Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 31 32 33 34 35 36
  • 1 Απριλίου 2021, 20:53 | Λάμπρος Καλογήρου

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:32 | Ζιάτα Πολυξένη

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.
    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 20:15 | Διονυσιος Καλογεριας

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:14 | ΗΛΙΑΣ

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:34 | Κωνσταντινος Καλλαρης

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:31 | Μαρία Κέππα

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:16 | Χρήστος Σαμαρινας

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:50 | Ελευθέριος Καλεβρόσογλου

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:29 | Ναταλία Ζαχαριά

    Είμαι δασκάλα στο επάγγελμα και έχω και μία πιο μικρή ξαδέρφη από τον θείο μου.Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε τηλέφωνο να μας πάρει.Ο θείος έχει χαλάσει μία μικρή περιουσία για να την βλέπει ελάχιστα και μόνο τότε την βλέπω και εγώ. Στη δουλειά μου αυτά τα παιδιά έχουν πάρα πολλά προβλήματα μάθησης και συμπεριφοράς σε τεράστια αντίθεση με παιδιά χωρισμένων γονιών που ζουν όμως σχεδόν το μισό χρόνο και με τους δύο του γονείς.Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι το καλύτερο για τα παιδιά…!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.

    ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.

    ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 20:09 | Μαργαριτα Καλαντζη

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:01 | Φώτιος Καλαμπάκας

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:23 | Λαμπρος Ουζουνης

    Είμαι ένας αποξενωμένος παππούς που δεν μπορώ να δώ την εγγονή μου εδώ και 3 περίπου χρόνια. Το νομοσχέδιο για τη Συνεπιμελεια πρέπει να ψηφιστεί άμεσα. Πρέπει ο νέος νόμος να εξασφαλίζει για όλα τα παιδιά το ισόχρονο για την ανατροφή τους και απο τους δύο γονείς.
    Κατοικία των παιδιών πρεπει να θεωρειται το σπίτι και των δύο γονεων. Κάθε παιδί έχει δύο γονείς και αυτό δεν πρέπει να αλλάζει είτε οι γονείς ζουν μαζί είτε χώρια.
    Είναι ένα βασικό δικαίωμα των παιδιών αλλα και όλων των ικανών γονέων.
    Οι επιστημονικοί φορείς της χώρας και όλες οι μελέτες του εξωτερικού συνηγορούν προς αυτό.
    Τα παιδιά αναπτύσσονται καλύτερα όταν μεγαλώνουν σε καθεστώς συνεπιμέλειας. Πρέπει να εξασφαλιστεί το μέλλον των παιδιών, του σημαντικότερου θησαυρού που έχουμε σαν χώρα.
    Ελπίζω να εισακουστούν οι φωνές των γονέων και των παππούδων που αγωνιούν με όλη αυτή την κατάσταση.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ

  • 1 Απριλίου 2021, 20:21 | Ηλιάννα Καλαδάμη

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 1 Απριλίου 2021, 20:45 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Στο άρθρο 13 (για τον περιορισμό της επικοινωνίας) αλλά και στο άρθρο 14 (για την άρση της γονικής μέριμνας) η προϋπόθεση ο γονέας να έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, θέτει εύλογους προβληματισμούς για τη διαφύλαξη του βέλτιστου συμφέροντος του ανήλικου τέκνου, εφόσον η διαδικασία του αμετάκλητου είναι χρονοβόρα ενώ δεν προβλέπεται προστατευτικός μηχανισμός για την προστασία της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας των ανήλικων τέκνων μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη.
    Το σημείο που αναφέρεται «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή εγκλήματα…..», θα μπορούσε να τροποποιηθεί, επισημαίνοντας ότι από την αρχική καταγγελία ή έστω από την αρχή της άσκησης ποινικής δίωξης στον φερόμενο ως δράστη πρέπει να λαμβάνονται όλα τα πρόσφορα μέτρα για την ασφάλεια και την προστασία του ή των ανηλίκων, που -εκτός του αποκλεισμού ή του περιορισμού της επικοινωνίας- μπορεί να είναι και η εξειδικευμένη υποστήριξή του, η δικανική εξέτασή του σε ειδικά σχεδιασμένα κέντρα (Αυτοτελή Γραφεία Υποστήριξης Ανήλικων Θυμάτων «Σπίτι του παιδιού»), η εποπτευόμενη επικοινωνία, κ.α. Αυτό αποτελεί καίριας σημασίας, διότι γνωρίζουμε από την κλινική πρακτική και την εμπλοκή των Κοινωνικών και Ιατροπαιδαγωγικών υπηρεσιών ότι μέχρι να εξαντληθούν τα ένδικα μέσα, που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο γονέας, ακόμη κι αν έχει καταδικαστεί πρωτόδικα, μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια, κατά τα οποία το παιδί δεν θα προστατεύεται κατάλληλα.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:09 | Μαρία Κάλφα

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:48 | Κατερίνα Χριστοφόρου

    Άμεση διακοπή της επικοινωνίας και αναστολή του δικαιώματος γονικής μέριμνας από την πρώτη στιγμή της ποινικής δίωξης για ενδοοικογενειακή βία και όχι μέχρι την ‘αμετάκλητη απόφαση’ μια διαδικασία που μπορεί να χρειαστεί έως και δέκα έτη, με αποτέλεσμα να διασφαλίζετε στον κακοποιητή το θύμα του, το παιδί του. Προστατέψτε τα παιδιά.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:24 | ΒΑΣΙΛΗΣ

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα

  • 1 Απριλίου 2021, 20:32 | ΣΤΕΛΛΑ ΡΟΥΣΟΥ

    Είμαι δασκάλα στο επάγγελμα και έχω και μία πιο μικρή ξαδέρφη από τον θείο μου.Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε τηλέφωνο να μας πάρει.Ο θείος έχει χαλάσει μία μικρή περιουσία για να την βλέπει ελάχιστα και μόνο τότε την βλέπω και εγώ. Στη δουλειά μου αυτά τα παιδιά έχουν πάρα πολλά προβλήματα μάθησης και συμπεριφοράς σε τεράστια αντίθεση με παιδιά χωρισμένων γονιών που ζουν όμως σχεδόν το μισό χρόνο και με τους δύο του γονείς.Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι το καλύτερο για τα παιδιά…!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.

    ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.

    ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 20:30 | Ευτυχια Σαμπανη

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:55 | Ευαγγελία Ντούρα

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 20:36 | Ζωή Α

    Μια φορά και ένα καιρό ένα παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Την προηγούμενη ημέρα ρώτησε το Θεό: «Μου λένε ότι θα με στείλεις αύριο στη γη. Φοβάμαι. Πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί; Είμαι μικρός και αβοήθητος». Και ο Θεός του απάντησε: «Μην ανησυχείς. Έχω φροντίσει για σένα. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει». Το παιδί επέμενε.
    «Ναι, αλλά εδώ στον παράδεισο δεν κάνω τίποτα άλλο από το να τραγουδάω και να γελάω κάθε μέρα! Μόνο αυτά χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος! Θα νοιώθω τόση ευτυχία στη γη;»
    Τότε ο Θεός του είπε:
    «Ο Άγγελος που έχω διαλέξει για σένα, ο Άγγελός σου, θα σου τραγουδάει όλη την ημέρα. Θα αισθάνεσαι την αγάπη του κι έτσι θα είσαι ευτυχισμένος».
    Και το παιδί ρώτησε:
    «Και πώς θα καταλαβαίνω τους ανθρώπους, όταν θα μιλούν, αφού δεν ξέρω τη γλώσσα τους;»
    «Αυτό είναι εύκολο», του είπε ο Θεός. «Ο Άγγελός σου θα σου λέει τα πιο όμορφα και γλυκά λόγια, που έχεις ακούσει ποτέ και με πολλή υπομονή και φροντίδα θα σε μάθει να μιλάς»!
    Και ύστερα το παιδί κοιτώντας το Θεό ρώτησε: «Και τι θα κάνω, όταν θα θέλω να μιλήσω σε σένα;»
    Ο Θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε: «Ο Άγγελός σου θα σε μάθει πώς να προσεύχεσαι»!
    Και το παιδί είπε: «Έχω ακούσει ότι στη γη υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που είναι κακοί. Ποιος θα με προστατεύσει από τους κακούς;»
    Ο Θεός αγκάλιασε το παιδί και του είπε:
    «Ο Άγγελός σου θα σε υπερασπιστεί ακόμα και αν χρειαστεί να βάλει σε κίνδυνο την ζωή του».
    Λυπημένο το παιδί τον ρώτησε: «Ναι, αλλά πάντα θα είμαι λυπημένος, γιατί δε θα σε βλέπω πια».
    – «Ο Άγγελός σου θα σου μιλάει συνέχεια για μένα και θα σε διδάξει τον τρόπο που θα μπορέσεις να γυρίσεις πάλι σε μένα. Έτσι και αλλιώς δε θα σου λείψω ποτέ, αφού θα είμαι πάντα δίπλα σου».
    Τη συγκεκριμένη στιγμή επικρατούσε απόλυτη γαλήνη στον παράδεισο και οι μακρινές φωνές από τη γη είχαν ήδη ακουστεί.
    Το παιδί βιαστικά ρώτησε: «Θεέ μου αν πρέπει να φύγω τώρα πες μου το όνομα του Αγγέλου μου!»
    Και ο Θεός απάντησε: «Τον Άγγελό σου θα τον αναγνωρίσεις εύκολα. Άλλωστε θα είναι ο πρώτος που θα αντικρίσεις, φτάνοντας στη γη. Το όνομα του Αγγέλου σου δεν είναι τόσο σημαντικό… θα την φωνάζεις απλά « MAMA»!

    Παρακαλώ όπως αποσυρθεί το νομοσχέδιο
    Φροντίστε με αγάπη και αληθινό ενδιαφέρον, για το καλό κάθε ΠΑΙΔΙΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ όπως του αξίζει!!

  • 1 Απριλίου 2021, 19:26 | Αρετή Κωσταράκη

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.

    Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:00 | Ζαβιτσάνου Κ.

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρόνου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.
    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρέπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρόνου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
    ΠΡΟΤΑΣΗ
    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί έως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:26 | A.K

    Μια υπόθεση κακοποίησης του παιδιού ή της μητέρας, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Σε αυτό το διάστημα το παιδί που μπορεί να κακοποιείται θα πρέπει υποχρεωτικά να μένει με τον κακοποιητή του. Πως προάγεται με αυτή τη διάταξη το συμφέρον του παιδιού?

  • 1 Απριλίου 2021, 19:42 | ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

    Έχω μία μικρή ξαδέρφη που μένει στην ίδια γειτονιά με μένα και την βλέπω μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο που έρχεται στον θείο μου και κάθε Τετάρτη για 3 ώρες. Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε κάτω στην γειτονιά στον δρόμο να παίζει για να μην την βλέπουμε. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Τα παιδιά χρειάζονται όλη τους την οικογένεια και από την πλευρά της μαμάς και από την πλευρά του μπαμπά. Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι η καλύτερη λύση…!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.

    ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.

    ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 19:17 | ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΥΡΙΩΔΗΣ

    Ο πρωταρχικός σκοπός του νομοσχέδιου πρέπει να είναι η διαφύλαξη του ανθρώπινου δικαίωματος του παιδιού να ανατρέφεται εξ΄ίσου και από τους δύο γονείς στην περίπτωση που αυτοί χωρίσουν. Ψυχολόγοι, Κοινωνιολόγοι και ειδικοί επιστήμονες έχουν καταλήξει πως τα παιδιά που ανατρέφονται και από τους δύο γονείς έχουν συναισθηματική και ψυχική σταθερότητα. Το δικαίωμα επικοινωνία στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει κοινή γονική μέριμνα πρέπει να είναι διευρυμένο και κατ’ ελάχιστον 1/3 του χρόνου διαμονή των τέκνων με τον εν’ λόγω γονέα

    Άρθρο 13 – Δικαίωμα Επικοινωνίας –

    νομικών.

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίπτωση που δεν ασκέι την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να έχει την υποχρέωση να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας και να μπορεί να φτάσει μέχρι και το 1/2, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία βάση εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και μόνον όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:32 | Σοφία Τζήκα

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:39 | Αποστολης Αγαθαγγελιδης

    SOS ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΜΗΝΙΑΙΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΕΚΝΩΝ.
    Παρακαλώ για τροποποίηση και σωστή διατύπωση του άρθρου Καταβολής Μηνιαίας διατροφής, ME ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚO ΤΡΟΠΟ, ώστε να υπάρχει δυνατότητα να δίνετε στον γονέα που έχει την επιμέλεια μέσω προπληρωμένης χρεωστικής κάρτας όπου θα έχει μηνιαίο υπόλοιπο το ποσό της διατροφής του τέκνου που έχει ορίσει η δικαστική απόφαση, για να ελέγχετε από τον γονέα που την καταβάλλει, ότι ξοδεύετε σωστά βάση των μηνιαίων αναγκών του παιδιού του, η αν ξοδεύετε αλόγιστα σε άσχετες οικονομικές ανάγκες του γονέα που έχει την επιμέλεια.
    Τροποποίηση άρθρου διατροφής τέκνων:
    ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕ ΠΡΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΧΡΕΩΣΤΙΚΗ η ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ !!
    ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ !!
    ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟ «ΞΟΔΕΜΑ» ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΑΣΧΕΤΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ !!ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΟΠΟΥ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΆΖΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ,ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 – 50

  • 1 Απριλίου 2021, 19:06 | Στεφανία Ζαχαριά

    Έχω μία μικρή ξαδέρφη που μένει στην ίδια γειτονιά με μένα και την βλέπω μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο που έρχεται στον θείο μου και κάθε Τετάρτη για 3 ώρες. Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε κάτω στην γειτονιά στον δρόμο να παίζει για να μην την βλέπουμε. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Τα παιδιά χρειάζονται όλη τους την οικογένεια και από την πλευρά της μαμάς και από την πλευρά του μπαμπά. Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι η καλύτερη λύση…!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.

    ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.

    ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 19:57 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ : Συνεπιμέλειας – Ίσου Χρόνου 50/50 και Εναλλασσόμενης Κατοικίας με κατοικία του παιδιού την κατοικία και των δύο γονέων του, για όλα τα παιδιά εντός και εκτός γάμου ,σε διάσταση , διαζύγιο κλπ με ή χωρίς αποφάσεις από παλιά και νέα διαζύγια

    ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

    ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
    Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
    Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ , ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ,ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΓΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
    Γ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
    Δ. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
    Ε. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
    ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

    ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!

    ΔΥΟ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ!

  • 1 Απριλίου 2021, 19:49 | Χαντι Σαντουντ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:44 | ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΘΩΜΑ

    Το εν λόγω άρθρο συμπεριλαμβάνει ίσως τις ουσιαστικότερες αλλαγές που επιχειρούνται με το παρόν νομοσχέδιο, σε ό,τι αφορά τόσο τη σχέση του παιδιού με τους γονείς του όσο και τη μεταξύ των γονέων σχέση μετά το διαζύγιο, συνεπώς η διατύπωσή του θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο προσεκτική αλλά και πλήρης, καθώς σε αντίθετη περίπτωση κάθε άλλο παρά θα εκπληρώσει τον σκοπό που καλείται να υπηρετήσει.
    Αν το νομοσχέδιο επιχειρεί να εκσυγχρονήσει τις οικογενειακές σχέσεις με έναν πιο ενεργό ρόλο του πατέρα στη ζωή του παιδιού, θα πρέπει να καταστίσει σαφές ότι ο ρόλος των δύο γονέων οφείλει να λειτουργεί συμπληρωματικά σε όλο το φάσμα των αναγκών του παιδιού, όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη, κάτι που δεν κάνει. Σε κάθε περίπτωση, το 1/3 του χρόνου προυποθέτει συνεχείς εναλλαγές και μπορεί να οδηγήσει σε μία ασταθή καθημερινότητα για το παιδί,με τα όποια προβλήματα μπορεί να συνεπάγεται.
    Η διαχείριση του «περισότερου χρόνου» που διεκδικεί μία μερίδα χωρισμένων γονέων, και που τους παρέχει το νομοσχέδιο, πρέπει να γίνεται με υπευθυνότητα απέναντι στις ανάγκες και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας του παιδιού, αλλιώς γίνεται απλώς σπατάλη πολύτιμου χρόνου.
    Η δε προυπόθεση της αμετάκλητης καταδίκης για την στέρηση ή περιορισμό της επικοινωνίας, αφήνει τα παιδιά εντελώς απροστάτευτα απέναντι σε έναν κακοποιητικό γονέα, είναι εντελώς ασύμφωνη με τις αρχές ενός κράτους δικαίου, παντελώς αντιδημοκρατική, χωρίς κανένα σεβασμό απέναντι στα δικαιώματα του παιδιού που έχουν θεσπιστεί και παραπέμπει σε απαρχαιωμένα καθεστώτα που δεν ταιριάζουν σε καμία σύγχρονη δημοκρατία. Είναι εγκληματικό και σε καμία περίπτωση δεν έχει «παιδοκεντρικό χαρακτήρα».

  • 1 Απριλίου 2021, 19:18 | Ελένη – Κωνσταντίνα Μ.

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:33 | A.K

    Εφόσον η επικοινωνία με το παιδί ορίζεται ως δικαίωμα και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, πως μπορεί ο γονέας αυτός να ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας; Γιατί ο γονέας αυτός, που συνήθως είναι ο πατέρας, δεν έχει συνέπειες ενώ ο άλλος γονέας, η μητέρα απειλείται ακόμα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν δεν προάγει την επικοινωνία σε καθημερινή βάση;

  • 1 Απριλίου 2021, 19:02 | ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΙΑ

    Έχω μία μικρή ξαδέρφη που μένει στην ίδια γειτονιά με μένα και την βλέπω μόνο κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο που έρχεται στον θείο μου και κάθε Τετάρτη για 3 ώρες. Η μητέρα της δεν την αφήνει ούτε κάτω στην γειτονιά στον δρόμο να παίζει για να μην την βλέπουμε. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Τα παιδιά χρειάζονται όλη τους την οικογένεια και από την πλευρά της μαμάς και από την πλευρά του μπαμπά. Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι η καλύτερη λύση…!!!

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.

    ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.

    ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!

  • 1 Απριλίου 2021, 19:17 | Παναγιώτης Φ.

    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με φυσική παρουσία, με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, θα πρέπει να ανέρχεται πλησιέστερα προς το 1/2 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας και με τους δύο γονείς και σίγουρα όχι κάτω από 40%, εκτός και αν συντρέχουν πολύ ειδικοί λόγοι που θα πρέπει να τεκμαίρονται με σαφή αποδεικτικά στοιχεία.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:17 | Μαρία Γιαννακοπούλου

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:10 | Γιώτα Σαραντακη

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:46 | Κ.Σ

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 19:58 | Σ.Α.

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 19:53 | Αντώνιος Βασιλόπουλος

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας
    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο
    περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος
    γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο
    συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος
    χρόνος επικοινωνίας.
    ( 15 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : )
    Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:32 | ΒΙΟΛΕΤΤΑ ΖΕΥΚΗ

    1) Στο νομοσχέδιο εισάγεται αυθαιρέτως ως ελάχιστη επικοινωνία το 1/3 του χρόνου του παιδιού, αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει, αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση, που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου, σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου, μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της, ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.

    2) Οι διατάξεις του νομοσχεδίου προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και, αν τυχόν ψηφιστεί, κινδυνεύει να καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα, ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα, το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης, Με δεδομένο ότι για να καταστεί αμετάκλητη απόφαση για βιασμό ανηλίκου η ποινική διαδικασία διαρκεί 9 – 13 έτη, τυχόν υιοθέτηση τέτοια διάταξης θα οδηγήσει σε καταστάσεις, όπου ο γονέας που εγκληματεί σε βάρος του τέκνου του θα συνεχίζει την εγκληματική του δραστηριότητα ανενόχλητος, αξιώνοντας «να μεριμνά» ή «να επικοινωνεί» με το τέκνο του, ενώ τα παιδιά, τα αθώα θύματα, θα εγκαταλείπονται αβοήθητα. Η πολιτεία θα μένει απαθής.

    Και η άποψη έγκριτου παιδοψυχιάτρου για το ίδιο θέμα:
    2) Τιμωρεί η πολιτεία τα παιδιά που καταγγέλλουν κακοποίηση;

    Από τον Γιώργο Νικολαΐδη, Ψυχίατρο και Διευθυντή Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού
    Προ λίγων ημερών δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την άσκηση της γονεϊκής μέριμνας, νομοσχέδιο που είναι περισσότερο γνωστό ως «συνεπιμέλεια» καθώς εισάγει για πρώτη φορά την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών των χωρισμένων γονιών καθιερώνοντας υποχρέωση διαμονής των ανηλίκων κατά τα 2/3 του χρόνου στον έναν και κατά το 1/3 του χρόνου στον άλλο γονέα τους.
    Το νομοσχέδιο έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων ένθεν κακείθεν. Ωστόσο μια από τις ρυθμίσεις που εμπεριέχει μοιάζει να έχει ξεχωριστή σημασία. Το Άρθρο 13 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, το οποίο αντικαθιστά το Άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα, προβλέπει ότι «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» (δη-λαδή τον διαμοιρασμό του χρόνου διαβίωσης του παιδιού 2/3-1/3) «είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».
    Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι ακόμα κι αν ο ένας γονέας έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα κατά του παιδιού του θα πρέπει πρώτα η καταδικαστική απόφαση να γίνει «αμετάκλητη» μέχρι να αναιρεθεί ο κανόνας του «2/3-1/3». «Αμετάκλητη» δικαστική απόφαση θεωρείται όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα – στην πράξη «αμετάκλητη» είναι μόνο η απόφαση του Αρείου Πάγου.
    Αυτό είναι σαν να τιμωρεί η πολιτεία όσα παιδιά βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή και να μιλήσουν.
    Μια υπόθεση κακοποίησης παιδιού, σωματικής ή σεξουαλικής για παράδειγμα, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ένα παιδί που κακοποιείται από τον ένα γονιό του και βρίσκει το θάρρος να το καταγγείλει θα πρέπει υποχρεωτικά να περνάει το 1/3 του χρόνου του με τον κακοποιητή γονιό του μέχρι να ενηλικιωθεί.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:49 | Μαυροκορδατου κ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:48 | Αλεξ

    Ο υπάρχων νόμος 1329/1983 του Α.Δ., από τους πλέον προοδευτικούς της Ευρώπης, είναι αυτός που εισήγαγε την κοινή γονική μέριμνα και την έννοια της συναινετικής συνεπιμέλειας και αφαιρούσε την έννοια του αρχηγού της οικογένειας που παραπέμπει στην πατριαρχία. Ήταν προϊόν μακροχρόνιων γυναικείων αγώνων, μας μετέφερε από το μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή και είχε σαν γνώμονα το συμφέρον του παιδιού. Οι νόμοι δεν παλιώνουν, ανανεώνονται και συμπληρώνονται. Το δίκαιο μας, όπως και το ευρωπαϊκό, στηρίζεται μέχρι σήμερα στο ρωμαϊκό, στον ιουστινιάνειο κώδικα και στην Γ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
    Το κατατεθέν νομοσχέδιο δεν θεραπεύει το συμφέρον του παιδιού, αντ΄ αυτού δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα στην ήδη δυσχερή κατάσταση για τα παιδιά και τις μητέρες, στην περίπτωση των συγκρουσιακών διαζυγίων ή χωρισμών, που στην Ελλάδα είναι η πλειοψηφία.
    Χρειάζεται να κινητοποιηθούμε όλες, ώστε να δώσουμε φωνή στις γυναίκες που δεν έχουν. Σε όλες αυτές τις γυναίκες που περιμένουν μάταια τις αποφάσεις των δικαστηρίων, που ζουν στην ένδεια και τη φτώχια αυτές και τα παιδιά τους. Σε αυτές τις γυναίκες που πέφτουν κατά κόρον θύματα ενδοοικογενειακής βίας, από την οποία δε γλιτώνουν ούτε μετά το διαζύγιο.
    Εισάγει ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών. Οι διατάξεις προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί θα καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια. Συγκεκριμένα :
    α) Ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης (αντιβαίνει στη σύμβαση της Κωσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία και στη Χάρτα για τα Δικαιώματα του Παιδιού).
    β) Εισάγεται αυθαίρετα ως ελάχιστη επικοινωνία 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των διατροφών ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών. Άλλωστε μόνο η αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται, γεγονός που, με τις υπάρχουσες συνθήκες θα διευκολύνει τη μη καταβολή της.
    γ) Εισάγονται αυθαίρετα υποχρεώσεις των γονέων έναντι των παππούδων και των γιαγιάδων, τις οποίες συνδέει ο νομοθέτης με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    δ) Εισάγονται αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες στηριζόμενες σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας.
    ε) Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας, όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία, καθόλου δεν επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει, καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης.
    στ) Ο νομοθέτης δεν προβλέπει καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων.
    ζ) Η αναδρομική ισχύς του νομοσχεδίου, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, για τις οικογένειες που έχουν ήδη ρυθμίσει τις σχέσεις τους, με προφανείς συνέπειες για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά.
    Γι αυτό:
    1. Ζητάμε την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
    2.Να συσταθούνάμεσα οικογενειακά δικαστήρια, που θα συνεπικουρούνται από τις κατάλληλες ψυχοκοινωνικές δομές, στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, ψυχιάτρους παιδιού και εφήβου, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς.3. Όταν υπάρχει καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, να αναστέλλεται το δικαίωμα στη γονική μέριμνα και την επικοινωνία, όπως ψηφίστηκε πρόσφατα (Ιούλιος ’20) από τη Γαλλική Βουλή.4. Να προβλεφθεί από την πολιτεία ειδική μηνιαία οικονομική στήριξη των ανέργων ή χαμηλού εισοδήματος χωρισμένων γονέων που έχουν την επιμέλεια παιδιού, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 1 του Συντάγματος, -όπως εξ άλλου αναφέρεται και στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, στα πλαίσια της προστασίας των ανηλίκων από τη φτώχια (μακροχρόνια οικονομική κρίση, χαμηλοί μισθοί, μεγάλη καθυστέρηση και μη εκτέλεση αποφάσεων για διατροφή), όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις χώρες της Ευρώπης και της ΕΕ. Για πραγματική άσκηση δημογραφικής πολιτικής

  • 1 Απριλίου 2021, 19:46 | Μαυριδου α

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:41 | Μαρασλής Κώστας

    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.

    · Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    · Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    · Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.

    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:

    «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 1 Απριλίου 2021, 19:11 | Μαυτιδης δ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:32 | Ματσικας γ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:56 | Ματαλας θ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

  • 1 Απριλίου 2021, 19:35 | Μαρίνα Κατσουφίδου

    Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

    Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:

    Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Σχόλια 1 … 31 32 33 34 35 36