ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019

Άρθρο 3

Δικαιοδοσία επί εγκλημάτων σε πλοία ή αεροσκάφη που φέρουν την ελληνική σημαία – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 5 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε πράξεις που τελούνται σε πλοία που φέρουν την ελληνική σημαία ή αεροσκάφη που έχουν την ελληνική εθνικότητα ανεξάρτητα από το δίκαιο του τόπου τέλεσης αυτών.».

Άρθρο 4

Απόπειρα τέλεσης εγκλήματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 42 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 42 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος, έχοντας αποφασίσει να τελέσει έγκλημα, αρχίζει να εκτελεί την περιγραφόμενη στο νόμο αξιόποινη πράξη, τιμωρείται, αν το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε, με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να του επιβάλει την ίδια ποινή με αυτή που ο νόμος προβλέπει για την ολοκληρωμένη πράξη.».

Άρθρο 5

Δυνατότητα επιβολής πλήρους ποινής σε συνεργό- Τροποποίηση άρθρου 47 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρου 47 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 47 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 47

Συνεργός

Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 46, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού. Την ποινή του αυτουργού μπορεί να επιβάλλει το δικαστήριο και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου, αν κρίνει ότι η συνδρομή που προσφέρθηκε είναι ιδιαίτερα σημαντική για την τέλεση της πράξης και η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 6

Διάρκεια κάθειρξης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 52 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται η λέξη «δεκαπέντε» από τη λέξη «είκοσι» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η διάρκεια της πρόσκαιρης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα είκοσι έτη ούτε είναι κατώτερη των πέντε ετών.».

Άρθρο 7

Κατάργηση του υπολογισμού χρηματικής ποινής σε ημερήσιες μονάδες – Τροποποίηση άρθρου 57 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 57 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) οι παρ. 1 και 3 καταργούνται, β) η παρ. 2 αντικαθίσταται και το άρθρο 57 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 57

Χρηματική ποινή

[Καταργείται].
Αν δεν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πεντακόσια (500) ευρώ ούτε ανώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για πλημμελήματα, ούτε κατώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ και ανώτερη από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κακουργήματα.
[Καταργείται].
Με τον θάνατο του καταδικασθέντος διαγράφεται η χρηματική ποινή. Σε καμία περίπτωση δεν εκτελείται εναντίον των κληρονόμων του.».

Άρθρο 8

Προσθήκη απέλασης ως μέτρου ασφαλείας-Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 69 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. γ’ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Μέτρα ασφαλείας, εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 122 και 123, είναι: α) τα μέτρα θεραπείας ατόμων με ψυχική ή διανοητική διαταραχή, β) η δήμευση κατά το άρθρο 76 και γ) η απέλαση αλλοδαπού.».

Άρθρο 9

Απέλαση αλλοδαπού- Προσθήκη άρθρου 72 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 71 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 72 ως εξής:

«Άρθρο 72

Απέλαση αλλοδαπού

Με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο, ανεξάρτητα από τυχόν συντρέχουσα διοικητική διαδικασία σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), μπορεί να διατάξει την απέλαση κάθε αλλοδαπού (πολίτη τρίτης χώρας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.) που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τουλάχιστον έξι (6) ετών για τις αξιόποινες πράξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 105Β ή για τη διακεκριμένη κλοπή του άρθρου 374, εάν κρίνει ότι η παραμονή του στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, τον χρόνο παραμονής του στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα τον βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας για τη δημόσια ασφάλεια.

Ειδικά, για τους πολίτες κράτους μέλους της Ε.Ε. που έχουν αποδεδειγμένα μόνιμη διαμονή στην ελληνική επικράτεια τουλάχιστον για πέντε (5) έτη, πριν από την τέλεση της πράξης, απέλαση μπορεί να επιβληθεί μόνο όταν συντρέχουν και αιτιολογούνται ειδικώς στην απόφαση σοβαροί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίας ασφάλειας. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές.

Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να διατάξει την απέλαση από τη χώρα κάθε αλλοδαπού στον οποίο επιβλήθηκε μέτρο ασφάλειας των άρθρων 69A, 70 και 71. Σε αυτή την περίπτωση, η απέλαση μπορεί να διαταχθεί σε αντικατάσταση αυτών των μέτρων.
Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν είναι πολίτης τρίτης χώρας και τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν είναι πολίτης κράτους μέλους της Ε.Ε..

Το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, για εξαιρετικούς λόγους που αιτιολογούνται ειδικά και ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής, μπορεί να επιτρέψει, για συγκεκριμένη διάρκεια ή επ’ αόριστον, την επιστροφή του αλλοδαπού στη χώρα και πριν από την παρέλευση των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων. Νέα αίτηση του αλλοδαπού για επιστροφή μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο ενός (1) έτους από την απόρριψη της προηγούμενης.

α. Η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία περί αλλοδαπών, καθώς και τους κανόνες του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Πέντε (5) μήνες πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ` όρον απόλυση του κρατούμενου, ο διευθυντής του καταστήματος κράτησης υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, ώστε ο τελευταίος να παραγγείλει αμέσως στην αρμόδια αστυνομική αρχή τη διερεύνηση του εφικτού της απέλασης και την προετοιμασία για την υλοποίησή της. Τουλάχιστον ένα (1) μήνα πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ’ όρον απόλυση, η αρμόδια αστυνομική αρχή αναφέρει, με αιτιολογημένη έκθεσή της, στον εισαγγελέα του τόπου κράτησης εάν η απέλαση είναι εφικτή. Αν η απέλαση είναι εφικτή, εκτελείται αμέσως μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση της ποινής του κρατουμένου. Με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για έναν (1) μήνα μόνο από τον χρόνο της υφ` όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής, εφόσον η διαδικασία απέλασης έχει ξεκινήσει και πρόκειται να εκτελεστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού και εφόσον η απέλαση δεν έχει πραγματοποιηθεί, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

β. Αν ο αλλοδαπός παρεμποδίζει την προετοιμασία της απομάκρυνσής του, αρνούμενος να συνεργαστεί με τις αρχές και να αποκαλύψει τα πραγματικά του στοιχεία, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης μπορεί να παρατείνει την κράτησή του μέχρι και τρεις (3) μήνες από τον χρόνο της υφ’ όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής. Στην περίπτωση αυτή, όπως και στην περ. α`, ο αλλοδαπός παραμένει μέχρι την εκτέλεση της απέλασής του σε ειδικό χώρο του καταστήματος κράτησης ή του θεραπευτικού καταστήματος ή σε ειδικό χώρο των αστυνομικών αρχών που δημιουργούνται για τον σκοπό αυτό, με εντολή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης. Κατά της εισαγγελικής διάταξης που παρατείνει την κράτηση, ο κρατούμενος μπορεί να υποβάλει προσφυγή, για την οποία αποφαίνεται αμετάκλητα ο αρμόδιος εισαγγελέας εφετών μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Μετά από την παρέλευση του τριμήνου, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

γ. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή κατά την αιτιολογημένη γνώμη της αστυνομικής αρχής, η απόφαση της αναστολής αυτής ανακαλείται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε και διατάσσεται η κράτηση του αλλοδαπού για την πραγματοποίηση της απέλασης για χρονικό διάστημα το πολύ δεκαπέντε (15) ημερών.

Εάν, σύμφωνα με την αιτιολογημένη έκθεση της αστυνομικής αρχής κατά την περ. α’ της παρ. 4, η απέλαση δεν είναι εφικτή για οποιονδήποτε λόγο και ιδίως επειδή: α) ο αλλοδαπός είναι ανιθαγενής ή ζητεί διεθνή προστασία ή απολαμβάνει διεθνή προστασία, ή β) δεν λειτουργεί ή δεν συνεργάζεται η προξενική αρχή της χώρας καταγωγής του ή γ) η χώρα του δεν συνιστά ασφαλή προορισμό ή τυχόν επιστροφή συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή δ) δεν τον δέχεται η χώρα καταγωγής του, τότε, μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση ποινής, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλει υποχρεωτικά με διάταξή του την απέλαση, επιβάλλει ιδίως τους όρους που προβλέπονται στην παρ. 3 του άρθρου 100 ή ορισμένους από αυτούς και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή, εφαρμόζεται αναλόγως η περ. γ’ της παρ. 4.
Αυτός που παραβιάζει τον όρο ή τους όρους που του έχουν επιβληθεί από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατά την αναστολή της απέλασης, τιμωρείται με την ποινή της παρ. 1 του άρθρου 182.».

Άρθρο 10

Κριτήρια υπολογισμού ύψους χρηματικής ποινής – Τροποποίηση άρθρου 80 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 αντικαθίσταται, β) οι παρ. 2, 3, 4, και 5 καταργούνται και το άρθρο 80 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 80

Επιμέτρηση και απότιση χρηματικής ποινής

Κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ποινής, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του α) τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του υπαιτίου γι’ αυτή, β) την προσωπική και οικονομική κατάσταση του υπαιτίου, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα βα) τα καθαρά έσοδα που αποκτά από την εργασία του κατά μέσο όρο κάθε ημέρα, ββ) άλλα τυχόν εισοδήματα και εν γένει την περιουσία του, καθώς και βγ) τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το δικαστήριο.
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
Σε περίπτωση μη καταβολής της χρηματικής ποινής σύμφωνα με τα παραπάνω αυτή ή το μη καταβληθέν μέρος, βεβαιώνεται κατά το άρθρο 553 ΚΠΔ.».

Άρθρο 11

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα – Προσθήκη άρθρου 80Α στον Ποινικό Κώδικα

Μετά το άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 80 Α ως εξής:

«Άρθρο 80 Α

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα

Κάθε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) ετών, αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάγεται στις προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 99 και 104 Α, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, υπολογίζοντας κάθε ημέρα σε ποσό από δέκα (10) έως εκατό (100) ευρώ, εκτός αν το δικαστήριο, με την απόφασή του, κρίνει ότι απαιτείται η πραγματική της έκτιση εν όλω ή εν μέρει, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Η παρ. 1 του άρθρου 80 για το ύψος της μετατροπής εφαρμόζεται αναλόγως.
Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της συνεπάγεται την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του.
Αν η αδυναμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή των δόσεων αυτής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του καταδικασθέντος μετά την επιβολή της ποινής, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση: α) προθεσμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή επέκταση αυτής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) έτη, ή β) αντικατάσταση της χρηματικής ποινής από την προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 104Α. Κάθε συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να υποβληθεί μία μόνο φορά .».

Άρθρο 12

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 81 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 81 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 4, μετά από τη λέξη «αντιστοιχούν», οι λέξεις «προς μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με εκατό (100) ευρώ», β) στην περ. β) της παρ. 5, μετά από τις λέξεις «ώρες εργασίας», οι λέξεις «μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εκατό (100) ευρώ» και το άρθρο 81 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 81

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας

Κατά την επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας λαμβάνονται υπόψη και η ηλικία, η κατάσταση της υγείας του υπαιτίου, καθώς και οι επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις.
Στην απόφαση ορίζεται η μέγιστη διάρκεια παροχής της κοινωφελούς εργασίας, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες.
Η κοινωφελής εργασία πραγματοποιείται προς όφελος του κοινού σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή μη κερδοσκοπικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών. Μπορεί επίσης να αφορά και σε παροχή υπηρεσιών προς τον παθόντα, αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του. Με την ίδια απόφαση ορίζονται επίσης η οργάνωση της παροχής κοινωφελούς εργασίας, η διαδικασία επιλογής, ανάθεσης και επίβλεψης της σχετικής εργασίας και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
Στην απόφαση καθορίζεται και η χρηματική ποινή που θα πρέπει να αποτίσει ο καταδικασθείς, αν δεν παρέχει με συνέπεια την κοινωφελή εργασία. Τέσσερις ώρες κοινωφελούς εργασίας αντιστοιχούν με εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.
Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, καθώς και τον βαθμό της υπαιτιότητάς του μπορεί, αφού προβεί σε έγγραφη προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε:

α) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα (1) επιπλέον έτος, β) να επιτρέψει την εκτέλεση της χρηματικής ποινής που είχε καθοριστεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, αφού αφαιρέσει το ποσό που αναλογεί στην ήδη εκτιθείσα ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, καθορίζοντας για κάθε τέσσερις (4) ώρες εργασίας εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.».

Άρθρο 13

Μειωμένη ποινή – Τροποποίηση άρθρου 83 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 83 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην περ. β’ οι λέξεις «δύο (2)» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)» και «δώδεκα (12)» αντίστοιχα, β) στην περ. γ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και «δέκα (10)» αντίστοιχα, γ) στην περ. δ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και το άρθρο 83 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 83

Μειωμένη ποινή

Όπου στον νόμο προβλέπεται μειωμένη ποινή χωρίς άλλο προσδιορισμό, το πλαίσιό της καθορίζεται ως εξής: α) αντί για την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, επιβάλλεται κάθειρξη, β) αντί για την ποινή της κάθειρξης τουλάχιστον δέκα (10) ετών, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών ή κάθειρξη έως δώδεκα (12) έτη, γ) αντί για την ποινή της κάθειρξης επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, δ) αντί για την ποινή της κάθειρξης έως δέκα (10) έτη επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως έξι (6) έτη, ε) σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριό της. Αν ο νόμος προβλέπει σωρευτικά ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί και μόνο η τελευταία.».

Άρθρο 14

Ελαφρυντικές περιστάσεις – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 84 Ποινικού Κώδικα

Η περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 84 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε ως τον χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, β) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης, γ) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη, δ) το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, ε) το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτησή του.».

Άρθρο 15

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής- Αντικατάσταση άρθρου 85 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 85 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 85

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής

Όταν συντρέχουν περισσότεροι από ένας λόγοι για τη μείωση της ποινής κατά το άρθρο 83 ή όταν συντρέχουν ένας ή περισσότεροι τέτοιοι λόγοι μαζί με ελαφρυντικές περιστάσεις (άρθρο 84 ΠΚ), εφαρμόζεται μόνο μία φορά η μείωση της ποινής σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπει το άρθρο 83. Στην επιμέτρηση της ποινής λαμβάνονται υπόψη όλοι οι λόγοι του πρώτου εδαφίου και οι ελαφρυντικές περιστάσεις.».

Άρθρο 16

Συνολική ποινή σε περίπτωση στερητικών της ελευθερίας ποινών – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 94 Ποινικού Κώδικα

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται μετά από τη λέξη «είκοσι» η λέξη «πέντε», αντικαθίσταται η λέξη «οκτώ» από τη λέξη «δέκα» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.».

Άρθρο 17

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο – Τροποποίηση άρθρου 99 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 99 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) αντικαθίσταται ο τίτλος, β) η παρ. 1 αντικαθίσταται, γ) τα δύο πρώτα εδάφια της παρ. 4 αντικαθίστανται, δ) προστίθενται παρ. 5 και 6 και το άρθρο 99 διαμορφώνεται ως εξής

«Άρθρο 99

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο

Το δικαστήριο μετά την επιβολή ποινής εφαρμόζει τα άρθρα 80 A ή 104 A, μετατρέποντας την ποινή σε χρηματική ή σε κοινωφελή εργασία, εκτός αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις τους, οπότε διατάσσει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής σύμφωνα με την παρ. 5 ή ολόκληρης της ποινής.

Αν ωστόσο, κάποιος, που δεν έχει στο παρελθόν καταδικαστεί αμετάκλητα με μία ή περισσότερες αποφάσεις σε στερητική της ελευθερίας ποινή άνω του ενός (1) έτους, καταδικαστεί σε ποινή που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος, το δικαστήριο με την απόφασή του μπορεί να διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα (1) και ανώτερο από τρία (3) έτη, αν κρίνει αιτιολογημένα πως η εκτέλεση της ποινής δεν είναι αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ο χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής, και αρχίζει από τότε που η απόφαση η οποία την χορηγεί καθίσταται εκτελεστή.

Στην ίδια απόφαση το δικαστήριο μπορεί να προσδιορίσει τους όρους υπό τους οποίους παρέχεται η αναστολή εκτέλεσης της ποινής, οι οποίοι, διαζευκτικά ή σωρευτικά, είναι ιδίως: α) η αποκατάσταση του συνόλου ή μέρους της ζημίας που προκλήθηκε στο θύμα της αξιόποινης πράξης κατά το μέτρο των δυνατοτήτων του καταδικασθέντος, β) η αφαίρεση της άδειας οδήγησης για χρονικό διάστημα έως ένα έτος, αν η πράξη συνδέεται με σοβαρή παραβίαση των κανόνων οδήγησης, γ) η καταβολή ποσού ύψους έως δέκα χιλιάδες ευρώ για κοινωφελείς σκοπούς, δ) η εκπλήρωση υποχρεώσεων του καταδικασθέντος για διατροφή ή επιμέλεια άλλων προσώπων, ε) η συμμετοχή του καταδικασθέντος, εφόσον συναινεί, σε πρόγραμμα απεξάρτησης ή άλλο θεραπευτικό πρόγραμμα, στ) η συμμετοχή του καταδικασθέντος σε συνεδρίες με επιμελητή κοινωνικής αρωγής, ζ) η εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, η) η απαγόρευση εξόδου από τη Χώρα.
Μετά από αίτηση του εισαγγελέα εκτέλεσης της ποινής ή του καταδικασθέντος, το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την άρση ή την τροποποίηση των όρων που έχει επιβάλει. Νέα αίτηση του καταδικασθέντος μπορεί να υποβληθεί μετά πάροδο τριμήνου από την απόρριψη της προηγούμενης.
Αν ο καταδικασθείς παραβιάζει τους όρους, ο εισαγγελέας εισάγει την υπόθεση στο δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής. Το τελευταίο, με βάση τα πιο πάνω κριτήρια, μπορεί: α) να διατάξει τη μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80Α ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104Α, β) να διατάξει την έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε σύμφωνα με την παρ. 5 ή την έκτιση ολόκληρης της ποινής. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.
Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, το δικαστήριο, εφόσον κρίνει ότι η μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80 A ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104 Α δεν είναι εφικτή με βάση το ύψος της ποινής ή δεν θα είναι επαρκής για να αποτρέψει τον καταδικασθέντα από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων και ότι για τον σκοπό αυτόν είναι αναγκαία η έκτιση μέρους της στερητικής της ελευθερίας ποινής, μπορεί να διατάξει την πραγματική εκτέλεση του μέρους αυτού, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τριάντα (30) ημερών ούτε ανώτερη των έξι (6) μηνών και την αναστολή εκτέλεσης του υπολοίπου, πέραν των περιπτώσεων της παρ. 1. Στην περίπτωση αυτή αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 105 Β. Ο χρόνος αναστολής για το αναστελλόμενο μέρος της ποινής αρχίζει μετά από την ολοκλήρωση της έκτισης του μέρους της ποινής που δεν ανεστάλη. Οι παρ. 2 και 3 εφαρμόζονται αναλόγως σε περίπτωση εφαρμογής της παρούσας.
Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων μετά από την έκτιση μέρους της ποινής το δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των παραβιάσεων, μπορεί: α) να τροποποιήσει τους επιβληθέντες ή να επιβάλει επιπρόσθετους όρους, β) να διατάξει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες, γ) να διατάξει την έκτιση του υπολοίπου της ποινής που ανεστάλη. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.».

Άρθρο 18

Ανάκληση της αναστολής – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 101 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 101 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) διαγράφεται η λέξη «δόλου», (β) οι λέξεις «τα τρία (3) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «το ένα (1) έτος» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Αν κατά τη διάρκεια της αναστολής, καταστεί αμετάκλητη καταδίκη, για έγκλημα που τελέστηκε πριν από τη δημοσίευση της απόφασης για την αναστολή, και η ποινή που επιβλήθηκε με μια ή περισσότερες αποφάσεις υπερβαίνει συνολικά το ένα (1) έτος, η αναστολή θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκε ποτέ, εκτός αν το δικαστήριο, απαγγέλλοντας τη νέα καταδίκη, ρητά διατάξει με την ίδια απόφαση να διατηρηθεί η αναστολή, επειδή η εκτέλεση της ποινής, την οποία αφορά η αναστολή, δεν είναι απολύτως αναγκαία.».

Άρθρο 19

Μετατροπή φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία – Τροποποίηση άρθρου 104Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 104 Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1: αα) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 η λέξη «τρία» αντικαθίσταται από τις λέξεις «δύο (2)», αβ) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τη διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας, β) στην παρ. 4 βα) το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από ένα εδάφιο, ββ) καταργείται το τέταρτο εδάφιο και το άρθρο 104Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 104Α

Μετατροπή της φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία

Όταν επιβάλλεται φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη και δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 99, η ποινή μετατρέπεται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας (άρθρο 81), εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, με ειδική αιτιολογία, ότι αυτή δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τον δράστη από την τέλεση άλλων εγκλημάτων. Κάθε ημέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από δύο (2) ώρες κοινωφελούς εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις χίλιες διακόσιες ώρες (1.200) και σε περίπτωση συνολικής ποινής τις τέσσερις χιλιάδες ώρες (4.000), ούτε να έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
Η μετατροπή δεν είναι εφικτή αν ο καταδικασθείς δεν συναινεί ή δεν είναι παρών. Αν ο καταδικασθείς δεν ήταν παρών, μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της ποινής του σε παροχή κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Αν επήλθε ουσιώδης αλλαγή των όρων της παρ. 1, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει νέο υπολογισμό της παρεχόμενης κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Η παρ. 3 του άρθρου 81 ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του και το τμήμα της ποινής που εκτίθηκε, μπορεί: α) να προβεί σε προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε, β) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα επιπλέον έτος, γ) να διατάξει την έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής που είχε επιβληθεί πριν από τη μετατροπή αφού αφαιρέσει την εκτιθείσα ποινή και τον χρόνο παροχής κοινωφελούς εργασίας υπολογίζοντας αυτόν σύμφωνα με την παρ. 1.».

Άρθρο 20

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης – Τροποποίηση άρθρου 105Β Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 105B του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η περ. α) της παρ. 1 τροποποιείται ως προς τον απαιτούμενο χρόνο έκτισης της ποινής στην περίπτωση φυλάκισης, β) στην παρ. 6: βα) στο πρώτο εδάφιο πριν από τη λέξη «κάθειρξης» προστίθενται οι λέξεις «φυλάκισης ή», μετά από τις λέξεις «αν δεν έχει παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», ββ) στο δεύτερο εδάφιο μετά από τις λέξεις «22 και 23 του ν. 4139/2013» προστίθενται οι λέξεις «του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων», επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά τη λέξη «παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», βγ) προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο και το άρθρο 105Β διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 105Β

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης

Όσοι καταδικάστηκαν σε στερητική της ελευθερίας ποινής μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης, σύμφωνα με τις πιο κάτω διατάξεις, εφόσον έχουν εκτίσει: α) σε περίπτωση φυλάκισης ή πρόσκαιρης κάθειρξης τα τρία πέμπτα (3/5) αυτής, β) σε περίπτωση πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου της παρ. 6, τα τέσσερα πέμπτα (4/5) αυτής και γ) σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης δεν απαιτείται να έχει καταστεί η καταδίκη αμετάκλητη.
Στην περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει το άθροισμα των τμημάτων των ποινών, που προβλέπεται στην παρ. 1. Σε κάθε περίπτωση ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι πέντε (25) έτη και όταν το παραπάνω άθροισμα υπερβαίνει το όριο αυτό.
Αν ο καταδικασθείς εργάζεται, κάθε ημέρα εργασίας υπολογίζεται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που έχουν ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος, νεφρού ή μυελού των οστών ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή έχουν κακοήθη νεοπλάσματα ή νεφρική ανεπάρκεια για την οποία γίνεται τακτική αιμοκάθαρση ή φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής. Το ίδιο ισχύει και για: α) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, που δεν μπορούν να εργαστούν, εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, β) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, γ) κρατούμενους στους οποίους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους, δ) κρατούμενους οι οποίοι νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες, ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους, στ) κρατούμενους που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης από ναρκωτικά εγκεκριμένου, κατά το άρθρο 51 του ν. 4139/2013 οργανισμού και ζ) κρατούμενους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων. Η διακρίβωση των ασθενειών του δεύτερου εδαφίου, καθώς και της αναπηρίας στις περ. α` και β` γίνεται με τη διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 105.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά είτε κατά την προηγούμενη παράγραφο είτε κατά τις ειδικές διατάξεις που προβλέπουν αντίστοιχο υπολογισμό.
Προκειμένου για ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα απόλυση υπό όρο, αν δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα δύο πέμπτα (2/5) της ποινής που του επιβλήθηκε και, σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης, δεκαέξι (16) έτη. Προκειμένου για ποινές κάθειρξης που επιβλήθηκαν για τα κακουργήματα των άρθρων 22 και 23 του ν. 4139/2013, του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων 134, 187, 187 Α, των περ. γ` και δ` της παρ. 1 του άρθρου 265, της παρ. 1 του άρθρου 299, των άρθρων 323Α, 324, 380, 385, καθώς και για αυτά του 19ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους του παρόντος Κώδικα, απόλυση υπό όρο δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα, αν αυτός δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα τρία πέμπτα (3/5) της ποινής που του επιβλήθηκε, και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης δεκαοχτώ (18) ετών. Το παραπάνω κατά περίπτωση χρονικό διάστημα προσαυξάνεται κατά το ένα τρίτο (1/3) των λοιπών ποινών που τυχόν έχουν επιβληθεί, στην περίπτωση που αυτές συντρέχουν σωρευτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στο κατάστημα είκοσι (20) έτη και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, αν έχει παραμείνει είκοσι πέντε (25) έτη. Στις περιπτώσεις συνολικής ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου που όπως επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά τουλάχιστον δέκα (10) έτη το ανώτατο όριο της συνολικής ποινής κάθειρξης, η υφ’ όρον απόλυση δύναται να χορηγείται, εφόσον ο κατάδικος έχει εκτίσει πραγματικά δεκαεπτά (17) έτη.».

Άρθρο 21

Προϋποθέσεις για τη χορήγηση απόλυση υπό όρο – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 106 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 106 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τους λόγους μη χορήγησης της απόλυσης υπό όρους με την προσθήκη της ουσιαστικής κρίσης περί πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος και με την απάλειψη των λέξεων «με ειδική αιτιολογία», β) το δεύτερο εδάφιο καταργείται και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, όπως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, καθώς και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστά αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 22

Άρση της απόλυσης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 108 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 108 του Ποινικού Κώδικα διαγράφονται οι λέξεις «με δόλο» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση αίρεται αν μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το επόμενο άρθρο, εκείνος που απολύθηκε διαπράξει έγκλημα, για το οποίο του επιβλήθηκε αμετακλήτως οποτεδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη από ένα (1) έτος. Στην περίπτωση αυτή εκτίει αθροιστικά, από τότε που θα γίνει αμετάκλητη η νέα καταδίκη, και ολόκληρο το υπόλοιπο της προηγούμενης ποινής, το οποίο όφειλε να εκτίσει κατά τον χρόνο της απόλυσης. Σε περίπτωση άρσης της απόλυσης για καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη εκτίει δέκα (10) επιπλέον έτη και επί σωρευτικής συνδρομής ισοβίων καθείρξεων δεκαπέντε (15) επιπλέον έτη.».

Άρθρο 23

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης – Τροποποίηση άρθρου 114 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 114 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) ο τίτλος τροποποιείται με τη προσθήκη των λέξεων «-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου», β) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 114 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 114

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου

Όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξης, το αξιόποινο εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έμαθε για την τέλεση της πράξης και για τον δράστη της ή για έναν από τους συμμετόχους.
Το ίδιο αποτέλεσμα συνεπάγεται και η ρητή δήλωση του δικαιούχου της έγκλησης ενώπιον της αρμόδιας αρχής, ότι παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης.
Τα εγκλήματα σε βάρος του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης διώκονται πάντοτε αυτεπαγγέλτως.».

Άρθρο 24

Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 127 του Ποινικού Κώδικα μετά από τη λέξη «κακούργημα» διαγράφονται οι λέξεις «και εμπεριέχει στοιχεία βίας ή στρέφεται κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή ενόψει των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.».

Άρθρο 25

Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Όποιος εισέρχεται σε χώρο υγειονομικής περίθαλψης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών διαταράσσει τη λειτουργία του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 26

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων – Τροποποίηση άρθρου 169Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 169Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) τροποποιείται ο τίτλος, β) διαγράφεται η παρ. 2 και το άρθρο 169Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 169Α

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο

Όποιος δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή διάταξη δικαστικής απόφασης πολιτικού δικαστηρίου ή σε εισαγγελική διάταξη, που αφορούν τη ρύθμιση της νομής ή της κατοχής, την άσκηση της γονικής μέριμνας, την επικοινωνία με το τέκνο και τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων ή την απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δεν συμμορφώθηκε σε συμφωνία που επικυρώθηκε από συμβολαιογράφο κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα και αφορά στην επικοινωνία των ανήλικων τέκνων.
[Καταργείται].
Όποιος εν γνώσει ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.».

Άρθρο 27

Παραβίαση περιορισμών διαμονής-Προσθήκη άρθρου 182 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 182 ως εξής:

«Άρθρο 182

Παραβίαση περιορισμών διαμονής

Με φυλάκιση έως τριών (3) ετών τιμωρείται όποιος παραβιάζει τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί νόμιμα στην ελευθερία της διαμονής και τις σχετικές υποχρεώσεις του.
Αλλοδαπός ο οποίος απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 72, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, η οποία εκτελείται αμέσως, δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται σε καμία περίπτωση, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα δύναμη.».

Άρθρο 28

Ανασταλτικό αποτέλεσμα έφεσης για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται με την προσθήκη εξαίρεσης από την περίπτωση μη αναστέλλουσας ισχύος της έφεσης, β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο, σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παρ. 3 και τα συναφή πλημμελήματα ή κακουργήματα τα οποία επισύρουν πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, κρίνει με ειδική αιτιολογία ότι πρέπει να χορηγηθεί η ανασταλτική δύναμη της έφεσης Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται υποχρεωτικά οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι.».

Άρθρο 29

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροληψίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών-Τροποποίηση παρ. 1 και 5 άρθρου 235 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 μετά από τις λέξεις «αθέμιτο ωφέλημα» προστίθενται οι λέξεις «ανεξαρτήτως αξίας», β) η περ. β) του πρώτου εδαφίου της παρ. 5 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης η οποία εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του εάν ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας εδρεύει στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή ή εάν η Ελλάδα αποτελεί ή όχι μέλος και το άρθρο 235 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 235

Δωροληψία υπαλλήλου

Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή μέσω τρίτου, για τον εαυτό του ή για άλλον, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, ή αποδέχεται την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος, για ενέργεια ή παράλειψή του σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη του υπαιτίου αντίκειται στα καθήκοντα του, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή έως χίλιες (1.000) ημερήσιες μονάδες.
Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, για τον εαυτό του ή για άλλον, αθέμιτη παροχή περιουσιακής φύσης, επωφελούμενος από την ιδιότητά του, τιμωρείται με φυλάκιση, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.
Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή επιθεωρητές ή πρόσωπα που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου τιμωρούνται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή, εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη, αν με παράβαση συγκεκριμένου υπηρεσιακού καθήκοντος δεν απέτρεψαν από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές τους ή υπόκειται στον έλεγχό τους από την τέλεση πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους που απασχολούνται με οποιαδήποτε συμβατική σχέση σε: α) όργανο ή οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) κάθε δημόσιο διεθνή ή υπερεθνικό οργανισμό ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και από κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι, ακόμα κι αν οι πράξεις των περ. α΄ και β΄ δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκαν. Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από υπάλληλο ξένης χώρας.».

Άρθρο 30

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος, προσθήκη χρηματικής ποινής για το πλημμέλημα της ενεργητικής δωροδοκίας και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροδοκίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών – Τροποποίηση παρ. 1 και 4 άρθρου 236 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 236 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 τροποποιείται με την προσθήκη των λέξεων «ανεξαρτήτως αξίας» και την προσθήκη της χρηματικής ποινής στις επαπειλούμενες ποινές, β) η περ. α) του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής και στις περιπτώσεις που ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας δεν εδρεύουν στην Ελλάδα ή η Ελλάδα δεν είναι μέλος και το άρθρο 236 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 236

Δωροδοκία υπαλλήλου

Όποιος προσφέρει, υπόσχεται ή παρέχει σε υπάλληλο, άμεσα ή μέσω τρίτου, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, για τον εαυτό του ή για άλλον, για ενέργεια ή παράλειψη του υπαλλήλου σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου, ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή.
Διευθυντής επιχείρησης ή άλλο πρόσωπο που έχει την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε επιχείρηση τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα, αν με παραβίαση συγκεκριμένου καθήκοντος επιμέλειας, δεν απέτρεψε από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές του ή υπόκειται στον έλεγχό του από την τέλεση προς όφελος της επιχείρησης πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται προς: α) λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους με οποιαδήποτε συμβατική σχέση οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε δημόσιου διεθνούς ή υπερεθνικού οργανισμού ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και προς κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι ή β) οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή υπηρεσία για ξένη χώρα.

Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε και για τη δίωξη του πλημμελήματος της παρ. 1 δεν απαιτείται η κατά το άρθρο 6 παρ. 3 έγκληση ή αίτηση.».

Άρθρο 31

Επέκταση του αξιοποίνου σε δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε διεθνείς οργανισμούς-Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 4 του άρθρου 237 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 4 του άρθρου 237 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. δ) και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται: α) από ή προς μέλη του Δικαστηρίου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) από ή προς όσους ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή καθήκοντα διαιτητή σε διεθνή δικαστήρια των οποίων η δικαιοδοσία είναι αποδεκτή από την Ελλάδα ή γ) προς δικαστές, ενόρκους ή διαιτητές άλλων κρατών σχετικά με την άσκηση των δικαστικών τους καθηκόντων, δ) προς δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε ενωσιακούς ή διεθνείς οργανισμούς ή όργανα. Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ή προς ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε.».

Άρθρο 32

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων– Τροποποίηση άρθρου 264 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 264 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «Εμπρησμός» προστίθενται οι λέξεις «-Παραβίαση προληπτικών μέτρων, β) στις περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 και στην παρ. 2 προστίθεται σωρευτικά και η επιβολή χρηματικής ποινής, γ) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 264 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 264

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά, τιμωρείται: α) με φυλάκιση και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη και χρηματική ποινή, αν στην περίπτωση των περ. α` ή β` η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με ισόβια κάθειρξη, αν στην περίπτωση της περ. β` η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.
Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά από την οποία μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη και χρηματική ποινή.
Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις που εκδίδει η αρμόδια αρχή για τη λήψη προληπτικών μέτρων πυροπροστασίας, ιδίως, οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων εντός ή εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή εάν η ανωτέρω παράλειψη συνέβαλε ουσιωδώς στην εξάπλωση πυρκαγιάς, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.».

Άρθρο 33

Εμπρησμός σε δάση-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων – Τροποποίηση άρθρου 265 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου, μετά από τις λέξεις «Εμπρησμός σε δάση», προστίθενται οι λέξεις «-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων» β) στην παρ. 1: αα) στην περ. α’ οι λέξεις «οκτώ (8) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» και η περ. α’ τροποποιείται ως προς την ποινική αξιολόγηση του προσπορισμού παράνομου περιουσιακού οφέλους το οποίο λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντική περίσταση, ββ) στην περ. β’ μετά από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή», βγ) στην περ. γ’ μετά από τη λέξη «κάθειρξη» προστίθενται οι λέξεις «τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή», γ) στην παρ. 2 αυξάνεται η προβλεπόμενη ποινή για την εξ αμελείας τέλεση, προστίθεται η σωρευτική επιβολή χρηματικής ποινής και επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, δ) προστίθενται παρ. 3, 4, 5, 6 και 7 και το άρθρο 265 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 265

Εμπρησμός σε δάση – Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται:

α) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν δε ο δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος συνιστά επιβαρυντική περίσταση,

β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν στην περίπτωση των περ. α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή,

δ) με ισόβια κάθειρξη αν στην περ. β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Όποιος στις περιπτώσεις της παρ. 1 προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή, και αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος ανάβει φωτιά για οποιαδήποτε ελεγχόμενη καύση ή εκτελεί θερμές εργασίες ή κάνει χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα ή ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές εκτάσεις ή σε οποιοδήποτε χώρο σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτές, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή αν η πράξη του δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η ανωτέρω πράξη είχε ως επακόλουθο την πρόκληση πυρκαγιάς, η οποία επέφερε σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή και αν επήλθε θάνατος με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος, προετοιμάζοντας τη διάπραξη του εγκλήματος της παρ. 1, κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εμπρηστικές ύλες ή άλλα αντικείμενα, πρόσφορα για την πρόκληση και την εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή, αν δε τελεί την ανωτέρω πράξη εντός δάσους ή δασικής έκτασης και σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτά, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) σε ποινή κάθειρξης έως οκτώ (8) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος αποθηκεύει, τοποθετεί ή εγκαταλείπει εύφλεκτες ύλες εντός δασών ή δασικών εκτάσεων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η πράξη του συνέβαλε στην εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, και η έφεση που ασκείται δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν, στην περίπτωση της παρ. 2, του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 και της παρ. 5, το δικαστήριο με ειδική αιτιολογία κρίνει εξαιρετικώς υπέρ της μετατροπής της ποινής.
Το ύψος της χρηματικής ποινής για τα αδικήματα του παρόντος δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ούτε ανώτερο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ.».

Άρθρο 34

Προσθήκη της δήμευσης ως παρεπόμενης ποινής στα αδικήματα εμπρησμού σε δάση-

Προσθήκη άρθρου 265A στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 265A ως εξής:

«Άρθρο 265A

Δήμευση σε περίπτωση εμπρησμού σε δάση

Στο έγκλημα εμπρησμού σε δάση από πρόθεση, τετελεσμένο και σε απόπειρα (παρ. 1 άρθρου 265), καθώς και στις περιπτώσεις εμπρησμού σε δάση από αμέλεια από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά που είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη ή εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή (παρ. 2 άρθρου 265), δημεύεται κατά την κρίση του δικαστηρίου με την καταδικαστική απόφαση η περιουσία ή τμήμα περιουσίας, του αυτουργού και των συμμετόχων στο έγκλημα.
Η έκταση της δήμευσης αποφασίζεται από το δικαστήριο, το οποίο την προσδιορίζει με βάση τη βλάβη που προκλήθηκε αφού σταθμίσει για τον υπολογισμό της και τα στοιχεία του άρθρου 79. Το δικαστήριο εξαιρεί από τη δήμευση ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία κρίνει, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση, ότι εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης του καταδικασθέντος και της οικογένειας του.
Το άρθρο 261 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων αντίστοιχης αξίας με τη βλάβη που επήλθε, εφαρμόζεται αναλόγως.».

Άρθρο 35

Απάλειψη του αδικήματος του εμπρησμού δάσους από αμέλεια από το ρυθμιστικό πεδίο της έμπρακτης μετάνοιας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 289 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 289 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «των άρθρων 264» διαγράφεται ο αριθμός «265» και η παρ. 1 του άρθρου 289 διαμορφώνεται ως εξής:

« 1. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 των άρθρων 264, 268, 270, 273, 275, 277 και 286, της παρ. 3 του άρθρου 279, και της παρ. 4 του άρθρου 285 ο υπαίτιος δεν τιμωρείται, αν με τη θέλησή του αποτρέψει τον κίνδυνο ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για

την αποτροπή του.».

Άρθρο 36

Συμπερίληψη παραβίασης ερυθρού σηματοδότη στις περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης -Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 290Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 290Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. ε) και η παρ. 1 του άρθρου 290Α διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα, μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης ή β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, ή γ) οδηγεί όχημα i) σε αυτοκινητόδρομο ή σε οδό ταχείας κυκλοφορίας με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον εξήντα (60) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον τριάντα (30) χλμ. ανά ώρα, ii) εντός κατοικημένης περιοχής ή σε άλλο οδικό δίκτυο με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον σαράντα (40) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον είκοσι (20) χλμ. ανά ώρα, ή δ) οδηγεί όχημα στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.) εκτός των περιπτώσεων αποκλειστικού προορισμού της, ή ε) παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:

αα) με φυλάκιση έως τρία (3) έτη, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε σημαντική βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.».

Άρθρο 37

Αύξηση του κατώτατου ορίου ποινής στο αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και πρόβλεψη προσωπικού λόγου απαλλαγής από την ποινή για οικείους θύματος – Τροποποίηση άρθρου 302 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 302 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 μετά από τη λέξη «τουλάχιστον» αντικαθίστανται οι λέξεις «τριών μηνών» από τις λέξεις «δύο (2) ετών», β) προστίθεται παρ. 2 και το άρθρο 302 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 302

Ανθρωποκτονία από αμέλεια

Όποιος από αμέλεια σκότωσε άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών.
Αν το θύμα της πράξης η οποία αναφέρεται στην παρ. 1 είναι οικείος του υπαιτίου, το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον υπαίτιο από κάθε ποινή, αν πεισθεί ότι λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστη από τις συνέπειες της πράξης του δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε ποινή.».

Άρθρο 38

Σωματική βλάβη αδύναμων ατόμων – Αντικατάσταση άρθρου 312 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 312

Σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων

Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, τιμωρείται: α) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 308, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, β) για την πράξη του άρθρου 309, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, γ) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 310, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και αν επεδίωκε την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με κάθειρξη και δ) για την πράξη του άρθρου 311, με κάθειρξη.
Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την περ. γ’ της παρ. 1 εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 39

Παράνομη βία – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 330 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 330 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 40

Απειλή – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 41

Επέκταση του αξιοποίνου σε πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 348Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 3 του άρθρου 348Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά από τις λέξεις «ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου» και «από ή με ανήλικο» προστίθεται αναφορά στο πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των παρ. 1 και 2 συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή η εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου ή προσώπου που εμφανίζεται ως ανήλικο, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής γενετήσιας πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο ή πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο.».

Άρθρο 42

Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 348Γ Ποινικού Κώδικα

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 348Γ του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται με τη διαγραφή της καταβολής αντιτίμου ως στοιχείου της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος των πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων, , επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο προκειμένου να συμμετάσχει σε πορνογραφικές παραστάσεις ή διοργανώνει αυτές, τιμωρείται ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Όποιος εν γνώσει του, παρακολουθεί πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι τιμωρείται στις περ. α’ και β’ του πρώτου εδαφίου με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και στην περ. γ’ με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.».

Άρθρο 43

Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής – Τροποποίηση άρθρου 358 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 358 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 358

Παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής

Όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που την επιβάλει σε αυτόν ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω προσωρινά, με εκτελεστό τίτλο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 44

Συκοφαντική δυσφήμηση – Αντικατάσταση άρθρου 363 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 363

Συκοφαντική δυσφήμηση

Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.».

Άρθρο 45

Κλοπή – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 372 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «τιμωρείται με φυλάκιση» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή» και το άρθρο 372 διαμορφώνεται ω εξής:

«Άρθρο 372

Κλοπή

Όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή.
Κινητό πράγμα θεωρείται κατά τον Κώδικα και η ηλεκτρική και κάθε άλλης μορφής ενέργεια.».

Άρθρο 46

Απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας – Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 378 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 378 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Όποιος καταστρέφει ή βλάπτει ξένο (ολικά ή εν μέρει) πράγμα ή με άλλον τρόπο καθιστά ανέφικτη τη χρήση του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή. Αν το πράγμα είναι μικρής αξίας ή η ζημία που προκλήθηκε είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν το πράγμα είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο ή η πράξη έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 47

Γενικές διατάξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης –Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 381 και παρ. 1 άρθρου 405 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 374Α, στην παρ. 1 του άρθρου 375, στο άρθρο 377, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 378 και στην παρ. 1 του άρθρου 379 απαιτείται έγκληση.».

Η παρ. 1 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 48

Μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο – Τροποποίηση περ. γ’ παρ. 1 άρθρου 25 ν. 1882/1990

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) διαγράφονται οι λέξεις «, τα χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις καθώς και», και η παρ. 1 του άρθρου 25 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 25

Ποινικό αδίκημα μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους

Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

Στην αίτηση και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του προσώπου τα χρέη από τα αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.

Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.».

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Σχόλια « 1 … 5 6 7 8 9 10 »

22 Δεκεμβρίου 2023, 12:15 | Λυδία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να καταργηθεί η τροποποίηση του άρθρου 169Α του ΠΚ παρ.3 που επιτρέπει σε κάποιον συγγενή να παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις για λογαριασμό του γονέα , ως απαράδεκτη!!!
22 Δεκεμβρίου 2023, 12:14 | Ηλίας Νάκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΚΕ ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 28-11-2023 το σχέδιο Νόμου με τίτλο « Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης- Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας».

Παρότι είναι αυτονόητα καταδικαστέα, κάθε είδους βία, εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου, η εταιρεία μας θεωρεί τουλάχιστον άστοχο, και ιδίως εν έτη 2023, να παραμένει, σχεδόν κατ’ απόλυτο βαθμό συνδεδεμένη η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας, με την βία αποκλειστικά, κατά των γυναικών. Ακόμα και από την ίδια την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα από το προοίμιο αυτής, προκύπτει πως η ενδοοικογενειακή βία που μπορεί να είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική αφορά τόσο άνδρες, γυναίκες αλλά και παιδιά. Η παρωχημένη και αναχρονιστική αντίληψη ότι η βία στους κόλπους μιας οικογένειας αφορά μόνον τις γυναίκες είναι απόλυτα ισοπεδωτική και συνάμα εσφαλμένη. Κάθε άνθρωπος χρήζει της προστασίας του Νόμου, και αυτονόητα, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο θύμα, όσο και θύτης.

Η Σύμβαση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης πέραν του σκέλους που αναφέρεται στην προστασία των γυναικών αναφέρεται και καταδικάζει και κάθε μορφή ενδοοικογενειακής βίας και συνεπώς και οπωσδήποτε, και την βία απέναντι στον άνδρα, αλλά και το παιδί. Είναι επίσης κοινή αντίληψη ότι εξίσου βαριά, αν όχι βαρύτερη μορφή κακοποίησης, είναι η ψυχική/ψυχολογική κακοποίηση και η οποία είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να αποδειχθεί. Το αυτό, έχει περίτρανα αναδειχθεί από την Δικαστηριακή Πρακτική. Μια λοιπόν μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης είναι και αυτή της διατάραξης των συναισθηματικών σχέσεων και διάρρηξης των σχέσεων τέκνου – γονέα, όπως αυτή προβλέφθηκε στο άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 που βρίσκεται ήδη σε ισχύ, από τον Σεπτέμβριο του 2021.

Υπενθυμίζουμε, ότι από την λεκτική διατύπωση του Ν. 4800/2021 προκύπτουν τα κάτωθι:
Α) Άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 Τροποποίηση του άρθρου 1511 ΑΚ «Άρθρο 1511 Άσκηση ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.
Στο νευραλγικό λοιπόν αυτό άρθρο του Νομοθετήματος, που πρόσφατα εκσυγχρόνισε το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας μας και θεμελίωσε το αυτονόητο, ήτοι την από κοινού και εξίσου συμμετοχή των γονέων στην ανατροφή του τέκνου, μετά την διάσπαση ή τον χωρισμό τους, προκύπτει ως κυριαρχικό ζητούμενο η προστασία του τέκνου από μεθοδεύσεις του ενός γονεά και ίσως και του συγγενικού του πλαισίου όπως επιχειρήσει και διεμβολίσει την σχέση του ανηλίκου με τον έτερο. Αυτή η διεμβόλιση γίνεται μονάχα με έντονη παρέμβαση στον ψυχισμό του τέκνου που οπωσδήποτε συνιστά βαρύτατη μορφή ψυχικής κακοποίησης, ίσως βαρύτερης της σωματικής, διότι τα σημάδια της, δεν επουλώνουν ποτέ.

Διατάξεις του εν ισχύ Ν. 4800/2021.

Β) Άρθρο 14

Συνέπειες κακής άσκησης Αντικατάσταση του άρθρου 1532 Α.Κ.
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
Συνεπώς σήμερα, κατά Νόμο, ρητά προβλέπεται, ότι οι Δικαστικές αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων της χώρας θα πρέπει να διασφαλίζουν την ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Δηλαδή ο Νομοθέτης του Ν. 4800/2021 κατέστησε σαφές πως εφόσον κάτι τέτοιο συμβαίνει, συνιστά ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Η ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ.
Βέβαια, παρά την βελτίωση οπωσδήποτε της Νομολογίας των Ελληνικών Οικογενειακών Δικαστηρίων μετά την έναρξη ισχύος του Ν 4800/2021 και της εφαρμογής του κανόνα του άρθρου 1513 Α.Κ., το ζήτημα αυτό, ήτοι της ηθελημένης, δόλιας και ιδιοτελούς διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον ένα γονέα, κατόπιν παρέμβασης του έτερου, που συνήθως έως και πρόσφατα, ασκούσε την αποκλειστική επιμέλεια αυτού, παραμένει, έως και σήμερα, «δίχως θεραπεία». Η έλλειψη μηχανισμών διάγνωσης των μεθοδεύσεων αυτών, εντάσσεται στο πλαίσιο της μη σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί αξιολόγησης των τέκνων και των γονέων, από ειδικό ψυχικής υγείας, όλως επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν, ως απόλυτα ανεπαρκείς.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι:

Σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων δεν προβλέπεται, στο βωμό της γρήγορης απονομής της δικαιοσύνης, ή άμεση, και εις βάθος διερεύνηση των γονέων αλλά και του τέκνου, από αμερόληπτο, ήτοι τουλάχιστον με δημόσια θέση (και άνευ αμοιβής), ειδικό ψυχικής υγείας.

Σε επίπεδο οριστικής αποφάσεως, ήτοι σε επίπεδο αγωγών, εφόσον υποβληθεί αίτημα διενέργειας Ψυχιατρικής Πραγματογνωμοσύνης, η κατάσταση επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραγελαφική. Ο εκάστοτε γονέας, που έχουν διαρρηχθεί οι σχέσεις του με το τέκνο του, θα πρέπει να καταθέσει αγωγή στην οποία θα περιλάβει το σχετικό αίτημα του, και το οποίο για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να προηγηθεί μια ιδιαίτερα πολυέξοδη και κυρίως χρονοβόρα διαδικασία (κατάθεση – συζήτηση – έκδοση προδικαστικής απόφασης – διορισμός και όρκιση πραγματογνώμονα – συσχέτιση της πραγματογνωμοσύνης και επιστροφής της στο δικαστήριο και κατόπιν έκδοση αποφάσεως). Καθίσταται λοιπόν προφανές, πως μια τέτοια διαδικασία, δεν είναι καθόλου αποτελεσματική και ικανή να αναχαιτίσει την αυξανόμενη διαρκώς τάση παρέμβασης του ενός γονέα και επηρεασμού του τέκνου, εις βάρος του έτερου.

Σε επίπεδο δε Εισαγγελιών Ανηλίκων είναι επίσης σαφές ότι λόγω υπερφόρτωσης αυτών και σύνδεσής τους με κέντρα ψυχικής υγείας και Δημόσια Νοσοκομεία που καθορίζουν κατ’ ελάχιστο, μετά εξαμήνου, την έναρξη τυχόν διαταχθεισών συνεδριών τέκνων και γονέων και με ιδιαίτερα σύντομες και συνοπτικές διαδικασίες, ότι και αυτή η λύση, καθίσταται προβληματική και απόλυτα ανεπαρκής στην διάγνωση και επίλυση ζητημάτων που άπτονται της ψυχικής υγείας γονέων και τέκνων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι αρκετές φορές διαταχθείσες «κοινωνικές έρευνες διατυπώνονται από Κοινωνικούς Λειτουργούς που ουδόλως είναι καθ’ύλην αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν επί της κατανομής της γονικής μέριμνας και ιδίως επί της ψυχολογικής κατάστασης και κατά συνέπεια ουσιαστικής καταλληλότητας έκαστου γονέα. Ελλείψη όμως σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας, οι έρευνες αυτές, που κατ’ ορθή ανάγνωση θα έπρεπε να ομιλούν κυρίως για τις συνθήκες διαβίωσης ενός εκάστου ανηλίκου, αποτελούν το κατευθυντήριο έγγραφο, στα χέρια του Δικαστού.

Η ανεπάρκεια των μηχανισμών του κράτους δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί εύφορο έδαφος προσφυγής σε ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας με απόλυτα, αρκετές φορές, ιδιοτελή στόχευση. Είναι σαφές λοιπόν γιατί έχουν γιγαντωθεί οι καταγγελίες κατά ιδιωτών ειδικών ψυχικής υγείας οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς και πλείστες φορές και παράνομα ήτοι άνευ της αναγκαίας συναίνεσης του έτερου γονέα κατά την επιταγή του άρθρου 1519 ΑΚ. Οι εν λόγω δε γνωματεύσεις που πλείστες φορές δίδονται όχι μόνο άνευ της αναγκαίας συναίνεσης αλλά και δίχως ποτέ να έχει συναντήσει ο ειδικός τον έτερο γονεά ή και ακόμα και το τέκνο, συντάσσονται προ της συζήτησης των αιτήσεων ή αγωγών και με απόλυτα ιδιοτελή στόχευση. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνον εφόσον ρητά διατυπωθεί στο Νόμο πως γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας θα μπορούν να λαμβάνονται υπόψιν μόνο εφόσον έχουν συναινέσει στην εξέταση του τέκνου αμφότεροι οι γονείς ή έχουν διενεργηθεί κατόπιν διαταγής δικαστηρίου ή αρχής και έχουν διενεργηθεί από Δημόσιο Φορέα.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 2 (β) του Κεφαλαίου Α’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής:

« η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του Ν. 3500/2006 (Α’232), προκειμένου βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στην δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ιδίως δε της προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση αυτών όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 1532 (β) Α.Κ. ήτοι την διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς.)

Το άρθρο 86 του κεφαλαίου Δ’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που τροποποιεί το άρθρο 4 ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως «ψυχολογική» μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» και τελικώς διαμορφώνεται ως εξής : Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532ΑΚ του Αστικού Κώδικα, είναι στην ορθή κατεύθυνση.

Το εν λόγω άρθρο, όπως τροποποιείται, περιλαμβάνει πλέον ρητώς την ψυχολογική βία που υφίσταται ανήλικο θύμα και με ρητή αναφορά στα προβλεπόμενα στο άρθρο 1532 Α.Κ. ΡΗΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΕΟΝ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 λογίζεται ως ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκου η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον έτερο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς. Ευθέως λοιπόν ποινικοποιείται η μεθόδευση χειραγώγησης του τέκνου και διεμβόληση της σχέσης του με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και ο επηρεασμός αυτού, θεωρούμενης ευθέως πλέον, και εκ του Νόμου, ως μορφή ψυχικής κακοποίησης.

Χρειάζεται όμως περαιτέρω να τροποποιηθεί και το άρθρο 6 του Ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως ψυχολογική σε συνέχεια της σωματικής βλάβης και συνεπώς ο τίτλος του πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:

Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική και ψυχολογική βλάβη.

Περαιτέρω στην παράγραφο 1 του ως άνω άρθρου θα πρέπει να συμπληρωθεί και η περίπτωση ψυχολογικής βλάβης του ανήλικου ήτοι η τελική διαμόρφωση του άρθρου διαμορφώνεται ως εξής :

1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους. Το μέλος της οικογένειας που προκαλεί διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτόν, συνιστά κατά το άρθρο 4 του παρόντος νομοθετήματος ψυχολογική βλάβη και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών.
Εφόσον σε βάρος του φερόμενου δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση ο εισαγγελέας πριν από κάθε άλλη ενέργεια υποχρεούται να διατάξει την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης τόσο στο φερόμενο θύμα αλλά και στον θύτη προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας.

Πέραν των ως άνω παρατηρήσεων και προτάσεων της εταιρεία μας, άξια συνοπτικής μνείας είναι και τα κάτωθι:

Στο άρθρο 23 του Ν. 3500/2006 όπως προτείνεται να τροποποιηθεί, καθιερώνεται το «ακαταδίωκτο» των επαγγελματιών και συγκεκριμένα :

1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος του ανήλικου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά το νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.

Η εν λόγω διάταξη όμως καθίσταται ιδιαίτερα προβληματική διότι:

Α) Εφόσον εξ αρχής τα ως άνω άτομα θεμελιώνουν υπέρ τους το ακαταδίωκτο, πως τυχόν θα διαπιστωθεί εάν προέβησαν εν γνώση τους, σε αναληθή αναφορά;

Β) Από την εν λόγω διάταξη φαίνεται ρητά να εξαιρούνται οι ψυχολόγοι και ειδικοί ψυχικής υγείας όχι όμως και οι ψυχίατροι. Συνεπώς θα πρέπει καταρχήν να αποσαφηνιστεί καταπόσον στην έννοια των ιατρών που φαίνεται να θεμελιώνουν καταρχήν το ακαταδίωκτο, συμπεριλαμβάνονται ερμηνευτικά και οι ψυχίατροι, δεδομένου ότι και αυτοί είναι ιατροί.

Σε κάθε περίπτωση κρίνεται επιβεβλημένο να διατυπωθεί ρητά πως οι γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων και στις οποίες αποκαλύπτεται φερόμενη τέλεση πράξεως ενδοοικογενειακής βίας στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους, θεμελιώνουν επίσης το ακαταδίωκτο, μόνον εφόσον έχουν επιληφθεί, κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου που τροποποιεί το άρθρο 169Α του Π.Κ. προβλέπει στην παράγραφο 3 αυτού ότι « Όποιος εν γνώση ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.

Η εν λόγω διάταξη κρίνεται ιδιαιτέρως άστοχη δεδομένου ότι επιτρέπει την εκ πλαγίου παραβίαση μιας δικαστικής απόφασης από τρίτο, υπέρ του οικείου του, και ως τέτοια πρέπει απνευστί να καταργηθεί.

Περαιτέρω:

Το άρθρο 43 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη στο αδίκημα του άρθρου 358 ΠΚ ήτοι της μη καταβολής διατροφής και γνώμη της εταιρείας μας είναι ότι το εν λόγω αδίκημα ορθώς θα πρέπει να παραμείνει στο χωρίο των κατ’ έγκληση διωκόμενων αδικημάτων (ως ισχύει σήμερα)

Περαιτέρω:

Το άρθρο 44 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου τροποποιεί το άρθρο 363 του Π.Κ. και προβλέπει ότι στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινική ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.

Η εταιρεία μας θεωρεί πως τυγχάνει εσφαλμένη η εν λόγω τροποποίηση και ζητά την κατάργηση της. Θεωρούμε πως η αναλήθεια που διαδίδεται ενώπιον τρίτων (όποιος και αν είναι ο τρίτος) εν γνώση της αναληθείας αυτής, έχει αυτοτελή απαξία και συνεπώς δεν έχει σημασία ενώπιον ποίου διαδίδεται. Εξάλλου όπως εύστοχα παρατηρεί και η υπ’αριθ 3/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Α.Π.
“Μόνο το γεγονός ότι τα δικαστικά πρόσωπα, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, έχουν αυστηρά προκαθορισμένους ρόλους, δεν εκφράζουν την προσωπική τους άποψη, δεν δικαιούνται να προβαίνουν σε σχολιασμό όσων εκτίθενται στο πλαίσιο της οικείας διαδικασίας και εκφέρουν την κρίση τους εντός του πλαισίου των καθηκόντων τους, αποκλειστικά, προς διευθέτηση της εννόμου σχέσεως που αφορά τα διάδικα μέρη, χωρίς να την ανακοινώνουν σε άλλους, δεν δικαιολογεί τη συσταλτική ερμηνεία του όρου «τρίτος», αφού και ο δικαστικός λειτουργός δεν παύει ως άνθρωπος να γίνεται κοινωνός μιας δυσμενούς παράστασης για το πρόσωπο που αφορούν οι ισχυρισμοί, χωρίς μάλιστα να έχει πάντοτε τη δυνατότητα να ερευνήσει την ουσιαστική βασιμότητα αυτών είτε για λόγους τυπικούς (όπως π.χ. σε περίπτωση παραγραφής, εκπρόθεσμης υποβολής της έγκλησης κλπ), είτε διότι περιορίζεται δικονομικά από το αντικείμενο της έρευνάς του, όπως συμβαίνει, όταν στο απευθυνόμενο σε αυτόν δικόγραφο περιλαμβάνονται, πέραν του ερευνώμενου αντικειμένου, και άσχετοι προς αυτό, δυσφημιστικοί για τον αντίδικο, ισχυρισμοί, οπότε ο θεσμικός ρόλος των δικαστικών προσώπων δεν αποτρέπει ουσιαστικά τον κίνδυνο διασυρμού του φορέα του προστατευόμενου εννόμου αγαθού.”

Περαιτέρω:

Τέλος, αναφορικά με τις τροποποιήσεις του κεφαλαίου B’ που αφορούν την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα καθώς και του κώδικα Ποινικής Δικονομίας τοποθετούμε και τους κάτωθι προβληματισμούς:

Κατά το κεφάλαιο Α’ του Νομοσχεδίου αντικείμενο του είναι (μεταξύ άλλων) :
α) η τροποποίηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου η εφαρμογή τους να συμβάλλει στην ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, και αμεσότερη διεξαγωγή της ποινικής δίκης, στην ενίσχυση της εγκληματοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής μέσω των αρχών της γενικής και ειδικής πρόληψης και στην οικονομία της ποινικής διαδικασίας.
Ενδεικτικά, … τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις αναστολής της ποινής, προκειμένου οι ποινές και επί πλημμελημάτων να εκτίονται μέσω των εναλλακτικών τρόπων έκτισης της κοινωφελούς εργασίας και της μετατροπής της ποινής σε χρηματική, αλλά και με πραγματική έκτιση σε σωφρονιστικό κατάστημα, όταν το δικαστήριο το κρίνει αναγκαίο.
Η εταιρεία μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και των προυποθέσεων της αναστολής οφείλει να λάβει υπόψιν και τον χείμαρρο ψευδών καταγγελιών, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας, που αποτελεί κοινή γνώση ότι αρκετές φορές αβασάνιστα και ιδιοτελώς κατατίθενται. Αποτελεί επίσης κοινή γνώση, ότι πίσω από τις καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών που τυγχάνουν αληθείς, και οπωσδήποτε χρήζουν της άμεσης προστασίας του κράτους, υποκρύπτονται και υπερπολλαπλάσιες ψευδείς καταγγελίες που ιδιοτελώς και στοχευμένα κατατίθενται προς αποκλειστική δικαστική χρήση και με στόχευση την απόπειρα δολοφονίας της προσωπικότητας του καταγγελόμενου και επηρεασμού του κρίνοντος Δικαστού.
β) η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του ν. 3500/2006 (A’ 232), προκειμένου: βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στη δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων, κυρίως των γυναικών, που πλήττονται με αυξανόμενη ένταση από συμπεριφορές ενδοοικογενειακής βίας,
Η εταιρεία μας θεωρεί ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών ιδίως υπό το φως των τελευταίων στατιστικών από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” όπου παρά χρήμα αποδεικνύεται ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Συνεπώς κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να απαληφθεί.
ββ) να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων,
Η εταιρεία μας εισηγείται ότι η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα άντρα ή γυναίκα ή παιδί και οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτου φύλου, φυλής και ανεξαρτήτου θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Η παρούσα αντανακλά τις βασικές θέσεις και παρατηρήσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας “ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ” επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και οπωσδήποτε υπόκειται σε μελλοντικές τροποποιήσεις και προσθήκες.

Για την Α.Μ.Κ.Ε. “Ενεργοί Μπαμπάδες”
22 Δεκεμβρίου 2023, 12:06 | Έλενα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να αποσυρθεί η τροποποίηση του 169Α (Κεφάλαιο Β Άρθρο 26).

Να τιμωρείται οποιοσδήποτε παραβιάζει ή συναινεί σε παραβίαση δικαστικών αποφάσεων.
22 Δεκεμβρίου 2023, 11:24 | Γιώργος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να διώκεται αυτεπάγγελτα οποιοσδήποτε παραβιάζει δικαστικές αποφάσεις είτε το πράττει ο ίδιος είτε οποιοσδήποτε οικείος. Κανένα ακαταδίωκτο σε κανέναν.

Να γίνονται άμεσα τα δικαστήρια και να μην δίνονται ελαφρυντικά ή να απαλλάσσονται λόγο διάκρισης φύλου.
22 Δεκεμβρίου 2023, 06:49 | Θ.Μ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για το άρθρο 26

Η ατιμωρησία των γονέων (μητέρες κυρίως) για παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που αφορούν την επικοινωνία του γονέα με το παιδί του, σε περίπτωση διαζυγίου έχει διαμορφώσει μία κατάσταση όπου απροκάλυπτα πλέον αν κάποιος γονέας θέλει να αποκόψει τον άλλο γονέα, μπορεί να το κάνει άνετα και εύκολα με την ανοχή της πολιτείας. Εισηγείσθε να μην διώκονται οι συγγενείς του έχοντος την επιμέλεια γονέα, όταν εκείνοι παραβιάζουν την απόφαση για λογαριασμό αυτού που έχει την υποχρέωση να έχει το τέκνο στην διάθεση του έτερου γονέα για επικοινωνία. Αυτό δεν έχει καμία λογική. Ανοίγεται με αυτόν τον τρόπο ένα “παραθυράκι” να παραβιάζεται νόμιμα μια δικ. απόφαση. Οι αποφάσεις εκδίδονται για να τηρούνται και όχι για να παραβιάζονται. Με αυτόν τον τρόπο επίσης πλήττεται το κύρος της Δικαιοσύνης και ο θεσμός την ευνομούμενης κοινωνίας. Θεωρώ αναγκαία την επίσπευση της εκδίκασης αυτών των υποθέσεων και όχι μετά από τέσσερα πλέον χρόνια. Ποιος θα αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο για τα παιδιά και τους αποκλεισμένους γονείς τους;
22 Δεκεμβρίου 2023, 01:08 | Αριστοτέλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 42

Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 348Γ Ποινικού Κώδικα

Ναι, αλλά αν έστω ένας ενήλικας ξεγελαστεί από το ανήλικο, όταν το τελευταίο ψεύδεται για την ηλικία του ή/και δείχνει ψεύτικη ταυτότητα και κάνουν sexting ανταλλάσσοντας πορνογραφικό υλικό, ή αν αποκτήσει πρόσβαση σε ομάδες για ενήλικες με πορνογραφικό περιεχόμενο (στο διαδίκτυο) ξεγελώντας την διαχείριση και οι αρχές το πάρουν χαμπάρι, δεν θα έπρεπε οι ενήλικες να βρουν το δίκαιο τους; Το ίδιο και σε περίπτωση σεξουαλικής συνεύρεσης δια εξαπάτησης (sex by fraud).

Μην το αφήνετε έτσι! Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που είναι αθώοι και είχαν/έχουν πέσει θύματα εξαπάτησης από ανήλικα και έχουν καταδικαστεί σε πολλά χρόνια φυλάκισης. Τώρα που πάτε να τροποποιήσετε τον π.κ., βάλτε και την αποπλάνηση ενηλίκων δια εξαπάτησης. Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν ότι οι πράξεις έχουν συνέπειες και πρέπει να μάθουν, τόσο για το δικό τους καλό και ασφάλεια, όσο και για το καλό και την ασφάλεια των ενηλίκων και της δημόσιας τάξης.

Τέλος, τα ισόβια δεν θα έπρεπε να ξεπερνούν τα 10 έτη.
21 Δεκεμβρίου 2023, 15:00 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.3
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ
Αντι να επιβάλλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
21 Δεκεμβρίου 2023, 13:34 | Σωτήρης Μελίσσης

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ Η ΓΟΝΕΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΩΣ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΩΣ ΜΟΡΦΗ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ-ΒΛΑΒΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ-ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ.
21 Δεκεμβρίου 2023, 13:53 | Χαραλαμπος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πολύ λάθος όλο αυτό που γίνεται .Ειναι άδικο για τον κάθε πατέρα και κάθε άντρα σε βαθμό ρατσιστικό μπορώ να πω.Παρακαλω να το διορθώσετε .
21 Δεκεμβρίου 2023, 00:22 | Χρήστος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αντί να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ
21 Δεκεμβρίου 2023, 00:04 | Γιώργος Μπάσης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δηλαδή δε φτάνει που υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας, καταστρέφετε και χιλιάδες παιδιά, (το μέλλον της Ελλάδας), επιτρέποντας σε οικείους της αποξενώτριας μητέρας ( η οποία θέλει να εκδικηθεί το σύζυγό της πολλές φορές χωρίς σοβαρό λόγο), να αρνούνται την επικοινωνία του πατέρα με το τέκνο του. Δηλαδή τιμωρείται η μητέρα, αλλά δε τιμωρείτε η γιαγιά ή ο παππούς από τη μεριά της μητέρας. Άρα θα αρνείται η γιαγιά των τέκνων την επικοινωνία του πατέρα με τα τέκνα του. Ευφυέστατο, συγχαρητήρια!! Έχετε μετατρέψει τον πατέρα σε επισκέπτη-πορτοφόλι. Δέχεστε δηλαδή ότι όλοι οι άντρες είναι κακοποιητές και τους πετάτε στα σκουπίδια. Δεν είναι όλοι οι άντρες κακοί ούτε όλες οι γυναίκες καλές. Η διάρρηξη σχέσης του ενός γονέα με το παιδί του είναι άσκηση ψυχολογικής βίας και κακοποίηση ανηλίκου από τον άλλον γονέα και πρέπει να ποινικοποιηθεί. Όταν ένας πατέρας φροντίζει και ανατρέφει τα παιδιά του ισότιμα, δεν υπάρχει λόγος να επιτεθεί στην μητέρα των παιδιών του.
20 Δεκεμβρίου 2023, 23:10 | Ευθύμιος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ένας νόμος θα πρέπει είτε να καλύπτει τα κενά του προηγούμενου είτε να τον ανατρέπει εφόσον ο προηγούμενος δημιουργούσε προβλήματα στην κοινωνία όπως οι αδικίες και η ανισότητες. Γίνεται λόγος για την ενδοοικογενειακή βία. Ποιός ο σκοπός να την πολεμήσεις αν δεν προστατεύεις τα θύματά της; Έχουν διεξαχθεί διαφόρων ειδών έρευνες και στατιστικές που παρουσιάζουν διάφορα στοιχεία όσων αφορά το ποιοί λειτουργούν σα θύτες και ούτε λίγο ούτε πολύ το κάνουν όλοι ανεξάρτητα το φύλλο του καθένα και της καθεμίας. Αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον, όπως και να θεσπιστεί ο νόμος είτε από ψυχασθένειες, είτε από παραφροσύνη μια μάνα θα κακοποιήσει το παιδί της ή ένας πατέρας αντίστοιχα. Στο μέλλον επίσης μία γυναίκα θα επιτεθεί στον άντρα της είτε πάλι εξαιτίας κάποια ψυχασθένειας, είτε για λόγους που έχει αποδειχτεί στο παρελθόν ότι υφίστανται και δεν ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας κανενός. Επίσης κι ένας άντρας θα επιτεθεί στη γυναίκα του για κάποιον από τους παραπάνω λόγους. Το επόμενο και ακόμα πιο σοβαρό είναι ότι θύμα ενδοοικογενιακής βίας μπορεί να πέσουν και τα παιδιά. Δεν είναι κρυφό ότι τα παιδιά πέφτουν θύματα τόσο των πατεράδων όσο και των μητέρων τους, με τις μητέρες να γίνονται κατά μεγαλύτερο ποσοστό οι θύτες της υπόθεσης και κυρίως για μικρές ηλικίες (όσο μικρότερα τόσο πιο ανυπεράσπιστα). https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Ένας σωστός και δίκαιος νομοθέτης δεν μπορεί να παραβλέψει το γεγονός ότι και οι δύο είναι ικανοί να κάνουν κακό στα παιδιά γι’αυτό και το τιμωρητικό πλαίσιο οφείλει να είναι κάθετο ανεξαρτήτως φύλλου.

Εν συνεχεία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη σας ότι οι οικογένειες που φτάνουν σε διαδικασίες διαζυγίων και οι λόγοι είναι η δήλωση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, αναγκαία θα έρχονται σε ρήξη. Πέραν το εξόφθαλμων περιστατικών όπου αποδυκνύεται εύκολα ποιός είναι ο υπαίτιος και ότι όσα λέχθηκαν είχαν βάση (με αποδείξεις και στοιχεία), υπάρχουν πάρα πολλά περιστατικά όπου οι γυναίκες-μητέρες μιας οικογένειας στρέβλωσαν, με αθέμιτα μέσα, την πραγματικότητα ώστε να απομακρύνουν τους συζύγους τους και πατεράδες των παιδιών τους από τα ίδια τα παιδιά. Όπως καταλαβαίνει κανείς, μια τέτοια πράξη είναι οδυνηρή τόσο για τον αθώο γονέα που στοχοποιείται από όλη την κοινωνία ως κακοποιητής (και μπορεί να οδηγηθεί μέχρι και σε φυλάκιση) αλλά επίσης είναι οδυνηρό και για το/τα παιδί/παιδιά που όχι μόνο αισθάνονται την αδικία να στερούνται έναν κατά τα άλλα καλό γονέα για λάθος λόγους από δίπλα τους αλλά αισθάνονται επίσης ότι ίσως φταίνε κι εκείνα. Εδώ ένας ακόμα σύνδεσμος που βεβαιώνει τα ως άνω: https://www.in.gr/2022/06/10/greece/fake-kataggelies-gia-kakopoiiseis-ti-lene-oi-astynomikoi-gia-fainomeno/

Όλοι έχουν ανάγκη να τους προστατεύει ο νόμος… και άντρες και γυναίκες και παιδιά. Τα παιδιά όμως λόγω της φύσης της παιδικής αθωότητας γίνονται εύκολα εργαλεία από όσους θέλουν μόνο να δικαιώνονται ακόμα κι αν δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Για τους προαναφερθέντες λόγους λοιπόν δηλώνω πως συμφωνώ με τη θέση και τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
20 Δεκεμβρίου 2023, 23:48 | Αστεριος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.3
Αντι να επιβάλλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
20 Δεκεμβρίου 2023, 21:30 | Σπύρος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Πολύ πρόχειρο νομοσχέδιο που του λείπει σοβαρότητα και επαφή με την πραγματικότητα. Δηλαδή αν μια μητέρα προκαλεί διάρρηξη σχέσεων παιδιού με γονέα θα έχει κάποιες συνέπειες. Αν το προκαλεί όμως συγγενικό πρόσωπο ακαταδιωκτο; Δε ξέρω αν πρέπει να γελάμε ή να κλαίμε. Κανένας ακαταδιωκτο.
20 Δεκεμβρίου 2023, 21:11 | Σάκης σ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δημιουργήστε αίσθημα ασφάλειας σε όλους μας !να τιμωρούνται άμεσα όλοι οι παραβάτες! Κάντε πλήρη εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ακ περί ενδοικογενεικης βίας , έτσι ώστε να σταματήσει ο φυσικός πόλεμος που δέχονται καθημερινά τα παιδιά , αφού ο ένας γονέας με διάφορες μεθοδεύσεις προσπαθεί να διαταραξξει τις σχέσεις του τέκνου με τον. Έτερο γονέα
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:08 | ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας», ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019, Άρθρο 25: Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα.

Η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος θεωρεί θετικό βήμα προς την προάσπιση των δικαιωμάτων των μελών της τη νέα διάταξη που έρχεται να καλύψει το νομοθετικό κενό, καθώς στο άρθρο 168 ΠΚ δεν υπήρχε ειδική διάταξη σχετική με τους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας όπου τα περιστατικά βίας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, ιδίως μετά την πανδημία, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται πλήρως οι περιπτώσεις άσκησης βίας σε βάρος των Νοσηλευτών. Το δε ασφαλές περιβάλλον εργασίας είναι εδώ και δεκαετίες νομοθετικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της Διοίκησης και πάγιο αίτημά μας.

Κατά την ανάλυση συνεπειών ρύθμισης: «Η τροποποίηση του άρθρου 168 ΠΚ με την προσθήκη παρ. 4 κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να συμπεριληφθεί ρητά, στις υποπεριπτώσεις του εν λόγω άρθρου και κάθε μορφή διατάραξης της λειτουργίας χώρου υγειονομικής περίθαλψης, η οποία μπορεί να τελείται ενδεικτικώς με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών. Διακεκριμένη μορφή της ανωτέρω συμπεριφοράς, θεωρείται η πρόκληση βιαιοπραγίας. Το ύψος και η διαβάθμιση των απειλούμενων ποινών κρίθηκαν ανάλογα με την ιδιαίτερη ποινική απαξία του εγκλήματος. Η διατάραξη της λειτουργίας των ανωτέρω χώρων προκαλεί πολυεπίπεδη βλάβη, καθώς αφενός μεν παρεμποδίζει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό από την άσκηση των,συχνότατα, κατεπείγοντος χαρακτήρα καθηκόντων τους, που είναι κρίσιμα γιατην αποκατάσταση της υγείας των ασθενών τους, αφετέρου δε, η δημιουργούμενη ένταση διαταράσσει την απαραίτητη ψυχική ηρεμία και νηφαλιότητα για την άσκηση του λειτουργήματός των ανωτέρω επαγγελματιών υγείας, αλλά και δημιουργεί ταραχή στους νοσηλευόμενους και θεραπευόμενους με ό,τι αυτό αρνητικό συνεπάγεται για την αποκατάσταση της υγείας τους.»

Παρά τη θετική αποτίμηση μιας ειδικής διάταξης για την καταστολή της βίας στα νοσοκομεία, εντύπωση προκαλεί η πλήρης απουσία της αναφοράς των εργαζομένων στην ανάλυση εκτίμησης συνεπειών και δη του νοσηλευτικού προσωπικού που είναι στατιστικά ο πιο συχνός αποδέκτης λεκτικών και σωματικών επιθέσεων. Η αιτιολογική έκθεση αναδεικνύει ενδιαφέρον αποκλειστικά και μόνο για την ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών, η οποία ήδη προστατεύεται εξ ορισμού στους συγκεκριμένους χώρους και παραγνωρίζει τη σημασία της εργασίας των επαγγελματιών υγείας σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Η έκθεση αποδίδει υπερβολική συγκριτικά σημασία στην αξία της σωματικής ακεραιότητας των ασθενών και στην επικράτηση ήρεμου και ασφαλούς περιβάλλοντος νοσηλείας και δείχνει να αγνοεί ότι το ίδιο περιβάλλον αποτελεί και περιβάλλον εργασίας και δη εργασίας εξαιρετικά δυσχερούς και υπεύθυνης.

Η άποψη μας είναι ότι η θεσμοθέτηση του αδικήματος αυτού είναι θετική αλλά όχι επαρκής από μόνη της για την καταστολή των φαινομένων βίας. Η ανεπάρκεια επικεντρώνεται σε δύο άξονες:
Από άποψη πολιτικής, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί από μόνη της πανάκεια του φαινομένου της βίας στις δομές παροχής υγείας, χωρίς την επαρκή στελέχωση και την αποτελεσματική φύλαξη των χώρων αυτών.
Από άποψη νομοτεχνική, η διάταξη είναι ελλιπής και προβληματική αναφορικά με τη διαδικασία σχετικά με την καταγγελία και τη δίωξη των αδικημάτων αυτών. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη σχετικά με την έγκληση τους, με αποτέλεσμα να ισχύει ο κανόνας της αυτεπάγγελτης δίωξης, χωρίς όμως να επιλύονται τα πρακτικά ζητήματα που θα επέλυε η ρητή πρόβλεψη της υποχρέωσης της Υπηρεσίας να καταγγείλει το συμβάν στις αρχές (όπως συμβαίνει με τα εργατικά ατυχήματα και δη σε πολύ σύντομες προθεσμίες).
Τα δε σημαντικά προβλήματα που ανακύπτουν στην πράξη και δεν προβλέπονται προς το παρόν, είναι τα σχετικά με την ανάληψη των δικαστικών εξόδων των δικαστηρίων που θα προκύψουν, δεδομένης της μεγάλης καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης και του υψηλού κόστους αυτής, όπως ισχύει νομοθετικά για τις περιπτώσεις βιαιοπραγίας κατά των ελεγκτών της ΑΑΔΕ, αλλά και για τους δημοσίους υπαλλήλους, σε περίπτωση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης ή άσκησης ποινικής δίωξης εις βάρος τους για αδικήματα που τους αποδίδεται ότι διέπραξαν κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους (άρθρο 52 του νόμου 4674/2020-στο οποίο πρέπει να προστεθεί διάταξη που να καταλαμβάνει και τα νέα αδικήματα και την κάλυψη εξόδων υποβολής έγκλησης και άσκησης αγωγής, εκδίκασης αυτών και όλων των σχετικών εξόδων, με επέκταση του πεδίου εφαρμογής και στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που επίσης είναι συχνά θύματα βίας).

Πρέπει επομένως να προβλεφθεί αφενός ρητά η άσκηση ποινικής δίωξης με υποχρεωτική καταγγελία του περιστατικού από την Υπηρεσία στις αρμόδιες αρχές και αφετέρου η ανάληψη των σχετικών οικονομικών υποχρεώσεων από την Υπηρεσία και η οικονομική συνδρομή στον παθόντα υπάλληλο.
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:26 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για το ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας», ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019, Άρθρο 25: Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα.

Η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Νοσηλευτική Ομοσπονδία του Εθνικού Συστήματος Υγείας θεωρεί θετικό βήμα προς την προάσπιση των δικαιωμάτων των μελών της τη νέα διάταξη που έρχεται να καλύψει το νομοθετικό κενό, καθώς στο άρθρο 168 ΠΚ δεν υπήρχε ειδική διάταξη σχετική με τους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας όπου τα περιστατικά βίας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, ιδίως μετά την πανδημία, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται πλήρως οι περιπτώσεις άσκησης βίας σε βάρος των Νοσηλευτών. Το δε ασφαλές περιβάλλον εργασίας είναι εδώ και δεκαετίες νομοθετικά κατοχυρωμένη υποχρέωση της Διοίκησης και πάγιο αίτημά μας.

Κατά την ανάλυση συνεπειών ρύθμισης: «Η τροποποίηση του άρθρου 168 ΠΚ με την προσθήκη παρ. 4 κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να συμπεριληφθεί ρητά, στις υποπεριπτώσεις του εν λόγω άρθρου και κάθε μορφή διατάραξης της λειτουργίας χώρου υγειονομικής περίθαλψης, η οποία μπορεί να τελείται ενδεικτικώς με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών. Διακεκριμένη μορφή της ανωτέρω συμπεριφοράς, θεωρείται η πρόκληση βιαιοπραγίας. Το ύψος και η διαβάθμιση των απειλούμενων ποινών κρίθηκαν ανάλογα με την ιδιαίτερη ποινική απαξία του εγκλήματος. Η διατάραξη της λειτουργίας των ανωτέρω χώρων προκαλεί πολυεπίπεδη βλάβη, καθώς αφενός μεν παρεμποδίζει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό από την άσκηση των,συχνότατα, κατεπείγοντος χαρακτήρα καθηκόντων τους, που είναι κρίσιμα γιατην αποκατάσταση της υγείας των ασθενών τους, αφετέρου δε, η δημιουργούμενη ένταση διαταράσσει την απαραίτητη ψυχική ηρεμία και νηφαλιότητα για την άσκηση του λειτουργήματός των ανωτέρω επαγγελματιών υγείας, αλλά και δημιουργεί ταραχή στους νοσηλευόμενους και θεραπευόμενους με ό,τι αυτό αρνητικό συνεπάγεται για την αποκατάσταση της υγείας τους.»

Παρά τη θετική αποτίμηση μιας ειδικής διάταξης για την καταστολή της βίας στα νοσοκομεία, εντύπωση προκαλεί η πλήρης απουσία της αναφοράς των εργαζομένων στην ανάλυση εκτίμησης συνεπειών και δη του νοσηλευτικού προσωπικού που είναι στατιστικά ο πιο συχνός αποδέκτης λεκτικών και σωματικών επιθέσεων. Η αιτιολογική έκθεση αναδεικνύει ενδιαφέρον αποκλειστικά και μόνο για την ψυχική και σωματική υγεία των ασθενών, η οποία ήδη προστατεύεται εξ ορισμού στους συγκεκριμένους χώρους και παραγνωρίζει τη σημασία της εργασίας των επαγγελματιών υγείας σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Η έκθεση αποδίδει υπερβολική συγκριτικά σημασία στην αξία της σωματικής ακεραιότητας των ασθενών και στην επικράτηση ήρεμου και ασφαλούς περιβάλλοντος νοσηλείας και δείχνει να αγνοεί ότι το ίδιο περιβάλλον αποτελεί και περιβάλλον εργασίας και δη εργασίας εξαιρετικά δυσχερούς και υπεύθυνης.

Η άποψη μας είναι ότι η θεσμοθέτηση του αδικήματος αυτού είναι θετική αλλά όχι επαρκής από μόνη της για την καταστολή των φαινομένων βίας. Η ανεπάρκεια επικεντρώνεται σε δύο άξονες:
Από άποψη πολιτικής, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί από μόνη της πανάκεια του φαινομένου της βίας στις δομές παροχής υγείας, χωρίς την επαρκή στελέχωση και την αποτελεσματική φύλαξη των χώρων αυτών.
Από άποψη νομοτεχνική, η διάταξη είναι ελλιπής και προβληματική αναφορικά με τη διαδικασία σχετικά με την καταγγελία και τη δίωξη των αδικημάτων αυτών. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη σχετικά με την έγκληση τους, με αποτέλεσμα να ισχύει ο κανόνας της αυτεπάγγελτης δίωξης, χωρίς όμως να επιλύονται τα πρακτικά ζητήματα που θα επέλυε η ρητή πρόβλεψη της υποχρέωσης της Υπηρεσίας να καταγγείλει το συμβάν στις αρχές (όπως συμβαίνει με τα εργατικά ατυχήματα και δη σε πολύ σύντομες προθεσμίες).
Τα δε σημαντικά προβλήματα που ανακύπτουν στην πράξη και δεν προβλέπονται προς το παρόν, είναι τα σχετικά με την ανάληψη των δικαστικών εξόδων των δικαστηρίων που θα προκύψουν, δεδομένης της μεγάλης καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης και του υψηλού κόστους αυτής, όπως ισχύει νομοθετικά για τις περιπτώσεις βιαιοπραγίας κατά των ελεγκτών της ΑΑΔΕ, αλλά και για τους δημοσίους υπαλλήλους, σε περίπτωση διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης ή άσκησης ποινικής δίωξης εις βάρος τους για αδικήματα που τους αποδίδεται ότι διέπραξαν κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους (άρθρο 52 του νόμου 4674/2020-στο οποίο πρέπει να προστεθεί διάταξη που να καταλαμβάνει και τα νέα αδικήματα και την κάλυψη εξόδων υποβολής έγκλησης και άσκησης αγωγής, εκδίκασης αυτών και όλων των σχετικών εξόδων, με επέκταση του πεδίου εφαρμογής και στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που επίσης είναι συχνά θύματα βίας).

Πρέπει επομένως να προβλεφθεί αφενός ρητά η άσκηση ποινικής δίωξης με υποχρεωτική καταγγελία του περιστατικού από την Υπηρεσία στις αρμόδιες αρχές και αφετέρου η ανάληψη των σχετικών οικονομικών υποχρεώσεων από την Υπηρεσία και η οικονομική συνδρομή στον παθόντα υπάλληλο.
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:03 | Ανδρέας Β

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να εναρμονιστεί το άρθρο 6 του νόμου 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακης βίας !
Μόνο έτσι θα δοθεί μια οριστική λύση στα ψυχικά τραύματα που δημιουργεί ο γονέας, που συνήθως έχει την επιμέλεια,με διάφορα τεχνάσματα, στο παιδί, διαταράσσοντας την σχέση του με τον έτερο γονέα.
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:12 | Χριστίνα Α

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άμεση εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακης βίας !
Μόνο έτσι θα δοθεί μια οριστική λύση στα ψυχικά τραύματα που δημιουργεί ο γονέας, που συνήθως έχει την επιμέλεια,με διάφορα τεχνάσματα, στο παιδί, διαταράσσοντας την σχέση του με τον έτερο γονέα.
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:17 | Κατερίνα Β

Μόνιμος Σύνδεσμος

Εάν δεν γίνει ποινικο αδίκημα η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, οι ψευδεις κατηγορίες και η αποκοπή των σχέσεων τεκνου – γονέα, η οποία δημιουργείται έπειτα από διάφορες μεθοδεύσεις κυρίως των γυναικών (μητέρες) δεν πρόκειται να αλλάξει η εικόνα της κοινωνίας μας! Θα βλέπουμε δυστυχή παιδιά, που θα είναι όργανα από εν ζωή γονείς και γονείς που θα χάνουν τα παιδιά τους επειδή έτσι κάποιοι θέλουν, με ότι συνεπάγεται αυτό στα παιδιά, σε αυτοκτονίες, κατάθλιψη, παραβατικότητα κτλ
Επίσης, να άρρεται το προσωπικό απόρρητο σε περιπτώσεις οικογενειακού δικαίου, επειδή αφορά παιδιά
20 Δεκεμβρίου 2023, 20:48 | Θανάσης Β

Μόνιμος Σύνδεσμος

Εάν δεν γίνει ποινικο αδίκημα η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, οι ψευδεις κατηγορίες και η αποκοπή των σχέσεων τεκνου – γονέα, η οποία δημιουργείται έπειτα από διάφορες μεθοδεύσεις κυρίως των γυναικών (μητέρες) δεν πρόκειται να αλλάξει η εικόνα της κοινωνίας μας! Θα βλέπουμε δυστυχή παιδιά, που θα είναι όργανα από εν ζωή γονείς και γονείς που θα χάνουν τα παιδιά τους επειδή έτσι κάποιοι θέλουν, με ότι συνεπάγεται αυτό στα παιδιά, σε αυτοκτονίες, κατάθλιψη, παραβατικότητα κτλ
Επίσης, να άρρεται το προσωπικό απόρρητο σε περιπτώσεις οικογενειακού δικαίου, επειδή αφορά παιδιά
20 Δεκεμβρίου 2023, 19:50 | Μαρία Α.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Τα σοβαρά ψυχικά τραύματα που δημιουργούνται στα τέκνα , που είναι και το μέλλον της κοινωνίας μας , που δημιουργούνται ύστερα από γνωστές πλέον μεθοδεύσεις γονέων , για τον έτερο γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια, πρέπει να σταματήσουν εδώ και τώρα. Αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει με την εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 Με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοικογενεικης βίας.
20 Δεκεμβρίου 2023, 19:45 | Διονύσης Α.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 370Α – Νόμος 4619/2019 (Ποινικός Κώδικας), παράγραφοι 2 & 3:2. Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων που δεν διεξάγεται δημόσια ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου.3. Όποιος κάνει χρήση της πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τους τρόπους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών.
_____________________________________________
ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ:
Χρειάζεται στο άρθρο 370Α να καλυφθεί το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
Ότι ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ συμβαίνει ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ δε μπορεί:• ούτε να περιμένει τους επαγγελματίες που θα δουν το παιδί και ενδεχομένως θα καταλάβουν τι συμβαίνει, αλλά μετά από πολύ καιρό
• ούτε πρέπει γονείς να απομακρύνονται με ψευδείς καταγγελίες από τα παιδιά τους, με ανεπανόρθωτες βλάβες και συνέπειες για τα παιδιά, στη βάση ενεργούς (και αν δεν θεραπευτεί το εν λόγω άρθρο, συνήθως αναπόδεικτης) ψυχοπαθολογίας του γονέα που καταγγέλει ψευδώς.Σε όλες τις περιπτώσεις ο ΧΡΟΝΟΣ που περνά είναι ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ σε βάρος των παιδιών.Η κακοποίηση των παιδιών συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση, ιδίως όταν υπάρχει (συνήθως κρυφή) ενεργός ψυχοπαθολογία σε γονέα. Μέχρι τουλάχιστον την τρυφερή νηπιακή ηλικία το παιδί δεν χειρίζεται το τηλέφωνο το ίδιο και στις συνομιλίες εμφανίζεται συχνά να επεμβαίνει και να συνομιλεί ο έτερος γονέας από εκείνον που τη στιγμή εκείνη ασκεί το δικαίωμα της επικοινωνίας. Ή ακούγεται η αντίδραση του παιδιού από αυτό που του κάνει ο γονέας που βρίσκεται δίπλα του.
Υπάρχουν πολλές μητέρες που έχουν αποκλειστική επιμέλεια και κακοποιούν τα παιδιά, αλλά οι δικαστές δε διατάζουν άρση απορρήτου, συνεργώντας με αυτό τον τρόπο στην κακοποίηση των παιδιών. Οι δικαστές είναι προκατηλειμένοι υπέρ των γυναικών και τις πιστεύουν (ή βολεύει να τις πιστεύουν) ακόμα και όταν αποδεδειγμένα λένε ψέμματα. Αυτό είναι έγκλημα που τελούν εν γνώση τους οι δικαστές. Γιατί δε διατάζουν άρση απορρήτου επικοινωνιών; Γιατί δε ζητούν όλα τα αποδεικτικά μέσα που σχετίζονται με κακοποίηση παιδιών και ενδοοικογενειακή βία; Όλες οι δίκες οικογενειακού δικαίου αφορούν παιδιά. Η προστασια των παιδιών δεν είναι υπεράνω της δήθεν προστασίας προσωπικών δεδομένων; Σε περιπτώσεις που μία μητέρα κακοποιεί το παιδί της και επικαλείται ότι ο πατέρας κακοποιεί, γιατί δε γίνεται άρση απορρήτου; Υπάρχει γονική αποξένωση. Δεν το βλέπετε; Εσείς, αντί να ζητάτε ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΠΡΟΣ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, πιστεύετε τις μητέρες που κατηγορούν ψευδώς για να απομακρύνουν τον πατέρα. Όταν, μετά από χρόνια, αθωώνεται ο πατέρας, η ζημιά για το παιδί και τον πατέρα είναι τεράστια, ενώ εκείνες μένουν απλά ατιμώρητες. «Έλα μωρέ, μάνα είναι», ακούμε συχνά. Τι πάει να πει μάνα; Ένα παραπάνω. Η μάνα είναι υπεράνω υποψίας; Εδω υπαρχει συστηματικο σχεδιο, απο καποιες μαναδες, αποξενωσης των παιδιων απο τους πατερες τους που καταληγει σε ολοκληρωτικη ηθικη και οικονομικη καταστροφη των παιδιων και των πατερων κι εσεις, όχι μονο σφυρίζετε αδιακοπα, αλλα συνεχιζετε να πατατε και οι ιδιοι/ιδιες επιτυγχανοντας θριαμβευτικα την πληρη εξοντωση τους. Τι φοβάστε και δε ζητατε ολα τα αποδεικτικα μεσα αποδειξης της αληθειας; Ειστε συνενοχοι στο εγκλημα κακοποιησης παιδιων-πατέρων κι εσείς!!!
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΖΕΤΕ ΑΡΣΗ ΑΠΟΡΗΤΟΥ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ στην καρδιά της, ΕΓΚΑΙΡΑ, την κακοποίηση των ΠΑΙΔΙΩΝ.
ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ
20 Δεκεμβρίου 2023, 19:59 | Φ.Γ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές σε οσους-οσες παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απέξω τούς οικείους (της μαννας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ

Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του υπόχρεου στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα ρυθμίζεται ο υπολογισμός και μετα τιμωρείτε !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
20 Δεκεμβρίου 2023, 15:55 | Κωνσταντίνος Γραμματικός – Δικηγόρος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επιχειρείται εκ νέου τροποποίηση των ταλαιπωρημένων ΠΚ και ΚΠΔ, με γνώμονα την ικανοποίηση της κοινής γνώμης και των εντυπώσεων, σε βάρος ωστόσο της ίδιας της Δικαιοσύνης και Επιστήμης. Μια γενναία προσπάθεια που έγινε από διαδοχικές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές, το αποτέλεσμα των οποίων ήταν η κατάρτιση του νέου ΠΚ και του νέου ΚΠΔ το 2019, η οποία, παρά τις όποιες μικροαστοχίες, κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση, υπονομεύεται και εκφυλίζεται από το παρόν σχέδιο νόμου.
Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν έχει συσταθεί καμία νομοπαρασκευαστική επιτροπή, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, και προβλέπεται ρητά από διατάξεις του νόμου, αλλά ο συντάκτης του εν λόγω νομοσχεδίου είναι ανώνυμος. Μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι καμία από τις αναφερόμενες στον τίτλο του σχεδίου νόμου ανάγκες (επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δικής) δεν εξυπηρετείται από τις προτεινόμενες διατάξεις, όπως θα καταδειχθεί κατωτέρω. Μια τρίτη παρατήρηση είναι ότι πολλές διατάξεις του εν λόγω σχεδίου νόμου είναι όχι απλώς άστοχες, αλλά και αντισυνταγματικές.
Ειδικότερα, αντισυνταγματική διάταξη είναι εκείνη της κατάργησης των Πενταμελών Εφετείων. Αφενός δεν υφίσταται ποιοτική αναβάθμιση με την κατάργηση πολυμελών συνθέσεων, εκτός και αν ο συντάκτης του νομοσχεδίου θεωρεί πως οι Εφέτες που συγκροτούν το Πενταμελές Εφετείο είναι διακοσμητικά στοιχεία. Αφετέρου, δεν προκύπτει επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, διότι ακόμα και εάν «εξοικονομηθούν» Εφέτες, δεν υφίστανται οι υπόλοιπες αναγκαίες συνθήκες για την πραγματοποίηση περισσότερων Δικαστηρίων (δεν υπάρχουν Εισαγγελείς, γραμματείς, αίθουσες κτλ). Επιπρόσθετα, η κατάργηση αυτή δημιουργεί και ζήτημα αντισυνταγματικότητας, αφού στο Σύνταγμά μας προβλέπεται ότι η εξέταση της εφέσεως γίνεται από ανώτερο Δικαστήριο.
Αντισυνταγματική, ως προσβάλλουσα την αρχή της αναλογικότητας, είναι η διάταξη με την οποία εξομοιώνεται ο απαραίτητος χρόνος για τη θεμελίωση της υφ’ όρον απόλυσης των πλημμελημάτων με εκείνο των κακουργημάτων (ο χρόνος αυξάνεται στα τρία πέμπτα της ποινής). Επιπρόσθετα, στο πεδίο της υφ’ όρον απόλυσης, προβλέπεται και η επαναξιολόγηση της επικινδυνότητας της πράξης, η οποία ωστόσο ήδη έχει κριθεί με την καταδικαστική απόφαση, παραβιάζοντας την αρχή ne bis in idem.
Επίσης, με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, η χορήγηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ακόμη και για πλημμελήματα ήσσονος σημασίας και αμελείς συμπεριφορές, θα αποτελεί πλέον εξαίρεση, με αποτέλεσμα να οδηγούνται πλέον στις φυλακές άνθρωποι των οποίων ο εγκλεισμός ούτε θα εξυπηρετεί στον σωφρονισμό τους, ούτε θα συμβάλλει έστω στην προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Η χώρα μας έχει καταδικαστεί πάρα πολλές φορές για εξευτελιστική μεταχείριση των κρατουμένων από το ΕΔΔΑ, λόγω του υπερπληθυσμού των φυλακών της, επιβαρύνοντας έτσι το Ελληνικό Δημόσιο στην καταβολή υπέρογκων προστίμων και, επιπροσθέτως αμαυρώνει διεθνώς την εικόνα της χώρας μας. Δεν επιτελείται καμία ειδικοπροληπτική ή γενικοπροληπτική λειτουργία, ωστόσο ανοίγει ο δρόμος της δημιουργίας ιδιωτικών φυλακών, με ο,τιδήποτε αυτό συνεπάγεται.
Αντισυνταγματική κρίνεται και η διάταξη που ορίζει ότι αναγιγνώσκονται οι καταθέσεις αστυνομικών και λοιπών προανακριτικών υπαλλήλων, και δεν μπορούν να κληθούν στο Δικαστήριο με αίτημα του κατηγορουμένου, παραβιάζοντας την αρχή της προφορικότητας και της αμεσότητας, οδηγώντας σε νέες καταδίκες της χώρας μας από το ΕΔΔΑ.
Πέραν των ανωτέρω αστοχιών, το σύνολο του νομοσχεδίου είναι ανεπίδεκτο βελτίωσης και πρέπει να πεταχθεί στο καλάθι των αχρήστων.
Κωνσταντίνος Γραμματικός,
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω.
20 Δεκεμβρίου 2023, 10:43 | Ιωάννης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σχετικά με το Άρθρο 26:
Για όποιον εν γνώσει του ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής, χρειάζεται να υφίστανται βαριές ποινές ΜΟΝΟΝ διότι ΔΕΝ σέβεται τη δικαιοσύνη και τις δικαστικές αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν η πράξη αυτή να μένει ατιμώρητη και στο απυρόβλητο αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του. Αυτό θα γίνεται και κατ´εξακολούθηση. Με αυτό το άρθρο επιτρέπεται σε κάποιον συγγενή του γονέα να παραβιάζει ΣΚΟΠΙΜΑ και κατ’ακολουθίαν δικαστικές αποφάσεις ή συμφωνίες που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο, για λογαριασμό του ενός γονέα (99.9% γυναίκες γονείς) εις βάρος του άλλου. Χρειάζεται σας παρακαλώ άμεσα διόρθωση ή απόσυρση του μέτρου αυτού.
19 Δεκεμβρίου 2023, 20:11 | ΘΩΜΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δυστυχως σε άρθρο που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απαλήφθηκε
η έννοια του του ποινικού αδικήματος σε περίπτωση βλασφημίας και υβρεως κατά
Των Θείων.Ας τολμηση κανείς αφου η βλασφημία δεν αποτελεί αδίκημα
να βλασφημιση τον ‘’προφητη’’ Μωαμεθ η το κορανιο.
Θα γίνει μεγάλη κοινωνική αναταραχή.
Σήμερα επιτρέπεται η ύβρις κατα των θείων ιδιαίτερα του μόνο αληθινού
ΘΕΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ .
Στον ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ εμείς οι Έλληνες οφείλουμε την αναγέννηση μας από
τις στάχτες της μακρόχρονης δουλειάς .
Οι πρόγονοι μας αγωνισθησαν για του ΧΡΙΣΤΟΥ την πίστη την Αγία και
Της Πατριδος την ελευθερία. Και όμως σήμερα υβρίζεται το όνομα του .
Εμείς οι ορθόδοξοι έχουμε λιγότερες θρησκευτικές ευαισθησίες από τους μουσουλμάνους?
Κατάντια η λήθη και η αχαριστία.

Ζητούμε να επανελθη η ποινικοποίηση της κακόβουλης βλασφημίας και της υβρεως κατα των θείων, του ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ μας ΘΕΟΥ.
19 Δεκεμβρίου 2023, 19:10 | ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η ατιμωρησία της μη συμμόρφωσης σε δικαστικές αποφάσεις όταν αυτή τελείται από τον υπαίτιο προς οικείους είναι εντελώς προς την αντίθετη κατεύθυνση της διασφάλισης της ενεργούς συμβολής και των δύο γονέων στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των τέκνων. Είναι απορίας άξιο τα κριτήρια με τα οποία λήφθηκε η απόφαση. Θα πρέπει να αφαιρεθεί σε κάθε περίπτωση.
19 Δεκεμβρίου 2023, 16:07 | ΒΑΙΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Νομοσχέδιο έκτρωμα. Να αποσυρθεί αμέσως ως επικίνδυνο. Προωθεί τη φυλετική βία και καταπατά τα δικαιώματα του άντρα. Είστε ρατσιστές έναντι των ανδρών. Και οι άντρες κακοποιούνται, καθημερινά από τη μη εφαρμογή του νόμου της σύνεπιμέλειας. Αποξενωνόμαστε από τα παιδιά μας, η παιδική αποξένωση είναι κακοποίηση.
19 Δεκεμβρίου 2023, 16:48 | Ραφαέλ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να διώκεται αυτεπάγγελτα οποιοσδήποτε παραβιάζει άμεσα ή έμμεσα δικαστικές αποφάσεις και οποιοσδήποτε συμμετέχει στην παραβίαση.
Κανένα ακαταδίωκτο σε κανέναν.
19 Δεκεμβρίου 2023, 15:59 | ΓΙΑΝΝΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 44
Συκοφαντική δυσφήμηση – Αντικατάσταση άρθρου 363 Ποινικού Κώδικα
Το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 363
Συκοφαντική δυσφήμηση
Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.».

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗΣ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΡΑΓΕ ΠΛΕΟΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΑΠΑΞΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ;; ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΘΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΔΗΘΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗΣ ΤΗΣ.
ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΛ. Α.Π. ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ «ΤΡΙΤΟΙ» ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΕΝΝΟΙΑ. ΠΛΕΟΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΥΣΦΗΜΕΙ ΣΕ ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΥΝΔΕΕΣΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΕΣ, ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΤΟΤΕ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΗΜΑ….;;;;;; Π.Χ. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΠΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΤΑΙ ΜΕΣΩ ΔΙΚΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΝΔΕΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΝΝΟΜΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ, ΕΝΩ ΟΠΟΙΟΣ ΣΥΝΔΕΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΕΙ. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ
“ΤΡΙΤΟΥ” ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ, ΣΥΝΕΠΩΣ, ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ, ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙ ΤΗ ΣΥΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ “ΤΡΙΤΟΣ“, ΑΦΟΥ ΚΑΙ Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΜΙΑΣ ΔΥΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ. ΆΛΛΩΣΤΕ, ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΜΕ ΔΟΛΟ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΥΡΜΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΜΕ ΔΥΣΦΗΜΙΣΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΣ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

ΑΦΗΣΤΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΜΕΛΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Π.Κ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΕΤΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ…!!!
19 Δεκεμβρίου 2023, 10:47 | vasilkis

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να καταργηθούν ως αντισυνταγματικές οι παρ.1 και 3 καθώς αναφέρονται μονο σε «εξιδεικευμένες δομές υποστήριξης) γυναικων», χωρίς καμμία αναφορά στούς ανδρες και τα παιδιά ωσάν η ενδοοικογενεική βία να ασκείται ΜΟΝΟ απο ανδρες ενω υπάρχουν καταγεγραμμένα και δημοσιευμένα πάρα πολλά περιστατικά βίας για το αντίθετο. Επίσης τα αποτελέσματα της ερευνας του Χαμόγελου του Παιδιού δινουν 3πλάσιο νούμερο ( 203 γυναικες, 68 ανδρες) κακοποίησης παιδιών απο μητέρες όπως και το τραγικό φαινόμενο των αυτοκτονιών των ανδρών που αγγίζουν το 78% εναντι 22% των γυναικών. Αυτές οι 2 παράγραφοι συνιστουν εξώφθαλμη ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΥΛΩΝ (αρθρο 4 του Συντάγματος) και πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρεθούν γιατι η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ.
19 Δεκεμβρίου 2023, 10:18 | vaggelis

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αντι να επιβάλετε βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, τίς εγκρίνετε για τούς οικείους καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
19 Δεκεμβρίου 2023, 09:04 | Μάνος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 370Α – Νόμος 4619/2019 (Ποινικός Κώδικας), παράγραφοι 2 & 3:

2. Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων που δεν διεξάγεται δημόσια ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου.

3. Όποιος κάνει χρήση της πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τους τρόπους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών.
_____________________________________________

Χρειάζεται στο άρθρο 370Α να καλυφθεί το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.
_____________________________________________

Ότι ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ συμβαίνει ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ δε μπορεί:

• ούτε να περιμένει τους επαγγελματίες που θα δουν το παιδί και ενδεχομένως θα καταλάβουν τι συμβαίνει,
• ούτε πρέπει γονείς να απομακρύνονται με ψευδείς καταγγελίες από τα παιδιά τους, με ανεπανόρθωτες βλάβες και συνέπειες για τα παιδιά, στη βάση ενεργούς (και αν δεν θεραπευτεί το εν λόγω άρθρο, συνήθως αναπόδεικτης) ψυχοπαθολογίας του γονέα που καταγγέλει ψευδώς.

Σε όλες τις περιπτώσεις ο ΧΡΟΝΟΣ που περνά είναι ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ σε βάρος των παιδιών.

Η κακοποίηση των παιδιών συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση, ιδίως όταν υπάρχει (συνήθως κρυφή) ενεργός ψυχοπαθολογία σε γονέα. Μέχρι τουλάχιστον την τρυφερή νηπιακή ηλικία το παιδί δεν χειρίζεται το τηλέφωνο το ίδιο και στις συνομιλίες εμφανίζεται συχνά να επεμβαίνει και να συνομιλεί ο έτερος γονέας από εκείνον που τη στιγμή εκείνη ασκεί το δικαίωμα της επικοινωνίας. Ή ακούγεται η αντίδραση του παιδιού από αυτό που του κάνει ο γονέας που βρίσκεται δίπλα του.

ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ στην καρδιά της, ΕΓΚΑΙΡΑ, την κακοποίσηση των ΠΑΙΔΙΩΝ.

ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ
19 Δεκεμβρίου 2023, 01:41 | Δημήτρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169 Α

Πως ειναι δυνατόν αντι να επιβάλλετε βαριές ποινές και αφαίρεση τελικα της γονικής μέριμνας (από την μητέρα συνήθως) για τις παραβιάσεις δικαστικής αποφασης και παρεμπόδισης επικοινωνίας πατέρα-τέκνου εσείς τους κάνετε δώρο το ακαταδίωκτο για τούς οικείους τους.Δηλαδη εάν το κανει η μητέρα θα μπορουν να της επιβάλλουν ποινή «χάδι», ενω αν το κάνει η γιαγιά θα εχει την απολυτη προστασία του νομου ( !!!) Πόσο μπορει να υποτιμάται η νοημοσύνη μας;;;
19 Δεκεμβρίου 2023, 00:52 | Νίκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άμεση εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 με το άρθρο 1532 ακ περί ςνδοικογενης βίας !
Μόνο έτσι θα δοθεί μια οριστική λύση στα ψυχικά τραύματα που δημιουργεί ο γονέας που συνήθως έχει την επιμέλεια ,με διάφορα τεχνάσματα, στο παιδί, διαταράσσοντας την σχέση του με τον έτερο γονέα
18 Δεκεμβρίου 2023, 21:24 | Αθηνά

Μόνιμος Σύνδεσμος

Είναι απαράδεκτο να μένει ατιμώρητος κάποιος που θα κανει παραβιαση δικαστικής απόφασης, εάν είναι συγγενής ή φίλος αυτου. Ναι, να τιμωρούνται οι παραβασεις δικαστικών αποφάσεων δίχως ελαφρυντικά μάλιστα αλλά να γίνεται και ταχεία εκδίκαση αυτών!
Όμως πιστεύω πως για να έχουν όλα ουσία , πρέπει να γίνει πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας , μιας και τα διάφορα τεχνάσματα που κάνουν κάποιοι γονείς (συνήθως οι έχοντες την αποκλειστική επιμέλεια ) έτσι ώστε να διαταράσσονται οι σχέσεις τέκνου γονέα που δεν μένει μαζί του , να τιμωρούνται αυστηρά! Όλα το παραπάνω είναι μια βαριας μορφή ψυχικής κακοποίησης με μεγάλο αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή του τέκνου
18 Δεκεμβρίου 2023, 21:19 | Νίκος Κ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο άρθρο 26, το οποίο τροποποιεί το άρθρο 169Α παρ. 3, θα πρότεινα την αφαίρεση του σημείου που αναφέρει ότι «Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.» Αυτό το σημείο δημιουργεί παραθυράκι για παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων, καθώς επιτρέπει σε συγγενείς να αυτοδικούνται προς όφελος ενός ατόμου που επιθυμεί να παραβιάσει τις αποφάσεις αυτές. Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο όπου συγγενείς, εξ ονόματος ενός γονέα, εμποδίζουν την επικοινωνία που προβλέπει μια δικαστική απόφαση, ακυρώνοντάς την. Δεν θα πρέπει να μένουν ατιμώρητοι, καθώς πρακτικά ανατρέπουν τις δικαστικές αποφάσεις.. Δίνεται ένα τεράστιο όπλο στη μη εκτέλεση των αποφάσεων , που ούτως ή άλλων είναι ήδη προβληματική και με το υπάρχον νομικό πλαίσιο.
18 Δεκεμβρίου 2023, 20:27 | Χαράλαμπος Νυχτοπάτης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησής μου, θα ήθελα να υποβάλω και τα εξής σχόλια:
α) Θα πρέπει να διατυπωθεί ρητά στο άρθρο 42 ΠΚ η κρατούσα στη νομολογία του ΑΠ άποψη ότι πράξη που περιέχει αρχή εκτελέσεως είναι εκείνη, με την οποία αρχίζει η πραγμάτωση της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος, καθώς και εκείνη η ενέργεια, που τελεί σε τέτοια συνάφεια και οργανικό δεσμό με την πράξη, ώστε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θεωρείται, κατά την κοινή αντίληψη, τμήμα αυτής που αμέσως οδηγεί στην πράξη, αν από οποιοδήποτε λόγο δεν ανακοπεί, καθώς υποστηρίζεται και η αντίθετη άποψη κατά την οποία αρχή εκτέλεσης είναι μόνο η πρώτη, η παραδοχή της οποίας οδηγεί σε αποτέλεσμα που δεν ικανοποιεί το γενικό αίσθημα δικαίου και συγκεκριμένα να απαλλάσσεται πχ για απόπειρα κλοπής ο διαρρήκτης που εισέρχεται σε ένα χώρο με σκοπό κλοπής και καταλαμβάνεται πριν αρχίσει να αφαιρεί τα κλοπιμαία.
β) Οι προτεινόμενες διατάξεις περί αναστολής, μετατροπής κλπ της ποινής είναι ορθές, ωστόσο η πρόβλεψη τέτοιων συνεπειών επιβάλλει την ταυτόχρονη αποποινικοποίηση ήσσονος σημασίας πλημμελημάτων που συνιστούν κυρίως διοικητικές παραβάσεις ή παραβίαση ενοχικών υποχρεώσεων, στην παράβαση των οποίων δεν αρμόζουν οι σοβαρές ποινικές συνέπειες που προβλέπονται.
Ευχαριστώ πολύ
Χαράλαμπος Νυχτοπάτης, Πρωτοδίκης Πατρών
18 Δεκεμβρίου 2023, 20:56 | Βάσσα

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στην αξιολόγησή της, η GREVIO (Group of independent Experts on Action against Violence against Women and Domestic Violence) διαπιστώνει πολλές ελλείψεις στην υποστήριξη των γυναικών-θυμάτων σεξουαλικών επιθέσεων, στην εκπαίδευση των αρχών, στις υπηρεσίες που έχουν στην ευθύνη τους γυναίκες που αιτούνται άσυλο και στην κάλυψη των γυναικοκτονιών από τα ΜΜΕ.
Εκεί όμως που η έκθεση ασκεί επίσης ιδιαιτέρως σκληρή κριτική είναι στο ζήτημα της προστασίας των παιδιών. Συγκεκριμένα, επισημαίνει τους κινδύνους που εγκυμονεί η μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, η οποία συντελέστηκε με τον νόμο 4800 του 2021, γνωστό και ως «Νόμο Τσιάρα» ή νόμο για την «υποχρεωτική συνεπιμέλεια».
Όπως είχε επισημανθεί και από πολλούς άλλους αρμόδιους και διεθνείς φορείς την περίοδο που ο νόμος είχε εισαχθεί για συζήτηση στη Βουλή, στον νόμο ορίζεται ως βέλτιστο συμφέρον του παιδιού η ανατροφή του και από τους δύο γονείς, δίχως να προβλέπεται ως εξειδίκευση αυτής της γενικής αρχής ότι το συμφέρον αυτό πρέπει να διαπιστώνεται κατά περίπτωση. Η GREVIO επισημαίνει ότι αυτή η παράλειψη δυσχεραίνει την προστασία του παιδιού όταν αυτό ή η μητέρα του είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας.
18 Δεκεμβρίου 2023, 19:15 | Καραμανιδης Νικόλαος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Τα σοβαρά ψυχικά τραύματα που δημιουργούνται στα τέκνα , που είναι και το μέλλον της κοινωνίας μας , που δημιουργούνται ύστερα από γνωστές πλέον μεθοδεύσεις γονέων , για τον έτερο γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια, πρέπει να σταματήσουν εδώ και τώρα. Αυτό μπορεί κάλλιστα να γίνει με την εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 Με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοικογενεικης βίας.
18 Δεκεμβρίου 2023, 17:27 | ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θα πρέπει να επιβάλλονται βαριές ποινές ,χωρίς αναστολές, για να σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τίς μητέρες, Αντίθετα το νομοσχέδιο τίς εγκρίνει ενθαρρύνοντας και τούς οικείους να τις παραβιάζουν καθιστώντας τους και επισήμως ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ!
Σε ποιά λογική στέκει αυτό ;;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
18 Δεκεμβρίου 2023, 17:01 | ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

από : ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΤΤΙΚΗΣ

«Στο άρθρο 25 θα πρέπει να διευκρινιστεί και συμπληρωθεί ότι τα φαρμακεία συμπεριλαμβάνονται στην εφαρμογή του παρόντος άρθρου ως χώροι υγειονομικής περίθαλψης. Τούτο διότι τα φαρμακεία έχουν αναντίρρητα χαρακτήρα σταθμού πρώτων βοηθειών, σύμφωνα με το νομοθέτη (αιτ. έκθεση ν. 3457/2006 άρθ. 14) και ρητώς σύμφωνα με το άρθ. 9 εδ (β) του π.δ. 340/1993 το οποίο ορίζει ότι «Ο φαρμακοποιός οφείλει εντός των ορίων των γνώσεών του, να παρέχει κάθε βοήθεια σε ασθενή που βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο και εφόσον δεν δύναται εκείνη τη στιγμή να υπάρξει ιατρική βοήθεια.». Τα φαρμακεία είναι θεμελιώδης κρίκος του συστήματος παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης, καθόσον παρέχουν στον πολίτη ζωτικής σημασίας για την ζωή και την υγεία υπηρεσίες. Πέραν της φαρμακευτικής περίθαλψης, παρέχουν επιπλέον οδηγίες στους ασθενείς και συμβουλές για την φαρμακευτική τους αγωγή, ειδικώς και στις περιπτώσεις διάθεσης μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Συγχρόνως, αποτελούν έναν Σύμβουλο Υγείας του ασθενούς με την παροχή πληροφοριών και ενημέρωση του ασθενούς ως προς την ιατρική φροντίδα που πρέπει να ακολουθήσει. Περαιτέρω, εκπληρώνουν και κοινωνική αποστολή, ιδιαίτερα σε μικρά μέρη, παρέχοντας ηθική και κοινωνική συμπαράσταση (Αιτ. Έκθεση ν. 1963/1991). Πρωτίστως ωστόσο, διασφαλίζουν την υποχρέωση του κράτους για παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας προς τους Πολίτες (Αιτ. Έκθεση ν. 3457/2006 αρ. 14, ΣτΕ 4917/2016, 2267/2005), όπως άλλωστε απεδείχθη περίτρανα κατά την περίοδο υγειονομικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας Covid. Παγίως δε, έχει κριθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι τα φαρμακεία συνδέονται άρρηκτα με τη δημόσια υγεία, δεν αποτελούν αμιγώς εμπορικές επιχειρήσεις αλλά ιδιότυπα καταστήματα, στα οποία συνδυάζεται η υπεύθυνη επιστημονική δραστηριότητα και η κοινωνική αποστολή με την εμπορική εκμετάλλευση (ΣτΕ Ολ 201-208/2020, κ.ά.).»

από το Δ.Σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής
18 Δεκεμβρίου 2023, 16:19 | Αριστοτέλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θα πρέπει στον ποινικό κώδικα να υπάρχει προστασία ενηλίκων θυμάτων σε περίπτωση που πέσουν θύματα απάτης από ανήλικα που λένε ψέματα για την ηλικία τους για να προχωρήσουν σε παράνομες πράξεις (πχ. σεξουαλικές, κατανάλωση αλκόολ κλπ.). Να σημειωθεί ότι επειδή στις μέρες μας είναι εύκολο να βγάλει κάποιο άτομο πλαστή ταυτότητα, θα πρέπει να γίνει μέριμνα για τέτοια ενδεχόμενα. Το ανήλικο θα πρέπει να τιμωρείται σε ααναμορφωτήριο, οι γονείς με πρόστιμο και ο ενήλικας να αποζημιώνεται.

Τέλος, διαφωνώ με την αυστηροποίηση των ποινών, κάτι που θα δυσκολέψει έναν άνθρωπο που διέπραξε παράβαση να επανενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο, διότι και προκαλεί δυσφορία στα σοφρωνιστικά καταστήματα αλλά και στην ίδια ψυχική υγεία του κρατουμένου, κύριο αλληλένδετο στοιχείο με τις πιθανότητες επανένταξής τους. Άρα, η ποινή για κακούργημα δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 5-7 χρόνια, η παραγραφή να γίνεται στο 5ο έτος, ή στο 2ο αναλόγως της βαρύτητας, και να καταργηθεί το ποινικό μητρώο, καθώς το τελευταίο εμποδίζει την ομαλή επανένταξη του ατόμου στην κοινωνία και παραβιάζει θεμελιώδεις ελευθερίες και ανθρώπινα δικαιώματα.
18 Δεκεμβρίου 2023, 13:44 | ΜΑΡΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 για την τροποποίηση του 169Α η αντιμετώπιση είναι παράλογη και προφανώς εκτός πραγματικότητας. Η πραγματική λύση θα έρθει αν σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τις μητέρες που κατέχουν την επιμέλεια των τέκνων και δε σέβονται τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ενώ δεν έχουν καμία συνέπεια. Η τροποποίηση είναι άδικη και απαράδεκτη και πρέπει να αποσυρθεί άμεσα.
18 Δεκεμβρίου 2023, 13:55 | Βασίλης χ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με την ολοκληρωμένη πρόταση των ενεργών μπαμπάδων. Ίση αντιμετωπιση για όλους
18 Δεκεμβρίου 2023, 13:51 | Βασίλης χ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με την ολοκληρωμένη πρόταση των ενεργών μπαμπάδων
18 Δεκεμβρίου 2023, 13:50 | Ιορδάνης Αποστόλου

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ απόλυτα με τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
Πραγματικά είναι απόλυτα εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών. Οι στατιστικές από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” αναγράφουν ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να σταματήσει άμεσα.
Θα πρέπει να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων.
Η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα, άντρα, γυναίκα ή παιδί. Οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Έχω δει αρκετές περιπτώσεις κακοποιημένων παιδιών, για τα οποία, όταν αναφέρονται από πατέρες, τους επισημαίνεται από τις υπηρεσίες ότι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να απευθυνθούν στην αστυνομία, κάτι που δε φέρνει αποτέλεσμα, αφού οι μηνύσεις κάνουν πολλά χρόνια να εκδικαστούν. Το panic button να εφαρμοστεί και για παιδιά και για πατέρες. Η βία ασκείται και σε παιδιά και σε πατέρες (και σε μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με τις μητέρες όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του Χαμόγελου του παιδιού, ενώ για τις μητέρες υπάρχει, ρατσιστικά, διαφορετικός και άμεσος μηχανισμός)
18 Δεκεμβρίου 2023, 12:51 | Βασίλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το να μένει ατιμώρητος κάποιος που πραγματοποιεί παραβιαση δικαστικής απόφασης εάν είναι συγγενής ή φίλος αυτού, είναι απαράδεκτο. Να τιμωρούνται οι παραβιασεις δικαστικών αποφάσεων δίχως ελαφρυντικά μάλιστα αλλά να γίνεται και ταχεία εκδίκαση αυτών!
Για να έχουν όλα αυτά ουσία, πρέπει να γίνει πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας, γιατί οι έχοντες την αποκλειστική επιμέλεια (συνηθως μητέρες) κάνουν διάφορα τεχνάσματα με σκοπό να διαταράσσονται οι σχέσεις του τέκνου με το γονέα που δεν μένει μαζί του. Αυτές/οί να τιμωρούνται αυστηρά! Όλο το παραπάνω είναι μια βαριά μορφή ψυχικής κακοποίησης με τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή του τέκνου
18 Δεκεμβρίου 2023, 12:45 | Πηνελόπη Ι.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Σοβαρά ψυχικά τραύματα δημιουργούνται στα τέκνα μετά από γνωστές πλέον μεθοδεύσεις γονέων για τον έτερο γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια. Πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Αυτό μπορεί να γίνει με την εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 Με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοικογενεικης βίας.

Σχόλια « 1 … 5 6 7 8 9 10 »

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων