Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 17 18 19 20 21 … 36
  • 31 Μαρτίου 2021, 18:55 | anonymi

    Ο νόμος είναι σοφός εφόσον προστατεύει τον αδύναμο. Κι ο αδύναμος στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο άνδρας-πατέρας αλλά η γυναίκα- μητέρα που ξεσπιτώθηκε με το παιδί της για να γλιτώσει από έναν βίαιο σύζυγο. Θα κρυβόμαστε για πολύ πίσω από το δάχτυλό μας; Αρνείστε τα περιστατικά κακοποίησης εις βάρος των γυναικών; Αφήνετε έρμαιο τις γυναίκες και τα παιδιά τους στη μανία ανεξέλεγκτων κι ανισόρροπων ανδρών. Είναι ντροπή! Τους ζητάτε να αποδείξουν κάτι που γίνεται στους τέσσερις τοίχους των σπιτιών, χωρίς μάρτυρες. Κι αν αποταθούν σε κάποιο αστυνομικό τμήμα εισπράττουν είτε τη χλεύη είτε την προσβλητική νουθεσία: κάνε υπομονή, έχεις ένα παιδί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:46 | A.A

    ΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΟΧΙ στο νομοσχέδιο που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως των παιδιών,που ενισχύει την ενδοοικογενειακή βία και θέτει γυναίκες και παιδια σε κίνδυνο μέχρι να γίνουν οι αποφάσεις Αμετάκλητες,που αντίκειται σε όλες τις Διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα.Αλλα κατα κύριο λόγο γιατί δεν είναι σε καμμία περίπτωση παιδοκεντρικό- παιδάκι βαλιτσάκι ,χιλιάδες δικαστήρια κι εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του γνωστού λόμπι και τίποτ’άλλο.Που μόνο τους μέλημα είναι να μειώσουν τη διατροφή και τίποτε άλλο και να εκδικηθούν φυσικά την πρώην σύζυγο.Αποσυρση!!!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:33 | antonis

    Γιατί η υποχρεωτικότητα; Πώς θα υποχρεωθούν δύο μέρη που έχουν βιώσει ρήξη να συνεννοηθούν; Μα άμα μπορούσαν δε θα χώριζαν. Πόσο δίκαιο είναι για ένα παιδί να εξαναγκάζεις δύο μέρη σε απόλυτη διάσταση να διαπραγματεύονται ξανά και ξανά ζητήματα καθημερινά και να τα οδηγείς σε ένα γνώριμο αδιέξοδο;

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:28 | Μ Α

    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας. Ανοίγετε το δρόμο σε κακοποιητικούς πατεράδες να περνούν αυξημένο χρόνο με τα παιδιά και να παρεμβαίνουν με κάθε δυνατό τρόπο στην ταλαιπωρημένη οικογενειακή ζωή και καθημερινότητά τους. Το παιδί μετακινείται , από το ένα σπίτι στο άλλο, σχεδόν ισόχρονα, για όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, χωρίς διάκριση. Απαράδεκτο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:20 | Anysyxos pappous

    Το παιδί χρειάζεται ένα σταθερό και ήρεμο περιβάλλον, χωρίς εντάσεις για να μεγαλώσει σωστά. Ο ψυχισμός του παιδιού βλάπτεται απ’ τον εξαναγκασμό και την υποχρεωτικότητα και μάλιστα στην τρυφερή ηλικία όταν διαπλάθεται ο χαρακτήρας του.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:47 | dimitroula

    Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι η αναβίωση του μύθου της Δήμητρας και της Περσεφόνης που ήταν αναγκασμένη να μένει έξι μήνες στον Άδη κι έξι μήνες με τη μητέρα της. Τα δάκρυα των παιδιών τα αναλογιστήκατε;

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:48 | Konstantina13

    Ισόχρονη συμμετοχή; Είστε σίγουροι αγαπητοί πατέρες που τη θυμόσαστε μόνο όταν είναι να διεκδικήσετε δικαιώματα αλλά όχι όταν είναι να εκπληρώσετε τις υποχρεώσεις σας; Και δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στο ποσό της διατροφής που δεν πληρώνετε αλλά στον τρόπο που αντιλαμβάνεστε το ρόλο σας. Από τη μία διεκδικείτε ισόχρονη συμμετοχή από την άλλη όμως περιμένετε τον ρουχισμό, τη φροντίδα να τα παρέχει έτοιμα η μητέρα διότι απλά δεν είστε διατεθειμένοι πρακτικά (μόνο στα λόγια) να τα προσφέρετε. Αν ήσασταν διατεθειμένοι οι μισές γυναίκες δεν θα ζητούσαν διαζύγιο. Ούτε φυσικά θα σας υποχρεώσει καμία συνεπιμέλεια να είστε τυπικοί και ουσιαστικοί στα καθήκοντά σας. Το ίδιο έργο που έζησαν οι γυναίκες με την απουσία του πρώην συντρόφου τους στα καθημερινά πραχτικά ζητήματα ανατροφής, το ίδιο έργο θα επαναληφθεί και μετά, με αρνητικό αντίχτυπο στο ίδιο το παιδί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:48 | Zeta

    Εναλλασσόμενη διαμονή σημαίνει ένα μόνο πράγμα: ένα παιδί – μετανάστης ή πρόσφυγας ανάμεσα σε δύο σπίτια, διχασμένο, με συγκεχυμένη αυτοεικόνα. Στ΄αλήθεια έχετε σκεφτεί τα αισθήματα ενός παιδιού χωρίς σταθερό πεδίο αναφοράς;

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:10 | Μιλιωνης Βλασσης

    Τέρμα πια οι αδικίες 40 ετών.Ισοτητα και στους δύο γονείς.50-50 σε όλα επικοινωνία,επιμέλεια!!!Τίποτα λιγοτερο

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:22 | Γρυλλάκη Ευδοκία

    Προσωπική επικοινωνία

    1. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΤΙΜΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ ΑΝΑΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ.

    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ ΕΛΑΧΙΣΤΟ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:27 | Γιωργος Αλαμανος

    Αρθρο 13 (1520)

    Ο συνολικος χρονος που το τεκνο θα επικοινωνει με τον
    γονεα με τον οποιο δεν διαμενει τεκμαιρεται
    ΚΑΤ ΕΛΑΧΙΣΤΟ στο 1/3 του συνολικου χρονου επικοινωνιας

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:22 | Ιωάννης Μπλετσος

    Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:46 | Παναγιώτης Μελαχρης

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:00 | Θεμιστοκλής Μπλετσος

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:10 | Αθανάσιος Σκληβανιτης

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:30 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΛΕΤΣΟΣ

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:25 | Άννα Δημα

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:44 | Κ.Π.

    Θεώρησα καθήκον μου να γράψω στη διαβούλευση μιας κι εχω γίνει αυτόπτης μάρτυρας τέτοιου περιστατικού βίας.Η γειτόνισα μου, ενώ ακούγαμε καβγάδες και τα παιδάκια να κλαίνε κάποια στιγμή έφτασε στο απροχώρητο το πράγμα.Ενώπιον των παιδιών ο σύζυγος τη βούτηξε και την πέταξε απο τη σκάλα της πολτκατοικίας με αποτέλεσμα να χτυπήσει πολύ ασχημα στο κεφάλι και τον αυχένα με κινδυνο αναπηρίας κι όλα αυτά μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών τα οποία εκλαιγαν και φωναζαν τα καημένα και μπροστά μας.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καταδίκη του στο δικαστήριο.Εγώ κι ο σύζυγος πήγαμε μάρτυρες ώς οφείλαμε.Ο κύριος επικαλούταν συνεχώς ψευδείς κατηγορίες και εκανε μήνυσε και σε εμάς για ψευδομαρτυρία (φυσικά αθωωθήκαμε).Διαβάζοντας λοιπόν όλα αυτά τα σχόλια των κυρίων εδώ περί ψευδούς κατηγοριών έχω να πώ οτι είναι κάτι που χρησιμοποιούν όλοι οι κακοποιητές.Το είδα με τα μάτια μου.Μια αξιόλογη κοπέλα η οποία τρέμει και φοβάται με αυτό που θέλετε να ψηφίσετε γιατί δεν εχει γινει ακομα εφετείο ουτε Αρειος Πάγος που έχει σκοπο οπως διαμηνύει ο κύριπς να πάει κι απειλει ακόμα κι εμας που βρεθήκαμε αυτόπτες μάρτυρες.Αγαπητή κυβέρνηση προσέξτε πάρα πολύ.Σαν μάνα κι εγω θα φοβόμουν πάρα πολυ για μενα και τα παιδιά μου.Τουλάχιστον κάντε κάτι γι ‘αυτές τις γυναίκες κι αυτά τα παιδια.Μην περιμένουν εφετεία.Έρχεται κατω απο την πολυκατοικία ουρλιάζει την κατηγορεί,βάζει στην μέση τα παιδιά τα οποία τα είχε γραμμένα όσο ζούσαν μαζί.Σας το λεω με το χέρι στην καρδιά.Καντε κάτι.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:02 | Φώτης. Μ.

    Ικανοποιητικό

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:46 | ΔΗΜΗΤΡΡΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:29 | Στρατος Δημου

    Προστατεψτε τα παιδια μας. Τελος η επιμελεια. Μονο συνεπιμελεια 50-50.
    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:55 | Γιωργος Παπαποστολου

    ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΤΟ ΛΕΝΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 50. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΞ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ. ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΤΡΙΕΣ ΜΑΝΕΣ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:35 | Μαρια Ευστρατιαδου

    Το παιδι χρειαζεται ΙΣΟΧΡΟΝΑ και τους 2 γονεις του. Τερμα τα ορφανα παιδια που δε θελουν το μπαμπα τους απο τα λογια των «καλων» μαμαδων.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 50 και το λεω εγω που ειμαι μια μανα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:07 | Καρτοφύλη Σταματία

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

    «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας»
    δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:07 | Απόσυρση τώρα!ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ!

    ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΤΕ ΤΙΣ ΔΥΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ.
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ νομοσχεδίου τώρα!!!!
    Η Γαλλία νομοθετεί αναστολή του δικαιώματος γονικής μέριμνας και επικοινωνίας του κακοποιητή με το παιδί, από την πρώτη στιγμή της Ποινικής Δίωξης. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα κατατίθεται ένα νομοσχέδιο σύμφωνα με το οποίο, μέχρι την «αμετάκλητη» απόφαση, δηλαδή μέχρι την χρονοβόρα και πολυδάπανη απόφαση του Άρειου Πάγου, ο κακοποιητής θα μπορεί να παίρνει το παιδί μέχρι και 1/3 του συνολικού χρόνου.
    Στις 30 Ιουλίου 2020 η Γαλλική Βουλή ψήφισε το Ν. 2020-936 με σκοπό την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
    Σε αυτό το νόμο προβλέπονται -ανάμεσα σε άλλες σημαντικότατες διατάξεις- οι παρακάτω, που σχετίζονται με την επικοινωνία γονέα – παιδιού.
    Εκ του νόμου αναστέλλεται προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας σε περίπτωση ποινικού αδικήματος από γονέα στον άλλο γονέα ή στο παιδί, από την άσκηση ποινικής δίωξης μέχρι και την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, χωρίς να χρειάζεται ειδική μνεία του ανακριτή ή του δικαστή για την αναστολή.
    Η αιτολόγηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης ήταν «Στη Γαλλία, κάθε χρόνο συμβαίνουν 120-150 γυναικοκτονίες. Στη Γαλλία περισσότερες από 220.000 γυναίκες είναι θύματα βίας και 170.000 παιδιά είναι παρόντα σε αυτή τη βία».
    Την παραπάνω απόφαση της βουλής επηρέασε η έκθεση με θέμα τη βία κατά των γυναικών που είχε κατατεθεί στη Γαλλική βουλή λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιανουάριο του 2020, από επιτροπή γυναικείων οργανώσεων.
    Η έκθεση αυτή ανέδειξε, μετά από είκοσι χρόνια εφαρμογής της Coparentalité (υποχρεωτικής συνεπιμέλειας), ότι «οι μισές γυναικοκτονίες έγιναν μπροστά σε μικρά παιδιά και με αφορμή τη τακτική επίσκεψη και φιλοξενία του πατέρα». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της μελέτης του 2009 από το Παρατηρητήριο Βίας του περιφερειακού συμβουλίου του διαμερίσματος Seine-Saint-Denis που αφορούσε 24 γυναικοκτονίες που έγιναν τη συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του. Το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων, συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, θέτει τις γυναίκες θύματα βίας σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους.
    ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του Ελληνικού κράτους;
    ΠΩΣ ΜΑΣ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ γυναίκες και παιδιά;;;;;;

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:54 | Γιώργος Αγγελάκης

    …Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με διαμονή στην οικιά του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου κατ’ ελάχιστον…

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:15 | ανώνυμος

    Παράγραφος 1 Πώς υπολογίζεται ο συνολικός χρόνος επικοινωνίας; Συμπεριλαμβάνεται σε αυτόν, για παράδειγμα, ο χρόνος που το τέκνο βρίσκεται στο σχολείο; Δηλαδή το 1/3 του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο θα είναι ελεύθερος υποχρεώσεων, ενώ στο 2/3 του γονέα με τον οποίο διαμένει θα συμπεριλαμβάνονται οι ώρες της εκπαίδευσης, των δραστηριοτήτων, των ιατρικών επισκέψεων και άλλων υποχρεώσεων;
    Το ότι δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου με αυτόν το διακανονισμό, πώς τεκμαίρεται;
    Το 1/3 υπολογίζεται σε ετήσια βάση;
    Τελος, το σημαντικότερο: αν δηλαδή εκκρεμούν υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας οποιασδήποτε μορφής, ο γονέας αυτός θα συναντά το τέκνο & θα περνά μαζί του υποχρεωτικά το 1/3 του χρόνου του; Είναι αδιανόητο!

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:35 | ΝΙΚΟΣ

    Τα τέκνα χρειάζονται και τους δύο γονείς ισοχρονα και ίσοτιμα. Συνεπιμελεια 50-50 και τιμωρία στους αποξενωτες

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:15 | Ευγενία Γ.

    Σέβομαι ως ένα βαθμό την επιθυμία παππουδων και γιαγιαδων να περνούν περισσότερο χρόνο με τα εγγόνια τους. Σκεφτείτε όμως η αγαπημένη σας εγγονή να βρίσκεται παγιδευμένη σε μια κακοποιητική σχέση και να μη μπορεί να απαλλαγεί από το βασανιστη της ποτέ! Να είναι αναγκασμένη να «προωθει» την καθημερινή επικοινωνία των παιδιών της με τον κακοποιητή της για να μη χάσει την επιμέλεια.. Κι όλα αυτά επειδή εσείς διαρρηγνυετε τα ιματια σας για να ψηφιστεί ένας νόμος που δε θα προστατεύει ούτε εκείνη ούτε τα παιδιά της!

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:34 | Δήμητρα Σιαηλή

    Η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια.
    Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Συνήθως δύο Σ.Κ τον μήνα, ίσως και κάποια απογεύματα καθημερινών, από μία βδομάδα Χριστούγεννα και Πάσχα και 20 – 30 μέρες το καλοκαίρι. Και νομίζω ότι σε γενικές γραμμές η πρακτική αυτή λειτουργεί.
    Είναι κακό κάθε δικαστής να έχει το δικαίωμα να παράγει την δική του νομολογία, αλλά είναι ακόμα χειρότερο όταν η νομολογία των δικαστηρίων έχει κάνει ορισμένα βήματα και έχει φτάσει σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο νομοθέτης να τους αναιρεί με την αοριστία του 1/3.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    Αν ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.
    Αν από την άλλη θεωρήσουμε ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.
    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται. Οπότε η δυσκολία να ορισθεί μία βιώσιμη εφαρμογή του 1/3 πολλαπλασιάζεται.
    Οι συντάκτες μάλλον δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το καθημερινό πρόγραμμα ενός παιδιού!
    Με την ευλογία του ν/σ, οι μητέρες θα γίνουν οι Ενεργές Νταντάδες, δηλαδή αυτές που θα επιφορτίζονται όπως πάντα τις πιεστικές ανάγκες της καθημερινότητας ενός παιδιού για φροντίδα, τροφή, διάβασμα και δραστηριότητες και οι πάντα ξεκούραστοι Ενεργοί Μπαμπάδες θα απολαμβάνουν τον ελεύθερο χρόνο του παιδιού για βόλτες και διασκέδαση.
    Τέλος, το νομοσχέδιο λέει ρητά «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΕΚΤΟΣ ΑΝ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΑΥΤΟΣ ΖΗΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ».

    Ετσι οι μητέρες θα είναι φροντιστές και οι πατεράδες τουρίστες που δεν χάνουν ποτέ την πατρική εξουσία.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:01 | Αρετή

    Τα τέκνα πρέπει να διαμένουν 50-50 με τον κάθε γονέα, ισοχρονα και ίσοτιμα. Η αποξένωση πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικα

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:04 | Κωστας

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:27 | Σ.Π.

    Α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης.
    Β) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Γ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    Δ) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:59 | ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΝΔΡΕΑ

    Μια υπόθεση κακοποίησης παιδιού, σωματικής ή σεξουαλικής για παράδειγμα, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ένα παιδί που κακοποιείται από τον ένα γονιό του και βρίσκει το θάρρος να το καταγγείλει θα πρέπει υποχρεωτικά να περνάει το 1/3 του χρόνου του με τον κακοποιητή γονιό του μέχρι να ενηλικιωθεί! ΑΠΟΣΥΡΣΗ

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:14 | Νικόλαος Απέργης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:23 | Γεώργιος Αντωνόπουλος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:16 | Απόσυρση

    ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΟΧΙ στο νομοσχέδιο που καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως των παιδιών,που ενισχύει την ενδοοικογενειακή βία και θέτει γυναίκες και παιδια σε κίνδυνο μέχρι να γίνουν οι αποφάσεις Αμετάκλητες,που αντίκειται σε όλες τις Διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα.Αλλα κατα κύριο λόγο γιατί δεν είναι σε καμμία περίπτωση παιδοκεντρικό- παιδάκι βαλιτσάκι ,χιλιάδες δικαστήρια κι εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του γνωστού λόμπι και τίποτ’άλλο.Που μόνο τους μέλημα είναι να μειώσουν τη διατροφή και τίποτε άλλο και να εκδικηθούν φυσικά την πρώην σύζυγο.Αποσυρση!!!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:47 | Αννα Ανδρεου

    Η διάταξη συντείνει στην αποσταθεροποίηση του παιδιού, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών. ου, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:14 | Αννα Ανδρεου

    H διάταξη συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών. Να αποσυρθεί άμεσα!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:58 | Χρήστος Αντωνιάδης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:49 | Χρυσανθακόπουλος Χ.

    Προτείνω:

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2. Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:58 | Κώστας Ανεμουδης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:40 | Δημήτρης Καραβασίλης

    Το άρθρο 1532 ΑΚ κινείται σε παντελως λάθος κατευθυνση.

    Η έρευνα υποστηρίζει την κατάργηση της παραδοσιακής έννοιας της επικοινωνίας και την αντικατάσταση της με ένα τεκμήριο ίσου χρόνου ανατροφής. Θα πρέπει να σταματήσει να γίνεται αναφορά σε αναχρονιστικούς νομικούς όρους όπως πχ επικοινωνία, γιατί αυτοί ούτε στηρίζονται από την έρευνα ούτε περιγράφουν μία πραγματική σχέση γονέα παιδιού η οποία είναι μια σχέση ανατροφής.
    Άρα θα οριστεί ότι: υπάρχει ένα τεκμήριο, μαχητό μέσω μία υπεροχής των αποδεικτικών στοιχείων, ότι η κοινή επιμέλεια και ο εξίσου μοιρασμένος χώρος ανατροφής (σε εναλλασσόμενη κατοικία) είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.Εαν δικαιολογείται κάποια απόκλιση από τον ίσο χρόνο ανατροφής, το δικαστήριο καταρτίζει χρονοδιάγραμμα ανατροφής που μεγιστοποιεί τον χρόνο που έχει κάθε γονέας με το παιδί και είναι σύμφωνο με την διασφάλιση της ευημερίας του παιδιού.

    Η μη διαταραχή της καθημερινότητας των παιδιών δεν έχει ουδεμία θέση στο νόμο δεδομένου ότι στην εναλλασσόμενη κατοικία το παιδί έχει διαφορετική καθημερινότητα με τον κάθε γονέα. Δυστυχώς το συγκεκριμένο εδάφιο περί καθημερινότητας είναι λυπηρό γιατί όχι μόνο δείχνει έλλειψη κατανόησης του μοντέλου της εναλλασσόμενης κατοικίας από αυτούς που συνέταξαν το προς διαβούλευση κείμενο, άλλα δείχνει και μια προφανή προσπάθεια εργαλειοποιώντας το οικογενειακό δίκαιο να αυξηθεί η αντιδικία μεταξύ των 2 γονέων.

    Επίσης πρέπει να οριστεί με σαφήνεια ως τόπος κατοικίας του τέκνου ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων του και εντός αυτής(ενδεικτικά σε μια ακτίνα λιγότερης πχ από 40 χιλιόμετρα για αστικό δίκτυο, και λιγότερης από 80 χλμ σε μη αστικό δίκτυο αν και 80 χλμ απόσταση μπορεί να κάνει μη πρακτικό το 50/50) το τέκνο μπορεί να διαμένει εξίσου στις οικίες και των δύο γονέων του. Όταν το δικαστήριο αιτιολογημένα αποφασίζει λιγότερο χρόνο περιλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων με ένα γονέα, αυτός δεν μπορεί να είναι λιγότερος από το 1/3 κατά τη σχολική χρονιά και ίσος κατά τις σχολικές διακοπές.

    Μια τυπική διατύπωση στο συμφωνητικό/ απόφαση θα πρέπει να είναι: «Προκειμένου να διατηρηθεί το καθορισμένο πρόγραμμα γονικής ανατροφής, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι, μέχρι και το τελευταίο παιδί να αποφοιτήσει από το λύκειο, κανένα συμβαλλόμενο μέρος δεν θα μεταφέρει την κατοικία του πάνω από XX μίλια από τη σχολική περιφέρεια στην οποία βρίσκονται τα σχολεία των παιδιών «

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:30 | Μαρία ασλανογλου

    Ο αδιάφορος πατέρας κ οι συγγενείς του που τέσσερα χρόνια τώρα Που χωρίσαμε δεν έχουν πάρει ούτε ένα την να ευχηθούν στο παιδί για την γιορτή του,ενώ τους έχω πάει κ το παιδί στο σπίτι τους για να το δουν κ με έδιωξαν μαζί με το παιδι(ποτέ δεν είχα ούτε καν διαφωνία μαζί τους ώστε να δικαιολογείται αυτό)ζητούν ο πατέρας συνεπιμελεια ενώ με κατηγορεί για….αποξένωση προς τους συγγενείς του…!!θα διεκδικούν κ χρόνο από το παιδί,όλοι αυτοί που δεκάρα δεν έδιναν κ ο πατέρας που μας παράτησε τραβοντας μου ακόμη κ την τελευταία κουβέρτα που είχα κρατήσει για να σκεπάζω το παιδί χειμωνιάτικα,παίρνοντας τα πάντα από το σπίτι κ λέγοντας μου να κόψω το λαιμό μου για να το μεγαλώσω τώρα που βρήκε την παλιά του φιλενάδα!όλοι αυτοί διεκδικούν το παιδί μου….με αυτό το νομοσχέδιο τους το δίνετε..

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:04 | Ε. Παπαδημητρίου

    To 1/3 υποχρεωτικός χρόνος επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δε διαμένει το τέκνο είναι αυθαίρετο, ασαφές, αόριστο και ως εκ τούτου επικίνδυνο.
    Μέχρι τώρα οι σωστοί διαζευγμένοι πατεράδες μια χαρά το έχουν το 1/3 και παραπάνω του χρόνου επικοινωνίας. Τί προσπαθείτε να πετύχετε με αυτό το αλλοπρόσαλλο, κακογραμμένο, πρόχειρο και εκδικητικό νομοσχέδιο;
    Ανοίγετε το δρόμο σε κακοποιητικούς πατεράδες να περνούν αυξημένο χρόνο με τα παιδιά τους για να εκδικηθούν τις πρώην συζύγους τους. Τους δίνετε βήμα για να παρεμβαίνουν με κάθε δυνατό τρόπο στην ταλαιπωρημένη οικογενειακή ζωή και καθημερινότητά τους. Το παιδί να γίνει βαλίτσα, από το ένα σπίτι στο άλλο, σχεδόν ισόχρονα, για όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις, χωρίς διάκριση. Μα είμαστε σοβαροί;
    Να επιμορφωθούν οι δικαστές, να στελεχωθούν και να οργανωθούν καλύτερες υποστηρικτικές δομές και υπηρεσίες, που πήγατε και καταργήσατε τη γενική γραμματεία ισότητας και μας μιλάτε για ισότητα τώρα! Με έναν τέτοιο νόμο πετυχαίνετε την ισότητα, νομίζετε; Ποιον κοροϊδεύετε; Αυτό το νομοσχέδιο έχει εκτοξεύσει τη ρητορική μίσους εναντίον των γυναικών στα ύψη κι εσείς μας μιλάτε για ισότητα! Κι αν σας ενδιαφέρει η δημογραφική κατάπτωση της χώρας, θεσπίστε ουσιαστικές πολιτικές στήριξης της οικογένειας και αφήστε κατά μέρος τα νομοσχέδια που μας εμπαίζουν και υποτιμούν τη νοημοσύνη μας!!! Σφοδρή πολεμική εναντίον της ελληνίδας μητέρας και γυναίκας μέσα στην πανδημία, χωρίς δυνατότητα αντίδρασης, χωρίς να ακούγεται η δική μας – μη χρηματοδοτούμενη – πλευρά, παρά μόνο οι «ενεργοί μπαμπάδες». Αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο πρέπει ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ!!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:35 | Γιώργος Ανδρουλάκης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:09 | Παυλος Ανδρεου

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:57 | ΑΡΓΥΡΙΟΣ Χ.

    ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΡΧΕΣ:
    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται από κοινού και εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ. κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, ονοματοδοσία ,σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

    ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ:
    1.ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
    2.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    3.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    4. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΛΠ.

    ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ:
    Η ΑΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΝ ΕΝΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟ (Γιατί όπως είπε η Κύπρια Μάνα Ελένη Γιασεμίδου: «Είναι αδιανόητο στις μέρες μας παιδιά να μεγαλώνουν σαν νάναι ορφανά και γονείς να θρηνούν παιδιά που ζουν!»)

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΤΩΡΑ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:31 | Γιώργος

    Απαράδεκτοι! Αυτό το άρθρο φαίνεται να ενισχύει την παραμονή στην επιμέλεια κακοποιητικών «γονέων» ενώ για να απομακρυνθούν θα πρέπει η οικογένεια να τρέχει σε δικαστήρια για χρόνια, για να αποδείξουν τα αυτονόητα. Ακόμα χειρότερα, το άρθρο αυτό φαίνεται να στηρίζεται στην αναχρονιστική και λανθασμένη αντίληψη ότι γεννήτορας (βιολογικοί δεσμοί μόνο)=γονιός. Δεν γίνονται όλοι οι γεννήτορες γονείς, καθώς ο ρόλος του γονιού απαιτεί ψυχική και συναισθηματική ωριμότητα και πρέπει επιτέλους να το αναγνωρίσουμε αυτό!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:09 | ΑΥΡΑ ΜΠΑΣΑΚΙΔΟΥ

    Το εξόχως προβληματικό αυτό άρθρο επιχειρεί να εξειδικεύσει το ισχύον άρθρο, ωστόσο αποτυγχάνει, καθώς δεν μπορεί να εξειδικευθεί ο τρόπος άσκησης των λειτουργικών δικαιωμάτων του οικογενειακού διακαίου, ακριβώς λόγω της φύσης τους, δηλαδή της ρευστότητας και της πολυπλοκότητας των οικογενειακών σχέσεων και της αόριστης νομικής εννοίας του συμφέροντος του τέκνου, προς το οποίο κάθε διάταξη και απόφαση πρέπει να αποβλέπει. Δημιουργεί δε προβλήματα υπολογισμού του τεκμηρίου επικοινωνίας 1/3 (σε ποια βάση θα υπολογίζεται αυτό, ημερήσια, μηνιαία ή ετήσια, θα αφαιρούνται οι ώρες ύπνου του τέκνου, θα αφαιρούνται οι ώρες σχολείου ή δραστηριοτήτων κ.α.) τόσο κατά την έκδοση της αποφάσεως όσο (το κυριότερο) και κατά την εφαρμογή αυτής, με αποτέλεσμα να βλάπτεται η ομαλή διαβίωση του έχοντος την επιμέλεια γονέα και του ίδιου του τέκνου, και να βρίσκονται σε ανασφάλεια ως προς το τι ισχύει και πώς εφαρμόζεται. Το κυριότερο είναι ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και η εφαρμογή ενός οριζόντιου κανόνα θα δημιουργήσει προβλήματα που θα αποβούν τελικώς σε βάρος του συμφέροντος του τέκνου. Περαιτέρω, ο γονέας που έχει την επιμέλεια του τέκνου μπορεί για σοβαρούς λόγους να μην υποχρεούται να ενθαρρύνει την καθημερινή ή οπωσδήποτε ευρύτατη επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα, ενώ μία τέτοια υποχρέωση αίρει το αυτοπροαίρετο της βούλησης του παιδιού και παραβιάζει το δικαίωμα στην προσωπικότητά του.
    Περαιτέρω, η συχνή μετάβαση του τέκνου από το σπίτι του ενός γονέα στο σπίτι του άλλου θα διαταράξει το αναγκαίο για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού αίσθημα ασφάλειας, ενώ παρεισφρέουν και άλλα πρακτικά προβλήματα, όπως οι δραστηριότητες του παιδιού ανάλογα με την ηλικία του, η μεγάλη χιλιομετρική απόσταση των δύο οικιών, η ύπαρξη δύο παιδιών με διαφορετικά προγράμματα και διαφορετικό χρόνο υπολογισμού του «1/3», η αδυναμία συνεννόησης των γονέων σε περίπτωση συγκρουσιακού διαζυγίου ή διάστασης, η οποία όμως (συνεννόηση) θα επιβάλλεται να υπάρχει όταν η επικοινωνία με τον άλλο γονέα θα είναι τόσο συχνή, ιδίως όταν τα παιδιά είναι μικρής ηλικίας.
    Το σπουδαιότερο πρόβλημα της διάταξης είναι πως προβλέπει ότι ο αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η πρόβλεψη της αμετάκλητης καταδίκης σε περίπτωση τέλεσης των παραπάνω ποινικών αδικημάτων σε βάρος του παιδιού θα καταλείπει εις βάρος της σωματικής και ψυχικής υγείας του παιδιού ένα μεγάλο χρονικό διάστημα (είναι γνωστό ότι μπορεί να μεσολαβήσουν ακόμα και 8 χρόνια μέχρι την έκδοση αμετάκλητης απόφασης), εντός του οποίου το παιδί θα εκτίθεται σε πράξεις βίας από την πλευρά του άλλου γονέα χωρίς ο έχων την επιμέλεια γονέας, σύμφωνα με την διάταξη, να μπορεί να το προστατεύσει. Αυτό θα αποδειχθεί ως ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα ενόψει της νεοπαγούς διάταξης του άρθρου 169Α του Ποινικού Κώδικα, κατά την οποία οι παραβιάσεις του διατακτικού δικαστικών αποφάσεων τιμωρούνται πλέον άνευ προθέσεως του δράστη.
    Δημιουργεί δε τεράστια απορία το γεγονός, ότι, για μεν την κατάφαση της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας και την αφαίρεση της επιμέλειας από τον γονέα που την ασκεί, στο επόμενο άρθρο 1532 ΑΚ, αρκούν περιστατικά μη βεβαιωμένα, δυσκόλως ερμηνευόμενα, πιθανολογούμενα, νεφελώδη και δυσαπόδεικτα, όπως η αορίστως προβλεπόμενη, «με υπαιτιότητα του έχοντος την επιμέλεια γονέα, διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς», ενώ στην περίπτωση τέλεσης σοβαρών αδικημάτων σε βάρος του τέκνου δεν αρκεί η άσκηση της ποινικής δίωξης ή η απόφαση σε πρώτο βαθμό αλλά απαιτείται η έκδοση αμετάκλητης απόφασης! Τίθενται συνεπώς τα ακόλουθα εύλογα ερωτήματα: Α) πώς προστατεύεται το συμφέρον του τέκνου στις περιπτώσεις αυτές; Β) Γιατί η διασφάλιση της επικοινωνίας του μη έχοντος την επιμέλεια γονέα προτάσσεται έναντι του σπουδαιότερου εννόμου συμφέροντος του τέκνου; Γ) Γιατί κατ’ αποτέλεσμα προστατεύεται ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια λιγότερο και μπορεί αυτή να του αφαιρεθεί για τους παραπάνω μη βεβαιούμενους και ασαφείς λόγους έναντι του γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας, ο οποίος μπορεί να χάσει το δικαίωμα αυτό μόνον αν καταδικασθεί αμετακλήτως για τέλεση ποινικών αδικημάτων σε βάρος του τέκνου ή σε βάρος του άλλου γονέα; Δ) Γιατί ο νομοθέτης επιλέγει να παραβιάσει ευθέως την διάταξη του άρθρου 31 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με την οποία «τα Μέρη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών, θα λαμβάνονται υπόψιν τα περιστατικά βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης. Τα Μέρη λαμβάνουν τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών.»;
    Στην παραπάνω διάταξη του νομοσχεδίου δημιουργείται μαχητό τεκμήριο καλής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας και μαχητό τεκμήριο κακής άσκησης του δικαιώματος της επιμέλειας του τέκνου. Σε κάθε περίπτωση, η ως άνω επιχειρούμενη εξειδίκευση του νόμου θα προκαλέσει μεγαλύτερες από τις υπάρχουσες αντιδικίες και δικαστικές διαμάχες στις περιπτώσεις όπου προϋπάρχει μία κακή σχέση των εν διαστάσει ή διαζευγμένων γονέων.
    Τέλος, η ακατανόητη απαίτηση της αμετάκλητης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, ως σοβαρού λόγου αποκλεισμού ή περιορισμού της επικοινωνίας αντιβαίνει στο νόμο 3500/2006 όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 4531/2018 (σε συμμόρφωση δηλαδή με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης), που προβλέπει τη δυνατότητα επιβολής περιοριστικών μέτρων (μη προσέγγισης της κατοικίας, των σχολείων και των εκπαιδευτηρίων των τέκνων κλπ.) δηλαδή την απαγόρευση της επικοινωνίας, ήδη από το αρχικό στάδιο της υποβολής της μήνυσης από το θύμα.

Σχόλια 1 … 17 18 19 20 21 … 36