Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Άρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».

Σχόλια 1 … 17 18 19 20 21 … 41
  • 30 Μαρτίου 2021, 16:34 | Βασιλεια Γιαννωτα

    Άρθρο 5

    Η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων συνιστά την καλύτερη λύση στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού άσχετα με την νομική τους κατάσταση. Η εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες των γονέων ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:50 | Τάνια

    Μέρος άρθρου από το the press project:
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.

    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.

    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.

    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.

    Δεν πρόκειται, συνεπώς, για συγκεκριμενοποίηση, αλλά για μία «τρύπα στο νερό», αφού στην θέση συγκεκριμένων διευθετήσεων, που με την πάροδο των χρόνων ωριμάζουν και αποτελούν σχεδόν κοινό τόπο δικαστηριακής πρακτικής, αλλά και έγγραφων συμφωνιών μεταξύ των γονέων στα πλαίσια συναινετικών διαζυγίων, έρχεται αυτή η διατύπωση του 1/3, που τελικά σύμφωνα με το ίδιο το νομοσχέδιο «τεκμαίρεται», όμως μπορεί να είναι και περισσότερο και λιγότερο όταν «επιβάλλεται να καθορισθεί» (εκπληκτική σαφήνεια !!!), όχι για να δώσει ένα βήμα παραπάνω στην όποια συγκεκριμενοποίηση έχει υπάρξει μέχρι τώρα, αλλά για να την αναιρέσει και αυτήν.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:18 | Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών

    1η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

    Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :

    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την( 1 )και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του,
    ( 2 ) καθώς επίσης και στην αποτροπή ( 3 ) διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.»

    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

    ( 1 )ισόχρονη
    ( 2 ) με εναλλασσόμενη διαμονή του στις κατοικίες αμφοτέρων,
    ( 3 ) της γονεϊκής αποξένωσης και

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    Με την προσθήκη των εννοιών «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονεϊκής αποξένωσης», οι οποίες είναι αναγκαίες, λογικά, προϋποθέσεις της κοινής γονικής μέριμνας και συνεπιμέλειας (σημειωτέον ότι, αναγράφονταν στο αρχικό νομοσχέδιο του Δεκεμβρίου 2020), το γράμμα του νόμου εναρμονίζεται με το σκοπό αυτού και την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης (όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των κ.κ. Πρωθυπουργού και Υπουργού Δικαιοσύνης στο Υπουργικό Συμβούλιο της 24-2-2021), για την θέσπιση της «από κοινού και εξίσου» άσκησης της γονικής μέριμνας από τους δύο γονείς (άρθρο 1513 Α.Κ.), επομένως και της συνεπιμέλειας, ως κανόνα (με λελογισμένες εξαιρέσεις – βλ. άρθρο 1514 Α.Κ. – κι όχι ως δήθεν «υποχρεωτική» σε κάθε περίπτωση, ακόμη και κακοποιητικού ή αδιάφορου γονέα, όπως παραπλανητικά προβάλλεται από τους πολέμιους της νομοθετικής μεταρρύθμισης).
    Τα παραπάνω απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού, άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου, βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών) και με την αρχή της ισότητας των δύο γονέων (άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ.), που επιβάλουν την ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο.
    Διαφορετικά, ακυρώνεται στην πράξη η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα» του τέκνου (άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α’ Α.Κ.) και υπάρχει ο κίνδυνος, ακόμη και με απλή διαφωνία των γονέων (άρθρο 1514 παρ. 2 Α.Κ.), να διαχωριστεί, εκ της γονικής μέριμνας, η επιμέλεια και να αποδοθεί από το δικαστήριο στον ένα γονέα, συνήθως στη μητέρα – όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα – με τα επιχειρήματα της «βιοκοινωνικής υπεροχής» αυτής (πάγια νομολογία), των «στενότερων δεσμών» του τέκνου μαζί της (άρθρο 1514 παρ. 3 Α.Κ.) και των «συνθηκών διαβίωσής» του (άρθρο 1520 Α.Κ.), απόψεις που έχουν καταρριφθεί, ως μεθοδολογικά ανακριβείς και μη έγκυρες, από τις πρόσφατες επιστημονικές έρευνες (βλ. το υπ. αρ. 113/5-8-2020 έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης και την από 10-7-2020 ανακοίνωση της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρίας, όπου παρατίθεται πλούσια σχετική βιβλιογραφία).

    2η ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

    Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ.:
    «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με την γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του και η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»

    πρέπει να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος

    «Η προσωπική επικοινωνία του δικαστή με το τέκνο γίνεται ιδιαιτέρως, είναι υποχρεωτική στο στάδιο της διαμεσολάβησης (άρθρο 1512 Α.Κ.), για όλα τα τέκνα ηλικίας άνω των έξη ετών, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων της Κεντρικής Αρχής Διαμεσολάβησης, λαμβάνει δε χώρα, αρχικώς κατά μόνας με το τέκνο, ακολούθως με την παρουσία, εναλλάξ, εκάστου γονέα, σε κατάλληλο για φιλοξενία παιδιών, με τήρηση μαγνητοφωνημένων πρακτικών, για αποκλειστική χρήση στην αστική δίκη, τα οποία προστατεύονται κατά τη κείμενη νομοθεσία ως ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα»

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    Η παραπάνω ρύθμιση είναι απαραίτητη, προκειμένου να διακριβωθεί, έγκαιρα πριν τη δίκη και την εμπέδωση της γονεϊκής αποξένωσης του τέκνου, τυχόν υποβολή ή καθοδήγηση αυτού από τους γονείς του, επομένως ποια είναι η αληθινή βούληση του τέκνου, με εμπεριστατωμένη και επιστημονική μέθοδο που να εξασφαλίζει την ορθή δικαστική κρίση, αλλά και υπό συνθήκες προστασίας της προσωπικότητας γονέων και τέκνου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:07 | Απόστολος Ασλανίδης

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:33 | Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

    Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ.:
    «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με την γονική μέριμνα, εφόσον η απόφαση αφορά τα συμφέροντά του και η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»

    πρέπει να προστεθεί η ακόλουθη παράγραφος

    «Η προσωπική επικοινωνία του δικαστή με το τέκνο γίνεται ιδιαιτέρως, είναι υποχρεωτική στο στάδιο της διαμεσολάβησης (άρθρο 1512 Α.Κ.), για όλα τα τέκνα ηλικίας άνω των έξη ετών, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων της Κεντρικής Αρχής Διαμεσολάβησης, λαμβάνει δε χώρα, αρχικώς κατά μόνας με το τέκνο, ακολούθως με την παρουσία, εναλλάξ, εκάστου γονέα, σε κατάλληλο για φιλοξενία παιδιών, με τήρηση μαγνητοφωνημένων πρακτικών, για αποκλειστική χρήση στην αστική δίκη, τα οποία προστατεύονται κατά τη κείμενη νομοθεσία ως ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα»

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    Η παραπάνω ρύθμιση είναι απαραίτητη, προκειμένου να διακριβωθεί, έγκαιρα πριν τη δίκη και την εμπέδωση της γονεϊκής αποξένωσης του τέκνου, τυχόν υποβολή ή καθοδήγηση αυτού από τους γονείς του, επομένως ποια είναι η αληθινή βούληση του τέκνου, με εμπεριστατωμένη και επιστημονική μέθοδο που να εξασφαλίζει την ορθή δικαστική κρίση, αλλά και υπό συνθήκες προστασίας της προσωπικότητας γονέων και τέκνου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:48 | Χρήστος Βασιλάκης

    Η επιστήμη σήμερα δέχεται, ότι το αληθές συμφέρον του παιδιού, στην περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου, εξασφαλίζεται από την ισόχρονη, ισόρροπη και ουσιαστική κοινή ανατροφή και φροντίδα του και από τους δύο γονείς,γιατί αυτό εξασφαλίζει τους καλύτερους δυνατούς δείκτες ευημερίας για το παιδί.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:17 | Ελενη Σκαρπαθιωτακη

    Συμφωνώ με την προηγούμενη ανάρτηση. Να τροποποιηθεί και να γραφτεί όπως παρακάτω

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ______________________________________________________________________________

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς όπως τους είχαν και εντός γάμου. Οι κακοποιητές γονείς πρέπει να εξαιρούνται, δεν χρειάζεται να το λέμε συνέχεια. Ο νομοθέτης πρέπει να νομοθετεί με βάση τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις και ο κανόνας είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων αγαπάνε τα παιδιά τους και δεν είναι βίαιοι

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:03 | Αντωνης.Μπ

    Σε υγειης καταστασεις ο κανονας πρεπει να ειναι 50-50 χρονος και για τους δυο γονεις εφοσον ειναι καταλληλοι γονεις. Δεν ειναι απαραιτητο να τα βρισκουν διοτι αν συμφωνουσαν δεν θα χωριζαν. Ο νομοθετης οφειλει να κοιταξει το βελτιστο για το τεκνο οπου ειναι κατα την ταπεινη μου αποψη και οι δυο γονεις ισοχρονη παρουσια και μοιρασμενες ευθυνες. Κοινη ανατροφη με εναλλασσομενη κατοικια, βεβαια η χιλιομετρικη αποσταση πρεπει να ειναι κατω απο 50 χιλιομετρα. Τελος να μην δημιουργειτε απο κανεναν γονεα διαρρηξη σχεσεων τεκνου προς τον ετερο γονεα. Ο τοπος διαμονης να ειναι η τελευταια κοινη κατοικια και των δυο γονεων οπου διεμεναν με το τεκνο τους πριν την διασπαση του γαμου. Η ενδοοικογενειακη βια υφησταται και σωματικα και λεκτικα και οταν αδιαφορεις οταν το παιδι σου δεν εχει να πιει γαλα ( εφοσον δεν καταβαλεις διατροφη ) και οταν δημιουργεις ψυχολογικο πολεμο στον αλλον γονεα ωστε να μην δει τα παιδια του. Καλη τυχη κ.Τσιαρα

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:34 | Δήμητρα Σταματάκη

    Να τροποποιηθεί και να γραφτεί όπως παρακάτω

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ——————————————————————————————————-

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς όπως τους είχαν και εντός γάμου. Οι κακοποιητές γονείς πρέπει να εξαιρούνται, δεν χρειάζεται να το λέμε συνέχεια. Ο νομοθέτης πρέπει να νομοθετεί με βάση τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις και ο κανόνας είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων αγαπάνε τα παιδιά τους και δεν είναι βίαιοι

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:15 | ΑΓΓΕΛΑ ΜΑΡΝΕΛΛΟΥ

    Να τροποποιηθεί και να γραφτεί όπως παρακάτω

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς όπως τους είχαν και εντός γάμου. Οι κακοποιητές γονείς πρέπει να εξαιρούνται, δεν χρειάζεται να το λέμε συνέχεια. Ο νομοθέτης πρέπει να νομοθετεί με βάση τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις και ο κανόνας είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων αγαπάνε τα παιδιά τους και δεν είναι βίαιοι

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:42 | Σταματίνα Αυγερινού

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:35 | Αναστασια Σιδερη

    1. Η βασική αρχή και «κορωνιδα» του νομοσχεδίου περιοριζει το «συμφέρον του παιδιού στην «ουσιαστική» συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς. Αυτο έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα ΄μας και η ψήφιση του θα μας οδηγήσει πιθανον στην καταδίκη της χώρας μας. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στη κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στο δικαστή επαφίεται κατ ατο δοκούν να εξειδικεύσει.

    2. Και, επιπλέον, στο εδάφιο 4 η προσθήκη «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής», προκειμένου να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο η γνώμη του παιδιού, αποτελεί, αν μη τι άλλο, ευθεία βολή κατά της μητέρας, ώστε να μπορεί το δικαστήριο να «ακυρώσει» τη γνώμη του παιδιού. Συν τοις άλλοις, αυτή η προϋπόθεση υπήρχε ήδη ως σιωπηρή παραδοχή σε όλες τις εκτιμήσεις της γνώμης του τέκνου στα δικαστήρια. Μόνον λόγω έλλειψης ωριμότητας(ηλικίας) δε λαμβανόταν ή ως ένδειξη επηρεασμού από τον άλλο γονέα και η σχετική αξιολογηση περιλαμβανόταν στο σκεπτικό τη;απόφασης Με τη ρητή εισαγωγή τώρα υποδεικνύει την αρνητική στόχευση του νομοσχεδίου σε σχέση με το συμφέρον του τέκνου και απηχεί τη διαδεδομένη προκατάληψη, ότι το «παιδί δεν έχει ελεύθερη βούληση». Παραβιάζονται έτσι διεθνείς Συμβάσεις για την προστασία του, όπου το παιδί θεωρείται αυτοτελής προσωπικότητα. Αρθρο 12, Σύμβαση Δικ. Παιδιών, όπου η γνώμη των τέκνων εκτιμώνται αναλόγως ηλικίας & ωριμότητας άνευ άλλων κριτηρίων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:42 | Μάνος Αδαμακης

    Να τροποποιηθεί και να γραφτεί όπως παρακάτω

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:15 | Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ

    Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :

    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την( 1 )και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του,
    ( 2 ) καθώς επίσης και στην αποτροπή ( 3 ) διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.»

    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

    ( 1 )ισόχρονη
    ( 2 ) με εναλλασσόμενη διαμονή του στις κατοικίες αμφοτέρων,
    ( 3 ) της γονεϊκής αποξένωσης και

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    Με την προσθήκη των εννοιών «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονεϊκής αποξένωσης», οι οποίες είναι αναγκαίες, λογικά, προϋποθέσεις της κοινής γονικής μέριμνας και συνεπιμέλειας (σημειωτέον ότι, αναγράφονταν στο αρχικό νομοσχέδιο του Δεκεμβρίου 2020), το γράμμα του νόμου εναρμονίζεται με το σκοπό αυτού και την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης (όπως προκύπτει από τις δηλώσεις των κ.κ. Πρωθυπουργού και Υπουργού Δικαιοσύνης στο Υπουργικό Συμβούλιο της 24-2-2021), για την θέσπιση της «από κοινού και εξίσου» άσκησης της γονικής μέριμνας από τους δύο γονείς (άρθρο 1513 Α.Κ.), επομένως και της συνεπιμέλειας, ως κανόνα (με λελογισμένες εξαιρέσεις – βλ. άρθρο 1514 Α.Κ. – κι όχι ως δήθεν «υποχρεωτική» σε κάθε περίπτωση, ακόμη και κακοποιητικού ή αδιάφορου γονέα, όπως παραπλανητικά προβάλλεται από τους πολέμιους της νομοθετικής μεταρρύθμισης).
    Τα παραπάνω απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας (άρθρο 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού, άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου, βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών) και με την αρχή της ισότητας των δύο γονέων (άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ.), που επιβάλουν την ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο.
    Διαφορετικά, ακυρώνεται στην πράξη η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα» του τέκνου (άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α’ Α.Κ.) και υπάρχει ο κίνδυνος, ακόμη και με απλή διαφωνία των γονέων (άρθρο 1514 παρ. 2 Α.Κ.), να διαχωριστεί, εκ της γονικής μέριμνας, η επιμέλεια και να αποδοθεί από το δικαστήριο στον ένα γονέα, συνήθως στη μητέρα – όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα – με τα επιχειρήματα της «βιοκοινωνικής υπεροχής» αυτής (πάγια νομολογία), των «στενότερων δεσμών» του τέκνου μαζί της (άρθρο 1514 παρ. 3 Α.Κ.) και των «συνθηκών διαβίωσής» του (άρθρο 1520 Α.Κ.), απόψεις που έχουν καταρριφθεί, ως μεθοδολογικά ανακριβείς και μη έγκυρες, από τις πρόσφατες επιστημονικές έρευνες (βλ. το υπ. αρ. 113/5-8-2020 έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης και την από 10-7-2020 ανακοίνωση της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρίας, όπου παρατίθεται πλούσια σχετική βιβλιογραφία).

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:35 | Ελένη

    Το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια και πρέπει να εξειδικεύεται και να ερμηνεύεται από το δικαστή, με κριτήριο και τα στοιχεία που έχει υπόψη του.
    Η θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος«πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού (Διεθνείς Συμβάσεις)και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν τα παιδιά, που βιώνουν κακοποίηση κ ενδοοικογενειακή βία, άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας. Συχνά, η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.
    Η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου).Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
    Δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:08 | Εφη Αργυράκη Δεληγιωργη

    Άρθρο 5

    Τα παιδιά που προέκυψαν με συναίνεση 2 γονέων έχουν ανάγκη και τους 2! Η αγάπη δεν περιορίζεται σε ένα σπίτι μόνο!! Άρθρο 1511 «»Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων»

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:12 | Ελένη

    Ο δικός μου τέως σύζυγος βλέπει τα παιδιά όποτε και αν θέλει!!! Τη διατροφή την σταμάτησε εδώ και πολλούς μήνες και όταν του ζητάω χρήματα της διατροφής εγώ ή τα παιδιά ώστε να καλύψουν κάποιες ανάγκες τους όπως ρούχα, διατροφή, εκπαίδευση αγγλικής γλώσσας κ.ά. τους απαντάει «Μόνο αν η μητέτα σας συμφωνήσει μαζί μου για να υπογράψουμε συνεπιμέλεια»! Εκβιάζει και γίνεται χειριστικός!!! Ένας άνθρωπος ο οποίος ασκούσε σωματική και ψυχολογική βία εναντίον μου!!!! Συμπεριφέρεται ανενόχλητος όπως θέλει κατά εμού και των παιδιών μας!!! Και ερωτώ και αναρωτιέμαι και απορώ και φοβάμαι πως θα συνεργαστώ με αυτόν το άνθρωπο που με πλάκωνε στο ξύλο και με μείωνε ως προσωπικότητα για μια σωστή συνεργασία με βασικό σκοπό τη σωστή φροντίδα και διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας; Με έναν άνθρωπο που αν θα βρεθούμε στον ίδιο χώρο θα είναι μόνο για λιγότερο από πέντε λεπτά και σε χώρους με κόσμο. Με έναν άνθρωπο που δεν συζητάμε ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο παρά μόνο από το τηλέφωνο και αυτό πολύ σπάνια!!! Με έναν άνθρωπο που ηθελα να πάρω διαζύγιο με τον γρηγορότερο δυνατό τρόπο ώστε να γλιτώσω τη δική μου ζωή και των παιδιών μου!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:02 | Ελένη

    Να αναλαμβάνει την ευθύνη ο πιο υπεύθυνος γονέας, ο δοκιμασμένος για το καλό του παιδιού…Άλλο η υγιής επικοινωνία του παιδιού που επιβάλλεται να έχει και με τους δύο γονείς. Σε περιπτώσεις εγνωσμένης κακοποίησης θα ήταν καταστροφικό για την ψυχικη υγεία (και τη σωματική) του παιδιού να επιβάλλεται ίσος χρόνος διαμονής και ανατροφής.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:56 | Αλεξανδρα

    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ,ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ Η ΨΉΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΏΤΑ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Π Χ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΚΤΛ.
    ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ,ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ.
    ΛΑΘΟΣ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΉΣΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣΥΝΗΣ ΕΝ ΜΈΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ,ΆΡΡΩΣΤΟΙ,ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΤΛ.
    ΑΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:54 | Ιωάννης Αζέλης

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:10 | Μαρινα

    Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:
    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
    Οχι σε αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:55 | Αντώνης

    Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και συνεπώς η ισόχρονη παρουσία των δυο γονέων στην ζωή του παιδιού δεν είναι πάντα προς όφελος του. Π.χ. αν ο ένας εκ των δύο γονέων είχε κακοποιητική συμπεριφορά δεν μπορεί να έχει ίσο χρόνο (αν όχι καθόλου) στην ζωή του παιδιού με τον άλλο γονέα.
    Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες αυτές από τον νόμο, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος διαιώνισης των ενδοοικογενειακών προβλημάτων που προ-υπήρχαν του διαζυγίου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:42 | Βασίλης Αδριανουπολίτης

    Άρθρο 5

    Ισότητα από την αρχή για τα παιδιά μας. Να μην μεγαλώσουν στην ανισότητα που μεγαλώσαμε εγώ με τα αδέρφια μου. Ο μπαμπάκας μου είναι διαμάντι και έχασα όλη την παιδί μου ηλικία μαζί του ΑΝΑΙΤΙΑ!!! Δεν είναι δυνατόν να μιλάνε κάποιοι για μπαλάκι, βαλίτσα κλπ. Την αγάπη του μπαμπάκα μου στην παιδική μου ηλικία δεν μου την πρόσφερε κανένα έπιπλο. ΗΜΑΡΤΟΝ! Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών μας. Η εναλλασσόμενη κατοικία δεν είναι πρόβλημα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:27 | Νικόλαος Βέλλιος

    Κανενα παιδι διχως κ τους δυο γονεις του
    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.
    Αρθρο 1511
    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:26 | Βασιλόπουλος Νίκος

    Να προστεθεί το «ισόχρονη» ή έστω «κατά το δυνατόν ισόχρονη».

    …και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:47 | Καλιρρόη Μουστρούφα

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.
    Αρθρο 1511
    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
    Το παιδι εχει δυο γονεις
    Το παιδι χρειάζεται δυο γονεις

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:23 | I.T.

    Η προσπάθεια οριοθέτησης και περιγραφής αυτής της έννοιας, όπως επιχειρείται στην παρ.2, αφενός περιορίζει ανεπίτρεπτα την κρίση του Δικαστή, αφετέρου έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα μας, σύμφωνα με τις οποίες το συμφέρον του παιδιού κρίνεται ατομικά στην κάθε περίπτωση και υπερτερεί έναντι οποιουδήποτε άλλου δικαιώματος των γονέων του

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:48 | ΒΩΒΟΥ ΣΙΣΣΥ

    Το συμφέρον του τέκνου δεν είναι οριζόντιο για όλα τα τέκνα, αυτό μπορεί να το αποφασίσει το δικαστήριο εάν δεν υπάρχει συναίνεση των γονέων για τα θέματα του τέκνου/τέκνων. Υπάρχουν γονείς που είναι ακατάλληλοι και βλαβεροί για τα παιδιά, και αυτό πρέπει να κρίνεται στα δικαστήρια. Το χειρότερο λέει ότι θα λαμβάνεται υπόψιν η γνώμη του τέκνου εφόσον δεν αποτελεί προϊόν υποβολής ή καθοδήγησης, πράγμα που αντιβαίνει τις συμβάσεις για τα δικαιώματα του παιδιου, οι οποίες αναγνωρίζουν την γνώμη του χωρίς άλλα. Εδώ μπαίνει από το παράθυρο το καταδικασμένο από τους αρμόδιους οργανισμούς «σύνδρομο γονικής αποξένωσης», όπου καταπατάται η προσωπικότητα του παιδιού και η γνώμη του, είτε ειναι ώριμη ή ανώριμη, κάτι που μπορεί να διαπιστωθεί από ειδικούς επιστήμονες.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:13 | ΙΩΑΝΝΑ

    Με το ισχύον οικογενειακό δίκαιο εναπόκειται στη κρίση του Δικαστή να εξειδικεύσει πως εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του εκτιμώντας τα εξατομικευμένα στοιχεία της κάθε υπόθεσης. Η προσπάθεια οριοθέτησης και περιγραφής αυτής της έννοιας, όπως επιχειρείται στην παρ.2, αφενός περιορίζει ανεπίτρεπτα την κρίση του Δικαστή, αφετέρου έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα μας, σύμφωνα με τις οποίες το συμφέρον του παιδιού κρίνεται ατομικά στην κάθε περίπτωση και υπερτερεί έναντι οποιουδήποτε άλλου δικαιώματος των γονέων του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:48 | Γιαννούλα

    Πώς διασφαλίζεται ότι το παιδί δεν θα είναι σε επαφή με τον κακοποιητικό γονέα; Γιατί να μην γίνεται εξέταση κατά περίπτωση από το δικαστήριο; Ποιον εξυπηρετεί τελικά αυτή η αλλαγή; Τα παιδιά που πιθανώς να αναγκαστούν να περνούν χρόνο με ένα κακοποιητικό γονέα; Όχι βέβαια. Φυσικά το ίδιοι σχύει και για τις γυναίκες τα θύματα εμφυλης βίας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:15 | Tina

    Αυτός ο νόμος ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ψηφιστεί και αυτό είναι πολύ κρίσιμο για το μέλλον των παιδιών μας σε αυτήν τη χώρα. Ως ξένος, έχοντας μεγαλώσει σε μια χώρα όπου αυτός ο νόμος υπάρχει εδώ και 30 χρόνια +, είδα πολλά παιδιά να μεγαλώνουν σε μια ασταθή «yo yo» σαν ζωή – πηγαίνοντας από το ένα σπίτι στο άλλο – και αυτό είχε αρκετές επιπτώσεις την ψυχολογία τους. Τα παιδιά δεν ήξεραν ποτέ πού ήταν το σπίτι. Παρακαλώ σκεφτείτε τα Έλληνα παιδιά και μην εφαρμόσετε ξένους νόμους σε αυτήν την κοινωνία. Ελπίζω να καταλάβετε ότι κάθε χώρα έχει πολύ διαφορετικές πεποιθήσεις σχετικά με τις ευθύνες γυναικών / ανδρών σχετικά με τη γονική μέριμνα και είναι άδικο να προσπαθήσετε να υιοθετήσετε αυτήν την ξένη προσέγγιση σε αυτήν τη χώρα. Πιστεύω ακράδαντα ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη να δώσει έναν υποχρεωτικό ρόλο «γονικής μέριμνας» στον πατέρα, ειδικά όταν ο πατέρας δεν μπορεί να τον υποστηρίξει (πρωτίστως λόγω του πώς μεγαλώνει στην Ελλάδα). Οι πατέρες θα επωφεληθούν από αυτό το δικαίωμα, κυρίως για να αποφύγουν την καταβολή παιδικής στήριξης και θα κάνουν ακόμη και την απλούστερη απόφαση την πιο δύσκολη και όλα αυτά θα δημιουργήσουν ατελείωτες δικαστικές ενέργειες και συνεχιζόμενη αρνητική ψυχολογία και διάθεση για την οικογένεια και το παιδί στο σύνολό του για αρκετά χρόνια .

    Η κοινή γονική μέριμνα θα πρέπει ΜΟΝΟ να είναι ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ, ΜΗ ΔΙΑΒΟΛΗ. Οι πατέρες που βρίσκονται πίσω από τον πλούσιο οργανισμό «Energoi Babades» που έχουν ξοδέψει τόσα πολλά χρήματα πληρώνοντας για διαφημίσεις και πιέζοντας για αυτόν τον νόμο σκέφτηκαν μόνο για τον εαυτό τους. Αυτοί οι πατέρες έχουν ήδη αποφασίσει, επομένως, είναι κατανοητό ότι εάν περάσει αυτός ο νόμος, όλοι θα ζητήσουν να αλλάξουν οι συνθήκες των παιδιών τους, κυρίως για να ταιριάζουν, κάτι που όπως φαντάζεστε θα ξαναδημιουργήσει την αρνητική ψυχολογία σε ήδη καθιερωμένη και «ήρεμα» νοικοκυριά. Κανένα παιδί δεν πρέπει ποτέ να αναγκαστεί σε μια κατάσταση όπου οι γονείς του πρέπει να συνεργαστούν όταν δεν μπορούσαν καν να ζήσουν μαζί. Εθελοντικά σημαίνει ότι οι δύο ενήλικες μπορούν να συνεργαστούν. Αναγκαστική σημαίνει ότι δεν μπορούν να συνεργαστούν. Αυτός ο νόμος θα δημιουργήσει περισσότερη ένταση και θα δημιουργήσει επίσης «μετά την καταχρηστική συμπεριφορά» που έρχεται αμέσως μετά το διαζύγιο. Ίσως πρέπει επίσης να θεωρήσετε ότι αυτός ο ξένος όρος προστίθεται στο νόμο (όχι μόνο η γονική αποξένωση). Η ΜΕΤΑΧΡΗΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ είναι πραγματική και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα εάν περάσει αυτός ο νόμος. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΓΙΑ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ στην Ελλάδα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:30 | ΑΡΤΕΜΗ ΠΕΝΑΚΗ

    Το να αναγκάζεται να μένει με έναν γονέα που το κακοποιεί ώσπου και αν βγει αμετάκλητη δικαστική απόφαση ΔΕΝ είναι στο συμφέρον του τέκνου. Το να πηγαίνει από γειτονιά σε γειτονιά, ή σε μια ενδιάμεση για να είναι ικανοποιημένοι και οι δύο γονείς ΔΕΝ είναι στο συμφέρον του τέκνου. Το να ζει με μια μητέρα που της ασκείται ψυχολογική βία από τον πατέρα του παιδιού μέσω αυτού ή με έναν πατέρα που δεν μπορεί να μετακομίσει για μια καλύτερη (ή μοναδική ευκαιρία για) δουλειά ΔΕΝ είναι στο συμφέρον του τέκνου. Το νομοσχέδιό σας γενικότερα ΔΕΝ είναι στο συμφέρον του τέκνου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:52 | Μιχαηλ Αγγελόπουλος

    Άρθρο 5

    Έχουμε 2 γονείς. Τα παιδιά μας έχουν 2 γονείς. Έχουν δικαίωμα να ζουν και να διαμορφώνουν σχέσεις με κάθε τρόπο και μέσο με τους γονείς τους. Ένα κτίσμα δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης της αγάπης. Ούτε μπορεί να την περιορίζει. Με νόμο η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους με εναλλασσόμενη διαμονή και διανυκτέρευση και στα σπίτια. Είναι σπίτια και των παιδιών.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:28 | Λεωνιδας Αγγελιδης

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:43 | Κλειώ Αντωνίου

    Το συμφέρον του τέκνου είναι μια αόριστη νομική έννοια η οποία θα πρέπει να αξιολογείται σε κάθε περίπτωση, κι όχι να καθορίζεται εκ των προτέρων και να εξισώνεται με την ισόχρονη παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού. Αυτό μόνο κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί με την μεγάλη ποικιλία περιπτώσεων στις σχέσεις των γονέων, ιδίως όταν πρόκειται για κακοποιητικούς, αδιάφορους κλπ. γονείς.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:29 | Ηρακλής Γράψας

    Είμαι θείος μιας 6 ετών ανηψιας και το μόνο που ξέρω είναι ότι ο αδερφός μου τη βλέπει δύο Σαββατοκύριακα μηνιαίως και δύο καθημερινές από τρεις ώρες εβδομαδιαίως.
    Με το 1/3 που κατεβαίνει τί ακριβώς θα αλλάξει?
    Θα το δώσουν ένα ακόμη Σαββατοκύριακο και κάνα μήνα επιπλέον το καλοκαίρι? Με κάνα επιπλέον δεκαήμερο Χριστούγεννα, Πάσχα? Αυτό?
    Έτσι δηλαδή θα μεγαλώνει «από κοινού και εξίσου» η μικρή?
    Γιατί αυτό θέλουμε όλοι, να μεγαλώνουν τα παιδιά από κοινού και εξίσου.
    Τα παιδιά μας, τα ανήψια μας, τα εγγόνια μας να μεγαλώνουν από κοινού και εξίσου, και με τους δύο γονείς….Να μπορούν να ζουν την καθημερινότητα μαζί τους.
    50-50 με εναλλασσόμενη κατοικία, είναι αυτό που πρέπει εν τέλει να ψηφιστεί!
    Τίποτα λιγότερο!
    Ευχαριστώ!

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:36 | EK

    Ψάχνω να βρω το συμφέρον του παιδιού σαν πρώτη προτεραιότητα και δεν βλέπω τίποτα πουθενά, σε κανένα άρθρο. Τι να πούμε πια;
    Οτι είναι απαραίτητη η παρουσία του πατέρα, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, με συναίνεση και αγάπη στο παιδί.
    Είναι απαραίτητη η παρουσία του Κακοποιητικού Πάτερ Φαμίλια που βιάζει, δέρνει, απειλεί,βρίζει και καταστρέφει ψυχές παιδιών και γυναικών;
    Μήπως πιστευετε ότι αυτοί είναι λίγοι;
    Θέλετε να γεμίσετε τα δικαστήρια με φόνους, μηνύσεις και αγωγές;
    Θέλετε να βλέπετε ουρές έξω απο τις εισαγγελίες ανηλίκων;
    Θέλετε να βλέπετε ουρές εξω από τις ψυχιατρικές κλινικές;
    Θέλετε να αυξηθούν κι άλλο οι αυτοκτονιες παιδιών και εφήβων;
    Θέλετε να βλέπετε βία και επιθετικότητα στο σχολικό περιβάλλον;
    Μήπως θέλετε και άλλα Ελληνάκια να μεγαλώνουν στο εξωτερικό; (όπου θα καταφύγουν με την πρώτη ευκαιρία).
    Ή μήπως θέλετε το τέλος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ;
    Δεν υπάρχει νόμος ανώτερος από εκείνον που μπορεί να υποστηρίξει η ίδια η κοινωνία. Η κοινωνία αποδέχεται ή απορρίπτει το νόμο.
    Φτιάξτε Οικογενειακά δικαστήρια, χρησιμοποιήστε και τη διαμεσολάβηση αλλά αφήστε τα παιδάκια στην ησυχία τους και μην τα κάνετε υποχείρια στα χέρια τοξικών γονέων.
    Συμβουλεψτε και υποστηρίξτε τους γονείς μην τους κάνετε να μετανιώσουν που έγιναν γονείς.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:25 | Γεώργιος Αγιομυργιαννάκης

    ΆΡΘΡΟ 5
    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:50 | Κωστας σαμαρας

    Καλησπέρα σας ήσαστε στο σωστό δρόμο πιστευω με τις και ουραίες εποχές και τις σύγχρονες καταστάσεις στις οποίες ζούμε να αλλάξει επιτέλους και το οικογενειακό δίκαιο είναι κρίμα και άδικο να μην μπορείς να εξηγείς στα δικά σου παιδιά πως ένας δικαστής καθιστά τον πατέρα για δυο ΣΚ το μήνα όταν πριν το διαζύγιο ήταν ένας ενεργός πατέρας που συμμέτοχε ενεργά στις δραστηριότητες των παιδιών του πως μπορείς να εξηγήσεις στα παιδιά σου ότι τώρα που είναι στα τελευταία τους ο παππούς που τόσο πολύ αγαπάνε να μην μπορούν να έρθουν στην κηδεία γιατί η μητέρα έχει την επιμέλεια για ποια ισότητα μιλάμε πως μπορεί μια μητέρα που έχει την επιμέλεια να ανεβάσει φωτογραφίες απο τις φωτογραφίες των παιδιών σου και εσυ να μην μπορείς ούτε μυνηση να κανείς γιατί λέει δεν έχεις την επιμέλεια ποιος βγάζεις λογικός τέτοιες αποφάσεις στέργοντας τον πατέρα απο τον πατρικό του ρόλο σε τι κοινωνία οδηγούμαστε , στις μέρες μας το βλέπετε και γύρω σας πως ο πατέρας δεν είναι ο πατέρας που ήταν πριν 40 χρόνια τώρα συμμετέχει ενεργά γιαυτο σας παρακαλω δώστε τη. Ποιότητα ζωή σας παιδιά όλου του κόσμου που τους αξίζει .

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:38 | Δημήτριος

    Το άρθρο είναι κακώς ορισμένο χωρίς να ανταποκρίνεται σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης οποιασδήποτε μορφής.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:27 | Κωνσταντίνος Αγριτελλης

    Άρθρο 5

    Έχουμε 2 γονείς. Τα παιδιά μας έχουν 2 γονείς. Έχουν δικαίωμα να ζουν και να διαμορφώνουν σχέσεις με κάθε τρόπο και μέσο με τους γονείς τους. Ένα κτίσμα δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης της αγάπης. Ούτε μπορεί να την περιορίζει. Με νόμο η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους με εναλλασσόμενη διαμονή και διανυκτέρευση και στα σπίτια. Είναι σπίτια και των παιδιών.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:27 | Αννα

    Το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.«Το νομοσχέδιο παρέκαμψε πλήρως το πόρισμα Ι. Τέντε (ε.ε. Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με κανέναν από τους ειδικούς, ενώ οι διατάξεις του, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, προωθήθηκαν από ομάδες συμφερόντων συγκεκριμένων κατηγοριών πατεράδων με εκκρεμείς οικογενειακές υποθέσεις. Περαιτέρω, οι ομάδες αυτών των συμφερόντων διακατέχονται και προωθούν μια απαράδεκτη για το νομικό μας πολιτισμό ρητορεία, επιτίθενται σε βάρος των μητέρων και των φεμινιστριών που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με προσβλητικές εκφράσεις, και προάγουν το μίσος. Φτάνουν δε στο σημείο να διοργανώνουν εκδηλώσεις, δημοσιεύματα και υποτιθέμενες αναλύσεις προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να πείσουν την κοινωνία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει έμφυλο πρόσημο και ότι οι γυναίκες ασκούν βία εξίσου. Η αντιστροφή αυτή της πραγματικότητας, η παραχάραξη της ιστορίας και η νέα καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας αντιστοιχεί στα νέα ακροδεξιά μορφώματα που έχουν καταλάβει δημόσιο λόγο για διάφορα θέματα διεθνώς».Τα παραπάνω αναφέρουν σε εκτενές κείμενο όχι μόνο εκπρόσωποι της Ένωσης Δικηγόρων, αλλά το σύνολο των οργανώσεων που σχετίζονται με τα θέματα έμφυλων διακρίσεων, προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.
    https://www.efsyn.gr/node/286240

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:33 | Μαίρη Κρίνου

    Δεν είναι ένα και ενιαίο το συμφερον του τέκνου !

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:14 | ΒΑΜΒΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Τροποποίηση του άρθρου 1511ΑΚ.
    Για την ουσιαστική η συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού τους στην την παράγραφο 2.
    Πώς θα είναι ουσιαστική η συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού τους όταν ο ένας έχει μόνο ένα κλάσμα από τον χρόνο του παιδιού του ;
    Για να υπάρξει ουσιαστική συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού τους πρέπει το παιδί να περνά ίδιο χρόνο και με τους δυο, ο χρόνος που περνάνε τα παιδιά με τους γονείς τους είναι πολύτιμος και αναντικατάστατος.

    Για απόφαση του δικαστηρίου η οποία λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και την πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου στην παράγραφο 2.
    Τι θα γίνεται στην περίπτωση που ο ένας δεν σέβεται τα δικαιώματα του άλλου ; Όπως το δικαίωμα της ενημέρωσης για την υγεία του παιδιού του. Πρέπει να τρέχομε στα δικαστήρια ; Δεν θα ήταν καλύτερο να υπάρχει κάτι σαν point system όπου ο διαμεσολαβητής να κάνει συστάσεις ή και να επιβάλει κάποιου είδους τιμωρία στον γονιό που παραβιάζει συστηματικά τα δικαιώματα του άλλου γονέα ;

    Για την ισότητα μεταξύ των γονέων στην παράγραφο 3.
    Μέχρι τώρα ο πατέρας του παιδιού αντιμετωπίζεται σαν πολίτης β κατηγορίας.

    Για το ότι πρέπει να συνεκτιμάτε η γνώμη του παιδιού ανάλογα με την ωριμότητά του στην παράγραφο 4.
    Μέγα Λάθος πώς θα καταλάβει ένα παιδί 5, 7,10 ή και και 15 ετών τι θα χάσει όταν στερηθεί τον ένα γονιό του ; Πόσο ώριμο είναι ένα παιδί ;
    Ακόμα και με μετά από εισηγήσεις ειδικών, για την ωριμότητά του, κάνει λάθος πώς θα αισθανθεί ότι το συνειδητοποιήσει ; Τι τύψεις και ενοχές θα έχει ;
    Δεν πρέπει ούτε καν να σκεφτόμαστε να βάζουμε τα παιδιά μας σε τέτοιες διαδικασίες.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:35 | Δημήτρης Αθανασίου

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:14 | ΒΑΜΒΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Ακόμα και με μετά από εισηγήσεις ειδικών, για την ωριμότητά του, κάνει λάθος πώς θα αισθανθεί ότι το συνειδητοποιήσει ; Τι τύψεις και ενοχές θα έχει ;
    Δεν πρέπει ούτε καν να σκεφτόμαστε να βάζουμε τα παιδιά μας σε τέτοιες διαδικασίες.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:02 | ΒΑΜΒΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Για την κατοικία.
    Θα πρέπει να θεωρούνται κατοικίες τα σπίτια και των δυο γονέων. Το παιδί πρέπει να ζει και με τους δυο γονείς του έτσι θα μάθει : ότι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους, ότι οι νόμοι της πολιτείας δεν κάνουν εξαιρέσεις βάση του φίλου των πολιτών, ότι το σπίτι του γονέα με τον δεν διαμένει συνήθως δεν είναι το σπίτι του Σαββατοκύριακου ή της βόλτας, ότι δεν υπάρχει πρωτεύων και δευτερεύων γονιός. Ο σημαντικότερος όμως λόγος που είναι για το καλό του παιδιού είναι ότι πρέπει να ζει και με τους δυο γονείς του ( εναλλασσόμενη κατοικία – ίδιος χρόνος και με τους δυο γονείς ), να μαθαίνει από αυτούς, να τους γνωρίζει, να μην έχει μόνο ένα πρότυπο στην ζωή του, η καθημερινότητα του να μην είναι μονόπλευρη, να μη αποξενώνεται από τον γονιό του όπως προτείνουν τόσες και τόσες μελέτες.

    Για την επίδοση εγγράφων.
    Τα έγγραφα που αφορούν το παιδί πρέπει να επιδίδονται στα σπίτι και των δυο γονέων, έχει κάποια πρακτική δυσκολία, αλλά αν δεν θα γίνει ο γονιός με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί δεν θα έχει πρόσβαση στα χαρτιά του παιδιού του ή πλήρη ενημέρωση όπως πρέπει να έχει. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στα παιδιά μας. Αυτό ισχύει σήμερα και πρέπει να αλλάξει.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:50 | ΧΚ

    Για το συμφέρον του τέκνου: Δεν είναι όλοι οι γονείς κατάλληλοι να εξυπηρετήσουν το συμφέρον του τέκνου. Και δεν είναι τη ισόχρονη συμμετοχή των γονέων του τέκνου αυτό που εξυπηρετεί πρωτίστως το συμφέρον του τέκνου. Θέλετε δηλαδή να μας πείτε ότι το συμφέρον του τέκνου είναι να περνάει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται με έναν γονιό μέθυσο, επιθετικό, αδιάφορο, κακοποιητή, που το ξυλοφορτώνει ή του επιτίθεται σεξουαλικά; Κάτι δεν πάει καλά εδώ.
    Επίσης, πρωτίστως το συμφέρον του τέκνου προφανώς και δεν έχει να κάνει με το χρόνο που περνάει με κάθε γονιό. Υπάρχουν τόσα άλλα που εξυπηρετούν το συμφέρον του τέκνου και αφορούν στο ίδιο το τέκνο, πως έγινε αυτή η υπέρβαση για μετατόπιση του κέντρου βάρους από το ίδιο το τέκνο στην παρουσία του οποιουδήποτε γονιού και θεωρείται ότι πρωτίστως το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται από τη φυσική και ισόχρονη παρουσία και των δυο γονέων του στην ανατροφή και φροντίδα του; Θέλετε εδώ να πείτε ότι ένα τέκνο που είναι ορφανό με φυσικό τρόπο, δεν υπάρχει περίπτωση να εξυπηρετηθεί το συμφέρον του; Ότι είναι καταδικασμένο ότι κι αν γίνει; Αυτή η έκφραση θα γραφτεί σε επίσημο Νόμο; Ότι ένα τέκνο που δεν έχει έναν από τους δυο γονείς είναι παιδί ενός κατώτερου Θεού; Αυτές οι απόψεις μας γυρίζουν αιώνες πίσω.
    Πως θα κριθεί από το δικαστήριο ότι η γνώμη του τέκνου δεν είναι προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής; Με ποια εργαλεία; Αν δεν υπάρχουν εργαλεία ή δεν αναφέρονται, καλύτερα να λείπει αυτό το σημείο.
    Απαράδεκτα όλα τα σημεία του άρθρου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:39 | SOTIRIS

    Ο λεγόμενος παιδοκεντρικός χαρακτήρας του Οικογενειακού Δικαίου είναι ασαφής και υποκείμενος σε αξιολογικές κρίσεις. Δεν υπάρχει ένα εκ των προτέρων ενιαίο συμφέρον του παιδιού, αντίθετα υπάρχουν πλήθος ειδικών περιπτώσεων που τοποθετούν την αντίληψη του ίσου χρόνου ως επίτευξη ισονομίας, εκτός της πραγματικότητας προβληματικών περιπτώσεων κακοποιητικών συμπεριφορών. Επιπλέον, η εναλλαγή κατοικίας ακόμη και σε περιπτώσεις λιγότερο ή και μη τραυματικές μπορεί να έχουν τις αντίθετες από τις αναμενόμενες επιπτώσεις στη ζωή και ομαλή συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Άλλωστε, κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, με άλλους χρόνους και δυνατότητες ενσωμάτωσης και αφομοίωσης σε περιβάλλοντα, ενώ το ίδιο διαφορετικές είναι και οι σχέσεις μεταξύ των γονέων, με την εναλλαγή να πυροδοτεί δυνητικά περισσότερες συγκρούσεις στη σχέση τους για την ανατροφή των παιδιών. Για αυτό λοιπόν είναι καλύτερη η διατήρηση ενός μη υποχρεωτικού χαρακτήρα στις αποφάσεις της επιμέλειας των παιδιών, ώστε να δίνεται μεγαλύτερη ελευθερία στη ρύθμισή της σύμφωνα με τις ανάγκες τις σχέσης τους και του παιδιού. Τέλος, η όποια ρύθμιση δεν θα πρέπει να συνυπολογιστεί με το ύψος της διατροφής. Η εναλλαγή του τόπου κατοικίας δεν μπορεί να σημάνει τη μετάβαση του παιδιού σε περιβάλλοντα κατοικίας που έχουν άνισες οικονομικές σχέσεις μεταξύ τους, απειλώντας τη διαβίωσή τους στο ένα από αυτά.

  • 30 Μαρτίου 2021, 12:55 | Χρηστος Αγαλοπουλος

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

Σχόλια 1 … 17 18 19 20 21 … 41