ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:10 | Αργυρίου Μυρσίνη

    Το άρθρο αυτό δεν προστατεύει το παιδί από ένα αφιλόξενο, έως επικίνδυνο περιβάλλον, στο οποίο θα πρέπει να περνά το 1/3 του χρόνου του. Πώς να αποδείξει μια μάνα ότι το παιδι του στο σπιτι του πατέρα του κρυώνει και πεινάει? Του φωνάζουν και έρχεται σε επαφή με έναν αλκοολικό θείο κι έναν τοξικομανη? Πώς να αποδείξει ότι στο χρόνο επικοινωνίας του μπαμπά με το παιδί, το παιδί επισκέπτεται μπαρ μαζί με το μπαμπά του? Και ποιος θα την Πιστευσει έπειτα από αυτό το άρθρο? Προέχει η ασφάλεια των παιδιών. Η ψυχική και σωματική τους υγεία! Μην αφήσετε τα παιδιά μας στα χέρια ανθρώπων κακοποιητων!!! Πάνω από όλα τα παιδιά!!! Τι θα συμβεί επίσης με το σχολείο, τις δραστηριότητες? Τα παιδιά, σύμφωνα και με τους ψυχολόγους, χρειάζονται σταθερότητα, ένα σταθερό περιβάλλον δηλαδή.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:08 | Ευη

    Προτείνω τον οποιονδήποτε χρόνο επικοινωνίας που προτείνει ο γονιός που δεν εχει την επικοινωνία να ορισθεί ως υποχρεωτικός και όχι απλά δικαίωμά του.Δεν είναι δυνατόν να ζητάει το 1/3 του συνολικού χρόνου ως ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας και να ερχεται όποτε θέλει και όποτε τον βολεύει αυτόν και όχι πάντως το συμφέρον του παιδιου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:18 | Μπουρελακου Αλεξανδρα

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:15 | Κακαβακη Αιμιλια

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:14 | Βαλια

    Τελικά εδω μεσα γράφουν μονο για νομους! Εγω σαν μανα θελω ν μιλησω, σαν μια απλη μανα για τις εμπειριες που εχει ζησει απο εναν μπαμπα, του παιδιπυ της το μπαμπα σε συνεργασια με το δικηγορο του φυσικα που εννοείται αυτα τα ειχαν μιλησει πριν μπουν στην αίθουσα! Θελετε συνεπιμελεια και υποτίθεται οτι αγαπατε τα παιδια σας κι θελετε το καλο τους! Σε ενα δικο μου λοιπον δικαστηριο ερωτηθηκα με θρασος απο τον δικηγορο του αντιδικου αν βγαζω συχνα το παιδι μου βολτα! Οπως καταλαβαίνετε το δικαστηριο ειχε ως θεμα τη διατροφη! Και οταν του απαντησα οτι τι σχεση έχει αυτη η ερωτηση, η απαντηση του ηταν πτι εαν δεν το βγαζω συχνα, δεν υπαρχει λογος να εχει 2 ζευγαρια παπουτσια! Πιο απαξιωτικο σχολιο δεν εχω ακουσει για ενα παιδακι που απο πισω κρυβεται ο μπαμπας του! Επισης εχω να πω στο κυριο Τσιαρα να βγαλει και ενα νομο που τις διατροφες πού δεν μας βαζουν αυτοί οι καλοι μπαμπαδες που αγαπνε τοοοοοοοσοοοοοοο πολυ τα παιδια τους και θελουν το καλυτερο για αυτα, ενα νομο που να μην υπαρχει καμια διαφυγη και να ειναι υποχρεωτικο να βάζουν τη διατροφη γιατι πολυ απλα θα έχουν επιτοπου κυρώσεις! Αυτο ομως ο κυριος Τσιαρας και ολοι αυτοο εκει δεν ειδα να το κανουν! Αντιθέτως καθομαστε και τρέχουμε κθε μηνα στις αστυνομιες με μηνυσεις οι οποιες δικαζονται πολυ μεταγενεστερα!! Νομιζω οτι δεν ξερετε τι πολεμο ανοιξατε πλεον! Ειμαστε πολυ ΑΝΤΡΕΣ εμεις οι γυναικουλες που λετε! Δεν καταλαβατε οτι μαλλον θα γινουμε Βροντακηδες καο Βουρντουνακηδες! Και πλεον θα σκοτωνονται οικογένειες μεταξυ τους, γιατι δεν ειναι υποχρεωμενοι οι γονεις μας και τα αδερφια μας να πλητωνουν τους δηθεν άπορους μπαμπαδες!!!!! Ντροπή και αισχος και καλο θα ηταν να πηγαινετε μερικους μπαμπαδες μια βολτα απο κανενα ψυχιατρο και να ανοίγετε και τα ποινικα τους μητρωα γιατι δεν ειναι ολοι αγγελουδια!!!!! Αλλα δεν σας φοβομαστε, ηρθε η ωρα της αντεπιθεσης!

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:08 | Ευανθία Αθανασίου

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:08 | ΙΩΑΝΝΗΣ

    Το τεκμήριο της επικοινωνίας του 1/3 είναι εντελώς αυθαίρετο, δεν στηρίζεται σε κανένα επιστημονικό και λογικό κριτήριο, αλλά αποτελεί μια μορφή συνεπιμέλειας «από την πίσω πόρτα». Είναι μεν μαχητό, αλλά στην πράξη θα είναι σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί. Ακόμα, όμως και σε περίπτωση που δεν έχουμε εισέτι αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για κακοποίηση του παιδιού, θα αναγκάσουμε το ίδιο το παιδί, ακόμα και όταν το ίδιο δεν το θέλει, να επικοινωνεί υποχρεωτικά με φυσική παρουσία με τον κακοποιητή γονέα ή να διαμένει μόνο του μαζί του; Αυτό με πιο τρόπο θα γίνει και είναι για το καλό και την προστασία του παιδιού; Γενικότερα η όλη φιλοσοφία του νομοσχεδίου δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στην κρίση του δικαστή, περιορίζει τη δικαιοδοτική του κρίση και τον μετατρέπει από λειτουργό της δικαιοσύνης σε διεκπεραιωτή των οικογενειακών υποθέσεων και αυτό ασφαλώς δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:13 | Χρήστος Αθανάσακος

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:58 | ΜΙΧΕΛΑΡΑΚΗ Αννα

    Εγώ σας γράφω μέσα από μια δομη κακοποιημένων γυναικών… Ένα χρόνο χωρισμένη… Και κυνηγημένη…. Με κάθε τρόπο που μπορεί να φανταστεί ένα μυαλό.. Οχι ενός φυσιολογικου ανθρώπου.. Μην τυχη σε κανένα ευχομαι.. Παλεύοντας να προστατεψω ένα παιδι και τον εαυτό μου.. Με ένα συστημα που δεν βοηθάει γυναίκες σαν εμάς.. Ουτε τα παιδια μας.. Και τώρα απλά θέλετε να το κάνετε χειρότερο. Ποιος θα μας σώσει εμάς.. Ξέρετε τι σημαίνει αμετάκλητα… Ξέρετε ποσα δικαστήρια έχουν ήδη ακυρωθεί και ποσο χρονοβόρο και ποσα λεφτα χρειάζονται.. Μάλλον πως οχι. Να παλευεις.. Να αποδείξεις ότι δεν είσαι τρελή ναρκομανής πορνη και ότι άλλο σε κατηγορεί ο πρωην συζυγος.. Να παλευεις να αποδείξεις όσα σου κανει.. Να παλευεις να αποδείξεις ότι δεν είσαι αποξενωτρια αυτή η καραμέλα πολλων κακό ποιητικων αντρών. . Να παλευεις να ζήσεις σε ηρεμία και εσυ και το παιδι.. Να φευγεις να γλιτώσεις και να συνεχίζει ο Γολγοθάς.. Και επειδή έχει λεφτά ο πρωην .. Στην επιβίωση του παιδιου να λέει δεν έχω αλλά για να σε κυνηγά και να σε καταστρέφει με κάθε τρόπο έχει… Μια ζωή στην ανασφάλεια ποτε θα κάνει πραξη όσα λέει.. Μέσα στο φόβο.. Μέσα στο άγχος.. Και να έχεις να φροντίσεις κ;ι ένα παιδι.. Αν περαστει αυτός ο νόμος θα είστε συνένοχοι όσον μας κακοποιούν και εμάς και τα παιδια μας.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:36 | Παναγιώτης Αδαλόπουλος

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:13 | Γιάννης Π

    Το πολύ σημαντικό άρθρο 1520 να αλλάξει σε>.

    Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση.
    Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του.
    Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
    Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.

  • Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:44 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΣ.

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:08 | Αναστάσιος Αγγελου

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:47 | Παναγιώτης Αγγελιδης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:43 | ΜΑΡΙΑ ΚΑΝΑΤΑ

    – Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    Ο γονέας με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δε διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:57 | Ελευθερία M

    **Η Γαλλία αφαιρεί την επικοινωνία από την πρώτη στιγμή της ποινικής δίωξης, ο Μητσοτάκης κι ο Τσιάρας ζητάνε «αμετάκλητη» απόφαση**

    Η Γαλλία νομοθετεί αναστολή του δικαιώματος γονικής μέριμνας και επικοινωνίας του κακοποιητή με το παιδί, από την πρώτη στιγμή της Ποινικής Δίωξης. Την ίδια στιγμή, ο Τσιάρας και ο Μητσοτάκης καταθέτουν ένα νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο, μέχρι την «αμετάκλητη» απόφαση, δηλαδή μέχρι την χρονοβόρα και πολυδάπανη απόφαση του Άρειου Πάγου, ο κακοποιητής θα μπορεί να παίρνει το παιδί μέχρι και 1/3 του συνολικού χρόνου.

    📢Στις 30 Ιουλίου 2020 η Γαλλική Βουλή ψήφισε το Ν. 2020-936 με σκοπό την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. (link1)

    📢Σε αυτό το νόμο προβλέπονται -ανάμεσα σε άλλες σημαντικότατες διατάξεις- οι παρακάτω, που σχετίζονται με την επικοινωνία γονέα – παιδιού.

    🎯Εκ του νόμου αναστέλλεται προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας σε περίπτωση ποινικού αδικήματος από γονέα στον άλλο γονέα ή στο παιδί, από την άσκηση ποινικής δίωξης μέχρι και την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, χωρίς να χρειάζεται ειδική μνεία του ανακριτή ή του δικαστή για την αναστολή.

    🎯Πριν την άσκηση ποινικής δίωξης, μπορούν ο ανακριτής ή το δικαστικό συμβούλιο να αποφασίσουν, με αιτιολογημένη απόφαση, σχετικά με την αναστολή του δικαιώματος που έχει το υπό εξέταση άτομο ως προς την επικοινωνία και διαμονή με το ανήλικο παιδί του.

    🎯Δικαίωμα διαμονής στη συζυγική στέγη στον σύζυγο που δεν είναι ο δράστης της άσκησης βίας, ακόμη κι αν έχει φιλοξενηθεί προσωρινά σε άλλη κατοικία, όπως σε καταφύγιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανάληψη ευθύνης για τα έξοδα που σχετίζονται με αυτό το προσωρινό καταφύγιο μπορεί να επιβαρύνουν τον βίαιο σύζυγο. Τα ίδια ισχύουν για συντρόφους που συγκατοικούσαν με σύμφωνο συμβίωσης ή χωρίς σύμφωνο. Με αυτόν τον τρόπο, το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης, και παύει το ζήτημα της κατοικίας να είναι αποτρεπτικός λόγος ως προς την απόφαση καταγγελίας της βίας.

    ☢️Η αιτολόγηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης ήταν «Στη Γαλλία, κάθε χρόνο συμβαίνουν 120-150 γυναικοκτονίες. Στη Γαλλία περισσότερες από 220.000 γυναίκες είναι θύματα βίας και 170.000 παιδιά είναι παρόντα σε αυτή τη βία».

    ✊Την παραπάνω απόφαση της βουλής επηρέασε η έκθεση με θέμα τη βία κατά των γυναικών (link2) που είχε κατατεθεί στη Γαλλική βουλή λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2020, από επιτροπή γυναικείων οργανώσεων.

    📍Η έκθεση αυτή ανέδειξε, μετά από είκοσι χρόνια εφαρμογής της Coparentalité (υποχρεωτικής συνεπιμέλειας), ότι «οι μισές γυναικοκτονίες έγιναν μπροστά σε μικρά παιδιά και με αφορμή τη τακτική επίσκεψη και φιλοξενία του πατέρα». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της μελέτης του 2009 από το Παρατηρητήριο Βίας του περιφερειακού συμβουλίου του διαμερίσματος Seine-Saint-Denis που αφορούσε 24 γυναικοκτονίες που έγιναν τη περίοδο 2005 έως 2008.

    📍Τέλος, στα συμπεράσματα της έκθεσης ήταν ότι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι συχνά για τον πρώην σύντροφο το μέσο άσκησης εξουσίας και συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του. Το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων, συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, θέτει τις γυναίκες θύματα βίας σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους και κάποιες φορές τις εκθέτει σε αυτόν χωρίς καμία απολύτως ασφάλεια.

    Ο Μητσοτάκης κι ο Τσιάρας ζητάνε αμετάκλητη απόφαση για να μας πιστέψουν, για να προστατέψουν εμάς και τα παιδιά.

    (1) https://www.village-justice.com/articles/violences-conjugales-autorite-parentale-apres-loi-juillet-2020,36267.html
    (2) Σελ. 17-18 https://www.assemblee-nationale.fr/dyn/15/rapports/ega/l15b2590_rapport-information#

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:05 | Ιωάννης Σωτηρόπουλος, νευροεπιστήμονας

    Θεωρώ ότι πρέπει να απαλειφθούν οι εξαιρέσεις στο 1/3 περι διατάραξης της καθημερινότητας και να γίνει ως εξής, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανατροφή και από τους δύο γονείς:

    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους….

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:25 | Κατερίνα Π.

    Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και πρέπει να εξετάζεται από το αρμόδιο δικαστήριο. Πώς ακριβώς προκύπτει το τεκμήριο χρόνου και ότι όλοι οι γονείς είναι κατάλληλοι? Θα έπρεπε να έχετε ως προτεραιότητα τη δημιουργία οικογενειακών δικαστηρίων και όχι τη θέσπιση ενός νόμου που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα. Επίσης, πείτε μου, πόσο εύκολο είναι να αποδειχθεί στο δικαστήριο το μαλλιοτραβηγμα, η σφαλιάρα, η εξιβριση, η ψυχολογική και συναισθηματική βία? Και μάλιστα αμετάκλητα..

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:38 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΠΑΠΠΟΥΣ

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:18 | ΑΘΑΝΑΣΙΑ Τ.

    Ως παιδί χωρισμένων γονιών και ως ενήλικη πλέον μεγαλωμένη με αισθητή την απουσία του πατέρα μπορώ να πω με σιγουριά πως ο χαμένος αυτός χρόνος δημιουργεί χάσμα στη σχέση του παιδιού με τον γονιό,χάσμα που δύσκολα γεφυρώνεται.Η υγειής σχέση του παιδιού με τους γονείς του απαιτεί και τον ίσο χρόνο επαφής με αυτούς.
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:04 | , Αναστασία Ζλατανη

    Άρθρο 13

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.

    · Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    · Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    · Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:

    · «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:24 | ΚΟΚΟΛΗΣ Κωνσταντίνος

    «επικοινωνία» έχουν οι έγκλειστοι των φυλακών και όχι οι γονείς. Οι γονείς ανατρέφουν, φροντίζουν και επιμελούνται τα παιδιά τους. Δηλαδή θα έχει ο ένας γονέας τα παιδιά του 120 ημέρες το χρόνο και αυτό λέγεται επικοινωνία;. Αν παραμείνει αυτή η εξευτελιστική λέξη για να περιγράφει την σχέση του ενός γονέα με τα παιδιά του, τότε πολύ απλά νομιμοποιείτε την νομολογία.

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:28 | Ανδρέας

    Άρθρο 1520. Να μείνει ώς έχει το παρακάτω:
    Προσωπική επικοινωνία: Ο γονέας, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Στις περιπτώσεις των προηγούμενων παραγράφων, τα σχετικά με την επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το δικαστήριο.

    Είναι αδιανόητο να προκαθορίζεται δια νόμου η επικοινωνία χρονικά και ποσοστιαία. Δεν συμβαίνει πουθενά κάτι τέτοιο.
    Το συμφέρον κάθε παιδιού είναι διαφορετικό και θα πρέπει να προκύπτει η οποιαδήποτε απόφαση ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΤΑ απο εξειδικευμένο δικαστή και αφού έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες αξιολογήσεις σε γονείς και παιδί.

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:07 | ΕΜ

    Όλο το άρθρο ειναι λάθος καθώς προσπαθεί να εξειδικεύσει την αόριστα νομικά έννοια της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας.

    Επιπλέον η ακατανόητη απαίτηση της αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακής βίας, για αδικηματά που θίγουν τη γενετισια ελευθερία και αδικήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης θα εκθέτει τα παιδιά σε προφανή κίνδυνο καθόσον για μια αμετάκλητη καταδίκη απαιτούνται περί τα 8 χρόνια, Διάστημα στο οποίο τα παιδιά είναι πιθανόν να διατρέχουν τον κίνδυνο να κακοποιηθούν εκ νέου από τον γονέα δράστη.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:29 | Papadopoulou Anna

    Ποιος είναι ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ χρόνος ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ; Παντελώς αόριστη και προβληματική η διάταξη. Συμπεριλαμβάνεται και ο ύπνος, το σχολείο, οι δραστηριότητες; Το νεοεισαγόμενο (μαχητό) τεκμήριο του 1/3 είναι παντελώς ανεφάρμοστο πρακτικά και θα δημιουργήσει τεράστια ζητήματα υπολογισμού του.

    Από το τελευταίο εδάφιο περιορίζεται στενά η δυνατότητα επέμβασης του Δικαστηρίου αποκλειστικά στην περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας. Νομικοτεχνικά προβληματική η διατύπωση της διάταξης, καθόσον θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι σε περίπτωση ύπαρξης έγγραφης συμφωνίας (η οποία μεταγενέστερα αποδεικνύεται αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου) το Δικαστήριο δεν έχει την εξουσία να προβεί σε (μεταρ)ρύθμιση.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:01 | ΔΙΟΝΥΣΗΣ

    Η επικοινωνία είναι υποχρέωση και των δήο γονέων.
    Ως εκ τουτου το τέκνο θα πρέπει να το παραδίδουνκαι να το παραλαμβάνουν και οι δύο γονείς και ΟΧΙ ΜΟΝΟ Ο ΕΝΑΣ ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.
    Ειδικά σε περιπτώσεις που το παιδί εχει απομακρυνθεί από την αρχική του κατοικία, η μεταφορά πρέπει να επιβαρύνει καιτους δύο γονείς. και Συγκεκριμένα κάθε φορά αυτόν που παραλαμβάνει. Το ίδιο να ισχύει και για την ίδια πόλη.
    Επίσης να οριστει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΆ αριθμός κινητου τηλεφωνου που θα ανταλλάσονται SMS ως επίσημη επικοινωνία για την ασφάλεια του τέκνου.

    Να οριστεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ καθημερινη επικοινωνία με ηλεκτρονικα μέσα ( skype . messenger κλπ)

    Επίσης –> ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ το : «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους …. »
    ΤΟ ΟΡΘΟ ΕΙΝΑΙ : οι Γονείς έχουν την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να ενθαρρύνουν και ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ ( ΚΑΝΤΕ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ )

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:37 | Θεόδουλη Αθανασοπούλου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:09 | Δεσποινα Αποστολίδου

    Με τον πρώην άντρα μου μένουμε 11χλμ μακριά. Πώς θα εξασφαλιστεί η επικοινωνία στο 1/3 του χρόνου; Τα παιδιά είναι τρισίμιση χρονών. Θα περνούν κάθε σκ στον πατέρα; Θα είμαι η μητέρα της υποχρέωσης και ο πατέρας της διασκέδασης; Πώς εξασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να περνάει χαλαρό χρόνο και με τους δύο; Πώς θα έχω εγώ ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά όταν θα τους βλέπω μόνο μες την εβδομάδα και από τις 3 ώρες που θα τους βλέπω θα πρέπει εκτός από την καθημερινή φροντίδα να εξασφαλίζω και το τηλεφώνημα στον πατέρα; Σε ποιόν χρόνο θα μπορώ εγώ να επισκεφτώ έναν γιατρό; Σε ποιό σχολείο θα πρέπει να πάνε αφού μένουμε σε διαφορετικούς δήμους; Πώς θα πηγαίνουν στο σχολείο αν μένουν στον πατέρα τους εντός της εβδομάδος; Πώς θα διαβάζουν για το σχολείο αν είναι μια στον πατέρα τους και μια στη μητέρα τους και καθένας μας θα τους διαβάζει με διαφορετικό τρόπο, πως θα ανταπεξέλθουν στις νέες προκλήσεις του σχολείου; τι μαθησιακές δυσκολίες προδιαγράφονται για αυτούς; Πόσο στρεσογόνο είναι για το παιδί να έχει πολύ χρόνο να σκέφτεται «δεν θέλω να πάω σχολείο» στο δρόμο για το σχολείο το πρωί; Ο πατέρας τους δηλώνει ότι εργάζεται ως αργά τις καθημερινές. Πώς θα παίρνει τα παιδιά μες την εβδομάδα όταν σχολάει στις 7 και τα παιδιά κοιμούνται στις 8; Τι θα γίνει όταν τα παιδιά θα τα πάρει από την μητέρα τους επειδή ο νόμος επιτρέπει 1/3 επικοινωνία και δεν θα είναι στο σπίτι για την επικοινωνία τους επειδή εργάζεται ως τις 7; Θα κάθονται με την όποια νταντά αντί να είναι με τη μαμά, προκειμένου να βρίσκονται στο σπίτι του μπαμπά και επομένως υπό την επιμέλειά του; Η διαμεσολάβηση θα λαμβάνει υπόψη της αυτά τα δεδομένα; Τα παιδιά είναι 3,5χρονών σήμερα, έχουμε χωρίσει όταν τα παιδιά ήταν 10 μηνών. Μέχρι σήμερα με δικαστική απόφαση βλέπουν τον πατέρα 1 πσκ τον μήνα. Το οριστικό δικαστήριο έχει αναβληθεί λόγω πανδημίας. Πώς θα γίνει η μετάβαση; Θα υπάρξει περίοδος προσαρμογής; προβλέπεται κάποια διαδικασία; ψυχολογική υποστήριξη; Ο πατέρας που αρνήθηκε να συμβιβαστεί εξωδικαστικά επειδή καθυστερεί το οριστικό δικαστήριο και δεχόταν να βλέπει τα παιδιά του 1 πσκ το μήνα προκειμένου να συνεχίσει να πληρώνει μια ελάχιστη διατροφή για 2 παιδιά, θα δικαιούται να ζητήσει συνεπιμέλεια;

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:29 | Αντώνης Πυλ

    Υπάρχει κάποιος ενήλικας που να θέλει να μένει κάθε εβδομάδα σε άλλο σπίτι? Εκτός απο τα πολυγαμικά όντα.
    Όλες οι έρευνες και επίτιμοι νομικοί συμφωνούν οτι τα παιδιά θέλουν ασφάλεια και σταθερότητα. και αυτό φυσικά δεν συνάδει με συνεχή αλλαγή στέγης, περιβάλλοντος, δραστηριοτήτων, ανατροφής, διατροφής, συναναστροφών κλπ

    Ας αναλάβουν τελικά τις ευθύνες τους κάποιοι. Επειδή πήραν την σκούφια τους και έφυγαν, θέλουν και το παιδί να πηγαινοέρχεται σαν να μην έγινε τίποτε και όλα στο πιάτο?
    Γιατί να πληρώνουν τα παιδιά τις επιπόλαιες και ανώριμες αποφάσεις τους?
    Όταν εγκαταλείπουν τα παιδιά τους για κάτι άλλο, και το κάτι άλλο χαθεί, τότε θα θυμούνται πάλι τα παιδιά τους?

    Ας μην φτάσουμε στο άλλο άκρο ..

    Αξιολόγηση για όλους και όλα. Καμία περίπτωση δεν είναι ίδια

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:47 | Θοδωρης Αντυπας

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:20 | ΚΕΝΤΡΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ – ΔΙΟΤΙΜΑ

    Το εξόχως προβληματικό αυτό άρθρο επιχειρεί να εξειδικεύσει το ισχύον άρθρο, ωστόσο αποτυγχάνει, καθώς δεν μπορεί να εξειδικευθεί ο τρόπος άσκησης των λειτουργικών δικαιωμάτων του οικογενειακού διακαίου, ακριβώς λόγω της φύσης τους, δηλαδή της ρευστότητας και της πολυπλοκότητας των οικογενειακών σχέσεων και της αόριστης νομικής εννοίας του συμφέροντος του τέκνου, προς το οποίο κάθε διάταξη και απόφαση πρέπει να αποβλέπει.

    Δημιουργεί δε προβλήματα υπολογισμού του τεκμηρίου επικοινωνίας 1/3 (σε ποια βάση θα υπολογίζεται αυτό, ημερήσια, μηνιαία ή ετήσια, θα αφαιρούνται οι ώρες ύπνου του τέκνου, θα αφαιρούνται οι ώρες σχολείου ή δραστηριοτήτων κ.α.) τόσο κατά την έκδοση της αποφάσεως όσο (το κυριότερο) και κατά την εφαρμογή αυτής, με αποτέλεσμα να βλάπτεται η ομαλή διαβίωση του έχοντος την επιμέλεια γονέα και του ίδιου του τέκνου, και να βρίσκονται σε ανασφάλεια ως προς το τι ισχύει και πώς εφαρμόζεται. Το κυριότερο είναι ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και η εφαρμογή ενός οριζόντιου κανόνα θα δημιουργήσει προβλήματα που θα αποβούν τελικώς σε βάρος του συμφέροντος του τέκνου. Περαιτέρω, ο γονέας που έχει την επιμέλεια του τέκνου μπορεί για σοβαρούς λόγους να μην υποχρεούται να ενθαρρύνει την καθημερινή ή οπωσδήποτε ευρύτατη επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα, ενώ μία τέτοια υποχρέωση αίρει το αυτοπροαίρετο της βούλησης του παιδιού και παραβιάζει το δικαίωμα στην προσωπικότητά του.

    Περαιτέρω, η συχνή μετάβαση του τέκνου από το σπίτι του ενός γονέα στο σπίτι του άλλου θα διαταράξει το αναγκαίο για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού αίσθημα ασφάλειας, ενώ παρεισφρέουν και άλλα πρακτικά προβλήματα, όπως οι δραστηριότητες του παιδιού ανάλογα με την ηλικία του, η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση των δύο οικιών, η ύπαρξη δύο παιδιών με διαφορετικά προγράμματα και διαφορετικό χρόνο υπολογισμού του «1/3», η αδυναμία συνεννόησης των γονέων σε περίπτωση συγκρουσιακού διαζυγίου ή διάστασης, η οποία όμως (συνεννόηση) θα επιβάλλεται να υπάρχει όταν η επικοινωνία με τον άλλο γονέα θα είναι τόσο συχνή, ιδίως όταν τα παιδιά είναι μικρής ηλικίας.

    Το σπουδαιότερο πρόβλημα της διάταξης είναι πως προβλέπει ότι ο αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η πρόβλεψη της αμετάκλητης καταδίκης σε περίπτωση τέλεσης των παραπάνω ποινικών αδικημάτων σε βάρος του παιδιού θα καταλείπει εις βάρος της σωματικής και ψυχικής υγείας του παιδιού ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (είναι γνωστό ότι μπορεί να μεσολαβήσουν ακόμα και 8 χρόνια μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης), εντός του οποίου το παιδί θα εκτίθεται σε πράξεις βίας από την πλευρά του άλλου γονέα χωρίς ο έχων την επιμέλεια γονέας, σύμφωνα με την διάταξη, να μπορεί να το προστατεύσει. Αυτό θα αποδειχθεί ως ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ενόψει της νεοπαγούς διάταξης του άρθρου 169Α του Ποινικού Κώδικα, κατά την οποία οι παραβιάσεις του διατακτικού δικαστικών αποφάσεων τιμωρούνται πλέον άνευ προθέσεως του δράστη.

    Δημιουργεί δε τεράστια απορία το γεγονός, ότι, για μεν την κατάφαση της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας και την αφαίρεση της επιμέλειας από τον γονέα που την ασκεί, στο επόμενο άρθρο 1532 ΑΚ, αρκούν περιστατικά μη βεβαιωμένα, δυσκόλως ερμηνευόμενα, πιθανολογούμενα, νεφελώδη και δυσαπόδεικτα, όπως η αορίστως προβλεπόμενη, «με υπαιτιότητα του έχοντος την επιμέλεια γονέα, διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς», ενώ στην περίπτωση τέλεσης σοβαρών αδικημάτων σε βάρος του τέκνου δεν αρκεί η άσκηση της ποινικής δίωξης ή η απόφαση σε πρώτο βαθμό αλλά απαιτείται η έκδοση αμετάκλητης απόφασης! Τίθενται συνεπώς τα ακόλουθα εύλογα ερωτήματα: Α) πώς προστατεύεται το συμφέρον του τέκνου στις περιπτώσεις αυτές; Β) Γιατί η διασφάλιση της επικοινωνίας του μη έχοντος την επιμέλεια γονέα προτάσσεται έναντι του σπουδαιότερου εννόμου συμφέροντος του τέκνου; Γ) Γιατί κατ’ αποτέλεσμα προστατεύεται ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια λιγότερο και μπορεί αυτή να του αφαιρεθεί για τους παραπάνω μη βεβαιούμενους και ασαφείς λόγους έναντι του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας, ο οποίος μπορεί να χάσει το δικαίωμα αυτό μόνον αν καταδικασθεί αμετακλήτως για τέλεση ποινικών αδικημάτων σε βάρος του τέκνου ή σε βάρος του άλλου γονέα; Δ) Γιατί ο νομοθέτης επιλέγει να παραβιάσει ευθέως την διάταξη του άρθρου 31 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με την οποία «τα Μέρη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών, θα λαμβάνονται υπόψιν τα περιστατικά βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης. Τα Μέρη λαμβάνουν τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών.»;

    Στην παραπάνω διάταξη του νομοσχεδίου δημιουργείται μαχητό τεκμήριο καλής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας και μαχητό τεκμήριο κακής άσκησης του δικαιώματος της επιμέλειας του τέκνου. Σε κάθε περίπτωση, η ως άνω επιχειρούμενη εξειδίκευση του νόμου θα προκαλέσει μεγαλύτερες από τις υπάρχουσες αντιδικίες και δικαστικές διαμάχες στις περιπτώσεις όπου προϋπάρχει μία κακή σχέση των εν διαστάσει ή διαζευγμένων γονέων.
    Τέλος, η ακατανόητη απαίτηση της αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, ως σοβαρού λόγου αποκλεισμού ή περιορισμού της επικοινωνίας αντιβαίνει στο νόμο 3500/2006 όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4531/2018 (σε συμμόρφωση δηλαδή με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), που προβλέπει τη δυνατότητα επιβολής περιοριστικών μέτρων (μη προσέγγισης της κατοικίας, των σχολείων και των εκπαιδευτηρίων των τέκνων κλπ.) δηλαδή την απαγόρευση της επικοινωνίας, ήδη από το αρχικό στάδιο της υποβολής της μήνυσης από το θύμα.

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:40 | Νικόλας Δ.

    Όταν τα δύο σπίτια των γονέων είναι κοντά, ο χρόνος που θα περνάνε τα παιδιά εντός ή εκτός γάμου με φυσική παρουσία και διανυκτερεύσεις να είναι 50-50

    Όταν υπάρχει μεγάλη χιλιομετρική απόσταση ο κάθε γονέας θα περνάει τουλάχιστον και πάντως όχι λιγότερο από το 1/3 τού χρόνου του με το παιδί και ο δικαστής θα αποφασίζει για το 1/3 που περισσεύει, κατά την σχολική περίοδο.
    Στις διακοπές των Χριστουγέννων, Πάσχα από 1/2, όπως και κατά τις καλοκαιρινές διακοπές τις μισές μέρες στον έναν και τις μισές στον άλλον, από τις 90 που είναι στο σύνολο.Δηλαδή για καλοκαίρι 45 ημέρες στον μπαμπά και 45 στην μαμά, εφόσον το επιθυμούν και οι δύο γονείς. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά έχουν και παππούδες και γιαγιάδες και θείες, θείους, ξαδέρφια που θέλουν να τα χαρούν και να χτίσουν σχέση.

    Επίσης τα έξοδα και οι τρόποι μεταφοράς να επιβαρύνουν ΕΞΙΣΟΥ και τους δύο γονείς. Μία φορά θα το μεταφέρει ο μπαμπάς με τα έξοδα δικά του από σπίτι σε σπίτι όταν μεσολαβούν χιλιόμετρα, την επόμενη η μαμά με τα έξοδα δικά της. Ας τελειώσει αυτή η αδικία για όλα να πληρώνει ο μπαμπάς, ενώ η μαμά παραδίδει και παραλαμβάνει το παιδί απλά φορώντας τις πυτζάμες και τις παντόφλες της.
    Στο κάτω κάτω αυτή εγκατέλειψε την πατρική στέγη του παιδιού.
    Όλα από μισά

  • 29 Μαρτίου 2021, 17:22 | Άγγελος Αντονακας

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:00 | Δημητρης Τ.

    40 χρονια δινανε την επιμελεια στις μανες χωρις να ελεγξει κανενας και χωρις να μπορει ο πατερας να δει αν μεγαλωνει σωστα το παιδι του. Το αγηνανε στη γιαγια και κανανε ζωαρα με τα λεφτα της διατροφης. Φτανει αυτη η αηδια. Το παιδι εχει 2 γονεις και ο ενας ΠΡΕΠΕΙ να ελεγχει τον αλλον αν το μεγαλωνει σωστα χωρις εμποδια ομως.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:23 | Στρατος Δημου

    Το παιδι χρειαζεται και τους 2 γονεις του στη ζωη ΙΣΑΞΙΑ. ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟ ΜΕΓΑΛΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:26 | Γεωργια Σοφουλη

    Πρεπει να εχουμε σαν αρχικη βαση το 1/2 και μετα να πεφτει στο 1/3 για εναν απο τους 2 γονεις αναλογα με τις συνθηκες. Το παιδι χρειαζεται και τους 2 γονεις του. Δε πρεπει για κανενα λογο να πεφτει κατω του 1/3 κσι για τους 2 γονεις και να σταματησουν επιτελους οι μαμαδες ΤΕΡΑΤΑ τα ψεμματα για να βγαλουν τον πατερα απο τη ζωη του παιδιου. Ειμαι μανα και γνωριζω ποιο ειναι το καλο του παιδιου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:44 | Ξενοφώντας Ανδρέου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:07 | Γεωργία Αναστασοπούλου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:25 | Κωστας

    KE YΠOYPΓE ΔEN EINAI ΛOΓIKO KAI KAΘOΛOY ANΘPΩΠINO AYTO TO NOMOΣXEΔIO ΠOY ΘEΛETE NA ΨHΦIΣETE ΠOY ΔEN EXEI KANENA AIΣΘHMA ΔIKAIOY ΓIA TO KAΘE ΠAIΔI ΔIAΣΠAΣMENHΣ OIKOΓENEIAΣ KAI ΓIA KAMMIA EΛΛHNIΔA MANA.ΠΩΣ EINAI ΔYNATON NA ΣYΓKPINETE THN KAKH AΣKHΣH ΓONIKHΣ MEPIMNAΣ(ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΝΕΙ) ΓIA TΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠOY ΔEN ΘA ΠPOΩΘEI THN KAΘHMEPINH EΠAΦH TOY ΠAIΔIOY ME TON ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΣE KAΘHMEPINH BAΣH ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ KATA ΤΟ 1/3 KAI ΣTON ANTIΠOΔA NA EINAI ΔIKAIΩMA KAI YΠOXPEΩΣH TOY KAKOΠOIHTIKOY ΓΟΝΕΑ NA EXEI ΤΟ 1/3 THΣ EΠIKOINΩNIAΣ MEXPI AMETAKΛHTOY AΠOΦAΣEΩΣ ΠOINIKOY ΔIKAΣTHPIOY.ANTI NA YΠAPXEI AYΣTHPO ΠEPIOPIΣTIKO ΠΛAIΣIO ΣTIΣ EΠIKOINΩNIEΣ TOY KAKOΠOIHTH ΓONEA KAI NA BΛEΠEI TO ΠAIΔI TOY ME ΠΑΡΟΥΣΊΑ TOY AΛΛOY ΓONEA Ή AKOMH KAΛYTEPA ΠAPOYΣIA KOINΩNIKOY ΛEITOYPΓOY.ΣTA EΓKΛHMATA ENΔOIKOΓENEIAKHΣ BIAΣ NA ΛAMΒANONTAI YΠOΨH OΛEΣ OI MOPΦEΣ BIAΣ,ΛEKTIKHΣ ,ΨYXIKHΣ ΠOY ΔHMIOYPΓEI MEΛANIEΣ ΣTHN ΨYXH ENOΣ ΠAIΔIOY ΠOY ΔEN EINAI AMEΣA OPATEΣ

  • 29 Μαρτίου 2021, 16:48 | Αλεξανδρα

    KE YΠOYPΓE ΔEN EINAI ΛOΓIKO KAI KAΘOΛOY ANΘPΩΠINO AYTO TO NOMOΣXEΔIO ΠOY ΘEΛETE NA ΨHΦIΣETE ΠOY ΔEN EXEI KANENA AIΣΘHMA ΔIKAIOY ΓIA TO KAΘE ΠAIΔI ΔIAΣΠAΣMENHΣ OIKOΓENEIAΣ KAI ΓIA KAMMIA EΛΛHNIΔA MANA.ΠΩΣ EINAI ΔYNATON NA ΣYΓKPINETE THN KAKH AΣKHΣH ΓONIKHΣ MEPIMNAΣ(ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΝΕΙ) ΓIA TΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠOY ΔEN ΘA ΠPOΩΘEI THN KAΘHMEPINH EΠAΦH TOY ΠAIΔIOY ME TON ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΣE KAΘHMEPINH BAΣH ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ KATA ΤΟ 1/3 KAI ΣTON ANTIΠOΔA NA EINAI ΔIKAIΩMA KAI YΠOXPEΩΣH TOY KAKOΠOIHTIKOY ΓΟΝΕΑ NA EXEI ΤΟ 1/3 THΣ EΠIKOINΩNIAΣ MEXPI AMETAKΛHTOY AΠOΦAΣEΩΣ ΠOINIKOY ΔIKAΣTHPIOY.ANTI NA YΠAPXEI AYΣTHPO ΠEPIOPIΣTIKO ΠΛAIΣIO ΣTIΣ EΠIKOINΩNIEΣ TOY KAKOΠOIHTH ΓONEA KAI NA BΛEΠEI TO ΠAIΔI TOY ME ΠΑΡΟΥΣΊΑ TOY AΛΛOY ΓONEA Ή AKOMH KAΛYTEPA ΠAPOYΣIA KOINΩNIKOY ΛEITOYPΓOY.ΣTA EΓKΛHMATA ENΔOIKOΓENEIAKHΣ BIAΣ NA ΛAMΒANONTAI YΠOΨH OΛEΣ OI MOPΦEΣ BIAΣ,ΛEKTIKHΣ ,ΨYXIKHΣ ΠOY ΔHMIOYPΓEI MEΛANIEΣ ΣTHN ΨYXH ENOΣ ΠAIΔIOY ΠOY ΔEN EINAI AMEΣA OPATEΣ

  • 29 Μαρτίου 2021, 15:57 | Κωστας Οικονομοπουλος

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς.

    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 15:29 | Σοφια Αναστασοπουλου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 15:00 | Χριστίνα

    Το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει το παιδί ως αντικείμενο κοινής χρήσης και τον γονέα που έχει την επιμέλεια διεκπεραιωτη της χρήσης του αντικειμένου και μάλιστα υπό την απειλή ποινής. Τι σημαίνει επικοινωνία με τους τρίτους αόριστα? Και αναρωτιέται κανείς άραγε συμπεριλαμβάνεται στο υποχρεωτικό 1/3? Επίσης το παιδί ερωτάται ή απλά υποχρεώνεται? Φαντάζομαι ο συντάκτης έχει λάβει υπόψη του όσα έχουν ειπωθεί από τον ΟΗΕ για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Όπως ελπίζω ότι έχει λάβει υπόψη τις οδηγίες της ΕΕ για την προστασία των γυναικών και των παιδιών. Το νομοσχέδιο αποπνέει εμφανώς ένα μίσος για τα παιδιά και τις μητέρες πρόσωπα τα οποία δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του και μας οδηγεί στον προβληματισμό για ποιους λόγους γράφτηκε??? Θα πρέπει να διευκρινιστούν πολλά με κυρίαρχο τα δικαιώματα και την προστασία των ευάλωτων προσώπων, γυναικών και παιδιών. Υποκαθιστά τον πατέρα σε ρόλο παιδιού και το παιδί σε ρόλο ενήλικα που θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες του το ίδιο το παιδί. Μόνο μια λέξη ταιριάζει τερατουργημα… Λυπηρό!

  • 29 Μαρτίου 2021, 15:14 | αθανασιος κροκιδης

    29 Μαρτίου 2021, 14:22 | Βασίλης ΠλιτσικαςΜόνιμος ΣύνδεσμοςΆρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 15:02 | Σ.Α.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της…

    Εδώ γελάω! Κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει τον γονιό με τον οποίο δεν διανέμει το παιδί να έχει επικοινωνία. Με αυτό το νομοσχέδιο δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο η θέση της γυναίκας αντί να την προστατεύετε. Βούτυρο στο ψωμί των μπαμπάδων που αποφεύγουν οποιαδήποτε υποχρέωση, είτε επικοινωνίας είτε στην καταβολή διατροφής.

    Χώρισα για να γλιτώσω από απιστίες και οικονομική εκμετάλλευση του συζύγου και πάνω από όλα να δώσω το σωστό παράδειγμα στο παιδί μου ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να σε χρησιμοποιεί.
    Ακόμη και τώρα δεν καταβάλλει διατροφή και εκμεταλλεύεται τον καιρό της πανδημίας για να με λυγίσει. Για τις συνέπειες στο παιδί του ούτε λόγος.
    Το μόνο που θα καταφέρετε με αυτό το νομοσχέδιο είναι να ζητήσει περισσότερο χρόνο για να το παρκάρει το παιδί μας στους γονείς του. Τι επιπτώσεις θα έχει στο παιδί μου αργότερα??

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:28 | Τζαντζαρούδη Αναστασία

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:43 | Ευστράτιος Αγγελακακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:53 | Γιάννης Αγαπηδάκης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:05 | Μαυριδου Αναστασία

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.