Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019

Άρθρο 3

Δικαιοδοσία επί εγκλημάτων σε πλοία ή αεροσκάφη που φέρουν την ελληνική σημαία – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 5 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε πράξεις που τελούνται σε πλοία που φέρουν την ελληνική σημαία ή αεροσκάφη που έχουν την ελληνική εθνικότητα ανεξάρτητα από το δίκαιο του τόπου τέλεσης αυτών.».

Άρθρο 4

Απόπειρα τέλεσης εγκλήματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 42 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 42 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος, έχοντας αποφασίσει να τελέσει έγκλημα, αρχίζει να εκτελεί την περιγραφόμενη στο νόμο αξιόποινη πράξη, τιμωρείται, αν το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε, με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να του επιβάλει την ίδια ποινή με αυτή που ο νόμος προβλέπει για την ολοκληρωμένη πράξη.».

Άρθρο 5

Δυνατότητα επιβολής πλήρους ποινής σε συνεργό- Τροποποίηση άρθρου 47 Ποινικού Κώδικα 

Στο άρθρου 47 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 47 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 47

Συνεργός

Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 46, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού. Την ποινή του αυτουργού μπορεί να επιβάλλει το δικαστήριο και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου, αν κρίνει ότι η συνδρομή που προσφέρθηκε είναι ιδιαίτερα σημαντική για την τέλεση της πράξης και η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 6

Διάρκεια κάθειρξης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 52 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται η λέξη «δεκαπέντε» από τη λέξη «είκοσι» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η διάρκεια της πρόσκαιρης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα είκοσι έτη ούτε είναι κατώτερη των πέντε ετών.».

Άρθρο 7

Κατάργηση του υπολογισμού χρηματικής ποινής σε ημερήσιες μονάδες – Τροποποίηση άρθρου 57 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 57 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) οι παρ. 1 και 3 καταργούνται, β) η παρ. 2 αντικαθίσταται και το άρθρο 57 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 57

Χρηματική ποινή

  1. [Καταργείται].
  2. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πεντακόσια (500) ευρώ ούτε ανώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για πλημμελήματα, ούτε κατώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ και ανώτερη από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κακουργήματα. 
  3. [Καταργείται].
  4. Με τον θάνατο του καταδικασθέντος διαγράφεται η χρηματική ποινή. Σε καμία περίπτωση δεν εκτελείται εναντίον των κληρονόμων του.».

Άρθρο 8

Προσθήκη απέλασης ως μέτρου ασφαλείας-Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 69 Ποινικού Κώδικα 

Στην παρ. 1 του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. γ’ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Μέτρα ασφαλείας, εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 122 και 123, είναι: α) τα μέτρα θεραπείας ατόμων με ψυχική ή διανοητική διαταραχή, β) η δήμευση κατά το άρθρο 76 και γ) η απέλαση αλλοδαπού.».

Άρθρο 9

Απέλαση αλλοδαπού- Προσθήκη άρθρου 72 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 71 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 72 ως εξής:

«Άρθρο 72

Απέλαση αλλοδαπού

  1. Με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο, ανεξάρτητα από τυχόν συντρέχουσα διοικητική διαδικασία σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), μπορεί να διατάξει την απέλαση κάθε αλλοδαπού (πολίτη τρίτης χώρας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.) που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τουλάχιστον έξι (6) ετών για τις αξιόποινες πράξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 105Β ή για τη διακεκριμένη κλοπή του άρθρου 374, εάν κρίνει ότι η παραμονή του στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, τον χρόνο παραμονής του στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα τον βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας για τη δημόσια ασφάλεια.

Ειδικά, για τους πολίτες κράτους μέλους της Ε.Ε. που έχουν αποδεδειγμένα μόνιμη διαμονή στην ελληνική επικράτεια τουλάχιστον για πέντε (5) έτη, πριν από την τέλεση της πράξης, απέλαση μπορεί να επιβληθεί μόνο όταν συντρέχουν και αιτιολογούνται ειδικώς στην απόφαση σοβαροί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίας ασφάλειας. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές. 

  1. Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να διατάξει την απέλαση από τη χώρα κάθε αλλοδαπού στον οποίο επιβλήθηκε μέτρο ασφάλειας των άρθρων 69A, 70 και 71. Σε αυτή την περίπτωση, η απέλαση μπορεί να διαταχθεί σε αντικατάσταση αυτών των μέτρων.
  2. Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν είναι πολίτης τρίτης χώρας και τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν είναι πολίτης κράτους μέλους της Ε.Ε..

Το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, για εξαιρετικούς λόγους που αιτιολογούνται ειδικά και ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής, μπορεί να επιτρέψει, για συγκεκριμένη διάρκεια ή επ’ αόριστον, την επιστροφή του αλλοδαπού στη χώρα και πριν από την παρέλευση των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων. Νέα αίτηση του αλλοδαπού για επιστροφή μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο ενός (1) έτους από την απόρριψη της προηγούμενης.

  1. α. Η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία περί αλλοδαπών, καθώς και τους κανόνες του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Πέντε (5) μήνες πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ` όρον απόλυση του κρατούμενου, ο διευθυντής του καταστήματος κράτησης υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, ώστε ο τελευταίος να παραγγείλει αμέσως στην αρμόδια αστυνομική αρχή τη διερεύνηση του εφικτού της απέλασης και την προετοιμασία για την υλοποίησή της. Τουλάχιστον ένα (1) μήνα πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ’ όρον απόλυση, η αρμόδια αστυνομική αρχή αναφέρει, με αιτιολογημένη έκθεσή της, στον εισαγγελέα του τόπου κράτησης εάν η απέλαση είναι εφικτή. Αν η απέλαση είναι εφικτή, εκτελείται αμέσως μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση της ποινής του κρατουμένου. Με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για έναν (1) μήνα μόνο από τον χρόνο της υφ` όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής, εφόσον η διαδικασία απέλασης έχει ξεκινήσει και πρόκειται να εκτελεστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού και εφόσον η απέλαση δεν έχει πραγματοποιηθεί, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

β. Αν ο αλλοδαπός παρεμποδίζει την προετοιμασία της απομάκρυνσής του, αρνούμενος να συνεργαστεί με τις αρχές και να αποκαλύψει τα πραγματικά του στοιχεία, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης μπορεί να παρατείνει την κράτησή του μέχρι και τρεις (3) μήνες από τον χρόνο της υφ’ όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής. Στην περίπτωση αυτή, όπως και στην περ. α`, ο αλλοδαπός παραμένει μέχρι την εκτέλεση της απέλασής του σε ειδικό χώρο του καταστήματος κράτησης ή του θεραπευτικού καταστήματος ή σε ειδικό χώρο των αστυνομικών αρχών που δημιουργούνται για τον σκοπό αυτό, με εντολή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης. Κατά της εισαγγελικής διάταξης που παρατείνει την κράτηση, ο κρατούμενος μπορεί να υποβάλει προσφυγή, για την οποία αποφαίνεται αμετάκλητα ο αρμόδιος εισαγγελέας εφετών μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Μετά από την παρέλευση του τριμήνου, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

γ. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή κατά την αιτιολογημένη γνώμη της αστυνομικής αρχής, η απόφαση της αναστολής αυτής ανακαλείται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε και διατάσσεται η κράτηση του αλλοδαπού για την πραγματοποίηση της απέλασης για χρονικό διάστημα το πολύ δεκαπέντε (15) ημερών.

  1. Εάν, σύμφωνα με την αιτιολογημένη έκθεση της αστυνομικής αρχής κατά την περ. α’ της παρ. 4, η απέλαση δεν είναι εφικτή για οποιονδήποτε λόγο και ιδίως επειδή: α) ο αλλοδαπός είναι ανιθαγενής ή ζητεί διεθνή προστασία ή απολαμβάνει διεθνή προστασία, ή β) δεν λειτουργεί ή δεν συνεργάζεται η προξενική αρχή της χώρας καταγωγής του ή γ) η χώρα του δεν συνιστά ασφαλή προορισμό ή τυχόν επιστροφή συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή δ) δεν τον δέχεται η χώρα καταγωγής του, τότε, μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση ποινής, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλει υποχρεωτικά με διάταξή του την απέλαση, επιβάλλει ιδίως τους όρους που προβλέπονται στην παρ. 3 του άρθρου 100 ή ορισμένους από αυτούς και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή, εφαρμόζεται αναλόγως η περ. γ’ της παρ. 4.
  2. Αυτός που παραβιάζει τον όρο ή τους όρους που του έχουν επιβληθεί από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατά την αναστολή της απέλασης, τιμωρείται με την ποινή της παρ. 1 του άρθρου 182.».

Άρθρο 10

Κριτήρια υπολογισμού ύψους χρηματικής ποινής – Τροποποίηση άρθρου 80 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 αντικαθίσταται, β) οι παρ. 2, 3, 4, και 5 καταργούνται και το άρθρο 80 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 80

Επιμέτρηση και απότιση χρηματικής ποινής

  1. Κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ποινής, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του α) τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του υπαιτίου γι’ αυτή, β) την προσωπική και οικονομική κατάσταση του υπαιτίου, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα βα) τα καθαρά έσοδα που αποκτά από την εργασία του κατά μέσο όρο κάθε ημέρα, ββ) άλλα τυχόν εισοδήματα και εν γένει την περιουσία του, καθώς και βγ) τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το δικαστήριο.
  2. [Καταργείται].
  3. [Καταργείται].
  4. [Καταργείται].
  5. [Καταργείται].
  6. Σε περίπτωση μη καταβολής της χρηματικής ποινής σύμφωνα με τα παραπάνω αυτή ή το μη καταβληθέν μέρος, βεβαιώνεται κατά το άρθρο 553 ΚΠΔ.».

Άρθρο 11

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα – Προσθήκη άρθρου 80Α στον Ποινικό Κώδικα

Μετά το άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 80 Α ως εξής:

«Άρθρο 80 Α

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα

  1. Κάθε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) ετών, αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάγεται στις προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 99 και 104 Α, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, υπολογίζοντας κάθε ημέρα σε ποσό από δέκα (10) έως εκατό (100) ευρώ, εκτός αν το δικαστήριο, με την απόφασή του, κρίνει ότι απαιτείται η πραγματική της έκτιση εν όλω ή εν μέρει, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Η παρ. 1 του άρθρου 80 για το ύψος της μετατροπής εφαρμόζεται αναλόγως.
  2. Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της συνεπάγεται την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του.
  3. Αν η αδυναμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή των δόσεων αυτής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του καταδικασθέντος μετά την επιβολή της ποινής, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση: α) προθεσμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή επέκταση αυτής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) έτη, ή β) αντικατάσταση της χρηματικής ποινής από την προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 104Α. Κάθε συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να υποβληθεί μία μόνο φορά .».

Άρθρο 12

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 81 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 81 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 4, μετά από τη λέξη «αντιστοιχούν», οι λέξεις «προς μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με εκατό (100) ευρώ», β) στην περ. β) της παρ. 5, μετά από τις λέξεις «ώρες εργασίας», οι λέξεις «μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εκατό (100) ευρώ» και το άρθρο 81 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 81

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας

  1. Κατά την επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας λαμβάνονται υπόψη και η ηλικία, η κατάσταση της υγείας του υπαιτίου, καθώς και οι επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις.
  2. Στην απόφαση ορίζεται η μέγιστη διάρκεια παροχής της κοινωφελούς εργασίας, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες.
  3. Η κοινωφελής εργασία πραγματοποιείται προς όφελος του κοινού σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή μη κερδοσκοπικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών. Μπορεί επίσης να αφορά και σε παροχή υπηρεσιών προς τον παθόντα, αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του. Με την ίδια απόφαση ορίζονται επίσης η οργάνωση της παροχής κοινωφελούς εργασίας, η διαδικασία επιλογής, ανάθεσης και επίβλεψης της σχετικής εργασίας και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
  4. Στην απόφαση καθορίζεται και η χρηματική ποινή που θα πρέπει να αποτίσει ο καταδικασθείς, αν δεν παρέχει με συνέπεια την κοινωφελή εργασία. Τέσσερις ώρες κοινωφελούς εργασίας αντιστοιχούν με εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.
  5. Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, καθώς και τον βαθμό της υπαιτιότητάς του μπορεί, αφού προβεί σε έγγραφη προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε:

α) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα (1) επιπλέον έτος, β) να επιτρέψει την εκτέλεση της χρηματικής ποινής που είχε καθοριστεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, αφού αφαιρέσει το ποσό που αναλογεί στην ήδη εκτιθείσα ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, καθορίζοντας για κάθε τέσσερις (4) ώρες εργασίας εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.».

Άρθρο 13

Μειωμένη ποινή – Τροποποίηση άρθρου 83 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 83 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην περ. β’ οι λέξεις «δύο (2)» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)» και «δώδεκα (12)» αντίστοιχα, β) στην περ. γ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και «δέκα (10)» αντίστοιχα, γ) στην περ. δ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και το άρθρο 83 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 83

Μειωμένη ποινή

Όπου στον νόμο προβλέπεται μειωμένη ποινή χωρίς άλλο προσδιορισμό, το πλαίσιό της καθορίζεται ως εξής: α) αντί για την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, επιβάλλεται κάθειρξη, β) αντί για την ποινή της κάθειρξης τουλάχιστον δέκα (10) ετών, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών ή κάθειρξη έως δώδεκα (12) έτη, γ) αντί για την ποινή της κάθειρξης επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, δ) αντί για την ποινή της κάθειρξης έως δέκα (10) έτη επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως έξι (6) έτη, ε) σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριό της. Αν ο νόμος προβλέπει σωρευτικά ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί και μόνο η τελευταία.».

Άρθρο 14

Ελαφρυντικές περιστάσεις – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 84 Ποινικού Κώδικα

Η περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 84 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε ως τον χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, β) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης, γ) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη, δ) το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, ε) το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτησή του.».

Άρθρο 15

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής- Αντικατάσταση άρθρου 85 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 85 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 85

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής

Όταν συντρέχουν περισσότεροι από ένας λόγοι για τη μείωση της ποινής κατά το άρθρο 83 ή όταν συντρέχουν ένας ή περισσότεροι τέτοιοι λόγοι μαζί με ελαφρυντικές περιστάσεις (άρθρο 84 ΠΚ), εφαρμόζεται μόνο μία φορά η μείωση της ποινής σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπει το άρθρο 83. Στην επιμέτρηση της ποινής λαμβάνονται υπόψη όλοι οι λόγοι του πρώτου εδαφίου και οι ελαφρυντικές περιστάσεις.».

Άρθρο 16

Συνολική ποινή σε περίπτωση στερητικών της ελευθερίας ποινών – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 94 Ποινικού Κώδικα

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται μετά από τη λέξη «είκοσι» η λέξη «πέντε», αντικαθίσταται η λέξη «οκτώ» από τη λέξη «δέκα» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.».

Άρθρο 17

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο – Τροποποίηση άρθρου 99 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 99 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) αντικαθίσταται ο τίτλος, β) η παρ. 1 αντικαθίσταται, γ) τα δύο πρώτα εδάφια της παρ. 4 αντικαθίστανται, δ) προστίθενται παρ. 5 και 6 και το άρθρο 99 διαμορφώνεται ως εξής 

«Άρθρο 99

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο

  1. Το δικαστήριο μετά την επιβολή ποινής εφαρμόζει τα άρθρα 80 A ή 104 A, μετατρέποντας την ποινή σε χρηματική ή σε κοινωφελή εργασία, εκτός αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις τους, οπότε διατάσσει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής σύμφωνα με την παρ. 5 ή ολόκληρης της ποινής. 

Αν ωστόσο, κάποιος, που δεν έχει στο παρελθόν καταδικαστεί αμετάκλητα με μία ή περισσότερες αποφάσεις σε στερητική της ελευθερίας ποινή άνω του ενός (1) έτους, καταδικαστεί σε ποινή που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος, το δικαστήριο με την απόφασή του μπορεί να διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα (1) και ανώτερο από τρία (3) έτη, αν κρίνει αιτιολογημένα πως η εκτέλεση της ποινής δεν είναι αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ο χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής, και αρχίζει από τότε που η απόφαση η οποία την χορηγεί καθίσταται εκτελεστή.

  1. Στην ίδια απόφαση το δικαστήριο μπορεί να προσδιορίσει τους όρους υπό τους οποίους παρέχεται η αναστολή εκτέλεσης της ποινής, οι οποίοι, διαζευκτικά ή σωρευτικά, είναι ιδίως: α) η αποκατάσταση του συνόλου ή μέρους της ζημίας που προκλήθηκε στο θύμα της αξιόποινης πράξης κατά το μέτρο των δυνατοτήτων του καταδικασθέντος, β) η αφαίρεση της άδειας οδήγησης για χρονικό διάστημα έως ένα έτος, αν η πράξη συνδέεται με σοβαρή παραβίαση των κανόνων οδήγησης, γ) η καταβολή ποσού ύψους έως δέκα χιλιάδες ευρώ για κοινωφελείς σκοπούς, δ) η εκπλήρωση υποχρεώσεων του καταδικασθέντος για διατροφή ή επιμέλεια άλλων προσώπων, ε) η συμμετοχή του καταδικασθέντος, εφόσον συναινεί, σε πρόγραμμα απεξάρτησης ή άλλο θεραπευτικό πρόγραμμα, στ) η συμμετοχή του καταδικασθέντος σε συνεδρίες με επιμελητή κοινωνικής αρωγής, ζ) η εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, η) η απαγόρευση εξόδου από τη Χώρα.
  2. Μετά από αίτηση του εισαγγελέα εκτέλεσης της ποινής ή του καταδικασθέντος, το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την άρση ή την τροποποίηση των όρων που έχει επιβάλει. Νέα αίτηση του καταδικασθέντος μπορεί να υποβληθεί μετά πάροδο τριμήνου από την απόρριψη της προηγούμενης.
  3. Αν ο καταδικασθείς παραβιάζει τους όρους, ο εισαγγελέας εισάγει την υπόθεση στο δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής. Το τελευταίο, με βάση τα πιο πάνω κριτήρια, μπορεί: α) να διατάξει τη μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80Α ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104Α, β) να διατάξει την έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε σύμφωνα με την παρ. 5 ή την έκτιση ολόκληρης της ποινής. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.
  4. Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, το δικαστήριο, εφόσον κρίνει ότι η μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80 A ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104 Α δεν είναι εφικτή με βάση το ύψος της ποινής ή δεν θα είναι επαρκής για να αποτρέψει τον καταδικασθέντα από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων και ότι για τον σκοπό αυτόν είναι αναγκαία η έκτιση μέρους της στερητικής της ελευθερίας ποινής, μπορεί να διατάξει την πραγματική εκτέλεση του μέρους αυτού, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τριάντα (30) ημερών ούτε ανώτερη των έξι (6) μηνών και την αναστολή εκτέλεσης του υπολοίπου, πέραν των περιπτώσεων της παρ. 1. Στην περίπτωση αυτή αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 105 Β. Ο χρόνος αναστολής για το αναστελλόμενο μέρος της ποινής αρχίζει μετά από την ολοκλήρωση της έκτισης του μέρους της ποινής που δεν ανεστάλη. Οι παρ. 2 και 3 εφαρμόζονται αναλόγως σε περίπτωση εφαρμογής της παρούσας.
  5. Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων μετά από την έκτιση μέρους της ποινής το δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των παραβιάσεων, μπορεί: α) να τροποποιήσει τους επιβληθέντες ή να επιβάλει επιπρόσθετους όρους, β) να διατάξει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες, γ) να διατάξει την έκτιση του υπολοίπου της ποινής που ανεστάλη. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.».

Άρθρο 18

Ανάκληση της αναστολής – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 101 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 101 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) διαγράφεται η λέξη «δόλου», (β) οι λέξεις «τα τρία (3) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «το ένα (1) έτος» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Αν κατά τη διάρκεια της αναστολής, καταστεί αμετάκλητη καταδίκη, για έγκλημα που τελέστηκε πριν από τη δημοσίευση της απόφασης για την αναστολή, και η ποινή που επιβλήθηκε με μια ή περισσότερες αποφάσεις υπερβαίνει συνολικά το ένα (1) έτος, η αναστολή θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκε ποτέ, εκτός αν το δικαστήριο, απαγγέλλοντας τη νέα καταδίκη, ρητά διατάξει με την ίδια απόφαση να διατηρηθεί η αναστολή, επειδή η εκτέλεση της ποινής, την οποία αφορά η αναστολή, δεν είναι απολύτως αναγκαία.».

Άρθρο 19

Μετατροπή φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία – Τροποποίηση άρθρου 104Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 104 Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1: αα) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 η λέξη «τρία» αντικαθίσταται από τις λέξεις «δύο (2)», αβ) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τη διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας, β) στην παρ. 4 βα) το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από ένα εδάφιο, ββ) καταργείται το τέταρτο εδάφιο και το άρθρο 104Α διαμορφώνεται ως εξής:

 

«Άρθρο 104Α

Μετατροπή της φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία

  1. Όταν επιβάλλεται φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη και δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 99, η ποινή μετατρέπεται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας (άρθρο 81), εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, με ειδική αιτιολογία, ότι αυτή δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τον δράστη από την τέλεση άλλων εγκλημάτων. Κάθε ημέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από δύο (2) ώρες κοινωφελούς εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις χίλιες διακόσιες ώρες (1.200) και σε περίπτωση συνολικής ποινής τις τέσσερις χιλιάδες ώρες (4.000), ούτε να έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
  2. Η μετατροπή δεν είναι εφικτή αν ο καταδικασθείς δεν συναινεί ή δεν είναι παρών. Αν ο καταδικασθείς δεν ήταν παρών, μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της ποινής του σε παροχή κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
  3. Αν επήλθε ουσιώδης αλλαγή των όρων της παρ. 1, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει νέο υπολογισμό της παρεχόμενης κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
  4. Η παρ. 3 του άρθρου 81 ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του και το τμήμα της ποινής που εκτίθηκε, μπορεί: α) να προβεί σε προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε, β) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα επιπλέον έτος, γ) να διατάξει την έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής που είχε επιβληθεί πριν από τη μετατροπή αφού αφαιρέσει την εκτιθείσα ποινή και τον χρόνο παροχής κοινωφελούς εργασίας υπολογίζοντας αυτόν σύμφωνα με την παρ. 1.».

Άρθρο 20

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης – Τροποποίηση άρθρου 105Β Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 105B του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η περ. α) της παρ. 1 τροποποιείται ως προς τον απαιτούμενο χρόνο έκτισης της ποινής στην περίπτωση φυλάκισης, β) στην παρ. 6: βα) στο πρώτο εδάφιο πριν από τη λέξη «κάθειρξης» προστίθενται οι λέξεις «φυλάκισης ή», μετά από τις λέξεις «αν δεν έχει παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», ββ) στο δεύτερο εδάφιο μετά από τις λέξεις «22 και 23 του ν. 4139/2013» προστίθενται οι λέξεις «του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων», επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά τη λέξη «παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», βγ) προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο και το άρθρο 105Β διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 105Β

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης

  1. Όσοι καταδικάστηκαν σε στερητική της ελευθερίας ποινής μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης, σύμφωνα με τις πιο κάτω διατάξεις, εφόσον έχουν εκτίσει: α) σε περίπτωση φυλάκισης ή πρόσκαιρης κάθειρξης τα τρία πέμπτα (3/5) αυτής, β) σε περίπτωση πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου της παρ. 6, τα τέσσερα πέμπτα (4/5) αυτής και γ) σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
  2. Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης δεν απαιτείται να έχει καταστεί η καταδίκη αμετάκλητη.
  3. Στην περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει το άθροισμα των τμημάτων των ποινών, που προβλέπεται στην παρ. 1. Σε κάθε περίπτωση ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι πέντε (25) έτη και όταν το παραπάνω άθροισμα υπερβαίνει το όριο αυτό.
  4. Αν ο καταδικασθείς εργάζεται, κάθε ημέρα εργασίας υπολογίζεται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που έχουν ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος, νεφρού ή μυελού των οστών ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή έχουν κακοήθη νεοπλάσματα ή νεφρική ανεπάρκεια για την οποία γίνεται τακτική αιμοκάθαρση ή φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής. Το ίδιο ισχύει και για: α) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, που δεν μπορούν να εργαστούν, εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, β) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, γ) κρατούμενους στους οποίους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους, δ) κρατούμενους οι οποίοι νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες, ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους, στ) κρατούμενους που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης από ναρκωτικά εγκεκριμένου, κατά το άρθρο 51 του ν. 4139/2013 οργανισμού και ζ) κρατούμενους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων. Η διακρίβωση των ασθενειών του δεύτερου εδαφίου, καθώς και της αναπηρίας στις περ. α` και β` γίνεται με τη διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 105.
  5. Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά είτε κατά την προηγούμενη παράγραφο είτε κατά τις ειδικές διατάξεις που προβλέπουν αντίστοιχο υπολογισμό.
  6. Προκειμένου για ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα απόλυση υπό όρο, αν δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα δύο πέμπτα (2/5) της ποινής που του επιβλήθηκε και, σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης, δεκαέξι (16) έτη. Προκειμένου για ποινές κάθειρξης που επιβλήθηκαν για τα κακουργήματα των άρθρων 22 και 23 του ν. 4139/2013, του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων 134, 187, 187 Α, των περ. γ` και δ` της παρ. 1 του άρθρου 265, της παρ. 1 του άρθρου 299, των άρθρων 323Α, 324, 380, 385, καθώς και για αυτά του 19ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους του παρόντος Κώδικα, απόλυση υπό όρο δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα, αν αυτός δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα τρία πέμπτα (3/5) της ποινής που του επιβλήθηκε, και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης δεκαοχτώ (18) ετών. Το παραπάνω κατά περίπτωση χρονικό διάστημα προσαυξάνεται κατά το ένα τρίτο (1/3) των λοιπών ποινών που τυχόν έχουν επιβληθεί, στην περίπτωση που αυτές συντρέχουν σωρευτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στο κατάστημα είκοσι (20) έτη και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, αν έχει παραμείνει είκοσι πέντε (25) έτη. Στις περιπτώσεις συνολικής ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου που όπως επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά τουλάχιστον δέκα (10) έτη το ανώτατο όριο της συνολικής ποινής κάθειρξης, η υφ’ όρον απόλυση δύναται να χορηγείται, εφόσον ο κατάδικος έχει εκτίσει πραγματικά δεκαεπτά (17) έτη.».

Άρθρο 21

Προϋποθέσεις για τη χορήγηση απόλυση υπό όρο – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 106 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 106 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τους λόγους μη χορήγησης της απόλυσης υπό όρους με την προσθήκη της ουσιαστικής κρίσης περί πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος και με την απάλειψη των λέξεων «με ειδική αιτιολογία», β) το δεύτερο εδάφιο καταργείται και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, όπως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, καθώς και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστά αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 22

Άρση της απόλυσης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 108 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 108 του Ποινικού Κώδικα διαγράφονται οι λέξεις «με δόλο» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής: 

«1. Η απόλυση αίρεται αν μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το επόμενο άρθρο, εκείνος που απολύθηκε διαπράξει έγκλημα, για το οποίο του επιβλήθηκε αμετακλήτως οποτεδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη από ένα (1) έτος. Στην περίπτωση αυτή εκτίει αθροιστικά, από τότε που θα γίνει αμετάκλητη η νέα καταδίκη, και ολόκληρο το υπόλοιπο της προηγούμενης ποινής, το οποίο όφειλε να εκτίσει κατά τον χρόνο της απόλυσης. Σε περίπτωση άρσης της απόλυσης για καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη εκτίει δέκα (10) επιπλέον έτη και επί σωρευτικής συνδρομής ισοβίων καθείρξεων δεκαπέντε (15) επιπλέον έτη.».

Άρθρο 23

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης – Τροποποίηση άρθρου 114 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 114 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) ο τίτλος τροποποιείται με τη προσθήκη των λέξεων «-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου», β) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 114 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 114

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου

  1. Όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξης, το αξιόποινο εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έμαθε για την τέλεση της πράξης και για τον δράστη της ή για έναν από τους συμμετόχους.
  2. Το ίδιο αποτέλεσμα συνεπάγεται και η ρητή δήλωση του δικαιούχου της έγκλησης ενώπιον της αρμόδιας αρχής, ότι παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης.
  3. Τα εγκλήματα σε βάρος του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης διώκονται πάντοτε αυτεπαγγέλτως.».

Άρθρο 24

Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 127 του Ποινικού Κώδικα μετά από τη λέξη «κακούργημα» διαγράφονται οι λέξεις «και εμπεριέχει στοιχεία βίας ή στρέφεται κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή ενόψει των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.».

Άρθρο 25

Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα 

Στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Όποιος εισέρχεται σε χώρο υγειονομικής περίθαλψης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών διαταράσσει τη λειτουργία του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.». 

Άρθρο 26

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων – Τροποποίηση άρθρου 169Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 169Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) τροποποιείται ο τίτλος, β) διαγράφεται η παρ. 2 και το άρθρο 169Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 169Α

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο

  1. Όποιος δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή διάταξη δικαστικής απόφασης πολιτικού δικαστηρίου ή σε εισαγγελική διάταξη, που αφορούν τη ρύθμιση της νομής ή της κατοχής, την άσκηση της γονικής μέριμνας, την επικοινωνία με το τέκνο και τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων ή την απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δεν συμμορφώθηκε σε συμφωνία που επικυρώθηκε από συμβολαιογράφο κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα και αφορά στην επικοινωνία των ανήλικων τέκνων.
  2. [Καταργείται].
  3. Όποιος εν γνώσει ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.».

Άρθρο 27

Παραβίαση περιορισμών διαμονής-Προσθήκη άρθρου 182 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 182 ως εξής:

«Άρθρο 182

Παραβίαση περιορισμών διαμονής

  1. Με φυλάκιση έως τριών (3) ετών τιμωρείται όποιος παραβιάζει τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί νόμιμα στην ελευθερία της διαμονής και τις σχετικές υποχρεώσεις του.
  2. Αλλοδαπός ο οποίος απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 72, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, η οποία εκτελείται αμέσως, δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται σε καμία περίπτωση, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα δύναμη.».

Άρθρο 28

Ανασταλτικό αποτέλεσμα έφεσης για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται με την προσθήκη εξαίρεσης από την περίπτωση μη αναστέλλουσας ισχύος της έφεσης, β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο, σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παρ. 3 και τα συναφή πλημμελήματα ή κακουργήματα τα οποία επισύρουν πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, κρίνει με ειδική αιτιολογία ότι πρέπει να χορηγηθεί η ανασταλτική δύναμη της έφεσης Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται υποχρεωτικά οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι.».

Άρθρο 29

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροληψίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών-Τροποποίηση παρ. 1 και 5 άρθρου 235 Ποινικού Κώδικα 

Στο άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 μετά από τις λέξεις «αθέμιτο ωφέλημα» προστίθενται οι λέξεις «ανεξαρτήτως αξίας», β) η περ. β) του πρώτου εδαφίου της παρ. 5 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης η οποία εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του εάν ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας εδρεύει στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή ή εάν η Ελλάδα αποτελεί ή όχι μέλος και το άρθρο 235 διαμορφώνεται ως εξής: 

«Άρθρο 235

Δωροληψία υπαλλήλου

  1. Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή μέσω τρίτου, για τον εαυτό του ή για άλλον, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, ή αποδέχεται την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος, για ενέργεια ή παράλειψή του σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
  2. Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη του υπαιτίου αντίκειται στα καθήκοντα του, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή έως χίλιες (1.000) ημερήσιες μονάδες.
  3. Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, για τον εαυτό του ή για άλλον, αθέμιτη παροχή περιουσιακής φύσης, επωφελούμενος από την ιδιότητά του, τιμωρείται με φυλάκιση, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.
  4. Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή επιθεωρητές ή πρόσωπα που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου τιμωρούνται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή, εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη, αν με παράβαση συγκεκριμένου υπηρεσιακού καθήκοντος δεν απέτρεψαν από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές τους ή υπόκειται στον έλεγχό τους από την τέλεση πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
  5. Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους που απασχολούνται με οποιαδήποτε συμβατική σχέση σε: α) όργανο ή οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) κάθε δημόσιο διεθνή ή υπερεθνικό οργανισμό ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και από κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι, ακόμα κι αν οι πράξεις των περ. α΄ και β΄ δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκαν. Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από υπάλληλο ξένης χώρας.».

Άρθρο 30

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος, προσθήκη χρηματικής ποινής για το πλημμέλημα της ενεργητικής δωροδοκίας και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροδοκίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών – Τροποποίηση παρ. 1 και 4 άρθρου 236 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 236 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 τροποποιείται με την προσθήκη των λέξεων «ανεξαρτήτως αξίας» και την προσθήκη της χρηματικής ποινής στις επαπειλούμενες ποινές, β) η περ. α) του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής και στις περιπτώσεις που ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας δεν εδρεύουν στην Ελλάδα ή η Ελλάδα δεν είναι μέλος και το άρθρο 236 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 236

Δωροδοκία υπαλλήλου

  1. Όποιος προσφέρει, υπόσχεται ή παρέχει σε υπάλληλο, άμεσα ή μέσω τρίτου, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, για τον εαυτό του ή για άλλον, για ενέργεια ή παράλειψη του υπαλλήλου σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
  2. Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου, ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή.
  3. Διευθυντής επιχείρησης ή άλλο πρόσωπο που έχει την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε επιχείρηση τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα, αν με παραβίαση συγκεκριμένου καθήκοντος επιμέλειας, δεν απέτρεψε από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές του ή υπόκειται στον έλεγχό του από την τέλεση προς όφελος της επιχείρησης πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
  4. Οι διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται προς: α) λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους με οποιαδήποτε συμβατική σχέση οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε δημόσιου διεθνούς ή υπερεθνικού οργανισμού ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και προς κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι ή β) οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή υπηρεσία για ξένη χώρα.

Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε και για τη δίωξη του πλημμελήματος της παρ. 1 δεν απαιτείται η κατά το άρθρο 6 παρ. 3 έγκληση ή αίτηση.».

Άρθρο 31

Επέκταση του αξιοποίνου σε δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε διεθνείς οργανισμούς-Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 4 του άρθρου 237 Ποινικού Κώδικα 

Στην παρ. 4 του άρθρου 237 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. δ) και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται: α) από ή προς μέλη του Δικαστηρίου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) από ή προς όσους ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή καθήκοντα διαιτητή σε διεθνή δικαστήρια των οποίων η δικαιοδοσία είναι αποδεκτή από την Ελλάδα ή γ) προς δικαστές, ενόρκους ή διαιτητές άλλων κρατών σχετικά με την άσκηση των δικαστικών τους καθηκόντων, δ) προς δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε ενωσιακούς ή διεθνείς οργανισμούς ή όργανα. Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ή προς ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε.».

Άρθρο 32

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων– Τροποποίηση άρθρου 264 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 264 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «Εμπρησμός» προστίθενται οι λέξεις «-Παραβίαση προληπτικών μέτρων, β) στις περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 και στην παρ. 2 προστίθεται σωρευτικά και η επιβολή χρηματικής ποινής, γ) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 264 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 264

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων

  1. Όποιος προξενεί πυρκαγιά, τιμωρείται: α) με φυλάκιση και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη και χρηματική ποινή, αν στην περίπτωση των περ. α` ή β` η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με ισόβια κάθειρξη, αν στην περίπτωση της περ. β` η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.
  2. Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά από την οποία μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη και χρηματική ποινή.
  3. Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις που εκδίδει η αρμόδια αρχή για τη λήψη προληπτικών μέτρων πυροπροστασίας, ιδίως, οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων εντός ή εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή εάν η ανωτέρω παράλειψη συνέβαλε ουσιωδώς στην εξάπλωση πυρκαγιάς, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.».

Άρθρο 33

Εμπρησμός σε δάση-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων – Τροποποίηση άρθρου 265 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου, μετά από τις λέξεις «Εμπρησμός σε δάση», προστίθενται οι λέξεις «-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων» β) στην παρ. 1: αα) στην περ. α’ οι λέξεις «οκτώ (8) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» και η περ. α’ τροποποιείται ως προς την ποινική αξιολόγηση του προσπορισμού παράνομου περιουσιακού οφέλους το οποίο λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντική περίσταση, ββ) στην περ. β’ μετά από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή», βγ) στην περ. γ’ μετά από τη λέξη «κάθειρξη» προστίθενται οι λέξεις «τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή», γ) στην παρ. 2 αυξάνεται η προβλεπόμενη ποινή για την εξ αμελείας τέλεση, προστίθεται η σωρευτική επιβολή χρηματικής ποινής και επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, δ) προστίθενται παρ. 3, 4, 5, 6 και 7 και το άρθρο 265 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 265

Εμπρησμός σε δάση – Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων

  1. Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται:

α) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν δε ο δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος συνιστά επιβαρυντική περίσταση,

β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν στην περίπτωση των περ. α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή,

δ) με ισόβια κάθειρξη αν στην περ. β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

  1. Όποιος στις περιπτώσεις της παρ. 1 προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή, και αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
  2. Όποιος ανάβει φωτιά για οποιαδήποτε ελεγχόμενη καύση ή εκτελεί θερμές εργασίες ή κάνει χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα ή ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές εκτάσεις ή σε οποιοδήποτε χώρο σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτές, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή αν η πράξη του δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η ανωτέρω πράξη είχε ως επακόλουθο την πρόκληση πυρκαγιάς, η οποία επέφερε σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή και αν επήλθε θάνατος με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή. 
  3. Όποιος, προετοιμάζοντας τη διάπραξη του εγκλήματος της παρ. 1, κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εμπρηστικές ύλες ή άλλα αντικείμενα, πρόσφορα για την πρόκληση και την εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή, αν δε τελεί την ανωτέρω πράξη εντός δάσους ή δασικής έκτασης και σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτά, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) σε ποινή κάθειρξης έως οκτώ (8) ετών και χρηματική ποινή.
  4. Όποιος αποθηκεύει, τοποθετεί ή εγκαταλείπει εύφλεκτες ύλες εντός δασών ή δασικών εκτάσεων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η πράξη του συνέβαλε στην εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
  5. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, και η έφεση που ασκείται δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν, στην περίπτωση της παρ. 2, του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 και της παρ. 5, το δικαστήριο με ειδική αιτιολογία κρίνει εξαιρετικώς υπέρ της μετατροπής της ποινής.
  6. Το ύψος της χρηματικής ποινής για τα αδικήματα του παρόντος δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ούτε ανώτερο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ.».

Άρθρο 34

Προσθήκη της δήμευσης ως παρεπόμενης ποινής στα αδικήματα εμπρησμού σε δάση-

Προσθήκη άρθρου 265A στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 265A ως εξής:

«Άρθρο 265A

Δήμευση σε περίπτωση εμπρησμού σε δάση

  1. Στο έγκλημα εμπρησμού σε δάση από πρόθεση, τετελεσμένο και σε απόπειρα (παρ. 1 άρθρου 265), καθώς και στις περιπτώσεις εμπρησμού σε δάση από αμέλεια από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά που είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη ή εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή (παρ. 2 άρθρου 265), δημεύεται κατά την κρίση του δικαστηρίου με την καταδικαστική απόφαση η περιουσία ή τμήμα περιουσίας, του αυτουργού και των συμμετόχων στο έγκλημα. 
  2. Η έκταση της δήμευσης αποφασίζεται από το δικαστήριο, το οποίο την προσδιορίζει με βάση τη βλάβη που προκλήθηκε αφού σταθμίσει για τον υπολογισμό της και τα στοιχεία του άρθρου 79. Το δικαστήριο εξαιρεί από τη δήμευση ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία κρίνει, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση, ότι εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης του καταδικασθέντος και της οικογένειας του.
  3. Το άρθρο 261 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων αντίστοιχης αξίας με τη βλάβη που επήλθε, εφαρμόζεται αναλόγως.».

Άρθρο 35

Απάλειψη του αδικήματος του εμπρησμού δάσους από αμέλεια από το ρυθμιστικό πεδίο της έμπρακτης μετάνοιας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 289 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 289 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «των άρθρων 264» διαγράφεται ο αριθμός «265» και η παρ. 1 του άρθρου 289 διαμορφώνεται ως εξής:

« 1. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 των άρθρων 264, 268, 270, 273, 275, 277 και 286, της παρ. 3 του άρθρου 279, και της παρ. 4 του άρθρου 285 ο υπαίτιος δεν τιμωρείται, αν με τη θέλησή του αποτρέψει τον κίνδυνο ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για 

την αποτροπή του.».

Άρθρο 36

Συμπερίληψη παραβίασης ερυθρού σηματοδότη στις περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης -Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 290Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 290Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. ε) και η παρ. 1 του άρθρου 290Α διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα, μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης ή β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, ή γ) οδηγεί όχημα i) σε αυτοκινητόδρομο ή σε οδό ταχείας κυκλοφορίας με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον εξήντα (60) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον τριάντα (30) χλμ. ανά ώρα, ii) εντός κατοικημένης περιοχής ή σε άλλο οδικό δίκτυο με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον σαράντα (40) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον είκοσι (20) χλμ. ανά ώρα, ή δ) οδηγεί όχημα στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.) εκτός των περιπτώσεων αποκλειστικού προορισμού της, ή ε) παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:

αα) με φυλάκιση έως τρία (3) έτη, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε σημαντική βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.».

Άρθρο 37

Αύξηση του κατώτατου ορίου ποινής στο αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και πρόβλεψη προσωπικού λόγου απαλλαγής από την ποινή για οικείους θύματος – Τροποποίηση άρθρου 302 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 302 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 μετά από τη λέξη «τουλάχιστον» αντικαθίστανται οι λέξεις «τριών μηνών» από τις λέξεις «δύο (2) ετών», β) προστίθεται παρ. 2 και το άρθρο 302 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 302

Ανθρωποκτονία από αμέλεια

  1. Όποιος από αμέλεια σκότωσε άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών.
  2. Αν το θύμα της πράξης η οποία αναφέρεται στην παρ. 1 είναι οικείος του υπαιτίου, το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον υπαίτιο από κάθε ποινή, αν πεισθεί ότι λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστη από τις συνέπειες της πράξης του δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε ποινή.».

Άρθρο 38

Σωματική βλάβη αδύναμων ατόμων – Αντικατάσταση άρθρου 312 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: 

«Άρθρο 312

Σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων

  1. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, τιμωρείται: α) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 308, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, β) για την πράξη του άρθρου 309, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, γ) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 310, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και αν επεδίωκε την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με κάθειρξη και δ) για την πράξη του άρθρου 311, με κάθειρξη.
  2. Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την περ. γ’ της παρ. 1 εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 39

Παράνομη βία – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 330 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 330 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 40

Απειλή – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: 

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 41

Επέκταση του αξιοποίνου σε πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 348Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 3 του άρθρου 348Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά από τις λέξεις «ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου» και «από ή με ανήλικο» προστίθεται αναφορά στο πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των παρ. 1 και 2 συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή η εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου ή προσώπου που εμφανίζεται ως ανήλικο, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής γενετήσιας πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο ή πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο.».

Άρθρο 42

Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 348Γ Ποινικού Κώδικα 

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 348Γ του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται με τη διαγραφή της καταβολής αντιτίμου ως στοιχείου της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος των πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων, , επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο προκειμένου να συμμετάσχει σε πορνογραφικές παραστάσεις ή διοργανώνει αυτές, τιμωρείται ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Όποιος εν γνώσει του, παρακολουθεί πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι τιμωρείται στις περ. α’ και β’ του πρώτου εδαφίου με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και στην περ. γ’ με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.».

Άρθρο 43

Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής – Τροποποίηση άρθρου 358 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 358 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 358

Παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής

Όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που την επιβάλει σε αυτόν ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω προσωρινά, με εκτελεστό τίτλο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.». 

Άρθρο 44

Συκοφαντική δυσφήμηση – Αντικατάσταση άρθρου 363 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 363

Συκοφαντική δυσφήμηση

Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.».

Άρθρο 45

Κλοπή – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 372 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «τιμωρείται με φυλάκιση» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή» και το άρθρο 372 διαμορφώνεται ω εξής:

«Άρθρο 372

Κλοπή

  1. Όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή.
  2. Κινητό πράγμα θεωρείται κατά τον Κώδικα και η ηλεκτρική και κάθε άλλης μορφής ενέργεια.».

Άρθρο 46

Απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας – Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 378 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 378 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Όποιος καταστρέφει ή βλάπτει ξένο (ολικά ή εν μέρει) πράγμα ή με άλλον τρόπο καθιστά ανέφικτη τη χρήση του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή. Αν το πράγμα είναι μικρής αξίας ή η ζημία που προκλήθηκε είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν το πράγμα είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο ή η πράξη έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 47

Γενικές διατάξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης –Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 381 και παρ. 1 άρθρου 405 Ποινικού Κώδικα

  1. Η παρ. 1 του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 374Α, στην παρ. 1 του άρθρου 375, στο άρθρο 377, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 378 και στην παρ. 1 του άρθρου 379 απαιτείται έγκληση.».

  1. Η παρ. 1 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 48

Μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο – Τροποποίηση περ. γ’ παρ. 1 άρθρου 25 ν. 1882/1990 

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) διαγράφονται οι λέξεις «, τα χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις καθώς και», και η παρ. 1 του άρθρου 25 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 25

Ποινικό αδίκημα μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους

  1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

Στην αίτηση και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του προσώπου τα χρέη από τα αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.

Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.».

Σχόλια 1 2 3 4 … 10
  • 30 Νοεμβρίου 2023, 13:58 | Φλώρα Ματθαίου

    Πόση χαρά δίνετε στα θύματα!Πόση ελπίδα!Συγχαρητήρια Υπουργέ μου!

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 12:45 | Φαιη

    Η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, υπέβαλε στις 13 Απριλίου 2023 έκθεση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάζει τη χρήση της ψευδοεπιστημονικής έννοιας της “γονεϊκής αποξένωσης”, και συναφών εννοιών, σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που αυτή επιφέρει ως προς την προστασία των ανήλικων θυμάτων και των μητέρων τους, ιδίως σε περιπτώσεις που υπάρχουν καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

    Η Ειδική Εισηγήτρια, μαζί με τα άλλα μέλη της Πλατφόρμας Μηχανισμών Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων για την Εξάλειψη των Διακρίσεων και της Βίας κατά των Γυναικών, εκφράζει έντονη ανησυχία για το ότι οι δικαστικές αρχές συστηματικά αγνοούν το ιστορικό και τις καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κατά τη λήψη αποφάσεων για την επιμέλεια των παιδιών, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου οι ίδιες οι μητέρες ή/και τα ίδια τα παιδιά έχουν προβάλει αξιόπιστους ισχυρισμούς για σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση. Σε αρκετές χώρες οι δικαστικές αρχές αντιμετωπίζουν τα θύματα με δυσπιστία και κρίνουν τους ισχυρισμούς των παιδιών για κακοποίηση ως προϊόν υποβολής, δηλαδή, ως σκόπιμη προσπάθεια των μητέρων να χειραγωγήσουν τα παιδιά τους και να τα χωρίσουν από τους πατέρες τους. Αυτή η υποτιθέμενη προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον γονέα συχνά αποκαλείται “γονεϊκή αποξένωση”.

    Για την προετοιμασία της έκθεσης, η Ειδική Εισηγήτρια ζήτησε την συμμετοχή των Κρατών Μελών, διεθνών και περιφερειακών οργανισμών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, ακαδημαϊκών φορέων και θυμάτων, και πραγματοποίησε σειρά διαδικτυακών διαβουλεύσεων με ενδιαφερόμενους φορείς και εμπειρογνώμονες/νισσες. Η Ειδική Εισηγήτρια έλαβε πάνω από χίλιες υποβληθείσες αναφορές, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός ήταν αντιγραμμένες ατομικές αναφορές, κυρίως από οργανώσεις για τα δικαιώματα των πατέρων.

    Παραθέτουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα από την αναφορά (σύνδεσμος για το πλήρες κείμενο στο τέλος του άρθρου):

    Γονεϊκή αποξένωση και η σχέση της με την ενδοοικογενειακή βία.

    Η ενδοοικογενειακή βία είναι μια από τις σοβαρότερες και πιο διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως όσον αφορά γυναίκες και κορίτσια. Αν και οι άνδρες μπορούν επίσης να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, οι γυναίκες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο και η δυναμική της κακοποίησης διαφέρει στους άνδρες.

    Δεδομένης της συχνότητας της ενδοοικογενειακής βίας στις συντροφικές σχέσεις, ο χωρισμός από τον δράστη μπορεί επίσης να είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδος για το θύμα. Οι ισχυρισμοί για ενδοοικογενειακή βία τείνουν να μην ελέγχονται επαρκώς από τα δικαστήρια και να προκαλούν προβληματικές υποθέσεις, για παράδειγμα ότι η βία προκαλεί μικρή βλάβη στη μητέρα ή το παιδί και ότι παύει με τον χωρισμό. Οι δικαστές, επίσης, που τείνουν να θέτουν σε προτεραιότητα και να επιτρέπουν την επικοινωνία με τους πατέρες, έχουν εσφαλμένη κατανόηση σχετικά με τις συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας και τις επιπτώσεις της στα παιδιά και τις υποτιμούν. Με αυτόν τον τρόπο, οι δικαστές αποτυγχάνουν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τα παιδιά από τη βία, δίνοντας σε κακοποιητικούς πατέρες πρόσβαση στα παιδιά τους χωρίς επίβλεψη, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων όπου οι δικαστές έχουν διαπιστώσει ότι έχει ασκηθεί σωματική και/ή σεξουαλική βία.

    Όταν οι δικαστές αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας, μπορεί να τη θεωρήσουν περασμένο γεγονός, υποθέτοντας ότι ανήκει στο παρελθόν. Έρευνες και οι αναφορές που ελήφθησαν δείχνουν ότι οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας μπορεί επίσης να χρησιμοποιούν καταχρηστικά τις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου για να συνεχίσουν να ασκούν βία στα θύματα τους, με αποτέλεσμα τον δευτερογενή τραυματισμό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια χρήσιμη τακτική. Μια εμπειρική ανάλυση των υποθέσεων γονεϊκής αποξένωσης στον Καναδά που διεξήχθη το 2018 διαπίστωσε ότι από τις 357 περιπτώσεις, το 41,5% αφορούσαν ισχυρισμούς ενδοοικογενειακής κακοποίησης ή κακοποίησης παιδιού, εκ των οποίων το 76,8% περιελάμβαναν ισχυρισμούς αποξένωσης που υποστηρίζονταν από τον φερόμενο ως δράστη. Σε άλλη μελέτη, η γονεϊκή αποξένωση αναφέρθηκε και στις 20 περιπτώσεις που μελετήθηκαν στο πλαίσιο καταναγκαστικού ελέγχου και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, και ακόμα και και όταν δεν χρησιμοποιούνταν ρητά, οι υποκείμενες ιδέες εξακολουθούσαν να είναι παρούσες.

    Η χρήση της γονεϊκής αποξένωσης είναι ιδιαίτερα έμφυλη και χρησιμοποιείται συχνά εναντίον των μητέρων. Μια μελέτη στη Βραζιλία διαπίστωσε ότι οι γυναίκες κατηγορούνταν για γονεϊκή αποξένωση στο 66% των περιπτώσεων, σε αντίθεση με το 17% των περιπτώσεων όπου κατηγορήθηκε άνδρας και ότι οι άνδρες προέβαιναν σε περισσότερες αβάσιμες κατηγορίες από τις γυναίκες. Στην Ιταλία, αυτή η κατηγορία χρησιμοποιούνταν επίσης σε συντριπτική πλειοψηφία κατά των μητέρων.

    Κοινό στοιχείο της έμφυλης χρήσης της γονικής αποξένωσης είναι η απεικόνιση των μητέρων από τους συντρόφους τους, τα δικαστήρια και τους πραγματογνώμονες, ως εκδικητικές και παραληρηματικές. Οι μητέρες που αντιτίθενται ή προσπαθούν να περιορίσουν την επαφή ή που εγείρουν ανησυχίες θεωρούνται ευρέως από τους αξιολογητές ως παρεμποδιστικές ή κακόβουλες, γεγονός που αντικατοπτρίζει το διαδεδομένο μοτίβο της ενοχοποίησης της μητέρας.

    Ισχυρισμοί ότι η μητέρα αποξενώνει το παιδί χρησιμοποιούνται συχνά για να δείξουν ότι η ανάθεση της επιμέλειας στη μητέρα δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, καθώς αυτή δεν θα διευκολύνει την επαφή με τον πατέρα. Όπως σημειώνεται σε πολλές υποβληθείσες αναφορές, η ενδοοικογενειακή βία και η γονεϊκή αποξένωση αναμειγνύονται συχνά στα συστήματα οικογενειακού δικαίου, εις βάρος των θυμάτων βίας. Προστατευτικές μητέρες τοποθετούνται σε δυσμενή θέση, στην οποία η επιμονή στην προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για την ενδοοικογενειακή βία ή την κακοποίηση παιδιών μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια αποξένωσης των παιδιών από τον άλλο γονέα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της κύριας φροντίδας ή της επικοινωνίας με τα παιδιά τους.

    Η χρήση της γονεϊκης αποξἐνωσης τείνει να γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Από την στιγμή που οι γονείς κρίνονται ως «αποξενωτικοί», «αδιάλλακτοι» ή «ανίκανοι να ακούσουν», οι πράξεις τους ή η αδράνειά τους μπορεί να προσεγγίζονται με προκατάληψη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ισχυρισμοί οικογενειακής βίας να παραμερίζονται ως μεμονωμένο περιστατικό. Αυτό υποβαθμίζει την ενδοοικογενειακή βία σε μια ασήμαντη σύγκρουση και στιγματίζει και παθολογικοποιεί τις γυναίκες και τα παιδιά.

    Οι συνέπειες των μεροληπτικών αποφάσεων επιμέλειας μπορεί να είναι καταστροφικές με αποτέλεσμα, σε συγκεκριμένα περιστατικά όπου είχε επιδικαστεί επικοινωνία σε πατέρες με βίαιο ιστορικό, τον θάνατο παιδιών ή γυναικών και παιδιά που απειλούνται με όπλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γυναίκες έχουν φυλακιστεί για παραβίαση των δικαιωμάτων επιμέλειας και έχουν ακυρωθεί περιοριστικοί όροι προστασίας.

    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις αποφάσεις για την επιμέλεια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά απώλειας της επιμέλειας μεταξύ μητέρων και πατέρων διαφέρουν σημαντικά, ανάλογα με το ποιος γονέας ισχυρίζεται την αποξένωση. Όταν ένας πατέρας ισχυριζόταν ότι αποξενώνεται από τη μητέρα, τα δικαιώματα επιμέλειας αφαιρούνταν από την μητέρα στο 44% των περιπτώσεων. Όταν η κατάσταση ήταν αντεστραμμένη, οι μητέρες κέρδιζαν την επιμέλεια από τους πατέρες μόνο στο 28% των περιπτώσεων. Επομένως, όταν υπήρχε κατηγορία για αποξένωση, οι μητέρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να χάσουν την επιμέλεια σε σύγκριση με τους πατέρες. Αυτό οδήγησε σε μια ετήσια εκτίμηση ότι 58.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες τοποθετούνται σε επικίνδυνα οικογενειακά πλαίσια. Στη Νέα Ζηλανδία, μια έρευνα έδειξε ότι το 55 έως 62% των μητέρων ανέφεραν ότι κατηγορήθηκαν για γονεϊκή αποξένωση, συχνά εκτρέποντας την προσοχή των δικαστηρίων από τις νόμιμες καταγγελίες κακοποίησης.

    Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης:

    Η “γονεϊκή αποξένωση” χρησιμοποιείται στις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου από τους κακοποιητές ως εργαλείο για να συνεχίσουν την κακοποίηση και τον εξαναγκασμό τους και να υπονομεύσουν και να απαξιώσουν τους ισχυρισμούς για ενδοοικογενειακή βία που διατυπώνονται από μητέρες που προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά τους ασφαλή.

    Το πρότυπο του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού παραβιάζεται με την επιβολή επικοινωνίας μεταξύ του παιδιού και του ενός ή και των δύο γονέων και με την προτεραιοποίηση της, ακόμη και όταν υπάρχουν ενδείξεις ενδοοικογενειακής βίας.

    Κυρίως λόγω της έλλειψης κατάρτισης και της έμφυλης μεροληψίας και της έλλειψης πρόσβασης σε νομική υποστήριξη, η επιμέλεια των παιδιών μπορεί να ανατεθεί σε δράστες βίας, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία για ιστορικό ενδοοικογενειακής ή/και σεξουαλικής κακοποίησης.

    Οι δικαστές και οι αξιολογητές πρέπει να σταματήσουν να εστιάζουν στην προσπάθεια να αναγνωρίσουν συμπεριφορές που αμφισβητούνται εντός του κλάδου της ψυχολογίας (όπως η ψευδοεπιστημονική έννοια της γονεϊκής αποξένωσης) και να αρχίσουν να εστιάζουν στα συγκεκριμένα γεγονότα και τα πλαίσια κάθε υπόθεσης

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 12:28 | Καλλια

    Η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, υπέβαλε στις 13 Απριλίου 2023 έκθεση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάζει τη χρήση της ψευδοεπιστημονικής έννοιας της “γονεϊκής αποξένωσης”, και συναφών εννοιών, σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που αυτή επιφέρει ως προς την προστασία των ανήλικων θυμάτων και των μητέρων τους, ιδίως σε περιπτώσεις που υπάρχουν καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

    Η Ειδική Εισηγήτρια, μαζί με τα άλλα μέλη της Πλατφόρμας Μηχανισμών Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων για την Εξάλειψη των Διακρίσεων και της Βίας κατά των Γυναικών, εκφράζει έντονη ανησυχία για το ότι οι δικαστικές αρχές συστηματικά αγνοούν το ιστορικό και τις καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κατά τη λήψη αποφάσεων για την επιμέλεια των παιδιών, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου οι ίδιες οι μητέρες ή/και τα ίδια τα παιδιά έχουν προβάλει αξιόπιστους ισχυρισμούς για σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση. Σε αρκετές χώρες οι δικαστικές αρχές αντιμετωπίζουν τα θύματα με δυσπιστία και κρίνουν τους ισχυρισμούς των παιδιών για κακοποίηση ως προϊόν υποβολής, δηλαδή, ως σκόπιμη προσπάθεια των μητέρων να χειραγωγήσουν τα παιδιά τους και να τα χωρίσουν από τους πατέρες τους. Αυτή η υποτιθέμενη προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον γονέα συχνά αποκαλείται “γονεϊκή αποξένωση”.

    Για την προετοιμασία της έκθεσης, η Ειδική Εισηγήτρια ζήτησε την συμμετοχή των Κρατών Μελών, διεθνών και περιφερειακών οργανισμών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, ακαδημαϊκών φορέων και θυμάτων, και πραγματοποίησε σειρά διαδικτυακών διαβουλεύσεων με ενδιαφερόμενους φορείς και εμπειρογνώμονες/νισσες. Η Ειδική Εισηγήτρια έλαβε πάνω από χίλιες υποβληθείσες αναφορές, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός ήταν αντιγραμμένες ατομικές αναφορές, κυρίως από οργανώσεις για τα δικαιώματα των πατέρων.

    Παραθέτουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα από την αναφορά (σύνδεσμος για το πλήρες κείμενο στο τέλος του άρθρου):

    Γονεϊκή αποξένωση και η σχέση της με την ενδοοικογενειακή βία.

    Η ενδοοικογενειακή βία είναι μια από τις σοβαρότερες και πιο διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως όσον αφορά γυναίκες και κορίτσια. Αν και οι άνδρες μπορούν επίσης να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, οι γυναίκες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο και η δυναμική της κακοποίησης διαφέρει στους άνδρες.

    Δεδομένης της συχνότητας της ενδοοικογενειακής βίας στις συντροφικές σχέσεις, ο χωρισμός από τον δράστη μπορεί επίσης να είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδος για το θύμα. Οι ισχυρισμοί για ενδοοικογενειακή βία τείνουν να μην ελέγχονται επαρκώς από τα δικαστήρια και να προκαλούν προβληματικές υποθέσεις, για παράδειγμα ότι η βία προκαλεί μικρή βλάβη στη μητέρα ή το παιδί και ότι παύει με τον χωρισμό. Οι δικαστές, επίσης, που τείνουν να θέτουν σε προτεραιότητα και να επιτρέπουν την επικοινωνία με τους πατέρες, έχουν εσφαλμένη κατανόηση σχετικά με τις συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας και τις επιπτώσεις της στα παιδιά και τις υποτιμούν. Με αυτόν τον τρόπο, οι δικαστές αποτυγχάνουν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τα παιδιά από τη βία, δίνοντας σε κακοποιητικούς πατέρες πρόσβαση στα παιδιά τους χωρίς επίβλεψη, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων όπου οι δικαστές έχουν διαπιστώσει ότι έχει ασκηθεί σωματική και/ή σεξουαλική βία.

    Όταν οι δικαστές αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας, μπορεί να τη θεωρήσουν περασμένο γεγονός, υποθέτοντας ότι ανήκει στο παρελθόν. Έρευνες και οι αναφορές που ελήφθησαν δείχνουν ότι οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας μπορεί επίσης να χρησιμοποιούν καταχρηστικά τις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου για να συνεχίσουν να ασκούν βία στα θύματα τους, με αποτέλεσμα τον δευτερογενή τραυματισμό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια χρήσιμη τακτική. Μια εμπειρική ανάλυση των υποθέσεων γονεϊκής αποξένωσης στον Καναδά που διεξήχθη το 2018 διαπίστωσε ότι από τις 357 περιπτώσεις, το 41,5% αφορούσαν ισχυρισμούς ενδοοικογενειακής κακοποίησης ή κακοποίησης παιδιού, εκ των οποίων το 76,8% περιελάμβαναν ισχυρισμούς αποξένωσης που υποστηρίζονταν από τον φερόμενο ως δράστη. Σε άλλη μελέτη, η γονεϊκή αποξένωση αναφέρθηκε και στις 20 περιπτώσεις που μελετήθηκαν στο πλαίσιο καταναγκαστικού ελέγχου και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, και ακόμα και και όταν δεν χρησιμοποιούνταν ρητά, οι υποκείμενες ιδέες εξακολουθούσαν να είναι παρούσες.

    Η χρήση της γονεϊκής αποξένωσης είναι ιδιαίτερα έμφυλη και χρησιμοποιείται συχνά εναντίον των μητέρων. Μια μελέτη στη Βραζιλία διαπίστωσε ότι οι γυναίκες κατηγορούνταν για γονεϊκή αποξένωση στο 66% των περιπτώσεων, σε αντίθεση με το 17% των περιπτώσεων όπου κατηγορήθηκε άνδρας και ότι οι άνδρες προέβαιναν σε περισσότερες αβάσιμες κατηγορίες από τις γυναίκες. Στην Ιταλία, αυτή η κατηγορία χρησιμοποιούνταν επίσης σε συντριπτική πλειοψηφία κατά των μητέρων.

    Κοινό στοιχείο της έμφυλης χρήσης της γονικής αποξένωσης είναι η απεικόνιση των μητέρων από τους συντρόφους τους, τα δικαστήρια και τους πραγματογνώμονες, ως εκδικητικές και παραληρηματικές. Οι μητέρες που αντιτίθενται ή προσπαθούν να περιορίσουν την επαφή ή που εγείρουν ανησυχίες θεωρούνται ευρέως από τους αξιολογητές ως παρεμποδιστικές ή κακόβουλες, γεγονός που αντικατοπτρίζει το διαδεδομένο μοτίβο της ενοχοποίησης της μητέρας.

    Ισχυρισμοί ότι η μητέρα αποξενώνει το παιδί χρησιμοποιούνται συχνά για να δείξουν ότι η ανάθεση της επιμέλειας στη μητέρα δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, καθώς αυτή δεν θα διευκολύνει την επαφή με τον πατέρα. Όπως σημειώνεται σε πολλές υποβληθείσες αναφορές, η ενδοοικογενειακή βία και η γονεϊκή αποξένωση αναμειγνύονται συχνά στα συστήματα οικογενειακού δικαίου, εις βάρος των θυμάτων βίας. Προστατευτικές μητέρες τοποθετούνται σε δυσμενή θέση, στην οποία η επιμονή στην προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για την ενδοοικογενειακή βία ή την κακοποίηση παιδιών μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια αποξένωσης των παιδιών από τον άλλο γονέα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της κύριας φροντίδας ή της επικοινωνίας με τα παιδιά τους.

    Η χρήση της γονεϊκης αποξἐνωσης τείνει να γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Από την στιγμή που οι γονείς κρίνονται ως «αποξενωτικοί», «αδιάλλακτοι» ή «ανίκανοι να ακούσουν», οι πράξεις τους ή η αδράνειά τους μπορεί να προσεγγίζονται με προκατάληψη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ισχυρισμοί οικογενειακής βίας να παραμερίζονται ως μεμονωμένο περιστατικό. Αυτό υποβαθμίζει την ενδοοικογενειακή βία σε μια ασήμαντη σύγκρουση και στιγματίζει και παθολογικοποιεί τις γυναίκες και τα παιδιά.

    Οι συνέπειες των μεροληπτικών αποφάσεων επιμέλειας μπορεί να είναι καταστροφικές με αποτέλεσμα, σε συγκεκριμένα περιστατικά όπου είχε επιδικαστεί επικοινωνία σε πατέρες με βίαιο ιστορικό, τον θάνατο παιδιών ή γυναικών και παιδιά που απειλούνται με όπλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γυναίκες έχουν φυλακιστεί για παραβίαση των δικαιωμάτων επιμέλειας και έχουν ακυρωθεί περιοριστικοί όροι προστασίας.

    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις αποφάσεις για την επιμέλεια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά απώλειας της επιμέλειας μεταξύ μητέρων και πατέρων διαφέρουν σημαντικά, ανάλογα με το ποιος γονέας ισχυρίζεται την αποξένωση. Όταν ένας πατέρας ισχυριζόταν ότι αποξενώνεται από τη μητέρα, τα δικαιώματα επιμέλειας αφαιρούνταν από την μητέρα στο 44% των περιπτώσεων. Όταν η κατάσταση ήταν αντεστραμμένη, οι μητέρες κέρδιζαν την επιμέλεια από τους πατέρες μόνο στο 28% των περιπτώσεων. Επομένως, όταν υπήρχε κατηγορία για αποξένωση, οι μητέρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να χάσουν την επιμέλεια σε σύγκριση με τους πατέρες. Αυτό οδήγησε σε μια ετήσια εκτίμηση ότι 58.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες τοποθετούνται σε επικίνδυνα οικογενειακά πλαίσια. Στη Νέα Ζηλανδία, μια έρευνα έδειξε ότι το 55 έως 62% των μητέρων ανέφεραν ότι κατηγορήθηκαν για γονεϊκή αποξένωση, συχνά εκτρέποντας την προσοχή των δικαστηρίων από τις νόμιμες καταγγελίες κακοποίησης.

    Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης:

    Η “γονεϊκή αποξένωση” χρησιμοποιείται στις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου από τους κακοποιητές ως εργαλείο για να συνεχίσουν την κακοποίηση και τον εξαναγκασμό τους και να υπονομεύσουν και να απαξιώσουν τους ισχυρισμούς για ενδοοικογενειακή βία που διατυπώνονται από μητέρες που προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά τους ασφαλή.

    Το πρότυπο του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού παραβιάζεται με την επιβολή επικοινωνίας μεταξύ του παιδιού και του ενός ή και των δύο γονέων και με την προτεραιοποίηση της, ακόμη και όταν υπάρχουν ενδείξεις ενδοοικογενειακής βίας.

    Κυρίως λόγω της έλλειψης κατάρτισης και της έμφυλης μεροληψίας και της έλλειψης πρόσβασης σε νομική υποστήριξη, η επιμέλεια των παιδιών μπορεί να ανατεθεί σε δράστες βίας, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία για ιστορικό ενδοοικογενειακής ή/και σεξουαλικής κακοποίησης.

    Οι δικαστές και οι αξιολογητές πρέπει να σταματήσουν να εστιάζουν στην προσπάθεια να αναγνωρίσουν συμπεριφορές που αμφισβητούνται εντός του κλάδου της ψυχολογίας (όπως η ψευδοεπιστημονική έννοια της γονεϊκής αποξένωσης) και να αρχίσουν να εστιάζουν στα συγκεκριμένα γεγονότα και τα πλαίσια κάθε υπόθεσης

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 12:09 | Αγγελικη

    ‼ Σύσταση ΟΗΕ προς τα κράτη μέλη: απαγορεύστε νομοθετικά τη χρήση της «γονεϊκής αποξένωσης» σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια.

    Η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, υπέβαλε στις 13 Απριλίου 2023 έκθεση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάζει τη χρήση της ψευδοεπιστημονικής έννοιας της “γονεϊκής αποξένωσης”, και συναφών εννοιών, σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που αυτή επιφέρει ως προς την προστασία των ανήλικων θυμάτων και των μητέρων τους, ιδίως σε περιπτώσεις που υπάρχουν καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

    🔗 Περισσότερα στο stopchildabuse.gr. Σύνδεσμος για το σχετικό άρθρο στα σχόλια. Στο τέλος του άρθρου θα βρείτε την αναφορά του ΟΗΕ στο πρωτότυπο και μεταφρασμένη στα ελληνικά.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 12:15 | Κατερινα

    📢 O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αρνείται να συμπεριλάβει τη γονεϊκή αποξένωση στο ICD-11

    ⚜️ Σε πρόσφατη δήλωση του (2022), ο ΠΟΥ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η «γονεϊκή αποξένωση» αφαιρέθηκε από το ευρετήριο όρων της κατηγορίας με τίτλο “Προβλήματα στην Σχέση Φροντιστή και Παιδιού” της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD), παρά τις επίμονες προσπάθειες των υποστηρικτών της αντιεπιστημονικής θεωρίας της “γονεϊκής αποξένωσης” να συμπεριληφθεί ως όρος.

    ‼️ Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η γονεϊκή αποξένωση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως σε δικαστικές διαφορές για την επιμέλεια και δεν αποτελεί όρο που σχετίζεται με υπηρεσίες ή καταστάσεις υγείας. Λαμβάνοντας υπόψη την πληθώρα σχολίων και ερωτημάτων σε ό,τι αφορά την κατάχρηση του όρου γονεϊκή αποξένωση, αφενός με στόχο την υπονόμευση της αξιοπιστίας ενός γονέα που καταγγέλλει κακοποίηση, αφετέρου με στόχο την ποινικοποίηση αυτής της συμπεριφοράς, ο ΠΟΥ, αφού εξέτασε διεξοδικά όλο το υλικό που του παρασχέθηκε, αποφάσισε να μην συμπεριλάβει τον όρο γονεϊκή αποξένωση και τους συναφείς με αυτόν όρους στο ICD-11.

    👉 Στη σχετική σελίδα του stopchildabuse.gr, της καμπάνιας ενημέρωσης για τη θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης», θα βρείτε μεταφρασμένη ολόκληρη τη δήλωση του ΠΟΥ (2022).

    🔗 Σύνδεσμος https://stopchildabuse.gr/who-removes-parental-alienation-from-icd-index

    * Μην ξεχάσετε να γραφτείτε στο newsletter του stopchildabuse.gr για να λαμβάνετε όλα τα νέα της καμπάνιας!

    #τα_παιδιά_έχουν_φωνή
    #stopchildabuse

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 12:28 | ΚΩΝ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗΣ – ΕΦΕΤΗΣ

    Ιδιαίτερα σημαντική είναι η προτεινόμενη με το άρθρο 21 του σχεδίου νόμου τροποποίηση του άρθρου 106 ΠΚ, που αφορά τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση υφ’ όρον απόλυσης. Συγκεκριμένα, η § 1 διαμορφώνεται ως εξής:
    «1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, όπως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, καθώς και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστά αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.».

    Για την «εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος», δεν ξέρω εάν ο νομοθέτης αναφέρεται (και) σε αυτές πριν τον εγκλεισμό του στην φυλακή. Εάν ναι, σπάνια θα είναι αυτό δυνατό από ένα δικαστικό Συμβούλιο. Με ποια στοιχεία? Θα υπάρχουν σχετικές αναφορές περί αυτών? Θα εξετάζονται μάρτυρες? Εάν εννοεί μόνο κατά τον χρόνο παραμονής στην φυλακή (ή και κατά τις άδειες που τυχόν έλαβε), δεν αλλάζουν και πολλά ως προς τα όσα εκτιμώνται υπό το σημερινό νομοθετικό καθεστώς. Δηλαδή, η όποια εκτίμηση μπορεί να γίνε με βάση τις σχετικές εκθέσεις κοινωνικού λειτουργού, (εάν και όταν συντάσσονται τέτοιες) και δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο θα μπορούσε να εκτιμήσει ένα Συμβούλιο περί αυτών, ακόμη και κατά την προσωπική εμφάνιση ενώπιόν του (που δεν είναι υποχρεωτική).

    Πιο σημαντική θεωρώ την (προβλεπόμενη στο σχέδιο νόμου) καθιέρωση της εκτίμησης «της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο», ως σχετικού ουσιαστικού κριτηρίου. Προφανώς εννοείται (η επικινδυνότητα) του εγκλήματος που τέλεσε ο αιτών κατάδικος, για το οποίο εκτίει την ποινή του. Με την διατύπωση αυτή το Συμβούλιο έχει την δυνατότητα να απορρίψει την αίτηση για υφ’ όρον απόλυση σε περιπτώσεις ιδιαίτερες (είδαμε πρόσφατες περιπτώσεις που απασχόλησαν ιδιαίτερα την κοινωνία και τα ΜΜΕ), χωρίς να προβαίνει σε διατυπώσεις που, κατά την άποψή μου, δεν προβλέπονται και δεν στηρίζονται στον νόμο, με βάση το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς (αιτιολογίες του τύπου «επέδειξε κατ’ επίφαση καλή διαγωγή», «δεν αποδείχθηκε η ηθική βελτίωση του καταδίκου», «δεν προκύπτει μεταμέλειά του» κλπ.) ή αξιολογεί πειθαρχικά παραπτώματα και πειθαρχικές ποινές που έχουν διαγραφεί και οι οποίες, με βάση τον ισχύοντα Σωφρονιστικό Κώδικα, ουδόλως θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη για την χορήγηση ή μη της υφ’ όρον απολύσεως.
    Τώρα, με την προτεινόμενη ρύθμιση, καθιερώνεται ως στοιχείο που σταθμίζεται η «επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο», δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, για πρώτη φορά νομίζω, (προτείνεται να) αξιολογείται στο στάδιο αυτό το τελεσθέν από τον κατάδικο έγκλημα.
    Αναμένω να ακούσω και να διαβάσω τις σχετικές απόψεις που θα διατυπωθούν επ’ αυτού… Όμως, προβλέπω ότι, εάν ψηφισθεί η συγκεκριμένη τροποποίηση, πάρα πολλοί κατάδικοι (ενδεχομένως η πλειονότητα αυτών) θα εκτίσουν και την τελευταία ημέρα, και την τελευταία ώρα, και το τελευταίο λεπτό της ποινής τους… Δηλαδή, υπάρχει το ενδεχόμενο να φτάσουμε στο άλλο άκρο, καθώς δεν μπορώ να αντιληφθώ ποια ανθρωποκτονία με πρόθεση (ενδεχομένως και η απόπειρα αυτής), ποιος βιασμός (και η απόπειρα αυτού), ποια γενετήσια πράξη με ανήλικο, ποια ληστεία, γενικά ποια τέλεση κακουργήματος, θα κριθεί ότι δεν περιέχει «επικινδυνότητα για το κοινωνικό σύνολο». Πολλώ δε μάλλον στις περιπτώσεις κατά συρροή ή κατ’ επανάληψη τελέσεως…
    Βέβαια, όλα αυτά με την υποσημείωση ότι (στην πράξη) η σχετική ρύθμιση θα αρχίσει εν τοις πράγμασι να εφαρμόζονται μετά από 10 έτη (κατ’ εκτίμηση), λόγω του 2 ΠΚ… Δηλαδή, θα αφορά καταδίκους που θα έχουν τελέσει έγκλημα ΜΕΤΑ την έναρξη ισχύος του νόμου που πρόκειται να ψηφισθεί και της συγκεκριμένης ρυθμίσεως. Μέχρι τότε… ίδωμεν!

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 11:45 | πανος δριτσας

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
    Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
    1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
    Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
    Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
    Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
    Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
    Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
    Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
    Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
    Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
    Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
    Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
    2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
    Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
    Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
    Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
    Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
    Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
    Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
    Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
    Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
    Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
    Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
    Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
    Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
    Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
    Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
    Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
    Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 10:06 | Στέφανος Πάττας

    Άρθρο 104Α του Π.Κ. μετατροπή φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία. Προβλέπεται ότι κάθε μέρα φυλάκισης αντιστοιχεί σε 2 ώρες κοινωφελούς εργασίας. Γιατί τόσες λίγες ώρες κοινωφελούς εργασίας την ημέρα; Είναι υπερβολικά λίγες οι ώρες. Κάθε ημέρα φυλάκισης πρέπει να αντιστοιχεί στο κανονικό ωράριο εργασίας που εφαρμόζεται για τους άλλους υπαλλήλους της Δημόσιας υπηρεσίας ή του Οργανισμού.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 10:23 | ΣΤΕΛΙΟΣ

    Με το άρθρο 32 παρ. 3 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, για τα ακαθάριστα οικόπεδα να προηγείται ενημέρωση από τον οικείο δήμο προκειμένου ο ιδιοκτήτης γνωρίζει για τις ενέργειες που πρέπει να προβεί

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 10:48 | Χαρης Π.

    Η β παραγραφος του αρθρου 1532 του Αστικου Κωδικα εχει παραλειφθει επιτηδευμενα;!! Μιλατε για ποινικοποιηση ολου του αρθρου ΕΚΤΟΣ απο τη διαρρηξη σχεσεων παιδιων και γονεα εξ αιτιας ενεργειων του αλλου γονεα;;; Θα πρεπει να το συμπεριλαβετε οπωσδηποτε, εκτος φυσικα κι αν σας βολευει η δικηγορικη δυστοπια που εχει δημιουργηθει απ το φαινομενο της γονεικης αποξενωσης και των ψευδων καταμηνυσεων εις βαρος του πατερα! Ως ποτε το ελληνικο δικαστικο συστημα θα αντιμετωπιζει τον πατερα ως πολιτη δευτερης κατηγοριας;;! Ως ποτε θα ενθαρρυνεται η γονεικη αποξενωση;;! Τα παιδια εχουν δικαιωμα και στους δυο γονεις! Και ο πατερας εχει δικαιωμα να ζει τα παιδια του! Θα κανετε κατι γι αυτο ή μηπως υπαρχει φαμπρικα απο πισω με δομες που δεχονται επιδοτηση για να καταγραφουν παιδια δηθεν θύματα ενδοοικογενειακης βιας και τα «τσεπωνουν» δικαστες και παιδοψυχολογοι που εμπλεκονται;;;;

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 10:47 | αρης θεοδώρου

    Ο Κος Φλωρίδης μας έδειξε το πραγματικό πρόσωπο αυτης της κυβέρνησης που ταχα ευαγγελιζόταν την ισότητα γονένων και την συμμόρφωση με το Αρθρο 8 της ΕΔΔΑ.
    ****************************************************************************
    Άρθρο 17

    Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο – Τροποποίηση άρθρου 99 Ποινικού Κώδικα

    Στο άρθρο 99 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) αντικαθίσταται ο τίτλος, β) η παρ. 1 αντικαθίσταται, γ) τα δύο πρώτα εδάφια της παρ. 4 αντικαθίστανται, δ) προστίθενται παρ. 5 και 6 και το άρθρο 99 διαμορφώνεται ως εξής

    «Άρθρο 99

    Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο
    ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους

    Ο Υπουργός ξέχασε οτι επιμέλεια των ανηλίκων εχουν και πατεράδες αλλά η αναστοιλή εκτέλεσης ισχύει μονο για μανάδες. Εμφυλη διακριση- παραβίαση της νομολογίας του ΕΔΔΑ
    ***************************************************************************

    Άρθρο 43

    Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής – Τροποποίηση άρθρου 358 Ποινικού Κώδικα

    Στο άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 358 διαμορφώνεται ως εξής:

    «Άρθρο 358

    Παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής

    Όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που την επιβάλει σε αυτόν ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω προσωρινά, με εκτελεστό τίτλο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.».

    Επιστροφή στην εποχή των σπηλαίων τότε που ο αντρας κυνηγός εφερνε το φαγητό μετα απο το κυνηγι.
    Ουτε κουβέντα για ρυθμιση των διατροφών απο το Υπουργέιο μιας και οι δικαστικές αποφάσεις επιδικάζουν διατροφές υπολογιζόμενες σε τεκμαρτα εισοδήματα κατα δήλωση της ενάγουσας και οχι υπολογιζόμενα σε πραγματικά στοιχεία (εγγραφη στο μητρώο ανεργων κτλ)
    Ουτε κουβέντα ο γονέας που λαβαίνει διατροφή να παρουσιάζει αποδείξεις ότι τα αναλωσε για το ανήλικο.
    Τα ανωτέρω αρθρα ερχονται σε αντίθεση με κάθε έννοια ισότητας ανδρών και γυναικών.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:28 | Νικη

    Υπουργέ, προστατέψτε τις γυναίκες από τους κακοποιητες θα έχουμε ξανά αύξηση των γυναικοκτονιων και θα μείνουν και άλλα παιδάκια ορφανά από το μένος και το μίσος των κακοποιητων

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:11 | Μαριάννα

    Η «γονεϊκή αποξένωση» είναι ψευδοθεωρία, ένα νομικό τέχνασμα που χρησιμοποιούν οι συνήγοροι υπεράσπισης φερόμενων δραστών παιδικής κακοποίησης και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι. Δεν έχει καμία θέση ούτε στη νομοθεσία, ούτε σε δικόγραφα και δικαστικές αποφάσεις και, φυσικά, ούτε σε γνωματεύσεις. Τη χρήση της γονεϊκής αποξένωσης σε δικαστικές υποθέσεις επιμέλειας έχουν καταγγείλει ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης (μεταξύ πολλών άλλων εμπειρογνωμόνων), καταδεικνύοντας τις βλαβερές συνέπειες αυτής της ψευδοθεωρίας για την προστασία των παιδιών.

    ‼ Μία μόλις εβδομάδα μετά τη δημοσιοποίηση της αξιολόγησης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα μέτρα που έχει πάρει η Ελλάδα ως προς την εφαρμογή της Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, στην οποία της ασκεί σκληρή κριτική, ειδικά σε ό,τι αφορά το ζήτημα της προστασίας των παιδιών, μαθαίνουμε από ανεπίσημες πηγές ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα μπει σε διαβούλευση νομοσχέδιο για την ενδοοικογενειακή βία το οποίο θα περιέχει αναφορά στη γονεϊκή αποξένωση.

    Η επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης που επιτηρεί τη συμμόρφωση των κρατών-μελών με τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αναφέρεται ειδικά στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει στην Ελλάδα ως προς την παιδική προστασία η αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου, ο νόμος 4800/2021, γνωστός και ως νόμος Τσιάρα ή νόμος για την «υποχρεωτική συνεπιμέλεια». Ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση σχετικά με τη χρήση της ψευδοθεωρίας της γονεϊκής αποξένωσης σε υποθέσεις επιμέλειας (καθώς και στην έμμεση αναφορά της στον 4800/2021, ως «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα»).

    🚫 Εμείς από τη θέση μας διαμηνύουμε, καμία σκέψη για νομοθέτηση της ψευδοθεωρίας – κατάργηση τώρα του νόμου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια – πλήρη συμμόρφωση της χώρας στις διεθνείς συμβάσεις που η ίδια έχει υπογράψει!

    Κάτω τα χέρια από τα παιδιά! Πλήρης προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

    🔗 Σχετικοί σύνδεσμοι στα σχόλια.

    #τα_παιδιά_έχουν_φωνή #stopchildabuse #αμετάκλητα_ΟΧΙ

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:52 | Δημήτριος

    Επαναφορά των άρθρων 88, 89 & 90 του παλαιού Ποινικού Κώδικα για τους καθ’ έξιν εγκληματίες σε μια λογική 3 strikes out προκειμένου να προφυλαχθούν οι νομοταγείς πολίτες από τους αμετανόητους εγκληματίες. Επίσης στα εγκλήματα κατά ιδιοκτησίας πλημμεληματικού χαρακτήρα θα ήταν προτιμότερο να ξεκινάνε ακόμα και από μικρότερες ποινές που όμως θα ήταν άμεσα εκτιτέες, χωρίς δικαίωμα αναστολής και θα αυξάνονταν κλιμακωτά με κάθε υποτροπή

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:56 | Ευστάθιος Σπηλιόπουλος

    Προστατέψτε τα παιδιά μας προσθέτοντας την ποινικοποίηση όχι μόνο της ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ, αλλά και εν γένει της ΔΙΑΡΡΗΞΗΣ ΣΧΕΣΕΩΝ, ώστε να καλυφθεί όλο το φάσμα σκόπιμης απομάκρυνσης του ενός γονέα μέσω ψυχικής και συναισθηματικής κακοποίησης του παιδιού.

    Επίσης, αφαιρέστε όποιες αναφορές ποινικοποίησης σε «κακόβουλη μη καταβολή διατροφής» που μετατρέπουν τον ένα γονέα σε επισκέπτη-πορτοφόλι για τον έτερο γονέα.

    Μην επιτρέπετε άλλο πια για λόγους οικονομικής απομίζησης και εκδικητικών τάσεων του ετέρου γονέα να χειραγωγούνται και να ταλαιπωρούνται τόσες αθώες παιδικές ψυχές.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:34 | Εμμανουήλ Φ.

    Πρέπει να συμπεριληφθεί ως αδίκημα που εντάσσεται στο πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας, η διάρρηξη σχέσεων με τον γονέα, που είτε συνασκεί την επιμέλεια, είτε διατηρεί δικαίωμα επικοινωνίας, ώστε το ποινικό σκέλος να εναρμονιστεί πλήρως με το άρθρο 1532 του ΑΚ που ορίζει πως σε αυτή την περίπτωση αφαιρείται η γονική μέριμνα. Η γονική μέριμνα αφαιρείται ακριβώς επειδή συντελέστηκε έγκλημα στην ψυχολογία του παιδιού πρωτίστως και του ετέρου γονέα δευτερευόντως. Είναι αδύνατον να είναι εφικτή η ανώτατη τιμωρία σε γονέα κατά τον Αστικό κώδικα, που είναι η αφαίρεση γονικής μέριμνας όμως αυτή να μην έχει ουδεμία ποινική αναφορά και τιμωρία στον Ποινικό κώδικα.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 09:25 | ΙΟΥΛΙΑ

    Ειναι απαραδεκτο να μην προστατευονται τα παιδια απ τη γονεικη αποξενωση! Η διαρρηξη σχεσεων παιδιου και γονεα απο τον αλλο γονεα προβλεπεται απο τον Αστικο Κωδικα αλλα οχι απο τον Ποινικο; Γιατι; Πρεπει να μπει στις τροποποιησεις και να διωκεται αυτεπαγγελτα ο/η γονεας που αποδεδειγμενα προκαλεσε διαρρηξη σχεσεων ή αποξενωνει τα παιδια απ τον αλλο γονεα. Κυριε Φλωριδη περιμενουμε την αμεση ανταποκριση σας!

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 08:18 | Μιχάλης

    Βάλτε τέλος στην γονεϊκη αποξένωση .δωστε επιτέλους στα παιδιά κ την ψυχική τους υγεία.χρειαζονται κ τον πατέρα τους .χρειαζονται κ τους δυο γονείς ακόμα κ αν χωρίζουν.τουλαχιστον φερθείτε ισότιμα στους πατεράδες που αγαπούν κ θέλουν να είναι στη ζωή των παιδιών τους.μην παίρνετε ως κανόνα τους αδιάφορους κ απαράδεκτους.2023 κ ακόμα παλεύουμε για τα αυτονόητα.βοηθειστε τα παιδιά μας να έχουν μια ευκαιρία για φυσιολογική ζωή

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 07:46 | Ελπίς Ζέρβα Καλυβιώτη

    Κύριε Υπουργέ
    👉Πρέπει να Ελαχιστοποιηθούν οι χρονοβόρες διαδικασίες της δικαιοσύνης που αντιμετωπίζουμε -Μητέρες και Παιδιά- Θύματα, Ενδοοικογενειακής Βίας- Χωρίς καμία προστασία, γιατί οι Ελληνικές Αρχές δεν εφαρμόζουν:
    1. Την Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
    2. Την Σύμβαση της Κωσταντινούπολης.
    3. Την Σύσταση του ΟΗΕ:
    «Να νομοθετήσουν την απαγόρευση της χρήσης της γονεϊκής αποξένωσης ή συναφών ψευδο-εννοιών σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου και τη χρήση των υποτιθέμενων εμπειρογνωμόνων σε θέματα γονεϊκής αποξένωσης και συναφών ψευδο-εννοιών».

    Κύριε υπουργέ
    👉Η Ελληνική Δικαιοσύνη μετά την ψήφιση του «Νόμου Τσιάρα 4800/21″, όχι μόνο κάνει χρήση της γονεϊκής αποξένωσης ή συναφών ψευδο-εννοιών, αλλά 👉με Αποφάσεις Δικαστηρίων και Εισαγγελικές Παραγγελίες στέλνουν τα θύματα, μανάδες και έφηβα παιδιά Ενδοοικογενειακής βίας, με δικά τους έξοδα – Ακόμα και άνεργες μητέρες – σε συγκεκριμένους «ΙΔΙΩΤΕΣ» Ψυχιάτρους και Παιδοψυχιάτρους και ΟΧΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ, όπου η συγκεκριμένη ιδιώτες γιατροί δημοσίως υποστηρίζουν τα Lobby μπαμπάδων και μάλιστα δημοσίως στο διαδίκτυο είναι και κεντρική ομιλητές σε συνέδρια των Lobby Μπαμπάδων για να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τον κακοποιητή πατέρα,» απειλώντας της μητέρες με πρόστιμα και φυλάκιση, μέχρι και
    απειλώντας τις Μητέρες ότι:
    «Θα τις στείλουν σε Ψυχιατρεία με Ακούσια Νοσηλεία και θα πάρουν τα Παιδιά από τις Μητέρες και θα τα απομονώσουν σε Ιδρύματα»!
    👉Μεσαίωνας, Κύριε
    Υπουργέ!

    Σύσταση ΟΗΕ: απαγορεύστε νομοθετικά τη χρήση της «γονεϊκής αποξένωσης».

    Η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, υπέβαλε στις 13 Απριλίου 2023 έκθεση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάζει τη χρήση της ψευδοεπιστημονικής έννοιας της “γονεϊκής αποξένωσης”, και συναφών εννοιών, σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που αυτή επιφέρει ως προς την προστασία των ανήλικων θυμάτων και των μητέρων τους, ιδίως σε περιπτώσεις που υπάρχουν καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

    Η Ειδική Εισηγήτρια, μαζί με τα άλλα μέλη της Πλατφόρμας Μηχανισμών Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων για την Εξάλειψη των Διακρίσεων και της Βίας κατά των Γυναικών, εκφράζει έντονη ανησυχία για το ότι οι δικαστικές αρχές συστηματικά αγνοούν το ιστορικό και τις καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κατά τη λήψη αποφάσεων για την επιμέλεια των παιδιών, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου οι ίδιες οι μητέρες ή/και τα ίδια τα παιδιά έχουν προβάλει αξιόπιστους ισχυρισμούς για σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση. Σε αρκετές χώρες οι δικαστικές αρχές αντιμετωπίζουν τα θύματα με δυσπιστία και κρίνουν τους ισχυρισμούς των παιδιών για κακοποίηση ως προϊόν υποβολής, δηλαδή, ως σκόπιμη προσπάθεια των μητέρων να χειραγωγήσουν τα παιδιά τους και να τα χωρίσουν από τους πατέρες τους. Αυτή η υποτιθέμενη προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον γονέα συχνά αποκαλείται “γονεϊκή αποξένωση”.
    Για την προετοιμασία της έκθεσης, η Ειδική Εισηγήτρια ζήτησε την συμμετοχή των Κρατών Μελών, διεθνών και περιφερειακών οργανισμών, μη κυβερνητικών οργανώσεων, ακαδημαϊκών φορέων και θυμάτων, και πραγματοποίησε σειρά διαδικτυακών διαβουλεύσεων με ενδιαφερόμενους φορείς και εμπειρογνώμονες/νισσες. Η Ειδική Εισηγήτρια έλαβε πάνω από χίλιες υποβληθείσες αναφορές, εκ των οποίων μεγάλος αριθμός ήταν αντιγραμμένες ατομικές αναφορές, κυρίως από οργανώσεις για τα δικαιώματα των πατέρων.
    Παραθέτουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα από την αναφορά (σύνδεσμος για το πλήρες κείμενο στο τέλος του άρθρου):

    Γονεϊκή αποξένωση και η σχέση της με την ενδοοικογενειακή βία.
    Η ενδοοικογενειακή βία είναι μια από τις σοβαρότερες και πιο διαδεδομένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως όσον αφορά γυναίκες και κορίτσια. Αν και οι άνδρες μπορούν επίσης να πέσουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, οι γυναίκες διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο και η δυναμική της κακοποίησης διαφέρει στους άνδρες.
    Δεδομένης της συχνότητας της ενδοοικογενειακής βίας στις συντροφικές σχέσεις, ο χωρισμός από τον δράστη μπορεί επίσης να είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδος για το θύμα. Οι ισχυρισμοί για ενδοοικογενειακή βία τείνουν να μην ελέγχονται επαρκώς από τα δικαστήρια και να προκαλούν προβληματικές υποθέσεις, για παράδειγμα ότι η βία προκαλεί μικρή βλάβη στη μητέρα ή το παιδί και ότι παύει με τον χωρισμό. Οι δικαστές, επίσης, που τείνουν να θέτουν σε προτεραιότητα και να επιτρέπουν την επικοινωνία με τους πατέρες, έχουν εσφαλμένη κατανόηση σχετικά με τις συνέπειες της ενδοοικογενειακής βίας και τις επιπτώσεις της στα παιδιά και τις υποτιμούν. Με αυτόν τον τρόπο, οι δικαστές αποτυγχάνουν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τα παιδιά από τη βία, δίνοντας σε κακοποιητικούς πατέρες πρόσβαση στα παιδιά τους χωρίς επίβλεψη, συμπεριλαμβανομένων περιπτώσεων όπου οι δικαστές έχουν διαπιστώσει ότι έχει ασκηθεί σωματική και/ή σεξουαλική βία.
    Όταν οι δικαστές αναγνωρίζουν την ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας, μπορεί να τη θεωρήσουν περασμένο γεγονός, υποθέτοντας ότι ανήκει στο παρελθόν. Έρευνες και οι αναφορές που ελήφθησαν δείχνουν ότι οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας μπορεί επίσης να χρησιμοποιούν καταχρηστικά τις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου για να συνεχίσουν να ασκούν βία στα θύματα τους, με αποτέλεσμα τον δευτερογενή τραυματισμό τους. Σε αυτό το πλαίσιο, η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μια χρήσιμη τακτική. Μια εμπειρική ανάλυση των υποθέσεων γονεϊκής αποξένωσης στον Καναδά που διεξήχθη το 2018 διαπίστωσε ότι από τις 357 περιπτώσεις, το 41,5% αφορούσαν ισχυρισμούς ενδοοικογενειακής κακοποίησης ή κακοποίησης παιδιού, εκ των οποίων το 76,8% περιελάμβαναν ισχυρισμούς αποξένωσης που υποστηρίζονταν από τον φερόμενο ως δράστη. Σε άλλη μελέτη, η γονεϊκή αποξένωση αναφέρθηκε και στις 20 περιπτώσεις που μελετήθηκαν στο πλαίσιο καταναγκαστικού ελέγχου και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, και ακόμα και και όταν δεν χρησιμοποιούνταν ρητά, οι υποκείμενες ιδέες εξακολουθούσαν να είναι παρούσες.
    Η χρήση της γονεϊκής αποξένωσης είναι ιδιαίτερα έμφυλη και χρησιμοποιείται συχνά εναντίον των μητέρων. Μια μελέτη στη Βραζιλία διαπίστωσε ότι οι γυναίκες κατηγορούνταν για γονεϊκή αποξένωση στο 66% των περιπτώσεων, σε αντίθεση με το 17% των περιπτώσεων όπου κατηγορήθηκε άνδρας και ότι οι άνδρες προέβαιναν σε περισσότερες αβάσιμες κατηγορίες από τις γυναίκες. Στην Ιταλία, αυτή η κατηγορία χρησιμοποιούνταν επίσης σε συντριπτική πλειοψηφία κατά των μητέρων.
    Κοινό στοιχείο της έμφυλης χρήσης της γονικής αποξένωσης είναι η απεικόνιση των μητέρων από τους συντρόφους τους, τα δικαστήρια και τους πραγματογνώμονες, ως εκδικητικές και παραληρηματικές. Οι μητέρες που αντιτίθενται ή προσπαθούν να περιορίσουν την επαφή ή που εγείρουν ανησυχίες θεωρούνται ευρέως από τους αξιολογητές ως παρεμποδιστικές ή κακόβουλες, γεγονός που αντικατοπτρίζει το διαδεδομένο μοτίβο της ενοχοποίησης της μητέρας.
    Ισχυρισμοί ότι η μητέρα αποξενώνει το παιδί χρησιμοποιούνται συχνά για να δείξουν ότι η ανάθεση της επιμέλειας στη μητέρα δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, καθώς αυτή δεν θα διευκολύνει την επαφή με τον πατέρα. Όπως σημειώνεται σε πολλές υποβληθείσες αναφορές, η ενδοοικογενειακή βία και η γονεϊκή αποξένωση αναμειγνύονται συχνά στα συστήματα οικογενειακού δικαίου, εις βάρος των θυμάτων βίας. Προστατευτικές μητέρες τοποθετούνται σε δυσμενή θέση, στην οποία η επιμονή στην προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για την ενδοοικογενειακή βία ή την κακοποίηση παιδιών μπορεί να θεωρηθεί ως προσπάθεια αποξένωσης των παιδιών από τον άλλο γονέα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της κύριας φροντίδας ή της επικοινωνίας με τα παιδιά τους.
    Η χρήση της γονεϊκης αποξἐνωσης τείνει να γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Από την στιγμή που οι γονείς κρίνονται ως «αποξενωτικοί», «αδιάλλακτοι» ή «ανίκανοι να ακούσουν», οι πράξεις τους ή η αδράνειά τους μπορεί να προσεγγίζονται με προκατάληψη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ισχυρισμοί οικογενειακής βίας να παραμερίζονται ως μεμονωμένο περιστατικό. Αυτό υποβαθμίζει την ενδοοικογενειακή βία σε μια ασήμαντη σύγκρουση και στιγματίζει και παθολογικοποιεί τις γυναίκες και τα παιδιά.
    Οι συνέπειες των μεροληπτικών αποφάσεων επιμέλειας μπορεί να είναι καταστροφικές με αποτέλεσμα, σε συγκεκριμένα περιστατικά όπου είχε επιδικαστεί επικοινωνία σε πατέρες με βίαιο ιστορικό, τον θάνατο παιδιών ή γυναικών και παιδιά που απειλούνται με όπλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, γυναίκες έχουν φυλακιστεί για παραβίαση των δικαιωμάτων επιμέλειας και έχουν ακυρωθεί περιοριστικοί όροι προστασίας.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στις αποφάσεις για την επιμέλεια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, τα στοιχεία δείχνουν ότι τα ποσοστά απώλειας της επιμέλειας μεταξύ μητέρων και πατέρων διαφέρουν σημαντικά, ανάλογα με το ποιος γονέας ισχυρίζεται την αποξένωση. Όταν ένας πατέρας ισχυριζόταν ότι αποξενώνεται από τη μητέρα, τα δικαιώματα επιμέλειας αφαιρούνταν από την μητέρα στο 44% των περιπτώσεων. Όταν η κατάσταση ήταν αντεστραμμένη, οι μητέρες κέρδιζαν την επιμέλεια από τους πατέρες μόνο στο 28% των περιπτώσεων. Επομένως, όταν υπήρχε κατηγορία για αποξένωση, οι μητέρες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να χάσουν την επιμέλεια σε σύγκριση με τους πατέρες. Αυτό οδήγησε σε μια ετήσια εκτίμηση ότι 58.000 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες τοποθετούνται σε επικίνδυνα οικογενειακά πλαίσια. Στη Νέα Ζηλανδία, μια έρευνα έδειξε ότι το 55 έως 62% των μητέρων ανέφεραν ότι κατηγορήθηκαν για γονεϊκή αποξένωση, συχνά εκτρέποντας την προσοχή των δικαστηρίων από τις νόμιμες καταγγελίες κακοποίησης.

    Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκθεσης:
    Η “γονεϊκή αποξένωση” χρησιμοποιείται στις διαδικασίες οικογενειακού δικαίου από τους κακοποιητές ως εργαλείο για να συνεχίσουν την κακοποίηση και τον εξαναγκασμό τους και να υπονομεύσουν και να απαξιώσουν τους ισχυρισμούς για ενδοοικογενειακή βία που διατυπώνονται από μητέρες που προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά τους ασφαλή.
    Το πρότυπο του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού παραβιάζεται με την επιβολή επικοινωνίας μεταξύ του παιδιού και του ενός ή και των δύο γονέων και με την προτεραιοποίηση της, ακόμη και όταν υπάρχουν ενδείξεις ενδοοικογενειακής βίας.
    Κυρίως λόγω της έλλειψης κατάρτισης και της έμφυλης μεροληψίας και της έλλειψης πρόσβασης σε νομική υποστήριξη, η επιμέλεια των παιδιών μπορεί να ανατεθεί σε δράστες βίας, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία για ιστορικό ενδοοικογενειακής ή/και σεξουαλικής κακοποίησης.
    Οι δικαστές και οι αξιολογητές πρέπει να σταματήσουν να εστιάζουν στην προσπάθεια να αναγνωρίσουν συμπεριφορές που αμφισβητούνται εντός του κλάδου της ψυχολογίας (όπως η ψευδοεπιστημονική έννοια της γονεϊκής αποξένωσης) και να αρχίσουν να εστιάζουν στα συγκεκριμένα γεγονότα και τα πλαίσια κάθε υπόθεσης.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 06:36 | Ελπίς Ζέρβα-Καλυβιώτη

    Κύριε Υπουργέ
    👉Παρακαλώ να ερευνήσετε και να διαπιστώσετε ότι οι διαδικασίες είναι ελλιπής, για Ενδοοικογενειακή βία μητέρας και ανήλικου τέκνου, ξεκινώντας από την καταγγελία προς την άμεση δράση μέχρι και την μακρόχρονη Αναμονή δικαιοσύνης, πέντε ετών για να δικαστεί Αυταπάγγελτα υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας.

    👉Πραγματικό περιστατικό – Τραγικής αντιμετώπισης μητέρας θύματος για κακοποίηση/ενδοοικογενειακής βίας μπροστά στο ανήλικο τέκνο μετά από καταγγελία στην Άμεση Δράση:
    👉Δυστυχώς η Ελλάδα στην πράξη, δεν εφαρμόζει την Σύμβαση της Κωσταντινούπολης που έχει υπογράψει ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι δεν υπάρχει η πρέπουσα «προστασία μανάδων και παιδιών ενδοοικογενειακής βίας».
    👉Δυστυχώς στην πραγματικότητα το σλόγκαν και οι Αφίσες «ΣΠΑΣΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ» δεν ισχύουν διότι όταν καταγγέλλεις στην άμεση δράση την κακοποίηση από τον σύζυγο για ενδοοικογενειακή βία και ειδικά μπροστά στο ανήλικο τέκνο, η Άμεση Δράση που φθάνει στην οικία του θύματος που έχει καταγγείλει την κακοποίηση του, το μόνο που κάνει – είναι να ενημερώσει το θύμα ότι πρέπει να ακολουθήσει την αυτόφωρη διαδικασία – δηλαδή μαζί με το θύτη – να μεταφερθεί στο ίδιο περιπολικό στο αστυνομικό τμήμα ειδικό γραφείο ενδοοικογενειακής βίας της αστυνομίας- χωρίς καμία προστασία, χωρίς πρόσβαση σε γυναίκα αστυνομικό, χωρίς ψυχολογική υποστήριξη, χωρίς πρόσβαση σε ιατροδικαστή και στην συνέχεια καταλήγεις με την αυτόφωρη διαδικασία στο κρατητήριο, και με χειροπέδες σε οδηγούν μαζί με τον θύτη στο ίδιο περιπολικό, «σαν να είσαι εγκληματίας που κατήγγειλες την κακοποίηση σου» – και Καταλήγεις για την εκδίκαση αυτόφωρης διαδικασίας στα Δικαστήρια της Ευελπίδων.
    👉Εάν τύχει και η κακοποίηση σου έγινε Παρασκευή βράδυ, δεν υπάρχει ιατροδικαστής να εξετάσει τα θύμα το Σαββατοκύριακο ή τριήμερο όταν υπάρχει αργία.
    👉Πως αυτή η μητέρα θα τολμήσει να καταγγείλει την επόμενη κακοποίηση της ή του παιδιού της.
    👉Τα στοιχεία είναι στην διάθεσή σας.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 05:10 | Ελπίς Ζέρβα

    Κύριε Υπουργέ
    Δεν πρέπει να ληφθούν υπόψη τα σχόλια που είναι εκτός των όρων συμμετοχής!!!
    Όροι Συμμετοχής:
    Φροντίστε να διατυπώνετε προτάσεις, σχόλια ή ερωτήσεις ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΖΗΤΗΜΑ.
    👉Διαβάζοντας τα σχόλια, στην πλειοψηφία τους όπως και με την διαβούλευση του νόμου 4800/21, τα ίδια παπαγαλάκια έχουν κατακλύσει την Διαβούλευση με το μοναδικό θέμα, τον «ψευδό όρο γονεϊκή αποξένωση»- που έχει απορριφθεί από όλους τους παγκόσμιους φορείς.

    👉Θα τρίζουν τα κόκκαλα της Μαριέττας Γιαννάκου που είχε διαπιστώσει τα ισχυρά συμφέροντα των λόμπι μπαμπάδων!!!

    👉 Από δημοσίευμα:
    Προς την μνήμη της βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ, Μαριέττας Γιαννάκου🕊️
    👉“Υπόνοιες Γιαννάκου για ισχυρά συμφέροντα με «πολύ χρήμα» πίσω από το νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια.

    Υπαινιγμούς για «φουσκωμένα» πορτοφόλια που βρίσκονται πίσω από το νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια άφησε η Μαριέττα Γιαννάκου. Οι υπόνοιες της πρώην υπουργού συμβαδίζουν με τις φήμες περί υποκίνησης ή επηρεασμού του Κώστα Τσιάρα από ισχυρά κέντρα.
    Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής για το επίμαχο νομοσχέδιο, η βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ προχώρησε ένα βήμα παραπέρα την κριτική της, λέγοντας πως στην ακρόαση των φορέων δεν συμμετείχαν γυναικείες οργανώσεις και πως η ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν συνάντησε οργανώσεις που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν.

    «Είδαμε απίθανες οργανώσεις π.χ. τους “ενεργούς μπαμπάδες” και τρομερές διαφημίσεις υπέρ του νομοσχεδίου που σημαίνει χρήμα πολύ…» σχολίασε με νόημα και πρόσθεσε πως η συγκεκριμένη οργάνωση απέστειλε «επιστολή με ψευδή στοιχεία». «Τόσο πολύ αγαπούν τα παιδιά τους που δεν μπορούν να συντάξουν μια επιστολή ή μήπως είναι ένα γραφείο που διαθέτει και το χρήμα και στέλνει όλα αυτά με ψευδή ονοματολογία;» διερωτήθηκε.
    «Οι καθαυτό επιστημονικοί φορείς που ήρθαν, ήταν αντικειμενικοί και έκαναν τις ίδιες παρατηρήσεις που κάναμε και εμείς. Αντίθετα, οι λιγότεροι φορείς που επικροτούν το νομοσχέδιο έκαναν παρατηρήσεις που δεν είχαν σχέση με το πραγματικό συμφέρον του παιδιού» υποστήριξε η πρώην υπουργός Παιδείας, εκφράζοντας τη λύπη της για το γεγονός ότι επικρατεί η εντύπωση πως «οι φορείς είναι ενθουσιασμένοι».
    Σημείωσε δε πως οι τροποποιήσεις που έκανε ο υπουργός «δεν ανταποκρίνονται στον στόχο που υπάρχει» και ο οποίος αφορά αποκλειστικά και μόνο το συμφέρον των παιδιών. «Φοβάμαι ότι το σχέδιο νόμου θα δημιουργήσει περισσότερες δικαστικές προσφυγές και περισσότερα προβλήματα μεταξύ των γονέων» κατέληξε.»

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 02:32 | Ιωάννα

    Nα συμπεριληφθει στο νομοσχεδιο η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 02:08 | Μανώλης

    Κάθε σχέση γονέα-παιδιού είναι ιερή και πρέπει να προστατεύεται από το ενδεχόμενο διάρρηξής της. Παρακαλούμε πολύ αυτή η λεπτομέρεια να μην παραβλέπεται ως ήσσονος σημασίας, αλλά να λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 00:56 | Σταμπουλιδης Κωνσταντίνος

    Είναι εξαιρετικά σημαντικό να συμπεριληφθει στο νομοσχεδιο η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 00:50 | ΓΙΩΡΓΟΣ

    Καλο θα ηταν να προστεθει στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα, oπως ακριβως περιγραφεται και στο Αστικο Δικαιο.

  • 30 Νοεμβρίου 2023, 00:55 | Κωνσταντίνος Ρίζος

    Μια αλλαγή αρκεί.
    Το άρθρο 105ΠΚ γίνεται ως εξής
    «1. Όποιος έχει καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας κάθειρξης μπορεί ανά 10ετια, μετά την φυλάκιση, να ζητά την με όρους απόλυση του . Αρμόδιο είναι το συμβούλιο Εφετων τής περιοχής όπου κρατείται.
    2. Όποιος έχει καταδικαστεί σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης μπορεί ανά 5ετια να ζητά την με όρους απόλυση του. Αρμόδιο είναι το συμβούλιο Εφετων τής περιφέρειας όπου κρατείται. »

    Πρέπει να σταματήσει το αίσχος τής ποινικής μας καταστολής οι ποινές να διακρίνονται σε ονομαστικές και πραγματικές.
    Να υπάρχει η δυνατότητα ο δολοφόνος να μένει όλη του την υπόλοιπη ζωή στην φυλακή. Θα το κρίνει κάθε 10 χρόνια το Εφετείο σε συμβούλιο.

    Από την άλλη, ο νέος νόμος γεμίζει τις φυλακές με μικροπαραβατες. Όπως ξέρουμε, η φυλακή είναι τιμωρία. Κάνει ζημιά στον κρατούμενο. Πρέπει να υπάρχει μόνο για το βαρύ έγκλημα.
    Με την εξάπλωση τού ποινικού νομοθέτη σε κάθε πτυχή τού βίου θα γεμίσουμε αποφυλακισμενους.

    Οι παρεπόμενες ποινές, για πολλά εγκλήματα, πρέπει να γίνουν κύριες.

    Ελπίζω να αποκτήσουμε έναν άρτιο ΠΚ. Σε λίγο θα έρθει η αλλαγή στην ανόητη παράγραφο 2 τής 44 και μετά στην 42.1 κλπ.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 23:24 | Γεωργιος

    Γιατι το νομοσχέδιο δεν προβλεπει αυξηση ποινης για όσους βοηθουν παρανομη εισοδο στην χώρα? Ειδικά απο θάλασσα.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 23:42 | Γεωργιος

    Απελαση προβλεπεται μόνο αν καταδικαστει για 6 και πάνω χρόνια?

    Δηλαδη τους κλεφτες τους κρατάμε?
    Τι να τους κάνουμε?
    Που θα δουλεψει ο κλέφτης?
    Ποιος θα παρει στην δουλεψη του εναν κλεφτη?

    Το ιδιο ισχυει για ολους τους καταδικασμενους μεταναστες.
    Ποιος θα προσλάβει καταδικασμένο μεταναστη να δουλεψει γι αυτον?

    Δεν ειναι καλυτερα για την κοινωνία απέλαση αν υπαρχει καταδίκη ανεξαρτητα απο το μέγευος?

    Τοσα δις άνθρωποι υπαρχουν στον πλανήτη. Ας φυγουν οι καταδικοι, να ερθουν άλλοι.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 22:59 | Αντώνιος Λιονάκης

    Η γονεϊκή αποξένωση, όπως και η ευρύτερή της έννοια, η διάρρηξη σχέσεων γονέα-παιδιού από τον άλλο γονέα, πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν στο νέο νομοσχέδιο και να ποινικοποιηθούν! Πρόκειται για ξεκάθαρη άσκηση βίας, ψυχολογικής βίας, και πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κακοποιήση ανηλίκου.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 22:30 | Χαράλαμπος Νυχτοπάτης

    Προς την ορθή κατεύθυνση οι τροποποιήσεις του ΠΚ, επί των οποίων θα ήθελα να υποβάλω τις εξής παρατηρήσεις και προτάσεις.
    α) Οι πολύ ορθές διατάξεις περί αναστολής, μετατροπής της ποινής κλπ, θα παραμείνουν στην ουσία ανεφάρμοστες, αν δεν προβλεφθεί νομοθετικά η υποχρεωτική ύπαρξη του δελτίου ποινικού μητρώου του κατηγορούμενου εντός της δικογραφίας στις δίκες ενώπιον και του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου, που θα είναι το κυρίως πρωτοβάθμιο ποινικό δικαστήριο πλημμελημάτων. Ανάλογες διατάξεις υπήρχαν πριν τον ΠΚ του 2019 και επανήλθαν με το ν. 4855/2021, ωστόσο ελλείψει ποινικού μητρώου, ο κανόνας στο Μονομελές ήταν και είναι η αναστολή, με συνέπεια αυτή να χορηγείται και σε όσους δεν την δικαιούνται, και ακόμα και αν αυτό προκύψει κατά την εκδίκαση της έφεσης, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο υποχρεούται να αναστείλει για να μη χειροτερεύσει η θέση του κατηγορούμενου. Προβλέπεται βέβαια η διαδικασία ανάκλησης της αναστολής κατά το 101 ΠΚ, αλλά είναι χρονοβόρα, συχνά παραλείπεται και η ύπαρξη προηγούμενων ποινών του καταδικασθέντος δεν υποπίπτει πάντα στην αντίληψη του Εισαγγελέα.
    β) η 6η παράγραφος του άρθρου 187 παρ. 6 ΠΚ πρέπει να καταργηθεί στο σύνολό της.
    γ) αναφορικά με το αδίκημα της μη καταβολής χρεών στο Δημόσιο θα έπρεπε να ρυθμιστεί νομοθετικά το ζήτημα που παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την με αριθμό 1579/2022 απόφαση.
    Ευχαριστώ πολύ για το χώρο που μου δόθηκε για να εκθέσω τις απόψεις μου.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 22:57 | Γιώργος

    Ειδικότερα για το άρθρο 46 θα πρέπει να προβλεφθεί η αποκατάσταση των ζημιών από τους δράστες με την καταχώρηση και βεβαίωση του χρέους στον ΑΦΜ τους .Σε περίπτωση ανήλικου δράστη η καταχώρηση της ζημιάς στο ΑΦΜ του κηδεμόνα.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 21:23 | Αντιγόνη

    Η Απόφαση (ΕΕ) 2017/865 – υπογραφή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τη βία κατά των γυναικών εξ ονόματος της ΕE όσον αφορά τη συνεργασία στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης εξουσιοδοτεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να υπογράφει εξ ονόματος της ΕΕ τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης)Η Ελλάδα την έχει ήδη υπογράψει και ισχύει ήδη από το 2017. Οι βασικοί όροι της είναι οι ακόλουθοι :1.Βία κατά των γυναικών. Όπως ορίζεται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, οι πράξεις βίας λόγω φύλου (δηλαδή βία που στρέφεται εναντίον μιας γυναίκας επειδή είναι γυναίκα ή που επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες) οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα ή είναι πιθανό να έχουν ως αποτέλεσμα τη σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική ζημιά ή ταλαιπωρία για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για τέτοιες πράξεις, του εξαναγκασμού ή της αυθαίρετης στέρησης της ελευθερίας, είτε συμβαίνουν στη δημόσια ή την ιδιωτική ζωή.
    2. Ενδοοικογενειακή βία. Όπως ορίζεται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, όλες οι πράξεις σωματικής, σεξουαλικής, ψυχολογικής ή οικονομικής βίας που συμβαίνουν εντός της οικογένειας ή της ενδοοικογενειακής μονάδας ή μεταξύ πρώην ή τρεχόντων συζύγων ή συντρόφων, ανεξάρτητα από το αν ο δράστης μοιράζεται ή έχει μοιραστεί ή όχι την ίδια κατοικία με το θύμα.

    Σύμφωνα με τα ανωτέρω,θα περιμέναμε να οριστεί συγκεκριμένα με το παρόν νομοθέτημα ότι το θύμα στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αν όχι όλων, είναι η γυναίκα.Όπου δε εμπίπτει θέμα έμφυλης βίας, όπως στην συντριπτική πλειοψηφία των ειδεχθέστερων εγκλημάτων και πλέον πρόσφατων κατά γυναικών, αυτά,θα πρέπει να τιμωρούνται παραδείγματικά αυστηρότερα!Να καθιερωθεί μάλιστα και ως όρος ή » γυναικοκτονία» και ως ιδιώνυμο έγκλημα, σύμφωνα με τα ανωτέρω.

    Φυσικά ουδείς λόγος περί δήθεν θεωρίας γονεϊκής αποξένωσης!Είναι άλλωστε γνωστό τοις πάσι, ότι αυτή τη «θεωρία» επικαλούνται όλοι οι κακοποιητές, προκειμένου να αποκρούσουν τις κατηγορίες των θυμάτων κακοποίησης!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 21:08 | Δημήτρης

    Παρακαλώ πολύ επισησ να προστεθει στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα! Για πιο λόγο εξαιρείται; Δεν μπορεί ο ένας γονέας να στρέφει το παιδί κατά του αλλου γονέα!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 21:51 | Μουτζουρίδης Γιώργος

    Είναι απαράδεκτο να εξαιρείται το έγκλημα της διάρρηξης σχέσεων παιδιού-γονέα από τον άλλο γονέα από την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 20:22 | Allotrios Apolis

    Να προστεθει στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 20:33 | Παναγιώτης Σ.

    Η γονεϊκή αποξένωση είναι μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Ο νομοθέτης πρέπει να δώσει τα απαραίτητα εφόδια στους δικαστικούς για να την ελέγχουν.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 20:46 | Θεοδωρος Στούφης

    ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες της ΕΕ που επιτρέπεται η οδήγηση έχοντας καταναλώσει ο οδηγός αλκοόλ. Τα όρια κατανάλωσης ορίζονται από τον ΚΟΚ και είναι σαφέστατα. Γνωρίζετε όμως τα ποσοστά ατυχημάτων που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ; Γνωρίζετε πόσοι είναι οι λειτουργικοί πότες στην Ελλάδα; Ξέρετε τι σημαίνει λειτουργικός πότης; Λειτουργικός πότης σημαίνει ότι μπορεί να μην έχει το προφίλ (Ορέστη Μακρή) είναι λειτουργικός γενικά άλλα δυνητικά στην οδήγηση είναι ένας δημόσιος κίνδυνος λόγω του ευάλωτου χαρακτήρα που του προκαλεί αυτή η ψυχοτρόπος ουσία.( οι ψυχίατροι ξέρουν καλύτερα)
    Ο λειτουργικός πότης έχει περισσότερες πιθανότητες να μην πιάσει το τιμόνι αυτοκινήτου ή μηχανής εάν γνωρίζει ότι υπάρχει μηδενική ανοχή από τον νόμο και είναι χιλιάδες στην Ελλάδα.
    Ενώ αυξάνετε τις ποινές για αδικήματα που στατιστικά δεν υπάρχουν θύματα εδώ σφυρίζετε αδιάφορα. Κατανοώ τα συμφέροντα, κέντρα διασκέδασης τουρισμός κτλ αλλά κάποια στιγμή πρέπει να βάλετε στον ζυγό οικονομία η ανθρώπινη ζωή
    και να πράξετε το σωστό, και να ξέρετε οι λειτουργικοί πότες θα σας ευγνωμονούν. Νομοθετήστε το σωστό, απαγορέψτε την οδήγηση έχοντας καταναλώσει αλκοόλ (μηδενικα ορια)

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 20:11 | Κώστας

    θέλω να προστεθεί στις τροποποιήσεις του Ποινικού Κωδικά η διάρρηξη σχέσεων παιδιού απο τον άλλον γονέα

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 20:53 | Θοδωρής Μπαρτζούμας

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
    ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
    <>
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
    Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
    Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
    Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
    ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
    1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
    Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
    Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
    Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
    Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
    Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
    Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
    Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
    Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
    Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
    Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
    Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
    2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
    Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
    Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
    Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
    Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
    Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
    Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
    Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
    Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
    Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
    Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
    Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
    Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
    Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
    Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
    Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
    Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
    Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:05 | Γεώργιος ΒΑΡΒΟΥΤΑΣ

    Συμφωνω με την πλειοψηφία των σχολίων, υπέρ της ποινικοποίησης της γονεϊκής αποξένωσης γονέα απο έτερο γονέα. Τα παιδιυ μας αξίζουν να εχουν ερεθίσματα και προσλάβαβουσες και απο τους δύο. Ακομη και αν δεν είναι τα καλύτερα προτυπα ανθρώπων, στην ζωη λειτουργούμε και με θετικά πρότυπα και με αρνητικά. Μεγαλώνοντας ολοι απομυθοποιουνε τους γινεις μας ( χωρις να πάψουμε να τους αγαπούμε) και βλεπουμε τα καλα και τα κακα τους!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:31 | Μιχαηλ

    να προστεθει στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:33 | Θεοδωρος Στούφης

    Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες της ΕΕ που επιτρέπεται η οδήγηση έχοντας καταναλώσει ο οδηγός αλκοόλ. Τα όρια κατανάλωσης ορίζονται από τον ΚΟΚ και είναι σαφέστατα. Γνωρίζετε όμως τα ποσοστά ατυχημάτων που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ; Γνωρίζετε πόσοι είναι οι λειτουργικοί πότες στην Ελλάδα; Ξέρετε τι σημαίνει λειτουργικός πότης; Λειτουργικός πότης σημαίνει ότι μπορεί να μην έχει το προφίλ (Ορέστη Μακρή) είναι λειτουργικός γενικά άλλα δυνητικά στην οδήγηση είναι ένας δημόσιος κίνδυνος λόγω του ευάλωτου χαρακτήρα που του προκαλεί αυτή η ψυχοτρόπος ουσία.( οι ψυχίατροι ξέρουν καλύτερα)
    Ο λειτουργικός πότης έχει περισσότερες πιθανότητες να μην πιάσει το τιμόνι αυτοκινήτου ή μηχανής εάν γνωρίζει ότι υπάρχει μηδενική ανοχή από τον νόμο και είναι χιλιάδες στην Ελλάδα.
    Ενώ αυξάνετε τις ποινές για αδικήματα που στατιστικά δεν υπάρχουν θύματα εδώ σφυρίζετε αδιάφορα. Κατανοώ τα συμφέροντα, κέντρα διασκέδασης τουρισμός κτλ αλλά κάποια στιγμή πρέπει να βάλετε στον ζυγό οικονομία η ανθρώπινη ζωή
    και να πράξετε το σωστό, και να ξέρετε οι λειτουργικοί πότες θα σας ευγνωμονούν.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:58 | Λαμπροπουλος Γεωργιος

    Στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα να πρστεθει η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα, οπως ακριβως αναφερεται και στο Αστικο Δικαιο, Αρθρο 1532 στις Συνεπειες Κακης Ασκησης Γονικης Μεριμνας

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:49 | Μανος

    ⚜️ Η επιτροπή του ΟΗΕ για τη Θέση των Γυναικών (CSW) τοποθετείται ενάντια στη χρήση της επικίνδυνης οπισθοδρομικής θεωρίας της «γονεϊκής αποξένωσης» στις δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια των παιδιών.

    ‼️ «Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι στο όνομα της προστασίας των παιδιών, αυτές οι δικαστικές αποφάσεις καταλήγουν συχνά να τα εκθέτουν σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο αναθέτοντας την επιμέλεια τους στον κακοποιητικό γονέα.»

    Ολόκληρο το εισαγωγικό σημείωμα της ομάδας εργασίας της Επιτροπής για τη Θέση των Γυναικών του ΟΗΕ, μεταφρασμένο, στο website της καμπάνιας ενημέρωσης για την ψευδοεπιστημονική θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης».

    🔗 Link: https://stopchildabuse.gr/i-epitropi-tou-oie-gia-ti-thesi-ton-gynaikon-topotheteitai-kata-tis-chrisis-tis-theorias-tis-goneikis-apoxenosis-se-nomikes-diadikasies/

    Η γονεϊκή αποξένωση είναι ένα νομικό όπλο στα χέρια των κακοποιητών στις δίκες για την επιμέλεια. Εκθέτει τα παιδιά σε κίνδυνο. Δεν έχει καμία θέση στη νομοθεσία για την ενδοοικογενειακή βία.

    #τα_παιδιά_έχουν_φωνή
    #stopchildabuse

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:05 | Βασιλης

    📢 O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αρνείται να συμπεριλάβει τη γονεϊκή αποξένωση στο ICD-11

    ⚜️ Σε πρόσφατη δήλωση του (2022), ο ΠΟΥ εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η «γονεϊκή αποξένωση» αφαιρέθηκε από το ευρετήριο όρων της κατηγορίας με τίτλο “Προβλήματα στην Σχέση Φροντιστή και Παιδιού” της Διεθνούς Στατιστικής Ταξινόμησης Νοσημάτων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD), παρά τις επίμονες προσπάθειες των υποστηρικτών της αντιεπιστημονικής θεωρίας της “γονεϊκής αποξένωσης” να συμπεριληφθεί ως όρος.

    ‼️ Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η γονεϊκή αποξένωση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως σε δικαστικές διαφορές για την επιμέλεια και δεν αποτελεί όρο που σχετίζεται με υπηρεσίες ή καταστάσεις υγείας. Λαμβάνοντας υπόψη την πληθώρα σχολίων και ερωτημάτων σε ό,τι αφορά την κατάχρηση του όρου γονεϊκή αποξένωση, αφενός με στόχο την υπονόμευση της αξιοπιστίας ενός γονέα που καταγγέλλει κακοποίηση, αφετέρου με στόχο την ποινικοποίηση αυτής της συμπεριφοράς, ο ΠΟΥ, αφού εξέτασε διεξοδικά όλο το υλικό που του παρασχέθηκε, αποφάσισε να μην συμπεριλάβει τον όρο γονεϊκή αποξένωση και τους συναφείς με αυτόν όρους στο ICD-11.

    👉 Στη σχετική σελίδα του stopchildabuse.gr, της καμπάνιας ενημέρωσης για τη θεωρία της «γονεϊκής αποξένωσης», θα βρείτε μεταφρασμένη ολόκληρη τη δήλωση του ΠΟΥ (2022).

    🔗 Σύνδεσμος https://stopchildabuse.gr/who-removes-parental-alienation-from-icd-index

    #τα_παιδιά_έχουν_φωνή
    #stopchildabuse

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:20 | ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΑΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Οι τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα εξαιρούν το εγκλημα της διαρρηξης σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα.
    Οι τροποποιησεις αυτες αυξανουν διαφορες ποινες και τις μετατρεπουν σε εγκληματα που διωκονται αυτεπαγγελτα. Σε αυτες τις τροποποιησεις περιλαμβανουν π.χ. την «κακοβουλη μη καταβολη διατροφης». Αυτες οι τροποποιησεις γινονται σε ηδη υπαρχοντες νομους του Αστικου Δικαιου (Αρθρο 1532) περι κακης ασκησης γονικης μεριμνας. Αυξανουν τις ποινες για ολες τις ενοτητες αυτου του αρθρου εκτος απο τη διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα!
    Προσυπογράφω το παραπάνω κείμενο που διατυπώθηκε σήμερα και δημοσιοποιήθηκε από κοινωνικό λειτουργό.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:54 | Χρηστος

    Ένα ακόμα παιδί δολοφονήθηκε στο όνομα της κουλτούρας της “επικοινωνίας με κάθε κόστος” (pro-contact culture).

    ‼️ Κύμα αντιδράσεων έχει ξεσηκωθεί στη Σουηδία ενάντια στις δικαστικές αποφάσεις οι οποίες, στο όνομα της κουλτούρας της “επικοινωνίας με κάθε κόστος”, επιβάλλουν στα παιδιά την επικοινωνία με γονείς που ασκούν ενδοοικογενειακή βία.

    Αφορμή για τις αντιδράσεις η δολοφονία ενός οκτάχρονου αγοριού στο σπίτι του πατέρα του, την Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2023, στην πόλη Λουλέο της Σουηδίας. Η μητέρα του παιδιού βρισκόταν σε επταετή αντιδικία με τον πατέρα του για την επιμέλεια. Παρότι η αστυνομία, το σχολείο και το φιλικό και συγγενικό του περιβάλλον, είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένα για τον έντονο φόβο του παιδιού προς τον πατέρα του, το δικαστήριο, στο όνομα της κουλτούρας της “επικοινωνίας με κάθε κόστος” και αγνοώντας τις μαρτυρίες για την επικίνδυνη συμπεριφορά του πατέρα, αποφάσισε να του δώσει επικοινωνία, και μάλιστα χωρίς επίβλεψη.

    👉Δύο μόλις εβδομάδες μετά την απόφαση του δικαστηρίου (6 Ιανουαρίου 2023) και παρά τις ανησυχίες τόσο της οικογένειας όσο και των θεσμών, το παιδί βρέθηκε νεκρό στο σπίτι του πατέρα του. Η πρώτη νεκροψία επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για δολοφονία. Οι αρχές υποψιάζονται ότι ο πατέρας, ο οποίος αρνείται τις κατηγορίες, αυτοτραυματίστηκε για να αποφύγει τη σύλληψη.

    Η Συνήγορος του Παιδιού της Σουηδίας, Elisabeth Dahlin, εξέφρασε την ανησυχία ότι πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα της “επικοινωνίας με κάθε κόστος”, που επικρατεί στις δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, και να ληφθούν άμεσα μέτρα για την προστασία της ασφάλειας και του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού. Το κόμμα των Πρασίνων έκανε παρέμβαση στη Βουλή ζητώντας από τον πρωθυπουργό, Ulf Kristersson, την εφαρμογή του LEX Tintin (νόμος Tintin, από το όνομα του αγοριού) για την προστασία των παιδιών

    🚫 Η Συνήγορος του Παιδιού, το κόμμα των Πρασίνων και ο κόσμος που έχει ξεσηκωθεί με το σύνθημα “Κανένα άλλο παιδί δολοφονημένο” ζητούν να αλλάξει η νομοθεσία τονίζοντας ότι κανένα παιδί δεν πρέπει να υποχρεώνεται σε επικοινωνία.

    Τα δικαστήρια οφείλουν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τη γνώμη του παιδιού στις υποθέσεις που τα αφορούν, όπως ορίζει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και σύμφωνα με την αρχή της δίκαιης δίκης. Το δικαίωμα του παιδιού να ζει απαλλαγμένο από τη βία υπερέχει του “δικαιώματος σε δύο γονείς”. Το τελευταίο προβάλλεται ως απόλυτο αίτημα από τις ακροδεξιές οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανδρών και τους υποστηρικτές της αντιεπιστημονικής θεωρίας της γονεϊκής αποξένωσης, δήθεν στο όνομα της ισότητας των γονέων, αλλά στην πραγματικότητα ως εργαλείο για να να διατηρηθεί η οικογένεια ως πεδίο απόλυτης ανδρικής κυριαρχίας.

    📢 Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023, με αφορμή τη δολοφονία του 8χρονου, έγιναν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη Σουηδία με αίτημα τη νομοθετική αλλαγή. Παράλληλα έχει ξεκινήσει online καμπάνια διαμαρτυρίας με συλλογή υπογραφών (σύνδεσμος στα σχόλια).

    Η πεποίθηση στα δικαστήρια ότι η βία που ασκεί (στην συντριπτική πλειοψηφία) ο πατέρας, είτε στο παιδί, είτε παρουσία του παιδιού, είναι λιγότερο επιζήμια από τη διακοπή της επικοινωνίας με τον κακοποιητή πατέρα, καθιστά αδύνατη την προσπάθεια των γυναικών να προστατεύσουν τα παιδιά τους από άνδρες που γνωρίζουν πολύ καλά πως είναι επικίνδυνοι για αυτά, αλλά και για τις ίδιες.

    #τα_παιδιά_έχουν_φωνή #stopchildabuse #αμετάκλητα_όχι

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:26 | ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΑΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Οι τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα ΕΞΑΙΡΟΥΝ το εγκλημα της διαρρηξης σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα.
    Δεν μιλαμε απλα για γονεϊκη αποξενωση! Μιλαμε για ΟΛΟ το φασμα της διαρρηξης σχεσεων. Π.χ. η μητερα «πειθει» το παιδι να καταθεσει ψευδη βιασμο απο τον πατερα. Ή αυτες οι υποθεσεις που ειδαμε με τους «ειδικούς» που -εμμονικα- προσπαθουσαν να πεισουν τα παιδια οτι ο πατερας τους τα κακοποιησε.
    Δεν μιλαμε μόνο για γονεϊκη αποξενωση λοιπον. Ειναι μεγαλυτερο το ζητημα. Οι τροποποιησεις αυτες αυξανουν διαφορες ποινες και τις μετατρεπουν σε εγκληματα που διωκονται αυτεπαγγελτα. Σε αυτες τις τροποποιησεις περιλαμβανουν π.χ. την «κακοβουλη μη καταβολη διατροφης». Αυτες οι τροποποιησεις γινονται σε ηδη υπαρχοντες νομους του Αστικου Δικαιου (Αρθρο 1532) περι κακης ασκησης γονικης μεριμνας. Αυξανουν τις ποινες για ολες τις ενοτητες αυτου του αρθρου εκτος απο τη διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα!
    Προσυπογράφω το παραπάνω κείμενο που διατυπώθηκε σήμερα και δημοσιοποιήθηκε από κοινωνικό λειτουργό.

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:49 | Αλέξανδρος

    Να προστεθει στις τροποποιησεις του Ποινικου Κωδικα, η διαρρηξη σχεσεων παιδιου-γονεα απο τον αλλον γονεα!

  • 29 Νοεμβρίου 2023, 19:51 | Χρυσα

    ‼ Σύσταση ΟΗΕ προς τα κράτη μέλη: απαγορεύστε νομοθετικά τη χρήση της «γονεϊκής αποξένωσης» σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια.

    Η Ειδική Εισηγήτρια για τη βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών, Reem Alsalem, υπέβαλε στις 13 Απριλίου 2023 έκθεση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με την οποία καταδικάζει τη χρήση της ψευδοεπιστημονικής έννοιας της “γονεϊκής αποξένωσης”, και συναφών εννοιών, σε δικαστικές υποθέσεις για την επιμέλεια, καταδεικνύοντας τους κινδύνους που αυτή επιφέρει ως προς την προστασία των ανήλικων θυμάτων και των μητέρων τους, ιδίως σε περιπτώσεις που υπάρχουν καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία και σεξουαλική κακοποίηση.

    🔗 Περισσότερα στο stopchildabuse.gr.

Σχόλια 1 2 3 4 … 10