Άρθρο 85
Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 1 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) μετά από τις λέξεις «μέλους της οικογένειας» προστίθενται οι λέξεις «ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται,», αβ) διαγράφεται η αναφορά στο άρθρο «8» και αγ) προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. α’ μετά από τη λέξη «οικογένεια» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και προστίθενται οι λέξεις «, η», ββ) στην περ. β’ η λέξη «παραστάτης» αντικαθίσταται από τη λέξη «συμπαραστάτης», βγ) στην περ. γ’ η λέξη «τέως» αντικαθίσταται από τη λέξη «πρώην» σε δύο σημεία, γ) στην παρ. 3 γα) στο πρώτο εδάφιο διαγράφεται το άρθρο «8» και γβ) στο δεύτερο εδάφιο προστίθενται μετά από το άρθρο 311 αναφορά στα άρθρα 336 και 338 και το άρθρο 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 1
Ορισμοί
Για τον παρόντα νόμο θεωρείται:
- ενδοοικογενειακή βία, η τέλεση αξιόποινης πράξης, σε βάρος μέλους της οικογένειας ή σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται, σύμφωνα με τα άρθρα 6, 7 και 9 του παρόντος και τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα.
- α. οικογένεια, η κοινότητα που αποτελείται από συζύγους ή πρόσωπα που συνδέονται με σύμφωνο συμβίωση ή γονείς και συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας και τα εξ υιοθεσίας τέκνα τους.
β. στην οικογένεια περιλαμβάνονται, εφόσον συνοικούν, συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι τετάρτου βαθμού και πρόσωπα των οποίων επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας έχει ορισθεί μέλος της οικογένειας, καθώς και κάθε ανήλικο πρόσωπο που συνοικεί στην οικογένεια.
γ. οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους πρώην συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους πρώην μόνιμους συντρόφους.
- θύμα ενδοοικογενειακής βίας, κάθε πρόσωπο της προηγούμενης παραγράφου σε βάρος του οποίου τελείται αξιόποινη πράξη κατά τα άρθρα 6, 7, και 9 του παρόντος. Θύμα είναι και το μέλος, στην οικογένεια του οποίου τελέσθηκε αξιόποινη πράξη, κατά τα άρθρα 299, 311, 336 και 338 του Ποινικού Κώδικα, καθώς και ο ανήλικος κατά την παράγραφο 2, ενώπιον του οποίου τελείται μία από τις αξιόποινες πράξεις της παρούσας.».
Άρθρο 86
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων – Τροποποίηση άρθρου 4 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 4 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «σωματική» προστίθενται οι λέξεις «και ψυχολογική» και β) στο πρώτο εδάφιο βα) μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» προστίθενται οι λέξεις «ή ψυχολογικής» και ββ) διαγράφονται οι λέξεις «ως μέσου σωφρονισμού» και το άρθρο 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 4
Σωματική και ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκων
Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα.
Η 30ή Απριλίου κάθε χρόνου ορίζεται ως ημέρα κατά της σωματικής τιμωρίας ανηλίκων.».
Άρθρο 87
Αύξηση του ελάχιστου ύψους του ποσού της χρηματικής ικανοποίησης – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 5 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) οι λέξεις «χιλίων (1.000)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο χιλιάδων (2.000)» και το άρθρο 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 5
Χρηματική ικανοποίηση
Η κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα Χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης του παθόντος για μία από τις πράξεις του παρόντος νόμου, δεν μπορεί να είναι κατώτερη των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, εκτός αν ο ίδιος ο παθών ζήτησε μικρότερο ποσό.».
Άρθρο 88
Διακεκριμένη περίπτωση τέλεσης της ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 6 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο ετών και η περίπτωση τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας και στην περίπτωση που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών ετών, β) η παρ. 5 διαγράφεται και το άρθρο 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
- Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
- Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 89
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 3500/2006
Στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 7 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) προστίθεται δεύτερο εδάφιο αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου και οι παρ. 1 και 2 διαμορφώνονται ως εξής:
«Άρθρο 7
Ενδοοικογενειακή παράνομη βία και απειλή
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο εξαναγκάζει άλλο μέλος χρησιμοποιώντας βία ή απειλή με σπουδαίο και άμεσο κίνδυνο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή χωρίς το θύμα να υποχρεούται προς τούτο τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών, ανεξάρτητα από το αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον του ίδιου του θύματος ή κάποιου από τους οικείους του υπό την έννοια της περίπτωσης β΄ του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους.
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προκαλεί τρόμο ή ανησυχία σε άλλο μέλος της οικογένειας, απειλώντας το με βία ή άλλη παράνομη πράξη ή παράλειψη, τιμωρείται με φυλάκιση. Όποιος τελεί την αξιόποινη πράξη του πρώτου εδαφίου ενώπιον ανηλίκου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».
Άρθρο 90
Αύξηση του ορίου ποινής στην περίπτωση της τέλεσης ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας και ενώπιον ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 9 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 2 αα) οι λέξεις «μέχρι τριών ετών» διαγράφονται, αβ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και αγ) προστίθενται, μετά από τις λέξεις «αν ο παθών είναι ανήλικος», οι λέξεις «ή η πράξη τελείται ενώπιόν του», β) η παρ. 3 διαγράφεται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 9
Ενδοοικογενειακή προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας
- Το μέλος της οικογένειας το οποίο προσβάλλει την αξιοπρέπεια άλλου μέλους της, με ιδιαίτερα ταπεινωτικό λόγο ή έργο που ανάγεται στη γενετήσια ζωή του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
- Με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών τιμωρείται η πράξη της παρ. 1, αν ο παθών είναι ανήλικος ή η πράξη τελείται ενώπιόν του.
- [Καταργείται]».
Άρθρο 91
Προϋποθέσεις ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 11 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 11 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 προστίθεται διαζευκτικά η αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων όταν ενεργούν στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 ΚΠΔ να εξετάζουν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης, β) στην παρ. 2 βα) στην περ. β’ προστίθεται και η συμμετοχή σε πρόγραμμα απεξάρτησης ως όρος ποινικής διαμεσολάβησης και προστίθεται στους φορείς που παρέχουν τα συμβουλευτικά/θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και τα προγράμματα απεξάρτησης και κάθε ιδιωτικός φορέας που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, ββ) στην περ. γ’ προστίθενται δεύτερο, τρίτο, τέταρτο και πέμπτο εδάφιο, βγ) προστίθεται περ. δ’, γ) στην παρ. 5 το άρθρο «45Α» αντικαθίσταται από το άρθρο «46» και το άρθρο 11 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 11
Προϋποθέσεις
- Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρμόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας ή ο αρμόδιος ανακριτικός υπάλληλος, ενεργώντας στο πλαίσιο της παρ. 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διερευνούν τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη Διαδικασία των επόμενων άρθρων.
- Προϋπόθεση για την έναρξη της Διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης είναι υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:
α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποιαδήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησής του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού – θεραπευτικού προγράμματος ή του προγράμματος απεξάρτησης και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.
Σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της παρακολούθησης του προγράμματος εφαρμόζεται η παράγραφος 3 του άρθρου 13.
γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα. Αν αποδεδειγμένα προκύπτει, πως τόσο το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, όσο και το θύμα βρίσκονται σε πρόδηλη οικονομική αδυναμία, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να αποζημιωθεί το θύμα σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο και υφίσταται η ανάγκη μετεγκατάστασης του θύματος και των ανήλικων τέκνων του σε ασφαλές περιβάλλον και κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών τους, προβλέπεται η καταβολή εφάπαξ ποσού αποζημίωσης προς το θύμα, η οποία καταβάλλεται δίχως καθυστέρηση από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης του άρθρου 1 του ν. 3811/2009 (Α’ 231) κατόπιν αίτησης του θύματος με αναλογική εφαρμογή του ανωτέρου νόμου. Η περ. δ’ του άρθρου 9 του ν. 3811/2009, περί κατάχρησης δικαιώματος, εφαρμόζεται αναλόγως. Το Ελληνικό Δημόσιο υποκαθίσταται στα δικαιώματα του αποζημιωθέντος θύματος σε βάρος του προσώπου στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, μέχρι το ύψος του καταβληθέντος ποσού, την είσπραξη του οποίου επιδιώκει σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν. 4978/2022, Α΄ 190). Η αποζημίωση του θύματος από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, δεν θίγει το δικαίωμα αποζημίωσής του από το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση του εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 914 και 932 του Αστικού Κώδικα.
δ) να προβεί σε κάθε άλλη ενέργεια αποκατάστασης ή μεταμέλειας που προτείνει το θύμα.
- Αν το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι ανήλικος, η ποινική διαμεσολάβηση ενεργείται υπέρ αυτού και από κοινού από τον κατά τόπον αρμόδιο εισαγγελέα ανηλίκων και τον ασκούντα την επιμέλεια, εφόσον αυτός δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με τον φερόμενο ως δράστη του εγκλήματος. Αν δεν υπάρξει ομοφωνία, η διαμεσολάβηση δεν είναι δυνατή. Ο ανήλικος που έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να παρίσταται κατ` αυτήν και να ακούγεται. Τα πρόσωπα του πρώτου εδαφίου αντιπροσωπεύουν τον ανήλικο στη Διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης και για τις αστικές αξιώσεις.
- Οι σχετικές με την ποινική διαμεσολάβηση διατάξεις του παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται, αν ο φερόμενος ως δράστης της πράξεως ενδοοικογενειακής βίας είναι επίτροπος, δικαστικός συμπαραστάτης ή ανάδοχος γονέας του ανηλίκου.
- Αν την πράξη ενδοοικογενειακής βίας σε βαθμό πλημμελήματος φέρεται να έχει τελέσει ανήλικος, εφαρμόζεται το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.».
Άρθρο 92
Διεύρυνση της δυνατότητας του δικαστηρίου για επιβολή περιοριστικών όρων και ποινικής διαμεσολάβησης – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 12 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται η αναφορά στο άρθρο «423» από το άρθρο «424», αβ) στο τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται οι λέξεις «κατά το πρώτο εδάφιο» από τις λέξεις «για οποιαδήποτε αιτία», β) η παρ. 6 αντικαθίσταται, γ) η παρ. 7 τροποποιείται με την πρόβλεψη της δυνατότητας διαμεσολάβησης και κατά την ενδιάμεση διαδικασία, εντός προθεσμίας από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος, με την υποβολή πρακτικού από τους συνηγόρους των μερών και με την προσθήκη δεύτερου εδαφίου και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 12
Διαδικασία
- Αν σε βάρος του υπαιτίου κινηθεί η Διαδικασία των άρθρων 417 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ποινική διαμεσολάβηση επιτρέπεται μόνον εφόσον το δικαστήριο αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά τις διατάξεις του άρθρου 424 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
Στην περίπτωση αυτή, η σχετική Διαδικασία χωρεί κατά τις παραγράφους 3 έως 6 του παρόντος άρθρου. Το δικαστήριο που αναβάλλει την εκδίκαση της υπόθεσης, για οποιαδήποτε αιτία, εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν συντρέχει περίπτωση να επιβληθούν στον υπαίτιο περιοριστικοί όροι κατά το άρθρο 18 του παρόντος νόμου.
- Αν σε βάρος του φερόμενου ως δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση, ο εισαγγελέας, πριν από κάθε άλλη ενέργεια:
α) μπορεί να διατάσσει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης στο φερόμενο ως θύμα, προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας για την σε βάρος του τέλεση της πράξεως,
β) εξετάζει ο ίδιος κάθε μάρτυρα που προτείνεται, καθώς και τα πρόσωπα της οικογένειας ή παραγγέλλει την εξέταση αυτών από τους αρμόδιους ανακριτικούς υπαλλήλους, και
γ) καλεί το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η τέλεση της πράξεως να παράσχει στον ίδιο ή στον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο εξηγήσεις υπό τους όρους του άρθρου 31 παρ. 2 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
- Αν ο παρέχων εξηγήσεις δεν υποβάλει ο ίδιος, ή μέσω του συνηγόρου του, την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 δήλωση περί ποινικής διαμεσολάβησης, καλείται, προς τούτο, από τον αρμόδιο εισαγγελέα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να λάβει προθεσμία τριών ημερών για να απαντήσει.
- Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παρέχοντος εξηγήσεις είναι θετική, ο εισαγγελέας ενημερώνει τον παθόντα ή τον συνήγορό του για την κατά τα ανωτέρω δήλωση του ενδιαφερομένου και, αν υποβληθεί σχετικό αίτημα, παρέχεται στον παθόντα προθεσμία, το πολύ τριών ημερών, για να δηλώσει αν δέχεται τη διαμεσολάβηση.
- Αν η απάντηση του παθόντος είναι αρνητική ή αυτός δεν απαντήσει ή δεν επέλθει συμφωνία ως προς τους όρους της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 11, κινείται η ποινική Διαδικασία κατά τις διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν η απάντηση του παθόντος είναι θετική, ο εισαγγελέας με διάταξή του θέτει τη δικογραφία σε ειδικό αρχείο της εισαγγελίας. Κατά της διατάξεως αυτής δεν χωρεί προσφυγή.
- Αν τα πρόσωπα στα οποία αποδίδεται η τέλεση της πράξης είναι περισσότερα ή η φερόμενη ως τελεσθείσα πράξη αφορά περισσότερα θύματα, η δικογραφία χωρίζεται για τα μέρη που συναινούν και λαμβάνει αυτοτελή δικονομική πορεία σύμφωνα με τις επιμέρους διακρίσεις της παρ. 5.
- Η συμφωνία των διαδίκων μερών για την κατά την παρ. 2 του άρθρου 11 του παρόντος έναρξη της διαδικασίας ποινικής διαμεσολάβησης μπορεί να υποβληθεί και με σχετικό πρακτικό εκ μέρους των συνηγόρων τους, στον αρμόδιο εισαγγελέα το αργότερο εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος. Στην τελευταία περίπτωση ο αρμόδιος εισαγγελέας αποσύρει τη δικογραφία από το πινάκιο προκειμένου να λάβουν χώρα οι ενέργειες του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 του παρόντος.».
Άρθρο 93
Αστικές συνέπειες – Αντικατάσταση άρθρου 14 ν. 3500/2006
Το άρθρο 14 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 14
Αστικές συνέπειες
- Η συμφωνία των διαδίκων για την έναρξη της διαδικασίας της ποινικής διαμεσολάβησης δεν εμποδίζει την άσκηση αγωγής διαζυγίου ή την υποβολή αιτήσεως συναινετικής λύσης του γάμου, την πρόοδο της δίκης και τη λύση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.
- Η μη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη προς τους όρους της ποινικής διαμεσολάβησης και η μη ολοκλήρωση της διαδικασίας έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, οι οποίες αναβιώνουν αναδρομικά και μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας. Τα καταβληθέντα, λόγω της συμφωνίας, μπορούν να αναζητηθούν κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού.
- Μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαμεσολάβησης και τη συμμόρφωση του φερόμενου ως δράστη στους όρους της συμφωνίας, όσον αφορά στις χρηματικές αξιώσεις του θύματος, αποκλείεται η ανατροπή αυτής, εξ οιουδήποτε λόγου και η αναζήτηση των καταβληθέντων σε συμμόρφωση αυτής.».
Άρθρο 94
Εναρμόνιση της παραγραφής με τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 3500/2006
Το άρθρο 16 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) τροποποιείται ως προς την έναρξη της προθεσμίας παραγραφής προς εναρμόνιση με την παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα και το άρθρο 16 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 16
Παραγραφή
Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται κατά τα οριζόμενα στην παρ. 4 του άρθρου 113 του Ποινικού Κώδικα.».
Άρθρο 95
Διεύρυνση των περιοριστικών όρων που επιβάλλουν τα δικαστικά όργανα και των φορέων που γνωμοδοτούν – Τροποποίηση άρθρου 18 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 18 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 αα) στο πρώτο εδάφιο προστίθεται ο περιοριστικός όρος της συμμετοχής του δράστη σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης, αβ) προστίθενται νέα εδάφια, δεύτερο και τρίτο, β) στην παρ. 3 βα) γίνονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, ββ) προστίθενται στους φορείς προέλευσης των επιστημόνων που γνωμοδοτούν και όλων των δημοσίων φορέων, καθώς και των φορέων του ιδιωτικού τομέα που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και το άρθρο 18 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 18
Περιοριστικοί όροι
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας είναι δυνατόν, αν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες κρίνεται απαραίτητο για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος, να επιβληθούν στον κατηγορούμενο από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο στο οποίο παραπέμπεται να δικασθεί ή από τον αρμόδιο ανακριτή ή από το δικαστικό συμβούλιο ή από τον εισαγγελέα που έχει επιληφθεί της υπόθεσης με αιτιολογημένη διάταξή του, κατά της οποίας επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον του συμβουλίου πλημμελειοδικών, και για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, περιοριστικοί όροι, όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας, η συμμετοχή του σε θεραπευτικά ή συμβουλευτικά προγράμματα ή προγράμματα απεξάρτησης. Για την επιβολή περιοριστικών όρων λαμβάνονται υπόψη ιδίως η βαρύτητα και η συχνότητα της πράξης, η επικινδυνότητα του δράστη και η υποτροπή. Απόσπασμα των ανωτέρω αποφάσεων, βουλευμάτων και διατάξεων, που επιβάλλουν περιοριστικούς όρους διαβιβάζεται αυθημερόν στον αρμόδιο για την εκτέλεσή τους Εισαγγελέα και κοινοποιείται αμελλητί στις διωκτικές αρχές. Όποιος παραβιάζει τον περιοριστικό όρο που του έχει επιβληθεί τιμωρείται με φυλάκιση.
- Ο περιοριστικός όρος που έχει επιβληθεί σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να ανακληθεί, αντικατασταθεί ή τροποποιηθεί από το αρμόδιο δικαστικό όργανο που τον επέβαλε, με αίτηση αυτού στον οποίο επιβλήθηκε ή του θύματος, στην οποία αναφέρονται οι λόγοι για τους οποίους επιβάλλεται η ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίησή του ή και αυτεπαγγέλτως αν εκλείψουν οι λόγοι επιβολής ή προκύψει λόγος αντικατάστασης του όρου. Το δικαστικό όργανο αποφαίνεται αφού ακούσει το θύμα και αυτόν στον οποίο επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος.
- Το δικαστικό όργανο που είναι αρμόδιο κατά την παρ. 1 για την επιβολή, ανάκληση, αντικατάσταση ή τροποποίηση των περιοριστικών όρων, μπορεί να ζητήσει, συμβουλευτικά, τη γνώμη ψυχιάτρων, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και άλλων επιστημόνων με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας, εφόσον τα πρόσωπα αυτά εργάζονται σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα που εποπτεύεται από τα Υπουργεία Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.».
Άρθρο 96
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας – Τροποποίηση άρθρου 20 ν. 3500/2006
Στην παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) η αναφορά στο άρθρο «243» αντικαθίσταται από το άρθρο «245» και το άρθρο 20 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 20
Υποχρέωση τήρησης εχεμύθειας
- Σε περίπτωση διαπράξεως εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας, οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που διενεργούν προανάκριση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 245 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, απαγορεύεται να ανακοινώνουν με οποιονδήποτε τρόπο το ονοματεπώνυμο του θύματος και του κατηγορουμένου, τη διεύθυνση κατοικίας τους, καθώς και οποιαδήποτε άλλα στοιχεία είναι δυνατόν να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους.
- Οι παραβάτες της διατάξεως αυτής τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.».
Άρθρο 97
Διεύρυνση των φορέων του δημοσίου τομέα που παρέχουν συνδρομή και άμεση ενημέρωση του θύματος και των φορέων από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 21 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 διευρύνεται ο κύκλος των παρεχόντων την αναγκαία συνδρομή φορέων με τη συμπερίληψη των φορέων που εποπτεύονται από τα Υπουργεία Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, β) στην παρ. 2 βα) διαγράφονται οι λέξεις «, εφόσον το ζητήσει το θύμα,» και ββ) μετά από τη λέξη «ενημερώσουν» προστίθεται η λέξη «αμελλητί» και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Κοινωνική συμπαράσταση
- Τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας δικαιούνται ηθικής συμπαράστασης και της αναγκαίας υλικής συνδρομής από τα νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου που λειτουργούν ειδικά για τους σκοπούς αυτούς υπό την εποπτεία των Υπουργείων Εσωτερικών, Υγείας ή Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, και από κοινωνικές υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.
- Οι αστυνομικές αρχές που επιλαμβάνονται, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας υποχρεούνται να ενημερώσουν αμελλητί αυτό και τους παραπάνω φορείς, ώστε να παρασχεθεί αμέσως η απαραίτητη, κατά περίπτωση, αρωγή.».
Άρθρο 98
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών – Αντικατάσταση άρθρου 23 ν. 3500/2006
Στο άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α’ 232) επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο οι λέξεις «των εκπαιδευτικών» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των επαγγελματιών» και β) οι παρ. 1 και 2 αντικαθίστανται, γ) προστίθεται παρ. 2Α και το άρθρο 23 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 23
Υποχρεώσεις των επαγγελματιών
- Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να το αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ενηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
- Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.
2Α. Τα πρόσωπα της παρ. 1 καλούνται να εξετασθούν ως μάρτυρες κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μόνο αν το έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας δεν αποδεικνύεται με οποιοδήποτε άλλο αποδεικτικό μέσο.
- Οι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται αναλόγως και για τα μέλη του προσωπικού και τους Προϊσταμένους των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (Κ.Ε.Σ.Υ.) του άρθρου 6 και της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 4547/2018 (Α` 102).».
Άρθρο 99
Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας- Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Μετά το άρθρο 23 του ν. 3500/2006 (Α΄ 232) προστίθεται άρθρο 23 Α ως εξής:
«Άρθρο 23A
Ατομική αξιολόγηση των θυμάτων και διαχείριση του κινδύνου επανάληψης της βίας και δευτερογενούς θυματοποίησης
- Οι υπηρεσίες υποδοχής θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, όπως οι αστυνομικές αρχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες υγείας και οι εξειδικευμένες δομές για την υποστήριξη των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, κατά τον λόγο αρμοδιότητάς τους και κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης και σύμφωνης γνώμης του θύματος, προβαίνουν σε:
α) ατομική αξιολόγηση του θύματος, με σκοπό την εκτίμηση του κινδύνου να υποστεί επανάληψη της βίας ή δευτερογενή θυματοποίηση και
β) διαχείριση του κινδύνου, με τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων άμεσης προστασίας του θύματος, προκειμένου να αποτραπούν η επανάληψη της βίας και η δευτερογενής θυματοποίηση.
- Η ατομική αξιολόγηση και διαχείριση του κινδύνου διενεργείται με τη συμμετοχή του θύματος, λαμβάνοντας κυρίως υπόψη:
α) τα προσωπικά χαρακτηριστικά του θύματος, όπως την ηλικία, τη φυλή, την θρησκεία, την εθνικότητα ή εθνοτική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία, το καθεστώς διαμονής ή κατοικία, τη σχέση συγγένειας και τον βαθμό οικονομικής ή άλλης εξάρτησης με τον δράστη, καθώς και το ιστορικό προηγούμενης θυματοποίησης,
β) τον βαθμό βλάβης του θύματος, το είδος, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα της βίας.
γ) παράγοντες επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας, που συντρέχουν στο πρόσωπο του δράστη, όπως ιδίως απειλές για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, την κατοχή πυροβόλου όπλου, προηγούμενες καταδίκες για ενδοοικογενειακή βία, εξακολουθητική παρακολούθηση, εξαρτήσεις από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, εκδήλωση βίας ή απειλών ενώπιον ανηλίκου,
δ) άλλες ιδιαίτερες περιστάσεις που συντρέχουν είτε στο πρόσωπο του θύματος είτε στο πρόσωπο του δράστη.
- Οι διωκτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, ενώπιον των οποίων εκκρεμεί υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας, όποτε κρίνεται αναγκαίο, ενημερώνουν και παραπέμπουν το θύμα, κατόπιν αίτησής του, σε κοινωνικές υπηρεσίες ή σε υπηρεσίες υγείας ή σε εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, για τη διενέργεια ατομικής αξιολόγησης, με σκοπό να προσδιοριστούν τα κατάλληλα μέτρα άμεσης προστασίας του.
Η ατομική αξιολόγηση επικαιροποιείται καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκρεμούς ποινικής διαδικασίας, αν ουσιωδώς μεταβάλλονται οι περιστάσεις που αποτέλεσαν τη βάση της.
- Στο πλαίσιο διαχείρισης του κινδύνου, για τον προσδιορισμό των κατάλληλων μέτρων για την προστασία του θύματος, η υπηρεσία υποδοχής συνεργάζεται με άλλες αρμόδιες, κατά περίπτωση, υπηρεσίες και αρχές και μπορεί να διαβιβάζει προς αυτές ή να λαμβάνει από αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του θύματος.
- Ο τελικός προσδιορισμός και η λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασίας του θύματος γίνονται με τη σύμφωνη γνώμη του.
- Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, Υγείας και Μετανάστευσης και Ασύλου καθορίζονται όλες οι αναγκαίες λεπτομέρειες και διαδικασίες σχετικά με τη μεθοδολογία και τον τρόπο συνεργασίας των υπηρεσιών και αρχών των προηγούμενων παραγράφων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα για την εφαρμογή του παρόντος.».
Θελουμε Ισοτητα. Η ενδοοικογενειακη βια πλητει τους ανδρες και τα παιδια μας. Θελουμε δομες.
Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
Συστάσεις της GREVIO προς την Ελλάδα από την Έκθεση αξιολόγησης για την εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης
H GREVIO διατύπωσε 71 συστάσεις και προτάσεις, τις οποίες κατηγοριοποιεί σε ομάδες, ανάλογα με το επίπεδο του επείγοντος: το 25,3% των συστάσεων είναι κατεπείγουσες, επειδή διαπίστωσε πως συγκεκριμένη νομοθεσία και/ή εφαρμοζόμενες πολιτικές ή πρακτικές της χώρας μας έρχονται σε αντίφαση με προβλέψεις της Σύμβασης ή επειδή υπάρχουν προβλέψεις της Σύμβασης που δεν εφαρμόζονται καθόλου ή εφαρμόζονται ελλιπώς. Πρόκειται για 18 συστάσεις, τις οποίες η GREVIO καλεί την Ελλάδα να υλοποιήσει άμεσα
το 47,9% των συστάσεων είναι επείγουσες, επειδή η GREVIO διαπίστωσε ελλείψεις που πρέπει να διορθωθούν το συντομότερο δυνατόν. Πρόκειται για 34 συστάσεις, τις οποίες η GREVIO ενθαρρύνει έντονα την Ελλάδα να υλοποιήσει στο εγγύς μέλλον
18 συστάσεις (25,3%) εντάσσονται στο τρίτο επίπεδο, που σημαίνει ότι εντοπίστηκαν ελλείψεις που είναι σημαντικές και χρήζουν βελτίωσης αλλά δεν επείγουν τόσο όσο οι προηγούμενες δύο κατηγορίες και, ως εκ τούτου, η GREVIO ενθαρρύνει την Ελλάδα να ασχοληθεί με αυτές σε δεύτερο χρόνο.
Δείτε όλες τις συστάσεις της GREVIO προς την Ελλάδα, εδώ https://antiviolence-net.eu/eavn/wp-content/uploads/2023/11/GREVIO-Inf202323-Final-report-on-Greece_%CE%A3%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%CE%A0%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_EL.pdf
αρθρο 98
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας έχει πολλές φορές επισημάνει κενά και ελλείψεις στον τομέα της προστασίας και υποστήριξης των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών τους και έχει διατυπώσει προτάσεις, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στην εφαρμογή των προβλέψεων της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης (Ν 4531/2018) η οποία αν είχε εφαρμοστεί, έστω και μερικώς, τα τελευταία 5 χρόνια που αποτελεί νόμο του κράτους θα είχε βελτιώσει κατά πολύ την προστασία και τις συνθήκες των θυμάτων.
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 99 (Προσθήκη 23Α)
Αντισυνταγματική διάκριση στα φύλα για την ενδοοικογενειακή βία. Οι δομές αφορούν μόνο γυναίκες. Θα πρέπει οι δομές να δέχονται και γυναίκες και παιδιά.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ
Η βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται όλοι (γυναίκες, άνδρες, παιδιά).
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 86
Να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, η κάθε μορφή διάρρηξης τέκνου – γονέα
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 98
Να αποσυρθεί το ακαταδίωκτο των ειδικών ψυχικής υγείας, όταν γνωματεύουν ψευδής καταγγελίες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ! πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες και τα παιδιά.
Δομές για όλους τους ανθρώπους και όχι έμφυλες διακρίσεις.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Άρθρο 86
Η με κάθε τρόπο απομάκρυνση του ενός γονέα από τον άλλο είναι κακούργημα, καταστρέφει τα παιδιά και πρέπει να τιμωρείται.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ άρθρο 98
Οι ειδικοί ψυχικής υγείας να ερευνούν όλη την οικογένεια ή ακόμα και το περιβάλλον τους ώστε να δίνουν και να καταγγέλλουν αν χρειαστεί οποιαδήποτε μορφή βίας, σωματική αλλά και ψυχολογική, αποδεδειγμένα. Όχι σε γνωματεύσεις μονόπλευρες, πληρωμένες, προς συμφέρον του πελάτη, Να τιμωρούνται άμεσα και να χάνουν την ιδιότητά τους.
Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνο (*).
Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή(παρ. 113).
«Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους» (παρ.118).
Επομένως ο όρος βία περιλαμβάνει:
Τη βία μέσα στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία).
Τη βία γενικά μέσα στην κοινωνία (βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, trafficking/σωματεμπορία).
ΥΠΟΥΡΓΕ ΔΡΑΣΤΕ ΑΜΕΣΑ…
Φτάνει πια! Η ελληνική κοινωνία, η πολιτεία και τα ΜΜΕ θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η βία κατά των γυναικών είναι έμφυλη και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπισθεί.
Φτάνει πια με τους γείτονες που απλώς κλείνουν τα αυτιά τους και τα στόματά τους όταν ακούν τα ουρλιαχτά γυναικών και παιδιών!
Φτάνει πια με τους νόμους και τα δικαστήρια που βάζουν πάνω από την προστασία της ζωής, την προστασία του …θεσμού της οικογένειας! Η οικογένεια νοσεί βαριά όταν ένα από τα μέλη της δεν σέβεται την προσωπικότητα των υπολοίπων και πεθαίνει τη στιγμή ακριβώς που το ένα μέλος απειλεί τη σωματική και πνευματική ακεραιότητα των υπολοίπων μελών.
Φτάνει πια με την αναλγησία της ελληνικής πολιτείας που εξακολουθεί να μην διαθέτει τους απαραίτητους πόρους (ανθρώπινους και οικονομικούς) για τη δημιουργία δομών στήριξης των γυναικών που παλεύουν να ξεφύγουν από τη βία και να προστατεύσουν τα παιδιά τους.
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε όλα τα πολιτισμικά και οικονομικά περιβάλλοντα και αφορά κ7υρίως γυναίκες όλων των μορφωτικών και οικονομικών επιπέδων. Ένα φαινόμενο που αποτελεί ένα από τα πλέον μελανά σημεία του σύγχρονου πολιτισμού μας. Ο πολιτισμός μιας κοινωνίας αντανακλάται στην ελευθερία και στο δικαίωμα που έχουν οι πολίτες στην ζωή. Και η γυναίκα όμως είναι ένας ισότιμος πολίτης με δικαίωμα στην ζωή.Τη ζωή που αυτή ονειρεύτηκε και όχι άλλοι για αυτήν.Αυτοί που τη χτυπούν,αυτοί που της στερούν τη ζωή.Αυστηροποιήστε τις ποινές,κυκλοφορούν ελεύθεροι και μας κάνουν να υποφέρουμε.Στις πόσες;
Μας λέτε ΜΙΛΑ..εμείς θα μιλαμε,εσείς βοηθήστε μας για να μη κινδυνεύουμε όταν μιλήσουμε,προστατέψτε μας,όταν μιλήσουμε
Ο ΕΟΠΥΥ αναγνωρίζει την Αποξένωση με κωδικό ICD-10 Z63.5 το Δικαστικό Σύστημα κωφεύει κατα παράβαση κάθε λογικής.Δεν είναι δυνατόν να καταγγέλλεται ψυχολογική κακοποίηση και η Εισαγγελία Ανηλίκων να υπογραφεί αναρμοδιότητα εν έτη 2023.Επίσης να περαστεί στο Νομοσχέδιο οτι οι ψευδείς καταγγελίες Ενδοοικογενειακής Βιας θα αποτελούν αίτιο απώλειας Επιμέλειας και οτι συνιστούν Ενδοοικογενειακή Βία καθαυτές.Για οποιαδήποτε απορία ευχαρίστως να εκθέσω περαιτέρω τις απόψεις μου.
Άρθρο 88 Τροποποίηση άρθρου 6 ν. 3500/2006
Όπως ορθά στην παρ. 3 προστίθεται στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης …..,
θα πρέπει να προστεθεί και άρθρο για τις περιπτώσεις ψυχολογικής βλάβης που θα επισύρουν τις ανάλογες ποινές με ιδιαίτερη αναφορά στις μεθοδευμένες περιπτώσεις, απομάκρυνσης τους ενός γονέα από τον έτερο.
Άρθρο 98 Υποχρεώσεις των επαγγελματιών
Ορθά και θα πρέπει οι επαγγελματίες να υποχρεούνται να αναφέρουν στις αρμόδιες κατά τον νόμο αρχές όταν πληροφορούνται ή διαπιστώνουν με οποιονδήποτε τρόπο, ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας. Σωματικής ή ψυχολογικής . Όμως θα πρέπει να διώκονται πειθαρχικά όταν προβαίνουν σε γνωματεύσεις ανυπόστατες που εντέλει δεν αποδεικνύεται η βάση τους, ενώ αποτελούν πληρωμένα σκευάσματα δικαστικής διαμάχης επιμέλειας. Αντίθετα, αυτό αποτελεί ψυχολογική κακοποίηση γονέα και τέκνου που εργαλειοποιείται προς εκδίκηση του γονέα που καταγγέλλεται και θα πρέπει οπωσδήποτε να τιμωρούνται.
Επίσης ορθά, πρόσφατα υπογράφηκε η εγκύκλιος που αφορά την παραπομπή μαθητών σε ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό του σχολείου χωρίς την συγκατάθεση γονέων και κηδεμόνων. Όμως την ώρα που επαγγελματίες ή έχοντες την επιμέλεια μπορούν να παραπέμπουν τα ανήλικα σε ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό, ένας πατέρας που ασκεί την γονική μέριμνα του παιδιού του δεν έχει δικαίωμα να απευθυνθεί ούτε σε ψυχολόγο ούτε σε κοινωνικό λειτουργό, παρά μόνο να απευθυνθεί στην εισαγγελία ανηλίκων ή οποία θα αναθέσει τις περισσότερες φορές την υπόθεση σε κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι είναι αναρμόδιοι να εκτιμήσουν την ψυχολογική κατάσταση του ανηλίκου και κλείνουν της υποθέσεις με εκθέσεις που αφορούν το περιβάλλον που ζουν, το οποίο ελέγχουν έπειτα από ραντεβού, δίνοντας χρόνο απόκρυψης στοιχείων. Τα παιδιά έχουν φωνή και πρέπει να τους δίνεται το δικαίωμα να λαμβάνουν βοήθεια από ειδικούς άμεσα ώστε να μην καταλήγουν τα κακοποιούνται σωματικά ή ψυχολογικά.
Άρθρο 99 Μέριμνα για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας
Το άρθρο αυτό στο σύνολό του προσβάλει το ανδρικό φύλο και το καταδεικνύει ως το μοναδικό υπαίτιο ενδοοικογενειακής βίας. Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ούτε ηλικία και θα πρέπει να καταδικάζετε από όπου και αν προέρχεται. Οι δομές θα πρέπει να δέχονται και άνδρες και παιδιά και να μην γίνονται έμφυλες διακρίσεις. Όχι στη δημιουργία ανεξάρτητων δομών που θα δημιουργούν αντιπαλότητες αλλά κοινή πορεία για την εξάλειψη της οποιασδήποτε μορφής βίας.
1.Άμεση εφαρμογή των πορισμάτων των μεγαλύτερων θεσμών ,GREVIO ,ΟΗΕ κ.α. για αποφυγή περιστατικών βίας .
2.Αναγνώριση του όρου γυναικοκτονίας.
3.Κατάργηση του όρου γονική αποξένωση.Ρωτήστε κ.Υπουργέ πόσο αυξήθηκαν τα αιτήματα πατεράδων φέτος στιςεισαγγελίες ανηλίκων και τα πορίσματα των δημόσιων φορέων που ήταν αντίθετα των αιτημάτων .Τη στιγμή που υπάρχουν δυστυχώς πολλά παιδιά που χρειάζονται πραγματική βοήθεια και οι δημόσιοι φορείς δεν είναι στελεχωμένοι …..
4.Άμεση αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία.Πόσες πρέπει να θυσιαστούν;;;;Θεωρείτε με όλα αυτά που συμβαίνουν και άλλα τόσα που δεν βγαίνουν στη δημοσιότητα ότι θα λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας ή οι γυναίκες πλέον θα αρχίσουν να αντιστέκονται γιατί ενισχύεται ο φόβος τους?
5.Προστασία στις γυναίκες και τα παιδιά .Δεν ζούνε.
1.Κατάργηση της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας.Δέστε μόνο πόσο έχουν αυξηθεί τα δικαστήρια και έχει επικρατήσει να είναι μέσο εκδίκησης και όχι προάσπιση συμφερόντων του τέκνου.Στη Δημοκρατία που υποτίθεται ότι έχουμε υπάρχει το δικαίωμα συνεναιτικής συμφωνίας.Επιπλέον παρακολουθήστε πόσοι μπαμπάδες εμφανίστηκαν μετά από χρόνια ηθελημένης απουσίας λόγο του νέου νομοσχεδίου…..Εννοείτε ότι τα οικονομικά οφέλη και η αφαίρεση διατροφής είναι βασικό κριτήριο και η καταδίωξη.
2.ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ.Σε όλους αυτούς που συνεχίζουν να το χρησιμοποιούν ποινές.Μόνο να διαβάσει κάποιος τον εφευρέτη αυτού του όρου και την ανάλυσή του τα υπόλοιπα περιτεύουν.Επιπλέον αν σε ένα οποιδήποτε παιδί φερθείς έστω και για 10 λεπτά με αγάπη και ζεστασιά έχει κρίση.Ίσα ισα που αν κάποιος εκφραζόνταν εναντίον αυτού του ανθρώπου τα παιδιά έχουν βούληση και αισθήματα.Γίνεται χρήση αυτού του όρου με μοναδικό λόγο τη συγκάλυψη άσχημων συμπεριφορών ακόμη και κακοποίησης.
3.Επικοινωνία και δικαίωμα όλων των παιδιών με δικαστές και μαγνητοφώνηση ώστε να μην υπάρχει καμία αμφισβήτηση.Όπως ορίζει η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ που η ωριμότητα κάθε παιδιού είναι ανεξάρτητη.
4.Άμεση αφαίρεση γονικής μέριμνας σε όλες της περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας.
5.Ποινές σε όλες τις μορφές βίας όπως ψυχολογική ,απειλές ,λεκτική μήπως και προλάβουν και δεν γίνουν σωματικές και όχι ΑΘΩΟΙ ΛΟΓΩ ΑΜΦΙΒΟΛΙΩΝ…..Το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν.
Aπευθύνω έκκληση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης να προστατεύσει το θεμελιώδες δικαίωμα των παιδιών να έχουν υγιείς οικογενειακές αλληλεπιδράσεις, αναγνωρίζοντας νομοθετικά την περίσταση της γονικής αποξένωσης, ως ακραία και σκόπιμα προκαλούμενη μορφή διάρρηξης σχέσεων γονέα – τέκνου, καθώς και τις μορφές συμπεριφοράς που ωθούν σε αυτή, ως μία μορφή ενδοοικογενειακής βίας, προβλέποντας, παράλληλα, νομικές κυρώσεις προς όσους / όσες τελούν αποξενωτικές ενέργειες, όπως επιτάσσει η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που κυρώθηκε με τον Ν. 2101/1992 (Α’ 192).
Άρθρο 99 (Προσθήκη 23Α)
Αντισυνταγματική διάκριση στα φύλα για την ενδοοικογενειακή βία. Οι δομές αφορούν μόνο γυναίκες. Θα πρέπει οι δομές να δέχονται και γυναίκες και παιδιά.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ
Η βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται όλοι (γυναίκες, άνδρες, παιδιά).
η ενδοοικογενειακη βια είναι απαράδεκτο να συνδέεται μόνο με τη βία κατά των γυναικών. κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτου φύλου και ηλικίας θα πρέπει να προστατεύεται εξίσου από ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο που δε θα κάνει διακρίσεις. Όπως είναι προφανές και από την έρευνα που διεξάγει το χαμόγελο του παιδιού https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
το γυναικείο φύλο κατέχει την πρωτιά στην ενδιοικογενειακή βια προς το παιδι
ενώ οι ψευδείς καταγγελίες κατά του αντρικού φύλου με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής αστυνομίας αγγίζουν το 50%, χωρίς να προβλέπεται τιμωρία αρκετή να αναχαιτίσει τέτοια φαινόμενα.
https://www.in.gr/2022/06/10/greece/fake-kataggelies-gia-kakopoiiseis-ti-lene-oi-astynomikoi-gia-fainomeno/
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να προασπίζονται πρωτίστως τα δικαιώματα του παιδιού με βάση τα οποία θεσπίστηκε και ο νόμος 4800/2021. Σε περίπτωση διαζυγίου είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η θεμελιώδης συναισθηματική σχέση με τον άλλο γονέα καθώς και με την οικογένειά του παππούδες, γιαγιάδες κλπ. Η εκούσια διάρρηξη της σχέσης αυτής αποτελεί μέγιστη κακοποίηση στη ζωή του παιδιού αν αναλογιστεί κανείς πόσο άσχημο είναι να χάνει κάποιος από τη ζωή του δικούς του ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει αμοιβαία αγάπη και στοργή εφ όρου ζωής.
Άρθρο 86
Να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, η κάθε μορφή διάρρηξης τέκνου – γονέα
Η διαρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα ειναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον ενα του γονέα, που συνήθως ειναι ο πατέρας και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, εναρμονιζόμενο απόλυτα με το αρθρο 1532 του ΑΚ το οποίο ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια τήν αφαιρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα που προκαλεί την διαρρηξη με διάφορες μεθοδευσεις..
Άρθρο 98
Να αποσυρθεί το ακαταδίωκτο των ειδικών ψυχικής υγείας, όταν γνωματεύουν ψευδής καταγγελίες
Να σταματήσουν αμεσα να γίνονται δεκτές οι γνωματεύσεις για παιδια «ειδικών ψυχικής υγείας» ΙΔΙΩΤΩΝ , οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς, χωρις την συναινεση του ετερου γονέα (1519 ΑΚ) και πολλές φορές χωρίς να εχουν δει καν το παιδί. Η μεθοδευση αυτή θα σταματήσει μονο οταν συναινουν και οι δύο γονείς, ή κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής και να διενεργηθεί η εξεταση απο Δημόσιο Φορέα.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΝΟΜΟΥ 3500/2006 (ΑΡΘΡΟ 88 ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ) :
1. ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ – ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ – ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ
2. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου είναι δυνατόν να προκαλέσει στο θύμα κίνδυνο για τη ζωή του ή βαριά σωματική βλάβη, επιβάλλεται φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο ετών. Αν επακολουθήσει βαριά σωματική ή διανοητική πάθηση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. Αν ο υπαίτιος επεδίωκε ή γνώριζε και αποδέχθηκε το αποτέλεσμα της πράξης του, τιμωρείται με κάθειρξη.
3. Αν η πράξη της παρ. 1 τελέσθηκε σε βάρος εγκύου ή σε βάρος μέλους της οικογένειας το οποίο, από οποιαδήποτε αιτία, είναι ανίκανο να αντισταθεί ή αν η πράξη τελέσθηκε ενώπιον ανήλικου μέλους της οικογένειας, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον, δύο (2) ετών και αν φέρει και τα χαρακτηριστικά του πρώτου εδαφίου της παρ. 2 με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών.
4. Αν η πράξη της πρώτης παραγράφου συνιστά μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης, επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση του θύματος, επιβάλλεται κάθειρξη. Αν το θύμα είναι ανήλικος, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών. >>
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Με το Νόμο 4800/2021 αναγνωρίζεται η γονεϊκή αποξένωση, ευθέως στην αιτιολογική έκθεση του (κεφάλαιο Β σελ. 14, όπου περιγράφεται, ως ένας εκ των νομοθετικών σκοπών : «να αποφεύγεται το φαινόμενο της γονεϊκής αποξένωσης») και εμμέσως – πλην σαφώς – στις διατάξεις του ως «διάρρηξη των συναισθηματικών σχέσεων» τέκνου και γονέα (άρθρo 5 Νόμου 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1511 παρ. 2 Α.Κ. : «Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως … και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς (γονείς) …» και άρθρο 14 Ν. 4800/2021 που τροποποίησε το άρθρο 1532 Α.Κ. : «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως : … β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς …»), καθώς η τελευταία είναι συνέπεια και εξωτερική εκδήλωση της γονεϊκής αποξένωσης.
Αν και υπήρξαν αρκετές βιβλιογραφικές αναφορές τις προηγούμενες δεκαετίες, για πρώτη φορά η γονεϊκή αποξένωση περιεγράφηκε ως «σύνδρομο» το έτος 1985 από τον R. Gardner. Τα επόμενα έτη, οι περισσότεροι συγγραφείς εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «σύνδρομο» και αναφέρθηκαν απλώς σε αυτήν ως ψυχική κατάσταση. Έκτοτε και έως σήμερα, η γονεϊκή αποξένωση, ως ψυχική κατάσταση του παιδιού με συγκεκριμένα συμπτώματα (που σχετίζεται με συμπεριφορές του αποξενωτή γονέα, ενώ έχει ψυχολογικές συνέπειες για τον αποξενωμένο γονέα), είναι ευρέως αποδεκτή στην επιστημονική βιβλιογραφία, σύμφωνα με τα διαγνωστικά κριτήρια που αναφέρθηκαν ανωτέρω στην πρόταση συμπλήρωσης του άρθρου 6 Ν. 3500/2006.
Η γονεϊκή αποξένωση μπορεί να συνιστά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, τιμωρούμενη σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου 3500/2006. Παρότι το σύνδρομο γονεϊκής αποξένωσης δεν περιλαμβάνεται ως αυτοτελής ψυχική διαταραχή στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-5 της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας και ICD-11 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας – αν και έχει κατατεθεί σχετική τεκμηριωμένη πρόταση από πληθώρα ειδικών επιστημόνων (Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187, όπου 67 διεθνείς επιστήμονες – ερευνητές συνυπογράφουν την πρόταση να γίνει δεκτή η γονεϊκή αποξένωση ως διάγνωση σε DSM-V και ICD-11), εντούτοις βασικά χαρακτηριστικά της γονεϊκής αποξένωσης περιγράφονται στα παρακάτω διαγνωστικά κριτήρια του DSM-5 : α) με κωδικό V995.51 : ψυχολογική κακοποίηση παιδιού, β) με κωδικό V61.20 : προβλήματα στις σχέσεις γονέα – παιδιού, που σχετίζονται με διαταραγμένη λειτουργία σε συμπεριφορικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο και γ) με κωδικό V61.29 : παιδί που επηρεάζεται από δυσφορία στη γονική σχέση. Τέλος, έχουν υποστηριχθεί στην επιστημονική βιβλιογραφία και απόψεις που απορρίπτουν την ύπαρξη της γονεϊκής αποξένωσης, όμως αντικρούονται ως στηριζόμενες σε εσφαλμένη μεθοδολογία και αξιολόγηση δεδομένων.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΟΝΕΪΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ
1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ / ΣΤΑ ΕΛΛΛΗΝΙΚΑ
Αναστασοπούλου Σ., “Ενδοοικογενειακή βία”, μελέτη δημοσιευθείσα στην ιστοσελίδα «ΓΟΝΙΣ», 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση στη δικαστηριακή πρακτική”, ΕλλΔνη τ. 5, Σεπτέμβριος 2022
Βαλμαντώνης Ι., “Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας”, 2022
Βαλτούδης Α., “Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο”, ΕλλΔνη, τ. 4, Ιούλιος 2021
Θέμελη O., “Τα παιδία καταθέτει – Η δικανική εξέταση ανηλίκων μαρτύρων, θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης», εκδ. Τόπος, 2014, σ. 273-278
Καπερώνη Μ., “Γονική αποξένωση”, στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Κατσικερός Π., “Γονεϊκή αποξένωση : πρόβλημα και λύσεις’’ άρθρο δημοσιευθέν στην ιστοσελίδα «dikastiko.gr», 2022
Κολαϊτης, “Συγκρουσιακά διαζύγια και σχετιζόμενες καταστάσεις” στο συλλογικό έργο “Σύγχρονη ψυχιατρική παιδιού και εφήβου”, 2022, ιδίως σελ. 398 επ.
Μαργαρώνη Α. & Γιαννοπούλου Ι., “Ισχυρισμοί σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων σε περιπτώσεις συγκρουσιακών διαζυγίων”, Ψυχιατρική Παιδιού και Εφήβου, vol. 10, τ. 1ο, έτος 2022
Μπέκα Α., “Διάσπαση της γονεϊκής συμβίωσης και σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών. Αληθείς και ψευδείς καταγγελίες και η αξιολόγησή τους”, Παιδί & Έφηβος, 2004 / τ. 6, σ. 21-40
Μπέκα Α., “Η διαταραγμένη επικοινωνία με το παιδί μετά τη διάσπαση της συμβίωσης των γονέων, ως παράγοντας κινδύνου για την ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη – Συμβολή σε θέματα δικαστικής παιδοψυχιατρικής”, διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Ιατρικής Α.Π.Θ., 2005
Παντελαίου Χ., “Η παρεμπόδιση της επικοινωνίας του τέκνου”, διπλωματική εργασία στη Νομική Σχολή Ε.Κ.Π.Α., 2018
Πενταράκη Α., “Νέες τάσεις στην επιμέλεια των παιδιών και η σχέση τους με την παιδική κακοποίηση”, Συνήγορος, 2018, σ. 40 επ.
2. ΔΙΕΘΝΗΣ / ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ
Baker A.J.L. & Chambers J., Adult recall of childhood exposure to parental conflict : Unpacking the black box of parental alienation, Journal of Divorce & Remarriage, 2011 / 52, p. 55-76
Baker A.J.L., Burkhard B. & Kelly J., Differentiating alienated from not alienated children : A pilot study, Journal of Divorce & Remarriage, 2012 / 53, p. 178-193
Bantekas I., Discrimination against Fathers in Greek Child Custody Proceedings : Failing the Child’s Best Interests, International Journal of Children s Rights, 2016 / 24, σ. 330-357
Bernet W. – Baker A.J.L., Proposal for Parental Alienation Relational Problem to be Included in “Other Conditions That May Be a Focus of Clinical Attention” in DSM-5-TR / The American Journal of Family Therapy, 2010, Vol. 38, Iss. 2, σελ. 76 – 187
Bernet W., Parental alienation and misinformation proliferation, Family Court Review, 2020
Bernet W., Rohner R. & Reay K.M., Rejecting the rejection of parental alienation : Comment on Mercer (2021), Journal of Family Trauma, Child Custody & Child Development, 2020
Bernet W. & Greenhill L., The Five-Factor Model for the Diagnosis of Parental Alienation, Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 2022, Vol. 61 / No 5, p. 591-594
Bjarnason, T. & Arnarsson, A.M., Joint physical custody and communication with parents : A cross-national study of children in 36 Western countries, Journal of Comparative Family Studies 2011, 42 / 6, p. 871-890
Gardner R., Recent trends in divorce and custody litigation, Academy Forum, 1985 / 29, 3-7
Gardner R., The Parental Alienation Syndrome : A Guide for Mental Health and Legal Professionals, Cresskill, NJ : Creative Therapeutics, 1992, p. 63-92
Harman J.J., Kruk E. & Hines D.A., Parental Alienating Behaviors : An Unacknowledged Form of Family Violence, Psychological Bulletin, 2018, 144 (12), p. 1275-1299
Koukoulis A.N., Tsellou M., Rougkala V., Bacopoulou F. & Papadodima S., Decisions of Greek Courts Securing the Right of Parent–Child Communication and Their Determinants, Healthcare 2022, 10(12), 2522
Lorandos D. Parental alienation and North American Law (in Lorandos D. & Sauber S.R., Parental alienation : The handbook for mental health and legal professionals, 2013, σ. 348-424, Charles C. Thomas Publisher)
Lorandos D. (2020), Parental alienation in U.S. Courts, 1985 to 2018, Family Court Review, 58[2], 2020, σ. 322 – 339)
Nielsen L., Joint Versus Sole Physical Custody : Children’s Outcomes Independent of Parent. Child Relationships, Income, and Conflict in 60 Studies, Journal of Divorce & Remarriage, 2018 / 59, p. 247-281
Saunders L. – Harman J., “Κοινή ανατροφή και γονική αποξένωση – Σκέψεις βελτίωσης” (μτφρ. Γιώργος Καραμανώλης), στο συλλογικό έργο “Από κοινού και εξίσου – Η κοινή ανατροφή των παιδιών μετά το διαζύγιο”, Gutenberg, 2022, σελ. 81 – 135
Vassiliou D. & Cartwright G., The Lost Parents’ Perspective on Parental Alienation Syndrome, The American Journal of Family Therapy, 2001 / 29, p. 181-191
Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα είναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης και αποκοπής από τον έναν του γονέα (που συνήθως είναι ο πατέρας) και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, εναρμονιζόμενο απόλυτα με το άρθρο 1532 του ΑΚ το οποίο ορίζει ότι μπορεί να έχει ως συνέπεια την αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον γονέα που προκαλεί την διάρρηξη με διάφορες μεθοδεύσεις. Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου με τον γονέα που δεν διαμένει ή συνασκεί συνεπιμέλεια, συνιστά βαριά ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού και επομένως μορφή ενδοοικογενειακής βίας, η οποία κατά το 1532 ΑΚ επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Χρειάζεται άμεση εναρμόνιση με το άρθρο 6 του ν.3500/2006 ώστε να ενταχθεί και στον ποινικό κώδικα.Να καταργηθούν ως αντισυνταγματικές οι παρ.1 και 3 καθώς αναφέρονται μόνο σε «εξειδικευμένες δομές υποστήριξης) γυναικών», ωσάν η ενδοοικογενεική βία να ασκείται μόνο από άνδρες, ενώ υπάρχουν καταγεγραμμένα και δημοσιευμένα πάρα πολλά περιστατικά βίας για το αντίθετο. Τα αποτελέσματα της ερευνάς του Χαμόγελου του Παιδιού δίνουν 3πλάσιο νούμερο ( 203 γυναίκες, 68 άνδρες) κακοποίησης παιδιών από μητέρες όπως και το τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών των ανδρών που αγγίζουν το 78% έναντι 22% των γυναικών. Αυτές οι 2 παράγραφοι συνιστούν εξόφθαλμη διάκριση φύλων (άρθρο 4 του Συντάγματος) και πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρεθούν γιατί η βία δεν έχει φύλο. Θα έπρεπε να υπάρχει κρατική πρόνοια ( φιλοξενία και ψυχολογική στήριξη) για τους διωγμένους γονείς από την οικία τους.Να σταματήσουν άμεσα να γίνονται δεκτές οι γνωματεύσεις για παιδιά ιδιωτών «ειδικών ψυχικής υγείας», οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς, χωρίς την συναίνεση του έτερου γονέα (1519 ΑΚ) και πολλές φορές χωρίς να έχουν δει καν το παιδί. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνο όταν συναινούν και οι δύο γονείς, ή κατόπιν εντολής κρατικής αρχής ώστε να διενεργηθεί η εξέταση από δημόσιο φορέα.Η διάρρηξη των σχέσεων τέκνου-γονέα (όπως διαφορετικά ονομάζεται γονεϊκή αποξένωση) ορίζεται ως η ψυχική κατάσταση, κατά την οποία ένα παιδί απορρίπτει, χωρίς βάσιμο λόγο, τη σχέση με τον αποξενωμένο γονέα.
Κριτήρια διάγνωσης της διάρρηξης των σχέσεων τέκνου-γονέα είναι :
[α] απουσία παραμέλησης και κακοποίησης – σωματικής ή ψυχικής – του τέκνου από τον αποξενωμένο γονέα
[β] άρνηση επαφής και αποφυγή σχέσης εκ μέρους του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα, με συμπεριφορικές εκδηλώσεις όπως :
1. η επανάληψη επικρίσεων για τον αποξενωμένο γονέα σε τρίτους,
2. επιπόλαιες και παράλογες εκλογικεύσεις για δήθεν απόρριψη του αποξενωμένου γονέα,
3. έλλειψη αμφιθυμίας για τους γονείς, θεωρώντας πάντοτε τον ένα γονέα καλό και τον άλλο κακό,
4. έντονες δηλώσεις, ότι είναι αποκλειστικά δική του η απόφαση να διακόψει τις επαφές με τον αποξενωμένο γονέα,
5. απουσία ενοχής για την προσβλητική μεταχείριση του αποξενωμένου γονέα,
6. αντανακλαστική υποστήριξη στον αποξενωτή γονέα σε γονεϊκή σύγκρουση,
7. υιοθέτηση κατηγοριών του ενός γονέα για τον άλλο γονέα και
8. απόρριψη της ευρύτερης οικογένειας του άλλου γονέα
[γ] γονικές συμπεριφορές αλλοτρίωσης από τον αποξενωτή γονέα που επηρεάζουν αρνητικά την αντίληψη του τέκνου για τον αποξενωμένο γονέα, ιδίως:
1. συκοφαντικοί ισχυρισμοί,
2. ψευδείς καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης,
3. παρεμπόδιση επικοινωνίας του παιδιού με τον αποξενωμένο γονέα,
4. αποθάρρυνση του παιδικού ενδιαφέροντος για τον αποξενωμένο γονέα,
5. εξαναγκασμός του τέκνου να απορρίψει τον αποξενωμένο γονέα,
6. θέση διλήμματος στο παιδί για επιλογή γονέα,
7. πρόκληση ψευδών εντυπώσεων στο τέκνο για δήθεν επικινδυνότητα του αποξενωμένου γονέα,
8. εμφάνιση τρίτου προσώπου ως δήθεν πατέρα ή μητέρας,
9. απόκρυψη ιατρικών, κοινωνικών ή εκπαιδευτικών πληροφοριών για το τέκνο από τον αποξενωμένο γονέα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
ΑΡΘΡΟ 26 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 169Α παραγραφος 1.
Να προβλεφθεί η ΆΜΕΣΗ ΤΙΜΩΡΊΑ χωρίς να υπάρχει καμία καθυστέρηση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΑΡΘΡΟ 26 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 169Α παραγραφος 3.
Απλά ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΟ! ΈΧΩ τουλάχιστον 80 ΠΑΡΑΒΙΆΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΌΦΑΣΗΣ (Δικ. Αποφ. 4211/2021 Εφετ. Αθηνών) παραβιάζοντας η πρώην σύζυγος μου την παραπάνω δικαστική απόφαση για επικοινωνια με διανυκτερευσεις και τηλεφωνική εβδομαδιαία επικοινωνία και δεν γνωρίζω εάν ποτέ τιμωρηθεί!!!!!
ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ του αρθρου.μονο προβληματα θα φερει.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β ΑΡΘΡΟ 44 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ 363ΠΚ.
ΑΜΕΣΗ και ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΗ ποινη χωρις χρονοτριβη και καθυστερησεις καθως η συκοφαντικη δυσφημηση επιφερει δεινα και δημιουργει αδιεξοδα,προκαταληψη και εμπάθεια.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ ΑΡΘΡΟ 86.αρθρο 4 του ν 3500/2006 να προστεθει ο ορος ¨ΔΙΆΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ¨ως Ψυχολογικη βια σε βάρος του ανήλικου και να τιμωρείται ΆΜΕΣΑ και ΑΥΣΤΗΡΆ χωρίς καμίακαθυστέρηση,συνεπικουρομενος απο τον 1532ΑΚ.τα παιδια μας μετα απο χωρισμο υποκεινται σε ενδοοικογενειακή,ψυχολογική βία,διαρρυγνιεται η σχεση με τον απομακρυσμενο γονεα και ο ετερος γονεας μενει ατιμωρητος!!!!!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ ΑΡΘΡΟ 98 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 23 παραγραφος 2.
Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Ο.ακαταδιωκτο για επαγγελματιες των κοινωνικων δομων και λειτουργων???????Συννεφο οι ψευδεις και πληρωμενες βεβαιωσεις και ετσι σιγουρη η καθειρξη….Αντε να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας.ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ ΑΡΘΡΟ 99 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 23Α παραγραφος 1.
¨….υποστηριξη των γυναικων θυματων ενδοοικογενειακης βιας¨…ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ????ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ?????αυτη ειναι η ισοτητα που θελετε?????φυλετικη διακριση?????????
Η Βία δεν έχει φύλο!!!!
άρθρο 99
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Η βία πρέπει να καταδικάζεται απ’ όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες και τα παιδιά! ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την έμφυλη διάκριση! Φτιάξτε δομές και για τους άνδρες και για τα παιδιά και όχι μόνο για γυναίκες! ΟΧΙ στη διάκριση των φύλων! Οι πολίτες έχουν ανάγκη από δικαιοσύνη και πραγματική ισότητα! Τα αποτελέσματα της έρευνας του Χαμόγελου του Παιδιού δίνουν 3πλάσιο νούμερο ( 203 γυναίκες, 68 άνδρες) κακοποίησης παιδιών από μητέρες όπως και το τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών των ανδρών που αγγίζουν το 78% έναντι 22% των γυναικών. Δε σας προβληματίζει αυτό;
Άκρως προσβλητικό για το ανδρικό φύλο ! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ!
άρθρο 99
Να καταργηθούν ως αντισυνταγματικές οι παρ.1 και 3 καθώς αναφέρονται μόνο σε «εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών». Δεν υπάρχει καμία αναφορά στους άνδρες και τα παιδιά! Αυτές οι δύο παράγραφοι συνιστούν ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΥΛΩΝ (άρθρο 4 του Συντάγματος) και πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρεθούν διότι η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ! Γιατί δεν προβλέπετε δομές και για άνδρες- πατεράδες; Αναρωτηθήκατε ποτέ που πηγαίνουν όταν βρίσκονται διωγμένοι, συχνά κακοποιημένοι και χωρίς τα παιδιά τους, από την οικία τους; Πρέπει να υπάρχουν δομές και για τους άνδρες και για τα παιδιά και όχι μόνο για γυναίκες! Πρέπει να υπάρχουν ψυχολόγοι που να υποστηρίζουν και τους άνδρες και το «θάνατο» που βιώνουν μετά τη βίαιη αποκοπή από τα παιδιά τους και τη διάρρηξη σχέσεων με αυτά που επιδιώκουν οι μητέρες με τη συνδρομή του οικείου τους περιβάλλοντος!
άρθρο 99
Τα αποτελέσματα της έρευνας του Χαμόγελου του Παιδιού δίνουν 3πλάσιο νούμερο ( 203 γυναίκες, 68 άνδρες) κακοποίησης παιδιών από μητέρες όπως και το τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών των ανδρών που αγγίζουν το 78% έναντι 22% των γυναικών. Δε σας προβληματίζει αυτό;
Η Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006 εξαφανίζει κάθε έννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί ότι η ενδοοικογενειακή βία έχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναίκες και ΠΟΤΕ άνδρες εξ ου και καμία αναφορά σε ανδρικές δομές!
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την έμφυλη διάκριση! ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές! Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!
Το παρόν νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο ! ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ!
άρθρο 99
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το παρόν νομοσχέδιο διότι εξαφανίζει κάθε έννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί ότι η ενδοοικογενειακή βία έχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναίκες. Πρέπει να προστατεύονται όχι μόνο οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες και τα παιδιά! ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την έμφυλη διάκριση, ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές! Η κακοποίηση προκαλείται και από τα δύο φύλα και τα περιστατικά κακοποίησης ανδρών είναι πάμπολλα, σπάνια ανακοινώνονται, περνούν στα ψιλά, προφανώς σκόπιμα λόγω φεμινιστικής υστερίας και παραλογισμού. Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ!
άρθρο 98
ΔΙΑΦΩΝΩ με το ακαταδίωκτο των «Ειδικών Ψυχικής Υγείας». Υπάρχουν πολλά περιστατικά με ψευδείς και πληρωμένες γνωματεύσεις. Οι δικαστικές αρχές να δίνουν εντολή και να διενεργείται μόνο από δημόσιο φορέα η εξέταση!
άρθρο 98
Υπάρχουν πάμπολοι «ειδικοί ψυχικής υγείας» που γνωματεύουν ιδιοτελώς, τις περισσότερες φορές δεν έχουν δει καν το παιδί, δεν έχουν συνομιλήσει μαζί του, δεν έχουν δει τον άλλο γονέα, αλλά παρόλα αυτά εκδίδουν γνωματεύσεις, συχνά ψεύτικες έναντι αμοιβής που παραπλανούν τις δικαστικές αρχές! Πρέπει να υπάρχει συναίνεση και από τους δύο γονείς ή εντολή από δικαστική αρχή και να διενεργείται η εξέταση μόνο από Δημόσιο Φορέα!
άρθρο 98
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ οπωσδήποτε το ακαταδίωκτο των «Ειδικών Ψυχικής Υγείας» και των ψυχιάτρων! Είναι αναρίθμητα τα περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων! Πρέπει να υπάρχει εντολή από Δικαστικής Αρχής!
άρθρο 98
Πάρα πολύ συχνά παρατηρείται το φαινόμενο από τους ειδικούς ψυχικής υγείας να γνωματεύουν ιδιοτελώς χωρίς καν να έχουν δει το παιδί, χωρίς την συναίνεση του έτερου γονέα, χωρίς εντολή από δικαστική αρχή! Αυτός ο παραλογισμός πρέπει να σταματήσει άμεσα! Μόνο σε λανθασμένα συμπεράσματα οδηγεί! Πρέπει να συναινούν και οι δύο γονείς ή να υπάρχει εντολή από δικαστική αρχή και να διενεργείται η εξέταση από Δημόσιο Φορέα!
Δώστε ιδιαίτερη βαρύτητα στη διάρρηξη των σχέσεων παιδιού-γονέα! Είναι μια μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης η αποκοπή από τον ένα του γονέα, που συνήθως είναι ο πατέρας! Το παιδί δικαιούται να έχει και τους δύο του γονείς στη ζωή του! Αποτελούν έγκλημα οι διάφορες μεθοδεύσεις που υλοποιούνται από τον ένα γονέα (συνήθως τη μητέρα και τους οικείους της) σε βάρος του παιδιού. Τέτοιες πρακτικές πρέπει να τιμωρούνται αυστηρότατα! Η ψυχολογική κακοποίηση του παιδιού συνιστά μορφή ενδοοικογενειακής βίας, η οποία κατά το 1532 ΑΚ επισύρει αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Εφ όσον λοιπόν προβλέπεται στον Αστικό Κώδικα γιατί να μην προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα; Παρακαλώ να εναρμονιστεί με το άρθρο 6 του ν.3500/2006 ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το έγκλημα αυτό!
άρθρο 86
Η ψυχολογική βία σε βάρος ανηλίκου, συνιστά βαρύτατη μορφή κακοποίησης. Καταδικάζουν το παιδί να ζει μόνο με τον ένα του γονιό, πετώντας κυριολεκτικά τον άλλο έξω από τη ζωή του παιδιού του! Είναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το άρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα άτομα που χρησιμοποιούν τέτοιες μεθόδους! Δυστυχώς αυτό το νομοσχέδιο δεν προστατεύει ούτε το παιδί, ούτε το ανδρικό φύλο. Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά από μεθοδεύσεις συνήθως της μητέρας, είναι η μεγάλη μάστιγα της κοινωνίας μας, συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του παιδιού, καταπατά τα δικαιώματά του και για το λόγο αυτό πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα!
άρθρο 86
Η πολιτεία πρέπει να παρέχει ισότητα και δικαιοσύνη. Το παρόν νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο και προσβλητικό για τους άνδρες. Προστατεύει τις γυναίκες-μητέρες και το οικείο τους περιβάλλον. Δεν προστατεύει τα παιδιά! Όλοι γνωρίζουν για τη διάρρηξη σχέσεων μπαμπάδων – παιδιών που προκαλούν με διάφορους τρόπους οι διαζευγμένες μητέρες με τη συνδρομή των οικείων τους! Αυτό συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση παιδιών και μπαμπάδων και πρέπει να συμπεριληφθεί στον ποινικό κώδικα και να τιμωρείται αυστηρά με αφαίρεση της γονικής μέριμνας! Επιτέλους ας σπάσει αυτό το απόστημα που επί σειρά ετών επικρατεί στην Ελληνική κοινωνία! Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να έχουν και τους δύο γονείς στη ζωή τους! ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!
άρθρο 86
Είναι κοινό μυστικό η διάρρηξη των σχέσεων (πατέρα –παιδιού) που προκαλούν οι έχουσες την επιμέλεια μητέρες! Η πολιτεία δεν πρέπει να κωφεύει! Η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά από μεθοδεύσεις του έτερου γονέα, κατά κόρον της μητέρας αλλά του οικείου της περιβάλλοντος, συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα! Να προβλεφτεί άμεση αφαίρεση γονικής μέριμνας στα άτομα που χρησιμοποιούν τέτοιες μεθόδους με σκοπό να στερήσουν το δικαίωμα του τέκνου να έχει στη ζωή του και τους δύο του γονείς! Προστατέψτε το παιδί! Μην κάνετε διάκριση φύλων! Είναι προκλητικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο το παρόν νομοσχέδιο!
Αγαπητέ υπουργέ το πρόβλημα είναι η μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεω από τα αρμόδια όργανα είτε από τους λειτουργούς της δικαιοσύνης ή από την αρμόδια υπηρεσία της ελληνικής αστυνομίας η οποία είναι η μόνη αρμόδια αρχή… βέβαια στις περιπτώσεις του οικογενειακού δικαίου ο νόμος δεν είναι ξεκάθαρος και αυτοί που έχουν την προσωρινή επιμέλεια των τέκνων δημιουργούν ψεύτικες αναφορές & καταστάσεις ώστε οι αποξενωμένοι γονείς να μην βλέπουν τα παιδιά τους ..η νέα μόδα είναι ότι τα παιδιά αρνούνταινα δουν τους πατεράδες με την ανάλογη καθοδήγηση των αποξενωτων τους κι έτσι οι αποξενωμένοι γονείς δεν μπορούν να έρθουν σ επαφή με τα τέκνα … δυστυχώς η αποξένωση δεν τιμωρείται στην πατρίδα μας η μόνη τιμωρία τους είναι η άρση της επιμέλειας από αυτούς ή αυτές!!
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ,ΑΡΘΡΟ 98.Ο ΛΟΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΟΙ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΕΣ.
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 99 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΥΛΩΝ ΚΑΘΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΘΥΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ,ΕΝΩ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΙΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ.ΘΥΜΑΤΑ,ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ.
Η ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΕΚΝΟΥ ΚΑΙ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΟΝΕΑ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΒΑΡΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ,ΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΤΑΙ ΜΕ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ.
Άρθρο 86.
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή του τέκνου από τον ένα γονέα ( τον πατέρα συνήθως), έχει εξελιχθεί σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας αφού αποτελεί βαριά μορφή ψυχολογθξης βίας και κακοποοιηση του τέκνου.
Πρέπει άμεσα να εξαχθεί στο ποινικο αδίκημα κι να γίνει η εναρμονισει με το άρθρο 6 του 3500/2006 με το άρθρο 1532 του ΑΚ.
Η ΒΙΑ δεν έχει φύλλο!
Στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας οι παράγραφοι 1 & 3 θα πρέπει να καταργηθούν ως αντισυνταγματικές, καθώς αναφέρονται μόνο σε «εξειδικευμένες δομές υποστήριξης γυναικών» και δεν γίνεται αναφορά σε κακοποιημένους άντρες και παιδιά συνιστώντας εξόφθαλμη διάκριση φύλων (άρθρο 4 του συντάγματος).Επίσης σε έρευνα του χαμόγελου του παιδιού διαπιστώνουμε ότι τα περιστατικά βίας κατά των παιδιών από γυναίκες είναι τριπλάσια από αυτά των αντρών. Η βία δεν έχει φύλο
Να αποσυρθεί η τροποποίηση του 169Α (Κεφάλαιο Β Άρθρο 26).
Να τιμωρείται οποιοσδήποτε παραβιάζει ή συναινεί σε παραβίαση δικαστικών αποφάσεων.
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 99 (Προσθήκη 23Α)
Αντισυνταγματική διάκριση στα φύλα για την ενδοοικογενειακή βία. Οι δομές αφορούν μόνο γυναίκες. Θα πρέπει οι δομές να δέχονται και γυναίκες και παιδιά.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ
Η βία πρέπει να καταδικάζεται από όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται όλοι (γυναίκες, άνδρες, παιδιά).
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 86
Να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα, η κάθε μορφή διάρρηξης τέκνου – γονέα .
Κεφάλαιο Δ Άρθρο 98
Να αποσυρθεί το ακαταδίωκτο των ειδικών ψυχικής υγείας, όταν γνωματεύουν ψευδής καταγγελίες
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ αμεσα το ακαταδίωκτο των «Ειδικων Ψυχικής Υγείας» συμπερολαμβανομένων και των ψυχιάτρων, διότι ειναι πλήθος τά περιστατικά ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων, παρά μόνο αν εχουν επιληφθεί κατόπιν εντολής Δικαστικής Αρχής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α στον ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη, η οποία εξαφανίζει κάθε εννοια δικαίου και ισότητας, υπονοεί οτι η ενδοοικογενειακή βία εχει ως θύματα ΜΟΝΟ γυναικες και ΠΟΤΕ ανδρες εξ ου και καμμία αναφορά σε ανδρικές δομές.
Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ !
Η βία πρέπει να καταδικάζεται απο όπου και αν προέρχεται και να προστατεύονται οχι μονο οι γυναικες αλλα και οι ανδρες και τα παιδιά. Οι βίαιες επιθέσεις των γυναικων πρός τους ανδρες αυξάνονται ολοταχώς..
ΟΧΙ σε άρθρα του νομοσχεδίου που ενισχύουν την εμφυλη διάκριση
ΟΧΙ σε διχαστικές τακτικές.
Αντισυνταγματικό, απαξιωτικό και προσβλητικό για το ανδρικό φύλο !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ.
Ειμαι γυναικα κ επιθυμω ισοτητα. Εχετε γονατησει τους ανδρες με τις αποφασεις των δικαστικων. Πιο πολυ βια δεχονται οι ανδρες την σημερινη εποχη παρα οι γυναικες. Δωστε φωνη στον ανδρα.
Αρθρο 86
————————————–
Η διάρρηξη σχέσεων και η βίαιη αποκοπή τέκνου-γονέα μετά απο μεθοδεύσεις του έτερου γονέα (συνήθως τής μητέρας) η οποία εχει εξελιχθεί πλέον σε μεγάλη πληγή της κοινωνίας μας συνιστά βαριά ψυχολογική βία και κακοποίηση του τέκνου και πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο της ενδοοικογενειακής βίας ως ποινικό αδίκημα.
Ειναι απολύτως αναγκαίο λοιπόν να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του ν. 3500/2006 με το αρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας το οποίο προβλέπει αφαίρεση γονικής μέριμνας στα ατομα που χρησιμοποιουν τέτοιες μεθόδους που πλήττουν βάναυσα το τέκνο καταδικάζοντάς το να ζει χωρίς τον ενα του γονιό.