Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».
➢ ‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
➢ ‘Αρθρο 8
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1514
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
(…)
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)
➢ Άρθρο 9
«Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
(..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)
➢ ‘Αρθρο 10
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
➢ ‘Αρθρο 14
Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
(…)
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα
Ο κακοποιητής μπαίνει στη φυλακή δεν του δίνουμε δικαιώματα.Ειδικά δικαιώματα εις βάρος των παιδιών τους γιατί μόνο εις βάρος τους είναι να περνούν χρόνο και να αποφασίζουν για αυτά κακοποιητές μπαμπάδες που ζουν και αναπνέουν μόνο για να εκδικηθούν την πρώην σύντροφό τους που ΤΟΛΜΗΣΕ να μιλήσει και να τους εκθέσει. Αυτό μόνο τους νοιάζει και καθόλου τα παιδιά τους. Αν τους ενοιαζαν τα παιδιά τους δεν τα κακοποιούσαν έμμεσα κακοποιώντας τη μητέρα τους μπροστά στα μάτια τους. Αυτή η βία στη ψυχή των παιδιών πρέπει να τελειώσει. Ή πρέπει μήπως να περιμένουμε όπως στη Γαλλία να γίνουν εκατοντάδες γυναικοκτονίες μπροστά στα μάτια των παιδιών για να αλλάξουμε και πάλι νομοθεσία; Αυτό το ν/σ μας πάει πολλά χρόνια πίσω… Κατάργηση τώρα!
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΕΝΑΝΤΙ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ. ΑΥΤΟ, ΑΛΛΩΣΤΕ, ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΣΜΕΥΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.1
Τα 2 και 3 προτείνω να γίνουν ως εξής
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο κλπ.
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της αναλόγως.
Το 2 προτείνς να γίνει ως εξής:
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων. Να προστεθεί δηλαδή το ισόχρονη.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ:
Οι οικογενειακές σχέσεις είναι σύνθετες και περίπλοκες. Ο εμπνευστής του νομοσχεδίου είτε δεν έχει ιδέα από την οικογενειακή πραγματικότητα είτε προσπαθεί να ταυτίσει εσκεμμένα το συμφέρον του παιδιού με εκείνο των γονέων, των ανιόντων αλλά και τρίτων.
Τον εμπνευστή του νομοσχεδίου στην πραγματικότητα τον απασχολεί, όχι το συμφέρον του παιδιού, αλλά το πως θα κατηγορήσει τη μάνα του παιδιού ως «αποξενώτρια», ώστε να χάσει η μάνα την επιμέλεια και το παιδί να μεγαλώσει με επιμελήτρια την ενεργή γιαγιά/νταντά, με εμπλοκή όλων των παρεμβατικών συγγενών, δηλαδή με τη μεταφορά της προ του γάμου τοξικότητας και μετά τη λύση του.
Αυτό για το νομοθέτη πρέπει να γίνει με όποιο κόστος, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΜΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Αυτό για να επικοινωνηθεί στην κοινωνία βρέθηκε το πλαστό επιχείρημα 50/50 – ισότητα. Έτσι ένας πολίτης, ο οποίος δεν γνωρίζει από τέτοιες καταστάσεις, θα μπορούσε κάλλιστα «να πέσει στη φάκα» της δήθεν ισότητας των γονέων, παραγνωρίζοντας τις κακές μεταξύ τους σχέσεις, τα γεγονότα τυχόν κακοποίησης παιδιού ή/ και μητέρων, την εμπλοκή ανιόντων, τρίτων κλπ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ, ΤΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ.
Το επιχείρημα της δήθεν «αποξενώτριας» μάνας αποτελεί το ίδιο άλλοθι που αποτελούσε το ότι η δημόσια υγεία είναι αντιπαραγωγική, ώστε να τη διαλύσουν και τώρα στην πανδημία να καταλάβουν ότι τελικά μόνο στη δημόσια υγεία μπορούμε να καταφύγουμε στα δύσκολα. Το ίδιο και για τη δημόσια παιδεία κλπ.
Μέσα από προπαγάνδα στα γνωστά μέσα, με χορηγίες σε ιδρύματα, πληρωμένες διαφημίσεις κλπ, εκείνοι οι οποίοι κατά τα άλλα δεν έχουν χρήματα για τη διατροφή του παιδιού τους, προσπαθούν να αποδομήσουν τη νευραλγική για κάθε παιδί σχέση μάνας – τέκνου, η οποία καταρρέει μπροστά στη δύναμη που δίνει ο εμπνευστής του νομοσχεδίου σε ανιόντες αλλά και ΤΡΙΤΟΥΣ (!), οι οποίοι, παραγκωνίζοντας το ρόλο του γονέα, κατοχυρώνουν απευθείας δικαίωμα επικοινωνίας με ανήλικα, στην τυχόν παρέμβαση ή επικινδυνότητα των οποίων, το παιδί αφήνεται ΕΡΜΑΙΟ. Ανιόντες αλλά και τρίτοι, αντί για υποχρεώσεις, έχουν δικαίωμα λογοδοσίας έναντι γονέων. Αλήθεια από πότε οι γονείς δεν είναι αρκετοί για να αποφασίζουν με ποιον θα έρχεται σε επαφή το παιδί τους;
Όσοι θεωρούν τα εγγόνια δύο φορές παιδιά τους, τα παιδιά των ανηψιών δύο φορές ανήψια και λοιπά αιτήματα που χρήζουν άλλου είδους αξιολόγησης, αν θεσπιστεί υποχρέωση διατροφής του τέκνου ΕΝΑΝΤΙ αυτών, θα αρχίσουν να σφυρίζουν αδιάφορα, λέγοντας ότι από πουθενά δεν προκύπτει υποχρέωση… ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ, ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ, ΕΞΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΛΩΤΗ ΓΟΝΕΪΚΟΤΗΤΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΑΠΟΔΟΜΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΕΝΑΝΤΙ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΩΝ (!) ΓΕΝΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗ ΑΠΟΡΙΑ ΣΕ ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΛΟΓΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ, ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΠΟΙΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΕΛΙΚΑ;;;;
ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ προκειμένου να εξυπηρετηθεί σε πολλές περιπτώσεις ο εγωισμός και η κτητικότητα των παρεμβατικών τρίτων (ανιόντων, θείων και λοιπών τεταρτοξάδελφων) σε βάρος του συμφέροντος του παιδιού στην ηρεμία, στη σταθερότητα, την επιλογή, την πρόοδο και τη σύνδεση με την ίδια του τη μάνα, η οποία πρέπει πάση θυσία να αποδομηθεί.
ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ ΠΟΣΕΣ «ΑΓΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ» έχουν ταλαιπωρήσει παιδιά και μητέρες… Αντιθέτως, ο νομοθέτης ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΤΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΑΜΕΝΕΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΜΛΟΚΗ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΣΚΗΣΗΣ DE FACTO ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.
Τέλος, και σημαντικότερο τα του ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟΥ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ λύνουν πολλές απορίες….
ΑΝΤΙΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
‘Συμφέρον του παιδιού’, είναι μία αόριστη, ελαστική νομική έννοια κατά το Σύνταγμα, η οποία εξειδικεύεται κατά περίπτωση από το δικαστήριο. Επομένως, δεν είναι δυνατόν ο νομοθέτης να ορίζει εκ των προτέρων πως το συμφέρον του παιδιού εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς – είναι σαν να κάνει υποδείξεις στο δικαστή ή να μην τον εμπιστεύεται. Επιπλέον, το θέμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης
Οι Johnston, Campbell και Tall (1985) χρησιμοποίησαν δεδομένα για 80 διαζευγμένες οικογένειες με 100 παιδιά για να αναπτύξουν μια τυπολογία παραγόντων που συμβάλλουν στο αδιέξοδο των καταστάσεων του συγκρουσιακού διαζυγίου. Η πλειονότητα των γονέων σε αυτή τη μελέτη παρουσίασε χαρακτηριστικά παθολογίας χαρακτήρων, ορισμένοι δε εμφανώς διαταραχές προσωπικότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κίνητρο για τη διαφωνία μεταξύ των συζύγων, προήλθε περισσότερο από τα διαρκή χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, όπως η ανάγκη να πολεμήσουν, παρά από τις συνθήκες του χωρισμού ή τις ανάγκες του παιδιού.
Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι πολλοί σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων . Συνεπώς, σε μια συγκρουσιακή διάσπαση συμβίωσης, όπου εκτός από τις σωματικές βλάβες, έχει επέλθει και εξακολουθητικά έντονη ψυχολογική βία και εκβιασμός του τύπου: «θα σε καταστρέψω, δεν θα ξαναδεις τα παιδιά ποτέ ξανα, εάν τολμήσεις τα πάρεις και φύγεις» και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των παιδιών, πώς θα μπορέσουν να ξεπεραστούν, ώστε να οδηγηθεί το πρώην ζευγάρι σε πολιτισμένο καθορισμό της επιμέλειας των τέκνων;
Έχετε διερωτηθεί ΤΙ σημαίνει κακοποιητικός σύντροφος; Ιδού, ενδεικτικά:
• Στις 28/11/2019 η 31χρονη Κλειώ, ΑΜΕΑ, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον 40χρονο φίλο της μέσα στο σπίτι τους στον Κατσαμπά Ηρακλείου Κρήτης.
• Στις 22/12/2019 η 33χρονη Αδαμαντία δολοφονήθηκε από τον 54χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους, όπου βρίσκονταν και το 4χρονο παιδί τους, στη Νέα Αλικαρνασσό Κρήτης.
• Στις 23/01/2020 μια 50χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 48χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του κι αυτοκτόνησε με το ίδιο όπλο μέσα στο σπίτι τους στην Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στις 18/08/2020 μια 52χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 60χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους στην Παναγία Καλαμπάκας, όπου ζούσαν με τα 3 παιδιά τους. • Στις 26/10/2020 μια 37χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 53χρονο σύζυγό της μέσα στο σπίτι τους στην Καλλιθέα, όπου ζούσαν με τις 2 κόρες τους.
• Στις 22/11/2020 μια 44χρονη γυναίκα δολοφονήθηκε από τον 44χρονο σύζυγό της, ο οποίος την πυροβόλησε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στο σπίτι τους στον Πύργο Διρού Μάνης, όπου ζούσαν με τα 2 παιδιά τους.
Οι Steinman, Zemmelman και Knoblauch (1985), σε μια μελέτη 51 οικογενειών με συνεπιμέλεια , εντόπισαν μια λίστα παραγόντων που οδηγούν σε μια επιτυχημένη ρύθμιση. Αυτοί οι παράγοντες ήταν ο σεβασμός και η εκτίμηση του δεσμού μεταξύ των παιδιών και των πρώην συζύγων, ικανότητα αντικειμενικής κάλυψης των αναγκών του παιδιού μετά το διαζύγιο, η ικανότητα για ενσυναίσθηση των αισθημάτων του παιδιού και του συν-γονέα, η ικανότητα να μετατοπίζονται οι συναισθηματικές προσδοκίες από το ρόλο του συντρόφου στο ρόλο του συν-γονέα και η ικανότητα των πρώην συζύγων να δημιουργούν νέα όρια ρόλου και να δείχνουν υψηλή αυτοεκτίμηση και ευελιξία.
ΩΣΤΟΣΟ,ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΙΜΕΡΟΥΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΓΑΜΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΕΩΣ, ΑΠΑΝΤΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΟΠΟΥ Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΗΤΑΝ ΕΞ ΥΠΑΡΧΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ, ΕΡΕΙΔΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΩΝ – ΓΟΝΕΩΝ.
O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής.
Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα.
δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια.
ΟΧΙ στην χρησιμοποίηση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική
ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ.Η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΝΑ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ,ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΣ, ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΕΣ.ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΗ Η ΣΕ ΑΜΟΙΒΟΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ.ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ.ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ? ΟΧΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΜΙΣΟΓΥΝΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΩΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ.
Το συμφέρον του τέκνου είναι κοινή επιμέλεια,η αυτονόητη νομική ισότητα των γονέων και η εναλλασσόμενη κατοικία όπως ακριβώς αναφέρονται στο
Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015.
Ευχαριστώ
Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων.
Διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά:
α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512).
β) Στο άρθρο 1441 ο νομοθέτης αγνοεί τις επόμενες ρυθμίσεις για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του άρθρου 1441 είναι να προβλέπει το ελάχιστο περιεχόμενο της συμφωνίας αναφορικά με τα παιδιά.
γ) Στο άρθρο 1513 σε συνδυασμό με το 1520, εντοπίζεται το εξής παράδοξο: σε σχέση με την απαίτηση του νόμου να περνά το παιδί το 1/3 του χρόνου του με τον ένα γονέα, τίθενται προϋποθέσεις και δικλίδες για να διασφαλίζεται το συμφέρον του, αλλά για την επιχειρούμενη (με τη λέξη “εξίσου”) ισόχρονη παραμονή του με τον κάθε γονέα δεν τίθεται καμιά προϋπόθεση. Εξάλλου, η άνωθεν καθιέρωση της ισόχρονης εναλλασσόμενης διαμονής του παιδιού με τον κάθε γονέα αντιφάσκει με την ίδια την έννοια της συνεπιμέλειας, αφού ακριβώς αυτό το θέμα (με ποιον θα μένει το παιδί και για πόσο χρόνο) είναι βασικό θέμα που πρέπει να συναποφασίζουν οι γονείς.
δ) Στο άρθρο 1520, η «υποχρέωση» επικοινωνίας που ξαφνικά εισάγεται, ανατρέπεται στη συνέχεια με την πρόβλεψη ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας που «τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού» δεν ισχύει, αν ο (κατά τη διάταξη υπόχρεος επικοινωνίας γονέας) … ζητεί μικρότερη επικοινωνία. Και last but not least, η ακατανόητη και άστοχη χρήση στην ίδια διάταξη του όρου τεκμήριο, ως δήθεν «τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας», σε μια ρύθμιση που δεν εισάγει νόμιμο τεκμήριο με την έννοια που έχει ο όρος στη γενική θεωρία του δικαίου.
Παρακαλώ θερμά προς δημοσίευση των θέσεών μου!
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΕΧΩ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΩ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΕΠΙ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΑΡΘΡΩΝ:
➢ ‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
➢ ‘Αρθρο 8
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1514
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
(…)
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)
➢ Άρθρο 9
«Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
(..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)
➢ ‘Αρθρο 12
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
➢ ‘Αρθρο 14
Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
(…)
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα
Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής
«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής
“Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»
Το συμφέρον του τέκνου δεν προσδιορίζεται το ίδιο από τους γονείς που λαμβάνουν υπόψη τα προσωπικά τους συμφέροντα.Η αλλαγή που συμβαίνει στους πατεράδες κυρίως μετά την λήξη του γάμου τους ειναι δραματική κ πολλές φορές αναδεικνύουν άλλο πρόσωπο από αυτό που η μητέρα έβλεπε μέσα στο γάμο.Συχνα είναι κ τα κακόβουλα σχόλια προς το πρόσωπο των μητέρων που μόνο βλαπτικά μπορεί να είναι προς την ψυχοσύνθεση των παιδιών.Το μόνο που προστάτευε τις μητέρες κ τις γυναίκες που δέχονταν κάθε μορφή κακοποίησης για «χάρη» των παιδιών όπως της εμαθαν χρόνια τώρα ήταν αυτό κ τώρα πηγαίνετε να το αφαιρέσετε κ αυτό????Έλεος.Οχι κ ξανά όχι στην υποχρεωτική συνεπιμελεια.
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
• «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του
Άρθρο 5
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
• «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
Το συμφέρον του τέκνου είναι κοινή επιμέλεια νομική ισότητα των γονέων και εναλλασσόμενη κατοικία!!
Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015
ΑΛΛΑΓΗ ΑΡΘΡΟΥ 5 ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΕΚΝΟΥ-ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΘΡΟΥ 1511 ΑΚ
ΑΡΘΡΟ 2.
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
· «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
ΙΣΟΧΡΟΝΗ!!!! Ο μπαμπας δεν ειναι επισκεπτης!!!
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Το Αρθρο 5 να αλλαξει ως εξης,
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.Το Αρθρο 8 να αλλαξει ως εξης
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματαΤο Αρθρο 12 να αλλαξει ως εξης
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.Το Αρθρο 14 να αλλαξει ως εξης
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα
Έχουμε 2 γονείς. Τα παιδιά μας έχουν 2 γονείς. Έχουν δικαίωμα να ζουν και να διαμορφώνουν σχέσεις με κάθε τρόπο και μέσο με τους γονείς τους. Ένα κτίσμα δεν αποτελεί μέτρο σύγκρισης της αγάπης. Ούτε μπορεί να την περιορίζει. Με νόμο η ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών τους με εναλλασσόμενη διαμονή και διανυκτέρευση και στα σπίτια. Είναι σπίτια και των παιδιών
Θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να αντικατασταθεί η παρ 4 του άρθρου 1511 ΑΚ και να έχει ως εξής:
«Με την συμπλήρωση των έξι ετών θα πρέπει να υποχρεωτικά να ζητείται η γνώμη του τέκνου, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα, την επικοινωνία και τα συμφέροντά του. Η γνώμη του τέκνου θα πρέπει να συνεκτιμάται ανάλογα με τον βαθμό ωριμότητας του και εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»
Εδώ, Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (παράδειγμα Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να είναι ξεκάθαρο ως προς αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
· «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
Το συμφέρον του τέκνου αποτελεί μία έννοια νομικά αόριστη. Με το ισχύον οικογενειακό δίκαιο εναπόκειται στη κρίση του Δικαστή να εξειδικεύσει πως εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του εκτιμώντας τα εξατομικευμένα στοιχεία της κάθε υπόθεσης. Η προσπάθεια οριοθέτησης και περιγραφής αυτής της έννοιας, όπως επιχειρείται στην παρ.2, αφενός περιορίζει ανεπίτρεπτα την κρίση του Δικαστή, αφετέρου έρχεται σε αντίθεση με Διεθνείς Συμβάσεις που δεσμεύουν τη χώρα μας, σύμφωνα με τις οποίες το συμφέρον του παιδιού κρίνεται ατομικά στην κάθε περίπτωση και υπερτερεί έναντι οποιουδήποτε άλλου δικαιώματος των γονέων του.
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της
οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία,
χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,
9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για
το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της
εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον
Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για
την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11
Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της
εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των
δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511,
η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως
κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί
κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν
σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση
του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και
ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12
Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι
δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά
περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους
για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς
Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για
τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπεινα εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων
περιστάσεων της υπόθεσης.
Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της
ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το
συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να
απαλειφθεί.
Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων.
διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά:
α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512).
β) Στο άρθρο 1441 ο νομοθέτης αγνοεί τις επόμενες ρυθμίσεις για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του άρθρου 1441 είναι να προβλέπει το ελάχιστο περιεχόμενο της συμφωνίας αναφορικά με τα παιδιά.
Το συμφέρον του τέκνου είναι ξεκάθαρο και περιγράφεται από δεκάδες μελέτες ειδικών, παγκοσμίως, ότι το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει με την εξασφαλισμένη παρουσία και των δύο γονιών.
Για την έκδοση απόφασης επιμέλειας -συνεπιμέλειας-διαζυγιο- επικοινωνίας θα πρέπει να συσταθεί ανά νομό επιτροπή με συμμετοχή ψυχιάτρου,παιδοψυχολόγου, κοινωνικού λειτουργού και διαμεσολαβητή η οποία θα εξετάζει τους γονείς και το παιδί ή τα παιδιά και θα εισηγείται στο δικαστήριο για την τελική έκδοση της απόφασης.
Άρθρο 1511
Συμφέρον του τέκνου
1 .Το συμφέρον του τέκνου πρωτίστως εξυπηρετείται από την ισόχρονη ανατροφή και φροντίδα του τέκνου από τους δύο γονείς του, και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του καθώς και στην αποτροπή αποξένωσης του τέκνου με καθένα από του γονείς.
2 …
‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΘΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.
Άρθρο 5
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
• «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
Άρθρο 5
Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
• «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»
Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να μπορεί να βλέπει και τους δύο γονείς για το ίδιο χρονικό διάστημα. Το άρθρο θα πρέπει να γίνει πιο συγκεκριμένο όσον αφορά το συμφέρον του τέκνου και θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων, διαφορετικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για διαφορετικές ερμηνείες του συγκεκριμένου άρθρου.
Άρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Καμία ανοχή σε αποδεδειγμένους
κακοποιητές.
Εγώ αυτή τη στιγμή με δικαστική απόφαση παίρνω την κόρη μου πέρα από τα δύο Παρασκευοσαββατοκύριακα του μήνα και άλλες οκτώ μέρες καθημερινές από τις μία το μεσημέρι έως τις οχτώ το βράδυ.
Στην απόφαση γράφει να την διαβάζω και να την ετοιμάζω για την επόμενη μέρα.
Επίσης να την πηγαίνω σε οποιοδήποτε εξωσχολικό έχει.
Όλα αυτά τα κάνω κατά γράμμα και εννοείται πληρώνω την διατροφή κανονικότατα κάθε μήνα εδώ και 8 χρόνια.
Το παιδί εννοείται ότι με θέλει πάρα πολύ.
Μένω σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την πρώην σύζυγό μου.
Το σχολείο βρίσκεται περίπου στη μέση.
Η πρώην μου δουλεύει από τις 7:30 έως 14:30 και αναγκαστικά το παιδί το πηγαινοφέρνει στο σχολείο η πεθερά μου εκτός από τις 8 μέρες που το σχολάω εγώ.
Εγώ πλέον έχω πλήρη ελεύθερο χρόνο.
Πέστε μου εσείς με τον καινούργιο νόμο , πόσο χρόνο “πρέπει” να βρίσκεται στην μαμά της και πόσο σε μένα;;;;;
Νομίζω δεν χρειάζεται απάντηση…!!!
Ισότητα έχουμε στην Ελλάδα και φυσικά το παιδί μας θέλει και τους δύο και όπως έχουν αποφανθεί και όλες οι επστημονικές έρευνες , το καλύτερο για τα παιδιά είναι να μεγαλώνουν εξίσου και ισόχρονα και με τους δύο γονείς και εναλλασσόμενη κατοικία.
Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα
‘Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων)
1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Η Ελλάδα έχει δεσμευτεί με το ψήφισμα 2079/2015 του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ισότητα των γονέων , κοινή επιμέλεια τέκνων , εναλλασσόμενη κατοικία.
Όταν δύο γονείς χωρίζουν γιατί ΠΡΕΠΕΙ ο ένας να είναι γονέας και ο άλλος επισκέπτης;;;;;;
Το παιδί γίνεται από δύο γονείς και σύμφωνα με όλες τις επιστημονικές έρευνες χρειάζεται δύο γονείς στη ζωή του για να μεγαλώσει σωστά.
Όταν ξεκινάς μία διαμεσολάβηση για οποιδήποτε θέμα και ό ένας από τους δύο βρίσκεται σε θέση ισχύως , τότε θα έχει το πάνω χέρι και δεν θα κάνει πίσω σε τίποτα και έτσι , δεν θα υπάρχει διαμεσολάβηση.
Μόνο όταν δύο άνθρωποι-γονείς έχουν τα ίδια δικαιώματα και φυσικά τις ίδιες υποχρεώσεις θα μπορέσουν να καθήσουν στο ίδιο τραπέζι προς συμφέρον του παιδιού.
Άρα η βάση μετά το διαζύγιο ΠΡΕΠΕΙ να είναι η ισότητα 50/50 το οποίο θα είναι ο κανόνας και από και πέρα όλα τα υπόλοιπα να είναι εξαιρέσεις οι οποίες θα γράφονται έτσι ώστε να μην παρερμηνεύονται…!!!
Το μοντέλο της αποκλειστικής επιμέλειας έχει εφαρμοστεί για 40 χρόνια και έχει αποτύχει γιαυτό και φτάσαμε ως εδώ…!!!
‘Ηρθε η ώρα να πάμε μπροστά και να εφαρμόσουμε την Συνεπιμέλεια η οποία έχει εφαρμοστεί με τεράστια εποτυχία σχεδόν σε όλο τον δυτικό κόσμο.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!
Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
Χώρισα και από τότε άρχισε ο γολγοθάς μου.
Να αποδείξω ότι δεν είμαι εγκληματίας.
Χάλασα μία μικρή περιουσία ( που έπρεπε να πάει για την ανατροφή της κόρης μου ) για να βλέπω το παιδί μου το ίδιο και η πρώην άλλα τόσα , με την διαφορά όμως , για να μην βλέπω την κόρη μου.
Ευτυχώς μένουμε στην ίδια πόλη και πάρα πολύ κοντά και με την υπομονή μου και την επιμονή μου (δικαστήρια , χαμένα χρήματα , ψεύτικες κατηγορίες που αθωώθηκα , πόνο , θλίψη κλπ) κατάφερα μετά από 8 χρόνια να μπορώ με δικαστική απόφαση φυσικά να έχω την κόρη μου πέρα των διακοπών , δύο Παρασκευοσαββατοκύριακα τον μήνα και άλλες 8 καθημερινές μέρες από τις 13:00 έως τις 20:00.
Στην απόφαση γράφει πέραν των άλλων , ότι πρέπει να την πηγαίνω σε ότι εξωσχολικό έχει και να την προετοιμάζω για το σχολείο για την άλλη μέρα.
Όλα τα κάνω κατά γράμμα και φυσικά όλα αυτά τα 8 χρόνια πληρώνω και την διατροφή κανονικά.
Καταλαβαίνετε πως είναι για το παιδί μέσα στην νύχτα όταν τελειώνει το διάβασμα ή ότι άλλο κάνει να του λες ντύσου να σε πάω στο άλλο σπίτι που είναι στο 1 χιλιόμετρο για να πας αύριο σχολείο.
Τις διακοπές και τα Παρασκευοσαββατοκύριακα επιτρέπεται να κοιμάται μαζί μου , αλλά τις καθημερινές όχι.
Και φυσικά επειδή η πρώην μου δουλεύει από τις 07:30 έως τις 14:30 , είναι «προτιμότερο» να το πάει η γιαγιά στο σχολείο και όχι ο μπαμπάς…!!!
Εγώ φυσικά έχω επειδή βρίσκομαι στην διαδικασία σύνταξης έχω όλο τον χρόνο μου να αφιερωθώ στην ανατροφή της κόρης μου.
Το νέο νομοσχέδιο είναι σε καλό δρόμο , όμως θα μου επιτρέψετε να πω και εγώ κάποιες τροποποιήσεις-πινελιές που πρέπει να γίνουν…γατί αν δεν γίνουν , θα έχουμε πάλι πολλά προβλήματα που όλα αυτά είναι σε βάρος των παιδιών…!!!
Ας σταματήσουν επιτέλους να ζουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας σε ένα κόσμο γεμάτο διακρίσεις βάσει φύλου. Είσαι μητέρα ή παππούς/γιαγιά από την πλευρά της μητέρας; Θα έχεις κυρίαρχο ρόλο στη ζωή των παιδιών/εγγονιών σου. Είσαι πατέρας ή παππούς/γιαγιά από την πλευρά του πατέρα; Τότε εσύ και τα παιδιά/εγγόνια πρέπει να αρκεστείτε σε περιορισμένο χρόνο αγχώδους επικοινωνίας, και αυτό αν δεν έχει άλλη αντίρρηση η μητέρα και οι οικείοι της, μια και η αποξένωση που συχνά προκαλούν όλοι γνωρίζουμε ότι στη πλειοψηφία των περιπτώσεων μένει εντελώς ατιμώρητη.
Ας σταματήσει να υπάρχει πλέον διχόνοια και 2 στρατόπεδα γονιών και παππούδων. Μπορείτε εύκολα να το πετύχετε. Ένα είναι το συμφέρον των παιδιών/εγγονιών μας και είναι απλό… ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ, ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΞΕΝΩΤΕΣ: ΑΜΕΣΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ!!!
Είμαι χωρισμένη γυναίκα και μεγάλωσα τις δύο κόρες μου έτσι ώστε να μην στερηθούν ούτε στο παραμικρό τον πατέρα τους και τώρα είναι και οι δύο δασκάλες και καλά στη ζωή τους.
Δύο άνθρωποι και να χωρίσουν , παραμένουν για πάντα γονείς και τα παιδιά τους χρειάζονται και τους αγαπάνε και τους δύο.
Κανένας πατέρας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον ρόλο της μάνας και καμία μάνα τον ρόλο του πατέρα.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά χωρισμένων γονιών.
Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.
Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο
Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:
Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
«Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
Μάρτιος 2021
Εισαγωγή
Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
——————————————————
1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
——————————————————
Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.
Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων
1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11
Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12
Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
—————————————————
8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.
9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
—————————————————-
να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.
Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.
Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
—————————————————
15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
————————————————-
της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.
Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16
Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».
3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520
Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.
—————————————————-
16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.
————————————————
Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/
Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο
Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:
Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
«Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
Μάρτιος 2021
Εισαγωγή
Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
——————————————————
1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
——————————————————
Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.
Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων
1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11
Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12
Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
—————————————————
8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.
9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
—————————————————-
να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.
Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.
Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
—————————————————
15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
————————————————-
της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.
Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16
Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».
3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520
Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.
—————————————————-
16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.
————————————————
Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/
Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο
Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:
Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
«Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
Μάρτιος 2021
Εισαγωγή
Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
——————————————————
1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
——————————————————
Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.
Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων
1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11
Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12
Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
—————————————————
8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.
9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
—————————————————-
να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.
2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.
Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.
Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
—————————————————
15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
————————————————-
της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.
Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16
Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».
3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520
Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.
Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.
—————————————————-
16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.
————————————————
Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/
Η συζυγική ιδιότητα και η διαβίωση κάτω από την ίδια στέγη παύει, η γονεϊκή ιδιότητα δεν παύει ποτέ. Γι αυτό ίσια δικαιώματα και στους δυο γονείς στη φροντίδα του παιδιού.
Άρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Με την πρόταση για το άρθρο 1511 ΑΚ, το παιδί εξαφανίζεται από τη ρύθμιση και απλώς πλαισιώνει τα δικαιώματα και το ρόλο των γονέων.
διατάξεις που βρίσκονται σε αντινομία με άλλες διατάξεις του ΑΚ ή και του ίδιου του σχεδίου, όπως εντελώς ενδεικτικά:
α) Η παρανόηση της λειτουργίας του άρθρου 1511. Ενώ πρόκειται για τη διάταξη που προβλέπει το συμφέρον του παιδιού ως γενική προϋπόθεση για τη λήψη κάθε απόφασης, των γονέων ή του δικαστηρίου, που το αφορά, με το ΣχΝ ρυθμίζονται τα κριτήρια ανάθεσης της επιμέλειας (γιατί αυτό, προφανώς, είναι που ενδιαφέρει). Έτσι όμως η διάταξη περιέχει κριτήρια που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες περιπτώσεις λήψης απόφασης, λ.χ. επί ενός συγκεκριμένου θέματος γονικής μέριμνας (ΑΚ 1512).
Προς τους 300 της βουλής
Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο
Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
– Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
– ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
– Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0