Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 5 6 7 8 9 … 36
  • 29 Μαρτίου 2021, 02:09 | ΤΟΜΟΓΛΗΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:41 | ΛΑΦΑΤΖΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:21 | Αχιλλέας Ιωάννου

    Αξιότιμε κύριε υπουργέ.
    Βοηθήστε μας, σώστε την οικογένεια μας κ τις υπόλοιπες ελληνικές οικογένειες.
    Είμαι παππούς, εγω και η σύζυγος μου, έχουμε να δούμε την εγγόνα μας, 17 μήνες.
    Μένουμε στην Ζακύνθο, ο γιος μου στην Αθήνα,
    Η μητέρα του εγγονού μας, έφυγε από το κοινό τόπο κατοικίας τους, την Αθήνα και μετακόμισε στο Ηράκλειο της Κρήτης, με τον νέο φίλο της.
    Χωρίς τη συγκατάθεση του πρώην συζύγου της, του γιου μας.
    Με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει κάθε επαφή με την εγγόνα μας.
    Ο γιος μας πηγαίνει μια φορά το μήνα και μένει ένα σαββατοκυριακο με το παιδι του στο Ηράκλειο.
    Το εγγονάκι μας κλαιει και θέλει να ειναι μαζί με τον πατέρα της,δε φτάνει ένα Σαββατοκύριακο και μερικές μέρες το καλοκαίρι για σωστή ανατροφή.
    Ο γιος μας είναι σε απόγνωση, η πρώην σύζυγος του, προσπαθεί να τον βγάλει από τη μέση και προωθεί το νέο φίλο της, ως μπαμπά του παιδιου.
    Το εγγονακι μας είναι διχασμενο και με πολλά προβλήματα συναισθηματικά.
    Η εγγόνα μας,μένει με εναν άγνωστο άνδρα στο σπίτι με τη μητέρα της και ο πατέρας, ουτε στο τηλέφωνο δεν μπορεί να μιλήσει με το παιδι του κ το μόνο που έχει είναι ένα Σαββατοκύριακο το μηνα και δεκαπέντε μέρες το καλοκαιρι και μια βδομάδα χριστουγεννα και Πάσχα.
    Αλλάξτε σας παρακαλώ το νόμο.
    Απαγόρεψτε να φεύγει ο ένας γονέας χωρίς τη συγκαταθεση του άλλου. Επίσης να έχει αναδρομική ισχύ.
    Τελευταίος κοινός τόπος κατοικίας πριν το διαζυγιο να θεωρείται ο τόπος κατοικίας του τέκνου.

    Ισο χρόνο και για τους δύο γονείς
    Κοινή ανατροφή και από τους δύο γονείς.
    Εναλλασσόμενη κατοικια.
    Αυστηρές ποινες για τη γονεϊκή αποξένωση

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:41 | ΛΑΦΑΤΖΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:14 | Σοφη Κ

    Αν κατάλαβα καλά «Η επικοινωνία του παιδιού με τον γονέα που δεν διαμένει είναι υποχρέωση και δικαίωμα του γονιού… ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ»
    Πως είναι «υποχρεωτική εκτός αν δεν θέλει»???
    Στην επικοινωνία προοθείται η όσο το δυνατό ευρύτερη επικοινωνία γονέα με το τέκνο χωρίς να υπάρχει κάποια επιφύλαξη, κάποιο όριο, ώστε να σεβαστούμε το πρόγραμμα του παιδιού.Θα μπορεί δηλαδή ο γονιός που το τέκνο δεν διαμένει να το παίρνει 20 τηλέφωνα τη μέρα;; Δεν λαμβάνεται υπόψιν το πρόγραμμα του παιδιού, η ιδιωτική ζωή του παιδιού, η ιδιωτική ζωή του γονέα που μένει με το παιδί.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:35 | ΛΑΦΑΤΖΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:03 | Eva

    Πολύ σωστά παρατηρεί η κ. Σόφτη ότι «στο νομοσχέδιο αναφέρεται τεκμήριο 1/3 του χρόνου του παιδιού κατά τον οποίο πρέπει να επικοινωνεί με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει

    Πρόκειται για εισαγωγή αριθμητικού τεκμηρίου για ζήτημα μη οικονομικό . Πιο λογικό θα ήταν ενα μαθηματικό τεκμήριο στην διατροφή και όχι στην επικοινωνία

    Σε κάθε περίπτωση όμως δεν διευκρινίζεται το ζήτημα του ‘’ χρόνου’’ Εάν δεν αναφέρεται στο συνολικό ελεύθερο χρόνο αλλά αναφορά το συνολικό χρόνο ( δηλαδή το 24ωρο )τότε είναι προφανώς ρύθμιση ανέφικτη και θα μείνει ΄΄γράμμα κενό΄΄ διότι κανένας γονέας δεν μπορεί να επικοινωνεί με τα παιδιά του 8 ώρες την ημέρα ούτε και αυτός με τον οποίο διαμένουν, αφού τα παιδιά πρέπει να πάνε σχολείο να μάθουν ξένες γλώσσες να ακολουθήσουν τις εξωσχολικές τους αθλητικές δραστηριότητες και βεβαίως να μη στερηθούν τον ύπνο ή την καθημερινή τους υγιεινή. Επομένως η διάταξη αποτελεί λογικό άτοπο.
    Πρόβλημα θα αποτελέσει αν κάποιος ερμηνεύσει την διάταξη ως υποχρεωτική εναλλασσόμενη κατοικία ή επιχειρεί να αθροίζει οκτώ ώρες ημερησίως και να απαιτεί επικοινωνία σε όλα τα σαββατοκύριακα η το σύνολο του ελεύθερου χρόνου των διακοπών, κάτι που όμως θα υποβαθμίζει τον άλλο γονέα σε απλό διεκπεραιωτή της καθημερινότητας και θα αποστερούσε το δικό του δικαίωμα επικοινωνίας.

    Μαθηματικά τεκμήρια δεν ταιριάζουν με την ρύθμιση κοινωνικών πραγματικοτήτων και οικογενειακών θεμάτων και καταλήγουν σε αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα . Αντιθέτως ένας εξειδικευμένος οικογενειακός δικαστής πλαισιωμένος από κοινωνικές υπηρεσίες θα είχε τα εχέγγυα να ορίζει την ευρύτερη δυνατή επικοινωνία με βάση τα εξατομικευμένα χαρακτηριστικά κάθε οικογένειας.»

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:59 | ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 02:52 | Γιώργος Κ.

    Κατοικία του παιδιού, είναι οι οικίες και των δυο γονέων του, ώστε να μπορέσει να εξασφαλιστεί η εναλλασσόμενη κατοικία και ο ίσος χρόνος. Ο χρόνος δεν πρέπει να είναι για κανένα λόγο μικρότερος του 1/3 του συνολικού χρόνου σε ετήσια ή μηνιαία βάση, ειδικά εάν οι γεωγραφικές-χιλιομετρικές αποστάσεις είναι μεγάλες, θα πρέπει να εξασφαλίζουν το ελάχιστο 1/3 του οριζόμενου χρόνου.
    Το οδικό δίκτυο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν εκσυγχρονιστεί. Ο νέος Νόμος πρέπει να γεφυρώνει τις γεωγραφικές αποστάσεις και όχι να τις μεγαλώνει.
    Να αποσυρθεί ο όρος: «διαταράσσεται η καθημερινότητα του παιδιού», είναι αοριστολογία και μια γενίκευση, είναι ένας όρος-ταμπέλα, που υπονομεύει την παρουσία του άλλου γονέα στην ζωή του παιδιού, όπου θα δημιουργήσει ερμηνευτικά κενά.
    Όταν το παιδί δεν έχει τον άλλον γονέα στην καθημερινότητά του-στην ζωή του, «δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του παιδιού» ; Στην καθημερινότητα άμα ο ένας γονέας αυθαίρετα «φορτώσει» δραστηριότητες και εξωσχολικές δράσεις, με μεθόδευση και δόλο, τότε γίνεται αντιληπτό πως η «διατάραξη της καθημερινότητας», θα είναι η πρώτη «φωτογραφημένη» δικαιολογία. Καμία δραστηριότητα δεν είναι πιο σημαντική από τις δράσεις που μπορεί να έχει το παιδί με τον άλλο γονέα του και σε κάθε περίπτωση κάποιες δραστηριότητες, μπορούν να πραγματοποιηθούν και στην άλλη κατοικία του παιδιού.
    Ειδικότερα για το κάθε μήνα θα πρέπει να υπάρχει ενιαία-συνεχόμενη διευρυμένη επικοινωνία όπου θα διασφαλίζεται και θα προωθείται διαρκώς. Μια εφαρμοστέα πρακτική είναι ένα συνεχόμενο δεκαήμερο ή δεκαπενθήμερο το μήνα, όπου ακόμα και η Εκπαίδευση θα διασφαλίζεται με την μέθοδο της τηλεκπαίδευσης, με την καλή συνεργασία εκπαιδευτικού-γονέα με την αποστολή εργασιών από και προς το σχολείο, με πολλές ακόμα μεθόδους όπου το Υπουργείο Υ.ΠΑΙ.Θ., με σχετικές εγκύκλιες οδηγίες θα ρυθμίζει για τα παιδιά την εκπαιδευτική διαδικασία.
    Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή τουλάχιστον στο 1/3 του συνολικού χρόνου, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν.
    Δεν έχει το δικαίωμα ο γονέας να ζητάει περιορισμό της επικοινωνίας του παιδιού με τον άλλον γονέα και αυτό θα πρέπει να αξιολογείται από το δικαστήριο, ως προσπάθεια αποξένωσης-ρήξης της επικοινωνίας και σχέσης γονέα-παιδιού.
    Άμεση εφαρμογή του ΑΚ 1532, για να μην δημιουργηθούν συμπεριφορές και στάσεις αποξένωσης από τον γονέα που τις προκαλεί.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:33 | ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:44 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:11 | ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

    Οι σύγχρονες έρευνες, καταδεικνύουν τα ευεργετήματα της από κοινού και εξίσου επιμέλειας/ανατροφής των τέκνων. Τα παιδιά ήρθαν στον κόσμο από δυο γονείς και ανατρέφονται κατά την διάρκεια του γάμου και από τους δυο. Όπως και στον γάμο, που έχουμε κοινή επιμέλεια,αρμονικα ασκούμενη, έτσι και στην περίπτωση διαζυγίου, η ανατροφή του παιδιού πρέπει να ασκείται από κοινού και εξίσου. Οι σύζυγοι χωρίζουν, όχι τα παιδιά από τους γονείς τους. Η ανατροφή και η φροντίδα του παιδιού, δεν είναι πεδίο ανταγωνισμού και εχθρότητας. Είναι δικαίωμα του παιδιού και υποχρέωση των γονέων του. Εν κατακλείδι, οι όροι διεπιμέλεια και παιδί-βαλίτσα, είναι αδόκιμοι και επιστημονικά αστήριχτοι.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:44 | Μαρία Παχιαδακη

    Η υποχρεωτική συνεπιμέλεια δεν είναι προς το όφελος του παιδιού. Το παιδί είναι εκείνο που θα πρέπει πρωτίστως να προστατεύει ο νόμος, κι έπειτα τους γονείς. Οι γονείς που έχουν καλή σχέση και μετά το διαζύγιο ή τη διάσταση, δεν χρειάζονται κανέναν νόμο να τους επιβάλει μια ουσιώδη και γόνιμη σχέση με το παιδί τους γιατί την έχουν ήδη και θα την κρατήσουν. Το πρόβλημα γεννάται για τους γονείς που δεν έχουν κατάλληλη συμπεριφορά μεταξύ τους και προς το παιδί τους, και κυρίως για τους γονεις που κακοποιούν τα παιδιά τους ή και τον άλλο γονέα. Σ´αυτή την περίπτωση, το ως άνω νομοσχέδιο δεν προστατεύει το παιδί, και δεν αφήνει περιθώριο στο δικαστήριο να το προστατεύσει. Είναι απαράδεκτο να τίθεται μόνη μια προϋπόθεση περιορισμού της συνεπιμέλειας, κι αυτή να είναι η αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για το γονέα, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό σημαίνει στην πράξη, εξαναγκασμό του παιδιού στη διαμονή με τον κακοποιήτη του για τουλάχιστον δέκα έτη. Ο νόμος δεν πρέπει να δημιουργεί προβλήματα, πρέπει να λύνει!
    Εξάλλου, δε λαμβάνονται καθόλου υπόψη και άλλοι παράμετροι, όπως ο θηλασμός, που κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας συστήνεται να συνεχίζεται τουλάχιστον για τα δυο πρώτα έτη της ζωης του παιδιού, κάτι το οποίο δεν επιδέχεται διακοπών, γιατί σε περίπτωση διακοπής, χάνεται κι ο θηλασμός. Είναι πολλοί οι παράμετροι και διαφορετικοί για κάθε οικογένεια, γι αυτό θα πρέπει να αφήνεται το περιθώριο στο δικαστήριο να τους λάβει όλους υπόψη του ώστε να αποφασίσει, και όχι να του στερείται αυτή η δυνατότητα.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:54 | ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ

    Η πρόταση «γονέας με τον οποίο το τέκνο διαμένει», δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει. Κατά συνέπεια δε νοείται επικοινωνία γονέα με τέκνο, παρά μόνο όταν ο γονέας αυτός δεν ασκεί την επιμέλεια. Το ισχύον άρθρο διατηρείται μόνο για αυτές τις περιπτώσεις, με την προϋπόθεση ότι ο συνολικός τεκμαρτός χρόνος επικοινωνίας, ανέρχεται στο ½ και όχι στο ένα 1/3. Επίσης πρέπει να εισαχθεί ρητά ο όρος ‘διανυκτέρευση’, για να μην μπούμε στην διαδικασία σύνθετων μαθηματικών υπολογισμών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:05 | ΚΑΡΙΩΤΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:43 | Νικολετα

    Οχι υποχρεωτική συνεπιμελεια το παιδί θελει μόνιμη κατοικία ηρεμία και ασφάλεια πρέπει να δούμε το συμφέρον του παιδιού. Δεν φταίνε τα παιδιά να μπαίνουν ανάμεσα σε διαμάχες γονέων. Να απορριφθεί το νομοσχεδιο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:55 | ΜΑΝΟΥΧΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:38 | Eva

    https://www.kathimerini.gr/society/561303364/synepimeleia-vreite-ta-lathi/?fbclid=IwAR1kXsOaehs705DMBY_Jg3ugg8jf0o1ybGVwt5LNu1uTIiZAJ0dMRDuvwWM

    Στην πραγματικότητα, το σχέδιο προσφέρεται για το παιχνίδι «βρείτε τα λάθη». Είναι τόσο πολλά τα προβλήματα, άλλα οφθαλμοφανή, άλλα κρυμμένα, που αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει κανείς. Θα αναφερθώ μόνο, και όλως ενδεικτικώς, σε σοβαρά νομικά και δικαιοπολιτικά ζητήματα: Ίσως κατά διεθνή πρωτοτυπία, ένα ΣχΝ για τις σχέσεις γονέων και παιδιών ενέχει τέτοια προφανή μετατόπιση επικέντρου, από το συμφέρον του παιδιού προς τις επιθυμίες και επιδιώξεις των γονέων. Σε όλο το ΣχΝ είναι εμφανής η αναφορά στον έναν από τους δυο γονείς (ούτε καν και στους δυο), του οποίου τα δικαιώματα πρέπει πάση θυσία να προστατευτούν. Με θυσία του παιδιού, του άλλου γονέα, του Αστικού Κώδικα, των διεθνών δεσμεύσεων της Ελλάδας. Τέτοιο σοβαρό σφάλμα προσανατολισμού επιδεινώνεται και με συγκαλυμμένες, πλην σκανδαλώδεις, τουλάχιστον ως προς τις προθέσεις τους, διατάξεις. Τι άραγε σημαίνει ότι μετά το χωρισμό «οι γονείς εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα»; Πότε την ασκούσαν «εξίσου» και «εξακολουθούν» να το κάνουν; Δικαιολογείται ο φόβος ότι η διάταξη αυτή, με μια και μόνη λέξη, επιχειρεί να εισαγάγει ως εκ του νόμου ισχύουσα, χωρίς καμιά εγγύηση ή προϋπόθεση, την ισόχρονη παραμονή του παιδιού με τον καθένα γονέα, άλλως την ισόχρονη εναλλασσόμενη κατοικία του! Κάτι όμως τόσο σοβαρό, τόσο αμφιλεγόμενο, μπορεί άραγε, να τεθεί συγκαλυμμένα, με μια και μόνη λέξη; Ευτυχώς, είναι τόσο αδύναμη και αντισυστηματική η όλη ρύθμιση, που εντέλει θα διευκολυνθεί η μόνη δυνατή και σκόπιμη ερμηνεία του «εξίσου», δηλαδή ότι σημαίνει «ισότιμα» και όχι ισόχρονα- –αν και βέβαια το «ισότιμα» είναι νομικά αυτονόητο.

    Σοβαρά προβλήματα ουσίας υπάρχουν και στην προτεινόμενη διάταξη για τη νόμιμη κατοικία του παιδιού, για την οποία δεν έχει προηγηθεί καμιά διαβούλευση ∙ γιατί να επιδίδονται τα έγγραφα που αφορούν το παιδί και στο γονέα που δεν ασκεί καθόλου γονική μέριμνα; Επίσης, στα ζητήματα της επικοινωνίας, όπου οι διατυπώσεις για το 1/3 «του συνολικού χρόνου» «με φυσική παρουσία» (και όχι μόνο με διαμονή στο σπίτι του γονέα) μπορούν να οδηγήσουν σε παρανοϊκές καταστάσεις υπολογισμών, ενώ η ξαφνική «ιδέα» να τεθεί η επικοινωνία όχι μόνον ως δικαίωμα, αλλά και ως υποχρέωση του γονέα, ακυρώνεται… μερικές προτάσεις πιο κάτω στην ίδια διάταξη!

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:29 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΕΡΕΤΗΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:18 | Chris

    Οι ρυθμίσεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου καθιερώνουν ένα ποσοτικό κριτήριο προσδιορισμού του χρόνου επικοινωνίας του γονέα που δεν διαμένει με το παιδί στο μαχητό και προς τα πάνω και προς τα κάτω του 1/3 «του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Θα πρέπει όμως να σημειώσω, ότι η ποσοτική συγκεκριμενοποίηση αυτή του τρόπου επικοινωνίας είναι πολύ περισσότερο αόριστη από την πρακτική, στην οποία κατατείνει και συγκλίνει η νομολογία των δικαστηρίων όλα τα τελευταία χρόνια. Οι δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται δεν προβλέπουν 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, αλλά συγκεκριμένες μέρες και ώρες ανά εβδομάδα, μήνα και έτος. Συνήθως δύο Σ.Κ τον μήνα, ίσως και κάποια απογεύματα καθημερινών, από μία βδομάδα Χριστούγεννα και Πάσχα και 20 – 30 μέρες το καλοκαίρι. Και νομίζω ότι σε γενικές γραμμές η πρακτική αυτή λειτουργεί. Είναι κακό κάθε δικαστής να έχει το δικαίωμα να παράγει την δική του νομολογία, αλλά είναι ακόμα χειρότερο όταν η νομολογία των δικαστηρίων έχει κάνει ορισμένα βήματα και έχει φτάσει σε συγκεκριμένους προσδιορισμούς, ο νομοθέτης να τους αναιρεί με την αοριστία του 1/3.
    Γεννώνται, εξάλλου, σοβαρότατα ερμηνευτικά προβλήματα, όπως εάν ο παρονομαστής του κλάσματος περιλαμβάνει ολόκληρο τον χρόνο του παιδιού ή μόνο εκείνον που απομένει αν αφαιρεθούν οι ώρες του ύπνου του και οι ώρες των σχολικών του υποχρεώσεων, όπως δείχνει να εννοεί (βλέπετε η Αιτιολογική έκθεση παρά τις αόριστες μεγαλοστομίες της σιωπά προς όσα έχει καθήκον να διευκρινίσει και να εξηγεί συγκεκριμένα) η διάταξη του άρθρου 13 (το 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας) και αν ακόμα συναριθμούνται σε αυτόν τα χρονικά διαστήματα των διακοπών καλοκαιριού, Πάσχα και Χριστουγέννων.

    Αν για παράδειγμα ως βάση για τον παρονομαστή που λέγεται «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» θεωρείται το σύνολο του εβδομαδιαίου χρόνου (7 μέρες Χ 24 ώρες = 168) τότε το 1/3 είναι 168 : 3 = 56 ώρες. Αρα πρακτικά το παιδί από την Παρασκευή ώρα 14.00 έως την Κυριακή ώρα 22.00 πρέπει να είναι με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα όλες τις εβδομάδες του χρόνου.

    Αν πάλι ο ελεύθερος χρόνος της εβδομάδας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι από τις ώρες μιας εβδομάδας (7 Χ 24 =168), αφαιρούνται οι ώρες ύπνου (7 Χ 8 = 56) και οι ώρες του σχολείου (5 Χ 8 = 40). Μένουν 72 ώρες (168 – 56 – 40 = 72). Το 1/3 τους είναι 24 ώρες, που «βγάζουν μία διανυκτέρευση μαζί με τις ώρες ύπνου κάθε εβδομάδα, εκτός αν από τις 72 αφαιρεθούν και οι ώρες των εξωσχολικών δραστηριοτήτων, οπότε το κλάσμα μειώνεται ανάλογα.

    Αν τα παιδιά στην οικογένεια είναι δύο και οι ώρες τους δεν συμπίπτουν, ο χρόνος επικοινωνίας του γονέα με το καθένα διαφοροποιείται.

    Δεν πρόκειται, συνεπώς, για συγκεκριμενοποίηση, αλλά για μία «τρύπα στο νερό», αφού στην θέση συγκεκριμένων διευθετήσεων, που με την πάροδο των χρόνων ωριμάζουν και αποτελούν σχεδόν κοινό τόπο δικαστηριακής πρακτικής, αλλά και έγγραφων συμφωνιών μεταξύ των γονέων στα πλαίσια συναινετικών διαζυγίων, έρχεται αυτή η διατύπωση του 1/3, που τελικά σύμφωνα με το ίδιο το νομοσχέδιο «τεκμαίρεται», όμως μπορεί να είναι και περισσότερο και λιγότερο όταν «επιβάλλεται να καθορισθεί» (εκπληκτική σαφήνεια !!!), όχι για να δώσει ένα βήμα παραπάνω στην όποια συγκεκριμενοποίηση έχει υπάρξει μέχρι τώρα, αλλά για να την αναιρέσει και αυτήν.

    https://www.dikastiko.gr/articles/kostas-papadakis-nomoschedio-gia-metarrythmiseis-schetika-me-tis-scheseis-goneon-kai-teknon-apo-tin-ypochreotiki-synepimeleia-stin-dynitiki-goniki-merimna/?fbclid=IwAR0cO04YX2lByGc27tbfJzCl4zNs4OiCijTMVjptl3o1_KRu8xV-MPZLExc

  • 29 Μαρτίου 2021, 01:18 | ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 00:40 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 00:19 | ΑΑ

    Ισοχρονη διαμονή του τέκνου στις οικίες και των 2 γονέων του. Το ελάχιστο τεκμηρίο του 1/3 και γενικά του χρόνου θα πρέπει να υπολογίζετε σε ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΕΙΣ . Και φυσικά χρόνο επικοινωνίας που να μπορεί να εξυπηρετηθεί από τον πατέρα . ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΗΓΕΝΕ ΕΛΑ . Να είναι και οι 2 γονείς υποχραιοι μετακίνησης του τέκνου από οικία σε οικία όπως και των εξόδων μετακίνησης . Πολλές φορές τα έξοδα μετακίνησης είναι σεβαστό ποσό που δεν μπορεί να επιβαρύνει άλλο τον ένα γονέα , αυτόν που ήταν και υποχραιος διατροφής

  • 29 Μαρτίου 2021, 00:23 | ΘΩΜΑΣ ΛΕΒΑΣ

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 28 Μαρτίου 2021, 22:25 | ΔΚ

    Η φράση «Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας» δεν έχει νόημα, δημιουργεί σύγχυση και η λέξη «επικοινωνίας» μετά τη λέξη «συνολικού χρονου» πρέπει να απαλειφθεί άμεσα.

    Η επικοινωνία του γονέα με το τέκνο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει εναλλασσόμενη κατοικία πρεπει να προβλέπεται στο 1/2 και τουλάχιστον 1/3 του χρονου και όχι λιγότερο από αυτό. Η καθιέρωση του μαχητού τεκμηρίου δεν είναι αρκετή, πρέπει να γίνει ρητή αναφορά σε υποχρεωτικό ποσοστό τουλάχιστον 1/3.Ωστε να εξασφαλιζεται η σχεση γονέα -τεκνου.

    ΠΡΟΤΑΣΗ

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής

    «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το 1/2 του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,

    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.»

    Ο ξεκάθαρος κανόνας απο τον νομοθέτη είναι σημαντικός για την εφαρμογή του νόμου.

  • 28 Μαρτίου 2021, 22:30 | Κωνσταντίνος Λ.

    Στην πρώτη παράγρααφο γράφει: ”Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας”. Τι θα πει “συνολικός χρόνος επικοινωνίας”? Δηλαδή από τι ώρα μέχρι τι ώρα θεωρείται χρόνος επικοινωνίας και από τι ώρα κι έπειτα θεωρείται άλλου είδους χρόνος της ζωής του παιδιού? Έτσι όπως είναι γραμμένο είναι ασαφές και υπόκειται στην ελεύθερη μετάφραση του οποιουδήποτε. Θα πρέπει να γραφτεί ότι : ”Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου”.

  • 28 Μαρτίου 2021, 21:19 | ΧΡΙΣΤΙΝΑ

    Παραθέτω σχόλιο της κας. Ρόης Δ. Παντελίδου, καθηγήτριας του Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θράκης, Πρόεδρος της Ένωσης Αστικολόγων:
    Δεν είναι ορθό, ούτε η επικοινωνία να μεταβάλλεται στην ουσία σε συνεπιμέλεια, ούτε στο πλαίσιο της συνεπιμέλειας να επιβάλλεται εναλλασσόμενη άσκηση της επιμέλειας. Διότι τότε έχουμε στην ουσία “διεπιμέλεια”, δηλαδή και πάλι ξεχωριστή, διηρημένη επιμέλεια ή ακόμη χειρότερα “δυεπιμέλεια”, δηλαδή επιμέλεια που ασκείται από δύο γονείς ανταγωνιστικά και εχθρικά. Το ανήλικο παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και όχι ένα ποσοστό του χρόνου μας ή ένα παιδί-βαλίτσα.

  • 28 Μαρτίου 2021, 21:33 | mk

    Ποια είναι η βάση υπολογισμού για το 1/3 του συνολικού χρόνου, ετήσια, μηνιαία, εβδομαδιαία, ημερήσια? Ποιος χρόνος λαμβάνεται υπόψη ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Θα αφαιρείται ο χρόνος ξεκούρασης του παιδιού, του σχολείου, του φροντιστηρίου, των δραστηριοτήτων; Εφόσον η επικοινωνία με το παιδί ορίζεται ως δικαίωμα και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, πως μπορεί ο γονέας αυτός να ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας; Γιατί ο γονέας αυτός, που συνήθως είναι ο πατέρας, δεν έχει συνέπειες ενώ ο άλλος γονέας, η μητέρα απειλείται ακόμα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν δεν προάγει την επικοινωνία σε καθημερινή βάση;

    Η προϋπόθεση που τίθεται για την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης σε βάρος του κακοποιητή γονέα, προκειμένου να αποκλειστεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο, αντιβαίνει Διεθνείς Συμβάσεις και κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Πως προάγεται το συμφέρον του παιδιού όταν θα πρέπει να επικοινωνεί με τον κακοποιητή 8-10 χρόνια, όσο δηλαδή απαιτείται για να καταστεί μια απόφαση αμετάκλητη; Γιατί ο νομοθέτης ζητά την απόφαση του ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου; Δεν του αρκεί η κρίση των Δικαστών του Πρωτοδικείου

  • 28 Μαρτίου 2021, 20:54 | SOFIA PAPA

    (Από την δημοσίευση του Π.Ε.Ε.-Ενω.Ψυ.Π.Ε., επίσημου επιστημονικού φορέα των Ψυχιάτρων Παιδιού και Εφήβου)

    1. Η υποχρέωση των αντιδικούντων γονέων να παρακολουθήσουν, πριν την προσφυγή στο δικαστήριο, συνεδρίες οικογενειακής διαμεσολάβησης από ειδικά εκπαιδευμένους και διαπιστευμένους διαμεσολαβητές ειδικούς ψυχικής υγείας. Στόχος της διαμεσολάβησης θα είναι η προαγωγή της λειτουργικής επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και η δημιουργία ενός σχεδίου ανατροφής των παιδιών, το οποίο θα αναγνωρίζει και θα ανταποκρίνεται στις εξατομικευμένες ανάγκες τους. Η συμφωνία των γονέων για τη ρύθμιση της επιμέλειας, της επικοινωνίας, και της διατροφής, και το σχέδιο ανατροφής, θα υποβάλλονται προς κρίση στο δικαστήριο.
    2. Από τη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορεί να προκύψει ότι ενδείκνυται ή/και επιβάλλεται η συμβουλευτική γονέων από ειδικούς ψυχικής υγείας, με στόχο, μέσω της ουσιαστικής κατανόησης των αναγκών, των συναισθημάτων, και της συμπεριφοράς των παιδιών μετά το χωρισμό, να προωθηθεί η κατάλληλη ανταπόκριση κάθε γονέα στις ανάγκες των παιδιών, και να υποστηριχθούν οι γονείς στο ρόλο τους και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Θεωρούμε ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν μετά το χωρισμό των γονέων και τη διάσπαση της οικογενειακής ενότητας επηρεάζουν τη ψυχοσυναισθηματική υγεία και ανάπτυξη των παιδιών, επομένως ο θεσμός της συμβουλευτικής γονέων σε κάθε περίπτωση διαζυγίου, θα μπορούσε να αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος.
    3. Επιπλέον, η Πολιτεία θα πρέπει να θεσμοθετήσει το Οικογενειακό δικαστήριο, στο οποίο οπωσδήποτε θα προβλέπεται η δημιουργία διεπιστημονικής ομάδας με θέσεις ψυχιάτρων παιδιού και εφήβου, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, με εξειδίκευση στο πεδίο αυτό, που θα εκτιμούν την κάθε περίπτωση και θα επικουρούν τον δικαστή στην απόφασή του. Την έλλειψη αυτή «υποκαθιστούν» σήμερα οι αντίδικοι γονείς, προσκομίζοντας γνωματεύσεις από ειδικούς ψυχικής υγείας, συνήθως αντικρουόμενες, τις οποίες λαμβάνουν κατά περίπτωση υπόψη οι δικαστές, αναλώνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο από τη ζωή των παιδιών, αλλά και των ιδίων, δαπανώντας μεγάλα ποσά, και επιβαρύνοντας την απονομή της δικαιοσύνης. Για τους παραπάνω λόγους, αλλά κυρίως γιατί η ανάπτυξη των παιδιών δεν μπορεί να περιμένει, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική την ταχεία διεκπεραίωση αυτών των οικογενειακών υποθέσεων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 20:11 | Ερη

    Η προϋπόθεση που τίθεται για την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης σε βάρος του κακοποιητή γονέα, προκειμένου να αποκλειστεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο αντιβαίνει Διεθνείς Συμβάσεις και κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Δεν προάγεται το συμφέρον του παιδιού αφού θα πρέπει να επικοινωνεί με τον κακοποιητή γονέα 8-10 χρόνια, όσο απαιτείται για να καταστεί οριστικά αμετάκλητη μια δικαστική απόφαση.

  • 28 Μαρτίου 2021, 18:54 | Πηνελόπη Μαυρεδάκη

    Αυτο το νομοσχέδιο δεν προασπίζει τα δικαιώματα του παιδιού ως οφείλει
    1) Δεν λαμβάνεται υπόψιν η ηλικία του παιδιού δηλαδή ένα θηλάζων βρέφο ή νήπιο θα περνάει υποχρεωτικά το 1/3 του μηνα με τον πατερά στερούμενο τον μητρικό θηλασμό? Συμφωνά με τον ΠΟΥ(Παγκόσμιο οργανισμό υγείας)συστήνεται ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός τουλάχιστον μέχρι τα 2 έτη. Επίσεις συμφωνά με την θεωρια της προσκόλλησης που είναι γενικώς παραδεκτή σε κύκλους παιδοψυχολόγων το παιδί τα δυο πρώτα χρόνια ζωής εχει ανάγκης προσκόλλησης σε ένα φροντιστή ώστε αναπτυχθεί σε ένα ψυχικά υγιή ενήλικας
    2) Σε περίπτωση αμετάκλητης καταδίκης για κακοποίηση τότε μόνο θα αφαιρείται η επιμέλεια? δηλαδή εάν υπάρχουν ενδείξεις ή αν το δικαστήριο είναι σε εξέλιξη θα στέλνεις το παιδί το 1/3 του μήνα σε αυτόν που πιθανώς το κακοποιεί? Άυτη η διάταξη είναι απαράδεκτη. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
    3)Έχει αναρωτηθεί ο νομοθέτης με τον όρο υποχρεωτική συνεπιμέλεια πόσες γυναίκες θα εκβιαστούν να παραμείνουν σε κακοποιητικούς γάμους για να προστατέψουν τα παιδιά τους. Στην Ελλάδα κακοποιείται 1 στις 5 γυναίκες , έχει ένα βαθύτατο μισογυνισμό.
    4)Σε περιπτώσεις που οι γονείς διαμένουν σε μέρη με μεγάλη απόσταση μεταξύ τους που θα πηγαίνει το παιδί σχολείο ?όλοι οι επαγγελματίες υγείας που ασχολούνται με παιδιά αντιλαμβάνονται ποσό σημαντική είναι η σταθερότητά για την ανάπτυξη του παιδιού
    5)ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ , ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΤΟΥ 1/3 ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ το οποίο δεσμεύει καταλυτικά τη δυνατότητα του δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα. Πρόκειται για μια ρύθμιση που παραβιάζει τα δικαιώματα των παιδιών.
    6) δεν μεριμνά για την υποστήριξη των μονογονεϊκών οικογενειών και την ενίσχυση του ενός γονέα όταν ο έτερος δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις διατροφής του.
    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ , ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΣΜΟΣΧΕΔΙΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ , αναρωτιέμαι ποιον προστατεύει πραγματικά.

  • 28 Μαρτίου 2021, 18:19 | Σωτήρης Καραλής

    Τροποποίηση παραγράφου 1 ως εξής:

    Προτεινόμενη αλλαγή:

    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια είτε σε μηνιαία είτε σε εβδομαδιαία βάση, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 28 Μαρτίου 2021, 18:11 | Νικόλαος Σορολής

    Προτεινόμενη αλλαγή:

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    «Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, δεν επιτρέπεται να είναι μικρότερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, υπολογιζόμενος είτε σε ετήσια είτε σε μηνιαία είτε σε εβδομαδιαία βάση, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 28 Μαρτίου 2021, 17:56 | Ελίνα

    Πρέπει να εξηγηθεί ακριβώς χωρίς να υπάρχει περιθώριο για πολλαπλές ερμηνείες τι σημαίνει «ο χρόνος επικοινωνίας με φυσική παρουσία», διότι κάποιος μπορεί να πει ότι αυτός ο χρόνος είναι όλο το 24ωρο, ένας άλλος μπορεί να πει ότι είναι όλο το 24ωρο εκτός από τις ώρες που το παιδί κοιμάται, ενώ ένας τρίτος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ο χρόνος που απομένει αν από όλο το 24ωρο αφαιρεθεί ο χρόνος του ύπνου και ο χρόνος του σχολείου και των δραστηριοτήτων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 17:33 | Ελίνα

    Πρέπει οπωσδήποτε να διευκρινιστεί επακριβώς τι σημαίνει η φράση «του συνολικού χρόνου επικοινωνίας». Έτσι όπως είναι γραμμένο, ο καθένας δίνει τη δική του ερμηνεία.

  • 28 Μαρτίου 2021, 15:28 | Άγγελος Ζυρνόβαλης

    Αν ο ένας γονέας διαμένει με το τέκνο, τότε φαντάζομαι ότι ο άλλος το φιλοξενεί…
    Προτείνω να αναλύσετε τη σύνθετη λέξη φιλοξενώ, που αποτελείται από δυο συνθετικά, το ένα είναι το φίλος, το άλλο βρείτε το μόνοι σας. Μετά προτείνω να περιγράφετε πλέον τους γονείς με ίσους όρους, ως ίσους, χωρίς καμία διάκριση.
    Οποιαδήποτε διάκριση ανάμεσα στους γονείς θα δημιουργεί προβλήματα. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να έχει δυο γονείς, και αυτοί πρέπει να είναι δυο γονείς ΙΣΟΙ, με ΙΣΑ δικαιώματα και ΙΣΕΣ υποχρεώσεις.
    Η χρήση του όρου επικοινωνία, όταν πρόκειται για σχέση γονέα – τέκνου είναι τουλάχιστον ατυχής και προσβλητική, πρωτίστως προς το τέκνο…

  • 28 Μαρτίου 2021, 15:06 | ΓΕΡΟΝΤΑΣ Σπύρος

    Έχουν κ οι δυο γονείς ανάγκη να βλέπουν το παιδί τους συχνά κ να είναι στην καθημερινότητα του κ όχι πατερας να είναι ο γονεασ του Σαββατοκύριακο… ισότητα στην επικοινωνία …. το έχει ανάγκη κ η ψυχική υγεία του παιδιού

  • 28 Μαρτίου 2021, 15:32 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

    Αξιότιμε νομοθέτη,

    Μελετώντας την τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου του ΑΚ που έχει βαρύτατη σημασία για τη σχέση γονέα και παιδιού, καθώς ορίζει το χρόνο επαφής με αυτόν, επιτρέψτε μου να σας εκφράσω ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΜΟΥ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ και να καταθέσω τα εξής:

    1. Υποβάλλω τη δριμύτατη μου ένσταση ως προς το περιεχόμενό της καθώς ο ένας γονέας παραμένει, ως ήταν, επισκέπτης στη ζωή του παιδιού του εφόσον εξακολουθεί να μή διαμένει μαζί με αυτό και διατηρείται ο κυρίαρχος ρόλος σε αυτόν που φέρει την αιχμαλωσιακή αποκλειστική επιμέλεια. Άρα, εξακολουθεί να υφίσταται η ρατσιστική ταξινόμηση των γονέων σε δύο ταχύτητες.

    2. Τί σημαίνει ότι ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία σε καθημερινή βάση; Δηλαδή, παραμένει το ίδιο εκβιαστικό καθεστώς που φέρει τον αδύναμο γονέα στα όρια της απελπισίας και επαίτη στις ευσπλαχνικές και γενναιόδωρες προθέσεις του ισχυρού γονέα!!

    3. Γιατί παραμένει ακόμη ο απαράδεκτος όρος «επικοινωνία» μέσα στο άρθρο; Ο γονέας είναι κάποιος φίλος, γνωστός, ερωτικός σύντροφος ή μακρινός συγγενής για να επικοινωνεί; Εκεί τον κατατάσσετε; Ο ΓΟΝΙΟΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙ ΚΥΡΙΕ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ. Επομένως, η έκφραση «χρόνος επικοινωνίας» πρέπει να διαμορφωθεί σε «χρόνος ανατροφής».

    4. Γιατί ο χρόνος επαφής και ανατροφής τεκμαίρεται στο 1/3; ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ ΠΡΟ ΜΗΝΩΝ ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ ΓΙΑ 50-50, δηλαδή ότι ο αδύναμος γονέας ξεκινάει με σταθερή βάση του 1/3 του χρόνου και μπορεί να διεκδικήσει μέχρι και τα 2/4 αυτού; Ή μήπως δεν καταλαβαίναμε καλά; Γιατί το εξαφανίσατε αυτό τόσο προκλητικά εξώφθαλμα από την τροποποίηση; Και ποιος είναι «ο συνολικός χρόνος επικοινωνίας» στον οποίο προσάπτετε το κλάσμα 1/3; Είναι 10 μέρες και νύχτες το μήνα δηλαδή 120 το χρόνο ή κάτι άλλο που δεν μας διευκρινίζετε;

    5. Διαπιστώνω ότι καθιερώνετε και θεσμικά στη ζωή του τέκνου τα ανιόντα άτομα που το περιβάλλουν και ο γονέας δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει ως προς αυτό. Μήπως μέσα στα άτομα αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι εκάστοτε ερωτικοί σύντροφοι του γονέα εντός της οικίας που διαμένει το τέκνο, με τις κάθε λογής ιδιαιτερότητες που δυστυχώς πρέπει να τις υπομένει καθώς είναι αδύναμο και ανώριμο να προβάλει αντιρρήσεις;;;

    Επειδή, λοιπόν, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΑΙ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟ ΕΔΑΦΙΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ επιτρέψτε μου, κύριε νομοθέτη, να εισηγηθώ (χωρίς να είμαι νομικός) τα ακόλουθα σχετικά με την τροποποίηση:
    «Με τη λύση του γάμου ο κάθε γονέας έχει από το νόμο τη φυσική και ηθική υποχρέωση να αναλαμβάνει το 50% του χρόνου διαβίωσης των τέκνων του στην οικία που θα διαμένει αυτός/αυτή ήτοι αναλαμβάνει και στο ήμισυ, βάσει των εισοδημάτων του, τα έξοδα συντήρησης και εκπαίδευσης των ανηλίκων. Ως προς τούτο θα αποφαίνεται η αρμόδια Δικαστική Αρχή που θα εξετάζει κατά περίπτωση την καταλληλότητα καθενός εκ των γονέων ως προς την πλήρωση των απαιτούμενων προϋποθέσεων που προάγουν το όφελος του παιδιού, με βασικότερες τη χιλιομετρική απόσταση και τη σχολική και ευρύτερα εκπαιδευτική του σταθερότητα. Σε περίπτωση που δεν πληρούνται ή πληρούνται μερικώς οι βασικές προϋποθέσεις που προάγουν το συμφέρον του τέκνου, η ποσόστωση του χρόνου ανατροφής θα μειώνεται έως ελάχιστου ορίου το 1/7 αυτού ήτοι 4 μέρες και νύχτες μηνιαίως, εξαιρουμένων των διακοπών και των αργιών και το υπόλοιπο του χρόνου ανατροφής θα το επωμίζεται ο έτερος εκ των γονέων. Ο τρόπος εναλλαγής της κατοικίας θα ορίζεται ομόφωνα και από τους δύο γονείς και σε περίπτωση αδυναμίας συνεννόησης αυτών από το αρμόδιο Δικαστήριο. Ο χρόνος των διακοπών των Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού διανέμεται εξίσου, κατά περίπτωση, και στους δύο γονείς. Ο χρόνος των επίσημων αργιών (Καθαρά Δευτέρα, Πρωτομαγιά, Αγίου Πνεύματος, Τριών Ιεραρχών, Πολιούχοι πόλεων, εθνικές επέτειοι) κατανέμεται εναλλάξ, χρονιά παρά χρονιά και στους δύο γονείς εξίσου. Ο χρόνος ανατροφής δύναται να ελαχιστοποιηθεί έως και να μηδενισθεί εάν ο ίδιος γονέας το επιθυμεί, έχοντας και τη συγκατάθεση ως προς αυτό και του έτερου γονέα ή εάν ο γονέας υποπέσει σε σοβαρά ποινικά αδικήματα και καταδικαστεί πολλάκις ως προς αυτά».

    Κύριε νομοθέτη,

    Η θλίψη και η απογοήτευσή μου είναι μεγάλη σε ότι αφορά στις τροποποιήσεις του ΑΚ και χρειάζονται αδιαμφισβήτητα περαιτέρω βελτίωση. Αλλιώς προαναγγέλθηκαν και αλλιώς παρουσιάζονται στο νόμο. Σας θερμοπαρακαλώ να αναλάβετε την ιστορική ευθύνη να βάλετε το μαχαίρι βαθιά και να ξεριζώσετε το απόστημα που δυστυχά γονείς και παιδιά εδώ και δεκαετίες. Η κοινωνία του σήμερα δεν έχει καμμία σχέση με τις παλαιές δυναστευτικές πατριαρχικές δομές του παρελθόντος. Και δεν είναι δυνατόν ορισμένα, ομολογουμένως θλιβερά, περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, όπως καταγγέλουν κάποιες κυρίες από το βήμα αυτό, να στερήσουν από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο τα παιδιά τους. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ, ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ όπως επιθυμούν να πιστεύουν κάποιες. Όσο τα πονά η μητέρα, άλλο τόσο τα πονά κι ο πατέρας, γι’ αυτό οι κυρίες αυτές να σταματήσουν να κρύβονται πίσω από το απυρόβλητο που ως τώρα τους παρέχει απλόχερα η ελληνική Δικαιοσύνη και ας συνειδητοποιήσουν την τεράστια συναισθηματική ζημιά, το έγκλημα που διαπράττουν στα παιδιά καταργώντας τους το πατρικό πρότυπο. ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΕΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΥ που στην πορεία η ιδεολογία του εκτροχιάστηκε, αποθρασύνθηκε, αλλοίωσε την ακεραιότητα της μητέρας και εκδουλοποίησε τον σωστό και υπεύθυνο πατέρα.
    Βγάλτε, λοιπόν, από τον πάγο και την ομηρία τον αδύναμο γονέα και αναμορφώστε τον σε ισότιμο ανατροφέα του παιδιού του. Δώστε του τη δυνατότητα να διαπράξει το βιολογικό του καθήκον και να προσφέρει την αρωγή του. Να αποκτήσει ξανά το κύρος και την αξιοπρέπειά του. ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΝΑ ΕΜΠΑΙΖΕΤΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ!! ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ!!

    Με τιμή

    Χριστοδούλου Χρήστος
    Βιολόγος-εκπαιδευτικός

  • 28 Μαρτίου 2021, 15:31 | Παναγιώτης Α

    Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν (όλες οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες)θα πρέπει ο νόμος να προβλέπει τη συνεπιμέλεια. Αυτό σημαίνει ότι οι πρώην σύζηγοι να μοιράζονται εξίσου το χρόνο που βλέπουν τα παιδιά τους και ασφαλώς τις υποχρεώσεις τους σαν γονείς. Εφόσον βοηθά στη ψυχολογία των παιδιών να επιτρέπει το δικαστήριο την εναλλασσόμενη κατοικία.
    Συνεπιμέλεια σημαίνει ισότητα. Ισότητα στις υποχρεώσεις, ισότητα στην χαρά να χαίρεσαι τα παιδιά που έκανες με έναν άνθρωπο που πλέον δεν συμβιώνεις.
    Όπου είναι εφικτό, ο νόμος πρέπει να προβλέπει τη συνεπιμέλεια, το 50/50.

  • 28 Μαρτίου 2021, 14:18 | Κ.ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

    «Η μητέρα και ο πατέρας χρωστάνε τα πάντα στο παιδί.
    Το παιδί δεν τους χρωστάει τίποτα.»
    Jules Renard, 1864-1910, Γάλλος συγγραφέας

    Καλό θα είναι να υπάρχει ισόχρονη συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή του παιδιού !
    Θεωρώ ότι είναι η καλύτερη λύση !
    Με το να βλέπει ο ένας το παιδί μερικές ώρες τη βδομάδα δε νομίζω ότι είναι ότι καλύτερο !
    Ευκαιρία είναι να αλλάξει αυτό το καθεστώς που ταλαιπωρεί για χρόνια γονείς και κυρίως τα παιδιά !
    Εύχομαι να γίνει το καλύτερο για όλους !
    Αν μπορούσαν να μιλήσουν τα παιδιά και εγώ δεν ξέρω τι θα έλεγαν για αυτά που γίνονται και την ταλαιπωρία που τραβάνε !
    Συνεννόηση των γονέων αλλά ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή για την καλύτερη ανατροφή των παιδιών !!!

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:56 | Δημήτρης Β

    Αν η αφετηρία είναι το 50 % 50%, με ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις, οι μητέρες θα είναι πιο δεκτικες σε μια καλή συμφωνία μεταξυ των γονέων, παντα προς όφελος του παιδιου. Το προβλημα βρίσκεται στην ανθρώπινη φυση. Η δοθεισα απόλυτη εξουσία στην μητέρα, δημιουργεί το προβλημα. Οι μητέρες δεν είναι συνεργασίας, προκαλουν εντάσεις και προβληματα γιατί μετά χρησιμοποιεί αυτές ακριβώς τις εντάσεις και τα προβληματα, ως επιχείρημα υπέρ της.. » Μα αφου δεν τα βρίσκουν τώρα, πως θα τα βρουν στην συνεπιμελεια??? » !!!!!! Και αυτό δυστυχώς το αποδέχεται η πλειοψηφια των δικαστων, καταστρέφοντας παιδια και πατερες…. Έλεος… Έλεος… Έλεος….

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:04 | Χατζή Ροζα

    Το νομοσχέδιο γράφει ανατροφή του παιδιού από ένα γονέα, που θα λέγεται “αυτός που συνήθως το παιδί διαμένει”, εμείς θέλουμε ανατροφή ισοχρονη και με τους δύο πρέπει να το αλλάξετε αυτο.Οπως κ ισος χρονος επικοινωνιας με διανυκτερευσεις

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:10 | Έλσα Ταταρη

    Κύριε Υπουργέ, είμαι μία γιαγιά 55ετων, με μία κόρη 25 και έναν εγγονό 5. Η κόρη μου χώρισε πρίν 1,5 χρόνο περίπου και έχει πάρει την επιμέλεια η ίδια.
    Βλέπω δυστυχώς όμως, ότι δεν ασχολείται όσο θα έπρεπε με το παιδί. Δηλαδή, βλέπω ότι εργάζεται από το πρωί μέχρι το βράδυ, το παιδί αναγκάζομαι να το μεγαλώσω εγώ και φτάνουμε στο σημείο να με φωνάζει μαμά.
    Τον πατέρα του, τον βλέπει ανά δύο Σαββατοκύριακα. Είναι κρίμα όμως να έχει πατέρα που εργάζεται στο δημόσιο, τέσσερις η ώρα βρίσκεται σπίτι που θα μπορούσε να το δώσει πολλά περισσότερα απ’ ότι εγώ και η κόρη μου να είναι ανένδοτη στο κομμάτι της συνεπιμελειας. Όποτε ξεκινάω θέμα φωνάζει και μας ακούει η πολυκατοικία αλλά και το παιδί.
    Άδικο κ.υπουργε!
    Είναι παιδί μου, κάνω ότι μπορώ για να τη βοηθήσω αλλά δεν μπορώ να τσακώνομαι μαζί της.
    Ψηφιστε συνεπιμελεια. Ξέρω τι σας λέω. Μόνο έτσι μπορούν να σωθούν τα παιδιά των διαζευγμένων γονιών.
    Σας ευχαριστώ.

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:46 | Παπαθανασίου Λευτέρης

    Εγώ έχω μία ανηψια 7 ετών και το αδερφός μου την βλέπει δύο Σαββατοκύριακα το μήνα. Εδώ και δύο χρόνια που χώρισε τον πονάει το γεγονός αυτό της απομάκρυνσης του, από το παιδί.
    Όταν ζούσαν όλοι μαζί, αυτός έπαιζε μαζί της, αυτός τη διάβαζε, αυτός της έφτιαχνε πρωινό πριν το νηπιαγωγείο, το πρωί και βραδινό. Η μητέρα της δεν ασχολιόταν πολύ.
    Τώρα μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια η μικρή του, λέει πως δεν μπορεί με τη μαμά της. Κλαίει για να έρθει να μείνει στον πατέρα της.
    Αυτό το νομοσχέδιο, έτσι όπως κατέβηκε, πάλι δίνει το 1/3 στον έναν γονέα και το άλλο 2/3 στον άλλο. Ποιός θα κρίνει ποιός από τους δύο πρέπει να έχει τα 2/3???
    Ή μήπως νομίζετε εσείς ότι πάλι οι δικαστές δεν θα το δώσουν στην μητέρα, όπως κάναμε τόσα χρόνια???
    Αφού φτάσαμε εδώ, ας γίνει 1/2 και για τους δύο, με εναλλασσόμενη κατοικία. Από εκεί και έπειτα, οποίος θελήσει να μειώσει το χρόνο του, ας το ζητήσει. Αλλά να ξεκινάει από 50-50%.

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:09 | Κωνσταντινα Λιανου

    50-50 χρονος επικοινωνιας,ιση επιμελεια κ φροντιδα κ στους δυο γονεις!!Να το γραφει ξεκαθαρα ο νομος για να μη φτανουμε σε δικαστηρια.Επισημως γραμμένο κ κατοχυρωμένο δικαιωμα απ το νομο η ισοτητα σε ολα!!!

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:15 | Δημητρα Καρβούνη

    Ισότητα σε ολα.50-50 χρονος επικοινωνιας,ιση επιμελεια κ φροντιδα κ στους δυο γονεις!!!Μη παραβιαση δικαιωματων ανθρωπου κ γονεων.

  • 28 Μαρτίου 2021, 13:05 | Γιάννης Λιανός

    Ισότητα σε ολα.50-50 χρονος επικοινωνιας,ιση επιμελεια κ φροντιδα κ στους δυο γονεις!!!Μη παραβιαση δικαιωματων ανθρωπου κ γονεων.Να το γραφει ξεκαθαρα ο νομος για να μη φτανουμε σε δικαστηρια με αντιδικιες.Κατοχυρωμενο δικαιωμα απ το νομο η ισοτητα σε ολα στους γονεις!!!

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:35 | Αλέξανδρος Δουρίδας

    Ο χρόνος επικοινωνίας δεν αποσαφηνίζεται. Τί σημαίνει 1/3 του συνολικού χρόνου επικοινωνίας. Είναι το 1/3 του έτους? το 1/3 απογευμάτων? Δεν είναι κατανοητό.

    Προτείνω να διευκρινιστεί προβλέποντας το 1/3 των ημερών (24ωρα) του έτους.
    Επίσης δεν βλέπω τον λόγω να μην είναι το 1/2 κατά την διάρκεια των διακοπών του παιδιού ήτοι 15 ημέρες Χριστούγεννα, 15 ημέρες Πάσχα, 3 μήνες καλοκαίρι

    Επίσης πώς ακριβώς διαταράσσεται η καθημερινότητα του παιδιού? Τί εννοεί ο νομοθέτης? Αν κοιμηθεί στο σπίτι του έταιρου γονέα αυτό είναι διαταραχή? Δεν είναι κατανοητό ποιές είναι οι διαταραχές. Ή να αφαιρεθεί ή να διαυκρινηστεί!

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:06 | Γρηγόρης Γιαννακάκης

    Άρθρο 13
    Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (συμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 28 Μαρτίου 2021, 11:43 | Παναγιώτης Φυλαχτος

    Πρέπει το νομοσχέδιο να προστατεύει τα παιδιά, να μην τα κάνει εργαλεία εκμετάλλευσης. Να προστατεύει τους δικαστές να μην χρειάζεται να παίρνουν τόσο σημαντικές αποφάσεις που αφορούν ζωές στηριζομενοι σε χαρτιά ,σε ψευτιες και σε προκαταληψεις. Πρέπει να γίνει συγκεκριμένο και να μήν υπάρχουν πολλές ερμηνείες που βοηθάνε να έχουμε ατέλειωτες δικαστικές διαμάχες που θα χάνεται πολύτιμος χρόνος και χρήματα που θα πηγαίναν στο παιδί. Ισότητα, δύο γονείς με το παιδί, ίσος χρόνος, ίσες υποχρεώσεις και καθαρές αποφάσεις όταν παραβιαζονται αυτά. Όλη η επιστημονική κοινότητα φωνάζει παγκόσμιος ότι κάτι λιγότερο από αυτό είναι επικίνδυνο για τα παιδιά μας. ΣΏΣΤΕ ΤΑ

Σχόλια 1 … 5 6 7 8 9 … 36