Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚ

Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1520
Προσωπική επικοινωνία
1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
2. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.
3. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.».

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 36
  • 29 Μαρτίου 2021, 14:24 | Μαρία Γαβριέλλα Αναγνωστοπούλου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:25 | Κικη Αμουτζογλου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:02 | Ρουλα Τσιρογιαννη

    Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής
    《Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας,
    Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511》

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:19 | Στέλλα

    . Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής

  • 29 Μαρτίου 2021, 14:22 | Βασίλης Πλιτσικας

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:06 | Βασίλης Παπας

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:21 | BK

    Όλα τα προβλήματα με το διαζύγιο διογκώνονται! Ακόμα και ο καλύτερος γονιός μπορεί με την συμπεριφορά του απέναντι στην/ον πρώην σύζυγο να δημιουργεί άθελα του πρόβλημα στο τέκνο του ! Ποσο μάλλον αν δεν υπάρχουν και καλές σχέσεις !
    Και αλήθεια πόσες φορές έχει καταδικαστεί ένας κακός γονιός για ενδοοικογενειακή βία ή αλλά τέτοιου είδους εγκληματα;;;; Ας μη κοροϊδευόμαστε !

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:30 | ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ

    ΑΡΘΡΟ 13

    Ποια είναι η βάση υπολογισμού για το 1/3 του συνολικού χρόνου, ετήσια, μηνιαία, εβδομαδιαία, ημερήσια? Ποιος χρόνος λαμβάνεται υπόψη ο ελεύθερος ή ο πραγματικός; Θα αφαιρείται ο χρόνος ξεκούρασης του παιδιού, του σχολείου, του φροντιστηρίου, των δραστηριοτήτων; Εφόσον η επικοινωνία με το παιδί ορίζεται ως δικαίωμα και υποχρέωση του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί, πως μπορεί ο γονέας αυτός να ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας; Γιατί ο γονέας αυτός, που συνήθως είναι ο πατέρας, δεν έχει συνέπειες ενώ ο άλλος γονέας, η μητέρα απειλείται ακόμα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας όταν δεν προάγει την επικοινωνία σε καθημερινή βάση;
    Η προϋπόθεση που τίθεται για την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης σε βάρος του κακοποιητή γονέα, προκειμένου να αποκλειστεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο, αντιβαίνει Διεθνείς Συμβάσεις και κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας. Πως προάγεται το συμφέρον του παιδιού όταν θα πρέπει να επικοινωνεί με τον κακοποιητή 8-10 χρόνια, όσο δηλαδή απαιτείται για να καταστεί μια απόφαση αμετάκλητη; Γιατί ο νομοθέτης ζητά την απόφαση του ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, του Αρείου Πάγου; Δεν του αρκεί η κρίση των Δικαστών του Πρωτοδικείου και του Εφετείου ή δεν την εμπιστεύεται;
    Το ισχύον δίκαιο δίνει τη δυνατότητα στους ανιόντες του τέκνου (παππούδες, γιαγιάδες) να ζητήσουν αυτοτελώς από το Δικαστήριο τη ρύθμιση της επικοινωνίας τους με το παιδί, εάν θεωρούν ότι ο άλλος γονέας (όχι το παιδί τους δηλ) παρεμποδίζει την επικοινωνία τους με το εγγόνι τους. Με την προτεινόμενη διάταξη το δικαίωμα των ανιόντων στην ουσία μεταβάλλεται αυθαίρετα σε υποχρέωση των γονέων, που απειλούνται μάλιστα και με αφαίρεση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας όπως προβλέπει το προτεινόμενο άρθρο 1532ΑΚ.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:02 | Δημητρης Ζ.

    Εναι ανεπιτρεπτο να μεγαλωνουν τα παιδια διχως κ τις 2 ριζες τους.
    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:34 | Βασίλης Κοτζιας

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:18 | Σοφια

    Να επισημάνουμε ότι θέλουν να υπάρχει αμετάκλητη καταδίκη για να από.ακρυνθει ο γονέας κακοποιητης ενώ παράλληλα θέλουν να αυστηριοποιηθουν οι ποινές όταν δεν πραγματοποιούνται οι δικαστικές αποφάσεις!!αυτό σημαίνει ότι ο κακοποιητης μέχρι αμετάκλητα να καταδικαστεί δηλ για 8-12 χρόνια θα έχει επικοινωνία κ σε αυτό το διάστημα εάν η μητέρα αρνείται να παραδώσει το παιδί στα χέρια του προκειμένου να το προστατέψει κινδυνεύει μέχρι κ να της πάρουν το παιδί κ να το δώσουν στον ίδιο τον κακοποιητη η σε δομές….τι γίνεται με αυτό;

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:13 | χρυσα

    δεν υπαρχει κατωτερος κ ανωτερος γονιος.
    σαν μανα παντα αντιμετωπιζα τον πατερα ισαξια.

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:04 | Βασίλης ΚΟΖΟΝΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:33 | ΝΤΙΝΟΣ Κ.

    Τα παιδια εχουν αναγκη κ τους 2 γονεις.
    Δεν πρεπει να υπαρχει γονιος α κ β κατηγοριας.
    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία
    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:19 | Βασίλης ΚΑΒΟΥΣΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:58 | Ελένη Μ.

    Η εξαναγκαστική συνεπιμέλεια, εκτός των περιπτώσεων που θα έπρεπε ενδεχομένως να βρίσκονται φυλακή, είναι πέρα για πέρα προβληματική.
    Η συνεπιμέλεια και o de minimum χρόνος επικοινωνίας στο 1/3 του συνόλου, θα λειτουργούσε εξαιρετικά προς όφελος του παιδιού, αν και εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι αρμονικές. Αυτό δεν σύμβαίνει δυστυχώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική και έτσι οφείλει να εξετάζετε από τις νομικές αρχές.

    Πέραν των περιπτώσεων «Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.» που είναι εξόφθαλμες και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή του παιδιού, στις περιπτώσεις γονέων με ψυχολογικά προβλήματα, μένος για το σύζυγο που χώρισαν, χειριστικοί που δηλητηριάζουν την ψυχή του παιδιού με ψέματα και κακίες για τον έταιρο γονέα…τα οποία δεν αποδεικνύονται εύκολα νομικά, πιστεύετε ότι βοηθάει η ενίσχυση του χρόνου επικοινωνίας ή η συνεπιμέλεια? Κάθε άλλο!
    Οι περιπτώσεις οφείλουν να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά, χωρίς διατάξεις που θα δημιουργήσουν επιπλέον προβλήματα.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:56 | Εμμανουέλα Αλεξάκη

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:50 | Βασίλης ΓΚΟΥΜΑΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:11 | Βαλλια Γεωργάκη

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:01 | Βαγγελης ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:51 | Σταυρούλα Γ.

    Όταν ο πατέρας κακοποιεί σεξουαλικά το παιδί και αυτό αρνείται να τον ακολουθήσει, τί προβλέπεται;

    Όπως καλά γνωρίζετε, δεν υπάρχει τρόπος να αποδειχθεί αυτή η κακοποίηση, ούτε και πολλές άλλες μορφές της.

    Γιατί αδιαφορείτε για αυτά τα παιδιά;

    Πρώτα να δημιουργηθούν οικογενειακά δικαστήρια και μετά να προχωρήσετε σε αλλαγές στον Νόμο. Είστε υπεύθυνοι για τους νόμους που υπογράφετε, παρακαλώ πολύ ΠΡΣΤΑΤΕΥΣΤΕ τα παιδιά και όχι τους κακοποιητικούς ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν για να ικανοποιήσουν τα αρρωστημένα κέφια τους.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:38 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

    Αξιότιμε νομοθέτη,

    Μελετώντας την τροποποίηση του συγκεκριμένου άρθρου του ΑΚ που έχει βαρύτατη σημασία για τη σχέση γονέα και παιδιού, καθώς ορίζει το χρόνο επαφής με αυτόν, επιτρέψτε μου να σας εκφράσω ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΜΟΥ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ και να καταθέσω τα εξής:

    1. Υποβάλλω τη δριμύτατη μου ένσταση ως προς το περιεχόμενό της καθώς ο ένας γονέας παραμένει, ως ήταν, επισκέπτης στη ζωή του παιδιού του εφόσον εξακολουθεί να μη διαμένει μαζί με αυτό και διατηρείται ο κυρίαρχος ρόλος σε αυτόν που φέρει την αιχμαλωτική αποκλειστική επιμέλεια. Άρα, εξακολουθεί να υφίσταται η απαράδεκτη ταξινόμηση των γονέων σε δύο ταχύτητες.

    2. Τί σημαίνει ότι ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία σε καθημερινή βάση; Δηλαδή, παραμένει το ίδιο εκβιαστικό καθεστώς που φέρει τον αδύναμο γονέα στα όρια της απελπισίας και επαίτη στις ευσπλαχνικές και γενναιόδωρες προθέσεις του ισχυρού γονέα!!

    3. Γιατί παραμένει ακόμη ο απαράδεκτος όρος «επικοινωνία» μέσα στο άρθρο; Ο γονέας είναι κάποιος φίλος, γνωστός, συγγενής μακρινός για να επικοινωνεί; Εκεί τον κατατάσσετε; Ο ΓΟΝΙΟΣ ΑΝΑΤΡΕΦΕΙ, ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ. Επομένως, η έκφραση «χρόνος επικοινωνίας» πρέπει να διαμορφωθεί σε «χρόνος ανατροφής».

    4. Γιατί ο χρόνος επαφής και ανατροφής τεκμαίρεται στο 1/3; ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΥΡΗΞΕΙΣ ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ ΠΡΟΕΒΑΛΑΝ ΤΟ ΑΚΛΟΝΗΤΟ 1/3 ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΦΘΑΣΕΙ ΤΟ 50-50, δηλαδή ότι ο αδύναμος γονέας ξεκινάει με σταθερή βάση του 1/3 του χρόνου και μπορεί να διεκδικήσει μέχρι και τα 2/4 αυτού. Για ποιό λόγο έγινε αυτή η υποχώρηση; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 50-50 ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ Η ΛΕΞΗ «ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ»; Και ποιος είναι ο «συνολικός χρόνος επικοινωνίας» στον οποίο προσάπτεται το κλάσμα 1/3; Είναι 10 μέρες και νύχτες το μήνα δηλαδή 120 το χρόνο ή κάτι άλλο που δεν μας διευκρινίζεται;

    5. Διαπιστώνω ότι καθιερώνονται και θεσμικά στη ζωή του τέκνου τα ανιόντα άτομα που το περιβάλλουν και ο γονέας δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει ως προς αυτό. Μήπως μέσα στα άτομα αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι εκάστοτε ερωτικοί σύντροφοι του γονέα εντός της οικίας που διαμένει το τέκνο, με τις κάθε λογής ιδιαιτερότητες που δυστυχώς πρέπει να τις υπομένει καθώς είναι αδύναμο και ανώριμο να προβάλει αντιρρήσεις;

    Επειδή, λοιπόν, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΣΤΟ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΑΙ ΝΕΥΡΑΛΓΙΚΟ ΕΔΑΦΙΟ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ επιτρέψτε μου, κύριε νομοθέτη, να εισηγηθώ (χωρίς να είμαι νομικός) τα ακόλουθα σχετικά με την τροποποίηση:
    «Με τη λύση του γάμου ο κάθε γονέας έχει από το νόμο τη φυσική και ηθική υποχρέωση να αναλαμβάνει το 50% του χρόνου διαβίωσης των τέκνων του στην οικία που θα διαμένει αυτός/αυτή ήτοι αναλαμβάνει και στο ήμισυ, βάσει των εισοδημάτων του, τα έξοδα συντήρησης και εκπαίδευσης των ανηλίκων. Ως προς τούτο θα αποφαίνεται η αρμόδια Δικαστική Αρχή που θα εξετάζει κατά περίπτωση την καταλληλότητα καθενός εκ των γονέων ως προς την πλήρωση των απαιτούμενων προϋποθέσεων που προάγουν το όφελος του παιδιού, με βασικότερες τη χιλιομετρική απόσταση και τη σχολική και ευρύτερα εκπαιδευτική του σταθερότητα. Σε περίπτωση που δεν πληρούνται ή πληρούνται μερικώς οι βασικές προϋποθέσεις που προάγουν το συμφέρον του τέκνου, η ποσόστωση του χρόνου ανατροφής θα μειώνεται έως ελαχίστου ορίου το 1/7 αυτού ήτοι 4 μέρες και νύχτες μηνιαίως, εξαιρουμένων των διακοπών και των αργιών και το υπόλοιπο του χρόνου ανατροφής θα το επωμίζεται ο έτερος εκ των γονέων. Ο τρόπος εναλλαγής της κατοικίας ορίζεται ομόφωνα και από τους δύο γονείς και σε περίπτωση αδυναμίας συνεννόησης αυτών από το αρμόδιο Δικαστήριο. Ο χρόνος των διακοπών των Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού διανέμεται εξίσου, κατά περίπτωση, και στους δύο γονείς. Ο χρόνος των επίσημων αργιών (Καθαρά Δευτέρα, Πρωτομαγιά, Αγίου Πνεύματος, Τριών Ιεραρχών, Πολιούχοι πόλεων, εθνικές επέτειοι) κατανέμεται εναλλάξ, χρονιά παρά χρονιά και στους δύο γονείς εξίσου. Ο χρόνος ανατροφής δύναται να ελαχιστοποιηθεί έως και να μηδενισθεί εάν ο ίδιος γονέας το επιθυμεί, έχοντας και τη συγκατάθεση ως προς αυτό και του έτερου γονέα ή εάν ο γονέας υποπέσει σε σοβαρά ποινικά αδικήματα και καταδικαστεί πολλάκις ως προς αυτά».

    Κύριε νομοθέτη,

    Η θλίψη και η απογοήτευσή μου είναι μεγάλη σε ότι αφορά στις τροποποιήσεις του ΑΚ και χρειάζονται αδιαμφισβήτητα περαιτέρω βελτίωση. Αλλιώς προαναγγέλθηκαν και αλλιώς παρουσιάζονται στο νόμο. Σας θερμοπαρακαλώ να αναλάβετε την ιστορική ευθύνη να βάλετε το μαχαίρι βαθιά και να ξεριζώσετε το απόστημα που δυστυχά γονείς και παιδιά εδώ και δεκαετίες. Η κοινωνία του σήμερα δεν έχει καμμία σχέση με τις παλαιές δυναστευτικές πατριαρχικές δομές του παρελθόντος. Και δεν είναι δυνατόν ορισμένα ομολογουμένως θλιβερά και απολύτως κατακριτέα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας να στερήσουν από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο τα παιδιά τους. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ, ΟΥΤΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΑΓΑΠΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΝΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ! Ήρθε η στιγμή να σταματήσει το απυρόβλητο που παρέχεται απλόχερα στον έναν γονέα και να γίνει συνειδητή η τεράστια συναισθηματική ζημιά, σε επίπεδο εγκλήματος, που διαπράττεται στα παιδιά από την κατάργηση του προτύπου του άλλου γονέα. ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΧΘΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΘΗΚΑΝ, ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΘΗΚΑΝ, ΑΛΛΟΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΥΛΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ, ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΟ ΓΟΝΕΑ.
    Βγάλτε, λοιπόν, από τον πάγο και την ομηρία τον αδύναμο γονέα και αναμορφώστε τον σε ισότιμο ανατροφέα του παιδιού του. Δώστε του τη δυνατότητα να διαπράξει το βιολογικό του καθήκον και να προσφέρει την αρωγή του. Να αποκτήσει ξανά το κύρος, την αξιοπρέπεια και την αξία που του αρμόζει στα μάτια του παιδιού του. Σταματήστε, επιτέλους τα τραύματα στις ψυχές!! Σταματήστε, επιτέλους, αυτήν την κοινωνική τραγωδία!!

    Χριστοδούλου Χρήστος
    Βιολόγος εκπαιδευτικός

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:33 | Μαρια Αλεξακη

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:31 | Βαγγέλης Τζιαβολιας

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:42 | Βαγγέλης Βαμβουνακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:06 | Σοφία Γ.

    Οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στην σταθερότητα και την ασφάλεια. Το να πετάμε τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι θα τα τρελάνει.
    Επιπλέον, χρειάζονται την παρουσία του βασικού φροντιστή τους σταθερά και όχι κατά περιόδους.
    Το σημαντικότερο όμως είναι το ζήτημα της ενδοοικογενειακής βίας. Δυστυχώς, σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ετοιμάζετε, καταδικάζετε τα παιδιά να την υποστούν υποχρεωτικά για τουλάχιστον μία δεκαετία.

    Έχω την εντύπωση ότι δεν σας ενδιαφέρουν καθόλου τα πραγματικά δικαιώματα των παιδιών, αλλά ο στόχος σας είναι αρχικά να τα αρπάξετε από την μητέρα τους και στην συνέχεια από την οικογένεια συνολικά.

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:27 | Φλουρής Γιάννης

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

    Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος ανατροφής και με τους δύο γονείς, Εναλλασσόμενη κατοικία

  • 29 Μαρτίου 2021, 13:06 | Σοφία Αϊβαζίδου

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:38 | ΣΗΦΑΚΗΣ Γιάννης

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

    Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος ανατροφής και με τους δύο γονείς, Εναλλασσόμενη κατοικία

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:55 | ΑΣΜΑΡΙΑΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:15 | ΚΟΡΝΗΛΑΚΗΣ Μαν.

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

    Συνεπιμέλεια, Ίσος χρόνος ανατροφής και με τους δύο γονείς, Εναλλασσόμενη κατοικία

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:44 | Γιάννης Γιαλουράκης

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:23 | ΓΙΑΛΕΔΑΚΗΣ ΙΕΡΟΝΙΜΟΣ

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:14 | Γεωργια Φρακγιαδακη

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:10 | ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Ηλίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
    Άρθρο 1520
    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:21 | Μαρία ΚΑΡΑΤΑΣΟΥ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:23 | Αριστοτέλης Δασκαλακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:48 | Καλλιοπη Αγγελακακη

    Άρθρο 13

    Δικαίωμα επικοινωνίας

    Το άρθρο 1520 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:

    «Άρθρο 1520

    Προσωπική επικοινωνία

    1.Οι γονείς έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με το τέκνο τους, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή τους με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία τους. Οι γονείς οφείλουν να διευκολύνουν και να προωθούν την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τους γονείς του, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας έκαστος, εκτός αν κάποιος εκ των δύο ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:32 | Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)

    Οι παρατηρήσεις που εκτέθηκαν επί του Άρθρου 14 σχετικά με την αμετάκλητη καταδίκη γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής τυγχάνουν ανάλογης εφαρμογής στην προτεινόμενη τροποποίηση του εδ. α΄ της ΑΚ 1520, η οποία δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους συνέχισης της έκθεσης των παιδιών σε κακοποιητική συμπεριφορά για πολυετή χρονική διάρκεια.

    Η, δε, εισαγωγή τεκμηρίου του 1/3 του χρόνου επικοινωνίας, πέραν της δυσχερούς εφαρμογής στην πράξη, αντιβαίνει στο ανωτέρω εκτεθέν συμφέρον του τέκνου, ως έννοιας αόριστης, η οποία εξειδικεύεται από τον δικαστή, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των ατομικών περιστάσεων της υπόθεσης.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:16 | ΑΡΗΣ ΣΚΟΥΛΙΚΗ ΤΣΙΑΒΟΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:59 | Τσάκαλος Χρήστος

    Σε αυτό το σχόλιο δεν θα πω πολλά.

    Τα παιδιά, έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς εξίσου το ίδιο.

    Ο ρόλος της μητέρας και ο ρόλος του πατέρα, είναι δύο ρόλοι εντελώς διαφορετικοί, δίνοντας στο παιδί και οι δύο από την πλευρά τους, εντελώς διαφορετικά εφόδια στο παιδί.

    Προσωπικά..

    Η κόρη, έχει σαν πρότυπο την μητέρα.. μα όταν ενεργεί ορθά και ο πατέρας στην διαπαιδαγώγηση της.. θα μπορέσει να δει πιο αντικειμενικά, μία σχέση της όταν μεγαλώσει… και πολλά άλλα!

    Ο υιός, έχει σαν πρότυπο τον πατέρα.. μα όταν ενεργεί ορθά και η μητέρα στην διαπαιδαγώγησή του.. θα μπορέσει να δει πιο αντικειμενικά, μία σχέση του όταν μεγαλώσει… και πολλά άλλα!

    Έχουν ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα και οι δύο αυτοί ρόλοι στην σωστή ψυχική ανάπτυξη των παιδιών μιας κοινωνίας.

    Ίσος χρόνος και με τους δύο γονείς 50/50

    Εναλλασσόμενη κατοικία 50/50

    Συν-επιμέλεια 50/50

    Μετά τιμής

    Τσάκαλος Χρήστος

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:24 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:40 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:01 | Αναστάσιος

    Αξιότιμε κ.Υπουργέ,
    Στις πρόσφατες συνεντεύξεις σας αναφέρατε σχετικά ότι το 1/3 είναι ο χρόνος παιδιού – κάθε γονέα και πώς το δικαστήριο θα κατανείμει το υπολοιπόμενο 1/3 αναλόγως.Θα πρέπει ρητά να γραφτεί στο νόμο ότι το 1/3 είναι το ελάχιστο δυνατό με τον κάθε γονέα.

    Σε κανονικές συνθήκες (εξίσου ικανοί για επιμέλεια και οι 2 γονείς) κι εφόσον δεν υφίστανται γεωγραφικοί περιορισμοί δηλαδή οι γονείς να διαμένουν στην ίδια πόλη θα έπρεπε να απαλειφθεί το ελάχιστο 1/3 και να συζητάμε για αφετηρία 1/2 με εναλλασσόμενη κατοικία που δύναται να περιοριστεί στο 1/3 λόγω συμφωνίας γονέων ή σε εξαιρετικό λόγο.

    Επίσης το «δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου» αφήνει ανοικτό το παράθυρο στην υιοθέτηση της αναχρονιστικής νομολογίας των τριώρων επικοινωνίας γονέα-παιδιού με την υπάρχουσα νομολογία .Κι αυτό γιατί κατά τη συνήθη τακτική γονέας που έχει την αποκλειστική επιμέλεια (πλειοψηφικά οι μητέρες)γεμίζει την καθημερινότητα του παιδιού με χόμπυ κτλ κι έτσι δυσχεραίνεται η επικοινωνία με τον άλλο γονέα.Και ο πατέρας μπορεί να πάει το παιδί του στο φροντιστήριο,να το διαβάσει ,φροντίσει και το πρωί να το πάει στο σχολείο του.Τα παιδιά έχουν δύο σπίτια.Του μπαμπά και της μαμάς.Κανόνας επιβάλλεται να είναι¨:Χωρίζουμε ως σύζηγοι όχι ως γονείς.

  • 29 Μαρτίου 2021, 12:37 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 11:36 | Αντώνης Στυλιανακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 11:26 | Αντώνης ΠΕΤΡΑΚΗΣ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 11:04 | ΑΝΝΑ ΚΑΠΕΛΑΚΗ

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 11:09 | Ανδρέας Μαρκακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

  • 29 Μαρτίου 2021, 11:43 | Ανδρέας Αλεξανδρακης

    Άρθρο 13
    Προσωπική επικοινωνία

    1. Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται, τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση.
    2.
    Προτείνω να φύγουν τελείως οι εξαιρέσεις περί διατάραξης της καθημερινότητας, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν διασφαλίζεται το δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή χρόνο και με τους δύο γονείς. Προτείνω να γίνει ως εξής: Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511), εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.
    Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας (ανά έτος), εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου (σύμφωνα με τον ΑΚ 1511). Ο χρόνος επικοινωνίας οφείλει να διασφαλίζεται από τη δικαστική αρχή στο 1/3 του συνολικού, εκτός εάν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή οι συνθήκες διαβίωσης του δικαιούχου γονέα δεν το επιτρέπουν. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 36