Το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1441
Συναινετικό διαζύγιο
1. Οι σύζυγοι μπορούν με έγγραφη συμφωνία ή κοινή ψηφιακή δήλωση να λύσουν τον γάμο τους. Στην περίπτωση υποβολής κοινής ψηφιακής δήλωσης δεν απαιτείται βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής των συζύγων. Η έγγραφη συμφωνία ή η κοινή ψηφιακή δήλωση συνάπτονται μεταξύ των συζύγων με την παρουσία ή με ψηφιακή σύμπραξη πληρεξούσιου δικηγόρου αντίστοιχα για καθέναν από αυτούς. Όταν η συμφωνία είναι έγγραφη, υπογράφεται από τους ίδιους και από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους ή μόνο από τους τελευταίους, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα πρέπει να έχει δοθεί μέσα στον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας.
2. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος, πρέπει με την έγγραφη συμφωνία ή την κοινή ψηφιακή δήλωση της παρ. 1 ή με άλλη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που καταρτίζεται όπως ορίζεται στην παρ. 1 και ισχύει για τουλάχιστον δύο (2) έτη, να ρυθμίζεται η κατανομή της γονικής μέριμνας και ιδίως η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους.
3. α. Η έγγραφη συμφωνία για τη λύση του γάμου, καθώς και κάθε χωριστή συμφωνία για την επιμέλεια, τον τόπο διαμονής, την επικοινωνία και τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων, υποβάλλονται από τους πληρεξουσίους δικηγόρους του κάθε συζύγου μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια σε συμβολαιογράφο.
β. Η κατάρτιση της συμβολαιογραφικής πράξης της παρ. 4 απέχει τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες από την έγγραφη συμφωνία των συζύγων ή την κοινή ψηφιακή δήλωση. Η ημερομηνία της έγγραφης συμφωνίας των συζύγων αποδεικνύεται με βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής αυτών.
4. Ο συμβολαιογράφος συντάσσει πράξη με την οποία βεβαιώνει τη λύση του γάμου, επικυρώνει τις συμφωνίες των συζύγων και τις ενσωματώνει σε αυτή. Τη συμβολαιογραφική πράξη υπογράφουν οι σύζυγοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ή μόνο οι τελευταίοι, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με ειδικό πληρεξούσιο. Η πληρεξουσιότητα δίδεται τον τελευταίο μήνα πριν από την υπογραφή της πράξης. Όταν η βεβαίωση αφορά στην επιμέλεια, επικοινωνία και διατροφή των ανηλίκων τέκνων, η πράξη αποτελεί εκτελεστό τίτλο, εφόσον έχουν συμπεριληφθεί στη συμφωνία οι ρυθμίσεις των άρθρων 950 και 951 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Μετά τη λήξη ισχύος της επικυρωμένης συμφωνίας, μπορεί να ρυθμίζονται η επιμέλεια, η επικοινωνία και η διατροφή των τέκνων για περαιτέρω χρονικό διάστημα με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία.
5. Η λύση του γάμου επέρχεται με την κατάθεση αντιγράφου της συμβολαιογραφικής πράξης στο ληξιαρχείο όπου έχει κατατεθεί η σύσταση του γάμου, ή με ενημέρωση του ληξιαρχείου με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ).».
Παρατήρηση επί του άρθρου 4:Δεν θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στον όρο ‘επιμέλεια (custody)’ αλλά γονικές ευθύνες (parental responsibilities) που είναι κοινές και περιέχουν τα πάντα. Αυτές είναι δικαίωμα και καθήκον.Το “συμφέρον του παιδιού” είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50-50
Είτε συναινετικό είτε αντιδικίας διαζύγιο μιλάμε για το συμφέρον του παιδιού. έχοντας ως προτεραιότητα λοιπόν το συμφέρον και το καλό του παιδιού οι γονείς με λογική και συνείδηση (γνωρίζοντας τους οικονομικούς πόρους)να αποφασίσουν τα οικονομικά θέματα του παιδιού ως προς την διατροφή.οχι να ζητάει ο έχων την επιμέλεια υπέρογκα ποσά γτ θέλει να βολεύεται και φυσικά ο έχων την οικονομική δυνατότητα και άνεση να προσφέρει το δυνατόν καλύτερους πόρους στα ανήλικα παιδιά.
ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΡΧΕΣ:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μόνο σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ. κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, ονοματοδοσία ,σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ:
1.ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
2.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
3.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
4. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΛΠ.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ:
Η ΑΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΝ ΕΝΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟ (Γιατί όπως είπε η Κύπρια Μάνα Ελένη Γιασεμίδου: «Είναι αδιανόητο στις μέρες μας παιδιά να μεγαλώνουν σαν νάναι ορφανά και γονείς να θρηνούν παιδιά που ζουν!»)
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΤΩΡΑ!
Η παράγραφος 2 και 3 του άρθρου 1441 πρέπει να προβλέψει την χρήση σχεδίων ανατροφής τέκνου.
Με αυτά θα ρυθμίζονται κατ’ ελάχιστον τα θέματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψηςς, σπουδών, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, διακοπών και συμμετοχής σε κοινωνικές εκδηλώσεις και αρχές
της ανατροφής του παιδιού.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης με απόφασή του να εκδίδει ερωτηματολόγιο το οποίο οι γονείς καλούνται να απαντήσουν. Το έγγραφο με τις απαντήσεις σε αυτό να παραδώσουν ο ένας γονέας στον άλλο κατά τη πρώτη υποχρεωτική συνάντηση διαμεσολάβησης. Το σχέδιο του κάθε γονέα μπορεί να οδηγήσει στη συμφωνία ενώπιον συμβολαιογράφου ή στην αντιδικία, έχοντας όμως
προσδιορίσει τα σημεία τη διαφωνίας των γονέων.
Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζονται με έγγραφη συμφωνία τα εξής: α) ο τόπος κατοικίας του τέκνου β) οι όροι της εναλλασσόμενης διαμονής ή ο γονέας με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο και η επικοινωνία του άλλου γονέα με αυτό, γ) η διατροφή του τέκνου, δ) η συμφωνία των γονέων για την ανατροφή των παιδιών με την οποία ρυθμίζονται κατ’ ελάχιστον θέματα εκπαίδευσης και μόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 1518 ΑΚ, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, διακοπών και συμμετοχής σε κοινωνικές εκδηλώσεις και αρχών ανατροφής του παιδιού. Οι ανωτέρω έγγραφες συμφωνίες ισχύουν κατ’ ελάχιστον για 2 έτη.
3. Οι έγγραφες συμφωνίες των παραγράφων 1 και 2 υποβάλλονται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του κάθε συζύγου, μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια, σε συμβολαιογράφο ή με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) προκειμένου να λυθεί ο γάμος συναινετικά.Στο άρθρο 6 του Ν 4640/2019 στην παρ. 1 στο τέλος της περ. α) προστίθεται εδάφιο: Σε διαφορές σχετικά με την ανατροφή τέκνου έκαστος των διαδίκων καταθέτει πριν από την πρώτη συνεδρία στον διαμεσολαβητή συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο σχέδιο ανατροφής τέκνου που αντιστοιχεί στο περιεχόμενο του προβλεπόμενου στην παρ. 2 του άρθρου 1441 Α.Κ συμφώνου γονικής ανατροφής και παραδίδει αντίγραφο στον άλλο διάδικο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στη διαμεσολάβηση ή και δικαστικά.ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
Στο άρθρο 1441 ο νομοθέτης αγνοεί τις επόμενες ρυθμίσεις για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του άρθρου 1441 είναι να προβλέπει το ελάχιστο περιεχόμενο της συμφωνίας αναφορικά με τα παιδιά.
παρ.2 «…η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους…» Ξεκινάμε με διάκριση μεταξύ των δύο γονέων. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει. Ο άλλος έχει μόνο επικοινωνία. Οι υποσχέσεις του υπουργού για ίση αντιμετώπιση μεταξύ των δύο γονέων πήγαν περίπατο. Η διάκριση φύλου προϋπάρχει στην ελληνική νομολογία, τώρα θα θεσμοθετηθεί.
Ενώ στους όρους συμμετοχής για σχολιασμό, στο νο. 6, δηλώνεται σαφώς ότι σχόλια που περιέχουν διακρίσεις που βασίζονται στο φύλο δε θα δημοσιεύονται. Πως διαχωρίζεται και τα σχόλια πρέπει να είναι επί ίσοις όροις, τη στιγμή που ο νόμος επιβάλλει διάκριση φύλου;
Το ξέρουμε βέβαια, είναι πείρα ζωής, κανείς δεν έχει να επιδείξει κάτι αντίθετο. Όλες οι αποφάσεις δικαστηρίων εξαρτώνται από το φύλο του γονέα. Κατά 95% η μητέρα παίρνει το παιδί. Κατά 100% το παιδί στερείται τον έναν γονέα, επειδή οι δικαστές δεν έχουν σπουδάσει παιδοψυχολογία. Δεν έχουν διαβάσει τις γνωματεύσεις του συλλόγου ψυχολόγων, ούτε των κοινωνιολόγων. Δεν έχουν καν ιδέα τι εφαρμόζεται στο Δίκαιο στην Ευρώπη και στην Αμερική. Και δε θέλουν να ξέρουν, είναι κλειστοί στη μάθηση, επειδή νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα.
Επιτέλους, μια κυβέρνηση που παραδέχεται ότι θα υπάρχει αποκλειστική επιμέλεια, το παιδί θα διαμένει όχι κάποιες φορές μοιρασμένα, αλλά συνήθως με τον έναν γονέα. Κι ο άλλος απλά θα επικοινωνεί, θα δούμε πως. Από κοντά, τηλεφωνικά, με μηνύματα, ηλεκτρονικά. Έτσι θα μεγαλώνουν τα παιδιά.
Επανέρχεται το καφκικό ερώτημα.
Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες,
ποιος θα δικάσει τους δικαστές;
Όταν οι δικαστές παρανομούν, ο νόμος ακολουθεί.
Το παρόν νομοσχέδιο ευαγγελίζεται σημαντικές τομές. Ωστόσο, καλό θα ήταν να προβλέπει για την μηνιαία οικονομική στήριξη των γονέων, που έχουν την επιμέλεια και είναι άνεργες-οι ή χαμηλόμισθες-οι, ειδικά στην τρέχουσα περίοδο κρίσης λόγω πανδημίας και της υψηλής ανεργίας.Ειδικότερα, το ζήτημα
άπτεται της φτώχιας που βιώνουν κυριως μητέρες και παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης(άνεργες, χαμηλόμισθες, ανασφάλιστες), της υπερβολικής καθυστέρησης των δικαστικών αποφάσεων διατροφής και της μη εκτέλεσής τους (λόγω πανδημίας, η κατάσταση είναι κακή με τα δικαστήρια κλειστά ένα χρόνοα). Επίσης, πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία πολλών μητέρων να προσφύγουν στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή ενδοοικογενειακής βίας.
Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη δημογραφική πολιτική, οπότε θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες.
Το παρόν νομοσχέδιο καλό θα ήταν να προβλέπει για την μηνιαία οικονομική στήριξη των γονέων, που έχουν την επιμέλεια και είναι άνεργες-οι ή χαμηλόμισθες-οι, ειδικά στην τρέχουσα περίοδο κρίσης λόγω πανδημίας και της υψηλής ανεργίας.Ειδικότερα, το ζήτημα
άπτεται της φτώχιας που βιώνουν κυριως μητέρες και παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης(άνεργες, χαμηλόμισθες, ανασφάλιστες), της υπερβολικής καθυστέρησης των δικαστικών αποφάσεων διατροφής και της μη εκτέλεσής τους (λόγω πανδημίας, η κατάσταση είναι κακή με τα δικαστήρια κλειστά ένα χρόνοα). Επίσης, πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία πολλών μητέρων να προσφύγουν στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή ενδοοικογενειακής βίας.
Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη δημογραφική πολιτική, οπότε θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες.
Το παρόν νομοσχέδιο ευαγγελίζεται σημαντικές τομές. Ωστόσο, καλό θα ήταν να προβλέπει για την μηνιαία οικονομική στήριξη των γονέων, που έχουν την επιμέλεια και είναι άνεργες-οι ή χαμηλόμισθες-οι, ειδικά στην τρέχουσα περίοδο κρίσης λόγω πανδημίας και της υψηλής ανεργίας.Ειδικότερα, το ζήτημα
άπτεται της φτώχιας που βιώνουν κυριως μητέρες και παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης(άνεργες, χαμηλόμισθες, ανασφάλιστες), της υπερβολικής καθυστέρησης των δικαστικών αποφάσεων διατροφής και της μη εκτέλεσής τους (λόγω πανδημίας, η κατάσταση είναι κακή με τα δικαστήρια κλειστά ένα χρόνοα). Επίσης, πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία πολλών μητέρων να προσφύγουν στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή ενδοοικογενειακής βίας.
Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη δημογραφική πολιτική, οπότε θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες.
Το παρόν νομοσχέδιο ευαγγελίζεται σημαντικές τομές. Ωστόσο, καλό θα ήταν να προβλέπει για την μηνιαία οικονομική στήριξη των γονέων, που έχουν την επιμέλεια και είναι άνεργες-οι ή χαμηλόμισθες-οι, ειδικά στην τρέχουσα περίοδο κρίσης λόγω πανδημίας και της υψηλής ανεργίας.Ειδικότερα, το ζήτημα
άπτεται της φτώχιας που βιώνουν κυριως μητέρες και παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης(άνεργες, χαμηλόμισθες, ανασφάλιστες), της υπερβολικής καθυστέρησης των δικαστικών αποφάσεων διατροφής και της μη εκτέλεσής τους (λόγω πανδημίας, η κατάσταση είναι κακή με τα δικαστήρια κλειστά ένα χρόνοα). Επίσης, πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία πολλών μητέρων να προσφύγουν στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή ενδοοικογενειακής βίας.
Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη δημογραφική πολιτική, οπότε θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες.
Το παρόν νομοσχέδιο ευαγγελίζεται σημαντικές τομές. Ωστόσο, καλό θα ήταν να προβλέπει για την μηνιαία οικονομική στήριξη των γονέων, που έχουν την επιμέλεια και είναι άνεργες-οι ή χαμηλόμισθες-οι, ειδικά στην τρέχουσα περίοδο κρίσης λόγω πανδημίας και της υψηλής ανεργίας.Ειδικότερα, το ζήτημα
άπτεται της φτώχιας που βιώνουν κυριως μητέρες και παιδιά λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης(άνεργες, χαμηλόμισθες, ανασφάλιστες), της υπερβολικής καθυστέρησης των δικαστικών αποφάσεων διατροφής και της μη εκτέλεσής τους (λόγω πανδημίας, η κατάσταση είναι κακή με τα δικαστήρια κλειστά ένα χρόνοα). Επίσης, πρέπει να συνεκτιμηθεί η αδυναμία πολλών μητέρων να προσφύγουν στη δικαιοσύνη λόγω οικονομικής δυσπραγίας ή ενδοοικογενειακής βίας.
Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη δημογραφική πολιτική, οπότε θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τις οικογένειες.
Σε περίπτωση λύσης του γάμου θα πρέπει να προβλέπεται ως κανόνας η κοινή ανατροφή και επιμέλεια. Για την εφαρμογή του πρέπει να προβλεπονται με σαφήνεια όλα τα ζητήματα που αφορούν το/τα τέκνα (θέματα υγείας, σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες κλπ). Η πρόβλεψη αυτή θα πρέπει να γίνεται εγγράφως με κοινή συμφωνία των γονέων η οποία θα παριλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο. Σε περίπτωση διαφωνίας οι γονείς θα προσφέυγουν στο δικαστήριο το οποίο όμως θα ξεκινάει με βάση την ισότητα και την ισόχρονη παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού εκτός βέβαια από περιτώσεις π.χ αποδεδειγμένης κακοποίησης κλπ.
Είναι ανεπίτρεπτο να προβλέπεται δικαίωμα διάθεσης της γονικής μέριμνας εκ μέρους των γονέων. Η αναφορά στη ρύθμιση της κατανομής της γονικής μέριμνας αφήνει το περιθώριο και συνολικής εκχώρησης της άσκησής της στον ένα γονέα, πρόβλεψη που αντίκειται στο συμφέρον του παιδιού, αλλά και στην ίδια τη φύση της γονικής μέριμνας.
Η διάταξη επίσης είναι ασαφής σε σχέση με τη δυνατότητα κοινής ψηφιακής δήλωσης, η οποία στη συνέχεια προκύπτει ότι δεν παράγει καμία έννομη συνέπεια, καθώς απαιτείται θεώρηση του γνησίου της υπογραφής των συζύγων στην έγγραφη συμφωνία τους. Άλλωστε η κοινή ψηφιακή δήλωση δεν διασφαλίζει την αυτοπρόσωπη υποβολή της, καθόσον οι σχετικοί κωδικοί μπορεί να είναι σε γνώση του έτερου συζύγου ή και τρίτου προσώπου.
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!!
Στην παράγραφο 2 να προστεθεί εδάφιο ως εξής:
«Ο υπόχρεος σε διατροφή γονέας δεν φορολογείται για το ποσό που καταβάλει ως διατροφή και το ποσό της διατροφής φορολογείται στον γονέα που λαμβάνει τη διατροφή.»
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ… !!!!
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ. O γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Η παράγραφος 4 πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
Παράγραφος 4 : «Μετά τη λήξη ισχύος της επικυρωμένης συμφωνίας, μπορεί να ρυθμίζονται η επιμέλεια η επικοινωνία και η διατροφή των τέκνων για περαιτέρω χρονικό διάστημα με νέα συμφωνία και με την ίδια διαδικασία ή με την διαδικασία της διαμεσολάβησης».
Η προσθήκη της φράσης «ή με την διαδικασία της διαμεσολάβησης», είναι αναγκαία διότι α)εναρμονίζεται με τον σκοπό του νομοθέτη να ενισχύσει την επιλογή από τους γονείς, της διαμεσολάβησης, ως διαδικασίας εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών τους για τα πιο πάνω θέματα που αφοούν τα ανήλικα παιδιά, σκοπός που έχει ήδη εκδηλωθεί με την ρύθμιση του Ν. 4640/2019, με τον οποίο καθιερώνεται ως υποχρεωτική η αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης για τις οικογενειακές διαφορές, β) το πρακτικό διαμεσολάβησης αποτελεί εκτελεστό τίτλο, επομένως η νέα συμφωνία των γονέων που περιέχεται σε αυτό, έχει ακριβώς την ίδια ισχύ με το συμβολαιογραφικό έγγραφο και την δικαστική απόφαση, γ)οι όποιες διαφωνίες των γονέων για τα θέματα που αφορούν τα παιδιά τους επιλύονται με την βοήθεια του διαμεσολαβητή, οπότε στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αποφεύγονται οι μεταξύ τους δίκες και δ)η διάταξη του Νόμου δεν επιτρέπεται να περιορίζει την διαδικασία, όταν υπάρχει και άλλη νόμιμη διαδικασία, δηλαδή η διαμεσολάβηση, την οποία δικαιούνται οι γονείς να επιλέξουν. Επομένως και αυτή, για λόγους ισότητας και διαφάνειας, πρέπει να αναφέρεται στην νομοθετική διάταξη. Αλλιώς δημιουργούνται υπόνοιες για το ότι ο ίδιος ο νομοθετής την αγνοεί ή την αναιρεί.
Κοιτάξτε πριν φτάνουν τα ζευγάρια στο διαζύγιο, να καθιερωθεί υποχρεωτικά και να έχει ισχύ το ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ.
Θα ξεκαθαρίζουν όλα νωρίτερα και δεν έχουμε τόσα διαζύγια στην χώρα μας.
Είναι κατ’ αρχάς προφανές, με μια απλή αντιπαράθεση των δύο άρθρων, ότι το «συμφέρον του παιδιού» δεν αποτελεί «καινοτόμο» κριτήριο που θεσπίζει το νέο νομοσχέδιο, αλλά αποτελεί εδώ και χρόνια (από το 1983 που έγινε η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου) την κορωνίδα του ισχύοντος οικογενειακού μας δικαίου. Ωστόσο, με το νέο άρθρο, το «συμφέρον του παιδιού» που αποτελεί μια αόριστη νομική έννοια, υπαγόμενη προς εξειδίκευση στην κρίση του Δικαστή, ανάλογα με το κάθε παιδί και την κάθε περίπτωση, καθοδηγείται τώρα από το Νομοθέτη σε προκαθορισμένες και συγκεκριμένες κατευθύνσεις, όπως η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς», οι οποίες, όμως, δεν αποτελούν πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις των ανθρωπίνων σχέσεων. Δεν δηλαδή δυνατόν να έχει αποφασιστεί ήδη από Νομοθέτη ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το συμφέρον του παιδιού για ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις και αυτό είναι πάντα η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις κακοποιητικών γονέων που το συμφέρον του παιδιού τους είναι η απομάκρυνσή τους και όχι η συμμετοχή τους.
Επίσης, ως προς την παράγραφο 2 του νέου άρθρου, θα πρέπει να επισημανθεί ότι εισάγονται κριτήρια αχρείαστα και σε κάθε περίπτωση άσχετα με το πραγματικό συμφέρον του τέκνου. Ειδικότερα, η λειτουργία της συμμόρφωσης ή μη κάποιου εκ των γονέων, ιδίως με προηγούμενη συμφωνία που είχε συναφθεί, ως βασικό κριτήριο σχετικά με την ανάθεση ή όχι της γονικής μέριμνας με αυτόν, αφενός τίθεται απόλυτα εκβιαστικά, ιδίως προς τον γονέα ο οποίος βρίσκεται σε ασθενέστερη θέση και ο οποίος αναγκάστηκε κάποια χρονική στιγμή να δεχτεί, υπό το καθεστώς πιθανότατα πίεσης, μία άδικη και επιζήμια για τον τέκνο και τον ίδιο συμφωνία. Αφετέρου, δεν λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες μεταβολές των συνθηκών που επέρχονται στη ζωή και την καθημερινότητα του παιδιού καθώς μεγαλώνει, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα να αναπροσαρμόζεται και το πλαίσιο άσκησης της γονικής μέριμνας αυτού παρά τους ειδικότερους όρους προγενέστερης συναφθείσας συμφωνίας των γονέων.
Είναι κατ’ αρχάς προφανές, με μια απλή αντιπαράθεση των δύο άρθρων, ότι το «συμφέρον του παιδιού» δεν αποτελεί «καινοτόμο» κριτήριο που θεσπίζει το νέο νομοσχέδιο, αλλά αποτελεί εδώ και χρόνια (από το 1983 που έγινε η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου) την κορωνίδα του ισχύοντος οικογενειακού μας δικαίου. Ωστόσο, με το νέο άρθρο, το «συμφέρον του παιδιού» που αποτελεί μια αόριστη νομική έννοια, υπαγόμενη προς εξειδίκευση στην κρίση του Δικαστή, ανάλογα με το κάθε παιδί και την κάθε περίπτωση, καθοδηγείται τώρα από το Νομοθέτη σε προκαθορισμένες και συγκεκριμένες κατευθύνσεις, όπως η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς», οι οποίες, όμως, δεν αποτελούν πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις των ανθρωπίνων σχέσεων. Δεν δηλαδή δυνατόν να έχει αποφασιστεί ήδη από Νομοθέτη ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το συμφέρον του παιδιού για ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις και αυτό είναι πάντα η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις κακοποιητικών γονέων που το συμφέρον του παιδιού τους είναι η απομάκρυνσή τους και όχι η συμμετοχή τους.
Επίσης, ως προς την παράγραφο 2 του νέου άρθρου, θα πρέπει να επισημανθεί ότι εισάγονται κριτήρια αχρείαστα και σε κάθε περίπτωση άσχετα με το πραγματικό συμφέρον του τέκνου. Ειδικότερα, η λειτουργία της συμμόρφωσης ή μη κάποιου εκ των γονέων, ιδίως με προηγούμενη συμφωνία που είχε συναφθεί, ως βασικό κριτήριο σχετικά με την ανάθεση ή όχι της γονικής μέριμνας με αυτόν, αφενός τίθεται απόλυτα εκβιαστικά, ιδίως προς τον γονέα ο οποίος βρίσκεται σε ασθενέστερη θέση και ο οποίος αναγκάστηκε κάποια χρονική στιγμή να δεχτεί, υπό το καθεστώς πιθανότατα πίεσης, μία άδικη και επιζήμια για τον τέκνο και τον ίδιο συμφωνία. Αφετέρου, δεν λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες μεταβολές των συνθηκών που επέρχονται στη ζωή και την καθημερινότητα του παιδιού καθώς μεγαλώνει, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα να αναπροσαρμόζεται και το πλαίσιο άσκησης της γονικής μέριμνας αυτού παρά τους ειδικότερους όρους προγενέστερης συναφθείσας συμφωνίας των γονέων.
ΑΡΘΡΟ 4
Να υπάρχει ισότητα και ισονομία σε όλα σε ό,τι αφορά το παιδί, τόσον στα δικαιώματα όσον και στις υποχρεώσεις. Να ληφθεί μέριμνα για ίσο χρόνο παρουσίας των γονέων στην ανατροφή των παιδιών για να αποφεύγονται οι δικαστικές διαμάχες που δυναμιτίζουν τις σχέσεις των γονέων εις βάρος των παιδιών.
Η ισχύς το νόμου αρχίζει από 30/6/2021, κα παρακαλώ να γίνει τροποποίηση στο Κεφάλαιο Ε ώστε να μην ισχύσουν οι προγραμματισθείσες εκκρεμείς δίκες ώστε να διεξαχθούν με τον νέο νόμο, έτσι θα αποφευχθούν διαμάχες και μεγάλη δικαστική επιβάρυνση. Το πνεύμα του νόμου που είναι η συνεργασία και εξομάλυνση των σχέσεων των γονέων μεταξύ τους θα επιτευχθεί όταν λύσουν τις διαφορές τους μέσω διαμεσολαβητή. Να υπάρξει ειρήνη χάριν της ψυχικής υγείας του παιδιού.
Άρθρο 5
Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.
1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» και ισχύει για δύο (2) έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευσή του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Παρατήρηση επί του άρθρου 4:
Δεν θα έπρεπε να γίνεται αναφορά στον όρο ‘επιμέλεια (custody)’ αλλά γονικές ευθύνες (parental responsibilities) που είναι κοινές και περιέχουν τα πάντα. Αυτές είναι δικαίωμα και καθήκον.
Το “συμφέρον του παιδιού” είναι να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του.
Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζονται με έγγραφη συμφωνία τα εξής: α) ο τόπος κατοικίας του τέκνου β) οι όροι της εναλλασσόμενης διαμονής ή ο γονέας με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο και η επικοινωνία του άλλου γονέα με αυτό, γ) η διατροφή του τέκνου, δ) η συμφωνία των γονέων για την ανατροφή των παιδιών με την οποία ρυθμίζονται κατ’ ελάχιστον θέματα εκπαίδευσης και μόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 1518 ΑΚ, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, διακοπών και συμμετοχής σε κοινωνικές εκδηλώσεις και αρχών ανατροφής του παιδιού. Οι ανωτέρω έγγραφες συμφωνίες ισχύουν κατ’ ελάχιστον για 2 έτη.
3. Οι έγγραφες συμφωνίες των παραγράφων 1 και 2 υποβάλλονται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του κάθε συζύγου, μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια, σε συμβολαιογράφο ή με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) προκειμένου να λυθεί ο γάμος συναινετικά.Στο άρθρο 6 του Ν 4640/2019 στην παρ. 1 στο τέλος της περ. α) προστίθεται εδάφιο: Σε διαφορές σχετικά με την ανατροφή τέκνου έκαστος των διαδίκων καταθέτει πριν από την πρώτη συνεδρία στον διαμεσολαβητή συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο σχέδιο ανατροφής τέκνου που αντιστοιχεί στο περιεχόμενο του προβλεπόμενου στην παρ. 2 του άρθρου 1441 Α.Κ συμφώνου γονικής ανατροφής και παραδίδει αντίγραφο στον άλλο διάδικο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στη διαμεσολάβηση ή και δικαστικά.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
2η Παραγραφος να τροποποιηθει ως εξης. ¨Για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο.¨
Το άρθρο 1441 παρ. 2 και 3 πρέπει ν’ αντικαθικατασταθεί ως εξής
Άρθρο 1441 παρ. 2 και 3
«2. Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζονται με έγγραφη συμφωνία τα εξής: α) ο τόπος κατοικίας του τέκνου β) οι όροι της εναλλασσόμενης διαμονής ή ο γονέας με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο και η επικοινωνία του άλλου γονέα με αυτό, γ) η διατροφή του τέκνου, δ) η συμφωνία των γονέων για την ανατροφή των παιδιών με την οποία ρυθμίζονται κατ’ ελάχιστον θέματα εκπαίδευσης και μόρφωσης σύμφωνα με το άρθρο 1518 ΑΚ, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, διακοπών και συμμετοχής σε κοινωνικές εκδηλώσεις και αρχών ανατροφής του παιδιού. Οι ανωτέρω έγγραφες συμφωνίες ισχύουν κατ’ ελάχιστον για 2 έτη.
3. Οι έγγραφες συμφωνίες των παραγράφων 1 και 2 υποβάλλονται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του κάθε συζύγου, μαζί με τα ειδικά πληρεξούσια, σε συμβολαιογράφο ή με χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) προκειμένου να λυθεί ο γάμος συναινετικά. Στο άρθρο 6 του Ν 4640/2019 στην παρ. 1 στο τέλος της περ. α) προστίθεται εδάφιο: Σε διαφορές σχετικά με την ανατροφή τέκνου έκαστος των διαδίκων καταθέτει πριν από την πρώτη συνεδρία στον διαμεσολαβητή συμπληρωμένο και υπογεγραμμένο σχέδιο ανατροφής τέκνου που αντιστοιχεί στο περιεχόμενο του προβλεπόμενου στην παρ. 2 του άρθρου 1441 Α.Κ συμφώνου γονικής ανατροφής και παραδίδει αντίγραφο στον άλλο διάδικο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στη διαμεσολάβηση ή και δικαστικά.
ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας – Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ήταν προεκλογική δέσμευση ! Είναι απαίτηση!
Σε τίποτα δεν διαφέρει το οικογενειακό δίκαιο της Ελλάδας από τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Γονική Μέριμνα, Δικαιώματα Επιμέλειας και Επικοινωνίας και Προσφυγή στο Δικαστήριο για τα Δικαιώματα Επιμέλειας και Επικοινωνίας όταν δεν Μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία οι γονείς. Στο μόνο που διαφέρει η Ελλάδα από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει Οικογενειακά Δικαστήρια με υποδομές πρόνοιας, παροχή βοήθειας και ιατρική, νομική και οικονομική υποστήριξη.
Δείτε link «Οικογενειακό Δίκαιο» ΕΕ
Γονική μέριμνα –
Δικαιώματα επιμέλειας και επικοινωνίας
«Κάθε χώρα της ΕΕ θεσπίζει τους δικούς της κανόνες σχετικά με τα δικαιώματα επιμέλειας και επικοινωνίας. Οι εθνικές νομοθεσίες καθορίζουν:
* ποιος θα έχει την επιμέλεια
* αν η επιμέλεια θα είναι αποκλειστική ή κοινή
* ποιος θα αποφασίζει για την εκπαίδευση του παιδιού
* ποιος θα διαχειρίζεται την περιουσία του παιδιού, καθώς και άλλα συναφή ζητήματα.
Ωστόσο, όλες οι χώρες της ΕΕ αναγνωρίζουν ότι τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να έχουν προσωπική σχέση και άμεση επαφή και με τους δύο γονείς, ακόμη κι αν αυτοί ζουν σε διαφορετικές χώρες.
Στην περίπτωση διαζυγίου ή διάστασης, είναι σημαντικό να προσδιορίζεται εάν το παιδί θα ζει αποκλειστικά με τον έναν γονέα ή και με τους δύο εκ περιτροπής. Μπορείτε μαζί με τον πρώην σύντροφό σας να αναζητήσετε μια αμοιβαία συμφωνία για το θέμα αυτό.
Προσφυγή στο δικαστήριο για τα δικαιώματα επιμέλειας και επικοινωνίας
Αν δεν μπορείτε να καταλήξετε σε συμφωνία σχετικά με το δικαίωμα επιμέλειας και το δικαίωμα επικοινωνίας, πιθανόν να πρέπει να προσφύγετε στο δικαστήριο.
Στις περιπτώσεις όπου εμπλέκονται περισσότερες από μία χώρες (π.χ. εάν οι γονείς δεν ζουν στην ίδια χώρα), αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση μιας υπόθεσης γονικής μέριμνας είναι το δικαστήριο της χώρας όπου ζει συνήθως το παιδί.
Εφόσον συμφωνήσετε ρητά με τον σύζυγό σας, το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση του διαζυγίου σας μπορεί επίσης να είναι το δικαστήριο που θα αποφασίσει για τα θέματα γονικής μέριμνας που συνδέονται με το διαζύγιό σας.
Το δικαστήριο αποφασίζει με γνώμονα το ύψιστο συμφέρον του παιδιού σχετικά με το δικαίωμα επιμέλειας και τις λεπτομέρειες όσον αφορά την επικοινωνία, και παράλληλα καθορίζει τον τόπο διαμονής του παιδιού.»
Αυτά που θα πρέπει να Αλλάξει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης προκειμένου να εναρμονιστεί στο επίπεδο των άλλων Δυτικών χωρών και της ΕΕ, είναι μείωση χρόνου απονομής δικαιοσύνης, εφαρμογή των νόμων για τις παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων διατροφής και επικοινωνίας (όχι με εκδικητικές συμπεριφορές τύπου point system όπως συνηθίζεται στον κοκ) και τις απαιτούμενες υποδομές που χρειάζονται προκειμένου να προετοιμαστεί και να εναρμονιστεί στο επίπεδο των άλλων Δυτικών χωρών και της ΕΕ.
3)Έχει αλλάξει η κουλτούρα των Ελλήνων
-Δηλαδή η ελληνική οικογένεια και ο ελληνισμός να αλλάξει την κουλτούρα του και να υιοθετήσει την Γερμανική η την Σουηδική.
Η υπόθεση της φροντίδας των παιδιών μετά τη λύση της σχέσης των γονέων του, είναι μια υπόθεση που ξεκινά από τη γέννησή του. Σε μια χώρα που το ποσοστό συμμετοχής στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών εντός γάμου πλησιάζει μετά βίας το 10% για τους άντρες, με τις γυναίκες να επωμίζονται καθημερινά το 90%, το βλέμμα των κρατικών πολιτικών θα έπρεπε να στραφεί στην αλλαγή αυτού του ποσοστού, αν θέλει να αλλάξει τις νοοτροπίες, όπως διατείνεται
και όχι να διατάξει να μην εξετάζεται κάθε περίπτωση χωριστά.
Σε καμιά χώρα του Δυτικού κόσμου δεν υπάρχει υποχρεωτική συνεπιμέλεια και υποχρεωτικός χρόνος επικοινωνίας όταν δεν συμφωνούν και οι δύο γονείς. Πχ Στην Αυστραλία Δεν υπάρχει ορολογία επιμέλεια η συνεπιμέλεια «ίση κοινή γονική μέριμνα«ότι τα παιδιά πρέπει να μοιράζονται Ίσο χρόνο με τον κάθε γονέα».
Όταν χωρίζει το ζευγάρι που συγκατοικοί πάνω από ένα χρόνο μοιράζεται ισότιμα την περιουσία είτε αποκτήθηκε πριν ή μετά το γάμο.
Υπάρχει Κρατική μέριμνα Για πλήρη υποστήριξη χωρισμένων γονέων και ειδικά σε μητέρες που βιώνουν την ενδοοικογενειακή βία – για οικονομική στήριξη επίδομα παιδιών Ψυχολογική Νομική ειδικοί σύμβουλοι για καθοδήγηση Βήμα βήμα το πώς να χειριστούν το θέμα χωρισμού, Οικονομική βοήθεια για γονεικές η άνεργες μητέρες.
Κάποια μάνα μεγάλωσε όλους αυτούς τους πατεράδες που ξαφνικά Προτιμούν να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με Τους παππούδες παρά με τη μητέρα των παιδιών τους.
Οι περισσότερες μητέρες θυσίασαν την καριέρα τους για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Πως Ακριβώς θα θηλάζουν τα μωρά με «αναγκαστική» Συνεπιμέλεια και «Αναγκαστικό» χρόνο επικοινωνίας;
https://europa.eu/youreurope/citizens/family/children/parental-responsibility/indexamp_el.htm
Greece Family law
https://e-justice.europa.eu/content_parental_responsibility-302-el-el.do?member=1
Για άλλη μια φορά γίνεται αναφορά στο άρθρο 4 στον όρο ‘επιμέλεια’.
Δεν θα έπρεπε να υπάρχει η επιμέλεια (custody) αλλά γονικές ευθύνες (parental responsibilities) που είναι κοινές και περιέχουν τα πάντα. Αυτές είναι δικαίωμα και καθήκον.Η κοινή γονική ευθύνη σημαίνει ότι οι γονείς έχουν έναντι των παιδιών τους δικαιώματα, καθήκοντα και ευθύνες.Ο σεβασμός της οικογενειακής ζωής αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που κατοχυρώνεται από το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ETS No. 5) και πολλά διεθνή νομικά κείμενα. Το πραγματικό γεγονός του να βρίσκονται μαζί ένας γονέας και το παιδί είναι ένα ουσιαστικό μέρος της οικογενειακής ζωής. Ο χωρισμός γονέα και παιδιού έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στις σχέσεις τους. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις και ιδιαίτερα σοβαρές υπό το πρίσμα του συμφέροντος του παιδιού θα πρέπει να επιτραπεί να δικαιολογηθεί ένας χωρισμός, που διατάσσεται από δικαστή.
Το συμφέρον του παιδιού είναι η ισόχρονη και ισότιμη συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή του, και πρέπει να υπάρξει ρητή αναφορά του νόμου στην ισόχρονη συμμετοχή. Η απλή αναφορά σε ουσιαστική συμμετοχή δεν είναι αρκετή. Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων.
Απαιτείται ειδική μνεια για την αποφυγή της γονικής αποξένωσης
Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, τα παιδιά πρέπει να απαλλαγούν από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής
«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής
“Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Η παράγραφος 2 και 3 του άρθρου 1441 πρέπει να προβλέψει την χρήση σχεδίων ανατροφής τέκνου.
Με αυτά θα ρυθμίζονται κατ’ ελάχιστον τα θέματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σπουδών, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, διακοπών και συμμετοχής σε κοινωνικές εκδηλώσεις και αρχές
της ανατροφής του παιδιού.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης με απόφασή του να εκδίδει ερωτηματολόγιο το οποίο οι γονείς καλούνται να απαντήσουν. Το έγγραφο με τις απαντήσεις σε αυτό να παραδώσουν ο ένας γονέας
στον άλλο κατά τη πρώτη υποχρεωτική συνάντηση διαμεσολάβησης. Το σχέδιο του κάθε γονέα μπορεί να οδηγήσει στη συμφωνία ενώπιον συμβολαιογράφου ή στην αντιδικία, έχοντας όμως προσδιορίσει τα σημεία τη διαφωνίας των γονέων.
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ Όπως έχει προτείνει ο ΓΟΝ.ΙΣ ήδη με υπόμνηματα του προς το ΥΔ ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής
Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο.
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».
Προκειμένου να λειτουργήσει η κοινή επιμέλεια και να αποφεύγονται οι διαφωνίες μεταξύ των γονέων πρέπει να προβλεφθεί ρητά ο «γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου» που θα προβλέπει με σαφήνεια όλα τα ζητήματα ανατροφής του παιδιού, σχολείο, δραστηριότητες, υγεία, δαπάνες κλπ.
Ο γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου είναι μια έγγραφη συμφωνία των γονέων που πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνεται στο συναινετικό διαζύγιο.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου. Σε περίπτωση που το τέκνο κατ’ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο».