρξη ισόβια ή πρόσκαιρη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή.
Άρθρο 352
( Καταργείται)
Άρθρο 352Α
Ψυχοδιαγνωστική εξέταση και θεραπεία του δράστη και του θύματος εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
1. Όταν το θύμα είναι ανήλικο, ο ύποπτος ή κατηγορούμενος για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, υποβάλλεται σε διαγνωστική εξέταση της ψυχογενετήσιας κατάστασής του. Η εξέταση αυτή διατάσσεται μόνο εφόσον συναινεί ο καθ’ ου αφορά αυτή κατά την προδικασία από τον αρμόδιο εισαγγελέα ή, αν διενεργείται τακτική ανάκριση, από τον αρμόδιο ανακριτή και κατά την κύρια διαδικασία από το δικαστήριο.
2. Αν κάποιος καταδικασθεί για έγκλημα που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, το δικαστήριο υπό την προϋπόθεση της παραγράφου 1 μπορεί να διατάξει και την παρακολούθηση προγράμματος ψυχογενετήσιας θεραπείας του, η οποία εκτελείται κατά το χρόνο έκτισης της ποινής ή ανεξάρτητα από αυτήν. Στα προγράμματα αυτά συμμετέχουν και οι διωκόμενοι ή οι υπόδικοι, εφόσον συναινούν, χωρίς η συμμετοχή τους αυτή να επηρεάζει το δικαίωμα της υπεράσπισης και το τεκμήριο της αθωότητας.
3. Σε ειδική εξέταση της ψυχικής και σωματικής κατάστασής του υποβάλλεται και το ανήλικο θύμα των πράξεων της παραγράφου 1, προκειμένου να κριθεί αν έχει ανάγκη θεραπείας. Η θεραπεία του ανήλικου θύματος διατάσσεται κατά την προδικασία από τον αρμόδιο εισαγγελέα ή, αν διενεργείται τακτική ανάκριση, από τον αρμόδιο ανακριτή και κατά την κύρια διαδικασία από το δικαστήριο.
4. Αν κριθεί αναγκαίο για την προστασία του ανήλικου θύματος, ο εισαγγελέας, ο ανακριτής ή το δικαστήριο διατάσσει την απομάκρυνση του υπαιτίου από το περιβάλλον του θύματος ή την απομάκρυνση του θύματος και την προσωρινή διαμονή του σε προστατευμένο περιβάλλον, καθώς και την απαγόρευση της μεταξύ υπαιτίου και θύματος επικοινωνίας.
Άρθρο 352Β
Προστασία της ιδιωτικής ζωής του ανήλικου θύματος
Όποιος, από την καταγγελία πράξης που υπάγεται στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, δημοσιοποιεί με οποιονδήποτε τρόπο περιστατικά που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αποκάλυψη της ταυτότητας του ανήλικου θύματος, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη.
Άρθρο 353
Προσβολή γενετήσιας ευπρέπειας
1. Όποιος εν γνώσει προσβάλλει βάναυσα τη γενετήσια ευπρέπεια άλλου με πράξη γενετήσιου χαρακτήρα που ενεργείται ενώπιόν του τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν η πράξη του προηγούμενου εδαφίου ενεργείται ενώπιον προσώπου νεότερου των δεκαπέντε ετών τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή.
2. Για την ποινική δίωξη της πράξης της προηγούμενης παραγράφου απαιτείται έγκληση.
Αρ. 336: Είναι απαράδεκτο να παραλείπεται η απουσία συναίνεσης και η ψυχολογική βία στον ορισμό του βιασμού και οι νομοθέτες να περιορίζονται στην άσκηση μόνο σωματικής βίας ή στην απειλή της σωματικής ακεραιότητας ή της ζωής του θύματος.
Γενικότερα θεωρώ ότι οι ποινές που ορίζονται για τους βιαστές ανηλίκων είναι πολύ μικρές σε σχέση με το κακό που προκαλούν στα θύματά τους. Επίσης δεν κατανοώ γιατί τα έτη κάθειρξης μειώνονται για τους ανηλίκους άνω των 12 ετών; Άραγε δεν καταστρέφεται η ζωή και η ψυχή των εφήβων από ένα βιασμό ή από τον εξαναγκασμό τους στην πορνεία;
Το άρθρο 336 σήμερα είναι αναχρονιστικό. Απαιτείται η διεύρυνση του όρου ΒΙΑΣΜΟΣ καθώς και η προσθήκη και ο ορισμός του όρου συναίνεση.
Κατά το βιασμό του το άτομο υπόκειται και σε ψυχολογική βία.Σημαντικό επίσης να τονισθεί ότι απαραίτητη προϋπόθεση σ΄ ένα βιασμό δεν είναι πάντα η αντίσταση του ατόμου. Είναι γεγονός και πρέπει να συμπεριληφθεί ότι μπορεί να βρεθεί σε τονική ακινησία.
Είναι καιρός τα θύματα των βιασμών,να έχουν την προστασία του νόμου για να μπορούν να απευθυνθούν στη δικαιοσύνη.
Δεδομένου ότι τα θύματα έχουν μια πορεία ζωής να διανύσουν, δικαιούνται να τη διανύσουν με σεβασμό, τιμή και αξιοπρέπεια στην ανθρώπινη ύπαρξή τους. Η πολιτεία μέσω της νομοθεσίας και της δικαιοσύνης οφείλει στα θύματα βιασμού, να δώσει το δικαίωμα,να μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους, έτσι όπως τους αρμόζει.
Η Ελλάδα έχει ψηφίσει την Σνθήκη της Κων/πολης όπου η σεξουαλική βία συμπεριλαμβανομένης και του βιασμού ορίζεταιως μη συναινετική πράξη.Για ποιο λόγο λοιπόν οι νομθέτες θέουν να ακυρώσουν αυτή την διάταξη; Η συναίνεση είνα αυτονόητη και απαραίτηση σε όλες τις συνθήκες όχι μόνο σε ατές που περιγράφει το συγκεκριμένο άρθρο. Και επίσης στους φαλλοκράτες που επιθυμούν για ευνόητους λόγους το συγκεκριμένο άρθρο να παραμείνει ως έχει: ήρθε επιτέλους η στιημή που οι βιαστές θα πρέπει να αποδείξουν την αθωότητα τος όπως οι υπόλοιποι εγκληματίες (διαρρήκτες, κλέφτες, έμποροι ναρκωτικών, νταβατζήδες και φονιάδες) Σε όλα αυτα τα εγκλήματα δεν έχει ζητηθεί ΠΟΤΕ από το θύμα να αποδείξει αυτό πο έπαθε καινα κριθεί αντί του εγκληματία ως ένοχο.
Στο άρθρο 336 είναι απαραίτητο εκτός από τη σωματική βία να προστεθεί και η ψυχολογική βία. Όσον αφορά για την έλλειψη συναίνεσης αν συμπεριληφθεί τέτοιος όρος αυτό θα είναι πολύ επικίνδυνο γιατί κάθε μία γυναίκα θα μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν υπήρχε συναίνεση καί πως άραγες ο κατηγορούμενος θα μπορέσει να απόδειξει το αντίθετο;
Ο δημιουργός, ο παραγωγός και ο έμπορος πορνογραφικού υλικού κάνουν πολύ σοβαρό έγκλημα και πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά. Ο απλός κάτοχος όμως που μπορεί να κατέβασε και τυχαία από το ίντερνετ τέτοιο υλικό πρέπει να τιμωρείται με μικρότερη ποινή. Οι δύο πράξεις δεν είναι ίδιες για να τιμωρούνται με την ίδια ποινή. Πολύ σωστό είναι το προηγούμενο σχόλιο που αναφέρεται και στην οδηγία της ε.ε.
1. Για την νάρκωση του θύματος: Αυτή αποτελεί σωματική βία βάσει το αρ.13 του εδαφ. δ του ΠΚ.
2. «βιασμός» μπορεί να χαρακτηρίζεται μόνο ότι έχει να κάνει με σωματική βία (ή νάρκωση). Όσο απομακρυνόμαστε από την σωματική βία (και εφόσον δεν υπάρχει συναίνεση) τόσο μικρότερες πρέπει να είναι οι ποινές. Είναι το ίδιο να σε χτυπήσω και ακινητοποιήσω με το να σε απειλώ μέσω του διαδικτύου ότι πχ θα σε δυσφημήσω αν δεν έρθεις σε σεξουαλική επαφή; Όχι. Πρέπει να προβλεφθούν και άλλα αδικήματα που να αφορούν τη μη ύπαρξη συναίνεσης χωρίς ύπαρξη σωματικής βίας.
3. Να υπενθυμίσω ότι δεν βιάζονται μόνο γυναίκες αλλά και άντρες. Γιατί κάποια σχόλια γυναικών είναι άκρως σεξιστικά.
4. Για τη «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης» : Απλά προβλέπει ότι πρέπει να τιμωρούνται σεξουαλικές πράξεις που γίνονται χωρίς συναίνεση. Όχι ότι η μη ύπαρξη συναίνεσης πρέπει να αποτελεί πάντα βιασμό ή ότι πρέπει να τιμωρείται ως κακούργημα. Δηλαδή, υπάρχει δυνατότητα να γίνεται διαβάθμιση στα αδικήματα και στις ποινές.
5. Εφόσον γίνονται **αποδεδειγμένα** ψευδείς καταγγελίες θα πρέπει να υπάρχει κάποια μέριμνα για την προθεσμία της έγκλησης, δεδομένου ότι η πορεία των περισσότερων υποθέσεων πολυκαιρίζει και τα στοιχεία μπορεί να προκύψουν ύστερα από πολύ καιρό. ΟΜΩΣ πρέπει να συνεχίσει να απαιτείται απόδειξη του ψεύδους και όχι να υπάρξει τεκμήριο ψεύδους απλά και μόνο κάποιος δεν καταδικάστηκε ως βιαστής.
Για το 348Α νομίζω η πιο ορθή διατύπωση και σύννομη με την Οδηγία της Ε.Ε., είναι η παρακάτω που προτάθηκε παλιότερα, γιατί δεν είναι δυνατόν να κρίνεται κάποιος με το αδιανόητο «αν η παραγωγή συνδέεται» και να μπαίνει σ’αυτό και η περίπτωση όπου ο δράστης να μην έχει καμιά σχέση με την παραγωγή, απλώς να κατέχει διαθέτει κ.λ.π., που φυσικά δεν είχε κανέναν λόγο στην παραγωγή και να κατηγορείται για κακούργημα. Είναι σα να λέμε, είδε αρχείο εκτέλεσης τζιχαντιστών και άρα πρέπει να τιμωρηθεί ως αυτουργός δολοφόνος!!! Η υπάρχουσα δεν είναι συμβατή με το νομικό πολιτισμό μας.
Αυτή είναι η εξής:
1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο να τελέσει πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα
που θα αποτελέσουν αντικείμενο πορνογραφικού υλικού ή πορνογραφικής
παράστασης τιμωρείται με κάθειρξη ως δέκα έτη και χρηματική ποινή. Με κάθειρξη
ως δεκαπέντε έτη και χρηματική ποινή τιμωρείται ο υπαίτιος, αν το έγκλημα
τελέστηκε: α) εναντίον προσώπου νεότερου των δεκαπέντε ετών, β) με την
εκμετάλλευση της ανάγκης, της ψυχικής ή της διανοητικής ασθένειας ή σωματικής
δυσλειτουργίας λόγω οργανικής νόσου του ανηλίκου, γ) με εξαναγκαστικά ή
απατηλά μέσα, δ) από τον ανιόντα συγγενή εξ αίματος ή εξ αγχιστείας ή από θετό
γονέα, σύζυγο, επίτροπο ή από άλλον στον οποίο έχουν εμπιστευθεί τον ανήλικο
για ανατροφή, διδασκαλία, επίβλεψη ή φύλαξη, έστω και προσωρινή, ε) με
προσφορά ή υπόσχεση πληρωμής χρημάτων ή οποιουδήποτε άλλου
ανταλλάγματος, στ) κατ’ επάγγελμα ή ζ) ιδιαίτερα επικίνδυνο δράστη.
2. Όποιος παράγει ή εμπορεύεται υλικό παιδικής πορνογραφίας τιμωρείται με
κάθειρξη ως δέκα έτη και χρηματική ποινή.
3. Όποιος διαθέτει μέσω του διαδικτύου υλικό παιδικής πορνογραφίας τιμωρείται με
φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή. Η κατ’ άλλον τρόπο διάθεση
τιμωρείται με φυλάκιση ως πέντε έτη και χρηματική ποινή.
4. Όποιος προμηθεύεται ή κατέχει υλικό παιδικής πορνογραφίας τιμωρείται με
φυλάκιση ως ένα έτος ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος εν
γνώσει, έχοντας καταβάλει σχετικό αντίτιμο, αποκτά πρόσβαση σε παιδική
πορνογραφία μέσω της τεχνολογίας των πληροφοριών και επικοινωνιών.
5. Όποιος πορίζεται οικονομικό όφελος από τη συμμετοχή ανηλίκου σε
πορνογραφική παράσταση τιμωρείται με φυλάκιση ως πέντε έτη και χρηματική
ποινή.
6. Όποιος εν γνώσει, έχοντας καταβάλει σχετικό αντίτιμο, παρακολουθεί
πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι, τιμωρείται με
φυλάκιση ως δύο έτη ή χρηματική ποινή.
7. Αν οι πράξεις των παραγράφων 1 και 2 είχαν ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική
βλάβη του παθόντος, επιβάλλεται κάθειρξη από δέκα ως δεκαπέντε έτη και
χρηματική ποινή, ενώ αν είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο, επιβάλλεται κάθειρξη
ισόβια ή πρόσκαιρη από δεκαπέντε ως είκοσι έτη και χρηματική ποινή.
Είναι απαραίτητο η νομοθεσία να λάβει υπόψη της τον από διεθνείς συνθήκες ορισμό της έμφυλης βίας, κάθε μορφής (ψυχολογικής, σωματικής/σεξουαλικής, λεκτικής κ.ά.). Όσον αφορά τον βιασμό και τον εξαναγκασμό σε σεξουαλική πράξη, επειδή έχει και τη διάσταση του όπλου μαζικής εξόντωσης σε εμπόλεμες καταστάσεις, ενώ παραβιάζει κατάφωρα και τις ατομικές ελευθερίες στον ιδιωτικό και δημόσιο χώρο, θα πρέπει να προβλέπονται αυστηρές ποινές και το πνεύμα του νόμου να διέπεται από ιδεολογική καταδίκη χωρίς περιορισμούς. Η σεξουαλική πράξη πρέπει να προϋποθέτει ρητά τη συναίνεση όλων των μερών. Οποιαδήποτε ενέργεια που διενεργείται χωρίς συναίνεση όλων των μερών υπό οποιαδήποτε συνθήκη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως βιασμός/εξαναγκασμός σε σεξουαλική πράξη και πρέπει να τιμωρείται σοβαρά.
Συμφωνώ με μία Κυρία, προστάτεψτε το δικαίωμα της για ψευδή καταγγελία χωρίς αποδείξεις . Μόνο να ισχυρισθεί οτι βιάσθηκε ψυχολογικά και ενέδωσε φυλακή στον άντρα 20 χρόνια. Το χρήμα είναι πολύ!!! Παρατηρητήριο τιμών:αιτιολογική έκθεση, Πως απο το επίδομα ανεργίας μιά κυρία θα γίνει πάμπλουτη. Σε λίγο θα το δούμε νόμου του κράτους ΚΑΙ ΑΥΤΟ. Εχουμε δεί τόσα άλλα.
Χρειάζεται να οριστεί σαφέστατα η ψυχολογική βία καθώς και ότι σε κάθε περίπτωση και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να απαιτείται η ύπαρξη συναίνεσης.
Οι νόμοι πρέπει να συμβαδίζουν με την εξέλιξη και αφύπνιση που συντελείται στην κοινωνία. Πιστεύω πως η τροποποίηση του νόμου αφήνει πολλά περιθώρια σε κακοποιητικες και εγκληματικές συμπεριφορές να μείνουν ατιμώρητες.Είναι ανάγκη να συμπεριλάβετε την έννοια της συναίνεσης στον ορισμό του βιασμού και να αναγνωρίσετε ότι η βία δεν είναι μια στενή έννοια
Προστατέψτε μας!
Ο βιασμός πρέπει να ορισθεί σε σχέση με την ύπαρξη συναίνεσης του θύματος & θεμάτων συναίνεσης δηλ. ύπαρξη ψυχολογικής πίεσης, εκφοβισμού, επίρρειας ναρκωτικών ουσιών/αλκοόλ, όπως ορίζεται νομικά στις προηγμένες χώρες π.χ. Νέα Ζηλανδία, Βέλγιο, HB κ.α. Επιπλέον ο βιασμός εμπεριέχεται στον όρο ‘σεξουαλική βία’ δηλ. σεξουαλική επαφή χωρίς συναίνεση του θύματος, που π.χ. στον Καναδά ποινικοποιείται. Εδώ δεν ορίζονται επαρκώς οι εναλλακτικές μορφές σεξουαλικής βίας. Μήπως τελικά αφήνουμε χώρο στην ατιμωρησία ενός φαινομένου που μαστίζει τουλάχιστον ΑΕΙ & εργασιακό χώρο?
Θλιβερή αντιμετώπιση του άρθρου 348Α &348Β.Σε μια κοινωνία που αξιόλογες προσπάθειες δίδονται καθημερινά προκειμένου να παρουσιαστεί η σκοτεινή πλευρά του Διαδικτύου στις ευαίσθητες ηλικίες , έρχεται ο νομος να πολεμήσει τον καρκίνο της πορνογραφιας ανηλίκων με « ασπιρίνη»!!!!Πολλα συγχαρητήρια !!!!
Σεξ χωρις συναινεση ειναι βιασμος. Απλα, λιτα και ξεκαθαρα. Επισης, ας κοιταξει ο νομοθετης το οξυμωρο με το οριο ηλικιας των 15 ετων. Ενα παιδι δεν μπορει να ειναι σε θεση να συναινεσει σε σεξουαλικη επαφη κυριως με ενηλικο ατομο, ειτε ειναι 12 ειτε 15 και 17.
Η παρ. 1 του αρ. 336 είναι εμφανώς χειρότερη από την ισχύουσα αυτή τη στιγμή διάταξη και μας γυρίζει δεκαετίες πίσω. Γιατί δεν συμπεριλαμβάνεται η ψυχολογική βία; Εάν το θύμα έχει ναρκωθεί από τον βιαστή δεν υφίσταται βιασμός;
Ο βιασμός θα πρέπει να ορίζεται με βάση την «απουσία συναίνεσης», όπως αρμόζει στο δίκαιο ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους που σέβεται και προστατεύει την ζωή και την αξιοπρέπεια των πολιτών του.
Επίσης, οι ποινές του αρ. 349 είναι υπερβολικά μικρές – θα έπρεπε να είναι βαρύτερες από τις αντίστοιχες του αρ. 342. Η εξώθηση ανηλίκου σε πορνεία ισοδυναμεί με βιασμό κατ’ εξακολούθηση με σκοπό το κέρδος.
Στο άρθρο 336 πρέπει να διευρυνθεί ο ορισμός του βιασμού. Βιασμός δεν υφίσταται μόνο όταν υπάρχει άσκηση βίας, αλλά όταν δεν υπάρχει συναίνεση.
Στην διαβούλευση περι του άρθρου 336 έχω να κάνω την εξής διαπίστωση.
Σωρηδόν μηνύματα από διαφορετικά ονόματα με τις ίδιες ακριβώς εκφράσεις-τοποθετήσεις.
Ας διαπεράσω ότι δεν είναι το ίδιο άτομο με διαφορετικά ονόματα, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί αν αρθογραφούσαμε με τον λογαριασμό taxis, παρόλα αυτά η επιμονή της συγκεκριμένης κυρίας (κυριών λόγω διαφορετικών ονομάτων) θα μας οδηγούσε στο συμπέρασμα, ότι στην χώρα μας γίνονται βιασμοί καθ έξιν και οι δράστες μένουν ατιμώρητοι.
Αυτό που δεν λέει η συγκεκριμένη κυρία είναι ότι οι συλλήψεις στην Ελληνική έννομη τάξη γίνονται κατ δήλωση της παθούσας, ΠΡΑΓΜΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ.
Διασύρονται συμπολίτες μας γιατί κάποιες κυρίες με ψευδείς καταγγελίες θέλουν να επιφέρουν άνομα αποτελέσματα. Πρόσφατο παράδειγμα πέρσι σε δημοσίευμα βιασθείσα αναίρεσε τις κατηγορίες και δεν διώχθηκε αυτεπαγγέλτως. Αυτό και πρέπει να σταματήσει άμεσα.
Το αυτεπάγγελτο να κινείται όχι κατ δήλωση της παθούσης αλλά όταν υπάρχει γνωμάτευση ιατροδικαστή ή ιατρική βεβαίωση.
Ψευδείς καταγγελίες εφόσον δεν αποδειχτούν να αντιμετωπίζουν ποινές κάθειρξης τουλάχιστον 10 ετών.
Το ζητούμενο είναι η απόδοση δικαιοσύνης και όχι η σεξιστική συμπεριφορά της έννομης πολιτείας απέναντι στο αντρικό φύλλο.
Πουθενά στο Σύνταγμα της Ελλάδος δεν αναφέρεται η γυναίκα ώς το αδύναμο φύλο.
Πουθενά στο Σύνταγμα δεν αναφέρεται ότι λόγω τυχόν σωματικής υπεροχής του άντρα η γυναίκα να αντιμετωπίζετε ως το μόνιμο θύμα.
Το Σύνταγμα μιλάει για ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΛΑ χωρίς διακρίσεις και στερεότυπα.
Άκρως οπισθοδρομική η νέα διάταξη περί βιασμού εν έτει 2019. Η νέα πρόταση περιορίζει τις περιπτώσεις της «απειλής σπουδαίου και άμεσου κινδύνου», μόνο σε εκείνες που αφορούν «απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας». Με αυτόν τον τρόπο οριοθετείται ακόμη περισσότερο η έννοια της απειλής (ως αποκλειστικά σωματικής) και αποκλείει κάθε περιθώριο διαφορετικής ερμηνείας. Ο ορισμός του βιασμού θα πρέπει να συνδέεται με την απουσία συναίνεσης.
Αναχρονιστικές δηλώσεις από στενόμυαλους ανθρώπους. Πού είναι η έννοια της συναίνεσης; Της ψυχολογικής βίας; Ο ορισμός του βιασμού πρέπει να διευρυνθεί. Άραγε υπάρχουν γυναίκες που συμμετέχουν στη διαδικασία τροποποίησης του νόμου ή μόνο άνδρες αποφασίζουν για τα σώματα των γυναικών;
Πρέπει να συμπεριληφθεί η έννοια της συναίνεσης (ειδικά των περιπτώσεων που το άτομο είναι υπό την επήρεια υπνωτικών, ηρεμιστικών ή εξαρτησιογόνων ουσιών)
καθώς και της ψυχολογικής βίας.
Ο ορισμός του βιασμού είναι επιτακτική ανάγκη να διερυνθεί. Να εισαχθεί ρητά ο όρος της μη ύπαρξης συναίνεσης. Αυτή είναι η κύρια προϋπόθεση για τον ορισμό του βιασμού. Επίσης να τεθεί υπόψη το θέμα της τονικής ακινησίας.
Η διατύπωση της αντικειμενικής υπόστασης του ποινικού αδικήματος του βιασμού είναι τόσο στενή που φαίνεται να αγνοεί τόσο τις τρέχουσες διεθνείς νομικές εξελίξεις σε ότι αφορά τον προσδιορισμό του ως άνω αδικήματος, όσο και την κοινωνική πραγματικότητα. Η στοιχειοθέτηση του αδικήματος μόνο στην περίπτωση της άσκησης σωματικής βίας ή απειλής σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας δεν καλύπτει σοβαρές περιπτώσεις βάναυσης προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας των θυμάτων, όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση άσκησης ψυχολογικής βίας. Επίσης, η χρήση αόριστων νομικών εννοιών στην διατύπωση της αντικειμενικής υπόστασης δεν συνιστά παράγοντα που ενθαρρύνει τα θύματα να προχωρήσουν στην καταγγελία του αδικήματος, το οποίο γίνεται όλο και πιο δυσαπόδεικτο, την στιγμή που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες πλέον δεν γίνεται λόγος για άσκηση βίας αλλά για απουσία συναίνεσης.
Προσωπικά θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν αναφέρεται πουθενά ο όρος «απουσία συναίνεσης» καθότι διεθνώς αναγνωρισμένη έννοια για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Τελείως άστοχη η νέα διάταξη. Πολύ κρίμα!
Να προστεθεί ότι σε ψευδείς καταγγελίες του άρθρου 336 το αδίκημα διώκετε αυτεπάγγελτα σε 10ετη καθειρξη. Εχουν πλέον καταντήσει εθνικό σπόρ οι ψευδείς καταγγελίες. Πρέπει επιτέλους το αδίκημα του άρθρου 336 να αποδυκνείεται και να γνωρίζει ο ψευδώς καταγγέλων οτι θα τιμωρηθέι ισόποσα.
Η παράγραφος 1 όπως διατυπώνεται δεν καταλαμβάνει τις περιπτώσεις του εξαναγκασμού σε συνουσία με την απειλή προβολής βίντεο ή την απειλή του δημόσιου διασυρμού είτε στο διαδίκτυο είναι σε χώρους εκπαίδευσης, περιστατικά που τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί κατ’ επανάληψη.
Είναι πολύ προβληματική η διατύπωση στα άρθρα 348Α, παρ. 3 και 348Γ, παρ. 3 «κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση» σε ό,τι αφορά το σώμα και τα γεννητικά όργανα των ανηλίκων. Κατά τη διατύπωση και σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, ο ίδιος ο νομοθέτης δέχεται ότι προκαλεί γενετήσια διέγερση το γυμνό σώμα και τα γεννητικά όργανα του ανηλίκου. Ελπίζω πραγματικά να γίνεται αντιληπτή η αστοχία της διατύπωσης. Κυρίως δε να γίνεται αντιληπτή η επικινδυνότητα (!) της διατύπωσης και η συναφής αναποτελεσματικότητά του εν λόγω κανόνα δικαίου της ως προς την ευκταία μεταξύ άλλων γενικοπροληπτική λειτουργία του ποινικού δικαίου.
Ο ορισμός του βιασμού πρέπει να διευρυνθεί, όχι να στενέψει, όπως γίνεται στο προτεινόμενο κείμενο. Πρέπει να προστεθεί στο άρθρο 336 η έννοια της συναίνεσης. Η προτεινόμενη διατύπωση είναι απαράδεκτη και αφήνει τις γυναίκες απροστάτευτες.
Πρέπει να αφαιρεθεί ο όρος της σωματικής βίας και να εισαχθεί ρητά ο όρος της μη ύπαρξης συναινεσης.
Σύμφωνα με το Κέντρο Γυναικείων Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ,
«Έχουμε πάρα πολλά θύματα τα οποία μπορεί να παγώσουν και να μην αντισταθούν». Αυτό εξηγείται επιστημονικά με το φαινόμενο της ακούσιας τονικής ακινησίας που έχει παρατηρηθεί σε θύματα βιασμού. Μάλιστα, μία κλινική μελέτη ( https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/aogs.13174) στη Σουηδία, το 2017, που πραγματοποιήθηκε στην Κλινική Έκτακτης Ανάγκης για θύματα βιασμού στην Στοκχόλμη, διαπιστώθηκε ότι το 69,8% των γυναικών των 298 γυναικών που επέζησαν από βιασμούς παρέλυσαν σε κάποιον σημαντικό βαθμό κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ενώ το 47,7% βίωσε ακραία παράλυση. Οι γυναίκες μάλιστα που είχαν βιώσει ξανά κάποιου είδους σεξουαλική επίθεση, αποδείχτηκε ότι είχαν διπλάσια πιθανότητα να παραλύσουν κατά τη διάρκεια του βιασμού τους.
Επιπλέον, ο Άρειος Πάγος συγκεκριμένα, έχει κρίνει δύο φορές ότι δεν απαιτείται αντίσταση του θύματος κατά τον βιασμό του. (http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=LH45IKLU94X8CA69ZF0GQHYERZ7U0R&apof=57_2017&info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%C6) και (http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=0U7HPHGJK0USTLCN4ZBJI0UADBN8TB&apof=291_2015&info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%C6).
Πρέπει να αφαιρεθεί ο όρος της σωματικής βίας και να εισαχθεί ρητά ο όρος της μη ύπαρξης συναινεσης.
Σύμφωνα με το Κέντρο Γυναικείων Ερευνών ΔΙΟΤΙΜΑ,
«Έχουμε πάρα πολλά θύματα τα οποία μπορεί να παγώσουν και να μην αντισταθούν». Αυτό εξηγείται και επιστημονικα με το φαινόμενο της ακούσιας τονικής ακινησίας που έχει παρατηρηθεί σε θύματα βιασμού. Μάλιστα, μία κλινική μελέτη ( https://obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/aogs.13174) στη Σουηδία, το 2017, που πραγματοποιήθηκε στην Κλινική Έκτακτης Ανάγκης για θύματα βιασμού στην Στοκχόλμη, διαπιστώθηκε ότι το 69,8% των γυναικών των 298 γυναικών που επέζησαν από βιασμούς παρέλυσαν σε κάποιον σημαντικό βαθμό κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ενώ το 47,7% βίωσε ακραία παράλυση. Οι γυναίκες μάλιστα που είχαν βιώσει ξανά κάποιου είδους σεξουαλική επίθεση, αποδείχτηκε ότι είχαν διπλάσια πιθανότητα να παραλύσουν κατά τη διάρκεια του βιασμού τους.
Επιπλέον, ο Άρειος Πάγος συγκεκριμένα, έχει κρίνει δύο φορές ότι δεν απαιτείται αντίσταση του θύματος κατά τον βιασμό του. (http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=LH45IKLU94X8CA69ZF0GQHYERZ7U0R&apof=57_2017&info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%C6) και (http://www.areiospagos.gr/nomologia/apofaseis_DISPLAY.asp?cd=0U7HPHGJK0USTLCN4ZBJI0UADBN8TB&apof=291_2015&info=%D0%CF%C9%CD%C9%CA%C5%D3%20-%20%20%C6).
Στο άρθρο 336 θα πρέπει να συμπεριληφθεί η έννοια της συναίνεσης καθώς και της ψυχολογικής βίας.
Διαβάζω ότι για να θεωρηθεί το έγκλημα βιασμός, ο νόμος απαιτεί τη χρήση βίας ή απειλών, αλλά δεν είναι αυτή η πραγματικότητα στη μεγάλη πλειοψηφία των υποθέσεων βιασμού. Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες που επιβιώνουν από τον βιασμό δεν θα λαμβάνουν δικαιοσύνη, γεγονός που οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης στο νομικό σύστημα. Λιγότερες γυναίκες επιλέγουν να αναφέρουν τη σεξουαλική βία που έχουν υποστεί στην αστυνομία, και οι δράστες κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Πιστεύω ότι θα πρέπει να αλλάξει ριζικά το κείμενο και να περιλαμβάνει πλέον την έννοια της συναίνεσης…
Θεωρώ απαράδεκτο το άρθρο 336. Ενώ έχει μπει στη συζήτηση εδώ και καιρό πανευρωπαϊκά αλλά και με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης το θέμα της συναίνεσης κάποια επιτροπή του Υπουργείου αναγνωρίζει ως βιασμό αυτόν που λαμβάνει χώρα μόνο μετά από ξυλοδαρμό ή απειλή π.χ. με όπλο και μαχαίρι και παραβλέπει επιδεικτικά τη Συνθήκη της Κων/πολης! Λες και γυρνάμε πίσω στη δεκαετία του ’80! Αν μια γυναίκα είναι μεθυσμένη σε ένα μπαρ και δεν έχεις τις αισθήσεις της δηλαδή είναι οκ να τη βιάσουν γιατί δεν υπάρχει σωματική απειλή; Όταν μια γυναίκα εκβιάζεται με βίντεο, όπως ίσως στην περίπτωση της Τοπαλούδη, δηλαδή δεν είναι βιασμός;ο βιασμός εντός του γάμου δεν είναι βιασμός αν δεν υπάρχουν δηλαδή σημάδια από χτυπήματα;;;Οπωσδήποτε πρέπει να μπει ως προϋπόθεση η ξεκάθαρη συναίνεση-οποιοσδήποτε εξαναγκασμός σε σεξουαλική πράξη χωρίς την ξεκάθαρη συναίνεση από τους συμμετέχοντες σε αυτή είναι βιασμός.
Πιστεύω ότι συμφωνα και με τις πρόσφατες εξελίξεις στους νόμους άλλων ευρωπαικών χωρών πρέπει ο ορισμός του βιασμού να είναι πιο ευρύς, και να μην περιλαμβάνει μόνο τη σωματική βία ή την απειλή σωματικής βίας. Θα πρέπει να περιλαμβάνει και περιπτώσεις ψυχολογικής ή άλλης βίας, όπως απειλή για απόλυση, ή απειλή για δημοσιοποίηση βίντεο με ερωτικό περιεχόμενο, και κάθε είδους σοβαρό εκβιασμό.
Η προτεινόμενη τροποποίηση του νόμου γίνεται προς το χειρότερο. Αναφέρεται σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας, ενώ είναι γνωστό πως σημαντικός αριθμός βιασμών πραγματοποιείται με την απειλή ψυχολογικής βίας, ή ακόμη και χωρίς ρητή απειλή: ο βιασμός είναι μια πράξη βίας από μόνος του!
Με αυτή την τροποποίηση, το ελληνικό κράτος κινείται αντίθετα προς τη σύγχρονη διεθνή διαβούλευση ώστε να ενσωματωθεί η έννοια της συναίνεσης στη νομολογία περί βιασμού. Επίσης, αντίθετα προς τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης την οποία έχει υπογράψει ως κράτος το 2011 και τέθηκε σε υποχρεωτική ισχύ για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ το 2014.
Υπάρχει ήδη σημαντική καμπάνια της Διεθνούς Αμνηστίας ώστε να εκσυγχρονιστεί η νομοθεσία, και πρέπει να ληφθεί υπόψιν:
https://www.amnesty.gr/action/campaigns/21966/sex-horis-synainesi-einai-viasmos
Συνοψίζοντας, διαφωνώ με την τροποποίηση κι ελπίζω η παρούσα δημόσια διαβούλευση να ανοίξει το δρόμο για την επανεξέταση της πρότασης, ώστε να εκσυγχρονιστεί πραγματικά ο νόμος.
Η παράγραφος 1 του άρθρου 336 που ορίζει τον βιασμό, πρέπει να αναμορφωθεί και να συμπεριλαμβάνει και τη χρήση διαφόρων ουσιών (χάπια του βιασμού κ.λ.π.), την εκβίαση καθώς και άλλες μορφές βίας. Βιασμός να θεωρείται η γενετήσια πράξη, χωρίς τη σαφή συναίνεση του θύματος. Βέβαια είναι δύσκολη η απόδειξη της συναίνεσης, αλλά αν δεν μπορείς να αποδείξεις τη συναίνεση, μην προχωράς στη γενετήσια πράξη. Είναι γνωστό ότι πολύ μικρός αριθμός βιασμών καταγγέλλεται από τα θύματα, για πολλούς λόγους. Ενας από τους λόγους αυτούς είναι και η αγωνία, αν θα μπορέσει να αποδείξει το θύμα την κατηγορία, αφού φυσικά σε τέτοια εγκλήματα δεν υπάρχουν μάρτυρες. Επίσης στην παράγραφο 4 του ιδίου άρθρου,η ποινή να είναι σε περίπτωση θανάτου, μόνο η ισόβια κάθειρξη και σε καμία περίπτωση, μάλιστα εναλλακτικά, η ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης.
Το άρθρο 336 είναι τελείως αναχρονιστικό και σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης η οποία επικυρώθηκε το Μάρτιο του 2018. Σίγουρα θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να συμπεριλαμβάνει πιο ευρύ ορισμό που να λαμβάνει υπόψη την συναίνεση.
Ο ορισμός του βιασμού είναι ήδη τόσο στενά περιορισμένος ώστε δεν αναγνωρίζει τις κάθε είδους απειλές που δέχεται το θύμα όταν λαμβάνει χώρα ο βιασμός, ούτε και τις ποικίλες αντιδράσεις που πιθανόν να έχει, όπως το να παγώσει ως εκ τούτου να μην τ@ χτυπήσουν ώστε να έχει εμφανή σημάδια κακοποίησης στο σώμα τ@.
Η συζήτηση που λαμβάνει χώρα διεθνώς για αυτά τα θέματα προωθεί την έννοια της συναίνεσης και 8 χώρες (μεταξύ τους Ισλανδία, Ιρλανδία, Αγγλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο) έχουν ήδη αποφασίσει ότι δεν αρκεί να πεις όχι, θα πρέπει να αποδειχτεί ότι είπες ναι στο σεξ.
Και εσείς προτείνεται να πισωγυρίσουμε και ο βιασμός να θεωρείται βιασμός μόνο όταν αποδείξει το θύμα ότι απειλείθηκε αποκλειστικά με φόνο ή ξυλοδαρμό.
Αδυνατώ να καταλάβω το σκεπτικό σας.
Ως πολίτης αισθάνομαι βαθιλα θλίψη διαβάζοντας αυτή τη διατύπωση. Δεν μπορεί να μην βλέπετε πόσο επικίνδυνο και αναχρονιστικό είναι να ορίζεται ο βιασμός μόνο όταν υπάρχει «σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου»! Βιασμός υφίσταται όταν δεν υπάρχει συναίνεση, έτσι απλά. Όταν το θύμα είναι υπό την επίρρεια ουσιών και αδυνατεί να συνεναίσει, όταν έχει υποστεί προηγούμενες απειλές, ή/και συνεχιζόμενη ψυχολογική βία, και γενικά όταν φοβάται συνέπειες της άρνησής της/του. Αλλάξτε το νόμο αυτό τώρα, ώστε να καλύπτει κάθε περιστατικό βιασμού, επιτέλους προστατέψτε μας.
σχετικα με τα αρθρα 348 348Α 348Β 348Γ δεν θα επρεπε να διώκονται ποινικα πολιτες εφόσον ο ανηλικος πολιτης συμφωνει για δικους του λογους και δεν εχει ασκηθεί κανενος είδους βια σε αυτόν,σωματικη η ψυχολογικη.επισης σε κάθε περιπτωση σεξουαλικης επαφης με ανηλικο με χρηματα η για την ευχαριστηση του θα επρεπε να διώκεται ποινικα οποιος πολιτης δεν χρησιμοποιει προφυλακτικο η επιτρεπει στον ανηλικο πολιτη να κανει ερωτα χωρις ανδρικο η γυναικειο προφυλακτικο μαζι του.ευχαριστω πολύ.
H συναίνεση είναι το όριο για τον βιασμό. Όχι η άσκηση βίας.
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence):
«Article 36 – Sexual violence, including rape
1 Parties shall take the necessary legislative or other measures to ensure that the following intentional conducts are criminalised:
– engaging in non-consensual vaginal, anal or oral penetration of a sexual nature of the body of another person with any bodily part or object;
– engaging in other non-consensual acts of a sexual nature with a person;
– causing another person to engage in non-consensual acts of a sexual nature with a third person.
2 Consent must be given voluntarily as the result of the person’s free will assessed in the context of the surrounding circumstances.
3 Parties shall take the necessary legislative or other measures to ensure that the provisions of paragraph 1 also apply to acts committed against former or current spouses or partners as recognised by internal law.»
Είναι επιτακτική ανάγκη να προστεθεί στο άρθρο 336 η έννοια της συναίνεσης . Επίσης, ο βιασμός και οι άλλες μορφές σεξουαλικης βίας πρεπει να παραλαμβάνονται στις αξιόποινες μορφές βασανιστηρίων. Χρειάζεται η γυναίκα και το κορίτσι να προστατευτούν από όλες τις μορφές βίας.
Θα έπρεπε να εξετάζει ψυχολογική βία και εκφοβισμό και θέματα συναίνεσης.Οποιαδήποτε πράξη χωρίς συναίνεση είναι βιασμός. Με αυτό τον τρόπο δεν προστατεύει θύματα τα οποία γνώριζαν τον δράστη, θύματα που κοκάλωσαν από τον φόβο τους(υπάρχουν ιατρικές έρευνες ότι μπορεί ν συμβεί),θύματα που δεν αντέδρασαν από φόβο για τη ζωή τους,ακόμη και θύματα που ναρκώθηκαν. Δεν λαμβάνει υπόψιν περιθωριοποιημένες ομάδες (πχ ναρκομανείς,ιερόδουλες) οι οποίες έχουν ένα μεγάλο σκοτεινό αριθμό κρουσμάτων. Γενικά άλλος ένας πρόχειρος νόμος,χωρίς να λάβει υπ όψει αντίστοιχη διεθνή νομολογία και χωρίς να συνεργαστεί με οργανώσεις που διαχειρίζονται τέτοια θέματα.
Σχετικά με την προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 336 (Βιασμός) ναι μεν υπάρχει η απαιτούμενη αναλογία μεταξύ της προτεινόμενης ειδικής υπόστασης του εγκλήματος και ποινικής κύρωσης, όμως πρέπει να αναρωτηθούμε πώς θα αντιμετωπισθούν ποινικά στο πλαίσιο των εγκλημάτων κατά γενετήσιας ελευθερίας περιπτώσεις πράξεων συνουσίας κατά προσώπου χωρίς τη συναίνεσή του υπό ψυχολογική βία (λ.χ. με απειλή δημοσίευσης βίντεο ερωτικού περιεχομένου ή οποιουδήποτε άλλου μέσου εκβίασης).
Μια τέτοια αλλαγή στον ορισμό της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος του βιασμού απειλεί ευθέως το πλαίσιο προστασίας του εννόμου αγαθού της σεξουαλικής ελευθερίας κάθε ανθρώπου, καθώς πλέον συμπεριφορές εξαναγκασμένης συνουσίας υπό την παραπάνω απειλή δεν θα συνιστούν βιασμό (!), παραβλέποντας την <> του άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος που διατάσσει συν τοις άλλοις το νομοθέτη να προστατεύει με τα καταλληλότερα μέτρα και μέσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια έναντι εγκληματικών ενεργειών.
Απαράδεκτη η νέα διάταξη του άρθρου 336 παρ. 1. Ενώ υπάρχουν ήδη προβλήματα σχετικά με την εξιχνίαση και απόδοση δικαιοσύνης σε σεξουαλικά εγκλήματα και ενώ υπάρχει η διεθνής τάση ενός πιο ευρύ ορισμού (χωρίς να είμαι – ακόμη- σίγουρος ότι θα πρέπει η απουσία συναίνεσης να τεθεί ως μόνη προϋπόθεση) ο ορισμός να γίνεται στενότερος και να απαιτείται άμεσος και σπουδαίος κίνδυνος ζωής. Την ίδια στιγμή, που ήδη με τον προηγούμενο ορισμό του εγκλήματος του βιασμού, παρουσιάζονταν προβλήματα κατά την εφαρμογή που λειτουργούσαν υπέρ του δράστη του βιασμού. Αν όχι απαράδεκτη, η νέα διάταξη είναι σίγουρα άστοχη και άσκοπη!
Στο 336 αντί για σωματική βία θα πρέπει να λέει οποιαδήποτε μορφή βίας
Η έννοια της γενετήσιας πράξης στο άρθρο 336παρ2 πρέπει να αποσαφηνιστεί περισσότερο, ενόψει της Ποινικης ΟλΑΠ 3/2018, η οποία, κατα τη γνώμη μου αδικαιολόγητα, διεύρυνε την έννοια της ασελγούς πράξης.
Η ψυχολογική βία ,μήπως πρέπει να εξετασθεί;
Όσον αφορά την τροποποίηση του 336 Π.Κ. όχι μόνο είναι αναχρονιστική (διότι πλέον η διεθνώς αναγνωρισμένη έννοια είναι απουσία συναίνεσης) αλλά πλέον οριοθετεί τις προϋποθέσεις ώστε πλέον απαιτείται άμεσος κίνδυνος ζωής ή σωματικής ακεραιότητας, έννοιες οι οποίες έρχονται σε άμεση αντίφαση όχι μόνο με τη λογική, την πραγματικότητα, τα πιθανά σενάρια αλλά και τις διατάξεις περί ενδοοικογενειακής βίας όπου στο Αρθ. 2 του Ν.3500/ 2006 η βια ορίζεται ως οιαδήποτε μορφή βιας.
Σχόλιο του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι:
«Η Επιτροπή [του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων] εκφράζει την ανησυχία της για το γεγονός ότι ο υφιστάμενος Ποινικός Κώδικας του κράτους μέλους δεν περιλαμβάνει ρητά στις αξιόποινες μορφές βασανιστηρίων το βιασμό και τις άλλες μορφές σεξουαλικής βίας (άρθρα 2, 12 και 16 [της Σύμβασης]).
Το κράτος μέλος πρέπει να λάβει άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα προστασίας για την πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, ιδίως δε της ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας, περιλαμβανομένης και της διερεύνησης και τιμωρίας των αδικημάτων αυτών. Στα μέτρα αυτά πρέπει να περιλαμβάνεται η τροποποίηση του άρθρου 137Α του Ποινικού Κώδικα του κράτους μέλους έτσι ώστε να περιλαμβάνεται ρητά ο βιασμός και οι άλλες μορφές σεξουαλικής βίας στις μορφές βασανιστηρίων και όχι στις «σοβαρές προσβολές της γενετήσιας αξιοπρέπειας».»
Άρα τα περισσότερα από τα άρθρα εδώ δεν είναι σύμφωνα με τη σύσταση του ΟΗΕ με την οποία η Ελλάδα ισχυρίστηκε σε πρόσφατη έκθεσή της πως θα συμμορφωθεί μέσα από το νέο Ποινικό Κώδικα αφού το ζήτησε από τους συντάκτες του.
Κατά συνέπεια πρέπει να υπάρξει ριζική αναμόρφωση ώστε να συμμορφωθεί η Ελλάδα με τη σύσταση της Επιτροπής του ΟΗΕ η οποία μάλιστα θα εξετάσει πάλι τη συμμόρφωση αυτή τον Ιούλιο – Αύγουστο 2019.»
Στο αρθρο 337 παρ.3 εδ.1 υπαρχει αυταρχικοποίηση με αύξηση της ποινής, ενώ είναι σαφές ότι στο διαδίκτυο μπορεί να προκύψουν λάθη κλπ. Συνεπώς ειναι προτιμώτερο να διατηρηθεί η ισχύς των προηγουμενων ρυθμισεων για ελάχιστη ποινή ενός έτους (εφοσον δεν υπήρξε συναντηση με ανήλικο).