Στο ν. 3869/2010 (Α΄ 130) προστίθεται νέο άρθρο 4Α ως εξής :
«Άρθρο 4Α – Επαναπροσδιορισμός εκκρεμών υποθέσεων.
1. Αιτήσεις ρύθμισης οφειλών του παρόντος νόμου, που εκκρεμούν σε πρώτο βαθμό και των οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί μετά τις 15.6.2021, εισάγονται προς συζήτηση υποχρεωτικά και αποκλειστικά κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Ως συζήτηση νοείται τόσο η αρχικώς ορισθείσα όσο και η οριζόμενη μετ’ αναβολή ή μετά από ματαίωση της υπόθεσης.
2. Για την εισαγωγή προς συζήτηση των εκκρεμών αιτήσεων ρύθμισης οφειλών του παρόντος απαιτείται επί ποινή απαραδέκτου η κατάθεση αίτησης επαναπροσδιορισμού από τον αιτούντα. Η αίτηση επαναπροσδιορισμού επέχει θέση κλήσης προς συζήτηση.
3. Η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται αποκλειστικά μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου και περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
α) το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, κατοικία, διεύθυνση και Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) των διαδίκων και των νόμιμων εκπροσώπων τους, των πιστωτών έναντι των οποίων ζητείται η ρύθμιση και των προσώπων των οποίων διατάχθηκε η κλήτευση. Εφόσον μετέχουν στη διαδικασία νομικά πρόσωπα, αναγράφονται στην αίτηση η εταιρική επωνυμία και ο εταιρικός τύπος, η καταστατική έδρα, η διεύθυνση και ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου. Στην περίπτωση που ζητείται ρύθμιση οφειλών προς το Δημόσιο, αναγράφονται υποχρεωτικά οι αρμόδιες για την επιδίωξη είσπραξης των οφειλών Υπηρεσίες της Φορολογικής Διοίκησης,
β) διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του αιτούντος ή του πληρεξουσίου δικηγόρου του, στην οποία δύναται να διενεργείται κάθε κοινοποίηση σχετική με τη δίκη της αίτησης ρύθμισης. Εφόσον ο αιτών ή ο πληρεξούσιος δικηγόρος του δεν διαθέτουν διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, δηλώνεται στην αίτηση επί ποινή απαραδέκτου αντίκλητος και διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του τελευταίου, στην οποία θα διενεργείται το σύνολο των κοινοποιήσεων της δίκης της αίτησης ρύθμισης οφειλών,
γ) τα στοιχεία της εκκρεμούς αίτησης ρύθμισης οφειλών και, ειδικότερα, τον γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης αυτής, το δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η αίτηση, καθώς επίσης τον αριθμό κατάθεσης τυχόν ενδιάμεσων κλήσεων, που έχουν κατατεθεί και αφορούν την αρχική αίτηση,
δ) το διαδικαστικό ιστορικό της υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένων τυχόν αναβολών και ματαιώσεων που έχουν μεσολαβήσει, καθώς και προσωρινών διαταγών ή αποφάσεων αναστολής που έχουν χορηγηθεί,
ε) δήλωση ότι ο αιτών συναινεί στην άρση του απορρήτου των τραπεζικών και φορολογικών του πληροφοριών, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4174/2013 (Α΄ 170). Οι πιστωτές δικαιούνται να χρησιμοποιούν την ηλεκτρονική πλατφόρμα προς τον σκοπό άσκησης των δικαιωμάτων της περ. γ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 και των παρ. 2 και 3 του άρθρου 10 του παρόντος, χωρίς να απαιτείται συνδρομή της εισαγγελικής Αρχής, αν εκκρεμεί κατά των πιστωτών αίτηση του άρθρου 4 του παρόντος,
στ) δήλωση του έτους ανάληψης της πρώτης δανειακής υποχρέωσης, των δανειακών υποχρεώσεων που είναι εμπραγμάτως εξασφαλισμένες με προσημείωση υποθήκης ή υποθήκη σε βάρος της κύριας κατοικίας και, εάν δεν υπάρχει εμπράγματη εξασφάλιση, του έτους ανάληψης της υψηλότερης δανειακής υποχρέωσης.
4. Σε περίπτωση ομοδικίας, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται και από έναν ή περισσότερους από τους ομοδίκους. Όσοι ομόδικοι δεν συμπράττουν μνημονεύονται στην αίτηση επαναπροσδιορισμού και κλητεύονται σύμφωνα με την παρ. 8.
5. Από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού αίρεται το φορολογικό απόρρητο έναντι των πιστωτών, ως προς τους οποίους ζητείται η ρύθμιση, σχετικά με τα αναφερόμενα στην παρ. 13 του παρόντος έγγραφα, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν. 4174/2013.
6. Οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού κατατίθενται επί ποινή απαραδέκτου μέσα στις ακόλουθες προθεσμίες:
α) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν μέχρι και τις 31.12.2014, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.11.2020.
β) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2015 έως και 30.6.2015, από την 1η.10.2020 έως και την 30η.11.2020.
γ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2015 έως και 31.12.2015, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.12.2020
δ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2016 έως και 30.6.2016, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.12.2020.
ε) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2016 έως και 31.12.2016, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.1.2021.
στ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2017 έως και 30.6.2017, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.1.2021.
ζ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2017 έως και 31.12.2017, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.02.2021.
η) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2018 έως και 30.6.2018, από την 1η.10.2020 έως και την 1η.03.2021.
θ) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.7.2018 έως και 31.12.2018, από την 1η.10.2020 έως και την 15η.03.2021.
ι) Προκειμένου για αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, που κατατέθηκαν από 1ης.1.2019 και μετά, από την 1η.10.2020 έως και την 31η.03.2021.
κ) Προκειμένου για υποθέσεις, οι οποίες, ανεξαρτήτως του χρόνου κατάθεσης του εισαγωγικού δικογράφου, αναβάλλο§νται μετά από την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου σε δικάσιμο μετά από τις 15.6.2021, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κατατίθεται από την 1η.10.2020 έως και την 31η.7.2021. Μέσα στην ίδια ως άνω προθεσμία κατατίθεται η αίτηση επαναπροσδιορισμού και για τις υποθέσεις, που ματαιώνονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου και επαναφέρονται με κλήση, η οποία προσδιορίζεται σε δικάσιμο μετά από την 15η.6.2021.
7. Οι αιτήσεις επαναπροσδιορισμού διαβιβάζονται ηλεκτρονικά στη γραμματεία του δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η αίτηση ρύθμισης οφειλών. Ο γραμματέας του δικαστηρίου συντάσσει πράξη κατάθεσης της αίτησης, την οποία και αναρτά στην ηλεκτρονική πλατφόρμα.
8.Η αίτηση μαζί με την πράξη κατάθεσης κοινοποιούνται προς τον αιτούντα και τα υπόλοιπα πρόσωπα της παρ. 3 με ηλεκτρονικά μέσα, μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Με τον ίδιο τρόπο δύναται να ενεργείται και κάθε άλλη κοινοποίηση στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης της εκκρεμούς αίτησης ρύθμισης.
9. Πρόσωπα εμπλεκόμενα σε δίκες ρύθμισης οφειλών του παρόντος υπό οποιαδήποτε ιδιότητα έχουν δικαίωμα από 1ης.10.2020 και εντός δεκαπέντε (15) ημερών να εγγραφούν στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και να δηλώσουν τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των ιδίων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων ή αντικλήτων τους, στην οποία επιθυμούν τη διενέργεια των επιδόσεων. Προκειμένου για πιστωτές, που έχουν την ιδιότητα του τραπεζικού ιδρύματος, της εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις, χρηματοπιστωτικού ιδρύματος ή χρηματοδοτικού φορέα εν γένει, ασφαλιστικής εταιρείας, νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού καθώς και των αρμοδίων ΔΟΥ και του Ελληνικού Δημοσίου, όταν καλούνται ως εγγυητές των προς ρύθμιση οφειλών, οι κοινοποιήσεις ενεργούνται αποκλειστικά με την ηλεκτρονική διαβίβαση της αίτησης και των προσαρτημάτων της στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, που έχουν δηλώσει. Εφόσον κάποιο από τα πρόσωπα της περ. α’ της παρ. 3 δεν έχει εγγραφεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα ή δεν έχει δηλώσει διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η αίτηση επαναπροσδιορισμού κοινοποιείται στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έχει δηλώσει στο σύστημα TAXISNET της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, εφόσον υπάρχει, ή μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στον ατομικό του λογαριασμό στο TAXISNET. Σε κάθε περίπτωση, ο αιτών μπορεί να ενεργήσει την κοινοποίηση της αίτησης και κατά τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ. Η επίδοση διενεργείται υποχρεωτικά κατά τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ για όσα από τα πρόσωπα της περ. α’ της παρ. 3 δεν δηλώθηκε στην αίτηση επαναπροσδιορισμού διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή Αριθμός Φορολογικού Μητρώου. Για όσες κοινοποιήσεις ενεργούνται με ηλεκτρονικά μέσα μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας εκδίδεται ηλεκτρονικό πιστοποιητικό, το οποίο αναρτάται στην πλατφόρμα. Οι εκθέσεις για τη διενέργεια των επιδόσεων κατά τα άρθρα 122-143 ΚΠολΔ αναρτώνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα με επιμέλεια του επισπεύδοντος την επίδοση.
10. Εφόσον η αίτηση επαναπροσδιορισμού δεν έχει κοινοποιηθεί με ηλεκτρονικά μέσα ή σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 122-143 ΚΠολΔ μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από την κατάθεσή της, λογίζεται ως μηδέποτε ασκηθείσα. Εφόσον συντρέχει περίπτωση διενέργειας επίδοσης στην αλλοδαπή, ο χρόνος συντέλεσης αυτής ως προς τον επισπεύδοντα την επίδοση καθορίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 9 του Κανονισμού (ΕΚ) 1393/2007, το άρθρο 136 του ΚΠολΔ ή στις διεθνείς συμβάσεις.
11. Αιτήσεις ρύθμισης οφειλών, για τις οποίες δεν υποβάλλεται εμπροθέσμως αίτηση επαναπροσδιορισμού, λογίζονται ως μηδέποτε ασκηθείσες. Προσωρινές διαταγές, οι οποίες χορηγήθηκαν στο πλαίσιο αιτήσεων ρύθμισης οφειλών και για τις οποίες δεν υποβλήθηκε εμπρόθεσμα αίτηση επαναπροσδιορισμού, καταργούνται αυτοδικαίως. Η γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμούσε η αίτηση, χορηγεί σχετική βεβαίωση σε κάθε πιστωτή, που δικαιολογεί έννομο συμφέρον, ως προς τη μη υποβολή εμπρόθεσμης αίτησης επαναπροσδιορισμού.
12. Μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού οι διάδικοι οφείλουν να καταθέσουν τις προτάσεις και να προσκομίσουν όλα τα αποδεικτικά μέσα και τα διαδικαστικά έγγραφα που επικαλούνται με αυτές. Μέσα στην ίδια προθεσμία κατατίθενται τα αποδεικτικά επίδοσης της αίτησης επαναπροσδιορισμού και της αίτησης ρύθμισης οφειλών, καθώς και τα πιστοποιητικά για τη διενέργεια των κοινοποιήσεων μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Σε όσα δικαστήρια έχουν ενταχθεί στο Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Δικαστικών Υποθέσεων για την Πολιτική και Ποινική Διαδικασία (ΟΣΔΔΥ-ΠΠ) η κατάθεση μπορεί να ενεργείται ηλεκτρονικά και ο φάκελος της δικογραφίας να τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή.
13. Με την επιφύλαξη του τελευταίου εδαφίου της παρούσας, ο αιτών προσκομίζει τα ακόλουθα έγγραφα με τις προτάσεις του:
(α) Βεβαίωση υποβολής αίτησης επαναπροσδιορισμού, η οποία χορηγείται αυτοματοποιημένα από την ηλεκτρονική πλατφόρμα.
(β) Αντίγραφα εκκαθαριστικών σημειωμάτων η πράξεις διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, της αρμόδιας Δ.Ο.Υ., που καλύπτουν διάστημα τριών (3) ετών πριν από τη λήψη του πρώτου χρονικά δανείου, του οποίου ζητείται η ρύθμιση με την αίτηση ρύθμισης οφειλών, καθώς και όλο το διάστημα μέχρι την κατάθεση των προτάσεων.
(γ) τις εκδοθείσες δηλώσεις/πράξεις προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) των τελευταίων πέντε (5) ετών. Η τελευταία εκδοθείσα δήλωση/πράξη προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.) πρέπει να συνοδεύεται κατά περίπτωση είτε από υπεύθυνη δήλωση ότι δεν έχει υποβληθεί δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9) μετά από αυτήν είτε από την υποβληθείσα, μετά την έκδοση της δήλωσης/πράξης προσδιορισμού Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝ.Φ.Ι.Α.), δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9).
Τα έγγραφα των περ. α’ έως και δ’ προσκομίζονται από τον αιτούντα και για τον/την σύζυγό του, καθώς επίσης και για τα ανήλικα τέκνα του με περιουσία.
Στον φάκελο της δικογραφίας τίθενται, με επιμέλεια της γραμματείας του δικαστηρίου ή του επιμελέστερου των διαδίκων, και όσα έγγραφα είχαν κατατεθεί από τον αιτούντα κατά την κατάθεση της αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος, καθώς επίσης και όσα έγγραφα έχουν ανακτηθεί με επιμέλεια των πιστωτών ή μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας κατά την παρ. 5.
14. Οι διάδικοι δικαιούνται να καταθέσουν προσθήκη στις προτάσεις τους, με την οποία σχολιάζονται οι προσκομισθείσες αποδείξεις και αντικρούονται ισχυρισμοί, οι οποίοι προβλήθηκαν το πρώτον με τις προτάσεις, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την κατάθεση των προτάσεων. Με την προσθήκη προσκομίζονται νέα αποδεικτικά μέσα και προβάλλονται νέοι ισχυρισμοί, αποκλειστικά για την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν το πρώτον με τις προτάσεις ή αφορούν σε αποδεικτικά μέσα που προβλήθηκαν το πρώτον με αυτές. Από την παρέλευση της προθεσμίας κατάθεσης της προσθήκης κλείνει ο φάκελος της δικογραφίας.
15. Μέσα επίθεσης και άμυνας προβάλλονται αποκλειστικά με τις προτάσεις επί ποινή απαραδέκτου. Εκπρόθεσμες προτάσεις και προσθήκες δεν λαμβάνονται υπόψη.
16. Οι κύριες και πρόσθετες παρεμβάσεις ασκούνται με τις προτάσεις εντός της προθεσμίας της παρ. 12. Προσεπίκληση ή ανακοίνωση δίκης ασκούνται σύμφωνα με το άρθρο 215 ΚΠολΔ μέσα σε αποκλειστική προθεσμία σαράντα πέντε (45) ημερών από την κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού. Ηλεκτρονικά αντίγραφα των ως άνω δικογράφων αναρτώνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και κοινοποιούνται σύμφωνα με την παρ. 8.
17. Μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από το κλείσιμο του φακέλου της δικογραφίας με πράξη του διευθύνοντος το αρμόδιο ειρηνοδικείο, ορίζεται ειρηνοδίκης για την εκδίκαση της υπόθεσης. Συγχρόνως, ορίζεται ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε χρόνο όχι μεγαλύτερο από τριάντα (30) ημέρες από την παρέλευση της ως άνω δεκαπενθήμερης προθεσμίας. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η δικάσιμος που ορίσθηκε με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων. Κατά την ορισμένη δικάσιμο δεν εξετάζονται μάρτυρες και η υπόθεση συζητείται και χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους. Αναβολή της συζήτησης κατά το άρθρο 241 ΚΠολΔ δεν επιτρέπεται. Μετά από τη συζήτηση αυτή εκδίδεται η οριστική απόφαση με βάση τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας. Αν από τη μελέτη του φακέλου της δικογραφίας ο Ειρηνοδίκης κρίνει απολύτως αναγκαία την εξέταση μαρτύρων στο ακροατήριο ή την παροχή διευκρινίσεων από τους διαδίκους, διατάσσει με διάταξη, που κοινοποιείται στους διαδίκους με ηλεκτρονικά μέσα και επέχει θέση κλήτευσης, την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο σε χρόνο όχι συντομότερο από δεκαπέντε (15) ημέρες και όχι μεγαλύτερο από εξήντα (60) ημέρες από τη δημοσίευση της διάταξης. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης των μαρτύρων ή της παροχής διευκρινίσεων από τους διαδίκους θεωρείται συντελεσμένη και η επανάληψη της συζήτησης. Μέσα σε οκτώ (8) ημέρες από την εξέταση των μαρτύρων ή την παροχή διευκρινίσεων οι διάδικοι δικαιούνται με προσθήκη να προβούν σε αξιολόγηση των αποδείξεων αυτών. Νέοι ισχυρισμοί και νέα αποδεικτικά μέσα δεν λαμβάνονται υπόψη και δεν κατατίθενται νέες προτάσεις.
18. Δεν εφαρμόζονται στη διαδικασία του παρόντος η παρ. 2 του άρθρου 115, καθώς και τα άρθρα 745, 749 και 751 ΚΠολΔ. Kάθε έλλειψη της δικογραφίας μπορεί να συμπληρωθεί κατά το άρθρο 227 ΚΠολΔ.
19. Κάθε επικοινωνία του δικαστηρίου και των διαδίκων κοινοποιείται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις δηλωθείσες ηλεκτρονικές διευθύνσεις των πληρεξουσίων δικηγόρων ή των αντικλήτων τους και τίθεται στη δικογραφία με επιμέλεια του γραμματέα ή αναρτάται στον ηλεκτρονικό φάκελο, σε όσες περιπτώσεις η δικογραφία τηρείται ηλεκτρονικά.
20. Η απόφαση εκδίδεται το αργότερο εντός έξι (6) μηνών από τη συζήτηση της αιτήσεως επαναπροσδιορισμού και δύναται να αναρτηθεί και στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, τηρουμένων πάντων των κείμενων, εθνικών και ευρωπαϊκων, διατάξεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
21. Σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, κάθε διάδικος έχει τη δυνατότητα να προσκαλέσει τους υπόλοιπους διαδίκους (πιστωτές ή αιτούντα) σε απόπειρα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση. Η απόπειρα διενεργείται σύμφωνα με τα άρθρα 5, 7 και 8 του ν. 4640/2019 (Α’ 190). Η πρόσκληση για διαμεσολάβηση δεν αναστέλλει τη διαδικασία ή τις προθεσμίες του παρόντος. Η κατάρτιση πρακτικού διαμεσολάβησης επάγεται αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης ως προς τους συμβαλλόμενους πιστωτές. Το πρακτικό τίθεται στη δικογραφία με επιμέλεια του επιμελέστερου των διαδίκων.
22. Πιστωτές που δεν κλητεύθηκαν στην αίτηση ρύθμισης οφειλών, στην αίτηση επαναπροσδιορισμού ή στην απόπειρα επίλυσης της διαφοράς με διαμεσολάβηση, δικαιούνται να ασκήσουν τριτανακοπή μέσα σε προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης ή την επικύρωση του πρακτικού. Η συζήτηση της τριτανακοπής προσδιορίζεται εντός εξήντα (60) ημερών από την κατάθεσή της. Αναβολή συζήτησης δεν επιτρέπεται.
23. Οι ρυθμίσεις του παρόντος κατισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης του ΚΠολΔ και του ν. 4640/2019.
24. Κάθε ζήτημα σχετικό με τη δημιουργία, τη διαμόρφωση και τον καθορισμό των όρων λειτουργίας της ηλεκτρονικής πλατφόρμας καθώς και των τεχνικών λεπτομερειών εφαρμογής των παρ. 3, 6, 7, 8 και 9 ή κάθε άλλο ζήτημα που αφορά στην ηλεκτρονική κατάθεση της αίτησης επαναπροσδιορισμού, των κοινοποιήσεών της, της ηλεκτρονικής τήρησης του φακέλου της δικογραφίας και της διεκπεραίωσής της με ηλεκτρονικά μέσα ρυθμίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
25. Με την επιφύλαξη του τρίτου εδάφιου της παρ. 1, υποθέσεις, οι οποίες έχουν προσδιορισθεί για συζήτηση σε δικασίμους μεταγενέστερες της 15ης.6.2021, λογίζονται αυτοδικαίως αποσυρθείσες.
26. Ένδικα μέσα και βοηθήματα που ασκούνται κατά των αποφάσεων, οι οποίες εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος, δικάζονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 739 επ. ΚΠολΔ. Έφεση ασκείται μέσα στην προθεσμία της παρ. 1 του άρθρου 518 ΚΠολΔ, άλλως μέσα σε προθεσμία τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση της απόφασης.».
Συμφωνώ 1000% με τον κ Γεωργακόπουλο Τι γράφει;
Είμαι δικηγόρος Πειραια, κάτοχος μεταπτυχιακου διπλωματος στο αστικο δικαιο απο το Πανεπιστημιο Αθηνων. Το προτεινόμενο σχεδιο παρουσιαζει σοβαροτατα προβληματα, νομικά και πρακτικά, τα οποία έχουν ήδη εξοργίσει οχι μονον εμενα αλλα ενα τεραστιο αριθμό δικηγορων και νομικων, που βλεπουν να αμφισβητουνται όλα τα νομικώς αυτονοητα, για πρώτη φορα με τοσο εξοφθαλμο τρόπο. Σε περιπτωση που εφαρμοστεί, θα προκαλεσει σοβαροτατα προβληματα και ΔΕΝ θα επιλυσει αυτα που υποτιθεται οτι προσπαθει να επιλύσει, δηλαδή την ταχυτητα.
Υπαρχουν τοσες πολλες αστοχιες ωστε ο χωρος δεν επαρκει για να αναλυθούν. Θα αναφέρω μερικές μόνο : η ρυθμιση του σχεδιου συμφωνα με την οποία αν ο δανειοληπτης δεν ακολουθήσει τη δαιδαλωδη διαδικασια που περιγραφει το σχεδιο για να γινει επαναπροσδιορισμος της αιτησης του, τότε η αιτηση θεωρειται ως μη ασκηθεισα, ειναι καταφωρα και εξοφθαλμα αντισυνταγματικη, αφου συνιστα ωμη παρεμβαση της νομοθετικης στη δικαιοδοτικη λειτουργια. Δεν επιτρεπεται ο νομοθετης να αποσύρει υποθέσεις που εκκρεμούν προς εκδίκαση, είτε με νομοθετική ρύθμιση είτε μέσω μίας πλατφόρμας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αν προηγουμένως δεν μεσολαβήσει κρίση δικαστή. Η ρυθμιση συνιστά επίσης αδικαιολογητη τιμωρία του οφειλέτη για κάτι για το οποίο ΔΕΝ ευθυνεται. Διότι τους προσδιορισμούς των υποθεσεων τους έκανε το κρατος, τα δικαστηρια, οχι ο δανειοληπτης. Αν η πολιτεια επιθυμει την επισπευση των υποθεσεων, η μονη νομιμη και λογικη οδος ειναι να προσδιοριζονται οικοθεν/αυτεπαγγελτως. Ειναι αδιανοητο νομικα και λογικα το κόστος και τις συνεπειες για τον επαναπροσδιορισμο να τις επωμιζεται ο ενας μονο διαδικος. Με την ίδια (παραλογη) λογικη, αν δηλαδη πρεπει να τα επωμιστει τούτα ενας διαδικος, γιατί να τα επωμιζεται ο οφειλετης και οχι οι πιστωτες; με ποιό νομικό και ορθολογικό κριτήριο επιλέγεται αυτός; Επειδή δεν τον χωνεύουμε; Αρα, ο σκοπός της ρύθμισης είναι όχι η επιταχυνση της δικαιοσυνης αλλα η τυπική απορριψη υποθεσεων προς όφελος των τραπεζων, σκοπός που είναι αντισυνταγματικός και επιπλέον ΑΝΗΘΙΚΟΣ.
ας τονιστεί και τουτο : για το γεγονός ότι κατά την καταθεση μιας αίτησης που έγινε το 2013 ή το 2014 δόθηκε δικάσιμος το έτος 2023 ή 2025 ΔΕΝ ευθυνεται ο οφειλετης. Τη δικάσιμο τη χορηγουν ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Για παράδειγμα, εγω ως δικηγόρος εχω δεκάδες τέτοιες υποθεσεις, ομως ΟΥΔΕΙΣ δικός μου εντολέας ερωτήθηκε ποτέ κατά την κατάθεση της αίτησής του αν επιθυμει δικάσιμο άμεσα και είπε όχι, ούτε ζήτησε κανείς ποτέ αναβολή. Συνεπώς, πώς θα επωμιστεί τώρα τις συνέπειες της καθυστέρησης; Κατά το χρόνο που κατατέθηκαν αυτές οι αιτήσεις, ο νομος οριζε οτι η δικασιμος πρεπει να γινεται εντος 6 μηνων. Αυτό εξαρχής το παραβίαζαν όλα τα δικαστήρια. Οι ειλικρινείς δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζετε ότι ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝ να εκδικαστεί γρήγορα η υπόθεσή τους, ακριβως γιατι μπορούν με στοιχεία να αποδειξουν το δικιο τους και επιθυμουν να διαχωριστούν οι ίδιοι απο το σωρό των αόριστων και ανεύθυνων αιτησεων. Αν το 6μηνο εφαρμοζοταν, και ευθυνη για αυτό εχει το κρατος, σημερα ολες οι υποθεσεις θα ειχαν δικαστεί, τα στοιχεία και οι φακελοι θα ηταν επικαιρα και ενημερωμενα εξαρχής χωρίς να χρειαζονται συνεχεις επικαιροποιησεις, και προβλημα ΔΕΝ θα υπηρχε. Αρα ο υπευθυνος της καθυστερησης ειναι ΜΟΝΟ η πολιτεία. Αν καποιος δανειοληπτης ειναι δόλιος ή στρατηγικός κακοπληρωτής ή αν πήρε σκόπιμες αναβολές για να καθυστερήσει, η πολιτεία ας τον τιμωρήσει, ουδείς διαφωνεί. Ας τον τσακίσει κιόλας. Για να εντοπίσει όμως ποιός είναι, απαιτείται η κρίση δικαστηρίου. Δεν θα το πει αυτό ούτε ο υπουργός ούτε η τράπεζα ούτε η βουλή. Αυτό δεν είναι η γνώμη μου, ειναι στοιχείο του πολιτεύματός μας ότι ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να το κρίνει άλλος εκτός από το δικαστή. Δικαστής είναι αυτός που θα κρίνει ποιός είναι ο δόλιος και ποιός όχι, όχι μία πλατφόρμα. Εφόσον ανάμεσα στις χιλιάδες εκκρεμείς αιτήσεις υπαρχει έστω και μια που είναι πλήρης, ορισμένη και βάσιμη και έχει τις προδιαγραφές να γινει δεκτη εφόσον δικαστεί, το κράτος έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απο το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ και το αρθρο 20 του συνταγματος να δημιουργήσει τις προυποθεσεις για να δικαστεί επι της ουσίας, δηλαδή ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙ ΗΣΥΧΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΠΟΥ ΗΔΗ ΑΝΗΚΕΙ.
Επιπροσθετα, επικαιροποιηση ΔΕΝ γινεται πρωτη φορα. Εχει ξαναγινει το ετος 2015, παλι αδικαιολογητα,πάλι με προβλήματα αντισυνταγματικότητας, και απετυχε τελειως. Το μονο που πετυχε ηταν να ταλαιπωρησει βάναυσα δικηγορους και διαδικους, τρομερή όμως ταλαιπωρία, και τελικά οσοι ειχαν σοβαρα και υπεύθυνα συνταχθείσες αιτησεις, αιτήσεις πληρεις και βάσιμες, φροντισαν με κόπο και επικαιροποιησαν τις αιτησεις τους, γιατι ουδεις που εχει βασιμο λογο να προσφυγει στο δικαστηριο θα αφησει την υποθεση του να χαθει. Το ιδιο λοιπόν θα συμβει και τωρα : καποιοι πραγματι θα κοπουν απο την πλατφορμα. Ενας μεγαλος ομως αριθμός, αφού πρώτα θα καταταλαιπωρηθεί άδικα, θα εκπληρώσει τις τρομακτικές αυτές προϋποθεσεις (γιατί ξέρει ότι έχει ΔΙΚΑΙΟ), και τότε θα ξανασυμβεί το ίδιο πρόβλημα: οι αιτήσεις αυτές θα συνωστιστούν εκ νέου προς προσδιορισμό και τα ειρηνοδικεία θα αρχίσουν και παλι να χορηγούν δικάσιμο το 2025 και το 2027, διότι όσους νόμους και αν ψηφισει ο νομοθετης, οι δυνατοτητες των δικαστηριων παλι ιδιες ειναι. Αρα, θα γινει μια τρυπα στο νερο.
Δευτερη πολύ προβληματική ρυθμιση ειναι η προβλεψη οτι ο αιτων οφείλει σήμερα να προσκομισει εκκαθαριστικα σημειωματα των ετων κατα τα οποια ελαβε το πρωτο του δανειο. Η ρυθμιση αυτη ειναι εξοργιστικη. ΟΥΔΕΠΟΤΕ ο νομος 3869 περιείχε τέτοιες ρυθμισεις, ΟΥΔΕΠΟΤΕ η νομολογία καθιέρωσε τέτοια υποχρεωση (μονο μεμονωμενες αποφασεις, που ΔΕΝ το καθιερωσαν αυτο ως κανονα αλλα τα ζητουσαν κατα περιπτωση και μετά από ένσταση δόλου). Με τη ρυθμιση αυτη ο νομοθετης δεν προσπαθει να ρυθμισει κατασταση, προσπαθει να επιβαλει ιδεολογια και αποψη, πράγμα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ, δηλαδή προσπαθει να επιβαλει μια συγκεκριμενη ερμηνεια του νομου ειδικα οσον αφορα το ζητημα του δολου, μια ερμηνεια που προερχεται αποκλειστικά απο τις τραπεζες και που ειναι παρανομη. Το υπονοούμενο εδω, για να μην το κουραζουμε, ειναι οτι ολοι οι οφειλετες εχουν δολο, πάνε όλοι για απόρριψη δεδομένα, και αν διαφωνούν ας βγαλουν τα ματια τους να τρεχουν στην εφορια και να αναζητουν ανυπαρκτα στοιχεία εικοσι ετων για να αποδειξουν το αντιθετο. Ο νομος 3869 ομως, ΔΕΝ λεει τετοιο πραγμα. Προυποθεση υπαγωγης στον νομο 3869 ειναι ο οφειλετης να εχει μονιμη αδυναμία πληρωμης. Σήμερα, χρόνο υποβολής της αίτησης, οχι τότε. Η επιμονή να εστιασουμε στον τοτε χρονο, δηλ το κλασικό «γιατί τα πηρατε τα δανεια;», ΔΕΝ εχει λογικη, ΔΕΝ πηγαζει απο το νόμο, δεν την αποδεχεται ενα μεγαλο και σοβαρό μερος της νομολογίας, ειναι απλώς η επιθυμία ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ. Εξαλλου, ο δολος ΔΕΝ ειναι ζητημα που αποδεικνυει ο αιτων αλλα συνιστά αντικειμενο ενστασης απο τις τραπεζες. Η τραπεζα ειναι αυτη που οφειλει να τον επικαλεστεί και άρα αυτή οφειλει να προσκομίσει ολα αυτα τα στοιχεία, εκκαθαριστικα κλπ. Αρα ο νομοθετης εδω δεν νομοθετει, ταυτιζεται με την επιθυμία της τραπεζας. Μετατρέπει το συμφέρον του ενός διαδίκου σε νόμο και προσπαθεί να επιβάλει ερμηνεία-άποψη στη νομολογία. Επίσης,ακυρωνει/αντιστρέφει αυθαιρετα την εννοια της ενστασης, και όλα αυτά νομικα ειναι μη επιτρεπτά. Υπαρχει και το πρακτικο μέρος : τα εκκαθαριστικά αυτά εφόσον μιλάμε για τα έτη 1995-2000-2005 ΔΕΝ ειναι διαθεσιμα σε πολλές ΔΟΥ. Οι δανειολήπτες θα εξοντωθούν κυριολεκτικά στην προσπάθειά τους να τα βρουν και τελικά πολλά δεν θα βρίσκονται με κανενα τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να επιρριφθούν κυρώσεις στον διάδικο για κάτι που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Παρεμπιπτόντως, οταν οι τραπεζες χορήγησαν τα δάνεια λχ το έτος 2002, του ζήτησαν ή δεν του ζήτησαν τα εκκαθαριστικά του; Είχαν υποχρεώση με βαση το κοινοτικό δίκαιο και την αρχη του υπευθυνου δανεισμου να τα ζητήσουν; ναι, ειχαν ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ. Αν δεν τα ζητησαν, λοιπόν, υπευθυνες για την υπερχρεωση ειναι ΑΥΤΕΣ. Αν τα ζήτησαν, γιατι δεν υποχρεώνονται ΑΥΤΕΣ να τα προσκομίσουν τώρα; Δυστυχως μιλαμε για ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ πραγματα.
Ολες οι παραπάνω προβλέψεις είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ και νομικά ΑΙΣΧΡΕΣ.
Υπαρχουν και δεκαδες αλλα ζητηματα που δημιουργούν μεγάλο προβλημα και δυστυχως δεν επαρκει ο χωρος για να εκτεθουν.
Το σχεδιο αποτελεί τεκμηριωμενα ταυτιση του νομοθετη με τις τραπεζες και ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.
@Nikos
Αφήστε τα αυτά αγαπητέ με τις δήθεν αναβολές να τα κρίνουμε εμείς που κινούμαστε στα δικαστήρια και όχι κάποιοι που κινούνται στα πολιτικά γραφεία ορισμένων ή στα γραφεία των εισπρακτικών.
Το θεμα ειναι αν θα εφαρμοστεί στην πραξη ο νομος αυτος. Απο θεωρία, αναβολες, παραιτήσεις και επανακαταθέσεις εχουμε χορτάσει.
Να τεθούν στο νομο αυτο κυρώσεις σε Ειρηνοδικες που δε θα τηρήσουν τη προθεσμια εκδοσης της αποφασης. Μεχρι σημερα έδιναν αβέρτα αναβολές. Καποιοι Ειρηνοδικες ευθύνονται για την καθυστερηση εκδίκασης των υπερχρεωμενων, λογω των συνεχών αναβολών που έδιναν.
Αφού στην πλατφόρμα θα αναγράφουν οι αναβολές που χορηγήθηκαν και το ιστορικό κάθε υπόθεσης, θα πρέπει να δοθούν αυτές οι πληροφορίες στη δημοσιότητα προκειμένου να δούμε σε ποιο ειρηνοδικείο γινόταν κατάχρηση στη χορήγηση της αναβολής. Και φυσικά εάν το ειρηνοδικείο αυτό έχει σήμερα πρόβλημα στην εκδίκαση των υποθέσεων αυτών.
Είμαι αντίθετος με τις περισσότερες παραγράφους του παρόντος άρθρου. Θα ήμουν ευτυχής εάν το Υπ. Δικαιοσύνης το απέσυρε και το έφερνε κατόπιν τροποποιήσεων και πάλι σε διαβούλευση. Θα ήθελα να έχει προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος με τους δικηγορικούς συλλόγους, τις καταναλωτικές ενώσεις και τους εμπλεκόμενους φορείς. Ως έχει φαντάζει ως σαν έχει συνταχθεί από τραπεζο-υπάλληλο! Οι ρυθμίσεις που εισάγονται είναι καινοφανείς, οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη ωμές και αντισυνταγματικές. Το σχέδιο – πρόταση είναι εν εξόχως ετεροβαρές.
Επιπλέον, βρίσκω την αιτιολογική έκθεση αδικαιολόγητα ελλιπή. Δεν παρέχει ικανά δεδομένα ώστε να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για το αν καλώς οδηγήθηκε η Επιτροπή σε αυτήν την πρόταση που μας φέρνει σε διαβούλευση το αρμόδιο Υπουργείο. Κατά την άποψή μου απουσιάζει η σαφής, ειδική και επαρκής αιτιολογία που είναι θεμέλιο Νομιμότητας!
Αποσύρετέ το και επανέλθετε λαμβάνοντας υπό όψιν τις πολλαπλές ενστάσεις που διατυπώνονται.
Ευχαριστώ.
Το σχεδιο νομου κανει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, επιδιώκει εύλογους χρόνους απονομής Δικαιοσύνης. Οποιος δε το βλεπει στρουθοκαμηλίζει και το παιζει τυφλός.
Επιτελους, θα εντοπιστούν ευκολότερα οι επιχειρηματίες και οι έμποροι που ζήτησαν να υπαχθούν στον ν.3869/2010 για να καθυστερήσουν τη διαδικασία εκποίησης της περιουσίας τους, παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή ο ν. Κατσέλη είχε σχεδιαστεί για την προστασία μόνον φυσικών προσώπων.
Επομενως, προτεινω να μπορει ο δικαστης να επιβάλει δικαστικη δαπανη και αλλες κυρωσεις σε βαρος του αιτουντος οταν η αιτηση του απορριπτεται λογω εμπορικής ιδιότητας.
Αργήσατε πολυ να φέρετε το σχεδιο νομου και η ζημιά που εχει γινει στην οικονομία ειναι μη αναστρέψιμη.
Θα συμφωνησω απόλυτα με το σχολιο:
Η πιο συνηθισμένη περίπτωση συστηματικής κατάχρησης του νόμου είναι η υποβολή αίτησης, παρά το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος γνωρίζει εκ των προτέρων ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου. Οι βασικές προϋποθέσεις για την ένταξη στον νόμο Κατσέλη είναι:• Ο δανειολήπτης να είναι φυσικό πρόσωπο, δηλαδή να μη διαθέτει εμπορική ιδιότητα και• Το ύψος της ακίνητης περιουσίας να είναι έως 120.000 ευρώ (για τον άγαμο) προσαυξημένο κατά 40.000 ευρώ για τον έγγαμο και κατά 20.000 ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα.Οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, οι οποίοι με βάση τη γενική ερμηνεία δεν είναι μόνον όσοι διαθέτουν εισόδημα και δεν πληρώνουν τις οφειλές τους, αλλά και όσοι βάσει στρατηγικής αποφεύγουν να πληρώσουν γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν επιπτώσεις, υποβάλλουν αίτηση υπαγωγής στον νόμο, παρά το γεγονός ότι δεν πληρούν τις δύο συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Μοναδικός σκοπός το να κερδίσουν χρόνο. Ενδεικτικό της στρατηγικής στόχευσης που έχουν αυτές οι περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι περί τους 20.000 δανειολήπτες υποβάλλουν αίτηση και στη συνέχεια παραιτούνται της αίτησης.Η παραίτηση γίνεται συνήθως λίγο πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης και ο οφειλέτης καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο πριν ο φάκελος επιστρέψει ξανά στην τράπεζα και αυτή επανεκκινήσει τις διαδικασίες διευθέτησης.
Πολλές φορές μάλιστα –και φυσικά όχι τυχαία– λίγο πριν από την έναρξη εκ νέου των αναγκαστικών μέτρων, ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει πάλι αίτηση και παραιτείται ξανά όταν η υπόθεση είναι κοντά στην εκδίκαση. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα κενό που υπάρχει στον νόμο, ο οποίος επιτρέπει σε κάποιον να «μπαινοβγαίνει» αιτούμενος προστασία μία, δύο ή και τρεις φορές και στη συνέχεια να παραιτείται ισάριθμες φορές, αφού δεν έχει καμιά επίπτωση ή συνέπεια.
Η ευκολία με την οποία κάποιος μπορεί να «μπαινοβγαίνει» στον νόμο, είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας ενός προελέγχου κατά το στάδιο υποβολής της αίτησης, όπως συμβαίνει π.χ. στον νόμο για την εξωδικαστική ρύθμιση επιχειρηματικών οφειλών. Αυτή είναι και η αιτία που η πλειονότητα των αιτήσεων απορρίπτεται, αφού υποβάλλονται από οφειλέτες που έχουν εμπορική ιδιότητα και οι οποίοι αν και δεν θα έπρεπε να υποβάλλουν αίτηση υπαγωγής στον νόμο, παροτρύνονται από επιτήδειους –συνήθως δικηγορικά γραφεία που χειρίζονται τέτοιες υποθέσεις– να το πράξουν, κερδίζοντας έτσι την προσωρινή προστασία μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, κατά την οποία η αίτηση θα απορριφθεί.Η πρακτική κατάργηση, επί σειρά ετών, των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης έχει «θεριέψει» το φαινόμενο των «στρατηγικών κακοπληρωτών» και σύμφωνα με τα στοιχεία των τραπεζών το 40% των αιτήσεων είτε δεν φθάνει ποτέ σε ακρόαση στο δικαστήριο, είτε η αίτηση προστασίας απορρίπτεται από τον ειρηνοδίκη. Από τη μέχρι σήμερα εμπειρία προκύπτει επίσης ότι υπάρχουν οφειλέτες που ενώ έχουν ζητήσει προστασία μέσω του νόμου Κατσέλη και οι οποίοι θα πρέπει βάσει των κριτηρίων να μην έχουν εμπορική ιδιότητα και να βρίσκονται σε αδυναμία πληρωμής, έχουν εντοπιστεί στη συνέχεια να επιχειρούν να κάνουν και αίτηση μέσω του εξωδικαστικού μηχανισμού, οι προϋποθέσεις του οποίου είναι οι ακριβώς αντίθετες, δηλαδή κάποιος να έχει την εμπορική ιδιότητα και η επιχείρηση να είναι βιώσιμη. Ο αυστηρός προέλεγχος που έχει προβλεφθεί για την ένταξη στην εξωδικαστική ρύθμιση, έχει αποτρέψει προς το παρόν την καταστρατήγηση του νέου νόμου, ωστόσο έχει αποκαλύψει το μέγεθος της κατάχρησης που γίνεται μέσω του νόμου Κατσέλη.
Διάβαζα σε ενα σχολιο οτι…Δεδομένου ότι μέχρι και το 2022 θα έχουν εκδικαστεί τα 3/4 των εκκρεμών υποθέσεων προτείνω να γίνει μια απόπειρα κατόπιν αιτήματος προτίμησης που θα καταθέτουν οι προσφεύγοντες να έλθουν προς εκδίκαση εντός των ετών 2022 και 2023 όλες οι υποθέσεις με μακρύτερη του 2022 δικάσιμο….
Μα αγαπητέ συντάκτη του σχολίου αυτου μηπως δε γνωρίζεται οτι οσες αιτησεις προτίμησης και κατατεθούν στη νεα δικασιμο θα ζητηθεί και παλι αναβολη, διοτι ξαφνικά αρρώστησε ο αιτων και δεν μπορει να καταθεσει ως διαδικος, απουσιάζει ο μάρτυρας διοτι αντιμετωπίζει οικογενειακό προβλημα, πεθανε ο κουμπάρος του αδερφού του θείου και ΟΛΟΙ πήγαν στην κηδεία, οτι λειπουν 50 εγγραφα απο τη δικογραφια και στα 8 χρονια που εκκρεμεί η αιτηση δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει τα ελλειποντα εγγραφα.
Δηλ. πιστεύετε οτι το προβλημα τοσο καιρο ηταν η αιτηση προτίμησης.
Μην υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας και κυριως τη νοημοσύνη οσων συνέταξαν το σχεδιο νομου. ΟΛΟΙ ξερουμε που βρίσκεται το προβλημα απλα τωρα τσούζει που διδεται μια αναγκαστική λυση απο την πολιτεία.
Προφανώς όλη η συζήτηση δε θα υπήρχε πριν την πρωτοφανή δεκαετή οικονομική κρίση που πέρασε η χώρα και τώρα λόγω COVID-19 θα κάνει 2-3 έτη ακόμα. Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται ότι η προστασία της πρώτης κατοικίας αποτελεί ελληνική … πατέντα. Το γράφω επειδή αναφέρονται διάφορα που απέχουν από την πραγματικότητα. Αντίθετα, ακόμη και στην κοιτίδα του καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, το νομοθετικό πλαίσιο (το γνωστό Chapter 7 του Ομοσπονδιακού πτωχευτικού κώδικα) δίνει τη δυνατότητα στον οφειλέτη κατόπιν δικαστικής απόφασης και υπό προϋποθέσεις – πολλές εκ των οποίων είναι αντίστοιχες του ελληνικού νόμου – να πετύχει την προστασία της πρώτης κατοικίας του.
Δεν υπάρχει λόγος να αυτομαστιγωνόμαστε συλλογικά όταν υιοθετούμε επιλογές έστω και με καθυστέρηση αιώνων (στις ΗΠΑ ο Federal Bankruptcy Act υπάρχει από το 1898, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία θεσμούς αντίστοιχους για την αστική αφερεγγυότητα συναντάμε ήδη από το 1705!). Προφανώς, το εύρος προστασίας παραλλάσσει ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν σε μια κοινωνία και το αντίστοιχο ελληνικό θα πρέπει να τροποποιείται όσο επιστρέφουμε στην ποθούμενη «κανονικότητα», αλλά το βασικό ρυθμιστικό πλαίσιο πρέπει να παραμείνει για να αντιμετωπίζει τον πυρήνα ενός προβλήματος που χωροχρονικά ταυτίζεται με την ιστορία του χρήματος στις οργανωμένες κοινωνίες.
Με αυτά υπ’ όψιν βλέπουμε να έχουν σημειωθεί τα τελευταία 7 έτη πολλές αλλαγές στον ν.3869/2010 που πλέον οδηγούν, κατά την ταπεινή μου άποψη λαθεμένα, στην πλήρη κατάργησή του.
Η κατάργησή του, ωστόσο, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επηρεάζει όλους εκείνους που έσπευσαν στο να διεκδικήσουν δια της δικαστικής οδού την επανένταξή τους και δη την οικονομική, στο κοινωνικό-οικονομικό γίγνεσθαι της πατρίδας.
Να θυμίσω εδώ, πως ο ν.3869/2010 δε χαρίζει σπίτια -όπως λαθεμένα πιστεύουν κάποιοι ή εσκεμμένα διαλαλούν άλλοι για να προωθήσουν κάποια τραπεζικά συμφέροντα-. Τουναντίον, υποχρεώνει τον/την δανειολήπτη/ια να καταβάλλει χρήματα με συνέπεια, και τις περισσότερες φορές τον καλεί να ρευστοποιήσει τη λοιπή του περιουσία (καμία διαφορά με την πτώχευση πλην κάποιων εξαιρέσων που αφήνονται στον/στην δανειολήπτη/ια ευτελούς αξίας κινητά/ακίνητα). Ο δανειολήπτης, υπό όρους, επανεντάσσεται στην κοινωνία και έχει κίνητρο να συμμετάσχει στην οικονομική ζωή του τόπου ώστε να περισώσει την κατοικία του με την οποία είναι συναισθηματικά αλλά και πρακτικά δεμένος (κάτι που δεν ισχύει στις πτωχεύσεις).
Η ατυχής απόπειρα να εκπέσουν της προστασίας του ν.3869/2010 και των δικονομικών προβλέψεων ρυθμίσεως οφειλών που φαίνεται να κτίζεται γύρω από το παρόν νομοθέτημα εισάγει ανασφάλεια δικαίου, εύλογα ερείσματα για ένστασεις περί αντισυνταγματικότητας και προκαλλεί απολύτως δικαιολογημένες αντιδάσεις για ωμή παρέμβαση του Νομοθέτη στη Δικαστική Εξουσία (ειδικά σε υποθέσεις που έχουν λάβει δικαστική επικύρωση/προσωρινή κρίση).
Είναι απολύτως θεμιτό να επιδιώκουμε εύλογους χρόνους απονομής Δικαιοσύνης, είναι όμως το ίδιο θεμιτό να ομιλούμε και για ποιότητα στη δικαστική κρίση.
Εν προκειμένω, εξετάζουμε τη φύση της εκουσίας διαδικασίας. Χαρακτηριστική και πολύτιμη για τη διάγνωση μιας κατάστασης που απαιτεί ρύθμιση όπως αυτές των υπερχρεωμένων.
Εδώ, μπορώ να συμφωνήσω με αρκετούς σχολιαστές που δέχονται εν μέρει την κάμψη της προφορικότητας στις περιπτώσεις και μόνο που έχουν αιτηθεί προστασία μετά την 1η Ιανουρίου του 2016. Εύλογο, αν αναλογιστούμε πως ο ν.4335/2016 τέθηκε τότε σε ισχύ συνεπώς το ενδεχόμενο να μην υφίσταται η προφορικότητα έπρεπε να λαμβάνεται ως ένα σοβαρό δεδομένο.
Τι θα πρότεινα, λοιπόν: Να ενταχθούν στο νέο πλαίσιο δίκης όλες οι αιτήσεις που έχουν γίνει μετά την 1η Ιανουαρίου 2016.
Σχετικά με τις αργές δικασίμους τώρα.
Θα συμφωνήσω κι εδώ με κάποιους σχολιαστές, πάντα με το υποκειμενικό μου αισθητήριο.
Θα πρότεινα, οι υποθέσεις που έχουν κατατεθεί μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 να έλθουν με την υποβολή ηλεκτρονικού αιτήματος εγγύτερα να δικαστούν και δη, μεταξύ των ετών 2022 και 2023 δίνοντας προτεραιότητα σε εκείνες που έχουν λάβει ήδη μια φορά αναβολή.
Για τις υποθέσεις που αναμένουν δικάσιμο και είναι κατατεθειμένες προ της 1ης Ιανουαρίου 2016 (και οι οποίες έχουν ήδη επικαιροποιηθεί μια φορά) θα πρότεινα οι ημερομηνίες δικασίμου να παραμείνουν ως έχουν (άλλωστε, σχεδόν όλες θα έχουν εκδικαστεί μέχρι και το 2022) διατηρώντας τον χαρακτήρα της προφορικότητας στην όλη διαδικασία.
Εννοείται, πως κάθε υπόθεση θα πρέπει να εκδικάζονται λαμβάνοντας υπ΄όψιν τα ευεργετήματα που προέβλεπε ο Νόμος κατά το έτος κατάθεσης.
Σκέψεις να οδηγούνται σε αρνησιδικία διάδικοι για τυπικούς λόγους είναι ηθικά και νομικά απαράδεκτες και ειλικρινά παρακαλώ να απαλοιφθούν.
Ως προς τις πλατφόρμες, δηλώνω πως η μοναδική χρήση που πρέπει να έχουν για τις εκκρεμούσες αιτήσεις είναι αυτή της διασταύρωσης των στοιχείων των αιτούντων, όπως έγινε από την 1η Νοεμβρίου 2019 όταν εξετάστηκαν όλα τα ΑΦΜ αναλυτικά (δεν προέκυψαν ιδιαίτερα αρνητικά στοιχεία, π.χ. κρυμμένα εισοδήματα κ.ο.κ. στο μεγαλύτερο βαθμό των αιτήσεων). Οι πιστωτές, πρέπει να συνεχίσουν να απολαμβάνουν πρόσβαση στα φορολογικά (από το 2013) και τα τραπεζικά δεδομένα (2018) των δανειοληπτών ώστε να εγείρουν ενστάσεις εκεί που προδήλως υφίσταται βάση. Τονίζω κι εγώ πως αυτό είναι κάτι που βαρύνει τους πιστωτές!
Περαιτέρω χρήση πλατφόρμας, μπορώ να δεχτώ για ανταλλαγή προτάσεων (και προσθήκη αντίκρουση) στις υποθέσεις που έχουν κατατεθεί μετά την 1η Ιανουαρίου 2016 και μόνο. Ασφαλώς, τα χρονικά πλαίσια πρέπει να διπλασιαστούν. 120 ημέρες τουλάχιστον και 30 αντίστοιχα. Μην ξεχνάμε πως υπάρχει μεγάλος όγκος υλικού και ιδιαιτερότητα στη φύση της διαφοράς).
Τέλος, δε θα πρέπει να υπάρχει κόστος για τον επαναπροσδιορισμό των υποθέσεων που θα πρέπει να λάβουν αίτηση προτίμησης.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Γ. Παπαδόπουλος
Συντάσσομαι απολύτως με τα όσα γράφει ο κος Δημητρίου στις 7 Σεπτεμβρίου στο post του, δηλ.:
1- απαράδεκτο το ότι προβλέπεται ηλεκτρονική πλατφόρμα, που ουσιαστικά υποκαθιστά την λειτουργία του δικαστηρίου -> ενεργεί αναδρομικά εις βάρος των οφειλετών
2- απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν προβλέπει για την υλοποίηση της όλης διαδικασίας ατέλειες και υποχρεώνει τον όποιο διάδικο σε επιπλέον έξοδα (είτε αυτά αφορούν ένσημα, μεγαρόσημα, είτε παράβολα, είτε γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και κρατήσεων δικηγόρων, είτε αντίγραφα από δημόσιες υπηρεσίες και δικαστήρια, είτε αντίγραφα και πιστοποιητικά από υποθηκοφυλακεία και κτηματολογικά γραφεία
3- απαράδεκτο ότι ουσιαστικά επιβάλλονται έξοδα στον οφειλέτη για επιδόσεις και επιπλέον μέριμνα για ενέργειες που είναι δυνατό να γίνουν από τα δικαστήρια , όπως οι επιδόσεις
4- οι όποιες αναφερόμενες προθεσμίες υλοποίησης είναι απαράδεκτες , γιατί ουσιαστικά οδηγούν σε κατάργηση δικαιώματος, σε αναδρομική εκ των υστερών εφαρμογή και περιορισμό ρυθμίσεων του νόμου και είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναγκαστεί ο νομοθέτης να δώσει παρατάσεις επειδή οι αναφερόμενες προθεσμίες είναι εντελώς ασφυκτικές !
=> είναι σαφές ότι την ρύθμιση αυτή την έχει συντάξει κάποιος νομικός , που είναι δικηγόρος μόνο κατ’ όνομα και που γνωρίζει την λειτουργία των δικαστηρίων από τηλεοπτικές σειρές και ταινίες του κινηματογράφου
Το νομοθέτημα μοιάζει να έχει δοθεί στο Υπουργείο χέρι με χέρι από την Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Δεν τηρεί ούτε φύλλο συκής έτσι για τα προσχήματα. Τα δε αφηγήματα των δήθεν «μπαταχτσήδων» aka «στρατηγικών κακοπληρωτών» (αλήθεια, πως λέγεται ο επικοινωνιολόγος που προσλάβατε;) έχουν καταρρεύσει εδώ και καιρό. Με πλήρη πρόσβαση στα φορολογικά και τραπεζικά στοιχεία τόσα χρόνια πόσοι είπαμε υπήρξαν αυτοί;;; 3%, 4%, 5%;
Και πώς ορίζετε κύριοι ο «στρατηγικός κακοπληρωτής»; Έχει θέσει ο Νομοθέτης σαφή, επαρκή ορισμό;;; Ας γελάσουμε, μόνο που οι πολιτικές που υιοθετείτε δεν είναι για γέλια.
Αφού λοιπόν ξεφούσκωσε ο αστικός μύθος των «μπαταχτσήδων» τι σκέφτηκαν οι υπάλληλοι των τραπεζών aka πολιτικοί; Να βρουν τρόπο να οδηγήσουν σε παραίτηση από τις αιτήσεις τους ανθρώπους. Πώς; Κατασκευάζοντας μια διαδικασία πραγματικό λαβύρινθο και θέτωντας ασφηκτικές ημερομηνίες! Περαιτέρω, ζητώντας αναδρομικά στοιχεία που εκτίνονται σε εύρος μέχρι και εικοσιπενταετίας! Με το πρόσχημα τηε απονομής Δικαιοσύνης βεβαίως βεβαίως.
Το νομοθέτημα συνιστά ύβρις στο δικαικό μας σύστημα, στον νομικό μας πολιτισμό.
Πρέπει να αποσυρθεί και να επανέλθει σε διαβούλευση
αφού ακουστούν οι απόψεις του δικηγορικού κόσμου αλλά και των ενώσεων δανειοληπτών/καταναλωτών.
Τελείως λάθος το υπό διαβούλευση νομοθέτημα. Προσθέτει αδικαιολογήτως δισανάλογες ευθύνες στους προσφεύγοντες θαρρείς και είναι υπαιτιότητά τους η κσθυστέρηση εκδίκασης υπό διαφανείς όρους και σε καθεστώς ασφάλειας Δικαίου.
Δεδομένου ότι μέχρι και το 2022 θα έχουν εκδικαστεί τα 3/4 των εκκρεμών υποθέσεων προτείνω να γίνει μια απόπειρα κατόπιν αιτήματος προτίμησης που θα καταθέτουν οι προσφεύγοντες να έλθουν προς εκδίκαση εντός των ετών 2022 και 2023 όλες οι υποθέσεις με μακρύτερη του 2022 δικάσιμο. Προτεραιότητα να δοθεί σε όσες τθχόν έχουν λάβει κάποια αναβολή. Επίσης, προτείνω να μη ζητηθεί η συγκέντρωση περαιτέρω δικαιολογητικών για τα πρόσωπα που ήδη έχουν επικαιροποιήσει μια φορά το φάκελο της δικιγραφίας τους δεδομένου ότι ήδη τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν πρόσβαση στο φορολογικό και τραπεζικό προφίλ των διαδίκων τους ώστε να αντλήσουν δεδομένα που θα επιτρέψουν την έγερση ενστάσεων επί της έδρας.
Και κάτι που θέλω να παρατηρήσω είναι πως βρίσκω απαράδεκτο να αναφέρει έωλα ένα υπό διαβούλευση νομοθέτημα τον τρόπο αξιοποίησης της τεχνολογίας. Και μόνο στη σκέψη πως ενδέχεται να μετατεθεί ρόλος δικαστή σε λογισμικό ανατριχιάζω και σας το γράφω αν και οπαδός των νέων τεχνολογιών.
Ακόμα, θέλω να σταθώ στην εν δυνάμει απουσία της προφορικότητας. Προσωπικά υποστηρίζω τη δημόσια διαδικασία που συνήθως εξαντλείται σε 15 max λεπτά. Αν παραύτα υιοθετηθεί η προβληματική κατ’ εμέ πρόταση να ακολουθηθει ο νέος Κωδ.Πολ.Δικ. πιστεύω ακράδαντα πως τούτο θα πρέπει να περιοριστεί μονάχα στις υποθέσεις που κατατέθηκαν μετά την 1 Ιανουαρίου 2016, ίσως, με το σκεπτικό πως όποιος κατέθεται εκ τοτε θα έπρεπε να αναμένει την πιθανότητα συζήτησης δια εγγράφων (δηλ.ο ν.4335/2016 τελούσε σε γνώση του). Εννοείται πως για την έφεση σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να ισχύσει το αρ.518 όπως εννοείται πως θα πρέπει να ισχύσουν και τα χρονικά πλαίσια των 100 ημερών για προτάσεις κ.ο.κ. Η δε εφαρμογή της ρύθμισης να εκκινεί από 01-01-2021.
Και κάτι ακόμα για το οποίο έχω ακούσει τον υπουργό να ομιλεί, εδώ κατ’ εμέ ορθά. Οι εκκρεμούσες υποθέσεις που δικάζονται θα δικάζονται (και έτσι πρέπει) σύμφωνα με τα όσα ίσχυαν όταν είχαν κατατεθεί. Το σημειώνω καθώς ανάλογα με τα έτη υπσρχουν κάποιες ουσιαστικές διαφοροποιήσεις ως προς τα κριτήρια υπαγωγής ή προστασίας της Α κατοικίας.
Και κάτι χρήσιμο που ξέχασα νωρίτερα να αναρτήσω στο προηγούμενο σχόλιό μου (δανείζομαι την ανάρτηση έτερου σχολιαστή):
Σύμφωνα με την ενημέρωση που υπάρχει στον νομικό κόσμο η υπάρχουσα κατανομή των εκκρεμών αιτήσεων υπαγωγής στον ν.3869/2010 προς εκδίκαση έχει ως εξής: Α). 14.440 εκδικάζονται εντός του 2020 (οι περισσότερες έχουν ήδη συζητηθεί),
Β). 7.392 αιτήσεις εκδικάζονται το 2021,
Γ). 4.785 αιτήσεις εκδικάζονται το 2022,
Δ). 4.258 αιτήσεις εκδικάζονται το 2023,
Ε). 3.136 αιτήσεις εκδικάζονται το 2024,
ΣΤ). 2.297 αιτήσεις εκδικάζονται το 2025,
Ζ). 2.196 αιτήσεις εκδικάζονται το 2026,
Η). 1.686 αιτήσεις εκδικάζονται το 2027,
Θ). 1.219 αιτήσεις εκδικάζονται το 2028,
Ι). 875 αιτήσεις εκδικάζονται το 2029,
Κ). 249 αιτήσεις εκδικάζονται το 2030,
Λ). 155 αιτήσεις εκδικάζονται το 2031
και
Μ). 21 αιτήσεις εκδικάζονται το 2032.
Να γράψω πως βρίσκω λογικό το σχόλιό του που αναφέρει:
-«Από τα ως άνω είναι σαφές πως όλη η φασαρία γίνεται για περίπου 9000 αιτήσεις, αριθμός απολύτως διαχειρίσιμος για να έρθει χωρίς πρόσθετες παρεμβάσεις εγγύτερη σε συζήτηση.Όλα τα λοιπά είναι προσχήματα, μόνο και μόνο, για να εφευρεθούν και υποστηριχθούν αφηγήματα ώστε να οδηγηθούν σε αρνησιδικία οι άνθρωποι που εδώκαι καιρό περιμένουν την οριστική συζήτηση της υπόθεσής τους………………….»
Ευχαριστώ για το βήμα
ΧΡ.ΧΑΤΖ.
Με έκπληξη εντοπίζω συγκεκριμένα σχόλια στην παρούσα διαβούλευση που εκφεύγουν του θέματος της συζήτησης και αποτελούν εμφανώς απόπειρα «αγιοποίησης» των πιστωτικών ιδρυμάτων και δαιμονοποίησης των δανειοληπτών.
Δε θα μου προκαλλούσε εντύπωση εάν αυτά τα άτομα συνδέονται με πιστωτικούς ομίλους όπως άλλωστε δε μου προκαλλεί εντύπωση πως ακούγονται πολλά αρνητικά σχόλια για τον τρόπο με τον όποιο συνδέονται διάφοροι εμπνευστές του παρόντος σχεδίου με πιστωτικούς φορείς.
Το σχέδιο που μας παρουσιάζεται θυμίζει ούτε λίγο ούτε πολύ μια παιδαριώδη έκθεση ιδέων. Η έκθεση δε συνοδεύται από σαφή ειδική και επαρκή αιτιολογία. Δεν παραθέτει ούτε καν στατιστικά δεδομένα. Να θυμίσω πως η αιτιολογία είναι ιδιαιτέρως σημαντική καθώς συνδέεται με την ίδια την αρχή της νομιμότητας και την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων και των συμφερόντων του διοικουμένου. Δυστυχώς, η έλλειψη της δέουσας αιτιολογίας συνοδεύεται και από εξόχως αντισυνταγματική, αντιθεσμική παρέμβαση στη Δικαιοσύνη καθώς ο Νομοθέτης θέλει ξεκάθαρα να επιβάλλει θέση στον Δικαστή, θέλει να αλλοιώσει ακόμα και υφιστάμενες καταστάσεις (βλ.προσωρινές διαταγές κ.ο.κ.) και να αποστερήσει έως και το βήμα από το ακροατήριο σε μια διαδικασία που είναι συνυφασμένη με αυτό από τη φύση της. Ο ίδιος ο Νομοθέτης που κόπτεται και καλά για την επιτάχυνση της απονομής Δικαιοσύνης (τι Δικαιοσύνη θα είναι αυτή όταν ένας δικαστής θα χρεώνεται τριπλάσιες υποθέσεις δε μας λέει) σφυρίζει αδιάφορα για τόσες άλλες υποθέσεις που καθυστερούν; Πάλι δύο μέτρα και δύο σταθμά, ηθικό και νόμιμο, έτσι;
Το σχέδιο, επιχειρεί επίσης να μετατρέψει τους δικηγόρους κυρίως σε γραμματείς δικαστηρίων και κατά κάποον τρόπο θέλει να τους χρησιμοποιήσει για την ψηφιοποίηση των φακέλων των δικαστηρίων. Ασφαλώς, είναι πλήρως ασαφές όταν ομιλεί για τη χρήση νέω τεχνολογιών (προφανώς μέσω διαδικτυακού κόμβου – πλατφόρμας) για την αξιοποίηση των οποίων ουδεμία κουβέντα πράτει.
Δηλ. θα αποφαίνεται μια πλατφόρμα ποιος είναι επιλέξιμος; Μα αυτό ήδη το έχει κάνει σε συντριπτικό βαθμό ο ειρηνοδίκης κατά την επικύρωση της συζήτησης της αίτησης παρουσία των διαδίκων! Θα αξιοποιηθεί η τεχνολογία για την άντληση φορολογικών στοιχείων ή τραπεζικών λογαριασμών; Μα αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια. Οι πιστωτές, πέραν των οικονομικών στοιχείων που έχουν σε γνώση τους δυνάμει των αιτήσεων απολαμβάνουν πρόσβαση στα φορολογικά δεδομένα ΗΔΗ από το 2013!!! Επίσης, απολαμβάνουν πρόσβαση στα τραπεζικά δεδομένα από το 2018! Τόσον καιρό, πού είναι οι «κακοί δανειολήπτες»;
Η πλατφόρμα δεν μπορεί να έχει κανέναν παραπάνω ρόλο από το να επιτρέπει στους πιστωτές να επαληθεύουν την εγκυρότητα των κατατεθειμμένων δικαιολογητικών των δανειοληπτών, οι οποίοι άλλωστε δεσμεύονται για την πλήρη διαφάνεια και ειλικρίνεια των στοιχείων που έχουν προσκομίσει ή προσκομίζουν. Επίσης, η όποια πλατφόρμα θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο για την τυπική εξ αποστάσεως κατάθεση αιτήματος χορήγησης εγγύτερης δικασίμου και κατά την άποψή μου για υποθέσεις που εκτίνονται πέραν του 2022. Αυτές μάλιστα είναι λίγες, περίπου 8000 – 9000. Εφέτος, το Υπουργείο έχει αναφέρει πως 14.500 θα έχουν εκδικαστεί ενώ τα έτη 2021 και 2022 τελειώνουν άλλες 13000 κατά προσέγγιση. Έτσι, για να μη γράφουμε πως περιμένουν στην ουρά 50 ή 60 ή 70 χιλιάδες.
Τέλος, πρέπει να υπογραμμίσουμε πως λόγω των τροποποιήσεων που έχει υποστεί ο ν.3869/10 υπάρχουν διαφορετικές πρόνοιες υπέρ της προστασίας ανάλογα με το έτος κατάθεσης της αίτησης. Σε περίπτωση που θελήσει το Υπ.Δικαιοσύνης να φτιάξει ψηφιακό αρχείο των υποθέσεων με τη συνδρομή των δικηγόρων θα πρέπει να χωριστούν αναλόγως οι αιτήσεις. Π.χ. άλλο το ύψος προστασίας και οι προϋποθέσεις για κάποιον που είχε καταθέσει το 2014 ή 2015 και άλλες για κάποιον που είχε καταθέσει το 2018+.
Μειώστε τον αριθμό των ειρηνοδικείων. Συγχωνεύσετέ τα μικρά ειρηνοδικεία μαζί με τα μεγάλα, ωστε τα μεγαλα Ειρηνοδικεια να γινουν πολυδύναμα. Υπάρχουν πολλά μικρά ειρηνοδικεία που είναι παντελώς ανοργάνωτα και δε συνεισφέρουν ουσιαστικά τιποτα. Αυτη τη στιγμη υπαρχουν Ειρηνοδικεια που δημοσιεύουν 30 αποφασεις ολες και ολες το χρονο. Γιατι παραμένουν ανοιχτά και ποιος ο λογος να υπαρχουν σε αυτα υπαλληλοι, υποδομές, ενοίκια κτιρίων και πηγαινε-ελα ειρηνοδικων, δικηγορων και πολιτών.
Χωρίς εξειδικευμένους δικαστές δεν θα γίνει δουλειά. Πρέπει να δημιουργηθούν σε ΚΑΘΕ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ειδικο τμημα, αποτελουμενο τουλαχιστον απο 2 ειρηνοδικεσ, που θα δικάζει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ υπερχρεωμενα. Ενας ειρηνοδικης που γραφει μισθώσεις, ανακοπες, εργατικα, αυτοκίνητα, τιμολόγια, επιταγές, αναστολές ΔΕΝ εχει το χρονο να ασχοληθει και με υποθεσεις υπερχρεωμενων.
Να βάλετε κυρώσεις εφόσον διαπιστωθεί ότι ο οφειλέτης αποτελεί στρατηγικό κακοπληρωτή, δηλαδή ότι διαθέτει επαρκή εισοδήματα και περιουσία αλλά δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του.
Ορισμένοι δεν μπορουν να το παίζουν τσάμπα μάγκες εις βάρος ημων των συνεπών δανειοληπτών.
Ο νομος που φέρνετε κρίνεται απολύτως αναγκαίος, καθώς διαπιστώνεται ότι εκκρεμούν – προσδιορισμένες σε δικασίμους μετά την 1η Ιανουαρίου 2021 – περισσότερες από 40.000 σχετικές υποθέσεις, με τη συζήτησή τους να έχει προσδιοριστεί σε πολλές περιπτώσεις σε χρόνο που φτάνει ακόμη και μετά το 2027, σε περίπου 30 από τα 140 Ειρηνοδικεία της χώρας.
Με τον τρόπο αυτό αίρεται μια μακροχρόνια εκκρεμότητα, εξαιτίας της οποίας οι μεν καλόπιστοι δανειολήπτες τελούν υπό καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας, οι δε στρατηγικοί κακοπληρωτές τελούν υπό καθεστώς μη ανεκτής από την έννομη τάξη οιονεί προστασίας.
Ένα μπράβο που εφαρμοστεί το δικονομικό πρότυπο της νέας τακτικής διαδικασίας του ν. 4335/2015, κάτι που σημαίνει ότι η δίκη θα διεξαχθεί μέσω εγγράφων. Η ασυλία που απολάμβαναν καποιοι με συνεχείς αναβολές αλλα και παραιτήσεις και επανακαταθέσει της αιτησης Τελείωσε. Το υπουργείο καθυστέρησε να αντιληφθεί τα τερτίπια των στρατηγικών κακοπληρωτών αλλα οπως λεει και ο σοφός λαός ‘’ το ψέμα εχει κοντα ποδάρια !!!
Με το σχεδιο νομου θα εντοπιστούν ευκολότερα οι επιχειρηματίες και οι έμποροι που ζήτησαν να υπαχθούν στον ν.3869/2010 για να καθυστερήσουν τη διαδικασία εκποίησης της περιουσίας τους, παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή ο ν. Κατσέλη είχε σχεδιαστεί για την προστασία μόνον φυσικών προσώπων.
Επομενως, προτεινω να μπορει ο δικαστης να επιβάλει δικαστικη δαπανη σε βαρος του αιτουντος οταν η αιτηση του απορριπτεται λογω εμπορικής ιδιότητας.