Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 2 3 4 5 … 36
  • 23 Μαρτίου 2021, 22:33 | Γιώργος

    Ο νόμος υποτίθεται ότι ήρθε για να λύσει το πρόβλημα της απαράδεκτης συμπεριφοράς του γονέα που έχει την επιμέλεια του παιδιού και αποκόπτει τον άλλο από την επαφή με το παιδί του χωρίς λόγο. Αυτο θα μπορούσε να γίνει με μια αλλαγή άρθρου. Αντι αυτού, ο νόμος περιπλέκει τα πράγματα.
    1. Η εισαγωγή του 1/3 του χρόνου είναι όχι μόνο αχρείαστη αλλά μπερδευει τα πράγματα. Σε τόσο περίπλοκες καταστάσεις δεν χωρούν νούμερα. Η συνεπιμελεια δεν είναι κάτι που μπορεί έστω και έμμεσα να επιβληθεί γιατί θα παράξει δυστυχισμένα παιδιά. Αφήστε τους δικαστές να αποφασίζουν χωρίς παραπλανητικούς μπούσουλες.
    2. Το σκεπτικό του νόμου δεν έχει σαν κέντρο το παιδί αλλά κυρίως τις αναγκες των γονέων. Προέχει η αίσθηση σταθερότητας και η σωματική και συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού. Αυτή η συνθήκη, μπορεί να επιτυγχάνεται κατά περίπτωση με τη συνδρομή του ενός γονέα. Ας κρίνει ελεύθερα ο δικαστής.

  • 23 Μαρτίου 2021, 22:10 | Βασιλική Μ.

    Μια κοινωνία χωρίς αξίες,ιδανικά ταλαιπωρημένη από τα απανωτά lockdown ,τις καθε λογής απαγορεύσεις, μια οικονομία στα πρόθυρα κατάρρευσης και ένα σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας που κατακρημνίζεται, συνθέτουν την εικόνα της σημερινής Ελλάδας.Έρχεται μέσα σε όλα αυτά να προστεθεί ένα ακόμα αγκάθι,αυτό της συν-επιμέλειας.
    Θεωρούν ορισμένοι αυτονόητο την ισότητα ή ισονομία μεταξύ των συμβαλλόμενων εν τούτοις αυτό είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
    Δεν δύναται να υλοποιηθεί.Είναι αδύνατον διότι δεν ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία που διέπεται από εφαρμόσιμους νόμους,καθ’ότι το δίκαιο δεν υφίσταται.
    Δεν μπορεί να εφαρμοσθεί ένα νομοσχέδιο στηριζόμενο σε μη επιστημονικά ορθά στοιχεία και να επιδιώκει δια της επιβολής να εφαρμοσθεί.Είναι ανήκουστο.
    Το καταλυτικό και σπουδαιότερο σημείο αναφοράς θα έπρεπε να είναι το συμφέρον του τέκνου,δη η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ και η ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ, το οποίο δεν συγκαταλέγεται.
    Ενημερωθείτε κύριοι ,πρωτίστως, και έπειτα ενεργείστε διότι έχετε να κάνετε με ανθρώπους όχι με ρομπότ νέας γενιάς.

  • 23 Μαρτίου 2021, 22:03 | ALEXIS KRANIAS

    ΜΟΝΟ ΈΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Ή ΠΑΙΔΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΆΝΤΡΑ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΙΧΕΙΑ(ΆΝΤΡΑ Ή ΓΥΝΑΙΚΑΣ)!

    Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΙΣΟ ΚΑΒΓΑ, ΔΙΑΦΩΝΙΑ Ή ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ(ΕΝΩ Η ΊΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑ ΌΣΟ ΆΣΧΗΜΑ ΘΕΛΕΙ, ΌΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΕΛΕΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙΡΟΔΙΚΕΙ ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΑ, ΩΣ «ΑΔΥΝΑΜΟ ΦΥΛΟ») Ή ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ «ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ» ΚΑΙ «ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ», ΦΥΣΙΚΑ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ 9 ΣΤΙΣ 10 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΤΗΣ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΈΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ «ΠΕΤΑΞΕ» ΈΞΩ ΤΟΝ ΆΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΈΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΜΟΙΧΕΥΣΕ, ΈΣΤΩ ΚΙ ΑΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΆΝΤΡΑ!

    ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΣΕ ΈΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ, ΠΙΠΙΛΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΩΣ «ΑΥΤΟΣ ΈΦΥΓΕ», «ΑΥΤΟΣ ΈΦΤΑΙΓΕ» ΚΤΛ, ΑΠΟΞΕΝΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΠΛΗΡΩΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!

    ΟΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ(ΣΑΦΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!), ΔΕ ΛΕΝΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ! ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΙΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΆΝΤΡΑΣ ΔΕ ΘΑ ΠΑΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ(ΟΥΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ!) ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥΣ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΕΙΣ Ή ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ Ή ΑΦΟΥ ΈΧΑΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ!

    ΦΥΣΙΚΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΒΡΕΦΙΚΗ-ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ(ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΈΦΗΒΟΙ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ!) ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΌΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΕΡΝΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΌΠΩΣ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ!

    ΈΝΑ ΜΗΤΡΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ ΩΣΤΟΣΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑ ΔΥΣΑΝΑΣΧΕΤΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΔΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΕΞΙΣΟΥ(Ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ) ΣΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ, ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ(ΠΛΕΟΝ) ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ(ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕ ΔΙΑΘΕΤΕΙ… ΣΤΗΘΟΣ ΌΠΩΣ ΟΙ ΊΔΙΕΣ)! ΦΥΣΙΚΑ ΈΧΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΣΕΡΝΕΙ ΚΑΡΟΤΣΙ ΜΟΝΗ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ(ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΆΛΛΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ» ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΝΤΡΙΚΕΣ)!

    ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΔΙΝΕΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΗ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΜΠΟΛΛΟΙ ΆΝΤΡΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΜΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΣΜΕΝΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΣΤΗΝ «ΚΑΡΙΕΡΑ» Ή ΣΤΗΝ «ΚΑΛΗ ΖΩΗ», ΈΧΟΝΤΑΣ ΌΛΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΑ ΣΕ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ Ή ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ!

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ, ΌΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ 1000 ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ «ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ» ΚΑΙ ΝΑ «ΞΕΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ), ΏΣΤΕ ΝΑ ΈΧΕΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΕΠΑΦΗ-ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ(ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ), ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ «ΟΡΦΑΝΟ» ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ(ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ), Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΆΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ «ΠΗΓΑΙΝΕ-ΈΛΑ»!

  • 23 Μαρτίου 2021, 22:28 | Αντώνης Καρπέλος

    Το νομοσχέδιο αυτό πρόκειται όπως όλα δείχνουν να φέρει άσχημες εξελίξεις στη χώρα. Αφενός μεν δεν λαμβάνει υπόψην το καλό του παιδιού, αφετέρου δε, ούτε και της μητέρας που την αναγκάζει με ξεδιάντροπο πραγματικά τρόπο να έχει συναναστροφές και πάλι με τον πρώην άντρα της που σε πολλές περιπτώσεις της έιχε κάνει το βίο αβίωτο πριν χωρίσουν. Το να επιτραπεί από το κράτος να εργαλειοποιηθούν με τέτοιο τρόπο τα παιδιά και να τα χρησιμοποιεί ο όποιος ψυχικά διεταραγμένος γονέας κατά του άλλου είναι εφιαλτικό.Ποιος θα μιλήσει για αυτά τα παιδιά και αυτές τις μάνες που θα αναγκαστούν να έχουν πάλι επαφές με εκείνους (ή αντίστοιχα εκείνες για τους άντρες) που τους κατέστρεψαν τη ζωή; Τι επιπτώσεις θα έχουν όλα αυτά στην ψυχική υγεία των παιδιών και των χωρισμένων γονέων; Το σκέφτηκαν εκείνοι που έφεραν το νομοσχέδιο; Εκατοντάδες ιατροι και ειδικοί του χώρου της ψυχιατρικης και της παιδοψυχολογίας προειδοποιούν κατά ένος τέτοιου νομοσχεδίου. Είναι τόσα πολλά τα αρνητικά που έχει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Θα κλείσω το σχόλιο αυτό με μια ερώτηση. Οι ιστορίες κακοποιημένων γυναικων που έχουν γίνει γνωστές ειναι πολλές. Αυτές που δεν τις έμαθε ποτέ κανείς ακόμη περισσότερες. Τι θα γίνει όταν ερθει το νομοσχέδιο και αναγκαστουν αυτες οι γυναίκες να έχουν παλι πάρε-δώσε με τους κακοποιητές τους;

  • 23 Μαρτίου 2021, 22:08 | Πηνελόπη

    Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια μόνο προβλήματα θα φέρει.Πρέπει να αναφερθεί ότι υπάρχει η δυνατότητα για τα χωρισμένα ζευγάρια να επιλέξουν την συνεπιμέλεια ,ωστόσο μόνο ένα αμελητέο ποσοστό την επιλέγει.Αυτό συμβαίνει γιατί όταν ένα ζευγάρι χωρίζει οι σχέσεις του έχουν ήδη διαταραχθεί και στις περισσότερες περιπτώσεις καταλήγουν εχθροί.Είναι έγκλημα να οριστεί υποχρεωτική η συνεπιμέλεια χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι ιδιαίτερες συνθήκες χωρισμού του κάθε ζευγαριού.Ωστόσο,ενώ ο νόμος αυτός υποτίθεται ότι μεριμνά για τα παιδιά και το τι είναι καλό για αυτά, τελικά μόνο για αυτό δεν φροντίζει .Αντίθετα επικεντρώνεται περισσότερο στον εγωισμό των γονέων οι οποίοι δυστυχώς ως επί το πλείστον χρησιμοποιούν τα παιδιά τους για να «βλάψουν» τον/την πρώην σύντροφο τους.Αν φρόντιζε για την σωστή ψυχολογία και ανάπτυξη των παιδιών δεν θα τα ανάγκαζε να ζουν σε δύο σπίτια (κάτι το οποίο είτε το θέλουμε είτε όχι φέρνει τα παιδιά σε σύγχηση ,καθώς καθε σπίτι έχει τους δικούς του κανόνες)και να γίνονται έρμαιο της κόντρας των γονέων τους.

  • 23 Μαρτίου 2021, 22:10 | Αθανάσιος

    Πιστεύω ότι δεν μπορεί ένας νόμος σαν αυτόν να καλύψει τους πάντες. Πρέπει να υπάρξει εκπαίδευση και εξειδίκευση στους δικαστές για αυτές τις υποθέσεις και ελευθερία να κρίνουν το καλύτερο του παιδιού κι όχι τα βίτσια και τις κόντρες των γονιών. Ο συγκεκριμένος νόμος μιλάει για τα δικαιώματα του ενός γονιού του πατέρα όχι του παιδιού. Ακόμα και το 1/3 του χρόνου που ρυθμίζει ο νόμος είναι αόριστος ως προς την ποιότητα του χρόνου που θα διαθέσει ο κάθε γονιός για το παιδί. Άλλο Δευτέρα με Παρασκευή που το παιδί έχει σχολείο φροντιστήρια και διάβασμα άρα μηδέν χρόνος σχεδόν για επικοινωνία κι άλλο το Σαββατοκύριακο που μπορεί να χαλαρώσει και λίγο για να επικοινωνήσει μαζί του ο γιονιος. Οπότε ο μάγκας ο πατέρας θα επικοινωνεί με το παιδί τα σκ για να του κάνει τα χατίρια και η κάκια η μητέρα θα το κυνηγάει και θα το μαλώνει τις καθημερινές για να ξυπνήσει και να διαβάσει κτλ ή το αντίστροφο. Αυτόματα σε ένα παιδί θα δημουργηθει η σύγκριση το τι του παρέχει ο ένας και τι ο άλλος στο σπίτι του. Ξεκινάει μια κούρσα των γονιών ποιος θα το κακομαθει παραπάνω για να κερδίσει την εύνοια. Είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν από αυτό τον νόμο στην καθημερινότητα του παιδιού και στην ανάπτυξη υγιούς χαρακτήρα.
    Ένας άνθρωπος για να αναπτύξει τον χαρακτήρα του και να μπορέσει να αποδώσει θέλει σταθερό περιβάλλον και πρόγραμμα. Ισχύει για τους μεγάλους πόσο μάλλον για το παιδί. Ο νόμος αυτός στην ουσία του χαλάει το πρόγραμμα και το περιβάλλον του παιδιού στην καθημερινότητα του.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:50 | Σ

    Συνεπιμέλεια υπάρχει ήδη όταν και οι δύο γονείς έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους και βάζουν τις όποιες διαφορές έχουν στην άκρη για το καλό του παιδιού τους. Αλλά εδώ η εμμονή σας να κάνετε υποχρεωτική την συνεπιμέλεια θα μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε ρινγκ και τα παιδιά, το μέλλον της χώρας σε άμορφους σάκους του μποξ γεμάτα ψυχολογικά προβλήματα.

    Πως θα μπορούν θύματα ενδοοικογενειακής βίας(σωματικής/ψυχολογικής) να βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με τον θύτη τους; Το σκέφτηκε ο νομοθέτης αυτό; Ή απλά δεν τον ενδιαφέρει; Η συνεπιμέλεια σε οποιαδήποτε χώρα έχει ως στόχο το συμφέρον του ΠΑΙΔΙΟΥ και ΟΧΙ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ. Ο όρος της εναλλασσόμενης κατοικίας δεν ευσταθεί ως προς την σταθερότητα της ψυχολογίας του παιδιού το οποίο από μικρή ηλικία θα έχει στο μυαλό του ότι η οικογένεια δεν είναι ένας σταθερός δεσμός από τον οποίο μπορεί να στηριχθεί. Το άρθρο 1511Κ είναι τραγικά γραμμένος. Πως ακριβώς ο νομοθέτης θα βγάλει συμπέρασμα ότι δεν είναι προϊόν υποβολής/καθοδήγησης η άρνηση του παιδιού να μείνει με τον ένα γονέα; Έχετε εμμονή να δώσετε δικαιώματα σε ένα γονέα εις βάρος του ίδιου του παιδιού. Έχετε ακουστά τον όρο ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ και το τι αυτό συνεπάγεται σε περιπτώσεις κακοποίησης του παιδιού; Δεν μπορεί το ίδιο το παιδί να καταγγείλει τον γονέα που το κακοποιεί γιατί θα πληγωθούν τα αισθήματα του θύτη!!! Και ο άλλος γονέας κινδυνεύει με φυλάκιση γιατί η άλλη πλευρά μπορεί να πει ότι το παιδί καθοδηγείται από τον άλλο γονέα.

    Από τη στιγμή και που ο νόμος έχει αναδρομική ισχύ, αυτό ουσιαστικά σημαίνει ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Ο κάθε γονέας που έχει χάσει την επιμέλεια του παιδιού του με δικαστική απόφαση θα πάει να ζητήσει αναίρεση της προηγούμενης απόφασης. Είναι στα αλήθεια έτοιμος ο νομοθέτης να διαλύσει τα δικαστήρια που θα είναι αναγκασμένα να ασχολούνται ΜΟΝΟ με δίκες συνεπιμέλειας εις βάρος άλλων παραστάσεων αστικού και ποινικού δικαίου;

    Δεν πρέπει να περάσει αυτό το νομοσχέδιο-έκτρωμα με υποχρεωτική χροιά αλλά συμπληρωματική.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:45 | Παναγιώτης

    Γνωρίζοντας πως τα περισσότερα χωρισμένα ζευγάρια τσακώνονται εύκολα για τον οποιονδήποτε λόγο δεν πιστεύω πως αυτό το νομοσχέδιο θα ήταν και η καλύτερη ιδέα γιατί εάν εξαιρέσουμε το ότι θα γίνονται πολυετείς δικαστικές διαμάχες ανάμεσα στα χωρισμένα ζευγάρια που δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το δικαστικό σύστημα θα χειροτερεύσει η κατάσταση αυτών των ανθρώπων που υποφέρουν γιατί το να περάσει κανείς το χρόνο του μια στο σπίτι της μητέρας και μια στο σπίτι του μπαμπά είναι πολύ πιθανό πως θα οδηγήσει πολλά παιδιά σε απελπιστικες καταστάσεις και για αυτό το λόγο καλό θα ήταν να μην περάσει αυτό το νομοσχέδιο.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:41 | ΕΥΗ ΓΚΟΛΦΗ

    1. Mια χαρά κατάφερε το νομοσχέδιο να διχάσει κ πάλι αρσενικούς-θηλυκούς λες κ είμαστε σε αρένα. Το θέμα είναι το παιδί και η ασφάλεια που πρέπει να νιώθει σε ένα ΣΤΑΘΕΡΟ περιβάλλον.

    2. Μου κάνει εντύπωση το ότι οι πατεράδες επικεντρώνονται στο ότι «θέλω κι εγώ το παιδί», «είναι άδικο να μην το βλέπω» κι άλλα τέτοια..
    δε λέω.. παλαιογύναια υπάρχουν!
    ΑΛΛΑ
    Έχει γίνει αντιληπτό όταν το παιδί έχει πυρετό θα ξενυχτώντας δίπλα του θα το τρέχεις την επομένη γιατρό! ή νοσοκομείο στα επείγοντα και θα περιμένεις τη σειρά σου στον παιδίατρο για 1 ώρα.. 2… ;;; Ή μήπως όσο είναι στη δουλειά θα το φροντίσει η μητέρα τους και το παιδί θα «παρκαριστεί» εκεί;;

    3. Γιατί θα πρέπει η γυναίκα που την έδερνε ο άντρας της να υποβάλλεται στο ματύριο διαρκούς επικοινωνίας με τον κακοποιητή της;! Γιατί το παιδί που το κακοποιούσε σεξουαλικά να υποχρεώνεται να συζεί εκ νέου μαζί του;;!!

    4. Δεν λύνεται με το 50-50 η επιθυμούμενη ισότητα των φύλων. Τι θα γίνει αν το παιδί θηλάζει;;;

    5. Την καταγγελία του κου Πλαγάκου (Προέδρου Πρωτοδικών) που είχε κάνει μήνες πριν δεν την έχετε λάβει υπόψιν; Έχετε λάβει γνώση; Είχε καταγγείλει ότι κάποιοι πατεράδες με λεφτά επηρεάζουν το νομοσχέδιο υπέρ τους!!

    6. Γιατί δεν αφήνεται ελεύθερη η κρίση του δικαστή και τεχνηέντως τον οδηγεί το νομοσχέδιο στην ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ συνεπιμέλεια;

    7. Κανένα έγκυρο-επιστημονικό site ή Οργανισμός δεν δέχεται τον όρο του αποξενωτή!

    Μα τι κάνετε;;;

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:16 | Σταυρος Χατζης

    ΒΙΑΣΤΗΣ ή /και ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΣ ο ένας γονιός ή ίσως ο νέος σύντροφος του ενός γονέα μετά το χωρισμό του ζευγαριού. Ισως να είναι ίσως όχι. ΑΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ?? Και θα πρέπει υποχρεωτικά με βάση το νομοσχέδιο συνεπιμέλειας, αν αυτό ψηφιστεί, το παιδί να ζει 50% του χρόνου στον ίδιο χώρο με αυτόν. Αυτό που πρέπει να γίνεται και ο κατά το δυνατόν ΙΔΑΝΙΚΌΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ είναι η κάθε περίπτωση ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΔΙΑΖΎΓΙΟ να εξετάζονται και να αντιμετωπίζονται ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Το παιδί δεν είναι μια χειραποσκευή που απλά μεταφέρεις από τον ένα χώρο-τόπο στον άλλο. Είναι βασική και θεμελιώδης ανάγκη κάθε παιδιού να έχει μια σταθερή και μόνιμη βάση αναφοράς-κατοικία καθόλη την περίοδο της παιδικής ηλικίας προς την ενηλικίωση του. Με το να υποχρεώνεις το παιδί να αλλάζει τόπο διαμονής και να περνά 50% του χρόνου στο σπίτι του ενός γονιού και 50% στο σπίτι του άλλου του καταστρέφεις την εύθραυστη παιδική του ψυχολογία. Το κάνεις να νιώθει παρίας, παρείσακτος που απλά τον ξεφορτώνεσαι και τον στέλνεις αλλού. Χάνει τους φίλους του τις παρέες και το γνώριμο περιβάλλον του. Αυτό όμως δεν είναι το μόνο καταστροφικό που εγκυμονεί το νομοσχέδιο της συνεπιμέλειας. Έστω ότι ο ένας γονιός είναι βίαιος και κακοποιός σαν χαρακτήρας και συμπεριφέρεται βίαια στο παιδί. Με το νόμο αυτό αναγκάζεις ουσιαστικά το παιδί να βρίσκεται σε ένα βίαιο και εχθρικό περιβάλλον κατά το 50% του χρόνου του. Να δέχεται και να βιώνει βία και κακοποίηση κατά το μισό χρόνο της ζωής του.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:16 | ΙΩΑΝΝΗΣ

    Ο νόμος δυστυχώς έχει οριζόντια εφαρμογή. Δεν γίνεται ο δικαστής να εφαρμόζει τα ίδια ακριβώς μέτρα σε κάθε χωρισμένο ζευγάρι αφού κάθε περίπτωση διαζυγίου είναι διαφορετική. Οι ιδιαιτερότητες προκύπτουν από αρκετούς παράγοντες όπως η εργασία των γονέων, το ύψος του εισοδήματός τους, η ηλικία του παιδιού, ο τόπος διαμονής των χωρισμένων γονέων κ.α. Επίσης πρέπει αν λαμβάνεται υπόψη και η τοξικότητα της σχέσης αφού στην συντριπτική τους πλειοψηφία τα ζευγάρια δεν χωρίζουν »ειρηνικά». Πως είναι δυνατόν λοιπόν δύο άνθρωποι που έρχονται σε σύγκρουση για τα πάντα, να καλούνται να πάρουν από κοινού αποφάσεις μείζονες για την ζωή του παιδιού τους;

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:58 | Γιωργος

    Ο νόμος αυτός είναι πρώτα εναντίον των παιδιών. Τι είδους καλό μπορεί να είναι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια για χωρισμένους γονείς. Τι θα κάνει το παιδί θα μεγαλώνει με το ζόρι σε δύο σπίτια;
    Γιατί δεν αφήνετε τους δικαστές μετά από ειδικά σεμινάρια για χωρισμένους γονείς με παιδιά να ασχοληθούν με την κάθε περίπτωση χωριστά και εκεί που υπάρχει συνεννόηση εννοείται να υπάρκει πρόβλεψη ώστε ο κάθε γονιός να μπορεί να βλέπει το παιδί και να έχει λόγο.
    Το πρόβλημα είναι ότι τσουβαλιάζετε όλες τις περιπτώσεις υποχρεωτικά με διαμοιρασμό χρόνου συνεπιμέλειας και στους δύο γονείς χωρίς να εξετάζεται η κάθε περίπτωση.
    Ουσιαστικά κάνετε τα παιδιά μπαλάκι εκμετάλλευσης από τον όποιο προβληματικό γονέα.
    Αν μπορούσαν να συνεννοηθούν οι γονείς δεν θα χώριζαν. Γιατί επιμένετε σε κάτι εντελώς παράλογο και καταστροφικό πρώτα για το συμφέρον το παιδιών αλλά και εκείνου του γονέα που έχει την επιμέλεια.
    Ετσι οπως ειναι γραμμένος ο νομος δείχνει παντελή έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης και θα έχει ξεκάθαρα αρνητικότατες συνέπειες για τα παιδιά όπως σας έχουν επανειλημμένα προειδοποίησει ένα σωρό ειδήμονες για τα παιδιά χωρισμένων οικογενειών.
    Σταματήστε τώρα την εμμονική υποχρεωτική συνεπιμέλεια και αφήστε τους δικαστές να αποφασίσουν για την κάθε περίπτωση χωριστά.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:38 | Χρυσούλα Μπαλ.

    Αυτό το νομοσχέδιο το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να καταστρέψει τις ζωές των παιδιών μετατρέποντας τα σε αποσκευές από σπίτι σε σπίτι χωρίς μια βάση,αγάπη, σιγουριά και ασφάλεια. Θα γίνουν έρμαιο στα απωθημένα του κάθε γονέα απέναντι στον άλλο ως μέσο εκδίκησης.
    Για να φτάσει ένα ζευγάρι στα δικαστήρια για να χωρίσει με αντιδικία σημαίνει ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να συνεννοηθούν άρα πως θα αποφασίζουν αρμονικά από κοινού για το καλό του παιδιού όταν ο ένας θα προσπαθεί να επιβληθεί πιο πολύ από τον άλλον;;;
    Στο κάτω κάτω κύριοι εάν οι γονείς αγαπούν τόσο πολύ το παιδί τους και νοιάζονται για αυτό θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς από μόνοι τους να συμφωνήσουν στην απο κοινού επιμέλεια χωρίς το νόμο και θεωρώ ότι θα το έκαναν όπως και το κάνουν ήδη πολλοί.
    Μην βάζετε ταφόπλακα στην ψυχή των παιδιών!!!

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:14 | Tasos

    Όταν επέρχεται χωρισμός σε ένα ζευγάρι, αυτό δεν γίνεται τυχαία, συντρέχουν λόγοι. Λόγοι που μπορεί να είναι απλοί και να αφορούν μικρά προβλήματα συμβίωσης ή λόγοι πάρα πολύ σημαντικοί (λεκτική σωματική βία, οικονομικοί εκβιασμοί κλπ…)

    Όπως και να έχει, τον χωρισμό (εκτός απο τους γονείς) καλείται να αντιμετωπίσει και το κάθε παιδί.

    Στις περιπτώσεις χωρισμού της πρώτης κατηγορίας που ανέφερα, είναι εφικτό οι γονείς να βρούν μια «χρυσή» τομή επικοινωνίας, να επιλέξουν την συνεπιμέλεια ή όχι και να καθορίσουν τις βάσεις στις οποίες θα συνεχιστεί (εφόσον συνεχιστεί) η επικοινωνία και επαφή του παιδιού και με τους δυο γονείς.

    Στις περιπτώσεις όμως της δεύτερης κατηγορίας, υπάρχουν πολλά προβλήματα και η επικοινωνία των γονέων μπορεί να είναι τυπική, δύσκολη και ψυχοφθόρα ή και ανύπαρκτη. Ανεξάρτητα απο το ποιός απο τους δυο γονείς φέρει την μεγαλύτερη ή και αποκλειστική ευθύνη για τον χωρισμό, θα δημιουργηθεί ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο – εκτός απο τους γονείς – καλείται ένα ανήλικο παιδί να αντιμετωπίσει προβλήματα, διαμάχες και τοξικότητα.

    Ποιό παιδί θα ήθελε να βρίσκεται την μια εβδομάδα πχ σε μια κατοικία και την επόμενη σε άλλη? Να ακούει τον ένα γονέα να κατηγορεί τον άλλο? Να του λέει ο ένας γονέας αυτό είναι το καλό για σένα ενώ ο άλλος γονέας το αντίθετο? Να κάνει τον ρόλο του διαιτητή ανάμεσα σε πιθανούς καβγάδες των γονέων? Να πρέπει να υποστεί έναν γονέα ο οποίος ενδεχομένως να έχει ασκήσει βία στον άλλο μπροστά του ή και στο ίδιο???

    Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά και μπορεί κάποιος να γράψει βιβλίο για ένα τόσο σημαντικό θέμα.

    Επομένως, η υποχρεωτική συνεπιμέλεια, ειδικά στις περιπτώσεις της δεύτερης κατηγορίας θα φέρει πολλά δεινά στα παιδιά καθώς και στους ίδιους τους γονείς.

    Αλήθεια, όσοι είστε υπερ της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, είτε γονείς, είτε πολιτικοί, είτε οτιδήποτε, βάλτε τον εαυτο σας σαν ένα ανήλικο παιδί να μεγαλώσει μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

    Θα το αντέχατε? Πόσα προβλήματα ψυχολογικά και άλλα θα σας δημιουργούσαν τέτοιες συνθήκες διαβίωσης? Που θα βρίσκατε ανακούφιση από όλο αυτό? Τι επιπτώσεις θα έχει όλο αυτό στην μελλοντική κοινωνία στην οποία πολλά παιδιά θα έχουν μεγαλώσει υπό τέτοιες συνθήκες?

    Το θέμα είναι πολύ σημαντικό και φυσικά θέλει πολύ σκέψη και διάλογο από όσους θα αποφασίσουν για την ψήφιση αυτού του νόμου που μόνο κακό θα φέρει

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:22 | Μίνως

    Η συνεπιμέλεια αφήνει απροστάτευτες τις γυναίκες απέναντι σε προβληματικούς πρώην συζύγους, οι οποίοι θα της κάνουν την ζωή κόλαση. Είναι μικρός ο αριθμός αντρών που βασανίζονται από γυναίκες και πάντα υπάρχουν τα δικαστήρια να αποφασίζουν αν μία μητέρα στερεί από τον πατέρα το δικαίωμα να δει τα παιδιά του. Η συνεπιμέλεια θα φέρει καταστροφή και ασυνεννοησία.

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:40 | ΑΙΣΩΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    εγω αυτό που ξέρω είναι ότι το 90 % των ζευγαριών που χωρίζουν δεν χωρίζουν ομαλά και πολιτισμένα!!!με αυτό το νομοσχέδιο προστατεύονται τα παιδια από εντάσεις και φασαρίες?μήπως δίνει το νομοσχέδιο τη δυνατότητα στον πατερα να λειτουργήσει εκδικητικά προς την μητέρααφου του δίνει την δυνατότητα να ασκήσει έλεγχο από το γιατί πήγαν για 10 ημέρες η μαμα με το παιδί στο χωριό μέχρι σε πιο φροντιστήριο θα πάει το παιδί. (αναφέρομαι στον πατέρα γιατι συνήθως τα παιδια πηγαίνουν στις μαμάδες όταν τα ζευγάρια χωρίζουν) . Δέχομαι ότι υπάρχουν και οι μαμάδες που θέλουν να αποκόψουν τους μπαμπάδες από τα παίδιά τους αλλά σε αυτή τη περίπτωση οι μπαμπάδες μπορούν να αμυνθούν νομικά. Τώρα έχω την εντύπωση ότι οι γονείς θα μπλέκουν σε μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες.
    τα πάραπάνω δεν είναι κάποια ακραία περίπτωση . Ακραία περίπτωση είναι εάν ένας από τους 2 γονείς ασκεί βία σωματική σεξουαλική κτλ. Αλήθεια σε αυτή τη περίπτωση τι γίνεται ? προστατεύται το παιδί από τον γονέα που είναι προβληματικός? ή περνάει χρόνο το παιδι με τον προβληματικό γονέα μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο αν ο γονέας αυτός υποπίπτει σε κάποιο παράπτωμα .

  • 23 Μαρτίου 2021, 21:16 | Tas

    Κατά βάση, πρόκειται για διαζύγιο (σε πρακτικό-ρεαλιστικό επίπεδο η σχέση των γονέων μπορεί να χαρακτηριστεί, προφανώς, μ’ αρνητικό πρόσημο ποικίλης έντασης [από το ελάχιστο, μέχρι το εντονότερο φάσμα αυτής] ), και υπό αυτού του πλαισίου προσπαθεί η συνεπιμέλεια να υποχρεώσει, δυο άτομα που δεν μπορούν εκ του αποτελέσματος να συνεννοηθούν (διαφορετικά δεν θα προέκυπται το διαζύγιο), να το κάνουν. Εν ολίγοις, οι χαμένοι (πολλαπλά) καθίστανται όλες οι πλευρές, δηλαδή και των παιδιών και των γονέων. Ελπίζω, οτι οι προθέσεις των υπόλογων για το σχέδιο νόμου προκύπτουν με κριτήρια καλής πίστης ώστε τελικά να υπερασπίσουν τ’ αδύναμα παιδιά και τους γονείς, απορρίπτοντας φυσικά τη συνεπιμέλεια. Η ευθύνη (σας υπενθυμίζω) είναι τεράστια, διότι πρόκειται για το μέλλον της Ελλάδος.

  • 23 Μαρτίου 2021, 20:16 | ΚΩΣΤΑΣ

    ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΚΑΣΤΕΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟ ΠΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ??? ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΙΔΙΕΣ ,ΠΑΤΕ ΝΑ ΚΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΘΥΜΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΠΙΟΝ ΛΟΓΟ? ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΟΙΣ? ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΩΝ ΝΟΜΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑΑΑ.

  • 23 Μαρτίου 2021, 20:43 | Αντωνης

    Ειμαι και εγώ πατέρας 2 παιδιων .μάλιστα το ένα μου παιδι(ενήλικας πλεον) και χωρισμενο με ένα παιδι (το εγγονι μου)και θα πω έτσι όπως το ζω .. Το παιδί πρέπει να έχει μόνιμη κατοικία το συμφέρον του παιδιού είναι να μένει μακριά από διαμάχες γονέων!!!!κανένα παιδι δεν θελει να μπαίνει ανάμεσα σε διαμάχες χρειάζεται ηρεμία…γαλήνη και ψυχική υγεία.αυτο το νομοσχεδιο δεν ειναι προς όφελος των παιδιων !!!

  • 23 Μαρτίου 2021, 20:35 | KOSTAS ARGOS

    ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ, ΌΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ 1000 ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ «ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ» ΚΑΙ ΝΑ «ΞΕΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ), ΏΣΤΕ ΝΑ ΈΧΕΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΕΠΑΦΗ-ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ(ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ), ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ «ΟΡΦΑΝΟ» ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ(ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ), Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΆΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ «ΠΗΓΑΙΝΕ-ΈΛΑ»!

  • 23 Μαρτίου 2021, 20:22 | Μ.

    Με το συγκεκριμένο Ν.σχέδιο απλά εντείνεται η ήδη τεταμένη κατάσταση ανάμεσα στα χωρισμένα ζευγάρια. Αποτέλεσμα αυτού περισσότεροι καυγάδες και περισσότερες δικαστικές διαμάχες άρα μεγαλύτερη ένταση στα ήδη πιεσμένα παιδιά. Ναι στη συναινετική συνεπιμέλεια (όταν επιθυμούν οι γονείς) όχι στην υποχρεωτική. Τα αποτελέσματα στην κοινωνία θα είναι ολέθρια. Επι παραδείγματι ζευγάρια τα οποία θα σκέφτονται διπλά και τριπλά να κάνουν παιδί σε μία χώρα με ήδη έντονο και υπάρχον δημογραφικό πρόβλημα, έντονες και συνεχείς δικαστικές διαμάχες, επιβάρυνση της ψυχοσύνθεσης των παιδιών ειδικά αν επικρατήσει η γνωστή άποψη του Dr. Gardner για τον »αποξενωτή γονέα» και το λεγόμενο και ανύπαρκτο βάσει Π.Ο.Υ. »σύνδρομο γονικής αποξένωσης», περαιτέρω επιβάρυνση τους με τις συνεχείς αλλαγές περιβάλλοντος και ζωής – το κοινώς αποκαλούμενο παιδί μπαλάκι με μια βαλίτσα στο χέρι-, ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ για πάρα πολλά παιδιά λόγω των εντόνων διαμαχών των γονέων και της μή σωστής συμπεριφοράς λόγω της πίεσης που θα τους ασκείται να βρεθούν στα χέρια τρίτων ή ακόμα και ιδρυμάτων κάτι που θα κατέστρεφε ψυχολογικά τους γονείς τα ίδια και την κοινωνία, κίνδυνος για ψυχολογικές διαταραχές των παιδιών καθώς επίσης και ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΗ και ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ καταστροφή της ζωής των γονέων καθώς θα πρέπει συνεχώς να βρίσκονται σε δικαστικές διαμάχες, αποφάσεις, προσωρινά μέτρα κ.ο.κ. όπως και κίνδυνος για ψυχολογική και όχι μόνο κακοποίηση όποιου απ’ τα δύο μέλη του πρώην ζευγαριού κάνει αγωγή διαζυγίου προκειμένου να αποδεσμευθεί από τον έτερο τυχόν δυνάστη του. Πέραν αυτού κανένας από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη δεν διευκολύνεται στο να κάνει μια καινούρια αρχή με κάποιον άλλο/η (περαιτέρω δηλαδή κίνδυνος δημογραφικού προβλήματος προαναφερθέντος και του επιχειρήματος μερικές γραμμές πιό πάνω.) Πολύ σοβαρό θέμα για όλη την κοινωνία καθώς θα καταστρέψει ζευγάρια χωρισμένα και μή λόγω των τριγμών που θα προκαλέσει στην κοινωνία. Να ανακληθεί άμεσα.

  • 23 Μαρτίου 2021, 20:15 | Σάββας

    Χωρίς να είμαι νομικός,το συγκεκριμένο ΣχΝ αφήνει έρμαιο το κάθε παιδί αντί να το προστατεύει. Θεμέλιος λίθος της οικογένειας ήταν, είναι και θα είναι η μητέρα,της οποίας ο ρόλος ροκανιζεται μέσω αυτού του νομοσχεδίου.Επιπλεον τα κάθε παιδί μπορεί να βρίσκεται στο έλεος οποιουδήποτε βίαιου πατέρα, υποχρεώνοντας το να βρίσκεται περισσότερες ώρες μαζί του.

  • 23 Μαρτίου 2021, 19:13 | Μαριεττα Σκλαβουνου

    Tο 2010 η Ελλαδα καταδικαστηκε απο το Ευρωπαικο Δικαστηριο Ανθρωπινων δικαιωματων στην πολυκροτη υποθεση Συγγελιδη-Αποστολακη η οποια παραβιαζε τις αποφασεις επικοινωνιας του πατερα με το παιδι του. Αντι ο νομικος κοσμος να παραδειγματιστει και να πραξει τα δεοντα η εταιρεια Οικογενειακου Δικαιου εδωσε παρασημα στην Μιλενα Αποστολακη ωστε να ειναι Γραμματευς της εταιρειας Οικ.Δικαιου,της εταιρειας στην οποια προσφατα ανεθεσαν την αναμορφωση του Οικογενειακου Δικαιου στην χωρα μας με Προεδρο τον κο Ι.Τεντε.Δηλαδη βαλανε τον λυκο να φυλαει τα προβατα !

  • 23 Μαρτίου 2021, 19:06 | Απόστολος Καρτοφύλης

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.
    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

  • 23 Μαρτίου 2021, 19:01 | Δ. Λιακόπουλος

    Αποδείχθηκε ότι οι νομοθέτες δεν ξέρουν μαθηματικά.

    Την ημέρα της υποτιθέμενης εξάλειψης της βίας κατά των γυναικών, επέλεξε η ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ να βάλει ταφόπλακα πάνω στις γυναίκες χωρίς καν να κάνει διάκριση για τις κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά.

    Ορίζετε λοιπόν, ότι οι χωρισμένοι μπαμπάδες θα έχουν υποχρεωτικά το 1/3 (πάνω κάτω) του χρόνου τα παιδιά, έως και το 1/2 (50%), αλλά δεν θα υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία, οπότε την επιμέλεια θα έχει συνήθως η μάνα με διευρυμένες παρεμβάσεις του πατέρα στα θέματα εκπαίδευσης, υγείας κτλ (έρχεται κόλαση). Με δεδομένο μάλιστα ότι τα περισσότερα χωρισμένα ζευγάρια δεν κατοικούν σε μικρές αποστάσεις, αλλά σε μακρινές συνοικίες ή και άλλες πόλεις, μπαίνει η ελληνική κοινωνία σε μία απίστευτη περιπέτεια που θα έχει δραματική κατάληξη.

    Δηλαδή 365/3=122 μέρες (περίπου), πρέπει να έχει ο πατέρας τα παιδιά. Τους μπαμπάδες τους ρώτησαν οι νομοθέτες αν το θέλουν αυτό;;;; Επηρεάστηκαν μόνο από τις ρητορικές κάποιας μειοψηφίας που ακουγόταν μέσα στη Βουλή και τα ΜΜΕ;;;

    Οπότε 15 μέρες Χριστούγεννα και Πάσχα (από μία εβδομάδα) + 3 Χ15 (45) καλοκαιρι=60 μέρες (4 δηλαδή 15 ήμερα, που περιλαμβάνουν 8 Σαββατοκύριακα)

    Υπολοίπονται 122-60=62 μέρες, δηλαδή 31 Σαββατοκύριακα.

    Αν λάβουμε υπόψη και τα 8 Σ/Κ που ήδη υπολογίστηκαν, έχουμε 31+8=39 Σ/Κ

    Οπότε μένουν για τη μάνα 52-39= 13 Σ/Κ.

    Αν λάβουμε υπόψη ότι αντιστοιχούν και στη μάνα 2Χ15ήμερα το καλοκαίρι (1 Ιούλιο +1 Αύγουστο και κανένα τον Ιούνιο αφού τα παιδιά πάνε στο σχολείο μέχρι τα μέσα περίπου Ιουνίου) και 1Χ15 (1+1 εβδομάδα) Χριστούγεννα + Πάσχα που περιλαμβάνουν 6 Σ/Κ, τότε η μάνα θα έχει το παιδί της 13-6=7 Σ/Κ σε αντίθεση με τον πατέρα που θα το έχει 31 Σ/Κ.

    Τα μαθηματικά ήταν πάντα η αδυναμία μου.

    Έτσι έχουμε:

    ΠΑΤΕΡΑΣ

    1 Χριστ.+1 Πάσχα+2 Ιουν+2 Ιουλ+2 Αυγ. = 8 (και πλέον) εβδομάδες διακοπών ΚΑΙ 31 Σ/Κ για τον πατέρα

    ΜΗΤΕΡΑ

    1 Χριστ+ 1 Πάσχα+ 2 Ιουλ +2 Αυγ. = 6 εβδομάδες διακοπών και 7 Σ/Κ για τη μάνα.

    Όλο το λούκι της καθημερινότητας του νταντέματος του πλυσίματος του διαβάσματος, του τρεξίματος στις δραστηριότητες θα το έχει η δούλα γυναίκα.

    Αν μάλιστα δοθεί το 50% του χρόνου στον πατέρα, τότε θα πρέπει να του δοθούν 365/2=182 ημέρες, επομένως 182-122=60 ημέρες ακόμη οπότε θα έχουμε

    ΠΑΤΕΡΑΣ (σε εβδομάδες και Σ/Κ)

    2 Χριστ. + 2 Πασχα +1 Ιουν +2 Ιουλ + 2 Αυγ. = 9, 15ήμερα που περιλαμβάνουν 18 Σ/Κ σύνολο 9Χ15=135 μέρες και μας μένουν 182-135=47 μέρες δηλαδή 24 Σ/Κ, επομένως τα Σ/Κ του πατέρα πάνε στα 18+24 = 42 Σ/Κ

    ΜΗΤΕΡΑ

    καθόλου διακοπές Χριστούγεννα Πάσχα και καλοκαιριού και θα έχει 10 Σ/Κ

    ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

    Προτείνω στις μάνες να δώσουν τα παιδιά να τα μεγαλώνουν οι μπαμπάδες και να κρατήσουν αυτές τις διακοπές και τα Σ/Κ

    Η λογική επιβάλει και η πράξη θα αποδείξει, ότι πρέπει να αποσυρθεί ο θλιβερός αυτός νόμος που εμφανίζεται να υιοθετεί αυτά που λέει η Παλιά Διαθήκη και το Ισλάμ, ότι δηλαδή οι γυναίκες και τα παιδιά είναι ιδιοκτησία του ανδρός, ακόμη και μετά το διαζύγιο.

    ΒΑΣΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

    Αφού ο πατέρας έχει άδεια από τη δουλειά του μόνο 22 έως 24 εργάσιμες, ποιός θα κρατάει τα παιδιά κατά τη διάρκεια των διακοπών Χριστουγέννων Πάσχα και 2,5 μήνες το καλοκαίρι που δεν έχουν σχολείο για να απασχολούνται μέχρι τις 16.00;;;; Θα πληρώνει μια ξένη γυναίκα για να μένουν τα παιδιά μόνα μαζί της, αντί να μένουν με τη μάνα τους;;;;;;

    Οι νομοθέτες προφανώς δεν το σκέφτηκαν αυτό, ίσως διότι οι άνδρες, που κυρίως νομοθέτησαν, δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με την καθημερινότητα των παιδιών, όπως όλοι εμείς οι άνδρες.

    Δεν μπορείτε να επιβάλετε διάρκεια επικοινωνίας αν δεν την ζητάει ο γονέας. Οι καταναγκαστικές παρεμβάσεις είναι λανθασμένες.

  • 23 Μαρτίου 2021, 17:34 | ΜΑΡΙΑ Μ.

    Ως προς την χρονική κατανομή, η αλλαγή κατοικίας για έναν ανήλικο, μπορεί να οδηγήσει σε αποδιοργάνωση του ανηλίκου, όχι επειδή οι γονείς δεν είναι σωστοί, αλλά επειδή καθένας θα ζητεί διαφορετικά πράγματα από το παιδί. Ακόμη και η αλλαγή των καθημερινών αυτόματων κινήσεων μας μπερδεύει … Δεν χρειάζεται να μεταβάλλεται στο παιδί με βαλίτσα ή να μοιάζει το ίδιο με βαλίτσα.

    Η επικοινωνία δεν είναι ωφέλιμο να μεταβάλλεται στην ουσία σε συμμετοχή στην επιμέλεια ή να περιλαμβάνει διανυκτέρευση στα πολύ μικρά παιδιά … Είναι ασφαλώς μεγάλο λάθος η παρεμπόδιση της επικοινωνίας. Άλλο τόσο όμως είναι λάθος μια ρύθμιση που λησμονεί τον ίδιο τον ανήλικο.

    Συνεπώς δεν είναι ορθό, ούτε η επικοινωνία να μεταβάλλεται στην ουσία σε συνεπιμέλεια, ούτε στο πλαίσιο της συνεπιμέλειας να επιβάλλεται εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας. Διότι τότε έχουμε στην ουσία “διεπιμέλεια”, δηλαδή και πάλι ξεχωριστή, διηρημένη επιμέλεια ή ακόμη χειρότερα “δυεπιμέλεια”, δηλαδή επιμέλεια που ασκείται από δύο γονείς ανταγωνιστικά και εχθρικά. Το ανήλικο παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και όχι ένα ποσοστό του χρόνου μας ή ένα ΠΑΙΔΙ-ΒΑΛΙΤΣΑ!

  • 23 Μαρτίου 2021, 17:09 | Βασίλης Λίνας

    Υποτίθεται πως η διατροφή πηγαίνει στα παιδιά μου.Τι γίνεται όμως όταν έχει κοπεί ετσιθελικά η επικοινωνία με κατάπτυστα ψεύδη, έχοντας να δω τα παιδιά μου από 19 Ιανουαρίου, έχοντας κερδίσει 3 δικαστικές αποφάσεις ως προς την επικοινωνία με καλύτερους όρους η μία μετά την άλλη, αλλά υποχρεούμαι να καταβάλω διατροφή για να πηγαίνει στον δικηγόρο της και όχι στα παιδιά.

    κ.Υπουργέ ίσως θα ήταν καλύτερα να ψηφιστεί ο καινούργιος νόμος πολύ νωρίτερα…Ήδη έχει καθυστερήσει αρκετά!

  • 23 Μαρτίου 2021, 15:46 | Μάριος Μερτσόπουλος

    Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ‘Αρθρο 10
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 23 Μαρτίου 2021, 15:28 | Κωνσταντίνος Κωνσταντάρας

    Ας μην κάνουμε τα εύκολα δύσκολα, έτσι για μια φορά, για αλλαγή ας γίνει το αυτονόητο.

    Το παιδί έχει δυο γονείς, μια οικογένεια (αναφέρομαι σε ψυχικά σταθερά άτομα), παίρνει από τον καθένα διαφορετικά και αναγκαία πράγματα για την ανατροφή του. Πρέπει να περνάει ίσο χρόνο και με τους 2 γονείς για το δικο του καλό.

    Αργά ή γρήγορα η Ελλάδα θα ψηφίσει νόμο συνεπιμέλειας, όπως θα ψηφίσει και νόμο υιοθέτησης παιδιών απο ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Οι εποχές και οι κοινωνίες εξελίσσονται και μεταλλάσσονται, το να μένει μια χώρα πισω σε τέτοια ζητήματα μονο δυστυχία μπορεί να φέρει. Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει άμεσα, δεν γίνεται το 2021 να συζητάμε ακόμα για το οικογενειακό (πρόβλημα λυμένο εδώ και αρκετά χρόνια στις περισσότερες χώρες του κόσμου)

    Μία βδομάδα στον ενα γονέα, μία βδομάδα στον άλλο γονέα. Γιορτές στην μέση, καλοκαίρι επίσης, έξοδα μοιρασμένα αναλόγως εισοδήματος του κάθε γονέα. (70/30 80/20 90/10 50/50 και αντιστρόφως)

    Θεσπίστε όργανα για το οικογενειακό δίκαιο, κάντε προσλήψεις, βάλτε ανθρώπους να ασχολούνται ΜΟΝΟ με το οικογενειακό (δικαστήρια, ψυχολόγους κτλ), δημιουργήστε θέσεις εργασίας που να έχουν να κάνουν μόνο με αυτό το θέμα.

    Ας μην είναι αυτο το νομοσχέδιο ένα πρώτο βήμα για μια καλύτερη συνέχεια. Ας είναι αυτο που θα αλλάξει το πράγματα μια και καλή για τα επόμενα 50 χρόνια.

  • 23 Μαρτίου 2021, 15:29 | Αναστάσιος

    Είμαι χωρισμένος μπαμπάς που η πρώην σύζυγος μου επιτρέπει να βλέπω το παιδί τον ελάχιστο χρόνο που επιτρέπει η δικαστική απόφαση (6 ώρες την εβδομάδα και διανυκτέρευση κάθε δεύτερο ΠΣΚ)χωρίς να επιτρέπει φυσικά να πηγαίνω ή να παίρνω το παιδί μας εξίσου από το σχολείο του .Όταν έκανα συνειδητά παιδί δε μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ερχόταν η ώρα που θα γινόμουνα παρά τη θέλησή μου επισκέπτης στη ζωή του παιδιού μου.Και ότι θα κρατάει το παιδάκι μου ξένη γυναίκα τα ΠΣΚ που είναι μαζί της τη στιγμή που έχω άπλετο χρόνο και διακαή πόθο.Κι εγώ και το παιδάκι μου υποφέρουμε.Θέλουμε χρόνο εξίσου με διανυκτερεύσεις,καθημερινότητα….έχει αναλογιστεί καμία από τις κυρίες που είναι εναντίον στη γονεική ισότητα πως είναι να μη βλέπεις το παιδί σου από τη Πέμπτη στις 2100 (όταν δεν το έχω το Σαββατοκύριακο) έως και την Τρίτη στις 1700 που θα βρεθούμε πάλι για λίγες ώρες;Και μετά δεν επιτρέπεται να το δεις την Τετάρτη.Πάλι την Πέμπτη με την πενιχρότατη επικοινωνία.Και να τρέχεις να προλάβεις σε αυτές τις λίγες ώρες…να παίξετε,να διαβάσετε τα μαθηματάκια του,να του ετοιμάσεις φαγητό και να του κάνεις μπανάκι για να είναι έτοιμο όταν θα επιστρέψει υποχρεωτικά στη μητέρα του.Να το λέει στη μητέρα του ότι θέλουμε χρόνο, να της το λέω κι εγώ…και να μας ειρωνεύεται.Ποιός της δίνει τέτοιο δικαίωμα;Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι κακοποιητική;Κάκιστη άσκηση της γονικής μέριμνας.Φυσικά όταν τα δικαστήρια με την υπάρχουσα και απαράδεκτη νομολογία καθιστούν τον ένα γονέα νικητή και τον άλλον χαμένο αυτές οι συμπεριφορές ανθούν.Πόσος πόνος πια;
    Και να πλανάτε ένα πελώριο γιατί…που δεν παίρνει απάντηση.Η ισότητα δεν μπορεί να είναι για κάποιες κυρίες ala carte.Τα παιδιά έχουν 2 γονείς και χρειάζονται εξίσου,ισότιμα και ισόχρονα και τους 2.

    Το άρθρο σε ότι αφορά την επικοινωνία οφείλει να επαναπροσδιοριστεί προσθέτοντας επιπλέον και την εξής βάση: «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία ,διαμονή,διανυκτέρευση και με τους 2 γονείς έχοντες την απο κοινού ,εξίσου και ισόχρονη γονική μέριμνα διαμένοντες στον ίδιο δήμο ορίζεται στο 50/50 »

  • 23 Μαρτίου 2021, 15:50 | Μανώλης Γκίκας

    Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον με εναλλασσόμενη κατοικία, μιας και οι γονείς μου ενώ χώρισαν πρίν χρόνια θεώρησαν σωστό να μεγαλώσουμε εγώ και ο αδερφός μου και με τους δύο γονείς μας, εναλλάξ ανά εβδομάδα. Αυτό γίνεται εδώ και έντεκα χρόνια. Σήμερα είμαι 17 μισό, στην γ λυκείου και ο αδερφός μου α λυκείου.
    Οφείλω να ομολογήσω ότι το αποτέλεσμα αυτής της ιδέας ήταν καταπληκτικό. Δεν ένιωσα ούτε στιγμή μακριά από κανέναν τους. Από κανέναν γονιό μου και καμιά θεία, το θείο μου ή τους παππούδες μου. Μέναμε στην ίδια γειτονιά, παρότι είχαμε δύο σπίτια (του πατέρα μας και της μητέρας μας). Έτσι είχαμε ταυτόχρονα την αγάπη και των δύο, τις συμβουλές και των δύο, την ενθάρρυνση και των δύο .
    Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου να μεγάλωνα μόνο με έναν από τους δύο. Είμαστε από τους τυχερούς και ευχαριστώ τους γονείς μου γι αυτό.
    Τί γίνεται όμως με τους φίλους μου, που ενώ πλέον είναι αργά πια για αυτούς, έχουν στερηθεί τον πατέρα τους? Θα σας πω εγώ τα αποτελέσματα. Δεν έχουν το θάρρος να τους μιλήσουν ανοιχτά, να πάρουν μια ανδρική συμβουλή από πατέρα σε γιο, για θέματα που τους απασχολούν. Αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω… Και καλουμαστε εμείς σαν φίλοι να τους συμβουλεψουμε. Κρίμα!
    Εγώ κ.Τσιαρα με όλο τον σεβασμό στον τίτλο σας ως υπουργός, εάν ήμουν ή βρεθώ ποτέ στη θέση σας, θα νομοθετούσα την συνεπιμελεια με ίσο χρόνο και εναλλασσόμενη κατοικία. Από εκεί και πέρα ας αναλάμβανε ο κάθε γονέας τις ευθύνες του και ας αποφάσιζε εάν μπορεί ή όχι να το ακολουθήσει. Εγώ θα το έδινα ως ακριβοδικαιος και όποιος ήθελε ας το κρατούσε. Θα ήταν στο χέρι τους μετά και μόνο.

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:23 | ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Ίσως θα είναι καλό να ξεκαθαριστεί πως το τεκμήριο χρόνου επικοινωνίας κατά 1/3 με φυσική παρουσία, αφορά και πάλι την αυτόνομη επικοινωνία εκτός της οικίας του γονέα επιμέλειας, με διαμονή στην οικία του γονέα επικοινωνίας. Αν και αυτή η διαμονή στη δεύτερη κατοικία διατυπώνεται πιο πριν ως αρχή, επειδή παρεμβαίνει και μία φράση για καθημερινή επικοινωνία, προφανώς χωρίς φυσική παρουσία και με ηλεκτρονικά μέσα, και επανέρχεται το κείμενο στη φυσική επικοινωνία, φοβούμαι μήπως δημιουργείται κάποτε σύγχυση. Τη σύγχυση μπορεί να την εκμεταλλευτούν κάποιοι Δικαστές και να ξεπερνούν το σημείο με το τεκμήριο του 1/3, δίνοντας μεν επικοινωνία κατά 1/3 στο συγκεκριμένο γονέα, αλλά κατανέμοντας αυτήν αυθαίρετα και χωρίς σοβαρούς λόγους σε επικοινωνία κατά 1/6 με διαμονή στην οικία του γονέα επικοινωνίας και 1/6 σε επισκέψεις στην οικία του γονέα επιμέλειας, δηλ. υπό την επιτήρηση του γονέα επιμέλειας και παρενοχλώντας και τον τελευταίο στην προσωπική ζωή του. Άλλωστε υπάρχει και η αόριστη φράση «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου». Φοβούμαι πάλι πως κάποιοι Δικαστές θα κάνουν εύκολα επίκληση σε αυτήν την αίρεση, ακόμη και όταν οι δύο κατοικίες θα έχουν γεωγραφική εγγύτητα, και θα καταλήξουμε η εξαίρεση να μετατραπεί σε κανόνα.
    Καλό θα είναι να ξεκαθαριστεί πως στις περιπτώσεις αμετάκλητης καταδίκης για τις χειρότερες μορφές βίας, επιβάλλεται αποκλεισμός (αφαίρεση) και όχι απλώς περιορισμός του δικαιώματος για επικοινωνία.
    Καλό θα είναι να γίνει αναφορά και σε ευέλικτους τρόπους παράδοσης-παραλαβής του τέκνου σε τρίτους χώρους, ακόμη και χωρίς φυσική επαφή των δύο γονέων, ώστε να αποφεύγονται οι μεταξύ τους προστριβές και να περιορίζεται η φυσική δυνατότητα για παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών. Πχ μπορεί ο ένας γονέας να παραδίδει το τέκνο στο Σχολείο το πρωί και ο άλλος να το παραλαμβάνει το μεσημέρι.

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:16 | Φάνης Γκέκας

    Κύριε Υπουργέ, συγχαρητήρια για την αλλαγή που επιθυμείτε να φέρετε στην κοινωνία μας. Είναι καιρός να δούμε την αλήθεια για το καλό των παιδιών μας χωρίς εγωισμους και υστεροβουλίες. Το λέω αυτό επειδή ενώ έχω ανύπαντρο γιό, φοβάμαι ότι θα έχει τη μοίρα του ξαδέρφου του και ανηψιού μου, ο οποίος δυστυχώς κατέληξε να γίνει μπαμπάς της φωτογραφίας και του μηνιαίου εισοδήματος.
    Έχει μια κόρη 12 ετών που τη βλέπει όποτε θελήσει η μητέρα της, εδώ και χρόνια. Έχει κάνει αγωγές, κόντρα αγωγές και τίποτα. Είναι βαθύτατα πληγωμένος, προδομένος και όλοι εμείς γύρω του συμπάσχουμε (έχω να δω την ανηψια μου τέσσερα χρόνια) αλλά ανησυχούμε και για τα δικά μας παιδιά. Για το μέλλον των δικών μας εγγονών, εάν δεν αλλάξει κάτι τώρα. Το πιο δίκαιο κ.Υπουργε είναι να ξεκινάει με το 1/2 και εναλλασσόμενη κατοικία και από κει και πέρα οποίος θέλει και μπορεί το κρατάει, οποίος θέλει το μειώνει. Αλλά το σωστό και δίκαιο είναι το 1/2. Ελπίζω να το αντιληφθείτε και να πράξετε δεόντως. Τα σέβη μου κ.Υπουργε!

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:49 | Χριστίνα Σακκά

    Να προσδιορίσετε αρχικά τον όρο ενδοοικογενειακή βία, διότι όπως φαίνεται λαμβάνεται υπόψιν μόνο τις περιπτώσεις σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης…Η ενδοοικογενειακή βία έχει κι άλλες μορφές (να άρετε το GDPR να μπορεί ν αποδειχθεί ταχύτερα)
    Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες για να αντιμετωπίζονται οριζοντίως! Βλέπετε τις αποκαλύψεις την τελευταία περίοδο και σίγουρα αντιλαμβάνεστε μετά απ αυτό πόσες περισσότερες είναι αυτές που μένουν σιωπηλές…
    Για να κάνουμε την αόριστη και αφηρημένη έννοια του συμφέροντος πιο ειδική,
    ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ είναι η αίσθηση ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ !!!
    Όπως δεν μπορεί να ζυγιστεί η αγάπη, έτσι δεν μπορεί να έχει και «ποσοστό» η επικοινωνία…
    Ένας κακοποιητικός γονέας αν ερωτηθεί θ απαντήσει ότι το αγαπάει το παιδι του και μάλιστα θα δικαιολογήσει τις πράξεις του στο όνομα της αγάπης…

    ΣΥΜΦΕΡΟΝ=ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ=ΑΣΦΑΛΕΙΑ

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:01 | Παναγιώτης Λιάπης

    Κύριε Υπουργέ με λύπη μου βλέπω ότι τελικά δεν αναφέρετε τον ίσο χρόνο με εναλλασσόμενη κατοικία. Είμαι πατέρας δύο αγοριών 6 και 4 ετών. Τα λατρεύω τα παιδιά μου. Είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου, τόσο στην επικοινωνία μου, όσο και στην καταβολή της διατροφής των 700€ μηνιαίως.
    Όμως πονάω όταν τα βλέπω μόλις δύο Σαββατοκύριακα το μήνα. Τα παιδιά μου με θεωρούν υπεύθυνο που τα επιστρέφω στην μητέρα τους, με αποτέλεσμα πολλές φορές ο μεγάλος μου να φωνάζει κλαίγοντας και κατηγορώντας με. Τί πρέπει να κάνω? Μπορείτε να μου πείτε? Κλαίω, πονάω και μάλιστα αυτό έχεις δυστυχώς αντίκτυπο και στην εργασία μου.
    Έλπιζα σε εσάς να εγκρίνετε την συνεπιμελεια με ίσο χρόνο και εναλλασσόμενη κατοικία, ως αφετηρία για τους γονείς και από εκεί και μετά ας διαμορφώνονταν ανάλογα την περίπτωση. Γιατί όχι, όταν έχω δικό μου σπίτι με τρία υπνοδωμάτια και απέχει από το Δημοτικό του μεγάλου μου μόλις 100 m?
    Γιατί να ζω σαν ο μπαμπάς του Σαββατοκύριακου και να μην κάνω πράγματα καθημερινά με τα αγγελούδια μου? Σκεφτείτε σας εκλιπαρώ να ξεκινάει με το 1/2 αυτό το νομοσχέδιο , αντί του 1/3. Είναι το μόνο εφόδιο που θα έχω ενάντια στην τόσο μεγάλη αδικία.

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:42 | Γεώργιος Χατζηελευθερίου

    «¨….Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με διαμονή στην οικιά του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου κατ’ ελάχιστον, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας…..

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:15 | ΒΚ

    Πως ακριβώς θα εφαρμοστεί το μίνιμουμ 1/3 του χρόνου. Πρακτικά σημαίνει 8 ώρες την ημέρα ή 10 ημέρες τον μήνα με τον έτερο γονέα.
    Ας σκεφτούμε ένα νήπιο που γυρνάει από τον παιδικό σταθμό στις 3 και κοιμάται στις 8. Άρα υπάρχουν χοντρικά 5 ελεύθερες ώρες που βέβαια περιλαμβάνουν δραστηριότητες, μπάνιο, φαγητό, επισκέψεις σε γιατρό κτλ
    Στην περίπτωση των 8 ωρών κάθε μέρα, ο έχων την επιμέλεια θα πηγαίνει το παιδί στο σχολείο το πρωί και θα παραλαμβάνει το παιδί το βράδυ για ύπνο χωρίς καμία άλλη επαφή.
    Ας δούμε το σενάριο των 10 ημερών που πρακτικά σημαίνει ότι το τέκνο κάθε σαββατοκύριακο θα διαμένει με τον έτερο γονέα. Δηλαδή ο έχων την επιμέλεια δεν θα μπορεί ούτε να διασκεδάσει/ταξιδέψει με το τέκνο του και θα παραμένει γονέας των «καθημερινών υποχρεώσεων».
    Θεωρώ ότι δεν είναι εφαρμόσιμη λύση ο προσδιορισμός του χρόνου επικοινωνίας κατά αυτό τον τρόπο και σίγουρα δεν είναι προς όφελος του τέκνου

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:30 | ΣΩΤΗΡΗΣ

    ΙΣΟΤΗΤΑ ΦΥΛΩΝ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ!

    ΙΣΟΤΗΤΑ ΓΟΝΕΩΝ?

    ΓΙΑΤΙ?

    2021 ΚΑΙ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΖΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΓΟΝΕΑΣ!

    ΦΤΑΝΕΙ!

    ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ!!

    ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2!!

    ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΩΡΑ!

    ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΣΤΕΡΙΣΚΟΥΣ!

    ΔΩΣΤΕ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΨΥΧΩΝ!

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:02 | Σωτηρία Κάλφα

    Την κόρη του αδερφού μου, την βλέπουμε μόλις δύο Σαββατοκύριακα το μήνα.
    Κάθε φορά φεύγει με κλάματα από το σπίτι και μάλιστα η μητέρα μας και γιαγιά της κάθε φορά με όλο αυτό που συμβαίνει δεν νιώθει καλά. Σκεφτείτε ότι έχει πρόβλημα με την καρδιά της και τα συμβάντα αυτά με τα κλάματα της εγγονής της την ώρα της επιστροφής στην μητέρα της, επιβαρύνουν την υγεία της. Η ανηψια μου έχει την ανάγκη του πατέρα της όσο τίποτα άλλο. Πραγματικά όταν είναι μαζί δεν φεύγει από δίπλα του. Κι όμως της λείπει και τα βάζει μαζί του, κατηγορώντας τον ότι δεν ζούνε μαζί. Είναι μόλις 5 χρονών. Τι μπορεί να κάνει ο αδερφός μου?
    Προσμένει πως και πως την συνεπιμελεια που υποσχεθηκατε κ.Υπουργε! Συνεπιμελεια με εναλλασσόμενη κατοικία είναι το βέλτιστο για τα παιδιά, τους γονείς και λοιπούς συγγενείς.

  • 23 Μαρτίου 2021, 14:28 | ΗΛΙΑΝΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

    Το νομοσχέδιο αυτό είναι αντισυνταγματικο και άδικο καθώς ανόμοιες περιπτώσεις παιδιών και χωρισμένων γονέων τις καθορίζει με τον ίδιο τρόπο και συγκεκριμένα ποσοστά και το κανει με πολύ δεσμευτικό τρόπο για τον δικαστη.Δεσμευει το δικαστη υπερμετρα. Το οικογενειακό δίκαιο δεν είναι σαν το κληρονομικό για να έχει ποσοστά. Οι σχέσεις δεν επιβάλλονται. Σκοπός θα πρέπει να είναι το μεγάλωμα υγιων παιδιών σε ΕΝΑ σταθερό περιβάλλον. Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.

  • 23 Μαρτίου 2021, 13:53 | Μαρία Οικονομίδου

    Είμαι γιαγιά και έχω να δω τον γιό του γιού μου ένα χρόνο, επειδή η μάνα του βρίσκει δικαιολογίες να μην δει το παιδί τον γιό μου, τον πατέρα του.
    Πρέπει οπωσδήποτε να ψηφιστεί ο νόμος και μάλιστα το ιδανικότερο όλων το 50-50, με εναλλασσόμενη κατοικία και ίσα δικαιώματα. Είναι άδικο να βλέπουμε καθημερινά τον πόνο στα μάτια των παιδιών μας. Ντροπή πια για την κοινωνία μας και τους δικαστές που δεν κάνουν κάτι.Κυριε υπουργέ μόνο σε εσάς ελπίζουμε. Μην προδώσετε τις προσδοκίες μας.

  • 23 Μαρτίου 2021, 13:25 | Έλενα Αντωνοπούλου

    Απαράδεκτο άρθρο. Αυθαίρετη η θέσπιση του 1/3 ως χρόνο επικοινωνίας.Σε πολλές περιπτώσεις λόγω των συνθηκών του παιδιού ,των γονέων ειναι ανέφικτο το 1/3. Με τι κριτήρια ορίστηκε το 1/3??1/3 όλου του χρονου??οι δραστηριότητες των παιδιών τι θα γίνουν??ένα παιδί σήμερα έχει τόσες δραστηριότητες που έχει ένα γεμάτο πρόγραμμα από μόνο του .οχρονος της επικοινωνίας πρέπει να είναι ποιοτικός. Γιατί δεσμεύεται ο δικαστης τόσο πολύ??Γτ αν δεν έχει σκοπό την δέσμευση του δικαστη τότε δεν υπάρχει λόγος να τεθεί ποσοστό.Καθε παιδί δικαιούται άλλο χρόνο επικοινωνίας με τον γονέα που έχει το δικαίωμα επικοινωνίας με αυτό.Καθε περίπτωση είναι ξεχωριστή δεν μπορούμε όλα τα παιδιά και όλους τους γονείς να τους αντιμετωπίζουμε με ποσοστά αυθαίρετα. Είναι άδικο και άνισο και αντισυνταγματικο.

  • 23 Μαρτίου 2021, 12:06 | Εύη

    1. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η κοινή επιμέλεια είναι ιδανική. Κανείς. Αλλά είναι ιδανική, όταν είναι συναινετική. Το πρόβλημα δεν είναι η συνεπιμέλεια. Το πρόβλημα είναι το να είναι υποχρεωτική. Αλλά γιατί;

    Γιατί δεν μπορεί να αποφασίζει ο νόμος με οριζόντιο τρόπο ότι το ίδιο θα γίνεται με κάθε ζευγάρι που χωρίζει ενώ έχει παιδί, ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει μέσα στην κάθε οικογένεια, του τι είδους γονιός είναι ο κάθε γονιός, και σε τι συνθήκες ζωής θα υποβάλλεται το κάθε παιδί. Το δικαστήριο πρέπει να αποφασίζει κατά περίπτωση και το νομοσχέδιο το φέρνει προ τετελεσμένου γεγονότος, στερώντας του την ισχύ.

    2. Το νομοσχέδιο μιλάει για εναλλασσόμενη κατοικία και ίσο μοίρασμα του χρόνου του παιδιού σε κάθε γονιό, (ο οποίος χρόνος μετά κατέβηκε στο ένα τρίτο αντί για το μισό). Δηλαδή το παιδί να μένει μισό καιρό στο ένα σπίτι, και μισό καιρό στο άλλο. Κατανοητό. Και είναι κακό να ζητάει ένας πατέρας να βλέπει το παιδί του;

    Όχι. Ο πατέρας πρέπει να μπορεί να βλέπει το παιδί του, να περνάει χρόνο μαζί του και να έχει λόγο στις σημαντικές αποφάσεις της ζωής του, εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι ακαταλληλότητας, πιο σοβαροί.

    3. Είναι κακό να μένει το παιδί μισό χρόνο σε ένα σπίτι και μισό στο άλλο;

    Όχι απαραίτητα. Αλλά είναι χαζό να περιμένεις ότι μπορεί ρεαλιστικά να συμβεί, εκτός κι αν και γονείς και πεθερικά μένουν στην ίδια γειτονιά, ιδανικά στην Εκάλη, με σοφέρ και νταντά.

    4. Είναι κακό να θέλει ένας πατέρας να μένει με το παιδί του;

    Όχι. Αλλά:

    Α) Είναι κακό να μένει το παιδί με έναν πατέρα που δεν ενδιαφέρεται να είναι πατέρας, αλλά απλώς δεν θέλει να πληρώνει διατροφή.

    Β) Είναι κακό μια μητέρα να μην μπορεί να αναζητήσει ποτέ δουλειά εκτός της πόλης που μένει ο πατέρας, γιατί θα χάσει το παιδί.

    Γ) Είναι κακό να μένει το παιδί με έναν πατέρα που μπορεί να είναι απών, να το βάζει σε κίνδυνο ή να το κακοποιεί.

    Δ) Είναι κακό μια κακοποιημένη γυναίκα να είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τον κακοποιητή της, γιατί αλλιώς θα χάσει το παιδί.

    Ε) Είναι κακό να μπορεί ο άντρας και πάλι να έχει πλήρη έλεγχο της γυναίκας, ακόμα κι αφού εκείνη χωρίσει, εργαλειοποιώντας το παιδί.

    5. Είναι κακό να παίρνει πάντα την επιμέλεια η μητέρα και ποτέ ο πατέρας;

    Ναι. Την επιμέλεια πρέπει να την παίρνει ο καταλληλότερος γονιός, και απλώς η κοινωνία ακόμα θεωρεί τη γυναίκα εξ ορισμού καταλληλότερη για τη δουλειά αυτή. Ο φεμινισμός είναι που αρνείται ότι αυτό είναι θέσφατο, και τολμάει να το αμφισβητεί.

    6. Είναι κακό να κοιτάμε και τα δικαιώματα του πατέρα;

    Όχι. Είναι κακό να βάζουμε τα δικαιώματα του πατέρα πάνω από την ασφάλεια της μητέρας και το συμφέρον του παιδιού.

    7. (Μπόνους). Ναι αλλά για το τρομερό μας επιχείρημα, το Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης, γιατί δε λέτε;

    Το Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης έχει την ίδια επιστημονική εγκυρότητα με το ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό.

    8. Τι μπορεί να καταλάβει κανείς τελικά;

    Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια έχει ένα προσωπείο ισότητας φύλων και προοδευτισμού, ενώ στην πραγματικότητα είναι τρόπος ελέγχου και χειρισμού των γυναικών και ύπουλο όργανο του συντηρητισμού. Δεν έχει να κάνει με καλούς μπαμπάδες που ανήκουν στη νέα εποχή και είναι στοργικοί και τρυφεροί, έχει να κάνει με επιστροφή σε μια εποχή που οι γυναίκες που ζούσαν σε κακοποιητικά περιβάλλοντα, δεν τολμούσαν να ζητήσουν διαζύγιο μην τυχόν και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ή χάσουν το ίδιο τους το παιδί.

    9. Είναι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια καταδικαστέα γενικά;

    Ναι. Καλό είναι η συνεπιμέλεια να μην είναι ποτέ υποχρεωτική, παρόλο που σαν πρακτική, ακόμα και μισή μισή, θα μπορούσε κάποια μέρα να είναι το αναμενόμενο και ο κανόνας, απλώς αυτή η μέρα αργεί.

    Και αργεί γιατί θα μπορούσε να γενικευτεί μόνο σε μια κοινωνία όπου ήδη υπάρχει ισότητα, όπου οι μισθοί μεταξύ των δύο φύλων και οι θέσεις εξουσίας έχουν εξισωθεί, όπου τα ποσοστά γυναικείας ανεργίας έχουν μειωθεί, όπου οι γυναικοκτονίες έχουν εξαλειφθεί, όπου η ενδοοικογενειακή βία έχει ελαχιστοποιηθεί, και με ένα δίκτυο Πρόνοιας και κοινωνικών υπηρεσιών, τόσο άμεσο, αποτελεσματικό και ευρύ, που στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα, ούτε μπορεί κανείς μας να διανοηθεί.

    Αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να ψηφιστεί.

  • 23 Μαρτίου 2021, 11:46 | ΑΡΗΣ

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας
    ΠΡΟΣΘΗΚΗ
    Η διατροφή όμως δεν αλλάζει, δεν υπαρχει αναλογική επιβαρυνση γονέα, οταν υπαρχει αποσταση του γονέα απο το παιδί τα εξοδα μεταβασης δεν λαμβάνονται υπόψιν
    Με 1000 ευρω τον μηνα και να μενεις σε αλλη πολη με 400 ευρω διατροφή που σου επιδίκασαν αυθαίρετα δεν εχεις να φας μονος σου

    300 μίσθιο
    150 ΔΕΚΟ
    400 διατροφή
    400 εξοδα μεταβασης σε αλλη πόλη, ψυχαγωγία τεκνων, σιτιση τεκνων 2 ΣΚ τον μηνα
    Συνολο
    1250 ευρω με 2 σαββατοκυριακα Σε μισθό 1.000 ευρω

    Εδω δεν μπορούμε να τα δουμε 2 ΣΚ γιατι δεν εχουμε λεφτα και δεν θα εχουμε να δώσουμε την διατροφή και θα παμε φυλακη και θα μας κατασχεσει η Κα το σπίτι και θα μείνουμε αστεγοι ο επιστημων μας ορισε 1/3 του χρόνου.
    Υποκριτικά μεν διότι ουδείς θα το εφαρμόσει.

    Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗΣ, ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ

  • 23 Μαρτίου 2021, 11:43 | Λ.Β

    Αντιλαμβάνεστε αγαπητοί τι εστι διαζύγιο αντιδικίας; Τυχαία χωρίζει το ζευγάρι; Τυχαία δεν τελειώνει ο γάμος με συναινετικό διαζύγιο;
    Προφανώς υπάρχει αδυναμία συνεννόησης!
    Ειλικρινά πώς σαν από θαύμα ξαφνικά θα συνεννοούνται οι γονείς; Το 3 μερες στον έναν και 4 στον άλλον αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει στην πράξη; Λέτε να υπάρχει συνεννόηση; Τόσο καιρό πως δεν υπήρξε; Θα κάνει τέτοιο θαύμα ο διαμεσολαβητής; Ποσα απλά,καθημερινα αλλά τόσο καίρια ζητήματα πρέπει να επιλύονται; Μην μου πείτε πως θα ρυθμίζονται όλα από πριν!
    «Ποιος θα πάει το παιδί στον αγώνα/εκδήλωση; Ποιος θα πάει το παιδί στο πάρτυ; Ποιος θα πάει το παιδί στον παιδιατρο για το εμβόλιο μηνιγγίτιδας με κόστος 130 ευρώ η δόση-σύνολο 3 δόσεις που δεν συνταγογραφούνται! (Είναι που τρώμε στα λούσα εμείς την πενιχρή συνήθως διατροφή!) Που θα έχει το παιδί τα βιβλία του-μην ακούσω πως είναι 2/3 βιβλία,αλλά δυο/3 τροχηλατες τσάντες πρέπει να πηγαινοφέρνει! Σε ποιο σπιτι θα κάνει μάθημα ιδιαίτερο αν χρειαστεί; Σε ποιο φροντιστήριο θα γραφτεί,μήπως σε δυο-σε ένα κοντά στη μαμα και ένα κοντά στον μπαμπα»;
    Παραδείγματα επιφανειακά σε κάποιον,αλλά είναι η ζωή! Αυτή είναι η καθημερινότητα. Πως θα συνεννοούνται για αυτά οι γονείς; Μην μου πείτε «ας βρουνε τρόπο να συνεννοούνται-ας συνεννοούνται με sms”! Για να έχουν φάει περιουσίες στα δικαστήρια,για να έχουν αλισβερίσι μηνύσεων, εξώδικα, ασφαλιστικά,προσωρινές διαταγές κλπ,αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας! Δεν υπήρξε ποτε! Καποιος θα ήταν αφελής αν μην τι άλλο αν έλεγε πως ξαφνικά θα ψηφιστεί αυτό το αχαρακτήριστο νομοσχέδιο και όλα θα ομαλοποιηθούν! Ούτε κάποιος θα τολμούσε να πει πως «τα παιδιά μένουν έξω από αυτό»! Τα πάντα αντιλαμβάνονται δυστυχως τα παιδιά!
    Δεν μπορεί να υπάρξει υποχρεωτική συνεπιμελεια!
    Δεν μπορεί σε διαζύγια αντιδικίας να υπάρξει υποχρεωτική συνεπιμελεια!
    Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή!

  • 23 Μαρτίου 2021, 10:29 | Γεωργία

    Σε μια κοινωνία με αυξανόμενα περιστατικά ενδοοικογενειακής, έμφυλης βίας, σωματική ή συναισθηματική ή ψυχολογική ή οικονομική, με τις δημόσιες δομές στήριξης να υπολειτουργούν, αστελέχωτες, με ραντεβού σε βάθος μηνών, με μηδενική δωρεάν νομική βοήθεια, για όσες καταφέρνουμε να απεμπλακούμε από μια καθημερινότητα μέσα στον φόβο, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο να μας ζητήσει να διευκολύνουμε επιπλέον την επικοινωνία του παιδιού μας με τον άλλο γονέα που έχει ελάχιστη συμμετοχή στην ανατροφή του παιδιού, να το μοιράσουμε στα δύο ως άλλη Σολομώντεια λύση. Κυοφορούμε τα παιδιά μας, γεννάμε τα παιδιά μας, αναθρέφουμε στην πλειοψηφία μόνες τα παιδιά μας, προσαρμόζουμε συνειδητά την ζωή μας επάνω σε αυτά, παλεύουμε μέσα σε μια κοινωνία που δεν δίνει ίσες ευκαιρίες σε μια μητέρα, στην εργασία, κάνουμε υπομονή μέσα σε γάμους που μας προκαλούν φόβο για εμάς και τα παιδιά μας, γιατί δεν έχουμε πού να πάμε, πού να απευθυνθούμε, την οικονομική δυνατότητα να κινηθούμε νομικά, γιατί είμαστε βασικοί φροντιστές παιδιών ΑΜΕΑ, παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές, παιδιών που γίνονται αποδέκτες απαξιωτικών σχολίων από συγγενείς και οικείους του άλλου γονέα, δεχόμενες την λοιδορία ότι είναι δικό μας σφάλμα η αναπηρία του παιδιού μας, ανεχόμενες εργοδότες που μας απολύουν στην εγκυμοσύνη, που δεν μας προσλαμβάνουν γιατί αυτό το παιδί θα μας ΄΄κρατά δέσμιες΄΄ σε επιπλέον υποχρεώσεις, γονικές άδειες κτλ και έρχεται τώρα αυτό το νομοσχέδιο που ουσιαστικά μας υποχρεώνει να μείνουμε στις κακοποιητικές εστίες και να πούμε ναι στην έμφυλη βία, ώστε να γινόμαστε εμείς αποδέκτες της και όχι τα παιδιά μας.
    Η αμετάκλητη καταδίκη, στην περίπτωση που μια γυναίκα καταφέρει να καταφύγει στην δικαιοσύνη, με προσωπικό κόστος κοινωνικά, οικονομικά και συναισθηματικά, μπορεί να χρειαστεί έως και 10 χρόνια, ενώ στο διάστημα αυτό το νέο νομοσχέδιο προβλέπει την υποχρέωση μας στην παρότρυνση επικοινωνίας του παιδιού μας με τον υπόδικο κακοποιητή μας, την ίδια στιγμή που παιδοψυχολόγοι και ψυχολόγοι μας παροτρύνουν να μην ΄΄χρύσωνουμε το χάπι΄΄ στα παιδιά μας, ακυρώνοντας το βίωμα τους και την επιθυμία τους.
    Λέμε όχι στην υποχρεωτικότητα της συνεπιμέλειας, λέμε όχι στην καταπάτηση διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα και την προστασία της γυναίκας και του παιδιού, λέμε ναι στην συναινετική συνεπιμέλεια, που προβλέπεται ήδη από το υπάρχον νομοσχέδιο και προύποθέτει καλή συνεργασία των γονέων. Ζητάμε να μην λαμβάνετε υπόψιν σας μόνο τα δικαιώματα των γονέων επάνω στο παιδί, αλλά και την επιθυμία του ίδιου του παιδιού, καθώς και την στελέχωση των δημοσίων δομών με αρμόδιους επαγγελματίες που θα βοηθούν ιις γυναίκες και τα παιδιά να απεμπλακούν γρήγορα και εύκολα από την βία πίσω από τις πόρτες του σπιτιού τους.
    Δεχόμαστε ήδη απειλές, ύβρεις από τους πατεράδες ων παιδιών μας και φοβόμαστε για το τι μέλει γενέσθαι, αν αυτό το αναχρονιστικό νομοσχέδιο δεν καταψηφιστεί.

  • 23 Μαρτίου 2021, 10:22 | ΔΗΜΑΣ

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.

    Η διατύπωση σας σχετικά με το << ο γονέας που ΔΕΝ διαμένει το τέκνο προσβάλει την προσωπικότητα του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια αυτού παρακαλώ όπως τροποποιηθεί το συγκεκριμένο άρθρο και να γραφτεί με πλήρη ισότητα της προσωπικότητας και των δικαιωμάτων των γονέων με <>. Επίσης αυτό το οποίο γράφετε στο συγκεκριμένο άρθρο <> αφού ο γονέας που δεν θα έχει την επιμέλεια παρά μόνο την επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο δεν θα έχει καθημερινή επικοινωνία, αλλά 1/3 του μήνα, πως ειναι δυνατόν να πιστεύετε ότι ο γονέας που έχει την επιμέλεια αυτού θα δείχνει το παιδί στον άλλον γονέα σε καθημερινή βάση. Μιλάμε για «Εις άτοπον απαγωγή» αφού σε καμιά περίπτωση ο γονέας που έχει την επιμέλεια δεν θα επιτρέπει επικοινωνία του παιδιού με τον άλλο γονέα πέραν του 1/3 που γράφει στην δικαστική απόφαση. Παρακαλώ για απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και επαναφορά αυτού με πλήρη συνεπιμέλεια και ίδιο χρόνο επικοινωνίας και επιμέλειας για το πραγματικό καλό και συμφέρον των των παιδιών. Το συγκρινόμενο νομοσχέδιο δεν λύνει κανένα πρόβλημα από αυτά του παρελθόντος. Ακολουθείστε την οδηγία με το (ψήφισμα 2079), του συμβούλιο της Ευρώπης όσον αφορά τις κοινές γονικές ευθύνες, την ανατροφή του παιδιού και από τους δύο γονείς, την κατάργηση διατάξεων για τα παιδιά εκτός γάμου, την οικογενειακή συμφιλίωση, τη κοινή γονική ευθύνη και τον ρόλο του πατέρα στη ανατροφή των παιδιών. Ενώ για πρώτη φορά ρητά προβλέπεται η υποχρέωση του Κράτους να εισάγει το θεσμό της εναλλασσόμενης κατοικίας. Είναι η μόνη λύση στο τεράστιο πρόβλημα της Γονεϊκής αποξένωσης και της ηρεμίας της ψυχής των παιδιών. Όποιο παιδί και να ρωτήσετε ανά την επικράτεια θα επιλέξει να ανατρέφεται εξίσου και από τους 2 γονείς του, με απλά λόγια επιλεγεί την αδιαπραγμάτευτη και ισορροπημένη έννοια της «ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ» Ευχαριστώ

  • 23 Μαρτίου 2021, 10:27 | Ουρανία Κοκκίνου

    «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.»

    Η προϋπόθεση της αμετάκλητης καταδίκης για τα αναφερόμενα αδικήματα, η οποία μπορεί να καθυστερήσει πολλά χρόνια, αφήνει το τέκνο και τον γονέα-θύμα της αξιόποινης συμπεριφοράς εκτεθειμένους στη συνέχισή της. Η συνδρομή περισσότερων σωρευτικών προϋποθέσεων, όπως θα μπορούσε να είναι η ιατροδικαστική έκθεση, η αναφορά σε αστυνομικό τμήμα με συνακόλουθη σύσταση εκ μέρους της αστυνομίας και προειδοποίηση για τις συνέπειες του νόμου, η έκθεση πραγματογνώμονα-ψυχολόγου ή παιδοψυχολόγου, η έκθεση ειδικού συμβούλου της σχετικής υπηρεσίας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ή άλλου δημόσιου αρμόδιου φορέα, θα έπρεπε να αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη, αν όχι για τον αποκλεισμό, τουλάχιστον για τον περιορισμό της επικοινωνίας με τον φερόμενο ως δράστη γονέα. Επικουρικώς, καταδίκη σε πρώτον βαθμό θα έπρεπε να συνεπάγεται περιορισμό της επικοινωνίας ή πραγματοποίησή της με την παρουσία τρίτου προσώπου.

  • 23 Μαρτίου 2021, 09:21 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χ. ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΗΣ

    Το πραγματικό συμφέρον του τέκνου, επιβάλλει την ισόχρονη παρουσία των γονέων στη ζωή του, την κοινή γονική μέριμνα/επιμελεια.
    Όλοι οι επιστημονικοί φορείς έχουν ταχθεί υπέρ της κοινής γονικής μέριμνας/επιμέλειας.

    Ο κάθε γονέας να φροντίζει τις ανάγκες των παιδιών, κατά το χρόνο που τα έχει στην επιμέλεια του. Η συνεχόμενη καθημερινή συνεργασία των δύο γονέων είναι προς το απόλυτο όφελος των παιδιών. (π.χ. ένας γονέας ίσως να μπορεί να παραλαμβάνει κάθε μεσημέρι τα παιδιά απο το σχολείο και να φροντίζει την σίτιση τους, έως ότου ο άλλος γονέας αποχωρήσει από την εργασία του ή να αναλάβει την μεταφορά των παιδιών σε εξωσχολικές δραστηριότητες ή να αναλάβει να βοηθά στην μελέτη πχ το ένα από τα δύο παιδιά σε καθημερινή βάση).

    Τα έξοδα των παιδιών, (διατροφή, εκπαίδευση, ένδυση, υπόδηση και αλλά) να καταβάλλονται κατ’ισομοιρία από τους γονείς. Οι γονείς να έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, έτσι ο ένας γονέας δεν θα δύναται να εκμεταλλευτεί τον άλλον γονέα. Σε περίπτωση ανεργίας / οικονομικής αδυναμίας (και όχι αεργίας) του ενός γονέα, να καλύπτονται (εφόσον είναι δυνατό) τα έξοδα των παιδιών κατά μεγαλύτερο ποσοστό ή ολικό ποσοστό από τον άλλο γονέα.

    Το συμφέρον των παιδιών επιτάσσει να πάψει η άδικη αντιμετώπιση του ενός γονέα (συνήθως του πατέρα) από τους δικαστικούς λειτουργούς και η εκμετάλλευση της όλης κατάστασης από τον άλλο γονέα (συνήθως της μητέρας). Με τον τρόπο αυτό θα πάψει η εργαλείοποίηση των τέκνων από τη μητέρα, η ηθελημένη από αυτήν συκοφάντηση και αποξένωση των παιδιών από τον πατέρα και η άρνηση καταβολής διατροφής (όταν υπάρχει αποδεδειγμένα δυνατότητα καταβολής της) από τον πατέρα, ως αντίδραση στη απομάκρυνση των τέκνων και κάκιστη συμπεριφορά της μητέρας προς τον πατέρα.

    Η σχετική συναίνεση των μητέρων, για ίσο χρόνο του τέκνου με τους γονείς του , ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ (και αν υφίσταται αρχικά, σύντομα παύει να συμβαίνει αυτό) σε συντριπτικό ποσοστό άνω του 90% των περιπτώσεων, καθώς:
    1. το οικονομικό όφελος των μητέρων (διατροφή και επιδόματα),
    2. η ανάγκη τους να κάνουν κακό στον πατέρα (ασχέτως αν με αυτή τη συμπεριφορά
    τους, βλάπτουν πρωτίστως τα παιδια) και
    3. η γνώση πως το αποτέλεσμα της δικαστικής διαμάχης, συνήθως θα είναι υπερ τους,
    καταστρέφει την ομαλή μετάβαση των γονέων και του τέκνου, σε μια νέα ζωή συνεργασίας των γονέων, για το όφελος των παιδιών.

    Σε περίπτωση δε που κριθεί ότι ένας γονέας είναι βίαιος/ακατάλληλος να ασκεί επιμέλεια/γονική μέριμνα ή αν ένας γονέας δεν επιθυμεί την άσκηση της ή αν οι γονείς κατοικούν σε διαφορετικά γεωγραφικά διαμερίσματα, τότε τα παραπάνω δεν είναι δυνατό να ισχύσουν και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, η οποία θα κρίνεται από τον αρμόδιο δικαστικό λειτουργό.

    Αν υφίσταται αυτή η ισότητα εξαρχής, οι μητέρες θα είναι πιο δεκτικές στις προσπάθειες για την επίτευξη συμφωνίας, μακριά απο επίπονες ( ψυχολογικά και οικονομικά) δικαστικές διαμάχες. Έτσι θα εκλείψουν και οι με δόλο προσπάθειες των μητέρων, για πρόκληση εντάσεων ανάμεσα στους γονείς, που δρουν αργότερα ως επιχείρημα τους στις δικαστικές διαμάχες, κατά της ισόχρονης παρουσίας των δύο γονέων στη ζωή του τέκνου.

  • 23 Μαρτίου 2021, 09:50 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΕΡΔΕΝΕ

    Είμαι γιαγιά και έχω να δω το εγγόνι μου πάνω από 3 χρόνια…!!! Κύριε υπουργέ θέλω να υπάρχει ισότητα στα ζευγάρια ώστε να μην μπορεί ο ένας να χρησιμοποιεί το παιδί ενάντια στον άλλον. Τα παιδάκια χρειάζονται και τους δύο γονείς τους.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ…!!!

Σχόλια 1 2 3 4 5 … 36