Αρχική Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης - Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και τη...ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006

Άρθρο 85

Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 1

Ορισμοί

 Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:

  1. ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
  2. α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.

β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.

γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.

  1. θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».

Άρθρο 86

Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 4

Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων

 Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.

Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».

Άρθρο 87

Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 5

Χρηματική ικανοποίηση

 Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».

Άρθρο 88

Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:

 

«Άρθρο 6

Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
  2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
  3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
  4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
  5. [Καταργείται]».

Άρθρο 89

Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006

Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:

«Άρθρο 7

Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
  2. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 90

Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 9

Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας

  1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
  2. Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
  3. [Καταργείται]».

Άρθρο 91

Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 11

Προϋποθέσεις

  1. Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
  2. Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:

α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.

Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.

γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.

δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.

  1. Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
  2. Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
  3. Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».

Άρθρο 92

Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 12

Διαδικασία

  1. Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

 Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.

  1. Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:

α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,

β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και

γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

  1. Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
  2. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
  3. Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
  4. Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5. 
  5. Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».

Άρθρο 93

Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006

Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής: 

«Άρθρο 14

Αστικές συνέπειες

  1. Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης. 
  2. Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
  3. Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.». 

Άρθρο 94

Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006

Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 16

Παραγραφή

Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».

Άρθρο 95

Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 18

Περιοριστικοί όροι

  1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
  2. Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
  3. Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».

Άρθρο 96

Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006

Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 20

Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας

  1. Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
  2. Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».

Άρθρο 97

Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 21

Κοινωνική συμπαράσταση

  1. Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
  2. Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».

Άρθρο 98

Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006

Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής: 

«Άρθρο 23

Υποχρεώσεις των επαγγελματιών

  1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας. 
  2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.

2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.

  1. Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».

Άρθρο 99

Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006

Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:

«Άρθρο 23A

Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης

  1. Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:

α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και 

β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.  

  1. Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:

α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,

β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας. 

γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου, 

δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.

  1. Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του. 

Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.

  1. Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος. 
  2. Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του. 
  3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.». 
Σχόλια 1 … 18 19 20 21 22 … 26
  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:15 | Λ Κ

    Άμεση ποινικοποιηση της γονικής αποξένωσης ως μορφή ενδοοικογενειακής βιας.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:53 | XΡΥΣΑ

    EIMAI ΓΥΝΑΙΚΑ ΘΥΜΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΠΩΣ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΟΤΙΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ

    Η ΒΙΑ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ – Μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του νόμου για την ενδοοικογενειακή βία που δεν συμβάλλει στην κατοχύρωση των έμφυλων δικαιωμάτωνΙ. ΓΕΝΙΚΑ, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
    Κατά γενική ομολογία και με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις έγκριτων επιστημονικών ενώσεων και εταιριών (π.χ. Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου, Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων), νομικών σχολών, δικηγορικών συλλόγων, κ.λπ., οι τροποποιήσεις που εισάγονται στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας μέσω του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας», πλήττουν σοβαρά το κράτος δικαίου και τον νομικό πολιτισμό μας. Παράλληλα το νομοσχέδιο εισάγει παρεμβάσεις στον Ν. 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία, πολλές από τις οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις προβλέψεις της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά́ των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 4531/2018 Σύμβαση Κωνσταντινούπολης). Μάλιστα οι τροποποιήσεις αυτές προτείνονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κατεπείγουσες συστάσεις της Επιτροπής GREVIO που περιλαμβάνονται στην πρώτη έκθεση αξιολόγησης της χώρας.Το Κέντρο για την Ισότητα και τα Έμφυλα Δικαιώματα Διοτίμα, εκφράζει τον βαθύτατο προβληματισμό και την ανησυχία του φορέα καταρχάς διότι το νομοσχέδιο έρχεται στη δημόσια διαβούλευση χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών. Μάλιστα, παρά τις αυστηρές συστάσεις της Επιτροπής GREVIO για την επιτακτική ανάγκη και τη σημασία της ενεργού συμμετοχής των φεμινιστικών οργανώσεων σε δημόσιες διαβουλεύσεις για θέματα ισότητας των φύλων, για μία ακόμα φορά οι φεμινιστικές ΜΚΟ και συλλογικότητες δεν κλήθηκαν σε διάλογο προκειμένου να καταθέσουν την εμπειρογνωμοσύνη και τις προτάσεις τους, εισφέροντας ουσιαστικά στον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την ενδοοικογενειακή/συντροφική έμφυλη βία.Διατρέχοντας το νομοσχέδιο συνολικά καταλήγουμε στις εξής βασικές και σημαντικές διαπιστώσεις:
    • Σύμφωνα με το νομοσχέδιο τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και το σύνολο σχεδόν των πλημμελημάτων του ΠΚ, από εδώ και στο εξής θα εκδικάζονται από μονομελή πλημμελειοδικεία. Θεωρούμε πως η εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από μονομελείς συνθέσεις απαξιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμη και αν την υπαγορεύει η υποστελέχωση των Δικαστηρίων.
    • Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, παρά την αναγνωρισμένη κοινωνική ανάγκη και τη γνωμοδότηση από ανώτατο δικαστικό λειτουργό, και παρά το γεγονός ότι οι γυναικοκτονίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται (και) στην αδυναμία της Δικαιοσύνης να ανταποκριθεί και να προστατεύσει τα θύματα από την κλιμάκωση των βίαιων συμπεριφορών.
    • Ενώ το νομοσχέδιο αναφέρεται εξαντλητικά στο θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης ως δυνητική περίπτωση εξάλειψης της ποινικής αξίωσης της Πολιτείας εναντίον των δραστών ενδοοικογενειακής βίας, την ίδια στιγμή, με εξαίρεση τα Κέντρα Κοινωνικής Στήριξης του ΕΚΚΑ σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, παραμένει η έλλειψη πιστοποιημένων ή/και κρατικά εποπτευόμενων δομών στην υπόλοιπη χώρα, για την παρακολούθηση συμβουλευτικών-θεραπευτικών προγραμμάτων εκ μέρους των δραστών. Θεωρούμε, επιπλέον, ακατανόητη και επικίνδυνη την αναφορά σε «προγράμματα απεξάρτησης από την ενδοοικογενειακή βία», καθώς έτσι απαραδέκτως ταυτίζεται ο βίαιος δράστης με μια «έξη» την οποία δεν μπορεί να αποβάλλει με ίδιες δυνάμεις και (ψυχ)ιατρικοποιείται το φαινόμενο. Τα προγράμματα για τους δράστες θα πρέπει αφενός να στηρίζονται στην ελεύθερη βούληση και όχι στον εξαναγκασμό του δράστη, και αφετέρου και πρωτίστως στην προστασία της ευάλωτης κατάστασης στην οποία ενδεχομένως βρίσκεται το θύμα/ η επιζώσα. Περαιτέρω, θεωρούμε ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο συνδέει την αποζημίωση των θυμάτων από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης με το θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης, εφόσον η μεν Αρχή έχει αποδειχθεί στην πράξη ανενεργός, η δε αποζημίωση των θυμάτων δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε περιπτώσεις που έχουν υπαχθεί στην ποινική διαμεσολάβηση. Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.
    • Η ψυχολογική βία εισάγεται ως μορφή βίας που αφορά μόνο τους/τις ανήλικους/ανήλικες. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο δεν θεωρεί αξιόποινες μια σειρά από συμπεριφορές που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία, υπό τον διευρυμένο ορισμό της Σύμβασης, δηλαδή την ψυχολογική βία σε βάρος ενηλίκων και την οικονομική βία. Δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο δεν ποινικοποιείται στον Ν. 3500/2006 η ψυχολογική βία, ενώ σε άλλα νομοθετήματα, είτε υπάρχει αναφορά σε τρόμο ή ανησυχία, που συνιστούν μορφές ψυχολογικής βίας (π.χ. άρθρο 333 παρ. 1 ΠΚ), είτε γίνεται σαφής αναφορά σε ψυχολογική βλάβη (Ν. 4808/2021 άρθρο 4, παρ. 2). Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.
    • Ούτε και αυτή τη φορά αποτελεί προτεραιότητα του νομοθέτη μια διακριτή, τυποποιημένη ποινική πρόβλεψη για την αφαίρεση της ζωής γυναικών, με την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως εγκλήματος με έμφυλα χαρακτηριστικά, παρά την υιοθέτηση αυτής της νομικής θεώρησης από αρκετές άλλες χώρες.
    • Τέλος, όσον αφορά στο αδίκημα του βιασμού, παρόλο που ρητά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα θεωρείται πλέον ενδοοικογενειακή βία όταν τελείται σε ενδοοικογενειακό/συντροφικό πλαίσιο, ο νομοθέτης παραλείπει να βελτιώσει νομοτεχνικά τον ορισμό του βιασμού. Αυτό σημαίνει ότι στον υπάρχοντα ορισμό δεν διασαφηνίζεται η έννοια της συναίνεσης και δεν προκύπτει ότι οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη ή συμπεριφορά θα πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Ταυτόχρονα ο ισχύων ορισμός περιορίζεται στην στενή έννοια της «γενετήσιας πράξης», όπου δεν μπορούν να ενταχθούν ασελγείς πράξεις που δεν προϋποθέτουν τη διείσδυση. Θεωρούμε ότι οι παραλείψεις αυτές όχι μόνο δεν συνάδουν με όσα ορίζει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 36), αλλά δηλώνουν την απουσία πολιτικής βούλησης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας.
    Η επιχειρούμενη νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και της Ποινικής Δικονομίας είναι ακόμη μία κυβερνητική παρέμβαση που έρχεται να προστεθεί στις πολλές που έχουν λάβει χώρα από το 2019 και εντεύθεν, γίνεται χωρίς καν την ύπαρξη νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και με μοναδική στόχευση τον εντυπωσιασμό μέσω της αυστηροποίησης των ποινών. Στο ίδιο πνεύμα, οι παρεμβάσεις στον νόμο 3500/2006 λαμβάνουν χώρα τη στιγμή που η Πολιτεία αποτυγχάνει να αποκριθεί ικανοποιητικά στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής/συντροφικής βίας παραβιάζοντας βασικές αρχές της Σύμβασης. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε πως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Σύμβασης είναι να τεθεί τέλος στην ατιμωρησία των δραστών. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο την επιβολή κυρώσεων εναντίον τους μέσω της νομοθεσίας, αλλά και διασφάλιση των απαραίτητων νομικών οδών για τα θύματα. Όταν το ίδιο το Κράτος δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση της δέουσας επιμέλειας στην πρόληψη και διερεύνηση των πράξεων βίας, οφείλει να λογοδοτεί.ΙΙ. Ως προς τις κατ’ άρθρον τροποποιήσεις του ν. 3500/2006, το Κέντρο Διοτίμα παραθέτει τις απόψεις και κριτικές παρατηρήσεις του ακολούθως:Αρ. 85 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 1 ν. 3500/2006
    Η προτεινόμενη τροποποίηση, η οποία επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του άρθρου με την προσθήκη της φράσης «σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται», πέρα από τα όρια της οικογένειας, δεν συνιστά ορθή νομοτεχνική οδό για την ειδική πρόβλεψη των αδικημάτων που επιδιώκεται να εισαχθούν. Η επέκταση της εφαρμογής του σε πρόσωπα που σχετίζονται μεταξύ τους με άλλον τρόπο, δεν υπάγονται στην στενή ή ευρεία έννοια της οικογένειας, δεδομένου ότι τα πρόσωπα αυτά δεν αναπτύσσουν σχέσεις ανάλογες με αυτές που αναπτύσσονται εντός της οικογένειας, σε οποιοδήποτε επίπεδο διάρκειας, έντασης ή ταυτόχρονης παρουσίας. Έτσι, παρίσταται αυθαίρετη η εξομοίωση αυτών των προσώπων προς μέλη οικογένειας. Η επιχειρούμενη ως άνω επέκταση των προσώπων σε βάρος των οποίων τελείται ενδοοικογενειακή βία δεν απαντάται ούτε στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και εκτιμούμε ότι μία τέτοια επέκταση, εκτός από νομοτεχνικά αδόκιμη, θα προκαλέσει στρεβλώσεις στην παροχή υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας προς επωφελούμενες/νους αναφορικά με το πλαίσιο και τις συνέπειες παροχής των υπηρεσιών. Η ανάγκη βελτίωσης του πλαισίου προστασίας των επωφελούμενων των κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να εισαχθεί με άλλον τρόπο.Αρ. 86 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 4 ν. 3500/2006
    Θεωρούμε θετική την προσθήκη της ψυχολογικής και όχι μόνον σωματικής, βίας ως προβλεπόμενης και τιμωρούμενης βίας σε βάρος ανηλίκων. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να διευρυνθεί ο ορισμός της βίας και κατά των ενηλίκων, ώστε ο νόμος να περιλάβει και την ψυχολογική βία και όχι μόνον τη σωματική βία και την απειλή, με αντίστοιχη τροποποίηση είτε του άρθρου 2 είτε του άρθρου 7 του νόμου. Και τούτο διότι ρητά στο άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, προβλέπεται ότι «τα Μέρη καλούνται να λαμβάνουν τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η εσκεμμένη συμπεριφορά που κατατείνει στην σοβαρή πρόκληση βλάβης, στην ψυχολογική ακεραιότητα του ατόμου μέσω καταναγκασμού ή απειλών, θα ποινικοποιηθεί». Μάλιστα, στην έκθεση αξιολόγησης της GREVIO (σημεία 203-208) αναφέρεται ότι η πρόβλεψη της παράνομης πράξης της απειλής στον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα και στον νόμο για την ενδοοικογενειακή βία, δεν καλύπτει τον ορισμό της ψυχολογικής βίας, όπως καθορίζεται στο ανωτέρω άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που περιλαμβάνει άλλες μορφές ψυχολογικής βίας, όπως ο εκφοβισμός και η οικονομική βία. Η ψυχολογική βία, σύμφωνα με την GREVIO, εμπεριέχει μία συμπεριφορά που μπορεί να συνίσταται σε επιμέρους περιστατικά χαμηλότερης έντασης που προστίθενται σε έναν τύπο καταχρηστικής συμπεριφοράς σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας, που είναι ακριβώς ό,τι επιδιώκει να αποτυπώσει το άρθρο 33 της Σύμβασης. Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.Αρ. 88 νομοσχεδίου _Τροποποίηση του αρ. 6 ν. 3500/2006
    Το παρόν άρθρο τροποποιείται με την προσθήκη, στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών, και της περίπτωσης τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας. Στην περίπτωση μάλιστα που η πράξη φέρει τα χαρακτηριστικά της επικίνδυνης ή της βαριάς σωματικής βλάβης, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών. Η προτεινόμενη παρέμβαση στοχεύει στην επαύξηση του αξιοποίνου για τον δράστη ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που τελείται ενώπιον ανηλίκου.
    Αρ. 89 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 7 ν. 3500/2006
    Με το άρθρο 89 τροποποιείται το άρθρο 7 ν. 3500/2006 δια της προσθήκης δεύτερου εδαφίου αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου, ώστε να τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και έξι (6) μηνών, αντίστοιχα. Με την προτεινόμενη προσθήκη τυποποιείται για πρώτη φορά η ενδοοικογενειακή παράνομη βία και η απειλή που τελείται ενώπιον ανηλίκου ως αυτοτελές αδίκημα.Γενικό σχόλιο ως προς και τα δύο παραπάνω άρθρα: Η αποδοκιμασία της ενδοοικογενειακής βίας που δεν στρέφεται άμεσα εναντίον του ανηλίκου αλλά τελείται σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας ενώπιόν του προβλέπεται ήδη στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και συγκεκριμένα στο άρθρο 1 παρ. 3 εδ. β’ ν. 3500/2006, το οποίο ορίζει αυθεντικά ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας τον ανήλικο ενώπιον του οποίου τελούνται πράξεις ενδοοικογενειακής βίας. Περαιτέρω, το άρθρο 2 ν. 3500/2006 απαγορεύει την άσκηση κάθε μορφής βίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων, σε συμφωνία με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προκύπτει ότι τα ανήλικα μέλη οικογένειας που γίνονται μάρτυρες πράξεων ενδοοικογενειακής βίας είναι θύματα και χρήζουν προστασίας, ανεξαρτήτως της ποινικής τυποποίησης ή/και της δικαστικής επιβεβαίωσης της βίας αυτής. Έτσι, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις των άρθρων 6 και 7 ν. 3500/2006 εγκυμονούν τον κίνδυνο υιοθέτησης από τα δικαστήρια μιας στενής έννοιας της ενδοοικογενειακής βίας που τελείται ενώπιον ανηλίκων, όταν καλούνται να αποφασίσουν στο πλαίσιο μιας διαφοράς οικογενειακού δικαίου, ιδίως σε περιπτώσεις κακής άσκησης γονικής μέριμνας.Αρ.90 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 9 του ν.3500/2006
    Με την προτεινόμενη τροποποίηση αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινής και διευρύνεται η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος της ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας υπό την έννοια ότι ποινικοποιείται πέρα από την τέλεση της ίδιας της πράξης, και η τέλεσή της ενώπιον ανηλίκου προσώπου, αυτοτελώς. Θεωρούμε θετική την προσθήκη αυτή εφόσον η πράξη τελείται σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο.Αρ.91 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 11 του ν.3500/2006
    Επιχειρείται η διεύρυνση του θεσμού της ποινικής διαμεσολάβησης, σύμφωνα και με τις διακηρύξεις του σκοπού του νομοσχεδίου. Καταρχάς, διευρύνεται η υλική αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων στο πλαίσιο του 245 παρ. 2 ΚΠΔ που αφορά στην προανάκριση, να διερευνούν τη δυνατότητα υπαγωγής ενός πλημμελήματος ενδοοικογενειακής βίας στην ποινική διαμεσολάβηση. Η καθ’ ύλην αυτή διεύρυνση προβληματίζει στο βαθμό που δεν εξασφαλίζεται ο βαθμός ενημέρωσης των μερών της διαμεσολάβησης. Ιδίως αν ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αδικημάτων, η ευάλωτη κατάσταση της καταγγέλλουσας κατά το χρόνο της κατάθεσής της, το ενδεχόμενο να υποκύψει στο πιεστικό αίτημα του δράστη-μέλους της οικογένειας για «συγχώρεση», όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα αβέβαιο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δοθεί η πλήρης και ενημερωμένη συγκατάθεσή της για υπαγωγή της υπόθεσης στη διαδικασία της διαμεσολάβησης.Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει πως μετά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα, η GREVIO συστήνει (στοιχείο 248 της Έκθεσης) να εξασφαλίζεται πως η υπαγωγή στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης θα βασίζεται στον σεβασμό στα δικαιώματα, στις ανάγκες και την ασφάλεια των θυμάτων. Ειδικότερα, συστήνεται αυστηρά να ενεργοποιείται ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης μόνο όταν τα θύματα είναι σε θέση να αποφασίσουν ελεύθερα σχετικά με αυτή την επιλογή. Για τον σκοπό αυτό οι Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα Όργανα που εμπλέκονται στην ποινική διαμεσολάβηση θα έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα και θα λειτουργούν κάτω από συγκεκρικριμένες κατευθυντήριες οδηγίες μέσα από τις οποίες θα έχουν εμπεδωθεί η έμφυλες δυναμικές της ενδοοικογενειακής βίας και η ανισορροπία δύναμης.
    Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει, επίσης, την με αριθμ. 12/2021, Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Β. Πλιώτα, όπου τονίζεται η ανάγκη για επισταμένη παρακολούθηση από τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό της τήρησης των όρων από τον φερόμενο δράστη, ενώ ορίζεται πως θα πρέπει να κινείται τάχιστα η διαδικασία σε περίπτωση μη τήρησης αυτών. Παρά την ως άνω Γνωμοδότηση, ωστόσο, δεν περιέχεται στο υπό τροποποίηση άρθρο καμία περιγραφή της παραπάνω διαδικασίας παρακολούθησης.Περαιτέρω, ως προϋπόθεση τίθεται ο δράστης «να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα……». Η προσθήκη της φράσης «ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας» δεν είναι κατανοητή και σαφής, ως οφείλει να είναι μία διάταξη νόμου. Σε τι είδους εξάρτηση αναφέρεται ο νομοθέτης, από την οποία διαπιστώνεται η ανάγκη να απεξαρτηθεί ο δράστης; Αν ο νομοθέτης αναφέρεται σε προγράμματα απεξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες/αλκοόλ, τότε πρόκειται για μία λογική υπέρβαση, η οποία (ψυχ)ιατρικοποιεί το προφίλ των δραστών εφόσον συνδέει τη χρήση ουσιών με την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας πράγμα το οποίο δεν αποδεικνύεται από σχετικές έρευνες ή εμπειρικά δεδομένα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται «έξη» η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας.Ως προς το ζήτημα της χρηματικής ικανοποίησης του θύματος, από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, κατόπιν αίτησής του, με αναλογική εφαρμογή του νόμου που διέπει τη λειτουργία της Αρχής, όταν ο δράστης αδυνατεί να ικανοποιήσει το θύμα, καταρχάς πρέπει να ειπωθεί πως αναγνωρίζουμε ανεπιφύλακτα τη σημασία της χρηματικής ικανοποίησης του ατόμου που υπέστη ενδοοικογενειακή βία. Όμως, πρέπει να επισημάνουμε πως η Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης συστάθηκε πριν από 14 χρόνια (ν. 3811/2009) και μέχρι σήμερα δεν διαθέτουμε επαρκή στοιχεία για την λειτουργία της και την αποτελεσματική αποζημίωση των ζημιωθέντων, ενώ οι προϋποθέσεις που τίθενται για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης από το θύμα (ουσιαστικές αλλά και τυπικές) καθιστούν την Αρχή ανενεργό.Στην προτεινόμενη διάταξη, ειδικότερα, η κρατική αποζημίωση, καταβαλλόμενη από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, επιτελεί έναν επικουρικό ρόλο επειδή η καταβολή της κρατικής αποζημίωσης τελεί υπό τον όρο της αποδεδειγμένης οικονομικής αδυναμίας του δράστη να αποζημιώσει το θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Η αυστηρή αυτή προϋπόθεση αποδεδειγμένης αδυναμίας του δράστη προβληματίζει στο βαθμό που ουσιαστικά προϋποθέτει ότι το θύμα έχει ήδη διεκδικήσει αποζημίωση η οποία δεν έχει καταβληθεί λόγω οικονομικής αδυναμίας. Τελικά, μια τέτοια πρόβλεψη θα επιβάρυνε δυσανάλογα την επιζώσα, η οποία μέχρι να αποδειχθεί ότι ο δράστης δεν έχει τα οικονομικά μέσα να την ικανοποιήσει, η ίδια θα έχει περιέλθει σε οικονομική ένδεια. Επιπλέον, η διατύπωση ότι η Ελληνική Αρχή οφείλει να καταβάλει χωρίς καθυστέρηση, είναι γενικόλογη και δεν επιτυγχάνεται ο απαραίτητος βαθμός αποτελεσματικής προστασίας της ζημιωθείσας από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δράστη. Τέλος, σημειωτέο ότι η αίτηση για αποζημίωση, προϋποθέτει την πληρωμή παραβόλου ύψους 50,00 ευρώ κάτι το οποίο θα επιβαρύνει οικονομικά την αιτούσα, η οποία βρίσκεται ήδη σε δυσχερή οικονομική κατάσταση.
    Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.Αρ.92 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 12 ν.3500/2006
    Με την υπό τροποποίηση παράγραφο 6 του αρ. 12 ν. 3500/2006 προβλέπεται ο χωρισμός και η αυτοτελής πορεία της δικογραφίας σε περίπτωση διαμεσολάβησης επί δικογραφιών με περισσότερους δράστες ή θύματα, με σκοπό, στις περιπτώσεις που κάποιοι εκ των εμπλεκομένων έχουν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους και συναινούν αμοιβαία στην υπαγωγή σε ποινική διαμεσολάβηση, να μην διαιωνίζεται η ποινική διαδικασία. Την ιδια στιγμή, ωστόσο, ο χωρισμός της δικογραφίας για τα μέρη που συναινούν και η αυτοτελής δικονομική πορεία της μπορεί να είναι ιδιαίτερα επισφαλής διότι η συναίνεση ενός ή περισσοτέρων προσώπων στα οποία αποδίδεται η τέλεση πράξεων ενδοοικογενειακής βίας ενδεχομένως επηρεάζει την κρίση του δικαστηρίου για τα υπόλοιπα πρόσωπα. Το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως, δηλαδή στην περίπτωση δικογραφίας με περισσότερα θύματα.Αρ.93 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 14 ν.3500/2006
    Η τροποποίηση κινείται, κατά την άποψή μας, στη σωστή κατεύθυνση σε ό,τι αφορά την ορθή αποσύνδεση της ποινικής διαμεσολάβησης, από την άσκηση τυχόν αγωγής που υπάγεται στις γαμικές διαφορές (αγωγή διαζυγίου), τη συμφωνία για συναινετική λύση του γάμου ενώπιον Συμβολαιογράφου, την πρόοδο των παραπάνω διαδικασιών, και τελικά τη λύση του γάμου/συμφώνου συμβίωσης. Στις παρ. 2 και 3 ορίζονται οι επιπτώσεις της ολοκλήρωσης η μη της ποινικής διαμεσολάβησης, σε ό,τι αφορά χρηματικές αξιώσεις του θύματος εναντίον του δράστη, χωρίς όμως να τίθεται ο συγκεκριμένος χρόνος δοκιμασίας, ενώ σύμφωνα με το αρ. 13 του ν. 3500/2006, το οποίο δεν τροποποιείται με το νομοσχέδιο, ρητά καθορίζεται το σχετικό χρονικό διάστημα σε τρία (3) έτη. Η παραπάνω παράλειψη προφανώς οφείλεται σε αβλεψία του νομοθέτη που οδηγεί σε ασάφεια, και θα πρέπει να αποκατασταθεί.Αρ.94 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 16 ν.3500/2006
    Με το άρθρο επιχειρείται εναρμόνιση με την έναρξη χρόνου παραγραφής που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 113 του ΠΚ για μια κατηγορία αδικημάτων. Άρα διευρύνεται ο χρονικός ορίζοντας δυνατότητας δίωξης των εν λόγω αδικημάτων, καθώς η έναρξη του χρόνου παραγραφής αναστέλλεται και εκκινεί πλέον ένα (1) έτος μετά από την ενηλικίωση του θύματος, εφόσον πρόκειται για πλημμέλημα, και τρία (3) έτη μετά την ενηλικίωση, εφόσον πρόκειται για κακούργημα. Η παραπάνω ρύθμιση δίνει χρόνο στα θύματα που ανασυγκροτούν την τραυματική εμπειρία τους, κατά την ενηλικίωσή τους, να αποφασίσουν περί της διεκδίκησης ή μη των δικαιωμάτων τους και ως εκ τούτου συνιστά μια θετική μεταβολή.Αρ.95 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 18 ν.3500/2006
    Με την τροποποίηση του άρθρου προστίθενται ψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, και άλλοι επιστήμονες με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας που εργάζονται σε ιδιωτικό φορέα εποπτευόμενο από το αρμόδιο Υπουργείο (Υγείας, Εσωτερικών, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας) οι οποίοι μπορούν να γνωμοδοτήσουν, εφόσον τους ζητηθεί από το Δικαστικό Όργανο που επιμελείται των περιοριστικών όρων. Θεωρούμε ότι θα πρέπει παράλληλα να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει ανεξέλεγκτη διεύρυνση του κύκλου των εμπλεκόμενων προσώπων με την είσοδο μη πιστοποιημένων και χωρίς σχετική εμπειρία επαγγελματιών ψυχικής υγείας.Αρ.97 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 21 ν.3500/2006
    Προς θετική, αρχικά, κατεύθυνση κινείται η τροποποίηση της παραγράφου 2 καθώς εισάγεται η υποχρεωτική ενημέρωση, και μάλιστα «αμελλητί», του θύματος από τις αστυνομικές αρχές, ακόμη και αν το ίδιο δεν το ζητήσει, σχετικά με τις δυνατότητες να διασυνδεθεί με τους αρμόδιους φορείς που μπορούν να προσφέρουν αρωγή, οι οποίοι επίσης ενημερώνονται αρμοδίως. Ωστόσο, δεν εξειδικεύεται στο νομοσχέδιο ποια θα είναι η κύρωση σε περίπτωση τυχόν παράλειψης, από πλευράς των αστυνομικών οργάνων, ή σημαντικής καθυστέρησης, στην ενημέρωση κατά τα ανωτέρω. Περαιτέρω, δεν εξειδικεύεται στο παρόν άρθρο αν εντάσσεται στην ηθική συμπαράσταση και την υλική συνδρομή και η παροχή νομικής βοήθειας σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας, και μάλιστα δωρεάν, όπως επιβάλλει η Σύμβαση της Κων/πολης, δηλαδή από τα πρώιμα στάδια της διαδικασίας (αρ. 57) και συστήνει και η GREVIO (στοιχείο 303 της Έκθεσης).Αρ.98 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 23 ν.3500/2006
    Η επέκταση της υποχρέωσης αναφοράς εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανήλικου ατόμου, από μια σειρά επαγγελματιών που παρέχουν υπηρεσίες σε αυτά και όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς, βελτιώνει το υπάρχον πλαίσιο προστασίας, δεδομένου ιδίως ότι ιδρύει ένα είδος «ακαταδίωκτου» για τους/τις παραπάνω, εκτός από περιπτώσεις σκόπιμων και εν γνώση τους αναληθών αναφορών. Θεωρούμε πως θα μπορούσαν, ωστόσο, να προστεθούν και οι παιδοψυχολόγοι/παιδοψυχίατροι στην ως άνω κατηγορία, κατ’ εφαρμογή του αρ. του αρ.12 παρ.3 του νόμου 3727/2008 ο οποίος υποχρεώνει τη χώρα μας να λαμβάνει τα απαιτούμενα νομοθετικά ή άλλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι κανόνες εμπιστευτικότητας που επιβάλλονται από το εσωτερικό δίκαιο σε ορισμένους/νες επαγγελματίες, οι οποίες/οι έρχονται κατά την εργασία τους σε επαφή με παιδιά, δεν αποτελούν εμπόδιο στη δυνατότητα, για τις/τους επαγγελματίες αυτούς/ές, να αναφέρουν, στις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την προστασία των παιδιών, οποιαδήποτε κατάσταση για την οποία έχουν εύλογη αιτία να πιστεύουν ότι ένα παιδί είναι θύμα γενετήσιας εκμετάλλευσης ή κακοποίησης.Άρθρο 99 νομοσχεδίου_ Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
    Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου αποτελεί ένα από τα άρθρα του κεφαλαίου (VI) για την έρευνα, την ποινική δίωξη, το δικονομικό δίκαιο και τα προστατευτικά μέτρα. Από την άλλη, το υπουργείο δικαιοσύνης επιλέγει να προσθέσει το εν λόγω άρθρο στο κεφάλαιο (του Ν. 3500/2006) που αφορά την αρωγή των θυμάτων και μάλιστα ως συνέχεια του άρθρου 23 που αφορά τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών – το οποίο επίσης τροποποιείται.Επίσης είναι προβληματικό το γεγονός ότι στη συνολικότερη διαδικασία, εκτός από τη συμμετοχή των αστυνομικών αρχών, προβλέπεται η συμμετοχή κοινωνικών υπηρεσιών, υπηρεσιών υγείας και εξειδικευμένων δομών για την υποστήριξη επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα για την αξιολόγηση των παραγόντων επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας που αφορούν τον δράστη με βάση τις απειλές για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του θύματος λόγω της κατοχής όπλου, προηγούμενης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις από ουσίες, κ.λπ. Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο σημείο του άρθρου (παρ. 2 α) είναι ιδιαιτέρως προβληματικό για μια σειρά λόγους. Καταρχάς διότι οι εν λόγω υπηρεσίες και ιδιαιτέρως οι εξειδικευμένες δομές υποστηρίζουν επιζώσες και όχι θύτες ενδοοικογενειακής βίας και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους να γνωρίζουν τα προβλεπόμενα από το νομοσχέδιο για τον δράστη. Κατά δεύτερον διότι αποτελεί σαφή αρμοδιότητα των αστυνομικών και διωκτικών αρχών η αναγνώριση των άμεσων κινδύνων και αναγκών προστασίας του θύματος, όπως και η τεκμηρίωση των περιστατικών έμφυλης βίας, η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για το ιστορικό και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της βίας. Σημειωτέον ότι το σύνολο των ακολουθούμενων διαδικασιών θα πρέπει να στηρίζονται σε μια προσέγγιση που διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι θυματοκεντρική και ευαίσθητη ως προς το φύλο, θέματα που ουδόλως περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο άρθρο. Επιπλέον, όπως σημειώνει και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η διαχείριση κινδύνου εκ μέρους της αστυνομίας περιλαμβάνει την εφαρμογή του νόμου και την επιβολή ποινικών κυρώσεων στους δράστες παράλληλα με την εκπόνηση σχεδίου προστασίας για το θύμα. Επειδή μάλιστα η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου συνιστούν διαδικασίες που απαιτούνται για όλα τα θύματα και τα παιδιά τους ανεξάρτητα από το επίπεδο κινδύνου, η προορατική απόκριση απέναντι στον δράστη συνιστά κεντρικό στοιχείο της συνολικότερης διαδικασίας. Στο πλαίσιο αυτό θα έπρεπε να προβλεφθεί η εκπόνηση πρωτοκόλλου για τις διωκτικές αρχές το οποίο μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει περιγραφή του τρόπου με τον οποίο θα εφαρμόζεται η έμφυλη προσέγγιση κατά τη συνέντευξη των θυμάτων με στόχο την αποτίμηση του κινδύνου, αναφορά στα δικαιώματα του θύματος, στις διαθέσιμες μορφές προστασίας, στις υπηρεσίες συνοδείας και στη διαδικασία διαχείρισης κινδύνου για τα οποία ο εκάστοτε υπάλληλος οφείλει να ενημερώνει τα θύματα πριν την έναρξη της διαδικασίας. Παρά της σημασία αυτών των διαστάσεων ωστόσο, καμία από αυτές δεν περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο άρθρο. Τέλος το συγκεκριμένο άρθρο δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής GREVIO (2023) προς τη χώρα, και συγκεκριμένα τις συστάσεις προς τις αρμόδιες αρχές που επιτάσσουν α) την διασφάλιση ότι η συστηματική και ευαίσθητη ως προς το φύλο αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου (άρθρο 51 Σύμβασης Κωνσταντινούπολης) θα καταστούν τυποποιημένες διαδικασίες σε όλες τις περιπτώσεις έμφυλης βίας που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, β) θα επαναλαμβάνονται σε όλα τα στάδια των ποινικών διαδικασιών και γ) θα στηρίζονται σε μια αποτελεσματική πολυτομεακή προσέγγιση που συμπεριλαμβάνει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες με βάση τις αρμοδιότητές τους και τις ΜΚΟ, προκειμένου να περιοριστούν οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των επιζωσών.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:24 | ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΡΙΟΥ

    ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΟΡΗ ΘΥΜΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΕΣΕΙΣ

    Κύριε Υπουργέ
    1)Παρακαλώ να ληφθούν υπόψην τα παρακάτω αιτήματα μας διότι η ζωή των κακοποιημένων μανάδων και παιδιών, έχει γίνει Επικίνδυνη και αφόρητη, Ψυχολογικά, σωματικά, και οικονομικά με τις συνεχόμενες δικαστικές Μηνύσεις που υποβάλλουν οι πατεράδες των παιδιών μας μετά την ψήφιση του νόμου 4800 / 21 προσπαθώντας να μας Εξαντλήσουν και οικονομικά.2)Παρακαλώ να ληφθούν υπόψην οι συστάσεις της «Επιτροπής για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια», που εκπροσωπεί εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά.
    ………………….
    «Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και την Συναινετική Συνεπιμέλεια»Για την νέα τροποποίηση διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την παρέμβαση στον ν.3500/2006
    Έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης με περιεχόμενο νέες τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και παρέμβαση στον ν.3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία.
    Όσον αφορά τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα με σχετική αρθρογραφία στα μέσα ενημέρωσης έγινε γνωστή η κάθετη αντίθεση μεγάλου μέρους του νομικού κόσμου, γιατί κρίνουν ότι πλήττεται το κράτος δικαίου.Όσον αφορά τις γυναικείες οργανώσεις που μετέχουν στην επιτροπή μας, εκφράζουμε την αντίθεσή μας σε πολλές από τις τροπολογίες που εντάσσονται στο νομοσχέδιο και αρνούμαστε την υποβάθμιση του κράτους δικαίου.Επισημαίνουμε ότι δεν συγκροτήθηκε επιστημονική επιτροπή για την συγγραφή του προτεινόμενου νομοσχεδίου ούτε υπήρξε διάλογος με γυναικείες συλλογικότητες, όπως άλλωστε επιτάσσει η πρόσφατη έκθεση της GREVIO για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ρητά η GREVIO στην πρόσφατη Έκθεση της για την Ελλάδα, “ενθαρρύνει έντονα τις ελληνικές αρχές να εντείνουν τις διαβουλεύσεις με ένα φάσμα οργανώσεων για τα δικαιώματα των γυναικών, προκειμένου να συμπεριληφθούν οι απόψεις και οι εμπειρίες τους στο σχεδιασμό νόμων, πολιτικών και μέτρων για την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών. Οι αρχές θα πρέπει να αναγνωρίσουν πλήρως την αξία και την εμπειρογνωμοσύνη που προσφέρουν μέσω της έμφυλης προσέγγισης της βίας κατά των γυναικών με επίκεντρο τα δικαιώματα και τις ανάγκες των θυμάτων”.Δυστυχώς ο Υπουργός Δικαιοσύνης με αλαζονικό ύφος απέρριψε την δημιουργία νομοπαρασκευαστικής επιτροπής με το αιτιολογικό ότι τα μέλη της θα προωθούσαν συντεχνιακά αιτήματα και απαξίωσε πλήρως την επιστημονική κοινότητα, που έχει να επιδείξει λαμπρά δείγματα γραφής όσες φορές μετείχαν σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές.Για ακόμα μία φορά η κυβέρνηση αρνείται να εναρμονισθεί με ευρωπαϊκές και διεθνείς κατευθύνσεις, παρ΄ ότι έχει κυρώσει η χώρα μας ή έχει ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο ευρωπαϊκές οδηγίες ή διεθνείς συμβάσεις, όπως την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.Οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας έχουν άμεση σχέση με την παρέμβαση στον ν.3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία, αφού μία σειρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση του θύτη αντιμετωπίζονται από τα παραπάνω νομικά κείμενα.Δυστυχώς ο Υπουργός δεν έδωσε καμία σημασία στις συστάσεις της GREVIO ούτε μπήκε στον κόπο να ακούσει τις γυναικείες οργανώσεις ώστε να γνωρίζει τα δεινά που προέκυψαν για γυναίκες και παιδιά με την ψήφιση του ν.4800/2021.Οι γυναικείες οργανώσεις με το συνημμένο υπόμνημά μας θα ενημερώσουμε τα κόμματα και τους νομικούς φορείς και θα διεκδικήσουμε την συμπερίληψη των προτάσεών μας.Συνοπτικά τα αιτήματά μας:
    • Όχι στη μείωση δικαστών και στην δημιουργία μονομελών Πλημμελειοδικείων, στην θέση των τριμελών.• Επίσπευση της διαδικασίας στον ανακριτικό και δικαστικό τομέα με την καθιέρωση μιας “ταχείας διαδικασίας κατά προτεραιότητα” ώστε να αποτραπεί η κλιμάκωση της βίαιης συμπεριφοράς και η ενδεχόμενη γυναικοκτονία.
    • Σύνδεση της αποζημίωσης των θυμάτων με την προσφυγή στην δικαιοσύνη ανεξαρτήτως διαμεσολάβησης.
    • Στο θέμα της αποζημίωσης, αν αποδεδειγμένα ο δράστης δεν μπορεί να καταβάλει αποζημίωση λόγω πρόδηλης οικονομικής αδυναμίας ενώ βρίσκεται στην ίδια αδυναμία και το θύμα, τότε αυτό μπορεί να αποζημιωθεί από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης. Η αποζημίωση να περιλαμβάνει και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
    • ΖΗΤΟΥΜΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΕΚ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΜΗΝΥΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ.
    • Στο ν/σ προστίθεται η ψυχολογική βία (επιπλέον της σωματικής) ως βία που επιφέρει τις συνέπειες της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας του άρθρου 1532 ΑΚ, Εδώ θα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΙΑΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ , ΩΣΤΕ ΑΥΤΗ Η ΑΟΡΙΣΤΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ (ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ) Η ΠΑΡΟΜΟΙΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ.
    • Ζητούμε την βελτίωση της απονομής της Δικαιοσύνης, με την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων, κατ΄ εφαρμογή του Ν. 2447/1996.
    • Να ιδρυθεί αμέσως, κατ’ εφαρμογή του Ν. 2447/1996, σώμα οικογενειακών κοινωνικών λειτουργών, με επαρκή και κατάλληλη στελέχωση και τα αναγκαία υλικοτεχνικά μέσα, που θα ενισχυθεί με ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΥΣ και ΘΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΡΧΕΣ.
    • Να προβλεφθεί ειδικό μηνιαίο επίδομα στήριξης των χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος.
    • Ζητούμε να εισαχθεί η γυναικοκτονία ως ξεχωριστό αδίκημα του ΠΚ με ιδιαίτερη ποινική απαξία, ώστε να γίνει ορατό το έγκλημα αυτό και η φύση του και να μην υπάρχουν ελαφρυντικά όπως “πρότερος έντιμος βίος” όταν υπήρξαν στο παρελθόν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είτε κατά του θύματος είτε σε τρίτα πρόσωπα.Τη δήλωση υπογράφουν τα σωματείαΕλληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική ΑπεργίαΕλληνικό Δίκτυο Γυναικών ΕυρώπηςΈνωση Γυναικών Ελλάδας (Ε.Γ.Ε.)Ένωση Ελληνίδων ΝομικώνΕυρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (ΕΔκΒ)Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»ΧΕΝ ΕλλάδοςΠρωτοβουλία Γυναικών ΠειραιάΟμάδα γυναικών του συλλόγου κοινωνικής και Πολιτιστικής Παρέμβασης θρυαλλίδαΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων ΜητέρωνΈνωση Διπλωματούχων Ελληνίδων ΜηχανικώνΣύνδεσμος Αλβανίδων γυναικών στην ΕλλάδαΓυναικεία ομάδα ΑυτοάμυναςNIMERTIS ACTIONART ΝΠΙΔΦεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑΟι μαμάδες Mother’s Wings Greece – Mother’s WingsΟμάδα Γυναικών ΠτολεμαΐδαςΣύλλογος εργαζομένων Γενικής Γραμματείας Ισότητας των φύλων «Δώρα Κατσιβαρδάκου»Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Δικτύου Δομών ΓΓΙΦΔίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των Γυναικοκτονιών, «η φωνή της»Artivism MovementΔΙΟΤΙΜΑ Κέντρο για τα Έμφυλα Δικαιώματα και την ΙσότηταΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣSTRONG ME – Κίνημα για την πρόληψη & καταπολέμηση της έμφυλης βίας.Εργαστήριο Σπουδών Φύλου, Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:17 | MAΡΙΑΝΝΑ

    ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ MOTHERS WINGS GREECE.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:37 | ΓΩΓΩ

    O παρακ’ατω συνδεσμος θα βοηθησει πολυ στη διαβούλευση για την καταπολεμηση τησ ενδοοοικογενειακησ βιας.
    ας μη θρηνησουμε αλλα θυματα

    https://tomov.gr/2023/12/15/tin-nea-tropopoiisi-diataxeon-p-k-k-p/

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:33 | Νικος

    Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης τωρα

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 14:47 | ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΧΡΗΣΤΑ

    ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΊΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΈΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΉΣ ΒΊΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006

    Για τη Νέα τροποποίηση διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας έχω να σχολιάσω τα εξής (από ΜΩΒ):

    1. Δεν συγκροτήθηκε επιστημονική επιτροπή για την συγγραφή του προτεινόμενου νομοσχεδίου ούτε υπήρξε διάλογος με γυναικείες συλλογικότητες, όπως άλλωστε επιτάσσει η πρόσφατη έκθεση της GREVIO για την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, ρητά η GREVIO στην πρόσφατη Έκθεση για την Ελλάδα, “ενθαρρύνει έντονα τις ελληνικές αρχές να εντείνουν τις διαβουλεύσεις με ένα φάσμα οργανώσεων για τα δικαιώματα των γυναικών, προκειμένου να συμπεριληφθούν οι απόψεις και οι εμπειρίες τους στο σχεδιασμό νόμων, πολιτικών και μέτρων για την πρόληψη και την καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών. Οι αρχές θα πρέπει να αναγνωρίσουν πλήρως την αξία και την εμπειρογνωμοσύνη που προσφέρουν μέσω της έμφυλης προσέγγισης της βίας κατά των γυναικών με επίκεντρο τα δικαιώματα και τις ανάγκες των θυμάτων”.
    Όσον αφορά τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα με σχετική αρθρογραφία στα μέσα ενημέρωσης έγινε γνωστή η κάθετη αντίθεση του νομικού κόσμου, γιατί κρίνουν ότι πλήττεται το κράτος δικαίου.

    2. “Η GREVIO επισημαίνει ότι τα προγράμματα για τους δράστες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη δίωξη ή την καταδίκη και ότι οι αρχές πρέπει να διασφαλίσουν ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των προγραμμάτων για τους δράστες και των ποινικών διαδικασιών δεν λειτουργεί εις βάρος του δικαιώματος των θυμάτων σε δίκη και σε δίκαιες νομικές διαδικασίες”.
    Όσον αφορά το αναφερόμενο στον νόμο “ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, η Grevio επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν αρκετά προγράμματα, ότι οι δράστες αντιμετωπίζονται από τον νόμο ως “ασθενείς” και όχι ως αντικοινωνικά άτομα χρήζοντα ειδικής συμβουλευτικής για τη βία σε βάρος των γυναικών, καθώς και ότι δεν δόθηκαν στοιχεία από τα εμπλεκόμενα κέντρα συμβουλευτικής ούτε αξιολόγηση από οιοδήποτε φορέα για τη μέχρι τώρα αποτελεσματικότητά τους

    2. Παρόλο που πολλές φορές η γυναικοκτονία είναι η κατάληξη προηγούμενης ενδοοικογενειακής βίας και δεν απέχει χρονικά πολύ από την πρώτη καταγγελία, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει τίποτε για την επίσπευση της διαδικασίας στον ανακριτικό και δικαστικό τομέα με την καθιέρωση μιας “ταχείας διαδικασίας κατά προτεραιότητα” ώστε να αποτραπεί η κλιμάκωση της βίαιης συμπεριφοράς και η ενδεχόμενη γυναικοκτονία (όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. βλ. Ιταλικό Codice Rosso). να λαμβάνονται ταχύτερα τα όποια μέτρα για την προστασία των θυμάτων. Η αστυνομία, μόλις ενημερωθεί για το έγκλημα, θα πρέπει να ενημερώνει αμέσως τον εισαγγελέα, ακόμη και προφορικά. Ο εισαγγελέας, στις περιπτώσεις που ασκεί δίωξη για εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας, Θα πρέπει εντός τριών ημερών από την ενημέρωσή του για το έγκλημα, να λάβει πληροφορίες από το θύμα ή από το πρόσωπο που κατήγγειλε τα γεγονότα του εγκλήματος. Η προθεσμία των τριών ημερών μπορεί να παραταθεί μόνο σε περίπτωση αναπόφευκτης ανάγκης προστασίας ανηλίκων ή του απορρήτου της έρευνας, επίσης προς το συμφέρον του θιγόμενου προσώπου. Οι πράξεις έρευνας που ανατίθενται από τον εισαγγελέα στην αστυνομία πρέπει να εκτελούνται χωρίς καθυστέρηση.
    3. Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι συχνά για τον πρώην σύντροφο το μέσο άσκησης εξουσίας και συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του, ενώ εξάλλου το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, για το λόγο αυτό προτείνουμε να προστεθεί η φράση “Αναστέλλεται το δικαίωμα επικοινωνίας με τα τέκνα εκ του νόμου, με την υποβολή μήνυσης” στην παρ. 1, αρθρ. 18 του ν/σ, όπως προβλέπει ο γαλλικός νόμος 2020-936. (βλ. Παράρτημα ΙΙ)
    Επίσης, στο ίδιο άρθρο που προβλέπει “στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, “ να προστεθεί ως μέτρο διασφάλισης της τήρησής τους η εποπτεία θα μπορούσε να γίνεται στην περίπτωση που ο δράστης έχει ήδη καταδικαστεί τουλάχιστον μια φορά, με κινητή ηλεκτρονική συσκευή που θα μπορεί να ενημερώνει ότι ο δράστης βρίσκεται σε μια ορισμένη απόσταση από το θύμα, μικρότερη από αυτή που καθορίζεται από την εντολή.
    4. Ακόμη το άρθρο 86 του νομοσχεδίου προβλέπει τροποποίηση του άρθρου 4 Ν. 3500/2006 με την προσθήκη και του όρου “ψυχολογική βία. Προστίθεται η ψυχολογική βία (επιπλέον της σωματικής) ως βία που επιφέρει τις συνέπειες της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας του άρθρου 1532 ΑΚ, δηλαδή αυτές της ολικής ή μερικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από τον θύτη γονέα.
    Θα πρέπει να υπάρξει ορισμός του τι συνιστά ψυχολογική βία στο πλαίσιο μιας ενδοοικογενειακής σχέσης, ώστε αυτή η αόριστη αναφορά να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί εις βάρος των γυναικών ότι ασκούν δήθεν ψυχολογική βία στα παιδιά στρέφοντάς τα εις βάρος των πατεράδων τους και σε κάθε περίπτωση να μη υπάρχει ο κίνδυνος της ποινικοποίησης της καθημερινότητας των γονέων. Πολλώ δε μάλλον πρέπει να οριστεί ρητά ότι δεν τεκμαίρεται διάρρηξη της σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα υπαιτιότητι του έχοντος την επιμέλειά του γονέα, δηλαδή της μητέρας από μόνη την άρνηση του τέκνου να επικοινωνήσει με τον άλλο γονέα ή τους συγγενείς του. Να αποφευχθεί δηλαδή η εκ του πλαγίου παρείσφρηση του όρου “γονική αποξένωση” στο σκεπτικό και το αποτέλεσμα του νόμου, κατά παράβαση των όσων ορίζονται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, τη Grevio και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Συχνά τα παιδιά έχουν βάσιμο λόγο να αρνούνται και η προστασία τους πρέπει να είναι προτεραιότητα, καθώς μιλούμε για ενδοοικογενειακή βία, είτε ως δευτερογενή θύματα είτε ως άμεσα θύματα. Ψυχολογική βία στην περίπτωση αυτή ασκεί ο βίαιος γονέας, όχι ο γονέας που σέβεται την επιθυμία του τέκνου να μην επικοινωνεί μαζί του.
    Όπως άλλωστε παρατηρεί πολύ εύστοχα η Grevio: “Επιπλέον, ο νόμος 4800/2021 θεωρεί τις καλές σχέσεις μεταξύ του παιδιού και του ενός γονέα ως υποχρέωση του άλλου γονέα. Κατά συνέπεια, το άρθρο 1 511 του Αστικού Κώδικα περιλαμβάνει ρητά ως κριτήριο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού την ικανότητα κάθε γονέα να διασφαλίζει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του άλλου γονέα όσον αφορά τις σχέσεις με το παιδί. Το άρθρο 1 532 περιλαμβάνει επίσης τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα» ως λόγο ανάκλησης των γονικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του μη βίαιου γονέα. Η GREVIO σημειώνει ότι η γενική διατύπωση των εφαρμοστέων νομικών διατάξεων και η απουσία ρητής αναφοράς σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας παρέχει πρόσφορο έδαφος για προβληματικές δικαστικές πρακτικές που βασίζονται στη χρήση του «συνδρόμου γονικής αποξένωσης». Στο πλαίσιο αυτό, η GREVIO πληροφορήθηκε με απογοήτευση την ύπαρξη δημόσια υποστηριζόμενης κατάρτισης για δικαστές που καλύπτει το «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» και παρόμοιες έννοιες. (Έκθεση GREVIO σελ. 89). Η GREVIO θεωρεί ότι η υποστήριξη της χρήσης της έννοιας της «γονικής αποξένωσης» και των συναφών εννοιών ενέχει τον κίνδυνο να παραμείνει η βία κατά των γυναικών και των παιδιών τους απαρατήρητη και/ή αρνητική”.
    5. Προβλέπεται στο νομοσχέδιο ότι στην περίπτωση της ποινικής διαμεσολάβησης, δεν θα ακολουθήσει δίκη και πιθανή καταδίκη του δράστη αν αυτός: α) υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει και πάλι στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας και σε περίπτωση συνοίκησης δέχεται να μείνει για εύλογο χρονικό διάστημα εκτός οικογενειακής στέγης, β) παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα γ) καταβάλει εύλογη αποζημίωση στον παθόντα. Αν όμως αποδεδειγμένα δεν μπορεί να καταβάλει αποζημίωση λόγω πρόδηλης οικονομικής αδυναμίας ενώ βρίσκεται στην ίδια αδυναμία και το θύμα, τότε αυτό μπορεί να αποζημιωθεί από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009. Στην περίπτωση αυτή το ελληνικό δημόσιο μπορεί μετά να στραφεί εις βάρος του δράστη για το ποσό που κατέβαλε .
    Πραγματική οικονομική ανακούφιση των θυμάτων και των οικογενειών τους από την παραπάνω δημόσια αρχή σε όλες τις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας με σοβαρές κακοποιήσεις και όχι μόνο στο πλαίσιο της ποινικής διαμεσολάβησης, ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης του δράστη, με δικαίωμα του δημοσίου να υποκατασταθεί στα δικαιώματα του θύματος και να στραφεί μετά το ίδιο κατά του δράστη για τα χρήματα που έδωσε ως αποζημίωση. Η αποζημίωση να περιλαμβάνει πέραν της κάλυψης των παραπάνω πραγματικών εξόδων και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης αλλά και λόγω ψυχικής οδύνης στην οικογένεια του θύματος.(βλ. Παράρτημα 3).
    Η αποζημίωση δεν θα πρέπει να είναι εφάπαξ αλλά μηνιαία, για όσο καιρό απαιτείται και, το ποσό δεν μπορεί να είναι μικρότερο της ελάχιστης σύνταξης . Επίσης, δεν θα πρέπει να είναι κατόπιν αίτησης του θύματος, αλλά αυτεπάγγελτα.
    6. Η παράγραφος 2 του άρθρου 23 του νομοσχεδίου που ορίζει το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών που καταγγέλλουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στους οποίους περιλαμβάνονται δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί, προπονητές, κοινωνικοί λειτουργοί, θα πρέπει να περιλαμβάνονται και οι ψυχολόγοι και να έχει αναδρομική ισχύ. Στο ακαταδίωκτο θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν οι οργανώσεις που στο πλαίσιο της δράσης τους παρέχουν στήριξη στα θύματα.
    7. Όσον αφορά τη μέριμνα των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας προστίθεται το άρθρο 23Α σχετικά με την ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και του κινδύνου επανάληψης της βίας και της δευτερογενούς θυματοποίησης από τις υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων όπως οι αστυνομικές αρχές, κοινωνικές υπηρεσίες, υπηρεσίες υγείας και εξειδικευμένες δομές, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και συμφωνίας του θύματος. Μάλιστα η παραπομπή των θυμάτων στις υπηρεσίες αυτές θα γίνεται από τις διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας. Ωστόσο, δεν υπάρχει επάρκεια υπηρεσιών και στελεχών. Πότε, πόσες και πώς θα λειτουργήσουν παραμένει άγνωστο!
    Πρότασή μας (ΜΩΒ): Πραγματικά εξειδικευμένες δομές που θα μπορεί να στραφεί το θύμα από την πρώτη στιγμή και να βρει ψυχολογική, νομική και οικονομική υποστήριξη, ενώ συγχρόνως θα υπάρχει εποπτεία του δράστη από τις αστυνομικές αρχές προκειμένου να μην επαναληφθεί το έγκλημα. Είναι απαραίτητο να οργανωθεί ένα δίκτυο συνεργασίας της αστυνομίας με τους αρμόδιους φορείς ώστε να διευκολύνεται η πλήρης προστασία της γυναίκας και του παιδιού θύματος, τα δε αστυνομικά όργανα να υπέχουν πειθαρχική και ποινική ευθύνη για τη μη τήρηση των καθηκόντων τους.

    8. Τέλος, προτείνουμε να εισαχθεί η γυναικοκτονία ως ξεχωριστό αδίκημα του ΠΚ με ιδιαίτερη ποινική απαξία, να μην υπάρχουν ελαφρυντικά όπως “πρότερος έντιμος βίος” όταν υπήρξαν στο παρελθόν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είτε κατά του θύματος είτε σε τρίτα πρόσωπα. Αφαίρεση της επιμέλειας και της γονικής μέριμνας των τέκνων των θυμάτων από τον δράστη. Πλήρη οικονομική απαλλαγή από τα έξοδα των δικαστηρίων για την οικογένεια του θύματος.
    9. Στην περίπτωση που το θύμα είχε παιδί ο νομοθέτης θα πρέπει να προβλέπει ειδική μέριμνα για αυτά και σε κάθε περίπτωση ο Εισαγγελέας που διαπιστώνει την ύπαρξη ανήλικων ή οικονομικά μη αυτοδύναμων ενηλίκων τέκνων του θύματος οφείλει, σε κάθε στάδιο και επίπεδο της διαδικασίας, να ζητήσει την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για την εξασφάλιση της αστικής αποζημίωσης της ζημίας που υπέστησαν τα τέκνα του θύματος.
    10. Προκειμένου να εξάγονται σαφή συμπεράσματα σχετικά με φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας ώστε να υιοθετούνται κατάλληλες πολιτικές αντιμετώπισης του, οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές θα πρέπει να τηρούν ποιοτικά στατιστικά στοιχεία αναφορικά με τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, τις καταγγελίες και την έκβαση των δικογραφιών που σχηματίστηκαν, το προφίλ του δράστη (κυρίως αν υπήρξαν προηγούμενες καταγγελίες ακόμη και από διαφορετικά πρόσωπα), τη σχέση συγγένιας μεταξύ θύτη και θύματος, τον τύπο του διαζυγίου εφόσον πρόκειται για πρώην συζύγους, αν το έγκλημα τελέστηκε παρουσία ανηλίκων κ.α..

    Επίσης συμφωνώ ΚΑΙ με τα παρακάτω σχόλια της ΔΙΟΤΙΜΑΣ:

    • Δεν υπάρχει μια διακριτή, τυποποιημένη ποινική πρόβλεψη για την αφαίρεση της ζωής γυναικών εντός συντροφικής σχέσης, με την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως εγκλήματος με έμφυλα χαρακτηριστικά, παρά την υιοθέτηση αυτής της νομικής θεώρησης από αρκετές άλλες χώρες.

    • Η ψυχολογική βία εισάγεται ως μορφή βίας που αφορά μόνο τους/τις ανήλικους/ανήλικες. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο δεν θεωρεί αξιόποινες μια σειρά από συμπεριφορές που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία, υπό τον διευρυμένο ορισμό της Σύμβασης, δηλαδή την ψυχολογική βία σε βάρος ενηλίκων και την οικονομική βία. Δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο δεν ποινικοποιείται στον Ν. 3500/2006 η ψυχολογική βία, ενώ σε άλλα νομοθετήματα, είτε υπάρχει αναφορά σε τρόμο ή ανησυχία, που συνιστούν μορφές ψυχολογικής βίας (π.χ. άρθρο 333 παρ. 1 ΠΚ), είτε γίνεται σαφής αναφορά σε ψυχολογική βλάβη (Ν. 4808/2021 άρθρο 4, παρ. 2). Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με τη σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.

    • Όσον αφορά στο αδίκημα του βιασμού, παρόλο που ρητά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα θεωρείται πλέον ενδοοικογενειακή βία όταν τελείται σε ενδοοικογενειακό/συντροφικό πλαίσιο, ο νομοθέτης παραλείπει να βελτιώσει νομοτεχνικά τον ορισμό του βιασμού. Αυτό σημαίνει ότι στον υπάρχοντα ορισμό δεν διασαφηνίζεται η έννοια της συναίνεσης και δεν προκύπτει ότι οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη ή συμπεριφορά θα πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Ταυτόχρονα ο ισχύων ορισμός περιορίζεται στην στενή έννοια της «γενετήσιας πράξης», όπου δεν μπορούν να ενταχθούν ασελγείς πράξεις που δεν προϋποθέτουν τη διείσδυση. Θεωρούμε ότι οι παραλείψεις αυτές όχι μόνο δεν συνάδουν με όσα ορίζει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 36), αλλά δηλώνουν την απουσία πολιτικής βούλησης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας.

    • Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, παρά την αναγνωρισμένη κοινωνική ανάγκη και τη γνωμοδότηση από ανώτατο δικαστικό λειτουργό, και παρά το γεγονός ότι οι γυναικοκτονίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται (και) στην αδυναμία της Δικαιοσύνης να ανταποκριθεί και να προστατεύσει τα θύματα από την κλιμάκωση των βίαιων συμπεριφορών.

    • Τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και το σύνολο σχεδόν των πλημμελημάτων του ΠΚ, από εδώ και στο εξής θα εκδικάζονται από μονομελή πλημμελειοδικεία. Θεωρούμε πως η εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από μονομελείς συνθέσεις απαξιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμη και αν την υπαγορεύει η υποστελέχωση των Δικαστηρίων.

    • Το νομοσχέδιο αναφέρεται εξαντλητικά στο θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης ως δυνητική περίπτωση μη έναρξης της ποινικής δίωξης κατά δραστών πλημμελημάτων ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον παρακολουθήσουν συμβουλευτικά-θεραπευτικά προγράμματα. Θα πρέπει ωστόσο να σημειωθεί ότι με εξαίρεση τα Κέντρα Κοινωνικής Στήριξης του ΕΚΚΑ σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, που υλοποιούν ειδικά προγράμματα για θύτες και για τα οποία δεν διαθέτουμε δεδομένα ως προς την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών τους, στην υπόλοιπη χώρα υπάρχει διαπιστωμένη έλλειψη πιστοποιημένων ή/και κρατικά εποπτευόμενων δομών με σχετικά προγράμματα που μπορούν να παρακολουθήσουν οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας. Θεωρούμε, επιπλέον, ακατανόητη και επικίνδυνη την αναφορά σε «προγράμματα απεξάρτησης από την ενδοοικογενειακή βία», καθώς έτσι απαραδέκτως ταυτίζεται ο βίαιος δράστης με μια «έξη» την οποία δεν μπορεί να αποβάλλει με ίδιες δυνάμεις και (ψυχ)ιατρικοποιείται το φαινόμενο. Τα προγράμματα για τους δράστες θα πρέπει να στηρίζονται πρωτίστως στην προστασία της ευάλωτης κατάστασης στην οποία βρίσκεται το θύμα και αφετέρου στην ελεύθερη βούληση και όχι στον εξαναγκασμό του δράστη.

    • Τέλος, θεωρούμε ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο συνδέει την αποζημίωση των θυμάτων από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης με το θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης, εφόσον η μεν Αρχή έχει αποδειχθεί στην πράξη ανενεργός, η δε αποζημίωση των θυμάτων δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε περιπτώσεις που έχουν υπαχθεί στην ποινική διαμεσολάβηση. Άλλωστε σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.

    Η επιχειρούμενη νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και της Ποινικής Δικονομίας είναι ακόμη μία κυβερνητική παρέμβαση που έρχεται να προστεθεί στις πολλές που έχουν λάβει χώρα από το 2019 και εντεύθεν, γίνεται χωρίς καν την ύπαρξη νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και με μοναδική στόχευση τον εντυπωσιασμό μέσω της αυστηροποίησης των ποινών. Στο ίδιο πνεύμα, οι παρεμβάσεις στον νόμο 3500/2006 λαμβάνουν χώρα τη στιγμή που η Πολιτεία αποτυγχάνει να αποκριθεί ικανοποιητικά στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής/συντροφικής βίας παραβιάζοντας βασικές αρχές της Σύμβασης. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε πως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Σύμβασης είναι να τεθεί τέλος στην ατιμωρησία των δραστών. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο την επιβολή κυρώσεων εναντίον τους μέσω της νομοθεσίας, αλλά και διασφάλιση των απαραίτητων νομικών οδών για τα θύματα. Όταν το ίδιο το Κράτος δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση της δέουσας επιμέλειας στην πρόληψη και διερεύνηση των πράξεων βίας, οφείλει να λογοδοτεί.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 13:38 | ΕΛΠΙΔΑ

    Η πρόταση της αξιοτίμου Εισαγγελέα Ανηλίκων Ηρακείου, κ. Θεοδώρας Μανιώτη, περί δυνατότητας Εισαγγελικής διαμεσολάβησης ακόμη και στο στάδιο της τακτικής (ποινικής) διαδικασίας θα πρέπει να γίνει δεκτή, ασμένως, και να συμπεριληφθεί στο σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου. Επίσης η πρόταση, της ιδίας Εισαγγελέα, να αφαιρεθεί το τεκμήριο ενοχής του κατηγορουμένου, στην έναρξη της διαδικασίας διαμεσολάβησης, είναι μια ορθή πρόταση που πηγάζει από την εμπειρία του ειδικού Εισαγγελέα ενδοοικογενειακής βίας και, εάν γίνει δεκτή, θα φέρει μια πραγματική επανάσταση, επί τα βελτίω, στο θεσμό της διαμεσολάβησης και στο στόχο αυτού του θεσμού, που είναι η αποκατάσταση της οικογενειακής ειρήνης με κερδισμένα, τελικά, τα ίδια τα παιδιά.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 13:28 | Μαρίνα Αγγελακοπούλου

    Το νομοσχέδιο κρίνεται απαράδεκτο και αντισυνταγματικό!
    Όταν μιλάμε για έμφυλη βία αναφερόμαστε και στα δύο φύλα, γυναίκες και άνδρες!
    Ο νόμος θα πρέπει να διαφυλάττει ΕΞΙΣΟΥ τα δικαιώματα και των δύο!

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 13:19 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Η γονεϊκή αποξένωση είναι παιδική κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία ψυχολογικής μορφής εις βάρος τόσο των ανηλίκων όσο και προς το γονέα που την βιώνει άδικα και που τις περισσότερες φορές είναι ο πατέρας αφού η βία δεν έχει φύλο ενώ έχει πολλές μορφές και μία από αυτές είναι η ψυχολογική βία. Οπότε είναι χρέος της πολιτείας να την αναγνωρίσει νομικά και να προστατεύσει τόσα τα ιερά δικαιώματα του κάθε παιδιού να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς του ακόμα και μετά από το διαζύγιο τους όσο και το ιερό δικαίωμα του κάθε γονέα να επικοινωνεί εντελώς απρόσκοπτα με το παιδί του. Για την επιστήμη της ψυχολογίας το θέμα αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας του παιδιού με τον κάθε γονέα του, τόσο με τη μητέρα όσο και με τον πατέρα του, είναι λήξαν και αδιαπραγμάτευτο αφού αναγνωρίζει την μεγάλη σπουδαιότητα που έχει αυτό στην ψυχολογία του κάθε παιδιού από τα αναντικατάστατα οφέλη στην ψυχική υγεία του όσο και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του από την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη όταν αλληλεπιδρά και με τους δύο του γονείς για τους οποίους και για αυτούς τα οφέλη στην καλή ψυχολογία τους όσο και στην ζωή τους είναι απόλυτης και ασύγκριτης σημασίας όταν επικοινωνούν με το παιδί τους χωρίς εσκεμμένα εμπόδια από τρίτους.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 13:36 | Νταραβέλη Σοφία

    Μερικές κυρίες νομίζουν, ότι το να υπερασπίζονται άκριτα συνιστά προσφορά σε αυτό το φύλο. Δεν πρόκειται για προσφορά, πρόκειται για ρατσιστική επίθεση κατά του ανδρικού φύλου. Όσοι και όσες δε ξέρουν να ερμηνεύουν τις ουρανομήκεις κραυγές αντιλαμβάνονται, ότι πίσω από την πομπώδικη συλλογική απόρριψη του ανδρικού φύλου δεν κρύβεται παρά το «σε μισώ γιατί νιώθω, ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να σε φτάσω». Και πολλοί κύριοι ακολουθούν αυτές τις κυρίες, ακριβώς, επειδή σκέφτονται: «Οι κακομοίρες. Δεν θα μας φθάσουν ποτέ. Ας τους πετάξουμε το «φεμινιστικό» μας οίκτο να νιώσουν λίγο καλύτερα». Όχι κυρίες και κύριοι, «φεμινιστές/νίστριες». Η τυφλή εκδίκηση εναντίον εκείνων που εσύ κυρία «φεμινίστρια», μέσα από το σύμπλεγμα κατωτερότητάς σου βλέπεις ως κυρίαρχους, χωρίς να σκέφτεσαι πόσοι τέτοιοι «κυρίαρχοι» έπεσαν στα παιδία των μαχών, όταν εσύ, έκανες «κούνια μπέλλα» το παιδάκι σου, δεν έχει καμιά σχέση με την ισότητα. Θέλεις εκείνος να σκοτώνεται στα πεδία των μαχών και εσύ να κάνεις «κούνια μπέλλα» το μωράκι σου; Κάνε το! Αλλά μη μας πουλάς φύκια για ποπλίνες. Εντάξει;

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:19 | Καρατάσου Μαρία

    Κανείς και καμία δεν έχει δικαίωμα να χωρίζει τα παιδιά από τους γονείς τους. Η γονεϊκή αποξένωση είναι κακοποίηση και ως τέτοια πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στο νέο νόμο.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:25 | Καραμητρουτσάκης Δημήτρης

    Η γονεϊκή αποξένωση είναι ενδοοικογενειακή βία. Να ποινικοποιηθεί με το νέο νόμο.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:38 | Τζοκανά Ελένη

    Μην χωρίζετε τους πατεράδες από τα παιδιά τους.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:11 | Παύλος

    ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ σε προηγούμενη μας δημοσίευση:

    Τα γραφήματα στηριζονται σε ποσοστά που εξάγονται απο τα αριθμητικά δεδομένα της Ελληνικης Αστυνομίας και ειναι προιον των Ενεργων Μπαμπάδων.
    Επισης τα αριθμητικά δεδομένα της Ε.Αστυνομίας αναφέρονται σε Γενική Εγκληματικότητα.

    https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/

    Τα εγκλήματα κατά ζωής απο γυναίκες έχουν αυξητική τάση, ποσοστιαία ως προς τους ανδρες και φαινεται να ξεπερνούν τους ηθικούς φραγμούς τους διεκδικώντας ισόποσο μερίδιο με τους ανδρες στην εγκληματικότητα κατα ζωής. Τα τελευταία ετη τείνουν να συγκλίνουν στα ποσοστά των ανδρών στά εγκλήματα κατα ζωής ….

    https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/

    Οι αυτοκτονίες ανδρών εχουν αυξητική τάση, ως προς τις γυναίκες, ενω αυξάνεται ταυτόχρονα η εγκληματικότητα των γυναικών. Δηλαδη οσο αυξάνεται η εγκληματικότης των γυναικων τοσο αυξάνονται οι αυτοκτονίες των ανδρων….

    SOS…

    Ο κίνδυνος να αυξηθούν οι αυτοκτονίες των ανδρών ειναι πλέον ορατός. Ειναι ανάγκη να ΛΗΦΘΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ ΟΨΙΝ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου που ειναι υπο Διαβούλευση περι ενδιοικογενειακής βίας.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:17 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΑΚΑΚΗ

    ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:04 | ΜΑΙΡΗ ΓΚΡΟΥΜΟΥΛΗ

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς. Όχι στην αποξένωση των πατέρων από τα παιδιά τους.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:03 | ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΜΚΕ

    ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ σε προηγούμενη μας δημοσίευση:

    Τα γραφήματα στηριζονται σε ποσοστά που εξάγονται απο τα αριθμητικά δεδομένα της Ελληνικης Αστυνομίας και ειναι προιον των Ενεργων Μπαμπάδων.
    Επισης τα αριθμητικά δεδομένα της Ε.Αστυνομίας αναφέρονται σε Γενική Εγκληματικότητα.

    https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/

    Τα εγκλήματα κατά ζωής απο γυναίκες έχουν αυξητική τάση, ποσοστιαία ως προς τους ανδρες και φαινεται να ξεπερνούν τους ηθικούς φραγμούς τους διεκδικώντας ισόποσο μερίδιο με τους ανδρες στην εγκληματικότητα κατα ζωής. Τα τελευταία ετη τείνουν να συγκλίνουν στα ποσοστά των ανδρών στά εγκλήματα κατα ζωής ….

    https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/

    Οι αυτοκτονίες ανδρών εχουν αυξητική τάση, ως προς τις γυναίκες, ενω αυξάνεται ταυτόχρονα η εγκληματικότητα των γυναικών. Δηλαδη οσο αυξάνεται η εγκληματικότης των γυναικων τοσο αυξάνονται οι αυτοκτονίες των ανδρων….

    SOS…

    Ο κίνδυνος να αυξηθούν οι αυτοκτονίες των ανδρών ειναι πλέον ορατός. Ειναι ανάγκη να ΛΗΦΘΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ ΟΨΙΝ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου που ειναι υπο Διαβούλευση περι ενδιοικογενειακής βίας.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:36 | ΣΤΑΣΑ ΚΑΝΔΑΝΟΛΥΡΗ

    Η γονική αποξένωση είναι βία και ως τέτοια πρέπει να ενσωματωθεί στο νέο νόμο.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:23 | ΛΕΝΑ ΣΚΑΡΑΒΕΛΗ

    Να θεωρηθεί η γονική αποξένωση ως ενδοοικογενειακή βία και να ενταχθεί στο νέο νόμο.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:57 | ΕΛΠΙΔΑ

    Θα πρέπει όλα τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας (και οι συναρτώμενες με αυτά λοιπές πλημμεληματικές ποινικές υποθέσεις) να ενταχθούν ρητά στη λίστα των πλημμελημάτων που ήδη επιτρέπεται νομίμως η άρση του τηλεφωνικού απορήτου σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 6 του Ν. 5002/2022.
    Η ρύθμιση αυτή είναι αναγκαία για τις διωκτικές αρχές σε περιπτώσεις που οι καταγγέλοντες έχουν συγκεκριμένες υπόνοιες ή και προσωπικές εμπειρίες ότι με την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου θα αποκαλυφθεί πληρέστερα η αλήθεια. Επίσης, το κυριότερο, η πρόβλεψη αυτή θα αποτρέψει τους κακοποιητές/τριες να χρησιμοποιούν το τηλέφωνο για να φοβίζουν και να απειλούν πρωτίστως τα παιδιά τους σε σημείο που να τους προξενεί φόβο, ανασφάλεια και γενικά ψυχολογική κακοποίηση.
    Ευχαριστώ πολύ

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 12:22 | ΚΑΚΙΑ ΣΤΑΣΙΝΟΥ

    Να ποινικοποιηθεί η γονική αποξένωση. Είναι κακοποίηση.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:11 | Θεοδώρα Μανιώτη

    Στα άρθρα 11 και 12 του Ν. 3500/2006 , καλό θα ήταν , να γίνει μία αναφορά , ότι η ένταξη του φερόμενου ως δράστη στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης, δεν αποτελεί τεκμήριο ενοχής του , αναφορικά με την τέλεση των αξιόποινων πράξεων, για τις οποίες σχηματίστηκε η δικογραφία, στο πλαίσιο της οποίας τίθεται το ερώτημα περί υπαγωγής στην ποινική διαμεσολάβηση. Πολλές φορές , ο φερόμενος ως δράστης αρνείται την υπαγωγή του στη διαδικασία , καθώς υπάρχουν «ανοιχτές» αστικές δίκες, στις οποίες θα αξιολογηθεί η έκβαση των ποινικών δικογραφιών. Συν τοις άλλοις, είναι και αρκετές οι περιπτώσεις εκείνες, όπου στο πλαίσιο ενός συγκρουσιακού διαζυγίου , παρατηρείται εναλλαγή ρόλων δράστη – θύματος, μέσα στο ζευγάρι. Για τους λόγους αυτούς, ειδικά στις περιπτώσεις, όπου υπάρχουν ανήλικα τέκνα και υπάρχει το έδαφος να εξομαλυνθεί η σχέση ανάμεσα στο ζευγάρι, δε θα πρέπει να παραγκωνίζεται ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης, λόγω του φόβου του φερόμενου ως δράστη, ότι η αποδοχή της διαδικασίας , πιθανόν να λειτουργήσει σε βάρος του, σε μία μελλοντική αστική ή ποινική δίκη.
    Στις ίδιες διατάξεις, καλό θα ήταν να υπάρξει προσθήκη , ότι είναι δυνατή η παρακολούθηση του συμβουλευτικού- θεραπευτικού προγράμματος εξ αποστάσεως, με τη χρήση τηλεπικοινωνιακών μέσων. Έχει παρατηρηθεί, ότι σε πολλές επαρχιακές πόλεις δεν υπάρχει φορέας , ο οποίος να είναι σε θέση να αναλάβει τα συγκεκριμένα προγράμματα, με αποτέλεσμα , να υπογράφεται το πρακτικό ανάμεσα στα μέρη, χωρίς επί της ουσίας ο δράστης να παρακολουθεί κάποιο πρόγραμμα. Με τον τρόπο αυτό, οδηγούμαστε σε επικίνδυνες καταστάσεις, ειδικά στα σοβαρά περιστατικά, καθώς υπάρχει η πιθανότητα ο δράστης να τελέσει εκ νέου αδίκημα ενδοοικογενειακής βίας, το θύμα να μην το καταγγείλει και η δικογραφία, στην οποία συμφωνήθηκε η διαμεσολάβηση να παραμείνει στο αρχείο. Με την παρακολούθηση προγράμματος άλλου νομού , έστω και εξ αποστάσεως , υπάρχει η δυνατότητα ο θεραπευτής να παρακολουθεί το δράστη , να έρχεται παράλληλα σε επαφή με το θύμα και να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος του περιστατικού.
    Θα μπορούσε να γίνει αναφορά , ότι αν η υπαγωγή στην ποινική διαμεσολάβηση δε διερευνήθηκε κατά το στάδιο της προδικασίας, μπορούν τα μέρη να τη ζητήσουν από το δικαστήριο και κατά την τακτική διαδικασία (αφορά τις περιπτώσεις που ο εισαγγελέας παρέλειψε να τη διερευνήσει κατά την προκαταρτική εξέταση και τις περιπτώσεις που είτε τα μέρη δεν έχουν συνήγορο, για να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα της παραγράφου 7 του τροποποιημένου άρθρου 12 Ν. 3500/2006, είτε οι συνήγοροι παρέλειψαν να αξιοποιήσουν αυτή τη δυνατότητα). Στις περιπτώσεις αυτές το δικαστήριο θα αναβάλλει, σύμφωνα με το άρθρο 352 ΚΠΔ, προκειμένου να συνταχθεί το πρακτικό της ποινικής διαμεσολάβησης και να εκδοθεί η σχετική διάταξη του εισαγγελέα.

    Θεοδώρα Μανιώτη
    Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Ηρακλείου- Αντεισαγγελέας Ενδοοικογενειακής Βίας

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:05 | Δίκτυο Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού – Child Rights Advocacy Network (CRAN)

    Άρθρο 85 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006

    ΣΧΟΛΙΟ: Συμφωνούμε με την διεύρυνση της έννοιας της ενδοοικογενειακής βίας στην πρώτη παράγραφο, με την προσθήκη «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται». Η σωματική βλάβη, η θανατηφόρα σωματική βλάβη, η ανθρωποκτονία με δόλο, ο βιασμός, η κατάχρηση ανίκανου προς αντίσταση σε γενετήσια πράξη, η παράνομη βία και απειλή και η προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, δηλαδή όλα τα αδικήματα που περιλαμβάνονται στον Ν. 3500/2006 (για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και άλλες διατάξεις) όταν τελούνται από επαγγελματία που εργάζεται σε φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας σε βάρος ωφελούμενου του φορέα συνιστούν ενδοοικογενειακή βία.

    Άρθρο 86 Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006

    ΣΧΟΛΙΟ: Συμφωνούμε με την προσθήκη του όρου της «ψυχολογικής βίας», στις παραπάνω περιπτώσεις.
    Προτείνουμε επί το ορθότερο την διατύπωση στο άρθρο 4 ως εξής:
    «Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής και ψυχολογικής τιμωρίας ανηλίκων.»

    Άρθρο 98 Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006

    ΣΧΟΛΙΟ: Στην προτεινόμενη πρώτη παράγραφο πιστεύουμε ότι πρέπει να μην γίνεται διάκριση σε ειδικότητες, αλλά να αντικατασταθεί από την φράση “Κάθε επαγγελματίας που παρέχει υπηρεσίες σε ανήλικο”
    Συμφωνούμε με την σαφή αποτύπωση στο νόμο των υποχρεώσεων όλων των επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με το παιδί. Ως οργανώσεις παιδικής προστασίας αναγνωρίζουμε ως πολύ θετικό βήμα και σημαντική πρόβλεψη την προστασία των επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με παιδιά και παρέχουν υπηρεσίες, όταν αναφέρουν περιστατικά κακοποίησης. Η ρύθμιση αυτή αποτελεί πάγιο αίτημα των φορέων παιδικής προστασίας και αναμένουμε την άμεση και πλήρη εφαρμογή του.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:08 | Δημητρης

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ άρθρο 98

    Υποχρεωτική αναφορά ΝΑΙ, Ακαταδίωκτο ΟΧΙ

    Πολύ ορθά όταν κάποιο πρόσωπο της Παρ1 (παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός) ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Το πληροφορείται όμως θέλει πολύ συζήτηση. Από ποιον το πληροφορείται, από τον γονέα που κατηγορεί τον έτερο γονέα για παρόμοιες πράξεις και έχει συμφέρον να ‘’πληροφορεί’’; Είναι αντικειμενικό αυτό; Ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι υποχρεωτική ή μαρτυρία του στο ακροατήριο σε κάθε περίπτωση ώστε να κρίνεται το αξιόλογο όσων αναφέρει.
    Για ποιο λόγο να υπάρχει ακαταδίωκτο; Θεωρούμε ότι όλα τα πρόσωπα της παρ1 είναι αδέκαστα; Δεν υπάρχουν ήδη αρκετές καταγγελίες για ψευδείς βεβαιώσεις κτλ. Ακόμα και ένα ιδιωτικό σχολείο στο οποίο ο ένας γονέας θέλει να φοιτήσει το παιδί και ο άλλος όχι, δεν έχει κίνητρο να καταγγείλει τον έτερο γονέα τη στιγμή που θα υπάρχει ακαταδίωκτο; Σκεφτείτε ας πούμε ότι να τα δίδακτρα για ένα μέσο ιδιωτικό σχολείο είναι 5000 ευρώ το χρόνο ή και παραπάνω, και το παιδί είναι μικρό, πόσα χρήματα θα εξασφαλίσει ένας οργανισμός κάνοντας μία καταγγελία από την οποία δε χάνει τίποτα.
    Υποχρεωτική αναφορά ΝΑΙ, Ακαταδίωκτο ΟΧΙ
    Σε κάθε περίπτωση τα αναφερόμενα παιδιά θύματα να εξετάζονται ΑΜΕΣΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από δύο τουλάχιστον ειδικούς ψυχικής υγείας και αντίστοιχα από γιατρούς όταν καταγγέλλεται σωματική βία.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ άρθρο 99
    Δυστυχώς τέτοιες κινήσεις (ένφυλες διακρίσεις σε δομές) προδιαθέτουν τη κοινωνία ότι οι θύτες ανήκουν μόνο σε ένα φύλο, είναι άντρες, τα θύματα μόνο γυναίκες.
    Είναι συνταγματικό να υπάρχουν δομές μόνο για γυναίκες (Άρθο 4 Συντάγματος); Έχετε επιστημονικές έρευνες και στοιχεία ότι τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι μόνο γυναίκες; Έχετε λάβει υπόψιν σας έρευνες και στατιστικά στοιχεία (πχ δημοσιευμένα από το χαμόγελο του παιδιού) με το ποιο φύλο κακοποιεί περισσότερο τα παιδιά; Να σταματήσει η διάκριση των φύλων
    Να ληφθεί υπόψιν η βλάβη (συνήθως ανεπανόρθωτη) του παιδιού θύματος από τη διάρρηξη των σχέσεων με τον ένα γονέα, και η ψυχολογική ενδοοικογενειακή αυτή βία να αντιμετωπιστεί ανάλογα, είναι η πιο συχνή μορφή στην Ελληνική κοινωνία και δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται
    Να καταδικαστεί η βία από όπου και αν προέρχεται χωρίς ένφυλες προκαταλήψεις

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:59 | Σίσσυ Αρώνη

    Για πάρα πολλά χρόνια δεν υπήρχε ο νόμος
    ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΎ ΚΑΙ ΕΞ ΙΣΟΥ
    Πλην όμως υπήρχαν πολλές γυκοκτονιες

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 11:03 | Σίσσυ Αρώνη

    Η διαρκής παρεμπόδιση της γονικής φροντίδας του πατέρα προς το παιδί οδηγεί στην γονική αποξένωση
    Η οποία είναι ενδοοικογενειακή βία προς το παιδί
    Πρέπει άμεσα να ποινικοποίηθει επειδή γίνεται κατά συρροή και εξακολουθειση

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:27 | Γ.Δ.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΎ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 3500/2006
    Άρθρο 86
    Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων –Τροποποίηση άρθρου 4 ν.3500/2006
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Προσθήκη άρθρου για τον προσδιορισμό της ψυχολογικής βίας και τη θέσπιση κυρώσεων για ειδικότερες μορφές αυτής, όπως η γονική αποξένωση.
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
    Εφόσον, το αντικείμενο του παρόντος κεφαλαίου του νόμου είναι η ενδοοικογενειακή βία και το συγκεκριμένο άρθρο αφορά τη σωματική και ψυχολογική βία εις βάρος ανηλίκων δεν αρκεί η απλή αναφορά στις διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Και ενώ για τη σωματική βία υπάρχουν διατάξεις στο ποινικό μας δίκαιο υφίσταται άμεση ανάγκη προσδιορισμού της ψυχολογικής βίας που ασκείται σε ανήλικους και οι ειδικότερες μορφές αυτής, όπως η ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών στο πλαίσιο αποξενωτικών πρακτικών που ασκούνται από έναν γονέα με συμμετοχή πολλές φορές και ιδιωτών επαγγελματιών του χώρου. Με δεδομένο ότι στο άρθρο 2 Αντικείμενο, στην παράγραφο 2 γίνεται αναφορά στις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες ο νομοθέτης δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια και να αγνοήσει την με γεωμετρική πρόοδο αυξανόμενη αποξενωτική πρακτική γονέων, η οποία πέραν του ότι στερεί στα παιδιά τον έτερο γονέα προκαλεί σοβαρή ψυχολογική και συναισθηματική βλάβη στα παιδιά με απρόβλεπτες και πολλές φορές ανεπανόρθωτες συνέπειες στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας τους, ιδιαίτερα όταν αυτή η πρακτική συνοδεύεται από ψευδείς εκθέσεις επαγγελματιών του χώρου ή την καθοδήγησή τους.
    Σύμφωνα με τον ορισμό του Π.Ο.Υ. (1999), η ψυχολογική κακοποίηση παιδιών αποτελεί μία από της μορφές παιδικής κακοποίησης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της υγείας, της ανάπτυξης και της ψυχικής υγείας του παιδιού.
    Αν κάποιος προσπαθήσει να δηλητηριάσει ένα παιδί, φυσικά και είναι κακούργημα, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος που θα επέλθει. Αν όμως κάποιος δηλητηριάζει και μάλιστα κατά σύστημα μία αθώα παιδική ψυχή με απρόβλεπτες και πολλές φορές ανεπανόρθωτες συνέπειες στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του και στη μετέπειτα ζωή του δεν θα έπρεπε να έχει την ίδια ή παρόμοια ποινική αντιμετώπιση? Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι η εγκληματική αυτή ενέργεια, όπως έχει καταδειχθεί σε πλείστες περιπτώσεις γίνεται ακόμα και από την νηπιακή ακόμα ηλικία με τη συνδρομή συχνά και επαγγελματιών του χώρου (κυρίως ψυχολόγων και ψυχιάτρων) δεν θα έπρεπε και αυτοί να υπόκεινται σε ποινικές κυρώσεις, οι οποίες θα λειτουργούσαν αποτρεπτικά ως αντίβαρο στα μεγάλα χρηματικά ποσά που κερδίζουν από τη συμμετοχή τους, (είτε με τη σύνταξη σχετικών ψευδών εκθέσεων είτε με καθοδήγηση και χειραγώγηση-υποβολή) σε αυτή την κακοποίηση?
    Η ψυχολογική και συναισθηματική κακοποίηση των παιδιών συνδέεται αναπόσπαστα με την αυξημένη παραβατικότητα ανηλίκων ήδη από την πρώιμη εφηβική ηλικία, ένα φαινόμενο που έχει εμφανιστεί έντονα τα τελευταία χρόνια στην Ελληνική κοινωνία.
    Διεθνείς Συμβάσεις, όπως η Διεθνής Σύμβαση ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού και ο Χάρτης για των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. περιλαμβάνουν διατάξεις για την προστασία και τα δικαιώματα του Παιδιού, ανάμεσα στα οποία και η συνυπευθυνότητα των γονέων στην ανατροφή του παιδιού ανεξαρτήτως οικογενειακής κατάσταση, την άμεση επαφή του τέκνου και με τους δύο γονείς, αλλά και την προτροπή για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μετά το διαζύγιο.
    Άρθρο 98
    Υποχρεώσεις επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν.3500/2006
    Νέο άρθρο 23
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Διαγραφή της πρόβλεψης ότι «Τα πρόσωπα της παρ. 1 που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά»
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
    Δεν είναι κατανοητός ο σκοπός της διάταξης αυτής, η οποία φαίνεται να αγνοεί την κοινωνική πραγματικότητα. Άραγε γιατί θα πρέπει οι επαγγελματίες του συγκεκριμένου χώρου να έχουν το ακαταδίωκτο? Τι φοβούνται, εάν οι καταγγελίες είναι βάσιμες και πραγματικές? Μόνο επαίνους και συγχαρητήρια μπορούν να αποκοιμίσουν εφόσον αποκαλύπτουν τη διάπραξη εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανηλίκων. Και αν κάποιος κακόβουλος δράστης τους εγκαλέσει δεν θα έχει καμία τύχη. Αντίθετα, εδώ με τη θέσπιση του ακαταδίωκτου δημιουργείται ένα κίνητρο για μία βιομηχανία ψευδών καταγγελιών, εφόσον δεν θα υπάρχει καμία συνέπεια εις βάρος τους. Προφανώς είναι σε γνώση του νομοθέτη η θλιβερή πραγματικότητα με τη συστηματική υποβολή ψευδών καταγγελιών από κάποιους επαγγελματίες του χώρου, καθώς το οικονομικό όφελος αποτελεί σημαντικό δέλεαρ. Οι καταγγελίες αυτές αντί να προστατεύουν διαλύουν και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα παιδικές ψυχές, η δε απόδειξη της αναλήθειας τους ακόμα και χωρίς τη διάταξη αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολη, ψυχοφθόρα, και δαπανηρή για τους στοχευμένους γονείς. Με την διάταξη που προτείνετε «αν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά» το κάνετε σχεδόν αδύνατο.
    Πέραν των ανωτέρω η συγκεκριμένη διάταξη εισάγει διάκριση ανάμεσα σε αυτούς τους επαγγελματίες και άλλους που δραστηριοποιούνται σε εξίσου ευαίσθητους τομείς και οφείλουν να καταγγείλουν διάπραξη ποινικών αδικημάτων. Παραβιάζεται ανάμεσα στα άλλα η αρχή της ισότητας των πολιτών και λειτουργών – επαγγελματιών στη συγκεκριμένη περίπτωση.
    Άρθρο 99
    Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας – Προσθήκη άρθρου 23Α στο ν. 3500/2026
    Άρθρο 23 Α
    Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και της δευτερογενούς θυματοποίησης
    Στην 1η παράγραφο αναφέρονται οι «εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας»
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Διαγραφή της λέξης «γυναικών».
    ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ
    Αποτελεί απαράδεκτη διάκριση λόγω φύλλου η εν λόγω αναγραφή και έμμεσα υπονοεί ότι μόνο οι γυναίκες είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας και προφανώς οι άνδρες οι θύτες. Άραγε τα παιδιά δεν είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας ή ακόμα και οι άνδρες, επειδή λόγω των υφισταμένων κοινωνικών προτύπων και προστασίας της οικογένειας από την δημοσιότητα δεν καταγγέλλουν τη λεκτική ή σωματική βία που υφίστανται (σκοτεινός αριθμός ανδρικής θυματοποίησης)?
    Ακόμα και αν δεν υφίστανται τέτοιες εξειδικευμένες δομές για παιδιά και άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να δημιουργηθούν και σε κάθε περίπτωση να διαγραφή το «γυναικών», αφήνοντας το ενδεχόμενο να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες αντίστοιχες δομές (όχι μόνο για γυναίκες) και γιατί περνάει λάθος μήνυμα ως προαναφέρθηκε.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:32 | Βαιος

    Το νομοσχέδιο σας είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό, προωθεί το φυλετικό μίσος και καταρρακώνει τα δικαιώματα των ανδρών που ήδη είναι στον πάτο. Και οι άνδρες κακοποιούνται. Οι χωρισμένοι πατεράδες δεν βλέπουμε καν τα παιδιά μας αλλά δεν βλέπω να το κάνει κάποιος θέμα αυτό σε νομοσχέδιο. δε βλέπω πουθενά να αναφέρεται ο όρος γονική αποξένωση που βιώνομαι στο πετσί μας εμείς οι άνδρες. Εφαρμόστε τον νόμο 4800 και μη κάνετε πιο δύσκολη τη ζωή των ανδρών είναι ήδη πολύ δύσκολη με την αδικία που περνάμε από τη δικαιοσύνη.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:27 | Σίσσυ Αρώνη

    Η διαρκής παρεμπόδιση της γονικής φροντίδας του πατέρα στο παιδί επιφερει την γονική αποξένωση
    Η οποία είναι ενδοοικογενειακή βία προς το παιδί
    Πρέπει άμεσα να ποινικοποίηθει επειδή γίνεται κατά συρροή και εξακολουθειση

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:16 | Τιμολέων Καρακώστας

    Απογοήτευση ο συγκεκριμένος υπουργός αλλά και η κυβέρνηση, βλέπουμε την απόπειρα δημιουργίας νόμων που εξυπηρετούν συμφέροντα. Συγκεκριμένα των φεμινιστικών ομάδων και της «Κοινότητας» που ελέγχει στις ημέρες μας όλα τα ΜΜΕ.. οι δύο αυτές ομάδες μισούν τους στρέιτ άντρες, διότι είναι εμπόδιο στα ανήθικα σχέδιά τους! Βλέπουμε να γίνεται πάρτι στα σχόλια από μοσανδρισμο και ρατσισμό, αλλά ο ρατσιστικός νόμος αφορά τους πάντες εκτός από τους λευκούς στρέιτ άντρες! Επικίνδυνος και αντισυνταγματικός ο νόμος! Μια υποτίθεται αριστερή κυβέρνηση που εφαρμόζει σε μια νύχτα τις δεσμεύσεις της αριστεράς! Ο άντρας δέχεται τη μεγαλύτερη βία, έχει το μικρότερο προσδόκιμο ζωής, έχει μικρότερο δικαίωμα στην ίδια τη ζωή, αλλά δεν πειράζει
    Κάθε χρόνο έχουμε 80% περισσότερες αυτοκτονίες αντρών, δολοφονούνται κάθε χρόνο 500 άντρες, περίπου 20 γυναίκες (όλες τις εντάσσουν στην γυναικοκτονια, χρησιμοποιούν ανήθικοι άνθρωποι τα θύματα για να περάσουν την προπαγάνδα τους) κουμπί πανικού μόνο για τις προνομιούχες γυναίκες!!
    Καμία δομή για κακοποιημένους άντρες!
    Η βία δεν έχει φύλο, αυτός που σκέφτηκε το νομοσχέδιο αυτό
    Έχει υποταχθεί στις δύο αυτές ομάδες!

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 10:48 | Χατζηκυριάκος Απόστολος

    Δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή διάκριση μεταξύ των δύο φύλων αφού με αποδείξεις οι άντρες είναι θυματα ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα σε υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με τις γυναίκες. Η διάκριση μεταξύ ανδρών και γυναικών όπως με την αναφορά σε δομές για τη φροντίδα μόνο γυναικών είναι αντίθετη με το Σύνταγμα.
    Κάθε προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων του παιδιού με τον ένα γονέα ή και το περιβάλλον του από τον έτερο γονέα και τους οικείους του πρέπει να ποινικοποιηθεί και να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας.
    Για την απόδειξη της ενδοοικογενειακής βίας να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό στοιχείο όταν δεν είναι δυνατή η επίκληση μαρτύρων και η καταγραφή με οπτικοακουστικό υλικό
    Η ασυλία των ιατρών και των εκπαιδευτικών που θα αναφέρουν περιστατικά βίας υπάρχει πιθανότητα να οδηγήσει σε αθέμιτες συναλλαγές μεταξύ αυτών και του γονέα που θα είναι επιχειρήσει ψευδώς να κατηγορήσει τον άλλο. Κατά συνέπεια η θα πρέπει να αποσυρθεί το σημείο αυτό η να προβλεφθεί η δυνατότητα καταγραφής των συναντήσεων των ειδικών, εκπαιδευτικών, γιατρών με τον κακοποιημένο γονέα για την αξιολόγηση των καταγγελομενων. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης των εμπλεκομένων γονέων ανηλίκων στον κοινωνικό φάκελο που ανοίγεται στις εισαγγελιες

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 09:14 | Χριστίνα Δ.

    Οι παρούσες προτάσεις και μεταρρυθμίσεις είναι παρά πολύ σημαντικές και πολύ σημαντική κρίνεται η συνεισφορά ειδικών, συμπεριλαμβανομένου αυτών της ψυχικής υγείας. Στο άρθρο 86 σχετικά με την ψυχολογική βία θα πρέπει να προστεθεί συγκεκριμένα και η διάρρηξη οικογενειακών σχέσεων, οι οποία περιλαμβάνει τη γονεϊκή αποξένωση μετά τη διάσπαση της συμβίωσης ή το διαζύγιο. Επίσης, κάθε μορφή χειραγώγησης των τέκνων, η οποία θα διαπιστώνεται από εξειδικευμένους επαγγελματίες ψυχικής υγείας ή κοινωνιολόγους.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 09:51 | Χαλίκος Δημήτριος

    Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό!!!

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 09:25 | Δημητρης

    Να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας
    Να περιληφθεί ΑΜΕΣΑ στην οικογενειακή βία ως ποινικό αδίκημα η προσπάθεια για διάρήξη των σχέσεων του παιδιού με το γονέα και η βίαιη αποκοπή του από τον ένα γονέα. Αμεση αφαίρεση επιμέλειας σε τετοια περίπτωση. Η παραβίαση δικαστικής εντολής σε θέματα επικοιωνίας γονέα τέκνου είναι ΒΙΑ . Να ληφθούν υπόψιν οι απόψεις επίσημων ενώσεων ψυχιάτρων και ψυχολόγων, δε μπορεί το 2023 να καταδικάζονται τα παιδιά να μεγαλώνουν με έναν γονέα, για την ικανοποίηση του άλλου, δε μπορεί να μένουμε σε καθεστωτικές νοοτροπίες του 1980

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 08:06 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    STOP ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ!!! Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΛΟ!!!

    STOP ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ!!! ΜΗ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ !!!

    STOP ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ!!! ΜΗ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΝΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΙΟ!!

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 02:37 | Σοφια

    Ειμαστε πλεον πρωταθλητες στις γυναικοκτονιες κ ετσι ηρθε η ωρα να διορθωσουμε τα λαθη που μας οδηγησαν εκει.Για να διορθωθουν ομως θα πρεπει να ακολουθησουμε και να συμβουλευτουμε οσους γνωριζουν την υπαρχουσα κατασταση και εχουν τις γνωσεις ωστε να προσφερουν λυσεις. Για αυτον τον λογο πρεπει να υπαρχουν οι νομοπαρασκευαστικες επιτροπες. Οι φεμινιστικες οργανωσεις απο τις οποιες εχουν ζητηθει τα στοιχεια που εχουν συλλεξει ωστε να εκτιμησουν τν κατασταση στην χωρα μας ακομη και απο την Grevio δεν θα επρεπε να αγνοουνται οπως δεν θα επρεπε να αγνοουνται και οι συστασεις της Grevio, οι συμβασεις οπως τις Κωνσταντινουπολης, υπερνομοθετηματα κ.λ.π.
    Το σοβαρο ζητημα της ενδοοικογενειακης βιας δεν αντιμετωπιζεται δραστικα ωστε να αποφεχθουν οι γυναικοκτονιες. Το προηγουμενο σταδιο της γυναικοκτονιας ειναι η σωματικη αλλα και η ψυχολογικη βια, ομως στο νομοσχεδιο η ψυχολογική βία εισάγεται ως μορφή βίας που αφορά μόνο τους/τις ανήλικους/ανήλικες. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο δεν θεωρεί αξιόποινες μια σειρά από συμπεριφορές που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία, υπό τον διευρυμένο ορισμό της Σύμβασης, δηλαδή την ψυχολογική βία σε βάρος ενηλίκων και την οικονομική βία. Δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο δεν ποινικοποιείται στον Ν. 3500/2006 η ψυχολογική βία, ενώ σε άλλα νομοθετήματα, είτε υπάρχει αναφορά σε τρόμο ή ανησυχία, που συνιστούν μορφές ψυχολογικής βίας (π.χ. άρθρο 333 παρ. 1 ΠΚ), είτε γίνεται σαφής αναφορά σε ψυχολογική βλάβη (Ν. 4808/2021 άρθρο 4, παρ. 2). Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με τη σωματική βία. Όταν ο εισαγγελέας διαπιστώνει την ύπαρξη ανήλικων τέκνων του θύματος οφείλει να ζητήσει την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων για την εξασφάλιση της αστικής αποζημίωσης της ζημίας που υπέστησαν και φυσικά να αφαιρείται η επιμέλεια και η γονική μέριμνα από τον δράστη, όπως και θα πρέπει να αναστέλλεται το δικαίωμα επικοινωνίας με τα τέκνα εκ του νόμου, με την άσκηση ποινικής δίωξης (π.χ. γαλλικός ν. 2020-936). Το νομοσχέδιο εντάσσει και την ψυχολογική βία ως λόγο που επιφέρει τις συνέπειες της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας του άρθρου 1532 ΑΚ, δηλαδή αυτές της ολικής ή μερικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Ωστόσο θα πρέπει να υπάρξει ορισμός του τι συνιστά ψυχολογική βία στο πλαίσιο μιας ενδοοικογενειακής σχέσης, ώστε αυτή η αόριστη αναφορά να μην αποτελέσει το “παραθυράκι” για να εισχωρήσει έμμεσα και κακόβουλα στο νομοθετικό πλαίσιο το ψευτοσύνδρομο της «γονεϊκής αποξένωσης», στο οποίο στρέφονται πληθώρα κακοποιητικών πατεράδων για να βρουν υπερασπιστική γραμμή, κατά παράβαση των όσων συστήνει ο ΟΗΕ και η Grevio και ορίζονται στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης . Συχνά τα παιδιά έχουν βάσιμο λόγο να αρνούνται είτε όταν είναι μάρτυρες ενδοοικογενειακής βίας είτε όταν την υφίστανται.
    Τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και το σύνολο σχεδόν των πλημμελημάτων του ΠΚ, από εδώ και στο εξής θα εκδικάζονται από μονομελή πλημμελειοδικεία. Θεωρούμε πως η εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από μονομελείς συνθέσεις απαξιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμη και αν την υπαγορεύει η υποστελέχωση των Δικαστηρίων.
    Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.
    Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, παρά την αναγνωρισμένη κοινωνική ανάγκη και τη γνωμοδότηση από ανώτατο δικαστικό λειτουργό,[2] και παρά το γεγονός ότι οι γυναικοκτονίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται (και) στην αδυναμία της Δικαιοσύνης να ανταποκριθεί και να προστατεύσει τα θύματα από την κλιμάκωση των βίαιων συμπεριφορών.
    .

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 01:45 | Sisu aroni

    Το νομοσχέδιο που φέρατε για διαβούλευση είναι αντισυνταγματικό
    +612

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 01:26 | ΓΚΑΒΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ

    ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ

    Όλοι οι νόμοι χρήζουν βελτίωσης.
    Άλλωστε, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Εδώ όμως δεν μιλάμε ούτε για το καλό, ούτε για το καλύτερο.
    Εδώ, ο νομοθέτης δείχνει να βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Είναι άκρως μεροληπτικός και όπως φαίνεται δεν έχει σωστή σκέψη και άποψη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο οικογενειακό δίκαιο. Δεν έχει εικόνα και δεν μπορεί να αφουγγραστεί την ανάγκη των παιδιών να ζουν και με τους δύο γονείς τους. Δεν μπορεί να αντιληφθεί τις ανισότητες και τις αναταραχές που θα προκαλέσει αυτό του «ποδαριού» νομοσχέδιο στην Ελληνική κοινωνία, αλλά και δεν προβλέπει τις συνέπειες που θα επισύρει αυτό στις αίθουσες του ευρωπαϊκού δικαστηρίου (ΕΔΔΑ).
    Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο, ο νομοθέτης αγνοεί πλήρως τις διεθνή συμβάσεις, την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τις ευρωπαϊκές οδηγίες, αλλά και το Σύνταγμα της Ελλάδας, καθώς εντελώς αδικαιολόγητα, αυθαίρετα και επιδεικτικά ο νομοθέτης, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των παιδιών και κάθε έννοια της ισότητας των δύο φύλλων.
    Η προχειρότητα και αποτυχία του νομοσχεδίου αυτού είναι εξώφθαλμη και δεδομένη, καθώς σε αυτό δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν παγκόσμια και Ελληνικά επιστημονικά ευρήματα όπως, μελέτες, έρευνες και στατιστικές καταγραφές.
    Οι τροποποιήσεις που βρίσκονται σε διαβούλευση στον ήδη υπάρχον νόμο και άρθρα δεν μπορούν να επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθώς αυτές κινούνται προς λάθος κατεύθυνση. Σε καμία περίπτωση δεν έχουν αποτρεπτική ισχύη, δεν εκσυγχρονίζουν, ούτε τροποποιούν δίκαια, με γνώμονα την ισότητα, την κοινή φροντίδα και το συμφέρον των παιδιών, καθώς οι τροποποιήσεις αυτές δεν ανταποκρίνονται στην σημερινή ζοφερή πραγματικότητα, ενώ θα δημιουργήσουν πρόσφορο έδαφος στις συνήθεις πανομοιότυπες τακτικές των γονέων, που επιδιώκουν με ψευδή καταγγελίες, ψευδή γνωματεύσεις και ψευδομάρτυρες να αφαιρέσουν τη γονική μέριμνα, η να επηρεάσουν την επικοινωνία με τον άλλο γονέα.
    Το μόνο σίγουρο είναι πως οι υποθέσεις παραβίασης δικαστικών αποφάσεων, εκφοβισμού, χειραγώγησης και εργαλείο ποίησης των παιδιών, που επιτυγχάνονται με πλύση εγκεφάλου, από τον γονέα που ασκεί την επιμέλεια σε αυτά και ως απώτερο σκοπό έχουν, να προκληθεί μόνιμη διάρρηξη των σχέσεων, με τον άλλο γονέα και στη συνέχεια, πλήρη αποξένωση απο αυτόν, θα διαιωνίζονται πάντα, εις βάρος των ίδιων των παιδιών.

    Πραγματικά ο εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου είναι τραγικός και οι τροποποιήσεις του Ν.3500/2006 είναι ολέθριες.
    Δεν θα κρύψω την ανησυχία μου και εννοείται πως αυτή η παροιμιώδη και επικίνδυνη άγνοια του νομοθέτη, μου δημιουργεί έντονο προβληματισμό και με κάνει να έχω δεύτερες σκέψεις.

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

    1) Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης και οποιασδήποτε διάρρηξης της σχέσης του γονέα με το παιδί του ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας. (Σε όλες τις περιπτώσεις παρακώλυσης της επικοινωνίας και επαφής, με τον άλλο γονέα. Απο την τηλεφωνική επικοινωνία έως και την επαφή του παιδιού με τον γονέα του)

    2) Πλήρη εφαρμογή του νόμου 4800/21 από κοινού και εξίσου. ( Ίδια δικαιώματα των γονέων και ίδιες διανυκτερεύσεις του παιδιού και με τους δύο γονείς του. Σε όλα 50/50)

    3) Πλήρη εφαρμογή του άρθρου 1532ΑΚ ( το άρθρο υπάρχει και δεν εφαρμόζεται. Σε οποιαδήποτε διάρρηξη της σχέσης γονέα τέκνου άμεσα ολική ή μερική αφαίρεση της γονικής μέριμνας)

    4) Επιμόρφωση των δικαστών για τη γονική αποξένωση και συνέντευξη με τα ανήλικα τέκνα μόνο παρουσία εξειδικευμένου παιδοψυχιάτρου, με καταγραφή της συνέντευξης. (Οι δικαστές δεν έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις παιδοψυχιατρικής, ώστε να εκτιμήσουν την επιρροή και την χειραγώγηση που δέχονται τα ανήλικα παιδιά)

    5) Δομές στήριξης και πρόνοιας, για κακοποιημένους άντρες. ( Ισότητα των δύο φύλλων. Όπως υπάρχουν κακοποιημένες γυναίκες έτσι υπάρχουν και κακοποιημενοι άντρες. Ότι ισχύει για τις γυναίκες πρέπει να ισχύει και για τους άντρες. Δεν υπάρχει καμία υπηρεσία στήριξης και πρόνοιας για τους άντρες αυτούς)

    6) Αφαίρεση της γονικής μέριμνας, σε οποιαδήποτε παραβίαση δικαστικής απόφασης, σε οποιαδήποτε ψευδή κατάθεση, σε οποιαδήποτε ψευδή καταγγελία, σε οποιαδήποτε ψευδή γνωμάτευση. ( Ένας γονέας, που χρησιμοποιεί τέτοιες απαράδεκτες κακόβουλες μεθόδους κρύβει μέσα του ψυχικές διαταραχές. Ο γονέας αυτός, δεν λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Λόγο του κακόβουλου χαρακτήρα του και αν μη τι άλλο, δεν είναι ιδανικός και πρέπει να κρίνεται ακατάλληλος για να επιμελείται ανήλικα τέκνα)

    7) Αυτεπαγγέλτως, βαριές ποινές σε οποιαδήποτε ψευδή κατάθεση, όταν αυτή αποδεικνύεται αβάσιμη. ( Στο ακροατήριο ενώπιον των δικαστικών λειτουργών, αλλά και σε ένορκες βεβαιώσεις, πρόσωπα, καταθέτουν χωρίς δισταγμό και τύψεις βάζοντας το χέρι στο Ευαγγέλιο, ψεύδη και ανακρίβειες. Η ψευδομαρτυρία πρέπει να σταματήσει)

    8) Αυτεπαγγέλτως, βαριές ποινές και αφαίρεση, άδειας εργασίας, λειτουργίας, πτυχίου, τίτλου σπουδών, για οποιαδήποτε ψευδή γνωμάτευση. ( Σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν επαγγελματίες οι οποίοι, εκτέλεσαν συνεδρίες με ανήλικα τέκνα ακόμη και χωρίς την παρουσία ή τη συναίνεση του άλλου γονέα και γνωμάτευσαν ψευδώς, με σκοπό να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα από τον άλλο γονέα η να περιοριστεί η επικοινωνία με το παιδί του.)

    9) Αυτεπαγγέλτως, βαριές ποινές και αφαίρεση, άδειας εργασίας, λειτουργίας, πτυχίου, τίτλου σπουδών, των επαγγελματιών σωματικής και ψυχικής υγείας, ειδικών, κοινωνικών λειτουργών, εκπαιδευτικών κ.τ.λ.
    σε οποιαδήποτε μεροληπτική στάση και τακτική, προς τον ένα γονέα. ( Σε πολλές περιπτώσεις επαγγελματίες, σωματικής και ψυχικής υγείας, ειδικοί, κοινωνικοί λειτουργοί, εκπαιδευτικοί κ.τ.λ. καταπάτησαν, κάθε κώδικα δεοντολογίας, κάθε δικαίωμα του άλλου γονέα και συμπεριφέρθηκαν εντελώς αντι επαγγελματικά και μεροληπτικά, αποκρύπτοντας πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα)

    Καθήκον και υποχρέωση της πολιτείας είναι να διαφυλάξει ισότιμα και αμερόληπτα τα δικαιώματα όλων των πολιτών.

    ΕΘΣΤΜΑ;

    ΓΚΑΒΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
    email: nikolaosgvs@gmail.com

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 00:54 | Σπυρου Κατερινα

    Υπαρχει μια επιμονη παρουσιαση με στοχευμενες#επαναληψεις περι βιαιης μεδοδευσης αποκοπη τεκνου απο γονεα συνηθως της μητερας οπως αναφερεται με επιχειρηματα μη επιστημονικα αμφισβητησιμα οπως η γονεικη αποξενωση η η διαρρηξη σχεσεων η οπως διαφορετικα μπορει να αναφερθει η χρησιμοποιηση δικαστικα εννοιων η ορων συναφων που παραπεμπουν στην γονεικη αποξενωση η οποια αποδιδεται στο μη βιαο γονεα που καταγγελει ενδιεικογειακη βια και ζηταει προστασια.Να απαγορευθει η χρησιμοποιηση η χρησιμοποιηση αυτων των ορων και συμφωνα με τις σθστασεις της Grevio

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 00:03 | Ευγενία

    Η ψυχολογική βία είναι σε έξαρση και πρέπει να γίνουν ακόμα πιο αυστηρά τα μέτρα και να υπάρχουν τα κατάλληλα μέτρα που θα προστατεύουν το θύμα και το παιδί.Επισης η συνεπειμελεια πρέπει να ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις όπου και οι δύο γονείς έχουν άριστη επικοινωνία. Επίσης όσον αφορά την αναγνώριση τέκνου χωρίς γάμο δεν θα έπρεπε να έχει τόσα πολλά προνόμια ο πατέρας, καθώς και δεν συγκατοικούν με την μητέρα και πολύ πιθανό να μην υπάρχει και επικοινωνία. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έπρεπε κιόλας να υπάρχει η διανυκτέρευση.

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 00:31 | Σπυρου Κατερινα

    Αμεση εφαρμογη του Αρθ 52της Συμωασης της Κων/λης εκδοση περιοριστικων ορων αμεσως μετα την καταγγελια ενδοεικογενειακης βιας για απομακρυνση του δραστη

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 00:01 | Φωτης Καλαμπάκας

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006

    Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ!!!
    ΚΑΙ ΝΑΙ! ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!!
    ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
    ————————————

    Η ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΟΝΕΑ ΠΑΙΔΙΟΥ-ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
    ΑΜΕΣΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ Ν.3500/2006 ΜΕ ΤΟ 1532 ΑΚ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΝΙΟ ΠΟΥ ΜΕΘΟΔΕΥΕΙ ΜΕ ΔΟΛΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΝ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΘ ΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΣΥΝΗΘΕΣ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ !!!

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98

    ΤΡΑΓΙΚΟ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΒΑΤΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΖΩΕΣ!!!ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26

    ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ 169Α!!!
    ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!

    ΑΡΘΡΟ 43. ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
    ——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————

    ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΩΝ ΟΠΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΔΙΩΞΗ.
    ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ!!!!

  • 27 Δεκεμβρίου 2023, 00:54 | Costas

    Η διάρρηξη σχέσεων ειναι μορφή ψυχολογικής βίας (διαφορετικά να οριστεί ο όρος) η οποία ενεργεί καταλυτικα στις σχέσεις γονέα τέκνου, που συνήθως ειναι ο πατέρας και συνιστά βαριά μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Επειδή οι συνέπειες ειναι τραγικές αφου τα παιδια μεγαλώνουν ορφανα χωρις πατρικό προτυπο, πρέπει η πολιτεία να μεριμνήσει ωστε να περιοριστεί αυτο το φαινόμενο. Στον Αστικο Κώδικα εχει ως συνέπεια ακόμα και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας απο τον γονέα που μεθοδευει με δόλιους τρόπους την βίαιη αποκοπή του παιδιου απο τον γονέα ενω στον Ποινικο δεν προβλέπεται.Πως γινεται ναναι αδίκημα στον ΑΚ και οχι στον ΠΚ;; Πρέπει να εναρμονιστουν τα αρθρα 6 του 3500/2006 με το 1532 ΑΚ γιατι το φαινόμενο εχει εξελιχθει σε μάστιγα.

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 23:59 | Τασος

    Σε πολλά σημεία το νομοσχέδιο περί ενδοοικογενειακής βίας είναι αντισυνταγματικο αφού δίνει δικαιώματα μόνο στις γυναίκες και καθόλου στους αντρες

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 23:34 | Αθανάσιος Σκληβανιτης

    Είμαι ένας πατέρας που εδώ και 9 Χρόνια παλεύω για το παιδί μου και δεν μπορώ να βγάλω άκρη

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 23:30 | Γιακουμής Βασίλης

    Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό, έχει έντονη διάκριση των φύλων καμιά ίση μεταχείρηση, και προκλητική αντιμετώπιση των αντρών ως κακοποιητές,Γιατί;απο που προκύπτη;
    Οι έρευνες που έχουν γίνη δείχουν ότι η βία ΔΕΝ έχει φύλο.
    Οι Άντρες όμως λόγο ταμπού ΔΕΝ την καταγγέλουν.
    Βία ειναι πολλών ειδών, λεκτική-ψυχολογική κ.τ.λ.
    Η διάρρηξη σχέσεων του Γονέα με τα Τέκνα όταν διασπαστεί ο Γάμος και ο ένας Γονέας προσπαθεί να εκδικηθεί τον άλλο μέσω των παιδιών..δέν είναι βία;
    Η ψευδείς καταγγελίες, στής οποίες είμαι και παθόν, ΔΕΝ είναι βία; γιατί να μην τιμωρείται βαριά; απαράδεκτα αυτά, θα φέρη αντίθετα αποτελέσματα ενα τέτοιο νομοσχέδιο, να μήν κατατεθεί έτσι

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 22:49 | Γιώργος Μπάσης

    Σχετικά με το κεφάλαιο Δ και το άρθρο 98 πιστεύω ότι πρέπει να αποσυρθεί άμεσα το ακαταδίωκτο των «ειδικών ψυχικής υγείας» και των ψυχιάτρων, διότι είναι πάρα πολλά τα περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων και μάλιστα τώρα πρόσφατα έγινε καταγγελία από τον Διευθυντή στην Παιδιατρική Κλινική στο Γενικό Νοσοκομείο Άργους, με 1.302 περιστατικά μητέρων που του ζητούσαν πλαστή ιατρική γνωμάτευση για να εμποδίσουν την επικοινωνία με τον πατέρα. Να αποσυρθεί άμεσα και να γίνεται έρευνα για τις ιατρικές γνωματεύσεις.

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 21:41 | Γεώργιος

    Κύριε υπουργέ,

    Το εν λόγω νομοσχέδιο ακουμπάει στη λεπτή γραμμή του αντισυνταγματικού.

    Πιστεύετε στα αλήθεια πως με το να δίνετε ακόμα περισσότερη ισχύ στο ένα φύλλο, θα αμβληθούν οι όποιες διαφορές;

    Παρακαλώ πολύ ξανασκεφτείτε το.

  • 26 Δεκεμβρίου 2023, 21:35 | Μανόλης Βασιλογιαννακης

    Στο άρθρο 99 η προσθήκη η οποία εξαφανίζει κάθε έννοια δικαίου και ισότητας υπονοεί ότι η ενδοοικογενειακή βία έχει ως θύματα μόνο γυναίκες και πότε άντρες και δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αντρικές δομές. Η βία δεν έχει φύλο. Είναι αντισυνταγματικό απαξιωτικό και προσβλητικό για το αντρικό φύλο. Να αποσυρθεί άμεσα ως επικίνδυνο.

Σχόλια 1 … 18 19 20 21 22 … 26