Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».
Συμφωνώ με το σχόλιο του φορέα ΓΟΝΙΣ.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.
Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Πολύ αόριστη αναφορά στο 1/3 μονο ως χρονο επικοινωνίας του ενός γονέα…Κατάφωρος διαχωρισμός και όχι ισότητα όπως υποσχεθήκατε.Οι δυο γονείς απαιτείται απ όλες τις παιδαγωγικές έρευνες να έχουν ίσο χρόνο επικοινωνίας με διαμονή με τα τέκνα τους ειδικά όταν διαμένουν σε κοντινές αποστάσεις κ μπορούν κ οι δυο να ανταπεξέλθουν στο καθημερινό πρόγραμμα τους.Ισότητα παντού στο χρόνο,στην επιμέλεια, στη ζωή των παιδιών μας εν έτει 2021.
«1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό,»
ποιός γονέας θα είναι αυτός που διαμένει το τέκνο; ο καταλληλότερος, ο πλουσιότερος, ή αυτος με τις λιγότερες ορμόνες;
«Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση»
Διευκόλυνση ακόμα και οικονομική; μερικοί ξοδεύουν μεταφορικά έξοδα μισού μισθού τους για να ασκησουν το αυτονόητο, την επικοινωνία με τα παιδιά τους. Για την οποία μετακόμιση του παιδιού ο ίδιος ποτέ δεν συμφώνησε!
«2…Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.»
πώς και ποιός ορίζει την κοινωνικοσυναισθηματική σχέση του παιδιού; Ας αναγράψουμε κάθε συγγενή δεύτερου-τρίτου βαθμού !
«3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο.»
εδώ δεν αλλάζει τίποτα δλδ; Θα έχουμε ένα γονέα επισκέπτη για 2 ΠΣΚ το μήνα και τις διακοπές. Αυτό ορίζουν τα δικαστήρια με τις αποφάσεις τους εδώ και πολλές δεκαετίες. Δεν είναι φυσική παρουσία αυτή ενός γονέα, είναι ενός θείου ή θείας του.
Θα πρέπει να θεωρείται κακή άσκηση γονικής μέριμνας η αυθαίρετη αλλαγή τόπου διαμονής. Αυτή είναι η ρίζα του κακού, εάν διαμένουν κοντά όλα είναι πολύ πιο εύκολα για όλους
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΤΟΞΙΚΟ ΓΟΝΕΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΘΥΜΑ, ΕΡΓΑΛΕΙΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΝΩ ΤΟΥ 70/100 ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΜΕΝΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ, ΑΦΟΡΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΑΝ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ, ΑΣ ΜΗΝ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΑΣΤΗ-ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΗ ΤΗΣ.
ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ, ΑΛΛΑ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ.
Η ΣΟΛΟΜΩΝΤΙΑ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ, ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΓΑΠΗ, ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΕΧΕΙ ΘΕΛΩ, ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΠΑΛΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΑΛΑΖΟΝΑ ΚΙ ΕΓΩΙΣΤΗ ΓΟΝΕΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ;
ΚΥΡΙΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΣΑΣ ΒΛΕΠΕΙ.
Θα μεγαλώνουμε παιδιά κ θα είμαστε οι οικιακοί βοηθοί τους με μηδέν ποιοτικό χρόνο,αφού το 1/3 είναι ίσος κ παραπάνω από τον ελεύθερο χρόνο τους….για αυτούς που ζούμε μακριά είναι όλες οι διακοπές κ τα σκ…..αυτό είναι η πραγματική αποξένωση…..είναι η αρπαγή των παιδιών ,πραγματική απαγωγή….κ τα παιδιά βαλίτσες….δεν τα ρωτάει κανείς….
Χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με το γονέα με τον οποίο δεν διαμένει ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ στο 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας.
Υπήρξε έστω και ένα μέλος της Επιτροπής που επέτρεψε αυτήν την εξαμβλωματική πρόβλεψη?
Δηλαδή, το 1/3 μπορεί να τεκμαίρεται με φυσική παρουσία ακόμη και εντός της ίδιας ημέρας?
Πού?
Στην οικία του γονέα με τον οποίον το παιδί διαμένει, ο οποίος και θα υποχρεούται να διευκολύνει την επικοινωνία, άλλως θα κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι ασκεί πλημμελώς τη γονική μέριμνα?
Όλα αυτά είναι προς το συμφέρον του τέκνου?
Το 1/3 πρέπει να είναι το σημείο εκκίνησης της επικοινωνίας με εναλλασσόμενη διανυκτέρευση και καθημερινή επαφή με το τέκνο έστω και τηλεφωνικά. Μόνο όποιος έχει βιώσει το άγχος αποχωρισμού του παιδιού, την ώρα της επιστροφής του μετά τη τρίωρη συνάντηση, μπορεί να καταλάβει την επιτακτικότητα αλλαγής του νόμου.
Επίσης θα πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις στον γονέα που παρεμποδίζει την επικοινωνία.
Στο άρθρο 13 η παράγραφος :
“Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.”
θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:
“Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους ιδίως όταν ο δικαιούχος του δικαιώματος γονέας διαπράττει τα εγκλήματα της ενδοοικογενειακής βίας οιασδήποτε μορφής και εντάσεως ή τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Για την απόδειξη των εγκλημάτων αυτών ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων ισχύουν όλα τα αποδεικτικά μέσα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προκειμένου να εκδοθούν οι αναγκαίες, για την ασφάλεια του ανηλίκου, δικαστικές αποφάσεις προσωρινών διαταγών, ασφαλιστικών μέτρων και τακτικής διαδικασίας. Η πρόοδος της ποινικής δίωξης είναι ανεξάρτητη και δεν εμποδίζεται από τις προηγούμενες διαδικασίες των πολιτικών δικαστηρίων.”.
Εάν δεν διαμορφωθεί το χωρίο αυτό σύμφωνα με την προτεινόμενη διόρθωση μάλλον θα αχρηστευθούν όλοι οι θεσμοί παιδικής προστασίας οι οποίοι σήμερα παρεμβαίνουν, απομακρύνοντας με εισαγγελική εντολή τα παιδιά από τους κακοποιητές τους, με ένα απλό τηλεφώνημα ακόμη και των ίδιων των παιδιών δίχως να χρειάζεται η επίκληση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης.
Η ίδια επίσης προσαρμογή ως προς τα αποδεικτικά μέσα απαιτείται και στο άρθρο
14.
Ειμαι χωρισμένη μαμα με ένα κοριτσάκι τι φταίει το παιδί μου να βλέπει τον πατέρα του να με απειλεί εξαιτιας του νομοσχεδίου;και ποσο μάλλον η μαμα του πατέρα της θα δεις τι θα πάθεις θα σου πάρουμε το παιδί με τον νομο; και να προσπαθώ να ηρεμώ το παιδί μου και να του κλείνω τα αυτιά να μην ακούει τις απειλες ; αυτό είναι το συμφέρον του τεκνου; το παιδί χρειάζεται ηρεμία,μόνιμη κατοικία,ασφάλεια!
Συμφωνώ με το σχόλιο του φορέα ΓΟΝΙΣ.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.
Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
Ολες οι γυναικες θελουμε συνεπιμελεια γιατι δεν ειμαστε αναγκασμενες να μεγαλωνουμε μονες μας τα παιδια. Ισοτητα παντου θελουμε και αλλωστε αυτο θελουν και τα παιδια μας που ειναι το πραγματικο τους συμφερον.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ 50/50 ειναι το μελλον για υγιείς οικογένειες.
Οι δικηγόροι στην Ελλαδα εκμεταλλεύονται το νομο και βαζουν στην διαδικασία κυριως τις μαμάδες να αποξενωνουν τα παιδια απο τους μπαμπάδες..και να φτανουν στο σημειο απειλης εγκλεισμου στην ΦΥΛΑΚΗ του πατερα για να πετυχουν αυτα που θέλουν .
Η διαμεσολάβη απο ειδικους ,ψυχολογους κοινωνικους λειτουργούς ειναι απαραιτητη.
Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ να μπει στην ακρη και απο τους 2 γονεις για να μην δημιουργειται σύγχυση στα παιδια….
Συνεπιμελεια 50 50 γιατι τα ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.
Το 1/3 πρεπει να δινετε σε αυτους που μενουν μακρια και το 1/2 σε αυτους που μενουν κοντα. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2 ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΙΣΑΞΙΑ..
Αναφορικά με το αρ. 1520, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όλων σε κάτι το οποίο αναμένεται εν δυνάμει να εκθέσει ανήλικα παιδιά κίνδυνο και καθιστά υπόλογο στην κοινωνία, όποιον το ψηφίσει.
Σύμφωνα με εδάφιο του αρ. 1520 «…..Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου».
Ερωτάται ο εμπνευστής της διάταξης «ποιοι είναι ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΡΙΤΟΙ, οι οποίοι κατοχυρώνουν βάσει του Νόμου επικοινωνία ΜΕ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ;»
Αν αυτοί οι τρίτοι είναι ψυχικά ασθενείς, παιδόφιλοι, κακοποιητές, εμπλεκόμενοι στη διάρρηξη της έγγαμης συμβίωσης, αν κατηγορούν τον έτερο γονέα στο παιδί, αν τροφοδοτούν τη διαμάχη των πρώην συζύγων, ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΩΣ ΠΟΥ ΤΡΙΤΟΙ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΘΕΣΠΙΖΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΞΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΑΥΤΗΣ ΠΟΙΑ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ, ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΕ ΞΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ; Αυτό που βλέπω προσωπικά σε αυτό το έκτρωμα, είναι ότι, αφού απαξιώνεται το πραγματικό συμφέρον του παιδιού και πλέον το παιδί αντιμετωπίζεται ως ποσοστό του χρόνου γονέων (και κληρονομικής τους τάξης), χωρίς προσωπικές ανάγκες, συναισθήματα και προτιμήσεις, χωρίς ηρεμία και σταθερότητα, στο μέσο μιας εμπόλεμης κατάστασης, ΕΝ ΤΕΛΕΙ, ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΡΙΤΩΝ αλλά και ΑΝΙΟΝΤΩΝ, στους οποίους οι γονείς των παιδιών θα απολογούνται!
Το άρθρο 1507 του ΑΚ ορίζει ότι «Γονείς και τέκνα οφείλουν αμοιβαία μεταξύ τους βοήθεια, στοργή και σεβασμό».
Κατά συνέπεια, ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΤΡΙΤΟΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΞΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Ο πυρήνας είναι ΠΑΙΔΙ (πρώτα και πάνω από όλους και όλα) και μετά ΓΟΝΕΙΣ. Τα προβλήματα σε ένα ζευγάρι αρχίζουν κατά κανόνα από την εμπλοκή ανιόντων και τρίτων στις μεταξύ τους σχέσεις. Κάτι το οποίο αποτελεί χρόνια παθογένεια στην κοινωνία, εσείς αντί να το επιλύσετε, πάτε να το νομιμοποιήσετε και μάλιστα σε ένα νόμο που αφορά την προστασία των συμφερόντων ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ; ΤΡΙΤΟΙ και ΑΝΙΟΝΤΕΣ δεν έχουν καμία υποχρέωση βάσει νόμου, οπότε δεν πρέπει να έχουν και κανένα δικαίωμα. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ…
Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό
ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ, ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ??
ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ‘’ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ’’ ??
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ??
Αυτοί που δεν μπόρεσαν να τα βρουν μες στο γάμο εξου και το διαζυγιο,θα τα βρουν όντας χωρισμένοι? Ή νομίζει ο καθένας ότι θα επιβάλλεται στον αλλο? Το πιο πιθανό ειναι για κάθε αποφάση ανατροφης του παιδιου να υπάρχουν αψιμαχίες, γεγονός που θα επιβαρύνει κατά πολύ την ψυχική υγεία του παιδιου. Άλλωστε εάν οι γονείς τα βρίσκαμε δεν θα ήταν ακόμα μες στο γαμο? Τα δικαστήρια θα πάρουν «φωτια» από τις καταγγελιες..
Τι γίνεται όταν ένας γονιός ειναι κακοποιητικος??? Θα εξαναγκάζεται η επικοινωνία με τον κακοποιητη?!? Αυτό ειναι καθαρός βασανισμος και ιδιαίτερα για το παιδί..
Για να μην αναφέρουμε ότι το παιδί θα γίνει μπαλάκι από σπίτι σε σπίτι, μη έχοντας ένα σταθερό χώρο να νοιώθει ασφαλεια, θα αναπτύξει ψυχικα προβληματα..
Θα πρέπει στο θέμα του 1/3 να τεθεί ένας περιορισμός αναφορικά με ανήλικα τέκνα βρεφικής ηλικίας έως τα 3 έτη με δυνατότητα επέκτασης στα 4 έτη γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά που θηλάζουν και δεν λαμβάνουν μπουκάλι ώστε να γίνει άμελξη και να δοθεί το γάλα σε μπουκάλι όπως θα ισχυρίζονταν ορισμένοι. Θα μπορούσε εν τοις πράγμασι ο χρόνος επικοινωνίας με τον έτερο γονεά που δεν διαμένουν μόνιμα τα τέκνα να είναι διευρυμένος μεν αλλά σε τακτική καθημερινή βάση και τα σκ κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα και το Πάσχα και Χριστούγεννα καθημερινά και τις θερινές διακοπές ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ για να προστατευτεί και ο ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ που δεν συνιστά μόνο τρόπο διατροφής αλλά κυρίως ψυχικού δεσμού και ανατροφής. Με το τρόπο αυτό δεν θα υπήρχε διατάραξη του προγράμματος ενός μικρού παιδιού με συγκεκριμένες ανάγκες επιτακτικής φύσεως και για ιατρικούς λόγους αφού πολλά παιδιά δεν μπορούν να λάβουν για λόγους δυσανεξίας ή αλλεργίας έτερα γάλατα και το πιο ενδεδειγμένο σε πολλές περιπτώσεις όπως έχει κριθεί από πορισματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας και του Υπουργειου Υγείας είναι το μητρικό γάλα. Τα στοιχεία αυτά υπάρχουν διαθέσιμα και στη σελίδα του Δικτύου για τη προστασία του ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ IBFAN αλλά σε έτερες ιστοσελίδες φορέως όπως η ΑΛΚΥΟΝΗ και ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑΣ και πρέπει να ληφθούν υπόψη ως εξαίρεση σε σχέση με την επικοινωνία των ανήλικων αυτών τέκνων.
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ πρέπει να είναι ότι ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα και διαμονή του τέκνου στην οικία του ανέρχεται σε 1/2 και μόνο ΚΑΤΕΞΑΙΡΕΣΗ (εφόσον συντρέχουν κάποιες ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης) να τεκμαίρεται στο 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας.
ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΣΕ ΑΠΟΞΕΝΩΤΕΣ, ΑΜΕΣΑ…
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΩΣ ΟΡΦΑΝΑ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΘΡΗΝΟΥΝ -ΕΝ ΖΩΗ- ΠΑΙΔΙΑ!
Η ΓΟΝΕΊΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ!
50-50 ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΜΟΝΟΝ!
Η διατύπωση είναι τέτοια που ουσιαστικά αφήνει στο δικαστή να ορίζει τον χρόνο επικοινωνίας χωρίς να δεσμεύεται από τίποτα. Αν ο χρόνος επικοινωνίας είναι το 1/3 αλλά μπορεί να γίνει και παραπάνω και παρακάτω ανάλογα με το αν διαταράσσεται το πρόγραμμα του τέκνου τότε το νομοσχέδιο κάνει μια τρύπα στο νερό. Πρέπει να γραφτεί ρητά ότι ο χρόνος επικοινωνίας είναι το λιγότερο το 1/3 (με σαφείς εξαιρέσεις που να προβλέπει ο νόμος και όχι γενικά και αόριστα την καθημερινότητα του τέκνου) δηλαδή 10 ημερολογιακές ημέρες το μήνα (να αναγράφεται ρητά) και μπορεί να φτάσει ο χρόνος επικοινωνίας έως και το 1/2. Το ότι μπορεί να φθάσει έως και το 1/2 χρειάζεται για να μην υπάρχουν παρανοήσεις κατά τις διακοπές (Πάσχα-Χριστούγεννα-Καλοκαίρι) οπότε ο χρόνος μοιράζεται μισός-μισός.
Προστατεψτε τα παιδιά μας να έχουν ηρεμη και μόνιμη κατοικία δεν ειναι προς το συμφέρον του παιδιού η υποχρεωτική συνεπιμελεια οι γονείς θα τσακώνονται συνέχεια δεν φταίνε τα παιδιά να το ζούνε ολο αυτό είναι κρίμα για τα παιδιά . να απορριφθεί το νομοσχεδιο.
Η ΘΕΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΧΗΤΟΥ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΤΟΥ 1/3 ΣΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΑΜΕΝΕΙ ΤΟ ΤΕΚΝΟ, ΝΑ ΥΣΧΥΕΙ ΣΤΟΝ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΣΙΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΠΟ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ Η’ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΓΑΜΟΥ Η’ ΤΗΝ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΖΗΓΩΝ. ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 2/3 ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΑΝ Ο ΓΟΝΕΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΟΠΟΥ ΔΙΕΜΕΝΕ ΜΕ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΓΑΜΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1/3 ΣΤΟ 1/2
ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΟΡΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ , ΦΙΛΟΙ Ή ΓΕΙΤΟΝΕΣ.
Ο ΓΟΝΕΑΣ ΔΕΝ ΕΠΚΟΙΝΩΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΤΟΥ, ΠΑΡΑ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΊ, ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΟΝΕΑ.
Επικοινωνία, μπορεί να υπάρχει μόνο σε ειδικές περιπτώσεις:
α. όταν έχει αφαιρεθεί από τον έναν γονέα, για κάποιο λόγο, η επιμέλεια ή όπου συντρέχουν άλλοι λόγοι π.χ. διαφορετικός τόπο διαμονής κλπ και
β. επικοινωνία για λοιπούς συγγενείς (ανιόντες, θείους κλπ)
ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ:
1. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ (Κοινή γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα στους γονείς είτε είναι παντρεμένοι, είτε ζουν μαζί είτε όχι. Μόνο για κακή άσκηση της γονικής μέριμνας να μπορεί ο δικαστής ν’ αφαιρεί ένα γονιό από τη ζωή του παιδιού)
2. ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ 50/50 ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ
3. ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
4. ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ- ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΤΟΣ ΓΑΜΟΥ
5. ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΜΟΙΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΔΙΑΖΥΓΙΩΝ ΜΕ ‘Η ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ )
6. ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
7. ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ‘Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ‘Η ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ
8. ΑΜΕΣΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥΣ
9. ΑΜΕΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΟΤΑΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΚΟΠΟΗΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΤΗΣ ΓΟΝΕΙΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ -ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΗ ΒΑΡΙΑΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ-ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΣΧΡΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΚΑΤΑ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥΣ
10. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ -ΟΠΩΣ ΠΡΟΕΙΠΑΜΕ- ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΙΣΩΝ ΓΟΝΕΩΝ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕΙ ΡΗΤΑ ΟΤΙ Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΓΟΝΕΙΣ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ (Π. Χ. ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΓΟΝΕΩΝ) ‘Η ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ,ΑΝΙΟΝΤΕΣ ,ΘΕΙΟΙ, ΚΛΠ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ :
Α. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Β. ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ , ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ,ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
Γ. ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Οι γονείς δεν επικοινωνούν με τα παιδιά τους.
Τα ανατρέφουν !
Άρα απο αυτό και μόνο πρέπει το ελάχιστο ποσοστό επικοινωνίας να είναι 50% με τον κάθε γονέα.
Πρέπει να καταστεί σαφές ότι η Γονική Αποξένωση (η οπως αλλιώς θέλετε πείτε το) θα πρέπει να τιμωρείται ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ και με βαριές ποινές.
Το ίδιο και οι ψευδείς κατηγορίες.
Θα πρέπει και αυτές να συνιστούν κακή άσκηση γονικής μέριμνας και να αφαιρείται η μέριμνα απο τον γονέα που διαβάλλει, τρομοκρατεί και κακοποιεί ψυχολογικά το παιδί.
Όπως προβλέπεται από τους νόμους 3500/2006 αρ.1 & 4531/2018 το παιδί ακόμα και ως θεατής βίας, αναγνωρίζεται ως θύμα ενδοοικογενειακής. Επίσης στα άρθρα 31 & 45 του ν. 4531/2018 προβλέπεται η αφαίρεση της γονικής μέριμνας και επικοινωνίας προκειμένου να προστατευτούν τα θύματα. Το ευρωκοινοβούλιο ήδη έχει εκδοσει σύσταση προς υποστήριξη της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης και ήδη έχει εκδοσει έκθεση σχετικά με το επόμενο ψήφισμα για θέματα ενδοοικογενειακης σε σχέση με τα γονεϊκα δικαιωματα.. Πρέπει να γραφτεί ρητά στο νομοσχέδιο ότι η ενδοοικογενειακη βία που ασκείται και στην μητέρα αποτελεί λόγο αφαίρεσης των γονεικων δικαιωμάτων. Εξάλλου δεν εννοείται να υπάρχει νομοθέτηση της συνεχής επαφής των θυμάτων με τον θύτη, παραβιάζει συνταγματικά δικαιώματα και θέματα ελευθερίας και ασφάλειας. Να προβλεφθεί ρητά προκειμένου να μην καταδικαστεί η χώρα και ειδικά για παραβιάσεις της συνθήκης της Κωνσταντινούπολης, αφού οι γυναίκες θα προσφύγουν πλέον στα ευρωπαϊκά δικαστήρια για την προστασία την δική τους και των παιδιών τους.
ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής
ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΕΓΚΛΗΜΑ???? Π.Χ. ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΦΟΝΟΥΣ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ????
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙΣ ΑΥΤΟ????????????????????? ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΙΤΟ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΧΕΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΦΥΣΗΣ?????????????????????
έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό
ΑΣΑΦΕΙΑ. ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ????????????????????
Στην πρόταση: “Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας”, αυτό το ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου “επικοινωνίας” είναι τουλάχιστον ύποπτο διότι αφήνει πολλά παράθυρα παρερμηνείας. Οι συγχρονες επιστημονικές έρευνες υποστηρίζουν ότι η υγιής ψυχική ανάπτυξη των παιδιών επιβάλλει την φυσική παρουσία και των δυο γονέων στη ζωή του τουλάχιστον στο 35% του συνολικού τους χρόνου. Κι αυτό είναι το ελάχιστο! Το να μαγειρεύεις και να τρως μαζί με τα παιδιά σου είναι χρόνος επικοινωνίας. Το να τα διαβάζεις για το σχολείο και να είσαι παρών στην προσπάθεια μόρφωσής τους, ειναι χρόνος επικοινωνίας. Το να τα κάνεις μπάνιο και να τους φοράς τις πυτζάμες τους, είναι κι αυτό χρόνος επικοινωνίας. Το να είσαι εκεί και να τα παρηγορείς τις νύχτες που ξυπνούν κλαίγοντας γιατι είδαν άσχημο όνειρο, είναι κι αυτό χρόνος επικοινωνίας, από τους πιο ουσιαστικούς. Το να τα πηγαίνεις και να τα παίρνεις από το σχολείο, δείχνοντας με τη φυσική σου παρουσία ότι υποστηρίζεις τις προσπάθειες κοινωνικοποίησης τους, είναι χρόνος επικοινωνίας. Δεν υπάρχει χρόνος που περνάει κάποιος με τα παιδιά του στον οποίο δεν περιλαμβάνεται επικοινωνία. Συνεπώς, η λέξη “επικοινωνίας” είναι περιττή και θα πρέπει να αφαιρεθεί, ώστε να έιναι αυτονόητο ότι περιλαμβάνεται η διαμονή κι η διανυκτέρευση του παιδιού με τον γονέα που δεν διαμένει με το τέκνο. Όταν οι γονείς βρίσκονται στον ίδιο νομό ή τουλάχιστον σε απόσταση που το καθιστά εφικτό, είναι εντελώς παράλογο το να μην εφαρμόζεται!
Το να αναγκάζεις ένα παιδί να περνάει χρόνο με τον κακοποιητή του, από τον οποίο προσπαθεί εξαρχής να ξεφύγει με το διαζύγιο από τον άλλο του γονέα, ανεξαρτήτως φύλου, είναι κακούργημα. Κάθε περίπτωση διαζυγίου είναι ξεχωριστή. Γενικεύετε με τις εκφράσεις που χρησιμοποιείτε και θα καταλήξει κάθε προσφυγή στην δικαιοσύνη να ναι μαρτύριο για τον αθώο της υπόθεσης: το ανήλικο τέκνο. Σας παρακαλώ πολύ μην προχωρήσετε με την εφαρμογή του.
Καθε παιδι εχει δυο γονεις, οι οποιοι ειναι ισοι και εχουν τις ιδιες ακριβως υποχρεωσεις απεναντι του. Δεν νοειται οταν και οι δυο ειναι εν ζωη και ενδιαφερονται να ειναι στην καθημερινοτητα του να υπαρχει καθεστως αποκλειστικης επιμελειας η ο ορος «με τον γονεα που συνηθως διαμενει». Με αυτον τον ορο και μονο η αποκλειστικη επιμελεια απλα βαφτιζεται αλλιως και με μια φραση ολα τελικα θα μεινουν τα ιδια.
Μιλανε πολλοι γονεις για παιδια βαλιτσες μπαλακια κλπ, ομως αυτο ειναι εντελως αστοχο, και ειναι γιατι η αποκλειστικη επιμελεια η ο μη ισος καταμερισμος χρονου και υποχρεωσεων γονεων ειναι τοσο βαθεια ριζομενος στο συστημα με ποσοστα που αγγιζουν το 98% στις αποφασεις των δικαστηριων, που γινεται μια υστατη προσπαθεια σημερα για να παραμεινει το γενικο αφηγημα και οι εγκληματικες πρακτικες δεκαετιων ως εχουν. Ομως αφου τα επιχειρηματα τελειωσαν, απλα πια φιλοσοφουμε ανακαλυπτοντας διαλογο εκει που δεν υπαρχει για να σπαταλιεται ο χρονος επιτηδες.
Ξαφνικα σημερα στην διαβουλευση του υπουργου, οι μισοι γονεις εγιναν κακοποιητικοι και αδιαφοροι στο συνολο τους οπως διαβαζω στις τοποθετησεις, λες και ολοι αυτοι οι ανθρωποι δεν επιλεχτηκαν συνειδητα απο τους πρωην συντροφους τους, αλλα εγιναν ζευγαρι με κληρωση. Η αναληψη ευθυνων ειναι αρετη, να αναλαβουμε τις ευθυνες των επιλογων μας ολοι οι ενηλικες με οτι μαθηματα μας διδαξε η ζωη. Οι γενικως αφηρημενες εννοιες της «ασφαλειας» και του «συμφεροντος» τεκνου, αναφερονται πολυ βολικα τωρα στα λεγομενα και γραπτα των αγαπητων «φρουρων» της αποκλειστικης επιμελειας, μονο ομως γιατι το παιδι μενει στο 90% του χρονου του μαζι τους.
Οι επιστημονες και οι μελετες διαφωνουν με αυτο το δηθεν αφηγημα. Αν αλλαξει καποιος την κατασταση αυτη και δωσει στον αλλο γονεα τετοια ποσοστα, τοτε σιγουρα ολοι αυτοι οι γονεις που μιλανε για βαλιτσες και μπαλακια και «ασφαλειες» θα αλλαζαν «στρατοπεδο» σε χρονο μηδεν. Η αληθεια ειναι οτι με το μοιρασμα χρονου, το λογικο επομενο ειναι και το μοιρασμα διατροφης, μειωση δηλαδη. Για αυτο γινεται και εγινε τετοιος πολεμος στον νεο νομο και για κανενα αλλο λογο. Ας σταματησει η υποκρισια. Συμφερον του παιδιου ειναι να μεγαλωνει και με τους δυο γονεις του αποδεδειγμενα πια. Οι γονεις με την αποκλειστικη επιμελεια ομως ειναι τοσο χωμενοι στην γυαλα του εγωισμου και της ανασφαλειας τους που το 50-50 ειναι για αυτους μεγαλη ηττα, ενω για τους αλλους γονεις μεγαλη νικη. Φτασαμε λοιπον σαν κοινωνια εδω και πολλα χρονια πισω να κανιβαλιζομαστε χωρις ελεος για τις διατροφες και τον ελεγχο. Συγχαρητηρια. Και η ισοτητα εχει γινει καραμελα στον διαλογο, αλλα τελικα την θελουμε μονο εκει που συμφερει.
Γονεας που θελει το υπαρχον καθεστως να μεινει το ιδιο η να αλλαξουν οι λεξεις αντι για την ουσια, θελει απλα την εξουσια της ολης καταστασης και τον πληρη ελεγχο της ροης του χρηματος. Τα παιδια μπαινουν τριτα στην ιεραρχια η και καθολου, παντως σε καθε περιπτωση οχι πρωτα.
Επειδη εχουμε ζησει πολλα γιοφυρια της αρτας στην χωρα μας, και παρα πολλες φορες μενουν οι καλες προθεσεις χωρις εφαρμογη στην πραξη, καλο θα ειναι αφου αυτη η πορτα μετα απο σχεδον σαραντα χρονια ανοιξε, να γινει ενας νομος απολυτα ξεκαθαρος ως προς τις εννοιες και την εφαρμογη τους για την ισοτητα των γονεων και να μην μεινει μισανοιχτη με εδαφος πολλαπλων ερμηνειων και γκριζων ζωνων.
Δεν ειναι πολιτισμος και ισοτητα δυο «ισοι» γονεις να πηγαινουν στα δικαστηρια και στις διαβουλευσεις για ψυλλου πηδημα, ο ενας με σφεντονες και ο αλλος με πυρηνικα. Δεν ειναι πολιτισμος και ισοτητα τα δικαστηρια να θεωρουνται απο τον ενα γονεα εδρα του στο «ματς» και χωρος σιγουρης επιβολης των επιλογων του, να πηγαινουν σε αυτα ολες τις διαφωνιες για να τις λυσουν εντος εδρας λοιπον και σε καθεστως πληρους ατιμωρισιας κιολας για προηγουμενες αποξενωτικες πρακτικες και μη εφαρμογης προηγουμενων αποφασεων. Γι αυτο ακριβως χρειαζεται ο νομος να ειναι δημοκρατικος, συγχρονος και παιδοκεντρικος για να εξισωνει τους δυο γονεις στην πραξη, αλλα και αυστηρος για να τιμωρει τον κακοβουλο, γιατι η ατιμωρισια γεννα αλαζονεια και γινεται η Ευελπιδων δευτερο σπιτι μας.
Για τα οικονομικα εχω την εξης προταση. Η διατροφη ειναι του τεκνου. Δεν ειναι κανενος αλλου. Μπορουν οι γονεις να ανοιξουν εναν τραπεζικο λογαριασμο του παιδιου, στον οποιο θα βαζουν καθε μηνα τα ποσα που τους αναλογουν αναλογα του γονεικου χρονου τους. Ποσα πραγματικα, οχι να θεωρειται ποσον στον υπολογισμο το 2021 οταν ενας γονεας παταει το κουμπι στο πλυντηριο για να πλυνει τα ρουχα η συσκευη και οχι ο ιδιος. Αν ειναι ετσι τοτε πρεπει να υπολογιζονται και στους δυο τα οικιακα και τα πατηματα κουμπιων συσκευων και οχι κατα το δοκουν. Αυτο ειναι σκεπτικο του 1980 και οχι του 2021, τοτε που πολλοι γονεις ηταν οντως στο σπιτι και καθολου εξω στην αγορα.
Η καρτα του λογαριασμου θα ειναι εναλλαξ στον γονεα που θα εχει το παιδι μαζι, και ολα του τα εξοδα θα γινονται μεσω αυτης. Αυτο προυποθετει ομως γονεικο πλανο για ολα, που ο νομοθετης χρεαζεται να το εισαγαγει σαν απαραιτητο στο πλαισιο του νεου νομου, ετσι και οι δυο γονεις θα μπορουν να ελεγχουν την διαχειρηση, τα ακριβη ποσα και που αυτα διατιθενται, οπως ολοι κανουν στις υπολοιπες δραστηριοτητες της ζωης τους κανονικοτατα, καθεστως λοιπον που θα βοηθαει σε μελλοντικες διαβουλευσεις και στην ηρεμια μεταξυ τους, καθως θα ειναι ξεκαθαρα τα εξοδα και η πορεια τους στον χρονο, αρα θα σταματησουν και τα φαινομενα απαιτησεων εξωπραγματικων εξοδων τεκνου που βλεπει κανεις στα δικογραφα επειδη δεν υπαρχει κανενος ειδους ελεγχος και βαση αρχης. Δεν ειναι λογικο ουτε αληθες πχ η ενδυση του παιδιου στον γαμο να κοστιζει 80€ τον μηνα κατα μ.ο και στο διαζυγιο 400€. Ουτε υπαρχει λογικη οταν ο ενας γονεας υποχρεουται να δινει εν λευκω και ο αλλος να διαχειριζεται χωρις να δινει και λογαριασμο πουθενα και σε κανεναν σε μια μοιρασια πορων αδικη. Γιατι να θεωρειται οτι το ποσοστο κακης διαχειρησης οικονομικων στους γονεις με επιμελεια εναι 0%. Εναι παραλογισμος. Το διαζυγιο και η ζωη μετα αυτου εχει καταντησει φαρ ουεστ, καμια λογικη, καμια πειθαρχια, νομοι που αγνοουνται, διαδικασιες ξεπεταγματος, αποφασεις κοπυ πεηστ και κανενας τροπος προστασιας απο παγιδευσεις και κακοβουλες μεθοδευσεις.
Εαν και οταν ο γονεικος χρονος, που και αυτος ενας ειναι ο οποιος στο διαζυγιο πια απλα μοιραζεται, και η ροη του χρηματος κατανεμηθουν δικαια, με ισοτητα γονεων, μαζι με αυστηρες ποινες μη τηρησης ορων η αποφασεων, τοτε επι της ουσιας οι γονεις θα μιλανε επι ισοις οροις και τοτε θα αποσυμφορηθουν και τα δικαστηρια σαν επακολουθο, γιατι ολοι οι εμπλεκομενοι θα καταλαβουν καποια στιγμη οτι ειναι γονεις, υπευθυνοι ενηλικες και οχι «θυματα» που χρειαζονται ειδικη προστασια, ιδιαιτερη βοηθεια, «επιδοματα» και προνομια καθε ειδους σε βαρος του αλλου γονεα.
Τοτε και μονο τοτε αντι να σερνει ο ενας γονεας τον αλλο σε δικες επι δικων, σε δεκαοχτω χρονια θα γινονται δυο η τρια δικαστηρια και οχι εικοσι και τριαντα μεχρι τελεσιδικιας οπως τωρα, και το παιδι θα εχει δυο γονεις στην ζωη του ουσιαστικα.
Και οταν κατακατσει και η σκονη των παθων και ισως και της εκδικησης μεσω του νομου που θα επιβαλλει πραγματικη ισοτητα, γιατι εμεις μονοι μας τελικα αποδειχθηκε οτι δεν μπορουμε, μπορει και οι γονεις να φτιαξουν μια τυπικη σχεση μεν σε υγιη πλαισια δε. Σιγουρα ομως δεν θα εχουν τριτο παγκοσμιο πολεμο καθε μερα να διαχειριζονται στην ζωη τους, επειδη ο ενας κραταει τον ρολο του γονεα και ολες τις αποφασεις και ο αλλος αναλαμβανει τον ρολο του επισκεπτη/πορτοφολι με το ζορι κιολας χωρις να το θελει, και σαν γονεας να ακυρωνεται με δικαστικη αποφαση. Τα παιδια μας μπαινουν στο δικαστηριο με δυο γονεις και βγαινουν με εναν. Απλα τριτοκοσμικο.
Οταν υπαρχει το καθεστως για να «επιτρεψει» ο ενας γονεας στον αλλο να βλεπει το παιδι του η για να το βλεπει παραπανω απο τα ψιχουλα που του εχει δωσει το δικαστηριο να γινεται αυτο οικονομικη συναλλαγη και πεδιο παντως ειδους εκβιασμων και απαιτησεων τοτε κατι πολυ στραβο, αδικο και λαθος ισχυει και θελει αλλαγη αμεσα.
Χρειαζεται σαν κοινωνια πια να διαχωρισουμε τους ορους δικαιωματα, υποχρεωσεις και προνομια. Κανενας γονεας δεν πρεπει να ειναι οικονομικος διαχειριστης εν κρυπτω, ο εχων την απολυτη δυναμη και εξουσια εναντι ολων των αλλων, και των παιδιων συμπεριλαμβανομενων, να αποφασιζει για τα παντα μονος του, δηλαδη δυναστης και μαλιστα υποστηριζομενος απο ενα νομικο πλαισιο παρωχημενο και κακοποιητικο για τους υπολοιπους. Μεχρι σημερα. Απο αυριο ομως χρειαζεται ο νομοθετης να ξεκαθαρισει μεχρι ανω τελειας τα νεοεισερχωμενα για να γινει τομη πραγματικη και οχι πασαλειμμα.
Να γινουν λοιπον τωρα οι σωστες διορθωσεις στο νομοσχεδιο ετσι ωστε να ειναι ολοι καλα και για να βγει απο το διαζυγιο οτι ποιο υγιες και τιμιο χρειαζεται να βγει. Ολοι επικεντρωνονται στο καλο του παιδιου, ομως ξεχνανε οτι για να ειναι καλα το παιδι πρεπει να ειναι καλα και οι γονεις του.
-Πιο γρηγορες διαδικασιες, ειναι αδιανοητο το 2021 με τεχνολογια στο ζενιθ, να τελεσιδικουν οι δικες σε πεντε και εξι χρονια. Τα οικογενειακα ειναι μετρημενα κουκια. Επαγγελματικη κατασταση, αποδοχες, ωραρια, αποσταση. Επρεπε να τελεσιδικουν σε μια εδομαδα.
-Πρακτικα σε ολες τις βαθμιδες και στην διαβουλευση για το πληρες ιστορικο υποθεσης. Οτι εχει ειπωθει και προταθει η εχει απορριφθει να υπαρχει στην διαθεση του δικαστη, οσος χρονος και να περασει μεταξυ δικων.
-Καταργηση μαρτυρων στο οικογενειακο. Οτι πιο περιττο υπαρχει. Το παιδι ειναι δικο μου και θελω εγω να ακουστω, εκπροσωπω το παιδι μου κατα μια εννοια. Εγω ξερω ολες τις λεπτομερειες. Για να μπορει να κριθει και ο χαρακτηρας του καθε γονεα.
-Αυστηροτερες ποινες στην γονεικη αποξενωση και στις ψευδεις κατηγοριες. Δεν γινεται να ειναι το προστιμο για τα τελη κυκλοφοριας και τις πινακιδες 10,000€ και 30,000€ σε υποτροπη και για αρνηση γονεικου χρονου, για αποξενωση, απειλες και εκβιασμους τιποτα.
-Πινακες εξοδων τεκνου επισημοι απο το κρατος, οπως στην Ευρωπη.
-Ισος χρονος, εναλλασσομενη κατοικια, ισοτητα παντου οχι οπου συμφερει μονο, και διατροφη λειτουργικη, οχι διατροφη συν μπονους αποζημιωσης αποτυχημενου γαμου μεσω αυτης.
-Και κατι αρκετα πρωτοποριακο, εξεταση των γονεων απο ψυχολογο για διπολικη διαταραχη, οριακη μεταιχμιακη διαταραχη προσωπικοτητας BPD και NPD ναρκισσιστικη διαταραχη προσωπικοτητας. Αυτες ειναι διαταραχες οι οποιες δεν ειναι φανερες, μπορουν ομως να κανουν, και κανουν, τα παντα κολαση, απο διαβουλευσεις και απλες τηλεφωνικες επαφες, μεχρι τα παιδια ορκισμενους εχθρους εναντιον του ενος γονεα. Αν νομιζετε οτι αυτα στην Ελληνικη κοινωνια δεν υπαρχουν, τοτε καντε μια στατιστικη στην αυξηση επισκεψεων στους ψυχολογους και στους ψυχιατρους τα τελευταια χρονια. Θα ειχε αξια.
-Στατιστικη υπηρεσια για τις παραμετρους των διαζυγιων, που θα δωσουν απαντησεις και λυσεις σε πολλα ερωτηματα και γεγονοτα τα οποια ειναι κρυμενα κατω απο το χαλι με δολο.
Ας διαλεγουμε ολοι συντροφους σοφοτερα, δεν θα γινει αυτο ομως ποτε οταν ο νομος δινει στον εναν τα παντα, τον συμφερει οικονομικα αποδεδειγμενα, και στον αλλο τιποτα, γιατι αυτος που ευνοειται μπαινει στην λογικη του αν στραβωσει η υποθεση δεν πειραζει αφου οχι μονο δεν χανει τιποτα αλλα παιρνει τα παντα. Τα παιδια που προκυπτουν δεν φταινε πουθενα. Ενω δηλαδη απαιτειται να παραμεινουν οι μισοι γονεις στον παραδοσιακο ρολο τους, οι αλλοι μισοι για τους εαυτους τους διαλεγουν ρολους κατα το συμφερον τους. Δυναμικοι, ανεξαρτητοι και με καριερες πριν το παιδι, φτωχοι, αδικημενοι και κατατρεγμενοι μετα. Οξυμωρο. Ας αλλαξουμε το αφηγημα του να αφησουμε εναν πλανητη καλυτερο για τα παιδια μας στο να αφησουμε καλυτερα παιδια για τον πλανητη. Αλλωστε εμεις ειμαστε οι περαστικοι και οχι ο πλανητης, ας του αφησουμε λοιπον ισορροπημενα παιδια, μεγαλωμενα οπως προσταζει η φυση με αγαπη και παρουσια δυο γονεων και οχι οτι «προσταζουν» οι ατζεντες του καθενος μας και σε αυτο περιλαμβανω εκτος των δυο γονεων και ολους τους υπολοιπους και τις δικες τους ατζεντες η το μαζεμα τους απο την αρχικη τοποθετηση κ. Υπουργε.
Αυτά που ορίζει το κεφάλαιο αυτό του νομοσχεδίου είναι ανέφικτα, επικίνδυνα αφελή αν όχι σκόπιμα για να διαλύσει την καθημερινότητα παιδιών και χωρισμένων γονέων. Μη λαμβάνοντας καν υπόψιν ότι καμία αιτία διαζυγίου δεν είναι ίδια, υποχρεώνει τα δύο μέρη να έρχονται σε καθημερινή επικοινωνία με πρόσχημα την ανατροφή του ή των παιδιών. Τοξικά άτομα που έχουν βαριά ψυχολογικά προβλήματα και ανωμαλίες και ΔΕΝ έχουν καταδικαστεί για τις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος, αφού ελάχιστες περιπτώσεις έχουν φτάσει στα δικαστήρια και να τελεσιδικήσουν, σε σχέση με τον αριθμό των διαζυγίων, θα έχουν με τις ευλογίες του κράτους που το διοικεί η ΝΔ, νόμιμα το δικαίωμα να κάνουν κόλαση την ζωή του/της πρώην συζύγου ενώ το ή τα παιδιά είναι πλήρως απροστάτευτα από τέτοιου είδους άτομα, τα οποία είναι ο κανόνας και οχι η εξαίρεση. Τέλος, μην υπολογίζοντας , τις ενστάσεις της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής , η κυβέρνηση δείχνει ότι στο θέμα αυτό άγεται και φέρεται από συντεχνία που έχει δημιουργηθεί.
Άρθρο 13
Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.
· Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.
· Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.
· Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.
Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΓΟΝ.ΙΣ.
Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΟΝ.ΙΣ.
Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»
ΩΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ Κ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ .ΑΥΤΟ ΟΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΛΕΤΕΣ. ΘΑ ΚΑΜΦΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Στο αρθρο αυτό δημιουργήται συγχηση με την φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας… Η λέξη «επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» και πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.Πιθανον να είναι λαθος διατυπωση καθώς στην εκθεση το εννοεί αλλιώς ο νομοθέτης.
Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο ½ και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3. Με τη συγκεκριμενοποιηση του ανυσματος απο 1/2 εως 1/3 απο τον νομοθετη τονιζεται ο κανονας της κοινης επιμέλειας, χωρις να αποκλειονται φυσικά λιγοτερος ή μεγαλυτερος χρονος αλλά ως εξαιρεσεις αναλογα με την περιπτωση. Ο λιγοτερο του 1/3 χρονος όμως δεν ευνοεί για να χτιστεί σχεση γονέα-τέκνου.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ : Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής:
1.«Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.
Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.
Οι περιπτώσεις που αφορούν την καθε μορφής και πηγής- ορατής και αορατης- βιας κατα του παιδιού ή μελών της οικογενειας χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Οι περιπτωσεις με ψευδείς κατηγορίες αλλά και οι περιπτωσεις πραγματικης ενδοοικογενιακής βίας είναι αιτίες που θα πρεπει να αξιολογουνται ανάλογα και να εχουν την βαρυτητα που αρμόζει στην καθε περιπτωση ξεχωριστά. Η μάστιγα των ψευδών κατηγοριών που μετα απο χρονια αποδυκνυονται ψευδείς με αποτελεσμα να εχει χαθεί ο χρόνος για το παιδί είναι επίσης φαινόμενο υπαρκτό που πρέπει να αντιμωπιστεί. Η λέξη αμετάκλητα αντιμετωπίζει αυτό ακριβώς το φαινόμενο τονιζοντας την αναγκη για αντιμετωπιση των πραγματικών φαινομενων βίας ανεξαρτητα φύλου.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως σκέφτεται η πολιτεία να αλλάξει το νόμο για το οικογένειακο δίκαιο και να μην εφαρμόζει απλώς σωστά το ήδη υπάρχον που δεν είναι καθόλου αναχρονιστικό ΑΝΤΙΘΕΤΑ
το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική
συνεπιμέλεια που προωθείται θα μας γυρίσει πάλι πίσω πολλα χρόνια και γίνεται επικίνδυνο :
-Θέτει κάθε παιδί ως αντικείμενο αντιδικίας παραβλέποντας τις επιθυμίες και τις ανάγκες του .Σε συγκρουσιακές σχέσεις γονέων το ΠΑΙΔΙ θα συνεχίσει να ζει σε αρρωστημένο περιβάλλον και δεν θα έχει την ψυχική ΗΡΕΜΙΑ που χρειάζεται.Ως δια μαγείας με την υποχρεωτική Συν επιμέλεια δεν θα λύσουν οι γονείς τις διαφορές τους,δεν θα αλλάξουν απόψεις, θα συνεχιστούν οι αντιπαραθέσεις.Ο γονέας που θα είναι οικονομικά αδύναμος δεν θα μπορεί να ανταπεξελθει και θα γίνεται υποχείριο του άλλου γονέα. Η πολιτεία θα πληρώνει για τα δικαστήρια που θα προκύπτουν τα οποία θα αυξηθούν και δεν θα μειωθουν;Η πολιτεία θα πληρώνει τους διαμεσολαβητες;
-Αναφέρει ότι προωθεί την ισότητα των φυλών όταν επί της ουσίας δεν υπάρχει ισότητα γιατί οι γυναίκες ακόμη και τώρα εν έτη 2021 αν και ικανοτατες στερούνται ευκαιριών,παίρνουν κατώτερους μισθούς,προτιμούνται οι άντρες ακόμη σε κάποιες δουλειές και θέσεις,ζουν την σεξουαλική παρενόχληση πιο συχνά για να μην αναφέρω τους βιασμούς.
-Εκθέτει τα παιδιά ή/και τον κακοποιημένο γονέα στη βία του κακοποιητή, αφού τους υποχρεώνει σε καθημερινή επαφή.
Ο γονέας δεν θα μπορεί να υπερασπιστεί το ΠΑΙΔΙ του γιατί θα του δίνεται ο τίτλος του αποξενωτη και θα κατηγορείται για παραβίαση δικαστικής απόφασης με κίνδυνο να χάσει την γονική μέριμνα.Το παιδι μου ζει συνέχεια τον εκφοβισμο,την ψυχική και λεκτική βια από τον άλλο γονέα. Εχει γίνει ένα φοβισμένο ΠΑΙΔΙ με τις όποιες συνέπειες που θα τον ακολουθούν μια ζωή.Θα υπάρχει προστασια για αυτο;Εδώ και με καταδικαστική απόφαση ο κακοποιητικος γονέας θα έχει δικαίωμα επικοινωνίας.Πως είναι αυτό το συμφέρον του παιδιού;
-Σε χώρες που έχει εφαρμοστεί έχει καταγραφεί αύξηση των γυναικοκτονιών και των παιδοκτονιών.Η Γαλλία άλλαξε την υποχρεωτικοτητα ακριβώς για αυτούς τους λόγους.
-Στις ψυχολογικές έρευνες που αναφέρουν ότι είναι καλύτερα για τα παιδιά η συν επιμέλεια αφορά οικογένειες που το επέλεξαν μόνες τους όχι υποχρεωτικά και βέβαια χώρες του εξωτερικού που έχουν άλλη νοοτροπία και κοινωνική πρόνοια από την Ελλάδα.Οι χώρες που στηρίζουν την συν επιμέλεια είναι λίγες και ακόμη και αυτές το αλλάζουν ΛΟΓΩ των προβλημάτων που αντιμετώπισαν.. Όταν γίνεται κάτι αναγκαστικά δεν φέρνει πότε θετικό αποτελεσμα και κυρίως στα παιδιά που είναι το ζητούμενο. Αυτό το νομοσχέδιο αναφέρεται δήθεν σε αυτά άλλα ασχολείται πιο πολύ με τις ανάγκες των πατερων και είναι κρίμα. Το παρόν νομοσχέδιο είναι προοδευτικό αρκεί να τηρείται εξ ολοκληρου
-Λειτουργεί με ταξικούς όρους, αφού εξυπηρετεί το αίτημα οικονομικά εύρωστων «Ενεργών μπαμπάδων» για μη καταβολή της διατροφής
Όλο αυτό το διάστημα συγκεκριμένοι «κύριοι «μπαμπάδες βρίζουν και κατηγορούν όλες τις μητέρες για να δικαιολογηθεί η αλλαγή στο υπάρχον νομοσχέδιο .Ακόμη και πανό έχουν βάλει παντού σε γέφυρες και στάσεις λεωφορείων και η πολιτεία δεν κάνει τίποτα.
Δεν έχω ακούσει πουθενά για τις περιπτώσεις που ο πατέρας «κυνηγαει»
την μητέρα κάνοντας ΜΗΝΥΣΕΙΣ συνέχεια χωρίς πραγματικό λόγο μόνο και μόνο για στηρίξουν το αφήγημα τους και να στερήσουν την επιμέλεια από αυτές λες και το παιδί είναι έπαθλο.
Εκκληση προς την Κυβέρνηση να μην το ψηφισει, θα γίνουν χιλιάδες άνθρωποι δυστυχισμένοι και κυρίως τα παιδιά μας!
Προστατεψτε τα παιδιά μας να έχουν ηρεμη και μόνιμη κατοικία δεν ειναι προς το συμφέρον του παιδιού η υποχρεωτική συνεπιμελεια οι γονείς θα τσακώνονται συνέχεια δεν φταίνε τα παιδιά να το ζούνε ολο αυτό είναι κρίμα για τα παιδιά . Δεν ειναι προς το συμφέρον του παιδιού να απορριφθεί το νομοσχεδιο.
Οχι στην υποχρεωτικη συνεπιμελεια τίποτα το υποχρεωτικο για τα παιδιά μας με αυτό το νομοσχεδιο συνέχεια ο πατέρας του γιου μου με απειλεί κλαίει το παιδί μου οταν τον ακούει να με φωνάζει και το παιδι πρέπει να είναι ήρεμο να έχει μια μονινη κατοικια για την ασφάλεια του δεν θελει 2 γονείς να τσακώνονται κρίμα για τα παιδιά δεν ειναι προς το συμφέρον του παιδιού αυτό το νομοσχεδιο.
Πρέπει να ξεκκαθαριστεί ότι ο ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας του 1/3 αναφέρεται σε διαμονή/διανυκτέρευση του τέκνου με τον γονέα και όχι απλά φυσική παρουσία που παραπέμπει στα άκρως αναχρονιστικά τρίωρα επικοινωνίας που δίδονται πολύ συχνά. Η βάση, η αρχή να είναι το 1/ 2 εφόσον οι γονείς ζουν σε σχετικά κοντινή απόσταση. Οι γονείς δεν επικοινωνούν με τα παιδιά τους, τα ανατρέφουν! Η ισόχρονη παρουσία και η ενελλασσόμενη κατοικία, τα δύο λειτουργικά σπίτια είναι το ύψιστο συμφέρον του τέκνου. Επιβάλλεται να γίνει σαφές γραπτώς αυτό που ο Υπουργός επεξήγησε πολλάκις, δηλαδή κάθε γονιός θα έχει σίγουρα από 1/3 χρόνου με διανυκτερεύσεις κ το τρίτο 1/3 θα το διεκδικούν αμφότεροι μετά! Η ασύμμετρη συμμετοχή των γονέων στην καθημερινή/ βιωματική ανατροφή του παιδιού ή ο αποκλεισμός (σκόπιμος ή μη) του ενός (συνήθως του πατέρα) και, κυρίως, η εχθρική /συγκρουσιακή σχέση που συχνά αναπτύσσεται μεταξύ τους δημιουργεί «ρήγμα» στον ψυχισμό του παιδιού που όχι μόνο φτωχοποιεί σε πολλά επίπεδα (γνωστικό, συναισθηματικό, κοινωνικό) την λειτουργία του, αλλά, εν δυνάμει, συνιστά, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες, ένα σοβαρό τραύμα (Britton, 2004· Morgan, 2005· Phares, 2013). Η ανατροφή των παιδιών και από τους δύο γονείς η οποία είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι έχει πολλαπλά θετικά αποτελέσματα, συγκεκριμένα (α) χαμηλότερα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους (β) χαμηλότερη επιθετικότητα και κατάχρηση τοξικών ουσιών (γ) καλύτερη απόδοση στο σχολείο, (δ) καλύτερη σωματική υγεία, (ε) χαμηλότερα ποσοστά καπνίσματος και (στ) καλύτερες σχέσεις με γονείς και ανιόντες. Οι θετικές επιδράσεις της από κοινού άσκησης της επιμέλειας/κοινής ανατροφής με ίσο χρόνο αναφορικά με την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, ισχύουν και για διαζύγια υψηλής σύγκρουσης high- conflict) με αντιδικία.
Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Όχι ΟΦΕΙΛΕΙ αλλά ΥΠΟΧΡΕΟΎΤΑΙ!!! Αν δεν το κάνει να υπάρχουν σοβαρές κυρώσεις!!!
Καλησπέρα σας,
Είναι αδιανόητο κάποιοι να αντιδρούν σε ένα νομοσχέδιο, που θα έπρεπε να φέρνει την ισότητα.
Ένας σωστός νόμος εξασφαλίζει ίση αφετηρία σε οποιαδήποτε δικαστική διαμάχη.
Ο άνθρωπος – οι γυναίκες – οι άνδρες αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα στην αγορά εργασίας, στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεστε.
Πως μπορεί λοιπόν ένας γονέας να εξηγήσει στο παιδί του γιατί έχει να το δει τρεις μήνες?
Πως μπορεί ένας γονέας να απαντήσει στο παιδί του στο γιατί δε μπορούν να βλέπονται παραπάνω?
Πως μπορεί ένας πατέρας ή μητέρα να προσφέρει τα ίδια με τον άλλο γονέα όταν βλέπει 1/10 το παιδί του αναλογικά?
Πως μπορεί ένα κράτος δικαίου να δέχεται την ουσιαστική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενός παιδιού, που ζει φυλακισμένο σε ένα σπίτι με ένα γονέα, που μισεί και αποξενώνει τον άλλο?
Πως μπορεί ακόμα και ένας παράνομος δεσμός του ενός γονέα να ζει περισσότερο με ένα παιδί από έναν υπεύθυνο κι ενεργό βιολογικό γονέα?
Ζούμε ανάλογα με τις ορέξεις του γονέα που ο νόμος του τα έχει παραχωρήσει όλα.
Ανοίξτε τις φυλακές κι ελευθερώστε τα παιδιά μας, σας παρακαλώ!
Με εκτίμηση
Στη φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» η διατύπωση δεν είναι σωστή, γιατί μπορεί κάποιος να πει ότι εκτός από την επικοινωνία με φυσική παρουσία υπάρχει και η επικοινωνία μέσω τηλεφώνου ή διαδικτύου και συνεπώς να ισχυριστεί το εξής:
επικοινωνία με φυσική παρουσία + τηλεφωνική/διαδικτυακή επικοινωνία = συνολικός χρόνος επικοινωνίας.
Αυτό σημαίνει ότι αν π.χ. σε εβδομαδιαία βάση η τηλεφωνική/διαδικτυακή επικοινωνία είναι συνολικά 2 ώρες, αυτό το 2ωρο κάλλιστα θα μπορούσε να αφαιρεθεί από το χρόνο επικοινωνίας με φυσική παρουσία.
Άρα, οι διατυπώσεις των προτάσεων στο ν/σ πρέπει να είναι πιο προσεκτικές και πιο ακριβείς.
Το άρθρο 13 να τεθεί ως εξής
5. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η ΔΙΑΜΟΝΗ του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου με ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΣ, δύναται όμως να ΑΥΞΗΘΕΙ έως το 1 /2 του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Εφόσον οι γονείς κατοικούν σε κοντινή απόσταση, ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ στο ένα δεύτερο 1/2 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας. Το όφελος του παιδιού είναι να έχει δύο λειτουργικές κατοικίες και δύο γονείς που θα το ανατρέφουν από κοινού ακόμη κι αν αυτοί έχουν αποφασίσει να χωρίσουν. Να οριστεί κατά νομικό τεκμήριο, ίσος χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί η γονική μέριμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ τους.
Κοινή γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα στους γονείς είτε είναι παντρεμένοι, είτε ζουν μαζί είτε όχι. Μόνο για κακή άσκηση της γονικής μέριμνα να μπορεί ο δικαστής ν’ αφαιρεί ένα γονιό από τη ζωή του παιδιού. Τόπος κατοικίας του παιδιού να είναι η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων μέσα στη οποία να διαμένει εξίσου στα σπίτια και των δύο γονέων. Αν πρέπει ο δικαστής να δώσει λιγότερο χρόνο σε ένα γονέα, αυτός να είναι το 35 % των διανυκτερεύσεων κατά τη σχολική χρονικά και το 50 % κατά τις σχολικές διακοπές. Να καταργηθούν όλες οι διακρίσεις για τα αναγνωρισμένα καθ’ οιονδήποτε τρόπο παιδιά εκτός γάμου, να προβλεφθούν κοινωνικοί μηχανισμοί προστασίας (ίσος χρόνος δικαιώματα και υποχρεώσεις και στους δύο γονείς, δικαστικές ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες, Parenting Plans, «αντικειμενικές αξίες» διατροφής τέκνων, φιλική δικαιοσύνη, οικογενειακά δικαστήρια), οι νέες διατάξεις να ισχύσουν για όλα τα παιδιά της χώρας.
Το δικαίωμα προσδιορισμού ή εντεύθεν μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου, καίτοι ανήκει στο γονέα που ασκεί προσωρινά την επιμέλεια, θα πρέπει κάθε φορά να σταθμίζεται με τις ανωτέρω δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η διακοπή της επικοινωνίας με τον άλλο γονέα και να υποχωρεί έναντι αυτής, όταν η αναγκαιότητα της ενδεχόμενης προσωρινής ή διαρκούς αλλαγής του τόπου διαμονής ή τα πλεονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται, δεν ανταποκρίνονται προς το πραγματικό συμφέρον του τέκνου. Τυχόν δε αδικαιολόγητη παρεμπόδιση της επικοινωνίας συνιστά ενδεχομένως καταχρηστική άσκηση της γονικής μέριμνας.
Σας εκλιπαρώ να αποσύρετε αυτό το εγκληματικό νομοσχέδιο όσο είναι καιρός. Οι σολομώντειες λύσεις ανήκουν στην Παλαιά Διαθήκη και όχι στο 2021. Ακολουθείστε τις προτάσεις της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας, αν επιθυμείτε μια ουσιαστική αλλαγή προς το συμφέρον των παιδιών. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι εν συνόλω μια επικίνδυνη γενίκευση που θέτει ως προτεραιότητα τα δικαιώματα /συμφέροντα ορισμένων πατεράδων και δευτερευοντως το συμφέρον του παιδιού και την ασφάλεια της μητέρας. Αναλαμβάνετε την ευθύνη για τις ολέθριες συνέπειες?
Σας εκλιπαρώ να αποσύρετε αυτό το εγκληματικό νομοσχέδιο όσο είναι καιρός. Οι σολομώντειες λύσεις ανήκουν στην Παλαιά Διαθήκη και όχι στο 2021. Ακολουθείστε τις προτάσεις της Ελληνικής Παιδοψυχιατριακής Εταιρείας, αν επιθυμείτε μια ουσιαστική αλλαγή προς το συμφέρον των παιδιών. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι εν συνόλω μια επικίνδυνη γενίκευση που θέτει ως προτεραιότητα τα δικαιώματα /συμφέροντα ορισμένων πατεράδων και δευτερευοντως το συμφέρον του παιδιού και την ασφάλεια της μητέρας. Αναλαμβάνετε την ευθύνη για τις ολέθριες συνέπειες?
Αν δεν υπάρχουν λόγοι που να το απαγορεύουν (αποδεδειγμένη ακαταλληλότητα), να μοιράζεται η διαμονή του τέκνου στα δύο και έτσι το παιδί να περνάει ίσο χρόνο με τον κάθε γονιό και να μην αποξενώνεται από τον έναν, που συνήθως είναι ο πατέρας. Δεν πρέπει ο νόμος να βλέπει τον πατέρα μόνο ως τσέπη, αλλά να του δίνει το δικαίωμα να βλέπει το παιδί του όσο χρόνο το βλέπει και η μητέρα του.
Χαιρετίζουμε την πρόθεση του Υπουργείου να νομοθετήσει ένα νόμο πιο δίκαιο για τους γονείς όταν αυτοί χωρίζουν. Είναι απαραίτητο για την ψυχική υγεία του παιδιού και υπάρχουν και τα πορίσματα των ειδικών που έχουν αποφανθεί υπερ της εναλλασσόμενης κατοικίας και του ίσου χρόνου και για τους δύο γονείς.
Υπάρχουν όμως πολύ σημαντικές παραλείψεις τις οποίες το Υπουργείο θα πρέπει να λάβει υπόψιν.
Δεν είναι δυνατόν να αναφέρεται ο «γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο». Οι δύο γονείς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Το παιδί θα πρέπει να έχει 2 κατοικίες αυτές των γονέων του. Να έχει 2 δωμάτια και η παραλαβη και η παράδοση του παιδiού να γίνεται στο σχολείο χωρίς να χρειάζεται οι 2 γονείς να έρθουν σε επαφή αν υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα τους.
Επίσης είναι απαράδεκτο να μην προβλέπονται τιμωρίες για όποιον γονέα παίρνει το παιδί μακριά απο τον τόπο που ζούσαν και οι 2 γονείς πριν χωρίσουν. Κατι το οποίο γίνεται κατα κόρον με τον παλιό νόμο.
Η κοινωνία είναι έτοιμη. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι γενναίες και δεσμευτικές. Το συμφέρον και το καλό του παιδιού δεν μπορεί να επαφίεται στο κατά ποσο ο γονέας που το εχει περισσότερο αφηνει τον αλλο γονεα να συμμετασχει και αυτος στη ζωη του.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!
Ονομάζομαι Ελένη και είμαι μητέρα ενός παιδιού 8 ετών. Έχω χωρίσει με τον σύζυγο εδώ και 4 χρόνια και μπορώ να σας πω με απόλυτη βεβαιότητα πως το να ανατρέφεται ένα παιδί και απο τους δύο γονείς του είναι ότι καλύτερο. Το παιδί μου είναι αγόρι και προσπαθούμε και οι 2 να έχει ο μικρός τις καλύτερες σχέσεις με το παιδί. Το παιδί μένει κυρίως μαζί μου λόγω του επαγγέλματος του συζύγου αλλά κοιμάται στο σπίτι του 2 με 3 φορές την εβδομάδα ανάλογα.
Ακολουθούμε ένα πρόγραμμα αλλά το μεταβάλλουμε ανάλογα τις ανάγκες μας αλλά και του τι θέλει το παιδί. Πολλές φορές μπορεί να βρεθούμε και οι 3 μαζί για φαγητό και αυτό βοηθά και το παιδί στο να είναι πιο ήρεμο και να νοιωθει επι του πρακτέου την αγάπη μας.
Είναι πολύ σημαντικό να περάσει αυτό το νομοσχέδιο και να υπάρχει ισότητα μεταξύ των γονέων σε θέματα που αφορούν το μεγάλωμα του παιδιού. Οι μόνες περιπτώσεις στις οποίες αυτό δεν θα πρέπει να ισχύει είναι όταν ο ένας γονέας είναι κακοποιητικός και προς τη μητέρα αλλά και προς το παιδι αλλα εκεί νομίζω πως εμπλέκονται τα ποινικά δικαστήρια. Δεν μπορει ο νομος για τη Συνεπιμέλεια να ειναι πάνω απο το νόμο της κακοποίησης.
Ελπίζω να εισακουστούν οι φωνές των γονέων που ενδιαφέρονται για τα παιδια τους