Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1511
Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
3. Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών ή όποιων άλλων πεποιθήσεων, της ιθαγένειας, της εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσίας.
4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.».
ΣΥΜΦΕΡΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ
α) Οποία αντίθετη άποψη από αυτήν δηλώνει την ακαταλληλότητα του για γονέας.
(εξαίρεση η ενδοοικογενειακή βία η οποιαδήποτε μορφή βίας από οποία πλευρά και αν προέρχεται)
β) Οποία αντίθετη άποψη από αυτήν δηλώνει την εκμετάλλευση του ζητήματος με σκοπό το κέρδος .
Το συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων. Το παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς για την ομαλή ανάπτυξή του.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ……. 50 /50
στο αρρο 1511 πρεπει να υπαρξει τροποποιηση της διατυπωσης….
στο συμφερον του τεκνου που εξυπηρετειται πρωτιστως απο την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστικη συμμετοχη και των δυο γονεων στην ανατροφη κ φροντιδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕς ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ….
Η επιμονή πολλών στην άποψη ότι πρέπει να υπάρχει απαραίτητα ισόχρονη συμμετοχή με εναλλασσόμενη διαμονή των παιδιών στις κατοικίες αμφότερων γονέων με ξεπερνά. Είναι, αλήθεια, προς το συμφέρον των παιδιών το να γίνονται «μπαλάκι» και να πηγαινοέρχονται από το ένα σπίτι στο άλλο;!
Η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, ο Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, ο Σύλλογος Κοινωνιολόγων, ο Συνήγορος του Πολίτη, πλήθος επιστημονικων ερευνών και η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως έχει αποτυπωθεί σε δημοσκοπήσεις είναι υπέρ της ισοχρονης κοινής ανατροφής με εναλλασσομενη κατοικια.
Επομένως:
«’Αρθρο 1511
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Δεδομένου ότι:
1) σύμφωνα με την Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης του παρόντος νομοσχεδίου «καθιερώνεται η αρχή της ισότητας των γονέων στις ευθύνες και τα δικαιώματα έναντι του τέκνου» [ http://www.opengov.gr/ministryofjustice/wp-content/plugins/download-monitor/download.php?id=201 – σελ. 2 ]
2) σύμφωνα με τον Συνήγορο του Πολίτη (αρμόδιο κατά το Σύνταγμα και τον νόμο για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και δη του παιδιού) «η διασφάλιση ισόρροπου, ισοβαρούς, ισόχρονου και ισάξιου (δικαιώματος, αλλά πρωτίστως) καθήκοντος ανατροφής … αποτελούν τον απαραβίαστο πυρήνα του δικαιώματος του παιδιού» [ https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf – σελ. 2 ]
3) η ισόχρονη παρουσία και των δύο γονιών όταν αυτή είναι δυνατή, δεν βλάπτει με κανέναν τρόπο το συμφέρον του παιδιού
η λέξη «ισόχρονη» πρέπει να προστεθεί στην παράγραφο 2 ως εξής:
«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου»
ώστε η εκπεφρασμένη βούληση του νομοθέτη για ισοτητά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων να είναι ρητή και σαφής (και ως προς την χρονική διάσταση) και να μην προκύπτει ερμηνευτικά από τον εφαρμοστή του δικαίου.
Οι γονείς έχουν παιδεία και αρχές. Δε μπορεί κανείς και καμιά να επιβάλλει τίποτα. Επίσης, όταν συμφωνεί το πρώην ζεύγος και διευθετεί τα θέματα του τέκνου και το παιδί πλέον περνάει καλύτερα, οι νόμοι γίνονται χαρτιά για πέταμα. Δε σας πέφτει λόγος, δεν έχετε κανένα νομικό ή ηθικό δικαίωμα να ανακατεύεστε στη ζωή άλλων με πρόσχημα το συμφέρον του τέκνου, εκτός και αν εμμέσως πλην σαφώς θέλετε να πάρετε το παιδί από τους φυσικούς του γονείς.
Θα πρέπει να προστεθεί και η ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στο συμφέρον του τέκνου όπως ήταν στο προσχέδιο.
Μια διατύπωση θα μπορούσε να είναι:
– Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες των γονέων του
Εάν πραγματικά το δούμε αμερόληπτα, το συμφέρον του παιδιού οικοδομείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, όπερ σημαίνει μεταξύ άλλων,εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες εναλλάξ και των δύο γονέων του.
Το κυρίαρχο συμφέρον τόσο των παιδιών όσο και των γονέων τους έπειτα από ένα χωρισμό είναι να αισθάνονται και να είναι ελεύθεροι
Τα ΣΥΝΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ της υποχρέωσης και των δύο γονέων για την επιμέλεια είναι
1)ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ βια να συνεχιζετε
2)σεξουαλική παρενόχληση των παιδιών γενετήσια πράξη κατά εξακολουθηση
3)η διπλή κατοικία θα επιφέρει ψυχικό μαρασμό για τα παιδιά
4) δομές ιδρύματα
Η θέσπιση αυτή αφορά αυτούς που χώρισαν και δεν έχουν κάποια αμοιβαία κατανόηση και αυτό είναι αδιανοητο από τους νομοθέτες να συνεναισουν σε ένα διαστροφικο νόμο
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας και το Συμβουλιο της Ευρώπης προτείνουν ισόχρονη ανατροφή και εναλλασσομενη κατοικια και ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ του παιδιού….
Οπότε:
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΤο άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 15112. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Δεν ζητάμε τπτ άλλο από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών μας.Οι ειδικοί σας έχουνε προτείνει τι ειναι το καλύτερο για τα παιδιά μας.
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΤο άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 15112. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Πως θα διασφαλιστεί το συμφέρον του παιδιού, αν κάποιος απ’ τους γονείς κακοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο το παιδί έστω και μια φόρα (αρκεί για ζημιά μακροπρόθεσμη) όταν επιβάλλουμε υποχρεωτική συνεπιμέλεια; Όσοι έχουν το σθένος να το αναδείξουν δικαστικά, καλώς εν μέρει, αλλά το θέμα είναι σ’ όσους εκβιάζονται και δεν έχουν το σθένος να καταγγείλουν την κακοποίηση. Επιπρόσθετα, αφού εστιάζουμε στο συμφέρον του παιδιού, πρέπει να συνυπολογίσουμε ένα παράγοντα εξαιρετικά και σημαντικά βασικό οτι το κάθε άτομο (εν προκειμένω το παιδί, όπως και κάθε άτομο συνήθως) χρειάζεται το μόνιμο χώρο του που θα του παρέχει ασφάλεια και φυσικά τη δυνατότητα στην περαιτέρω ανάπτυξή του σε όλα τα επίπεδα. Προστατεύστε τους αδύναμους, η συνεπιμέλεια δεν θα βοηθήσει.
«πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου»
Πάλι η μπάλλα στα χέρια του δικαστή άρα πάμε για νέες δίκες επί δικών! Που είναι η κοινή επιμέλεια και ανατροφή που το κράτος δίνει υποχρεωτικά σε κατάλληλους γονείς?
«Η απόφαση του δικαστηρίου πρέπει επίσης να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας ιδίως του φύλου»
Στην ουσία με το εν λόγω νομοσχέδιο ΔΕΝ δίνετε δικαιώματα στους γονείς ΑΛΛΑ ΟΔΗΓΙΕΣ στους δικαστές!
«Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής»
Το παιδί εάν έχει αποξενωθεί δεν θα δώσει ουδέτερες πληροφορίες! Γιατί αφαιρέθηκε ο όρος-κατάσταση Γονική Αποξένωση?? Ποιός θα κρίνει και πώς αν η αναφορά του τέκνου δεν είναι προιόν υποβολής ή κακόβουλων συνειδητών ή ασυνείδητων ενεργειών του αποξενωτή γονέα?
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων. Το παιδί έχει ανάγκη και τους δύο γονείς για την ομαλή ανάπτυξή του.
Όταν λέτε ότι 4. Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα …..
Εννοείται δηλαδή ότι στην διαμάχη των δύο γονέων στα δικαστήρια θα σέρνεται και τα παιδιά. Με εξέταση από τον δικαστή αν είναι ώριμο να μετρήσει η άποψη του κάθε φορά. Κι αν δεν σεβαστεί το δικαστήριο την άποψη του τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην ψυχολογία του παιδιού; Είναι που είναι δύσκολο για ένα παιδί το διαζύγιο θα πρέπει να το βιώνει και ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Το συμφέρον του τέκνου εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων. Έχω 2 παιδιά, κορίτσια. Ήμουν Αγγλία για μισό χρόνο για δουλειές. Παρότι τα επισκεπτόμουν μηνιαίως τα παιδά δεν ήταν καθόλου καλά. Αναγκάστηκα να παρατήσω τη δουλειά μου και να επιστρέψω σε μια θολή πραγματικότητα και ένα αβέβαιο μέλλον. Τα παιδιά τα έχω σπίτι μου 12 με 17 ημέρες αναλόγως το μήνα. Η διαφορά είναι ολοφάνερη. Ότι πιο κοντά στο φυσιολογικό μπορεί να υπάρξει. Παρά το μεγάλο διάστημα που τα έχω καταβάλλω ολόκληρη την διατροφή αδιαμαρτύρητα ως μέσο να εξασφαλίσω την συνεργασία της μητέρας τους. Μικρό τίμημα μπροστά στην ευτυχία των παιδιών μου.
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας και το Συμβουλιο της Ευρώπης προτείνουν ισόχρονη ανατροφή και εναλλασσομενη κατοικια.
Οπότε:
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Εφ’οσον υπαρχει η φραση «ο ανηλικος εχει κατοικια την κατοικια του γονεα με τον οποιο συνηθως διαμενει» το παρον νομοσχεδιο ΔΕΝ νομοθετει συνεπιμελεια ! Επισης ειναι γεματο αντιφασεις,οσο δε για το 1/3 σε εκαστο γονεα και το 3ο 1/3 μαχητο το ακουμε απο τον Υπουργο μονο προφορικα.Αγνοει και ακυρωνει τις διεθνεις συμβασεις τις οποιες εχει ηδη κυρωσει η χωρα μας για τα θεμελιωδη ανθρωπινα δικαιωματα παιδιων και γονεων.
Αγνοει τα επιστημονικα πορισματα των ειδικων που στοχευουν στην ψυχικη υγεια των παιδιων και υποστηριζουν οτι πραγματικο συμφερον των παιδιων ειναι να ανατρεφονται απο κοινου και ισοχρονα και απο τους δυο γονεις (εφ’οσον ειναι καταλληλοι) ανεξαρτητα απο την
νομικη τους σχεση και τελος αγνοει την επιθυμια των Ελληνων πολιτων που εκφραστηκαν μεσα απο δημοψηφισμα κατα 90% υπερ της συνεπιμελειας καθως και τις χιλιαδες υπογραφες που συγκεντρωθηκαν και συμφωνουν με αυτην.
Εαν ψηφιστει το συγκεκριμενο νομοσχεδιο χωρις να τροποποιηθουν τα αρθρα 1511,1513,1514,1519,1520 θα συνεχιζει να διαιωνιζεται η κακοποιηση των παιδιων και των γονεων τους οπως επισης θα επιδεινωθει και το δημογραφικο προβλημα καθως οι πολιτες ειναι πλεον ενημερωμενοι και γνωριζουν τους κινδυνους που εγκυμονει πλεον ενας γαμος.
Διορθωστε τα αρθρα ωστε να οδηγουν στην ουσιαστικη λυση που ειναι η ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΚΟΙΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ/ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ !
Αρθρο 1511
Να γίνει ξεκάθαρη αναφορά οτι το συμφέρον του τέκνου, εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Όταν λέτε για ισότητα ανεξαρτήτου φύλου ή και θρησκεύματος τί εννοείτε ακριβώς; Εάν για παράδειγμα ένας μπαμπάς λόγω του θρησκεύματος που ακολουθεί βλέπει το παιδί του ως περιουσιακό στοιχείο μπορεί να διανοηθεί ο οποιοσδήποτε δικαστής να του δώσει την επιμέλεια; Και λέτε επίσης πως δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η άποψη ενός παιδιού εάν δεν είναι αρκετά ώριμο. Δηλαδή με λίγα λόγια εάν ένας από τους γονείς του το κακοποιούν συνέχεια και το παιδί δεν θέλει να μείνει με αυτόν τί θα κάνετε; Θα αγνοήσετε την ελεύθερη βούληση ενός μικρού παιδιού που δεν θέλει να ζει υπό τέτοιες συνθήκες; Τα παιδιά είναι το μέλλον του τόπου και αν οι συνθήκες διαβίωσης τους είναι άθλιες το ίδιο ισχύει και για το μέλλον τους. Προτιμότερο θα ήταν να γίνουν αλλαγές σε αυτό το άρθρο του αστικού κώδικα γιατί μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει.
Προτείνω την παρακάτω διατύπωση:
…Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων…
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΕΚΝΟΥ.
Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Στο παρών άρθρο θα πρέπει να προστεθεί ότι το συμφέρον του παιδιού εκτός από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονιών στην ανατροφή και την φροντίδα του , εξυπηρετείται απαραίτητα και από την εναλλασσόμενη διαμονή του στις κατοικίες και των δύο γονέων.
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του,ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ.Kαθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΆΖΕΤΕ ΟΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΣΟΥΒΆΛΙ, ΑΦΉΣΤΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΣΣΤΕΣ ΝΑ ΚΡΊΝΟΥΝ ΜΌΝΟΙ ΤΟΥΣ, Η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΉ ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ ΘΑ ΦΈΡΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΌ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΔΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΑΡΑΓΕ ΔΕΝ ΈΧΕΤΕ ΜΥΑΛΟ ΝΑ ΔΕΊΤΕ ΤΟ ΚΑΚΌ ΠΟΥ ΘΑ ΦΈΡΕΤΕ Η ΤΟ ΚΆΝΕΤΕ ΕΠΊΤΗΔΕΣ???
Συμφέρον του τέκνου σε δύο σκοτωμένους-αντιδικούντες γονείς δεν γίνεται να υπάρξει. Μόνο προβλήματα θα φέρει αυτό το νομοσχέδιο και εκατοντάδες χιλιάδες δίκες στα ήδη έχοντα συμφόρηση δικαστήρια της Ελλάδας. Έως οτου επιλυθούν (χρόνια) αυτές οι διαφορές το ή τα παιδιά θα έχουν γίνει μάρτυρες σε σκηνικά πολέμου στο σπίτι ή στην οικογένεια γενικά για το οποιοδήποτε μικρό πράγμα καθώς ο ένας θα τσακώνεται με τον άλλον παίρνοντας προσωρινές διαταγές ή μέτρα και για τα πιο γελοία φυσικά θέματα. Επίσης αποτροπή διάρρηξης; Κι αν ο ένας γονέας φέρεται κακοποιητικα με οποιονδήποτε τρόπο στο ή στα παιδιά τι θα γίνει; Χιλιάδες προβλήματα που θα φέρουν κι άλλα.Ναι στην συναινετική όχι στην υποχρεωτική συνεπιμελεια.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΟΝΟ ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΙΚΑΝΟΙ!!
Να τιθενται υπο εξεταση πρωτού αποφασιστει συνεπιμελεια.
Σκοπος ειναι η ευζωια του παιδιου σε ΥΓΙΕΣ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ
ΣΩΜΑΤΙΚΑ περιβαλλον.
Αν αυτο το εκτρωμα ψηφιστει ετοιμαστειτε να γεννηθουν
και να μεγαλωσουν απειροι ψυχικα διαταραγμενοι ανθρωποι
..με οτι αυτο συνεπαγεται..
ΔΙΟΡΙΣΤΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ, ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΟΣ …..
ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΑΡΝΗΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΝ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ !!!
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ, ΠΟΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΗ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΙΝΕΙΑ ???
….ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΜΑΧΙΑ ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ (ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ), ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ,
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ !!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΣΕ ΔΙΑΖΥΓΙΑ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑΣ, ΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ !!!
Παράγραφος 2.
Πως είναι δυνατόν δύο άνθρωποι που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον (αλλιώς για ποιο λόγο να χώριζαν;;) να μπορούν να έχουν από κοινού συμμετοχή στην φροντίδα και επιμέλεια του παιδιού. Ο ένας θα λέει άσπρο, ο άλλος μαύρο.
Ένα απλό και καθημερινό παράδειγμα, ο ένας γονιός θα θέλει το παιδί να μάθει Αγγλικά, ο άλλος γονιός θα θέλει τα Γαλλικά. Θα αρχίσουν οι κόντρες και οι τσακωμοί και το παιδί θα είναι πάλι στη μέση.Αλήθεια, από όλες αυτές τις κόντρες που θα δημιουργηθούν έχετε σκεφτεί πως τα παιδιά είναι τα μόνα χαμένα της υπόθεσης ;;;
Παράγραφος 4.
Ποια είναι τα κριτήρια που θα κρίνει το δικαστήριο πως ένα παιδί είναι ώριμο και τι ορίζει αυτό ως ώριμο;
Αν το παιδί πει πως ο ένας από τους δύο γονείς είναι ακατάλληλος είτε λόγω συμπεριφοράς είτε λόγω βίας έχει το δικαίωμα το δικαστήριο να το κρίνει ως αναληθής επειδή το παιδί δεν θα έχει την ωριμότητα που θα ήθελαν αυτοί ή επειδή θα θεωρήσουν πως το παιδί επηρεάζεται από τον άλλο γονιό;; Οι ζωές των παιδιών, κύριοι και κυρίες νομοθέτες, δεν είναι παιχνιδάκι για να παίζουμε με τις λέξεις και τις φράσεις.
Όλες οι έρευνες των ειδικών του εξωτερικού στο οικογενειακό δίκαιο έχουν δείξει πως η υποχρεωτική συνεπιμέλεια έχει εφιαλτικά αποτελέσματα και έχει αποτύχει παταγωδώς. Η Γαλλία είναι ένα παράδειγμα χώρας όπου η υποχρεωτική συνεπιμέλεια έχει αποτύχει και τα προβλήματα είναι τεράστια.
Μην ξεχνάτε πως παιδιά δεν είναι μόνο τα μωρά ή όσα είναι στη παιδική ηλικία αλλά και όσα είναι στην εφηβική και ένα παιδί σε αυτή την ηλικιακή ομάδα δεν μπορεί ο λόγος του να μην έχει βαρύτητα. Θα απαιτεί όχι μόνο να εισακουστεί αλλά και να εφαρμοστεί ο λόγος του. Στην τελική για το καλό των παιδιών δεν γίνονται όλα αυτά;; Αν δεν το ξέρουν αυτά ποιο είναι το καλό τους, τότε ποιοι το ξέρουν ;;;;;
Τέλος, η δήλωση του προέδρου πρωτοδικών κ. Πλαγάκου πως μπαμπάδες με πολιτική επιρροή και οικονομική επιφάνεια πιέζουν για να περάσει αυτός ο νόμος, θα ερευνηθεί ;
ΔΙΟΡΙΣΤΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ, ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΟΣ …..
ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΑΡΝΗΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΝ ΝΙΩΘΕΙ ΚΑΛΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ !!!
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ, ΠΟΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΕ ΜΙΑ ΜΗ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΙΝΕΙΑ ???
….ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΜΑΧΙΑ ΑΝΑΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ (ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ), ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΨΕΥΔΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ,
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ !!!
ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ, ΌΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ 1000 ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ «ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙΤΑΙ» ΚΑΙ ΝΑ «ΞΕΒΟΛΕΥΕΤΑΙ»(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ), ΏΣΤΕ ΝΑ ΈΧΕΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΕΠΑΦΗ-ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ(ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ), ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ «ΟΡΦΑΝΟ» ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ(ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ), Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΝΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΟ ΑΠΟΞΕΝΩΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΆΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ «ΠΗΓΑΙΝΕ-ΈΛΑ»!
Συνεπιμέλεια σε συνθήκες ενδοοικογενειακής βίας
Αυτό το οποίο η κυβέρνηση εσκεμμένως παραβλέπει είναι οι εκατοντάδες καθημερινές ιστορίες έμφυλης βίας και παιδικής κακοποίησης και ειδικά σε αυτήν την παρατεταμένη περίοδο της καραντίνας. Αγνοεί, προκλητικά, η κυβέρνηση ότι:
Η ενδοοικογενειακή βία έχει έμφυλο πρόσημο. Πόσες περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε που ο σύζυγος κακοποιεί επανειλημμένα μητέρα και παιδιά και κανείς δε κάνει τίποτα, μέχρι να αντικρίσουν το πτώμα οι γείτονες και να πουν ότι «κατά τα άλλα ήταν καλό παιδί…» ;
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης, απαγορεύεται η επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα που δρα κακοποιητικά άμεσα ή έμμεσα προς αυτό, κάνοντάς το θεατή κακοποιητικών συμπεριφορών.
Σύμφωνα με την έκθεση «Η βία κατά των γυναικών και η προσχώρηση της Ε.Ε. στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», που δημοσιοποίησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 15 Νοεμβρίου 2017, η έμφυλη βία και συγκεκριμένα η ενδοοικογενειακή βία έχει καταστεί για τις Ευρωπαίες μεταξύ 15 και 44 χρόνων η πρώτη αιτία αναπηρίας και θανάτου, αφήνοντας πίσω ακόμη και τα αυτοκινητικά δυστυχήματα ή τον καρκίνο. Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί, καθώς ,όπως καταγράφεται, 50 γυναίκες στην Ε.Ε. δολοφονούνται κάθε εβδομάδα από νυν ή πρώην σύντροφό τους. Από αυτές το 1/3 μαχαιρώνεται, το 1/3 φονεύεται με πυροβόλο όπλο, το 20% στραγγαλίζεται και το 10% ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου.
Και πριν από την πιο πάνω συνθήκη, σύμφωνα με τον νόμο 3500/06, αναγνωρίζεται ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, αλλά σοβαρή κοινωνική παθογένεια, που παραβιάζει ατομικές ελευθερίες, κυρίως των γυναικών, οι οποίες και πλήττονται σε μεγάλο βαθμό από το φαινόμενο. Επεκτάθηκε, επίσης, το αξιόποινο παραδοσιακών εγκλημάτων και σε συμπεριφορές, οι οποίες μέχρι πρότινος υπάγονταν στην έννοια των βασανιστηρίων. Με τον τρόπο αυτό δηλώθηκε η πρόθεση του νομοθέτη να αποτρέψει φαινόμενα μετατροπής της οικογένειας σε τόπο ατιμώρητης καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σημαντική -και εν πολλοίς πρωτοποριακή – στον νόμο ήταν η αντιμετώπιση των ανηλίκων ως θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, ακόμα κι αν οι πράξεις αυτές δεν στρέφονται άμεσα εναντίον τους, αλλά απλώς τελούνται ενώπιον τους. Εν προκειμένω , ελήφθησαν υπόψη επιστημονικά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία οι πράξεις Ε.β επιδρούν αρνητικά στην ψυχοκοινωνική εξέλιξη των ανηλίκων, με κίνδυνο το φαινόμενο να διαιωνίζεται. ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ Ε.Β, ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ (άρθρο 6).
Ας αναλογιστούμε, όμως, πόσες τέτοιες υποθέσεις δεν φτάνουν ποτέ στα δικαστήρια, πόσες γυναίκες σιωπούν κάτω από το βάρος των συνεχών απειλών και του φόβου, πόσες φορές η αστυνομία τις στέλνει πίσω στον κακοποιητή τους.
Κι όταν φθάσουν, μας πετάει προκλητικά στο πρόσωπο το επερχόμενο νομοσχέδιο την πιο επαίσχυντη διάταξη που θα μπορούσε να σκαρφιστεί, απευθυνόμενο, όπως φαντάζονται, σε μικρόνοες και αδαείς. Ότι δηλ. η άσκηση της επιμέλειας δεν θα αφαιρείται με την τυχόν ΕΓΚΛΗΣΗ της μητέρας, θα αφαιρείται μετά την ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ απόφαση της δικαιοσύνης. (Δεν εκπλησσόμαστε, το έχουμε ξαναπεί, η πολιτική αυτή είναι απολύτως ενταγμένη στα πλαίσια της συντηρητικοποίησης, φτωχοποίησης και καταπάτησης κάθε κεκτημένου δικαιώματος). Εμείς οι νομικοί της πράξης γελάμε, πολύ πικρά όμως, που χρησιμοποιούν, ως πειστικό επιχείρημα,την πιο αργή δικαιοσύνη της Ε.Ε, όπως την κατάντησαν (έχει καταδικασθεί πλειστάκις η χώρα μας από το ΕΔΔΑ)για να μας πείσουν ότι έλαβαν υπόψη τους την ενδοοικογενειακή βία.
Ξέρουμε άραγε για πόσα χρόνια μιλάμε για να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση; 8 έτη κατά το μάλλον ή ήττον (πέντε έτη από τη πράξη για να φθάσει στο ακροατήριο και άλλα 3 έτη που αναστέλλεται κατά τη κύρια διαδικασία), ώστε να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση ή να παραγραφεί και να μπεί στα συρτάρια της εισαγγελίας. Δηλαδή, θα έχουμε το δυσοίωνο σενάριο, ενώ θα εκκρεμεί η ποινική διαδικασία, ο θύτης να αποφασίζει με το θύμα του και να συνδιαλέγεται μαζί του και το παιδί, αν είναι το θύμα, να διαμένει μαζί του μέχρι την ενηλικίωση. Ας σκεφτούμε πόσα θύματα ενδοοικογενειακής βίας και, ειδικά, ανήλικα παιδιά, αυτή την στιγμή τρέμουν ακόμα και στη θέα του θύτη τους. Πολλώ δε μάλλον, όταν ξέρουν, a priori, ότι ο δρόμος της δικαίωσης θα είναι μακρύς, αν αυτή έλθει ποτέ. Κι αν η κακοποιήτρια είναι γυναίκα, φυσικά, και πρέπει να ισχύουν τα ίδια, αλλά δυστυχώς τα νούμερα είναι αμείλικτα, γιατί η έμφυλη βία είναι πρωταρχικό συστατικό της πατριαρχίας και απότοκο αποτέλεσμά της.
Κι ας πάρουμε, ως υπόθεση εργασίας, ότι ο θύτης καταδικάζεται μετά από 5 – 8 χρόνια τελεσίδικα. Η έννομη τάξη μας αντέχει το γεγονός ότι, καθόλη αυτή τη διάρκεια, το θύμα, το παιδί, ζούσε κι ενηλικιώθηκε με τον κακοποιητή του και υποβάλλαμε και τη γυναίκα στη βάσανο να συνδιαλέγεται και να υποκύπτει, προφανώς, σε ένα επίσης κακοποιητή πρώην σύζυγο;
Τα παιδιά, όμως, δεν είναι αντικείμενο ή εμπόρευμα που αν συμβεί κάποια βλάβη ή ζημιά σε αυτά κατά τη διάρκεια της συνεπιμέλειας, μετά θα αλλάξεις τη ρύθμιση, γιατί αποδείχτηκε ότι είναι επιβλαβής για το παιδί. Η Δικαιοσύνη έχει καθήκον να προστατεύσει τα παιδιά απο το ρίσκο του κινδύνου και να υπολογίσει τον κίνδυνο εκ των προτέρων. Μιλάμε για ανθρώπους με ίσα δικαιώματα, όπως αναγνωρίζονται στη Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και, επιπρόσθετα, στη Σύμβαση Δικαιωμάτων του παιδιού.
Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η πρόβλεψη που κυκλοφόρησε στο πρώτο προσχέδιο (ώσπου να καταλήξουν, σφιγμομετρώντας τις αντιδράσεις) για αφαίρεση επιμέλειας μόνο σε περίπτωση που ο γονέας είναι κακοποιητικός προς το παιδί, όπως ορίζεται στο προτεινόμενο και επίμαχο άρθρο 1532.
Οι μητέρες- θύματα έμφυλης βίας θα εγκλωβίζονται για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε κακοποιητικούς γάμους ή σχέσεις με τον φόβο της απώλειας της επιμέλειας ή μετά το διαζύγιο θα έρχονται σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους. Στην περίπτωση μάλιστα που μια μητέρα πάρει το παιδί της σε άλλη πόλη για να το προστατεύσει ή να προστατευτεί η ίδια από την κακοποίηση, ο έτερος γονέας θα μπορεί να κάνει μήνυση για παραβίαση της δικαστικής απόφασης και η μητέρα θα κινδυνεύει με σύλληψη και αυτόφωρο μέχρι να επιστρέψει το παιδί στον μόνιμο τόπο κατοικίας.
Και τούτο, καθώς καμία πρόβλεψη δεν έχει λάβει χώρα για τα αναρίθμητα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, που συμβαίνουν πίσω απο τις κλειστές πόρτες, με θεατές ανήλικα παιδιά και μοναδικό αποτέλεσμα τον εσαεί τραυματισμό του ψυχικού τους κόσμου. Παιδιά που πλέον δεν θα ακούγονται στις δικαστικές αίθουσες, που καμία ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη δεν θα λαμβάνεται υπόψιν και καμία γυναίκα δεν θα βρίσκει το δίκιο της, μένοντας τελικά μόνη και αβοήθητη σε έναν κόσμο βαθειάς πατριαρχίας και μισογυνισμού.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εκκρεμούν δικαστήρια εναντίον κάποιων ενεργών μπαμπάδων για κακοποίηση (ανάμεσά τους αυτός που κακοποίησε την πρώην σύζυγό του στο προαύλιο του σχολείου των παιδιών του, μπροστά στα μάτια γονιών, παιδιών και δασκάλων στην Κέρκυρα).
Η Πλατφόρμα των ανεξάρτητων μηχανισμών και εμπειρογνωμόνων σχετικά με τις διακρίσεις και τη βία κατά των γυναικών (EDVAW Platform), που συστάθηκε από τον ΟΗΕ για την αποτελεσματικότερη συνεργασία των μηχανισμών του διεθούς δικαίου, εξέδωσε τον Μάιο του 2019 ανακοίνωση επισημαίνοντας την ανάγκη οι υποθέσεις επιμέλειας και επικοινωνίας των γονέων με τα τέκνα να κρίνονται με γνώμονα την αρχή του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού και τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών στη ζωή και τη σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική ακεραιότητα.
Στην ανακοίνωσή τους τα μέλη της Πλατφόρμας επεσήμαναν πως «οι κακοποιητικές σχέσεις μεταξύ των γονέων επηρεάζουν κυρίως τις γυναίκες και έχουν άμεσες επιπτώσεις στη ζωή των παιδιών. Παρόλα αυτά η βία κατά των γυναικών σπάνια αντιμετωπίζεται από τις εθνικές αρχές ως σχετικός παράγοντας στις αποφάσεις επιμέλειας».
Το γεγονός ότι το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο δεν έχει αξιοποιηθεί δεν είναι λόγος για μεταβολές προς ικανοποίηση συγκεκριμένων ομάδων. Τα παιδιά δεν είναι κινητά ή αποκτήματα για να τίθενται τεκμήρια. Ουσιαστικότερη κρίση και αιτιολογημένη ανάλυση των κριτηρίων που οδηγούν στην δικαστική απόφαση, αρκεί. Το Follow up είναι μια εξαιρετική δικλείδα ασφαλείας και επιτέλους, ας τεθεί το θέμα για τα οικογενειακά δικαστήρια.
Δεν πρέπει να μας υποψιάσει ότι έρχεται ένα νομοσχέδιο σε αυτήν την δυστοπική συνθήκη; Η πρώτη καραντίνα στον τόπο μας, τον Μάρτιο του 2020, «άνοιξε» με μία διπλή γυναικοκτονία (σε διάσταση οι σύζυγοι) και η δεύτερη με μία ακόμη στη Μάνη ενώπιον του ανηλίκου παιδιού τους.
Έπειτα από έναν σχεδόν ολόκληρο χρόνο εγκλεισμού, με τα επίσημα στοιχεία να είναι αμείλικτα σε σχέση με την αύξηση της έμφυλης βίας κατά το «μένουμε σπίτι» και την πλήρη φτωχοποίηση μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια αποτελεί κόκκινο πανί για κάθε μητέρα, κάθε γυναίκα, κάθε προοδευτικό άνθρωπο, κάθε συλλογικότητα υπεράσπισης της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων του παιδιού.
Ο ΟΗΕ προειδοποίησε ότι η κρίση ενδέχεται να οδηγήσει σε αύξηση κατά 20% της ενδοοικογενειακής βίας, χαρακτηρίζοντάς την «κρυμμένη πανδημία».
Σοκαρισμένος από την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ζήτησε να υπάρξει «εκεχειρία στο σπίτι».
Σε κάποιες χώρες και στη δική μας, οι τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας κατέγραψαν πενταπλάσιο αριθμό τηλεφωνημάτων, όμως το lockdown κατέστησε πιο δύσκολο για τα θύματα να αναζητήσουν βοήθεια. Κάποιες χώρες μετέτρεψαν ξενοδοχεία σε καταφύγια για γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας και δημιούργησαν πρωτοβουλίες ,ώστε να τις ενθαρρύνουν να αναζητήσουν βοήθεια κατά τις επισκέψεις τους σε φαρμακεία ή σούπερ μάρκετ. Εμείς φέρνουμε την υποχρεωτική συνεπιμέλεια!
Και η κακοποίηση δεν είναι μόνο φυσική, είναι λεκτική, οικονομική κι ενδύεται τόσες άλλες φόρμες. Και η παρούσα συνθήκη ευνοεί περαιτέρω. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το ποσοστό απώλειας θέσεων εργασίας για τις γυναίκες εργαζόμενες είναι 1,8 φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των ανδρών, σχεδόν διπλάσιο – οι γυναίκες υπερτερούν εξάλλου μεταξύ εκείνων που εργάζονται άτυπα και σε ευάλωτους τομείς. Διεθνή media κύρους, όπως οι New Υork Times, εμφανίζονται να ανησυχούν ιδιαίτερα, ισχυριζόμενα ότι ενδεχομένως ένας χρόνος «Covid-19» μπορεί να ξεκάνει δεκαετίες κοινωνικών αγώνων, πολύτιμα κεκτημένα στο πεδίο της ισότητας των φύλων. Όπως λέει το πιο πάνω έντυπο , η γυναίκα με μειωμένους μισθούς, ενίοτε όρους ημι-απασχόλησης, χωρίς κοινωνικά/οικογενειακά στηρίγματα, δίχως back up (ναι, οι μαμάδες είναι το ύστατο και ανεξάντλητο back up), με πολλαπλάσιες υποχρεώσεις και βάρη οικονομικά, με πίεση για απόδοση σε παράδοξη εποχή, οδεύει προς σε ένα ψυχολογικό αφανισμό, στα καθ´ημάς και προς την υποχρεωτική συνεπιμέλεια.
Σε ποιο περιβάλλον ισότητας θα αναπτυχθεί και θα στεριώσει η υποχρεωτική συνεπιμέλεια; Ειδικοί του ΟΗΕ εκτιμούν ότι το χάσμα της φτώχειας μεταξύ ανδρών και γυναικών θα μεγαλώσει το 2021 λόγω της οικονομικής ύφεσης. Η θηλυκοποίηση της φροντίδας έχει εγκατασταθεί μονίμως.
Ακόμη και πριν την πανδημία του κοροναϊού, οι γυναίκες έκαναν τρεις φορές περισσότερη μη αμειβόμενη εργασία στο σπίτι ή φροντίζοντας παιδιά και ηλικιωμένους, σε σχέση με τους άνδρες, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, όμως αυτό επιδεινώθηκε το 2020 καθώς οι γυναίκες ανέλαβαν το μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας των μελών της οικογένειας που αρρώσταιναν ή των παιδιών που πλέον δεν πήγαιναν σχολείο.
Έρευνα μεταξύ γονέων σε πέντε πλούσιες χώρες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μη αμειβόμενη εργασία των μητέρων στο σπίτι σχεδόν διπλασιάστηκε και έφτασε τις 65 ώρες την εβδομάδα, περίπου κατά ένα τρίτο περισσότερο σε σχέση με αυτή των ανδρών.
Μια ομάδα υπέρ της ισότητας των δύο φύλων στη Βρετανία επεσήμανε ότι «υπάρχουν στοιχεία επιστροφής στη δεκαετία του ’50» σε ό,τι αφορά τον καταμερισμό των εργασιών.
Όταν, λοιπόν, παίρνουν οι πατεράδες την επιμέλεια των παιδιών καταλαβαίνουν, πολύ γρήγορα, πόσο σκληρή δουλειά είναι αυτή και αναγκάζονται να χρησιμοποιήσουν πληρωμένη φροντίδα και τότε καταλαβαίνουν τι σημαίνει απλήρωτη οικιακή εργασία, η οποία, όμως, τους απελευθερώνει τον χρόνο, ώστε να μπορούν να βγάλουν λεφτά στην αγορά εργασίας. Ή Παντρεύονται πάλι…
Βασικό συστατικό της πατριαρχίας στον καπιταλισμό είναι η απλήρωτη οικιακή εργασία των γυναικών, που έχουν μέχρι σήμερα την ευθύνη όχι μόνο του νοικοκυριού και της ανατροφής των παιδιών αλλά και της φροντίδας των γηραιότερων. Όλα αυτά φυσικά και είναι εργασία, αφού απαιτεί χρόνο, κόπο και εξειδικευμένες γνώσεις κι εδώ έρχεται η ιδεολογία περί «μητρότητας» να επισκιάσει ακριβώς ότι πρόκειται περί εργασίας και να το παρουσιάσει ως κάτι που η γυναίκα οφείλει να κάνει απλά από αγάπη για τα παιδιά και την οικογένεια, χωρίς αντάλλαγμα.
Τα στοιχεία που καταγράφονται για την ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικά, με τα ποσοστά να έχουν εκτοξευθεί κατά τις περιόδους της καραντίνας την άνοιξη, αλλά και το φθινόπωρο/χειμώνα του 2020. Και πρόκειται μόνο για τα στοιχεία εκείνα που έχουν δημοσιοποιηθεί, χωρίς να μπορεί να υπολογιστεί η βυθισμένη πλευρά του παγόβουνου της βίας, που μένει αθέατη κάτω από το νερό, για όσα περιστατικά δεν έχουν καταγγελθεί. Τα δικαστήρια θα αυξηθούν κατακόρυφα, με μόνους ζημιωμένους το παιδί και τον γονέα με τον λιγότερο χρόνο και οικονομική δυνατότητα, δηλαδή συνήθως τη μητέρα. Επίσης, πολλοί πατεράδες θα εκμεταλλευτούν τη νέα κατάσταση για να μειώσουν ή να σταματήσουν να πληρώνουν διατροφή. Και το κερασάκι στην τούρτα: Δυστυχώς, στο νομοσχέδιο αναφέρεται: «Τέλος, παρέχεται η δυνατότητα μεταρρύθμισης ή ανάκλησης έγγραφων συμφωνιών και δικαστικών αποφάσεων που αφορούν ζητήματα τα οποία ρυθμίζονται από την πρόταση της επιτροπής, μέσα σε διάστημα δύο ετών, εφόσον γίνουν νόμος του κράτους». Καταλαβαίνετε το γαϊτανάκι δικών που θα ανοίξουν και την επιβεβαίωση του τίτλου του άρθρου μας σχετικά με έναν ακόμη βρόχο στον λαιμό της Ελληνίδας μητέρας. Όλες δηλαδή οι υφιστάμενες αποφάσεις μπορεί να βρεθούν στον αέρα.
Ήδη πολλοί απειλούν τις μητέρες των παιδιών τους πως θα τους πάρουν το παιδί πριν ακόμα ψηφιστεί το νομοσχέδιο.
Το συμφέρον του τέκνου είναι η από κοινού άσκησης γονικής μέριμνας (με κυριότερη έκφανση την συνεπιμέλεια) οπως προβλέπεται στα άρθρα 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού και 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζεται με το υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης.Ο συνήγορος του πολίτη , ο σύλλογος Ελλήνων ψυχολόγων, ο σύλλογος Ελλήνων κοινωνιολόγων και η Ελληνική ψυχολογική εταιρεία με τις προτάσεις τους υποστηρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην κοινή ανατροφή με ίσο χρόνο και εναλλασσόμενη κατοικία.Το 87% των πολιτών είναι υπέρ της συνεπιμέλειας. Η κοινωνία έχει αλλάξει και είναι η στιγμή να αλλάξει και το οικογενειακό δίκαιο. Ίσος χρόνος με εναλλασομενη κατοικία και ίσα δικαιώματα για όλους τους γονείς, για όλα τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν σε μια σύγχρονη κοινωνία με τις αρχές της ισότητα και της ισονομίας.
Στο 2 είναι πολύ σημαντικό να συμπληρωθεί η έννοια της ισόχρονης συμμετοχής και των δύο γονέων όσον αφορά στην ανατροφή και φροντίδα του, με διαμονή στις δύο κατοικίες και των δύο γονέων εναλλάξ.
Το συμφέρον του κάθε παιδιού είναι διαφορετικό. Μπορεί για ένα παιδί να είναι προς το συμφέρον του να το μεγαλώνουν και οι δύο του γονείς μαζί. Μπορεί για άλλο παιδί να είναι προς το συμφέρον του να το μεγαλώνει μόνο ο ένας γονέας αποκλειστικά. Μπορεί για κάποιο άλλο παιδί να είναι προς το συμφέρον του να το μεγαλώνουν οι παππούδες. Επειδή λοιπόν η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι για γονείς (από εκεί ξεκινά το κακό), θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι ιδιαιτερότητες μιας υπόθεσης πριν αποφασιστεί ποιος θα αναλάβει την επιμέλεια ενός παιδιού. Γι’ αυτό, η συνεπιμέλεια δεν πρέπει να είναι υποχρεωτική και δεν πρέπει να εφαρμοστεί οριζόντια. Έχοντας αυτό ως δεδομένο, θα μπορέσουμε να δούμε με ποιο τρόπο θα εξυπηρετηθεί καλύτερα το συμφέρον του κάθε παιδιού και ποια μορφή επιμέλειας/συνεπιμέλειας θα ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΛΛΑΓΗΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ:
‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
Η παραγραφος 2 να τεθεί ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου,
που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής:“Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.»(Ο Δικαστής εξιδικεύει ούτως ή άλλως την αόριστη νομική έννοια συμφέρον του παιδιού στην καθε περίπτωση,ακολουθεί όμως τα κριτηρια του νομοθετη ο οποίος ακολουθεί τις επιταγες της ΔΣΔΠ του ΟΗΕ , τις οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.Ετσι γινεται στις δημοκρατίες. Περαν αυτού υπάρχουν οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο γονείς. Ετσι γινεται στο πολιτισμενο κόσμο.)
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Να γίνει η διατύπωση «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων»
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας και το Συμβουλιο της Ευρώπης προτείνουν ισόχρονη ανατροφή και εναλλασσομενη κατοικια. Οπότε:
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Η παρατήρηση στο άρθο 1511 του Αστικόυ Κώδικα είναι η εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του,ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ.Kαθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Αρθρο 1511
Το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Κυριε Υπουργέ ειναι ευκαιρία να βάλετε ένα τελος στο μαρτύριο αυτό προτιστως των παιδιών και μετά των υπολοίπων.Γείτονας μου χωρισμένος με δυο υπέροχα παιδιά…
Καθημερινά ζω όλο αυτό που τραβάει και δεν μπορώ να κάνω κάτι να βοηθήσω αυτά τα παιδιά..Έχουν επικοινωνία τρεις (3) ώρες την Πέμπτη και τρέχει από έδω από εκεί να μπορέσει να τα διαβάσει να τα ταΐσει να μπορέσει να επικοινωνήσουν να πουν τα νέα τους και το αποτελεσμα στο τέλος από το 3ωρο να λένε τα παιδιά μπαμπά δεν θελουμε να φύγουμε ποτέ περασε η ώρα;Πάρε την μαμα να της πεις να μείνουμε.
Δεν γίνετε παιδιά μου πρέπει να πάμε στην μαμα..Που είναι το κακό πατέρα και δεν μπορείς να μας αφήσει ;
Είναι δυνατόν να ακούς δυο αθώα παιδιά να λένε το αυτονόητο και να μην μπορείς να κανείς κάτι;
Βοηθήστε..
➢ ‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
➢ ‘Αρθρο 8
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1514
Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
(…)
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)
άρθρο 9 (αντικατάσταση άρθρου 1515 ΑΚ)
όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και ΕΞΙΣΟΥ με την μητέρα
➢ ‘Αρθρο 10
«’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
➢ ‘Αρθρο 14
Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
(…)
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα
‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
Το άρθρο 2 θα πρέπει να τροποποιηθεί έτσι ώστε να είναι ως προς το συμφέρον του παιδιού
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.
Προτείνω στο άρθρο 1511 το εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων
‘Αρθρο 5
Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«’Αρθρο 1511
(…)
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)
Ενώ δεν τολμάει το νομοσχέδιο να το κατονομάσει, αυτο που τελικά φέρνει είναι η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, με ό, τι αυτό μπορεί να σημαίνει ιδιώς για τα κακοποιημένα παιδιά. Με ποιο δικαίωμα αφαιρείτε απο τον φυσικό δικαστή τα εργαλεία να αποφασίζει να μην παραδίδει τα παιδιά στον κακοποιητικό γονέα;
Τι πάει να πεί «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής», προκειμένου να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο η γνώμη του παιδιού; Είναι ή δεν είναι ευθεία απόρριψη της γνώμης του παιδιού; Εϊναι ή δεν είναι αυτό ευθεία μομφή απέναντι στις μητέρες;
Πως θα γίνει έλεγχος συμπεριφοράς κατά το προηγούμενο διάστημα? Όταν ένας πατέρας εξαφανίζεται διαρκώς? Όταν ένας πατέρας βρίζει κατ’εξακολούθηση την μητέρα μπροστά στο παιδί? Όταν ένας πατέρας στέλνει σχεδόν καθημερινά μηνύματα που φτάνουν στα όρια της παρενόχλησης? Όταν ένας πατέρας τρομοκρατεί ένα παιδί 3 χρονών ότι θα το πάρει από το σπίτι του γιατί είναι «αρρωστημένο» να αποζητά την αγκαλιά της μητέρας του? Όταν ένας πατέρας αρνείται να δώσει φάρμακα στο άρρωστο παιδί για να μην το κάνει να κλάψει? Όταν ένας πατέρας δηλώνει ότι είναι «υπεράνω» και δεν φοράει μάσκα γιατί ο κορωνοιός είναι ο τρόπος ελέγχου της κοινωνίας? Πως θα τα δείτε όλα αυτά κύριε Υπουργέ?