Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 14 15 16 17 18 … 36
  • 30 Μαρτίου 2021, 23:40 | ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ -ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

    Η θέσπιση τεκμηρίου σε ποσοστό 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, είναι ασαφής σε σχέση με τον παρονομαστή του κλάσματος: Νοείται όλο το 24ωρο; Νοείται ο χρόνος που το παιδί δεν πηγαίνει σχολείο ή δεν απασχολείται σε εξωσχολικές δραστηριότητες;
    Η απαίτηση της αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, ως σοβαρού λόγου αποκλεισμού ή περιορισμού της επικοινωνίας μπορεί να έρθει στην πράξη σε αντίθεση με περιοριστικούς όρους που τυχόν επιβληθούν κατ’ άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (οι οποίοι επιβάλλονται προ της έκδοσης ακόμη και πρωτοβάθμιας απόφασης του ποινικού δικαστηρίου), σε συμμόρφωση με τη θετική υποχρέωση του κράτους για την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 4531/2018).

    Το σχετικό τεκμήριο τελεί σε αντίθεση με τις θετικές υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους σύμφωνα με το άρθρο 19 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (κυρώθηκε με τον Ν. 2101/1992) και σύμφωνα με το άρθρο 31 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, κυρωθείσα με το Ν. 4531/2018.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:34 | NIKOLAOS

    ειμαι πατερας 1 παιδιου !! ειμαστε σε διασταση 1 χρονοκαι ενα μηνα ! ο λογος που δεν προχωρησε το διαζυγιο ειναι οτι επιθυμο την συνεπιμελεια του γιου μου!!! αναγκαζομαι να πληρωσω ασφαλιστικα μετρα για να βλεπω το παιδι μου ,και το δικαστηριο ορισε προσορινη διαταγημε 2 φορες εποικινωνια τηλεφονικα με το παιδι μου καθημερινα !! και ρωταω…. για ποιν ολογο??? χωρισ δικη !!! χωρισ ενδοοικογενεικη βια .ναρκομανησ δεν ειμαι ,αλκοολ δεν πεινω ,πως αποφασησε προσωρινα ( 8 μηνες τραβαει αυτηη προσωρινη ελεω covid ) να εχω μονο 2 φορες τηλ . επικ.με το παιδι μου ?) αυτο ελεγεται δικαιωσυνη? ΧΟΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ? ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ η εχω την επιμελεια αρνειται να συνεργαστει για το σφερων του παιδιου και μονημη κουβεντα που ακουω απ το στομα της ειναι μια ….οτι λεει ο νομοσ !!!!!!!! ο νομοσ λοιπον εχει δωσει κδικαιωμα στον εχων την επιμελεια να χειραγογει να βιαζει ψυχολογικα και το παιδι και τον πατερα !!!! τα ξερετε κ υπουργε μου!! τα γνωριζετε !! το ειπατε μονο σας οτι τα ξερετε ! ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!! ΟΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ !!!! Ο ΑΝΤΡΑΣ ΓΕΝΝΑΕΙ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΥΚΤΕΙ !! ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟς ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ,ΠΟΙΟς ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΡΟΥΓΕΙ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΤΙΟΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ?? ΑΥΤΟςΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ Η ΑΥΤΟς ΠΟΥ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ!!! ΚΑΙ ΕΝΑΣΑΠΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥς ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΤΟ ΣΥΜΦΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΧΩΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΤΡΦΗ !!! ΠΟΙΟ ΑΙΣΧΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΚΟΜΑ !

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:52 | Άλεξ Δημ

    Η από κοινού άσκηση της επιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς κ ίσο χρόνο θα επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κάντε αλλαγές στο νομοσχέδιο

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ➢ Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    ➢ ‘Αρθρο 12
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:01 | Ιωάννης Αμαλλος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:40 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

    ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΣΤΕΙ ΠΟΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ? Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ Η Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ? ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΝΑ ΤΕΘΟΥΝ ΚΑΠΟΑ ΗΛΙΚΙΑΚΑ ΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΒΡΕΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ. ΔΙΑΤΥΠΩΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΣΗ ΤΙΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΜΗΝ ΣΥΝΟΣΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΥΣ. Κε ΥΠΟΥΡΓΕ ΜΙΛΗΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΩΣ ΣΥΖΥΓΟΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΖΗΤΟΥΝ ΚΑΝΟΥΡΓΙΟ ΡΟΛΟ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΠΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΜΑΝΝΑΣ ΠΟΥ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΩΣΤΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:14 | Ελίνα

    Το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης (PAS) ή γονεϊκή αποξένωση (PA) είναι μια θεωρία που επινόησε ο Δρ. Richard Gardner με σκοπό να τη χρησιμοποιήσει ενάντια σε μητέρες και παιδιά που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία σε δικαστικές υποθέσεις για το διαζύγιο και την επιμέλεια. Το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δε βασίζεται σε καμία επιστημονική έρευνα, αλλά στις προσωπικές αντιλήψεις, τις εμπειρίες και τις προκαταλήψεις του Δρ. Gardner. Θεωρούσε δεδομένο πώς όλες οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και παιδική κακοποίηση είναι ψευδείς. Το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης (PAS) δεν αναγνωρίζεται από κανέναν έγκυρο επιστημονικό οργανισμό και δε συμπεριλαμβάνεται σε καμία έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Από τις 20 Σεπτεμβρίου 2020 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) έχει αφαιρέσει κάθε αναφορά στον όρο γονεϊκή αποξένωση, αναγνωρίζοντας όχι μόνο ότι είναι ψευδοεπιστημονικός, αλλά και επικίνδυνος για την ασφάλεια των παιδιών όταν χρησιμοποιείται στην επίλυση δικαστικών υποθέσεων όπου υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:25 | ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ Κ.

    Η αμετάκλιτη καταδίκη που απαγορεύει σε έναν κακοποιητικό άτομο να βλέπει το παιδί του είναι μια πολύ αργή νομική διαδικασία που στα ελληνικά δικαστήρια κρατάει χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο κακοποιητικός σύντροφος που ασκεί ενδοοικογενειακή βία θα μπορεί να βλέπει το παιδί του για χρόνια, μέχρι να παρθεί μια τέτοια απόφαση. Ένας γονιός ο οποίος ασκεί ενδοοικογενειακή βία είναι επικίνδυνος για την σωματική και ψυχική υγεία του παιδιού και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνεχίσει να βλέπει το παιδί του. Είναι χρέος του νομικού μας συστήματος να προστατέψει το συμφέρον των πιο ευαίσθητων μελών αυτής της κοινωνίας, όπως είναι τα παιδιά, τα οποία δεν είναι σε θέση να προασπίσουν τον εαυτό τους. Ακολούθως, ένας τέτοιος νόμος θέτει σε κίνδυνο και την σωματική και ψυχική ακεραιότητα των συντρόφων-θυμάτων της βίας. Σε πολλές περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, ο θύτης παγιδεύει το θύμα-σύντροφο σε αυτήν την κακοποιητική σχέση απειλώντας ότι θα βλάψει το παιδί αν εκείνος/εκείνη αποφασίσει να χωρίσει. Έτσι, τα θύματα οικογενειακής βίας, φοβούμενα τις απειλές του κακοποιητή εγκλωβίζονται σε μια τέτοια ειδεχθή κατάσταση. Είναι σημαντικό ένας νόμος να προωθεί την δικαιοσύνη και την ασφάλεια των θυμάτων, όχι των κακοποιητών.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:04 | Νικόλαος Βέλλιος

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσαΗ επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511».

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:43 | Καλιρρόη Μουστρούφα

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσαΗ επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511».

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:36 | Αναστάσιος Αλτούνης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:23 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΑΝΟΥ

    Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:56 | ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΘΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:48 | Αλκιβιάδης Αλερτάς

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:50 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΕΡΚΕΚΟΓΛΟΥ

    Άρθρο 13

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.

    · Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    · Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    · Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:

    · «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:56 | Νικολετα Β

    Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’’ Εάν δεν αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο αλλά αναφορά το συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄ διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και βεβαίως να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη αποτελεί λογικό άτοπο.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:02 | Maria M

    Η εναλλασσόμενη κατοικία θα είναι καταστροφική για τον ψυχισμό των παιδιών ,αφού η ρυθμική εναλλαγή χώρου και γονέα θα φέρει στα παιδία όχι μόνο σύγχυση αλλά θα τα βάλει στη μέση του πεδίου της μάχης ανήμπορα να δέχονται τα εκατέρωθεν πυρά. Οι γονείς συνήθως χωρίζουν λόγω των διαφορών τους, διαφορές σε ιδέες, αξίες, διαφωνίες για προτιμήσεις ως προς τον τρόπο ζωής, συνήθειων, ακόμη και στην εκπαίδευση τον παιδιών και τον τρόπο διαβάσματος. Το παιδί θα βιώνει μια διπολική κατάσταση, αλλάζοντας κατοικία, όπου ο κάθε γονέας θα έχει διαφορετική νοοτροπία, συνήθειες και βιώματα, ενώ όλο αυτό θα συμπαρασύρει και το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή τους, διότι οι πατέρες επιθυμούν να συνεισφέρει ο κάθε γονέας μόνο με τις δικές του δυνατότητες κατά την διάρκεια που το παιδί θα φιλοξενείται από τον κάθε γονέα, μιάς και πλέον το παιδί θα είναι νομάς χωρίς σταθερή κατοικία και θα μεταφέρεται από το ένα σπίτι στο άλλο παρά την θέλησή του, όπου με έναν χτύπο του ρολογιού θα μετατρέπεται από σταχτοπούτα σε πριγκιπόπουλο και το αντίστροφο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και στέγη-έδρα. Το πλαίσιο που προτείνεται από το νομοσχέδιο, προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα σε κάθε ανήλικο πλάσμα. Στην ουσία το παιδί θα μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο πομπούς διαφορετικών πληροφοριών και θα καλείται να προσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εκάστοτε περιβάλλον που το τρέφει.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:46 | Sofia

    Δεν μπορεί να καθορίζει το δικαστήριο ένα χρονικό πλαίσιο για όλες τις περιπτώσεις. Πολλοί άντρες φέρονται άθλια στις συζύγους/ συντρόφους τους. Δεν τους αξίζει ένα δικαστικά ορισμένο πλαφόν για να τις ταλαιπωρήσουν κι άλλο. Που θα στραφούν αργότερα; Στην κοινωνία; Στην αστυνομία; Στην δικαιοσύνη που τις περιπαίζει με τα γελοία άρθρα 5 και 13;

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:59 | Κωνσταντίνος Βαλσαμάκης

    Στην παράγραφο 1 στο σημείο που αναφέρει 1/3 του χρόνου η δίκαιη διατύπωση του νόμου πρέπει να είναι :
    «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας»
    Σε αντίθετη περίπτωση αντίκεται ακόμα και στην αρχή της ισότητας.

    Επίσης προτείνω παράγραφο 4 ως εξής:

    4. Σύσταση ειδικής υπηρεσίας με απόφαση των οικείων υπουργών, για τη διασφάλιση των όρων επικοινωνίας και την μη καταστρατήγηση αυτής.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:07 | Αντιγόνη Παπασταύρου

    Η Γαλλία νομοθετεί αναστολή του δικαιώματος γονικής μέριμνας και επικοινωνίας του κακοποιητή με το παιδί, από την πρώτη στιγμή της Ποινικής Δίωξης. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα συζητάμε για ένα νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο, μέχρι την «αμετάκλητη» απόφαση, δηλαδή μέχρι την χρονοβόρα και πολυδάπανη απόφαση του Άρειου Πάγου, ο κακοποιητής θα μπορεί να παίρνει το παιδί μέχρι και 1/3 του συνολικού χρόνου.
    Στις 30 Ιουλίου 2020 η Γαλλική Βουλή ψήφισε το Ν. 2020-936 με σκοπό την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
    Σε αυτό το νόμο προβλέπονται -ανάμεσα σε άλλες σημαντικότατες διατάξεις- οι παρακάτω, που σχετίζονται με την επικοινωνία γονέα – παιδιού.
    Εκ του νόμου αναστέλλεται προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας σε περίπτωση ποινικού αδικήματος από γονέα στον άλλο γονέα ή στο παιδί, από την άσκηση ποινικής δίωξης μέχρι και την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, χωρίς να χρειάζεται ειδική μνεία του ανακριτή ή του δικαστή για την αναστολή.
    Πριν την άσκηση ποινικής δίωξης, μπορούν ο ανακριτής ή το δικαστικό συμβούλιο να αποφασίσουν, με αιτιολογημένη απόφαση, σχετικά με την αναστολή του δικαιώματος που έχει το υπό εξέταση άτομο ως προς την επικοινωνία και διαμονή με το ανήλικο παιδί του.
    Δικαίωμα διαμονής στη συζυγική στέγη στον σύζυγο που δεν είναι ο δράστης της άσκησης βίας, ακόμη κι αν έχει φιλοξενηθεί προσωρινά σε άλλη κατοικία, όπως σε καταφύγιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανάληψη ευθύνης για τα έξοδα που σχετίζονται με αυτό το προσωρινό καταφύγιο μπορεί να επιβαρύνουν τον βίαιο σύζυγο. Τα ίδια ισχύουν για συντρόφους που συγκατοικούσαν με σύμφωνο συμβίωσης ή χωρίς σύμφωνο. Με αυτόν τον τρόπο, το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης, και παύει το ζήτημα της κατοικίας να είναι αποτρεπτικός λόγος ως προς την απόφαση καταγγελίας της βίας.
    Τέλος, στα συμπεράσματα της έκθεσης ήταν ότι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι συχνά για τον πρώην σύντροφο το μέσο άσκησης εξουσίας και συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του. Το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων, συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, θέτει τις γυναίκες θύματα βίας σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους και κάποιες φορές τις εκθέτει σε αυτόν χωρίς καμία απολύτως ασφάλεια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:35 | PK

    Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης ταυτίζει το συμφέρον του παιδιού
    αξιωματικά «πρωτίστως» με «την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, καθώς επίσης από την αποτροπή αποξένωσής του από καθένα από αυτούς», επίσης περιέχει αναφορά σε «ίση» επιμέλεια και «τεκμήρια» χρόνου επικοινωνίας κατά το 1/3 του χρόνου του παιδιού. Κινείται στην εσφαλμένη κατεύθυνση της επιβολής μιας γενικής και προειλημμένης αντίληψης για το συμφέρον του παιδιού, δεσμεύοντας αδικαιολόγητα τον δικαστή. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν απαντώνται σε δίκαια που κατά κανόνα αποτελούν πρότυπα για το ελληνικό δίκαιο, όπως το γερμανικό, το γαλλικό και το ελβετικό. Το συχνά λεγόμενο από τους υποστηρικτές της διά νόμου πρόβλεψης ισόχρονης κατανομής της επιμέλειας και στους δύο γονείς, με υποχρεωτική την εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου, ότι τούτο προβλέπεται σε διεθνή κείμενα ή σε ξένες νομοθεσίες, είναι επίσης ανακριβές. Διότι αυτό που πράγματι προβλέπεται διεθνώς (και δικαίως) είναι να δίνει ο νόμος τη δυνατότητα για συνεπιμέλεια και εναλλαγή διαμονής του τέκνου και να
    ενθαρρύνει σχετικώς τον δικαστή και όχι να επιβάλλει τούτο ο νόμος εκ προοιμίου.
    Περαιτέρω, περιέχει νομοτεχνικές αστοχίες, που δεν έχουν θέση σε ένα νομοθέτημα της ιστορικής και συστηματικής εμβέλειας του ΑΚ (λ.χ. παραπομπή του ΑΚ σε άλλο νόμο, αντινομία μεταξύ της «εξίσου» άσκησης της επιμέλειας και της υπό προϋποθέσεις εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού, ενώ στην πραγματικότητα ταυτίζονται, ατυχής διατύπωση της δυνατότητας παράκαμψης της συνεπιμέλειας με συμφωνία).
    Τέλος, δεν αποφεύγει ακραίες ρυθμίσεις, όπως εκείνη της συμπερίληψης στον ΑΚ της διεθνώς αμφισβητούμενης και πάντως αμφιλεγόμενης έννοιας της γονεϊκής αποξένωσης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:54 | Μιχάλης Αλέξης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:41 | Γιώργος Δικαίος

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511».

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:47 | ΤΕΟ

    Αν και στόχος του νομοθέτη, όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας,δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα. Η ρύθμιση αντιστρατεύεται πλήρως την αιτιολογία της. Πρέπει να απαλειφθεί.
    Επίσης δυσχεραίνεται βαρύτατα η απομάκρυνση του παιδιού από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτείται για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Το Νομοσχέδιο εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση.
    Επίσης, παρατηρείται η ανεπίτρεπτη αντίφαση για τον κακοποιητικό γονέα, να απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα,ενώ για το γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, να αρκεί η πιθανολόγηση.
    Καταλύεται η προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας» και καταστρατηγείται ο σκοπός των διατάξεων της Κωνσταντινούπολης.
    Ως προς την προσωπική επικοινωνία, με βάση και τα παραπάνω, δημιουργούνται σοβαροί κίνδυνοι συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
    Η εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας,παραγνωρίζει τις δυσχέρειες εφαρμογής της στην πράξη και αντιβαίνει έτσι στο συμφέρον του παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να εξετάζεται από το δικαστή εξατομικευμένα, αφού λάβει υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:09 | Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:58 | Μαρια Παπαδοπουλου

    Ντρεπομαι για ορισμενες μανες που θελουν το κακο του ιδιου του παιδιου τους μονο και μονο για τα λεφτα και την εκδικηση. Καλως η κακως οταν το ζευγαρι χωριζει το παιδι ΠΡΕΠΕΙ να εχει ΔΥΟ ΣΠΙΤΙΑ. Της μαμας και του μπαμπα. Το καλο του παιδιου κοιταμε. Και εγω μανα ειμαι και το καταλαβα στη πορεια. Οσο για την ενδ. βια που λενε ορισμενες αρκει να δουν τα επισημα στοιχεια του χαμογελου του παιδιου που ΜΑΝΕΣ ΤΕΡΑΤΑ χτυπανε πολυ περισσοτερο τα παιδια τους απο τους μπαμπαδες.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:42 | ΧΑΡΗΣ

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:13 | Δημητρης Φιλιππου

    ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΤΕΡΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΨΕΥΔΩΣ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΠΑΤΕΡΑ ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50-50 ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:17 | Διαμαντής Αθανασίου

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:47 | VM

    Πατεράδες με κακή γονική μέριμνα, που δεν πληρώνουν διατροφή, που πρυτανεύει στις σκέψεις τους ο εγωισμός κι η αντεκδίκηση, που ήταν κακοποιητικοί στον έγγαμο βίο τους, πιστεύετε ότι θα γίνουν τρυφεροί και προστατευτικοί για τα παιδιά τους;

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:42 | chrys3

    Αυτό το δίπολο που προσπαθεί το νομοσχέδιο να επιβάλει διαταράσσει την οικογενειακή γαλήνη, ανατρέπει τον προγραμματισμό των οικογενειών, βλάπτει τον ψυχισμό του παιδιού εφόσον δε ζει σε σταθερό περιβάλλον με σταθερές αρχές. Μα άμα μπορούσαν πατέρας και μητέρα να συμφωνήσουν ως προς την ανατροφή, τότε δε θα υπήρχε το διαζύγιο!

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:49 | Βανα

    Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς
    συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί πιθανώς θα καταδικαστεί η Χώρα από τα
    διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν
    ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά
    σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της
    Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή
    βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού
    αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα,
    χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη
    περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται
    για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα
    έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των
    διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της
    διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα
    διευκολύνει τη μη καταβολή της.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:35 | χχ

    Η αγάπη δε χρειάζεται νόμους κι εξαναγκασμούς. Το νομοσχέδιο είναι το άλλοθι κακοποιητικών, εκδικητικών ανδρών που μετά από ένα κακό διαζύγιο θέλουν πεδίο να εκτονώσουν τα ταπεινά ένστικτά τους και το παιδί θα πέσει βορά στα χέρια τους

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:55 | Θεόδωρος Αβράμπος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:42 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ

    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας της παραγράφου 1 είναι ταυτόχρονα δικαίωμα και υποχρέωση τουλάχιστον για το 1/3 του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός εάν ο γονέας θέλει μικρότερο χρόνο επικοινωνίας (ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Ή ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ;;;;;), τότε θα οδηγηθούμε στο εξής παράλογο αποτέλεσμα:
    Ο γονέας θα έχει όση επικοινωνία εκείνος επιθυμεί, θα την ασκεί κατά το δοκούν (εφόσον είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση) θα πληρώνει ένα ποσό διατροφής ασφαλώς μειωμένο εξαιτίας του ευρύτατου χρονικά δικαιώματος επικοινωνίας, και με το ποσό αυτό θα έχει στην υπηρεσία του τον έτερο γονέα να αναθρέφει το τέκνο 24/7, ενώ ταυτόχρονα θα απειλεί τον έτερο γονέα ότι θα του πάρει την επιμέλεια, θα τον κατηγορεί για τα δικά του λάθη και ανευθυνότητες και ο ανατρέφων το τέκνο θα είναι υποχρεωμένος να απαντά στα κακοποιητικά του μηνύματα (ειδάλλως θα κατηγορηθεί για αποξένωση με κίνδυνο να απωλέσει μέχρι τη γονική μέριμνα).
    Συνεπώς ένας γονιός θα έχει στη διάθεσή του ένα ανήλικο παιδί, το οποίο δεν θα φροντίζει ο ίδιος, για όποτε το χρειαστεί νομικά ή συναισθηματικά.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:18 | Γεωργιος Κρανιωτης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:24 | zoe21

    Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης ταυτίζει το συμφέρον του παιδιού αξιωματικά «πρωτίστως» με «την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, καθώς επίσης από την αποτροπή αποξένωσής του από καθένα από αυτούς» , επίσης περιέχει αναφορά σε «ίση» επιμέλεια και «τεκμήρια» χρόνου επικοινωνίας κατά το 1/3 του χρόνου του παιδιού.
    Κινείται στην εσφαλμένη κατεύθυνση της επιβολής μιας γενικής και προειλημμένης αντίληψης για το συμφέρον του παιδιού, δεσμεύοντας αδικαιολόγητα τον δικαστή. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν απαντώνται σε δίκαια που κατά κανόνα αποτελούν πρότυπα για το ελληνικό δίκαιο, όπως το γερμανικό, το γαλλικό και το ελβετικό.
    Το συχνά λεγόμενο από τους υποστηρικτές της διά νόμου πρόβλεψης ισόχρονης κατανομής της επιμέλειας και στους δύο γονείς, με υποχρεωτική την εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου, ότι τούτο προβλέπεται σε διεθνή κείμενα ή σε ξένες νομοθεσίες, είναι επίσης ανακριβές. Διότι αυτό που πράγματι προβλέπεται διεθνώς (και δικαίως) είναι να δίνει ο νόμος τη δυνατότητα για συνεπιμέλεια και εναλλαγή διαμονής του τέκνου και να ενθαρρύνει σχετικώς τον δικαστή και όχι να επιβάλλει τούτο ο νόμος εκ προοιμίου.
    Περαιτέρω, περιέχει νομοτεχνικές αστοχίες, που δεν έχουν θέση σε ένα νομοθέτημα της ιστορικής και συστηματικής εμβέλειας του ΑΚ (λ.χ. παραπομπή του ΑΚ σε άλλο νόμο, αντινομία μεταξύ της «εξίσου» άσκησης της επιμέλειας και της υπό προϋποθέσεις εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού, ενώ στην πραγματικότητα ταυτίζονται, ατυχής διατύπωση της δυνατότητας παράκαμψης της συνεπιμέλειας με συμφωνία).
    Τέλος, δεν αποφεύγει ακραίες ρυθμίσεις, όπως εκείνη της συμπερίληψης στον ΑΚ της διεθνώς αμφισβητούμενης και πάντως αμφιλεγόμενης έννοιας της γονεϊκής αποξένωσης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:03 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ

    Η καθιέρωση του 1/3 ως ελαχίστου χρονικού διαστήματος επικοινωνίας, σε συνδυασμό με την, αντισυνταγματική κατά την άποψή μου, απαίτηση του Νομοθέτη για να αλλάξει πόλη, ο έχων την επιμέλεια γονέας να έχει την σύμφωνη γνώμη του άλλου γονέα ή δικαστική απόφαση, εκτός του ότι καταδεικνύει μια επιπόλαιη αντιμετώπιση για τον γονέα που μοχθεί, τον αφήνει συγχρόνως και εκτεθειμένο σε εκβιαστικά διλλήματα που ενδεχομένως, ιδίως εις το πλαίσιο συγκρουσιακού διαζυγίου, θα του θέσει ο έτερος γονέας, λχ εις το εκβιαστικό δίλημμα ¨αν δεν συναινέσεις σε μικρή διατροφή τότε δεν θα συναινέσω να μετακομίσεις είτε θα ασκώ το δικαίωμα του 1/3 μόνο τους θερινούς μήνες και Χριστούγεννα και Πάσχα¨.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:01 | Δημήτρης Ρεθ

    Η από κοινού άσκηση της επιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα κ χρόνο και στους δύο γονείς θα επιλύσει πολλά προβλήματα στα διαζύγια. Ισότητα σε όλα. Αφαίρεση της μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις κ αυστηροποιηση των ποινών σε παραβιάση αποφάσης

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:20 | chrys3

    Αν και στόχος του νομοθέτη, όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα. Η ρύθμιση αντιστρατεύεται πλήρως την αιτιολογία της. Πρέπει να απαλειφθεί.
    Επίσης δυσχεραίνεται βαρύτατα η απομάκρυνση του παιδιού από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτείται για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Το Νομοσχέδιο εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση.
    Επίσης, παρατηρείται η ανεπίτρεπτη αντίφαση για τον κακοποιητικό γονέα, να απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για το γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, να αρκεί η πιθανολόγηση.
    Καταλύεται η προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας» και καταστρατηγείται ο σκοπός των διατάξεων της Κωνσταντινούπολης.
    Ως προς την προσωπική επικοινωνία, με βάση και τα παραπάνω, δημιουργούνται σοβαροί κίνδυνοι συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
    Η εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, παραγνωρίζει τις δυσχέρειες εφαρμογής της στην πράξη και αντιβαίνει έτσι στο συμφέρον του παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να εξετάζεται από το δικαστή εξατομικευμένα, αφού λάβει υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:00 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ

    Ο αυθαίρετος, καθώς δεν βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, χρονικός προσδιορισμός της επικοινωνίας σε 1/3 (που θυμίζει – ίσως όχι τυχαία, αλλά ενδεικτικό των προθέσεων του νομοσχεδίου – την κατά τεκμήριο συμμετοχή στα αποκτήματα του γάμου, και παραβλέπει το ότι ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΤΗΜΑ, ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ), πέραν της ασάφειας που διαθέτει (ο υπολογισμός σε ποια βάση θα γίνεται; ημερήσια, εβδομαδιαία, μηνιαία ή ετήσια;), και πέραν της ¨ελαστικότητας¨ που διαθέτει (ως μαχητό τεκμήριο), οδηγεί τον γονέα που λχ όλο το σχολικό έτος (οκτώ και πλέον μήνες) φροντίζει με κοπιώδεις προσπαθείας την καθημερινότητα του παιδιού (σχολείο, διάβασμα, κλπ) να αδυνατεί να έχει χρόνο διακοπών με το παιδί του (λχ να πάνε ένα ταξίδι).
    Θεωρείτε ότι με τη ρύθμιση αυτή εξασφαλίζεται η από κοινού και εξ ίσου ανατροφή του ανήλικου τέκνου;

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:09 | Ευαγγελος Δελλιος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:42 | Κατερίνα Κρεμμύδα

    Είμαι γιαγιά μιας αξιαγάπητης εγγονής που έχει και το όνομα μου. Δυστυχώς το πουλάκι μου δεν το βλέπω τακτικά και μάλιστα όταν προλαβαίνω να τη δώ, φεύγοντας κλαίει με σπαραγμους.
    Είμαστε πάντα δεμένες από μωρό. Εγώ την μεγάλωσα από μωρό μέχρι πέρσυ 7ετων, όπου και χώρισαν οι γονείς της.
    Ο γιός μου την εκλιπαρεί να έχει περισσότερο χρόνο και εκείνη ανένδοτη!
    Το παιδί πονάει όμως κ. Υπουργέ.
    Ξέρω ότι το δίκαιο θα νικήσει, για τα παιδιά και το δίκαιο ορίζει συνεπιμελεια 50- 50 με εναλλασσόμενη κατοικία.
    Ευχαριστώ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:06 | Έφη γερακοπ.

    Ως μητέρα 2 παιδιών σε γάμο θα ήθελα συνεπιμελεια με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς μετά από ένα διαζύγιο. Η επιστήμη μιλησε. Δώστε ισότητα στα παιδιά 1

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:47 | ΚΕΝΤΡΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ – Η ΛΙΤΣΑ

    ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ Σύνδεσμος

    Το συμφέρον του γονέα που έχει την επιμέλεια (της γυναίκας) είναι μία ορισμένη νομική έννοια που εξειδικεύεται κατά περίπτωση από το Δικαστήριο με την μορφη διατροφάρας.
    Υπάρχει αυτός ο ενδεδειγμένος και οριζόντιος τρόπος εξυπηρέτησης του συμφέροντος της μητέρας που ονομάζεται διατροφή σε άνεργο 500 ευρώ υπολογιζόμενη σε εισοδήματα επιστημονικής φαντασίας
    Σε κάποιες περιπτώσεις το συμφέρον του γονέα με την επιμέλεια υπαγορεύει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον άλλο γονέα και η επιδίκαση των υπερδιατροφάρων επιτυγχάνεται με ψευδείς καταγγελίες.
    να γίνει γνωστοποίηση σε όλες τις κυρίες του συνδέσμου (και στην λίτσα) ότι μέχρι άυρθιο θα μπει η διατροφάρα πάμε για μπύρες
    Εκ του Κέντρου
    Η λίτσα

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:40 | Ιωάννης Παπαζήσης

    Σαν πατέρας με δύο ανήλικα τέκνα τα οποία τα έχω σπίτι μου, μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, έχω να επισημάνω κ.υπουργε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όπως έχει ανέβει στη διαβούλευση, πραγματικά δεν εξυπηρετεί.
    Επειδή επί της ουσίας πάλι κάποιος θα είναι ο ριγμένος.
    Αυτός που θα έχει το λιγότερο χρόνο, τη μη καθημερινή επαφή με το παιδί του.
    Να το διαβάζει, να το συμβουλεύει με τις ώρες φιλοσοφώντας και μαθαίνοντας πάντα κάτι καινούργιο.
    Ελπίζω πραγματικά ότι όταν τελικά ψηφιστεί να οριστεί η επιμέλεια από κοινού και εξίσου (50-50) με εναλλασσόμενη κατοικία.
    Σκεφτείτε μόνο ότι απέχω από το σπίτι που μένουν τα παιδιά μου με τη μητέρα τους μόλις τρία οικοδομικά τετράγωνα.
    Γιατί να μην έχω συνεπιμελεια?
    Ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνετε.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:37 | Χαρούλα

    Το συμφέρον του τέκνου είναι πρωτίστως να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς με ισοχρονη και αδιάσπαστη γονική μέριμνα. Τα παιδιά μας πρέπει να μεγαλώνουν με ισότητα και ισονομία και με τους δύο γονείς.Ισος χρόνος με εναλλασσόμενη κατοικία.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:19 | Χάρης

    Η εξατομικευμένη κρίση με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και την θεσμοθέτηση εξειδικευμένων οικογενειακών δικαστηρίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ρύθμιση των οικογενειακών διαφορών με τρόπο που να διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
    Παρακαλώ να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου, να ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση η διαδικασία των Κωδίκων και να υιοθετηθεί η παιδοκεντρική αντίληψη στα υπό ρύθμιση ζητήματα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:35 | Ελισάβετ Παπαθανασίου

    Δεν μπορεί να μιλάμε για ίσες αξίες γονέων όταν πάει για ψήφιση νομοσχέδιο που αναγνωρίζει περισσότερο άξιο και ικανό έναν από τους δύο γονείς, δίνοντας τα 2/3, ενώ το υπόλοιπο 1/3 θα παρέχεται στον άλλο!
    Ποιός θα κρίνει ποιός γονιός είναι πιο άξιος???
    Ποιός είναι αυτός ο δικαστής που μπορεί να δεί τί συμβαίνει στις παιδικές Ψυχές και τί είναι αυτό που αναζητάει η Ψυχή ενός παιδιού???
    Άμεσα να ψηφιστεί συνεπιμελεια 50-50 με εναλλασσόμενη κατοικία και από κοινού και εξίσου, δικαιώματα και υποχρεώσεις.
    Ξέρουμε όλοι ότι αυτό είναι το λογικό ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:36 | δεσποινα

    Πολλά λάθη έχει ο νόμος σοβαρά και επικίνδυνα. Πως θα κάνεις γονιό αυτόν που δε θέλει με το ζόρι? Τι σημαίνει δε έχει συνεπιμέλεια όποιος καταδικάζεται ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ για κακοποίηση? Δλδ για καμιά 10 χρόνια που θα χρειαστεί για να γίνει αυτό από τα ελληνικά δικαστήρια θα συνεχίζει να μένει μόνος μαζί του και να το κακοποιεί. Ο κόσμος δεν βλέπει τις παγίδες δυστυχώς. Λυπάμαι….Ωραία η συνεπιμέλεια Όχι όμως η υποχρεωτική. Βρείτε λύσεις κύριοι. Τα παιδιά δεν είναι μπαλάκια να κάνουν εναλλαγή έδρας κάθε δύο βδομάδες ούτε δύο άνθρωποι που χωρίζουν γιατι ΔΕ συμφωνούν θα Πρέπει να συναποφασίζουν τα πάντα για το παιδί.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:30 | ΓΙΑΝΝΗΣ

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511».

Σχόλια 1 … 14 15 16 17 18 … 36