Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

Σχόλια 1 … 13 14 15 16 17 … 34
  • 31 Μαρτίου 2021, 17:59 | Κωσταντίνος Μπατσακουτσας

    Να γινουν οι προσθηκες με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γραμματα

    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού
    ΚΑΙ ΙΣΗΣ παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥΣ έναντι αυτού, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΝΤΆΣΕΩΝ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:26 | ΑΚΗΣ

    Το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται κάλλιστα από τον υπάρχοντα νόμο του 1983 που κατάργησε την πατριαρχική οικογένεια και εισήγαγε την κοινή επιμέλεια των παιδιών από τους γονείς. Γι’ αυτό ζητάμε την πλήρη απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου. Η γονεϊκότητα δεν μπορεί να επιβάλλεται με υποχρέωση εκ του νόμου, όπως δυστυχώς κάνει το παρόν νομοσχέδιο. Τα δικαστήρια μπορούν να κρίνουν ποιος γονέας είναι πιο κατάλληλος για να φροντίζει το παιδί, και να διασφαλίζουν την επικοινωνία με τον άλλο γονέα, αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, αν δεν υπάρχει κυριαρχία, επιβολή και βία το οποίο δυστυχώς δεν είναι σπάνιο στην Ελλάδα του 2021, που είναι η τελευταία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στους δείκτες ισότητας των φύλων. Και δυστυχώς στις περιπτώσεις που υπάρχει βία κατά της γυναίκας και του παιδιού, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι ο υπαίτιος γονέας δεν χάνει την επικοινωνία με το παιδί, παρά μόνο μετά από ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ απόφαση δικαστηρίου, που σημαίνει 8-10 χρόνια δικαστικές διαμάχες και στο μεταξύ το παιδί να είναι στο έλεος του κακοποιητή. Το νομοσχέδιο δεν προβλέπει καν την περίοδο μέχρι τα 1,5 έως 2 χρόνια του παιδιού να μην μπορεί να έχει διανυκτέρευση με τον πατέρα του, παρά το γεγονός ότι μεγάλο διάστημα θηλάζει και ότι έχει στενή σωματική και ψυχολογική σχέση με τη μητέρα που το έφερε στον κόσμο.
    Υπάρχουν γονείς που αποφασίζουν από κοινού μετά το διαζύγιο χωρίς δικαστικές διαμάχες, δυστυχώς είναι η μειοψηφία λόγω της ανισότητας των φύλων που έχει επίδραση στα παιδιά και τη φροντίδα τους. Οι γυναικείες οργανώσεις έχουμε ζητήσει την απόσυρση του νομοσχεδίου και την δημιουργία οικογενειακών δικαστηρίων που έχουν θεσμοθετηθεί από το 1996 και ποτέ δεν συγκροτήθηκαν. Επίσης ζητάμε την δημιουργία επαρκών κοινωνικών υπηρεσιών για να φροντίζουν για επίλυση διαφορών, αλλά και επιδόματα για τις φτωχές μητέρες που με δυσκολία ανατρέφουν τα παιδιά τους αφού η διατροφή είναι συνήθως μικρή και επίσης συνήθως δεν καταβάλλεται. Το δικαστικό κόστος στα συγκρουσιακά διαζύγια, είναι τεράστιο, και βαρύνει τις γυναίκες, που όπως λένε όλα τα στοιχεία είναι κατά μέσον όρο πιο φτωχές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οι γυναίκες δεν αποφασίζουν να κάνουν όσα παιδιά επιθυμούν, όπως λένε οι επίσημες έρευνες, αλλά αν ψηφιστεί αυτό το αντιγυναικείο νομοσχέδιο θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τις γυναίκες από το να αποφασίσουν να γεννήσουν μέσα στη δυστοπία που θα δημιουργηθεί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:26 | Aπόσυρση τώρα!!Μπράβο στη Γαλλία!

    ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΥΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ νομοσχεδίου τώρα!!!!
    Η Γαλλία νομοθετεί αναστολή του δικαιώματος γονικής μέριμνας και επικοινωνίας του κακοποιητή με το παιδί, από την πρώτη στιγμή της Ποινικής Δίωξης. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα κατατίθεται ένα νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο, μέχρι την «αμετάκλητη» απόφαση, δηλαδή μέχρι την χρονοβόρα και πολυδάπανη απόφαση του Άρειου Πάγου, ο κακοποιητής θα μπορεί να παίρνει το παιδί μέχρι και 1/3 του συνολικού χρόνου.
    Στις 30 Ιουλίου 2020 η Γαλλική Βουλή ψήφισε το Ν. 2020-936 με σκοπό την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
    Σε αυτό το νόμο προβλέπονται -ανάμεσα σε άλλες σημαντικότατες διατάξεις- οι παρακάτω, που σχετίζονται με την επικοινωνία γονέα – παιδιού.
    Εκ του νόμου αναστέλλεται προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας σε περίπτωση ποινικού αδικήματος από γονέα στον άλλο γονέα ή στο παιδί, από την άσκηση ποινικής δίωξης μέχρι και την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, χωρίς να χρειάζεται ειδική μνεία του ανακριτή ή του δικαστή για την αναστολή.
    Η αιτολόγηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης ήταν «Στη Γαλλία, κάθε χρόνο συμβαίνουν 120-150 γυναικοκτονίες. Στη Γαλλία περισσότερες από 220.000 γυναίκες είναι θύματα βίας και 170.000 παιδιά είναι παρόντα σε αυτή τη βία».
    Την παραπάνω απόφαση της βουλής επηρέασε η έκθεση με θέμα τη βία κατά των γυναικών που είχε κατατεθεί στη Γαλλική βουλή λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2020, από επιτροπή γυναικείων οργανώσεων.
    Η έκθεση αυτή ανέδειξε, μετά από είκοσι χρόνια εφαρμογής της Coparentalité (υποχρεωτικής συνεπιμέλειας), ότι «οι μισές γυναικοκτονίες έγιναν μπροστά σε μικρά παιδιά και με αφορμή τη τακτική επίσκεψη και φιλοξενία του πατέρα». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της μελέτης του 2009 από το Παρατηρητήριο Βίας του περιφερειακού συμβουλίου του διαμερίσματος Seine-Saint-Denis που αφορούσε 24 γυναικοκτονίες που έγιναν τη συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του. Το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων, συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, θέτει τις γυναίκες θύματα βίας σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους.
    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του Ελληνικού κράτους;
    ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ γυναίκες και παιδιά;;;;;;

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:01 | Μαρία Κ

    ΟΧΙ στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια
    ΝΑΙ στην μεμονωμένη αξιολόγηση ΚΑΘΕ παιδιού ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ, γονέα και συνθηκών.

    Να καταργηθεί το νομοσχέδιο ΆΜΕΣΑ
    Να γίνει επένδυση σε οικογενειακά δικαστήρια,
    κατάργηση της γραφειοκρατίας και φροντίδα για άμεση λύση σε κάθε αδικία, μέριμνα για τήρηση των νόμων,
    διαφάνεια στα εισοδήματα των πολιτών για αξιολόγηση ποσού διατροφής και άρση απορρήτου,
    καταβολή απο το κράτος τη μη καταβληθείσα διατροφή και είπραξή της απο την εφορία του υπόχρεου,
    προστασία των κακοποιημένων παιδιών και γυναικών άμεσα,
    εξειδίκευση των δικαστών,
    μέριμνα και στήριξη μονογονεικών οικογένειών,
    επίδομα μονογονεικών οικογενειών κλπ

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:16 | Μ Α

    Το κύριο μέλημά μας είναι το παιδί, οπότε για να διασφαλιστεί το συμφέρον του να γίνεται η συν επιμέλεια πάντοτε προσαρμοσμένη με τα θέλω και την καθημερινότητά του. Πάνω από τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις των χωρισμένων γονέων πρέπει να μείνουν αλώβητα τα δικαιώματα του παιδιού, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταπατηθεί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:27 | Σ Α

    Όταν μιλάμε για διαζύγιο και κατά συνέπεια επιμέλεια τέκνου ή τέκνων θα πρέπει να λάβουμε υπ όψιν το τέκνο. Αυτό θα πρέπει να είναι το κύριο μέλημα του νόμου και δευτερεύοντος των δικαστών και των γονέων. Εάν αυτό επιλυθεί τότε δεν θεωρώ ότι υπάρχει πρόβλημα. Συμφωνώ πάντως στο ότι οι γονείς, αν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, δεν είναι κακό να είναι και οι δυο κοντά στο παιδί και να έχουν ίσα δικαιώματα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:20 | ΣΠΥΡΟΣ Α.Χ.

    ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας – Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ με ή χωρίς αποφάσεις από παλιά και νέα διαζύγια

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:13 | Καρτοφύλη Σταματία

    Είμαι μητέρα 4 παιδιών.
    Πλέον είναι αναγκαία η αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου.
    Υπάρχει μια αδικία εις βάρος των παιδιών και των μπαμπάδων.

    Δεν γίνεται εν έτη 2021 να ανατρέφονται τα παιδιά μόνο από τον ένα γονέα, με τη μητέρα συνήθως και με τον εκαστοτε σύντροφο της και ο πατέρας να μην έχει θέση και άποψη στη ζωη των παιδιών του.

    Δεν γίνεται ο πατέρας να έχει μερικές ώρες επικοινωνίας το μηνα, ιδιαίτερα για μπαμπάδες που κάνουν τα πάντα για τα παιδιά τους και τα υπεραγαπούν και μητέρες να προσπαθούν να αποκοψουν το πατερα από τη ζωή των παιδιών τους και να καλύψουν το κενό του πατέρα με το εκάστοτε φίλο που έχουν παροδικα στη ζωη τους.
    Δεν νοείται να μην έχει άποψη ο πατέρας στη ανατροφή των παιδιών του.
    Δεν νοείται εν έτη 2021 να μιλάμε ως γυναίκες για ισότητα των δύο φύλων και να μην υπάρχει γονεϊκή ισότητα.
    Ο πατέρας ξεκάθαρα ζει σε μια ανισότητα και μαζι με αυτόν τυρανιουνται και οι συγγενεις του.

    Επίσης είναι απαράδεκτο και πρέπει να διορθωθεί με το καινούργιο νόμο, μητέρες μετά το χωρισμό να αλλάζουν τόπο κατοικίας, απομακρύνοντας έτσι τα παιδιά από το πατέρα και την γιαγιά και το παππού, τους θειους, θείες και ξαδερφακια.
    Έχω ένα ανηψάκι που δεν το έχω δει εγώ, ουτε ο θείος του κ τα ξαδερφακια του 7 μήνες,
    Έχει να δει το ανηψάκι μου, τη γιαγιά και το παππού εναμισι χρόνο.
    Καταστρεφονται οικογένειες, βοηθήστε να σταματήσει αυτό το κακό.

    Τα γυναικεία δικαιώματα δεν είναι πάνω από τα δικαιώματα του παιδιού.
    Τα γυναικεία και τα ανδρικα δικαιώματα πρέπει να είναι ισα. Κανένας πιο πάνω από τον άλλον και το λέω ως γυναίκα, μητέρα 4 παιδιών.

    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς, οχι έναν.
    Πρέπει να ανατρέφονται από κοινού κ εξίσου και από τους δύο γονείς μετα το χωρισμό.
    Ο Πατέρας δεν είναι μόνο για τη διατροφή.
    Οι δεσμοί του πατέρα με το παιδι ειναι δυνατοί και εξαλείφουν τους φόβους και ενδυναμώνουν την αυτοπεποίθηση στο παιδι.
    Είναι έγκλημα αυτό που βιώνουν πατεράδες, παιδιά και συγγενείς τα τελευταία χρόνια.
    Βάλτε ένα τέλος με το νέο νόμο, με σαφης ερμηνείες για να μην υπάρχουν παραθυράκια.

    Ποινικοποιήστε με Αυστηρές ποινές την γονεϊκή αποξένωση, γιατι είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα και μια μάστιγα τεράστια της εποχής μας, που χτυπάει χιλιάδες σπίτια.

    Ο χρόνος επικοινωνίας και διαμονής πρέπει να είναι ίσος και για τους δύο γονείς.
    Ή Τουλάχιστον 1/3 για το κάθε γονέα και το 1/3 που απομένει να δίνεται στον πιο κατάλληλο. Σε καμία περίπτωση κάτω από το 1/3 για τον κάθε γονέα.

    Τελευταια κατοικία του ζευγαριού να υφισταται ως κατοικία του τέκνου.
    Μητέρες που έφυγαν χωρίς συγκατάθεση του Πάτερα να επιστρεφουν στο κοινό τόπο κατοικίας, αλλιως αν δε θέλουν να επιστρέψουν να έχουν το 1/3 επικοινωνίας με το παιδι κ τα 2/3 να δίνονται στον πατέρα.

    Υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν σε μακρινά μέρη, γιατι έτσι επελεξε η μητέρα,χωρίς καμία συγκατάθεση του πατέρα, σε μέρη χωρίς συγγενεις, χωρίς καμία σταθερη δουλειά από τη πλευρά της μητέρας και χωρίς σταθερό σπίτι από τη πλευρά της.
    Ενώ στο τελευταίο κοινό τόπο κατοικίας, υπαρχουν όλοι οι συγγενεις κ εκ μητρικής κ εκ πατρικής γραμμής κ σταθερή κατοικία.
    Βαριές κ Αυστηρές ποινές για τη γονεϊκή αποξένωση που προκαλείται από τον ένα γονέα στο παιδι για τον έτερο γονέα.

    Κακη άσκηση γονικής μεριμνας η παρεμπόδιση επικοινωνιας και η μη προώθησης της.
    Σε περίπτωσης δολιοτητας και ψευδών ισχυρισμων για ενδοοικογενειακη βία να αφαιρείται η γονική μέριμνα από το γονέα που φέρεται καταχρηστικά.

    Χρειάζονται αυστηροί νόμοι που να τηρούνται για να υπάρξει μια τάξη στη κοινωνία, αλλιως κινδυνεύουμε να γίνουμε ζούγκλα.

    Έχω ένα γιο, δεν θα ήθελα μια μέρα να βρεθει αποξενωμένος από το παιδι του κ εγώ από το εγγονάκι μου.

    Στην διαμεσολαβηση να υπάρχουν πρακτικά, όποιος γονέας δεν συμβαδίζει με το γράμμα του νόμου, να καταγραφεται κατά του και να μετράει αυτό το πόρισμα στο δικαστήριο.
    Βάλτε μια τάξη με το νέο νόμο, δώστε τη δυνατότητα στους μπαμπάδες και στα παιδιά να είναι κ παλι μαζί, οι μπαμπάδες να μην είναι επισκέπτες στις ζωες των παιδιών τους και τα παιδιά να μην θρηνουν για τον γονέα που δεν είναι μαζί τους.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:38 | mk

    Oι προτεινόμενες διατάξεις του Νομοσχεδίου δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό και προοδευτικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα.Η ψήφιση του Σχεδίου νόμου υποχρεώνει τα παιδιά των χωρισμένων γονιών να προσαρμόσουν την καθημερινότητά τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις επιθυμίες των γονέων τους και γι αυτό οι προτεινόμενες διατάξεις έρχονται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, όπου το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί έναντι των δικαιωμάτων των γονέων.Επίσης οι διατάξεις του Σχεδίου Νόμου αντιβαίνουν τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών(Σύμβαση της Κων/πολης).

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:26 | Σ.Π.

    Α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης.
    Β) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Γ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    Δ) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:19 | Ioanna Κarra

    O Συγκεκριμένος νόμος θα εντείνει περαιτέρω τις συγκρουσιακές σχέσεις μεταξύ γονέων και αυτό θα έχει αντίκτυπο στο ίδιο το παιδί.ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ νομοσχέδιο όπως υποστηρίζει κι η παιδοψυχιατρική εταιρία Ελλάδος.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:57 | Απόσυρση

    ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΟΧΙ στο νομοσχέδιο που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως των παιδιών,που ενισχύει την ενδοοικογενειακή βία και θέτει γυναίκες και παιδια σε κίνδυνο μέχρι να γίνουν οι αποφάσεις Αμετάκλητες,που αντίκειται σε όλες τις Διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα.Αλλα κατα κύριο λόγο γιατί δεν είναι σε καμμία περίπτωση παιδοκεντρικό- παιδάκι βαλιτσάκι ,χιλιάδες δικαστήρια κι εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του γνωστού λόμπι και τίποτ’άλλο.Που μόνο τους μέλημα είναι να μειώσουν τη διατροφή και τίποτε άλλο και να εκδικηθούν φυσικά την πρώην σύζυγο.Αποσυρση!!!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:05 | Αριστοτέλης Λαππας

    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση. Για ποιο ελεύθερο καθεστώς μιλαμε; Δεσμεύετε την κρίση των δικαστών!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:23 | Αρτεμις Αναστασίου

    Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:09 | Μαρία Ανδριγ.

    Είμαι παντρεμένη γυναίκα κ μητέρα. Με βάση τις μελέτες κ την Ευρώπη θα ήθελα κ εγώ να υπάρχει ισότητα κ στο διαζύγιο. Συνεπιμελεια ίσος χρόνος κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς, με εναλλασσόμενη κατοικία. Επίσης αυστηροποιηση των ποινών κ αφαίρεση της επιμέλειας σε σοβαρές περιπτώσεις. Η ατιμωρησία μας έφτασε ως εδώ. Τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:04 | ANNA

    Οι προτεινόμενες διατάξεις του Νομοσχεδίου δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό και όλως προοδευτικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα. Επιχειρείται όλως επιτακτικά και υποχρεωτικά η διασφάλιση των δικαιωμάτων των γονέων, κυρίως δε, αυτών στους οποίους δεν έχει ανατεθεί η επιμέλεια των τέκνων (πατεράδων), οι οποίοι είναι και οι υπόχρεοι σε διατροφή του. Η ψήφιση του Σχεδίου Νόμου υποχρεώνει τα παιδιά των χωρισμένων γονιών να προσαρμόσουν την καθημερινότητά τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις επιθυμίες και επιδιώξεις των γονέων τους και γι’αυτό οι προτεινόμενες διατάξεις έρχονται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, όπου το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί έναντι των δικαιωμάτων των γονέων. Επίσης, οι διατάξεις του Σχεδίου Νόμου αντιβαίνουν τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών .Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, μία ακόμα διάκριση σε βάρος των γυναικών.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:47 | Λελιδου Μαρία

    Το ότι είμαι γυναίκα σε γάμο κ μητέρα δε σημαίνει ότι πρέπει να έχω το πάνω χέρι σε ένα διαζύγιο. Φέρτε ισότητα κ δικαιοσύνη στην Ελλάδα επιτέλους. Η από κοινού άσκηση επιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς κ ισοχρονη παρουσία,θα βοηθήσει τα παιδιά. Εφόσον μιλάμε για το καλό τους.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:18 | Νώντας

    Το παρόν νομοσχέδιο δεν υποστηρίζει την ισότητα φύλων, μάλιστα τις δυναμώνει. ΙΣΟΤΗΤΑ σε κάθε δικαστήριο και κατάργηση των copy-paste αποφάσεων, κυρίως λόγο ανύπαρκτης «βιοκοινωνικής υπεροχής».
    ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΑ ΤΕΚΝΑ. Διχάζονται τα παιδιά να διαλέξουν πλευρές, ανάμεσα στο αίμα τους.
    ΙΣΟΤΗΤΑ μητέρας και πατέρα, αποκλειστική επιμέλεια στον ΙΚΑΝΟΤΕΡΟ και όχι δήθεν στον βιοκοινωνικά υπερέχοντα !!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:45 | Παναγιώτα Ρούνη

    Συμφωνώ με το παρακάτω άρθρο της Μαρία Ρώτα:

    Στην ουσία είναι ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο γιατί άμεσα έχει να κάνει με την ψυχική υγεία των παιδιών.

    Διάβασα πολύ προσεκτικά το νομοσχέδιο για την «συνεπιμέλεια» και πέρασα πολύ χρόνο να διαβάζω και να ακούω απόψεις και από τις 2 πλευρές: Τους υποστηρικτές που κατά κύριο λόγο είναι πατεράδες που νιώθουν ότι έχουν αδικηθεί από την μέχρι τώρα νομοθεσία κατανομής χρόνου και επιμέλειας που στη συντριπτική πλειοψηφία δινόταν στη μητέρα και τους αρνητές του νομοσχεδίου που κατά κύριο λόγο είμαι μητέρες που εκφράζουν μια πολύ μεγάλη ανασφάλεια.

    Παράλληλα όμως με τα παραπάνω έχω και μια προσωπική άποψη που έχει διαμορφωθεί από τα 23 χρόνια που εργάζομαι ως οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια και εκπαιδεύτρια στην οικογενειακή – Συστημική προσέγγιση.

    Η προσωπική μου άποψη συμπυκνώνεται στην εξής φράση που φυσικά θα αναλύσω και περαιτέρω: Σε ένα θεωρητικό πλαίσιο και σε ένα κόσμο πλασμένο με πρόνοια ψυχικής υγείας, η έννοια της συνεπιμέλειας και του αντίστοιχου νομοσχεδίου θα μπορούσε να είναι κάτι ιδανικό. Αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Είναι ένα νομοσχέδιο ουτοπικά επικίνδυνο γιατί ακριβώς ενώ προσπαθεί να καθορίσει την καθημερινή πραγματική ζωή των παιδιών, είναι στην ουσία εκτός πραγματικότητας.

    Είναι ένα νομοσχέδιο που σε καμία περίπτωση δεν νοιάζεται για την ψυχική υγεία των παιδιών. Φαίνεται ότι έχει να κάνει περισσότερο με την ικανοποίηση που διεκδικούν όλοι οι πατεράδες που θεωρούν ότι έχουν αδικηθεί από μητέρες που χρησιμοποιούν τα παιδιά ως μέσο ελέγχου, εκδίκησης και καταβολής διατροφής. Στην ουσία με το νομοσχέδιο αυτό οι πατεράδες «θέλουν να πάρουν το αίμα τους πίσω» και πάνε να γίνουν σχεδόν ίδιοι με τις μητέρες των παιδιών τους που μέχρι τώρα κατηγορούσαν.

    Πριν μπω σε μια ανάλυση των σημείων που έχω ένσταση σε σχέση με την ψυχολογική υγεία των παιδιών θα ήθελα να πω κάτι αυτονόητο: τα παιδιά των χωρισμένων γονιών είναι πολύ σημαντικό να περνούν χρόνο και με τους δύο γονείς. Η ιδανική κατάσταση θα ήταν οι γονείς να χωρίζουν όμορφα και πολιτισμένα, να αφήνουν έξω το παιδί από τις προσωπικές τους διαφορές, να ενισχύει ο ένας θετικά την εικόνα του άλλου στα παιδί, να μένουν χωροταξικά κοντά, να συνεργάζονται για σοβαρά θέματα που έχουν να κάνουν με το παιδί, να περνάει ισόποσο χρόνο το παιδί και με τους δύο γονείς, να διαμορφώνεται ο χρόνος ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού, να μην χρησιμοποιείται το παιδί ως μοχλός πίεσης είτε για να εκφραστούν αρνητικά συναισθήματα είτε για χρήματα.

    Η κατάσταση που μόλις περιέγραψα είναι στατιστικά ένα 20%. Αυτοί οι γονείς το εν λόγω νομοσχέδιο δεν θα το χρειαστούν γιατί στην ουσία έχουν κάνει από μόνοι τους αυτό που ορίζει το νομοσχέδιο. Οι γονείς αυτοί δεν έχουν καταφύγει καν στα δικαστήρια.

    Το νομοσχέδιο λοιπόν έχει να κάνει ως επί το πλείστον με γονείς που δεν έχουν καλή σχέση, που έχουν καταφύγει στα δικαστήρια και τώρα θα ξανανοίξουν όλες οι υποθέσεις, σε γονείς που δεν έχουν καταφέρει να τα βρουν μεταξύ τους. Με πρόφαση λοιπόν την ψυχική υγεία του παιδιού που έχει ανάγκη και τους δύο γονείς εξίσου (που είναι μια ξεκάθαρη αλήθεια αυτό) θα ανοίξει ένας καινούργιος κύκλος δικαστικών αντεγκλήσεων και ένα ή παραπάνω παιδιά που δεν θα έχουν μια σταθερή βάση, που θα μετακινούνται συνεχώς από ένα σπίτι σε ένα άλλο σπίτι.

    Το πρώτο επίμαχο σημείο του νομοσχεδίου έχει να κάνει με τις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Πρέπει να υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση για τον γονέα θύτη. Αν βρίσκεται η υπόθεση ακόμα στα δικαστήρια ο γονέας που έχει κατηγορηθεί ως θύτης έχει δικαίωμα στην ισόποση επικοινωνία και διαμονή του παιδιού σε αυτόν. Μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση στην Ελλάδα μπορεί να πάρει και 10 χρόνια.

    Το δεύτερο επίμαχο σημείο έχει να κάνει με την καθημερινότητα του παιδιού. Και θα φέρω ένα πραγματικό παράδειγμα: 9 χρονών αγόρι που μένει με την μητέρα του στο Χαλάνδρι και ο πατέρας μένει στη Γλυφάδα. Το αγόρι πηγαίνει στο δημόσιο Χαλανδρίου και όλες οι δραστηριότητες του είναι σε κοντινή απόσταση. Πως ακριβώς θα περνάει το 1/3 ή το ½ του χρόνου με τον πατέρα. Ένας από τους δύο θα πρέπει να μετακομίσει. Είναι προς όφελος του παιδιού να περνάει την μισή ζωή του σε ένα αυτοκίνητο;

    Το τρίτο επίμαχο σημείο είναι η σύγχυση της μέριμνας με την επιμέλεια. Ποιος θα αποφάσιζε για το παιδί; Σε ποιο σχολείο θα πάει; Ποιες είναι οι δραστηριότητες που θα ακολουθήσει; Θα πάει σε κάποιο πάρτι ή όχι; Τι ώρα θα γυρίζει τα Σάββατα; Δύο άνθρωποι που δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν μέχρι τώρα στη ζωή τους, με συνεχείς αλληλοκατηγορίες, πως θα συναποφασίζουν; Ή για κάθε μία παραμικρή απόφαση θα πηγαίνουν στο δικαστήριο; Πως αυτό ακριβώς ενισχύει την ψυχική υγεία του παιδιού; Το παιδί στην ουσία καθίσταται αντικείμενο και οι ανάγκες του υποτάσσονται στις διαθέσεις γονέων που αντιδικούν.

    Πόσο παιδοκεντρική είναι αυτή η προσέγγιση;

    Δυστυχώς στα εκατοντάδες σχόλια που διάβασα σε πολλές ομάδες και στην διαβούλευση, τα βασικά επιχειρήματα είχαν την επικάλυψη της ψυχικής υγείας του παιδιού αλλά υπήρχε σχεδόν πάντα ένα λανθάνον μήνυμα «εκδίκησης» για την αδικία που έχουν υποστεί οι πατεράδες σε θέμα σχέσης και χρημάτων.

    Συναισθηματικά καταλαβαίνω την αδικία που νιώθουν ορισμένοι μπαμπάδες. Σε κάποιες περιπτώσεις οι μητέρες φέρονται σαν τα παιδιά να είναι κτήμα τους. Σαν εκείνες να έχουν πολύ περισσότερα δικαιώματα. Πολύ συχνά οι μητέρες κάνουν πολύ δύσκολη την επικοινωνία των πατεράδων με τα παιδιά τους, υπάρχουν και περιπτώσεις αποκλεισμού σχέσης μέσα από συνεχή κακόβουλα σχόλια. Αυτό όλο φυσικά έχει να κάνει με το ποσό ενήλικα φέροντα οι γονείς και πόσο είναι σε θέση να βάλουν στην άκρη προσωπικά αρνητικά συναισθήματα για χάρη των παιδιών. Κανένα νομοσχέδιο αυτό δεν μπορεί να το επιλύσει.

    Επίσης καταλαβαίνω και μια συλλογική υποσυνείδητη αδικία και ανασφάλεια στην έννοια της πατρότητας που έχει περάσει αρχετυπικά μέσα στο ασυνείδητο των πατεράδων. Η μητέρα καθορίζει τον πατέρα του παιδιού. Το μόνο σίγουρο είναι η μητέρα. Ο πατέρας ορίζεται από την μητέρα δυστυχώς. Πριν τα τεστ DNA όλα βασιζόντουσαν στον ποιον όριζε η μητέρα ως πατέρα. Μετά μπορεί να αποδειχθεί. Αλλά θα χρειαστεί να αποδειχθεί.

    Ένας άντρας μπορεί να έχει 10 παιδιά που δεν γνωρίζει. Μια μητέρα δεν γίνεται.

    Αυτές είναι δύο αλήθειες ενοχλητικές πολύ, που διαμορφώνουν μια αδικία στη φύση των ρόλων.

    Κανένα τέτοιο νομοσχέδιο δεν θα μπορέσει να απαλύνει όμως αυτή την ενδόμυχη, υποσυνείδητη και άδικη διαμόρφωση ρόλων.

    Το μόνο που θα μπορούσε να βοηθήσει θα ήταν μια εξατομικευμένη δικαστική κρίση με συνεχή αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και οικογενειακών ψυχολόγων και παιδοψυχολόγων με κόστος του κράτους από την πρώτη στιγμή της αίτησης ενός διαζυγίου ή πρόθεσης διάστασης.

    Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα οδηγήσει σε εκατοντάδες δικαστικές διαμάχες με θύματα τα παιδιά.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:45 | Παναγιωτης Οικ.

    Η ισοτητα και η δικαιοσυνη μονο ηρεμια και ειρηνη μπορουν να φερουν. Αυτο αφορα ολους, οχι μονο τα παιδια. Ειναι απαραιτητο ομως να οπλιστη αυτη η ισοτητσ με ειδικους διαμεσολαβητες για να την θωρακισουν με την αληθεια, και να φερουν την υπερασπιση που χρειαζονται τα παιδια μας.
    Το νεο νομοσχεδιο χρειαζετε σαφηνεια και συγκεκριμενες διορθωσεις.
    ΑΡΘΡΟ 1
    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.
    ΑΡΘΡΟ 2
    Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχεσεις των γονέων πρεπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν,είτε συνεχιζουν να εχουν καλη σχεση, ειτε οχι. Ακόμα και οταν βρισκονται σε συγκρουση μεταξυ τους -για οποιο λογο- η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλεον αδυναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρις διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη,ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που εχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο καποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων.
    Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπηρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετα το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πραξη εχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανονα, στη καθημερινότητα γονεων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά εχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρεποντας τον ένα γονέα σε μονοκρατορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομενου μαλιστα οτι η συγχρονη πραγματικότητα εχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτος πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ενα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι αυτό.
    ΑΡΘΡΟ 4
    και το άρθρο 56 προτείνουμε να τεθεί ως εξής

    «Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων.

    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».
    ΑΡΘΡΟ 4
    Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής

    «Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
    ΑΡΘΡΟ 5
    Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής

    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
    Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής

    “Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»
    ΑΡΘΡΟ 6
    Η διαμεσολάβηση ορθώς προβλέπεται ως τρόπος συναινετικής επίλυσης της διαφοράς, επειδή δίνει την ευκαιρία στους γονείς να λύσουν το θέμα της ανατροφής του παιδιού άμεσα και συναινετικά. Συμβάλλει επίσης στην καλιέργεια της κουλτούρας συνεργασίας στη κοινωνία μας για την ειρηνική επίλυση δύσκολων καταστάσεων.

    ΑΡΘΡΟ 7
    Το άρθρο 1513 τίθεται ως εξής

    «Στις περιπτώσεις διάστασης, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου συμβίωσης η άσκηση της γονικής μέριμνας, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο εκάστοτε διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις προβλεπόμενες στην παρ. 1 του άρθρου 1516 του ΑΚ πράξεις, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα»
    ΑΡΘΡΟ 8
    ΑΚ 1514

    «1.Στις ως άνω περιπτώσεις οι γονείς υποχρεούνται σε σύναψη συμφωνίας για την υγεία, μόρφωση, εκπαίδευση και κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, καθώς επίσης και για τη συμμετοχή τους στις δαπάνες του ανηλίκου.

    2. Σε περίπτωση διαφωνίας αποφασίζει το δικαστήριο αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση.

    Κατά τη συζήτηση της αγωγής οι διάδικοι υποχρεούνται να καταθέσουν γονεικό προγραμματισμό, όπου θα εκθέτουν λεπτομερώς τις απόψεις τους σχετικά με τα ζητήματα της παραγράφου 1.

    3. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τον άνω γονεικό προγραμματισμό, αποφασίζει με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου να ανατρέφεται από τους δύο γονείς του, ώστε να εξασφαλίζεται συμμετοχή και των δύο γονέων στην καθημερινή φροντίδα του ανηλίκου και στις αποφάσεις για την υγεία μόρφωση και εκπαίδευση, καθώς και στην κατανομή του χρόνου του ανηλικου κατά 1/2 όταν αυτό είναι εφικτό, άλλως τουλάχιστον κατά το 1/3.

    4. Στις άνω περιπτώσεις θα γίνεται ακρόαση του ανήλικου παρουσία ειδικών σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπως ειδικότερα θα οριστεί με υπουργική απόφαση, εφόσον υπάρξουν οι ανάγκες .

    5. Σε περίπτωση αδιαφορίας ή μη συμπράξεως για την άσκηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την επιμέλεια του ανηλίκου, ή μη τηρήσεως της συμφωνίας της πρώτης παραγράφου η επιμέλεια θα ανατίθεται κατ εξαίρεση αποκλειστικά στον ένα γονέα»

    ΑΡΘΡΟ 9
    Το άρθρο 1515 να τεθεί ως εξής

    Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίστηκε εκούσια ή δικαστικά, εκτός από τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα ο πατέρας αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Α.Κ..
    ΑΡΘΡΟ 10
    Η 2η παράγραφο του άρθρου 1516 να τεθεί ως εξής

    «Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου, ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, και σε περίπτωση διαφωνίας από το δικαστήριο με βάση πίνακες που καταρτίζονται κατ έτος από το υπουργείο οικονομικών και αναλόγως των αναγκών των ανηλίκων σύμφωνα με τις συνήθειες τους. Την αγωγή ασκεί οποιοσδήποτε από τους δυο γονείς» .

    ΑΡΘΡΟ 11
    ΑΡΘΡΟ 12
    Το άρθρο 1519 ΑΚ παρ. 1 και 2 να τεθεί ως εξής

    1. Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου Όταν έχει γίνει κατανομή της επιμέλειας μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού. Οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1510 και του άρθρου 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται και σε αυτή την περίπτωση.

    2.Τόπος διαμονής του τέκνου, σε περίπτωση διαστάσεως, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου των γονέων είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, με κατανομή του χρόνου μεταξύ των γονέων, εναλλασσόμενη κατοικία.

    Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς, εφόσον το επιβάλει το συμφέρον του τέκνου. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.»

    ΑΡΘΡΟ 13
    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
    ΑΡΘΡΟ 14
    το άρθρο 1532 τίθεται ως εξής

    Προστίθεται στη β παράγραφο αριθμός 7 «η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ψευδή καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλευσης γενετήσιας ζωή»
    ΑΡΘΡΟ 15-17
    ΑΡΘΡΟ 18
    Το άρθρο 18 να τεθεί ως εξής

    «Ο παρών νόμος ισχύει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δικαστικές αποφάσεις που αναθέτουν ή ρυθμίζουν την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, μπορούν ενόψει των νέων ρυθμίσεων, να μεταρρυθμιστούν ή να ανακληθούν μετά από αίτηση των διαδίκων που ασκείται εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου εξακολουθούν να ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία θα ασκηθεί εντός της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου».

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:35 | ΑΥΡΑ ΜΠΑΣΑΚΙΔΟΥ

    Το συμφέρον του τέκνου είναι μία αόριστη νομική έννοια που εξειδικεύεται κατά περίπτωση από το Δικαστήριο. Δεν υπάρχει ένας ενδεδειγμένος και οριζόντιος τρόπος εξυπηρέτησης του συμφέροντος του τέκνου. Σε κάποιες περιπτώσεις το συμφέρον του τέκνου υπαγορεύει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα ή και από τους δύο γονείς και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πάντοτε με την ενεργό παρουσία και των δύο γονέων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:31 | ΝΙΚΟΣ Τ.

    Κύριε Πρωθυπουργέ
    Κύριε Υπουργέ
    Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές

    Βοηθήστε επιτέλους να ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑΣ
    Δεν ζητάμε προνόμοια ΜΟΝΟ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

    Δεν θα εμπλακώ σε νομικά θεματα , αστερισκους , διορθώσεις , υποδειξεις.
    Δεν θα αντιπαρατεθώ με τισ μητέρες -φεμινιστριες ή επαγγελματιες χωρισμένες

    Θα κλείσω με το εξής κομμάτι από ενα εξαιρετικο κείμενο του συγγραφεα Στέφανου Ξενάκη
    «Αν εμένα, και τον κάθε εμένα, αύριο δεν μου ξημερώσει, τα παιδιά μου θα θυμούνται έναν καλό μπαμπά που έγραφε κάτι ιστορίες και κάτι βιβλία, που τα αγάπησε, αλλά δεν πρόλαβε να τα ζήσει. Εγώ, όταν έχασα τον δικό μου μπαμπά, είχα 1.000 ιστορίες να γράψω για κείνον, γιατί τον είχα χορτάσει. Αν είσαι χωρισμένος μπαμπάς στην Ελλάδα, όταν φύγεις, το παιδί σου, και να θέλει να γράψει κάτι για σένα, δεν θα μπορεί, γιατί δεν θα έχει υλικό.»

    Κύριε Πρωθυπουργέ
    Κύριε Υπουργέ
    Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές
    θα θέλατε να συμβεί και σε εσάς και στα παιδιά σασ κατι παρόμοιο…

    Ας τελειωνουμε μια και καλή με το καρκίνωμα ποθ κατατρώει παιδικές ψυχες 40 χρόνια τώρα!!

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΣΑ -ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:29 | Χριστίνα Σουνάπογλου

    Το συμφέρον του τέκνου δεν προκύπτει πάντα από την συνεπιμέλεια και των δύο γονέων. Η ισότιμη συνεπιμέλεια δεν είναι πάντα δίκαιη, αλλά κρίνεται από τη Δικαιοσύνη δικαστικά. Όχι στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια!

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:26 | μανια κ.

    Το συμφέρον του τέκνου είναι μία αόριστη νομική έννοια που εξειδικεύεται κατά
    περίπτωση από το Δικαστήριο. Δεν υπάρχει ένας ενδεδειγμένος και οριζόντιος τρόπος
    εξυπηρέτησης του συμφέροντος του τέκνου. Σε κάποιες περιπτώσεις το συμφέρον του
    τέκνου υπαγορεύει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα ή και από τους
    δύο γονείς και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι το συμφέρον του τέκνου
    εξυπηρετείται πάντοτε με την ενεργό παρουσία και των δύο γονέων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:45 | Κωστας

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τωρα.
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:29 | ΑΛΕΚΟΣ ΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ

    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου το οποίο
    ικανοποιείται από την ανατροφή του τέκνου και την εκπλήρωση της ευθύνης έναντι αυτού και
    από τους δύο γονείς του.

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:30 | Τσιαμη Ζωη

    με ΚΕΦΑΛΑΙΑ οι αλλαγες που προτεινονται

    «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού ΚΑΙ ΙΣΗΣ παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΤΟΥΣ έναντι αυτού, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΝΤΆΣΕΩΝ.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:22 | μανια κ.

    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια και πρέπει να εξειδικεύεται και
    να ερμηνεύεται από το δικαστή, με κριτήριο και τα στοιχεία που έχει υπόψη του.

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:45 | Νώντας

    Είναι μια ευκαιρία να εφαρμοστεί και στην πράξη η ισότητα!
    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς. Δεν υπάρχει λόγω φύλλου καλύτερος και χειρότερος. Αυτό είναι ρατσισμός.
    Ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις και των δύο έναντι των παιδιών τους.
    Με αυστηρά μέτρα για όσους δεν το πράττουν και είναι ανέναντια στα παιδιά μας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:06 | Βασίλης Γ

    Ο όρος ΄΄δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων΄΄ πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο ΄΄δια της ανατροφής και απο τους δύο γονεις΄΄.
    ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΉ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΌΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:53 | Βασιλης Αδαμοπουλος

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και από τους δύο γονείς!
    Πρέπει να είμαστε υπέρ της συνεπιμέλειας!

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:26 | ΠΕΤΡΟΣ Κ.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟΣ 50-50 KAIΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
    ΜΕ ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, ΜΕ ΑΥΤΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ
    ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
    KAI GIA TOYS DYO ΓΟΝΕIS ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΟ ΟΜΑΛΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ,ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:23 | Παναγιωτης τερζης

    Άρθρο 5

    Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).

    Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.

    Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:

    · «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»

    Άρθρο 8

    Παρεκκλίσεις από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, το οποίο αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα πρέπει να είναι σπάνιες, απαραίτητες, και να μην δημιουργούν κίνδυνο διαιώνισης της υφιστάμενης νομολογίας που ανάγει τυχόν διαφωνία των γονέων σε λόγο αφαίρεσης μέρους της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα.

    Η ρητή αναφορά της παραγράφου 2 σε διαφωνία των γονέων («εξαιτίας διαφωνίας των γονέων») είναι συνεπώς προβληματική και επίσης ανακόλουθη με την συνέχεια της πρότασης που δεν σχετίζεται με τυχόν διαφωνία γονέων στον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:

    · «Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο».

    Άρθρο 9

    Ως έχει, το Άρθρο 9 αποκλίνει αδικαιολόγητα από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου για από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας όσον αφορά τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους.

    Πρόταση συμπλήρωσης του Άρθρου 9:

    · (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    Άρθρο 12

    Η δεύτερη παράγραφος του Άρθρου όσον αφορά τη μεταβολή του τόπου διαμονής δημιουργεί περιθώριο καταχρηστικής άσκησης της μέσω της δημιουργία τετελεσμένων: π.χ. μετοίκηση του τέκνου με Προσωρινή Διαταγή που δεν θα είναι πρακτικά αναστρέψιμη στα πλαίσια των ασφαλιστικών μέτρων μήνες αργότερα.

    Συνεπώς η ουσία του υφιστάμενου 1519 του ΑΚ που απαιτεί την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης πρέπει να διατηρηθεί, και να συμπληρωθεί ως προς το ότι τυχόν μονομερής μεταβολή του τόπου κατοικίας συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:

    · «(…) Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.»

    Άρθρο 13

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.

    · Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    · Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    · Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:

    · «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Άρθρο 18

    Η αλλαγή του νόμου συνιστά ουσιώδη μεταβολή που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει έτσι κι αλλιώς και τις άλλως αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Η ρητή εξαίρεση τους από το παρόν άρθρο συνεπώς προκαλεί σύγχυση και πρέπει να απαλειφθεί.

    Επιπροσθέτως, είναι βαθιά προβληματική σε επιστημονικό, νομικό, και καθαρά ανθρώπινο επίπεδο η αποστέρηση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου από χιλιάδες παιδιά των οποίων οι γονείς βρέθηκαν στα δικαστήρια νωρίτερα από άλλους. Δε νοείται δημιουργία δύο ταχυτήτων για τα δικαιώματα των παιδιών.

    Πρόταση αλλαγής του Άρθρου 18:

    · «Τα Κεφάλαια Β’ και Γ’ εφαρμόζονται τόσο στις εκκρεμείς υποθέσεις όσο και σε αυτές με αμετάκλητη δικαστική απόφαση μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος. Συμφωνίες των γονέων σχε

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:38 | Άγγελος Ιωακειμίδης

    Tο Υπουργείο παραδέχεται ότι δεν ελήφθησαν άλλες πρακτικές από άλλες
    χώρες της ΕΕ ούτε πρακτικές διεθνών οργανισμών. Θα ήταν σωστό να πάρουμε περισσότερες πληροφορίες, πριν αποφασίσουμε για το μέλλον των παιδιών των άλλων με αυθαίρετα νούμερα όπως 1/3 που ποσοτικοποιούν μη ποσότητες (σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών).

    Η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (παιδιού)» δεν είναι a priori χρονικά ορισμένη με μη μετρήσιμο τον ουσιαστικό χρόνο που ένα παιδί βιώνει τους γονείς του. Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή κάποιων κοινωνικών λειτουργών ή συμβούλων ψυχικής υγείας θα ήταν μια λύση για την αντιμετώπιση τέτοιων δυσκολιών αντί στον βιασμό σχέσεων. Δείτε τις προτάσεις του Ελληνικού Δικτύου Γυναικών Ευρώπης για περαιτέρω ανάλυση των παραπάνω.

    Οι γενικεύσεις περιέχουν κινδύνους. Αυτή είναι μια γενίκευση.
    Ειλικρινά.

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:40 | Βασίλης Χριστάκος

    Καλησπέρα σας,

    Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πρέπει να έχει ως βασική του προτεραιότητα το συμφέρον του παιδιού. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αποκλείοντας τον ένα γονιό ή τον άλλον. Η συνεπιμέλεια είναι μονόδρομος όπως προβλέπεται στο ευρωπαϊκό δίκαιο ρητά. Φυσικά οι κακοποιητές γονείς πρέπει να αποκλείονται είτε αυτοί είναι άντρες είτε γυναίκες. Ευελπιστούμε όλοι οι γονείς να νομοθετήσετε σωστά χωρίς παράθυρα τα οποία θα επιτρέπουν σε δικαστές να εφαρμόζουν το νόμο κατά το δοκούν ή βάση προσωπικών ιδεοληψιών.

    Συγκεκριμένα σημεία που χρίζουν αναθεώρησης:

    Αρθρο 5:
    Άρθρο 1511: Δεν αναφέρει τίποτα για ισόχρονη συμμετοχή καθώς και για εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες και των δύο γονέων. Πρέπει να μπει ρητά.

    Αρθρο 8:
    Άρθρο 1514:
    2.Πρέπει να γίνει αναφορά στην καταδίκη του γονέα εγκλήματα ή ενδοοικογενειακή βία καθώς και για την αδιαφορία σε σχέση με την ανατροφή του παιδιού.
    3.Να γίνει σαφή αναφορά στη εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου και ότι ο χρόνος διαμονής δεν μπορεί να είναι κάτω από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης.

    Αρθρο 9:
    Άρθρο 1515:Να αναφέρεται ρητά ότι όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με την μητέρα.

    Αρθρο 10:
    Άρθρο 1519:

    Να αναφέρεται ότι χρειάζεται οριστική δικαστική απόφαση για την μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου καθώς και ότι συνιστά κακή γονική μέριμνα η μονομερής μεταβολή του τόπου διαμονής από τον ένα γονέα.

    Αρθρο 14:
    Άρθρο 1532:
    Να μπει επιπλέον ότι κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν και οι αβάσιμες ή ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

    Σας ευχαριστώ,
    Βασίλης Χριστάκος

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:40 | Εμμανουήλ

    Παρακάτω οι παρατηρήσεις μου και οι προτάσεις μου:

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας

    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ➢ Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

    ➢ ‘Αρθρο 12
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:12 | ΚΩΣΤΑΣ Ζ.

    Ποιο κενό νόμου υποτίθεται ότι έρχεται να καλύψει το νομοσχέδιο? Το ισχύον οικογενειακό δίκαιο είναι επαρκέστατο και το πιο προοδευτικό στην Ευρώπη. Οι επιδιώξεις και τα ιδιοτελή συμφέροντα των γονέων έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί. Και τα παιδιά θέλουν και τους δυο γονείς τους, τους θέλουν και κατά τη διάρκεια του γάμου και μετά φυσικά, εφόσον λειτουργούν σαν ομάδα για το συμφέρον του. Έχω φίλους που δεν θέλουν να πληρώνουν διατροφή γιατί τη δίνουν στα χέρια της πρώην γυναίκα τους. Τι θα ήθελαν όμως, να τη δίνουν στο ανήλικο να πηγαίνει στο σούπερμαρκετ μόνο του, να αγοράσει τα ρούχα του μόνο του??? Είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει και δυστυχώς συμβαίνει σε πολλούς. Τιμωρούν τη μητέρα γιατί τους έβγαλε από τη ζωή της. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απειλή για μια μητέρα από το να της πάρεις το παιδί. Και να το πάνε οι ίδιοι που??? Παίρνουν τα παιδιά τους στο σ/κο, τα παρκάρουν στους γονείς τους και νομίζουν ότι ανατρέφουν παιδιά??? Με δεκανίκια ζουν κι αυτοί…
    Για τη διατροφή γίνονται όλα. Σαν πατέρας κι εγώ όμως, τους λέω, ότι όσα χρήματα και να έχεις, δεν φτάνουν ποτέ για να δώσεις το καλύτερο στο παιδί σου. Γι αυτό και τα δικαστήρια βγάζουν διατροφή και σε ανέργους, Από τη στιγμή που έκανες παιδιά να βρεις δυό -τρεις δουλειές ταυτόχρονα για να εξασφαλίσεις για αυτά μια αξιοπρεπή διαβίωση. Είναι ντροπή να προσπαθείς να απαλλαχθείς από τις ευθύνες σου με αυτόν τον τρόπο. Σεβασμός στα παιδιά μας, στις μητέρες των παιδιών μας και στο φύλο μας. Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο τώρα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:30 | Δήμητρα Σιαηλή

    Γιατί «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων» και όχι «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου την ασφαλή ανατροφή το» κλπ κλπ.

    Αν ο ένας (ή και οι δύο) γονέας είναι κακατάλληλος, γιατί είναι προς το συμφέρον του παιδιού η ενεργός παρουσία του ακατάλληλου γονέα και μάλιστα από το πρώτο άρθρο, πάνω από κάθε άλλο συμφέρον δηλαδή (ασφάλεια, σταθερότητα, φροντίδα κλπ).

    Και κυρίως, πως δύναται ένας νόμος να επιβάλει «ενεργό παρουσία και των δύο»?
    Δεν δύναται.

    Αυτό στο οποίο αποσκοπεί το παρόν ν/σ είναι το συμφέρον του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. Συγκεκριμένα τον βοηθάει στα εξής:

    -να παρεμβαίνει στη ζωή του γονέα άλλου ΟΣΟ θέλει, ΑΝ θέλει, ΟΤΑΝ θέλει.
    -να απειλεί τον γονέα που έχει επιμέλεια και το παιδί με αφαίρεση γονικής μέριμνας αν αντιδράσουν ακόμα και σε κακοποίηση
    -να προστατεύεται να ασκεί βία έως την αμετάκλητη απόφαση
    -να διεκδικήση να δίνει λιγότερη διατροφή.

    Και αυτός ο γονέας, που δεν έχει την επιμέλεια είναι συνήθως ο άντρας. Αυτό το ν/σ επαναφέρει την εξουσία του άντρα-πατέρα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:37 | ΠΕΤΡΟΣ Κ.

    1.ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟΣ 50-50
    2.ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
    ΜΕ ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, ΜΕ ΑΥΤΑ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ
    ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
    KAI GIA TOYS DYO ΓΟΝΕIS ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΟ ΟΜΑΛΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥΣ,
    ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:18 | ΚΟΡΩΝΗΣ Β.

    Το νομοσχέδιο βρίσκετε προς την σωστή κατεύθυνση , την επίλυση τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν τόσο με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, όσο και της νομολογίας των δικαστηρίων που απέτυχε να αποτυπώσει τις αλλαγές στην κοινωνία και τις κοινωνικές συνθήκες. Η ραγδαία αύξηση των διαζυγίων σε συνδυασμό με την εκρηκτική αύξηση των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας απέκλεισε τον ένα γονέα από την ζωή χιλιάδων των παιδιών.
    Η πολιτεία καλείτε να προστατεύσει πρωτίστως τα παιδιά και δευτερευόντως να οριοθετήσει τις συμπεριφορές των γονέων προς το συμφέρον του παιδιού, μέσα από μια αμερόληπτη στάση χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η ατσιστική νοοτροπία των επικριτικών σχολίων της +επιμέλειας και η ενοχοποίηση λόγω φύλου , είναι ακόμα ένας λόγος που επιτάσσει την αναγκαιότητα ενός σωστού και δίκαιου νομοθετικού πλαισίου.

    Α. Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :
    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ καθώς επίσης και ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.

    Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι έννοιες «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονικής αποξένωσης», καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή γονική μέριμνα και συνεπιμέλεια.
    Σύμφωνα με :
    – Αρχή της ισότητας των δύο γονέων άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ. , άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος
    – Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ)
    – Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άρθρο 8
    – Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών.
    επιβάλλεται η ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο , ενώ απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας.

    Στην περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο στον νόμο , (σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή του) , υπάρχει ο κίνδυνος να ακυρωθεί στην πράξη η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (άρθρο 1511 παρ. 2) στην ανατροφή και φροντίδα, τόσο από την απλή διαφωνία γονέων (άρθρο 1514) και να επανέλθουμε στο σημερινό καθεστώς, όπου υπάρχει η διάσπαση της επιμέλειας και η απόδοση της στον ένα μόνο γονέα, την μητέρα , λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πάγια νομολογία των δικαστηρίων βάσει της ξεπερασμένης από τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες βιο-κοινωνικής υπεροχής, αλλά και εν συνεχεία από την παρερμηνεία της παρ. 3 του Άρθρου 1514 περί «στενότερων δεσμών» και του Άρθρου 1520 περί «συνθηκών διαβίωσης».

    Οι ήδη διαμορφωμένοι πριν τη δίκη δεσμοί του τέκνου με το ένα γονέα (άρθρο 1514), δεν πρέπει να δίνουν σ’ αυτόν προβάδισμα στη γονική μέριμνα, εφόσον έχουν επιτευχθεί από τον γονέα κατά παράβαση του άρθρου 1532 δηλαδή :
    1) με υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2) με διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του ή με την κάθε τρόπο πρόκληση γονεϊκής αποξένωσης και διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς και
    3) με υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα ή με την δια οποιουδήποτε άλλου τρόπου παρεμπόδιση της επικοινωνίας

    Β. Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ.
    θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την γονεική αποξένωση έτσι ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις καθοδήγησης και υποβολής των παιδιών πριν από το δικαστήριο και να είναι σε θέση να αναγνωριστεί η πραγματική τους βούληση, όταν και μόνο όταν είναι αναγκαίο να αποφασισθεί κατά τρόπο διαφορετικό η γονική μέριμνα. Για να αποφορτιστούν τα δικαστήρια και να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος, έτσι ώστε να εκφράσουν τις απόψεις τους οι δυο γονείς και το ίδιο το παιδί, παρουσία ειδικών ψυχικής υγείας , θα πρέπει η διαδικασία να αρχίζει από το στάδιο της διαμεσολάβησης του Άρθρου 1512, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων.

    Γ. Το άρθρο 1514 παρ. 3 Α.Κ.
    πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :«3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση :
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ, ΓΙΑ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΓΟΝΕΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΟΥ 1/3 ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο,
    β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή να ληφθεί οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέτρο ή γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψή της, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΜΕ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας.»
    Δ. Στο Άρθρο 1515 A.K. «……Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με τη μητέρα.

    Δ. ΄Άρθρο 1519 εδ. στ’ Α.Κ.
    ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΟΠΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΑΥΤΟΥ. Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ. Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση, που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο. Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.»
    Ε. Άρθρο 1520 Α.Κ. ,
    δεν είναι επαρκώς κατοχυρωμένο το ελάχιστο 1/3 της επικοινωνίας με τον γονέα που δεν διαμένει με το παιδί, καθώς υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις , όπως αναφέρονται στα επιμέρους άρθρα και κάνουν λόγο για συνθήκες διαβίωσης, διατάραξης καθημερινότητας, κατάχρηση του δικαιώματος επικοινωνίας, οι οποίες μέχρι σήμερα αποτελούν το κανόνα για το έντεχνο και προσχηματικό περιορισμό του δικαιώματος επικοινωνίας.
    Προτεινόμενη τροποποίηση :
    «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ Ο ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΖΗΤΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, Η ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΘΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.
    ΌΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΙΔΙΩΣ ΜΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΥ Η ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΤΟΥ, Ο ΑΛΛΟΣ ΓΟΝΕΑΣ Η ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΡΙΤΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:49 | Σοφia

    Διάβαζα τον νόμο σε ισχύ τώρα. Σε κανένα σημείο δεν φαίνεται να «ευνοεί τις μητέρες». Το θέμα είναι ότι ο νόμος μέχρι τώρα δεν εφαρμόζεται σωστά. Αυτό δεν πας να το φτιάξεις με ένα νέο, προχειρογραμμένο νομοσχέδιο, αλλά με το να πιέσεις τις δικαστικές αρχές να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Υποστηρίζοντας οικονομικά τους διαζευγμένους ίσως, για δικηγορικά έξοδα και, δημιουργώντας Οικογενειακό Δικαστήριο, κατάλληλες επιτροπές από ειδικούς κτλ. Αλλά όλα αυτά ποιον θα επιβαρύνουν? Την πολιτεία. Οπότε τι κάνεις σαν πολιτεία? Βγάζεις ένα τέτοιο νομοσχέδιο προς διαβούλευση (σιγά την διαβούλευση, τελεσίδικο είναι) ώστε να ικανοποιήσεις λίγους, και να χαντακώσεις πολλούς. Και άστους να χτυπιούνται μεταξύ τους και να το μετατρέπουν σε μάχη των δύο φύλων. Όσο αυτοί μαλώνουν, εσύ θα περνάς αλλά σχέδια νόμου και θα ξεπουλάς την χώρα με την ησυχία σου.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:25 | Σοφia

    Διάβαζα τον νόμο σε ισχύ τώρα. Σε κανένα σημείο δεν φαίνεται να «ευνοεί τις μητέρες». Το θέμα είναι ότι ο νόμος μέχρι τώρα δεν εφαρμόζεται σωστά. Αυτό δεν πας να το φτιάξεις με ένα νέο, προχειρογραμμένο νομοσχέδιο, αλλά με το να πιέσεις τις δικαστικές αρχές να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Υποστηρίζοντας οικονομικά τους διαζευγμένους ίσως, για δικηγορικά έξοδα και, δημιουργώντας Οικογενειακό Δικαστήριο, κατάλληλες επιτροπές από ειδικούς κτλ. Αλλά όλα αυτά ποιον θα επιβαρύνουν? Την πολιτεία…. ! Οπότε τι κάνεις σαν πολιτεία? Βγάζεις ένα τέτοιο νομοσχέδιο προς διαβούλευση (σιγά την διαβούλευση, τελεσίδικο είναι) ώστε να ικανοποιήσεις λίγους, και να χαντακώσεις πολλούς. Και άστους να χτυπιούνται μεταξύ τους και να το μετατρέπουν σε μάχη των δύο φύλων. Όσο αυτοί μαλώνουν, εσύ θα περνάς αλλά σχέδια νόμου και θα ξεπουλάς την χώρα με την ησυχία σου.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:57 | Σοφ π

    Διάβαζα τον νόμο σε ισχύ τώρα. Σε κανένα σημείο δεν φαίνεται να «ευνοεί τις μητέρες». Το θέμα είναι ότι ο νόμος μέχρι τώρα δεν εφαρμόζεται σωστά. Αυτό δεν πας να το φτιάξεις με ένα νέο, προχειρογραμμένο νομοσχέδιο, αλλά με το να πιέσεις τις δικαστικές αρχές να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Υποστηρίζοντας οικονομικά τους διαζευγμένους ίσως, για δικηγορικά έξοδα και, δημιουργώντας Οικογενειακό Δικαστήριο, κατάλληλες επιτροπές από ειδικούς κτλ. Αλλά όλα αυτά ποιον θα επιβαρύνουν? Την πολιτεία…. ! Οπότε τι κάνεις σαν πολιτεία? Βγάζεις ένα τέτοιο νομοσχέδιο προς διαβούλευση (σιγά την διαβούλευση, τελεσίδικο είναι) ώστε να ικανοποιήσεις λίγους, και να χαντακώσεις πολλούς. Και άστους να χτυπιούνται μεταξύ τους και να το μετατρέπουν σε μάχη των δύο φύλων. Όσο αυτοί μαλώνουν, εσύ θα περνάς αλλά σχέδια νόμου και θα ξεπουλάς την χώρα με την ησυχία σου.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:14 | Μαργαρίτα Γ.

    Το νομοσχέδιο σας πρέπει να αποσυρθεί. ΔΕΝ εξυπηρετεί το συμφέρον των παιδιών αλλά μόνο συγκεκριμένης ομάδας γονέων. Το υπάρχον νομοσχέδιο δεν απαγορεύει την συνεπιμέλεια εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις. Ο νομοθέτης δεν πρέπει να επιβάλει υποχρεωτικά την συνεπιμέλεια, αλλά να το κρίνουν οι αρμόδιοι ανάλογα την περίπτωση. Είναι έγκλημα και θα απολογηθείται στο μέλλον αν δώσετε υποχρεωτικά τα παιδιά σε κακοποιητικούς γονείς μέχρι την αμετάκλιτη απόφαση.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:50 | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΤΖΗΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 50 50 ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:28 | Γιωργος Αγγελιδης

    ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας – Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ με ή χωρίς αποφάσεις από παλιά και νέα διαζύγιαΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:11 | ΦΩΤΙΟΣ ΣΚΟΡΠΙΔΕΑΣ

    Λίγες διορθώσεις και θα φτιάξουν ολα προς το συμφέρον του παιδιού…

    Να εφαρμοστεί ο νόμος 2079/2015
    Εναλλασσόμενη κατοικία…
    50/50 του χρόνου με διανυκτερεύσεις…
    Ίσα ολα…

    Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει και τους 2 γονείς στην ζωή του…

    Εμένα προσωπικά το 1/3 Δεν μου φτάνει…
    Ούτε και στο παιδί μου…
    Θέλω τουλάχιστον ίσο χρονο με αυτό που θα έχει και η πρώην συμβία μου με το παιδί μας…

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:00 | ΦΩΤΙΟΣ ΣΚΟΡΠΙΔΕΑΣ

    Κύριε Τσιαρα συγχαρητήρια για το έργο σας…
    Λίγες διορθώσεις και θα φτιάξουν ολα προς το συμφέρον του παιδιού…

    Να εφαρμοστεί ο νόμος 2079/2015
    Εναλλασσόμενη κατοικία…
    50/50 του χρόνου με διανυκτερεύσεις…
    Ίσα ολα…

    Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει και τους 2 γονείς στην ζωή του…

    Εμένα προσωπικά το 1/3 Δεν μου φτάνει…
    Ούτε και στο παιδί μου…
    Θέλω τουλάχιστον ίσο χρονο με αυτό που θα έχει και η πρώην συμβία μου με το παιδί μας…

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:05 | Αννα-Μαρια

    Ανακοίνωση της «Εναλλακτικής Παρέμβασης» για το σ/ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»

    Το νομοσχέδιο αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου που φέρνει προς ψήφιση το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με περιεχόμενο τη ρύθμιση των ζητημάτων που αφορούν τα παιδιά γονέων που τελούν σε διάσταση ή έχουν λύσει τον γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσής τους, δεν συνιστά κάποια μείζονα «μεταρρύθμιση», όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός, κάνοντας συγκρίσεις με την πραγματικά αναγκαία και προοδευτική μεταρρύθμιση του ν. 1329/1983.

    Το επισπεύδον Υπουργείο Δικαιοσύνης διέρρεε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσω πανομοιότυπου περιεχομένου δημοσιευμάτων την πρόθεση επιβολής με οριζόντιο τρόπο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, εισάγοντας την έννοια της γονεϊκής αποξένωσης (όρος αμφισβητούμενης επιστημονικής σημασίας και τεκμηρίωσης στην ψυχολογική επιστήμη) ως ενός από τα τεκμήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, με κατανομή του χρόνου που περνά το παιδί ισομερώς και στους δύο γονείς και με υποχρεωτική προσφυγή σε διαμεσολάβηση. Το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου που ήδη τέθηκε σε διαβούλευση αποκλίνει από τις παραπάνω «διαρροές», προσπαθώντας προφανώς να συγκεράσει ένα «παρασκηνιακό παζάρεμα» με τους υπερασπιστές της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας και την αποφυγή εξόφθαλμων ρυθμίσεων που αντιβαίνουν στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η παράκαμψη της διαδικασίας Κωδίκων του Κανονισμού της Βουλής, η οποία επιτάσσει την υιοθέτηση ή μη (χωρίς δυνατότητα παρέμβασης) του πορίσματος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που συστήνεται προς τούτο τον σκοπό, οδήγησε ουσιαστικά στην άνευ συνοχής και τεκμηρίωσης παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί του πορίσματος, με αποτέλεσμα το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου να πάσχει από ασυνέχειες και νομοτεχνικά προβλήματα.

    Ο δημόσιος λόγος και αντίλογος που αναπτύχθηκε σχετικά, δυναμιτίστηκε από το κενό της έλλειψης διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς, που υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν με οργανωμένο και νηφάλιο τρόπο την οπτική και την κριτική τους στις προωθούμενες ρυθμίσεις. Αντ’ αυτού, με κυβερνητική ευθύνη δημιουργήθηκαν συνθήκες πόλωσης που κάθε άλλο παρά έχουν ως επίκεντρο, επίδικο και επιδιωκόμενο, το συμφέρον του παιδιού. Έτσι η επιχειρούμενη νομοθετική αλλαγή έχει λάβει τον χαρακτήρα ρεβανσισμού «πατέρων» έναντι δήθεν «προνομιούχων μέχρι σήμερα μητέρων», στο όνομα του συμφέροντος του παιδιού που παραμένει ως άλλοθι στο επίκεντρο μιας στρεβλά παρουσιαζόμενης ως «διαμάχης μεταξύ των δύο φύλων».

    Οι βασικές αλλαγές που εισάγει το νομοσχέδιο είναι οι ακόλουθες: το συμφέρον του τέκνου (ά. 1511 του Αστικού Κώδικα) ορίζεται πλέον με βάση τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων ως προς αυτό («ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του… αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς»). Η γονική μέριμνα ασκείται «εξίσου» (α. 1513 ΑΚ). Καθιερώνεται «τεκμήριο επικοινωνίας» με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο στο ένα τρίτο του «συνολικού χρόνου» (α. 1520 ΑΚ). Η κακή άσκηση της επιμέλειας, οριζόμενη με πολύ ευρύ τρόπο, μπορεί να σημάνει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα (α. 1532 ΑΚ).

    Οι διατάξεις αυτές είναι βαθύτατα προβληματικές. Συγχέουν την μέριμνα (που σύμφωνα με την παρούσα νομοθετική και νομολογιακή πρακτική ασκείται από αμφότερους τους γονείς) με την επιμέλεια, με αποτέλεσμα να επέρχεται κίνδυνος απώλειας της μέριμνας στο όνομα δήθεν της ισότιμης άσκησής της. Καθιερώνουν τεκμήρια, όπως το δικαίωμα επικοινωνίας κατά το ένα τρίτο του χρόνου, που αφενός είναι αόριστα (ποιός είναι ο συνολικός χρόνος στη ζωή ενός παιδιού;), αφετέρου θα «δέσουν τα χέρια» του δικαστή στην προσπάθειά του να προβεί σε εξατομικευμένη κρίση ανάλογα με τα συγκεκριμένα περιστατικά της υπόθεσης που δικάζει. Το σημαντικότερο, οι διατάξεις αυτές πλήττουν την παιδοκεντρική αντίληψη του οικογενειακού δικαίου, που θα έπρεπε να είναι κυρίαρχη κατά τη ρύθμιση των ζητημάτων που γεννώνται από τη διάσταση ή τη λύση του γάμου. Αντίθετα, το παιδί καθίσταται αντικείμενο και οι ανάγκες του υποτάσσονται στις διαθέσεις (και τις ορέξεις…) γονέων που αντιδικούν και που είναι γνωστό από την καθημερινή πρακτική ότι τείνουν να εργαλειοποιούν το παιδί. Είναι χαρακτηριστικό αυτής της γονεοκεντρικής αντίληψης ότι το νομοσχέδιο θωρακίζει το τεκμήριο επικοινωνίας ακόμα και για τον γονέα που έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία, μέχρι να καταστεί η δικαστική απόφαση αμετάκλητη!

    Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν προβλήματα που ζητούν απαντήσεις και νομοθετικές παρεμβάσεις και που θα βοηθούσαν τόσο στην ομαλή οικογενειακή ζωή των ζευγαριών, ετερόφυλων και ομόφυλων, όσο και στην ζωή των παιδιών που οι γονείς τους ζουν σε διάσταση.

    Αλήθεια: Τι πράττει η Κυβέρνηση για να υποστηρίξει το εισόδημα των γονέων και μονογονέων για να μπορούν να μεγαλώνουν αξιοπρεπώς το παιδί τους; Πώς ενισχύει τις κοινωνικές υπηρεσίες που καλούνται αν και υποστελεχωμένες να ανταποκριθούν στις παραγγελίες των εισαγγελέων ανηλίκων για την καταλληλότητα του περιβάλλοντος όπου διαβιούν τα παιδιά; Πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημα εκτέλεσης των αποφάσεων, κυρίως ως προς τις περί καταβολής διατροφής διατάξεις τους; Ποια πρωτοβουλία λαμβάνει για να ρυθμίσει τη σχέση του παιδιού με τον μη βιολογικό γονέα του στις μη ετεροκανονικές οικογένειες; Πώς υποστηρίζει τους δικαστές στο έργο τους, όταν καλούνται να εκδικάσουν υποθέσεις οικογενειακής φύσης;

    Αντί να επικεντρωθεί η Κυβέρνηση λοιπόν στις παραπάνω διαγνωσμένες ανάγκες, εισάγει «τιμωρητικές» διατάξεις για τους γονείς που είτε δεν κάνουν χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, δεν καταβάλλουν υπαιτίως τη διατροφή του τέκνου ή δεν διασφαλίζουν την καλή σχέση του παιδιού με τους συγγενείς του έτερου γονέα. Προφανώς τέτοιες συμπεριφορές απαντώνται και έχουν κατά τεκμήριο αρνητική επίπτωση στην ψυχοσύνθεση του παιδιού. Είναι όμως η απάντηση σε αυτό, η απώλεια της γονικής μέριμνας, δηλαδή το να καταστεί ένα παιδί «ορφανό»; Προφανώς επιλέγει η κυβέρνηση να δαπανήσει χρήματα στους συμβούλους/στις εταιρείες συμβούλων που θα αναλάβουν την επιμόρφωση των δικαστών, παρά στην ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών για να υποστηρίζουν τους γονείς στο γονεϊκό τους ρόλο.

    Ο διακηρυγμένος σκοπός της επίτευξης της ισότητας των δύο φύλων και της εξάλειψης των έμφυλων διακρίσεων σε σχέση με την κατασκευή των ρόλων και την άσκηση των καθηκόντων τους ως γονέων, δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί «εν κενώ» και με μία νομοθετική μεταρρύθμιση, όσο παιδευτικό χαρακτήρα και εάν έχει ένα νομοθέτημα. Η μειονεκτική θέση των γυναικών από άποψη εισοδήματος, αποκλεισμού τους από την αγορά εργασίας, αντιμετώπισης του καθημερινού σεξισμού και της κακοποιητικής βίας, είναι μια πραγματικότητα που οι διατάξεις του νομοσχεδίου θα την επιτείνουν προς το χειρότερο. Πώς θα αποτραπεί, για παράδειγμα, η εργαλειοποίηση της πρόβλεψης για υποχρεωτική συναπόφαση (ή προηγούμενη ενημέρωση για κάθε καθημερινό ζήτημα) από τον θύτη ενδοοικογενειακής βίας (και μάλιστα ψυχολογικής για την οποία δεν θα υποβληθεί ποτέ μήνυση);

    Από τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ότι το ζήτημα των σχέσεων του τέκνου με τους εν διαστάσει γονείς δεν είναι απλό, ώστε να μπορεί να ρυθμιστεί «οριζόντια», με εισαγωγή τεκμηρίων ή «υποχρεωτικά». Η εξατομικευμένη δικαστική κρίση, με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και εξειδικευμένων δικαστών, τους οποίους θα συνεπικουρούν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, είναι ο μόνος τρόπος για να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα του παιδιού, αλλά και η ψυχική και σωματική ακεραιότητα των γονέων του.

    Εν κατακλείδει:

    – Η «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» δεν προωθείται τελικά από το νομοσχέδιο που τέθηκε προς διαβούλευση. Τα πρόσθετα όμως «περιθώρια» που δίνονται για συναπόφαση και υποχρέωση ενίσχυσης της σχέσης του έτερου γονέα με το παιδί (επί ποινή αφαίρεσης της γονικής μέριμνας), καθώς και η ασαφής αναφορά στην «εξίσου» άσκηση της γονικής μέριμνας, θα εντείνουν τις αντιδικίες σε βάρος των παιδιών.

    – Η πρόβλεψη δυνατότητας παραπομπής σε διαμεσολάβηση με δικαστική απόφαση, υποβάλλει τους γονείς σε περαιτέρω κόστη. Από θέση αρχής είμαστε αντίθετοι/ες στον θεσμό της υποχρεωτικής (δια νόμου ή δια δικαστικής απόφασης) διαμεσολάβησης, η οποία συνιστά απεμπόληση του καθήκοντος δικαστικής προστασίας, ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης και επιβάρυνσης των διαδίκων. Εξυπηρετεί μόνο την αδυναμία στελέχωσης των δικαστηρίων και τη δυνατότητα επαγγελματικής ψευτοαποκατάστασης μερικών χειμαζόμενων από την κρίση και τη μείωση της ύλης δικηγόρων. Θα αποτύχει όπως και όλες οι προηγούμενες προσπάθειες, αυτή τη φορά όμως σε βάρος των παιδιών.

    – Η προϋπόθεση αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία και αδικήματα προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας, ώστε να χωρεί περιορισμός του δικαιώματος επικοινωνίας ή να ιδρύεται τεκμήριο κακής άσκησης της γονικής μέριμνας (θυμίζουμε το άρθρο 1 παρ. 3 ν. 3500/2006 που αναγνωρίζει ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας και το παιδί ενώπιον του οποίου ασκείται ενδοοικογενειακή βία) αγνοεί την πραγματικότητα των πολυετών δικαστικών διαδικασιών που απαιτούνται για να γίνει αμετάκλητη μία καταδίκη και δη για κακούργημα. Αποδέχεται λοιπόν το Υπουργείο την συνέχιση της έκθεσης του παιδιού σε κίνδυνο, κάτι που τελεί σε ευθεία αντίθεση και με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (ιδίως άρ. 31) και με τη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού.

    – Οποιαδήποτε αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου προκειμένου να είναι αποτελεσματική, σύγχρονη και συμπεριληπτική απαιτεί γενικότερη στήριξη της μητρότητας, της γονεϊκότητας, των παιδιών, άρση των διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στο γάμο και την τεκνοθεσία, αναγνώριση διαφορετικών μοντέλων οικογένειας πέραν του πυρηνικού. Απαιτεί προνοιακές πολιτικές και ενίσχυση γονέων και παιδιών από δημόσιους φορείς, χωρίς την αναπαραγωγή έμφυλων στερεοτύπων.

    – Όταν η Ελλάδα έρχεται τελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στον δείκτη ισότητας των φύλων για το 2019, η άποψη ότι το προωθούμενο νομοθέτημα προωθεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και άρα μεταξύ των φύλων, είναι τουλάχιστον προσχηματική. Γιατί παραβλέπει την πραγματικότητα των υπαρχουσών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μέσα στις οποίες η γυναίκα βιώνει τρομακτικές ανισότητες, καταπιέσεις, διακρίσεις και επιφορτίζεται με τα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής (οικιακή εργασία, φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων κλπ).

    – Η εξατομικευμένη κρίση με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και την θεσμοθέτηση εξειδικευμένων οικογενειακών δικαστηρίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ρύθμιση των οικογενειακών διαφορών με τρόπο που να διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

    Η Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή ζητάει να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου, να ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση η διαδικασία των Κωδίκων και να υιοθετηθεί η παιδοκεντρική αντίληψη στα υπό ρύθμιση ζητήματα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:28 | ΑμετάκληταΟΧΙ

    Κάθε περίπτωση πρέπει να κρίνεται και να εξετάζεται μοναδικά από τους ειδικούς κατά περίπτωση. Συμφωνώ ότι τα παιδιά έχουν εξίσου ανάγκη από τους δυο γονείς τους αλλά αυτό γίνεται μόνο όταν μπορεί να υπάρξει πραγματικά ΣΥΜΠΝΟΙΑ μεταξύ τους..και συμφωνούν επί της αρχής!

    Αν δεν μπορούν να συνενοηθούν μεταξύ τους και υπάρχει πολεμικό κλίμα, δεν είναι δυνατή η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ! Βάζει μόνο σε κίνδυνο τα παιδιά που θα συνεχίσουν να γίνονται έρμαια των διαφωνιών και της επιθετικότητας που θα διαιωνίζεται!!!!

    Δεν ζούμε στην ιδεατή κοινωνία που ο νομοθέτης έχει στο μυαλό του..
    Ας συμβουλευτούν πρώτα έρευνες για την ενδοοικογενειακή βία, ας δούμε στατιστικές περιστατικών!!!!
    Για ποιο λόγο υπάρχει το womensos.gr και όχι το mensos.gr;;;;;;
    Μήπως φάσκουμε και αντιφάσκουμε;;;;
    Για τους λίγους μπαμπάδες που νιώθουν αποξενωμένοι (μήπως μόνοι τους αποξενώθηκαν γιατί έβαζαν άλλες προτεραιότητες τελικά;) δεν μπορούμε να βάλουμε σε κίνδυνο τόσες παιδικές ψυχές!!!

    Να διαμορφωθούν ειδικές δομές για τη στήριξη των οικογενειών.Να προστατευτούν τα παιδιά!!!

Σχόλια 1 … 13 14 15 16 17 … 34