Άρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532
Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:58 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:05 | Ζαχαρίας Δανιηλάκης

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1.
    2.
    3.
    4.
    5.
    6.
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:55 | Δημήτριος Παπαγιώτης

    Άρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης
    Οι ψευδείς κατηγορίες, ακόμη και όταν αυτές διατυπώνονται από μάρτυρες στην έδρα ή με ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων προς τον άλλο γονέα, θα πρέπει να προστεθούν ως λόγος κακής άσκησης της γονικής μέριμνας

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:10 | ΑΘΑΝΑΣΙΑ

    Η άρνηση του γονέα που υποχρεούται να καταβάλλει διατροφή είναι σύνηθες φαινόμενο. Η λύση το δικαστήριο. Η άρνηση του παιδιού να μην ακολουθήσει τον πατέρα και να καθίσει στο σπίτι της μητέρας τις Τετάρτες ή τα Σάββατα, γιατί απλά θέλει να ξεκουραστεί είναι κακή άσκηση της επιμέλειας και πρέπει να έρχονται τα περιπολικά; Η επικοινωνία δεν νομοθετείται κύριοι κερδίζεται και πρέπει να αποφασίζει μόνο του το παιδάκι το καημένο, το οποίο χρειάζεται χρήματα για να ζήσει, να σπουδάσει, να γίνει αυτόνομο και όχι να σκορπίζονται σε άσκοπες διαμάχες. Το συμφέρον του παιδιού μόνο αυτό δεν είναι.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:04 | Μαργαρίτα

    Οι ψευδείς κατηγορίες, η εργαλειοποίηση και η αποξένωση του παιδιού από τον γονέα που έχει την επιμέλεια πρέπει να συνιστούν κακή άσκηση της επιμέλειας και να αφαιρείται άμεσα η επιμέλεια από τον αποξενωτή γονέα και όχι να περιμένουμε 5 χρόνια να εκδικαστούν οι παραβιάσεις της δικαστικής απόφασης,δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον αποξενωτή να παγιώσει την κατάσταση αποξένωσης. Εδώ επιβάλεται η εξέταση του αποξενωτή από ειδικό ψυχικής υγείας.
    Η δικαιολογία οτι δήθεν το παιδί δεν επιθυμεί την επικοινωνία είναι ο ορισμός της γονικής αποξένωσης. Ο νόμος πρέπει να είναι σαφής και να μην επιτρέπει να γίνονται παιχνίδια στην πλάτη των παιδιών.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:58 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΕΡΔΕΝΕ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:10 | Μαρία

    Το άρθρο να γίνει παρακαλώ:
    η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων.

    η καταβολή της διατροφής είναι βασικότατη για τους βιοποριστικούς λόγους του τέκνου. Να μην υπάρχει καμία δικαιολογία που να προστατεύει τους «φιλότιμους» μπαμπάδες.
    Και επειδή στις περιπτώσεις αυτές δεν προκύπτει ενδεχόμενο ενδιαφέροντος για τις συνέπειες της κακής άσκησης (εφόσον δεν υπάρχει ενδιαφέρον για το παιδί) να υπάρχει άμεσα χρηματική ποινή όταν δεν καταβάλετε διατροφή.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:24 | ΕΥΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

    Εγώ ενα πράγμα βλέπω όλο αυτό τον καιρό.Κάποιους να διεκδικούν εγωιστικά και για να μην πληρώνουν διατροφή κι ενα νομοσχέδιο στα μέτρα τους.Άμεση απόσυρση

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:51 | αρης

    Η άμμεση τιμωρία του αποξενωτή γονέα δεν επιτυγχάνεται με το ανωτέρω άρθρο.

    Στις αποφάσεις επικοινωνίας η αγωγή δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο όταν δεν υπάρχει τελεσιδικία.
    εχει απόφαση και δεν μπορείς να την εκτελέσεις, δεν μπορεις να δεις τα παιδια σου.

    Η απόφαση διατροφής αποτελέι εκτελεστό τίτλο και ο πατέρας (κατ 99%) αν δεν έχει τα χρήματα να ανταποκριθεί η μητέρα άμεσα με ένα απόγραφο προβαίνει σε κατάσχεση.
    Οι δαπάνες απογράφου βαρύνουν τον καθ’ου.
    Η παρεμπόδιση επικοινωνίας πως τιμωρεί τον αποξενωτή? με έγκληση που θα δικασθεί μετα απο 5-6 χρόνια και θα τιμωρηθεί με 3 μήνες κράτηση και αυτή η ποινή αν επιβληθεί. Η δικαιοσύνη την αποξενωτρια την αντιμετωπίζει με πρωτοφανη ανοχή.

    θεραπεία
    να κινείται αυτέπάγγελτα απο την εισαγγελέια η διαδικασία όπως και στην ενδοοικογενειακή βία και ο αποξενωτής εγκληματίας γονέας να τιμωρείται άμεσα,

    αλλαγή Ποινικου κώδικα περι συκοφαντικής δυσφήμησης στην ειδική διαδικασία των οικογενειακών.
    Οι ψευδείς καταγγελίες ενός γονέα προς τον άλλον μόνο όταν υπάρχει η ιδιότητα του γονέα και αφορά το παιδί να τιμωρείται με κάθειρξη.

    Αυτην την στιγμή εχουμε κατεγγελίες και ψευδείς κατηγορίες κατα δηλωση. αναπόδεικτες, μηδεν τιμωρία για τον συκοφάντη.

    Συλλαμβάνονται ανθρώποι χωρίς ουδείς να εξετάσει αν έχει συμβεί καν το αδίκημα. Αν αποδειχθεί ψευδής η κατηγορία ΟΥΔΕΙΣ ΤΙΣ ΤΙΜΩΡΕΊ. Η διαδικάσια δεν ειναι αυτεπαγγελτη και πρεπει το θύμα ( ο πατερας) να υποβάλει νέα μήνυση,
    οταν κάποτε δικασθεί οι δικαστες τις συκοφάντισες τις περιστοιχίζουν με τόση στοργή… στυλ μην το ξανακάνεις, δεν το ηθελες αλλα θα ειναι η τελευταια σου φορα και κατι τέτοιες συμπεριφορες.

    Το αυτό θα θεραπευθεί με αυτεπαγγελτο αδίκημα να ενταχθει και αυτό στην ενδοοικογενειακη βία και να τιμωρείται με καθειρξη. Υπαρχει κενό δικαίου με τις ψευδείς καταγγελίες. ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ, αυτό τις εχει πολλαπλασιάσει.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:26 | ΝΙΚΟΛ ΣΑΙΤΑ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:11 | Αννα Δανιδου

    Άρθρο 14

    Απαράδεκτη η στάση όσων χρησιμοποιούν ψέματα με σκοπό να αποξενώσουν τα παιδιά. Δημιουργούν ζημιά στην ψυχή τους και πρέπει τέτοιες ενέργειες να οδηγούν σε αφαίρεση την γονικής μέριμνας λόγω κακής άσκησης. Συμπληρώστε λοιπόν και 7η περίπτωση (7. αβάσιμες-ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα)

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:29 | Fertis Makis

    Είναι ξεκάθαρη η θυματοποίηση του θύτη και η μετατροπή των θυμάτων σε θύτες στο νομοσχέδιο.Λυπάμαι για τα παιδάκια και τις γυναίκες ειλικρινά!Να μη ψηφιστεί για το καλό των παιδιών.Εδω βλέπω όλα για τον έτερο γονέα.Ούτε απο τη βία προστασία.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:47 | Χριστίνα Σερβετά

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:04 | Στυλανη Γρεκα

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1.
    2.
    3.
    4.
    5.
    6.
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:11 | Κώστας Σερβετάς

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:36 | ΠΕΤΑΛΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

    ΑΡΘΡΟ 1532 ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΙΔΙΩΣ α. Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΤΕΚΝΟ Η’ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΤΥΧΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ β. Η ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ γ. Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Η’ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ Η’ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ Η ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ δ. Η ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟ ΓΟΝΕΑ ε. Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΚΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Η’ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ στ. Η ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ Η’ ΑΝ ΟΧΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ, ΓΙΑ ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η’ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η’ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Η’ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:14 | ΚΩΣΤΑΣ Λ.

    ΑΡΘΡΟ 1532 ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΙΔΙΩΣ α. Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΤΕΚΝΟ Η’ ΠΡΟΣ ΤΗΣ ΤΥΧΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ β. Η ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ γ. Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ Η’ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ Η’ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ Η ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ δ. Η ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΑΙΤΙΑ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟ ΓΟΝΕΑ ε. Η ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΤΕΚΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ Η’ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ στ. Η ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ Η’ ΑΝ ΟΧΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ, ΓΙΑ ΑΚΛΟΝΗΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Η’ ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η’ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Η’ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:03 | ΚΩΣΤΑΣ ΣΕΡΕΤΗΣ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:17 | Κωνσταντίνος Γ Σερδενές

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:22 | Αντωνία Γρεκα

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:48 | Παύλος Παπαποστόλου

    Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:27 | Αντώνης Παύλου

    Εκτός από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθεί και να θεωρείται επίσης κακή άσκηση της γονικής μέριμνας οι ψεύτικες και συκοφαντικές κατηγορίες εναντίον του άλλου γονέα .

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:52 | Ελενη Γκιοκα

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:15 | Γιώτα

    Οι ψευδείς κατηγορίες και η εργαλειοποίηση και αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα πρέπει να συνιστούν κακή άσκηση της επιμέλειας και να αφαιρείται άμεσα η επιμέλεια από αυτόν τον γονέα. Η είναι ο ορισμός της γονικής αποξένωσης. Ο νόμος πρέπει να είναι απόλυτα σαφής και να μην υπάρχει καμία περίπτωση παρερμηνείας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:59 | Μαρίνα Αθανασίου

    Κακή άσκηση γονικής μέριμνας με αυστηρές ποινές η γονική αποξένωση,οι συκοφαντίες,η δηλητηρίαση του παιδιού για τον ένα γονέα αλλά και το περιβάλλον του,η συστηματική παρεμπόδιση επικοινωνίας και η παρέμβαση του άλλου γονέα την ώρα επικοινωνίας χωρίς λόγο και με υβριστικούς χαρακτηρισμούς.Επισης το μανιπολαρισμα του παιδιού και η εργαλειοποιηση του ως παπαγαλάκια κ μέσο εκδίκησης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:14 | Ελένη Σ.

    Δηλαδή όταν μια μητέρα προσπαθεί να διαφυλάξει τη σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού της από έναν κακοποιητή σύζυγο- πατέρα, καθώς αναμένεται η αμετάκλητη δικαστική απόφαση (έως και 10 χρόνια μετά) θα κινδυνεύει με σύλληψη και αυτόφωρο ή/και απώλεια της επιμέλειας του παιδιού.
    Δηλαδή οι μητέρες- θύματα έμφυλης βίας θα εγκλωβίζονται για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε κακοποιητικούς γάμους ή σχέσεις με τον φόβο της απώλειας της γονικής μέριμνας ή μετά το διαζύγιο θα έρχονται σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους.
    Με ποιον τρόπο προστατεύεται εντέλει η ψυχική υγεία του παιδιού, αλλά και η ψυχική και σωματική υγεία μιας γυναίκας που έχει επιβιώσει από μια βίαιη κατάσταση; Πως εξασφαλίζεται η ασφάλεια τους;

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:04 | Μανώλης Ανδρουλιδάκης

    Προτείνω την εξής προσθήκη:

    «ζ. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.»

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:40 | Μαρια

    Κυριε Υπουργε,
    Έλεος πια με αυτην την καραμέλα!θα πρεπει οπωσδήποτε να προστεθεί οτι κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν και οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:04 | Κωνσταντίνα Γιαταγάνα

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:04 | Αναστασια Σιδερη

    1.Το νομοσχέδιο που κατατεθηκε ευτυχως δε περιεχει το παραλογισμο της υποχρεωτικης συνεπιμελειας αλλα προβλεπει κατι πολυ πιο επικινδυνο . Την σχετικοποιηση και δυνητικη απεμπόληση της γονικής μέριμνας για διαφωνιες για αστειους λογους επιμέλειας
    Και επιχειρεί να απαριθμήσει λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα δηλαδή η ΄΄μεγαλύτερη δυνατή ποινή΄΄, και ταπείνωση που μπορεί να επιβληθεί σε έναν γονέα, αφού οδηγεί σε πλήρη αποξένωση από το παιδί και με το υπάρχον δίκαιο επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον εφόσον το δικαστήριο το θεωρήσει αναγκαίο.

    Η παραδοξολογία έγκειται στο ότι στην προσπάθεια ενδεικτικής απαρίθμησης δεν προτάσσονται λόγοι όπως, έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, κακές συνθήκες διαβίωσης, παραμέληση της υγείας, παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, εγκατάλειψη, εκμετάλλευση του μέσω εργασίας, που δε συνάδει με την ηλικία του κ.α. Αντιθέτως προτάσσονται λόγοι, όπως η μη διευκόλυνση της επικοινωνίας,( σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλει το υπουργείο να μας διευκρινίσει όταν αναφέρεται στην παραβίαση δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας, που αποτέλεσε το μοναδικό επιχείρημα του να προβεί στην αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου, ποία είναι η στατιστική μελέτη που τεκμηριώνει το εν λόγω επιχείρημα;). Δεδομένου ότι η ήδη υπάρχουσα νομολογία ποτέ δεν αποκλείει το δικαίωμα της επικοινωνίας του γονέα με το τεκνό παρά μόνο σε πολύ σπάνια περίπτωση, γεγονός που πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις συστάσεις των ειδικών ψυχικής υγείας, που επανειλημμένα αναφέρουν την ανάγκη άμεσης διακοπής της σε περιπτώσεις κακοποίησης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο προστατευτικός – κατάλληλος γονέας να βρίσκεται σε μόνιμη σύγκρουση καθηκόντων. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο όχι μόνο δεν θα λύσει τέτοιου είδους καταστάσεις, αλλά βάζει σε κίνδυνο αυτήν τη κατηγορία ευάλωτων παιδιών.
    Στη δικαστηριακή πρακτική θα συμβαίνει και το εξής παράδοξο, σύμφωνα με το εν λόγω νομοσχέδιο: ο γονέας που θα καταδικάζεται για το αδίκημα της παραβίασης απόφασης επικοινωνίας, θα βρίσκεται αντιμέτωπος στα αστικά δικαστήρια με το ενδεχόμενο να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα λόγω κακής άσκησης σύμφωνα με το 1532. Ωστόσο, ο γονέας, που ενδεχομένως να έχει διαπράξει ποινικά κολάσιμη πράξη σε βάρος του τέκνου να καλύπτεται από το αμετάκλητο (πρέπει να έχει τελεσιδικήσει η υπόθεση, δηλαδή) της δικαστικής απόφασης, που φέρει το νομοσχέδιο και να βρίσκεται στην προνομιακή θέση να διεκδικεί την αφαίρεση της γονικής μέριμνας με όπλο το σύνδρομό της γονεϊκής αποξένωσης («ότι το παιδί ψεύδεται», όπου και αυτό εισάγεται στο νομοσχέδιο), την προσπάθεια συναισθηματικής αποξένωσης του από τον άλλο γονέα ή από τους παππούδες, τη μη καταβολή διατροφής και τη μη χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, συμπεριφορές δηλαδή που παρ’ ότι κατακριτέες και επιζήμιες για το συμφέρον των παιδιών, σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας.

    2.Μετά την απαρίθμηση λόγων (που θα συνιστούσαν ενδεχομένως βάση για αλλαγή του προσώπου που ασκεί την επιμέλεια και όχι προφανώς βάση για πλήρη στέρηση της γονικής μέριμνας) , διαβάζουμε και την μόνη σοβαρή, κατά την άποψή μας, περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα και συγκεκριμένα την κακοποίηση, την βία, την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το παράδοξο έγκειται στο ότι στη μία περίπτωση (εκ των απαριθμούμενων που πράγματι θα δικαιολογούσε αυτή την «βαρύτατη για το γονέα ποινή», το νομοσχέδιο θέτει τον κακοποιητικό γονέα στο απυρόβλητο, και μάλιστα για χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει και την δεκαετία έως να τελεσιδικήσει η υπόθεση).

    3. Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου (άρθρο 1532) αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων, που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων, το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.

    4. Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες (άρθρο 1532) που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων», τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια, ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στη πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτικό αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα. Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία.

    5. Γιναμε Σουηδια και δε το ξεραμε?
    Τέλος, στην αιτιολογική έκθεση – ανάλυση συνεπειών ρύθμισης, που συνοδεύει το νομοσχέδιο http://www.opengov.gr/
    αναγράφεται ότι η νομοθετική πρωτοβουλία λαμβάνει χώρα επειδή «Περαιτέρω, απαιτείται η προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας». (σελ. 3) Στη συνέχεια, ωστόσο, το Υπουργείο παραδέχεται ότι δεν ελήφθησαν άλλες πρακτικές από άλλες χώρες της ΕΕ ούτε πρακτικές διεθνών οργανισμών (σελ. 5). Στην δε παράθεση στοιχείων νομιμότητας «κεφάλαιο Στ. έκθεση νομιμότητας» έχει σημειωθεί ότι η νομοθετική πρωτοβουλία τελεί σε συμμόρφωση με οδηγία και κανονισμό της ΕΕ (σελ. 13 της αιτιολογικής έκθεσης – ανάλυσης συνεπειών ρύθμισης). Ωστόσο, το υπουργείο παραλείπει να παραθέσει πληροφορίες για το παράγωγο ενωσιακό δίκαιο που επικαλείται (το ευρωπαϊκό Δίκαιο, δηλαδή).

    Τονίζουμε, ωστόσο, ότι κανένας κανόνας πρωτογενούς (εθνικού) ή παράγωγου ενωσιακού δικαίου δεν άπτεται της ρύθμισης θεμάτων γονικής μέριμνας και επιμέλειας και ουδεμία οδηγία και κανονισμός της ΕΕ υπάρχει, που να ρυθμίζει ουσιαστικές διατάξεις αστικού δικαίου στο πεδίο του οικογενειακού δικαίου στα ζητήματα αυτά. Εν γένει, τα συναφή θέματα παραμένουν στο αποκλειστικό πεδίο του εθνικού δικαίου και η ΕΕ νομοθετεί μόνο διαδικαστικούς κανόνες για την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και ρυθμίσεις για την εφαρμογή των ελευθεριών του δικαίου της ΕΕ από τους ευρωπαίους πολίτες και τα μέλη των οικογενειών τους.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:16 | Χρήστος Βασιλάκης

    Σύμφωνα με έρευνες και μελέτες, οι ισχυρισμοί των μητέρων για κακοποίηση των παιδιών και των ίδιων, μετά το χωρισμό, αποτελούν σε ποσοστό 67% των περιπτώσεων ψευδείς, αβάσιμες και ανυπόστατες κατηγορίες. Το υπόλοιπο ποσοστό 33% αποτελούν όμοιους ισχυρισμούς των συγγενών της μητέρας. Και των πληρωμένων πλανόδιων «ειδικών» της.
    Να οριστεί ως διακριτή περίπτωση κακής άσκησης της γονικής μέριμνας οι ψευδείς και αβάσιμες κατηγορίες του ενός γονέα σε βάρος του άλλου, καθώς και η ψυχολογική χειραγώγηση του τέκνου από τον ένα γονέα (ή συγγενείς του) με σκοπό να αρνείται την επικοινωνία με τον άλλο γονέα.
    Αυτές οι συμπεριφορές γονικής αποξένωσης και ψευδών κατηγοριών του ενός γονέα προς τον άλλο θα πρέπει να τιμωρούνται κατά τρόπο αποτρεπτικό.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:09 | Βασιλεια Γιαννωτα

    Άρθρο 14

    Απαράδεκτη η στάση όσων χρησιμοποιούν ψέματα με σκοπό να αποξενώσουν τα παιδιά. Δημιουργούν ζημιά στην ψυχή τους και πρέπει τέτοιες ενέργειες να οδηγούν σε αφαίρεση την γονικής μέριμνας λόγω κακής άσκησης. Συμπληρώστε λοιπόν και 7η περίπτωση (7. αβάσιμες-ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα)

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:29 | Αλεξανδρα

    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ,ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ Η ΨΉΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΏΤΑ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Π Χ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΚΤΛ.
    ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ,ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ.
    ΛΑΘΟΣ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΉΣΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣΥΝΗΣ ΕΝ ΜΈΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ,ΆΡΡΩΣΤΟΙ,ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΤΛ.
    ΑΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:01 | Απόστολος Ασλανίδης

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:08 | Σταματίνα Αυγερινού

    Άρθρο 14

    Δώστε τέρμα σε όσους λένε ψέματα. Τελικός αποδέκτης σε αυτές τις απαράδεκτες ενέργειες είναι τα παιδιά μας. Συμπληρώστε σας παρακαλώ να συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας οι αβάσιμες ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:29 | Μάριος Κ.

    Μετά την απαρίθμηση λόγων (που θα συνιστούσαν ενδεχομένως βάση για αλλαγή του προσώπου που ασκεί την επιμέλεια και όχι προφανώς βάση για πλήρη στέρηση της γονικής μέριμνας) , διαβάζουμε και την μόνη σοβαρή κατά την άποψή μας περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα και συγκεκριμένα την κακοποίηση, την βία, την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το παράδοξο έγκειται στο ότι στη μία περίπτωση (εκ των απαριθμούμενων που πράγματι θα δικαιολογούσε αυτή την «βαρύτατη για το γονέα ποινή» , το νομοσχέδιο θέτει τον κακοποιητικό γονέα στο απυρόβλητο, και μάλιστα για χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει και την δεκαετία.
    Έτσι για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα ενώ για το γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου , αρκεί πιθανολόγηση αφού η <> δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα για να τελεσιδικήσει και επ΄αυτής απόφαση!!!!

    Οι νομικοί δεν παραγνωρίζουμε το τεκμήριο αθωότητας που πρέπει να ισχύει σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε όμως ότι η ενδεικτική απαρίθμηση ήταν ατυχής και η προσπάθεια περιπτωσιολογικής αντιμετώπισης εσφαλμένη. Ο δικαστής είναι ο μόνος αρμόδιος να κρίνει πότε υφίσταται σοβαρός λόγος για αφαίρεση γονικής μέριμνας δεν χρειάζεται υποδείξεις και μάλιστα σχετιζόμενες με αόριστες νομικές έννοιες και πρέπει σε σοβαρές περιπτώσεις να μπορεί να διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο χωρίς δικονομικούς περιορισμούς.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:30 | Σ. Μαντά

    Όταν η Ελλάδα έρχεται τελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στον δείκτη ισότητας των φύλων για το 2019, η άποψη ότι το προωθούμενο νομοθέτημα προωθεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και άρα μεταξύ των φύλων, είναι τουλάχιστον προσχηματική. Γιατί παραβλέπει την πραγματικότητα των υπαρχουσών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μέσα στις οποίες η γυναίκα βιώνει τρομακτικές ανισότητες, καταπιέσεις, διακρίσεις και επιφορτίζεται με τα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής (οικιακή εργασία, φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων κλπ).

    Επιπρόσθετα, η εξατομικευμένη κρίση με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και την θεσμοθέτηση εξειδικευμένων οικογενειακών δικαστηρίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ρύθμιση των οικογενειακών διαφορών με τρόπο που να διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:48 | Ορφέας Ιωαννίδης

    Το νομοσχέδιο επιχειρεί να απαριθμήσει λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα δηλαδή η ΄΄μεγαλύτερη δυνατή ποινή΄΄ που μπορεί να επιβληθεί σε έναν γονέα αφού οδηγεί σε πλήρη αποξένωση από το παιδί και με το υπάρχον δίκαιο επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον εφόσον το δικαστήριο το θεωρήσει αναγκαίο.
    Στην προσπάθεια ενδεικτικής απαρίθμησης δεν προτάσσονται λόγοι όπως, έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, κακές συνθήκες διαβίωσης, παραμέληση της υγείας, παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας εγκατάλειψη , εκμετάλλευση του μέσω εργασίας που δε συνάδει με την ηλικία του κ.α. Αντιθέτως προτάσσονται λόγοι όπως η μη διευκόλυνση της επικοινωνίας, η προσπάθεια συναισθηματικής αποξένωσης του από τον άλλο γονέα ή από τους παππούδες, η μη καταβολή διατροφής και η μη χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, συμπεριφορές δηλαδή που παρότι κατακριτέες και επιζήμιες για το συμφέρον των παιδιών σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Αντιθέτως άλλες συμπεριφορές που αφορούν την υγεία ,την ασφάλεια, το περιβάλλον διαβίωσης, την παρεμπόδιση της εκπαίδευσης η την καθοιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση , περιέργως δεν θεωρούνται ενδεικτικές.
    Ταυτοχρόνως το νομοσχέδιο που επρόκειτο να προάγει το δικαίωμα επικοινωνίας του παιδιού και με τους δύο γονείς, προτρέπει εντούτοις το δικαστή να αφαιρεί την γονική μέριμνα, δηλαδή να αποξενώνει πλήρως το παιδί από το γονέα , πολύ πιο εύκολα από ότι συνέβαινε μέχρι σήμερα και μάλιστα να συσχετίζει την απόφαση αυτή με αόριστες νομικές έννοιες δηλαδή δυσαπόδειχτους ισχυρισμούς που αφήνουν μεγάλο ανοικτό πεδίο σε αυθαίρετες ερμηνείες και ατέρμονες αντιπαραθέσεις . Για να εξυπηρετηθεί δηλαδή το συμφέρον του τέκνου να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς, προκρίνουμε τη λύση να το αποξενώσουμε με ευκολία από το έναν γονέα.
    Πρόκειται για περίπτωση που το αποτέλεσμα της ρύθμισης αντιστρατεύεται τα υποτιθέμενα κίνητρα του νομοθέτη!

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:33 | Εφη Αργυράκη Δεληγιωργη

    Άρθρο 14

    Οι ψευδείς κατηγορίες προς τον άλλο γονέα θα πρέπει να προστεθούν ως λόγος κακής άσκησης της γονικής μέριμνας. Οι ψευδείς κατηγορίες αποτελούν μάστιγα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:04 | Ιωάννης Αζέλης

    Άρθρο 14

    Τιμωρείστε όσους γονείς λένε ψέματα για τον άλλο γονέα. Τραυματίζονται ανεπανόρθωτα αθώες παιδικές ψυχές. Προσθέστε ότι οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:40 | Βασίλης Αδριανουπολίτης

    Άρθρο 14

    Βάλτε φραγμό στους γονείς που χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες. Ασκούν με απαράδεκτο τρόπο την γονική μέριμνα και τέτοιες ενέργειες πρέπει να την αφαιρούν.

    Συμπληρώστε 7 περίπτωση (…οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα).

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:29 | Μαρινα

    Θέμα πρώτο: Μεταρρύθμιση
    Τι λέει το λεξικό Τριανταφυλλίδη για τον όρο;
    Απάντηση: Η εφαρμογή διαφορετικών συστημάτων ή μεθόδων σε ένα σύνολο, σε έναν θεσμό, επιδιώκοντας αλλαγή προς το καλύτερο. Παραδείγματος χάριν η γλωσσική μεταρρύθμιση από την καθαρεύουσα στη δημοτική. Τι λέει ο κ. Τσιάρας, ο υπουργός δικαιοσύνης; Ότι η μεταρρύθμιση είναι η αλλοίωση ενός ολόκληρου νομοθετικού έργου με επιτυχία 40 ετών. Κρατάμε ότι αλλοιώνεται τμήμα συνόλου μεταρρύθμισης. Έτσι καταρρέει η αρχική μεταρρύθμιση. Συνεπώς, έχουμε αντιμεταρρύθμιση, στην οποία όσοι και όσες αντιπαρατίθενται δεν στρέφονται εναντίον της εξέλιξης, αλλά της οπισθοδρόμησης σε χρόνια και νοοτροπίες πριν την αρχική μεταρρύθμιση.
    Θέμα δεύτερο: Το νομοσχέδιο ενδιαφέρεται για το παιδί
    Η αλήθεια κρύβεται στις απαντήσεις που μας δίνει η πολιτική οικονομία. Το νομοσχέδιο υπόσχεται οικονομικές προσδοκίες σε διάφορες ειδικότητες πτυχιούχων επαγγελματιών, ακόμα και σε μέσα ενημέρωσης που μόλις εγκαινίασαν μια νέα οικονομική πίτα, διότι συστήνεται ένας νέος οικονομικός τομέας, αυτός της ιδιωτικής δικαιοσύνης. Καλλιεργεί προσδοκίες σε υπόχρεους και υπόχρεες διατροφής, που δεν τους υπόσχεται μεν κέρδος, αλλά μείωση των «εξόδων» για το παιδί τους λόγω μείωσης της διατροφής με την αλλαγή χρόνων επικοινωνίας. Κρατάμε, συνεπώς, ότι η επικείμενη νομοθέτηση όχι μόνο ως πρόσχημα το παιδί. Εδώ ας κρατήσουμε και μία ακόμα σημείωση. Η γενεαλογία της οπτικής του παιδιού ως αποκτήματος, που πρέπει να κατέχεται ή να διαιρείται ως εν δυνάμει οικονομική μονάδα ανάγεται στον Μεσαίωνα και είναι κάτι που δεν άλλαξε ο καπιταλισμός, αλλά σε μορφές του, όπως η σημερινή, το επιδείνωσε κιόλας.
    Θέμα τρίτο: Συνεπιμέλεια
    Η λέξη έχει εντελώς διαφορετικό νόημα και κυρίως περιεχόμενο, όταν διατυπώνεται στο πολιτικό περιβάλλον των σκανδιναβικών χωρών ή σε όσες χώρες του δυτικού κόσμου διαθέτουν τις ίδιες προϋποθέσεις. Έχει εκ διαμέτρου αντίθετο και αρνητικό περιεχόμενο όταν τη διατυπώνει κανείς στο πολιτικό περιβάλλον αφενός των ΗΠΑ ή της Αγγλίας των Ρήγκαν και Θάτσερ τότε που ανασυντασσόταν ο λαϊκιστικός ευαγγελικός νεοπουριτανισμός συσκευασμένος στο ιδεολόγημα της Νέας Δεξιάς, σε συνύπαρξη με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό τη δεκαετία του ’80 ή όταν επαναθερμάνθηκε με τον πρόσφατο τραμπισμό. Είναι ακόμα χειρότερο, όμως, όταν διατυπώνεται σε αρνητικότερο κακέκτυπο του προαναφερθέντος αρνητικού , δηλαδή ως παράγωγο της οικονομικής κρίσης του ακροδεξιού λαϊκισμού και εκφασισμού ή της μεταμοντέρνας του μετάλλαξης του «σοβαρού» φασισμού σε χώρες όπως ή Ιταλία του Σαλβίνι, η Πορτογαλία και η Ισπανία κομμάτων όπως το ΒΟΞ ή η Γαλλία της Λεπέν. Η ιστορία μας ομολογεί ότι η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι η θετική συνεπιμέλεια (ας ονομάσουμε έτσι το σκανδιναβικό μοντέλο) είναι συναινετική και προϋποθέτει δεδομένη παιδεία γενική, αλλά και ειδική για την έμφυλη ισότητα, ελάχιστη οικονομική άνεση, αλλά και ανεξαρτησία ακόμα και των χαμηλότερων εισοδηματικών κατηγοριών, ύπαρξη κοινωνικών δομών υποστήριξης , φροντίδας και ελέγχου για τα ζευγάρια πριν το γάμο, μετά το γάμο και την απόκτηση παιδιών στη μετά το διαζύγιο οικογένεια. Τέλος, την ύπαρξη οικογενειακών δικαστηρίων με την συνύπαρξη ειδικών συμβούλων επιστημόνων του Δημοσίου , που συνδράμουν το δικαστικό προσωπικό για ad hoc αποφάσεις ανά παιδί και δευτερευόντως για τους γονείς τους.
    Θέμα τέταρτο: η προπαγάνδα της νομοθέτησης (βλέπε –κατά τη γνώμη μου- αντιγραφή των μεθόδων των μνημονίων)
    Για να περάσει η αντιμεταρρύθμιση, που μας απασχολεί, κατασκευάστηκε δήθεν επιστήμη και το γλωσσάριό της (βλέπε γονική αποξένωση και όλα τα παράγωγα, ψευτοέρευνες κλπ). Υπάρχει πολιτική διγλωσσία και διπλή πρακτική από κοινοβουλευτικά κόμματα ή παντελής απουσία μέχρι σήμερα άλλων, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Ακολουθείται η μονομερής υπέρ του λόμπυ Τσιάρα, αντιδημοσιογραφική, αντιδεοντολογική, επικοινωνιακή κάλυψη του θέματος σε όλα τα καθιερωμένα, συστημικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, δημιουργείται ένα μονομερώς πληροφορημένο κοινό, απληροφόρητο στην ουσία για το διακύβευμα της τυχόν νομοθέτησης. Για τη δουλειά αυτή χρησιμοποιήθηκε και η τεχνική της χρήσης των ετεροσυμπτωτικών δημοφιλών προσωπικοτήτων. Αξιοποιούνται για την πρόθεση και την προώθηση της νομοθέτησης γλωσσικά τάγματα εφόδου. Ευτυχώς, λόγω καραντίνας δραστηριοποιούνται οργανωμένα και συστηματικά στους δρόμους, αναρτώντας παραπιστικά πανό –δε ξέρω αν θυμάται κανένας ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή , πριν «νομιμοποιηθεί» στον κοινωνικό διάλογο -, στο διαδίκτυο τραμπουκίζοντας οποιονδήποτε και οποιαδήποτε έχει διαφορετική άποψη. Δεν ξέρω γιατί κανείς δεν θυμάται ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή. Τέλος, υπάρχει μια ασύλληπτη διαφορά πόρων που έχουν επενδυθεί υπέρ αυτής της νομοθέτησης τόσο από ιδιωτικούς φορείς , όσο και από δημόσιους, γεγονός απαράδεκτο. Τα τελευταία παραδείγματα που εκδιπλώθηκαν εν όψει της αναφοράς του θέματος στη Βουλή είναι τα ακόλουθα:
    • Ιδιωτική εταιρία διαχείρισης διαφημιστικών χώρων σε δημόσιους χώρους , που παρέχει δωρεάν χορηγικά προβολή καμπάνιας για την αντιδραστική νομοθέτηση. Εδώ, μιας και μιλάμε για το ενδιαφέρον μας για τα παιδιά, ας θυμίσουμε ότι η εν λόγω εταιρία είναι μετασχηματισμός προηγούμενης, που είχε καταδικαστεί αμετάκλητα ως υπαίτια για την πρόκληση θανατηφόρων τροχαίων με νεκρούς νέους οδηγούς, ενώ μία από τις σημερινές δραστηριότητές της είναι η συμμετοχή της σε νόμιμα καταστήματα τζόγου –μικρά καζίνο, που υπάρχουν πλέον σε αναρίθμητες γειτονιές στην Ελλάδα.
    • Εταιρία μεταφορών που ελέγχει το κράτος, η ΟΣΥ ΑΕ, που ανήκει στον επίσης κρατικά ελεγχόμενο ΟΑΣΑ και είναι χορηγός παρόμοιας καμπάνιας σε συνεργασία με ιδιωτικό φορέα που προωθεί την νομοθέτηση της δήθεν συνεπιμέλειας. Θυμίζω ότι μόλις πέρσι , πάλι εταιρία μεταφορών κρατικά ελεγχόμενη είχε συνεργαστεί με ιδιωτικό φορέα χορηγικά για να προωθήσει την απαγόρευση της νομοθέτησης των αμβλώσεων . Κρατάμε ότι σε αυτό το εντελώς άνισο επικοινωνιακό επίπεδο, για το οποίο υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, αγωνίζονται δημοκρατικοί άνθρωποι της κοινωνίας, επιστήμονες και επιστημόνισσες, συλλογικότητες , φορείς, φεμινιστές και φεμινίστριες, κοινωνίστριες και κοινωνιστές να καταγραφεί και η δική τους άποψη ή και να υπερισχύσει, όπως θα μπορούσε να γίνει σε ένα πραγματικά δημοκρατικό περιβάλλον. Προσωπικά δίνω θερμά συγχαρητήρια σε όλα αυτά τα πρόσωπα.
    Συμπερασματικά…
    Το νομοσχέδιο δεν είναι μεταρρύθμιση, αλλά αντιμεταρρύθμιση. Νομοθετείται σε ένα πλαίσιο κατασκευασμένο και ένα πλαστό επικοινωνιακό περιβάλλον, ακριβώς επειδή έχει να εξυπηρετήσει αντιμεταρρύθμιση. Πρόκειται για ένα μη επικοινωνιακό, αλλά βαθιά πολιτικό γεγονός, που θα δημιουργήσει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και δυσβάσταχτες επιπτώσεις στις ενδοοικογενειακές σχέσεις εντός και μετά το γάμο , με χρονικό βάθος. Αποτελεί ουσία οικονομικό γεγονός, που στηρίζεται στον κοινωνικό αυτοματισμό για να ικανοποιήσει προεκλογικά συγκεκριμένες επαγγελματικές στρωματώσεις , από την τσέπη όμως συμπολιτών τους και όχι του υπόχρεου κράτους. Στόχος του είναι να αποσύρει τη λογική, δικαστική κρίση για κάθε παιδί και τους γονείς του ξεχωριστά, διότι κρίθηκε ότι είναι εμπόδιο για τα παραπάνω συμφέροντα, αναιρώντας την μόνη προστασία που είχε ο/η γονέας μετά το διαζύγιο σε ένα οικονομικά άδικο και κακοποιητικό και ενδοοικογενειακό περιβάλλον. Επίσης, θέλω να προσθέσω και να ρωτήσω πότε συζητάμε με αναχρονιστικούς όρους στην Ελλάδα αυτό το θέμα.
    Απάντηση: όταν την ίδια στιγμή στην ΕΕ, που ούτε τον σοσιασλισμό ούτε τον κοινωνισμό διακονεί, η αρμόδια επιτροπή για την ισότητα των φύλων αύριο (25η μαρτίου) συνεδριάζει για δεύτερη από τις τρεις φορές που θα χρειαστούν για να στείλει κείμενο –απόφαση στο Ευρωκοινοβούλιο , που θα προβλέπει νέα δεδομένα για την ειδική μέριμνα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας στο συντροφικό, συζυγικό και μετασυζυγικό βίο με αλλαγή του καθεστώτος για την επιμέλεια και την επικοινωνία κατά τρόπο αυστηρότερο και μάλιστα με άμεσες ενέργειες, όχι τώρα που μιλάμε για ύπαρξη αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων. Στη συνέχεια θα απαιτηθεί σχετική νομοθέτηση και από τα κράτη –μέλη, αφού κυρωθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και περάσει και το Συμβούλιο της ΕΕ. Επίσης, έχει αρχίσει η συζήτηση για το νομικό πλαίσιο και ρυθμίσεις για νέους τύπους οικογένειας , που έχουν προκύψει στη σύγχρονη εποχή. Αυτό είναι το σημαινόμενο περιεχόμενο της λέξης «συνεπιμέλεια», όπως τη διατυπώνει ο κύριος Τσιάρας και το σχετικό λόμπυ που στηρίζει και από το οποίο στηρίζεται. Ομολογείται –κατά συμβιβασμό κατά τη γνώμη μου- σε ιδιωτικές συνομιλίες ως «υποχρεωτική συνεπιμέλεια». Λάθος και αυτή η διατύπωση κατά τη γνώμη μου, διότι στην ουσία έχουμε εξαναγκασμένη συνεπιμέλεια, αφού επιχειρείται με συγκαλυμμένη ή και απτή βία.
    Όχι σε αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:46 | Μαρινα

    Θέμα πρώτο: Μεταρρύθμιση
    Τι λέει το λεξικό Τριανταφυλλίδη για τον όρο;
    Απάντηση: Η εφαρμογή διαφορετικών συστημάτων ή μεθόδων σε ένα σύνολο, σε έναν θεσμό, επιδιώκοντας αλλαγή προς το καλύτερο. Παραδείγματος χάριν η γλωσσική μεταρρύθμιση από την καθαρεύουσα στη δημοτική. Τι λέει ο κ. Τσιάρας, ο υπουργός δικαιοσύνης; Ότι η μεταρρύθμιση είναι η αλλοίωση ενός ολόκληρου νομοθετικού έργου με επιτυχία 40 ετών. Κρατάμε ότι αλλοιώνεται τμήμα συνόλου μεταρρύθμισης. Έτσι καταρρέει η αρχική μεταρρύθμιση. Συνεπώς, έχουμε αντιμεταρρύθμιση, στην οποία όσοι και όσες αντιπαρατίθενται δεν στρέφονται εναντίον της εξέλιξης, αλλά της οπισθοδρόμησης σε χρόνια και νοοτροπίες πριν την αρχική μεταρρύθμιση.
    Θέμα δεύτερο: Το νομοσχέδιο ενδιαφέρεται για το παιδί
    Η αλήθεια κρύβεται στις απαντήσεις που μας δίνει η πολιτική οικονομία. Το νομοσχέδιο υπόσχεται οικονομικές προσδοκίες σε διάφορες ειδικότητες πτυχιούχων επαγγελματιών, ακόμα και σε μέσα ενημέρωσης που μόλις εγκαινίασαν μια νέα οικονομική πίτα, διότι συστήνεται ένας νέος οικονομικός τομέας, αυτός της ιδιωτικής δικαιοσύνης. Καλλιεργεί προσδοκίες σε υπόχρεους και υπόχρεες διατροφής, που δεν τους υπόσχεται μεν κέρδος, αλλά μείωση των «εξόδων» για το παιδί τους λόγω μείωσης της διατροφής με την αλλαγή χρόνων επικοινωνίας. Κρατάμε, συνεπώς, ότι η επικείμενη νομοθέτηση όχι μόνο ως πρόσχημα το παιδί. Εδώ ας κρατήσουμε και μία ακόμα σημείωση. Η γενεαλογία της οπτικής του παιδιού ως αποκτήματος, που πρέπει να κατέχεται ή να διαιρείται ως εν δυνάμει οικονομική μονάδα ανάγεται στον Μεσαίωνα και είναι κάτι που δεν άλλαξε ο καπιταλισμός, αλλά σε μορφές του, όπως η σημερινή, το επιδείνωσε κιόλας.
    Θέμα τρίτο: Συνεπιμέλεια
    Η λέξη έχει εντελώς διαφορετικό νόημα και κυρίως περιεχόμενο, όταν διατυπώνεται στο πολιτικό περιβάλλον των σκανδιναβικών χωρών ή σε όσες χώρες του δυτικού κόσμου διαθέτουν τις ίδιες προϋποθέσεις. Έχει εκ διαμέτρου αντίθετο και αρνητικό περιεχόμενο όταν τη διατυπώνει κανείς στο πολιτικό περιβάλλον αφενός των ΗΠΑ ή της Αγγλίας των Ρήγκαν και Θάτσερ τότε που ανασυντασσόταν ο λαϊκιστικός ευαγγελικός νεοπουριτανισμός συσκευασμένος στο ιδεολόγημα της Νέας Δεξιάς, σε συνύπαρξη με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό τη δεκαετία του ’80 ή όταν επαναθερμάνθηκε με τον πρόσφατο τραμπισμό. Είναι ακόμα χειρότερο, όμως, όταν διατυπώνεται σε αρνητικότερο κακέκτυπο του προαναφερθέντος αρνητικού , δηλαδή ως παράγωγο της οικονομικής κρίσης του ακροδεξιού λαϊκισμού και εκφασισμού ή της μεταμοντέρνας του μετάλλαξης του «σοβαρού» φασισμού σε χώρες όπως ή Ιταλία του Σαλβίνι, η Πορτογαλία και η Ισπανία κομμάτων όπως το ΒΟΞ ή η Γαλλία της Λεπέν. Η ιστορία μας ομολογεί ότι η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι η θετική συνεπιμέλεια (ας ονομάσουμε έτσι το σκανδιναβικό μοντέλο) είναι συναινετική και προϋποθέτει δεδομένη παιδεία γενική, αλλά και ειδική για την έμφυλη ισότητα, ελάχιστη οικονομική άνεση, αλλά και ανεξαρτησία ακόμα και των χαμηλότερων εισοδηματικών κατηγοριών, ύπαρξη κοινωνικών δομών υποστήριξης , φροντίδας και ελέγχου για τα ζευγάρια πριν το γάμο, μετά το γάμο και την απόκτηση παιδιών στη μετά το διαζύγιο οικογένεια. Τέλος, την ύπαρξη οικογενειακών δικαστηρίων με την συνύπαρξη ειδικών συμβούλων επιστημόνων του Δημοσίου , που συνδράμουν το δικαστικό προσωπικό για ad hoc αποφάσεις ανά παιδί και δευτερευόντως για τους γονείς τους.
    Θέμα τέταρτο: η προπαγάνδα της νομοθέτησης (βλέπε –κατά τη γνώμη μου- αντιγραφή των μεθόδων των μνημονίων)
    Για να περάσει η αντιμεταρρύθμιση, που μας απασχολεί, κατασκευάστηκε δήθεν επιστήμη και το γλωσσάριό της (βλέπε γονική αποξένωση και όλα τα παράγωγα, ψευτοέρευνες κλπ). Υπάρχει πολιτική διγλωσσία και διπλή πρακτική από κοινοβουλευτικά κόμματα ή παντελής απουσία μέχρι σήμερα άλλων, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Ακολουθείται η μονομερής υπέρ του λόμπυ Τσιάρα, αντιδημοσιογραφική, αντιδεοντολογική, επικοινωνιακή κάλυψη του θέματος σε όλα τα καθιερωμένα, συστημικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, δημιουργείται ένα μονομερώς πληροφορημένο κοινό, απληροφόρητο στην ουσία για το διακύβευμα της τυχόν νομοθέτησης. Για τη δουλειά αυτή χρησιμοποιήθηκε και η τεχνική της χρήσης των ετεροσυμπτωτικών δημοφιλών προσωπικοτήτων. Αξιοποιούνται για την πρόθεση και την προώθηση της νομοθέτησης γλωσσικά τάγματα εφόδου. Ευτυχώς, λόγω καραντίνας δραστηριοποιούνται οργανωμένα και συστηματικά στους δρόμους, αναρτώντας παραπιστικά πανό –δε ξέρω αν θυμάται κανένας ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή , πριν «νομιμοποιηθεί» στον κοινωνικό διάλογο -, στο διαδίκτυο τραμπουκίζοντας οποιονδήποτε και οποιαδήποτε έχει διαφορετική άποψη. Δεν ξέρω γιατί κανείς δεν θυμάται ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή. Τέλος, υπάρχει μια ασύλληπτη διαφορά πόρων που έχουν επενδυθεί υπέρ αυτής της νομοθέτησης τόσο από ιδιωτικούς φορείς , όσο και από δημόσιους, γεγονός απαράδεκτο. Τα τελευταία παραδείγματα που εκδιπλώθηκαν εν όψει της αναφοράς του θέματος στη Βουλή είναι τα ακόλουθα:
    • Ιδιωτική εταιρία διαχείρισης διαφημιστικών χώρων σε δημόσιους χώρους , που παρέχει δωρεάν χορηγικά προβολή καμπάνιας για την αντιδραστική νομοθέτηση. Εδώ, μιας και μιλάμε για το ενδιαφέρον μας για τα παιδιά, ας θυμίσουμε ότι η εν λόγω εταιρία είναι μετασχηματισμός προηγούμενης, που είχε καταδικαστεί αμετάκλητα ως υπαίτια για την πρόκληση θανατηφόρων τροχαίων με νεκρούς νέους οδηγούς, ενώ μία από τις σημερινές δραστηριότητές της είναι η συμμετοχή της σε νόμιμα καταστήματα τζόγου –μικρά καζίνο, που υπάρχουν πλέον σε αναρίθμητες γειτονιές στην Ελλάδα.
    • Εταιρία μεταφορών που ελέγχει το κράτος, η ΟΣΥ ΑΕ, που ανήκει στον επίσης κρατικά ελεγχόμενο ΟΑΣΑ και είναι χορηγός παρόμοιας καμπάνιας σε συνεργασία με ιδιωτικό φορέα που προωθεί την νομοθέτηση της δήθεν συνεπιμέλειας. Θυμίζω ότι μόλις πέρσι , πάλι εταιρία μεταφορών κρατικά ελεγχόμενη είχε συνεργαστεί με ιδιωτικό φορέα χορηγικά για να προωθήσει την απαγόρευση της νομοθέτησης των αμβλώσεων . Κρατάμε ότι σε αυτό το εντελώς άνισο επικοινωνιακό επίπεδο, για το οποίο υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, αγωνίζονται δημοκρατικοί άνθρωποι της κοινωνίας, επιστήμονες και επιστημόνισσες, συλλογικότητες , φορείς, φεμινιστές και φεμινίστριες, κοινωνίστριες και κοινωνιστές να καταγραφεί και η δική τους άποψη ή και να υπερισχύσει, όπως θα μπορούσε να γίνει σε ένα πραγματικά δημοκρατικό περιβάλλον. Προσωπικά δίνω θερμά συγχαρητήρια σε όλα αυτά τα πρόσωπα.
    Συμπερασματικά…
    Το νομοσχέδιο δεν είναι μεταρρύθμιση, αλλά αντιμεταρρύθμιση. Νομοθετείται σε ένα πλαίσιο κατασκευασμένο και ένα πλαστό επικοινωνιακό περιβάλλον, ακριβώς επειδή έχει να εξυπηρετήσει αντιμεταρρύθμιση. Πρόκειται για ένα μη επικοινωνιακό, αλλά βαθιά πολιτικό γεγονός, που θα δημιουργήσει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και δυσβάσταχτες επιπτώσεις στις ενδοοικογενειακές σχέσεις εντός και μετά το γάμο , με χρονικό βάθος. Αποτελεί ουσία οικονομικό γεγονός, που στηρίζεται στον κοινωνικό αυτοματισμό για να ικανοποιήσει προεκλογικά συγκεκριμένες επαγγελματικές στρωματώσεις , από την τσέπη όμως συμπολιτών τους και όχι του υπόχρεου κράτους. Στόχος του είναι να αποσύρει τη λογική, δικαστική κρίση για κάθε παιδί και τους γονείς του ξεχωριστά, διότι κρίθηκε ότι είναι εμπόδιο για τα παραπάνω συμφέροντα, αναιρώντας την μόνη προστασία που είχε ο/η γονέας μετά το διαζύγιο σε ένα οικονομικά άδικο και κακοποιητικό και ενδοοικογενειακό περιβάλλον. Επίσης, θέλω να προσθέσω και να ρωτήσω πότε συζητάμε με αναχρονιστικούς όρους στην Ελλάδα αυτό το θέμα.
    Απάντηση: όταν την ίδια στιγμή στην ΕΕ, που ούτε τον σοσιασλισμό ούτε τον κοινωνισμό διακονεί, η αρμόδια επιτροπή για την ισότητα των φύλων αύριο (25η μαρτίου) συνεδριάζει για δεύτερη από τις τρεις φορές που θα χρειαστούν για να στείλει κείμενο –απόφαση στο Ευρωκοινοβούλιο , που θα προβλέπει νέα δεδομένα για την ειδική μέριμνα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας στο συντροφικό, συζυγικό και μετασυζυγικό βίο με αλλαγή του καθεστώτος για την επιμέλεια και την επικοινωνία κατά τρόπο αυστηρότερο και μάλιστα με άμεσες ενέργειες, όχι τώρα που μιλάμε για ύπαρξη αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων. Στη συνέχεια θα απαιτηθεί σχετική νομοθέτηση και από τα κράτη –μέλη, αφού κυρωθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και περάσει και το Συμβούλιο της ΕΕ. Επίσης, έχει αρχίσει η συζήτηση για το νομικό πλαίσιο και ρυθμίσεις για νέους τύπους οικογένειας , που έχουν προκύψει στη σύγχρονη εποχή. Αυτό είναι το σημαινόμενο περιεχόμενο της λέξης «συνεπιμέλεια», όπως τη διατυπώνει ο κύριος Τσιάρας και το σχετικό λόμπυ που στηρίζει και από το οποίο στηρίζεται. Ομολογείται –κατά συμβιβασμό κατά τη γνώμη μου- σε ιδιωτικές συνομιλίες ως «υποχρεωτική συνεπιμέλεια». Λάθος και αυτή η διατύπωση κατά τη γνώμη μου, διότι στην ουσία έχουμε εξαναγκασμένη συνεπιμέλεια, αφού επιχειρείται με συγκαλυμμένη ή και απτή βία. Σας ευχαριστώ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:59 | Μιχαηλ Αγγελόπουλος

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:06 | Λεωνιδας Αγγελιδης

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:49 | Γεώργιος Αγιομυργιαννάκης

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:11 | Δεσποινα Αποστολίδου

    Δεν αρκεί να προστεθεί το :

    ζ. η χρήση ψευδών κατηγοριών με σκοπό την συκοφαντία και ενοχοποίηση του άλλου γονέα και κατά συνέπεια η διατάραξη της οικογενειακής ισορροπίας

    Πρέπει να υπάρχει και τρόπος να τεκμηριωθεί αυτό! Αν περιμένεις να γίνονται τέρατα για να καλέσεις την αστυνομία καήκαμε θα διαλυθούν τα παιδιά μας! Να προστατευθούν πριν φτάσουμε εκεί!

    Πότε θα γίνουν αυτά τα πράγματα και πότε θα διερευνηθούν και θα βγει απόφαση και μέχρι τότε τι θα κάνουν τα παιδιά μας και με όσους δεν διαθέτουν τους οικονομικούς πόρους ή τις ψυχικές αντοχές να κινήσουν τις διαδικασίες τι θα γίνεται;;;;

    Δεν αρκεί να προστεθεί αυτή η λεπτομέρεια!

    Να μην περάσει αυτό το έκτρωμα!

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:05 | Δεσποινα Αποστολίδου

    Η κακή άσκηση επιμέλειας είναι ένα θέμα πολύ πιο περίπλοκο και όταν φωτογραφίζετε συγκεκριμένη περίπτωση, αυτή του αποξενωτή γονέα, το υποβιβάζετε.
    Γιατί μιλάτε για αποξενωτή; Γιατί φωτογραφίζετε συγκεκριμένη περίπτωση; Και πως μπορείτε να χαρακτηρίζετε «αποξενωτή» χωρίς να εξετάσετε τις λεπτομέρειες της κάθε περίπτωσης;
    Και γιατί ένας γονέας όταν αρνείται να είναι υπόδουλος πρέπει να είναι αποξενωτής; Σεβασμός λέγεται και τον δικαιούται.
    Εγώ προτείνω αντί να γίνουν σεμινάρια στους δικαστές πως να υποδουλώσουν την μάνα και το παιδί στον αφέντη πατέρα, να γίνουν σεμινάρια στους πατεράδες πως να είναι συνεργατικοί γονείς! Γιατί αυτό λείπει από την Ελληνική κοινωνία.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:07 | Αννα

    Το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.«Το νομοσχέδιο παρέκαμψε πλήρως το πόρισμα Ι. Τέντε (ε.ε. Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με κανέναν από τους ειδικούς, ενώ οι διατάξεις του, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, προωθήθηκαν από ομάδες συμφερόντων συγκεκριμένων κατηγοριών πατεράδων με εκκρεμείς οικογενειακές υποθέσεις. Περαιτέρω, οι ομάδες αυτών των συμφερόντων διακατέχονται και προωθούν μια απαράδεκτη για το νομικό μας πολιτισμό ρητορεία, επιτίθενται σε βάρος των μητέρων και των φεμινιστριών που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με προσβλητικές εκφράσεις, και προάγουν το μίσος. Φτάνουν δε στο σημείο να διοργανώνουν εκδηλώσεις, δημοσιεύματα και υποτιθέμενες αναλύσεις προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να πείσουν την κοινωνία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει έμφυλο πρόσημο και ότι οι γυναίκες ασκούν βία εξίσου. Η αντιστροφή αυτή της πραγματικότητας, η παραχάραξη της ιστορίας και η νέα καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας αντιστοιχεί στα νέα ακροδεξιά μορφώματα που έχουν καταλάβει δημόσιο λόγο για διάφορα θέματα διεθνώς».Τα παραπάνω αναφέρουν σε εκτενές κείμενο όχι μόνο εκπρόσωποι της Ένωσης Δικηγόρων, αλλά το σύνολο των οργανώσεων που σχετίζονται με τα θέματα έμφυλων διακρίσεων, προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.
    https://www.efsyn.gr/node/286240

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:39 | ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ

    «…Έρευνες έχουν δείξει πως σε παγκόσμιο επίπεδο τα αγόρια κακοποιούνται πιο συχνά από τα κορίτσια, και οι θύτες είναι στην πλειοψηφία τους οι μητέρες. Η πλειοψηφία των αγοριών ως θύματα ενδοοικογενιακής βίας αποτυπώνεται και στην Ελλάδα σε ποσοστό 48.5% στα αγόρια έναντι των κοριτσιών στο 44%. Και οι μητέρες έχουν πάλι τα πρωτεία με 36% να είναι οι μητέρες έναντι του 20.5% που είναι οι πατέρες. Να σημειωθεί πως αυτά αφορούν τα σοβαρά περιστατικά κακοποίησης παιδιών για το πρώτο εξάμηνο του 2020. Τα νούμερα λοιπόν και παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα συγκεκριμένα μας δείχνουν πως τα περισσότερα παιδιά που κακοποιούνται είναι αγόρια και σχεδόν δυο φορές πιο συχνά αυτές που τα κακοποιούν είναι οι μητέρες τους. Και αυτό το φαινόμενο έρχεται σε αντίθεση με το πατριαρχικό αφήγημα της υποτιθέμενης “‘έμφυλης” βίας. Τα νούμερα αυτά έρχονται από το Χαμόγελο του Παιδιού…»