ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ Ν. 4619/2019

Άρθρο 3

Δικαιοδοσία επί εγκλημάτων σε πλοία ή αεροσκάφη που φέρουν την ελληνική σημαία – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 5 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 5 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται σε πράξεις που τελούνται σε πλοία που φέρουν την ελληνική σημαία ή αεροσκάφη που έχουν την ελληνική εθνικότητα ανεξάρτητα από το δίκαιο του τόπου τέλεσης αυτών.».

Άρθρο 4

Απόπειρα τέλεσης εγκλήματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 42 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 42 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος, έχοντας αποφασίσει να τελέσει έγκλημα, αρχίζει να εκτελεί την περιγραφόμενη στο νόμο αξιόποινη πράξη, τιμωρείται, αν το έγκλημα δεν ολοκληρώθηκε, με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Αν το δικαστήριο κρίνει ότι η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων, μπορεί να του επιβάλει την ίδια ποινή με αυτή που ο νόμος προβλέπει για την ολοκληρωμένη πράξη.».

Άρθρο 5

Δυνατότητα επιβολής πλήρους ποινής σε συνεργό- Τροποποίηση άρθρου 47 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρου 47 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, προστίθεται τρίτο εδάφιο και το άρθρο 47 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 47

Συνεργός

Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 46, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού. Την ποινή του αυτουργού μπορεί να επιβάλλει το δικαστήριο και στην περίπτωση του πρώτου εδαφίου, αν κρίνει ότι η συνδρομή που προσφέρθηκε είναι ιδιαίτερα σημαντική για την τέλεση της πράξης και η μειωμένη ποινή του πρώτου εδαφίου δεν επαρκεί για να αποτρέψει τον υπαίτιο από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 6

Διάρκεια κάθειρξης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 52 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 52 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται η λέξη «δεκαπέντε» από τη λέξη «είκοσι» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η διάρκεια της πρόσκαιρης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα είκοσι έτη ούτε είναι κατώτερη των πέντε ετών.».

Άρθρο 7

Κατάργηση του υπολογισμού χρηματικής ποινής σε ημερήσιες μονάδες – Τροποποίηση άρθρου 57 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 57 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) οι παρ. 1 και 3 καταργούνται, β) η παρ. 2 αντικαθίσταται και το άρθρο 57 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 57

Χρηματική ποινή

[Καταργείται].
Αν δεν ορίζεται διαφορετικά σε ειδικές διατάξεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να είναι κατώτερη από πεντακόσια (500) ευρώ ούτε ανώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ για πλημμελήματα, ούτε κατώτερη από δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ και ανώτερη από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κακουργήματα.
[Καταργείται].
Με τον θάνατο του καταδικασθέντος διαγράφεται η χρηματική ποινή. Σε καμία περίπτωση δεν εκτελείται εναντίον των κληρονόμων του.».

Άρθρο 8

Προσθήκη απέλασης ως μέτρου ασφαλείας-Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 69 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 69 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. γ’ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Μέτρα ασφαλείας, εκτός από τα προβλεπόμενα στα άρθρα 122 και 123, είναι: α) τα μέτρα θεραπείας ατόμων με ψυχική ή διανοητική διαταραχή, β) η δήμευση κατά το άρθρο 76 και γ) η απέλαση αλλοδαπού.».

Άρθρο 9

Απέλαση αλλοδαπού- Προσθήκη άρθρου 72 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 71 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 72 ως εξής:

«Άρθρο 72

Απέλαση αλλοδαπού

Με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο, ανεξάρτητα από τυχόν συντρέχουσα διοικητική διαδικασία σύμφωνα με τον Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), μπορεί να διατάξει την απέλαση κάθε αλλοδαπού (πολίτη τρίτης χώρας ή κράτους μέλους της Ε.Ε.) που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη τουλάχιστον έξι (6) ετών για τις αξιόποινες πράξεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 105Β ή για τη διακεκριμένη κλοπή του άρθρου 374, εάν κρίνει ότι η παραμονή του στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, τον χρόνο παραμονής του στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα τον βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία, καθώς και τον βαθμό επικινδυνότητας για τη δημόσια ασφάλεια.

Ειδικά, για τους πολίτες κράτους μέλους της Ε.Ε. που έχουν αποδεδειγμένα μόνιμη διαμονή στην ελληνική επικράτεια τουλάχιστον για πέντε (5) έτη, πριν από την τέλεση της πράξης, απέλαση μπορεί να επιβληθεί μόνο όταν συντρέχουν και αιτιολογούνται ειδικώς στην απόφαση σοβαροί και επιτακτικοί λόγοι δημοσίας ασφάλειας. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές.

Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να διατάξει την απέλαση από τη χώρα κάθε αλλοδαπού στον οποίο επιβλήθηκε μέτρο ασφάλειας των άρθρων 69A, 70 και 71. Σε αυτή την περίπτωση, η απέλαση μπορεί να διαταχθεί σε αντικατάσταση αυτών των μέτρων.
Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δέκα (10) ετών αν είναι πολίτης τρίτης χώρας και τουλάχιστον πέντε (5) ετών αν είναι πολίτης κράτους μέλους της Ε.Ε..

Το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, για εξαιρετικούς λόγους που αιτιολογούνται ειδικά και ύστερα από γνώμη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής, μπορεί να επιτρέψει, για συγκεκριμένη διάρκεια ή επ’ αόριστον, την επιστροφή του αλλοδαπού στη χώρα και πριν από την παρέλευση των ανωτέρω χρονικών διαστημάτων. Νέα αίτηση του αλλοδαπού για επιστροφή μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο ενός (1) έτους από την απόρριψη της προηγούμενης.

α. Η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία περί αλλοδαπών, καθώς και τους κανόνες του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Πέντε (5) μήνες πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ` όρον απόλυση του κρατούμενου, ο διευθυντής του καταστήματος κράτησης υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, ώστε ο τελευταίος να παραγγείλει αμέσως στην αρμόδια αστυνομική αρχή τη διερεύνηση του εφικτού της απέλασης και την προετοιμασία για την υλοποίησή της. Τουλάχιστον ένα (1) μήνα πριν από τη συμπλήρωση του χρόνου για την υφ’ όρον απόλυση, η αρμόδια αστυνομική αρχή αναφέρει, με αιτιολογημένη έκθεσή της, στον εισαγγελέα του τόπου κράτησης εάν η απέλαση είναι εφικτή. Αν η απέλαση είναι εφικτή, εκτελείται αμέσως μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση της ποινής του κρατουμένου. Με αιτιολογημένη διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για έναν (1) μήνα μόνο από τον χρόνο της υφ` όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής, εφόσον η διαδικασία απέλασης έχει ξεκινήσει και πρόκειται να εκτελεστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα. Μετά την παρέλευση του χρόνου αυτού και εφόσον η απέλαση δεν έχει πραγματοποιηθεί, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

β. Αν ο αλλοδαπός παρεμποδίζει την προετοιμασία της απομάκρυνσής του, αρνούμενος να συνεργαστεί με τις αρχές και να αποκαλύψει τα πραγματικά του στοιχεία, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης μπορεί να παρατείνει την κράτησή του μέχρι και τρεις (3) μήνες από τον χρόνο της υφ’ όρον απόλυσης ή έκτισης της ποινής. Στην περίπτωση αυτή, όπως και στην περ. α`, ο αλλοδαπός παραμένει μέχρι την εκτέλεση της απέλασής του σε ειδικό χώρο του καταστήματος κράτησης ή του θεραπευτικού καταστήματος ή σε ειδικό χώρο των αστυνομικών αρχών που δημιουργούνται για τον σκοπό αυτό, με εντολή του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης. Κατά της εισαγγελικής διάταξης που παρατείνει την κράτηση, ο κρατούμενος μπορεί να υποβάλει προσφυγή, για την οποία αποφαίνεται αμετάκλητα ο αρμόδιος εισαγγελέας εφετών μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Μετά από την παρέλευση του τριμήνου, με διάταξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλεται υποχρεωτικά η απέλαση του αλλοδαπού, του επιβάλλονται ιδίως οι όροι που προβλέπονται στην παρ. 2 του άρθρου 106 και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως.

γ. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή κατά την αιτιολογημένη γνώμη της αστυνομικής αρχής, η απόφαση της αναστολής αυτής ανακαλείται με την ίδια διαδικασία που εκδόθηκε και διατάσσεται η κράτηση του αλλοδαπού για την πραγματοποίηση της απέλασης για χρονικό διάστημα το πολύ δεκαπέντε (15) ημερών.

Εάν, σύμφωνα με την αιτιολογημένη έκθεση της αστυνομικής αρχής κατά την περ. α’ της παρ. 4, η απέλαση δεν είναι εφικτή για οποιονδήποτε λόγο και ιδίως επειδή: α) ο αλλοδαπός είναι ανιθαγενής ή ζητεί διεθνή προστασία ή απολαμβάνει διεθνή προστασία, ή β) δεν λειτουργεί ή δεν συνεργάζεται η προξενική αρχή της χώρας καταγωγής του ή γ) η χώρα του δεν συνιστά ασφαλή προορισμό ή τυχόν επιστροφή συνιστά παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ή δ) δεν τον δέχεται η χώρα καταγωγής του, τότε, μετά την υφ’ όρον απόλυση ή την έκτιση ποινής, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης αναστέλλει υποχρεωτικά με διάταξή του την απέλαση, επιβάλλει ιδίως τους όρους που προβλέπονται στην παρ. 3 του άρθρου 100 ή ορισμένους από αυτούς και ο κρατούμενος απολύεται αμέσως. Όταν η απέλαση καταστεί εφικτή, εφαρμόζεται αναλόγως η περ. γ’ της παρ. 4.
Αυτός που παραβιάζει τον όρο ή τους όρους που του έχουν επιβληθεί από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών κατά την αναστολή της απέλασης, τιμωρείται με την ποινή της παρ. 1 του άρθρου 182.».

Άρθρο 10

Κριτήρια υπολογισμού ύψους χρηματικής ποινής – Τροποποίηση άρθρου 80 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 αντικαθίσταται, β) οι παρ. 2, 3, 4, και 5 καταργούνται και το άρθρο 80 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 80

Επιμέτρηση και απότιση χρηματικής ποινής

Κατά την επιμέτρηση της χρηματικής ποινής, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του α) τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του υπαιτίου γι’ αυτή, β) την προσωπική και οικονομική κατάσταση του υπαιτίου, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα βα) τα καθαρά έσοδα που αποκτά από την εργασία του κατά μέσο όρο κάθε ημέρα, ββ) άλλα τυχόν εισοδήματα και εν γένει την περιουσία του, καθώς και βγ) τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το δικαστήριο.
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
[Καταργείται].
Σε περίπτωση μη καταβολής της χρηματικής ποινής σύμφωνα με τα παραπάνω αυτή ή το μη καταβληθέν μέρος, βεβαιώνεται κατά το άρθρο 553 ΚΠΔ.».

Άρθρο 11

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα – Προσθήκη άρθρου 80Α στον Ποινικό Κώδικα

Μετά το άρθρο 80 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 80 Α ως εξής:

«Άρθρο 80 Α

Μετατροπή της ποινής φυλάκισης σε χρήμα

Κάθε ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) ετών, αν το δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπάγεται στις προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 99 και 104 Α, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, υπολογίζοντας κάθε ημέρα σε ποσό από δέκα (10) έως εκατό (100) ευρώ, εκτός αν το δικαστήριο, με την απόφασή του, κρίνει ότι απαιτείται η πραγματική της έκτιση εν όλω ή εν μέρει, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Η παρ. 1 του άρθρου 80 για το ύψος της μετατροπής εφαρμόζεται αναλόγως.
Αν ο καταδικασθείς αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της συνεπάγεται την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, το δικαστήριο καθορίζει, και αυτεπαγγέλτως, προθεσμία, όχι μεγαλύτερη από τρία (3) έτη, ώστε μέσα σε αυτήν να καταβάλει σε δόσεις ή εφάπαξ την ποινή του.
Αν η αδυναμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή των δόσεων αυτής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του καταδικασθέντος μετά την επιβολή της ποινής, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση: α) προθεσμία καταβολής της χρηματικής ποινής ή επέκταση αυτής, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει συνολικά τα πέντε (5) έτη, ή β) αντικατάσταση της χρηματικής ποινής από την προσφορά κοινωφελούς εργασίας, στο μέτρο που ορίζει το δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 104Α. Κάθε συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να υποβληθεί μία μόνο φορά .».

Άρθρο 12

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 81 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 81 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 4, μετά από τη λέξη «αντιστοιχούν», οι λέξεις «προς μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «με εκατό (100) ευρώ», β) στην περ. β) της παρ. 5, μετά από τις λέξεις «ώρες εργασίας», οι λέξεις «μία ημερήσια μονάδα» αντικαθίστανται από τις λέξεις «εκατό (100) ευρώ» και το άρθρο 81 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 81

Επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας

Κατά την επιμέτρηση της ποινής της παροχής κοινωφελούς εργασίας λαμβάνονται υπόψη και η ηλικία, η κατάσταση της υγείας του υπαιτίου, καθώς και οι επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις.
Στην απόφαση ορίζεται η μέγιστη διάρκεια παροχής της κοινωφελούς εργασίας, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες.
Η κοινωφελής εργασία πραγματοποιείται προς όφελος του κοινού σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης ή μη κερδοσκοπικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών. Μπορεί επίσης να αφορά και σε παροχή υπηρεσιών προς τον παθόντα, αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του. Με την ίδια απόφαση ορίζονται επίσης η οργάνωση της παροχής κοινωφελούς εργασίας, η διαδικασία επιλογής, ανάθεσης και επίβλεψης της σχετικής εργασίας και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.
Στην απόφαση καθορίζεται και η χρηματική ποινή που θα πρέπει να αποτίσει ο καταδικασθείς, αν δεν παρέχει με συνέπεια την κοινωφελή εργασία. Τέσσερις ώρες κοινωφελούς εργασίας αντιστοιχούν με εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.
Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, καθώς και τον βαθμό της υπαιτιότητάς του μπορεί, αφού προβεί σε έγγραφη προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε:

α) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα (1) επιπλέον έτος, β) να επιτρέψει την εκτέλεση της χρηματικής ποινής που είχε καθοριστεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, αφού αφαιρέσει το ποσό που αναλογεί στην ήδη εκτιθείσα ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, καθορίζοντας για κάθε τέσσερις (4) ώρες εργασίας εκατό (100) ευρώ χρηματικής ποινής.».

Άρθρο 13

Μειωμένη ποινή – Τροποποίηση άρθρου 83 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 83 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην περ. β’ οι λέξεις «δύο (2)» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «τριών (3)» και «δώδεκα (12)» αντίστοιχα, β) στην περ. γ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» και «οκτώ (8)» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και «δέκα (10)» αντίστοιχα, γ) στην περ. δ’ οι λέξεις «ενός (1) έτους» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δύο (2) ετών» και το άρθρο 83 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 83

Μειωμένη ποινή

Όπου στον νόμο προβλέπεται μειωμένη ποινή χωρίς άλλο προσδιορισμό, το πλαίσιό της καθορίζεται ως εξής: α) αντί για την ποινή της ισόβιας κάθειρξης, επιβάλλεται κάθειρξη, β) αντί για την ποινή της κάθειρξης τουλάχιστον δέκα (10) ετών, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών ή κάθειρξη έως δώδεκα (12) έτη, γ) αντί για την ποινή της κάθειρξης επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, δ) αντί για την ποινή της κάθειρξης έως δέκα (10) έτη επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών ή κάθειρξη έως έξι (6) έτη, ε) σε κάθε άλλη περίπτωση, ο δικαστής μειώνει την ποινή ελεύθερα έως το ελάχιστο όριό της. Αν ο νόμος προβλέπει σωρευτικά ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, μπορεί να επιβληθεί και μόνο η τελευταία.».

Άρθρο 14

Ελαφρυντικές περιστάσεις – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 84 Ποινικού Κώδικα

Η περ. α’ της παρ. 2 του άρθρου 84 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε ως τον χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, β) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από μη ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης, γ) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη, δ) το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, ε) το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτησή του.».

Άρθρο 15

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής- Αντικατάσταση άρθρου 85 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 85 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 85

Συρροή λόγων μείωσης της ποινής

Όταν συντρέχουν περισσότεροι από ένας λόγοι για τη μείωση της ποινής κατά το άρθρο 83 ή όταν συντρέχουν ένας ή περισσότεροι τέτοιοι λόγοι μαζί με ελαφρυντικές περιστάσεις (άρθρο 84 ΠΚ), εφαρμόζεται μόνο μία φορά η μείωση της ποινής σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπει το άρθρο 83. Στην επιμέτρηση της ποινής λαμβάνονται υπόψη όλοι οι λόγοι του πρώτου εδαφίου και οι ελαφρυντικές περιστάσεις.».

Άρθρο 16

Συνολική ποινή σε περίπτωση στερητικών της ελευθερίας ποινών – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 94 Ποινικού Κώδικα

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 94 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται μετά από τη λέξη «είκοσι» η λέξη «πέντε», αντικαθίσταται η λέξη «οκτώ» από τη λέξη «δέκα» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Κατά του υπαιτίου δύο ή περισσότερων εγκλημάτων που τελέστηκαν με περισσότερες πράξεις και τιμωρούνται με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, επιβάλλεται, μετά την επιμέτρησή τους, συνολική ποινή, η οποία αποτελείται από τη βαρύτερη από τις συντρέχουσες ποινές επαυξημένη. Αν οι συντρέχουσες ποινές είναι του ίδιου είδους και ίσης διάρκειας, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. Η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το ένα δεύτερο κάθε συντρέχουσας ποινής, ούτε μπορεί η συνολική ποινή να ξεπεράσει τα είκοσι πέντε έτη, όταν η βαρύτερη ποινή είναι κάθειρξη και τα δέκα έτη όταν πρόκειται για φυλάκιση.».

Άρθρο 17

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο – Τροποποίηση άρθρου 99 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 99 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) αντικαθίσταται ο τίτλος, β) η παρ. 1 αντικαθίσταται, γ) τα δύο πρώτα εδάφια της παρ. 4 αντικαθίστανται, δ) προστίθενται παρ. 5 και 6 και το άρθρο 99 διαμορφώνεται ως εξής

«Άρθρο 99

Έκτιση και αναστολή εκτέλεσης της ποινής και μέρους της ποινής υπό όρο

Το δικαστήριο μετά την επιβολή ποινής εφαρμόζει τα άρθρα 80 A ή 104 A, μετατρέποντας την ποινή σε χρηματική ή σε κοινωφελή εργασία, εκτός αν δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις τους, οπότε διατάσσει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής σύμφωνα με την παρ. 5 ή ολόκληρης της ποινής.

Αν ωστόσο, κάποιος, που δεν έχει στο παρελθόν καταδικαστεί αμετάκλητα με μία ή περισσότερες αποφάσεις σε στερητική της ελευθερίας ποινή άνω του ενός (1) έτους, καταδικαστεί σε ποινή που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος, το δικαστήριο με την απόφασή του μπορεί να διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα (1) και ανώτερο από τρία (3) έτη, αν κρίνει αιτιολογημένα πως η εκτέλεση της ποινής δεν είναι αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ο χρόνος της αναστολής δεν μπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής, και αρχίζει από τότε που η απόφαση η οποία την χορηγεί καθίσταται εκτελεστή.

Στην ίδια απόφαση το δικαστήριο μπορεί να προσδιορίσει τους όρους υπό τους οποίους παρέχεται η αναστολή εκτέλεσης της ποινής, οι οποίοι, διαζευκτικά ή σωρευτικά, είναι ιδίως: α) η αποκατάσταση του συνόλου ή μέρους της ζημίας που προκλήθηκε στο θύμα της αξιόποινης πράξης κατά το μέτρο των δυνατοτήτων του καταδικασθέντος, β) η αφαίρεση της άδειας οδήγησης για χρονικό διάστημα έως ένα έτος, αν η πράξη συνδέεται με σοβαρή παραβίαση των κανόνων οδήγησης, γ) η καταβολή ποσού ύψους έως δέκα χιλιάδες ευρώ για κοινωφελείς σκοπούς, δ) η εκπλήρωση υποχρεώσεων του καταδικασθέντος για διατροφή ή επιμέλεια άλλων προσώπων, ε) η συμμετοχή του καταδικασθέντος, εφόσον συναινεί, σε πρόγραμμα απεξάρτησης ή άλλο θεραπευτικό πρόγραμμα, στ) η συμμετοχή του καταδικασθέντος σε συνεδρίες με επιμελητή κοινωνικής αρωγής, ζ) η εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα, η) η απαγόρευση εξόδου από τη Χώρα.
Μετά από αίτηση του εισαγγελέα εκτέλεσης της ποινής ή του καταδικασθέντος, το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την άρση ή την τροποποίηση των όρων που έχει επιβάλει. Νέα αίτηση του καταδικασθέντος μπορεί να υποβληθεί μετά πάροδο τριμήνου από την απόρριψη της προηγούμενης.
Αν ο καταδικασθείς παραβιάζει τους όρους, ο εισαγγελέας εισάγει την υπόθεση στο δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής. Το τελευταίο, με βάση τα πιο πάνω κριτήρια, μπορεί: α) να διατάξει τη μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80Α ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104Α, β) να διατάξει την έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε σύμφωνα με την παρ. 5 ή την έκτιση ολόκληρης της ποινής. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.
Αν κάποιος καταδικαστεί σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, το δικαστήριο, εφόσον κρίνει ότι η μετατροπή της ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 80 A ή σε παροχή κοινωφελούς εργασίας κατά το άρθρο 104 Α δεν είναι εφικτή με βάση το ύψος της ποινής ή δεν θα είναι επαρκής για να αποτρέψει τον καταδικασθέντα από την τέλεση άλλων αξιόποινων πράξεων και ότι για τον σκοπό αυτόν είναι αναγκαία η έκτιση μέρους της στερητικής της ελευθερίας ποινής, μπορεί να διατάξει την πραγματική εκτέλεση του μέρους αυτού, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τριάντα (30) ημερών ούτε ανώτερη των έξι (6) μηνών και την αναστολή εκτέλεσης του υπολοίπου, πέραν των περιπτώσεων της παρ. 1. Στην περίπτωση αυτή αποκλείεται η εφαρμογή του άρθρου 105 Β. Ο χρόνος αναστολής για το αναστελλόμενο μέρος της ποινής αρχίζει μετά από την ολοκλήρωση της έκτισης του μέρους της ποινής που δεν ανεστάλη. Οι παρ. 2 και 3 εφαρμόζονται αναλόγως σε περίπτωση εφαρμογής της παρούσας.
Σε περίπτωση μη τήρησης των όρων μετά από την έκτιση μέρους της ποινής το δικαστήριο εκτέλεσης της ποινής, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα των παραβιάσεων, μπορεί: α) να τροποποιήσει τους επιβληθέντες ή να επιβάλει επιπρόσθετους όρους, β) να διατάξει την πραγματική έκτιση μέρους της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες, γ) να διατάξει την έκτιση του υπολοίπου της ποινής που ανεστάλη. Ο καταδικασθείς κλητεύεται υποχρεωτικά στη συνεδρίαση τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες πριν και μπορεί να παραστεί αυτοπροσώπως ή με συνήγορο.».

Άρθρο 18

Ανάκληση της αναστολής – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 101 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 2 του άρθρου 101 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) διαγράφεται η λέξη «δόλου», (β) οι λέξεις «τα τρία (3) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «το ένα (1) έτος» και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Αν κατά τη διάρκεια της αναστολής, καταστεί αμετάκλητη καταδίκη, για έγκλημα που τελέστηκε πριν από τη δημοσίευση της απόφασης για την αναστολή, και η ποινή που επιβλήθηκε με μια ή περισσότερες αποφάσεις υπερβαίνει συνολικά το ένα (1) έτος, η αναστολή θεωρείται ότι δεν χορηγήθηκε ποτέ, εκτός αν το δικαστήριο, απαγγέλλοντας τη νέα καταδίκη, ρητά διατάξει με την ίδια απόφαση να διατηρηθεί η αναστολή, επειδή η εκτέλεση της ποινής, την οποία αφορά η αναστολή, δεν είναι απολύτως αναγκαία.».

Άρθρο 19

Μετατροπή φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία – Τροποποίηση άρθρου 104Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 104 Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1: αα) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 η λέξη «τρία» αντικαθίσταται από τις λέξεις «δύο (2)», αβ) το τρίτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τη διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας, β) στην παρ. 4 βα) το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από ένα εδάφιο, ββ) καταργείται το τέταρτο εδάφιο και το άρθρο 104Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 104Α

Μετατροπή της φυλάκισης σε κοινωφελή εργασία

Όταν επιβάλλεται φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη και δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 99, η ποινή μετατρέπεται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας (άρθρο 81), εκτός αν το δικαστήριο κρίνει, με ειδική αιτιολογία, ότι αυτή δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τον δράστη από την τέλεση άλλων εγκλημάτων. Κάθε ημέρα φυλάκισης δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε περισσότερες από δύο (2) ώρες κοινωφελούς εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, η διάρκεια της κοινωφελούς εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις χίλιες διακόσιες ώρες (1.200) και σε περίπτωση συνολικής ποινής τις τέσσερις χιλιάδες ώρες (4.000), ούτε να έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
Η μετατροπή δεν είναι εφικτή αν ο καταδικασθείς δεν συναινεί ή δεν είναι παρών. Αν ο καταδικασθείς δεν ήταν παρών, μπορεί να ζητήσει τη μετατροπή της ποινής του σε παροχή κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Αν επήλθε ουσιώδης αλλαγή των όρων της παρ. 1, ο καταδικασθείς μπορεί να ζητήσει νέο υπολογισμό της παρεχόμενης κοινωφελούς εργασίας με αυτοτελή αίτησή του.
Η παρ. 3 του άρθρου 81 ισχύει και στην περίπτωση αυτή. Αν η εργασία παρέχεται από εκείνον που καταδικάστηκε ελλιπώς ή πλημμελώς με δική του υπαιτιότητα, ο εισαγγελέας εκτέλεσης της ποινής, αφού λάβει υπόψη τη συχνότητα και σοβαρότητα της παραβίασης των υποχρεώσεων από τον καταδικασθέντα, τον βαθμό της υπαιτιότητάς του και το τμήμα της ποινής που εκτίθηκε, μπορεί: α) να προβεί σε προειδοποίηση εκείνου που καταδικάστηκε, β) να παρατείνει την προθεσμία για την εκτέλεση της εργασίας μέχρι ένα επιπλέον έτος, γ) να διατάξει την έκτιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής που είχε επιβληθεί πριν από τη μετατροπή αφού αφαιρέσει την εκτιθείσα ποινή και τον χρόνο παροχής κοινωφελούς εργασίας υπολογίζοντας αυτόν σύμφωνα με την παρ. 1.».

Άρθρο 20

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης – Τροποποίηση άρθρου 105Β Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 105B του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η περ. α) της παρ. 1 τροποποιείται ως προς τον απαιτούμενο χρόνο έκτισης της ποινής στην περίπτωση φυλάκισης, β) στην παρ. 6: βα) στο πρώτο εδάφιο πριν από τη λέξη «κάθειρξης» προστίθενται οι λέξεις «φυλάκισης ή», μετά από τις λέξεις «αν δεν έχει παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», ββ) στο δεύτερο εδάφιο μετά από τις λέξεις «22 και 23 του ν. 4139/2013» προστίθενται οι λέξεις «του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων», επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά τη λέξη «παραμείνει» προστίθενται οι λέξεις «, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό,», βγ) προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο και το άρθρο 105Β διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 105Β

Απόλυση υπό τον όρο της ανάκλησης

Όσοι καταδικάστηκαν σε στερητική της ελευθερίας ποινής μπορούν να απολυθούν υπό τον όρο της ανάκλησης, σύμφωνα με τις πιο κάτω διατάξεις, εφόσον έχουν εκτίσει: α) σε περίπτωση φυλάκισης ή πρόσκαιρης κάθειρξης τα τρία πέμπτα (3/5) αυτής, β) σε περίπτωση πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου της παρ. 6, τα τέσσερα πέμπτα (4/5) αυτής και γ) σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης δεν απαιτείται να έχει καταστεί η καταδίκη αμετάκλητη.
Στην περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά περισσότερες ποινές, ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει το άθροισμα των τμημάτων των ποινών, που προβλέπεται στην παρ. 1. Σε κάθε περίπτωση ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει εκτίσει είκοσι πέντε (25) έτη και όταν το παραπάνω άθροισμα υπερβαίνει το όριο αυτό.
Αν ο καταδικασθείς εργάζεται, κάθε ημέρα εργασίας υπολογίζεται σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που έχουν ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος, νεφρού ή μυελού των οστών ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή έχουν κακοήθη νεοπλάσματα ή νεφρική ανεπάρκεια για την οποία γίνεται τακτική αιμοκάθαρση ή φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής. Το ίδιο ισχύει και για: α) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, που δεν μπορούν να εργαστούν, εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, β) κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω, γ) κρατούμενους στους οποίους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους, δ) κρατούμενους οι οποίοι νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες, ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους, στ) κρατούμενους που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης από ναρκωτικά εγκεκριμένου, κατά το άρθρο 51 του ν. 4139/2013 οργανισμού και ζ) κρατούμενους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων. Η διακρίβωση των ασθενειών του δεύτερου εδαφίου, καθώς και της αναπηρίας στις περ. α` και β` γίνεται με τη διαδικασία της παρ. 2 του άρθρου 105.
Για τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά είτε κατά την προηγούμενη παράγραφο είτε κατά τις ειδικές διατάξεις που προβλέπουν αντίστοιχο υπολογισμό.
Προκειμένου για ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα απόλυση υπό όρο, αν δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα δύο πέμπτα (2/5) της ποινής που του επιβλήθηκε και, σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης, δεκαέξι (16) έτη. Προκειμένου για ποινές κάθειρξης που επιβλήθηκαν για τα κακουργήματα των άρθρων 22 και 23 του ν. 4139/2013, του άρθρου 25 του Κώδικα Μετανάστευσης (ν. 5038/2023, Α’ 81), των άρθρων 134, 187, 187 Α, των περ. γ` και δ` της παρ. 1 του άρθρου 265, της παρ. 1 του άρθρου 299, των άρθρων 323Α, 324, 380, 385, καθώς και για αυτά του 19ου Κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους του παρόντος Κώδικα, απόλυση υπό όρο δεν μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα, αν αυτός δεν έχει παραμείνει, δίχως τον ευεργετικό υπολογισμό, στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με τα τρία πέμπτα (3/5) της ποινής που του επιβλήθηκε, και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης δεκαοχτώ (18) ετών. Το παραπάνω κατά περίπτωση χρονικό διάστημα προσαυξάνεται κατά το ένα τρίτο (1/3) των λοιπών ποινών που τυχόν έχουν επιβληθεί, στην περίπτωση που αυτές συντρέχουν σωρευτικά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στο κατάστημα είκοσι (20) έτη και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, αν έχει παραμείνει είκοσι πέντε (25) έτη. Στις περιπτώσεις συνολικής ποινής πρόσκαιρης κάθειρξης για τα εγκλήματα του δευτέρου εδαφίου που όπως επιβλήθηκε υπερβαίνει κατά τουλάχιστον δέκα (10) έτη το ανώτατο όριο της συνολικής ποινής κάθειρξης, η υφ’ όρον απόλυση δύναται να χορηγείται, εφόσον ο κατάδικος έχει εκτίσει πραγματικά δεκαεπτά (17) έτη.».

Άρθρο 21

Προϋποθέσεις για τη χορήγηση απόλυση υπό όρο – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 106 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 106 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται ως προς τους λόγους μη χορήγησης της απόλυσης υπό όρους με την προσθήκη της ουσιαστικής κρίσης περί πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος και με την απάλειψη των λέξεων «με ειδική αιτιολογία», β) το δεύτερο εδάφιο καταργείται και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση υπό όρο μπορεί να μην χορηγηθεί αν κριθεί ότι η διαγωγή του καταδικασθέντος, κατά την έκτιση της ποινής του, σε συνδυασμό με τη διάγνωση της πιθανότητας επανάληψης του εγκλήματος κατά τον χρόνο δοκιμασίας, όπως προκύπτει από την γένει εκτίμηση των ατομικών και κοινωνικών περιστάσεων του καταδικασθέντος, καθώς και της επικινδυνότητας του εγκλήματος για το κοινωνικό σύνολο, καθιστά αναγκαία τη συνέχιση της κράτησής του για να αποτραπεί η τέλεση από αυτόν νέων αξιόποινων πράξεων.».

Άρθρο 22

Άρση της απόλυσης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 108 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 108 του Ποινικού Κώδικα διαγράφονται οι λέξεις «με δόλο» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η απόλυση αίρεται αν μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το επόμενο άρθρο, εκείνος που απολύθηκε διαπράξει έγκλημα, για το οποίο του επιβλήθηκε αμετακλήτως οποτεδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη από ένα (1) έτος. Στην περίπτωση αυτή εκτίει αθροιστικά, από τότε που θα γίνει αμετάκλητη η νέα καταδίκη, και ολόκληρο το υπόλοιπο της προηγούμενης ποινής, το οποίο όφειλε να εκτίσει κατά τον χρόνο της απόλυσης. Σε περίπτωση άρσης της απόλυσης για καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη εκτίει δέκα (10) επιπλέον έτη και επί σωρευτικής συνδρομής ισοβίων καθείρξεων δεκαπέντε (15) επιπλέον έτη.».

Άρθρο 23

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης – Τροποποίηση άρθρου 114 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 114 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) ο τίτλος τροποποιείται με τη προσθήκη των λέξεων «-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου», β) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 114 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 114

Μη υποβολή έγκλησης ή δήλωση παραίτησης από το δικαίωμα της έγκλησης-Εγκλήματα σε βάρος του Δημοσίου

Όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξης, το αξιόποινο εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έμαθε για την τέλεση της πράξης και για τον δράστη της ή για έναν από τους συμμετόχους.
Το ίδιο αποτέλεσμα συνεπάγεται και η ρητή δήλωση του δικαιούχου της έγκλησης ενώπιον της αρμόδιας αρχής, ότι παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης.
Τα εγκλήματα σε βάρος του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης διώκονται πάντοτε αυτεπαγγέλτως.».

Άρθρο 24

Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 127 του Ποινικού Κώδικα μετά από τη λέξη «κακούργημα» διαγράφονται οι λέξεις «και εμπεριέχει στοιχεία βίας ή στρέφεται κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Περιορισμός σε ειδικό κατάστημα κράτησης νέων επιβάλλεται μόνο σε ανηλίκους που έχουν συμπληρώσει το δέκατο πέμπτο (15ο) έτος της ηλικίας τους, εφόσον η πράξη τους, αν την τελούσε ενήλικος θα ήταν κακούργημα. Η απόφαση πρέπει να περιέχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, από την οποία να προκύπτει γιατί τα αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα δεν κρίνονται στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκή ενόψει των ιδιαίτερων συνθηκών τέλεσης της πράξης και της προσωπικότητας του ανηλίκου.».

Άρθρο 25

Διατάραξη της λειτουργίας υπηρεσίας νοσηλευτικών ιδρυμάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 168 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παρ. 4 ως εξής:

«4. Όποιος εισέρχεται σε χώρο υγειονομικής περίθαλψης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του υγειονομικού προσωπικού, υπαλλήλων ή ασθενών διαταράσσει τη λειτουργία του, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 26

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων – Τροποποίηση άρθρου 169Α Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 169Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) τροποποιείται ο τίτλος, β) διαγράφεται η παρ. 2 και το άρθρο 169Α διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 169Α

Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο

Όποιος δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή διάταξη δικαστικής απόφασης πολιτικού δικαστηρίου ή σε εισαγγελική διάταξη, που αφορούν τη ρύθμιση της νομής ή της κατοχής, την άσκηση της γονικής μέριμνας, την επικοινωνία με το τέκνο και τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων ή την απαγόρευση προσέγγισης και επικοινωνίας μεταξύ προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δεν συμμορφώθηκε σε συμφωνία που επικυρώθηκε από συμβολαιογράφο κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα και αφορά στην επικοινωνία των ανήλικων τέκνων.
[Καταργείται].
Όποιος εν γνώσει ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.».

Άρθρο 27

Παραβίαση περιορισμών διαμονής-Προσθήκη άρθρου 182 στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται άρθρο 182 ως εξής:

«Άρθρο 182

Παραβίαση περιορισμών διαμονής

Με φυλάκιση έως τριών (3) ετών τιμωρείται όποιος παραβιάζει τους περιορισμούς που του έχουν επιβληθεί νόμιμα στην ελευθερία της διαμονής και τις σχετικές υποχρεώσεις του.
Αλλοδαπός ο οποίος απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 72, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, η οποία εκτελείται αμέσως, δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται σε καμία περίπτωση, τυχόν δε ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα δύναμη.».

Άρθρο 28

Ανασταλτικό αποτέλεσμα έφεσης για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 6 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) το πρώτο εδάφιο τροποποιείται με την προσθήκη εξαίρεσης από την περίπτωση μη αναστέλλουσας ισχύος της έφεσης, β) προστίθεται δεύτερο εδάφιο και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος άρθρου, καθώς και για τα συναφή αδικήματα που συνεκδικάστηκαν με την ίδια απόφαση, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, τυχόν ασκηθείσα έφεση δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν το δικαστήριο, σε περίπτωση καταδίκης για το πλημμέλημα της παρ. 3 και τα συναφή πλημμελήματα ή κακουργήματα τα οποία επισύρουν πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές, κρίνει με ειδική αιτιολογία ότι πρέπει να χορηγηθεί η ανασταλτική δύναμη της έφεσης Στην τελευταία περίπτωση επιβάλλονται υποχρεωτικά οι κατάλληλοι περιοριστικοί όροι.».

Άρθρο 29

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροληψίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών-Τροποποίηση παρ. 1 και 5 άρθρου 235 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 235 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 μετά από τις λέξεις «αθέμιτο ωφέλημα» προστίθενται οι λέξεις «ανεξαρτήτως αξίας», β) η περ. β) του πρώτου εδαφίου της παρ. 5 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της διάταξης η οποία εφαρμόζεται ανεξαρτήτως του εάν ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας εδρεύει στην Ελλάδα ή στην αλλοδαπή ή εάν η Ελλάδα αποτελεί ή όχι μέλος και το άρθρο 235 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 235

Δωροληψία υπαλλήλου

Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, άμεσα ή μέσω τρίτου, για τον εαυτό του ή για άλλον, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, ή αποδέχεται την υπόσχεση παροχής τέτοιου ωφελήματος, για ενέργεια ή παράλειψή του σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη του υπαιτίου αντίκειται στα καθήκοντα του, τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή. Αν ο υπαίτιος τελεί την πράξη του προηγούμενου εδαφίου κατ’ επάγγελμα τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή έως χίλιες (1.000) ημερήσιες μονάδες.
Υπάλληλος ο οποίος ζητεί ή λαμβάνει, για τον εαυτό του ή για άλλον, αθέμιτη παροχή περιουσιακής φύσης, επωφελούμενος από την ιδιότητά του, τιμωρείται με φυλάκιση, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.
Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή επιθεωρητές ή πρόσωπα που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου τιμωρούνται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή, εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη, αν με παράβαση συγκεκριμένου υπηρεσιακού καθήκοντος δεν απέτρεψαν από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές τους ή υπόκειται στον έλεγχό τους από την τέλεση πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους που απασχολούνται με οποιαδήποτε συμβατική σχέση σε: α) όργανο ή οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) κάθε δημόσιο διεθνή ή υπερεθνικό οργανισμό ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και από κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι, ακόμα κι αν οι πράξεις των περ. α΄ και β΄ δεν είναι αξιόποινες κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκαν. Οι παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται από υπάλληλο ξένης χώρας.».

Άρθρο 30

Αποδέσμευση της πράξης από την αξία του ωφελήματος, προσθήκη χρηματικής ποινής για το πλημμέλημα της ενεργητικής δωροδοκίας και επέκταση του ρυθμιστικού πεδίου της δωροδοκίας λειτουργών ή υπαλλήλων διεθνών οργανισμών – Τροποποίηση παρ. 1 και 4 άρθρου 236 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 236 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) η παρ. 1 τροποποιείται με την προσθήκη των λέξεων «ανεξαρτήτως αξίας» και την προσθήκη της χρηματικής ποινής στις επαπειλούμενες ποινές, β) η περ. α) του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 τροποποιείται με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής και στις περιπτώσεις που ο δημόσιος διεθνής ή υπερεθνικός οργανισμός ή φορέας δεν εδρεύουν στην Ελλάδα ή η Ελλάδα δεν είναι μέλος και το άρθρο 236 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 236

Δωροδοκία υπαλλήλου

Όποιος προσφέρει, υπόσχεται ή παρέχει σε υπάλληλο, άμεσα ή μέσω τρίτου, οποιασδήποτε φύσης αθέμιτο ωφέλημα ανεξαρτήτως αξίας, για τον εαυτό του ή για άλλον, για ενέργεια ή παράλειψη του υπαλλήλου σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων του, μελλοντική ή ήδη τελειωμένη, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή.
Αν η ως άνω ενέργεια ή παράλειψη αντίκειται στα καθήκοντα του υπαλλήλου, ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη έως οκτώ (8) έτη και χρηματική ποινή.
Διευθυντής επιχείρησης ή άλλο πρόσωπο που έχει την εξουσία λήψης αποφάσεων ή ελέγχου σε επιχείρηση τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα, αν με παραβίαση συγκεκριμένου καθήκοντος επιμέλειας, δεν απέτρεψε από αμέλεια πρόσωπο που τελεί υπό τις εντολές του ή υπόκειται στον έλεγχό του από την τέλεση προς όφελος της επιχείρησης πράξης των προηγούμενων παραγράφων.
Οι διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται προς: α) λειτουργούς ή άλλους υπαλλήλους με οποιαδήποτε συμβατική σχέση οργάνου ή οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάθε δημόσιου διεθνούς ή υπερεθνικού οργανισμού ή φορέα ανεξαρτήτως αν εδρεύει στην Ελλάδα ή η Ελλάδα είναι μέλος, καθώς και προς κάθε πρόσωπο, αποσπασμένο ή όχι, που εκτελεί καθήκοντα τα οποία αντιστοιχούν σε αυτά που εκτελούν οι λειτουργοί ή άλλοι υπάλληλοι ή β) οποιοδήποτε πρόσωπο που ασκεί δημόσιο λειτούργημα ή υπηρεσία για ξένη χώρα.

Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε και για τη δίωξη του πλημμελήματος της παρ. 1 δεν απαιτείται η κατά το άρθρο 6 παρ. 3 έγκληση ή αίτηση.».

Άρθρο 31

Επέκταση του αξιοποίνου σε δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε διεθνείς οργανισμούς-Προσθήκη περ. δ) στην παρ. 4 του άρθρου 237 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 4 του άρθρου 237 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. δ) και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:

«4. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και όταν οι πράξεις τελούνται: α) από ή προς μέλη του Δικαστηρίου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) από ή προς όσους ασκούν δικαστικά καθήκοντα ή καθήκοντα διαιτητή σε διεθνή δικαστήρια των οποίων η δικαιοδοσία είναι αποδεκτή από την Ελλάδα ή γ) προς δικαστές, ενόρκους ή διαιτητές άλλων κρατών σχετικά με την άσκηση των δικαστικών τους καθηκόντων, δ) προς δικαστές που είναι αποσπασμένοι σε ενωσιακούς ή διεθνείς οργανισμούς ή όργανα. Στις περιπτώσεις αυτές οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι εφαρμόζονται και όταν η πράξη τελείται στην αλλοδαπή από ή προς ημεδαπό, ακόμα κι αν δεν είναι αξιόποινη κατά τους νόμους της χώρας όπου τελέστηκε.».

Άρθρο 32

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων– Τροποποίηση άρθρου 264 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 264 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου μετά από τη λέξη «Εμπρησμός» προστίθενται οι λέξεις «-Παραβίαση προληπτικών μέτρων, β) στις περ. α’, β’ και γ’ της παρ. 1 και στην παρ. 2 προστίθεται σωρευτικά και η επιβολή χρηματικής ποινής, γ) προστίθεται παρ. 3 και το άρθρο 264 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 264

Εμπρησμός -Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά, τιμωρείται: α) με φυλάκιση και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα, β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, γ) με κάθειρξη και χρηματική ποινή, αν στην περίπτωση των περ. α` ή β` η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, δ) με ισόβια κάθειρξη, αν στην περίπτωση της περ. β` η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.
Όποιος στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά από την οποία μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα ή κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη και χρηματική ποινή.
Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις που εκδίδει η αρμόδια αρχή για τη λήψη προληπτικών μέτρων πυροπροστασίας, ιδίως, οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων εντός ή εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή εάν η ανωτέρω παράλειψη συνέβαλε ουσιωδώς στην εξάπλωση πυρκαγιάς, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη.».

Άρθρο 33

Εμπρησμός σε δάση-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων – Τροποποίηση άρθρου 265 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στον τίτλο του άρθρου, μετά από τις λέξεις «Εμπρησμός σε δάση», προστίθενται οι λέξεις «-Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων» β) στην παρ. 1: αα) στην περ. α’ οι λέξεις «οκτώ (8) έτη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» και η περ. α’ τροποποιείται ως προς την ποινική αξιολόγηση του προσπορισμού παράνομου περιουσιακού οφέλους το οποίο λαμβάνεται υπόψη ως επιβαρυντική περίσταση, ββ) στην περ. β’ μετά από τις λέξεις «δέκα (10) έτη» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή», βγ) στην περ. γ’ μετά από τη λέξη «κάθειρξη» προστίθενται οι λέξεις «τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή», γ) στην παρ. 2 αυξάνεται η προβλεπόμενη ποινή για την εξ αμελείας τέλεση, προστίθεται η σωρευτική επιβολή χρηματικής ποινής και επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, δ) προστίθενται παρ. 3, 4, 5, 6 και 7 και το άρθρο 265 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 265

Εμπρησμός σε δάση – Προπαρασκευαστικές πράξεις – Παραβίαση προληπτικών μέτρων

Όποιος προξενεί πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα, τιμωρείται:

α) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή, αν δε ο δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελος συνιστά επιβαρυντική περίσταση,

β) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή αν στην περίπτωση των περ. α΄ ή β΄ η πράξη προκάλεσε σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου ή η φωτιά εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή,

δ) με ισόβια κάθειρξη αν στην περ. β΄ η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Όποιος στις περιπτώσεις της παρ. 1 προκαλεί από αμέλεια την πυρκαγιά σε δάσος ή δασική έκταση κατά την έννοια του νόμου ή σε έκταση που έχει νόμιμα κηρυχθεί δασωτέα ή αναδασωτέα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή, και αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος ανάβει φωτιά για οποιαδήποτε ελεγχόμενη καύση ή εκτελεί θερμές εργασίες ή κάνει χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα ή ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών σε δάση, δασικές εκτάσεις, χορτολιβαδικές εκτάσεις ή σε οποιοδήποτε χώρο σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτές, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή αν η πράξη του δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η ανωτέρω πράξη είχε ως επακόλουθο την πρόκληση πυρκαγιάς, η οποία επέφερε σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή ή είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ανθρώπου, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή και αν επήλθε θάνατος με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος, προετοιμάζοντας τη διάπραξη του εγκλήματος της παρ. 1, κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εμπρηστικές ύλες ή άλλα αντικείμενα, πρόσφορα για την πρόκληση και την εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή, αν δε τελεί την ανωτέρω πράξη εντός δάσους ή δασικής έκτασης και σε ακτίνα έως τριακοσίων (300) μέτρων από αυτά, σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, σύμφωνα με τον Ημερήσιο Χάρτη πρόβλεψης Κινδύνου πυρκαγιάς που εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) σε ποινή κάθειρξης έως οκτώ (8) ετών και χρηματική ποινή.
Όποιος αποθηκεύει, τοποθετεί ή εγκαταλείπει εύφλεκτες ύλες εντός δασών ή δασικών εκτάσεων τιμωρείται με ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη ποινική διάταξη. Αν η πράξη του συνέβαλε στην εξάπλωση δασικής πυρκαγιάς, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) ετών και χρηματική ποινή.
Στις περιπτώσεις καταδίκης για αξιόποινες πράξεις του παρόντος, η ποινή δεν αναστέλλεται ούτε μετατρέπεται με κανέναν τρόπο, και η έφεση που ασκείται δεν έχει αναστέλλουσα ισχύ, εκτός αν, στην περίπτωση της παρ. 2, του πρώτου εδαφίου της παρ. 3 και της παρ. 5, το δικαστήριο με ειδική αιτιολογία κρίνει εξαιρετικώς υπέρ της μετατροπής της ποινής.
Το ύψος της χρηματικής ποινής για τα αδικήματα του παρόντος δεν μπορεί να είναι κατώτερο από δέκα χιλιάδες (10.000) ούτε ανώτερο από διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ.».

Άρθρο 34

Προσθήκη της δήμευσης ως παρεπόμενης ποινής στα αδικήματα εμπρησμού σε δάση-

Προσθήκη άρθρου 265A στον Ποινικό Κώδικα

Μετά από το άρθρο 265 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται νέο άρθρο 265A ως εξής:

«Άρθρο 265A

Δήμευση σε περίπτωση εμπρησμού σε δάση

Στο έγκλημα εμπρησμού σε δάση από πρόθεση, τετελεσμένο και σε απόπειρα (παρ. 1 άρθρου 265), καθώς και στις περιπτώσεις εμπρησμού σε δάση από αμέλεια από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά που είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη ή εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση ή είχε ως επακόλουθο σοβαρή ή ευρεία ρύπανση ή υποβάθμιση ή σοβαρή ή ευρεία οικολογική και περιβαλλοντική διατάραξη ή καταστροφή (παρ. 2 άρθρου 265), δημεύεται κατά την κρίση του δικαστηρίου με την καταδικαστική απόφαση η περιουσία ή τμήμα περιουσίας, του αυτουργού και των συμμετόχων στο έγκλημα.
Η έκταση της δήμευσης αποφασίζεται από το δικαστήριο, το οποίο την προσδιορίζει με βάση τη βλάβη που προκλήθηκε αφού σταθμίσει για τον υπολογισμό της και τα στοιχεία του άρθρου 79. Το δικαστήριο εξαιρεί από τη δήμευση ένα ή περισσότερα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία κρίνει, με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση, ότι εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες διαβίωσης του καταδικασθέντος και της οικογένειας του.
Το άρθρο 261 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων αντίστοιχης αξίας με τη βλάβη που επήλθε, εφαρμόζεται αναλόγως.».

Άρθρο 35

Απάλειψη του αδικήματος του εμπρησμού δάσους από αμέλεια από το ρυθμιστικό πεδίο της έμπρακτης μετάνοιας – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 289 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 289 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «των άρθρων 264» διαγράφεται ο αριθμός «265» και η παρ. 1 του άρθρου 289 διαμορφώνεται ως εξής:

« 1. Στις περιπτώσεις της παρ. 2 των άρθρων 264, 268, 270, 273, 275, 277 και 286, της παρ. 3 του άρθρου 279, και της παρ. 4 του άρθρου 285 ο υπαίτιος δεν τιμωρείται, αν με τη θέλησή του αποτρέψει τον κίνδυνο ή με τη γρήγορη αναγγελία του προς τις αρχές δώσει αφορμή για

την αποτροπή του.».

Άρθρο 36

Συμπερίληψη παραβίασης ερυθρού σηματοδότη στις περιπτώσεις επικίνδυνης οδήγησης -Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 290Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 290Α του Ποινικού Κώδικα προστίθεται περ. ε) και η παρ. 1 του άρθρου 290Α διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος κατά τη συγκοινωνία στους δρόμους ή στις πλατείες: α) οδηγεί όχημα, μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών ή λόγω σωματικής ή πνευματικής εξάντλησης ή β) οδηγεί όχημα σε εθνικές ή περιφερειακές οδούς αντίστροφα στο ρεύμα της εκάστοτε κατεύθυνσης ή σε πεζοδρόμους, πεζοδρόμια ή πλατείες, ή οδηγεί όχημα που είναι τεχνικά ανασφαλές ή με ανασφαλή τρόπο φορτωμένο ή προβαίνει κατά την οδήγηση σε επικίνδυνους ελιγμούς ή μετέχει σε αυτοσχέδιους αγώνες, ή γ) οδηγεί όχημα i) σε αυτοκινητόδρομο ή σε οδό ταχείας κυκλοφορίας με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον εξήντα (60) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον τριάντα (30) χλμ. ανά ώρα, ii) εντός κατοικημένης περιοχής ή σε άλλο οδικό δίκτυο με ταχύτητα που υπερβαίνει το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας κατά τουλάχιστον σαράντα (40) χλμ. ανά ώρα και αν πρόκειται για λεωφορείο ή φορτηγό αυτοκίνητο, κατά τουλάχιστον είκοσι (20) χλμ. ανά ώρα, ή δ) οδηγεί όχημα στη λωρίδα έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.) εκτός των περιπτώσεων αποκλειστικού προορισμού της, ή ε) παραβιάζει ερυθρό σηματοδότη, τιμωρείται, αν δεν προβλέπονται βαρύτερες κυρώσεις σε άλλες διατάξεις:

αα) με φυλάκιση έως τρία (3) έτη, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα,

ββ) με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο,

γγ) με κάθειρξη έως δέκα (10) έτη, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τη βαριά σωματική βλάβη ή προκάλεσε σημαντική βλάβη σε κοινωφελείς εγκαταστάσεις,

δδ) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών, αν η πράξη είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άλλου.

Αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.».

Άρθρο 37

Αύξηση του κατώτατου ορίου ποινής στο αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και πρόβλεψη προσωπικού λόγου απαλλαγής από την ποινή για οικείους θύματος – Τροποποίηση άρθρου 302 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 302 του Ποινικού Κώδικα επέρχονται οι εξής αλλαγές: α) στην παρ. 1 μετά από τη λέξη «τουλάχιστον» αντικαθίστανται οι λέξεις «τριών μηνών» από τις λέξεις «δύο (2) ετών», β) προστίθεται παρ. 2 και το άρθρο 302 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 302

Ανθρωποκτονία από αμέλεια

Όποιος από αμέλεια σκότωσε άλλον, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών.
Αν το θύμα της πράξης η οποία αναφέρεται στην παρ. 1 είναι οικείος του υπαιτίου, το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον υπαίτιο από κάθε ποινή, αν πεισθεί ότι λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστη από τις συνέπειες της πράξης του δεν χρειάζεται να υποβληθεί σε ποινή.».

Άρθρο 38

Σωματική βλάβη αδύναμων ατόμων – Αντικατάσταση άρθρου 312 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 312

Σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων

Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, τιμωρείται: α) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 308, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους, β) για την πράξη του άρθρου 309, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, γ) για την πράξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 310, με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών και αν επεδίωκε την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με κάθειρξη και δ) για την πράξη του άρθρου 311, με κάθειρξη.
Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την περ. γ’ της παρ. 1 εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της παρ. 1.».

Άρθρο 39

Παράνομη βία – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 330 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 330 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών.».

Άρθρο 40

Απειλή – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 333 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 2 του άρθρου 333 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Με την επιφύλαξη διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων, αν η πράξη της παρ. 1 τελείται σε βάρος ανηλίκου ή προσώπου που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του επιβάλλεται φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 41

Επέκταση του αξιοποίνου σε πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο – Τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 348Α Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 3 του άρθρου 348Α του Ποινικού Κώδικα επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και μετά από τις λέξεις «ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου» και «από ή με ανήλικο» προστίθεται αναφορά στο πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο, και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των παρ. 1 και 2 συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή η εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα των γεννητικών οργάνων ή του σώματος εν γένει του ανηλίκου ή προσώπου που εμφανίζεται ως ανήλικο, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και της πραγματικής ή εικονικής γενετήσιας πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο ή πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο.».

Άρθρο 42

Πορνογραφικές παραστάσεις ανηλίκων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 348Γ Ποινικού Κώδικα

Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 348Γ του Ποινικού Κώδικα τροποποιείται με τη διαγραφή της καταβολής αντιτίμου ως στοιχείου της αντικειμενικής υπόστασης του αδικήματος των πορνογραφικών παραστάσεων ανηλίκων, , επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο προκειμένου να συμμετάσχει σε πορνογραφικές παραστάσεις ή διοργανώνει αυτές, τιμωρείται ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη, γ) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Όποιος εν γνώσει του, παρακολουθεί πορνογραφική παράσταση στην οποία συμμετέχουν ανήλικοι τιμωρείται στις περ. α’ και β’ του πρώτου εδαφίου με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και στην περ. γ’ με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.».

Άρθρο 43

Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της παραβίασης υποχρέωσης διατροφής – Τροποποίηση άρθρου 358 Ποινικού Κώδικα

Στο άρθρο 358 του Ποινικού Κώδικα διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο και το άρθρο 358 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 358

Παραβίαση της υποχρέωσης διατροφής

Όποιος κακόβουλα παραβιάζει την υποχρέωση διατροφής που την επιβάλει σε αυτόν ο νόμος και έχει αναγνωριστεί, έστω προσωρινά, με εκτελεστό τίτλο, με τρόπο τέτοιο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις ή να αναγκαστεί να δεχτεί την βοήθεια άλλων, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος ή χρηματική ποινή.».

Άρθρο 44

Συκοφαντική δυσφήμηση – Αντικατάσταση άρθρου 363 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 363 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«Άρθρο 363

Συκοφαντική δυσφήμηση

Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου, ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον εν γνώσει του ψευδές γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή και αν τελεί την πράξη δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή. Στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινικής ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.».

Άρθρο 45

Κλοπή – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 372 Ποινικού Κώδικα

Στην παρ. 1 του άρθρου 372 του Ποινικού Κώδικα μετά από τις λέξεις «τιμωρείται με φυλάκιση» προστίθενται οι λέξεις «και χρηματική ποινή» και το άρθρο 372 διαμορφώνεται ω εξής:

«Άρθρο 372

Κλοπή

Όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή.
Κινητό πράγμα θεωρείται κατά τον Κώδικα και η ηλεκτρική και κάθε άλλης μορφής ενέργεια.».

Άρθρο 46

Απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας – Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 378 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 378 αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Όποιος καταστρέφει ή βλάπτει ξένο (ολικά ή εν μέρει) πράγμα ή με άλλον τρόπο καθιστά ανέφικτη τη χρήση του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή. Αν το πράγμα είναι μικρής αξίας ή η ζημία που προκλήθηκε είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με χρηματική ποινή ή παροχή κοινωφελούς εργασίας. Αν το πράγμα είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας ή τοποθετημένο σε δημόσιο χώρο ή η πράξη έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή.».

Άρθρο 47

Γενικές διατάξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης –Αντικατάσταση παρ. 1 άρθρου 381 και παρ. 1 άρθρου 405 Ποινικού Κώδικα

Η παρ. 1 του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 374Α, στην παρ. 1 του άρθρου 375, στο άρθρο 377, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 378 και στην παρ. 1 του άρθρου 379 απαιτείται έγκληση.».

Η παρ. 1 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση.».

Άρθρο 48

Μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο – Τροποποίηση περ. γ’ παρ. 1 άρθρου 25 ν. 1882/1990

Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 (Α’ 43) διαγράφονται οι λέξεις «, τα χρέη που προέρχονται από τη μη εκτέλεση χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν από ποινικό δικαστήριο και οι σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκοι και λοιπές επιβαρύνσεις καθώς και», και η παρ. 1 του άρθρου 25 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 25

Ποινικό αδίκημα μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και τρίτους

Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α΄, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων.

Στην αίτηση και στον πίνακα χρεών που υποβάλλονται σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο δεν συμπεριλαμβάνονται και δεν υπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του προσώπου τα χρέη από τα αδικήματα που τυποποιούνται στο άρθρο 66 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας μαζί με τις σχετικές με αυτά προσαυξήσεις, τόκους και λοιπές επιβαρύνσεις.

Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.».

Πλοήγηση στη Διαβούλευση

Σχόλια « 1 … 6 7 8 9 10 »

27 Δεκεμβρίου 2023, 20:11 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 99. Προσθήκη 23Α ΣΤΟΝ ν.3500/2006
——————————————————————————————
Αυτή η προσθήκη προδικάζει και υπονοεί οτι ΜΟΝΟ γυναικες πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας προτρέποντας το δικαστήριο να μεροληπτεί εναντιον των ανδρών ενω η βία των γυναικων αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιώντας κυρίως μαχαίρια, καυστικά υγρά,ψαλίδια, σπαθιά ακόμα και τροχούς αυτοκινήτων για να βιαιοπραγήσουν εναντιον των ανδρών. Διερωτώμαι λοιπον πως αυτα τα γνωριζω μόνο εγω και εσεις δεν ξερετε τίποτα;; Τα ΜΜΕ απευθύνονται σε ολους ακομα και οταν τα περιστατικα περνουν «στά ψιλά».. Προσπαθειτε λοιπον να ψηφίσετε ενα αρθρο το οποιο βασίζεται στήν εμφυλη διάκριση, στήν ανιση και αδικη αντιμετώπιση των φύλων, στόν διχασμό, την απαξίωση και προσβολή του ανδρικου φύλου.
Η βία ειναι καταδικαστέα απο οπου και αν προέρχεται και οφείλουμε να προστατεύουμε οσους την δέχονται, οχι να δημιουργούμε δομές μόνο για γυναίκες αγνοώντας τους ανδρες και τα παιδιά…Ασχοληθείτε λίγο σοβαρότερα και μην παρασύρεστε από ιδιοτελείς φωνές.Η ΒΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ ! Δείτε τήν πραγματικότητα !
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΘΗΚΗΣ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΣ.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 86
————————————
Στα πλαίσια της ψυχολογικής βίας ειναι και η διάρρηξη σχέσεων τέκνου-γονεα, η οποία συνιστά βαρύτατη μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Για να περιοριστεί αυτό το τραγικό φαινόμενο πρέπει να εναρμονιστεί το αρθρο 6 του 3500/2006 με τό 1532 ΑΚ που ορίζει οτι μπορεί να εχει ως συνέπεια την αφαίρεση τής γονικής μέριμνας απο τόν γονιό που μεθοδεύει με δόλιους τρόπους την διάρρηξη των σχέσεων καθ οσον ειναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο.Αλλωστε πως ειναι δυνατον να ειναι αδίκημα στον Αστικό Κωδικα και να μην ειναι στον Ποινικο;;ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ Αρθρο 98
————————————
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ το ακαταδίωκτο των επαγγελματιών «ψυχικης υγείας» συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων λόγω πλήθους περιστατικων ψευδών και πληρωμένων γνωματεύσεων που μπορεί να εχουν σοβαρότατες συνέπειες. Οι γνωματεύσεις να θεωρούνται εγκυρες μόνο αν εχουν επιληφθει με την εγκριση και των 2 γονέων ή εχει δοθει εντολή απο Δικαστική Αρχή.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β Αρθρο 26. Τροποποίηση του 169Α
—————————————————————————
Μία τροποποίηση που γεννά εύλογα ερωτήματα για το σκεπτικό του νομοθέτη.
Μας ενδιαφέρει να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικων αποφάσεων ή οχι; Εάν μας ενδιαφέρει πώς εγκρίνετε να τις παραβιάζουν οι οικείοι της συνήθους υπόπτου που ειναι η μητέρα ; Αντι να επιβαλλετε βαριές ποινες γιά το αδίκημα
και χωρίς αναστολές τους λέτε να εχουν συνεργούς τούς οικείους τους οι οποίοι δεν θα διώκονται;; Ειναι δυνατον;;
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗΑρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα της υποχρέωσης διατροφής
——————————————-‐-‐————————–‐————————————————————————-
Πριν επαναφέρετε την αυτεπάγγελτη δίωξη για τις διατροφές ΦΡΟΝΤΙΣΑΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥΣ;;
Τήν εχετε αφήσει στην κρίση του Δικαστή και μας απειλείτε οτι θα μας βάλετε και φυλακή !
Παρακολουθήστε πρώτα τίς δικ.αποφάσεις να δειτε πως αποφασίζονται οι διατροφές, με ποιό κριτήριο και πάντα ευνοώντας τις μητέρες οι οποίες διατροφές υπολογίζονται σε τεκμαρτά εισοδήματα που δηλώνουν οι ιδιες και οχι σε πραγματικά στοιχεία και σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Καμμία αναφορα και κανενας υπολογισμός γιά τα τυχον εξοδα που εχει ο πατέρας οταν πρόκειται να ταξιδεψει και να μεινει σε κάποιο ξενοδοχείο για να δει το παιδί του. Καμμία αναφορά για τυχον δάνειο που εχει παρει οπως και γιά ενοίκιο που πληρώνει.Καμμία απαίτηση τέλος από τον γονέα που εισπράττει την διατροφή να αποδείξει εάν τα χρήματα της διατροφής τα αναλώνει για τις ανάγκες του παιδιου. Με αποδείξεις ενος ή δύο μηνών δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να βγεί ασφαλές συμπέρασμα.Το σίγουρο ειναι οτι ο πατέρας εξακολουθει να αντιμετωπίζεται σαν χρηματοδότης και οτι η αλλαγή του νομου, η συνεπιμέλεια και η εναλλασσόμενη κατοικία καμμία αλλαγη δεν εφερε στον υπολογισμό τής διατροφής παρόλο που τα εξοδα του πατέρα αυξήθηκαν κατά πολύ λογω τής φροντίδας και διατροφής των παιδιών του.
Σκυψτε στο προβλημα, ρυθμίστε το και μετα ψηφίστε την αυτεπάγγελτη δίωξη….ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΕΜΦΥΛΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
27 Δεκεμβρίου 2023, 19:58 | Αναστάσιος Κουτσουκος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επείγον αίτημα
Να μπει στο νομοσχέδιο όποιος καταγγέλει περιστατικό βίας ναρκεμποριου κατά ανηλίκων αναξαρτητως φύλου και ηλικίας μέσα και έξω από τα σχολεία γήπεδα κλπ
Πρέπει να σπάσει η σιωπή, να καταγγείλουμε, τη βία κατά των νεων και γι αυτό πρέπει να υπάρχει και στο υπουργείο Δικαιοσύνης, στο καινούργιο νομοσχέδιο το ακαταδίωκτο. Δηλαδή πια ο καθηγητής, ο δάσκαλος, ο άνθρωπος που καταγγέλλει ένα περιστατικό, βίας ναρκεμποριου μέσα και έξω από τα σχολεία γήπεδα να έχει το ακαταδίωκτο επιτέλους τέλος
Να πάψουν να φοβίζουν οι μαφιόζοι τα παιδιά μας
27 Δεκεμβρίου 2023, 17:46 | Φάνης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άμεση εναρμόνιση η του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοιυ βίας ! Μόνο έτσι θα σταματήσει η ψυχική κακοποίηση που δέχονται τα τέκνα , έπειτα από την διάσπαση τους με τον ένα γονέα. Αυτό φυσικά γίνεται με διάφορα τεχνάσματα και μεθοδεύσεις του ετέρου γονέα , που συνήθως έχει και την αποκλειστική επιμέλεια!
Προστατέψτε τα παιδιά πάνω απ’ όλα!!!
27 Δεκεμβρίου 2023, 16:06 | Λάζαρος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Όχι στην γονική αποξένωση.
Βαριές ποινές για όσους παραβιάζουν τις δικαστικές αποφάσεις «κυρίως μητέρες». Βοηθήστε τα παιδιά.
Να αποσυρθεί «το Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.3».
27 Δεκεμβρίου 2023, 16:30 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΕΠΙΖΗΣΑΣΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ,ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΟΤΙΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥΣ,ΟΠΩΣ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΑΝΑΡΤΗΘΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ.

ΑΠΟ ΔΙΟΤΙΜΑ

Η ΒΙΑ ΕΧΕΙ ΦΥΛΟ – Μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του νόμου για την ενδοοικογενειακή βία που δεν συμβάλλει στην κατοχύρωση των έμφυλων δικαιωμάτωνΙ. ΓΕΝΙΚΑ, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Κατά γενική ομολογία και με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις έγκριτων επιστημονικών ενώσεων και εταιριών (π.χ. Ελληνική Εταιρεία Ποινικού Δικαίου, Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων), νομικών σχολών, δικηγορικών συλλόγων, κ.λπ., οι τροποποιήσεις που εισάγονται στον Ποινικό Κώδικα και στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας μέσω του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και την ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης – Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας», πλήττουν σοβαρά το κράτος δικαίου και τον νομικό πολιτισμό μας. Παράλληλα το νομοσχέδιο εισάγει παρεμβάσεις στον Ν. 3500/2006 για την ενδοοικογενειακή βία, πολλές από τις οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις προβλέψεις της Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά́ των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Ν. 4531/2018 Σύμβαση Κωνσταντινούπολης). Μάλιστα οι τροποποιήσεις αυτές προτείνονται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι κατεπείγουσες συστάσεις της Επιτροπής GREVIO που περιλαμβάνονται στην πρώτη έκθεση αξιολόγησης της χώρας.Το Κέντρο για την Ισότητα και τα Έμφυλα Δικαιώματα Διοτίμα, εκφράζει τον βαθύτατο προβληματισμό και την ανησυχία του φορέα καταρχάς διότι το νομοσχέδιο έρχεται στη δημόσια διαβούλευση χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών. Μάλιστα, παρά τις αυστηρές συστάσεις της Επιτροπής GREVIO για την επιτακτική ανάγκη και τη σημασία της ενεργού συμμετοχής των φεμινιστικών οργανώσεων σε δημόσιες διαβουλεύσεις για θέματα ισότητας των φύλων, για μία ακόμα φορά οι φεμινιστικές ΜΚΟ και συλλογικότητες δεν κλήθηκαν σε διάλογο προκειμένου να καταθέσουν την εμπειρογνωμοσύνη και τις προτάσεις τους, εισφέροντας ουσιαστικά στον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας για την ενδοοικογενειακή/συντροφική έμφυλη βία.Διατρέχοντας το νομοσχέδιο συνολικά καταλήγουμε στις εξής βασικές και σημαντικές διαπιστώσεις:
• Σύμφωνα με το νομοσχέδιο τα πλημμελήματα της ενδοοικογενειακής βίας, όπως και το σύνολο σχεδόν των πλημμελημάτων του ΠΚ, από εδώ και στο εξής θα εκδικάζονται από μονομελή πλημμελειοδικεία. Θεωρούμε πως η εκδίκαση υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας από μονομελείς συνθέσεις απαξιώνει τη σοβαρότητα του φαινομένου και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, ακόμη και αν την υπαγορεύει η υποστελέχωση των Δικαστηρίων.
• Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την επιτάχυνση των διαδικασιών και την κατά προτεραιότητα εκδίκαση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, παρά την αναγνωρισμένη κοινωνική ανάγκη και τη γνωμοδότηση από ανώτατο δικαστικό λειτουργό, και παρά το γεγονός ότι οι γυναικοκτονίες σε μεγάλο βαθμό οφείλονται (και) στην αδυναμία της Δικαιοσύνης να ανταποκριθεί και να προστατεύσει τα θύματα από την κλιμάκωση των βίαιων συμπεριφορών.
• Ενώ το νομοσχέδιο αναφέρεται εξαντλητικά στο θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης ως δυνητική περίπτωση εξάλειψης της ποινικής αξίωσης της Πολιτείας εναντίον των δραστών ενδοοικογενειακής βίας, την ίδια στιγμή, με εξαίρεση τα Κέντρα Κοινωνικής Στήριξης του ΕΚΚΑ σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, παραμένει η έλλειψη πιστοποιημένων ή/και κρατικά εποπτευόμενων δομών στην υπόλοιπη χώρα, για την παρακολούθηση συμβουλευτικών-θεραπευτικών προγραμμάτων εκ μέρους των δραστών. Θεωρούμε, επιπλέον, ακατανόητη και επικίνδυνη την αναφορά σε «προγράμματα απεξάρτησης από την ενδοοικογενειακή βία», καθώς έτσι απαραδέκτως ταυτίζεται ο βίαιος δράστης με μια «έξη» την οποία δεν μπορεί να αποβάλλει με ίδιες δυνάμεις και (ψυχ)ιατρικοποιείται το φαινόμενο. Τα προγράμματα για τους δράστες θα πρέπει αφενός να στηρίζονται στην ελεύθερη βούληση και όχι στον εξαναγκασμό του δράστη, και αφετέρου και πρωτίστως στην προστασία της ευάλωτης κατάστασης στην οποία ενδεχομένως βρίσκεται το θύμα/ η επιζώσα. Περαιτέρω, θεωρούμε ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο συνδέει την αποζημίωση των θυμάτων από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης με το θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης, εφόσον η μεν Αρχή έχει αποδειχθεί στην πράξη ανενεργός, η δε αποζημίωση των θυμάτων δεν μπορεί να εξαντλείται μόνο σε περιπτώσεις που έχουν υπαχθεί στην ποινική διαμεσολάβηση. Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.
• Η ψυχολογική βία εισάγεται ως μορφή βίας που αφορά μόνο τους/τις ανήλικους/ανήλικες. Στον αντίποδα, το νομοσχέδιο δεν θεωρεί αξιόποινες μια σειρά από συμπεριφορές που συνιστούν ενδοοικογενειακή βία, υπό τον διευρυμένο ορισμό της Σύμβασης, δηλαδή την ψυχολογική βία σε βάρος ενηλίκων και την οικονομική βία. Δεν είναι κατανοητό για ποιον λόγο δεν ποινικοποιείται στον Ν. 3500/2006 η ψυχολογική βία, ενώ σε άλλα νομοθετήματα, είτε υπάρχει αναφορά σε τρόμο ή ανησυχία, που συνιστούν μορφές ψυχολογικής βίας (π.χ. άρθρο 333 παρ. 1 ΠΚ), είτε γίνεται σαφής αναφορά σε ψυχολογική βλάβη (Ν. 4808/2021 άρθρο 4, παρ. 2). Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.
• Ούτε και αυτή τη φορά αποτελεί προτεραιότητα του νομοθέτη μια διακριτή, τυποποιημένη ποινική πρόβλεψη για την αφαίρεση της ζωής γυναικών, με την αναγνώριση της γυναικοκτονίας ως εγκλήματος με έμφυλα χαρακτηριστικά, παρά την υιοθέτηση αυτής της νομικής θεώρησης από αρκετές άλλες χώρες.
• Τέλος, όσον αφορά στο αδίκημα του βιασμού, παρόλο που ρητά, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα θεωρείται πλέον ενδοοικογενειακή βία όταν τελείται σε ενδοοικογενειακό/συντροφικό πλαίσιο, ο νομοθέτης παραλείπει να βελτιώσει νομοτεχνικά τον ορισμό του βιασμού. Αυτό σημαίνει ότι στον υπάρχοντα ορισμό δεν διασαφηνίζεται η έννοια της συναίνεσης και δεν προκύπτει ότι οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη ή συμπεριφορά θα πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Ταυτόχρονα ο ισχύων ορισμός περιορίζεται στην στενή έννοια της «γενετήσιας πράξης», όπου δεν μπορούν να ενταχθούν ασελγείς πράξεις που δεν προϋποθέτουν τη διείσδυση. Θεωρούμε ότι οι παραλείψεις αυτές όχι μόνο δεν συνάδουν με όσα ορίζει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (άρθρο 36), αλλά δηλώνουν την απουσία πολιτικής βούλησης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής βίας.
Η επιχειρούμενη νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα και της Ποινικής Δικονομίας είναι ακόμη μία κυβερνητική παρέμβαση που έρχεται να προστεθεί στις πολλές που έχουν λάβει χώρα από το 2019 και εντεύθεν, γίνεται χωρίς καν την ύπαρξη νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και με μοναδική στόχευση τον εντυπωσιασμό μέσω της αυστηροποίησης των ποινών. Στο ίδιο πνεύμα, οι παρεμβάσεις στον νόμο 3500/2006 λαμβάνουν χώρα τη στιγμή που η Πολιτεία αποτυγχάνει να αποκριθεί ικανοποιητικά στον τομέα της πρόληψης και της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής/συντροφικής βίας παραβιάζοντας βασικές αρχές της Σύμβασης. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε πως ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Σύμβασης είναι να τεθεί τέλος στην ατιμωρησία των δραστών. Αυτό προϋποθέτει όχι μόνο την επιβολή κυρώσεων εναντίον τους μέσω της νομοθεσίας, αλλά και διασφάλιση των απαραίτητων νομικών οδών για τα θύματα. Όταν το ίδιο το Κράτος δεν συμμορφώνεται με την υποχρέωση της δέουσας επιμέλειας στην πρόληψη και διερεύνηση των πράξεων βίας, οφείλει να λογοδοτεί.ΙΙ. Ως προς τις κατ’ άρθρον τροποποιήσεις του ν. 3500/2006, το Κέντρο Διοτίμα παραθέτει τις απόψεις και κριτικές παρατηρήσεις του ακολούθως:Αρ. 85 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 1 ν. 3500/2006
Η προτεινόμενη τροποποίηση, η οποία επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής του άρθρου με την προσθήκη της φράσης «σε βάρος προσώπου που δέχεται τις υπηρεσίες φορέα παροχής κοινωνικής μέριμνας στον οποίο ο δράστης εργάζεται», πέρα από τα όρια της οικογένειας, δεν συνιστά ορθή νομοτεχνική οδό για την ειδική πρόβλεψη των αδικημάτων που επιδιώκεται να εισαχθούν. Η επέκταση της εφαρμογής του σε πρόσωπα που σχετίζονται μεταξύ τους με άλλον τρόπο, δεν υπάγονται στην στενή ή ευρεία έννοια της οικογένειας, δεδομένου ότι τα πρόσωπα αυτά δεν αναπτύσσουν σχέσεις ανάλογες με αυτές που αναπτύσσονται εντός της οικογένειας, σε οποιοδήποτε επίπεδο διάρκειας, έντασης ή ταυτόχρονης παρουσίας. Έτσι, παρίσταται αυθαίρετη η εξομοίωση αυτών των προσώπων προς μέλη οικογένειας. Η επιχειρούμενη ως άνω επέκταση των προσώπων σε βάρος των οποίων τελείται ενδοοικογενειακή βία δεν απαντάται ούτε στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και εκτιμούμε ότι μία τέτοια επέκταση, εκτός από νομοτεχνικά αδόκιμη, θα προκαλέσει στρεβλώσεις στην παροχή υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας προς επωφελούμενες/νους αναφορικά με το πλαίσιο και τις συνέπειες παροχής των υπηρεσιών. Η ανάγκη βελτίωσης του πλαισίου προστασίας των επωφελούμενων των κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να εισαχθεί με άλλον τρόπο.Αρ. 86 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 4 ν. 3500/2006
Θεωρούμε θετική την προσθήκη της ψυχολογικής και όχι μόνον σωματικής, βίας ως προβλεπόμενης και τιμωρούμενης βίας σε βάρος ανηλίκων. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να διευρυνθεί ο ορισμός της βίας και κατά των ενηλίκων, ώστε ο νόμος να περιλάβει και την ψυχολογική βία και όχι μόνον τη σωματική βία και την απειλή, με αντίστοιχη τροποποίηση είτε του άρθρου 2 είτε του άρθρου 7 του νόμου. Και τούτο διότι ρητά στο άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, προβλέπεται ότι «τα Μέρη καλούνται να λαμβάνουν τα αναγκαία νομοθετικά ή άλλα μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η εσκεμμένη συμπεριφορά που κατατείνει στην σοβαρή πρόκληση βλάβης, στην ψυχολογική ακεραιότητα του ατόμου μέσω καταναγκασμού ή απειλών, θα ποινικοποιηθεί». Μάλιστα, στην έκθεση αξιολόγησης της GREVIO (σημεία 203-208) αναφέρεται ότι η πρόβλεψη της παράνομης πράξης της απειλής στον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα και στον νόμο για την ενδοοικογενειακή βία, δεν καλύπτει τον ορισμό της ψυχολογικής βίας, όπως καθορίζεται στο ανωτέρω άρθρο 33 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που περιλαμβάνει άλλες μορφές ψυχολογικής βίας, όπως ο εκφοβισμός και η οικονομική βία. Η ψυχολογική βία, σύμφωνα με την GREVIO, εμπεριέχει μία συμπεριφορά που μπορεί να συνίσταται σε επιμέρους περιστατικά χαμηλότερης έντασης που προστίθενται σε έναν τύπο καταχρηστικής συμπεριφοράς σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας, που είναι ακριβώς ό,τι επιδιώκει να αποτυπώσει το άρθρο 33 της Σύμβασης. Επιπλέον, όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή GREVIO, ακριβώς εξαιτίας του ότι η ψυχολογική βία δεν αποτυπώνεται στο νόμο, ενώ καταγγέλλεται, δεν διώκεται μεμονωμένα παρά μόνον σε συνδυασμό με την σωματική βία. Σε ό,τι αφορά την οικονομική βία συνιστά σπουδαία έλλειψη η απουσία ορισμού, ενώ προβλέπεται ρητά από τη Σύμβαση.Αρ. 88 νομοσχεδίου _Τροποποίηση του αρ. 6 ν. 3500/2006
Το παρόν άρθρο τροποποιείται με την προσθήκη, στις διακεκριμένες περιπτώσεις ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που επισύρουν ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών, και της περίπτωσης τέλεσης της πράξης ενώπιον του ανηλίκου μέλους της οικογένειας. Στην περίπτωση μάλιστα που η πράξη φέρει τα χαρακτηριστικά της επικίνδυνης ή της βαριάς σωματικής βλάβης, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) ετών. Η προτεινόμενη παρέμβαση στοχεύει στην επαύξηση του αξιοποίνου για τον δράστη ενδοοικογενειακής σωματικής βλάβης που τελείται ενώπιον ανηλίκου.
Αρ. 89 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 7 ν. 3500/2006
Με το άρθρο 89 τροποποιείται το άρθρο 7 ν. 3500/2006 δια της προσθήκης δεύτερου εδαφίου αναφορικά με την ποινή της ενδοοικογενειακής παράνομης βίας και απειλής που τελείται ενώπιον ανηλίκου, ώστε να τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και έξι (6) μηνών, αντίστοιχα. Με την προτεινόμενη προσθήκη τυποποιείται για πρώτη φορά η ενδοοικογενειακή παράνομη βία και η απειλή που τελείται ενώπιον ανηλίκου ως αυτοτελές αδίκημα.Γενικό σχόλιο ως προς και τα δύο παραπάνω άρθρα: Η αποδοκιμασία της ενδοοικογενειακής βίας που δεν στρέφεται άμεσα εναντίον του ανηλίκου αλλά τελείται σε βάρος άλλου μέλους της οικογένειας ενώπιόν του προβλέπεται ήδη στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και συγκεκριμένα στο άρθρο 1 παρ. 3 εδ. β’ ν. 3500/2006, το οποίο ορίζει αυθεντικά ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας τον ανήλικο ενώπιον του οποίου τελούνται πράξεις ενδοοικογενειακής βίας. Περαιτέρω, το άρθρο 2 ν. 3500/2006 απαγορεύει την άσκηση κάθε μορφής βίας μεταξύ των μελών της οικογένειας. Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων, σε συμφωνία με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προκύπτει ότι τα ανήλικα μέλη οικογένειας που γίνονται μάρτυρες πράξεων ενδοοικογενειακής βίας είναι θύματα και χρήζουν προστασίας, ανεξαρτήτως της ποινικής τυποποίησης ή/και της δικαστικής επιβεβαίωσης της βίας αυτής. Έτσι, οι προτεινόμενες τροποποιήσεις των άρθρων 6 και 7 ν. 3500/2006 εγκυμονούν τον κίνδυνο υιοθέτησης από τα δικαστήρια μιας στενής έννοιας της ενδοοικογενειακής βίας που τελείται ενώπιον ανηλίκων, όταν καλούνται να αποφασίσουν στο πλαίσιο μιας διαφοράς οικογενειακού δικαίου, ιδίως σε περιπτώσεις κακής άσκησης γονικής μέριμνας.Αρ.90 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 9 του ν.3500/2006
Με την προτεινόμενη τροποποίηση αυστηροποιείται το πλαίσιο ποινής και διευρύνεται η αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος της ενδοοικογενειακής προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας υπό την έννοια ότι ποινικοποιείται πέρα από την τέλεση της ίδιας της πράξης, και η τέλεσή της ενώπιον ανηλίκου προσώπου, αυτοτελώς. Θεωρούμε θετική την προσθήκη αυτή εφόσον η πράξη τελείται σε ενδοοικογενειακό πλαίσιο.Αρ.91 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 11 του ν.3500/2006
Επιχειρείται η διεύρυνση του θεσμού της ποινικής διαμεσολάβησης, σύμφωνα και με τις διακηρύξεις του σκοπού του νομοσχεδίου. Καταρχάς, διευρύνεται η υλική αρμοδιότητα των ανακριτικών υπαλλήλων στο πλαίσιο του 245 παρ. 2 ΚΠΔ που αφορά στην προανάκριση, να διερευνούν τη δυνατότητα υπαγωγής ενός πλημμελήματος ενδοοικογενειακής βίας στην ποινική διαμεσολάβηση. Η καθ’ ύλην αυτή διεύρυνση προβληματίζει στο βαθμό που δεν εξασφαλίζεται ο βαθμός ενημέρωσης των μερών της διαμεσολάβησης. Ιδίως αν ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αδικημάτων, η ευάλωτη κατάσταση της καταγγέλλουσας κατά το χρόνο της κατάθεσής της, το ενδεχόμενο να υποκύψει στο πιεστικό αίτημα του δράστη-μέλους της οικογένειας για «συγχώρεση», όλα τα παραπάνω δημιουργούν ένα αβέβαιο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα δοθεί η πλήρης και ενημερωμένη συγκατάθεσή της για υπαγωγή της υπόθεσης στη διαδικασία της διαμεσολάβησης.Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει πως μετά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα, η GREVIO συστήνει (στοιχείο 248 της Έκθεσης) να εξασφαλίζεται πως η υπαγωγή στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης θα βασίζεται στον σεβασμό στα δικαιώματα, στις ανάγκες και την ασφάλεια των θυμάτων. Ειδικότερα, συστήνεται αυστηρά να ενεργοποιείται ο θεσμός της ποινικής διαμεσολάβησης μόνο όταν τα θύματα είναι σε θέση να αποφασίσουν ελεύθερα σχετικά με αυτή την επιλογή. Για τον σκοπό αυτό οι Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα Όργανα που εμπλέκονται στην ποινική διαμεσολάβηση θα έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα και θα λειτουργούν κάτω από συγκεκρικριμένες κατευθυντήριες οδηγίες μέσα από τις οποίες θα έχουν εμπεδωθεί η έμφυλες δυναμικές της ενδοοικογενειακής βίας και η ανισορροπία δύναμης.
Το Κέντρο Διοτίμα υπενθυμίζει, επίσης, την με αριθμ. 12/2021, Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Β. Πλιώτα, όπου τονίζεται η ανάγκη για επισταμένη παρακολούθηση από τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό της τήρησης των όρων από τον φερόμενο δράστη, ενώ ορίζεται πως θα πρέπει να κινείται τάχιστα η διαδικασία σε περίπτωση μη τήρησης αυτών. Παρά την ως άνω Γνωμοδότηση, ωστόσο, δεν περιέχεται στο υπό τροποποίηση άρθρο καμία περιγραφή της παραπάνω διαδικασίας παρακολούθησης.Περαιτέρω, ως προϋπόθεση τίθεται ο δράστης «να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό – θεραπευτικό πρόγραμμα ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα ή σε ιδιωτικό φορέα……». Η προσθήκη της φράσης «ή πρόγραμμα απεξάρτησης για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας» δεν είναι κατανοητή και σαφής, ως οφείλει να είναι μία διάταξη νόμου. Σε τι είδους εξάρτηση αναφέρεται ο νομοθέτης, από την οποία διαπιστώνεται η ανάγκη να απεξαρτηθεί ο δράστης; Αν ο νομοθέτης αναφέρεται σε προγράμματα απεξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες/αλκοόλ, τότε πρόκειται για μία λογική υπέρβαση, η οποία (ψυχ)ιατρικοποιεί το προφίλ των δραστών εφόσον συνδέει τη χρήση ουσιών με την άσκηση ενδοοικογενειακής βίας πράγμα το οποίο δεν αποδεικνύεται από σχετικές έρευνες ή εμπειρικά δεδομένα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται «έξη» η άσκηση ενδοοικογενειακής βίας.Ως προς το ζήτημα της χρηματικής ικανοποίησης του θύματος, από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, κατόπιν αίτησής του, με αναλογική εφαρμογή του νόμου που διέπει τη λειτουργία της Αρχής, όταν ο δράστης αδυνατεί να ικανοποιήσει το θύμα, καταρχάς πρέπει να ειπωθεί πως αναγνωρίζουμε ανεπιφύλακτα τη σημασία της χρηματικής ικανοποίησης του ατόμου που υπέστη ενδοοικογενειακή βία. Όμως, πρέπει να επισημάνουμε πως η Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης συστάθηκε πριν από 14 χρόνια (ν. 3811/2009) και μέχρι σήμερα δεν διαθέτουμε επαρκή στοιχεία για την λειτουργία της και την αποτελεσματική αποζημίωση των ζημιωθέντων, ενώ οι προϋποθέσεις που τίθενται για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης από το θύμα (ουσιαστικές αλλά και τυπικές) καθιστούν την Αρχή ανενεργό.Στην προτεινόμενη διάταξη, ειδικότερα, η κρατική αποζημίωση, καταβαλλόμενη από την Ελληνική Αρχή Αποζημίωσης, επιτελεί έναν επικουρικό ρόλο επειδή η καταβολή της κρατικής αποζημίωσης τελεί υπό τον όρο της αποδεδειγμένης οικονομικής αδυναμίας του δράστη να αποζημιώσει το θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Η αυστηρή αυτή προϋπόθεση αποδεδειγμένης αδυναμίας του δράστη προβληματίζει στο βαθμό που ουσιαστικά προϋποθέτει ότι το θύμα έχει ήδη διεκδικήσει αποζημίωση η οποία δεν έχει καταβληθεί λόγω οικονομικής αδυναμίας. Τελικά, μια τέτοια πρόβλεψη θα επιβάρυνε δυσανάλογα την επιζώσα, η οποία μέχρι να αποδειχθεί ότι ο δράστης δεν έχει τα οικονομικά μέσα να την ικανοποιήσει, η ίδια θα έχει περιέλθει σε οικονομική ένδεια. Επιπλέον, η διατύπωση ότι η Ελληνική Αρχή οφείλει να καταβάλει χωρίς καθυστέρηση, είναι γενικόλογη και δεν επιτυγχάνεται ο απαραίτητος βαθμός αποτελεσματικής προστασίας της ζημιωθείσας από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του δράστη. Τέλος, σημειωτέο ότι η αίτηση για αποζημίωση, προϋποθέτει την πληρωμή παραβόλου ύψους 50,00 ευρώ κάτι το οποίο θα επιβαρύνει οικονομικά την αιτούσα, η οποία βρίσκεται ήδη σε δυσχερή οικονομική κατάσταση.
Συνολικά, η όλη πρόβλεψη κρίνεται ατυχής και είναι προβληματικό που ο θεσμός της κρατικής αποζημίωσης σύμφωνα με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου συνδέεται με την διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης ενώ, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κων/πολης (αρ.30) τα κράτη οφείλουν να χορηγούν επαρκή κρατική αποζημίωση ανεξαιρέτως, στα άτομα τα οποία έχουν υποστεί σοβαρή σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας τους, στο βαθμό που αυτή η βλάβη δεν καλύπτεται από άλλες πηγές, όπως άλλωστε συστήνει και η GREVIO (σημεία 184-185). Η θέση του Κέντρου Διοτίμα είναι πως όλες ανεξαιρέτως οι ευάλωτες επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας και τα παιδιά τους θα πρέπει να λαμβάνουν κρατική οικονομική υποστήριξη και αρωγή στα πρώτα, τουλάχιστον, βήματα διαφυγής τους από βίαιες/κακοποιητικές σχέσεις, ανεξάρτητα από δικαστική η μη αναγνώριση της ύπαρξης ενδοοικογενειακής βίας.Αρ.92 νομοσχεδίου_ Τροποποίηση του αρ. 12 ν.3500/2006
Με την υπό τροποποίηση παράγραφο 6 του αρ. 12 ν. 3500/2006 προβλέπεται ο χωρισμός και η αυτοτελής πορεία της δικογραφίας σε περίπτωση διαμεσολάβησης επί δικογραφιών με περισσότερους δράστες ή θύματα, με σκοπό, στις περιπτώσεις που κάποιοι εκ των εμπλεκομένων έχουν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους και συναινούν αμοιβαία στην υπαγωγή σε ποινική διαμεσολάβηση, να μην διαιωνίζεται η ποινική διαδικασία. Την ιδια στιγμή, ωστόσο, ο χωρισμός της δικογραφίας για τα μέρη που συναινούν και η αυτοτελής δικονομική πορεία της μπορεί να είναι ιδιαίτερα επισφαλής διότι η συναίνεση ενός ή περισσοτέρων προσώπων στα οποία αποδίδεται η τέλεση πράξεων ενδοοικογενειακής βίας ενδεχομένως επηρεάζει την κρίση του δικαστηρίου για τα υπόλοιπα πρόσωπα. Το ίδιο ισχύει και αντιστρόφως, δηλαδή στην περίπτωση δικογραφίας με περισσότερα θύματα.Αρ.93 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 14 ν.3500/2006
Η τροποποίηση κινείται, κατά την άποψή μας, στη σωστή κατεύθυνση σε ό,τι αφορά την ορθή αποσύνδεση της ποινικής διαμεσολάβησης, από την άσκηση τυχόν αγωγής που υπάγεται στις γαμικές διαφορές (αγωγή διαζυγίου), τη συμφωνία για συναινετική λύση του γάμου ενώπιον Συμβολαιογράφου, την πρόοδο των παραπάνω διαδικασιών, και τελικά τη λύση του γάμου/συμφώνου συμβίωσης. Στις παρ. 2 και 3 ορίζονται οι επιπτώσεις της ολοκλήρωσης η μη της ποινικής διαμεσολάβησης, σε ό,τι αφορά χρηματικές αξιώσεις του θύματος εναντίον του δράστη, χωρίς όμως να τίθεται ο συγκεκριμένος χρόνος δοκιμασίας, ενώ σύμφωνα με το αρ. 13 του ν. 3500/2006, το οποίο δεν τροποποιείται με το νομοσχέδιο, ρητά καθορίζεται το σχετικό χρονικό διάστημα σε τρία (3) έτη. Η παραπάνω παράλειψη προφανώς οφείλεται σε αβλεψία του νομοθέτη που οδηγεί σε ασάφεια, και θα πρέπει να αποκατασταθεί.Αρ.94 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 16 ν.3500/2006
Με το άρθρο επιχειρείται εναρμόνιση με την έναρξη χρόνου παραγραφής που προβλέπεται στην παρ. 4 του άρθρου 113 του ΠΚ για μια κατηγορία αδικημάτων. Άρα διευρύνεται ο χρονικός ορίζοντας δυνατότητας δίωξης των εν λόγω αδικημάτων, καθώς η έναρξη του χρόνου παραγραφής αναστέλλεται και εκκινεί πλέον ένα (1) έτος μετά από την ενηλικίωση του θύματος, εφόσον πρόκειται για πλημμέλημα, και τρία (3) έτη μετά την ενηλικίωση, εφόσον πρόκειται για κακούργημα. Η παραπάνω ρύθμιση δίνει χρόνο στα θύματα που ανασυγκροτούν την τραυματική εμπειρία τους, κατά την ενηλικίωσή τους, να αποφασίσουν περί της διεκδίκησης ή μη των δικαιωμάτων τους και ως εκ τούτου συνιστά μια θετική μεταβολή.Αρ.95 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 18 ν.3500/2006
Με την τροποποίηση του άρθρου προστίθενται ψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, και άλλοι επιστήμονες με ειδικές γνώσεις σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας που εργάζονται σε ιδιωτικό φορέα εποπτευόμενο από το αρμόδιο Υπουργείο (Υγείας, Εσωτερικών, Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας) οι οποίοι μπορούν να γνωμοδοτήσουν, εφόσον τους ζητηθεί από το Δικαστικό Όργανο που επιμελείται των περιοριστικών όρων. Θεωρούμε ότι θα πρέπει παράλληλα να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξει ανεξέλεγκτη διεύρυνση του κύκλου των εμπλεκόμενων προσώπων με την είσοδο μη πιστοποιημένων και χωρίς σχετική εμπειρία επαγγελματιών ψυχικής υγείας.Αρ.97 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 21 ν.3500/2006
Προς θετική, αρχικά, κατεύθυνση κινείται η τροποποίηση της παραγράφου 2 καθώς εισάγεται η υποχρεωτική ενημέρωση, και μάλιστα «αμελλητί», του θύματος από τις αστυνομικές αρχές, ακόμη και αν το ίδιο δεν το ζητήσει, σχετικά με τις δυνατότητες να διασυνδεθεί με τους αρμόδιους φορείς που μπορούν να προσφέρουν αρωγή, οι οποίοι επίσης ενημερώνονται αρμοδίως. Ωστόσο, δεν εξειδικεύεται στο νομοσχέδιο ποια θα είναι η κύρωση σε περίπτωση τυχόν παράλειψης, από πλευράς των αστυνομικών οργάνων, ή σημαντικής καθυστέρησης, στην ενημέρωση κατά τα ανωτέρω. Περαιτέρω, δεν εξειδικεύεται στο παρόν άρθρο αν εντάσσεται στην ηθική συμπαράσταση και την υλική συνδρομή και η παροχή νομικής βοήθειας σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας, και μάλιστα δωρεάν, όπως επιβάλλει η Σύμβαση της Κων/πολης, δηλαδή από τα πρώιμα στάδια της διαδικασίας (αρ. 57) και συστήνει και η GREVIO (στοιχείο 303 της Έκθεσης).Αρ.98 νομοσχεδίου_Τροποποίηση του αρ. 23 ν.3500/2006
Η επέκταση της υποχρέωσης αναφοράς εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανήλικου ατόμου, από μια σειρά επαγγελματιών που παρέχουν υπηρεσίες σε αυτά και όχι μόνο από τους εκπαιδευτικούς, βελτιώνει το υπάρχον πλαίσιο προστασίας, δεδομένου ιδίως ότι ιδρύει ένα είδος «ακαταδίωκτου» για τους/τις παραπάνω, εκτός από περιπτώσεις σκόπιμων και εν γνώση τους αναληθών αναφορών. Θεωρούμε πως θα μπορούσαν, ωστόσο, να προστεθούν και οι παιδοψυχολόγοι/παιδοψυχίατροι στην ως άνω κατηγορία, κατ’ εφαρμογή του αρ. του αρ.12 παρ.3 του νόμου 3727/2008 ο οποίος υποχρεώνει τη χώρα μας να λαμβάνει τα απαιτούμενα νομοθετικά ή άλλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι κανόνες εμπιστευτικότητας που επιβάλλονται από το εσωτερικό δίκαιο σε ορισμένους/νες επαγγελματίες, οι οποίες/οι έρχονται κατά την εργασία τους σε επαφή με παιδιά, δεν αποτελούν εμπόδιο στη δυνατότητα, για τις/τους επαγγελματίες αυτούς/ές, να αναφέρουν, στις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για την προστασία των παιδιών, οποιαδήποτε κατάσταση για την οποία έχουν εύλογη αιτία να πιστεύουν ότι ένα παιδί είναι θύμα γενετήσιας εκμετάλλευσης ή κακοποίησης.Άρθρο 99 νομοσχεδίου_ Προσθήκη άρθρου 23Α στον ν. 3500/2006
Σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου αποτελεί ένα από τα άρθρα του κεφαλαίου (VI) για την έρευνα, την ποινική δίωξη, το δικονομικό δίκαιο και τα προστατευτικά μέτρα. Από την άλλη, το υπουργείο δικαιοσύνης επιλέγει να προσθέσει το εν λόγω άρθρο στο κεφάλαιο (του Ν. 3500/2006) που αφορά την αρωγή των θυμάτων και μάλιστα ως συνέχεια του άρθρου 23 που αφορά τις υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών – το οποίο επίσης τροποποιείται.Επίσης είναι προβληματικό το γεγονός ότι στη συνολικότερη διαδικασία, εκτός από τη συμμετοχή των αστυνομικών αρχών, προβλέπεται η συμμετοχή κοινωνικών υπηρεσιών, υπηρεσιών υγείας και εξειδικευμένων δομών για την υποστήριξη επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα για την αξιολόγηση των παραγόντων επικινδυνότητας ή υποτροπής της βίας που αφορούν τον δράστη με βάση τις απειλές για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα του θύματος λόγω της κατοχής όπλου, προηγούμενης καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις από ουσίες, κ.λπ. Θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο σημείο του άρθρου (παρ. 2 α) είναι ιδιαιτέρως προβληματικό για μια σειρά λόγους. Καταρχάς διότι οι εν λόγω υπηρεσίες και ιδιαιτέρως οι εξειδικευμένες δομές υποστηρίζουν επιζώσες και όχι θύτες ενδοοικογενειακής βίας και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους να γνωρίζουν τα προβλεπόμενα από το νομοσχέδιο για τον δράστη. Κατά δεύτερον διότι αποτελεί σαφή αρμοδιότητα των αστυνομικών και διωκτικών αρχών η αναγνώριση των άμεσων κινδύνων και αναγκών προστασίας του θύματος, όπως και η τεκμηρίωση των περιστατικών έμφυλης βίας, η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για το ιστορικό και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της βίας. Σημειωτέον ότι το σύνολο των ακολουθούμενων διαδικασιών θα πρέπει να στηρίζονται σε μια προσέγγιση που διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι θυματοκεντρική και ευαίσθητη ως προς το φύλο, θέματα που ουδόλως περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο άρθρο. Επιπλέον, όπως σημειώνει και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), η διαχείριση κινδύνου εκ μέρους της αστυνομίας περιλαμβάνει την εφαρμογή του νόμου και την επιβολή ποινικών κυρώσεων στους δράστες παράλληλα με την εκπόνηση σχεδίου προστασίας για το θύμα. Επειδή μάλιστα η αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου συνιστούν διαδικασίες που απαιτούνται για όλα τα θύματα και τα παιδιά τους ανεξάρτητα από το επίπεδο κινδύνου, η προορατική απόκριση απέναντι στον δράστη συνιστά κεντρικό στοιχείο της συνολικότερης διαδικασίας. Στο πλαίσιο αυτό θα έπρεπε να προβλεφθεί η εκπόνηση πρωτοκόλλου για τις διωκτικές αρχές το οποίο μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει περιγραφή του τρόπου με τον οποίο θα εφαρμόζεται η έμφυλη προσέγγιση κατά τη συνέντευξη των θυμάτων με στόχο την αποτίμηση του κινδύνου, αναφορά στα δικαιώματα του θύματος, στις διαθέσιμες μορφές προστασίας, στις υπηρεσίες συνοδείας και στη διαδικασία διαχείρισης κινδύνου για τα οποία ο εκάστοτε υπάλληλος οφείλει να ενημερώνει τα θύματα πριν την έναρξη της διαδικασίας. Παρά της σημασία αυτών των διαστάσεων ωστόσο, καμία από αυτές δεν περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο άρθρο. Τέλος το συγκεκριμένο άρθρο δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής GREVIO (2023) προς τη χώρα, και συγκεκριμένα τις συστάσεις προς τις αρμόδιες αρχές που επιτάσσουν α) την διασφάλιση ότι η συστηματική και ευαίσθητη ως προς το φύλο αξιολόγηση και διαχείριση κινδύνου (άρθρο 51 Σύμβασης Κωνσταντινούπολης) θα καταστούν τυποποιημένες διαδικασίες σε όλες τις περιπτώσεις έμφυλης βίας που καλύπτονται από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, β) θα επαναλαμβάνονται σε όλα τα στάδια των ποινικών διαδικασιών και γ) θα στηρίζονται σε μια αποτελεσματική πολυτομεακή προσέγγιση που συμπεριλαμβάνει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες με βάση τις αρμοδιότητές τους και τις ΜΚΟ, προκειμένου να περιοριστούν οι κίνδυνοι για την ασφάλεια των επιζωσών.
27 Δεκεμβρίου 2023, 15:06 | Costas

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές σε οσους-οσες παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απέξω τούς οικείους (της μαννας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ

Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του υπόχρεου στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα ρυθμίζεται ο υπολογισμός και μετα τιμωρείτε !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
27 Δεκεμβρίου 2023, 15:47 | Κώνσταντίνος Τ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η διάρρηξη σχέσεων ειναι μορφή ψυχολογικής βίας (διαφορετικά να οριστεί ο όρος) η οποία ενεργεί καταλυτικα στις σχέσεις γονέα τέκνου, που συνήθως ειναι ο πατέρας και συνιστά βαριά μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Επειδή οι συνέπειες ειναι τραγικές αφου τα παιδια μεγαλώνουν ορφανα χωρις πατρικό προτυπο, πρέπει η πολιτεία να μεριμνήσει ωστε να περιοριστεί αυτο το φαινόμενο. Στον Αστικο Κώδικα εχει ως συνέπεια ακόμα και την αφαίρεση της γονικής μέριμνας απο τον γονέα που μεθοδευει με δόλιους τρόπους την βίαιη αποκοπή του παιδιου απο τον γονέα ενω στον Ποινικο δεν προβλέπεται.Πως γινεται ναναι αδίκημα στον ΑΚ και οχι στον ΠΚ;; Πρέπει να εναρμονιστουν τα αρθρα 6 του 3500/2006 με το 1532 ΑΚ γιατι το φαινόμενο εχει εξελιχθει σε μάστιγα.
27 Δεκεμβρίου 2023, 15:35 | Δίκτυο για τα Δικαιώματα του παιδιού

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού («Δίκτυο») είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο, το οποίο από το 2004 έχει ως στόχο την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά ορίζονται στη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ (1989). Ως φορέας παιδικής προστασίας το Δίκτυο παρεμβαίνει σε ζητήματα που αφορούν τα παιδιά και συνηγορεί για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, αναπτύσσοντας πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις με στόχο την προώθηση, την ευαισθητοποίηση και τον έμπρακτο σεβασμό στα δικαιώματα του παιδιού. Όραμά του Δικτύου είναι ένας κόσμος, όπου τα παιδιά θα μεγαλώνουν υγιή και ευτυχισμένα, η γνώμη τους θα λαμβάνεται υπόψη και τα δικαιώματά τους θα γίνονται σεβαστά.
Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται σε δημόσιες διαβουλεύσεις, οι οποίες αφορούν τα δικαιώματα των παιδιών, ανεξαρτήτως εθνοτικής καταγωγής, φυλής, φύλου, θρησκείας και γλώσσας, όπως είναι οι δράσεις και υπηρεσίες που παρέχονται από το Δίκτυο.

Άρθρο 9
Στο άρθρο 9 προτείνεται να προβλεφθεί ρητά η εξαίρεση των ασυνόδευτων παιδιών από το συγκεκριμένο μέτρο, ήτοι τη δικαστική απέλαση, λόγω του γεγονότος ότι είναι παιδιά, λαμβάνοντας υπόψιν και το άρθρο 40 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Άρθρο 24
Αναφορικά με το άρθρο 24, με την προτεινόμενη ρύθμιση το Κράτος δείχνει να λειτουργεί κατασταλτικά και σε καμία περίπτωση προληπτικά, καθώς η διεύρυνση του πλαισίου εγκλεισμού των παιδιών σε ειδικά καταστήματα κράτησης νέων για κάθε κακούργημα, είναι αντίθετη με την Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Σκοπός του εξορθολογισμού θα έπρεπε να είναι η πρόβλεψη εναλλακτικών τρόπων έκτισης της ποινής και όχι η πρόταξη της έκτισης της ποινής σε ειδικά καταστήματα κράτησης νέων. Ως εκ τούτου προτείνεται η διαγραφή της προτεινόμενης ρύθμισης. Σε περίπτωση που γίνει δεκτή προτείνεται η οριοθέτηση με συγκεκριμένη αναφορά και απαρίθμηση των κακουργηματικών πράξεων στις οποίες όλως και εξαιρετικώς θα είναι δυνατή η επιβολή του μέτρου αυτού, αφού θα έχει προηγηθεί αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Δικαστηρίου ότι ηπιότερα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν στην συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση.
27 Δεκεμβρίου 2023, 14:17 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ «ΤΡΙΤΟΙ» ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ.
ΑΝ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΤΡΙΤΟΙ,ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ,ΤΟΤΕ Ο ΘΥΤΗΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΘΥΜΑ ,ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΞΕΘΕΣΕ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ,ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΠΟΝΟΜΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ ΣΕ ΘΥΤΗ.
ΣΥΜΦΩΝΩ !
27 Δεκεμβρίου 2023, 12:38 | Δημητρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφαλαιο Β αρθρο 43
Πριν τη ποινικοποίηση της Παραβίασης Υποχρέωσης διατροφής να γίνεται έλεγχος ότι τα καταβληθέντα μέχρι εκείνη τη στιγμή ποσά έχουν πράγματι καταβληθεί για τις πραγματικές ανάγκες του παιδιού, και όχι για τη ναρκισσιστική εκδικητική διάθεση του γονέα που έχει τη γονική επιμέλεια (συνήθως μητέρα) ή σε δικηγόρους. Χρειάζεται αναθεώρηση στο τρόπο υπολογισμού των εξόδων όπου θα πρέπει να λαμβάνονται υποψιν τα έξοδα διαβίωσης του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια, να είναι ανάλογα του γονέα που λαμβάνει τη διατροφή με βάση τα εισοδήματα τους φυσικά, αλλά κυρίως τα έξοδα που κάνει ο γονέας που καταβάλει τη διατροφή απ’ευθείας για το παιδί. Αν πχ ο γονέας που καταβάλει τη διατροφή, έχει διακοπές με το παιδί 15, 30 ημέρες θα πρέπει να μπορεί να πάει διακοπές μαζί του, ανάλογες με το γονέα που λαμβάνει τη διατροφή. Επίσης, αν πρέπει να μετακινείται για να το δει, του μαγειρεύει, του αγοράζει ρούχα, παιχνίδια, το πηγαίνει στο γιατρό, θέατρο κτλ πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν και να αφαιρούνται. Αφού βρισκόμαστε στο 2023 και μπορεί να ελεγχθεί εύκολα, τα χρήματα για τις ανάγκες του παιδιού, θα πρέπει να καταβάλλονται και από τους δύο γονείς σε λογαριασμό του παιδιού και από εκεί να πληρώνονται τα έξοδα του παιδιού ηλεκτρονικά και μόνο. Εφόσον εξορθολογιστεί ο τρόπος υπολογισμού αλλά και ελέγχου της διατροφής, πάψει να είναι μέσο εκδίκησης, οικονομικού εκβιασμού, ας ποινικοποιηθεί.
27 Δεκεμβρίου 2023, 12:00 | Θεοδώρα Μανιώτη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καλό θα ήταν να αυξηθεί το πλαίσιο ποινής στο άρθρο 333§1 εδ. β ΠΚ (καταδίωξη /παρακολούθηση- stalking). Στην πράξη, διαπιστώνει κανείς, ότι τέτοιες συμπεριφορές εμφανίζονται ανάμεσα σε πρώην συζύγους ή πρώην συντρόφους. Μάλιστα στα πρωτόκολλα αξιολόγησης επικινδυνότητας των δραστών, που χρησιμοποιούνται σε ευρωπαϊκές χώρες (λχ στη Μ. Βρετανία το DARA – Domestic Abuse Risk Assessment), η ελεγκτική συμπεριφορά του δράστη και η από πλευράς του εμμονική καταδίωξη του θύματος, αποτελούν παράγοντα αυξημένου κινδύνου , για το θύμα , καθώς ο δράστης μπορεί να τελέσει ανά πάσα στιγμή σε βάρος του, ανθρωποκτονία ή βαριά σωματική βλάβη. Η διάταξη του άρθρου 333§2 εδ. β αφορά τους συζύγους και τους συντρόφους κατά τη διάρκεια της συμβίωσης, με αποτέλεσμα στις περιπτώσεις των πρώην συζύγων και πρώην συντρόφων, που εντάσσονται στο 333 παρ. 1 εδ. β ΠΚ, η απειλουμένη ποινή να είναι μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή, οι οποίες είναι εξαιρετικά χαμηλές, σε σχέση με τον κίνδυνο, που μπορεί να διατρέχουν, οι παθόντες. Εναλλακτικά, αντί να τροποποιηθεί το πλαίσιο ποινής του 333§1 εδ. β ΠΚ, θα μπορούσαν να ενταχθούν οι πρώην σύζυγοι και οι πρώην σύντροφοι, στο 333§2 εδ. β ΠΚ. Στην περίπτωση αυτή , η ποινική δίωξη του δράστη και σε αυτές τις περιπτώσεις θα είναι αυτεπάγγελτη.

Θεοδώρα Μανιώτη
Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Ηρακλείου – Αντεισαγγελεάς Ενδοοικογενειακής Βίας
27 Δεκεμβρίου 2023, 12:38 | Θεοδώρα Μανιώτη

Μόνιμος Σύνδεσμος

Καλό θα ήταν να αυξηθεί το πλαίσιο ποινής στο άρθρο 333§1 εδ. β ΠΚ (καταδίωξη /παρακολούθηση- stalking). Στην πράξη, διαπιστώνει κανείς, ότι τέτοιες συμπεριφορές εμφανίζονται ανάμεσα σε πρώην συζύγους ή πρώην συντρόφους. Μάλιστα στα πρωτόκολλα αξιολόγησης επικινδυνότητας των δραστών, που χρησιμοποιούνται σε ευρωπαϊκές χώρες (λχ στη Μ. Βρετανία το DARA – Domestic Abuse Risk Assessment), η ελεγκτική συμπεριφορά του δράστη και η από πλευράς του εμμονική καταδίωξη του θύματος, αποτελούν παράγοντα αυξημένου κινδύνου , για το θύμα , καθώς ο δράστης μπορεί να τελέσει ανά πάσα στιγμή σε βάρος του, ανθρωποκτονία ή βαριά σωματική βλάβη. Η διάταξη του άρθρου 333§2 εδ. β αφορά τους συζύγους και τους συντρόφους κατά τη διάρκεια της συμβίωσης, με αποτέλεσμα στις περιπτώσεις των πρώην συζύγων και πρώην συντρόφων, που εντάσσονται στο 333 παρ.1 εδ. β ΠΚ, η απειλουμένη ποινή να είναι μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή, η οποία είναι εξαιρετικά χαμηλή, σε σχέση με τον κίνδυνο, που μπορεί να διατρέχουν. Εναλλακτικά, αντί να τροποποιηθεί το πλαίσιο ποινής του 333§1 εδ. β ΠΚ, θα μπορούσαν να ενταχθούν οι πρώην σύζυγοι και οι πρώην σύντροφοι, στο 333§2 εδ. β ΠΚ. Στην περίπτωση αυτή , η ποινική δίωξη του δράστη και σε αυτές τις περιπτώσεις θα είναι αυτεπάγγελτη.

Θεοδώρα Μανιώτη
Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Ηρακλείου – Αντεισαγγελέας Ενδοοικογενειακής Βίας
27 Δεκεμβρίου 2023, 11:42 | Δίκτυο Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού – Child Rights Advocacy Network (CRAN)

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 9 Απέλαση αλλοδαπού

ΣΧΟΛΙΟ: Θα πρέπει ρητά να μην εφαρμόζεται το μέτρο της δικαστικής απέλασης στα ασυνόδευτα παιδιά, λόγω ανηλικότητας. Σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να ισχύουν οι περιορισμοί και οι προστασία από την απέλαση που ήδη θέτει η ελληνική νομοθεσία με το Ν.3907/2011. Ειδικότερα, θα πρέπει να εξαιρούνται από το μέτρο της δικαστικής απέλασης τα ασυνόδευτα παιδιά που παρακολουθούν σχολείο στην Ελλάδα, οποιασδήποτε βαθμίδας της εκπαίδευσης ή σε όσα παιδιά έχει χορηγηθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας ή έχουν αιτηθεί την παροχή τέτοιου καθεστώτος και το αίτημα τους δεν έχει κριθεί οριστικά, υπό την επιφύλαξη των άρθρων 32 και 33 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 καθώς και στα παιδιά θύματα εγκληματικών πράξεων (εμπορίας ανθρώπων, σεξουαλικής ή εργασιακής εκμετάλλευσης και εξαναγκασμένης συμμετοχής τους σε αξιόποινες πράξεις). Η προτεινόμενη προσθήκη είναι απόλυτα σύμφωνη με όσα επιτάσσονται και στον Ν.3907/2011 για την προστασία από την διοικητική απέλαση.

Άρθρο 24 Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

ΣΧΟΛΙΟ: Η προτεινόμενη ρύθμιση διευρύνει το πλαίσιο εγκλεισμού των ανηλίκων σε ειδικά καταστήματα κράτησης νέων. Το παραπάνω οφείλουμε να το εξετάζουμε και σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρ. 287 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την Προσωρινή Κράτηση των ανηλίκων. Η προτεινόμενη ρύθμιση, η οποία προβλέπει την δυνατότητα επιβολής του περιορισμού σε ειδικό κατάστημα νέων για κάθε κακούργημα, έρχεται σε αντίθεση με την Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προτάσσοντας τον εγκλεισμό αντί των εναλλακτικών τρόπων έκτισης ποινής. Ειδικότερα, στους ανηλίκους το κύριο βάρος αποδίδεται στο καλώς νοούμενο συμφέρον του ανηλίκου, με στόχευση στο δίκαιο της πρόνοιας, ενώ ο ποινικός σωφρονισμός θα πρέπει να επιβάλλεται ως ένα εξαιρετικό και έσχατο μέτρο, προς αποφυγή των δυσμενών για τον ανήλικο επιπτώσεων (κοινωνική περιθωριοποίηση, στιγματισμός, εξοικείωση με την εγκληματική δραστηριότητα κλπ). Ο περιορισμός του ρυθμιστικού πεδίου του άρθρου 127ΠΚ με κριτήρια, που αφορούν είτε στην αντικειμενική βαρύτητα της πράξης, όπως ο τρόπος τέλεσης (βία) και η σπουδαιότητα του προσβαλλόμενου εννόμου αγαθού (ζωή/ σωματική ακεραιότητα/ ανηλικότητα/ γενετήσια ελευθερία), είτε στη συνολική στάση του ανήλικου δράστη προς τους νόμους και τη δικαιοσύνη (πχ υπότροπος), κρίνεται απαραίτητος. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να επιβληθεί η ποινή του εγκλεισμού, σε περιπτώσεις που ο ανήλικος τέλεσε είτε εγκλήματα μικρότερης κοινωνικής απαξίας (πχ. συμμετοχή σε υπεξαίρεση ιδιαίτερα μεγάλης αξίας) είτε εγκλήματα, που, ειδικά όταν ελλείπει το στοιχεία της βίας, η κατανόηση του προστατευόμενου εννόμου αγαθού απαιτεί έναν υψηλότερο βαθμό κοινωνικής και πολιτικής ωριμότητας (δημόσια τάξη ή την πολιτειακή εξουσία). Να σημειωθεί, περαιτέρω, ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση μπορεί να οδηγήσει στο παράδοξο του ποινικού σωφρονισμού του ανήλικου θύματος εκμετάλλευσης από ενήλικο ή και από εγκληματική οργάνωση για την τέλεση εγκλημάτων, ήτοι πράξεων που τυποποιούνται στον Ποινικό Κώδικα ως διακεκριμένες παραλλαγές (πχ. Αρ. 23 του νόμου 4139/2013 ή αρ. 323Α ΠΚ), και κατ’ επέκταση της τιμωρίας και της επαναθυματοποίησης του ανηλίκου, αντί της προστασίας, της ειδικής υποστήριξης και της περίθαλψης αυτού, για τις οποίες οφείλει να μεριμνά κάθε ευνομούμενη κοινωνία. Θεωρούμε ότι είναι δυνατή η προσθήκη συγκεκριμένων τουλάχιστον κακουργηματικών πράξεων στις οποίες εξαιρετικά θα είναι δυνατόν να επιβληθεί το μέτρο αυτό, μετά από αιτιολογημένη απόφαση του αρμόδιου Δικαστηρίου ότι ηπιότερα μέτρα δεν είναι δυνατόν να ευδοκιμήσουν στην συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση.
27 Δεκεμβρίου 2023, 11:48 | Χαρά Γαλανού Επιμελήτρια Ανηλίκων Αθηνών

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 24 Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

Το άρθρο 37 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιου προβλέπει τα εξής:

«Τα Συµβαλλόµενα Κράτη επαγρυπνούν ώστε: α) Κανένα παιδί να µην υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή σε άλλες σκληρές, απάνθρωπες ή εξευτελιστικές τιµωρίες ή µεταχείριση. Θανατική ποινή ή ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα απελευθέρωσης δεν πρέπει να απαγγέλλονται για παραβάσεις, τις οποίες έχουν διαπράξει πρόσωπα κάτω των δεκαοκτώ ετών. β) Κανένα παιδί να µην στερείται την ελευθερία του κατά τρόπο παράνοµο ή αυθαίρετο. Η σύλληψη, κράτηση ή φυλάκιση ενός παιδιού πρέπει να είναι σύµφωνη µε το νόµο, να µην αποτελεί παρά ένα έσχατο µέτρο και να είναι της µικρότερης δυνατής χρονικής διάρκειας. γ) Κάθε παιδί που στερείται την ελευθερία να αντιµετωπίζεται µε ανθρωπισµό και µε τον οφειλόµενο στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου σεβασµό, και κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ηλικίας του. Ειδικότερα, κάθε παιδί που στερείται την ελευθερία θα χωρίζεται από τους ενήλικες, εκτός εάν θεωρηθεί ότι είναι προτιµότερο να µη γίνει αυτό για το συµφέρον του παιδιού, και έχει το δικαίωµα να διατηρήσει την επαφή µε την οικογένειά του δι’ αλληλογραφίας και µε επισκέψεις, εκτός εξαιρετικών περιστάσεων. δ) Τα παιδιά που στερούνται την ελευθερία τους να έχουν το δικαίωµα για ταχεία πρόσβαση σε νοµική ή σε άλλη κατάλληλη συµπαράσταση, καθώς και το δικαίωµα να αµφισβητούν τη νοµιµότητα της στέρησης της ελευθερίας τους ενώπιον ενός δικαστηρίου ή µιας άλλης αρµόδιας, ανεξάρτητης και αµερόληπτης αρχής, και για τη λήψη µιας ταχείας απόφασης πάνω σ’ αυτό το ζήτηµα».

Η επιχειρούμενη, νέα διατύπωση, διευρύνει υπερβολικά και ανησυχητικά τον αριθμό και τις περιπτώσεις των αδικημάτων η τέλεση των οποίων θα επισύρει την ποινή του ποινικού σωφρονισμού δηλαδή του εγκλεισμού για ανήλικους παραβάτες.

Η αντιμετώπιση και η αντίδραση στην ολοένα και αυξανόμενη βία μεταξύ των ανηλίκων και η πίεση της κοινής γνώμης για αντίδραση από πλευράς της Πολιτείας που θα υπόσχεται αυστηροποίηση των μέτρων τιμώρησης δεν θα πρέπει, φρονώ, να μας οδηγήσει σε λύσεις και αποκρίσεις χαρακτήρα «moral panic». Αυτό που χρειάζεται ο εφηβικός και νεανικός πληθυσμός που βρίσκεται σε εμπλοκή με τον νόμο δεν είναι η εκδίκηση και η τιμωρία καθώς οι τελευταίες δεν σημαίνουν παρά την αναβολή της πραγματικής διαχείρισης του προβλήματος.

Αυτό που χρειάζονται οι έφηβοι και οι νέοι οι οποίοι χαρακτηρίζονται από εναντιωματικές, αντικοινωνικές και παραπτωματικές εκφράσεις είναι:

-Επένδυση στην πρόληψη και ενίσχυση της οικογένειας σε κοινοτικό επίπεδο. Οι περιθωριοποιημένες οικογένειες και αυτές με πληθώρα οικονομικών, κοινωνικών και ψυχικών προβλημάτων παράγουν μέλη ευάλωτα, αποδιοργανωμένα που αναζητούν ακατάλληλες δραστηριότητες για να αισθανούν σημαντικά, και ακατάλληλους συνομηλίκους ή μεγαλύτερους σε ηλικία νέους για να σχετισθούν, να αποκτήσουν (αρνητική) ταυτότητα και να γίνουν αποδεκτοί μέσα από την βία και το έγκλημα.

-Επαρκώς στελεχωμένες Υπηρεσίες οι οποίες λειτουργούν στο πλαίσιο του ποινικού συστήματος ανηλίκων ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν και να εποπτεύουν αποτελεσματικώς τα εξωιδρυματικά μέτρα, τα αποκαλούμενα ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ που εφαρμόζονται στην κοινότητα δηλαδή εκεί που διαβιώνουν οι νέοι άνθρωποι, εκεί που μαθαίνουν να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες, εκεί που μαθαίνουν να διαχειρίζονται τον θυμό τους, εκεί που καλούνται να ενηλικιωθούν με τρόπο υπεύθυνο.

-Ενίσχυση της εφαρμογής του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας για τους ανήλικους παραβάτες στην κοινότητα, το οποίο ως αναμορφωτικό μέτρο απαιτεί και πάλι επαρκώς στελεχωμένες Υπηρεσίες ώστε να υπάρχει ορθή και κατάλληλη εποπτεία και οργάνωση του θεσμού.

-Οργάνωση της πρόβλεψης για την ηλεκτρονική επιτήρηση και τον κατ’οικον περιορισμό με ηλεκτρονική επιτήρηση πάντα όμως ως επιλογή που εφαρμόζεται με φειδώ, με εγγυήσεις και προσοχή στους ανήλικους και νεαρούς ενήλικες παραβάτες.

-Επάρκεια δράσεων και ενίσχυση της επανένταξης ήδη ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ, καθώς εάν ένας έφηβος περιοριστεί σε κατάστημα κράτησης, η κοινωνία χάνει από το δυναμικό της, δεν κερδίζει από το να στοιβάζει νέους σε φυλακές, άρα ο στόχος θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση του χρόνου κράτησης.

-Ποινές μικρής διάρκειας για τους ανήλικους και νεαρούς ενήλικους παραβάτες για τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου επιβάλλεται ο εγκλεισμός, ώστε αυτή η εμπειρία να περιορίζεται σε διάρκεια, σε στίγμα και περιθωριοποίηση και εν γένει να περιορίζονται οι αρνητικές επιπτώσεις του εγκλεισμού στα παιδιά και τους εφήβους.
27 Δεκεμβρίου 2023, 10:23 | ΕΥΓΝΩΣΙΑ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΥ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Με τον ν.4855/12.11.2021 έγινε τροπολογία-προσθήκη στον ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ, ώστε να περιληφθούν και τα συμβολαιογραφικά έγγραφα του διαζυγίου στην διάταξη 169Α του ΠΚ. [δηλαδή ότι είναι ποινικό αδίκημα η παραβίαση της συμφωνίας για επικοινωνία γονέα – τέκνου όταν περιέχεται στο συμβολαιογραφικό έγγραφο).

Είναι απαραίτητο η ρύθμιση να αφορά και τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ, ώστε συμφωνίες για επικοινωνία που περιέχονται σε πρακτικό διαμεσολάβησης να έχουν την ίδια προστασία. Άλλως αποτρέπονται οι πολίτες από το να προβούν σε ρύθμιση με διαμεσολάβηση (αφού το πρακτικό δεν θα μπορεί ουσιαστικά να εκτελεστεί) και θα οδηγούνται στα δικαστήρια.

Επομένως στο άρθρο 169Α ΠΚ πρέπει να προστεθούν οι λέξεις: «ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ» και να γίνει:

«Αρθρο 169Α ΠΚ
Παραβίαση δικαστικών αποφάσεων, ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ και συμφωνιών που επικυρώθηκαν από συμβολαιογράφο. 1.‘Οποιος δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή διάταξη δικαστικής απόφασης ή σε εισαγγελική διάταξη, που αφορούν τη ρύθμιση της νομής ή της κατοχής, την άσκηση της γονικής μέριμνας, την επικοινωνία με το τέκνο και τη ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης και της κατανομής των κινητών μεταξύ συζύγων, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος δεν συμμορφώθηκε σε συμφωνία που ΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ή επικυρώθηκε από συμβολαιογράφο κατά το άρθρο 1441 του Αστικού Κώδικα και αφορά στην επικοινωνία των ανήλικων τέκνων.»
27 Δεκεμβρίου 2023, 09:34 | Χατζηκυριάκος Απόστολος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που αφορούν γονείς (συζύγους η συντρόφους) να διώκονται αυτεπάγγελτα, να εκδικάζονται αμεσότατα κατά απόλυτη προτεραιότητα και οι ποινές για αυτές να είναι χωρίς αναστολή. Το σημείο που αναφέρει ότι αν την πράξη την τέλεσε κάποιος για λογαριασμό οικείου του αυτή να μένει ατιμώρητη πρέπει να καταργηθεί γιατί με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται συνεργοί στην παραβίαση των αποφάσεων, οι οποίοι θα μένουν ατιμώρητοι.
27 Δεκεμβρίου 2023, 00:42 | Δημητρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 26 Τροποποίηση άρθρου 169Α Ποινικού Κώδικα
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ

Ενώ πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά και ΑΜΕΣΑ όσοι με τη συμπεριφορά τους (παραβίαση δικαστικής απόφασης σε θέματα επικοινωνίας τέκνου γονέα) οδηγούν σε ρήξη της σχέσης με τον έτερο γονέα, δίνετε κίνητρο να αναλάβουν το ρόλο αυτό οικεία πρόσωπα (γιαγιάδες, παππούδες, θείους/ες) να παραβιάζουν εκείνα τις αποφάσεις και μάλιστα χωρίς επιπτώσεις. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ. Επιτέλους ο νομοθέτης να λάβει υπόψιν συγχρονες μελέτες και τις θέσεις των επίσημων ενώσεων Ψυχιάτρων και ψυχολόγων ώστε να αυστηροποιηθούν οι ποινές, να μειωθούν οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων και όχι να γίνονται μέσω αντιπροσώπων
26 Δεκεμβρίου 2023, 23:43 | Αριστοτέλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 4

«Απόπειρα τέλεσης εγκλήματος – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 42 Ποινικού Κώδικα »

Θα πρέπει να υπάρχει περιθώριο σε περιπτώσεις που κάποιος έχει πει ότι θα διαπράξει έγκλημα από εκ βρασμού ψυχής, ούτως ώστε να μην προσβάλλεται η ελευθερία της έκφρασης. Το ίδιο και με τις απειλές. Ακόμα κι αν κάποιος/α απειλήσει με βιασμό ή αποπειραθεί να μπει 20 χρόνια, το θεωρώ ακραίο, θα προκαλέσει δυσφορία στα σοφρωνιστικά καταστήματα και θα δημιουργήσει δυσκολία επανένταξης του ανθρώπου στο κοινωνικό σύνολο. Επίσης, το βλέμμα θεωρείται από τις φεμινιστριες ως «απόπειρα βιασμού». Για απειλές θα πρέπει να υπάρχει πρόστιμο και ασφαλιστικά, για απόπειρα βιασμού πρόστιμο ή φυλακηση για 6 μήνες (και φυλακηση αν έγινε επανάληψη) και για βιασμό, ανάλογα με το βάρος, έως 3 με 8 χρόνια φυλακής.

Τέλος, να καταργηθεί το ποινικό μητρώο ή να προσδιοριστεί ως ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο που ΜΌΝΟ και αποκλειστικά οι αρχές θα το κατέχουν και κανένας φορέας, είτε ιδιωτικό είτε δημόσιος, δεν θα έχει δικαίωμα να το ζητάει. Ο λόγος; Ωθεί το άτομο ΠΆΛΙ στην εγκληματικότητα, αφού του είναι αδύνατον να βρει θέση ετήσιας, να κοινωνικοποιηθεί και να βρει ακόμα και στέγη. Είναι μια ανεπίσημη νομιμοποίηση, αντισυνταγματική, των βασαναστηριών και παραβιάζει το άρθρο 5 παρ.1Σ για την ελεύθερη ανάπτυξη του ατόμου. Το sex offence registry που υπάρχει στις ΗΠΑ, αν υπάρχει στην Ελλάδα, πρέπει ΟΠΩΣΔΉΠΟΤΕ να καταργηθεί, γιατί παραβιάζει την ιδιωτική ζωή του ατόμου και το εκθέτει σε κίνδυνο. Η ποινή σταματά από την στιγμή που έχει εκτίσει την ποινή του ο άνθρωπος που τέλεσε στο παρελθόν αδίκημα.
26 Δεκεμβρίου 2023, 22:57 | Αναστασία

Μόνιμος Σύνδεσμος

Επιτέλους διευκρινίζεται ότι δεν θεωρούνται ως τρίτοι δικαστές, εισαγγελείς, γραμματείς κ.λ.π., άλλωστε ο δικαστικός λειτουργός καλείται να διαπιστώσει την αλήθεια των όσων αναφέρονται σε αγωγές, προτάσεις , μηνύσεις κ.λ.π. , οι δε γραμματείς, δικαστικοί επιμελητές δεν αναλώνονται στην ανάγνωση πολυσέλιδων κειμένων ούτε εδραιώνουν πεποίθηση με βάση τα αναφερόμενα σε αυτά. Η αντίθετη άποψη που επικαλείται την πρόσφατη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στερείται ερείσματος , δοθέντος ότι η σχετική απόφαση εκδόθηκε υπό την ισχύ του ΠΚ, ως είχε κατά τον χρόνο της έκδοσής της. Αντίθετα όμως πρέπει να διατηρηθεί ως ποινικό αδίκημα η απλή δυσφήμιση διότι και στην περίπτωση αυτή πλήττεται η τιμή και η υπόληψη του ατόμου.

Η ρύθμιση που αφορά στις απελάσεις είναι αποσπασματική. Αφενός αφήνει εκτός πεδίου ρύθμισης πολλά άλλα σοβαρά αδικήματα, όπως ανθρωποκτονία, ληστεία, βιασμό κ.λ.π., αφετέρου θέτει το όριο με βάση την επιβληθείσα ποινή και όχι με το χαρακτήρα της πράξης, ήτοι κακούργημα. Τέλος, ενόψει του ότι είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις που συγκεκριμένα κράτη αρνούνται να δεχθούν τους υπηκόους τους, η προβλεπόμενη ρύθμιση δεν προβλέπει διατάξεις με ισοδύναμο αποτέλεσμα με αυτό της απέλασης. Συνεπώς, η σχετική δικαστική διάταξη εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες. Χάριν συντομίας δεν θα επεκταθώ περαιτέρω στο ζήτημα αυτό, στο οποίο αναφέρονται εκτενώς και εμπεριστατωμένα δύο προηγούμενοι σχολιαστές.

Πρέπει να προβλεφθεί εκ νέου το αδίκημα της ψευδούς ανώμοτης κατάθεσης για την αντιμετώπιση του φαινομένου οι δράστες, ιδίως αλλοδαποί, να χρησιμοποιούν κάθε φορά διαφορετικά ονόματα , πατρώνυμα κ.λ.π. για να δυσχεραίνουν την αποκάλυψη της ταυτότητάς τους, με επιπρόσθετη συνέπεια να σπαταλώνται αναιτίως εργατοώρες για την ταυτοποίησή τους. Ακόμη αυστηρότερη θα πρέπει να είναι η ρύθμιση για όσους δηλώνουν ανήλικοι ενώ είναι ενήλικες για να αποφύγουν τις συνέπειες του νόμου, προβλεπόμενων και σχετικών διαδικασιών ήδη κατά την αστυνομική προανάκριση για τη διαπίστωση της ηλικίας του κατηγορούμενου όταν γεννώνται αμφιβολίες σχετικά.

Οι διατάξεις του Κώδικα δεν περιέχουν ουσιαστικές ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας των ανηλίκων, που ολοένα αυξάνεται. Ετσι οι ανήλικοι των 16 ετών ψηφίζουν και αποφασίζουν για την τύχη της χώρας αλλά έχουν μειωμένη ποινική ευθύνη για τις πράξεις τους. Η Πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού τόσο σε επίπεδο καταστολής, ιδίως όταν οι έκνομες ενέργειες ανηλίκων άνω των 16 ετών είναι επαναλαμβανόμενες και έχουν κακουργηματικό χαρακτήρα, όσο και σε επίπεδο πρόληψης, καθώς πολύ συχνά οι ανήλικοι με παραβατικές συμπεριφορές προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.
Αντίστοιχα και το αδίκημα της παραμέλησης της εποπτείας ανηλίκου πρέπει να αντιμετωπίζεται σύμφωνα και με τις πράξεις του ανήλικου.

Πρέπει να υπάρξουν ειδικότερες ρυθμίσεις για τις ποινικές ευθύνες του κατόχου ενός ζώου όταν αυτό προκαλεί σωματικές βλάβες ή ακόμη και
τη θανάτωση τρίτου.

Τέλος, το άρθρο 2 , όπως έχει μετά την 1.7.2019, δημιουργεί ειδικότερο δίκαιο για κάθε κατηγορούμενο, ανάλογα με το χρόνο τέλεσης της πράξης, ενόψει και των συνεχών νομοθετικών μεταβολών, με συνέπεια όχι την ασφάλεια αλλά την «ανασφάλεια» του δικαίου. Για το λόγο αυτό φρονώ ότι πρέπει το άρθρο 2 να επανέλθει στην αρχική του μορφή.
26 Δεκεμβρίου 2023, 22:52 | Σωτήρης Μ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Παράκληση,
είναι απελπιστικό να αποξενώνεται το παιδί από τον έτερο γονέα.
Γράφω »τον» διότι η επιμέλεια σε ποσοστά άνω του 90% δίνεται στην μητέρα. Οδηγείτε πατεράδες και τα συγγενικά τους πρόσωπα σε ψυχολογική κατάρρευση,εξαθλίωση,σιωπηλή απελπισία,οικονομικό μαρασμό και αβάσταχτο πόνο με ότι συνεπάγεται αυτό στην ψυχολογία των παιδιών τους. Είναι άδικο και η αδικία είναι ίσως η μεγαλύτερη μορφή βίας.
Σας παρακαλώ πολύ δώστε την ευκαιρία στα παιδιά να έχουν και τους δύο γονείς τους,επιβλέποντας την τήρηση των υποχρεώσεων των γονιών έναντι τους.Αρκετά με τον άκρατο δικαιωματσμό των εχόντων την επιμέλεια.Τα δικαιώματα απορρέουν από τις υποχρεώσεις και όχι από την επικρατούσα »μόδα».
Δεν γίνεται μία καταγγελία αβάσιμη να λαμβάνεται υπόψιν άνευ εξέτασης,να εκκινεί διαδικασίες αυτοφώρου, επιβολή περιοριστικών μέτρων,απομάκρυνση τέκνων και ένα γαϊτανάκι ενεργειών, οι οποίες έχουν εκδικητικό χαρακτήρα εις βάρος των πατεράδων..μόνο και μόνο για να έχει το σύστημα »καλυμμένα τα νώτα του».
Εφαρμόστε την συνεπιμέλεια και κάντε δεκτές αιτήσεις για εξετάσεις από ψυχιάτρους γονέων οι οποίοι έχουν δείξει »δείγματα γραφής». Δεν αποτελεί »δευτερογενής κακοποίηση» η απαίτηση ψυχιατρικής γνωμάτευσης αλλά »όπλο» προστασίας των παιδιών από χειριστικές και χειραγωγήσιμες καταστάσεις.
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία της δημόσιας διαβούλευσης.
26 Δεκεμβρίου 2023, 21:14 | Ιωάννης Μαρκόπουλος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Το να μένει ατιμώρητος κάποιος που πραγματοποιεί παραβιαση δικαστικής απόφασης εάν είναι συγγενής ή φίλος αυτού, είναι απαράδεκτο. Να τιμωρούνται οι παραβιασεις δικαστικών αποφάσεων δίχως ελαφρυντικά μάλιστα αλλά να γίνεται και ταχεία εκδίκαση αυτών!
Για να έχουν όλα αυτά ουσία, πρέπει να γίνει πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του ν 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοοικογενειακής βίας, γιατί οι έχοντες την αποκλειστική επιμέλεια (συνηθως μητέρες) κάνουν διάφορα τεχνάσματα με σκοπό να διαταράσσονται οι σχέσεις του τέκνου με το γονέα που δεν μένει μαζί του. Αυτές/οί να τιμωρούνται αυστηρά! Όλο το παραπάνω είναι μια βαριά μορφή ψυχικής κακοποίησης με τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή του τέκνου
26 Δεκεμβρίου 2023, 21:24 | Μανόλης Βασιλόπιτα νακης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άμεση απόσυρση της τροποποίησης στο άρθρο 26 ως απαράδεκτη. Αντί να επιβάλλεται βαριές ποινές για να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται συνήθως από τις μητέρες τίς εγκρίνεται για τους οικείους καθιστώντας τους συνεργούς.
26 Δεκεμβρίου 2023, 20:43 | Παντελής Σπυριδάκης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άμεση απόσυρση της τροποποίησης στο άρθρο 26 ως απαράδεκτη. Αντί να επιβάλλεται βαριές ποινές για να σταματήσουν οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται συνήθως από τις μητέρες τίς εγκρίνεται για τους οικείους καθιστώντας τους συνεργούς.
26 Δεκεμβρίου 2023, 18:28 | Αντώνης Δάγκας

Μόνιμος Σύνδεσμος

1) Ορθότατες οι διατάξεις περί αναστολής, μετατροπής κλπ ποινής, αλλά θα μείνουν ανεφάρμοστες αν δεν υπάρχει το ποινικό μητρώο σε κάθε δικογραφία κάθε δικασίμου κάθε δικαστηρίου. Ίσχυσαν αντίστοιχες διατάξεις και πριν τον ΝΠΚ, αλλά άπαντες έπαιρναν αναστολή επειδή δεν υπήρχε ποινικό μητρώο.
2) Πολύ σωστή η διάταξη του άρθρου 85 που σε συνδυασμό με τα άρθρα 83 και 99 δεν επιτρέπει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για κακούργημα. Πρέπει όμως να προσεχθεί η διατύπωση γιατί με την προτεινόμενη διατύπωση είχε ισχύσει και στο παρελθόν κατά το οποίο η νομολογία είχε πλάσει εξαιρέσεις
26 Δεκεμβρίου 2023, 16:45 | ΕΛΠΙΔΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο άρθρο 43 θα πρέπει να γίνουν οι εξής διορθώσεις – συμπληρώσεις.

1. Το «κακοβουλα» να γίνει «συστηματικά» διότι με την λεγόμενη κακοβουλία αθωώνονται σχεδόν όλοι οι παραβάτες επικαλούμενοι αδυναμία οικονομική τη στιγμή που τις δυνατότητες του υποχρέου τις έχει ήδη κρίνει το αστικό δικαστήριο. Επίσης, να αφαιρεθεί και η φράση «με τέτοιο τρόπο ώστε ο δικαιούχος να υποστεί στερήσεις» διότι είναι αυτονόητο ότι θα υποστεί στερήσεις ο δικαιούχος σύμφωνα με την ισχύουσα οικονομική αρχή ότι οι ανάγκες είναι απεριόριστες και οι πόροι περιορισμένοι και τις μη παράλογες ανάγκες του κάθε παιδιού, που πρέπει να καλύψουν οι υπόχρεοι γονείς, τις προσδιορίζει επακριβώς το αστικό δικαστήριο.

2. Εάν ενας υπόχρεος διατροφής έχει τραπεζικό λογαριασμό δεσμευμένο με κατάσχεση θα πρέπει να υπάρχει μηνιαίως ειδικό ακατάσχετο ίσον με την υποχρέωσή του για καταβολή διατροφής ΟΛΩΝ των τέκνων του. Η εν λόγω υποχρέωση θα πρέπει να προκύπτει από δικαστική απόφαση τουλάχιστον για ένα εκ των τέκνων του.
Ευχαριστώ
26 Δεκεμβρίου 2023, 08:28 | Θοδωρής Ι

Μόνιμος Σύνδεσμος

Να εναρμονιστεί άμεσα το άρθρο 6 του νόμου 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοικογενης βίας !
Μόνο έτσι θα δοθεί μια οριστική λύση στα ψυχικά τραύματα που δημιουργεί η μητέρα που συνήθως έχει την επιμέλεια,με διάφορα τεχνάσματα, στο παιδί, διαταράσσοντας την σχέση του με τον πατέρα του.
Στο Αρθρο 26 για την τροποποίηση του 169Α η αντιμετώπιση είναι παράλογη και προφανώς εκτός πραγματικότητας. Η πραγματική λύση θα έρθει αν σταματήσουν άμεσα οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων που γίνονται κυρίως απο τις μητέρες που κατέχουν την επιμέλεια των τέκνων και δε σέβονται τις αποφάσεις των δικαστηρίων, ενώ δεν έχουν καμία συνέπεια. Η τροποποίηση είναι άδικη και απαράδεκτη και πρέπει να αποσυρθεί άμεσα.
Εάν δεν γίνει ποινικο αδίκημα η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ, οι ψευδεις κατηγορίες και η αποκοπή των σχέσεων τεκνου – γονέα, η οποία δημιουργείται έπειτα από διάφορες μεθοδεύσεις κυρίως των γυναικών (μητέρες) δεν πρόκειται να αλλάξει η εικόνα της κοινωνίας μας! Θα βλέπουμε δυστυχή παιδιά, που θα είναι όργανα από εν ζωή γονείς και γονείς που θα χάνουν τα παιδιά τους επειδή έτσι κάποιοι θέλουν, με ότι συνεπάγεται αυτό στα παιδιά, σε αυτοκτονίες, κατάθλιψη, παραβατικότητα κτλ
Επίσης, να άρρεται το προσωπικό απόρρητο σε περιπτώσεις οικογενειακού δικαίου, επειδή αφορά παιδιά.
Οι αποφάσεις που δίνουν οι δικαστες για επικοινωνία-τέκνου, παρόλο που είναι ελάχιστες, παραβιάζοντας το νόμο, δεν τηρούνται και από τις μητέρες, ενώ οι μητέρες δεν τιμωρούνται από τους ίδιους δικαστές. Υπάρχει ένας συντονισμένος, δόλιος και εγκληματικός κύκλος εγκληματιών δικαστών και μητέρων που σκοπό έχει την παντελή απομάκρυνση του πατέρα από την ανατροφή του παιδιού, μέ ότι αυτό συνεπάγεται για την αρνητική ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού. Οι πατέρες θεωρούνται αξιωματικά ως κακοποιητές, παραβλέποντας τις στατιστικές που δείχνουν τις μητέρες να κακοποιούν σε τρομακτικά μεγαλύτερο ποσοστό τα παιδιά. Δίνει συγχωροχάρτι στις μητέρες που κάνουν εγκλήματα ανηλίκων, ενώ τους πατέρες τους καταδικάζει απλά και μόνο με μία λέξη της μητέρας (που συνήθως είναι ψέμα).
κ. Υπουργέ, κ. νομοθέτες, σταματήστε την κακοποίηση. Τιμωρήστε μητέρες και πατέρες που κακοποιούν αποδεδειγμένα ή που λένε ψέματα. Τα παιδιά έχουν ανάγκη δύο γονείς. Μην είστε ρατσιστές εναντίον των πατέρων. Η κακοποίηση που έχουν υποστεί στο παρελθόν για αιώνες οι γυναίκες από τους άντρες, έχει μπει στο DNA μας και δυστυχώς τώρα είμαστε όλοι αρνητικά προκατειλημμένοι εναντίον των αντρών-πατέρων, που όμως σήμερα έχει φτάσει στο αντίθετο σημείο: δηλαδή οι γυναίκες-μητέρες είναι εκείνες που κακοποιούν. Κακοποιούν τα τέκνα τους και τον πατέρα των τέκνων τους χωρις να τιμωρούνται. Μην βλέπετε εκδικητικά όλους τους πατέρες-άντρες. Δεν είμαστε πλέον πατριαρχική κοινωνία, όπως παρουσιάζεται από δήθεν φεμινιστικές οργανώσεις, οι οποίες δεν στηρίζουν την πραγματική ισότητα αλλά τη δήθεν «βιοκοινωνική υπεροχή της μητέρας», όπως αναγράφεται εγκληματικά από κάποιες/ους δικαστές. Μάλιστα, αυτοί οι δικαστές που τα γράφουν αυτά μένουν ατιμώρητοι!!!! Το ίδιο και οι μητέρες!!!!
26 Δεκεμβρίου 2023, 08:44 | Mαρία N.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές στις μητέρες που παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως όσους συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απ’ έξω τους οικείους (της μητέρας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος!

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ το Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του πατέρα στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν έχει γονείς που χρειάζονται οικονομική βοήθεια, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα να ρυθμίζεται ο υπολογισμός!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
26 Δεκεμβρίου 2023, 08:21 | Βασίλης Ν.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές στις μητέρες που παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως όσους συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απ’ έξω τους οικείους (της μητέρας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος!

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ το Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του πατέρα στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν έχει γονείς που χρειάζονται οικονομική βοήθεια, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα να ρυθμίζεται ο υπολογισμός!
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
25 Δεκεμβρίου 2023, 23:52 | ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μετά απο αυτό το video οπου ανακοινώνονται απο τον τύπο ( 2022-2023) περιστατικά βίας που ασκούν οι γυναίκες στα πλαίσια της ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων και 5 δολοφονίες από συγχρονες Μήδειες, θάπρεπε να κλείσετε τίς δομές που εχετε ανοίξει με σημαία και διαλαλώντας πόσο κακοποιητικοί και γυναικοκτόνοι ειναι οι άνδρες ή να ανοίξετε και για τούς άνδρες και τα παιδιά !
ΝΤΡΟΠΗ για την ΑΔΙΚΗ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ Διάκριση των Φύλων και διασυρμό συλλίβδην του ανδρικού φύλου !

https://youtu.be/rpHoRRqrwEQ?si=S_49Hhw4KNQaZlSv
25 Δεκεμβρίου 2023, 23:48 | ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΜΚΕ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Μετά απο αυτό το video οπου ανακοινώνονται απο τον τύπο ( 2022-2023) περιστατικά βίας που ασκούν οι γυναίκες στα πλαίσια της ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων και 5 δολοφονίες από συγχρονες Μήδειες, θάπρεπε να κλείσετε τίς δομές που εχετε ανοίξει με σημαία και διαλαλώντας πόσο κακοποιητικοί και γυναικοκτόνοι ειναι οι άνδρες ή να ανοίξετε και για τούς άνδρες και τα παιδιά !
ΝΤΡΟΠΗ για την ΑΔΙΚΗ και ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ Διάκριση των Φύλων και διασυρμό συλλίβδην του ανδρικού φύλου !

https://youtu.be/rpHoRRqrwEQ?si=S_49Hhw4KNQaZlSv
25 Δεκεμβρίου 2023, 23:14 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥΤέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 28-11-2023 το σχέδιο Νόμου με τίτλο « Παρεμβάσεις στον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για την επιτάχυνση και ποιοτική αναβάθμιση της ποινικής δίκης- Εκσυγχρονισμός του νομοθετικού πλαισίου για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας».Παρότι είναι αυτονόητα καταδικαστέα, κάθε είδους βία, εντός και εκτός οικογενειακού πλαισίου, η εταιρεία μας θεωρεί τουλάχιστον άστοχο, και ιδίως εν έτη 2023, να παραμένει, σχεδόν κατ’ απόλυτο βαθμό συνδεδεμένη η έννοια της ενδοοικογενειακής βίας, με την βία αποκλειστικά, κατά των γυναικών. Ακόμα και από την ίδια την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και συγκεκριμένα από το προοίμιο αυτής, προκύπτει πως η ενδοοικογενειακή βία που μπορεί να είναι τόσο σωματική όσο και ψυχολογική αφορά τόσο άνδρες, γυναίκες αλλά και παιδιά. Η παρωχημένη και αναχρονιστική αντίληψη ότι η βία στους κόλπους μιας οικογένειας αφορά μόνον τις γυναίκες είναι απόλυτα ισοπεδωτική και συνάμα εσφαλμένη. Κάθε άνθρωπος χρήζει της προστασίας του Νόμου, και αυτονόητα, κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι τόσο θύμα, όσο και θύτης.Η Σύμβαση λοιπόν της Κωνσταντινούπολης πέραν του σκέλους που αναφέρεται στην προστασία των γυναικών αναφέρεται και καταδικάζει και κάθε μορφή ενδοοικογενειακής βίας και συνεπώς και οπωσδήποτε, και την βία απέναντι στον άνδρα, αλλά και το παιδί. Είναι επίσης κοινή αντίληψη ότι εξίσου βαριά, αν όχι βαρύτερη μορφή κακοποίησης, είναι η ψυχική/ψυχολογική κακοποίηση και η οποία είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να αποδειχθεί. Το αυτό, έχει περίτρανα αναδειχθεί από την Δικαστηριακή Πρακτική. Μια λοιπόν μορφή βαρύτατης ψυχικής κακοποίησης είναι και αυτή της διατάραξης των συναισθηματικών σχέσεων και διάρρηξης των σχέσεων τέκνου – γονέα, όπως αυτή προβλέφθηκε στο άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 που βρίσκεται ήδη σε ισχύ, από τον Σεπτέμβριο του 2021.Υπενθυμίζουμε, ότι από την λεκτική διατύπωση του Ν. 4800/2021 προκύπτουν τα κάτωθι:
Α) Άρθρο 5 του Ν. 4800/2021 Τροποποίηση του άρθρου 1511 ΑΚ «Άρθρο 1511 Άσκηση ανάθεση γονικής μέριμνας κατά το συμφέρον του τέκνου
1. Κάθε απόφαση των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας πρέπει να αποβλέπει στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου.
2. Στο βέλτιστο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται ιδίως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και από την αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της.
Στο νευραλγικό λοιπόν αυτό άρθρο του Νομοθετήματος, που πρόσφατα εκσυγχρόνισε το Οικογενειακό Δίκαιο της χώρας μας και θεμελίωσε το αυτονόητο, ήτοι την από κοινού και εξίσου συμμετοχή των γονέων στην ανατροφή του τέκνου, μετά την διάσπαση ή τον χωρισμό τους, προκύπτει ως κυριαρχικό ζητούμενο η προστασία του τέκνου από μεθοδεύσεις του ενός γονεά και ίσως και του συγγενικού του πλαισίου όπως επιχειρήσει και διεμβολίσει την σχέση του ανηλίκου με τον έτερο. Αυτή η διεμβόλιση γίνεται μονάχα με έντονη παρέμβαση στον ψυχισμό του τέκνου που οπωσδήποτε συνιστά βαρύτατη μορφή ψυχικής κακοποίησης, ίσως βαρύτερης της σωματικής, διότι τα σημάδια της, δεν επουλώνουν ποτέ. Διατάξεις του εν ισχύ Ν. 4800/2021.Β) Άρθρο 14Συνέπειες κακής άσκησης Αντικατάσταση του άρθρου 1532 Α.Κ.
Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
Συνεπώς σήμερα, κατά Νόμο, ρητά προβλέπεται, ότι οι Δικαστικές αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων της χώρας θα πρέπει να διασφαλίζουν την ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗ ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. Δηλαδή ο Νομοθέτης του Ν. 4800/2021 κατέστησε σαφές πως εφόσον κάτι τέτοιο συμβαίνει, συνιστά ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ Η ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ.
Βέβαια, παρά την βελτίωση οπωσδήποτε της Νομολογίας των Ελληνικών Οικογενειακών Δικαστηρίων μετά την έναρξη ισχύος του Ν 4800/2021 και της εφαρμογής του κανόνα του άρθρου 1513 Α.Κ., το ζήτημα αυτό, ήτοι της ηθελημένης, δόλιας και ιδιοτελούς διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με τον ένα γονέα, κατόπιν παρέμβασης του έτερου, που συνήθως έως και πρόσφατα, ασκούσε την αποκλειστική επιμέλεια αυτού, παραμένει, έως και σήμερα, «δίχως θεραπεία». Η έλλειψη μηχανισμών διάγνωσης των μεθοδεύσεων αυτών, εντάσσεται στο πλαίσιο της μη σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας. Οι υπάρχοντες μηχανισμοί αξιολόγησης των τέκνων και των γονέων, από ειδικό ψυχικής υγείας, όλως επιεικώς μπορούν να χαρακτηριστούν, ως απόλυτα ανεπαρκείς.Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι:Σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων δεν προβλέπεται, στο βωμό της γρήγορης απονομής της δικαιοσύνης, ή άμεση, και εις βάθος διερεύνηση των γονέων αλλά και του τέκνου, από αμερόληπτο, ήτοι τουλάχιστον με δημόσια θέση (και άνευ αμοιβής), ειδικό ψυχικής υγείας.Σε επίπεδο οριστικής αποφάσεως, ήτοι σε επίπεδο αγωγών, εφόσον υποβληθεί αίτημα διενέργειας Ψυχιατρικής Πραγματογνωμοσύνης, η κατάσταση επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως τραγελαφική. Ο εκάστοτε γονέας, που έχουν διαρρηχθεί οι σχέσεις του με το τέκνο του, θα πρέπει να καταθέσει αγωγή στην οποία θα περιλάβει το σχετικό αίτημα του, και το οποίο για να ολοκληρωθεί θα πρέπει να προηγηθεί μια ιδιαίτερα πολυέξοδη και κυρίως χρονοβόρα διαδικασία (κατάθεση – συζήτηση – έκδοση προδικαστικής απόφασης – διορισμός και όρκιση πραγματογνώμονα – συσχέτιση της πραγματογνωμοσύνης και επιστροφής της στο δικαστήριο και κατόπιν έκδοση αποφάσεως). Καθίσταται λοιπόν προφανές, πως μια τέτοια διαδικασία, δεν είναι καθόλου αποτελεσματική και ικανή να αναχαιτίσει την αυξανόμενη διαρκώς τάση παρέμβασης του ενός γονέα και επηρεασμού του τέκνου, εις βάρος του έτερου.Σε επίπεδο δε Εισαγγελιών Ανηλίκων είναι επίσης σαφές ότι λόγω υπερφόρτωσης αυτών και σύνδεσής τους με κέντρα ψυχικής υγείας και Δημόσια Νοσοκομεία που καθορίζουν κατ’ ελάχιστο, μετά εξαμήνου, την έναρξη τυχόν διαταχθεισών συνεδριών τέκνων και γονέων και με ιδιαίτερα σύντομες και συνοπτικές διαδικασίες, ότι και αυτή η λύση, καθίσταται προβληματική και απόλυτα ανεπαρκής στην διάγνωση και επίλυση ζητημάτων που άπτονται της ψυχικής υγείας γονέων και τέκνων.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι αρκετές φορές διαταχθείσες «κοινωνικές έρευνες διατυπώνονται από Κοινωνικούς Λειτουργούς που ουδόλως είναι καθ’ύλην αρμόδιοι να γνωμοδοτήσουν επί της κατανομής της γονικής μέριμνας και ιδίως επί της ψυχολογικής κατάστασης και κατά συνέπεια ουσιαστικής καταλληλότητας έκαστου γονέα. Ελλείψη όμως σύνδεσης του Δικαστού με ειδικό ψυχικής υγείας, οι έρευνες αυτές, που κατ’ ορθή ανάγνωση θα έπρεπε να ομιλούν κυρίως για τις συνθήκες διαβίωσης ενός εκάστου ανηλίκου, αποτελούν το κατευθυντήριο έγγραφο, στα χέρια του Δικαστού.Η ανεπάρκεια των μηχανισμών του κράτους δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί εύφορο έδαφος προσφυγής σε ιδιώτες ειδικούς ψυχικής υγείας με απόλυτα, αρκετές φορές, ιδιοτελή στόχευση. Είναι σαφές λοιπόν γιατί έχουν γιγαντωθεί οι καταγγελίες κατά ιδιωτών ειδικών ψυχικής υγείας οι οποίοι πολλές φορές γνωματεύουν ιδιοτελώς και πλείστες φορές και παράνομα ήτοι άνευ της αναγκαίας συναίνεσης του έτερου γονέα κατά την επιταγή του άρθρου 1519 ΑΚ. Οι εν λόγω δε γνωματεύσεις που πλείστες φορές δίδονται όχι μόνο άνευ της αναγκαίας συναίνεσης αλλά και δίχως ποτέ να έχει συναντήσει ο ειδικός τον έτερο γονεά ή και ακόμα και το τέκνο, συντάσσονται προ της συζήτησης των αιτήσεων ή αγωγών και με απόλυτα ιδιοτελή στόχευση. Η μεθόδευση αυτή θα σταματήσει μόνον εφόσον ρητά διατυπωθεί στο Νόμο πως γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας θα μπορούν να λαμβάνονται υπόψιν μόνο εφόσον έχουν συναινέσει στην εξέταση του τέκνου αμφότεροι οι γονείς ή έχουν διενεργηθεί κατόπιν διαταγής δικαστηρίου ή αρχής και έχουν διενεργηθεί από Δημόσιο Φορέα.Περαιτέρω:Το άρθρο 2 (β) του Κεφαλαίου Α’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου θα πρέπει να αναδιατυπωθεί ως εξής:« η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του Ν. 3500/2006 (Α’232), προκειμένου βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στην δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Ιδίως δε της προστασίας των ανηλίκων από την ψυχική κακοποίηση αυτών όπως αυτή περιγράφεται στο άρθρο 1532 (β) Α.Κ. ήτοι την διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς.) Το άρθρο 86 του κεφαλαίου Δ’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που τροποποιεί το άρθρο 4 ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως «ψυχολογική» μετά από τις λέξεις «επί ασκήσεως σωματικής» και τελικώς διαμορφώνεται ως εξής : Επί ασκήσεως σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος ανηλίκου, στο πλαίσιο της ανατροφής του, εφαρμόζεται το άρθρο 1532ΑΚ του Αστικού Κώδικα, είναι στην ορθή κατεύθυνση.Το εν λόγω άρθρο, όπως τροποποιείται, περιλαμβάνει πλέον ρητώς την ψυχολογική βία που υφίσταται ανήλικο θύμα και με ρητή αναφορά στα προβλεπόμενα στο άρθρο 1532 Α.Κ. ΡΗΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΛΕΟΝ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟΘΕΤΗ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ Ν. 3500/2006 λογίζεται ως ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκου η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον έτερο γονέα και την οικογένεια του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς. Ευθέως λοιπόν ποινικοποιείται η μεθόδευση χειραγώγησης του τέκνου και διεμβόληση της σχέσης του με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και ο επηρεασμός αυτού, θεωρούμενης ευθέως πλέον, και εκ του Νόμου, ως μορφή ψυχικής κακοποίησης.Χρειάζεται όμως περαιτέρω να τροποποιηθεί και το άρθρο 6 του Ν. 3500/2006 με την προσθήκη της λέξεως ψυχολογική σε συνέχεια της σωματικής βλάβης και συνεπώς ο τίτλος του πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:Άρθρο 6
Ενδοοικογενειακή σωματική και ψυχολογική βλάβη.Περαιτέρω στην παράγραφο 1 του ως άνω άρθρου θα πρέπει να συμπληρωθεί και η περίπτωση ψυχολογικής βλάβης του ανήλικου ήτοι η τελική διαμόρφωση του άρθρου διαμορφώνεται ως εξής :1. Το μέλος της οικογένειας το οποίο προξενεί σε άλλο μέλος αυτής σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του, υπό την έννοια του εδαφίου α΄ της παρ. 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα, ή με συνεχή συμπεριφορά προξενεί εντελώς ελαφρά κάκωση ή βλάβη της υγείας του, με την έννοια του εδαφίου β΄ της παραπάνω διάταξης, τιμωρείται με φυλάκιση, τουλάχιστον ενός έτους. Το μέλος της οικογένειας που προκαλεί διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτόν, συνιστά κατά το άρθρο 4 του παρόντος νομοθετήματος ψυχολογική βλάβη και τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 2 ετών.
Εφόσον σε βάρος του φερόμενου δράστη ενεργείται προκαταρκτική εξέταση ο εισαγγελέας πριν από κάθε άλλη ενέργεια υποχρεούται να διατάξει την διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης τόσο στο φερόμενο θύμα αλλά και στον θύτη προκειμένου να ερευνηθεί η βασιμότητα της καταγγελίας. Πέραν των ως άνω παρατηρήσεων και προτάσεων της εταιρεία μας, άξια συνοπτικής μνείας είναι και τα κάτωθι:Στο άρθρο 23 του Ν. 3500/2006 όπως προτείνεται να τροποποιηθεί, καθιερώνεται το «ακαταδίωκτο» των επαγγελματιών και συγκεκριμένα :1. Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, μέλος του ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ή του ειδικού βοηθητικού προσωπικού της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κοινωνικός λειτουργός, επιμελητής προπονητής ή γιατρός που παρέχει τις υπηρεσίες του σε ανήλικο, ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του πληροφορείται ή διαπιστώνει με οποιονδήποτε τρόπο ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος του ανήλικου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, υποχρεούται να αναφέρει αμελλητί στις αρμόδιες κατά το νόμο αρχές. Την ίδια υποχρέωση έχει ιατρός που με βάση σοβαρά αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης διαπιστώνει ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος ανηλίκου έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας.
2. Τα πρόσωπα της παρ. 1, που προβαίνουν σε αναφορά εγκλήματος ενδοοικογενειακής βίας δεν εγκαλούνται, δεν ενάγονται, δεν διώκονται πειθαρχικά, δεν απολύονται, ούτε υφίστανται άλλου είδους κυρώσεις ή δυσμενή μεταχείριση, για το περιστατικό που ανέφεραν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, παρά μόνο εάν προέβησαν εν γνώσει τους σε αναληθή αναφορά.Η εν λόγω διάταξη όμως καθίσταται ιδιαίτερα προβληματική διότι:Α) Εφόσον εξ αρχής τα ως άνω άτομα θεμελιώνουν υπέρ τους το ακαταδίωκτο, πως τυχόν θα διαπιστωθεί εάν προέβησαν εν γνώση τους, σε αναληθή αναφορά;Β) Από την εν λόγω διάταξη φαίνεται ρητά να εξαιρούνται οι ψυχολόγοι και ειδικοί ψυχικής υγείας όχι όμως και οι ψυχίατροι. Συνεπώς θα πρέπει καταρχήν να αποσαφηνιστεί καταπόσον στην έννοια των ιατρών που φαίνεται να θεμελιώνουν καταρχήν το ακαταδίωκτο, συμπεριλαμβάνονται ερμηνευτικά και οι ψυχίατροι, δεδομένου ότι και αυτοί είναι ιατροί. Σε κάθε περίπτωση κρίνεται επιβεβλημένο να διατυπωθεί ρητά πως οι γνωματεύσεις ειδικών ψυχικής υγείας συμπεριλαμβανομένων και των ψυχιάτρων και στις οποίες αποκαλύπτεται φερόμενη τέλεση πράξεως ενδοοικογενειακής βίας στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους, θεμελιώνουν επίσης το ακαταδίωκτο, μόνον εφόσον έχουν επιληφθεί, κατόπιν εντολής δικαστικής αρχής. Περαιτέρω:Το άρθρο 26 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου που τροποποιεί το άρθρο 169Α του Π.Κ. προβλέπει στην παράγραφο 3 αυτού ότι « Όποιος εν γνώση ματαιώνει την εκτέλεση της ποινής ή του μέτρου ασφαλείας που επιβλήθηκε σε άλλον τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία (3) έτη ή χρηματική ποινή. Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.Η εν λόγω διάταξη κρίνεται ιδιαιτέρως άστοχη δεδομένου ότι επιτρέπει την εκ πλαγίου παραβίαση μιας δικαστικής απόφασης από τρίτο, υπέρ του οικείου του, και ως τέτοια πρέπει απνευστί να καταργηθεί.Περαιτέρω:Το άρθρο 43 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου επαναφέρει την αυτεπάγγελτη δίωξη στο αδίκημα του άρθρου 358 ΠΚ ήτοι της μη καταβολής διατροφής και γνώμη της εταιρείας μας είναι ότι το εν λόγω αδίκημα ορθώς θα πρέπει να παραμείνει στο χωρίο των κατ’ έγκληση διωκόμενων αδικημάτων (ως ισχύει σήμερα) Περαιτέρω:Το άρθρο 44 του Κεφαλαίου Β’ του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου τροποποιεί το άρθρο 363 του Π.Κ. και προβλέπει ότι στην έννοια του τρίτου δεν περιλαμβάνονται δημόσιοι λειτουργοί ή υπάλληλοι που λαμβάνουν γνώση των ισχυρισμών κατά την ενάσκηση καθήκοντος στο πλαίσιο πολιτικής, ποινική ή διοικητικής δίκης, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη.Η εταιρεία μας θεωρεί πως τυγχάνει εσφαλμένη η εν λόγω τροποποίηση και ζητά την κατάργηση της. Θεωρούμε πως η αναλήθεια που διαδίδεται ενώπιον τρίτων (όποιος και αν είναι ο τρίτος) εν γνώση της αναληθείας αυτής, έχει αυτοτελή απαξία και συνεπώς δεν έχει σημασία ενώπιον ποίου διαδίδεται. Εξάλλου όπως εύστοχα παρατηρεί και η υπ’αριθ 3/2021 απόφαση της Ολομέλειας του Α.Π.
“Μόνο το γεγονός ότι τα δικαστικά πρόσωπα, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, έχουν αυστηρά προκαθορισμένους ρόλους, δεν εκφράζουν την προσωπική τους άποψη, δεν δικαιούνται να προβαίνουν σε σχολιασμό όσων εκτίθενται στο πλαίσιο της οικείας διαδικασίας και εκφέρουν την κρίση τους εντός του πλαισίου των καθηκόντων τους, αποκλειστικά, προς διευθέτηση της εννόμου σχέσεως που αφορά τα διάδικα μέρη, χωρίς να την ανακοινώνουν σε άλλους, δεν δικαιολογεί τη συσταλτική ερμηνεία του όρου «τρίτος», αφού και ο δικαστικός λειτουργός δεν παύει ως άνθρωπος να γίνεται κοινωνός μιας δυσμενούς παράστασης για το πρόσωπο που αφορούν οι ισχυρισμοί, χωρίς μάλιστα να έχει πάντοτε τη δυνατότητα να ερευνήσει την ουσιαστική βασιμότητα αυτών είτε για λόγους τυπικούς (όπως π.χ. σε περίπτωση παραγραφής, εκπρόθεσμης υποβολής της έγκλησης κλπ), είτε διότι περιορίζεται δικονομικά από το αντικείμενο της έρευνάς του, όπως συμβαίνει, όταν στο απευθυνόμενο σε αυτόν δικόγραφο περιλαμβάνονται, πέραν του ερευνώμενου αντικειμένου, και άσχετοι προς αυτό, δυσφημιστικοί για τον αντίδικο, ισχυρισμοί, οπότε ο θεσμικός ρόλος των δικαστικών προσώπων δεν αποτρέπει ουσιαστικά τον κίνδυνο διασυρμού του φορέα του προστατευόμενου εννόμου αγαθού.”Περαιτέρω:Τέλος, αναφορικά με τις τροποποιήσεις του κεφαλαίου B’ που αφορούν την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα καθώς και του κώδικα Ποινικής Δικονομίας τοποθετούμε και τους κάτωθι προβληματισμούς:Κατά το κεφάλαιο Α’ του Νομοσχεδίου αντικείμενο του είναι (μεταξύ άλλων) :
α) η τροποποίηση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προκειμένου η εφαρμογή τους να συμβάλλει στην ουσιαστικότερη, αποτελεσματικότερη, και αμεσότερη διεξαγωγή της ποινικής δίκης, στην ενίσχυση της εγκληματοπροληπτικής λειτουργίας της ποινής μέσω των αρχών της γενικής και ειδικής πρόληψης και στην οικονομία της ποινικής διαδικασίας.
Ενδεικτικά, … τίθενται αυστηρότερες προϋποθέσεις αναστολής της ποινής, προκειμένου οι ποινές και επί πλημμελημάτων να εκτίονται μέσω των εναλλακτικών τρόπων έκτισης της κοινωφελούς εργασίας και της μετατροπής της ποινής σε χρηματική, αλλά και με πραγματική έκτιση σε σωφρονιστικό κατάστημα, όταν το δικαστήριο το κρίνει αναγκαίο.
Η εταιρεία μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι η αυστηροποίηση των ποινών αλλά και των προυποθέσεων της αναστολής οφείλει να λάβει υπόψιν και τον χείμαρρο ψευδών καταγγελιών, ιδίως ενδοοικογενειακής βίας, που αποτελεί κοινή γνώση ότι αρκετές φορές αβασάνιστα και ιδιοτελώς κατατίθενται. Αποτελεί επίσης κοινή γνώση, ότι πίσω από τις καταγγελίες κακοποιημένων γυναικών που τυγχάνουν αληθείς, και οπωσδήποτε χρήζουν της άμεσης προστασίας του κράτους, υποκρύπτονται και υπερπολλαπλάσιες ψευδείς καταγγελίες που ιδιοτελώς και στοχευμένα κατατίθενται προς αποκλειστική δικαστική χρήση και με στόχευση την απόπειρα δολοφονίας της προσωπικότητας του καταγγελόμενου και επηρεασμού του κρίνοντος Δικαστού.
β) η αναδιαμόρφωση των διατάξεων του ν. 3500/2006 (A’ 232), προκειμένου: βα) οι διατάξεις να είναι προσαρμοσμένες στις παρούσες κοινωνικές συνθήκες και στη δικαιοπολιτική ανάγκη τόσο της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της ανηλικότητας και των θυμάτων, κυρίως των γυναικών, που πλήττονται με αυξανόμενη ένταση από συμπεριφορές ενδοοικογενειακής βίας,
Η εταιρεία μας θεωρεί ότι είναι εντελώς εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών ιδίως υπό το φως των τελευταίων στατιστικών από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” όπου παρά χρήμα αποδεικνύεται ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Συνεπώς κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να απαληφθεί.
ββ) να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων,
Η εταιρεία μας εισηγείται ότι η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα άντρα ή γυναίκα ή παιδί και οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτου φύλου, φυλής και ανεξαρτήτου θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Η παρούσα αντανακλά τις βασικές θέσεις και παρατηρήσεις της μη κερδοσκοπικής εταιρείας “ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ” επί του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου και οπωσδήποτε υπόκειται σε μελλοντικές τροποποιήσεις και προσθήκες.Για την Α.Μ.Κ.Ε. “Ενεργοί Μπαμπάδες”
25 Δεκεμβρίου 2023, 21:51 | Ηλιας

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές σε οσους-οσες παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απέξω τούς οικείους (της μαννας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ

Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του υπόχρεου στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα ρυθμίζεται ο υπολογισμός και μετα τιμωρείτε !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
25 Δεκεμβρίου 2023, 20:40 | Σ.Π.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κοινωφελή εργασία, άρθρο 104Α του Π.Κ. Μετατρέπεται η κάθε ημέρα φυλάκισης, σε δύο (2) ωρών κοινωφελή εργασία σε δημόσιους Οργανισμούς. Αυτός θα εκτίει ποινή φυλάκισης ή θα κάνει τον τουρίστα;
25 Δεκεμβρίου 2023, 18:55 | Γiάννης Μητσοβασίλης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αφορά στο άρθρο 26. (Τροποποίηση του 169Α)

Η καθημερινότητα δείχνει πως οι ισχύουσες ποινές που προβλέπονται για τις παραβιάσεις των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας γονέα – τέκνου, δεν αποτελούν στην πράξη αποτρεπτικό παράγοντα για τον θύτη, γεγονός που καθιστά αναγκαία την αυστηροποίηση των ποινών αυτών (αύξηση τους και συγχρόνως επιβολή χρηματικής ποινής) και την κατάργηση του ανασταλτικού τους χαρακτήρα. Επικουρικά σε αυτό, να θεσπιστεί η τιμωρία για κάθε παραβίαση αυτοτελώς και όχι σωρευτικά, κάθε παραβίαση να τιμωρείται ξεχωριστά. Είναι επίσης γεγονός και μάλιστα με διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα, ο γονέας που ασκεί την επιμέλεια (στην πλειοψηφία η μητέρα) να παραβιάζει με πρόθεση (με πράξεις ή παραλείψεις), συστηματικά και τεχνηέντως (π.χ. χειραγωγώντας ή/και εξαναγκάζοντας τα ανήλικα τέκνα να αρνούνται την επικοινωνία κ.α.) τις δικαστικές αποφάσεις επικοινωνίας του έτερου γονέα με τα τέκνα (με τον οποίο δεν διαμένουν εκείνα, συνήθως ο πατέρας), στοχεύοντας στην πλήρη διάρρηξη της μεταξύ τους σχέσης. Αυτό συνιστά κακόβουλη ενέργεια από πλευράς του γονέα που ασκεί την επιμέλεια καθώς αποτελεί χείριστη μορφή βίας, ενέχει δόλο και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 1520 ΑΚ.
Αποτελεί δε μελανό σημείο το γεγονός, πως η χώρα μας διασύρεται διεθνώς, καθώς καταδικάζεται σωρηδόν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εξαιτίας της αδυναμίας επίλυσης ή της έλλειψης διάθεσης προς επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος.
Επιπρόσθετα, είναι αδιανόητο να μην διώκεται η πράξη (παραβίαση δικαστική απόφασης) όταν οικείο πρόσωπο παραβιάζει την δικαστική απόφαση επικοινωνίας δρώντας για λογαριασμό του γονέα που ασκεί την επιμέλεια. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να παραβιάζονται “νομότυπα” οι δικαστικές αποφάσεις, από συγγενικά πρόσωπα δρώντας ως συνεργοί σε παράνομες ενέργειες και μάλιστα ατιμωρητί. Αυτό πρέπει να καταργηθεί ως απαράδεκτο.
Θα ήθελα να τονίσω ακόμη και το ζήτημα του χρόνου που απαιτείται για την εκδίκαση των συγκεκριμένων αδικημάτων και ειδικότερα, όταν απαιτούνται 2-3 χρόνια κατ’ ελάχιστον, προκειμένου να εισαχθούν στο ακροατήριο, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Έχει ήδη επέλθει η διάρρηξη των σχέσεων γονέα – τέκνου. Η εκδίκαση αυτών, αλλά και σχετικών υποθέσεων, θα έπρεπε να γίνεται κατά προτεραιότητα, δείχνοντας την δέουσα ευαισθησία και υπευθυνότητα, με στόχο την αναχαίτιση του δραματικού αυτού φαινομένου έως της εξαλείψεως του και όχι να αποτελεί “κυνήγι μαγισσών”.

Επιπλέον, επικαλούμαι παραθέτοντας το σχόλιο που καταχωρήθηκε την 19-12-2023 στο κεφάλαιο Β’ του νομοσχεδίου

“Άρθρο 370Α – Νόμος 4619/2019 (Ποινικός Κώδικας), παράγραφοι 2 & 3 :
2. Όποιος αθέμιτα παρακολουθεί με ειδικά τεχνικά μέσα ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα προφορική συνομιλία μεταξύ τρίτων που δεν διεξάγεται δημόσια ή αποτυπώνει σε υλικό φορέα μη δημόσια πράξη άλλου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται η πράξη του προηγούμενου εδαφίου και όταν ο δράστης αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο της συνομιλίας του με άλλον χωρίς τη ρητή συναίνεση του τελευταίου.
3. Όποιος κάνει χρήση της πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τους τρόπους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών.

Χρειάζεται στο άρθρο 370Α να καλυφθεί το ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ.

Ότι ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟ συμβαίνει ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ δε μπορεί
• ούτε να περιμένει τους επαγγελματίες που θα δουν το παιδί και ενδεχομένως θα καταλάβουν τι συμβαίνει,
• ούτε πρέπει γονείς να απομακρύνονται με ψευδείς καταγγελίες από τα παιδιά τους, με ανεπανόρθωτες βλάβες και συνέπειες για τα παιδιά, στη βάση ενεργούς (και αν δεν θεραπευτεί το εν λόγω άρθρο, συνήθως αναπόδεικτης) ψυχοπαθολογίας του γονέα που καταγγέλει ψευδώς.
Σε όλες τις περιπτώσεις ο ΧΡΟΝΟΣ που περνά είναι ΑΜΕΙΛΙΚΤΟΣ σε βάρος των παιδιών.
Η κακοποίηση των παιδιών συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση, ιδίως όταν υπάρχει (συνήθως κρυφή) ενεργός ψυχοπαθολογία σε γονέα. Μέχρι τουλάχιστον την τρυφερή νηπιακή ηλικία το παιδί δεν χειρίζεται το τηλέφωνο το ίδιο και στις συνομιλίες εμφανίζεται συχνά να επεμβαίνει και να συνομιλεί ο έτερος γονέας από εκείνον που τη στιγμή εκείνη ασκεί το δικαίωμα της επικοινωνίας. Ή ακούγεται η αντίδραση του παιδιού από αυτό που του κάνει ο γονέας που βρίσκεται δίπλα του.
ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ στην καρδιά της, ΕΓΚΑΙΡΑ, την κακοποίηση των ΠΑΙΔΙΩΝ.
ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΖΩΗΣ”

Συμφωνώ με το άνω σχόλιο και επαυξάνω.
25 Δεκεμβρίου 2023, 12:15 | Στεφάνια

Μόνιμος Σύνδεσμος

Βαριές ποινές για όσους παραβιάζουν τις δικαστικές αποφάσεις «κυρίως μητέρες». Βοηθήστε τα παιδιά.
Να αποσυρθεί «το Κεφαλαιο Β Αρθρο 26. Τροποποιηση του 169Α παρ.3».
25 Δεκεμβρίου 2023, 09:14 | Θεόδωρος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός πως πρέπει να γίνουν οι ποινές αυστηρές καθώς και να υπάρχει άμεση εκδίκαση αυτών , έτσι ώστε να αποδίδεται πραγματική δικαιοσύνη .
Πρέπει όμως να κοιτάξουμε και τον ψυχικο κόσμο των παιδιών , που είναι η ελπίδα και το μέλλον της κοινωνίας μας!
Γι’αυτό τον λόγο θα ήταν πολύ σημαντικό να γίνει η πλήρης εναρμόνιση του άρθρου 6 του νόμου 3500/2006 με το άρθρο 1532 ΑΚ περί ενδοικογενεικης βίας , έτσι ώστε να σταματήσει η οποία διαρριξη σχέσεων γονέα – τέκνου , που επέρχεται ύστερα από διάφορες μεθοδεύσεις του ετέρου γονέα , που συνήθως έχει και την αποκλειστική επιμέλεια
24 Δεκεμβρίου 2023, 21:19 | Θανάσης Κ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συμφωνώ με τις ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Α.Μ.Κ.Ε. «ΕΝΕΡΓΟΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ» ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
Είναι απόλυτα εσφαλμένη η ταύτιση της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών. Οι στατιστικές από “Το Χαμόγελο του Παιδιού” αναγράφουν ότι φερόμενοι δράστες ενδοοικογενειακής βίας κατά ανηλίκου είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες.
“https://www.hamogelo.gr/media/uploads_file/2022/07/11/p1g7mbl2ftuo2l1f1t7l1e9e1uauq.pdf?fbclid=IwAR2B8O4XFJ5JOXZtBLyl4sFxrr4braPndnLsrVvqHgj7R_Ju_hNFxY6piSI
Κάθε αναφορά επί του Νομοσχεδίου που ταυτίζει την έννοια της ενδοοικογενειακής βίας με την βία κατά των γυναικών θα πρέπει να σταματήσει άμεσα.
Θα πρέπει να ενισχυθεί η ψυχολογική και οικονομική στήριξη, καθώς και η κοινωνική αποκατάσταση των θυμάτων με διεύρυνση των αρμόδιων φορέων.
Η εν λόγω διάταξη θα πρέπει να αφορά οποιοδήποτε θύμα, άντρα, γυναίκα ή παιδί. Οι εκάστοτε δομές θα πρέπει να μετονομαστούν σε δομές υποδοχής κάθε κακοποιημένου ατόμου ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.τ.λ.
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις κακοποιημένων παιδιών, για τα οποία, όταν αναφέρονται από πατέρες, τους επισημαίνεται από τις υπηρεσίες ότι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να απευθυνθούν στην αστυνομία, κάτι που δε φέρνει αποτέλεσμα, αφού οι μηνύσεις κάνουν πολλά χρόνια να εκδικαστούν. Το panic button να εφαρμοστεί και για παιδιά και για πατέρες. Η βία ασκείται και σε παιδιά και σε πατέρες (και σε μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με τις μητέρες όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία του Χαμόγελου του παιδιού, ενώ για τις μητέρες υπάρχει, ρατσιστικά, διαφορετικός και άμεσος μηχανισμός)
24 Δεκεμβρίου 2023, 09:02 | ΣΤΡΟΥΘΟΠΟΥ ΕΛΕΝΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 44 του νομοσχεδίου
Συμφωνώ με την ρύθμιση του αρθρου 44 διότι προβλέπει να μη θεβρούνται ως τρίτοι οι δημόσιοι λειτουργοί που ασχολούνται σε όλα τα στάδια της δίκης σε σχέση με τη συκοφαντική δυσφήμηση.
Άλλωστε είναι βέβαιο ( οφείλουν) να τηρούν το απόρρητο οι δημόσιοι λειτουργοί του ευαίσθητου τομέα της δικαιοσύνης.
Με βάση την αλλαγή που προτείνει το ερθρο 44 θα περιοριστεί ο φόρτος των δικαστηρίων και βγαίνει ωφελημένο το κοινωνικό σύνολο και επίσης ταυτόχρονα ζημιώνει πολύ λίγο ο ελάχιστα θιγόμενος.
Πιστεύω ότι θα μπορούσε να απαληφθεί η τελευταία πρόταση « …, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη».
24 Δεκεμβρίου 2023, 09:34 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΑΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 44 του νομοσχεδίου
Συμφωνώ με την ρύθμιση του άρθρου 44 διότι προβλέπει να μη θεωρούνται ως τρίτοι οι δημόσιοι λειτουργοί που ασχολούνται σε όλα τα στάδια της δίκης σε σχέση με τη συκοφαντική δυσφήμηση.
Άλλωστε είναι βέβαιο ( οφείλουν) να τηρούν το απόρρητο οι δημόσιοι λειτουργοί του ευαίσθητου τομέα της δικαιοσύνης.
Με βάση την αλλαγή που προτείνει το άρθρο 44 θα περιοριστεί ο φόρτος των δικαστηρίων και βγαίνει ωφελημένο το κοινωνικό σύνολο και επίσης ταυτόχρονα ζημιώνει πολύ λίγο ο ελάχιστα θιγόμενος.
Πιστεύω ότι θα μπορούσε να απαλειφθεί η τελευταία πρόταση « …, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη».
23 Δεκεμβρίου 2023, 22:26 | ΛΑΜΠΡΙΑΝΙΔΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 44 του νομοσχεδίου

Συμφωνώ με την ρύθμιση του άρθρου 44 διότι προβλέπει να μη θεωρούνται ως τρίτοι οι δημόσιοι λειτουργοί που ασχολούνται σε όλα τα στάδια της δίκης σε σχέση με τη συκοφαντική δυσφήμηση.

Άλλωστε είναι βέβαιο οφείλουν να τηρούν το απόρρητο οι δημόσιοι λειτουργοί του ευαίσθητου τομέα της δικαιοσύνης.

Με βάση την αλλαγή που προτείνει το άρθρο 44 θα περιοριστεί ο φόρτος των δικαστηρίων και βγαίνει ωφελημένο το κοινωνικό σύνολο και επίσης ταυτόχρονα ζημιώνει πολύ λίγο ο ελάχιστα ΤΟ θιγόμενο.

Πιστεύω ότι θα μπορούσε να απαλειφθεί η τελευταία πρόταση « …, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη».
23 Δεκεμβρίου 2023, 22:04 | ΤΙΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Αρθρο 44 του νομοσχεδίου

Συμφωνώ με την ρύθμιση του άρθρου 44 διότι προβλέπει να μη θεωρούνται ως τρίτοι οι δημόσιοι λειτουργοί που ασχολούνται σε όλα τα στάδια της δίκης σε σχέση με τη συκοφαντική δυσφήμηση.

Άλλωστε είναι βέβαιο ότι τηρούν το απόρρητο οι δημόσιοι λειτουργοί του ευαίσθητου τομέα της δικαιοσύνης.

Με βάση την αλλαγή που προτείνει το άρθρο 44 θα περιοριστεί ο φόρτος των δικαστηρίων και βγαίνει ωφελημένο το κοινωνικό σύνολο και επίσης ταυτόχρονα ζημιώνει πολύ λίγο ο ελάχιστα θιγόμενος.

Πιστεύω ότι θα μπορούσε να απαλειφθεί η τελευταία πρόταση « …, χωρίς να συνδέονται προσωπικά με τα μέρη».
23 Δεκεμβρίου 2023, 22:53 | Νίκος Κατσαρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Η εκδίκαση των υποθέσεων που αφορούν παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων κάθε μορφής μεταξυ γονεων συζύγων η συντρόφων πρώην η νυν να γίνεται με απόλυτη προτεραιότητα και όχι σε διάστημα μεγαλύτερο από ένα ημερολογιακό μήνα προκειμένου να περιορισθούν οι ενδεχόμενες συνέπειες στην ομαλή σωματική και ψυχοσυναισθηματικη ανάπτυξη του παιδιού εξαιτίας των παραβιάσεων αυτων
23 Δεκεμβρίου 2023, 21:41 | Νίκος Κατσαρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Οι παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων και συμφωνιών σε συμβολαιογράφο η διαμεσολαβητή να διώκονται αυτεπαγγέλτως και οι ποινές για τις παραβιάσεις αυτές να μην έχουν αναστολή. Να διαγραφεί το σημείο που αναφέρεται ότι αν την πράξη την τέλεσε κάποιος για λογαριασμό οικείου του αυτή θα μένει ατιμώρητη. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται συνεργοί οι οποίοι θα μεμουν ατιμώρητοι
23 Δεκεμβρίου 2023, 18:53 | Ρακιντζης Λεανδρος

Μόνιμος Σύνδεσμος

Για τον ΠΚ

1.Να επανέλθουν αυτούσιες οι διατάξεις του παλιού ΠΚ: α) για τη παρεπόμενη ποινή της αποστέρησης πολιτικών δικαιωμάτων σε περίπτωση ποινικής καταδίκης ( άρθρα 59-66),β) ολοκλήρου του κεφαλαίου με τίτλο « Εγκληματίες υπότροποι και καθ’ έξη».
2.Το άρθρο 133 ΠΚ με τίτλο « Νεαροί εγκληματίες» διατυπώνεται ως εξής: ‘Όταν ο δράστης κατά τον χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης δεν έχει συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του».
3.Στο άρθρο 169Α ΠΚ προστίθεται η εξής παρ.2 « Όποιος με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή δικαστή ή δικαστηρίου ή σε διάταξη δικαστικής απόφασης με την οποία υποχρεώθηκε σε παράλειψη ή σε ανοχή ή σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρηση του εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του ή σε διάταξη εισαγγελέα σχετική με τη προσωρινή ρύθμιση της νομής μεταξύ ιδιώτη και Δημοσίου ή ΟΤΑ ή άλλου ΝΠΔΔ τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
4.Να απαλειφθεί το εδάφιο β΄του άρθρου 363 ΠΚ που δεν θεωρεί τρίτους τα « δικαστικά » πρόσωπα, γιατί εκτός του ότι έρχεται σε αντίθεση με τη ΟΛΑΠ 3/2021 απόφαση, που με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία τα θεωρεί τρίτους, είναι ζήτημα πραγματικό γιατί η συκοφαντία μπορεί να επηρεάσει τη δικαστική κρίση, λειτουργεί ως αμνηστία ,γιατί χιλιάδες σχετικές μηνύσεις θα τεθούν στο αρχείο και νομιμοποιεί τη συκοφαντία που στο εξής θα χρησιμοποιείται αφειδώς, όπως έλεγε ο Γκαίμπελς «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε στο τέλος κάτι μένει».
5.Το άρθρο 405 του παλιού ΠΚ ( αισχροκέρδεια )να θεσπισθεί εκ νέου με την αυτή διατύπωση.
6.Τα καταργηθέντα πταίσματα: α) παράβαση διατάξεων για τους δρόμους (420) και για αιγιαλούς (421) για την καθαριότητα (427), για τα τρόφιμα ( 429), οικοδομικών διατάξεων(434) διοικητικών διατάξεων(458) και για τη ρύπανση να θεσπιστούν με την αυτή διατύπωση ως ελαφρά πλημμελήματα.
Για τον ΚΠΔ
1.Το άρθρο 340 παρ.3 διατυπώνεται ως εξής : Στα πλημμελήματα επιτρέπεται να εκπροσωπείται ο κατηγορούμενος από συνήγορο.
23 Δεκεμβρίου 2023, 13:23 | Γιώργος Μπάσης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δηλαδή δε φτάνει που υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας, καταστρέφετε και χιλιάδες παιδιά, (το μέλλον της Ελλάδας), επιτρέποντας σε οικείους της αποξενώτριας μητέρας ( η οποία θέλει να εκδικηθεί το σύζυγό της πολλές φορές χωρίς σοβαρό λόγο), να αρνούνται την επικοινωνία του πατέρα με το τέκνο του. Δηλαδή τιμωρείται η μητέρα, αλλά δε τιμωρείτε η γιαγιά ή ο παππούς από τη μεριά της μητέρας. Άρα θα αρνείται η γιαγιά των τέκνων την επικοινωνία του πατέρα με τα τέκνα του. Ευφυέστατο, συγχαρητήρια!! Έχετε μετατρέψει τον πατέρα σε επισκέπτη-πορτοφόλι. Δέχεστε δηλαδή ότι όλοι οι άντρες είναι κακοποιητές και τους πετάτε στα σκουπίδια. Δεν είναι όλοι οι άντρες κακοί ούτε όλες οι γυναίκες καλές. Η ΔΙΑΡΡΗΞΗ ΣΧΕΣΗΣ του ενός γονέα με το παιδί του, Η ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ είναι άσκηση ψυχολογικής βίας και κακοποίηση ανηλίκου από τον άλλον γονέα και πρέπει να ποινικοποιηθεί. Όταν ένας πατέρας φροντίζει και ανατρέφει τα παιδιά του ισότιμα, δεν υπάρχει λόγος να επιτεθεί στην μητέρα των παιδιών του. ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ
23 Δεκεμβρίου 2023, 09:22 | Μπατσακουτσας Δημήτρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Στο Αρθρο 26
παρ.1
Να προστεθει στο τέλος «..καθως αυτό σημαινει διαρηξη σχεσεων μεταξυ τεκνου και ετερου γονεα».
Παρ.3
ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ από την παρ.3 του Άρθρου 26 το τελευταίο εδάφιο ήτοι «Η πράξη μένει ατιμώρητη αν ο υπαίτιος την τέλεσε υπέρ κάποιου οικείου του.» καθως αφορά τέκνα και δημιουργεί ατιμώρητο για όποιον βιαια αποκόπτει το τέκνο από τον ένα γονέα και χωρίς λόγο..
Σύμφωνα με το Αρ.9 του Ν.2101/1992 «τα συμβαλλόμενα κράτη μεριμνούν ώστε το παιδι να μην αποχωρίζεται από τους γονείς του παρα την θεληση τους…» ο συγκεκριμένος Νόμος 2101/1992 αποτελει «Κύρωση της Διεθνους Συμβασης για τα δικαιωματ του παιδιου» και συμφωνα με το Αρ 28 παρ.1 τους Συνταγματος « Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου..»
23 Δεκεμβρίου 2023, 00:05 | Ηλιας Κ.

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κεφάλαιο Β Αρθρο 26 Τροποποιηση του 169Α
—————————————————————————
Βαριές ποινές σε οσους-οσες παρεμποδίζουν επικοινωνία πατέρα-τέκνου και σε ολους ανεξαιρέτως συντελούν στο εγκλημα αυτό. Ολοι να ειναι υπεύθυνοι γι αυτο το σοβαρό αδίκημα και οχι να αφήνουμε απέξω τούς οικείους (της μαννας συνήθως). Κανείς ατιμώρητος !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ

Αρθρο 43. Επαναφορά της αυτεπάγγελτης δίωξης στο αδίκημα τής υποχρέωσης διατροφής.
—————————————————————————————————————————————————-
Απαραίτητη η ρύθμιση του υπολογισμού της διατροφής και οχι να αποφασιζουν οι δικαστές.
Συνυπολογισμός εξόδων του υπόχρεου στο ποσόν που θα επιδικαστεί οπως εάν πληρώνει ενοίκιο, εάν πληρώνει δάνειο, εάν ειναι ανεργος, εάν χρειάζεται να ταξιδεύει για να δει το παιδί του (ξενοδοχείο, διατροφη, βενζίνη) κλπ.
Πρώτα ρυθμίζεται ο υπολογισμός και μετα τιμωρείτε !
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
22 Δεκεμβρίου 2023, 17:38 | Δημήτρης

Μόνιμος Σύνδεσμος

Απαράδεκτο το νομοσχέδιο, κόντρα στη λογική και την επιστήμη! Στοχοποιεί τον άνδρα και θυματοποιεί τη γυναίκα. Ρατσιστικό!!!Καταστρέφετε την κοινωνία από τα θεμέλιά της!
22 Δεκεμβρίου 2023, 15:12 | Terre des hommes Hellas/Γη των ανθρώπων

Μόνιμος Σύνδεσμος

Άρθρο 24 Εξορθολογισμός των κριτηρίων περιορισμού ανηλίκων σε κατάστημα κράτησης νέων- Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 127 Ποινικού Κώδικα

H ΑΜΚΕ Terre des hommes Hellas/Γη των ανθρώπων θεωρεί εξόχως προβληματική την τροποποίηση της διάταξης του άρθρου 127 αναφορικά με την κράτηση ανηλίκων. Η τροποποίηση αυτή διευρύνει τις περιπτώσεις περιορισμού ελευθερίας των ανηλίκων και ως τέτοια έρχεται σε αντίθεση με την Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Ειδικότερα, η τροποποίηση του άρθρου 127 ΠΚ έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του άρθρου 37 περ. β΄ της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, το οποίο ορίζει ότι η κράτηση ενός παιδιού θα πρέπει να αποτελεί έσχατο μέτρο. (https://www.refworld.org/cgi-bin/texis/vtx/rwmain/opendocpdf.pdf?reldoc=y&docid=4bcbf83a2)Η τροποποίηση του άρθρου 127 ΠΚ διευρύνει σημαντικά το πεδίο εφαρμογής της διάταξης, με αποτέλεσμα η κράτηση παιδιών να μην αποτελεί πλέον έσχατο μέτρο, γεγονός που θα αυξήσει σημαντικά τον αριθμό των ανήλικων κρατουμένων. Σημειώνεται ότι ο Συνήγορος του Πολίτη στην Έκθεσή του για το έτος 2022 ανέφερε ρητώς ότι αποτελεί πρόβλημα η έλλειψη χώρων φοίτησης, μελέτης, ψυχαγωγίας και απασχόλησης στο Ειδικό Σωφρονιστικό Κατάστημα Νέων Κασσαβέτειας (https://www.synigoros.gr/el/category/default/post/ethsia-ek8esh-2022) ,ενώ η βασική αρχή, όπως αποτυπώνεται και στις Κατευθυντήριες Γραμμές για την Πρόληψη της Νεανικής Παραβατικότητας (https://www.ohchr.org/en/instruments-mechanisms/instruments/united-nations-guidelines-prevention-juvenile-delinquency-riyadh)είναι ότι δεν πρέπει να περιορίζεται κανένα άλλο δικαίωμα του παιδιού πέρα από το δικαίωμα στην ελευθερία, ως συνέπεια της στέρησής της. Περαιτέρω, υπενθυμίζουμε την ολοένα αυξανόμενα δημοσιεύματα σχετικά με περιστατικά σωματικής και σεξουαλικής βίας εντός της φυλακής.(Ενδεικτικά αναφέρουμε: https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/388501_16hronos-biose-ti-friki-se-fylakes-anilikon καθώς και https://www.naftemporiki.gr/society/1492123/fylakes-aylona-pos-xespasan-ta-aimatira-epeisodia-8-traymaties/)

Σημειώνεται πως αυτή είναι η δεύτερη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της συγκεκριμένης διάταξης.(https://www.kodiko.gr/nomothesia/document/529099/nomos-4619-2019) Οι συνεχείς τροποποιήσεις στον Ποινικό Κώδικα και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δυσχεραίνουν τη δημιουργία μιας ακριβούς αποτύπωσης της παραβατικότητας των ανηλίκων σε βάθος χρόνου. Αυτό βέβαια, με τη σειρά του, δυσχεραίνει τη διάκριση των τάσεων στην παραβατικότητα και δεν παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία στα οποία θα μπορούσαν να βασιστούν αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης.

Η Terre des hommes Hellas τάσσεται γενικά κατά της κράτησης των ανηλίκων καθώς, ανεξάρτητα από τις συνθήκες στις οποίες κρατούνται, η κράτηση έχει έντονες και αρνητικές επιπτώσεις στα παιδιά, θέτοντας σε κίνδυνο την ψυχολογική και σωματική τους υγεία αλλά και την ομαλή τους ανάπτυξη. Επηρεάζει ολόκληρη την οικογένεια καθώς πολλά παιδιά ενδέχεται να χάσουν την στήριξη του οικογενειακού τους περιβάλλοντος ή να αναλάβουν ευθύνες που δεν αναλογούν στον βαθμό της ωριμότητάς τους. Ο ποινικός εγκλεισμός των ανηλίκων οδηγεί επίσης στον στιγματισμό και στην περιθωριοποίηση με αποτέλεσμα πολλές φορές την υποτροπή λόγω της εξοικείωσης με εγκληματικές συμπεριφορές.

Η πολύχρονη εμπειρία μας στο πεδίο τόσο στην Ελλάδα άλλα και σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο έχει δείξει πως τα περιστατικά βίας ανηλίκων δεν είναι παρά μία αντανάκλαση της κοινωνίας στην οποία μεγαλώνουν. Μέσα από τις δράσεις μας με παιδιά έχουμε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα παιδιά που έρχονται σε σύγκρουση με το νόμο αντιμετωπίζουν πολλαπλά προβλήματα στο σπίτι τους ή και στις κοινότητές τους, ή/και αντιμετωπίζουν την πίεση των συνομηλίκων τους σε σχέση με την ανάληψη κινδύνων, όπως οι μικροκλοπές και η χρήση ουσιών.

Οι παρεμβάσεις, λοιπόν, οφείλουν να είναι ολιστικές για να επιτευχθούν τα βέλτιστα δυνατά αποτελέσματα. Πρέπει να αναγνωρίζουν τα βαθύτερα αίτια της παραβατικής συμπεριφοράς ενός παιδιού και να προσδιορίζουν τις κατάλληλες υπηρεσίες για να βοηθήσουν το παιδί να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Οι απαιτούμενες υπηρεσίες μπορεί να περιλαμβάνουν υποστήριξη για βασική εκπαίδευση και κατάρτιση δεξιοτήτων, απασχόληση, προγράμματα απεξάρτησης όπου χρειάζεται και οικογενειακή συμβουλευτική.

Βάσει των ανωτέρω, η Terre des hommes Hellas είναι αντίθετη με τη συγκεκριμένη τροποποίηση και προτείνει τη θέσπιση περαιτέρω προϋποθέσεων οι οποίες θα πρέπει να πληρούνται σωρευτικώς προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η κράτηση θα αποτελεί πράγματι το έσχατο μέτρο.
Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη το υπ’ αριθ. 24 Γενικό Σχόλιο της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (https://www.ohchr.org/en/documents/general-comments-and-recommendations/general-comment-no-24-2019-childrens-rights-child) καθώς και τη διεθνή βιβλιογραφία η Terre des hommes Hellas προτείνει τα εξής μέτρα:

1.Την απόδοση μεγαλύτερης έμφασης στην επιβολή εναλλακτικών μέτρων, όπως τα μέτρα επιμέλειας, η κοινωφελής εργασία, η παρακολούθηση ειδικών προγραμμάτων και κυρίως
σε διαδικασίες αποκαταστατικής δικαιοσύνης όπως η συνδιαλλαγή θύτη και θύματος του άρθρου122 ΠΚ.
2.Την παροχή κατάρτισης στους εισαγγελείς σχετικά με τα πλεονεκτήματα της επιβολής εναλλακτικών μέτρων.
3.Την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ εισαγγελέων και επιμελητών ανηλίκων.
4.Την έκδοση κατευθυντήριων γραμμών που θα καλύπτουν τη χρήση των εναλλακτικών μέτρων στην προδικασία.
5.Την εισαγωγή πιλοτικών προγραμμάτων εναλλακτικών μέτρων με στόχο την επανένταξη των παιδιών και τη μείωση των υποτροπών.
6.Τέλος, προτείνουμε την αύξησης της ηλικίας κράτησης στα δεκαέξι (16) έτη.

Άρθρα 39-42 : H Terre des hommes Hellas/Γη των ανθρώπων καλωσορίζει τις τροποποιήσεις στις διατάξεις 330, 333, 348Α, 348Γ ΠΚ που αυστηροποιούν το πλαίσιο στις περιπτώσεις όπου η πράξη παράνομης βίας, απειλής και πορνογραφίας στρέφεται κατά ανηλίκου. Είναι εξίσου σημαντική (αν όχι περισσότερο) η πρόληψη περιστατικών βίας απέναντι σε παιδιά, η έγκαιρη αναγνώριση και καταγγελία.
22 Δεκεμβρίου 2023, 13:25 | ΝΤΙΜΗ

Μόνιμος Σύνδεσμος

Κύριε Φλωρίδη όχι στην υποβάθμιση των 3μελων συνθέσεων σε μονομελή σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας,οχι στην ποινική διαμεσολάβηση σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας,άλλωστε ενα θύμα προστατεύεται απο τις διεθνείς συμβάσεις προκειμένου να μην συμμετασχει στην ποινική διαμεσολάβηση.
Ας συμμορφωθεί επιτέλους η χώρα μας με βάση αυτά που πρέπει να ακολουθούμε σε διεθνές επίπεδο.

Σχόλια « 1 … 6 7 8 9 10 »

Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων