Άρθρο 9 Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους – Αντικατάσταση άρθρου 1515 ΑΚ

Το άρθρο 1515 του Αστικού Κώδικα (Α.Κ., π.δ. 456/1984, Α’ 164) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 1515
Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους
Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με τη μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Αστικού Κώδικα.
Σε περίπτωση δικαστικής αναγνώρισης, στην οποία αντιδίκησε ο πατέρας, αυτός δεν ασκεί γονική μέριμνα ούτε αναπληρώνει τη μητέρα στην άσκησή της, εκτός αν υπάρχει συμφωνία των γονέων. Το δικαστήριο μπορεί, αν το επιβάλλει το συμφέρον του τέκνου, να αποφασίσει διαφορετικά μετά από αίτηση του πατέρα.».

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:20 | Παναγιωτης Αβραμης

    Άρθρο 1515
    Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 23:36 | ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΑΘΗΝΑΣ -ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

    Η αλλαγή που προωθείται με την προτεινόμενη τροποποίηση, ουδεμιά σχέση έχει με τα αναγραφόμενα στην «Ανάλυση συνεπειών ρύθμισης» : Η αιτιολογική έκθεση αναφέρει ως σκοπό την θέσπιση δυνατότητας για τον πατέρα που ενήχθη με αγωγή αναγνώρισης πατρότητας να ζητήσει από το δικαστήριο την συνάσκηση της γονικής μέριμνας. Αυτό όμως ίσχυε και μέχρι σήμερα. Τι αλλάζει λοιπόν; Αλλάζει η μέχρι τώρα πρόβλεψη περί άσκησης της γονικής μέριμνας αποκλειστικά από την μητέρα εκουσίως αναγνωρισμένου τέκνου εκτός γάμου, χωρίς ουδεμιά προς τούτο τεκμηρίωση.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:22 | Ιωάννης Αμαλλος

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:11 | Ειρήνη Μαυρίδου

    Γονιος ειναι καποιος ασχετα αν ειναι παντρεμενος η οχι.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με την μητέρα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:44 | Αναστάσιος Αλτούνης

    Άρθρο 9

    Και οι πατεράδες που αναγνωρίζουν τα παιδιά με δικές τους ενέργειες να ασκούν από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:38 | Φρατζέσκος Μαλισιόβας

    Εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας να αποκτά γονική μέριμνα από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:20 | Καλιρρόη Μουστρούφα

    Γονιος ειναι καποιος ασχετα αν ειναι παντρεμενος η οχι.
    Άρθρο 1515
    Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:11 | Κωστας σαμαρας

    Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίστηκε εκούσια ή δικαστικά, εκτός από τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα ο πατέρας αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Α.Κ..

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:08 | Νικόλαος Βέλλιος

    Άρθρο 1515
    Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:17 | Ελένη Γκρ

    Τα παιδιά εκτός γάμου δεν μπορεί να εξισώνονται με τα εντος γάμου για τον απλούστερο λόγο… διότι υπάρχει λόγος που δεν έγινε ο γάμος (διαταραγμένη προσωπικότητα, βίαιος, κακοποιητης, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη του πατέρα που το μόνο που πλέον επιθυμεί είναι η λιγότερη καταβολή διατροφής, ο πατέρας βρίσκεται ήδη σε άλλο γάμο κτλ).
    Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί.
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΑΣΕΤΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΟΗΕ και ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.
    ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
    Αυτή η διάταξη πατάει την σκανδάλη που τόσο καιρό προσπαθεί αλλά δεν μπορεί ο εκάστοτε κακοποιητης / διαταραγμένος πατέρας!

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:40 | Αλκιβιάδης Αλερτάς

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:11 | ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΕΡΚΕΚΟΓΛΟΥ

    Άρθρο 9

    Ως έχει, το Άρθρο 9 αποκλίνει αδικαιολόγητα από το γράμμα και το πνεύμα του νόμου για από κοινού και εξίσου άσκηση γονικής μέριμνας όσον αφορά τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους.

    Πρόταση συμπλήρωσης του Άρθρου 9:

    · (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:10 | Ανέστης Μαζης

    Και οι πατεράδες που αναγνωρίζουν τα παιδιά με δικές τους ενέργειες να ασκούν από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα.

    https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio–2.pdf

    https://www.synigoros.gr/resources/051120-epistolh-vmeros-oikogeneiako-dikaio.pdf

  • 30 Μαρτίου 2021, 22:36 | Σοφία Λυτρίδου

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Μπαμπάς που διεκδικεί να αναγνωρίσει το παιδί του πρέπει να έχει ίσα δικαιώματα με την μητέρα. Προσθέστε από κοινού και εξίσου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:18 | Κονδυλια Λιουρκα

    Εφόσον ο πατέρας αναγνωρίζει εκούσια το παιδί του, από κοινού και εξίσου να ασκείται η γονική μέριμνα, πόσο ξεκάθαρο ότι θέλουν και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους;

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:41 | Νικόλαος Αλεξόπουλος

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:09 | Μιχάλης Αλέξης

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:24 | M.M

    Στην διάταξη αυτή εισάγεται η πρόβλεψη της άσκησης της γονικής μέριμνας και από τον εξ αναγνωρίσεως πατέρα εφόσον αυτός δεν αντιδίκησε στην δίκη της αναγνώρισης του τέκνου. Στην ισχύουσα μορφή ο εξ αναγνωρίσεως πατέρας είναι φορέας της γονικής μέριμνας αλλά την ασκεί μόνον αν η μητέρα έχει εκπέσει ή αν αυτή δε μπορεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους ή αν υπάρχει συμφωνία των γονέων.
    Ενώ η αιτιολογική έκθεση αναφέρει ως σκοπό του άρθρου τη θέσπιση της δυνατότητας για τον πατέρα που έχει εναχθεί με αγωγή αναγνώρισης πατρότητας να ζητήσει από το Δικαστήριο να ασκεί από κοινού με την μητέρα την γονική μέριμνα του τέκνου (κάτι που προβλέπεται ήδη τον Αστικό Κώδικα), τελικά αυτό που επιχειρεί να αλλάξει το συγκεκριμένο άρθρο είναι η μέχρι τώρα ρύθμιση περί άσκησης της γονικής μέριμνας αποκλειστικά από την μητέρα εκουσίως αναγνωρισμένου τέκνου εκτός γάμου!
    Η σύγχρονη οικογένεια μπορεί να στηρίζεται και σε ένα συναινετικό μοντέλο ελεύθερης συμβίωσης των γονέων. Το ζήτημα ωστόσο δημιουργείται σε περιπτώσεις που το τέκνο δεν έχει προκύψει μέσα από έναν σταθερό δεσμό των γονέων του και εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος, στην περίπτωση τυχαίας ερωτική συνεύρεσης από όπου προέκυψε μια κυοφορία, η μητέρα να έχει επιφυλάξεις και να αποτρέπεται τελικά να συναινέσει σε μια εκούσια αναγνώριση του τέκνου, υπό τη αγωνία ότι δεν είναι σίγουρη για την συνολική συμπεριφορά του πατέρα κατά την ενάσκηση από κοινού της γονικής μέριμνας του τέκνου. Δεν πρέπει συνεπώς να νομοθετηθεί η κατά τεκμήριο συν-άσκηση της γονικής μέριμνας σε περιπτώσεις εκούσιας αναγνώρισης τέκνων αλλά να προβλέπεται η δικαστική ρύθμιση της κοινής άσκησης γονικής μέριμνας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:30 | Γιώργος Δικαίος

    «Άρθρο 1515
    Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

    ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΩΡΑ !!!!

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:16 | Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 21:38 | Αικατερίνη Ζεκυριά

    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:38 | Διαμαντής Αθανασίου

    Άρθρο 9

    Εφόσον ο πατέρας αναγνωρίζει εκούσια το παιδί του, από κοινού και εξίσου να ασκείται η γονική μέριμνα

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:15 | Κωνσταντίνος Μπατάνης

    «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους.
    (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (…)

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:29 | Θεόδωρος Αβράμπος

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:24 | Μαρία Βαρελά

    Πρέπει να κοιτάξετε οπωσδήποτε και την περίπτωση του Μάριου Κουρεμοη που τρέχει στα δικαστήρια ήδη 4 χρόνια προσπαθώντας να αναγνωρίσει τομπαιδι του .Για ένα απλό τεστ dna μπορεί να κάνει να δει το παιδί του χρόνια .Ει άι ντροπή να μην μπορεί ένας γονέας όχι.μονο να μην βλέπει το παιδί του αλλά να μην τον έχει γνωρίσει καθόλου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 20:41 | Γεωργιος Κρανιωτης

    Άρθρο 9

    Και οι πατεράδες που αναγνωρίζουν τα παιδιά με δικές τους ενέργειες να ασκούν από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:12 | Ευαγγελος Δελλιος

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:27 | Γκαραμπέτ Ατζέμογλου

    Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:06 | Ανδρέας

    Η υπογραφή της αναγνώρισης δεν σημαίνει ανάληψη ευθυνών απο τον πατέρα.
    Είναι η ελάχιστη κίνηση παραδοχής οτι το τέκνο είναι δικό τους.
    Πώς χαρίζετε δικαίωμα γονική μέριμνας τόσο απλά σε κάποιον ουσιαστικά αμέτοχο?
    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:56 | Φωτεινή Δεληγιάννη

    Άρθρο 9

    Μπαμπάς που διεκδικεί να αναγνωρίσει το παιδί του πρέπει να έχει ίσα δικαιώματα με την μητέρα. Προσθέστε από κοινού και εξίσου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 19:45 | Γκαραμπέτ Ατζέμογλου

    Άρθρο 9

    Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Αστικού Κώδικα.*Επιβάλλεται η προσθήκη της λέξης (και έννοιας) εξίσου, διαφορετικά το συμφέρον του παιδιού θα διαφοροποιείται με αδικαιολόγητο κριτήριο την νομική σχέση των γονέων ΕΝΩ όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως έχουν δικαίωμα να ανατρέφονται από κοινού κι εξίσου και από τους δύο γονείς τους.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:58 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:57 | Ζαχαρίας Δανιηλάκης

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:43 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΣΕΡΔΕΝΕ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:30 | ΝΙΚΟΛ ΣΑΙΤΑ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:16 | Αννα Δανιδου

    Άρθρο 9

    Από κοινού και ΕΞΙΣΟΥ για τους μπαμπάδες που αναγνωρίζουν τα παιδιά τους με δικές τους ενέργειες. Πόσο ξεκάθαρο ότι θέλουν και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους;

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:31 | Χριστίνα Σερβετά

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:45 | Βάλια Τζηρίνη

    Η εξέλιξη της κοινωνίας και ο σκοπός της νομικής επιστήμης αποδεικνύονται όταν ο νομοθέτης ξεφεύγει από το παρωχημένο γράμμα του παλαιακου νόμου και προσαρμόζει το νέο νόμο στα δεδομένα της σύγχρονης κοινωνίας. Στα τέκνα γεννημένα εκτός γάμου ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ο νόμος να προβλέπει ταχείς διαδικασίες για τεστ DNA, ώστε καθείς να αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του και ΚΥΡΙΩΣ να δίνεται η δυνατότητα συνεπιμελειας σε πατέρες, που λόγω παλαιακων νόμων δεν είναι σε θέση να γνωρίσουν τα παιδιά τους και να συμμετέχουν στην ανατροφή τους. Γνωστή ιστορία πατέρα, που δεν μπορεί εδώ και χρόνια να γνωρίσει το παιδί του γεννημένο εκτός γάμου ενώ προσπαθεί δικαστικά με τον παλιό νόμο, είναι του κυρίου Μάριου Κουρεμπη, υπάρχουν όμως και άλλοι πολλοί γονείς σε παρόμοια δεινή θέση, για αυτό η αλλαγή αυτού του πλαισίου του νόμου είναι απαραίτητη.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:33 | Δημητρης Δ.

    Τα αναγνωρισμένα παιδιά ΕΚΤΟΣ γάμου έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Οτιδήποτε άλλο είναι εντελώς ραστιστικό .

    Δεν παντρεύτηκαν οι γονείς. Είναι όμως μπαμπάς και μαμά. Δεν κάνει ένα χαρτί της εκκλησίας ή από το δημαρχείο κάποιον μπαμπά ή μαμά.

    Στις Σκανδιναβικές χώρες τα παιδιά εκτός γάμου είναι περισσότερα από τα εντός.

    Οι μπαμπάδες που αναγνώρισαν τα παιδιά τους έχουν υποχρεώσεις που ευχαρίστως τις δέχονται οι μαμάδες( υπέρογκες και παράλογες διατροφές ) αλλά έχουν και δικαιώματα, όπως όλοι οι μπαμπάδες του κόσμου.

    Στο άρθρο 9 να συμπεριληφθεί και ο όρος ΕΞΙΣΟΥ στην γονική μέριμνα, και όλα να μοιράζονται απο ΚΟΙΝΟΥ και ΕΞΙΣΟΥ στους δύο γονείς.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:05 | Στυλανη Γρεκα

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:13 | Κώστας Σερβετάς

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:50 | ΚΩΣΤΑΣ ΣΕΡΕΤΗΣ

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 18:51 | Κωνσταντίνος Γ Σερδενές

    Προκειμένου το νέο Οικογενειακό Δίκαιο να προστατεύει ουσιαστικά τα δικαιώματα των παιδιών, επιβάλλεται να διέπετε από τις ακόλουθες αρχές:

    1. Αδιάσπαστες, κοινές γονικές ευθύνες και δικαιώματα (γονική μέριμνα), χωρίς
    διαχωρισμό μεταξύ επιμέλειας και λοιπής γονικής μέριμνας.

    2. Να προσδιοριστεί́ στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα και προς το βέλτιστο συμφέρον του
    παιδιού́ να ανατρέφεται εξίσου και από́ τους δυο γονείς.

    3. Κατά́ νομικό́ τεκμήριο, κοινή́ άσκηση γονικής μέριμνας – επιμέλειας (συνεπιμέλεια) και από́ τους δύο γονείς, ανεξάρτητα από́ την μεταξύ́ τους νομική́ σχέση (έγγαμοι, διαζευγμένοι, σε διάσταση, χωρίς γάμο, κλπ) και εφόσον έχουν κριθεί κατάλληλοι.

    4. Αφαίρεση της επιμέλειας μονό σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα (π.χ.κακοποίηση, παραμέληση τέκνου κλπ).

    5. Κατά́ νομικό τεκμήριο, επαρκής (35% – 50%) χρόνος ανατροφής, δηλαδή ίσος αριθμός διανυκτερεύσεων σε καθημερινότητα και διακοπές, με εναλλασσόμενη κατοικία, για τους γονείς που δεν τους έχει αφαιρεθεί́ η γονική́ μερίμνα/επιμέλεια (δηλαδή που δεν είναι αποδεδειγμένα ακατάλληλοι ως γονείς), πλην των περιπτώσεων που υπάρχει άλλη έγγραφη συμφωνία μεταξύ́ τους.

    6. Προσδιορισμός του γεωγραφικού τόπου κατοικίας του παιδιού́ ως ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων πριν την διάσπαση της συμβίωσης, κατά́ τρόπο, ώστε το παιδί́ να μην αλλάζει γεωγραφικό τόπο ανατροφής (π.χ. να μην αλλάζει σχολείο). Η κατοικία μπορεί́ να αλλάξει μόνο με έγγραφη συμφωνία των γονέων ή με οριστική́ δικαστική́ απόφαση.

    7. Να προσδιοριστεί στον Νόμο ότι είναι δικαίωμα του παιδιού να έχει επαρκή (35% – 50%) χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία – και με τους δύο γονείς και υποχρέωση και των δύο γονέων να εξυπηρετούν το δικαίωμα αυτό, μεταξύ άλλων και πρακτικά́ στις φυσικές
    μετακινήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις μονομερούς απομάκρυνσης του ενός γονέα μακριά από τον τόπο κατοικίας του παιδιού.

    8. Θέσπιση πλάνου ανατροφής (parenting plan) στο οποίο οι ασκούντες τη γονική μέριμνα/
    επιμέλεια γονείς θα συμφωνούν στα θέματα ανατροφής του παιδιού, όπως ποια θρησκευτική
    παιδεία θα έχει, σε ποιο σχολείο θα φοιτήσει, ποιος παιδίατρος θα το παρακολουθεί, κλπ. Τα
    πεδία που δεν μπορούν να συμπληρώσουν από κοινού οι γονείς θα τα συμπληρώνει ο δικαστής.

    9. Θέσπιση επιβαρυντικής περίστασης σε περιπτώσεις ψευδών κατηγοριών και
    ισχυρισμών σε διαφορές που αφορούν στις σχέσεις γονέα παιδιού́ – παράλληλα τούτο να
    συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας/επιμέλειας και να επισύρει την αφαίρεσή της.

    10. Αυστηρές ποινές για όσους παραβιάζουν τους όρους συνεπιμέλειας, ιδίως με σκοπό την
    αποξένωση, έως και αφαίρεση της γονικής μεριμνας/επιμέλειας. Ποινικοποίηση της γονικής
    αποξένωσης.

    Η Πολιτεία καλείται να προστατεύσει θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών, όχι απλώς
    υπακούοντας στις διεθνείς της δεσμεύσεις, και τα πορίσματα των επιστημόνων, αλλά με
    ειλικρινή βούληση αλλαγής του μοντέλου της επιμέλειας στην Ελλάδα.

    Δεν πρόκειται για υπέρβαση, αλλά για την υιοθέτηση του αυτονόητου.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:58 | Αντωνία Γρεκα

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:17 | Εμμανουήλ Αναγνωστόπουλος

    Κύριοι

    Ο νόμος για την συνεπιμέλεια θα βγάλει από το αδιέξοδο πολλούς πατεράδες που οι σύντροφοι τους κινούμενες ΜΟΝΟ από εγωιστικά κίνητρα/συμφέροντα στερούν το παιδί από τον πατέρα του.
    ΘΕΛΟΥΜΕ Ο ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΩΣΤΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
    ΟΧΙ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ
    ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ
    ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΓΟΝΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ & ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΟΡΟΥΝ. ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΟΙΑ ΦΑΓΗΤΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΙΑ ΟΧΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
    ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΡΚΑ ΜΑΣ
    ΟΧΙ ΜΠΑΜΠΑΣ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΑΔΡΑ ΚΑΘΕ ΚΑΠΡΙΤΣΙΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

    Για μένα προσωπικά το θέμα της κηδεμονίας το έλυσε προσωπικά η κόρη μου στα 14 χρόνια της όταν είδε την μητέρα της να πουλά/εξαγοράζει κάθε σαββατοκυριακο επικοινωνίας μαζί μου με ταξίδια στο εξωτερικό, αυτοκίνητο, τσαντες αξίας χιλιάδων ευρώ και τέλος με εκβιαστική δωρεά διαμερίσματος.
    Δεν μετανιώνω για όσα πλήρωσα και θα πληρωνα πολύ περισσότερα για να μην χάσω ούτε μια μέρα από τη ζωή της. Στη μακροχρόνια δικαστική διαμάχη με την μητερα της κόρης μου είδα και άκουσα πολλά. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΝ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΑΝΤΩΝΑΡΟΥ ( που έφυγε από τη ζωή πικραμένος ) ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΚΟΥΡΕΜΠΗ που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ-ΓΝΩΡΙΣΕΙ – ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ – ΜΙΛΗΣΕΙ – ΠΑΙΞΕΙ – ΦΙΛΗΣΕΙ τον ΓΙΟ ΤΟΥ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
    Δεν αξίζει σε κανέναν άνδρα να στερείται το παιδί του. Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΣΤΟΡΓΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΦΥΛΟΥ
    ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΔΡΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

    Ευχαριστώ για την προσοχή σας

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:34 | Vasiliki T

    Θεωρώ ότι αν υπάρχει παιδί εκτός γάμου θα πρέπει να γίνεται άμεσα και υποχρεωτικά τεστ dna και να αναλαμβάνεται η ευθύνη του παιδιού από τον γονέα με την νόμιμη διαδικασία. Το τεστ dna πρέπει να γίνεται άμεσα ώστε να μην αποξενώνετε το παιδί από τον βιολογικό γονέα του.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:49 | Ελενη Γκιοκα

    Άρθρο 9

    Γονέας γίνεσαι ψυχή και σώμα όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη των πράξεων σου. Όσοι μπαμπάδες την αναλάβαμε εκούσια οφείλει το κράτος να μας δίνει την δυνατότητα να ασκούμε από κοινού και εξίσου την γονική μέριμνα των παιδιών μας.

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:15 | Σωτηριάδου Χριστίνα

    Δικαιοσύνη δικαιοσύνη και παλι δικαιοσυνη! Για ολα τα παιδια τπυ κοσμου που στερούνται τον εναν απο τους 2 γονείς! Μόνο οι γονείς που κακοποιούν ένα παιδί πρεπει να απομακρυνθούν από Αυτό! Και το θέμα με το τεστ dna να κοιτάξετε! Γιατί τόση καθυστέρηση? Πότε θα μάθει ένα παιδί τον πατέρα του? Όταν θα είναι πολύ αργά? Ας ελπισουμε πως θα φτιάξουν πια τα πράγματα!

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:40 | ΚΥΡΙΑΚΗ Χ.

    Να διαγραφούν όλα περί αντιδικίας και να τεθεί «… που αναγνωρίστηκε καθ’ οιοδνήποτε τρόπο αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με τη μητέρα…»

  • 30 Μαρτίου 2021, 17:46 | Κατερίνα

    Θεωρώ απαράδεκτο το νομοσχέδιο που επρόκειτο να ψηφιστεί καθώς δεν γίνεται να δίνονται ίσα δικαιώματα στις μητέρες και στους πατέρες των παιδιών που είναι εκτός γάμου και απλά έχουν αναγνωρίσει τα παιδιά τους…Το παιδί πρέπει να μεγαλώνει με τη μητέρα του και πόσο μάλλον όταν η μάνα το μεγαλώνει μόνη της…Είμαι και εγώ μάνα παιδιού και θα κανα τα παντα ώστε να μην μπορεί να μου παίρνει ακόμα και ο πατέρας του παιδιού μου,το παιδί όποτε θέλει…Αυτό που μπορεί να γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι μετά απο κάποια ηλικία να μπορεί ο πατέρας απο τη στιγμή που θα καταλαβαίνει το παιδί να το παίρνει…Και πάλι περιορισμένα..Πρέπει με κάποιο τρόπο να μην υπογραφεί όλο αυτό..Πρέπει να εξασφαλιστούν οι μητέρες των παιδιών και η ψυχολογία των παιδιών που δεν μπορούν να αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο περιβάλλον..Δεν τους κάνει καλό..Πάνω απο όλα τα παιδιά..Κακά τα ψέμματα τα παιδιά που προέρχονται απο εκτός γάμου συνθήκες δεν γνωρίζουν συνήθως και τους πατέρες τους…Άρα κάπως πρέπει να κατοχυρώνονται οι μαμάδες των παιδιών και τα παιδιά τα ίδια…Οφείλει το κράτος και η κοινωνία να σεβαστεί όλες εκείνες τις μητέρες που στερούνται τα πάντα για να μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους…