Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Αυτό με το 1/3 του χρόνου πως ακριβώς ορίζεται;
Κάνω τις πράξεις αλλά λείπουν βασικές τιμές. Πάμε λοιπόν να δούμε: το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας υπολογίζεται επί του συνολικού χρόνου επικοινωνίας σε κάποιες περιπτώσεις.
Σε ημερήσια βάση; Περιλαμβάνεται ο χρόνος του ύπνου ή όχι; Του σχολείου; Των δραστηριοτήτων του τέκνου αθλητικών ή άλλων; Ή μιλάμε για το 1/3 του χρόνου που περισσεύει από όλα αυτά; Δεν βγαίνει άκρη.
Σε εβδομαδιαία βάση; Επιπλέον των παραπάνω ερωτημάτων, προστίθεται και το ερώτημα της συμμετοχής του τέκνου σε κάποια δραστηριότητα του Σαββατοκύριακου, όπως παιδιά πάρτι, διαγωνισμούς πχ μαθηματικών ή φυσικής ή ρομποτικής ακόμα και σε γειτονική πόλη κλπ. Ακόμα πιο δύσκολη η επίλυση της άσκησης, την αφήνω στην άκρη. ΑΝ πάρουμε την περίπτωση ότι μέσα στο ΣΚ στριμώχνονται οι ώρες που περίσσεψαν για επικοινωνία μέσα στη βδομάδα, αυτό θα σημαίνει ότι ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο δεν θα έχει καθόλου χρόνο για μια εκδρομή πχ με το τέκνο.
Σε μηνιαία βάση; Σε ετήσια; Στο σύνολο του χρόνου που απομένει μέχρι την ενηλικίωση του τέκνου;
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά! Πάρτε κανέναν μαθηματικό εκεί να σας κάνει τις πράξεις και μη γίνεστε ρεζίλι. Do the maths please!
Για το τεκμήριο του 1/3 του χρόνου που είναι και υποχρέωση του άλλου γονέα, εκτός αν αυτός ο άλλος γονέας θέλει λιγότερο χρόνο, ενώ είναι και υποχρέωση του, δεν θα σχολιάσω. Χάσαμε τη μπάλα με το τι είναι τεκμήριο, τι είναι υποχρέωση και τι είναι δικαίωμα. Αυτές οι λέξεις δεν έχουν πια κανένα νόημα.
Για το χρόνο του άλλο γονέα με φυσική παρουσία, αυτός είναι επιπλέον ή μέρος του συνολικού χρόνου επικοινωνίας; Έτσι όπως παρουσιάζεται δεν είναι σαφές και μπορεί ένας γονέας να ζητάει εκτός του χρόνου με φυσική παρουσία, επιπλέον χρόνο πχ στο τηλέφωνο. Δηλαδή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να απασχολεί το παιδί όλο τον ελεύθερο χρόνο του ή και ακόμα περισσότερο εις βάρος των δραστηριοτήτων του;
Η επικοινωνία του τέκνου με τους ανιόντες του άλλου γονέα που δεν διαμένει με το τέκνο ή τα αδέλφια του, υπολογίζεται ως μέρος του χρόνου που αντιστοιχεί στον άλλο γονέα; Ή είναι επιπλέον χρόνος, κι αν είναι επιπλέον, πόσος χρόνος είναι αυτός; Οι τρίτοι που έχουν αναπτύξει με το τέκνο κοινωνικοσυναισθηματική σχέση μαζί του ποιοι μπορεί να είναι; Οι γείτονες; Οι παλιόφιλοι από το δημοτικό; Και που αρχίζει και που τελειώνει η υποχρέωση του γονέα με τον οποίο ζει το τέκνο να βοηθάει στην επικοινωνία με όλους αυτούς; Να τους δέχεται στο σπίτι του οποιαδήποτε ώρα εμφανιστούν;;; Να πρέπει να φωνάξει το τέκνο στο τηλέφωνο οποιαδήποτε ώρα αυτοί το ζητήσουν; Θα δεχτούν όλοι αυτοί ότι το τέκνο είναι απασχολημένο ή δεν ενδιαφέρεται να επικοινωνήσει μαζί τους (συμβαίνει με τους εφήβους ξέρετε) ή θα κατηγορηθεί ο γονέας ότι εμποδίζει την επικοινωνία; Και αν το συνδυάσουμε με το άλλο άρθρο, θα αφαιρείται η επιμέλεια από τον γονέα επειδή δεν δέχτηκε τους ανιόντες του άλλου γονέα στο σπίτι του όταν εμφανίστηκαν ή άμα αρνηθεί την τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους λόγω ακατάλληλης ώρας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο; Ή μήπως θα μπορούν όλοι αυτοί να ζητάνε από το γονέα με τον οποίο διαμένει το τέκνο, να τους το πάει ο ίδιος αλλιώς θα τον κατηγορήσουν ότι εμποδίζει την επικοινωνία; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά!
Τέλος, για την απαίτηση αμετάκλητης καταδίκης του γονέα ώστε να του αφαιρεθεί η επικοινωνία δεν θα σχολιάσω μιας και αντιβαίνει στις διεθνείς συνθήκες που η Ελλάδα έχει υπογράψει. Να ρωτήσω όμως το εξής: γιατί γίνεται αναφορά μόνο στον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο; Δεν θα μπορούσε ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να είναι κακοποιητικός σε βαθμό που θα καταδικαστεί κι αυτός για τα ίδια εγκλήματα; Εδώ εξαιρείται από την αφαίρεση της επικοινωνίας με το τέκνο;
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Ίσος χρόνος επικοινωνίας,ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις και για τους 2 γονείς. Η διατροφή να καθορίζεται με βάση τα πραγματικά έσοδα και περιουσιακά των γονέων και να συμψηφιζεται.Αν οι γονείς μένουν σε άλλη πόλη, να παίρνει ο γονέας που δε μένει μαζι του το παιδί στις σχολικές διακοπές. Εαν ενας απο τους 2 ειναι δημόσιος υπάλληλος, να εχει το δικαστήριο το δικαίωμα να διατάξει την τοποθέτησή του στην πολη που διαμένει ο άλλος γονέας εως την ενηλικίωση του τέκνου. Ποινές εαν υπάρξει σωματική ή ψυχική βία κ στους 2 γονείς. Είτε προς το παιδί είτε ανάμεσα στους ενήλικες
Είμαι θείος μιας 6 ετών ανηψιας και το μόνο που ξέρω είναι ότι ο αδερφός μου τη βλέπει δύο Σαββατοκύριακα μηνιαίως και δύο καθημερινές από τρεις ώρες εβδομαδιαίως.
Με το 1/3 που κατεβαίνει τί ακριβώς θα αλλάξει?
Θα το δώσουν ένα ακόμη Σαββατοκύριακο και κάνα μήνα επιπλέον το καλοκαίρι? Με κάνα επιπλέον δεκαήμερο Χριστούγεννα, Πάσχα? Αυτό?
Έτσι δηλαδή θα μεγαλώνει «από κοινού και εξίσου» η μικρή?
Γιατί αυτό θέλουμε όλοι, να μεγαλώνουν τα παιδιά από κοινού και εξίσου.
Τα παιδιά μας, τα ανήψια μας, τα εγγόνια μας να μεγαλώνουν από κοινού και εξίσου, και με τους δύο γονείς….Να μπορούν να ζουν την καθημερινότητα μαζί τους.
50-50 με εναλλασσόμενη κατοικία, είναι αυτό που πρέπει εν τέλει να ψηφιστεί!
Τίποτα λιγότερο!
Ευχαριστώ!
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Χωρίς πολλά λόγια, το 1/3 κ.υπουργε, τη στιγμή που με δική σας ομολογία για συνεπιμελεια επανειλημμένα κατά το παρελθόν, είναι αν μη τι άλλο μία αποστροφή στο πρόβλημα των παιδιών που μεγαλώνουν (και θα συνεχίσουν εάν το ψηφίσετε) με τον έναν γονέα μόνο!
Τα παιδιά, ΤΟ ΞΈΡΕΤΕ καλά, έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.
Αφού λέμε ότι ζούμε σε κράτος δικαίου, πρέπει να ψηφιστεί 50-50%, με εναλλάξ (πχ ανά εβδομάδα) διαμονή στις οικίες των δύο γονέων ( όταν φυσικά αυτό είναι εφαρμόσιμο, σύμφωνα με την χιλ.αποσταση).
Πραγματικά εάν ξεκινήσει σε αυτή τη βάση, τότε να είστε σίγουρος ότι και οι δύο πλευρές θα κάτσουν να βρουν λύση.
Εάν κατέβει με το 1/3 γνωρίζοντας καλά ποιός θα πάρει τα 2/3, καμιά δεν θα κάτσει να δώσει επιπλέον χρόνο.
Τί είχαμε /Τί χάσαμε.
Ένα μικρό βήμα μπροστά που όμως θα οδηγήσει ακόμη περισσότερο στην απόγνωση πολλών από εμάς!!!!
Μη μας απογοητεύσετε κ.υπουργε!!!!!
Άρθρο 14
Oι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα είναι συχνότερες από το κοινό κρυολόγημα!! Να ορισθούν επίσης ως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Παρακαλώ ξανασκεφτείτε!!! Θα ήταν καταστροφικό να ψηφίσετε υπέρ της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας. Αυτός ο νόμος αγγίζει και απασχολεί τα ζευγάρια τα οποία δεν μπορούν να συμφωνήσουν ή μάλλον δεν μπορούν καν να επικοινωνήσουν.Οι λόγοι είναι πολλοί. Αναφέρω μερικούς. Κάποιοι από αυτούς που θέλουν να ονομάζονται πατέρες και δήθεν τώρα ενδιαφέρονται για το παιδί,δεν το ήθελαν Ούτε όταν ήταν στην κοιλιά της μάνας τους και ήθελαν να το σκοτώσουν. Η μητέρα προστάτευσε το παιδί της και το έφερε στη ζωή χωρίς καμία συμπαράσταση συναισθηματική η οικονομική. Πόσοι από αυτούς τους πατεράδες που δήθεν θέλουν τώρα να ασχοληθούν με το παιδί τους δεν αρνήθηκαν να προσφέρουν διατροφή ή επεδίωξαν την χαμηλότερη που μπορούσαν να πετύχουν.Πως αγαπούν άραγε αυτοί οι άνθρωποι.Δεν είναι φανερό πως το κάνουν για να δημιουργήσουν πρόβλημα στην μητέρα; Σε αυτήν που τόσο καιρό αγωνίζεται μόνη για την σωστή ανατροφή και την προστασία του παιδιού της. Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι αγαπούν το παιδί; Αν το αγαπούσαν δεν θα επεδίωκαν να το χρησιμοποιούν σαν σκεύος. Είμαστε μεγάλοι άνθρωποι και όταν αλλάζουμε περιβάλλον έχουμε πρόβλημα προσαρμογής. Μάλιστα η προσαρμογή μας έχει σχέση Μόνο με άψυχο υλικό.Τα παιδιά είναι δυνατόν να τα αντιμετωπίζετε έτσι; Να τα αναγκάζετε συνέχεια να αλλάζουν περιβάλλον; Τι ανθρώπους σκοπεύετε να δημιουργήσετε, ψυχασθενείς;Αυτό θα πετύχετε με αυτό το νομοσχέδιο .Είναι δυνατόν να μιλάτε για ίσα δικαιώματα.Η ίδια η φύση έχει δώσει άνισα δικαιώματα.Το παιδί μέχρι να μεγαλώσει αρκετά χρειάζεται την φωλιά και την σιγουριά της μάνας του. Χρειάζεται τον άνθρωπο μέσα στον οποίο δημιουργήθηκε.Έχετε σκεφτεί πόσοι πατεράδες ασκούσαν ενδοοικογενειακή βία και αυτό ανάγκασε την μητέρα να χωρίσει κυρίως για να προστατεύσει το παιδί της. Ακόμη και στο ζωικό βασίλειο πολλά θηλυκά προστατεύουν τα παιδιά τους από τα αρσενικά. Μήπως νομίζετε ότι είναι εύκολο η μητέρα να αποδείξει στο δικαστήριο ότι ο πατέρας είναι σχιζοφρενής; Ζούμε στον ίδιο κόσμο οπότε γνωρίζετε τα εξωφρενικά εγκλήματα που συμβαίνουν. Έχετε υποχρέωση αφού σας έχει δοθεί η εξουσία να προστατεύσετε και όχι να δημιουργήσετε χειρότερες καταστάσεις.. Ήδη γνωρίζετε ότι τα κράτη που ψήφισαν αυτό το νόμο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια όχι Όχι μόνο δεν έλυσαν το πρόβλημα αλλά δημιούργησαν πολύ μεγαλύτερο. Γιατί λοιπόν επιμένετε σε αυτόν;Παρακαλώ σκεφτείτε τα παιδιά.Μην τα διαλύσετε με αυτό το νομοσχέδιο. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ..Ας μεγαλώσει το παιδί και προσπαθήστε να το αφουγκραστείτε. Μην το διαλύσετε. Δεν έχετε αυτό το δικαίωμα. Μην δημιουργήσετε περισσότερα προβλήματα από τα πολλά που ήδη υπάρχουν. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί στο παρόν νομοσχέδιο το ότι «η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία κλπ…» δεν συμπεριλαμβάνει και την παρέμβαση του εισαγγελέα για έκτακτα περιοριστικά μέτρα σε περίπτωση κακοποίησης.
Το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.«Το νομοσχέδιο παρέκαμψε πλήρως το πόρισμα Ι. Τέντε (ε.ε. Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με κανέναν από τους ειδικούς, ενώ οι διατάξεις του, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, προωθήθηκαν από ομάδες συμφερόντων συγκεκριμένων κατηγοριών πατεράδων με εκκρεμείς οικογενειακές υποθέσεις. Περαιτέρω, οι ομάδες αυτών των συμφερόντων διακατέχονται και προωθούν μια απαράδεκτη για το νομικό μας πολιτισμό ρητορεία, επιτίθενται σε βάρος των μητέρων και των φεμινιστριών που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με προσβλητικές εκφράσεις, και προάγουν το μίσος. Φτάνουν δε στο σημείο να διοργανώνουν εκδηλώσεις, δημοσιεύματα και υποτιθέμενες αναλύσεις προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να πείσουν την κοινωνία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει έμφυλο πρόσημο και ότι οι γυναίκες ασκούν βία εξίσου. Η αντιστροφή αυτή της πραγματικότητας, η παραχάραξη της ιστορίας και η νέα καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας αντιστοιχεί στα νέα ακροδεξιά μορφώματα που έχουν καταλάβει δημόσιο λόγο για διάφορα θέματα διεθνώς».Τα παραπάνω αναφέρουν σε εκτενές κείμενο όχι μόνο εκπρόσωποι της Ένωσης Δικηγόρων, αλλά το σύνολο των οργανώσεων που σχετίζονται με τα θέματα έμφυλων διακρίσεων, προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.
https://www.efsyn.gr/node/286240
Είμαι πατέρας ενός αγοριού 9 ετών και έχω μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο το παιδί ΜΟΥ ΜΟΥ (ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΚΥΡΙΟΙ νομικοί, δικαστές και κ.υπουργε) σπίτι μου!
Γιατί?
Δίνετε 1/3 και μας γκρεμίσατε την Ελπίδα μας να έχουμε τα παιδιά μας σπίτι μας, όσο χρόνο περνάνε και με τη μητέρα τους. Να ξενυχτάμε μαζί τους τα βράδια του πυρετού ή του κοιλόπονου, να τα διαβάσουμε, να παίζουμε, να κάνουμε δραστηριότητες, να μεγαλώνουμε μαζί!
Δώστε 50-50% κ.υπουργε, με εναλλασσόμενη κατοικία. Οποίος μπορεί και θέλει ας το υιοθετήσει, οποίος δεν μπορεί ας μείνει στο 1/3.
Σας εκλιπαρώ δηλαδή!
Κανένας δικαστης δεν θα δώσει τα 2/3 στον πατέρα και το 1/3 στη μητέρα. Το ξέρετε καλά!
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Είναι σίγουρα θετικό και προς το συμφέρον του παιδιού άρθρο αλλά και γιατί να ξεκινάμε λέγοντας το 1/3 του χρόνου του παιδιού και όχι το ½ του χρόνου του ; Το παιδί έχει δυο γονείς, με ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις προς αυτό όχι έναν γονέα των 2/3ων και έναν του 1/3ου.
Πώς θα μάθει το παιδί για την ισότητα των ανθρώπων όταν στην ζωή του δεν την βιώνει ;
Πώς κατανέμονται ισόποσα οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις προς το παιδί από τους γονείς του όταν δεν ξεκινάμε με την ίδια κατανομή του χρόνου επικοινωνίας με αυτούς ; Πώς αυτό είναι δίκαιο για το παιδί ;
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Το νομοσχέδιο με αναφορά στο 1/3 σε έναν από τους δύο, ενώ ο άλλος θα έχει τα 2/3 της επιμέλειας, χωρίς να ξεκαθαρίζει πώς αυτό θα δίνεται, ενώ είναι ένα πολύ μικρό βήμα σε αλλαγή, παραμένει απαρχαιωμένο, μιας και δεν εναρμονίζεται στην ισότητα των δύο φύλων(πόσο μάλλον των τριών)!!!!
Όταν ζητάνε ίδια εργασιακή μεταχείριση, ίδιες επαγγελματικές απολαβές, ίδιο σεβασμό και εκτίμηση, ίση νομική προστασία ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΊ δεν γίνετε συνεπιμελεια 50-50% και στους δύο γονείς???
Η λογική το λέει!!!
Το συμφέρον του παιδιού, είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του!!! Έλεος πια!!!
ΑΡΘΡΟ 13
Να δίδεται περισσότερος χρόνος επικοινωνίας στον γονέα με τον οποίον δεν διαμένει από τον προτεινόμενο χρόνο στο νομοσχέδιο 1/3, ώστε το παιδί να έχει επαρκή χρόνο επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει. Να διασφαλισθεί «η επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση» και να μην δικαιούται κανένας γονέας να απομακρύνει το παιδί σε άλλο μακρινό τόπο που καθιστά αδύνατη την επικοινωνία γονέα και τέκνου.
Συνεπιμέλεια η καλύτερη λύση.
Να απορριφθεί, απαράδεκτο και επικίνδυνο
Η επικοινωνία και η επαφή του γονέα με το παιδί είναι υψίστης σημασίας και πάνω από ‘καθημερινότητες’που δήθεν ‘διαταράσσονται’ – κάτι που χρησιμοποιείται κατά κόρον από εκδικητικούς έχοντες την επιμέλεια γονείς για να αποξενώσουν το παιδί από τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια.
Προτείνω να φύγει το ‘επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου’.
Ακόμα, τί γίνεται στις περιπτώσεις που ο έχων την επιμέλεια γονέας έχει πάρει το τέκνο και μετακομίσει σε άλλη πόλη με ή χωρίς την έγκριση του άλλου γονέα? Πώς θα ισχύσει η ελάχιστη επικοινωνία του 1/3? Προτείνω να εξακολουθεί να ισχύει το ελάχιστο 1/3 και να δίνονται στον μην έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες οι διακοπές του τέκνου, αφού ο έχων την επιμέλεια γονέας τον απέκλεισε από την καθημερινότητα του τέκνου μετακομίζοντας. Το παιδί χρειάζεται χρόνο και με τους 2 γονείς.
Ο χρόνος επικοινωνίας θα έπρεπε να ξεκινάει από το 1/2 και να προσαρμόσετε με της συνθήκες με ελάχιστο το 1/3…Διανυκτέρευση στο σπίτι του άλλου γονέα όπου το τέκνο θα συνεχίζει της καθημερινές του δραστηριότητες.Μονο αν δεν μπορεί δεν είναι ικανός και δεν είναι κατάλληλος ο ένας από τους δύο θα αφαιρεθεί χρόνον… Τι θα πει γονέας που διαμένει το τέκνο;;;; Φύτρωσε από μόνο του αυτό το τέκνο;;;
Ας δούμε τι ισχύει πανευρωπαϊκά:
1)Βέλγιο,αποφασίζει ο δικαστής για επιμέλεια,διατροφή,ατοικια,επικοινωνία με τον γονιό που το παιδί δεν διαμένει,οι γονείς αποφασίζουν από κοινού για σημαντικά θέματα (αλλά και αυτό μπορεί να ακυρωθεί εάν είναι για το συμφέρον του παιδιού).Σε περίπτωση που δώσει κοινή κηδεμονία(joint custody)σημαίνει ότι αφορά ΜΟΝΟ τις αποφάσεις της ζωής του παιδιού και συνεχίζει η κατοικία να ορίζεται ως μια,με τον άλλον να έχει το δικαίωμα της»επίβλεψης»
2)Ιταλία,Αποφασίζει ο δικαστής αν θα δωθεί κοινή άσκηση της μέριμνας η όχι(δίχως αυτό να σημαίνει εναλλασσόμενη κατοικία όπως αναφέρεται ρητά στο άρθρο 4),τη διατροφή,τον τόπο κατοικίας και τον χρόνο που θα περνάει το παιδί με τον κάθε γονέα….Δικαστής επιλέγει πρωτίστως την κοινή άσκηση μέριμνας.3)Σουηδία,ΤΟ δικαστήριο εφαρμόζει αρκετά μέτρα πριν την απόφαση για εξεύρεση κοινής λύσης με διαμεσολαβήσεις,αλλά αν οι γονείς καταλήξουν στα δικαστήρια,τότε αποφασίζεται η κατοικία του παιδιού και αν αυτή πρέπει να είναι εναλλασσόμενη,η επικοινωνία με τον άλλο γονέα και η ανάθεση αποκλειστικής μέριμνας η όχι.
4)Ισπανία.Ο δικαστής αποφασίζει ποιος θα ασκεί γονική μέριμνα,δικαίωμα επικοινωνίας και διατροφής και την κατοικία του παιδιού..Περίπου το ίδιο σύστημα που έχουμε στην Ελλάδα σήμερα.5)Γαλλία.Το δικαστήριο αποφασίζει για την κινη άσκηση,διατροφή και κατοικία.Ειναι σύνηθες να υπάρχει και εναλλασσόμενη ΕΑΝ οι γονείς μένουν κοντά και δίχως να είναι ισοχρονη απαραίτητα.
6)Γερμανία.Το δικαστήριο πρωτίστως επιλέγει να βρεθεί αποδεκτή λύση αλλά μπορεί να ορίσει μονομερή άσκηση μέριμνας,κατοικία,διατροφή και επικοινωνία εάν δεν τα βρίσκουν οι γονείς.
7)Φινλανδία.Τα ίδια
8)Αυστρία.Τα ίδια με μικροδιαφορές στο θέμα της διατροφής.
9)Ιρλανδία.Τα ίδια με προτιμώμενη την εύρεση κοινής λύσης.
10)Κύπρος.Τα ίδια με την διαφορά ότι σε περίπτωση κοινής άσκησης της μέριμνας συνήθως είναι και εναλλασσόμενη κατοικία.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ίσος χρόνος,εναλλασσόμενη κατοικία σε συγκρουσιακους γονείς δεν υφίσταται πουθενά,σε όσες χώρες υπάρχει συνεπιμελεια είναι ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΑ.ΠΑΝΤΟΥ αποφασίζει ο δικαστής χωρίς να υποχρεώνεται σε ισοχρονη παρουσία,εναλλασσόμενη κατοικία ούτε καν στην αποδώσω κοινής άσκησης την μέριμνας!.Δεν έχει καν νομοθετημένο τεκμαρτό χρόνο κατά το 1/3!
Με ποια λογική λοιπόν αγνοούμε την εμπειρία της Ευρώπης και εάν το θέλουμε την παγκόσμια εμπειρία,αν λάβουμε υπόψιν τις ισχύουσες νομοθεσίες σε Αυστραλία και Αμερική που πρόσφατα μέσα στο 3029 απέσυραν παρόμοιες νομοθεσίες γιατί μετά από δέκα χρόνια πειραματισμού με αυτές είδαν ότι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια;(γυναικοκτονιες και παιδοκτονίες).Ποιο είναι το συμφέρον του παιδιού;Εάν το περιβάλλον στο οποίο ζούσε ήταν τοξικό να συνεχίσει να εκθετεται σε αυτό μέχρι να ενηλικιωθει;Ακόμη και εάν η βία δεν είναι σε φυσικό επίπεδο αλλά σε άλλα(ψυχολογικό,συναισθηματικό) ποιο θα είναι το αντίκτυπο για αυτό σε περίπτωση που αποφασιστεί να ζει την ίδια τοξική κατάσταση;
ο ισος χρόνος επικοινωνίας εν ετη 2021 θα πρέπει να είναι αυτονόητο!
οι γονείς εργάζονται και οι δυο στις περισσότερες περιπτώσεις και αρα δεν ασχολείται ενας αποκλειστικά με την ανατροφή των παιδιων.
τα παιδια εχουν δικαίωμα να επικοινωνουν και με τους δυο γονεις με ισο χρονο.
το 50/50 είναι ότι πιο δικαιο και ότι καλυτερο για τα παιδια.
Αρθρο 14
Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Η φράση: «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί οπωσδήποτε.
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο 1/2 και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
Το άρθρο 1520 προτείνεται να τεθεί ως εξής:
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους δύο γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το 1/2 του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Σαν γυναίκα, μητέρα και γιαγιά σας παρακαλώ πολύ και τον πρωθυπουργό Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κύριο Τσιάρα και όλους τους βουλευτές της κυβέρνησης και αντιπολίτευσης θα πρέπει να ακούσουν τις απόψεις της Επιτροπής Ισότητας για την πιθανή ψήφιση Νομοσχεδίου για Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια και Υποχρεωτικό Χρόνο Επικοινωνίας όπου θα ακυρώνει το συμφέρον του παιδιού και θα προωθεί μόνο το συμφέρον του πατέρα. Ελπίζω η κυβέρνηση να μην υποκύψει στις ακραίες φωνές των «Ενεργών Μπαμπάδων» και άλλα «Λόμπι Ανδρών» που έχουν κατακλύσει τα ΜΜΕ για δήθεν γονεική αποξένωση και εκφράζουν απειλητικές και πολεμικές κραυγές εναντίον των γυναικών και μανάδων. Σε καμιά χώρα του δυτικού κόσμου δεν υπάρχει «Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια» και «Υποχρεωτικός Χρόνος Επικοινωνίας όταν διαφωνούν οι γονείς. Υπάρχει μόνο το Συμφέρον των παιδιών και των εγγονών μας!
Αξιότιμε κ.Υπουργέ,
Στις πρόσφατες συνεντεύξεις σας αναφέρατε σχετικά ότι το 1/3 είναι ο χρόνος παιδιού – κάθε γονέα και πώς το δικαστήριο θα κατανείμει το υπολειπόμενο 1/3 αναλόγως.Θα πρέπει ρητά να γραφτεί στο νόμο ότι το 1/3 είναι το ελάχιστο δυνατό με τον κάθε γονέα.Σε κανονικές συνθήκες (εξίσου ικανοί για επιμέλεια και οι 2 γονείς) κι εφόσον δεν υφίστανται γεωγραφικοί περιορισμοί δηλαδή οι γονείς να διαμένουν στην ίδια πόλη θα έπρεπε να απαλειφθεί το ελάχιστο 1/3 και να συζητάμε για αφετηρία 1/2 με εναλλασσόμενη κατοικία που δύναται να περιοριστεί στο 1/3 λόγω συμφωνίας γονέων ή σε εξαιρετικό λόγο.Εγω προσωπικα διαμενω μολις λιγα μετρα απο το παιδι και το βλεπω μονο μερικες ωρες την βδομαδα! Επίσης το «δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου» αφήνει ανοικτό το παράθυρο στην υιοθέτηση της αναχρονιστικής νομολογίας των τριώρων επικοινωνίας γονέα-παιδιού με την υπάρχουσα νομολογία .Κι αυτό γιατί κατά τη συνήθη τακτική γονέας που έχει την αποκλειστική επιμέλεια (πλειοψηφικά οι μητέρες)γεμίζει την καθημερινότητα του παιδιού με χόμπυ κτλ κι έτσι δυσχεραίνεται η επικοινωνία με τον άλλο γονέα.Και ο πατέρας μπορεί να πάει το παιδί του στο φροντιστήριο,να το διαβάσει ,φροντίσει και το πρωί να το πάει στο σχολείο του.Πραγματα τα οποια δεν μπορω να τα κανω με το παιδι μου και ετσι αποξενωνομαι απο αυτο!Τα παιδιά έχουν δύο σπίτια.Του μπαμπά και της μαμάς.Κανόνας επιβάλλεται να είναι¨:Χωρίζουμε ως σύζυγοι όχι ως γονείς.
Απαράδεκτο να αναγράφεται ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο. Δηλαδή ο χρόνος επικοινωνίας 1/3 τι υπονοεί, ότι η επικοινωνία θα γίνετε στα πάρκα και στα καφέ .Άκρως προβληματικό. Πρέπει να είναι σαφώς διατυπωμένο.
Σοφόν το σαφές έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας.
Τι τρόπους έχει η πολιτεία για να μην εμποδίζει την επικοινωνία ο αποξενωτής?
Αν δεν καταγράφετε με σαφήνεια και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις δεν θα αλλάξει τίποτα
Προφανώς θα απορριφθεί. ΟΧΙ γιατί ο κύριος Τσιάρας είναι μικροβιολόγος αλλά γιατί δεν
είναι δυνατόν να ψηφιστεί από το Ελληνικό κοινοβούλιο Αναγκαστική Συνεπιμέλεια και Αναγκαστικός Χρόνος Επικοινωνίας, Χωρίς να εξετάζεται η κάθε περίπτωση χωριστά και Χωρίς την σύμφωνη γνώμη και των δύο γονέων -ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ δεν υπάρχει σε κανένα Οικογενειακό Δίκαιο των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο κύριος Τσιάρας και οι υπόλοιποι 299 βουλευτές του κοινοβουλίου δεν πρόκειται να υποκύψουν στις πιέσεις των συλλόγων μπαμπάδων και δεν γίνεται να συγκρίνουν την Ελλάδα με την Σουηδία που ουδεμία σχέση έχει με την Ελληνική πραγματικότητα και την Ελληνική οικογένεια -ΟΤΑΝ
«Από το 2013 και μετά, οι υπάρχουσες ανισότητες επέμειναν, ανοίγοντας την ψαλίδα με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ και κατατάσσοντας την Ελλάδα στην τελευταία θέση για την ισότητα των φύλων μεταξύ των 28 κρατών-μελών για το 2017 (ΕΙGΕ, 2017)».
Τόσοι κόποι (ξενύχτια , διπλώματα και πιστοποιήσεις ) για να μην μπορώ να διεκδικήσω μία θέση εργασίας . Στο δημόσιο τομέα δεν μπορείς να επιλέξεις το που θα τοποθετηθείς. Είναι δημόσιος υπάλληλος εδώ και λίγους μήνες και μάλιστα κάθε μήνα ταξιδεύω αεροπορικώς μία φορά το μήνα για να εκπληρώσω τουλάχιστον τη μία από τις δύο επικοινωνίες του μήνα με τον πατέρα της σύμφωνα με την δικαστική απόφαση καταβάλλοντας σημαντικό ποσό από τον μισθό μου και αντί να έρθει και αυτός να δει το παιδί του έστω και μία φορά, το μόνο που κάνει είναι μηνύσεις καθώς διακατέχεται ακόμα από αισθήματα μίσους και εκδίκησης προς το άτομο μου γιατί δεν παρέμεινα σε ένα τοξικό γάμο για εμένα και με άσχημες συνέπειες για τη ψυχοσύνθεση του παιδιού μου. Αυτή είναι η δικαιοσύνη ? Να μην τους δώσετε τα όπλα για να μας πάρουν με νόμιμο τρόπο την γονική μέριμνα και κατά συνέπεια την επιμέλεια Οι μηνύσεις ξέρετε ποτέ άρχισαν , όταν βγήκε σε διαβούλευση το υπάρχον νομοσχέδιο. Μην τιμωρείται όποια γυναίκα έγινε μάνα προτού ορθοποδήσει επαγγελματικά και που μετά από τόσα χρόνια σπουδών κατάφερε να πετύχει επαγγελματικά αλλά επειδή είσαι μάνα χωρισμένη και θα αλλάξει ο τρόπος επικοινωνίας , να μην μπορεί να δεχτεί την θέση γιατί θα πρέπει πριν την δεχτεί να συρθεί στα δικαστήρια . Όσο για την συμφωνία, το ξέρετε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει. Προς αναμονή του πολυπόθητου νόμου , έχουμε αύξηση των δήθεν μηνύσεων , τυχαίο ; Δεν νομίζω. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.
Ατομική περίπτωση. Το δικαστήριο αποφάνθηκε για διανυκτέρευση κοριτσιού μετά τα τέσσερα έτη. Επικοινωνια περιορισμένη λόγω «ακραίου,άκαμπτου,ευερέθιστου» χαρακτήρα του πατέρα. Πάνω από δυο κούτες μηνύματα. ακρως υβριστικά, απειλητικά ακόμη και για τη ζωή της μητέρας του παιδιού του.
Με συγχωρείτε, όλοι οι μέχρι πρότινος δικαστές θεωρείτε πως αδίκησαν τον εν λόγω πατέρα ή προστάτευσαν το συμφέρον του τέκνου;
Ξαφνικά το παιδί αυτό θα κοιμάται 10 μερες τον μήνα στο σπιτι ενός τέτοιου πατέρα;
Νομίζετε πως είναι μια μόνο ιδιαίτερη περίπτωση αυτή που σας ανέφερα; Ξέρετε πόσες τέτοιες υπάρχουν;
Για όνομα του θεού, κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή!!!
Στην Ελλάδα του 2021 που εκδικάζουν οι δικαστές διατροφές των 150 ευρώ για παιδιά σχεδόν όλων των ηλικιών μπορείτε να μας πείτε κ. Τσιάρα πως θα ζήσουν το 1/3 του χρόνου στον πατέρα που τις περισσότερες φορές ούτε αυτά δεν βάζει γιατί ως γνωστον ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ;
Ή μήπως με τα 250 που επιδικάζουν οι δικαστές για παιδιά 10 χρόνων θα ζήσουν σε καθεστώς εναλασσόμενης κατοικίας; Δηλαδή μας λέτε πως ένα παιδί ζει με 6 ευρώ την ημέρα στην ευρωπαϊκή μας χώρα. Και αυτό εσείς το αποκαλείτε στο νομοσχέδιο «βέλτιστο συμφέρον του παιδιού». Να μη μας ενδιαφέρει τις μητέρες που πάνε να ζήσουν τις μισές μέρες του μήνα τα παιδιά μας ούτε φυσικά υπο ποιές προϋποθέσεις. Αρκεί να τα ανατρέφει και ο πατέρας από κοινού και εξίσου. Ο πατέρας στον οποίο έχουν επιδικάσει διατροφή τα δικαστήρια 150 και 200 ευρώ γιατί για τόσα είναι ικανός βάσει απόφασης θα ζήσει ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙ Α ΤΟ ΤΕΚΝΟ;
Εκτός και αν πλέον σαν υπουργός μας λέτε πως το παιδί το φέραμε στον κόσμο για να κάθεται στο σπίτι με το tablet, να στερείτε της ευμάρειας και της αξιοπρέπειας,να μην κάνει δραστηριότητες (γιατί και αυτές κάπου διαβάσαμε εμποδίζουν την σχέση του με τον πατέρα) και φυσικά να πηγαίνει κάθε Πάσχα στο χωριό! Εσάς έτσι μεγαλώνουν τα παιδιά σας, κύριε Υπουργέ; Που αποκαλείτε ΔΙΑΤΡΟΦΗ τη ξεφτίλα των 150 ευρώ το μήνα και μιλάτε για ευρωπαϊκές συμβάσεις; Πότε σας ένοιαξε το συμφέρον του τέκνου; Τα παιδιά σας με 200 ευρώ το μήνα ζουν; Σε κανένα τσαντήρι τα μεγαλώνετε; Γιατί με 200 ευρώ το μήνα δεν μεγαλώνει σκυλί, όχι παιδί.
Περιμένουμε να μας πείτε πως θα ανατραφούν από ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ με γονείς που δεν ικανοί να πληρώσουν ούτε τα στοιχειώδη των παιδιών τους. Θα γιγαντώσετε τις δικαστικές διαμάχες (ήδη το έχετε κάνει με τις άθλιες υποσχέσεις σας). ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Η ρύθμιση του χρόνου επικοινωνίας του παιδιού εκ του νόμου στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, αφήνει τη δυνατότητα παραβίασης της ιδιωτικότητας του παιδιού και του έτερου γονέα. Παραβλέπει, επίσης, το εξατομικευμένο συμφέρον του παιδιού, ανάλογα με τις ανάγκες του, την ηλικία του και την ξεχωριστή προσωπικότητα του.
Εκθέτει, επίσης το παιδί σε κίνδυνο βαρύτατο για τη σωματική και ψυχική του υγεία με το να το υποχρεώνει να έρχεται σε επικοινωνία με το γονέα- θύτη ενδοοικογενειακής, έμφυλης ή και σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, μέχρι να υπάρξει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση(συνήθως 8 με 10 χρόνια)εις βάρος του.Το τεκμήριο αθωότητας προτάσσεται εις βάρος των παιδιών!Θα πρέπει ο νομοθέτης να διασφαλίσει την ψυχική και σωματική ασφάλεια των παιδιών!
Ως μητέρα δύο παιδιών, με πρωτεύον την ασφάλεια των τέκνων μου, πως θα τα προστατεύσω περιμένοντας την αμετάκλητη απόφαση για την αποδεδειγμένα κακοποιητική συμπεριφορά του πατέρα τους;
Η σωστή άσκηση της επιμέλειας θέτει ως a priori αρχή την ψυχική και σωματική ασφάλεια. Σε παιδιά που αρνούνται και δικαιολογημένα κάθε επαφή με τον κακοποιητή πατέρα, μία μητέρα είναι δυνατόν να επιτρέψει την παραβίαση του πιο ιερού χρέους που έχει απέναντι στα παιδιά της; Το χρέος απέναντι στην προστασία της ζωής;
Ή μήπως προκειμένου να μην έρθει μία μητέρα αντιμέτωπη με το νόμο και τις συνέπειές του, θα παραβεί το ιερό χρέος προς τα ίδια της τα παιδιά;
Διότι αν παραβεί αυτό το ιερό χρέος, τότε τα κακοποιεί σε δεύτερο βαθμό.
Ποιος θα εξασφαλίσει ότι η κακοποιητική συμπεριφορά δεν θα εξακολουθήσει; Ποιος θα μάθει σε αυτά τα παιδιά ότι οι παραβατικές συμπεριφορές αν μη τι άλλο δεν γίνονται αποδεκτές;
Ποιος θα επιστρέψει τα ανέμελα χρόνια της νιότης αυτών των παιδιών, όταν θα έχουν χαθεί μέσα στον ατελείωτο κυκεώνα δικαστικών αντιπαλοτήτων και άρα δευτερογενούς κακοποίησης και θυματοποίησης;
Βοηθήστε μας. Ακούστε τα παιδιά μας. Προστατέψτε μας
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
ΜΗΤΈΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ. ΣΩΡΕΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΜΕ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΥΖΥΓΟ ΓΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ. ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΙΩΠΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΙ ΦΥΛΑΚΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΑ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΑΣΘΕΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΔΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ ΑΘΩΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ. ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΕΡΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!!! ΞΕΣΚΟΝΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΕΝ ΟΨΕΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΟΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΣΚΥΛΟ ΝΑ ΕΧΕΙ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΝΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ, ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ. ΣΩΡΕΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΗΘΕΛΕ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΛΥΠΑΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΠΛΑ ΣΕ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΑ ΜΠΛΟΚ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΝΩ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ Η ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ!!!! ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΣΩΣΤΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ. ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΝ Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ.
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
There will be more POST ABUSIVE BEHAVIOR as a result of this new law, not just parental alienation. POST ABUSIVE BEHAVIOR is also a legal term recognized in other countries and it is real and it will become even bigger of a problem if this law passes. If you are trying to implement a foreign law into this country, you should also add other legal terms that result from implentation of such a law. A BIG NO TO SHARED PARENTING in Greece.
Η γονεϊκή αποξένωση αποτελεί παιδική κακοποίηση.
Σταματήσαμε να είμαστε σύζυγοι, δε σταματήσαμε ποτέ να είμαστε γονείς.
Το παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς το ίδιο και μπορεί να διαμένει με απόλυτη συναισθηματική ασφάλεια και στις δύο οικίες εφόσον ικανοποιούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις.
ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ – ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Όλα τα υπόλοιπα είναι ημίμετρα άδικα.
Επιτέλους αποτινάξτε την αδικία!!
Βγάλτε μας επιτέλους από αυτήν την κοινωνική τραγωδία που ζούμε!!
Δώστε μας πίσω τα παιδιά μας!!
Το 90% των πολιτών είναι μαζί σας.
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Τόσοι κόποι (ξενύχτια , διπλώματα και πιστοποιήσεις ) για να μην μπορώ να διεκδικήσω μία θέση εργασίας . Στο δημόσιο τομέα δεν μπορείς να επιλέξεις το που θα τοποθετηθείς. Είναι δημόσιος υπάλληλος εδώ και λίγους μήνες και μάλιστα κάθε μήνα ταξιδεύω αεροπορικώς μία φορά το μήνα για να εκπληρώσω τουλάχιστον τη μία από τις δύο επικοινωνίες του μήνα με τον πατέρα της σύμφωνα με την δικαστική απόφαση καταβάλλοντας σημαντικό ποσό από τον μισθό μου και αντί να έρθει και αυτός να δει το παιδί του έστω και μία φορά, το μόνο που κάνει είναι μηνύσεις καθώς διακατέχεται ακόμα από αισθήματα μίσους και εκδίκησης προς το άτομο μου γιατί δεν παρέμεινα σε ένα τοξικό γάμο για εμένα και με άσχημες συνέπειες για τη ψυχοσύνθεση του παιδιού μου. Αυτή είναι η δικαιοσύνη σας; Να τους δίνετε τα όπλα για να μας πάρουν με νόμιμο τρόπο την γονική μέριμνα και κατά συνέπεια την επιμέλεια ; Οι μηνύσεις ξέρετε ποτέ άρχισαν , όταν τους δώσατε εσείς το πράσινο φως για τον νόμο έκτρωμα που πάτε να περάσετε . Λυπάμαι μόνο που σας ψηφίζω τόσα χρόνια εγώ και όλη μου η οικογένεια. Ένα κράτος που τιμωρεί όποια γυναίκα έγινε μάνα προτού ορθοποδήσει επαγγελματικά και ένα κράτος που μετά από τόσα χρόνια σπουδών σε τιμωρεί επειδή κατάφερες να πετύχεις επαγγελματικά αλλά επειδή είσαι μάνα χωρισμένη και θα αλλάξει ο τρόπος επικοινωνίας , να μην μπορείς να δεχτείς την θέση γιατί θα πρέπει πριν την δεχτείς να συρθείς στα δικαστήρια . Όσο για την συμφωνία, το ξέρετε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει. Προς αναμονή του πολυπόθητου νόμου εκτρώματος που εσείς δεχτήκατε έστω και να το βγάλετε σε διαβούλευση , έχουμε αύξηση των δήθεν μηνύσεων , τυχαίο ; Δεν νομίζω. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
κάθε φορά που ένα παιδί δεν θα θέλει να πάει στον ένα γονέα θα μπορεί ο άλλος να τον καταγγείλει για κακή άσκηση γονικής μέριμνας, μέχρι να του την αφαιρέσει!! πώς να αποδείξεις ότι το ίδιο το παιδί ήταν αυτό που δεν θέλησε την επικοινωνία; θα αναγκάζουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν με το ζόρι στον άλλο γονιό, ακόμα και αν δεν περνάει καλά εκει… πόσα τραύματα μπορούν να προκύψουν από αυτό; και δεν αναφέρομαι καν σε περιπτώσεις που υπάρχει και κακοποίηση. το άρθρο χρειάζεται να επανεξεταστεί οπωσδήποτε
Θα μιλήσω με την γλώσσα των αριθμών,
επειδή το ανωτέρω «πράμμα» σε καμμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί την ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΒΑΡΩΝ
αυτό και ο πιό άσχετος μπορεί να το κατανοήσει
επειδή είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ΝΔ βγήκε με προεκλογική υπόσχεση συνεπιμέλειας,
τι σημαίνει αυτο… σημαίνει ότι την ψηφίσανε αυτοί που υποστηρίζουν σθεναρά την συνεπιμέλεια,
επειδή ο Υπουργός ζητάει συναίνεση απο τους πάντες αλλά η κυβέρνηση δεν είναι οικουμενική, έχει αυτοδυναμία, η εξουσία της πηγάζει απευθέιας απο τον Λαό
επειδή η συναίνεση αυτή που ζητάει ο Υπουργός, αλλά μόνο σε αυτό το θέμα, στα υπόλοιπα νομοθετούν μονομερώς φαντάζει «πονηρή»
Επειδή η μιλίνα μας δεν τον ψήφισε ουτε το ΜΩΒ
Επειδή το 91% του Ελληνικού λαού ειναι αδιαμφισβήτητο επίσης,
Επειδή οι Ευρωπαικές Οδηγίες , οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ και οι παρεμβάσεις του Συνηγόρου του πολίτη για μη συμμόρφωση με τις επιταγές της ΔΣΔΠ απο αυτό το Νομοσχέδιο, είναι αδιαμφισβήτητες,
επειδή ο Υπουργός επιμένει στην συναίνεση και για αυτό θέλει να αμβλύνει τις αντιδράσεις του 0,02% της εκλογικής βάσης και δεν υπακούει στην εντολή του 40% που ψήφισε ΝΔ και του 91% του Ελληνικου λαού βάσει δημοσκοπήσεων
μας κουράσατε 2 χρόνια
η λύση θα δοθεί εκλογές.
Άρθρο 13
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
2.
Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Αμετάκλητα??
Αυτό είναι 10 χρόνια μετα, θα εχει μεγαλωσει το παιδι