Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».
Η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων συνιστά την καλύτερη λύση στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού άσχετα με την νομική τους κατάσταση. Η εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες των γονέων ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ
Το πρωτίστως ειναι προβληματικο.
Το συμφέρον των παιδιών ειναι κ πολλα,αλλα πράγματα ειναι δικαιώματα που προβλέπονται απο διεθνείς συμβασεις.
Υπαρχουν περιπτώσεις που το συμφερον του παιδιου ειναι πρωτιστως η απομάκρυνσή του από τον ενα γονεα.
Απο την άλλη δεν πειράζει κανεις δεν έπαθε τιποτα απο ενα χαστούκι.
Σίγουρα χρειαζεται να,διασφαλίζεται η επικοινωνία κ με τους δυο γονείς ομως οχι οριζόντια κ πρώτιστα.
Πως αξιολογείται η καθοδηγουμενη ή γνωμη;
Μεχρι να ακουσουμε αυτο που θέλουμε;
Νομιζω πρεπει να,ειναι πιο ξεκαθαρα ολα αυτα
Το άρθρο αφήνει παράθυρο απ οπου μπορει να,δραπετεύσει το συμφερον του παιδιού.
Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων.
διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά:
α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512).
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΗ ΠΡΟΓΙΑΓΙΑ
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων . Κατα την ταπεινη μας αποψη θα πρεπει εαν κ εφοσων οι δυο γονεις ειναι ικανοι κ γεωγραφικα ειναι ιδανικο και δεν εχουν δηλαδη καμια σχεση με βια-σεξουαλικες παρενοχλησεις κ αλκολισμο ο καθε ενας γονεας πρεπει να εχει ισο χρονο κ ισα δικαιωματα. Δηλαδη 50/50 με εναλλασομενη κατοικια . ο εγγονος μου βλεπει το παιδι του Τριτη – Πεμπτη για 3 ωρες και καθε 2 σαββατοκυριακο δικαιουται μια διανυκτερεση . δυο βραδια τον μηνα δηλαδη κ 8 μερες . απεχουν μολις 5 λεπτα με το αυτοκινητο μεταξυ τους . το παιδι λοιπον εχει αναγκη κ τους δυο γονεις κ οπου ειναι δυνατον να επικρατει εναλλασομενη κατοικια κ ισα δικαιωματα . ολα για καλο του παιδιου .
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
· «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
Το παιδί μου έχει ανάγκη να με γνωρίζει. Το σπίτι μου είναι και σπίτι του. Τροποποιήστε σας παρακαλώ το Άρθρο 1511 (ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων)
«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
Αρκετό καιρό τώρα ασκώ συνεπιμέλεια με τον πρώην σύζυγο. Προτείνω την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών απολύτως. Η εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες 2 κατοικίες των γονιών τους ΔΕΝ δημιουργεί προβλήματα και δίνει ευκαιρίες στα παιδιά να εκτιμήσουν πολλά πράγματα.Προβλήματα δημιουργούν οι αποκλειστικότητα στην ζωή του παιδιού.
ΆΡΘΡΟ 5
Συμφέρον του τέκνου.
Αρθρο 1511
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία η ισότητα των 2 φύλλων είναι αυτονόητη. Πώς γίνεται αυτό να μην ισχύει για τους χωρισμένους πατεράδες: Δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό γυρνάει μπούμερανκ στο ίδιο το παιδί; Είμαι υπέρ του ίσου χρόνου επικοινωνίας μετά τον χωρισμό και της εναλλασσόμενης κατοικίας όποτε αυτή δεν αλλάζει την καθημερινότητα του παιδιού. Επιπλέον η συνάντηση δικαστή και παιδιού όποτε αυτή κρίνεται αναγκαία θα πρέπει να γίνεται με παρουσία παιδοψυχίατρου.
Άρθρο 1511
Τα παιδιά που προέκυψαν με συναίνεση 2 γονέων έχουν ανάγκη και τους 2! Η αγάπη δεν περιορίζεται σε ένα σπίτι μόνο!! «»Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Τα συμφέροντα των παιδιών εξυπηρετούνται από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και την φροντίδα τους, με την υιοθέτηση και εφαρμογή του θεσμού της εναλλασσόμενης κατοικίας ανά εβδομάδα ή όπως συναποφασίσουν οι γονείς
Το Αρθρο 5 να αλλαξει ως εξης,
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Το Αρθρο 8 να αλλαξει ως εξης
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα
Το Αρθρο 12 να αλλαξει ως εξης
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
Το Αρθρο 14 να αλλαξει ως εξης
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα
Η παρουσία και συμμετοχή και των 2 γονιών στη ζωή ενός παιδιού δεν παρέχει εκ προοιμίου καλύτερη ποιότητα ζωής ειδικά όταν ένας από τους 2 υπήρξε εξουσιαστικός/ κακοποιητής και αποφαίζει να οπλίει το παιδί σαν απειλή απέναντι στην άλλη γονέα ενώ την έχει κακοποιήσει κιόλας.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό, ρο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 να γίνει:
» Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική, και ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του με την εναλλασσόμενη κατοικία στις περιπτώσεις που κάτι τέτοιο είναι εφικτό, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.»
➢ ‘Αρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1511 (…) 2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Θα πρέπει να καταχωρηθεί ότι το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Άρθρο 5
Σε μια σύγχρονη και δημοκρατική Ελλάδα ή συνεπιμέλεια είναι ζωτικής σημασίας για τα παιδιά μας! Δεν είναι δυνατόν να στερούνται κανέναν από τους δύο γονείς, και οι δύο γονείς είναι εξίσου σημαντικοί για το υγιές μεγάλωμα τους. Κοινή ανατροφή, ίσος χρόνος και εναλλασσόμενη κατοικία, είναι η βασική αρχή της δημιουργίας ισχυρών θεμελίων στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά τους.
Άρθρο 5
Έχουμε 2 γονείς. Τα παιδιά μας έχουν 2 γονείς. Έχουν δικαίωμα να ζουν και να διαμορφώνουν σχέσεις με κάθε τρόπο και μέσο με τους γονείς τους. Ένα κτίσμα δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης της αγάπης. Ούτε μπορεί να την περιορίζει. Με νόμο η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους με εναλλασσόμενη διαμονή και διανυκτέρευση και στα σπίτια. Είναι σπίτια και των παιδιών.
Δεν είμαι χωρισμένος πατέρας αλλά έχω πολλούς χωρισμένους φίλους δεν θα ήθελα να ήμουνα σε καμία περίπτωση στην θέση τους, όχι γιατί είναι ακατάλληλοι γονείς αλλά επειδή το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο τους μεταχειρίζεται σαν σκουπίδια. Στην Ελλάδα του 2021 ότι μπορεί να κάνει η μητέρα μπορεί να κάνει και ο πατέρας μετά τον θηλασμό του παιδιού.
Το Αρθρο 5 να αλλαξει ως εξης,
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
➢ ‘Αρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1511 (…) 2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Η εξαναγκαστική επιμέλεια που προτείνει το νομοσχέδιο, αλλά και η σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το συμφέρον του παιδιού, τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα δικαιώματά του, καθιστώντας το από υποκείμενο δικαίου σε αντικείμενο. Απουσιάζει κάθε μέριμνα πλαισίωσης της, ως οφείλει σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου εξατομικευμένης κρίσης του δικαστή, με τις κατάλληλες υποδομές (ειδικά οικογενειακά δικαστήρια, αυτοτελείς κοινωνικές υπηρεσίες που θα γνωμοδοτούν). Προκρίνει δε τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, επιβαρύνοντας το κόστος ενός διαζυγίου με αμφίβολα αποτελέσματα.
Η αλλαγή κατοικίας για έναν ανήλικο αποδιοργανώνει τη ζωή ενός παιδιού, μεταβάλλοντας το σε παιδί με βαλίτσα. Λησμονεί τις ανάγκες, την ξεχωριστή προσωπικότητα και τον εύθραυστο ψυχισμό του παιδιού, ειδικά στις περιπτώσεις, που η εξαναγκαστική επιμέλεια ασκείται από τους δυο γονείς ανταγωνιστικά και εχθρικά, καθώς καθένας θα ζητεί διαφορετικά πράγματα από το παιδίΗ επικοινωνία δεν είναι ωφέλιμο να μεταβάλλεται στην ουσία σε συμμετοχή στην επιμέλεια ή να περιλαμβάνει διανυκτέρευση στα πολύ μικρά παιδιά.
Ο νομοθέτης δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ούτε να προεξοφλεί τις ειδικές συνθήκες της κάθε ατομικής περίπτωσης. Η γενική εκ των προτέρων ρύθμιση με νόμο αντιστρατεύεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις το συμφέρον του παιδιού, το οποίο δεν μπορεί πάντοτε να ταυτίζεται με την ισόχρονη παρουσία των γονέων στη φροντίδα του και τη συνεχή εναλλαγή της διαμονής του. Όλες οι άλλες επιδιώξεις πρέπει να υποχωρούν μπροστά στο συμφέρον του παιδιού.
Το άρθρο 5 πρέπει να απαλειφθεί.
Το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια και πρέπει να εξειδικεύεται και να ερμηνεύεται από το δικαστή, με κριτήριο και τα στοιχεία που έχει υπόψη του.
Η θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος«πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού (Διεθνείς Συμβάσεις)και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν τα παιδιά, που βιώνουν κακοποίηση κ ενδοοικογενειακή βία, άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας. Συχνά, η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.
Η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου).Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
Δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου.
Παρακαλώ πολύ, αναλογιστείτε το εξής: γονείς που είναι δυστυχως σε κοντρα, πολυετή πολλές φορές, με νομικές κινήσεις εκατερωθεν, πως περιμένετε από τη μια στιγμή στην άλλη να συνεννοούνται; Μην τρέφουμε αυταπάτες, δεν είναι εύκολο να περιοριστεί η κόντρα, τουναντίον θα κορυφωθεί. Με τις κινήσεις αυτές που δρομολογείτε, θα προκύπτουν πολλά θέματα καθημερινα! Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος πως ένας διαμεσολαβητής ή ένα τέτοιο νομοσχέδιο θα βοηθήσει στη εξομάλυνση των διαφόρων, το αντίθετο θα συμβεί! Με λίγα λόγια, το νομοσχέδιο αυτό δεν εξυπηρετεί ανάγκες του τέκνου!
Η Ελλάδα από το 2015 έχει ψηφίσει την Ευρωπαϊκή οδηγία για συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία. Ήδη υπάρχει καθυστέρηση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στην τήρηση του ψηφίσματος αυτού. Είναι ευκαιρία να κάνετε νόμο αυτό που έχετε υπογράψει εδώ και 6 χρόνια.
Το προτεινόμενο άρθρο επιχειρεί και πάλι να εξειδικεύσει την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του τέκνου, η οποία είναι έννοια νομική, με αξιολογικό περιεχόμενο, που εξειδικεύεται κάθε φορά από το δικαστήριο. Γι’ αυτό η κρίση του δικαστηρίου ως προς το αν, ενόψει των περιστάσεων που δέχθηκε και για την ύπαρξη των οποίων κρίνει ανέλεγκτα, εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου, υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο (ΑΠ 1976/2008). Σύμφωνα με πάγια νομολογία των εθνικών μας δικαστηρίων, το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, προς διαπίστωση δε της συνδρομής του εξετάζονται πάντα τα επωφελή και πρόσφορα για τον ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητάς του. Δηλαδή σύμφωνα με την πάγια νομολογία για την εκτίμηση του συμφέροντος του τέκνου λαμβάνονται υπόψη όλες οι περιστάσεις της κάθε περίπτωσης που ποικίλουν και είναι, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, ο δεσμός του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς/τις αδελφές του, ενδεχομένως και με πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος, το μέχρι και την διάσπαση ή το διαζύγιο σταθερά διαμορφωμένο περιβάλλον και οι συνήθειες του παιδιού, ο χρόνος που μπορεί κάθε γονέας να διαθέσει, η καλή ψυχική και σωματική υγεία του γονέα κ.α. Στον βαθμό που στο νομοσχέδιο επιλέγονται περιοριστικά κάποια από τα ενδεικτικά κριτήρια η διάταξη καθίσταται στενή και εξόχως προβληματική κατά την εφαρμογή της.
Οπωσδήποτε, κατά πάγια νομολογία, για τη λήψη της απόφασης προς το συμφέρον του τέκνου δεν εξετάζεται ο λόγος του διαζυγίου ή της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης ή ιδίως ποιος από τους δύο ευθύνεται για την λύση του γάμου εκτός και εάν η συμπεριφορά του υπαιτίου γονέα έχει επιδράσει στην άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας με
τρόπο που αντιτίθεται στο συμφέρον του τέκνου και αναμένεται και έναντι του τέκνου η
τήρηση ανάλογης συμπεριφοράς. Ωστόσο η αναφορά στο παρόν άρθρο–στο δεύτερο προστιθέμενο εδάφιο–, της φράσης «της συμπεριφοράς κάΚε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα» χωρίς σύνδεση της συμπεριφοράς με δυσμενείς συνέπειες για το τέκνο και πρόκλησης βλάβης σε αυτό, κινδυνεύει να εισαγάγει το στοιχείο της υπαιτιότητας στις σχέσεις των πρώην συζύγων ως καίριο για την ανάθεση της επιμέλειας του τέκνου. Από μόνη της δε, η αδόκιμη και αόριστη φράση «κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα» θα οδηγήσει νομοτελειακά σε δικόγραφα 100άδων σελίδων που θα αναλύουν λεπτομερειακά όλη τη συμπεριφορά των γονέων από τη γέννηση του παιδιού και κατ’ αποτέλεσμα θα επιτείνει την αντιδικία μεταξύ των γονέων. Τέλος, δεν μπορεί να ανάγεται ως κριτήριο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του τέκνου η τήρηση από τον γονέα τυχόν προγενέστερων συμφωνιών (ακόμη και εξωδικαστικών), οι οποίες άθ ίαιοΐο ενδέχεται να αποδείχθηκαν αντίθετες με το συμφέρον του τέκνου.
Αναφορικά με την πρόβλεψη ότι «για την ανάΚεση της άσκησης της γονικής μέριμνας Κα λαμβάνεται υπ’ όψιν η συμμόρφωση του γονέα με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο» τίθεται το ζήτημα στην μεν μη συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις εάν έχει κριθεί δικαστικώς στα ποινικά δικαστήρια η μη συμμόρφωση με το διατακτικό αυτών (άρθρο 169Α Ποινικού Κώδικα) και αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι που επιβάλλουν στον γονέα, για την προστασία του συμφέροντος του τέκνου του, να μην συμμορφωθεί με τις δικαστικές αποφάσεις οι οποίοι υπήρχαν κατά την έκδοσή τους ή προέκυψαν μετά. (κακοποίηση του τέκνου κατά την διάρκεια της επικοινωνίας, ασέλγεια κ.α.), δηλαδή αν έχουν τελεστεί σε βάρος του τέκνου ή του άλλου γονέα ποινικά αδικήματα που βρίσκονται στο στάδιο της διερεύνησης. Είναι γνωστό πόσο χρονοβόρα μπορεί να είναι η σχετική ποινική διαδικασία, ιδίως μάλιστα όσον αφορά κακουργηματικές πράξεις, ώστε στον χρόνο που εκδικάζεται σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων ή κυρίας δίκης η ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας να μην έχει προλάβει εκδοθεί ποινική απόφαση κατά του υπαιτίου γονέα. Συνεπώς, δεν μπορεί να τίθεται το ανελαστικό κριτήριο της μη συμμόρφωσης με δικαστικές αποφάσεις ή εισαγγελικές διατάξεις ως καθοδηγητικός και καθοριστικός παράγοντας για την ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
Περαιτέρω, το εδάφιο 4 προβλέπει: «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάΚε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριΚεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καΚοδήγησης ή υποβολής.» Η προϋπόθεση «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριΚεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καΚοδήγησης ή υποβολής» ενυπήρχε μέχρι τώρα ως σιωπηρή παραδοχή σε όλες τις εκτιμήσεις της γνώμης του τέκνου από τα δικαστήρια. Στις περιπτώσεις όπου η γνώμη του τέκνου δεν λαμβανόταν υπόψη, ήταν λόγω έλλειψης ωριμότητας ή ένδειξης επηρεασμού της από τον άλλο γονέα και η σχετική αξιολόγηση του δικαστηρίου περιλαμβανόταν ρητά και αιτιολογημένα στο σκεπτικό της απόφασης. Ωστόσο, η ρητή εισαγωγή της πρόβλεψης αυτής υποδεικνύει την αρνητική στόχευση του νομοσχεδίου σε σχέση με το συμφέρον του τέκνου και απηχεί την διαδομένη προκατάληψη ότι το παιδί δεν έχει ελεύθερη βούληση, παραβιάζοντας έτσι διεθνείς κανόνες και συμβάσεις για την προστασία των δικαιωμάτων και της προσωπικότητας του παιδιού, το οποίο θεωρείται αυτοτελής προσωπικότητα με δική του βούληση και αυτοτελώς προστατευτέα δικαιώματα. Ιδίως η πρόβλεψη αυτή παραβιάζει την διάταξη του άρθρου 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού αναλόγως με την ηλικία και την ωριμότητά του χωρίς άλλα κριτήρια.
ΆΡΘΡΟ 5
Συμφέρον του τέκνου.
Αρθρο 1511
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Ο ισχυρισμός ότι «το υπάρχον οικογενειακό δίκαιο είναι παιδοκεντρικό» είναι μια εντελώς αστήρικτη υποκειμένική άποψη η οποία καταρρίπτεται μεγαλοπρεπώς από τον Συνήγορο του Πολίτη στο σχετικό του πόρισμα:
«Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει διαπιστώσει ότι στη χώρα μας η υλοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά κατοχυρώνονται στη ΔΣΔΠ, υπολείπεται των προτύπων που θέτει η Σύμβαση, λόγω υφιστάμενων διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου» [ https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf – σελ. 1 ]
Ο ΣτΠ σημειώνει ότι:
«η διασφάλιση ισόρροπου, ισοβαρούς, ισόχρονου κα ισάξιου (δικαιώματος, αλλά πρωτίστως) καθήκοντος ανατροφής από αποτελούν τον απαραβίαστο πυρήνα του δικαιώματος του τέκνου» [σελ 2]
και προτείνει:
«είναι επιτακτικό να εισαχθεί ο κανόνας της από και άσκησης της γονικής μέριμνας, στο σύνολό της (…) Οι γονείς οφείλουν να συμφωνούν για την κατανομή του χρόνου του παιδιού τους, κατά τεκμήριο σε ίσο ποσοστό, ή σε περίπτωση απόκλισης, με επίκληση των λόγων που επιβάλλουν μια διαφορετική ρύθμιση, ορίζοντας ταυτόχρονα τον τόπο κατοικίας το παιδιού (και όχι τον γονέα με τον οποίο θα διαμένει), προβλέποντας τις λεπτομέρειες τη εναλλασσόμενης κατοικίας» [σελ. 9]
Όσοι προτείνουν κάτι διαφορετικό από τον ΣτΠ (αρμόδιο κατά το Σύνταγμα και τον νόμο για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και δη του παιδιού) απλώς δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματα των παιδιών (ο καθένας μπορεί να κρίνει τι υπερασπίζονται)
Ο δε νομοθέτης, οφείλει να υιοθετήσει στο ακέραιο τις προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη.
ΆΡΘΡΟ 5
Συμφέρον του τέκνου.
Αρθρο 1511
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΙΣΟ … ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ .. !!!
ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ
ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ
Άρθρο 5
Η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων συνιστά την καλύτερη λύση στην ανατροφή και φροντίδα του παιδιού άσχετα με την νομική τους κατάσταση. Η εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες των γονέων ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ.
ΆΡΘΡΟ 6
Ο Διαμεσολαβητής για να έχει επιτυχία θα πρέπει να καταθέτει στο δικαστήριο το πρακτικό της διαμεσολάβησης για να γνωρίζει ο δικαστής ποιος πραγματικά θέλει να συνεργαστεί η δε σεβεται τον αλλον γονεα.
Μόνο έτσι θα έχει επιτυχία η διαδικασία αυτη.
Το συμφερον του καθε παιδιου ειναι να εχει ισοχρονα και τους 2 γονεις του.
Ως παιδί χωρισμένων γονιών λέω όχι στην υποχρεωτικη συνεπιμελεια. Θέλω σταθερότητα και πρόγραμμα και όχι να αλλάζω καθημερινότητα κάθε τρείς και λίγο. Τι θα γίνει εάν πηγαίνω στον έναν.. λειτουργεί με έναν τρόπο και πάω στον άλλο και λειτουργεί με άλλο τρόπο; Τι είμαι; Χώρισαν τη δική τους ζωή,δεν έχουν δικαίωμα να χωρίσουν και τη δική μου λόγω εγωισμού. Επιτέλους οι γιαγιάδες σταματήστε απλά να μιλάτε δε σας πεφτει λόγος.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Άρθρο 5
Τα παιδιά δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με βάση το σπίτι που μένουν, αλλά με την αγάπη που τρέφουν και οι 2 γονείς τους. Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα τους, εναλλασσόμενη διαμονή και στα 2 σπίτια τους.
Γιατί να μην μπορεί η εγγονή μου να κοιμάται στο σπίτι του γιού μου και της γιαγιάς της, να της ετοιμάζω πρωινό, να την πηγαίνω στο σχολείο και να της δίνω την αγάπη που έχω μέσα μου γι αυτή. Γιατί να την βλέπω μόνο λίγες ώρες τον μήνα; Σας παρακαλώ πολύ ψηφίστε την ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ώστε να δώσω τα μέγιστα στην εγγονή μου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Άρθρο 5
Ισότητα από την αρχή για τα παιδιά μας. Να μην μεγαλώσουν στην ανισότητα που μεγαλώσαμε εγώ με τα αδέρφια μου. Ο μπαμπάκας μου είναι διαμάντι και έχασα όλη την παιδί μου ηλικία μαζί του ΑΝΑΙΤΙΑ!!! Δεν είναι δυνατόν να μιλάνε κάποιοι για μπαλάκι, βαλίτσα κλπ. Την αγάπη του μπαμπάκα μου στην παιδική μου ηλικία δεν μου την πρόσφερε κανένα έπιπλο. ΗΜΑΡΤΟΝ! Ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών μας. Η εναλλασσόμενη κατοικία δεν είναι πρόβλημα.
Το συμφέρον του παιδιού είναι η ισόχρονη και ισότιμη συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή του, και πρέπει να υπάρξει ρητή αναφορά του νόμου στην ισόχρονη συμμετοχή. Η απλή αναφορά σε ουσιαστική συμμετοχή δεν είναι αρκετή. Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων.
Απαιτείται ειδική μνεία για την αποφυγή της γονικής αποξένωσης.
Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, όπως επανειλημμένα έχει προτείνει ο ΓΟΝ.ΙΣ, πρέπει να απαλλαγούν τα παιδιά από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες.
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο».
Η παράγραφος 4 να τεθεί ως εξής:
“Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθήκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρίς να εξαναγκάζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής».
Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια δεν μειώνει τις εντάσεις αλλά αυξάνει τις τριβές στο περιβάλλον του παιδιού, βαθαίνει το τραύμα, ξύνει την πληγή με αποκλειστικά χαμένο της υπόθεσης το ίδιο το παιδί. Φοβάμαι πως το πιο εκρηκτικό περιβάλλον μεταξύ του πρώην ζευγαριού εξασφαλίζεται με τούτο το νομοσχέδιο και πως θα θρηνήσουμε θύματα! Γιατί τέτοια αφροσύνη;
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511 (…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Κύριε Υπουργέ,
Η συνεπιμέλεια δηλαδή ίσως χρόνος επικοινωνίας (50%-50%) στην Σκανδιναβία όπου ζω τα τελευταία 6 χρόνια είναι ένα σύστημα που αποδεικνύεται ότι προσφέρει τα μέγιστα στην σωστή ψυχολογική ανάπτυξη των χωρισμένων παιδιών.
Σας παρακαλώ πολύ σώστε τα παιδιά μας και το μέλλον τη Ελλάδος καθότι αυτοί θα είναι οι αυριανοί πολίτες και υιοθετήστε στο ακέραιο μία έτοιμη λύση- Ίσως χρόνος επικοινωνίας – εναλλασσόμενη κατοικία.
Επιπλέον στην παράγραφο 4 θα πρέπει ο δικαστής να συναντά το παιδί με παρουσία παιδοψυχίατρου καθότι ο ίδιος στερείται παιδοψυχιατρικής κατάρτισης.
Η ισόχρονη συνεπιμέλεια μπορεί να ωφελήσει τα παιδιά μόνο αν οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική. Σε περιπώσεις παιδικής κακοποίησης ή έμφυλης βίας είναι εγκληματικό να επιβάλλεται υποχρεωτική συνεπιμέλεια.
Άρθρο 5
Έχουμε 2 γονείς. Τα παιδιά μας έχουν 2 γονείς. Έχουν δικαίωμα να ζουν και να διαμορφώνουν σχέσεις με κάθε τρόπο και μέσο με τους γονείς τους. Ένα κτίσμα δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης της αγάπης. Ούτε μπορεί να την περιορίζει. Με νόμο η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους με εναλλασσόμενη διαμονή και διανυκτέρευση και στα σπίτια. Είναι σπίτια και των παιδιών.
Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών. Δεν επιθυμώ υποχρεωτικη συνεπιμελεια. Ο παΤέρας μου ειναι κακοποιητικος, βίαιος λεκτικα ψυχολογικά και σωματικά. Η λεκτική και ψυχολογική βια που ασκεί στη μητέρα μου δε μπορει να αποδειχθεί. Μη με αναγκάσετε να ζησω το μισο χρόνο της ζωης μου με εναν ανθρωπο που θα βρίζει όλη μερα τη μητέρα μου κατηγορώντας τη για το διαζύγιο, κανοντας μου πλυση εγκεφάλου και κακοποιώντας την τωρινη συντροφο του(η οποία δεν καταγγέλει γιατι φοβάται). Βλεπω να σχολιάζουν γιαγιάδες υπέρ του νομοσχεδίου ενω δε τους πεφτει κανένας λογος!Απο εκει να φανταστείτε πόσοι τα βαζουν με τις χωρισμένες μητέρες και ποσα ατομα μπλέκουν στο χωρισμο τους οι πατεραδες. Η λεκτική και ψυχολογική βια που υφίσταται η μητέρα μου αλλα και εγω δεν αποδεικνύεται πουθενά γιατί δεν υπάρχουν αποδείξεις ( και πως να υπάρξουν?) και δεν εχει την οικονομική δυνατότητα να κυνηγήσει νομικά την υπόθεση. Σεβαστείτε εμένα και ολα τα παιδιά που βρίσκονται στην ίδια θεση με εμενα. Οι ήρεμοι συννενοησιμοι ανθρωποι δε χρειάζονται υποχρεωτικη συνεπιμελεια γιατι την εφαρμόζουν μονοι τους ενω οι βίαιοι ψάχνουν υποχρεωτικους τρόπους! Εστω και ενα παιδί οπως εγω να υπάρχει δε πρέπει να ψηφιστεί το νομοσχέδιο. Θα οδηγήσετε πολλα παιδιά που δεν υπολογίζετε όπως φαίνεται στην αυτοκτονία. Ακουστε και τη δική μας φωνη με ψυχολόγους, δεν ειμαστε παιχνίδια.Στη δικη για την επιμέλεια μας (10 και 9 ετων) μας ρωτησε ο δικαστής τι θέλουμε. Ο αδερφός μου υποστηριξε οτι ειναι ελεύθερος με μηχανες ,κοριτσια κτλ (9 ετων) επειδη του εκαναν πλυση εγκεφάλου, τον ειχαν ανεξέλεγκτο χωρις περιορισμούς. Σημερινό αποτέλεσμα,δεν έχει τελειώσει το σχολειο και είναι βιαιος προς τις σχέσεις του γιατί αυτα τα προτυπα ειχε. Σεβαστειτε αυτο το ενα παιδι που μπορεί να καταστρέψετε.
Άρθρο 5
Το παιδί μου έχει ανάγκη να με γνωρίζει.Το σπίτι μου είναι και σπίτι του. Οι τοίχοι στην μητέρα του δεν θα διαμορφώσουν την τύχη του. Τροποποιήστε σας παρακαλώ το Άρθρο 1511 (ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων)
Η εξαναγκαστική επιμέλεια που προτείνει το νομοσχέδιο, αλλά και η σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το συμφέρον του παιδιού, τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα δικαιώματά του, καθιστώντας το από υποκείμενο δικαίου σε αντικείμενο. Απουσιάζει κάθε μέριμνα πλαισίωσης της, ως οφείλει σε υποθέσεις οικογενειακού δικαίου εξατομικευμένης κρίσης του δικαστή, με τις κατάλληλες υποδομές (ειδικά οικογενειακά δικαστήρια, αυτοτελείς κοινωνικές υπηρεσίες που θα γνωμοδοτούν). Προκρίνει δε τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, επιβαρύνοντας το κόστος ενός διαζυγίου με αμφίβολα αποτελέσματα.
Η αλλαγή κατοικίας για έναν ανήλικο αποδιοργανώνει τη ζωή ενός παιδιού, μεταβάλλοντας το σε παιδί με βαλίτσα. Λησμονεί τις ανάγκες, την ξεχωριστή προσωπικότητα και τον εύθραυστο ψυχισμό του παιδιού, ειδικά στις περιπτώσεις, που η εξαναγκαστική επιμέλεια ασκείται από τους δυο γονείς ανταγωνιστικά και εχθρικά, καθώς καθένας θα ζητεί διαφορετικά πράγματα από το παιδί Η επικοινωνία δεν είναι ωφέλιμο να μεταβάλλεται στην ουσία σε συμμετοχή στην επιμέλεια ή να περιλαμβάνει διανυκτέρευση στα πολύ μικρά παιδιά.
Ο νομοθέτης δεν είναι σε θέση να γνωρίζει ούτε να προεξοφλεί τις ειδικές συνθήκες της κάθε ατομικής περίπτωσης. Η γενική εκ των προτέρων ρύθμιση με νόμο αντιστρατεύεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις το συμφέρον του παιδιού, το οποίο δεν μπορεί πάντοτε να ταυτίζεται με την ισόχρονη παρουσία των γονέων στη φροντίδα του και τη συνεχή εναλλαγή της διαμονής του. Όλες οι άλλες επιδιώξεις πρέπει να υποχωρούν μπροστά στο συμφέρον του παιδιού.
Το άρθρο 5 πρέπει να απαλειφθεί.
Το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια και πρέπει να εξειδικεύεται και να ερμηνεύεται από το δικαστή, με κριτήριο και τα στοιχεία που έχει υπόψη του.
Η θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος«πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού (Διεθνείς Συμβάσεις)και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν τα παιδιά, που βιώνουν κακοποίηση κ ενδοοικογενειακή βία, άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας. Συχνά, η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.
Η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους (Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου).Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
Δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου.
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΙΣΟΤΗΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ.
Το συμφέρον του τέκνου είναι η από κοινού άσκησης γονικής μέριμνας (με κυριότερη έκφανση την συνεπιμέλεια) οπως προβλέπεται στα άρθρα 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού και 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζεται με το υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης.Ο συνήγορος του πολίτη , ο σύλλογος Ελλήνων ψυχολόγων, ο σύλλογος Ελλήνων κοινωνιολόγων και η Ελληνική ψυχολογική εταιρεία με τις προτάσεις τους υποστηρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην κοινή ανατροφή με ίσο χρόνο και εναλλασσόμενη κατοικία.Το 87% των πολιτών είναι υπέρ της συνεπιμέλειας. Η κοινωνία έχει αλλάξει και είναι η στιγμή να αλλάξει και το οικογενειακό δίκαιο. Ίσος χρόνος με εναλλασομενη κατοικία και ίσα δικαιώματα για όλους τους γονείς, για όλα τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν σε μια σύγχρονη κοινωνία με τις αρχές της ισότητα και της ισονομίας.