Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006

Άρθρο 85

Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 1

Ορισμοί

 Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:

  1. ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
  2. α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.

β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.

γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.

  1. θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».

Άρθρο 86

Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 4

Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων

 Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.

Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».

Άρθρο 87

Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 5

Χρηματική ικανοποίηση

 Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».

Άρθρο 88

Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:

 

«Άρθρο 6

Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
  2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
  3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
  4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
  5. [Καταργείται]».

Άρθρο 89

Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006

Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:

«Άρθρο 7

Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
  2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 90

Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 9

Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
  2. Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
  3. [Καταργείται]».

Άρθρο 91

Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 11

Προϋποθέσεις

  1. Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
  2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:

α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.

Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.

γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.

δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.

  1. Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
  2. Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
  3. Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

Άρθρο 92

Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 12

Διαδικασία

  1. Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

 Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.

  1. Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:

α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,

β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και

γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

  1. Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
  2. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
  3. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
  4. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5. 
  5. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».

Άρθρο 93

Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006

Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής: 

«Άρθρο 14

Αστικές συνέπειες

  1. Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης. 
  2. Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
  3. Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.». 

Άρθρο 94

Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006

Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 16

Παραγραφή

Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».

Άρθρο 95

Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 18

Περιοριστικοί όροι

  1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
  2. Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
  3. Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».

Άρθρο 96

Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006

Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 20

Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας

  1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
  2. Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».

Άρθρο 97

Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 21

Κοινωνική συμπαράσταση

  1. Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
  2. Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».

Άρθρο 98

Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής: 

«Άρθρο 23

Υποχρεώσεις των επαγγελματιών

  1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας. 
  2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.

2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.

  1. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».

Άρθρο 99

Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006

Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:

«Άρθρο 23A

Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης

  1. Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:

α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και 

β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.  

  1. Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:

α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,

β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας. 

γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου, 

δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.

  1. Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του. 

Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.

  1. Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος. 
  2. Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του. 
  3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.». 
Σχόλια 1 … 8 9 10 11 12 … 26
  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:42 | Σταύρος Μπασακιώτης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:11 | Ελένη Μπαρουλάκη

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:44 | Βασιλειος Μπαρλακοπουλος

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:16 | Πηνελόπη Μπαραμπουτη

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:48 | Λάμπρος Μπαλτας

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:19 | Γεωργιος Μπακυρτσης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:42 | Αικατερίνη Μπακιρτζή

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:59 | Γιάννης Μόρφης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:25 | Γεωργιος Μοδεστος

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:52 | Ελένη Μισαιλιδου

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:15 | Μιχαήλ Μικελάκης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:35 | Ηλίας Μητσιουδης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:00 | Νικόλαος Μήκος

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:31 | Παναγιώτα Μερμήγκη

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:56 | Αθήνα Μελτίνου

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:15 | Μαρια Μειτη

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 08:06 | Χ Κ

    Άμεση ποινικοποίηση της γονικής αποξενωσης

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 02:05 | Δ.Κ.

    Κεφάλαιο Δ Αρθρο 98

    ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ των επαγγελματιών «ψυχικής υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικών ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων οι οποίες μέχρι τώρα εχουν δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα σε πατέρες και σε παιδιά. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθεί με την εγκριση και των δύο γονέων ή εχει δοθεί εντολή απο Δικαστική Αρχή.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 02:08 | Δημήτρης Κ.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    ————————————–
    Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
    Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 02:30 | Σταματίνα

    Με την αυξημένη αναγνώριση του συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης, θα πρέπει να βρεθουν πόροι και ομάδες υποστήριξης για αποξενωμένους γονείς και θύματα παιδιά, συμπεριλαμβανομένης της Parental Alienation Support και του National Association of Parental Alienation Specialists. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο αυτό και είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί όταν εμφανίζεται, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΕΓΚΑΙΡΑ. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις συμφιλίωσης, ακόμη και όταν ο αποξενωτής γονέας καταστρέφει κάθε επαφή μεταξύ του στοχευόμενου γονέα και του θυματοποιημένου παιδιού. Αυτές οι συμφιλιώσεις μπορεί να μην προκύψουν έως ότου το παιδί γίνει ενήλικας, ωστόσο, συχνά αποτελούν πηγή αναγκαίας θεραπείας.
    ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ. ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΠΡΙΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟΥΣ

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:11 | Σπύρος

    ΑΜΕΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ
    ΝΕΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΚΑΤΑΤΑΣΟΥΝ ΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΒΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΕΙΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
    Δύο πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν από τον καθηγητή Ben Hine του Πανεπιστημίου του Δυτικού Λονδίνου και τη Dr Liz Bates από το Πανεπιστήμιο της Cumbria παρέχουν μια πολύ σημαντικη έρευνα για την περίπλοκη σχέση μεταξύ της βίας από τις οικείες συντρόφους (intimate partner violence, IPV) και της γονικής αποξένωσης (parental alienation, PA) για τους πατέρες, κάτι που δεν έχει διερευνηθεί εκτενώς στην υπάρχουσα βιβλιογραφία. Η ολοκληρωμένη έρευνά τους έφερε στο προσκήνιο σημαντικές γνώσεις από δύο οπτικές γωνίες – τον άμεσο αντίκτυπο του PA και του IPV στους πατέρες και τη δυναμική χειραγώγησης που παρατηρείται σε τέτοιες σχέσεις.
    Αυτές οι μελέτες προσπάθησαν να ρίξουν φως σε αυτό το λιγότερο συζητημένο, αλλά βαθιά κρίσιμη σχέση μεταξύ IPV και PA. Η έρευνα υποκινήθηκε από τα αυξανόμενα επιχειρήματα που ευνοούν την κατηγοριοποίηση της PA ως μορφή IPV. Η έρευνά τους επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στις εμπειρίες των πατέρων, καθώς συχνά παραβλέπονται στην έρευνα IPV.
    Και στις δύο μελέτες, η ερευνητική ομάδα εξέτασε τις ποιοτικές απαντήσεις από μια διαδικτυακή έρευνα που ολοκληρώθηκε από 171 πατέρες που είχαν βιώσει αποξενωτικές συμπεριφορές στο πλαίσιο του IPV. Η πρώτη εργασία διερευνά τις εμπειρίες των πατέρων, συμπεριλαμβανομένης της PA και της γενικότερης κακοποίησης. Προσδιορίστηκαν τέσσερα θέματα – η άμεση χειραγώγηση της επαφής, η χειραγώγηση μέσω συστημάτων, η χειραγώγηση των παιδιών και το ευρύτερο πλαίσιο της βίας.
    Αυτές οι χειριστικές συμπεριφορές κυμαίνονταν από τον έλεγχο και τη μετεγκατάσταση παιδιών, την υποβολή ψευδών ισχυρισμών στο δικαστήριο έως την απευθείας εμπλοκή παιδιών σε βίαιες ενέργειες. Αυτή η έρευνα παρέχει πολύτιμες γνώσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το IPV και το PA εκδηλώνονται στη δυναμική της οικογένειας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της εξέτασης της PA ως μορφής IPV, ειδικά σε υποθέσεις οικογενειακών δικαστηρίων.

    Η δεύτερη εργασία σχετικά με τον αντίκτυπο τόνισε τρία σημαντικά θέματα – τον άμεσο αντίκτυπο στους πατέρες, τον αντιληπτό αντίκτυπο στα παιδιά τους και την επακόλουθη επίδραση στις σχέσεις πατέρα-παιδιού.
    Ο αντίκτυπος στους πατέρες ήταν πολύπλευρος και ουσιαστικός, περικλείοντας την υγεία, τα οικονομικά, τη θλίψη, την ταυτότητα και τις σχέσεις. Αυτές είναι όλες σημαντικές πτυχές της ζωής ενός ατόμου και η διαταραχή που προκαλείται από το IPV και το PA μπορεί να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις. Επιπλέον, οι πατέρες εξέφρασαν επίσης ανησυχίες για τον αντίκτυπο τέτοιων συμπεριφορών στα παιδιά τους. Τα αδέρφια, η ευρύτερη οικογένεια, η υγεία και η ευημερία και η απώλεια της παιδικής ηλικίας ήταν βασικοί τομείς ανησυχίας. Τέλος, προέκυψε ένα ξεκάθαρο μοτίβο γύρω από τις επιπτώσεις του IPV και του PA στις σχέσεις πατέρα-παιδιού, με τους περισσότερους πατέρες να αναφέρουν έλλειψη εγγύτητας, αίσθημα ευθύνης και μικρές βελτιώσεις με την πάροδο του χρόνου.
    Αυτά τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα καθώς τροφοδοτούν τη συνεχιζόμενη συζήτηση γύρω από τη χρήση και την ερμηνεία του PA στο πεδίο των υποθέσεων οικογενειακών δικαστηρίων. Απαιτούν αυξημένη κατανόηση της PA ως μέρος ενός ευρύτερου προτύπου IPV, ανοίγοντας έτσι έναν δρόμο προς καλύτερη υποστήριξη, αναζήτηση βοήθειας και τελικά βελτιωμένη δικαιοσύνη για τους πατέρες και τα παιδιά που βιώνουν αυτή τη μορφή κακοποίησης.
    Αυτές οι μελέτες προσφέρουν μια σημαντική συμβολή στο πεδίο, προσθέτοντας βάθος και απόχρωση στην τρέχουσα κατανόηση του IPV και του PA. Υπογραμμίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα, πολιτικούς προβληματισμούς και επαγγελματική κατάρτιση για την κατάλληλη αντιμετώπιση αυτού του περίπλοκου ζητήματος που επηρεάζει τόσες πολλές οικογένειες παγκοσμίως.
    Μπορούν να βρεθούν εδώ – https://tinyurl.com/3ne4js5u και https://tinyurl.com/5fcfa7xm

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:00 | Ιωάννα

    Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι επιτυγχάνεται λύση σε όλες τις περιπτώσεις γονικης αποξένωσης, επειδή η έλλειψη κατάλληλης επίλυσης αφήνει τα θύματα (παιδιά και συνήθως πατέρες) σε κενό και ανίκανα να προχωρήσουν. Η έλλειψη σωστής λύσης επιδεινώνει το αίσθημα απελπισίας και απελπισίας, οδηγώντας τους σε έντονη θλίψη και επιδεινώνει την αγχώδη κατάθλιψη τους.
    ΑΜΕΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ!!

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:03 | Γιάννης

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
    1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
    Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
    Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
    Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
    [α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
    [β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
    1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
    2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
    3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
    4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
    5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
    6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
    7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
    8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
    και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
    1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
    2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
    3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
    4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
    5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
    6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
    7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
    8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
    9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
    Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:45 | Άννα Π

    Η Υπηρεσία Συμβουλευτικής και Υποστήριξης Δικαστηρίων για τα παιδιά και οικογένεια, συνήθως γνωστή ως CAFCASS, είναι ένας ανεξάρτητος μη-τμηματικός δημόσιος φορέας στην Αγγλία που λειτουργεί στο πλαίσιο του (Criminal Justice and Courts Services Act 2000) που ιδρύθηκε από το κοινοβούλιο για την προώθηση της ευημερίας των παιδιών και των οικογενειών που εμπλέκονται σε οικογενειακές δικαστικές διαφορές. Σύμφωνα με τα αρχεία του CAFCASS, έως και το 80% περίπου των πιο δύσκολων υποθέσεων που υποβάλλονται στα οικογενειακά δικαστήρια είναι περιπτώσεις γονικής αποξένωσης.
    Όταν λένε στα παιδιά ότι ένας γονέας δεν είναι καλός άνθρωπος, δεν τα αγαπά και δεν νοιάζεται για αυτά, τα παιδιά φαίνεται να συμπεραίνουν ότι η αιτία βρίσκεται μέσα τους. Έτσι αποκτούν χαμηλή αυτοπεποίθηση.

    Οι γονείς που είναι αποξενωμένοι από τα παιδιά τους υποφέρουν από μια διφορούμενη αίσθηση και ένα αίσθημα ακραίας απώλειας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε θλίψη χωρίς δικαιώματα (το άδικο πένθος είναι μια θλίψη που καταπιέζεται και δεν αναγνωρίζεται από την κοινωνία ή όταν οι φίλοι και η οικογένεια θέτουν ένα χρονικό όριο σε το δικαίωμα του θλιμμένου στη θλίψη)». Και όταν η θλίψη καταπιέζεται, τα θύματα συχνά μένουν χωρίς την κοινωνική υποστήριξη και τη συμπάθεια που χρειάζονται για να θεραπεύσουν, καθώς τους στερεί την ευκαιρία να συζητήσουν ανοιχτά και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους πολύ λιγότερο να λάβουν τη συμπάθεια και την υποστήριξη που απαιτούνται για τη διευκόλυνση της διαδικασίας αντιμετώπισης και θεραπείας. ΑΜΕΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:35 | Δ.Κ.

    Επειδή προωθειτε την ψηφιση της ενδοοικογενειακής βίας για την οποία υπαιννισεστε και προδικάζετε οτι την προκαλούν ΜΟΝΟ ανδρες (εξ ου και οι δομές ΜΟΝΟ για γυναίκες ) επρεπε να γνωρίζετε οτι οι ανδρες-μπαμπάδες που κατηγορουνται, αθωώνονται ο ενας μετά το άλλο λογω ψευδών κατηγοριών. Μία ερώτηση στο δικαστικο σώμα ισως ειχε προλάβει αυτήν τήν διχαστική και μίσανδρη ενέργεια του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Περιστατικα ενδοοικογενειακής βίας υπάρχουν αλλα οχι στον βαθμο που θελουν καποιοι-ες να παρουσιάσουν και προέρχονται βέβαια και απο τα 2 φύλα . Εάν δειτε ενα video που κυκλοφορει με τίς συγκεντρωμένες ανακοινώσεις των media των 2 τελευταίων ετων για την βία που ασκουν οι γυναίκες στους ανδρες και τίς απόπειρες δολοφονίας, θα αντιληφθειτε πολυ ευκολα οτι η βία δεν εχει φυλο. Νομοθετείστε δίκαια χωρις να κάνετε διάκριση στα φύλα και ριξτε μια ματα στις ερευνες του Χαμόγελου του παιδιου για να πληροφορηθειτε οτι οι κακοποιήσεις των παιδιών διαπράττονται σε 3πλάσιο ακριβώς ποσοστο απο μητέρες απο οτι από πατέρες.Επισης διαβαστε ερευνες για να δειτε πως αυξάνεται ραγδαία η επιθετικότητα των γυναικων οι οποίες εχουν και προσφιλή μεθοδο το μαχαιρι και τι ποσοστο των ανδρων αυτοκτονει σε σχεση με τις γυναικες (78% ανδ. 22% γυν.)
    Μετα απο αυτα τα στοιχεία δεν επρεπε νάχετε διανοηθεί να αγνοήσετε στίς δομές το ανδρικό φύλο το οποίο και εκείνο εχει ανάγκη απο φιλοξενία και ψυχολογική στήριξη ακριβως οπως το εχουν και οι γυνακκες. Εσείς οχι μόνο δεν το κάνατε αυτό αλλα καμαρώνοντας για τις δομές που ηδη έχετε φιάξει, εν ονόματι της «ισότητας» και προστασίας απομακρύνετε απο τις δομές τα αγόρια απο 12 ετων και επάνω ενω κρατάτε τα κορίτσια εως 18 ετων. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΥΛΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ !!

    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ !

    ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ..

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:58 | Ηλίας Π

    Το να στρέφεις ένα παιδί εναντίον του άλλου γονέα σημαίνει να στρέφεις ένα παιδί εναντίον του εαυτού του. Σε όσο μεγαλύτερο αριθμό και συχνότητα στρατηγικών αποξένωσης εκτίθενται τα παιδιά, τόσο χαμηλότερη είναι η αυτοεκτίμησή τους.
    Η γονική αποξένωση έχει περιγραφεί ως η χειρότερη μορφή παιδικής κακοποίησης, η οποία προκαλεί σοβαρή ψυχική βλάβη στο παιδί. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την κήρυξε ως τη χειρότερη μορφή κακοποίησης παιδιών στις 25 Απριλίου 2020, δηλώνοντας ότι εφεξής, η 25η Απριλίου κάθε χρόνο θα ορίζεται ως Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Γονική Αποξένωση.
    Η αποξένωση του παιδιού δεν έχει να κάνει με καμία αντιπάθεια ή μίσος για τον αποξενωμένο γονέα, αλλά περισσότερο με τον φόβο ότι αν δεν εκδηλωθεί τέτοια σκληρότητα, ο αποξενωτής γονέας θα απορρίψει το παιδί. Σε κάθε περίπτωση, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. ΠΟΣΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ; ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΞΕΝΩΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ. ΟΙ ΑΠΟΞΕΝΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΙ. Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ;

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 01:50 | Ελένη Ζυγογιάννη

    Η γονεϊκή αποξένωση είναι ΒΙΑ κατά των παιδιών και του αποξενωμένου γονέα (άντρα ή γυναίκας) και ως τέτοια πρεπει να τιμωρείται από τον νομοθέτη! Εκτός κι αν ο σκοπός του είναι η διάλυση πλήρως του κοινωνικού ιστού. Άμεση τιμωρία όσων εφαρμόζουν τέτοια ψυχολογική βία και διαρρηγνύουν τις ιερές σχέσεις γονέων-παιδιών, κάνοντας τα παιδιά να μεγαλώνουν ως ορφανά με ζωντανό τον άλλον γονέα.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:15 | Χριστίνα

    Οι ψυχολόγοι που μελετούν τη γονική αποξένωση έχουν κοινή συναίνεση στο ότι Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΦΡΙΚΤΗ ΜΟΡΦΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΙΑΣ, ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ (καθώς η απουσία ενσυναίσθησης είναι βασικό σύμπτωμα και χαρακτηριστικό του ναρκισσισμού) που εξάγεται από την πλήρη έλλειψη ενσυναίσθησης για τα δεινά τόσο του στοχευόμενου γονέα όσο και του παιδιού.
    Ένας από τους αναγνωρισμένους ειδικούς στη γονική αποξένωση, ο Δρ. Craig Childress, την όρισε ως την ΠΑΝΤΕΛΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΥ ΓΟΝΕΑ ΤΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΕΥΟΜΕΝΟΥ ΓΟΝΕΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ. Σε κάθε περίπτωση αποξένωσης, ο ναρκισσιστής γονέας χειραγωγεί και εκμεταλλεύεται συναισθηματικά το παιδί καταστρέφοντας ψυχολογικά την εικόνα του στοχευόμενου συζύγου με τον πιο βάναυσο τρόπο, απλώς για να καταστρέψει την αγάπη που μοιράζεται το παιδί με τον άλλο γονιό.
    ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΗΘΕΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΚΟΒΟΥΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ!!! ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ. ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ; ΤΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Η ΜΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ;

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:00 | Νάσος Π

    ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΠΟΞΕΝΩΤΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ — τυπικά
    μια οριακή, ναρκισσιστική, κοινωνιοπαθητική διαταραχή προσωπικότητας — ή συνδυασμός. Χρειαζόμαστε αυτά για να καταλάβουμε τους αποξενωτές. Επομένως, αναζητούμε ορισμένα πράγματα.
    Εάν υποψιάζεστε ότι ο άλλος γονέας του παιδιού σας πάσχει από διαταραχή προσωπικότητας, πρέπει να το λάβετε υπόψη όταν σκεφτείτε πώς να χειριστείτε καλύτερα το θέμα που έχετε ενώπιόν σας. Συχνά σε περιπτώσεις γονικής αποξένωσης, ο καλύτερος τρόπος δράσης είναι να ζητήσετε τροποποίηση της επιμέλειας. Εάν μπορείτε να αποδείξετε ότι η διαταραχή της προσωπικότητας του άλλου γονέα επηρεάζει αρνητικά το παιδί σας και τη σχέση του μαζί σας, ίσως καταφέρετε να δείξετε ότι η προτεινόμενη τροποποίηση είναι προς το συμφέρον του παιδιού. Αυτό μπορεί να απαιτήσει από εσάς να ζητήσετε ψυχολογική αξιολόγηση με εντολή δικαστηρίου για τον άλλο γονέα.
    Επομένως, ΑΜΕΣΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΞΕΝΩΤΗ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗς ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:38 | Κυριάκος

    ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΒΑΡΙΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ, για να σταματήσει επιτέλους αυτό το έγκλημα εις βάρος παιδιών, κυρίως μπαμπάδων και της πατρικής γραμμής.
    Η γονική αποξένωση περιγράφει μια διαδικασία μέσω της οποίας ένα παιδί αποχωρίζεται συναισθηματικά και σωματικά από έναν γονέα ως αποτέλεσμα της ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ. Ο φυσικός και βιολογικός νόμος δείχνει ότι ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΝΑΝ ΑΡΡΗΚΤΟ ΔΕΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ που είναι γενετικά προγραμματισμένος και απαραίτητος για την επιβίωση του ίδιου του παιδιού. Επομένως, ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΣΠΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗ Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. Υπάρχουν μόνο δύο λόγοι για τους οποίους ένα παιδί αποσπάται και αποσυνδέεται από έναν γονέα.
    Πρώτον, τα παιδιά αποσπώνται από τους κακοποιούς γονείς λόγω της άμεσης συναισθηματικής ή σωματικής κακοποίησής τους.
    Δεύτερον, τα παιδιά αποσπώνται από τον μη καταχρηστικό γονέα επειδή ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ. Οι συνειδητοί γονικοί αποξενωμένοι έχουν μόνιμο θυμό, απογοήτευση, πικρία ή δυσαρέσκεια εναντίον του άλλου γονέα. Οι γονείς με συνειδητή γονική αποξένωση μπορούν να διορθώσουν την ανάρμοστη συμπεριφορά τους με παρέμβαση τρίτου, όπως μεσολαβητή, δικηγόρο ή δικαστική απόφαση. Η ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ CLUSTER ΤΥΠΟΥ B. Οι ασυνείδητοι γονείς που αποξενώνονται δεν έχουν επίγνωση της ίδιας της συμπεριφοράς και του αντίκτυπου. Είναι μια γνωστική έκπτωση ως ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ. Η γνωστική επεξεργασία και η λογική της ασυνείδητης γονικής αποξένωσης είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Για να κατανοήσουμε πλήρως την ασυνείδητη γονική αποξένωση, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη διαταραχή προσωπικότητας Cluster τύπου B και κάθε υποτύπο, ειδικά την οριακή διαταραχή προσωπικότητας (BPD).
    Ανεξάρτητα από την αιτία, Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΖΗΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΤΩΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Η αποτυχία αναγνώρισης της ασυνείδητης γονικής αποξένωσης ως σύμπτωμα μιας σοβαρής ψυχικής ασθένειας θέτει τα παιδιά σε ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΚΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ.
    Το «Βέλτιστο συμφέρον του πραγματικού παιδιού» πρέπει να είναι πάντα το επίκεντρο των διαφορών για την επιμέλεια των παιδιών. Τα παιδιά ενδιαφέρονται να έχουν μια αληθινή υγιή σχέση και με τους δύο γονείς. ΈΝΑΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΜΕ ΨΥΧΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ. Τα παιδιά τίθενται σε κίνδυνο όταν η διανομή των περιουσιακών στοιχείων των γονέων, τα δικαιώματα των γονέων και η υποστήριξη των παιδιών αποτελούν το επίκεντρο ενός διαζυγίου. Αυτό προφανώς δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, αλλά προς το συμφέρον των γονέων που έχουν την επιμέλεια, των δικηγόρων και του δικαστηρίου που επωφελούνται οικονομικά ενώ θυσιάζουν το παιδί και αγνοούν τις πραγματικές του ανάγκες.

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:00 | Ιωάννης Κ

    Διάφοροι όροι έχουν προταθεί για να εξηγήσουν το εγκληματικό φαινόμενο της ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ, όπως το ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ, το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΚΟΒΟΥΛΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ που σχετίζεται με το διαζύγιο, το ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΠΑΙΔΙ, το ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΗΔΕΙΑΣ, το ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ( Rand, 2011).

    Ανεξάρτητα από το ποιος όρος επιλέγεται για να εκφράσει τη γονική αποξένωση, υπάρχει ευρεία συμφωνία μεταξύ των ειδικών στον τομέα του διεθνούς οικογενειακού δικαίου και της ψυχικής υγείας ως προς την ύπαρξη μιας διακριτής ομάδας συμπτωμάτων που σχετίζονται με το διαζύγιο σε ένα παιδί ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Η γονική αποξένωση μπορεί να περιγραφεί ως μία παρατηρήσιμη σειρά συμπεριφορών μίσους από την πλευρά ενός παιδιού που απορρίπτει δηλητηριωδώς και κατευθύνει τον άδικο θυμό προς έναν γονέα που αγαπούσε προηγουμένως κατά τη διάρκεια ή μετά από έναν χωρισμό ή διαζύγιο.
    ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΗΘΕΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!!

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:48 | Νίκος

    Η βία δεν έχει φύλλο! Τα λένε και επίσημες έρευνες!
    Αντισυνταγματική η διάκριση μεταξύ των φύλλων που θέλετε να περάσετε!!!

  • 19 Δεκεμβρίου 2023, 00:03 | Ιωάννης Σ

    Oι Διαταραχές Προσωπικότητας συμβάλλουν στη Γονική Αποξένωση
    Η γονική αποξένωση τείνει να εμφανίζεται στα διαζύγια όταν ο ένας γονέας (συνηθως αυτος που εχει την επιμέλεια) επιδεικνύει επανειλημμένα ακραία λόγια και συμπεριφορά για τον άλλο γονέα.
    Τα άτομα με διαταραχές προσωπικότητας τείνουν να έχουν ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενης εχθρικής και απρόβλεπτης συμπεριφοράς παρουσία των παιδιών τους. Όταν οι γονείς επιδεικνύουν επανειλημμένα ακραία συναισθήματα και συμπεριφορά, τα παιδιά τείνουν να αναπτύσσουν συναισθηματικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν τη γονική αποξένωση.
    ΑΜΕΣΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ! ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΠΟ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 23:05 | Χάιδω

    Μια ματιά στην διαβούλευση για την τροποποίηση του 3500/2006 νόμος ενδοοικογενειακής, αρκεί για να καταλάβει κανείς για ποιο λόγο κακοποιούνται γυναίκες και παιδιά … Παρά το γεγονός ότι με τις τελευταίες εξελίξεις και τις πρόσφατες συστάσεις όλων των διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, GREVIO, ΑΡΑ και πολλούς ακομα), κάποιοι ζητούν την ποινικοποίηση του ψευδοσυνδρομου ή όρου της γονεϊκής αποξένωσης. Το ψευδοσυνδρομο το οποίο έχει απορριφθεί επίσης από όλες τις ψυχιατρικές κλίμακες.
    Θα ήταν ενδιαφέρον να ξέραμε πόσοι από αυτούς που το χρησιμοποιούν, έχουν καταδικαστεί ήδη σε εγκλήματα κατά της οικογενειας. Γιατί αν το επικαλούνται και οι δράστες, προφανώς και κυρίως μετά τις συστάσεις της GREVIO, το μόνο που πρέπει να προβλεφθεί είναι η ποινική δίωξη όσων κάνουν χρήση τέτοιων όρων ενώ παράλληλα είναι καταδικασμένοι, καθώς το μόνο που προσπαθούν να πετύχουν είναι η επαναθυματοποιηση των θυμάτων και η συνεχής άσκηση ψυχολογικής βίας και απειλών, όπως και η παραπλάνηση των αρμόδιων, δικαστών και ειδικών.
    Ποινικοποίηση λοιπόν όσων δραστών ενδοοικογενειακής κάνουν χρήση τέτοιων όρων.
    Το αμέσως επόμενο που πρέπει να συμβεί και σύμφωνα με τις συστάσεις της GREVIO είναι οι αλλαγές των διατάξεων του ν. 4800/21 καθώς με τον όρο διάρρηξη σχέσεων ο οποίος αντικατέστησε τον όρο γονεϊκή αποξένωση, τα θύματα ενδοοικογενειακής αντί να προστατεύονται, κατηγορούνται από τον δράστη και καταδιώκονται ως να είναι τα ίδια οι δράστες. Στην σωστή κατεύθυνση το παιδί θεατής βίας, φυσικά και πρέπει να αποτελεί ξεχωριστό αδίκημα. Η ένταξη και της ψυχολογικής βίας εκτός της σωματικής πρέπει να διευκρινιστεί προκειμένου να μην γίνεται κατάχρηση από κακοποιητικους οι οποίοι και εδώ θα κάνουν χρήση του ήδη απαγορευμένου όρου της γονεϊκής αποξένωσης ή της διάρρηξης σχέσεων ή όπως αλλιώς εμφανίζεται αυτή η επικίνδυνη μεθόδευση των κακοποιητων. Για την οικονομική βία δεν υπάρχει καμία αναφορά, όπως και για την επίμονη παρακολούθηση στην οποία επιδίδονται οι κακοποιητικοι, προσπαθώντας να μην χάσουν τον έλεγχο των θυμάτων. Η γονική αποξένωση χρησιμοποιείται και στο stalking καθώς οι δράστες προσπαθουν να προσεγγίζουν συνεχώς τα θύματα και όταν εκείνα προσπαθούν να προστατευτούν ή να προστατέψουν τα παιδιά, οι δράστες για άλλη μια φορά κατηγορούν το θύμα ότι προσπαθεί να τους αποξενώσει. Για τα προγράμματα των θυτών, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς ή χρήστες… Πρόκειται για αντικοινωνικές και επικίνδυνες προσωπικότητες από τις οποίες πρέπει να προστατεύονται οι ευάλωτες ομάδες και ιδιαίτερα τα παιδιά. Η διαμεσολάβηση δεν έχει καμία θέση μεταξύ δράστη και θύματος, όπως πρέπει να απαγορευτεί οποιαδήποτε επαφή και προσέγγιση των θυματων.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 23:12 | Δημήτρης

    Άρθρο 26 (τροποποίηση Άρθρου 169Α ΠΚ)
    Παρ. 1: Να καθοριστεί και κατώτατο όριο ποινής και όχι μόνον ανώτατο και μάλιστα καί για τη φυλάκιση καί για τη χρηματική ποινή, έστω και αν θα επιβάλλονται διαζευκτικώς οι ποινές αυτές. Άλλως, τα κατώτατα όρια ποινών να ισχύουν για την επαναλαμβανόμενη παραβίαση δικαστικών αποφάσεων, πχ για πέντε παραβιάσεις και άνω, που προφανώς θα δύνανται να εκδικάζονται σε μία δίκη. Άλλως, τα κατώτατα όρια ποινών να ισχύουν για κάθε παραβίαση δικαστικής απόφασης επικοινωνίας γονέα-τέκνου όταν η παραβιασθείσα απόφαση δεν περιλαμβάνει την απαγγελία απειλής αστικών κυρώσεων για τις περιπτώσεις παραβιάσεως αυτής, δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης αυτής.
    Αιτιολόγηση: –Η προστασία τού κύρους όλων των δικαστικών αποφάσεων συνδέεται και με την προστασία τού κύρους τής δικαστικής λειτουργίας εν γένει. –Στην τελευταία ως άνω περίπτωση, δεν υπάρχει κανένα άλλο διαθέσιμο νομικό μέσο προστασίας των θυμάτων των παραβιάσεων, πέρα από την υποβολή μηνύσεως για έναρξη ποινικής διαδικασίας.Άρθρο 43 (τροποποίηση Άρθρου 358 ΠΚ)
    Θα μπορούσε να εξακολουθεί να απαιτείται έγκληση και απλώς να εξαιρείται και η περίπτωση αυτή από την καταβολή παραβόλου.
    Αιτιολόγηση: Προφανώς ο σκοπός τής σχεδιαζόμενης επαναφοράς τής αυτεπάγγελτης δίωξης, είναι η αποφυγή τής υποχρέωσης καταβολής παραβόλου από τον οικονομικώς ταλαιπωρημένο δικαιούχο. Όμως δεν είναι πρακτικώς εφικτό να γνωρίζει ο Εισαγγελέας ένα τέτοιο αδίκημα χωρίς να το έχει πληροφορηθεί από τον ίδιον το δικαιούχο τής συνεισφοράς σε διατροφή. Επιπλέον, χωρίς υποβολή έγκλησης που να παρέχει και κάποια στοιχεία, θα είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζει ο Εισαγγελέας και την οικονομική και επαγγελματική κατάσταση του παραβάτη, ώστε να δύναται να πιθανολογήσει το κακόβουλον της παραβάσεως. Με το ίδιο σκεπτικό, θα μπορούσε ο Εισαγγελέας να ενεργεί αυτεπαγγέλτως και για την οιαδήποτε παραβίαση παράδοσης τέκνου στον έτερο γονέα για επικοινωνία.Άρθρο 88 (τροποποίηση Άρθρου 6 Νόμου 3500/2006)
    Προσυπογράφουμε την παρακάτω πρόταση που έχει αναρτηθεί στην παρούσα διαβούλευση, με την επισήμανση εκ μέρους μας να υπάρχει πρόβλεψη και για τη συμμετοχή στη γονεϊκή αποξένωση άλλων προσώπων τής πλευράς τού αποξενωτή γονέα, πχ απώτερων ανιόντων, όταν η συμμετοχή αυτή γίνεται με συγκεκριμένο πρακτικό τρόπο, πχ φύλαξη του τέκνου από τους απώτερους ανιόντες σε ώρες που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται με τον έτερο γονέα.
    Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών,
    μεταπτυχιακός φοιτητής Ψυχιατροδικαστικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
    Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
    Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
    1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
    Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
    Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
    Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
    [α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
    [β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
    1) η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
    2) επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
    3) έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό, 4) έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
    5) απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
    6) αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
    7) υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
    8) απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
    και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
    1) συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
    2) ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
    3) παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
    4) αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
    5) εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
    6) θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
    7) πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
    8) εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
    9) απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
    Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
    Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
    1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
    Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
    Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
    Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
    Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
    Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
    Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
    Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
    Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
    Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
    Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
    2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
    Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
    Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
    Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
    Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
    Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
    Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
    Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
    Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
    Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
    Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
    Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
    Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
    Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
    Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
    Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
    Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191Άρθρο 97 (τροποποίηση Άρθρου 21 Ν. 3500/2006)
    Πιστεύουμε πως τα νομικά πρόσωπα και οι κοινωνικές υπηρεσίες που αναφέρονται στην παρ. 1, θα πρέπει να υποχρεωθούν να συμπεριλαμβάνουν και κάποιους χώρους που θα παρέχουν συμπαράσταση και συνδρομή όπως αναφέρεται στην ίδια παράγραφο, σε αγόρια ηλικίας άνω των 14 ετών, σε άνδρες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και εν γένει σε ανήλικα τέκνα και γονείς χωρίς επιμέλεια για τις ειδικές περιπτώσεις που θα έχει επιδικαστεί ή θα έχει διαταχθεί προσωρινώς από Δικαστική Αρχή η παράδοση-παραλαβή τέκνου για μεταξύ τους επικοινωνία να γίνεται σε τέτοιους χώρους, ιδίως κατόπιν επανειλημμένων παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων της εν λόγω επικοινωνίας εκ μέρους τού έτερου γονέα ή κατόπιν επεισοδίων μεταξύ των γονέων σε προηγούμενες περιστάσεις παράδοσης-παραλαβής τού τέκνου.
    Αιτιολόγηση: 1) Μέχρι στιγμής αυτά τα νομικά πρόσωπα και οι κοινωνικές υπηρεσίες αρνούνται τελείως να παρέχουν οποιαδήποτε συμπαράσταση και συνδρομή σε άνδρες. Στους χώρους φιλοξενίας τους δεν φιλοξενούν ούτε καν αγόρια άνω των 14 ετών. Ωστόσο υφίστανται βία ακόμη και ενήλικες άνδρες, όπως: σωματική βία που μπορεί να επιφέρει βαριές κακώσεις ιδίως όταν προέρχεται από άρρενα πρόσωπα της πλευράς τής συζύγου τους και με ηθική αυτουργία τής συζύγου τους, οικονομική βία από τη σύζυγο με αποτέλεσμα να μην έχουν προσωρινά ούτε καν οικία διαμονής, ψευδείς καταγγελίες που κάποιες φορές έχουν ως αποτέλεσμα την προληπτική απομάκρυνση του καταγγελθέντος από την εργασία του. Σε κάθε περίπτωση, οι αρχές τής ισότητας όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, θα πρέπει να τηρούνται βάσει του Συντάγματος και πολλών Διεθνών Συμβάσεων και Νόμων. 2) Οι παραβιάσεις των διατάξεων επικοινωνίας των δικαστικών αποφάσεων, μπορεί να αποτρέπονται ή τουλάχιστον να αποδεικνύονται πολύ πιο εύκολα όταν η παράδοση-παραλαβή έχει προσδιοριστεί να γίνεται σε τρίτους χώρους και ενώπιον τρίτων προσώπων. Εξάλλου πολλές φορές σε διαδικασίες παράδοσης-παραλαβής τέκνων στην οικία τής μητέρας, που είναι και το σύνηθες, προκύπτουν επεισόδια μεταξύ των γονέων ενώπιον των τέκνων τους.Άρθρο 98 (τροποποίηση Άρθρου 23 Ν. 3500/2006)
    Στο τέλος της παρ. 2 να προστεθεί και δεύτερη περίπτωση στην εξαίρεση και αντί για «παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.», προτείνουμε να γίνει «παρά μόνον: α) εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά ή β) εάν τουλάχιστον δύο αναφορές τους εντός του ιδίου έτους που έτυχαν δικαστηριακής χρήσεως σε υποθέσεις γαμικών διαφορών ή γονικής μέριμνας ή επικοινωνίας γονέα-τέκνου, αποδείχθηκαν εκ των υστέρων αναληθείς.»
    Αιτιολόγηση: Υπάρχει ήδη εν εξελίξει τουλάχιστον μία σοβαρή ποινική διαδικασία για ενδεχόμενο κύκλωμα παραγωγής ψευδών γνωματεύσεων για δήθεν ενδοοικογενειακή βία χειρίστης μορφής, που προορίζονταν για δικαστηριακή χρήση σε τέτοιου είδους αστικές δίκες. Οι πληροφορίες τού Σωματείου μας είναι πως μπορεί να υπάρχουν και άλλου είδους τέτοια κυκλώματα, που περιλαμβάνουν επαγγελματίες κατηγοριών τής παρ. 1 του εν λόγω Άρθρου. Επιπλέον, σε άλλη ανάρτηση της παρούσας διαβούλευσης, εμφανίζονται στατιστικές για τα χαμηλά ποσοστά των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας που τελικώς επιβεβαιώνονται. Είναι άλλωστε παρατηρημένο πως συνήθως οι ανεπιβεβαίωτες καταγγελίες για άσκηση βίας από πατέρα προς το τέκνο του, εμφανίζονται αφού ο πατέρας έχει αιτηθεί κοινή επιμέλεια.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:20 | Παναγιώτης

    Να σταματήσει επιτέλους κάθε τρόπος για την γονεϊκή αποξένωση παιδιών και μπαμπάδων…!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:23 | Ευαγγελος

    Δύο στοιχεία είναι πολύ σημαντικά:
    «(α) το όφελος για το παιδί από μια ουσιαστική σχέση και με τους δύο γονείς του παιδιού· και
    (β) η ανάγκη προστασίας του παιδιού από σωματική ή ψυχολογική βλάβη από το να υποβληθεί ή να εκτεθεί σε κακοποίηση, παραμέληση ή οικογενειακή βία».

    Εάν μπορεί να αποδειχθεί ότι υπάρχουν στοιχεία οικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής βλάβης, τότε η ανάγκη προστασίας του παιδιού από τη σωματική ψυχολογική θα είναι πρώτη από κάθε άλλη σκέψη. Για να αποδειχτεί αυτό, θα πρέπει να γίνονται δεκτά όλα τα αποδεικτικά μέσα, ακόμα και παράνομα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αποδεικτικά μέσα ενδοοικογενειακής βίας είτε στα παιδιά, είτε μπροστά στα παιδιά και αυτά να μη λαμβάνονται υπόψη του δικαστηρίου. Να υποχρεώνεται ο Δικαστής να διατάζει άρση απορρήτου και να ζητάει όλα τα υπάρχοντα αποδεικτικά στοιχεία! Αν υπάρχει γονική αποξένωση, ψευδείς κατηγορίες, ενδοοικογενειακή βία, οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα και αυτό δύναται να αποδειχτεί με κάποιο μέσο, τότε δεν υπάρχει δικαιολογία για κανένα δικαστή να μη ζητήσει άρση απορρήτου, διαφορετικά γίνεται αυτόματα συνεργός και εκείνος. Ο νομοθέτης να νομοθετήσει την άρση απορρήτου σε κάθε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας και να ποινικοποιήσει όποιο από τα παραπάνω γίνεται. Δηλαδή άμεσα ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΊΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:54 | Νίκος Κ.

    Η διακοπή των δεσμών μεταξύ γονέα και παιδιού, όταν ο γονέας απουσιάζει από τη συνεπιμέλεια, αναδεικνύει μια σοβαρή περίπτωση ψυχολογικής επιβίωσης του παιδιού. Αυτή η πρακτική, σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα του 1532, χαρακτηρίζεται ως ενδοοικογενειακή βία και επιφέρει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση και από την προοπτική του Ποινικού Κώδικα. Απαιτείται άμεση ευθυγράμμιση με τον νόμο 3500/2006, ιδίως με το άρθρο 6, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αυτό το σημαντικό πρόβλημα. Η συνέπεια αυτής της πρακτικής είναι η ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού, και πρέπει να θεωρείται ως ποινικό αδίκημα, συμφωνώντας με το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα, που προβλέπει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα που χρησιμοποιεί διάφορες υποκριτικές τακτικές.

    Στο άρθρο 99 που προσθέτει άρθρο 23Α στο ν. 3500/2006 είναι αναγκαίο να αναιρεθούν οι παράγραφοι 1 και 3 καθώς θεωρούνται αντισυνταγματικές. Αυτές οι παράγραφοι περιορίζονται σε «εξειδικευμένες δομές υποστήριξης» μόνο για γυναίκες, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά σε άνδρες και παιδιά. Η προσέγγιση αυτή υπονοεί ότι η ενδοοικογενειακή βία παρουσιάζεται μόνο από άνδρες, ενώ η πραγματικότητα, σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, έχει αποδείξει το αντίθετο. : Οι γυναίκες είναι το ίδιο ή και περισσότερο βίαιες ενάντια στους συζύγους τους ( https://odem.gr/wp-content/uploads/2021/05/Martin-Fiebert-2014-DV-study-abstracts.pdf?fbclid=IwAR3jM9pjS2sVqNKaviPJJ7XZP_nvBHmCs6OnVZRALhyTQoAE5tmGqI5IRck ) , στην Ελλάδα οι γυναίκες είναι πιο βίαες προς τους συντρόφους τους ( https://www.researchgate.net/publication/272518443_Intimate_partner_violence_a_study_in_men_and_women_from_six_European_countries ) . Οι γυναίκες είναι πιο πιθανο να χρησιμοποιήσουν βία από ότι οι άνδρες ( https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037%2F0033-2909.126.5.651 ) . 71% των παιδιών που έχουν δολοφονηθεί απο τον γονέα τους έχουν δράστη τη μητέρα τους ( https://www.breakingthescience.org/SimplifiedDataFromDHHS.php ) Επιπλέον , , τα αποτελέσματα έρευνας από το Χαμόγελο του Παιδιού δείχνουν ότι ο αριθμός των γυναικών που ασκούν κακοποίηση σε παιδιά είναι τριπλάσιος (203 γυναίκες έναντι 68 ανδρών). Αυτή η διάκριση αποτελεί σαφή παραβίαση του Συντάγματος (άρθρο 4), και είναι απαραίτητο να καταργηθεί, Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ. Οι άνδρες και οι γυναίκες πρέπει να είναι ίδιοι , στα δικαιώματα , στις υποχρεώσεις και απέναντι στον νόμο. Οι άνδρες είναι πρωταθλητές στις αυτοκτονίες , στους άστεγους , στους άπορους , ως θύματα ανθρωποκτονιων κλπ άλλα κατα τα άλλα θεωρείται ως ισχυρό και βίαιο φύλο.

    Στο άρθρο 98 παρ 2 εισαγωντας το ακαταδίωκτο στους επαγγελματίες που καταγγείλουν περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας ανοίγονται επικίνδυνα μονοπάτια αφού δεν θα σταματάει κανένας μετά ορισμένους “επαγγελματίες” οι οποίοι θα εμπορευματοποιήσουν το να κάνουν καταγγελίες και να λαμβάνουν το μέρος του ενός γονέα εις βάρος του άλλου γονέα . Ο κάθε ένας για αυτά που καταγγέλλει θα πρέπει να είναι υπόλογος και αν αποδειχθούν ψευδή τότε θα πρέπει να έχει και τις συνέπειες. Αυτή είναι η ουσία όλων των νομων.

    Τέλος , είναι αναγκαίο να διακοπεί άμεσα η πρακτική της αποδοχής γνωματεύσεων για παιδιά από «ειδικούς ψυχικής υγείας» που είναι ιδιώτες. Συχνά, αυτοί οι ειδικοί εκφέρουν γνώμες με ιδιοτέλεια , χωρίς τη συναίνεση του άλλου γονέα (σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα 1519) και πολλές φορές χωρίς καν να έχουν συναντήσει το παιδί. Αυτή η πρακτική θα πρέπει να επιτραπεί μόνο όταν υπάρχει συναίνεση και των δύο γονέων ή κατόπιν δικαστικής εντολής, ενώ προβλέπεται η διενέργεια εξέτασης από Δημόσιο Φορέα. Είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί η διαφάνεια και η συναίνεση και των δύο γονέων ή, εν προκειμένω, η ενέργεια να γίνεται υπό το πρίσμα της δικαστικής αρμοδιότητας, παρέχοντας τη δυνατότητα για εξέταση από Δημόσιο Φορέα.

    Να διακοπεί αμέσως η πρακτική της αποδοχής γνωμοδοτήσεων για παιδιά από «ειδικούς ψυχικής υγείας» που είναι ιδιώτες. Συχνά, αυτοί οι ειδικοί εκφράζουν απόψεις με εγωισμό, χωρίς τη συγκατάθεση του άλλου γονέα (σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα 1519) και πολλές φορές χωρίς καν να έχουν συναντήσει το παιδί. Αυτή η πρακτική πρέπει να επιτραπεί μόνον εφόσον υπάρχει συναίνεση και των δύο γονέων ή κατόπιν δικαστικής εντολής, ενώ προβλέπεται η διενέργεια εξέτασης από Δημόσιο Φορέα. Είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η διαφάνεια και η συναίνεση και των δύο γονέων ή, σε αντίθετη περίπτωση, να δρα υπό την επίβλεψη της δικαστικής αρχής, προσφέροντας τη δυνατότητα για εξέταση από Δημόσιο Φορέα.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:09 | Νίκος

    ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΗΘΕΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!!
    Η γονική αποξένωση συμβαίνει όταν ο ένας γονέας προσπαθεί να εξαλείψει τη σχέση μεταξύ των παιδιών και του άλλου γονέα, και κάνει αυτή την επίπονη κατάσταση ακόμη χειρότερη. Ο αντίκτυπος της γονικής αποξένωσης τόσο στον αποξενωμένο γονέα όσο και στα παιδιά που εμπλέκονται είναι τεράστιος.
    Οι τακτικές και οι στρατηγικές που χρησιμοποιούνται συχνά σε αυτό το είδος συμπεριφοράς περιλαμβάνουν συναισθηματική χειραγώγηση, προγραμματισμό και πλύση εγκεφάλου.
    Αυτό στο οποίο τελικά οδηγεί αυτό είναι μια κατεστραμμένη σχέση μεταξύ του αποξενωμένου γονέα και των παιδιών του. Τόσο ο αποξενωμένος γονέας όσο και τα παιδιά κινδυνεύουν επίσης να υποστούν σοβαρό ψυχολογικό τραύμα ως αποτέλεσμα αυτών των ψευδών ισχυρισμών.
    Στην Αυστραλία, όπου εργαζόμουν, αυτός ο όρος χρησιμοποιείται ευρέως και είναι αποδεκτός σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου, ειδικά όταν πρόκειται για διαφωνίες επιμέλειας και γονικής μέριμνας σε έντονες συγκρούσεις.
    Η υπόθεση μου εδώ στην Ελλάδα, δυστυχώς, με βάση όσα έχω ακούσει από Εισαγγελείς, Αστυνόμους, Δικαστές, Δικηγόρους, είναι προδιαγεγραμμένη. Από νωρίς μου είπαν οι άνθρωποι του δικαστικού κυκλώματος (γιατί περί ανήθικου κυκλώματος πρόκειται, που κακοποιεί ανήλικα παιδιά στερώντας τους τον πατέρα τους), «εδώ στην Ελλάδα η μάνα μεγαλώνει τα παιδιά. Ο μπαμπάς, αν θέλει η μαμά, μπορεί να τα βλέπει για λίγο». Στην αρχή, δεν το πίστεψα. Θεώρησα ότι ήταν προκατειλημμένοι. Όμως, δυστυχώς, έτσι είναι και χειρότερα. Η πρώην σύζυγος μου δε μου επέτρεπε για χρόνια να βλέπω το παιδί μου, ενώ πρόσφατα το έχει στρέψει εναντίον μου με αισχρά ψέματα.
    Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα υπήρχε ποτέ μία μάνα που δε θα επέτρεπε στο παιδί της να βλέπει τον πατέρα του. Έχοντας μία εξαιρετική μητέρα, θεωρούσα πάντα ιερή την ιδιότητα της μάνας.
    Όμως, αυτή η εγκληματική συμπεριφορά της γονικής αποξένωσης στα δικαστήρια, όπου έχω καταφύγει αναγκαστικά, δεν αναγνωρίζεται. Με τις ευλογίες των δικαστών, το παιδί μου κακοποιείται με το να μη βλέπει τον πατέρα του και με το να ακούει κακά λόγια για μένα.
    Στην Αυστραλία θα είχα βρει το δίκιο μου και θα έπαιρνα την επιμέλεια του παιδιού μου μετά από αυτήν την άσχημη συμπεριφορά, αφού ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ (ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ) ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ. ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ; ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΗΘΕΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ!!!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:03 | Ντίνος

    Με τις ψεύτικες γνωματεύσεις περί βιασμού και άλλα τέτοια κόλπα των μαμάδων με τα πληρωμένα χαρτιά γιατί πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι αυτοί που τα δίνουν? πρέπει να σταματήσει αυτή η μάστιγα….!τα παιδιά δεν φταίνε πουθενά!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:24 | Κώστας

    Υπουργέ βοήθεια στα παιδιά μας!προσπαθούν να μας αποκόψουν τελείως από την ζωή τους!από το παρόν και το μέλλον τους!τα παιδιά μας έχουν ανάγκη και τους 2 γονείς!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 21:48 | Δημήτρης

    Απαράδεκτο! φτάνει με τις αθλιότητες! αλλαγές για την προστασία των παιδιώνκαι όχι των γυναικών!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:42 | Μενέλαος

    Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ
    Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι οι καταχρηστικές και επιβλαβείς γονικές συμπεριφορές στις οποίες αναφέρεται ο όρος γονική αποξένωση ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα των παιδιών να έχουν στοργική και ουσιαστική σχέση και με τον πατέρα τους και με τη μητέρα τους.

    Δεν πρόκειται για τα δικαιώματα της μητέρας ούτε για τα δικαιώματα του πατέρα. Αφορά πρωτίστως τα δικαιώματα και τα «καλύτερα συμφέροντα» του παιδιού. Οποισδήποτε εμποδίζει την επικοινωνία γονέα-τέκνου ή αποξενώνει ένα γονέα από το τέκνο του ή απευθύνεται με αρνητικά σχόλια για εκείνον στο παιδί, πρέπει να υπόκειται σε ποινικές κυρώσεις.

    Αυτή είναι μια βασική αρχή του οικογενειακού δικαίου, η οποία ορίζει ότι η ευημερία του παιδιού πρέπει να αποτελεί το πρωταρχικό μέλημα του Δικαστηρίου σε κάθε λήψη αποφάσεων.

    Όταν οποιοδήποτε δικαστήριο κρίνει οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με:

    την ανατροφή του παιδιού, ή
    τη διαχείριση της περιουσίας του παιδιού ή την εφαρμογή οποιουδήποτε εισοδήματος που απορρέει από αυτήν, η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ αποτελεί πρωταρχικό μέλημα του δικαστηρίου.
    Το δικαστήριο πρέπει να αντιμετωπίζει την ευημερία του παιδιού ως το πρωταρχικό του μέλημα. Η αρχή της υπεροχής θεωρείται ότι αντανακλά την προηγούμενη καλά εδραιωμένη θέση που συνοψίζεται σε μια κορυφαία περίπτωση ως:

    «Μια διαδικασία κατά την οποία, όταν λαμβάνονται υπόψη και σταθμίζονται όλα τα σχετικά γεγονότα, οι σχέσεις, οι ισχυρισμοί και οι επιθυμίες των γονέων, οι κίνδυνοι, οι επιλογές και άλλες συνθήκες, η πορεία που θα ακολουθηθεί θα είναι αυτή που είναι περισσότερο προς το συμφέρον της ευημερίας του παιδιού όπως αυτός ο όρος πρέπει τώρα να γίνει κατανοητός. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη λόγω της πρώτης σημασίας της και η πρωταρχική εκτίμηση επειδή καθορίζει την πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί».

    Κατά την ερμηνεία της αρχής της υπεροχής και υπό το πρίσμα της νομοθεσίας περί Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του 1998· πρέπει επίσης να δίδεται σεβασμός στα δικαιώματα των άλλων, δηλαδή των γονέων. Όταν τα συμφέροντα του παιδιού συγκρούονται με τους γονείς, θα πρέπει να υπερισχύουν τα συμφέροντα του παιδιού.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:51 | Ελένη Α

    Γονική αποξένωση και ψευδείς ισχυρισμοί
    Αυτό μπορεί να σας εκπλήξει, αλλά οι ψευδείς ισχυρισμοί για ενδοοικογενειακή βία ή/και κακοποίηση παιδιών συχνά υποκινούνται από γονική αποξένωση. Πως?

    Οι ψευδείς ισχυρισμοί έχουν σκοπό να κερδίσουν περισσότερο χρόνο επιμέλειας τέκνου. Για παράδειγμα, μια διαπίστωση ενδοοικογενειακής βίας δημιουργεί ένα μαχητό τεκμήριο στο νόμο ότι ο γονέας που διαπιστώθηκε ότι έχει διαπράξει την ενδοοικογενειακή βία δεν πρέπει να έχει από κοινού νομική και φυσική επιμέλεια. Ως ένα άλλο παράδειγμα (ελπίζω προφανές), οι ψευδείς ισχυρισμοί για κακοποίηση παιδιών έχουν σκοπό να λάβουν μια εντολή που εμποδίζει τον φερόμενο ως καταχρηστικό γονέα να περάσει χρόνο με το παιδί.

    Οι ψευδείς ισχυρισμοί για κακοποίηση σε υποθέσεις επιμέλειας/επικοινωνίας είναι σοβαροί. Πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να εφαρμοστούν ποινικές κυρώσεις. Αυτό περιλαμβάνει υποχρεωτική συμμετοχή σε συμβουλευτική και παρακολουθηση μαθημάτων γονικής μέριμνας. Περιλαμβάνει επίσης τήρηση του νόμου για συμμετοχή και των δύο γονέων σε ίσο χρόνο ανατροφής με το παιδί.
    Παρακαλείσθε να ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥς ΨΕΥΔΕΙς ΙΣΥΡΙΣΜΟΥς

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:27 | Ειρήνη

    Υπάρχει αναγκαιότητα νομοθετικής αναγνώρισης της γονικής αποξένωσης ως μορφής ενδοοικογενειακής βίας καθώς και η πρόβλεψη αντίστοιχων νομικών κυρώσεων.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:57 | Μελέτης

    Η Γονική Αποξένωση πρέπει να ποινικοποιηθεί. Το ίδιο και η Γονική Υποκατάσταση.
    Η γονική υποκατάσταση είναι ακριβώς αυτό που ακούγεται. Αντικατάσταση ενός γονέα με άλλον, δίνοντας στο παιδί την εντύπωση (και τελικά, αν επιτρέπεται να συνεχίσει αρκετά, το συμπέρασμα) ότι κάποιος άλλος εκτός από τον γονέα του παιδιού είναι πραγματικά η γονική φιγούρα.
    Υπάρχουν δυστυχώς γονείς που έχουν εγκαταλείψει τα παιδιά τους και, σε τέτοιες καταστάσεις, ο άλλος γονέας θα φέρει τελικά έναν σημαντικό άλλο στη ζωή αυτού του παιδιού. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Αυτό δεν είναι αλλοτρίωση. Αυτό είναι απλώς η πρόοδος όπου το παιδί δεν έχει δύο γονείς στη ζωή του και ο εμπλεκόμενος γονέας έχει την τύχη να βρει ξανά αγάπη και μια πατρική ή μητρική φιγούρα για να βοηθήσει στην ανατροφή του παιδιού. Μερικές φορές, δεν είναι μια ρομαντική σχέση που το προκαλεί αυτό. Είναι απολύτως αποδεκτό (και κοινό) για έναν παππού και γιαγιά να μπει σε αυτόν τον δευτερεύοντα ρόλο. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μπορούν να γίνουν εξαιρετικά πρότυπα προς μίμηση, αρκεί να έχουν στο επίκεντρο το συμφέρον του παιδιού και ο ένας γονέας δεν έχει ηθελημένα ή εξ αμελείας εμπλακεί στη ζωή του παιδιού. Κάτω από ορισμένες περιπτώσεις, οι παππούδες και οι γιαγιάδες έχουν ακόμη και δικαιώματα επιμέλειας.
    Επιστροφή στην ακατάλληλη γονική αντικατάσταση, επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι μια μητέρα με τη βοήθεια του φίλου της έχει επηρεάσει το παιδί (έναν γιο ή κόρη) να πιστέψει ότι έχει δύο μπαμπάδες – τον φίλο της και τον βιολογικό πατέρα του αγοριού.
    Είναι αυτή η ακατάλληλη γονική αποξένωση; Ναί. Θα χρειαστεί πολύ σκληρή δουλειά για να διορθωθεί η κατάσταση.
    Αναφέρω αυτό το υποθετικό γιατί δεν είναι ασυνήθιστο και όταν οποιοσδήποτε γονέας, πατέρας ή μητέρα, βλέπει τον εαυτό του να αντικαθίσταται στα μάτια του παιδιού, αυτός ο γονέας πρέπει να αναλάβει δράση και να βρει έναν έμπειρο δικηγόρο για να πάρει την επιμέλεια του παιδιού, δεδομένου ότι η γονική αποξένωση και υποκατάσταση συνιστά κακή άσκηση επιμέλειας.
    Η γονική υποκατάσταση, όπως και άλλες μορφές αποξένωσης, λαμβάνει χώρα με πολλούς τρόπους. Τα πιο συνηθισμένα είναι:
    Λέγοντας σε ένα παιδί να αποκαλεί τον άλλον του γονέα που αποξενώνει «μπαμπά» ή «μαμά», ανάλογα με το ποιος γονέας κάνει την αποξένωση.
    Επιτρέποντας την πεποίθηση ότι το παιδί έχει δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες να εδραιωθεί σε αυτό το παιδί. Αυτό γίνεται με τη χρήση άλλων (συμπεριλαμβανομένου του υποτιθέμενου δεύτερου πατέρα ή μητέρας) για να διαιωνιστεί αυτή η επιρροή στο παιδί.
    Επιτρέποντας στον μη γονέα να αναλάβει γονικούς ρόλους και λειτουργίες σε διάφορες πτυχές της ζωής του παιδιού. Αυτό περιλαμβάνει κοινωνικοποίηση, δραστηριότητες, εκπαίδευση, πειθαρχία κ.λπ.
    Να πείσει το παιδί ότι ο υποκατάστατος γονέας τρέφει μεγαλύτερη αγάπη για το παιδί από τον βιολογικό γονέα.
    Εάν επιτραπεί η συνέχιση της γονικής υποκατάστασης, μπορεί να γίνει σαν ιός και ακόμη κι αν είστε σε θέση να αποδείξετε στο δικαστήριο ότι αυτή η μορφή γονικής αποξένωσης λαμβάνει χώρα, μπορεί να είναι πολύ αργά για να πείσετε το παιδί (ειδικά καθώς παθαίνει στην εφηβεία) διαφορετικά.
    Η γονική αποξένωση πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα και κακή άσκηση επιμέλειας. Πριν να είναι πολύ αργά!

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:17 | Θανάσης

    Άρθρο 88 (τροποποίηση Άρθρου 6 Νόμου 3500/2006)
    Προσυπογράφουμε την παρακάτω πρόταση που έχει αναρτηθεί στην παρούσα διαβούλευση, με την επισήμανση εκ μέρους μας να υπάρχει πρόβλεψη και για τη συμμετοχή στη γονεϊκή αποξένωση άλλων προσώπων της πλευράς τού αποξενωτή γονέα, πχ απώτερων ανιόντων, όταν η συμμετοχή αυτή γίνεται με συγκεκριμένο πρακτικό τρόπο, πχ φύλαξη του τέκνου από τους απώτερους ανιόντες σε ώρες που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται με τον έτερο γονέα.
    Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών,
    μεταπτυχιακός φοιτητής Ψυχιατροδικαστικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
    Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
    Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
    1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
    Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
    Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
    Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
    [α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
    [β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
    1) η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
    2) επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
    3) έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό, 4) έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
    5) απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
    6) αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
    7) υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
    8) απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
    και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
    1) συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
    2) ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
    3) παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
    4) αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
    5) εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
    6) θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
    7) πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
    8) εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
    9) απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
    Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
    Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
    1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
    Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
    Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
    Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
    Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
    Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
    Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
    Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
    Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
    Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
    Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
    2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
    Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
    Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
    Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
    Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
    Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
    Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
    Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
    Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
    Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
    Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
    Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
    Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
    Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
    Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
    Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
    Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191Άρθρο 97 (τροποποίηση

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:01 | Νικήτας

    Άρθρο 26 (τροποποίηση Άρθρου 169Α ΠΚ)
    Παρ. 1: Καθορισμος κατώτατου και ανώτατου όριο ποινής. Φυλάκιση καί χρηματική ποινή, έστω και αν θα επιβάλλονται διαζευκτικώς οι ποινές αυτές. Άλλως, τα κατώτατα όρια ποινών να ισχύουν για την επαναλαμβανόμενη παραβίαση δικαστικών αποφάσεων, πχ για πέντε παραβιάσεις και άνω, που προφανώς θα δύνανται να εκδικάζονται σε μία δίκη. Άλλως, τα κατώτατα όρια ποινών να ισχύουν για κάθε παραβίαση δικαστικής απόφασης επικοινωνίας γονέα-τέκνου όταν η παραβιασθείσα απόφαση δεν περιλαμβάνει την απαγγελία απειλής αστικών κυρώσεων για τις περιπτώσεις παραβιάσεως αυτής, δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης αυτής.
    Αιτιολόγηση: –Η προστασία τού κύρους όλων των δικαστικών αποφάσεων συνδέεται και με την προστασία τού κύρους τής δικαστικής λειτουργίας εν γένει. –Στην τελευταία ως άνω περίπτωση, δεν υπάρχει κανένα άλλο διαθέσιμο νομικό μέσο προστασίας των θυμάτων των παραβιάσεων, πέρα από την υποβολή μηνύσεως για έναρξη ποινικής διαδικασίας.Άρθρο 43 (τροποποίηση Άρθρου 358 ΠΚ)
    Θα μπορούσε να εξακολουθεί να απαιτείται έγκληση και απλώς να εξαιρείται και η περίπτωση αυτή από την καταβολή παραβόλου.
    Αιτιολόγηση: Προφανώς ο σκοπός τής σχεδιαζόμενης επαναφοράς τής αυτεπάγγελτης δίωξης, είναι η αποφυγή τής υποχρέωσης καταβολής παραβόλου από τον οικονομικώς ταλαιπωρημένο δικαιούχο. Όμως δεν είναι πρακτικώς εφικτό να γνωρίζει ο Εισαγγελέας ένα τέτοιο αδίκημα χωρίς να το έχει πληροφορηθεί από τον ίδιον το δικαιούχο της συνεισφοράς σε διατροφή. Επιπλέον, χωρίς υποβολή έγκλησης που να παρέχει και κάποια στοιχεία, θα είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζει ο Εισαγγελέας και την οικονομική και επαγγελματική κατάσταση του παραβάτη, ώστε να δύναται να πιθανολογήσει το κακόβουλον της παραβάσεως. Με το ίδιο σκεπτικό, θα μπορούσε ο Εισαγγελέας να ενεργεί αυτεπαγγέλτως και για την οιαδήποτε παραβίαση παράδοσης τέκνου στον έτερο γονέα για επικοινωνία.

    Άρθρο 88 (τροποποίηση Άρθρου 6 Νόμου 3500/2006)
    Προσυπογράφουμε την παρακάτω πρόταση που έχει αναρτηθεί στην παρούσα διαβούλευση, με την επισήμανση εκ μέρους μας να υπάρχει πρόβλεψη και για τη συμμετοχή στη γονεϊκή αποξένωση άλλων προσώπων της πλευράς τού αποξενωτή γονέα, πχ απώτερων ανιόντων, όταν η συμμετοχή αυτή γίνεται με συγκεκριμένο πρακτικό τρόπο, πχ φύλαξη του τέκνου από τους απώτερους ανιόντες σε ώρες που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται με τον έτερο γονέα.
    Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών,
    μεταπτυχιακός φοιτητής Ψυχιατροδικαστικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
    Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
    Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
    1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
    Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
    Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
    Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
    [α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
    [β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
    1) η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
    2) επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
    3) έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό, 4) έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
    5) απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
    6) αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
    7) υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
    8) απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
    και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
    1) συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
    2) ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
    3) παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
    4) αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
    5) εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
    6) θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
    7) πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
    8) εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
    9) απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
    Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
    Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
    1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
    Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
    Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
    Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
    Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
    Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
    Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
    Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
    Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
    Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
    Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
    2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
    Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
    Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
    Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
    Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
    Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
    Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
    Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
    Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
    Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
    Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
    Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
    Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
    Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
    Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
    Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
    Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191Άρθρο 97 (τροποποίηση Άρθρου 21 Ν. 3500/2006)
    Πιστεύουμε πως τα νομικά πρόσωπα και οι κοινωνικές υπηρεσίες που αναφέρονται στην παρ. 1, θα πρέπει να υποχρεωθούν να συμπεριλαμβάνουν και κάποιους χώρους που θα παρέχουν συμπαράσταση και συνδρομή όπως αναφέρεται στην ίδια παράγραφο, σε αγόρια ηλικίας άνω των 14 ετών, σε άνδρες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας, καθώς και εν γένει σε ανήλικα τέκνα και γονείς χωρίς επιμέλεια για τις ειδικές περιπτώσεις που θα έχει επιδικαστεί ή θα έχει διαταχθεί προσωρινώς από Δικαστική Αρχή η παράδοση-παραλαβή τέκνου για μεταξύ τους επικοινωνία να γίνεται σε τέτοιους χώρους, ιδίως κατόπιν επανειλημμένων παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων της εν λόγω επικοινωνίας εκ μέρους τού έτερου γονέα ή κατόπιν επεισοδίων μεταξύ των γονέων σε προηγούμενες περιστάσεις παράδοσης-παραλαβής τού τέκνου.
    Αιτιολόγηση: 1) Μέχρι στιγμής αυτά τα νομικά πρόσωπα και οι κοινωνικές υπηρεσίες αρνούνται τελείως να παρέχουν οποιαδήποτε συμπαράσταση και συνδρομή σε άνδρες. Στους χώρους φιλοξενίας τους δεν φιλοξενούν ούτε καν αγόρια άνω των 14 ετών. Ωστόσο υφίστανται βία ακόμη και ενήλικες άνδρες, όπως: σωματική βία που μπορεί να επιφέρει βαριές κακώσεις ιδίως όταν προέρχεται από άρρενα πρόσωπα της πλευράς τής συζύγου τους και με ηθική αυτουργία τής συζύγου τους, οικονομική βία από τη σύζυγο με αποτέλεσμα να μην έχουν προσωρινά ούτε καν οικία διαμονής, ψευδείς καταγγελίες που κάποιες φορές έχουν ως αποτέλεσμα την προληπτική απομάκρυνση του καταγγελθέντος από την εργασία του. Σε κάθε περίπτωση, οι αρχές τής ισότητας όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, θα πρέπει να τηρούνται βάσει του Συντάγματος και πολλών Διεθνών Συμβάσεων και Νόμων. 2) Οι παραβιάσεις των διατάξεων επικοινωνίας των δικαστικών αποφάσεων, μπορεί να αποτρέπονται ή τουλάχιστον να αποδεικνύονται πολύ πιο εύκολα όταν η παράδοση-παραλαβή έχει προσδιοριστεί να γίνεται σε τρίτους χώρους και ενώπιον τρίτων προσώπων. Εξάλλου πολλές φορές σε διαδικασίες παράδοσης-παραλαβής τέκνων στην οικία τής μητέρας, που είναι και το σύνηθες, προκύπτουν επεισόδια μεταξύ των γονέων ενώπιον των τέκνων τους.Άρθρο 98 (τροποποίηση Άρθρου 23 Ν. 3500/2006)
    Στο τέλος της παρ. 2 να προστεθεί και δεύτερη περίπτωση στην εξαίρεση και αντί για «παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.», προτείνουμε να γίνει «παρά μόνον: α) εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά ή β) εάν τουλάχιστον δύο αναφορές τους εντός του ιδίου έτους που έτυχαν δικαστηριακής χρήσεως σε υποθέσεις γαμικών διαφορών ή γονικής μέριμνας ή επικοινωνίας γονέα-τέκνου, αποδείχθηκαν εκ των υστέρων αναληθείς.»
    Αιτιολόγηση: Υπάρχει ήδη εν εξελίξει τουλάχιστον μία σοβαρή ποινική διαδικασία για ενδεχόμενο κύκλωμα παραγωγής ψευδών γνωματεύσεων για δήθεν ενδοοικογενειακή βία χειρίστης μορφής, που προορίζονταν για δικαστηριακή χρήση σε τέτοιου είδους αστικές δίκες. Οι πληροφορίες τού Σωματείου μας είναι πως μπορεί να υπάρχουν και άλλου είδους τέτοια κυκλώματα, που περιλαμβάνουν επαγγελματίες κατηγοριών τής παρ. 1 του εν λόγω Άρθρου. Επιπλέον, σε άλλη ανάρτηση της παρούσας διαβούλευσης, εμφανίζονται στατιστικές για τα χαμηλά ποσοστά των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας που τελικώς επιβεβαιώνονται. Είναι άλλωστε παρατηρημένο πως συνήθως οι ανεπιβεβαίωτες καταγγελίες για άσκηση βίας από πατέρα προς το τέκνο του, εμφανίζονται αφού ο πατέρας έχει αιτηθεί κοινή επιμέλεια.

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:00 | Νίκος

    Εφαρμογή του ν.4800/2021 απο τους δικαστές να σταματήσει η ατιμωρησία που υπαρχει στην παρεμπόδιση επικοινωνία όπως και στις ψεύτικες καταγγελίες με αποτέλεσμα την γονεϊκή αποξένωση των παιδιών απο τον ένα γονέα …και επιτέλους η γονεϊκή αποξένωση να χαρακτηριστεί ως ποινικό αδίκημα …

  • 18 Δεκεμβρίου 2023, 20:34 | Νίκη

    ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ Κ.Κ ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ,
    εάν αισθάνεστε ότι τα παιδιά σας αποξενώνονται από εσάς, σταματήστε και σκεφτείτε για λίγο εάν θα ενεργούσατε, αν ξέρατε ότι τα παιδιά σας κακοποιούνται. Θα ενεργούσατε, σωστά; ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΕΝΕΡΓΟΥΣΑΤΕ. ΘΑ ΕΝΕΡΓΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ; Σας παρακαλούμε! Δεν είναι αστείο. Ενεργήστε!
    Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ. Ακριβώς επειδή δεν αφήνει σωματικές πληγές ή ουλές δεν το κάνει λιγότερο σοβαρό. Η γονική αποξένωση μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική βλάβη για μια ζωή σε ένα παιδί και όχι μόνο να αποξενώσει ένα παιδί από τον γονιό του, αλλά και να υποφέρει από τις μελλοντικές σχέσεις του ίδιου παιδιού καθώς μεγαλώνει και ενηλικιώνεται.

    Σας παρακαλούμε, μην συμβιβαστείτε με τίποτα λιγότερο από ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ. Τα παιδιά μας αξίζουν όσο και τα δικά σας παιδιά. Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο. Τα δικά μας παιδιά θα μπορούσαν να είναι δικά σας. Φερθείτε σαν να είναι. Ποινικοποιήσετε την πράξη με την οποία τους στερούν τον πατέρα τους (συνήθως).

Σχόλια 1 … 8 9 10 11 12 … 26