Άρθρο 85
Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1
Ορισμοί
Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:
- ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
- α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.
β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.
γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.
- θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».
Άρθρο 86
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 4
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων
Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.
Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».
Άρθρο 87
Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 5
Χρηματική ικανοποίηση
Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».
Άρθρο 88
Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
- Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 89
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006
Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 90
Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 9
Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
- Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 91
Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 11
Προϋποθέσεις
- Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
- Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.
Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.
γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.
- Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
- Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
- Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 92
Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 12
Διαδικασία
- Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.
- Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:
α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,
β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και
γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
- Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
- Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
- Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5.
- Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 93
Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006
Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αστικές συνέπειες
- Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.
- Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
- Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.».
Άρθρο 94
Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006
Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 16
Παραγραφή
Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».
Άρθρο 95
Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 18
Περιοριστικοί όροι
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
- Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
- Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».
Άρθρο 96
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 20
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
- Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».
Άρθρο 97
Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Κοινωνική συμπαράσταση
- Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».
Άρθρο 98
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 23
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών
- Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
- Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.
2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.
- Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».
Άρθρο 99
Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:
«Άρθρο 23A
Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης
- Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:
α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και
β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.
- Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:
α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,
β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας.
γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου,
δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.
- Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του.
Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.
- Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος.
- Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.».
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου επειδή προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον άνδρα και θυματοποιώντας την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι άνδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες σε σημείο που θα τους ζήλευε η καλύτερη μητέρα. Δεν ειναι δυνατόν να τους βάζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μέρους των γυναικών εχει εκτιναχτει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό. Σταματείστε να ακούτε τις φωνές που κινούνται μόνο απο συμφέρον.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου επειδή προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον άνδρα και θυματοποιώντας την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι άνδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες σε σημείο που θα τους ζήλευε η καλύτερη μητέρα. Δεν ειναι δυνατόν να τους βάζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μέρους των γυναικών εχει εκτιναχτει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό. Σταματείστε να ακούτε τις φωνές που κινούνται μόνο απο συμφέρον.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου επειδή προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, έρχεται σε αντίθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και θυματοποιώντας την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες σε σημείο που θα τους ζήλευε η καλύτερη μητέρα. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει εκτιναχτει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό. Σταματείστε να ακούτε τις φωνές που κινούνται μονο απο συμφέρον.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
Μετά απο αυτό το video οπου ανακοινώνονται απο τον τύπο ( 2022-2023) περιστατικά βίας που ασκούν οι γυναίκες στα πλαίσια της ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων και 5 δολοφονίες από συγχρονες Μήδειες, θάπρεπε να κλείσετε τίς δομές που εχετε ανοίξει με σημαία και διαλαλώντας πόσο κακοποιητικοί και γυναικοκτόνοι ειναι οι άνδρες ή να ανοίξετε και για τούς άνδρες και τα παιδιά !
ΝΤΡΟΠΗ για την ΑΔΙΚΗ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ Διάκριση των Φύλων και διασυρμό συλλίβδην του ανδρικού φύλου !
https://youtu.be/rpHoRRqrwEQ?si=S_49Hhw4KNQaZlSv
Για το αρθο 98 στο κεφάλαιο Δ ,υπάρχουν ιδιώτες παιδοψυχολογοι και παιδοψυχιατροι που βγάζουν πλαστά χαρτια (γνωματεύσεις) με σκοπό μόνο τα λεφτα χωρίς να τους νοιαζουν η ψυχική υγεία των παιδιών μας!!Δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους ,δεν τιμούν την επιστήμη που σπουδασανε και τους νοιαζει μόνο τα χρηματα,πολλές φορές δεν εξετάζουν καθολου τα παιδιά ή ακόμα δεν περνούν την συνενεση από τον άλλων γονέα,τα κάνουν όλα κρυφά με δολο χωρίς να το γνωρίζει ο αλλος γονέας. Πρέπει να τιμωρούνται αφού έχουν σκοπό μόνο το χρήμα και αραγε είναι παράνομο να γίνει αυτή η τροποποίηση!!!
Μετά απο αυτό το video οπου ανακοινώνονται απο τον τύπο ( 2022-2023) περιστατικά βίας που ασκούν οι γυναίκες στα πλαίσια της ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων και 5 δολοφονίες από συγχρονες Μήδειες, θάπρεπε να κλείσετε τίς δομές που εχετε ανοίξει με σημαία και διαλαλώντας πόσο κακοποιητικοί και γυναικοκτόνοι ειναι οι άνδρες ή να ανοίξετε και για τούς άνδρες και τα παιδιά !
ΝΤΡΟΠΗ για την ΑΔΙΚΗ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ Διάκριση των Φύλων και διασυρμό συλλίβδην του ανδρικού φύλου !
https://youtu.be/rpHoRRqrwEQ?si=S_49Hhw4KNQaZlSv
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86 Η γονεική αποξένωση χιλιάδων παιδιών, μάστιγα της εποχής μας πλέον, σε περιπτώσεις διαζευγμένων γονέων αποτελεί βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας και θα πρέπει να θεσμοθετηθεί. Τα παιδιά έχουν δικαιώματα και θα πρέπει η πολιτεία να τα διασφαλίζει.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 99
Το νομοσχέδιο είναι σε αντισυνταγματική βάση. Προωθεί τήν εμφυλη διάκριση, ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα ως αποκλειστικό κακοποιητή και θυματοποιώντας την γυναίκα Επιστημονικές μελέτες και επίσημες στατιστικές καταγραφές αποδεικνύουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό βίας προέρχεται από το γυναικείο φύλο. Σε κάθε περίπτωση Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ και το νομοσχέδιο θα πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη. Για ποιο λόγο προβλέπονται δομές μόνο για γυναίκες και όχι για άνδρες και παιδιά που υφίστανται κακοποιητική σχέση;;
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων. Υπάρχουν σοβαρότατες καταγγελίες για ψευδείς γνωματεύσεις .
Συγκριτικά ποσοστά μεταξύ φύλων με δεδομένα από την Ελληνική Αστυνομία:
% ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΆ ΖΩΗΣ – ΑΝΔΡΕΣ (άνω) / ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω)
100 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_98 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_96 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_94 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_92 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_90 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_88 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_86 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_84 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_82 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_80 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_78 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_76 ────────────────────▄────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────
_74 ─────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_72 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_70 ───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▄────────────────────
_68 ───────────────────────────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────
_66 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────────────────────────
_64 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_62 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────
_60 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_58 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_56 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_54 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_52 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_50 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_48 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_46 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_44 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_42 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_40 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_38 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_36 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────
_34 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_32 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────────────────────────
_30 ───────────────────────────────────────────────────────────▀───────────────────▄────────────────────
_28 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_26 ─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_24 ───────────────────▄─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────
_22 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_20 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_18 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_16 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_14 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_12 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_10 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_08 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_06 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_04 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_02 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_00 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
─────────── 2014 ────── 2015 ────── 2016 ────── 2017 ────── 2018 ────── 2019 ────── 2020 ────── 2021 ────── 2022 ────────
• Οι γυναίκες τελευταία έτη τείνουν να συγκλίνουν στα ποσοστά των ανδρών στα εγκλήματα κατά ζωής.
• Οι γυναίκες φαίνεται να ξεπερνούν τους ηθικούς φραγμούς τους διεκδικώντας ισόποσο με τους άνδρες μερίδιο στην εγκληματικότητα κατά ζωής.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Συγκριτικά ποσοστά % μεταξύ φύλων με δεδομένα από την Ελληνική Αστυνομία:
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ (άνω) / ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω)
100 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_98 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_96 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_94 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_92 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_90 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_88 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_86 ───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀─────────▄──────────
_84 ─────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_82 ─────────▀─────────────────────────────────────────────────▀─────────▄──────────────────────────────
_80 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_78 ────────────────────▀──────────────────▄────────────────────────────────────────────────────────────
_76 ─────────────────────────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────
_74 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_72 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_70 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_68 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_66 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_64 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_62 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_60 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_58 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_56 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_54 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_52 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_50 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_48 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_46 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_44 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_42 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_40 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_38 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_36 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────
_34 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_32 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────────────────────────
_30 ───────────────────────────────────────────────────────────▀───────────────────▄────────────────────
_28 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_26 ─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_24 ───────────────────▄─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────
_22 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_20 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_18 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_16 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_14 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_12 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_10 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_08 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_06 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_04 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_02 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_00 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
─────────── 2014 ────── 2015 ────── 2016 ────── 2017 ────── 2018 ────── 2019 ────── 2020 ────── 2021 ────── 2022 ────────
• Οι ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΝΔΡΩΝ (άνω) έχουν ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΤΑΣΗ, ποσοστιαία ως προς τις γυναίκες
• Τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω) έχουν ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΤΑΣΗ, ποσοστιαία ως προς τους άνδρες
• Οι άνδρες τείνουν να αυτοκτονούν πιο πολύ και οι γυναίκες τείνουν να εγκληματούν πιο πολύ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
– Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η – Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ –
Τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες ενδυναμώνονται επίσημα με διάκριση φύλων κατά των ανδρών
ΑΝ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Η ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ, ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΝΔΡΩΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΤΟΞΕΥΘΟΥΝ
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Αριθμητικά στοιχεία
Η Ελληνική Αστυνομία παρέχει τα στατιστικά στοιχεία των περιστατικών ανά έτος, από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά σύγκρισης:
Αυτοκτονίες ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες _70 ( 13,9 % ) Άνδρες 435 ( 86,1 % )
2021 Γυναίκες _61 ( 13,5 % ) Άνδρες 390 ( 86,5 % )
2020 Γυναίκες _81 ( 18,0 % ) Άνδρες 370 ( 82,0 % )
2019 Γυναίκες _80 ( 17,1 % ) Άνδρες 389 ( 82,9 % )
2018 Γυναίκες 124 ( 23,4 % ) Άνδρες 406 ( 76,6 % )
2017 Γυναίκες 101 ( 21,7 % ) Άνδρες 364 ( 78,3 % )
2016 Γυναίκες _70 ( 15,5 % ) Άνδρες 383 ( 84,5 % )
2015 Γυναίκες 129 ( 21,0 % ) Άνδρες 484 ( 79,0 % )
2014 Γυναίκες _89 ( 17,3 % ) Άνδρες 425 ( 82,7 % )
Εγκλήματα κατά Ζωής ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες 366 ( 36,7 % ) Άνδρες 632 ( 63,3 % )
2021 Γυναίκες 251 ( 30,1 % ) Άνδρες 584 ( 69,9 % )
2020 Γυναίκες 233 ( 32,4 % ) Άνδρες 487 ( 67,6 % )
2019 Γυναίκες 225 ( 31,1 % ) Άνδρες 498 ( 68,9 % )
2018 Γυναίκες 155 ( 24,4 % ) Άνδρες 480 ( 75,6 % )
2017 Γυναίκες 184 ( 28,8 % ) Άνδρες 456 ( 71,3 % )
2016 Γυναίκες 118 ( 25,5 % ) Άνδρες 344 ( 74,5 % )
2015 Γυναίκες 125 ( 24,2 % ) Άνδρες 391 ( 75,8 % )
2014 Γυναίκες _93 ( 20,0 % ) Άνδρες 371 ( 80,0 % )
Πηγές δεδομένων
Ελληνική Αστυνομία / Αρχείο gov.gr
2022 https://www.astynomia.gr/file/2023/04/epetirida2022.pdf
2021 https://www.astynomia.gr/file/2022/12/epetirida2021.pdf
2020 https://www.astynomia.gr/file/2021/12/05062021statistika.pdf
2019 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/e7da6d7d-1682-427a-a6fd-d4f12ddc6110/download/ektypotiko.pdf
2018 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/3486829a-6e4c-4c61-b3d9-91b0e6ce6638/download/epetirida20182.pdf
2017 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/2e481cb5-3c7a-4b0b-8ce6-b34dc115af08/download/epetirida20172.pdf
2016 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/976abcd4-262d-4b3b-bd7a-54957de57524/download/epetirida2016.pdf
2015 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/60a625be-b42b-434c-8d9b-cd5999f0b1d2/download/epetirida2015.pdf
2014
https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/a0dadb85-e328-4de4-af8f-a0878c46cc78/download/epetirida2014.pdf
Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Νομίζω ότι, πρέπει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, να συγκροτηθεί σχετική επιστημονική επιτροπή και να διεξαχθεί αναλυτικός διάλογος με γυναικείες οργανώσεις.
Παραθέτω κάποιες παρατηρήσεις μου:
Έχουν αυξηθεί τα κρούσματα βίας από άνδρες συζύγους προς τις μητέρες, με πρόσχημα το «δικαίωμα» του πατέρα στην «συνεπιμέλεια». Ήταν αναμενόμενο ότι βίαιοι άνδρες θα χρησιμοποιούσαν αυτό το μέσον με αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί. Παρακαλούμε, πριν προχωρήσετε, να εξετάσετε σχετικά στατιστικά στοιχεία σε δικαστήρια και αναφορές ενδοοικογενειακής βίας.
Επίσης έχει αποδομηθεί η έννοια της «γονικής αποξένωσης». Η επαφή και με τους δύο γονείς έχει νόημα όταν γίνεται σε ειρηνικά και όχι βίαια πλαίσια.
Χρειάζεται ενίσχυση υπηρεσιών για συμβουλευτική, ασφαλή υποδοχή θυμάτων, επίσπευση διαδικασιών, ελέγχου κλπ
Τέλος, τεκμηρίωση και υποδείγματα για βελτιώσεις στο νομοσχέδιο μπορούν να προσφέρουν οι προτάσεις της GREVIO καθώς και ο σχετικός Γαλλικός νόμος.
Η προσέγγιση του ζητήματος της ενδοοικογενειακής βίας αποτελεί πρόκληση καθώς πολύ συχνά τα κίνητρα έχουν βάση σε προσωπικά ή επαγγελματικά συμφέροντα και σπανίως σε κοινωνική ευαισθησία.
Απαιτούνται προτάσεις ισορροπημένες στην βάση της αίσθησης του δικαίου και ασφάλειας κυρίως όταν πρόκειται για γονείς ανηλίκων.
Ο Ν. 3500/2006 αναφέρεται σε κάθε μορφή και πηγή βίας. Στην εφαρμογή του όμως αντιμετωπίζεται μόνο η σωματική βία ενώ η ψυχολογική βία δεν αντιμετωπίζεται λόγω ελλείψεως διαδικασιών. Ακόμα όμως και επί σωματικής βίας όταν κακοποιείται σωματικά ένα παιδί στη διάρκεια αργιών δεν υπάρχει ιατροδικαστής εφημερίας για παιδιά. Όταν είναι αναγκαία η ψυχιατρική ή παιδοψυχιατρική εξέταση από ιατροδικαστή για συναισθηματική και ψυχολογική βία δεν υφίσταται άμεση και έγκυρη διαδικασία.
Επίσης πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το θέμα των ψευδών καταγγελιών περί ενδοοικογενειακής βίας, που είναι μια μεθόδευση στα πλαίσια των δικών περί διαζυγίου και περί επιμέλειας των παιδιών. Πρέπει η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας να πάψει να εργαλειοποιείται ώστε να διακρίνονται οι πραγματικά κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι ψευδείς καταγγελίες, καταλήγουν σε βάρος των αληθινών θυμάτων. Η κοινωνία μας είναι ώριμη να ξεπεράσει το σχήμα άνδρας-κακοποιητής και γυναίκα-θύμα, υπάρχουν βίαιοι άνθρωποι, όχι βίαιο φύλλο.
Επίσης οι ψευδείς καταγγελίες ειδικά περί δήθεν βίαιου γονέα, συνήθως πατέρα, πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά διότι κυρίως αφορούν την επιμέλεια των παιδιών και καλύπτουν αποξενωτικές συμπεριφορές και νοοτροπίες. Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού από τον γονέα του και πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά.
Υπάρχει επίσης ένας τεράστιος καταγεγραμμένος αριθμός παραβιάσεων επικοινωνίας γονέα -τέκνου αναφέρονται από την ΓΑΔΑ.(6000/έτος μόνο στην ΑΤΤΙΚΗ)
Η ψυχική και συναισθηματική βία και μάλιστα σε ένα παιδί δεν είναι άξιο προσοχής ;
Πως αποδεικνύεται όμως αυτή η μορφή βίας;
Αν πιστεύουμε ότι είναι αόρατη αυτή η βία ας περιμένουμε να μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά και να καταγράφουν σε άλλους αστυνομικούς κωδικούς.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
Άρθρο 86: Να προστεθεί η έννοια της γονεϊκής αποξένωσης – διαταραχής γονεϊκής σχέσης ως ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκου.
( Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού. Η απόδειξη να στηρίζεται αποκλειστικά σε ιατροδικαστική έκθεση παιδοψυχιάτρου δημοσίου λειτουργού με άμεσες ενέργειες επείγουσα εξέταση του παιδιού)
Άρθρο 99 αρ 32Α αρ 1 : Να διαγραφεί η λέξη γυναικών θυμάτων και να αντικατασταθεί με θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
(Επιτέλους πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν και άντρες και παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής βίας και θα πρέπει οι εξειδικευμένες δομές να υποστηρίζουν και άνδρες ,παιδιά ηλικιωμένους και ανεξάρτητα φύλου και ηλικίας θύματα ενδοοικογενειακής βίας)
Άρθρο 89 : Άρθρο 7 : Να προστεθεί αρ 3 : Όποιος διαταράσσει την γονεϊκή σχέση κυρίως με την παρεμπόδιση επικοινωνίας ή άλλη αποξενωτική συμπεριφορά τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών.
( Η διατάραξη της γονεϊκής σχέσης εντάσσεται στην παράνομη βία κατά ανηλίκου . Δεδομένης της εκτόξευσης των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας (στοιχεία ΓΑΔΑ μόνο στην Αττική ανέρχονται σε 6000 περίπου ετησίως ) )
Άρθρο 99: Άρθρο 23 : Να προστεθεί στο τέλος του αρ 2 : … αναληθή αναφορά η οποία διαπιστώνεται με άμεση πραγματογνωμοσύνη.
( Η πραγματογνωμοσύνη να διατάσσεται προανακριτικά, ώστε να διαπιστώνεται η αλήθεια άμεσα και να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος σε μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες )
Δ.Σ ΓΟΝ.ΙΣ.
Απόσυρση του νομοσχέδιο γιατί προωθείτε την ενδοοικογενειακη βία και θα είναι πολύ εύκολα πλέον να κατηγορηθεί οποιοσδήποτε. Επίσης είναι πολύ άδικο ιδιώτες ψυχολόγοι και παιδοψυχιατροι να μοιράζουν χαρτιά (γνωματεύσεις) χωρις την συναινεση του ετερου γονεα με σκοπό μόνο τα χρήματα !!! Είναι δυνατόν να παίζουν με αθώες ψυχές και δεν τους ενδιαφέρουν τα παιδιά αλλά μόνο το χρήμα.Δεν είναι σωστό να υπάρχει ακαταδιωκτο σε ιδιώτες παιδοψυχολογους και παιδοψυχιατρους που βγάζουν ψευδείς γνωματεύσεις. Πρέπει να τιμωρούνται από τον νόμο.Η αποξένωση είναι κακοποίηση και ποινικό αδίκημα, και πρέπει να τιμωρηθούν αυστηρά αυτή που το κάνουν!!!
Απαράδεκτο!! Στο άρθρο 99 εξαφανίζεται η ισότητας. Δεν εξασφαλίζει δομές για αντρες κ τους θεωρεί αποκλειστικά θύτες.Η βία δεν έχει φύλο. Επίσης στο άρθρο 99 η διάρρηξη σχέσεων γονέα και παιδιού με μεθόδευση συνήθως του άλλου γονέα θεωρείται ψυχολογική βία κ θα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας. Για το άρθρο 98 άμεση απόσυρση του ακαταδιωκτου των ιδιωτών ψυχικής τόσα περιστατικά ψευδών βεβαιώσεων βλέπουμε καθημερινά.
Απαράδεκτο!! Στο άρθρο 99 εξαφανίζεται κάθε είδος δικαίου κ ισότητας. Προσβάλει τους άντρες. Δεν εξασφαλίζει δομές για αυτούς παρά μόνο για γυναίκες.Η βία δεν έχει φύλο. Επίσης στο άρθρο 99 η διάρρηξη σχέσεων γονέα και παιδιού με μεθόδευση συνήθως του άλλου γονέα θεωρείται ψυχολογική βία κ θα πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας. Για το άρθρο 98 άμεση απόσυρση του ακαταδιωκτου των ιδιωτών ψυχικής υγείας. Κάνεις ατιμώρητος
Διαβάζω σε σχόλια, ότι η γονική αποξένωση είναι ψευδοθεωρία και ότι, βάσει ερευνών, χρησιμοποιείται για να αποδυναμώνονται οι καταγγελίες γυναικών για κακοποίηση των ίδιων και των παιδιών τους. Η θέση αυτή είναι καθαρά παράλογη, καθώς εμπεριέχει την άποψη, ότι κάθε καταγγελία γυναίκας πρέπει να γίνεται δεκτή, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ. Μία βασική αρχή του δικαίου, ότι «ουδείς ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου» πετιέται στο καλάθι των αχρήστων, από κυρίες και ιππότες συμπαραστάτες τους, στο όνομα της προτεραιότητας των γυναικείων δικαιωμάτων. Έτσι η βασική αρχή του δικαίου κουρελιάζεται και μετατρέπεται σε «ό,τι πουν οι άγιες γυναίκες σε βάρος των τεράτων που ονομάζονται άνδρες». Τί κι αν μετά από δέκα χρόνια που θα έχει αποδειχθεί, ότι ο πατέρας είναι αθώος θα έχει χάσει το παιδί του, αφού βάσει της καταγγελίας της «αγίας» μητέρας θα του έχει απαγορευτεί η επικοινωνία με το παιδί; «Μα αν ισχυρίζεται το ίδιο το παιδί, ότι κακοποιείται;» θα αντιτάξουν κάποιοι/ες. Ναι, μπορεί να ισχυρίζεται το ίδιο το παιδί, ότι κακοποιείται, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει το παιδί να έχει οδηγηθεί σε αυτό τον ισχυρισμό. Δεν είπε κανείς/καμία, ότι δεν υπάρχει κακοποίηση γυναικών και παιδιών από άνδρες. Όμως, υπάρχει και κακοποίηση ανδρών, καθώς και παιδιών, από γυναίκες. Οι άνθρωποι που αρνούνται αυτή την πραγματικότητα αρνούνται ταυτόχρονα την διάσταση βιολογικού και κοινωνικού φύλου και θεωρούν, ότι οι άνδρες ως σωματικά δυνατότεροι είναι παντού και πάντα κακοποιητές, ενώ, αντίθετα, οι γυναίκες, ως σωματικά ασθενέστερες, είναι παντού και πάντα θύματα σωματικής βίας. Έτσι παραβλέπεται η άσκηση ψυχολογικής βίας και από τα δύο φύλα, αλλά και η άσκηση σωματικής βίας από γυναίκες εναντίον ανδρών που για λόγους κοινωνικούς, ψυχολογικούς κλπ αδυνατούν να αμυνθούν σε αυτή τη βία. Είναι γελοίο να προσποιείται κάποιος/α, ότι δεν υπάρχει η γονική αποξένωση. Όλοι και όλες ξέρουμε, ότι η χρησιμοποίηση του παιδιού είτε από την μητέρα, είτε από τον πατέρα με κίνητρο την επιθυμία εκδίκησης του άλλου γονέα είναι μια πραγματικότητα. Το να αρνούμαστε την γονική αποξένωση δηλώνει, ότι πιστεύουμε, ότι η κοινωνία είναι κοινωνία αγγέλων που κανείς/καμία δεν επιθυμεί να εκδικείται κανέναν/καμία.
Άμεση απόσυρση του νομοσχέδιο αυτού που το μοναδικό σκοπό που έχει να εξαφανίσουν το αντρικο φύλο και την διάλυση του θεσμού τις οικογένειας.Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό των μπαμπαδων έχουν κατηγορηθεί ψεύδος με κατηγορίες και αθωώνεται.Οι άντρες δεν είναι βιαστές και κακοποιητικη (υπαρχουν στοιχεία απο το χαμόγελοτου παιδιου).Πολλές μανάδες χρησιμοποιούν τα παιδιά τους για να κάνουν αποξένωση με διάφορους τρόπους.Οταν κάποια -ος κάνει αποξένωση με ψευδείς καταγγελίες και στο τέλος φανεί ότι είναι όλα αναλήθει και ψευδή και το έχει κάνει με δόλο ετσι ώστε να κάνει αποξένωση στον αλλων γονέα ,πρέπει κατευθείαν να τις αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και να πάει φυλακή πολλά χρόνια.Ο νόμος πρέπει να γίνει πολύ αυστηρώς σε τέτοιες περιπτώσεις όταν βγει η αλήθεια!Η αποξένωση είναι κακοποίηση και ποινικο αδίκημα ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ χρειάζονται και τους δυο γονείς!!!Αυτό το νομοσχέδιο προωθεί την ανισότητα των φυλων .
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη προδικάζει και υπονοεί οτι ΜΟΝΟ γυναικες πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτρέποντας το δικαστήριο να μεροληπτεί εναντιον των ανδρών ενω η βία των γυναικων αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιώντας κυρίως μαχαίρια, καυστικά υγρά,ψαλίδια, σπαθιά ακόμα και τροχούς αυτοκινήτων για να βιαιοπραγήσουν εναντιον των ανδρών. Διερωτώμαι λοιπον πως αυτα τα γνωριζω μόνο εγω και εσεις δεν ξερετε τίποτα;; Τα ΜΜΕ απευθύνονται σε ολους ακομα και οταν τα περιστατικα περνουν «στά ψιλά».. Προσπαθειτε λοιπον να ψηφίσετε ενα αρθρο το οποιο βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, στήν ανιση και αδικη αντιμετώπιση των φύλων, στόν διχασμό, την απαξίωση και προσβολή του ανδρικου φύλου.
Η βία ειναι καταδικαστέα απο οπου και αν προέρχεται και οφείλουμε να προστατεύουμε οσους την δέχονται, οχι να δημιουργούμε δομές μόνο για γυναίκες αγνοώντας τους ανδρες και τα παιδιά…Ασχοληθείτε λίγο σοβαρότερα και μην παρασύρεστε από ιδιοτελείς φωνές.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Δείτε τήν πραγματικότητα !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Στα πλαίσια της ψυχολογικής βίας ειναι και η διάρρηξη σχέσεων τέκνου-γονεα, η οποία συνιστά βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Για να περιοριστεί αυτό το τραγικό φαινόμενο πρέπει να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του 3500/2006 με τό 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση τής γονικής μέριμνας απο τόν γονιό που μεθοδεύει με δόλιους τρόπους την διάρρηξη των σχέσεων καθ οσον ειναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο.Αλλωστε πως ειναι δυνατον να ειναι αδίκημα στον Αστικό Κωδικα και να μην ειναι στον Ποινικο;;ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών «ψυχικης υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικων ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων που μπορεί να εχουν σοβαρότατες συνέπειες. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθει με την εγκριση και των 2 γονέων ή εχει δοθει εντολή απο Δικαστική Αρχή.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169Α
—————————————————————————
Μία τροποποίηση που γεννά εύλογα ερωτήματα για το σκεπτικό του νομοθέτη.
Μας ενδιαφέρει να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικων αποφάσεων ή οχι; Εάν μας ενδιαφέρει πώς εγκρίνετε να τις παραβιάζουν οι οικείοι της συνήθους υπόπτου που ειναι η μητέρα ; Αντι να επιβαλλετε βαριές ποινες γιά το αδίκημα
και χωρίς αναστολές τους λέτε να εχουν συνεργούς τούς οικείους τους οι οποίοι δεν θα διώκονται;; Ειναι δυνατον;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΑρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της υποχρέωσης διατροφής
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————-
Πριν επαναφέρετε την αυτεπάγγελτη δίωξη για τις διατροφές ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;;
Τήν εχετε αφήσει στην κρίση του Δικαστή και μας απειλείτε οτι θα μας βάλετε και φυλακή !
Παρακολουθήστε πρώτα τίς δικ.αποφάσεις να δειτε πως αποφασίζονται οι διατροφές, με ποιό κριτήριο και πάντα ευνοώντας τις μητέρες οι οποίες διατροφές υπολογίζονται σε τεκμαρτά εισοδήματα που δηλώνουν οι ιδιες και οχι σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμμία αναφορα και κανενας υπολογισμός γιά τα τυχον εξοδα που εχει ο πατέρας οταν πρόκειται να ταξιδεψει και να μεινει σε κάποιο ξενοδοχείο για να δει το παιδί του. Καμμία αναφορά για τυχον δάνειο που εχει παρει οπως και γιά ενοίκιο που πληρώνει.Καμμία απαίτηση τέλος από τον γονέα που εισπράττει την διατροφή να αποδείξει εάν τα χρήματα της διατροφής τα αναλώνει για τις ανάγκες του παιδιου. Με αποδείξεις ενος ή δύο μηνών δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να βγεί ασφαλές συμπέρασμα.Το σίγουρο ειναι οτι ο πατέρας εξακολουθει να αντιμετωπίζεται σαν χρηματοδότης και οτι η αλλαγή του νομου, η συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία καμμία αλλαγη δεν εφερε στον υπολογισμό τής διατροφής παρόλο που τα εξοδα του πατέρα αυξήθηκαν κατά πολύ λογω τής φροντίδας και διατροφής των παιδιών του.
Σκυψτε στο προβλημα, ρυθμίστε το και μετα ψηφίστε την αυτεπάγγελτη δίωξη….ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη προδικάζει και υπονοεί οτι ΜΟΝΟ γυναικες πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτρέποντας το δικαστήριο να μεροληπτεί εναντιον των ανδρών ενω η βία των γυναικων αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιώντας κυρίως μαχαίρια, καυστικά υγρά,ψαλίδια, σπαθιά ακόμα και τροχούς αυτοκινήτων για να βιαιοπραγήσουν εναντιον των ανδρών. Διερωτώμαι λοιπον πως αυτα τα γνωριζω μόνο εγω και εσεις δεν ξερετε τίποτα;; Τα ΜΜΕ απευθύνονται σε ολους ακομα και οταν τα περιστατικα περνουν «στά ψιλά».. Προσπαθειτε λοιπον να ψηφίσετε ενα αρθρο το οποιο βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, στήν ανιση και αδικη αντιμετώπιση των φύλων, στόν διχασμό, την απαξίωση και προσβολή του ανδρικου φύλου.
Η βία ειναι καταδικαστέα απο οπου και αν προέρχεται και οφείλουμε να προστατεύουμε οσους την δέχονται, οχι να δημιουργούμε δομές μόνο για γυναίκες αγνοώντας τους ανδρες και τα παιδιά…Ασχοληθείτε λίγο σοβαρότερα και μην παρασύρεστε από ιδιοτελείς φωνές.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Δείτε τήν πραγματικότητα !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Στα πλαίσια της ψυχολογικής βίας ειναι και η διάρρηξη σχέσεων τέκνου-γονεα, η οποία συνιστά βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Για να περιοριστεί αυτό το τραγικό φαινόμενο πρέπει να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του 3500/2006 με τό 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση τής γονικής μέριμνας απο τόν γονιό που μεθοδεύει με δόλιους τρόπους την διάρρηξη των σχέσεων καθ οσον ειναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο.Αλλωστε πως ειναι δυνατον να ειναι αδίκημα στον Αστικό Κωδικα και να μην ειναι στον Ποινικο;;ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών «ψυχικης υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικων ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων που μπορεί να εχουν σοβαρότατες συνέπειες. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθει με την εγκριση και των 2 γονέων ή εχει δοθει εντολή απο Δικαστική Αρχή.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169Α
—————————————————————————
Μία τροποποίηση που γεννά εύλογα ερωτήματα για το σκεπτικό του νομοθέτη.
Μας ενδιαφέρει να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικων αποφάσεων ή οχι; Εάν μας ενδιαφέρει πώς εγκρίνετε να τις παραβιάζουν οι οικείοι της συνήθους υπόπτου που ειναι η μητέρα ; Αντι να επιβαλλετε βαριές ποινες γιά το αδίκημα
και χωρίς αναστολές τους λέτε να εχουν συνεργούς τούς οικείους τους οι οποίοι δεν θα διώκονται;; Ειναι δυνατον;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΑρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της υποχρέωσης διατροφής
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————-
Πριν επαναφέρετε την αυτεπάγγελτη δίωξη για τις διατροφές ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;;
Τήν εχετε αφήσει στην κρίση του Δικαστή και μας απειλείτε οτι θα μας βάλετε και φυλακή !
Παρακολουθήστε πρώτα τίς δικ.αποφάσεις να δειτε πως αποφασίζονται οι διατροφές, με ποιό κριτήριο και πάντα ευνοώντας τις μητέρες οι οποίες διατροφές υπολογίζονται σε τεκμαρτά εισοδήματα που δηλώνουν οι ιδιες και οχι σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμμία αναφορα και κανενας υπολογισμός γιά τα τυχον εξοδα που εχει ο πατέρας οταν πρόκειται να ταξιδεψει και να μεινει σε κάποιο ξενοδοχείο για να δει το παιδί του. Καμμία αναφορά για τυχον δάνειο που εχει παρει οπως και γιά ενοίκιο που πληρώνει.Καμμία απαίτηση τέλος από τον γονέα που εισπράττει την διατροφή να αποδείξει εάν τα χρήματα της διατροφής τα αναλώνει για τις ανάγκες του παιδιου. Με αποδείξεις ενος ή δύο μηνών δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να βγεί ασφαλές συμπέρασμα.Το σίγουρο ειναι οτι ο πατέρας εξακολουθει να αντιμετωπίζεται σαν χρηματοδότης και οτι η αλλαγή του νομου, η συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία καμμία αλλαγη δεν εφερε στον υπολογισμό τής διατροφής παρόλο που τα εξοδα του πατέρα αυξήθηκαν κατά πολύ λογω τής φροντίδας και διατροφής των παιδιών του.
Σκυψτε στο προβλημα, ρυθμίστε το και μετα ψηφίστε την αυτεπάγγελτη δίωξη….ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
Συγκριτικά ποσοστά μεταξύ φύλων με δεδομένα από την Ελληνική Αστυνομία:
% ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΆ ΖΩΗΣ – ΑΝΔΡΕΣ (άνω) / ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω)
100 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_98 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_96 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_94 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_92 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_90 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_88 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_86 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_84 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_82 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_80 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_78 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_76 ────────────────────▄────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────
_74 ─────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_72 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_70 ───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▄────────────────────
_68 ───────────────────────────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────
_66 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────────────────────────
_64 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_62 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────
_60 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_58 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_56 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_54 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_52 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_50 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_48 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_46 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_44 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_42 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_40 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_38 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_36 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────
_34 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_32 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────────────────────────
_30 ───────────────────────────────────────────────────────────▀───────────────────▄────────────────────
_28 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_26 ─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_24 ───────────────────▄─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────
_22 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_20 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_18 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_16 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_14 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_12 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_10 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_08 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_06 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_04 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_02 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_00 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
─────────── 2014 ────── 2015 ────── 2016 ────── 2017 ────── 2018 ────── 2019 ────── 2020 ────── 2021 ────── 2022 ────────
• Οι γυναίκες τελευταία έτη τείνουν να συγκλίνουν στα ποσοστά των ανδρών στα εγκλήματα κατά ζωής.
• Οι γυναίκες φαίνεται να ξεπερνούν τους ηθικούς φραγμούς τους διεκδικώντας ισόποσο με τους άνδρες μερίδιο στην εγκληματικότητα κατά ζωής.
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Συγκριτικά ποσοστά % μεταξύ φύλων με δεδομένα από την Ελληνική Αστυνομία:
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ ΑΝΔΡΩΝ (άνω) / ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω)
100 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_98 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_96 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_94 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_92 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_90 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_88 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_86 ───────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀─────────▄──────────
_84 ─────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_82 ─────────▀─────────────────────────────────────────────────▀─────────▄──────────────────────────────
_80 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_78 ────────────────────▀──────────────────▄────────────────────────────────────────────────────────────
_76 ─────────────────────────────────────────────────▀──────────────────────────────────────────────────
_74 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_72 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_70 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_68 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_66 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_64 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_62 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_60 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_58 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_56 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_54 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_52 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_50 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_48 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_46 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_44 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_42 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_40 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_38 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_36 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────▀──────────
_34 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_32 ─────────────────────────────────────────────────────────────────────▄──────────────────────────────
_30 ───────────────────────────────────────────────────────────▀───────────────────▄────────────────────
_28 ───────────────────────────────────────▀────────────────────────────────────────────────────────────
_26 ─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────
_24 ───────────────────▄─────────────────────────────▄──────────────────────────────────────────────────
_22 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_20 ─────────▄──────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_18 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_16 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_14 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_12 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_10 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_08 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_06 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_04 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_02 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
_00 ────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────────
─────────── 2014 ────── 2015 ────── 2016 ────── 2017 ────── 2018 ────── 2019 ────── 2020 ────── 2021 ────── 2022 ────────
• Οι ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΝΔΡΩΝ (άνω) έχουν ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΤΑΣΗ, ποσοστιαία ως προς τις γυναίκες
• Τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (κάτω) έχουν ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΤΑΣΗ, ποσοστιαία ως προς τους άνδρες
• Οι άνδρες τείνουν να αυτοκτονούν πιο πολύ και οι γυναίκες τείνουν να εγκληματούν πιο πολύ, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
– Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η – Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ –
Τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες ενδυναμώνονται επίσημα με διάκριση φύλων κατά των ανδρών
ΑΝ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Η ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ, ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΝΔΡΩΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΤΟΞΕΥΤΟΥΝ
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
Αριθμητικά στοιχεία
Η Ελληνική Αστυνομία παρέχει τα στατιστικά στοιχεία των περιστατικών ανά έτος, από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά σύγκρισης:
Αυτοκτονίες ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες _70 ( 13,9 % ) Άνδρες 435 ( 86,1 % )
2021 Γυναίκες _61 ( 13,5 % ) Άνδρες 390 ( 86,5 % )
2020 Γυναίκες _81 ( 18,0 % ) Άνδρες 370 ( 82,0 % )
2019 Γυναίκες _80 ( 17,1 % ) Άνδρες 389 ( 82,9 % )
2018 Γυναίκες 124 ( 23,4 % ) Άνδρες 406 ( 76,6 % )
2017 Γυναίκες 101 ( 21,7 % ) Άνδρες 364 ( 78,3 % )
2016 Γυναίκες _70 ( 15,5 % ) Άνδρες 383 ( 84,5 % )
2015 Γυναίκες 129 ( 21,0 % ) Άνδρες 484 ( 79,0 % )
2014 Γυναίκες _89 ( 17,3 % ) Άνδρες 425 ( 82,7 % )
Εγκλήματα κατά Ζωής ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες 366 ( 36,7 % ) Άνδρες 632 ( 63,3 % )
2021 Γυναίκες 251 ( 30,1 % ) Άνδρες 584 ( 69,9 % )
2020 Γυναίκες 233 ( 32,4 % ) Άνδρες 487 ( 67,6 % )
2019 Γυναίκες 225 ( 31,1 % ) Άνδρες 498 ( 68,9 % )
2018 Γυναίκες 155 ( 24,4 % ) Άνδρες 480 ( 75,6 % )
2017 Γυναίκες 184 ( 28,8 % ) Άνδρες 456 ( 71,3 % )
2016 Γυναίκες 118 ( 25,5 % ) Άνδρες 344 ( 74,5 % )
2015 Γυναίκες 125 ( 24,2 % ) Άνδρες 391 ( 75,8 % )
2014 Γυναίκες _93 ( 20,0 % ) Άνδρες 371 ( 80,0 % )
Πηγές δεδομένων
Ελληνική Αστυνομία / Αρχείο gov.gr
2022 https://www.astynomia.gr/file/2023/04/epetirida2022.pdf
2021 https://www.astynomia.gr/file/2022/12/epetirida2021.pdf
2020 https://www.astynomia.gr/file/2021/12/05062021statistika.pdf
2019 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/e7da6d7d-1682-427a-a6fd-d4f12ddc6110/download/ektypotiko.pdf
2018 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/3486829a-6e4c-4c61-b3d9-91b0e6ce6638/download/epetirida20182.pdf
2017 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/2e481cb5-3c7a-4b0b-8ce6-b34dc115af08/download/epetirida20172.pdf
2016 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/976abcd4-262d-4b3b-bd7a-54957de57524/download/epetirida2016.pdf
2015 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/60a625be-b42b-434c-8d9b-cd5999f0b1d2/download/epetirida2015.pdf
2014 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/a0dadb85-e328-4de4-af8f-a0878c46cc78/download/epetirida2014.pdf
Δεν είμαι αποξενωμένος πατέρας με την τυπική έννοια του όρου. Η πρώην γυναίκα μου δεν με απέκοψε από την κόρη μου. Όμως δεν της επέτρεψε ποτέ να έλθει στο σπίτι μου γιατί είμαι παντρεμένος με άλλη γυναίκα. Βλέπετε η πρώην γυναίκα μου είχε την απαίτηση να παραμείνουμε παντρεμένοι και η μετέπειτα σύζυγός μου να είναι η ερωμένη μου «στη ζούλα», καθώς έτσι έκανε η ίδια με τον εραστή της. Η γονική αποξένωση είναι μια φρικτή κατάσταση και πρέπει να αποτυπωθεί στο νόμο για την ενδοοικογενειακή βία.5
Να δίνεται προτεραιότητα στο πινάκιο για υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας!Ναι στα τριμελη πρωτοδικεία στην εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων, όχι στα μονομελη!
Θα υπάρχει θέμα,θα το δείτε στην πράξη!Υπάρχει έλλειψη προσωπικού,αλλά αυτό δεν είναι λύση
Έχω σοκαριστεί από το μίσος που διαπιστώνω, ότι υπάρχει κατά του ανδρικού φύλου και αναδύεται συνεχώς από σχόλια σε αυτή εδώ τη διαβούλευση. Πώς είναι δυνατόν να καταδικάζεται συλλογικά το ένα φύλο από το άλλο; Πώς είναι δυνατόν να αγνοείται η κατασυκοφάντηση των πατέρων από τις μητέρες, επειδή δεν τους ήλθαν όπως τα ήθελαν, επειδή εκείνος κάποια στιγμή θέλησε να χωρίσει, επειδή δεν θέλησε να μείνει με μια γυναίκα που είχε πάψει να αγαπά; Νομίζουν οι γυναίκες, ότι αγαπούν περισσότερο τα παιδιά τους, επειδή τα γεννούν; Αυτή η θέση δεν προσβάλλει μόνο τους άνδρες, αλλά και τις γυναίκες που δεν κατάφεραν να γεννήσουν. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στη γονική αποξένωση, είναι ενδοοικογενειακή βία η γονική αποξένωση. Τελεία και παύλα.
Νομίζω, ότι η γονική αποξένωση που κάποιες/οι καταγγέλλουν ως ψευδοθεωρία είναι μια υπαρκτή κατάσταση που προκύπτει από ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν, ότι οι διαφορές μεταξύ συζύγων σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μεταφέρονται στα παιδιά. Η γονική αποξένωση είναι κακοποίηση και πρέπει ως τέτοια να αποτυπωθεί στο νέο νόμο για την ενδοοικογενειακή βία.
Στα Καλύβια 16χρονος γιός σκοτώνει τον πατέρα του.
Η οικογένεια βίωνε επί σειρά ετων από τον πατέρα βία.Ιδιαιτέρως ο 16χρονος.
Φοβόταν όπως είπε να καταγγείλει για την ίδια του τη ζωή.Όταν τα μέλη της οικογένειας νοσουν από το ένα μέλος τους δεν υφίσταται οικογένεια.Οφείλουμε όλοι σαν πολίτες να δούμε τι γίνεται γύρω μας,το ακαταδίωκτο στους καταγγέλοντες είναι σωστό.Ένας ατιμώρητος κακοποιητής πατέρας,και ποιό το αποτέλεσμα;
Ενας πατέρας στο χώμα κι ενα παιδί στη φυλακή.
Γιατί;
Ο εξαναγκασμός παιδιών που έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή βία με διάφορους τρόπους και δηλώνουν άρνηση να διαμένουν με τον ένα γονέα συνιστά ΕΠΙΣΗΣ ΒΙΑ που τη διαπράττει το κράτος προκειμένου να διατηρήσει ισορροπίες που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και να ελαφρύνει το οικονομικό βάρος που προκύπτει από τις διατροφές και τα επιδόματα . ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ δεν είναι δίκαιη λύση.
Κανένας δε χωρίζει τα παιδιά από τον πατέρα,κάποιοι πατεράδες το κάνουν από μόνοι τους όταν ασκουν βία στη σύζυγο και τα παιδιά τους.Είμαι κι εγω χωρισμένος πατέρας αλλά δεν εχω αγγίξει τρίχα από τα μαλλιά της συζύγου ή των παιδιών μου,ούτε νομοι μας χρειαζονται ,ούτε τίποτα,μια χαρά μεγαλώνουμε τα παιδάκια μας.Εκνευριστικά τα σχόλια που βλέπω,όχι κύριοι,κάτι γίνεται,κατι υπαρχει,κι ούτε μπορείς έτσι να προσβάλλεις τη γυναίκα που έφερε τα παιδια σου στον κόσμο.Για δείτε λιγάκι τι φταίει.Κι επειδή τα παιδιά μου είναι καικορίτσια,υπουργε κάνε το καλύτερο,γιατί δε θέλω να μουπάθουν τίποτα
Άμεση απόσυρση του εν λόγο νομοσχεδίου! είναι αντισυνταγματικό! Προωθείται την έμφυλη διάκριση! Τα επίσημα στοιχεία από το χαμόγελο του παιδιού δείχνουν το ακρως αντίθετο από αυτό που θέλετε να περάσετε ως νόμο! Η βία δεν έχει φύλλο! Δεν έχεις διακρίσεις… Να τιμβρουνται με βαρύτατες ποινές όσοι αποδεδηγμενα το πράττουν.
Δείτε την πραγματική εικόνα της κοινωνίας μας έτσι ώστε να πάψει να είναι «άρρωστη»
Φτάνει πια ο ρατσισμός κατά των ανδρών!
Σταματήστε την γονική αποξένωση!!! Βοηθήστε τα παιδιά μας!!! Επιτέλους ΒΟΗΘΕΙΑ!!!
Γιατί ο υπουργός αγνοεί τις επεξεργασίες των γυναικείων οργανώσεων μέσα στις οποίες συμμετέχουν αξιόλογες νομικοί, ενάντια και στις συστάσεις της GREVIO.Η υποχρεωτική συν επιμέλεια (ν.3500/2006) έχει αυξήσει την ενδοοικογενειακή βία και το νομοσχέδιο δεν το παίρνει υπόψη του.
Χρειάζεται να εφαρμοστεί άμεσα το Άρ. 52 της Σύμβασης της Κων/πολης: έκδοση περιοριστικών όρων αμέσως μετά την καταγγελία ενδοοικογενειακής βίας (Άρ. 18 του Ν. 3500/2006, όπως τροποποιήθηκε από τον Ν.4531/2018) για απομάκρυνση του δράστη από την οικογενειακή εστία και απαγόρευση προσέγγισης των θυμάτων, ώστε να δίνεται προτεραιότητα στην ασφάλεια των θυμάτων ή ατόμων που βρίσκονται σε κίνδυνο.Επίσης, χρειάζεται να οριστεί τι συνιστά ψυχολογική βία στο πλαίσιο μιας ενδοοικογενειακής σχέσης, ώστε να μη χρησιμοποιείται ενάντια στις γυναίκες εισάγοντας από το παράθυρο τη γονεϊκή αποξένωση που έχει απορριφθεί από όλους τους διεθνείς οργανισμούς
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου που προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση,ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και παρουσιάζει ως θυμα την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι αποξενωτριες.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει γίνει μάστιγα τα τελευταία χρόνια. Σταματείστε να κάνετε διακρίσεις μεταξύ φύλων.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΌ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
ΘΕΩΡΩ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ,ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου που προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση,ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και παρουσιάζει ως θυμα την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι αποξενωτριες.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει γίνει μάστιγα τα τελευταία χρόνια. Σταματείστε να κάνετε διακρίσεις μεταξύ φύλων.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΌ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
Από ποια νομοπαρασκευαστικη επιτροπή πέρασε αυτό το έκτρωμα;
Κατάργηση άρθρων περί ακαταδιωκτου.
Δημιουργία δομών ΚΑΙ για άντρες.
Ντροπή και αίσχος.Αντισυνταγματικο και κολπικό το νομοσχέδιο…εξυπηρετεί επικοινωνίας την κυβέρνηση χωρίς να λύνει προβληματα.
Οι στατιστικές δείχνουν ότι η οικιακή και ενδοοικογενειακή βία είναι πιθανότερο να διαπραχθεί από άντρες σε βάρος των γυναικών.
Ορισμένες ομάδες γυναικών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πέσουν θύματα οικιακής και ενδοοικογενειακής βίας:
Εγκυμονούσες γυναίκες.
Χωρισμένες γυναίκες.
Γυναίκες με αναπηρίες.
Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικο.
Ψευδή και συκοφαντίες θα φέρουν τα πάνω κάτω στις οικογένειες.
Ακύρωση του ακαταδιωκτου,όλοι ΙΣΟΙ απέναντι στο σύνταγμα.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.
Αντισυνταγματικο κ μόνο επικοινωνιακο το νομοσχέδιο.
Καταργήσετε το ακαταδιωκτο ΤΩΡΑ.
Η βια δεν έχει φύλο.
Φτιάξτε δομές και για άντρες.
Να ποινικοποιηθει η γονικη αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας
Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό και εντελώς άδικο ως προς το ανδρικό φύλο. Η βία δεν έχει φύλο κύριοι. Η γονική αποξένωση είναι παιδική κακοποίηση.
Η διάρρηξη σχέσεων ειναι μορφή ψυχολογικής βίας (διαφορετικά να οριστεί ο όρος) η οποία ενεργεί καταλυτικα στις σχέσεις γονέα τέκνου, που συνήθως ειναι ο πατέρας και συνιστά βαριά μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Επειδή οι συνέπειες ειναι τραγικές αφου τα παιδια μεγαλώνουν ορφανα χωρις πατρικό προτυπο, πρέπει η πολιτεία να μεριμνήσει ωστε να περιοριστεί αυτο το φαινόμενο. Στον Αστικο Κώδικα εχει ως συνέπεια ακόμα και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας απο τον γονέα που μεθοδευει με δόλιους τρόπους την βίαιη αποκοπή του παιδιου απο τον γονέα ενω στον Ποινικο δεν προβλέπεται.Πως γινεται ναναι αδίκημα στον ΑΚ και οχι στον ΠΚ;; Πρέπει να εναρμονιστουν τα αρθρα 6 του 3500/2006 με το 1532 ΑΚ γιατι το φαινόμενο εχει εξελιχθει σε μάστιγα.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου επειδή προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και θυματοποιώντας την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες σε σημείο που θα τους ζήλευε η καλύτερη μητέρα. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει εκτιναχτει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό. Σταματείστε να ακούτε τις φωνές που κινούνται μονο απο συμφέρον.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
Να προστεθούν εδάφια β’, γ’, δ’ και ε’ στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Νόμου 3500/2006, ώστε το κείμενο αυτού να έχει ως εξής :
Άρθρο 6 – Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
Βλάβη – ειδικότερα δε της ψυχικής – υγείας, με την έννοια του προηγούμενου εδαφίου, αποτελεί και η πρόκληση από τον ένα γονέα (αποξενωτή), με πρόθεση, δια πράξεων ή παραλείψεων, γονεϊκής αποξένωσης του ανήλικου τέκνου από τον άλλο γονέα (αποξενωμένο).
Γονεϊκή αποξένωση ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
Κριτήρια διάγνωσης της γονεϊκής αποξένωσης είναι :
[α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
[β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
και [γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως :
1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα
Η διάγνωση της γονεϊκής αποξένωσης γίνεται με κάθε αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε με παιδοψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, που παραγγέλλει η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή, αποκλειστικά σε δημόσιο φορέα ψυχικής υγείας, και η οποία διεξάγεται μόνον από απασχολούμενους σε αυτόν παιδοψυχιάτρους, εξειδικευμένους στη γονεϊκή αποξένωση με πιστοποιημένες στο εν λόγω αντικείμενο θεωρητική κατάρτιση και κλινική εμπειρία αποξενωμένων τέκνων.
2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191
…συμπλήρωση στο ημιτελές μου σχόλιο παραπανω,υιοθετω τις θέσεις των mothers wings
-H ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑ.
-ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΟΝΟΜΕΛΗ ΣΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ.
-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ,ΟΙ ΘΥΤΕΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΑΤΗΜΩΡΗΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ.
-ΝΑΙ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΤΡΙΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΚΤΛ.
Συμφωνώ με το Διοτιμα.Εχω υποστεί ενδοοικογενειακη βία και θεωρώ ότι είναι άριστοι γνώστες του εγκλήματος της ενδοοικογενειακές βίας μιας και βοηθούν πάρα πολλα θυματα .
Πιστεύω πως θα βοηθήσει πολύ στη διαβούλευση το παρακάτω κείμενό τους.
Η ΒΙΑ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ – Μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του νόμου για την ενδοοικογενειακή βία που δεν συμβάλλει στην κατοχύρωση των έμφυλων δικαιωμάτωνΙ. ΓΕΝΙΚΑ, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Κατά γενική ομολογία και με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις έγκριτων επιστημονικών ενώσεων και εταιριών (π.χ. Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου, Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων), νομικών σχολών, δικηγορικών συλλόγων, κ.λπ., οι τροποποιήσεις που εισάγονται στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας μέσω του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας», πλήττουν σοβαρά το κράτος δικαίου και τον νομικό πολιτισμό μας. Παράλληλα το νομοσχέδιο εισάγει παρεμβάσεις στον Ν. 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία, πολλές από τις οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις προβλέψεις της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά́ των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 4531/2018 Σύμβαση Κωνσταντινούπολης). Μάλιστα οι τροποποιήσεις αυτές προτείνονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κατεπείγουσες συστάσεις της Επιτροπής GREVIO που περιλαμβάνονται στην πρώτη έκθεση αξιολόγησης της χώρας.Το Κέντρο για την Ισότητα και τα Έμφυλα Δικαιώματα Διοτίμα, εκφράζει τον βαθύτατο προβληματισμό και την ανησυχία του φορέα καταρχάς διότι το νομοσχέδιο έρχεται στη δημόσια διαβούλευση χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών. Μάλιστα, παρά τις αυστηρές συστάσεις της Επιτροπής GREVIO για την επιτακτική ανάγκη και τη σημασία της ενεργού συμμετοχής των φεμινιστικών οργανώσεων σε δημόσιες διαβουλεύσεις για θέματα ισότητας των φύλων, για μία ακόμα φορά οι φεμινιστικές ΜΚΟ και συλλογικότητες δεν κλήθηκαν σε διάλογο προκειμένου να καταθέσουν την εμπειρογνωμοσύνη και τις προτάσεις τους, εισφέροντας ουσιαστικά στον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την ενδοοικογενειακή/συντροφική έμφυλη βία.Διατρέχοντας το νομοσχέδιο συνολικά καταλήγουμε στις εξής βασικές και σημαντικές διαπιστώσεις:
• Σύμφωνα με το νομοσχέδιο τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και το σύνολο σχεδόν των πλημμελημάτων του ΠΚ, από εδώ και στο εξής θα εκδικάζονται από μονομελή πλημμελειοδικεία. Θεωρούμε πως η εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από μονομελείς συνθέσεις απαξιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμη και αν την υπαγορεύει η υποστελέχωση των Δικαστηρίων.
• Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, παρά την αναγνωρισμένη κοινωνική ανάγκη και τη γνωμοδότηση από ανώτατο δικαστικό λειτουργό, και παρά το γεγονός ότι οι γυναικοκτονίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται (και) στην αδυναμία της Δικαιοσύνης να ανταποκριθεί και να προστατεύσει τα θύματα από την κλιμάκωση των βίαιων συμπεριφορών.
• Ενώ το νομοσχέδιο αναφέρεται εξαντλητικά στο θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης ως δυνητική περίπτωση εξάλειψης της ποινικής αξίωσης της Πολιτείας εναντίον των δραστών ενδοοικογενειακής βίας, την ίδια στιγμή, με εξαίρεση τα Κέντρα Κοινωνικής Στήριξης του ΕΚΚΑ σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, παραμένει η έλλειψη πιστοποιημένων ή/και κρατικά εποπτευόμενων δομών στην υπόλοιπη χώρα, για την παρακολούθηση συμβουλευτικών-θεραπευτικών προγραμμάτων εκ μέρους των δραστών. Θεωρούμε, επιπλέον, ακατανόητη και επικίνδυνη την αναφορά σε «προγράμματα απεξάρτησης από την ενδοοικογενειακή βία», καθώς έτσι απαραδέκτως ταυτίζεται ο βίαιος δράστης με μια «έξη» την οποία δεν μπορεί να αποβάλλει με ίδιες δυνάμεις και (ψυχ)ιατρικοποιείται το φαινόμενο. Τα προγράμματα για τους δράστες θα πρέπει αφενός να στηρίζονται στην ελεύθερη βούληση και όχι στον εξαναγκασμό του δράστη, και αφετέρου και πρωτίστως στην προστασία της ευάλωτης κατάστασης στην οποία ενδεχομένως βρίσκεται το θύμα/ η επιζώσα. Περαιτέρω, θεωρούμε ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο συνδέει την αποζημίωση των θυμάτων από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης με το θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης, εφόσον η μεν Αρχή έχει αποδειχθεί στην πράξη ανενεργός, η δε αποζημίωση των θυμάτων δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε περιπτώσεις που έχουν υπαχθεί στην ποινική διαμεσολάβηση. Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.
• Η ψυχολογική βία εισάγεται ως μορφή βίας που αφορά μόνο τους/τις ανήλικους/ανήλικες. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο δεν θεωρεί αξιόποινες μια σειρά από συμπεριφορές που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία, υπό τον διευρυμένο ορισμό της Σύμβασης, δηλαδή την ψυχολογική βία σε βάρος ενηλίκων και την οικονομική βία. Δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο δεν ποινικοποιείται στον Ν. 3500/2006 η ψυχολογική βία, ενώ σε άλλα νομοθετήματα, είτε υπάρχει αναφορά σε τρόμο ή ανησυχία, που συνιστούν μορφές ψυχολογικής βίας (π.χ. άρθρο 333 παρ. 1 ΠΚ), είτε γίνεται σαφής αναφορά σε ψυχολογική βλάβη (Ν. 4808/2021 άρθρο 4, παρ. 2). Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.
• Ούτε και αυτή τη φορά αποτελεί προτεραιότητα του νομοθέτη μια διακριτή, τυποποιημένη ποινική πρόβλεψη για την αφαίρεση της ζωής γυναικών, με την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως εγκλήματος με έμφυλα χαρακτηριστικά, παρά την υιοθέτηση αυτής της νομικής θεώρησης από αρκετές άλλες χώρες.
• Τέλος, όσον αφορά στο αδίκημα του βιασμού, παρόλο που ρητά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα θεωρείται πλέον ενδοοικογενειακή βία όταν τελείται σε ενδοοικογενειακό/συντροφικό πλαίσιο, ο νομοθέτης παραλείπει να βελτιώσει νομοτεχνικά τον ορισμό του βιασμού. Αυτό σημαίνει ότι στον υπάρχοντα ορισμό δεν διασαφηνίζεται η έννοια της συναίνεσης και δεν προκύπτει ότι οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη ή συμπεριφορά θα πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Ταυτόχρονα ο ισχύων ορισμός περιορίζεται στην στενή έννοια της «γενετήσιας πράξης», όπου δεν μπορούν να ενταχθούν ασελγείς πράξεις που δεν προϋποθέτουν τη διείσδυση. Θεωρούμε ότι οι παραλείψεις αυτές όχι μόνο δεν συνάδουν με όσα ορίζει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 36), αλλά δηλώνουν την απουσία πολιτικής βούλησης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας.
Η επιχειρούμενη νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και της Ποινικής Δικονομίας είναι ακόμη μία κυβερνητική παρέμβαση που έρχεται να προστεθεί στις πολλές που έχουν λάβει χώρα από το 2019 και εντεύθεν, γίνεται χωρίς καν την ύπαρξη νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και με μοναδική στόχευση τον εντυπωσιασμό μέσω της αυστηροποίησης των ποινών. Στο ίδιο πνεύμα, οι παρεμβάσεις στον νόμο 3500/2006 λαμβάνουν χώρα τη στιγμή που η Πολιτεία αποτυγχάνει να αποκριθεί ικανοποιητικά στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής/συντροφικής βίας παραβιάζοντας βασικές αρχές της Σύμβασης. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε πως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Σύμβασης είναι να τεθεί τέλος στην ατιμωρησία των δραστών. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο την επιβολή κυρώσεων εναντίον τους μέσω της νομοθεσίας, αλλά και διασφάλιση των απαραίτητων νομικών οδών για τα θύματα. Όταν το ίδιο το Κράτος δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση της δέουσας επιμέλειας στην πρόληψη και διερεύνηση των πράξεων βίας, οφείλει να λογοδοτεί.ΙΙ. Ως προς τις κατ’ άρθρον τροποποιήσεις του ν. 3500/2006, το Κέντρο Διοτίμα παραθέτει τις απόψεις και κριτικές παρατηρήσεις του ακολούθως:Αρ. 85 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 1 ν. 3500/2006
Η προτεινόμενη τροποποίηση, η οποία επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του άρθρου με την προσθήκη της φράσης «σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται», πέρα από τα όρια της οικογένειας, δεν συνιστά ορθή νομοτεχνική οδό για την ειδική πρόβλεψη των αδικημάτων που επιδιώκεται να εισαχθούν. Η επέκταση της εφαρμογής του σε πρόσωπα που σχετίζονται μεταξύ τους με άλλον τρόπο, δεν υπάγονται στην στενή ή ευρεία έννοια της οικογένειας, δεδομένου ότι τα πρόσωπα αυτά δεν αναπτύσσουν σχέσεις ανάλογες με αυτές που αναπτύσσονται εντός της οικογένειας, σε οποιοδήποτε επίπεδο διάρκειας, έντασης ή ταυτόχρονης παρουσίας. Έτσι, παρίσταται αυθαίρετη η εξομοίωση αυτών των προσώπων προς μέλη οικογένειας. Η επιχειρούμενη ως άνω επέκταση των προσώπων σε βάρος των οποίων τελείται ενδοοικογενειακή βία δεν απαντάται ούτε στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και εκτιμούμε ότι μία τέτοια επέκταση, εκτός από νομοτεχνικά αδόκιμη, θα προκαλέσει στρεβλώσεις στην παροχή υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας προς επωφελούμενες/νους αναφορικά με το πλαίσιο και τις συνέπειες παροχής των υπηρεσιών. Η ανάγκη βελτίωσης του πλαισίου προστασίας των επωφελούμενων των κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να εισαχθεί με άλλον τρόπο.Αρ. 86 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 4 ν. 3500/2006
Θεωρούμε θετική την προσθήκη της ψυχολογικής και όχι μόνον σωματικής, βίας ως προβλεπόμενης και τιμωρούμενης βίας σε βάρος ανηλίκων. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να διευρυνθεί ο ορισμός της βίας και κατά των ενηλίκων, ώστε ο νόμος να περιλάβει και την ψυχολογική βία και όχι μόνον τη σωματική βία και την απειλή, με αντίστοιχη τροποποίηση είτε του άρθρου 2 είτε του άρθρου 7 του νόμου. Και τούτο διότι ρητά στο άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, προβλέπεται ότι «τα Μέρη καλούνται να λαμβάνουν τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η εσκεμμένη συμπεριφορά που κατατείνει στην σοβαρή πρόκληση βλάβης, στην ψυχολογική ακεραιότητα του ατόμου μέσω καταναγκασμού ή απειλών, θα ποινικοποιηθεί». Μάλιστα, στην έκθεση αξιολόγησης της GREVIO (σημεία 203-208) αναφέρεται ότι η πρόβλεψη της παράνομης πράξης της απειλής στον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα και στον νόμο για την ενδοοικογενειακή βία, δεν καλύπτει τον ορισμό της ψυχολογικής βίας, όπως καθορίζεται στο ανωτέρω άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που περιλαμβάνει άλλες μορφές ψυχολογικής βίας, όπως ο εκφοβισμός και η οικονομική βία. Η ψυχολογική βία, σύμφωνα με την GREVIO, εμπεριέχει μία συμπεριφορά που μπορεί να συνίσταται σε επιμέρους περιστατικά χαμηλότερης έντασης που προστίθενται σε έναν τύπο καταχρηστικής συμπεριφοράς σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας, που είναι ακριβώς ό,τι επιδιώκει να αποτυπώσει το άρθρο 33 της Σύμβασης. Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.Αρ. 88 νομοσχεδίου _Τροποποίηση του αρ. 6 ν. 3500/2006
Το παρόν άρθρο τροποποιείται με την προσθήκη, στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών, και της περίπτωσης τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας. Στην περίπτωση μάλιστα που η πράξη φέρει τα χαρακτηριστικά της επικίνδυνης ή της βαριάς σωματικής βλάβης, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών. Η προτεινόμενη παρέμβαση στοχεύει στην επαύξηση του αξιοποίνου για τον δράστη ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που τελείται ενώπιον ανηλίκου.
Αρ. 89 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 7 ν. 3500/2006
Με το άρθρο 89 τροποποιείται το άρθρο 7 ν. 3500/2006 δια της προσθήκης δεύτερου εδαφίου αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου, ώστε να τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και έξι (6) μηνών, αντίστοιχα. Με την προτεινόμενη προσθήκη τυποποιείται για πρώτη φορά η ενδοοικογενειακή παράνομη βία και η απειλή που τελείται ενώπιον ανηλίκου ως αυτοτελές αδίκημα.Γενικό σχόλιο ως προς και τα δύο παραπάνω άρθρα: Η αποδοκιμασία της ενδοοικογενειακής βίας που δεν στρέφεται άμεσα εναντίον του ανηλίκου αλλά τελείται σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας ενώπιόν του προβλέπεται ήδη στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και συγκεκριμένα στο άρθρο 1 παρ. 3 εδ. β’ ν. 3500/2006, το οποίο ορίζει αυθεντικά ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας τον ανήλικο ενώπιον του οποίου τελούνται πράξεις ενδοοικογενειακής βίας. Περαιτέρω, το άρθρο 2 ν. 3500/2006 απαγορεύει την άσκηση κάθε μορφής βίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων, σε συμφωνία με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προκύπτει ότι τα ανήλικα μέλη οικογένειας που γίνονται μάρτυρες πράξεων ενδοοικογενειακής βίας είναι θύματα και χρήζουν προστασίας, ανεξαρτήτως της ποινικής τυποποίησης ή/και της δικαστικής επιβεβαίωσης της βίας αυτής. Έτσι, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις των άρθρων 6 και 7 ν. 3500/2006 εγκυμονούν τον κίνδυνο υιοθέτησης από τα δικαστήρια μιας στενής έννοιας της ενδοοικογενειακής βίας που τελείται ενώπιον ανηλίκων, όταν καλούνται να αποφασίσουν στο πλαίσιο μιας διαφοράς οικογενειακού δικαίου, ιδίως σε περιπτώσεις κακής άσκησης γονικής μέριμνας.Αρ.90 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 9 του ν.3500/2006
Με την προτεινόμενη τροποποίηση αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινής και διευρύνεται η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος της ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας υπό την έννοια ότι ποινικοποιείται πέρα από την τέλεση της ίδιας της πράξης, και η τέλεσή της ενώπιον ανηλίκου προσώπου, αυτοτελώς. Θεωρούμε θετική την προσθήκη αυτή εφόσον η πράξη τελείται σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο.Αρ.91 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 11 του ν.3500/2006
Επιχειρείται η διεύρυνση του θεσμού της ποινικής διαμεσολάβησης, σύμφωνα και με τις διακηρύξεις του σκοπού του νομοσχεδίου. Καταρχάς, διευρύνεται η υλική αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων στο πλαίσιο του 245 παρ. 2 ΚΠΔ που αφορά στην προανάκριση, να διερευνούν τη δυνατότητα υπαγωγής ενός πλημμελήματος ενδοοικογενειακής βίας στην ποινική διαμεσολάβηση. Η καθ’ ύλην αυτή διεύρυνση προβληματίζει στο βαθμό που δεν εξασφαλίζεται ο βαθμός ενημέρωσης των μερών της διαμεσολάβησης. Ιδίως αν ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αδικημάτων, η ευάλωτη κατάσταση της καταγγέλλουσας κατά το χρόνο της κατάθεσής της, το ενδεχόμενο να υποκύψει στο πιεστικό αίτημα του δράστη-μέλους της οικογένειας για «συγχώρεση», όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα αβέβαιο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δοθεί η πλήρης και ενημερωμένη συγκατάθεσή της για υπαγωγή της υπόθεσης στη διαδικασία της διαμεσολάβησης.Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει πως μετά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα, η GREVIO συστήνει (στοιχείο 248 της Έκθεσης) να εξασφαλίζεται πως η υπαγωγή στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης θα βασίζεται στον σεβασμό στα δικαιώματα, στις ανάγκες και την ασφάλεια των θυμάτων. Ειδικότερα, συστήνεται αυστηρά να ενεργοποιείται ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης μόνο όταν τα θύματα είναι σε θέση να αποφασίσουν ελεύθερα σχετικά με αυτή την επιλογή. Για τον σκοπό αυτό οι Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα Όργανα που εμπλέκονται στην ποινική διαμεσολάβηση θα έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα και θα λειτουργούν κάτω από συγκεκρικριμένες κατευθυντήριες οδηγίες μέσα από τις οποίες θα έχουν εμπεδωθεί η έμφυλες δυναμικές της ενδοοικογενειακής βίας και η ανισορροπία δύναμης.
Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει, επίσης, την με αριθμ. 12/2021, Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Β. Πλιώτα, όπου τονίζεται η ανάγκη για επισταμένη παρακολούθηση από τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό της τήρησης των όρων από τον φερόμενο δράστη, ενώ ορίζεται πως θα πρέπει να κινείται τάχιστα η διαδικασία σε περίπτωση μη τήρησης αυτών. Παρά την ως άνω Γνωμοδότηση, ωστόσο, δεν περιέχεται στο υπό τροποποίηση άρθρο καμία περιγραφή της παραπάνω διαδικασίας παρακολούθησης.Περαιτέρω, ως προϋπόθεση τίθεται ο δράστης «να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα……». Η προσθήκη της φράσης «ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας» δεν είναι κατανοητή και σαφής, ως οφείλει να είναι μία διάταξη νόμου. Σε τι είδους εξάρτηση αναφέρεται ο νομοθέτης, από την οποία διαπιστώνεται η ανάγκη να απεξαρτηθεί ο δράστης; Αν ο νομοθέτης αναφέρεται σε προγράμματα απεξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες/αλκοόλ, τότε πρόκειται για μία λογική υπέρβαση, η οποία (ψυχ)ιατρικοποιεί το προφίλ των δραστών εφόσον συνδέει τη χρήση ουσιών με την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας πράγμα το οποίο δεν αποδεικνύεται από σχετικές έρευνες ή εμπειρικά δεδομένα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται «έξη» η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας.Ως προς το ζήτημα της χρηματικής ικανοποίησης του θύματος, από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, κατόπιν αίτησής του, με αναλογική εφαρμογή του νόμου που διέπει τη λειτουργία της Αρχής, όταν ο δράστης αδυνατεί να ικανοποιήσει το θύμα, καταρχάς πρέπει να ειπωθεί πως αναγνωρίζουμε ανεπιφύλακτα τη σημασία της χρηματικής ικανοποίησης του ατόμου που υπέστη ενδοοικογενειακή βία. Όμως, πρέπει να επισημάνουμε πως η Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης συστάθηκε πριν από 14 χρόνια (ν. 3811/2009) και μέχρι σήμερα δεν διαθέτουμε επαρκή στοιχεία για την λειτουργία της και την αποτελεσματική αποζημίωση των ζημιωθέντων, ενώ οι προϋποθέσεις που τίθενται για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης από το θύμα (ουσιαστικές αλλά και τυπικές) καθιστούν την Αρχή ανενεργό.Στην προτεινόμενη διάταξη, ειδικότερα, η κρατική αποζημίωση, καταβαλλόμενη από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, επιτελεί έναν επικουρικό ρόλο επειδή η καταβολή της κρατικής αποζημίωσης τελεί υπό τον όρο της αποδεδειγμένης οικονομικής αδυναμίας του δράστη να αποζημιώσει το θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Η αυστηρή αυτή προϋπόθεση αποδεδειγμένης αδυναμίας του δράστη προβληματίζει στο βαθμό που ουσιαστικά προϋποθέτει ότι το θύμα έχει ήδη διεκδικήσει αποζημίωση η οποία δεν έχει καταβληθεί λόγω οικονομικής αδυναμίας. Τελικά, μια τέτοια πρόβλεψη θα επιβάρυνε δυσανάλογα την επιζώσα, η οποία μέχρι να αποδειχθεί ότι ο δράστης δεν έχει τα οικονομικά μέσα να την ικανοποιήσει, η ίδια θα έχει περιέλθει σε οικονομική ένδεια. Επιπλέον, η διατύπωση ότι η Ελληνική Αρχή οφείλει να καταβάλει χωρίς καθυστέρηση, είναι γενικόλογη και δεν επιτυγχάνεται ο απαραίτητος βαθμός αποτελεσματικής προστασίας της ζημιωθείσας από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δράστη. Τέλος, σημειωτέο ότι η αίτηση για αποζημίωση, προϋποθέτει την πληρωμή παραβόλου ύψους 50,00 ευρώ κάτι το οποίο θα επιβαρύνει οικονομικά την αιτούσα, η οποία βρίσκεται ήδη σε δυσχερή οικονομική κατάσταση.
Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.Αρ.92 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 12 ν.3500/2006
Με την υπό τροποποίηση παράγραφο 6 του αρ. 12 ν. 3500/2006 προβλέπεται ο χωρισμός και η αυτοτελής πορεία της δικογραφίας σε περίπτωση διαμεσολάβησης επί δικογραφιών με περισσότερους δράστες ή θύματα, με σκοπό, στις περιπτώσεις που κάποιοι εκ των εμπλεκομένων έχουν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους και συναινούν αμοιβαία στην υπαγωγή σε ποινική διαμεσολάβηση, να μην διαιωνίζεται η ποινική διαδικασία. Την ιδια στιγμή, ωστόσο, ο χωρισμός της δικογραφίας για τα μέρη που συναινούν και η αυτοτελής δικονομική πορεία της μπορεί να είναι ιδιαίτερα επισφαλής διότι η συναίνεση ενός ή περισσοτέρων προσώπων στα οποία αποδίδεται η τέλεση πράξεων ενδοοικογενειακής βίας ενδεχομένως επηρεάζει την κρίση του δικαστηρίου για τα υπόλοιπα πρόσωπα. Το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως, δηλαδή στην περίπτωση δικογραφίας με περισσότερα θύματα.Αρ.93 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 14 ν.3500/2006
Η τροποποίηση κινείται, κατά την άποψή μας, στη σωστή κατεύθυνση σε ό,τι αφορά την ορθή αποσύνδεση της ποινικής διαμεσολάβησης, από την άσκηση τυχόν αγωγής που υπάγεται στις γαμικές διαφορές (αγωγή διαζυγίου), τη συμφωνία για συναινετική λύση του γάμου ενώπιον Συμβολαιογράφου, την πρόοδο των παραπάνω διαδικασιών, και τελικά τη λύση του γάμου/συμφώνου συμβίωσης. Στις παρ. 2 και 3 ορίζονται οι επιπτώσεις της ολοκλήρωσης η μη της ποινικής διαμεσολάβησης, σε ό,τι αφορά χρηματικές αξιώσεις του θύματος εναντίον του δράστη, χωρίς όμως να τίθεται ο συγκεκριμένος χρόνος δοκιμασίας, ενώ σύμφωνα με το αρ. 13 του ν. 3500/2006, το οποίο δεν τροποποιείται με το νομοσχέδιο, ρητά καθορίζεται το σχετικό χρονικό διάστημα σε τρία (3) έτη. Η παραπάνω παράλειψη προφανώς οφείλεται σε αβλεψία του νομοθέτη που οδηγεί σε ασάφεια, και θα πρέπει να αποκατασταθεί.Αρ.94 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 16 ν.3500/2006
Με το άρθρο επιχειρείται εναρμόνιση με την έναρξη χρόνου παραγραφής που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 113 του ΠΚ για μια κατηγορία αδικημάτων. Άρα διευρύνεται ο χρονικός ορίζοντας δυνατότητας δίωξης των εν λόγω αδικημάτων, καθώς η έναρξη του χρόνου παραγραφής αναστέλλεται και εκκινεί πλέον ένα (1) έτος μετά από την ενηλικίωση του θύματος, εφόσον πρόκειται για πλημμέλημα, και τρία (3) έτη μετά την ενηλικίωση, εφόσον πρόκειται για κακούργημα. Η παραπάνω ρύθμιση δίνει χρόνο στα θύματα που ανασυγκροτούν την τραυματική εμπειρία τους, κατά την ενηλικίωσή τους, να αποφασίσουν περί της διεκδίκησης ή μη των δικαιωμάτων τους και ως εκ τούτου συνιστά μια θετική μεταβολή.Αρ.95 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 18 ν.3500/2006
Με την τροποποίηση του άρθρου προστίθενται ψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, και άλλοι επιστήμονες με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας που εργάζονται σε ιδιωτικό φορέα εποπτευόμενο από το αρμόδιο Υπουργείο (Υγείας, Εσωτερικών, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας) οι οποίοι μπορούν να γνωμοδοτήσουν, εφόσον τους ζητηθεί από το Δικαστικό Όργανο που επιμελείται των περιοριστικών όρων. Θεωρούμε ότι θα πρέπει παράλληλα να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει ανεξέλεγκτη διεύρυνση του κύκλου των εμπλεκόμενων προσώπων με την είσοδο μη πιστοποιημένων και χωρίς σχετική εμπειρία επαγγελματιών ψυχικής υγείας.Αρ.97 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 21 ν.3500/2006
Προς θετική, αρχικά, κατεύθυνση κινείται η τροποποίηση της παραγράφου 2 καθώς εισάγεται η υποχρεωτική ενημέρωση, και μάλιστα «αμελλητί», του θύματος από τις αστυνομικές αρχές, ακόμη και αν το ίδιο δεν το ζητήσει, σχετικά με τις δυνατότητες να διασυνδεθεί με τους αρμόδιους φορείς που μπορούν να προσφέρουν αρωγή, οι οποίοι επίσης ενημερώνονται αρμοδίως. Ωστόσο, δεν εξειδικεύεται στο νομοσχέδιο ποια θα είναι η κύρωση σε περίπτωση τυχόν παράλειψης, από πλευράς των αστυνομικών οργάνων, ή σημαντικής καθυστέρησης, στην ενημέρωση κατά τα ανωτέρω. Περαιτέρω, δεν εξειδικεύεται στο παρόν άρθρο αν εντάσσεται στην ηθική συμπαράσταση και την υλική συνδρομή και η παροχή νομικής βοήθειας σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας, και μάλιστα δωρεάν, όπως επιβάλλει η Σύμβαση της Κων/πολης, δηλαδή από τα πρώιμα στάδια της διαδικασίας (αρ. 57) και συστήνει και η GREVIO (στοιχείο 303 της Έκθεσης).Αρ.98 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 23 ν.3500/2006
Η επέκταση της υποχρέωσης αναφοράς εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανήλικου ατόμου, από μια σειρά επαγγελματιών που παρέχουν υπηρεσίες σε αυτά και όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς, βελτιώνει το υπάρχον πλαίσιο προστασίας, δεδομένου ιδίως ότι ιδρύει ένα είδος «ακαταδίωκτου» για τους/τις παραπάνω, εκτός από περιπτώσεις σκόπιμων και εν γνώση τους αναληθών αναφορών. Θεωρούμε πως θα μπορούσαν, ωστόσο, να προστεθούν και οι παιδοψυχολόγοι/παιδοψυχίατροι στην ως άνω κατηγορία, κατ’ εφαρμογή του αρ. του αρ.12 παρ.3 του νόμου 3727/2008 ο οποίος υποχρεώνει τη χώρα μας να λαμβάνει τα απαιτούμενα νομοθετικά ή άλλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι κανόνες εμπιστευτικότητας που επιβάλλονται από το εσωτερικό δίκαιο σε ορισμένους/νες επαγγελματίες, οι οποίες/οι έρχονται κατά την εργασία τους σε επαφή με παιδιά, δεν αποτελούν εμπόδιο στη δυνατότητα, για τις/τους επαγγελματίες αυτούς/ές, να αναφέρουν, στις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την προστασία των παιδιών, οποιαδήποτε κατάσταση για την οποία έχουν εύλογη αιτία να πιστεύουν ότι ένα παιδί είναι θύμα γενετήσιας εκμετάλλευσης ή κακοποίησης.Άρθρο 99 νομοσχεδίου_ Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου αποτελεί ένα από τα άρθρα του κεφαλαίου (VI) για την έρευνα, την ποινική δίωξη, το δικονομικό δίκαιο και τα προστατευτικά μέτρα. Από την άλλη, το υπουργείο δικαιοσύνης επιλέγει να προσθέσει το εν λόγω άρθρο στο κεφάλαιο (του Ν. 3500/2006) που αφορά την αρωγή των θυμάτων και μάλιστα ως συνέχεια του άρθρου 23 που αφορά τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών – το οποίο επίσης τροποποιείται.Επίσης είναι προβληματικό το γεγονός ότι στη συνολικότερη διαδικασία, εκτός από τη συμμετοχή των αστυνομικών αρχών, προβλέπεται η συμμετοχή κοινωνικών υπηρεσιών, υπηρεσιών υγείας και εξειδικευμένων δομών για την υποστήριξη επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα για την αξιολόγηση των παραγόντων επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας που αφορούν τον δράστη με βάση τις απειλές για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του θύματος λόγω της κατοχής όπλου, προηγούμενης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις από ουσίες, κ.λπ. Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο σημείο του άρθρου (παρ. 2 α) είναι ιδιαιτέρως προβληματικό για μια σειρά λόγους. Καταρχάς διότι οι εν λόγω υπηρεσίες και ιδιαιτέρως οι εξειδικευμένες δομές υποστηρίζουν επιζώσες και όχι θύτες ενδοοικογενειακής βίας και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους να γνωρίζουν τα προβλεπόμενα από το νομοσχέδιο για τον δράστη. Κατά δεύτερον διότι αποτελεί σαφή αρμοδιότητα των αστυνομικών και διωκτικών αρχών η αναγνώριση των άμεσων κινδύνων και αναγκών προστασίας του θύματος, όπως και η τεκμηρίωση των περιστατικών έμφυλης βίας, η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για το ιστορικό και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της βίας. Σημειωτέον ότι το σύνολο των ακολουθούμενων διαδικασιών θα πρέπει να στηρίζονται σε μια προσέγγιση που διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι θυματοκεντρική και ευαίσθητη ως προς το φύλο, θέματα που ουδόλως περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο άρθρο. Επιπλέον, όπως σημειώνει και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η διαχείριση κινδύνου εκ μέρους της αστυνομίας περιλαμβάνει την εφαρμογή του νόμου και την επιβολή ποινικών κυρώσεων στους δράστες παράλληλα με την εκπόνηση σχεδίου προστασίας για το θύμα. Επειδή μάλιστα η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου συνιστούν διαδικασίες που απαιτούνται για όλα τα θύματα και τα παιδιά τους ανεξάρτητα από το επίπεδο κινδύνου, η προορατική απόκριση απέναντι στον δράστη συνιστά κεντρικό στοιχείο της συνολικότερης διαδικασίας. Στο πλαίσιο αυτό θα έπρεπε να προβλεφθεί η εκπόνηση πρωτοκόλλου για τις διωκτικές αρχές το οποίο μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει περιγραφή του τρόπου με τον οποίο θα εφαρμόζεται η έμφυλη προσέγγιση κατά τη συνέντευξη των θυμάτων με στόχο την αποτίμηση του κινδύνου, αναφορά στα δικαιώματα του θύματος, στις διαθέσιμες μορφές προστασίας, στις υπηρεσίες συνοδείας και στη διαδικασία διαχείρισης κινδύνου για τα οποία ο εκάστοτε υπάλληλος οφείλει να ενημερώνει τα θύματα πριν την έναρξη της διαδικασίας. Παρά της σημασία αυτών των διαστάσεων ωστόσο, καμία από αυτές δεν περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο άρθρο. Τέλος το συγκεκριμένο άρθρο δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής GREVIO (2023) προς τη χώρα, και συγκεκριμένα τις συστάσεις προς τις αρμόδιες αρχές που επιτάσσουν α) την διασφάλιση ότι η συστηματική και ευαίσθητη ως προς το φύλο αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου (άρθρο 51 Σύμβασης Κωνσταντινούπολης) θα καταστούν τυποποιημένες διαδικασίες σε όλες τις περιπτώσεις έμφυλης βίας που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, β) θα επαναλαμβάνονται σε όλα τα στάδια των ποινικών διαδικασιών και γ) θα στηρίζονται σε μια αποτελεσματική πολυτομεακή προσέγγιση που συμπεριλαμβάνει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες με βάση τις αρμοδιότητές τους και τις ΜΚΟ, προκειμένου να περιοριστούν οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των επιζωσών.
Διαβάζω άτοπα σχολια στη διαβούλευση περί δήθεν προσβολής του ανδρικού φύλου κτλ κι οτι δεν αντιμετωπίζονται ισάξια τα φυλα.
Θεωρώ οτι όχι απλώς αντιμετωπίζονται ισαξια αλλα ακόμα κι εδω που οι γυναικες διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους στη σωματική τους ακεραιότητα,στην ποιοτική ζωή και στη ΖΩΗ,ακόμα κι εδώ γίνεται μια προσπάθεια παραπλανησης της διαβουλευσης, και δημιουργούνται δήθεν εντυπώσεις.
Μακαρι να ήταν έτσι όπως τα λένε κάποιοι και να μην ήταν οι γυναίκες και τα παιδιά η ΤΕΡΑΣΤΙΑ πλειοψηφία που υφίσταντο κακοποίηση ,δυστυχώς όμως έτσι είναι κι οφείλουμε όλοι μαζί ανεξαρτήτως φύλου να βοηθήσουμε τα θύματα.
Πιστέψτε με ,μια απλή διαβούλευση δεν αρκει να τους «δωσει» τα πραγματικά τους δικαιώματα,ούτε ενας νόμος που βλέπει τα στατιστικα της ΕΛ.ΑΣ των δικαστικων υποθέσεων και διαμορφώνεται με βάση αυτά.
Πάλι θα βλέπουμε ματωμένες γυναίκες και παιδιά ,πάλι θα μετράμε νεκρές.
Αλλωστε το νομοσχέδιο είναι άκρως επιεικές ως προς το σωφρονισμό του δράστη.
Στο άρθρο 98 αντικατάσταση του άρθρου 23 παρ. 1 προτείνεται να προστεθεί στους επαγγελματίες ο ψυχολόγος και κάθε επαγγελματίας που προσφέρει υπηρεσίες σε παιδιά.
Αναγνωρίζουμε ως θετικό βήμα και σημαντική την πρόβλεψη για την προστασία των επαγγελματιών που έρχονται σε επαφή με παιδιά και παρέχουν υπηρεσίες, όταν αναφέρουν περιστατικά κακοποίησης. Ως φορέας παιδικής προστασίας αποτελούσε πάγιο αίτημα μας και ως εκ τούτου αναμένουμε την άμεση και πλήρη εφαρμογή του.
Σαν επιζήσασα ενδοοικογενειακής βίας,υιοθετώ ,όλες τις θέσεις τους.
Πιστεύω πως μελετώντας τις θέσεις τους θα έχετε μια σαφή εικόνα ,άλλωστε συνυπογράφουν με πολλές γυναικείες οργανώσεις κι οργανώσεις κακοποιημένων γυναικών κι εχουν τεράστια γνωση επι του θεματος.
Μιλώντας από προσωπικά βιωματα
TO ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΛΗ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΑ.
ΚΑΤΑΝΟΩ ΤΗΝ ΜΑΣΤΙΓΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ.
θεωρω πωσ τα θυματα ενδοοικογενειακησ βιασ πρεπει να εξαιρουνται απο την ποινικη διαμεσολαβηση.οπωσ αλλωστε προστατεύονται ωστε να μη συμμετεχουν σε τετοιεσ διαδικασιεσ απο τησ συμβαση της κωνσταντινουπολης
Αξιότιμε υπουργέ,
Σαν τρίτος και μη υποκινούμενος από προσωπικούς συναισθηματισμούς ,διαβάζοντας τα σχόλια ,ιδιαιτέρως αυτά που είναι πανομοιότυπα μεταξύ τους ,ενα θα πω,κι ας ειμαι αρσενικού γένους.
Φανταστείτε τι βίωναν αυτές οι γυναίκες και αυτα τα παιδάκια στα σπίτια τους.
Η διάρρηξη σχέσεων ειναι μορφή ψυχολογικής βίας (διαφορετικά να οριστεί ο όρος) η οποία ενεργεί καταλυτικα στις σχέσεις γονέα τέκνου, που συνήθως ειναι ο πατέρας και συνιστά βαριά μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Επειδή οι συνέπειες ειναι τραγικές αφου τα παιδια μεγαλώνουν ορφανα χωρις πατρικό προτυπο, πρέπει η πολιτεία να μεριμνήσει ωστε να περιοριστεί αυτο το φαινόμενο. Στον Αστικο Κώδικα εχει ως συνέπεια ακόμα και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας απο τον γονέα που μεθοδευει με δόλιους τρόπους την βίαιη αποκοπή του παιδιου απο τον γονέα ενω στον Ποινικο δεν προβλέπεται.Πως γινεται ναναι αδίκημα στον ΑΚ και οχι στον ΠΚ;; Πρέπει να εναρμονιστουν τα αρθρα 6 του 3500/2006 με το 1532 ΑΚ γιατι το φαινόμενο εχει εξελιχθει σε μάστιγα.