ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Σχόλια « 1 … 21 22 23 24 25 … 36 »

1 Απριλίου 2021, 00:26 | Λέττα Ζωίδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΘΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.
1 Απριλίου 2021, 00:53 | Κασσιανή ΑΠ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΘΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.
1 Απριλίου 2021, 00:20 | Κατερίνα Καπερναράκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.
1 Απριλίου 2021, 00:21 | Σπύρος Ν.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο άρθρο 13 ίσως πρέπει να τροποποιηθεί ή να αφαιρεθεί ο όρος «αμετάκλητα» για τις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και λοιπών παραβάσεων, καθώς αυτές οι διαδικασίες τελεσιδικίας είναι χρονοβόρες.

Η λέξη επικοινωνίας στην πρόταση «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» θα πρέπει να αφαιρεθεί, καθώς δημιουργεί σύγχυση. Πρέπει να γίνει σαφές ότι μιλάμε για το σύνολο του χρόνου του παιδιού με διαμονή του τέκνου στην οικία του γονέα, για να μην υπάρχει δυνατότητα παρερμηνείας.

Ίσως θα ήταν δόκιμο να οριστεί το 1/3 του χρόνου σε έκαστο γονέα και το υπόλοιπο 1/3 μαχητό.

Επίσης θα ήταν σημαντικό να υπάρξουν σαφείς οδηγίες για το πότε το τεκμήριο μπορεί να αυξηθεί και πότε να μειωθεί.
1 Απριλίου 2021, 00:24 | Κατερίνα Καπερναράκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων.
Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης – και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό – πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».
1 Απριλίου 2021, 00:39 | Νεφέλη Αδάμη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων.
Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης – και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό – πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».
1 Απριλίου 2021, 00:24 | Εριέττα γεωργίου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων.
Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης – και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό – πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».
1 Απριλίου 2021, 00:45 | Λέττα Ζωίδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων.
Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης – και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό – πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».
1 Απριλίου 2021, 00:52 | Κασσιανή ΑΠ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
Ωστόσο, αυτή ομαλότητα της τριμερούς σχέσης μεταξύ πρώην συζύγων και τέκνων στην περίοδο μετά τη διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως, απαντάται μόνος στις περιπτώσεις, όπου η συνεπιμέλεια ήταν εξαρχής αυτόνομη και συναποφασισμένη, βασισμένη στην κοινή & πραγματική βούληση και των δυο γονένων -πρώην συζύγων.
Το μοτίβο, ομως, υπό κανέναν εξαναγκασμό και υπό καμμία απειλή δε μπορεί να απαντηθεί, ούτε καν στην περίπτωση της επιβληθείσης εκ του νόμου αναγκαστικής συνεπιμέλειας, είτε με απειλή χρηματικής ποινής ή ποινής φυλάκισης, είτε με το έσχατο αποτρεπτικό μέσον, ήτοι της αφαίρεσης της επιμέλειας. Βλέποντας το δένδρο, δηλαδή την ωραιοποίηση της αναγκαστικής συνεπιμέλειας, και χάνοντας το δάδος, δηλαδή το πρακτικώς ανεφάρμοστο αυτής, δεν πρέπει να διαλάθει της προσοχής κανενός η ουσία και ο σκοπός, που επαναλαμβάνει ο νέος νομοθέτης – και τα επαναλαμβάνει ανάμεσα στις γραμμές αλλά εμφανώς. Το ότι ουσία και σκοπός δεν είναι το πραγματικώς εννοούμενο συμφέρον των παιδιών, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση καταστρατηγείται πάραυτα και ποικιλοτρόπως, όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους τον εν κρυπτώ και αθόρυβο- αλλά εκκωφαντικό – πόλεμο των διαζευγμένων γονιών τους, και αναγκαστικά και επιστημονικά τεκμηριωμένα βιώνουν με τη σειρά τους κρυπτόμενο θυμό, κρυπτόμενη αγωνία και κρυπτόμενη θλίψη. «Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) οι οποίοι εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων».
1 Απριλίου 2021, 00:39 | Γεωργία Γαρέφου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
1 Απριλίου 2021, 00:31 | Σοφία Αραπατζογλου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
χρόνος επικοινωνίας.
( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.
1 Απριλίου 2021, 00:51 | Μ.Π.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί διότι δεν αποτελεί μια επιστημονικά συγκροτημένη προσπάθεια επιλύσης των παθογενειών της ελληνικής κοινωνίας ως προς το κομμάτι της ανατροφής του παιδιού. Διότι ο νομοθέτης οφείλει να εστιάσει στην ορθή ανατροφή του τέκνου, και την προστασία του, η οποία δε δύναται να επιτευχθεί αν δε ληφθουν πρώτα υπόψιν οι ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά.
1 Απριλίου 2021, 00:14 | Ελένη Παναγιωτοπούλου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:59 | ΝΕΦΕΛΗ ΑΔΑΜΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η ελαφρότητα, που διακρίνει την κατάρτιση αυτού του νομοσχεδίου, μιας και, ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια, κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια/ισοδύναμα και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα;
Ως ΠΡΟς την δικαστηριακή επίλυση των οικογ. διαφορών, τα στοιχεία δεν δείχνουν αυτό. Δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
Και ως προς απόπειρα να ενταχθεί στο νομοσχέδιο υπογέίως ο αντιεπιστημονικός όρος του συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης, αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική.
31 Μαρτίου 2021, 23:18 | ΕΡΙΕΤΤΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η ελαφρότητα, που διακρίνει την κατάρτιση αυτού του νομοσχεδίου, μιας και, ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια, κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια/ισοδύναμα και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα;
Ως ΠΡΟς την δικαστηριακή επίλυση των οικογ. διαφορών, τα στοιχεία δεν δείχνουν αυτό. Δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
Και ως προς απόπειρα να ενταχθεί στο νομοσχέδιο υπογέίως ο αντιεπιστημονικός όρος του συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης, αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική.
31 Μαρτίου 2021, 23:33 | Πολυξενη Απακη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
χρόνος επικοινωνίας.
( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.
31 Μαρτίου 2021, 23:01 | Λέττα Ζωίδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η ελαφρότητα, διακρίνει την κατάρτιση αυτού του νομοσχεδίου, μιας και η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.
Ως ΠΡΟς την δικαστηριακή επίλυση των οικογ. διαφορνώ, τα στοιχεία δεν δείχνουν αυτό. Δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
Και ως προς απόπειρα να ενταχθεί στο νομοσχέδιο υπογέίως ο αντιεπιστημονικός όρος του συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης, αυτό όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική.
31 Μαρτίου 2021, 23:46 | MX

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είμαι χωρισμένη μητέρα εδώ και 2 χρόνια με 1 παιδί σήμερα 5,5 ετών και 2 μικρότερα 3.5. Από τη στιγμή που εγκατέλειψα την κατοικία του πρώην συζύγου μου (από τον οποίο δεχόμουν καθημερινή λεκτική βία, οριακά και σωματική και ανεχόμουν τις εξωσυζυγικές του σχέσεις από τη γέννηση των παιδιών και έπειτα) για το πρώτο διάστημα 3 μηνών του πήγαινα (απαιτούσε να του τα παω κιολας) τα παιδιά κάθε Σαββατοκύριακο. Μετά την απόφαση των εκτακτων ασφαλιστικών έκανε αγωγή για να ορίσει την επικοινωνία και ζήτησε να παίρνει τα παιδιά λιγότερο (ανά 15μερο). Μετα από προσπάθειες να με πείσει να μετακομίσω κοντά στην οικία του με την πρόφαση ότι θα μπορει να βλεπει τα παιδιά πιο τακτικά ακολούθησε η πρώτη καραντίνα του Μαίου και εξαφανίστηκε για 2 μήνες. Στον παιδοψυχολόγο τους έλεγε ότι η επικοινωνία με τα παιδιά του ειναι δικαίωμά του και όχι υποχρέωση. Μετά από αυτό φυσικά αρνήθηκα να μετακομίσω κοντά του γιατι εχω επιλέξει να μένω κοντά στους γονείς μου οι οποίοι με στηρίζουν καθημερινά με τα 3 παιδιά για να βρω τα πατήματά μου. Απο τη στιγμή που αρνήθηκα την μετακόμιση και έπειτα έχω δεχθει μπαράζ αγωγών από τον ίδιο, απειλές και χειριστικές ενέργειες μη καταβολής της διατροφής (η οποία ορίστηκε αρκετά υψηλή λόγω των μεγάλων εισοδημάτων του και των ιδιωτικών σχολείων των 3 παιδιών). Μία από τις απειλές του ήταν ότι θα με τσακίσει στα δικαστήρια πράγμα που έπραξε και ότι θα πάρει μέχρι και την επιμέλεια. 8 δικαστήρια μέχρι και τώρα για μείωση της διατροφής, για να μου πάρει το ενα αυτοκίνητό ιδιοκτησίας μου (πούλησε δήθεν τα 3 δικά του και δεν ειχε να μετακινήσει τα παιδια του), εξαφάνισε το σκάφος του, μηδένισε τα εισοδήματά του…… τώρα επικαλείται ακόμα περισσότερο λόγω covid! Τώρα στέλνει και εξώδικο να ξεγράψω τα παιδια από το ιδιωτικό σχολείο! Αυτός ειναι ο καλός μας ΠΑΤΕΡΑΣ….ΠΛΟΥΣΙΟΙ πατεράδες που μοναδικός τους στοχος ειναι η εξόντωση της μητέρας…… ξεπερνά τον πατρικό του ρόλο προκειμένου να βγάλει τον θυμό και των εγωισμό του και με καταδιώκει. Τις ημέρες που τα έχει τα παιδιά γυρίζουν άπλυτα, ατάιστα, αδιάβαστα! Μάλιστα 1 ημέρα έκανε εμετό ο μεγάλος μου γιος μόλις κατέβηκε από το αυτοκίνητό του γιατι ήταν νηστικός 1 ολόκληρο 24ωρο. Και ήρθε και απάντησε σιγά δεν έγινε και κάτι…
Και πείτε μου εσείς τώρα κύριε Μητσοτάκη και κύριε Νομοθέτη Υπουργέ Δικαιοσύνης, κύριε Τσιάρα. Θα δώσετε τα παιδιά μας σε αυτούς τους πατεράδες περισσότερο χρόνο… Θα τους κάνετε καλό στην ψυχολογία τους? Πως? Με το να τα μετατρέπετε σε κινητές βαλίτσες ανάμεσα σε 2 σπίτια? Πώς θα πάνε σχολείο από δύο διαφορετικες περιοχές στην άλλη άκρη του Νομού Αττικής? Μήπως έχετε σκοπό να τα βάλετε να παρακολουθούν μαθήματα σε 2 σχολεία? 2 σπίτια, 2 σχολεία, μήπως να τα μετατρέψετε και σε 2 προσωπικότητες? Τι θα γίνει με τις δραστηριότητές τους? Πώς τα ορίζετε όλα αυτά με τον ΑΣΑΦΗ ΝΟΜΟ που πάτε να ψηφίσετε? Πώς θα κρίνουν σωστά οι δικαστές? ΘΕΛΟΥΜΕ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!!!
Τα παιδιά ακόμη και με αυτό που βιώνουν στην παρουσα στιγμή με την εναλλαγή 2 σπιτιών τις περισσότερες φορές τα αναστατώνει, τα βγάζει από την καθημερινότητά τους, από τη ρουτίνα τους… και ειδικά σε αυτές τις ηλικίες γνωρίζει καλά όποιος έχει παιδιά ότι αυτή τη ρουτίνα τη χρειάζονται! Τα Χριστούγεννα? Το Πάσχα? Το Καλοκαιρι? Τα παιδιά με καλούν και ζητούν να γυρίσουν σπίτι νωρίτερα από τη μία εβδομάδα, γιατι απλά η μαμά τους τους λείπει…. Τι θα γίνει όταν αυτό ενταθεί με τη διανυκτέρευσή τους περισσοτερες μερες στην οικια του πατέρα τους? Πόσα ξεσπάσματα των παιδιών θα δούμε ακόμα? Πόσους ψυχολόγους θα χρειαστούμε ακόμα? ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ!
Πόσα δικαστήρια θα προκαλέσει αυτό το νομοσχέδιο αφού πλέον οι πατεράδες θα έχουν λόγο για τα πάντα? Χωρίσαμε γιατι διαφωνούσαμε! Φύγαμε μακριά γιατι ανεχόμασταν μία κατάσταση που δεν πήγαινε άλλο… και τώρα μας ζητάτε ΤΙ? Να γυρίσουμε πίσω από εκεί που φύγαμε τρέχοντας? Με 3 μωρά στην αγκαλιά? Φύγαμε για να γλιτώσουμε!
ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΜΑΣ! Κύριε ΥΠΟΥΡΓΕ, σας εκλιπαρώ, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!
31 Μαρτίου 2021, 23:38 | Μιχάλης Αλέξης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:26 | Kασσιανή ΑΠ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι Johnston, Campbell και Tall (1985) χρησιμοποίησαν δεδομένα για 80 διαζευγμένες οικογένειες με 100 παιδιά για να αναπτύξουν μια τυπολογία παραγόντων που συμβάλλουν στο αδιέξοδο των καταστάσεων του συγκρουσιακού διαζυγίου. Η πλειονότητα των γονέων σε αυτή τη μελέτη παρουσίασε χαρακτηριστικά παθολογίας χαρακτήρων, ορισμένοι δε εμφανώς διαταραχές προσωπικότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κίνητρο για τη διαφωνία μεταξύ των συζύγων, προήλθε περισσότερο από τα διαρκή χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, όπως η ανάγκη να πολεμήσουν, παρά από τις συνθήκες του χωρισμού ή τις ανάγκες του παιδιού.
Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι πολλοί σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων . Συνεπώς, σε μια συγκρουσιακή διάσπαση συμβίωσης, όπου εκτός από τις σωματικές βλάβες, έχει επέλθει και εξακολουθητικά έντονη ψυχολογική βία και εκβιασμός του τύπου: «θα σε καταστρέψω, δεν θα ξαναδεις τα παιδιά ποτέ ξανα, εάν τολμήσεις τα πάρεις και φύγεις» και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των παιδιών, πώς θα μπορέσουν να ξεπεραστούν, ώστε να οδηγηθεί το πρώην ζευγάρι σε πολιτισμένο καθορισμό της επιμέλειας των τέκνων;
Έχετε διερωτηθεί ΤΙ σημαίνει κακοποιητικός σύντροφος; Ιδού, ενδεικτικά:
• Στις 28/11/2019 η 31χρονη Κλειώ, ΑΜΕΑ, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον 40χρονο φίλο της μέσα στο σπίτι τους στον Κατσαμπά Ηρακλείου Κρήτης.
• Στις 22/12/2019 η 33χρονη Αδαμαντία δολοφονήθηκε από τον 54χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους, όπου βρίσκονταν και το 4χρονο παιδί τους, στη Νέα Αλικαρνασσό Κρήτης.
• Στις 23/01/2020 μια 50χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 48χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του κι αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο μέσα στο σπίτι τους στην Μακρακώμη Φθιώτιδας.
31 Μαρτίου 2021, 23:14 | Εμμανουέλα Αλεξάκη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:46 | Σοφία Αϊβαζίδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:22 | Διαμαντής Αθανασίου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:00 | Ιωάννης Αζέλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:38 | Κωνσταντινος Αγριτελλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:28 | Σάντυ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
χρόνος επικοινωνίας.
( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.
31 Μαρτίου 2021, 23:16 | Φωτεινη Αγγελοπουλου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:53 | Λεωνιδας Αγγελιδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:26 | Καλλιοπη Αγγελακακη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:56 | Χρηστος Αγαλοπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:45 | Λευτέρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο νομοσχέδιο πρέπει να συμπαεριληφθεί ρητά μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, αλλιώς να αποσυρθεί.
31 Μαρτίου 2021, 23:42 | Παναγιώτης Λάμπρου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 23:17 | ΓΟΝ.ΙΣ. ΠΕΙΡΑΙΑ –ΓΟΝΕΪΚΗ ΙΣΟΤΗΤΑ για τo ΠΑΙΔΙ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα

Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.

Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής

«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,

Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
31 Μαρτίου 2021, 23:10 | Αναστασία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δεν πρέπει να επιτραπεί να έρχονται τα παιδιά σε επαφή με τον κακοποιητικό γονέα μέχρι την απόφαση της αμετάκλητης καταδίκης. Κινδυνεύει τόσο η σωματική όσο και η ψυχική τους υγεία. Απόσυρση ΤΩΡΑ!
31 Μαρτίου 2021, 23:30 | Ευγενία Σ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής περνάνε χρόνια.. Όχι στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Δεν λύνει προβλήματα, δημιουργεί νέα.
31 Μαρτίου 2021, 23:45 | ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2079/2015

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΟΙΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ.
31 Μαρτίου 2021, 23:34 | ΣΙΠΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

«Οι προτάσεις της εταιρείας μας επί των άρθρων του Σχεδίου Νόμου»

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:

Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.

Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.

Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων

Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.

Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ

Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:

2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.

Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.

Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου

Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.

Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.

Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.

Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
31 Μαρτίου 2021, 23:55 | Κ.Ι.Π

Μόνιμος Σύνδεσμος

Όχι όχι όχι!
Πρώτα απ’ όλα θα έπρεπε να υπάρχει ΑΜΕΣΗ επέμβαση της πολιτείας σε περίπτωση κακοποίησης και μέχρι να βγει το πόρισμα ο (έστω πιθανός) κακοποιητης να απαγορεύεται να έχει την οποιαδήποτε επαφή με τον κακοποιημένο…
Δεν μπορεί ένα παιδί που έχει βιώσει κακοποιητικες καταστάσεις να υποχρεούται να επικοινωνεί με τον κακοποιητη του..
31 Μαρτίου 2021, 23:16 | ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Α.Μ.Κ.Ε

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/ επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας.
Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης. Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΡΧΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΕΠΩΝΥΜΑ 25.154 ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ.
31 Μαρτίου 2021, 23:40 | Σταυρούλα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ενίσταμαι κάθετα στο συγκεκριμένο άρθρο. Αναγράφεται πως «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.»

Σε αυτό θέλω να σχολιάσω πως αρκετά διαζύγια βγαίνουν για λόγους ενδοοικογενειακής βίας παρ’όλο που ο θύτης δεν έχει καταδικαστεί ποτέ. Θεωρώ επικίνδυνο και βάναυσο για τα θύματα να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο και να είναι αναγκασμένα να έρχονται σε επαφή με τον θύτη.

Θα προσθέσω επίσης πως στη χώρα μας το ποσοστό ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλεται είναι εξαιρετικά μικρό και πολλές φορές οι θύτες δεν τιμωρούνται.

Η ΑctionAid(«Η ενδοοικογενειακή βία κατά την
περίοδο της οικονομικής κρίσης
Η οπτική των επαγγελματιών και
προτάσεις βελτίωσης των
εφαρμοζόμενων πολιτικών», Μερος Α Κεφ. Σπάζοντας τον κύκλο, 2018) αναφέρει: «Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με ευρωπαϊκές μελέτες, 21,3% των Ελληνίδων
βιώνουν περιστατικά σωματικής ή σεξουαλικής βίας αλλά δεν το αναφέρουν,
ποσοστό που είναι κατά 10 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της ΕΕ (EIGE, 2017).»

Στη συνέχεια του ίδιου κειμένου σε επόμενο κεφάλαιο (Η Μη αναφορά περιστατικών) αναγράφεται το εξής: «Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε και στην προηγούμενη ενότητα, τόσο στην Ελλάδα
όσο και στο εξωτερικό, ένα μεγάλο ποσοστό περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας δεν
καταγράφονται στις υπάρχουσες επίσημες στατιστικές, επειδή τα θύματα δεν
απευθύνονται ποτέ σε κάποιον οργανισμό ή αρχή. Οι λόγοι είναι πολλοί και αλληλένδετοι,
και απορρέουν από τη φύση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας, από τα ατομικά
χαρακτηριστικά των εμπλεκόμενων, αλλά και από τις επικρατούσες κοινωνικές αντιλήψεις
και άλλες συνθήκες που σχετίζονται με το πολιτικό ή/και οικονομικό πλαίσιο. Ένα από τα
πρωταρχικά μελήματά της ερευνητικής ομάδας, λοιπόν, ήταν η διαλεύκανση, μέσα από
τις μαρτυρίες των ειδικών, των κύριων αιτιών της ελλιπούς αναφοράς με γνώμονα
τη βελτίωση των υπαρχουσών πρακτικών.
Για να καταγγελθεί στις αρχές ή σε άλλο φορέα, βέβαια, ένα περιστατικό
ενδοοικογενειακής βίας βασική προϋπόθεση είναι να εκλαμβάνεται ως τέτοιο. Πρέπει
δηλαδή μια συγκεκριμένη συμπεριφορά να αναγνωρίζεται ως βία και, ενδεχομένως, ως
κατακριτέα ή και αξιόποινη πράξη από τους άμεσα εμπλεκόμενους ή/και από την κοινωνία
ευρέως. Είναι λοιπόν αναμενόμενο να μην δηλώνεται ένα περιστατικό όταν το φαινόμενο
της ενδοοικογενειακής βίας εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως κάτι κανονικό:
«Δηλαδή βλέπουμε ακόμα και γυναίκες να αντιμετωπίζουν αυτό το πράγμα και να
λένε ότι “εντάξει, είναι άντρας και θα το κάνει κι αυτό”», Εκπαιδευτικός
Το πώς οι γκρίζες ζώνες και τα ασαφή όρια που ορίζουν πού ξεκινά η
ενδοοικογενειακή βία περιπλέκουν την αντιμετώπιση του φαινομένου θα συζητηθεί πιο
αναλυτικά στην επόμενη ενότητα. Προς το παρόν ας δούμε ποιοι είναι, κατά τους ειδικούς,
οι κύριοι παράγοντες που αποτρέπουν την καταγγελία ενός περιστατικού.
Οι συνεντευξιαζόμενοι/ες ανέφεραν συχνά τα συναισθήματα της ντροπής ή
ενοχής. Η ενδοοικογενειακή βία εκδηλώνεται στο πλαίσιο των πιο στενών προσωπικών
σχέσεων και απαιτεί την λεπτομερή διήγηση προσωπικών εμπειριών.»

Θεωρώ, λοιπόν, πως βάσει αυτών των στοιχείων, ιδιαίτερα γνωρίζοντας πως στην χώρα μας τη διάρκεια της πανδημίας λόγω του lockdown έχουν αυξηθεί τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, το να περάσει το συγκεκριμένο άρθρο είναι απαράδεκτο.
31 Μαρτίου 2021, 23:13 | NIKOS TSAKAS

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ:

1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/ επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης. Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα. Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2079/2015
31 Μαρτίου 2021, 23:38 | Παναγιώτης Νικολίτσος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ίσος χρόνο και για τους δύο γονείς.

ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ Ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας γονέα τέκνου 1/3 του συνολικού χρόνου.
Μίνιμουμ 120 μέρες το χρόνο για τον κάθε γονέα, αρκεί να θέλει. Αν θέλει να τηρηθει το υποχρεωτικό μίνιμουμ.
Ο χρόνος επικοινωνίας να πηγαίνει από το 1/2 στο 1/3
31 Μαρτίου 2021, 23:13 | Στέλλα Καψαμπέλη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 13
Δικαίωμα επικοινωνίας
Σχόλια:
Στην ελληνική πραγματικότητα το να καταδικαστεί αμετάκλητα κάποιο ένοχο για τα εν λόγω αδικήματα ειδικά, μπορεί να διαρκέσει έως και δέκα (10) χρόνια, στην περίπτωση, σπάνιο κι αυτό ακόμη, να καταδικαστεί. Στη Γαλλία έκθεση με θέμα τη βία κατά των γυναικών έδειξε ότι το δικαίωμα και ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα κατά του οποίου έχει ασκηθεί δίωξη (χωρίς να έχει επέλθει αμετάκλητη καταδίκη), είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών, μπροστά μάλιστα στα ανήλικα, ή μη, παιδιά του ζευγαριού. Η συνέχιση επαφής με κακοποιητή σύζυγο/πατέρα είναι μία πλήρως επισφαλής διαδικασία που αφήνει απροστάτευτα τέκνα και μητέρες/συζύγους.
Πρόταση: αφαίρεση αυτού του άρθρου πλήρως.
Πρόταση: αντικατάσταση του παραπάνω με αποκλεισμό και περιορισμό της επικοινωνίας όχι βάσει της αμετάκλητης καταδίκης αλλά από την άσκηση ποινικής δίωξης και την πρωτόδικη καταδίκη.
Τεκμήρια:
shorturl.at/cwM16 και shorturl.at/cxCHL.
31 Μαρτίου 2021, 22:59 | PRAKSIS

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η πρόβλεψη για αποκλεισμό ή περιορισμό της επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο θα πρέπει να τύχει προσοχής από τον νομοθέτη, δεδομένου ότι οι εγκληματικές αυτές πράξεις είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές για την ψυχοσωματική υγεία των παιδιών και δυστυχώς δεν είναι εύκολη υπόθεση η καταγγελία αυτών στις διωκτικές αρχές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης η οποία ως διαδικασία ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων μπορεί να διαρκέσει χρόνια, θα δίνει στην πράξη το δικαίωμα στον κακοποιητικό γονέα να συνεχίσει μια κακοποιητική συμπεριφορά στο πλαίσιο της διευρυμένης επικοινωνίας που διασφαλίζει η συγκεκριμένη ρύθμιση. Μια τέτοια προοπτική είναι καταφανώς ενάντια στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του παιδιού στο οποίο άλλωστε αποσκοπεί η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία.
Ας μην αμελούμε ότι αποτελεί συμβατική υποχρέωση της πολιτείας, σύμφωνα με το ν. 4531/2018 με τον οποίο κυρώθηκε από τη χώρα μας η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, να μεριμνά για τη λήψη των αναγκαίων νομοθετικών και άλλων μέτρων προκειμένου, ασκώντας τη δέουσα επιμέλεια ώστε να προλαμβάνονται, να διερευνώνται τέτοια φαινόμενα, να τιμωρούνται οι δράστες και να παράσχονται επανορθώσεις αναφορικά με πράξεις βίας. Δεδομένου ότι συχνά η ενδοοικογενειακή βία συνοδεύεται από συγκάλυψη λόγω φόβου ή αποφυγής στιγματισμού των μελών της οικογένειας, ιδιαίτερα των παιδιών, θα πρέπει ο νομοθέτης να υιοθετήσει πιο αυστηρά κριτήρια στη ρύθμιση αυτή ώστε να αποφεύγεται η περαιτέρω θυματοποίησή τους.
Προτείνουμε την υιοθέτηση μιας πιο αυστηρής στάσης σε περιπτώσεις εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Η άσκηση ποινικής δίωξης για τις παραπάνω εγκληματικές πράξεις συνιστά από μόνη της σοβαρό λόγο για να περιοριστεί ο χρόνος επικοινωνίας στο πλαίσιο πρόληψης των εγκλημάτων βίας. Τυχόν επανάληψη ουσιαστικά τέτοιων φαινομένων θα πρέπει να οδηγεί στον αποκλεισμό του γονέα από την άσκηση του δικαιώματος με ρητή επίσης μνεία στη σχετική διάταξη.
31 Μαρτίου 2021, 22:11 | Αργυρούλα Π.

Μόνιμος Σύνδεσμος

1. Η διάταξη που αναφέρεται στην διακοπή της επικοινωνίας μόνο με αμετάκλητη απόφαση του κακοποιητικό γονέα είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ: Κινδυνεύει η ζωή των παιδιών, το λιγότερο η ψυχική τους υγεία, να παραμένουν με γονείς που είναι κακοποιητικοί τουλάχιστον 8-10 χρόνια αφού η ποινική διαδικασία απαιτεί πάνω από 9 έτη. Ούτε μία μέρα ένα παιδί με γονιό που κατηγορείται για κακοποιητική συμπεριφορά!

2. Ως προς το πρακτικό της επικοινωνίας: Κανένας γονιός δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα, όπως προκύπτει από το 1/3 του χρόνου του παιδιού, ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά έχουν πολλαπλές δραστηριότητες εκτός της ανάγκης ξεκούρασης και της καθημερινής τους υγιεινής και διατροφής. Ούτε είναι δυνατόν ο γονέας, με τον οποίο διαμένει το τέκνο, να λογοδοτεί καθημερινώς: πέραν του ότι είναι ανεφάρμοστη μια τέτοια διάταξη είναι και παράνομη καθώς παραβιάζει το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ περί ιδιωτικότητας (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων Παιδιού).

3)Η ελάχιστη επικοινωνία στο 1/3 του χρόνου του παιδιού, αφαιρεί επίσης την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει, αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Είναι επίσης σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου, σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου, μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της, ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.
31 Μαρτίου 2021, 22:09 | Σακης Μ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
περιεχόμενο, τεκμαίρεται από το ένα δεύτερο έως το ένα τρίτο του συνολικού χρόνου του παιδιού εάν πρόκειται για κατάλληλο γονέα.
31 Μαρτίου 2021, 22:59 | Νασος Μ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής με ανδρομικη ισχύ 5 με 7 χρονιά.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/ επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

11. Να προβλέπονται ιδιαίτερα μετρα για τους γονεισ που μένουν σε διαφορετικους νομους και απομακρυσμένοι εξαιτίας της μητέρας.

Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
31 Μαρτίου 2021, 22:28 | Αλέξανδρος Δ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
31 Μαρτίου 2021, 22:51 | Τακης Φακιρας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σταματήστε να εμπορεύεσται τα παιδιά μας
ΔΕΝ είναι για ΠΟΥΛΕΙΜΑ
ΔΕΝ τα ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ
ΔΕΝ τα ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 – 50
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΟΙΚΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΕΝΑΛΑΣΩΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΙΣΕΣ ΕΥΘΗΝΕΣ
31 Μαρτίου 2021, 22:05 | Νώντας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Σχόλια « 1 … 21 22 23 24 25 … 36 »

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων