Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

Άρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1532
Συνέπειες κακής άσκησης
Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 26
  • 30 Μαρτίου 2021, 06:14 | ΚΩΣΤΑΣ ΣΕΡΕΤΗΣ

    Εγώ αυτή τη στιγμή με δικαστική απόφαση παίρνω την κόρη μου πέρα από τα δύο Παρασκευοσαββατοκύριακα του μήνα και άλλες οκτώ μέρες καθημερινές από τις μία το μεσημέρι έως τις οχτώ το βράδυ.
    Στην απόφαση γράφει να την διαβάζω και να την ετοιμάζω για την επόμενη μέρα.
    Επίσης να την πηγαίνω σε οποιοδήποτε εξωσχολικό έχει.
    Όλα αυτά τα κάνω κατά γράμμα και εννοείται πληρώνω την διατροφή κανονικότατα κάθε μήνα εδώ και 8 χρόνια.
    Το παιδί εννοείται ότι με θέλει πάρα πολύ.
    Μένω σε απόσταση 2 χιλιομέτρων από την πρώην σύζυγό μου.
    Το σχολείο βρίσκεται περίπου στη μέση.
    Η πρώην μου δουλεύει από τις 7:30 έως 14:30 και αναγκαστικά το παιδί το πηγαινοφέρνει στο σχολείο η πεθερά μου εκτός από τις 8 μέρες που το σχολάω εγώ.
    Εγώ πλέον έχω πλήρη ελεύθερο χρόνο.
    Πέστε μου εσείς με τον καινούργιο νόμο , πόσο χρόνο “πρέπει” να βρίσκεται στην μαμά της και πόσο σε μένα;;;;;
    Νομίζω δεν χρειάζεται απάντηση…!!!
    Ισότητα έχουμε στην Ελλάδα και φυσικά το παιδί μας θέλει και τους δύο και όπως έχουν αποφανθεί και όλες οι επστημονικές έρευνες , το καλύτερο για τα παιδιά είναι να μεγαλώνουν εξίσου και ισόχρονα και με τους δύο γονείς και εναλλασσόμενη κατοικία.

    14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1532
    Συνέπειες κακής άσκησης

    Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
    Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.».

  • 30 Μαρτίου 2021, 03:40 | Δημήτρης Καραβασίλης

    Το προτεινόμενο άρθρο 1532 του αστικού κώδικα έρχεται σε αντίθεση με τον διακηρυγμένο στόχο του νομοσχεδίου που είναι το συμφέρον του παιδιού δια της ανατροφής και από τους 2 γονείς και η αποτροπή της διάρρηξη των σχέσεων και της γονικής αποξένωσης, δεδομένου ότι καθιστά ιδιαιτέρως εύκολη την αφαίρεση της γονικής μέριμνας/
    επιμέλειας, το οποίο δημιουργεί διάρρηξη των σχέσεων και γονική αποξένωση μέσω δικαστικής πλέον απόφασης και συνιστά μια μορφή συλλογικής παιδικής κακοποίησης. Η αποξένωση ευδοκιμεί σε νομικές δομές που απομακρύνουν τον έναν γονέα από τη ζωή ενός παιδιού μέσω αποφάσεων κύριας διαμονής (αποκλειστικής επιμέλειας) σε περιπτώσεις
    διενέξεων. Συστήματα αντιδικίας “ο νικητής τα παίρνει όλα” αναγκάζουν τους γονείς να διαβάλουν ο ένας τον άλλον για να αποδείξουν ότι είναι ο καταλληλότερος γονέας και ότι αξίζει να τους ανατεθεί καθεστώς πρωτεύοντος φροντιστή, εμπλέκοντας τους ουσιαστικά σε αποξενωτικές συμπεριφορές. Το σύστημα ενθαρρύνει και παράγει αποξενωτική συμπεριφορά. Ο εξίσου μοιρασμένος χρόνος ανατροφής ως θεμέλιο του οικογενειακού δικαίου αποτελεί προπύργιο κατά της γονικής αποξένωσης. Συγκεκριμένα, απαιτείται νομικό τεκμήριο εξίσου μοιρασμένου χρόνος ανατροφής, μαχητό σε περιπτώσεις τεκμηριωμένης παιδικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για να αποφευχθεί, από την αρχή, η εμφάνιση της γονικής αποξένωσης.
    Από εκεί και πέρα κακή άσκηση της γονικής μέριμνας δεν μπορεί να είναι η μη συμμόρφωση ενός γονέα με υπάρχουσα συμφωνία γιατί αυτή μπορεί να είναι αποτέλεσμα ένδειας ή ψυχολογικής πίεσης του γονέα που αναγκάστηκε να την δεχτεί. Ή οι δικαστικές αποφάσεις μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα ένδειας ενός μη προνομιούχου γονέα και δεν μπορεί οι οικονομικά ευπαθείς να αδικούνται από δικαστικές αποφάσεις μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν την ευχέρεια να πληρώσουν δικηγορικά ή δικαστικά έξοδα.Και δεδομένου ότι το διαζύγιο είναι αναγνωρισμένο πρόβλημα δημοσίας υγείας είναι επιτέλους καιρός τα όποια έξοδα να τα αναλαμβάνουν επιτέλους τα ασφαλιστικά ταμεία.Η διάρρηξη της σχέσης με τον άλλο γονέα λέγεται γονική αποξένωση και είναι μορφή παιδικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας. Ας λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και ναι είναι κακή άσκησή γονικής μέριμνας. Η υπαίτια παραβίαση της επικοινωνία – καταρχήν δεν είναι επικοινωνία οι γονείς δεν είναι franchising κινητής τηλεφωνίας – αλλά χρόνος ανατροφής, είναι κακή άσκηση γονικής μέριμνας. Η κακή άσκηση ή υπαίτια παράλειψη του δικαιώματος επικοινωνίας δεν είναι καν δόκιμος όρος γιατί οι γονείς ανατρέφουν δεν επικοινωνούν, και οπωσδήποτε η συγκεκριμένη πρόνοια και η διατύπωση της οδηγούν σε περισσότερη αντιδικεία οπότε φεύγει ως κακή άσκηση γονικής μέριμνας.Η μη καταβολή διατροφή είναι απαράδεκτο να την θεωρείται κακή άσκηση γονικής μέριμνας. Επιτίθεστε στον φτωχό λαό που δεν έχει προσόδους και τον τιμωρείται επειδή δεν έχει προσόδους. Αυτού του είδους ελιτίστικη λογική είναι απαράδεκτη και η συγκεκριμένη πρόνοια απορρίπτεται. θα την αφαιρέσετε και αυτή και την προηγούμενη τελείως από το κείμενο. Θα προσθέσετε εδώ ότι οι ψευδείς κατηγορίες ενδοοικογενειακής βίας ή γενετήσιας παρενόχλησης είναι μορφή ενδοοικογενειακής βίας αυτές καθαυτές και είναι κακή άσκηση γονικής μέριμνας.
    Σε περιπτώσεις που υπαίτια παρεμποδίζεται ο χρόνος ανατροφής, σε γονική αποξένωση, σε ενδοοικογενειακή βία ή γενετήσια παρενόχληση ή σε ψευδείς καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας και γενετήσιας παρενόχλησης το δικαστήριο θα μπορεί να αφαιρέσει την επιμέλεια προσωρινά ή και οριστικά.Στις υπόλοιπες περιπτώσεις όχι.
    Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις η αντιμετώπιση πρέπει να είναι επείγουσα και η απόφαση του δικαστηρίου θα πρέπει να λαμβάνεται εντός 90 ημερών το πολύ. Αλλιώς, δεδομένων των εξαιρετικά υψηλών ποσοστών ψευδών καταγγελιών το παιδί έχει υψηλό κίνδυνο να βρεθεί στην αποκλειστική φύλαξη ενός γονέα που έκανε την ψευδή καταγγελία για
    λόγους αποξένωσης, περίπτωσή κατά την οποία όχι μόνο δεν προστατεύεται το παιδί αλλά αφήνεται στην αποκλειστική φροντίδα ενός κακοποιητικού γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 03:01 | Γεώργιος Μανασσής

    Άρθρο 14. Συνέπειες κακής άσκησης.
    Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα είναι ο μη σεβασμός των αποφάσεων δικαστηρίων. Γονείς, έχουν να δουν τα παιδιά τους μήνες ή και χρόνια παρά τις σχετικές αποφάσεις των δικαστηρίων.

    Πρόταση: Σε περίπτωση που γονέας δεν τηρεί την απόφαση του δικαστηρίου, ή τη συναινετική απόφαση μεταξύ των γονέων αναφορικά με τις ώρες/ημέρες/τόπο/τρόπο που θα πραγματοποιείται η επαφή με το/τα τέκνα, τιμωρείται με αφαίρεση της επιμέλειας. Η εν λόγω διάταξη εφαρμόζεται μετά από δικαστική απόφαση, κατόπιν μηνυτήριας αναφοράς του ενδιαφερόμενου. Συγκεκριμένα η άρνηση γονέα να τηρήσει τις εν λόγω αποφάσεις δικαστηρίου πιστοποιείται από την αστυνομία. Ο γονέας δεν μπορεί να επικαλεστεί την ψυχολογική κατάσταση του παιδιού για την μη τήρηση της δικαστικής απόφασης ή συμφωνίας, ενώ σε περίπτωση ασθένειας του τέκνου δύναται να πραγματοποιηθεί επίσκεψη στο χωρο νοσηλείας. Η ασθένεια πιστοποιείται με βεβαίωση ιατρού του ΕΣΥ. Σε περίπτωση ψυχολογικών ζητημάτων του/των τέκνων ορίζεται ανεξάρτητος παιδοψυχολόγος, κατόπιν αιτήσεως ενός εκ των γονέων, στον αρμόδιο Εισαγγελέα. Μετά από τη γνωμοδότηση του παιδοψυχολόγου ο αρμόδιος Εισαγγελέας ορίζει μεταβατική περίοδο επαφής των γονέων με το παιδί, που δύναται να διαφερει από τη δικαστική απόφαση. Σκοπός της μεταβατικής αυτής περιόδου είναι οι επαφές με το/τα τέκνα να επανέλθουν το συντομότερο στο καθεστώς που όρισε το αρμόδιο δικαστήριο ή η συμφωνία μεταξύ των γονέων.

  • 30 Μαρτίου 2021, 02:00 | Βασιλεία Βενίδου

    Άρθρο 14

    Oι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα είναι συχνότερες από το κοινό κρυολόγημα!! Να ορισθούν επίσης ως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 02:06 | Μαρια Βασίλογλου

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 02:22 | Ναταλία Βασιλάκη

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 02:32 | Ο. Τσούκα

    Προφανώς θα απορριφθεί. ΟΧΙ γιατί ο κύριος Τσιάρας είναι μικροβιολόγος αλλά γιατί δεν
    είναι δυνατόν να ψηφιστεί από το Ελληνικό κοινοβούλιο Αναγκαστική Συνεπιμέλεια και Αναγκαστικός Χρόνος Επικοινωνίας, Χωρίς να εξετάζεται η κάθε περίπτωση χωριστά και Χωρίς την σύμφωνη γνώμη και των δύο γονέων -ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ δεν υπάρχει σε κανένα Οικογενειακό Δίκαιο των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
    Ο κύριος Τσιάρας και οι υπόλοιποι 299 βουλευτές του κοινοβουλίου δεν πρόκειται να υποκύψουν στις πιέσεις των συλλόγων μπαμπάδων και δεν γίνεται να συγκρίνουν την Ελλάδα με την Σουηδία που ουδεμία σχέση έχει με την Ελληνική πραγματικότητα και την Ελληνική οικογένεια -ΟΤΑΝ
    «Από το 2013 και μετά, οι υπάρχουσες ανισότητες επέμειναν, ανοίγοντας την ψαλίδα με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ και κατατάσσοντας την Ελλάδα στην τελευταία θέση για την ισότητα των φύλων μεταξύ των 28 κρατών-μελών για το 2017 (ΕΙGΕ, 2017)».

  • 30 Μαρτίου 2021, 02:20 | Εριφύλλη Βαρβαρελη

    Άρθρο 14

    Βάλτε φραγμό στους γονείς που χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες. Ασκούν με απαράδεκτο τρόπο την γονική μέριμνα και τέτοιες ενέργειες πρέπει να την αφαιρούν.

    Συμπληρώστε 7 περίπτωση (…οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα).

  • 30 Μαρτίου 2021, 01:14 | Εύα Βανου

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 01:56 | Κωστας

    . Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.

    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.

    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.

    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΩΡΑ!

  • 30 Μαρτίου 2021, 01:20 | Πεγκυ Βαζουρα

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 01:10 | Ζωη Βαβριτσα

    Άρθρο 14

    Βάλτε φραγμό στους γονείς που χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες. Ασκούν με απαράδεκτο τρόπο την γονική μέριμνα και τέτοιες ενέργειες πρέπει να την αφαιρούν.

    Συμπληρώστε 7 περίπτωση (…οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα).

  • 30 Μαρτίου 2021, 01:06 | Ράνια Αργυροπούλου

    Αρθρο 14

    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. Η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. Η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. Η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. Η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. Η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. Η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:37 | Εριέττα Γεωργίου

    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων, που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό, επιπλέον, εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και
    πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην
    πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα,
    όμως, της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, δηλαδή σε πλήρη και
    ολοκληρωτική αποχοχωρισμό του παιδιού από τον έναν γονέα. Παράδοξο, αλήθεια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:05 | Κατερίνα Καπερναράκου

    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων, που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό, επιπλέον, εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και
    πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην
    πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα,
    όμως, της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, δηλαδή σε πλήρη και
    ολοκληρωτική αποχοχωρισμό του παιδιού από τον έναν γονέα. Παράδοξο, αλήθεια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:17 | Λέττα Ζωίδου

    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων, που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό, επιπλέον, εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και
    πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς, στην
    πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα,
    όμως, της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, δηλαδή σε πλήρη και
    ολοκληρωτική αποχοχωρισμό του παιδιού από τον έναν γονέα. Παράδοξο, αλήθεια.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:55 | Ειρήνη Κ

    Άρθρο 14. Να προστεθεί :H τακτική ψευδών καταγγελιών να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας

    πολύ σωστό.. Αλλιώς είναι σαν να επιβραβεύονται οι ψευδείς κατηγορίες

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:33 | Ευθυμια Λεμονιδου

    Oι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα να ορισθούν επίσης ως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:00 | Εριέττα Γεωργίου

    Μετά την εδώ απαρίθμηση λόγων (που θα συνιστούσαν ενδεχομένως βάση για αλλαγή του προσώπου που ασκεί την επιμέλεια και όχι προφανώς βάση για πλήρη στέρηση της γονικής μέριμνας) , αναφέρεται και η μόνη ουσιωδώς σοβαρή περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα και συγκεκριμένα την κακοποίηση, την βία, την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το παράδοξο έγκειται στο ότι στη μία περίπτωση (εκ των απαριθμούμενων που πράγματι θα δικαιολογούσε αυτή την «βαρύτατη για το γονέα ποινή» , το νομοσχέδιο θέτει τον κακοποιητικό γονέα στο απυρόβλητο, και μάλιστα για χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει και την δεκαετία.

  • 30 Μαρτίου 2021, 00:11 | Εριέττα Γεωργίου

    Το παραόν άρθρο επιχειρεί να απαριθμήσει λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα δηλαδή η ΄΄μεγαλύτερη δυνατή ποινή΄΄ που μπορεί να επιβληθεί σε έναν γονέα αφού οδηγεί σε πλήρη αποξένωση από το παιδί και με το υπάρχον δίκαιο επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον εφόσον το δικαστήριο το θεωρήσει αναγκαίο.
    Η παραδοξολογία έγκειται στο ότι στην προσπάθεια ενδεικτικής απαρίθμησης δεν προτάσσονται λόγοι όπως, έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, κακές συνθήκες διαβίωσης, παραμέληση της υγείας, παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας εγκατάλειψη , εκμετάλλευση του μέσω εργασίας που δε συνάδει με την ηλικία του κ.α. Αντιθέτως προτάσσονται λόγοι όπως η μη διευκόλυνση της επικοινωνίας,( σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλει το υπουργείο να μας διευκρινίσει όταν αναφέρεται στην παραβίαση δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας, που αποτέλεσε το μοναδικό επιχείρημα του να προβεί στην αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου ποία είναι η στατιστική μελέτη που τεκμηριώνει το εν λόγω επιχείρημα;,
    Δεδομένου ότι η ήδη υπάρχουσα νομολογία ποτέ δεν αποκλείει το δικαίωμα της επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο. παρά μόνο σε πολύ σπάνια περίπτωση γεγονός που πολλές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις συστάσεις των ειδικών ψυχικής υγείας που επανειλημμένα αναφέρουν την ανάγκη άμεσης διακοπής της σε περιπτώσεις κακοποίησης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο προστατευτικός – κατάλληλος γονέας να βρίσκεται σε μόνιμη σύγκρουση καθηκόντων. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο όχι μόνο δεν θα λύσει τέτοιου είδους καταστάσεις, αλλά βάζει σε κίνδυνο αυτή τη κατηγορία ευάλωτων παιδιών. Στη δικαστηριακή πρακτική θα συμβαίνει και το εξής παράδοξο σύμφωνα με το εν λόγω νομοσχέδιο: ο γονέας που θα καταδικάζεται για το αδίκημα της παραβίασης απόφασης επικοινωνίας, θα βρίσκεται αντιμέτωπος στα αστικά δικαστήρια με το ενδεχόμενο να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα λόγω κακής άσκησης σύμφωνα με το 1532. Ωστόσο ο γονέας που ενδεχομένως να έχει διαπράξει ποινικά κολάσιμη πράξη σε βάρος του τέκνου, να καλύπτεται από το αμετάκλητο της δικαστικής απόφασης, που φέρει το νομοσχέδιο, και να βρίσκεται στην προνομιακή θέση να διεκδικεί την αφαίρεση της γονικής μέριμνας με όπλο το σύνδρομό της γονεικής αποξένωσης (¨ότι το παιδί ψεύδεται¨ όπου και αυτό εισάγεται), την προσπάθεια συναισθηματικής αποξένωσης του από τον άλλο γονέα ή από τους παππούδες, τη μη καταβολή διατροφής και τη μη χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, συμπεριφορές δηλαδή που παρότι κατακριτέες και επιζήμιες για το συμφέρον των παιδιών, σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:40 | Γιωτα Λάουρα

    Τιμωρείστε όσους γονείς λένε ψέματα για τον άλλο γονέα. Τραυματίζονται ανεπανόρθωτα αθώες παιδικές ψυχές. Προσθέστε ότι οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:09 | Θοδωρής Μαντάς

    ➢ ‘Αρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης (…) Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:43 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ.

    ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ: «Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως…
    δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,…
    Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου.»

    1. Πώς ορίζεται η κακή άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας; Η αοριστία αυτή δίνει το δικαίωμα στο δικαστή να «βαφτίσει» κακή άσκηση επικοινωνίας οποιαδήποτε συμπεριφορά του πατέρα (πχ, αργούσε στα ραντεβού του…κλπ..)και να τον «τιμωρήσει» άδικα.
    2. Η παράλειψη της άσκησης δεν ορίζεται χρονικά, ενώ η επικοινωνία είναι ένα γεγονός επαναλαμβανόμενο στο χρόνο. Παράλειψη επικοινωνίας άπαξ; Διαρκώς; Σε ποιο ποσοστό των συνολικών επικοινωνιών; Η αοριστία αυτή δίνει τη δυνατότητα (πραγματικά εντυπωσιακό!) στο δικαστή να «τιμωρήσει» αδίκως τον πατέρα, επειδή δεν άσκησε την επικοινωνία πχ 3 φορές στις 10.
    3. Εάν ο γονέας «ασκεί κακώς ή παραλείπει να ασκήσει» το δικαίωμα επικοινωνίας, σημαίνει ότι δεν έχει την επιμέλεια, διότι, εάν είχε την επιμέλεια, δε θα νοείτο δικαίωμα επικοινωνίας. Συνεπώς, πώς το δικαστήριο «δύναται να αφαιρέσει ολικά ή μερικά την επιμέλεια» από γονέα που έχει δικαίωμα επικοινωνίας, άρα όχι την επιμέλεια; ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΗ ΑΣΑΦΕΙΑ. Γεννάται η υπόνοια ότι ανοίγει «κερκόπορτα» για δυνατότητα μείωσης του χρόνου επικοινωνίας, με τη δικαιολογία της δήθεν παράλειψης (ακόμα και για μερικές φορές!) της επικοινωνίας.
    4. Η επικοινωνία με τον γονέα είναι δικαίωμα του γονέα, αλλά (και αυτό αξιολογικά είναι σημαντικότερο) ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ. Συνεπώς,εάν ο πατέρας παραλείπει (για οποιονδήποτε λόγο) την επικοινωνία, πρέπει να τον απομακρύνουμε περαιτέρω από το τέκνο ή ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ;
    5. Στην περίπτωση που κάποιος γονέας αποστρέφεται τις αντιδικίες και τις εντάσεις, τις ψευδολογίες, τις καταμηνύσεις και όλον το συναφή «βόρβορο» (τον γνωρίζουν τόσο καλά οι διαζευγμένοι πατέρες…), και «αποσύρεται» από την τόσο επώδυνη επικοινωνία με το τέκνο του αυτοθυσιαζόμενος, προφανώς όχι με τη θέλησή του, πρέπει η συγκεκριμένη διάταξη ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΕΤΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ; Εάν υποθέσουμε ότι αξίζει » να τιμωρηθεί» (γιατί περί αυτού πρόκειται) για την παράλειψη επικοινωνίας με το τέκνο, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΚΝΟ(προφανώς συμβαίνει αυτομάτως) ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΓΟΝΕΑ ΤΟΥ;
    6. Το δικαίωμα του τέκνου για επικοινωνία καθιστά την επικοινωνία του γονέα με αυτό ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ. Όπως το δικαίωμα του τέκου, για παράδειγμα, για σίτιση-διατροφή είναι αυτονόητα και παρεπόμενα υποχρέωση του γονέα.Συνεπώς, η (για οποιονδήποτε λόγο) περάλειψη της επικοινωνίας με το τέκνο από τον γονέα πρέπει να «τιμωρείται» με επιβολή μεγαλύτερης επικοινωνίας και όχι, όπως ατυχώς προτείνεται από τη σχολιαζόμενη διάταξη, με περαιτέρω απομάκρυνση του τέκνου από τον παραλείποντα την επικοινωνία γονέα.

    Ως εκ των ανωτέρω, προτέινεται η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ και αντικατάστασή της από την ακόλουθη;

    » Η γονική μέριμνα, επιμέλεια ή επικοινωνία του γονέα με το τέκνο περιορίζεται μόνον όταν, αποδεδειγμένα δια ενδεδειγμένης και δέουσας επιστημονικής πραγματογνωμοσύνης και δικαστικής αποφάσεως, αυτή συνεπάγεται κίνδυνο για τη ζωή ή τη σωματική και ψυχική υγεία του τέκνου. Η γονική μέριμνα, επιμέλεια ή επικοινωνία με το τέκνο είναι υποχρέωση του γονέα. Σε περιπτώσεις παράλειψης της επικοινωνίας από τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, το δικαστήριο δύναται να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο επιβολής της επικοινωνίας.»

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:06 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΡΤΑΣ

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας να συνιστά και η ψευδής αναφορά κατά του γονέα για οποιοδήποτε έγκλημα σε βάρος του παιδιού. π.χ υπάρχουν πλείστες όσες περιπτώσεις που συνήθως η μητέρα καταγγέλει τον πατέρα για σεξουαλικά εγκλήματα σε βάρος του παιδιού χωρίς αυτό να είναι αλήθεια και μόνον για να του απαγορεύσει την επικοινωνία. Εάν ο καταγγελόμενος απαλλαγεί θα έχει περάσει ικανό διάστημα και θα έχει αποξενωθεί.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:09 | Αλεξανδρα

    Σε δημόσια διαβούλευση έχει τεθεί το νομοσχέδιο με τις προτεινόμενες αλλαγές στον Οικογενειακό Δίκαιο, και συγκεκριμένα στο πεδίο των σχέσεων γονέων τέκνων, που επιχειρεί να εισάγει την υποχρεωτική συνεπιμέλεια ως εκ του νόμου σύστημα άσκησης της γονικής μέριμνας μετά τη διακοπή της συμβίωσης των γονέων. Η ΦΥΛ.ΙΣ. παραθέτει 10 λόγους για τους οποίους το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί:

    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.

    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.

    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.

    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:07 | ΟΛΓΑ ΓΚΙΝΗ

    Το τελευταίο διάστημα έχει απασχολήσει τη κοινή γνώμη η πολυδιαφημισμένη αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, η οποία θα ρυθμίσει μετά από 40 χρόνια τις σχέσεις γονέων και τέκνων σε υποθέσεις διαζυγίου, επιμέλειας και κηδεμονίας. Τον Απρίλιο του 2020 ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας συγκρότησε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή η οποία στις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της έδινε έμφαση στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως αυτό ορίζεται μέσω των διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς επίσης και από το Σύνταγμα μας. Ωστόσο το πόρισμα αυτής δεν ικανοποίησε μια μειοψηφία με αποτέλεσμα να ασκηθούν πιέσεις και το σχέδιο του υπουργείου που είδε το φως της δημοσιότητας να έχει αλλοιωθεί σημαντικά. Μετά από αλλεπάλληλες διαρροές στα Μ.Μ.Ε. την 24η Φεβρουαρίου 2021 ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο το σχέδιο νόμου. Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο νόμου που αφορά στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση την 18ή Μαρτίου 2021 εισάγονται στη πραγματικότητα ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών.
    Η κορωνίδα του νομοσχεδίου προσδιορίζει το «συμφέρον του παιδιού περιορίζοντας το στην ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς», έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα και η ψήφιση του θα μας οδηγήσει κατ΄ αναπότρεπτο τρόπο στην καταδίκη της χώρας μας, ακόμη και με μόνη την περιγραφή του συμφέροντος του παιδιού στον νόμο. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στη κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στο δικαστή επαφίεται να εξειδικεύσει.
    Οι διατάξεις του προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί κινδυνεύει να καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια.
    Συγκεκριμένα, ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης, Με δεδομένο ότι για να καταστεί αμετάκλητη απόφαση για βιασμό ανηλίκου η ποινική διαδικασία διαρκεί 9 – 13 έτη τυχόν υιοθέτηση τέτοια διάταξης θα οδηγήσει σε καταστάσεις όπου ο γονέας που εγκληματεί σε βάρος του τέκνου του θα συνεχίζει την εγκληματική του δραστηριότητα ανενόχλητος, αξιώνοντας «να μεριμνά» ή «να επικοινωνεί» με το τέκνο του, ενώ τα παιδιά, τα αθώα θύματα, θα εγκαταλείπονται αβοήθητα. Η πολιτεία θα μένει απαθής.
    Το νομοσχέδιο όμως εισάγεται αυθαιρέτως ως ελάχιστη επικοινωνία το 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.
    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς στη πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα . Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία.
    Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία καθόλου δε επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης. Είναι σαφές ότι ο οικονομικά ασθενής θα υποχωρεί σε εκβιασμούς καθώς θα αδυνατεί να συνεχίσει τις ατέρμονες δίκες. Ως ένα ακόμα καινοτόμο σημείο του νομοσχεδίου προβλέπονται τα ειδικά σεμινάρια των δικαστών προκειμένου να εφαρμόσουν πιστά τον νόμο που προωθείται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ενώ δεν προβλέπεται καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων και την δημιουργία κατάλληλων δομών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:31 | Evi A

    Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και κάθε μέλους της οικογένειας πρέπει να αποτελεί τη βάση μιας υγιούς οικογενειακής ζωής, μιας υγιούς ανάπτυξης των παιδιών, ακόμα και μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Το συμφέρον και η ανάπτυξη του παιδιού σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον που ζει και το περιβάλλον διαμορφώνεται και από τους γονείς, αλλά και από τους νόμους της πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου παιδιά και μητέρες / γονείς δεν θα απαξιώνονται, δεν θα κακοποιούνται, δεν θα απειλούνται.
    Το προτεινόμενο σ/ν δεν εξασφαλίζει την αρμονία της οικογένειας, δεν εξασφαλίζει την ψυχική ισορροπία του παιδιού.
    Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη, με παιδοκεντρικό χαρακτήρα και υπέρ της ισότητας των φύλων. Είναι απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματα των γονέων σε εξίσου επιμέλεια, κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας.
    Δυστυχώς το προτεινόμενο σ/ν όχι μόνο δεν προσθέτει τίποτε το ουσιώδες και πρακτικό στην προοδευτική και παιδοκεντρική μέχρι σήμερα σχετική νομοθεσία, αλλά αντίθετα δημιουργεί ασάφειες και αφορμές για μεγαλύτερες δικαστικές διενέξεις από όσες ευαγγελίζεται ότι καινοτομεί να επιλύσει, ενώ είναι επικίνδυνο από την άποψη της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αφήνει εκτεθειμένους παιδί και μητέρα.
    Δυστυχώς, με τις προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου παραγκωνίζεται το συμφέρον του τέκνου που μέχρι σήμερα ήταν ακρογωνιαίος λίθος του οικογενειακού μας δικαίου το οποίο αξιολογείτο από τον αρμόδιο φυσικό δικαστή κατά περίπτωση και καθιστούσε το οικογενειακό μας δίκαιο το πλέον προοδευτικό της Ευρώπης. Επίσης επιχειρούνται φωτογραφικού τύπου ρυθμίσεις, για την εξυπηρέτηση του σκοπού των οποίων στο σχέδιο περιλαμβάνονται ψυχολογικές, αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες όπως η συναισθηματική διατάραξη σχέσεων γονέων και τέκνων. Περαιτέρω, παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών όπως αυτά έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα από διεθνείς συμβάσεις (ενδεικτικά αποκλεισμός/περιορισμός επικοινωνίας με το τέκνο μόνο σε περίπτωση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για εγκλήματα σε βάρος του τέκνου). Επιπλέον, εισάγεται μαθηματικό τεκμήριο του 1/3 του χρόνου του παιδιού (όχι στη διατροφή όπως θα περίμενε κανείς) το οποίο δεσμεύει καταλυτικά τη κρίση του φυσικού δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα.
    Δυστυχώς το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.
    Δυστυχώς, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρέκαμψε το πόρισμα της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Τέντε (Επίτιμου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με δικαστές, δικηγόρους ψυχιάτρους και λοιπούς επιστημονικούς φορείς.
    Η οριζόντια επέμβαση του νομοθέτη στην οικογενειακή ζωή των πολιτών θα ωθεί τους πολίτες να προσφεύγουν μαζικά στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα για τους λόγους που εξηγήσαμε ανωτέρω.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:38 | ΠΑΝΤΕΛΗΣ

    Να προστεθεί παράγραφος ζ. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ
    Και διατυπώνεται όπως παρακάτω
    Συνέπειες κακής άσκησης
    Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωή ζ. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ
    Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
    Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.»

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:49 | MHTSOS

    Να προστεθεί παράγραφος ζ. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:15 | DHMHTRAKIS

    Για να σταματήσει το αβάσιμο το ψεύτικο και να κυριαρχήσει το Συμφέρον του παιδιού

    Να προστεθεί παράγραφος ζ. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ

    Και διατυπώνεται όπως παρακάτω

    Συνέπειες κακής άσκησης
    Αν ο πατέρας ή η μητέρα παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωή ζ. ΟΙ ΑΒΑΣΙΜΕΣ/ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΓΟΝΕΑ
    Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις του προηγούμενου εδαφίου, δύναται να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επιμέλεια, ολικά ή μερικά, και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο γονέα, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου. Αν συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι περιπτώσεις του δευτέρου εδαφίου, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
    Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου και επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή την ψυχική υγεία του τέκνου, ο εισαγγελέας διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο για την προστασία του, μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται εντός ενενήντα (90) ημερών, με δυνατότητα αιτιολογημένης παράτασης της προθεσμίας αυτής κατά ενενήντα (90) επιπλέον ημέρες.»

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:22 | Γιώργος Λαγακης

    Δώστε τέρμα σε όσους λένε ψέματα. Τελικός αποδέκτης σε αυτές τις απαράδεκτες ενέργειες είναι τα παιδιά μας. Συμπληρώστε σας παρακαλώ να συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας οι αβάσιμες ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:33 | Maria

    Είμαι εργαζόμενη μητέρα και έχω δικαίωμα στην ελευθερία της εργασίας μου, στην ελευθερία της επαγγελματικής μου εξέλιξης. Θέλω να μπορώ να μετακομίσω όταν κρίνεται αναγκαίο για τον εαυτό μου αλλά και για τα παιδιά μου για να εξελιχθώ επαγγελματικά αλλά και για να έχω ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης. Δε γίνεται να είμαι δέσμια από αυτή τη νομοθεσία εις βάρος του εαυτού μου και των παιδίων μου. Που είναι η ελευθερία του ατόμου? Ο πρώην σύζυγος με εκβιάζει και τρίβει τα χέρια του με το νομοσχέδιο αυτό. Που είναι το δικαίωμα της ισότητας των φύλων?

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:53 | Βλάχος θεοφανης

    Δώστε τέρμα σε ψευδής κατηγορίες για να μας αποξενωνουν απ τα παιδιά μας.Η ψευδη κατηγορια καταστρέφει ψυχικά τον γονιό αποδεκτή και ουσιαστικά βάζει ένα ανεξίτηλο μελάνι στην ψυχή του παιδιού.Αυτες οι καταγγελίες να συνιστούν κακή άσκηση γονικής μέριμνας και να διακόπτεται άμεσα η επικοινωνία του παιδιού με τον αποξένωτη.

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:28 | Μαριζα Κυριλλου

    Βάλτε φραγμό στους γονείς που χρησιμοποιούν ψευδείς κατηγορίες. Ασκούν με απαράδεκτο τρόπο την γονική μέριμνα και τέτοιες ενέργειες πρέπει να την αφαιρούν.
    Συμπληρώστε 7 περίπτωση (…οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα)

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:43 | Αβραάμ Λ.

    Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας
    4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:59 | ΔΠ

    Σε πολλές περιπτώσεις αντιδικίας έχει υπάρξει σειρά καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία, οι οποίες απεδείχθησαν ψευδείς, ωστόσο έχουν προκαλέσει ήδη γονεική αποξένωση. Για το λόγο αυτό οι κάθε είδους καταγγελίες από αμφότερους τους διαδίκους πρέπει να εξετάζονται ενδελεχώς και να αποδεικνύονται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

    Επίσης η τακτική των ψευδών καταγγελιών πρέπει να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας

    το άρθρο 1532 να τίθεί ως εξής

    Προστίθεται στη β παράγραφο αριθμός 7 «η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ψευδή καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλευσης γενετήσιας ζωή»

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:24 | Σταυρος Κριτσας

    Δώστε τέρμα σε όσους λένε ψέματα.Ασκούν με απαράδεκτο τρόπο την γονική μέριμνα και τέτοιες ενέργειες πρέπει να την αφαιρούν.
    Συμπληρώστε 7 περίπτωση (…οι αβάσιμες και ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα).

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:06 | Άννα Χ.

    ‘Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    Προτείνεται η εξής προσθήκη:
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:05 | Μιχάλης

    ‘Άρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης

    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:35 | Ελένη Μήτρου

    ➢ ‘Αρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης (…) Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:31 | Πετρος κακαλτσης

     ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:15 | ΦΕΝΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ

    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,
    6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:20 | Μάκης Κουρτης

    Οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Να ορισθούν λοιπόν ως κακή άσκηση της γονικής μέριμνας

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:01 | Κωνσταντίνος Μήτρου

    ➢ ‘Αρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης (…) Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:02 | ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ

    ‘Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,
    6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:42 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΜΛΕΛΗΣ

    ‘Αρθρο 14
    Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ
    Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:
    «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης
    (…)
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
    δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
    ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,
    στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής,
    ζ. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:39 | Ελισάβετ Κουκουρακη

    Κάθε αβάσιμη-ψευδή κατηγορία και ισχυρισμός εις βάρος του άλλου γονέα να είναι επίσης κακή άσκηση γονικής μέριμνας

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:25 | Ιωάννης Θώδης

    ➢ ‘Αρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚ Το άρθρο 1532 του Αστικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «’Αρθρο 1532 Συνέπειες κακής άσκησης (…) Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: 1. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς, 3. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας, 4. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα, 5. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων, 6. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:57 | Βασίλειος Αλεξιάδης

    Άρθρο 14
    Αν γονέας ή οι γονείς παραβαίνουν τα καθήκοντα που τους επιβάλλει το λειτούργημά τους για την γονική μέριμνα του προσώπου του τέκνου ή τη διοίκηση της περιουσίας του ή αν ασκούν το λειτούργημα αυτό καταχρηστικά ή δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν σε αυτό, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το ζητήσουν ο άλλος γονέας ή οι πλησιέστεροι συγγενείς του τέκνου ή ο εισαγγελέας, να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο μέτρο.
    Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως:
    α. η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
    β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,
    γ. η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την ανατροφή του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και
    ή με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της ανατροφής,
    δ. η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης της γονικής μέριμνας από τον υπόχρεο γονέα
    ε. η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει τη διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,
    στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    ζ. η χρήση ψευδών κατηγοριών με σκοπό την συκοφαντία και ενοχοποίηση του άλλου γονέα και κατά συνέπεια η διατάραξη της οικογενειακής ισορροπίας

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:35 | Ν. Ν.

    Σωτήρια η πρόβλεψη του άρθρου για τις παραβιάσεις των δικαστικών αποφάσεων που στερούν την επικοινωνία και αποξενώνουν τα παιδιά από τους πατεράδες! Εξαιρετικά σημαντική αλλαγή που βοηθά πολύ να αποκατασταθούν οι αδικίες απειλώντας τους παραβάτες με αφαίρεση της επιμέλειας. Θα πρέπει όμως και σε αυτή την περίπτωση να βρεθεί τρόπος να εφαρμοστεί η απόφαση. Έχει παρατηρηθεί να υπάρχουν φαινόμενα παραβίασης ακόμα και σε αποφάσεις αφαίρεσης της επιμέλειας.
    Επιπρόσθετα θα πρέπει να προστεθεί στους λόγους κακής άσκησης επιμέλειας η χρήση ψευδών και συκοφαντικών ισχυρισμών περί σωματικής βίας ή κακοποίησης. Όλοι γνωρίζουμε ότι δυστυχώς πολλές μητέρες συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους πρακτικές για να ενισχύσουν τις θέσεις τους

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 26