ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

  • 27 Μαρτίου 2021, 17:47 | Δημήτρης

    Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο άρθρο 1 του παρόντος νομοσχεδίου ότι ουδείς θα εξαναγκάζεται να απέχει από τον γονεϊκό του καθήκον παρά την θέληση του, ακριβώς όπως αυτό εκφράζεται στην διεθνή σύμβαση δικαιωμάτων του παιδιού πού η χώρα μας έχει κυρώσει από το μακρινό 1992 και παρά του γεγονότος ότι στο άρθρο 28 παράγραφος 1 του Συντάγματος των Ελλήνων διευκρινίζεται σαφώς πώς οι διεθνείς συμβάσεις που κυρώνονται υπερισχύουν κάθε εθνικής νομοθεσίας που σχετίζονται.

  • 27 Μαρτίου 2021, 17:38 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ

    Κατ’ αρχήν ένα Κράτος που ενδιαφέρεται για τους Πολίτες του και φυσικά τα παιδιά, που θα είναι οι αυριανοί Πολίτες του, έχει την ιερή υποχρέωση, όπως φυσικά και οι Πολίτες, να εφαρμόζει ρητά και στα πλαίσια της Δημοκρατίας το Σύνταγμα της Χώρας και της Διεθνείς Συνθήκες (Ε.Ε, ΟΗΕ) που έχει συνυπογράψει και εν συνεχεία έχει κυρώσει με Νόμους, για την ισχύ αυτών των Συνθηκών εντός του Κράτους.
    Συνθηκών που αφορούν τα Δικαιώματα των Παιδιών, τα Ατομικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα.
    Ερχόμενοι στη Βάση του Πολιτεύματός μας και της ύπαρξης του Κράτους μας, σας παραθέτω και σας καλώ να εφαρμόσετε το Σύνταγμα της Ελλάδας Άρθρο 2 παρ.1 »O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας»,
    Άρθρο 4 παρ.1 και 2 »Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις».
    Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε την διάκριση των Πολιτών σε Πολίτες πρώτης και σε Πολίτες δεύτερης κατηγορίας, δίνοντας ισχύ σε κάποιες κάστες, παρανομώντας σε όλα τα πεδία.

  • 27 Μαρτίου 2021, 17:44 | Άννα Σ

    Πώς προκαταβάλει ένας νόμος τι είναι καλό για το παιδί μου και για το κάθε παιδί ξεχωριστά?
    Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια. Παντού υπάρχει εξειδίκευση, διαφοροποίηση, ζύγισμα, αξιολόγηση πριν απο κάθε απόφαση.
    Παίρνουμε το ίδιο φάρμακο για κάθε πάθηση? Ψωνίζουμε τα πάντα στην ίδια τιμή? Πληρωνόμαστε όλοι το ίδιο στη δουλειά μας? Προσφέρουμε όλοι τα ίδια?Αξίζουμε όλοι τα ίδια?

    Σαφέστατα σε ιδανικές συνθήκες θα μπορούσαμε να πούμε οτι γενικότερα τα παιδιά είναι καλό να ζούν με τους γονείς τους, είτε είναι μαζί είτε χώρισαν.
    Που ακριβώς βρίσκονται όμως οι ιδανικές συνθήκες στην κοινωνία μας?
    Ξέρει ο νόμος τι βρίσκεται πίσω απο κάθε πόρτα, κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια, κάθε παιδί? Τι ανάγκες, τι συναισθήματα, τι εμπειρίες, την ηλικία του, τις ιδιαιτερότητές του, τις αδυναμίες του κάθε παιδιού?
    Τη φροντίδα που επιδεικνύει κάθε γονιός, την συμπεριφορά? τη διαθεσιμότητα του χρόνου του, τη διάθεση για προσφορά στο παιδί του?
    Γιατί βάζουμε κανόνες εκεί που δεν χωράει κανόνας?

    Πόσα παιδιά μεταφέρονται σε ιδρύματα για να αναλάβουν να τα μεγαλώσουν επειδή σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και οι 2 γονείς κρίνονται ακατάλληλοι?
    Πόσος χρόνος όμως χρειάστηκε για να αποδειχθεί αυτό και τι τράβηξαν αυτά τα παιδιά? Αυτά τα παιδιά ευτυχώς δεν τα υποχρεώνουμε να συνεχίσουν να ζουν με αυτούς του γονείς. Οπωσδήποτε αυτό είναι πιο σύνθετο αλλά όχι ακραίο ή σπάνιο.

    Δεν θα πω οτι η μητέρα είναι καταλληλότερη έναντι του πατέρα, αν και είναι το πιο σύνηθες να βλέπουμε τη φροντίδα την προσφορά και την αυταπάρνηση της μάνας σε σημείο που να μην συγκρίνεται καν. Πρέπει για κάθε οικογένεια να αξιολογούνται μεμονωμένα τα μέλη της και οι συνθήκες.
    Γι αυτό ας αφήσουμε το δικαίωμα στους έμπειρους και εξειδικευμένους πλέον δικαστές να αναλάβουν με κάθε πρόσφορο μέτρο τι είναι καλύτερο για κάθε παιδί.
    Ποιος είναι ο λόγος που ο νομοθέτης παρόλο που επιδιώκει να επενδύσει στην εκπαίδευση και στην εξειδίκευση των δικαστών, παράλληλα τα τσουβαλιάζει και να τα ισοπεδώνει όλα με ένα ενιαίο νομοσχέδιο καταργώντας την εξειδίκευση, και την κρίση τους?

    Ας δώσουμε τα μέσα, τους χώρους, την εκπαίδευση και περισσότερη αξία στο λειτούργημα του δικαστή.

    Υπάρχουν μακροχρόνια προβλήματα άλυτα, που μας βασανίζουν και το νομοσχέδιο αντί να τα λύνει.. Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι.
    Προβείτε σε λύσεις ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ για τις περιπτώσεις που ΔΕΝ τηρούνται οι δικαστικές αποφάσεις, το οποίο είναι και η πηγή του προβλήματος και για τους 2 γονείς (χρηματικές ποινές για μη καταβολή διατροφής, επίδομα απο το κράτος σε περίπτωση μη καταβολή διατροφής, ποινές για παραποίηση εισοδημάτων, αδικαιολόγητη παρεμπόδιση επικοινωνίας, αλλά δυστυχώς και κακοποίηση)

    Τα προβλήματα παραμένουν και το νομοσχέδιο κινείτε σε λάθος κατεύθυνση. Δυστυχώς όχι μόνο τίποτε δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο αλλά θα καταστραφούν οι ήδη βεβαρημένες και χιλιοταλαιπωρημένες ζωές μας.

    Με εκτίμηση

  • 27 Μαρτίου 2021, 16:01 | Θεόδωρος Δάλλας

    Είμαι συνταξιούχος δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Με βάση την εμπειρία μου και εφόσον διάβασα το Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015, την επιστημονική βιβλιογραφία, το κείμενο του Κλάδου της Κλινικής Ψυχολογίας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας (ΕΛΨΕ) κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο παρόν νόμος πρέπει να διασφαλίσει το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται ουσιαστικά και ισόχρονα και από τους δύο γονείς. Για να επιτευχθεί αυτό όμως θα πρέπει να γίνουν οι ορισμένες βελτιώσεις στο σχέδιο νόμου, τις οποίες παραθέτω σε κάθε άρθρο ξεχωριστά.

    Συνεπώς, το παρόν άρθρο θα μπορούσε να αλλάξει ως εξής: Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:29 | Σ.Δ

    Επιστολή Διαμαρτυρίας – Εξουσιοδότηση

    Προς τον υπουργό δικαιοσύνης κ. Τσιάρα, και κάθε αρμόδιο.

    Αγαπητέ κ. Τσιάρα, με την παρούσα Διαμαρτύρομαι για την Άνιση μεταχείριση που δέχομαι ως γονιός απο την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, που συμβάλει, συντηρεί, και υπερασπίζεται με τα πεπραγμένα της, στην αποξένωση του παιδιού μου, αλλά και για την παρουσίαση ενός προσχεδίου του νόμου που έχει ακριβώς τις ίδιες παθογένειες με τον υφιστάμενο νόμο. ΣΑΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΩ να ζητήσετε και να λάβετε από την εισαγγελία πρωτοδικών Αθηνών ( Τμήμα Ανηλίκων ) τον πλήρη οικογενειακό φάκελο με Αρ. 2238/12. Σας εξουσιοδοτώ επίσης να λάβετε όλα τα σχετικά με την συγκεκριμένη υπόθεση δικόγραφα από το πρωτοδικείο Αθηνών και το Εφετείο Αθηνών. (Είμαι πάντα στην διάθεση σας εφόσον μου ζητηθεί να σας τα προσκομίσω ο ίδιος για την συντομία του χρόνου). Αφού λάβετε στα χέρια σας όλους τους φακέλους τις υπόθεσης από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου και τις ενημέρωσης σας σχετικά με την υπόθεση, απευθείας από το κέντρο ΚΨΧ Ν. Φιλαδέλφειας. Σας προτρέπω να δείτε τις αποφάσεις των δικαστηρίων, τις ενέργειες δικαστών και εισαγγελέων με βάση το υφιστάμενο οικογενειακό δίκαιο όπου και εκτιμήθηκαν τα δεδομένα, για να διαπιστώσετε τα πραγματικά κενά και λάθη που έχουν επιφέρει την αποξένωση του παιδιού μου και σε απόγνωση εμένα, την οικογένεια μου, αλλά και χιλιάδες παιδιά, γονείς πατεράδες και τις οικογένειες αυτών που ζουν τα ίδια δράματα. (ΣΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΛΟΥΝΤΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ ΜΑΖΙ) με τους υπεύθυνους της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, τον πρόεδρο της ένωσης δικαστών και εισαγγελέων, τους αρμόδιους του κέντρου ψυχικής υγείας, για να κάνετε όλοι μαζί την εκτίμηση σας αλλά να ανταλλάξετε και απόψεις για το πως ενήργησε ο υφιστάμενος νόμος, η εκτελεστική εξουσία, και ο κάθε αρμόδιος, σε μια πραγματική υπόθεση όπως αυτή που ζουν καθημερινά χιλιάδες παιδιά και πατεράδες. Μόνο έτσι θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι , αλλά και θα ακούσετε με τα αυτιά σας από τους αρμοδίους, αυτά τα τραγικά που ακούμε και ζούμε εμείς και τα παιδιά μας όταν βιώνουμε αυτές τις καταστάσεις. Μόνο έτσι θα εντοπίσετε τα πραγματικά κενά τους και τα κενά του νόμου. ΣΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, των γονιών πατεράδων και των οικογενειών τους, ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ, ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ πάνω σε αυτήν την πραγματική υπόθεση που αντικατοπτρίζει σε ένα μεγάλο ποσοστό αυτό που ζουν χιλιάδες παιδιά και διαζευγμένοι γονείς)) και που ο παρόν νόμος καλείται και σκοπός του είναι να επιλύει, και όχι να διαιωνίζει. Έτσι θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι και θα ακούσετε από τους συνομιλητές σας τα κενά τους και με το παρόν προσχέδιο νόμου, αλλά θα δείτε και τα κενά του παρόντος προσχεδίου του νόμου όπως έχει παρουσιαστεί έως τώρα στην διαβούλευση, και είναι αναγκαία η τροποποίηση του για να υπάρξει ένας δίκαιος νόμος για τους γονείς και το συμφέρον των παιδιών. ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΝΟΜΟ και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στα ίδια αποτελέσματα με τα τωρινά. Κάντε την δουλειά σας σωστά και μην «βαριέστε», καταγγείλετε από ποιες-ους δέχεστε τις όποιες πιέσεις για την μη εφαρμογή της αρχής της ισότητας των δυο φύλλων στα πάντα πάνω σε αυτό το φλέγων ζήτημα. Εργαστείτε πάνω σε πραγματικές συνθήκες για να νομοθετήσετε δίκαια, ισότιμα, και με ισότητα, προς όφελος των παιδιών και των γονέων. Εργαστείτε και νομοθετήστε με πλήρη ισότητα στα πάντα, για να σταματήσετε επιτέλους αυτήν την διαιώνιση της κρεατομηχανής παιδιών και διαζευγμένων γονέων πατεράδων.

    Με εκτίμηση,
    Σ.Δ

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:59 | Συμφωνώ απόλυτα

    Για το συμφέρον του παιδιού είναι σημαντική η αξιολόγηση της επάρκειας / καταλληλόλητας κάθε γονέα στην άσκηση του ρόλου του και της δυνατότητας ανταπόκρισής του στις υποχρεώσεις και ευθύνες που απορρέουν από αυτόν, όπως επίσης και η εκτίμηση των σχέσεων του παιδιού με τον κάθε γονέα.

    Για τη γονική επάρκεια, τονίζεται ότι δεν θα πρέπει να θεωρείται εκ των προτέρων αυτονόητη η δυνατότητα των γονέων να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών τους

    Οι σχέσεις του παιδιού με τον κάθε γονέα, δεν διαμορφώνονται «εν κενώ» μετά το χωρισμό τους αλλά αποτελούν συνέχεια της προηγούμενης φάσης ζωής της οικογένειας

    Κρίσιμος παράγοντας για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών είναι η εξασφάλιση ενός περιβάλλοντος ελεύθερου συγκρούσεων.

    Μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της συν-επιμέλειας που αναφέρουν θετικά αποτελέσματα, προέρχονται από χώρες με διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες όπου η επιλογή της συν-επιμέλειας έχει γίνει από τους ίδιους τους γονείς με έγκριση και υποστήριξη των δικαστικών ή/και κοινωνικών υπηρεσιών. Επομένως, δεν αντανακλούν το ποσοστό του χρόνου που μοιράζονται τα παιδιά με καθένα από τους δύο γονείς, αλλά τη θετική μάλλον επίδραση της συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των γονέων.

    Αντίθετα, στα συγκρουσιακά διαζύγια οι γονείς αναλώνονται στην επίλυση των δικών τους ενδοψυχικών και διαπροσωπικών προβλημάτων και δεν είναι σε θέση να θέσουν σε προτεραιότητα τις ανάγκες των παιδιών, με αρνητικές συνέπειες στον ψυχισμό και την εξέλιξή τους. Τα αίτια των γονικών συγκρούσεων συχνά είναι πολύ βαθύτερα, και δεν αναμένεται να λυθούν απλά με το ισόχρονο μοίρασμα της επιμέλειας, αλλά με κατάλληλη υποστήριξη των γονέων.

    Ειδικά για την πρόταση νομοθετικής ρύθμισης της συν-επιμέλειας ως «υποχρεωτικής», που όπως εξαγγέλθηκε έχει σκοπό να προστατεύσει τα παιδιά από την εργαλειοποίησή τους εν μέσω συγκρουσιακών διαζυγίων αλλά και να διασφαλίσει τα δικαιώματα των γονέων στο να μοιράζονται τη ζωή των παιδιών τους, επειδή κάθε περίπτωση παιδιού και γονέων είναι διαφορετική, και ιδίως επειδή στα συγκρουσιακά διαζύγια υπάρχουν όλα τα προαναφερόμενα πολύπλοκα θέματα της ψυχικής ζωής των γονέων και των παιδιών, θεωρούμε ότι “σολομώντειες λύσεις” δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού, γι’ αυτό και η μορφή της επιμέλειας δεν πρέπει να ρυθμίζεται άκαμπτα και οριζόντια.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:36 | Ελίνα

    Η μετατροπή των παιδιών σε εργαλεία εκδίκησης δεν είναι σωστό να προβάλεται ως λόγος για τη νομοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, καθώς ένα παιδί μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο εκδίκησης ακόμη και πριν το χωρισμό των γονιών του, όταν αυτοί είναι μαζί. Και πράγματι, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μέσα σε ένα γάμο ο ένας γονέας χρησιμοποιεί το παιδί με διάφορους τρόπους για να πάρει εκδίκηση από τον άλλο γονέα.

    Επιπλέον, ο χωρισμός των γονέων δε συνεπάγεται αυτόματα τη μετατροπή του παιδιού σε εργαλείο εκδίκησης, διότι υπάρχουν και γονείς οι οποίοι όταν χωρίζουν δε βάζουν ως στόχο της ζωής τους το πώς να εκδικηθούν τον άλλον χρησιμοποιώντας το παιδί.

    Επειδή λοιπόν η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική κι έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία χρήζουν ξεχωριστής προσοχής και εξέτασης, η συνεπιμέλεια δεν πρέπει να είναι υποχρεωτική και δεν πρέπει να εφαρμοστεί τυφλά, καθώς έτσι μόνο προβλήματα θα δημιουργηθούν, τα οποία θα προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα.

  • 27 Μαρτίου 2021, 15:23 | Χριστίνα Δάλλα

    Προτείνω να γίνει: Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με ισόχρονη κατοικία στις οικίες και των δύο γονέων.

  • 27 Μαρτίου 2021, 14:12 | ΠΑΠΑΔΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ. ΔΩΣΤΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ.

  • 27 Μαρτίου 2021, 13:39 | Αλεξάνδρα Καράγιαννη

    Ανακοίνωση συμπαράστασης από τον Σύλλογο Πρωτοβουλία Μητέρων Μονογονέων – ΜΙΑ στο Βερολίνο

    Aγαπητές μητέρες Ελληνίδες,
    Με μεγάλο θυμό μαθαίνουμε ότι βρίσκεστε στους δρόμους, αναγκασμένες να ζητήσετε προστασία για τα παιδιά σας και τις δικές σας ζωές. Με αυτό το μήνυμα σας χαιρετούμε και σας ευχαριστούμε για τον αγώνα σας.
    Το νέο νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των σχέσεων των γονέων διαπνέεται από το ιδεολογικό πνεύμα το οποίο ζούμε σε άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης εδώ και πολλά χρόνια. Ένα πνεύμα με γνώμονα την ικανοποίηση των πατέρων και την επανάκτηση της εξουσίας τους πάνω σε τέκνα και μητέρες. Ένα πνεύμα αντιδημοκρατικό, μισογυνιστικό και καθόλα επικίνδυνο για τις ζωές των παιδιών και των μητέρων.
    Η επικοινωνία του παιδιού με τον πατέρα του παρά τη θέληση του παιδιού κάθε ηλικίας, δηλαδή από μωρά, δηλαδή με βία, εξαναγκασμό, με τιμωρητικές διατάξεις ή νομολογία κατά της μητέρας που της αφαιρείται η επιμέλεια αν πάρει το μέρος του παιδιού που δε θέλει να βλέπει ή όχι τόσο αλλά και κατά του παιδιού εγκλωβίζει κακοποιημένα παιδιά και μητέρες σε μια ζωή σε συνεχή επαφή με τους κακοποιητές ή βιαστές τους. Καταλυτική επίδραση στην επανεγκατάσταση της πατρικής εξουσίας είχε στις διάφορες αυτές χώρες η αλλαγή του οικογενειακού δικαίου εξισώνοντας τους γονείς και βάζοντας στο επίκεντρο του πνεύματος του νόμου, και της νομολογίας την κοινή άσκηση της γονικής μέριμνας και επιμέλειας για όλους τους βιολογικούς πατέρες. Παρά τη θέληση της μητέρας, παρά την κακοποίησή της, παρά τη μην καταβολή διατροφής, όχι μόνο για πρώην έγγαμα ζευγάρια αλλά και μεταξύ τελείως αγνώστων, βιαστών και κακοποιητών που ειδικά οι τελευταίοι εκδικούνται και ελέγχουν έτσι τη γυναίκα.
    Μπορεί στο εξωτερικό να μην τόλμησε τελικά κανείς τα τελευταία χρόνια να περάσει νόμο με υποχρεωτική ελάχιστη επικοινωνία ή εναλλασσόμενη κατοικία για όλους, παρόλες τις επιθετικές και παράνομες προσπάθειες του λόμπυ των δικαιωμάτων των πατέρων, όπως επιχειρείται τώρα στην Ελλάδα με την καταστροφική διάταξη της υποχρεωτικής επικοινωνίας του 1/3 του χρόνου. Κανένας νόμος σε καμία χώρα δεν ορίζει το χρόνο ή την ισόχρονη επικοινωνία, ή την εναλλασσόμενη κατοικία υποχρεωτικά για όλους.
    Παρολ’ αυτά η νομολογία υποχρεωτικής εναλλασσόμενης κατοικίας και ευρείας επικοινωνίας έχει αυξηθεί στο έπακρον στη Γερμανία και σε άλλες δυτικές χώρες με καταστροφικές συνέπειες για τα θύματα κακοποίησης και τον ψυχισμό παιδιών και εφήβων. Θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτό ισχύει και για παιδιά αγάμων. Τα δικαστήρια έχουν γεμίσει με αποφάσεις για το σχολείο, τον παιδικό σταθμό, την ψυχοθεραπεία των παιδιών και πάνω από όλα για την επιμέλεια ειδικά για τη μετοίκηση ακόμα και για πέντε χιλιόμετρα, αφού για όλα αυτά χρειάζεται συναίνεση του πατέρα, είτε υπήρξε ποτέ ζευγάρι με τη μητέρα, είτε πληρώνει διατροφή, είτε θέλει να βλέπει ή όχι το παιδί του. Ενδεικτικά με την αλλαγή του γερμανικού οικογενειακού δικαίου το 2013 οι δικαστικές προσφυγές διπλασιάστηκαν σε ένα χρόνο.
    Ελπίζουμε να πάρετε υπόψιν την πραγματικότητα στο εξωτερικό και τα παραδείγματα προς αποφυγήν και όχι αυτά που σας λένε ότι ισχύουν ή που δε φαίνονται λόγω έλλειψης της ιδίας εμπειρίας.
    Ως σύλλογος μητέρων μονογονέων στη Γερμανία με τα παιδιά τους που έχουν περάσει τη ζωή τους στα δικαστήρια, στα πορίσματα, στην υπηρεσία ανηλίκων, στην αστυνομία, προσπαθώντας να προστατέψουν τα παιδιά τους ή τους εαυτούς από την κακοποίηση, τη σεξουαλική κακοποίηση, την υποχρεωτική επικοινωνία, την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, την υποχρεωτική εναλλασσόμενη κατοικία, θέλουμε να σας στείλουμε την αμέριστη υποστήριξή μας για τον αγώνα ζωής που δίνετε καθημερινά! Να πιστεύετε τα θύματα!
    Μην αφήσετε τα παιδιά σας να καταθέτουν σε δικαστήρια και δομές επί χρόνια και να μην τα πιστεύουν ή να μην τους ενδιαφέρει τι λένε! Μην αφήσετε να περάσει αυτό το νομοσχέδιο.
    Σύλλογος Πρωτοβουλία Μητέρων Μονογονέων – ΜΙΑ στο Βερολίνο.

  • 27 Μαρτίου 2021, 13:43 | ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    Από το κατατιθέμενο για διαβούλευση νομοσχέδιο απαλείφθηκαν οι πρόνοιες 1) του ισόχρονου στην άσκηση της γονικής μέριμνας και 2) της εναλλασσόμενης κατοικίας, οι οποίες όμως υπήρχαν στο σχέδιο νόμου που διέρρευσε στα Μ.Μ.Ε. τον Δεκέμβριο 2020, ενώ αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις της συνεπιμέλειας. Επομένως η αφαίρεση τους δημιουργεί αμφιβολίες, για το εάν θεσπίζεται όντως η συνεπιμέλεια ως κανόνας στις σχέσεις γονέων – τέκνου.

  • 27 Μαρτίου 2021, 13:30 | ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

    Απαιτείται αναμόρφωση του νομοσχεδίου σε δύο πυλώνες και συγκεκριμένα όσον αφορά στο ουσιαστικό δίκαιο και το οικογενειακό δικαστήριο.
    1) Ουσιαστικό δίκαιο: α) να γίνει κανόνας η ισόχρονη άσκηση της γονικής μέριμνας από τους γονείς, με εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις οικίες αμφοτέρων, β) οι στενότεροι δεσμοί του τέκνου με ένα γονέα, εφόσον επιτεύχθηκαν με μεθόδους αποξένωσης και παραβίαση δικαστικών αποφάσεων, να μη δίδουν σ’ αυτόν την αποκλειστική επιμέλεια, γ) να διασφαλισθεί το τεκμήριο 1/3 χρόνου επικοινωνίας γονέα – τέκνου, με αποκλεισμό των εξαιρέσεων «κακής και καταχρηστικής» άσκησης της (εφόσον δεν διασαφηνισθούν πλήρως ως έννοιες) και των «συνθηκών διαβίωσης και καθημερινότητας» του τέκνου, δ) να προβλεφθεί υποχρεωτικώς προσωπική επικοινωνία του δικαστή με κάθε τέκνο ηλικίας άνω των 6 ετών, κατά μόνας και με εναλλάξ παρουσία των γονέων, με τήρηση πρακτικών και συμμετοχή παιδοψυχολόγου ή / και κοινωνικού λειτουργού, που θα συντάσσουν γραπτή έκθεση.
    2) Οικογενειακό δικαστήριο: α) για μεσοδιάστημα 5 ετών, επιλογή δικαστών με αξιολόγηση της προσωπικότητας (μέσω πιστοποιημένων ψυχολογικών – κοινωνιολογικών ερωτηματολογίων) και υπηρεσιακής απόδοσης αυτών (δια μελέτης των αποφάσεων τους επί οικογενειακών υποθέσεων), υπό συνθήκες ανωνυμίας, από επιτροπή ανώτατων δικαστικών και επιστημόνων, β) μετά 5ετία, συγκρότηση οικογενειακών δικαστηρίων και σώματος διαμεσολαβητών, από απόφοιτους νομικών σχολών και νέο-ιδρυόμενης επιστημονικής κατεύθυνσης, με πρόγραμμα σπουδών νομικής, παιδοψυχολογίας, ψυχιατρικής και παιδαγωγικής, γ) αρμοδιότητα του οικογενειακού δικαστηρίου για το σύνολο της αστικής (ασφαλιστικά μέτρα, τακτική δίκη, εκτέλεση) και ποινικής δίκης (παραβιάσεις δικαιωμάτων συνεπιμέλειας, επικοινωνίας και διατροφής και νόμου περί ενδοοικογενειακής βίας).

  • 27 Μαρτίου 2021, 13:56 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΡΟΥΣΗ ΣΑΚΚΙΩΤΗ

    Έχοντας υπάρξει παιδί χωρισμένων γονιών το νέο νομοσχέδιο της απο κοινού επιμέλειας ακούγεται αρκετά ιδανικό αλλα δεν μπορώ παρα να σκεφτώ οτι πρίν δοθεί η απο κοινού επιμέλεια θα πρέπει να καθοριστούν εξαιρέσεις σε:
    -Γονείς που είναι κακοποιητικοί προς τα τέκνα ή τον σύντροφο τους.
    -Γονείς που είναι εθισμένοι σε ουσίες.
    -Γονείς που έχουν ψυχολογικές ασθένειες.
    Στις παραπάνω περιπτώσεις προτείνω την κηδεμονία στον άλλο γονέα ή σε τρίτους που θα είναι πιο σωστό το περιβαλλον και όντως πιο συμφέρον για την υγιή εξέλιξη του ή των τέκνων.

    Σαν αποτέλεσμα θα πρότεινα πριν εφαρμοστεί ο νόμος της κοινής επιμέλειας και οι 2 γονείς να περνάνε αξιολόγηση ψυχολογική και παρακολούθηση απο κοινωνικούς λειτουργούς για μία φορά το μήνα για ένα χρόνο και κατόπιν 1 φορά το 6μηνο με δυνατότητα απο τους κοινωνικούς λειτουργούς να επέμβουν άμμεσα σε περίπτωση κακοποίησης (με την ευρεία έννοια του όρου).

  • 27 Μαρτίου 2021, 11:07 | ΣΓΟΥΡΟΓΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 1388 του Α.Κ, όπως ισχύει με την αντικατάστασή του με το άρθρο 14 του ν.1328/1983 και την προσθήκη με το άρθρο 29 του ν.3719/2008, να προστεθεί εδάφιο με το οποίο να παρέχεται η δυνατότητα στις γυναίκες που συνήψαν γάμο πριν από το ν.1328/83 και διατήρησαν και μετά από αυτόν το επώνυμο του ανδρός τους, με την διαδικασία του προηγουμένου εδαφίου δηλ. κοινής δήλωσης των συζύγων ενώπιον του ληξιάρχου, να προσθέσουν πριν από το επώνυμο του ανδρός τους και το πατρικό τους επώνυμο ή να λάβουν μόνο το πατρικό τους επώνυμο, περίπου ως εξής: <>
    Με την προσθήκη αυτή επιλύονται προβλήματα που ανακύπτουν με τις ΔΟΥ, τις Τράπεζες και τα Ασφαλιστικά ταμεία των κλάδων του ΕΦΚΑ, για τις γυναίκες που ασκούσαν πριν από το ν.1329/83 επιχειρηματική δραστηριότητα βάσει αδείας π.χ. φαρμακείου, μεσίτου κλπ, που είχε εκδοθεί στο πατρικό τους όνομα και συνέχισαν και μετά το νόμο αυτό να ασκουν τη δραστηριότητά τους με την ίδια άδεια, στις οποίες οι ΔΟΥ, ενόψει της υποβολής κοινής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος και της έκδοσης της πράξης προσδιορισμού του φόρου επ΄ονόματι μόνο του συζύγου πρόσθεσαν οίκοθεν αυτοβούλως κι άνευ σχετικής αιτήσεως, και το πατρικό τους επώνυμο, με συνέπεια άλλα τιμολόγια προμηθευτών τους προς αυτές να εκδίδονται με το πατρικό τους επώνυμο που είναι και της άδειας κι άλλα με το επώνυμο οπως οίκοθεν διαμόρφωσε η ΔΟΥ, ενώ εξάλλου οι Τράπεζες δεν ανοίγουν λογαριασμούς στο πατρικό τους όνομα αλλά μόνο με το επώνυμο του ανδρός τους που είναι και το επώνυμο του Α.Δ.Ταυτότητας, τέλος δε δημιουργείται οξύτατο πρόβλημα και με ασφαλιστικά ταμεία ως προς το επώνυμο καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών και των συντάξεων.
    Εφόσον γίνει δεκτή η προσθήκη το μόνο θα έχει να κάνει η κατηγορία αυτή των γυναικών θα είναι, μετά την αλλαγή που θα γίνει με την πράξη του ληξιάρχου στα οικεία δημοτολόγια οίκοθεν, να εκδώσουν νέο δελτίο στυνομικής ταυτότητας και να ενημερώσουν τις τράπεζες και τα σφαλιστικά ταμεία.
    Γ. Σγουρόγλου Δ.Ν.
    Σύμβουλος Επικρατείας ε.τ.
    Σχολείου 9
    15342 Αγία Παρασκευή

  • 27 Μαρτίου 2021, 11:12 | Καιτη Δημου

    Το νεο ΝΣ πρεπει να εχει την υποχρεωτικη συνεπιμελεια καθαρα γραμμενη μεσα. Τα παιδια να μη γινονται εργαλεια εκδικησης. Το ζευγαρι χωρισε αλλα οχι οι γονεις!

  • 27 Μαρτίου 2021, 09:39 | ΔΗΜΗΤΡΡΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    ειμαι ενας απο τους πολλους χωρισμενους πατεραδες που αγωνιω για το νομοσχεδιο επειδη αφορα το συμφερον του παιδιου μου. οπως διαβασα τα αρθρα κρινω οτι ειναι στη σωστη κατευθυνση αλλα κρινω οτι απαιτειται να γινουν καποιες διορθωσεις σε ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων (…)

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    ➢ Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    ➢ ‘Αρθρο 10
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα σημεια και συγκεκριμενα

  • 27 Μαρτίου 2021, 07:24 | Ευαγγελια Σωτηρουδα

    Συν επιμέλεια εκει νομίζω ότι πρέπει να εστιάσουμε. Τα παιδιά έρχονται στον κόσμο από δυο γονείς. Αν λοιπόν στην διάρκεια προκύπτουν προβλήματα μεταξύ τους σε καμία περίπτωση δεν πρέπει τα παιδιά να αποτελέσουν εργαλείο χειραγώγησης του ενός για τον άλλο. Με το νομοσχέδιο νομίζω ότι πολλά προβλήματα θα λυθούν διότι μέχρι σήμερα ο νομοθέτης « έγερνε» κατά την δίκη μου άποψη υπέρ της μητέρας , ξεχνώντας ότι υπάρχουν και πατεράδες που νοιάζονται και πονούν για τα παιδιά τους που αποξενώνονται από αυτούς. Είμαι γυναίκα και μητέρα και ξέρω πολύ καλά πως ότι κι αν με χωρίζει από τον πρώην σύζυγο μου εκείνος δεν θα πάψει ποτέ να είναι ο πατέρας των παιδιών μας. Του οφείλεται αγάπη και σεβασμός εξίσου.

  • 27 Μαρτίου 2021, 06:06 | ΤΣΙΠΗΡΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ, ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ , ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ , ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΕΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
    Να την ποινικοποιεί, όπως γίνεται σε πολλές ευρωπαικές χώρες, και να την αναγνωρίζει σαν σύνδρομο, σαν ψυχική νόσο, που υποσκάπτει τα θεμέλια και της ελληνικής κοινωνίας.
    ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ…, ή, δεν θέλει να το κάνει, οδηγώντας, με ακρίβεια, δεκάδες χιλιάδες ελληνόπουλα, μεθαύριο, στην πλήρη αποκοπή από τον πατέρα τους, ιδίως, στα ψυχικά νοσήματα, και στις αντικοινωνικές συμπεριφορές.
    ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ, αν και όχι αμελητέα…
    για παράδειγμα….

    1. με βάση την μη σαφή αλλά αόριστη πρόταση του 1/3 του χρόνου, για τον 2ο γονέα, ΘΑ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ;;;;, και θα παίζει με τα ποσοστά, ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ;;; Δώστε ένα συγκεκριμένο ποσοστό χρόνου επικοινωνίας, ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΣΑΦΗ, ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
    Είναι κακό κάθε δικαστής να έχει το δικαίωμα να παράγει την δική του νομολογία, αλλά είναι ακόμα χειρότερο όταν η νομολογία των δικαστηρίων έχει κάνει ορισμένα βήματα και έχει φτάσει σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο νομοθέτης να τους αναιρεί με την αοριστία του 1/3.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος , αυτού, περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.
    ΔΩΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΕΣ , αλλιώς, θα οδηγήσετε δεκάδες χιλιάδες γονείς, σε νέες δικαστικές περιπέτειες…

    2. η ιδιότητα του πατέρα και η αντίστοιχη της μητέρας, είναι ιερές, και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ, εκτός αν συντρέχει λόγος βίας, κλπ., ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΣΕ ΕΝΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, να τολμάει κάποιος να αναφέρεται σε απώλεια της επικοινωνίας του ενός γονέα, λόγω μη- καταβολής …διατροφής…, ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΑΝ ΓΟΝΕΑ, αν αποδεδειγμένα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει, ;;;
    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ, ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
    Ποιός φωστήρας, εισήγαγε αυτήν την παράγραφο;;;
    ΕΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΑΙΔΙΑ;
    ΕΧΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;
    ΕΧΕΙ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ;
    Ένας ταλαίπωρος άνεργος, ή, χαμηλο-συνταξιούχος, ΘΑ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ , ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ , ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ , ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ, μόνο και μόνο , επειδή βρίσκεται σε δικαιολογημένη, ( δεν συζητάμε για την περίπτωση της αδικαιολόγητης …), αδυναμία να πληρώσει , για ένα διάστημα της ζωής του, για την διατροφή τους;;;
    ΤΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ;;;
    Δεν είναι δυνατόν να αναιρούν, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, νομικά την ιδιότητα, ΟΥΤΕ … της μητέρας ΟΥΤΕ, και του πατέρα και να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και μέσο πίεσης σε κλονισμένες σχέσεις γονέων.
    Αν παραμείνει αυτή η διάταξη, θα είναι μία αποδοχή, ενός ιδιότυπου γεννιτσαρισμού, ΠΡΑΓΜΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.

    3. 2 ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ , ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
    Το νομοσχέδιο στην τροποποίηση του άρθρου 1519 Α.Κ. απαγορεύει την μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέων, με τον οποίο δεν διαμένει, εάν δεν υπάρχει προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση. Είναι μία διάταξη θετική, η οποία προστατεύει κυρίως τον ανίσχυρο οικονομικά γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού του απέναντι στον ισχυρό που έχει την δυνατότητα να αυθαιρετεί και να παίρνει το παιδί σε άλλη πόλη, αποστερώντας ουσιαστικά το δικαίωμα επικοινωνίας του με τον άλλο γονέα.
    Θετική είναι επίσης και η πρόβλεψη υποχρεωτικής συναπόφασης και των δύο των γονέων για ζητήματα που ανήκουν μεν στη σφαίρα της επιμέλειας, αλλά λόγω της σοβαρότητάς τους επηρεάζουν σοβαρά το μέλλον του παιδιού (μη επείγοντα ζητήματα υγείας και εκπαίδευση), η την προσωπικότητά του (ονοματοδοσία, θρήσκευμα) και προσιδιάζουν περισσότερο στην άσκηση γονικής μέριμνας, παρά στην τρέχουσα διαχείριση.
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΤΗΣ ΜΗ -ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΟΝΕΑ, για την κατάσταση της υγείας του τέκνου του, αλλά και για τις σχολικές του επιδόσεις.
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΑΙΣΧΟΣ, της αυθαίρετης μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου.
    Και τα 2 , αυτά , χρησιμοποιούνται δυστυχώς, κατά κόρον, από αποξενώτριες μητέρες, χωρίς συνείδηση, σαν όπλο, εναντίον του πατέρα, του τέκνου τους, για να τον αποξενώσουν απο αυτόν.
    Εύγε , λοιπόν, για αυτά τα 2 θετικά σημεία.
    ΟΜΩΣ , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΘΟΥΝ, ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΣΑΦΗΝΙΣΗ ΤΟΥΣ, ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ…
    – Να προστεθεί σαφής διάταξη, για την περιγραφή και την τιμωρία, της γονεικής αποξένωσης, ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΣΑΝ ΣΥΝΔΡΟΜΟ, ΣΑΝ ΨΥΧΙΚΗ ΝΟΣΟΣ, και όχι σαν απλή συμπεριφορά…
    – Να σταματήσει η τιμωρητική διάθεση απέναντι στους γονείς , που αποδεδειγμένα και δικαιολογημένα, δεν έχουν οικονομικούς πόρους, ΠΡΑΓΜΑ ΟΜΩΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ , ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ, ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΙ , ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΓΟΝΕΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥΣ…
    – να αποσαφηνιστεί , με απόλυτο τρόπο, σε τι αντιστοιχεί αυτό το κλάσμα του 1/3, γιατί αν δεν γίνει, θα οδηγήσει τους γονείς, σε νέες δικαστικές περιπέτειες.
    – και, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΝΑ ΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ, ΟΙ δεκάδες … ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, Ο ΕΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ, με παραγωγή απίστευτων και ψευδών περιστατικών, με σωρεία ψευδομαρτύρων , κλπ., οι οποίες, και έχουν οδηγήσει στην συμφόρηση την Ελληνική Δικαιοσύνη.
    ΟΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΣΥΧΝΑ , ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ , ΜΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΨΕΥΔΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ, οι οποίες και πλήττουν ακόμη περισσότερο, τις ψυχές, των παιδιών μας…
    ΣΤΑΜΑΤΕΙΣΤΕ ΤΙΣ, ΤΩΡΑ, ΚΑΙ, ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.

    Κ.ΣΤ.ΤΣ.
    27-3-2021

  • 27 Μαρτίου 2021, 03:13 | Πρέκας Χριστόδουλος

    Θα πρέπει να είναι μισό μισό ο χρόνος πατέρα με μητέρα μόνο έτσι θα μεγαλώσει το παιδί με αγάπη και σωστά

  • 27 Μαρτίου 2021, 01:42 | Μαρία Κ.

    > Η απαραίτητη παρουσία των πατεράδων στη ζωή των παιδιών να διασφαλιστεί μέσα από την τακτική επικοινωνία τους μαζί τους και ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ παραβάσεων (υπαιτιότητας του άλλου γονέα) να δρα άμεσα η δικαιοσύνη, χωρίς τον εγκληματικό τεμαχισμό των ίδιων των παιδιών.

    Δυστυχώς το lobby των αντρών που προτάσει ίσο χρόνο ξέχασε να αναφέρει πως ούτε εντός γάμου δεν είχαν τόσο χρόνο με τα παιδιά τους για να τον διεκδικούν τώρα. Και αν είχαν, αφήστε τον δικαστή να αποφασίσει κατά περίπτωση.
    Η ρητορική του μίσους και του μισογυνισμού που εκφέρουν οι εν λόγω κύριοι δεν τιμά καθόλου τις οικογένειες και την προσπάθειά τους να μεγαλώσουν ισορροπημένα παιδά.

    Ας δοκιμάσουν οι ίδιοι οι ενήλικες πρώτα την εναλλασόμενη διαβίωση για μεγάλο χρονικό διάστημα, και αν σε ένα χρόνο διατηρούν την πνευματική τους διαύγεια να το ξανασυζητήσουμε.

    Δυστυχώς είναι μια ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ & ΓΟΝΕΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ για το συμφέρον του μη έχοντος την επιμέλεια, εις βάρος των ίδιων τους των παιδιών. ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ.

    ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΝΤΙΛΟΓΟ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑ LOCKDOWN ΕΠΟΧΗ

  • 26 Μαρτίου 2021, 23:02 | Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης

    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου ΚΑΙ της ενεργού ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗΣ παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:59 | Α.Β ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ

    Όλοι οι σύλλογοι ειδικών ψυχικής υγείας τάσσονται απόλυτα υπέρ της συνεπιμέλειας τέκνων. Όλες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει με απόλυτη αξιοπιστία και αντιπροσωπευτικά δείγματα δείχνουν το πόσο καταστροφική είναι η αποκλειστική επιμέλεια όταν ανατίθεται μόνο στον ένα γονέα. Η αποξένωση αποτελεί σύνδρομο βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού και δεν αποβάλλεται. Υπάρχει σε ήπια, σε μέτρια και σε βαρεία μορφή. Οι επιπτώσεις του είναι εμφανείς και καταστροφικές σε όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου.
    Πρόσφατες ιατρικές και ψυχολογικές έρευνες έχουν δείξει ότι η από κοινού, κατά ισομερή τρόπο, εναλλασσόμενη ανατροφή του παιδιού, όχι μόνο δεν έχει καμία αρνητική συνέπεια, αλλά αντιθέτως, η ύπαρξη διπλής κατοικίας θεωρείται ευεργετική και απαραίτητη για την προστασία της ισόρροπης ανάπτυξης του παιδιού. Με τη συνεπιμέλεια θα δούμε να μειώνεται η αντιδικία μεταξύ των γονέων και τυχόν καταχρηστικές συμπεριφορές, καθώς, πλέον, κανείς δεν αισθάνεται να έχει περισσότερη ή λιγότερη εξουσία από τον άλλο, ως προς την ανατροφή του παιδιού. Οι γονείς, κατ’ αυτόν τον τρόπο, αποξενωμένοι από έριδες τέτοιου χαρακτήρα, αφοσιώνονται στην ανατροφή των παιδιών. Επιγραμματικά, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε καθεστώς συνεπιμέλειας εμφανίζουν (α) χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης, άγχους και γενικότερα ψυχικής δυσφορίας, (β) χαμηλότερη επιθετικότητα και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, μειωμένη χρήση αλκοόλ και ουσιών, (γ) καλύτερη σχολική επίδοση και καλύτερη γνωστική ανάπτυξη, (δ) καλύτερη σωματική υγεία, (ε) χαμηλότερα ποσοστά καπνίσματος και (στ) καλύτερες σχέσεις με πατέρες, μητέρες, γιαγιάδες και παππούδες.

    Αυτά, από μια γυναίκα και επαγγελματία ψυχικής υγείας που τάσσεται απόλυτα ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ.

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:47 | Κ.Μ.

    ΤΟ Θέμα με το νομοσχέδιο είναι ότι δεν μπορεί να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ η συνεπιμέλεια. Ζούμε σε μια κοινωνία που ακόμα δεν έχει αποδεχτεί την ισότητα της γυναίκας με πολλούς άντρες να είναι κακοποιητικοί οι υποχρεωτική συνεπιμέλεια μόνο ένταση και βία θα φέρει.

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:12 | ΠΑΝΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ

    ΟΤΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΡΟΤΙΣΤΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ.ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΕΙ?Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ, ΓΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ!!

  • 26 Μαρτίου 2021, 22:20 | αρης θεοδώρου

    Ο παρών νόμος ΔΕΝ αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.
    Οταν οι ‘Κυριές» αντί να μιλήσουν για την ψυχική υγεία των παιδιών τους που επιτυγχάνεται με την φυσική και ισόχρονη παρουσία των δυό βιολογικών γονέων στην ζωή τους αναφέρονται ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΑΡΕΣ, 500 ευρώ σε άνεργο χώνουν επιδικαζόμενα σε ανύπαρκτα εισοδήματα στην χώρα της φτώχειας και της εξαθλίωσης με 50% πραγματική ανεργία, με μισθούς 500-600 ευρώ και ο Κος Υπουργός βγάινει στα κανάλια και μας λέει δεν θα τις πειράξει (τις διατροφές).
    Τους το υπόσχεται κιόλας..
    Σε ένα νομοσχέδιο που θα ερχόταν να λύσει ένα εγξκληματικό νομολογιακό έθιμο… ο Κος Υπουργός υπόσχεται σε καθ εξιν ανεργες φεισμπουκουδες ότι η άτυπη συνταξούλα θα πέφτει
    παρόλη την αύξηση της επικοινωνίας…ηδη ο χαμηλόμισθος τα 2 ΣΚ τον μήνα δεν μπορεί να τα τηρήσει ελλείψει χρημάτων..ο Υπουργός μας το επιβάρυνε με τις ..διατροφές των τεμπέλων.
    Ουτε κουβέντα για την υποχρέωση τους να θρέφουν τα παιδια τους
    Ουτε κουβέντα να διώκονται ποινικά για μη συμμόρφωση με το δικαίωμα του πατέρα να έχει ενεργό συμμετοχή στην ζωή των παιδιών του.
    Ενα νομοσχέδιο που ερχεται να καλύψει τα κενά του προηγούμενου εκτρώματος.

  • 26 Μαρτίου 2021, 20:24 | Ελένη

    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δυο γονείς όπως έχουνε ανάγκη και τους θείους τα ξαδέρφια τους παππούδες και γιαγιάδες μην μας τα στερείτε αλλο λεμε ότι είμαστε γιαγιάδες αλλα στην πραγματικότητα δεν ισχύει …Συνεπιμελεια ίσος χρόνος και με τους δυο γονείς ειναι η ευκαιρία σας τωρα κ.Τσιαρα ακούστε τον σφυγμό της κοινωνίας και όχι των συμφερόντων

  • 26 Μαρτίου 2021, 18:38 | Μητέρα

    Η Άποψη της Παιδοψυχιατρικής εταιρείας Ελλάδος, Ένωσης Ψυχιάτρων Παιδιών & Εφήβων είναι οτι πρέπει να προβλέπονται όλες οι μορφές επιμέλειας και επικοινωνίας παιδιών- γονέων, και κάθε φόρα να επιλέγεται η καταλληλότερη για το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ παιδί, χωρίς να επιβάλλεται υποχρεωτική νομοθετική ρύθμιση συνεπιμέλειας ούτε υποχρεωτικός χρόνος διαμονής των παιδιών με καθένα απο τους δύο γονείς.

    = ήδη υπάρχων νόμος

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:59 | Ανδρέας Χατζοπουλος

    «[…]Η φιλοδοξία πραγματοποίησης μίας μεταρρύθμισης που να αποτελεί «έργο ζωής» για την κυβέρνηση ήταν ολοφάνερη την χρονική περίοδο που προηγήθηκε. Τη δούλεψε κατάλληλα επικοινωνιακά και κατάφερε χωρίς να εμφανίσει για μήνες κείμενο νομοσχεδίου σε δημόσια διαβούλευση, να χαϊδέψει τα αυτιά ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας, να ενθαρρύνει το κίνημα των «Ενεργών μπαμπάδων» αφήνοντας να σέρνεται η διαρροή της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, δηλαδή της εναλλασσόμενης διαμονής των παιδιών που οι γονείς τους βρίσκονται σε διάσταση και από την άλλη να ξεσηκώσει εναντίον του τις φεμινίστριες, που με το δίκιο τους την κατήγγελλαν.
    […]

    Η επιμέλεια είναι ένα μέρος μόνο της γονικής μέριμνας, που περιλαμβάνει την ανατροφή και εκπαίδευση των παιδιών. Η επιμέλεια λόγω της καθημερινότητας δεν είναι ευχερές να ασκείται από κοινού, ιδίως όταν οι σχέσεις των γονέων είναι ακόμα κακές ώστε να μπορούν να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται. Για αυτό και επικρατεί η ανάθεσή της, συμβιβαστικά η δικαστικά, στον ένα μόνο γονέα.
    […]

    Στον χώρο του οικογενειακού δικαίου η τελευταία (κατ εμένα η μόνη) μεγάλη μεταρρύθμιση έγινε με τον ν. 1329/1983, ο οποίος συμπυκνώνοντας τις κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος και του προοδευτικού κόσμου, των αγώνων της μεταπολίτευσης και ακόμα των προηγούμενων, καθιέρωσε τον πολιτικό γάμο, αντί του μέχρι τότε υποχρεωτικά θρησκευτικού, καθιέρωσε το συναινετικό διαζύγιο, θέσπισε ακόμα και το «αυτόματο» διαζύγιο (περίπτωση τετραετούς τότε διάστασης ως ικανής προϋπόθεσης χωρίς την ανάγκη αποδείξεων ως προς τον ισχυρό κλονισμό και την υπαιτιότητα) και αποδέσμευσε την επιμέλεια των παιδιών από το φύλο των γονέων τους, αφού όπως είναι γνωστό μέχρι τότε υποχρεωτικά ανετίθετο στην μητέρα για τα κορίτσια μέχρι την ενηλικίωση και για τα αγόρια μέχρι το 12ο έτος. Ακόμα, κατάργησε τον θεσμό της προίκας αποδίδοντας ταυτόχρονα σε όλες τις έγγαμες την κυριότητα των ακινήτων που είχαν εισφερθεί ως προικώα στους συζύγους τους και απάλλαξαν τους τελευταίους από την μονομερή υποχρέωση της γνωστής διατύπωσης «Ο ανήρ φέρει τα βάρη του γάμου». Ήταν ίσως η πιο προοδευτική μεταρρύθμιση που έχει γίνει στον τόπο μας και δεν υπήρξε ποτέ προηγούμενη και επόμενη της.
    […]

    Οι ρυθμίσεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου καθιερώνουν ένα ποσοτικό κριτήριο προσδιορισμού του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί στο μαχητό και προς τα πάνω και προς τα κάτω του 1/3 «του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα πρέπει όμως να σημειώσω, ότι η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Συνήθως δύο Σ.Κ τον μήνα, ίσως και κάποια απογεύματα καθημερινών, από μία βδομάδα Χριστούγεννα και Πάσχα και 20 – 30 μέρες το καλοκαίρι. Και νομίζω ότι σε γενικές γραμμές η πρακτική αυτή λειτουργεί. Είναι κακό κάθε δικαστής να έχει το δικαίωμα να παράγει την δική του νομολογία, αλλά είναι ακόμα χειρότερο όταν η νομολογία των δικαστηρίων έχει κάνει ορισμένα βήματα και έχει φτάσει σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο νομοθέτης να τους αναιρεί με την αοριστία του 1/3. Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα.
    […]

    Η εφαρμογή της διάταξης αυτής […] ανοίγει πεδία δικαστηριακών διαφορών, δεδομένου ότι μεγενθύνει κατά πολύ το κίνητρο του παραπονούμενου γονέα και υποθάλπει την εκδικητικότητα εναντίον του άλλου, αφού πλέον το κόστος, η φθορά και η διαδικασία μία δικαστικής προσφυγής έχει ως έπαθλο όχι την επίλυση ενός συγκεκριμένου ζητήματος που απορρέει από τις σχέσεις γονέων και τέκνων, αλλά την ίδια την αφαίρεση της γονικής μέριμνας.
    […]

    Το νομοσχέδιο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για την σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας. Ξεκίνησε με την φιλοδοξία της καθιέρωσης της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας (του ακραίου σημείου δηλαδή επέμβασης του μη διαμένοντος γονέα στην καθημερινότητα του παιδιού και του γονέα, με τον οποίον αυτό διαμένει) και κατέληξε – άγνωστο μέσα από ποια διαδρομή – στο άλλο άκρο που είναι η σχετικοποίηση της γονικής μέριμνας και η μετατροπή της σε αντικείμενο συναλλαγής και capitis deminutio.
    […]

    Πλην ελαχίστων διατάξεων, πρόκειται για μία νομική απόπειρα που δεν δικαιούται να εμφανίζεται με τα χαρακτηριστικά της μεταρρύθμισης και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, από όσα επιλύει. Και αποτελεί ύβρι στην ιστορία (δεν αναφέρομαι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά στο αγωνιζόμενο κίνημα που τα κατέκτησε) να πιάνει στο στόμα του τον ν. 1329/1983 και να καμώνεται ότι τον μιμείται. Ο πολιτικός υπεύθυνος της σύνταξής του καλύτερα θα κάνει να βρει έναν άλλο τρόπο κοινωνικής προσφοράς για να μείνει στην ιστορία. Εξάλλου, αν δεν κάνω λάθος, έχει την ιδιότητα του γιατρού και υπάρχει μεγάλη ζήτηση στα δημόσια νοσοκομεία τελευταία λόγω της πανδημίας.

    Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος, πρώην μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Α, μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:47 | Χ. Π. Δικηγόρος

    Η εξυπηρέτηση του συμφέροντος του παιδιού ΚΑΙ η ενεργός συμμετοχή … όχι ΔΙΑ

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:07 | Αλίκη Κοσμίδου

    Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος και με τους δύο γονείς, Εναλλασσόμενη κατοικία.
    Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο και δεν τα νοιάζει αν οι γονείς τους διαφωνούν.

  • 26 Μαρτίου 2021, 17:35 | ΚΩΣΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ

    Μετά από 40 περίπου έτη , η Ελλάδα μπήκε σε διαδικασία αλλάγής του οικογενειακού δικαίου. Είμαι χωρισμένος πατέρας μιας ανήλικης κόρης 6 ετών. Έζησα όλη την διαδικασία των δικαστηρίων και την πλήρη απαξίωση μου σαν άνθρωπος και γονιός. Αν θέλουμε να λεγόμαστε κράτος δικαίου θα πρέπει να αλλάξουν πράγματα επί του νομοσχεδίου, ώστε να αποτραπούν παρερμηνίες στο μέλλον και να οδηγήσει στην σωστή κατεύθυνση. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. Περίμενα πιο αποφασιστικό το νομοσχέδιο, έχοντας μελετήσει ειδικούς (συνήγορο του παιδιού, ελληνική ψυχολογική εταιρία και ενωση κοινωνιολόγων της Ελλάδος) Επίσης το ψήφισμα της ευρωπαικής ένωσης. Στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε για διαβούλευση προτείνω τα εξής»:

    ➢ ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

    ➢ ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα

    ➢ ‘Αρθρο 10
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    ➢ ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 26 Μαρτίου 2021, 16:43 | Π. Αλεξόπουλος

    Το νομοσχέδιο αποτελεί σημαντική βελτίωση σε σχέση με την πολύ κακή κατάσταση που επικρατούσε μέχρι σήμερα στις σχέσεις μεταξύ παιδιών και χωρισμένων / σε διάσταση / εκτός γάμου γονιών.

    Για του λόγου το αληθές, δείτε από δύο ανεξάρτητες πηγές ποια είναι η κατάσταση σήμερα:
    1. Πόσο πολλά (δυστυχώς πλειοψηφία) είναι τα παιδιά που έχουν αποξενωθεί από τον ένα γονιό τους μετά το διαζύγιο, σύμφωνα με Έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου: http://my.aegean.gr/web/article2951.html
    2. Πόσο βάναυσα καταπατούνται τα δικαιώματα των παιδιών αυτών και των γονιών που δεν ασκούν την επιμέλεια και άλλα σχετικά προβλήματα, σύμφωνα με τις προτάσεις του Συνηγόρου του Πολίτη (και του Παιδιού μην ξεχνάμε!) στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή: https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio.pdf

    Οι αρχές οι οποίες θα πρέπει να διέπουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο πρέπει να είναι:
    1. Της αποτροπής της υπάρχουσας νομολογίας περί «ΒΙΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ» στην ανατροφή των παιδιών με βάση το φύλο. (Αντισυνταγματική, ενάντια στα πορίσματα επιστημών σχετικών με την ανατροφή των παιδιών, και φυσικά επικίνδυνο προηγούμενο γιατί αν ισχύει για την ανατροφή γιατί να μην ισχύει και σε άλλους τομείς και για άλλα χαρακτηριστικά, ανοίγοντας παράθυρο στη θεσμοθέτηση κάθε είδους διακρίσεων).
    2. Της αποτροπής του μέχρι σήμερα αποκλεισμού των ικανών και πρόθυμων γονιών (συντριπτική πλειοψηφία) από την υποχρέωση και το δικαίωμα ανατροφής των παιδιών τους («ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΟΡΦΑΝΕΜΑ»)
    3. Της αποτροπής δικαστικοποίησης οικογενειακών διαφορών, μέσω της εξίσωσης της διαπραγματευτικής θέσης των διαδίκων κατά τον νόμο δεδομένου ότι έχει αποτύχει μέχρι σήμερα σε αυτό η νομολογία, και της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης από επιστήμονες με γνώσεις οικογενειακών σχέσεων.
    4. Της προαγωγής της ισοδύναμης ανατροφής των παιδιών και από τους δύο πρόθυμους γονείς, ακόμα και σε περίπτωση αντιδικιών (οι περισσότερες από τις οποίες θα έχουν εξαλειφθεί αν εφαρμοστούν οι 3 προηγούμενες αρχές).

    Στο πλαίσιο αυτό, συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τις προτάσεις βελτίωσης του νομοσχεδίου (χρειάζονται ακόμα αρκετές!) του φορέα ΓΟΝ.ΙΣ. (Γονεϊκή Ισότητα για το Παιδί) και του Συνηγόρου του Πολίτη.

  • 26 Μαρτίου 2021, 15:58 | ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΝΕΚΗΣ

    ΟΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!!!!!!!! ΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!!!!!!!!

  • 26 Μαρτίου 2021, 15:44 | E Γ Δικηγόρος

    Οι διατάξεις θα πρέπει να καταλαμβάνουν μόνο τις περιπτώσεις που ανακύπτουν μετά την ψήφισή του νόμου. Η αναδρομική ισχύς θα προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα με ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο σε επίπεδο οικογενειακής ειρήνης όσο και ως προς το άνοιγμα απεριόριστων νέων δικαστικών διαμαχών.

    1ον Ειδικότερα στο πλαίσιο των συναινετικών διαζυγίων υπήρχε πάντα η δυνατότητα ρύθμισης της από κοινού επιμέλειας και επικοινωνίας, καθόσον προήλθε ως αποτέλεσμα κοινής συμφωνίας των μερών. Για ποιο λόγο θα πρέπει οι σχέσεις που ρυθμίστηκαν απο κοινού από τους γονείς σε παρελθοντικό χρόνο θα πρέπει να επαναρυθμιστούν, ενώ όταν υπογράφηκαν αυτές διατυπώθηκαν οι βουλήσεις των μερών; Σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά του νομικού κανόνα θα πρέπει να είναι ίδια και για τις υποθέσεις των συναινετικών διαζυγίων, μέρος των οποίων αποτελούν οι έγγραφες συμφωνίες των μερών για ρύθμιση της γονικής μέριμνας και της επικοινωνίας. Ακόμα περισσότερο όταν στο δικαιϊκό κόσμο θα πρέπει η ρύθμιση ζητημάτων (και δη οικογενειακών) με συμφωνία των μερών να προωθείται και να ενισχύεται ως βέλτιστη λύση ακόμα περισσότερο, ενώ παράλληλα ο νομοθέτης οφείλει να παρέχει ασφάλεια δικαίου στα μέρη για την τήρησή τους. Εξάλλου οι ίδιες οι συμφωνίες αυτές προβλέπουν χρόνους που τα μέρη τυχόν επιθυμούν να επαναπροσδιορίσουν ορισμένες σχέσεις τους (π.χ. διατροφή συνήθως). Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δοθεί χώρος και χρόνος στα μέρη που κατέληξαν από κοινού σε μια συμφωνία με τη βούλησή τους να επανασυνδιαλλέγονται περί τούτου. Μόνο λόγοι εκδίκησης θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο.
    2ον Το πεδίο του οικογενειακού δικαίου και δη το συγκεκριμένο πεδίο που αφορά στο διαζύγιο και στη γονική μέριμνα του παιδιού απαιτεί όσο τίποτα άλλο οικογενειακή ειρήνη. Η αναδρομική ισχύς θα επαναφέρει στο προσκήνιο τις χειρότερες μνήμες που το ίδιο παιδί έχει περάσει και θα μπει πάλι στο κέντρο σαν σάκος του μποξ. Η ανάγκη ψυχικής ηρεμίας για το παιδί είναι μείζον ζήτημα και κανείς δεν πρέπει να το διαταράξει. Σχέσεις που έχουν συμφωνηθεί με αποτέλεσμα να έχουν παγιωθεί και προφανώς τηρούνται από τα μέρη, παρέχουν ηρεμία και ασφάλεια στο παιδί και στους γονείς του. Οτιδήποτε άλλο θα κλονίσει αυτή την ηρεμία που με τόσο κόπο κατέληξαν οι γονείς του.
    3ον. Να δοθεί προσοχή στην ίδια νομική μεταχείριση στις συμφωνίες που αποτελούν μέρος των συναινετικών διαζυγίων που επικυρώθηκαν με συμβολαιογραφικό έγγραφο σύμφωνα με το 1441 ΑΚ. (και δηλώθηκαν στο αρμόδιο ληξιαρχείο) με τις ήδη εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις. Οι αποφάσεις αυτές θα πρέπει να τηρηθούν με ευλάβεια. Σαφώς ωστόσο μπορούν να προβλεφθούν σοβαρές συνέπειες όταν δεν τηρούνται τα συμφωνημένα ή όσα ορίστηκαν στο διαζύγιο (π.χ.διατροφή, επικοινωνία), αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθεί περιθώριο νέας επαναρύθμισης των σχετικών συμφωνιών και αποφάσεων. Θα ήταν πραγματικά εγκληματικό.

  • 26 Μαρτίου 2021, 14:12 | Ελένη Σ.

    Οι προτεινόμενες διατάξεις του Νομοσχεδίου δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό και όλως προοδευτικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα. Επιχειρείται όλως επιτακτικά και υποχρεωτικά η διασφάλιση των δικαιωμάτων των γονέων, κυρίως δε, αυτών στους οποίους δεν έχει ανατεθεί η επιμέλεια των τέκνων (πατεράδων), οι οποίοι είναι και οι υπόχρεοι σε διατροφή του. Η ψήφιση του Σχεδίου Νόμου υποχρεώνει τα παιδιά των χωρισμένων γονιών να προσαρμόσουν την καθημερινότητά τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις επιθυμίες και επιδιώξεις των γονέων τους και γι’αυτό οι προτεινόμενες διατάξεις έρχονται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, όπου το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί έναντι των δικαιωμάτων των γονέων. Επίσης, οι διατάξεις του Σχεδίου Νόμου αντιβαίνουν τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, μία ακόμα έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών.

  • 26 Μαρτίου 2021, 13:55 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

    Είμαι πατέρας ενός εξάχρονου αγοριού, σε διάσταση από τον Αύγουστο του 2019. Όταν στο τέλος του καλοκαιριού του 2020, ρώτησα το παιδί μου, τι του άρεσε περισσότερο από αυτά που κάναμε το καλοκαίρι, το κολύμπι, που μάθαμε ποδήλατο, οι βόλτες στο βουνό, που μπήκαμε σε καράβι, η απάντηση του με εξέπληξε. Τίποτα από όλα αυτά, μου είπε. ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ. Η ουσιαστική λοιπόν σχέση που αναπτύσσει ένας γονιός με το παιδί του, σαφώς και έχει να κάνει με το πόσο χρόνο περνάει μαζί του. Επίσης επειδή η μητέρα του , η οποία φυσικά έχει την αποκλειστική επιμέλεια, έχει επιλέξει να εργάζεται περιοδικά , τις περιόδους που εργάζεται το παιδί διαμένει μαζί μου και έχω την αποκλειστική του φροντίδα, σε αντίθεση της δικαστικής απόφασης αλλά προς μεγάλη μου χαρά, έχω να προτείνω τις εξής προσθήκες στο νομοσχέδιο.
     ‘Αρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα να αντικατασταθεί ως εξής:
    «’Αρθρο 1511
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ουσιαστική και ει δυνατόν ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, με διαμονή στις κατοικίες και των δύο…

     ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα να αντικατασταθεί ως εξής:

    «’Αρθρο 1514
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας σοβαρού λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή είναι ασυνεπής όσον αφορά τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνου …
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα ..
     ‘Αρθρο 10
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Ενέργειες που αντιτίθενται στο παρόν συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

     ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα να αντικατασταθεί ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης

    7. Οι ψευδείς και αναπόδεικτες καταγγελίες εις βάρος του άλλου γονέα

  • 26 Μαρτίου 2021, 13:28 | Ναταλια

    Κύριε Τσιάρα άκουσα με έκπληξη σε τηλεοπτικό κανάλι την τοποθέτησή σας ότι πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει συνεπιμέλεια και εναλλανασόμενη κατοικία.
    Το συμφέρον του παιδιού που προτάσσεται στο παρόν… από που ακριβώς διαφαίνεται?
    Απο την συνέχιση της αποκλειστικής επιμέλεια στη μάνα? Απο την μετακίνηση του παιδιού σε άλλη πόλη,χωρίς προφανείς λόγους γιατί έτσι θέλει η μάνα? Απο τον πατέρα επισκέπτη στη ζωή των παιδιών και απο την απομάκρυνση τους απο τους συγγενείς της οικογένειας του πατέρα?Απο την εξαφάνιση της πατρικής φιγούρας στη καθημερινότητα των παιδιών?Απο γονείς θύματα (πατεράδες) και θύτες (μανάδες)και στη μέση τα παιδιά?Απο την καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς?Απο την καταπάτηση του δικαιώματος του πατέρα να μεγαλώνει το παιδί του?
    Περιμέναμε περισσότερο απο ένα χρόνο αυτό το σημαντικό νομοσχέδιο που τελικά κατέληξε σε παρωδία.Εσείς ο ίδιος στην ελληνική βουλή δηλώσατε …τίποτα λιγότερο απο συνεπιμέλεια…Ντροπή και μόνο…Τα παιδιά του Αρμαγεδών (έτσι λέγονται τα παιδιά μετα το διαζύγιο) είναι οι αυριανοί έλληνες πολίτες που εσείς και το υπουργείο σας συνεχίζει να δημιουργεί

  • 26 Μαρτίου 2021, 12:59 | Κρητικός

    Είμαι διαζευγμένος πατέρας δυο ανηλίκων παιδιών και το θέμα το γνωρίζω από πρώτο χέρι. Το νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση στο να μην αντιμετωπίζεται ο πατέρας ως γονιός δεύτερης ποιότητας και να απαξιώνεται η διάθεσή του να συμμετέχει ουσιαστικά στην ζωή των παιδιών του και στις αποφάσεις που τα αφορούν. Θα επιθυμούσα ασφαλώς την πλήρη συνεπιμέλεια.
    Ελπίζω το νομοσχέδιο να ψηφιστεί τελικά. Ελπίζω να ψηφιστεί και από την αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί αν αυτή ταυτιστεί για άλλη μια φορά με τις μισοανδικές (κατά το μισογυνικές) απόψεις των «φεμινιστριών» του, θα πρέπει να αναζητήσω άλλο κόμμα να ψηφίσω στις επόμενες εκλογές.

  • 26 Μαρτίου 2021, 11:02 | Dam

    Καθε παιδι εχει δυο γονεις, οι οποιοι ειναι ισοι και εχουν τις ιδιες ακριβως υποχρεωσεις απεναντι του. Δεν νοειται οταν και οι δυο ειναι εν ζωη και ενδιαφερονται να ειναι στην καθημερινοτητα του να υπαρχει καθεστως αποκλειστικης επιμελειας η ο ορος «με τον γονεα που συνηθως διαμενει». Με αυτον τον ορο και μονο η αποκλειστικη επιμελεια απλα βαφτιζεται αλλιως και με μια φραση ολα τελικα θα μεινουν τα ιδια.

    Μιλανε πολλοι γονεις για παιδια βαλιτσες μπαλακια κλπ, ομως αυτο ειναι εντελως αστοχο, και ειναι γιατι η αποκλειστικη επιμελεια η ο μη ισος καταμερισμος χρονου και υποχρεωσεων γονεων ειναι τοσο βαθεια ριζομενος στο συστημα με ποσοστα που αγγιζουν το 98% στις αποφασεις των δικαστηριων, που γινεται μια υστατη προσπαθεια σημερα για να παραμεινει το γενικο αφηγημα και οι εγκληματικες πρακτικες δεκαετιων ως εχουν. Ομως αφου τα επιχειρηματα τελειωσαν, απλα πια φιλοσοφουμε ανακαλυπτοντας διαλογο εκει που δεν υπαρχει για να σπαταλιεται ο χρονος επιτηδες.

    Ξαφνικα σημερα στην διαβουλευση του υπουργου, οι μισοι γονεις εγιναν κακοποιητικοι και αδιαφοροι στο συνολο τους οπως διαβαζω στις τοποθετησεις, λες και ολοι αυτοι οι ανθρωποι δεν επιλεχτηκαν συνειδητα απο τους πρωην συντροφους τους, αλλα εγιναν ζευγαρι με κληρωση. Η αναληψη ευθυνων ειναι αρετη, να αναλαβουμε τις ευθυνες των επιλογων μας ολοι οι ενηλικες με οτι μαθηματα μας διδαξε η ζωη. Οι γενικως αφηρημενες εννοιες της «ασφαλειας» και του «συμφεροντος» τεκνου, αναφερονται πολυ βολικα τωρα στα λεγομενα και γραπτα των αγαπητων «φρουρων» της αποκλειστικης επιμελειας, μονο ομως γιατι το παιδι μενει στο 90% του χρονου του μαζι τους.

    Οι επιστημονες και οι μελετες διαφωνουν με αυτο το δηθεν αφηγημα. Αν αλλαξει καποιος την κατασταση αυτη και δωσει στον αλλο γονεα τετοια ποσοστα, τοτε σιγουρα ολοι αυτοι οι γονεις που μιλανε για βαλιτσες και μπαλακια και «ασφαλειες» θα αλλαζαν «στρατοπεδο» σε χρονο μηδεν. Η αληθεια ειναι οτι με το μοιρασμα χρονου, το λογικο επομενο ειναι και το μοιρασμα διατροφης, μειωση δηλαδη. Για αυτο γινεται και εγινε τετοιος πολεμος στον νεο νομο και για κανενα αλλο λογο. Ας σταματησει η υποκρισια. Συμφερον του παιδιου ειναι να μεγαλωνει και με τους δυο γονεις του αποδεδειγμενα πια. Οι γονεις με την αποκλειστικη επιμελεια ομως ειναι τοσο χωμενοι στην γυαλα του εγωισμου και της ανασφαλειας τους που το 50-50 ειναι για αυτους μεγαλη ηττα, ενω για τους αλλους γονεις μεγαλη νικη. Φτασαμε λοιπον σαν κοινωνια εδω και πολλα χρονια πισω να κανιβαλιζομαστε χωρις ελεος για τις διατροφες και τον ελεγχο. Συγχαρητηρια. Και η ισοτητα εχει γινει καραμελα στον διαλογο, αλλα τελικα την θελουμε μονο εκει που συμφερει.

    Γονεας που θελει το υπαρχον καθεστως να μεινει το ιδιο η να αλλαξουν οι λεξεις αντι για την ουσια, θελει απλα την εξουσια της ολης καταστασης και τον πληρη ελεγχο της ροης του χρηματος. Τα παιδια μπαινουν τριτα στην ιεραρχια η και καθολου, παντως σε καθε περιπτωση οχι πρωτα.

    Επειδη εχουμε ζησει πολλα γιοφυρια της αρτας στην χωρα μας, και παρα πολλες φορες μενουν οι καλες προθεσεις χωρις εφαρμογη στην πραξη, καλο θα ειναι αφου αυτη η πορτα μετα απο σχεδον σαραντα χρονια ανοιξε, να γινει ενας νομος απολυτα ξεκαθαρος ως προς τις εννοιες και την εφαρμογη τους για την ισοτητα των γονεων και να μην μεινει μισανοιχτη με εδαφος πολλαπλων ερμηνειων και γκριζων ζωνων.

    Δεν ειναι πολιτισμος και ισοτητα δυο «ισοι» γονεις να πηγαινουν στα δικαστηρια και στις διαβουλευσεις για ψυλλου πηδημα, ο ενας με σφεντονες και ο αλλος με πυρηνικα. Δεν ειναι πολιτισμος και ισοτητα τα δικαστηρια να θεωρουνται απο τον ενα γονεα εδρα του στο «ματς» και χωρος σιγουρης επιβολης των επιλογων του, να πηγαινουν σε αυτα ολες τις διαφωνιες για να τις λυσουν εντος εδρας λοιπον και σε καθεστως πληρους ατιμωρισιας κιολας για προηγουμενες αποξενωτικες πρακτικες και μη εφαρμογης προηγουμενων αποφασεων. Γι αυτο ακριβως χρειαζεται ο νομος να ειναι δημοκρατικος, συγχρονος και παιδοκεντρικος για να εξισωνει τους δυο γονεις στην πραξη, αλλα και αυστηρος για να τιμωρει τον κακοβουλο, γιατι η ατιμωρισια γεννα αλαζονεια και γινεται η Ευελπιδων δευτερο σπιτι μας.

    Για τα οικονομικα εχω την εξης προταση. Η διατροφη ειναι του τεκνου. Δεν ειναι κανενος αλλου. Μπορουν οι γονεις να ανοιξουν εναν τραπεζικο λογαριασμο του παιδιου, στον οποιο θα βαζουν καθε μηνα τα ποσα που τους αναλογουν αναλογα του γονεικου χρονου τους. Ποσα πραγματικα, οχι να θεωρειται ποσον στον υπολογισμο το 2021 οταν ενας γονεας παταει το κουμπι στο πλυντηριο για να πλυνει τα ρουχα η συσκευη και οχι ο ιδιος. Αν ειναι ετσι τοτε πρεπει να υπολογιζονται και στους δυο τα οικιακα και τα πατηματα κουμπιων συσκευων και οχι κατα το δοκουν. Αυτο ειναι σκεπτικο του 1980 και οχι του 2021, τοτε που πολλοι γονεις ηταν οντως στο σπιτι και καθολου εξω στην αγορα.

    Η καρτα του λογαριασμου θα ειναι εναλλαξ στον γονεα που θα εχει το παιδι μαζι, και ολα του τα εξοδα θα γινονται μεσω αυτης. Αυτο προυποθετει ομως γονεικο πλανο για ολα, που ο νομοθετης χρεαζεται να το εισαγαγει σαν απαραιτητο στο πλαισιο του νεου νομου, ετσι και οι δυο γονεις θα μπορουν να ελεγχουν την διαχειρηση, τα ακριβη ποσα και που αυτα διατιθενται, οπως ολοι κανουν στις υπολοιπες δραστηριοτητες της ζωης τους κανονικοτατα, καθεστως λοιπον που θα βοηθαει σε μελλοντικες διαβουλευσεις και στην ηρεμια μεταξυ τους, καθως θα ειναι ξεκαθαρα τα εξοδα και η πορεια τους στον χρονο, αρα θα σταματησουν και τα φαινομενα απαιτησεων εξωπραγματικων εξοδων τεκνου που βλεπει κανεις στα δικογραφα επειδη δεν υπαρχει κανενος ειδους ελεγχος και βαση αρχης. Δεν ειναι λογικο ουτε αληθες πχ η ενδυση του παιδιου στον γαμο να κοστιζει 80€ τον μηνα κατα μ.ο και στο διαζυγιο 400€. Ουτε υπαρχει λογικη οταν ο ενας γονεας υποχρεουται να δινει εν λευκω και ο αλλος να διαχειριζεται χωρις να δινει και λογαριασμο πουθενα και σε κανεναν σε μια μοιρασια πορων αδικη. Γιατι να θεωρειται οτι το ποσοστο κακης διαχειρησης οικονομικων στους γονεις με επιμελεια εναι 0%. Εναι παραλογισμος. Το διαζυγιο και η ζωη μετα αυτου εχει καταντησει φαρ ουεστ, καμια λογικη, καμια πειθαρχια, νομοι που αγνοουνται, διαδικασιες ξεπεταγματος, αποφασεις κοπυ πεηστ και κανενας τροπος προστασιας απο παγιδευσεις και κακοβουλες μεθοδευσεις.

    Εαν και οταν ο γονεικος χρονος, που και αυτος ενας ειναι ο οποιος στο διαζυγιο πια απλα μοιραζεται, και η ροη του χρηματος κατανεμηθουν δικαια, με ισοτητα γονεων, μαζι με αυστηρες ποινες μη τηρησης ορων η αποφασεων, τοτε επι της ουσιας οι γονεις θα μιλανε επι ισοις οροις και τοτε θα αποσυμφορηθουν και τα δικαστηρια σαν επακολουθο, γιατι ολοι οι εμπλεκομενοι θα καταλαβουν καποια στιγμη οτι ειναι γονεις, υπευθυνοι ενηλικες και οχι «θυματα» που χρειαζονται ειδικη προστασια, ιδιαιτερη βοηθεια, «επιδοματα» και προνομια καθε ειδους σε βαρος του αλλου γονεα.

    Τοτε και μονο τοτε αντι να σερνει ο ενας γονεας τον αλλο σε δικες επι δικων, σε δεκαοχτω χρονια θα γινονται δυο η τρια δικαστηρια και οχι εικοσι και τριαντα μεχρι τελεσιδικιας οπως τωρα, και το παιδι θα εχει δυο γονεις στην ζωη του ουσιαστικα.
    Και οταν κατακατσει και η σκονη των παθων και ισως και της εκδικησης μεσω του νομου που θα επιβαλλει πραγματικη ισοτητα, γιατι εμεις μονοι μας τελικα αποδειχθηκε οτι δεν μπορουμε, μπορει και οι γονεις να φτιαξουν μια τυπικη σχεση μεν σε υγιη πλαισια δε. Σιγουρα ομως δεν θα εχουν τριτο παγκοσμιο πολεμο καθε μερα να διαχειριζονται στην ζωη τους, επειδη ο ενας κραταει τον ρολο του γονεα και ολες τις αποφασεις και ο αλλος αναλαμβανει τον ρολο του επισκεπτη/πορτοφολι με το ζορι κιολας χωρις να το θελει, και σαν γονεας να ακυρωνεται με δικαστικη αποφαση. Τα παιδια μας μπαινουν στο δικαστηριο με δυο γονεις και βγαινουν με εναν. Απλα τριτοκοσμικο.

    Οταν υπαρχει το καθεστως για να «επιτρεψει» ο ενας γονεας στον αλλο να βλεπει το παιδι του η για να το βλεπει παραπανω απο τα ψιχουλα που του εχει δωσει το δικαστηριο να γινεται αυτο οικονομικη συναλλαγη και πεδιο παντως ειδους εκβιασμων και απαιτησεων τοτε κατι πολυ στραβο, αδικο και λαθος ισχυει και θελει αλλαγη αμεσα.

    Χρειαζεται σαν κοινωνια πια να διαχωρισουμε τους ορους δικαιωματα, υποχρεωσεις και προνομια. Κανενας γονεας δεν πρεπει να ειναι οικονομικος διαχειριστης εν κρυπτω, ο εχων την απολυτη δυναμη και εξουσια εναντι ολων των αλλων, και των παιδιων συμπεριλαμβανομενων, να αποφασιζει για τα παντα μονος του, δηλαδη δυναστης και μαλιστα υποστηριζομενος απο ενα νομικο πλαισιο παρωχημενο και κακοποιητικο για τους υπολοιπους. Μεχρι σημερα. Απο αυριο ομως χρειαζεται ο νομοθετης να ξεκαθαρισει μεχρι ανω τελειας τα νεοεισερχωμενα για να γινει τομη πραγματικη και οχι πασαλειμμα.

    Να γινουν λοιπον τωρα οι σωστες διορθωσεις στο νομοσχεδιο ετσι ωστε να ειναι ολοι καλα και για να βγει απο το διαζυγιο οτι ποιο υγιες και τιμιο χρειαζεται να βγει. Ολοι επικεντρωνονται στο καλο του παιδιου, ομως ξεχνανε οτι για να ειναι καλα το παιδι πρεπει να ειναι καλα και οι γονεις του.

    -Πιο γρηγορες διαδικασιες, ειναι αδιανοητο το 2021 με τεχνολογια στο ζενιθ, να τελεσιδικουν οι δικες σε πεντε και εξι χρονια. Τα οικογενειακα ειναι μετρημενα κουκια. Επαγγελματικη κατασταση, αποδοχες, ωραρια, αποσταση. Επρεπε να τελεσιδικουν σε μια εδομαδα.

    -Πρακτικα σε ολες τις βαθμιδες και στην διαβουλευση για το πληρες ιστορικο υποθεσης. Οτι εχει ειπωθει και προταθει η εχει απορριφθει να υπαρχει στην διαθεση του δικαστη, οσος χρονος και να περασει μεταξυ δικων.

    -Καταργηση μαρτυρων στο οικογενειακο. Οτι πιο περιττο υπαρχει. Το παιδι ειναι δικο μου και θελω εγω να ακουστω, εκπροσωπω το παιδι μου κατα μια εννοια. Εγω ξερω ολες τις λεπτομερειες. Για να μπορει να κριθει και ο χαρακτηρας του καθε γονεα.

    -Αυστηροτερες ποινες στην γονεικη αποξενωση και στις ψευδεις κατηγοριες. Δεν γινεται να ειναι το προστιμο για τα τελη κυκλοφοριας και τις πινακιδες 10,000€ και 30,000€ σε υποτροπη και για αρνηση γονεικου χρονου, για αποξενωση, απειλες και εκβιασμους τιποτα.

    -Πινακες εξοδων τεκνου επισημοι απο το κρατος, οπως στην Ευρωπη.

    -Ισος χρονος, εναλλασσομενη κατοικια, ισοτητα παντου οχι οπου συμφερει μονο, και διατροφη λειτουργικη, οχι διατροφη συν μπονους αποζημιωσης αποτυχημενου γαμου μεσω αυτης.

    -Και κατι αρκετα πρωτοποριακο, εξεταση των γονεων απο ψυχολογο για διπολικη διαταραχη, οριακη μεταιχμιακη διαταραχη προσωπικοτητας BPD και NPD ναρκισσιστικη διαταραχη προσωπικοτητας. Αυτες ειναι διαταραχες οι οποιες δεν ειναι φανερες, μπορουν ομως να κανουν, και κανουν, τα παντα κολαση, απο διαβουλευσεις και απλες τηλεφωνικες επαφες, μεχρι τα παιδια ορκισμενους εχθρους εναντιον του ενος γονεα. Αν νομιζετε οτι αυτα στην Ελληνικη κοινωνια δεν υπαρχουν, τοτε καντε μια στατιστικη στην αυξηση επισκεψεων στους ψυχολογους και στους ψυχιατρους τα τελευταια χρονια. Θα ειχε αξια.

    -Στατιστικη υπηρεσια για τις παραμετρους των διαζυγιων, που θα δωσουν απαντησεις και λυσεις σε πολλα ερωτηματα και γεγονοτα τα οποια ειναι κρυμενα κατω απο το χαλι με δολο.

    Ας διαλεγουμε ολοι συντροφους σοφοτερα, δεν θα γινει αυτο ομως ποτε οταν ο νομος δινει στον εναν τα παντα, τον συμφερει οικονομικα αποδεδειγμενα, και στον αλλο τιποτα, γιατι αυτος που ευνοειται μπαινει στην λογικη του αν στραβωσει η υποθεση δεν πειραζει αφου οχι μονο δεν χανει τιποτα αλλα παιρνει τα παντα. Τα παιδια που προκυπτουν δεν φταινε πουθενα. Ενω δηλαδη απαιτειται να παραμεινουν οι μισοι γονεις στον παραδοσιακο ρολο τους, οι αλλοι μισοι για τους εαυτους τους διαλεγουν ρολους κατα το συμφερον τους. Δυναμικοι, ανεξαρτητοι και με καριερες πριν το παιδι, φτωχοι, αδικημενοι και κατατρεγμενοι μετα. Οξυμωρο. Ας αλλαξουμε το αφηγημα του να αφησουμε εναν πλανητη καλυτερο για τα παιδια μας στο να αφησουμε καλυτερα παιδια για τον πλανητη. Αλλωστε εμεις ειμαστε οι περαστικοι και οχι ο πλανητης, ας του αφησουμε λοιπον ισορροπημενα παιδια, μεγαλωμενα οπως προσταζει η φυση με αγαπη και παρουσια δυο γονεων και οχι οτι «προσταζουν» οι ατζεντες του καθενος μας και σε αυτο περιλαμβανω εκτος των δυο γονεων και ολους τους υπολοιπους και τις δικες τους ατζεντες η το μαζεμα τους απο την αρχικη τοποθετηση κ. Υπουργε.

  • 26 Μαρτίου 2021, 11:15 | Βίκυ

    ενεργή παρουσία μπορεί να υπάρξει, όσο απαγορευτεί νομικά η αρπαγή/μεταφορά του τέκνου από τη μόνιμη κατοικία ή περιβάλλον του.
    Άμεση εκδίκαση οικογενειακών υποθέσεων εντός 40 ημερών. Φρένο σε αποξενωτές γονείς που με μια προσωρινή διαταγή διαφεύγουν από τον Δήμο, Νομό ή και εκτός συνόρων, όπου διέμενε μόνιμα το τέκνο. Αναγκάζοντας τον άλλο γονέα να δαπανεί υπέρογκα ποσά μεταφοράς του, ώστε να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί του !
    Τα παιδιά γίνονται βαλίτσες με προσωρινές διαταγές που δεν προσδιορίζουν την κατοικία του τέκνου !
    Ασφαλιστικά μέτρα με ορισμό κατοικίας του τέκνου. Μόνο νομικά μπορεί να σταματήσει αυτή η βίαιη μεταφορά των τέκνων.

  • 26 Μαρτίου 2021, 07:06 | Θεοδωρακοπουλος διονυσιος

    Κύριε Τσιάρα συγχαρητήρια και μόνο για την προσπάθεια αλλαγής ενός απαρχαιωμένου νόμου και δικαστικού συστήματος!!! Νομικός δεν είμαι φούρναρης είμαι πατέρας είμαι και οραματιστής, εχεται δίκιο στην Ευρώπη δεν υπάρχει 50-50 και εναλλασσόμενη κατοικία,όμως γιατί να ακολουθούμε τις ευρωπαϊκές χώρες και γιατί να μην γίνουμε πρότυπο για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εμείς οι Έλληνες έχουμε διδάξει τόσα πράγματα σε όλη την υφήλιο γιατί λοιπόν να μην διδάξουμε και την συνεπιμελεια με μια καλύτερη μορφή από αυτήν που υπάρχει σε όλη την υφήλιο ας γίνουμε πρωτοπόροι για ακόμα μια φορά ψηφίζω ναι σε μια υγειής συνεπιμελεια για το καλό όλων αυτών των μικρών ψυχών που βασανίζονται καθημερινά από τα προβλήματα εμάς των μεγαλύτερων. Για ένα καλύτερο και ποιο υγιές μέλλον των επόμενων γενιών!!!

  • 26 Μαρτίου 2021, 07:36 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ:
    1. Κοινή γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα στους γονείς είτε είναι παντρεμένοι, είτε ζουν μαζί είτε όχι. Μόνο για κακή άσκηση της γονικής μέριμνας να μπορεί ο δικαστής ν’ αφαιρεί ένα γονιό από τη ζωή του παιδιού.
    2. Τόπος κατοικίας του παιδιού να είναι η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων μέσα στην οποία να διαμένει εξίσου στα σπίτια και των δύο γονέων.(Εναλλασσόμενη κατοικία).
    3. Ίσο χρόνο 50/50 και με τους δύο γονείς. Αν πρέπει ο δικαστής να δώσει λιγότερο χρόνο σε ένα γονέα, αυτός να είναι το 35 % των διανυκτερεύσεων κατά τη σχολική χρονιά και το 50 % κατά τις σχολικές διακοπές.
    4. Να καταργηθούν όλες οι διακρίσεις για τα αναγνωρισμένα καθ’ οιονδήποτε τρόπο παιδιά εκτός γάμου.
    5. Να προβλεφθούν κοινωνικοί μηχανισμοί προστασίας (ίσος χρόνος δικαιώματα και υποχρεώσεις και στους δύο γονείς, δικαστικές ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες, πλάνα ανατροφής «Parenting Plans», «αντικειμενικές αξίες» διατροφής τέκνων, φιλική δικαιοσύνη, οικογενειακά δικαστήρια).
    ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ:
    6. ΑΜΕΣΗ μέριμνα, έλεγχος και τιμωρία για όσους γονείς πράττουν κακοποιητικά
    7. ΑΜΕΣΗ μέριμνα, έλεγχος και τιμωρία για όσους γονείς ή συγγενείς επιδιώκουν ή πράττουν γονεική αποξένωση (γιατί σαφώς η γονεική αποξένωση είναι κακοποιητική πράξη)
    8. ΑΜΕΣΗ μέριμνα , έλεγχος και τιμωρία για όσους χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες εναντίον γονέων και των συγγενών τους
    9. ΑΜΕΣΗ μέριμνα , έλεγχος και τιμωρία για μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων που αφορούν τα παιδιά
    10. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΟΙ ΝΕΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΝΑ ΙΣΧΥΣΟΥΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (παλιά και νέα διαζύγια , με ή χωρίς αποφάσεις) .
    – ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ , ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ,ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ .
    – ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
    – ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
    ΑΛΛΑ ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ:
    -ΓΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ
    -ΜΙΑ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

  • 26 Μαρτίου 2021, 02:22 | ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Τα παιδιά έχουν δύο γονείς.
    Είτε εντός είτε εκτός γάμου, το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει την ισόχρονη παρουσία των γονέων τους.
    Στερούμενα τον ένα γονέα τους δεν αναπτύσσουν όλα τα ταλέντα και τις δεξιότητες τους.

    Μερικές γενικές επισημάνσεις.
    1) τα δικαστήρια να γίνονται ΟΛΑ στον τόπο τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων.
    Ρωτώ τον νομοθέτη: έστω ότι ήσουν παντρεμένος στην Κρήτη και ξαφνικά η πρώην σου πήρε το παιδί και πήγε στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί ζήτησε προσωρινή διαταγή επιμέλειας, ερήμην σου. Φυσικά, λόγω της νομολογίας που ευλογεί την αποξένωση, το δικαστήριο της επιδίκασε την επιμέλεια στην συνεκδίκαση των ασφαλιστικών που και εσύ ζήτησες την επιμέλεια του τέκνου.
    Πόσα χρήματα έχεις ξοδέψει μέχρι τώρα;
    Πόσα χρήματα θα χρειαστεί να ξοδέψεις για τα δικαστήρια που θα ακολουθήσουν;
    Κάθε πότε θα έχεις τη δυνατότητα να βλέπεις το παιδί σου;
    Τα δικαστήρια, λοιπόν, ΟΛΑ στον τόπο τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων.
    Εντελώς παράτυπα και παράνομα τα δικαστήρια γίνονται στον τόπο της μετοίκησης.

    2) η διατροφή να καταβάλλεται με ηλεκτρονικό τρόπο μέσω προπληρωμένης κάρτας. Έτσι θα ελέγχονται τα έξοδα του παιδιού. Δεν θα μπορεί κάποιος να ζητάει συγκεκριμένο ποσό γενικά και αόριστα χωρίς να αποδεικνύει που πήγαν τα χρήματα.
    Η διατροφή δεν είναι χρήματα που ανήκουν στο παιδί; Διαχειριστές της περιουσίας του παιδιού δεν είναι και οι δύο γονείς;
    Στην «περιουσία» του παιδιού δεν συμπεριλαμβάνεται και η διατροφή; Αν οι απαντήσεις είναι «ναι», είναι σαφέστατο τι πρέπει να κάνει ο νομοθέτης.

    3) Να αλλάξει ΑΜΕΣΑ αυτή η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ να ονομάζονται «μονογονεϊκές» οικογένειες όσες μητέρες (ή και πατεράδες) έχουν την επιμέλεια των τέκνων τους. Μονογονεϊκή είναι η οικογένεια που μόνο ο ένας γονέας του παιδιού βρίσκεται εν ζωή.
    Ρωτώ κι εδώ τον νομοθέτη: έστω ότι χωρίζεις αύριο. Με τη σημερινή νομολογία την επιμέλεια των παιδιών τα την πάρει η σύζυγος σου. Εκεί που ήσουν πάτερ φαμίλιας, ξαφνικά θα βλέπεις την πρώην σύζυγο σου να δηλώνει ότι είναι «μονογονεϊκή» οικογένεια. Τέλειο, ε; Ηθικό, ε;
    Τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ του παρελθόντος ήρθε η ώρα να διορθωθούν.
    Μονογονιεικη είναι η οικογένεια που έχει μόνο τον ένα γονέα των παιδιών εν ζωή.
    Οι χωρισμένοι γονείς εξακολουθούν να είναι η μοναδική οικογένεια των παιδιών. Απλώς ονομάζονται διπυρηνική οικογένεια.

    Εάν μας ενδιαφέρει όντως το συμφέρον του παιδιού, τα παραπάνω πρέπει να γίνουν ΑΜΕΣΑ. Εάν δεν συμβούν σήμερα, θα συμβούν αύριο. Και αύριο θα ασκηθούν ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις από την κοινωνία.

    Κανένας Μητσοτάκης, Τσιάρας, Τσίπρας, Γεννηματά, ή οποιοδήποτε άλλο όνομα, δεν θα πει σε έναν καλό γονέα αν και πότε θα βλέπει το παιδί του.
    Οι ανωτέρω οφείλουν να νομοθετήσουν με βάση την ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ των γονέων στην ΑΝΑΤΡΟΦΗ του παιδιού τους.
    Οι γονείς ΑΝΑΤΡΕΦΟΥΝ. Δεν «επικοινωνούν»

  • 25 Μαρτίου 2021, 23:41 | ΝΤΙΝΑ ΚΟΛΛΙΑ

    Συνεπιμέλεια: Αποζημίωση για παρεμπόδιση επικοινωνίας πατέρα-παιδιού

    Η ελληνική Δικαιοσύνη με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, υποστηρίζει πως “η παρεμπόδιση επικοινωνίας από τη μεριά της μητέρας ισοδυναμεί με υπαίτια και παράνομη προσβολή της προσωπικότητας του πατέρα».

    “Η έχουσα την επιμέλεια οφείλει να συνδράμει στην ουσιαστική πραγματοποίηση της επικοινωνίας του τέκνου με τον πατέρα του, ενθαρρύνοντας αυτήν και προετοιμάζοντας κατάλληλα το τέκνο (…). Συνεπώς, η καλή διάθεση και η συνεργασία εκ μέρους της μητέρας είναι προϋποθέσεις απολύτως απαραίτητες προκειμένου ο ανήλικος να σφυρηλατήσει ισχυρούς δεσμούς και με τον μη έχοντα την επιμέλεια πατέρα του, δεσμοί που και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για την αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητας του, τη συναισθηματική και ψυχική του ισορροπία και τη γενικότερη θετική μελλοντική του εξέλιξη”. Με αυτές τις φράσεις το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας προχώρησε σε μία σημαντική απόφαση, με την οποία έκρινε ότι η παρεμπόδιση επικοινωνίας από τη μεριά της μητέρας ισοδυναμεί με υπαίτια και παράνομη προσβολή της προσωπικότητας του πατέρα.

    Το δικαστήριο, το οποίο αποφάσισε πως η μητέρα οφείλει να καταβάλει αποζημίωση ύψους 20.000 ευρώ για ηθική βλάβη, καθώς παρεμπόδισε την επικοινωνία του πρώην συζύγου της με το παιδί, αναφέρει στο σκεπτικό της υπ’ αριθμ. 124/2021 απόφαση του: “η εναγόμενη στην πράξη όχι μόνο δεν διευκολύνει αλλά παρεμποδίζει την επικοινωνία του ενάγοντος με το τέκνο τους, παρεμπόδιση που συνιστά παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας του τελευταίου, καθόσον έχει αποξενωθεί από το τέκνο του, το οποίο βρίσκεται σε κρίσιμη ηλικία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του και των σχέσεων του με τους οικείους του”.

    Η απόφαση, η οποία εκδόθηκε λίγους μήνες πριν τεθεί σε δημόσια διαβούλευση του Νομοσχέδιο για τη Συνεπιμέλεια, το οποίο επιχειρεί την επίλυση όλων αυτών των ζητημάτων, ιδίως εκείνων που σχετίζονται τόσο με την από κοινού επιμέλεια του τέκνου, όσο και του ελάχιστο μαχητό τεκμήριο επικοινωνίας κατά το 1/3 του συνολικού κατανεμομένου χρόνου, καταλήγει πως “η ηθική βλάβη του ενάγοντος συνιστάμενη στην αποξένωση από το τέκνο του και την εξ αυτής πίκρα, απογοήτευση, στενοχώρια και ακύρωση του πατρικού ρόλου δεν μπορεί να αποκατασταθεί με καταβολή χρηματικού ποσού εκ μέρους της εναγομένης, αλλά με την στο εξής συμμόρφωση της τελευταίας στα οριζόμενα από την απόφαση (σ.σ. με την οποία έχει αποφασιστεί ελεύθερη επικοινωνία των δύο) σχετικά με τη ρύθμιση της επικοινωνίας πατέρα – υιού. Η με την αρωγή της εναγομένης εξομάλυνση της επικοινωνίας, η εμπέδωση στα μάτια του τέκνου της πατρικής φιγούρας του ενάγοντος και η αγαστή συνεργασία των διαδίκων στα θέματα που αφορούν το τέκνο τους θα αποκαταστήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ηθική βλάβη του ενάγοντος”.
    22 παρεμποδίσεις επικοινωνίας

    Σύμφωνα με το Πολυμελές Πρωτοδικείου, η ενάγουσα κατόρθωσε να παρεμποδίσει συνολικά 22 φορές την επικοινωνία του πατέρα με το παιδί τους (οι 21 φορές μέσα σε διάστημα πέντε μηνών), παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί δικαστική απόφαση με την οποία εκείνος είχε το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας, λόγω της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλματος του, που τον υποχρέωνε να βρίσκεται εκτός Ελλάδος μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ως αποτέλεσμα, ο πατέρας υπέβαλε σειρά μηνύσεων, καθώς, όπως ανέφερε, κατέληξε να έχει τρία χρόνια να συναντήσει από κοντά του γιο του.

    “Από όλα τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι η εναγόμενη παρεμποδίζει την επικοινωνία του ενάγοντος – πρώην συζύγου της με το ανήλικο τέκνο τους, η οποία σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης τους Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών έχει ορισθεί να γίνεται ελεύθερα οποτεδήποτε” υποστηρίζει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθήνας και καταλήγει: “Οι ισχυρισμοί της ότι ο ενάγων εκμεταλλεύεται το δικαίωμα ελεύθερης επικοινωνίας που έχει με τέκνο τους βάσει της ως άνω απόφασης και απαιτεί να ασκεί αυτό χωρίς να έχει προηγηθεί συνεννόηση με την ίδια και χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν το καθημερινό πρόγραμμα και τις ανάγκες του τέκνου, δεν αποδείχθηκαν από κανένα αποδεικτικό μέσο και ως εκ τούτου η επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στους ισχυρισμούς αυτούς ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος κατ’ άρθρο 281 ΑΚ πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Ομοίως ουδόλως αποδείχθηκαν οι ισχυρισμοί της εναγομένης περί αρνητικής στάσης του τέκνου απέναντι στον ενάγοντα πατέρα του, μη αρκούσης μόνης της ένορκης βεβαίωσης της μητέρας της εναγομένης, η οποία κατέθεσε ότι «το παιδί μετά την επικοινωνία με τον πατέρα του συχνά είχε ένταση, ενώ όταν του αναφέραμε ότι θα έβλεπε τον πατέρα του εκδήλωνε άρνηση».

  • 25 Μαρτίου 2021, 22:34 | ΒΑΣΙΛΗΣ Λ

    Υπουργός δικαιοσύνης Βουλή των Ελλήνων στις 30/09/2020 :
    Η Συνεπιμέλεια για μένα θα είναι το ελάχιστο δεδομένο που θα υπάρχει σε αυτή την νομοθετική πρωτοβουλία.
    Παρακαλώ όπως, ολοκληρώστε το έργο σας, θα γελούν όλα τα Ελληνόπουλα μαζί μας. Προχωρήστε στις Δεσμεύσεις σας στην Βουλή των Ελλήνων, έναντι του συμφέροντος όλων των παιδιών, μην τους δώσετε το δικαίωμα να σας αποδοκιμάσουν.

  • 25 Μαρτίου 2021, 21:32 | ΘΩΜΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

    TO NOMOSXEDIO ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

  • 25 Μαρτίου 2021, 20:59 | ΛΕΩΝΙΔΑΣ Κ.

    ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΕΙΘΕΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Κ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ Κ ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ.ΙΣΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

  • 25 Μαρτίου 2021, 18:47 | Δ.Α.

    Το παρόν σχέδιο νόμου προωθεί ρυθμίσεις οι οποίες έρχονται να διαταράξουν και μάλιστα άρδην την καθεστηκυία τάξη στα ζητήματα οικογενειακού δικαίου, ενός τομέα δικαίου ιδιαίτερα ευαίσθητου και κρίσιμου.
    Μία πρώτη γενική παρατήρηση είναι ότι δεν έχει αιτιολογηθεί επαρκώς από τους νομικούς κύκλους του Υπουργείου Δικαιοσύνης η αφορμή για την επιλογή του συγκεκριμένου χρονικού σημείου επεξεργασίας των εν λόγω διατάξεων καθώς και τους λόγους πίσω από την επιλογή προώθησης των συγκεκριμένων ρυθμίσεων. Επιπλέον, καλό θα ήταν να επισημανθούν στην πρώτη ευκαιρία ποιές ομάδες συμφερόντων έχουν κληθεί να συμμετάσχουν και να διατυπώσουν άποψη σε σχέση με τις προωθούμενες διατάξεις προκειμένου να διαπιστωθεί εάν έχουν εκπροσωπηθεί ισάξια ομάδες και των δύο φύλων. Οι εν λόγω ρυθμίσεις ευνοούν ξεκάθαρα τις ομάδες συμφερόντων των πατέρων με αποτέλεσμα να υφίσταται προβληματισμός για τους λόγους μίας τόσο μεροληπτικής και εχθρικής στάσης απέναντι στις μητέρες. Υφίστανται έρευνες ή στατιστικά δεδομένα ή δικαστικές αποφάσεις που να αποδεικνύουν την ακαταλληλότητα ή την ανικανότητα των μητέρων; Οι υπέρμαχοι των διατάξεων θα μπορούσαν να τις θέσουν δημόσια υπόψη και προς συζήτηση. Τα μοναδικά στοιχεία τα οποία έχουν παρατεθεί και φυσικά δεν είναι επαρκή είναι τα αποτελέσματα κάποιων ερευνών αναφορικά με τη σχέση τέκνων και πατέρων. Υφίστανται αμέτρητες έρευνες οι οποίες τεκμηριώνουν επιστημονικά την ανωτερότητα των γυναικών στην ανατροφή των τέκνων και τον άρρηκτο δεσμό μητέρας-παιδιού. Δυστυχώς ουδεμία αναφορά έγινε σε αυτές. Ενδεικτικά: «Η σχέση μητέρας-βρέφους τα πρώτα χρόνια θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, διότι έχει βρεθεί να επηρεάζει όλες τις μελλοντικές σχέσεις που θα δημιουργήσει το άτομο. Η θεωρία αυτή έγινε γνωστή από το έργο του John Bowlby ο οποίος αναγνώρισε πως η ποιότητα της προσκόλλησης με το πρόσωπο φροντίδας στη βρεφική ηλικία, καθορίζει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου καθώς και τις μετέπειτα κοινωνικές του σχέσεις», «Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience, η σχέσης μητέρας- κόρης είναι πιο δυνατή από κάθε άλλη σχέση γονιού-παιδιού. Ξέρουμε ότι είναι πολύ πιθανό σε αυτό το σημείο οι μπαμπάδες με κόρες και οι μαμάδες με γιους να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους, όμως η επιστήμη μιλάει πάντα με αποδείξεις (Female-Specific Intergenerational Transmission Patterns of the Human Corticolimbic Circuitry)». Το γεγονός λοιπόν ότι εισακούγεται η ομάδα συμφερόντων υπέρ των πατέρων και οι προωθούμενες ρυθμίσεις ερείδονται αποκλειστικά και μόνο σε συγκεκριμένης κατεύθυνσης έρευνες αποδεικνύει μία μονομερή και διόλου δημοκρατική τάση και προτίμηση με γνώμονα την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, γεγονός το οποίο σε συγκερασμό με την ελλιπή έως και μηδαμινή συμμετοχή των γυναικείων οργανώσεων στη σχετική διαδικασία καθιστά τις διατάξεις κατ’ αρχήν προβληματικές, μεροληπτικές και ολότελα αυθαίρετες.
    Ως προς τις διατάξεις αυτές καθ’ αυτές.
    Το πρώτο προβληματικό σημείο εντοπίζεται στη θέσπιση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας, χωρίς επαρκείς προϋποθέσεις. Οι διαπρεπείς νομικοί του Υπουργείου Δικαιοσύνης θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τέτοιου είδους αυταρχικές ρυθμίσεις αναμένεται να επιφέρουν τεράστιες και μάλιστα αρνητικές επιπτώσεις πρωτίστως στην καθημερινότητα των παιδιών. Η συνεπιμέλεια θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει υπό πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και ασφαλιστικές δικλείδες (επί παραδείγματι άριστη συνεννόηση γονέων, ίδιες συνθήκες διαβίωσης των γονέων, με την καθοδήγηση σε κάποιες περιπτώσεις από κάποιον ειδικό, με σύστημα βαθμολογίας, πιλοτική εφαρμογή). Το να επιβάλλεται με τέτοιο τρόπο μία τέτοια ρύθμιση η οποία δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση στη φιλοσοφία των διαζευγμένων ελληνικών ζευγαριών, μόνο οριστική ρήξη θα επιφέρει και τελικώς έντονη δικαστική συμφόρηση με συνακόλουθη έκδοση προβληματικών αποφάσεων και τελικούς αποδέκτες τα τέκνα σε κάθε περίπτωση. Ζήτημα εγείρεται και ως προς τον προτεινόμενο χρόνο της συνεπιμέλειας, το περιβόητο 1/3. Ποιού χρόνου; Του ελεύθερου των παιδιών; Σε 24ωρη βάση; Σε εβδομαδιαία, μηνιαία, ετήσια; Πέραν των ήδη υφιστάμενων ημερών και ωρών επικοινωνίας των τέκνων με τον πατέρα τους; Στη βάση ποιών κριτηρίων προωθείται το 1/3 και όχι το 1/5 ή εάν θέλουμε να παίζουμε με τα κλάσματα το 1/20; Εάν υφίστατο παλαιότερη αντίστοιχη ρύθμιση για το 1/3 του χρόνου για ποιό λόγο δεν είχε ενεργοποιηθεί ποτέ και ενεργοποιείται τώρα; Χρήζει διευκρίνισης πέραν των ανωτέρω, ποιά θα είναι η επικοινωνία που θα έχει το τέκνο με τη μητέρα του στο διάστημα του 1/3 που θα είναι με τον πατέρα του και με ποιόν τρόπο αυτή η επικοινωνία θα λαμβάνει χώρα. Στο διάστημα αυτό ποιός θα λαμβάνει τις αποφάσεις και ποιός θα είναι υπεύθυνος για την ομαλή διεξαγωγή της καθημερινότητας του τέκνου; Στην περίπτωση που ο πατέρας εργάζεται με ποιόν θα είναι το τέκνο και ποιός θα το φροντίζει; Στο διάστημα αυτό θα καταβάλλεται διατροφή; Και το βασικότερο ερώτημα όλων: ποιές ηλικίες θα καταλαμβάνει; Πρόκειται για κομβικής σημασίας ερώτημα καθώς είναι τελείως παράλογο να καταλαμβάνει και τις πλέον μικρές ηλικίες ή θηλάζοντα βρέφη. Τα τέκνα μικρότερης ηλικίας – έως και 6 ετών- αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν και να επικοινωνήσουν το οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει ώστε να προστατευθούν αποτελεσματικά. Οι εξαίρετοι νομικοί του Υπουργείου Δικαιοσύνης για άλλη μία φορά έρχονται να επιβάλλουν μία κακοσχεδιασμένη και ελλειμματική ρύθμιση. Προβληματισμός επικρατεί παράλληλα από το νομικά προβληματικό άρθρο του νομοσχεδίου σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται μεν κακή άσκηση μέριμνας και αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας με το παιδί, μόνο όμως στην περίπτωση που ο γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής αμετάκλητα. Δεδομένου ότι αμετάκλητη θεωρείται μια καταδίκη όταν έχουν αποφανθεί σχετικά όλα τα δικαστήρια (πρωτοδικείο, εφετείο), συμπεριλαμβανομένου του Αρείου Πάγου, ο αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας του γονέα με το παιδί μπορεί να μην αποφασιστεί εγκαίρως αλλά έπειτα από χρόνια. Η εν λόγω διάταξη θα επιτρέψει σε γονείς με εγκληματική δράση να βρίσκονται κοντά στα θύματά τους με την επίκληση των συνεχιζόμενων ποινικών διαδικασιών. Σε κάθε περίπτωση, η συγκεκριμένη διάταξη συγκρούεται με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, η οποία απαγορεύει την επικοινωνία ενός παιδιού με γονέα ο οποίος δρα κακοποιητικά άμεσα ή έμμεσα προς αυτό, κάνοντάς το θεατή κακοποιητικών συμπεριφορών. Επιπλέον, είναι αντίθετη και με νόμο του ελληνικού κράτους σύμφωνα με τον οποίο η ενδοοικογενειακή βία δεν είναι ιδιωτική υπόθεση, αλλά σοβαρή κοινωνική παθογένεια, που παραβιάζει ατομικές ελευθερίες, κυρίως των γυναικών, οι οποίες και πλήττονται σε μεγάλο βαθμό από το φαινόμενο. Σημαντικά κενά παρατηρούνται τέλος και στη ρύθμιση του ουσιαστικού ζητήματος της αφαίρεσης γονικής μέριμνας, μέτρο που επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον εφόσον το δικαστήριο το θεωρήσει αναγκαίο. Παρά τη σοβαρότητα της συγκεκριμένης διάταξης, το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει φροντίσει να προτάξει και λόγους όπως η έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, οι κακές συνθήκες διαβίωσης, η παραμέληση της υγείας, η παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, η εγκατάλειψη κ.ά. Αντιθέτως προτάσσονται μόνο λόγοι όπως η μη διευκόλυνση της επικοινωνίας, η προσπάθεια συναισθηματικής αποξένωσης του παιδιού από τον άλλον γονέα ή από τους παππούδες, η μη καταβολή διατροφής και η μη χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ακόμα και με την εισαγωγή του θεσμού της διαμεσολάβησης. η δικαστική συμφόρηση και οι σχετικές χρονικές καθυστερήσεις θα είναι τεράστιες, ενώ το οικονομικό σκέλος καθιστά έως και απαγορευτική τη δικαστική οδό. Μητέρες άνεργες, στις οποίες δεν καταβάλλεται διατροφή και πασχίζουν καθημερινά να ζήσουν τα παιδιά τους πώς προβλέπει αυτό το λαμπρό νομοσχέδιο να διεκδικήσουν το δίκιο τους; Ο γενικός απόηχος που αφήνουν οι προωθούμενες ρυθμίσεις διαβάζοντας τις κάποιος είναι η απόλυτη και μοναδική προτεραιότητα στους πατέρες, η παντελής απουσία της αναφοράς στο καλό και συμφέρον των τέκνων και η πρωτοφανής και αυταρχική παραγκώνιση των μητέρων. Αποσπασματικές ρυθμίσεις, πρωτοφανής καταπάτηση δικαιωμάτων, εξόφθαλμη ικανοποίηση συγκεκριμένων συμφερόντων μα πάνω απ’ όλα πλήρης κι άδικη εργαλειοποίηση των τέκνων. Αξιότιμε κ. Υπουργέ, δεν υπάρχουν μόνο οι ενεργοί μπαμπάδες στη διαδικασία, υπάρχουν και τα ενεργά παιδιά μας και οι ενεργές και υπερήφανες για τα παιδιά μας μαμάδες. Όσο και να πιστεύετε ότι τα παιδιά μας μειονεκτούν σε σχέση με τα υπόλοιπα, χαίρομαι αφάνταστα που η πραγματικότητά μας σας διαψεύδει πανηγυρικά. Αποσύρετε το κατάπτυστο νομοσχέδιο σας άμεσα.

  • 25 Μαρτίου 2021, 17:51 | Φωτεινη

    Σε κάθε περίπτωση είναι αναφέρετο δικαίωμα των παιδιών να μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς σε καθεστώς ισονομίας και ισοτιμίας. Η Ευρωπαική οδηγία 2079/2015 που σαν χωρά την έχουμε υπερψηφίσει θα πρέπει να ενσωματωθεί εξ ολοκλήρου στο νέο νομοσχέδιο.Στην Ελλάδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας τα παιδιά πρέπει να ανατρέφονται με ίσο χρόνο και από τους δύο γονείς όπως ενδεικτικά αναφέρουν και ο συνήγορος του παιδιού ,ο σύλλογος Ελλήνων κοινωνιολόγων ,η Ελληνική ψυχολογική εταιρεία, ο σύλλογος Ελλήνων ψυχολόγων και πλήθος επιστημόνων που ασχολούνται με την ψυχική υγειά και το συμφέρον των παιδιών.

  • 25 Μαρτίου 2021, 16:40 | Β Π

    Απόψεις για το Νομοσχέδιο Συνεπιμέλεια
    1) Θα πρέπει οι δικαστικές αποφάσεις να διατηρούν την ισότητα, την ισοπολιτεία, την αντικειμενικότητα και γενικά ότι τα παιδιά έχουν ανάγκη να έχουν επικοινωνία και με τους δύο γονείς
    2) Θα πρέπει οι δικαστικές αποφάσεις να χορηγούν συνεπιμέλεια, ίσο χρόνο ή κατά το δυνατόν αν δεν είναι πλήρως εφαρμόσιμο
    3) Σε περίπτωση που δεν υπάρχει συνεπιμέλεια θα πρέπει ο γονέας που έχει την επιμέλεια να χορηγεί στον έτερο γονέα κάθε τρίμηνο αναλυτική αναφορά όσον αφορά την υγεία, την ανάπτυξη, τις δραστηριότητες, τις σπουδές και κάθε άλλο απαραίτητο στοιχείο
    4) Σε περίπτωση που ο ένας γονέας αρνείται να παραχωρήσει το τέκνο για επικοινωνία στον άλλο γονέα με την έλευση του περιπολικού να τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 500,00 Ευρώ, την πρώτη φορά και μετά την δεύτερη με 1.000,00 Ευρώ ανά την φορά, χωρίς να επικαλείται δικαιολογίες για τέκνα έως 15 ετών ότι δεν θέλει να ακολουθήσει τον έναν ή τον άλλον γονέα.
    5) Σε περίπτωση που κάποιος γονέας καταφεύγει σε ιδιώτες Ψυχολόγους ή Ψυχιάτρους για να απομακρύνει τον άλλο γονέα από το τέκνο τους αυτές να μην λαμβάνονται υπόψη καθόλου από τα δικαστήρια αν δεν τηρείται ο κώδικας δεοντολογίας των εκάστοτε επαγγελματικών συλλόγων, όπως είναι οι ατομικές και ομαδικές συνεδρίες και με τους 2 γονείς και με τα παιδιά.
    6) Οι δάσκαλοι επίσης θα πρέπει να τηρούν στους γονείς ίσες αποστάσεις και ίδια αντιμετώπιση όσον αφορά την ενημέρωση για την εκπαίδευση των παιδιών – μαθητών. Και οι δύο γονείς έχουν ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών.
    7) Σε κάθε περίπτωση όπου υπάρχει επιμέλεια μόνο στον ένα γονέα, υπάρχει κακός επηρεασμός, καλλιέργεια μίσους και συνεχής αποπροσανατολισμός του παιδιού από την πραγματικότητα και την αλήθεια
    8) Οι κακοποιητικοί γονείς σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να τιμωρούνται και να χάνουν την επιμέλεια
    9) Τα παιδιά θα πρέπει να λαμβάνεται η γνώμη τους μόνο στην περίπτωση της συνεπιμέλειας και όταν υπάρχει μία συνεχής και ομαλή επικοινωνία και με τους δύο γονείς.
    10) Τα παιδιά επίσης δεν πρέπει να αποκόπτονται και να αποξενώνονται από ανιόντες ή κατιόντες συγγενείς καθώς και θείους – θείες κλπ.
    11) Είναι λυπηρό να δίνουν την επιμέλεια μόνο στον ένα γονέα, δηλαδή ο άλλος γονέας δεν αγαπάει τα παιδιά του ; Υπάρχει κάποιος άλλος που τα αγαπά περισσότερο από τους δύο γονείς ;
    12) Σε περίπτωση που ο ένας γονέας κατηγορεί τον άλλο ψευδώς με βαριές κατηγορίες αυτόματα να χάνει την πλήρη επικοινωνία με το τέκνο
    13) Οι ειδικοί επιστήμονες παιδοψυχολόγοι – παιδοψυχίατροι να είναι απαραίτητοι στην επανένωση οικογενειών μετά από σύνδρομο αποξένωσης του τέκνου.
    14) Να συντάσσετε από τον γονέα που έχει την γονική επιμέλεια ανά 3μηνο έγγραφο που να ενημερώνει τον άλλο γονέα για την σωματική, πνευματική και για όλες τις δραστηριότητες του/των τέκνων, σε περίπτωση που δεν τηρείται διοικητικό πρόστιμο 200,00 ευρώ.