Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 30 31 32 33 34 … 36
  • 1 Απριλίου 2021, 19:06 | Μασσαλης α

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:35 | Μελτινος σ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:01 | Μελιγκοτσιδης π.

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:51 | Νέστορας Δημάκης

    Δεν νοείται «χρόνος επικοινωνίας με τον γονέα που δεν διαμένει το τέκνο». Δεν είναι χρόνος επικοινωνίας, αλλά χρόνος κατά τον οποίο τέκνο και γονέας ΖΟΥΝ μαζί ο ένας την καθημερινότητα του άλλου και αλληλεπιδρούν.

    Αν δεν συντρέχει σημαντικός λόγος δεν μπορεί να είναι λιγότερο από το 50% ή 26 εβδομάδες ή 182 ημέρες τον χρόνο.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:42 | Στεφανια Σουμ

    Οι προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις σας δεν μας αφορούν. Ο λαός ξέρει τι κάνετε.

    Τα παιδιά μας δεν είναι παιχνίδια στα χέρια πολιτικών και δεν αποτελούν αντικείμενο συμφερόντων.

    Οι ομάδες που υποκινούν και κατευθύνουν το προτεινόμενο νομοσχέδιο ας σταθούν αντιμέτωποι επιτέλους με τη δικαιοσύνη.
    Γιατί φοβούνται τόσο τους εξειδικευμένους δικαστές να αποφασίσουν το καλύτερο για το συμφέρον του παιδιού τους και θέλουν να προεξασφαλίσουν το επιθυμητό για το δικό τους το συμφέρον?

    Κ Α Ν Ε Ν Α Π Α Ι Δ Ι Δ Ε Ν Ε Ι Ν Α Ι Ι Δ Ι Ο
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΩΡΑ.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:48 | Μειντης κ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:39 | ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

    Πανελλαδικά Στατιστικά Στοιχεία 2020 Αναφορές Κακοποίησης Παιδιών

    2. Διαχωρισμός ανά ιδιότητα θύτη (στη σχέση του με το θύμα / ΙΔΙΟΤΗΤΑ
    ΣΥΝΟΛΟ
    1)ΓΟΝΕΙΣ (αφορά καιτους δύο) 375

    2)ΜΗΤΕΡΑ 386

    3)ΠΑΤΕΡΑΣ 191

    4)ΑΤΟΜΟ ΛΟΙΠΟΥ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 52

    5)ΑΛΛΟ 119 ΣΥΝΟΛΟ 1123

    Απο τα ανωτέρω συνάγεται ότι οι «γυναικείες» οργανώσεις του Κου Τσιάρα που αρμέγουν το Ελληνικό δημοσιο αποκρύπτουν οτι οι κακοποίησεις απο γυναίκες ειναι σε Υπερδιπλάσιο Ποσοστό απο αυτό των αντρών.
    Ουδεις βέβαια σιχυρίζεται ότι όλες οι μάνες κακοποιούν τα παιδια τους ούτε οτι όλες οι μητέρες αποξενώνουν τα παιδιά απο τον πατέρα.

    Το μεγαλύτερο ποσοστό υπερασπιστών της Κοινής επιμέλειας ειναι γυναίκες, με πρώτη και καλύτερη την Κλινική Ψυχολόγο Μαρία Καπερώνη, απο αυτήν ξεσκεπάστηκαν οι ψευτοκακοποίησεις με photoshop.

    Η προπαγανδα των συλλόγων του Υπουργού Τσιάρα και του Μέρα 25 αποκαλύφθηκε με στοιχεία.

    Η επόμενη κίνηση των γονέων θα είναι να αναζητήσουν ευθύνες για παράβαση καθήκοντος, αυτό το νομοσχέδιο
    σε καμμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί το συμφέρον των παιδιών και δεν έχει σκοπό να νομοθετήσει κοινή επιμέλεια εναλλασσόμενη κατοικία.

    https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2021/02/03/p1etjp7orcmlj1mrp1g5pthe1jkbt.pdf

  • 1 Απριλίου 2021, 19:07 | Μαυροπουλου κ.

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:24 | Φιλ. Ν,

    Ποια είναι η βάση υπολογισμού για το 1/3 του συνολικού χρόνου, ετήσια, μηνιαία, εβδομαδιαία, ημερήσια? Ποιος χρόνος λαμβάνεται υπόψη ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Θα αφαιρείται ο χρόνος ξεκούρασης του παιδιού, του σχολείου, του φροντιστηρίου, των δραστηριοτήτων;

    Για να αποκλειστεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνιας του κακοποιητή γονέα με το παιδί, τίθεται ως προϋπόθεση η έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης σε βάρος του κακοποιητή γονέα. Αυτό αντιβαίνει Διεθνείς Συμβάσεις και κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας.
    3. Μια υπόθεση κακοποίησης του παιδιού ή της μητέρας, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Σε αυτό το διάστημα το παιδί που μπορεί να κακοποιείται θα πρέπει υποχρεωτικά να μένει με τον κακοποιητή του. Πως προάγεται με αυτή τη διάταξη το συμφέρον του παιδιού?

  • 1 Απριλίου 2021, 19:03 | Ιωάννα ΑΠΟΣΥΡΣΗ

    ***Για το περιβόητο 1/3 «του συνολικού χρόνου επικοινωνίας»***

    Οι ρυθμίσεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου καθιερώνουν ένα ποσοτικό κριτήριο προσδιορισμού του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί στο μαχητό και προς τα πάνω και προς τα κάτω του 1/3 «του συνολικού χρόνου επικοινωνίας».
    Η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια.

    Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Συνήθως δύο Σ.Κ τον μήνα, ίσως και κάποια απογεύματα καθημερινών, από μία βδομάδα Χριστούγεννα και Πάσχα και 20 – 30 μέρες το καλοκαίρι. Και σε γενικές γραμμές η πρακτική αυτή λειτουργεί.

    Είναι κακό κάθε δικαστής να έχει το δικαίωμα να παράγει την δική του νομολογία, αλλά είναι ακόμα χειρότερο όταν η νομολογία των δικαστηρίων έχει κάνει ορισμένα βήματα και έχει φτάσει σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο νομοθέτης να τους αναιρεί με την αοριστία του 1/3.

    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.

    Αν ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.

    Αν από την άλλη θεωρήσουμε ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.

    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται. Οπότε η δυσκολία να ορισθεί μία βιώσιμη εφαρμογή του 1/3 πολλαπλασιάζεται.

    Οι συντάκτες μάλλον δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το καθημερινό πρόγραμμα ενός παιδιού!

    Τέλος, να σημειώσουμε μία ακόμη φορά, ότι το νομοσχέδιο λέει ρητά «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΕΚΤΟΣ ΑΝ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΑΥΤΟΣ ΖΗΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ».

  • 1 Απριλίου 2021, 19:58 | Ιωάννης Σαριτσογλου

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:34 | Αντωνία Θεοδωρίδου

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:23 | ΝΣ

    Το νομοσχέδιο ,ερχόμενο σε μια εποχή με πληθώρα αποκαλύψεων κακοποίησης ανηλίκων που οδήγησαν κάτω από απαίτηση της κοινωνίας στην ουσία, σε δεσμεύσεις της κυβέρνησης για αυστηροποίηση ποινών σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων, την εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία και δεσμεύσεις για κατά προτεραιότητα εκδίκαση σχετικών ποινικών υποθέσεων, δείχνει σαφώς τεράστια απόσταση από την ειλικρινή πρόθεση προστασίας των ανηλίκων εν τοις πράγμασι. Η προϋπόθεση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης, που όπως πολλάκις έχει τονισθεί, απαιτεί χρονικά διαστήματα δεκαετίας, εξασφαλίζει το τεκμήριο της αθωότητας του θύτη, σε βάρος του δικαιώματος προστασίας του ανηλίκου από επανάληψη της παραβατικής συμπεριφοράς και κυρίως από την ψυχική βία που ανήλικος-θύμα υφίσταται από τον θύτη επί μακρόν, να ανασκευάσει με κάθε τρόπο της αποκαλύψεις του, με σκοπό τη διαφυγή του θύτη από την καταδίκη για την πράξη του. Ούτε η σωματική ,ούτε η ψυχική ακεραιότητα του ανηλίκου διασφαλίζονται, ούτε καν η προστασία του ως μάρτυρα σε μία ποινική διαδικασία. Το συγκεκριμένο εδάφιο χρήζει πολύ προσεκτικής διατύπωσης , ώστε να μην οδηγήσει τελικά σε ένα εγκληματικό πραγματικά αποτέλεσμα, που θα νομιμοποιεί τέτοιες πρακτικές. Οι στατιστικές που αναφέρουν 1 στα 5 παιδιά στην Ευρώπη να έχουν βιώσει κακοποίηση σε κάποια φάση της ζωής τους, καταδεικνύουν την έκταση του προβλήματος, αλλά κυρίως τη μεγάλη μερίδα παιδιών που αφορά . Ένα νέο οικογενειακό δίκαιο δεν μπορεί να αγνοήσει ένα ποσοστό λοιπόν 20% παιδιών ως εξαίρεση του κανόνα και να μη νομοθετήσει σχετικά, με άμεση και με ευθύνη της πολιτείας σύνδεση της εξέλιξης των ποινικών διαδικασιών με της αποφάσεις του αστικού δικαίου που τα αφορούν. Ειδικοί ψυχικής υγείας έχουν απόλυτη και αναγκαία θέση σε ένα τέτοιο πλαίσιο και στενή παρακολούθηση των θυμάτων από εξειδικευμένες δομές της πολιτείας, με δυνατότητα αδιαπραγμάτευτης ανεξαρτησίας και προστατευόμενο λόγο, οφείλουν να έχουν θέση σε κάθε απόφαση αστικού δικαίου ,που αφορά τα παιδιά αυτά, και με σημαίνουσα βαρύτητα. Η συνεπιμέλεια προϋποθέτει προτίστως πολιτισμό ,που δεν πρέπει όμως πάντα να θεωρείται δεδομένος και σε τέτοιες περιπτώσεις δυστυχώς ούτε επιβάλλεται.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:44 | Αθανάσιος

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ

  • 1 Απριλίου 2021, 19:38 | Γεώργιος Μούλκας

    Προτεινόμενη αλλαγή

    Άρθρο 13 – Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίτπωση που τυχόν δεν ασκεί την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί δια της φυσικής παρουσίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται κατ΄ελάχιστον στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου κατά τη σχολική περίοδο, υπολογιζόμενος σε διανυκτερεύεις είτε σε ετήσια είτε σε μηνιαία είτε σε εβδομαδιαία βάση, και στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου κατά την περίοδο των εορτών και των διακοπών, υπολογιζόμενος σε διανυκτερεύεις είτε σε ετήσια είτε σε μηνιαία είτε σε εβδομαδιαία βάση, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:52 | ΣΤΕΛΛΑ ΒΑΡΔΑΚΑΡΗ

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:58 | A.P.

    Εφόσον η επικοινωνία με το παιδί ορίζεται ως δικαίωμα και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, πως μπορεί ο γονέας αυτός να ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας; Γιατί ο γονέας αυτός, που συνήθως είναι ο πατέρας, δεν έχει συνέπειες ενώ ο άλλος γονέας, η μητέρα απειλείται ακόμα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν δεν προάγει την επικοινωνία σε καθημερινή βάση;

  • 1 Απριλίου 2021, 19:48 | Γαυριηλ Τσαρας

    ΙΣΟΤΗΤΑ σε όλα.
    Τα παιδιά χρειάζονται και τους δύο τους γονείς ΙΣΟΧΡΟΝΑ και ΙΣΟΤΙΜΑ με φυσική παρουσία και πάντως ΟΧΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ απο το 1/3 του συνολικού χρόνου ημερών και διανυκτερεύσεων σε κάθε γονέα.
    Τα αναγνωρισμένα παιδιά ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ έχουν κι αυτά μπαμπά και μαμά και δικαιούνται ότι δικαιούνται όλα τα παιδιά του κόσμου. Δεν υστερούν σε τίποτα από τα παιδιά που γεννήθηκαν σε γάμο των γονέων τους και πρέπει να μεγαλώνουν απο ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ και από τους δύο. Χωρίζει το ζευγάρι, ΟΧΙ το παιδί απο τον γονιό του.
    Η διατροφή πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικές ρεαλιστικές τιμές βάσει πινάκων και ΟΧΙ σε υπέρογκες και παράλογες απαιτήσεις εις βάρος συνήθως του ενός γονέα.
    Τα έξοδα μετακινήσεων και οι τρόποι μεταφοράς των παιδιών στις δύο οικίες να πραγματοποιούνται απο ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ και απο τους δύο γονείς, κυρίως όταν υπάρχουν μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις.
    Κατα την περίοδο των εορτών τα παιδιά να περνούνε ΙΣΟΧΡΟΝΑ και στους δύο γονείς. Οι καλοκαιρινές διακοπές διάρκειας 90 ημερών , απο τα μέσα Ιουνίου εως τα μέσα Σεπτεμβριου δεν δύναται να ειναι λιγότερες απο 45 ημέρες ανά γονέα.
    Να τιμωρείται η προσπάθεια Γονεικης Αποξένωσης άμεσα , καταρχήν με ένα σοβαρό χρηματικό πρόστιμο και αν γίνετε κατέξακολούθηση με αφαίρεση μέρους ή ολόκληρης της γονικής μέριμνας.
    Να τιμωρείται επίσης ΑΜΕΣΑ η μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων, όπως και η μη καταβολή διατροφής.
    Συντόμευση του χρόνου έκδοσης δικαστικών αποφάσεων.
    ΕΦΑΡΜΟΓΗ της Ευρωπαικής Οδηγίας 2079/2015 του Ευρωπαικού Συμβουλίου από την χώρα μας ΑΜΕΣΑ.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 – 50

  • 1 Απριλίου 2021, 19:31 | Θεώδορος Σαχπαζης

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:51 | NA

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

    Προτείνω το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:20 | Κωνσταντίνα Κατσουφίδου

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:45 | Στέλλα Παπαδοπούλου

    Ο προτεινόμενος νόμος δεν προστατεύει τις γυναίκες μητέρες εργαζόμενες που μεγαλώνουν μόνες το παιδί τους και σίγουρα δεν διασφαλίζει ένα υγιές περιβάλλον για το παιδί.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:29 | Παναγιώτης Ιωαννίδης

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:02 | Ε.Π.

    Προς όφελος του παιδιού πρέπει τις ημέρες που πηγαίνει σχολείο να έχει μια κατοικία.

    Το παιδί θα πρέπει να προστατεύεται από τον κακοποιητή γονιό άμεσα και χωρίς καθυστέρηση.

    Οι διατάξεις του νόμου θα πρέπει να μην αφήνουν γκρίζες ερμηνείες και επ ουδενί να μην έρχονται σε αντίθεση με τη Σύμβαση της Κων/λης

  • 1 Απριλίου 2021, 18:30 | Μακης Καταρας

    Θέλουμε τα παιδιά μας πίσω ….
    τέλος στο παιδομάζωμα …..
    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
    50 – 50
    εναλλασσόμενη κατοικία

    ίσο χρόνο και με τους δυο γονείς.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:56 | ΝΙΚΟΣ Κ.

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:19 | ΕΛΕΝΑ

    Το άρθρο χρειάζεται ριζική αναμόρφωση προκειμένου αφενός να διασφαλίζεται ο ελάχιστος χρόνος ανατροφής του τέκνου με τον κάθε ένα κατάλληλο και πρόθυμο γονέα ώστε να μην συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο δικαστηριακής διαμάχης, αφετέρου να διασφαλιστεί η νομική ισότητα των γονέων στην ανατροφή του παιδιού, διασφαλίζοντας τον στόχο της νομοθέτησης. Συγκεκριμένα, θα πρέπει το δικαίωμα επικοινωνίας να προσδιοριστεί πρωτίστως ως δικαίωμα του τέκνου (βλ. Διεθνής Σύμβαση Δικαιωμάτων του Παιδιού αρ.7, 8, 18, 93) και να είναι υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό. Επίσης, το τεκμήριο του ενός τρίτου του συνολικού χρόνου θα πρέπει να ενισχυθεί και να καθίσταται μαχητό μόνο σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας του γονέα ή επιθυμίας του τελευταίου για λιγότερο χρόνο ανατροφής.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:20 | Νεκτάριος

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο…
    Δηλαδή υπάρχει γονέας πρώτης κατηγορίας και δεύτερης κατηγορίας.
    Το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας…
    Οι υποσχέσεις για ίσο χρόνο αθετήθηκαν. Και 1/3 ποιανού χρόνου; Του χρόνου επικοινωνίας; Ποιος είναι αυτός ο χρόνος; Πως ορίζεται; Αν δεν τον ορίζει ο νόμος, θα τον ορίσει αυθαίρετα ο δικαστής. Στα γνωστά πεπατημένα μονοπάτια, με έμφυλη διάκριση μεταξύ των δύο γονέων εις βάρος του παιδιού.
    Θα πρέπει να διατυπωθεί ξεκάθαρα:
    το 1/2 του συνολικού χρόνου, συμπεριλαμβανομένων και των διανυκτερεύσεων και των σχολικών και άλλων υποχρεώσεων του παιδιού.
    εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου:
    Η καθημερινότητα του τέκνου είναι η καθημερινή επαφή και με τους δύο γονείς, η ψυχική ασφάλεια που αυτή η επαφή προσφέρει.
    Πηγή:
    https://www.psychology.gr/oikogeneiaka-themata/5430-synepimeleia-synaisthimatiki-statherotita-sta-vrefi-kai-ta-nipia.html

  • 1 Απριλίου 2021, 18:26 | Χαραλαμπος Βαλοδήμος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:27 | Αργύρης

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.
    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού́ να ανατρέφεται ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ εξίσου και από́ τους δυο γονείς.
    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.
    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).
    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.
    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.
    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.
    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ονοματοδοσία, ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.
    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:49 | Μ.Π.

    Σε ότι αφορά το θέμα των ανιόντων,εμένα η πεθερά μου έχει καταδικαστεί για επικίνδυνες σωματικές βλάβες σε βάρος εμου και του παιδιού μου στην προσπάθειά της να με χτυπήσει με έσπρωξε απο τη σκαλα,έχοντας αγκαλιά και το παιδί μου!Τι θα γίνεται με τους ανιόντες που είναι επικίνδυνοι για εμάς και τα παιδιά μας;θα έχουν δικαιώματα χύμα στο κύμα;Πρέπει να υπαρχει και μια παραμετρος για εκείνους.Πώς θα προστατέψουμε τα παιδιά μας απο τους επικίνδυνους ανιοντες.
    Το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ είναι άκρως επικίνδυνο!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:40 | Καραγιώργου Βασιλική

    «Άρθρο 1520» παρ. 2 Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.

    Χρειάζεται διόρθωση ή ακόμα και αφαίρεση του συγκεκριμένου εδαφίου ώστε να αποφευχθεί η σύγχηση σχετικά με τον όρο «τρίτος» και όχι να εννοειθεί οτι ΔΕΝ πρόκειται για τον γονέα…..χρειάζεται διόρθωση γιατί δύναται να εμπλέκονται «τρίτοι¨που ούτε καν έχουν νομική σχέση με το τέκνο ως π.χ γονείς είτε ασκούν ή όχι επιμέλεια οι ανιόντες.

    Αυτό δύναται να προσβάλει τη Κοινωνικοσυναισθηματιή ανάπτυξη του τέκνου, να το οδηγήσει σε βλάβη με πιθανή επίδραση αντί για βελτίωση στην Κοινωνικοσυναισθηματική του ανάπτυξη και ως εκ τούτου ενδεχόμενη βλάβη στην Ψυχική Υγεία του.

    Παρακαλώ πολύ να συκεκριμενοποιηθεί και να ξεκαθαριστεί ο ΌΡΟΣ ΠΕΡΙ «ΤΡΙΤΩΝ»

  • 1 Απριλίου 2021, 18:24 | Μ.Π

    Σε ότι αφορά το θέμα των ανιόντων,εμένα η πεθερά μου έχει καταδικαστεί για επικίνδυνες σωματικές βλάβες σε βάρος εμου και του παιδιού μου στην προσπάθειά της να με χτυπήσει με έσπρωξε απο τη σκαλα,έχοντας αγκαλιά και το παιδί μου!Τι θα γίνεται με τους ανιόντες που είναι επικίνδυνοι για εμάς και τα παιδιά μας;θα έχουν δικαιώματα χύμα στο κύμα;Πρέπει να υπαρχει και μια παραμετρος για εκείνους.Πώς θα προστατέψουμε τα παιδιά μας απο τους επικίνδυνους ανιοντες.
    Το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ είναι άκρως επικίνδυνο!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:51 | Ε.Π.

    Για να μην ταλαιπωρείται το παιδί, πρέπει τουλάχιστον τις ημέρες που πηγαίνει σχολείο να έχει μία και σταθερή κατοικία.

    θα πρέπει ο νόμος να εξασφαλίζει την προστασία του παιδιού, από τον κακοποιητή γονιό, από την πρώτη μέρα, χωρίς καμία καθυστέρηση.

    Θα πρέπει οι διατάξεις να μην έρχονται, ούτε στο ελάχιστο σε αντίθεση με τη Σύμβαση της Κων/λης.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:13 | Χαρης Μπαμπης

    Παιδάκι μου … να ξέρεις οτι ο μπαμπάς είναι ΕΔΩ και σε αγαπάει … οσο και η μαμα σου να προσπαθεί να μας χωρίσει, εγώ θα παλεύω.. θα παλεύω με ολη μου την δύναμη να βρεθώ κοντά σου…. έστω και για λίγο, να σε πάρω αγγελία , να σε μυρίσω… να παίξουμε , να με κερδίσεις … να γελάσουμε, να σε γαργαλήσω .. να διαβάσουμε το αγαπημένο σου παραμύθι … να φάμε ..να ποιούμε.. και γρηγορά να επιστέψουμε στο σπίτι της μαμάς σου .. και πριν αποχωριστούμε να ανταλλάξουμε όρκους παντοτινής αγάπης ….

    Αυτή η πληγή μας .. δεν θα ιάνει ποτέ .. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ … ΘΑ …… ΓΙΑ ΜΑΣ

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ …………

  • 1 Απριλίου 2021, 18:19 | Χριστοφορίδου Χρυσάνθη

    Θεωρώ πως πρόκειται για ένα άκρως προβληματικό νομοσχέδιο, καθώς θα αφήνει σε πολλές περιπτώσεις εκτεθειμένα τόσο τα παιδιά όσο και τις μητέρες, και δη άνεργες. Οι περιπτώσεις κακοποιητικού γονέα επίσης δεν έχουν προβλεφθεί (ενώ είναι πάμπολλες), αφού μέχρι να βγει συγκεκριμένη δικαστική απόφαση (κάτι που αργεί θεαματικά στα πλαίσια της ελληνικής δικαιοσύνης), το παιδί θα πρέπει υποχρεωτικά να έρχεται σε επαφή μαζί του. Η όλη διάταξη είναι πολύ μακρυά από την πραγματικότητα, και δεν λαμβάνει υπόψη καθόλου τις πραγματικές συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας. ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ

  • 1 Απριλίου 2021, 18:46 | ΣΤΕΛΛΑ ΡΟΥΣΟΥ

    Είμαι δασκάλα στο επάγγελμα και έχω και μία πιο μικρή ξαδέρφη από τον θείο μου.Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε τηλέφωνο να μας πάρει.Ο θείος έχει χαλάσει μία μικρή περιουσία για να την βλέπει ελάχιστα και μόνο τότε την βλέπω και εγώ. Στη δουλειά μου αυτά τα παιδιά έχουν πάρα πολλά προβλήματα μάθησης και συμπεριφοράς σε τεράστια αντίθεση με παιδιά χωρισμένων γονιών που ζουν όμως σχεδόν το μισό χρόνο και με τους δύο του γονείς.Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι το καλύτερο για τα παιδιά…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:25 | Ι.Ν

    Πρέπει να δείτε στενά το θέμα με τις ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΕΣ,έχω στα χέρια μου 3 πρωτόδικες καταδικαστικές για βαριές σωματικές βλάβες-ενδοοικογενειακή βία απο το 2014 και το 2022 πάει για παραγραφή το εφετείο δεν εχει καν οριστεί λόγω κορωνοιου και οταν οριστει θα παρει σιγουρα τις νομιμες αναβολες.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην παρω ποτέ αμετάκλητη δλδ πρεπει να με σκοτώσει;;;;;Κι όλα ενώπιον των παιδιών τα οποία τον φοβούνται.Για μένα οπως και χιλιαδες κλειστα στοματα που φοβουνται να μιλήσουν δεν πρεπει να περασει το νομοσχέδιο.Ή τουλάχιστον κάντε κάτι με το θέμα των αμετάκλητων για να μη θρηνήσουμε θύματα.Φοβάμαι!

  • 1 Απριλίου 2021, 18:10 | Ιωάννης Βαζούρας

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:56 | ΛΕΚΚΑ ΜΑΡΙΑ

    ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΟΧΙ ΣΕ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!!!!!!Απόσυρση τώρα

  • 1 Απριλίου 2021, 18:43 | Σταθόπουλος Διονύσιος

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.
    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.

    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 18:19 | Γεώργιος Συριώδης

    Άρθρο 13 – Δικαίωμα Επικοινωνίας –

    Το νομοσχέδιο πρέπει να είναι ανθρωποκεντρικό και να λαμβάνει υπόψιν του το δικαίωμα του παιδιού να ανατρέφεται εξ΄ίσου και από τους δύο γονείς. Σε αυτό συνηγορούν επιστημονικές μελέτες της Ένωσης Ελλήνων Ψυχολόγων, Κοινωνιολόγων, Ειδικών επιστημόνων καθώς και έγκριτων νομικών.

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίπτωση που δεν ασκεί την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να έχει την υποχρέωση να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας και να μπορεί να φτάσει μέχρι και το 1/2, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία βάση εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και μόνον όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακής βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 18:04 | Κων/να Μανωλη

    Οσον αφορα την παραγραφο 1
    Το παιδι πρεπει να είναι ελευθερο να επικοινωνει οποτε αυτό χρειαζεται με τους γονεις του και να μενει οσο χρονικο διαστημα επιθυμει με τον ένα η τον άλλο γονιο
    Ποια αρχη είναι σε θεση να θετει περιορισμους η συγκεκριμενα χρονικα διαστηματα οσον αφορα την επικοινωνια του παιδιου με τους γονεις του???
    Ποιος γνωριζει τις ιδιαιτερες αναγκες και επιθυμιες του κάθε παιδιου, οι οποιες διαμορφωνονται και μεταβαλλονται καθημερινα???
    Μονο το ιδιο το παιδι γνωριζει ποιον γονιο χρειαζεται, ποια στιγμη και για ποιο λογο!!!!
    Η Πολιτεια θα επρεπε να δωσει τα καταλληλα κινητρα στους γονεις προκειμενου να συμμετασχουν σε προγραμματα συμβουλευτικης, ώστε να βελτιωσουν τις διαταραγμενες σχεσεις τους, την επικοινωνια μεταξυ τους και να μαθουν να σεβονται ο ενας τον αλλον, ώστε να μην διαταρασσουν τον ψυχικο κοσμο του παιδιου με τις διαμαχες τους και την αντιπαλοτητα
    Διαβάζοντας το νομοσχέδιο είναι πασιφανές ότι εκλείπει η φωνή των γυναικών και των παιδιών. Είναι ένα νομοσχέδιο που εξυπηρετεί συμφέροντα των αντρών και δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να το καταλάβεις. Αρκεί μια ανάγνωση του νομοσχεδίου.
    Συγκεκριμένα ένα είναι το ζήτημα του αμετάκλητου της αποφάσεως για έναν κακοποιητή. Με λίγα λόγια θα υποχρεώνουν το τέκνο να επικοινωνεί με τον κακοποιητή του μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφαση από τον Άρειο Πάγο. Δλδ μετά από δέκα τουλάχιστον χρόνια. Κακοποίηση με βούλα δλδ. Και ακόμα χειρότερα, αν η μητέρα σεβαστεί την εύλογη επιθυμία του τέκνου να μην θέλει να επικοινωνήσει με τον κακοποιητή του, τότε η μητέρα κινδυνεύει να χάσει την επιμέλεια του τέκνου της!
    Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
    Ένα έγκλημα που δεν έχει φύλο. Γυναίκες και άντρες θα έπρεπε να ξεσηκωθούν βλέποντας μανάδες και παιδιά να σέρνονται στα δικαστήρια. Γυναίκες και άντρες θα έπρεπε να ζητούν άμεση επέμβαση της πολιτείας και όχι χρονοβόρες διαδικασίες που στοχεύουν στην οικονομική και ψυχική αποστράγγιση.

    .

  • 1 Απριλίου 2021, 18:31 | Γιώργος Παρασκευόπουλος

    Ισόχρονη παρουσία στην ανατροφή του παιδιού μου. Αυτό αξιώνω και δικαιούμαι. Ισόχρονη παρουσία του μπαμπά του στη ζωή του και όχι της γιαγιάς του ή του νονού του και του γείτονα, ζητά και έχει ανάγκη το παιδί μου. Βαριές ποινές στην αναίτια παρεμπόδιση της επικοινωνίας του παιδιού με τον μπαμπά του και τους συγγενείς του. Αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, απόδειξη σεβασμού και πολιτισμού.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:56 | Μητέρα Β

    Πρέπει να γίνει αφαίρεση του «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.» από το Άρθρο 13, παράγραφος 2.
    Για τους εξής λόγους που καθιστούν τους πιθανούς κινδύνους μεγαλύτερους από τα πιθανά οφέλη:
    Α) Αυτή η πρόβλεψη αφορά τρίτους, όχι γονείς, και είναι εκτός του σκοπού όπως ορίζεται στο Άρθρο 1 : «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού»
    Β)Αυτός ο όρος αντιτίθεται του πνεύματος της συνύπαρξης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Εάν ένας τρίτος δεν έχει υποχρεώσεις προς το τέκνο, δεν είναι ανάλογο ή δίκαιο να έχει οποιαδήποτε δικαιώματα για το τέκνο.
    Για παράδειγμα, ακόμη και οι ανιόντες που έχουν με το υπάρχον νομικό πλαίσιο δικαίωμα επικοινωνίας ,εν δυνάμει μπορεί να έχουν υποχρεώσεις ,και πολύ συγκεκριμένα, οικονομικής παροχής στο παιδί.
    Ένας τρίτος, ποτέ δε θα έχει κάποια υποχρέωση απέναντι στο παιδί. Εξ’ ου και πρέπει να στερείται του δικαιώματος να απαιτήσει επικοινωνία. Ένα τέτοιο δικαίωμα διακινδυνεύει να εγείρει πολυδάπανες διαδικασίες σε βάρος του γονέα/των γονέων, που έχει ήδη την οικονομική ευθύνη για την ανατροφή του παιδιού, ή/και να εμπλέξει τον γονέα/τους γονείς σε πολυδάπανες δικαστικές διαδικασίες.
    Γ) Αυτή η πρόβλεψη μπορεί να γίνει μοχλός άσκησης πίεσης και εκβιασμών σε βάρος εκείνων που έχουν την επιμέλεια και την ευθύνη, δυσχεραίνοντας το έργο τους αλλά και οδηγώντας τους ,σε κάποιες περιπτώσεις, σε οικονομική ή ψυχολογική εξαθλίωση. Εξαθλίωση η οποία ενδεχομένως να προκλήθηκε και από μη ανάληψη ευθυνών από τους ίδιους τους τρίτους που διεκδικούν επικοινωνία βάση μιας κοινωνικοσυναισθηματικης σχέσης. Για παράδειγμα, βιολογικούς πατέρες που ουδέποτε αναγνώρισαν τα παιδιά αλλά επιθυμούν να αναγνωρίζονται ως «πατέρες» και διεκδικούν επικοινωνία σε βάρος φτωχών μητέρων, που έχουν αναλάβει πλήρως τα έξοδα ανατροφής του τέκνου,και που για ίσως οικονομικούς λόγους ποτέ δεν επιδίωξαν την αναγνώριση.
    Δ) Η κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση μπορεί να έχει δημιουργηθεί πλασματικά ή κατόπιν καθοδήγησης και υποβολής του τέκνου, ή με δόλο ή και υστεροβουλία, καθώς δε «κοστίζει» κάτι να πλάσει κάποιος μια λανθασμένη εντύπωση στο νεαρό τέκνο ότι είναι πχ πατέρας του ή οικογένεια του, αν είναι μόνο στα λόγια. Αντιθέτως, το μελλοντικό όφελος του φερόμενου κοινονικοσυναισθηματικα οικογενειακού μέλους είναι ενδεχομένως μεγάλο από την ενδεχόμενη αίσθηση ευθύνης που θα έχει το τέκνο για εκείνον/εκείνη.Επίσης, δεν αποκλείεται, η επικοινωνία ενός τρίτου με ένα τέκνο, που διασφαλίζεται από τον τρίτο μόνο με μια άτυπη κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση και χωρίς κόστος και δέσμευση, μπορεί να αποσκοπεί σε πολλά άλλα εις βάρος των γονέων και παρά το συμφέρον του τέκνου.
    Ε) Η δυνατότητα που δίνεται σε τρίτους επίσης μειώνει το δικαίωμα του γονέα/των γονέων σε ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. Καθώς εκείνος που θα τη διεκδικήσει είναι τρίτος, μη έχοντας νομική σχέση οικογενειακής φύσης με το τέκνο, η διεκδίκηση είναι από μόνη της καταχρηστική.
    Ζ) Επιπλέον, ενδεχομένως θέτει σε κίνδυνο ότι οι γονείς θα δέχονται δικαστικές διεκδικήσεις για επικοινωνία από απεριόριστο αριθμό τρίτων που θεωρούν πως έχουν κοινονικοσυναισθηματικη σχέση οικογενειακού χαρακτήρα με ένα τέκνο.
    Η)Η πρόβλεψη αυτή μόνο τους φυγόπονους ή άλλους επιτήδειους εν τέλει θα εξυπηρετήσει, προκαλώντας πρόσθετο βάρος στους γονείς να προσαρμόζουν την ιδιωτική και οικογενειακή τους ζωή για επικοινωνία με τρίτους σε μια καθημερινότητα ήδη βεβαρημένη χρονικά από υποχρεώσεις.
    Θ) Η ενδεχόμενη παρέμβαση στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή από τρίτους θα είναι και αθροιστική της παρέμβασης που μπορεί να υπάρχει ήδη από ανιόντες. Με αποτέλεσμα να δίνονται πολλά δικαιώματα επικοινωνίας σε άτομα που δεν είναι γονείς. Αυτό μόνο ωφέλιμο δε θα είναι για τη καθημερινότητα του τέκνου και της ανάπτυξη της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, που δύναται, με την προαναφερόμενη πρόβλεψη, να κατακερματιστεί σε επαφές με ανιόντες και διάφορους τρίτους.
    Επιπλέον, με τόσους να έχουν δικαίωμα σε επικοινωνία, το πιθανότερο είναι ότι θα επέλθει σύγχυση στην ψυχή και στην κοινωνική ζωή του τέκνου.
    Ι) Εφόσον δίνονται δικαιώματα στους γονείς και στους ανιόντες για επικοινωνία, αυτό το δικαίωμα επικοινωνίας σε τρίτους είναι πλεονασμός με όλες τις προαναφερθείσες πιθανές αρνητικές επιπτώσεις.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:32 | Ιωάννης Βαλαντάσης

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:52 | Μητέρα Β

    Πρέπει να γίνει αφαίρεση του «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.» από το Άρθρο 13, παράγραφος 2.
    Για τους εξής λόγους που καθιστούν τους πιθανούς κινδύνους μεγαλύτερους από τα πιθανά οφέλη:
    Α) Αυτή η πρόβλεψη αφορά τρίτους, όχι γονείς, και είναι εκτός του σκοπού όπως ορίζεται στο Άρθρο 1 : «Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού»
    Β)Αυτός ο όρος αντιτίθεται του πνεύματος της συνύπαρξης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Εάν ένας τρίτος δεν έχει υποχρεώσεις προς το τέκνο, δεν είναι ανάλογο ή δίκαιο να έχει οποιαδήποτε δικαιώματα για το τέκνο.
    Για παράδειγμα, ακόμη και οι ανιόντες που έχουν με το υπάρχον νομικό πλαίσιο δικαίωμα επικοινωνίας ,εν δυνάμει μπορεί να έχουν υποχρεώσεις ,και πολύ συγκεκριμένα, οικονομικής παροχής στο παιδί.
    Ένας τρίτος, ποτέ δε θα έχει κάποια υποχρέωση απέναντι στο παιδί. Εξ’ ου και πρέπει να στερείται του δικαιώματος να απαιτήσει επικοινωνία. Ένα τέτοιο δικαίωμα διακινδυνεύει να εγείρει πολυδάπανες διαδικασίες σε βάρος του γονέα/των γονέων, που έχει ήδη την οικονομική ευθύνη για την ανατροφή του παιδιού, ή/και να εμπλέξει τον γονέα/τους γονείς σε πολυδάπανες δικαστικές διαδικασίες.
    Γ) Αυτή η πρόβλεψη μπορεί να γίνει μοχλός άσκησης πίεσης και εκβιασμών σε βάρος εκείνων που έχουν την επιμέλεια και την ευθύνη, δυσχεραίνοντας το έργο τους αλλά και οδηγώντας τους ,σε κάποιες περιπτώσεις, σε οικονομική ή ψυχολογική εξαθλίωση. Εξαθλίωση η οποία ενδεχομένως να προκλήθηκε και από μη ανάληψη ευθυνών από τους ίδιους τους τρίτους που διεκδικούν επικοινωνία βάση μιας κοινωνικοσυναισθηματικης σχέσης. Για παράδειγμα, βιολογικούς πατέρες που ουδέποτε αναγνώρισαν τα παιδιά αλλά επιθυμούν να αναγνωρίζονται ως «πατέρες» και διεκδικούν επικοινωνία σε βάρος φτωχών μητέρων, που έχουν αναλάβει πλήρως τα έξοδα ανατροφής του τέκνου,και που για ίσως οικονομικούς λόγους ποτέ δεν επιδίωξαν την αναγνώριση.
    Δ) Η κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση μπορεί να έχει δημιουργηθεί πλασματικά ή κατόπιν καθοδήγησης και υποβολής του τέκνου, ή με δόλο ή και υστεροβουλία, καθώς δε «κοστίζει» κάτι να πλάσει κάποιος μια λανθασμένη εντύπωση στο νεαρό τέκνο ότι είναι πχ πατέρας του ή οικογένεια του, αν είναι μόνο στα λόγια. Αντιθέτως, το μελλοντικό όφελος του φερόμενου κοινονικοσυναισθηματικα οικογενειακού μέλους είναι ενδεχομένως μεγάλο από την ενδεχόμενη αίσθηση ευθύνης που θα έχει το τέκνο για εκείνον/εκείνη.Επίσης, δεν αποκλείεται, η επικοινωνία ενός τρίτου με ένα τέκνο, που διασφαλίζεται από τον τρίτο μόνο με μια άτυπη κοινωνικοσυναισθηματικη σχέση και χωρίς κόστος και δέσμευση, μπορεί να αποσκοπεί σε πολλά άλλα εις βάρος των γονέων και παρά το συμφέρον του τέκνου.
    Ε) Η δυνατότητα που δίνεται σε τρίτους επίσης μειώνει το δικαίωμα του γονέα/των γονέων σε ιδιωτική και οικογενειακή ζωή. Καθώς εκείνος που θα τη διεκδικήσει είναι τρίτος, μη έχοντας νομική σχέση οικογενειακής φύσης με το τέκνο, η διεκδίκηση είναι από μόνη της καταχρηστική.
    Ζ) Επιπλέον, ενδεχομένως θέτει σε κίνδυνο ότι οι γονείς θα δέχονται δικαστικές διεκδικήσεις για επικοινωνία από απεριόριστο αριθμό τρίτων που θεωρούν πως έχουν κοινονικοσυναισθηματικη σχέση οικογενειακού χαρακτήρα με ένα τέκνο.
    Η)Η πρόβλεψη αυτή μόνο τους φυγόπονους ή άλλους επιτήδειους εν τέλει θα εξυπηρετήσει, προκαλώντας πρόσθετο βάρος στους γονείς να προσαρμόζουν την ιδιωτική και οικογενειακή τους ζωή για επικοινωνία με τρίτους σε μια καθημερινότητα ήδη βεβαρημένη χρονικά από υποχρεώσεις.
    Θ) Η ενδεχόμενη παρέμβαση στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή από τρίτους θα είναι και αθροιστική της παρέμβασης που μπορεί να υπάρχει ήδη από ανιόντες. Με αποτέλεσμα να δίνονται πολλά δικαιώματα επικοινωνίας σε άτομα που δεν είναι γονείς. Αυτό μόνο ωφέλιμο δε θα είναι για τη καθημερινότητα του τέκνου και της ανάπτυξη της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, που δύναται, με την προαναφερόμενη πρόβλεψη, να κατακερματιστεί σε επαφές με ανιόντες και διάφορους τρίτους.
    Επιπλέον, με τόσους να έχουν δικαίωμα σε επικοινωνία, το πιθανότερο είναι ότι θα επέλθει σύγχυση στην ψυχή και στην κοινωνική ζωή του τέκνου.
    Ι) Εφόσον δίνονται δικαιώματα στους γονείς και στους ανιόντες για επικοινωνία, αυτό το δικαίωμα επικοινωνίας σε τρίτους είναι πλεονασμός με όλες τις προαναφερθείσες πιθανές αρνητικές επιπτώσεις.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:01 | Γιάννης Χειμωνάκος

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:12 | Όλγα Πολυχρονοπούλου

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 17:44 | ΑΝΤΩΝΗΣ Τ.

    Άρθρο 1:Δεν είναι πάντα εφικτό το παιδί να μοιράζει την ζωή του σε δύο περιβάλλοντα. Δεν είναι δυνατό να τροποποιεί την καθημερινότητα του παιδιού ανάλογα με ποιον από τους δύο γονείς διαμένει.
    Άρθρο 17: Κάθε οικογένεια έχει τα δικά της πλαίσια και τους δικούς κανόνες και πρέπει να αντιμετωπίζονται ειδικά.

Σχόλια 1 … 30 31 32 33 34 … 36