Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Άρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».

Σχόλια 1 … 16 17 18 19 20 … 41
  • 30 Μαρτίου 2021, 12:52 | Ν.Χ

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.
    Αρθρο 1511
    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:43 | Αγγελικη

    Ανακοίνωση της «Εναλλακτικής Παρέμβασης» για το σ/ν του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»

    Το νομοσχέδιο αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου που φέρνει προς ψήφιση το Υπουργείο Δικαιοσύνης, με περιεχόμενο τη ρύθμιση των ζητημάτων που αφορούν τα παιδιά γονέων που τελούν σε διάσταση ή έχουν λύσει τον γάμο ή το σύμφωνο συμβίωσής τους, δεν συνιστά κάποια μείζονα «μεταρρύθμιση», όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός, κάνοντας συγκρίσεις με την πραγματικά αναγκαία και προοδευτική μεταρρύθμιση του ν. 1329/1983.

    Το επισπεύδον Υπουργείο Δικαιοσύνης διέρρεε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσω πανομοιότυπου περιεχομένου δημοσιευμάτων την πρόθεση επιβολής με οριζόντιο τρόπο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, εισάγοντας την έννοια της γονεϊκής αποξένωσης (όρος αμφισβητούμενης επιστημονικής σημασίας και τεκμηρίωσης στην ψυχολογική επιστήμη) ως ενός από τα τεκμήρια κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, με κατανομή του χρόνου που περνά το παιδί ισομερώς και στους δύο γονείς και με υποχρεωτική προσφυγή σε διαμεσολάβηση. Το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου που ήδη τέθηκε σε διαβούλευση αποκλίνει από τις παραπάνω «διαρροές», προσπαθώντας προφανώς να συγκεράσει ένα «παρασκηνιακό παζάρεμα» με τους υπερασπιστές της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας και την αποφυγή εξόφθαλμων ρυθμίσεων που αντιβαίνουν στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η παράκαμψη της διαδικασίας Κωδίκων του Κανονισμού της Βουλής, η οποία επιτάσσει την υιοθέτηση ή μη (χωρίς δυνατότητα παρέμβασης) του πορίσματος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που συστήνεται προς τούτο τον σκοπό, οδήγησε ουσιαστικά στην άνευ συνοχής και τεκμηρίωσης παρέμβαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί του πορίσματος, με αποτέλεσμα το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου να πάσχει από ασυνέχειες και νομοτεχνικά προβλήματα.

    Ο δημόσιος λόγος και αντίλογος που αναπτύχθηκε σχετικά, δυναμιτίστηκε από το κενό της έλλειψης διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς, που υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν με οργανωμένο και νηφάλιο τρόπο την οπτική και την κριτική τους στις προωθούμενες ρυθμίσεις. Αντ’ αυτού, με κυβερνητική ευθύνη δημιουργήθηκαν συνθήκες πόλωσης που κάθε άλλο παρά έχουν ως επίκεντρο, επίδικο και επιδιωκόμενο, το συμφέρον του παιδιού. Έτσι η επιχειρούμενη νομοθετική αλλαγή έχει λάβει τον χαρακτήρα ρεβανσισμού «πατέρων» έναντι δήθεν «προνομιούχων μέχρι σήμερα μητέρων», στο όνομα του συμφέροντος του παιδιού που παραμένει ως άλλοθι στο επίκεντρο μιας στρεβλά παρουσιαζόμενης ως «διαμάχης μεταξύ των δύο φύλων».

    Οι βασικές αλλαγές που εισάγει το νομοσχέδιο είναι οι ακόλουθες: το συμφέρον του τέκνου (ά. 1511 του Αστικού Κώδικα) ορίζεται πλέον με βάση τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων ως προς αυτό («ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του… αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς»). Η γονική μέριμνα ασκείται «εξίσου» (α. 1513 ΑΚ). Καθιερώνεται «τεκμήριο επικοινωνίας» με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο στο ένα τρίτο του «συνολικού χρόνου» (α. 1520 ΑΚ). Η κακή άσκηση της επιμέλειας, οριζόμενη με πολύ ευρύ τρόπο, μπορεί να σημάνει την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα (α. 1532 ΑΚ).

    Οι διατάξεις αυτές είναι βαθύτατα προβληματικές. Συγχέουν την μέριμνα (που σύμφωνα με την παρούσα νομοθετική και νομολογιακή πρακτική ασκείται από αμφότερους τους γονείς) με την επιμέλεια, με αποτέλεσμα να επέρχεται κίνδυνος απώλειας της μέριμνας στο όνομα δήθεν της ισότιμης άσκησής της. Καθιερώνουν τεκμήρια, όπως το δικαίωμα επικοινωνίας κατά το ένα τρίτο του χρόνου, που αφενός είναι αόριστα (ποιός είναι ο συνολικός χρόνος στη ζωή ενός παιδιού;), αφετέρου θα «δέσουν τα χέρια» του δικαστή στην προσπάθειά του να προβεί σε εξατομικευμένη κρίση ανάλογα με τα συγκεκριμένα περιστατικά της υπόθεσης που δικάζει. Το σημαντικότερο, οι διατάξεις αυτές πλήττουν την παιδοκεντρική αντίληψη του οικογενειακού δικαίου, που θα έπρεπε να είναι κυρίαρχη κατά τη ρύθμιση των ζητημάτων που γεννώνται από τη διάσταση ή τη λύση του γάμου. Αντίθετα, το παιδί καθίσταται αντικείμενο και οι ανάγκες του υποτάσσονται στις διαθέσεις (και τις ορέξεις…) γονέων που αντιδικούν και που είναι γνωστό από την καθημερινή πρακτική ότι τείνουν να εργαλειοποιούν το παιδί. Είναι χαρακτηριστικό αυτής της γονεοκεντρικής αντίληψης ότι το νομοσχέδιο θωρακίζει το τεκμήριο επικοινωνίας ακόμα και για τον γονέα που έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία, μέχρι να καταστεί η δικαστική απόφαση αμετάκλητη!

    Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν προβλήματα που ζητούν απαντήσεις και νομοθετικές παρεμβάσεις και που θα βοηθούσαν τόσο στην ομαλή οικογενειακή ζωή των ζευγαριών, ετερόφυλων και ομόφυλων, όσο και στην ζωή των παιδιών που οι γονείς τους ζουν σε διάσταση.

    Αλήθεια: Τι πράττει η Κυβέρνηση για να υποστηρίξει το εισόδημα των γονέων και μονογονέων για να μπορούν να μεγαλώνουν αξιοπρεπώς το παιδί τους; Πώς ενισχύει τις κοινωνικές υπηρεσίες που καλούνται αν και υποστελεχωμένες να ανταποκριθούν στις παραγγελίες των εισαγγελέων ανηλίκων για την καταλληλότητα του περιβάλλοντος όπου διαβιούν τα παιδιά; Πώς αντιμετωπίζει το πρόβλημα εκτέλεσης των αποφάσεων, κυρίως ως προς τις περί καταβολής διατροφής διατάξεις τους; Ποια πρωτοβουλία λαμβάνει για να ρυθμίσει τη σχέση του παιδιού με τον μη βιολογικό γονέα του στις μη ετεροκανονικές οικογένειες; Πώς υποστηρίζει τους δικαστές στο έργο τους, όταν καλούνται να εκδικάσουν υποθέσεις οικογενειακής φύσης;

    Αντί να επικεντρωθεί η Κυβέρνηση λοιπόν στις παραπάνω διαγνωσμένες ανάγκες, εισάγει «τιμωρητικές» διατάξεις για τους γονείς που είτε δεν κάνουν χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, δεν καταβάλλουν υπαιτίως τη διατροφή του τέκνου ή δεν διασφαλίζουν την καλή σχέση του παιδιού με τους συγγενείς του έτερου γονέα. Προφανώς τέτοιες συμπεριφορές απαντώνται και έχουν κατά τεκμήριο αρνητική επίπτωση στην ψυχοσύνθεση του παιδιού. Είναι όμως η απάντηση σε αυτό, η απώλεια της γονικής μέριμνας, δηλαδή το να καταστεί ένα παιδί «ορφανό»; Προφανώς επιλέγει η κυβέρνηση να δαπανήσει χρήματα στους συμβούλους/στις εταιρείες συμβούλων που θα αναλάβουν την επιμόρφωση των δικαστών, παρά στην ενίσχυση των κοινωνικών υπηρεσιών για να υποστηρίζουν τους γονείς στο γονεϊκό τους ρόλο.

    Ο διακηρυγμένος σκοπός της επίτευξης της ισότητας των δύο φύλων και της εξάλειψης των έμφυλων διακρίσεων σε σχέση με την κατασκευή των ρόλων και την άσκηση των καθηκόντων τους ως γονέων, δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί «εν κενώ» και με μία νομοθετική μεταρρύθμιση, όσο παιδευτικό χαρακτήρα και εάν έχει ένα νομοθέτημα. Η μειονεκτική θέση των γυναικών από άποψη εισοδήματος, αποκλεισμού τους από την αγορά εργασίας, αντιμετώπισης του καθημερινού σεξισμού και της κακοποιητικής βίας, είναι μια πραγματικότητα που οι διατάξεις του νομοσχεδίου θα την επιτείνουν προς το χειρότερο. Πώς θα αποτραπεί, για παράδειγμα, η εργαλειοποίηση της πρόβλεψης για υποχρεωτική συναπόφαση (ή προηγούμενη ενημέρωση για κάθε καθημερινό ζήτημα) από τον θύτη ενδοοικογενειακής βίας (και μάλιστα ψυχολογικής για την οποία δεν θα υποβληθεί ποτέ μήνυση);

    Από τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ότι το ζήτημα των σχέσεων του τέκνου με τους εν διαστάσει γονείς δεν είναι απλό, ώστε να μπορεί να ρυθμιστεί «οριζόντια», με εισαγωγή τεκμηρίων ή «υποχρεωτικά». Η εξατομικευμένη δικαστική κρίση, με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και εξειδικευμένων δικαστών, τους οποίους θα συνεπικουρούν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, είναι ο μόνος τρόπος για να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα του παιδιού, αλλά και η ψυχική και σωματική ακεραιότητα των γονέων του.

    Εν κατακλείδει:

    – Η «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» δεν προωθείται τελικά από το νομοσχέδιο που τέθηκε προς διαβούλευση. Τα πρόσθετα όμως «περιθώρια» που δίνονται για συναπόφαση και υποχρέωση ενίσχυσης της σχέσης του έτερου γονέα με το παιδί (επί ποινή αφαίρεσης της γονικής μέριμνας), καθώς και η ασαφής αναφορά στην «εξίσου» άσκηση της γονικής μέριμνας, θα εντείνουν τις αντιδικίες σε βάρος των παιδιών.

    – Η πρόβλεψη δυνατότητας παραπομπής σε διαμεσολάβηση με δικαστική απόφαση, υποβάλλει τους γονείς σε περαιτέρω κόστη. Από θέση αρχής είμαστε αντίθετοι/ες στον θεσμό της υποχρεωτικής (δια νόμου ή δια δικαστικής απόφασης) διαμεσολάβησης, η οποία συνιστά απεμπόληση του καθήκοντος δικαστικής προστασίας, ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης και επιβάρυνσης των διαδίκων. Εξυπηρετεί μόνο την αδυναμία στελέχωσης των δικαστηρίων και τη δυνατότητα επαγγελματικής ψευτοαποκατάστασης μερικών χειμαζόμενων από την κρίση και τη μείωση της ύλης δικηγόρων. Θα αποτύχει όπως και όλες οι προηγούμενες προσπάθειες, αυτή τη φορά όμως σε βάρος των παιδιών.

    – Η προϋπόθεση αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία και αδικήματα προσβολής της γενετήσιας ελευθερίας, ώστε να χωρεί περιορισμός του δικαιώματος επικοινωνίας ή να ιδρύεται τεκμήριο κακής άσκησης της γονικής μέριμνας (θυμίζουμε το άρθρο 1 παρ. 3 ν. 3500/2006 που αναγνωρίζει ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας και το παιδί ενώπιον του οποίου ασκείται ενδοοικογενειακή βία) αγνοεί την πραγματικότητα των πολυετών δικαστικών διαδικασιών που απαιτούνται για να γίνει αμετάκλητη μία καταδίκη και δη για κακούργημα. Αποδέχεται λοιπόν το Υπουργείο την συνέχιση της έκθεσης του παιδιού σε κίνδυνο, κάτι που τελεί σε ευθεία αντίθεση και με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (ιδίως άρ. 31) και με τη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού.

    – Οποιαδήποτε αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου προκειμένου να είναι αποτελεσματική, σύγχρονη και συμπεριληπτική απαιτεί γενικότερη στήριξη της μητρότητας, της γονεϊκότητας, των παιδιών, άρση των διακρίσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στο γάμο και την τεκνοθεσία, αναγνώριση διαφορετικών μοντέλων οικογένειας πέραν του πυρηνικού. Απαιτεί προνοιακές πολιτικές και ενίσχυση γονέων και παιδιών από δημόσιους φορείς, χωρίς την αναπαραγωγή έμφυλων στερεοτύπων.

    – Όταν η Ελλάδα έρχεται τελευταία μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στον δείκτη ισότητας των φύλων για το 2019, η άποψη ότι το προωθούμενο νομοθέτημα προωθεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και άρα μεταξύ των φύλων, είναι τουλάχιστον προσχηματική. Γιατί παραβλέπει την πραγματικότητα των υπαρχουσών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μέσα στις οποίες η γυναίκα βιώνει τρομακτικές ανισότητες, καταπιέσεις, διακρίσεις και επιφορτίζεται με τα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής (οικιακή εργασία, φροντίδα παιδιών, ηλικιωμένων κλπ).

    – Η εξατομικευμένη κρίση με την αρωγή κοινωνικών υπηρεσιών και την θεσμοθέτηση εξειδικευμένων οικογενειακών δικαστηρίων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ρύθμιση των οικογενειακών διαφορών με τρόπο που να διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

    Η Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή ζητάει να αποσυρθεί το σχέδιο νόμου, να ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση η διαδικασία των Κωδίκων και να υιοθετηθεί η παιδοκεντρική αντίληψη στα υπό ρύθμιση ζητήματα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:58 | ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Τα παιδιά δεν είναι εποχιακά έπιπλα να μεταφέρονται πέρα δώθε! Τόσα χρόνια οι επιστήμες ψυχικής υγείας υποστηρίζουν τα πλεονεκτήματα που έχει ένα σταθερό περιβάλλον για την υγιή ψυχοπνευματικη τους ανάπτυξη. Εμείς οι μητέρες, το διαπιστώνουμε επίσης ειδικά μέσα από συγκρουσιακά διαζύγια. Με την επιβολή της εναλλασσόμενης κατοικίας θα επέλθει τρομερή σύγχυση και διχασμός στις ψυχές των παιδιών μας και μια απίστευτα διχαστική, χαοτική καθημερινότητα πρώτα για εκείνα και μετά για τις μητέρες τους. Η έννοια της ανατροφής, από τα σπουδαιότερα που αναλαμβάνει ένας γονιός να δώσει στα παιδιά με τόση ευλαβικοτητα δεν θα μπορεί να συμβεί, όταν υπάρχουν δύο αντιφατικά πλαίσια να εναλλάσσονται. Άλλοι κανόνες εδώ, άλλοι εκεί, χαοτική ανατροφή. Παιδιά που θα μεγαλώσουν στο κενό της σχέσης των γονιών τους και όχι σε ένα ενιαίο στέρεο έδαφος. Κ όλα αυτά επειδή επιλέξαμε πάνω από όλα να τοποθετήσουμε τη διελκυστίνδα των δικαιωμάτων των ενηλίκων και να φερθούμε μικρόψυχα με σολομώντειες λύσεις, αντί να εστιάσουμε ειλικρινά στο ποιο είναι κάθε φορά το συμφέρον του παιδιού. Ποιος άνθρωπος θέλει για χρόνια, ένα μήνα να μένει σ’ ένα σπίτι κ μια σ ένα άλλο; Πόσο υπέροχο μπορεί να φαντάζει αυτό για τη ζωή ενός παιδιού; Ο γονιός που βάζει πάνω από όλα το δικό του δικαιωμα από αυτό του παιδιού του, δεν είναι σωστός γονιός. Καλείται να ξεπεράσει ψυχικά ότι του έχει προκαλέσει ένα διαζύγιο και να ξεφύγει από συμπεριφορές εκδίκησης, ακραίας φθονερης διεκδικητικοτητας και μίσους. Αυτοί οι πληγωμένοι εγωισμοι δεν πρέπει να είναι αυτοί που θα νομοθετήσουν.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:44 | σωτηριος αναγνωστοπουλος

    το συμφέρον του τέκνου είναι να ανατρέφεται και από τους δυο γονείς ταυτόχρονα!
    με εναλλασσόμενη κατοικία και ισο χρόνο ανατροφής.
    η συνεπιμελεια θα πρέπει να δίνεται αυτόματα εφόσον δεν συντρέχουν σοβαροί λογοι για να την πάρει αποκλειστικά νέας γονεας.
    θα πρέπει το νομοσχέδιο να είναι ξεκάθαρο!

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:54 | Διονύσιος Βέρρας

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:47 | Ευαγγελια – Άννα Βλαχου

    Άρθρο 5

    Ασκώ με τον πρώην σύζυγο μου άτυπα την συνεπιμέλεια 7 χρόνια και έχουμε 2 δίδυμα σχεδόν στην εφηβεία. Προτείνω ΑΠΟΛΥΤΑ την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους. Πόσα παιδιά δεν έχουν σπίτι να μείνουν!!! Η εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες 2 κατοικίες των γονιών τους δίνει ευκαιρίες στα παιδιά να εκτιμήσουν πολλά πράγματα στην ζωή τους.
    Και κυρίως δίνει την ευκαιρία να αναγνωρίζουν από κοινού και εξίσου την αγάπη των γονιών τους. ΔΕΝ δημιουργεί προβλήματα. Προβλήματα δημιουργούν οι αποκλειστικότητες

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:47 | Μάνος Κασιωτάκης

    Το πραγματικό ΣΥΜΦΈΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ είναι να έχει ισοχρονη ανατροφή και από τους δύο γονείς του!!
    Έως τώρα με το παρών Νομοσχέδιο του 1983 ΚΑΤΑΔΊΚΑΖΕ το παιδί να έχει μόνο έναν γονέα στην ανατροφή του.
    Αγαπητοί/Ες κύριοι/Ες μην κάνετε το ίδιο λάθος και δώστε το δικαίωμα στα παιδιά μας, τώρα και στο μέλλον, να ΑΝΑΤΡΈΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΊΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΏΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΣΣΌΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΊΑ!!!!
    Αληθινά ένα είναι το συμφέρον του Παιδιού, ΝΑ ΈΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥ!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:06 | Γιώργος

    Το νομοσχέδιο έχει θετικά σημεία αλλά θα πρέπει να τονιστεί η ισοχρονη και ουσιαστική παρουσία με εναλλασσόμενη κατοικία καθώς αυτό επιτάσσει το συμφέρον του τέκνου. Εννοείται ότι δεν θα ισχύει σε περίπτωσης οικογενειακής βίας αλλά από την άλλη θα πρέπει να υπάρξει και απώλεια της επιμέλειας σε περίπτωση ψευδών κατηγοριών. Ο ρόλος της διαμεσολάβησης θα πρέπει να είναι υποχρεωτικός αλλά να κρατούνται πρακτικά τα οποία σε περίπτωση που δεν θα είναι αποτελεσματική ο δικαστής να μπορεί να κρίνει επί των διαφόρων τόσο ουσιαστικά όσο και επί του ποιος γονέας έχει σαν πρώτιστο μέλημα του την σωστή ανατροφή του τέκνου, χωρίς να χρειάζεται να διατάξει παρά σε σπάνιες περιπτώσεις επανάληψη άρα και μεγαλύτερα κόστη για τους γονείς.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:45 | Αλεξάνδρα

    Για όνομα του θεού, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική! Διαφορετικά παιδιά, με άλλες ηλικιακές και όχι μόνο ανάγκες, άλλες ιδιαιτερότητες, διαφορετικά διαζύγια, διαφορετικοί χαρακτήρες γονέων, διαφορετικές πρακτικές ανάγκες,διαφορετικές συνθήκες! Εξατομικευμένη κρίση! Τι απαράδεκτη και ακρως επικίνδυνη και συνάμα παράλογη οριζόντια κατάτμηση είναι αυτή;

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:03 | Αλεξανδρος Χριστοπουλος

    Άρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:50 | Αθηνα

    Η συνεπιμέλεια δεν μπορεί να επιβληθεί με νομοθετήματα, είναι το αποτέλεσμα μιας, πολλές φορές, επίπονης διαδικασίας των γονέων να διαχωρίσουν το ρόλο τους ως γονείς από αυτόν του ή της συντρόφου και να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο ανατροφής του παιδιού!
    Η μεταρρύθμιση της κυβέρνησης δεν προωθεί επ’ ουδενί την ισότητα αφού ο γονιός που θα βρίσκεται σε ασθενέστερη κοινωνικοοικονομική θέση (συνήθως η γυναίκα) θα επωμίζεται δυσανάλογα για αυτή/όν βάρη. Ειδικά για τις γυναίκες η υποχρεωτική συνεπιμέλεια μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά στο να ζητήσουν διαζύγιο με σοβαρό κίνδυνο εγκλωβισμού σε προβληματικό γάμο. Ιδιαίτερα στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα είναι συχνή η οικονομική εξάρτηση από τον σύζυγο λόγω της κοινωνικής πίεσης προς τη μητέρα να «να μείνει σπίτι για την ανατροφή του παιδιού», όπως και η ανεργία η οποία πλήττει πολύ περισσότερο τις γυναίκες και κάθε είδους διακρίσεις στους χώρους δουλειάς , καθώς μια μητέρα με υποχρεώσεις δεν αποτελεί τον «ιδανικό» ευέλικτο και «χωρίς όρια» εργαζόμενο για πολλούς εργοδότες. Πόσο εύκολα θα ζητήσει διαζύγιο μια μητέρα που δε θα μπορεί να συνεισφέρει ισόποσα οικονομικά στην ανατροφή του παιδιού, ειδικά όταν απουσιάζει οποιαδήποτε υποστήριξη (οικονομική-ψυχολογική) από το κράτος; Πόσο εύκολα θα ζητήσει διαζύγιο μια μητέρα που κακοποιείται γνωρίζοντας ότι με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια δε θα μπορεί να ξεφύγει από τον κακοποιητή της αλλά θα πρέπει να μένουν υποχρεωτικά και στην ίδια πόλη; Τί αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό το κακοποιητικό περιβάλλον στην ψυχολογία ενός παιδιού; Το παιδί πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, η βούλησή του και οι ψυχοκοινωνικές ανάγκες της ηλικίας του για σταθερό περιβάλλον!
    Όχι στο νομοσχέδιο!

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:18 | Ελισάβετ Βιεννα

    Άρθρο 5

    Τα παιδιά δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με βάση το σπίτι που μένουν, αλλά με την αγάπη που τρέφουν και οι 2 γονείς τους. Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα τους, εναλλασσόμενη διαμονή και στα 2 σπίτια τους.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:14 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Μ

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ,

    ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΗ ΓΙΑΓΙΑ.

    ΤΟΣΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η ΝΥΦΗ ΖΗΤΑ ΜΟΝΟ ΕΠΙΛΠΕΟΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΕΙΣΟΔΗΜΆ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑΜΠΟΥΡΩΝΕΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:49 | Λ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ

    ΑΡΘΡΟ 5
    Το συμφέρον του τέκνου απαιτεί την αδιάκοπη παρουσία και των δύο γονέων στην ζωή του, οι οποίοι είναι αναντικατάστατοι γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει ίσος χρόνος στην ανατροφή και στις ευθύνες. Η συνεπιμέλεια είναι η καλύτερη λύση για την ανατροφή των παιδιών που θα ηρεμίσει γονείς κα παιδιά εφόσον θα είναι εκ του νόμου καθορισμένες οι υποχρεώσεις κα τα δικαιώματά τους. Οι δικαστικές διαμάχες και πολλές φορές η απομάκρυνση του παιδιού από τον τόπο της τελευταίας κοινής διαμονής των γονέων, που συμβαίνει όταν η μητέρα που έχει την επιμέλεια, μετακομίσει σε απομακρυσμένες περιοχές με σκοπό την αποξένωση από τον πατέρα και την διακοπή της συναισθηματικής σχέσης με ολέθρια αποτελέσματα για το παιδί. Να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην επιτρέπεται αυτό.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:58 | Βανεσσα Γεροσταθου

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:06 | Βασιλική Γαρδίκα

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:55 | ΜΑΡΙΝΑ ΠΑΠΑΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

    ΜΗΤΈΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΗΛΙΚΟ ΤΕΚΝΟ. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ. ΣΩΡΕΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΜΕ ΨΕΥΔΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΥΖΥΓΟ ΓΙΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ. ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΙΩΠΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΕΙ ΦΥΛΑΚΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΞΙΑ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΨΥΧΑΣΘΕΝΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΔΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ ΑΘΩΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΑ. ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΤΕΡΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!!! ΞΕΣΚΟΝΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΕΝ ΟΨΕΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΟΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΟΥΤΕ ΣΚΥΛΟ ΝΑ ΕΧΕΙ. Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΝΑΡΚΩΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙ, ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ. ΣΩΡΕΙΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΓΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΗΘΕΛΕ ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝ ΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΛΥΠΑΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΑΠΛΑ ΣΕ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΑ ΜΠΛΟΚ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΝΩ ΣΤΟΝ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΟ ΑΝΑΙΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ Η ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ!!!! ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΣΩΣΤΕ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ. ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ. ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΝ Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:05 | Σωκράτης Αυγενάκης

    ΆΡΘΡΟ 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Η Παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

    Συνεπιμέλεια, ίσος χρόνος ανατροφής (50%-50%), εναλλασσόμενη κατοικία

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:38 | ΑΓΓΕΛΑ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

    ΆΡΘΡΟ 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Η Παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

    Συνεπιμέλεια, ίσος χρόνος ανατροφής (50%-50%), εναλλασσόμενη κατοικία

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:37 | niki

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:42 | Κατερίνα Γαλάτης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:54 | Χρύσα Γαλανη

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:51 | Σ.-

    Ο ισχυρισμός ότι «το υπάρχον οικογενειακό δίκαιο είναι παιδοκεντρικό» είναι μια εντελώς αστήρικτη υποκειμένική άποψη η οποία καταρρίπτεται μεγαλοπρεπώς από τον Συνήγορο του Πολίτη στο σχετικό του πόρισμα:

    «Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει διαπιστώσει ότι στη χώρα μας η υλοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά κατοχυρώνονται στη ΔΣΔΠ, υπολείπεται των προτύπων που θέτει η Σύμβαση, λόγω υφιστάμενων διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου» [ https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf – σελ. 1 ]

    Ο ΣτΠ σημειώνει ότι:
    «η διασφάλιση ισόρροπου, ισοβαρούς, ισόχρονου κα ισάξιου (δικαιώματος, αλλά πρωτίστως) καθήκοντος ανατροφής από αποτελούν τον απαραβίαστο πυρήνα του δικαιώματος του τέκνου» [σελ 2]

    και προτείνει:
    «είναι επιτακτικό να εισαχθεί ο κανόνας της από και άσκησης της γονικής μέριμνας, στο σύνολό της (…) Οι γονείς οφείλουν να συμφωνούν για την κατανομή του χρόνου του παιδιού τους, κατά τεκμήριο σε ίσο ποσοστό, ή σε περίπτωση απόκλισης, με επίκληση των λόγων που επιβάλλουν μια διαφορετική ρύθμιση, ορίζοντας ταυτόχρονα τον τόπο κατοικίας το παιδιού (και όχι τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει), προβλέποντας τις λεπτομέρειες τη εναλλασσόμενης κατοικίας» [σελ. 9]

    Όσοι προτείνουν κάτι διαφορετικό από τον ΣτΠ (αρμόδιο κατά το Σύνταγμα και τον νόμο για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και δη του παιδιού) απλώς δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματα των παιδιών (ο καθένας μπορεί να κρίνει τι υπερασπίζονται)

    Ο δε νομοθέτης, οφείλει να υιοθετήσει στο ακέραιο τις προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη.

  • 30 Μαρτίου 2021, 11:00 | Κυριακη Βλαχου

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:47 | ΑΡΗΣ

    Θα μιλήσω με την γλώσσα των αριθμών,

    επειδή το ανωτέρω «πράμμα» σε καμμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί την ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΒΑΡΩΝ
    αυτό και ο πιό άσχετος μπορεί να το κατανοήσει

    επειδή είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ΝΔ βγήκε με προεκλογική υπόσχεση συνεπιμέλειας,
    τι σημαίνει αυτο… σημαίνει ότι την ψηφίσανε αυτοί που υποστηρίζουν σθεναρά την συνεπιμέλεια,

    επειδή ο Υπουργός ζητάει συναίνεση απο τους πάντες αλλά η κυβέρνηση δεν είναι οικουμενική, έχει αυτοδυναμία, η εξουσία της πηγάζει απευθέιας απο τον Λαό
    επειδή η συναίνεση αυτή που ζητάει ο Υπουργός, αλλά μόνο σε αυτό το θέμα, στα υπόλοιπα νομοθετούν μονομερώς φαντάζει «πονηρή»

    Επειδή η μιλίνα μας δεν τον ψήφισε ουτε το ΜΩΒ
    Επειδή το 91% του Ελληνικού λαού ειναι αδιαμφισβήτητο επίσης,
    Επειδή οι Ευρωπαικές Οδηγίες , οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ και οι παρεμβάσεις του Συνηγόρου του πολίτη για μη συμμόρφωση με τις επιταγές της ΔΣΔΠ απο αυτό το Νομοσχέδιο, είναι αδιαμφισβήτητες,

    επειδή ο Υπουργός επιμένει στην συναίνεση και για αυτό θέλει να αμβλύνει τις αντιδράσεις του 0,02% της εκλογικής βάσης και δεν υπακούει στην εντολή του 40% που ψήφισε ΝΔ και του 91% του Ελληνικου λαού βάσει δημοσκοπήσεων

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:17 | Νίκος Βλαντής

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:53 | Andreas Angelopoulos

    Ισοτητα σε ολα – οχι μονο εκει που μας συμφερει – ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:54 | Άκης Βιολιντζής

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:31 | Ελένη

    Οι προτάσεις του νομοσχεδίου γονεοποιούν το παιδί, εργαλειοποιώντας το με βάση τις ανάγκες και τα δικαιώματα του ενός γονέα.
    Το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει σε ένα ήρεμο και σταθερό περιβάλλον, απαλλαγμένο από συγκρούσεις κι εντάσεις.Η εναλλασσόμενη κατοικία διαταράσσει το περιβάλλον και τον ψυχισμό του παιδιού, που καλείται να προσαρμοστεί σε μικρό χρονικό διάστημα σε άλλο χώρο με άλλους κανόνες, χωρίς τους φίλους του και μακριά από τις δραστηριότητές του.Το παιδί δεν είναι βαλίτσα και μια οριζόντια νομοθετική ρύθμιση παραβλέπει τις εξατομικευμένες ανάγκες του και το συμφέρον του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:40 | Ελισάβετ Βιεννα

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:48 | Ευστάθιος Βεντούρης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:50 | Ευαγγελία

    Σε δημόσια διαβούλευση έχει τεθεί το νομοσχέδιο με τις προτεινόμενες αλλαγές στον Οικογενειακό Δίκαιο, και συγκεκριμένα στο πεδίο των σχέσεων γονέων τέκνων, που επιχειρεί να εισάγει την υποχρεωτική συνεπιμέλεια ως εκ του νόμου σύστημα άσκησης της γονικής μέριμνας μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων. Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:

    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.

    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.

    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.

    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.

    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:45 | Μιχαήλ Βαρβαρέσος

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:35 | Μαρια Λουιζα

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:57 | Νικος Λαμπρου

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:48 | Αβραάμ Λ.

    Η ισόχρονη, ισότιμη, κοινή και χωρίς διακρίσεις, ανατροφή του παιδιού και από τους δύο γονείς του δεν είναι μόνο προς το συμφέρον του ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ (Σύμβαση ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού).

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:51 | EC

    Η ελληνική Παιδοψυχιατρική εταιρεία έχει τοποθετηθεί κατά της εναλλασσόμενης κατοικίας και της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας!
    Οριζόντια επιβολή επιβολή νόμου δε νοείται σε θέματα οικογενειακού δικαίου. Εξατομικευμένη δικαστική κρίση, που λαμβάνει υπόψη το συμφέρον του παιδιού, που είναι διαφορετικό, ανάλογα με τον ψυχισμό του παιδιού, την ηλικία του και τις ανάγκες του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:32 | Γ.Σ

    Τα παιδια θα πρεπει να μεγαλώνουν και με τους δυο γονεις τους .
    Πρεπει να υπάρχει ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα τους.Τα παιδιά πρεπει να διαμενουν στις κατοικίες των γονεων τους ισα χρονικα διαστηματα ωστε να τα αισθανονται οικεία – σπιτι τους, και οχι να αισθανονται ως επισκεπτες.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:02 | Λυδία Ανδρακάκου

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:56 | ELCYD

    Αν είναι δυνατόν να προτάσσεται το δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα πάνω από το συμφέρον του και τα δικαιώματα του παιδιού!
    Η άσκηση κοινής γονικής μέριμνας δε θα πρέπει να εξισώνεται με την ισόχρονη παρουσία του παιδιού σε δυο σπίτια. Το παιδί δεν είναι νομάς!

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:51 | Betty

    This law MUST NOT be passed and this is very critical for the future of our children in this country. As a foreigner, having been raised in a country where this law has existed for 30 years +, I witnessed several children grow up in an unstable «yo yo» like life – going from one home to the other – and this had several effects on their psychology. The children never knew where home was. Please do think about Greek children, and do not apply foreign laws to this society. I hope you can understand that each country has very different beliefs on female/male responsibilities relating to parenting, and it is unfair to try to adopt this foreign approach to this country. I strongly believe that Greece is not ready to give a mandatory «parenting» role to the father, especially when the father can not support it (primarly because of how he is raised in Greece). Fathers will take advantage of this right, primarily to avoid paying child support, and will make even the simplest decision the most challenging and this all will create endless court actions and continuing negative psychology and mood for the family and child as a whole for several years.

    Shared parenting should ONLY BE VOLUNTARY, NOT FORCED. The fathers who are behind the wealthy organization «Energoi Babades» who has spent so much money paying for advertisements and pushing for this law have only thought about themselves. These fathers already have a decision in place, so, it is understood that if this law passes, they will all request their children’s circumstances to change, primarily to suit themselves, which as you can imagine will re-create the negative psychology in already established and “calm” households. No child should ever be forced into a situation where his/her parents have to work together when they could not even live together. Voluntary means the two adults can work together. Forced means they cannot work together. This law will only create more tension, and will also create «post abusive behavior» which comes right after a divorce in the first place. Perhaps you should also consider this foreign term be added into the law (not just parental alienation). POST ABUSIVE BEHAVIOR is real and it will become even bigger of a problem if this law passes. A BIG NO TO SHARED PARENTING in Greece.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:50 | ΚΟΤΣΕΛΙΔΗΣ ΦΩΤΙΟΣ

    2.ΤΟ συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
    4.Απαράδεκτο να αποφασίζει ο δικαστής ένας μη ειδικός χωρίς την παρουσία ειδικού ψυχικής υγείας για το αν είναι η γνώμη του τέκνου προϊόν καθοδήγησης
    Πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικά ειδικός ψυχικής υγείας παρουσία του αποξενωμένου γονέα και να συντάσσεται γραπτή έκθεση. Η φράση πετάει ο γάιδαρος πετάει αποδίδει ακριβώς την πλύση εγκεφάλου που υφίστανται τα τέκνα από τον αποξενωτή γονέα που μόνον ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να διαγνώσει. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην κρίση των δικαστών πάνω σε αυτό το θέμα.40 χρόνια εφάρμοζαν αυθαίρετα χωρίς ειδικές γνώσεις.
    Αν θέλει ο νομοθέτης το συμφέρον του τέκνου να πάψει να να το υποβάλει σε τέτοια διαδικασία

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:36 | Ιουλία Αναστασίου

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 10:59 | Πέτρος Τζάνος

    Το συμφέρον του παιδιού είναι η ισόχρονη και ισότιμη συμμετοχή των δύο (2) γονέων στην ανατροφή του και πρέπει να υπάρξει ρητή αναφορά του νόμου στην ισόχρονη συμμετοχή. Η απλή αναφορά σε ουσιαστική συμμετοχή δεν είναι αρκετή. Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων.
    Απαιτείται ειδική μνεια για την αποφυγή της γονεϊκής αποξένωσης.
    Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, πρέπει να απαλλαγούν τα παιδιά από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες.
    Η παράγραφος 2 προτείνεται να τεθεί ως εξής:
    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο (2) γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
    Η παράγραφος 4 προτείνεται να τεθεί ως εξής:
    «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθήκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρίς να εξαναγκάζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:59 | Βασίλειος Αναστασιαδης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:26 | Θεοφιλος Αναγνωστου

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:38 | Ιωάννης Αμπατζίδης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:18 | Κ.Δ.

    Οι διατάξεις αυτές είναι βαθύτατα προβληματικές. Συγχέουν την μέριμνα (που σύμφωνα με την παρούσα νομοθετική και νομολογιακή πρακτική ασκείται από αμφότερους τους γονείς) με την επιμέλεια, με αποτέλεσμα να επέρχεται κίνδυνος απώλειας της μέριμνας στο όνομα δήθεν της ισότιμης άσκησής της. Καθιερώνουν τεκμήρια, όπως το δικαίωμα επικοινωνίας κατά το ένα τρίτο του χρόνου, που αφενός είναι αόριστα (ποιός είναι ο συνολικός χρόνος στη ζωή ενός παιδιού;), αφετέρου θα «δέσουν τα χέρια» του δικαστή στην προσπάθειά του να προβεί σε εξατομικευμένη κρίση ανάλογα με τα συγκεκριμένα περιστατικά της υπόθεσης που δικάζει. Το σημαντικότερο, οι διατάξεις αυτές πλήττουν την παιδοκεντρική αντίληψη του οικογενειακού δικαίου, που θα έπρεπε να είναι κυρίαρχη κατά τη ρύθμιση των ζητημάτων που γεννώνται από τη διάσταση ή τη λύση του γάμου. Αντίθετα, το παιδί καθίσταται αντικείμενο και οι ανάγκες του υποτάσσονται στις διαθέσεις (και τις ορέξεις…) γονέων που αντιδικούν και που είναι γνωστό από την καθημερινή πρακτική ότι τείνουν να εργαλειοποιούν το παιδί. Είναι χαρακτηριστικό αυτής της γονεοκεντρικής αντίληψης ότι το νομοσχέδιο θωρακίζει το τεκμήριο επικοινωνίας ακόμα και για τον γονέα που έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία, μέχρι να καταστεί η δικαστική απόφαση αμετάκλητη!

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:56 | Ανδρέας Αμανατιάδης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 09:15 | Νικόλαος Αλεύρης

    Άρθρο 5
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

Σχόλια 1 … 16 17 18 19 20 … 41