Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Άρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».

Σχόλια 1 … 23 24 25 26 27 … 41
  • 31 Μαρτίου 2021, 19:39 | Ελένη

    Να υπάρχει από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα για τα παιδιά εκτός γάμου.
    Πλήρης εξίσωση των παιδιών εκτός γάμου με τα παιδιά εντός γάμου.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ του άρθρου 47 εδ. α’ Ν. 2447/1996, που ορίζει ότι «δεν επιτρέπεται έφεση, κατά δικαστικής απόφασης επί αγωγής γονέα, με αίτημα τη συνάσκηση της γονικής μέριμνας τέκνου εκτός γάμου».
    Σε περίπτωση παραβατικής μητέρας να της αφαιρείται η επιμέλεια από το εκτός γάμου τέκνο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:55 | Ελένη

    Από κοινού και εξίσου γονική μέριμνα για τα παιδιά εκτός γάμου.
    Πλήρης εξίσωση των παιδιών εκτός γάμου με τα παιδιά εντός γάμου.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΔΙΑΤΑΞΗ του άρθρου 47 εδ. α’ Ν. 2447/1996, που ορίζει ότι «δεν επιτρέπεται έφεση, κατά δικαστικής απόφασης επί αγωγής γονέα, με αίτημα τη συνάσκηση της γονικής μέριμνας τέκνου εκτός γάμου».
    Σε περίπτωση παραβατικής μητέρας να της αφαιρείται η επιμέλεια από το εκτός γάμου τέκνο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:27 | Βασιλης Θ

    Το ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ Κ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.ΠΑΤΕΡΑΣ Κ ΜΑΝΑ .ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.ΙΣΟΤΗΤΑ Κ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ.ΟΥΤΕ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ Κ ΑΠΟΞΕΝΟΜΕΝΟΣ ΚΑΝΕΙΣ ΓΟΝΕΑΣ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:50 | Μ.Ε

    Οι γονείς χωρίζουν ως σύζυγοι.
    Δεν χωρίζει ο γονιός από το παιδί.
    Ο νομοθέτης ΟΦΕΙΛΕΙ μια μικρή διόρθωση κι εδώ.
    Η διάρρηξη σχέσεων γονέα τέκνου, με ευθύνη του έχων την επιμέλεια γονέα, να οδηγεί μέχρι και σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον υπαίτιο γονέα.
    50/50 και εναλασομενη κατοικία για το καλό των παιδιών μας !!!
    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:51 | Π.Μ.

    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:08 | Sara

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:43 | Μ.Δ.

    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:49 | Νικος

    ‘Αρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1511 (…) 2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:59 | ΑΝΝΑ Π

    Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι έννοιες «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονικής αποξένωσης», καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή γονική μέριμνα και συνεπιμέλεια.
    Σύμφωνα με :
    – Αρχή της ισότητας των δύο γονέων άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ. , άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος
    – Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ)
    – Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άρθρο 8
    – Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών.
    επιβάλλεται η ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο , ενώ απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:19 | ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΕΝΔΡΙΝΟΥ

    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11
    Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12
    Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.
    Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 19:21 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΡΒ

    Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄
    πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ καθώς επίσης και ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:20 | Γ. Χ.

    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,
    κατόπιν ενδελεχούς έρευνας. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά. Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της
    εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.

    Η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:08 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝ

    Α. Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄
    πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ καθώς επίσης και ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.
    Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι έννοιες «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονικής αποξένωσης», καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή γονική μέριμνα και συνεπιμέλεια.
    Σύμφωνα με :
    – Αρχή της ισότητας των δύο γονέων άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ. , άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος
    – Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ)
    – Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άρθρο 8
    – Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών.
    επιβάλλεται η ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο , ενώ απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας.
    Στην περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο στον νόμο , (σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή του) , υπάρχει ο κίνδυνος να ακυρωθεί στην πράξη η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (άρθρο 1511 παρ. 2) στην ανατροφή και φροντίδα, τόσο από την απλή διαφωνία γονέων (άρθρο 1514) και να επανέλθουμε στο σημερινό καθεστώς, όπου υπάρχει η διάσπαση της επιμέλειας και η απόδοση της στον ένα μόνο γονέα, την μητέρα , λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πάγια νομολογία των δικαστηρίων βάσει της ξεπερασμένης από τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες βιο-κοινωνικής υπεροχής, αλλά και εν συνεχεία από την παρερμηνεία της παρ. 3 του Άρθρου 1514 περί «στενότερων δεσμών» και του Άρθρου 1520 περί «συνθηκών διαβίωσης».
    Οι ήδη διαμορφωμένοι πριν τη δίκη αποκλειστικοί ή έστω στενότεροι «έως τότε δεσμοί του τέκνου με το ένα γονέα» (άρθρο 1514 παρ. 3 γ’ Α.Κ.), δεν πρέπει να δίνουν σ’ αυτόν προβάδισμα στη γονική μέριμνα, εφόσον έχουν επιτευχθεί από τον γονέα κατά παράβαση του άρθρου 1532 εδ. β’ περ. 1 – 3 Α.Κ., δηλαδή : 1) με υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2) με διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του ή με την κάθε τρόπο πρόκληση γονεϊκής αποξένωσης και διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς και 3) με υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα ή με την δια οποιουδήποτε άλλου τρόπου παρεμπόδιση της επικοινωνίας
    Β. Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ.
    θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την γονεική αποξένωση έτσι ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις καθοδήγησης και υποβολής των παιδιών πριν από το δικαστήριο και να είναι σε θέση να αναγνωριστεί η πραγματική τους βούληση, όταν και μόνο όταν είναι αναγκαίο να αποφασισθεί κατά τρόπο διαφορετικό η γονική μέριμνα. Για να αποφορτιστούν τα δικαστήρια και να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος, έτσι ώστε να εκφράσουν τις απόψεις τους οι δυο γονείς και το ίδιο το παιδί, παρουσία ειδικών ψυχικής υγείας , θα πρέπει η διαδικασία να αρχίζει από το στάδιο της διαμεσολάβησης του Άρθρου 1512, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:41 | Persa

    Το προτεινόμενο άρθρο επιχειρεί και πάλι να εξειδικεύσει την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του τέκνου, η οποία είναι έννοια νομική, με αξιολογικό περιεχόμενο, που εξειδικεύεται κάθε φορά από το δικαστήριο. Γι’ αυτό η κρίση του δικαστηρίου ως προς το αν, ενόψει των περιστάσεων που δέχθηκε και για την ύπαρξη των οποίων κρίνει ανέλεγκτα, εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου, υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο (ΑΠ 1976/2008). Σύμφωνα με πάγια νομολογία των εθνικών μας δικαστηρίων, το συμφέρον του τέκνου λαμβάνεται υπό ευρεία έννοια, προς διαπίστωση δε της συνδρομής του εξετάζονται πάντα τα επωφελή και πρόσφορα για τον ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Ουσιώδους σημασίας είναι και η επισημαινόμενη στο νόμο ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του τέκνου προς τον ένα από τους γονείς του και η περί αυτού ρητώς εκφραζόμενη προτίμησή του, την οποία συνεκτιμά το δικαστήριο ύστερα και από τη στάθμιση του βαθμού της ωριμότητάς του. Δηλαδή σύμφωνα με την πάγια νομολογία για την εκτίμηση του συμφέροντος του τέκνου λαμβάνονται υπόψη όλες οι περιστάσεις της κάθε περίπτωσης που ποικίλουν και είναι, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, ο δεσμός του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς/τις αδελφές του, ενδεχομένως και με πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος, το μέχρι και την διάσπαση ή το διαζύγιο σταθερά διαμορφωμένο περιβάλλον και οι συνήθειες του παιδιού, ο χρόνος που μπορεί κάθε γονέας να διαθέσει, η καλή ψυχική και σωματική υγεία του γονέα κ.α. Στον βαθμό που στο νομοσχέδιο επιλέγονται περιοριστικά κάποια από τα ενδεικτικά κριτήρια η διάταξη καθίσταται στενή και εξόχως προβληματική κατά την εφαρμογή της.
    Οπωσδήποτε, κατά πάγια νομολογία, για τη λήψη της απόφασης προς το συμφέρον του τέκνου δεν εξετάζεται ο λόγος του διαζυγίου ή της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης ή ιδίως ποιος από τους δύο ευθύνεται για την λύση του γάμου εκτός και εάν η συμπεριφορά του υπαιτίου γονέα έχει επιδράσει στην άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας με
    τρόπο που αντιτίθεται στο συμφέρον του τέκνου και αναμένεται και έναντι του τέκνου η
    τήρηση ανάλογης συμπεριφοράς. Ωστόσο η αναφορά στο παρόν άρθρο–στο δεύτερο προστιθέμενο εδάφιο–, της φράσης «της συμπεριφοράς κάΚε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα» χωρίς σύνδεση της συμπεριφοράς με δυσμενείς συνέπειες για το τέκνο και πρόκλησης βλάβης σε αυτό, κινδυνεύει να εισαγάγει το στοιχείο της υπαιτιότητας στις σχέσεις των πρώην συζύγων ως καίριο για την ανάθεση της επιμέλειας του τέκνου. Από μόνη της δε, η αδόκιμη και αόριστη φράση «κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα» θα οδηγήσει νομοτελειακά σε δικόγραφα 100άδων σελίδων που θα αναλύουν λεπτομερειακά όλη τη συμπεριφορά των γονέων από τη γέννηση του παιδιού και κατ’ αποτέλεσμα θα επιτείνει την αντιδικία μεταξύ των γονέων. Τέλος, δεν μπορεί να ανάγεται ως κριτήριο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του τέκνου η τήρηση από τον γονέα τυχόν προγενέστερων συμφωνιών (ακόμη και εξωδικαστικών), οι οποίες άθ ίαιοΐο ενδέχεται να αποδείχθηκαν αντίθετες με το συμφέρον του τέκνου.
    Αναφορικά με την πρόβλεψη ότι «για την ανάΚεση της άσκησης της γονικής μέριμνας Κα λαμβάνεται υπ’ όψιν η συμμόρφωση του γονέα με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο» τίθεται το ζήτημα στην μεν μη συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις εάν έχει κριθεί δικαστικώς στα ποινικά δικαστήρια η μη συμμόρφωση με το διατακτικό αυτών (άρθρο 169Α Ποινικού Κώδικα) και αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι που επιβάλλουν στον γονέα, για την προστασία του συμφέροντος του τέκνου του, να μην συμμορφωθεί με τις δικαστικές αποφάσεις οι οποίοι υπήρχαν κατά την έκδοσή τους ή προέκυψαν μετά. (κακοποίηση του τέκνου κατά την διάρκεια της επικοινωνίας, ασέλγεια κ.α.), δηλαδή αν έχουν τελεστεί σε βάρος του τέκνου ή του άλλου γονέα ποινικά αδικήματα που βρίσκονται στο στάδιο της διερεύνησης. Είναι γνωστό πόσο χρονοβόρα μπορεί να είναι η σχετική ποινική διαδικασία, ιδίως μάλιστα όσον αφορά κακουργηματικές πράξεις, ώστε στον χρόνο που εκδικάζεται σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων ή κυρίας δίκης η ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας να μην έχει προλάβει εκδοθεί ποινική απόφαση κατά του υπαιτίου γονέα. Συνεπώς, δεν μπορεί να τίθεται το ανελαστικό κριτήριο της μη συμμόρφωσης με δικαστικές αποφάσεις ή εισαγγελικές διατάξεις ως καθοδηγητικός και καθοριστικός παράγοντας για την ανάθεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    Περαιτέρω, το εδάφιο 4 προβλέπει: «Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάΚε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριΚεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καΚοδήγησης ή υποβολής.» Η προϋπόθεση «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριΚεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καΚοδήγησης ή υποβολής» ενυπήρχε μέχρι τώρα ως σιωπηρή παραδοχή σε όλες τις εκτιμήσεις της γνώμης του τέκνου από τα δικαστήρια. Στις περιπτώσεις όπου η γνώμη του τέκνου δεν λαμβανόταν υπόψη, ήταν λόγω έλλειψης ωριμότητας ή ένδειξης επηρεασμού της από τον άλλο γονέα και η σχετική αξιολόγηση του δικαστηρίου περιλαμβανόταν ρητά και αιτιολογημένα στο σκεπτικό της απόφασης. Ωστόσο, η ρητή εισαγωγή της πρόβλεψης αυτής υποδεικνύει την αρνητική στόχευση του νομοσχεδίου σε σχέση με το συμφέρον του τέκνου και απηχεί την διαδομένη προκατάληψη ότι το παιδί δεν έχει ελεύθερη βούληση, παραβιάζοντας έτσι διεθνείς κανόνες και συμβάσεις για την προστασία των δικαιωμάτων και της προσωπικότητας του παιδιού, το οποίο θεωρείται αυτοτελής προσωπικότητα με δική του βούληση και αυτοτελώς προστατευτέα δικαιώματα. Ιδίως η πρόβλεψη αυτή παραβιάζει την διάταξη του άρθρου 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, σύμφωνα με την οποία λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού αναλόγως με την ηλικία και την ωριμότητά του χωρίς άλλα κριτήρια.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:35 | Ηλιας

    Ζουμε πλεον στο 2021,και ολοι πλεον καταλαβαινουμε και υποστηριζουμε οτι το παιδι εχεις αναγκη και τους δυο γονεις εστω και αν ειναι διαζευγμενοι.
    Κανεις δεν εχει το δικαιωμα να στερει απο το παιδι τον εναν απο τους δυο γονεις.
    Ο υπαρχον νομος ειναι ΛΑΘΟΣ, εχει φιλοσοφια και νοοτροπια προηγουμενου αιωνα, και κανενας νομος που στερει τον γονεα, εφοσον αυτος ειναι καταλληλος, απο το παιδι του, δεν ειναι σωστος.
    Επιτελους πια, βοηθηστε τα τεκνα διαζευγμενων γονεων να μεγαλωνουν και με τους δυο γονιους ισοτιμα!

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:18 | Διονύσης Τριάντος

    Το συμφέρον του παιδιού είναι να έχει κοντά του και τους δύο γονείς. Με το υπάρχον νομικό πλάισιο όπου η Δικαιοσύνη απλά αναπαράγει την ίδια απόφαση σε όλες τις περιπτώσεις (επικοινωνία 2 φορές την εβδομάδα, 2 σαββατοκύριακα το μήνα), εξαφανίζεται ο ένας γονέας από την ζωή του παιδιού.
    Επίσης, η αλλαγή που θα επιφέρει το νομοσχέδιο στην «κουλτούρα» των διαζυγίων, ίσως να αναστρέψει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα, με το παιδί όμηρο του γονέα που έχει την αποκλειστική επιμέλειά του αφέντη, εξουσιάζοντας τόσο το τέκνο όσο και τον έτερο γονέα.
    Η ελληνική κονωνία έχει αποσαθρωθεί, ο αριθμός των διαζυγίων κατά έτος είναι τρομακτικός, οι μονογονεικές οικογένειες τείνουν να γίνουν ο κανόνας. Όλοι κοιτάνε τον δείκτη υπογεννητικότητας από την οικονομική σκοπιά, και παραβλέπουν το γεγονός ότι οι οικογένειες διαλύονται αφού γίνει ένα και μόνο παιδί.
    Αλλάξτε την στρεβλή κατάσταση, αν το νομοσχέδιο του 1983 ήταν καλό, δεν θα είχαμε αυτά τα χάλια.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:27 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

    ‘Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:11 | Νικολαος Σπαθης

    Συμφερον του παιδιου ειναι να εχει 2 γονεις και ΟΧΙ
    να μεγαλωνει σαν ορφανο με τον πατερα του εν ζωη !
    Τα παιδια δεν γεννιουνται για να αγαπουν μονο τον ενα γονιο!Εχουν αναγκη και τον πατερα εξισου με την μητερα!
    Οι πατεραδες μπορουν ωραιοτατα να φροντισουν τα παιδια τους οπως κανουν και τωρα οταν τα παιρνουν!
    ΟΧΙ αλλο βιασμο στην φυση !
    ΟΧΙ γονεις 2 ταχυτητων!
    Οχι γονεις των κλασματων!
    Τα παιδια εχουν δικαιωματα.Μην τα αγνοειτε δηθεν για το καλο τους!
    Ισα δικαιωματα οι γονεις -Ισες υποχρεωσεις
    50-50

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:06 | Paidi chorismenon

    Έχω υπάρξει κι εγώ παιδί με διαζευγμένους γονείς. Όσο μεγάλωνα, καταλάβαινα πως δεν είναι τυχαία η μητέρα ο σταθερός πυρήνας στη συνείδηση ενός παιδιού. Δεν είναι ο χρόνος που την κάνει. Αλλά η σταθερή προσφορά της. Όσο χρόνο κι αν περάσεις με έναν γονέα, δεν είναι ικανός από μόνος του να αντισταθμίσει το έλλειμμα προσοχής, φροντίδας κι αγάπης που πολλοί πατέρες από χαρακτήρα δεν δύνανται να διαθέσουν. Σας λέει τίποτα πως οι περισσότερες μητέρες έχοντας μωρά στην αγκαλιά ζητούν διαζύγιο; Αυτή την προσοχή και φροντίδα που δεν έδειξαν ως παντρεμένοι πατέρες θα τη δείξουν τώρα διαζευγμένοι; Είναι μια πικρή αλήθεια που μόνο όσα παιδιά το βιώσαμε και το επιβεβαιώσαμε δυστυχώς ως παντρεμένες σύζυγοι γνωρίζουμε.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:55 | Ανδρέας Π.

    Μαρια Ρωτά, οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια και εκπαιδεύτρια στην οικογενειακή – Συστημική προσέγγιση.

    Είναι ένα νομοσχέδιο ουτοπικά επικίνδυνο γιατί ακριβώς ενώ προσπαθεί να καθορίσει την καθημερινή πραγματική ζωή των παιδιών, είναι στην ουσία εκτός πραγματικότητας.
    Είναι ένα νομοσχέδιο που σε καμία περίπτωση δεν νοιάζεται για την ψυχική υγεία των παιδιών. Φαίνεται ότι έχει να κάνει περισσότερο με την ικανοποίηση που διεκδικούν όλοι οι πατεράδες που θεωρούν ότι έχουν αδικηθεί από μητέρες που χρησιμοποιούν τα παιδιά ως μέσο ελέγχου, εκδίκησης και καταβολής διατροφής. Στην ουσία με το νομοσχέδιο αυτό οι πατεράδες «θέλουν να πάρουν το αίμα τους πίσω» και πάνε να γίνουν σχεδόν ίδιοι με τις μητέρες των παιδιών τους που μέχρι τώρα κατηγορούσαν.
    Πριν μπω σε μια ανάλυση των σημείων που έχω ένσταση σε σχέση με την ψυχολογική υγεία των παιδιών θα ήθελα να πω κάτι αυτονόητο: τα παιδιά των χωρισμένων γονιών είναι πολύ σημαντικό να περνούν χρόνο και με τους δύο γονείς. Η ιδανική κατάσταση θα ήταν οι γονείς να χωρίζουν όμορφα και πολιτισμένα, να αφήνουν έξω το παιδί από τις προσωπικές τους διαφορές, να ενισχύει ο ένας θετικά την εικόνα του άλλου στα παιδί, να μένουν χωροταξικά κοντά, να συνεργάζονται για σοβαρά θέματα που έχουν να κάνουν με το παιδί, να περνάει ισόποσο χρόνο το παιδί και με τους δύο γονείς, να διαμορφώνεται ο χρόνος ανάλογα με την ηλικία και τις ανάγκες του παιδιού, να μην χρησιμοποιείται το παιδί ως μοχλός πίεσης είτε για να εκφραστούν αρνητικά συναισθήματα είτε για χρήματα.
    Η κατάσταση που μόλις περιέγραψα είναι στατιστικά ένα 20%. Αυτοί οι γονείς το εν λόγω νομοσχέδιο δεν θα το χρειαστούν γιατί στην ουσία έχουν κάνει από μόνοι τους αυτό που ορίζει το νομοσχέδιο. Οι γονείς αυτοί δεν έχουν καταφύγει καν στα δικαστήρια.
    Το νομοσχέδιο λοιπόν έχει να κάνει ως επί το πλείστον με γονείς που δεν έχουν καλή σχέση, που έχουν καταφύγει στα δικαστήρια και τώρα θα ξανανοίξουν όλες οι υποθέσεις, σε γονείς που δεν έχουν καταφέρει να τα βρουν μεταξύ τους. Με πρόφαση λοιπόν την ψυχική υγεία του παιδιού που έχει ανάγκη και τους δύο γονείς εξίσου (που είναι μια ξεκάθαρη αλήθεια αυτό) θα ανοίξει ένας καινούργιος κύκλος δικαστικών αντεγκλήσεων και  ένα ή παραπάνω παιδιά που δεν θα έχουν μια σταθερή βάση, που θα μετακινούνται συνεχώς από ένα σπίτι σε ένα άλλο σπίτι.
    Το πρώτο επίμαχο σημείο του νομοσχεδίου έχει να κάνει με τις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας. Πρέπει να υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση για τον γονέα θύτη. Αν βρίσκεται η υπόθεση ακόμα στα δικαστήρια ο γονέας που έχει κατηγορηθεί ως θύτης έχει δικαίωμα στην ισόποση επικοινωνία και διαμονή του παιδιού σε αυτόν. Μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση στην Ελλάδα μπορεί να πάρει και 10 χρόνια.
    Το δεύτερο επίμαχο σημείο έχει να κάνει με την καθημερινότητα του παιδιού. Και θα φέρω ένα πραγματικό παράδειγμα: 9 χρονών αγόρι που μένει με την μητέρα του στο Χαλάνδρι και ο πατέρας μένει στη  Γλυφάδα. Το αγόρι πηγαίνει στο δημόσιο Χαλανδρίου και όλες οι δραστηριότητες του είναι σε κοντινή απόσταση. Πως ακριβώς θα περνάει το 1/3 ή το ½ του χρόνου με τον πατέρα. Ένας από τους δύο θα πρέπει να μετακομίσει. Είναι προς όφελος του παιδιού να περνάει την μισή ζωή του σε ένα αυτοκίνητο;
    Το τρίτο επίμαχο σημείο είναι η σύγχυση της μέριμνας με την επιμέλεια. Ποιος θα αποφάσιζε για το παιδί; Σε ποιο σχολείο θα πάει; Ποιες είναι οι δραστηριότητες που θα ακολουθήσει; Θα πάει σε κάποιο πάρτι ή όχι; Τι ώρα θα γυρίζει τα Σάββατα; Δύο άνθρωποι που δεν έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν μέχρι τώρα στη ζωή τους,  με συνεχείς αλληλοκατηγορίες, πως θα συναποφασίζουν; Ή για κάθε μία παραμικρή απόφαση θα πηγαίνουν στο δικαστήριο; Πως αυτό ακριβώς ενισχύει την ψυχική υγεία του παιδιού; Το παιδί στην ουσία καθίσταται αντικείμενο και οι ανάγκες του υποτάσσονται στις διαθέσεις γονέων που αντιδικούν.

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:00 | Μανδελιάς Γεώργιος

    Άρθρο 5

    Στα πλαίσια της υγιούς σχέσης των γονέων με τα παιδιά τους, αλλά και στην ύπαρξη μιας φυσιολογικής επαφής με σκοπό το σωστό μεγάλωμα των παιδιών, είναι υποχρεωτική η συνεπιμέλεια! Εν αντιθέσει με την αποξένωση του ενός γονέα που επιφέρει όχι μόνο αντίθετα αποτελέσματα, αλλά και πολύ χειρότερες καταστάσεις, στις οποίες σε κάθε περίπτωση έρχονται αντιμετωοα τα παιδιά μας! ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ – ΕΝΑΛΛΑΣΣΌΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΊΑ =ΤΡΊΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:13 | Ιωαννίδου Γεωργία

    για την παράγραφος 2 η σωστη διατυπωση πιστευω ειναι η εξης:

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    Για την παραγραφο 4
    “Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 18:26 | Μαρία Κ.

    Τα παιδιά έχουν 2 γονείς και έχουν το δικαίωμα να ανατρέφονται και απο τους 2 γονείς. Αρα σε περίπτωση διαζυγίου πρέπει να έχουν 2 σπίτια και να έχουν και τους 2 γονείς τους. Εναλλασσόμενη κατοικία και ισο χρόνο με διανυκτερεύσεις και για τους 2 γονείς. ΟΧΙ μόνο στή μητέρα !! Τα παιδιά έχουν την ανάγκη και του πατρικού προτύπου !! Σενάρια για ενδοοικογενειακή βία από μητέρες, να εξετάζονται σε βάθος και οχι να το έχουν σημαία τους επειδή εξυπηρετούν το σκόπο τους και εργαλειοποιούν τα παιδιά τους δυστυχώς !! Θέλουμε παιδιά υγιή ψυχολογικά και ισορροπημένα !!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:50 | Γρυλλάκη Ευδοκία

    Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΜΕ ΙΣΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:44 | Σκουτέλης Μιχάλης

    Ο νόμος οφείλει να ορίζει τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Το γεγονός ενός χωρισμού δεν θα πρέπει να αλλάζει το γονεικό περιβάλλον των παιδιών.Η ιδιότητα των γονέων παραμένει κ εξ΄ίσου θα πρέπει να παραμείνει κ ο ρόλος τους ακόμα κ αν βρίσκονται σε άλλο σπίτι. Το να κράτας μακριά ένα παιδί απ τον γονιό που ζούσε τοσο καιρό μαζί και αλληλεπιδρούσε στην ζωή του,μόνο για το καλό του δεν είναι.Απλά εξυπηρετεί τους εγωισμούς του «κυρίαρχου» γονέα. Υποχρεωτική συνεπειμέλεια κ αν κάποιος γονιός θεωρεί οτι το εταιρον πρώην ήμισυ δεν την αξίζει ας το διεκδικήσει στα δικαστήρια. Οχι στα δικαστήρια εξ ορισμού για να αποδείξει κάποιος τα αυτονόητα

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:56 | Φώτης. Μ.

    Πολύ καλό άρθρο. Προοδευτικό για τα Ελληνικά δεδομένα. Ουδείς γονιός πρέπει να υφίσταται διακρίσεις στην ανατροφή των τέκνων του, πλην των ειδικών περιπτώσεων όπου εκεί πρέπει με ωριμότητα οι δικαστές να αποφασίζουν πάλι με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού και μόνο.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:29 | Κωσταντίνος Μπατσακουτσας

    Να γινουν οι πρσοθηκες με τα ΚΕΦΑΛΑΙΑ γραμματα

    1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ , ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, ΟΠΩΣ ΟΡΙΣΤΗΚΕ πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.

    4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής. ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΟΥ.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:36 | Άννα Δημα

    Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής
    «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.»
    Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής
    “Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:36 | ΜΑΡΙΝΑ Μ

    Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα οδηγήσει σε εκατοντάδες δικαστικές διαμάχες με θύματα τα παιδιά.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:16 | ΣΠΥΡΟΣ Α.Χ.

    ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΔΥΟ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ!!!

    ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΡΧΕΣ:
    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ. κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ΟΝΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ, ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει,
    σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

    ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ:
    1.ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
    2.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    3.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    4. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΛΠ.

    ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ:
    Η ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΑΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΝ ΕΝΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟ

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΤΩΡΑ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:50 | Δερμιτζάκη Μαρία

    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς ..δώστε ισότητα στου γονείς μετά το διαζύγιο για να μην στερούνται αναίτια τον ένα γονέα που τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν κατά ενενήντα της εκατό ο πατέρας … φανταστείτε ένα παιδί που μεγαλώνει και με τους δύο γονείς του μετά να χάνει τον πατέρα του και να τον βλέπει πέντε μέρες το μήνα. Ακόμα και αυτό να γίνεται κατά γράμμα με τον καιρό το παιδί χάνει τον ένα γονιό του . Γίνεται ο μακρινός συγγενής του σαββατοκύριακου. Αν είναι δυνατόν .
    Ξεκάθαρα στο νομοσχέδιο 1/2 στον κάθε γονέα και όχι 1/3 και μετά στην διαμεσολάβηση αφού και οι δύο γονείς έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις μόνη τους θα βρίσκουν την λύση. Για αυτό λοιπόν 50-50 συνεπιμελεια και εναλλασσόμενη κατοικία
    Να σταματήσουν να υπάρχουν παιδιά χωρισμένων γονιών ακόμα και αν αυτοί έχουν χωρίσει .

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:42 | Μ Α

    Ο νόμος πρέπει να μη μεροληπτεί υπέρ της μη εκμετάλλευσης του παιδιού. Εάν οι γονείς είναι αδύνατον να επικοινωνήσουν, ή υπάρχει ενδοοικογενειακή βία στην οικογένεια, δεν μπορεί να υφίσταται υποχρεωτική λύση στο πρόβλημα της επιμέλειας. Η συν επιμέλεια κάτω από τέτοιες συνθήκες είναι έγκλημα για την ψυχολογία του παιδιού.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:36 | Θεοδώρα Π.

    Διαφωνώ κάθετα με την απόφαση αυτη.
    ΤΙ θα απογινουν όλα εκεινα τα παιδια που δέχονται βια από τον πατέρα;
    Ποιο ειναι το νομικό πλαισιο που θα τα προστατέψει αν δοθεί η επιμέλεια απο κοινού και στους δυο γονείς.

    Εγγυάστε πως θα εχετε τα κατάλληλα άτομα να καταλαβαίνουν πως κάποιος μπορεί να είναι ψυχασθενής και φέρεται εγκληματικά στο παιδί. Πολύ αμφιβάλλω…..

    Βίωσα μια προσωπική ιστορία με μια φίλη μου, μητερα 3 παιδιών που ο πατέρας ασκουσε και βια στο μεγαλύτερο παιδι με σκοπο τον διαχωρισμο του απο τα αδέρφια του.
    Αυτα τα παιδια δεν θελουν να τον ξαναδουν αυτον τον ανθρωπο ακομη και σημερα.

    Τα ζευγάρια που χωριζουν ειρηνικά με σκοπό το καλο του παιδιου τους βρίσκουν πάντα τροπο να περνα ο πατέρας περισσότερο χρονο με το παιδι απ οτι λεει ο νομος. Ανήκω κι εγω σε αυτη τη κατηγορία και με τον πατερα του παιδιου μου διατηρουμε και οι δυο ιση σχεση στη ζωη του παιδιου με ενεργή παρουσια. Δεν εχει στερηθει το παιδι μου τον πατέρα του.

    Ο νομος της επιμέλειας πρέπει να υπαρχει για να προστατευει όλα τα υπόλοιπα περιστατικα.

    Οι υγιής ψυχολογικά άνθρωποι βρίσκουν την λυση για το καλο των παιδιών του.

    Προστατέψτε τους υπόλοιπους και μην βάζετε σε κινδυνο τα παιδια.
    Σταματήστε να ευνουχίζετε το μέλλον της χωρας μας.

  • 31 Μαρτίου 2021, 17:23 | ανώνυμος

    Παράγραφος 2 : Το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του μόνο όταν οι δύο γονείς δεσμεύονται σε συνεργασία, σεβασμό και επικοινωνία που βοηθά το τέκνο και προωθεί την ψυχική του υγεία και την κοινωνική του ανάπτυξη. Η δέσμευση αυτή εξασφαλίζεται όταν συμμετέχουν σε κοινό πρόγραμμα συμβουλευτικής προς εξεύρεση κοινού τόπου για τα περισσότερα ζητήματα, όταν καταφεύγουν σε ειδικούς για την επίλυση των διαφορών τους και όταν είναι και για τους δύο αδιανόητη η απαξιωτική αναφορά στον έτερο γονέα ενώπιον των παιδιών. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση, το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πρωτίστως από τη σταθερότητα που του προσφέρει ο γονέας που όντως δεσμεύεται να συνεργαστεί, με την ελπίδα ότι και ο έτερος θα απομονώσει τις έριδες μεταξύ των γονέων και θα αφοσιωθεί στην ανατροφή του τέκνου. Τότε και μόνο τότε θα μπορεί να συμμετάσχει ουσιαστικά σε αυτήν. Η σταθερότητα και η ηρεμία είναι οι παράγοντες που πρωταρχικά εξασφαλίζουν την ομαλή ανάπτυξη του τέκνου, και αυτές πρέπει να εξασφαλίζονται με κάθε κόστος.
    Η αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον έτερο γονέα είναι καίριας σημασίας. Σε πολλές περιπτώσεις, ο ένας γονέας καταφέρεται με μίσος εναντίον του άλλου ενώπιον των τέκνων. Στις περιπτώσεις αυτές, πώς απαιτείται από τον γονέα που υφίσταται τη συμπεριφορά αυτή να επιβάλει στο τέκνο τα όρια που είναι αναγκαία για την ανάπτυξή του, αφού τόσο δυσχεραίνεται το να κερδίσει το σεβασμό του τέκνου αυτού; Όταν το τέκνο παρατηρεί και μιμείται τη συμπεριφορά του ενός γονέα προς τον άλλον, πώς προστατεύεται όταν η συμπεριφορά αυτή καθίσταται επιβλαβές παράδειγμα που θα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή; Και πώς αποδεικνύεται η συμπεριφορά των γονέων κατά το προηγούμενο διάστημα, αφού συνήθως οι εξυβρίσεις, οι προσβολές και οι χυδαιότητες, συχνότατα ενώπιον των τέκνων, συμβαίνουν συνήθως πίσω από κλειστές πόρτες; Η μόνη οδός είναι να υπάρχει επιτροπή οικογενειακού συμβούλου, ειδικού της ψυχικής υγείας, κοινωνικού και δικαστικού λειτουργού, στην οποία να ανατίθεται η διασφάλιση των στοιχειωδών παρόμοιων ζητημάτων, η προσφορά ασύλου αν χρειάζεται και η οριοθέτηση γονέων που τείνουν να χάνουν το μέτρο του θυμού τους προς τον έτερο γονέα σε βάρος των τέκνων.
    Παράγραφος 4: Πώς εξασφαλίζεται ότι η γνώμη που εκφράζει το τέκνο δεν αποτελεί προϊόν υποβολής ή καθοδήγησης, αν δεν υπάρχει ομάδα ειδικών που να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην οικογένεια, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε; Πώς θα το κρίνει ο δικαστής που θα αναλάβει την υπόθεση. Και, μολονότι η γνώμη του τέκνου έχει βαρύνουσα σημασία, πώς θα την εκφράσει σε άγνωστο άνθρωπο ελεύθερα, όταν ξέρει ότι από αυτά που θα πει κρίνεται το μέλλον της οικογένειας; Θα υπάρχει φόβος, ενοχή, ανασφάλεια και ασήκωτο βάρος, που θα επιδεινώσει την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση στην οποία τις περισσότερες φορές θα βρίσκεται. Μόνο μέσα από συστηματική παρακολούθηση ολόκληρης της οικογένειας από ομάδα ειδικών μπορούν να εξαχθούν τέτοια συμπεράσματα με ασφάλεια για τα τέκνα και τη διαδικασία εν γένει.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:47 | Σ Α

    Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ο νόμος θα πρέπει να είναι έτσι δομημένος ώστε να μπορεί να είναι ευέλικτος σύμφωνα με τις ανάγκες του παιδιού και το οικογενειακό περιβάλλον (ενδοοικογενειακή βία, μέθυσος πατέρας, αδιάφορη μητέρα) που το περιβάλλει. Θεωρώ ότι πρέπει να αποσαφηνιστεί το παραπάνω άρθρο για να κρίνεται αμερόληπτα η κάθε περίπτωση τέκνου.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:29 | Ατζολιδακης Αντώνιος

    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς …ίσος χρόνος από κοινού επιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία…ισότητα για να πάψουν να μεγαλώνουν παιδιά χωρισμένων γονιών …ακόμα και αν αυτοί έχουν χωρίσει ..πόσο ωραίο ακούγεται…κάντε το πράξη 50-50 και όχι 1/3…τι φοβάστε ? Αφού πλέον η διαμεσολάβηση θα έχει ενεργό ρόλο …και για να έχει αποτέλεσμα τα δύο μέλη που πάνε στον διαμεσολαβητή θα πρέπει να είναι ίσα .

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:58 | Αλεσια κ.

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη ΚΑι τους δυο γονείς !!! Το βλέπω από τα δυο μου παιδιά !!! Και δεν έχει κανείς δικαίωμα να το στερήσει αυτό!!! Και οι μπαμπάδες έχουν χρέος για το καλό των παιδιών τους να είναι εκεί!!! ΕΧΟΥΝ ΧΡΕΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ! Γιατί να τραβάμε όλο αυτό το γολγοθά μόνες μας;;;;
    Είναι και δικά σας παιδιά
    50/50 και εναλασομενη κατοικία για το καλό των παιδιών μας !!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:39 | ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Στην παράγραφο 2 επιβάλλεται μια μικρή διόρθωση.
    «Το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται από την ισόχρονη παρουσία των γονέων του στη φροντίδα και ανατροφή του».
    Εάν η ανωτέρω πρόταση εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου με τους γονείς του εντός γάμου, πως διαφοροποιείται το συμφέρον του τέκνου εάν χωρίσουν οι γονείς του;
    Οι γονείς χωρίζουν ως σύζυγοι.
    Δεν χωρίζει ο γονιός από το παιδί.
    Ο νομοθέτης ΟΦΕΙΛΕΙ μια μικρή διόρθωση κι εδώ.
    Η διάρρηξη σχέσεων γονέα τέκνου, με ευθύνη του έχων την επιμέλεια γονέα, να οδηγεί μέχρι και σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον υπαίτιο γονέα.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:40 | Σταύρος

    Τι γίνεται όμως με την περίπτωση της σεξουαλικής κακοποίησης σε μονογονεϊκή οικογένεια από το μέλος που έχει την επιμέλεια όταν ταυτόχρονα καταχράζεται το λειτούργημα της επιμέλειας αποξενόνωντας τον άλλο γονέα;

    Απο τη στιγμή που δεν υπάρχει η παιδεία στους γονείς ετσι ώστε να υπάρχει σεβασμός πρώτα στο παιδί αλλά και στον άλλο γονέα ίσως απαιτούνται:
    Αυστηρές ποινικές και χρηματικές κυρώσεις στους γονείς που δεν σέβονται το παιδί ή/και τον άλλο γονέα κατά την άσκηση της κοινής επιμέλειας και μέριμνας.
    Τακτική παρακολούθηση από εναλλασσόμενους κοινωνικούς λειτουργούς.

    Όπως διαπιστώνουμε δυστυχώς καθημερινά η παιδεία ήταν και εξακολουθεί να παραμένει υποβαθμισμένη επομένως το συμφέρον του τέκνου (όχι μονο του παρόντος αλλά και του μελλοντικού) απαιτεί όχι μονο αυτές αλλά και άλλες μεταρρυθμίσεις σε άλλους τομείς της κοινωνίας.

    Ας μην φτιάχνουμε νόμους που εξυπηρετούν τον εγωισμό των ενηλίκων. Ας γίνει μια αρχή έτσι ώστε να σταματήσει η εκμετάλλευση της «χαράς της δημιουργίας» (ήταν το συναίσθημα που ένιωσα όταν ήρθε στον κόσμο το παιδί μου. Θέλω να πιστεύω ότι ήταν το ίδιο και για την μητέρα του).

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:00 | Καραγεωργίου Μαρία

    Συμφωνώ απόλυτα με το παρακάτω κείμενο για αυτό και το αντέγραψα

    ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΙΣΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΝΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ, ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΛΛΩΣΤΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΑΝ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ. Ο ΓΟΝΕΑΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΤΕΚΝΟ 1/3, ΑΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΝΟΜΟ Η’ ΧΩΡΑ. ΑΝ ΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΝΟΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 50ΧΛΜ, 50-50 ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΔΗΛΑΔΗ ΑΣΚΕΙ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟ ΝΟΜΟ ΜΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΚΝΟ, ΑΡΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ Η’ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΑΝ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΟΝΕΑ ΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΣ

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:32 | Θεοχαρίτσα Ταμπάκη

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα προτείνω να αντικατασταθεί ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:45 | Ειρήνη

    Το συμφέρον του παιδιού είναι αόριστη νομική έννοια και πρέπει να εξετάζεται εξατομικευμενα για το κάθε παιδί ξεχωριστά από το δικαστήριο. Επίσης, το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί της ισότητας των γονέων. Διαφορετικά το άρθρο θα πρέπει να μετονομαστεί σε «Συμφέρον του γονέα και των λοιπών συγγενών του».

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:17 | Θεμιστοκλής Μπλετσος

    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:06 | Παπαδοπουλος Χαράλαμπος

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δυο γονείς !!!!! Γιατί να γίνετε διάκριση ;;; Ο ένας να τα έχει όλα !!! Και ο άλλος απλά ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΧΡΟΝΟ;;;;; Γιατί το μόνο που ενδιαφέρει τις κύριες είναι οι διατροφές !!! Κρατήστε τις διατροφές και δώστε μας τα παιδιά μας!!!!! Γιατί όταν χάνεις τα παιδιά σου χάνεις όλο το κόσμο κάτω από τα πόδια σου!!! Και αν δεν φταις κιόλας τότε είναι διπλός ο πόνος !! Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα , αλλά τα παιδιά !!!! Τι να πω στα παιδιά μου όταν κλαίνε και δε θέλουν να φύγουν ;;;; Τι να πω στα παιδιά όταν λένε μπαμπά να φύγουμε να μη μας βρει η αστυνομία !!!! Για ποσό ακόμη θα τα κρατάτε σε ομηρία ;;;; Μεγαλώνουν και κρίνουν !! Και θα είναι οι αυστηρότεροι κριτές !!! Δώστε στα παιδιά το δικαίωμα τους να έχουν και το μπαμπά τους!!!! ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 50/50 , ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ!!!! Κοινή ανατροφή
    Ευχαριστώ εύχομαι να δικαιωθούν τα χιλιάδες παιδιά που ζουν με ένα ρολόι και οι χιλιάδες πατεράδες που πενθούν ζωντανά παιδιά !!!!! Δώστε ένα τέλος στο πόνο!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:58 | Σ.Π.

    Α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης.

    Β) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.

    Γ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.

    Δ) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:02 | Νικόλαος Απέργης

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 16:19 | Κωστας

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:19 | Γεώργιος Αντωνόπουλος

    ΆΡΘΡΟ 5

    Συμφέρον του τέκνου.

    Αρθρο 1511

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:56 | Αντιγόνη Ψαροπούλου

    Η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης. Να αποσυρθεί η διάταξη.

  • 31 Μαρτίου 2021, 15:31 | Βαγγέλης παπαδοπουλος

    Γράφω ως παιδί !!! Πλέον άνδρας 29 χρόνων !!! Είχα την ατυχία να χωρίσουν οι γονείς μου !! ΧΩρις να με ενδιαφέρουν οι λόγοι που οδηγήθηκαν οι γονείς μου σε αυτή τους την απόφαση δυστυχώς προσπαθούσε ο ένας γονέας μου να με αποξενώσει από τον άλλον !!! Ποτέ δεν ερωτήθηκα εγώ!!! Είχα ανάγκη και τον πατέρα μου!!! Και όχι για δυο βράδια το μήνα!!! Είναι στα σώματα ασφαλείας και πάντα ήταν ο σούπερ ήρωας μου!!! Όταν έφτασα σε ηλικία που είχα άποψη την κατέθεσα και πλέον ζω με τον πατέρα μου!! Τον ήρωα που θαύμαζα από παιδί !! Τους είχα ανάγκη και τους δυο και τους ΑΓΑΠΩ και τους δυο γιατί ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ!!!
    Ας ψηφιστεί επιτέλους ο νόμος της συνέπιμελειας και ας σταμάτησουν να ζουν αυτές τις τραυματικές εμπειριες τα χιλιαδες παιδιά ετήσιος !! ΣΑΣ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ !!!
    Θελουμε να ζούμε και με τους δυο !!! ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ και τους δυο
    Εναλλασομενη κατοικία
    Ίσος χρόνος και με τους δυο γονείς 50-50
    Κοινή ανατροφή !!!!
    Τίποτα λιγότερο το 2021!!!
    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ
    ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΕΙ Η ΦΩΝΗ ΕΝΟΣ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Σχόλια 1 … 23 24 25 26 27 … 41