Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 15 16 17 18 19 … 36
  • 31 Μαρτίου 2021, 08:20 | ΝΑΤΑΛΙΑ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗ

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης
    γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι
    οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να
    υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης
    γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της
    συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με
    κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι
    στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της
    απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε
    αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού
    από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως
    σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη
    «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η
    απάλειψη του σημ. β΄ του εδ. β΄ της ΑΚ 1532.
    Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ΄ του εδ. β΄ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια
    στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας,
    δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το
    κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη
    καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας
    ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις
    επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το
    Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής
    δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου
    υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα
    απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα,
    ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους
    συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.
    Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα μετην οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η
    απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η
    απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος,
    κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας»,
    ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασηςτης Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον
    κοινό νομοθέτη.
    Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η
    αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του
    έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16
    Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ΄ του εδ. β΄ ως εξής: «η άσκηση
    ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από
    δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή
    εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:12 | Μινα Παπαχαραλάμπους

    Άρθρο 13
    Πουθενά δεν αναφέρεται η ηλικία του παιδιού(
    όλοι γνωρίζουμε ότι όσο πιο μικρό είναι ένα παιδί
    τόσο δυσκολότερη είναι η μετάβαση του σε διαφορετικούς
    χώρους χωρίς την ύπαρξη του βασικού φροντιστή).
    Δεν αναφέρεται πουθενά τι θα γίνει με παιδιά που
    παρουσιάζουν συναισθηματικές ή αναπτυξιακές
    διαταραχές…τέλος η απομάκρυνση του κακοποιητή
    γονέα με αμετάκλητη μόνο απόφαση εκθέτει το παιδί
    στο έλεος του για τα επόμενα χρόνια…
    Το άρθρο πρέπει να αλλάξει λαμβάνοντας υπόψη τις
    παραπάνω παραμέτρους

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:00 | Άλεξ

    Η από κοινού άσκηση της επιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς μετά από ένα διαζύγιο θα επιφέρει ηρεμία στη ψυχή των παιδιών.το νομοσχέδιο χρειάζεται αλλαγές.Σας παρακαλώ διορθώσετε τα παρακάτω

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ➢ Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    ➢ ‘Αρθρο 12
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:59 | Αλκυόνη

    Αναλογιστείτε, όταν το βάρος της φροντίδας των παιδιών μπάνιο μαλλιά διάβασμα φαγητό πέφτει στην μητέρα είτε γιατί έτσι θέλουν τα παιδιά είτε γιατί είναι καλύτερη η φροντίδα της, είτε γιατί είναι για το συμφέρον τους, και έχουν σχολείο, ύπνο, δραστηριότητες και φροντιστήρια ποιος είναι ο ελεύθερος χρόνος τους? ¨Οταν έχουν ύπνο σχολείο δραστηριότητες και φροντίδα τουλάχιστον τα 2/3 της ημέρας ο μόνος τους ελέυθερος χρόνος θα τον περνάνε με τον πατέρα που είναι και λιγότερος από το 1.3? Δηλαδή υποβαθμίζουμε την μητέρα σε απλή συγκατοικηση της με τα παιδιά χωρίς να έχει ελεύθερο χρόνο μαζί τους γιατί στα 2/3 πρέπει να τα ετοιμασει, διαβάσει , κοιμίσει, λούσει, σκουπίσει, ντύσει, ταίσει ??? Η μήπως ξαφνικά θα εξαναγκάσουμε κορίτσια να κοιμούνται με τη μαμά και παιδιά να αποχωρίζονται το σπίτι τους αν δεν υπάρχουν καλές σχέσεις με τους γονείς!!
    Η διεκδίκηση χρόνου όταν δεν συμφωνουν οι γονείς μόνο κακό κάνει στο παιδί. Αν το ταισε η μαμά θα το ταίζει και ο μπαμπάς για να φαίνεται καλός και να πηγαίνει στο δικατηριο φωτογραφίες με φαγητό. Αν το πήγε η μαμά στο γιατρό θα το πηγαίνει ο μπαμπάς σε άλλο γιατρό για να έχει χαρτιά για το δικαστήριο. Αν το έγραψε η μαμά σε μια δραστηριότητα θα το γράψει ο μπαμπα΄ς σε άλλη που θέλει αυτός. Τα παιδιά δεν εκπαιδεύονται σωστά. Αν η μητέρα τους μαθαίνει κάτι ο πατέρας τους μαθαίνει το αντίθετο του δίνουμε το χρόνο να δίνει άλλη γραμμή να μιλάει συκοφαντικά γιατί αν δε τα βρίσκει με τη μητέρα μόνο αυτό μπορεί να γίνετε και το έχουμε δει ήδη να γίνεται.

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:50 | Ελένη Σμπιρακη

    Είμαι παντρεμένη γυναίκα μητέρα 2 παιδιών. Γνωρίζω ότι στη σύγχρονη κοινωνία ότι κ οι δύο γονείς έχουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των παιδιών. Μετά από ένα διαζύγιο θα πρέπει να υπάρχει ισότητα κ συνεπιμελεια με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και στους δύο γονείς. Ίσος χρόνος κ στους δύο γονείς. Δεν πρέπει να υπάρχουν εγωισμός στο διαζύγιο. Επιπρόσθετα αυστηροποιηση των ποινών σε παραβιάση αποφάσεων ώστε να εφαρμόζονται και αφαίρεση της σε σοβαρές περιπτώσεις. Για το καλό των παιδιών

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:00 | Καθαρακης Πολύδωρας

    Ως καθηγητής που έχει επαφή με παιδιά κ σύμφωνα με τις επιταγές της ευρωπαϊκής Ένωσης κ της επιστήμης, θεωρώ ότι η συνεπιμελεια με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα και χρόνο κ στους δύο γονείς θα οδηγήσει σε μια δίκαιη λύση για τα παιδιά μας μετά από ένα διαζύγιο. Φυσικά η αυστηροποιηση των ποινών σε παραβιάση αποφάσεων κ η αφαίρεση της σε σοβαρές περιπτώσεις θα βοηθήσει ώστε να σταματήσει η αποξενωση στα παιδιά

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:32 | ΝΑΤΑΣΣΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

    το άρθρο Α.Κ. 1532, το οποίο υπό το πρόσχημα της συγκεκριμενοποίησης διευρύνει υπέρμετρα και σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνα τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες είναι δυνατή ακόμα και η ολική αφαίρεση της γονικής μέριμνας από γονέα. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς τις αποφάσεις και διατάξεις δικαστηρίων και εισαγγελιών ή στην υπάρχουσα συμφωνία των γονέων, η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα, η υπαίτια παραβίαση των όρων συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία, η παρεμπόδιση της επικοινωνίας, η κακή άσκηση και υπαίτια παράληψη της άσκησης της, η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλει διατροφή ή ακόμα και η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της ζωής, είναι αναμφισβήτητο ότι αποτελούν σοβαρότατες αιτίες, που επιδρούν στις σχέσεις των γονέων μεταξύ τους και φυσικά σε αυτές με το παιδί και ιδίως στον τρόπο άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας και συμπεριφορές που πρέπει αυτονόητα να αντιμετωπίζονται με έννομες συνέπειες. Αλλά δεν είναι δυνατόν να αναιρούν νομικά την ιδιότητα της μητέρας και του πατέρα και να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και μέσο πίεσης σε κλονισμένες σχέσεις γονέων.
    Ας αναρωτηθούμε πόσες περιπτώσεις αφαίρεσης της γονικής μέριμνας γνωρίζουμε ακόμα και από ισοβίτες έγκλειστους τα προηγούμενα χρόνια. Εκτός βέβαια από γονείς διωκόμενους κομμουνιστές και πολιτικούς πρόσφυγες. Αυτά πάμε να ανασυστήσουμε ;

    Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια παρεμποδίζει και αποτρέπει τα διαζύγια διαταραγμένων γάμων μιας και η μητέρα και στις δύο περιπτώσεις όσο και αν το θέλει, δεν θα μπορεί να προστατέψει ούτε τα παιδιά της ούτε και τον εαυτό της από το κακοποιητικό περιβάλλον. Αυτό θέλουμε; Να ξέρει όλη η γειτονιά ότι υπάρχει διαρκής κακοποίηση, να ακούγονται καθημερινά κλάματα και φωνές και να υποχρεώνονται τα αθώα αυτά πλάσματα, τα παιδιά, να υπομένουν νοσηρές οικογενειακές τραγωδίες και να φορτώνονται με ψυχολογικά τραύματα, απλώς επειδή η μητέρα θα αποτρέπεται με τέτοια νομοθέτηση να τα απομακρύνει από το προβληματικό και κακοποιητικό περιβάλλον.

    Κίνητρο δεν είναι η ουσιαστική και ενεργής παρουσία του γονέα που δεν διαμένει με το τέκνο στη ζωή του παιδιού, αλλά η εκδίκηση προς τις μητέρες που τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι και να προστατεύσουν τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους από νοσηρές και κακοποιητικές συμπεριφορές και φυσικά σκοπός είναι να μην πληρώνουν έστω και αυτήν την πενιχρή διατροφή.
    «Φυτεύεται» ο όρος «σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης», όρος που κανένας αναγνωρισμένος επιστημονικός φορέας δεν αποδέχεται, και έχει ρίζες σε πολιτισμούς αμερικάνικης νοοτροπίας, όπου και εκεί απέτυχε παταγωδώς.
    Η εναλλασσόμενη κατοικία θα είναι καταστροφική για τον ψυχισμό των παιδιών ,αφού η ρυθμική εναλλαγή χώρου και γονέα θα φέρει στα παιδία όχι μόνο σύγχυση αλλά θα τα βάλει στη μέση του πεδίου της μάχης ανήμπορα να δέχονται τα εκατέρωθεν πυρά. Οι γονείς συνήθως χωρίζουν λόγω των διαφορών τους, διαφορές σε ιδέες, αξίες, διαφωνίες για προτιμήσεις ως προς τον τρόπο ζωής, συνήθειων, ακόμη και στην εκπαίδευση τον παιδιών και τον τρόπο διαβάσματος. Το παιδί θα βιώνει μια διπολική κατάσταση, αλλάζοντας κατοικία, όπου ο κάθε γονέας θα έχει διαφορετική νοοτροπία, συνήθειες και βιώματα, ενώ όλο αυτό θα συμπαρασύρει και το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή τους, διότι οι πατέρες επιθυμούν να συνεισφέρει ο κάθε γονέας μόνο με τις δικές του δυνατότητες κατά την διάρκεια που το παιδί θα φιλοξενείται από τον κάθε γονέα, μιάς και πλέον το παιδί θα είναι νομάς χωρίς σταθερή κατοικία και θα μεταφέρεται από το ένα σπίτι στο άλλο παρά την θέλησή του, όπου με έναν χτύπο του ρολογιού θα μετατρέπεται από σταχτοπούτα σε πριγκιπόπουλο και το αντίστροφο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και στέγη-έδρα. Το πλαίσιο που προτείνεται από το νομοσχέδιο, προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα σε κάθε ανήλικο πλάσμα. Στην ουσία το παιδί θα μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο πομπούς διαφορετικών πληροφοριών και θα καλείται να προσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εκάστοτε περιβάλλον που το τρέφει.

    ο γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
    Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.
    δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
    ΟΧΙ στην χρησιμοποίηση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:06 | Αλεξία Δημ

    Φέρτε ισότητα στους δύο γονείς μετά από ένα διαζύγιο κ αλλαγές στο νομοσχέδιο. Εφόσον θέλετε το καλό των παιδιών

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ➢ Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    ➢ ‘Αρθρο 12
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:16 | Ιωαννα Παπαδουλακη

    Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων  και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’’ Εάν δεν  αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο  αλλά αναφορά το συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄ διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και βεβαίως να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη  αποτελεί λογικό άτοπο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:56 | Μαρία Καλαφάτη

    2 κοριτσάκια 6 και 7 χρονών, ο μπαμπάς τους τα έβγαλε απο ιδιωτικό σχολείο όπου εργάζεται η μαμά και ήταν δωρεάν για να μη τα βλέπει η μαμά καθώς δεν δίνει τη συναίνεση. Τις ημέρες που τα έχει δε τα πάει στις δραστηριότητες τους καθώς αυτός δε συναινεί και τις έγραψε σε άλλες. Σε γιατρούς ενώ κάνουν θεραπεία με έναν γιατρό ο μπαμπάς τα πάει σε άλλο γιατρό χωρίς να ενημερώνει την μητέρα για τη παρέμβαση στο στόμα ή σώμα του παιδιού. Κάνει τρύπες στα αυτιά τους και ότι αγοράζει δε το δίνει ποτέ στη μαμά. Τα απογεύματα τα παιδιά παίζουν playstation και η μαμά είναι αναγκασμένη στο μισό χρόνο να τα ταίσει, λούσει, ντύσει, διαβάσει, σιδερώσει κτλ για να τα αφήσει κάθε απόγευμα να παίζουν με τον μπαμπά αφού τις έχοτν αφαιρέσει όλα τα απογεύματα. Η μητέρα δεν έχει δικαίωμα? Περιορίστηκε στην απλή στγκατοίκησή τους μαζί της και γυρνάνε κάθε μέρα βράδυ σπίτι για να είναι αναγκασμένη να τα ξυπνάει 7 να πάνε στο σχολείο τις περισσότερες φορές αδιάβαστα γιατί ήταν στον μπαμπά.

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:48 | Κατερίνα Μαντζιάρη

    Ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες του παιδιού, το φύλλο και την ηλικία καθώς και την προτίμηση και την ανοχή των παιδιών. Δεν αρκεί ένα γονιός να κακοποιεί τα παιδιά για να περιοριστεί. Τα παιδιά αν είναι κορίτσια μπορεί να μη θέλουν να κοιμούνται στον μπαμπά τους ή να μην κάνουν με αυτόν.. ΠΟλλά κορίτσια δε πάνε ούτε στην τουαλέτα σε άλλο σπίτι και δε θέλουν να τους σκουπίζει ο μπαμπάς. Επίσης πολλά αγόρια θέλουν περισσότερο χ΄ρονο με τον πατε΄ρα τους και μπορεί να θέλουν να μένουν με το πρότυπο τους.

    το 1/3 του χρόνου το έχουν ήδη οι πιο πολλοί πατεράδες με ΠΣΚ και 1 ΗΜΕΡΑ είναι 10 ημέρες, άρα ήδη δίνεται δεν έχει νόημα να δίνετε και το βράδυ όταν δεν εξυπηρετεί το παιδί.

    Το βράδυ διανυκτέρευσης μέσα στην εβδομάδα διαλύει τα παιδιά τους απομακρύνει απο το κρεβάτι τους από τις συνήθειες τους.

    Πως μπορεί ένα ζευγάρι που δε τα βρίσκει να συνεννοηθεί για τα θέματα εκπαίδευσης. Αυτό που θα γίνεται και γίνεται είναι τις ημέρες που έχει τα παιδιά ο μπαμπάς να μη πηγαίνουν στις δραστηριότητες που έγραψε η μαμά και να κάνουν ότι θέλει ο μπαμπάς. Καμία συννενόηση και καμία σειρά ακόμα και για τα πιο απλά δραστηριότητες και εξωσχολικό πρόγραμμα δε θα υπάρχει.

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:03 | Σίμος Ευαγγέλου

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.
    • Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    • Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    • Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    • «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:16 | Χρύσα Τεκεδοπούλου

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.
    • Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    • Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    • Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    • «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 31 Μαρτίου 2021, 07:46 | Κωνσταντίνος Μπατάνης

    1/3 του χρόνου?? Γονέας που δεν διαμένει με το παιδί?? Για ποια ισότητα μιλάμε τότε? Με ποιο δικαίωμα αποφασίζει το κράτος για τα παιδιά μας αν θα έχουν ή όχι γονέα? Που ζούμε?! Τι ζούμε?! Το συμφέρον των παιδιών, όπως θέλετε να αποκαλείτε αυτό που πάτε να νομοθετήσετε, αν μη τι άλλο είναι το δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώνουν και με τους δύο γονείς, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Αν είναι να ξανατρέχουμε στα δικαστήρια γιατί (στις περισσότερες περιπτώσεις) η «μητέρα» δεν συμφωνεί για κοινή ανατροφή τότε θα συνεχίσουν να υποφέρουν και να χρησιμοποιούνται χιλιάδες παιδιά και γονείς στο βωμό του χρήματος, του συμφέροντος και της εκδίκησης. Το αυτονόητο είναι 50-50 χρόνος επικοινωνίας, εναλλασσόμενη κατοικία και ίσα δικαιώματα στην ζωή των παιδιών μας. Σταματήστε επιτέλους το μαρτύριο χιλιάδων ανθρώπων!

  • 31 Μαρτίου 2021, 04:55 | Elpis Zervas

    Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:

    Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
    «Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
    Μάρτιος 2021

    Εισαγωγή
    Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
    Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
    Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
    ——————————————————
    1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
    2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
    3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
    4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
    5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
    6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
    7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
    ——————————————————
    Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

    Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.

    Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων

    1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11

    Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12

    Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
    —————————————————
    8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.

    9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
    10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
    11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
    12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
    13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
    14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
    —————————————————-

    να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.

    Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.

    2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.

    Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.

    Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
    —————————————————
    15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
    ————————————————-

    της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.

    Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16

    Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

    3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520

    Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.

    Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

    —————————————————-
    16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.

    ————————————————
    Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
    Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/

  • 31 Μαρτίου 2021, 03:32 | Ζ. ΓΚΕΚΑ

    «Φυτεύεται» ο όρος «σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης», όρος που κανένας αναγνωρισμένος επιστημονικός φορέας δεν αποδέχεται, και έχει ρίζες σε πολιτισμούς αμερικάνικης νοοτροπίας, όπου και εκεί απέτυχε παταγωδώς.
    Η εναλλασσόμενη κατοικία θα είναι καταστροφική για τον ψυχισμό των παιδιών ,αφού η ρυθμική εναλλαγή χώρου και γονέα θα φέρει στα παιδία όχι μόνο σύγχυση αλλά θα τα βάλει στη μέση του πεδίου της μάχης ανήμπορα να δέχονται τα εκατέρωθεν πυρά. Οι γονείς συνήθως χωρίζουν λόγω των διαφορών τους, διαφορές σε ιδέες, αξίες, διαφωνίες για προτιμήσεις ως προς τον τρόπο ζωής, συνήθειων, ακόμη και στην εκπαίδευση τον παιδιών και τον τρόπο διαβάσματος. Το παιδί θα βιώνει μια διπολική κατάσταση, αλλάζοντας κατοικία, όπου ο κάθε γονέας θα έχει διαφορετική νοοτροπία, συνήθειες και βιώματα, ενώ όλο αυτό θα συμπαρασύρει και το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή τους, διότι οι πατέρες επιθυμούν να συνεισφέρει ο κάθε γονέας μόνο με τις δικές του δυνατότητες κατά την διάρκεια που το παιδί θα φιλοξενείται από τον κάθε γονέα, μιάς και πλέον το παιδί θα είναι νομάς χωρίς σταθερή κατοικία και θα μεταφέρεται από το ένα σπίτι στο άλλο παρά την θέλησή του, όπου με έναν χτύπο του ρολογιού θα μετατρέπεται από σταχτοπούτα σε πριγκιπόπουλο και το αντίστροφο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και στέγη-έδρα. Το πλαίσιο που προτείνεται από το νομοσχέδιο, προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα σε κάθε ανήλικο πλάσμα. Στην ουσία το παιδί θα μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο πομπούς διαφορετικών πληροφοριών και θα καλείται να προσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εκάστοτε περιβάλλον που το τρέφει.

    ο γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
    Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.
    δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
    ΟΧΙ στην χρησιμοποίηση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική
    Να δημοσιευθεί παρακαλώ

  • 31 Μαρτίου 2021, 03:56 | Χ. ΨΑΡΡΑ

    «Φυτεύεται» ο όρος «σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης», όρος που κανένας αναγνωρισμένος επιστημονικός φορέας δεν αποδέχεται, και έχει ρίζες σε πολιτισμούς αμερικάνικης νοοτροπίας, όπου και εκεί απέτυχε παταγωδώς.
    Η εναλλασσόμενη κατοικία θα είναι καταστροφική για τον ψυχισμό των παιδιών ,αφού η ρυθμική εναλλαγή χώρου και γονέα θα φέρει στα παιδία όχι μόνο σύγχυση αλλά θα τα βάλει στη μέση του πεδίου της μάχης ανήμπορα να δέχονται τα εκατέρωθεν πυρά. Οι γονείς συνήθως χωρίζουν λόγω των διαφορών τους, διαφορές σε ιδέες, αξίες, διαφωνίες για προτιμήσεις ως προς τον τρόπο ζωής, συνήθειων, ακόμη και στην εκπαίδευση τον παιδιών και τον τρόπο διαβάσματος. Το παιδί θα βιώνει μια διπολική κατάσταση, αλλάζοντας κατοικία, όπου ο κάθε γονέας θα έχει διαφορετική νοοτροπία, συνήθειες και βιώματα, ενώ όλο αυτό θα συμπαρασύρει και το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή τους, διότι οι πατέρες επιθυμούν να συνεισφέρει ο κάθε γονέας μόνο με τις δικές του δυνατότητες κατά την διάρκεια που το παιδί θα φιλοξενείται από τον κάθε γονέα, μιάς και πλέον το παιδί θα είναι νομάς χωρίς σταθερή κατοικία και θα μεταφέρεται από το ένα σπίτι στο άλλο παρά την θέλησή του, όπου με έναν χτύπο του ρολογιού θα μετατρέπεται από σταχτοπούτα σε πριγκιπόπουλο και το αντίστροφο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και στέγη-έδρα. Το πλαίσιο που προτείνεται από το νομοσχέδιο, προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα σε κάθε ανήλικο πλάσμα. Στην ουσία το παιδί θα μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο πομπούς διαφορετικών πληροφοριών και θα καλείται να προσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εκάστοτε περιβάλλον που το τρέφει.

    ο γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
    Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.
    δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
    ΟΧΙ στην χρησιμοποίηση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική

  • 31 Μαρτίου 2021, 03:31 | B. ΓΟΥΛΑ

    Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’’ Εάν δεν αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο αλλά αναφορά το συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄ διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και βεβαίως να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη αποτελεί λογικό άτοπο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 03:55 | Δ. ΓΚΙΚΑ

    Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’’ Εάν δεν αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο αλλά αναφορά το συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄ διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και βεβαίως να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη αποτελεί λογικό άτοπο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 03:08 | Βασιλική Χριστοπούλου

    – Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    Ο γονέας με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δε διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 31 Μαρτίου 2021, 02:04 | Φ. Ζιάκας

    Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι πολλοί σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων . Συνεπώς, σε μια συγκρουσιακή διάσπαση συμβίωσης, όπου εκτός από τις σωματικές βλάβες, έχει επέλθει και εξακολουθητικά έντονη ψυχολογική βία και εκβιασμός του τύπου: «θα σε καταστρέψω, δεν θα ξαναδεις τα παιδιά ποτέ ξανα, εάν τολμήσεις τα πάρεις και φύγεις» και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των παιδιών, πώς θα μπορέσουν να ξεπεραστούν, ώστε να οδηγηθεί το πρώην ζευγάρι σε πολιτισμένο καθορισμό της επιμέλειας των τέκνων;
    Έχετε διερωτηθεί ΤΙ σημαίνει κακοποιητικός σύντροφος; Ιδού, ενδεικτικά:
     Στις 28/11/2019 η 31χρονη Κλειώ, ΑΜΕΑ, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον 40χρονο φίλο της μέσα στο σπίτι τους στον Κατσαμπά Ηρακλείου Κρήτης.
     Στις 22/12/2019 η 33χρονη Αδαμαντία δολοφονήθηκε από τον 54χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους, όπου βρίσκονταν και το 4χρονο παιδί τους, στη Νέα Αλικαρνασσό Κρήτης.
     Στις 23/01/2020 μια 50χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 48χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του κι αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο μέσα στο σπίτι τους στην Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στις 18/08/2020 μια 52χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 60χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους στην Παναγία Καλαμπάκας, όπου ζούσαν με τα 3 παιδιά τους.  Στις 26/10/2020 μια 37χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 53χρονο σύζυγό της μέσα στο σπίτι τους στην Καλλιθέα, όπου ζούσαν με τις 2 κόρες τους.
     Στις 22/11/2020 μια 44χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 44χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους στον Πύργο Διρού Μάνης, όπου ζούσαν με τα 2 παιδιά τους.

  • 31 Μαρτίου 2021, 02:34 | Elisavet Efstratiou

    Προς τους 300 της βουλής

    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
    Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
    ✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
    ✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
    ✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
    – ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
    ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
    https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0

  • 31 Μαρτίου 2021, 02:25 | Chris Zervas

    Προς τους 300 της βουλής

    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
    Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
    ✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
    ✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
    ✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
    – ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
    ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
    https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0

  • 31 Μαρτίου 2021, 02:05 | Elpis Zervas

    Προς τους 300 της βουλής

    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
    Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
    ✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
    ✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
    ✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
    – ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
    ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
    https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0

  • 31 Μαρτίου 2021, 02:36 | Νικόλαος Αναστασιου

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:52 | Γιώργος K.

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:31 | Χαράλαμπος Αναγνωστόπουλος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:27 | Ελενα

    Αποτελεί ένα ντροπιαστικό κείμενο για την Ελλάδα. Ένας νόμος που δεν προάγει την προστασία παιδιών και γυναικών εξ αρχής και διαπραγματεύεται την ασφάλεια τους με δικαιώματα πολλές φορές δραστών βίας εις βάρος παιδιών και γυναικών είναι μόνο για να μας πλημμυρίζει ντροπή. ΑΠΌΣΥΡΣΗ ΆΜΕΣΑ

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:10 | Ευαγγελία

    Το παρόν νομοσχέδιο δεν καλύπτει επαρκώς την περίπτωση που ο ένας γονιός είναι κακοποιητικός. Για να πάψει αυτός ο γονιός να βλέπει το παιδί πρέπει να φτάσει και να κερδηθεί η υπόθεση στο ανώτατο δικαστήριο. Αυτή είναι μια πολύ αργή διαδικασία που παίρνει χρόνια. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν γίνεται τα θύματα (γονιός και παιδί) να έρχονται σε επαφή με τον κακοποιητή γονιό, πόσο μάλλον ένα ανήλικο παιδί να μένει ασυνόδευτο μαζί του. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το επιθυμητό απότελεσμα, που εν τέλει είναι το καλό του παιδιού.

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:46 | Ιορδάνου Έλσα-Απόσυρση

    Απαράδεκτο και οξύμωρο.Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων.
    διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά:
    α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512).
    β) Στο άρθρο 1441 ο νομοθέτης αγνοεί τις επόμενες ρυθμίσεις για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του άρθρου 1441 είναι να προβλέπει το ελάχιστο περιεχόμενο της συμφωνίας αναφορικά με τα παιδιά.
    γ) Στο άρθρο 1513 σε συνδυασμό με το 1520, εντοπίζεται το εξής παράδοξο: σε σχέση με την απαίτηση του νόμου να περνά το παιδί το 1/3 του χρόνου του με τον ένα γονέα, τίθενται προϋποθέσεις και δικλίδες για να διασφαλίζεται το συμφέρον του, αλλά για την επιχειρούμενη (με τη λέξη “εξίσου”) ισόχρονη παραμονή του με τον κάθε γονέα δεν τίθεται καμιά προϋπόθεση. Εξάλλου, η άνωθεν καθιέρωση της ισόχρονης εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού με τον κάθε γονέα αντιφάσκει με την ίδια την έννοια της συνεπιμέλειας, αφού ακριβώς αυτό το θέμα (με ποιον θα μένει το παιδί και για πόσο χρόνο) είναι βασικό θέμα που πρέπει να συναποφασίζουν οι γονείς.
    δ) Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, και βέβαια η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΟΥΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΔΟΚΕΝΤΡΙΚΟ

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:55 | Άρτεμις Β

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:07 | E.Π.

    Ποιός καθορίζει το συμφέρον του παιδιου;Ποιός θεωρεί σωστό το παιδί να είναι βαλιτσάκι;Να μην έχει σταθερότητα;Να μην μπορεί να έχει προσωπικές σχέσεις με συνομίληκούς του γιατί θα είναι πέρα δώθε;Για τον εγωισμό του «μπαμπά»;Ποιός καθορίζει οτι το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει με τον κακοποιητή;Έχω υπάρξει αυτό το παιδί και δε θέλω κάτι τέτοιο για τα άλλα παιδιά!Αποσύρετε το όπως είναι,διαβάζοντάς το μου ξύπνησαν μνήμες.Είναι η καταστροφή του παιδιού.

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:47 | Elisavet Efstratiou

    Κύριε Πρωθυπουργέ, Κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης, Αρχηγοί Κομμάτων και Όλοι οι βουλευτές του Κοινοβουλίου.

    Η Ελλάδα θα είναι η πρώτη χώρα του δυτικού κόσμου που θα επιβάλλει Αναγκαστική Συνεπιμέλεια με τον Αναγκαστικό Χρόνο επικοινωνίας 1/3 του χρόνου.
    Δείτε Παρακάτω το Επίσημο site (European Justice), τι ισχύει στο οικογενειακό δίκαιο της Ελλάδας και όλων των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    https://europa.eu/youreurope/citizens/family/children/parental-responsibility/index_el.htm

    https://e-justice.europa.eu/content_parental_responsibility-302-el-el.do?init=true&member=1

    Το υπάρχον οικογενειακό δίκαιο Της Ελλάδας δεν διαφέρει σε τίποτα από όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
    Χωρίς την συμφωνία και των δύο γονέων κανένα κράτος της ΕΕ Δεν νομοθετεί αναγκαστική επιμέλεια η αναγκαστικό χρόνο επικοινωνίας τέκνων – προτεραιότητα το συμφέρον του παιδιού εξετάζοντας την κάθε περίπτωση ξεχωριστά.
    ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (ΤΟ EUROPEAN COMMISSION DIRECTORATE).

    ΠΡΟΣΦΑΤΟ Ερώτημα προς την Επίτροπο Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Δικαιοσύνη
    …το οποίο Είχε ήδη υποβληθή τον Ιανουάριο 2016 στο EUROPEAN COMMISSION
    DIRECTORATE από το σύλλογο Συνεπιμέλεια και Είχε δοθεί η παρακάτω ΑΠΑΝΤΗΣΗ Δείτε link:

    Γενικές γραμμές: τι απάντησε το Συμβούλιο της Ευρώπης :
    1. Τα δικαστήρια επιλύουν τις υποθέσεις που αφορούν παιδιά ανάλογα την κάθε περίπτωση δηλαδή εξειδικευμένα κατά περίπτωση και όχι με ένα γενικό κανόνα.
    2. Τα κράτη μπορεί να εισάγουν διαφορετικούς νόμους και πρακτικές για τα δικαιώματα του παιδιού – οι αποφάσεις που αφορούν παιδιά πρέπει να εξασφαλίζουν το ύψιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο όπως προαναφέρεται κρίνεται case by case, δηλαδή κατά περίπτωση, σύμφωνα με την οδηγία νο 14 (2013) της επιτροπής του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, με προτεραιότητα το συμφέρον του παιδιού.

    https://www.synepimelia.gr/wp-content/uploads/2016/01/900792-Colibri-reply-Feb-2016-A1-and-C1_final.signed.pdf

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:29 | Φωτιος Αγγελοπουλος

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:51 | Αλεξανδρα

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:47 | ΑΠΟΣΥΡΣΗ!!!!!!!!!!!!

    Πρόκειται για ένα κακογραμμένο σχέδιο νόμου, με πρόχειρες και αντιφατικές διατυπώσεις που έχουν προκαλέσει ανησυχία στις/ους νομικούς και δικηγόρους που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών και των ευάλωτων γονέων γενικά, καθώς δεν μπορούν να προβλέψουν πως αυτές θα ερμηνευτούν από τα δικαστήρια. Παράδειγμα αποτελεί το τεκμήριο του 1/3 του συνολικού χρόνου τον οποίο δικαιούται ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:40 | Φεμινιστικη Στλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ

    Xωρίς να αναφέρεται ρητώς, η υποχρεωτική επιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία εισέρχεται πλαγίως στο νομοσχέδιο. Ωστόσο, η υποχρεωτική συνεπιμέλεια παρεμποδίζει και αποτρέπει τα διαζύγια διαταραγμένων γάμων, μιας και η μητέρα και στις δύο περιπτώσεις, όσο και αν το θέλει, δεν θα μπορεί να προστατέψει ούτε τα παιδιά της ούτε και τον εαυτό της από το κακοποιητικό περιβάλλον. Αυτό θέλουμε; Να ξέρει όλη η γειτονιά ότι υπάρχει διαρκής κακοποίηση, να ακούγονται καθημερινά κλάματα και φωνές και να υποχρεώνονται τα αθώα αυτά πλάσματα, τα παιδιά, να υπομένουν νοσηρές οικογενειακές τραγωδίες και να φορτώνονται με ψυχολογικά τραύματα, απλώς επειδή η μητέρα θα αποτρέπεται με τέτοια νομοθέτηση να τα απομακρύνει από το προβληματικό και κακοποιητικό περιβάλλον.

    Μηπώς κίνητρο δεν είναι η ουσιαστική και ενεργή παρουσία του γονέα, που δεν διαμένει με το τέκνο στη ζωή του, αλλά η εκδίκηση προς τις μητέρες που τολμούν να σηκώσουν το κεφάλι και να προστατεύσουν τα παιδιά τους και τους εαυτούς τους από νοσηρές και κακοποιητικές συμπεριφορές και φυσικά σκοπός είναι να μην πληρώνουν έστω και αυτήν την πενιχρή διατροφή;
    «Φυτεύεται» ο όρος «σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης»,χωρίς να διατυπώνεται ευκρινώς, όρος που κανένας αναγνωρισμένος επιστημονικός φορέας δεν αποδέχεται, και έχει ρίζες σε πολιτισμούς αμερικάνικης νοοτροπίας, όπου και εκεί απέτυχε παταγωδώς.
    Η δε εναλλασσόμενη κατοικία θα είναι καταστροφική για τον ψυχισμό των παιδιών,αφού η ρυθμική εναλλαγή χώρου και γονέα θα φέρει στα παιδιά όχι μόνο σύγχυση, αλλά θα τα βάλει στη μέση του πεδίου της μάχης ανήμπορα να δέχονται τα εκατέρωθεν πυρά. Οι γονείς συνήθως χωρίζουν λόγω των διαφορών τους, διαφορές σε ιδέες, αξίες, διαφωνίες για προτιμήσεις ως προς τον τρόπο ζωής, συνήθειων, ακόμη και στην εκπαίδευση τον παιδιών και τον τρόπο διαβάσματος. Το παιδί θα βιώνει μια διπολική κατάσταση, αλλάζοντας κατοικία, όπου ο κάθε γονέας θα έχει διαφορετική νοοτροπία, συνήθειες και βιώματα. Ολο αυτό θα συμπαρασύρει και το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή τους, διότι οι πατέρες επιθυμούν να συνεισφέρει ο κάθε γονέας μόνο με τις δικές του δυνατότητες κατά την διάρκεια, που το παιδί θα φιλοξενείται από τον κάθε γονέα. Πλέον το παιδί θα είναι νομάς χωρίς σταθερή κατοικία και θα μεταφέρεται από το ένα σπίτι στο άλλο παρά την θέλησή του, όπου με έναν χτύπο του ρολογιού θα μετατρέπεται από σταχτοπούτα σε πριγκιπόπουλο και το αντίστροφο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα και στέγη-έδρα. Το πλαίσιο που προτείνεται από το νομοσχέδιο, προκαλεί σύγχυση και αβεβαιότητα σε κάθε ανήλικο πλάσμα. Στην ουσία το παιδί θα μεγαλώνει ανάμεσα σε δύο πομπούς διαφορετικών πληροφοριών και θα καλείται να προσαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα στο εκάστοτε περιβάλλον που το τρέφει.
    Ο γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
    Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:30 | Νεκτάριος

    1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας;
    Υπάρχει γονέας με τον οποίο το παιδί συνήθως διαμένει. Γιατί;
    Που πήγε το 1/2; Η ισότητα για την οποία αγωνιζόμαστε;
    Και 1/3 ποιανού χρόνου; Του συνολικού χρόνου, συμπεριλαμβανομένων και των διανυκτερεύσεων, και του σχολείου και άλλων υποχρεώσεων, και των διακοπών κλπ

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:59 | Chris Zervas

    Κύριοι Μητσοτάκης και Τσιάρα

    Ο βασικός λόγος στις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο είναι ειδικά για να εξυπηρετήσουν τα λόμπι πλουσίων μπαμπάδων για την μη καταβολή διατροφής τέκνων χρησιμοποιώντας το άλλοθι της δήθεν γονικής αποξένωσης ως κακή άσκηση της επιμέλειας, ειδικά στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.
    Στην Αυστραλία υπάρχει ειδικός φορέας που Διαπιστώνει την ακριβή οικογενειακή κατάσταση και εισοδήματα του υπόχρεου γονέα και διεκπεραιώνει εκ μέρους του δικαιούχου χωρίς χρέωση, την διαδικασία για την μη καταβολή της διατροφής τέκνων «Αυτόματα» χωρίς ο άλλος γονέας Να υποχρεώνεται σε μακροχρόνιες δικαστικές μάχες για να καταβληθεί η διατροφή Και τις περισσότερες φορές χωρίς αποτέλεσμα.

    Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας

    Στο άρθρο 13 & 14 επιχειρείται μία παράκαμψη, απαλοιφή θα λέγαμε του όρου γονική αποξένωση και το περνάτε διαφορετικά …είναι τραγική η κατάσταση αν το αφήσετε όπως είναι…διαγράψτε το παντελώς Όσον αφορά στο άρθρο 14 για την διατροφή : αφήνεται ένα ορθάνοιχτο παράθυρο για το τι σημαίνει το δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη διατροφή … Δίνετε ένα πάρα πολύ ωραίο δώρο δηλαδή στους μπαμπάδες για να μην πληρώνουν την μηνιαία διατροφή … θα γεμίσουν τα δικαστήρια με μπαμπάδες κατηγορούμενους που δεν θα καταβάλουν επίτηδες την διατροφή … αυτό κάνετε δεν κάνετε κάτι άλλο… Δηλαδή: αυτό που ζητούσαν οι μπαμπάδες: να δέρνουν τις γυναίκες τους οπότε θέλουνε, δηλαδή ενδοοικογενειακή βία και δεύτερον, να μην πληρώνουν διατροφή. Μα αυτό θέλουνε – γι’ αυτό δεν θέλουνε τον ισχύοντα νόμο. Εφαρμογή του νόμου να πληρώνουν διατροφή και εάν δεν το κάνουν να συλλαμβάνονται με αυτόφωρη διαρκή διαδικασία χωρίς παραγραφή μέχρι να πληρωθεί η διατροφή!

    https://www.servicesaustralia.gov.au/individuals/services/child-support/child-support-assessment/how-manage-your-assessment/compare-your-child-support-collection-options/child-support-collect#a1

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:31 | Elisavet Efstratiou

    Κύριοι Μητσοτάκης και Τσιάρα

    Ο βασικός λόγος στις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο είναι ειδικά για να εξυπηρετήσουν τα λόμπι πλουσίων μπαμπάδων για την μη καταβολή διατροφής τέκνων χρησιμοποιώντας το άλλοθι της δήθεν γονικής αποξένωσης ως κακή άσκηση της επιμέλειας, ειδικά στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.
    Στην Αυστραλία υπάρχει ειδικός φορέας που Διαπιστώνει την ακριβή οικογενειακή κατάσταση και εισοδήματα του υπόχρεου γονέα και διεκπεραιώνει εκ μέρους του δικαιούχου χωρίς χρέωση, την διαδικασία για την μη καταβολή της διατροφής τέκνων «Αυτόματα» χωρίς ο άλλος γονέας Να υποχρεώνεται σε μακροχρόνιες δικαστικές μάχες για να καταβληθεί η διατροφή Και τις περισσότερες φορές χωρίς αποτέλεσμα.

    Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας

    Στο άρθρο 13 & 14 επιχειρείται μία παράκαμψη, απαλοιφή θα λέγαμε του όρου γονική αποξένωση και το περνάτε διαφορετικά …είναι τραγική η κατάσταση αν το αφήσετε όπως είναι…διαγράψτε το παντελώς Όσον αφορά στο άρθρο 14 για την διατροφή : αφήνεται ένα ορθάνοιχτο παράθυρο για το τι σημαίνει το δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη διατροφή … Δίνετε ένα πάρα πολύ ωραίο δώρο δηλαδή στους μπαμπάδες για να μην πληρώνουν την μηνιαία διατροφή … θα γεμίσουν τα δικαστήρια με μπαμπάδες κατηγορούμενους που δεν θα καταβάλουν επίτηδες την διατροφή … αυτό κάνετε δεν κάνετε κάτι άλλο… Δηλαδή: αυτό που ζητούσαν οι μπαμπάδες: να δέρνουν τις γυναίκες τους οπότε θέλουνε, δηλαδή ενδοοικογενειακή βία και δεύτερον, να μην πληρώνουν διατροφή. Μα αυτό θέλουνε – γι’ αυτό δεν θέλουνε τον ισχύοντα νόμο. Εφαρμογή του νόμου να πληρώνουν διατροφή και εάν δεν το κάνουν να συλλαμβάνονται με αυτόφωρη διαρκή διαδικασία χωρίς παραγραφή μέχρι να πληρωθεί η διατροφή!

    https://www.servicesaustralia.gov.au/individuals/services/child-support/child-support-assessment/how-manage-your-assessment/compare-your-child-support-collection-options/child-support-collect#a1

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:35 | Ελπίς Ζέρβα

    Κύριοι Μητσοτάκης και Τσιάρα

    Ο βασικός λόγος στις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο είναι ειδικά για να εξυπηρετήσουν τα λόμπι πλουσίων μπαμπάδων για την μη καταβολή διατροφής τέκνων χρησιμοποιώντας το άλλοθι της δήθεν γονικής αποξένωσης ως κακή άσκηση της επιμέλειας, ειδικά στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.
    Στην Αυστραλία υπάρχει ειδικός φορέας που Διαπιστώνει την ακριβή οικογενειακή κατάσταση και εισοδήματα του υπόχρεου γονέα και διεκπεραιώνει εκ μέρους του δικαιούχου χωρίς χρέωση, την διαδικασία για την μη καταβολή της διατροφής τέκνων «Αυτόματα» χωρίς ο άλλος γονέας Να υποχρεώνεται σε μακροχρόνιες δικαστικές μάχες για να καταβληθεί η διατροφή Και τις περισσότερες φορές χωρίς αποτέλεσμα.

    Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας

    Στο άρθρο 13 & 14 επιχειρείται μία παράκαμψη, απαλοιφή θα λέγαμε του όρου γονική αποξένωση και το περνάτε διαφορετικά …είναι τραγική η κατάσταση αν το αφήσετε όπως είναι…διαγράψτε το παντελώς Όσον αφορά στο άρθρο 14 για την διατροφή : αφήνεται ένα ορθάνοιχτο παράθυρο για το τι σημαίνει το δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη διατροφή … Δίνετε ένα πάρα πολύ ωραίο δώρο δηλαδή στους μπαμπάδες για να μην πληρώνουν την μηνιαία διατροφή … θα γεμίσουν τα δικαστήρια με μπαμπάδες κατηγορούμενους που δεν θα καταβάλουν επίτηδες την διατροφή … αυτό κάνετε δεν κάνετε κάτι άλλο… Δηλαδή: αυτό που ζητούσαν οι μπαμπάδες: να δέρνουν τις γυναίκες τους οπότε θέλουνε, δηλαδή ενδοοικογενειακή βία και δεύτερον, να μην πληρώνουν διατροφή. Μα αυτό θέλουνε – γι’ αυτό δεν θέλουνε τον ισχύοντα νόμο. Εφαρμογή του νόμου να πληρώνουν διατροφή και εάν δεν το κάνουν να συλλαμβάνονται με αυτόφωρη διαρκή διαδικασία χωρίς παραγραφή μέχρι να πληρωθεί η διατροφή!

    https://www.servicesaustralia.gov.au/individuals/services/child-support/child-support-assessment/how-manage-your-assessment/compare-your-child-support-collection-options/child-support-collect#a1

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:05 | Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ

    * Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και υπάρχει και η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.

    *Στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει.
    H γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..
    η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Έτσι επιτυγχάνεται, αφ’ ενός η συνέχεια στον χρόνο επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, αφ’ ετέρου η σταθερότητα και ο προγραμματισμός για το ίδιο το τέκνο.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον, που απομένει, αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.
    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό. Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία. Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα .
    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’,’ Εάν δεν αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο αλλά στο συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄, διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο, να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και, βεβαίω,ς να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη αποτελεί λογικό άτοπο.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:37 | Ειρήνη Διαμαντάκη

    Από κοινού, εξίσου και ισόχρονα γονική μέριμνα για τα παιδιά εκτός γάμου.
    Πλήρης εξίσωση των παιδιών εκτός γάμου με τα παιδιά εντός γάμου.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ του άρθρου 47 εδ. α’ Ν. 2447/1996, που ορίζει ότι «δεν επιτρέπεται έφεση, κατά δικαστικής απόφασης επί αγωγής γονέα, με αίτημα τη συνάσκηση της γονικής μέριμνας τέκνου εκτός γάμου».
    Σε περίπτωση παραβατικής μητέρας να της αφαιρείται η επιμέλεια από το εκτός γάμου τέκνο.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:36 | Γ.Τ.

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο 35% του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:32 | Αλεξανδρα

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.Δεν φροντίζει το συμφέρον των παιδιών.
    Είναι παράλογο και επικίνδυνο τοσο για τα παιδια οσο και για τις μητέρες που με τόσο κόπο μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
    Να εφαρμόζεται ο παρόν νόμος καλύτερα και να γίνουν οικογενειακά δικαστηρια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:45 | Παναγιωτης Αβραμης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:29 | Κωνσταντίνος Αμπατζης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [εντός αγκυλών] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:56 | Ειρήνη Μαυρίδου

    Η από κοινού άσκηση της επιμέλειας με εναλλασσόμενη κατοικία κ ίσα δικαιώματα κ χρόνο και στους δύο γονείς θα επιλύσει πολλά προβλήματα στα διαζύγια. Ισότητα σε όλα. Αφαίρεση της μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις κ αυστηροποιηση των ποινών σε παραβιάση αποφάσης! Τα παιδιά δεν είναι λάφυρο ούτε ιδιοκτησία κανενός!!! Έχουν δικαίωμα να έχουν και τους δύο γονείς στη ζωή τους ενεργούς! Ίσος χρόνος σε δύο λειτουργικά σπίτια! Εναλλασσόμενη κατοικία!! Αυστηρές ποινές στους αποξενωτές γονείς που με διάφορα τεχνάσματα και δόλιο τρόπο θέλουν να αποκόψουν τον άλλο γονέα από τη ζωή του παιδιού! Όλα από κοινού και εξίσου!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:45 | Τ22

    Αν και στόχος του νομοθέτη, όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα. Η ρύθμιση αντιστρατεύεται πλήρως την αιτιολογία της. Πρέπει να απαλειφθεί.
    Επίσης δυσχεραίνεται βαρύτατα η απομάκρυνση του παιδιού από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτείται για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Το Νομοσχέδιο εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση.
    Επίσης, παρατηρείται η ανεπίτρεπτη αντίφαση για τον κακοποιητικό γονέα, να απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για το γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, να αρκεί η πιθανολόγηση.
    Καταλύεται η προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας» και καταστρατηγείται ο σκοπός των διατάξεων της Κωνσταντινούπολης.
    Ως προς την προσωπική επικοινωνία, με βάση και τα παραπάνω, δημιουργούνται σοβαροί κίνδυνοι συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
    Η εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, παραγνωρίζει τις δυσχέρειες εφαρμογής της στην πράξη και αντιβαίνει έτσι στο συμφέρον του παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού πρέπει να εξετάζεται από το δικαστή εξατομικευμένα, αφού λάβει υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:32 | Τ22

    Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης ταυτίζει το συμφέρον του παιδιού αξιωματικά «πρωτίστως» με «την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου, καθώς επίσης από την αποτροπή αποξένωσής του από καθένα από αυτούς» , επίσης περιέχει αναφορά σε «ίση» επιμέλεια και «τεκμήρια» χρόνου επικοινωνίας κατά το 1/3 του χρόνου του παιδιού.
    Κινείται στην εσφαλμένη κατεύθυνση της επιβολής μιας γενικής και προειλημμένης αντίληψης για το συμφέρον του παιδιού, δεσμεύοντας αδικαιολόγητα τον δικαστή. Τέτοιες ρυθμίσεις δεν απαντώνται σε δίκαια που κατά κανόνα αποτελούν πρότυπα για το ελληνικό δίκαιο, όπως το γερμανικό, το γαλλικό και το ελβετικό.
    Το συχνά λεγόμενο από τους υποστηρικτές της διά νόμου πρόβλεψης ισόχρονης κατανομής της επιμέλειας και στους δύο γονείς, με υποχρεωτική την εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου, ότι τούτο προβλέπεται σε διεθνή κείμενα ή σε ξένες νομοθεσίες, είναι επίσης ανακριβές. Διότι αυτό που πράγματι προβλέπεται διεθνώς (και δικαίως) είναι να δίνει ο νόμος τη δυνατότητα για συνεπιμέλεια και εναλλαγή διαμονής του τέκνου και να ενθαρρύνει σχετικώς τον δικαστή και όχι να επιβάλλει τούτο ο νόμος εκ προοιμίου.
    Περαιτέρω, περιέχει νομοτεχνικές αστοχίες, που δεν έχουν θέση σε ένα νομοθέτημα της ιστορικής και συστηματικής εμβέλειας του ΑΚ (λ.χ. παραπομπή του ΑΚ σε άλλο νόμο, αντινομία μεταξύ της «εξίσου» άσκησης της επιμέλειας και της υπό προϋποθέσεις εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού, ενώ στην πραγματικότητα ταυτίζονται, ατυχής διατύπωση της δυνατότητας παράκαμψης της συνεπιμέλειας με συμφωνία).
    Τέλος, δεν αποφεύγει ακραίες ρυθμίσεις, όπως εκείνη της συμπερίληψης στον ΑΚ της διεθνώς αμφισβητούμενης και πάντως αμφιλεγόμενης έννοιας της γονεϊκής αποξένωσης.

Σχόλια 1 … 15 16 17 18 19 … 36