Άρθρο 85
Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1
Ορισμοί
Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:
- ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
- α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.
β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.
γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.
- θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».
Άρθρο 86
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 4
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων
Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.
Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».
Άρθρο 87
Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 5
Χρηματική ικανοποίηση
Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».
Άρθρο 88
Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
- Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 89
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006
Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 90
Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 9
Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
- Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 91
Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 11
Προϋποθέσεις
- Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
- Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.
Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.
γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.
- Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
- Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
- Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 92
Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 12
Διαδικασία
- Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.
- Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:
α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,
β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και
γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
- Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
- Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
- Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5.
- Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 93
Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006
Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αστικές συνέπειες
- Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.
- Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
- Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.».
Άρθρο 94
Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006
Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 16
Παραγραφή
Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».
Άρθρο 95
Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 18
Περιοριστικοί όροι
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
- Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
- Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».
Άρθρο 96
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 20
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
- Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».
Άρθρο 97
Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Κοινωνική συμπαράσταση
- Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».
Άρθρο 98
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 23
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών
- Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
- Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.
2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.
- Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».
Άρθρο 99
Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:
«Άρθρο 23A
Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης
- Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:
α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και
β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.
- Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:
α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,
β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας.
γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου,
δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.
- Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του.
Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.
- Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος.
- Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.».
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
[α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
[β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
Με το υπό διαβούλευση νομοσσχέδιο δεν προβλέπεται ότι θα έχουν το ακαταδίωκτο οι συγγενείς που καταγγέλουν πράξεις ενδοοικογενειακής βίας. Έτσι όμως γιατί να καταγγείλουν ή να καταθέσουν ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΊΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ που βλέπουν πράξεις ενδοοικογενειακής βίας, όταν γνωρίζουν από πριν ότι θα τους κηνυγάει αμείλικτα ο δράστης της ενδοοικογενειακής βίας με μηνύσεις και αγωγές, όπως για παράδειγμα γίνεται αυτή τη στιγμή με την τραγική υπόθεση της ανήλικης Φ. που περιγράφεται στο ηλεκτρονικό σύστημα «THE MANIFOLD FILES»; Όμως, οι ννώστες της ενδοοικογενειακής βίας είναι συνήθως οι παππούδες και οι πλησιέστεροι συγγενείς. Λαμβάνοντας, δε, υπόψη ότι όλες οι μελέτες διαπιστώνουν ότι το ποσοστό των καταγγελόμενων πράξεων ενδοοικογενειακής βίας είναι ασήμαντο, ότι έχουμε πολλά θανατηφόρα ενδοοικογενειακά εγκλήματα, ότι υπάρχει μια ολόκληρη μηχανή ανάδειξης της δήθεν «γονεϊκής αποξένωσης», ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΎΔΕΣ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΓΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΜΕΝΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ, ΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΝΑ ΜΠΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ, ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ. Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥΣ ΑΝ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΛΟ ΚΑΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ.
Κάθε ανθρώπινη ζωή δεν μπορεί να κοστολογηθεί σε καμία περίπτωση . Και φυσικά δεν έχει κανένας το δικαίωμα να την αφαιρέσει από τον άλλον. επίσης κανείς δεν έχει δικαίωμα να ασκήσει βία πάνω στον άλλον! Εάν κάτι τέτοιο αποδεδειγμένα υπάρξει, πρέπει να επιβάλλονται βαριές ποινές !
Όμως αυτή την στιγμή εσείς κάνετε φυλετικό διαχωρισμό, που εκτός από άδικο κι άνηθικο είναι κι αντισυνταγματικο!
Βάσει των επίσημων στοιχείων από καταγγελίες από το χαμόγελο του παιδιού ,βλέπουμε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό βίας προέρχεται από το γυναικείο φύλο!
Επίσης στα δικαστήρια υπάρχουν εκατοντάδες αθωώσεις ανδρών που έχουν καταγγελθεί ψευδώς , όπως φαίνεται από γυναίκες .
Η κατάσταση έχει ξεφύγει κι καθημερινά βιώνουμε χιλιάδες περιστατικά! Έχω βιώσει αρκετά κι εγώ προσωπικά…
Η βία δεν έχει φύλο!
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
[α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
[β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
[α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
[β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191
Κάποια παιδιά δεν θα δουν (κι αυτές τις γιορτές) τον αγαπημένο τους πατέρα που τον απαξιώνει, βρίζει, χτυπά και αποξενώνει μπροστά τους μια καθώς πρέπει κακοποιητική «μητέρα» εκμεταλλευόμενη την αποκλειστική επιμέλεια εις βάρος των παιδιών που εργαλειοποιεί για να ικανοποιήσει την ναρκισιστική της διαστροφή και να εισπράξει μια ματωμένη διατροφή, επιδόματα, ευεργετήματα και διευκολύνσεις, ενώ χρόνια περιμένει να τιμωρηθεί για τις απανωτές μηνύσεις ενδοοικογενειακής βίας και τις άπειρες παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας.
Αυτή που σέρνει τα παιδιά από το σχολείο στο τμήμα με το περιπολικό μόλις την συλλάβουν και την αφήνουν ελεύθερη με τηλεφωνική εντολή εισαγγελέα για να μείνει με τα παιδιά θύματα που η ίδια κακοποιεί …
Αυτή που απαιτεί από το σχολείο να μην επιτρέπει την είσοδο στον πατέρα και από τους δασκάλους να μην τον ενημερώνουν για το παιδί του και την σχολική του πρόοδο …
Αυτή που λέει στα παιδιά πως δήθεν απαγορεύεται ο μπαμπάς να έρχεται στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες, στο μπαλέτο, στο ποδόσφαιρο, στα καλλιτεχνικά …
Αυτή που τους ασκεί ψυχολογική βία, που τιμωρεί τα παιδιά, δεν τα πηγαίνει βόλτα, δεν τα παίζει, δεν τα πλένει, δεν τα ταΐζει, που τα παρκάρει στους γονείς της κάθε σαββατοκύριακο για να κάνει την ζωή της, αλλά κατά τα άλλα είναι αποκλειστικά κατάλληλη για την ανατροφή ενός παιδιού επειδή είναι γυναίκα … Πόσο ρατσιστικό?
Αυτή που δεν σηκώνει το τηλέφωνο ποτέ κι όταν το σηκώνει ακούει σε ανοιχτή ακρόαση και επεμβαίνει όταν ακούσει «Σ’ αγαπώ μπαμπά » κλείνοντας την γραμμή …
Κοιμηθείτε ήσυχοι/ες κι αυτές τις γιορτές καθώς δημιουργείτε τους κακοποιούς του μέλλοντος, τα παιδιά που παρουσιάζονται μπροστά σας με χειροπέδες, ψάχνοντας για τον μπαμπά που ποτέ δεν ένιωσαν, το πατρικό πρότυπο που ποτέ δεν γνώρισαν και την πατρική αγάπη που τους απαγορεύσατε όταν ήταν μικρά …
Αγαπητές/οί δικαστές, εισαγγελείς, υπουργοί και αστυνομικοί, οι σωστοί άνδρες είναι το ίδιο (αν όχι περισσότερο) ικανοί και υπεύθυνοι να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αγάπη και στοργή, φροντίδα και αρχές.
Πατέρας μόνο ένας στον κόσμο άλλος κανένας!
Η #ΓονικήΑποξένωση είναι #ΠαιδικήΚακοποίηση και αυτά τα Χριστούγεννα 🎄
ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ : ΔΙΚΑΙΗ, ΙΣΟΤΙΜΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΟ ΕΞΙΣΟΥ
http://www.EnergoiGoneis.gr
Η βία δεν έχει φύλο.
Άντρες αποξενονωνται από τα παιδιά τους.
Καταστρεφονται οικονομικά και ψυχολογικά.
Οδηγούνται στην αυτοκτονία.
Οι αυτοκτονίες των ανδρών είναι 4 φορές περισσότερες από αυτές των γυναικών.
Άντρες καταδικάζονται σε φυλάκιση χωρίς αποδεικτικά στοιχεία γιατί «πρέπει» να πιστεύουμε τις γυναίκες.
Καθημερινά καταστρεφονται αντρικές ζωές από γυναίκες.
Παρολαυτα, πάντα πιστεύουμε τις γυναίκες, πάντα η γυναίκα είναι το θύμα και πάντα ο άντρας ο θύτης, τα δικαστήρια και οι νόμοι είναι ξεκάθαρα υπέρ των γυναικών, υπάρχουν δομές υποστήριξης μόνο κακοποιημενων γυναικών και ούτε μία κακοποιημενων αντρών.
Σταματήστε άμεσα αυτή την ξεκάθαρα ρατσιστική και απαράδεκτη νομοθεσία κατά των αντρών.
Πάρτε επιτέλους μέτρα ΔΙΚΑΙΑ και για τα δύο φύλα.
Οι άντρες πρέπει να σταματήσουν να είναι αναλώσιμοι και σκουπίδια.
Ισότητα για όλους.
Δικαιώματα για όλους.
Σταματήστε τον ρατσισμό.
ΡΩΤΑΩ: Με το παρόν σχέδιο νόμου θα έχουν το ακαταδίωκτο οι συγγενείς που καταγγέλουν πράξεις ενδοοικογενειακής βίας; Εάν όχι γιατί να καταγγείλουν αυτά που βλέπουν όταν γνωρίζουν από πριν ότι θα τους κηνυγάει ο δράστης με μηνύσεις για δήθεν ψευδή καταμήνυση και αγωγές «μέχρι τον άλλο κόσμο»; Σε τελική ανάλυση οι κοινωνοί της ενδοοικογενειακής βίας είναι συνήθως τα παιδιά, οι παππούδες και οι μανάδες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλες οι μελέτες μας λένε ότι το ποσοστό των καταγγελόμενων πράξεων ενδοοικογενειακής βίας είναι μηδαμινό, ότι έχουμε πολλά θανατηφόρα ενδοοικογενειακά εγκλήματα, ότι υπάρχει μια ολόκληρη μηχανή διαφήμησης της δήθεν «γονεϊκής αποξένωσης», ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΠΟΎΔΕΣ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΓΙΑ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ, ΕΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΝΑ ΜΠΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΙΣ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ, ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΑΧΑΙΡΩΜΑΤΑ.Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥΣ ΑΝ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ. Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ.
Κατά τα λοιπά συγχαρητήρια στην πολιτική ηγεσία για την βελτίωση του ν. 3500.
1) να αλλαξει η κουλτουρα των υπουργειων οικογενειας, εργασιας γιατι η μισανδρια ειναι ποινικα κολλασιμη πραξη
2) να ζητηθει απο το συλλογο δικηγορων να πραξει τα δεοντα για την μαφιοζικη συμπεριφορα δικηγορων και ψυχολογων ιδιαιτερα εναντια σε πατερες
3) να θεωρειται συνηπευθυνος ο δικηγορος που εχει παρει μερος σε προσπαθεια ψευδορκιας μαρτυρα για ψευδεις καταγγελιες με απωλεια αδειας και δικη
4) να αναθεωρησει ο δικηγορικος συλλογος τους κανονες ελεγχου τοσο για τις τηλεοπτικες δικες, οσο και για το οτι αποδιδει δικηγορο μονο σε κυριες
5) να υπαρχει σεβασμος απο το δικηγορικο συλλογο στις αποφασεις του εφετειου και στους νομους του κρατους
6) να υπαρξει προνοια για τα αγορια και τους αντρες θυματα βιας
7) να ποινικοποιηθει σε κακουργημα η ψευδης καταγγελια
Προς Υπουργό Δικαιοσύνης:
Η Παιδική χειραγώγηση και αποξένωση των παιδιών από τον έτερο γονέα τους αποτελεί παιδική κακοποίηση. Παρακαλώ όπως ποινικοποηθεί άμεσα, η συγκεκριμένη απαράδεκτη συμπεριφορά του ενός γονέα, με την αυστηρότερη ποινή, ώστε να προστατεύσουμε την ψυχική υγεία των παιδιών, από κακοποιητικούς γονείς.
Νίκη Σαβουλίδου
MASTER OF SCIENCE WITH MERIT-
PSYCHOLOGY OF CHILD DEVELOPMENT,
UNIVERSITY OF CENTRAL LANCASHIRE,
UNITED KINGDOM
ΝΤΡΟΠΗ ΔΙΝΕΤΕ ΥΠΕΡΟΓΚΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΕΣ ΓΙΑ ΜΩΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΕΙΝΑς
ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΤΕ?
ΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΕΣ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΕΝΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΝΑΝ ΜΕΣΟ ΜΙΣΘΟ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΓΟΝΙΚ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙς ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
αυστηρες ποινες στην γονικη αποξενωση και κοψιμο της διατροφης
αυστηρες ποινες στις ψευτικες μηνυσεις για ενδοοικογενειακη βια και κοψιμο τησ διατροφης
ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΗΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣΣ ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ
ΒΑΛΕ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΨΕΥΤΙΚΗ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΕ ΤΙΣ ΠΟΙΝΕΣ
Μα καλά υπουργέ δεν βλέπεις ότι όλα ειναι στημένα για να παίρνουν οι γυναίκες διατροφές και επιδόματα? βαζετε δυσβάσταχτη φορολογία στο κόσμο! ποια μάνα μεγαλώνει σήμερα παιδιά? τα ολοήμερα σχολεία τα μεγαλώνουν και τα ΚΔΑΠ!!! ΔΕΝ βλέπετε ότι ειναι στημένο παιχνίδι και ψευδείς το 90% των κατηγοριών για κακοποίηση ?
Δεν βλέπετε πόσα αποξενωμένα παιδιά υπάρχουν που δεν τα αφήνουν να δουν τον πατέρα τους?
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ
ΑΥΤΑΠΑΓΓΕΛΤΗ ΔΙΩΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΣΤΙΣ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Η γονεϊκή αποξένωση είναι παιδική κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία ψυχολογικής μορφής εις βάρος τόσο των ανηλίκων όσο και προς το γονέα που την βιώνει άδικα και που τις περισσότερες φορές είναι ο πατέρας αφού η βία δεν έχει φύλο ενώ έχει πολλές μορφές και μία από αυτές είναι η ψυχολογική βία.
Οπότε είναι χρέος της πολιτείας να την αναγνωρίσει νομικά και να προστατεύσει τόσα τα ιερά δικαιώματα του κάθε παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς του ακόμα και μετά από το διαζύγιο τους όσο και το ιερό δικαίωμα του κάθε γονέα να επικοινωνεί εντελώς απρόσκοπτα με το παιδί του.
Για την επιστήμη της ψυχολογίας το θέμα αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας του παιδιού με τον κάθε γονέα του, τόσο με τη μητέρα όσο και με τον πατέρα του, είναι λήξαν και αδιαπραγμάτευτο αφού αναγνωρίζει την μεγάλη σπουδαιότητα που έχει αυτό στην ψυχολογία του κάθε παιδιού από τα αναντικατάστατα οφέλη στην ψυχική υγεία του όσο και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του από την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη όταν αλληλεπιδρά και με τους δύο του γονείς για τους οποίους και για αυτούς τα οφέλη στην καλή ψυχολογία τους όσο και στην ζωή τους είναι απόλυτης και ασύγκριτης σημασίας όταν επικοινωνούν με το παιδί τους χωρίς εσκεμμένα εμπόδια από τρίτους.
ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ:
Η ΑΔΙΚΗ ΠΡΑΞΗ που χρηζει ποινικοποιηση ειναι οι αποξενωτικες πρακτικες που εφαρμοζει Ο ΕΝΑΣ ΓΟΝΕΑΣ(η φροντιστης του παιδιου)με αποτελεσμα α)την αλλαγη της αντιληψης του γονεα-στοχου,ως επικινδυνου γονεα απο το παιδι,ενω ο γονεας στοχος ΔΕΝ ειναι επικινδυνος,β)τη δημιουργια ψευδων αναμνησεων στο παιδι γ)τη μεταστροφη της συμπεριφορας του παιδιου προς το γονεα-στοχο και τη δημιουργια συναισθηματων απεχθειας και μισους προς το γονεα στοχο,χωρις η συμπεριφορα η ο χαρακτηρας του γονεα-στοχου να προκαλει αυτα τα συναισθηματα.
ΩςΣυνδρομο γονικης αποξενωσης,αναφερεται και στα διδακτικα Ελληνικα βιβλια των παιδοψυχιατρων α)Συγχρονη Ψυχιατρικη παιδιου και Εφηβου,Κολαιτης Γερασιμος,σελιδα397,β)Κλινικη Παιδοψυχιατρικη,Ελενη Λζαρατου,σελ469,γ)Ψυχιατροδικαστικη Παιδιων και Εφηβων,Ι.Γιαννοπουλου-Αθ.Δουζενης-Λ.Λυκουρας,σελ.35,δ)Τα παιδια καταθετει,Ολγα Θεμελη,σελ.273.
Η ΑΔΙΚΗ ΠΡΑΞΗ που γινεται απο τον ΑΠΟΞΕΝΩΤΗ ΓΟΝΕΑ,χρηζει ποινης,ομως μεχρι σημερα ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ στο νομο και δεν υπαρχει ποινη για αυτο.
Για να συμπεριλαβει ο νομος αυτη την ΑΔΙΚΗ ΠΡΑΞΗ,η οποια εχει ψυχολογικες συνεπειες στο παιδι και στο γονεα-στοχο,πρεπει να προηγηθει μια εξιδικευμενη αναλυση του θεματος,απο την Ελληνικη Ψυχιατροδικαστικη Εταιρεια, απο τα Ειδικα Ιατρεια Ψυχιατροδικαστικης που διαθετει ο δημοσιος τομεας(2 σε ολη τη χωρα)και απο την Εταιρεια Προστασιας Ανηλικων Αθηνας,που δεχεται Εισαγγελικες εντολες για ,οι οποιες στην πραξη δεν εχουν τα αναμενομενα αποτελεσματα,γιατι οταν η σχεση του παιδιου με το γονεα στοχο αρχιζει να αποκαθισταται,ο αποξενωτης γονεας,μπορει να διακοψει την προσπαθεια αποκαταστασης (τις συνεδριες)και εκει ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΜΟΣ να εμποδισει τον αποξενωτη γονεα να συνεχιζει τις αποξενωτικες πρακτικες και να μη συνεργαζεται στην επανενωση του γονεα-στοχου με το παιδι.
ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ σε αυτη τη δημοσια διαβουλευση:
Ακριβη περιγραφη και απαριθμηση των αποξενωτικων πρακτικων και ποινικοποιηση της ΑΔΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ του αποξενωτη-γονεα,που οδηγει το παιδι στην κλινικη κατασταση της γονικης αποξενωσης,η οποια αποδικνυειται με την ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ γονεων και παιδιου,απο ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ Ψυχιατρους στην Ψυχιατροδικαστικη (ανηλικων για το παιδι και ενηλικων για τους γονεις)σε Ειδικο Ιατρειο Ψυχιατροδικαστικης,με κλινικη εμπειρα.
Ολη αυτη η διαδικασια,πρεπει να γινεται ΔΩΡΕΑΝ,σε ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΙΔΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ,με βιντεοσκοποση,ωστε να μην υπαρχει η παραμικρη αμβιβολια απο κανεναν.
Η γονικη αποξενωση ειναι μια ακραια μορφη ψυχολογικης βιας του ανηλικου που γπραγματοποιειται ΕΝΤΟΣ της οικογενειας,για αυτο και ανηκει στην Ενδοοικογενειακη βια.
ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ομως μονο η ποινικοποιηση της ΑΔΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ του αποξενωτη γονεα.
Καμμια ποινικοποιηση,δεν θα δωσει λυση,αν δεν δωθει βαρος στην ΠΡΟΛΗΨΗ και στη ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,αυτων των περιστατικων.
Επισης ενα πολυ σημαντικο θεμα ειναι η υποχρεωτικη εκπαιδευση των νομικων μας καθε βαθμιδας στην Ψυχιατροδικαστικη,των ειδικων ψυχικης υγειας και της αστυνομιας,ωστε να υππαρχει μια ΚΟΙΝΗ ΟΠΤΙΚΗ βασιζομενη ΣΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ της Γονικης αποξενωσης και οχι σε ,ουτε σε .
Χρόνια πολλά!Δυστυχώς για κάποιες γυναίκες και τις οικογένειες τους δε θα ειναι χρόνια πολλά,μιας και βρισκονται κάτω από το χώμα,κάποιες αφήνοντας πίσω κι ορφανα!
Άλλες εξακολουθούν να βιώνουν τον εφιάλτη.
Κάντε κάτι!Μόνο εσείς μπορείτε!
Η γονική αποξένωση είναι μορφή κακοποίησης, δεν μπορεί να αγνοείται ως τέτοια, να ενσωματωθεί ως μορφή βίας στο νέο νόμο.
Η γονική αποξένωση είναι μορφή ψυχολογικής βίας, πρέπει να αναγνωριστεί ως τέτοια και αυτό να αποτυπωθεί στο νέο νόμο.
Αυστηρη ποινη σε ψευδεις κατηγοριες για ενδοοικογενειακη βια .Αυστηρες ποινες σε γονικη αποξενωση και παραβιαση δικαστικης αποφασης.Δεν βλεπετε οτι ολα ειναι στημενα για να παιρνουν παχυλες διατροφες .
Ποινικοποιηση της γονικης αποξενωσης και κοψιμο της διατροφης να λυθουν ολα τα προβληματα σε μια μερα …εχει καταντησει τα παιδια να ειναι μηχανη παραγωγης χρηματος για τις γυναικες
Βασανιζουν τα ιδια τους τα παιδια προκειμενου να παιρνουν μεγαλες διατροφες .αποξενωνουν το πατερα και τον κατηγορουν για ενδοοικογενειακη βια και ολα γινοντε για να παιρνουν τη διατροφη και τα επιδοματα
Βασανιζουν τα ιδια τους τα παιδια προκειμενου να παιρνουν μεγαλες διατροφες .αποξενωνουν το πατερα και τον κατηγορουν για ενδοοικογενειακη βια και ολα γινοντε για να παιρνουν τη διατροφη και τα επιδοματα
Βασανιζουν τα ιδια τους τα παιδια προκειμενου να παιρνουν μεγαλες διατροφες .αποξενωνουν το πατερα και τον κατηγορουν για ενδοοικογενειακη βια και ολα γινοντε για να παιρνουν τη διατροφη και τα επιδοματα
Ποινικοποιηση της γονικης αποξενωσης και κοψιμο της διατροφης να λυθουν ολα τα προβληματα σε μια μερα …εχει καταντησει τα παιδια να ειναι μηχανη παραγωγης χρηματος για τις γυναικες
Αυστηρη ποινη σε ψευδεις κατηγοριες για ενδοοικογενειακη βια .Αυστηρες ποινες σε γονικη αποξενωση και παραβιαση δικαστικης αποφασης.Δεν βλεπετε οτι ολα ειναι στημενα για να παιρνουν παχυλες διατροφες .
Φορολογειστε πιο πολυ τους εργαζομενους για να δινετε επιδοματα στις ψευτομαναδες που τους δινετε τεραστιες διατροφες και τις χαρακτηριζετε μονογονεικες οικογενειες .Εσεις τις βοηθατε να αποξενωνουν τα παιδια απο τους πατερες
Φορολογειτε τους εργαζομενους για να δινετε επιδοματα στις γυναικες εχετε καταστρεψει την ελληνικη οικογενεια .κοροιδευετε το κοσμο αν δεν τα διορθωστε αμεσα θα πατε σπιτι σας οπως πηγαν και οι συριζαιοι .καθε μερα οι αιθουσες των δικαστηριων ειναι γεματες απο ψευτομηνυσεις για ενδοοικογενειακη βια .διασυρετε κοσμος .δεν τα βλεπετε οτι ειναι στημενες κατηγοριες
Οσο δινετε τοσο μεγαλες διατροφες τοσο θα μεγαλωνει το προβλημα Συντηρει το κρατος ολο αυτο το παραλογισμο γιατι επιβραβευει τις γυναικες με επιδοματα μονογονεικης οικογενειας και αστρονομικα ποσα σε διατροφες .στα μωρα δινετε διατροφες μεγαλυτερς απο υψηλομισθους υπαλληλους .πιον δουλευετε τοσα χρονια ??
Ποινες στη γονικη αποξενωση και ποινες στις ψευτικες μηνυσεις για ενδοοικογενειακη βια.Συντηρει το κρατος ολο αυτο το παραλογισμο γιατι επιβραβευει τις γυναικες με επιδοματα μονογονεικης οικογενειας και αστρονομικα ποσα σε διατροφες .στα μωρα δινετε διατροφες μεγαλυτερς απο υψηλομισθους υπαλληλους .πιον δουλευετε τοσα χρονια ??
ΠΟΙΝΗ ΣΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΜΗΝΥΣΗ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΟΨΙΜΟ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ .ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ .ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΝΟΝΤΕ ΟΛΑ.ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΜΙΣΘΟΣ 700 ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΑΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ 300 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ.ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΕΣ
Ποινες στις ψευτικες κατηγοριες για ενδοοικογενειακη βια ,και κοψιμο της διατροφης .εκμετσλευοντε τα ιδια τους τα παιδια τα βλεπουν σαν τσεκ και χρημα.
Ποινες αυστηρες στη γονικη αποξενωση
βάλτε ποινές για τις ψευτικες μηνυσεις ενδοικογενειακ΄ς βίας κάθε μέρα διασύρετε τόσος κόσμος στα δικαστήρια με ψευτικες κατηγορίες και ψευτομάρτυρες
βάλτε ποινές για την γονική αποξένωση πότε περιμένετε ? έχετε αφήσει τόσα παιδιά χωρίς πατέρα!
δεν βλέπετε τι γίνεται κάθε μέρα στα δικαστήρια ? ότι υπάρχουν γραφεία δικηγόρων που το μοναδικό που κάνουν στήνουν κατηγορίες για ενδοοικογενειακή βία. δεν βλέπετε ότι στήνουν κατηγορίες για ενδοοικογενειακή βια για να κερδίσουν την επιμέλεια των παιδιών?
κυριε υπουργέ είσαστε και νομικός δεν γνωρίζετε ότι οι περισοτερες μηνύσεις για ενδοοικογενειακή βία είναι ψευδείς? και στημένες από δικηγόρους ? για να δωθεί η επιμέλεια στην μάνα? δεν το γνωρίζετε? ζείτε σε άλλο κράτος ?
Η αποξενωση των παιδιών ειναι ενδοοικογενειακη βια ….και ψυχολογικος πολεμος εναντια στα παιδιά ..
Τις ψευδείς κατηγορίες για την ενδοοικογενειακή βια πότε θα τις ποινικοποιήστε? Ξέρετε πόσοι κατηγορούντε καθημερινά ψευδώς με στημένες κατηγορίες?
Η αναφορά σε δομές για τη φροντίδα μόνο γυναικών θα πρέπει να διαγραφεί. Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο ότι θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι και οι άνδρες και μάλιστα σε υψηλότερα ποσοστά. Δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή διάκριση μεταξύ των δύο φύλων σε τόσο ευαίσθητο ζήτημα όπως η ενδοοικογενειακή βία. Το να μπορεί οποιοσδήποτε ειδικός ψυχικής υγείας, ιατρός η εκπαιδευτικος να καταθέτει η να αναφέρει χωρίς συνέπειες αν λειτουργεί ψευδώς, ιδιοτελως και τελικά παρανόμως έχοντας μια ιδιότυπη ασυλία είναι απόλυτα προβληματικό. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσε να είναι υποχρεωτική η καταγραφή των συνεδριων -συναντησεων με το θύμα πραγματικό η υποτιθέμενο για την τελικη και αδιαβλητη αξιόλογηση των καταγγελομενων. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητη και η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελικές αρχές από τους εμπλεκόμενους, καταγγελομενους ιδιαίτερα αν πρόκειται για γονείς ανηλίκων τέκνων. Επιπρόσθετα κάθε καταγραφή με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο σε περίπτωσεις ενδοοικογενειακής βίας, όπου εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατή η παρουσία μαρτύρων, τις περισσότερες φορές, να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο. Επιβεβλημένη είναι η ένταξη στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας από γονέα να στερήσει τη δυνατότητα επικοινωνίας του άλλου γονέα η των δικών του με το παιδί, να απομακρύνει το παιδί από αυτούς φυσικά η συναισθηματικά και η χειραγώγηση αυτού με τη δημιουργία ψευδών εικόνων, αναμνήσεων η εντυπώσεων για τον άλλο γονέα και τους οικείους του. Τόσο η μεθοδευμένη προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου όσο και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών, ψευδών γνωμάτευσεων και συναφών στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγραφής, διωκόμενο αυτεπαγγέλτως, εξαιτιας της σοβαρότητας στην ομαλή σωματική και ψυχοσυναισθηματικη εξέλιξη του παιδιού
ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΊ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΌ ΑΔΊΚΗΜΑ Η ΓΟΝΙΚΉ ΑΠΟΞΈΝΩΣΗ
Η αποξένωση ενός παιδιού απι τον πατέρα του είναι ποινικό αδίκημα.Πρεπει και στην πατρίδα μας να αλλάξουν κάποια πράγματα Ευχαριστώ.
Η γονική αποξένωση είναι μορφή ενδοοικογενειακής βίας και πρέπει να θεσπιστεί ως ποινικό αδικημα
Να ποινικοποιηθεί η γονεϊκή αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Το θέμα έχει ήδη αναπτυχθεί επαρκώς στην παρούσα διαβούλευση, ιδίως από τον κ. Παναγιώτη Κατσικερό και την κ. Ευγενία Παπαδοπούλου. Κάποια επιπλέον θέματα που αναπτύσσονται στο σχόλιο τού Σωματείου «Αγωνιστικό Κίνημα Κοινής Ανατροφής Τέκνων», με καλύπτουν επίσης. Υπάρχουν φυσικά και άλλα αξιόλογα σχόλια προς την ίδια κατεύθυνση.
Προσωπικώς θα ήθελα να προσθέσω και το παρακάτω, ελπίζοντας πως έχουν δίκιο όσοι μου επισημαίνουν πως είναι αχρείαστο:
Άρθρο 55 (Τροποποίηση Άρθρου 51 ΚΠοινΔ)
Να εξαιρεθούν από την καταβολή τού παραβόλου των εκατό (100) ευρώ και οι εγκλήσεις για επαναλαμβανόμενα αδικήματα, όπως είναι οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας γονέα-τέκνου.
Αιτιολόγηση: Είναι γνωστό πως στην πράξη οι παραβιάσεις αυτού του είδους, συνήθως επαναλαμβάνονται πολλές φορές για το ίδιο τέκνο. Η απαίτηση κατάθεσης παραβόλου από τον γονέα-θύμα κάθε φορά που θα υποβάλλει έγκληση, θα εξοντώνουν και οικονομικώς το θύμα, ενώ θα παρέχουν στον παραβάτη επιπλέον κίνητρο για ακόμη περισσότερες παραβιάσεις.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά από μεθοδεύσεις του έτερου γονέα, (συνήθως της μητέρας) η οποία έχει εξελιχθεί σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας, συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα! Πλήττει άμεσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ένα του γονιό! Είναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το άρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα άτομα που χρησιμοποιούν τέτοιες μεθόδους.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99
Δηλαδή η ενδοοικογενειακή βία συντελείτε μόνο από άντρες, ποτέ από γυναίκες; Γιατί δεν υπάρχει αναφορά σε ανδρικές δομές; Αυτή η προσθήκη εξαφανίζει κάθε έννοια δικαίου και ισότητας! Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ! Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικών προς τους άντρες συνέχεια αυξάνονται! Πρέπει να προστατεύονται από τη βία και οι άνδρες και τα παιδιά, όχι μόνο οι γυναίκες. Αυτό το άρθρο του νομοσχεδίου ενισχύει την έμφυλη διάκριση. Όχι σε διχαστικές τακτικές. Το άρθρο αυτό είναι αντισυνταγματικό, απαξιωτικό, προσβλητικό κι επικίνδυνο για το ανδρικό φύλο! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΝΔΥΝΟ.
Βαλτε φρένο στον φεμινιστικο παραλογισμό ! Σταματείστε να τον καλλιεργείτε ! Σταματειστε την διάκριση των φύλων !
Προστατεύστε το ανδρικό φύλο απο την μισανδρία, τον ρατσισμό και την ανισότητα..
Γιατι δομες και ψυχολογικη στήριξη ΜΟΝΟ για γυναικες οταν τοσοι ανδρες βρίσκονται σε δεινή θέση διωγμένοι απο τα σπιτια τους, πολλές φορές κακοποιημένοι και μακριά απο τα παιδια τους, καθώς το 70% των γυναικων επιδιώκει τον χωρισμό; Η κακοποίηση συμβαινει και απο τα 2 φύλα. Δεν γνωριζετε αυτά που πεφτουν στην δική μας αντίληψη περνώντας στα ψιλά στα ΜΜΕ για την βία που ασκούν οι γυναικες στους ανδρες; Τα μαχαίρια ειναι στην ημερησία διάταξη. Δεν γνωριζετε για τίς αυτοκτονίες των ανδρών με το συντριπτικο ποσοστο του 78% εναντι 22% των γυναικών; Δεν γνωρίζετε για το τριπλάσιο ποσοστό κακοποίησης παιδιων απο τις μητέρες σε σχεση με τούς πατέρες που δίνει το Χαμόγελο του Παιδιού ; Δεν γνωριζετε ποσοι βιασμοι γίνονται απο αλλοδαπους; Σταματείστε λοιπον να υπερηφανευεστε για το νουμερο των δομων που εχετε ηδη δημιουργήσει λες και ολοι οι ανδρες συλλήβδην ειναι βίαιοι και κακοποιητες και φροντισετε να κανετε Δομές και για εκείνους και για τα παιδια νομοθετώντας ΔΙΚΑΙΑ και με στόχο το αρθρο 4 του Συντάγματος
Μιλάμε για ισότητας και ισονομία ανεξάρτητα από το φύλο. Γιατί να υπάρχει διάκριση στην γονεϊκή αποξένωση μόνο υπέρ της γυναίκας; Υπάρχουν τόσα περιστατικά ψευδών καταγγελιών και θα έπρεπε ο νόμος να προστατεύει εξίσου τα δικαιώματα και των δυο γονιών όπως φυσικά και του παιδιού, όπως γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η γονεϊκή αποξένωση είναι η μεγαλύτερη, πιο συχνή και συνήθως ατιμώρητη μορφή παιδικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας. Γιατί να περιορίζεται μόνο κατά ενός γονέα; Είναι αυτό σύμφωνο με το Σύνταγμα και το ευρωπαϊκό δίκαιο;