ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019

Άρθρο 3

Δικαιοδοσία επί εγκλημάτων σε πλοία ή αεροσκάφη που φέρουν την ελληνική σημαία – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 5 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε πράξεις που τελούνται σε πλοία που φέρουν την ελληνική σημαία ή αεροσκάφη που έχουν την ελληνική εθνικότητα ανεξάρτητα από το δίκαιο του τόπου τέλεσης αυτών.».

Άρθρο 4

Απόπειρα τέλεσης εγκλήματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 42 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 42 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος, έχοντας αποφασίσει να τελέσει έγκλημα, αρχίζει να εκτελεί την περιγραφόμενη στο νόμο αξιόποινη πράξη, τιμωρείται, αν το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε, με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να του επιβάλει την ίδια ποινή με αυτή που ο νόμος προβλέπει για την ολοκληρωμένη πράξη.».

Άρθρο 5

Δυνατότητα επιβολής πλήρους ποινής σε συνεργό- Τροποποίηση άρθρου 47 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρου 47 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 47 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 47

Συνεργός

Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 46, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού. Την ποινή του αυτουργού μπορεί να επιβάλλει το δικαστήριο και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου, αν κρίνει ότι η συνδρομή που προσφέρθηκε είναι ιδιαίτερα σημαντική για την τέλεση της πράξης και η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 6

Διάρκεια κάθειρξης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 52 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται η λέξη «δεκαπέντε» από τη λέξη «είκοσι» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η διάρκεια της πρόσκαιρης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα είκοσι έτη ούτε είναι κατώτερη των πέντε ετών.».

Άρθρο 7

Κατάργηση του υπολογισμού χρηματικής ποινής σε ημερήσιες μονάδες – Τροποποίηση άρθρου 57 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 57 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) οι παρ. 1 και 3 καταργούνται, β) η παρ. 2 αντικαθίσταται και το άρθρο 57 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 57

Χρηματική ποινή

[Καταργείται].
Αν δεν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πεντακόσια (500) ευρώ ούτε ανώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για πλημμελήματα, ούτε κατώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ και ανώτερη από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κακουργήματα.
[Καταργείται].
Με τον θάνατο του καταδικασθέντος διαγράφεται η χρηματική ποινή. Σε καμία περίπτωση δεν εκτελείται εναντίον των κληρονόμων του.».

Άρθρο 8

Προσθήκη απέλασης ως μέτρου ασφαλείας-Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 69 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. γ’ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Μέτρα ασφαλείας, εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 122 και 123, είναι: α) τα μέτρα θεραπείας ατόμων με ψυχική ή διανοητική διαταραχή, β) η δήμευση κατά το άρθρο 76 και γ) η απέλαση αλλοδαπού.».

Άρθρο 9

Απέλαση αλλοδαπού- Προσθήκη άρθρου 72 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 71 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 72 ως εξής:

«Άρθρο 72

Απέλαση αλλοδαπού

Με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο, ανεξάρτητα από τυχόν συντρέχουσα διοικητική διαδικασία σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), μπορεί να διατάξει την απέλαση κάθε αλλοδαπού (πολίτη τρίτης χώρας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.) που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τουλάχιστον έξι (6) ετών για τις αξιόποινες πράξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 105Β ή για τη διακεκριμένη κλοπή του άρθρου 374, εάν κρίνει ότι η παραμονή του στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, τον χρόνο παραμονής του στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα τον βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας για τη δημόσια ασφάλεια.

Ειδικά, για τους πολίτες κράτους μέλους της Ε.Ε. που έχουν αποδεδειγμένα μόνιμη διαμονή στην ελληνική επικράτεια τουλάχιστον για πέντε (5) έτη, πριν από την τέλεση της πράξης, απέλαση μπορεί να επιβληθεί μόνο όταν συντρέχουν και αιτιολογούνται ειδικώς στην απόφαση σοβαροί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίας ασφάλειας. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές.

Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να διατάξει την απέλαση από τη χώρα κάθε αλλοδαπού στον οποίο επιβλήθηκε μέτρο ασφάλειας των άρθρων 69A, 70 και 71. Σε αυτή την περίπτωση, η απέλαση μπορεί να διαταχθεί σε αντικατάσταση αυτών των μέτρων.
Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν είναι πολίτης τρίτης χώρας και τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν είναι πολίτης κράτους μέλους της Ε.Ε..

Το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, για εξαιρετικούς λόγους που αιτιολογούνται ειδικά και ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής, μπορεί να επιτρέψει, για συγκεκριμένη διάρκεια ή επ’ αόριστον, την επιστροφή του αλλοδαπού στη χώρα και πριν από την παρέλευση των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων. Νέα αίτηση του αλλοδαπού για επιστροφή μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο ενός (1) έτους από την απόρριψη της προηγούμενης.

α. Η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία περί αλλοδαπών, καθώς και τους κανόνες του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Πέντε (5) μήνες πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ` όρον απόλυση του κρατούμενου, ο διευθυντής του καταστήματος κράτησης υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, ώστε ο τελευταίος να παραγγείλει αμέσως στην αρμόδια αστυνομική αρχή τη διερεύνηση του εφικτού της απέλασης και την προετοιμασία για την υλοποίησή της. Τουλάχιστον ένα (1) μήνα πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ’ όρον απόλυση, η αρμόδια αστυνομική αρχή αναφέρει, με αιτιολογημένη έκθεσή της, στον εισαγγελέα του τόπου κράτησης εάν η απέλαση είναι εφικτή. Αν η απέλαση είναι εφικτή, εκτελείται αμέσως μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση της ποινής του κρατουμένου. Με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για έναν (1) μήνα μόνο από τον χρόνο της υφ` όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής, εφόσον η διαδικασία απέλασης έχει ξεκινήσει και πρόκειται να εκτελεστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού και εφόσον η απέλαση δεν έχει πραγματοποιηθεί, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

β. Αν ο αλλοδαπός παρεμποδίζει την προετοιμασία της απομάκρυνσής του, αρνούμενος να συνεργαστεί με τις αρχές και να αποκαλύψει τα πραγματικά του στοιχεία, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης μπορεί να παρατείνει την κράτησή του μέχρι και τρεις (3) μήνες από τον χρόνο της υφ’ όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής. Στην περίπτωση αυτή, όπως και στην περ. α`, ο αλλοδαπός παραμένει μέχρι την εκτέλεση της απέλασής του σε ειδικό χώρο του καταστήματος κράτησης ή του θεραπευτικού καταστήματος ή σε ειδικό χώρο των αστυνομικών αρχών που δημιουργούνται για τον σκοπό αυτό, με εντολή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης. Κατά της εισαγγελικής διάταξης που παρατείνει την κράτηση, ο κρατούμενος μπορεί να υποβάλει προσφυγή, για την οποία αποφαίνεται αμετάκλητα ο αρμόδιος εισαγγελέας εφετών μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Μετά από την παρέλευση του τριμήνου, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

γ. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή κατά την αιτιολογημένη γνώμη της αστυνομικής αρχής, η απόφαση της αναστολής αυτής ανακαλείται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε και διατάσσεται η κράτηση του αλλοδαπού για την πραγματοποίηση της απέλασης για χρονικό διάστημα το πολύ δεκαπέντε (15) ημερών.

Εάν, σύμφωνα με την αιτιολογημένη έκθεση της αστυνομικής αρχής κατά την περ. α’ της παρ. 4, η απέλαση δεν είναι εφικτή για οποιονδήποτε λόγο και ιδίως επειδή: α) ο αλλοδαπός είναι ανιθαγενής ή ζητεί διεθνή προστασία ή απολαμβάνει διεθνή προστασία, ή β) δεν λειτουργεί ή δεν συνεργάζεται η προξενική αρχή της χώρας καταγωγής του ή γ) η χώρα του δεν συνιστά ασφαλή προορισμό ή τυχόν επιστροφή συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή δ) δεν τον δέχεται η χώρα καταγωγής του, τότε, μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση ποινής, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλει υποχρεωτικά με διάταξή του την απέλαση, επιβάλλει ιδίως τους όρους που προβλέπονται στην παρ. 3 του άρθρου 100 ή ορισμένους από αυτούς και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή, εφαρμόζεται αναλόγως η περ. γ’ της παρ. 4.
Αυτός που παραβιάζει τον όρο ή τους όρους που του έχουν επιβληθεί από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατά την αναστολή της απέλασης, τιμωρείται με την ποινή της παρ. 1 του άρθρου 182.».

Άρθρο 10

Κριτήρια υπολογισμού ύψους χρηματικής ποινής – Τροποποίηση άρθρου 80 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 αντικαθίσταται, β) οι παρ. 2, 3, 4, και 5 καταργούνται και το άρθρο 80 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 80

Επιμέτρηση και απότιση χρηματικής ποινής

Κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ποινής, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του α) τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του υπαιτίου γι’ αυτή, β) την προσωπική και οικονομική κατάσταση του υπαιτίου, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα βα) τα καθαρά έσοδα που αποκτά από την εργασία του κατά μέσο όρο κάθε ημέρα, ββ) άλλα τυχόν εισοδήματα και εν γένει την περιουσία του, καθώς και βγ) τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το δικαστήριο.
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
Σε περίπτωση μη καταβολής της χρηματικής ποινής σύμφωνα με τα παραπάνω αυτή ή το μη καταβληθέν μέρος, βεβαιώνεται κατά το άρθρο 553 ΚΠΔ.».

Άρθρο 11

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα – Προσθήκη άρθρου 80Α στον Ποινικό Κώδικα

Μετά το άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 80 Α ως εξής:

«Άρθρο 80 Α

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα

Κάθε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) ετών, αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάγεται στις προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 99 και 104 Α, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, υπολογίζοντας κάθε ημέρα σε ποσό από δέκα (10) έως εκατό (100) ευρώ, εκτός αν το δικαστήριο, με την απόφασή του, κρίνει ότι απαιτείται η πραγματική της έκτιση εν όλω ή εν μέρει, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Η παρ. 1 του άρθρου 80 για το ύψος της μετατροπής εφαρμόζεται αναλόγως.
Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της συνεπάγεται την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του.
Αν η αδυναμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή των δόσεων αυτής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του καταδικασθέντος μετά την επιβολή της ποινής, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση: α) προθεσμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή επέκταση αυτής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) έτη, ή β) αντικατάσταση της χρηματικής ποινής από την προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 104Α. Κάθε συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να υποβληθεί μία μόνο φορά .».

Άρθρο 12

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 81 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 81 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 4, μετά από τη λέξη «αντιστοιχούν», οι λέξεις «προς μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με εκατό (100) ευρώ», β) στην περ. β) της παρ. 5, μετά από τις λέξεις «ώρες εργασίας», οι λέξεις «μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εκατό (100) ευρώ» και το άρθρο 81 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 81

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας

Κατά την επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας λαμβάνονται υπόψη και η ηλικία, η κατάσταση της υγείας του υπαιτίου, καθώς και οι επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις.
Στην απόφαση ορίζεται η μέγιστη διάρκεια παροχής της κοινωφελούς εργασίας, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες.
Η κοινωφελής εργασία πραγματοποιείται προς όφελος του κοινού σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή μη κερδοσκοπικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών. Μπορεί επίσης να αφορά και σε παροχή υπηρεσιών προς τον παθόντα, αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του. Με την ίδια απόφαση ορίζονται επίσης η οργάνωση της παροχής κοινωφελούς εργασίας, η διαδικασία επιλογής, ανάθεσης και επίβλεψης της σχετικής εργασίας και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
Στην απόφαση καθορίζεται και η χρηματική ποινή που θα πρέπει να αποτίσει ο καταδικασθείς, αν δεν παρέχει με συνέπεια την κοινωφελή εργασία. Τέσσερις ώρες κοινωφελούς εργασίας αντιστοιχούν με εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.
Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, καθώς και τον βαθμό της υπαιτιότητάς του μπορεί, αφού προβεί σε έγγραφη προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε:

α) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα (1) επιπλέον έτος, β) να επιτρέψει την εκτέλεση της χρηματικής ποινής που είχε καθοριστεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, αφού αφαιρέσει το ποσό που αναλογεί στην ήδη εκτιθείσα ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, καθορίζοντας για κάθε τέσσερις (4) ώρες εργασίας εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.».

Άρθρο 13

Μειωμένη ποινή – Τροποποίηση άρθρου 83 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 83 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην περ. β’ οι λέξεις «δύο (2)» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)» και «δώδεκα (12)» αντίστοιχα, β) στην περ. γ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και «δέκα (10)» αντίστοιχα, γ) στην περ. δ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και το άρθρο 83 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 83

Μειωμένη ποινή

Όπου στον νόμο προβλέπεται μειωμένη ποινή χωρίς άλλο προσδιορισμό, το πλαίσιό της καθορίζεται ως εξής: α) αντί για την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, επιβάλλεται κάθειρξη, β) αντί για την ποινή της κάθειρξης τουλάχιστον δέκα (10) ετών, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών ή κάθειρξη έως δώδεκα (12) έτη, γ) αντί για την ποινή της κάθειρξης επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, δ) αντί για την ποινή της κάθειρξης έως δέκα (10) έτη επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως έξι (6) έτη, ε) σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριό της. Αν ο νόμος προβλέπει σωρευτικά ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί και μόνο η τελευταία.».

Άρθρο 14

Ελαφρυντικές περιστάσεις – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 84 Ποινικού Κώδικα

Η περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 84 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε ως τον χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, β) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης, γ) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη, δ) το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, ε) το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτησή του.».

Άρθρο 15

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής- Αντικατάσταση άρθρου 85 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 85 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 85

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής

Όταν συντρέχουν περισσότεροι από ένας λόγοι για τη μείωση της ποινής κατά το άρθρο 83 ή όταν συντρέχουν ένας ή περισσότεροι τέτοιοι λόγοι μαζί με ελαφρυντικές περιστάσεις (άρθρο 84 ΠΚ), εφαρμόζεται μόνο μία φορά η μείωση της ποινής σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπει το άρθρο 83. Στην επιμέτρηση της ποινής λαμβάνονται υπόψη όλοι οι λόγοι του πρώτου εδαφίου και οι ελαφρυντικές περιστάσεις.».

Άρθρο 16

Συνολική ποινή σε περίπτωση στερητικών της ελευθερίας ποινών – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 94 Ποινικού Κώδικα

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται μετά από τη λέξη «είκοσι» η λέξη «πέντε», αντικαθίσταται η λέξη «οκτώ» από τη λέξη «δέκα» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.».

Άρθρο 17

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο – Τροποποίηση άρθρου 99 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 99 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) αντικαθίσταται ο τίτλος, β) η παρ. 1 αντικαθίσταται, γ) τα δύο πρώτα εδάφια της παρ. 4 αντικαθίστανται, δ) προστίθενται παρ. 5 και 6 και το άρθρο 99 διαμορφώνεται ως εξής

«Άρθρο 99

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο

Το δικαστήριο μετά την επιβολή ποινής εφαρμόζει τα άρθρα 80 A ή 104 A, μετατρέποντας την ποινή σε χρηματική ή σε κοινωφελή εργασία, εκτός αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις τους, οπότε διατάσσει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής σύμφωνα με την παρ. 5 ή ολόκληρης της ποινής.

Αν ωστόσο, κάποιος, που δεν έχει στο παρελθόν καταδικαστεί αμετάκλητα με μία ή περισσότερες αποφάσεις σε στερητική της ελευθερίας ποινή άνω του ενός (1) έτους, καταδικαστεί σε ποινή που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος, το δικαστήριο με την απόφασή του μπορεί να διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα (1) και ανώτερο από τρία (3) έτη, αν κρίνει αιτιολογημένα πως η εκτέλεση της ποινής δεν είναι αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ο χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής, και αρχίζει από τότε που η απόφαση η οποία την χορηγεί καθίσταται εκτελεστή.

Στην ίδια απόφαση το δικαστήριο μπορεί να προσδιορίσει τους όρους υπό τους οποίους παρέχεται η αναστολή εκτέλεσης της ποινής, οι οποίοι, διαζευκτικά ή σωρευτικά, είναι ιδίως: α) η αποκατάσταση του συνόλου ή μέρους της ζημίας που προκλήθηκε στο θύμα της αξιόποινης πράξης κατά το μέτρο των δυνατοτήτων του καταδικασθέντος, β) η αφαίρεση της άδειας οδήγησης για χρονικό διάστημα έως ένα έτος, αν η πράξη συνδέεται με σοβαρή παραβίαση των κανόνων οδήγησης, γ) η καταβολή ποσού ύψους έως δέκα χιλιάδες ευρώ για κοινωφελείς σκοπούς, δ) η εκπλήρωση υποχρεώσεων του καταδικασθέντος για διατροφή ή επιμέλεια άλλων προσώπων, ε) η συμμετοχή του καταδικασθέντος, εφόσον συναινεί, σε πρόγραμμα απεξάρτησης ή άλλο θεραπευτικό πρόγραμμα, στ) η συμμετοχή του καταδικασθέντος σε συνεδρίες με επιμελητή κοινωνικής αρωγής, ζ) η εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, η) η απαγόρευση εξόδου από τη Χώρα.
Μετά από αίτηση του εισαγγελέα εκτέλεσης της ποινής ή του καταδικασθέντος, το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την άρση ή την τροποποίηση των όρων που έχει επιβάλει. Νέα αίτηση του καταδικασθέντος μπορεί να υποβληθεί μετά πάροδο τριμήνου από την απόρριψη της προηγούμενης.
Αν ο καταδικασθείς παραβιάζει τους όρους, ο εισαγγελέας εισάγει την υπόθεση στο δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής. Το τελευταίο, με βάση τα πιο πάνω κριτήρια, μπορεί: α) να διατάξει τη μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80Α ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104Α, β) να διατάξει την έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε σύμφωνα με την παρ. 5 ή την έκτιση ολόκληρης της ποινής. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.
Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, το δικαστήριο, εφόσον κρίνει ότι η μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80 A ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104 Α δεν είναι εφικτή με βάση το ύψος της ποινής ή δεν θα είναι επαρκής για να αποτρέψει τον καταδικασθέντα από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων και ότι για τον σκοπό αυτόν είναι αναγκαία η έκτιση μέρους της στερητικής της ελευθερίας ποινής, μπορεί να διατάξει την πραγματική εκτέλεση του μέρους αυτού, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τριάντα (30) ημερών ούτε ανώτερη των έξι (6) μηνών και την αναστολή εκτέλεσης του υπολοίπου, πέραν των περιπτώσεων της παρ. 1. Στην περίπτωση αυτή αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 105 Β. Ο χρόνος αναστολής για το αναστελλόμενο μέρος της ποινής αρχίζει μετά από την ολοκλήρωση της έκτισης του μέρους της ποινής που δεν ανεστάλη. Οι παρ. 2 και 3 εφαρμόζονται αναλόγως σε περίπτωση εφαρμογής της παρούσας.
Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων μετά από την έκτιση μέρους της ποινής το δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των παραβιάσεων, μπορεί: α) να τροποποιήσει τους επιβληθέντες ή να επιβάλει επιπρόσθετους όρους, β) να διατάξει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες, γ) να διατάξει την έκτιση του υπολοίπου της ποινής που ανεστάλη. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.».

Άρθρο 18

Ανάκληση της αναστολής – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 101 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 101 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) διαγράφεται η λέξη «δόλου», (β) οι λέξεις «τα τρία (3) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «το ένα (1) έτος» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Αν κατά τη διάρκεια της αναστολής, καταστεί αμετάκλητη καταδίκη, για έγκλημα που τελέστηκε πριν από τη δημοσίευση της απόφασης για την αναστολή, και η ποινή που επιβλήθηκε με μια ή περισσότερες αποφάσεις υπερβαίνει συνολικά το ένα (1) έτος, η αναστολή θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκε ποτέ, εκτός αν το δικαστήριο, απαγγέλλοντας τη νέα καταδίκη, ρητά διατάξει με την ίδια απόφαση να διατηρηθεί η αναστολή, επειδή η εκτέλεση της ποινής, την οποία αφορά η αναστολή, δεν είναι απολύτως αναγκαία.».

Άρθρο 19

Μετατροπή φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία – Τροποποίηση άρθρου 104Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 104 Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1: αα) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 η λέξη «τρία» αντικαθίσταται από τις λέξεις «δύο (2)», αβ) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τη διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας, β) στην παρ. 4 βα) το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από ένα εδάφιο, ββ) καταργείται το τέταρτο εδάφιο και το άρθρο 104Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 104Α

Μετατροπή της φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία

Όταν επιβάλλεται φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη και δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 99, η ποινή μετατρέπεται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας (άρθρο 81), εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, με ειδική αιτιολογία, ότι αυτή δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τον δράστη από την τέλεση άλλων εγκλημάτων. Κάθε ημέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από δύο (2) ώρες κοινωφελούς εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις χίλιες διακόσιες ώρες (1.200) και σε περίπτωση συνολικής ποινής τις τέσσερις χιλιάδες ώρες (4.000), ούτε να έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
Η μετατροπή δεν είναι εφικτή αν ο καταδικασθείς δεν συναινεί ή δεν είναι παρών. Αν ο καταδικασθείς δεν ήταν παρών, μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της ποινής του σε παροχή κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Αν επήλθε ουσιώδης αλλαγή των όρων της παρ. 1, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει νέο υπολογισμό της παρεχόμενης κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Η παρ. 3 του άρθρου 81 ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του και το τμήμα της ποινής που εκτίθηκε, μπορεί: α) να προβεί σε προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε, β) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα επιπλέον έτος, γ) να διατάξει την έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής που είχε επιβληθεί πριν από τη μετατροπή αφού αφαιρέσει την εκτιθείσα ποινή και τον χρόνο παροχής κοινωφελούς εργασίας υπολογίζοντας αυτόν σύμφωνα με την παρ. 1.».

Άρθρο 20

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης – Τροποποίηση άρθρου 105Β Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 105B του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η περ. α) της παρ. 1 τροποποιείται ως προς τον απαιτούμενο χρόνο έκτισης της ποινής στην περίπτωση φυλάκισης, β) στην παρ. 6: βα) στο πρώτο εδάφιο πριν από τη λέξη «κάθειρξης» προστίθενται οι λέξεις «φυλάκισης ή», μετά από τις λέξεις «αν δεν έχει παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», ββ) στο δεύτερο εδάφιο μετά από τις λέξεις «22 και 23 του ν. 4139/2013» προστίθενται οι λέξεις «του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων», επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά τη λέξη «παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», βγ) προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο και το άρθρο 105Β διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 105Β

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης

Όσοι καταδικάστηκαν σε στερητική της ελευθερίας ποινής μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης, σύμφωνα με τις πιο κάτω διατάξεις, εφόσον έχουν εκτίσει: α) σε περίπτωση φυλάκισης ή πρόσκαιρης κάθειρξης τα τρία πέμπτα (3/5) αυτής, β) σε περίπτωση πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου της παρ. 6, τα τέσσερα πέμπτα (4/5) αυτής και γ) σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης δεν απαιτείται να έχει καταστεί η καταδίκη αμετάκλητη.
Στην περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει το άθροισμα των τμημάτων των ποινών, που προβλέπεται στην παρ. 1. Σε κάθε περίπτωση ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι πέντε (25) έτη και όταν το παραπάνω άθροισμα υπερβαίνει το όριο αυτό.
Αν ο καταδικασθείς εργάζεται, κάθε ημέρα εργασίας υπολογίζεται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που έχουν ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος, νεφρού ή μυελού των οστών ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή έχουν κακοήθη νεοπλάσματα ή νεφρική ανεπάρκεια για την οποία γίνεται τακτική αιμοκάθαρση ή φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής. Το ίδιο ισχύει και για: α) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, που δεν μπορούν να εργαστούν, εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, β) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, γ) κρατούμενους στους οποίους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους, δ) κρατούμενους οι οποίοι νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες, ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους, στ) κρατούμενους που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης από ναρκωτικά εγκεκριμένου, κατά το άρθρο 51 του ν. 4139/2013 οργανισμού και ζ) κρατούμενους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων. Η διακρίβωση των ασθενειών του δεύτερου εδαφίου, καθώς και της αναπηρίας στις περ. α` και β` γίνεται με τη διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 105.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά είτε κατά την προηγούμενη παράγραφο είτε κατά τις ειδικές διατάξεις που προβλέπουν αντίστοιχο υπολογισμό.
Προκειμένου για ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα απόλυση υπό όρο, αν δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα δύο πέμπτα (2/5) της ποινής που του επιβλήθηκε και, σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης, δεκαέξι (16) έτη. Προκειμένου για ποινές κάθειρξης που επιβλήθηκαν για τα κακουργήματα των άρθρων 22 και 23 του ν. 4139/2013, του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων 134, 187, 187 Α, των περ. γ` και δ` της παρ. 1 του άρθρου 265, της παρ. 1 του άρθρου 299, των άρθρων 323Α, 324, 380, 385, καθώς και για αυτά του 19ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους του παρόντος Κώδικα, απόλυση υπό όρο δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα, αν αυτός δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα τρία πέμπτα (3/5) της ποινής που του επιβλήθηκε, και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης δεκαοχτώ (18) ετών. Το παραπάνω κατά περίπτωση χρονικό διάστημα προσαυξάνεται κατά το ένα τρίτο (1/3) των λοιπών ποινών που τυχόν έχουν επιβληθεί, στην περίπτωση που αυτές συντρέχουν σωρευτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στο κατάστημα είκοσι (20) έτη και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, αν έχει παραμείνει είκοσι πέντε (25) έτη. Στις περιπτώσεις συνολικής ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου που όπως επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά τουλάχιστον δέκα (10) έτη το ανώτατο όριο της συνολικής ποινής κάθειρξης, η υφ’ όρον απόλυση δύναται να χορηγείται, εφόσον ο κατάδικος έχει εκτίσει πραγματικά δεκαεπτά (17) έτη.».

Άρθρο 21

Προϋποθέσεις για τη χορήγηση απόλυση υπό όρο – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 106 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 106 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τους λόγους μη χορήγησης της απόλυσης υπό όρους με την προσθήκη της ουσιαστικής κρίσης περί πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος και με την απάλειψη των λέξεων «με ειδική αιτιολογία», β) το δεύτερο εδάφιο καταργείται και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, όπως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, καθώς και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστά αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 22

Άρση της απόλυσης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 108 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 108 του Ποινικού Κώδικα διαγράφονται οι λέξεις «με δόλο» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση αίρεται αν μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το επόμενο άρθρο, εκείνος που απολύθηκε διαπράξει έγκλημα, για το οποίο του επιβλήθηκε αμετακλήτως οποτεδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη από ένα (1) έτος. Στην περίπτωση αυτή εκτίει αθροιστικά, από τότε που θα γίνει αμετάκλητη η νέα καταδίκη, και ολόκληρο το υπόλοιπο της προηγούμενης ποινής, το οποίο όφειλε να εκτίσει κατά τον χρόνο της απόλυσης. Σε περίπτωση άρσης της απόλυσης για καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη εκτίει δέκα (10) επιπλέον έτη και επί σωρευτικής συνδρομής ισοβίων καθείρξεων δεκαπέντε (15) επιπλέον έτη.».

Άρθρο 23

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης – Τροποποίηση άρθρου 114 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 114 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) ο τίτλος τροποποιείται με τη προσθήκη των λέξεων «-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου», β) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 114 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 114

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου

Όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξης, το αξιόποινο εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έμαθε για την τέλεση της πράξης και για τον δράστη της ή για έναν από τους συμμετόχους.
Το ίδιο αποτέλεσμα συνεπάγεται και η ρητή δήλωση του δικαιούχου της έγκλησης ενώπιον της αρμόδιας αρχής, ότι παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης.
Τα εγκλήματα σε βάρος του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης διώκονται πάντοτε αυτεπαγγέλτως.».

Άρθρο 24

Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 127 του Ποινικού Κώδικα μετά από τη λέξη «κακούργημα» διαγράφονται οι λέξεις «και εμπεριέχει στοιχεία βίας ή στρέφεται κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή ενόψει των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.».

Άρθρο 25

Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Όποιος εισέρχεται σε χώρο υγειονομικής περίθαλψης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών διαταράσσει τη λειτουργία του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 26

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων – Τροποποίηση άρθρου 169Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 169Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) τροποποιείται ο τίτλος, β) διαγράφεται η παρ. 2 και το άρθρο 169Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 169Α

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο

Όποιος δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή διάταξη δικαστικής απόφασης πολιτικού δικαστηρίου ή σε εισαγγελική διάταξη, που αφορούν τη ρύθμιση της νομής ή της κατοχής, την άσκηση της γονικής μέριμνας, την επικοινωνία με το τέκνο και τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων ή την απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δεν συμμορφώθηκε σε συμφωνία που επικυρώθηκε από συμβολαιογράφο κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα και αφορά στην επικοινωνία των ανήλικων τέκνων.
[Καταργείται].
Όποιος εν γνώσει ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.».

Άρθρο 27

Παραβίαση περιορισμών διαμονής-Προσθήκη άρθρου 182 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 182 ως εξής:

«Άρθρο 182

Παραβίαση περιορισμών διαμονής

Με φυλάκιση έως τριών (3) ετών τιμωρείται όποιος παραβιάζει τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί νόμιμα στην ελευθερία της διαμονής και τις σχετικές υποχρεώσεις του.
Αλλοδαπός ο οποίος απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 72, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, η οποία εκτελείται αμέσως, δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται σε καμία περίπτωση, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα δύναμη.».

Άρθρο 28

Ανασταλτικό αποτέλεσμα έφεσης για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται με την προσθήκη εξαίρεσης από την περίπτωση μη αναστέλλουσας ισχύος της έφεσης, β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο, σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παρ. 3 και τα συναφή πλημμελήματα ή κακουργήματα τα οποία επισύρουν πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, κρίνει με ειδική αιτιολογία ότι πρέπει να χορηγηθεί η ανασταλτική δύναμη της έφεσης Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται υποχρεωτικά οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι.».

Άρθρο 29

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροληψίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών-Τροποποίηση παρ. 1 και 5 άρθρου 235 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 μετά από τις λέξεις «αθέμιτο ωφέλημα» προστίθενται οι λέξεις «ανεξαρτήτως αξίας», β) η περ. β) του πρώτου εδαφίου της παρ. 5 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης η οποία εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του εάν ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας εδρεύει στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή ή εάν η Ελλάδα αποτελεί ή όχι μέλος και το άρθρο 235 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 235

Δωροληψία υπαλλήλου

Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή μέσω τρίτου, για τον εαυτό του ή για άλλον, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, ή αποδέχεται την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος, για ενέργεια ή παράλειψή του σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη του υπαιτίου αντίκειται στα καθήκοντα του, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή έως χίλιες (1.000) ημερήσιες μονάδες.
Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, για τον εαυτό του ή για άλλον, αθέμιτη παροχή περιουσιακής φύσης, επωφελούμενος από την ιδιότητά του, τιμωρείται με φυλάκιση, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.
Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή επιθεωρητές ή πρόσωπα που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου τιμωρούνται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή, εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη, αν με παράβαση συγκεκριμένου υπηρεσιακού καθήκοντος δεν απέτρεψαν από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές τους ή υπόκειται στον έλεγχό τους από την τέλεση πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους που απασχολούνται με οποιαδήποτε συμβατική σχέση σε: α) όργανο ή οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) κάθε δημόσιο διεθνή ή υπερεθνικό οργανισμό ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και από κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι, ακόμα κι αν οι πράξεις των περ. α΄ και β΄ δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκαν. Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από υπάλληλο ξένης χώρας.».

Άρθρο 30

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος, προσθήκη χρηματικής ποινής για το πλημμέλημα της ενεργητικής δωροδοκίας και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροδοκίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών – Τροποποίηση παρ. 1 και 4 άρθρου 236 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 236 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 τροποποιείται με την προσθήκη των λέξεων «ανεξαρτήτως αξίας» και την προσθήκη της χρηματικής ποινής στις επαπειλούμενες ποινές, β) η περ. α) του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής και στις περιπτώσεις που ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας δεν εδρεύουν στην Ελλάδα ή η Ελλάδα δεν είναι μέλος και το άρθρο 236 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 236

Δωροδοκία υπαλλήλου

Όποιος προσφέρει, υπόσχεται ή παρέχει σε υπάλληλο, άμεσα ή μέσω τρίτου, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, για τον εαυτό του ή για άλλον, για ενέργεια ή παράλειψη του υπαλλήλου σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου, ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή.
Διευθυντής επιχείρησης ή άλλο πρόσωπο που έχει την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε επιχείρηση τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα, αν με παραβίαση συγκεκριμένου καθήκοντος επιμέλειας, δεν απέτρεψε από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές του ή υπόκειται στον έλεγχό του από την τέλεση προς όφελος της επιχείρησης πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται προς: α) λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους με οποιαδήποτε συμβατική σχέση οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε δημόσιου διεθνούς ή υπερεθνικού οργανισμού ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και προς κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι ή β) οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή υπηρεσία για ξένη χώρα.

Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε και για τη δίωξη του πλημμελήματος της παρ. 1 δεν απαιτείται η κατά το άρθρο 6 παρ. 3 έγκληση ή αίτηση.».

Άρθρο 31

Επέκταση του αξιοποίνου σε δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε διεθνείς οργανισμούς-Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 4 του άρθρου 237 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 4 του άρθρου 237 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. δ) και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται: α) από ή προς μέλη του Δικαστηρίου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) από ή προς όσους ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή καθήκοντα διαιτητή σε διεθνή δικαστήρια των οποίων η δικαιοδοσία είναι αποδεκτή από την Ελλάδα ή γ) προς δικαστές, ενόρκους ή διαιτητές άλλων κρατών σχετικά με την άσκηση των δικαστικών τους καθηκόντων, δ) προς δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε ενωσιακούς ή διεθνείς οργανισμούς ή όργανα. Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ή προς ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε.».

Άρθρο 32

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων– Τροποποίηση άρθρου 264 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 264 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «Εμπρησμός» προστίθενται οι λέξεις «-Παραβίαση προληπτικών μέτρων, β) στις περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 και στην παρ. 2 προστίθεται σωρευτικά και η επιβολή χρηματικής ποινής, γ) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 264 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 264

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά, τιμωρείται: α) με φυλάκιση και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη και χρηματική ποινή, αν στην περίπτωση των περ. α` ή β` η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με ισόβια κάθειρξη, αν στην περίπτωση της περ. β` η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.
Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά από την οποία μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη και χρηματική ποινή.
Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις που εκδίδει η αρμόδια αρχή για τη λήψη προληπτικών μέτρων πυροπροστασίας, ιδίως, οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων εντός ή εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή εάν η ανωτέρω παράλειψη συνέβαλε ουσιωδώς στην εξάπλωση πυρκαγιάς, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.».

Άρθρο 33

Εμπρησμός σε δάση-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων – Τροποποίηση άρθρου 265 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου, μετά από τις λέξεις «Εμπρησμός σε δάση», προστίθενται οι λέξεις «-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων» β) στην παρ. 1: αα) στην περ. α’ οι λέξεις «οκτώ (8) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» και η περ. α’ τροποποιείται ως προς την ποινική αξιολόγηση του προσπορισμού παράνομου περιουσιακού οφέλους το οποίο λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντική περίσταση, ββ) στην περ. β’ μετά από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή», βγ) στην περ. γ’ μετά από τη λέξη «κάθειρξη» προστίθενται οι λέξεις «τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή», γ) στην παρ. 2 αυξάνεται η προβλεπόμενη ποινή για την εξ αμελείας τέλεση, προστίθεται η σωρευτική επιβολή χρηματικής ποινής και επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, δ) προστίθενται παρ. 3, 4, 5, 6 και 7 και το άρθρο 265 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 265

Εμπρησμός σε δάση – Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται:

α) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν δε ο δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος συνιστά επιβαρυντική περίσταση,

β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν στην περίπτωση των περ. α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή,

δ) με ισόβια κάθειρξη αν στην περ. β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Όποιος στις περιπτώσεις της παρ. 1 προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή, και αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος ανάβει φωτιά για οποιαδήποτε ελεγχόμενη καύση ή εκτελεί θερμές εργασίες ή κάνει χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα ή ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές εκτάσεις ή σε οποιοδήποτε χώρο σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτές, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή αν η πράξη του δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η ανωτέρω πράξη είχε ως επακόλουθο την πρόκληση πυρκαγιάς, η οποία επέφερε σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή και αν επήλθε θάνατος με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος, προετοιμάζοντας τη διάπραξη του εγκλήματος της παρ. 1, κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εμπρηστικές ύλες ή άλλα αντικείμενα, πρόσφορα για την πρόκληση και την εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή, αν δε τελεί την ανωτέρω πράξη εντός δάσους ή δασικής έκτασης και σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτά, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) σε ποινή κάθειρξης έως οκτώ (8) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος αποθηκεύει, τοποθετεί ή εγκαταλείπει εύφλεκτες ύλες εντός δασών ή δασικών εκτάσεων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η πράξη του συνέβαλε στην εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, και η έφεση που ασκείται δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν, στην περίπτωση της παρ. 2, του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 και της παρ. 5, το δικαστήριο με ειδική αιτιολογία κρίνει εξαιρετικώς υπέρ της μετατροπής της ποινής.
Το ύψος της χρηματικής ποινής για τα αδικήματα του παρόντος δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ούτε ανώτερο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ.».

Άρθρο 34

Προσθήκη της δήμευσης ως παρεπόμενης ποινής στα αδικήματα εμπρησμού σε δάση-

Προσθήκη άρθρου 265A στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 265A ως εξής:

«Άρθρο 265A

Δήμευση σε περίπτωση εμπρησμού σε δάση

Στο έγκλημα εμπρησμού σε δάση από πρόθεση, τετελεσμένο και σε απόπειρα (παρ. 1 άρθρου 265), καθώς και στις περιπτώσεις εμπρησμού σε δάση από αμέλεια από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά που είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη ή εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή (παρ. 2 άρθρου 265), δημεύεται κατά την κρίση του δικαστηρίου με την καταδικαστική απόφαση η περιουσία ή τμήμα περιουσίας, του αυτουργού και των συμμετόχων στο έγκλημα.
Η έκταση της δήμευσης αποφασίζεται από το δικαστήριο, το οποίο την προσδιορίζει με βάση τη βλάβη που προκλήθηκε αφού σταθμίσει για τον υπολογισμό της και τα στοιχεία του άρθρου 79. Το δικαστήριο εξαιρεί από τη δήμευση ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία κρίνει, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση, ότι εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης του καταδικασθέντος και της οικογένειας του.
Το άρθρο 261 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων αντίστοιχης αξίας με τη βλάβη που επήλθε, εφαρμόζεται αναλόγως.».

Άρθρο 35

Απάλειψη του αδικήματος του εμπρησμού δάσους από αμέλεια από το ρυθμιστικό πεδίο της έμπρακτης μετάνοιας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 289 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 289 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «των άρθρων 264» διαγράφεται ο αριθμός «265» και η παρ. 1 του άρθρου 289 διαμορφώνεται ως εξής:

« 1. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 των άρθρων 264, 268, 270, 273, 275, 277 και 286, της παρ. 3 του άρθρου 279, και της παρ. 4 του άρθρου 285 ο υπαίτιος δεν τιμωρείται, αν με τη θέλησή του αποτρέψει τον κίνδυνο ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για

την αποτροπή του.».

Άρθρο 36

Συμπερίληψη παραβίασης ερυθρού σηματοδότη στις περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης -Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 290Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 290Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. ε) και η παρ. 1 του άρθρου 290Α διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα, μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης ή β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, ή γ) οδηγεί όχημα i) σε αυτοκινητόδρομο ή σε οδό ταχείας κυκλοφορίας με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον εξήντα (60) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον τριάντα (30) χλμ. ανά ώρα, ii) εντός κατοικημένης περιοχής ή σε άλλο οδικό δίκτυο με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον σαράντα (40) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον είκοσι (20) χλμ. ανά ώρα, ή δ) οδηγεί όχημα στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.) εκτός των περιπτώσεων αποκλειστικού προορισμού της, ή ε) παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:

αα) με φυλάκιση έως τρία (3) έτη, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε σημαντική βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.».

Άρθρο 37

Αύξηση του κατώτατου ορίου ποινής στο αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και πρόβλεψη προσωπικού λόγου απαλλαγής από την ποινή για οικείους θύματος – Τροποποίηση άρθρου 302 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 302 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 μετά από τη λέξη «τουλάχιστον» αντικαθίστανται οι λέξεις «τριών μηνών» από τις λέξεις «δύο (2) ετών», β) προστίθεται παρ. 2 και το άρθρο 302 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 302

Ανθρωποκτονία από αμέλεια

Όποιος από αμέλεια σκότωσε άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών.
Αν το θύμα της πράξης η οποία αναφέρεται στην παρ. 1 είναι οικείος του υπαιτίου, το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον υπαίτιο από κάθε ποινή, αν πεισθεί ότι λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστη από τις συνέπειες της πράξης του δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε ποινή.».

Άρθρο 38

Σωματική βλάβη αδύναμων ατόμων – Αντικατάσταση άρθρου 312 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 312

Σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων

Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, τιμωρείται: α) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 308, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, β) για την πράξη του άρθρου 309, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, γ) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 310, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και αν επεδίωκε την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με κάθειρξη και δ) για την πράξη του άρθρου 311, με κάθειρξη.
Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την περ. γ’ της παρ. 1 εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 39

Παράνομη βία – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 330 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 330 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 40

Απειλή – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 41

Επέκταση του αξιοποίνου σε πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 348Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 3 του άρθρου 348Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά από τις λέξεις «ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου» και «από ή με ανήλικο» προστίθεται αναφορά στο πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των παρ. 1 και 2 συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή η εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου ή προσώπου που εμφανίζεται ως ανήλικο, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής γενετήσιας πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο ή πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο.».

Άρθρο 42

Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 348Γ Ποινικού Κώδικα

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 348Γ του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται με τη διαγραφή της καταβολής αντιτίμου ως στοιχείου της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος των πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων, , επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο προκειμένου να συμμετάσχει σε πορνογραφικές παραστάσεις ή διοργανώνει αυτές, τιμωρείται ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Όποιος εν γνώσει του, παρακολουθεί πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι τιμωρείται στις περ. α’ και β’ του πρώτου εδαφίου με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και στην περ. γ’ με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.».

Άρθρο 43

Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής – Τροποποίηση άρθρου 358 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 358 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 358

Παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής

Όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που την επιβάλει σε αυτόν ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω προσωρινά, με εκτελεστό τίτλο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 44

Συκοφαντική δυσφήμηση – Αντικατάσταση άρθρου 363 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 363

Συκοφαντική δυσφήμηση

Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.».

Άρθρο 45

Κλοπή – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 372 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «τιμωρείται με φυλάκιση» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή» και το άρθρο 372 διαμορφώνεται ω εξής:

«Άρθρο 372

Κλοπή

Όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή.
Κινητό πράγμα θεωρείται κατά τον Κώδικα και η ηλεκτρική και κάθε άλλης μορφής ενέργεια.».

Άρθρο 46

Απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας – Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 378 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 378 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Όποιος καταστρέφει ή βλάπτει ξένο (ολικά ή εν μέρει) πράγμα ή με άλλον τρόπο καθιστά ανέφικτη τη χρήση του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή. Αν το πράγμα είναι μικρής αξίας ή η ζημία που προκλήθηκε είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν το πράγμα είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο ή η πράξη έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 47

Γενικές διατάξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης –Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 381 και παρ. 1 άρθρου 405 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 374Α, στην παρ. 1 του άρθρου 375, στο άρθρο 377, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 378 και στην παρ. 1 του άρθρου 379 απαιτείται έγκληση.».

Η παρ. 1 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 48

Μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο – Τροποποίηση περ. γ’ παρ. 1 άρθρου 25 ν. 1882/1990

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) διαγράφονται οι λέξεις «, τα χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις καθώς και», και η παρ. 1 του άρθρου 25 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 25

Ποινικό αδίκημα μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους

Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

Στην αίτηση και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του προσώπου τα χρέη από τα αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.

Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.».

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Σχόλια « 1 … 3 4 5 6 7 … 10 »

10 Δεκεμβρίου 2023, 23:06 | Γεώργιος Ν.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να αποσυρθεί η τροποποίηση του 169Α (Κεφάλαιο Β Άρθρο 26).
Να τιμωρείται οποιοσδήποτε παραβιάζει ή συναινεί σε παραβίαση δικαστικών αποφάσεων.

Είναι σημαντικό όταν κάποιος καταφεύγει στο αστυνομικό τμήμα για καταγγελία, να μην κρατείται σε αυτόφωρη διαδικασία εκείνος, λόγω της εκδικητικής αντιμήνυσης. Είναι πολλές οι φορές που πατεράδες καταγγέλλουν παραβίαση αποφάσεων, οι μητέρες επικαλούνται τα παιδιά τους και δεν κρατούνται, προβαίνουν σε αντιμήνυση και οι πατεράδες κρατούνται κανονικά. Το δε δικαστήριο γίνεται μετά από χρόνια και έτσι παύει η έννοια του επείγοντος ενώ δημιουργείτε ανεπανόρθωτη διάρρηξη σχέσεων πατέρα – παιδιών.

Αν πρέπει να μη συμπεριληφθεί ο όρος γονεϊκή αποξένωση επειδή τον επικαλέστηκε κάποιος κακοποιητής (όπως αναφέρουν κάποιοι-ες), άλλο τόσο θα πρέπει να μην συμπεριληφθεί ο όρος ενδοοικογενειακή βία επειδή τον χρησιμοποιούν κατά κόρον οι γυναίκες σε δικαστικές υποθέσεις επιμέλειας. Είναι απαράδεκτο να μένουν ατιμώρητοι και η μεν και οι δε. Είναι κατανοητό σε όλους ποιοι–ες είναι αυτές που δεν συμφέρει να θεσπιστεί ο όρος γονεϊκή αποξένωση. Βαρύτατες ποινές σε κακοποιητές αλλά ακόμα ποιο βαριές στις αποδεδειγμένες ψευδής καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας, οι οποίες επιφέρουν σωματική, ψυχολογική και οικονομική κακοποίηση.
10 Δεκεμβρίου 2023, 20:18 | Ραφαήλ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ οι ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ 1 και 3 του ΑΡΘΡΟΥ 99 ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Δ του παρόντος οι οποίες ΕΞΩΦΘΑΛΜΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΑ.
Οι παράγραφοι αυτές αναφέρονται αποκλειστικά σε «εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών». Οι άνδρες και τα παιδιά δεν αναφέρονται καθόλου. ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΑΝΑΛΗΘΩΣ, ΩΣ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ.

Να ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙ το ΑΡΘΡΟ 2 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ βα) του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Α’ του παρόντος ώστε να ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ επίσης η ΔΙΑΚΡΙΣΗ των ΦΥΛΩΝ:
α) με αφαίρεση της ειδικής αναφοράς στις γυναίκες ως τα συνήθη θύματα ενδοοικογενειακής βίας και
β) με προσθήκη της ιδιαίτερης ανάγκης προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση.

Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.

Να ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ το ΑΡΘΡΟ 6 ΤΟΥ Ν.3500/2006 με το ΑΡΘΡΟ 1532 ΑΚ περί ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ

Μια συνήθης ΜΟΡΦΗ ΒΑΡΥΤΑΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ από τον γονέα που ασκεί αποκλειστική επιμέλεια είναι η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗΣ και η ΔΙΑΡΡΗΞΗ των ΣΧΕΣΕΩΝ των παιδιών με τον γονέα στον οποίο δεν διαμένουν ή δεν τους συνασκεί επιμέλεια.Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΗ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ.
Το άρθρο 1532 ΑΚ επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν συντρέχουν λόγοι όπως ο παραπάνω. ΟΦΕΙΛΕΙ να ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ο ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ώστε να υπάρχει ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΗ των αντίστοιχων ΠΡΑΞΕΩΝ ΒΙΑΣ από τους ασκούντες την επιμέλεια γονείς.

Να ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ από το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ οι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ όταν οι ΕΚΘΕΣΕΙΣ τους ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ή ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ σε ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΤΕΡΑ του εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας που αναφέρουν (επί του άρθρου 98 παράγραφος 2 του κεφαλαίου Δ του παρόντος).

Να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ το ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ για ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΠΟΙΝΩΝ και ΜΕΤΡΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ από ΟΙΚΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, στο άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του παρόντος, καθώς ένα οικείο πρόσωπο θα μπορεί σύννομα να παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις για λογαριασμό του οικείου του.
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:06 | Ευαγγελία

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΚΕ ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 28-11-2023 το σχέδιο Νόμου με τίτλο « Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης- Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας».

Παρότι είναι αυτονόητα καταδικαστέα, κάθε είδους βία, εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου, η εταιρεία μας θεωρεί τουλάχιστον άστοχο, και ιδίως εν έτη 2023, να παραμένει, σχεδόν κατ’ απόλυτο βαθμό συνδεδεμένη η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας, με την βία αποκλειστικά, κατά των γυναικών. Ακόμα και από την ίδια την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα από το προοίμιο αυτής, προκύπτει πως η ενδοοικογενειακή βία που μπορεί να είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική αφορά τόσο άνδρες, γυναίκες αλλά και παιδιά. Η παρωχημένη και αναχρονιστική αντίληψη ότι η βία στους κόλπους μιας οικογένειας αφορά μόνον τις γυναίκες είναι απόλυτα ισοπεδωτική και συνάμα εσφαλμένη. Κάθε άνθρωπος χρήζει της προστασίας του Νόμου, και αυτονόητα, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο θύμα, όσο και θύτης.

Η Σύμβαση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης πέραν του σκέλους που αναφέρεται στην προστασία των γυναικών αναφέρεται και καταδικάζει και κάθε μορφή ενδοοικογενειακής βίας και συνεπώς και οπωσδήποτε, και την βία απέναντι στον άνδρα, αλλά και το παιδί. Είναι επίσης κοινή αντίληψη ότι εξίσου βαριά, αν όχι βαρύτερη μορφή κακοποίησης, είναι η ψυχική/ψυχολογική κακοποίηση και η οποία είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να αποδειχθεί. Το αυτό, έχει περίτρανα αναδειχθεί από την Δικαστηριακή Πρακτική. Μια λοιπόν μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης είναι και αυτή της διατάραξης των συναισθηματικών σχέσεων και διάρρηξης των σχέσεων τέκνου – γονέα, όπως αυτή προβλέφθηκε στο άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 που βρίσκεται ήδη σε ισχύ, από τον Σεπτέμβριο του 2021.

Υπενθυμίζουμε, ότι από την λεκτική διατύπωση του Ν. 4800/2021 προκύπτουν τα κάτωθι:
Α) Άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 Τροποποίηση του άρθρου 1511 ΑΚ «Άρθρο 1511 Άσκηση ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.
Στο νευραλγικό λοιπόν αυτό άρθρο του Νομοθετήματος, που πρόσφατα εκσυγχρόνισε το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας μας και θεμελίωσε το αυτονόητο, ήτοι την από κοινού και εξίσου συμμετοχή των γονέων στην ανατροφή του τέκνου, μετά την διάσπαση ή τον χωρισμό τους, προκύπτει ως κυριαρχικό ζητούμενο η προστασία του τέκνου από μεθοδεύσεις του ενός γονεά και ίσως και του συγγενικού του πλαισίου όπως επιχειρήσει και διεμβολίσει την σχέση του ανηλίκου με τον έτερο. Αυτή η διεμβόλιση γίνεται μονάχα με έντονη παρέμβαση στον ψυχισμό του τέκνου που οπωσδήποτε συνιστά βαρύτατη μορφή ψυχικής κακοποίησης, ίσως βαρύτερης της σωματικής, διότι τα σημάδια της, δεν επουλώνουν ποτέ.

Διατάξεις του εν ισχύ Ν. 4800/2021.Β)

Άρθρο 14

Συνέπειες κακής άσκησης Αντικατάσταση του άρθρου 1532 Α.Κ.
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
Συνεπώς σήμερα, κατά Νόμο, ρητά προβλέπεται, ότι οι Δικαστικές αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων της χώρας θα πρέπει να διασφαλίζουν την ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Δηλαδή ο Νομοθέτης του Ν. 4800/2021 κατέστησε σαφές πως εφόσον κάτι τέτοιο συμβαίνει, συνιστά ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Η ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ
ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ.
Βέβαια, παρά την βελτίωση οπωσδήποτε της Νομολογίας των Ελληνικών Οικογενειακών Δικαστηρίων μετά την έναρξη ισχύος του Ν 4800/2021 και της εφαρμογής του κανόνα του άρθρου 1513 Α.Κ., το ζήτημα αυτό, ήτοι της ηθελημένης, δόλιας και ιδιοτελούς διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον ένα γονέα, κατόπιν παρέμβασης του έτερου, που συνήθως έως και πρόσφατα, ασκούσε την αποκλειστική επιμέλεια αυτού, παραμένει, έως και σήμερα, «δίχως θεραπεία». Η έλλειψη μηχανισμών διάγνωσης των μεθοδεύσεων αυτών, εντάσσεται στο πλαίσιο της μη σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί αξιολόγησης των τέκνων και των γονέων, από ειδικό ψυχικής υγείας, όλως επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν, ως απόλυτα ανεπαρκείς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι:

Σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων δεν προβλέπεται, στο βωμό της γρήγορης απονομής της δικαιοσύνης, ή άμεση, και εις βάθος διερεύνηση των γονέων αλλά και του τέκνου, από αμερόληπτο, ήτοι τουλάχιστον με δημόσια θέση (και άνευ αμοιβής), ειδικό ψυχικής υγείας.

Σε επίπεδο οριστικής αποφάσεως, ήτοι σε επίπεδο αγωγών, εφόσον υποβληθεί αίτημα διενέργειας Ψυχιατρικής Πραγματογνωμοσύνης, η κατάσταση επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραγελαφική. Ο εκάστοτε γονέας, που έχουν διαρρηχθεί οι σχέσεις του με το τέκνο του, θα πρέπει να καταθέσει αγωγή στην οποία θα περιλάβει το σχετικό αίτημα του, και το οποίο για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να προηγηθεί μια ιδιαίτερα πολυέξοδη και κυρίως χρονοβόρα διαδικασία (κατάθεση – συζήτηση – έκδοση προδικαστικής απόφασης – διορισμός και όρκιση πραγματογνώμονα – συσχέτιση της πραγματογνωμοσύνης και επιστροφής της στο δικαστήριο και κατόπιν έκδοση αποφάσεως). Καθίσταται λοιπόν προφανές, πως μια τέτοια διαδικασία, δεν είναι καθόλου αποτελεσματική και ικανή να αναχαιτίσει την αυξανόμενη διαρκώς τάση παρέμβασης του ενός γονέα και επηρεασμού του τέκνου, εις βάρος του έτερου.

Σε επίπεδο δε Εισαγγελιών Ανηλίκων είναι επίσης σαφές ότι λόγω υπερφόρτωσης αυτών και σύνδεσής τους με κέντρα ψυχικής υγείας και Δημόσια Νοσοκομεία που καθορίζουν κατ’ ελάχιστο, μετά εξαμήνου, την έναρξη τυχόν διαταχθεισών συνεδριών τέκνων και γονέων και με ιδιαίτερα σύντομες και συνοπτικές διαδικασίες, ότι και αυτή η λύση, καθίσταται προβληματική και απόλυτα ανεπαρκής στην διάγνωση και επίλυση ζητημάτων που άπτονται της ψυχικής υγείας γονέων και τέκνων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι αρκετές φορές διαταχθείσες «κοινωνικές έρευνες διατυπώνονται από Κοινωνικούς Λειτουργούς που ουδόλως είναι καθ’ύλην αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν επί της κατανομής της γονικής μέριμνας και ιδίως επί της ψυχολογικής κατάστασης και κατά συνέπεια ουσιαστικής καταλληλότητας έκαστου γονέα. Ελλείψη όμως σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας, οι έρευνες αυτές, που κατ’ ορθή ανάγνωση θα έπρεπε να ομιλούν κυρίως για τις συνθήκες διαβίωσης ενός εκάστου ανηλίκου, αποτελούν το κατευθυντήριο έγγραφο, στα χέρια του Δικαστού.

Η ανεπάρκεια των μηχανισμών του κράτους δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί εύφορο έδαφος προσφυγής σε ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας με απόλυτα, αρκετές φορές, ιδιοτελή στόχευση. Είναι σαφές λοιπόν γιατί έχουν γιγαντωθεί οι καταγγελίες κατά ιδιωτών ειδικών ψυχικής υγείας οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς και πλείστες φορές και παράνομα ήτοι άνευ της αναγκαίας συναίνεσης του έτερου γονέα κατά την επιταγή του άρθρου 1519 ΑΚ. Οι εν λόγω δε γνωματεύσεις που πλείστες φορές δίδονται όχι μόνο άνευ της αναγκαίας συναίνεσης αλλά και δίχως ποτέ να έχει συναντήσει ο ειδικός τον έτερο γονεά ή και ακόμα και το τέκνο, συντάσσονται προ της συζήτησης των αιτήσεων ή αγωγών και με απόλυτα ιδιοτελή στόχευση. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνον εφόσον ρητά διατυπωθεί στο Νόμο πως γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας θα μπορούν να λαμβάνονται υπόψιν μόνο εφόσον έχουν συναινέσει στην εξέταση του τέκνου αμφότεροι οι γονείς ή έχουν διενεργηθεί κατόπιν διαταγής δικαστηρίου ή αρχής και έχουν διενεργηθεί από Δημόσιο Φορέα.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 2 (β) του Κεφαλαίου Α’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής:

« η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του Ν. 3500/2006 (Α’232), προκειμένου βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στην δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ιδίως δε της προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση αυτών όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 1532 (β) Α.Κ. ήτοι την διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς.)

Το άρθρο 86 του κεφαλαίου Δ’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που τροποποιεί το άρθρο 4 ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως «ψυχολογική» μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» και τελικώς διαμορφώνεται ως εξής : Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532ΑΚ του Αστικού Κώδικα, είναι στην ορθή κατεύθυνση.

Το εν λόγω άρθρο, όπως τροποποιείται, περιλαμβάνει πλέον ρητώς την ψυχολογική βία που υφίσταται ανήλικο θύμα και με ρητή αναφορά στα προβλεπόμενα στο άρθρο 1532 Α.Κ. ΡΗΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΕΟΝ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 λογίζεται ως ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκου η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον έτερο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς. Ευθέως λοιπόν ποινικοποιείται η μεθόδευση χειραγώγησης του τέκνου και διεμβόληση της σχέσης του με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και ο επηρεασμός αυτού, θεωρούμενης ευθέως πλέον, και εκ του Νόμου, ως μορφή ψυχικής κακοποίησης.

Χρειάζεται όμως περαιτέρω να τροποποιηθεί και το άρθρο 6 του Ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως ψυχολογική σε συνέχεια της σωματικής βλάβης και συνεπώς ο τίτλος του πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:

Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική και ψυχολογική βλάβη.

Περαιτέρω στην παράγραφο 1 του ως άνω άρθρου θα πρέπει να συμπληρωθεί και η περίπτωση ψυχολογικής βλάβης του ανήλικου ήτοι η τελική διαμόρφωση του άρθρου διαμορφώνεται ως εξής :

1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους. Το μέλος της οικογένειας που προκαλεί διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτόν, συνιστά κατά το άρθρο 4 του παρόντος νομοθετήματος ψυχολογική βλάβη και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών.
Εφόσον σε βάρος του φερόμενου δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση ο εισαγγελέας πριν από κάθε άλλη ενέργεια υποχρεούται να διατάξει την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης τόσο στο φερόμενο θύμα αλλά και στον θύτη προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας.

Πέραν των ως άνω παρατηρήσεων και προτάσεων της εταιρεία μας, άξια συνοπτικής μνείας είναι και τα κάτωθι:

Στο άρθρο 23 του Ν. 3500/2006 όπως προτείνεται να τροποποιηθεί, καθιερώνεται το «ακαταδίωκτο» των επαγγελματιών και συγκεκριμένα :

1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος του ανήλικου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά το νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.

Η εν λόγω διάταξη όμως καθίσταται ιδιαίτερα προβληματική διότι:

Α) Εφόσον εξ αρχής τα ως άνω άτομα θεμελιώνουν υπέρ τους το ακαταδίωκτο, πως τυχόν θα διαπιστωθεί εάν προέβησαν εν γνώση τους, σε αναληθή αναφορά;

Β) Από την εν λόγω διάταξη φαίνεται ρητά να εξαιρούνται οι ψυχολόγοι και ειδικοί ψυχικής υγείας όχι όμως και οι ψυχίατροι. Συνεπώς θα πρέπει καταρχήν να αποσαφηνιστεί καταπόσον στην έννοια των ιατρών που φαίνεται να θεμελιώνουν καταρχήν το ακαταδίωκτο, συμπεριλαμβάνονται ερμηνευτικά και οι ψυχίατροι, δεδομένου ότι και αυτοί είναι ιατροί.

Σε κάθε περίπτωση κρίνεται επιβεβλημένο να διατυπωθεί ρητά πως οι γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων και στις οποίες αποκαλύπτεται φερόμενη τέλεση πράξεως ενδοοικογενειακής βίας στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους, θεμελιώνουν επίσης το ακαταδίωκτο, μόνον εφόσον έχουν επιληφθεί, κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου που τροποποιεί το άρθρο 169Α του Π.Κ. προβλέπει στην παράγραφο 3 αυτού ότι « Όποιος εν γνώση ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.

Η εν λόγω διάταξη κρίνεται ιδιαιτέρως άστοχη δεδομένου ότι επιτρέπει την εκ πλαγίου παραβίαση μιας δικαστικής απόφασης από τρίτο, υπέρ του οικείου του, και ως τέτοια πρέπει απνευστί να καταργηθεί.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 43 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη στο αδίκημα του άρθρου 358 ΠΚ ήτοι της μη καταβολής διατροφής και γνώμη της εταιρείας μας είναι ότι το εν λόγω αδίκημα ορθώς θα πρέπει να παραμείνει στο χωρίο των κατ’ έγκληση διωκόμενων αδικημάτων (ως ισχύει σήμερα)

Περαιτέρω:

Το άρθρο 44 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου τροποποιεί το άρθρο 363 του Π.Κ. και προβλέπει ότι στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινική ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.

Η εταιρεία μας θεωρεί πως τυγχάνει εσφαλμένη η εν λόγω τροποποίηση και ζητά την κατάργηση της. Θεωρούμε πως η αναλήθεια που διαδίδεται ενώπιον τρίτων (όποιος και αν είναι ο τρίτος) εν γνώση της αναληθείας αυτής, έχει αυτοτελή απαξία και συνεπώς δεν έχει σημασία ενώπιον ποίου διαδίδεται. Εξάλλου όπως εύστοχα παρατηρεί και η υπ’αριθ 3/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Α.Π.
“Μόνο το γεγονός ότι τα δικαστικά πρόσωπα, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, έχουν αυστηρά προκαθορισμένους ρόλους, δεν εκφράζουν την προσωπική τους άποψη, δεν δικαιούνται να προβαίνουν σε σχολιασμό όσων εκτίθενται στο πλαίσιο της οικείας διαδικασίας και εκφέρουν την κρίση τους εντός του πλαισίου των καθηκόντων τους, αποκλειστικά, προς διευθέτηση της εννόμου σχέσεως που αφορά τα διάδικα μέρη, χωρίς να την ανακοινώνουν σε άλλους, δεν δικαιολογεί τη συσταλτική ερμηνεία του όρου «τρίτος», αφού και ο δικαστικός λειτουργός δεν παύει ως άνθρωπος να γίνεται κοινωνός μιας δυσμενούς παράστασης για το πρόσωπο που αφορούν οι ισχυρισμοί, χωρίς μάλιστα να έχει πάντοτε τη δυνατότητα να ερευνήσει την ουσιαστική βασιμότητα αυτών είτε για λόγους τυπικούς (όπως π.χ. σε περίπτωση παραγραφής, εκπρόθεσμης υποβολής της έγκλησης κλπ), είτε διότι περιορίζεται δικονομικά από το αντικείμενο της έρευνάς του, όπως συμβαίνει, όταν στο απευθυνόμενο σε αυτόν δικόγραφο περιλαμβάνονται, πέραν του ερευνώμενου αντικειμένου, και άσχετοι προς αυτό, δυσφημιστικοί για τον αντίδικο, ισχυρισμοί, οπότε ο θεσμικός ρόλος των δικαστικών προσώπων δεν αποτρέπει ουσιαστικά τον κίνδυνο διασυρμού του φορέα του προστατευόμενου εννόμου αγαθού.”

Περαιτέρω:

Τέλος, αναφορικά με τις τροποποιήσεις του κεφαλαίου B’ που αφορούν την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα καθώς και του κώδικα Ποινικής Δικονομίας τοποθετούμε και τους κάτωθι προβληματισμούς:

Κατά το κεφάλαιο Α’ του Νομοσχεδίου αντικείμενο του είναι (μεταξύ άλλων) :
α) η τροποποίηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου η εφαρμογή τους να συμβάλλει στην ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, και αμεσότερη διεξαγωγή της ποινικής δίκης, στην ενίσχυση της εγκληματοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής μέσω των αρχών της γενικής και ειδικής πρόληψης και στην οικονομία της ποινικής διαδικασίας.
Ενδεικτικά, … τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις αναστολής της ποινής, προκειμένου οι ποινές και επί πλημμελημάτων να εκτίονται μέσω των εναλλακτικών τρόπων έκτισης της κοινωφελούς εργασίας και της μετατροπής της ποινής σε χρηματική, αλλά και με πραγματική έκτιση σε σωφρονιστικό κατάστημα, όταν το δικαστήριο το κρίνει αναγκαίο.
Η εταιρεία μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και των προυποθέσεων της αναστολής οφείλει να λάβει υπόψιν και τον χείμαρρο ψευδών καταγγελιών, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας, που αποτελεί κοινή γνώση ότι αρκετές φορές αβασάνιστα και ιδιοτελώς κατατίθενται. Αποτελεί επίσης κοινή γνώση, ότι πίσω από τις καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών που τυγχάνουν αληθείς, και οπωσδήποτε χρήζουν της άμεσης προστασίας του κράτους, υποκρύπτονται και υπερπολλαπλάσιες ψευδείς καταγγελίες που ιδιοτελώς και στοχευμένα κατατίθενται προς αποκλειστική δικαστική χρήση και με στόχευση την απόπειρα δολοφονίας της προσωπικότητας του καταγγελόμενου και επηρεασμού του κρίνοντος Δικαστού.
β) η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του ν. 3500/2006 (A’ 232), προκειμένου: βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στη δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων, κυρίως των γυναικών, που πλήττονται με αυξανόμενη ένταση από συμπεριφορές ενδοοικογενειακής βίας,
Η εταιρεία μας θεωρεί ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών ιδίως υπό το φως των τελευταίων στατιστικών από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” όπου παρά χρήμα αποδεικνύεται ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Συνεπώς κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να απαληφθεί.
ββ) να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων,
Η εταιρεία μας εισηγείται ότι η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα άντρα ή γυναίκα ή παιδί και οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτου φύλου, φυλής και ανεξαρτήτου θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Η παρούσα αντανακλά τις βασικές θέσεις και παρατηρήσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας “ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ” επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και οπωσδήποτε υπόκειται σε μελλοντικές τροποποιήσεις και προσθήκες.

Για την Α.Μ.Κ.Ε. “Ενεργοί Μπαμπάδες”
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:44 | Βάσια

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 43
Οι δικαστικές αποφάσεις επιδικάζουν διατροφές υπολογιζόμενες σε τεκμαρτά εισοδήματα κατά δήλωση των εναγουσών και όχι υπολογιζόμενα σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμία αναφορά δεν υπάρχει στην υποχρέωση του γονέα που εισπράττει την διατροφή, δηλαδή να δικαιολογεί με αποδείξεις που ξοδεύτηκαν τα χρήματα καθ όλο το διάστημα που την εισπράττει. Να αφαιρεθούν από το εισόδημα του πατέρα πάγια έξοδα του τύπου ενοίκια, δάνεια, έξοδα μετακίνησης σε περίπτωση που μετακινείται σε άλλο νομό για το δικαίωμα της επικοινωνίας του με το παιδί του. Επίσης, τυχόν ξενοδοχεία, διατροφή, υπαλλήλους που τυχόν θα απασχολήσει προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμα της επικοινωνίας με το παιδί του.
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:47 | Βασίλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 43
Να επιτηρείτε τις δικαστικές αποφάσεις που η κατάσταση έχει εξελιχθεί σε «δώσε λεφτά, πάρε παιδί» ακόμα και σε αποφάσεις που δίνουν «από κοινού και εξ ίσου 50-50» αγνοώντας ότι ο πατέρας έχει πλέον αυξημένα έξοδα για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του παιδιού. Επίσης να μοιράζονται τα έξοδα σε περίπτωση που υπάρχει μετακίνηση για λόγους επικοινωνίας γονέα- τέκνου
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:29 | Ειρήνη

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 43
2. Τα χρήματα της διατροφής πρέπει να υπολογίζονται με βάση κάποιο σύστημα, να αφαιρούνται τα έξοδα του πατέρα όπως ενοίκια, δάνεια, διατροφή. Επιπλέον ο γονέας που εισπράττει τη διατροφή για λογαριασμό του παιδιού, να αποδεικνύει που ξοδεύτηκαν τα χρήματα, αν ξοδεύτηκαν για τις ανάγκες του παιδιού ή όχι.
Δεν πρέπει να δικαιολογείται αδικαιολόγητος πλουτισμός του ενός γονέα σε βάρος του άλλου. Ο υπόχρεος της διατροφής, πρέπει να ζει κι αυτός αξιοπρεπώς και όχι να φτωχοποιείται επειδή ο άλλος κατασκευάζει έξοδα. Να ληφθεί σοβαρά υπόψη η μετακίνηση σε άλλη πόλη για την επικοινωνία γονέα – τέκνου και να μοιράζονται τα έξοδα ανάμεσα στους δυο γονείς, όπως η υποχρέωση ο ένας να παραλαμβάνει το παιδί κι ο άλλος να το παραδίδει.
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:22 | Ρένα

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 43
Το ζήτημα της διατροφής πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα και δίκαια και να μην το αφήνετε στην κρίση του δικαστή! Οι δικαστικές αποφάσεις επιδικάζουν διατροφές υπολογιζόμενες σε τεκμαρτά εισοδήματα κατά δήλωση των εναγουσών και όχι υπολογιζόμενα σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών! Οι μητέρες κατασκευάζουν έξοδα με σκοπό να λαμβάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα αλλά υποστηρίζονται και με επιδόματα. Κανείς δε γνωρίζει εάν η διατροφή πηγαίνει πραγματικά στο παιδί ή οπουδήποτε αλλού. Συνήθως πηγαίνει σε ανελέητο δικαστικό πόλεμο εναντίον του πατέρα με σκοπό να μηδενιστεί η επικοινωνία του με το παιδί του! Ο πατέρας κατάντησε από γονέας χρηματοδότης χωρίς κανείς να υπολογίζει εάν μπορεί να ανταπεξέλθει και μάλιστα απειλείται με φυλάκιση! Σε περίπτωση που υπάρχει μετακίνηση σε άλλη πόλη, να μοιράζονται τα έξοδα ή να υποχρεώνεται ο ένας γονέας να παίρνει το παιδί κι άλλος να το επιστρέφει! Πώς να ανταποκριθούν οι πατεράδες σε έξοδα διατροφής, μετακίνησης, δικής τους διαβίωσης αλλά των υπέρογκων δικαστικών εξόδων;
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:40 | Δέσποινα

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΔΙΚΑΊΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:27 | Βικυ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Β κεφάλαιο Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤH

Ισότητα
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:27 | Βικυ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤH

Ισότητα
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:15 | Βασίλης Χαλίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
10 Δεκεμβρίου 2023, 19:13 | Μαρία Χαλικου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
10 Δεκεμβρίου 2023, 18:00 | Βάσια

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 26
Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για προστασία των παιδιών ούτε των ανδρών! Το παρόν νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο! Οι επιθέσεις εναντίον των ανδρών από γυναίκες αυξάνονται ραγδαία! Οι γυναίκες παραβιάζουν κατά κόρον τις δικαστικές αποφάσεις με ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ τα οικεία τους πρόσωπα! Προσπαθούν με κάθε τρόπο να παρεμποδίσουν τον πατέρα να παίξει ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών του! Αφαιρούν το δικαίωμα από το παιδί να μεγαλώνει με τους δύο γονείς τους ακόμη κι αν αυτοί δε ζουν μαζί! Αντιμετωπίστε αποτελεσματικά η διάρρηξη των σχέσεων γονέα-τέκνου η οποία δημιουργείται με διάφορες μεθοδεύσεις από το γονέα που ασκεί την επιμέλεια αλλά και από το συγγενικό της περιβάλλον! Αυστηρές ποινές σε όλους, καμία απαλλαγή σε κανέναν! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!
10 Δεκεμβρίου 2023, 18:02 | Βασίλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 26
Να εναρμονιστεί το άρθρου 6 του ν.3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ οπωσδήποτε!!! Πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η διάρρηξη των σχέσεων γονέα-τέκνου η οποία δημιουργείται με διάφορες μεθοδεύσεις από το γονέα που ασκεί την επιμέλεια (μητέρα κυρίως) αλλά και από το συγγενικό της περιβάλλον! Αυτό συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού, συνεπώς ενδοοικογενειακή βία! Οι ποινές να αυστηροποιηθούν και να γίνεται αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν συντελείται αυτό το έγκλημα. Ένοχοι είναι και οι οικείοι! ΜΗΝ τους καθιστάτε ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ! Το παρόν νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο!
10 Δεκεμβρίου 2023, 18:37 | Ειρήνη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 26
Αμέτρητες παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων από μανάδες που δεν επιτρέπουν την επικοινωνία των παιδιών με το πατέρα τους παρατηρούνται καθημερινά! Αυτό συντελεί σοβαρή κακοποίηση σε βάρος παιδικών ψυχών και χρειάζεται βαρύτατη ποινή, αφαίρεση της γονικής μέριμνας άμεσα από το γονέα που προκαλεί διάρρηξη σχέσεων! Πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα! Δεν πρέπει να χωράει διάκριση στα φύλα! Το παρόν νομοσχέδιο είναι προσβλητικό για το ανδρικό φύλο! Και φυσικά συνεργοί και συνυπεύθυνοι είναι και οι οικείοι που συμβάλλουν σ αυτό το έγκλημα! Δείτε το παιδί που έχει δικαίωμα να έχει στη ζωή του και τους δύο γονείς του και μην συγκαλύπτετε κανέναν! Όταν σύμφωνα με τον 1532ΑΚ η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου με τον γονέα που δεν διαμένει επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας, ο Ποινικός Κώδικας γιατί δεν το συμπεριλαμβάνει;
10 Δεκεμβρίου 2023, 18:15 | Ρένα

Μόνιμος Σύνδεσμος

άρθρο 26
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το παρόν νομοσχέδιο! Προσβάλει το ανδρικό φύλο, η έμφυλη διάκριση είναι ολοφάνερη! Τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου την ενισχύουν! Δεν υπάρχει ισονομία, ισοπολιτεία, αξιοκρατία! Δεν υπάρχει καμία μέριμνα για προστασία των παιδιών ούτε των ανδρών! Είναι προκλητικό και απαράδεκτο τη στιγμή που οι επιθέσεις εναντίον των ανδρών από γυναίκες αυξάνονται ραγδαία! Καθημερινά λαμβάνουν χώρα αμέτρητες παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων από τις μητέρες και δεν υπάρχουν ποινές αλλά ανοχή την οποία ενισχύετε με τους οικείους ανθρώπους, τους οποίους νόμιμα τους καθιστάτε ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ σε βάρος παιδιών και πατεράδων! Να επιβάλετε βαριές ποινές χωρίς αναστολές ΑΜΕΣΑ σε όλους! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!
10 Δεκεμβρίου 2023, 14:30 | Διομηδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρ. 26…
Αντί να επιβάλλεται αυστηροτερες ποινές οι οποίος θα εκδικάζονται κι άμεσα μάλιστα , με αποτέλεσμα να συνεχίζονται οι παραβαισεςι δικαστικών αποφάσεων , προσπαθείτε να δημιουργήσετε συνεργούς σε αυτό το έγκλημα όπου γίνεται σε καθημερινή βάση , αφού οι οικείοι του γονέα που διαπράττει την αποξένωση , δεν θα έχουν ποινές!
Να αποσυρθεί άμεσα η τροποποίηση ως απαράδεκτη!
10 Δεκεμβρίου 2023, 11:06 | Κώστας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 43
Επαναφορα της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής
Τροποποίηση του αρθρου 358
———————————————–
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ !
Αντί να ρυθμίσετε τον υπολογισμό της διατροφής που τήν εχετε αφήσει στην κρίση του δικαστή μας απειλείτε οτι θα μας βάζετε φυλακή !!
Αντί να παρακολουθήσετε τις δικαστικές αποφάσεις που η κατάσταση εχει εξελιχθει σε » δώσε λεφτά, πάρε παιδι» ακόμα και σε αποφάσεις που δινουν «από κοινού και εξ ισου 50-50» αγνοώντας οτι ο πατέρας εχει πλέον ηυξημένα εξοδα για να ανταπεξέλθει στίς ανάγκες του παιδιου του τον απειλειτε με φυλάκιση !
Οι δικ. αποφάσεις επιδικάζουν διατροφές υπολογιζόμενες σε τεκμαρτά εισοδήματα κατά δήλωση των εναγουσών και οχι υπολογιζόμενα σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών.
Καμμία αναφορά στήν υποχρέωση του γονέα που εισπράττει την διατροφή να δικαιολογεί με αποδείξεις καθ όλο το διάστημα που τήν εισπράττει, και οχι με αποδείξεις ενός ή δυο μηνών, ΑΝ τήν ανάλωσε για το παιδι…..και ολη αυτή η αδικία πάλι γιά οικονομικη στήριξη τών μητέρων οπως και τα επιδόματα, οπως και οι δομές αγνοώντας οτι και οι πατέρες εχουν ανάλογες ανάγκες και οχι μόνο υποχρεώσεις.
Η ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ !!
10 Δεκεμβρίου 2023, 10:31 | Κωνσταντινος Μ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Δεν γινεται να κανετε συνεργους τους συγγενεις αυτων που ΚΑΤΑΠΑΤΟΥΝ δικαστικες αποφασεις.
Θελουμε τα παιδια μας να εχουν μια καλη,σωστη,και επικοδομιτικη επικοινωνια με τους γονεις τους και οχι μονομερή και τοξικη απο τον εναν γονεα.
Θελουμε δικαιο κρατος
10 Δεκεμβρίου 2023, 02:12 | Ηλίας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Όχι σε άρθρα που ενισχύουν την έμφυλη διάκριση. Η ΒΙΑ δεν έχει φύλλο.
Με την χρησιμοποίηση του όρου γυναικοκτονία στοχοποιείτε τους άνδρες ως μοναδικούς υπαίτιους βίας. Η ανθρωποκτονία εμπεριέχει γυναικοκτονίες, ανδροκτονίες όπως και παιδοκτονίες. Δημιουργούνται διάφορες δομές για την υποστήριξη της γυναίκας, αλλά καμία για τους άνδρες ή τα παιδιά. Η Βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται.
Με την προσθήκη 23Α (Κεφάλαιο Δ Άρθρο 99) καταργείται η ισότητα, απαξιώνοντας το ανδρικό φύλλο.

Η ίδια η γυναίκα παύει να θέλει ισότητα την στιγμή που χωρίζει. Διεκδικεί αποκλειστική επιμέλεια, διατροφή, επιδόματα, σπίτι, αυτοκίνητο, απομάκρυνση του πατέρα από την ζωή των παιδιών. Όλο αυτό, που της το επιτρέπει τις περισσότερες φορές μια δικαστική απόφαση, επιφέρει συγκρούσεις. Οι μητέρες θα τον κατηγορήσουν ψευδώς, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές, για ενδοοικογενειακή Βία ή ασέλγεια ώστε να τον αποκλείσουν εντελώς από την ζωή των παιδιών αφού ουδέποτε τιμωρούνται ή τους αφαιρείται η επιμέλεια. Παραβιάζουν συστηματικά αποφάσεις αφού και πάλι ποτέ δεν τιμωρούνται, πολλές φορές με συνεργούς τους οικείους τους που ούτε αυτοί τιμωρούνται.
Ο πατέρας που ξεσπιτώνεται και χάνει τα παιδιά, μην μπορώντας να βρει το δίκιο του δικαστικά, βρίσκεται σε απόγνωση, θα προβεί σε αυτοχειρία, ανθρωποκτονία, ή θα καταλήξει από αυτοάνοσα. Όλα είναι συνέπειες της αποκλειστικής επιμέλειας.

Η αποκλειστική επιμέλεια (τις περισσότερες φορές στις μητέρες) είναι Βία ενάντια στον πατέρα αλλά κυρίως στα παιδιά.
Η κάθε μορφή αποκοπής ή διάρρηξης σχέσεων του πατέρα από τα παιδιά του είναι Βία για αυτόν αλλά κυρίως για τα παιδιά.
Η κάθε μορφή αποκοπής ή διάρρηξης σχέσεων της πατρικής οικογένειας από τα παιδιά είναι Βία για αυτούς αλλά κυρίως για τα παιδιά.
Βία είναι όταν μια γυναίκα μένει γιατί δεν βρίσκει την δύναμη να φύγει. Βία όμως είναι και όταν ένας πατέρας μένει για να μην χάσει τα παιδιά του.
Βία είναι όταν στερούν από τον πατέρα την επιμέλεια και την φροντίδα των παιδιών του.
Βία είναι όταν τον αναγκάζουν να πληρώνει για να την ασκεί η μητέρα.
Ψυχολόγοι πληρώνονται για γνωματεύσεις χωρίς καν να έχουν δει τον άλλο γονέα και πολλές φορές ούτε καν τα παιδιά και δεν τιμωρούνται. Κοινωνικοί λειτουργοί κλείνουν ραντεβού για έρευνα και τυχαίως σχεδόν πάντα τα βρίσκουν όλα στην εντέλεια. Εισαγγελείς ανηλίκων που καθυστερούν στις υποθέσεις.

Καταδικάζουμε κάθε μορφή Βίας, σωματικής, ψυχολογικής, οικονομικής και θα πρέπει να διώκεται με την ύψιστη ποινή, όμως προς αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας θα πρέπει να υπάρξει ισότητα.
Μία μητέρα έχει δικαίωμα:
να χωρίσει,
να πάρει παιδιά, σπίτι, αυτοκίνητο, διατροφή, επιδόματα, ώστε να μπορέσει να φροντίζει τα τέκνα της.
Αντίθετα ένας πατέρας έχει δικαίωμα:
Να χωρίσει.
Και υποχρέωση να στηρίξει την μητέρα να μπορεί να φροντίζει τα τέκνα του.
10 Δεκεμβρίου 2023, 00:10 | Κωνσταντίνος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θα πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 370Α και να επιτρέπεται με όρους και να γίνεται δεκτό σαν αποδεικτικό στοιχείο η καταγραφή συνομιλίας είτε ηλεκτρονικά (κοινωνικά δίκτυα κτλ) είτε τηλεφωνικά καθώς και καταγραφής βίντεο ως προς την απόδειξη άλλου ποινικού αδικήματος πχ απειλή, κλοπή, απάτη σε βάρος του δημοσίου, επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι κτλ και να μην κινδυνεύει κάποιος με την παρουσίαση αυτών των στοιχείων να κατηγορηθεί με το προαναφερόμενο άρθρο. Επειδή η προστασία προσωπικών δεδομένων είναι πολύ σημαντική η ανωτέρω πρόταση αφορά καθαρά το κομμάτι καταγραφής που αφορά το τυχόν ποινικό αδίκημα η κάποιο σημαντικό στοιχείο που ακούγεται η που καταγράφεται σαν εικόνα ως προς την απόδειξη.
9 Δεκεμβρίου 2023, 23:03 | Δημήτριος Χαλικος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
9 Δεκεμβρίου 2023, 23:21 | ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥΡΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
9 Δεκεμβρίου 2023, 22:34 | Maria

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειμαι γυναικα κ επιθυμω ισοτητα. Εχετε γονατησει τους ανδρες με τις αποφασεις των δικαστικων. Πιο πολυ βια δεχονται οι ανδρες την σημερινη εποχη παρα οι γυναικες. Δωστε φωνη στον ανδρα.
9 Δεκεμβρίου 2023, 22:27 | Γρηγορης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.
———————————————————————————–
Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
9 Δεκεμβρίου 2023, 22:50 | Ντινα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Βοηθηστε τους ανδρες. Δεν εκφραζονται κ δεχονται βια. Φτιαξτε δομες για τους ανδρες.
9 Δεκεμβρίου 2023, 22:31 | Κωνσταντινος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.

Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
9 Δεκεμβρίου 2023, 14:22 | Μακης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πρέπει να γίνει ποινικο αδίκημα κι η διαρρηξη σχέσεων γονεα – τέκνου ,όταν αυτή πραγματοποιείται έπειτα από μεθοδεύσεις του ετέρου γονέα. Είναι μια πράξη η οποία αφήνει τεράστια ψυχικά τραύματα στα παιδιά και πρέπει να σταματήσει!
9 Δεκεμβρίου 2023, 13:59 | ΓΑΛΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

1. οι αστυνομικοί να καταθέτουν υπόμνημα και να μην παρουσιάζονται για εξέταση από τους δικηγόρους. Απαράδεκτο θυμίζει ο υπουργός την υπόθεση Ντρέυφους που καταδικάστηκε με Έγγραφο που δεν είδε η υπεράσπιση ΤΙ κατάντια.
2. Ποια αδικήματα θα κρίνονται σε μονομελή… δικαστήρια… απαράδεκτο άρθρο να το πάρει πίσω . Εδώ σε όλες τις Ευρωπαικές χώρες διευρύνονται τα δικαστήρια των ενόρκων.. Βέβαια ο σοσιαλιστής κος Φλωρίδης που καταθέτει κ αυτό το έκτρωμα αδιαφορεί.. ντροπή.
3. δεν μπορεί να φυλακίζεται κανείς αν έχει πέσει σε άλλο αδίκημα χωρίς αμετάκλητη απόφαση.. παραβίαση της ΕΔΔΑ
4. Αύξηση των ποινών ήδη είναι υψηλές πρέπει να υπάρξει κατηγοριοποίηση οσόν αφορά την προφυλάκιση γιά πλημελήματα πρέπει η φυλάκιση να πάει μετά τα 4 χρόνια.
Γενικώς μία αποτυχημένη προσπάθεια
8 Δεκεμβρίου 2023, 21:34 | Γιωργος Π.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο άρθρο 26 που τροποποιεί το άρθρο 169Α παρ 3 θα πρέπει να αφαιρεθεί το σημειο που αναφέρει ότι “Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του” . Δίνει παραθυράκι για να παραβιάζονται δικαστικές αποφάσεις βάζωντας να γίνονται αυτουργοί οι οικείοι – συγγενεις αυτού που θέλει να τις παραβιάσει . Είναι συχνό το φαινόμενο συγγενείς για λογαριασμό ενός γονέα να εμποδίζουν την επικοινωνία που προβλέπει μια δικαστική απόφαση ακυρώνοντας την . Δεν μπορεί να μένουν ατιμώρητοι και πρακτικά να ακυρώνουν την δικαστική απόφαση.
8 Δεκεμβρίου 2023, 15:00 | Κώστας

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. ΠΡΟΣΘΗΚΗ 23Α ΣΤΟΝ ν. 3500/2006
————————————————————————————————-
Απαράδεκτο, Ρατσιστκκό, Διχαστικό, Αντισυνταγματικό, Απαξιωτικό για το ανδρικό φύλο.
Καμμία αναφορά στούς ανδρες και τα παιδια !!
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ
ΑΜΕΣΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————-
Να προστεθει και ποινικοποιηθει ο ορος «Διάρρηξη σχέσεων» ως ψυχολογική βία των ανηλίκων, αρα ενδοοικογενειακή βια και να εναρμονιστει το αρθρο 6 του 3500/2006 με το 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορει να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση της γονικής μέριμνας απο τον γονιό που μεθοδευει τήν διάρηξη σχέσεων, καθόσον ειναι σύνηθες το φαινόμενο .

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών ιδιαίτερα των Ιδιωτων Ψυχικης Υγείας διότι ειναι πλήθος τα περιστατικά ψευδών και πληρωμενων γνωματεύσεων παρα μονο εαν τις διατάζει Δικαστικη Αρχή ή υπάρχει εγκριση του «ειδικου» και απο τους 2 γονείς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ. 3
————————————————————————————
Με αυτην την τροποποιηση κάνετε αυτομάτως και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ τούς οικείους του γονέα που παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ.
8 Δεκεμβρίου 2023, 14:50 | Νικόλαος Α.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ειδικά ως προς την κατάργηση του αδικήματος της απλής δυσφήμισης θεωρώ την κατεύθυνση του νομοσχεδίου εντελώς λάθος.
Δηλαδή κάποιος θα μπορεί να διαδίδει φήμες που μπορούν να βλάψουν τιμή και υπόληψη, αποδεχόμενος το ενδεχόμενο να είναι ψευδές αυτό που διαδίδει; Πρέπει απαραίτητα να γνωρίζει ότι είναι ψευδές για να διωχθεί ως δράστης συκοφαντικής δυσφήμισης;
Η διάδοση και διεύρυνση των προσβολών θα μένει ατιμώρητη χωρίς κάποιος να ξέρει ουσιαστικά αν αληθεύει αυτό που διαδίδει; Η προσβολή, αν όχι ισοβαρης με την συκοφαντική δυσφήμιση, είναι ευρείας επικινδυνότητας και θεωρώ ότι δεν πρέπει να καταστεί ανεγκλητη η απλή δυσφήμιση.
Ειδικά σε κλειστές κοινωνίες και μόνο που ακούγεται κάτι για κάποιον αρκεί. Δε θα τιμωρείται το κακόβουλο «κουτσομπολιό» επειδή θα υπάρχει δυσχέρεια ως προς την απόδειξη ότι ο διαδίδων γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές;
Άδικο και επικίνδυνο.
8 Δεκεμβρίου 2023, 13:15 | ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διαρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα ειναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον ενα του γονέα και του περιβάλλοντος αυτού (παππούδες, θείοι, ξαδέλφια κ.λ.π.), και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
8 Δεκεμβρίου 2023, 13:14 | Σπύρος Μοντολίβος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στη νέα μορφή του άρθρου 363 του Π.Κ., που επέρχεται με το άρθρο 44 του νομοσχεδίου, πριν από τις λέξεις «ψευδές γεγονός», να προστεθεί η λέξη «απολύτως». Δηλαδή για να συντρέχει η περίπτωση της συκοφαντικής δυσφήμησης να πρέπει το γεγονός να ήταν κατά 100% ψευδές.
8 Δεκεμβρίου 2023, 10:45 | ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

1. Να υπάρχει ο όρος γυναικοκτονία
2. Να μην υπάρχει αναστολή ούτε να είναι εφέσιμη η ποινή και το αυτόφωρο να είναι διαρκές.
3. Να αφαιρείται η γονική μέριμνα και το δικαίωμα επικοινωνίας από τον δράστη και όχι να πρέπει η γυναίκα να ξεκινάει νέο δικαστικό αγώνα προκειμένου να του αφαιρέσουν τα δικαιώματα για να προστατευτεί αυτή και τα παιδιά μετά από χρονοβόρες διαδικασίες.3. Να ανοίγεται το ποινικό μητρώο σε κάθε εμπλοκή με παιδιά είτε πρόκειται για εργασιακή σχέση είτε για συγγενική
4. Με την χρήση του ιδεολογήματος περί γονεϊκής αποξένωσης ή της διάρρηξης σχέσεων, να ασκείται ποινική δίωξη σε όσους το επικαλούνται, αφού αποτελεί ψυχολογική βία και επαναθυματοποιει τα θύματα, αλλά και παρακωλύει την απονομή δικαιοσύνης όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 του ν. 3500.
5. Η οικονομική βία δεν συμπεριλαμβάνεται. Στην οικονομική βία να συμπεριληφθεί η μη καταβολή διατροφής και η αποζημίωση, τα οποία πρέπει να δίνονται από το κράτος και μετά να αναζητείται από τον υπόχρεο ή να μπαίνει στην φορολογία του
6. Η αρχή αποζημιώσεων να συμπεριλαμβάνει και την ηθική βλάβη και όχι μόνο έξοδα ιατρικά και μετοίκησης.
8 Δεκεμβρίου 2023, 09:38 | ΜΑΡΙΟΣ ΛΙΖΑΡΔΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο άρθρο 9 η φράση «μπορεί να διατάξει» να αντικατασταθεί με την φράση «ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ να διατάξει»
8 Δεκεμβρίου 2023, 06:58 | Στελιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διάρρηξη των σχέσεων γονέα – τέκνου είναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον εάν γονέα , που συνήθως είναι ο πατέρας και πρέπει πρέπει να ενταχθείεσα στο νομικό πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας
8 Δεκεμβρίου 2023, 00:54 | Μάνος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στη βάση των ακολούθων:

_ 1 _______________________________________

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΚΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ:
___________________________________________

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ από Μεμονωμένους Γονείς ( συγκριτικό ποσοστό στο 100% )

███ Μεμονωμένες ΜΗΤΕΡΕΣ ▒▒▒ Μεμονωμένοι ΠΑΤΕΡΕΣ

2022
███████████████████████████████████████████████████████████████████████▌▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 71,56 / 28,44 %
2022 Α’ Εξάμηνο
███████████████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 74,91 / 25,09 %
2021
██████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 65,81 / 34,19 %
2020
███████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 66,90 / 33,10 %
2019
███████████████████████████████████████████████████████████████████▌▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 67,48 / 32,52 %
2018
████████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 67,89 / 32,11 %
2017
██████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 66,10 / 33,90 %
2016
——— κλειδωμένα δεδομένα από Το Χαμόγελο του Παιδιού ———
2015
██████████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 69,58 / 30,42 %
2014
██████████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 69,78 / 30,22 %
2013
███████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 67,11 / 32,89 %
2012
██████████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 70,00 / 30,00 %
2011
███████████████████████████████████████████████████████████████████▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 66,95 / 33,05 %

Οι καταγραφές προέρχονται από το Χαμόγελο του Παιδιού
Τα Στατιστικά Στοιχεία είναι διαθέσιμα online: https://www.hamogelo.gr/gr/el/press-kits/
Παράδειγμα: https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf

Κακοποιήσεις Παιδιών από Μεμονωμένους Γονείς ( περιστατικά & συγκριτικό ποσοστό ) ανά έτος

2022 Μητέρες 400 ( 71,56 % ) Πατέρες 159 ( 28,44 % )
2022 Μητέρες 203 ( 74,91 % ) Πατέρες _68 ( 25,09 % ) Α’ Εξάμηνο
2021 Μητέρες 154 ( 65,81 % ) Πατέρες _80 ( 34,19 % )
2020 Μητέρες 386 ( 66,90 % ) Πατέρες 191 ( 33,10 % )
2019 Μητέρες 305 ( 67,48 % ) Πατέρες 147 ( 32,52 % )
2018 Μητέρες 260 ( 67,89 % ) Πατέρες 123 ( 32,11 % )
2017 Μητέρες 312 ( 66,10 % ) Πατέρες 160 ( 33,90 % )
2015 Μητέρες 167 ( 69,58 % ) Πατέρες _73 ( 30,42 % )
2014 Μητέρες 254 ( 69,78 % ) Πατέρες 110 ( 30,22 % )
2013 Μητέρες 253 ( 67,11 % ) Πατέρες 124 ( 32,89 % )
2012 Μητέρες 161 ( 70,00 % ) Πατέρες _69 ( 30,00 % )
2011 Μητέρες 156 ( 66,95 % ) Πατέρες _77 ( 33,05 % )

Στο γράφημα παρατηρούμε ΕΚΤΙΝΑΞΗ, ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ των κακοποιήσεων παιδιών ΑΠΟ ΜΗΤΕΡΕΣ, στο τριπλάσιο από τους άνδρες, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ την έναρξη ισχύος του ΝΟΜΟΥ για τη ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ (Ν. 4800/2021).

_ 2 _______________________________________

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ ΨΕΥΔΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ
___________________________________________

Στο Κέντρο της Αθήνας, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ,

● 50% ΤΩΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ για βιασμό τους από άνδρες ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ

● ΨΕΥΔΕΙΣ επίσης ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ, εμφανίζονται σε μεγάλο αριθμό ΑΠΟ ΜΗΤΕΡΕΣ, οι οποίες υποβάλλουν στο μαρτύριο της εξέτασης τα παιδιά τους ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ

https://www.in.gr/2022/06/10/greece/fake-kataggelies-gia-kakopoiiseis-ti-lene-oi-astynomikoi-gia-fainomeno/

_ 3 _______________________________________

Η ΒΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ, ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΠΟΣΗ
___________________________________________

Επιστημονικές δημοσιεύσεις:

● ΙΣΟΠΟΣΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΦΥΛΑ: Μελέτη ενδοσυντροφικής βίας σε 6 ευρωπαϊκές χώρες, και στην Ελλάδα.
https://www.researchgate.net/publication/272518443_Intimate_partner_violence_a_study_in_men_and_women_from_six_European_countries

● Βιβλιογραφία που περιγράφει 343 επιστημονικές έρευνες (270 εμπειρικές μελέτες και 73 συνόψεις βιβλιογραφίας) που αποδεικνύουν ότι ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ σωματικά ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ (ή και περισσότερο) στις σχέσεις τους με τους συζύγους τους ή τους συντρόφους αντίθετου φύλου. Το συνολικό ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ στις αναθεωρημένες μελέτες ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΑ 440.850 ΑΤΟΜΑ.
https://link.springer.com/article/10.1007/s12119-013-9194-1

● Διαδικασίες που εξηγούν την ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΚΑΙ τη ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ των ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ σχετικά με τη ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ ΣΤΗ ΒΙΑ μεταξύ συντρόφων
https://www.semanticscholar.org/paper/Processes-Explaining-the-Concealment-and-Distortion-Straus/2340449965781f85119d84121ca560e3813ddec4

Ειδησεογραφία:

● Βίντεο με σειρά «αφανών» περιστατιών βίας από Γυναίκες
https://www.youtube.com/watch?v=rpHoRRqrwEQ

_ 4 _______________________________________

ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
___________________________________________

Για το έτος 2022, το παρατηρητήριο αυτοκτονιών στην Ελλάδα αναφέρει:

● Οι αυτόχειρες ήταν 78% ΑΝΤΡΕΣ και 22% ΓΥΝΑΙΚΕΣ

● Οι περισσότεροι αυτόχειρες ήταν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ και ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ

https://www.klimaka.org.gr/stoixeia-autoktonion-etous-2022-paratiritirio-autoktonion-klimaka-org/

Τον Οκτώβριο του 2023:

● Οι αυτόχειρες ήταν 90% ΑΝΤΡΕΣ και 10% ΓΥΝΑΙΚΕΣ

https://www.newsbreak.gr/ellada/400260/epidimia-aytoktonion-530-episima-katagegrammenes/

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ΣΑΣ ΖΗΤΩ:

_ (Α) _____________________________________

● Να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ οι ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ 1 και 3 του ΑΡΘΡΟΥ 99 ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Δ του παρόντος οι οποίες ΕΞΩΦΘΑΛΜΑ ΔΙΑΚΡΙΝΟΥΝ ΤΑ ΦΥΛΑ.

Οι παράγραφοι αυτές αναφέρονται αποκλειστικά σε «εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών». Οι άνδρες και τα παιδιά δεν αναφέρονται καθόλου. ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΑΝΑΛΗΘΩΣ, ΩΣ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΑΣΚΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ.

● Να ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙ το ΑΡΘΡΟ 2 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ βα) του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Α’ του παρόντος ώστε να ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ επίσης η ΔΙΑΚΡΙΣΗ των ΦΥΛΩΝ:

α) με αφαίρεση της ειδικής αναφοράς στις γυναίκες ως τα συνήθη θύματα ενδοοικογενειακής βίας και

β) με προσθήκη της ιδιαίτερης ανάγκης προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση.

Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.

_ (Β) _____________________________________

● Να ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ το ΑΡΘΡΟ 6 ΤΟΥ Ν.3500/2006 με το ΑΡΘΡΟ 1532 ΑΚ περί ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ

Μια συνήθης ΜΟΡΦΗ ΒΑΡΥΤΑΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ από τον γονέα που ασκεί αποκλειστική επιμέλεια είναι η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗΣ και η ΔΙΑΡΡΗΞΗ των ΣΧΕΣΕΩΝ των παιδιών με τον γονέα στον οποίο δεν διαμένουν ή δεν τους συνασκεί συνεπιμέλεια.

Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΗ ΕΔΡΑΙΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ.

Το άρθρο 1532 ΑΚ επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν συντρέχουν λόγοι όπως ο παραπάνω. ΟΦΕΙΛΕΙ να ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ο ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ώστε να υπάρχει ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΣΗ των αντίστοιχων ΠΡΑΞΕΩΝ ΒΙΑΣ από τους ασκούντες την επιμέλεια γονείς.

_ (Γ) _____________________________________

● Να ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ από ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ περιστατικών ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ προς ΠΑΙΔΙΑ.

● Να γίνονται ΔΕΚΤΑ τα αντίστοιχα ΜΕΣΑ ως ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.

_ (Δ) _____________________________________

● Να ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ από το ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ οι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ όταν οι ΕΚΘΕΣΕΙΣ τους ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΨΕΥΔΕΙΣ ή ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ σε ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΤΕΡΑ του εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας που αναφέρουν (επί του άρθρου 98 παράγραφος 2 του κεφαλαίου Δ του παρόντος).

_ (Ε) _____________________________________

● Να ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ το ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ για ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΠΟΙΝΩΝ και ΜΕΤΡΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ από ΟΙΚΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, στο άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του παρόντος, καθώς ένα οικείο πρόσωπο θα μπορεί σύννομα να παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις για λογαριασμό του οικείου του.

Παράδειγμα: στέρηση δεδικασμένου δικαιώματος επικοινωνίας με τέκνα ενόσω τα τέκνα φιλοξενούνται από το οικείο πρόσωπο.

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Στα ζητούμενά μου (Α) (Β) (Δ) και (Ε) με συμπληρώνει το εκτενές των αντίστοιχων εισηγήσεων που αναπτύσσει στην παρούσα διαβούλευση η ΑΜΚΕ «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ».
8 Δεκεμβρίου 2023, 00:12 | ΣΟΦΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Cyclothymia Legislatoris

Θεμιστοκλής Ι. Σοφός
Δ.Ν. – Δικηγόρος
Γεν. Γραμματέας του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Ποινικού Δικαίου
τέως Αντιπρόεδρος Δ.Σ.Α.

08/12/2023

Κύριε Υπουργέ,

Με το σχέδιο νόμου που εισάγεται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης γίνεται σαφές ότι ο φοιτητής της Νομικής Σχολής θα πρέπει να ξαναδώσει το μάθημα του Ποινικού Δικαίου και της Ποινικής Δικονομίας τρεις φορές μέσα σε μια τετραετία, όχι για να τα εμπεδώσει, αλλά διότι ο νομοθέτης αλλάζει γνώμη ως προς τις σωστές απαντήσεις. Ο φοιτητής που ξεκίνησε τις σπουδές του το έτος 2019 και τελειώνει αυτές το τρέχον έτος 2023, θα πρέπει να ξαναδιαβάσει τα μαθήματα που νομίζει ότι έχει περάσει επιτυχώς στις εξετάσεις, καθώς μπήκε στη Νομική Σχολή προ του Ιουνίου 2019 με την διδασκαλία να του υπαγορεύει τη διάρκεια της κάθειρξης από 5 έως 20 έτη, στη συνέχεια πρέπει να διαβάσει ότι η κάθειρξη είναι μεταξύ 5 και 15 ετών και τώρα στο πέρας των σπουδών του διδάσκεται, πάλι, ότι η κάθειρξη είναι μεταξύ 5 και 20 ετών. Σίγουρα είναι βαθειά “πολιτική” η συγκεκριμένη κυκλοθυμική αντιμετώπιση, και μη ταπεινά τα κίνητρα της πολιτικής που ασκείται προδήλως, πλην όμως το εγχείρημα αλυσιτελές. Αυτό που δεν έχει αντιληφθεί ο εκάστοτε λαϊκίζων νομοθέτης είναι ότι με την αυστηροποίηση των ποινών και του πλαισίου πραγματικής έκτισης αυτών δεν πετυχαίνει σε καμία περίπτωση αυτό που νομίζει: Μια ποιοτικότερη εγκληματοπροληπτική λειτουργία της Πολιτείας. Και αυτό διότι όσο και να αυστηροποιεί ο νομοθέτης, ανάλογα με το βαθμό της πολιτικής συμμετοχής του στην ειδησεογραφία της προηγούμενης νύχτας, το πλαίσιο μιας ποινής ή τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες αυτή θα ανασταλεί ή θα εκτιθεί, τελικός αποδέκτης μίας ποινικής δικογραφίας είναι ο Εισαγγελικός και ο Δικαστικός Λειτουργός. Ο Δικαστής, και μόνον, θα αποφασίσει εάν θα επιβληθεί, ποιο είδος και πόση ποινή θα επιβληθεί, εάν θα εκτιθεί ή εάν θα ανασταλεί και σε ποιο χρονικό μέρος αυτής. Όποια σημασία είχε το όριο του πλαισίου έκτισης ποινής και μη εξαγοράς της, προ του Ν. 4619/2019, στα πέντε (5) έτη φυλάκισης, την ίδια είχε με αυτήν που μεταφέρθηκε τελικά στα τρία (3) έτη και την ίδια σημασία έχει τώρα υπό αυστηρότερες προϋποθέσεις δεν θα μπορεί πλέον να “φεύγει” κανείς από μια τέτοια ποινή χωρίς να εκτίσει μέρος αυτής. Με την αυστηροποίηση των ποινών δεν αλλάζει κάτι κατ΄ουσίαν. Ουδόλως ανταποκρίνεται η νομοθετική μεταρρύθμιση στην προσδοκώμενη συμμόρφωση του κοινωνού του δικαίου προς τις επιταγές των ποινικοδικαιϊκών ρυθμίσεων, καθώς με μεγαλύτερα “νούμερα” δεν επιτυγχάνεται ποιοτικότερη εγκληματοπροληπτική λειτουργία της Πολιτείας. Ένα παράδειγμα είναι το πρώτο εδάφιο του άρθρου 83 του Ποινικού Κώδικα περί μειωμένης ποινής, στο οποίο επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην περ. β’ οι λέξεις «δύο (2)» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)» και «δώδεκα (12)» αντίστοιχα, β) στην περ. γ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και «δέκα (10)» αντίστοιχα, γ) στην περ. δ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών». Μάταιη η φιλοδοξία του νομοθέτη: Εάν ο δικαστής αποφασίσει να επιβάλει μια ποινή, ο ίδιος δικαστής θα κρίνει εάν ο καταδικασθείς θα την εκτίσει ή όχι, ο ίδιος δικαστής θα κρίνει εάν θα την αναστείλει ή εάν θα επιβάλλει κάποια κύρια ποινή επιπλέον της στερητικής της ελευθερίας ή όχι. Μπορούσε να την αναστείλει κάποτε υπό τον όρο της παρακολούθησης επιμελητή κοινωνικής αρωγής (μέχρι και τα πέντε έτη), στη συνέχεια μέχρι τα τρία έτη κ.ο.κ. Εάν ο δικαστής κρίνει ότι δεν αρκεί η αναστολή εκτέλεσης της ποινής για την αποτροπή του καταδικασθέντος από την επανάληψη τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων, θα βρεί τον τρόπο να το πράξει και αντίστροφα: Εάν ο δικαστής κρίνει ότι δεν πρέπει να εκτίσει ποινή ο καταδικασθείς, παρά το γεγονός ότι κρίθηκε ένοχος, επίσης θα βρεί τον δικονομικό τρόπο να το επιτύχει ώστε να εκτελεσθεί σωστά η απόφασή του.
Αντικείμενο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης όπως εξαγγέλλεται, δήθεν, είναι α) η τροποποίηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου η εφαρμογή τους να συμβάλει στην ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, και αμεσότερη διεξαγωγή της ποινικής δίκης, στην ενίσχυση της εγκληματοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής μέσω των αρχών της γενικής και ειδικής πρόληψης και στην οικονομία της ποινικής διαδικασίας. Ουδέν ψευδέστερον. Ενδεικτικά, αα) αυξάνεται το ανώτατο όριο ποινής της κάθειρξης, αυστηροποιούνται οι ποινές επί εγκλημάτων μείζονος ποινικής απαξίας όπως ο εμπρησμός δάσους, αβ) τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις αναστολής της ποινής, προκειμένου οι ποινές και επί πλημμελημάτων να εκτίονται μέσω των εναλλακτικών τρόπων έκτισης της κοινωφελούς εργασίας και της μετατροπής της ποινής σε χρηματική, αλλά και με πραγματική έκτιση σε σωφρονιστικό κατάστημα, όταν το δικαστήριο το κρίνει αναγκαίο, αγ) λαμβάνονται μέτρα για την προστασία της ποινικής δικαιοσύνης από άτομα που με καταχρηστική και παρελκυστική άσκηση των δικαιωμάτων τους απασχολούν ασκόπως τους λειτουργούς της και παρακωλύουν την ταχύτητα απονομής της και αδ) επιταχύνονται οι διαδικασίες επεξεργασίας και εκδίκασης των ποινικών υποθέσεων με τη λήψη μέτρων όπως η ενθάρρυνση της διαδικασίας της ποινικής διαπραγμάτευσης, ο περιορισμός της ενδιάμεσης διαδικασίας των δικαστικών συμβουλίων, καθώς και η μεταφορά της δικαστηριακής ύλης του πλημμελειοδικείου και του εφετείου από πολυμελή σε ολιγομελή δικαστήρια, προκειμένου ο ίδιος αριθμός δικαστών να δύναται να συγκροτήσει περισσότερα δικαστήρια και έτσι να εκδικάζεται πολλαπλάσιος αριθμός υποθέσεων, β) η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του ν. 3500/2006 (A’ 232), προκειμένου: βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στη δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων, κυρίως των γυναικών, που πλήττονται με αυξανόμενη ένταση από συμπεριφορές ενδοοικογενειακής βίας, ββ) να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων, βγ) να προβλεφθεί ειδική υποχρέωση των επαγγελματιών για την καταγγελία των περιστατικών που υποπίπτουν στην αντίληψη τους, βδ) να διευρυνθεί η διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και βε) να ενισχυθούν άλλα δικονομικά μέσα που αποσκοπούν στην πρόληψη των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και στην παρεμπόδιση υποτροπής του δράστη,γ) η τροποποίηση των παρ. 1 και 2 του άρθρου 45 του ν. 4557/2018 (Α’ 139) γα) με την αύξηση του διοικητικού προστίμου νομικών προσώπων όταν το κέρδος δεν μπορεί να προσδιοριστεί και γβ) με την απάλειψη της προϋπόθεσης προηγούμενης αμετάκλητης καταδίκης φυσικού προσώπου.
Η παρ. 2 του άρθρου 5 του Ποινικού Κώδικα είχε την θεμελίωση της εφαρμογής των ελληνικών ποινικών νόμων με την επιφύλαξη του διεθνούς δικαίου, ώστε πλοία ή αεροσκάφη ελληνικά να θεωρούνται έδαφος της επικράτειας οπουδήποτε και αν βρίσκονται, εκτός αν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο υπόκεινταν σε αλλοδαπό νόμο, ενώ τώρα με την προτεινόμενη ρύθμιση αντικαθίσταται ως εξής: «2. Οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε πράξεις που τελούνται σε πλοία που φέρουν την ελληνική σημαία ή αεροσκάφη που έχουν την ελληνική εθνικότητα ανεξάρτητα από το δίκαιο του τόπου τέλεσης αυτών.» Η εισαγόμενη αντίληψη της υπεροχής του ελληνικού ποινικού δικαίου δεν έρχεται κατ΄ανάγκη σε αντίθεση με την συνταγματική διάταξη του άρ. 28 Σ, πλην όμως οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου, ενώ η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς ex constitutionem τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
Περαιτέρω, στην παρ. 1 του άρθρου 42 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής: «1. Όποιος, έχοντας αποφασίσει να τελέσει έγκλημα, αρχίζει να εκτελεί την περιγραφόμενη στο νόμο αξιόποινη πράξη, τιμωρείται, αν το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε, με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να του επιβάλει την ίδια ποινή με αυτή που ο νόμος προβλέπει για την ολοκληρωμένη πράξη.».
(ii) Με τη ρύθμιση αυτή παρά τον εξαγγελλόμενο γενικοπροληπτικό και ειδικοπροληπτικό χαρακτήρα των ρυθμίσεων που εισάγονται με το υπό κρίση νομοσχέδιο, καθίσταται σαφές, ότι αποστερεί οποιοδήποτε κίνητρο του κοινωνού του δικαίου να προβεί σε υπαναχώρηση. Ειδικότερα, κατά το ισχύον δίκαιο ολοσχερώς ατιμώρητη παραμένει μόνο η υπαναχώρηση από μη πεπερασμένη απόπειρα ενώ αντίθετα η υπαναχώρηση από πεπερασμένη απόπειρα αντιμετωπίζεται κατ’ άρθρο 44 παρ. 2 ΠΚ κατά πρώτο λόγο ως λόγος μείωσης της ποινής και μόνο δυνητικά προβλέπεται και γι’ αυτήν τη μορφή της υπαναχώρησης αποκλεισμός του αξιοποίνου (τιμωρία με την ποινή του ά. 83 ΠΚ μειωμένη στο μισό, με δυνατότητα δικαστικής άφεσης της ποινής). Με το προτεινόμενο σχέδιο εκδηλώνεται περιττή και μάλλον μη δεκτική εφαρμογής αυστηρότητα στην επιβολή της ίδιας ποινής με το τετελεσμένο έγκλημα στην περίπτωση της πεπερασμένης απόπειρας, ώστε να μην έχει πλέον κανένα λόγο ο δράστης της πεπερασμένης απόπειρας να παρεμποδίσει με τη θέλησή του την επέλευση του εγκληματικού αποτελέσματος.
Στο άρθρου 47 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 47 διαμορφώνεται ως εξής: Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 46, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού. Την ποινή του αυτουργού μπορεί να επιβάλλει το δικαστήριο και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου, αν κρίνει ότι η συνδρομή που προσφέρθηκε είναι ιδιαίτερα σημαντική για την τέλεση της πράξης και η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.».
Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται η λέξη «δεκαπέντε» από τη λέξη «είκοσι» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής: «2. Η διάρκεια της πρόσκαιρης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα είκοσι έτη ούτε είναι κατώτερη των πέντε ετών.
Ενώ λοιπόν ο φοιτητής της Νομικής Σχολής έμαθε τη μετατροπή της ποινής σε χρηματική και στη συνέχεια την κατάργηση της μετατροπής και την αντικατάσταση αυτής από τη χρηματική ποινή του άρθρου 57 Π.Κ. με τη βάσανο των ημερήσιων μονάδων, ώστε η χρηματική ποινή δεν μπορούσε να είναι ανώτερη: α) από ενενήντα ημερήσιες μονάδες όταν απειλείται ως μόνη κύρια ποινή ή διαζευκτικά με ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, β) από εκατόν ογδόντα ημερήσιες μονάδες όταν απειλείται διαζευκτικά με ποινή στερητική της ελευθερίας και γ) από τριακόσιες εξήντα ημερήσιες μονάδες όταν απειλείται αθροιστικά με ποινή στερητική της ελευθερίας, τώρα καλείται και πάλι να επιστρέψει στην χρηματική ποινή ως κύρια ποινή αλλά χωρίς ημερήσιες μονάδες, ώστε με το προτεινόμενο σχέδιο η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πεντακόσια (500) ευρώ ούτε ανώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για πλημμελήματα, ούτε κατώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ και ανώτερη από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κακουργήματα.
Τώρα πλέον με το προτεινόμενο νομοσχέδιο μετά το άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 80 Α και επανέρχεται η Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα και σε περίπτωση αδυναμίας η δοσοποίηση ως εξής: Κάθε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) ετών, αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάγεται στις προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 99 και 104 Α, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, υπολογίζοντας κάθε ημέρα σε ποσό από δέκα (10) έως εκατό (100) ευρώ, εκτός αν το δικαστήριο, με την απόφασή του, κρίνει ότι απαιτείται η πραγματική της έκτιση εν όλω ή εν μέρει, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Η παρ. 1 του άρθρου 80 για το ύψος της μετατροπής εφαρμόζεται αναλόγως. Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της συνεπάγεται την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του. Αξίζει να επισημανθεί ότι επί δεκαετίες ο νομικός κόσμος είχε αποδεχθεί την εφαρμογή της χρηματικής ποινής και τα τελευταία έτη τον συνδυασμό αυτής με την παροχή κοινωφελούς εργασίας, με αποτέλεσμα να υποδέχεται καλύτερα την κατάργηση των μάλλον δυσχερών στον υπολογισμό “ημερήσιων μονάδων”.
Επίσης, ο φοιτητής της Νομικής Σχολής είχε μελετήσει το προισχύσαν (προ του Ν. 4619/2019) άρθρο 74 παράγραφος 1 ΠΚ, με βάση το οποίο το δικαστήριο μπορούσε να διατάξει την απέλαση αλλοδαπού που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη ή φυλάκιση με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα. Το αυτό ισχύει και όταν η απέλαση επιβλήθηκε από το δικαστήριο ως παρεπομένη ποινή. Εκ της διατάξεως του άνω άρθρου, που εντασσόταν στο τέταρτο Κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα και στα υπό στοιχ. ΙΙΙ μέτρα ασφαλείας, προκύπτει ότι η απέλαση α) είναι μέτρο ασφαλείας, β) επιβάλλεται από το δικαστήριο, αν ο αλλοδαπός καταδικάσθηκε σε κάθειρξη ή φυλάκιση (ή εάν κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 74 ΠΚ, του επιβλήθηκε μέτρο ασφαλείας των άρθρων 69, 71 και 72) και γ) επιβαλλόταν κατά τρόπο δυνητικό, αφού λαμβάνονταν υπόψη οι περιστάσεις της πράξεως και η προσωπικότης του καταδικασθέντος. Με το Ν. 4619/2019 καταργήθηκε το μέτρο ασφαλείας της απέλασης και παρέμεινε μόνον η διοικητική απέλαση, ώστε να διερωτάται κανείς κατά πόσον η θεωρητική και μόνον διαφορά μεταξύ της κατάργησης μιας παρεπόμενης ποινής και της διατήρησης του διοικητικού μέτρου της απέλασης αλλοδαπού εξυπηρετούσε πράγματι τις ιδεολογικές ανάγκες του νομοθέτη που τις αποφάσισε το 2019.
Τώρα εμπλουτίζονται και πάλι τα μέτρα ασφαλείας με την απέλαση και στην παρ. 1 του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. γ’ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής: «1. Μέτρα ασφαλείας, εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 122 και 123, είναι: α) τα μέτρα θεραπείας ατόμων με ψυχική ή διανοητική διαταραχή, β) η δήμευση κατά το άρθρο 76 και γ) η απέλαση αλλοδαπού
Ειδικότερα, με το νέο νομοσχέδιο και με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο, ανεξάρτητα από τυχόν συντρέχουσα διοικητική διαδικασία σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), μπορεί να διατάξει την απέλαση κάθε αλλοδαπού (πολίτη τρίτης χώρας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.) που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τουλάχιστον έξι (6) ετών για τις αξιόποινες πράξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 105Β ή για τη διακεκριμένη κλοπή του άρθρου 374, εάν κρίνει ότι η παραμονή του στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, τον χρόνο παραμονής του στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα τον βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας για τη δημόσια ασφάλεια.
Ειδικά, για τους πολίτες κράτους μέλους της Ε.Ε. που έχουν αποδεδειγμένα μόνιμη διαμονή στην ελληνική επικράτεια τουλάχιστον για πέντε (5) έτη, πριν από την τέλεση της πράξης, απέλαση μπορεί να επιβληθεί μόνο όταν συντρέχουν και αιτιολογούνται ειδικώς στην απόφαση σοβαροί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίας ασφάλειας. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές.
Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να διατάξει την απέλαση από τη χώρα κάθε αλλοδαπού στον οποίο επιβλήθηκε μέτρο ασφάλειας των άρθρων 69A, 70 και 71. Σε αυτή την περίπτωση, η απέλαση μπορεί να διαταχθεί σε αντικατάσταση αυτών των μέτρων.
Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν είναι πολίτης τρίτης χώρας και τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν είναι πολίτης κράτους μέλους της Ε.Ε.
Μετά από περίπου δύο έτη αποχής των δικηγόρων αποφάσισε ο νομοθέτης πλέον να νομοθετήσει και να ρυθμίσει την παρ. 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα όπου στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο, σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παρ. 3 και τα συναφή πλημμελήματα ή κακουργήματα τα οποία επισύρουν πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, κρίνει με ειδική αιτιολογία ότι πρέπει να χορηγηθεί η ανασταλτική δύναμη της έφεσης Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται υποχρεωτικά οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι.
Περαιτέρω με το νομοσχέδιο προτείνεται νέα διατύπωση του άρ. 363 ΠΚ, όπου στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη. Με τη ρύθμιση αυτή, αν και ενέχει αοριστία η έννοια της προσωπικής σύνδεσης των δημοσίων λειτουργών ή υπαλλήλων με τα μέρη (συγγενική – προσωπική σχέση ή μεροληπτική στάση κλπ.) κρίνεται θετικά η εφαρμογή της επί σκοπώ περιορισμού των εγκλήσεων σε περίπτωση άσκησης νόμιμου δικαιώματος ακροάσεως ενώπιον των δημοσίων λειτουργών ή υπαλλήλων.
Ιδιαίτερα θετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης των εγκλημάτων που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 386 και στην παρ. 1 του άρθρου 386Α. Η παρ. 1 του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 374Α, στην παρ. 1 του άρθρου 375, στο άρθρο 377, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 378 και στην παρ. 1 του άρθρου 379 (ενώ έχει καταργηθεί) απαιτείται έγκληση.» και η παρ. 1 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση». Δεν γίνεται πλέον διάκριση ως προς το κατ΄έγκληση διωκόμενο αδίκημα της πλημμεληματικής απιστίας κατ΄άρ. 390 ΠΚ μόνον για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων απιστίας στρεφόμενα άμεσα κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά απαιτείται έγκληση αδιακρίτως πλέον στις περιπτώσεις τέλεσης πλημμεληματικής απιστίας.
Exkurs: Μια ουσιαστική παρέμβαση του νομοθέτη είναι αναγκαία στην Εθνική Σχολή Δικαστών. Η Εθνική Σχολή Δικαστών ιδρύθηκε με το Ν. 2236/1994 και άρχισε να λειτουργεί τον Αύγουστο 1995 στη Θεσσαλονίκη και σκοπό έχει την επιλογή, εκπαίδευση και κατάρτιση των προοριζομένων να διοριστούν σε θέσεις δικαστικών λειτουργών των πολιτικών και ποινικών δικαστηρίων, των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, του ΣτΕ και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αφετέρου τη διαρκή επιμόρφωση των υπηρετούντων δικαστικών λειτουργών. Για την πραγμάτωση του σκοπού αυτού διενεργήθηκαν το 2000 και 2001 στην Κομοτηνή, όπου και η έδρα του τμήματος επιμόρφωσης της Σχολής Δικαστών, τέσσερα προγράμματα επιμόρφωσης δικαστικών λειτουργών, με θέμα “η επίδραση της Ε.Σ.Δ.Α. στην ερμηνεία και εφαρμογή του εσωτερικού ελληνικού δικαίου” υπό τη γενική εποπτεία του Καθηγητή Αριστοτέλη Χαραλαμπάκη, τότε Αντιπρύτανη του Δ.Π.Θ. και ο τότε Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και Γενικός Διευθυντής της ΕΣΔΙ Ευάγγελος Κρουσταλάκης, ενώ υπεύθυνοι του προγράμματος ήταν ο Καθηγητής Διονύσιος Σπινέλλης, με αναπληρωτή τον τότε Σύμβουλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ιωάννη Σαρμά. Την εισηγητική ομιλία έκανε ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος. Επίσης πραγματοποιήθηκαν και δύο ακόμη σεμινάρια επιμόρφωσης στην Αρχαία Ολυμπία, για τους δικαστικούς λειτουργούς της εφετειακής περιφέρειας Πατρών και στη Θεσσαλονίκη, του οποίου την έναρξη κήρυξε ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης Φίλιππος Πετσάλνικος. Τρία επίσης σεμινάρια πραγματοποιήθηκαν στην Κομοτηνή το 2002 απευθυνόμενα σε 115 δικαστικούς λειτουργούς από διάφορες περιφέρειες της Ελλάδας και ένα στην Καστοριά με συμμετοχή 134 δικαστικών λειτουργών και 45 σπουδαστών της ΕΣΔΙ.
Με το ΠΔ 47/17-6-2022 ιδρύθηκε Γραφείο Συλλογής και Επεξεργασίας Δικαστικών Στατιστικών Στοιχείων (JustStat) για τη συστηματική συλλογή, ανάλυση και διάδοση στατιστικών στοιχείων των δικαστηρίων και εισαγγελιών της Χώρας, καθώς και τη διασφάλιση και η διαρκής βελτίωση της ποιότητας των δικαστικών στατιστικών. Το Γραφείο εκτελεί την αποστολή του ακολουθώντας τα υψηλότερα ευρωπαϊκά και διεθνή δικαστικά στατιστικά πρότυπα, τηρεί δε και τις υποχρεώσεις της κείμενης νομοθεσίας ως προς τη συλλογή και επεξεργασία στατιστικών στοιχείων. Με αυτόν τον τρόπο στοχεύει: α) Στη διασφάλιση ανεξάρτητης και ποιοτικής λειτουργίας κατά τα ανωτέρω πρότυπα. β) Στην παραγωγή στατιστικών στοιχείων χρήσιμων για την απονομή της δικαιοσύνης, τη δημόσια πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία και τους άλλους τομείς της ζωής. γ) Στην παραγωγή αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων που θα εμπιστεύονται οι χρήστες, ήτοι οι λοιπές υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, τα αρμόδια δικαστικά όργανα, οι διεθνείς φορείς που αξιοποιούν δικαστικά στατιστικά δεδομένα για τους σκοπούς τους αλλά και το ευρύ κοινό. δ) Στη διασφάλιση του στατιστικού απορρήτου και στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, προκειμένου τα δικαστήρια και οι εισαγγελίες να παρέχουν, ανεπιφύλακτα, δεδομένα τους για την παραγωγή δικαστικών στατιστικών. Οι στόχοι αυτοί αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία το Γραφείο συντονίζει τη δράση των δικαστηρίων και εισαγγελιών της Χώρας, όσον αφορά στη συλλογή, ανάλυση και διάδοση των επίσημων δικαστικών στατιστικών.
Σύμφωνα με την υπ΄αριθμ. 5/8-2-2023 ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, (α) Στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, στην οποία προβλέπονται εκατόν σαράντα τέσσερις (144) οργανικές θέσεις εισαγγελικών λειτουργών, από τις οποίες έντεκα (11) παραμένουν κενές, ενώ δεκαέξι (16) εισαγγελικοί λειτουργοί έχουν αποσπαστεί σε διάφορες υπηρεσίες και επιπλέον εννιά (9) εισαγγελικοί λειτουργοί τελούν σε άδεια (αναρρωτική, κυήσεως ή ανατροφής τέκνου), δηλαδή παραμένουν ουσιαστικά κενές οι τριάντα έξι (36) θέσεις, ποσοστό που ισούται με το 1/4 της δυναμικότητάς της. Το έτος 2021 εισήχθησαν 125.205 μηνύσεις, από τις οποίες παραπέμφθηκαν με απευθείας κλήση στο ακροατήριο 54.446 υποθέσεις, τέθηκαν στο αρχείο της Εισαγγελίας (άρθρα 43,51, 59 και 245 παρ.3 ΚΠΔ, 315, 381, 467, 468 ΠΚ,ν. 4198/2013, ν. 4411/2016) 72.902 υποθέσεις (σημειωτέον ότι επί των κατ’ άρθρο 51 ΚΠΔ 5.520 εκδοθεισών διατάξεων ασκήθηκαν μόνο 734 προσφυγές), παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε 35.645 υποθέσεις, έτυχαν επεξεργασίας 5.420 ανακριτικές δικογραφίες, υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών 4.407 προτάσεις εισαγγελικών λειτουργών και εκδόθηκαν αντίστοιχα βουλεύματα (από αυτά 2.539 απαλλακτικά, 526 παραπεμπτικά και 1342 για παρεμπίπτοντα θέματα), εκδόθηκαν 1.017 ποινικές διαταγές και οι εισαγγελείς μετείχαν σε 4006 συνολικά συνεδριάσεις ποινικών δικαστηρίων.
Το έτος 2022 εισήχθησαν 134.292 μηνύσεις, από τις οποίες παραπέμφθηκαν με απευθείας κλήση στο ακροατήριο 59.969 υποθέσεις, τέθηκαν στο αρχείο της Εισαγγελίας (άρθρα 43,51, 59 και 245 παρ.3 ΚΠΔ, 315, 381, 467, 468 ΠΚ, ν. 4043/2012, ν. 4198/2013, ν. 4411/2016) 60.359 υποθέσεις, (επί των κατ άρθρο 51 ΚΠΔ 5.468 εκδοθεισών διατάξεων ασκήθηκαν μόνο 734 προσφυγές), παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε 43.089 υποθέσεις, έτυχαν επεξεργασίας 4757 ανακριτικές δικογραφίες, υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών 4.276 προτάσεις εισαγγελικών λειτουργών και εκδόθηκαν αντίστοιχα βουλεύματα (από αυτά 2.503 απαλλακτικά, 385 παραπεμπτικά και 1388 για παρεμπίπτοντα θέματα), εκδόθηκαν 4.812 ποινικές διαταγές και οι εισαγγελείς μετείχαν σε 4.938 συνολικά συνεδριάσεις ποινικών δικαστηρίων.
β) Στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, στην οποία προβλέπονται τριάντα επτά (37) οργανικές θέσεις εισαγγελικών λειτουργών, από τις οποίες τρεις (3) παραμένουν κενές, ενώ δυο (2) εισαγγελικοί λειτουργοί έχουν αποσπαστεί σε άλλες υπηρεσίες και επιπλέον τρεις (3) εισαγγελικοί λειτουργοί τελούν σε άδεια (αναρρωτική, κυήσεως ή ανατροφής τέκνου), δηλαδή παραμένουν ουσιαστικά κενές οι οκτώ (8) θέσεις, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 1/5 της δυναμικότητάς της: Το έτος 2021 εισήχθησαν 43.586 μηνύσεις, από τις οποίες παραπέμφθηκαν με απευθείας κλήση στο ακροατήριο 13.593 υποθέσεις, τέθηκαν στο αρχείο της Εισαγγελίας (άρθρα 43,51, 59 και 245 παρ.3 ΚΠΔ, ν. 4337/2015, ν. 4411/2016) 19.852 υποθέσεις (επί των κατ’ άρθρο 51 ΚΠΔ 1039 εκδοθεισών διατάξεων ασκήθηκαν μόνο 129 προσφυγές), παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε 9.926 υποθέσεις, έτυχαν επεξεργασίας 1766 ανακριτικές δικογραφίες, υποβλήθηκαν στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης 2.565 προτάσεις εισαγγελικών λειτουργών και εκδόθηκαν αντίστοιχα βουλεύματα (από αυτά 209 αφορούσαν την υφ’ όρο απόλυση καταδίκων), εκδόθηκαν 1000 ποινικές διαταγές και οι εισαγγελείς μετείχαν σε 1558 συνολικά συνεδριάσεις ποινικών δικαστηρίων. Το έτος 2022 εισήχθησαν 43.573 μηνύσεις, από τις οποίες παραπέμφθηκαν με απευθείας κλήση στο ακροατήριο 16.570 υποθέσεις, τέθηκαν στο αρχείο της Εισαγγελίας (άρθρα 43,51, 59 και 245 παρ.3 ΚΠΔ) 19.517 υποθέσεις (επί των κατ’ άρθρο 51 ΚΠΔ 1.166 εκδοθεισών διατάξεων ασκήθηκαν μόνο 113 προσφυγές), παραγγέλθηκε η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε 12.980 υποθέσεις, έτυχαν επεξεργασίας 1823 ανακριτικές δικογραφίες, υποβλήθηκαν δε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης 2.516 προτάσεις εισαγγελικών λειτουργών και εκδόθηκαν αντίστοιχα βουλεύματα (από αυτά 247 αφορούσαν την υφ’ όρο απόλυση καταδίκων), εκδόθηκαν 1000 ποινικές διαταγές και οι εισαγγελείς μετείχαν σε 1952 συνολικά συνεδριάσεις ποινικών δικαστηρίων. Από τα παραπάνω ενδεικτικά αναφερόμενα, καθίσταται προφανές ότι παρά τα υφιστάμενα κενά στις οργανικές θέσεις και τον αυξημένο αριθμό υποθέσεων που εισέρχονται καθημερινά στις εισαγγελίες, μόλις ποσοστό 30-35% περίπου από αυτές καταλήγει να παραπέμπεται στο ακροατήριο, γεγονός που συμβάλει στην -κατά το μέτρο του δυνατού- διεκπεραίωση της ποινικής δίκης σε εύλογο χρόνο.
7 Δεκεμβρίου 2023, 22:22 | Διαμαντης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θεωρώ υψίστης σημασίας την καλή σχέση ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά… Κάτι τέτοιο όμως στις μέρες μας φαίνεται να δυσκολεύει, ειδικά σε περιπτώσεις διαζυγίου , μιας και υπάρχουν φαινόμενα όπου επιτυγχάνεται η διαρριξη σχέσεων γονέα – τρένου , από τον έτερο γονέα, με διάφορες μεθοδευσεις…
Είναι αναγκαία να γίνει ΑΜΕΣΑ πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 ν 3500/200 με το άρθρο 1532 ΑΚ έτσι ώστε να πάψουν να υπάρχουν τέτοια φαινόμενα
7 Δεκεμβρίου 2023, 21:36 | Ελενη κοτζαμπούζουκη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διαρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα ειναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον ενα του γονέα, που συνήθως ειναι ο πατέρας και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, εναρμονιζόμενο απόλυτα με το αρθρο 1532 του ΑΚ το οποίο ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια τήν αφαιρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα που προκαλεί την διαρρηξη με διάφορες μεθοδευσεις..
7 Δεκεμβρίου 2023, 16:13 | Θεόδωρος Δρ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είναι καιρός να αντιμετωπιστεί η διαρριξη σχέσεων γονέα – τέκνου ,η οποία προέρχεται από διάφορες ,γνωστές ως επί το πλείστον , μεθοδεύσεις του ετέρου γονέα.
Αυτό μπορεί να καταστεί πλήρως λειτουργικό άμεσα, όταν γίνει πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ.
Μόνο έτσι θα έρθει η πραγματική αλλαγή !!!
7 Δεκεμβρίου 2023, 13:17 | ΧΑΝΙΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Τα στατιστικά στοιχεία κατά το παρελθόν (πριν την κατάργηση της Δικαστικής Απέλασης) έχουν δείξει ότι πολύ μικρός αριθμός αλλοδαπών κρατούμενων απελάθηκαν πραγματικά με δικαστική απέλαση καθώς η απέλαση δεν γινόταν εφικτή και απολυόταν με όρους να δίνουν παρών. Με το παρών νόμο επαναφέρετε η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΑΣΗ άλλα Θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν τα προβλήματα και οι δυσκολίες εφαρμογής της προκειμένου να υπάρξει πραγματικά εφαρμογή του μέτρου Αναφέρω παρακάτω τους σοβαρότερους ώστε να ληφθούν υπόψη εάν θέλουμε να δοθεί πραγματικά μια λύση:

Αλλοδαποί χωρίς ταξιδιωτικά ή αποδεικτικά έγγραφα.
Μεγάλος αριθμός αλλοδαπών δεν κατέχουν ταξιδιωτικά έγγραφα η αποδεικτικά στοιχεία ταυτότητας και της χώρας καταγωγής τους. Πράγμα αδιανόητο να ζουν σε ένα κράτος άτομο χωρίς ταυτότητα. Σε κάθε σύλληψη τους δηλώνουν και διαφορετικά στοιχεία ταυτότητας και χώρα καταγωγής . Βρίσκονται κρατούμενοι σε καταστήματα κράτησής με δύο τρία και παραπάνω ονόματα και δύο τρεις χώρες καταγωγής. Πριν την αποφυλάκιση τους το Κατάστημα κράτησης απευθύνει ερώτημα στην Αρμόδια Αστυνομική Αρχή για το εφικτό η μη της απέλασης. Για να αποφανθεί η αστυνομική αρχή για το εφικτό ή μη θα πρέπει πρώτα να οδηγηθεί ο κρατούμενος στις Αρμόδιες προξενικές Αρχές να δηλώσει εφ όσον επιθυμεί τα πραγματικά στοιχεία ταυτότητας του, να αναγνωριστεί σε μία από τις αρχές να ζητηθεί η έκδοση διαβατηρίου να εκδοθεί το ταξιδιωτικό έγγραφο και κατόπιν η αστυνομία να προγραμματίσει την απέλαση του. Με τον νέο νόμο οι χρονικοί περιορίσιμοι δεν αρκούν για να γίνει όλη αυτή η διαδικασία δεδομένου ότι μπορεί να κρατείται σε κάποιο κατάστημα κράτησης στην επαρχία όπου δεν υπάρχουν πλησίον προξενικές αρχές. Πρότασή μου είναι να υπάρξει πρόβλεψή στο νόμο ώστε οι διαδικασίες αναγνώρισης του προσώπου και έκδοσης διαβατηρίου να ξεκινούν ενώ βρίσκεται κρατούμενος και κατά το χρόνο αποφυλάκισης του υφίσταται ταξιδιωτικό έγγραφο σε ισχύ και να ερωτάται η Αστυνομική Αρχή για το εφικτό ή μη.
Κρατούμενος αλλοδαπός υποβάλλει αίτημα ασύλου.
Αλλοδαπός κρατούμενος αποφυλακίζεται από το Κατάστημα Κράτησης και παραδίνεται στις Αστυνομικές Αρχές για την απέλαση του. Κατά το χρόνο κράτησης προκειμένου να παρεμποδίσει την προετοιμασία της απομάκρυνσής του υποβάλει αίτημα ασύλου γνωρίζοντας ότι είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και θα του δώσει το δικαίωμα να μείνει στην χώρα υπό όρους . Θα πρέπει να γίνει προβλέψει ώστε εφ όσον επιθυμεί να υποβάλλει αίτημα άσυλο κατά το χρόνο κράτησης του, να εξετάζεται ταχύρυθμα και κατά την αποφυλάκιση του να μην έχει δικαίωμα νέου αιτήματος ή σε περίπτωση που υποβάλλει να παραμένει κρατούμενος καθ όλο το χρονικό διάστημα της εξέτασης του. Επίσης να μην έχει δικαίωμα ασύλου αλλοδαπός κρατούμενος ο οποίος αποδεδειγμένα κατάγεται από ασφαλή χώρα καταγωγής.
Κίνητρα για επιστροφή στην χώρα καταγωγής κρατουμένου αλλοδαπού.
Μπορεί να υπάρξει πρόβλεψη στο νόμο για αλλοδαπούς κρατούμενους που επιθυμούν να επιστρέψουν στην χώρα καταγωγής τους να μπορούν να εκτίσουν μειωμένη ποινή.
Μετά την έκτιση της μειωμένης ποινής να αποφυλακίζονται και να παραδίνονται στις αστυνομικές αρχές με σκοπό την απέλαση τους. Εάν η απέλαση δεν πραγματοποιηθεί να εκτίουν το σύνολο της ποινής.
Απόλυση υπό όρους 1
Να μη δίνεται το δικαίωμα σε αλλοδαπούς που στερούνται ταξιδιωτικού έγγραφου και χωρίς να γνωρίζουμε τα πραγματικά στοιχεία ταυτότητας τους να απολύονται με όρους και να δίνουν παρών κάθε 1 και 15 στο Αστυνομικό Τμήμα. Για να μπορεί κάποιος να αποφυλακιστεί θα πρέπει να αποδεικνύει τα στοιχεία ταυτότητας του και την χώρα καταγωγής του.
Απόλυση υπό όρους 2
Η απόλυση με όρους είναι ένα μέσο νομιμοποίησης παράνομων αλλοδαπών καθώς απολύονται από Καταστήματα Κράτησης με όρους (παρών , απαγόρευση εξόδου) και συνεχίζουν την εγκληματική δράση τους (κλοπές , ληστείες , διαρρήξεις ) και δεν μπορούν να απελαθούν καθώς έχουν τους όρους.
Νομιμοποίηση
Και στο τέλος φτάνουμε στο σημείο όπου ένα άτομο έχει συλληφθεί με δύο , τρία ή και με εφτά , οχτώ ονόματα με κλοπές διαρρήξεις , ληστείες κ.λ.π. και έχοντας αποφυλακιστεί με όρους να δίνει παρών, ζώντας σε ένα κράτος με ψευδώνυμα να καταθέτει αίτημα στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και αποδεικνύοντας ότι βρίσκεται στην Ελλάδα σαν οντότητα αλλά με διαφορετικά στοιχεία και άσχετα με ποινικό παρελθόν να νομιμοποιείται με άδεια διαμονής.
Δεδομένου ότι το αδίκημα την ψευδής ανωμοτί στο ποινικό κώδικα έχει καταργηθεί και δεν μπορεί να κατηγορηθεί για το αδίκημα της δήλωσης ψευδών στοιχείων και θα πρέπει εξεταστεί η περίπτωσης επαναφοράς του συγκεκριμένου άρθρου στο παρών νόμο.
7 Δεκεμβρίου 2023, 13:47 | ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΓΙΑΝΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η βία από ανήλικους σε βάρος ανηλίκων έχει λάβει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλες διαστάσεις. Οι προβλεπόμενες «ποινές» κατά των ανηλίκων έχουν αποδειχθεί, ότι δεν είναι ικανές να τους αποτρέψουν από την επανάληψη των πράξεών τους, που πολλές φορές έχουν κακουργηματικό χαρακτήρα (μαχαιρώματα, βιασμοί, ανήκεστες σωματικές βλάβες, εκβιασμοί υπό την απειλή δημοσίευσης φωτογραφιών με προσωπικά δεδομένα κτλ).
Η αποτροπή αυτών των εγκλημάτων με απειλή φυλάκισης έως ένα (1) έτος κατά του έχοντος υποχρέωση εποπτείας του ανήλικου, που παραλείπει να τον παρεμποδίσει από την τέλεση αξιόποινης πράξης (360§1ΠΚ), έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική. Όταν θα φθάσει στο ποινικό ακροατήριο η υπόθεση κατά του εποπτεύοντος τον ανήλικο, ο μεν ανήλικος στις περισσότερες περιπτώσεις θα έχει ενηλικιωθεί (και θα έχει διαμορφώσει την εγκληματογόνο προσωπικότητά του), ο δε εποπτεύων γονέας θα αθωωθεί (σε συντριπτικό ποσοστό υποθέσεων).
Πρόταση:
1) Αν το αδίκημα του ανήλικου είναι κακούργημα, η ποινή κατά του εποπτεύοντος να είναι μεγαλύτερη και
2) Να συνοδεύεται σε κάθε περίπτωση από διοικητική ποινή (τουλάχιστον 5.000 ευρώ). Η ταχεία εμφάνιση της χρηματικής ποινής στην προσωποποιημένη πληροφόρηση (aade.gr) του εποπτεύοντος τον ανήλικο, θα έχει ευεργετικές συνέπειες για τον ανήλικο, αφού μόνον οι έχοντες την εποπτεία του ανήλικου μπορούν να τον ελέγξουν, να τον νουθετήσουν και να τον αποτρέψουν από την τέλεση άλλων εγκλημάτων.
Δεν είναι δυνατόν σε περιπτώσεις κακοποίησης ενός ζώου να προβλέπονται ποινές 30.000 ευρώ και όταν κακοποιούνται ανθρώπινα όντα και δη, ανήλικοι, να είμαστε αδιάφοροι και να επαφιέμεθα σε μια ποινική διάταξη (360 ΠΚ), που οδηγεί στις περισσότερες περιπτώσεις σε ατιμωρησία.
Με εκτίμηση
Στέλιος Βαγιάνος
Δικηγόρος
7 Δεκεμβρίου 2023, 12:23 | Αλεξάνδρα Στουραϊτη, Δικηγόρος, Υπ. διδάκτωρ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η αφαίρεση με το α. 24 των ιδιαιτέρων στοιχείων βίας για τον εγκλεισμό των ανηλίκων συνιστά το αντίθετο του εξορθολογισμού για τον περιορισμό τους. Πηγάζει από την κυρίαρχη ρητορική αναφορικά με την αύξηση της βίας των ανηλίκων, ενώ ο νομοθέτης εξακολουθεί να μην αναφέρεται πριν νομοθετήσει στις μελέτες για τα γενεσιουργά αίτια της βίας των ανηλίκων, το τραύμα, το φαινόμενο της περιστρεφόμενης πόρτας, τη δυναμική της ουσιαστικής εφαρμογής της Επανορθωτικής Δικαιοσύνης, τις μειωμένες πιθανότητες επανένταξης μετά τον εγκλεισμό, παρά στοχεύει στην ενίσχυση μιας τιμωρητικής λογικής που εξακολουθεί, παρά τα επιστημονικά δεδομένα και τις ευρωπαϊκές οδηγίες, να υποστηρίζει ότι η καταστολή και η επαπειλή της είναι ικανές και αναγκαίες για την επίτευξη της πρόληψης.
7 Δεκεμβρίου 2023, 11:28 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κύριε Υπουργε θα ήθελε περίπου 1.500.000 πατεράδες μανάδες και ανιόντες απο τις 2 γραμμές που δεν έχουν την επιμέλεια των ανηλίκων τους να μας εκφράσεται την προσωπική σας γνώμη στο αν η Ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να νομοθετήσει την κοινή επιμέλεια βάσει των παρακάτω:

1) Η επιταγή της Διεθνούς σύμβασης για τα δικαιώματα του Παιδιού .Η Ελλάδα την κύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 (νόμος 2101/1992) και, δυνάμει του άρθρου 28, παρ. 1 του Συντάγματος, επιβάλλεται να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και να υπερισχύει έναντι κάθε άλλης, αντίθετης διάταξης νόμου.

2) Με τις υπερνομοθετικές διατάξεις του διεθνούς δικαίου δικαιωμάτων του ανθρώπου όπως αρ. 8 παρ. 2 ΕΣΔΑ, 2,. 7, 9 και 18 ΔΣΔΠ, 3, 19 Σύμφωνου Αστ. Πολ. Δικ., αρ. 5 7ου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, άρθρο 24 Χάρτη Θ.Δ. Ε.Ε., τα οποία ισχύουν στην Ελλάδα και είναι ιεραρχικά ανώτερα, μεταγενέστερα του Α.Κ. του 1983 και ειδικότερα.

Ομοίως τις πολλές αποφάσεις του ΕΔΔΑ καθώς και τα πρόσφατα και επαναστατικά (1) ψήφισμα 15/2015 Συμβουλίου Υπουργών Συμβουλίου της Ευρώπης και (2) ψήφισμα 2079/2015 της επιτροπής ισότητας της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η αποκλίνουσα πιο πάνω θέση κινδυνεύει να θεωρηθεί ότι συνιστά αρχή καταγγελίας των διεθνών συμβάσεων που ισχύουν και να ελεγχθεί από τα διεθνή όργανα ελέγχου, τα οποία επιβάλουν την κοινή επιμέλεια μετα την διάσπαση των γονέων ως δικαίωμα των παιδιών και όχι των γονέων.

Ελληνικό σύνταγμα Αρθρο 4: (Ισότητα των Ελλήνων) λέει :

1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.

2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση Συντάγματος και Διεθνούς Δικαίου, ούτε κανένα κώλυμα για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου (συμβατικού και εθιμικού) στην εσωτερική έννομη τάξη. Επομένως, τα ελληνικά δικαστήρια οφείλουν να μην εφαρμόσουν έστω και κατ’ ένσταση κάθε εσωτερικό νόμο που είναι αντίθετος με τη Διεθνή Σύμβαση. Όμως ο Έλληνας δικαστής εμφανίζεται παντελώς απρόθυμος να εφαρμόσει τη Διεθνή Σύμβαση, με αποτέλεσμα αυτή να αποτελεί γράμμα νεκρό για το ελληνικό δικανικό σύστημα. Ουσιαστικά, ο Έλληνας δικαστής είναι παντελώς ανέτοιμος να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που του παρέχει το διεθνές δίκαιο για την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.

Το σεξιστικό δόγμα της βιοκοινωνικής υπεροχής της μητέρας, το οποίο επικρατεί στην ελληνική νομολογία, βασίζεται στις «νεότερες» επιστημονικές αντιλήψεις της δεκαετίας του 1950, οι οποίες είχαν ήδη αρχίσει να αναθεωρούνται το 1983, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο Αστικός Κώδικας. Ωστόσο, τα δυναμικά και οι ρόλοι μέσα στη σύγχρονη ελληνική οικογένεια έχουν αλλάξει δραματικά, συγκριτικά με αυτά της ελληνικής οικογένειας του 1983 και ακόμα περισσότερο συγκριτικά με αυτά της δεκαετίας του 1950. Γι’ αυτό η ελληνική νομολογία έχει οδηγήσει στην αποτελμάτωση του δικαίου και στην παγίωση δικανικών ρυθμίσεων, που δεν εκφράζουν πια την κοινωνία. Η αδιάλλακτη και ναρκισσιστική εμμονή του ελληνικού νομικού κόσμου σ” έναν παρωχημένο εθνοκεντρισμό, όσον αφορά στο θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού, βλάπτει πρώτα απ’ όλους το ίδιο το παιδί.

Κύριε Υπουργέ Η επικοινωνία των παιδιών με τους γονείς, πρώτα και πάνω απ’ όλα, είναι δικαίωμα του παιδιού (άρθρο 9 Διεθνούς Σύμβασης Δικαιωμάτων του Παιδιού και άρθρο 24 Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι δικαίωμα των γονιών όπως σκοπίμως το αντιμετωπίζει η νομολογία του Αρείου Πάγου.

Οι απόψεις σας βάσει της προσπάθειας σας να ποινικοποιήσετε την ιδιότητα του πατέρα και του αρείου πάγου οι οποίες ειναι ταυτόσημες (!!!) στο ότι η μητέρα είναι καταλληλότερη στη νηπιακή ηλικία έρχονται ή όχι σε ευθεία αντίθεση με την ΕΣΔΑ (άρθρο 14, καθώς και άρθρο 5 Πρωτοκόλλου 7) και με τη ΔΣΔΠ (άρθρο 2)??

Για να μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάκτυλο μας η επιμονή αυτή στην μη συμμόρφωση με το Διεθνές , Ενωσιακό και εγχώριο Δίκαιο έρχεται ως αποτέλεσμα να εξυπηρετήσει μια συγκεκριμένη επαγγελματική ομάδα????

Η νομοθέτηση του 4800/21 περι ισότητας γονέων ερχεται πλήρως να αποδομηθεί μετα την προσπάθεια σας να διατηρήσετε ενα καθεστώς ανομίας των γονέων που αποξενώνουν βιαίως παιδιά απο τον έτερο γονέα μην εντάσσοντας την μη συμμόρφωση με δικαστική απόφαση επικοινωνίας στην ενδοοικογενειακή βία.
Εχουμε φτάσει στο τραγελαφικό να τιμωρείται με κάθειρξη η κακοποίηση ενός σκύλου και η κακοποίηση ενός παιδίου , γιατι περι αυτού πρόκειται όταν ένα παιδί μενει ορφανό απο γονέα με την συμβολή Σας, να θεωρείται πλημμέλημα που δεν τιμωρείται σχεδόν ποτέ.
Εδω δεν εχουμε να κάνουμε με διαχωρισμό αντρών γυναικώ αλλα με κακοποίηση παιδιών με την συμβολή Σας.

Θα υπενθυμίσω τις ευθύνες της πολιτείας σε αυτήν την κακοποίηση όταν μία βουλευτής κόμματος αποξένωνε βιαίως το παιδί της απο τον πατέρα του και τιμωρηθήκαμε απο το ΕΔΔΑ. Δεν θυμάμαι τότε η παραταξη που ανήκατε να τιμώρησε την συγκεκριμένη βουλευτή.
https://www.news247.gr/politiki/glitose-to-edolio/
Θελετε να μας επαναφέρετε αυτες τις εποχές θεωρώ.
Με εκτίμηση
7 Δεκεμβρίου 2023, 01:36 | Παυλος Γ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διάρρηξη των σχεσεων τέκνου-γονέα ειναι μορφή βαρύτατης ψυχολογικής κακοποίησης και αποκοπής απο τον ενα του γονέα, συνήθως τον πατέρα, λόγω αποκλειστικης επιμέλειας στην μητέρα, η οποία διάρρηξη προκαλείται με διάφορες μεθοδεύσεις και ψευδείς καταγγελίες ωστε να διαρραγούν οι σχέσεις τους. Αυτό αντιβαίνει κάθετα στο ύψιστο συμφέρον του παιδιού και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα καθότι στον Αστικό Κώδικα 1532 τιμωρείται με αφαίρεση της γονικής μέριμνας.Πως ειναι δυνατόν να προβλέπεται στον Αστικο Κώδικα και να μήν προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα; Χρειάζεται λοιπόν αμεση εναρμόνιση με το αρθρο 6 του ν.3500/2006 για να αντιμετωπιστεί πιο αποτελεσματικά το τεράστιο αυτό πρόβλημα που ταλανίζει χιλιάδες γονεις, κυρίως πατέρες.
6 Δεκεμβρίου 2023, 21:15 | Θεόδωρος Δ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πρέπει άμεσα να πραγματοποιηθεί η εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 Ακ περί ενδοοικογενειακής βίας έτσι ώστε να σταματήσει οριστικά να κακοποιείται ψυχολογικά το τέκνο μιας και με αυτόν τον τρόπο θα σταματήσει οριστικά η οποία διαρριξη προσπαθεί να δημιουργήσει ο έτερος γονέας με διάφορες μεθοδευσεις
6 Δεκεμβρίου 2023, 18:37 | Σπύρος Δημητριαδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πολύ πρόχειρο νομοσχέδιο. Πρέπει να συμπεριληφθεί στον ποινικό κώδικα η διαρρηξη σχέσεων παιδιού με γονέα. Αυστηρές ποινές σε όσους προκαλούν αυτή τη διαρρηξη αλλά και σε όσους με την στάση τους βοηθούν σε αυτή την παραβατική συμπεριφορά. Σε κανέναν εμπλεκόμενο έμμεσα ή άμεσα ακαταδιωκτο. Πρέπει να γίνει σε όλους αντιληπτό ότι η διαρρηξη σχέσεων παιδιού με γονέα είναι παιδική κακοποίηση.
6 Δεκεμβρίου 2023, 18:23 | giorgos sipsas

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να σταματήσουν αμεσα να γίνονται δεκτές οι γνωματεύσεις για παιδια «ειδικών ψυχικής υγείας» ΙΔΙΩΤΩΝ , οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς, χωρις την συναινεση του ετερου γονέα (1519 ΑΚ) και πολλές φορές χωρίς να εχουν δει καν το παιδί. Η μεθοδευση αυτή θα σταματήσει μονο οταν συναινουν και οι δύο γονείς, ή κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής και να διενεργηθεί η εξεταση απο Δημόσιο Φορέα.

Σχόλια « 1 … 3 4 5 6 7 … 10 »

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων