Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Είμαι θείος ενός μικρού κοριτσιού, είμαι νηπιαγωγός στο επάγγελμα και εγώ η γυναίκα μου και τα δύο μας παιδιά , την ανηψιά μου , παρά που μένουμε στα 500 μέτρα την βλέπουμε 3 ώρες κάθε εβδομάδα και κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο. Στη δουλειά μου τέτοια παιδιά φαίνονται με γυμνό μάτι ότι έχουν «προβλήματα» , αντίθετα περιπτώσεις που τα παιδιά ζουν και με τους δύο τους γονείς , είναι τελείως φυσιολογικά…!!! Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ φτιάχνει φυσιολογικά παιδιά…!!!
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Το δικαίωμα επικοινωνίας θα πρέπει να προσδιοριστεί ως δικαίωμα του τέκνου. Και οι δύο γονείς θα πρέπει να έχουν υποχρέωση να εξυπηρετούν και να διευκολύνουν το παραπάνω δικαίωμα του τέκνου.
Η απλή επίκληση της διατάραξης της καθημερινότητας του τέκνου δεν μπορεί να αποτελεί λόγο περιορισμού της επικοινωνίας του τέκνου με τον γονέα που δεν διαμένει με αυτό.
Στα πλαίσια της διευκόλυνσης και της προώθησης της επικοινωνίας του τέκνου, που οφείλει να παράσχει ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, θα πρέπει να φροντίζει έτσι ώστε η καθημερινότητα του τέκνου να είναι έτσι ρυθμισμένη ώστε να μην παρεμποδίζει ή/και να μην παρεμποδίζεται από την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα, λειτουργώντας πάντα στα πλάισια της τελευταίας παραγράφου του άρθρου 11 :
«Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει.».»
Άρθρο 13 – Δικαίωμα Επικοινωνίας –
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίπτωση που δεν ασκέι την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να έχει την υποχρέωση να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Σε περιπτώσεις που δημιουργεί προβλήματα να τιμωρείται ποινικά. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται το 1/2, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία βάση εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας αλλά να είναι κατ’ ελάχιστον 1/3. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και μόνον όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
Είμαι γιαγιά και έχω να δω το εγγόνι μου πάνω από 3 χρόνια…!!!
Πέραν των άλλων μόνο αυτό θα σας πω. Επειδή ο άντρας μου είναι ιερέας η πρώην νύφη μας για το έτσι θέλω , ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΦΤΙΣΕΙ ακόμη την εγγονούλα μας.
Κύριε υπουργέ θέλω να υπάρχει ισότητα στα ζευγάρια και αν ατυχήσουν και χωρίσουν και μετά τον γάμο , ώστε να μην μπορεί ο ένας να χρησιμοποιεί το παιδί ενάντια στον άλλον. Τα παιδάκια χρειάζονται και τους δύο γονείς τους.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ…!!!
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!
Ειλικρινά είναι να απορεί κανείς με τις θέσεις κυρίως των γυναικών που ανυπόστατα λαμβάνουν θέση κατά του ίσου χρόνου επικοινωνίας με τον πατέρα και τη διατήρηση του σημερινού απαράδεκτου καθεστώτος, επικαλούμενες βιαιότητα των αντρών.
Με βάση τη στατιστική και τα καταγεγραμμένα περιστατικά βίας στη χώρα ισχύουν τα εξής:
Τα καταγεγραμμένα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα το 2018 πανελλαδικά ανήλθαν σε 4.722. Τα νοικοκυριά στην Ελλάδα που είχαν τουλάχιστον 2 μέλη με βάση την απογραφή του 2011 ήταν 3.072.993. Αν υποθέσουμε ότι όλα τα περιστατικά προήλθαν από διαφορετικές οικογένειες, τότε το ποσοστό ανέρχεται σε 0,1537%. Τα περιστατικά αυτά ασφαλώς και περιλαμβάνουν βιαιτότητες όλων των ειδών με την πλειοψηφία των περιπτώσεων να είναι τα θύματα γυναίκες (77%) και ασφαλώς στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνονται και επιθέσεις από γυναίκες είτε προς τους άντρες είτε προς τα παιδιά τους. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι τα παιδιά αποτελούν το 15% των περιστατικών με υπαίτιο τον πατέρα, τότε έχουμε κατά μέγιστο 2 περιστατικά στα 10.000 νοικοκυριά. Ακόμη και αν καταγγέλλεται το 1 στα 20 περιστατικά μιλάμε για πραγματικό ποσοστό 5 στα χίλια. Δηλαδή, δεν πρέπει να βλέπει το 99,5% των πατεράδων τα παιδιά τους κατά ίσο χρόνο με τις μητέρες, επειδή το 0,5% ενδέχεται να συμπεριφερθεί βίαια.
Και οι γυναίκες; Δεν αντιδρούν με βιαιότητα στα παιδιά τους; Και οι σύντροφοι ή οι επόμενοι σύζυγοι αυτών; Ποιος εγγυάται ότι αυτές οι γυναίκες που επέλεξαν αυτόν τον βίαιο σύντροφο που καταγγέλλουν δε θα ξανακάνουν την ίδια ηλίθια επιλογή, όπερ και πιθανότερο; Και δε θα πρόκειται όμως και για το φυσικό πατέρα του παιδιού, αλλά για κάποιον ξένο με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Συνοψίζοντας, είναι τόσο αβάσιμο, παραπλανητικό και γελοίο το επιχείρημα τους που μπορεί να συγκριθεί με την απαίτηση να σταματήσει η κυκλοφορία των οχημάτων επειδή γίνονται ατυχήματα. Ασφαλώς και αυτή η συντεταγμένη στάση οφείλεται στη μεταχείριση των παιδιών ως περιουσιακά στοιχεία και στη δυνατότητα που παρέχεται στις μητέρες να εκβιάζουν συχνά τους πατεράδες που εκλιπαρούν για μερικές ώρες παραπάνω με οικονομικά ανταλλάγματα.
Είναι ξεκάθαρο σε οποιονδήποτε πως για τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση ευθύνονται οι δικαστές. Διότι πραγματικά το υφιστάμενο καθεστώς δεν τους υποχρεώνει να δίνουν την επιμέλεια στις μητέρες, τουλάχιστον όχι μετά την ηλικία των 6 ετών. Η πρόταση νόμου που μας παρουσιάζεται ίσως και να οφείλεται σε αυτήν ακριβώς την προσπάθεια να προστατευτεί το αυτονόητο από το κακό δικαστικό σύστημα.
Είναι άξιο απορίας δε, πως ένας Υπουργός με την ιατρική ιδιότητα συγκρότησε μία επιτροπή 23 ατόμων (18 ατόμων και 5 αναπληρωτών αυτών) μόνο από δικηγόρους. Οι δικηγόροι δηλαδή, θα κρίνουν ποιος είναι κατά τεκμήριο (…) ο απαιτούμενος χρόνος επικοινωνίας των γονέων με τα τέκνα τους και ποιο είναι το πραγματικό συμφέρον των παιδιών. Δεν είναι δηλαδή αντικείμενο ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, κοινωνιολόγων, κλπ αλλά δικηγόρων. Οι οποίοι να σημειωθεί πως ενώ κατά μεγάλο ποσοστό είναι ακαδημαϊκοί, προκύπτει πως δε μπορούν να συντάξουν ένα σαφές και κατανοητό κείμενο αλλά ούτε και να επιλέξουν τις προσήκουσες λέξεις. Όπως για παράδειγμα αντί της λέξης ανατροφή, έχει επιλεγεί η λέξη επικοινωνία. Λες και πρόκειται για φίλους ή συμφοιτητές ή συναδέλφους. Αναφέρεται πως ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας. Τι σημαίνει «ο χρόνος επικοινωνίας» τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας; Μήπως εννοεί πως ο απαιτούμενος για την ομαλή ανάπτυξη του παιδιού χρόνος διαμονής με τον κάθε γονέα δεν μπορεί να είναι μικρότερος από το 1/3 συμπεριλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων στις κανονικές και εκτός διακοπών περιόδους (εβδομάδες); Προβληματίζει αυτή η ασάφεια των διατυπώσεων και η ύπαρξη προβλέψεων για παρεκκλίσεις, καθώς παραπέμπει σε προστασία του δικηγορικού έργου (σε όρους χρηματικούς ασφαλώς) προκειμένου να μπορεί καθείς να διεκδικεί τις παρεκκλίσεις.
Εντυπωσιάζει επίσης στο προτεινόμενο νομοσχέδιο η αναφορά περί ισότητας των γονέων στο άρθρο 5, η οποία παραβιάζεται ταυτόχρονα με την εισαγωγή του «τεκμηρίου» του 1/3 της επικοινωνίας αντί του αυτονόητου για την ισότητα ½ στο άρθρο 13. Παραβιάζεται επίσης η συνταγματικά από το Σύνταγμα του 1975 ισότητα των φύλλων, όπως και το Ψήφισμα 2079/2015 του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Τίποτα λιγότερο από το 50% του χρόνου επικοινωνίας και στους δύο γονείς, εκτός και αν συντρέχουν ποινικοί λόγοι, πρακτικοί λόγοι (διαμονή του ενός γονέα σε μακρινή πόλη) ή λόγοι μη διεκδίκησης/διάθεσης. Επίσης, συναπόφαση σε όλα τα σημαντικά θέματα του παιδιού (εκπαίδευσης, υγείας, οικονομικών, κλπ) χωρίς να ανατίθεται το αποκλειστικό management (επιμέλεια) όπως σήμερα ισχύει στη μητέρα. Θέλουμε να είμαστε όντως πολίτες μίας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας και όχι του Ιράν ή της Μέσης Ανατολής.
Και ολοκληρώνοντας το συλλογισμό, όποια Κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα σημαντικά αυτά θέματα για να αλλάξει η σημερινή αναχρονιστική Ελλάδας δεν αξίζει και δεν πρέπει να έχει την ψήφο κανενός πολίτη.
ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ !
ΨΗΦΙΣΜΑ 2079/2015
ΕΛΨΕ
ΣΕΨ
ΣΕΚ
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΣΕ ΠΟΙΟ ΕΥΝΟΜΟΎΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΛΑΜΒΑΝΕ ΥΠΟΨΙΝ ΚΑΝΕΝΑΣ?
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50 – 50
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ο χρόνος διαμονής/επικοινωνίας ενός παιδιού με κάθε ένα από τους δύο γονείς του, πρέπει να κρίνετε κατά περίπτωση και σύμφωνα με το συμφέρον του συγκεκριμένου παιδιού.Δεν χωράνε κανόνες που να δένουν τα χέρια των δικαστών. Αλίμονο αν ένα παιδί θα πρέπει να διαμένει/επικοινωνεί με τον κακοποιητή γονέα του μέχρι η απόφαση να γίνει ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ!!! Άμεση αλλαγή!! Προστατέψτε τα παιδιά και όχι τους γονείς!!!
Είμαι χωρισμένη γυναίκα και μεγάλωσα τις δύο κόρες μου έτσι ώστε να μην στερηθούν ούτε στο παραμικρό τον πατέρα τους και τώρα είναι και οι δύο δασκάλες και καλά στη ζωή τους.
Δύο άνθρωποι και να χωρίσουν , παραμένουν για πάντα γονείς και τα παιδιά τους χρειάζονται και τους αγαπάνε και τους δύο.
Κανένας πατέρας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον ρόλο της μάνας και καμία μάνα τον ρόλο του πατέρα.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά χωρισμένων γονιών.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!
Το εν λόγω άρθρο εισάγει την προβληματική του τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου. Ο νομοθέτης, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης και κάθε τέκνου, θεωρεί ότι βελτιώνει μια κατάσταση εισάγοντας έναν, τρόπον τινά, «υπόδειγμα – δείκτη» για τον δικαστή. Συγκεκριμένα, σε κανένα σημείο του άρθρου δεν αποσαφηνίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα οριοθετείται ο καταρχήν συνολικός χρόνος ο οποίος εν συνεχεία θα πρέπει να διαιρεθεί για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του ενός τρίτου. Αφορά το συνολικό χρόνο στη ζωή του παιδιού, πχ, όλου του έτους, της εβδομάδας ή του 24ώρου, ακόμα και του χρόνου που αφιερώνεται στο ύπνο, στην σχολική διδασκαλία ή στις εξωσχολικές δραστηριότητες; Αν δηλαδή ένα παιδί μέσα στην εβδομάδα έχει ελεύθερο χρόνο από τις 168 ώρες της εβδομάδας, τις 50 (αφού αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου και του σχολείου), θα πρέπει να τις περάσει όλες (και ακόμα περισσότερες με αυτές) με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει; Και τελικά σε τι συνίσταται εντέλει ο ρόλος του γονέα με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο; Οι σχέσεις του με το παιδί του θα καταστούν αποκλειστικά ξενοδοχειακής φύσης;
Το δικαίωμα της επικοινωνίας αποτελεί αυστηρά προσωποπαγές οικογενειακό δικαίωμα και εξ αυτού του λόγου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αοριστίες. Με ποια κριτήρια ο Νομοθέτης υπολογίζει το χρόνο για την διατήρηση του ψυχικού δεσμού μεταξύ γονέα και τέκνου; Ποιος είναι ο «συνολικός» χρόνος του τέκνου, ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Επιπλέον, ο προβλεπόμενος στο τελευταίο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του νέου άρθρου «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» μόνο επί περιπτώσει σοβαρών λόγων, είναι αντιφατικός, καθώς ήδη αναιρείται με το αμέσως προηγούμενο εδάφιο που επιτρέπει γενικά στο δικαστή να ορίζει και μικρότερη επικοινωνία εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου, χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις.
Περαιτέρω, ο αποκλεισμός ενός γονέα, μόνο κατόπιν αμετάκλητης καταδίκης του, προσκρούει πρωτίστως στον συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του φυσικά φορέας είναι και το ανήλικο τέκνο. Η απαίτηση αμετάκλητης καταδίκης από το ίδιο το κείμενο του νόμου, πέρα από τον ιδιαίτερα μακροχρόνιο ορίζοντά της (ο οποίος μπορεί να υπερβεί ακόμα και τη 10ετία) παραγνωρίζει και αψηφά ευθέως και την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου, ακόμα και του Εφετείου (δικαστηρίου ουσίας), θεωρώντας έμμεσα, τις αποφάσεις του ως μη επαρκείς για την απομάκρυνση του τέκνου από τον κακοποιητή γονιό, χωρίς την επικύρωση του Αρείου Πάγου.
Παράδειγμα: Πατέρας ο οποίος ασκεί σήμερα ενδοοικογενειακή βία προς τη σύζυγο και μητέρα του παιδιού του και προς το ηλικίας 7 ετών τέκνο τους, σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, θα στερηθεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το εν λόγω τέκνο, τη στιγμή που η καταδικαστική απόφαση θα καταστεί αμετάκλητη, γεγονός που θα λάβει χώρα σε 5-8 περίπου χρόνια από το συμβάν (κι αυτό μόνο στα πλημμελήματα ,γιατί για τα κακουργήματα είναι πολύ περισσότερο), δηλαδή όταν το τέκνο του που μέχρι τότε θα διαβιεί μαζί του, έχει σχεδόν ενηλικιωθεί.
Επίσης, στη τελευταία παράγραφο του νέου άρθρου, ο νέος Νόμος αφήνει κενά και αοριστίες για νομικές έννοιες, εκεί που το προισχύσαν δίκαιο ήταν σαφέστατο και επαρκές, που μπορεί να οδηγήσουν σε αδικίες και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, όπως οι ανιόντες, που πολλές φορές είναι και το αίτιο της σύγκρουσης των συζύγων, ή που δεν κατονομάζονται ρητά, όπως στο άρθρο 1520, «οι τρίτοι που έχουν αναπτύξει με το παιδί κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης». Εννοεί ο νομοθέτης άραγε τους νέους συντρόφους… τους πατριούς και τις μητριές… τους θείους ή τις θείες, ή τους φίλους του άλλου γονέα; Ατυχής θα πρέπει να θεωρηθεί και η σχετική έκφραση «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με … τους ανώτερους ανιόντες … τους αδερφούς… κλπ.» Ορθότερη βεβαίως είναι η διατύπωση του ισχύοντος νόμου που δίνει το δικαίωμα στα πρόσωπα αυτά να ζητήσουν αυτοτελώς την ρύθμιση της επικοινωνίας και αυτό είναι υπεραρκετό.
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
Ο συνολικός χρόνος του τέκνου!
Να είναι ξεκάθαρο!
ΗΔΗ βγαίνουν ορισμένοι και φτιάχνουν νομολογία, λέγοντας οτι ο χρόνος που κοιμάται η πάει σχολείο, δεν λογίζεται ως χρόνος επικοινωνίας!
Σταματηστε τους επιτέλους!
Νομοθετηστε ότι το ελάχιστο θα είναι 122 εικοσιτετράωρα ανα έτος, για κάθε γονέα και για τα υπολοιπα 122 εικοσιτετράωρα, αν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξυ τους, αποφασίζει το Δικαστήριο να τα μοιράσει αναλόγως με τις συνθήκες σε κάθε περίπτωση!
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
ΔΕΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ, ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ 1/3 ΩΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΤΟ ΤΕΚΝΟ, ΚΑΘΟΣΟΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΠΛΗΘΟΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ ΜΕ ΑΟΡΙΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ («ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ» ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ» ΤΟΥ, «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΟΒΑΡΟΙ» ΛΟΓΟΙ, «ΚΑΚΗ» Η «ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ» ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ), ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΓΙΩΘΕΙ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΚΑ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, ΩΣ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΠΟΙΚΙΛΟΥΣ, ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥΣ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Το εν λόγω άρθρο εισάγει την προβληματική του τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου. Ο νομοθέτης, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης και κάθε τέκνου, θεωρεί ότι βελτιώνει μια κατάσταση εισάγοντας έναν, τρόπον τινά, «υπόδειγμα – δείκτη» για τον δικαστή. Συγκεκριμένα, σε κανένα σημείο του άρθρου δεν αποσαφηνίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα οριοθετείται ο καταρχήν συνολικός χρόνος ο οποίος εν συνεχεία θα πρέπει να διαιρεθεί για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του ενός τρίτου. Αφορά το συνολικό χρόνο στη ζωή του παιδιού, πχ, όλου του έτους, της εβδομάδας ή του 24ώρου, ακόμα και του χρόνου που αφιερώνεται στο ύπνο, στην σχολική διδασκαλία ή στις εξωσχολικές δραστηριότητες; Αν δηλαδή ένα παιδί μέσα στην εβδομάδα έχει ελεύθερο χρόνο από τις 168 ώρες της εβδομάδας, τις 50 (αφού αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου και του σχολείου), θα πρέπει να τις περάσει όλες (και ακόμα περισσότερες με αυτές) με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει; Και τελικά σε τι συνίσταται εντέλει ο ρόλος του γονέα με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο; Οι σχέσεις του με το παιδί του θα καταστούν αποκλειστικά ξενοδοχειακής φύσης;
Το δικαίωμα της επικοινωνίας αποτελεί αυστηρά προσωποπαγές οικογενειακό δικαίωμα και εξ αυτού του λόγου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αοριστίες. Με ποια κριτήρια ο Νομοθέτης υπολογίζει το χρόνο για την διατήρηση του ψυχικού δεσμού μεταξύ γονέα και τέκνου; Ποιος είναι ο «συνολικός» χρόνος του τέκνου, ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Επιπλέον, ο προβλεπόμενος στο τελευταίο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του νέου άρθρου «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» μόνο επί περιπτώσει σοβαρών λόγων, είναι αντιφατικός, καθώς ήδη αναιρείται με το αμέσως προηγούμενο εδάφιο που επιτρέπει γενικά στο δικαστή να ορίζει και μικρότερη επικοινωνία εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου, χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις.
Περαιτέρω, ο αποκλεισμός ενός γονέα, μόνο κατόπιν αμετάκλητης καταδίκης του, προσκρούει πρωτίστως στον συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του φυσικά φορέας είναι και το ανήλικο τέκνο. Η απαίτηση αμετάκλητης καταδίκης από το ίδιο το κείμενο του νόμου, πέρα από τον ιδιαίτερα μακροχρόνιο ορίζοντά της (ο οποίος μπορεί να υπερβεί ακόμα και τη 10ετία) παραγνωρίζει και αψηφά ευθέως και την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου, ακόμα και του Εφετείου (δικαστηρίου ουσίας), θεωρώντας έμμεσα, τις αποφάσεις του ως μη επαρκείς για την απομάκρυνση του τέκνου από τον κακοποιητή γονιό, χωρίς την επικύρωση του Αρείου Πάγου.
Παράδειγμα: Πατέρας ο οποίος ασκεί σήμερα ενδοοικογενειακή βία προς τη σύζυγο και μητέρα του παιδιού του και προς το ηλικίας 7 ετών τέκνο τους, σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, θα στερηθεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το εν λόγω τέκνο, τη στιγμή που η καταδικαστική απόφαση θα καταστεί αμετάκλητη, γεγονός που θα λάβει χώρα σε 5-8 περίπου χρόνια από το συμβάν (κι αυτό μόνο στα πλημμελήματα ,γιατί για τα κακουργήματα είναι πολύ περισσότερο), δηλαδή όταν το τέκνο του που μέχρι τότε θα διαβιεί μαζί του, έχει σχεδόν ενηλικιωθεί.
Επίσης, στη τελευταία παράγραφο του νέου άρθρου, ο νέος Νόμος αφήνει κενά και αοριστίες για νομικές έννοιες, εκεί που το προισχύσαν δίκαιο ήταν σαφέστατο και επαρκές, που μπορεί να οδηγήσουν σε αδικίες και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, όπως οι ανιόντες, που πολλές φορές είναι και το αίτιο της σύγκρουσης των συζύγων, ή που δεν κατονομάζονται ρητά, όπως στο άρθρο 1520, «οι τρίτοι που έχουν αναπτύξει με το παιδί κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης». Εννοεί ο νομοθέτης άραγε τους νέους συντρόφους… τους πατριούς και τις μητριές… τους θείους ή τις θείες, ή τους φίλους του άλλου γονέα; Ατυχής θα πρέπει να θεωρηθεί και η σχετική έκφραση «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με … τους ανώτερους ανιόντες … τους αδερφούς… κλπ.» Ορθότερη βεβαίως είναι η διατύπωση του ισχύοντος νόμου που δίνει το δικαίωμα στα πρόσωπα αυτά να ζητήσουν αυτοτελώς την ρύθμιση της επικοινωνίας και αυτό είναι υπεραρκετό.
Το εν λόγω άρθρο εισάγει την προβληματική του τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου. Ο νομοθέτης, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης και κάθε τέκνου, θεωρεί ότι βελτιώνει μια κατάσταση εισάγοντας έναν, τρόπον τινά, «υπόδειγμα – δείκτη» για τον δικαστή. Συγκεκριμένα, σε κανένα σημείο του άρθρου δεν αποσαφηνίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα οριοθετείται ο καταρχήν συνολικός χρόνος ο οποίος εν συνεχεία θα πρέπει να διαιρεθεί για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του ενός τρίτου. Αφορά το συνολικό χρόνο στη ζωή του παιδιού, πχ, όλου του έτους, της εβδομάδας ή του 24ώρου, ακόμα και του χρόνου που αφιερώνεται στο ύπνο, στην σχολική διδασκαλία ή στις εξωσχολικές δραστηριότητες; Αν δηλαδή ένα παιδί μέσα στην εβδομάδα έχει ελεύθερο χρόνο από τις 168 ώρες της εβδομάδας, τις 50 (αφού αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου και του σχολείου), θα πρέπει να τις περάσει όλες (και ακόμα περισσότερες με αυτές) με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει; Και τελικά σε τι συνίσταται εντέλει ο ρόλος του γονέα με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο; Οι σχέσεις του με το παιδί του θα καταστούν αποκλειστικά ξενοδοχειακής φύσης;
Το δικαίωμα της επικοινωνίας αποτελεί αυστηρά προσωποπαγές οικογενειακό δικαίωμα και εξ αυτού του λόγου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αοριστίες. Με ποια κριτήρια ο Νομοθέτης υπολογίζει το χρόνο για την διατήρηση του ψυχικού δεσμού μεταξύ γονέα και τέκνου; Ποιος είναι ο «συνολικός» χρόνος του τέκνου, ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Επιπλέον, ο προβλεπόμενος στο τελευταίο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του νέου άρθρου «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» μόνο επί περιπτώσει σοβαρών λόγων, είναι αντιφατικός, καθώς ήδη αναιρείται με το αμέσως προηγούμενο εδάφιο που επιτρέπει γενικά στο δικαστή να ορίζει και μικρότερη επικοινωνία εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου, χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις.
Περαιτέρω, ο αποκλεισμός ενός γονέα, μόνο κατόπιν αμετάκλητης καταδίκης του, προσκρούει πρωτίστως στον συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του φυσικά φορέας είναι και το ανήλικο τέκνο. Η απαίτηση αμετάκλητης καταδίκης από το ίδιο το κείμενο του νόμου, πέρα από τον ιδιαίτερα μακροχρόνιο ορίζοντά της (ο οποίος μπορεί να υπερβεί ακόμα και τη 10ετία) παραγνωρίζει και αψηφά ευθέως και την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου, ακόμα και του Εφετείου (δικαστηρίου ουσίας), θεωρώντας έμμεσα, τις αποφάσεις του ως μη επαρκείς για την απομάκρυνση του τέκνου από τον κακοποιητή γονιό, χωρίς την επικύρωση του Αρείου Πάγου.
Παράδειγμα: Πατέρας ο οποίος ασκεί σήμερα ενδοοικογενειακή βία προς τη σύζυγο και μητέρα του παιδιού του και προς το ηλικίας 7 ετών τέκνο τους, σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, θα στερηθεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το εν λόγω τέκνο, τη στιγμή που η καταδικαστική απόφαση θα καταστεί αμετάκλητη, γεγονός που θα λάβει χώρα σε 5-8 περίπου χρόνια από το συμβάν (κι αυτό μόνο στα πλημμελήματα ,γιατί για τα κακουργήματα είναι πολύ περισσότερο), δηλαδή όταν το τέκνο του που μέχρι τότε θα διαβιεί μαζί του, έχει σχεδόν ενηλικιωθεί.
Επίσης, στη τελευταία παράγραφο του νέου άρθρου, ο νέος Νόμος αφήνει κενά και αοριστίες για νομικές έννοιες, εκεί που το προισχύσαν δίκαιο ήταν σαφέστατο και επαρκές, που μπορεί να οδηγήσουν σε αδικίες και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, όπως οι ανιόντες, που πολλές φορές είναι και το αίτιο της σύγκρουσης των συζύγων, ή που δεν κατονομάζονται ρητά, όπως στο άρθρο 1520, «οι τρίτοι που έχουν αναπτύξει με το παιδί κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης». Εννοεί ο νομοθέτης άραγε τους νέους συντρόφους… τους πατριούς και τις μητριές… τους θείους ή τις θείες, ή τους φίλους του άλλου γονέα; Ατυχής θα πρέπει να θεωρηθεί και η σχετική έκφραση «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με … τους ανώτερους ανιόντες … τους αδερφούς… κλπ.» Ορθότερη βεβαίως είναι η διατύπωση του ισχύοντος νόμου που δίνει το δικαίωμα στα πρόσωπα αυτά να ζητήσουν αυτοτελώς την ρύθμιση της επικοινωνίας και αυτό είναι υπεραρκετό.
Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται κατ΄ ελάχιστον στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία ή σε εβδομαδιαία βάση.
Το εν λόγω άρθρο εισάγει την προβληματική του τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου. Ο νομοθέτης, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης και κάθε τέκνου, θεωρεί ότι βελτιώνει μια κατάσταση εισάγοντας έναν, τρόπον τινά, «υπόδειγμα – δείκτη» για τον δικαστή. Συγκεκριμένα, σε κανένα σημείο του άρθρου δεν αποσαφηνίζεται ο τρόπος με τον οποίο θα οριοθετείται ο καταρχήν συνολικός χρόνος ο οποίος εν συνεχεία θα πρέπει να διαιρεθεί για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα του ενός τρίτου. Αφορά το συνολικό χρόνο στη ζωή του παιδιού, πχ, όλου του έτους, της εβδομάδας ή του 24ώρου, ακόμα και του χρόνου που αφιερώνεται στο ύπνο, στην σχολική διδασκαλία ή στις εξωσχολικές δραστηριότητες; Αν δηλαδή ένα παιδί μέσα στην εβδομάδα έχει ελεύθερο χρόνο από τις 168 ώρες της εβδομάδας, τις 50 (αφού αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου και του σχολείου), θα πρέπει να τις περάσει όλες (και ακόμα περισσότερες με αυτές) με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει; Και τελικά σε τι συνίσταται εντέλει ο ρόλος του γονέα με τον οποίο θα διαμένει το τέκνο; Οι σχέσεις του με το παιδί του θα καταστούν αποκλειστικά ξενοδοχειακής φύσης;
Το δικαίωμα της επικοινωνίας αποτελεί αυστηρά προσωποπαγές οικογενειακό δικαίωμα και εξ αυτού του λόγου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με αοριστίες. Με ποια κριτήρια ο Νομοθέτης υπολογίζει το χρόνο για την διατήρηση του ψυχικού δεσμού μεταξύ γονέα και τέκνου; Ποιος είναι ο «συνολικός» χρόνος του τέκνου, ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Επιπλέον, ο προβλεπόμενος στο τελευταίο εδάφιο της πρώτης παραγράφου του νέου άρθρου «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» μόνο επί περιπτώσει σοβαρών λόγων, είναι αντιφατικός, καθώς ήδη αναιρείται με το αμέσως προηγούμενο εδάφιο που επιτρέπει γενικά στο δικαστή να ορίζει και μικρότερη επικοινωνία εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου, χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις.
Περαιτέρω, ο αποκλεισμός ενός γονέα, μόνο κατόπιν αμετάκλητης καταδίκης του, προσκρούει πρωτίστως στον συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, του φυσικά φορέας είναι και το ανήλικο τέκνο. Η απαίτηση αμετάκλητης καταδίκης από το ίδιο το κείμενο του νόμου, πέρα από τον ιδιαίτερα μακροχρόνιο ορίζοντά της (ο οποίος μπορεί να υπερβεί ακόμα και τη 10ετία) παραγνωρίζει και αψηφά ευθέως και την κρίση του πρωτόδικου δικαστηρίου, ακόμα και του Εφετείου (δικαστηρίου ουσίας), θεωρώντας έμμεσα, τις αποφάσεις του ως μη επαρκείς για την απομάκρυνση του τέκνου από τον κακοποιητή γονιό, χωρίς την επικύρωση του Αρείου Πάγου.
Παράδειγμα: Πατέρας ο οποίος ασκεί σήμερα ενδοοικογενειακή βία προς τη σύζυγο και μητέρα του παιδιού του και προς το ηλικίας 7 ετών τέκνο τους, σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, θα στερηθεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το εν λόγω τέκνο, τη στιγμή που η καταδικαστική απόφαση θα καταστεί αμετάκλητη, γεγονός που θα λάβει χώρα σε 5-8 περίπου χρόνια από το συμβάν (κι αυτό μόνο στα πλημμελήματα ,γιατί για τα κακουργήματα είναι πολύ περισσότερο), δηλαδή όταν το τέκνο του που μέχρι τότε θα διαβιεί μαζί του, έχει σχεδόν ενηλικιωθεί.
Επίσης, στη τελευταία παράγραφο του νέου άρθρου, ο νέος Νόμος αφήνει κενά και αοριστίες για νομικές έννοιες, εκεί που το προισχύσαν δίκαιο ήταν σαφέστατο και επαρκές, που μπορεί να οδηγήσουν σε αδικίες και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα, όπως οι ανιόντες, που πολλές φορές είναι και το αίτιο της σύγκρουσης των συζύγων, ή που δεν κατονομάζονται ρητά, όπως στο άρθρο 1520, «οι τρίτοι που έχουν αναπτύξει με το παιδί κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης». Εννοεί ο νομοθέτης άραγε τους νέους συντρόφους… τους πατριούς και τις μητριές… τους θείους ή τις θείες, ή τους φίλους του άλλου γονέα; Ατυχής θα πρέπει να θεωρηθεί και η σχετική έκφραση «Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με … τους ανώτερους ανιόντες … τους αδερφούς… κλπ.» Ορθότερη βεβαίως είναι η διατύπωση του ισχύοντος νόμου που δίνει το δικαίωμα στα πρόσωπα αυτά να ζητήσουν αυτοτελώς την ρύθμιση της επικοινωνίας και αυτό είναι υπεραρκετό.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ (ΒΛ. ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΡ.7, 8, 18, 9) ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΥΤΟ. ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ, ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΤΡΙΤΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΜΑΧΗΤΟ ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ, ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ Η ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ ΤΕΚΝΟΥ, ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 14, ΗΤΟΙ ΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΓΟΝΕΑΣ ΖΗΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ Η ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΙΝΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ.
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Στην περίοδο των σχολικών διακοπών ο χρόνος που θα περνά κάθε παιδί με τον γονέα του να είναι το 1/2, δηλαδή 45 ημέρες από τις συνολικά 90 των καλοκαιρινών μηνών και από μια εβδομάδα σε Πάσχα και Χριστούγεννα αντίστοιχα.
Οι μετακινήσεις και ο τρόπος μεταφοράς των παιδιών στις δύο οικίες να μοιράζεται από κοινού και εξίσου στους δύο γονείς ισομερώς και ισόποσα, Να μετακινείται πάντα ο γονέας που θα παραλαμβάνει το παιδί με δικά του έξοδα και να δαπανά τον δικό του χρόνο.
Δικαιοσύνη σε όλα.
ΟΧΙ γονείς δύο ταχυτήτων.
ΤΕΛΟΣ στην Αποκλειστική Επιμέλεια
ΝΑΙ στην ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΕΚΝΩΝ
ΕΞΙΣΩΣΗ των παιδιών εντός ή ΕΚΤΟΣ γάμου
Διατροφή ή δαπάνες τέκνου βάση πινάκων
Εφαρμογη της 2079/2015 οδηγίας του Συμβουλίου της Ευρώπης
Άρθρο 13 – Δικαίωμα Επικοινωνίας –
νομικών.
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίπτωση που δεν ασκέι την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να έχει την υποχρέωση να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας , υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία βάση εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και μόνον όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Είναι απαράδεκτο να θεωρούνται όλες οι περιπτώσεις ίδιες γιατί δεν είναι!!! Πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στον δικαστή να βλέπει και να κρίνει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά!
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι έκτρωμα για τις μητέρες και τα παιδιά τα οποία θα πρέπει να μεγαλώνουν σε ένα υγιές και σταθερό περιβάλλον, κάτι το οποίο δεν φέρνει απαραίτητα η υποχρεωτική συνεπιμέλεια!
Συνεπιμέλεια πρέπει να ορίζεται ΜΟΝΟ έφοσον και οι δύο γονείς είναι ικανοί.
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ-ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ
Άρθρο 3 – Κατοικία Ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Το άρθρο 56 ΑΚ τροποποιείται ως εξής:
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του την γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, Ο ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ. ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
Άρθρο 4 – Συναινετικό Διαζύγιο-Αντικατάσταση άρθρου 1441 Α.Κ.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 1441 αντικαθίσταται ως εξής:
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 1441 Α.Κ. πρέπει να προβλεφθεί η χρήση σχεδίων ανατροφής του τέκνου. Με τα σχέδια αυτά που θα εκδίδονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα ρυθμίζονται τα βασικά τουλάχιστον ζητήματα που αφορούν την ανατροφή των τέκνων όπως ενδεικτικά (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ιδιωτική ή δημόσια εκπαίδευση, εξωσχολικές δραστηριότητες, επιλογή θρησκεύματος και αρχές ανατροφής του τέκνου). Τα σχέδια αυτά θα αξιοποιούνται προκειμένου να οδηγήσουν τους γονείς στην συναινετική διευθέτηση και την χρήση του θεσμού της διαμεσολάβησης ή σε περίπτωση διαφωνίας, θα προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής (της διαφωνίας) προς δικαστική επίλυση.
Άρθρο 5 – Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
Η 2η παράγραφος του άρθρου 1511 τροποποιείται ως εξής:
2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησης της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωση του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.
Άρθρο 7 – Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων –Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 Α.Κ.
Το άρθρο 1513 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
Διαζύγιο ή ακύρωση του γάμου-διάσταση των συζύγων
Στις περιπτώσεις διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσης του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης ή διακοπής της συμβίωσης των συζύγων και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνας. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο, ΕΚ ΠΕΡΙΤΡΟΠΗΣ Η ΕΝΑΛΛΑΞ, επιχειρεί τις πράξεις που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 1516 του Αστικού Κώδικα, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα.
Άρθρο 8 – Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚ
Η παρ. 2 του άρθρου 1514 Α.Κ. αντικαθίσταται ως εξής:
2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΖΩΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.
Άρθρο 12 – Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 Α.Κ.
Ο τίτλος και το άρθρο 1519 Α.Κ. αντικαθίστανται ως εξής:
Άρθρο 1519 ΑΚ Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
Όταν η ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για τα ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για τα ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο, ΙΔΙΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.
Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Άρθρο 14 – Συνέπειες κακής άσκησης-Αντικατάσταση άρθρου 1532 Α.Κ.
Η παρ. 2 του άρθρου 1532 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, ζ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακής βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, η. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ, ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ.
Πηγές
1 https://www.synigoros.gr/?i=kdet.el.news.691823
2 https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf
Άρθρο 1520 Α.Κ. (Άρθρο 13) Δικαίωμα Επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Είμαι χωρισμένη γυναίκα και μεγάλωσα τις δύο κόρες μου έτσι ώστε να μην στερηθούν ούτε στο παραμικρό τον πατέρα τους και τώρα είναι και οι δύο δασκάλες και καλά στη ζωή τους.
Δύο άνθρωποι και να χωρίσουν , παραμένουν για πάντα γονείς και τα παιδιά τους χρειάζονται και τους αγαπάνε και τους δύο.
Κανένας πατέρας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον ρόλο της μάνας και καμία μάνα τον ρόλο του πατέρα.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά χωρισμένων γονιών.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΓΟΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΘΕΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ΓΟΝΕΙΣ.
ΚΑΤΑ ΝΟΜΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ(ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ)-ΚΟΙΝΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ-ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ-ΙΣΟΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ…!!!
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Ποια είναι η βάση υπολογισμού για το 1/3 του συνολικού χρόνου, ετήσια, μηνιαία, εβδομαδιαία, ημερήσια? Ποιος χρόνος λαμβάνεται υπόψη ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Θα αφαιρείται ο χρόνος ξεκούρασης του παιδιού, του σχολείου, του φροντιστηρίου, των δραστηριοτήτων; Εφόσον η επικοινωνία με το παιδί ορίζεται ως δικαίωμα και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, πως μπορεί ο γονέας αυτός να ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας; Γιατί ο γονέας αυτός, που συνήθως είναι ο πατέρας, δεν έχει συνέπειες ενώ ο άλλος γονέας, η μητέρα απειλείται ακόμα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν δεν προάγει την επικοινωνία σε καθημερινή βάση;
Η προϋπόθεση που τίθεται για την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης σε βάρος του κακοποιητή γονέα, προκειμένου να αποκλειστεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο, αντιβαίνει Διεθνείς Συμβάσεις και κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Πως προάγεται το συμφέρον του παιδιού όταν θα πρέπει να επικοινωνεί με τον κακοποιητή 8-10 χρόνια, όσο δηλαδή απαιτείται για να καταστεί μια απόφαση αμετάκλητη; Γιατί ο νομοθέτης ζητά την απόφαση του ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου; Δεν του αρκεί η κρίση των Δικαστών του Πρωτοδικείου και του Εφετείου ή δεν την εμπιστεύεται;
Το ισχύον δίκαιο δίνει τη δυνατότητα στους ανιόντες του τέκνου (παππούδες, γιαγιάδες) να ζητήσουν αυτοτελώς από το Δικαστήριο τη ρύθμιση της επικοινωνίας τους με το παιδί, εάν θεωρούν ότι ο άλλος γονέας (όχι το παιδί τους δηλ) παρεμποδίζει την επικοινωνία τους με το εγγόνι τους. Με την προτεινόμενη διάταξη το δικαίωμα των ανιόντων στην ουσία μεταβάλλεται αυθαίρετα σε υποχρέωση των γονέων, που απειλούνται μάλιστα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας όπως προβλέπει το προτεινόμενο άρθρο 1532ΑΚ.
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Άρθρο 13 – Δικαίωμα Επικοινωνίας
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σε περίπτωση που δεν ασκέι την επιμέλεια του, έχει το δικαίωμα, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο να έχει την υποχρέωση να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο συνολικός χρόνος που το τέκνο θα επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας και να μπορεί να φτάσει μέχρι και το 1/2, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια, είτε σε μηνιαία βάση εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, και μόνον όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Η παρ. 1 του άρθρου 1520 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής:
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΘΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΙΤΕ ΣΕ ΕΤΗΣΙΑ, ΕΙΤΕ ΣΕ ΜΗΝΙΑΙΑ Η ΣΕ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΒΑΣΗ, εκτός αν ο γονέας που δεν διαμένει με το τέκνο επιθυμεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»