ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:39 | A.P.

    Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, μία ακόμα έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών και αντιβαίνει τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ακαταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση Κων/λης)

    Οι προτεινόμενες διατάξεις του Νομοσχεδίου δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό και όλως προοδευτικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα.

    Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, μία ακόμα έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών και αντιβαίνει τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την ακαταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση Κων/λης)

  • 1 Απριλίου 2021, 19:01 | Δέσποινα Γιαούρη

    Η Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια είναι απόρροια ανδροκεντρικών νομοθεσιών και lobbying. Αντίθετα, οι παιδοκεντρικές θέσεις έχουν επιστημονικές βάσεις προερχόμενες από τη νευροβιολογία του τραύματος, τα δικαιώματα των ανηλίκων και την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Νομοθεσία η οποία ορίζει την Συνεπιμέλεια οριζόντια κι άκαμπτα, που δεν στηρίζει τον Θεσμό του Διαμεσολαβητή και που βασίζεται σε υστερίες για «αποξένωση» -οι οποίες έχουν επιστημονικά αποδομηθεί- είναι νομοθεσία πυροτέχνημα. Αν ήταν παιδοκεντρική η προτεινόμενη νομοθεσία, η κυβέρνηση θα εστίαζε στη Συναινετική Συνεπιμέλεια και την ίδρυση Δικαστηρίων Οικογενειακού Δικαίου.
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ

  • 1 Απριλίου 2021, 19:04 | Γαυριηλ Τσαρας

    ΙΣΟΤΗΤΑ σε όλα.
    Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο τους γονείς ΙΣΟΧΡΟΝΑ και ΙΣΟΤΙΜΑ με φυσική παρουσία και πάντως ΟΧΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ απο το 1/3 του συνολικού χρόνου ημερών και διανυκτερεύσεων σε κάθε γονέα.
    Τα αναγνωρισμένα παιδιά ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ έχουν κι αυτά μπαμπά και μαμά και δικαιούνται ότι δικαιούνται όλα τα παιδιά του κόσμου. Δεν υστερούν σε τίποτα από τα παιδιά που γεννήθηκαν σε γάμο των γονέων τους και πρέπει να μεγαλώνουν απο ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ και από τους δύο. Χωρίζει το ζευγάρι, ΟΧΙ το παιδί απο τον γονιό του.
    Η διατροφή πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικές ρεαλιστικές τιμές βάσει πινάκων και ΟΧΙ σε υπέρογκες και παράλογες απαιτήσεις εις βάρος συνήθως του ενός γονέα.
    Τα έξοδα μετακινήσεων και οι τρόποι μεταφοράς των παιδιών στις δύο οικίες να πραγματοποιούνται απο ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ και απο τους δύο γονείς, κυρίως όταν υπάρχουν μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις.
    Κατα την περίοδο των εορτών τα παιδιά να περνούνε ΙΣΟΧΡΟΝΑ και στους δύο γονείς. Οι καλοκαιρινές διακοπές διάρκειας 90 ημερών , απο τα μέσα Ιουνίου εως τα μέσα Σεπτεμβριου δεν δύναται να ειναι λιγότερες απο 45 ημέρες ανά γονέα.
    Να τιμωρείται η προσπάθεια Γονεικης Αποξένωσης άμεσα , καταρχήν με ένα σοβαρό χρηματικό πρόστιμο και αν γίνετε κατέξακολούθηση με αφαίρεση μέρους ή ολόκληρης της γονικής μέριμνας.
    Να τιμωρείται επίσης ΑΜΕΣΑ η μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων, όπως και η μη καταβολή διατροφής.
    Συντόμευση του χρόνου έκδοσης δικαστικών αποφάσεων.
    ΕΦΑΡΜΟΓΗ της Ευρωπαικής Οδηγίας 2079/2015 του Ευρωπαικού Συμβουλίου από την χώρα μας ΑΜΕΣΑ.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 – 50

  • 1 Απριλίου 2021, 19:04 | ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

    Πανελλαδικά Στατιστικά Στοιχεία 2020 Αναφορές Κακοποίησης Παιδιών

    2. Διαχωρισμός ανά ιδιότητα θύτη (στη σχέση του με το θύμα / ΙΔΙΟΤΗΤΑ
    ΣΥΝΟΛΟ
    1)ΓΟΝΕΙΣ (αφορά καιτους δύο) 375

    2)ΜΗΤΕΡΑ 386

    3)ΠΑΤΕΡΑΣ 191

    4)ΑΤΟΜΟ ΛΟΙΠΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 52

    5)ΑΛΛΟ 119 ΣΥΝΟΛΟ 1123

    Απο τα ανωτέρω συνάγεται οι οργανώσεις κατα της καταπολεμησης ανηλίκων του Κου Τσιάρα που αρμέγουν το Ελληνικό δημοσιο αποκρύπτουν οτι οι κακοποίησεις απο γυναίκες ειναι σε Υπερδιπλάσιο Ποσοστό απο αυτό των αντρών.
    Ουδεις βέβαια σιχυρίζεται ότι όλες οι μάνες κακοποιούν τα παιδια τους ούτε οτι όλες οι μητέρες αποξενώνουν τα παιδιά απο τον πατέρα.

    Το μεγαλύτερο ποσοστό υπερασπιστών της Κοινής επιμέλειας ειναι γυναίκες, με πρώτη και καλύτερη την Κλινική Ψυχολόγο Μαρία Καπερώνη, απο αυτήν ξεσκεπάστηκαν οι ψευτοκακοποίησεις με photoshop.

    Η προπαγανδα των συλλόγων του Υπουργού Τσιάρα και του Μέρα 25 αποκαλύφθηκε με στοιχεία.

    Η επόμενη κίνηση των γονέων θα είναι να αναζητήσουν ευθύνες για παράβαση καθήκοντος οπου υπάρχει.

    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2021/02/03/p1etjp7orcmlj1mrp1g5pthe1jkbt.pdf

  • 1 Απριλίου 2021, 18:05 | Β.Αα

    Απόσυρση τώρα!!!
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 18:35 | Κωστας

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα!
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 18:33 | Αννα

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα!
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 18:28 | Αλεξανδρα

    Απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα!
    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 18:24 | NA

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:48 | Μακης Καταρας

    Θέλουμε τα παιδιά μας πίσω ….
    τέλος στο παιδομάζωμα …..
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
    50 – 50
    εναλλασσόμενη κατοικία

    ίσο χρόνο και με τους δυο γονείς.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:41 | Κωνσταντίνος Γκεκόπουλος

    Για να αποφεύγονται οι αντιδικίες και να εξασφαλίζεται η ισότητα των γονέων καταρχήν οι γονείς πρέπει να ξεκινάνε από την ίδια βάση όταν χωρίζουν. Τα παιδιά πρέπει να διατηρούν το δικαίωμά τους να έχουν ίση επαφή και με τους δύο γονείς, όπως το είχαν και μέσα στον γάμο με βάση και όλες τις παγκόσμιες επιστημονικές έρευνες.

    Πρέπει να αναγράφεται καθαρά χωρίς τυχόν παρανοήσεις όπως αυτές που βλέπουμε τόσα χρόνια στα δικαστήρια. Δηλαδή, ίσα δικαιώματα μεταξύ των γονέων στην ανατροφή των παιδιών τους, Ισόχρονη παρουσία των γονέων με εναλλασόμενη διαμονή των τέκνων με διανυκτέρευση δηλαδή. Κατοικία των τέκνων θα είναι οι κατοικίες αμφότερων των γονέων του. Εκτός αν καποιος γονέας παραιτείται από αυτό το δικαίωμά του.

    Τα ίδια πρέπει να ισχύουν και για τα παιδιά εκτός γάμου.

    Η αποδεδειγμένες κακοποιητικές συμπεριφορές να τιμωρούνται αλλά επίσης να τιμωρούνται αυστηρά και οι ψευδείς κατηγορίες.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:09 | Ανατολή Παρασχάκη

    Οι Johnston, Campbell και Tall (1985) χρησιμοποίησαν δεδομένα για 80 διαζευγμένες οικογένειες με 100 παιδιά για να αναπτύξουν μια τυπολογία παραγόντων που συμβάλλουν στο αδιέξοδο των καταστάσεων του συγκρουσιακού διαζυγίου. Η πλειονότητα των γονέων σε αυτή τη μελέτη παρουσίασε χαρακτηριστικά παθολογίας χαρακτήρων, ορισμένοι δε εμφανώς διαταραχές προσωπικότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το κίνητρο για τη διαφωνία μεταξύ των συζύγων, προήλθε περισσότερο από τα διαρκή χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, όπως η ανάγκη να πολεμήσουν, παρά από τις συνθήκες του χωρισμού ή τις ανάγκες του παιδιού.
    Οι Stolberg, Camplair, Currier and Wells (1987) εξέτασαν ατομικούς, οικογενειακούς και περιβαλλοντικούς καθοριστικούς παράγοντες για την προσαρμογή των παιδιών μετά το διαζύγιο. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα γεγονότα που αλλάζουν τη ζωή ενός παιδιού, όπως η μετακόμιση σε νέο σπίτι ή η αλλαγή σχολείων, είναι πολλοί σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για την κακή προσαρμογή του παιδιού μετά το διαζύγιο. Στους καθοριστικούς παράγοντες ακολουθεί η οικογενειακή εχθρότητα και η δυσκολία προσαρμογής των γονέων . Συνεπώς, σε μια συγκρουσιακή διάσπαση συμβίωσης, όπου εκτός από τις σωματικές βλάβες, έχει επέλθει και εξακολουθητικά έντονη ψυχολογική βία και εκβιασμός του τύπου: «θα σε καταστρέψω, δεν θα ξαναδεις τα παιδιά ποτέ ξανα, εάν τολμήσεις τα πάρεις και φύγεις» και όλα αυτά μπροστά στα μάτια των παιδιών, πώς θα μπορέσουν να ξεπεραστούν, ώστε να οδηγηθεί το πρώην ζευγάρι σε πολιτισμένο καθορισμό της επιμέλειας των τέκνων;

  • 1 Απριλίου 2021, 18:57 | Ζιάτα Πολυξένη

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:06 | Αργύρης

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ονοματοδοσία, ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:59 | ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ Ι.

    ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΟΧΙ ΣΕ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!!!!!!Απόσυρση τώρα

  • 1 Απριλίου 2021, 18:23 | Αλεξανδρα

    ΔIABAZONTAΣ KAΠOIOΣ TO ΣYΓKEKPIMENO NOMOΣXEΔIO KPINEI OTI TA APΘPA KAI OI ΔIATAΞEIΣ TOY MAΣ ΓYPNANE XIΛIAΔEΣ XPONIA ΠIΣΩ ΣE MIA AΛΛH KOINΩNIA ΠATPIAPXIKH EKEI ΠOY OI ΓYNAIKEΣ ΔEN EIXAN XΩPO ΣTHN KOINΩNIA.ANAXPONIΣTIKA APΘPA ΠOY ΘA EΞYΠHPETHΣOYN ΛIΓOYΣ ΠATEPEΣ KI AKOMH KAI OI KEKAΛYMENEΣ ΛEΞEIΣ KPYBOYN ΠIΣΩ TOYΣ TIΣ ΛEΞEIΣ ANAΓKAΣTIKH ΣYNEΠIMEΛEIA.ΠΩΣ MΠOPEI NA IΣXYΣEI AYTO TO KAΘEΣTΩΣ ΣE MIA ΣYXΓPONH ΔHMOKPATIKH XΩPA;AKOMH KAI ΣE AΛΛOYΣ ΠAΛIOYΣ KAIPOYΣ ΠOY H ΓYNAIKA ΔEN EIXE ΘEΣH ΣTHN KOINΩNIA ,HTAN EKEINH ΠOY MEΓAΛΩNE,ΦPONTIZE KAI ANETPEΦE TA ΠAIΔIA THΣ OIKOΓENEIAΣ.IΣOTHTA KAI AIΣΘHΣH ΔIKAIOY ΔEN YΠAPXEI ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO OYTE ΓIA TA ΠAIΔIA ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI ΓIA TIΠOTENIOYΣ ΛOΓOYΣ THN MHTEPA TOYΣ ΠOY EINAI TOΣA XPONIA H KOΛΩNA ΣTHPIΞHΣ TOYΣ ,OYTE ΓIA TIΣ MHTEPEΣ ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI TON POΛO TOYΣ.ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO IΣXYEI O NOMOΣ TOY ΔYNATOY.AKOMH KAI ΣTON ΠATEPA AΦENTH ΠOY ΞYΛOΦOPTΩNEI TA ΠAIΔIA KAI ΤΗΝ ΓYNAIKA TOY ,KAKOΠΟΙEI ΣEΞOYAΛIKA TO ΠAIΔI TOY , TPAYMATIZEI THN ΠAIΔIKH ΨYXOYΛA TOY ME EKΦOBIΣMO Ή AΠEIΛEΣ ΔINEI TEKMHPIO ΤΟ 1/3 Ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ THΣ EΠIKOINΩNIAΣ MEXPI AMETAKΛHTHΣ AΠOΦAΣHΣ.ΔHΛAΔH TO NOMOΣXEΔIO AYTO ΠPOKPINEI THN EΠIKOINΩNIA AYTΩN TΩN ΠATEPΩN ΩΣ ΣHMANTIKOTEPO AΓAΘO AΠO THN ΠPOΣTAΣIA THΣ ZΩHΣ TΩN ΠAIΔIΩN .AN AYTO ΔEN ΛEΓETAI AΔIKIA TOTE AΣ MAΣ ΠEI AYTOΣ ΠOY TO NOMOΘETHΣE TI ΛEΓETAI.ΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:30 | Κωστας

    ΔIABAZONTAΣ KAΠOIOΣ TO ΣYΓKEKPIMENO NOMOΣXEΔIO KPINEI OTI TA APΘPA KAI OI ΔIATAΞEIΣ TOY MAΣ ΓYPNANE XIΛIAΔEΣ XPONIA ΠIΣΩ ΣE MIA AΛΛH KOINΩNIA ΠATPIAPXIKH EKEI ΠOY OI ΓYNAIKEΣ ΔEN EIXAN XΩPO ΣTHN KOINΩNIA.ANAXPONIΣTIKA APΘPA ΠOY ΘA EΞYΠHPETHΣOYN ΛIΓOYΣ ΠATEPEΣ KI AKOMH KAI OI KEKAΛYMENEΣ ΛEΞEIΣ KPYBOYN ΠIΣΩ TOYΣ TIΣ ΛEΞEIΣ ANAΓKAΣTIKH ΣYNEΠIMEΛEIA.ΠΩΣ MΠOPEI NA IΣXYΣEI AYTO TO KAΘEΣTΩΣ ΣE MIA ΣYXΓPONH ΔHMOKPATIKH XΩPA;AKOMH KAI ΣE AΛΛOYΣ ΠAΛIOYΣ KAIPOYΣ ΠOY H ΓYNAIKA ΔEN EIXE ΘEΣH ΣTHN KOINΩNIA ,HTAN EKEINH ΠOY MEΓAΛΩNE,ΦPONTIZE KAI ANETPEΦE TA ΠAIΔIA THΣ OIKOΓENEIAΣ.IΣOTHTA KAI AIΣΘHΣH ΔIKAIOY ΔEN YΠAPXEI ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO OYTE ΓIA TA ΠAIΔIA ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI ΓIA TIΠOTENIOYΣ ΛOΓOYΣ THN MHTEPA TOYΣ ΠOY EINAI TOΣA XPONIA H KOΛΩNA ΣTHPIΞHΣ TOYΣ ,OYTE ΓIA TIΣ MHTEPEΣ ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI TON POΛO TOYΣ.ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO IΣXYEI O NOMOΣ TOY ΔYNATOY.AKOMH KAI ΣTON ΠATEPA AΦENTH ΠOY ΞYΛOΦOPTΩNEI TA ΠAIΔIA KAI ΤΗΝ ΓYNAIKA TOY ,KAKOΠΟΙEI ΣEΞOYAΛIKA TO ΠAIΔI TOY , TPAYMATIZEI THN ΠAIΔIKH ΨYXOYΛA TOY ME EKΦOBIΣMO Ή AΠEIΛEΣ ΔINEI TEKMHPIO ΤΟ 1/3 Ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ THΣ EΠIKOINΩNIAΣ MEXPI AMETAKΛHTHΣ AΠOΦAΣHΣ.ΔHΛAΔH TO NOMOΣXEΔIO AYTO ΠPOKPINEI THN EΠIKOINΩNIA AYTΩN TΩN ΠATEPΩN ΩΣ ΣHMANTIKOTEPO AΓAΘO AΠO THN ΠPOΣTAΣIA THΣ ZΩHΣ TΩN ΠAIΔIΩN .AN AYTO ΔEN ΛEΓETAI AΔIKIA TOTE AΣ MAΣ ΠEI AYTOΣ ΠOY TO NOMOΘETHΣE TI ΛEΓETAI.ΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:15 | Ιωάννα Π.

    Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΟΝΕΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΥΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΚΑΤ’ ΟΥΣΙΑΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΙΚΟ ΤΟΥ, Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ Η ΤΥΠΙΚΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΚΔΙΚΗΘΕΙ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΑΣΚΟΥΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΓΟΝΕΑ, ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ. ΔΗΛΑΔΗ Ο ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ (Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΥΖΥΓΟΣ Η’ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑΣ) ΠΙΕΖΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΓΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ, ΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΕΥΘΕΩΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ, ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΙΡΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ. ΟΙ ΝΟΜΙΚΟΙ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ, ΕΠΑΓΓΕΛΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ, ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΘΙΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΗΣ. ΔΙΟΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, Η ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΓΟΝΕΪΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΟΙ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ, ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Η’ ΟΧΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΘΕΙ ΣΕ ΑΚΟΥΣΙΟΥΣ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΑΣ, ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΕΞΩΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ, Κ.ΛΠ.;; ΑΝΑΛΟΓΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΙ 100 ΤΟΙΣ 100 ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟ ΣΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΩΝ.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:09 | Αννα

    ΔIABAZONTAΣ KAΠOIOΣ TO ΣYΓKEKPIMENO NOMOΣXEΔIO KPINEI OTI TA APΘPA KAI OI ΔIATAΞEIΣ TOY MAΣ ΓYPNANE XIΛIAΔEΣ XPONIA ΠIΣΩ ΣE MIA AΛΛH KOINΩNIA ΠATPIAPXIKH EKEI ΠOY OI ΓYNAIKEΣ ΔEN EIXAN XΩPO ΣTHN KOINΩNIA.ANAXPONIΣTIKA APΘPA ΠOY ΘA EΞYΠHPETHΣOYN ΛIΓOYΣ ΠATEPEΣ KI AKOMH KAI OI KEKAΛYMENEΣ ΛEΞEIΣ KPYBOYN ΠIΣΩ TOYΣ TIΣ ΛEΞEIΣ ANAΓKAΣTIKH ΣYNEΠIMEΛEIA.ΠΩΣ MΠOPEI NA IΣXYΣEI AYTO TO KAΘEΣTΩΣ ΣE MIA ΣYXΓPONH ΔHMOKPATIKH XΩPA;AKOMH KAI ΣE AΛΛOYΣ ΠAΛIOYΣ KAIPOYΣ ΠOY H ΓYNAIKA ΔEN EIXE ΘEΣH ΣTHN KOINΩNIA ,HTAN EKEINH ΠOY MEΓAΛΩNE,ΦPONTIZE KAI ANETPEΦE TA ΠAIΔIA THΣ OIKOΓENEIAΣ.IΣOTHTA KAI AIΣΘHΣH ΔIKAIOY ΔEN YΠAPXEI ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO OYTE ΓIA TA ΠAIΔIA ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI ΓIA TIΠOTENIOYΣ ΛOΓOYΣ THN MHTEPA TOYΣ ΠOY EINAI TOΣA XPONIA H KOΛΩNA ΣTHPIΞHΣ TOYΣ ,OYTE ΓIA TIΣ MHTEPEΣ ΠOY ΘA ΣTEPOYNTAI TON POΛO TOYΣ.ΣE AYTO TO NOMOΣXEΔIO IΣXYEI O NOMOΣ TOY ΔYNATOY.AKOMH KAI ΣTON ΠATEPA AΦENTH ΠOY ΞYΛOΦOPTΩNEI TA ΠAIΔIA KAI ΤΗΝ ΓYNAIKA TOY ,KAKOΠΟΙEI ΣEΞOYAΛIKA TO ΠAIΔI TOY , TPAYMATIZEI THN ΠAIΔIKH ΨYXOYΛA TOY ME EKΦOBIΣMO Ή AΠEIΛEΣ ΔINEI TEKMHPIO ΤΟ 1/3 Ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ THΣ EΠIKOINΩNIAΣ MEXPI AMETAKΛHTHΣ AΠOΦAΣHΣ.ΔHΛAΔH TO NOMOΣXEΔIO AYTO ΠPOKPINEI THN EΠIKOINΩNIA AYTΩN TΩN ΠATEPΩN ΩΣ ΣHMANTIKOTEPO AΓAΘO AΠO THN ΠPOΣTAΣIA THΣ ZΩHΣ TΩN ΠAIΔIΩN .AN AYTO ΔEN ΛEΓETAI AΔIKIA TOTE AΣ MAΣ ΠEI AYTOΣ ΠOY TO NOMOΘETHΣE TI ΛEΓETAI.ΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΡΑ!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 17:01 | ΕΝΩΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΩΝ & ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

    ΕΝΩΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΛΟΓΩΝ & ΜΑΧΟΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

    Παρατηρήσεις επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου για ζητήματα Οικογενειακού Δικαίου – Η επικίνδυνη προχειρότητα μιας προαναγγελθείσας «ρηξικέλευθης» μεταρρύθμισης (επιμέλεια Ιφιγένεια Βασιλοπούλου).

    Mε γνώμονα το συμφέρον του τέκνου και με σκοπό, αφενός μεν την ενεργή παρουσία και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του τέκνου, αφετέρου δε της εκπλήρωσης της ευθύνης τους έναντι αυτού, το σχέδιο Νόμου με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου» έχει τεθεί υπό δημόσια διαβούλευση ήδη από τις 18.03.2021, υποσχόμενο ριζοσπαστικές αλλαγές και «ιστορικές μεταρρυθμίσεις», οι οποίες ωστόσο μετά από μία προσεκτική ανάγνωση του περιεχομένου του, δεν φαίνεται να είναι και τόσο ρηξικέλευθες στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, ολόκληρο το Νομοσχέδιο διέπεται από προχειρότητα, ενώ οι μόνο κατ’ επίφαση εκσυγχρονιστικές διατάξεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμα και επικίνδυνες και τελικά πρακτικά δυσεφάρμοστες.
    Ακολουθεί συνοπτικός σχολιασμός των βασικών αλλαγών που προτείνονται με το άνω Νομοσχέδιο και επισήμανση των κινδύνων που ελλοχεύουν, κατά την πρακτική εφαρμογή του.
    Με το άρθρο 7 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1513 ΑΚ («Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου – διάσταση των συζύγων»), ορίζεται ότι: «Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν
    από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα (…)».
    Παρατηρείται ότι, παρόλο που απαλείφθηκε η διάταξη περί καθιέρωσης «υποχρεωτικής συνεπιμέλειας», τελικά δεν αποφεύχθηκε η διατύπωση της «εξίσου» άσκησης της γονικής μέριμνας – «εξίσου» επικίνδυνη θα λέγαμε βέβαια-, η οποία κατ’ ουσία μετατρέπει την γονική μέριμνα σε «μέγεθος», και μάλιστα διαιρετό, όπερ σημαίνει ότι η γονική μέριμνα από ένα κατ’ αρχάς αναφαίρετο γονεϊκό δικαίωμα και υποχρέωση, μετατρέπεται πλέον σε έννοια δεκτική ποσοτικής μέτρησης, με ενδεχόμενη δυνατότητα αφαίρεσης εκφάνσεων ή ανακατανομής της άσκησής της.
    Με το άρθρο 8 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1514 ΑΚ, προβλέπεται παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, με έγγραφη συμφωνία τους, αλλά προβλέπεται και η δυνατότητα προσφυγής τους στη Δικαιοσύνη, εάν δεν είναι πλέον δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, όχι μόνο όμως στις περιπτώσεις κακής άσκησής της, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα, αλλά και σε κάθε περίπτωση διαφωνίας των γονέων ή μη σύμπραξης του ενός ή μη τήρησης τυχόν υπάρχουσας συμφωνίας από έναν εξ αυτών. Δίνεται δηλαδή πλέον νομοθετικά η δυνατότητα στον έναν γονέα να προσφύγει δικαστικά κατά του άλλου, όχι μόνο για το ζήτημα της διαφωνίας που έχει ανακύψει αυτό καθαυτό (in concreto), αλλά με αφορμή την συγκεκριμένη διαφωνία, ο ένας γονέας θα έχει πλέον το δικαίωμα να αιτηθεί δικαστικά της ολοκληρωτικής επαναρύθμισης του ζητήματος της άσκησης της γονικής μέριμνας εν συνόλω. Με απλά λόγια, η προσφυγή στη Δικαιοσύνη του οικονομικά ισχυρού μέρους θα αποτελεί την δαμόκλειο σπάθη για το ανίσχυρο μέρος, το οποίο θα ασκεί μεν την γονική μέριμνα του τέκνου, υπό τον συνεχή όμως φόβο δικαστικών αγώνων και περιπετειών σε βάρος του, σε περίπτωση που το ισχυρό μέρος διαφωνήσει με τον τρόπο άσκησής της, με κίνδυνο να την χάσει.
    Μάλιστα, με το άρθρο 14 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1532 ΑΚ («Συνέπειες κακής άσκησης»), πραγματοποιείται μια αυστηρότατη συγκεκριμενοποίηση των κριτηρίων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, με ενδεικτική παράθεση περιπτώσεων, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε ολική (!) αφαίρεσή της.
    Σύμφωνα με την προτεινόμενη τροποποίηση, κακή άσκηση της γονικής μέριμνας θα συνιστούν ιδίως:
    α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει την διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, και
    στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Και ναι μεν, όλα τα ανωτέρω, αναμφίβολα ενδεικνύουν συμπεριφορές μη άγουσες στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου, αλλά είναι άραγε στα αλήθεια θεμιτό να δύνανται να οδηγήσουν ακόμα και στην επαχθέστατη συνέπεια της ολικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας από τον γονέα; Σε μία τέτοια περίπτωση, θα μιλάμε για τον «νομικό θάνατο» της γονεϊκής ιδιότητας, δυνατότητα που αναμφίβολα θα χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης και εκδίκησης από το ισχυρό οικονομικά – και όχι μόνο – μέρος, επομένως πρόκειται για μία εξαιρετικά ανεπιεική και επαχθέστατη ρύθμιση, άθυρμα στα χέρια χειριστικών προσωπικοτήτων που θα ελαύνονται από εκδικητικά κίνητρα έναντι των τέως συντρόφων τους, με μη αναστρέψιμες συνέπειες.
    Και παρατηρείται και το εξής άτοπο: Από τη μία πλευρά, για τα σοβαρότατα αδικήματα της ενδοοικογενειακής βίας, τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για τα εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, εγκλήματα δηλαδή πολύ αυξημένης βαρύτητας και απαξίας, θα απαιτείται η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα, όπερ σημαίνει ότι μόνο μετά την πάροδο πάρα πολλών ετών, θα αφαιρεθεί τελικά η γονική μέριμνα από τον αμετακλήτως καταδικασθέντα γονέα, με αποτέλεσμα να παραμένει επί της ουσίας απροστάτευτο το τέκνο. Από την άλλη όμως, λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας αποτελεί αντίστοιχα και η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του, και έτσι δύο ανόμοιες στον πυρήνα τους συμπεριφορές, επισείουν την βαρύτερη συνέπεια: αυτήν της ολικής αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Τα ανωτέρω αποτελούν δυστυχώς δείγματα της προχειρότητας του Νομοσχεδίου.
    Περαιτέρω, με το άρθρο 13 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 1520 ΑΚ («Προσωπική επικοινωνία»), καθιερώνεται πλέον ποσοτικό κριτήριο προσδιορισμού του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το τέκνο, με την εισαγωγή του μαχητού (και προς τα άνω και προς τα κάτω) τεκμηρίου του 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας.
    Εν προκειμένω, η ρύθμιση φαίνεται τελικά να είναι περισσότερο αόριστη, παρά συγκεκριμένη, αφήνοντας άπλετο χώρο για «δικαστική εξειδίκευση» και ενδεχομένως δικαστική αυθαιρεσία ως προς τον καθορισμό του χρόνου επικοινωνίας του γονέα, ο οποίος δεν διαμένει με το τέκνο. Έγκειται δηλαδή στην υποκειμενική δικαστική κρίση και εξουσία να καθορίσει τον ακριβή χρόνο επικοινωνίας, με το αόριστο ποσοτικό και αριθμητικό κριτήριο του 1/3, παρά με συγκεκριμένες ώρες και ημέρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος, όπως παγίως έχει διαμορφωθεί από τη Νομολογία των Δικαστηρίων της Χώρας μας έως σήμερα.
    Εγείρονται δε, εύλογα ερωτήματα και ταυτόχρονα ανακύπτουν σοβαρά ερμηνευτικά – και φυσικά και πρακτικά – προβλήματα από την ρύθμιση αυτήν, διότι ουδόλως διευκρινίζεται (ούτε καν στην Αιτιολογική Έκθεση), σε ποιον άραγε χρόνο αναφέρεται ο παρονομαστής του κλάσματος («1/3»): σε ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή στον εναπομείναντα χρόνο, αφού πρώτα αφαιρεθούν οι διάφορες υποχρεώσεις του (σχολικές, εξωσχολικές κλπ), και αφού φυσικά αφαιρεθούν και οι ώρες του ύπνου; Και σε ποια βάση θα υπολογίζεται; Ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία;
    Η ύποπτη αυτή «σιωπή» ως προς τις άνευ άλλου τινός απαραίτητες επεξηγηματικές διευκρινίσεις, είναι πέραν από βέβαιο ότι θα δημιουργήσει σωρεία πλείστων όσων πρακτικών προβλημάτων και αυθαίρετων ερμηνειών κατά την εφαρμογή της διάταξης. Πώς άραγε θα εφαρμοστεί το αριθμητικό αυτό κριτήριο στην πράξη, όταν λόγου χάρη σε μία οικογένεια υπάρχουν από δύο και άνω τέκνα, και μάλιστα εντελώς διαφορετικών ηλικιών, με εντελώς διαφορετικές υποχρεώσεις και δραστηριότητες;
    Είναι μάλιστα πιθανό η ρύθμιση αυτή να οδηγήσει και στο άτοπο, ο γονέας που θα διαμένει με το τέκνο και θα επιμελείται των καθημερινών του αναγκών, λόγω ακριβώς αυτού του εντελώς αυθαίρετου τεκμηρίου, να στερηθεί τελικά της δυνατότητας ακόμα και να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι κατά τις καλοκαιρινές διακοπές μαζί του, αφού η καθημερινότητα ενός παιδιού είναι συνήθως φορτωμένη, και ο έτερος γονέας θα έχει δικαίωμα επικοινωνίας του 1/3 του χρόνου του τέκνου.
    Είναι ευκολονόητο ότι στην πράξη, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής (αν όχι ανεφάρμοστος) ο αυστηρά «μαθηματικός» καθορισμός του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με τα τέκνο, με κίνδυνο να προταχθούν αριθμητικά έναντι ουσιαστικών κριτηρίων, σε βάρος πάντα του αληθινού συμφέροντος του τέκνου. Άραγε χωρούν μαθηματικοί τύποι στην ανθρώπινες σχέσεις, και δη στην υπέρτατη σχέση γονέα και τέκνου;
    Διότι, όπως αναφέρεται και στην Αιτιολογική Έκθεση, ο αληθινός σκοπός του Νομοθέτη με την προτεινόμενη ρύθμιση, είναι η οριοθέτηση ενός ελάχιστου χρόνου επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει μαζί, η οποία επικοινωνία θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, αλλά και στην ψυχική υγεία τέκνου. Ο σκοπός αυτός όμως, δεν δύναται να επιτευχθεί με αόριστα ποσοτικά κριτήρια, καθαρά αριθμητικά, και όχι ποιοτικά. Σε κάθε δε περίπτωση, το άνω τεκμήριο είναι μαχητό, με δυνατότητα αύξησης ή και μείωσης του χρόνου, οπότε τελικά η ρύθμιση καταλήγει να αποτελεί «κενό γράμμα». Εύλογα επίσης αναρωτιέται κανείς, γιατί δεν τίθεται άραγε αντίστοιχα ελάχιστο τεκμήριο (έστω και μαχητό) και στον υπολογισμό της διατροφής, που είναι και κατ’ εξοχήν αριθμητικό ζήτημα;
    Πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι με βάση το ισχύον μέχρι σήμερα νομικό καθεστώς υπήρξε πολλές φορές άδικη αντιμετώπιση των γονέων που δεν είχαν την επιμέλεια (κυρίως των πατεράδων) στο θέμα της επικοινωνίας, το οποίο αποτελούσε μοχλό πίεσης για την επίτευξη άλλων στόχων (διατροφής κλπ). Είναι όμως γεγονός ότι και με τον τρόπο που προτείνεται η ρύθμιση της επικοινωνίας με το ως άνω παντελώς αόριστο τεκμήριο, οι διαφορές αυτές και οι τυχόν αδικίες δεν θα εξομαλυνθούν.
    Μάλλον τελικά ο νέος Νόμος (εάν και εφόσον ψηφιστεί με το περιεχόμενο που προτείνεται σήμερα), θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα επιλύσει. Αντί να εξασφαλίζει και να θέτει γερά θεμέλια για την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε όσες περιπτώσεις αυτή θα προσιδιάζει, αντίθετα καθιστά πολύ εύκολη την ολική αφαίρεσή της από τον έναν γονέα, ορίζοντας μάλιστα και ενδεικτική περιπτωσιολογία ποικίλης βαρύτητας.
    Δεν πρέπει όμως να διαλάθει της προσοχής μας, όχι μόνο ως νομικών, αλλά και ως πολιτών και κοινωνών της σύγχρονης πραγματικότητας, ότι οι γονικές συγκρούσεις διαχρονικά έχουν βαθύτερα αίτια, και όπως είναι φυσικό, δεν δύνανται να επιλύονται με την όποια καθιέρωση υποχρεωτικής «συνεπιμέλειας» ή με την «εξίσου» άσκηση γονικής μέριμνας. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, το κάθε παιδί είναι μοναδικό και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και από το Νομοθέτη. Άκαμπτες ρυθμίσεις και «φωτογραφικές» διατάξεις, σε καμία περίπτωση δεν αποβαίνουν προς το συμφέρον του τέκνου. Σε ένα συγκρουσιακό διαζύγιο, είναι δεδομένο ότι δεν χωρεί «σολομώντεια λύση».
    Μέλημα του Νομοθέτη, λοιπόν, θα έπρεπε πρωτίστως να είναι η προαγωγή των σωστών υλικοτεχνικών δομών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την πραγμάτωση ενός πραγματικά Κοινωνικού Κράτους, όπου οι γονείς θα συνεπικουρούνται από τον κρατικό μηχανισμό στο ύψιστο γονεϊκό τους έργο, και θα έτσι θα καθίσταται δυνατή η επιβίωση και η ομαλή ανάπτυξη των τέκνων, ανεξάρτητα από την οικονομική ισχύ των γονέων του, και σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να προάγονται οι έμφυλες συγκρούσεις, οι οποίες τελικώς αποβαίνουν σε βάρος των ίδιων των παιδιών.
    Τέλος, θα πρέπει κάποια στιγμή – αν όχι τώρα, πότε; – η Πολιτεία να εξετάσει πολύ σοβαρά το ζήτημα της θεσμοθέτησης των Οικογενειακών Δικαστηρίων, τα οποία θα επιλαμβάνονται των σχετικών υποθέσεων, και στα οποία, ο ειδικά εκπαιδευμένος Δικαστής, θα συνεπικουρείται στο έργο του από εξειδικευμένη διεπιστημονική ομάδα ειδικών, όπως ψυχολόγων, ψυχιάτρων παιδιών και εφήβων, κοινωνικών λειτουργών κλπ, και έτσι πράγματι κάθε περίπτωση θα αντιμετωπίζεται ειδικά και ξεχωριστά, αντί να προωθείται μόνο η υποχρεωτική διαμεσολάβηση, όπως γίνεται σήμερα, η οποία αποβαίνει κοστοβόρα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα και τελικά αποτελεί τροχοπέδη στην ουσιαστική απονομή της Δικαιοσύνης, και δη στα τόσο σοβαρά ζητήματα όπως αυτά των διαφορών από οικογενειακές σχέσεις.

    Aθήνα 1.4.2021
    Με τιμή

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

    ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΛΥΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΙΓΚΙΛΙΝΗΣ

    Διοικητικό Συμβούλιο
    Πρόεδρος : Γιάννης Γλύκας
    Α’ Αντιπρόεδρος: Ιφιγένεια Βασιλοπούλου
    Β’ Αντιπρόεδρος: Χριστίνα Βαθειά
    Γ’ Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Γκαβέλας
    Γεν.Γραμματέας: Βαγγέλης Γκιγκιλινης
    Μέλος: Κωνσταντίνος Μαντζουράνης
    Ταμίας: Γιάννης Μπαρκαγιάννης
    Επίτιμος Πρόεδρος: Βασίλης Ταουξής
    Επίτιμη Αντιπρόεδρος : Γιώτα Παντελεάκη

  • 1 Απριλίου 2021, 17:06 | ΔΗΜΟΥΛΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ – ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ – ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

    Η σύγχρονη έρευνα συνολικά (βλ. μετα-ανάλυση των Sand et al., 2017 ) αναδεικνύει τον
    χωρισμό των γονέων ως παράγοντα υψηλού κινδύνου για την ψυχική υγεία των παιδιών,
    ειδικά όταν προηγείται ή έπεται μια συγκρουσιακή σχέση. Μέλημα της πολιτείας και των
    ειδικών είναι να προστατέψουν τα παιδιά από μελλοντικές συγκρούσεις και αρνητικές
    εμπειρίες, μέσα από πρακτικές που εκπηγάζουν από ένα επαρκές και βασισμένο στην
    επιστημονική τεκμηρίωση νομοθετικό πλαίσιο, αλλά κυρίως με βάση τις δομές υποστήριξης και
    την επάρκεια των υπηρεσιών ψυχικής υγείας καθώς και την εμπλοκή μέσω διαμεσολάβησης
    επιστημόνων με την κατάλληλη εκπαίδευση.
    Ένα από τα βασικά διακυβεύματα, πηγή στρες και πεδίο συγκρούσεων είναι η ανάληψη
    της επιμέλειας. Σε αυτό το κείμενο αναπτύσσεται μια συζήτηση σε σχέση με τα θέματα της
    κοινής επιμέλειας και τα οφέλη της συν-επιμέλειας ως βασικό δικαίωμα και των δυο γονέων
    αλλά κυρίως ως δικαίωμα των παιδιών, ανεξαρτήτως φύλου, όπως επεσήμανε και στο
    τελευταίο συνέδριο της International Council on Shared Parenting (ICSP) ο Ned Holstein (2019),
    πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Γονέων των Η.Π.Α.
    Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, η ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών στον έναν γονέα
    συνήθως ταυτίζεται με την ανάθεσή του στην μητέρα, ιδιαίτερα αν το παιδί είναι μικρότερο
    των 12 ετών. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επιστημονικές έρευνες που να αποδεικνύουν ότι το παιδί
    θα λάβει την καλύτερη δυνατή ανατροφή αν μεγαλώνει μόνον με την μητέρα του.
    Η διατήρηση και ενίσχυση της σχέσης και με τους δυο γονείς θεωρείται βασικό κριτήριο
    για μια ισορροπημένη ανάπτυξη (Lamb, 2019) και αναφαίρετο δικαίωμα των παιδιών, με βάση
    τις αποφάσεις τoυ Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα ανθρώπινα Δικαιώματα (European
    Convention on Human Rights, βλ. ψήφισμα 2079/2015) και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών
    για τα δικαιώματα του Παιδιού (United Nations Convention on the Rights of the Child).
    Παρά την κοινή αντίληψη της καλύτερης παροχής φροντίδας από τη μητέρα και των
    κίνδυνων που διατρέχουν τα παιδιά, αν δεν υπάρχει αποκλειστική επιμέλεια από την μητέρα,
    μια πρόσφατη έρευνα στις ηλικίες 3-5 ετών, έδειξε ότι η συνθήκη συνεπιμέλειας (οριζόμενη ως
    περίπου ίσο χρόνο με τον κάθε γονέα) δεν σχετίζεται με περισσότερα ψυχολογικά
    προβλήματα/ συμπτώματα στα παιδιά πρώιμης ηλικίας (3-5 ετών) (Bergstrom 2017). Αντίθετα,
    στην προσχολική ηλικία, η αποκλειστική επιμέλεια από έναν γονέα, ανεδείχθη σε στατιστικά
    σημαντικό παράγοντα που προβλέπει συναισθηματικά και συμπεριφορικά πρoβλήματα, σε
    σύγκριση με τη συνεπιμέλεια.
    Άλλωστε, οι έρευνες της McIntosh και συνεργατών (2010) και της Tornello και συνεργατών
    (2013) που επεσήμαιναν κινδύνους με τη κοινή φυσική επιμέλεια μικρών παιδιών, έχουν
    πλήρως καταρριφθεί στην έκθεση Warshak, ως μεθοδολογικά μη έγκυρες, αλλά και για
    αλλοίωση και παραπλανητική χρήση δεδομένων από άλλου είδους έρευνες, σε σχέση με τα
    βρέφη και τα νήπια που κοιμούνται εναλλάξ στο σπίτι της μητέρας και του πατέρα. Η έκθεση Warshak1
    (2014) (169 σελίδων) αποδομεί με συστηματικό τρόπο και απορρίπτει όλα τα
    δεδομένα σχετικά με τους κινδύνους της συνεπιμέλειας για τα πολύ μικρά παιδιά, με βάση,
    κυρίως τις μεθοδολογικές ανακρίβειες των εργασιών των McIntosh και συνεργατών (2010) και
    της Tornello και συνεργατών (2013), υποδεικνύοντας ότι τα συμπεράσματα βασίζονται σε
    ιδεολογικές μεροληψίες (biases), παρά σε ακριβή επιστημονικά δεδομένα (βλ. Franklin, 2016).
    Από την άλλη μεριά, οι πλέον πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν την ιδιαίτερη συμβολή
    του πατέρα αλλά και του κάθε γονέα ξεχωριστά στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων των
    παιδιών, όταν συλλειτουργούν και συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή, σε ένα σχετικά μη
    συγκρουσιακό πλαίσιο (Fernandes, 2019). Η αποκοπή από την πατρική φιγούρα σε μεγαλύτερο
    ή μικρότερο βαθμό ενέχει κινδύνους για μη ολοκληρωμένη ανάπτυξη, εφόσον μειώνονται στο
    ελάχιστο οι αλληλεπιδράσεις με τον γονέα του άλλου φύλου (Amato & Dorius, 2010· East,
    Jackson & O’Brien, 2006· Κουρκούτας, 2001).
    Άλλωστε έρευνες στο εξωτερικό σε φοιτητές διαζευγμένων γονέων έχουν δείξει, ότι οι
    νέοι, σε ποσοστό 48%, θα προτιμούσαν να είχαν περάσει ίσο χρόνο, και με τους δύο γονείς.
    (Fabricius & Hall, 2000).
    Συνολικά, η σύγχρονη έρευνα ανατρέπει «το παλαιότερο μοντέλο προσέγγισης/
    θεώρησης» της «μητρικής σχέσης με το παιδί, ως κυρίαρχης και μοναδικής» (δηλαδή, τη
    θεωρία περί «βιοκοινωνικής υπεροχής» της μητέρας στην ανατροφή των παιδιών) και
    επισημαίνει την απαίτηση για ομαλοποίηση/ εξισορρόπηση των σχέσεων μέσα από σύγχρονες
    πρακτικές, με την υποστήριξη της νομοθεσίας και την διαμεσολάβηση των ειδικών (Holstein,
    2019).
    Σύμφωνα με τη Ψυχοδυναμική θεωρία, ένας θεμελιώδης μηχανισμός συγκρότησης του
    ψυχισμού είναι η «εσωτερίκευση» ενός συνεργατικού γονικού μοντέλου (ζεύγους) και η
    δημιουργία σταθερών εσωτερικών αναπαραστάσεων, μέσω της ταύτισης με τους γονείς, που
    θέτουν τα όρια των γενεών και διασφαλίζουν την ταυτότητα του παιδιού, ως κοινωνικό
    υποκείμενο.
    Η ασύμμετρη συμμετοχή των γονέων στην καθημερινή/ βιωματική ανατροφή του παιδιού
    ή ο αποκλεισμός (σκόπιμος ή μη) του ενός (συνήθως του πατέρα) και, κυρίως, η εχθρική
    /συγκρουσιακή σχέση που συχνά αναπτύσσεται μεταξύ τους δημιουργεί «ρήγμα» στον
    ψυχισμό του παιδιού που όχι μόνο φτωχοποιεί σε πολλά επίπεδα (γνωστικό, συναισθηματικό,
    κοινωνικό) την λειτουργία του, αλλά, εν δυνάμει, συνιστά, σε συνδυασμό και με άλλους
    παράγοντες, ένα σοβαρό τραύμα (Britton, 2004· Morgan, 2005· Phares, 2013).
    Εδώ και πολλές δεκαετίες, η κλινική ψυχανάλυση ανέδειξε τον ιδιαίτερο, «συμβολικό»
    ρόλο του πατέρα στην αναγνώριση της γυναικείας ταυτότητας καθώς και την συμβολή του
    στην «ψυχικοποίηση» (mentalization), δηλαδή, στο να καταστούν τα παιδιά κοινωνικά
    υποκείμενα που θα αναπτύξουν τις βασικές αναπαραστάσεις εαυτού καθώς και ικανότητες
    σύνδεσης με τον άλλον, ώστε στο μέλλον να εκπληρώσουν επαρκώς τον γονικό τους ρόλο
    (Davies & Eagle, 2013. Κουρκούτας, 2009).

  • 1 Απριλίου 2021, 17:30 | ΑΠΟΣΥΡΣΗ

    Το προς ψήφιση νομοσχέδιο με προκλητικές αστοχίες που ευνοούν την διαιώνιση των κακοποιητικών συμπεριφορών.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:57 | Aπόσυρση τώρα!

    Το προς ψήφιση νομοσχέδιο με προκλητικές αστοχίες που ευνοούν την διαιώνιση των κακοποιητικών συμπεριφορών.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:14 | Γιώργος Γούτας

    Συμφωνώ με τις παρακάτω προτάσεις:

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’
    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

    Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

    Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:

    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
    Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

    Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
    Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:

    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

    Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση. οδηγηιι

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.

    Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
    Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων

    Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.

    Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ

    Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:

    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.

    Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.

    Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
    Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου

    Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.

    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
    Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.΄ι﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ν ο γονέας που δεν διαμ

    Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:11 | Ιωάννα Δ.

    Υποχρεωτική όχι.Συναινετική ναί
    Δούρειος Ίππος το προς ψήφιση νομοσχέδιο με προκλητικές αστοχίες που ευνοούν την διαιώνιση των κακοποιητικών συμπεριφορών.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:05 | Ευτυχία Γουλτίδου

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:25 | Κωνσταντίνος Γούγας

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:44 | Παύλος Γκούφας

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:08 | Νικόλαος Γκουγκουσιδης

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:49 | Γεώργιος Γκολφης

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:52 | Μαριλένη Γκιόνη

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:53 | Αγγελική Γκέσου

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:11 | Παρασκευή Γκάντσιου

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:29 | Αντώνης Γκαιτατζάκης

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:44 | Δημήτριος Γιδαρόπουλος

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:02 | Αποστολος Γιαννωτας

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:21 | Γιάννος Γιαννουδάκης

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:27 | Παντελής Γιαννοπουλος

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:46 | Χρήστος Γιαννακούλας

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:07 | Θεόδωρος Γιαννακης

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:31 | Αλεξάνδρα Γιακη

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:51 | Μαρια Γεωργοπουλου

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:12 | Φωτεινή Γεωργίου

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:30 | Αλεξάνδρα Γεωργιου

    Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:

    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:31 | Φίλιππος Γεωργιάδης

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:53 | Ζωή Γεωργαρη

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:14 | Μανια Γερου

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:32 | Ιωάννης Γερμανάκης

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

  • 1 Απριλίου 2021, 17:47 | Αλεξία Γαρούφου

    Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ