Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 2 Αντικείμενο

Άρθρο 2 Αντικείμενο

Αντικείμενο του νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.

Σχόλια 1 2 3 4 5 … 9
  • 31 Μαρτίου 2021, 14:50 | μανια κ.

    Δεν προσδιορίζεται από τον νομοθέτη σε σχέση με ποιο καθεστώς επιχειρείται να
    επιτευχθεί η αναμόρφωση: της διαμορφωθείσας κατά την διάρκεια της συμβίωσης
    κατάστασης ή της προϊσχύουσας μορφής του νόμου και της κρατούσης νομολογίας; Είναι
    φανερό ότι ο νομοθέτης προβαίνει σε εξαγγελίες που εμπεριέχουν εκ προοιμίου αρνητική –
    ως προς τα νομοθετικώς ισχύοντα και δικαστικώς εφαρμοζόμενα- στόχευση και κριτική, η
    οποία δεν προσήκει σε νομοθετικό έργο και γεννά αμφιβολίες σε σχέση με την αμεροληψία
    και την ουδετερότητά του.

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:03 | Κωστας

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 14:44 | ΑΛΕΚΟΣ ΜΑΝΟΥΗΛΙΔΗΣ

    Αντικείμενο του νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη
    διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του
    συμφώνου συμβίωσης…… και την αναγνώριση τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου.

  • 31 Μαρτίου 2021, 13:36 | Βασιλης Αδαμοπουλος

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή επαρκής αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης – διάρρηξη των σχέσεων γονέα, τέκνου.
    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:23 | Γιωργος Αγγελιδης

    Λίγες διορθώσεις και θα φτιάξουν ολα προς το συμφέρον του παιδιού…Να εφαρμοστεί ο νόμος 2079/2015
    Εναλλασσόμενη κατοικία…
    50/50 του χρόνου με διανυκτερεύσεις…
    Ίσα ολα…Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει και τους 2 γονείς στην ζωή του…Εμένα προσωπικά το 1/3 Δεν μου φτάνει…
    Ούτε και στο παιδί μου…
    Θέλω τουλάχιστον ίσο χρονο με αυτό που θα έχει και η πρώην συμβία μου με το παιδί μας…

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:32 | ΦΩΤΙΟΣ ΣΚΟΡΠΙΔΕΑΣ

    Κύριε Τσιαρα συγχαρητήρια για το έργο σας…
    Λίγες διορθώσεις και θα φτιάξουν ολα προς το συμφέρον του παιδιού…

    Να εφαρμοστεί ο νόμος 2079/2015
    Εναλλασσόμενη κατοικία…
    50/50 του χρόνου με διανυκτερεύσεις…
    Ίσα ολα…

    Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει και τους 2 γονείς στην ζωή του…

    Εμένα προσωπικά το 1/3 Δεν μου φτάνει…
    Ούτε και στο παιδί μου…
    Θέλω τουλάχιστον ίσο χρονο με αυτό που θα έχει και η πρώην συμβία μου με το παιδί μας…

  • 31 Μαρτίου 2021, 12:57 | Δημήτρης

    Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική ο δικαστής πρέπει να αποφασίζει με συνείδηση και συνεργασία με παιδοψυχολογους και εξεταστική επιτροπή για την διαφάνεια των κατηγοριών όσο αφορά για το συμφέρον των παιδιών.

  • 31 Μαρτίου 2021, 11:37 | ΑΡΓΥΡΙΟΣ Χ.

    ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΑΡΧΕΣ:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ. κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, ονοματοδοσία ,σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

    ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ:
    1.ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
    2.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    3.ΕΠΙΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ
    4. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΚΛΠ.

    ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ:
    Η ΑΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΝ ΕΝΑ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟ (Γιατί όπως είπε η Κύπρια Μάνα Ελένη Γιασεμίδου: «Είναι αδιανόητο στις μέρες μας παιδιά να μεγαλώνουν σαν νάναι ορφανά και γονείς να θρηνούν παιδιά που ζουν!»)

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΤΩΡΑ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 11:31 | Εύη

    Κάθε περίπτωση και Κάθε παιδί είναι διαφορετικό χρειάζεται διαφορετική ρύθμιση. Με το παρόν νομοσχέδιο γίνεται ισοπέδωση. Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.καμία διάταξη δεν αποσκοπει στο συμφέρον του παιδιού (έννοια που δεν μπορεί να προσδιοριστει από πριν γενικα και αόριστα).στο όνομα του συμφέροντος του παιδιού θα το καταστρέψετε το παιδί.

  • 31 Μαρτίου 2021, 10:52 | Δικηγορος πατερας παππους

    Με τις προτεινόμενες διατάξεις όχι μόνο δεν εξυπηρετειται το συμφέρον του παιδιού και το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον αλλά το παιδί από υποκείμενο του καθήκοντος των γονέων για να ασκούν την γονικη μέριμνα μεταβάλλεται σε αντικείμενο δικαιώματος ως να ειναι *res**πραγμα* υπόχρεων να υποτάσσεται εις το εξίσου δικαίωμα της γονικης μεριμνας εκάστου γονέως, η δε διαφωνία των γονέων ενθαρρύνεται και μεγιστοποιειται και ο θεσμός της οικογένειας αποδομειται. Η αναπτύξη και η κοινωνική ένταξη του παιδιού καθίσταται στρεβλη με πολλά ψυχολογικα και ζωτικά προβλήματα. Μια τέτοια νομοθετική μεταβολή δεν αποτελεί θετική εξέλιξη του Οικογενειακου δικαίου αλλά καταστρεπτικη για τις σχέσεις που πρόκειται να ρυθμίσει και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή εις το όνομα του εκσυγχρονισμου!!!!

  • 31 Μαρτίου 2021, 10:08 | Φωτεινή Κίντου

    Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχεσεις των γονέων πρεπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν,είτε συνεχιζουν να εχουν καλη σχεση, ειτε οχι. Ακόμα και οταν βρισκονται σε συγκρουση μεταξυ τους -για οποιο λογο- η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλεον αδυναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρις διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη,ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που εχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο καποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων.
    Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπηρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετα το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πραξη εχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανονα, στη καθημερινότητα γονεων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά εχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρεποντας τον ένα γονέα σε μονοκρατορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομενου μαλιστα οτι η συγχρονη πραγματικότητα εχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτος πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ενα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι αυτό.

  • 31 Μαρτίου 2021, 09:30 | ΝΙΚΟΣ ΤΖΟΥΦΗΣ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή επαρκής αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης – διάρρηξη των σχέσεων γονέα, τέκνου.
    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:03 | Αλέξανδρος Δουρίδας

    Αντικείμενο του νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης και την αναγνώριση τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου.

    Να προστεθεί και την αναγνώριση τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου

  • 31 Μαρτίου 2021, 08:36 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας/ Κοινής Ανατροφής– Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ με ή χωρίς αποφάσεις από παλιά και νέα διαζύγια

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΗΤΑΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ!

  • 31 Μαρτίου 2021, 04:57 | Elisavet Efstratiou

    Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:

    Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
    «Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
    Μάρτιος 2021

    Εισαγωγή
    Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
    Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
    Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
    ——————————————————
    1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
    2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
    3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
    4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
    5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
    6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
    7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
    ——————————————————
    Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

    Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.

    Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων

    1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11

    Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12

    Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
    —————————————————
    8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.

    9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
    10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
    11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
    12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
    13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
    14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
    —————————————————-

    να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.

    Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.

    2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.

    Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.

    Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
    —————————————————
    15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
    ————————————————-

    της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.

    Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16

    Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

    3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520

    Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.

    Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

    —————————————————-
    16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.

    ————————————————
    Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
    Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/

  • 31 Μαρτίου 2021, 04:21 | Chris Zervas

    Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:

    Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
    «Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
    Μάρτιος 2021

    Εισαγωγή
    Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
    Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
    Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
    ——————————————————
    1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
    2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
    3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
    4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
    5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
    6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
    7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
    ——————————————————
    Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

    Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.

    Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων

    1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11

    Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12

    Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
    —————————————————
    8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.

    9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
    10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
    11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
    12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
    13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
    14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
    —————————————————-

    να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.

    Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.

    2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.

    Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.

    Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
    —————————————————
    15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
    ————————————————-

    της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.

    Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16

    Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

    3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520

    Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.

    Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

    —————————————————-
    16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.

    ————————————————
    Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
    Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/

  • 31 Μαρτίου 2021, 04:09 | Elpis Zervas

    Προς τους 300 της βουλής – Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Να ληφθεί σοβαρά υπόψη οι παρακάτω παρατηρήσεις της RSA:

    Παρατηρήσεις της RSA Refugee Support Aegean επί του Σχεδίου Νόμου
    «Μεταρρυθμίσεις σχετικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου»
    Μάρτιος 2021

    Εισαγωγή
    Το υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τη μεταρρύθμιση διατάξεων του οικογενειακού δικαίου έχει ως στόχο την «ενίσχυση της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων στην ανατροφή του τέκνου». Ωστόσο, οι επί μέρους διατάξεις παρουσιάζουν ανησυχητικά κενά ως προς την συμμόρφωση της Πολιτείας με την υποχρέωσή της, απορρέουσα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που κυρωθηκε με τον Ν 4531/2018, να διασφαλίζει στην έννομη τάξη της μία έμφυλη κατανόηση της ενδοοικογενειακής βίας και «μια ολοκληρωμένη προσέγγιση η οποία λαμβάνει υπόψη τη σχέση μεταξύ των θυμάτων, των δραστών, των παιδιών και του ευρύτερου κοινωνικού τους περιβάλλοντος», στην κρίσιμη δε συγκυρία της ραγδαίας αύξησης των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, καθώς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.1 Η ανάγκη της πρόληψης και της παροχής της προσήκουσας προστασίας στα θύματα ενδοοικογενειακής βίας οφείλει να διαπνέει τις διατάξεις για τη γονική μέριμνα, όπως συνάγεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).2 Παράλληλα, έχει πρόσφατα ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η εκπόνηση στοχευμένων νομοθετικών ρυθμίσεων σε ενωσιακό επίπεδο για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, προς τις οποίες θα κληθεί να προσαρμοστεί η ελληνική έννομη τάξη.3 Στο πλαίσιο αυτό, παρατηρούνται με ανησυχία, με αφορμή την υποβολή του Σχεδίου Νόμου, διάχυτες τάσεις στο δημόσιο λόγο, αντίθετες με τις υποχρεώσεις που δεσμεύουν τις αρχές βάσει της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης.4
    Παράλληλα, φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το Υπουργείο οι ευάλωτες ομάδες παιδιών στις οποίες θα εφαρμοστούν οι προτεινόμενες διατάξεις, όπως οι αιτούντες άσυλο και οι πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα,5 ενώ δεν προβλέπονται τα απαραίτητα μέτρα, όπως η διερμηνεία και η εμπλοκή των κοινωνικών υπηρεσιών, για να καταστεί δυνατή η διαπίστωση των αναγκών των παιδιών και η πρόσβαση της εν λόγω κατηγορίας πληθυσμού στις προτεινόμενες διαδικασίες διαμεσολάβησης.6
    Η δε αιτιολογική έκθεση του Σχεδίου Νόμου κάνει λόγο για «προσαρμογή της ελληνικής έννομης τάξης σε όσα ισχύουν στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης, όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας»7
    ——————————————————
    1. Το Βήμα, «Κορωνοϊός : Η καραντίνα απογείωσε την ενδοοικογενειακή βία», 24 Νοεμβρίου 2020, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3vYwW0c, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 11.
    2. ΕΔΔΑ, Y.C. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, Αίτηση 4547/10, 13 Μαρτίου 2012.
    3. Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Στραγητική της ΕΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, COM(2021) 142, 24 Μαρτίου 2021, 12.
    4. Βλ. Δημόσια Επιστολή προς την Ανώνυμη Εταιρεία «ANTENNA TV», 19 Μαρτίου 2021, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3fhJ06L.
    5. Βλ. Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, Κατευθυντήριες Οδηγίες για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών κατά την πρώτη υποδοχή στην Ελλάδα και τη διαδικασία ασύλου, 2011, 8, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/39c7ESc.
    6. Ομάδα Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών για τις Διακρίσεις σε βάρος των Γυναικών και των Κοριτσιών, Έκθεση για την Ελλάδα, A/HRC/44/51/Add.1, 29 Ιουνίου 2020, σκ. 67, διαθέσιμο στο: https://bit.ly/3w8rzv9.
    7. Αναιρείται, ωστόσο, από την παραδοχή στην ίδια αιτιολογική έκθεση ότι δεν έληφθησαν υπόψη συναφείς πρακτικές σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες
    ——————————————————
    Η νομοθεσία κρατών όπως η Γαλλία πράγματι αποτελεί χρήσιμη πηγή καθοδήγησης για τον νομοθέτη, λαμβάνοντας υπόψη ότι στον Γαλλικό Αστικό Κώδικα (γαλλΑΚ) και δη στα αρ. 515-9 έως 515-13 αυτού,8 προβλέπονται ειδικές διατάξεις για τη ρύθμιση της γονικής μέριμνας στις περιπτώσεις των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας.

    Στο παρόν κατατίθενται σύντομες παρατηρήσεις της Υποστήριξης Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επί των συγκεκριμένων επιπτώσεων των επιλεγμένων διατάξεων του Σχεδίου Νόμου στην προστασία των παιδιών που υφίστανται και εκτίθενται σε κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία, με ιδιαίτερη προσοχή στην αυξημένη ευαλωτότητα ορισμένων ομάδων όπως οι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο που ζουν στην Ελλάδα.

    Ανάλυση επιλεγμένων ρυθμίσεων

    1. Συμφέρον τέκνου: ΑΚ 1511
    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο»,9 κατόπιν ενδελεχούς έρευνας.10 Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά.11

    Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον.12

    Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού13 και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).14 Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει
    —————————————————
    8. Όπως τροποποιήθηκαν από τον Νόμο 2020-936 της 30ης Ιουλίου 2020 και ισχύουν.

    9. Α Γεωργιάδης, Εγχειρίδιο Οικογενειακού Δικαίου, Β ́ Έκδοση (Σάκκουλας 2017), 421.
    10. ΕΔΔΑ, Petrov και Χ κατά Ρωσίας, Αίτηση 15197/02, 22 Μαΐου 2008, σκ. 98-102.
    11. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 48-51.
    12. Βλ. ενδεικτικά ΜΠρΑθ 1557/2020, ΜΠρΑθ 16244/2019 σχετικά με πρόσφυγες θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
    13. Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο υπ’αριθμ. 14 (2013), CRC/C/GC/14, 29 Μαΐου 2013, σκ. 53-54.
    14. ΕΔΔΑ, Μ και Μ κατά Κροατίας, Αίτηση 10161/13, 3 Σεπτεμβρίου 2015, σκ. 171-172
    —————————————————-

    να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης.

    Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.

    2. Κακή άσκηση γονικής μέριμνας: ΑΚ 1532

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532.

    Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση.

    Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα με την οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασης
    —————————————————
    15. Α Καρράς, Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο, 6η Έκδοση (Νομική Βιβλιοθήκη, 2020), 122
    ————————————————-

    της Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη.

    Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16

    Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ ́ του εδ. β ́ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».

    3. Προσωπική επικοινωνία: ΑΚ 1520

    Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν ανωτέρω σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α ́ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.

    Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

    —————————————————-
    16)Άρθρο 378-2 γαλλΑΚ.

    ————————————————
    Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)
    Ιάσονα Καλαμπόκα 30 82131 Χίος, Ελλάδα +30 22711 03721 info@rsaegean.org http://rsaegean.org/

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:17 | Elisavet Efstratiou

    Προς τους 300 της βουλής

    Αν αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
    Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
    ✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
    ✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
    ✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
    – ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
    ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
    https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:49 | EZ

    Προς τους 300 της βουλής

    Αν αποσυρθεί το νομοσχέδιο

    Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου, έρχεται να περιπλέξει περαιτέρω, τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ των γονέων. Είμαστε κάθετα απέναντι και εντελώς αντίθετοι σ` αυτό το σχέδιο νόμου. Οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Κυρίου Τσιάρα, καθιστούν τα πράγματα ακόμα χειρότερα και συνηγορούν υπέρ των απόψεών μας.
    Ο κ Υπ. Δικαιοσύνης Κύριος Τσιάρας, Δηλώνει -ΜΕΤΑ ΑΠΌ παλινωδίες- ότι:
    ✓ «ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ 50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΈΛΕΙΑ πουθενά στον κόσμο».
    ✓ ΓΙΑΤΙ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΟ 1/3;
    ✓ Υπάρχει Εναλλασσόμενη κατοικία;
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΌΣ Δικαιοσύνης ομιλεί ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΉ «ΚΟΥΛΤΟΎΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ -ΠΡΑΚΤΙΚΑ- ΤΟΥ ΥΠΆΡΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΟΥ.
    – ΕΔΩ ΕΠΙΧΕΙΡΕΊΤΑΙ ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΌΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΏΝ, ΑΠΟ «ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΩΝ» ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ή ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ -ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΑ, ΜΟΧΘΗΡΟΤΗΤΑ ή/και ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΗΝΙΑΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ή ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ…
    ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΑΜΥΝΕΤΑΙ ΥΠΕΚΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΚΥΨΕΙ -ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΨΗΦΟΘΗΡΙΑΣ-…ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ …το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα μεγάλα εθνικά θέματα του τόπου!
    – Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ Κος ΤΣΙΑΡΑΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΕΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΟΥΝ -ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ- ΠΟΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΣΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΕΣ, ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΕΣ -ΞΕΡΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ LIKES TΩΝ SOCIAL MEDIA- ΓIA NA MHN METΡHΣEI TO: “WEIGHTED FACTOR RATING METHOD” KAI TINAXTOYN TA ΠANTA ΣTON AEΡA KAI BΓAΛETE ANTIΘETA AΠOTEΛEΣMATA KAI ΜΕΤΑ EΡΘOYN OI EKΛOΓEΣ KAI OI ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ KYBEΡNHTIKOI BOYΛEYTEΣ, ΔEN ΘA BΡOYN ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΔΗ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΜΕ ΟΡΘΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
    https://m.youtube.com/watch?v=TDOjmO7T2A0

  • 31 Μαρτίου 2021, 01:05 | Ε.Π.

    Ποιός καθορίζει το συμφέρον του παιδιου;Ποιός θεωρεί σωστό το παιδί να είναι βαλιτσάκι;Να μην έχει σταθερότητα;Να μην μπορεί να έχει προσωπικές σχέσεις με συνομίληκούς του γιατί θα είναι πέρα δώθε;Για τον εγωισμό του «μπαμπά»;Ποιός καθορίζει οτι το συμφέρον του παιδιού είναι να μεγαλώνει με τον κακοποιητή;Έχω υπάρξει αυτό το παιδί και δε θέλω κάτι τέτοιο για τα άλλα παιδιά!Αποσύρετε το όπως είναι,διαβάζοντάς το μου ξύπνησαν μνήμες.Είναι η καταστροφή του παιδιού.

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:51 | Αλεξανδρα

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 31 Μαρτίου 2021, 00:05 | Φωτιος Αγγελοπουλος

    Συμφωνω απολυτα με αυτο
    Είναι εγκληματικό να χωρίζεις ένα παιδί από μια οικογένεια και να το αποκόβεις από ανθρώπους που το αγαπάνε και το θέλουν στην ζωή τους, στερώντας του ξαδέρφια θείους θείες παππούδες και γιαγιάδες. Υπάρχουν παιδιά παρατημένα σε ορφανοτροφεία και παιδιά χωρίς κανέναν δικό τους, και προσπαθουμε ξοδεύοντας εκατομμύρια η πολιτεία να τους βρει το ποιο καλά σπιτικά.
    Εμείς (οι χωρισμένοι μπαμπάδες) που είμαστε ΠΑΡΟΝ.. εδώ και αγαπάμε το παιδιά μας , μας τα αποκόβεται από την ζωή μας, μας καταντησαται επισκέπτη για λίγες ώρες την εβδομάδα και 2 σαββατοκύριακα το μήνα.
    Κάνατε τα παιδιά μας ορφανά με νεκροζόντανους πατέρες.
    Και όλα αυτά για να συνεχιστεί να συντηρείται ένα σάπιο σύστημα που ταΐζει δικαστάς και δικηγόρους. Όλοι ξέρουν τι πραγματικά συμβαίνει.. και εσείς δεν κάνετε τίποτα για αυτό. Αντί να δώσετε ένα τέλος σε αυτήν την παρόδια .. συνεχίζεται στην λάθος ρωτά και ταΐζεται το τέρας που έχετε δημιουργήσει περισσότερο για να μην καταρρεύσει …
    Είμαι σίγουρος ότι δεν σας ψήφισε κανένας για να βοηθήσετε ένα λόμπι δικηγόρων. Σας ψήφισε ο λαός για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά του.. είσαστε ικανός να το δώσετε ?? η ξεπουληθήκατε??Τα παιδιά θέλουν και τους 2 γονείς τους. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ίσο χρόνο και με τους δυο γονείς εναλλασσόμενη κατοικία.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:50 | Γονείς κακοποιημένης μητέρας

    Είμαστε κι εμείς γιαγιά και παππούς γονείς κακοποιημένης μητέρας και 2 εγγονών.Γλιτώσαμε το παιδί μας και τα εγγονάκια μας απο του χαρου τα δοντια.Ο πρώην σύζυγος έχει καταδικαστεί πρωτόδικα.Το παιδί μας και τα εγγονάκια μας δεν έχουν συνέλθει ακόμα.Μέχρι να γίνει το εφετείο κι αν πάει και στον Αρειο Παγο τι θα γίνει η κόρη μας και τα εγγονια μας,θα τα εκθέσετε στα χέρια του;Και στην προσπάθειά της να προστατέψει πάνω απο όλα τα παιδιά της και τον εαυτό της θα βρεθεί και κατηγορούμενη;Με κίνδυνο να χάσει επιμέλεια και γονικη μεριμνα;Και που θα τη δωσετε στον κακοποιητή ή στο ίδρυμα;Για να ικανοποιήσετε τον κακοποιητή;Θα ταπάρετε απο μία μάνα που ζεί μόνο γι ‘αυτά;Ντροπή μόνο αυτό εχουμε να πούμε!Ντροπή!Να το αποσύρετε!Ακου εκει Αμετακλητη,κι ώς τότε;Παιδιά και γυναίκες θυματα κακοποιών και βιαστών;Στα χέρια τους;

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:52 | Νεκτάριος

    Και τα παιδιά εκτός γάμου έχουν δικαίωμα να αναφέρονται στο νόμο. Ενώ η κοινωνία έχει προοδεύσει, και θα ήταν αναχρονιστικό να γίνονται διακρίσεις σε ένα παιδί εκτός γάμου, ο νόμος είναι όντως αναχρονιστικός.
    Ένα παιδί εκτός γάμου δεν έχει δικαίωμα να έχει και τους δύο γονείς. Με μια λέξη:
    ΔΙΑΚΡΙΣΗ

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:28 | Αλεξανδρα

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα δεν φροντίζει το συμφέρον των παιδιών.
    Είναι παράλογο και επικίνδυνο τοσο για τα παιδια οσο και για τις μητέρες που με τόσο κόπο μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
    Να εφαρμόζεται ο παρόν νόμος καλύτερα και να γίνουν οικογενειακά δικαστηρια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:49 | Αλεξανδρα

    ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ.
    ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ ΜΕ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.
    ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΑΣ ΔΟΥΝ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ,ΣΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ,ΣΕ ΥΨΗΛΟΒΑΘΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΤΛ.ΔΕΝ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΜΥΑΛΟΥ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΞΑΛΗΦΘΕΙ.ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.ΕΠΙΣΗΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΕΊΝΑΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΆ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.
    ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΣΩΣΤΉ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ ΟΥΤΕ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ ΛΟΓΟΥ Η ΒΙΑΣΥΝΗ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΊ ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΑ ΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΑΝΤΡΩΝ.
    ΜΗΝ ΠΡΟΒΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:11 | Εύη

    το δικαίωμα της από κοινού άσκησης γονικής μέριμνας προβλέπεται στα άρθρα 18 της Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού και 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζεται με το υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης και την πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
    Ίσα δικαιώματα σε κάθε γονέα, καμία ανοχή στη μετοίκιση των ανηλίκων !

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:47 | Κωστας

    H EΠIBAΛOMENH ΣYNEΠIMEΛEIA ΔEN MΠOPEI NA EΦAPMOΣTEI OPIZONTIA ΣE OΛOYΣ ,EIΔIKA ΣE ΓONEIΣ ΠOY BPIΣKONTAI ΣE MAKPOXPONIA ΣΦOΔPH ANTIΔIKIA EΞAITIAΣ TOY ΠATEPA ΠOY ΔIEKΔIKEI ME ENTONH ANAITIA ΠOΛEMIKH KATA THΣ MANAΣ ,MONO ΓIA NA IKANOΠOIHΣEI TON EΓΩKENTPIKO TOY XAPAKTHPA ΠOY BΛEΠEI TA ΠAIΔIA ΩΣ EΠEKTAΣH TOY EΓΩ TOY,XΩPIΣ NA EXEI KAN TA AΠAPAITHTA ΠPOΣONTA NA TA MEΓAΛΩΣEI MONOΣ TOY(ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΗΤΕΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΕΥΚΟΛΊΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΡΗΘΟΥΝ ΤΌΣΕΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΕΝΩ ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΔΕΝ ΣΤΕΡΗΘΗΚΑΝ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥΣ Ή ΝΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΟΥΣ ).ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΙΑΣ ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΌΤΕΡΗ ΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΙ;ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΠPEΠEI O ΔIKAΣTHΣ NA KPINEI EΞATOMIKEYMENA THN KAΘE OIKOΓENEIAKH YΠOΘEΣH OXI BEBAIA ME TIΣ ΠAPOYΣEΣ ΔIAΤΑΞEIΣ AΛΛA ME TO IΣXYON NOMOΣXEΔIO ΠOY EINAI ΠAIΔOKENTPIKO KAI ΛEITOYPΓEI AΛΗΘΙNΑ ΠPOΣ TO ΣYMΦEPON TOY TEKNOY KAI OXI ΠPOΣ TO ΣYMΦEPON TOY EΓΩKENTPIKOY ΠATEPA.ΜΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΤΕ ΣΕ ΚΑΜΊΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΚΡΕΜΟΔΙΚΟΥΝ .ΑΦΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 18 ΚΕΦ. Β Κ Γ. ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΕ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΊ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΙ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:22 | ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ -ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

    Η παράλειψη των περιπτώσεων διακοπής της συμβίωσης των μερών του συμφώνου συμβίωσης και της ακύρωσης του συμφώνου συμβίωσης είναι ενδεικτική των νομοτεχνικών αστοχιών του ν/σ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:50 | Παναγιωτης Αβραμης

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:28 | Κωστας σαμαρας

    Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχεσεις των γονέων πρεπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν,είτε συνεχιζουν να εχουν καλη σχεση, ειτε οχι. Ακόμα και οταν βρισκονται σε συγκρουση μεταξυ τους -για οποιο λογο- η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλεον αδυναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρις διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη,ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που εχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο καποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων.
    Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπηρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετα το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πραξη εχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανονα, στη καθημερινότητα γονεων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά εχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρεποντας τον ένα γονέα σε μονοκρατορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομενου μαλιστα οτι η συγχρονη πραγματικότητα εχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτος πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ενα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι αυτό.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:14 | M.M

    Δεν προσδιορίζεται από τον νομοθέτη σε σχέση με ποιο καθεστώς επιχειρείται να επιτευχθεί η αναμόρφωση: της διαμορφωθείσας κατά την διάρκεια της συμβίωσης κατάστασης ή της προϊσχύουσας μορφής του νόμου και της κρατούσης νομολογίας; Είναι φανερό ότι ο νομοθέτης προβαίνει σε εξαγγελίες που εμπεριέχουν εκ προοιμίου αρνητική – ως προς τα νομοθετικώς ισχύοντα και δικαστικώς εφαρμοζόμενα- στόχευση και κριτική, η οποία δεν προσήκει σε νομοθετικό έργο και γεννά αμφιβολίες σε σχέση με την αμεροληψία και την ουδετερότητά του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:29 | Γιώργος Δικαίος

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:
    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή επαρκής αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης – διάρρηξη των σχέσεων γονέα, τέκνου.
    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.
    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:10 | Μπεθάνη Ιωάννα

    Αντικείμενο:εξυπηρέτηση συμφερόντων γονέα-πατέρα,προκειμένου να μειώσει ρο ύψος της διατροφής.Νομοσχέδιο χωρίς παιδοκεντρικό χαρακτήρα.Έκθεση παιδιών γυναικών σε κάθε μορφή βίας μέχρι να γίνουν οι πρωτόδικες Αμετάκλητες.Με μία σύντομη ματιά,για το καλό των παιδιών το αποσύρετε όπως είναι.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:14 | ΧΑΡΗΣ

    Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχέσεις των γονέων πρέπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν, είτε συνεχίζουν να έχουν καλή σχέση, είτε όχι. Ακόμα και όταν βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους – για όποιο λόγο – η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλέον αδύναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρίς διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη, ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που έχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο κάποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων. Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπήρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πράξη έχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανόνα, στη καθημερινότητα γονέων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρέποντας τον ένα γονέα σε μονοκράτορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομένου μάλιστα ότι η σύγχρονη πραγματικότητα έχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτός πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ένα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι’ αυτό.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:38 | Metos Ioannis

    Αν και μη διαζευγμένος πατέρας,βλέπω πατεράδες να πατάνε πάνω στις πλάτες των παιδιών με ψέμματα!Μόνο το συμφέρον των παιδιών δε τους νοιάζει,λυπάμαι γι’αυτούς που έχουν πείσει με ψεύδη,παίζοντας τα θύματα,άλλες είναι τα θύματα.Είναι τακτική αυτή!Το victim blaming.Γι’αυτούς που δε γνωρίζουν είναι η θυματοποίηση του θύτη.Βλέπουμε κάποιους σε κανάλια!Κύριε Υπουργέ νομοθετήστε σωστά ή μην νομοθετήσετε καθόλου αν είναι να νομοθετήσετε αυτα που διαβάζω στο προτεινόμενο.Μόνο να κόψουν τη διατροφή ή να την μειώσουν γι αυτό τα κάνουν όλα και σιγά τα χρήματα,έχω πολλούς γνωστούς κι όταν τους ακούω λυπάμαι!Εγώ δηλαδή που τα δίνω όλα για τα παιδιά μου;;;Κι ούτε θα τολμούσα να σηκώσω χέρι στη γυναίκα μου!Και για να λέμε και την αληθεια η μάνα ειναι μάνα.Κι εγώ λατρεύω την μητέρα μου κι όλοι αυτοί οι κύριοι εχουν τις μητέρες τους Θεούς ,με κάθε σεβασμό.Μη το κάνετε αυτό,αν το νομοθετήσετε διαλυθήκαμε ως κοινωνία.Μη συμμετέχετε εσείς σε αυτή την καταστροφή.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:31 | Δημητρης Δ.

    Αντικείμενο του νόμου αποτελεί η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου μετά τη
    διακοπή της συμβίωσης των συζύγων, το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του
    συμφώνου συμβίωσης και την αναγνώριση τέκνου που γεννήθηκε εκτός γάμου.

    Τα αναγνωρισμένα παιδιά εκτός γάμου δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα εντός γάμου παιδιά και να σταματήσει επιτέλους η ρατσιστική διαφοροποίηση σε εντός και εκτός γάμου παιδιά.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:00 | Ιωάννα

    10 λόγοι για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:
    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:23 | Δημήτριος Παπαγιώτης

    Άρθρο 2
    Αντικείμενο
    Αντικείμενο του νόμου θα πρέπει να αποτελεί και η αναμόρφωση των σχέσεων μεταξύ γονέων και τέκνου για περιπτώσεις τέκνων εκτός γάμου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:59 | Τίνα

    Το νομοσχέδιο θα αναγκάζει τους μπαμπάδες να επικοινωνήσουν, να αναλάβουν ευθύνες και φροντίδα και να πληρώνουν και διατροφή? Γιατί αν είναι να γίνουν όλα αυτά τόσο ωραία να μην χώριζα καλύτερα! Μας δουλεύετε?

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:51 | Γ.Γ

    Είμαι μονογονεϊκή και όποτε θυμάται επικοινωνεί, διατροφή σχεδόν ποτέ 10 χρόνια τώρα, θα έχει τώρα και λόγο σε όλα αυτά που γράφονται στο νομοσχέδιο? Μας κοροϊδεύετε τελείως?!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:40 | Κωστας

    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ,ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ Η ΨΉΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΏΤΑ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Π Χ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΚΤΛ.
    ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ,ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ.
    ΛΑΘΟΣ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΉΣΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣΥΝΗΣ ΕΝ ΜΈΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ,ΆΡΡΩΣΤΟΙ,ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΤΛ.
    ΑΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 16:37 | Eva

    Είμαι διαζευγμένη μητέρα δύο παιδιών και τώρα γιαγιά με εγγόνι διαζευγμένων γονιών. Γνωρίζω πολύ καλά το θέμα και έχω να πώ ότι μετά το διαζύγιο δύο άνθρωποι χωρίζουν πλέον. Ο κάθε γονιός δεν πρέπει να είναι 50% και ο άλλος το άλλο 50%. Ο ρόλος της μητέρας και ο ρόλος του πατέρα πρέπει να ασκείται 100% από τον καθένα στο ρόλο του. Εγώ παρακαλούσα των πατέρα των παιδιών μου να τους δώσει λίγο προσοχή και εκείνος τα αγνοούσε, έκανε τη ζωή του και όποτε θυμόταν με απειλούσε για διάφορα πράγματα..Πώς θα μπορούσα να έχω υποχρεωτική συνεπημέλεια με αυτό τον άνθρωπο, που από το σχέδιο νόμου πολλά πράγματα είναι ασαφή και μπορούν να ερμηνευθούν όπως βολεύει τον καθένα? Διατροφή δεν έλαβα ποτέ και ξέρω πόσο σημαντικό είναι να καταβάλλεται για να καλύπτονται οι ανάγκες των παιδιών, τα σχολεία, τα φροντιστήρια τους και όλα τα άλλα βέβαια. Δεν εμπόδισα την επικοινωνία του, δεν ήθελε ο ίδιος να αναλάβει το ρόλο του δυστυχώς.. Για τις πιο σύγχρονες εποχές, για εμένα δεν θα έπρεπε με ένα νόμο να προσπαθεί κάποιος να σταματήσει τη ζωή του άλλου μετά το διαζύγιο.. Πρόκειται για δυο γονείς που χωρίσανε, δεν διάλεξαν την συνεπημέλεια από μόνοι τους ώς καλύτερη λύση για την ανατροφή των παιδιών τους και έρχεται ένας άγνωστος δικαστής, στον οποίο δεν επιτρέπεται καν να λάβει υπόψη του τα διαοφρετικά δεδομένα για την κάθε οικογένεια και να αποφασίσει για το καλύτερο. Θεωρώ ότι στην πράξη θα έχει πολλά προβλήματα, και τα παιδιά βασανίζονται σε αυτές τις καταστάσεις. Κ Υπουργέ, προστατέψτε τα, να μην γίνεται πολιτική πάνω στα παιδιά.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:46 | ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

    Στο άρθρο πρέπει να προστεθεί και η αναγνώριση του τέκνου, που γεννήθηκε εκτός γάμου. Μην ξεχνάτε ότι αυτή είναι η νέα τάση. Οι νέοι άνθρωποι σε είκοσι χρόνια χρόνια από τώρα, μπορεί μεν να τεκνοποιούν, αλλά δεν θα παντρεύονται.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:13 | Αλεξανδρα

    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ,ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ Η ΨΉΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΤΟΣΟ ΑΜΕΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΏΤΑ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Π Χ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ,ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΒΙΑΣ ΚΤΛ.
    ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ,ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ.
    ΛΑΘΟΣ ΟΛΗ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΛΉΣΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΛΕΥΡΕΣ.ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣΥΝΗΣ ΕΝ ΜΈΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΧΕΙΑΣ,ΆΡΡΩΣΤΟΙ,ΑΝΕΡΓΟΙ ΚΤΛ.
    ΑΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 15:06 | Μαρινα

    Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:
    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:23 | Μαρινα

    Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:
    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
    Οχι σε αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα .

  • 30 Μαρτίου 2021, 14:23 | Μαρινα

    Θέμα πρώτο: Μεταρρύθμιση
    Τι λέει το λεξικό Τριανταφυλλίδη για τον όρο;
    Απάντηση: Η εφαρμογή διαφορετικών συστημάτων ή μεθόδων σε ένα σύνολο, σε έναν θεσμό, επιδιώκοντας αλλαγή προς το καλύτερο. Παραδείγματος χάριν η γλωσσική μεταρρύθμιση από την καθαρεύουσα στη δημοτική. Τι λέει ο κ. Τσιάρας, ο υπουργός δικαιοσύνης; Ότι η μεταρρύθμιση είναι η αλλοίωση ενός ολόκληρου νομοθετικού έργου με επιτυχία 40 ετών. Κρατάμε ότι αλλοιώνεται τμήμα συνόλου μεταρρύθμισης. Έτσι καταρρέει η αρχική μεταρρύθμιση. Συνεπώς, έχουμε αντιμεταρρύθμιση, στην οποία όσοι και όσες αντιπαρατίθενται δεν στρέφονται εναντίον της εξέλιξης, αλλά της οπισθοδρόμησης σε χρόνια και νοοτροπίες πριν την αρχική μεταρρύθμιση.
    Θέμα δεύτερο: Το νομοσχέδιο ενδιαφέρεται για το παιδί
    Η αλήθεια κρύβεται στις απαντήσεις που μας δίνει η πολιτική οικονομία. Το νομοσχέδιο υπόσχεται οικονομικές προσδοκίες σε διάφορες ειδικότητες πτυχιούχων επαγγελματιών, ακόμα και σε μέσα ενημέρωσης που μόλις εγκαινίασαν μια νέα οικονομική πίτα, διότι συστήνεται ένας νέος οικονομικός τομέας, αυτός της ιδιωτικής δικαιοσύνης. Καλλιεργεί προσδοκίες σε υπόχρεους και υπόχρεες διατροφής, που δεν τους υπόσχεται μεν κέρδος, αλλά μείωση των «εξόδων» για το παιδί τους λόγω μείωσης της διατροφής με την αλλαγή χρόνων επικοινωνίας. Κρατάμε, συνεπώς, ότι η επικείμενη νομοθέτηση όχι μόνο ως πρόσχημα το παιδί. Εδώ ας κρατήσουμε και μία ακόμα σημείωση. Η γενεαλογία της οπτικής του παιδιού ως αποκτήματος, που πρέπει να κατέχεται ή να διαιρείται ως εν δυνάμει οικονομική μονάδα ανάγεται στον Μεσαίωνα και είναι κάτι που δεν άλλαξε ο καπιταλισμός, αλλά σε μορφές του, όπως η σημερινή, το επιδείνωσε κιόλας.
    Θέμα τρίτο: Συνεπιμέλεια
    Η λέξη έχει εντελώς διαφορετικό νόημα και κυρίως περιεχόμενο, όταν διατυπώνεται στο πολιτικό περιβάλλον των σκανδιναβικών χωρών ή σε όσες χώρες του δυτικού κόσμου διαθέτουν τις ίδιες προϋποθέσεις. Έχει εκ διαμέτρου αντίθετο και αρνητικό περιεχόμενο όταν τη διατυπώνει κανείς στο πολιτικό περιβάλλον αφενός των ΗΠΑ ή της Αγγλίας των Ρήγκαν και Θάτσερ τότε που ανασυντασσόταν ο λαϊκιστικός ευαγγελικός νεοπουριτανισμός συσκευασμένος στο ιδεολόγημα της Νέας Δεξιάς, σε συνύπαρξη με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό τη δεκαετία του ’80 ή όταν επαναθερμάνθηκε με τον πρόσφατο τραμπισμό. Είναι ακόμα χειρότερο, όμως, όταν διατυπώνεται σε αρνητικότερο κακέκτυπο του προαναφερθέντος αρνητικού , δηλαδή ως παράγωγο της οικονομικής κρίσης του ακροδεξιού λαϊκισμού και εκφασισμού ή της μεταμοντέρνας του μετάλλαξης του «σοβαρού» φασισμού σε χώρες όπως ή Ιταλία του Σαλβίνι, η Πορτογαλία και η Ισπανία κομμάτων όπως το ΒΟΞ ή η Γαλλία της Λεπέν. Η ιστορία μας ομολογεί ότι η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι η θετική συνεπιμέλεια (ας ονομάσουμε έτσι το σκανδιναβικό μοντέλο) είναι συναινετική και προϋποθέτει δεδομένη παιδεία γενική, αλλά και ειδική για την έμφυλη ισότητα, ελάχιστη οικονομική άνεση, αλλά και ανεξαρτησία ακόμα και των χαμηλότερων εισοδηματικών κατηγοριών, ύπαρξη κοινωνικών δομών υποστήριξης , φροντίδας και ελέγχου για τα ζευγάρια πριν το γάμο, μετά το γάμο και την απόκτηση παιδιών στη μετά το διαζύγιο οικογένεια. Τέλος, την ύπαρξη οικογενειακών δικαστηρίων με την συνύπαρξη ειδικών συμβούλων επιστημόνων του Δημοσίου , που συνδράμουν το δικαστικό προσωπικό για ad hoc αποφάσεις ανά παιδί και δευτερευόντως για τους γονείς τους.
    Θέμα τέταρτο: η προπαγάνδα της νομοθέτησης (βλέπε –κατά τη γνώμη μου- αντιγραφή των μεθόδων των μνημονίων)
    Για να περάσει η αντιμεταρρύθμιση, που μας απασχολεί, κατασκευάστηκε δήθεν επιστήμη και το γλωσσάριό της (βλέπε γονική αποξένωση και όλα τα παράγωγα, ψευτοέρευνες κλπ). Υπάρχει πολιτική διγλωσσία και διπλή πρακτική από κοινοβουλευτικά κόμματα ή παντελής απουσία μέχρι σήμερα άλλων, υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις. Ακολουθείται η μονομερής υπέρ του λόμπυ Τσιάρα, αντιδημοσιογραφική, αντιδεοντολογική, επικοινωνιακή κάλυψη του θέματος σε όλα τα καθιερωμένα, συστημικά μέσα ενημέρωσης. Έτσι, δημιουργείται ένα μονομερώς πληροφορημένο κοινό, απληροφόρητο στην ουσία για το διακύβευμα της τυχόν νομοθέτησης. Για τη δουλειά αυτή χρησιμοποιήθηκε και η τεχνική της χρήσης των ετεροσυμπτωτικών δημοφιλών προσωπικοτήτων. Αξιοποιούνται για την πρόθεση και την προώθηση της νομοθέτησης γλωσσικά τάγματα εφόδου. Ευτυχώς, λόγω καραντίνας δραστηριοποιούνται οργανωμένα και συστηματικά στους δρόμους, αναρτώντας παραπιστικά πανό –δε ξέρω αν θυμάται κανένας ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή , πριν «νομιμοποιηθεί» στον κοινωνικό διάλογο -, στο διαδίκτυο τραμπουκίζοντας οποιονδήποτε και οποιαδήποτε έχει διαφορετική άποψη. Δεν ξέρω γιατί κανείς δεν θυμάται ότι το ίδιο έκανε και η Χρυσή Αυγή. Τέλος, υπάρχει μια ασύλληπτη διαφορά πόρων που έχουν επενδυθεί υπέρ αυτής της νομοθέτησης τόσο από ιδιωτικούς φορείς , όσο και από δημόσιους, γεγονός απαράδεκτο. Τα τελευταία παραδείγματα που εκδιπλώθηκαν εν όψει της αναφοράς του θέματος στη Βουλή είναι τα ακόλουθα:
    • Ιδιωτική εταιρία διαχείρισης διαφημιστικών χώρων σε δημόσιους χώρους , που παρέχει δωρεάν χορηγικά προβολή καμπάνιας για την αντιδραστική νομοθέτηση. Εδώ, μιας και μιλάμε για το ενδιαφέρον μας για τα παιδιά, ας θυμίσουμε ότι η εν λόγω εταιρία είναι μετασχηματισμός προηγούμενης, που είχε καταδικαστεί αμετάκλητα ως υπαίτια για την πρόκληση θανατηφόρων τροχαίων με νεκρούς νέους οδηγούς, ενώ μία από τις σημερινές δραστηριότητές της είναι η συμμετοχή της σε νόμιμα καταστήματα τζόγου –μικρά καζίνο, που υπάρχουν πλέον σε αναρίθμητες γειτονιές στην Ελλάδα.
    • Εταιρία μεταφορών που ελέγχει το κράτος, η ΟΣΥ ΑΕ, που ανήκει στον επίσης κρατικά ελεγχόμενο ΟΑΣΑ και είναι χορηγός παρόμοιας καμπάνιας σε συνεργασία με ιδιωτικό φορέα που προωθεί την νομοθέτηση της δήθεν συνεπιμέλειας. Θυμίζω ότι μόλις πέρσι , πάλι εταιρία μεταφορών κρατικά ελεγχόμενη είχε συνεργαστεί με ιδιωτικό φορέα χορηγικά για να προωθήσει την απαγόρευση της νομοθέτησης των αμβλώσεων . Κρατάμε ότι σε αυτό το εντελώς άνισο επικοινωνιακό επίπεδο, για το οποίο υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, αγωνίζονται δημοκρατικοί άνθρωποι της κοινωνίας, επιστήμονες και επιστημόνισσες, συλλογικότητες , φορείς, φεμινιστές και φεμινίστριες, κοινωνίστριες και κοινωνιστές να καταγραφεί και η δική τους άποψη ή και να υπερισχύσει, όπως θα μπορούσε να γίνει σε ένα πραγματικά δημοκρατικό περιβάλλον. Προσωπικά δίνω θερμά συγχαρητήρια σε όλα αυτά τα πρόσωπα.
    Συμπερασματικά…
    Το νομοσχέδιο δεν είναι μεταρρύθμιση, αλλά αντιμεταρρύθμιση. Νομοθετείται σε ένα πλαίσιο κατασκευασμένο και ένα πλαστό επικοινωνιακό περιβάλλον, ακριβώς επειδή έχει να εξυπηρετήσει αντιμεταρρύθμιση. Πρόκειται για ένα μη επικοινωνιακό, αλλά βαθιά πολιτικό γεγονός, που θα δημιουργήσει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και δυσβάσταχτες επιπτώσεις στις ενδοοικογενειακές σχέσεις εντός και μετά το γάμο , με χρονικό βάθος. Αποτελεί ουσία οικονομικό γεγονός, που στηρίζεται στον κοινωνικό αυτοματισμό για να ικανοποιήσει προεκλογικά συγκεκριμένες επαγγελματικές στρωματώσεις , από την τσέπη όμως συμπολιτών τους και όχι του υπόχρεου κράτους. Στόχος του είναι να αποσύρει τη λογική, δικαστική κρίση για κάθε παιδί και τους γονείς του ξεχωριστά, διότι κρίθηκε ότι είναι εμπόδιο για τα παραπάνω συμφέροντα, αναιρώντας την μόνη προστασία που είχε ο/η γονέας μετά το διαζύγιο σε ένα οικονομικά άδικο και κακοποιητικό και ενδοοικογενειακό περιβάλλον. Επίσης, θέλω να προσθέσω και να ρωτήσω πότε συζητάμε με αναχρονιστικούς όρους στην Ελλάδα αυτό το θέμα.
    Απάντηση: όταν την ίδια στιγμή στην ΕΕ, που ούτε τον σοσιασλισμό ούτε τον κοινωνισμό διακονεί, η αρμόδια επιτροπή για την ισότητα των φύλων αύριο (25η μαρτίου) συνεδριάζει για δεύτερη από τις τρεις φορές που θα χρειαστούν για να στείλει κείμενο –απόφαση στο Ευρωκοινοβούλιο , που θα προβλέπει νέα δεδομένα για την ειδική μέριμνα σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας στο συντροφικό, συζυγικό και μετασυζυγικό βίο με αλλαγή του καθεστώτος για την επιμέλεια και την επικοινωνία κατά τρόπο αυστηρότερο και μάλιστα με άμεσες ενέργειες, όχι τώρα που μιλάμε για ύπαρξη αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων. Στη συνέχεια θα απαιτηθεί σχετική νομοθέτηση και από τα κράτη –μέλη, αφού κυρωθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και περάσει και το Συμβούλιο της ΕΕ. Επίσης, έχει αρχίσει η συζήτηση για το νομικό πλαίσιο και ρυθμίσεις για νέους τύπους οικογένειας , που έχουν προκύψει στη σύγχρονη εποχή. Αυτό είναι το σημαινόμενο περιεχόμενο της λέξης «συνεπιμέλεια», όπως τη διατυπώνει ο κύριος Τσιάρας και το σχετικό λόμπυ που στηρίζει και από το οποίο στηρίζεται. Ομολογείται –κατά συμβιβασμό κατά τη γνώμη μου- σε ιδιωτικές συνομιλίες ως «υποχρεωτική συνεπιμέλεια». Λάθος και αυτή η διατύπωση κατά τη γνώμη μου, διότι στην ουσία έχουμε εξαναγκασμένη συνεπιμέλεια, αφού επιχειρείται με συγκαλυμμένη ή και απτή βία. Σας ευχαριστώ.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:36 | Ελευθερια

    Άμεση Απόσυρση του νομοσχεδίου.
    Παρά τις εξαγγελίες ότι η νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης θα διαπνέεται από τις αρχές της ισότητας των φύλων, το παρόν σχέδιο νόμου δεν επιδιώκει ούτε την άρση των πατριαρχικών αντιλήψεων για την οικογένεια ούτε και τη συμπεριληπτικότητα των νέων μορφών οικογένειας καθώς δεν διευρύνει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στη γονεϊκότητα, με συμπερίληψη της τεκνοθεσίας από ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, και αναγνώριση των ίδιων δικαιωμάτων σε γονείς παιδιών που αποκτήθηκαν τόσο εντός όσο και εκτός γάμου.

    Ένα σύγχρονο και συμπεριληπτικό Οικογενειακό Δίκαιο απαιτεί την αναγνώριση διαφορετικών μοντέλων οικογένειας πέραν του πυρηνικού/πατριαρχικού/ ετεροκανονικού και επιβάλλει την άσκηση πολιτικών πρόνοιας με ενίσχυση γονέων και τέκνων από εξιδεικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες, και επιτέλους, τη θέσπιση Οικογενειακού Δικαστηρίου για τη ρύθμιση των σχετικών διαφορών με τρόπο που να διασφαλίζεται το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.

    Με βάση αυτά ζητούμε την απόσυρση του εν λόγω σχεδίου νόμου και την έναρξη ενός ανοιχτού δημοκρατικού διαλόγου με την επιστημονική κοινότητα, τις φεμινιστικές και γυναικείες οργανώσεις, την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, και εν γένει την κοινωνία των πολιτών, για την αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου με στόχο την ισότητα των φύλων και την κοινωνική δικαιοσύνη στη βάση των δικαιωμάτων και του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού, αλλά και στη βάση της ανασημασιοδότησης της οικογενειακότητας και της γονεϊκότητας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 13:31 | Ελευθερια

    ΝΑ αποσυρθει το Νομοσχέδιο άμεσα

    Το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.«Το νομοσχέδιο παρέκαμψε πλήρως το πόρισμα Ι. Τέντε (ε.ε. Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με κανέναν από τους ειδικούς, ενώ οι διατάξεις του, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, προωθήθηκαν από ομάδες συμφερόντων συγκεκριμένων κατηγοριών πατεράδων με εκκρεμείς οικογενειακές υποθέσεις. Περαιτέρω, οι ομάδες αυτών των συμφερόντων διακατέχονται και προωθούν μια απαράδεκτη για το νομικό μας πολιτισμό ρητορεία, επιτίθενται σε βάρος των μητέρων και των φεμινιστριών που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με προσβλητικές εκφράσεις, και προάγουν το μίσος. Φτάνουν δε στο σημείο να διοργανώνουν εκδηλώσεις, δημοσιεύματα και υποτιθέμενες αναλύσεις προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να πείσουν την κοινωνία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει έμφυλο πρόσημο και ότι οι γυναίκες ασκούν βία εξίσου. Η αντιστροφή αυτή της πραγματικότητας, η παραχάραξη της ιστορίας και η νέα καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας αντιστοιχεί στα νέα ακροδεξιά μορφώματα που έχουν καταλάβει δημόσιο λόγο για διάφορα θέματα διεθνώς».Τα παραπάνω αναφέρουν σε εκτενές κείμενο όχι μόνο εκπρόσωποι της Ένωσης Δικηγόρων, αλλά το σύνολο των οργανώσεων που σχετίζονται με τα θέματα έμφυλων διακρίσεων, προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.
    https://www.efsyn.gr/node/286240

Σχόλια 1 2 3 4 5 … 9