Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

Σχόλια 1 … 3 4 5 6 7 … 34
  • 29 Μαρτίου 2021, 00:43 | ΣΠΥΡΙΔΆΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

    Ίσος χρόνος και με τους δύο γονείς εναλλασσόμενη κατοικία.Ολες οι έρευνες συμφωνούν ότι τό συμφέρον τών παιδιών είναι η συνεπειμελια και η κοινή ανατροφή και από τους δύο γονείς.

  • 28 Μαρτίου 2021, 23:26 | ΠΕΤΡΟΣ Χ ΧΑΡΔΑΛΙΑΣ

    Είναι μεγάλη ανάγκη και υποχρέωση της πολιτείας να δώσει την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να μεγαλώνουν με τούς δυο γονείς….
    θεωρώ ότι είναι μια ιστορική στιγμή, για όλους τούς εμπλεκόμενους να λυθεί ένα χρόνιο πρόβλημα σε αρκετά μεγάλο βαθμό, γνωρίζω από προσωπική εμπειρία τη σημαίνει για ένα παιδί στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στην ζωή, του γενικότερα να μεγαλώνει χωρίς την παρουσία των δυο γονέων.
    ΔΩΣΤΕ την ευκαιρία στους μπαμπάδες να είναι και να αισθάνονται χρήσιμοι γονείς.

  • 28 Μαρτίου 2021, 23:54 | Δ. Κοντουβάλης

    Είμαι ένας αποξενωμένος παππούς που δεν μπορώ να δώ την εγγονή μου εδώ και 3 περίπου χρόνια. Το νομοσχεδιο για τη Συνεπιμελεια πρεπει να ψηφιστει άμεσα.

    Πρέπει ο νέος νόμος να εξασφαλίζει για όλα τα παιδια το ισόχρονο για την ανατροφή τους και απο τους δύο γονείς. Κατοικία των παιδιών πρεπει να θεωρειται το σπίτι και των δύο γονεων. Κάθε παιδί έχει δύο γονείς και αυτό δεν πρέπει να αλλάζει είτε οι γονείς ζουν μαζί είτε χώρια.

    Είναι ένα βασικό δικαίωμα των παιδιών αλλα και όλων των ικανών γονέων.

    Οι επιστημονικοί φορείς της χώρας και όλες οι μελέτες του εξωτερικού συνηγορούν προς αυτό. Τα παιδιά αναπτύσσονται καλύτερα όταν μεγαλώνουν σε καθεστώς συνεπιμέλειας. Πρέπει να εξασφαλιστεί το μέλλον των παιδιών, του σημαντικότερου θησαυρού που έχουμε σαν χώρα.

    Ελπίζω να εισακουστούν οι φωνές των γονέων και των παππούδων που αγωνιούν με όλη αυτή την κατάσταση.

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ – ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ

  • 28 Μαρτίου 2021, 23:48 | Χρήστος

    Δεν είναι δυνατόν το υπάρχων νομοσχέδιο να είναι σωστό, εφόσον πάνω από 90% καταλήγει σε μια πλευρά !

    Ξυπνήστε και επιβάλλεται την ισότητα των γονέων !!! Ισότητα παντού

  • 28 Μαρτίου 2021, 22:18 | Ελένη Λιβανού

    Η φιλοσοφία αυτού του νομοσχεδίου με αφήνει άφωνη. Είμαι και εγώ γιαγιά, που ζω τα εγγόνια μου από κοντά, σχεδόν καθημερινά.Το θέμα είναι τα παιδιά.

    Τα παιδιά που πρέπει να μεγαλώνουν με σταθερή εστία, με σαφή όρια, με ασφάλεια, με αγάπη. Ο νόμος αυτός τους επιβάλλει να μετακομίζουν αναγκαστικά κάθε εβδομάδα από το ένα σπίτι στο άλλο. Ευτυχώς, που δεν τους επιβάλλει να αλλάζουν και σχολείο! Το θέμα δεν είναι πόσο χρόνο περνούν με τη γιαγιά ή τον παππού. Ο ρόλος μας είναι επικουρικός.Το θέμα είναι ότι ούτε ένας ενήλικας θα άντεχε να γίνεται μπαλάκι διαρκώς αλλάζοντας σπίτι.

    Πόσο μάλιστα αυτές οι ψυχούλες, που με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα τρέχουν από τον ένα ψυχολόγο στον άλλο! Δε συζητώ για τις καημένες τις εργαζόμενες μανούλες, που το μόνο που κάνει είναι να τις στέλνει στο δικαστήριο. Γιαγιάδες σκεφτείτε, έτσι μεγαλώσαμε εμείς τα παιδιά μας;

  • 28 Μαρτίου 2021, 22:14 | Γιαννα

    Δημιουργία επιτέλους Οικογενειακου Δικαστηρίου που θα εξετάζει την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και θα παραπέμπει υποθέσεις στις οποίες δεν υπάρχει σύμπνοια μεταξύ των γονέων, σε ειδικούς. Κοινωνικούς λειτουργούς, συμβούλους, παιδοψυχολόγους κτλ.
    Να λαμβάνετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ και η συναίνεση του παιδιού στις αποφάσεις!
    Δεν μπορεί ένας νομοθέτης να έρχεται και να αποφασίζει εκ των προτέρων τόσο σοβαρά θέματα!
    Μια κληρωτή επιτροπή ειδικών ή και ένορκων θα ήταν μια πολύ καλή πρακτική.
    Να παίζει ρόλο επίσης το ποσό ενεργός ήταν ο γονιός και εντός του γάμου. Δεν γίνεται να είναι απών ο ένας από τους δύο γονείς καθ’όλη την διάρκεια του γάμου σε ζητήματα που αφορούν αφορούν παιδί και να μην ερευνάται αυτό το ενδεχόμενο.
    Τέλος, ας σταματήσει η εκμετάλλευση της διατροφής. Αν ο ένας από τους δύο ζητήσει πλήρη επιμέλεια, να στερείται του δικαιώματος διατροφής! Και αντίστοιχα, να μην χρησιμοποιηθεί αυτό το νομοσχέδιο ώστε να γλυτώσουν την διατροφή οι έχοντες τα μέσα και την οικονομική δυνατότητα και συνεχής πίεσης μέσω δικηγόρων.
    Κάντε ότι μπορείτε να σταματήσετε την εκδικητικότητα με μόνα θύματα τα παιδιά!

  • 28 Μαρτίου 2021, 22:14 | Γιώργος Κ.

    Προς την εξυπηρέτηση του συμφέροντος του παιδιού θα πρέπει να εξασφαλιστεί η ισόχρονη φυσική παρουσία και η εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού.
    Κοινές γονικές ευθύνες και κοινά δικαιώματα-υποχρεώσεις.
    Όλες οι εγχώριες και διεθνείς έρευνες και οι επιστημονικές μελέτες, συνηγορούν προς την εξασφάλιση της Συνεπιμέλειας.
    Οι χιλιομετρικές-γεωγραφικές αποστάσεις με την έμπρακτη αγάπη του γονέα έχουν εκμηδενιστεί όπως αντίστοιχα θα πρέπει να εκμηδενιστούν και οι αποστάσεις του Νόμου.
    Ο ρόλος του κάθε γονιού είναι μοναδικός, δεν αντικαθίσταται και θα πρέπει να υπάρχει ο αντίστοιχος αμοιβαίος σεβασμός, κάτι το οποίο θα πρέπει να το εξασφαλίζει η Εφαρμογή του Νόμου μέσα από την Εκτελεστικότητα-Αμεσότητα των αποφάσεων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 21:17 | Γιάννης Μαρκόπουλος

    Εάν θέλουμε να θεωρούμαστε ευνομούμενη κοινωνία και πολιτισμένη χώρα πρέπει άμεσα ο νόμος να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των παιδιών και την ισότητητα των πολιτών (στην προκειμένη περίπτωση όσον αφορά το φύλλο των πολιτών).

    Πρέπει να διασφαλιστεί με τον νόμο η Συνεπιμέλεια, ο Ίσος Χρόνος και η Εναλλασσόμενη κατοικία

  • 28 Μαρτίου 2021, 21:07 | ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑ

    (Από την δημοσίευση του Π.Ε.Ε.-Ενω.Ψυ.Π.Ε., επίσημου επιστημονικού φορέα των Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου)

    Προτάσεις
    1. Η υποχρέωση των αντιδικούντων γονέων να παρακολουθήσουν, πριν την προσφυγή στο δικαστήριο, συνεδρίες οικογενειακής διαμεσολάβησης από ειδικά εκπαιδευμένους και διαπιστευμένους διαμεσολαβητές ειδικούς ψυχικής υγείας. Στόχος της διαμεσολάβησης θα είναι η προαγωγή της λειτουργικής επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και η δημιουργία ενός σχεδίου ανατροφής των παιδιών, το οποίο θα αναγνωρίζει και θα ανταποκρίνεται στις εξατομικευμένες ανάγκες τους. Η συμφωνία των γονέων για τη ρύθμιση της επιμέλειας, της επικοινωνίας, και της διατροφής, και το σχέδιο ανατροφής, θα υποβάλλονται προς κρίση στο δικαστήριο.
    2. Από τη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορεί να προκύψει ότι ενδείκνυται ή/και επιβάλλεται η συμβουλευτική γονέων από ειδικούς ψυχικής υγείας, με στόχο, μέσω της ουσιαστικής κατανόησης των αναγκών, των συναισθημάτων, και της συμπεριφοράς των παιδιών μετά το χωρισμό, να προωθηθεί η κατάλληλη ανταπόκριση κάθε γονέα στις ανάγκες των παιδιών, και να υποστηριχθούν οι γονείς στο ρόλο τους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Θεωρούμε ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν μετά το χωρισμό των γονέων και τη διάσπαση της οικογενειακής ενότητας επηρεάζουν τη ψυχοσυναισθηματική υγεία και ανάπτυξη των παιδιών, επομένως ο θεσμός της συμβουλευτικής γονέων σε κάθε περίπτωση διαζυγίου, θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος.
    3. Επιπλέον, η Πολιτεία θα πρέπει να θεσμοθετήσει το Οικογενειακό δικαστήριο, στο οποίο οπωσδήποτε θα προβλέπεται η δημιουργία διεπιστημονικής ομάδας με θέσεις ψυχιάτρων παιδιού και εφήβου, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, με εξειδίκευση στο πεδίο αυτό, που θα εκτιμούν την κάθε περίπτωση και θα επικουρούν τον δικαστή στην απόφασή του. Την έλλειψη αυτή «υποκαθιστούν» σήμερα οι αντίδικοι γονείς, προσκομίζοντας γνωματεύσεις από ειδικούς ψυχικής υγείας, συνήθως αντικρουόμενες, τις οποίες λαμβάνουν κατά περίπτωση υπόψη οι δικαστές, αναλώνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο από τη ζωή των παιδιών, αλλά και των ιδίων, δαπανώντας μεγάλα ποσά, και επιβαρύνοντας την απονομή της δικαιοσύνης. Για τους παραπάνω λόγους, αλλά κυρίως γιατί η ανάπτυξη των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική την ταχεία διεκπεραίωση αυτών των οικογενειακών υποθέσεων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 20:44 | Γιάννης

    Κάποτε οι γονείς μου παραλίγο να χωρίσουν, αλλά τελικώς δεν έγινε, ευτυχώς για εμένα. Παρότι με τον πατέρα μου δεν είχα ιδιαίτερα καλές σχέσεις, εντούτοις ως παιδί, πιστεύω πως δεν θα μεγάλωνα σωστά χωρίς την προστατευτική του φιγούρα. Όταν έμπαινε το βράδυ στο σπίτι κι έκλεινε η πόρτα νόμιζα πως κανείς μα κανείς δεν θα μπορεί να με πειράξει και να μου κάνει κακό. Εκτός των άλλων με δίδαξε κι έναν ηθικό κώδικα τιμής, που αυτός ακόμα και σήμερα καθορίζει τη ζωή μου. Διότι όντας εγώ ένα ατίθασο παιδί, δεν θα μπορούσε μόνη η μητέρα μου να με ελέγξει. Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τη μητέρα αλλά και τον πατέρα. Αλλιώς, το πιθανότερο είναι να έχουν κολοβή-ανάπηρη ανατροφή.

  • 28 Μαρτίου 2021, 20:51 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

    Προτεινόμενη διάταξη
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ΤΗΣ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΙΣΟΧΡΟΝΗΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΧΑΡΙΝ του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

    Η φυσική κατάσταση και το βασικό προστατευόμενο δικαίωμα είναι η ανατροφή του παιδιού εξίσου και από τους δύο γονείς του.
    Κανένας γονέας δεν μπορεί ν’ απομακρυνθεί από τ την ανατροφή του παιδιού του χωρίς τη θέληση του ίδιου του γονέα.
    Η ρήτρα διαφυγής του συμφέροντος του παιδιού επιτρέπει σε όλους (γονείς, δικαστήρια, αρχές, όργανα ελέγχου) να σταθμίσουν αν πρέπει κάποιος ν’ απομακρυνθεί.
    Για κάθε ένα ξεχωριστό παιδί, ενόψει των συγκεκριμένων συνθηκών.
    Δεν είναι το συμφέρον του παιδιού που αναθέτει την ανατροφή στους δύο γονείς, είναι αυτό που επιτρέπει την αιτιολογημένη απομάκρυνση κάποιου γονέα.
    Ο λόγος που πρέπει να προστεθεί η φράση «εξίσου και ισόχρονα» στη διατύπωση είναι για να καμφθεί η αποκλίνουσα ελληνική νομολογία.
    Για να πειθαρχήσει ο δικαστής στο νομοθέτη.
    Και να σκεφθείτε ότι τη διατύπωση κατά τη διεθνή διάσκεψη της για τη διεθνή σύμβαση δικαιωμάτων του παιδιού τη πρότεινε η ελληνική αντιπροσωπεία το έτος 1978.
    Θα τρίζουν τα κόκκαλα των φωτισμένων εκπροσώπων της Ελλάδας που άνοιξαν το δρόμο για μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις του 20ου αιώνα.
    Παραμένουμε ανάξιοι συνεχιστές τους.

  • 28 Μαρτίου 2021, 20:37 | Θοδωρης Λαζ

    Οι αλλαγές που προτείνω λαμβάνοντας υπ’οψιν τις επιστημονικές τοποθετήσεις:

    Άρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ
    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
    (…)
    2. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΚΑΙ ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ (…)

    ‘Αρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας- Αντικατάσταση άρθρου 1514 ΑΚ
    Το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας
    (…)
    2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΛΟΓΟΥ, και ιδίως αν ο ένας γονέας ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟ (…).
    3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΥΤΩΝ, ΓΙΑ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΓΟΝΕΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1/3 ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, Η να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ ιδίαν θέματα (..)

    Άρθρο 9
    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με τη μητέρα (…)

    ‘Αρθρο 10
    «’Αρθρο 1519 Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΣΥΝΤΡΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.

    ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ / ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ

  • 28 Μαρτίου 2021, 19:51 | Ερη

    Οι προτεινόμενες διατάξεις δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα.

  • 28 Μαρτίου 2021, 19:29 | Νικολέτα

    Και εγώ γιαγιά της εγγονης μου είμαι γιαυτο υπάρχει η συναινετική συνεπιμελεια για να τα βρίσκουν οι γονείς και να είναι Χαρούμενα τα παιδιά…δεν συμφωνώ σαν γιαγιά με την υποχρεωτική συνεπιμελεια δεν ειναι συμφέρον προς τα εγγόνια μας.δεν φταίνε σε τίποτα τα παιδιά να χάσουν ένα ήρεμο και ασφαλείς περιβάλλον και να πηγαίνουν μια από εδώ και μια από εκεί.

  • 28 Μαρτίου 2021, 15:13 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΑΚΩΝΙΤΗΣ

    Με γνώμονα το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015, την επιστημονική βιβλιογραφία, το κείμενο του συνήγορου του παιδιού, το κείμενο των Ελλήνων κοινωνιολόγων, το κείμενο του κλάδου της κλινικής ψυχολογίας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας(ΕΛΨΕ),ο παρόν νόμος πρέπει να διασφαλίσει το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται ουσιαστικά και ισόχρονα και από τους δύο γονείς.Για να γίνει αυτό στη πράξη απαιτούνται βελτιώσεις στο παρόν σχέδιο νόμου και η συνακόλουθη εφαρμογή του.
    Οπότε το παρόν άρθρο θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής:
    Ο παρόν νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσου και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:13 | Δημήτρης Β

    Αν η αφετηρία είναι το 50 % 50%, με ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις, οι μητέρες θα είναι πιο δεκτικες σε μια καλή συμφωνία μεταξυ των γονέων, παντα προς όφελος του παιδιου. Το προβλημα βρίσκεται στην ανθρώπινη φυση. Η δοθεισα απόλυτη εξουσία στην μητέρα, δημιουργεί το προβλημα. Οι μητέρες δεν είναι συνεργασίας, προκαλουν εντάσεις και προβληματα γιατί μετά χρησιμοποιεί αυτές ακριβώς τις εντάσεις και τα προβληματα, ως επιχείρημα υπέρ της.. » Μα αφου δεν τα βρίσκουν τώρα, πως θα τα βρουν στην συνεπιμελεια??? » !!!!!! Και αυτό δυστυχώς το αποδέχεται η πλειοψηφια των δικαστων, καταστρέφοντας παιδια και πατερες…. Έλεος… Έλεος… Έλεος….

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:40 | Βασίλης Δημητριάδης

    Αγαπητέ/η κ. Βουλευτές
    Στην Ελλάδα του 2020 μετά από ένα διαζύγιο σε ποσοστό 98% τα παιδιά καταλήγουν με το καθεστώς της αποκλειστικής επιμέλειας στον έναν γονέα.
    Θα ήθελα να σας ενημερώσω για της ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει στον ψυχισμό των παιδιών η γονεϊκή αποξένωση, η στέρηση δηλαδή του ενός γονέα από την ζωή τους χωρίς αιτία.Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη σε ποσοστό μεγαλύτερο του 87% (ερευνα του παν Αιγαιου Ε. Παπανης,2020) κ δημοσκοπηση FocusBari είναι υπέρ της συνεπιμέλειας με ίσο χρόνο και εναλλασσόμενη κατοικία για τα παιδιά χωρισμένων γονέων. Η εταιρεία Ελλήνων ψυχολόγων , ο σύλλογος Έλληνων κοινωνιολόγων ,ο συνήγορος του Πολίτη και πλήθος άλλων επιστημονικών φορέων έχουν αποφανθεί υπέρ της συνεπιμέλειας τέκνων. Στην Ευρώπη ισχύει σε πολλές χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει έκδοση σχετικό ψήφισμα 2079/2015 που έχει υπερψηφίσει και η χώρα μας.
    Θα σας παρακαλούσα μέσο του θεσμικού σας ρόλου να πάρετε θέση υπέρ του οφέλους των παιδιών να μεγαλώνουν και με τους δύο γονείς ώστε η χώρα μας να εναρμονιστεί επιτέλους 5 με το ψήφισμα 2079/2015.

    Εγώ και ο γιός μου
    Σας ευχαριστούμε

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:25 | Οικογένεια Ντάγια

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

    Η από κοινού άσκηση γονικής μέριμνας και ο ίσος χρόνος επικοινωνίας θα πρέπει να είναι η βασική αρχή του νέου νόμου.
    Η γονική μέριμνα και ο ίσος χρόνος επικοινωνίας θα πρέπει να αφαιρείτε από τον ένα γονέα μόνο και εφόσον :
    -Αυτός δεν θέλει να βλέπει τα παιδιά του συχνά ή και καθόλου.
    -Αυτός δεν δικαιούται διότι έχει κριθεί ακατάλληλος και επικίνδυνος από το δικαστήριο.
    -Αυτός κάνει κακή χρήση και εφαρμογή της γονικής μέριμνας και του χρόνου επικοινωνίας με αποτέλεσμα να είναι εις βάρος το συμφέρον του παιδιού.
    -Συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας 

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:54 | ΔΩΡΑ

    Ο κίνδυνος της νομοθέτησης της νομολογίας κρύβεται στην ανάδειξη ενός πρωτεύοντα γονέα με τον οποίο το τέκνο θα διαμένει και ενός δευτερεύοντα, του γονέα του «πηγαινέλα». Διατηρούνται εξαιρέσεις για τα παιδιά εκτός γάμου. Δεν προβέπται μηχανισμός λειτουργίας της κοινή επιμέλειας πράγμα που θα οδηγήσει στη βέβαιη αποτυχία του νέου συστήματος και τη δικαιοόγηση της πρακτικής της αποκλειστικής επιμέλειας. Ο γονέας με τον οποίο το τέκνο διαμένει καθορίζει τον τόπο κατοικίας του και επιπλέον ο τόπος αυτός δεν θα μεταβάλεται χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του. Δεν ορίζεται ότι οι διανυκτερεύσεις είναι μέσα στο 1/3 του χρόνου και ότι κατά τις σχολικές διακοπές ο χρόνος θα είναι Η μεταβατική διάταξη εξαιρεί όλες τις αποφάσεις αποκλειστικής επιμελειας που έχουν εκδοθεί. Δηλαδή προστατεύεται η αποκλειστική επιμέλεια και η διατροφή. Αν και δεν προβλέπονται τα σχέδια ανατροφής τέκνου – parenting plans, εισάγεται η υποχρεωτική διαμεσολάβηση με άγνωστους διαμεσολαβητές, άγνωστο κόστος και επιπλέον καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης.
    Ειδικότερες παρατηρήσεις επί του σχεδίου

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:54 | Σάββας Μαυρίδης

    Προτάσεις για αλλαγές επί των άρθων του νομοσχεδίου.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
    ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ

    Άρθρο 1
    Σκοπός

    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού και ισόχρονης παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους με εναλλασσόμενη κατοικία και ιδία δικαιώματα και υποχρεώσεις έναντι αυτού.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
    ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

    Άρθρο 3
    Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

    Στο άρθρο 56 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:
    «Άρθρο 56
    Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την τελευταία κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων του. Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία και των δύο γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
    Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

    Άρθρο 5
    Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚ

    Το άρθρο 1511 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1511
    Άσκηση – ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου

    1. Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του με εναλλασσόμενη κατοικία στις κατοικίες και των δυο γονέων, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, τη συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τη συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.

    Άρθρο 6
    Διαμεσολάβηση – Αντικατάσταση άρθρου 1512 ΑΚ

    Το άρθρο 1512 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1512
    Σε περίπτωση διαφωνίας
    Κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας οι γονείς υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων, προσφεύγοντας υποχρεωτικά σε διαμεσολάβηση αν διαφωνούν κατά την οποία θα κρατούνται πρακτικά και προτάσεις τα οποία θα μπορούν επικουρικά να βοηθούν το δικαστήριο για την κρίση του ,ως προς την στάση των γονέων για το πραγματικό όφελος του τεκνού . Αν διαφωνούν και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο.».

    Άρθρο 8
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και
    άρθρου 1514 ΑΚ

    Ο τίτλος και το άρθρο 1514 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίστανται ως εξής:
    «Άρθρο 1514
    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας

    1. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, μόνο εξαιτίας σοβαρού λόγου και ιδιαιτέρως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο.Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση:
    α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου σε μηνιαία βάση ή σε ετήσια βάση, λαμβάνοντας υπόψιν την απόσταση κατοικίας των γονέων και το πραγματικό όφελος του τεκνού ,ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα
    γ) να διατάξει την επανάληψη διακοπείσας διαμεσολάβησης, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή.

    Άρθρο 9
    Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους – Αντικατάσταση άρθρου 1515 ΑΚ

    Το άρθρο 1515 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1515
    Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους
    Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα ουσιαστική και ισόχρονη με εναλλασσόμενη κατοικία και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με τη μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Αστικού Κώδικα.
    Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει τη μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων ή η μητέρα δεχτεί να γίνει εξέταση DNA, ώστε να εξακριβωθεί η ταυτότητα του πατέρα και να το αναγνωρίσει. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά μετά από αίτηση του πατέρα.».

    Άρθρο 10
    Πράξεις από τον ένα γονέα – Τροποποίηση άρθρου 1516 ΑΚ
    Άρθρο 1516
    Πράξεις από τον ένα γονέα
    2. Όταν πρόκειται για τη λήψη δήλωσης της βούλησης που είναι απευθυντέα προς το τέκνο.
    Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου τους, καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, κάθε ένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του άλλου γονέα ή τρίτου αναλογικά, τα οποία είναι συγκεκριμένα ανάλογα την ηλικία του και θα ορίζονται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών σύμφωνα με τις δαπάνες διαβίωσης Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.

    Άρθρο 12
    Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου
    και άρθρου 1519 ΑΚ

    Ο τίτλος και το άρθρο 1519 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίστανται ως εξής:
    «Άρθρο 1519
    Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου
    Όταν η επιμέλεια ασκείται από τον ένα γονέα ή έχει γίνει κατανομή της μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται από τους δύο γονείς από κοινού. Τα δύο τελευταία εδάφια του άρθρου 1510 και το άρθρο 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται αναλόγως.
    Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.
    Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.».

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
    Άρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1532
    Συνέπειες κακής άσκησης
    Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, ζ. μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, η. οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα ,Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
    Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

    https://elpse.com/wp-content/uploads/2020/07/ELPSE-KEIMENO-GIA-TH-SYNEPIMELEIA.pdf

    https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf

  • 28 Μαρτίου 2021, 12:40 | Γιώργος Καρδαράς

    Θα πρέπει να κατοχυρωθούν νομικά όλοι γονείς που θέλουν και μπορούν να συμμετέχουν ενεργά και καθημερινά στην υγιή ανάπτυξη των παιδιών τους. Χωρίς όμως να τρέχουν για χρόνια στα δικαστήρια ξοδεύοντας ψυχή, χρήματα και χρόνο από τα παιδιά τους.

    Το να εξασφαλίσετε νομικά τον ίσο χρόνο και ίση γονική μέριμνα μεταξύ των γονέων που μπορούν, θέλουν και αξίζουν είναι το σημαντικότερο πράγμα διότι, εκτός των άλλων πολύ σημαντικών, βοηθάτε να καλλιεργηθεί:
    H κουλτούρα των ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μεταξύ των ανθρώπων ανεξαρτήτου φύλου
    H κουλτούρα της δικαιοσύνης
    H κουλτούρα της αξιοκρατίας  

    Τι πιο ωραίο να μπορεί να μεγαλώνει ένα παιδί εξίσου και με τους δυο του γονείς που το αγαπάνε, το φροντίζουν και το βοηθάνε να μεγαλώσει σωστά;
    Τι πιο ωραίο να αισθάνεται ένα παιδί ότι οι γονείς του είναι ισάξιοι και το αγαπάνε, νοιάζονται και to φροντίζουν εξίσου;

    Με εκτίμηση

  • 28 Μαρτίου 2021, 12:30 | Αποξενωμένη Γιαγιά. Ελένη Γ.

    Οι προτάσεις μου για τις μεταρρυθμίσεις του οικογενειακού δικαίου,από μια αποξενωμένη γιαγιά.

    Άρθρο 3. Nα οριστεί Τόπος νόμιμου Κατοικίας του Τέκνου η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων του. Επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο και στις δύο κατοικίες των γονέων του.

    Άρθρο 5 Παρ 2. Το συμφέρον του τέκνου να ορίζεται από την ισόχρονη και ισότιμη, κοινή και εξίσου ανατροφή του και από τους δύο γονείς του.
    Άρθρο 5 Παρ 4. Εξασφάλιση κατάλληλων συνθηκών με παρουσία κατάλληλα εκπαιδευμένων επιστημόνων.

    Άρθρο 7.<>.

    Άρθρο 8. Η κατανομή της γονικής μέριμνας πρέπει να ορίζεται ισόχρονη σε ποσοστό 1/2 για κάθε γονέα, καθώς και στις δαπάνες του τέκνου.

    Άρθρο 10. Να ορίζεται ότι ο καθένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής του τέκνου κατά του άλλου γονέα ή υπόχρεου.

    Άρθρο 12. Από κοινού και εξίσου η επιμέλεια σε σημαντικά ζητήματα.
    Να προστεθεί:<>.
    Να προστεθεί <>.

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα>>.

    Άρθρο 14. Να προστεθεί :H τακτική ψευδών καταγγελιών να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    Άρθρο 18. Να συμπεριληφθεί στο νόμο:<> που ρύθμισαν την γονική μέριμνα, επικοινωνία οι οποίες έχουν επιδοθεί μέχρι την έναρξη του παρόντος νόμου, μπορούν να μεταρρυθμιστούν ή να ανακληθούν μετά από αίτηση των γονέων που ασκείται εντός δύο ετών από την έναρξη του παρόντος νόμου.

  • 28 Μαρτίου 2021, 12:32 | ΞΕΝΟΦΩΝ ΤΣΑΚΩΝΙΤΗΣ

    Έχοντας υπόψιν την ισχύουσα κυρίαρχη πρακτική στα συναινετικά διαζύγια και την μακρόχρονη δικαστηριακή νομολογία, τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνική πραγματικότητα, το τι ισχύει στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες, το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015,την επιστημονική βιβλιογραφία, το κείμενου του συνήγορου του παιδιού, το κείμενο του κλάδου της κλινικής ψυχολογίας(ΕΛΨΕ), το κείμενο του συλλόγου Ελλήνων κοινωνιωλόγων, το κείμενο 57 γυναικών Πανεπιστημιακών, τις περιπτώσεις χωρισμένων ζευγαριών που γνώμονα την αγάπη τους για τα παιδιά τους ήδη εφαρμόζουν την κοινή ανατροφή – συνεπιμέλεια – ισόχρονη παρουσία – εναλλασσόμενη κατοικία στη χώρα μας με άκρως ευεργετικά αποτελέσματα για τα παιδιά τους, ο παρόν νόμος πρέπει να διασφαλίσει το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται ουσιαστικά και ισόχρονα και από τους δύο γονείς. Για να γίνει αυτό στη πράξη απαιτούνται βελτιώσεις στο παρόν σχέδιο νόμου και η συνακόλουθη εφαρμογή του στα συναινετικά διαζύγια που θα ακολουθήσουν καλλιεργώντας την κουλτούρα συνεργασίας και αποφυγής της αντιδικίας μεταξύ των γονέων αλλά από τη συνακόλουθη εφαρμογή του από τις δικαστικές και εισαγγελικές αρχές.
    Οπότε το παρόν άρθρο θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής:
    Ο παρόν νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσου παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 12:13 | ΚΑΣΙΩΤΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

    Η ΑΝΑΜΌΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΎ ΔΙΚΑΊΟΥ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌ ΣΥΜΦΈΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ, ΤΟ ΟΠΟΊΟ ΕΊΝΑΙ Ο ΊΣΟΣ ΧΡΌΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΦΉΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΓΟΝΕΊΣ ΜΕ ΊΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΏΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΣΣΌΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΊΑ!!!
    Αυτό που πάτε να ψηφίσετε θα ΕΝΙΣΧΎΕΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ για ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΆ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΆ ΔΙΑΖΎΓΙΑ ΜΕ ΜΌΝΟ ΌΦΕΛΟΣ ΤΙΣ ΤΣΈΠΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΌΡΩΝ, ΑΦΟΎ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΆΘΑΡΗ Η ΊΣΗ ΑΝΑΤΡΟΦΉ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΎ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥ.
    ΑΡΑ ΒΟΗΘΆΤΕ ΜΕ ΠΟΛΎ ΩΡΑΊΟ ΤΡΌΠΟ ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΠΆΜΠΛΟΥΤΟΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΛΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ!!!
    Αγαπητέ Κε Τσιάρα και Κε Υφυπουργέ ΑΥΤΌ ΘΈΛΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ;

    ΒΟΗΘΉΣΤΕ ΤΙΣ ΕΠΌΜΕΝΕΣ ΓΕΝΕΈΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΏΝ ΜΑΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΝΟΙ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΈΝΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΊΤΕΣ!!!

    ΔΏΣΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΊΣΟ ΧΡΌΝΟ ΑΝΑΤΡΟΦΉΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΎΟ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥΣ!!!

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:54 | Σταυρούλα Μπάκου

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:38 | Χαρούλα Γιώτη

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:18 | Μαρία Πετρίδη

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:32 | Γρηγόρης Γιαννακάκης

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:34 | Χριστίνα Αλιγραφκή

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 10:59 | Γιώργος Γιαμουρίδης

    Ο νόμος είναι θετικός αλλά πρέπει να κινείται πλήρως στην κατεύθυνση της λειτουργικής συνεπιμέλειας και του ίσου χρόνου κατά τεκμήριο νόμου. Συνεπώς πρέπει να βελτιωθεί στα επιμέρουσ σημεία παρακάτω.

    Άρθρο 5
    Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
    Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
    Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
    • «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»

    Άρθρο 8
    Παρεκκλίσεις από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, το οποίο αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα πρέπει να είναι σπάνιες, απαραίτητες, και να μην δημιουργούν κίνδυνο διαιώνισης της υφιστάμενης νομολογίας που ανάγει τυχόν διαφωνία των γονέων σε λόγο αφαίρεσης μέρους της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα.
    Η ρητή αναφορά της παραγράφου 2 σε διαφωνία των γονέων («εξαιτίας διαφωνίας των γονέων») είναι συνεπώς προβληματική και επίσης ανακόλουθη με την συνέχεια της πρότασης που δεν σχετίζεται με τυχόν διαφωνία γονέων στον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:
    • «Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο».

    Άρθρο 9
    Ως έχει, το Άρθρο 9 αποκλίνει αδικαιολόγητα από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου για από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας όσον αφορά τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Πρόταση συμπλήρωσης του Άρθρου 9:
    • (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    Άρθρο 12
    Η δεύτερη παράγραφος του Άρθρου όσον αφορά τη μεταβολή του τόπου διαμονής δημιουργεί περιθώριο καταχρηστικής άσκησης της μέσω της δημιουργία τετελεσμένων: π.χ. μετοίκηση του τέκνου με Προσωρινή Διαταγή που δεν θα είναι πρακτικά αναστρέψιμη στα πλαίσια των ασφαλιστικών μέτρων μήνες αργότερα.
    Συνεπώς η ουσία του υφιστάμενου 1519 του ΑΚ που απαιτεί την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης πρέπει να διατηρηθεί, και να συμπληρωθεί ως προς το ότι τυχόν μονομερής μεταβολή του τόπου κατοικίας συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:
    • «(…) Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.»

    Άρθρο 13
    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.
    • Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    • Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    • Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    • «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Άρθρο 18
    Η αλλαγή του νόμου συνιστά ουσιώδη μεταβολή που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει έτσι κι αλλιώς και τις άλλως αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Η ρητή εξαίρεση τους από το παρόν άρθρο συνεπώς προκαλεί σύγχυση και πρέπει να απαλειφθεί.
    Επιπροσθέτως, είναι βαθιά προβληματική σε επιστημονικό, νομικό, και καθαρά ανθρώπινο επίπεδο η αποστέρηση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου από χιλιάδες παιδιά των οποίων οι γονείς βρέθηκαν στα δικαστήρια νωρίτερα από άλλους. Δε νοείται δημιουργία δύο ταχυτήτων για τα δικαιώματα των παιδιών.
    Πρόταση αλλαγής του Άρθρου 18:
    • «Τα Κεφάλαια Β’ και Γ’ εφαρμόζονται τόσο στις εκκρεμείς υποθέσεις όσο και σε αυτές με αμετάκλητη δικαστική απόφαση μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος. Συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος των Κεφαλαίων Β’ και Γ’ ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων».

  • 28 Μαρτίου 2021, 10:14 | Εύη Γιούσμη

    Άρθρο 5
    Ο νόμος έρχεται να θεραπεύσει την σημαντική απόκλιση μεταξύ του ισχύοντος νομικού πλαισίου και νομολογίας (ήτοι, του προβληματικού τρέχοντος καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας) με την σύγχρονη επιστημονική έρευνα και εισηγήσεις των ειδικών όσον αφορά το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, το οποίο εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (πχ Συνήγορος του Παιδιού, Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία, Σύλλογος Ελλήνων Ψυχολόγων, Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.).
    Το Άρθρο 5 πρέπει να καθιστά σαφή αυτή την αρχή και τα μετέπειτα άρθρα του νόμου να εξειδικεύουν, περιοριστικά ή ενδεικτικά αλλά σαφώς, τις συγκεκριμένες περιπτώσεις που δικαιολογούν απόκλιση από αυτή.
    Πρόταση συμπλήρωσης της παραγράφου 2 του Άρθρου 5:
    • «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του (…)»

    Άρθρο 8
    Παρεκκλίσεις από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, το οποίο αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του τέκνου υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα πρέπει να είναι σπάνιες, απαραίτητες, και να μην δημιουργούν κίνδυνο διαιώνισης της υφιστάμενης νομολογίας που ανάγει τυχόν διαφωνία των γονέων σε λόγο αφαίρεσης μέρους της γονικής μέριμνας από τον ένα γονέα.
    Η ρητή αναφορά της παραγράφου 2 σε διαφωνία των γονέων («εξαιτίας διαφωνίας των γονέων») είναι συνεπώς προβληματική και επίσης ανακόλουθη με την συνέχεια της πρότασης που δεν σχετίζεται με τυχόν διαφωνία γονέων στον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:
    • «Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας αδιαφορεί ή δεν συμπράττει σ’ αυτή ή δεν τηρεί την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία για την άσκηση ή τον τρόπο άσκησης της γονικής μέριμνας ή αν η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη προς το συμφέρον του τέκνου ή αν η γονική μέριμνα ασκείται αντίθετα προς το συμφέρον του τέκνου, καθένας από τους γονείς μπορεί να προσφύγει στο δικαστήριο».

    Άρθρο 9
    Ως έχει, το Άρθρο 9 αποκλίνει αδικαιολόγητα από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου για από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας όσον αφορά τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Πρόταση συμπλήρωσης του Άρθρου 9:
    • (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

    Άρθρο 12
    Η δεύτερη παράγραφος του Άρθρου όσον αφορά τη μεταβολή του τόπου διαμονής δημιουργεί περιθώριο καταχρηστικής άσκησης της μέσω της δημιουργία τετελεσμένων: π.χ. μετοίκηση του τέκνου με Προσωρινή Διαταγή που δεν θα είναι πρακτικά αναστρέψιμη στα πλαίσια των ασφαλιστικών μέτρων μήνες αργότερα.
    Συνεπώς η ουσία του υφιστάμενου 1519 του ΑΚ που απαιτεί την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης πρέπει να διατηρηθεί, και να συμπληρωθεί ως προς το ότι τυχόν μονομερής μεταβολή του τόπου κατοικίας συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 2 του Άρθρου 8:
    • «(…) Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.»

    Άρθρο 13
    Το Άρθρο 13 επιχειρεί να διασφαλίσει τη φυσική παρουσία και των δύο γονιών στη ζωή του παιδιού τους, όπως άλλωστε προτάσσουν τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα (ενδεικτικά, βλ. τις σχετικές εισηγήσεις του Συνηγόρου του Παιδιού, της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, του Συλλόγου των Ελλήνων Ψυχολόγων, του Συλλόγου των Ελλήνων Κοινωνιολόγων κτλ.). Ως εκ τούτου κρίνεται ως θετικό και απαραίτητο. Ωστόσο, το Άρθρο χωλαίνει στα παρακάτω σημεία.
    • Λόγω της ασάφειας του διεκδικούμενου χρόνο (βλ. παράγραφο 1, «τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα έπρεπε να αναφέρεται σε συνολικό χρόνο του παιδιού εν γένει.

    • Λόγω της ασάφεια των εξαιρέσεων που θα δικαιολογούσαν απόκλιση από το ιδανικό της ισόχρονης ανατροφής (βλ. παράγραφο 1, «εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου). Θα πρέπει να αφαιρεθεί ή να εξειδικευτεί, έστω ενδεικτικά, ώστε οι ενδιαφερόμενοι γονείς να πράξουν τα κατάλληλα.

    • Επειδή συνεπάγεται διαφορετικό βάρος απόδειξης μεταξύ των δύο γονέων, ήτοι ο γονέας με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει πρέπει να αποδείξει γιατί ο αιτούμενος χρόνος πάνω από το 1/3 είναι προς όφελος του παιδιού. Αντιθέτως, το βάρος της απόδειξης θα πρέπει να είναι σε οποιοδήποτε από τους δύο γονείς αιτείται χρόνο άνω του 1/2 (π.χ. αν ζητούν τα 2/3 με συνεπακόλουθο περιορισμό του άλλου γονέα στο 1/3) καθώς αυτό το αίτημα είναι που αποκλίνει από τις εισηγήσεις των ειδικών περί ισόχρονης ανατροφής αλλά και τις συνταγματικές διατάξεις περί ισότητας των Ελλήνων πολιτών.
    Πρόταση αλλαγής της παραγράφου 1 του Άρθρου 13:
    • «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα δεύτερο (1/2) του συνολικού χρόνου του τέκνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Άρθρο 18
    Η αλλαγή του νόμου συνιστά ουσιώδη μεταβολή που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει έτσι κι αλλιώς και τις άλλως αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Η ρητή εξαίρεση τους από το παρόν άρθρο συνεπώς προκαλεί σύγχυση και πρέπει να απαλειφθεί.
    Επιπροσθέτως, είναι βαθιά προβληματική σε επιστημονικό, νομικό, και καθαρά ανθρώπινο επίπεδο η αποστέρηση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου από χιλιάδες παιδιά των οποίων οι γονείς βρέθηκαν στα δικαστήρια νωρίτερα από άλλους. Δε νοείται δημιουργία δύο ταχυτήτων για τα δικαιώματα των παιδιών.
    Πρόταση αλλαγής του Άρθρου 18:
    • «Τα Κεφάλαια Β’ και Γ’ εφαρμόζονται τόσο στις εκκρεμείς υποθέσεις όσο και σε αυτές με αμετάκλητη δικαστική απόφαση μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος. Συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος των Κεφαλαίων Β’ και Γ’ ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων».

  • 28 Μαρτίου 2021, 10:10 | ΜΑΝΙΑ ΠΑΠ

    Αναγκαία προϋπόθεση για να ανατρέφεται ένα παιδί και από τους δύο γονείς είναι να περνάει ίσο χρόνο και με τους δύο, να μπορεί να διαμένει και με τους δύο το ίδιο , να έχουν οι γονείς ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 , όπως και οι θέσεις των κοινωνικών φορέων και της επιστημονικής κοινότητας, είναι όλες προς αυτή την κατεύθυνση. Ο παρόν νόμος δεν θα πρέπει να αποτελεί εξαίρεση και να είναι ξεκάθαρος ως προς αυτό.
    Η διατύπωση θα μπορούσε να είναι : Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ΙΣΗΣ και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού, ΜΕ ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ.

  • 28 Μαρτίου 2021, 10:41 | Νελλη Δ.

    Τα παιδιά χρειάζονται και τους δυο γονείς, εξ ίσου. Νόμος ιερός και απαράβατος!
    Με την συνεπιμελεια, τα παιδιά είναι σίγουρο ότι θα αποκτήσουν μια αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας. Δεν θα νοιώσουν μόνα τους. Δεν θα ξεχάσουν τον έναν γονιό…
    Θα έχουν και τους δυο γονείς στο πλευρό τους, θα μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς, θα διαμένουν ισόχρονα και με τους δυο γονείς.
    Είμαι υπέρ της συνεπιμελειας και με όσα αυτή συνεπάγεται.
    Η γονεϊκή αποξένωση βλάπτει, όχι μόνο τη ψυχική υγεία του παιδιού, αλλά και την υγεία του αποξενωμένου γονιού, στη προκειμένη περίπτωση του πατέρα, ο οποίος νοιώθει αδύναμος και απροστατευτος με τον μέχρι τώρα ισχύοντα νόμο.
    Πρέπει να καταλάβουμε ότι το παιδί δεν είναι μονογενές απόκτημα…
    Γεννήθηκε και αποκτήθηκε από δυο γονείς, οι οποίοι έχουν ίσες υποχρεώσεις και ίσα δικαιώματα στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη του παιδιού ως αυριανός υγιής πολίτης της κοινωνίας μας.
    Η παρουσία, η αγάπη και η στοργή και των δυο γονιών εξ ίσου, ενεργούν ευεργετικά στο μεγάλωμα του παιδιού.
    Κατανοώ τα προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν μεταξύ των χωρισμένων ζευγαριών. Και, ναι δεν αμφιβάλλω, μπορεί να είναι τεράστια…
    Απο τη στιγμή όμως, που έχουν φέρει στον κόσμο παιδιά, από τη στιγμή που λέγονται γονείς, έχουν ευθύνη για τα παιδιά τους, είναι ίσοι απέναντι των παιδιών τους.
    Κατα συνέπεια, δεν μπορώ, επ ουδενί, να κατανοήσω την άρνηση της συνεπιμελειας, της από κοινού φροντίδας και μέριμνας για τη σωστή ανατροφή, επίβλεψη, μόρφωση και εκπαίδευση των παιδιών τους.
    Η απομάκρυνση του ενός γονέα από τον άλλον οδηγεί εμφανεσταστα στη διατάραξη της ψυχικής υγείας του παιδιού και του γονιού!
    Η βιωματικη υπεροχή της μητέρας και μόνο και, δυστυχώς, η αποξένωση του πατέρα θα επιφέρουν τραγικά αποτελέσματα στη παιδική ψυχή.
    Ο ρόλος και των δυο γονιών από κοινού είναι σημαντικός και ακλόνητος.
    Αν θέλεις λοιπόν, να λέγεσαι γονιός, πρέπει και να είσαι!
    Η Πολιτεία πρέπει επιτέλους να σκύψει στο πρόβλημα, πρέπει να αλλάξει ο νόμος.

  • 28 Μαρτίου 2021, 10:45 | Φωτης Αρβανιτάκης

    Αφού μελέτησα το Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015, την Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ) , το Νόμο 2101/1992 – ΦΕΚ 192/Α/2-12-1992 Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα τον παιδιού , την ΟΔΗΓΙΑ 1158/2019 του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και συμβουλίου της Ευρώπης, την Τοποθέτηση του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων για την αναμόρφωση του Οικογενειακού δικαίου, τις θέσεις της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας , του Συνηγόρου του Παιδιού για την κοινή επιμέλεια, του συλλόγου Κοινωνιολόγων , την Έρευνα – Μελέτη Γονικής Αποξένωσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου 3-5 Ιουλίου 2020 , κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο παρόν νόμος πρέπει να διασφαλίσει το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται ουσιαστικά και ισόχρονα και από τους δύο γονείς.
    Κατά συνέπεια το παρόν άρθρο θα μπορούσε να αλλάξει ως εξής : Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 09:10 | Κωνσταντινος

    Ο όρος «ενεργή παρουσία» είναι αόριστος και δεν βοηθά στην επίλυση του υπάρχοντος προβλήματος της γονικής αποξένωσης.

    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου της ενεργού ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗΣ παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού, ΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΧΡΟΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ.

  • 28 Μαρτίου 2021, 09:31 | Παππούς Αλέκος

    Ο παρόν νόμος θα πρέπει να αποκαθιστά την ανισονομία που ισχύει σήμερα μεταξύ των γονέων.
    Το άρθρο θα πρέπει να είναι:
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου της ενεργού ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗΣ παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού, ΔΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΧΡΟΝΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ, ΜΕ ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ

  • 28 Μαρτίου 2021, 09:46 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ

    Συμφωνώ με τα σχόλια στα επιμέρους άρθρα του νομοσχεδίου, όπως τα εκθέτει ο κύριος Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος.
    Κύριε Πρωθυπουργέ, Κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης και κύριοι Βουλευτές της Κυβέρνησης, είναι βασικό και Ηθικό να παραμείνετε σταθεροί στην συνεπιμέλεια των τέκνων, ως βάση του νομοσχεδίου, να τηρήσετε τις διαβεβαιώσεις και τις δηλώσεις σας, όπως τις έχετε κάνει δημοσίως γνωστές κατά τον χρόνο της διακυβέρνησής σας.
    Κάθε παρέκκλιση από τα δηλωθέντα και από τα ρητώς διαταχθέντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα προκαλέσει αστάθεια του νέου νόμου και μύρια προβλήματα στα δικαστήρια, μεταξύ γονέων και στο τέλος στα ίδια τα παιδιά.
    Ο πολιτικός και ο Βουλευτής, που θέλει Δημοκρατία και Δικαιοσύνη νομοθετεί με θάρρος και καθαρότητα.

  • 28 Μαρτίου 2021, 08:15 | Ανθή

    Στη χώρα-λίκνο της Δημοκρατίας, οφείλει να υπάρχει και σεβασμός στην ισότητα των δύο γονέων. Το να δίδεται λοιπόν σε έναν πατέρα ίσος χρόνος με τα παιδιά του, δεν βοηθάει μόνο στην ισορροπημένη ανάπτυξή τους, αλλά και στην καλλιέργεια κι ενδυνάμωση του ηθικού συστήματος αξιών τους, που θα τα θωρακίσει για την ενήλικη ζωή τους.

  • 28 Μαρτίου 2021, 01:01 | ΑΑ

    Πραγματική Συνεπιμελεια με ίσο χρόνο στις κατοικίες και των δύο γονιών όπως είναι το συμφέρον του παιδιού. Τότε θα υπάρχουν χαρούμενα παιδιά

  • 28 Μαρτίου 2021, 00:45 | Σπυριδούλα Κολιοπάνου

    Σε περίπτωση αποκλειστικής επιμέλειας, η διατροφή πρέπει να μπαίνει σε λογαριασμό-Κάρτα του πατέρα με δικαιούχο το παιδί.
    Οι συναλλαγές πρέπει να γίνονται ηλεκτρονικά, ώστε και ο πατέρας να μπορεί να χτίζει το αφορολόγητο και η διατροφή να αποδεικνύεται ότι πηγαίνει στα παιδιά και όχι σε αποταμίευση της μητέρας ή σε θέματα άσχετα με το παιδί.
    Η διατροφή του παιδιού είναι για το παιδί, αν περισέψουν χρήματα να τα βρεί το παιδί.
    Το κράτος θα εισπράτει το ΦΠΑ σε όλες τις συναλλαγές
    Θα υπάρχει κάτι που δεν αρέσει στην Ελληνική δικαιοσύνη, Διαφάνεια!

  • 28 Μαρτίου 2021, 00:52 | Δημήτρης Παπαναστασιου

    Προ λίγων ημερών δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την άσκηση της γονεϊκής μέριμνας, νομοσχέδιο που είναι περισσότερο γνωστό ως «συνεπιμέλεια» καθώς εισάγει για πρώτη φορά την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών των χωρισμένων γονιών καθιερώνοντας υποχρέωση διαμονής των ανηλίκων κατά τα 2/3 του χρόνου στον έναν και κατά το 1/3 του χρόνου στον άλλο γονέα τους.
    Το νομοσχέδιο έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων ένθεν κακείθεν. Ωστόσο μια από τις ρυθμίσεις που εμπεριέχει μοιάζει να έχει ξεχωριστή σημασία. Το Άρθρο 13 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, το οποίο αντικαθιστά το Άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα, προβλέπει ότι «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας» (δηλαδή τον διαμοιρασμό του χρόνου διαβίωσης του παιδιού 2/3-1/3) «είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι ακόμα κι αν ο ένας γονέας έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα κατά του παιδιού του θα πρέπει πρώτα η καταδικαστική απόφαση να γίνει «αμετάκλητη» μέχρι να αναιρεθεί ο κανόνας του «2/3-1/3». «Αμετάκλητη» δικαστική απόφαση θεωρείται όταν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα – στην πράξη «αμετάκλητη» είναι μόνο η απόφαση του Αρείου Πάγου.
    Αυτό είναι σαν να τιμωρεί η πολιτεία όσα παιδιά βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή και να μιλήσουν

    Μια υπόθεση κακοποίησης παιδιού, σωματικής ή σεξουαλικής για παράδειγμα, για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό, να πάει στο Εφετείο και να τελεσιδικήσει στον Άρειο Πάγο, συχνά χρειάζεται να ξεπεράσει τη δεκαετία. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι ένα παιδί που κακοποιείται από τον ένα γονιό του και βρίσκει το θάρρος να το καταγγείλει θα πρέπει υποχρεωτικά να περνάει το 1/3 του χρόνου του με τον κακοποιητή γονιό του μέχρι να ενηλικιωθεί. Και όχι απλώς να είναι σε επικοινωνία με τον κακοποιητή γονιό του: να βρίσκεται στο 1/3 του χρόνου στον πλήρη έλεγχο του γονέα που το κακοποίησε σωματικά ή και σεξουαλικά στερούμενο κάθε προστασίας. Αυτό είναι σαν να τιμωρεί η πολιτεία όσα παιδιά βρίσκουν το θάρρος να σπάσουν τη σιωπή και να μιλήσουν. Είναι σαν να τα παραδίδει στους κακοποιητές για να τα κακοποιήσουν ξανά και ξανά, να τα εκδικηθούν που μίλησαν, να τα εκβιάσουν, να τα κάνουν με κάθε τρόπο να ανακαλέσουν τη μαρτυρία τους προκειμένου οι δράστες να αθωωθούν. Είναι σαν η πολιτεία να προτρέπει τα παιδιά να υπομένουν την καθημερινή θυματοποίησή τους σιωπηλά, αφού αν τυχόν μιλήσουν θα ξέρουν τι θα τα περιμένει.
    Κι ας μη βιαστούν κάποιοι να υποστηρίξουν ότι το άρθρο αναφέρει το «αμετάκλητο» ως μια εξαιρετική περίσταση χωρίς να το θέτει ως ρητή προϋπόθεση για την άρση της επικοινωνίας των δραστών με τα παιδιά θύματα. Ακόμα και οι μη νομικοί γνωρίζουμε πως οι νόμοι δεν αναφέρουν τυχαία πράγματα και καταστάσεις. Άλλωστε το «αμετάκλητο» της δικαστικής απόφασης αναφέρεται και παρακάτω στο Άρθρο 14 τού υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ως προϋπόθεση για την απόφανση των δικαστηρίων περί «κακής άσκησης» της γονεϊκής μέριμνας. Ούτε έχουν κανένα νόημα οι ρητές αυτές αναφορές του νομοθετήματος επειδή «ούτως ή άλλως έτσι ισχύει» (αν ήταν γι’ αυτό, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος ειδικής μνείας του «αμετάκλητου» σε ένα νομικό κείμενο).
    Στην πράξη η αναφορά αυτή θα περιορίζει την υπαρκτή έως σήμερα δυνατότητα των δικαστηρίων να επιβάλουν περιοριστικά μέτρα προστασίας των κακοποιημένων παιδιών από τους δράστες που τυγχάνουν γονείς τους γυρίζοντας το νομικό σύστημα της χώρας στο ρωμαϊκό δίκαιο του «δικαιώματος του πατέρα στη ζωή», όπου οριζόταν ότι κανείς πατέρας δεν μπορούσε να κατηγορηθεί στο δικαστήριο επειδή αφαίρεσε τη ζωή του παιδιού του!
    Όσο δε για τους συνήθεις ισχυρισμούς ότι θα επιταχυνθεί η διαδικασία απονομής δικαιοσύνης (έτσι ώστε το «αμετάκλητο» να κρίνεται νωρίτερα από… μια δεκαετία), αυτοί φυσικά δεν πείθουν κανέναν: όλοι όσοι έχουμε εμπλακεί σε υποθέσεις κακοποίησης παιδιών γνωρίζουμε ότι δίνεται πραγματική μάχη για να μπορέσουν να δικαστούν οι φερόμενοι ως δράστες πρωτόδικα εντός του 18μήνου της προφυλάκισης και να μην αφεθούν ελεύθεροι – το να ισχυρίζεται κανείς ότι θα εκδικαστούν ανάλογες υποθέσεις και στον Άρειο Πάγο σε εύλογο χρονικό διάστημα μοιάζει ευχολόγιο χωρίς αντίκρισμα. Άλλωστε, ακόμα και μια μέρα παράδοσης ενός παιδιού θύματος που έχει μιλήσει στον ίδιο το δράστη προκειμένου αυτός να το κάνει ό,τι θέλει είναι έγκλημα χωρίς προηγούμενο, μια ανείπωτη φρικωδία που δεν πρέπει, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή σε οποιαδήποτε περίπτωση και για οποιουσδήποτε λόγους.
    Η ελληνική πολιτεία δεν μπορεί να είναι συνεργός και ενορχηστρωτής ενός τέτοιου εγκλήματος ή μάλλον μιας σωρείας τέτοιων εγκλημάτων που θα διαπραχθούν αν η υπό διαβούλευση ρύθμιση τελικά ψηφιστεί ως έχει. Η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να αποδεχθεί να παραδίδονται «με το νόμο» τα παιδιά θύματα στους δράστες, δεν θα επιτρέψει ένα τόσο ειδεχθές κατά συρροή έγκλημα. Αντιλαμβανόμαστε ότι το τελικό κείμενο του νομοσχεδίου που πέρασε από διάφορα στάδια επεξεργασίας αποτέλεσε πεδίο σφοδρών αντιπαραθέσεων και η τελική εκδοχή αντικατοπτρίζει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα σε αντιτιθέμενες αντιλήψεις και ομάδες καταλήγοντας σε διατυπώσεις όπως οι συγκεκριμένες που περιλαμβάνονται στα Άρθρα 13 και 14. Στο πεδίο όμως της προστασίας των παιδιών από τη βία και την κακοποίηση δεν μπορεί να πρυτανεύουν αντιλήψεις συμβιβασμών και εκπτώσεων.
    Ευελπιστούμε ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα κυριαρχήσει η λογική, θα αποσυρθούν οι επίμαχες διατάξεις και θα γίνει αντιληπτό ότι η υποχρέωση της κοινωνίας μας να παρέχει στα παιδιά θύματα κακοποίησης επαρκή προστασία είναι υπέρτερη κάθε άλλης αντιπαράθεσης. Και σε αυτό όλοι οι φορείς, θεσμικοί και της κοινωνίας των πολιτών, που έχουν ως αποστολή τους την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού οφείλουν να συστρατευθούν, τοποθετούμενοι ξεκάθαρα.
    Ο Γιώργος Νικολαΐδης είναι Ψυχίατρος, Διευθυντής Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, εκπρόσωπος της Ελλάδας και πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Λανζαρότε του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική βία και εκμετάλλευση

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:47 | Αννα

    Όπως και πριν το χωρισμό οι γονείς θεωρούνται ικανοί και ισότιμοι έτσι πρέπει να συμβαίνει και μετά για να μη βιώσουν τα παιδιά ότι χάνουν από τη ζωή τους κάποιον από τους 2.
    Πώς αλλιώς θα γίνει αυτό αν οχι με την ΙΣΟΧΡΟΝΗ παρουσία και την ΕΝΑΛΑΣΣΟΜΕΝΗ κατοικία; Όταν έχουν 2 γονείς θα έχουν και 2 σπίτια, 2 κέντρα στα οποια θα νιώθουν την αγάπη και την φροντίδα των γονιών τους ακόμα και αν αυτοί δεν είναι μαζί.
    ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ οι ευθύνες και τα δικαιώματα, κανένας δεν υπερισχύει του άλλου γονέα. Είμαστε στην ΕΥΡΩΠΗ του 2021, οι φυλετικές διακρίσεις δεν είναι δυνατόν να συντηρούνται ακόμα.
    Σεβασμός στη γυναίκα. Ο σκοπός της δεν είναι μόνο για να μεγαλώνει παιδιά.
    Ούτε ο άντρας ο «κυνηγός» που θα φέρει το φαγητό στο σπίτι.
    ΙΣΟΤΗΤΑ

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:30 | Στελλα

    Ισόχρονη και ουσιαστική παρουσία και των δυο γονέων στην ανατροφή των παιδιών τους.
    Εναλλασσόμενη κατοικία.
    Όχι στις μονομερείς ενέργειες απο τον ένα γονέα.
    Τιμωρία για τις ανυπόστατες κατηγορίες κατά του ενός γονέα από τον άλλο.

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:18 | Μαρία Γέμελου

    Είστε άθλιοι δεν σκέφτεστε τα παιδιά αλλά της φεμινίστριες!!!!
    100 χρόνια πίσω θα μας πάτε!!!
    Συνεπιμέλεια τώρα!!!!

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:53 | Ζαχαρουλα

    ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ για τους κατάλληλους γονείς, χωρίς φυλετική διάκριση.
    Τα παιδιά χρειάζονται και τους 2 ΕΞΙΣΟΥ.
    Το αναφέρουν όλες οι μελέτες και όλοι οι αρμόδιοι φορείς έχουν γνωμοδοτήσει ΥΠΕΡ.
    Να προστεθεί ο ισος χρόνος και η εναλασσόμενη κατοικία. Η ‘καραμέλα’ με τα παιδιά βαλίτσες πρέπει κάποτε να σταματήσει.

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:07 | Αγγελική

    Προς τη ΣΩΣΤΗ κατευθυνση είναι το νομοσχέδιο, ήταν καιρός να αλλάξει αυτό το απαρχαιωμένο οικογενιακό δίκαιο-ΑΔΙΚΟ που ισχύει μέχρι τώρα.
    Τα παιδιά δεν είναι κτήμα του ενός γονέα που τα χρησιμοποιεί για να εκβιάζει τον άλλο.
    Πρέπει όμως να υπάρχει σαφής διατύπωση για ΙΣΟΤΗΤΑ και ΙΣΟΧΡΟΝΗ παρουσία στην ανατροφή με ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ.
    Μονο οι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ακατάλληλοι να αποκλείονται από την άσκηση γονικής μέριμνας.
    ΟΛΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ και με ΙΣΟΤΗΤΑ.

  • 27 Μαρτίου 2021, 23:41 | Πέτρος Μάνος

    Αποξενωμενος παππούς , ευελπιστουσα ότι θα στο νομοσχέδιο για την συνεπιμελεια θα εναρμονιζοταν με την επιστήμη, την ισότητα,κ την Ευρώπη. Εύχομαι το καλύτερο για τα παιδιά όλου του κόσμου. Συνεπιμελεια, κοινή άσκηση μέριμνας κ εναλλασσόμενη κατοικία

  • 27 Μαρτίου 2021, 22:44 | Στέριος Μπρένιστας

    Πριν απο 30 χρόνια τα παιδιά της αδερφής μου,ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, εχασαν τον πατέρα τους. Όχι απο κάποια δικαστική απόφαση, αλλά απο θάνατο
    Ήμουν πάντα δίπλα στα ανήψια μου σαν πατέρας.
    Ποτέ κανείς δεν τους κατηγόρησε τον πατέρα
    Πάντα είχαν πρόσβαση και στις δύο οικογένειες,
    έλαβαν αγάπη και στήριξη απο όλους μας.
    Το αγόρι, χώρισε.. όπως ένα πολύ μεγαλο ποσοστό σήμερα..
    Το εγγονάκι μου, το βλέπουμε βάση μιας καλής απόφασης 2 ΣΚ τον μήνα.
    Τα παιδιά πρέπει να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις οικογένειες τους.
    Οι γονείς να αντιμετωπίζονται δίκαια, όχι ποιος είναι η μητέρα ή ο πατέρας.
    Κάθε αδικία αυξάνει τις συγκρούσεις, μπορεί να βγαίνουν κάποιοι κερδισμένοι απο αυτες τις συγκρούσεις αλλά χάνουν τα παιδιά.

    Η αφετηρία πρέπει να είναι
    Συνεπιμέλεια ίσος χρόνος και εναλλασσόμενη κατοικία.
    οτιδήποτε λιγότερο είναι αδικία.
    όλοι φοβόμαστε ότι θα συνεχίσουν να βγαίνουν οι ίδιες αποφασεις
    Η εκπαίδευση των δικαστών είναι πολύ καλή ιδέα, αλλά κανείς δεν εξασφαλίζει στα παιδιά ότι θα εφαρμόζουν αυτά που θα διδαχθούν.
    κάθε πρόταση ειδικών πρέπει να γράφετε στο νόμο.

  • 27 Μαρτίου 2021, 20:07 | emmanouil valasoudis

    θα πρέπει επιτέλους να σταματήσει η εκδικητική συμπεριφορά των συζύγων-μητέρων προς τους πατεραδές να θεσπιστεί η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ τα παιδιά εχουν ανάγκη και τους δυο γονείς οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει να είναι δίκαιες σε ενα κρατος στο οποίο γεννήθηκε η Δημοκρατία .Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και των ανθρώπινων συμπεριφορών μας οδηγούν στη ψήφιση της υποχρεωτικής Συνεπιμέλειας διαφορετικά θα συνεχιστούν οι ίδιες τραγικές καταστάσεις με χιλιάδες παιδιά και μπαμπάδες οι οποίοι είναι απλοί επισκέπτες στην ζωή των παιδιών τους.

  • 27 Μαρτίου 2021, 17:40 | Δημήτρης

    Είναι συνταγματικό μας καθήκον να παραδώσουμε ενα οικογενειακό δίκαιο που θα σέβεται τον θεσμό της οικογένειας, την ισότητα των φύλων, τα δικαιώματα και τής ανάγκες των παιδιών που ός σήμερα καταπατούνται και καταστρατηγούνται .

Σχόλια 1 … 3 4 5 6 7 … 34