Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

Στο άρθρο 56 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 56
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

Σχόλια 1 2 3 4 … 18
  • 28 Μαρτίου 2021, 01:27 | ΚΟΛΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Να πρέπει να απαληφθεί απο το «ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει» οι λέξεις συνήθως διαμένει.Θα πρέπει να αναγνωρισθεί ότι ο ανήλικος έχει δύο κατοικίες.

  • 28 Μαρτίου 2021, 00:25 | Χρίστος Α. Ζέρβας

    Συνεπιμέλεια: Ο κίνδυνος για αμετάκλητη… θυματοποίηση των παιδιών

    Ο Γιώργος Νικολαΐδης, Ψυχίατρος και Διευθυντής Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στο Propago

    Προ λίγων ημερών δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την άσκηση της γονεϊκής μέριμνας, νομοσχέδιο που είναι περισσότερο γνωστό ως «συνεπιμέλεια» καθώς εισάγει για πρώτη φορά την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών των χωρισμένων γονιών καθιερώνοντας υποχρέωση διαμονής των ανηλίκων κατά τα 2/3 του χρόνου στον έναν και κατά το 1/3 του χρόνου στον άλλο γονέα τους.
    Το νομοσχέδιο έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων ένθεν κακείθεν. Ωστόσο μια από τις ρυθμίσεις που εμπεριέχει μοιάζει να έχει ξεχωριστή σημασία. Το Άρθρο 13 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, το οποίο αντικαθιστά το Άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα, προβλέπει ότι «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» (δηλαδή τον διαμοιρασμό του χρόνου διαβίωσης του παιδιού 2/3-1/3) «είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι ακόμα κι αν ο ένας γονέας έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα κατά του παιδιού του θα πρέπει πρώτα η καταδικαστική απόφαση να γίνει «αμετάκλητη» μέχρι να αναιρεθεί ο κανόνας του «2/3-1/3». «Αμετάκλητη» δικαστική απόφαση θεωρείται όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα – στην πράξη «αμετάκλητη» είναι μόνο η απόφαση του Αρείου Πάγου.

    Αυτό είναι σαν να τιμωρεί η πολιτεία όσα παιδιά βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή και να μιλήσουν

    Μια υπόθεση κακοποίησης παιδιού, σωματικής ή σεξουαλικής για παράδειγμα, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ένα παιδί που κακοποιείται από τον ένα γονιό του και βρίσκει το θάρρος να το καταγγείλει θα πρέπει υποχρεωτικά να περνάει το 1/3 του χρόνου του με τον κακοποιητή γονιό του μέχρι να ενηλικιωθεί. Και όχι απλώς να είναι σε επικοινωνία με τον κακοποιητή γονιό του: να βρίσκεται στο 1/3 του χρόνου στον πλήρη έλεγχο του γονέα που το κακοποίησε σωματικά ή και σεξουαλικά στερούμενο κάθε προστασίας. Αυτό είναι σαν να τιμωρεί η πολιτεία όσα παιδιά βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή και να μιλήσουν. Είναι σαν να τα παραδίδει στους κακοποιητές για να τα κακοποιήσουν ξανά και ξανά, να τα εκδικηθούν που μίλησαν, να τα εκβιάσουν, να τα κάνουν με κάθε τρόπο να ανακαλέσουν τη μαρτυρία τους προκειμένου οι δράστες να αθωωθούν. Είναι σαν η πολιτεία να προτρέπει τα παιδιά να υπομένουν την καθημερινή θυματοποίησή τους σιωπηλά, αφού αν τυχόν μιλήσουν θα ξέρουν τι θα τα περιμένει.
    Κι ας μη βιαστούν κάποιοι να υποστηρίξουν ότι το άρθρο αναφέρει το «αμετάκλητο» ως μια εξαιρετική περίσταση χωρίς να το θέτει ως ρητή προϋπόθεση για την άρση της επικοινωνίας των δραστών με τα παιδιά θύματα. Ακόμα και οι μη νομικοί γνωρίζουμε πως οι νόμοι δεν αναφέρουν τυχαία πράγματα και καταστάσεις. Άλλωστε το «αμετάκλητο» της δικαστικής απόφασης αναφέρεται και παρακάτω στο Άρθρο 14 τού υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ως προϋπόθεση για την απόφανση των δικαστηρίων περί «κακής άσκησης» της γονεϊκής μέριμνας. Ούτε έχουν κανένα νόημα οι ρητές αυτές αναφορές του νομοθετήματος επειδή «ούτως ή άλλως έτσι ισχύει» (αν ήταν γι’ αυτό, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος ειδικής μνείας του «αμετάκλητου» σε ένα νομικό κείμενο).
    Στην πράξη η αναφορά αυτή θα περιορίζει την υπαρκτή έως σήμερα δυνατότητα των δικαστηρίων να επιβάλουν περιοριστικά μέτρα προστασίας των κακοποιημένων παιδιών από τους δράστες που τυγχάνουν γονείς τους γυρίζοντας το νομικό σύστημα της χώρας στο ρωμαϊκό δίκαιο του «δικαιώματος του πατέρα στη ζωή», όπου οριζόταν ότι κανείς πατέρας δεν μπορούσε να κατηγορηθεί στο δικαστήριο επειδή αφαίρεσε τη ζωή του παιδιού του!

    Όσο δε για τους συνήθεις ισχυρισμούς ότι θα επιταχυνθεί η διαδικασία απονομής δικαιοσύνης (έτσι ώστε το «αμετάκλητο» να κρίνεται νωρίτερα από… μια δεκαετία), αυτοί φυσικά δεν πείθουν κανέναν: όλοι όσοι έχουμε εμπλακεί σε υποθέσεις κακοποίησης παιδιών γνωρίζουμε ότι δίνεται πραγματική μάχη για να μπορέσουν να δικαστούν οι φερόμενοι ως δράστες πρωτόδικα εντός του 18μήνου της προφυλάκισης και να μην αφεθούν ελεύθεροι – το να ισχυρίζεται κανείς ότι θα εκδικαστούν ανάλογες υποθέσεις και στον Άρειο Πάγο σε εύλογο χρονικό διάστημα μοιάζει ευχολόγιο χωρίς αντίκρισμα. Άλλωστε, ακόμα και μια μέρα παράδοσης ενός παιδιού θύματος που έχει μιλήσει στον ίδιο το δράστη προκειμένου αυτός να το κάνει ό,τι θέλει είναι έγκλημα χωρίς προηγούμενο, μια ανείπωτη φρικωδία που δεν πρέπει, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή σε οποιαδήποτε περίπτωση και για οποιουσδήποτε λόγους.
    Η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να είναι συνεργός και ενορχηστρωτής ενός τέτοιου εγκλήματος ή μάλλον μιας σωρείας τέτοιων εγκλημάτων που θα διαπραχθούν αν η υπό διαβούλευση ρύθμιση τελικά ψηφιστεί ως έχει. Η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχθεί να παραδίδονται «με το νόμο» τα παιδιά θύματα στους δράστες, δεν θα επιτρέψει ένα τόσο ειδεχθές κατά συρροή έγκλημα. Αντιλαμβανόμαστε ότι το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου που πέρασε από διάφορα στάδια επεξεργασίας αποτέλεσε πεδίο σφοδρών αντιπαραθέσεων και η τελική εκδοχή αντικατοπτρίζει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα σε αντιτιθέμενες αντιλήψεις και ομάδες καταλήγοντας σε διατυπώσεις όπως οι συγκεκριμένες που περιλαμβάνονται στα Άρθρα 13 και 14. Στο πεδίο όμως της προστασίας των παιδιών από τη βία και την κακοποίηση δεν μπορεί να πρυτανεύουν αντιλήψεις συμβιβασμών και εκπτώσεων.
    Ευελπιστούμε ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα κυριαρχήσει η λογική, θα αποσυρθούν οι επίμαχες διατάξεις και θα γίνει αντιληπτό ότι η υποχρέωση της κοινωνίας μας να παρέχει στα παιδιά θύματα κακοποίησης επαρκή προστασία είναι υπέρτερη κάθε άλλης αντιπαράθεσης. Και σε αυτό όλοι οι φορείς, θεσμικοί και της κοινωνίας των πολιτών, που έχουν ως αποστολή τους την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού οφείλουν να συστρατευθούν, τοποθετούμενοι ξεκάθαρα.

    Ο

  • 27 Μαρτίου 2021, 22:11 | Θεώνη Λιβανού

    Με την προσθήκη της δεύτερης παραγράφου στο άρθρο 56ΑΚ, δημιουργείται με τον νέο νόμο, σύγχυση για την πραγματική γνώση των επιδοθέντων εγγράφων. Έτσι τεκμαίρεται ως νόμιμη, επίδοση προς το τέκνο, η οποία πλέον μπορεί να γίνει και σε διεύθυνση γονέα με τον οποίο για οποιοδήποτε λόγο το τέκνο δεν έχει πλέον επικοινωνία, με αποτέλεσμα το τέκνο ή ο γονέας με τον οποίο διαμένει να μη λαμβάνουν ποτέ πραγματική γνώση των εννόμων συνεπειών που πρόκειται ή απειλείται να επέλθουν. Ταυτόχρονα μάλιστα οδηγούμαστε και στο νομικό παράδοξο ο γονέας που στρέφεται για οποιοδήποτε λόγο δικαστικά κατά του τέκνου (πχ. αγωγή για μείωση διατροφής) να μπορεί να επιδώσει στον εαυτό του το σχετικό δικόγραφο για λογαριασμό ωστόσο του τέκνου!

    Π.χ1: Η γιαγιά τέκνων, των οποίων ο γονέας (και γιος της συγκεκριμένης γιαγιάς) έχει διακόψει την επικοινωνία με τα τέκνα του, χωρίς ωστόσο να έχει απολέσει τη γονική μέριμνα, μπορεί να καταθέσει αγωγή επικοινωνίας (προκειμένου να δύναται να βλέπει τα εγγόνια της) επιδίδοντας το εν λόγω δικόγραφο στην οικία του γιου της.

    Π.χ.2: Μητέρα, η οποία καταβάλει μηνιαία διατροφή στα τέκνα της, κατόπιν απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου, τα οποία διαμένουν με τον πατέρα, δύναται να καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο ίδιο δικαστήριο ζητώντας τη μείωση της μηνιαίας διατροφής, επιδίδοντας, ωστόσο, την αίτηση στην ίδια της την οικία.

    Π.χ.3:Όταν θα έρθει η στιγμή που θα σταλούν σημαντικά έγγραφα, όπως αποτελέσματα εξετάσεων που αφορούν θέματα υγείας των τέκνων, έγγραφα για τη στράτευση των τέκνων κλπ, για το οποία έχει τρέξει και τρέχει μια ζωή ο ένας από τους δύο (γιατί… μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, η μάνα είθισται κατά συντριπτική πλειοψηφία να τα επωμίζεται όλα και δεν πάει να είναι εργαζόμενη, να είναι άρρωστη και ο κόσμος να χαλάει γύρω της, αναλαμβάνει πάση θυσία όλες τις υποχρεώσεις των τέκνων της).

    Ερώτημα: Πείτε μου έναν λόγο, γιατί αυτά τα τόσο σημαντικά έγγραφα θα πρέπει να πηγαίνουν στον αδιάφορο γονέα, που σε πολλές περιπτώσεις δε θα ενημερώσει καν τον γονέα που αγωνίζεται για τα παιδιά του ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, να πρέπει να επιδίδονται σε εκείνον; ΠΟΥ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ; Πάλι αυτή η μάνα, η εργαζόμενη, η αγωνίστρια θα πρέπει να βρει τη λύση και να διορθώσει το πρόβλημα που δημιουργεί ο δήθεν ενεργός πατέρας; Πώς να υπάρξει συνεννόηση μεταξύ των δύο γονέων που χωρίζουν όταν ένα 90% των χωρισμένων βρίσκονται σε δικαστικές διαμάχες; Θεωρείτε επίσης ότι είμαστε όλες και όλοι παιδιά πλουσίων γονέων ώστε να μπορούμε να βρίσκουμε το δίκιο των παιδιών μας στα δικαστήρια;

    ΔΕ ΒΟΗΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΛΥΠΑΜΑΙ, ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΚΑΝΕΤΕ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ

  • 27 Μαρτίου 2021, 21:58 | ΠΑΝΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ

    Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΠΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ 2 ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ.ΣΕ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΑΛΛΑ Η ΕΠΟΙΚΟΙΝΟΝΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗΕΡΗ ΤΟΥ 1/3 ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ

  • 27 Μαρτίου 2021, 17:48 | Δημήτρης Μ.

    Θα πρεπει να ορίζεται ρητα ως τόπος διαμονης του τέκνου η τελευταια κατοικια των γονεων πριν την διασπαση του γάμου ή συμβιωσης

    Η επίδοση των εγγράφων θα πρεπει να δινονταιο σε κάθε γονέα εκτός εάν του εχει αφαιρεθει η γονικη μεριμνα με δικαστικη απόφαση ή με συμφωνια μεταξύ γονέων.

  • 27 Μαρτίου 2021, 16:31 | Θεόδωρος Δάλλας

    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:53 | Χριστίνα Δάλλα

    Προτείνω τις παρακάτω τροποποιήσεις:
    Άρθρο 1511
    Άσκηση και διατήρηση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου, και ανάθεση αυτής στον ένα εκ των δύο γονέων μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από φυσική και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή σε αμφότερες οικίες των γονέων του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την διατήρηση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου και του παιδιού, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής, και να τηρείται αρχείο σχετικών πρακτικών μαγνητοφώνησης διασφαλίζοντας τη διαφάνεια της διαδικασίας και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:38 | ευαγγελοσ λαμποσ

    στουσ γονεισ που εχουν κοινη γονικη μεριμνα για πιο λογο η κατοικια να μην νομοθετηθει να ειναι ιδια και ισοποση χρονικα και στισ δυο κατοικιες(εφοσον συντρεχουν οι καταλληλεσ προυποθεσεισ δηλ κοντινη αποσταση κατοικιων)? .ετσι θα αποφευχουν δικαστηρια για να κερδισει ο ενασ απο τουσ δυο περισσοτερο χρονο διαμονησ στο σπιτι του εναντι του αλλου γονεα?

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:09 | Χριστίνα Δάλλα

    Προτείνω να αλλάξει ως εξής: Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
    Άρθρο 56

    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:36 | Νίκος Βασιλάκης

    Προτείνεται η εξής τροποποίηση του δεύτερου εδαφίου του άρθρου: «… Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ως τόπος ΝΟΜΙΜΗΣ κατοικίας του ανήλικου τέκνου παραμένει ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων.Ο ανήλικος διαβιώνει στον τόπο της νόμιμης κατοικίας του και διαμένει ίσο χρόνο στην κατοικία κάθε γονέα, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη έγγραφη συμφωνία. Με δικαστική απόφαση δεν επιτρέπεται να οριστεί, για οποιονδήποτε από τους γονείς, χρόνος διαμονής του ανήλικου τέκνου με αυτόν μικρότερος του 50% του συνολικού χρόνου του τέκνου, περιλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων….».

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:38 | Χρίστος Α. Ζέρβας

    ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
    Της Επιτροπής Γυναικείων Οργανώσεων για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια
    Αθήνα 27 Μαρτίου 2021
    Εδώ και μεγάλο διάστημα επιχειρείται μια κυβερνητική επίθεση για τροποποίηση του ισχύοντος Οικογενειακού Δικαίου με τον ψευδεπίγραφο ισχυρισμό ότι αυτή αφορά την ισότητα των φύλων. Παράλληλα ξεκίνησε και η επίθεση οργανώσεων μπαμπάδων από ΜΜΕ, ιστοσελίδες, εκστρατείες ενημέρωσης μέσω αφισοκολλήσεων και αναρτήσεων πανώ, τις περισσότερες φορές με προσβλητική προς τις γυναίκες φρασεολογία. Αυτές οι εκστρατείες βρίσκουν συμμάχους και στα δημόσια ΜΜΕ και τους δημόσιους φορείς. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στην στήριξη που παρέχει η ΟΣΥ, υπηρεσία που εποπτεύεται από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, μέσω χορηγίας στο σύλλογο ενεργών μπαμπάδων για σχετική αφισοκόλληση σε στάσεις λεωφορείων.
    Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ευχαριστήριο των ενεργών μπαμπάδων, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα τους, και έχει ως εξής
    1) https://www.energoimpampades.gr/chorigia-politis-group/ «Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την Politis Group για την ευγενική και αφιλοκερδή χορηγία της προς την “ΑΜΚΕ Ενεργοί μπαμπάδες για τα δικαιώματα του Παιδιού”, με την συνδρομή της οποίας τοποθετήθηκαν οι αφίσες μας σε 300 κεντρικά σημεία σχεδόν σε όλους τους δήμους της Αττικής στα panels που βρίσκονται στις στάσεις των αστικών λεωφορείων».
    Και: 2) https://www.energoimpampades.gr/eygeniki-chorigia-osy/ «Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την ΟΣΥ ΑΕ του ομίλου ΟΑΣΑ για την ευγενική και αφιλοκερδή χορηγία της προς την “ΑΜΚΕ Ενεργοί μπαμπάδες για τα δικαιώματα του Παιδιού”. Με την συγκατάθεση της ΟΣΥ ΑΕ τοποθετήθηκαν οι αφίσες μας σε 40 κεντρικά σημεία σχεδόν σε όλους τους δήμους της Αττικής στα εκδοτήρια των στάσεων Λεωφορείων και Τρόλεϊ. Η αρωγή της ΟΣΥ στον αγώνα που κάνουμε για την ενημέρωση της κοινής γνώμης και την ευαισθητοποίηση όλων για ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό θέμα που αφορά χιλιάδες συνανθρώπους μας για τα δικαιώματα του παιδιού είναι πολύ σημαντική και ευελπιστούμε ότι μελλοντικά οι δρόμοι μας θα σμίξουν πάλι καθώς μας διακρίνουν κοινά οράματα και στόχοι».
    Με αυτά κατά νου θέτουμε τα εξής ερωτήματα:
    1) Οι «Οδικές Συγκοινωνίες Α.Ε. – ΟΣΥ Α.Ε. και ο ΟΑΣΑ Α.Ε.» που εποπτεύονται από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχουν το δικαίωμα να χρηματοδοτούν και να υποστηρίζουν καμπάνια για ένα θέμα που έχει τόσο διχάσει την ελληνική κοινωνία;
    2) Αυτή η μονομερής ενέργεια και εύνοια δύναται να υποκρύπτει υποστήριξη στα αιτήματά τους και να χρησιμοποιείται ως Δούρειος ΄Ιππος για να επιτελεσθεί η ανατροπή ενός από τα πιο προοδευτικά Οικογενειακά Δίκαια στην Ευρωπαϊκή΄Ενωση και τελικά αντί να ληφθεί μέριμνα για τα παιδιά μετά το διαζύγιο να προκληθεί βλάβη; Και
    3) Με ποιόν τρόπο η ΟΣΥ και ο ΟΑΣΑ, ως Oργανισμοί του Δημοσίου, προστατεύουν τα δικαιώματα του παιδιού και τις μητέρες – θύματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον προωθούν ένα νομοσχέδιο που έρχεται σε αντίθεση με τα δικαιώματά τους και είναι πολύ πιθανόν να εγκλωβίσει τις γυναίκες θύματα κακοποίησης σε καταστροφικές συζυγικές σχέσεις;
    Ως Επιτροπή διαμαρτυρόμαστε έντονα για αυτήν την επιχειρούμενη παρέμβαση στο Οικογενειακό Δίκαιο, η οποία και αποτελεί την κορωνίδα μίας συστηματικής πολιτικής εκστρατείας υποβάθμισης και απαξίωσης των θεσμών και των νόμων για την ισότητα στη χώρα μας ανεξαρτήτως των δεσμεύσεών μας έναντι της ΕΕ και των διεθνών Συμβάσεων. (Η εκστρατεία ξεκίνησε με την υποβάθμιση και την υπαγωγή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας στο υπουργείο Εργασίας, απογυμνώνοντάς την από τον αυτοτελή θεσμικό της ρόλο). ΄Ολο το προηγούμενο διάστημα ο δημόσιος διάλογος για το φλέγον θέμα του Οικογενειακού Δικαίου διεξαγόταν με όρους σχεδόν μονολόγου. Ο χρόνος και ο χώρος στα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ ήταν εξώφθαλμα μοιρασμένος υπέρ της άποψης για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια.
    Συνεπώς δημιουργήθηκε στρεβλά η εντύπωση στην κοινωνία πως δεν υφίσταται αντίλογος, ο οποίος τάσσεται υπέρ της συναινετικής συνεπιμέλειας κατά περίπτωση. Σημειωτέον πως το εν λόγω νομοσχέδιο, το οποίο καταρτίστηκε προχείρως και εν κρυπτώ, δεν προήλθε από τις διεργασίες μίας συμπεριληπτικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, αλλά προέκυψε δι’ αποκλεισμού. Στις εξαντλητικές συζητήσεις για την κατάρτισή του συμμετείχαν μόνον οργανώσεις πατέρων και όχι μητέρων ούτε γυναικείες/φεμινιστικές, κάτι τουλάχιστον αναμενόμενο, εφόσον το θέμα ήταν το Οικογενειακό Δίκαιο και η ισότιμη ρύθμιση της συνεπιμέλειας μετά το διαζύγιο. Επιπλέον, ούτε καν προσεκλήθη η καθ’ ύλην αρμόδια Γενική Γραμματεία Ισότητας, η οποία τηρεί σιγήν ιχθύος μέχρι και σήμερα, υποβαθμίζοντας έτι περαιτέρω το ρόλο της.
    Το κυοφορούμενο νομοσχέδιο δημιουργεί συνθήκες για την διαιώνιση της βίας εις βάρος παιδιών και γυναικών και μετά το διαζύγιο, σε οικογένειες, που βιώνουν τέτοιες συμπεριφορές, παραβιάζοντας διεθνείς Συμβάσεις, μεταθέτει το κέντρο βάρους από το παιδί στον πατέρα, διατηρεί την έννοια της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, χωρίς να χρησιμοποιεί το όρο, ενώ σχετικοποιεί την ίδια την γονική μέριμνα. Για όλους αυτούς τους λόγους υπήρξαν και υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από την πανεπιστημιακή κοινότητα, τις γυναικείες οργανώσεις και έγκριτες/ους νομικούς.
    Ωστόσο, στα αλλεπάλληλα αιτήματα της Επιτροπής μας προς τον Πρωθυπουργό, την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, τον Υπουργό Δικαιοσύνης, βουλεύτριες της Ν.Δ. και την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ουδέποτε υπήρξε ανταπόκριση πλην μίας εξαιρέσεως. Η Επιτροπή μας πραγματοποίησε συνάντηση με μία βουλεύτρια της Νέας Δημοκρατίας, την οποία και ευχαριστούμε.
    Απεναντίας η επιτροπή μας είχε συνάντηση με τις Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙ.ΝΑΛ., ΚΚΕ, ΜΕΡΑ25.
    Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια

  • 27 Μαρτίου 2021, 14:12 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας – Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ με ή χωρίς αποφάσεις

    ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :

    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

    Επιτέλους όπως είπε η Κύπρια Μάνα Ελένη Γιασεμίδου: «Είναι αδιανόητο στις μέρες μας παιδιά να μεγαλώνουν σαν νάναι ορφανά και γονείς να θρηνούν παιδιά που ζουν!»

    Ήταν προεκλογική δέσμευση ! Είναι απαίτηση!

  • 27 Μαρτίου 2021, 14:24 | Ελίνα

    Η εναλλασσόμενη κατοικία είναι καταστροφική. Το παιδί θα βρίσκεται μόνιμα σε κατάσταση μετακόμισης…

  • 27 Μαρτίου 2021, 11:02 | Γιωργος Παππας

    Συμφωνα με ολους τους ψυχολογους και ολες τις ερευνες το παιδι εχει αναγκη και τους 2 γονεις του. Οχι αλλα ορφανα παιδια να μεγαλωνουν με γιαγιαδες και πατριους. Δωστε ενα τελος σε αυτο. Για τα παιδια ολων των ελληνων.

  • 27 Μαρτίου 2021, 11:11 | Καιτη Δημου

    Το παιδι πλεον πρεπει να εχει 2 κατοικιες σε ολες τις δημοσιες υπηρεσιες και να ενημερωνονται και οι 2 στις οικιες τους για οτι αφορα το παιδι.

  • 27 Μαρτίου 2021, 09:49 | Ασπασία Λ.

    Το παιδί σε οποιαδήποτε περίπτωση εφόσον κοιμάται έστω και το 1/3 του χρόνου του στο σπίτι του πατέρα του έχει δύο κατοικίες. Διαφορετικά τον νομιμοποιούμε ως επισκέπτη κι αυτό δεν είναι σωστό ούτε για το παιδί ούτε για κανένα από τους γονείς, ενώ δίνει την αφορμή στον γονέα με τον οποίο το παιδί «συνήθως διαμένει» να αυθαιρετεί, πολλές φορές σε βάρος του παιδιού και να το αγνοεί παντελώς ο άλλος γονέας. Συνεπώς γνώμη μου είναι να μην συμπεριληφθεί το «που συνήθως διαμένει». Το παιδί δεν είναι επισκέπτης στη ζωή κανενός από τους δύο γονείς, ούτε και στο σπίτι κανενός γονέα, το οποίο σπίτι στο τέλος μάλιστα μπορεί ως μοναδικός κληρονόμος και να κληρονομήσει. Κι ακόμα χειρότερα αν διαμένει τον περισσότερο καιρό σε σπίτι με ενοίκιο το οποίο μπορεί και να αλλάζει κατά καιρούς. Πόσο μάλλον όταν ο γονέας με τον οποίο «συνήθως διαμένει» το παιδί δεν έχει στην ιδιοκτησία του σπίτι ή άλλο περιουσιακό στοιχείο να του κληρονομήσει. Δηλαδή θα θεωρείται σπίτι του παιδιού κάθε σπίτι που θα νοικιάζει κατά καιρούς ο γονιός του και δεν θα θεωρείται σπίτι του παιδιού το σπίτι που διαθέτει ο άλλος γονιός του, το οποίο μάλιστα πολύ πιθανό όταν μεγαλώσει να του λύσει και το πρόβλημα της στέγης του.

  • 27 Μαρτίου 2021, 09:08 | Ελένη

    Είναι δυνατόν ΟΣΥ ΑΕ να κάνει χορηγίες στους ενεργούς μπαμπάδες και ο υπουργός να μην έχει δει καμία γυναικεία Οργάνωση ;
    Ρουσφέτια πάτε να κάνετε μέσο του νέου νομοσχεδίου .

  • 27 Μαρτίου 2021, 01:15 | Μαρία Κοντογιάννη

    > Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ και άρα και την ευθύνη, διαφορετικά ενέχει κινδύνους να μην πληροφορηθεί για το περιεχόμενο του εγγράφου.

    > Όσό και να πιέζουν κάποιοι με εγωκεντρικά συμφέροντα, η σχέση μητέρας-παιδιού ήταν και θα είναι μια και μονάδική και πάνω από όλα. Γιατί έτσι είναι για τα ίδια τα παιδιά. Και θα έπρεπε να την διαφυλάσσετε ως ιερή που είναι με την ανάλογη σοβαρότητα και ευαισθησία για το καλό των παιδιών.

    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Είναι καταστροφικό, ασαφές και αδιέξοδο.

  • 26 Μαρτίου 2021, 23:47 | Χρίστος Α. Ζέρβας

    Το νομοσχέδιο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας. Ξεκίνησε με την φιλοδοξία της καθιέρωσης της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας (του ακραίου σημείου δηλαδή επέμβασης του μη διαμένοντος γονέα στην καθημερινότητα του παιδιού και του γονέα, με τον οποίοναυτό διαμένει) και κατέληξε – άγνωστο μέσα από ποια διαδρομή – στο άλλο άκρο που είναι η σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας και η μετατροπή της σε αντικείμενο συναλλαγής και capitisdeminutio. Καθιερώνει ρυθμίσεις, οι οποίες ευνοούν τους οικονομικά ισχυρούς, διαμορφώνει ισχυρά πρότυπα μονογονεϊκών οικογενειών, παιδιών χωρίς δύο γονείς και «γονέων μιας χρήσης» και θέτει υπό νομική διαπραγμάτευση ακόμα και την γονεϊκή ιδιότητα στους γονείς, οι οποίοι δεν πειθαρχούν στις συμφωνίες και στις αποφάσεις.

    Επικαλούμενη ουσιώδη μεταβολή των κοινωνικών συνθηκών, τις οποίες δεν κάνει τον κόπο να προσδιορίσει, η Αιτιολογική έκθεση του ν/σ αποκαλύπτει την φιλοδοξία του να βάλει και αυτό μία σφραγίδα στην ιστορία, αφού όπως ρητά αναφέρει «Από το έτος 1983 δεν έχει λάβει χώρα οποιαδήποτε αναμόρφωση στο κεφάλαιο του Αστικού Κώδικα που διέπει τις σχέσεις γονέων και τέκνων, γεγονός που συνιστά αναχρονισμό καθόσον έχουν μεταβληθεί ουσιωδώς οι κοινωνικές συνθήκες». Και ενώ ορίζει ως στόχο «την προσαρμογή της ελληνικής έννομής τάξης σε όσα ισχύουν σε προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από την νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας», τραυματίζει με κάθε τρόπο ως και καταργεί την από κοινού άσκηση της, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν.

    Πλην ελαχίστων διατάξεων, πρόκειται για μία νομική απόπειρα που δεν δικαιούται να εμφανίζεται με τα χαρακτηριστικά της μεταρρύθμισης και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, από όσα επιλύει. Και αποτελεί ύβρι στην ιστορία (δεν αναφέρομαι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά στο αγωνιζόμενο κίνημα που τα κατέκτησε) να πιάνει στο στόμα του τον ν. 1329/1983 και να καμώνεται ότι τον μιμείται. Ο πολιτικός υπεύθυνος της σύνταξής του καλύτερα θα κάνει να βρει έναν άλλο τρόπο κοινωνικής προσφοράς για να μείνει στην ιστορία. Εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος, έχει την ιδιότητα του γιατρού και υπάρχει μεγάλη ζήτηση στα δημόσια νοσοκομεία τελευταία λόγω της πανδημίας.

    Αν και η κυβέρνησή του αντί να προσλαμβάνει δικαστικούς υπαλλήλους, γιατρούς και νοσηλευτές, προσλαμβάνει αστυνομικούς και απολύει συνδικαλιστές γιατρούς.

    Και τώρα νομίζει ότι με «καθρεφτάκια για ιθαγενείς» θα μας πείσει ότι επιχειρεί την ιστορική μεταρρύθμιση!

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:02 | Χρίστος Α. Ζέρβας

    H τελική μορφή του νομοσχεδίου που κατατέθηκε ευτυχώς δεν περιέχει τον παραλογισμό της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, αλλά δυστυχώς περιέχει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο : Την σχετικοποίηση της ίδιας της γονικής μέριμνας. Και φαίνεται ότι αυτό δεν έχει γίνει αντιληπτό ακόμα στις αντιμαχόμενες πλευρές, που εξακολουθούν να ορθώνουν τα πυρά τους γύρω από το θέμα της συνεπιμέλειας, παραβλέποντας ότι απέναντι στο διαπιστωμένο αδιέξοδο της τελευταίας, επιχειρείται ένας νομοθετικός σχεδιασμός πολύ περισσότερο επικίνδυνος, ταξικός και διαλυτικός για τι ανθρώπινες σχέσεις.

    Όπως είναι γνωστό, με το άρθρο 1510 Α.Κ. ορίζεται η έννοια της γονικής μέριμνας ως καθήκον και δικαίωμα των γονέων, οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, την διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του. Συνεπώς, η γονική μέριμνα αποτελεί αδιαπραγμάτευτη υποχρέωση αναγκαστικού δικαίουκαι δημόσιας τάξης, η οποία επιβάλλεται και ταυτόχρονα απονέμεται από το νόμο και στους δύο γονείς με την αδιάσπαστη νομοθετική εντολή να την ασκούν από κοινού. Πρόκειται για μία υποχρέωση, η οποία είναι προσωποπαγής, αδιαίρετη, αδιάσπαστη, μη δεκτική μεταβίβασης και κάθε είδους διάθεσης, της οποίας η απεμπόληση είναι ατιμωτική, διότι ακυρώνει στην πράξη την ιδιότητα του γονέα. Και βεβαίως η γονική μέριμνα δεν αποτελεί διαιρετό μέγεθος, ώστε να είναι δεκτική η άσκηση αυτής «εξίσου» ή κατ’ ισομοιρίαν ή κατά ½ ή κατά 1/3, ¾ κ.ο.κ..

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:02 | Χρίστος Α. Ζερβας

    Το εν λόγω νομοσχέδιο διαπνέεται από μισογυνιστικές απόψεις, είναι αποσπασματικό, μπερδεύει την έννοια της γονικής μέριμνας με αυτή της επιμέλειας, διευρύνει την έννοια της κατοικίας του τέκνου και δημιουργεί σίγουρα περισσότερα προβλήματα, τα οποία θεωρητικά καλείται να αντιμετωπίσει. Τα προβλήματα αυτά θεωρώ ότι θα δημιουργήσουν πολλές δικαστικές διαμάχες και θα αποτελέσουν εν τέλει τροχοπέδη στο αναφαίρετο δικαίωμα των ζευγαριών  να χωρίζουν καθώς τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται αντί να επιλύονται.

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:17 | ΜΑΡΙΑ

    Η κατοικία των τέκνων πρέπει να είναι η κατοικία και των 2 γονέων . Η επίδοση εγγράφων θα πρέπει να γίνεται στις κατοικίες των 2 γονέων. Πρέπει να είναι σαφής η ισότητα των γονέων απέναντι στα τέκνα τους

  • 26 Μαρτίου 2021, 21:40 | ΜΑΡΙΑ

    Η κατοικία των τέκνων πρέπει να είναι η κατοικία και των 2 γονέων . Η επίδοση εγγράφων θα πρέπει να γίνεται στις κατοικίες των 2 γονέων. Πρέπει να είναι σαφής η ισότητα των γονέων απέναντι στα τέκνα τους.

  • 26 Μαρτίου 2021, 21:24 | Σπύρος

    Ήρθε η ώρα να βλέπουμε τα παιδιά μας σαν γονείς. Θα ήταν ευχής έργο να έχουμε ισορροπία στη σχέση με τα παιδία μασ. 50 50 επικοινωνία με τα παιδιά και τους 2 γονείς. Συνεπιμέλεια και ενναλασομςνη κατοικία

  • 26 Μαρτίου 2021, 21:10 | Μπατσακουτσας Δημήτρης

    Στο πρωτο εδαφιο μετα την λέξη «…ο ανηλικος έχει κατοικια..» να προστεθει «..ο ανηλικος έχει κατοικια τον τόπο κατοικιας των γονέων πρίν την διασπαση της συμβιωσης.»

    Στο δευτερο εδάφιο η πρόταση «..οποιουδηποτε εκ των γονεων..» να αντικατασταθει με την πρόταση «..κεθένα εκ των γονέων..»

  • 26 Μαρτίου 2021, 19:10 | Μανώλης

    Προτεινόμενες αλλαγές στο κεφάλαιο Β.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία εναλλάξ και των δύο γονέων του.

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:10 | Χ. Π. Δικηγόρος

    Η προσθήκη αναιτιολόγητη και σε κάθε περίπτωση νομοτεχνικά άστοχη αφού η διάταξη αφορά στη νόμιμη κατοικία του ανηλίκου και όχι στα περί επιδόσεων.

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:55 | Π. Αλεξόπουλος

    Πρόταση βελτίωσης: «Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων.»

  • 26 Μαρτίου 2021, 16:49 | Κωνσταντίνος Μήτρου

    Γράφετε στο άρθρο αυτό «Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.»
    Πιο αόριστο και ασαφές δεν γίνεται. Με αυτό τον τρόπο εκμηδενίζεται τον ένα γονέα. Ότι δηλαδή προ υπήρχε.
    Υποτίθεται ότι γίνεται αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου μετά από 40 χρόνια. Πόσα χρόνια δηλαδή πρέπει να περάσουν για να έχει το παιδί, που έρχεται από 2 γονείς στον κόσμο και τους 2 γονείς του, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις;
    Δεκάδες έρευνες ελλήνων και ξένων επιστημόνων δείχνουν τα ευγερτήματα της ισόχρονης επαφής του παιδιού με τους γονείς του. Πόσο δύσκολο είναι αυτό να το λάβετε υπόψιν σας;

    Σας παρακαλώ λάβετε υπόψιν σας τα παρακάτω :
    1) Νομική ισότητα των γονέων.
    2) Βέλτιστο συμφέρον των παιδιών να είναι η ισόχρονη φυσική παρουσία των γονέων στην ζωή των παιδιών τους.
    3) Να είναι ξεκάθαρα η γονική μέριμνα μία και αδιάσπαστη.

  • 26 Μαρτίου 2021, 13:18 | christiano

    Οι γονείς που μένουν για παράδειγμα 30Km μακριά από τα τέκνα τους θα δούνε κανένα όφελος από την συν επιμέλεια, μπορούν να παίρνουν τα παιδιά τους τις μισές μέρες του μήνα?

  • 25 Μαρτίου 2021, 23:40 | ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΙς ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗς ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΕΓΓΑΜΟΥ ΒΙΟΥ ;ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΑ «ΣΥΝΕΝΑΙΤΙΚΑ ΔΙΑΖΥΓΙΑ » ΠΟΥ ΕδΩΣΑΝ ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ; ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ; ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΤΗ ,ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ 2 ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΟΝΟ ;

  • 25 Μαρτίου 2021, 22:55 | ΓΟΝΙΣ ΠΕΙΡΑΙΑ

    Για το άρθρο 56 προτείνουμε να τεθεί ως εξής
    «Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων.
    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

  • 25 Μαρτίου 2021, 21:59 | ΜΑΚΗΣ

    Ο ρόλος του πατέρα στη ζωή των παιδιών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ για το σωστό μεγάλωμα τους! Ολη η εννοια και η προσπαθεια της συνεπιμελειας θα επρεπε μα εχεις ως γνώμονα το καλό των παιδιών και Πόσο σημαντική είναι στη ζωή τους η συμβολή Όχι μόνο της μάνας αλλά και του πατέρα. Γι αυτό λοιπόν, ισοχρονη και ισότιμη επιμέλεια, εναλλασσόμενη κατοικία και καλύτερη αντιμετώπιση ως προς το δικαίωμα των παιδιών να έχουν στη ζωή τους τον πατέρα τους! Είναι απάνθρωπο να έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια, που θα βοηθήσει τόσες παιδικές ψυχές να μεγαλωνουν Χωρίς να στερούνται τον πατέρα τους, και να μείνει στη μέση!
    Είναι καθήκον μας να βελτιώνουμε τη ζωή των παιδιών μας, να μεγαλώνουν σε μια οικογένεια, που έστω και μετά από ένα διαζύγιο, θα συναγωνίζεται το περιβάλλον αυτό μια ακέραιηΣ οικογένειας.

  • 25 Μαρτίου 2021, 21:18 | Αλέξανδρος Κοίλιας

    Στο άρθρο 56 θα πρέπει να γίνουν οι παρακάτω τροποποιήσεις:

    – Κατοικία του τέκνου είναι οι κατοικίες και των δύο γονέων εφόσον αυτοί ασκούν την γονική μέριμνα. (το τέκνο μπορεί να έχει 2 κατοικίες, άλλωστε σε περίπτωση 50-50 χρόνου επικοινωνίας δεν υπάρχει γονέας με τον οποίο συνήθως το τέκνο διαμένει).

    – Η επίδοση εγγράφων θα πρέπει να γίνεται στις κατοικίες και των δύο γονέων εφόσον αυτοί ασκούν την γονική μέριμνα. (επίσης σε περίπτωση ηλεκτρονικών εγγράφων θα πρέπει να γίνεται στις διευθύνσεις email και των δύο γονέων) (Με αυτόν τον τρόπο είναι σίγουρη η ενημέρωση και των 2 γονέων για έγγραφα, ακόμη και αν ο ένας γονέας θέλει να το αποκρύψει από τον άλλον γονέα).

  • 25 Μαρτίου 2021, 21:56 | Ασπασία Λ.

    Τί σημαίνει «ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει»; Τί νόμος είναι τούτος που από το 3ο άρθρο του αρχίζει τα ήξεις αφήξεις; Δεν πρέπει όλοι οι νόμοι να στηρίζονται στο Σύνταγμα της Ελλάδος; Να θυμίσουμε σ΄ αυτούς που ψηφίσαμε και ορκίστηκαν να υπηρετούν το Σύνταγμα τί λέει: «Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων)
    1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
    2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.» Συνεπώς στο σημείο αυτό το Άρθρο 3 του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου πρέπει να λέει: «Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει εναλλασσόμενη κατοικία, δηλαδή δύο κατοικίες, τις κατοικίες των γονέων του».

  • 25 Μαρτίου 2021, 20:34 | Αντώνης Παύλου

    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς και όταν η γονική μέριμνα ασκείται και από τους δύο πρέπει να έχει ως κατοικία τα σπίτια και των δύο γονέων . Με ίσο χρόνο διαμονής και στα δύο σπίτια . Διπλή αγάπη , διπλή φροντίδα χωρίς διακρίσεις και περιορισμούς .

  • 25 Μαρτίου 2021, 19:19 | Άγγελος Μπαλαουρας

    Αφού το παιδί προέρχεται από δύο γονείς καλό θα ήτανε στην ηλικία που πρέπει να δίνεται και στους γονείς ισότητα στο χρόνο του κατόπιν συνεννόησης και προγραμματισμού ,αλλιώς η πληγή θα μεγαλώνει περισσότερο για το παιδί όσο και για τον γονέα που δεν το έχει αναμφισβήτητα .Με θέμα πάντα το παιδί παρακαλώ το κράτος και τους αρμόδιους να μεριμνήσουν ως προς το ΔΙΚΑΙΟ που αυτό σημαίνει ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, ως προς τη ΣΩΣΤΗ πρόοδο του ανήλικου τέκνου και ενδυνάμωσης της ψυχολογίας του.
    Ας μην έχουμε άλλα φοβισμένα παιδιά και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία του ενός γονέα ζούνε με φόβο με αγχώδης διαταραχή με μικρή αυτοπεποίθηση κτλ.Με εκτίμηση και σεβασμό πολύ σας παρακαλώ αποδώστε δικαιοσύνη δώστε το παιδί στους γονείς του.

  • 25 Μαρτίου 2021, 18:23 | Νικος Μπελαλης

    Αναφερόμενος σε παρά πολλές επιστημονικές μελέτες από ανθρωπους πολλών ειδικοτήτων , μεμονωμένα η σε σύνολο ομάδων , μέσω ερευνητικών κέντρων η πανεπιστημίων θα ήθελα να τονίσω ότι στην σύγχρονη εποχή που διανύουμε ,ναι μεν είναι απαραίτητη η παρουσία της μητέρας αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις. Ο αντρικος πληθυσμός έχει πλέον αποδεχτεί το ποσό σημαντικός είναι ο ρόλος του από την πρώτη μέρα της ζωής ενός παιδιού . Σε μεγάλο ποσοστό έχει καλύψει και τις υποχρεώσεις της μητέρας. Οσο ισχυρός είναι ο δεσμός μητέρας παιδιού άλλο τόσο και σημαντικός είναι ο δεσμός με τον πατέρα. Όσο λυπηρό και αν ακούγεται , που όλοι το γνωρίζουν αλλά κανείς δεν το παραδέχεται το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών χρησιμοποιούν τα παιδιά ως όπλο για την συναισθηματική κακοποίηση του πατέρα αλλά και ως μέσο για την επίτευξη διαφόρων στόχων πέρα των αναγκών ενός παιδιού . Αυτό φαίνεται άλλωστε και από το ποσό επιμονή δείχνουν οι γυναικείες οργανώσεις για την αποτροπή της συνεπιμελειας. Τι καλύτερο δωρο υπάρχει στην ζωή ενός παιδιού από την αγάπη και την παρουσία των γονιών του;;
    Μη θεσπίζοντας τον όρο υποχρεωτική συνεπιμελεια απλά δίνεται η δυνατότητα σε πολλές γυναίκες ο «ευνουχισμός» του πατέρα με σφραγίδα δημοσίου.
    ΘΕΩΡΩ ΑΠΙΘΑΝΟ ΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΚ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ.
    Για μια φορά στην ιστορία αφήστε στην άκρη τα θέλω και τα πρέπει μιας μικρής ομάδων ανθρώπων και κοιτάξτε το πραγματικό καλό . Ο όρος οικογένεια διαλύεται γιατί το επιτρέπει η δικαιοσύνη. Οικογένεια δεν είναι μόνο 4 άτομα μέσα σε ένα σπίτι. Υπάρχουν παππούδες γιαγιάδες ξαδέρφια που στερούνται το καλύτερο δωρο της ζωής.
    Κάντε την διαφορά και θα δείτε ότι η ιστορία και ο χρόνος θα σας ανταμείψει !!!

  • 25 Μαρτίου 2021, 17:42 | Νικόλαος

    Τα ανήλικα τέκνα πρέπει να μένουν στον τόπο γέννησής τους για να είναι κοντά στον πατέρα τους, συγγενείς, ξαδερφάκια, νονούς, φίλους και να μην είναι απομακρυσμένα από εκείνους σε μία πολύ απομακρυσμένη πόλη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα τέκνα και για να μπορούν να έχουν φυσική επικοινωνία τουλάχιστον με τον πατέρα τους. Παρακαλώ λάβετε το σοβαρά υπόψη για το καλό πρώτα των παιδιών και μετά για τον πατέρα όπως είμαι εγώ για αυτό που μου έχει συμβεί όπου εργάζομαι και δεν μπορώ να ταξιδεύω τόσο μακριά για να τα βλέπω. Τα παιδιά μου με στερούνται αφάνταστα όπως και εμένα μου λείπουν πάρα πολύ γιατί είναι η ζωή μου.

    Με εκτίμηση,
    Νικόλαος Τσιβουράκης
    πατέρας δύο κοριτσιών

  • 25 Μαρτίου 2021, 17:34 | Παναγιωτης

    Όταν μια μητέρα παίρνει άνευ λόγου και αιτιας το τέκνο από τον πατέρα ο οποίος το μαθαίνει από εξώδικο. Η απόσταση είναι άνω των 400χλμ. Λόγω της κατάστασης covid υπάρχουν αναβολές δικαστηρίων. Θα θεωρηθεί ως κατοικία αυτή που μένει τώρα με την μητέρα του και όχι η κοινή κατοικία? Θα πρέπει ο νόμος να ξεκινά από εκει δηλαδή ότι η κατοικία του τέκνου είναι η κοινή κατοικία. Γιατί να νομιμοποιειται αυτός που θα προλάβει να πάρει με εξώδικο και ασφαλιστικά μέτρα το τεκνο από τον αλλο ?

  • 25 Μαρτίου 2021, 16:21 | Παρασκευή Δ

    Τα παιδιά εντός ή Εκτός γάμου έχουν δύο γονείς. Έτσι έχουν και δύο σπίτια. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να περνούν ΙΣΟΧΡΟΝΑ τον χρόνο τους και με τους δύο γονείς. Αν υπάρχει μεγάλη χιλιομετρική απόσταση ο χρόνος που θα δαπανά το παιδί με κάθε γονέα του δεν είναι δυνατόν να είναι λιγότερος από το 1/3 κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς και 1/2 κατα τα διαστήματα των σχολικών εορτών. Οι σχολικές διακοπές του καλοκαιριού έχουν διάρκεια 90 ημέρες, οπότε απο 45 ημέρες σε κάθε γονέα δηλαδή απο 15 ημέρες για τους τρεις μήνες.

  • 25 Μαρτίου 2021, 15:22 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

    Αξιότιμε υπουργέ κύριε Τσιάρα

    Αρχικά θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για την πρωτοβουλία σας και την πραγματικά γενναία σας απόφαση να παρέμβετε στο απαρχαιωμένο και συνάμα άδικο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ελληνικό οικογενειακό δίκαιο και την ευγενή σας πρόθεση να θεσπιστούν μεταρρυθμίσεις ριζοσπαστικές αλλά απολύτως αναγκαίες, καθώς αφορούν στις σχέσεις των παιδιών και με τους δύο γονείς οι οποίες αντανακλούν την ψυχοσύνθεση και τη συναισθηματική υγεία των ανήλικων Ελλήνων και Ελληνίδων, των παιδιών μας, που θα σηκώσουν στους ώμους τους το μέλλον της πατρίδας μας.

    Μου είναι ιδιαιτέρως δύσκολο κύριε υπουργέ, να καταλάβω το γιατί πρέπει η ατυχής επιλογή συζύγου που οδήγησε στο χωρισμό να είναι η αιτία της αποξένωσης του ΓΟΝΕΑ που εκδιώκεται από τη συζυγική εστία (συνήθως του πατέρα) από τα παιδιά του και να περιορίζεται σε μία επικοινωνία του δεύτερου Σαββατοκύριακου και λίγων ωρών μεσοβδόμαδα που, να είστε σίγουρος, ποτέ δε φθάνει. Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να δυστυχεί και να εκλιπαρεί για λίγο περισσότερο χρόνο, υπομένοντας πολλές φορές πάσης φύσεως ιδιοτροπίες και εκβιασμούς αντί να ανατρέφει τα παιδιά του με αξιοπρέπεια; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να αντικρύζει τα παιδιά του να κλαίνε με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους:<>. Να γεμίζουν πίκρα και ανασφάλεια, ψυχολογικά κενά και φοβίες από την έλλειψη του ΓΟΝΙΟΥ από την καθημερινότητά τους; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να μην μπορεί να συμμετέχει στη ζωή των παιδιών του, να τα διαβάσει, να τους μιλήσει για τη ζωή, να τα συμβουλεύσει, να τα διδάξει, να τα αγκαλιάσει, να τα φιλήσει, να είναι δίπλα τους στην ασθένεια, στην άσχημη στιγμή, στη χαρά, στη λύπη; Να είναι ΑΠΩΝ από τη ζωή των παιδιών του ενώ ο ίδιος και τα παιδιά να τον θέλουν ΠΑΡΟΝΤΑ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ; Είναι ο ΓΟΝΕΑΣ, το αντιλαμβάνεστε; Να ζει με φωτογραφίες και γράμματα και να θρηνεί τα εν ζωή παιδιά του και αυτά τον εν ζωή ΓΟΝΙΟ τους; Γιατί να είναι αιχμάλωτος του ρολογιού και να κινδυνεύει να βρεθεί στο Αυτόφωρο για αργοπορία λίγων λεπτών, γιατί να εμπαίζεται με την τηλεφωνική επικοινωνία καλώντας ώρες ολόκληρες χωρίς να το σηκώνουν, γιατί να μην μπορεί να πάρει μία βεβαίωση, ένα έγγραφο από δημόσια υπηρεσία που σχετίζεται με το παιδί; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να βιώνει τον αυταρχισμό του επιμελώντα, την υποβάθμιση, την προσβολή, την ταπείνωση; ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να αποστραγγίζεται οικονομικά, διεκδικώντας τα αυτονόητα στις δικαστικές αίθουσες και τελικά να εισπράττει απλόχερα την απόρριψη και την αδικία; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να λογοδοτεί και να δίνει αναφορά για το παραμικρό μέσα στις λίγες ώρες που βρίσκεται με τα παιδιά του, ενώ ο ίδιος να υπολογίζεται ως παρείσακτος και να μην ερωτάται ποτέ και για τίποτα ακόμη και σε σοβαρά ζητήματα; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να βλέπει τα παιδιά του να διαπλάθονται, με δόλο, αρνητικά προς αυτόν, να παρασύρονται σε λανθασμένες εντυπώσεις, να καθοδηγούνται με κερδοσκοπικά κίνητρα, να βλέπει την εικόνα του να διαστρεβλώνεται και να μπαίνει στη διαδικασία της απολογίας και της αποτερατοποίησης; Και γιατί να μην μπορεί αυτός ο ΓΟΝΕΑΣ να αντιδράσει; Γιατί να μην έχει ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ να ασκήσει το βιολογικό του καθήκον απέναντι στα παιδιά που αυτός έφερε στον κόσμο; Μου είναι τόσο αδιανόητο να μην μπορεί ο ΓΟΝΕΑΣ να απολαμβάνει στη ζωή του τα παιδιά του, να μην μπορεί να χαρεί μαζί τους και αυτά μαζί του, να μην μπορεί να προσφέρει αυτά που μπορεί. Να θέλει και η νομοθεσία να του το στερεί. ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΝΙΟ!

    Αυτά τα «ορφανά» παιδιά και τον εν ζωή «μακαρίτη» ΓΟΝΕΑ έρχεται να ενδυναμώσει και να προστατεύσει ο νέος νόμος και η μεταρρύθμιση στο οικογενειακό δίκαιο και επιτέλους να τον δικαιώσει. Και είναι οπισθοδρομική, κακόβουλη, ρατσιστική, εγωκεντρική, ευτελής και απεχθής η στάση εκείνων που υποστηρίζουν, εν έτει 2021, την πεπαλαιωμένη, ανήθικη και αιχμαλωσιακή αποκλειστική επιμέλεια που αποξενώνει και εξοντώνει ουσιαστικά τον έναν ΓΟΝΕΑ από τη ζωή των παιδιών. Οι όροι «παιδιά μπαλάκια» και «παιδιά βαλίτσες» δεν υφίστανται και επινοήθηκαν από τους εκφραστές του αντιμεταρρυθμιστικού μετώπου λόγω της ενσυναίσθησης της αδυναμίας τους, της ανεπάρκειάς τους, της ανασφάλειας και της μικροψυχίας τους και της προσπάθειάς τους να συγκαλύψουν και να κουκουλώσουν τη ζημιά που διαπράττουν στις ψυχές των παιδιών. Αντ’ αυτού, υπάρχουν παιδιά χαρούμενα και ψυχοσωματικά άρτια, που απολαμβάνουν ΕΞΙΣΟΥ και τους δύο γονείς τους και παιδιά δυστυχισμένα και ψυχολογικά ανάπηρα, κυριευμένα από συμπλέγματα λόγω της στέρησης της γονεϊκής φροντίδας. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΔΟΣ (ΑΝΘΡΩΠΟΣ), ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΕΞΙΣΟΥ. Ο νέος νόμος πρέπει να μεριμνά για το καλό του παιδιού και μόνο γι’ αυτό. Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ και η θέσμοθέτηση της κατοικίας και των δύο ΓΟΝΕΩΝ ως κατοικία και του τέκνου είναι πλέον μονόδρομος. Μόνο έτσι, ο αποξενωμένος ΓΟΝΕΑΣ αναμορφώνεται από επισκέπτης σε ενεργό στήριγμα για το παιδί και αναλαμβάνει αποδοτικό ρόλο. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις στις ανάγκες του παιδιού. ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ και στους δύο ΓΟΝΕΙΣ. Οι μισές διανυκτερεύσεις του μήνα στον έναν ΓΟΝΕΑ και οι άλλες μισές στο άλλον με εβδομαδιαία εναλλαγή, εφόσον ικανοποιούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις και πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις που προάγουν το συμφέρον του παιδιού με κυριότερη τη σχολική και ευρύτερα εκπαιδευτική σταθερότητα.

    Κύριε υπουργέ,
    Σας ευχαριστώ που εμφυσύσατε μέσα στα στήθη του ταλαιπωρημένου και παραμελημένου ΓΟΝΕΑ τη φλόγα της ελπίδας, τη χαρά της δικαίωσης, την προσδοκία της συνεύρεσης, που του επιτρέψατε το όνειρο! Ευελπιστώ, οι νέες διατάξεις και το νομοθετικό πλαίσιο που βρίσκεται καθ’ οδόν να αποτελέσουν την απαρχή μιας καινούριας εποχής για την ελληνική κοινωνία που θα καταξιώνει και θα σέβεται εξίσου το ρόλο και των δύο ΓΟΝΕΩΝ στη ζωή των παιδιών.
    Επενδύω στη διαύγεια της προσωπικότητάς σας και της ειλικρίνειας του πολιτικού σας λόγου που ελπίζω να μην μας απογοητεύσει…

    Με τιμή

    Χριστοδούλου Χρήστος
    Βιολόγος-εκπαιδευτικός

  • 25 Μαρτίου 2021, 14:32 | Αρης θεοδώρου

    Τοποθέτηση Νο2

    Για το έτος 2020 το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ δημοσίευσε Πανελλαδικά Στατιστικά Στοιχεία 2020 Αναφορές Κακοποίησης Παιδιών
    Για διευκόλυνση του αναγνώστη στο τέλος του εγγράφου αναφέρει στην στήλη 2.
    Διαχωρισμός ανά ιδιότητα θύτη (στη σχέση του με το θύμα / αφορά αριθμό καταγγελλιών.

    ΜΗΤΕΡΑ 386 ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ

    ΠΑΤΕΡΑ 191 ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2021/02/03/p1etjp7orcmlj1mrp1g5pthe1jkbt.pdf

    Η κακοποίηση ανηλίκων για το έτος 2020 (διακυβέρνηση ΝΔ) είναι γένους θυληκού. Η βιοικοινωνική υπεροχή στην κακοποίηση παραμένει και για φέτος όπως και πέρσι γένους θυληκου.
    Σε αυτό συνέβαλε η υπάρχουσα νομοθεσία και νομολογία & θα συνεχίσει και μετα την ψήφιση αυτου του νομοσχεδίου να παρουσιάζει αυξητικές τάσεις η βία των γυναικών απέναντι σε ανηλίκους.
    Εχει δοθεί το μήνυμα στην κοινωνία, μέσω της Νομολογίας ότι η μάνα αποφασίζει για τα παιδιά, μπορεί να τα κακοποιεί , να τους αφαιρεί την ζωή, ισχυριζόμενη επιλόχεια καταθλιψη και να μην τιμωρείται.

    Η νομοθετική εξουσία αυτήν την στιγμή νομοθετεί την νομολογία του Α.Π.

    Δεν εχουμε καμμία διάκριση εξουσιών υπερ συμφερόντων.

    Επειδή πλέον έχουμε το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου πλυθυσμού υπέρ της συνεπιμέλειας

    Επειδή η υγιής Ελληνίδα δεν συντάσσεται με ψυχοσωματικά άρρωστες «κυρίες» αλλά σέβεται την ζωή των παιδιών των δικών της αλλά και των άλλων,

    Επειδή το 91% ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΣΥΝΤΑΣΕΤΑΙ ΜΕ ΙΣΟΤΗΤΑ ΓΟΝΕΩΝ ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
    Σας καλώ να αποσύρεται τις διατάξεις που επιβάλλουν πρωτεύων και δευτερεύων γονέα
    και να νομοθετήσετε ΑΜΕΣΑ κοινή επιμέλεια γονέων εναλλασσόμενη κατοικία.

    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2021/02/03/p1etjp7orcmlj1mrp1g5pthe1jkbt.pdf

  • 25 Μαρτίου 2021, 13:07 | ΛΕΝΑ

    Πρέπει να υπάρχει μία ΝΟΜΙΜΗ κατοικία του ανήλικου τέκνου και αυτή πρέπει να είναι η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων. Το τέκνο διαβιώνει στον τόπο της νόμιμης κατοικίας του και διαμένει ίσο χρόνο στην κατοικία κάθε γονέα, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη έγγραφη συμφωνία. Με δικαστική απόφαση δεν επιτρέπεται να οριστεί, για οποιονδήποτε από τους γονείς, χρόνος διαμονής του τέκνου με αυτόν μικρότερος του 50% του συνολικού χρόνου του τέκνου, περιλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων.

  • 24 Μαρτίου 2021, 23:13 | Λαμπρόπουλος Κώστας

    Χιλιάδες μπαμπάδες χασαμε τα παιδιά μας εν μεσο μιας νυκτης με ενα απλο εξωδικο που αλλάζει την κατοικια η μητερα για να αποκοψει την επικοινωνία του μπαμπά με τα παιδια.Εμενα εφυγε 30/12/19 απο Αθήνα με αυθημερόν εξωδικο και πηγε 600χιλιομετρα μακριά για να αποκοψει την επικοινωνία μου με την 8χρονων κορη μου. Και πρέπει νσ δινω καθε μηνα 350ε διατροφη και γυρω στα 700ε για ενα σκ κατι το οποιο ειναι αδύνατον να γίνεται καθε μηνα.Και με ενα παιδί που καθημερινα φωνάζει μπαμπά ελα παρε με για παντα δεν αντεχω και δεν περναω καλα με την μαμα και με γραπτες βεβαιωσεις απο 2 προνοιες και παιδοψυχολο για την αρνηση του παιδιου να μενει με την μητερα αλλά που είναι η δικαιοσυνη να αλουσει αυτο το πσιδακι. Αμμεσα πρέπει να ληφθουν δραστικα μετρα για να μεγαλωνουν ισοχρονα τα παιδιά και με τους 2 γονείς. Για να γεννηθεί ενα παιδι χρειάζεται ενας αντρας μια γυναίκα που εχουν ισα δικαιωματα στο μεγαλωμα του παιδιού.50/50 ΣΕ ΟΛΑ για το συμφέρον του παιδιού

  • 24 Μαρτίου 2021, 22:26 | ΕΛΕΝΗ ΑΛΕΠΟΥ

    Με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών

    Εν όψει της ψήφισης του νόμου για την συνεπιμέλεια και ιδιαιτέρως για την πρόθεση του νομοθέτη να θεσμοθετηθεί η ύπαρξη διπλής ζωής στην ανατροφή των ανηλίκων παιδιών θα θέλαμε να παραθέσουμε μια σειρά από νευραλγικά σημεία για το αντίθετο.
    Και αρχικά αναφέρουμε το γνωστό θέμα με τη σχέση της μητέρας και παιδιού πόσο είναι σημαντική και αποτελεί ένα θέμα πολυδιάστατο και πολυσύνθετο καθώς και αντικείμενο μελέτης πολλών επιστημών όπως είναι η βιολογία, η ψυχιατρική, η ψυχολογία, η νευροφυσιολογία και άλλες. Οι διάφορες προσεγγίσεις στο θέμα, από αυτήν περί του δεσμού μητέρας- παιδιού, που ασχολείται με την μοναδικότητα αυτής της σχέσης για το μεγάλωμα του παιδιού αλλά και για την ομαλή εξελικτική του πορεία, έως την θεωρία της προσκόλλησης και του αποχωρισμού, στηριζόμενες και σε βιολογικά και νευροβιολογικά επιστημονικά δεδομένα( π.χ. για την ψυχοβιολογική σύνδεση του εμβρύου με την μητέρα, και αργότερα για την σύνδεση του βρέφους με την τροφό κ.λ.π.,) τείνουν να συμφωνούν στο ότι μεταξύ της μητέρας και του παιδιού δημιουργούνται καθοριστικές επιδράσεις για την ζωή του τελευταίου, έτσι ώστε να προκύπτει μία απαραίτητη καθημερινή συναναστροφή, η έλλειψη της οποίας στην παιδική κυρίως ηλικία να επιφέρει μη επιθυμητές συνέπειες για την ανάπτυξη του και την ισορροπία του. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πατέρας δεν διαδραματίζει πολύ σοβαρό ρόλο στην ζωή του παιδιού του αλλά εκ των πραγμάτων η φύση, του έχει δώσει συγκεκριμένο βιολογικό και ψυχοκοινωνικό ρόλο. Το προβάδισμα σε ζωτικά θέματα το έχει η μητέρα. Αν λείπει παραδείγματος χάριν η μητέρα από την ζωή του νεογέννητου ο πατέρας θα πρέπει να βρει τεχνητό η ξένο μαστό για να το θρέψει. Αν το βρέφος προλάβει και ζήσει π.χ 40 ημέρες στην αγκαλιά της μητέρας του μαζί με τους εννέα μήνες στον αμνιακό σάκο, ο αναγκαστικός αποχωρισμός σε τακτά χρονικά διαστήματα μπορεί να βιώνεται ως απώλεια της μητρικής αγάπης και της ασφάλειας που απορρέει από αυτήν και μπορεί να τραυματίσει το παιδί.
    Βασιζόμενοι στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία για την αναγκαιότητα ύπαρξης ποιοτικών συνθηκών στη ψυχοκοινωνική ανάπτυξη ενός παιδιού, πιστεύουμε ότι σε περίπτωση διαζυγίου τα ανήλικα παιδιά πρέπει να παραμένουν κοντά στην μητέρα, ώστε να αποφεύγουμε την εμφάνιση του άγχους αποχωρισμού, ανασφάλειας, βίαιης απομάκρυνσης των παιδιών από το άτομο που είναι ψυχοβιολογικά συνδεδεμένο μαζί τους. Αν ρίξουμε μία ματιά στην βιβλιογραφία θα διαπιστώσουμε ευθύς αμέσως ότι η διαδραματίση του μητρικού ρόλου είναι δύσκολη υπόθεση, ότι όλη η ανθρωπότητα είναι επηρεασμένη από αυτόν και ότι δυστυχώς τέλεια μητέρα δεν υπάρχει. Δυστυχώς όμως και την πιο κακή μητέρα δεν μπορεί να αντικαταστήσει άλλος στα πρώτα χρόνια της ζωής. Εξάλλου η οικογενειακή εστία είναι εκεί όπου υπάρχει μητέρα. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι οι γονείς που χωρίζουν πρέπει να ενισχύονται από τον νόμο να εξασφαλίζουν στα παιδιά τους, την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη, την αποφυγή της βίαιης αλλαγής των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών, την εξασφάλιση της συνέχειας της προηγουμένης γονικής εικόνας (ως δυάδας). Το μέλημα τους δεν πρέπει να είναι πως θα θέσουν την ζωή των παιδιών, στην πρακτική του διαχωρισμού και της διάσπασης αλλά της ενότητας και της σύνδεσης. Και αυτό θα επιτευχθεί με την βοήθεια του νόμου . Η πρόταση μας εντέλει είναι να φροντίσει ο νόμος, ώστε τα ανήλικα να παραμένουν με την μητέρα για λόγους που ήδη αναφέρθηκαν, αλλά και να κατευθύνει το πρώην ζευγάρι στην αναγκαστική επικοινωνία και συναπόφαση για τα θέματα των παιδιών όπως και για την απαραίτητη συνεργασία των γονέων για τα καθημερινά θέματα. Στην περίπτωση που αδυνατούν να επικοινωνήσουν οι δυο γονείς υπάρχουν διαδικασίες (πχ συμβουλευτική γονέων και follow up των οικογενειών για όσο χρειαστεί) που θα υποβοηθήσουν την εναρμόνιση των σχέσεων στην οικογένεια αποφεύγοντας με μεθοδικό τρόπο και με την βοήθεια του νόμου την αύξηση του χάσματος που δημιουργείται ούτως ή άλλως με το διαζύγιο. Η νομοθεσία είναι πολύ χρήσιμη, για να στηρίξει την αντίληψη ότι ο κάθε γονέας δεν επιτρέπεται να ενεργεί «κατά το δοκούν». Ότι δεν ωφελεί να ακολουθεί μία μοναχική πορεία για το μεγάλωμα των παιδιών, μιας που το διαζύγιο στην ουσία δεν δημιουργεί μονογονεϊκές οικογένειες. Στην περίπτωση που ζουν και οι δύο γονείς είναι απαραίτητο να αποφεύγουν τον τραυματισμό, τον κατακερματισμό και την ψυχική αναστάτωση του παιδιού, με το να το αναγκάζουν να έχει δυο σπίτια και δύο ζωές προς χάριν εγωιστικών ή άλλων προθέσεων. Είναι διαφορετικό να ξέρει το παιδί ότι έχει το δωμάτιο του στο σπίτι του πατέρα του, όταν τον επισκέπτεται και διαφορετικό να ζει με δύο οικογενειακές εστίες και ίσως να υπομένει αναγκαστική παραμονή σε ένα χώρο που μπορεί να μην περνάει καλά ή που μπορεί να μην βλέπει καν τον πατέρα του επειδή εκείνος εργάζεται πολλές ώρες και το παιδί μένει με τους παππούδες.
    Και όσον αφορά στην ισότητα των δύο φύλλων, ξέρουμε όλοι και εμείς οι απλοί πολίτες ότι ισότητα δεν σημαίνει ομοιότητα ή εξομοίωση. Ο Πατέρας έχει δικαίωμα στο μεγάλωμα του παιδιού του, έχει δικαίωμα να έχει σχέση, να διεκδικεί την αγάπη του αλλά αν αγαπάει πραγματικά το παιδί του δεν δικαιολογείται να θέλει να το χωρίζει στα δύο δηλαδή μία εβδομάδα στο σπίτι της μητέρας και μία εβδομάδα στο σπίτι του πατέρα, και άλλα να πράττει ο ένας γονέας στο σπίτι του και άλλα να πράττει ο άλλος στο δικό του σπίτι και το παιδί στη μέση.
    Από την επαγγελματική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι ο νόμος μπορεί να προστατέψει τους πατεράδες από τις άκαμπτες ή ακατάλληλες για συνεννόηση μητέρες με παρεμβάσεις εξατομικευμένες. Αυτή νομίζουμε ότι είναι μια καλή πρακτική που προστατεύει τα παιδιά δηλαδή ο νόμος να δίνει την ευελιξία στους λειτουργούς του, ώστε να εντοπίσουν το συμφέρον του παιδιού εξατομικευμένα.
    – Η εξατομίκευση των υποθέσεων,
    – η ιδιαίτερη μεταχείριση ανάλογα με τις ανάγκες των παιδιών και της οικογένειας,
    – η αξιοποίηση υπηρεσιών υγείας (διότι η προστασία των παιδιών δεν εξαρτάται από την απλή εφαρμογή νόμων αλλά και από τις υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης)
    – η μη αποδοχή της διατροφής , ως μείζον θέμα για το νόμο, σε αυτήν την υπόθεση της προστασίας των ανηλίκων τέκνων,
    μπορεί να βοηθήσουν προς βελτίωση αυτής της προσπάθειας.
    Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν εύλογα στο γεγονός ότι καμία υπόθεση διαζυγίου γονέων με ανήλικα παιδιά δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιείται μέσω ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, μαζικά και οι γονείς να αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως αδικούντες ή αδικούμενοι συνολικά και όχι ως υπόχρεοι να δρουν για το συμφέρον των παιδιών τους πρωτίστως και δευτερευόντως για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους . Τέλος πιστεύουμε ότι καμιά υπόθεση προστασίας ανηλίκων δεν ισχύει χωρίς να τίθεται πρώτα το συμφέρον του παιδιού και κατόπιν των ενηλίκων.

  • 24 Μαρτίου 2021, 20:02 | Άγγελος Ζυρνόβαλης

    «Άρθρο 56
    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ, ΜΕ ΤΟΠΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΠΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥΣ.
    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ, ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

    Ο μόνος τρόπος να μην υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα σε γονείς, είναι να μη δημιουργούνται νομικά εξ αρχής. Είναι μέρος της ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ τα τέκνα να διαμένουν με τους γονείς τους. Η ανατροφή (Κεφάλαιο Α Άρθρο 1), προϋποθέτει διαμονή.
    Η διάκριση σε γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει το τέκνο και γονέα που συνήθως επισκέπτεται, επικοινωνεί, περνάει χρόνο, παίζει μπάλα και τρώει παγωτό… είναι αυτή που σκανδαλίζει το νομοσχέδιο στο σύνολο του, και κατά συνέπεια καταργεί τον απότερο σκοπό του. Δύο γονείς ΙΣΟΥΣ απέναντι στο νόμο.
    Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα ανατροφής από τους γονείς του.
    Κάθε γονέας που ασκεί την ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ, διαμένει με το τέκνο του ΙΣΟΧΡΟΝΑ με τον άλλο γονέα, εκ του νόμου, ή κατά αναλογία εφ όσον το ζητήσει ο ίδιος, και συμφωνήσει ο άλλος γονέας και το τέκνο. Δεν μπορεί κάποιος γονέας να αιτείται να στερηθεί το τέκνο τον άλλο γονέα του, αλλά τον ίδιο.
    Ετσι καλλιεργείται και η κουλτούρα συνεννόησης και συναίνεσης, που είναι και ένας απο τους σκοπούς του παρόντος νομοσχεδίου. Το να παραχωρεί κάποιος δικαιώματα, δημιουργεί κλίμα συναίνεσης. Το να στερεί κάποιος δικαιώματα του άλλου, δημιουργεί κλίμα αντιδικείας.

  • 24 Μαρτίου 2021, 20:08 | Μπατσακουτσας Δημήτρης

    Στο πρώτο εδαφιo μετα την λέξη «…ο ανηλικος έχει κατοικια..» να προστεθει «..ο ανηλικος έχει κατοικια τον τόπο κατοικιας των γονέων πρίν την διασπαση της συμβιωσης.»

    Στο δευτερο εδάφιο η πρόταση «..οποιουδηποτε εκ των γονεων..» να αντικατασταθει με την πρόταση «..κεθένα εκ των γονέων..»

    Παρατήρηση :
    οι διορθωσεις αυτές να γίνουν προκειμένου και οι δυο γονεις να έχουν ίσο χρονο με το τέκνο να μην υπάρχει μονομερείς πραξεις από τον ένα γονέα διασφαλιζοντας πάντα το συμφερον και τα δικαιωματα του τέκνου εχοντας ισοτιμη ανατροφη και από τους δυο γονεις καθως αποτελεί δικαιωμα του παιδιου συμφωνα με τον Ν.2101/1992 «Κυρωση διεθνους συμβασης για τα δικαιωματα του παιδιου καθως και εφαρμογη του Αρθρου 4 του Συνταγματος της Ελλάδας περι ισότητας των Ελλήνων πολιτων.

  • 24 Μαρτίου 2021, 19:35 | Ελευθερία Παναγιωτοπούλου

    Η συνεπιμέλεια να κρίνεται κατά περίπτωση. Το μόνο σίγουρο είναι να παίρνεται υπόψη η καταλληλότητα των γονιών, η αναπτυξιακή φάση του παιδιού,οι ανάγκες του παιδιού. Σίγουρα να ζητιέται η άποψη δημοσίων λειτουργών , διεπιστημονικής ομάδας. Να πάψουν τα παιδιά να είναι το έπαθλο ενός γονιού ή η αρένα παθολογικών προσωπικοτήτων

  • 24 Μαρτίου 2021, 16:43 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ – ΠΙΕΡΡΟΣ

    Αναδιατύπωση άρθρου ως εξής: Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει ως κατοικία του την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα.
    Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει ως κατοικία του την κατοικία του γονέα ο οποίος ασκεί την επιμέλεια.
    Σε περίπτωση που υφίσταται συνεπιμέλεια μεταξύ των δυο γονέων, είτε κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας, είτε κατόπιν δικαστικής απόφασης, υφίσταται κατ’ αποτέλεσμα για το τέκνο εναλλασσόμενη κατοικία του, η οποία ταυτίζεται με την κατοικία ενός εκάστου εκ των γονέων.
    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

Σχόλια 1 2 3 4 … 18