ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ

Στο άρθρο 56 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 56
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.».

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Σχόλια « 1 … 4 5 6 7 8 … 18 »

30 Μαρτίου 2021, 16:11 | ΕΛ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διάταξη είναι προβληματική και αντίκειται στον θεμελιώδη κανόνα της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας από τους γονείς. Οι γονείς, εφόσον ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα, είναι και οι δυο νόμιμοι αντιπρόσωποι των ανηλίκων τέκνων τους σε κάθε προσωπική ή περιουσιακή υπόθεση που τα αφορά. Η εκπροσώπηση του ανήλικου τέκνου πρέπει να γίνεται υποχρεωτικά και από τους δυο γονείς προς τους οποίους πρέπει να επιδίδεται η κλήση για δικαστική παράσταση και δεν αρκεί για τη νομότυπη κλήτευση, η κλήτευση του ενός (1510 παρ. 1 εδ. β και 126 ΚΠολΔ παρ 1 εδ. β).
Εξάλλου, κανένα πρόσωπο (ούτε ο ανήλικος) δύναται να έχει διπλή κατοικία. Σε περίπτωση χωριστής διαβίωσης των γονιών, το κριτήριο της συνήθους διαμονής είναι προβληματικό. Η επίδοση δικογράφου σε οποιοδήποτε γονέα, δηλ. ακόμη και σε αυτόν με τον οποίο το τέκνο δεν διαμένει συνήθως θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, ιδίως σε περίπτωση τεταμένων σχέσεων μεταξύ των γονέων (λ.χ. αν το τέκνο έχει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία).
30 Μαρτίου 2021, 16:21 | ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Δεν είναι δυνατόν το ανήλικο τέκνο να έχει 2 διευθύνσεις στις οποίες να γίνεται αποστολή, γνωστοποίηση ή ακόμη και επίδοση εγγράφων με δικαστικό επιμελητή. Εκτός από ευθέως αντίθετη προς το άρθρο 51 ΑΚ κατά το οποίο «κανένας δεν μπορεί να έχει συγχρόνως περισσότερες από μία κατοικίες» δημιουργείται σύγχυση για την εν τοις πράγμασι γνώση των επιδοθέντων εγγράφων. Τεκμαίρεται συνεπώς ως νόμιμη, επίδοση προς το τέκνο, η οποία πλέον μπορεί να γίνει και σε διεύθυνση γονέα με τον οποίο για οποιοδήποτε λόγο το τέκνο δεν έχει πλέον επικοινωνία, ή ο οποίος γονέας από κακοβουλία προς τον έτερο πρώην σύζυγο να μην γνωστοποιήσει το έγγραφο που του έχει επιδοθεί, με αποτέλεσμα το τέκνο ή ο γονέας με τον οποίο διαμένει να μη λαμβάνουν ποτέ πραγματική γνώση των εννόμων συνεπειών που πρόκειται ή απειλείται να επέλθουν. Ταυτόχρονα μάλιστα οδηγούμαστε και στο νομικό παράδοξο ο γονέας που στρέφεται για οποιοδήποτε λόγο δικαστικά κατά του τέκνου (πχ. αγωγή για μείωση διατροφής) να μπορεί να επιδώσει στον εαυτό του το σχετικό δικόγραφο για λογαριασμό ωστόσο του τέκνου! )
30 Μαρτίου 2021, 16:13 | Γιώτα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είναι παράλογο να αναφέρεται ότι ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει αλλά η επίδοση των εγγράφων που αφορούν το τέκνο να γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε γονέα. Θέλει να χρυσώσει το χάπι ότι τάχα κάτι δίνετε και στον άλλο γονέα?
30 Μαρτίου 2021, 16:49 | Αγησίλαος Κ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με την προσθήκη της δεύτερης παραγράφου στο άρθρο 56ΑΚ, δημιουργείται σύγχυση, αφού οδηγούμαστε στο νομικό παράδοξο ο γονέας που στρέφεται για οποιοδήποτε λόγο δικαστικά κατά του τέκνου του (πχ. αγωγή για μείωση διατροφής) να μπορεί να επιδώσει το σχετικό δικόγραφο στον εαυτό για λογαριασμό ωστόσο του τέκνου!

Παράδειγμα 1: Η γιαγιά τέκνων, των οποίων ο γονέας (και γιος της συγκεκριμένης γιαγιάς) έχει διακόψει την επικοινωνία με τα τέκνα του, χωρίς ωστόσο να έχει απολέσει την γονική μέριμνα, μπορεί να καταθέσει αγωγή επικοινωνίας (προκειμένου να δύναται να βλέπει τα εγγόνια της) επιδίδοντας το εν λόγω δικόγραφο στην οικία του γιου της.

Παράδειγμα 2: Μητέρα, η οποία καταβάλει μηνιαία διατροφή στα τέκνα της, κατόπιν απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου, τα οποία διαμένουν με τον πατέρα, δύναται να καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο ίδιο δικαστήριο ζητώντας τη μείωση της μηνιαίας διατροφής, επιδίδοντας, ωστόσο, την αίτηση στην ίδια της την οικία.
30 Μαρτίου 2021, 16:34 | ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το άρθρο 56 ΑΚ πρέπει να τροποποιηθει ως εξής:

Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων. Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο, γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

Επίσης πρέπει να γίνεται προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́, ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει, μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ και αμετάκλητη δικαστική́ απόφαση.

Σημαντικό είναι να θεσπιστεί πλάνο ανατροφής (parenting plan), στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/επιμέλεια γονείς, θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς, θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.
30 Μαρτίου 2021, 15:58 | Μαρινα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:
1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.
2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.
3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.
4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.
5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.
6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.
7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.
9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
30 Μαρτίου 2021, 14:45 | Χρήστος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καθημερινή και ελεύθερη επικοινωνία των παιδιών με κάθε γονέα. Αυτό εστί ισότητα και από κοινού άσκησης επιμέλειας.
Είναι απλό, εάν φοβάται ο νόμος να επέμβει σε κάτι, αρκεί να αναγράφεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ κάθε βιολογικού γονέα με τα παιδιά του.
30 Μαρτίου 2021, 14:04 | ΒΩΒΟΥ ΣΙΣΣΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το παιδί δεν είμαι μπαλάκι για να αλλάζει κατοικία μέσα στην εβδομάδα ή έστω και ανά μήνα, πρέπει να έχει μόνιμη κατοικία και η επικοινωνία να μην επηρεάζει το πού κατοικεί ή να επηρεάζει τις δραστηριότητές του. Σχολεία, αθλητισμός, γλώσσες, φίλες/φίλους. Το χειρότερο είναι ότι τα έγγραφα θα επιδίδονται σε οποιονδήποτε γονέα, και με τις συγκρουσιακές σχέσεις που υπάρχουν, μπορεί και αυτό να αποτελεί αντικείμενο διαμάχης. Τα έγγραφα πρέπει να παραδίδονται στον γονέα με τον οποίον διαμένει το παιδί.
30 Μαρτίου 2021, 12:43 | ΒΑΜΒΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για την κατοικία.
Θα πρέπει να θεωρούνται κατοικίες τα σπίτια και των δυο γονέων. Το παιδί πρέπει να ζει και με τους δυο γονείς του έτσι θα μάθει : ότι οι άνθρωποι είναι ίσοι μεταξύ τους, ότι οι νόμοι της πολιτείας δεν κάνουν εξαιρέσεις βάση του φίλου των πολιτών, ότι το σπίτι του γονέα με τον δεν διαμένει συνήθως δεν είναι το σπίτι του Σαββατοκύριακου ή της βόλτας, ότι δεν υπάρχει πρωτεύων και δευτερεύων γονιός. Ο σημαντικότερος όμως λόγος που είναι για το καλό του παιδιού είναι ότι πρέπει να ζει και με τους δυο γονείς του ( εναλλασσόμενη κατοικία – ίδιος χρόνος και με τους δυο γονείς ), να μαθαίνει από αυτούς, να τους γνωρίζει, να μην έχει μόνο ένα πρότυπο στην ζωή του, η καθημερινότητα του να μην είναι μονόπλευρη, να μη αποξενώνεται από τον γονιό του όπως προτείνουν τόσες και τόσες μελέτες.

Για την επίδοση εγγράφων.
Τα έγγραφα που αφορούν το παιδί πρέπει να επιδίδονται στα σπίτι και των δυο γονέων, έχει κάποια πρακτική δυσκολία, αλλά αν δεν θα γίνει ο γονιός με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί δεν θα έχει πρόσβαση στα χαρτιά του παιδιού του ή πλήρη ενημέρωση όπως πρέπει να έχει. Δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στα παιδιά μας. Αυτό ισχύει σήμερα και πρέπει να αλλάξει.
30 Μαρτίου 2021, 12:14 | Νατάσα Λεχουδη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καλές , χρυσές οι διαμεσολαβησεις , αλλά αν ο νόμος δεν είναι ξεκάθαρος……….ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ διαμονής του παιδιού στον ένα και στον άλλο γονιό (και όχι στο γονιό με τον οποίο συνήθως διαμένει το παιδί). ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ ΤΟΠΟΣ κατοικίας του παιδιού. Ο τόπος διαμονής πριν χωρίσουν οι γονείς (γιατί αν ήταν παντρεμένοι και είχαν παιδιά θα πήγαινε ο ένας στη Δύση και ο άλλος στην Ανατολή?) Όχι βέβαια. ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ και άμεσες ποινές για γονική αποξένωση και ενδοοικογενειακή βία από όποιον από τους δύο γονείς και αν προέρχεται. Όχι να δικάζονται τέτοιες υποθέσεις μετά από δύο-τρία χρόνια. Να επισημάνω εδώ ότι έχει γίνει καταγγελία σε αστυνομικό τμήμα για ενδοοικογενειακή βία και η απάντηση του οργάνου ήταν . κανονικά πρέπει να πάει αυτόφωρο ο καταγγελλόμενος (στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η μητέρα )αλλά επειδή είναι μητέρα δεν θα πάει αυτοφωρο. Και εγώ αναρωτιέμαι αν ήταν πατέρας ο καταγγελλόμενος θα πήγαινε οπωσδήποτε αυτόφωρο? Σιγουρα ναι. ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ και άμεσες ποινές για αποδεδειγμένα ψευδείς κατηγορίες , και όχι να συντάσσονται αγωγές με ότι κατέβει στο νου του καθενός, με όσο πιο πολλά φαντασιωτικά ψέματα μπορεί και να τα δέχεται ο δικαστής με ελαφρά την καρδία .Ετσι καθαρίζουν τα θολά νερά της μέχρι τώρα υπάρχουσας νομολογίας.ΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ και όχι ΠΥΘΙΟΥΣ νόμους που απλά αναταρασουν τα νερά και αντί να τα ξεκαθαρίσουν τα θολώνουν πιο πολύ.
30 Μαρτίου 2021, 12:46 | Ν.Χ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:34 | Βανεσσα Γεροσταθου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:40 | Βασιλική Γαρδίκα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:16 | Κατερίνα Γαλάτης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:26 | Χρύσα Γαλανη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:52 | Χριστινα Βουλγαρη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 11:36 | Κυριακη Βλαχου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:18 | ΑΡΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θα μιλήσω με την γλώσσα των αριθμών,

επειδή το ανωτέρω «πράμμα» σε καμμία περίπτωση δεν εξυπηρετεί την ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΒΑΡΩΝ
αυτό και ο πιό άσχετος μπορεί να το κατανοήσει

επειδή είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η ΝΔ βγήκε με προεκλογική υπόσχεση συνεπιμέλειας,
τι σημαίνει αυτο… σημαίνει ότι την ψηφίσανε αυτοί που υποστηρίζουν σθεναρά την συνεπιμέλεια,

επειδή ο Υπουργός ζητάει συναίνεση απο τους πάντες αλλά η κυβέρνηση δεν είναι οικουμενική, έχει αυτοδυναμία, η εξουσία της πηγάζει απευθέιας απο τον Λαό
επειδή η συναίνεση αυτή που ζητάει ο Υπουργός, αλλά μόνο σε αυτό το θέμα, στα υπόλοιπα νομοθετούν μονομερώς φαντάζει «πονηρή»

Επειδή η μιλίνα μας δεν τον ψήφισε ουτε το ΜΩΒ
Επειδή το 91% του Ελληνικού λαού ειναι αδιαμφισβήτητο επίσης,
Επειδή οι Ευρωπαικές Οδηγίες , οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ και οι παρεμβάσεις του Συνηγόρου του πολίτη για μη συμμόρφωση με τις επιταγές της ΔΣΔΠ απο αυτό το Νομοσχέδιο, είναι αδιαμφισβήτητες,

επειδή ο Υπουργός επιμένει στην συναίνεση και για αυτό θέλει να αμβλύνει τις αντιδράσεις του 0,02% της εκλογικής βάσης και δεν υπακούει στην εντολή του 40% που ψήφισε ΝΔ και του 91% του Ελληνικου λαού βάσει δημοσκοπήσεων
30 Μαρτίου 2021, 10:50 | Νίκος Βλαντής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:30 | Άκης Βιολιντζής

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:15 | Ελισάβετ Βιεννα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:08 | Ευαγγελία

Μόνιμος Σύνδεσμος

1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.

4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.

6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.

8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.

10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
30 Μαρτίου 2021, 10:21 | Ευστάθιος Βεντούρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:50 | Λ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΑΡΘΡΟ 3
Το συμφέρον του παιδιού είναι να ασκείται η γονική μέριμνα και από τους δύο γονείς με εναλλασσόμενη 50/50 κατοικία, για να αποφεύγονται οι δικαστικές διαμάχες και ο πατέρας να είναι επισκέπτης στην ζωή του παιδιού.
30 Μαρτίου 2021, 10:38 | Βασίλειος Βασιλάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.

Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
30 Μαρτίου 2021, 10:05 | Νικος Λαμπρου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
αποξένωσης.

Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.
ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ
30 Μαρτίου 2021, 10:38 | Λυδία Ανδρακάκου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 10:10 | Ιουλία Αναστασίου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:34 | Βασίλειος Αναστασιαδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:01 | Θεοφιλος Αναγνωστου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:10 | Ιωάννης Αμπατζίδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:13 | Πέτρος Τζάνος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η κοινή επιμέλεια πραγματοποιείται με την εναλλασσόμενη κατοικία, που είναι η μόνη λύση που εξασφαλίζει την ισόχρονη παρουσία των δύο γονέων στη ζωή του παιδιού. Δεν είναι ορθή η εισαγωγή της έννοιας του «γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει» το παιδί. Κατοικία του παιδιού πρέπει να είναι σε περίπτωση διαζυγίου η κατοικία και των δύο γονέων του.
Το άρθρο 56 προτείνεται να τεθεί ως εξής:
«Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.»
30 Μαρτίου 2021, 09:30 | Ανδρέας Αμανατιάδης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:07 | Θεανώ Μολ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

H προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου.
Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του.
2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου.
Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.
30 Μαρτίου 2021, 09:47 | Νικόλαος Αλεύρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 09:13 | ΚΟΤΣΕΛΙΔΗΣ ΦΩΤΙΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στερείτε λογικής να έχει ο ανήλικος κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει και η επίδοση των εγγράφων που αφορούν το τέκνο να γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε γονέα.Θέλετε να χρυσώσετε το χάπι,’οτι δήθεν κάτι δίνετε και στον άλλο γονέα?
30 Μαρτίου 2021, 09:31 | Χ. Κ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Τι θα συμβαίνει αν οι γονείς μένουν μακριά; Πώς θα ρυθμίζεται ο ίσος χρόνος; Και αν το παιδί έχει ιδιαιτερότητες (π.χ. φάσμα;) Οι επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή του παιδιού έχουν ληφθεί υπόψη;
Για το γονλέα που μένει μακριά τι προβλέπεται; Κυρώσεις που δεν θα περνάει ίσο χρόνο με το παιδί του;
30 Μαρτίου 2021, 08:45 | Αναστάσιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα που ασκεί εξίσου τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 07:16 | Ηλιαννα Ρηγα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 3
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 07:32 | Χρήστος Γκούβερης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνω τις παρακάτω τροποποιήσεις:
Άρθρο 3
Ένα αντικειμενικο κριτηριο για την εναλλασσομενη κατοικια είναι η μεγαλυτερη αποσταση που διανυει σχολικο λεωφορειο ιδιωτικου σχολειου. Αν είναι καλοι γονεις εκεινοι που στελνουν τα παιδια τους σε ένα καλο σχολειο 40 χιλιομετρα μακρια, γιατι το ιδιο παιδι δεν μπορει να κανει αυτή την αποσταση αν οι γονεις του είναι διαζευγμενοι. Πως επηρεαζει το καλο του παιδιου η νομικη σχεση των γονιων του ή η οικονομικη τους δυνατοτητα;
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ως τόπος κατοικίας του ανήλικου τέκνου παραμένει ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων. Ο ανήλικος διαμενει ίσο χρόνο στην κατοικία κάθε γονέα, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη έγγραφη συμφωνία. Με δικαστική απόφαση δεν επιτρέπεται να οριστεί, για οποιονδήποτε από τους γονείς, χρόνος διαμονής του ανήλικου τέκνου με αυτόν μικρότερος του 50% του συνολικού χρόνου του τέκνου, περιλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων. Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 01:33 | Αχιλλέας Μπανος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.
30 Μαρτίου 2021, 00:23 | Μαρία Καπερώνη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Προτείνω να αλλάξει ως εξής: Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚ
Άρθρο 56
Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία τον τόπο της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν από τη διάσπαση της συμβίωσης ή την κατοικία του κάθε γονέα τη γονική μέριμνα. Αν τη γονική μέριμνα ασκούν και οι δύο γονείς χωρίς να έχουν την ίδια κατοικία, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει.
Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία καθενός εκ των γονέων του ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα.
Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.

(Είναι σημαντικό για το παιδί μετά το χωρισμό των γονιών του να μην μεταβληθεί το κοινωνικό, σχολικό και το οικογενειακό περιβάλλον του ώστε να συνεχισθεί η καθημερινότητα οι συναισθηματικές σταθερές στα πρόσωπα και των δύο γονιών του. Η μονομερής -από έναν γονέα- απομάκρυνση του παιδιού συνιστά συμπεριφορά γονικής αποξένωσης και αντιτίθεται προς το συμφέρον του παιδιού).

https://elpse.com/anakoinwsh-elpse-mme-kai-stigmatismos-2/
30 Μαρτίου 2021, 00:49 | gk

Μόνιμος Σύνδεσμος

Λυπάμαι βαθύτατα γι αυτό που συμβαίνει. είμαι μονογονεας. Πέρασα πολλά χρόνια σε ψυχοφθόρα/κοστοβορα δικαστήρια. ο πρώην σύζυγος, μου ζητούσε επιμέλεια χωρίς να την θέλει. ολα για την διατροφή…. ασκούσε(δυστυχώς εξακολουθεί) λεκτική βια και προσπαθεί να χειραγωγήσει τα παιδιά.

Η γνώμη μου μετα απο ολο αυτο το μαρτύριο που αναγκάζομαι να περνώ ,ειναι να τηρούνται οι νομοι για αρχή και να υπάρχουν κοινωνικές υπηρεσίες για την συνεργασία των γονέων.
30 Μαρτίου 2021, 00:20 | Ειρήνη Μαυρίδου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ως τόπος κατοικίας να οριστεί ο τόπος που έμενε το ζευγάρι πριν χωρίσει!!!
Η κατοικία εφόσον η απόσταση το επιτρέπει να είναι εναλλασσόμενη με ίσο χρόνο σε δύο λειτουργικά σπίτια! Οτιδήποτε άλλο δεν είναι συμφέρον του παιδιού.
30 Μαρτίου 2021, 00:40 | Ρ.Μ εκπαιδευτικός

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΩΣ ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΜΕΝΑΝ ΠΡΙΝ ΤΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ! Ως κατοικία του παιδιού (εφόσον η απόσταση το επιτρέπει) να οριστεί ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ & ΙΣΟΧΡΟΝΗ διαμονή σε ΔΥΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥ!!! Μόνο αυτό εξυπηρετεί το συμφέρον του παιδιού!!!
30 Μαρτίου 2021, 00:54 | gk

Μόνιμος Σύνδεσμος

Εάν υπαρχουν συγκρουσιακές σχέσεις η συνεπιμέλεια ειναι καταστροφικη για το παιδι.Μεγαλώνει το άγχος και η ανασφάλειά του σε μια εποχή που χρειάζεται σταθερότητα εφόσον κλονίζεται η οικογενειακή του σχέση. Μετατρεπει την μητέρα σε έναν αδύναμο κρίκο ,στις περιπτώσεις μάλιστα που είναι οικονομικά ασθενέστερη.Ελλοχεύει εκδικητικές συμπεριφορές απο την πλευρά του γονιού που δεν επιθυμουσε το διαζύγιο. Ηδη υπάρχει η δυνατότητα στα ζευγάρια που το επιθυμούν να μοιρασουν την γονικη μέριμνα,ή αλλιώς να διαλέξουν συνεναιτική λύση στο μεγάλωμα του παιδιού.Δεν είναι εφικτό υποχρεώνοντας ενα ζευγάρι που δεν μπορεί να συνεννοηθεί για τα βασικά και καθημερινά του παιδιού,να μπορέσει να συνεργαστεί.Τα παιδιά εργαλειοποιούνται και γίνονται το αντικείμενο ουσιαστικά της αντιπαραθεσης των δυο χωρισμένων γονιών.Αυτο σίγουρα δεν διαφυλατει το συμφέρον του παιδιού.Το λόμπυ των μπαμπαδων που διαθέτει οικονομική βάση ,εχει την δυνατότητα να χρησιμοποιει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προβάλλει την θέση του σε αντίθεση με τις μητέρες που δεν τους εχει δοθεί βήμα ειτε γιατί δεν εχουν τα χρήματα ή τον χρονο να το κάνουν.Το παιδί αντιμετωπίζεται ως μπαλακι μεταξύ των γονιών.Σε διαζύγια αντιδικίας δεν μπορουν να αποφασίσουν απο κοινου.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ . δυστυχώς Η ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα ανθεί. λυπαμαι βαθυτατα γι αυτο που συμβαινει
29 Μαρτίου 2021, 23:35 | Θοδωρής Μαντάς

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μας πως γίνεται μετά από 40 χρόνια αναδιαμόρφωσης του μέλλοντος της χώρας να υπάρχουν τόσες αοριστίες και ασάφειες;
29 Μαρτίου 2021, 23:00 | Sofia

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και κάθε μέλους της οικογένειας πρέπει να αποτελεί τη βάση μιας υγιούς οικογενειακής ζωής, μιας υγιούς ανάπτυξης των παιδιών, ακόμα και μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Το συμφέρον και η ανάπτυξη του παιδιού σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον που ζει και το περιβάλλον διαμορφώνεται και από τους γονείς, αλλά και από τους νόμους της πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου παιδιά και μητέρες / γονείς δεν θα απαξιώνονται, δεν θα κακοποιούνται, δεν θα απειλούνται.
Το προτεινόμενο σ/ν δεν εξασφαλίζει την αρμονία της οικογένειας, δεν εξασφαλίζει την ψυχική ισορροπία του παιδιού.
Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη, με παιδοκεντρικό χαρακτήρα και υπέρ της ισότητας των φύλων. Είναι απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματα των γονέων σε εξίσου επιμέλεια, κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας.
Δυστυχώς το προτεινόμενο σ/ν όχι μόνο δεν προσθέτει τίποτε το ουσιώδες και πρακτικό στην προοδευτική και παιδοκεντρική μέχρι σήμερα σχετική νομοθεσία, αλλά αντίθετα δημιουργεί ασάφειες και αφορμές για μεγαλύτερες δικαστικές διενέξεις από όσες ευαγγελίζεται ότι καινοτομεί να επιλύσει, ενώ είναι επικίνδυνο από την άποψη της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αφήνει εκτεθειμένους παιδί και μητέρα.
Δυστυχώς, με τις προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου παραγκωνίζεται το συμφέρον του τέκνου που μέχρι σήμερα ήταν ακρογωνιαίος λίθος του οικογενειακού μας δικαίου το οποίο αξιολογείτο από τον αρμόδιο φυσικό δικαστή κατά περίπτωση και καθιστούσε το οικογενειακό μας δίκαιο το πλέον προοδευτικό της Ευρώπης. Επίσης επιχειρούνται φωτογραφικού τύπου ρυθμίσεις, για την εξυπηρέτηση του σκοπού των οποίων στο σχέδιο περιλαμβάνονται ψυχολογικές, αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες όπως η συναισθηματική διατάραξη σχέσεων γονέων και τέκνων. Περαιτέρω, παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών όπως αυτά έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα από διεθνείς συμβάσεις (ενδεικτικά αποκλεισμός/περιορισμός επικοινωνίας με το τέκνο μόνο σε περίπτωση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για εγκλήματα σε βάρος του τέκνου). Επιπλέον, εισάγεται μαθηματικό τεκμήριο του 1/3 του χρόνου του παιδιού (όχι στη διατροφή όπως θα περίμενε κανείς) το οποίο δεσμεύει καταλυτικά τη κρίση του φυσικού δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα.
Δυστυχώς το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.
Δυστυχώς, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρέκαμψε το πόρισμα της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Τέντε (Επίτιμου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με δικαστές, δικηγόρους ψυχιάτρους και λοιπούς επιστημονικούς φορείς.
Η οριζόντια επέμβαση του νομοθέτη στην οικογενειακή ζωή των πολιτών θα ωθεί τους πολίτες να προσφεύγουν μαζικά στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα για τους λόγους που εξηγήσαμε ανωτέρω.
29 Μαρτίου 2021, 23:43 | Κώστας Μπεβεράτος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος, Δύο κατοικίες

Όταν δύο άνθρωποι συναποφασίζουν να τεκνοποιήσουν, είτε συμβιώνουν είτε όχι, είναι εξίσου υπεύθυνοι σε όλα τα επίπεδα ανατροφής των κοινών τέκνων τους.

Αυτό αποτελεί μία θεμελιώδη Αρχή για την διαμόρφωση κάθε νομοθετήματος που αποσκοπεί στον καταμερισμό των ευθυνών και των δικαιωμάτων των γονέων στην σχέση τους με τα παιδιά τους. Αν σε ένα νομοθέτημα δεν γίνεται αποδεκτή αυτή η διατύπωση ως Αρχή, τότε μιλάμε για αναχρονισμό και οπισθοδρόμηση.

Αυτή η Αρχή που ορίζει ως ίση την ευθύνη και ίσα τα δικαιώματα των γονέων προς τα παιδιά τους, είναι το αυτονόητο θεμέλιο πάνω στο οποίο θα πρέπει να οικοδομούνται όλες οι αναγκαίες πρόνοιες προς όφελος των παιδιών, συνυπολογίζοντας ακολούθως ότι ζούμε σε μία κοινωνία που παλεύει με τις προκαταλήψεις της, με στερεότυπα, ανταγωνισμούς και ιδιοτέλειες.

Ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός θα συντελεστεί αναδεικνύοντας τις κοινωνικές παθογένειες, στο επίπεδο του δημόσιου λόγου, και όχι αποκρύπτοντάς τες με πρόφαση την δήθεν προστασία των παιδιών. Η ανάδειξη κάθε παθογένειας ωφελεί τον κάθε γονέα και το κάθε παιδί, μεμονωμένα, αλλά και συνολικά, βελτιώνοντας την κοινωνική προοπτική.

Καθώς η κοινωνία μας είναι βαθιά κακοποιητική με κριτήριο την ισχύ ή την αδυναμία του καθενός, είτε αυτό εκφράζεται με όρους οικονομικού εκβιασμού, λεκτικού, συναισθηματικού ή και φυσικού εκβιασμού, είναι κρίσιμο η κοινωνία να διεκδικεί σχετικές πρόνοιες μέσα από συγκεκριμένες υπηρεσίες και εξειδικευμένο προσωπικό.Τα παιδιά ως τα ασθενέστερα και πλήρως ανυπεράσπιστα μέλη της κοινωνίας αποτελούν τον τελευταίο κρίκο σε μια αλυσίδα κακοποίησης και είναι διαρκώς εκτεθειμένα σε κάθε είδους έμμεση ή άμεση κακοποίηση η οποία μπορεί να προέλθει από οποιονδήποτε ενήλικο ακόμα και από μεγαλύτερα παιδιά, είτε εντός συμβίωσης των γονέων, είτε εκτός.

Συνοπτικά
– Στις προτεινόμενες τροποποιήσεις η αρχή της ισοτιμίας των γονέων δεν διατυπώνεται με σαφήνεια μέσα από τους όρους Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος, Δύο κατοικίες, πράγμα που καθιστά τον ηθικό πυρήνα του αναχρονιστικό και άρα, τις γενικές και κατά περίσταση ρυθμίσεις που προβλέπει, έωλες.
– Απαιτούνται επιστημονικά καταρτισμένες υπηρεσίες άμεσης παρέμβασης για την προστασία των παιδιών στο ενδεχόμενο κακοποιητικών συμπεριφορών προερχόμενων από τους αντίδικους γονείς ή/και τα οικογενειακά τους περιβάλλοντα.
– Οι σχολές γονέων είναι ευεργετικές ανεξάρτητα της αφορμής και η Πολιτεία θα έπρεπε να μεριμνεί για την συνεχή λειτουργία τους.
– Οι σύμβουλοι σχέσεων επίσης είτε για γονείς που συμβιώνουν, είτε όχι, θα έπρεπε να υφίσταται ως διαρκής παροχή της Πολιτείας.
29 Μαρτίου 2021, 23:14 | ΟΛΓΑ ΓΚΙΝΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το τελευταίο διάστημα έχει απασχολήσει τη κοινή γνώμη η πολυδιαφημισμένη αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, η οποία θα ρυθμίσει μετά από 40 χρόνια τις σχέσεις γονέων και τέκνων σε υποθέσεις διαζυγίου, επιμέλειας και κηδεμονίας. Τον Απρίλιο του 2020 ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας συγκρότησε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή η οποία στις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της έδινε έμφαση στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως αυτό ορίζεται μέσω των διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς επίσης και από το Σύνταγμα μας. Ωστόσο το πόρισμα αυτής δεν ικανοποίησε μια μειοψηφία με αποτέλεσμα να ασκηθούν πιέσεις και το σχέδιο του υπουργείου που είδε το φως της δημοσιότητας να έχει αλλοιωθεί σημαντικά. Μετά από αλλεπάλληλες διαρροές στα Μ.Μ.Ε. την 24η Φεβρουαρίου 2021 ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο το σχέδιο νόμου. Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο νόμου που αφορά στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση την 18ή Μαρτίου 2021 εισάγονται στη πραγματικότητα ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών.
Η κορωνίδα του νομοσχεδίου προσδιορίζει το «συμφέρον του παιδιού περιορίζοντας το στην ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς», έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα και η ψήφιση του θα μας οδηγήσει κατ΄ αναπότρεπτο τρόπο στην καταδίκη της χώρας μας, ακόμη και με μόνη την περιγραφή του συμφέροντος του παιδιού στον νόμο. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στη κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στο δικαστή επαφίεται να εξειδικεύσει.
Οι διατάξεις του προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί κινδυνεύει να καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια.
Συγκεκριμένα, ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης, Με δεδομένο ότι για να καταστεί αμετάκλητη απόφαση για βιασμό ανηλίκου η ποινική διαδικασία διαρκεί 9 – 13 έτη τυχόν υιοθέτηση τέτοια διάταξης θα οδηγήσει σε καταστάσεις όπου ο γονέας που εγκληματεί σε βάρος του τέκνου του θα συνεχίζει την εγκληματική του δραστηριότητα ανενόχλητος, αξιώνοντας «να μεριμνά» ή «να επικοινωνεί» με το τέκνο του, ενώ τα παιδιά, τα αθώα θύματα, θα εγκαταλείπονται αβοήθητα. Η πολιτεία θα μένει απαθής.
Το νομοσχέδιο όμως εισάγεται αυθαιρέτως ως ελάχιστη επικοινωνία το 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.
Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς στη πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα . Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία.
Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία καθόλου δε επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης. Είναι σαφές ότι ο οικονομικά ασθενής θα υποχωρεί σε εκβιασμούς καθώς θα αδυνατεί να συνεχίσει τις ατέρμονες δίκες. Ως ένα ακόμα καινοτόμο σημείο του νομοσχεδίου προβλέπονται τα ειδικά σεμινάρια των δικαστών προκειμένου να εφαρμόσουν πιστά τον νόμο που προωθείται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ενώ δεν προβλέπεται καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων και την δημιουργία κατάλληλων δομών.

Σχόλια « 1 … 4 5 6 7 8 … 18 »

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων