Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού.

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 34
  • 29 Μαρτίου 2021, 23:55 | Αλεξανδρα

    1. Το Οικογενειακό μας Δίκαιο είναι παιδοκεντρικό, θέτει δηλαδή στο επίκεντρο το συμφέρον του τέκνου, που αποτελεί αόριστη νομική έννοια και οφείλει να λαμβάνεται υπόψη τόσο από τους γονείς κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας όσο και από το δικαστήριο κατά τη λήψη απόφασης. Και ως αόριστη νομική έννοια με αξιολογικό περιεχόμενο οφείλει να εξειδικεύεται από το δικαστήριο με βάση τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε επιμέρους περίπτωσης. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο αυτό οριοθετεί εκ των προτέρων την αόριστη νομική έννοια του συμφέροντος του παιδιού, ορίζοντας ότι αυτό εξυπηρετείται άνευ ετέρου από την συμμετοχή και των δύο γονέων στη ζωή του (άρθρο 5 του νομοσχεδίου), γεγονός που όπως καθίσταται αντιληπτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ιδίως σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης κάθε μορφής. Περιορίζεται ως εκ τούτου και καθοδηγείται σε συγκεκριμένη κατεύθυνση η δικαστική κρίση.

    2. Ανατρέπει την παιδοκεντρική λογική του οικογενειακού δικαίου, καθώς θέτει στο επίκεντρο την ισότητα των γονέων υπό την εξισωτική, ισοπεδωτική της μορφή – κατ’ ουσία προάγοντας τις επιδιώξεις και το συμφέρον του «θιγόμενου» από το προηγούμενο καθεστώς γονέα – εισάγοντας εκ πλαγίου την ισόχρονη διαμονή με καθέναν από τους δύο γονείς («ασκούν από κοινού και εξίσου», άρθρο 5) , με εναλλασσόμενη κατοικία. Η τελευταία όμως δεν εξυπηρετεί το συμφέρον του τέκνου σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά αντίθετα μπορεί να συντείνει στην αποσταθεροποίησή του, ιδίως σε περιπτώσεις π.χ. μεγάλης απόστασης μεταξύ των σπιτιών, απόκλισης του βιοτικού επιπέδου σε καθένα από τα δύο σπίτια, έντονης συγκρουσιακής σχέσης μεταξύ των γονέων και αδυναμίας λήψης από κοινού αποφάσεων για θέματα που αφορούν το παιδί κ.α. Γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από την επιμονή στο αίτημα για ισόχρονη διαμονή και εναλλασσόμενη κατοικία, λανθάνουν κίνητρα οικονομικά, δεδομένου ότι η ρύθμιση αυτή θα μειώσει το ύψος των καταβαλλόμενων διατροφών.

    3. Ιδιαίτερα προβληματική εμφανίζεται η ρύθμιση σχετικά με τον χρόνο επικοινωνίας. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι: «ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας», με αυστηρές προϋποθέσεις απόκλισης. Η ρύθμιση αυτή αφήνει ευρύ περιθώριο για παραβίαση της ιδιωτικότητας τόσο του παιδιού όσο και του έτερου γονέα. Ορίζεται ακόμη πως: «αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής». Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, αν δεν έχουν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα, παραβλέποντας ακόμα και τις αποφάσεις του Πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και του Εφετείου, θεωρώντας τις αποφάσεις τους μη επαρκείς, ακόμα κι αν υπάρχουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τα ως άνω εγκλήματα, το τέκνο θα αναγκάζεται να έρθει σε επαφή με τον θύτη γονέα. Ακόμα και σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας και σε περιπτώσεις σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, το παιδί υποχρεούται να έρχεται σε επαφή με τον θύτη. Στις περιπτώσεις αυτές όμως, είναι πιθανό η σχετική αντιδικία να καταλήξει σε αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακόμα και μετά από 10 έτη, καθ΄ όλη τη διάρκεια των οποίων ο θύτης θα ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το παιδί.

    4. Πίσω από το νομοσχέδιο λανθάνει η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του «Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης», στο οποίο αναφέρονται συχνά οι οργανώσεις, αλλά και κυβερνητικές πηγές που προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξαρχής. Ο όρος «Σύνδρομο» ή «Διαταραχή Γονικής Αποξένωσης» κατασκευάστηκε το 1980 από τον Δρ. Richard Gardner, και αναφέρεται στα αισθήματα αποστροφής που αισθάνεται ένα παιδί προς τον γονέα του μετά από διαζύγιο των γονέων και σε περιπτώσεις δικαστικής διαμάχης, και σύμφωνα με τον Gardner οφείλονται σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του παιδιού από τον άλλο γονέα και υποβολής προς αυτό των αρνητικών συναισθημάτων. Το σύνδρομο πρωτοεμφανίστηκε σε δικαστικές αίθουσες στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της υπερασπιστικής γραμμής γονέων (πατέρων) που κατηγορούνταν για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών τους, και αργότερα η χρήση του διευρύνθηκε και σε άλλες περιπτώσεις αντιδικίας μεταξύ γονέων, με σκοπό την υποτίμηση της αξιοπιστίας των λεγομένων των θυμάτων, παιδιών και μητέρων. Το σύνδρομο δεν έχει γίνει δεκτό από κανέναν επίσημο φορά ψυχικής υγείας παγκοσμίως και στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης.

    5. Ο ίδιος ο Gardner μεταξύ άλλων, υποστήριζε πως τα παιδιά είναι εκ φύσεως σεξουαλικά και μπορεί να προκαλέσουν σεξουαλικές συναντήσεις με «αποπλάνηση» του ενήλικα. Για τη σεξουαλική κακοποίηση έλεγε: «πείτε στο παιδί ότι η σεξουαλική κακοποίηση από έναν πατέρα είναι φυσιολογική. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να καθοδηγηθούν ώστε να εκτιμήσουν ότι οι σεξουαλικές συναντήσεις μεταξύ ενήλικων και παιδιών δεν θεωρούνται καθολικά ως κατακριτέες πράξεις. Μπορεί να ειπωθεί στο παιδί ότι για κάποιες κοινωνίες μια τέτοια συμπεριφορά ήταν και θεωρείται φυσιολογική». Ο Gardner επίσης, για τις μητέρες που ανακαλύπτουν ότι ο σύζυγός τους κακομεταχειρίζεται το παιδί τους σεξουαλικά, επιρρίπτει την ευθύνη της κακοποίησης που υφίσταται το παιδί από τον πατέρα στη μητέρα, επειδή εκείνη δεν εκπληρώνει τις σεξουαλικές του επιθυμίες. Προτείνει τέλος οι θεραπευτές, να βοηθήσουν τις μητέρες παιδιών θυμάτων ασέλγειας, να εκπληρώσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες των ανδρών.

    6. Επιπλέον, στο άρθρο 5 του νομοσχεδίου, η προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» θέτει σοβαρά προβλήματα, καθώς αποτελεί διατύπωση που αφήνει ευρύ περιθώριο εκτίμησης και αφήνει «ανοικτό» το ενδεχόμενο να καταστρατηγηθεί στην πράξη η επιταγή να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του παιδιού, η οποία απορρέει και από διεθνείς συμβάσεις. Το ζήτημα που τίθεται είναι πως δεν αναφέρονται καν προϋποθέσεις για να εξασφαλιστεί η εγκυρότητα και η ασφάλεια της γνώμης του τέκνου, βάλλοντας εμμέσως κατά του ενός γονιού, ιδίως της μητέρας, διότι μέσω αυτής νομοθετικής ρύθμισης, υπονοώντας ότι χειραγωγεί το παιδί στο να εκφραστεί αρνητικά ή να διαμορφώσει αρνητικά συναισθήματα για τον άλλο γονέα . Φυσικά λανθάνει κι εδώ η αμφιλεγόμενη και επιστημονικά καταδικαστέα θεωρία του συνδρόμου γονικής αποξένωσης.

    7. Περιλαμβάνει σωρεία άλλων προβληματικών διατάξεων και αντινομιών. Ενδεικτικά , στο άρθρο 3 του νομοσχεδίου: η προσθήκη στο άρθρο 56 ΑΚ της διάταξης αναφορικά με την επίδοση των εγγράφων σε οποιονδήποτε εκ των γονέων του τέκνου. Σε αυτή την τροποποίηση δημιουργούνται δύο παράδοξα:
    1. Η επίδοση μπορεί να γίνει προς γονέα με τον οποίο το τέκνο δεν έχει καμία επαφή ή επικοινωνία κι έτσι, να μη λάβει καν γνώση της επίδοσης κάποιου εγγράφου, γεγονός που μπορεί να επιφέρει δυσχέρειες στη δικονομική θέση του τέκνου ή του αντιπροσώπου του. 2. Είναι δυνατόν ο γονέας που θέλει να στραφεί κατά του τέκνου διεκδικώντας κάποια αξίωση, να επιδίδει στον εαυτό του το σχετικό έγγραφο ως νόμιμος εκπρόσωπος του τέκνου. Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί αυτή η ρύθμιση.

    8. Συνολικά το νομοσχέδιο δείχνει να προσεγγίζει την οικογένεια ως έναν ουδέτερο χώρο, απαλλαγμένο από έμφυλες ιεραρχήσεις και σχέσεις εξουσίας, αδιαφορώντας για τους έμφυλους ρόλους που τα υποκείμενα εντός της επιτελούν.

    9. Το νομοσχέδιο που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση διαφέρει ουσιωδώς από το νομοσχέδιο που είχε προταθεί από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή, που συγκροτήθηκε στις αρχές του προηγούμενου έτους και αποτελούνταν από νομικούς εγνωσμένου κύρους. Αντιθέτως, το νομοσχέδιο που είδε το φως της δημοσιότητας είναι πλήρως εναρμονισμένο με τα αιτήματα και τις επιδιώξεις ενός πολύ ισχυρού λόμπι οργανώσεων, που θέτουν στο επίκεντρο τα δικαιώματα του πατέρα και προωθούν ως κεντρικό αίτημα τη συνεπιμέλεια με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη διαμονή του τέκνου με καθένα από τους δύο γονείς, με συνέπεια φυσικά τη συνακόλουθη μείωση των καταβαλλόμενων διατροφών.
    10. Η συνεπιμέλεια όπως έχει αποδειχθεί, τόσο με βάση τα πορίσματα των επιστημόνων ψυχικής υγείας όσο και με βάση πραγματικές υποθέσεις που αντιμετώπισε η νομολογία των δικαστηρίων, μπορεί να έχει θετικά οφέλη για τα παιδιά μόνο εφόσον οι σχέσεις των γονέων είναι ομαλές και είναι σε θέση να συναποφασίζουν σε συναινετική βάση για το παιδί τους. Η συνεπιμέλεια πρέπει να είναι συναινετική, όχι υποχρεωτική!
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΤΩΡΑ.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:36 | gk

    Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί. Τα παιδιά πρέπει να προστατεύονται από το νόμο και να μην υποχρεώνονται να μένουν με το γονέα χωρίς να ελέγχεται αν είναι κατάλληλος ή όχι, κακοποιητικός ή όχι. Αφήστε το οικογενειακό δίκαιο όπως είναι και φροντίστε να ενισχύσετε τις κοινωνικές υπηρεσίες, τους κοινωνικούς λειτουργούς, παιδοψυχολόγους κτλ ώστε να υποστηρίζονται οι διαζευγμένοι γονείς με μόνο γνώμονα το συμφέρον του παιδιού.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:50 | gk

    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο!! Εκθέτει σε κίνδυνο μητέρες που έχουν εξαντληθεί οικονομικά ή ψυχολογικά και δεν μπορούν άλλο να είναι σε ατελείωτους δικαστικούς αγώνες για να αποδείξουν τη βία που έχουν υποστεί!!!
    Η λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί!
    Η συνεπιμέλεια έχει νόημα να είναι υποχρεωτική ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ!!!
    Οι καλοί πατέρες και οι καλές μητέρες μπορούν να βρούν τους κώδικες επικοινωνίας και να έχουν μια καλή συνεργασία!
    Στις πάμπολλες προβληματικές καταστάσεις όμως δεν γίνεται να λαμβάνονται τέτοια οριζόντια μέτρα!!!! Είναι εγκληματικό!!!
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ τώρα!

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:37 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΙΑΝΟΥ

    Το τελευταίο διάστημα έχει απασχολήσει τη κοινή γνώμη η πολυδιαφημισμένη αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, η οποία θα ρυθμίσει μετά από 40 χρόνια τις σχέσεις γονέων και τέκνων σε υποθέσεις διαζυγίου, επιμέλειας και κηδεμονίας. Τον Απρίλιο του 2020 ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας συγκρότησε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή η οποία στις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της έδινε έμφαση στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως αυτό ορίζεται μέσω των διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς επίσης και από το Σύνταγμα μας. Ωστόσο το πόρισμα αυτής δεν ικανοποίησε μια μειοψηφία με αποτέλεσμα να ασκηθούν πιέσεις και το σχέδιο του υπουργείου που είδε το φως της δημοσιότητας να έχει αλλοιωθεί σημαντικά. Μετά από αλλεπάλληλες διαρροές στα Μ.Μ.Ε. την 24η Φεβρουαρίου 2021 ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο το σχέδιο νόμου. Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο νόμου που αφορά στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση την 18ή Μαρτίου 2021 εισάγονται στη πραγματικότητα ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών.
    Η κορωνίδα του νομοσχεδίου προσδιορίζει το «συμφέρον του παιδιού περιορίζοντας το στην ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς», έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα και η ψήφιση του θα μας οδηγήσει κατ΄ αναπότρεπτο τρόπο στην καταδίκη της χώρας μας, ακόμη και με μόνη την περιγραφή του συμφέροντος του παιδιού στον νόμο. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στη κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στο δικαστή επαφίεται να εξειδικεύσει.
    Οι διατάξεις του προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί κινδυνεύει να καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια.
    Συγκεκριμένα, ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης, Με δεδομένο ότι για να καταστεί αμετάκλητη απόφαση για βιασμό ανηλίκου η ποινική διαδικασία διαρκεί 9 – 13 έτη τυχόν υιοθέτηση τέτοια διάταξης θα οδηγήσει σε καταστάσεις όπου ο γονέας που εγκληματεί σε βάρος του τέκνου του θα συνεχίζει την εγκληματική του δραστηριότητα ανενόχλητος, αξιώνοντας «να μεριμνά» ή «να επικοινωνεί» με το τέκνο του, ενώ τα παιδιά, τα αθώα θύματα, θα εγκαταλείπονται αβοήθητα. Η πολιτεία θα μένει απαθής.
    Το νομοσχέδιο όμως εισάγεται αυθαιρέτως ως ελάχιστη επικοινωνία το 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.
    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς στη πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα . Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία.
    Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία καθόλου δε επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης. Είναι σαφές ότι ο οικονομικά ασθενής θα υποχωρεί σε εκβιασμούς καθώς θα αδυνατεί να συνεχίσει τις ατέρμονες δίκες. Ως ένα ακόμα καινοτόμο σημείο του νομοσχεδίου προβλέπονται τα ειδικά σεμινάρια των δικαστών προκειμένου να εφαρμόσουν πιστά τον νόμο που προωθείται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ενώ δεν προβλέπεται καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων και την δημιουργία κατάλληλων δομών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:27 | gk

    Συναινετικές λύσεις που επιτρέπουν την συνεργασία και την επικοινωνία των γονέων πρέπει να είναι επιθυμητές και να προωθούνται. Ωστόσο, δεν μπορεί το κράτος να επιβάλλει τέτοιου είδους δόγματα που στο παρελθόν – αλλά ακόμα και σήμερα – λειτούργησαν ως μοχλοί πίεσης ενάντια στο δικαίωμα του διαζυγίου!
    Το νομοσχέδιο ε εισάγει μια σειρά από ανεδαφικά και αυθαίρετα κριτήρια που συνιστούν κακή άσκηση της γονικής μέριμνας τα οποία μπορούν να οδηγήσουν στην μερική ή πλήρη αφαίρεση της γονικής επιμέλειας ή/και μέριμνας! Το άρθρο 1532 βάζει μία σειρά από κανόνες οι οποίοι γνωρίζουμε ότι τελικά θα χρησιμοποιηθούν εναντίον πρωτίστως των γυναικών!
    Το πιο προκλητικό όμως είναι ότι εισάγει το κριτήριο της ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗΣ καταδίκης για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής!!! Ενάντια σε κάθε κεκτημένο δικαίωμα, μια κακοποιημένη γυναίκα δεν θα μπορεί να παρουσιάσει στοιχεία στο δικαστήριο για την βία που υφίσταται εκείνη ή το παιδί της αν δεν υπάρχει αμετάκλητη απόφαση (δηλ. αν δεν έχει περάσει τουλάχιστον μία δεκαετία από την καταγγελία της, όπως συνηθίζεται στην ελληνική πραγματικότητα). Πρόκειται για μία ευθεία επίθεση στα δικαιώματα των θυμάτων έμφυλης βίας ιδιαίτερα στην περίοδο που διανύουμε!

  • 29 Μαρτίου 2021, 23:15 | gk

    Οι προτεινόμενες διατάξεις του Νομοσχεδίου δεν συνάδουν με το παιδοκεντρικό και όλως προοδευτικό πνεύμα του οικογενειακού δικαίου που ισχύει σήμερα. Επιχειρείται όλως επιτακτικά και υποχρεωτικά η διασφάλιση των δικαιωμάτων των γονέων, κυρίως δε, αυτών στους οποίους δεν έχει ανατεθεί η επιμέλεια των τέκνων (πατεράδων), οι οποίοι είναι και οι υπόχρεοι σε διατροφή του. Η ψήφιση του Σχεδίου Νόμου υποχρεώνει τα παιδιά των χωρισμένων γονιών να προσαρμόσουν την καθημερινότητά τους, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ικανοποιούν τις επιθυμίες και επιδιώξεις των γονέων τους και γι’αυτό οι προτεινόμενες διατάξεις έρχονται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, όπου το συμφέρον του παιδιού υπερτερεί έναντι των δικαιωμάτων των γονέων. Επίσης, οι διατάξεις του Σχεδίου Νόμου αντιβαίνουν τις διατάξεις της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης). Η επιχειρούμενη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου αποτελεί, εμμέσως πλην σαφώς, μία ακόμα έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:26 | Μαρίνα

    ΑπόσυρσηΜόνιμος ΣύνδεσμοςΝα αποσυρθεί το νομοσχέδιο!! Εκθέτει σε κίνδυνο μητέρες που έχουν εξαντληθεί οικονομικά ή ψυχολογικά και δεν μπορούν άλλο να είναι σε ατελείωτους δικαστικούς αγώνες για να αποδείξουν τη βία που έχουν υποστεί!!!
    Η λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί!
    Η συνεπιμέλεια έχει νόημα να είναι υποχρεωτική ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ!!!
    Οι καλοί πατέρες και οι καλές μητέρες μπορούν να βρούν τους κώδικες επικοινωνίας και να έχουν μια καλή συνεργασία!
    Στις πάμπολλες προβληματικές καταστάσεις όμως δεν γίνεται να λαμβάνονται τέτοια οριζόντια μέτρα!!!! Είναι εγκληματικό!!!
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ τώρα!

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:19 | Μαρίνα

    Μόνιμος ΣύνδεσμοςΝα αποσυρθεί το νομοσχέδιο!! Εκθέτει σε κίνδυνο μητέρες που έχουν εξαντληθεί οικονομικά ή ψυχολογικά και δεν μπορούν άλλο να είναι σε ατελείωτους δικαστικούς αγώνες για να αποδείξουν τη βία που έχουν υποστεί!!!
    Η λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί!
    Η συνεπιμέλεια έχει νόημα να είναι υποχρεωτική ΜΟΝΟ ΕΝΤΟΣ ΓΑΜΟΥ!!!
    Οι καλοί πατέρες και οι καλές μητέρες μπορούν να βρούν τους κώδικες επικοινωνίας και να έχουν μια καλή συνεργασία!
    Στις πάμπολλες προβληματικές καταστάσεις όμως δεν γίνεται να λαμβάνονται τέτοια οριζόντια μέτρα!!!! Είναι εγκληματικό!!!
    ΑΠΟΣΥΡΣΗ τώρα!

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:55 | ΔΠ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:48 | Αβραάμ Λ.

    Κάθε παιδί έρχεται στον κόσμο από δύο γονείς, και δικαιούται να τους έχει, ανεξάρτητα του εάν συνδέονται μεταξύ τους με κάποιο νομικό δεσμό. Στην γονική αγάπη δεν υπάρχουν αντίπαλες «ομάδες», μα το κοινό ενδιαφέρον των γονέων για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών τους. Η νομιμότητα, η θεωρία των ατομικών δικαιωμάτων, η επιστήμη και η απτή πραγματικότητα επιτάσσουν την θέσπιση της Συνεπιμέλειας, του ίσου χρόνου μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης κατοικίας.

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:11 | ΗΛΙΑΣ ΜΠ. ΘΕΙΟΣ

    Άρθρο 3. Nα οριστεί Τόπος νόμιμου Κατοικίας του Τέκνου η τελευταία κοινή κατοικία των γονέων του. Επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο και στις δύο κατοικίες των γονέων του.

    Άρθρο 5 Παρ 2. Το συμφέρον του τέκνου να ορίζεται από την ισόχρονη και ισότιμη, κοινή και εξίσου ανατροφή του και από τους δύο γονείς του.
    Άρθρο 5 Παρ 4. Εξασφάλιση κατάλληλων συνθηκών με παρουσία κατάλληλα εκπαιδευμένων επιστημόνων.

    Άρθρο 7. Κοινή γονική Μέριμνα ,Επιμέλεια και Φροντίδα του τέκνου, την οποία εξακολουθούν και ασκούν από κοινού και εξίσου και μετά το χωρισμό των γονέων τους.

    Άρθρο 8. Η κατανομή της γονικής μέριμνας πρέπει να ορίζεται ισόχρονη σε ποσοστό 1/2 για κάθε γονέα, καθώς και στις δαπάνες του τέκνου.

    Άρθρο 10. Να ορίζεται ότι ο καθένας από τους γονείς μπορεί να ασκεί τις αξιώσεις διατροφής του τέκνου κατά του άλλου γονέα ή υπόχρεου.

    Άρθρο 12. Από κοινού και εξίσου η επιμέλεια σε σημαντικά ζητήματα.
    Να προστεθεί:Τόπος κατοικίας του τέκνου μετά τον χωρισμό των γονέων, ορίζεται ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας τους.
    Να προστεθεί μετά από οριστική δικαστική απόφαση σε ότι αφορά την μεταβολή της κατοικίας

    Άρθρο 13. Τα έξοδα μετακίνησης να μην βαραίνουν μόνο τον γονέα που επικοινωνεί με το τέκνο του αλλά και τον άλλο γονέα.

    Άρθρο 14. Να προστεθεί :H τακτική ψευδών καταγγελιών να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.

    Άρθρο 18. Να συμπεριληφθεί στο νόμο: Δικαστικές Αποφάσεις που ρύθμισαν την γονική μέριμνα, επικοινωνία οι οποίες έχουν επιδοθεί μέχρι την έναρξη του παρόντος νόμου, μπορούν να μεταρρυθμιστούν ή να ανακληθούν μετά από αίτηση των γονέων που ασκείται εντός δύο ετών από την έναρξη του παρόντος νόμου.

  • 29 Μαρτίου 2021, 22:17 | Μαριάννα Β.

    Το παιδί χρειάζεται και τους δυο γονείς στην καθημερινότητά του. Αυτό ακρηβώς ζήτησε και το ίδιο το παιδί, ο εγγονός μου.
    Το παιδί έχει το δικαίωμα να έχει και τους δυο γονείς στη ζωή του ισότιμα.
    Κάποτε, αργότερα, σε κάποια φάση της ζωής του, θα το θεωρήσει άδικο και θα επαναστατήσει για την απουσία του ενός από τους δύο γονείς εάν τυχόν υπάρξει.
    Είναι λοιπόν απαραίτητο για το συμφέρον του παιδιού, για την ψυχική του υγεία και ισιρροπία, να υπάρχει ισόχρονη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και τη φροντίδα του με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:34 | Ιγγλέζου Κατερίνα

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 Σκοπός

    Tο σύστημα της αποκλειστικής επιμέλειας στον έναν γονέα, διαμορφώνει συνθήκες κινδύνου ανάπτυξης συγκρούσεων, καθώς δίνει την απόλυτη εξουσία στον έναν γονέα σε βαθμό που συχνά κάνει χρήση της επιμέλειας του παιδιού ως οργάνου επιβολής και συναισθηματικής «τιμωρίας» του άλλου γονέα. Φαίνεται ότι η σύγκρουση δεν είναι στατική και σταθερή καθώς το ίδιο το δικαστικό περιβάλλον την υποκινεί και μειώνεται μετά την λήξη των διαφορών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:43 | Ο.ΣΤ.Γ.

    Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των
    παιδιών και κάθε μέλους της οικογένειας πρέπει να αποτελεί τη βάση μιας
    υγιούς οικογενειακής ζωής, μιας υγιούς ανάπτυξης των παιδιών, ακόμα και
    μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Το συμφέρον και η ανάπτυξη του παιδιού
    σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον που ζει και το περιβάλλον διαμορφώνεται
    και από τους γονείς, αλλά και από τους νόμους της πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου παιδιά και μητέρες / γονείς δεν θα απαξιώνονται, δεν θα κακοποιούνται, δεν θα απειλούνται.
    Το προτεινόμενο σ/ν δεν εξασφαλίζει την αρμονία της οικογένειας, δεν
    εξασφαλίζει την ψυχική ισορροπία του παιδιού.
    Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη,
    με παιδοκεντρικό χαρακτήρα και υπέρ της ισότητας των φύλων. Είναι απόλυτα
    σύμφωνο προς το Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και
    κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματα των γονέων σε εξίσου επιμέλεια, κατόπιν
    μεταξύ τους συμφωνίας.
    Δυστυχώς το προτεινόμενο σ/ν όχι μόνο δεν προσθέτει τίποτε το ουσιώδες και
    πρακτικό στην προοδευτική και παιδοκεντρική μέχρι σήμερα σχετική
    νομοθεσία, αλλά αντίθετα δημιουργεί ασάφειες και αφορμές για μεγαλύτερες
    δικαστικές διενέξεις από όσες ευαγγελίζεται ότι καινοτομεί να επιλύσει, ενώ
    είναι επικίνδυνο από την άποψη της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αφήνει
    εκτεθειμένους παιδί και μητέρα.
    Δυστυχώς, με τις προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου παραγκωνίζεται
    το συμφέρον του τέκνου που μέχρι σήμερα ήταν ακρογωνιαίος λίθος του
    οικογενειακού μας δικαίου το οποίο αξιολογείτο από τον αρμόδιο φυσικό
    δικαστή κατά περίπτωση και καθιστούσε το οικογενειακό μας δίκαιο το πλέον
    προοδευτικό της Ευρώπης. Επίσης επιχειρούνται φωτογραφικού τύπου
    ρυθμίσεις, για την εξυπηρέτηση του σκοπού των οποίων στο σχέδιο
    περιλαμβάνονται ψυχολογικές, αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες όπως η
    συναισθηματική διατάραξη σχέσεων γονέων και τέκνων.
    Περαιτέρω, παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών και των
    γυναικών όπως αυτά έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα από διεθνείς
    συμβάσεις (ενδεικτικά αποκλεισμός/περιορισμός επικοινωνίας με το τέκνο
    μόνο σε περίπτωση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για εγκλήματα σε
    βάρος του τέκνου). Επιπλέον, εισάγεται μαθηματικό τεκμήριο του 1/3 του
    χρόνου του παιδιού (όχι στη διατροφή όπως θα περίμενε κανείς) το οποίο
    δεσμεύει καταλυτικά τη κρίση του φυσικού δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα.
    Δυστυχώς το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων της
    Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της
    Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των
    γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την
    Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.
    Δυστυχώς, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρέκαμψε το πόρισμα της ειδικής
    νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη
    Τέντε (Επίτιμου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με
    δικαστές, δικηγόρους ψυχιάτρους και λοιπούς επιστημονικούς φορείς.
    Η οριζόντια επέμβαση του νομοθέτη στην οικογενειακή ζωή των πολιτών θα
    ωθεί τους πολίτες να προσφεύγουν μαζικά στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:29 | ΟΣΤΓ

    Το τελευταίο διάστημα έχει απασχολήσει τη κοινή γνώμη η πολυδιαφημισμένη αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου, η οποία θα ρυθμίσει μετά από 40 χρόνια τις σχέσεις γονέων και τέκνων σε υποθέσεις διαζυγίου, επιμέλειας και κηδεμονίας. Τον Απρίλιο του 2020 ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας συγκρότησε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή η οποία στις κατευθυντήριες γραμμές και οδηγίες της έδινε έμφαση στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως αυτό ορίζεται μέσω των διεθνών συμβάσεων για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς επίσης και από το Σύνταγμα μας. Ωστόσο το πόρισμα αυτής δεν ικανοποίησε μια μειοψηφία με αποτέλεσμα να ασκηθούν πιέσεις και το σχέδιο του υπουργείου που είδε το φως της δημοσιότητας να έχει αλλοιωθεί σημαντικά. Μετά από αλλεπάλληλες διαρροές στα Μ.Μ.Ε. την 24η Φεβρουαρίου 2021 ο Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο το σχέδιο νόμου. Σύμφωνα με το τελευταίο σχέδιο νόμου που αφορά στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου και τέθηκε στη δημόσια διαβούλευση την 18ή Μαρτίου 2021 εισάγονται στη πραγματικότητα ακραίες συντηρητικές ρυθμίσεις που στην πράξη θα εφαρμοστούν σε βάρος των παιδιών και των γυναικών.
    Η κορωνίδα του νομοσχεδίου προσδιορίζει το «συμφέρον του παιδιού περιορίζοντας το στην ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς», έρχεται σε αντίθεση με όλα τα διεθνή κείμενα υπερνομοθετικής ισχύος καθώς και με το ίδιο το Σύνταγμα και η ψήφιση του θα μας οδηγήσει κατ΄ αναπότρεπτο τρόπο στην καταδίκη της χώρας μας, ακόμη και με μόνη την περιγραφή του συμφέροντος του παιδιού στον νόμο. Δεν συνιστάται στη νομοθεσία καμιάς χώρας να περιγράφεται το συμφέρον του παιδιού μόνο στη κοινή ανατροφή, το οποίο είναι μια νομική έννοια ελαστική και δυναμική που μόνο στο δικαστή επαφίεται να εξειδικεύσει.
    Οι διατάξεις του προσκρούουν ευθέως σε διεθνείς συμβάσεις και αν τυχόν ψηφιστεί κινδυνεύει να καταδικαστεί η Χώρα από τα διεθνή δικαστήρια.
    Συγκεκριμένα, ο κακοποιητικός γονέας μόνο με αμετάκλητη απόφαση δικαστηρίου δεν ασκεί δικαιώματα επικοινωνίας και τη γονική μέριμνα το οποίο πρακτικά σημαίνει 8-10 έτη κακοποίησης, Με δεδομένο ότι για να καταστεί αμετάκλητη απόφαση για βιασμό ανηλίκου η ποινική διαδικασία διαρκεί 9 – 13 έτη τυχόν υιοθέτηση τέτοια διάταξης θα οδηγήσει σε καταστάσεις όπου ο γονέας που εγκληματεί σε βάρος του τέκνου του θα συνεχίζει την εγκληματική του δραστηριότητα ανενόχλητος, αξιώνοντας «να μεριμνά» ή «να επικοινωνεί» με το τέκνο του, ενώ τα παιδιά, τα αθώα θύματα, θα εγκαταλείπονται αβοήθητα. Η πολιτεία θα μένει απαθής.
    Το νομοσχέδιο όμως εισάγεται αυθαιρέτως ως ελάχιστη επικοινωνία το 1/3 του χρόνου του παιδιού αφαιρώντας την υποχρέωση αξιολόγησης από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, χωρίς να προκύπτει αν αφορά στον ελεύθερο ή στον πραγματικό χρόνο. Στη περίπτωση που αφορά στον πραγματικό χρόνο είναι άτοπο καθώς πρόκειται για 8 ώρες την ημέρα. Είναι δε σαφές ότι η τόσο εκτεταμένη επικοινωνία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή την κατάργηση των διατροφών των παιδιών, καθώς μιλάμε για μια κεκαλυμμένη εναλλασσόμενη κατοικία και υποχρεωτική συνεπιμέλεια. Εξάλλου σύμφωνα πάντα με το σχέδιο νόμου μόνο αναιτιολόγητη μη καταβολή της διατροφής θα ποινικοποιείται γεγονός που θα διευκολύνει τη μη καταβολή της ενώ είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη η διαδικασία της άσκησης του δικαιώματος διατροφής από τον οικονομικά ασθενέστερο γονέα για λογαριασμό του παιδιού.
    Μια άλλη ακραία ρύθμιση του νομοσχεδίου αφορά στους παππούδες και τις γιαγιάδες, καθώς εισάγονται αυθαιρέτως υποχρεώσεις των γονέων έναντι αυτών τις οποίες συνδέει με λόγο αφαίρεσης της γονικής μέριμνας. Στη πράξη σε περίπτωση μη εφαρμογής των αποφάσεων που αφορούν την επικοινωνία των παππούδων ή γιαγιάδων το παιδί θα απομακρύνεται βίαια από τον γονέα που το ανατρέφει.
    Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες που στηρίζονται σε ανυπόστατα ψυχολογικά κριτήρια και καταστάσεις όπως “διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης, και πρόκληση διάρρηξης σχέσεων” τις οποίες τις καθιστά λόγους αφαίρεσης της γονικής μέριμνας.
    Με άλλα λόγια ενώ το νομοσχέδιο επιβάλλει την επικοινωνία του παιδιού με τους γονείς στη πράξη προβλέπει την αυθαίρετη αφαίρεση της άσκησης της γονικής μέριμνας. Το αποτέλεσμα όμως της ρυθμίσεως καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας δηλαδή σε πλήρη και ολοκληρωτική αποχωρισμό του παιδιού από τον άλλο γονέα . Πρόκειται εμφανώς για παραδοξολογία.
    Το γεγονός ότι το νομοσχέδιο απαιτεί τη συμφωνία των γονέων σε κεφαλαιώδη ζητήματα της γονικής μέριμνας όπως εκπαίδευση του παιδιού και υγεία καθόλου δε επιλύει τις αντιδικίες των γονέων αντίθετα τις γιγαντώνει καθώς είναι βέβαιο ότι τα ζητήματα αυτά θα αποτελούν πεδίο μάχης. Είναι σαφές ότι ο οικονομικά ασθενής θα υποχωρεί σε εκβιασμούς καθώς θα αδυνατεί να συνεχίσει τις ατέρμονες δίκες. Ως ένα ακόμα καινοτόμο σημείο του νομοσχεδίου προβλέπονται τα ειδικά σεμινάρια των δικαστών προκειμένου να εφαρμόσουν πιστά τον νόμο που προωθείται από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ενώ δεν προβλέπεται καμία μέριμνα για την ίδρυση οικογενειακών δικαστηρίων και την δημιουργία κατάλληλων δομών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:42 | Αβραάμ Λ.

    Ας ακουστούν επιτέλους και στη χώρα μας, όταν πρόκειται για ένα τόσο σοβαρό θέμα, οι επιστημονικοί φορείς.
    Όλοι οι επίσημοι επιστημονικοί σύλλογοι ειδικών ψυχικής υγείας, αλλά και ο συνήγορος του παιδιού, τάσσονται υπέρ της άσκησης της γονικής μέριμνας των τέκνων (στην περίπτωση λύσης του έγγαμου βίου) και από τους δύο γονείς, ισότιμα, όταν δεν συντρέχει σοβαρός λόγος για τον αποκλεισμό του ενός από τους δυο γονείς.
    Η ισόχρονη, ισότιμη, κοινή και χωρίς διακρίσεις, ανατροφή του παιδιού και από τους δύο γονείς του δεν είναι μόνο προς το συμφέρον του ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ (Σύμβαση ΟΗΕ για τα διακιώματα του παιδιού).
    Η αποξένωση του παιδιού από τον ένα από τους δυο γονείς και το περιβάλλον του (παππού, γιαγιά.κ.λ.π) αποτελεί ντροπή για τον πολιτισμό μας.
    Κάθε παιδί έρχεται στον κόσμο από δύο γονείς, και δικαιούται να τους έχει και τους δύο, ανεξάρτητα του εάν συνδέονται μεταξύ τους με κάποιο νομικό δεσμό.
    Στη γονική αγάπη δεν υπάρχουν αντίπαλες «ομάδες», μα το κοινό ενδιαφέρον των γονέων για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών τους.
    Η νομιμότητα, η θεωρία των ατομικών δικαιωμάτων, η επιστήμη και η απτή πραγματικότητα επιτάσσουν τη θέσπιση της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, του ίσου χρόνου μεταξύ των γονέων και της εναλλασσόμενης κατοικίας.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:08 | Μαρία Μπ.

    Με μία αδιανόητη πρόταση, ο κακοποιητικός γονέας, ακόμη και αν έχει καταδικαστεί πρωτόδικα, θα μπορεί να έχει (1/3) επικοινωνία με το παιδί και πρόσβαση στην κακοποιημένη πρώην σύζυγο που έχει την κύρια επιμέλεια, μέχρι την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ καταδίκη του. Αυτό για τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια, συνιστά υπόθεση περίπου 10 χρόνων.Είναι ευρέως γνωστά τα στατιστικά από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και την αστυνομία για την αύξηση των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και παιδικής κακοποίησης.Επίσης σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, συχνά τραγική, με δολοφονημένα παιδιά και γυναίκες, από χώρες με παρόμοια νομοθεσία.Αυτή που θα ψηφίσουμε ακόμα χειρότερη με τεκμήρια και αμετάκλητα,τουλάχιστον στις άλλες χώρες έστω με υπόνοια γίνεται απομάκρυνση του κακοποιητή.

  • 29 Μαρτίου 2021, 21:25 | Βασίλειος Αλεξιάδης

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:59 | Μπουρελακου Αλεξανδρα

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:26 | Μαρια φωτου

    Τι κριμα για το παιδι να υποχρεουται σε συν-επιμελεια ενα ζευγαρι που προφανως χωριζει γιατι δεν μπορει να συν-εννοηθει η γιατι υπαρχει κακοποίηση κ πολλες μητερες αναγκαζονται να χωρισουν για να προστατεψουν τα παιδια τους κ τον εαυτο τους. Τωρα θα μενουν σ ενα κακοποιητικό γαμο για να μην αναγκαστουν να αφησουν τα παιδια μονα τους με τον κακοποιητη πατερα η σε περιπτωση χωρισμου θα αναγκαζονται να τα αφησουν με τραγικές συνεπειες στο σωμα κ την ψυχη του παιδιου. Οπως κ να χει ειναι ενας απαραδεκτος νομος με αποτελεσμα την διαιωνηση της κακοποίησης και ΘΥΜΑΤΑ μονο τα παιδια. Τρεμω για την ψυχουλα τους. Μακαρι να ακυρωθει..

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:11 | Κακαβακη Αιμιλια

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:48 | Μαριανθη

    Αυτό το νομοσχέδιο κάθε άλλο παρά στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου αποσκοπεί. Διασφαλίζει τα δικαιώματα των γονέων, κυρίως αυτών στους οποίους δεν έχει ανατεθεί η επιμέλεια των τέκνων. Υποχρεώνει τα παιδιά να προσαρμόζουν την καθημερινότητα τους έτσι ώστε να ικανοποιούνται οι επιθυμίες των γονεων. Συνεπώς έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, όπου το συμφέρον του Παιδιού υπερτερεί έναντι των δικαιωμάτ

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:58 | Ευανθία Αθανασίου

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:31 | Αναστασία

    ΑΥΤΌ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΌ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΊ. Η ΣΥΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΩΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ .ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΑ.ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΈΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΒΙΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑ.ΣΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΝΑΙ ΜΕ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΌΤΗΤΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ.ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ.ΠΡΟΣΡΑΣΙΑ ΘΥΜΑΤΩΝ ΟΧΙ ΘΥΤΗ.ΠΡΩΤΑ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ.
    ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΕΝ ΜΈΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΛΟΓΩ Covid 19 ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ.ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΊΖΟΥΝ ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ Ή ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ,ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΑΥΤΟΣ ΉΤΑΝ Ο ΣΤΟΧΟΣ.ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΊΟΥ ΤΩΡΑ.ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΖ ,ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:51 | Χρήστος Αθανάσακος

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:09 | Μαρια

    Να μη περάσει το νομοσχέδιο! Να μη πάμε βήματα πίσω ως κοινωνία!

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:15 | Παναγιώτης Αδαλόπουλος

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:36 | Νικος Μπελαλης

    Ίση επικοινωνία
    Ίσες διανυκτερεύσεις και επιστροφή του γονέα που απομακρύνθηκε στην ίδια περιοχή κατοικίας πριν την διάσπαση για να είναι εφικτή η διανυκτέρευση και στους δυο γονείς χωρίς να επηρεάσει την καθημερινότητα του παιδιού
    Επαναφορά δικαιώματος αποφάσεων στην ζωή του παιδιού όπως ίσχυε και πριν την διάσπαση

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:54 | Αναστάσιος Αγγελου

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:11 | Παναγιώτης Αγγελιδης

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:25 | Κέντρο στήριξης οικογενειακών σχέσεων ΓΟΝ.ΙΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 20:46 | Ελευθερία

    To N/Σ είναι γενικά λάθος. Αρχικά διότι αγνοήθηκαν συστηματικά οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις της χώρας οι οποίες ουδέποτε κλήθηκαν σε διάλογο, παρά τις προτάσεις και παρεμβάσεις που έθεσαν στη δημόσια ατζέντα.

    Παράλληλα το Υπουργείο Δικαιοσύνης αγνόησε δημόσιες τοποθετήσεις και παρεμβάσεις έγκριτων νομικών, ενεργών δικηγόρων με μακρά εμπειρία σε θέματα οικογενειακού δικαίου, καθηγητριών και καθηγητών των ΑΕΙ (νομικής, συνταγματικού δικαίου, κοινωνικών επιστημών, κ.λπ.) που αμφισβητούν κατά πόσον πράγματι εξυπηρετούν το συμφέρον του παιδιού οι ρυθμίσεις που εισάγονται, επιλέγοντας να συνομιλήσει αποκλειστικά με «συλλόγους μπαμπάδων».

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:03 | EM

    Το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ.«Το νομοσχέδιο παρέκαμψε πλήρως το πόρισμα Ι. Τέντε (ε.ε. Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με κανέναν από τους ειδικούς, ενώ οι διατάξεις του, όπως έχει ήδη αποκαλυφθεί, προωθήθηκαν από ομάδες συμφερόντων συγκεκριμένων κατηγοριών πατεράδων με εκκρεμείς οικογενειακές υποθέσεις. Περαιτέρω, οι ομάδες αυτών των συμφερόντων διακατέχονται και προωθούν μια απαράδεκτη για το νομικό μας πολιτισμό ρητορεία, επιτίθενται σε βάρος των μητέρων και των φεμινιστριών που αντιτίθενται στο νομοσχέδιο με προσβλητικές εκφράσεις, και προάγουν το μίσος. Φτάνουν δε στο σημείο να διοργανώνουν εκδηλώσεις, δημοσιεύματα και υποτιθέμενες αναλύσεις προκειμένου να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να πείσουν την κοινωνία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν έχει έμφυλο πρόσημο και ότι οι γυναίκες ασκούν βία εξίσου. Η αντιστροφή αυτή της πραγματικότητας, η παραχάραξη της ιστορίας και η νέα καταγραφή της κοινωνικής πραγματικότητας αντιστοιχεί στα νέα ακροδεξιά μορφώματα που έχουν καταλάβει δημόσιο λόγο για διάφορα θέματα διεθνώς».Τα παραπάνω αναφέρουν σε εκτενές κείμενο όχι μόνο εκπρόσωποι της Ένωσης Δικηγόρων, αλλά το σύνολο των οργανώσεων που σχετίζονται με τα θέματα έμφυλων διακρίσεων, προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού κ.λπ.
    https://www.efsyn.gr/node/286240

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:07 | Νίκος Δα.

    Συμφέρον του τέκνου είναι να έχει τους γονείς του στη ζωή του με εναλλασσόμενη κατοικία και ισόχρονη παρουσία.
    Για κανένα λόγο δεν επιτρέπεται ο χρόνος να είναι λιγότερος από 1/3, εκτός άμα το αιτηθεί ο γονέας που το επιθυμεί.
    Κατοικία του παιδιού είναι η κατοικία και των δυο γονέων του.
    Οι επιστημονικές μελέτες, οι διεθνείς και εγχώριες έρευνες πρέπει να εξασφαλίζουν την Συνεπιμέλεια, τις κοινές γονικές ευθύνες και υποχρεώσεις.
    Ανεξαρτήτως χιλιομετρικής απόστασης το παιδί πρέπει να έχει διευρυμένο ποιοτικό χρόνο με εναλλασσόμενη κατοικία και φυσική παρουσία με τους γονείς του.
    Το Υ.ΠΑΙ.Θ., θα πρέπει με εγκύκλιες οδηγίες να διευκολύνει προς το σκοπό αυτό, για να μπορεί το παιδί να έχει και εναλλασσόμενη κατοικία και ίσο χρόνο με τους γονείς του.
    Θα πρέπει οι αποφάσεις άμεσα να τηρούνται και να εφαρμόζονται οι δικαστικές αποφάσεις. Να είναι αυστηρό το άρθρο του ΑΚ1532 και να επεμβαίνουν άμεσα ο εισαγγελέας και οι δικαστές.

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:42 | Δημήτρης Μ.

    Σκοπος θα πρεπει να είναι η εξισου γονικη μέριμνα ευθυς εξαρχης η οποία περιλαμβανει την εξίσου επιμέλεια προς το συμφερον του τέκνου εφόσον εστω και ενας γονέας την ζητησει, αυτος να ειναι ο κανόνας. Κατ εξαίρεση Γονεας που δεν θέλει να συμμετεχει στην ανατροφη του τέκνου αλλά και γονέας που θα ζητησει αποκλειστικη ανατροφη του τέκνου εκτός ειδικών περιπτωσεων περι κακης ασκηση γονικης μεριμνας τότε χάνει το δικαιωμα ανατροφης και θα του ορίζεται η ελάχιστη κλασματικη γονικη μερονα οπως ορίζονται στα αρθρα ..

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:20 | Σωτηρης Α

    συνεπιμελεια

    ισος χρονος ανατροφης

    εναλλασομενη κατοικια

    αυτο.

    υποχρεωτικά μετα το διαζυγιο εφοσον δεν συντρέχουν σοβαροι λογοι

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:28 | ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΑΣ ΚΟΥ ΤΣΙΑΡΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕΙ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
    ΝΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΤΣΙΑΡΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
    <<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
    Παρέμβαση αντιπληροφόρησης | Νομοσχέδιο για συνεπιμέλεια: η εκδίκηση του πατριαρχικού κόσμου
    Εδώ και έναν χρόνο, εν μέσω πανδημίας και κρατικών απαγορεύσεων, έχει ενταθεί η επίθεση σε βάρος των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων, κομμάτι των οποίων αποτελούν και οι γυναίκες. Kι αυτό συμβαίνει γιατί τo κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, το οποίο ήδη καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους στο θάνατο από την πείνα, τις ασθένειες και τον πόλεμο, επιδιώκει τη διατήρηση και τη διαιώνιση των προνομίων και της εξουσίας του, σε συνθήκες οξυμένης κοινωνικής, υγειονομικής και οικονομικής κρίσης.

    Η απάντηση του κράτους και του κεφαλαίου στην εξάπλωση του κορωνοιού ήταν και είναι η επίκληση στην ατομική ευθύνη και ο υποχρεωτικός εγκλεισμός των ανθρώπων στα σπίτια τους, εκτός από την εκπλήρωση βασικών τους «υποχρεώσεων» όπως η εργασία, για την οποία επιτρέπεται ο συνωστισμός. Είναι σαφές πως ο στόχος δεν είναι η εξάλειψη της πανδημίας, αφού κανένα ουσιαστικό υγειονομικό μέτρο δεν έχει παρθεί όλους αυτούς τους μήνες, αλλά η πειθάρχηση, η καταστολή και ο απόλυτος έλεγχος του πληθυσμού. Το ίδιο το κράτος που για χρόνια υποβάθμισε πλήρως τη δημόσια υγεία, είναι αυτό που σήμερα επικαλείται την δική μας ατομική ευθύνη στην εξάπλωση του ιού.

    Ως συνέπεια των κρατικών απαγορεύσεων, ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στο σπίτι έγινε εφιάλτης για χιλιάδες γυναίκες, παιδιά και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, που βιώνουν την ενδοοικογενειακή –σεξουαλική, σωματική και λεκτική- βία. Τα φαινόμενα αυτά έχουν αυξηθεί σημαντικά κατά την περίοδο του λοκντάουν και αυτό το αποδεικνύουν τόσο η ραγδαία αύξηση των τηλεφωνικών κλήσεων στις αντίστοιχες γραμμές βοήθειας, όσο και η εισαγωγή ανάλογων περιστατικών στα νοσοκομεία.

    Σε αυτήν ακριβώς την χρονική στιγμή και εν μέσω αυτής της ασφυκτικής συγκυρίας για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν την ενδοοικογενειακή βία, ψηφίζεται το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων, ένα νομοσχέδιο που εξαναγκάζει χιλιάδες γυναίκες και παιδιά να εγκλωβίζονται υποχρεωτικά σε μία κακοποιητική συνθήκη ζωής, στην οποία θα τίθεται υπό δικαστική εξέταση το αν υφίσταται πράγματι βία, προκειμένου να αίρεται η υποχρέωση συνεπιμέλειας. Στις μέρες μας, χιλιάδες διαζύγια απορρέουν από τη μεγάλη προσπάθεια της γυναίκας να απεμπλακεί από ένα σπίτι-φυλακή σώζοντας πολλές φορές και το παιδί της εκτός από τον εαυτό της. Μια προσπάθεια που σήμερα, με το νομοσχέδιο αυτό, πέφτει στο κενό, καθώς η γυναίκα αναγκάζεται να μην έχει ούτε αυτή τη διέξοδο και το παιδί υποχρεώνεται να ζει εξίσου με τους δυο γονείς, με ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

    Πιο συγκεκριμένα:

    Ακόμα και αν η μητέρα επικαλεστεί βία, αυτή πρέπει να αποδειχτεί. Να αποδειχτεί από ποιόν; Από το αστικό δικαστήριο, βασικό πυλώνα ενός συστήματος που γεννά τη βία, που αναπαράγει τη βία και δη την πατριαρχική; Και η ψυχολογική βία; Αυτή πως αποδεικνύεται; Αλλά ακόμη και αν αποδειχτεί τελικά η βία σε μια πρωτόδικη απόφαση ή μία απόφαση εφετείου και πάλι ένας πατέρας που κακοποιεί την γυναίκα ή το παιδί θα μπορεί να συνεχίσει να το κάνει μέχρι την αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου.
    Επιπλέον, τα δικαστικά έξοδα, σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να είναι δυσβάστακτα για μια γυναίκα που επιφορτίζεται και την φροντίδα του παιδιού.
    Επίσης, το παρόν νομοσχέδιο ανοίγει το δρόμο για κατάργηση της διατροφής. Σε μια κοινωνία πατριαρχικά δομημένη με προκαθορισμένους έμφυλους ρόλους, στην οποία η οικογένεια για χρόνια δομήθηκε πάνω σε ένα μοντέλο που η γυναίκα εξαρτάται άμεσα οικονομικά από τον σύζυγο επιφορτισμένη παράλληλα με τις δουλειές του σπιτιού και το μεγάλωμα των παιδιών, κάτι που σε μικρότερο μεν βαθμό συνεχίζει να ισχύει μέχρι και σήμερα. Επιπλέον, και σε εργασιακό επίπεδο, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση μισθολογική ισότητα.
    Τέλος, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο υποτίθεται πως επιχειρεί να υποχρεώσει τους ανεύθυνους μπαμπάδες να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στα παιδιά τους αλλά τίποτα δεν τους υποχρεώνει, στ’ αλήθεια, μιας και αν αυτοί ζητούν λιγότερο χρόνο επικοινωνίας και μέριμνας για τα παιδιά, μπορούν να τον έχουν. Και τι νόημα έχει, άλλωστε, η επιβολή της μέριμνας και της φροντίδας του παιδιού μέσω του αστικού δικαίου; Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων (πολλώ δε μάλλον γονιών-παιδιών) πρέπει να είναι ουσιαστικές σχέσεις αγάπης και όχι να επιβάλλονται και να διαμεσολαβούνται δια νόμου.

    Με άλλα λόγια, το εν λόγω νομοσχέδιο φαίνεται να στοχεύει σαφώς σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις γυναικών και παιδιών, όχι για να δώσει λύση και διέξοδο στα προβλήματα τους, αλλά για να τους εγκλωβίσει ακόμα περισσότερο. Άλλωστε, η συνεπιμέλεια προβλέπεται και από το ισχύον νομικό πλαίσιο σε περίπτωση διαζυγίου. Προϋποτίθεται, όμως, η αμοιβαία συμφωνία μεταξύ των δυο γονέων. Έτσι λοιπόν, το νέο νομοσχέδιο για τη συνεπιμέλεια, έρχεται να πάρει την εκδίκηση του πατριαρχικού κόσμου απέναντι στις γυναίκες «διορθώνοντας» την εκ προοιμίου θετική διάθεση που επιδείκνυε ακόμα και το ίδιο το αστικό σύστημα απέναντι στη γυναίκα-μητέρα, στην περίπτωση της επιμέλειας των παιδιών κατόπιν διαζυγίου. Είναι το ίδιο σύστημα που την ίδια ώρα, υποκριτικά και χυδαία, στήνει τηλεφωνικές γραμμές και ιστοσελίδες υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών επιδιώκοντας για μία ακόμη φορά να ενσωματώσει κάθε φωνή που μπορεί να ακουστεί, προετοιμάζοντας παράλληλα το εν λόγω νομοσχέδιο που καταφανώς επιβαρύνει την ίδια τη ζωή των γυναικών και των παιδιών τους. Εν ολίγοις, έρχεται να επιβάλει και να διαιωνίσει την πατριαρχική, ενδοοικογενειακή βία, να τιμωρήσει και να εγκλωβίσει τις γυναίκες για μία ακόμη φορά.

    Φυσικά, αυτό δεν μας προκαλεί εντύπωση καθώς η πατριαρχία αποτελεί θεμέλιο λίθο του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Υπάρχει, καλλιεργείται και επιβάλλεται σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής οργάνωσης. Στις σύγχρονες κρατικές-καπιταλιστικές κοινωνίες, οι ιεραρχικά δομημένες σχέσεις που εκ των πραγμάτων παράγουν η ανισότητα και η ανελευθερία, διαχωρίζουν τους ανθρώπους με βάση την ταξική τους θέση, την εθνική καταγωγή, το χρώμα του δέρματος, το φύλο, τη σεξουαλική προτίμηση. O καπιταλισμός εμπεριέχει επιμέρους μορφές εξουσίας που αποσκοπούν στη διάσπαση και τον αλληλοσπαραγμό των από τα κάτω, στοχεύοντας στην καλλιέργεια και την αναπαραγωγή του φόβου και του αποκλεισμού τους από όλα τα πεδία.

    Επιπλέον, ενδεικτικό της αντίληψης που προωθείται με το νομοσχέδιο είναι το ποιοι είναι οι βασικοί υποστηρικτές αυτού του νομοσχεδίου: φασιστικές και ακραία συντηρητικές γκρούπες μπαμπάδων, ενώ ο κύριος εκπρόσωπος της κυρίαρχης αντίληψης και υπερασπιστής του, ο υπουργός δικαιοσύνης Τσιάρας, έχει προβεί σε σωρεία χυδαίων (σεξιστικών και ρατσιστικών) δηλώσεων. Είναι όλοι αυτοί που αναπαράγουν μια αντίληψη για την οικογένεια αναγνωρίζοντας ως αποδεκτό μοντέλο οικογένειας το «μητέρα-πατέρας-παιδί», υποστηρίζοντας πως τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη φυσική παρουσία και των δυο γονέων, και δη και των δύο κυρίαρχα αναγνωρισμένων και επιβεβλημένων φύλων, είναι παιδιά με λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα και λιγότερες «παρεκκλίσεις» σε σχέση με τα «άλλα».

    Με άλλα λόγια, μας επιφυλάσσουν ένα μέλλον αποστειρωμένο, πλήρως ορισμένο και ελεγχόμενο, που θα μυρίζει θάνατο και μίσος. Μα όλες εμείς που αγωνιζόμαστε, όλες εμείς που κουβαλάμε μέσα μας έναν καινούριο κόσμο, φροντίζουμε και να τον χτίζουμε μέρα με τη μέρα. Οραματιζόμαστε μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας, όπου η οικογένεια και οι σχέσεις δε θα είναι φυλακές, στις οποίες θα εκβιάζονται άνθρωποι και συναισθήματα, μια κοινωνία όπου τα παιδιά δεν θα είναι ιδιοκτησία των γονιών αλλά προϊόντα της ελεύθερης ένωσης ελεύθερων και ίσων ανθρώπων και θα γαλουχίζονται προκειμένου να αποφασίζουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους, μια κοινωνία απαλλαγμένη από την ιδιοκτησία, τη βία, την εξουσία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

    «Αχ, γιέ μου, αχ! Ό,τι κι αν γενείς, το ρόπαλό τουςαπάνω απʼ το κεφάλι σου θάʼναι σηκωμένο·για σένα η γης είναι τάφος, που για το καλό τουςεκείνοι απέναντι σʼ τον έχουνε ανοιγμένο.

    […]»

    Μπ. Μπρεχτ (Νανουρίσματα, IV)

    Αντιστεκόμαστε, με όλες μας τις δυνάμεις στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, ο οποίος είναι κιόλας εδώ. Από την Πολωνία, όπου ψηφίστηκε η απαγόρευση των αμβλώσεων μέχρι το ευρωκοινοβούλιο όπου κατατέθηκε ψήφισμα κατά των αμβλώσεων κι από την απόσυρση της Τουρκίας από τη συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, η οποία όριζε το πλαίσιο προκειμένου να θεσμοθετούν οι χώρες ενάντια στη βία κατά των γυναικών μέχρι το παρόν νομοσχέδιο για την συνεπιμέλεια είναι ολοφάνερο πως ο κόσμος της πατριαρχίας, του κράτους και του κεφαλαίου δεν μας χωράει. Συλλογικοποιούμαστε, οργανωνόμαστε, παλεύουμε ως γυναίκες πλάι-πλάι με τους συντρόφους μας ενάντια σε ό, τι μας καταπιέζει καθημερινά προκειμένου να ανατρέψουμε κάθε νομοσχέδιο που έρχεται να δυσχεράνει τη ζωή μας μέχρι την οριστική ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου.

    ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ, ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

    ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

    ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ: ΣΑΒΒΑΤΟ 27/03,11π.μ.,ΕΣΠΕΡΟΣ-ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

    Πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:16 | Αντώνης

    Συνεπιμέλεια, ίσος χρόνος, εναλλασσόμενη κατοικία. Σεβαστείτε τα παιδιά και μην τους στερείτε τον ένα γονιό!

  • 29 Μαρτίου 2021, 19:55 | ΕΜ

    το συμφέρον του παιδιου ειναι μια αόριστη νομική εννοια που εξειδικευεται κατά περίπτωση από το Δικαστίριο. Δεν υπάρχει ένας ενδεδειγμένος και οριζόντιος τρόπος εξυπηρέτισης του συμφαίροντος του παιδιού. Σε κάποιες περιπτώσεις το συμφέρον του παιδιου υπαγορεύει την αφαίρεση της νομικής μέριμνας από τον ένα ή και τους δυο γονείς και συνεπώς δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι το συμφέρον του παιδιου εξυπηρετείται πάντα με την ενεργό παρουσία και των δύο γονιών.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:24 | ARIS

    Η προσπάθεια του Υπουργού να στρέψει τον Ελληνικό λαό κατα της κυβέρνησης ειναι πρωτοφανής.
    Η ΝΔ πριν τις εκλογές υποσχέθηκε ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ ΒΑΡΩΝ.
    Βέβαια ο Κος Υπουργός κάνει εσωκομματική αντιπολίτευση προσπαθώντας να υπονομέυσει τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
    Ο δε πρωθυπουργός φαντάζει αδύναμος να αντιμετωπίσει την εσωκομματική αντιπολίτευση του Κου Τσιάρα και κάποιοων άλλων, γνωστών σε όλους μας.
    Επειδή το πρόγραμμα της ΝΔ όσον αφορά τα οικογενειακά δεν τηρήθηκε, με διάφορες προφάσεις απο τον Κο Τσιάρα,
    Επειδή ο πρωθυπουργός δεν πήρε σωστές αποφάσεις και δεν άλλαξε τον Κο Τσιάρα όταν έπρεπε, επειδή η εσωκομματική διαδοχή και οι φατρίες δεν αφορούν τον κόσμο που έρχεται αντιμέτωπος μέ ένα ελλεινό εγκλημα, αυτό της γονεικής αποξένωσης,
    επειδή οι επόμενες εκλογές ειναι με απλή αναλογική, θα πρότεινα να ορίσετε ημερομηνία εκλόγών, γνωρίζουμε ήδη τις προθέσεις σας με την παραμονή του Κου τσιάρα στο Υπουργείο,
    ισως το 91% που λένε οι δημοσκοπήσεις υπέρ της συνεπιμέλειας να είναι λανθασμένο.
    Μένει να το δούμε στην πράξη.
    Προτείνω σαν πατέρας να μην κάνετε καμμία αλλαγή

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:07 | ΜΗΤΕΡΑ

    Εν έτη 2021 νομοσχέδιο, το οποίο επικαλείται την Ευρωπαϊκή νοοτροπία, έχει ως επίκεντρο όχι το συμφέρον του παιδιού, αλλά το πως θα κατηγορηθούν οι μητέρες ως αποξενώτριες, ώστε τα παιδιά να μεγαλώσουν με επιμελήτριες τις ενεργές μαμάδες των μπαμπάδων. Στη Σουηδία τα παιδιά 18 χρονών φεύγουν από το σπίτι των γονιών και εδώ συζητάμε ποιο είναι το συμφέρον των γιαγιάδων, των παππούδων, των θείων και όλου του σογιού! Αρκεί στα παιδιά να μην έχει επιμέλεια η «αποξενώτρια» μάνα που τα γέννησε! Και μου θέλετε και Ευρώπη!

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:16 | Νικόλας Δ.

    Άρθρο 1
    Σκοπός
    Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσης και ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.

    Τα παιδιά εκτός ή εντός γάμου έχουν δύο γονείς και τους χρειάζονται ΙΣΟΧΡΟΝΑ στην ζωή τους.

    Αμεση εφαρμογή της ευρωπαικης οδηγιας 2079/2015

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:46 | ΜΠΑΜΠΗΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:53 | ΤΡΥΦΩΝΑΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:37 | ΑΦΡΟΔΙΤΗ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:45 | ΘΑΝΑΣΗΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:33 | ΧΡΗΣΤΟΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:44 | ΜΑΡΙΑ ΒΟΥΤΟΥ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:54 | ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

  • 29 Μαρτίου 2021, 18:04 | ΜΑΡΙΑ ΝΙΔ

    Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νόμου στην βάση του σκοπού του νομοθέτη. Επί του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτείνει κάτι άλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλέπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγίες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Πέραν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση που οι γονείς βρίσκονται ως ζευγάρι. Σε σχέση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο.

Σχόλια 1 … 7 8 9 10 11 … 34