Άρθρο 85
Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1
Ορισμοί
Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:
- ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
- α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.
β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.
γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.
- θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».
Άρθρο 86
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 4
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων
Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.
Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».
Άρθρο 87
Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 5
Χρηματική ικανοποίηση
Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».
Άρθρο 88
Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
- Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 89
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006
Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 90
Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 9
Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
- Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 91
Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 11
Προϋποθέσεις
- Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
- Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.
Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.
γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.
- Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
- Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
- Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 92
Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 12
Διαδικασία
- Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.
- Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:
α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,
β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και
γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
- Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
- Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
- Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5.
- Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 93
Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006
Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αστικές συνέπειες
- Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.
- Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
- Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.».
Άρθρο 94
Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006
Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 16
Παραγραφή
Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».
Άρθρο 95
Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 18
Περιοριστικοί όροι
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
- Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
- Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».
Άρθρο 96
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 20
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
- Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».
Άρθρο 97
Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Κοινωνική συμπαράσταση
- Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».
Άρθρο 98
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 23
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών
- Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
- Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.
2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.
- Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».
Άρθρο 99
Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:
«Άρθρο 23A
Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης
- Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:
α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και
β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.
- Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:
α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,
β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας.
γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου,
δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.
- Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του.
Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.
- Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος.
- Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι συχνά για τον πρώην σύντροφο το μέσο άσκησης εξουσίας και συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του, ενώ εξάλλου το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, για το λόγο αυτό προτείνουμε να προστεθεί η φράση “Αναστέλλεται το δικαίωμα επικοινωνίας με τα τέκνα εκ του νόμου, με την υποβολή μήνυσης” στην παρ. 1, αρθρ. 18 του ν/σ, όπως προβλέπει ο γαλλικός νόμος 2020-936. (βλ. Παράρτημα ΙΙ)
Επίσης, στο ίδιο άρθρο που προβλέπει “στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, “ να προστεθεί ως μέτρο διασφάλισης της τήρησής τους η εποπτεία θα μπορούσε να γίνεται στην περίπτωση που ο δράστης έχει ήδη καταδικαστεί τουλάχιστον μια φορά, με κινητή ηλεκτρονική συσκευή που θα μπορεί να ενημερώνει ότι ο δράστης βρίσκεται σε μια ορισμένη απόσταση από το θύμα, μικρότερη από αυτή που καθορίζεται από την εντολή.
Παρόλο που πολλές φορές η γυναικοκτονία είναι η κατάληξη προηγούμενης ενδοοικογενειακής βίας και δεν απέχει χρονικά πολύ από την πρώτη καταγγελία, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει τίποτε για την επίσπευση της διαδικασίας στον ανακριτικό και δικαστικό τομέα με την καθιέρωση μιας “ταχείας διαδικασίας κατά προτεραιότητα” ώστε να αποτραπεί η κλιμάκωση της βίαιης συμπεριφοράς και η ενδεχόμενη γυναικοκτονία (όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, π.χ. βλ. Ιταλικό Codice Rosso). να λαμβάνονται ταχύτερα τα όποια μέτρα για την προστασία των θυμάτων. Η αστυνομία, μόλις ενημερωθεί για το έγκλημα, θα πρέπει να ενημερώνει αμέσως τον εισαγγελέα, ακόμη και προφορικά. Ο εισαγγελέας, στις περιπτώσεις που ασκεί δίωξη για εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας, Θα πρέπει εντός τριών ημερών από την ενημέρωσή του για το έγκλημα, να λάβει πληροφορίες από το θύμα ή από το πρόσωπο που κατήγγειλε τα γεγονότα του εγκλήματος. Η προθεσμία των τριών ημερών μπορεί να παραταθεί μόνο σε περίπτωση αναπόφευκτης ανάγκης προστασίας ανηλίκων ή του απορρήτου της έρευνας, επίσης προς το συμφέρον του θιγόμενου προσώπου. Οι πράξεις έρευνας που ανατίθενται από τον εισαγγελέα στην αστυνομία πρέπει να εκτελούνται χωρίς καθυστέρηση.
Αντί να αποσύρετε τον γυναικοκτόνο νόμο τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, έρχεστε να τον συμπληρώσετε με χειρότερες ρυθμίσεις, εις βάρος τής γυναίκας και εις βάρος τών παιδιών.
Από αυτό φαίνεται, ότι όχι μόνο δεν σάς ενδιαφέρει η υπογεννητικότητα, για την οποία κόπτεστε, τελείως υποκριτικά, αλλά δεν σάς ενδιαφέρει ούτε η ζωή των γυναικών και ούτε η σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών. Ευελπιστείτε στην μείωση τών διαζυγίων,προκειμένου να περιορίσετε τις κοινωνικές αναταραχες, λόγω τής σφοδρής και βίαιης φτωχοποίησης,που ο καπιταλισμός και οι φιλελεύθερες πολιτικές σας, προκαλούν, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι η μείωση των γάμων και η ατεκνία.
Είστε τόσο, μα τόσο επικίνδυνοι….
Αξιότιμοι κ.κ.
Η βία είναι ένα φαινόμενο το οποίο άρχεται από την ύπαρξη του ανθρώπου στον πλανήτη Γη. Τότε για λόγους επιβίωσης ή επιβολής της εξουσίας. Πλέον το φαινόμενο της βίας έχει μετεξελιχθεί σε κοινωνική μάστιγα με ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης και σύγχρονες μορφές στις οποίες πλέον θύματα αλλά και πρωταγωνιστές είναι και ανήλικοι (ενδοοικογενειακή βία, συναισθηματική κακοποίηση, οπαδική βία, ηλεκτρονική βία κ.α)
Ως βία νοείται η όποια σωματική,λεκτική, ψυχολογική ή συναισθηματική
κάκωση ή βλάβη της υγείας κάποιου ατόμου, η παραμέληση και ο εξαναγκασμός. (Spinellis, 1997)
Η προσέγγιση του ζητήματος της ενδοοικογενειακής βίας αποτελεί πρόκληση καθώς πολύ συχνά τα κίνητρα έχουν βάση σε προσωπικά ή επαγγελματικά συμφέροντα και σπανίως σε κοινωνική ευαισθησία. Απαιτούνται προτάσεις ισορροπημένες στην βάση της αίσθησης του δικαίου και ασφάλειας κυρίως όταν πρόκειται για γονείς ανηλίκων.
Ο Ν. 3500/2006 αναφέρεται σε κάθε μορφή και πηγή βίας. Στην εφαρμογή του όμως αντιμετωπίζεται μόνο η σωματική βία ενώ η ψυχολογική βία δεν αντιμετωπίζεται λόγω ελλείψεως διαδικασιών. Ακόμα όμως και επί σωματικής βίας όταν κακοποιείται σωματικά ένα παιδί στη διάρκεια αργιών δεν υπάρχει ιατροδικαστής εφημερίας για παιδιά. Όταν είναι αναγκαία η ψυχιατρική ή παιδοψυχιατρική εξέταση από ιατροδικαστή για συναισθηματική και ψυχολογική βία δεν υφίσταται άμεση και έγκυρη διαδικασία.
Επίσης πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το θέμα των ψευδών καταγγελιών περί ενδοοικογενειακής βίας, που είναι μια μεθόδευση στα πλαίσια των δικών περί διαζυγίου και περί επιμέλειας των παιδιών. Πρέπει η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας να πάψει να εργαλειοποιείται ώστε να διακρίνονται οι πραγματικά κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι ψευδείς καταγγελίες, καταλήγουν σε βάρος των αληθινών θυμάτων. Η κοινωνία μας είναι ώριμη να ξεπεράσει το σχήμα άνδρας-κακοποιητής και γυναίκα-θύμα, υπάρχουν βίαιοι άνθρωποι, όχι βίαιο φύλλο.
Επίσης οι ψευδείς καταγγελίες ειδικά περί δήθεν βίαιου γονέα, συνήθως πατέρα, πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά διότι κυρίως αφορούν την επιμέλεια των παιδιών και καλύπτουν αποξενωτικές συμπεριφορές και νοοτροπίες. Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού από τον γονέα του και πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Υπάρχει επίσης ένας τεράστιος καταγεγραμμένος αριθμός παραβιάσεων επικοινωνίας γονέα -τέκνου αναφέρονται από την ΓΑΔΑ.(6000/έτος μόνο στην ΑΤΤΙΚΗ)
Η ψυχική και συναισθηματική βία και μάλιστα σε ένα παιδί δεν είναι άξιο προσοχής ;
Πως αποδεικνύεται όμως αυτή η μορφή βίας;
Αν πιστεύουμε ότι είναι αόρατη αυτή η βία ας περιμένουμε να μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά και να καταγράφουν σε άλλους αστυνομικούς κωδικούς.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Άρθρο 86: Να προστεθεί η έννοια της γονεϊκής αποξένωσης – διαταραχής γονεϊκής σχέσης ως ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκου.
( Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού. Η απόδειξη να στηρίζεται αποκλειστικά σε ιατροδικαστική έκθεση παιδοψυχιάτρου δημοσίου λειτουργού με άμεσες ενέργειες επείγουσα εξέταση του παιδιού)
Άρθρο 99 αρ 32Α αρ 1 : Να διαγραφεί η λέξη γυναικών θυμάτων και να αντικατασταθεί με θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.
(Επιτέλους πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν και άντρες και παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής βίας και θα πρέπει οι εξειδικευμένες δομές να υποστηρίζουν και άνδρες ,παιδιά ηλικιωμένους και ανεξάρτητα φύλου και ηλικίας θύματα ενδοοικογενειακής βίας)
Άρθρο 89 : Άρθρο 7 : Να προστεθεί αρ 3 : Όποιος διαταράσσει την γονεϊκή σχέση κυρίως με την παρεμπόδιση επικοινωνίας ή άλλη αποξενωτική συμπεριφορά τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών.
( Η διατάραξη της γονεϊκής σχέσης εντάσσεται στην παράνομη βία κατά ανηλίκου . Δεδομένης της εκτόξευσης των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας (στοιχεία ΓΑΔΑ μόνο στην Αττική ανέρχονται σε 6000 περίπου ετησίως ) )
Άρθρο 99: Άρθρο 23 : Να προστεθεί στο τέλος του αρ 2 : … αναληθή αναφορά η οποία διαπιστώνεται με άμεση πραγματογνωμοσύνη.
( Η πραγματογνωμοσύνη να διατάσσεται προανακριτικά, ώστε να διαπιστώνεται η αλήθεια άμεσα και να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος σε μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες )
ΠΡΌΤΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
Σε συνεργασία των αρμοδίων Υπουργείων (Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη, Υγείας και του νέου Υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας), θα πρέπει να καταρτισθούν ενδοσχολικά ΣΕΜΙΝΆΡΙΑ, τουλάχιστον τρία κατά έτος, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Όπου οι μαθητές θα λαμβάνουν τις απαραίτητες πληροφορίες, τις γνώσεις, τις δεξιότητες αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης
της ενδοοικογενειακής βίας, της ενδοσχολικής κ.α. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει έστω και η ελάχιστη γνώση σε θέματα αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας των ανηλίκων, ώστε να είναι σε θέση να προστατέψουν τον εαυτό τους. Τα άτομα τα οποία θα συνδράμουν στην εκπαίδευση των ανηλίκων θα πρέπει να είναι άρτια καταρτισμένα προς αυτή την κατεύθυνση.
ΠΡΌΤΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ
Θα πρέπει τα Αστυνομικά όργανα που συνδράμουν καθημερινά σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας – παραβίασης δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας, να είναι άρτια εκπαιδευμένα και καταρτισμένα. Σε περίπτωση κατάθεσης ανηλίκου, απαραίτητη προϋπόθεση, θα είναι η παρουσία ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΟΥ, της ΕΛ.ΑΣ. και μόνο, ώστε να διαπιστώνεται άμεσα, η βούληση του ανήλικου τέκνου.
ΠΡΌΤΑΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΓΟΝΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ
Το σύνδρομο γονικής αποξένωσης ως μορφή συναισθηματικής κακοποίησης του τέκνου Ως «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο ο ένας γονέας προσπαθεί να «συμμαχήσει» με το παιδί και να το αποξενώσει μέσω της ψυχολογικής χειραγώγησης από τον άλλο γονέα (Jaffe, Thakkar & Piron 2017).
Η Παγκόσμιο Οργάνωση Υγείας ταξινομεί πλέον την Γονική Αποξένωση ως διαταραχή (νόσο). Η πρόληψη και θεραπεία της Γονικής Αποξένωσης επιτυγχάνεται με την Κοινή Ανατροφή Παιδιών (συνεπιμέλεια – shared parenting). Η Γονική Αποξένωση συνιστά ενδοοικογενειακή βία.
1. Εφόσον παραβιάζετε η Δικαστική απόφαση επικοινωνίας ανήλικου τέκνου με τον δικαιούχο γονέα, να επιβάλετε αρχικά από τα Αστυνομικά όργανα, διοικητικό πρόστιμο 100,00 (εκατό ευρώ) το οποίο, θα πηγαίνει αυτομάτως σε ειδικό λογαριασμό, για την ενίσχυση των δομών φιλοξενίας ανηλίκων, αλλά και σε δράσεις ενημέρωσης των ανηλίκων – σχολεία – δήμους.
2. Σε περίπτωση κατάθεσης μήνυσης, το μέγιστο χρονικό διάστημα, εκδίκασης να μην ξεπερνάει τους ΤΡΕΙΣ μήνες. Διότι η σημερινή χρονική κατάσταση έως ΠΕΝΤΕ χρόνια, επιβαρύνει ψυχικά και προκαλεί ιδιαίτερη κόπωση, στους εμπλεκόμενους, αλλά συνάδει και στην επιπρόσθετη Γονική αποξένωση του ανήλικου τέκνου, από τον γονέα και τον ευρύτερο οικογενειακό κύκλο και φιλικό περιβάλλον.
3. Να υπάρξει «ιδιαίτερη» προσοχή στις Διατάξεις, οι οποίες πολλές φορές ακολουθούν μια μήνυση, με ιδιαίτερα νομικά τερτίπια και ψευδείς καταθέσεις.
4. Σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας και παραβίασης δικαστικών υποθέσεων (οικογενειακές διαφορές) να καταργηθεί το παράβολο των 250,00 (διακοσίων πενήντα ευρώ), για την άσκηση Έφεση, επί των διατάξεων.
5. Να υπάρχουν σοβαρότατες διοικητικές κυρώσεις σε όλους τους εμπλεκόμενους, σε περίπτωση, όπου συνδράμουν με ιδιοτελή σκοπούς στα συμφέροντα των ανηλίκων.
Ευελπιστώ στην εφαρμογή των παραπάνω, ως βέλτιστο συμφέρων των ανήλικων τέκνων, την μείωση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, την ορθή και αντικειμενική αντιμετώπισή τους, αλλά και την περαιτέρω ομαλή εξέλιξη της κοινωνίας μας, αλλά και αυτήν που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Όπως ορθά έπραξαν οι γονείς μας, αλλά η εξέλιξη της κοινωνίας μας, διαστρέβλωσε την ορθότητα, της έννοιας της οικογένειας.
Με τιμή
Δημήτρης Δημητρίου
Κατάργηση του Ποινικής Διαμεσολάβησης στις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας (Κεφάλαιο Δ΄ του Ν. 3500/2006)
Προτείνεται να καταργηθεί η Ποινική Διαμεσολάβηση από τον Ν.3500/2006 επειδή:
• όλες οι διαδικασίες αποκαταστατικής δικαιοσύνης προϋποθέτουν ισορροπία ισχύος των δύο εμπλεκόμενων μερών: αντίθετα, στην ενδοοικογενειακή βία παρατηρείται έντονη ανισορροπία ισχύος μεταξύ δράστη-θύματος. Αυτό μπορεί όχι μόνο να οδηγήσει το θύμα να αποδεχτεί την έναρξη ποινικής διαμεσολάβησης (από φόβο για τυχόν αντίποινα ή για την υλοποίηση απειλών και εκβιασμών που σχετίζονται με την ευημερία και την επιμέλεια κοινών τέκνων) αλλά και να το εκθέσει σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο από αυτόν στον οποίο ήδη βρίσκεται –ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει καμία εποπτεία της τήρησης των όρων ποινικής διαμεσολάβησης και καμία κύρωση για τις παραβιάσεις τους. Επιπλέον αυτή η πρακτική εκπέμπει ξεκάθαρα το μήνυμα προς δράστες και θύματα πως πρόκειται για μία διαδικασία που στοχεύει να μην καταστεί ο δράστης υπόλογος για τις πράξεις του ενώ ταυτόχρονα απαλλάσσει το δικαστικό σύστημα από υποθέσεις που δεν θεωρεί «πραγματικά» εγκλήματα αλλά «οικογενειακή» υπόθεση ή διένεξη.
• η ενδοοικογενειακή βία είναι παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν είναι προσωπική διένεξη που μπορεί να διευθετηθεί με την παρέμβαση ενός αμερόληπτου τρίτου ατόμου (εισαγγελέα σύμφωνα με τον Ν.3500/2006, αστυνομικού σύμφωνα με την πράξη)
o η κακοποίηση είναι συνειδητή επιλογή του δράστη η οποία μάλιστα έχει τα χαρακτηριστικά διαρκούς εγκλήματος
o η επιζώσα ΔΕΝ είναι συνυπεύθυνη με το δράστη για την κακοποίηση που υφίσταται
Επιπρόσθετα, ο τρόπος με τον οποίο υλοποιείται η διαδικασία διερεύνησης της έναρξης ποινικής διαμεσολάβησης μέχρι σήμερα, ασκεί πιέσεις στο θύμα να την αποδεχτεί καθιστώντας την πολλές φορές υποχρεωτική, γεγονός που παραβιάζει το Άρθρο 48, παρ. 1 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Με άλλα λόγια όταν ο/η Εισαγγελέας ή η Αστυνομία καλεί, προτρέπει ή πιέζει το θύμα να αποδεχτεί την έναρξη της Ποινικής Διαμεσολάβησης, πολλά θύματα θεωρούν ότι δεν μπορούν να απαντήσουν αρνητικά, ιδιαίτερα εάν δεν έχουν εκ των προτέρων ενημερωθεί αναλυτικά για τη διαδικασία, τους πιθανούς όρους καθώς και τη δυνατότητά τους να αρνηθούν. Πολλές φορές καλούνται στο Α.Τ. ταυτόχρονα με τον δράστη ή «σύρονται» εκβιαζόμενες ή απειλούμενες από αυτόν να δηλώσουν την βούληση υπαγωγής της υπόθεσης σε Ποινική Διαμεσολάβηση, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται να διερευνήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες προσέρχονται. Σημειώνεται δε ότι οι επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας που αποδέχονται την έναρξη ποινικής διαμεσολάβησης χωρίς να διαθέτουν νομική εκπροσώπηση δεν λαμβάνουν καμία έγγραφη ή, έστω προφορική, ενημέρωση για τους ακριβείς όρους που έχουν τεθεί, για τα χρονικά διαστήματα, ή για τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν για να ενημερωθεί Εισαγγελέας ποινικής δίωξης για την παραβίαση των όρων ή για την έκθεση των ίδιων και των παιδιών τους σε κίνδυνο.
Κατάργηση της ΥΑΣΔ σε αστικές υποθέσεις, όταν μεταξύ των δύο μερών υπάρχει ή είχε υπάρξει ενδοοικογενειακή βία
Λαμβάνοντας υπόψη:
– το Άρ. 48, παρ. 1 του Ν.4531/2018 με τον οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση Κων/πολης), με την οποία η χώρα μας οφείλει να «απαγορεύσει τις υποχρεωτικές εναλλακτικές διαδικασίες επίλυσης των διαφορών» μεταξύ δράστη-θύματος για «όλες τις μορφές βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης»
– το Άρ. 31 της Σύμβασης της Κων/πολης (Ν.4531/2018), με την οποία η χώρα μας οφείλει να διασφαλίζει «ότι κατά τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης των παιδιών, θα λαμβάνονται υπόψη τα περιστατικά βίας που καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας Σύμβασης» (παρ. 1) και «ότι η άσκηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων επίσκεψης ή επιμέλειας δεν θίγει τα δικαιώματα και την ασφάλεια του θύματος ή των παιδιών» (παρ. 2)
– το Άρ. 1514 Α.Κ., παρ. 2 (όπως τροποποιήθηκε από το Άρ. 8 του Ν.4800/2021), με βάση το οποίο εξαιρούνται της διαμεσολάβησης οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας
συνάγεται πως μια μητέρα, θύμα ενδοοικογενειακής βίας από τον πατέρα των παιδιών της, η οποία καταθέτει Αγωγή για ζητήματα γονικής μέριμνας, επιμέλειας, και/ή διατροφής παιδιών, ΔΕΝ είναι υποχρεωμένη να παραστεί σε ΥΑΣΔ, μαζί με τον δράστη ενδοοικογενειακής βίας.
Εντούτοις δεν έχει πουθενά καθοριστεί τι είδους έγγραφο πρέπει να κατατεθεί, αντί του πρακτικού ΥΑΣΔ, προκειμένου να μην κηρυχθεί απαράδεκτη η Αγωγή της και, για αυτό, όλα τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ να συμμετέχουν σε τουλάχιστον μία συνεδρία (ΥΑΣΔ) μαζί με τον δράστη, γεγονός που παραβιάζει το άρθρο 48 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.
Η GREVIO, διατυπώνει επίσης τις ανησυχίες της για τον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται τόσο η ποινική διαμεσολάβηση όσο και η ΥΑΣΔ στις υποθέσεις Οικογενειακού Δικαίου μεταξύ δράστη-θύματος, και διατυπώνει μια επείγουσα σύσταση (παρ. 248 στο: https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece) προς τις Ελληνικές Αρχές:
Απαγόρευση των υποχρεωτικών εναλλακτικών διαδικασιών επίλυσης της διαφοράς ή επιβολής ποινής (άρθρο 48)
Η GREVIO ενθαρρύνει έντονα τις Ελληνικές Αρχές να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η χρήση της διαμεσολάβησης σε περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών βασίζεται στον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων, των αναγκών και της ασφάλειας των θυμάτων. Ειδικότερα, η διαμεσολάβηση θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο με γυναίκες θύματα βίας που είναι σε θέση να αποφασίσουν ελεύθερα αν θα δεχθούν ή θα αρνηθούν τη διαδικασία. Οι Ελληνικές Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι αστυνομικοί, οι εισαγγελείς, οι διαμεσολαβητές/-βήτριες και όλα τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης λαμβάνουν ειδικές κατευθυντήριες γραμμές και εκπαίδευση που εστιάζουν στην έμφυλη δυναμική της ενδοοικογενειακής βίας και στον αντίκτυπό της στην ικανότητα των θυμάτων να εισέλθουν σε μια διαδικασία διαμεσολάβησης επί ίσοις όροις με τον δράστη. (παράγραφος 248)
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου που προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση,ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και παρουσιάζει ως θυμα την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι αποξενωτριες.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει γίνει μάστιγα τα τελευταία χρόνια. Σταματείστε να κάνετε διακρίσεις μεταξύ φύλων.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΌ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ του απαράδεκτου νομοσχεδίου που προάγει και βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση,ερχεται σε αντιθεση με το αρθρο 4 του Συντάγματος, στοχοποιώντας τον ανδρα και παρουσιάζει ως θυμα την γυναίκα βάζοντας ετσι βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας. Οι ανδρες δεν ειναι κακοποιητές, ουτε βιαστές, ουτε γυναικοκτόνοι όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι αποξενωτριες.Αντίθετα ειναι εξαιρετικοι μπαμπάδες. Δεν ειναι δυνατόν να τους βαζουμε ολους στο ιδιο τσουβάλι και να ξεχνάμε και να καλύπτουμε οτι η εγκληματικότητα εκ μερους των γυναικών εχει γίνει μάστιγα τα τελευταία χρόνια. Σταματείστε να κάνετε διακρίσεις μεταξύ φύλων.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΌ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !
Άμεση απόσυρση του εν λόγο νομοσχεδίου! είναι αντισυνταγματικό! Προωθείτε την έμφυλη διάκριση! Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν το ακρως αντίθετο από αυτό που θέλετε να περάσετε ως νόμο! Η βία δεν έχει φύλλο! Δεν έχεις διακρίσεις. Να τιμωρουνται με βαρύτατες ποινές όσοι αποδεδειγμενα το πράττουν.
Δείτε την πραγματική εικόνα της κοινωνίας μας έτσι ώστε να πάψει να είναι «άρρωστη»
Φτάνει πια ο ρατσισμός κατά των ανδρών!
Έχω σοκαριστεί από το μίσος που διαπιστώνω, ότι υπάρχει κατά του ανδρικού φύλου και αναδύεται συνεχώς από σχόλια σε αυτή εδώ τη διαβούλευση. Πώς είναι δυνατόν να καταδικάζεται συλλογικά το ένα φύλο από το άλλο; Πώς είναι δυνατόν να αγνοείται η κατασυκοφάντηση των πατέρων από τις μητέρες, επειδή δεν τους ήλθαν όπως τα ήθελαν, επειδή εκείνος κάποια στιγμή θέλησε να χωρίσει, επειδή δεν θέλησε να μείνει με μια γυναίκα που είχε πάψει να αγαπά; Νομίζουν οι γυναίκες, ότι αγαπούν περισσότερο τα παιδιά τους, επειδή τα γεννούν; Αυτή η θέση δεν προσβάλλει μόνο τους άνδρες, αλλά και τις γυναίκες που δεν κατάφεραν να γεννήσουν. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στη γονική αποξένωση, είναι ενδοοικογενειακή βία η γονική αποξένωση. Τελεία και παύλα. Να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος της συνεπιμέλειας
Συμφωνώ απόλυτα μέ αυτά που πρεσβεύουν και έχουν γράψει στη διαβούλευση οι ενεργοί μπαμπάδες
https://www.energoimpampades.gr
Στο άρθρο 99 θα πρέπει να πάψετε να διακρίνετε τα θύματα με βάση το φύλο τους. Στις δομές θα πρέπει να μπορούν να προσφεύγουν και άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας πέραν από τις γυναίκες, και ιδίως τα παιδιά που είναι θύματα πρακτικών γονεϊκής αποξένωσης (δηλαδή που τους έχει επιβληθεί ορφάνεμα). Στο άρθρο 86 θα πρέπει να προστεθεί η γονεϊκή αποξένωση ως μορφή ψυχολογικής βίας εις βάρος των παιδιών.
Συμφωνώ απόλυτα μέ αυτά που πρεσβεύουν και έχουν γράψει στη διαβούλευση οι ενεργοί μπαμπάδες
https://www.energoimpampades.gr
Συμφωνώ απόλυτα μέ αυτά που πρεσβεύουν και έχουν γράψει στη διαβούλευση οι ενεργοί μπαμπάδες
https://www.energoimpampades.gr
Άμεση απόσυρση του νομοσχέδιο αυτού που το μοναδικό σκοπό που έχει να εξαφανίσουν το αντρικο φύλο και την διάλυση του θεσμού τις οικογένειας. Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό των μπαμπαδων έχουν κατηγορηθεί ψεύδος με κατηγορίες και αθωώνεται.Οι άντρες δεν είναι βιαστές και κακοποιητικοί (υπαρχουν στοιχεία απο το χαμόγελο του παιδιου). Πολλές μανάδες χρησιμοποιούν τα παιδιά τους για να κάνουν αποξένωση με διάφορους τρόπους. Οταν κάποια -ος κάνει αποξένωση με ψευδείς καταγγελίες και στο τέλος φανεί ότι είναι όλα αναληθή και ψευδή και το έχει κάνει με δόλο ετσι ώστε να κάνει αποξένωση στον αλλο γονέα ,πρέπει κατευθείαν να της αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και να πάει φυλακή πολλά χρόνια. Ο νόμος πρέπει να γίνει πολύ αυστηρός σε τέτοιες περιπτώσεις όταν βγει η αλήθεια! Η αποξένωση είναι κακοποίηση και ποινικο αδίκημα ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ χρειάζονται και τους δυο γονείς!!! Αυτό το νομοσχέδιο προωθεί την ανισότητα των φυλων .
Κάποιες γυναίκες μιλάνε με τόσο μίσος για τους άντρες και τη συνεπιμέλεια, αλλά ξεχνάνε ότι στην ουσία δεν υπάρχει η «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» όπως την ονομάζουν,
αφού οι δικαστές ζούνε σε προηγούμενο αιώνα και δεν την εφαρμόζουν όπως επιτάσσει ο νόμος, καταστρέφοντας χιλιάδες παιδιά που στερούνται το πατρικό πρότυπο και χιλιάδες υγιείς πατεράδες που ζουν και αναπνέουν για τα παιδιά τους και θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα πάντα και ό,τι μπορούν περισσότερο.
Επίσης δε θέλουν να καταλάβουν ότι όταν ένας πατέρας ανατρέφει και φροντίζει τα παιδιά του ισότιμα και τα έχει στο σπίτι του τις μισές ημέρες, δεν έχει λόγο να ασχολείται με την πρώην σύζυγό του και να την «κακοποιεί».
Είναι απολύτως αναγκαίο να εναρμονιστεί το άρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα άτομα που αποξενώνουν το τέκνο από τον γονέα του και το πλήττουν βάναυσα καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ένα του γονιό.
Η ΤΑΞΙΚΉ ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΆΣΤΑΣΗ ΤΟΎ ΝΌΜΟΥ ΤΉΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉΣ ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑΣ
Έγκριτοι νομικοί (πχ ο Μιχάλης Σταθόπουλος, και πολλοί άλλοι, όπως και οι νεοδημοκράτισες βουλευτίνες, η κ. Όλγα Κεφαλογιάννη και η κ. Μαριέτα Κουτσίκου) και προς τιμήν τους,
είχαν ταχθεί κατά τού νόμου τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, που ψηφίστηκε, όμως, από την κυβέρνηση τού Κυριάκου Μητσοτάκη, από την πρώτη, κιόλας, τετραετία.
Ο παλαιός νόμος, που υπήρχε σαράντα χρόνια, πανθομολογούμενα αληθινό νομικό κόσμημα, έδινε την δυνατότητα, σε περίπτωση διαζυγίου, στους πατέρες να κρατούν, να βλέπουν και να χαίρονται το παιδί τους, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, όμως, οι πατέρες, όχι μόνο, δεν διεκδικούσαν την επιμέλεια τών παιδιών τους, αλλά πολύ συχνά, ούτε έκαναν χρήση τής δυνατότητας, που είχαν, να κρατάνε το παιδί τους, το Σαββατοκύριακο, τις Τετάρτες και τις γιορτές.
Αυτός, λοιπόν, ο νέος νόμος, τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας,
δίνει την δυνατότητα, σε περίπτωση διαζυγίου, στον κακοποιητικό πατέρα,
ή στο πατέρα, που ασελγεί, εις βάρος τού παιδιού του ,
να διατηρεί την επιμέλεια τού παιδιού του, μέχρι την αφαίρεση τής επιμέλειάς του,
με αμετάκλητη, αρχικά, και, μετά τις πιέσεις τών φεμινιστριών, με οριστική απόφαση,
και το χειρότερο από όλα, με αυτόν τον νόμο, το παιδί, πάνω στο οποίο ασελγεί ο πατέρας του ή το κακοποιεί,
θα υποχρεώνεται, να είναι, ανεξαρτήτως ηλικίας,
από μόλις ολίγων μηνών, μέχρι την ενηλικίωσή του, τον ένα μήνα, αποκλειστικά, με τον πατέρα του και τον άλλο μήνα, αποκλειστικά, με την μάνα του, μετά από ένα διαζύγιο, όχι συναινετικό, αλλά με αντιδικία, με τα πάθη και τα μίση να βράζουν…
Και ενώ το κακοποιημενο παιδί, θα το μοιράζεται, χρονικά, με τον πατέρα του, μέχρι να μπορέσει η μάνα να αποδείξει, δικαστικώς, ότι το παιδί της κακοποιείται σωματικά, ψυχολογικά ή σεξουαλικά, από τον πατέρα του, προκειμένου να τού αφαιρέσει την συνεπιμέλεια, χάνεται πολύτιμος και επικίνδυνος για την ασφάλεια τού παιδιού, χρόνος, η μάνα υφίσταται δυσβάστακτη οικονομική αιμορραγία, λόγω τού ατελείωτου Δικαστικού αγώνα, τριπλασιάζονται οι κίνδυνοι τής κακοποίησης τού παιδιού, για εκδικητικούς λόγους, από τον πατέρα κλπ
Εκπροσωπώντας το ΜΩΒ, έχουμε βρεθεί, σε δικαστήριο τού Πειραιά, που δικαζόταν ένας πατέρας, με πολυετή φυλάκιση, στο παρελθόν του, λόγω ληστείας, ο οποίος εκατηγορείτο για συνεχείς σεξουαλικές κακοποιήσεις τής κόρης του, από την ηλικία τών 5 ετών, μέχρι και τα 14 της, που η κόρη του, το είπε στη μάνα της, ύστερα από υποψίες τής μάνας και πιέσεις προς την κόρη, κι ενώ το κορίτσι, πλέον, στην δίκη, ήταν στην ηλικία τών 19 ετών, εργαζόταν και φοιτούσε στη Φιλοσοφική τού Πανεπιστημίου τής Αθήνας.
Ύστερα από Δικαστικούς αγώνες έξι ετών, με συνεχείς αναβολές κλπ και τη μάνα να πληρώνει Δικηγόρους και Δικαστήρια, κι ενώ η κόρη περιέγραφε τις σεξουαλικες κακοποιήσεις, που υφίστατο από τον ίδιο τον πατέρα της, κλαίγοντας, στο ακροατήριο τού Δικαστηρίου, κι ενώ ήταν πασιφανές σε όλους μας, το κακό ποιόν και ήθος τού πατέρα της, από τις καταθέσεις του, στο ακροατήριο, που εξόργιζε, συνεχώς, την Εισαγγελέα και την Πρόεδρο, με την κυνικότητα, το θράσος, τον αμοραλισμό του και τον κακό του χαρακτήρα, παρ όλα αυτά, το Δικαστήριο τόν έκρινε αθώο, επειδή όταν κακοποιούσε σεξουαλικά την κόρη του, δεν υπήρχε κανένας μάρτυρας(πώς θα μπορούσε, αλλωστε;) και, έτσι, στην αίθουσα τού Δικαστηρίου υπήρχε, μόνο ο λόγος τής κόρης κι ο λόγος τού πατέρα, που την κατηγορούσε, ως μυθομανή. Πολύ χαρακτηριστικά, στην αγόρευσή του ο συνήγορος υπεράσπισης τού πατέρα, έλεγε προς τούς ενόρκους, πως βασική αρχή τού Δικαίου είναι η πλήρης απόδειξη τής ενοχής και καλύτερα να βρίσκονται ένα εκατομμύριο ένοχοι, εκτός φυλακης, παρά ένας αθώος στη φυλακή και πώς θα μπορούσαν να πάνε ήσυχοι, για ύπνο, το βράδυ, αν με την ψήφο τους, έστελναν έναν πιθανόν αθώο, στη φυλακή;
Και βέβαια, είχε απόλυτο δίκιο να το επικαλείται, αφού δεν υπήρχε κανένας μάρτυρας, κατά την, επί εννέα ολόκληρα χρόνια, σεξουαλική κακοποίηση τής κόρης του, παρά μόνο η ίδια του η κόρη, που, ως γυναίκα, δεν είχε ισχυρό λόγο, αντίστοιχο τού άντρα-πατέρα της, κι ας ήταν τρόφιμος τών φυλακών, λόγω ληστείας κι ας υπήρχε σωρεία επιβαρυντικών, εις βάρος του, ενδείξεων. Μία εξ αυτών τών ενδείξεων είναι ότι η μάνα άρχισε να υποψιάζεται ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει, όταν εντελώς αιφνίδια, πήρε άδεια από την δουλειά της, λόγω αδιαθεσίας της, πήγε στο σπίτι της και ο πατέρας είχε βάλει το κλειδί πίσω από την πόρτα τής εισοδου, κάτι που συνήθιζαν οι γονείς, στις προσωπικές τους στιγμές.
Όταν, ύστερα από αρκετή ώρα, άνοιξε ο πατέρας την πόρτα, ή μάνα είδε τον πατέρα ταραγμένο και την κόρη της κλεισμένη στη τουαλέτα…
Και καμιά άλλη ένδειξη, που υπήρχαν πάμπολλες, δεν έγινε αποδεκτή, από το Δικαστήριο, επειδή οι ένορκοι ήθελαν να κοιμηθούν, με ήσυχη την συνείδηση τους.
Η μάνα και η κόρη έφυγαν, κλαίγοντας, από την αίθουσα, με ματωμένη την ψυχή τους, αλλά οι ένορκοι έφυγαν, με ήσυχη την συνείδησή τους….
Είναι εύκολο, εξάλλου, να ερωτηθεί ένα μωρό πέντε μηνών, με ποιόν γονέα θέλει να μείνει;
Ή μήπως έχει κανείς αμφιβολίες, για το ποιόν από τους δύο χρειάζεται, ένα μωρό πέντε μηνών, όταν θρέφεται και υποστηρίζεται ακόμα, από το γάλα τής μάνας του;
Καμία μάνα, εξάλλου, δεν θα εμπιστευτεί το παιδί της, μετά από ενα διαζύγιο, με αντιδικία, σε ένα κακοποιητικό πατέρα, οπότε, και, με τον απλό εκβιασμό τού πατέρα, ότι θα διεκδικήσει τήν υποχρεωτική συνεπιμέλεια,
η μάνα θα προτιμήσει να μη χωρίσει και να υποστεί την κακοποίηση την δική της και τού παιδιού της,
μέχρι την ενηλικίωση τού παιδιού της ,
προκειμένου να προστατεύσει το παιδί της, κάτω από τις φτερούγες της, έως την ενηλικίωσή του, από τον κακοποιητικό και ασελγούντα εις βάρος τού παιδιού του, πατέρα του.
Αυτό σημαίνει, πως η μάνα θα ανεχθεί όλην αυτή τη κακοποίηση και δεν θα χωρίσει, προκειμένου να μην αφήσει το παιδί της, στα χέρια ενός κακοποιητικού πατέρα και συζύγου.
Αυτό βέβαια, εξυπηρετεί, ιδανικά, τούς κακοποιητικούς συζύγους και κακοποιητικούς και ασελγούντες πατέρες,
αφού κρατώντας τις γυναίκες τους αιχμάλωτες, μέχρι την ενηλικίωση τών παιδιών τους, μέσω τού νόμου τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας,
δεν τις σκοτώνουν, μεν( αφού έχει αποδειχθεί ότι οι γυναικοκτονίες γίνονται από άντρες, που τούς χωρίζουν οι γυναίκες τους)
αλλά θα συνεχίσουν, απερίσπαστοι,
την κακοποίηση, την πατρική ασέλγεια κλπ, εξυπηρετούνται, λοιπόν, ιδανικά, οι εν λόγω πατέρες,
εις βάρος, όμως, τών παιδιών και τών μανάδων τους,
αφού στην πατριαρχική μας κοινωνία, με νόμους, που ψηφίζονται από άντρες για άντρες,
ο άντρας είναι πάνω από όλα,
και εν προκειμένω, πάνω ΚΑΙ από τα παιδιά ΚΑΙ απο τις γυναίκες.
Και, όπως είναι πασιφανές, ο νόμος τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, δεν είναι μόνο πατριαρχικός, μισογύνικος και σεξιστικός,είναι βαθιά και κυρίως, ταξικός, αφού ήρθε για να αναστείλει και να ανακόψει τις επικείμενες κοινωνικές αναταραχές,που θα προκύψουν, από την βίαιη και σφοδρή επερχόμενη πτωχοποίηση τών κοινωνιών, που απεργάζεται ο καπιταλισμός,
αφού τα διαζύγια, που έχουν πληθύνει τις τελευταίες δεκαετίες, θα λιγοστέψουν δραματικά και κατά πολύ, με τον νόμο της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, επειδή οι μάνες δεν θα χωρίζουν, όσο και αν υποφέρουν αυτές και τα παιδιά τους, προκειμένου να προστατεύσουν τα παιδιά τους, μέχρι την ενηλικίωσή τους,
οπότε τα έξοδα ενός διαζυγίου δεν θα υπάρχουν, δηλ δύο διαφορετικές κατοικίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, δηλαδή δεν θα διπλασιάζονται τα έξοδα τών οικογενειακων προϋπολογισμών, όπως συμβαίνει πάντα, μετά από ένα διαζύγιο.
Εν κατακλείδι, ο νόμος τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας ήρθε, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, προκειμένου να περιορίσει τα διαζύγια, που αυξάνουν την πτωχοποίηση και προκαλούν κοινωνικές αναταραχές.
Ο νόμος, όμως, τής *εξαναγκαστικής συνεπιμέλειας*, επί το ορθότερον, πλήττει όλες τις μάνες,
που θα υποχρεωθούν να ζήσουν πολύ χειρότερες κακοποιητικές συνθήκες,
από τις γιαγιάδες μας, που υφίσταντο την βία, οι ίδιες και τα παιδιά τους, από τους πατέρες και συζύγους – αφέντες, αφού δεν χώριζαν, επειδή δεν ήταν οικονομικά χειραφετημένες.
Και βέβαια, τα μεγαλύτερα θύματα τού εγκληματικού νόμου τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας είναι τα ίδια τα παιδιά, αφού θα υφίστανται μέχρι την ενηλικίωσή τους, τις τραυματικές εμπειρίες ενός βιαιοπραγούντος, πατέρα, εις βάρος τους και εις βάρος τής μητέρας τους, ή και σεξουαλικά ασελγούντος εις βάρος τών ιδίων των παιδιών του.
Αξιοσημείωτο είναι, ακόμη, σε περίπτωση διαζυγίου, ότι στην παρεχόμενη απο τον νόμο δυνητική και μόνο δυνητική, επικοινωνία τών πατέρων, με τα παιδιά τους, (και όχι υποχρεωτική, όπως θα έπρεπε),
δηλαδή σε όλες τις περιπτώσεις διακανονισμού επικοινωνίας, τού πατέρα με το παιδί του
και εφόσον, με αποκλειστική ευθύνη τού πατέρα, η ορισθείσα επικοινωνία, δεν τηρείται,
δεν βλέπουν δηλ οι πατέρες τα παιδιά τους τις ορισθείσες ημέρες, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο κλπ,
δεν κάνουν δηλαδή χρήση τού δικαιώματος, που έχουν οι ίδιοι συνομολογήσει,
σε αυτή, λοιπόν, την περίπτωση, όταν παραβιάζουν δηλαδή την συμφωνηθείσα ελάχιστη αυτήν *υποχρέωση* να βλέπουν ή να κρατούν το παιδί τους κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο κλπ
οι πατέρες δεν έχουν καμία συνέπεια,
ούτε δηλαδή αφαιρείται από τον πατέρα ή επιμέλεια,ούτε θεωρείται προσωπικός αποξενωτής, δηλαδή εξ ίδιας ευθύνης αποξενωτής, που σημαίνει, ότι το ίδιο το Νομικό μας Σύστημα, από την μία, δεν θεωρεί απαραίτητη την πατρική επιμέλεια, από την άλλη, όμως, σε περιπτώσεις αντιδικίας, την εξαναγκάζει και την επιβάλλει.
Εν ολίγοις, θέλει ο πατέρας να βλέπει το παιδί του;
Τού το δίνουμε.
Δεν θέλει ο πατέρας να βλέπει το παιδί του;
Κανένα πρόβλημα, χωρίς να υπολογίζονται οι βλαβερές ψυχολογικές συνέπειες των παιδιών, από την αδιαφορία τού πατέρα τους.
Και βέβαια, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, συμπεριλαμβάνονται και οι απλά συγκρουσιακοί πατέρες, που εργαλοποιώντας τον νόμο τής υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, σε περίπτωση διαζυγίου, εξουθενώνουν δικαστικά και οικονομικά την μάνα, προκειμένου να την εκδικηθούν, επειδή τους χώρισε ή για να την εξαναγκάσουν να μη τους χωρίσει…
Σύμφωνα, λοιπόν, με το νομοθετικό και κοινωνικό μας πλαίσιο, θεσμοθετήθηκε, ένας Παντοδύναμος Πατέρας, χωρίς απολύτως καμία υποχρέωση και ευθύνη, για τα παιδιά του και μια μάνα, που είναι η αποκλειστικά υπεύθυνη για τα παιδιά της, με αυστηρές νομικές συνέπειες, σε τυχόν αβλεψία της ή σε μη παντελώς και επιμελημένως ορθή τήρηση τών υποχρεώσεών της
και δυστυχώς και οι δύο, και η μάνα δηλαδή και τα παιδιά, η Πολιτεία τα τοποθετεί, σερβιρισμένα στο πιάτο, για τις ορέξεις τού Παντοδύναμου Πατέρα.
Η Ελληνική Αστυνομία δημοσιεύει από το 2014 ετήσια δεδομένα από τις καταγραφές της για Εγκλήματα κατά Ζωής. Από τα δεδομένα αυτά γίνεται ποσοστιαία σύγκριση μεταξύ Γυναικών και Ανδρών.
Τα γραφήματα στηρίζονται σε ποσοστά που εξάγονται από τα αριθμητικά δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας και είναι προϊόν των Ενεργών Μπαμπάδων (https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/)
Περίπου 400 άνδρες αυτοκτονούν κάθε χρόνο
Περίπου 80 γυναίκες αυτοκτονούν κάθε χρόνο
Τα ποσοστά των αυτοκτονιών είναι περίπου 80% άνδρες και 20% οι γυναίκες
Τα τελευταία έτη η ψαλίδα μεταξύ των φύλων ανοίγει, με τους άντρες να περνούν το 86%
Οι αυτοκτονίες ανδρών έχουν αυξητική τάση, ποσοστιαία ως προς τις γυναίκες
Τα εγκλήματα κατά ζωής από γυναίκες έχουν αυξητική τάση, ποσοστιαία ως προς τους άνδρες
Οι άνδρες τείνουν να αυτοκτονούν πιο πολύ και οι γυναίκες τείνουν να εγκληματούν πιο πολύ ταυτόχρονα.
– Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η – Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ –
Τα τελευταία χρόνια οι γυναίκες ενδυναμώνονται επίσημα με διάκριση φύλων κατά των ανδρών
ΑΝ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Η ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ, ΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΝΔΡΩΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΤΟΞΕΥΘΟΥΝ
Αριθμητικά στοιχεία
Η Ελληνική Αστυνομία παρέχει τα στατιστικά στοιχεία των περιστατικών ανά έτος, από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά σύγκρισης:
Αυτοκτονίες ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες _70 ( 13,9 % ) Άνδρες 435 ( 86,1 % )
2021 Γυναίκες _61 ( 13,5 % ) Άνδρες 390 ( 86,5 % )
2020 Γυναίκες _81 ( 18,0 % ) Άνδρες 370 ( 82,0 % )
2019 Γυναίκες _80 ( 17,1 % ) Άνδρες 389 ( 82,9 % )
2018 Γυναίκες 124 ( 23,4 % ) Άνδρες 406 ( 76,6 % )
2017 Γυναίκες 101 ( 21,7 % ) Άνδρες 364 ( 78,3 % )
2016 Γυναίκες _70 ( 15,5 % ) Άνδρες 383 ( 84,5 % )
2015 Γυναίκες 129 ( 21,0 % ) Άνδρες 484 ( 79,0 % )
2014 Γυναίκες _89 ( 17,3 % ) Άνδρες 425 ( 82,7 % )
Εγκλήματα κατά Ζωής ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες 366 ( 36,7 % ) Άνδρες 632 ( 63,3 % )
2021 Γυναίκες 251 ( 30,1 % ) Άνδρες 584 ( 69,9 % )
2020 Γυναίκες 233 ( 32,4 % ) Άνδρες 487 ( 67,6 % )
2019 Γυναίκες 225 ( 31,1 % ) Άνδρες 498 ( 68,9 % )
2018 Γυναίκες 155 ( 24,4 % ) Άνδρες 480 ( 75,6 % )
2017 Γυναίκες 184 ( 28,8 % ) Άνδρες 456 ( 71,3 % )
2016 Γυναίκες 118 ( 25,5 % ) Άνδρες 344 ( 74,5 % )
2015 Γυναίκες 125 ( 24,2 % ) Άνδρες 391 ( 75,8 % )
2014 Γυναίκες _93 ( 20,0 % ) Άνδρες 371 ( 80,0 % )
Πηγή δεδομένων
Ελληνική Αστυνομία / Αρχείο gov.gr
2022 https://www.astynomia.gr/file/2023/04/epetirida2022.pdf
2021 https://www.astynomia.gr/file/2022/12/epetirida2021.pdf
2020 https://www.astynomia.gr/file/2021/12/05062021statistika.pdf
2019 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/e7da6d7d-1682-427a-a6fd-d4f12ddc6110/download/ektypotiko.pdf
2018 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/3486829a-6e4c-4c61-b3d9-91b0e6ce6638/download/epetirida20182.pdf
2017 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/2e481cb5-3c7a-4b0b-8ce6-b34dc115af08/download/epetirida20172.pdf
2016 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/976abcd4-262d-4b3b-bd7a-54957de57524/download/epetirida2016.pdf
2015 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/60a625be-b42b-434c-8d9b-cd5999f0b1d2/download/epetirida2015.pdf
2014 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/a0dadb85-e328-4de4-af8f-a0878c46cc78/download/epetirida2014.pdf
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Έγραψαν για εμάς
Δελτία Τύπου
Επιστολές
Κοινοβούλιο
Διεθνείς Εξελίξεις
ΠΗΓΕΣ
Πηγές – Κείμενα
Άρθρα – Απόψεις
Έρευνες
Η Ελληνική Αστυνομία δημοσιεύει από το 2014 ετήσια δεδομένα από τις καταγραφές της για Εγκλήματα κατά Ζωής. Από τα δεδομένα αυτά γίνεται ποσοστιαία σύγκριση μεταξύ Γυναικών και Ανδρών.
Τo γράφημα στηρίζεται σε ποσοστά που εξάγονται από τα αριθμητικά δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας και είναι προϊόν των Ενεργών Μπαμπάδων (https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/). Επίσης τα αριθμητικά δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας αναφέρονται σε Γενική Εγκληματικότητα
Ερμηνεία
Οι γυναίκες τελευταία έτη τείνουν να συγκλίνουν στα ποσοστά των ανδρών στα εγκλήματα κατά ζωής
Οι γυναίκες φαίνεται να ξεπερνούν τους ηθικούς φραγμούς τους διεκδικώντας ισόποσο με τους άνδρες μερίδιο στην εγκληματικότητα κατά ζωής εντός της προσεχούς δεκαετίας.
Αριθμητικά στοιχεία
Η Ελληνική Αστυνομία παρέχει τα στατιστικά στοιχεία των περιστατικών ανά έτος, από τα οποία προκύπτουν τα ποσοστά σύγκρισης:
Εγκλήματα κατά Ζωής ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος
2022 Γυναίκες 366 ( 36,7 % ) Άνδρες 632 ( 63,3 % )
2021 Γυναίκες 251 ( 30,1 % ) Άνδρες 584 ( 69,9 % )
2020 Γυναίκες 233 ( 32,4 % ) Άνδρες 487 ( 67,6 % )
2019 Γυναίκες 225 ( 31,1 % ) Άνδρες 498 ( 68,9 % )
2018 Γυναίκες 155 ( 24,4 % ) Άνδρες 480 ( 75,6 % )
2017 Γυναίκες 184 ( 28,8 % ) Άνδρες 456 ( 71,3 % )
2016 Γυναίκες 118 ( 25,5 % ) Άνδρες 344 ( 74,5 % )
2015 Γυναίκες 125 ( 24,2 % ) Άνδρες 391 ( 75,8 % )
2014 Γυναίκες _93 ( 20,0 % ) Άνδρες 371 ( 80,0 % )
Σύνδεση με το από 28/11/2023 υπό διαβούλευση Νομοσχέδιο για τον Ποινικό Κώδικα
Παρόλη την αυστηροποίηση των ποινών με ήδη 5 αλλαγές από την παρούσα κυβέρνηση στον Ποινικό Κώδικα, η εγκληματικότητα αυξάνεται, όπως φαίνεται από τα παραπάνω αριθμητικά στοιχεία.
Υπάρχει ισχυρή κινητοποίηση από μέλη ΔΕΠ των Τομέων Ποινικών και Εγκληματολογικών Επιστημών τριών Νομικών Σχολών που εκφράζουν την αντίθεσή τους στο τρέχον υπό δημόσια διαβούλευση Νομοσχέδιο για τον Ποινικό Κώδικα, το οποίο εισαγάγει ακόμη αυστηρότερες ποινές:
«Η αποτρεπτική επιρροή στον υποψήφιο δράστη δεν εξαρτάται τόσο από το ύψος της απειλούμενης στο νόμο ποινής όσο από τη βεβαιότητα και την ταχύτητα της επιβολής της» (βλ. Α. Ψαρούδα-Μπενάκη (Προβλήµατα της ποινικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα και οι νέοι ποινικοί κώδικες, Ποινικά Χρονικά 2020, σελ. 5)
https://www.ertnews.gr/eidiseis/ellada/tin-antithesi-tous-sto-sxedio-nomou-tou-yp-dikaiosynis-ekfrazoun-me-psifisma-meli-dep-ton-nomikon-sxolon/
Πηγή δεδομένων
Ελληνική Αστυνομία / Αρχείο gov.gr
2022 https://www.astynomia.gr/file/2023/04/epetirida2022.pdf
2021 https://www.astynomia.gr/file/2022/12/epetirida2021.pdf
2020 https://www.astynomia.gr/file/2021/12/05062021statistika.pdf
2019 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/e7da6d7d-1682-427a-a6fd-d4f12ddc6110/download/ektypotiko.pdf
2018 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/3486829a-6e4c-4c61-b3d9-91b0e6ce6638/download/epetirida20182.pdf
2017 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/2e481cb5-3c7a-4b0b-8ce6-b34dc115af08/download/epetirida20172.pdf
2016 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/976abcd4-262d-4b3b-bd7a-54957de57524/download/epetirida2016.pdf
2015 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/60a625be-b42b-434c-8d9b-cd5999f0b1d2/download/epetirida2015.pdf
2014 https://archive.data.gov.gr/dataset/513fc2ca-238f-4c15-be91-2ecfe5e2e2e9/resource/a0dadb85-e328-4de4-af8f-a0878c46cc78/download/epetirida2014.pdf
Όχι άλλη διάκριση λόγω φύλου στην ανατροφή των παιδιών
Ισόχρονη συμμετοχή πατέρα και μητέρας στην ανατροφή των παιδιών
https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/
https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/
energoimpampades.gr/kai-i-nomiki-scholi-diamartyretai-gia-toys-neoys-poinikoys-kodikes/
energoimpampades.gr/kakopoiiseis-paidion-statistika-apo-to-chamogelo-toy-paidioy/
energoimpampades.gr/deltio-typoy-diamartyria/
energoimpampades.gr/h-via-kata-ton-andron-oloena-kai-ayxanetai-i-apokalyptetai/
energoimpampades.gr/eisai-pateras-eisai-teras-me-tin-sfrag/
energoimpampades.gr/apotelesmata-apo-amerikanikes-ereynes-gia-ton-rolo-toy-patera-stin-zoi-ton-paidion/
energoimpampades.gr/protaseis-tis-a-m-k-e-energoi-mpampades-epi-toy-nomoschedioy-tropopoiiseis-n-3500-2006-n-4619-2019-n-3500-2006/
https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/
https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/
energoimpampades.gr/kai-i-nomiki-scholi-diamartyretai-gia-toys-neoys-poinikoys-kodikes/
energoimpampades.gr/kakopoiiseis-paidion-statistika-apo-to-chamogelo-toy-paidioy/
energoimpampades.gr/deltio-typoy-diamartyria/
energoimpampades.gr/h-via-kata-ton-andron-oloena-kai-ayxanetai-i-apokalyptetai/
energoimpampades.gr/eisai-pateras-eisai-teras-me-tin-sfrag/
energoimpampades.gr/apotelesmata-apo-amerikanikes-ereynes-gia-ton-rolo-toy-patera-stin-zoi-ton-paidion/
energoimpampades.gr/protaseis-tis-a-m-k-e-energoi-mpampades-epi-toy-nomoschedioy-tropopoiiseis-n-3500-2006-n-4619-2019-n-3500-2006/
Κάποιες γυναίκες μιλάνε με τόσο μίσος για τους άντρες και τη συνεπιμέλεια, αλλά ξεχνάνε ότι στην ουσία δεν υπάρχει η «υποχρεωτική συνεπιμέλεια» όπως την ονομάζουν,
αφού οι δικαστές ζούνε σε προηγούμενο αιώνα και δεν την εφαρμόζουν όπως επιτάσσει ο νόμος, καταστρέφοντας χιλιάδες παιδιά που στερούνται το πατρικό πρότυπο και χιλιάδες υγιείς πατεράδες που ζουν και αναπνέουν για τα παιδιά τους και θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα πάντα και ό,τι μπορούν περισσότερο.
Επίσης δε θέλουν να καταλάβουν ότι όταν ένας πατέρας ανατρέφει και φροντίζει τα παιδιά του ισότιμα και τα έχει στο σπίτι του τις μισές ημέρες, δεν έχει λόγο να ασχολείται με την πρώην σύζυγό του και να την «κακοποιεί».
Η διάκριση με βάση το φύλο για άνδρες και γυναίκες στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας με την απαράδεκτη θεώρηση ότι μόνο γυναίκες είναι τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι αντισυνταγματική, παράνομη και άδικη. Οι άνδρες θύματα είναι στατιστικά περισσότερα και για αυτό πρέπει να ληφθεί μέριμνα.Να ενταχθεί στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας, από τον ένα γονέα ή και τους οικείους αυτου, διαρρήξης των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα και το περιβάλλον του.Η μεθοδευμένη αυτή προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου καθως και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών και ψευδών γνωμάτευσεων στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγραφής διωκόμενο αυτεπαγγέλτως. Κατά συνέπεια επιβάλλεται να αποσυρθεί το σημείο που αναφέρει ότι θα μπορει ειδικός ψυχικής υγείας, ιατρός η εκπαιδευτικος να καταθέτει η να αναφέρει περί δήθεν ενδοοικογενειακής βίας χωρίς τον κίνδυνο να διωχθεί και να έχει συνέπειες.Να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελιες μετά από καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από τους εμπλεκόμενους κυρίως όταν αφορά γονείς ανηλίκων τέκνων.Να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας η καταγραφή με οπτικοακουστικά μέσα όταν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα απόδειξης όπως πχ η κατάθεση μάρτυρα .
Φορείς υποστήριξης θυμάτων (άρθρα 18, 21 και 23Α)
Στα άρθρα 18 παρ.3 και 21 παρ 1 χρειάζεται να προστεθούν και οι εξειδικευμένες ΜΚΟ που παρέχουν υπηρεσίες υποστήριξης και προστασίας θυμάτων (ανήλικων και ενήλικων) ενδοοικογενειακής βίας
Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους φορείς υποστήριξης θυμάτων που περιλαμβάνονται στο άρθρο 23Α.
Άρθρο 10. Παρακώλυση απονομής της δικαιοσύνης
Να προστεθούν παράγραφος 2 και 3 που θα προβλέπουν ποινές για τις ακόλουθες πολύ συνηθισμένες πρακτικές των δραστών ενδοοικογενειακής βίας
2. Ψευδείς μηνύσεις, εγκλήσεις ή παρελκυστικές, αβάσιμες αγωγές, ασφαλιστικά μέτρα ή άλλα ένδικα μέσα εναντίον του θύματος, μελών της οικογένειάς του ή μαρτύρων, που υποβάλλονται από τον ίδιο τον υπαίτιο ή άλλο άτομο που ενεργεί κατ’ εντολή του, με στόχο την παρακώλυση απονομής της δικαιοσύνης, τιμωρείται με….
Για τη διαπίστωση των ανωτέρω πράξεων αναζητούνται αυτεπαγγέλτως τα αντίστοιχα ποινικά μητρώα, δικαστικά πιστοποιητικά και κάθε σχετική καταγραφή στο πληροφοριακό σύστημα της ΕΛ.ΑΣ.
3. Εάν η πράξη των παραγράφων 1 και 2 αφορά τέκνο, κοινό, του θύματος ή του υπαιτίου, τιμωρείται με…
Άρθρο 18. Περιοριστικοί όροι
Στην παράγραφο 1 μετά τη φράση «…και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές» να προστεθεί η φράση «και στο θύμα, χωρίς να απαιτείται υποβολή αίτησης εκ μέρους του».
Στην πυρά θα βρίσκονται οι άνδρες ή αλλιώς το αρσενικό φύλο, δήθεν ώς κακοποιητικό; Η βία δεν έχει φύλο.
Δεν υπάρχει καλή και κακή βία.
Η ψυχολογική βία είναι εξίσου ή και περισσότερο σοβαρή από την σωματική.
Τα παιδιά πρέπει να προστατευθούν, όπως επίσης και οι μπαμμπάδες και οι μαμάδες, από τον κακοποιητικό (ψυχολογικά ή και σωματικά) έτερο γονέα.Η φύση προίκισε την γυναίκα με το μητρικό ένστικτό, όταν αυτή γίνεται μαμά. Το ίδιο έκανε και με τον άντρα, και το πατρικό ένστικτο, και όπως πονάει μια γυναίκα όταν της στερούν το παιδί της, το ίδιο ακριβώς πονάει και ένας άντρας για τον ίδιο λόγο.Τα παιδιά έχουν την ανάγκη και των δυο γονέων για να αναπτυχθούν ισοροπημμένα, (μιλάω για τις περιπτώσεις που αυτοί είναι ικανοί).Η τεχνιτή γονική αποξένωση του ενός γονέα συνιστά βαρύτατη παιδική ψυχολογική κακοποίηση και επιφέρει ψυχολογικά τραύματα στα παιδιά, που το πιο πιθανόν δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα ξεπεράσουν έγκαιρα. Ο νόμος λοιπόν θα πρέπει να προβλέπει και να εξασφαλίζει κατά περίπτωση, όλα τα παραπάνω, είτε ο θύτης είναι ο άντρας είτε η γυναίκα!
Η διάκριση με βάση το φύλο στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας όπως παρουσιάζεται και με την αναφορά σε δομές φροντίδας μόνο για γυναίκες με τη θεώρηση ότι μόνο αυτές είναι τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι αντισυνταγματική, παράνομη και άδικη. Τα θύματα άνδρες είναι στατιστικά περισσότερα και για αυτό πρέπει να ληφθεί μέριμνα.Να ενταχθεί στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας, από τον ένα γονέα ή και τους οικείους αυτου, διαρρήξης των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα και το περιβάλλον του.Η μεθοδευμένη αυτή προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου καθως και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών και ψευδών γνωμάτευσεων στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγραφής διωκόμενο αυτεπαγγέλτως. Να αποσυρθεί το σημείο που αναφέρει ότι θα μπορει ειδικός ψυχικής υγείας, ιατρός η εκπαιδευτικος να καταθέτει η να αναφέρει περί δήθεν ενδοοικογενειακής βίας χωρίς τον κίνδυνο να διωχθεί και να έχει συνέπειες.Να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελιες μετά από καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από τους εμπλεκόμενους κυρίως όταν αφορά γονείς ανηλίκων τέκνων.Στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βιας να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο η καταγραφή με οπτικοακουστικά μέσα όταν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα απόδειξης η απόκρουσης τέτοιας κατηγορίας.
Άρθρα 86 (Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006) και 88 (Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006)
Να ποινικοποιηθεί άμεσα και με αυστηρότατες ποινές η διάρρηξη της σχέσης γονέα-παιδιού ως ενδοοικογενειακή βία δια της πρόκλησης “ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη” όπως αναφέρεται στο 312ΠΚ. Μετά την διάσταση οι μητέρες προκειμένου να πάρουν αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών, ξαφνικά “ανακαλύπτουν” πως οι πατεράδες είναι δήθεν κακοποιητές και τους καταγγέλλουν ψευδώς. Τα στατιστικά στοιχεία αυτό ακριβώς δείχνουν. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των καταγγελιών αποδεικνύονται ψευδείς! Μέχρι να γίνει αυτό όμως, η σχέση έχει διαρρηχθεί, πατεράδες και παιδιά έχουν χάσει ο ένας τον άλλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να εφαρμόζεται η αντιστροφή της επιμέλειας. Η διάρρηξη της σχέσης γονέα-παιδιού ή γονική αποξένωση όπως την αποκαλεί η επιστημονική κοινότητα στον τομέα της παιδοψυχιατρικής και της ψυχιατροδικαστικής είναι χείριστη μορφή ενδοοικογενειακής βίας με βαρύτατες συνέπειες στον ψυχισμό των παιδιών, τις οποίες θα κουβαλάνε μια ολόκληρη ζωή. Οι γονείς που την προκαλούν, βιάζουν ψυχικά και συναισθηματικά το ίδιο τους το παιδί στην προσπάθεια τους να καταστρέψουν την σχέση του με τον άλλο γονιό για σκοπούς εκδίκησης υποκινούμενους από μίσος.Άρθρο 98 (Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006)
Να μην λαμβάνονται υπόψιν γνωματεύσεις ιδιωτών ειδικών ψυχικής υγείας, οι οποίες έχουν συνταχθεί χωρίς την συναίνεση αμφότερων των γονέων, όπως προβλέπεται στο 1519ΑΚ. Συνήθης πλέον πρακτική των μητέρων είναι να απευθύνονται σε ιδιώτη ειδικό ψυχικής υγείας για να εξασφαλίσουν μία ψευδή γνωμάτευση επί πληρωμή για να την καταθέσουν στο δικαστήριο προκειμένου να πάρουν την αποκλειστική επιμέλεια του παιδιού. Όσοι καταφεύγουν και συμμετέχουν σε αυτές τις πρακτικές πρέπει να διώκονται. Το ακαταδίωκτο των ιδιωτών ψυχικής υγείας είναι εντελώς απαράδεκτο.Άρθρο 99 (Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006)
Είναι αντισυνταγματικό γιατί κάνει διάκριση μεταξύ των φύλων. Η βία δεν έχει φύλο. Όχι στην διάκριση με βάση το φύλο. Άνδρες και γυναίκες είναι εξίσου θύματα της ενδοοικογενειακής βίας. Στο νομοσχέδιο δεν αναγνωρίζεται η βία εναντίον των ανδρών, αλλά μόνο εναντίον των γυναικών.
Στο βίντεο που υπάρχει στον υπερσύνδεσμο που ακολουθεί, περιλαμβάνονται εγκλήματα με θύτες γυναίκες : https://www.youtube.com/watch?v=rpHoRRqrwEQ . Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει – και άνδρες και γυναίκες μπορούν να είναι θύτες και θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Το Χαμόγελο του Παιδιού δημοσιεύει από το 2011 ετήσια δεδομένα από τις καταγραφές του για ζητήματα παιδικής κακοποίησης. Στο τέλος κάθε αναφοράς υπάρχει ανάλυση της προέλευσης της παιδικής κακοποίησης. Από τα δεδομένα αυτά γίνεται ποσοστιαία σύγκριση μεταξύ μητέρων και πατέρων, που μεμονωμένα ασκούν βία στα παιδιά τους. Για το 2022 τα περιστατικά κακοποίησης παιδιών από μητέρες είναι υπερδιπλάσια σε σχέση με τους πατέρες.
Κακοποιήσεις Παιδιών από Μεμονωμένους Γονείς ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος:
2022 Μητέρες 400 ( 71,56 % ) Πατέρες 159 ( 28,44 % )
2022 Μητέρες 203 ( 74,91 % ) Πατέρες _68 ( 25,09 % ) Α’ ΕξάμηνοΗ έρευνα εδώ:
https://drive.google.com/file/d/1ancq96189SBlsaCwz7Uhn6dm1Rm6mxc_/viewΗ βία είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΚΕ ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥΤέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 28-11-2023 το σχέδιο Νόμου με τίτλο « Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης- Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας».Παρότι είναι αυτονόητα καταδικαστέα, κάθε είδους βία, εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου, η εταιρεία μας θεωρεί τουλάχιστον άστοχο, και ιδίως εν έτη 2023, να παραμένει, σχεδόν κατ’ απόλυτο βαθμό συνδεδεμένη η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας, με την βία αποκλειστικά, κατά των γυναικών. Ακόμα και από την ίδια την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα από το προοίμιο αυτής, προκύπτει πως η ενδοοικογενειακή βία που μπορεί να είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική αφορά τόσο άνδρες, γυναίκες αλλά και παιδιά. Η παρωχημένη και αναχρονιστική αντίληψη ότι η βία στους κόλπους μιας οικογένειας αφορά μόνον τις γυναίκες είναι απόλυτα ισοπεδωτική και συνάμα εσφαλμένη. Κάθε άνθρωπος χρήζει της προστασίας του Νόμου, και αυτονόητα, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο θύμα, όσο και θύτης.Η Σύμβαση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης πέραν του σκέλους που αναφέρεται στην προστασία των γυναικών αναφέρεται και καταδικάζει και κάθε μορφή ενδοοικογενειακής βίας και συνεπώς και οπωσδήποτε, και την βία απέναντι στον άνδρα, αλλά και το παιδί. Είναι επίσης κοινή αντίληψη ότι εξίσου βαριά, αν όχι βαρύτερη μορφή κακοποίησης, είναι η ψυχική/ψυχολογική κακοποίηση και η οποία είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να αποδειχθεί. Το αυτό, έχει περίτρανα αναδειχθεί από την Δικαστηριακή Πρακτική. Μια λοιπόν μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης είναι και αυτή της διατάραξης των συναισθηματικών σχέσεων και διάρρηξης των σχέσεων τέκνου – γονέα, όπως αυτή προβλέφθηκε στο άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 που βρίσκεται ήδη σε ισχύ, από τον Σεπτέμβριο του 2021.Υπενθυμίζουμε, ότι από την λεκτική διατύπωση του Ν. 4800/2021 προκύπτουν τα κάτωθι:
Α) Άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 Τροποποίηση του άρθρου 1511 ΑΚ «Άρθρο 1511 Άσκηση ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.
Στο νευραλγικό λοιπόν αυτό άρθρο του Νομοθετήματος, που πρόσφατα εκσυγχρόνισε το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας μας και θεμελίωσε το αυτονόητο, ήτοι την από κοινού και εξίσου συμμετοχή των γονέων στην ανατροφή του τέκνου, μετά την διάσπαση ή τον χωρισμό τους, προκύπτει ως κυριαρχικό ζητούμενο η προστασία του τέκνου από μεθοδεύσεις του ενός γονεά και ίσως και του συγγενικού του πλαισίου όπως επιχειρήσει και διεμβολίσει την σχέση του ανηλίκου με τον έτερο. Αυτή η διεμβόλιση γίνεται μονάχα με έντονη παρέμβαση στον ψυχισμό του τέκνου που οπωσδήποτε συνιστά βαρύτατη μορφή ψυχικής κακοποίησης, ίσως βαρύτερης της σωματικής, διότι τα σημάδια της, δεν επουλώνουν ποτέ. Διατάξεις του εν ισχύ Ν. 4800/2021.Β) Άρθρο 14Συνέπειες κακής άσκησης Αντικατάσταση του άρθρου 1532 Α.Κ.
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
Συνεπώς σήμερα, κατά Νόμο, ρητά προβλέπεται, ότι οι Δικαστικές αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων της χώρας θα πρέπει να διασφαλίζουν την ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Δηλαδή ο Νομοθέτης του Ν. 4800/2021 κατέστησε σαφές πως εφόσον κάτι τέτοιο συμβαίνει, συνιστά ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Η ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ.
Βέβαια, παρά την βελτίωση οπωσδήποτε της Νομολογίας των Ελληνικών Οικογενειακών Δικαστηρίων μετά την έναρξη ισχύος του Ν 4800/2021 και της εφαρμογής του κανόνα του άρθρου 1513 Α.Κ., το ζήτημα αυτό, ήτοι της ηθελημένης, δόλιας και ιδιοτελούς διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον ένα γονέα, κατόπιν παρέμβασης του έτερου, που συνήθως έως και πρόσφατα, ασκούσε την αποκλειστική επιμέλεια αυτού, παραμένει, έως και σήμερα, «δίχως θεραπεία». Η έλλειψη μηχανισμών διάγνωσης των μεθοδεύσεων αυτών, εντάσσεται στο πλαίσιο της μη σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί αξιολόγησης των τέκνων και των γονέων, από ειδικό ψυχικής υγείας, όλως επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν, ως απόλυτα ανεπαρκείς.Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι:Σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων δεν προβλέπεται, στο βωμό της γρήγορης απονομής της δικαιοσύνης, ή άμεση, και εις βάθος διερεύνηση των γονέων αλλά και του τέκνου, από αμερόληπτο, ήτοι τουλάχιστον με δημόσια θέση (και άνευ αμοιβής), ειδικό ψυχικής υγείας.Σε επίπεδο οριστικής αποφάσεως, ήτοι σε επίπεδο αγωγών, εφόσον υποβληθεί αίτημα διενέργειας Ψυχιατρικής Πραγματογνωμοσύνης, η κατάσταση επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραγελαφική. Ο εκάστοτε γονέας, που έχουν διαρρηχθεί οι σχέσεις του με το τέκνο του, θα πρέπει να καταθέσει αγωγή στην οποία θα περιλάβει το σχετικό αίτημα του, και το οποίο για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να προηγηθεί μια ιδιαίτερα πολυέξοδη και κυρίως χρονοβόρα διαδικασία (κατάθεση – συζήτηση – έκδοση προδικαστικής απόφασης – διορισμός και όρκιση πραγματογνώμονα – συσχέτιση της πραγματογνωμοσύνης και επιστροφής της στο δικαστήριο και κατόπιν έκδοση αποφάσεως). Καθίσταται λοιπόν προφανές, πως μια τέτοια διαδικασία, δεν είναι καθόλου αποτελεσματική και ικανή να αναχαιτίσει την αυξανόμενη διαρκώς τάση παρέμβασης του ενός γονέα και επηρεασμού του τέκνου, εις βάρος του έτερου.Σε επίπεδο δε Εισαγγελιών Ανηλίκων είναι επίσης σαφές ότι λόγω υπερφόρτωσης αυτών και σύνδεσής τους με κέντρα ψυχικής υγείας και Δημόσια Νοσοκομεία που καθορίζουν κατ’ ελάχιστο, μετά εξαμήνου, την έναρξη τυχόν διαταχθεισών συνεδριών τέκνων και γονέων και με ιδιαίτερα σύντομες και συνοπτικές διαδικασίες, ότι και αυτή η λύση, καθίσταται προβληματική και απόλυτα ανεπαρκής στην διάγνωση και επίλυση ζητημάτων που άπτονται της ψυχικής υγείας γονέων και τέκνων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι αρκετές φορές διαταχθείσες «κοινωνικές έρευνες διατυπώνονται από Κοινωνικούς Λειτουργούς που ουδόλως είναι καθ’ύλην αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν επί της κατανομής της γονικής μέριμνας και ιδίως επί της ψυχολογικής κατάστασης και κατά συνέπεια ουσιαστικής καταλληλότητας έκαστου γονέα. Ελλείψη όμως σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας, οι έρευνες αυτές, που κατ’ ορθή ανάγνωση θα έπρεπε να ομιλούν κυρίως για τις συνθήκες διαβίωσης ενός εκάστου ανηλίκου, αποτελούν το κατευθυντήριο έγγραφο, στα χέρια του Δικαστού.Η ανεπάρκεια των μηχανισμών του κράτους δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί εύφορο έδαφος προσφυγής σε ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας με απόλυτα, αρκετές φορές, ιδιοτελή στόχευση. Είναι σαφές λοιπόν γιατί έχουν γιγαντωθεί οι καταγγελίες κατά ιδιωτών ειδικών ψυχικής υγείας οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς και πλείστες φορές και παράνομα ήτοι άνευ της αναγκαίας συναίνεσης του έτερου γονέα κατά την επιταγή του άρθρου 1519 ΑΚ. Οι εν λόγω δε γνωματεύσεις που πλείστες φορές δίδονται όχι μόνο άνευ της αναγκαίας συναίνεσης αλλά και δίχως ποτέ να έχει συναντήσει ο ειδικός τον έτερο γονεά ή και ακόμα και το τέκνο, συντάσσονται προ της συζήτησης των αιτήσεων ή αγωγών και με απόλυτα ιδιοτελή στόχευση. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνον εφόσον ρητά διατυπωθεί στο Νόμο πως γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας θα μπορούν να λαμβάνονται υπόψιν μόνο εφόσον έχουν συναινέσει στην εξέταση του τέκνου αμφότεροι οι γονείς ή έχουν διενεργηθεί κατόπιν διαταγής δικαστηρίου ή αρχής και έχουν διενεργηθεί από Δημόσιο Φορέα.Περαιτέρω:Το άρθρο 2 (β) του Κεφαλαίου Α’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής:« η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του Ν. 3500/2006 (Α’232), προκειμένου βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στην δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ιδίως δε της προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση αυτών όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 1532 (β) Α.Κ. ήτοι την διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς.) Το άρθρο 86 του κεφαλαίου Δ’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που τροποποιεί το άρθρο 4 ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως «ψυχολογική» μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» και τελικώς διαμορφώνεται ως εξής : Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532ΑΚ του Αστικού Κώδικα, είναι στην ορθή κατεύθυνση.Το εν λόγω άρθρο, όπως τροποποιείται, περιλαμβάνει πλέον ρητώς την ψυχολογική βία που υφίσταται ανήλικο θύμα και με ρητή αναφορά στα προβλεπόμενα στο άρθρο 1532 Α.Κ. ΡΗΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΕΟΝ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 λογίζεται ως ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκου η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον έτερο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς. Ευθέως λοιπόν ποινικοποιείται η μεθόδευση χειραγώγησης του τέκνου και διεμβόληση της σχέσης του με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και ο επηρεασμός αυτού, θεωρούμενης ευθέως πλέον, και εκ του Νόμου, ως μορφή ψυχικής κακοποίησης.Χρειάζεται όμως περαιτέρω να τροποποιηθεί και το άρθρο 6 του Ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως ψυχολογική σε συνέχεια της σωματικής βλάβης και συνεπώς ο τίτλος του πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική και ψυχολογική βλάβη.Περαιτέρω στην παράγραφο 1 του ως άνω άρθρου θα πρέπει να συμπληρωθεί και η περίπτωση ψυχολογικής βλάβης του ανήλικου ήτοι η τελική διαμόρφωση του άρθρου διαμορφώνεται ως εξής :1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους. Το μέλος της οικογένειας που προκαλεί διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτόν, συνιστά κατά το άρθρο 4 του παρόντος νομοθετήματος ψυχολογική βλάβη και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών.
Εφόσον σε βάρος του φερόμενου δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση ο εισαγγελέας πριν από κάθε άλλη ενέργεια υποχρεούται να διατάξει την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης τόσο στο φερόμενο θύμα αλλά και στον θύτη προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας. Πέραν των ως άνω παρατηρήσεων και προτάσεων της εταιρεία μας, άξια συνοπτικής μνείας είναι και τα κάτωθι:Στο άρθρο 23 του Ν. 3500/2006 όπως προτείνεται να τροποποιηθεί, καθιερώνεται το «ακαταδίωκτο» των επαγγελματιών και συγκεκριμένα :1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος του ανήλικου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά το νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.Η εν λόγω διάταξη όμως καθίσταται ιδιαίτερα προβληματική διότι:Α) Εφόσον εξ αρχής τα ως άνω άτομα θεμελιώνουν υπέρ τους το ακαταδίωκτο, πως τυχόν θα διαπιστωθεί εάν προέβησαν εν γνώση τους, σε αναληθή αναφορά;Β) Από την εν λόγω διάταξη φαίνεται ρητά να εξαιρούνται οι ψυχολόγοι και ειδικοί ψυχικής υγείας όχι όμως και οι ψυχίατροι. Συνεπώς θα πρέπει καταρχήν να αποσαφηνιστεί καταπόσον στην έννοια των ιατρών που φαίνεται να θεμελιώνουν καταρχήν το ακαταδίωκτο, συμπεριλαμβάνονται ερμηνευτικά και οι ψυχίατροι, δεδομένου ότι και αυτοί είναι ιατροί. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται επιβεβλημένο να διατυπωθεί ρητά πως οι γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων και στις οποίες αποκαλύπτεται φερόμενη τέλεση πράξεως ενδοοικογενειακής βίας στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους, θεμελιώνουν επίσης το ακαταδίωκτο, μόνον εφόσον έχουν επιληφθεί, κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής. Περαιτέρω:Το άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου που τροποποιεί το άρθρο 169Α του Π.Κ. προβλέπει στην παράγραφο 3 αυτού ότι « Όποιος εν γνώση ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.Η εν λόγω διάταξη κρίνεται ιδιαιτέρως άστοχη δεδομένου ότι επιτρέπει την εκ πλαγίου παραβίαση μιας δικαστικής απόφασης από τρίτο, υπέρ του οικείου του, και ως τέτοια πρέπει απνευστί να καταργηθεί.Περαιτέρω:Το άρθρο 43 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη στο αδίκημα του άρθρου 358 ΠΚ ήτοι της μη καταβολής διατροφής και γνώμη της εταιρείας μας είναι ότι το εν λόγω αδίκημα ορθώς θα πρέπει να παραμείνει στο χωρίο των κατ’ έγκληση διωκόμενων αδικημάτων (ως ισχύει σήμερα) Περαιτέρω:Το άρθρο 44 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου τροποποιεί το άρθρο 363 του Π.Κ. και προβλέπει ότι στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινική ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.Η εταιρεία μας θεωρεί πως τυγχάνει εσφαλμένη η εν λόγω τροποποίηση και ζητά την κατάργηση της. Θεωρούμε πως η αναλήθεια που διαδίδεται ενώπιον τρίτων (όποιος και αν είναι ο τρίτος) εν γνώση της αναληθείας αυτής, έχει αυτοτελή απαξία και συνεπώς δεν έχει σημασία ενώπιον ποίου διαδίδεται. Εξάλλου όπως εύστοχα παρατηρεί και η υπ’αριθ 3/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Α.Π.
“Μόνο το γεγονός ότι τα δικαστικά πρόσωπα, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, έχουν αυστηρά προκαθορισμένους ρόλους, δεν εκφράζουν την προσωπική τους άποψη, δεν δικαιούνται να προβαίνουν σε σχολιασμό όσων εκτίθενται στο πλαίσιο της οικείας διαδικασίας και εκφέρουν την κρίση τους εντός του πλαισίου των καθηκόντων τους, αποκλειστικά, προς διευθέτηση της εννόμου σχέσεως που αφορά τα διάδικα μέρη, χωρίς να την ανακοινώνουν σε άλλους, δεν δικαιολογεί τη συσταλτική ερμηνεία του όρου «τρίτος», αφού και ο δικαστικός λειτουργός δεν παύει ως άνθρωπος να γίνεται κοινωνός μιας δυσμενούς παράστασης για το πρόσωπο που αφορούν οι ισχυρισμοί, χωρίς μάλιστα να έχει πάντοτε τη δυνατότητα να ερευνήσει την ουσιαστική βασιμότητα αυτών είτε για λόγους τυπικούς (όπως π.χ. σε περίπτωση παραγραφής, εκπρόθεσμης υποβολής της έγκλησης κλπ), είτε διότι περιορίζεται δικονομικά από το αντικείμενο της έρευνάς του, όπως συμβαίνει, όταν στο απευθυνόμενο σε αυτόν δικόγραφο περιλαμβάνονται, πέραν του ερευνώμενου αντικειμένου, και άσχετοι προς αυτό, δυσφημιστικοί για τον αντίδικο, ισχυρισμοί, οπότε ο θεσμικός ρόλος των δικαστικών προσώπων δεν αποτρέπει ουσιαστικά τον κίνδυνο διασυρμού του φορέα του προστατευόμενου εννόμου αγαθού.”Περαιτέρω:Τέλος, αναφορικά με τις τροποποιήσεις του κεφαλαίου B’ που αφορούν την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα καθώς και του κώδικα Ποινικής Δικονομίας τοποθετούμε και τους κάτωθι προβληματισμούς:Κατά το κεφάλαιο Α’ του Νομοσχεδίου αντικείμενο του είναι (μεταξύ άλλων) :
α) η τροποποίηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου η εφαρμογή τους να συμβάλλει στην ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, και αμεσότερη διεξαγωγή της ποινικής δίκης, στην ενίσχυση της εγκληματοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής μέσω των αρχών της γενικής και ειδικής πρόληψης και στην οικονομία της ποινικής διαδικασίας.
Ενδεικτικά, … τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις αναστολής της ποινής, προκειμένου οι ποινές και επί πλημμελημάτων να εκτίονται μέσω των εναλλακτικών τρόπων έκτισης της κοινωφελούς εργασίας και της μετατροπής της ποινής σε χρηματική, αλλά και με πραγματική έκτιση σε σωφρονιστικό κατάστημα, όταν το δικαστήριο το κρίνει αναγκαίο.
Η εταιρεία μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και των προυποθέσεων της αναστολής οφείλει να λάβει υπόψιν και τον χείμαρρο ψευδών καταγγελιών, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας, που αποτελεί κοινή γνώση ότι αρκετές φορές αβασάνιστα και ιδιοτελώς κατατίθενται. Αποτελεί επίσης κοινή γνώση, ότι πίσω από τις καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών που τυγχάνουν αληθείς, και οπωσδήποτε χρήζουν της άμεσης προστασίας του κράτους, υποκρύπτονται και υπερπολλαπλάσιες ψευδείς καταγγελίες που ιδιοτελώς και στοχευμένα κατατίθενται προς αποκλειστική δικαστική χρήση και με στόχευση την απόπειρα δολοφονίας της προσωπικότητας του καταγγελόμενου και επηρεασμού του κρίνοντος Δικαστού.
β) η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του ν. 3500/2006 (A’ 232), προκειμένου: βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στη δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων, κυρίως των γυναικών, που πλήττονται με αυξανόμενη ένταση από συμπεριφορές ενδοοικογενειακής βίας,
Η εταιρεία μας θεωρεί ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών ιδίως υπό το φως των τελευταίων στατιστικών από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” όπου παρά χρήμα αποδεικνύεται ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Συνεπώς κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να απαληφθεί.
ββ) να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων,
Η εταιρεία μας εισηγείται ότι η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα άντρα ή γυναίκα ή παιδί και οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτου φύλου, φυλής και ανεξαρτήτου θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Η παρούσα αντανακλά τις βασικές θέσεις και παρατηρήσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας “ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ” επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και οπωσδήποτε υπόκειται σε μελλοντικές τροποποιήσεις και προσθήκες.
Για την Α.Μ.Κ.Ε. “Ενεργοί Μπαμπάδες
Απόσυρση του νομοσχεδίου
https://www.energoimpampades.gr/oi-gynaikes-sygkleinoyn-sto-50-ton-egklimaton-kata-zois-entos-dekaetias/https://www.energoimpampades.gr/aytoktonies-kai-egklimatikotita-kata-zois/
Μεταφέρω αυτούσια τη θέση της κας Σακαρά Ρένας, καθώς με εκφράζει απόλυτα: «Διαβάζω σε σχόλια, ότι η γονική αποξένωση είναι ψευδοθεωρία και ότι, βάσει ερευνών, χρησιμοποιείται για να αποδυναμώνονται οι καταγγελίες γυναικών για κακοποίηση των ίδιων και των παιδιών τους. Η θέση αυτή είναι καθαρά παράλογη, καθώς εμπεριέχει την άποψη, ότι κάθε καταγγελία γυναίκας πρέπει να γίνεται δεκτή, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ. Μία βασική αρχή του δικαίου, ότι «ουδείς ένοχος μέχρις αποδείξεως του εναντίου» πετιέται στο καλάθι των αχρήστων, από κυρίες και ιππότες συμπαραστάτες τους, στο όνομα της προτεραιότητας των γυναικείων δικαιωμάτων. Έτσι η βασική αρχή του δικαίου κουρελιάζεται και μετατρέπεται σε «ό,τι πουν οι άγιες γυναίκες σε βάρος των τεράτων που ονομάζονται άνδρες». Τί κι αν μετά από δέκα χρόνια που θα έχει αποδειχθεί, ότι ο πατέρας είναι αθώος θα έχει χάσει το παιδί του, αφού βάσει της καταγγελίας της «αγίας» μητέρας θα του έχει απαγορευτεί η επικοινωνία με το παιδί; «Μα αν ισχυρίζεται το ίδιο το παιδί, ότι κακοποιείται;» θα αντιτάξουν κάποιοι/ες. Ναι, μπορεί να ισχυρίζεται το ίδιο το παιδί, ότι κακοποιείται, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει το παιδί να έχει οδηγηθεί σε αυτό τον ισχυρισμό. Δεν είπε κανείς/καμία, ότι δεν υπάρχει κακοποίηση γυναικών και παιδιών από άνδρες. Όμως, υπάρχει και κακοποίηση ανδρών, καθώς και παιδιών, από γυναίκες. Οι άνθρωποι που αρνούνται αυτή την πραγματικότητα αρνούνται ταυτόχρονα την διάσταση βιολογικού και κοινωνικού φύλου και θεωρούν, ότι οι άνδρες ως σωματικά δυνατότεροι είναι παντού και πάντα κακοποιητές, ενώ, αντίθετα, οι γυναίκες, ως σωματικά ασθενέστερες, είναι παντού και πάντα θύματα σωματικής βίας. Έτσι παραβλέπεται η άσκηση ψυχολογικής βίας και από τα δύο φύλα, αλλά και η άσκηση σωματικής βίας από γυναίκες εναντίον ανδρών που για λόγους κοινωνικούς, ψυχολογικούς κλπ αδυνατούν να αμυνθούν σε αυτή τη βία. Είναι γελοίο να προσποιείται κάποιος/α, ότι δεν υπάρχει η γονική αποξένωση. Όλοι και όλες ξέρουμε, ότι η χρησιμοποίηση του παιδιού είτε από την μητέρα, είτε από τον πατέρα με κίνητρο την επιθυμία εκδίκησης του άλλου γονέα είναι μια πραγματικότητα. Το να αρνούμαστε την γονική αποξένωση δηλώνει, ότι πιστεύουμε, ότι η κοινωνία είναι κοινωνία αγγέλων που κανείς/καμία δεν επιθυμεί να εκδικείται κανέναν/καμία.»
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!!!Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ Ν. 4800/21 ΜΕ ΒΑΡΙΕΣ ΠΟΙΝΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΞΕΝΩΤΡΙΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ
Θύματα παιδιά και Μπαμπάδες με τις γυναίκες να μένουν ατιμώρητες.
Άμεση εφαρμογή των διατάξεων του Νόμου 4800/21 με αντίστοιχες ποινές για τους δικαστικούς λειτουργούς που δεν τον εφαρμόζουν.
Η διάκριση με βάση το φύλο για άνδρες και γυναίκες στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας όπως παρουσιάζεται με την αναφορά σε δομές φροντίδας μόνο για γυναίκες και η θεώρηση ότι μόνο αυτές είναι τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι αντισυνταγματική, παράνομη και άδικη. Τα θύματα άνδρες είναι στατιστικά περισσότερα και για αυτό πρέπει να ληφθεί μέριμνα.
Να ενταχθεί στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας από τον ένα γονέα ή και τους οικείους του γονέα διαρρήξης των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα και το περιβάλλον του.
Η μεθοδευμένη αυτή προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου καθως και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών και ψευδών γνωμάτευσεων στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγ
ραφής διωκόμενο αυτεπαγγέλτως. Κατά συνέπεια επιβάλλεται να αποσυρθεί το σημείο που αναφέρει ότι θα μπορει ειδικός ψυχικής υγείας, ιατρός η εκπαιδευτικος να καταθέτει η να αναφέρει περί δήθεν ενδοοικογενειακής βίας χωρίς τον κίνδυνο να διωχθεί και να έχει συνέπειες.Να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελιες μετά από καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από τους εμπλεκόμενους κυρίως όταν αφορά γονείς ανηλίκων τέκνων.
Να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας η καταγραφή με οπτικοακουστικά μέσα όταν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα απόδειξης η απόκρουσης τέτοιας κατηγορίας.
Η διάκριση με βάση το φύλο για άνδρες και γυναίκες στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας όπως παρουσιάζεται με την αναφορά σε δομές φροντίδας μόνο για γυναίκες και η θεώρηση ότι μόνο αυτές είναι τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας είναι αντισυνταγματική, παράνομη και άδικη. Τα θύματα άνδρες είναι στατιστικά περισσότερα και για αυτό πρέπει να ληφθεί μέριμνα.
Να ενταχθεί στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας από τον ένα γονέα ή και τους οικείους του γονέα διαρρήξης των σχέσεων του παιδιού με τον άλλο γονέα και το περιβάλλον του.
Η μεθοδευμένη αυτή προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου καθως και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών και ψευδών γνωμάτευσεων στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγ
ραφής διωκόμενο αυτεπαγγέλτως. Κατά συνέπεια επιβάλλεται να αποσυρθεί το σημείο που αναφέρει ότι θα μπορει ειδικός ψυχικής υγείας, ιατρός η εκπαιδευτικος να καταθέτει η να αναφέρει περί δήθεν ενδοοικογενειακής βίας χωρίς τον κίνδυνο να διωχθεί και να έχει συνέπειες.Να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελιες μετά από καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από τους εμπλεκόμενους κυρίως όταν αφορά γονείς ανηλίκων τέκνων.
Να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο στις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας η καταγραφή με οπτικοακουστικά μέσα όταν δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα απόδειξης η απόκρουσης τέτοιας κατηγορίας.
Φτάνει πια αυτή η αρρωστημένη εκμετάλλευση των παιδιών και των πατεράδων.
Ως πολίτης αυτής της χώρας ως μητέρα και γιαγιά και βιώνοντας καθημερινά τα προβλήματα που δημιουργεί η αποξένωση σας ζητάω η γονική αποξένωση δηλαδή αυτή η μορφή ενδοοικογενειακής βίας να θεσπιστεί ως ποινικό αδίκημα.
Για το καλύτερο μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας.
Έκθεση θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας σε κίνδυνο μέσω άσκησης γονεϊκών δικαιωμάτων από τον βίαιο γονέα.
Η μεγαλύτερη ανησυχία της GREVIO (σελ 45-49, παρ. 188-202 στο: https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece) αφορά στο γεγονός ότι από το 2018 δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή το άρθρο 31 (Επιμέλεια, δικαιώματα επίσκεψης και ασφάλεια) της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης ενώ επιπλέον, μετά την ψήφιση του Ν.4800/2021, μητέρες και παιδιά έχουν εγκλωβιστεί ακόμη περισσότερο στην ενδοοικογενειακή βία, καθώς το νέο Οικογενειακό Δίκαιο παρέχει στους δράστες ενδοοικογενειακής βίας απρόσκοπτη πρόσβαση στα θύματά τους και ανεμπόδιστο έλεγχο των ζωών τους.
Η GREVIO «ανησυχεί βαθύτατα για το γεγονός ότι η νέα νομοθεσία δεν παρέχει επαρκείς εγγυήσεις για να διασφαλίσει ότι τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό των δικαιωμάτων επιμέλειας και επίσκεψης, όπως απαιτείται από το άρθρο 31 παράγραφος 1 της σύμβασης.» (παρ. 188)
Επισημαίνει (παρ. 190) πως «η απαίτηση συμμετοχής σε διαμεσολάβηση πριν από την έναρξη αστικής διαδικασίας περιλαμβάνει μόνο μια γενική εξαίρεση για τις υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας.» καθώς και τις ελλείψεις στις προϋποθέσεις που θέτει για τον περιορισμό γονεϊκών δικαιωμάτων αφού «λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις οριστικές ποινικές καταδίκες, το αστικό δίκαιο δεν περιλαμβάνει ρητά τις περιπτώσεις στις οποίες εκκρεμεί ποινική διαδικασία ή στις οποίες ο δράστης υπόκειται στην διαδικασία ποινικής διαμεσολάβησης που προβλέπεται στο νόμο για την ενδοοικογενειακή βία. Επιπλέον, δεν είναι σαφές εάν οι περιπτώσεις βίας που στρέφονται μόνο κατά της μητέρας περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του κανόνα που θεσπίζεται στο άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.»
Διαπιστώνει (παρ. 191) ελλείψεις στην εκπαίδευση των δικαστών οικογενειακού δικαίου που θα τους επιτρέπει να κατανοούν ότι η βία κατά της μητέρας θέτει σε κίνδυνο το συμφέρον του παιδιού, ότι η κοινή γονική μέριμνα μπορεί να είναι ένα μέσο για τον δράστη ενδοοικογενειακής βίας να συνεχίσει να διατηρεί τον έλεγχο και την κυριαρχία επί της μητέρας και των παιδιών της και ότι η βία μεταξύ ερωτικών συντρόφων πρέπει συνεπώς να αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα για τον καθορισμό της επιμέλειας των παιδιών και άλλων γονικών δικαιωμάτων. Τονίζει την έλλειψη δεδομένων σχετικά με τις αποφάσεις που αφορούν την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας και αναφέρεται σε αποφάσεις υποθέσεων με τις οποίες βίαιοι σύζυγοι απέκτησαν κοινή επιμέλεια, επισκέψεις χωρίς επίβλεψη ή άλλα γονικά δικαιώματα, ακόμη και όταν υπήρχε καταδικαστική απόφαση ή άλλα μέτρα, όπως εντολές προστασίας ή υποχρεωτικά προγράμματα θεραπείας. Και καταλήγει πως «Η GREVIO αντιλαμβάνεται ότι το δικαίωμα του πατέρα να βλέπει το παιδί του φαίνεται να θεωρείται από ένα σημαντικό μέρος του δικαστικού σώματος ότι υπερισχύει του δικαιώματος στην ασφάλεια των γυναικών και των παιδιών.»
«Η GREVIO (παρ. 192) θεωρεί ότι οι δικαστικές αποφάσεις για επισκέψεις χωρίς επίβλεψη και για κοινή επιμέλεια χωρίς να λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το υπόβαθρο της ενδοοικογενειακής βίας δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του άρθρου 31 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Υπενθυμίζει ότι τα περιστατικά βίας του ενός γονέα κατά του άλλου έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά. Η έκθεση σε τέτοια βία γεννά φόβο, προκαλεί τραύματα, επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών και αναγνωρίζεται ως μορφή ψυχολογικής βίας (από την Επιτροπή για τα δικαιώματα του παιδιού των Ηνωμένων Εθνών, Γενικό σχόλιο αριθ. 13, που εγκρίθηκε στις 18 Απριλίου 2011, παράγραφος 21e, CRC/C/GC/13). Η GREVIO επισημαίνει, συνεπώς, την ανάγκη κατάλληλης κατάρτισης των αρμόδιων δικαστών και επαγγελματιών με σκοπό την ευαισθητοποίησή τους σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες που έχει για τα παιδιά η έκθεση στη βία, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης.
Η GREVIO ανησυχεί ιδιαίτερα (παρ. 193) όταν μαθαίνει ότι, μετά τις τροποποιήσεις της νομοθεσίας για την κοινή επιμέλεια, το Υπουργείο Παιδείας εξέδωσε διαταγή που θεσπίζει νέες απαιτήσεις για την εγγραφή μαθητών στα σχολεία. Κατά συνέπεια, μια μητέρα θύμα βίας μπορεί να εγγράψει το παιδί της σε διαφορετικό σχολείο μόνο με τη συγκατάθεση του πατέρα ή με δικαστική απόφαση, ακόμη και αν η μητέρα και το παιδί έχουν μετακομίσει για να αποφύγουν τη βία, για παράδειγμα σε καταφύγιο μακριά από το σπίτι τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα παιδιά μπορεί να χάσουν μεγάλο μέρος της σχολικής χρονιάς μέχρι να ληφθεί η δικαστική άδεια. Επιπλέον, το να πρέπει να ζητείται δικαστική απόφαση σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των καταφυγίων, των οποίων η διεύθυνση είναι πιθανό να κοινοποιηθεί στον δράστη. Για τους ίδιους λόγους, οι γυναίκες που επιθυμούν να μετακομίσουν, έστω και προσωρινά, σε άλλη περιοχή με τα παιδιά τους για να αποφύγουν τη βία ή για οικονομικούς λόγους μπορούν επίσης να εμποδιστούν να το πράξουν. Επιπλέον, το να πρέπει να προβούν σε δικαστικές διαδικασίες για οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών αποτελεί επίσης σημαντική οικονομική επιβάρυνση για τις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας, οι οποίες μπορεί να βρίσκονται ήδη σε επισφαλή οικονομική κατάσταση λόγω της βίας. Συνεπώς, η GREVIO ανησυχεί σοβαρά ότι η νέα νομοθεσία μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τις γυναίκες που επιθυμούν να εγκαταλείψουν μια βίαιη σχέση.
Ανησυχίες για την χρήση σε δικαστικό πλαίσιο όρων που παραπέμπουν στο εννοιολογικό κατασκεύασμα «γονεϊκή Αποξένωση»
Επιπλέον, η GREVIO έχει εντοπίσει σημαντικό αριθμό υποθέσεων που σχετίζονται με την επιμέλεια όπου οι ισχυρισμοί των θυμάτων για κακοποίηση από τους συντρόφους τους απορρίφθηκαν για τόσο αμφίβολους λόγους όπως το «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» ή συναφείς έννοιες. Οι πληροφορίες που έλαβε η GREVIO από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και μέλη του δικαστικού σώματος επιβεβαίωσαν ότι οι δικαστές δεν απαγορεύουν με συνέπεια τη χρήση αυτού του είδους αμυντικού επιχειρήματος. Η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία έχει επίσης υπερασπιστεί τη «γονική αποξένωση» ως σύνδρομο. (παρ. 194)
H GREVIO θεωρεί εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι οι Ελληνικές Αρχές μπορεί να δίνουν νομιμοποίηση στην αμφίβολη έννοια της «γονεϊκής αποξένωσης» ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Σημειώνει με ανησυχία ότι η αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου για τις σχέσεις γονέα-παιδιού (ο μετέπειτα νόμος 4800/2021) περιλάμβανε ρητή αναφορά στη «γονεική αποξένωση» ως ένα φαινόμενο που πρέπει να αποφευχθεί με την επιβολή στον γονέα με τον οποίο ζει το παιδί της υποχρέωσης να διευκολύνει τη σχέση με τον άλλο γονέα. Αν και η ρητή αναφορά στη «γονική αποξένωση» αφαιρέθηκε από το τελικό κείμενο του νόμου, η GREVIO ανησυχεί ότι η νέα νομοθεσία μπορεί να ενισχύσει την επίμονη παραδοχή μεταξύ των μελών της δικαιοσύνης ότι τα παιδιά που εκφράζουν φόβο για τον πατέρα τους επειδή έχουν γίνει μάρτυρες της κακοποίησης της μητέρας τους, έχουν χειραγωγηθεί. Μπορεί επίσης να εμποδίσει το καθήκον των δικαστών να ελέγχουν για ύπαρξη ενδοοικογενειακής βίας και να διενεργούν αξιολογήσεις κινδύνου στο πλαίσιο του προσδιορισμού του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού. (παρ. 195)
Επιπλέον, ο νόμος 4800/2021 θεωρεί τις καλές σχέσεις μεταξύ του παιδιού και του ενός γονέα ως υποχρέωση του άλλου γονέα. Κατά συνέπεια, το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα περιλαμβάνει ρητά, ως κριτήριο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού, την ικανότητα κάθε γονέα να διασφαλίζει τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του άλλου γονέα όσον αφορά τις σχέσεις με το παιδί. Το άρθρο 1532 περιλαμβάνει επίσης τη «διάρρηξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα» ως λόγο αφαίρεσης των γονικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του μη βίαιου γονέα. H GREVIO σημειώνει ότι η γενική διατύπωση των εφαρμοστέων νομικών διατάξεων και η απουσία ρητής αναφοράς σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας παρέχει πρόσφορο έδαφος για προβληματικές δικαστικές πρακτικές που βασίζονται στη χρήση του «συνδρόμου γονικής αποξένωσης». Στο πλαίσιο αυτό, η GREVIO πληροφορήθηκε με απογοήτευση την ύπαρξη δημόσια υποστηριζόμενης κατάρτισης δικαστών που καλύπτει το «σύνδρομο γονικής αποξένωσης» και παρόμοιες έννοιες. (παρ. 196)
Η GREVIO θεωρεί ότι η υποστήριξη της χρήσης της έννοιας της «γονεϊκής αποξένωσης» και συναφών εννοιών ενέχει τον κίνδυνο να επιτρέπει να μην ανιχνεύεται η βία κατά των γυναικών και των παιδιών τους και/ή να απορρίπτεται. Ως εκ τούτου, θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι επαγγελματίες ότι η υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 31, παράγραφος 2, της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης απορρέει από το γεγονός ότι για πολλές γυναίκες θύματα βίας και τα παιδιά τους, η συμμόρφωση με τις διαταγές επικοινωνίας μπορεί να αποτελέσει σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια, διότι συχνά σημαίνει συνάντηση με τον δράστη πρόσωπο με πρόσωπο, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά περιστατικά βίας, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας της γυναίκας ή/και των παιδιών. Στο πλαίσιο αυτό, η GREVIO υπενθυμίζει ότι ο χωρισμός από τον θύτη είναι συχνά η στιγμή κατά την οποία τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο περαιτέρω βίας ή θανάτου. Συνεπώς, κατάλληλες αξιολογήσεις κινδύνου πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της λήψης αποφάσεων σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι προς το συμφέρον του παιδιού και ότι η ασφάλεια της μητέρας και του παιδιού είναι εγγυημένη. (παρ. 197)
Ως εκ τούτου, ενώ υποστηρίζει πλήρως το δικαίωμα των παιδιών να διατηρούν δεσμούς και με τους δύο γονείς τους, όπως κατοχυρώνεται στο άρθρο 9, παράγραφος 3, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η GREVIO τονίζει ότι η έκθεση στη βία, είτε ως θύμα είτε ως μάρτυρας, απαιτεί εξαιρέσεις για το συμφέρον του παιδιού. Επαναλαμβάνει ότι σε κάθε απόφαση σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης, η ασφάλεια των παιδιών και της μητέρας τους πρέπει να είναι πρωταρχικής σημασίας. (παρ. 198)
Η GREVIO ενημερώθηκε ότι ακόμη και αν τα γονικά δικαιώματα περιορίζονται λόγω ενδοοικογενειακής βίας, συνήθως χορηγούνται δικαιώματα εποπτευόμενων επισκέψεων. Ωστόσο, ανησυχεί για την έλλειψη οποιασδήποτε κοινωνικής υπηρεσίας για την οικογένεια ή τυποποιημένης διαδικασίας για την διαχείριση και την παρακολούθηση της άσκησης των εποπτευόμενων επισκέψεων και την εγγύηση της ασφάλειας τόσο της μητέρας όσο και του παιδιού. (παρ. 199)
Και καταλήγει στις ακόλουθες κατεπείγουσες συστάσεις (παρ. 200-202 στο: https://www.coe.int/en/web/istanbul-convention/greece):
Επιμέλεια, δικαιώματα επίσκεψης και ασφάλεια (άρθρο 31)
Η GREVIO καλεί τις Ελληνικές Αρχές να λάβουν όλα τα αναγκαία πρακτικά και νομοθετικά μέτρα για: (παράγραφος 200)
α. να βασίσουν τις πολιτικές και τις πρακτικές τους στην αναγνώριση ότι, σε ένα πλαίσιο ενδοοικογενειακής βίας, η κοινή γονική μέριμνα μπορεί να αποτελεί για τον δράστη το μέσο για να συνεχίσει να διατηρεί τον έλεγχο και την κυριαρχία επί της μητέρας και των παιδιών της και (για να συνεχίσει) να ασκεί βία εναντίον τους,
β. να διασφαλίσουν ότι τα δικαστήρια υποχρεούνται να εξετάζουν όλα τα ζητήματα που αφορούν τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία όταν λαμβάνουν οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης,
γ. να ενσωματώνουν διαδικασίες αξιολόγησης και διαχείρισης κινδύνου για τον καθορισμό της επιμέλειας και των δικαιωμάτων επίσκεψης και να περιορίζουν τα δικαιώματα αυτά όταν αυτό είναι απαραίτητο για να εγγυηθούν την ασφάλεια της μητέρας και του παιδιού,
δ. να τερματιστεί η πρακτική της αφαίρεσης των παιδιών από μη βίαιους γονείς ή του περιορισμού των γονεϊκών τους δικαιωμάτων με την αιτιολογία του «συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης» ή συναφών εννοιών,
ε. να αρθούν τα εμπόδια που εμποδίζουν τις γυναίκες θύματα και τα παιδιά τους να διαφύγουν από τη βία.
Επιπλέον, η GREVIO καλεί τις Ελληνικές Αρχές να διασφαλίσουν την παροχή κατάλληλης κατάρτισης και κατευθυντήριων γραμμών με στόχο την ευαισθητοποίηση των δικαστών και άλλων αρμόδιων επαγγελματιών σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες της βίας στα παιδιά που εκτίθενται σε αυτήν και πώς τα καθιστά θύματα από μόνα τους, καθώς και σχετικά με την έλλειψη επιστημονικής βάσης για το «σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης» και παρόμοιες έννοιες, και την εξοικείωσή τους με τις απαιτήσεις των διατάξεων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης. (παράγραφος 201)
Η GREVIO ενθαρρύνει έντονα τις Ελληνικές Αρχές να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της τρέχουσας δικαστικής πρακτικής λήψης αποφάσεων σχετικά με την επιμέλεια και τα δικαιώματα επίσκεψης στην ασφάλεια των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών τους, συμπεριλαμβανομένων των συνδέσεων με τις έμφυλες δολοφονίες γυναικών και των παιδιών τους, να αναλύσουν τη σχετική νομολογία και να συλλέξουν δεδομένα σχετικά με τη χρήση που κάνουν οι δικαστές για τον περιορισμό ή την αφαίρεση των γονικών δικαιωμάτων ή των δικαιωμάτων επίσκεψης στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας. (παράγραφος 202)
Σας παρακαλώ σταματήστε επιτέλους τη διάκριση με βάση το φύλο στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας.
Δεν νοείται εν έτη 2023 -2024 όταν αναφερόμαστε στην ενδοοικογενειακή βία να θεωρούμε αυτομάτως τον άντρα ως θύτη και τη γυναίκα ως θύμα.
Ίσα δικαιώματα και στα 2 φύλα. Δομές και για τους 2.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.Όλο αυτό συντηρεί μία νοσηρή κατάσταση όπου σε περίπτωση διαζυγίου η πρώην σύζυγος εκβιάζει τοον πρώην σύζυγο ότι θα του κάνει ψευδή – αβάσιμη μήνυση για ενδοοικογενειακή βία αν δε δεχτεί τους δυσβάσταχτυος όρους της σε θέματα επιμέλειας-διατροφής-επικοινωνίας με το παιδί.Ποινικοποιήστε τη διάρρηξη σχέσεων η οποία εκτός του γεγονότος ότι στερεί τον ένα γονιό από το παιδί και αντίστροφα, διαμορφώνει πρβληματικούς και εν δυνάμει παραβατικούς χαρακτήρες. Πως θα εκτιμήσει το παιδί το άλλο φύλο όταν από μικρό στερείται τον πατέρα του ενώ παράλληλα του γίνεται πλύση εγκεφάλου να τον μισεί;ΌΧΙ στο ακαταδίωκτο των επιστημόνων και ειδικά των (ψευδο)ψυχολόγων. Υπήρξαν αποδεδειγμένα πολλά περιστατικά όπου ήταν μισθωμένοι αδρά -εντεταλμένοι από τη πρώην σύζυγο με σκοπό να καταστρέψουν τον ρπώην σύζυγο και ακόμη χειρότερα να στιγματίσουν και το παιδί.Όχι στο ακαταδίωκτο συγγενών. Θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες άδικες και παραβατικές συμπεριφορές.
Σας παρακαλώ σταματήστε επιτέλους τη διάκριση με βάση το φύλο στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας.
Δεν νοείται εν έτη 2023 -2024 όταν αναφερόμαστε στην ενδοοικογενειακή βία να θεωρούμε αυτομάτως τον άντρα ως θύτη και τη γυναίκα ως θύμα.
Ίσα δικαιώματα και στα 2 φύλα. Δομές και για τους 2.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.Όλο αυτό συντηρεί μία νοσηρή κατάσταση όπου σε περίπτωση διαζυγίου η πρώην σύζυγος εκβιάζει τοον πρώην σύζυγο ότι θα του κάνει ψευδή – αβάσιμη μήνυση για ενδοοικογενειακή βία αν δε δεχτεί τους δυσβάσταχτυος όρους της σε θέματα επιμέλειας-διατροφής-επικοινωνίας με το παιδί.Ποινικοποιήστε τη διάρρηξη σχέσεων η οποία εκτός του γεγονότος ότι στερεί τον ένα γονιό από το παιδί και αντίστροφα, διαμορφώνει πρβληματικούς και εν δυνάμει παραβατικούς χαρακτήρες. Πως θα εκτιμήσει το παιδί το άλλο φύλο όταν από μικρό στερείται τον πατέρα του ενώ παράλληλα του γίνεται πλύση εγκεφάλου να τον μισεί;ΌΧΙ στο ακαταδίωκτο των επιστημόνων και ειδικά των (ψευδο)ψυχολόγων. Υπήρξαν αποδεδειγμένα πολλά περιστατικά όπου ήταν μισθωμένοι αδρά -εντεταλμένοι από τη πρώην σύζυγο με σκοπό να καταστρέψουν τον ρπώην σύζυγο και ακόμη χειρότερα να στιγματίσουν και το παιδί.Όχι στο ακαταδίωκτο συγγενών. Θα οδηγήσει σε ακόμη περισσότερες άδικες και παραβατικές συμπεριφορές.
Είναι απολύτως απαραίτητη η δυνατότητα πρόσβασης στον κοινωνικό φάκελο που σχηματίζεται στις εισαγγελικές από τους εμπλεκόμενους καταγγελλόμενους ιδιαίτερα αν πρόκειται για γονείς ανηλίκων τέκνων. Επιπρόσθετα η καταγραφή με κάθε πρόσφορο μέσο σε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας όπου εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατή η παρουσία μαρτύρων τις περισσότερες φορές να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αποδεικτικό υλικο.
Επιβεβλημένη είναι η ένταξη στην ενδοοικογενειακή βία κάθε προσπάθειας από γονέα να στερήσει τη δυνατότητα επικοινωνίας του άλλου γονέα η των δικών του με το παιδί, να απομακρύνει το παιδί από αυτούς φυσικά η συναισθηματικά και η χειραγώγηση αυτού με τη δημιουργία ψευδών εικόνων, αναμνήσεων η εντυπώσεων για τον άλλο γονέα και τους οικείους του. Τόσο η μεθοδευμένη προσπάθεια διαρρήξης των σχέσεων με γονεα η και τους οικείους αυτου όσο και η χρήση πλαστών πιστοποιητικών, ψευδών γνωμάτευσεων και συναφών στην κατεύθυνση αυτή να αποτελέσει διαρκές έγκλημα χωρίς τη δυνατότητα παραγραφή διωκόμενο αυτεπαγγέλτως, εξαιτιας της σοβαρότητας στην ομαλή σωματική και ψυχοσυναισθηματικη εξέλιξη του παιδιού. Η βία ασκείται και από τα δύο φύλα και όχι μόνο από τους άντρες, όπως παρουσιάζεται από τους ρατσιστές νομοθέτες
Στην σημερινή μας κοινωνία πως γίνεται να βλέπουμε μόνο εμείς την ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας από γυναίκες και μητέρες εις βάρος των ανδρών κι των παιδιών ;
Η βία δεν έχει φύλλο φυσικά και είναι καταδικαστέα από όπου κι αν. Προέρχεται!
Όμως είναι αντισυνταγματικό κι ρατσιστικό να προάγεται στο εν λόγο νομοσχέδιο η φυλλετικη διάκριση…
Πλήρης προστασία όλων!
Επίσης η ψυχολογική βία; πως θα αντιμετωπιστεί άμεσα; όταν βλέπουμε μαμάδες κυρίως να την χρησιμοποιούν πάνω στα παιδιά τους έτσι ώστε με διάφορες μεθοδευσεις να γίνει διαριξη των σχέσεων μπαμπά – τέκνου;
Πώς γίνεται να είναι αστικό αδίκημα κι όχι ποινικό; πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν . 3500/2006 με το άρθρο 1532 ακ περί ενδοικογενεικης βίας !!!
Είναι δυνατόν να θέλετε να σταματήσετε τις παραβαισεςι των δικαστικών αποφάσεων και να δίνετε το ακαταδιωκτο στους οικείους και συγγενής του προσώπου που θέλει να τις τελεσει; μόνο παραπάνω προβλήματα δημιουργεί το εν λόγο άρθρο ! Είναι απαράδεκτο!
Ακαταδιωκτο και σε ιδιώτες ιατρούς; απαράδεκτο!
Ιατρικές γνωματεύσεις να είναι από δημόσιο φορέα και έπειτα από συναινεση και των δύο γονέων! Ακράτα είδαμε για τις ψευδής γνωματεύσεις….
Δείτε σοβαρά τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας μας !!!
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΜΙΣΑΝΔΡΟ, ΑΔΙΚΟ και ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ.ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΘΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ «ΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΩΝ» ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΒΑΛΘΗΚΑΝ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΟ ΑΝΔΡΙΚΟ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΔΗΘΕΝ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΟΣ Η ΟΠΟΙΑ ΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ..ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΣΟΒΑΡΑ ΥΠ ΟΨΙΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ .
Ο Ν. 3500/2006 αναφέρεται σε κάθε μορφή και πηγή βίας. Στην εφαρμογή του όμως αντιμετωπίζεται μόνο η σωματική βία, ενώ η ψυχολογική βία δεν αντιμετωπίζεται λόγω ελλείψεως διαδικασιών. Ακόμα όμως και επί σωματικής βίας όταν κακοποιείται σωματικά ένα παιδί στη διάρκεια αργιών δεν υπάρχει ιατροδικαστής εφημερίας για παιδιά. Όταν είναι αναγκαία η ψυχιατρική ή παιδοψυχιατρική εξέταση από ιατροδικαστή για συναισθηματική και ψυχολογική βία δεν υφίσταται άμεση και έγκυρη διαδικασία.
Επίσης πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά το θέμα των ψευδών καταγγελιών περί ενδοοικογενειακής βίας, που είναι μια μεθόδευση στα πλαίσια των νομικών διαδικασιών περί διαζυγίου κι επιμέλειας των παιδιών. Πρέπει η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας να πάψει να εργαλειοποιείται ώστε να διακρίνονται οι πραγματικά κακοποιητικές συμπεριφορές. Οι ψευδείς καταγγελίες, καταλήγουν σε βάρος των αληθινών θυμάτων. Η κοινωνία μας είναι ώριμη να ξεπεράσει το σχήμα άνδρας-κακοποιητής και γυναίκα-θύμα, υπάρχουν βίαιοι άνθρωποι, όχι βίαιο φύλλο. Επίσης οι ψευδείς καταγγελίες ειδικά περί δήθεν βίαιου γονέα, συνήθως πατέρα, πρέπει να τιμωρούνται διότι κυρίως αφορούν την επιμέλεια των παιδιών και καλύπτουν αποξενωτικές συμπεριφορές και νοοτροπίες. Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού από τον γονέα του ή από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του και πρέπει να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά. Υπάρχει επίσης ένας τεράστιος καταγεγραμμένος αριθμός παραβιάσεων επικοινωνίας γονέα -τέκνου που αναφέρονται από την ΓΑΔΑ (6000/έτος μόνο στην ΑΤΤΙΚΗ).ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:
Άρθρο 86: Να προστεθεί η έννοια της γονεϊκής αποξένωσης – διαταραχής γονεϊκής σχέσης ως ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκου. (Βία είναι και η μεθόδευση της αποξένωσης ενός παιδιού από έναν γονέα και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον).
Άρθρο 89 : Άρθρο 7 : Να προστεθεί αρ 3 : Όποιος διαταράσσει την γονεϊκή σχέση κυρίως με την παρεμπόδιση επικοινωνίας ή άλλη αποξενωτική συμπεριφορά τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών. (Η διατάραξη της γονεϊκής σχέσης εντάσσεται στην παράνομη βία κατά ανηλίκου, δεδομένης της αύξησης των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας -στοιχεία ΓΑΔΑ μόνο στην Αττική ανέρχονται σε 6000 περίπου ετησίως-)
Άρθρο 98: Άρθρο 23 : Να προστεθεί στο τέλος του αρ 2 με ποιον ή ποιους τρόπους θα διαπιστώνεται η αναληθή αναφορά.
Άρθρο 99 αρ 32Α αρ 1 : Να διαγραφεί η λέξη γυναικών θυμάτων και να αντικατασταθεί με θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.(Δεδομένου ότι υπάρχουν και άντρες με παιδιά θύματα ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει εξειδικευμένες δομές να υποστηρίζουν και αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη προδικάζει και υπονοεί οτι ΜΟΝΟ γυναικες πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτρέποντας το δικαστήριο να μεροληπτεί εναντιον των ανδρών ενω η βία των γυναικων αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιώντας κυρίως μαχαίρια, καυστικά υγρά,ψαλίδια, σπαθιά ακόμα και τροχούς αυτοκινήτων για να βιαιοπραγήσουν εναντιον των ανδρών. Διερωτώμαι λοιπον πως αυτα τα γνωριζω μόνο εγω και εσεις δεν ξερετε τίποτα;; Τα ΜΜΕ απευθύνονται σε ολους ακομα και οταν τα περιστατικα περνουν «στά ψιλά».. Προσπαθειτε λοιπον να ψηφίσετε ενα αρθρο το οποιο βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, στήν ανιση και αδικη αντιμετώπιση των φύλων, στόν διχασμό, την απαξίωση και προσβολή του ανδρικου φύλου.
Η βία ειναι καταδικαστέα απο οπου και αν προέρχεται και οφείλουμε να προστατεύουμε οσους την δέχονται, οχι να δημιουργούμε δομές μόνο για γυναίκες αγνοώντας τους ανδρες και τα παιδιά…Ασχοληθείτε λίγο σοβαρότερα και μην παρασύρεστε από ιδιοτελείς φωνές.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Δείτε τήν πραγματικότητα !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Στα πλαίσια της ψυχολογικής βίας ειναι και η διάρρηξη σχέσεων τέκνου-γονεα, η οποία συνιστά βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Για να περιοριστεί αυτό το τραγικό φαινόμενο πρέπει να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του 3500/2006 με τό 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση τής γονικής μέριμνας απο τόν γονιό που μεθοδεύει με δόλιους τρόπους την διάρρηξη των σχέσεων καθ οσον ειναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο.Αλλωστε πως ειναι δυνατον να ειναι αδίκημα στον Αστικό Κωδικα και να μην ειναι στον Ποινικο;;ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών «ψυχικης υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικων ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων που μπορεί να εχουν σοβαρότατες συνέπειες. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθει με την εγκριση και των 2 γονέων ή εχει δοθει εντολή απο Δικαστική Αρχή.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169Α
—————————————————————————
Μία τροποποίηση που γεννά εύλογα ερωτήματα για το σκεπτικό του νομοθέτη.
Μας ενδιαφέρει να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικων αποφάσεων ή οχι; Εάν μας ενδιαφέρει πώς εγκρίνετε να τις παραβιάζουν οι οικείοι της συνήθους υπόπτου που ειναι η μητέρα ; Αντι να επιβαλλετε βαριές ποινες γιά το αδίκημα
και χωρίς αναστολές τους λέτε να εχουν συνεργούς τούς οικείους τους οι οποίοι δεν θα διώκονται;; Ειναι δυνατον;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΑρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της υποχρέωσης διατροφής
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————-
Πριν επαναφέρετε την αυτεπάγγελτη δίωξη για τις διατροφές ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;;
Τήν εχετε αφήσει στην κρίση του Δικαστή και μας απειλείτε οτι θα μας βάλετε και φυλακή !
Παρακολουθήστε πρώτα τίς δικ.αποφάσεις να δειτε πως αποφασίζονται οι διατροφές, με ποιό κριτήριο και πάντα ευνοώντας τις μητέρες οι οποίες διατροφές υπολογίζονται σε τεκμαρτά εισοδήματα που δηλώνουν οι ιδιες και οχι σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμμία αναφορα και κανενας υπολογισμός γιά τα τυχον εξοδα που εχει ο πατέρας οταν πρόκειται να ταξιδεψει και να μεινει σε κάποιο ξενοδοχείο για να δει το παιδί του. Καμμία αναφορά για τυχον δάνειο που εχει παρει οπως και γιά ενοίκιο που πληρώνει.Καμμία απαίτηση τέλος από τον γονέα που εισπράττει την διατροφή να αποδείξει εάν τα χρήματα της διατροφής τα αναλώνει για τις ανάγκες του παιδιου. Με αποδείξεις ενος ή δύο μηνών δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να βγεί ασφαλές συμπέρασμα.Το σίγουρο ειναι οτι ο πατέρας εξακολουθει να αντιμετωπίζεται σαν χρηματοδότης και οτι η αλλαγή του νομου, η συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία καμμία αλλαγη δεν εφερε στον υπολογισμό τής διατροφής παρόλο που τα εξοδα του πατέρα αυξήθηκαν κατά πολύ λογω τής φροντίδας και διατροφής των παιδιών του.
Σκυψτε στο προβλημα, ρυθμίστε το και μετα ψηφίστε την αυτεπάγγελτη δίωξη….ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ,ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ,ΛΕΚΤΙΚΗ. ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΓΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΩΝ!!! ΣΩΣΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!«ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
————————————
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ!!!
ΚΑΙ ΝΑΙ! ΒΙΑΙΟΠΡΑΓΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Η ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΓΟΝΕΑ ΠΑΙΔΙΟΥ-ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ.
ΑΜΕΣΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΟΥ Ν.3500/2006 ΜΕ ΤΟ 1532 ΑΚ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΝΙΟ ΠΟΥ ΜΕΘΟΔΕΥΕΙ ΜΕ ΔΟΛΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΗΝ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΘ ΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΗΘΕΣ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ !!!ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
———————————————————
ΤΡΑΓΙΚΟ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ. ΟΤΑΝ ΠΑΡΑΒΑΤΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΨΥΧΕΣ ΚΑΙ ΖΩΕΣ!!!ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ 169Α
———————————————————
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ 169Α!!!
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!ΑΡΘΡΟ 43. ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΣΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————
ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΑΤΡΟΦΩΝ ΟΠΟΥ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΗ ΔΙΩΞΗ.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ!!!!
Αρθρο 85 παρ.1
Να προστεθει ως ενδοοικογενειακή βια η βιαιη αποκοπή ή διάρρηξη σχέσεων γονεα τεκνου εξαιτιας τρίτου όταν δεν συντρεχει λόγος.
Αρθρο 86
Να προστεθεί στο τελος «στα πλαισια της ψυχολογικης βιας είναι και η βιαιη αποκοπή μεταξυ γονεα και τεκνου και με δέκτη και τους δυο» ή άλλως να γίνει νομικος ορισμος της ψυχολογικης βιας
Αρθρο 98 παρ.2 και παρ.3
Θα πρεπει να υπαρχει μεριμνα και να μπει σε αναμονη η παρ.2 και παρ.3 ή να προστεθει αστο τελος της παρ.2 η προταση «…ή γίνονται κατά συρροη τετοιου ειδους αναφορες.»
Τα τελευταία γεγονότα παιδοψυχολόγου με ψευδείς καταγγελίες που ηδη εξεταζει η εισαγγελια Αρειου ΠΑγου καθως και για ψυχολογο της ΕΛ.ΑΣ. οπου ήδη διερευνονται ως ψευδης καταγγγελιες.Αλλά και σχόλιο στην διαβουλευση αυτή του Διευθυντη παιδιατρικης κλινικης ΓΝ Αργους καταγγελει ότι από το 2017 του ζητηθηκε από 1306 μητερες να εκδοσει ψευδη γνωματευση ώστε να κατηγορησουν τον πατερα.Αρθρο 99 παρ. 1 και 3
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ οι παραγραφοι 1 και 3 καθως αναφερονται μονο σε «εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων» εκτος αν δημιουργηθουν δομές και για αντρες και για παιδια , καθως προδικαζουν και υπονοούν ότι ΜΟΝΟ οι γυναικες είναι θυματα ενδοοικογενειακης βιας κανοντας ετσι διακριση φυλου (Αρθρο 4 Συνταγματος)και προτρεπει ένα δικαστηριο να μεροληπτει εναντιον του ανδρα κατά παραβαση ΕΣΔΑ Αρ.6 περι αμερόληπτου δικαστηριου
όταν το 2023 υπηρξαν 8 αποπειρες δολοφονιας αντρων από συντροφους τους , 26 ψευδεις καταγγελιες για σεξουαλικη κακοποίηση από αντρα. Για το 2022 4 δολοφονιες αντρων από συντροφους τους γυναικες, 14 αποπειρες δολοφονιας αντρων από συντροφους γυναικες τους, 30 ψευδεις καταγγελιες για σεξουαλικη κακοποίηση από αντρες , αρκετες αποπειρες αυτοκτονιας ή και αυτοκτονιες λογω διαρηξης σχεσεων γονεα τεκνου χωρις αιτια κλπ παραθετω ένα βιντεο που υπεπεσε στα χερια μου https://www.youtube.com/watch?v=rpHoRRqrwEQ
Επίσης αξιοσημείωτο ότι δεν υπαρχουν δομές για αντρες αλλά ουτε και για παιδιά καθως από την στατιστικη του Χαμογελου του παδιου βλέπουμε κακοποίηση παιδιων περισσοτερες φορες από την μητερα παρά από τον πατερα https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!!!
Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ
Εφαρμογή του νόμου 4800/21 με βαριές ποινές για τις αποξενώτριες μαμάδες κι μπαμπαδες.
Για να καταλάβουν οτι η δικαστική απόφαση δεν είναι μόνο διατροφή και βασικά πρέπει να τηρούνται αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα.Εχει γίνει μάστιγα η χειραγώγηση των παιδιών οτι ο μπαμπάς ή η μαμά είναι κακοί.Πρέπει να προβλέψει ο νομοθέτης να υπάρχει ένας μηχανισμός υποστήριξης και επιτήρησης των δικαστικών αποφάσεων δεν έχει νόημα να κάνει καποιος μήνυση και να μην βλέπει το παιδί του γιατί εκκρεμή στα δικαστήρια, συνήθως πάνω απο 2 χρόνια φυσικό επόμενο είναι να αποξενωθεί τελείως το τέκνο ή τα τέκνα απο τους γονείς. Εν έτη 2024 οδεύουμε και δεν μπορεί κάποιος να δει το παιδί του ας σκεφτούν οι νομοθέτες και αυτοί που θα δώσουν το τελικό σχέδιο νόμου πως είναι έστω και για λίγο πως είναι να μην βλέπουν τα παιδιά τους.Αν θέλει ο νόμος μπορεί να τα προβλέψει ολα.
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα. Ποινικοποιήστε τη.
Κ. Υπουργέ, η γονική αποξένωση είναι έγκλημα και έτσι πρέπει να την νομοθετησετε. Εκείνες που γράφουν ότι είναι ψευδής όρος, να ξέρετε ότι οι ίδιες δεν αφήνουν τον πατέρα να δει το παιδί του και το δηλητηριάζουν καθημερινά εναντίον του πατέρα του. Δε διστάζουν μάλιστα να ψεύδονται ότι ο πατέρας είναι κακοποιητικος για να δικαιολογήσουν το ότι δεν τον αφήνουν να δει το παιδί του. Όταν ο πατέρας αθωωθεί από όλες αυτές τις ψεύτικες κατηγορίες, δυστυχώς είναι πια αργά, αφού το παιδί έχει ήδη αποξενωθεί και ο πατέρας έχει καταστραφεί ηθικά και οικονομικά. Σας παρακαλούμε, εξεταστε όσα στοιχεία υπάρχουν. Ανοίξτε όλα τα μέσα, τηλεφωνικές συνομιλίες, ηχογραφήσεις, μάρτυρες, σε κάθε δίκη. Αφορούν παιδιά. Είναι δυνατόν να επικαλειστε ως προσωπικό απόρρητο την κακοποίηση των παιδιών και την ενδοοικογενειακή βία; Όποιος λέει ψέματα να καταδικάζεται αυτεπαγγέλτως και χωρίς αναστολή. Υπάρχουν μητέρες κακοποιητριες που δεν τις καταδικάζετε παρόλο που υπάρχουν αποδείξεις. Η γονική αποξένωση και οι ψευδείς καταγγελίες να ποινικοποιούνται. Είναι εγκληματα εναντίον παιδιών. Σας παρακαλούμε, μη γίνεστε πια συνεργός σε εγκλήματα. Ποινικοποίηση και αυστηροποιηση ποινών ΤΩΡΑ
Η Βία δεν έχει φύλο.
Υπάρχουν πολλές ομάδες που υποστηρίζουν εσφαλμένα ότι η Βία είναι μονόπλευρη και ασκείται ΜΟΝΟ από άνδρες.
Υπάρχουν δομές υποστήριξης ΜΟΝΟ για γυναίκες.
Ομάδες που προσπαθούν να απομακρύνουν πατέρες από τα παιδιά τους.
Ομάδες που χρησιμοποιούν μεμονωμένες εκθέσεις επιστημόνων για να υποστηρίξουν τον αγώνα τους.
Επιστήμονες που παραλείπουν να αναφέρουν ότι η Βία ασκείται και από τα δύο φύλα, με αποτέλεσμα οι ομάδες να τις χρησιμοποιούν για να εκδικηθούν το άλλο φύλο.
Αναπαράγεται συνεχώς στα ΜΜΕ η κακοποίηση γυναικών και η γυναικοκτονίες. Ενώ αποκρύπτεται με δόλο η κακοποίηση που ασκούν οι γυναίκες σε παιδιά και συτρόφους. Ομάδες που κρίνουν και πολεμούν όποιον τολμά να διεκδικεί Ισότητα παντού,
Προωθούν τον άνδρα – πατέρα ως κακοποιητή, ώστε να τον απομακρύνουν από τα παιδιά του.
Προωθούν ότι κανένας πατέρας δεν είναι άξιος να φροντίζει και να επιμελείται τα παιδιά του ισόποσα με την μητέρα, αντίθετα ότι οι άνδρες ζητάνε τα παιδιά τους μόνο και μόνο για να μειώσουν την διατροφή. Υποστηρίζοντας ότι είναι μια καλοστημένη ‘Μπίζνα’ λόμπι μπαμπάδων.
Η ’Μπιζνα’ είναι ξεκάθαρη και δυστυχώς ενώ την γνωρίζουν όλοι δεν κάνουν τίποτα.
Η μοναδική μπίζνα είναι, όταν ένα ζευγάρι χωρίζει και πάνε δυο ΙΚΑΝΟΙ γονείς που είχαν από ΚΟΙΝΟΥ την επιμέλεια των παιδιών τους, και αντί να αντιμετωπίζονται ΙΣΟΤΙΜΑ, η ζυγαριά γέρνει πάντα από την μεριά της μητέρας.
Αν δεν δίνονταν διατροφή και έπρεπε και οι δυο γονείς να συνεισφέρουν στα παιδιά τους καμία μητέρα δε θα διεκδικούσε αποκλειστική επιμέλεια.
Αυτή είναι η μόνη ‘μπίζνα’. Διεκδίκηση αποκλειστικής επιμέλειας για διατροφή, επιδόματα και εκδίκηση εναντίον του πατέρα.
Ο πατέρας θεωρείται πάντα κακοποιητικός, ότι ασκεί βία σε μητέρα και παιδιά, ότι είναι ακατάλληλος να αναθρέψει τα παιδιά του. Ενώ η μητέρα εμφανίζεται ως η μόνη ικανή. Έτσι με συνοπτικές διαδικασίες στα ασφαλιστικά μέτρα η μητέρα παίρνει την επιμέλεια από τον πατέρα. Οι αποφάσεις των αγωγών βγαίνουν μετά από χρόνια, ύστερα και από τις αναβολές, και στηρίζονται πάνω στην απόφαση ασφαλιστικών και στην μέχρι τότε προσαρμογή των παιδιών και δεν αλλάζει τίποτα ή σπανίως επιστρέφονται αποξενωμένα παιδιά πια στους πατέρες τους.
Φυσικά καμία μητέρα δεν τιμωρείται για τους ψευδείς ισχυρισμούς της. Ούτε για τις παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων. Αντίθετα ο πατέρας αν δε δώσει διατροφή διώκεται αυτεπάγγελτα.
Η μητέρα μπορεί να παρουσιάζει υψηλές ανάγκες και να παίρνει μια αξιόλογη διατροφή, σπίτι, αυτοκίνητο. Ενώ ο πατέρας αν πάρει κάποια επικοινωνία, αυτή είναι μόνο μια μικρή επικοινωνία με τα παιδιά του. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. Κακοποίηση στην οποία είναι εγκληματικός συνένοχος το ίδιο το κράτος.
Ένας πατέρας υποχρεώνεται να μην ασκεί την επιμέλεια στα παιδιά του, όπως έκανε, αλλά να πληρώνει διατροφή στη μητέρα για να την ασκεί αυτή.
Ένας πατέρας που πάλεψε για χρόνια να αποκτήσει αυτά που του παίρνουν άναρχα με μια απόφαση πετώντας τον στον δρόμο και παίρνοντάς του συνήθως και τον μισό μισθό του αν εργάζεται.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ.
Μια μάνα λένε’ θα «σκότωνε» για τα παιδιά της , ένας πατέρας όμως που παλεύει να συνεχίσει να έχει τα παιδιά του κρίνεται, ότι το κάνει για να μην δίνει διατροφή. Δεν μιλά κανείς όταν πολλές γυναίκες ασκούν Βία προς άνδρες.
Δεν μιλάει κανείς για τις αυτοχειρίες που είναι αποτέλεσμα ψυχολογικής Βίας.
Όσο υπάρχει και υποστηρίζεται αυτή η διάκριση θα αυξάνεται και η Βία και οι αυτοχειρίες. Όταν την Βία την ονομάζουμε γυναικοκτονία και όχι ανθρωποκτονία,
όσο προωθούμε και αναπαράγουμε στα ΜΜΕ την προστασία των γυναικών από τους κακοποιητές άνδρες, την αύξηση δομών υποστήριξης γυναικών κάνουμε διάκριση φύλων και πυροδοτούμε εμφύλιους πολέμους. Οι άνδρες που αυτοκτονούν είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία εκείνοι που έχουν χάσει τα παιδιά τους από μεθοδευμένες κινήσεις γυναικών μετά από διαζύγιο.
Κάποιες γυναίκες ασκούν ψυχολογική κακοποίηση στα παιδιά τους προς εκδίκηση του πατέρα.
Κάποιοι άνδρες κακοποιούν σεξουαλικά ανθρώπους (γυναίκες, άνδρες, παιδιά), αλλά και κάποιες γυναίκες κακοποιούν σεξουαλικά ανθρώπους (γυναίκες, άνδρες, παιδιά).
Κάποιες μάνες εκδίδουν τα παιδιά τους.
Κάποιες μάνες σκοτώνουν τα παιδιά τους.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ και δεν θα σταματήσει όσο υπάρχει αυτή η νομολογία.
Το να αυξάνουμε τις ποινές δεν είναι η μόνη λύση.
Το να κατονομάζουμε την κάθε κακοποίηση και να μετράμε στατιστικά δεν είναι η λύση.
Οι άνθρωποι σκοτώνονται από ανθρώπους και κακοποιούν ο ένας τον άλλον, όταν έχουν να χωρίσουν κάτι. Οι περισσότερες δολοφονίες αφορούσαν οικογένειες με παιδιά.
Σώστε την οικογένεια για να αντιμετωπιστεί η ενδοοικογενειακή βία.
Υποχρεωτική ψυχολογική πραγματογνωμοσύνη πριν από κάθε απόφαση για όλη την οικογένεια. Απομάκρυνση κάθε κακοποιητικού γονιού από τα παιδιά του, ανεξαρτήτως φύλου. Κανένα ακαταδίωκτο σε όποιον κατηγορεί ψευδώς οποιονδήποτε και να διώκεται αυτεπάγγελτα. Να διώκεται αυτεπάγγελτα όποιος παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις. Να διώκεται όποιος δικαστής δεν αντιμετωπίζει με ισότητα τους γονείς και αποφασίζει μη υπολογίζοντας το πραγματικό συμφέρον των παιδιών. Όχι άλλες καθυστερήσεις στα δικαστήρια. Τέρμα πια τα στραβά μάτια και τα χαϊδέματα σε κάποιους.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ και όποιος λέει το αντίθετο είναι εκείνος που πυροδοτεί τη βία.
Το νομοσχέδιο μοιάζει κατασκευασμένο όχι για να υπηρετήσει το δίκαιο και την ισότητα αλλά για να εξυπηρετήσει το επικρατέστερο, αυτή τη χρονική στιγμή, κοινωνικό αφήγημα.
Εστιάζω στις περιπτώσεις διαζυγίων με διένεξη.
Ενδοοικογενειακή βία στα διαζύγια 1:
Η καθεστωτική αντίληψη του συστήματος να θεωρεί «ασφαλή επιλογή» την ανάθεση της επιμέλειας στη μητέρα, δίχως να εξετάζονται ενδελεχώς και να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές συνθήκες διάρρηξης των οικογενειακών δεσμών, αντισυζυγικές συμπεριφορές, ακόμη και ψυχικές διαταραχές που ενδεχομένως υποβόσκουν, οδηγεί στην εργαλειοποίηση των παιδιών εκφραζόμενη πρακτικά με το «σου παίρνω τα παιδιά, δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα». Ο 4800 καταργείται στη πράξη καθημερινά δημιουργώντας συνθήκες σοβαρών διενέξεων, εντάσεις, καταστάσεις έντονης ψυχοσυναισθηματικής βίας και σκληρής αποξενωτικής συμπεριφοράς, όλα με τις ευλογίες ενός συστήματος που αντί να αναλάβει τις ευθύνες του για να αποκαταστήσει τις στρεβλώσεις της κοινωνίας, βολεύεται με το να τις αναπαράγει και να τις μηρυκάζει.
Η προσπάθεια αποξένωσης των παιδιών από τον έτερο γονέα είναι μία συμπεριφορά με στοιχεία ψύχωσης, ενός, ενδεχομένως, διαταραγμένου ανθρώπου, αδιάφορου για τις συνέπειες που προκαλούνται κυρίως στα παιδιά αλλά και στον έτερο γονέα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ σε περίπτωση διενέξεων τη προσθήκη υποχρεωτικής διαδικασίας εξέτασης από κατάλληλα πιστοποιημένους ειδικούς ψυχικής υγείας ΟΛΩΝ των μελών της οικογένειας, οπωσδήποτε με ύπαρξη δεύτερης γνωμάτευσης. Οι γνωματεύσεις θα είναι επαρκώς αιτιολογημένες και θα αποτελούν αναπόσπαστο και εμφανές προσάρτημα της απόφασης. Πρέπει κάτι να γίνει με τις άτυπες γνωματεύσεις των ειδικών ή «ειδικών» των υπηρεσιών που αφού λαμβάνονται υπόψη στις αποφάσεις των δικαστηρίων, μετά εξαφανίζονται χωρίς να υπάρχει διαφάνεια και χωρίς να καθίσταται κανείς υπόλογος.
Ενδοοικογενειακή βία στα διαζύγια 2:
Η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και των προϋποθέσεων της αναστολής οφείλει να λάβει υπόψιν και τη μάστιγα των ψευδών καταγγελιών, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας. Αποτελεί κοινή γνώση ότι αρκετές φορές αβασάνιστα και ιδιοτελώς κατατίθενται ψευδείς ισχυρισμοί, ανύπαρκτα γεγονότα και συκοφαντίες.
Πίσω από τις καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών που τυγχάνουν αληθείς, και οπωσδήποτε χρήζουν της άμεσης προστασίας του κράτους, υποκρύπτονται και υπερπολλαπλάσιες ψευδείς καταγγελίες που ιδιοτελώς και στοχευμένα κατατίθενται προς αποκλειστική δικαστική χρήση, με σκοπό την απόπειρα δολοφονίας της προσωπικότητας του καταγγελόμενου και οδηγούν στην ηθική, ψυχική και οικονομική εξόντωση του.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ την θεσμοθέτηση αυτεπάγγελτης αναζήτηση ευθυνών και παραδειγματικές, άμεσα εφαρμοστέες ποινές στη περίπτωση διαπίστωσης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ύπαρξης ψευδών ισχυρισμών, αστήρικτων καταγγελιών και ανύπαρκτων περιστατικών, με συνυπευθυνότητα του νομικού παραστάτη που συμμετείχε άμεσα στην υποστήριξη των ψευδών κατηγοριών. Αν κάποιος/α θέλει να πει ψέματα να τα πει και να τα γράψει μόνος του. Στα διαζύγια τα δικόγραφα κατάντησαν κουρελόχαρτα με 95% ψεύδη και συκοφαντίες.
Είναι εντελώς εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών ιδίως υπό το φως των τελευταίων στατιστικών από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” όπου παρά χρήμα αποδεικνύεται ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να απαληφθεί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη προδικάζει και υπονοεί οτι ΜΟΝΟ γυναικες πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτρέποντας το δικαστήριο να μεροληπτεί εναντιον των ανδρών ενω η βία των γυναικων αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιώντας κυρίως μαχαίρια, καυστικά υγρά,ψαλίδια, σπαθιά ακόμα και τροχούς αυτοκινήτων για να βιαιοπραγήσουν εναντιον των ανδρών. Διερωτώμαι λοιπον πως αυτα τα γνωριζω μόνο εγω και εσεις δεν ξερετε τίποτα;; Τα ΜΜΕ απευθύνονται σε ολους ακομα και οταν τα περιστατικα περνουν «στά ψιλά».. Προσπαθειτε λοιπον να ψηφίσετε ενα αρθρο το οποιο βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, στήν ανιση και αδικη αντιμετώπιση των φύλων, στόν διχασμό, την απαξίωση και προσβολή του ανδρικου φύλου.
Η βία ειναι καταδικαστέα απο οπου και αν προέρχεται και οφείλουμε να προστατεύουμε οσους την δέχονται, οχι να δημιουργούμε δομές μόνο για γυναίκες αγνοώντας τους ανδρες και τα παιδιά…Ασχοληθείτε λίγο σοβαρότερα και μην παρασύρεστε από ιδιοτελείς φωνές.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Δείτε τήν πραγματικότητα !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Στα πλαίσια της ψυχολογικής βίας ειναι και η διάρρηξη σχέσεων τέκνου-γονεα, η οποία συνιστά βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Για να περιοριστεί αυτό το τραγικό φαινόμενο πρέπει να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του 3500/2006 με τό 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση τής γονικής μέριμνας απο τόν γονιό που μεθοδεύει με δόλιους τρόπους την διάρρηξη των σχέσεων καθ οσον ειναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο.Αλλωστε πως ειναι δυνατον να ειναι αδίκημα στον Αστικό Κωδικα και να μην ειναι στον Ποινικο;;ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών «ψυχικης υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικων ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων που μπορεί να εχουν σοβαρότατες συνέπειες. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθει με την εγκριση και των 2 γονέων ή εχει δοθει εντολή απο Δικαστική Αρχή.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169Α
—————————————————————————
Μία τροποποίηση που γεννά εύλογα ερωτήματα για το σκεπτικό του νομοθέτη.
Μας ενδιαφέρει να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικων αποφάσεων ή οχι; Εάν μας ενδιαφέρει πώς εγκρίνετε να τις παραβιάζουν οι οικείοι της συνήθους υπόπτου που ειναι η μητέρα ; Αντι να επιβαλλετε βαριές ποινες γιά το αδίκημα
και χωρίς αναστολές τους λέτε να εχουν συνεργούς τούς οικείους τους οι οποίοι δεν θα διώκονται;; Ειναι δυνατον;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΑρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της υποχρέωσης διατροφής
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————-
Πριν επαναφέρετε την αυτεπάγγελτη δίωξη για τις διατροφές ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;;
Τήν εχετε αφήσει στην κρίση του Δικαστή και μας απειλείτε οτι θα μας βάλετε και φυλακή !
Παρακολουθήστε πρώτα τίς δικ.αποφάσεις να δειτε πως αποφασίζονται οι διατροφές, με ποιό κριτήριο και πάντα ευνοώντας τις μητέρες οι οποίες διατροφές υπολογίζονται σε τεκμαρτά εισοδήματα που δηλώνουν οι ιδιες και οχι σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμμία αναφορα και κανενας υπολογισμός γιά τα τυχον εξοδα που εχει ο πατέρας οταν πρόκειται να ταξιδεψει και να μεινει σε κάποιο ξενοδοχείο για να δει το παιδί του. Καμμία αναφορά για τυχον δάνειο που εχει παρει οπως και γιά ενοίκιο που πληρώνει.Καμμία απαίτηση τέλος από τον γονέα που εισπράττει την διατροφή να αποδείξει εάν τα χρήματα της διατροφής τα αναλώνει για τις ανάγκες του παιδιου. Με αποδείξεις ενος ή δύο μηνών δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να βγεί ασφαλές συμπέρασμα.Το σίγουρο ειναι οτι ο πατέρας εξακολουθει να αντιμετωπίζεται σαν χρηματοδότης και οτι η αλλαγή του νομου, η συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία καμμία αλλαγη δεν εφερε στον υπολογισμό τής διατροφής παρόλο που τα εξοδα του πατέρα αυξήθηκαν κατά πολύ λογω τής φροντίδας και διατροφής των παιδιών του.
Σκυψτε στο προβλημα, ρυθμίστε το και μετα ψηφίστε την αυτεπάγγελτη δίωξη….ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.